No Perfect Prince

by jonaxx

Si Benjamin Jimenez at Denise Gozon ay parehong evil. Magkaibigan at naggagamitan.

Kung si Denise ay ginagamit si Bench para mapanatili ang kanyang pangalan sa alta-
sosyedad, si Bench naman ay ginagamit siya para mag higante sa kasalanang nagawa ni
Denise noong mga bata pa lang sila. Ngunit paano kung may isang maiinlove? Paano
kung ang dating pag gagamitan ay mauuwi sa pag ibig? Sino ang in love? At sino ang
masasaktan? Sino ang mang iiwan? At sino ang maghahabol?

Will the dark prince fall for the evil princess’ fangs or will the evil princess
fall in the arms of the dark prince?

May happy ever after kaya para sa dalawang devil na ito? O ang happy ever after ay
para lang sa mga mabubuting tao? Let’s all see.

=================

No Perfect Prince

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and

incidents are either the products of the author’s imagination or used in a
fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual
events is purely coincidental.Do not distribute, publish, transmit, modify, display
or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way.
Please obtain permission.

---------------------------------------------------------------------------------

Wrote and finished this story around 2011-2012. This is the original version. I'm
still editing the whole of it but I'll post the original here. Thanks!

=================

Prelude

Prelude.

Nagsisimula ang social climbing sa preschool. "Denise! I like her Barbie more!" At

tinalikuran ako ng half-american kong kaibigan. Pumunta siya dun sa kabilang table
kung saan nakaupo yung bruhang may mas magandang Barbie kesa sakin. Bukas, bibili
ako ng mas maganda diyan! Tinitigan ko ang Barbie niya at nag wish na sana maglaho
ito. She stole all my friends! Kahapon lang, ako ang star at ang bida dito, ngayon
di na! Pero sisiguraduhin kong bukas... ako na ulit! Ilang beses pang naulit ang
mga pangyayaring ganun. Minsan ako yung nang-aagaw ng kaibigan, minsan ako yung
naaagawan. Minsan dahil sa Barbie o sa sapatos, minsan naman sa headband o sa
crayons.Pagka-highschool. Ganun parin. Uso ang social climbing kahit di
pinapangalanang 'social climbing'. "Yes! Dala 'to ni Daddy galing US." Sabi ko
habang ipanapakita ko ang latest na PSP, 2nd year high school ako. Lahat sila
namangha. Ang totoo, di ko naman talaga type 'tong PSP, talagang ginusto ko lang
magpasikat. Pagmarami kang mga bagay na ganito, sisikat ka, mayaman ka, ikaw ang
nasa tuktok. Yun ang prinsipyo ko. Pero may kilala akong walang nalalamang ganun...
May ibang taong walang pakealam sa social climbing. Pero bihira lang yun. Tama...
dahil bihira lang. Kasi lahat tayo nakikihalubilo sa iba. "You're my best
friend!!!" Sabay hug sakin ni Eliana. Grade 3 ako noon. Matagal ko na siyang
kilala, simula preschool pa. Paminsan-minsan, inaaway ko siya at iniinis. Pero sa
huli, ang sasabihin niya lang ay, "You're my best friend, I don't care!" Matapos ko
siyang itulak sa putikan sa hacienda nila. Nagustuhan ko din siya. Lagi akong
nagbabakasyon sa hacienda nila. Di siya lumalabas dito. Home-schooled siya at
walang ibang kaibigan kundi ako. May mga pinsan siyang ka-age niya tulad ni Brent
at Ara Cruz at si Bench Jimenez, pero di nya nakakalaro. Home-schooled parin siya
nang nag high school kami. Kung akala niyo ay mayaman ako, nagkakamali kayo. Normal
lang kami. Di tulad nina Eliana na malawak ang lupain at maraming negosyo. Nakilala
ko siya dahil sa parents ko. My Dad is their lawyer. Tama! Dahil negosyante ang mga
magulang ni Eliana, kailangan nila ng attorney... at si Daddy na yun. "Ang ganda
naman ng PSP mo, Denise!" sabi ng classmate ko. "Oo! Likayo dito, picture tayo!"
Sabi ko. Alam kong naiinggit yung iba. Lalong lalo na yung mga kumpetensya ko,
bahala kayo! Mamatay kayo sa inggit! Nyahaha! Pero di kalaunan, kumupas din lahat
ng damit, gadgets, bag, sapatos at kung anu-ano pa sakin. May alam akong di talaga
kukupas. Kung meron ka noon, sikat ka, forever. Narealize ko 'to nang sinundo ako
ng body guards ni Bench sa school dahil may pupuntahang party di umano ang mga
magulang ko. "Miss, pupunta muna tayo kay Bench. Matagal kasi yun lumabas eh kaya
inuna ka na namin." Sabi nung isang bodyguard. "Okay." Pumasok ako sa SUV nila. Di
kami pareho ng school ni Bench. Sa mas exklusibong school siya pumapasok. Mas
maraming mayaman. Kaya excited akong pumunta. "Kuya Joe." Sabi ko sa main bodyguard
ni Bench. "Ako na bahala kay Bench. Ako na ang maghahanap." Sabay ngiti ko. Pumayag
naman siya. Ang totoo, gusto kong makita kung paano ang buhay sa school nila. Ang
daming magaganda at gwapo! Halatang mayayaman talaga! May pumapansin sakin pero
konti lang. Kaya naman nabigla ako nang nakita ko si Bench, pinapalibutan ng
maraming tao. Parang ang sikat niya. May kinakausap siyang babae kaya halos di niya
ako makita. Lumapit ako ng konti para marinig siya. "Ang gwapo ni Bench no, yun ba
yung bago niyang girlfriend?" Napatingin ako sa nagsalitang dalawang babae sa
unahan. Tinitignan din nila si Bench at yung kausap niya. Lumapit pa ako para
marinig na talaga siya. "So, this Saturday... at room 408, Marriot Hotel, ayt?"
WHAAAT? Ang landi pala nito! O malandi lang akong mag-isip?     "Wear thongs."
Kinindatan niya ang babaeng kausap. Tumawa naman yung babae pagkatapos ng huling
bulong ni Bench.BENJAMIN JIMENEZ IS A MANWH0RE! "I will definitely." Bulong ng
babae. Ang sarap naman gutay-gutayin ng buhok niya!!! GRRRR! "Bench." I interrupted
them intently. Napatingin silang dalawa sakin. Yung babae namutla, parang nakakita
ng multo. Tinitigan ko talaga yung babae habang nakataas ang isang kilay ko. I see
what you did there. "Let's go." Sabi ko. Mas lalong nabigla ang babae at ang mga
taong nasa paligid nang inakbayan ako ni Bench... "Of course." Sabi niya ng
nakangiti. Diretso ang lakad namin palabas ng school nila. At pagkatapos ng
insidenteng yun, sumikat si Denise Cordelia Gozon.

=================

Stage 1.

Stage 1.
You only need me.

Alam ko na noon kung paano. Kaya hanggang ngayon, I'm living the dream. Malapit ako
kay Bench simula pa pagkabata. Pero ngayong nalaman ko kung paano ko siya
magagamit, edi may benefit na ako sa kanya.  Hindi ko na siya kailangang maging
boyfriend. Kasi pag boyfriend ang gusto mo sa kanya, mag-eexpire ka lang. At ayoko
yun. Gusto ko yung hindi nag-eexpire. "You're so late! Buti di natunaw yung make up
ko! Jeez!" Pinandilatan ko siya nang nakitang bumukas ang bintana sa itim na SUV
nila."Ba't di ka kasi sumama na lang sa mama at papa mo?" Tanong niya habang
binuksan ang pintuan para sakin... with evil smile. "They wanna be early. And I
can't, you know." Sabay pakita sa hairdo, make-up, at damit ko. "I'm surprised!
Wala kang date?" Tinignan ko ang tabi niyang walang tao/babae. Tumawa siya. Umiling
naman ako. "One-week-girlfriends." Sabay pa kaming dalawa sa pagsabi nun. "I know."
Umiling ulit ako."Let's go, Joe!" Sabi niya sa driver/guard niya. Minsan solo
siyang nag mamaneho ng kanyang sportscar o ng SUV, minsan lang siya nagpapasundo sa
personal bodyguard niya. Sa mga okasyon lang tulad nito.  Ngayon ang age of coming
ni Eliana. Debut. Ngayon siya ipapakilala sa lahat. Eighteen years siyang tinago sa
lahat. Sa wakas! Ipapakilala na siya. Magco-college na din siya sa university na
pinapasukan namin ni Bench. Magfi-first year pa lang siya habang parehong mag thi-
third year college na ni Bench. Tinignan ko si Bench, nakatingin siya labas habang
nakapangalumbaba pero nakangiti. > "Are you in love or something?" Napatanong
tuloy ako. Tinignan niya ako. "Of course not." Tumawa siya. "Ba't ka nakangiti jan?
May turiring ka yata eh?" "Sakit mo namang magsalita. Masaya lang ako! Di ba
pwedeng ngumiti?" Nakita kong tumingin si Joe samin sa likod gamit ang salamin sa
harapan. "Kuya Joe, sa lahat ng driver ni Bench, kaw talaga pinaka ayaw ko.
Nakikinig ka kasi." Sabi ko. Tumawa si Bench at kinurot ang pisngi ko. "Ano bah!"
Ayun, nabatukan ko. Kinuha ko ang pressed powder ko at tinignan ang sarili sa
salamin. Pumula ang pisngi ko dahil sa kurot ni Bench. Tinignan ko pabalik si
Bench, nakangiti parin at tumitingin sakin. "Ba't di na lang kayo ang
magkatuluyan?" Tanong ni Joe habang pinapark ang sasakyan sa Plaza Maria Clara.
"Like ew? May STD yata 'tong si Bench. No thanks na lang. Gusto ko pang mabuhay ng
matagal." Nagtawanan silang dalawa. Kainis talaga! Ganyan palagi lalo na pag si
Kuya Joe ang kasama niya. Mejo matanda na si Kuya Joe at matagal ng bodyguard ni
Bench. Pumasok kami sa loob. Late kami. "Ladies and gentlemen!" Sabi nung emcee.
"Ms. Eliana Jimenez, daughter of Mr. Andrew Jimenez!" Nagpalakpakan ang lahat.
Umupo kami ni Bench sa harapan at pumalakpak na din. Hindi binanggit ang mama ni
Eliana. Yung mama niya kasi, patay na. Yung tumatayong mama niya ngayon ay ang
bagong asawa ni Tito Drew.Miracle baby si Eliana. Ipinanganak siya habang comatose
ang mama niya. Dahil hindi talaga alam ng halos lahat ng tao yun, akala ng iba,
anak sa labas siya. Lalo na't homeschooled siya, mas kapanipaniwala tuloy na anak
siya sa labas. Kumaway si Eliana at mukhang masayang-masaya. Ngumiti siya samin ni
Bench. Halatang excited sa kalayaan na binigay sa kanya ng kanyang Daddy. "You're
extra popular... tulad ng gusto mong mangyari." Sabi ni Bench sakin sabay turo sa
isang lalaking may dalang malaking camera at kanina pa picture nang picture samin.
Tumingin ako kay Bench. Nakangiti ulit siya. All because of him. At ngayong nandyan
si Eliana, mas lalo akong mapapabilang sa mga sikat. "Hey! Sorry I'm late!" Sabay
halik ni Ara Cruz sakin. Si Ara Cruz ang isa sa pinsan nina Bench. Umupo pa siya sa
tabi ko. "Where's Brent?" Tanong ko at hinanap ang kanyang kapatid. "Uh!"
Nakatingin siya kay Eliana at kumaway. "He's with his girlfriend." "What girlfriend
do you mean?" Tanong ni Bench. Humalakhak pa ang isang 'to. Pareho kasi silang
playboy nung Brent. Mag pinsan talaga. Pero I tell you, mas malala ang sang
'to... Mas malala si Bench! Kung si Brent ay malapit lang talaga sa babae at
nakakainlove pa. Ang isang 'to wala talaga. Puro sex ang nasa isip. Manyak na
manyak."Maxine Alvarado. His soon-to-be-girlfriend. Sabi niya." Tumawa si Ara at
Bench. "He's still chasing that girl? Move on." Umiling si Bench. Sayang, wala si
Brent. Hindi makokompleto ang picture perfect ko. Alam kong di ko sila kadugo at
maaring magmumukha akong sampid, pero gusto nila ako at matagal ko na silang
kilala. I belong. Kung nandito si Brent, mas lalo akong sisikat. Pati sa kabilang
school. Lalo na ngayong may paparazzi pa sa tabi. Nyahaha! "Bit sad, eh?" Bulong ni
Bench sakin. "Sikat ka na sa school. And now, your target is...their school?"
Ngumiti ako. I can't believe he knows almost everything bout me. "You won't need
Brent to do that. You only need me." Kinindatan niya ako.

=================

Stage 2.

Stage 2.If that's what you wish. "Excited na talaga ako!" Sabi ni Eliana habang
hinhalungkat ang susootin niya para bukas sa first day of school namin. "Don't
forget. Wa'g kang maniwala kahit kanino. Don't trust anyone. Don't be too
friendly." Sabi ko. Binibrainwash ko siya dahil hindi niyo aam kung gaano siya ka
inosente sa outside world. Nagplano na din kami ni Bench na samahan siya mamayang
gabi sa isang bar at painumin ng kahit konti para di siya manibago. Para siyang
probinsyana na ngayon lang talaga maeexpose sa real world.  Tumango siya ng
nakangiti. "Excited na rin ako mamaya. Bilisan niyo ah?" Sabi niya. Kinuha ko ang
gym bag ko at tinali ang buhok. "Wheres Bench?" Tanong niya. "He'll be here in a
minute. Late na naman. Sa condo niya siya natulog. You know, baka may babaeng
dinala na naman." Sabi ko. "Hindi na talaga natuto." Umiling si Eliana. Nasa bahay
kami nina Eliana at nagpapasundo ako kay Bench dahil mag gi-gym kaming dalawa.
"Eli, Bench is here!" Sigaw ni Tita na step-mom ni Eliana. Hinatid kami ni Eliana
palabas ng gate. Siya pa nga ang nagbukas nito. "Ingat kayo ah?" Sabi niya. Kumaway
na lang kaming dalawa ni Bench at humarurot na siya. Ibang klase tong magpatakbo
80-100kph! Naiinis ako minsan. Pinagtityagaan ko na nga lang sumama sa kanya sa gym
dahil wala kaming driver today. "Langya naman Bench oh, mamatay naman tayo dito..."
Sabi ko nang tumigil siya sa stoplight. "Don't worry, di tayo mamatay sa
pagkabangga... sa nerbyos lang." Tumawa siya. Umirap na lang ako. Ang walang hiyang
demonyo talaga. Kainis! Sobra! Dumating kami at agad akong tumungtong sa treadmill
at nagsimula. Si Bench din, nandun na. Pero ilang sandali lang... habang
nageehersisyo parin ako sa treadmill. Nakita ko na siyang may kaharutan! Tinanggal
ko ang earphones ko para makasagap ng mga sinasabi niya sa katalakan niya... OH MY!
NO WAY! Si Candice San Juan. Gusto kong lumapit. "Have we met before?" Sabi ni
Bench sa kanya. "No... but we're schoolmates." Ngumiti pa si Candice. "Oh! Pamilyar
ka talaga sakin... hmmm." Nagpacute pa itong si Candice. "Magkamukha kayo ng
grandma ko.." Sabi ni Bench. Tumawa si Candice at nagpacute ulit. Umiling ako at
umirap sa kawalan. Ang kapal muks talaga nitong si Bench! Hindi nahiya sa balat
niya! Alam ng lahat kung paano siya dumiskarte. Alam din ng lahat kung ano ang
gusto niya sa mga babae, pero nagpapauto parin ang mga ito. Parang na hypnotize
lang! Ang nakakainis pa dito, si Candice pa talaga! Ayaw ko sa bia#ch na yan! Alam
mo yun? May mga tao lang talagang ayaw mo na lang bigla. Unang tingin mo pa lang,
di mo na siya agad feel! Ganun yung feeling ko sa kanya! "Pero mas kamukha mo siya
kung itatali mo ang buhok mo." Ngumisi si Bench habang hinahawakan at inayos ang
buhok ni Candice, may dalang chancing pa!  Naku naman! "Bench!" Tinawag ko na.
"Inuuhaw ako. Can you please get our water." Sabi ko at ngumiti. Plastik. Sa lahat
ng taong kilala ko, si Bench lang ang nakakabasa sa mga plastik kong ngiti.
Tiniklop ko ang braso ko at itinaas ang isang kilay habang tinitignan ko si Bench.
"I'll be right back, baby." Sabi niya kay Candice. Ngumiti si Candice kay Bench at
pagkaalis nito ay tumingin na sakin. "Are you jealous?" Tanong niya. "Sumisingit ka
pa eh!" Ayan! Yan yung ayaw ko sa kanya! Kung makapagsalita, akala niya ang ganda
niya. Yes, maganda siya, totoo. Model type, matangkad, matangos ang ilong, makintab
ang buhok. Lahat. Hindi naman yun dumidiskarte si Bench kung di maganda. Okay lang
sakin kahit sino... Amanda Myers, Janice Villanueva, Tina Tiu at kung sinu-sino
pang mga sikat na babae niya noon. Walang pinalagpas si Bench, lahat pinatulan
niya, pinaiyak. Wala akong pakealam! Pero ito kasing si Candice, isa siya sa rivals
ko sa school noong high school! Classmate na kami ngayong college at inaagaw niya
ang atensyon ng mga tao sa pamamagitan ng pag momodelo at pagpapakita sa iba't-
ibang fashion blogs! Okay lang sakin na paiyakin siya ni Bench! SYEMPRE! Nyahahaha!
Ang ayoko lang ay dahil siya si Candice - annoying feelingera! Ipagkakalat niya na
in love si Bench sa kanya, kahit di naman talaga! AAHHH! Kahit sino Bench, wa'g
lang 'tong sang 'to! "No I'm not! Why would I be? Besides, gusto ka lang naman
niyang ikama." "Ang sabihin mo... inggit ka lang kasi walang nangliligaw sayo!"
Tumawa pa siya. KAINIS! PASALAMAT SIYA AT BINALAAN KO SIYA! "Okay then! Go get
Bench! Sa huli, ikaw ang iiyak. At sa panahong yun, pagtatawanan kita habang
humahalik ka sa lupa."Pagkatapos kong sabihin yun, dumating agad si Bench. "Here's
your water." Sabay abot sakin. Matalas parin ang tinginan namin ni Candice. "Hey
hey hey! Anong nangyari sa inyo?" Tumawa si Bench. "Easy..." Sabay hawak sa baywang
ko. "I think this girl is crazy about you, Bench." Tinuro ako ni Candice. "Siniraan
ka niya sakin." "Easy..." Sabi ni Bench. "Don't worry bout her... ganyan talaga
siya. Eto..." Binagay niya ang calling card niya. "Just text me up, mmmkay?"
Kumindat si Bench at hinila ako palayo sa kay Candice. "What's wrong with you?"
Tanong niya sakin. Nakahawak parin siya sa baywang ko. "Chansing ka talagang unggoy
ka!" Tinanggal ko ang kamay niya sa baywang ko. "Di ka naman ganito noon ah? No
comment ka sa girls ko. Why now?" Tanong niya ng nakangisi. "Because I just hate
her!" Sabi ko. Nasa lob kami ng sasakyan niya. "Why?" Natahimik ako. Hindi ko kasi
alam basta ayaw ko lang sa babaeng yun! "Wala naman akong sineseryoso diba? one-
week-girlfrends nga diba? you don't have to deal with her forever." Ngumisi siya
kaya hinampas ko ng stufftoy kong iniwan ko sa sasakyan niya. "Okay, okay, I won't
date her.." Humalakhak ang unggoy at inayos ang buhok niyang kakahaircut lang
kahapon. Sa sobrang gwapo niya maraming nagkakandarapa sa kanya. Samahan pa ng
pagiging madiskarte, pera at hotness, marami talagang magpapaloko. Sa sobrang dami,
di ko na malaman kung ilan na ang naging girlfriend niya. Ilan na rin kaya ang
ninakawan niya ng virginity? Sagad sa buto ang kagwapuhan at hotness niya. Gym nang
gym! Yummy ang katawan at kumpleto ang abs! Wala ka ng hihingin pa sa kanya. Lahat
yata mahuhulog sa mga mata niyang mala-demonyo. Alam mong manyakis pero maginoo
naman kaya sige ka nang sige. Sugal kahit alam mong mali. At sa huli, uuwi kang
luhaan. Wala ka ng magagawa kasi tapos na. "Date her. Patagalin mo... para mas
masakit." Sabi ko. Tumingin siya sakin with his evil smile. "If that's what you
wish."  At eto pa... hindi ko alam kung bakit sunod siya nang sunod sa utos
ko. Benjamin Jimenez. Evil... Denise Cordelia Gozon... more... evil. 

=================

Stage 3.

Stage 3.That was an observation "Let's go!" Nasa gitna namin ni Bench si Eliana
papasok sa Core.Balak naming mag bar hop ngayon at ito ang unang bar na pinuntahan
namin. Papasok palang, naagaw na namin ang tingin at atensyon ng mga tao lalong
lalo na ang mga schoolmates kong nandun. "So, Eli... This is called a bar--"
Binatukan ko si Bench. "Tigilan mo nga si Eliana, Bench!" Nakangisi ito habang
tinitignan ako. "Alam niya. Di siya ganun ka ignorante." Sabi ko. "Harsh mo namang
magsalita." Nag-sad face si Eliana pero ngumiti din. "Oo. Alam ko na 'to. Sa
internet tsaka sa magazines no. Everyone is dancing, drinking and smoking." Sabi
niya. "Well of course you don't have to do all that." Sabi ni Bench. "Just dance...
drink... a little." Tumango ako. Palingon-lingon si Bench habang sinasabi niya ang
mga iyon. Narealize kong nandun pala si Candice! Parang nakita ko siya sa crowd!
Maraming nakatingin samin at alam kong curious sila sa kay Eliana.Maganda si
Eliana. Matangkad ng konti sakin. Mahaba ang buhok. Natural na brown ang buhok
niya. Matangos ang ilong at maputi. Ganun talaga ang karaniwang description sa
pamilya nila. Litaw na litaw ang dugong espanyol. "So...-""So aalis ka na kasi
maghahanap ka na naman ng bagong biktima?" Inunahan ko si Bench. "Shoo!" Ngumisi
siya. Ayan na naman ang 'the-look' niya. Ganyan siya sa tuwing may biktimang
nakikita. "Let's meet here ater one hour." Sabi ni Bench. "Aryt!" Sabi ko. Umalis
siya at pumunta doon sa banda kung saan ko nakita si Candice. Naaninaw ko din yung
mga kaibigan ko... "Denise!" Excited silang lumapit sakin. Ngumiti ako at ipinakita
si Eliana. "This is Eliana Jimenez." Sabi ko. "El, si Tanika, Abby at Nina."
Naglahad sila isa-isa ng kamay. Nag order si Nina ng margarita at pinainum si El.
Syempre, ang mga kaibigan kong 'to, alam kong excited lang sila dahil kay Eliana.
Alam din nilang pinsan 'to ni Bench. Si Bench naman, aside sa halos public figure
na siya, marami pang kaibigang mayaman at sikat. Sa mga babaeng social climber na
hindi pinalad na maging si Denise Gozon, langit na sa kanila ang sumunod sakin at
halos sambahin ako. "Where's Benj Jimenez?"Trivia: Ang tunay na nickname ni Bench
ay Benj. Bench ang tawag ko kaya nahawa na rin ang halos kalahati ng populasyon.
"He's with Candice." Sabi ko.  Nakita kong dinala na ni Tanika at Abby si Eliana sa
dancefloor. "What? Kakabreak lang nila ni Phoebe ah?" Tinignan ko na lang si Nina
habang nilagok ang Margarita. "What's new..." Hinayaan ko si Eliana na sumayaw sa
dancefloor. Hindi naman talaga ako interesado masyado sa bars. Si Bench itong
maimpluwensya kaya palagi ako dito. Marami ding hanga sakin. Straight As yung mga
grades ko sa school kahit na sobrang dalas ako sa mga bars. Ganun talaga. Naupo ako
malapit sa bartender habang tinitignan sina Eliana. Parang nagwawala sa dancefloor.
Sa tuwing nagba-barhop kami. Ako ang pinakasikat. Umiinom din pero di ako tulad
nila. Hindi ako umiinom ng higit pa sa kaya ko. Sigurista ako. Lahat sila wasted,
ako lang ang sober. You need to be wiser to be on top. "Hi, Denise." Sabi ng
biglang umupo sa harapan ko. He offered me a shot of another margarita.
Magtatatlong baso na ako. Ngumiti ako sa lalaking gwapo sa harapan ko. Si Lance
Ramos.   "Do I know you?" Sabi ko.  Syempre. Kilala ko siya! Kinabahan nga ako
bigla nang lumapit siya. THIS IS THE FIRST TIME EVER NA LUMAPIT SIYA
SAKIN. Actually, ilang beses na akong nalapitan ng lalaki, pero hanggang dun lang
yun. Hindi tulad ngayon. "Lance Ramos." Naglahad siya ng kamay. Pinilit kong
magmukhang annoyed kahit ang sarap sa pakiramdam! "You know, crush kita, noon pa."
Ngumiti siya. "Don't be too fast. I'm not drunk." Sabi ko.  Tumawa siya. "Wish to
hang out with you... anywhere. sa school maybe. Pero masyado kang busy eh."
Nagkibit balikat ako. Ininum niya ang beer na hawak niya. "That's too bad." Sabi ko
habang nakapangalumbaba at pinaglaruan ang lemon ng margarita. "Maybe we could
exchange num-" "Denise..." Bench interrupted.  Di lang yun, hinila niya ang braso
ko kaya napatayo ako. "What?" Gumuho talaga yung mundo ko. Bwisit na
Bench. Magharutan pa kayo dun ni Candice! Malapit na kaming magkaigihan ni Lance-
gwapo eh! Imbis na minsan lang yun sa isang dekadang mangyari...ipinagkait pa!
Itinuro niya si Eliana. Mali ako. Wala siyang gusto sakin. HAHA! "She's been
dancing like a slÜt! Ilan na kaya ang nainom niyan!?" Tumawa siya pero agad sumugod
para pigilan ang pinsan niya. Napasugod na rin ako at hinila naming dalawa si
Eliana Jimenez palabas ng bar. She's wasted.   "Dad's gonna kill me." Sabi niya.
"Pag may media." Zigzag ang lakad ni Eliana.  "You're too busy flirting with
Lance." "Are you blaming me?"   "Wala akong sinabi. That... was an observation."
Nakakunot ang noo ko pero nakaya niya pang ngumisi habang pinahiga namin si Eliana
sa loob ng SUV. "Let's go home." Aniya. Sumakay kami. Nasa front seat ako. Si Bench
ang magd-drive. "Ano? Napainlove mo na ba si Candice?" Tanong ko. "What do you
think?" Ipinakita niya ang iPhone niyang may conversation: --See you in my condo
later tonight? Yes sure!-- (Candice San Juan) "As you wish." Pinaandar niya ang
sasakyan.That fast.
=================

Stage 4.

