Ons verhaal

In april 2019 kwamen wij via Facebook in aanraking met de Stichting H., omdat wij een hond
wilden adopteren. De stichting is opgericht door A., M. en A. Inmiddels is de naam van de
stichting enigszins verandert. Zij beschikken over een KvK nummer. Zij beschikken niet over
een UBN registratie en mogen dus niet handelen in honden. Een adoptiebijdrage wordt
gezien als verkoopkosten. Dus als handel. Er is door een derde inmiddels aangifte hiervan
gedaan bij de NVWA ivm illegale handel in honden.
Op verzoek zijn wij adoptiehonden voor hen gaan opvangen. De eerste opvanghond hebben
wij op 13 mei 2019 opgehaald op Schiphol. Wij hebben hem op eigen kosten opgehaald en
geen vergoeding voor de opvang gekregen. Ook is er vooraf niemand bij ons op huisbezoek
geweest.
Op 29 juni 2019 waren wij ook op Schiphol en kwam de husky waar het om gaat, een
Syberische husky met drie poten, aan. De opvanger kwam niet opdagen, dus is hij bij ons in
opvang gekomen. Wij hebben nooit een vergoeding ontvangen voor de kosten die wij
gemaakt hebben voor de opvang van de husky. (Overigens vinden wij dit niet een probleem,
wij deden het vanuit ons hart, maar inmiddels vinden we het op zijn minst een beetje raar,
omdat wij weten dat andere stichting, die aan alle juiste voorwaarden voldoen anders te
werk gaan)
Tussen mei en september 2019 hebben wij voor deze stichting 18 honden opgevangen, de
kortste bleef 5 dagen en de langste, buiten deze husky, bleef meer dan 2 maanden. Op het
hoogtepunt hadden wij 9 honden tegelijk in opvang. Ook hebben wij, als vrijwilligers, in deze
periode, diverse taken voor de stichting uitgevoerd. Denk aan : Helpen bij aankomst van
honden, intake formulieren en contracten versturen, telefonisch contact met adoptanten, een
website maken en beheren, huisbezoeken, etc.
In totaal hebben wij hooguit € 200,00 vergoeding gekregen voor alle gemaakte kosten in
deze periode. Denk aan : benzinekosten, parkeergeld, ontvlooiing, ontworming, voeding,
verblijven, etc. Wij schatten de totale gemaakte kosten op minimaal € 1.000,00. (Op een
gegeven moment mochten wij alle binnen bewaren en opsturen, maar ook daarna nooit iets
ontvangen)
Op 4 september zijn wij naar het buitenland gevlogen om te helpen met een vlucht
opvanghonden. (Wanneer er meer begeleiders zijn, mogen er meer honden tegelijk vliegen,
toen dachten wij dat het om dierenliefde draaide, inmiddels vragen wij ons af of niet eerder
geld de drijfveer is i.p.v. dierenliefde bij veel van dit soort stichtingen, wel willen wij zeggen
dat in onze ogen de meeste vrijwilligers dit, net als wij toen, wel handelen uit dierenliefde)
De kosten van de tickets zijn door de eigenaresse van de organisatie daar betaald.
Verblijfskosten hebben wij zelf betaald.
In augustus hebben wij aangegeven te willen stoppen met het opvangen van honden. Het
werd ons teveel en we zaten met steeds meer vraagtekens. Uiteindelijk hebben wij middels
een ultimatum geëist dat uiterlijk half september voor de laatste opvanghond een oplossing
moest komen. (Dus wij hebben niet zomaar ineens gezegd dat deze hond weg moest
waardoor er met spoed andere opvang geregeld moest worden, maar smeekten hier al
weken om, dat deze hond enorm angstig bij de volgende op opvangen kwam lijkt mij logisch
zeker gezien het feit dat de reden dat de hond bij ons in opvang kwam was dat de hond
enorm angstig was) Naast natuurlijk onze eigen hond, mocht de husky bij ons blijven. Wij
konden echter de adoptiekosten op dat moment niet betalen. Het stoppen met opvangen
werd ons, voor ons gevoel, niet in dank afgenomen. Hierna is er, zo goed als, geen contact
meer geweest met de stichting.
In december 2019 hebben wij aangegeven dat wij, ook in termijnen, de adoptiekosten niet
konden betalen. Ook dachten, en denken wij, dat de husky mogelijk elders gelukkiger kan
worden dan bij ons. De stichting is toen weer gaan adverteren voor hem.
Op 11 januari 2020 kwamen een potentieel adoptiegezin kennis maken met de husky.
Op 18 januari 2020 hebben zij hem opgehaald en geadopteerd. Voor zover wij weten is door
hen € 385,00 adoptiekosten betaald aan de stichting.
