Ang Alamat ng Sibuyas

Mayroong isang bata na ang pangalan ay Sibuyan. Palagi siyang

umiiyak, kahit na walang ginawa sa kanya. Kapag gutom siya, umiiyak.
Kung wala na siyang bagong laruan, umiiyak. Kung ayaw niyang
maligo, umiiyak din. Hindi alam ng mga magulang niya, na hindi totoo
ang mga luha niya. Umiiyak lang siya para makakuha niya ang gusto
niya. Isang gabi, gusto niyang maglaro sa gubat, pero hindi siya
pinayagan ng magulang niya, kaya muli siyang umiyak. Noong nakita
ito ng Diwata ng Luha, siya ay nagalit kay Sibuyan. Habang naglaro si
Sibuyan sa gubat, biglang lumitaw ang Diwata ng Luha.
“Bakit palagi kang umiiyak?” ang tanong ng Diwata.
“Eh, para makuha ko ang mga gusto ko,” ang sagot ni Sibuyan.
Nang marinig ng Diwata ito, isinumpa niya si Sibuyan: “Mula ngayon,
hindi ka na makakaiyak.”
At iniwan niya si Sibuyan. Kinabukasan ay sinubukan ni Sibuyan na
umiyak., subalit kahit gaano man siyang kalungkot, ni isang luha ay
tumulo.
Sa mga sumusunod na araw, napansin niya na may mga ugat siya sa paa,
at tumataba siya.
Isang araw, bigla lang nawala si Sibuyan.
Lahat ng mga tao sa bayan niya ay humahanap sa kanya. Nang bumalik
ng magulang niya s abahay, napansin niyang isang halaman. “Ano
kayang halaman ito?Bakit kaya diyantumubo?Tila nagpapapansin!Agad
nila itong hinukay upang ilipat ng lugar.Nagulat ang mag-asawa nang
Makita nila ang bilugang bungang-ugat nghalaman – tila may tapis na
pula, katulad ng paboritong malong na pula ni Sibuyan!
Ngayon, tuwing hinihiwa natin ang sibuyas, lumuluha tayo nang
walang dahilan. Ito daw ay ang mga luha ni Sibuyan
Ipinasa ni:

Juliana earl P. Adoriano

Grade IV-1

Ipapasa kay:

Mrs. Calog