Stage 4.Let's just hang out. Si Benjamin S. Jimenez, tagapagmana ng overall ari-
arian ng ama at ina niya dahil first born sa pamilya. Only son. Pamangkin ni
Governor Vilfred Cruz. Mayayaman ang mga Jimenez. Mas yumaman lang sila dahil
madiskarte ang papa ni Bench. Lumago ang negosyo nila at dumami ang lupain. Noong
bata pa kami, di siya masyadong nagsasalita. Pero kapag nagsalita siya, wagas naman
sa banat at pang-iinis. Nagsimula kami sa mga batang away nang away. Ilang beses ko
siyang napaiyak noon dahil sa pagsusumbong ko sa Dad niya. Pinapagalitan siya agad
nito pag inaaway ako. Nang nag teenager kami, nagsimula na siyang magbinata. Di
mahirap bihagin ang mga babae para sa kanya. Mayaman, matangkad, gwapa, dimples,
killer smile, killer eyes,hot, angas at diskarte. Kumpleto siya. Mahilig siya sa
sports: basketball, bowling, frizbee, swimming... etc. Kinatok ko ang pintuan ng
condo niya. Tatlong beses. Walang sumasagot. Bihis na bihis ako, 7:00am sa umaga.
First day of school. Mamaya pa ang klase kaso excited si Eliana. Susunduin kasi
namin siya ni Bench. Kinuha ko ang susi ko sa condo niya. Yep... mero ako niyan!
"Bench!" Dumiretso ako sa kwarto niya. Malinis ang kanyang condo. Walang bakas ng
ano mang paghaharutan kagabi. "Uhmm." Umungol siya nang binuksan ko ang pintuan.
Walang damit pang-itaas at hula ko boxers lang ang suot. Natabunan kasi ng kumot
niya ang ibaba. "Tayo na!" Binuksan ko ang blinds kaya lumiwanag ang kwarto niya.
"How was last night?" "Mmmmkay." Tinignan ko ang cellphone. Ang mokong! Daming
katext! Candice: Thank you... I love you. Hinagis ko sa dibdib niya ang iPhone kaya
nabigla siya at tumayo. Humikab pa ito at ginulo ang buhok. "Let's go na!!!"
Yinugyog ko ang katawan niya pero hinila niya ako palapit sa kanya at humiga ulit
ito. "AHH!" Muntik ko na ngang mahalikan eh. Sinampal ko na. "Okay... okay!"
Tumakbo ito sa banyo. Naka boxers nga lang. Napailing ako. "Bench... Papuntahin mo
dito si Manang para malinisan na 'tong... condo mo." Inayos ko ang higaan niya.
"Sayang talaga kagabi! Lance Ramos na talaga yun... Haaay!" Sabi ko nang nandun na
kami sa loob ng sasakyan niya."Di ka pa ba nadadala? Yung mga nagtatangkang makipag
friends sayong type mo di natutuloy..." Evil smile habang nagstop kami sa traffic
light. "Nagkakataon lang yun." Pagkatapos naming sinundo si Eliana at nagpuntang
school... narealize kong totoo ang sinabi ni Bench. "Bye El! Ingat ka ha? Don't
forget, ayt? Yung mga tips ko." Sabi ko nang nidrop namin siya ni Bench sa unang
klase niya.Excited siya at tango lang nang tango. May hangover pa yata 'to eh.
"Wala namang pasok today eh. Let's just hang out." Sabi ni Bench papalayo kami sa
room ni Eliana.Habang sinasabi niya yun, parang nakita ko si Lance na dumaan sa
maraming tao. Naririnig ko rin ang iPhone ni Bench na kanina pa nagri-ring."Yan si
Bench at Denise...blahblahblah" Freshmen. Tsk. Sikat talaga kami.Ngumiti siyang
lumabas ang dimples. Kinuha ko sa bulsa niya ang iPhone niya."It's Candice! Sagutin
mo. Hang out with her. Make her fall harder!" Sabi ko at umalis sa harapan niya
para hanapin si Lance.Di ko na siya pinasagot. At tama siya sa sinabi niya
kanina...Nagtagpo ang landas namin ni Lance... pero ni hindi niya ako pinansin! Sa
inis ko nung araw na yun, sinira ko na rin ang araw ng mga kaibigan ko."Iwan mo na
nga yung boyfriend mo, Nina! Hindi ka niya masyadong tinitext diba? Hindi ka niya
mahal!" Sabi ko. Bitter. "Sobra ka naman, Denise." Sabi ni Tanika. "Di naman ganyan
lagi eh. Tsaka... ganun talaga pag long time bf mo na." "Hay! Ewan ko sa iyo, Nina.
Basta kung ako sayo... iiwan ko na siya. Hula ko may iba siya kaya siya ganyan."
Halos di makangiti si Nina sakin. Alam ko ang iniisip nila. Alam nilang di pa ako
kailanman nagkaboyfriend o niligawan man lang. Kahit anong sabihin ko about
relationships ay invalid kasi wala akong karanasan! Wala naman akong pakealam kung
di ako magkaboyfriend eh. I'm contented with being on top of my social circle.
Habang nakasimangot ako sa cafe... nakita ko ang diretsong tingin ni Candice sakin.
Nakataas ang isang kilay. Sa tabi niya ay ang makinang na lalaking pangarap ang
lahat. Naagaw nila ang atensyon ng madlang tao... Benjamin Jimenez with his new
girl. "Kala niya naman." Bitter kong binulong sa sarili.   
=================

Stage 5.

Stage 5.Paranoid mo naman. Pagkalipas ng isang buwan, mejo nasasanay na si Eliana

sa dami ng tao at sa iaasal niya sa mga ito. Nagkaroon din siya ng maraming
kaibigan sa klase niya. Narealize ko yun nang naabutan ko siyang nakikipag-usap sa
mga kaklase niya. Pinapalibutan siya ng mga ito, mapa babae man o lalaki. Aniya
marami din daw nag ti-text sa kanya. "Eliana." Tinawag ko siya galing sa labas ng
classroom nila. Iniwan niya ang mga kaklase niya at sumama sakin. "Where's Bench?"
Tanong niya. "With Candice, most likely." Sabi ko.  Walang development! Tama! Wala
parin akong matanggap na feedback galing kay Lance. Wala na talagang pag-asa kaya
lulubayan ko na ang pag-iisip ko sa kanya. Nabigla naman ako dun sa may biglang
bumuhos sa damit ko!"What the?!" Hinayupak!    Nakakabadtrip! Ang sarap ibully kung
sino man siya! Halos lahat ng taong nakakita ay napanganga. Unti-unti kong inabsorb
ang lahat at tinignan kung sino ang nakadisgrasya sakin. Mali. Di siya
disgrasya. Nang nakita kong halos ngumisi si Candice sa harapan ko hawak-hawak ang
isang lata ng Pepsi, napakunot ang noo ko. "Ano bang problema mo?" "Ikaw ang
problema ko! Paharang-harang ka sa dinadaanan ko eh!" Basang-basa ang lower part ng
top ko sa softdrinks niya. "Ang luwang ng daanan, ta's sinabi mong humaharang
kami?" Singit ni Eliana.Binalewala ito ni Candice. Alam niya yatang pinsan niya si
Bench. Ngumisi ako. Hinawakan bigla ang lata ng Pepsi na dala niya at binuhos ang
natira sa mukha niya. "Paharang-harang ka sa paningin ko!" Hinila ko si Eliana
paalis sa scene. Narinig ko ang tili ni Candice sa inis. Linagpasan ko ang mga
nagtsismisan at nakita ko si Bench sa dulo ng mga tao. Nakangisi."Leche ka! Anong
problema nung girlfriend mo at napagbuntunan ako!?" Tumawa silang dalawa ni Eliana.
"Napagbuntunan ka o siya ang napagbuntunan mo?" Sabi ni Eliana. "Siya yata ang
natalo eh." Umirap na lang ako sa kawalan. Di parin naaalis sa isip ko ang basa
kong top. "Ang tagal kasi nung mga utos mo. Okay na ba yung one month? Nag lie low
na ako sa kanya eh." Sabi ni Bench. "At bakit ako nasali?" "Ewan ko ba dun."
Humalakhak ito. "Hindi nagtatanda, nakakainis! Wa'g mo muna siyang i-break.
Patagalin mo pa. Pahirapan mo. Hanggang manisay siya diyan at kaawaan ng lahat."
Sabi ko. "Yes, ma'am." Napailing si Eliana. "Ibang klase talaga kayong dalawa.
Hindi niyo yata kayang mabuhay ng wala ang isa't-isa." Sinabi niya yun ng parang di
sinasadya. Nakita niya kasing kumaway yung sandamukal na classmates niyang puro
weird, nerd at nasabi ko na ba yung weeeiirrrd? "Uy! Hello!" Excited naman si hija.
"Lika! Sumama ka samin, mag mo-movie marathon kami dun sa gazebo!" Sabi nung isang
weird. Weird number 1. "Movie marathon? Sa Gazebo?" Sumingit pa talaga ako. May
pandidiri pa sa mukha ko. Napawi ang ngiti ng lahat ng weird sa mundo. "Anong i-mo-
movie marathon niyo? Wall-E? At bakit sa gazebo?-" "Uhhh. Eto nga pala si-" Di pa
natapos si Eliana sa pagpapakilala sakin..."Denise Gozon. Bench Jimenez." Sabi nung
weird number 2. "Are you stalking me?" Mas lalong nakakadiring tingin sa kanila.
Halos matawa si Bench sa likuran ko. "Hindi. Kilala ka ng lahat." Weird number 3.
"OMG. As in? Pati yung mga samahan ng mga weird?" "Tama na Denise..." Halos matawa
si Eliana. Pero seryoso ako! What? Don't tell me sasama siya diyan sa mga weird?
"Pasensya na talaga kayo sa kanya ah? Ganyan talaga siya. Hehe! Sige bah!! Sama
ako. Denise, Bench, hintayin niyo ko please?" Puppy eyes.  Ako naman... nandidiri-
look.  "Okay fine." Umalis din sila. "Hula ko sa halos sampung weird na kasama niya
may isang nagkukunwaring weird para lang makasama at makaclose si Eliana."
"Paranoid mo naman." Tumawa si Bench. "I'm not paranoid. Alam ko. Alam na alam ko
ang mga hasang ng mga tao sa school na 'to." Nagwifi ako sa cellphone ko para
ipakita kay Bench ang sinsabi ko. Ilang blogs ang nakita ko agad na may lamang
balita tungkol kanina. "See?"Denise Gozon, binuhusan ng Coke si Candice San Juan.
"Mga blog 'to ng mga kaibigan niyang naninira sakin. Binuhusan ko siya dahil
binuhusan niya ako. And it's not Coke... it's Pepsi." Umiling ako."Pati yung Coke
at Pepsi, damay sa mga maling nakita mo. HAHA!" Tumawa si Bench. Nakakunot ang noo
ko. Marami akong kaibigan... baka akala niyo puro bad things ang ginagawa ko.
Mabuti din ako sa mga mabuti sakin. Pero syempre, halos lahat ng tao dito
nangangarap maging ako, kaya di maiiwasan na may manira sakin.

=================

Stage 6.

Stage 6.

Paano mo yun ginagawa?

Laganap sa Facebook ang tsismis tungkol sakin. Inaway ko daw ng sobra sobra si
Candice San Juan. Ang walang hiya, nagpost pa ng video sa Youtube na sinasabing
hindi siya makapaniwala sa ginawa ko. "That... b1tch!" Tinype ko sa status ko:Poor
girl. Can't accept that his boyfriend likes someone else. Now attacking me to
conceal the truth. HAHAHA! Sumali na rin yung mga kampon ko sa status at iba pang
supporters! Isang minuto ko pa lang na post, ang dami na nagcomment! GRABE! Hindi
na ako nagcomment ulit. Hula daw nila si Candice ang pinariringgan ko. Wala naman
akong sinabing pangalan kaya bahala kayo diyan. Kahit na di naman totoo na may
ibang babae si Bench. Bahala na!*Kriiing-Kriiing* "Hello?" Si Eliana. "Where are
you?" Tanong niya. "Coffee Bean. Oorder lang ng frappe tapos babalik ng school para
sa last class namin ni Bench." Sabi ko. Habang kinakausap ko siya, kumaway si
Barbie Cortez sakin. Isang Brazilian model na kakilala namin ng bff kong si
Ara."Call you later, Eli. Oorder lang ako." At binaba ko ang telephone. "Hey!"
Pumunta siya sakin. "Hi! Kumusta?" Tanong ko. Part na naman ng social climbing. Ang
social niya kasi. Tumataginting na Balenciaga'ng bag at heels na Jimmy Choo ang
napuna ko agad. "Buti nakita kita!" Sabi niya. "Bakit? You need something?" Tanong
ko. "Kasi... I need Bench for a shoot."  Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. I
know! She's using me to get to Bench. "Shoot? What shoot?" Tanong ko.   "Sa isang
clothing line for beach wears. Sa bora yun. Call me if he's available next
Saturday." Now that she mentioned it... pwedeng pwede! May plano ako. At kasing
baho ng plano ko ang dagang nabubulok. Ngumisi ako. "Okay, I'll contact you."
Kinuha ko ang frappe ko at umalis na. Kamuntik na pala akong malate sa klase. Nag
quiz kami agad pagdating ko kaya di na nakahirit si Bench sa pagtatanong sakin.
"Who got the highest score?" Tanong ng Professor. "Saan ka galing?" Tanong ni
Bench. Hinahawakan niya pa ang ballpen niya nang tinanong ako. Di ko siya agad
sinagot. Hinintay ko pa ang sagot ng mga kaklase ko sa tanong ni Prof. "Denise
Gozon." Sabi ng mga kaklase ko.  "What's her score?" Tumingin ako sa kaklase kong
nagcheck ng papel ko. "No worng." Nagtinginan silang lahat sakin. Ngumisi na lang
ako. "Pass your papers. Dismissed." "Paano mo yun ginagawa?" Tanong ni Bench sakin
habang kinuha yung mga books kong nakalatag sa desk. Nagkibit-balikat ako.  "Just
like how you do it... but better." Ngumisi ako sa kanya. " Isang wrong lang yung
sayo."  Ako kasi nag check sa paper niya. Umalis kami ng room. Habang papunta kami
kina Eliana... yinaya ko na siya sa offer ni Barbie. "Whoa! You sure?" "Yep!
Weekend lang naman eh. Pumayag ka na!" Sabi ko. "Bakit?" Tanong niya. "Basta!"
"Sasama ka?" "Oo! At... isama mo si Candice." Sabi ko. "Huh? Baka mapuno lang ako
sa catfight niyo. Kuntento na ako sa'yo." Tumawa siya.  "Isama mo siya." Iginiit
ko.Ngumisi siya. "I smell something fishy..." Ngumiti na rin ako. "Aryt!" I'm soooo
excited! HAHAHA! Halos mapatili ako sa pagpayag ni Bench! Let the hunger games
begin! nyahahaha!

=================

Stage 7.

Stage 7.Why are you so hot? "You're late." Sabi ni Bench sakin. Pareho kaming
dalawa naka Wayfarer. Si Candice, nalaglag ang panga nang nakita niya akong
dumating. "Ba't siya nandito?" "Of course. Ako ang nagyaya sa kanya, ako pa yung
aabsent?" Halos umusok yung ilong niya at di na mapakali. "Let's just go. Hayaan mo
na yang si Denise." Hinawakan ni Bench ang baywang ni Candice at nagsimulang
maglakad sa isa sa mga plane nila. Oo. May ari ang mga Jimenez ng isa sa mga
matagal ng airlines dito sa Pilipinas. Umupo ako sa likuran nina Bench. Silang
dalawa nasa harapan ko, naglalampungan. "Respeto naman, Bench." Sabi ko nang
tinanggal ko ang Wayfarers at lumipad na ang airplane.  Natawa siya. Tumayo siya at
mukhang magC-CR yata... yun pala... bumalik siya na may inabot sakin. Walang imik
lang na inabot niya sakin ang isang pares ng Reef na tsinelas. "Thanks. I need
it."  Tumango na lang siya at nagsimulang makipaglampungan ulit kay Candice.
Umiling na lang ako at tumingin sa mga ulap na parang cotton candy. Mabuti na lang
di matagal yung byahe. Dumating kami agad sa bora. Tumanggi si Bench sa alok ng Dad
niyang sa resthouse na nila kami tutuloy. Aniya, mas maganda daw yung malapit lang
sa lugar kung saan isho-shoot yung photoshoot nila. "Alam mo ba kung bakit tayo
nandito?" Tanong ko kay Candice. Pinagpatuloy ko parin kahit alam kong inis na
siya... ang totoo pala... pinagpatuloy ko kasi alam kong naiinis na siya. "Oo!"
Sabi niya na may tonong parang sinasabing ako yung walang alam. Ngumiti ako, "Wa'g
kang magseselos ah?" "Ba't ako magseselos? Duh?! I'm not like you." "We'll see
about that." Lumapit ako sa paparating na si Barbie at nakipagbeso. Nagbeso din
siya kay Bench. Alam kong may hidden desire tong si Barbie kay Bench at yun ang
gagamitin ko laban kay Candice. Pababagsakin ko siya... "Candice, this is Barbie.
Yung model na tinutukoy ko. Barbie, Candice, my girlfriend." Sabi ni Bench. Natawa
si Barbie at pinagtaasan ng kilay si Candice. Naglahad ng kamay si Barbie pero di
'to pinansin ni Candice! Nakakatawa nga eh! HAHA! Awkwaaaard! "Uh... Mag chi-check
in lang kami." Sabi ni Bench. Inspeaking of that... ibig sabihin ba ng check in na
yan ay ako sa isang kwarto tapos silang dalawa sa isang kwarto din? "One room for
three. Yung pinakamaganda." Sabi ni Bench sa frontdesk ng resort kung saan
nakacheck in din si Barbie. Ang mokong nakaevil smile at nakatingin sakin! Kung
anu-ano tuloy ang pumasok sa isipan ko. "Miss. Pwede yung two separate beds an
room? Thanks." Pinandilatan ko ang manyak na tingin ni Bench sakin. I'm used to
it.  Agad kaming nagpunta sa kwaro. As usual, high end na kwarto talaga ang pinili
ni Bench. Ganun naman talaga parati. Palibhasa mayaman. Ako dito nagpapalibre lang.
Kahit 'tong soot kong tsinelas na mamahalin, galing pa sa kanya. Who cares, as long
as di ako humihingi ng kahit ano sa kanya. Siya lang 'tong bili nang bili para
sakin. "Nice." Sabi niya nang nakitang soot ko ang binili niya. "Mas nice sana ang
trip na 'to kung tayo lang dalawa, Bench." Singit ng walang alam na si Candice.
Napawi tuloy yung saya ko sa ibinigay niya. "Wa'g kang mag-alala, just pretend that
I'm a ghost." Umirap ako at lumabas na para makasagap ng preskong hangin. Umupo ako
sa buhangin at pinaglaruan na lang ang Instagram ng phone ko. Ang daming tao! Pero
di na ako makapaghintay sa shoot nila ni Bench. At sa... 'scene' kung meron man.
Ilang sandali, napatayo ako nang nakita ko si Barbie na naka twopiece na at may
dalang surfboards. Anlaki ng boobs niya, kaya siya lapitin sa mga ganitong shoot.
Si Bench naman, perpekto ang katawan. Triceps, abs... name it he has it. "Ready?"
Akala ko naman ako yung tinanong ni Barbie, yun naman pala, si Bench nasa likuran
ko naka boardshorts, topless, kumikinang yung katawan. Halos malaglag ang panga ko.
Imbis na titigan ko siya, inalis ko na lang agad ang mata ko sa kanya kasi alam
kong ngingisi lalo yun sakin pag nakita akong nakatitig sa kanya. Nilagpasan nila
ako at sumunod na kay Barbie. Nakahawak siya sa balikat ni Candice. Napabuntong-
hininga ako, iling at nagkagoosebumps.Bakit? Ang gwapo kasi talaga ng mokong! Ang
gwapo gwapo gwapo niya na hindi ko kayang di siya tignan. Makisig siya, malakas ang
dating, sagad sa buto ang pagiging matipuno. "Aryt! That's good! Great!" Halos
walong photographer ang nandun at nakapaligid sa kay Bench at Barbie. Nacurious
tuloy ako sa reaksyon ni Candice nang nakitang ang boyfriend niya ay mukhang
sinusuyo at kumakarinyo sa ibang babae. "Alam mo..." Tinabihan ko siya at naisipang
gatungan. "May HD si Barbie kay Bench." "Anong HD?" Mata niyay nakatuon parin sa
dalawa. "Hidden desire." "Wa'g mo nga akong lokohin." "Hindi kita niloloko no.
Sinasabi ko lang ang totoo. Nung highschool pa lang." Sabi ko. "Ano naman ngayon,
ilang years na ang nakalipas noh!" "Hmmm. Well, may point ka. Mukhang 4th year
highschool tayo nang nakita ko sila sa corridor ng school nila na naglalampungan.
Akala ko nga sila eh, di naman pala. Sabi ni Bench... hindi niya daw kaya ligawan
si Barbie. Siguro dahil totoong mahal niya ito." WAAHAHAHA! Sobra na to! Halos
sumabog ang bibig ko sa tawa kaya tinikom ko 'to ng maayos pagkatapos kong
magsalita. Totoong nakita ko ang dalawang naglalampungan noon pero dagdag lang yung
iba. HAHA! Si Candice umuusok na talaga ang tenga! Totoo! Nakita kong gumalaw ang
muscles niya sa pisngi na para bang gusto niyang tadtarin ang dalawang tinutukso
ang isa't isa sa harapan niya.Umalis siya sa galit. Ako na lang ang natira dito at
di ko mapigilang tumawa. Para akong baliw. HAHAHA! "Anong nangyayari sayo?" Tanong
ni Bench sa gitna ng isang break. "Wala lang." "Ba't ang saya mo yata?" "Bawal ba?"
Tinaas ko ang isa kong kilay. Kanina ko pa napapansing di mainit ang araw ngayon.
Cloudy. Kaya sasamantalahin ko 'to para makapagswimming sa dagat. Tapos na ang
misyon ko, at malalaman niyo ang resulta mamaya. "Bench, will you hold this for
me?" Sabay abot sa cellphone kong dala. Kinuha niya naman. Hinubad ko ang soot kong
dress. May two-piece kasi sa loob nito. "I'll just take a dip." Yung mga mata
niyang mapupungay ang agad kong namatyagan paghubad ng dress ko. Unti-unti siya
ngumiti. "Sama ako?" Sabi niya. Binatukan ko na! "Wa'g mo nga akong manyakan,
please?" Tumawa siya nang papalayo na ako. Sinigawan pa talaga ako... "Why are you
so hot?" Sarap mag dirty finger sa kanya nang sinabi niya yun. Bistado ko na ang
lahat ng diskarte niya. Alam na alam ko ang pasikot-sikot sa utak niya. Kabisado ko
ang hasang niya kaya, bukod sa mga barkada niyang lalaki, ako lang ang sinusunod at
palagi niyang sinasamahan.

=================

Stage 8.

Stage 8.Let's party tonight? Pagkabalik ko galing swimming, narealize kong nandun
na sila sa isang seafood restaurant, kumakain. Pero si Bench, inabangan ako para
ibigay yung dress ko. Inakbayan pa ako ng mokong.  "Tigilan mo nga ako. Una ka na
sa resto. Magbibihis lang ako sa kwarto." Sabi ko. "Sama ako-"  "Tseh!" Iniwan ko
na siya. Buti at sinunod niya naman ang utos ko. Nagbihis ako at nagmadali ng
pumunta sa resto. Ginugutom na ako. Paano ba kasi ang tagal natapos nung shoot.
Halos makarating na ako sa kabilang isla sa paglalangoy ko, joke, OA. haha! halos
dalawang oras. Alas kwatro na ngayon-este-alas singko. Isang oras pala ako sa
banyo. Pumasok ako sa resto, parang pista lang yung mga pagkain. Uupo na sana ako
nang nakita ko ang scene na hinahanap ko. "You're purposely doing this!" Sigaw ni
Candice. Dinig na dinig ko ang music sa resto na highclass pero mas dinig ko yung
sigaw niya. Nakahawak si bench sa isang braso niya habang nanggagalaiti si Candice.
Si Barbie naman ay nakangisi sa harapan niya. "Wa'g kang ngingisi ngisi diyan! Alam
kong matagal mo ng gusto si Bench!" "Stop it, Candice! You're making a scene."
Seryosong sinabi ni Bench. "Ba't di siya ang sinasabihan mo ng stop?!" Tumingin si
Candice kay Barbie. Halos mangiyak-ngiyak na! "Monthsary namin ni Brent next week!
Mag dadalawang buwan na kami! Matagal na kami! Wala pa siyang sineryoso... ever!"
Nabigla ako sa sinabi ni Candice. Parang may naalala agad ako. ever."At ikaw, isa
ka lang sa obstacles ng relasyon namin!" Hindi na talaga napigilan ni Barbie ang
kanyang tawa! Sumabog siya sa kakatawa. Natigilan na halos lahat ng tao sa resto
para tignan ang commotion. Kinuha ko na agad ang iPhone ko para mapicturan ang
hinihintay kong scene. Lumapit ako. "How dare you!" Sasampalin na sana ni Candice
si Barbie nang napigilan ni Bench ang kamay niya! "Gotcha!" Bulong ko sa sarili ko.
Humalakhak pa ako. Hindi nagpahalata! NYAHAHA! "Kinakampihan mo ba siya, Bench?!"
Mas lalong tumaas ang boses ni Candice. Umiling si Bench. Seryoso ang mokong.
Naapektuhan din naman pala siya. LOL! Oo naman, syempre alam kong may feelings din
siya. "Then why are you defending her?!" Napabuntong-hininga si Bench. Ako naman,
busy sa pagfoforward ng picture kina Tanika, Abby at Nina. Text:Ipakalat niyo.
Candice, crying... Ipinagpalit ni Bench sa isang Brazilian model. Kawawa naman.
Here in bora. So Sad. NYAHAHA  Tinago ko talaga yung phone ko nang nakita kong
tinitigan ako ni Bench sa kalagitnaan ng commotion."Sumagot ka! AHHH!" Umalis si
Candice sa humiliation. Nabadtrip din yata si Bench kaya umalis. Si Barbie lang at
ako ang natira para kumain. Agad kong inubos ang pagkain ko. Abby (text):Nakalat na
sa net. Grabe maka react yung mga tao! Tanika (text):You're in bora? Nina
(text):Grabe sila! Kakampi mo na sila! Halos matawa ako, kundi ko lang nakita si
Bench sa harapan ko habang naglalakad at hinahanap siya. "You look happy." Seryoso
niyang sinabi. "Hinahanap kita. Saan ka nagpunta?" Tanong ko. Agad kong sineryoso
ang mukha ko at linagay ang cellphone sa bulsa.  "Got slapped by Candice, twice.
Kinausap ko siya." "Tapos? Anong nangyari?"  "I don't know. Nandyan lang siya sa
tabi-tabi, umiiyak." Its not like its the first time na nagpaiyak siya ng babae.
Ilang beses na nga diba? Nung highschool pa, tapos ngayong nasa college na kami, 18
years ng nabubuhay, ganun parin ang ginagawa niya. Naguilty naman ako sa mukha niya
ngayon. Parang biyernes santo lang. Kawawang Bench. Utos ko pa naman yun. Guilty
din ako no! Pero wala na akong magagawa kasi nangyari na. "I'm sorry."  Nagpacute
ang mokong at umaliwalas ang mukha. "The sun is setting... Gabi na maya-maya. Let's
party tonight?" Ngumisi siya. "Sure!!!"

=================

Stage 9.

Stage 9.Call me. Nagpunta kami ni Bench sa isang Beach bar. The Tavern. Ang daming
tao! May mga kilala pa si Bench dun. Kilala naman kasi yung pamilya niya.
Ngumingiti din sakin kasi kasunod ng pangalang Bench Jimenez ay ang Denise Gozon.
Sayawan dito, sayawan doon. Inom dito, inom doon. Heto si Bench at nakailang lagok
na. Hindi pa lumalagpas ng isang oras ay halos maubos niya na lahat ng inumin.
Ganyan siya. Sa tuwing may makikipagbreak o ibi-break niya, tri-triple ang iniinom
niya. "Para ka lang iniwan ng mahal mo ah?" Humalakhak ako. "It's a hobby." Ngumisi
siya at lumipad agad ang mata sa mga babaeng nasa dancefloor. Umiling na lang ako.
World record talaga at umabot sa halos dalawang buwan sila ni Candice. Ako naman
yung may pakana kasi inutos ko sa kanya yun. "In love ka ba sa kanya?" Pabirong
tanong ko. Tumingin siya sakin. "Alam mo naman ang sagot, tinatanong mo pa."
Linagok niya ang isa pang shot. Alam kong hindi.  "Don't get too excited, ayt?
Makikipagsayawan lang ako. wa'g kang aalis at sumama sa kahit sino dito." I gave
him a ridiculous look then he pinched my nose.    Umalis ang manyak at hayun,
nakipagharutan sa halos tatlong babae sa dancefloor. Well of course, sino ka para
tumanggi kay Bench Jimenez eh tagapagmana yun ng mga Jimenez, hot, magaling
dumiskarte at sikat. Kapag katabi mo siya, kahit na isa kalang malaking kuto, bigla
kang magiging balyena! Big fish! Maswerte ako at ipinanganak akong si Denise Gozon,
hindi ako nahirapan makipagsabayan sa ibang malalansang isda na nagkukunwaring
balyena. Dahil si Denise Gozon ako, na malapit sa mga Jimenez, nagmumukha akong
kagaya nila.Nakita kong may tumitingin sakin kanina pa, nasa dancefloor pero na
sakin ang mata. Ang pangit naman kaya inirapan ko na lang. Feeling naman! Kala niya
naman papatulan ko siya. HAHA! Ang sama ko talaga! Di ko na lang papansinin. Sana
wa'g na lang akong gambalain. "Hey Denise, where's Bench?" Linapitan ako ni Barbie.
Plunging neckline pa.  "Nasa dancefloor..." Sabay nguso ko kay Bench na mukhang may
amats na. "K, thanks!" At umalis para puntahan si Bench. Ilang sandali, sumasayaw
na silang dalawa. Busy ako sa pagpipicture, naka Instagram sabay edit pa para mas
maganda. Hayan! Nasend na sa lahat ng taong pwedeng magpakalat nito. Kawawang
Candice. In speaking of her, nasan siya? Madaling nabore si Bench. Alas nuwebe pa
lang ay nagyaya na siyang umalis sa bar. Halos dalawang oras pa kami dun. Pagod
siguro sa mga ginawa niya ngayong araw. "Let's go!" Inakbayan ako ng manyak
papalabas ng bar. Hinayaan ko na. Ta's bigla kaming hinarangan ni Candice sa
daanan. "Bench... can we talk?" Sabi niya. Tinignan ko si Bench na di parin maalis
yung ngiti sa mga nangyari at nakasayaw niya sa bar. Di pa nga nakakasagot yung
tao, nasampal na agad! PAK! Napawi tuloy yung ngiti niya!      "What the eff?
Candice! Stop that!" Sarap ng sakalin ah!? Nagtimpi ako kanina nang sinabi ni Bench
na dalawang beses siyang sinampal, ngayong pangatlo at sa harapan ko pa, na
highblood talaga ako! "Wa'g kang makealam! Di ikaw ang girlfriend niya!" Sinigawan
pa ako! "Hoy bruha ka! Wa'g mong masampal sampal tong si Bench at pagsabihan ako ng
ganyan!" Inalis ko ang kamay ni Bench sa balikat ko para maharap ko si Candice ng
maayos. "Binalaan na kita, ikaw tong go lang nang go! Kasalanan mo yan. Know your
place, dog!-" "Stop it, Denise. Stay in our room. Mag uusap lang kami ni Candice."
Seryosong sinabi ni Bench sakin at umalis na. Sinundan siya ni Candice. "Pasalamat
talaga siya at ayokong maging tulad niya na sa harap ng maraming tao ay nagwawala!
Bwesit! Sana di ko na lang hinayaan si Bench dun sa babaeng yun!" Sigaw ako nang
sigaw sa phone ko. Tumawag kasi si Eliana. Halos gigil pa ako. "Ano? Nagsisisi ka?"
"Mejo... Pero hindi rin! Ngayon, balik ulit siya sa putikan. Kala niya naman
sineryoso siya nun!" "Hay nako, Denise. Kawawa naman si Candice. Dami niyang pics
sa Facebook." Napabuntong-hininga siya. "Dapat lang no! Sana na-share mo! Tatlong
beses! Tatlong beses niyang sinampal si Bench ngayong araw!-" Nadistract ako nang
may narinig na parang music sa Project X at mga taong bumabati. "W-Wait, where are
you?" Humalakhak si Eliana.     "Try ko lang. Mag isa lang akong pumunta... dito sa
Core." Napanganga ako at naalala ang nangyari noon. "What the?!-" "Pumuslit ako.
Wa'g kang maingay ah?" "NOOO! Umuwi ka na!!!" Mahahigh-blood na yata ako!*TOT-TOT-
TOT* Walang hiya! Text ko kay Eliana:Uwi ka na. Or I'll tell tito drew. Napahiga
ako sa kama. Sa dami kong iniisip di ko namalayang nakatulog na pala ako. Pero wala
nang mas sasama sa sumunod na umaga! "Good morning!" Habang umiinom ng kape sa
harapan ko. Nasa kama ako, ganun parin ang posisyon ko kagabi nang nakatulog ako.
Si Bench naman, naka sleeveless, exposed ang triceps, biceps at iba pa. Kahit mug
lang yung props, para na siyang model. Masama kasi nakadungaw ang manyak sakin.
Halatang kanina pa ako pinagmamasdan. Nung tulog pa ako! Agad akong napatalon!
Tumawa naman siya! "Easy..." Inom ulit ng kape. "What happened?" "Purple...
undies." Tumawa siya.  "Bwesit ka!" Binato ko ng unan. Nakailag naman. "Manyak mo.
Yiii! Di ka ba nandidiri? Eww!" "Kumain na tayo." Binalewala ba naman yung sinabi
ko. "Anong nangyari kagabi? Where's Candice? Saan ka natulog kagabi?" "Of course in
this room." Evil grin. "And I saw your purple undies...peepin-" Binato ko ng unan
kaya di natapos magsalita. "Ewww, Bench!" Tumayo ako at inayos ang sarili ko.
"Kiddin'!" Sabi niya habang tumatawa. "Kidding ka jan! Alam kong totoong nakita mo
kasi purple ang undies ko! Tseh!" Tumawa pa siya ng mas malakas. Kadiri talaga tong
isang 'to. Puro sex yata laman ng utak. "Hmmm. And... Candice... went home last
night." Natigilan ako at tinignan siya.    "She broke up with me." Ngumiti siya.
Tumango ako.    Akala ko talaga seryoso yung usapan namin... seryoso naman pero... 
"Uh... hey! Good morning! Denise." Sabi ni Barbie na mukhang kakabihis lang. Nasa
pangalawang bed pala siya! WHAT THE HECK? "I-I'll go now..." Ngumiti si Barbie. Si
Bench kumaway lang, "Call me." Kumindat pa ito."Yeahhh~" Pumula ang pisngi ni
Barbie. "And...uhmm.. thanks for last night!" Nag tiptoe siyang umalis sa room
namin.FACE PALM.    "Ikaw na talaga, Bench." Umiling ako. Humalakhak naman siya.
Akala ko pa naman...