Op 18 januari 2020 belden zij ons rond 18:00 uur, volkomen in paniek, op. Hun honden
vielen onze husky aan. Mijn man is toen, op hun verzoek, samen met de buurman hem weer
gaan ophalen. Zij hebben de husky toen aan ons geschonken als huwelijkscadeau. Wij
hoefden hen de adoptiekosten niet te vergoeden. Hiervan hebben wij Whatsapp berichten
als bewijs. Ook was een contract niet nodig vonden zij. Onze buurman was hier als getuige
bij aanwezig. Of zij hiermee contractbreuk richting de stichting hebben gepleegd is voor ons
niet duidelijk.
Overige feiten wat betreft de husky :
Hij staat al een jaar op onze naam geregistreerd bij de NDG
Hij is ingeschreven bij onze dierenarts en door de dierenarts gecheckt en behandeld
wanneer nodig, de kosten hiervan hebben wij gedragen.
De verwondingen van de amputatie van zijn rechter voorpoot zijn door onze goede zorgen
pas maanden nadat hij in Nederland was genezen. (In de periode dat er 9 opvang honden
waren en de wind naar niet wilde helen, hebben wij zelfs de stichting gevraagd om tijdelijk
een rustiger opvangadres te regelen, zodat er wel herstel zou plaatsvinden)
In de hele periode dat hij hier nu bij ons is, heeft degene van de organisatie in het buitenland
in totaal circa 8 keer via Messenger geïnformeerd naar zijn welzijn. Wij hebben haar altijd
updates gegeven en foto's gestuurd op die momenten.
Rond 10 juli 2020 hebben wij ons aangemeld voor de Facebook groep Husky herplaatsers
om toch te proberen een plek voor de husky te vinden waar hij beter tot zijn recht komt.
N.a.v. deze advertentie heeft degene die ons de husky heeft geschonken, aangifte gedaan
bij de politie. Volgens hem willen wij de hond verkopen. Iemand van de politie Sneek heeft
hierover contact met ons opgenomen op 13 juli 2020. Wij vragen echter geen verkoopkosten
of adoptiebijdrage voor hem. Het enige wat wij willen is dat hij bij de juiste persoon en op de
juiste plek terecht komt. (Mogelijk heeft de adoptant die ons de husky heeft geschonken de
advertentie van de stichting gezien, waarin wel om een adoptiebijdrage werd gevraagd)
Een teamlid van de stichting heeft op 11 juli 2020 telefonisch contact met ons opgenomen.
Omdat wij het welzijn van de husky voor ogen hebben, hebben wij toegestemd in hulp van
de stichting. Zij zouden hem ook weer gaan adverteren. Wij hebben de advertentie niet
gezien, maar wel vernomen dat hierin wel werd gesproken over een adoptiebijdrage. Iets
wat voor ons dus juist totaal niet belangrijk is. Daarna hebben wij niks meer van haar
vernomen.
Op 20 juli 2020 hebben wij n.a.v. diverse artikelen op Facebook contact gezocht met Chris
Davids en hem gevraagd om hulp m.b.t. situatie rond onze husky. Hij heeft ons voornamelijk
bijgestaan via Messenger en telefoon door ons veel informatie te geven over hoe het
juridisch zit wat betreft het eigendom van een rescue- of adoptiehond. Ik raad iedereen aan
het stuk te lezen van Rarara wie heeft de hond? Te vinden op het profiel van Chris Davids.
Op 2 augustus 2020 om 19.00 uur stonden C. en O. bij ons voor de deur om de husky weg
te halen. Wij hebben dit geweigerd en ze verzocht te vertrekken. Toen zij weigerden en
aangaven de politie te bellen, hebben wij hetzelfde gedaan. De dames probeerden ons, voor
ons gevoel te intimideren door : de auto te verplaatsen voor de deur, rondjes te rijden, te
dreigen met de politie en advocaat, ook achter ons huis bij de schutting rond te lopen, etc.
Toen zij opnieuw aanbelden hebben wij door het raam verzocht om uit onze voortuin te gaan
en te wachten op de politie. Toen dit werd geweigerd hebben wij opnieuw de politie gebeld.
Wachtend op de politie ontvingen wij een bericht via Messenger van A., de oprichtster van
de stichting. In dit bericht sommeerde zij ons de hond mee te geven aan C. en O., het was
de laatste mogelijkheid. Ook probeerde zij ons om te kopen met een bedrag van € 150,00.