=================

Stage 10.

Stage 10.It's okay. Nakauwi na kami ni Bench. Hinatid ako nila ako ni Kuya Joe sa
bahay."Bench." Sabi ko pagkalabas ko sa sasakyan niya. "I'm worried about Eliana.
Lumabas siya kagabi, mag-isa." Tumawa si Bench. Akala ko nagiging heartless ulit
siya. Walang pakealam. "Akala niya naman mag-isa siya, pinasundan ko siya kay Kuya
Joe para siguradong walang mangyaring masama." Kumindat pa talaga siya. "Aryt! K.
Bye! Stalker!" Umirap ako at papasok na sana sa bahay. "What's the plan now?"
Tanong niya.  Lumingon ako sa kanya. "Anong plan? Wala akong plano. Ikaw tong
pinangungunahan ako eh." Then his evil grin again.  Nagkibit-balikat ako.
"Ipagpatuloy mo na lang yan nang mas lalong masaktan si Candice." "Aryt!" Tapos
umalis na. Haaay si Bench talaga. Sagad na naman sa buto ang pagkahaliparot niya.
Kahit ganyan siya, parang di na siya nasanay sa mga nakikipagbreak sa kanya. Kaya
naman pagkatapos ng break up, dadami ang inom niya. Parang affected lang... akala
mo naman affected talaga... pero hindi naman pala. Nakahanap agad ng iba. "Kumusta
yung lakad niyo ni Bench sa boracay?" Sabay halik ni Daddy sakin. Yinakap ko siya
sabay abot ng sandamukal na pasalubong ni BENCH para sa kanya at kay Mommy! "Okay
lang! As usual..." Tapos hinalikan niya ako sa noo. Tinignan niya ako ng mabuti sa
likod ng kanyang eyeglasses. "He's modeling for this... clothing line. Kasama namin
yung girlfriend niyang si Candice San Juan sa bora." "Girlfriend? Di yon nag gi-
girlfriend diba?" "Oo nga po pala. Ano... uhmm. fling lang sila." Tumawa ako.
Seryoso parin si Daddy.  "Joke. Girlfriend niya yun." Umalis na lang ako para di na
maraming tanong. If I know, nananagap ng balita si Daddy sa kabulastugan ni Bench
para malaman ng Dad ni Bench kung anong pinaggagawa ng anak niya. Only child si
Bench at first born sa mga Jimenez kaya natural na sa kanya ang halos kalahati ng
yaman nila. Busy din ang parents ni Bench sa negosyo. Aside sa airlines, marami
silang farm tapos nag aangkat pa ng mga produkto sa ibang bansa. Big time! Ako
naman... Only child din pero walang yaman. NYAHAHA! Mga kapatid ni papa nasa States
lahat. Bukod sa ilang squaremeters na lupa at ginawang commercial building at tong
bahay namin, wala na kaming ibang pag-aari. Buti at parehong abogado si Mommy at
Daddy kaya ayun, sosyal parin ako. Si Eliana naman... May half brother at sister.
Anak nung Step mom niya. Twins yun. Pero bata pa. Inspeaking of twins, may pinsan
pa silang twins, si Brent Cruz at Ara Cruz. Mayayaman din yun kasi anak ni
Governor. Daming lupain din. May-ari ng isang food corp. Oh well, Jimenezes.
"Eliana!" Yinugyog ko si Eli nang makita sa school. Kahahatid lang ni Daddy sakin
dito tapos si Eliana agad ang nakita ko. "Hindi mo na ako tinawagan ulit! Di ka pa
nag text! What happened???" Ngumiti siya. One creepy smile. I know may tinatago
siya. "Wala naman..." Creepy smile ulit.  Alam ko talaga pero hinayaan ko na muna.
"Where's Bench?" Tanong niya at sinuyod ang paligid. Nagtataka siguro ba't di ko
kasama. "Idun-" "Ahh! Ayun!" Sabay turo kay Bench na pinagtitinginan ng mga tao! Si
Barbie naman ngayon ang kaakbay niya. Kumaway pa ito samin! "Denise! Ano bang
pinag-uutos mo diyan sa pinsan ko. Nakakahiya na siya ah? Iba-ibang babae na lang
talaga." Umiling si Eliana. "Wala akong inutos. Tsaka... masasanay ka rin." Umalis
din si Eliana para sa klase niya. Ako naman, pumasok na sa class namin ni Bench.
Nakangisi na yung baliw sa upuan niya pagdating ko. Pinaglalaruan pa ang signpen
niya. "Yes, thanks to you... Nasa halos lahat ng blogs na ako. Napalitan na ang
mukha ni Candice. I owe you that... Pero kadiri na talaga yang inyo ni Barbie ah."
Sabi ko ng pabulong sa kanya.  "So ano? Titigilan ko?" Ngumisi ulit siya. 
"Titigilan? Yun ay kung mapipigilan mo yang libido mo!" Tumawa pa ito na nakatawag
pansin talaga sa mga kaklase ko. Kinurot niya ang pisngi ko. Sinapak ko agad yung
kamay niya. "Tigilan mo nga ako. Eww!" Umayos ako sa pag-upo, pagdating ng
professor namin.  Natahimik. Kaya naman dinig ko agad yung nagtsismisan sa
likuran... "Di kaya si Denise at Bench naman talaga ang mag-on?" Hindi na ako
nahiya! Lumingon ako sa likuran para tignan at TITIGAN ng sampung segundo ang mga
nagtsismisan! Natahimik talaga sila at nagkunwaring walang sinabi. Pagkatapos ng
klase... nagpaalam agad si Bench. Aniya, magkikita daw sila ni Brent. Pero di pa
siya nakakaalis... Nasabuyan na siya ng juice... nino? Di ko kilala! "Sorry!
Sorry!" Agad kinuha nung babae ang panyo niya at pinunasan ang damit ni Bench. Si
Bench naman parang na badtrip! Tahimik siya habang tinitignan ang babae. Hindi
makagalaw. "Bakit mo ginawa yun." Tinulak ko yung girlet. Nerdy style! Maganda pero
di sexy. Mukhang minor de edad pa. Freshmen yata. Maiksi ang buhok... parang...
familiar yung aura. "Sorry... Sorry talaga!" Yumuko-yuko pa siya. Nagkalat yung
gamit niya sa sahig, di pa nakukuha kasi pinunasan niya pa ang damit ni Bench.
"It's okay." Sabi ni Bench.Sabay pa silang pumulot ng parehong notebook kaya hayun,
nagkabanggaan ang kamay at nagkatitigan.     Wait a minute... kapeng mainit...
Ngumiti si Bench na parang naiilang sa girlet! Weird!!! Ano yun?!       

=================

Stage 11.

Stage 11.

I want to stop

"Jenny Agatha Zafra. Mabait, maganda, matalino-" Sabi ni Nina habang binabasa ang
mga nasagap niyang impormasyon tungkol sa nabunggo ni Bench noong isang araw.
"Bakit puro puri yan? Wala bang iba?" "Hindi pa nga ako natatapos, chill ka lang!"
Sabi ni Nina na natatawa. "W-Wait? Jenny Zafra? I think she's my classmate. Anong
problema mo sa kanya Denise?" Tanong ni Eliana habang iniinom frappe niya.
Naglalakad kami sa school..."Wala! I just want to know." Sabi ko. Nagtagpo ang
kilay niya. "Hmmm. Freshmen. Business Major. From Affaires School, ibig sabihin sa
school ng cousin niyong si Brent. And then... At yung Mommy at Daddy niya ay nasa
France, may restaurant sila doon. Pangarap niyang maging isang chef someday... She
likes anime... cosplaying... pero di siya nag cocos-" "Ano ba yan!? Wala bang
relevant information? Parang puro useless." Sabi ko. "anong klaseng info ba kasi
yung hinahanap mo?" "Like? Ex boyfriends?? Etcetera?" "No Exbf. Maraming suitors.
Extremely Popular sa batch niya sa dating school.""Popular? Maganda siya, ba't di
siya pinormahan ni Brent dun sa kabilang school?" Napatingin ako kay Elaina. "Of
course, coz Brent's in love with one girl. Right? So... teka... Ba't ba talaga
curious ka kay Jenny?" Napakamot ako sa ulo ko. Hindi ko alam kung anong isasagot
ko. "Don't tell me gusto mong biktimahin siya ni Bench?" Yinugyog ako ni Eliana
kaya natigilan kami sa paglalakad. Now that she opened that topic. PWEDE. Since
she's popular... pwedeng pwede! Pag-iisipan ko. Hmmm... "Most probably-"  "Oh God,
Denise! No!" Parang OA naman makareact si Eliana. "Bakit? I'm just kidding." "Jenny
is a good girl!" Sabi niya na para bang sapat yun para kaawaan ko ang classmate
niya. "So? You're saying that Barbie, Candice, and all other Bench Girls are bad
girls? HAHA!" "Hindi yon! Ang ibig kong sabihin... di tulad ng Bench Girls na yan,
inosente si Jenny." "Inosente si Janice Villanueva, Tina Tiu at iba pang mga babae
nang inibig nila si Bench. What's wrong with that? I mean... anong pinagkaiba
nila?" Umiling na lang si Eliana. "Well, sa ngayon. Wala pa akong plano. Si Bench
naman itong gustong papalit-palit ng babae. Tignan natin kung sino ang susunod kay
Barbie." "Anyone... Just any sl-tty girl, not Jenny." Tinignan ko si Eliana ng
mabuti. May napapansin ako sa kanya... Ipastalk ko kaya 'to sa mga galamay ko?
Parang may weird akong nararamdaman sa pananamit, pag-asal, at kilos niya. "Don't
look at me like that." Kumunot ang noo niya at tumawa.  Hinalikan ako sa pisngi
tapos... "See you later. May pasok pa ako. Byeee!" Siniko ako ni Abby. Napalingon
ako sa nginuso niyang si Bench kasama si Barbie.May nakita pa ako sa likurang army
ni Candice na nagbubulong-bulungan! Ayan! Todo na yung pagbagsak ni Candice. Poor
girl. "Bench... Barbie!" Ngumiti ako ng plastic.  Pinatago ko yung notes ni Nina.
"You sure you don't wanna hang out with me tonight?" Ngiting-ngiti si Barbie nang
sinabi niya yun kay Bench. Umiling si Bench. Tapos tumingin sakin. "Ba't naman
Bench?" Tanong ko. "Diba may gagawin tayo?" Sinenyasan niya akong umo-o na!"Hmmm.
Oo nga pala." "Anong gagawin niyo? Kayong dalawa lang?" Napatingin tuloy si Abby At
Nina sakin. "Well, I don't think you wanna hear it." Sabi ko tapos tinaas ang
kilay. Alam kong gusto nang kumalas ni Bench kay Barbie. MANWH0RE nga diba? Hay
nako! Kelan pato magbabago? In speaking of pagbabago... naiisip niyo ba ang naiisip
ko? Jenny Agatha Zafra. Pagbabago. Kung naiisip niyo, ibig sabihin magkapareho tayo
ng takbo ng utak! NYAHAHAHA! So... lulubos-lubusin ko na 'to! "Naku! Sayang naman!
May pupuntahan kasi kaming party ni Bench sa success ng swim wear photoshoot namin.
Isasama ka sana namin, Denise. Pero kung ayaw mo..." PARTY? I love parties!
Tapos... ibig sabihin, maraming tao... "Do I need to bring a date?" Tanong ko.
Sumama tuloy ang tingin ni Bench sakin. Party kasi, big sabihin, may media...
Lalago na naman social circle ko. Sorry Bench. "Nope... So ano? See you tonight?"
"Aryt! I'll bring Eliana." Ngumisi ako tapos umalis si Barbie. Hinila ako ni Bench
palayo sa mga kaibigan ko... "Okay... Okayy... I get it!" Sabi ko. "I want to stop
it na. Pero kahit anong pahiwatig ko, di niya ako iniiwan." Sabi niya. "Sana di
tayo sumama eh!" Ngumisi ako, "Don't worry. After this party, wala na kayo." <
Tumingin siya sakin at ngumisi. "I have a plan.  " Ang di niya alam... mas malalim
pa ang plano ko. Wait and see... Makikita niyo ang pagbabago ni Benjamin Jimenez. 
Nagbago dahil nasaktan, magbabago dahil masasaktan.  Iniisip ko pa lang excited na
ako!

=================

Stage 12.

Stage 12.

kundi ikaw.
 "Hindi ako magtatagal." Kararating pa lang namin, yun na agad ang sinabi niya.
"Hindi naman talaga tayo magtatagal dito." Sabi ko habang inaayos ang kinulot kong
buhok. Hinawakan ko ang kamay ni Eliana. Pareho kaming nakasuot ng makikinang na
damit. Star studded ang buong party. Daming mga artista. Daming sosyal. Inakbayan
ako ni Bench nang nakitang pumarada lahat ng photographers sa harapan namin. "Yan
ba yung real life girlfriend mo, Bench?" Tanong ng isang photographer. Ako naman,
busy sa ngiti. Ayokong magkaroon ako ng pangit na picture ano! Nyahaha! "No, she's
not!" Sumingit si Barbie at hinawakan ang braso ni Bench. Hinila niya si Bench kaya
heto kami ni Eliana na lang ang magkasama. "Sobrang daming paparazzi." Sabi ko.
"Ladies and gentlemen, the designer of SeaShore Beach Wears!" Sabi nung emcee.
Nagpalakpakan kami. Si Benjie Uy pala yung designer nun! Habang pumapalakpak kami,
nakita ko si Candice! Nakatitig siya kay Bench at Barbie! As planned! Haha! Ako ang
nagpapunta sa kanya dito. I know! I'm a genius! "Ginugutom ako, lapit muna ako dun
ah?" Sabay nguso ni Eliana sa mga pagkain ng party. "Sure. No alcohol." Umalis siya
at ngayon ay nakatuon ang pansin ko kay Candice, nakatingin kay Barbie. Linapitan
ko siya. Gagatungan ko ulit. Nagkunwari akong kukuha ng cocktail drinks. "Haaay
nako. Alam ko, noon pa na ganito ang mangyayari sa pag magkakaroon ng time si Bench
at Barbie."Lumingon si Candice sakin. Nag-aapoy ang mga mata sa sobrang inis sa
lahat ng nangyayari."Kasalanan mo 'to. Kung sana di mo inimbita si Bench sa Bora
para makapagphotoshoot, hindi mangyayari 'to.""Hindi ako nag-imbita sa kanya, si
Barbie." Ngumisi ako. "Well... I warned you... So, akala ko di ka
dadating."Tinitigan niya si Barbie na may kinausap na ibang designers.
"Maghihigante ako sa Barbie na yan!"Aray ko po! Ibang klase din ang fighting spirit
niya ah. Kala niya siguro babalikan siya ni Bench. "Hindi ako umaasang
magkakabalikan kami ni Bench. Gusto ko lang talagang gumanti sa bruhang yoooon!"
Iniwan niya ako at umalis na. Candice will do everything for me. HAHA!  Kumain ako
kasama si Eliana. Sinigurado kong lumapit ako sa bawat designer na nakita ko sa
loob ng isang oras. Napicturan ng paparazzi with some of my sosy friendly friends.
Napicturan din kami ni Eliana pero mailap si Eliana eh. Di siya masyadong
interesado sa sport kong social climbing. "Pwede kitang maging model!" Click nang
click ang isang photographer sa harap ni Eliana.Namamangha sa mukha niya. "Cousins
pala kayo ni Benjamin at Brent? Kaya pala. Magaganda at gwapo yung lahi niyo." Si
Eliana naman, ngiting-ngiti. Napatingin siya sakin, "Diba ikaw yung girlfriend ni
Benjamin? Denise... Gozon?" Ngumiti ako ng plastik ulit, "Hindi...-" Bago pa ako
makipagplastikan sa photographer. Nayanig na kami nang dalawang babaeng nag
pupunitan ng buhok! "Omigad! Si Candice at Barbie?" Sabi ni Eliana. Ako naman...
hindi ko maitago ang ngiti! Nyahaha!  Linapitan namin si Bench na umiiling sa
gilid. "Let's go home." Sabi ko. Tinitigan niya ako. Pinigilan ng mga guard si
Barbie at Candice. Pareho silang gulong-gulo na ang buhok. "Is this your plan?"
Tanong niya sakin. Nagkibit-balikat ako. "It's Candice's plan, I made it happen for
her." Ngumisi ako. "Let's go! Gusto mo na siyang iwan diba?"   Umalis kami ni
Eliana. "Eli, puntahan mo na lang muna si Kuya Joe." Sabi ko nang nakita si Bench
na tumitingin lang sakin. I know... seryoso na naman ang mukha niya. Kahit na
marami siyang pinaglalaruang babae, di parin maalis sa kanya ang pagiging guilty.
Hindi pa nagkakalyo ang puso at isipan niya. Patunay ito na may pag-asa pa siyang
magbago. Kaya nga sa tuwing may iiwan siyang babae, mas napaparami pa ang iniinom
niya, diba? "Bench! Uuwi ka na? Don't go!" Sa likuran nangibabaw ang boses ni
Barbie.Pinipigilan si Bench na umalis. Ako nasa pintuan na. Si Bench nasa gitna
namin ni Barbie. Si Candice, napaalis na yata ng guards. "Barbie... stop it. Bench
will never choose anyone over me." Sabi ko ng mahinahon. Ikinainis 'to ni Barbie
kasi linapitan niya at hinila-hila si Bench para makabalik na sa party. Tinaas ko
na lang ang kilay ko habang tinitignan si Bench na seryosong nakatingin sakin.
"You're not his girlfriend." Sabi ni Barbie sakin with utmost confidence. Ngumisi
ako. "At simula ngayon, hindi ka na rin niya girlfriend." Tinalikuran ko silang
dalawa. Agad namang sinabi ni Bench kay Barbie na, "Denise is right. Barbie, we
should stop this. I'm sorry. Good bye!" I told you... He'll never choose anyone
over me. Inakbayan ako ni Bench papalabas. Naiwan si Barbie doong nakatunganga, di
makapaniwalang iniwan siya ni Benjamin Jimenez. "Alam na alam mo talagang wala
akong pipiliing iba, kundi ikaw." Seryosong sinabi niya. Ngumisi na lang ako. 
"Well except ofcourse kung mainlove ka na..." Sabi ko. Tumawa siya. "That won't
happen." "We'll see about that." Ngumisi ako. Hindi ko alam kung sino saming dalawa
ang may maitim na balak... kasi pareho kaming di maalis ang ngiti sa mukha. 

=================

Stage 13.

Stage 13.

Regardless

"Kung ano man yung plano mo, Denise. Stop it na." Sabi ni Bench habang nakasubsob
ang mukha sa unan.Nasa bahay nila ako ngayon. Minsan kasi di siya sa condo unit
niya natutulog. Nababagot kasi 'to dun eh. Tsaka mag-isa lang siya dun. Dito naman
sa bahay nila, sina Kuya Joe, ibang body guards. mga maid, mama at papa niya kaya
feeling niya masaya. LOL. Minsan bumibisita din ang twins na half-sibs ni Eliana
dito kaya naaliw siya. "Anong pinagsasabi mo jan? Wake up! Mag gigym pa tayo!" Sabi
ko. "Mmmm." Ayun, tulog parin. Maayos talaga yung kwarto niya. Malinis. Mahilig
kasi si Bench sa malinis. "Gusto mo yatang magkabalikan kayo ni Barbie eh!"
Lumingon siya sakin. Sa wakas, dilat na dilat na ang mga mata!"Yoko no!" "Bumangon
ka na pleaaase?" Hinila ko siya paalis ng kama niya. Agad niya naman akong hinila
pabalik. Ang lakas ng mokong! Buti na lang at nabitawan ko agad ang kamay niya kaya
eto at ako naman angf nadapa sa sahig! "Ouch!" "Uy!" Agad syang bumangon para iupo
ako sa kama niya. Binigwasan ko na! Kainis eh!    Nakangiti pa!  "Wag mo kasing
ayawan ang paghila ko, ayan tuloy nadadapa ka!"Tinapon niya pa ang unan niya sa
mukha ko at umalis na para maligo."No peeping!" Kumindat pa ang mokong pagkatapos
magpalit agad ng tuwalya at pumunta sa bathroom. "Ewan ko sayo, Bench! Bilisan mo
na diyan!" Umalis ako sa kwarto niya at ayun pinakain ako ni Yaya Mariz ng
sandamukal na cake. Parang taste test lang ah? May custard, chocolate, black forest
at rainbow. Kung anu-ano. Yoko talaga dito! Tataba ako at maguiguilty maya-maya sa
kinain ko! Kaya ayokong nagpupunta dito. Buti pa dun sa condo ni Bench halos walang
pagkain lalo na pag di ko sinasabihan si Yaya Mariz na ubos na yung sa Condo. Si
Bench kasi kung makakain kala mo pista. Daming kinakain nun, kaya ewan ko ba kung
bakit makisig parin at nakalatag ang abs ng mokong na yun! "I know, Denise. I know
na may pinaplano ka sakin kaya wag mo akong tignan ng ganyan." Sabi niya sakin
pababa kami sa SUV nila. "Ano?" Humalakhak ako. "Ang feeling mo naman!" Umirap ako
at nag simula kaming mag gym ulit. Hinayaan ko na naman ang mokong na makipag
harutan sa limang babae dun sa gym. Concentrate lang ako dito kasi nga dami kong
nakain kanina. Bahala ka diyan, playboy ka! Yung plano ko, iniisip ko pa kung paano
ko sisimulan!Yun naman pala... hindi ko alam na sinimulan na pala ng tadhana!
Feeling ko tuloy kambal tuko kami ng tadhana. Lahat yata ng gusto ko'y nasusunod
na."What the f-" agad hininto ni Bench ang sasakyan. Ako nasa front seat
pinagpawisan ng malamig! Ilang segundo ang tunganga ko nang nainis akong bigla!   
May isang babaeng biglang tumawid sa daan papalabas kami sa parking space ng gym at
Centro Towers! Agad siyang tumawid! Imbis na sisimulan na naman ang pagharurot ni
Bench sa sasakyan! Napalabas kaming dalawa ni Bench para tignan! Pulang pula ang
pisngi niya habang tinitignan ang babaeng hindi nasagasaan pero nadapa sa harap ng
sasakyan! Ineng ka! Buti na lang nakapagbreak ang prinsipe! "Are you okay?" Tanong
ni Bench habang tinitignan ang sugatang tuhod ng babae. Naka tunganga lang ako dun
at hinintay na sumagot ang babae. YUN NAMAN PALA! Hindi yun isang babae lang! It
was Jenny Zafra! "I-Ikaw?" Pabulong na sabi ni Bench. "I'm sorry! Nagmamadali kasi
ako e-eh..." Tumayo siya. Hiyang-hiya sa pangalawang engkwentro kay Benjamin
Jimenez. "Ba't ba kasi bigla bigla ka na lang tumatawid eh!" Sabi ko. "Uhh.. Sige
ah? Aalis na ako." Pa ika-ika siyang naglakad. "No... Miss... We'll take you to the
hospital." Sabi ni Bench. "Di na. Kaya ko 'to."  Nainis pa si Bench sa pagpapakipot
ni Jenny kaya hinila niya ito papasok sa SUV niya. Agad naman akong nagpunta sa
front seat para makaalis na kami. "Hindi na talaga-" Bench closed the door at
pinaandar ang sasakyan.  "You're hurt! Kailangan kang magamot." Sabi ni Bench.
"Pero kasalanan ko naman yun-" "Regardless." Tinignan ko ang seryosong mukha ni
Bench. Oh hello, Destiny! Iisa ba tayong dalawa! Let the love games begin.  Our
enemy? the big boss! Benjamin Jimenez.

=================

Stage 14.

Stage 14.Just do it. "Concerned ka talaga huh?" Nakangisi kong sinabi kay Bench.
Kakalabas niya lang sa room kung saan ginagamot si Jenny. Papasok sana ako eh
lumabas siya kaya naabutan ko."Concerned ka diyan! Malaman 'to ni Dad, pagalitan pa
ako..." Sabi niya. "Ows? Yun lang ba talaga? O may iba pang dahilan?" "Anong
dahilan ba ang pinagsasabi mo?" Nainis yata. Hindi makatingin sakin. Magkasabay
kaming pumasok sa room. Kakatapos lang ang paggamot ng nurse. "Okay na yan, sir."
Sabi nung nurse at umalis. Tumango lang si Bench. He folded his arms while looking
at Jenny. "Okay lang talaga ako-" Agad siyang tumayo, yun naman pala masakita pa
kaya nadapa! Agad siyang sinalo ni Bench. Ayan na! Nagkakadevelopan na talaga ang
dalawa! "S-Sorry." Hindi ako makapaniwalang bakas sa mukha ni Bench ang kaba,
ilang, at kahihiyan! Hindi ako sanay na makita siyang ganito. Nabull's eye ko yata
yung gusto ni Destiny eh!  "Hey, Dad called me... At... pupunta muna ako ng SM ah?
May bibilhin ako. Bench you take her-" "Shut up, Denise! Ihahatid kita." "Huh? P-
Pero... Dad called kanina..." Pinakita ko ang phone ko. Hindi naman talaga tumawag
si Daddy. Sinubukan ko lang para talaga maiwan ko silang dalawa... Pero... alam
kong di ako magtatagumpay.  "I know you... Ihahatid kita... and Jenny..."
Napalingon si Jenny kay Bench. "Ki-Kilala mo ako?" Tanong ni Jenny. Nagtataka. Pati
ako nagtataka. "O-Oo." Ayan na naman. Bench is stuttering! I can't believe this!
There's something weird!!! I know there is. "Lika na... Ihahatid ka namin ni
Denise." Utos niya kay Jenny. Umalis na si Bench kahit na inaayawan nitong si
Jenny. "Lika na... Sumama ka na lang! Pakiramdam niya, kasalanan niya ang nangyari
kaya hayaan mo na." Ngumisi ako kay Jenny at naniwala naman. Pareho kaming sinundan
si Bench na nakalagay langa ng mga kamay sa bulsa. "Denise Cordelia Gozon."
Naglahad ako ng kamay.  "Lam ko... Kilala na kita. Mga boys kasi sa classroom ikaw
yung idol... Tsaka, bestfriends kayo ni Ara Cruz at ni Eliana?"LOADING... AH oo nga
pala! Taga Affaires to kaya kilala si Ara Cruz. Tapos classmate niya pala si
Eli."Yep... And he's..." "Benjamin Jimenez..." Siya ang dumugtong. "The notorious
playboy and heartbreaker." Pinagbuksan siya ni Bench ng pintuan ng sasakyan. "Get
in." Sabay nguso sa loob kay Jenny. "No thanks-" "Muntik kitang nasagasaan kaya
nararapat lang na gawin ko sayo 'to." Seryosong sinabi niya. "You're nothing
special so just get in." WHOA! Ang alam kong Bench ay malambing dumiskarte! Ba't
parang inis siya ngayon at ang harsh makapagsalita!?      "Alam ko. Pero talagang
ayos lang ako. Ang totoo, ako yung may kasalanan kasi bigla akong tumawid-"
Katahimikan. "Just do it." Sabi ni Bench.    Tinulak ko si Jenny sa loob para
matapos na. Pumasok naman siya. Pagkasara ng pinto. Binulong ko na lang sa naiinis
na si Bench ang..."Defensive..."  Walang imik ang prinsipe ninyo at pinagbuksan ako
ng pinto. Hindi na ulit tumingin sa mga mata ko.

=================

Stage 15.

Stage 15.dahil yun ang gusto mo "Diyan lang ako sa kanto. M-may bibilhin lang ako
sa Powerbooks eh." Sabi ni Jenny kay Bench. Niliko naman ni Bench patungo dun sa
kantong sinasabi niya. Malapit sa SM. "Huh? Hihintayin ka na namin... Ihahatid ka
ni Bench sa bahay niyo."  Tumingin si Bench sakin. Ansamang makatingin! Parang
tinutusok-tusok ako ng mga mata niya. "Stop it, Denise." Kalmado niyang sinabi at
hininto ang sasakyan sa kantong sinabi ni Jenny.Lumingon si Bench kay Jenny. "S-
Salamat." Sabi ni Jenny umaambang aalis na."Bench! Ihahatid mo pa diba?" Sinenyasan
ko siyang umoo na!  Ayaw talaga akong sundin! Minsanan lang 'tong umaangal siya
lalo na pag involve ang isang babae. I smell something fishy na talaga huh!   
Tumingin si Bench kay Jenny. Bibigay na yan! Bibigay na yan! Muntik na niyang
yayaing ihatid si Jenny! "Wa'g na. Salamat talaga ng marami... Uh... Denise...
Gozon... and Benjamin Jimenez." Ngumiti si Jenny at umalis na agad. Halatang ayaw
bumuhol pa lalo ang buhay ngayong nagkaroon na ako ng interes sa kanya. "What's
your problem?" Tanong agad ni Bench pagkaalis ni Jenny. "What's YOUR problem."
Suminghap ako. "Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan eh. She's pretty, cute,
makinis, sikat, at bata. Ba't mo inayawan? Amoy na amoy ko na ang bago mong biktima
eh!" "Anong bagong biktima? She's nowhere near my type. Why do you think so?"
"Whut? Bakit? Noong naging girlfriend mo si Camille Montenegro, Tina Tiu and
etcetera, parehong pareho sila ng description ni Jenny. Anong pinagkaiba nila?"
Umiling siya. Nandito parin kami sa kanto.  "Is it because she's kind? Looks too
kind? Eh ganun din yung mga naging ex mo. Although I admit na mayroong mga
liberated, but most of them ganun talaga. Whats so special about her?" Umiling ulit
siya. "Alam ko na..." Ngumisi ako.    Napatingin siya sakin. Seryosong mga mata.
Halatang may lightbulb sa ulo kong nakabalandra. At alam niya na yun di ko palang
sinasabi... "Natatakot ka kasi baka mainlove ka sa kanya. Kasi... unlike your exes,
wala siyang interes sayo... wala siyang interes sa lovelife... natatakot kang
maapakan yung pride mo. The first girl ever who rejected the great prince!"     Na-
carried away ako sa lightbulb sa utak ko. Hindi ko namalayang hinarurot niya na
naman ng 100kmph or more ang SUV nila. Overspeeding. "Okay! okaaay!" Agad kong
sinoot ang seatbelt ko. Buti na lang at nag stop sa trafficlight. Suminghap ako.
Jusko! Dinig na dinig ko ang kawawa kong puso muntik ng magkaheart-attack sa ginawa
niya! "Bench naman!" Sinapak ko na. Seryoso parin ang mukha. "Don't drive that
way!" Nag go... mejo kalmado na ang pagd-drive niya ngayon. "So what do you want me
to do?" Nakatingin lang siya sa daanan. "Well... nothing." Halos mangiti na ako
habang pinaglalaruan ko ang buhok ko, parang naglalaro lang ng telephone wire.
"Nothing? Kung may gawin man ako, hindi dahil maapakan ang pride ko... Kundi, dahil
yun ang gusto mo." Napatingin ako sa labas. Di ko na talaga mapigilan ang ngisi ko.
YEEEEEEEEHESSS NAMAN! "Wala akong inuutos sayo..." Sabi ko. Hindi ko alam kung
bakit pero bigla kong narealize na di ko na siya uutusan ngayon. Ayokong
makipagrelasyon siya dun dahil sa utos ko. Gusto kong mainlove siya ng tunay...
inutos ko man o hindi. Pero alam kong sa huling sinabi ko... alam niya na kung
anong gagawin niya. "Okay, if that's what you wish."

=================

Stage 16.

Stage 16.

Okay! Deal!

Akala ko talaga isasagawa na ni Bench ang mga plano ko sa sumunod na mga araw.
Pero di naman pala... Ngayong araw na 'to, limang beses ko siyang nakitang may
kasamang iba-ibang babae. Napailing na lang ako nang nakita ko siyang tinitilian ng
mga babae. Ewan ko kung saan siya papunta. "Bench again... but alone." Sabi ni
Eliana habang nginunguso si Bench. Agad kong niligpit ang nakalatag na gamit ko sa
cafeteria. Hinila ko si Eliana. Alam niyo kasi, gumagana na naman ang above average
kong utak. Nakita kong papunta si Jenny kanina sa lockerroom. At ngayon, si Bench
at mapapadaan doon. Sinundan namin si Bench. "Wh-What are you doing-" "Shhhh?"
Napa-tiptoe na rin si Eliana habang sinusundan namin si Bench.Ang sasama pa ng
tingin ng mga nakakita samin. Buti na lang at pagkarating namin malapit sa
lockerroom wala na masyadong tao. "Oppps!" Nagtago kami ni Eli. OMG! Nagkabanggaan
na naman ang dalawa! Si Jenny at Bench! As innn! "Hindi ko na talaga kailangang mag
plot ng scenes ah?" Nakangisi ako habang nag e-eavesdrop at sumisilip. "Ikaw na
naman..." Sabi ni Bench. "Sorry. Hi-Hindi ko naman sinasadya." "It's okay... basta
ba di mo ako binubuhusan ng kung anu-ano." Ngumisi si Bench sa kanya. And in
return, binigyan lang siya ng nagtatakang mukha ni Jenny. Aalis na sana si Jenny
nang... "Kilala mo ako, right?" Maangas na tanong ni Bench. Kapal muks! Pero yes!
May right siya! Enough said... "O-Oo." Nahihiyang sagot ni Jenny. "Bakit?"
"Tinatanong pa ba yan? Of course everyone knows you. Benjamin Jimenez. Daming
nagkakandarapa sayo." "HAHA." His evil laugh. "Bakit?" "Kasi nga diba... gwapo...
magaling dumiskarte... at iba pa." Umiling si Jenny. Para bang galit. "So sinasabi
mong gwapo ako?" Natigilan si Jenny. Tinigilan ko din ang pagsilip ko. Sumandal na
lang ako sa wall na pinagtataguan namin ni Eliana. "No. No... Bench.. Jenny is a
good girl." Bulong ni Eliana na nagtatago kasama ko. Masama na ang mga tingin niya
sakin. Sigurado akong alam niyang inutusan ko si Bench. Pero di ko naman siya
inutusan diba? Tsaka... di naman sinasadya ang pagakakataong ito? Diba? "Oo." Sabi
ni Jenny na may galit sa boses. "Pero kung ako ang mga babaeng nagkakandarapa sayo,
di ako magpapaloko. Kasi alam kong wala silang patutunguhan. Paiinlabin mo lang
sila at iiwan. Mga tanga na kasi ang mga babae ngayon eh... Pumapatol pa sayo."
Umalis agad siya pagkatapos niyang sabihin ang mga iyon. Hinila ako ni Eliana
papunta sa nakatungangang Bench! "HAHA! Sabi ko na nga ba eh! Di magpapaloko si
Jenny sayo... kaya stop it couz! Nakahanap karin ng katapat mo!" Tawa nang tawa si
Eliana habang si Bench naman ay mukhang duguan ang puso. Nakatunganga parin siya sa
kinatatayuan niya. "Huh? What are you talking about? Ni hindi ko pa nga siya
pinopormahan eh." Pasikat niya.  Tumaas ang kilay ko. HAHA! Sabi na nga ba.
Maapakan ni Jenny ang pride ni Bench."Oh yeah? Sige nga Bench! Show me what you
got!" Tinitigan niya ako ng seryoso.  "Uy! you two, stop it na! I know! I know,
Bench... Kaya mo na nga kahit sino. Just not Jenny. Please?" Nagmakaawa pa si
Eliana. "Admit it, Bench. Hindi mo kayang paibigin si Jenny." Evil grin. Mas lalong
tumalim ang mga tingin niya sakin. Tapos ngumiti... Nawala na lang bigla ang
momentum nang may narinig kaming tili kung saan! "Ano yun?" Eliana said. Napalabas
kami ng building. May nakita kaming ilang mga lalaki na may hawak-hawak na tig-
iisang letters. W-I-L-L Y-O-U B-E M-Y D-A-T-E? Ang nakahawak ng question mark ay si
Yuan Tan. Isa sa mga popular gwapong filipino-chinese sa school. At yung inalok
niya? Si Tanika Uytingco. Isa sa mga hukbo ko dito. "Congratulations! Woooo!
Tanika!!" Sigaw ko nang tanggapin ni Tanika ang mga roses galing kay Yuan. "This
early?" Sabi ni Bench. Early kasi February pa ang Yearly Ball ng school namin.
Tulad ng sister school nitong Affaires, may Yearly Ball din ang school namin.
August pa lang ngayon at yinaya na ni Yuan Tan na maging date si Tanika sa Yearly
Ball naming sa February pa. "Of course, baka maunahan." Sabi ko. Paglingon ko kay
Bench, narealize kong kaming dalawa na lang pala...  "Where's Eliana?" Tanong ko.
"She left." "What? Why?" Nagkibit-balikat si Bench. Tapos tinignan ko ulit ang
proposal ng... I should say... hindi gaanong happy-looking na si Yuan Tan. Umo-o si
Tanika pero parang byernes santo lang ang mukha nitong si Yuan. Hmmm. I knew it.
This isn't voluntary. It's tradition... Chinese people. "You should prepare a
surprise for Jenny, Bench. Yung mas sweet nito." Sabi ko. "Why are you so into...
Jenny?" Tanong niya. Ngumisi lang ako. "Para maiba naman." "Huh?" Umiling siya.
"Okay... If I get what you want... anong kapalit?" "Then I'll stop talking about
Jenny. Tapos pwede mo na din siyang tigilan."  "Okay. Deal!" "Deal!" YES!!! So...
gagapang na si Bench sa hirap kay Jenny! Eto na ang exciting

=================

Stage 17.

Stage 17.This is a nice movie. Kung akala niyo ay pinalagpas ko yung scene ni
Eliana, nagkakamali kayo. Pinabantayan ko siya sa mga galamay ko. Alam niyo namang
matagal na akong naweweirduhan sa kilos niya. Kinakabahan tuloy ako, alam niyo
naman ang sitwasyon niya diba? "Hey Denise!" Naaninaw ko ang maaliwalas na
pagmumukha ni Bench. Dahil preoccupied ako sa pagpapastalk kay Eliana nitong mga
nakaraang linggo, hindi ko na namamalayan ang development sa mga pinaggagagawa
nitong si Bench. "Hello!" Ngumiti ako pagkatapos kong isarado ang librong binabasa
sa library. "Kukunin ka ba ng driver niyo mamaya?" Tanong niya. "Siguro... Bakit?" 
Nagkasundo kasi kami kahapon na siya ang maghahatid sakin ngayon kaya siguro
nagtatanong. Lagi namang ready yung driver naming kunin ako, kaso lang, minsan
tinatanggihan ko kasi hinahatid ako nI Bench. "Can't take you home later." "Why?"
"Kasi pupuntahan ko si Brent. Makikipag-inuman." Yung pinsan niya na namang patay
na patay sa isang babae. Ang alam ko, last birthday nun, naghanda ng bonggang
proposal doon sa kinababaliwang babae. Then it turned out na iba yung nagpunta sa
place. Another girl. Kaya nabigo... Ayan tuloy! "Okay. That problem again..." Sabi
ko. "Yep!" Tumango siya at umalis na agad. Hmmm. Akala mo Bench, huh? I can see
through you. Sinundan ko siya. Parang stalker lang huh? Hindi ako makapaniwalang sa
gazebo na halos wala ng tao ko siya makikita. Wait?! Akala ko ba pupunta siya kay
Brent? Nandito ba si Brent?Sabi na nga ba. "This is a nice movie." Sabay abot niya
sa isang flashdisk sa naghihintay na si JENNY! Yes! Muntik na talaga akong
mapasigaw sa di malamang kadahilanan! I can't believe this!!! Sa laptop ni Jenny,
nanood sila ng isang romantic movie! Wala namang kahit anong gesture na nagsasabing
sila na. Nakaupo lang sila dun, sharing earphones and watching that stupid
movie. Freakin korny!!! Napatakip talaga ako sa nakanganga kong bibig. Hindi ako
makapaniwala. Alam kong ginusto ko 'to. Pero may kung ano saaking nabigo. Ba't
nagsinungaling si Bench sakin? Pupunta daw siya kay Brent diba? Ngayon, nandito
siya? WTH?Alam niyang magugustuhan ko kung magkakaigihan na sila ni Jenny, kaya
dapat sinabi niya sakin 'to imbis na ilihim diba? Ano ang maaring dahilan niya para
ilihim sakin ang bagay na 'to? Wala akong maisip eh. Umalis ako doon dala ang
maraming tanong sa aking sarili. 2 weeks since our deal. Not as fast as other girls
pero nagawa niyang kunin ang loob ni Jenny.O... baka naman... si Jenny ang nakakuha
sa loob niya?

=================

Stage 18.

Stage 18.I'm trying to protect her Sa sobrang inis ko, nalimutan kong ako yung nag
utos sa kanya para igirlfriend si Jenny. Nakalimutan ko rin yung mga impormasyon ko
sa kay Eliana. "Hello-" Sinapak sapak ko na si Bench nang nakita ko siya the next
day.  "A-Anong problema mo?!" Hindi niya na nakayanang pigilan ang pagtawa.Naka
ekis pa yung braso niya para panangga sa mga sapak ko."Walang hiya ka! Walang hiya
ka!"   Tawang-tawa siya sa reaksyon ko. Ganito talaga kami. Minsan nga sinusuntok
ko na eh. "May pa Brent-Brent ka pang nalalaman! Yun naman pala, si Jenny ang
pinagkaabalahan mo!" Sinapak ko ulit!"Ohhhh! Cool ka lang!" Tawa. "Akala ko ba yun
ang gusto mo? Nagseselos ka na?" "Selos? Mukha mo! Ang akin lang eh ba't di mo
sinabi saking si Jenny pala yung pinagkaabalahan mo? Ba't kailangan mo pang
magsinungaling!?" Tumawa siya ng tumawa. Grabe! Anong nakakatuwa dun? "Hindi ako
nagsinungaling! You can ask Brent. Talagang pinuntahan ko siya after naming manood
ni Jenny ng movie..." "Ba't di mo sinabi sakin?" "You didn't ask me..." Nagkibit
balikat siya.Huminahon naman ako dun sa sinabi niya. "Stalker ka na pala
ngayon?"Sinapak ko ulit. "Tigilan mo ako ha!" "Oooy, easy... easy..." "As
punishment, sasamahan mo ako mamaya sa pagsho-shopping, gagawin kitang alalay."
Every month may isang araw akong 'shopping day'. Pinag-iipunan ko yan ah at
dinagdagan lang ni mommy at daddy. Kailangan ko talagang pag-ipunan kasi ang
mamahal ng taste ko. Pag pupunta ako sa Forever21, yung nagugustuhan ko usually
yung mga pinakamahal. Kaya hayan at kailangan kong mag ipon ng pera para diyan.
Noon, si Ara Cruz ang sinasama ko, ngayon busy na siya dahil sa boyfriend niya.
"Weh? As punishment? Eh buwan buwan mo akong ginagawang alalay kahit wala akong
kasalanan-" Sinapak ko na ulit. "Bayolente nito masyado oh. Sasama naman ako...
Tama na." Humahalakhak parin ang baliw. Dahil di na ako makapaghintay ng Sabado
para mamili, pagkatapos ng school, dumiretso na agad kami ni Bench sa Ayala. Namili
na agad ako. Nagpapasalamat ako at walang sawa talaga ang mokong sa pagsama sakin
tuwing nagsho-shopping ako. Baon na baon siya ng mga shopping bags at kung anu-ano
pa. "Convenient." Ngumisi ako habang binigay sa kanya ang mukhang pangsampung bag
galing Mango. Ngumiti naman siya. Aminado akong gwapo ang mokong. Walang plastikan
dito ah? Kanina pa yan kinukulit ng mga tindera at may nagpaparamdam nang mga babae
diyan habang namimili kami pero parang may kakaiba sa kanya. "Kamusta na nga pala
kayo ni Jenny?" Tanong ko.  "Okay lang..." Wala siya sa sarili sumagot. Tumitingin
sa mga damit. "Wala parin bang development? Almost three weeks na ah? Antagal naman
yata." Sabi ko."I told you, she's not the type of girl na usual kong dinidate."
"Pero may development naman? I mean, nagugustuhan ka na niya?" Nagkibit-balikat
siya, "Ewan ko. I mean... It doesn't really matter to me." Hindi ko matikom ang mga
bibig ko pagkasabi niya nun. Ngumisi na lang ako. Siya hanggang ngayon, wala sa
sarili kung makapagsalita. "Na-iinlove ka na yata sa kanya eh!" Sabi ko. "Its not
hard to like her. She's simple, pretty, jolly at mabait." Tinignan niya ako.
Seryoso. Hindi ko na lang kinulit ulit. Mukhang seryoso na yata ang prinsipe niyo
ah!? Then... good for him diba! Ano siya ngayon? Utang niya pa sakin ang lahat kung
ganun nga diba? Pero teka, 3 weeks na silang magkasama lagi pero walang rumors na
kumalat. Hmmm... May tinitigan akong damit! Sayang, huli ko na 'to nakita. Ayan
tuloy nakabili ako ng iba kanina. Ganda pa naman nito! Di hamak na mas maganda kesa
sa ibang pinamili ko."We'll take it." Sabi ni Bench sa tinderang nakaabang. Kinuha
niya sakin ang damit. "Huh?" Binabayaran niya na. "Kung gusto mo pati buong mall
bilhin natin eh." Ngumisi siya. Umangal ako. Gusto ko yung damit pero ayaw kong
parang nagkakautang ako sa kanya kahit na mukhang ilang milyon na talaga ang utang
ko sa kanya. Ganyan talaga si Bench. Swerte ang mga naging girlfriend niyang
materialistic dahil sa mga regalong binibigay niya. Pero walang makakatalo sa mga
binibigay niya sakin. "Peace offering." Kumindat siya. "Kumain na tayo?" Tumango
naman ako sabay nag, "Thanks!" "Uhmm, kanina ko pa 'to iniisip. Sa halos 3 weeks na
pagdidiskarte mo kay Jenny, napansin kong wala pang tsismis tungkol sayo. Dapat
sana, ngayon, hot topic na kayo lalo na sa school... hmmm. Bakit kaya." "I'm trying
to protect her, Denise... Ayokong bigla na lang siyang pag-usapan. She's a very
private person, you know."Now... no doubt. Your prince is in love... with
Cinderella...

=================

Stage 19.

Stage 19.Ang Bench na single "So today... Bench is most probably out there with
Jenny?" Tanong ni Eliana sakin habang umiinom ng frappe. Pa sway-sway pa ang bag
niyang Balenciaga habang naglalakad kami sa school. Kasama namin ang mga friends
kong sina Nina at Abby. "Oo." Sinabi ko sa kanya ang lahat ng mga nalaman ko
tungkol kay Bench. Syempre, di ko hinayaang marinig ako nina Nina at Abby, baka
ipagkalat pa ng mga ingrata. "Hindi pwede yun! Hindi pwede! Ayoko!" Sabi niya.
Tumigil siya sa paglalakad. "Ba't worried ka? Dahil kay J? Eh..." Tumingin ako kay
Nina at Abby na parehong nagchichikahan tungkol siguro sa mga boyfriend nila. "Eh
hindi ka nga sigurado kung si J yung maiinlove sa kanya. Baka nga... si B pa eh!"
"Guguho na siguro ang mundo kung mainlove pa yun." "It happened before... it may
happen again." Sabi ko at nagkibit balikat. Umiling si Eliana tapos... "Alis na
ako... Have papers to do-" "Wait! Wait lang!"  "Byeee!" Umalis na agad siya. "Hi!"
Bigla namang dumating si Tanika.  Wait a minute... May na se-sense yata ako. Hindi
ako top one sa klase para wala lang. Hindi ako genius, pero street smart ako. 
"Congrats nga pala ah!" Nagtilian sina Nina at Abby. Blooming ang lola niyong si
Tanika. Di pa yata nakamove on sa proposal ng date ni Yuan. DATE pa lang yan ah? Di
na makamove-on, ano pa kaya kung pagiging girlfriend na? After how many weeks,
ngayon lang nagpakita eh. Artista na agad. Napanood kasi sa Youtube yung proposal
kaya nahihiya dawng lumabas at magpakita sa publiko. Ingrata! Akala mo naman sikat
na? Ikaw yung babae sa Youtube... yun lang ang alam ng mga tao... Hindi nila alam
ang pangalan mo kaya wag masyadong feeling! Ang bitter ko talaga. Nyahaha!  
Pero... Yehes naman! May nasesense ako... "Kelan magiging kayo?" Tanong ko kay
Tanika.  Di pa nga natatapos sa chika niyang kay dami-dami, inistorbo ko na agad.
"H-Hindi ko pa alam." "Baka naman may ibang babae yang si Yuan." Sabi ko.  "Denise
naman, ang bitter nito!" Sabi ni Nina. "Wa'g namang ganyan. Kung may iba man si
Yuan... ba't si Tanika ang yinaya niyang makadate?" "Well... you can never tell.
Baka naman taga ibang school ang gusto ni Yuan kaya di niya mayaya. O baka
naman... hindi chinese?" Tama. . Umalis si Eliana pag propose ni Yuan Tan kay
Tanika. At sigurado akong umalis siya ngayon dahil nakita niyang papalapit si
Tanika. Siguro malikot ang pag-iisip ko pero wala namang masama kung pagdudahan ko
yun diba? "Huh? Imposible naman yata." Umiling si Abby. Saming tatlo, ako lang ang
walang lovelife. "Ang bitter nito. Magkalovelife ka na kasi!" Sabi ni Tanika. "I
don't need a man." Sabi ko. "Kaya ko namang mabuhay ng walang lovelife, ieenjoy ko
muna 'to. Kasi alam kong pag magkakalovelife na ako, mamomroblema lang ako sa
walang katuturang mga bagay." Sumimangot talaga silang tatlo. Alam kong panira
talaga ako ng moment lalo na paglovelife. "Palibhasa yung mga kilala mong lalaki
halos players lahat kaya di kita masisisi. Yung pinakaclose mo pa ang sobrang
heartbreaker!" Sabi ni Abby. "Bakit, Abby? Kung liligawan ka ni Bench ngayon, hindi
mo ba iiwan yang ka fling mo?" Natahimik si Abby. "See? Hindi players ang
problema... Yung mga kokote talaga ng mga babae. Yun ang problema." Umiling ako.
Tapos biglang sumulpot si Bench. Naglalakad siya galing gate papunta yatang
cafeteria. MAG-ISA. "In speaking of Bench, mag iisang buwan na wala parin siyang
girlfriend. Bakit? Nasaktan ba siya sa kanila ni Barbie?" Halos matawa
ako. NASAKTAN? BARBIE? Para siyang lumulutang habang naglalakad. Itim na v-neck ang
soot. Binigay ko yan sa kanya noon. Mas lalo siyang hot kung yan ang susuotin niya.
"Ang Bench na single... ay mas lalong attractive. Alam mo yun? Lonely boy na kay
gwapo." Sabi ni Nina. "Yeah right..." Kung alam niyo lang... May babae siyang
kinahuhumalingan. Jenny. Next mission? Alamin ang mga detalye straight from her
mouth! Bring it on!

=================

Stage 20.

Stage 20.So... you're here...*Krrriing-ting-tong-Krrriiiing*Bench is calling.

Inayos ko ang glasses kong pa effect lang. HAHA. Binili ko 'to nang nagshopping
kami ni Bench. Para mukhang bookworm kuno. Hindi ko sinagot ang tawag ni Bench.
Hahanapin lang ako nun, kung malaman niyang nandito ako... sigurado akong
maggagalit yun. HAHA!Sweet Leaf ang pangalan ng milktea shop kung saan tumatambay
si Jenny Agatha Zafra. Nasa next table siya. Seryosong nagbabasa ng comics? Manga?
Ewan... Basta yung mga may anime na mukha. Mag-isa. Ako naman... seryoso din dawng
nagbabasa ng Paulo Coehlo. NYAHAHA. Tinigilan ko na kasi inaantok ako. May glasses
pa akong peke kaya tumayo ako at nag CR. Pagkatapos...  "Uh... Pwede makipagshare
ng table sayo?" Tumingala si Jenny sakin at tinignan ang mga bakante table.
"Naiinip kasi ako kapag mag-isa lang ako. Ayokong maging lonely." Sabi ko. Halos
matawa na ako. Ang sagwa ko!  Ibinalandra ko ang aklat ni Paulo Coehlo para ma
kumbinsi pa siya. "O-Okay, Denise." Ngumiti ako. Ngumiti din siya. Nagbasa ako ng
aklat for about 5 minutes... "Haaay! Sakit ng mata ko." Sabi ko. Tinignan niya ako
at balik ulit siya sa pagbabasa. KSP ako masyado... Tinignan ko ang book cover
niya, talagang nagpahalata ako!"Anime ba yan?" Tanong ko. Halatang naistorbo ko
siya, "Manga." Sabi niya."Ahhh... Hilig ako ng mga ganyan nung highschool!" Sabi
ko. Sinarado niya ang aklat at tumingin sakin ng nakangiti. Patay! Mapapasubo yata
ako. Pero walang sundalong pupunta sa gyera ng walang armas! "Talaga? Ano yung
binabasa mo?" "Nung highschool? Marami yun. Nanonood pa nga ako ng anime eh.
Gundams... etcetera." "Talaga? Di nabanggit sakin ni Bench yun ah!"HUH? BINABANGGIT
BA YUN DAPAT?  "Gusto ko rin yung Gundam Wing... Gundam Seed! Sobra!" "Oo nga...
Ako rin." Napalunok ako. "Crush ko si Kira." Wikipedia  "Ako din!" Excited siya.
"Nanonood ba kayo ni Bench ng gundam?" Sabi ko bigla... "Hindi naman... Di yun
mahilig eh." "Ahhh! oo nga." Ngumiti ako. "Di ko alam na mahilig ka pala dun." Sabi
niya sakin. Puppy eyes. Her innocence kinda reminds me of... someone... "Oo eh.
Watch din kayo ni Bench nun! Para masaya!" Sabi ko. "Naaah! Ayoko." "Ba't naman?"
Tanong ko with the sarcastic worried face. "Di niya type yun... Mga girls type
nun." Sabi niya habang umaambang magbabasa ulit. "Huh? Di... Nagbago na yun."
"Nagbago? Di magbabago ang mga tulad niya." Sabi niyang ikinabigla ko. "Nagbago nga
yung pinsan niyang si Brent dahil sa isang babae eh." Sabi ko. "Well... kung totoo
man yun, good for him. Tsaka... oo, siguro magbabago din si Bench..." Tumango siya
habang umiinom ng milktea. "Hmmm. Kung mainlove yun." Sabi ko. Halos mabilaukan
siya sa sinabi ko.   "Alam mo feeling ko kasi... naiinlove na siya sayo." Sabi ko.
Seryoso. No plastik. Mejo lang. hihihi. "What? For 1 month? Impossible!" Tumawa
siya. "Oo. Alam mo yun, di nawawalan yun ng girlfriend... Ngayon lang siya
nagkaganyan." Seryoso ulit. Yung mukha niya... skeptical. Tumatawa-tawa pa.
"Whatever it is... I'm sure... gusto niya lang ng ibang challenge. Siguro wala pa
siyang naging girlfriend na tulad ko." Umiling siya. Tumango naman ako. "Ilang taon
na kaming magkaibigan ni Bench. We're superclose... kaya alam ko ang halos lahat ng
iniisip niya." Sabi ko. "Halos pa lang... hindi lahat..." Ngumiti siya. "Baka nga
ikaw yung gusto niya... di mo lang alam. Di nasali dun sa 'HALOS' lahat ng iniisip
niyang alam mo." Nalito naman ako dun. Lalim ng babaeng 'to. LOL Nagkibit-balikat
ako. "But I know its possible... na inlove siya sayo." Katahimikan. "Ang pakiramdam
ko... hindi." Aniya. "Pero... sigurado akong walang pag-asa kaming dalawa... coz I
hate players..." Seryoso. Tumaas ang kilay ko dun... Ilang sandali akong tumunganga
habang nagbasa ulit si Jenny. "So... you're here..." Sabi ni Bench. Nabigla ako at
natunton niya. Kinuha pa ang glasses kong peke. "What's that? nerd look?"
Pinandilatan ko. Tumawa si Bench. "You stalker." Sabi ko. "Look who's talking!"
Tumawa siya. Talagang umexit sa eksena 'tong si Jenny! Pero kitang-kita ko ang
paghila ni Bench sa mga braso niya. "I told you I'm gonna fetch you tonight, ayt?"
"You don't have to." Sabi ni Jenny. Nagtinginan silang dalawa... Napabuntong-
hininga si Jenny at... "Ang kulit mo..." umiling siya at pumayag.