Dit bericht werd echter weer verwijderd voor wij een screenshot kon maken en vervangen
door een net bericht om het samen op te lossen, van de verwijdering en dit tweede bericht
hebben wij wel een screenshot gemaakt. Rond 21:45 uur arriveerde de politie. Wij hebben
onze kant van het verhaal gedaan. Zij die van hun. De conclusie van de politie was dat de
dames geen bewijs konden leveren dat de husky van hen of de stichting is. Zij kunnen een
civiele procedure starten als zij dat willen. Mochten ze weer op ons erf komen of de husky
stiekem weg proberen te halen mogen wij de politie bellen. (Wij hebben vernomen dat
hiertoe door sommige mensen in de kettingen van de stichting toe opgeroepen werd)
Gezien de uitspraken van de politie zijn wij van mening dat wij in ons recht staan om de
husky, op onze voorwaarden te herplaatsen. Vandaar onze advertentie op Marktplaats. We
wilden geen gedoe op Facebook. Wij negeren inmiddels alles en iedereen van de stichting.
Wel hebben wij via via veel berichten ontvangen dat wij "door het slijk werden gehaald", dat
wij bestempeld worden als dieven en oplichters. Het telefoonnummer van een van ons werd
zelfs openbaar gedeeld in een reactie op het stuk dat de oprichtster van de stichting op haar
profiel had geplaatst. Ik heb het stuk gerapporteerd bij Facebook en hoorde vanavond dat
het verwijderd is inclusief alle reacties, (Wellicht door Facebook?)
Ook hebben wij gemeend nergens op te moeten of willen reageren. Daarom heeft Chris
Davids ons verhaal geplaatst en gereageerd op de reacties. Maar gezien alle bagger die hij
over zich heen krijgt willen wij toch eenmalig van ons laten horen.
Op de vraag waarom wij de husky niet terug geven aan de stichting is een heel simpel
antwoord : wij hebben er na al onze ervaringen in het afgelopen jaar geen enkel vertrouwen
in dat zij hem op de juiste plek zullen plaatsen. Wij vinden het aannemelijker dat wij, die hem
nu al 14 maanden kennen, die geduld hebben en geen financieel belang, het best kunnen
beoordelen of een potentiële nieuwe baas geschikt is.
De andere veelgestelde vraag waarom wij de husky gratis weggeven kunnen wij als volgt
beantwoorden : De adoptiekosten voor de husky zijn voldaan. Er wordt door ons goed voor
hem gezorgt, dit kunnen meerdere mensen beamen, inclusief onze dierenarts. Wij zijn
kritisch over de plek en persoon waar hij terecht komt. In eerste instantie hebben wij zelfs
onze boosheid over de gang van zaken opzij gezet en wilden wij alsnog samenwerken om
de juiste plek voor de husky te vinden met de stichting. Echter leverde dit ons op dat husky
door hen geadverteerd werd, waarbij opnieuw adoptiekosten gevraagd worden en kregen
we de politie op ons dak. Voor ons gevoel is er maar 1 reden waarom de stichting de husky
terug wil en wil herplaatsen… Geld! De adoptiebijdrage. Waarom anders?
Er wordt goed voor de husky gezorgd, dit is aantoonbaar.
Wij zijn kritisch bij het zoeken naar de juiste plek voor hem, zie onze advertentie op
Marktplaats.
Het welzijn van de husky staat voor ons voorop.
De stichting had blijkbaar voldoende vertrouwen in ons om vorig jaar in 3 maanden tijd,
zonder huisbezoek vooraf, 18 honden bij ons in opvang te plaatsen voor deze door gingen
naar een adoptant of een andere opvangplek. Maar nu zijn wij ineens dieven en worden
door het slijk gehaald. Een beetje krom als je het mij vraagt.

Wanneer wij verder nergens meer op reageren, zowel openbaar als privé dan is dat een
keus. Wij hopen op respect hiervoor. Wel hopen wij dat het verhaal uit eerste hand aantoont
dat Chris Davids niet zomaar iets schrijft of dingen uit zijn mouw schudt. Hij doet gedegen
onderzoek en heeft hierdoor inmiddels veel juridische kennis. Wij adviseren iedereen die
met dit soort zaken te maken krijgt zijn artikelen en informatie te lezen.

En wie zijn nu eigenlijk de dupe van dit hele gebeuren? Niet wij, niet Chris Davids, niet eens
de husky, want die komt met onze hulp uiteindelijk daar terecht waar hij gelukkig is. Maar
wel alle stichtingen die goed handelen. Die aan alle regels voldoen en meer nog de honden
die bij deze stichtingen nu geen kans krijgen van mensen, omdat men door de rotte appels
de hele rescue- wereld niet meer vertrouwd. Dat is pas erg! Dus heb dierenliefde, redt
honden, maar ken je rechten, wees voorbereid en doe vooraf onderzoek! Mensen als Chris
Davids kunnen een willen je daarbij helpen.

Bedankt Chris!