=================

Stage 21.

Stage 21.

Don't worry, Denise

Di daw magpapaloko kay Bench pero nagpapahatid naman! Ingrata din ang isang 'to.
Pero di kasing ingrata ng iba. Pagkahatid... agad... "Bye. Salamat!" Hindi na
hinayaang buksan ni Bench ang pintuan para sa kanya. Parang nagmamadaling umalis sa
sasakyan ni Bench. Ako naman ang nasa likuran. "W-Wait!" Pipigilan sana ni Bench
pero di ko hinayaan. Sinundot ko siya bago pa siya makapagsalita. "Hayaan mo na nga
lang yun." Sabi ko.      Tumaas naman ang isang kilay niya at tuluyan ng pumasok si
Jenny sa loob. "You're weird. Akala ko ba gusto mong i-pursue ko siya." "I can't
believe na nasa likuran ako this time!" Sabi ko binalewala ang sinabi niya. Nag-
aalburoto ako pero agad nag punta sa front seat. "Saglit lang naman yun eh!" Sabi
ni Bench. Tumatawa. "Tsaka! Ano bang plano mo at nakipag-usap ka talaga sa kanya!?"
"And I can't believe na alam mo na kung saan ang bahay nina Jenny." Umalis na kami
at tumingala ako sa laki ng bahay nina Jenny, binalewala ang tanong niya.  "Lagi
kang nag ch-change topic." Sabi niya ngumingisi. Kitang kita yung dimples niya. 
"Well... I just want to know some things..." Hehe... Ngumisi din ako. "Things like
what?" "Like... kung gusto mo siya. Sabi niya ayaw niya sayo... pero... I don't
think so... Actions speak louder than words."  Tumawa lang siya. "Saludo na talaga
ako sayo! Playboy of the Year!" Tahimik parin siya. Natahimik narin ako at tumingin
lang sa daanan. "Seryoso ka na ba kay Jenny?" Seryosong tanong ko. Tinignan niya
rin ako ng seryoso. "Ba't mo natanong?" Tanong niya. "Tinanong kita, sagutin mo
ako... ba't mo ako sinasagot ng tanong din?" Umirap ako. "Eto naman oh! Masyadong
high blood!" Tawa niya. "Eh ano naman ngayon kung seryoso ako?" Tumaas ang isang
kilay niya."Edi masaya!" Tumawa ako! "Seryoso na si Benjamin Jimenez! YES!"Hahaha!
umiling siya. Totoong masaya pero narealize kong kung magseryoso siya, mawawalan
ako ng Bench... Ang Bench ni Denise... Alam niyo yun? Wala ng maghahatid sakin
pauwi. Siguro pati pagsama sa shopping, wala na. Hindi naman pwedeng isama namin si
Jenny. Tsaka yung pag gi-gym, wala na akong kasama. Sa bar, si Eliana na lang ang
kasama ko. At maari pa siyang mawala sakin kasi baka may boyfriend na yun. So...
ako na lang mag-isa.      Kaya ko namang mag-isa. Lonely pero kayang-kaya parin...
Napabuntong hininga ako habang tumitingin sa labas. Nagtatraffic ang mga sasakyan.
Somehow, thinking about it... makes me feel sad... I don't know which part is sad,
being lonely or not having Bench around. "Akala ko ba masaya ka." Sabi niya bigla.
Seryoso ang mukha. Traffic. "Ba't parang byernesanto?" Sinimangutan ko siya, "Huh?
I'm just thinking..." Sabi ko. "Thinking about what?" Natahimik ako. Nagkatinginan
kami... We can't be together, anyway. And I don't love him, anyway. I don't even
like this playboy. "Thinking about how you'll be sad and lonely without me?" Sabi
niya, seryoso padin ang ekspresyon. Lumakas ang tibok ng puso ko. Kinabahan ako
dahil hindi ko alam kung paano niya nalaman ang laman ng isipan ko. "Hindi no!
Iniisip ko lang yung nalalapit na finals natin. Mags-study na ako mamaya." Sabi ko.
"Ewww! Wa'g ka masyadong assuming." Sinapak ko na. Tumawa na siya, "Of course
you're Denise Gozon. Hindi mo yun aaminin!" "Ang feeling mo! Ang feeling-feeling
mo!" Hinarurot niya ang sasakyan! 100kmph ulit!    "Kainis ka, bwisit!" Napamura
talaga ako pagkarating sa bahay at agad tinanggal ang seatbelt.    "Don't worry,
Denise..." Sabi niya pagkalabas ko ng sasakyan. "I'll never be far from you, kahit
na ilang beses mo akong utusan." Kumindat siya at humarurot paalis. Isa lang sa mga
salita niyang panama talaga sakin. I hate how he can see through me... Tapos...
minsan di ko siya mabasa. Hindi pala minsan... halos sa lahat ng oras... di ko siya
mabasa.

=================

Stage 22.

Stage 22.Yes... He brought some "Good morning!" Sabi ko kay Eliana. Kakagising niya
pa lang. Ako naman ay nag co-coffee sa labas ng bahay nila sa hacienda. Dito siya
lumaki. Dito ako palaging nagbabakasyon noon para makipaglaro, makipagchikahan at
kung anu-ano pa. Pero di tulad noon, hindi na siya gaanong interesado dito. Feeling
ko na bobored siya. Semestral break na. Top parin ako sa klase. Of course diba?
Gozon-family of lawyers, magpapahuli pa ba ako? Humikab siya at umupo sa tabi ko.
"Haay! Hindi na ako makapaghintay bumalik ng school." Sabi niya. "Whut? Dalawang
araw pa lang tayo dito..." Palibhasa ilang taon siyang nanirahaan dito. Umiling
ako. "Buti pa si Bench... Saan na kaya yun ngayon?" "Ewan ko. Hayaan mo na ang
isang yun." Sabi ko. Huling gabi ko sa syudad, nag bar hop kami ni Bench. Susunod
lang daw siya dito kasi may aasikasuhin pa siya. Hmmm. "Eliana, tapatin mo nga
ako..." Sabi ko habang nilapag ang kape sa mesa. "Are you dating someone?" Nanlaki
ang mata niya. "H-Hindi ah!" Tinitigan niya ako. "O-Oo." Inamin din niya. "H-Hindi
ko alam." Napabuntong-hininga siya."Sino?" "Shhh! Papagalitan ako ni Daddy."
Tumingin siya sa paligid."Wala naman ang Daddy mo eh!" "Kahit na!!!" Sabi niya.
"Parang bata 'to. Sige na. Spill it-" Sa malayo, kitang-kita ko ang pagbubukas ng
gate nila. "Si Daddy ba yun?" Tumayo talaga siya. "Nope... It's just Bench." Sabi
ko at nagpatuloy sa pangungulit sa kanya. Nakatayo siya at inabangan talaga si
Bench. Uminom pa ako ng kape habang tumitingin sa malayo. "Sana nagdala siya ng
dvds, tulad ng utos ko sa kanya." "Yes... He brought some dvds..." Sabi ni Eliana,
masaya. "And someone!" Tapos tumakbo na para salubungin ang kakalabas lang na si
Bench... at si Jenny. "So... dito mags-stay si Jenny?" Napalunok ako at ngumiti kay
Jenny habang pinapaupo siya ng yaya nina Eliana sa long table nila. Kakain kami ng
breakfast. "H-Hindi naman ako magtatagal. Bukas, uuwi agad ako." Ngumiti siya. Para
namang pinapaalis ko siya sa tono niya. "D-Di! Okay nga yun eh! Diba di na kami ma
bo-bored ni Eliana dito!" Sabi ko. Tumingin si Eliana sakin. Ang sama makatingin.
Di ako plastik no! Wala lang akong masabi. LOL Ipinakita ni Bench ang mga dala
niyang dvds. "I brought some dvds-" "Nakikita ko nga." Hindi ko na siya pinatapos.
"Bad morning ba dito?" Lumapit siya sakin.  "Hindi." Pinandilatan ko na. Si Jenny
naman, napaghahalata na yatang inis ako sa presensya niya kaya ngumiti-ngiti ako sa
kanya.    "Okay then, let's eat!?" Alok ni Bench. "Okay! Kain na tayo! yey!" Sabi
ko.    Napatingin silang lahat sakin. Nagsimula na lang akong kumain."Stop your
creepy smiles na, D. Alam kong plastic yan kaya wa'g mo ng ipakita kasi masyadong
halata." Bulong ni Eliana. "Its not plastic." Bulong ko. "Ang tawag dun ay social
graces. Dapat ngumiti kahit di naman talaga nakakangiti." Tumawa si Eliana sa hapag
kainan! Mas lalong naging awkward dahil kaming dalawa lang yung nagsasalita habang
si Jenny at Bench ay tahimik. Para tuloyng nawawalan ng gana si Jenny at naiilang.
Kasalanan ko ba kung di ko siya masali sa usapan namin ni Eliana. Maraming
guestrooms sa resthouse nina Eliana. May sarili akong room sa tabi ng pagkalaking
room niya... Ang tabi naman ng room ko ay kay Bench. Pinatuloy niya si Jenny sa isa
pang guestroom. "Ba't di mo na lang pinatuloy sa kwarto mo?" Tanong ko nang
binisita niya ako sa kwarto. Kakaligo ko lang kaya sinusuklay ko ang buhok ko.
"She's not the type of girl, Denise." Sabi niya nang nakangiti at nakatitig sakin.
Nasa harapan ako ng malaking mirror at tumayo siya sa likuran ko."Ba't mo nga pala
siya sinama ngayon? Dito pa? Para ano?" Tanong ko. "Hindi pa kasi siya nakakasakay
ng kabayo eh... Hehe.. Kaya sabi ko, marami kaming kabayo... Ayun, sumama."
Katahimikan."Are you mad?"  Tinignan ko siya sa repleksyon ng aking salamin.
"Hindi." Tumayo ako at inayos ang mga damit na nakakalat sa kama. "I just hope na
di puro love story o di kaya namay anime ang dala mong dvds."

=================

Stage 23.

Stage 23.Yes... its natural Tawa nang tawa si Bench at Jenny habang sumasakya dahan
dahan sa kabayo.Umirap na lang ako sa kawalan habang tinitignan sila. "Puntahan
natin?" Nakangisi si Eliana habang nanonood sa kanila. "Ikaw nalang." Sabi
ko.Tinignan niya ako. "What's wrong with you, D? Akala ko ba gusto mo 'to, ba't
parang galit ka?" Aniya. "Huh? Wala! eh ikaw? Kala ko ba ayaw mong magkalapit yang
dalawa kasi masasaktan yung isa? Ngayon parang gusto mo na?" "Nakikita ko kasing
mukhang di naman siya paglalaruan ni Bench eh."Hindi na talaga nakayanan ni Eli ang
kati sa paa niya. Tumakbo siya papunta kina Bench at hayun nakitawa na rin! Sumakay
pa ng kabayo! "Lika dito!" Sigaw niya sakin! Ngumiti na lang ako, plastik ulit. Si
Bench at Jenny natigilan para tignan akong sumasandal sa dingding ng resthouse
nila. Ayan! Ako tuloy yung na bored! Ang sakit sa pride sa tuwing naiisip kong
pumunta sa kanila. Ang sarap matulog na lang.    "Lika dito, Denise!" Niyaya pa ako
ng manyak. Tseh! Gusto mo yan kasi nakahawak ka sa kamay at minsan sa baywang ni
Jenny! Mag enjoy kayong tatlo jan! Sana mahulog si Jenny sa putikan!    Kinuha ko
ang iPhone ko. Tatawagan ko na talaga sina Nina para makibalita kung nasaan sila
ngayong sembreak. Mas malilibang pa siguro ako kung tatawagan ko siya. Pagkatalikod
ko para tawagan si Nina, iniwan din ni Bench si Jenny para puntahan ako at yayaing
sumakay na kabayo.  "AHHHH! Jenny!" Pag lingon ko... Pinatay ko agad yung tawag at
tumakbo sa kanila. OH MY GOSH! Joke lang yun nagkatotoo! Nahulog si Jenny sa
kabayo! "Bench kasi iniwan mo!" Sabi ni Eliana na agad inalalayan ang kawawang si
Jenny. "I'm sorry... I'm sorry!" Dumugo ang tuhod ni Jenny! "Okay lang! hehehe!"
Tumawa pa siya ng awkward. "Poor talaga ako sa balance kaya ganito. Walang
kasalanan si Bench." Binuhat naman agad ng inyong prinsipe si Cinderella patungong
bahay... Nakita ko ang pagpula ng pisngi ni Jenny sa nangyari! Si Bench ay
seryosong nilapag si Jenny sa couch at agad kumuha ng first aid kit. "Bench, ako na
niyan-" Sabi ng caretaker ng rest house nilang si Manang Rosa."Di na, Manang-"
Sabat ni Bench. "Oo nga Bench, si Manang Rosa na niyan... Baka bo-" Siniko ako ni
Eliana bago pa matapos ang pagsasalita ko. Nakatingin kasi si Bench ng seryoso
sakin.What?    Tapos ginamot niya na ang sugat ni Jenny.BAKA KASI BOSOHAN MO! Duh!
You manyak! Umiling na lang ako habang nagmomoment yung dalawa. "Ayyy..." "Bakit?
Mahapdi?" Tanong ni Bench. Pumula ulit ang pisngi ni Jenny sa pangalawang
pagkakataon. Of course mahapdi! Sino satin ang nagkasugat tapos nilagyan ng alcohol
na hindi mahapdi?! DUH, BENCH!    Kainis talaga! Bwisit na bwisit ako buong araw!
Sana mag umaga na ulit! HAHA! Pati sa hapagkainan habang kumakain kami ng dinner,
badtrip parin ako.Katabi sila ni Bench, ako naman ang katabi ni Eliana. Nasa harap
ko si Bench... "Try this Jenny! Sarap magluto ng cook namin dito! Buti nga di ako
tumaba eh." Sabi ni Eliana. Tinanggap ni Bench ang bowl ng isang putahe. Ako
namannakatingin lang... observing sa lahat ng mga kilos ng Cinderella niyo. Matagal
na kaming magkaibigan ni Bench, dahil sa kanya, marunong akong kumilatis ng tao.
Itong sang 'to, alam kong totoo siya pero kainis dahil sa sobrang totoo. Di tulad
ng mga ex ni Bench na puro crazy at OA. Si Bench pa talaga yung naglagay ng pagkain
sa plato ni Jenny ah! Nakakawalang gana tuloy. "So... Jenny... Nagkaboyfriend ka na
ba?" Tanong ng nakangiting si Eliana. Nailang naman agad si Jenny. Ako kanina pa
inom nang inom ng tubig. Walang gana talaga."Hi-Hindi pa." Ngiting nahihiya. "Ow?
Sa ganda mo niyan, wala pa?""Its natural, Eli... Ikaw wala pang boyfriend sa ganda
mong yan." Sabat ko.    Tinaas ko agad ang kilay ko at tinignan si Eliana. Si
Eliana naman ay nakatingin sakin at ngumingiting plastik! Ayan! Sige! Tanong ka pa
baka banatan kita diyan at malaman nilang may ka fling ka na!     Pinandilatan niya
ako. "Yes... its natural. Tulad mo din, Denise... Maganda pero hanggang ngayon wala
pang manliligaw." Evil smile sabi ni Bench. Parang nainis ako dun ah! Kasi ako na
talaga! Ako na ang nasa world record. Alam kong maganda ako. I mean, hindi naman
siguro ako sisikat kung pangit na friend ako nina Bench diba? Sa tuwing titingin
ako sa salamin, alam kong may mukha akong pwedeng mag model... pero bakieeeet?
Bakeeeet wala pang nanliligaw ni isa? Kahit secret admirer lang! PLEAAASE? LOL!
Tulad ng sinabi ko, di ko kailangan ng boyfriend. Gusto ko lang ng manliligaw para
ibasted ko, pero hanggang ngayon wala paring naglalakas loob. "Haaay! Busog na
busog ako." Sabi ni Bench. Tapos na ring kumain si Jenny. Ako naman, parang wala
pang nagagalaw sa pagkain ko. "Tara! Pili na tayo ng movies para sa movie
marathon!?" Anyaya niya kay Jenny. Excited naman silang dalawa. Si Eliana, eto at
dalawang plato na ang nauubos. "Sige, pili kayo! Yung maganda ah!?" Sabi ni Eliana.
Tumayo si Jenny at Bench. "Denise, parang walang gana 'to. Kumain ka na diyan!"
Ngising-ngisi pa ang prinsipe ninyong kanina pa ako binabara. Umalis agad para di
ko masabuyan ng tubig! Sarap kutusan ng prinsipe niyo. Sorry talaga pero nakakainis
siya! 

=================

Stage 24.

Stage 24.Oo nga naman, Denise Kung akala ng lahat ay birhen pa ang lips ko,
nagkakamali kayo. Nilapa na ito noon ni Bench. Prom night, 4th year higschool kami.
Yung school nila kasi pag prom kailangan mag dala ng date, pwedeng classmate
pwedeng taga ibang school. Ako yung dinala niya dahil gusto niyang lubayan na siya
ni Janice Villanueva na noon ay patay na patay sa kanya. Hinalikan niya ako sa
harap ng maraming tao para mapahiya ang Queen B noon na si Janice. Nagwalk-out sa
party si Janice. Kung akala niyo ay cheap ako at nagpagamit lang sa kanya,
nagkakamali ulit kayo... Ang modus ng mokong ay ang pagdala sakin sa prom upang
pagselosin ng husto si Janice... eh yun naman pala, may plan B siya! Hinalikan niya
ako sa gitna ng dancefloor. Buti walang nakakitang teachers.Isang linggo akong
nagmukmok. Kahit na ganito ako, may pagkacheesy din naman ako. Pakiramdam ko na
rape ako ni Bench nun! Lam niyo naman yun eh, ang kiss na sinasabi ko ay hindi
wholesome kiss, yung talagang parang nilalapa ka. Hinawakan pa talaga ang batok ko
para sabayan siya. Pagkatapos nun, ngiting-ngiti lang siya na parang masaya! Ako,
jusko mariya! Inis na inis ako! Gusto ko siyang suntukin pero di ko magawa!
Nagkulong ako at nag iiyak sa kwarto ko pagkatapos nun. Araw araw pa siyang
nagpapadala ng maraming regalo. Walang alam ang mga magulang namin. Pero
nakarecover na rin ako dun. Binabalikan ko ang alaalang ito dahil pagkatapos naming
kumain, naabutan namin ni Eliana si Bench at Jenny na nagkwentuhan habang
hinahawakan ni Jenny ang frame na picture naming dalawa ni Bench sa promnight
niyang yun. Umiling na lang ako habang tawa sila nang tawa. "Sige na, let's watch a
movie." Anyaya ni Bench pagkakita sa pag-irap ko. Umupo ako sa couch, katabi ko si
Eliana. Tapos si Bench at Jenny sa kabila. Wholesome, walang physical contact kay
Bench at Jenny. "Mabuti naman di puro anime yung dala niyo..." Sabay tingin ko sa
mga dvd na dala nila. Buti at pabulong yun at di ko nasaktan ang damdamin ni Jenny.
"Ako ang pipili!" Sabi ni Eliana. Agad siyang nakapili. "This Means War." Sabi
niya. Wala pang nakapanood samin nun. Maganda yung movie. Nakakatawa at hindi lang
lovestory, may action pa! Pasalamat talaga ako at si Eli ang pumili baka yung A
Walk to Remember pa yung mapili nitong si Jenny, antukin lang ako.Siniko ako ni
Eliana pagkatapos ng mahigit isang oras na panonood.Tinignan ko siya tapos nginuso
niya si Bench at Jenny sakin. TADAAAAH! Si Jenny, nakasandal sa shoulders ni Bench!
Tulog! "Oh come on."    Tinitigan ako ni Eliana na may halong pagtataka.
"Napaghahalataan na kita ha..." Bulong niya."What do you mean?" Hindi ko binulong.
Duh! Si Bench pinapatahimik kami. Hindi gumagalaw nang di ma istorbo ang pagtulog
ni Cinderella. "What? Kanina pa tayo nanonood dito ng movie, surround sound tapos
papatahimikin mo yung soft voice ko. No way, Bench." Sabi ko. Hamalakhak si Bench,
trying not to disturb Cinderella. Napatingin ulit ako kay Eliana. Ngumingiting
tahimik na nakayingin sakin. "What?" Tanong ko. "You know what, Bench?Buti pa
ihatid niyong dalawa si Jenny sa kwarto para makatulog siya ng maayos." Evil grin
ni Eliana. "Ano? Why us? Why me? Kaya niya na yan! I'm enjoying here-" "Sige na!
Baka di na yan bumalik si Bench dito pag di ka kasama. Baka may mangyari." Kumindat
si Eliana. "So?"    Ayun at tinulak na ako ni Eli kaya napatayo ako. "Sige na,
pretty please?" "Oo nga naman, Denise... Bigat nito eh, ikaw bumuhat sa mga paa
niya." Humalakhak si Bench. "Tseh!" Nasa mga bisig na naman ni Bench si Jenny
ngayon. "Okay whatever!"    Kaya sinamahan ko siya sa kwarto ni Jenny.

=================

Stage 25.

Stage 25.Your first kiss... was me... Nilapag niyang dahan-dahan si Jenny sa kama.
Tulog na tulog ang inyong Cinderella. Hinaplos ni Bench ang mukha niya, inayos ang
buhok at linagyan ng kumot. "Tapos na ba?" Tanong ko kahit di pa siya natatapos
magmuni-muni at tumingin-tingin kay Jenny. "What's your problem, Denise?" Agad niya
akong hinila palabas ng kwarto ni Jenny at dun kinausap. "Wala naman... bakit?"
"Why are you acting this way?" Natawa ako ng bahagya. "Di ka pa nasasanay? Ganito
naman talaga ako ah?" Hindi ako makatingin sa mga mata niya. "Ganito ka na talaga?
Alam kong maarte ka at minsan may pagkakontrabida, pero hindi kasing lala nito."
Aniya. Nakangiti pa ang damuho. Hindi ko naman alam kung bakit! May dumi ba ako sa
mukha? Hiyang-hiya tuloy ako habang tinititigan niya. "Ganito na talaga ako, nuka
ba!" Tinalikuran ko siya pero biglang... BANG! Hinila niya ako at napahumapay sa
dingding. "Aray, ano ba!"    His face was so close to me. Ganito kami kalapit nung
hinalikan niya ako noon. Kitang-kita ang matangos niyang ilong, maningning niyang
mga mata, malalim na dimples, at ngiting nakakapanindig-balahibo.    "I know you
remembered something... today..." Sabi niya. Naaasiwa ako dahil amoy na amoy ko ang
hininga niya dahil sa lapit ng aming mukha. Nakalagay ang kanyang magkabilang kamay
sa dingding, para bang binibilanggo ako dito. Sumimangot ako at tinignan siya ng
diretso at ilang segundo lang ay napatingin ulit sa kawalan. "Anong sinasabi mo
diyan!" Sabi ko!    Kainis! Feeling! "Your first kiss... was me..." Tinulak ko na
agad! "Stop reminding me! Tono mo parang na devirginize mo ako. Tseh!" "See?
Namumula ang pisngi mo! Kanina pa yan ha!" Tumawa siya. "Like ewww? Kung namumula
man ito ay dahil yun sa galit ako." "Kita mo na! Galit ka pala! Ba't ka galit?"
Natahimik ako at di ulit makatingin sa kanyang mukha. Matagal na kaming magkaibigan
nitong si Bench, nangyayari ito paminsan-minsan, yung binabara niya ako, pero hindi
kasing lala nito. Para bang pinapaamin niya ako sa kasalanang di ko ginawa. "Just
tell me to stop and I will..." Seryoso.     Nag walk-out ang mokong! Alam niyo yun?
Seseryoso tapos mag wowalk-out. Pag-upo ko sa tabi ni Eliana, siya tawa nang tawa
habang nanonood ng movie na parang walang nangyari.Weird Benjamin Jimenez...  But
wait... Kung seryoso yung sinabi niya sakin, ibig sabihin lang nun ay di siya
talagang seryoso kay Jenny... Ginagawa niya lang ito dahil inutos ko. Pero...
nakakalito parin siya. Kanina ko pa siya tinititigan tapos biglang... tinitigan
niya rin ako! Nakangiti! Bwiset, napatingin talaga ako sa TV at natawa na rin kahit
na iyakan na pala yung scene. "Ba't ka tumatawa?" Tanong ni Eliana. "Ahhh, wala...
may naalala lang ako."    Hay nakukrung-krung na yata ako. Linsyak na Bench sobrang
misteryoso, pati ako nalilito. Kung akala niyong di ko siya, ni katiting,
nagugustuhan... nagkakamali kayo... Syempre, aminado akong super gwapo at sagad sa
buto ang kakisigan niya pero bago ko pa yun maisip, tinitigilan ko na.He is damn...
attractive... super duper hot... Pero alam niyong lahat na off-limits siya. He's a
manwhore playboy at ako... ako ang dahilan kung bakit iyon nangyari.And it was
because I chose to save him... from his own feelings.

=================

Stage 26.

Stage 26.

You know what I mean...

 Enrolled na ako at bukas, pasukan na ulit! Nasa Coffee Bean kaming dalawa ni
Eliana pero para namang ako lang mag-isa. Paano ba naman kasi, text nang text ang
ingratita! Umamba akong aagawin yung phone pero agad namang nabawi. "Nu ka ba!"
Sabi niya. Kinaumagahan pagkatapos ng gabing iyon sa hacienda nila, umuwi na kami.
Wala namang masyadong nangyari. Binalewala ko lang si Bench... as usual. Balik sa
dati. Gym. Hang-out. Gym... "Maghanap ka nga ng libangan sa iba." Aniya. "You're
texting...'him'?" Tanong ko habang nakapangalumbaba. Ngumiti siya. Para bang
kinikilig. "Oo." Napailing ako. "Sino ba yan?" "Hindi naman kami eh!" Sabi niya
imbis na sagutin ang tanong ko. "Sino nga?""Basta!" Nakakagat-labi pa si Eliana.
Humanda ka kung malaman ko kung sino yan! Anyhow... tama si Eliana. Sina Nina,
Abby, at Tanika pare-parehong may lovelife... Si Eliana, eto at mukhang meron na
din, kakalabas niya pa lang sa real world may ganun na agad. Si Bench naman,
mukhang preoccupied kay Jenny... Ako na lang ang walang lovelife. Kaya siguro
pakiramdam ko bored ako. Dapat kasi sa ganitong edad diba dapat may kaharutan ka,
ba't ako wala? "Where's your Bench? Para tantanan mo na ako." Sabi ni Eliana habang
nakatitig sa cellphone niya. "Idunno. Siguro kasama si Jenny." Sabi ko. "Itext mo."
Tinitigan niya ako habang umiinom ng frappe. "Why?" "La lang! Itext mo..." Sabi
niya. Okay. Text:Bench, where are you? Agad nag reply! Bench: Nkikipagdate. Bakit?
Ako: LOL. Okay! enjoy! Bench: Pipigilan mo ba ako o hindi? Ako: Anong pinagsasabi
mo? Bench: Tsss. You know what I mean... Ako: Alam ko namang gusto mo si Jenny...
for real eh. Haha! Kaya enjoy. Bench: You know I don't. Di ko na nireplyan.
Pagkatingin ko kay Eliana, nakatingin na siya sakin, with her evil grin. "Ano?"
Tanong ko. "You think Bench is serious with Jenny?" Tanong niya nakangiti parin.
"Oo." Sabi ko. Napabuntong-hininga ako. "Bakit?" Tanong niya. Katahimikan. Nakita
ko si Candice sa labas, mukha na namang galit ang bilis pa ng lakad. Ewan ko kung
saan papunta..."I think he reminds him of her..." Napalunok ako sa sinabi ko.
"Exactly! Kung gusto man niya si Jenny... o kung napapalapit man siya kay Jenny,
dahil lang yun dun. Wala nang iba. Kilala ko si Brent. Alam ko kung paano siya
kumilos." Sabi ni Eliana. Katahimikan ulit. Di ako makapag-isip ng maayos. "Ni
minsan ba di sumagi sa isip mo na baka ikaw ang gusto niya, D?" Halos ma iluwa ko
yung frappe pagkarinig ko nun. Natawa pa ako ng bahagya, "Ano? He hates me..." Sabi
ko. "Sinusunod ka niya... Kahit ano... Kahit sabihin mo sigurong magpakamatay siya,
gagawin niya yun... para sayo." Umiling si Eliana. "Sinusunod niya ako kasi nag
eenjoy siya sa ginagawa niya." "Sabihin mo nga, kung hate mo ang isang tao,
magagawa mo pa kayang sundin ang mga utos niya?" H-Hindi...  "It's his revenge...
nag-kukunwari lang siya." Umiling na lang si Eliana. Alam niyang kahit anong pilit
niya, hinding hindi sasagi sa isip kong magugustuhan ako ni Bench o kaming dalawa
ang mag iibigan sa huli. Kasi alam kong galit siya sakin... simula pa lang... galit
na siya sakin...

=================

Stage 27.

Stage 27.Don't ask me to chase her Tinanghali ako sa first day of school ng second
sem. Di na kasi ako nasanay sa oras ng pag gising kahit di naman talaga ganun ka
aga yung pasok ko. "Denise!!!" Halos madaganan ako ni Nina, Tanika at Abby nang
sinalubong ako. "What??-" Hinila nila ako papuntang locker room kung saan marami na
ding mga tao. Halos di na nga namin makita ang mga nangyayari. Narinig ko na lang
ang lagapak ng pisngi!*PAK* "Kawawa naman... kawawa talaga..." Bulung-bulungan ng
mga tao.Si Jenny, sinampal ni Candice! WTF?! "Kapal kapal ng mukha mo!" Sigaw ni
Candice. "Kay bata-bata mo pa, malandi ka na! Stop flirting with Bench! Alam mo
girl, kung di ka pa na-oorient dito, si Bench ang notorious playboy, gagamitin ka
lang niya. Kung makapagsalita ka akala mo naman ang tagal niyo ng magkakilala!"
Hindi pa nakunteto si Candice at kinausap pa ang mga taong nakiusisa. "Ladies and
Gentlemen, eto si Jenny Zafra, ang bagong dinidate ni Bench." "Di kami nag di-"
"Akala niya sisikat siya sa ginagawa niya! hah!" Tumawa pa io, parang witch lang!
"Akala niya naman seseryosohin siya... Hello? Isang tulad niya, seseryosohin? Well,
Jenny, to tell you frankly, ako lang ang sineryoso ni Bench. Kami lang ang
nagtagal, kaya wa'g kang mangarap girl!" "Hindi ako nangangarap! Wala akong
pakealam sa inyo at kung anuman ang sabihin ninyo... Hindi ko siya ginagamit."
Grabe, kumakati na talaga ang buong katawan ko at gusto ko ng sugurin si Candice at
pagsasampalin sa mga sinasabi niya. Walang hiya na hahighblood ako. Hindi ko nga
feel si Jenny pero alam kong wala siyang ginagawang masama! Bwisit! Bago pa
madugtungan ni Jenny ang mga sinabi niya... "Akin na ang timba..." Sabi ni Candice
sa isa sa mga kampon niya. BINUHUSAN NIYA NG TUBIG SI JENNY!    "Padaanin niyo nga
ako!" Sigaw ko nang di ko na talaga ma take! Saka pa ako napansin ng mga tao. Mga
bwisit kayo, nakatunganga lang kayo diyan at nakiusisa, wala ni isang nakialam!
Imbis na ang lapit-lapit ko na kay Candice... Hinarangan ako ng kamay ni Bench.
"Bench..." "Ako na ang bahala..." Aniya. "Bench..." Takot na sambit ni Candice.
"ANONG GINAWA MO!?" Grabe! Galit na galit si Bench!    "Ginawa ko lang ang
nababag-" "Get out of my sight..." "Tama naman ako diba-" "NOW!" Napaiyak si
Candice at nag walk-out! Sa sobrang bwisit ko, susundan ko na sana habang nakatitig
pa si Bench kay Jenny na basang-basa... Pero bago niya nilapitan si Jenny,
hinawakan niya ang braso ko. "Hayaan mo na yun." Seryoso. Hinubad niya ang kanyang
jacket at sinuot kay Jenny. Pero inayawan siya nito. "Umalis na nga kayo dito?
Anong tinitingin-tingin niyo?" Pinalayas ko ang mga tao... "Iwan niyo ako dito."
Sabi ni Jenny na nakaupo sa floor. Hindi sinusoot ang jacket na bigay ni Bench.
Ipinilit ito ni Bench... pero... "Stop it, Bench! Alam kong tama si Candice!!!"
Sigaw niya kay Bench. Si Bench naman tahimik. "Na hindi ka kailanman magseseryoso!"
Tumayo si Jenny para harapin si Bench. Si Bench, may guilty-face. Si Jenny, galit.
"I'm sorry... Hindi ko inaasahang gagawin niya 'to sayo.""It's all your fault! Kung
di sana ganun ka daming babae ang sinaktan mo, di sana ganito. Alam kong di ka
magseseryoso!" "I'm sor-"*PAK!* ABAAAAAAAAH! Lecheng! Ba't inis talaga ako sa
tuwing sinasampal si Bench. Pakiramdam ko ako lang ang pwedeng gumanon sa kanya.
Parang sa tuwing may nananampal sa kanya, isang bahagi sa akin ang namamatay.
Sobrang sakit... lalo na pagnakikita ko ang mukha niyang nasasaktan din. "Alam kong
di mo ako seseryosohin! Kahit na sabihin ko sayong..." Pinunasan niya ang luha sa
kanyang mga pisngi. "Mahal na kita..." At nag walk-out. Ngayon... kami na lang
dalawa. Napalunok ako. Tinignan niya ako... His sad eyes...  Mahal ka daw niya...
habulin mo! Pero walang boses na lumalabas sakin.    Seryoso niya akong tinitigan.
His sad eyes and dark look... Gusto ko siyang yakapin. Hindi ko alam kung ganito
din ba yung mukha niya noon nang iniwan siya ng kanyang first love. Hindi ko kasi
kayang tignan ang mukha niya nun... pero ngayon, kaya ko na... siguro nasasanay na
akong makita siyang nasasaktan dahil sakin. "Don't ask me to chase her..." At nag
walk-out na rin. What the efff?! Sinong makakapasok sa school na ganito ang
nangyayari sa kanya? Hindi ko siya nasundan pero pursigido akong hanapin siya.
Hindi ko na uulitin ang nangyari noon.I'll be the light in his dark eyes... unlike
what I did years ago...

=================

Stage 28.
Stage 28.Lalong lalo na... "Hello, Kuya Joe?" Ang sakit sakit na ng paa ko. Kanina
pa ako lakad nang lakad dito sa school at pumupuntang rooftop para tignan kung
nandun ba ang inyong prinsipe. "Alam niyo ba kung nasan si Bench?" "Di naman.
Bakit? May nangyari ba?" Sabi niya. Tinawagan ko na at magpapatulong ako. "Paki
hanap naman po oh, hindi ko mahanap eh, kailangan ko siyang makita." "Etext mo na
lang." Sabi niya. "Naka-off yung cellphone niya."  "O Sige..." Ayun, nag tatatakbo
na ako para lang mahanap ko siya. "Hello, Eli?" Tinawagan ko na ang isa pang di
mahagilap. "Where are you?" "Huh? Uh..." "Nakita mo ba si Bench? Alam mo ba kung
nasaan siya?" Tanong ko. "Hindi eh... Bakit ba?" "Text me pag nakita mo siya ah? O
di kaya, tawagan mo ako." "O-Okay! Why?" Di ko na sinagot at tumawag pa sa ibang
taong maaring nakakita sa kanya. Tapos biglang nag dilim ang paligid. Hindi ako
nakapanood ng news pero feeling ko may bagyong papasok si Pinas. "Oh nooo... Hindi
ko pa siya nakikita." Bulong ko sa sarili ko habang tinatawagan siya. Nag ring ang
phone niya! Pero walang sumasagot! Napatakbo ako sa labas ng school. Pumara ng
taxi, bakasakaling nakauwi na siya. Pero bago pa ako tuluyang nakarating sa bahay
nila, naabutan ko yung sasakyan niyang nakapark sa isang parke. "Dito na lang."
Sabi ko sa driver at inabot na ang bayad. Nakita ko siyang nakaupo sa isang swing.
Seryosong nag-iisip at ganun parin ang ekspresyon. May nakita pa akong mga lata ng
Heineken sa katabing bench. May hawak siyang isang lata, umiinom. Hindi niya talaga
sinundan, huh? "Kung guilty ka kasi ako ang nagtulak sayo kay Jenny, kaya di mo
siya sinundan... useless lang yan. Sana sinundan mo na. Inutos ko man o hindi...
kasi halata naman sayo na mukhang gusto mo na rin siya." Hinarap ko siya at
tinitigan. Nakatingin siya sa kawalan. "Everything was for you." Sabi niya.
Nakakapagpabagabag talaga sakin sa tuwing may sinasabi siyang tulad nito. Hindi ko
alam kung bakit. "Halata sayo na gusto mo na rin siya-" "Its easy to like her,
Denise. Pero ayaw ko siyang paasahin, kasi alam kong... alam kong may naaalala lang
ako sa kanya. Yun lang yun." Napalunok ako. Sa wakas, tinignan niya na ako ngayon,
mukha pang galit kaya kinabahan ako. "A-Akala ko..."    "No, Denise. Kinaibigan ko
siya because you asked me to." Galit at seryoso talaga ang mukha niya. "And now...
I feel so guilty...""Hindi ba yun naman yung gusto mo? Makipagflirt sa mga babae?"
Sabi ko. Gusto kong alisin sa utak ko ang katotohanang na-gui-guilty na rin ako.
Kasi ako ang nag utos... "Sinabi ko sayo diba? Na ayaw ko!?" Biglang tumaas ang
boses niya! "So!? Are you blaming me!?"    Sa inis niya napapikit na lang siya.
"You are blaming me... Alam ko kasalanan ko. Pero diba simula pa noon ginagawa mo
na 'to, Bench? Diba pinapaiyak mo na talaga sila?" "You don't get it-" "Alam ko!
Simula pa lang... ako na yung may kasalanan para sayo!-" "You don't get it, Denise!
Wa'g mo ngang ipilit yang baluktot mong rason! Hindi mo ba nararamdaman?-" Grabe!
Pareho kaming dalawang nag hahyperventilate. Totoong sinabi ko kanina na ico-
comfort ko siya. Pero ngayong lumantad ang katotohanan... parang naguguluhan na
ako. "Nararamdaman, syempre! Nararamdaman ko na sinisisi mo ako... HANGGANG NGAYON!
Sinisisi mo ako sa pagkawala niya..."      Napapikit siya at napayuko, hindi ko
alam bakit. "Muse was the right girl for you, Bench, pero we're just twelve that
time! At ayaw ng mga magulang mo sa kanya! Patawarin mo ako kung nagawa ko man sa
inyo yun-" "Stop being so dense! Stop dragging her name here! Wala siyang kinalaman
dito! This is about you and me!" Ayan na naman siya. Napalunok ako. Hinawakan niya
ang swing ko at hinila ako palapit sa kanya... Dahan-dahan niya akong hinalikan...
At sa unang pagkakataon, nasampal ko siya ng seryoso!*PAK* Matagal siyang
nakarecover sa sampal ko. Natigilan talaga yata sa ginawa ko. "We grew up
together... at alam kong ginagawa mo 'to para gantihan ako sa nangyari noon!" Aalis
na sana ako nang hinila niya ang braso ko. "Stop it, Bench. Alam mong di ako tulad
ng iba. Kilala kita at kilala mo ako... Useless lang ang pagpapanggap mo." Tama.
Ilang beses niya ng pinararamdam sakin na may gusto siya sakin pero kahit kailan,
di ako naniwala. Dagdagan pa ng pambababae niya, alam kong gusto niya lang
maghigante sa mga nagawa ko. "Kilala mo rin ako, Denise... Hindi ako titigil pag di
ko nakukuha ang gusto ko..." Hinila ko ang braso ko galing sa kamay niyang
nakahawak. Aalis na talaga ako! Gusto? Gusto niya ako? HAHAHA! As if Denise
Cordelia Gozon would believe him. Halos kabisado ko ang bituka niyan... alam na
alam ko ang pasikotsikot niya, kilalang-kilala ko siya. Alam kong paghihiganti lang
lahat ng ito. Siya na rin ang nagsabi noon na maghihiganti siya sakin."Lalong lalo
na pag mahal ko..." Nagpatuloy ako sa paglalakad. Yes, Bench isn't one of my loyal
allies... In fact, he's the main enemy. The pretentious prince is the main enemy.

SPECIAL EPISODE: The flashback!

=================

Stage 29.

Stage 29.mahal mo ako...It was always those closest to us who also wished us dead.
Yun lang ang naiisip ko sa relasyon at pakikitungo naming dalawa sa isa't-isa ni
Bench. Bata pa lang kami, parang aso at pusa na kami kung mag-away. Hindi kami
nagkakasundo, pero close kaming dalawa. Madalas akong umiiyak para mapagalitan
siya. Oo, ganun ako noon. Alam niyo naman ang sakit ng mga bata. Martyr naman siya
at sinasalo lahat ng mga paghuhuramentado ng kanyang Daddy. Close sila ng Daddy at
Mommy niya... pero isang araw... nadungisan ito... Ayokong balikan ang alaalang ito
pero kailangan. Lalong lalo na ngayong nahahalungkat ito. "Bench!" Tawag ko imbes
na Benj. "Sandali lang." Tinatalikuran niya ako para magpunta sa bahay ng mga
magsasaka sa hacienda nila noon. "Tinatawag ka na! For lunch!" Sigaw ko habang
sinusundan siya. Palaging ganito sa buong summer na iyon. Twelve years old kaming
dalawa. Tuwing summer kasi, sa hacienda nila ako tumutuloy para makalaro si Eliana.
Sa pagsunod ko sa kanya, doon ko nalamang nakikipagkita pala siya sa apo ng isang
magsasaka nila. Si Muse.Si Muse. Maganda. Makinis. Kutis porselana. Maagang
nagdalaga at maiksi ang buhok. Kilala ko siya kasi paminsan-minsan, nakikipaglaro
siya kay Eliana. Pero yun nga lang, boring siyang kalaro dahil hindi naman talaga
siya naglalaro pa... Hobby niya ang pagsusuklay, pag-aayos at iba pa. Nagtago ako.
Nakita kong binigyan niya ng bulaklak ang si Muse. Pumula agad ang pisngi nito at
hinalikan siya sa cheeks! Halos napanganga ako! God, my innocence! We were only
twelve! Pero di ako umapila, nagtago parin ako at naisipang komprontahin si Bench
pagkatapos. "Bench..." Nagulat siya nang nakita ako habang papaalis na siya, isang
oras ang nakalipas. "A-Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya. "Lagot ka! Isusumbong
kita sa Daddy mo!" "Huh? Anong p-pinagsasabi mo?" "Akala mo ba di ko nakita? Kayo
ni Muse!" "Huh?" Tumawa pa siya! "H-Hindi no! Lika na nga!" At hinila ako pabalik
sa mansyon. Ilang beses niyang pinagkaila sakin yun.    "Sige! Itanggi mo pa
Bench!" Sabi ko sa kanya nang sa wakas ay nagkaroon ako ng lakas na loob na
magpakita sa kanilang dalawa habang naglalambingan. "Denise! Wa'g ka ngang
makealam. Kahit kailan ka talaga!" Sabay taboy sakin. Nasa may batis sila ng
kanilang hacienda. "Akala niyo ba ako lang ang nakakaalam? Hoy, imbis na ako ang
problemahin niyo, problemahin niyo ang mga taong nakakakita sa inyo!" Sabi ko. "Ano
naman ngayon kung may makaalam? Wala naman kaming ginagawang masama!" Ewan ko kung
bakit pero nararamdaman kong di tama yung mga nangyayari.Mabait si Muse. May mga
bonding moments din kami noon. Pero dahil sa pagiging madamot ko sa magpinsan ay
hindi ko siya gaanong pinapansin. Sinumbong ko sila kay Eliana. Kaya hayun at
nadulas si Eliana at pinagsabi sa mga tao sa mansyon na ganoon. Di kalaunan ay
nalaman din ng Daddy at Mommy niya. "Denise..." Tinawag ako ni Muse habang
nagtatago sa mga palumpong sa hardin nina Bench. Pinagbawalan na silang dalawang
magkita. "What?" "Pakibigay 'to kay Benj oh." Sabay abot sakin ng kapirasong papel.
Kinuha ko agad. "Sa tingin mo, ba't ko ibibigay 'to?" Pinagtaasan ko siya ng kilay.
"Please? Kailangan naming magkita!" Sabi niya. "Bakit?" "Miss na miss ko na siya."
Namula pa ito at ngumiti. Hindi na nahiya.  "Baliw ka ba? You're dating Benjamin
Jimenez, the owner of this land. Isang malaking iskandalo 'tong pinaggagagawa
niyo!" Sabi ko. "Bakit Denise? Minamaliit mo ba ako? Porke't anak lang ako ng
mahirap, ganun na agad? Porke ba't anak mayaman siya, di na pwede! Sinabi niyang
mahal niya ako at ipaglalaban niya ako, papaniwalaan ko siya dahil alam kong totoo
yun!" Halos matawa ako sa sinabi niya. "This isn't fairytale! Wake up, girl! Twelve
years old pa lang tayo, sa tingin mo after five years kayo parin? Syempre hindi!
Mag-isip ka! Gamitin mo yung kokote mo. Wa'g kang gumawa ng mga bagay na ikakahiya
mo pagdating ng panahon." Sabi ko.    "Mas mabuti pang pagsisihan ko dahil nagawa
ko kesa sa pagsisihan ko kasi di ko ginawa!" Umiyak siya sa harapan ko. Hindi ko
ma-take! Si Bench? Si Bench na inaaway ko ay napa-inlove ang babaeng 'to!? "N-
Nagkita ba kayo ni Muse?" Pabulong na sinabi ni Bench sakin nang dumaan ako sa
kwarto niya. Bantay sarado siya ng mga guards nila. Hindi ko alam bakit di pwede
sila. Pero pakiramdam ko, tama lang yun. "Hindi." At nilagpasan siya. Hindi ko
pinakita ang papel na binigay ni Muse sakin. "Your son is just twelve years old!
Sabi ng mga katulong, nakikita nilang naghahalikan sila nung babaeng yun sa may
batis. What the!" Sigaw ng Daddy ni Bench sa loob ng working room nila ng kanyang
Mommy sa loob ng mansyon.Naririnig ko sa labas. Curios lang. hehe. Di naman
chismosa... Nagkataon lang na napadaan ako kaya tumigil at nakinig. "I know... I
know..." Mahinahong sinabi ng kanyang Mommy. "He's our only son. Gusto kong maayos
ang buhay niya. Hindi naman sa ayaw ko sa mga mahihirap, I don't care who he'll
love... just not now! It's not the right time! Masyado pa siyang bata." "Hindi
naman siguro ganun si Benj, hon." Sabi ng Mommy niya. "But I know what you mean...
I don't know if its the right thing, though." "You heard your son, right!
Nagmamarunong! Parang alam niya na lahat ng bagay sa mundo kung makapagsalita..."
Biglang pumasok si Bench na nasa likuran ko pala at kanina pa nakikinig. "But I
love her, Dad!" Aniya.    Laglag panga talaga ako sa pangyayaring yon. Nabigla ang
Daddy at Mommy niya sa pagsulpot niya bigla. "You don't know what your talking
about." Na awa ako sa kanya. Sumasakit ang puso ko sa tuwing ganoon ang nangyayari.
Para bang walang pwedeng magpaiyak sa kanya kundi ako... ako lang... ako ang gagawa
ng paraan para mamulat siya sa katangahan niya. Magagalit siya sakin ngayon pero
balang araw pasasalamatan niya ako lalo na pag mag mahal na siya ng iba. "Bench..."
Bulong ko. "Nagkita kami ni Muse kanina... Binigay niya sakin 'to." Yung papel.
Magkikita daw sila sa batis, bukas ng madaling araw. Syempre binasa ko muna bago ko
binigay sa kanya. Original yun kasi sulat kamay ni Muse kaya di siya nagdalawang
isip. Umalis agad ako para bayaran ng 500 pesos ang taga ligo ng mga kabayo nilang
si Kiko. "Kiko... pumunta ka mamayang madaling araw sa batis at landiin mo si Muse.
Halikan o yakapin mo lang ah?"    "Huh? Bakit?" "Para matapos na ang kahibangan ni
Benj Jimenez." Siguro ay naintindihan din ako ni Kiko at sa tindi na rin siguro ng
pangangailangan niya kaya't sinunod niya ako. Commencing my devastating evil
plan.   Kinaumagahan, nagising ako sa balitang umalis na sina Muse sa hacienda.
Pinalayas di umano ni Benjamin Jimenez. Guilty ako masyado. Di bale na't buti na
lang ay back to normal na si Bench na di ko naman nakikita. "Guess what..." Sabi ni
Eliana. Seryoso habang kumakain kami ng almusal. "Pinalayas din niya si Kiko."
Aniya habang sinusubo ang sunny side-up egg. Napalunok ako. "At dahil dun... sinabi
niya kay Bench na ikaw ang may pakana ng lahat."Tug-tog.....tug-tog. Parang nag
skip-beat ang heart ko dun ah! May tinitignan si Eliana sa likuran kong mas lalo
kong ikinakaba. Paglingon ko... si Bench... Mukhang hindi nakatulog at nakatingin
sakin ang galit na mga mata.Umupo siya sa tabi ko na parang walang nangyari.
"Sorry... I-I did it for your own good-" "Sino ka para idikta sakin ang nakakabuti
para sakin!" Biglang-bigla ako nang sinigawan niya ako. "Do you even care, Denise?
O yung kababawan at inggit mo lang ang pinaiiral mo!?" Parang nasaktan ako dun! I
care for him kaya ko yun ginawa! Inilayo ko ang babaeng maaring makasira sa
magandang samahan nila ng kanyang mommy at daddy! Si Eliana nakabasag talaga ng
pinggan at baso nang narinig kaming dalawang nagtatalo! "Kababawan at inggit!?
Really Bench? I can't believe ganun ka babaw ang tingin mo sakin! Napakaengot mo at
di mo magamit ang utak mo!" Sabi ko. Pinatulan ko talaga kahit na mangiyak-ngiyak
ako, nasaktan sa sinabi niya.     "Wala kang ginawa kundi makealam kahit alam kong
wala kang pakealam! AHH!" Sobrang inis niya halos itapon niya lahat ng gamit na
mahawakan. Ginulo niya ang kanyang buhok."God, I can't believe you! Ang tanga-tanga
mo! Palibhasa wala kang alam kundi mang-api! Hindi mo man lang inisip ang kapakanan
ng iba! Hindi ka pa nagmamahal kaya manahimik ka na lang sana!" Magwa-walk-out na
sana siya... "Balang araw, marerealize mo din na tama ang mga ginawa ko para sayo!"
Tumulo na talaga ang luha ko. Hindi ko na kinaya ang mga sinabi niya sakin.       
Hinarap niya ako at naglakad papunta sakin. Galit ang kanyang mga mata. Galit na
galit. Sobrang inis. Gulong-gulo ang kanyang buhok.  "Balang araw, mararamdaman mo
rin ang naranasan ko. Magmamahal ka ng sobra at mababasag ang puso mo. Sa kahit
anong paraan, maghihiganti ako sayo... Kung hindi ko man mabasag ang puso mo tulad
ng pagbasag mo sakin, babasagin ko din ito dahil mahal mo na ako." The evil prince
cursed me.   

=================

Stage 30.

Stage 30.futile, too Pagkatapos ng tatlong linggo, hindi parin pumasok si Bench.
Ayokong magtanong kahit kanino kung nasaan na siya dahil alam kong ako na naman ang
dahilan kung bakit siya nawala. Ayoko ring malaman ng lahat na hindi ko alam kung
nasan siya. "Ehe-Ehem..." Hinintay kong umalis ang mga kaklase ko bago ko
pinuntahan sa table niya ang professor kong paalis na rin sana. "Prof... How about
Bench Jimenez?" Tanong ko. "Anong ibig mong sabihin?"  "Enrolled siya sa klase na
'to pero di siya pumapasok diba?" Hininaan ko ang boses ko. "Ah.. Hindi mo ba
alam?" Nagtaka si Prof. "He's taking special classes online coz his Dad asked the
school." "Ah..."  Dami ko pa sanang tanong eh ayun at umalis na si Prof. "Ang
walang hiyang Bench na yun ginamit pa talaga ang kapangyarihan niya para takasan
ako!?" Sabi ko kay Eliana habang kumakain ito ng crepe. "Excuse na lang sa family
niyo pero si Bench lang ang tinutukoy ko." "Paano ba naman kasi... Kayong dalawa,
kung hindi nagkakasundo ng mabuti, nag-aaway naman." Umiling siya. "Nahihiya siguro
yun sa sinabi niya sakin." Sabi ko.Natahimik si Eliana tapos nag evil smile. "Paano
kung... totoo ang sinabi ni Bench sayo?" Sabi niya. Tinitigan ko na lang siya.
Ngiting-ngiti ito habang sinisimot ng crepe niya. Pinandilatan ko na lang. 
"Impossible." "Hmmmm." Nag evil smile ulit. Pagkatapos ay nagpaalam siyang umalis.
Siguro ay makikipagkita sa mystery man niya. Ayun at sinundan ko at nakitang
pumunta sa isang liblib na lugar sa school at pumasok sa tinted na sasakyan
ni... TENENENENTENEN! Tama ang hinala ko. Si Yuan Tan nga ang kanyang mystery man!
Si Yuan Tan na ang alam ko ay dinidate si Tanika, really??? OMG! Sabay tingin ko sa
mga taong dumadaan sa labas ng Coffee Bean. Nasa two-seater tabel ako ngayon. Para
bang naiinis pag tinitignan ko ang upuan sa harapan kong walang nakaupo. "Hey!
Denise! You're alone?" Sabi ng isang friend kong sosyalera habang umiinom ng frappe
niya at paalis na. "Mmm no... I mean... Oo, pero may hinihintay ako." Ngumiti ako.
Plastik. Tumango naman yung sosyalera at umalis. Kainis minsan pag iniisip ko.
Halos lahat ng tao sa edad ko ay may lovelife talaga. Kahit yung kalandian lang
tulad kay Eliana... Kalandian, syempre! Kasi impossibleng legal yung kanila.
Secreto iyon kaya nga patago sila kung magkita. Kung bakit sila patago, ay ewan ko
na lang... Tinatamad akong makitsismis... Tinatamad akong mag move on... ewan ko
kung saan. Asan na ba kasi si Bench? Kung hindi siya umalis edi hindi sana ako mag-
isa, tinatamad at walang gana?! Pero okay na rin na wala siya at walang manggugulo
sakin. Kung ganun na rin man yung treatment niya sakin, mas mabuti pa sigurong wala
siya. Sina Nina, Tanika, at Abby sigurado akong nasa kani-kanilang lovelife ang mga
iyon. At ngayon naman pati pa talaga si Eliana. Ewan ko lang pala kay Tanika kung
nasan man siya ngayon sa lovelife niyang nag to-two-time. "Hello there, Denise!"
Biglang sumalubong sakin ang ngiti ni Brent habang nakapangalumbaba ako at
nakatitig sa upuan sa harapan kong inupuan na niya. Nakangiti ito, halos abot
tenga. Nagka heart attack naman ako dun! Akala ko si Bench eh. "Why are you here?"
Tanong ko. "Ang sama mo yatang makatingin sa inuupuan ko ah. Parang papatay."
Humalakhak siya. "Missing someone?" Tinitigan ko siya na parang papatay ng tao
ulit. "I know what you mean, Brent. And I'm not missing you're cousin." Sabi ko
habang umiiling. "Okay. Sinabi mo eh." Sabi niya at nakatitig parin sakin. "Ba't ka
nandito? At ano ang pakay mo?" Tanong ko.  Tumawa ulit siya. Tawa nang tawa eh
nabu-bwisit ako dito sa mga tanong at panunuya niya. "Napadaan lang
naman.""Napadaan? Bakit? Saan ka galing eh ang layo ng lugar niyo dito sa school
namin ah? Ang sabihin mo, pinapunta ka dito ni Bench para sirain ang araw ko..."
Sabi ko. Mas lalo siyang nakiliti. Kainis! "Oh! Chill ka lang. Ba't mo naman
maiisip yun? Ganun na ba talaga kasama si Bench para sayo?" Tumawa siya. "At kaya
niya namang sirain ang araw mo, ba't ipapadala niya pa ako?" So this means... Bench
is just around the corner? "Kasi wala siya dito..." Sabi ko. "Do you know where he
is?" Tanong ni Brent sakin. "Nope." "Do you wanna know?" Napatingin ako sa kanya.
Alam ko talaga ang pakay niya dito. Sigurado akong nautusan ito ni Bench na icheck
kung may signs and symptoms ba ako sa pagkakagusto sa kanya. "I don't and I don't
care..." Inirapan ko siya. "Yun ba ang gusto mong ibalita ko sa kanya?" Tanong
niya. "Pagkatapos mo siyang saktan?" WTF? Pare-pareho kayong mga Jimenez mga
manloloko! Kainis! Kainis! Hindi ako makapagsalita sa inis ko. At imbes na
magsasalita na ako at pakakawalan ko na sana ang mga murang nasa isip ko... "He's
in Hawaii. He'll be spending his coming birthday and most probably Christmas
there... Susunod ako sa kanya sometime in December with my family. Now if you want
me to tell him how much you DON'T care about him on his birthday, then it's fine
with me... but I doubt if it's fine with him." Ngumiti siya. "Kung hindi pa yun
sapat para sa kanya... pakisabi na rin na tigilan niya na ang pagdadrama niya.
Revenge is futile. I won't waste my time thinking about him and his whereabouts.
Verbatim." "Ang galing!" Sabi niya at napatayo na, aalis na yata. "Kilalang kilala
ka na talaga niya." Napailing si Brent.  Nagtaka naman ako dun... Tapos may binigay
siyang mukhang invitation. Kulay pula at gold ang nakasulat.    GALING KAY BENCH!
"Escaping from me is futile, too." Nasa gold italic letters. At umalis na si Brent.
WHAT THE FFFF?

=================

Stage 31.

Stage 31.

old maid

Oo. malapit na ang kanyang birthday. Dec. 17. Mag De-december na. Ngayon, alam ko
ng matatagalan pa siya sa pag-uwi dito.Hindi ako sigurado kung kelan siya uuwi,
pero isa lang ang alam ko... Desidido na ako... Bago pa siya makauwi dito, dapat
may lovelife na ako para hindi niya na ako mabibiro. HUMANDA KA BENCH!    "So...
you want to plan an exclusive party sa bar na 'to?" Tanong ni Hugo na event
organizer at party planner ng bar na 'to. "When? On your birthday?" Aniya. "Nope...
earlier. Kung birthday ko pa ang hihintayin edi next year pa." Umiling siya.  "Uh-
oh, Denise. I'm afraid booked na ang bar na 'to for the whole December!" "Whaat?
Bakit?" "M-Maraming events." Nakakaduda naman ang pag-iiwas niya sa mapagduda kong
mga mata. "O sige, then book it next year." Sabi ko. "Okay, when?" Napangiti siya
at kinuha ang planner nya. Umupo kami sa isang table sa bar na nakadungaw sa mga
sosyal na nagsasayaw. Kung hindi lang talaga sosyal yung bar na 'to... naku! "So
I'm not gonna host the party, mag o-organize lang ako. I'll let my friends organize
this too. And I want to send invitations to the most popular  guys sa lahat ng
unibersidad. Pwede na rin yung mga young bachelors!"" Kumindat ako. "So... Let's
clear this up. No girls allowed?" Tanong niya. "Hmmm. Meron din. At least 1 is to 6
ang ratio."  Tumango naman siya at pumayag. This is all part of the plan. operation
boyfriend-hunt! Gusto ko yung sikat, mayaman, gwapo at kayang-kaya si Bench! Sayang
lang at hindi ko ma-book ang party earlier! Kainis at baka nakauwi na si Bench nun.
"Gosh! I'm so excited for that party!" Tili ni Abby. Nasa bar ulit kami kasi gusto
ko talagang makihalubilo. I drank my 5th shot of tequila and went to the
dancefloor! Agad akong nabigla nang nakita ko si Lance na nakatitig sakin at
papalapit. Pero bago pa siya makalapit, may sumayaw na sakin... "Hi my lady!"
Malalim ang boses niya. Matangkad, gwapo, matangos ang ilong, sa sobrang gwapo niya
ay nakatingin ang mga tao sa aming dalawa. Palagay ko ay naudlot ang pagpunta ni
Lance sakin dahil sa gwapong ito. "You are?" "Lorenzo de Ocampo." Naglahad siya ng
kamay kaya natiglan ako sa pagsasayaw. "Or Renzo for short." Kumindat pa siya.
"Denise Gozon." Ngumiti siya at sumenyas na umupo muna kami para makapag-usap ng
maayos. "You're from Affaires?" Tanong ko. "Nope. We're schoolmates, Denise."
"Really?" Weirdly, hindi ko siya nakikita sa school. Pero sa bagay, malaki ang
school para makita siya. "Hindi mo talaga ako makikita kasi sa psychology
department lang ako palagi. But I know you..." Ngumiti siya. Loading... Loading... 
NOW I KNOW! Renzo de Ocampo! Yung basketball star player ng school namin! Kalma ka
lang Denise... Wa'g masyadong ma overwhelm at baka akala niya easy to get ka.
HAHAHA. This is it, Bench! Bakit kaya sa tuwing wala si Bench parang may
development sa lovelife ko, at pag nandyan siya, walang wala talaga? Ewan ko...
"Ba't mo ako kilala?" "Sinong hindi makakikilala sayo?" Sabi niya sabay ngisi. "Nga
lang... di ka malapitan dahil sa Benjamin Jimenez na yun."What? Ba't nasali si
Bench sa usapan? "Huh? Bakit naman?" "I... I mean, he's always around you. Para
kayong magboyfriend... don't you know?" "Na?" "Nagpapaulan siya ng death threats sa
mga nagtatangkang pumorma sayo." JAWDROPPING! Hindi ko matikom ang bibig ko.  "He's
just probably kidding..." Plastik na tawa ko. "Nope. I heard the latest victim is
Lance Ramos. Hindi ko nga lang alam kung anong ginawa ni Bench... Well... ako...
I'm not a coward like Lance. Hindi ako natatakot sa Benj Jimenez na yan." Kumindat
ulit siya. Napalunok na lang ako. Wala akong masabi. Ngumiti ako... plastik.
"Although malakas talaga ang impluwensya ng pamilya niya, I still don't think may
karapatan siyang magyabang." Tumango ako. Speechless parin. "I'm sorry. I'm talking
too much." Tumawa siya at tinignan ako. "It's okay-" "Excuse me lang." Si Kuya Joe
biglang sumulpot. Naka uniform pa talaga. "Ako ang naatasang magsundo sayo ngayong
gabi." Sabi niya. "Wha-What? Eh susunduin ako ng driver ni Daddy-" Sabi ko.
"Tinawagan ako ng Daddy mo na ako daw ang susundo sayo." Ngumiti pa siya at
humikab. Sa sobrang inis ko sumama ako kay Kuya Joe. "Renzo... See ya around, I
need to go!" Tumango siya at umalis ako. "What the heck! Alam ko 'to! Pakana na
naman 'to ni Bench! That guy! Hindi niya talaga ako tatantanan. Ngayon lang ako
sasama sayo kuya Joe ah! Hindi na 'to mauulit! Sa sobrang inis ko, hindi ko na
kinayang ngumiti sa harapan ng potential boyfriend ko dahil sa kay BENCH! Ahhhh!
Kung nasan man siya ngayon sana lamunin na siya ng lupa! Hindi niya na ako binigyan
ng konsiderasyon! Magiging old maid na ako neto!" Sigaw nang sigaw ako pag-upo ko
sa sasakyan nila."Nah-uh!" Katabi ko pala si Eliana. Nagtatago pa talaga sa likuran
ah. "You won't be an old maid, you future Denise Jimenez."Isa lang ang naisip ko
nun... KASABWAT SILA NI BENCH.

=================

Stage 32.
Stage 32.I know what you did there... Mabagal ang panahon. Araw-araw kong nadarama
ang pagkawala ni Bench. Aray ano ba yan! Para naman akong namatayan. Minsan kasi
pag may nakikita akong paparating na malakas ang dating pakiramdam ko siya yun. May
pasulpot-sulpot pang tulad ng SUV nila, tinititigan ko tuloy yung plate number.
Kainis bakit ganito?Warning, Denise! Today is his birthday kaya wa'g kang mag
Facebook o kahit ano! Alam mo yung kaninang madaling araw may natanggap akong
balita na nagpost siya ng picture with Brent na nasa Hawaii silang dalawa? I bet
with girls yun! "Hey Denise!" Nabigla ako nang naaninaw ko si Lance Ramos! "Oh!
Hi!" Shocked. "Can I sit here?" Sabay turo sa upuan sa harapan ko. Nasa loob ako ng
Coffee Bean, kanina pa. "Sure." Ngumiti siya at parang nahiya. "I-I'm sorry." Sabi
niya. "Hindi na kita pinapansin-" Handa akong makinig sa kanya nang biglang
dumating ang hinihintay ko! "Ehe-Ehem..." Napatingin kami ni Lance kay Renzo na
nakatayo sa harap namin. "Nawala lang si Bench, pumuporma ka na ulit." Sabi ni
Renzo. "Pasensya ka na pare... ang alam ko kasi, ikaw din sumulpot lang pagkawala
niya. Bakit kaya?" Nagkatitigan silang dalawa. Tumayo pa si Lance para harapin ng
maayos si Renzo. Ang mga chismosa naman, panay ang tingin sa table ko at sa
reaksyon ng dalawa. "Anong ibig mong sabihin?" Halos itulak ni Renzo si Lance buti
at napigilan ko. "Tama na, Renzo!" Sabi ko. Grabe! Ang haba ng hair ko habang
nagtitinginan ang mga tao samin. Pero hindi ako natutuwa sa nangyayari... "I'll
back off today... just today, kasi ayoko ng gulo." Sabi ni Lance. "And Denise,
never trust players..." Tapos umalis. Mukha tuloy na badtrip si Renzo. May usapan
kasi kami na manood ng sine today. DATE! Tama! Finally at umaariba na ako! First
time kong makaroon ng date! Syempre masaya ako! Pero somethings weird... Ewan ko
lang kung bakit ko yun nararamdaman. "Kainis yung Lance na yun, nanggugulo." Aniya
palabas kami ng Coffee Bean. Birthday ni Bench ngayon... andun siya sa malayo.
First time itong malayo siya sakin kaya heto ako at nag eenjoy sa aking freedom!
Yun ang naiisip ko, para namang di ako free noon. "Never trust players? Ha!" Sabi
niya. "Hayaan mo na lang siya." Sabi ko. Parang weird naman nito. Siguro dahil
maliban kay Bench ay di pa ako nakakasama sa kahit sinong lalaki na kami lang
dalawa. Almost 19 years na ako tapos kay Bench lang umikot ang mundo ko. Natural
lang siguro na maweirduhan ako sa pagsama ko sa isa pang lalaki.Lumapit kami sa
sasakyan niya. First time ko ding makasakay. Yun ay kung matutuloy kami!!!Bakit???
"Uh-oh! I think flat yung gulong ng sasakyan mo, Renzo." "Huh?" Sobrang gulat yung
mukha niya pagkasabi ko nun. Dumungaw siya sa gulong ng Accent niya. "What the?!"
Flat na flat! Sobrang flat ang gulong sa harapan. "Kahapon ko pa 'to pinalitan,
flat agad?" Nakatayo lang kami sa labas ng sasakyan niya. Hay nako! Napakamalas
naman! Parang di meant to be! Nilapitan ko ang gulong habang may tinatawagan siya
sa cellphone. May isang malaking butas sa gulong. BUTAS TALAGA! Ewan ko lang kung
bakit nagkaganun ha? Bakit nga ba may malaking butas? "Uh.. There's a hole." Hindi
ko na muna inistorbo si renzo na may kausap sa cellphone...THERE IS A HOLE! Paano
yun? Thumb tacks? Nail? Ewan! May lumapit pa sakin. Naka black usual suit na
uniporme ng mga tauhan nina Bench. Naka black Spyder shades pa. "Ms. Denise...
Pinapatawag ka ng Daddy mo-" "Daddy?" Unti-unting dumaloy ang init sa pisngi at ulo
ko habang unti-unti kong narerealize kong ano na naman ito."Daddy ba talaga o yung
boss niyo?!" Hindi siya gumalaw. Nakita ko sa malayo ang nakaready na black SUV
nina Bench. Natapos ang phonecall ni Renzo. "Renzo... I need to go... I'm sorry.
Siguro next time na lang... May aasikasuhin lang ako.  I'll just text you." Sabi ko
na may halong panghihinayang sa ekspresyon. "Wha-" He sighed. "Okay.. I'm sorry!
God ang malas!" Sabay suntok niya sa kanyang sasakyan. Sumama ako sa mga goons ng
walang hiyang Prinsipe ninyo. Pati ang tadhana dinidiktahan niya para lang malasin
ako ng husto. Sumama ako... alam nio kung bakit? "Let me talk to your boss..." Sabi
ko sa sumundong tauhan ni Bench sakin. "Hindi po-" "I KNOW WHAT YOU DID THERE!
Anong ginamit niyo para mabutas yung gulong ng sasakyan ni Renzo! God that Crazy
manwhore! Let me talk to him!" Sigaw ko nang nakarating na ako sa sasakyan niya.

=================
Stage 33.

Stage 33.It was no luck after all. Hysterical ako sa loob ng bagong SUV nina Bench.
Oo, bago. Yun talaga ang unang napansin ko. "Asan na? Asan na? Yung boss niyo!?"
Walang imik ang dalawa habang nagdadrive at nasa headphone naman yung isa... may
kinakausap yata. "Target secured." Aniya sa kausap niya sa headphone. "Where's
Bench?!"  "Nasa Hawaii po." Sabi nung may kausap sa headphone. "Is there anyway na
makausap ko siya?" I'm not dumb. Of course meron, this isn't 2000 years ago... May
skype na. Pwedeng chat, pwedeng mag webcam, kahit ano... Pero ang ibig kong sabihin
ay papayag ba siyang kausapin ko siya. Binigyan niya na naman ako ng tulad nung
binigay ni Brent sakin. Yung red envelop na may nakasulat... "You choose. You talk
to me. Or I talk to you..." What? "Is this some kind of game? May ganitong drama pa
siya! edi syempre, kakausapin ko siya. Di bale ng di niya ako kausapin, ang
importante ay masabi ko sa kanya lahat ng hinaing ko!" Walang imik parin ang dalawa
sa harapan ko. Mukhang papunta kami sa bahay nila. Ako naman gigigil na gigil at di
na makapaghintay sa mga sasabihin ko kay Bench. Sa isipan ko, ibinalangkas ko ang
lahat ng aking sasabihin sa kanya. Mula sa mura hanggang sa pagpapaalam sa kanya na
nagustuhan ko ang pagkawala niya."Umupo po kayo dito. Hintay lang tayo ng signal
tapos online na si Sir Bench." Sabi ni Kuya Joe. Then I realized, stupid idea
Bench! Ba't may palaru-laro ka pang ganito? Na ako lang pwede ang magsalita kung
pinili ko... O kung ikaw lang ang magsasalita kung gusto ko... Ba't di na lang tayo
mag-usap dalawa? What's this game? Ugh! Sige! Ikaw bahala! "Miss Denise." Sabi ni
Kuya Joe. Nasa loob kami ng 'theater' sa loob ng mansyon nina Bench. Yes of course,
what do you expect? He's a gazillionaire! May private plane nga, eto pa kaya.
Buffering... yun ang nakasabi sa malaking screen ng theater nila. "Wa'g niyo pong
kalimutang mag greet sa kanya ng happy birthday." Ngumiti siya na may halong kaba.
Umirap na lang ako pagkatapos ay umalis na siya. Nabasa ko sa screen... Benjamin
Jimenez - ONLINE! "So you're there?" Sabi ko. "God I sound stupid! Una sa lahat...
nakakairita itong laro mo. Kung ano man 'to, tigilan mo na. Ba't kailangan may
pagpipilian pa... Ako magsasalita, o ikaw? Pangalawa, alam ko na kung paano mo ako
binakuran simula pa nung highschool! Ikaw ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay
wala parin akong boyfriend! Nakakainis ka! Alam kong inis ka din sakin sa mga
ginawa ko noon pa!" Napatayo ako sa umaapaw kong emosyon. "Pinaghihigantihan mo ako
kaya ganito. I get it! But trust me... hindi ka magwawagi. Sooner or later,
magkakaboyfriend din ako at wala ka ng magagawa dun. God damn it! You ruined my
date with Renzo! 18 years, Bench! Eighteen years kong hinintay na may makipagdate
na lalaki sakin tapos ipinagkait mo? Tigilan mo na 'to! I'm so happy that you're
not here!" Grabe, dinig na dinig ko ang puso kong ang bilis ng tibok. Umaapaw
talaga ang inis at galit ko sa kanya. "Sana diyan ka na lang kung saan ka man. Rot
there with your girls so I can have my own happy ending with my own perfect prince
charming. I don't need you here!" Pagkatapos kong sabihin ang huling pangungusap,
natigilan ako. Sumakit ang dibdib ko. Akala ko naman heart attack... pero di
pala... May isang parteng gumuho sakin. Ang harsh ko yata sa kanya... Tapos naalala
kong birthday niya nga pala ngayon at binanatan ko ng mga masasamang salita. Sa
sobrang guilty ko, gusto kong mag walk-out sa theater. Pero ayaw gumalaw ng mga paa
ko, parang naninigas sila. Kinabahan ako.    Masyado akong na carried-away sa galit
ko kaya hindi ko masabi ang magic words: I'm sorry.Denise, your pride. That's not
Renzo or Lance... Si Benjamin Jimenez yan. Pangalan pa lang tunog walang puso na.
Kaya wa'g kang maguilty. Aalis na sana ako nang bigla siyang nagsalita. "I tried my
best to make you miss me, Denise. Through this... One-way communication game." You
know it's effective! I miss you! So much na kailangan ko ng ibang kasama... My
subconcious betrayed me. Ni hindi ko alam na yun ang maiisip ko pagkarinig ko sa
boses niya."And don't think I stayed away coz I'm being a coward. Nandito ako sa
malayo coz Dad gave me the 70% authority of our company. This means I’m here to
work and talk to some potential investors." Hindi ako makapagsalita. Sobrang lakas
ng tibok ng puso ko. Halos di ako makalunok sa sikip ng dibdib ko. Ang boses niya
tunog seryoso at malungkot. "And it turns out... I'm the one who's missing you
instead... I know that I can barely stay away from you, yet I tried my luck. It was
no luck after all." Napabuntong-hininga siya. "Now if you want me to stay far away
from you till the end of this year, please, stop being with your 'prince charming'.
Kung hindi mo magagawa yun, expect that you'll catch me trying to put a hole in you
prince's car, the next day."

=================

Stage 34.

Stage 34.Apology accepted So the name is Benjamin Jimenez also known as The
Stalker. Hindi ko alam kung paano niya ginagawa yang pag s-stalk niya. Nagpapahire
ba siya ng mga detective para i-stalk ako? Alam kong kaya niyang sweldohan ang mga
ganun lalo na ngayong hawak niya na pala ang 70% sa company nila. Imagine taking
over an Airline, Farms at iba pa... Hindi mag-iisang kusing ang sweldo niya sa mga
detective na maari niyang i-hire. Pero sino naman ang lokong tatanggap ng ganoong
klaseng trabaho? Para sundan lang si Denise Gozon-work? Hindi ko talaga siya ma
kuha-kuha. I wish I can read his mind. Natapos ang taong yun na walang development
sa lovelife. As you wish, Bench Jimenez. LOKO LANG YUN! Akala niya sinunod ko siya?
Nagkakamali siya! "Hello Nina?" Ang saya saya namin ng pamilya ko habang pinapanood
ang fireworks at kumakain sa patio namin. God I miss Bench. New year last year
pinuntahan niya kami dito. May regalo siya sakin, meron din ako sa kanya. Pero
ngayon biglang naglaho ang lahat. Natapos ang birthday niya ng hindi ko siya na
gigreet at nag new year ng hindi siya nakakasama. "Let's get it started." Sabi ko
sa kanya. I'm all fired up for my very own bachelor's-party plan. Kasi naman
mangyayari yun the day before my birthday two weeks from now. Naging busy ako sa
invitations at kung anu-ano pa... Drinks, wines, food, etc. Para na ring birthday
ko. Ayoko namang ipangalandakan kung paano ako nangangailangan ng boyfriend ngayon
kaya di ko na ginawang birthday party ko.*1 message* Tumunog ang cellphone ko.
Kasama ko na naman si Eliana sa paglalakad sa corridors. Gusto kong magtanong
tungkol kay Bench. Babalik na ba siya? Eh January na ah? Pero bago lumabas ang
tanong sa bibig ko, may nagtext na. From Renzo: Am I invited? Ngumiti ako. Reply:Of
course you are. Pero hindi ka rin siguro mag eenjoy, few girls lang eh.  Bilis mag
reply. Renzo: I know I'll enjoy it. I only need one. OH EM GEE! Ni hindi pa nga
niya ako na di-date ah? Kilig naman ako!!! Hihihi. "Sino ba yan?" Inagaw ni Eliana
sakin ang iphone ko. "Sht!" Nag-agawan pa kami. "Ngiti ka nang ngiti, kinikilig ka
ba?" Hinayaan ko na at binasa niya ang text... PERO DI NIYA NABASA KASI MAY ISANG
MENSAHE PA! "'Bench Jimenez: Kahit yung mga text mo, alam ko.' What the f? It's
just Bench naman pala." Evil smirk. "What?" Napatingin ako sa iphone ko. Bench
Jimenez nga! HIS NUMBER! Does this mean he's back? OMG! Nevermind na yung pagiging
stalker niya. Wait a minute, I think he hacked the telecommunications' company, eh?
"Is he back?" Tanong ko kai Eliana. Nagkibit-balikat naman si Eliana. Hay nako,
sabi na nga ba kasabwat itong isang 'to. Reply ko agad:Stop threatening me, I'm not
scared. Agad siyang nag reply na para bang inabangan ang reply ko. Bench: If you
aren't, ba't di niyo inulit ang date niyo ng Prince Charming mo? Ako:Shut up, its
none of your business. I'm busy. Agad talagang nag rereply ang prinsipe niyong
baliw. Napatigil talaga ako sa paglalakad, hindi ko na nakikita kung sinong nasa
paligid. Bench: Busy with your upcoming hunt-for-mr.right-party? PATI HIDDEN
AGENDAS NA HACK NIYA!    Ako:You're not invited, sorry ka na lang. TSEH! Guilty ako
nung birthday niya at na miss noong Christmas at New Year pero ngayong alam kong
nasa tabi-tabi lang siya halos isuka ko siya. Bench: Apology accepted... Challenge
accepted, too.  I hate the evil smiley. I know he'll gatecrash my party!

=================
Stage 35.

Stage 35.You're not with him anymore... Nasa party na ako. Uneasy. Paano ba naman
kasi, I'm kinda expecting HIM to be here. Di naman siya invited. Patingin-tingin
ako sa cellphone ko. Sobrang saya ng mga girls! Paano ba naman, kay daming lalaki
at kay gu-gwapo. Pinili ko talaga yan. Kahit na taga kabilang school nandito. "Is
that Richard Martinez?" Linapitan agad ni Abby si Richard Martinez. I'm wearing a
black shimmering smexy dress. Talagang binili ko 'to for this party. I curled my
hair tapos make up, smoky eyes. Halos lalaki yung mga nakikita ko. Si Abby, may
tatlong lalaki ng kausap. Nilapitan ako ng nakangiting si Renzo. Kakarating niya
lang yata at kasama niya ang mga kaibigan niya sa basketball team. "Hi!" Sabi niya
at hinawakan ang siko ko. "Hi!" I think I blushed. Sayawan na! Nasa background ang
Lights by Ellie Goulding Halos mapasayaw ako pero hindi parin maalis sa isip ko ang
prinsipe ninyong maaring sa ngayon ay nakapasok na. Tumingin ulit ako sa cellphone
ko. "What's wrong?" Tanong ni Renzo nang nakikita akong tuliro at tumitingin sa
cellphone. "Wala." Ngumiti ako. "Wanna dance?" Naglahad siya ng kamay. "No, thank
you. I think I need a drink." Ngumiti ako. Nagkabuhol ang tiyan ko. Hindi ko alam
kung bakit pero nalaman ko din ilang sandali... Kumuha si Renzo ng vodka. "Cheers!"
Sabay kami. "Nagustuhan mo ba ang party?" Tanong ko. "I like parties, pero syempre
nagustuhan ko 'to kasi magkasama tayo." Ngumiti ulit siya. Uminit talaga ang pisngi
ko. "Alam kong birthday mo bukas, kaya eto. Happy birthday!" Sabi niyang ikinabigla
ko. May gift siya!!! "Whoa! Thank you!-" Tinanggap ko ng kinikilig!    Hinawakan
niya ang kamay ko at hinila sa dancefloor. Ayaw kong sumayaw pero sige na nga!
Daming tao at mukhang enjoy na enjoy silang lahat. Ako rin nag-eenjoy na sa ngiti
ni Renzo. Nakahawak siya sa baywang ko at hinihila papalapit sa kanya habang
sumasayaw. Ang sunod na namalayan ko ay nakangiti na rin ako sa kanya habang ang
isang kamay niya ay nasa likod ng ulo ko. Pumiglas ako ng konti kasi nahihiya ako
pero malakas ang tulak niya sa ulo ko.AKALA KO TALAGA MAGHAHALIKAN NA KAMI SA
DANCEFLOOR pero may bigla ng sumulpot, the uninvited. "Denise!" Yinakap niya ako.
Casual. Napakalas talaga si Renzo, nabigla at mukhang nainis. Di niya naman
ipinakita. Nasaktan din ako para kay Renzo, ang sakit sa ego nun ah!Ako naman ay
nabigla sa plastikang ipinakita niya sa harapan ko. PARANG WALANG NANGYARI AH!?
PARANG DI MO AKO INIWAN SA ERE TAPOS INI-STALK! "I missed you! I'm back!" Aniya.
"Oo. You are back." Tinitigan ko lang siya na nakangisi at hindi pinapansin si
Renzo sa gilid.    It's 11:30PM. Kaya naman pala sumulpot na ang mokong, aswang
kasi siya eh. Shet bakit casual siya!? Kinabahan tuloy ako. Alam ko... Alam ng
tiyan kong nagkabuhol-buhol na may planong masama ang evil dark prince ninyo. "At
ba't ka andito? I didn't invite you." Sabi ko at sumulyap sa nakangangang reaksyon
ng madlang pipol sa pagdating ni Bench. "Of course I'm invited, we grew up together
at close tayo."Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Nakangisi parin siya."Wha-"Hello,
Renzo? Tulungan mo naman akong itaboy si Bench, please? Nakatunganga lang si Renzo.
SI ELIANA! Bigla kong naisip si Eliana, siguro siya ang nagpapasok sa mokong na
'to. Whatever, Bench. You wan to play this game? We will play this game! "Okay...
Maraming girls jan, you might wanna check. This is Renzo." Sabi ko. Dali-daling
naglahad ng kamay si Renzo na hindi naman tinanggap ni Bench, nagkukunwaring hindi
ito nakita. Kaya ibinaba niya na lang ang kamay niya. Inakbayan ako ni Bench.
Stupid wh0re! Anong plano mo diyan sa show mo? "I missed Christmas, New Year and
tomorrow's your birthday! May regalo ako sa'yo pero nandun sa sasakyan, wanna see
it?" "No, Bench, nagpaparty ako and I'm with Renzo." Sabi niya. Pinandilatan ko
siya. "Oh okay." Akala ko susuko siya pero hindi... "Sayang naman yun. So, Uh..."
At last at tinignan niya si Renzo. "Kentou, pwede bang kumuha ka ng drinks? Gin and
tonic tsaka vodka." Bakas sa mukha ni Renzo ang pagkainis. Halos takpan ko ang
bibig ni Bench. "Renzo."   "Kentou, Retzo, whatever." Tapos tumingin si Bench sakin
ng nakangisi. Umiling si Renzo at umalis bago ko pa siya matawag at ipagtanggol.
Shucks! Major major insult! Buti at hindi ka niya sinuntok! Walang hiyang Bench!
Ibang klase kung mang-inis! "You're not with him anymore..." Ngumisi siya. "Tara sa
sasakyan!" Hinila niya ang kamay ko at binawi ko naman ito. "You ruined my date
again! Wa'g kang magpupupunta dito kung ganun naman yung gagawin mo!" Pabulong na
sinabi ko sa kanya maingat sa mga taong nasa paligid.Naging seryoso ulit ang mukha
niya at tinignan ang kamay ko. Para siyang nasaktan sa ginawa at sinabi ko. Agad
namang nagbuhol ulit ang tiyan ko, na-guilty.Di ako pwedeng ma guilty! TAMA LANG
YUN SA KANYA! Ininsulto niya si Renzo tapos inagaw niya ako imbis na maghalikan
kami ni Renzo sa dancefloor (mabuti na lang kasi ayokong mangyari yun). Crus ko si
Renzo, but not crush enough para dun. Hindi ko alam! Naguguluhan na ako! "Renzo is
not the guy for you, Denise." "Bakit? Anong problema sa kanya!? Ikaw lang yung may
problema dito eh!" Napalakas yata ang boses ko kasi nakita kong tumingin ang mga
tao samin. Dahan-dahan niyang kinuha ang kamay ko. GOOSEBUMPS! Ano yun? Some kind
of electric effect sa pagkahawak niya sa kamay ko. Napalunok ako. Sa sobrang
banayad ng pagkakahawak niya kinabahan ako. Dinig na dinig ko ang puso ko. "Bakit?
Sino ang right guy para sakin?" Napalunok ulit ako! Bakit parang nag eexpect akong
sasabihin niyang siya? "Let's get out of here, accept my gifts, be with me, and
I'll tell you why." Ano yun? Anong nangyari at bigla akong sumama sa kanya?
ITINULAK BA AKO? NINO? KAYO? OH NO!Denise Cordelia Gozon, you can't be... 

=================

Stage 36.

Stage 36.

Happy birthday...

Nasa labas na kami ng bar. Hinihila niya parin ako na parang walang nakatingin sa
aming dalawa. Lahat yata ng tao nakatingin samin eh. Halos ma samid na ako sa
pagkakahila niya. "Bench, ano ba!" Hindi pamilyar ang sasakyan na binuksan niya.
Cool. Tinignan ko talaga ang buong sasakyan kaya di ko namalayang nasa front seat
na pala ako at umikot na siya at nasa driver's seat na. Seryoso siyang nakatingin
sakin. Tinititigan akong mabuti. Tinitigan ko rin siya. Oh I get it... Mas gumwapo
siya ngayon. Lalong gumwapo. Kumurba ang kanyang labi at nakita ko ulit ang
pamilyar niyang dimple. Ang mga mata niya, nakatitig parin sa mga mata ko. Tapos
tumitibok ng malakas ang puso ko. What is this? Am I tensed? Bakit ako kinakabahan?
Napalunok ako. You're denying it, Denise. Binawi ko ang tingin ko at tumingin sa
labas. Di parin niya inaalis ang mga mata niya sakin. "Alam ko kung anong ginagawa
mo, Bench." Sabi ko. Halos mapaos. He sighed. Di parin inaalis ang tingin niya
sakin. "You're ruining everything, Bench! First time kong magkaroon ng date,
ipinagkait mo pa sakin. At ngayon... eto ka at mang-iinis sa kanya-" "He's not the
right guy for you, Denise." "Then who is?" Hindi ko alam kung bakit pero inis na
inis ako sa kanya. Hindi ko naman ganun ka gusto o mahal si Renzo. Halos di ko pa
nga siya kilala, getting-to-know-each-other stage pa lang tapos bakit inis na inis
ako kay Bench? May kinuha siya sa likuran. Tatlong maitim na paper bag. "These are
my gifts for you, Denise. Eto sa Christmas. Eto naman Sa New Year. Eto naman sa
Birthday mong ilang minuto na lang..." Tinignan ko siya. Nakangiti na parang wala
lang. "Christian Louboutin ito. Diba gusto mo 'to, sabi mo sakin noon?" Binuksan
niya ang isang paperbag at ipinakita ang nasa loob ng box. Isang pink high-heeled
pumps na may gold sa gilid. Christian Louboutin. Kung noon siguro matatanggap ko
'to tulad sa pagtanggap ko sa mga regalo niya, pero ngayon, parang isinusuka ko na
ang lahat at di ko alam kung bakit. "And this one's a bag from Louis Vuitton-"
"Bench, stop it!" Hindi ko siya tinignan dahil alam kong hindi ang mga regalo niya
ang makakapagpalambot ng puso ko, kundi ang kanyang mga mata. He's deadly and we
all know that. Ganito kaya ang nararamdaman ng mga girls na naiinlove sa kanya?
"Kung gusto mong malaman kung bakit hindi siya para sayo, I'll tell you. After your
birthday, that is."    Tinignan ko siya. Disappointed kasi di ko man lang hinawakan
ang mga regalo niya. "You listen, Bench." Tumingin ulit ako sa labas para di ko
malimutan ang tatlong linggo kong inisip na script para sa kanya. "I know what you
are up to. Kilala mo ako. Alam mo kung gaano ko ka gusto ang lahat ng luho sa buong
daigdig. Gusto ko ang spotlight at isa akong social climber. Pero hinding hindi mo
ako mauuto sa mga gifts mong 'to. Alam ko kung ano ang gusto mo! Wa'g na wa'g mo na
ulit akong bigyan ng mga ganito. Ayokong umasa kang mapapaibig mo ako at mapapaikot
para lang mapaghigantihan si Muse!" Sinulyapan ko siya. Mukha niya? Shocked at
sobrang nakakaantig. Bwisit! AYOKO NITO! Kanina ko pa napapansin ang sarili ko.
Ginulo niya ang buhok niya huminga ng malalim, trying to look cool and calm.     
"Can't take this anymore." Binuksan ko ang pintuan ng bago niyang sasakyan. Akala
ko hindi ko mabubuksan yun kasi bago nga at di ako pamilyar kung paano pero
adrenaline rush na! Umalis ako sa sasakyan niya. Nasa harapan ako ng sasakyan niya
naglalakad habang pinupunasan ang mga luha. Bakit ako umiiyak? Narinig ko ang
pagbukas ng pintuan sa sasakyan niya. Uuwi na ako. Di ako babalik sa bar... Aalis
na ako. Bwisit na Bench! Sinira niya ang lahat! Napatingala ako nang may nakitang
sumabog sa langit at iba-ibang kulay ang nahulog. Natigilan ako sa gulat at sa
ganda, pareho. "Happy birthday..." Sabi ni Bench sa di gaanong kalayuan. Nakatayo
parin siya malapit sa kanyang bagong sasakyan. Fireworks! Sobrang ganda. Lumingon
ako sa kanya. Nakangiti siya pero malungkot ang mga mata... Don't fool me.      
Napalunok ako. Siya ang may pakana ng fireworks na yun? Alas dose na at ibig
sabihin birthday ko na nga! Tumakbo ako papuntang kalsada at agad pumara ng taxi
palayo sa kanya. I know he's evil. He is trying to conceal it. Gusto niyang
paniwalaan ko na malungkot siya sa mga sinabi ko...  Gusto niyang masilaw ako sa
yaman at sa makukuha ko kung papatol ako sa kanya. Estupido! Alam niyang alam kong
ganyan siya ka playboy tapos ako pa ang pagtitripan niya? At kung gusto niyang
maghiganti, sana di niya ako kinaibigan at di niya ako ginawang 'close friend'.
"Saan tayo, miss?" Tanong ng taxi driver. Sinagot ko at tumingala ulit sa
fireworks. Nakita ko pa kung saan ito galing. At ang mas masama pa dun, nakita kong
sina Kuya Joe at iba pa niyang bodyguards ang nagsisindi sa bawat fireworks na
lumilipad pataas. Holy Sht! Wala kang makukuha sakin Bench! Yun lang ang nasa isip
ko at sinasabi ko ito pabalik-balik parang sirang plaka.Napapikit na lang ako nang
lumandas ang luha sa pisngi ko at sa wakas na amin sa sarili na... Ang walang
hiyang yun... mukhang nagtagumpay siya sa paghihiganti niya ah?! Umiiyak ako kasi
nasasaktan ako. Nasasaktan ako sa mga sinabi ko sa kanya. Nasasaktan akong nakita
siyang malungkot kahit hindi ako siguradong malungkot nga siya. Nasasaktan ako
dahil hindi ko siya kayang paniwalaan. Nasasaktan ako kasi gusto niyang maghiganti!
Kung hinayaan ko sila ni Muse noon, maghihiganti pa kaya siya? Kung hinayaan ko
siya noon, magiging ganito kaya kaming dalawa?Napabuntong-hininga ako. I give up
thinking... He won! I think I'm in love with him!

=================

Stage 37.
Stage 37.Baka mapatay ko pa  Denise. Kala mo lang inlove ka sa kanya dahil sa
kagwapohan niya, katawan, yaman at diskarte niya! Yun lang yun! Gosh! Binalik-balik
ko ang pag iisip nun para maalis sa isip ko ang pag-amin ko sa sarili ko. He is
perfect... almost... perfect. Kung di lang siya playboy, totoong mahal niya ako at
kung di niya sana ako sinumpa eh baka matagal na kaming nagpakasal. Gah! In love
ako sa kanya at kailangan kong lumayo. Be with someone else! NOW! "Finally! A date
with you!" Ngumiti si Renzo pagkasundo niya sakin sa labas ng subdivision
namin.Papalubog na ang araw at manonood kami ng sine tapos kakain. Simple lang.
Isang bagay na hindi ko pa nagagawa ever kasama ang isang lalaki except kay Bench.
Teka, ba't ko ba siya iniisip? BURA NA!!!*Inbox* Bench: Are you still mad at me?
Hindi ito coincidence! Alam ko! Alam kong kaya ngayon siya nag ti-text sakin
pagkatapos ng lahat ng nangyari dahil alam niya kung ano ang gagawin ko ngayon.
Denise:Yes, I am. Don't text me. At wa'g mo akong sundan. "Saan tayo pupunta?"
Tumingin si Renzo sa phone ko kaya ibinaba ko at linagay sa purse. "Uh... Sa mall?
Kain muna tayo?" Sabi ko. "Saka nood ng sine?" Ngumiti siya. "Oo." Hindi ko na
binanggit sa kanya ang tungkol sa eksena doon sa bar kasi nahihiya akong maalala
yun. Kumain kami sa isang restaurant. Spare ribs tsaka strawberry shortcake ang
inorder ko. Tingin nang tingin ako sa paligid baka nandyan si Bench. Mukha tuloy
akong gaga. "Are you okay?" Tanong ni Renzo. "Yep... Pasensya ka na." Sabi ko.
"Shall we watch a movie?" Tanong niya. "Sige, uh, sure!" Tingin parin ako nang
tingin sa paligid. Hindi ko na talaga masyadong napagtutuonan ng pansin si Renzo
dahil dito sa paranoia ko. Hindi pa naman nagrereply si Bench. Siguro nasa paligid
lang talaga yun. Tingnan natin Bench kung pati sa sine ay masundan mo kami! Ha!
Paranoid noh? Chainsaw Massacre 3D ang pinanood namin. Gulat na gulat ako sa bawat
eksena. Langya, paranoid kasi eh! Shet! Napatingin ako sa paligid kahit madilim. Di
mana siguro kayang sumunod dito ni Bench noh? Gagastos pa siya... OHHH! Of course
gagastos yun. Piso lang sa kanya ang gastos na gagawin niya. Feeling ko talaga.
"Hey, are you okay?" Tanong ni Renzo. Hiyang-hiya na talaga ako sa kanya. Kanina pa
kami magkasama pero si Bench ang laman ng utak ko. Ang walang hiyang yun na mukhang
wala naman talaga dito sa paligid ay iniisip ko."Oo. Natatakot lang ako sa scenes."
Sabi ko. Hinawakan niya ang ulo ko. Ngayon ko lang narealize na nasa likuran at
nakaakbay na pala sakin ang mga braso niya. Linagay niya ang ulo ko sa kanyang
leeg. "Para di ka matakot." Aniya. Halos di ako gumalaw. Di ako kumportable. Parang
weird. Parang di tama. Pagkatapos nung movie, nawala yung paranoia ko kay Bench.
Effective yung ginawa ni Renzo ah! Nasa sasakyan niya na kami at aalis na. Uuwi na.
Puyat na puyat ako dahil siguro 'to sa pagiging paranoid ko. "Saan na tayo ngayon?"
Mukhang hindi pa napapagod si Renzo. "Uwi na?" Tanong ko. Sumimangot siya. "Mukhang
marami kang iniisip ah? May problema ba?" "Wala naman." Sabi ko. Lumapit siya ng
konti sakin. Nasa driver's seat siya, nasa front seat ako. Hindi niya pa sinoot ang
seatbelts niya. Napabuntong-hininga siya. "If you're worried, let me take your
worries away..." O.M.G. Kinabahan ako. Sobrang kaba! Papalapit ng papalapit ang
mukha niya sa mukha ko. Sobrang lapit na. Nakatitig siya sakin. Nararamdaman ko na
ang hininga niya. "Renzo, hindi-" Hindi ko na natuloy kasi nagkasalubong na ang mga
ilong namin at maghahalikan na talaga.Sa sobrang kaba at adrenaline rush ko,
tinulak ko siya pabalik sa upuan niya! Nabigla yata pero maslalong nagpursigi at
umilit pa. "Renzo, teka lang! Hindi-" Tinulak ko ulit. Sht! Parang rape lang ah!
OMG! Di tama to! At this point, naiisip ko na bigla-bigla ang lahat ng pwedeng
mangyari kung magpatuloy siya at ayaw ko nun. Ang masama pa, di siya tumitigil.
Hinawakan niya ang magkabilang braso ko at ayan na! Hahalikan niya na talaga ako!
Nagpumiglas ako. Tinulak ko siya at nandiri ako sa kanya! Rapist tendencies! My
God, Denise! Umalis ka na! Uulitin niya pa sana pero biglang bumukas ang pintuan ng
sasakyan, may humila sa braso ko palabas nito at hinila ni9ya pa ang t-shirt na
soot ni Renzo."Sh1t denise!" Sigaw niya tapos ay sinuntok si Renzo sa panga at sa
mukha. Dumugo ang labi ni Renzo. Sa sobrang bilis ng pangyayari hindi ko namalayang
umiiyak na pala ako."Bench! Tama na!" Hinila ko ang baywang ni Bench palayo kay
Renzo na nasa loob parin ng sasakyan. I swear to God, kung di ko siya hinila patay
na si Renzo ngayon! "Tama na!" "Walang hiya ka, Renzo!!! F-ck you!" Hindi
makapagsalita si Renzo, iniinda lang ang sakit sa suntok ni Bench. "Tama na!"
Hinila ko ulit kasi susugurin niya yata! "Tama na, Bench!" Humarap ako sa kanya at
hinawakan ang dibdib niya. Pormal ang soot niya. Mukhang inalis lang ang coat sa
tux. Parang kaaattend lang ng party o di kaya naman ay board meeting... "Tama na,
please!" "Tama na, Denise? Do you even know what you're talking about!?" Sinigawan
niya ako sa sobrang galit niya. Galit na galit siya. Hindi ko alam kung kanino pero
pakiramdam ko sakin... Napabuntong-hininga siya. Kinakalma yata ang sarili niya.
"Joe, dalawang gulong. Hayaan niyo siya dito sa carpark."What? At nandoon si Kuya
Joe sa unahan na nakaabang lang sa sasabihin ni Bench. Tumango siya at kumilos na
kasama ang isa pang bodyguard ni Bench. Anong 'dalawang gulong'? What? Pinunasan
niya ang luha ko gamit ang hinlalaki niya at hinila. "Let's go! Baka mapatay ko pa
yang walang hiyang yan. Pasalamat siya at dalawang gulong lang ang gusto kong
putukin nina Joe. Sarap ipa impound ng sasakyan niya pati na rin yung mukha!"
Humigpit pa lalo ang pagkakahawak niya sa braso ko. Nanggigigil at nagngingitngit
siya sa galit pero pinipigilan niya ang kanyang sarili.

=================

Stage 38.

Stage 38.take her home. Tumunog bigla ang sasakyan niya at umilaw pa nang papalapit
kami. Eto yung sasakyan nung birthday ko. Walang duda ay bago 'to. "Magtataxi-"
"Sakay." Aniya bago ko pa matapos ang sasabihin ko. Pinunasan ko ang kaonting luha
sa pisngi ko sa kakaiyak ko kanina. Hindi parin humuhupa ang kaba ko. Dinig na
dinig ko parin ang puso ko. Binuksan niya ang pintuan, pumasok na man ako. Pumayag
na lang kasi nahihirapan akong makipagtalo sa lagay kong to. I suddenly felt
stupid. Alam ni Bench noon pa na ganoon si Renzo. Hindi ko nga lang alam kung paano
niya nalaman pero binantaan niya ako. At eto namang si ako... hindi man lang nag
background check sa kanya. Umikot siya at pumasok, pagkatapos ay pinaandar para
makaalis na kami sa carpark. Two-seater lang ang sportscar. Kulay itim at may
napansin akong Mercedes-Benz na simbolo sa manibela. Hindi ako magaling sa sasakyan
kaya di ko matukoy kung anong klaseng Mercedes-Benz  'to. Tumingin ako sa labas.
Tahimik lang kaming dalawa hanggang sa huminto sa traffic light. "God! Sana di kita
hinayaan sa kanya!" Bigla niyang tinulak ang manibela na ikinabigla ko. Tinignan ko
siya. Nakatingin lang siya sa labas at mukhang may malalim na iniisip. "Kaya ko
naman ang sarili ko-" "Kaya? Muntik ka ng na rape tapos sasabihin mo sakin kaya
mo?" Nabigla ulit ako sa galit na ipinakita niya. Parang ako lang yung mang ri-rape
ah? Ba't sakin 'to nagagalit? "Hello! If hindi ka pumunta dun, edi nasuntok ko na
yung ano niya!" Pinandilatan ko siya. "May gana ka pa talagang mag taray eh umiyak
ka lang naman kanina!?" "Eh sa nabigla ako!" Napabuntong-hininga siya. "Okay ka
lang ba?" Tanong niya at sumulyap sakin. Kainis! Kung makatingin parang totoong
concerned siya. "Oo. Hindi naman ako nahalikan o nahawakan." "Talagang hindi..."
Humalakhak pa siya na parang sarcastic o galit nakataas ang isang kilay. "Wouldn't
let that happen." "Whatever, Bench." Tama naman siya dun. Salamat sa kanya at na
save ako. Pero yun nga, sisipain ko na sana yung chaka ni Renzo eh dumating siyang
bigla. Umiyak lang naman ako sa kaba eh. Pero salamat na rin diba? Haaay! Ano ba
'to. Talagang ayaw ko lang dumikit sa kanya ngayon kasi nagugustuhan ko na siya.
Ilang sandali ang nakalipas, narealize kong di kami papunta sa bahay. Bago ko pa
natanong sa kanya, ay nag open na siya ng ibang topic. "Natanggap mo na ba yung
regalo mo?" Tanong niya. "Anong regalo?" "Ipinadala ko sa bahay niyo kanina."
Ngumisi siya. Weird nito. Parang di galit kanina. "Hindi. Pero kung me ganun,
ibabalik ko parin yun sayo kasi hindi ko iyon matatanggap." "Bakit? Noon,
tinatanggap mo naman ang mga regalo ko ah?" Ngumisi ulit siya na para bang may
light bulb na umilaw sa utak niya. "Iba yung noon sa ngayon." Sabi ko. "Bakit?
Anong nag-iba?" Lalo siyang ngumisi. The evil smile I've missed. Hindi ako
makatingin ng mas matagal sa limang segundo sa mga mata niya kaya tumingin na lang
ako sa daanan. Ibinalik niya din ang tingin niya sa daanan. "Sa akin kasi... kung
ano yung noon, ganun parin ngayon." Napalingon ako pagkasabi niya nun. Hindi ko
alam kung ano ang ibig sabihin. Ano nga ba? So talagang di niya ako gusto!? Ganun?!
I knew it! Kung ano man yung pinagsasabi niya last year, wala yun. Assuming lang
talaga ako!!! Sa kaka assume ko, eto ako at di siya maalis sa utak! "Teka, saan
tayo pupunta?" Tanong ko nang natauhan ako. Kinuha niya ang iPhone niya at may
tinawagan. "Hello Joe, asan na kayo? Lapit na kami sa 777, bilisan ninyo, ayokong
may makakita. She'll be in big trouble... Okay, good." Tapos binaba. Ano yung
pinag-usapan? "Saan tayo?" Tanong ko. "Club 777." "Ha? Wala ako sa mood mag
clubbing..." "Ako rin..." Huminga siya ng malalim at nag park sa harap ng Club 777.
"Diba bawal mag park dito?" Tanong ko. Tumingin siya sakin at bumaba. Binuksan ulit
ang pinto at bumaba naman ako. Kinuha niya ulit ang phone niya at nakita ko yung
SUV nila papalapit na rin samin. "Lapit na pala sila." Aniya. "Bench, what are you
doing?" Tanong ko. "Your friend, my cousin, Eliana Jimenez has been drinking,
crying and dancing like a whore in this club for the past 50 minutes. We are gonna
take her home. Come." Naglakad siya papasok. "WHAT?" Sa bigla ko ay sinundan ko na
lang siya.

=================

Stage 39.

Stage 39.Let's sleep. Pumasok kami sa loob. Maraming tao, as usual. Pero nasa
pintuan pa lang kami, kitang kita ko na si Eliana. Naka black-laced dress. Maiksi
yun at mas lalong umiksi dahil sa disturbing na pagsasayaw niya. Naghihiyawan ang
mga tao at tuwang-tuwa sa kanyang malanding pagsasayaw. Parang pumula ang pisngi ko
sa hiya. Sumulyap ako kay Bench na umiiling na."Let's go." Sabi ko nang nakitang
natigilan siya dahil sa hiya. Sa adrenaline rush, agad kaming nakarating ni Bench
sa stage kung saan nagsasayaw si Eli. "Eliana!" Tawag ko. Hindi niya ako naririnig.
May nag-abot pa sa kanya ng isang shot. Buti at kinuha iyon ni Bench bago niya pa
nalagok. Hinila ko na rin siya. Nagpumiglas pa ito. "Sino ka? Ayoko! Ayoko!"
Nagtulungan pa kami ni Bench sa pagkaladkad sa kanya. "Eliana, umayos ka!" Sabi ko.
Wala siyang sinabi. Parang walang malay. Naglalakad na wala lang. Pero nang
nakalabas na kami sa Club 777, napagtanto kong basa ang pisngi niya at umiiyak
siya. "Are you okay?" Tanong ko. Bigla niya akong yinakap! "Ayaw niya yata sakin!
Pangit ba ako?" WHAT IN THE WORLD IS THIS?    "Joe, ihatid mo sa condo." Sabi ni
Bench sa mga bodyguards niyang naka abang. "Mauna na kami ni Denise dun." Dagdag
niya. Sinakay namin si Eliana sa SUV nina Bench. Tapos sumakay kami ni Bench sa
bago niyang sasakyan. "Anong nangyari sa kanya?" Tanong ko nang nasa loob na kami
ng sasakyan niya. "Just drunk..." Aniya at pinaandar ang sasakyan. "Parang broken-
hearted."  Tumingin siya sakin. "Alam kong minsan walang preno siya kung uminom
pero di naman siya umiiyak ah?" Sabi ko. "Tapos ganun pa yung sinabi niya sakin."
Nag-isip si Bench sa kawalan. Ngayon ko lang narealize na mejo nag-iba siya. Tulad
ng iniisip ko kanina sa carpark, naka formal attire siya, tux na tinanggal ang
coat. Mukha siyang... businessman. But then again, that's what he is. Nineteen
years old kaming dalawa pero simula nang umalis siya at nagpunta ng Hawaii and
other places God knows where, ay parang iba na siya. Dahil siguro sa 70% na shares
sa kompanya nilang pinapasan niya na ngayon. Mas seryoso, gwapo at... Tinignan niya
ako nang nagstop kami sa traffic light. Nasindak naman ako sa tingin niya at
napagtantong kanina pa pala ako nakatingin! Agad akong tumingin si traffic lights.
Ngumisi siya. He licked his lips and smiled again. "Namumula ka." Sinabi niya pa
talaga! AWKWARD! Anong nagbago sa kanya? Wala! Ganun parin. Yun nga lang... ngayon,
mas seryoso, mas mas gwapo at mas... evil. Evil siya noon pero mas sumobra ngayon.
He's back with a vengeance! Kung noon ay may dala siyang isang milyon in exchange
sa tiwala at pagmamahal ko, ngayon hindi lang isang milyon ang dala niya. Dala niya
ang buong mundo para lang makuha ako. Natatakot ako. "Kelan mo 'to binili?" Sabi
ko, para baguhin ang topic, habang tumitingin sa buong sasakyan niya. "Last
December. Mercedes-Benz SL-Class, mabilis 'to atsaka maganda kaya gusto ko."
Nakatingin parin siya sa akin. Intimidating. Buti at nag green light kaya nakatoon
ulit siya sa kalsada. "Uh... Saan ka galing today?"   Halos mabilaukan ako sa
sarili kong tanong. Ba't yun ang tanong ko? Syempre, curious ako dahil bigla siyang
sumulpot kanina sa carpark. "Business meeting." Sabi niya. "Ba't ka pumunta sa
carpark?" Tanong ko sa kanya. "To save you..." Sumulyap siya. "Bench, don't be
ridiculous!""I warned you! Diba sabi ko sayo dapat layuan mo siya. Ayaw mong
makinig kaya pinasusundan kita." "What?!" Para akong nabigla pero di naman talaga
kasi alam ko ang pinaggagagawa niya. Pero nakakabigla parin. Ngayon, mas lalo pa
akong nahihilo sa lahat ng mga nangyari. Last year, nagpahiwatig si Bench na parang
may gusto siya sakin pero ayokong maniwala kasi binantaan niya ako noon na
papaibigin niya ako at sasaktan. Ngayon parang ewan na talaga! Pinindot niya ang
elevator habang tinutulungan namin si Eliana na umayos sa pagtayo. Umiiyak parin
siya. "Denise..." Daing ni Eliana. "Ipinagpalit niya ako..." Hanggang sa nasa condo
niya na kami. Binuhat ni Bench si Eliana papuntang guestroom. "Dito na kayong
dalawa matulog sa condo." "Huh? Pero si Dad-" "He agreed." "What? Nagpaalam ka sa
kanya?" Nandilat siya sakin at ngumisi. Prepared siya masyado... para bang... nasa
plano. "He left me for that girl~!" Nakahiga na si Eliana pero iyak parin ng iyak.
"Tigas kasi ng ulo eh." Sabi ni Bench. "Hindi na nga pinapalabas, pumupuslit parin
para makita lang yung lalaki niya." "Huh? Alam mo ba kung sino?" Tanong ko. "Of
course. Yuan Tan. The half-chinese." Dumilat si Eliana nang narinig ang pangalan ni
Yuan. "Dahil di ako chinese di kami pwede! Anong klaseng excuse!? Ayun! Iniwan
ako!" Umiling si Bench at linagay ang index finger sa mga labi niya. Tumingin siya
sakin. "Pag nalaman 'to ng Dad niya, sigurado akong ipapadala siya sa abroad. At
pagnagkaganun, ikaw na lang ang nasa school. Wala ako. Wala si Eliana." Nilapitan
niya ako at hinila palabas sa kwarto na para kay Eliana. "Huh?" Parang naririnig ko
na naman ang kaba sa dibdib ko. "Get in my room. Change. Let's sleep." Inakbayan
niya ako at ngumisi siya.

=================

Stage 40.

Stage 40.Sweet revenge Lahat ng mga ginagawa niya sobrang nakakatukso. Gusto kong
komprontahin siya at tanungin kung gusto niya ba ako o hindi. Pero kung tatanungin
ko siya, pakiramdam ko siya ang nanalo. Dalawang room lang meron ang malaking condo
niya. Guest room tsaka yung sa kanya kaya walang choice. "Hoy, Bench. Sa labas ka
matulog! Dun ka! Kala mo nakalimutan kong manyak ka?!" Sigaw ko nang nakita kong
seryoso siya sa sinabi niya. Nakatuwalya na siya at maliligo. Ayoko tuloy maligo
kasi uneasy ako na nandito ako sa condo niya. "Condo ko 'to, ikaw nga dapat yung
nasa labas!" Tumawa siya. "Ikaw kaya yung nagsabing dito ako matulog! Sana umuwi na
lang ako!" Sabi ko. "Bakit? Wala ka bang tiwala sa sarili mo?" Evil smile. "Anong
walang tiwala ang pinagsasabi mo diyan!" Nilapitan niya ako. OMG! Nakatuwalya siya
at di matanggal yung mga mata ko sa bakas ng kalamnan niya. Abs! At mukhang mas
madalas pa siyang nag wo-work out kesa sa noon ah. Binato ko siya ng unan pero
umilag siya. "Wala kang tiwala sa sarili mo kasi alam mong matutukso ka sakin,
ano?" "Heh! Sayo ako walang tiwala!" Sabi ko pero pulang-pula na talaga ang pisngi
ko. "Walang nanunukso kung walang matutukso." Ngumisi siya at naligo na. Okay! Easy
Denise! Alam mong playful lang talaga yang si Benjamin Jimenez kaya hayaan mo na!
Alam mo ding first time niyo 'tong matulog na magkatabi kaya wa'g kang magpadala sa
kanya. Mahal mo siya pero hindi siya mapapagkatiwalaan kaya wa'g kang magpaloko.
Ayokong tumulad kay Eliana no! Whatever happened with her alam kong dahil nagpaloko
siya. Well, I'll just ask her tomorrow. Tinignan ko sa closet niya kung nandun
parin ba yung ibang damit ko na iniwan ko dito ages ago. Tama, nandun parin yung
shorts tsaka white t-shirt ko. Eto na lang yung itutulog ko ngayon. Nasa tabi nito
ang kanyang mga damit, t-shirt, shorts, at iba pa. Habang tinitignan ko ito,
napapangiti ako. Parang... I belong here. We belong to each other. He's evil, I am
evil. Denise and Bench, kaming dalawa evil. Kailangan namin yung isa't-isa. May
damit at keys ako sa condo niya tapos binibilhan niya ako ng kahit anong gusto ko.
Alam kong binibilhan niya din naman yung mga babae niya pero parang ako yung uuwian
niya pagkatapos ng lahat. He's almost perfect... Everything is almost perfect. Pero
joke lang yun! Nagpapaloko lang ako! Kasi alam kong kahit anong gawin ko,
paghihiganti lang ang habol niya sakin. Agad kong pinalitan ang damit ko. Buti at
na zip ko agad yung shorts bago pa siya natapos maligo. God! Kinabahan ako dun ah!?
"Namumutla ka?" Tanong niya pero nakangisi parin. Basa yung buhok niya at magulo.
Kumikinang yung abs niya dahil kakaligo niya lang! SUPER DUPER HOT na parang gusto
ko na lang mahimatay tsaka kalimutan ang nakaraan. Errr... Makamundong pagnanasa!
Tumalon ako papunta sa kama niya at ibinalot ang sarili ko sa comforter. "Sa labas
ka matulog!" Sabi ko. "Its my condo. Kung gusto kong tumabi sayo, tatabi ako." Sabi
niya. Ang sabihin mo, its your world, kung gusto mo yun talaga ang masusunod. At
ang kapal ng mukha talaga ng mokong! Masyadong confident sa pangangatawan at nagawa
pang tanggalin ang tuwalya sa harapan ko. WALA AKONG NAKITA! PROMISE! Agad kong
tinakpan ang mukha ko ng comforter. Narinig ko ang halakhak niya. He's a manwhore!
Damn it! "Stop it Bench, its not working! Matutulog na ako." Sabi ko. Narinig ko
ang pagbukas ng closet niya at pagbibihis niya. Kahit naka full ang aircon
pinagpapawisan ako ng todo-todo. Walang hiya! Kung nakamamatay lang ang punyetang
hotness na yan, matagal ng patay ang mokong na 'to. Di mo talaga maidedeny na kaya
siya pinagkakaguluhan ng babae eh dahil sa kagandang lalaki niya. "I wish that
monkey learned his lesson." Sabi niya. "Talaga!" Sabi ko. Tinanggal ko na ang
comforter sa mukha ko. Nakita kong naka boxers lang siya at susuotin na ang puting
sando na ipangtutulog niya yata."Siguro nandun pa yun sa carpark. Kainis! Kung sana
alam ko lang na ganun siya." Sabi ko. ANG SABIHIN MO DENISE! ALAM MONG MAS MANYAK
PA ITONG KASAMA MONG MATUTULOG TONIGHT PERO SUMAMA KA! Where is your logic? Baka
naiwan mo sa bahay? Kanina ka pa pumapalpak diyan eh. "Hindi lang siya... hindi
lang siya ang gusto kong matuto... kundi silang lahat." Humiga siya sa tabi ko.
Mejo lumayo ako. My God! Tama ba itong pinaggagawa ko? Hindi kaya ako matukso sa
kanya? Hindi naman siguro. Masama ako pero hindi naman masyadong malandi kaya kaya
ko ito. "Huh?" Tanong ko. Nakahiga kaming dalawa. Humarap siya sakin, nakaharap din
ako sa kanya."Dapat alam ng lahat na ikaw ay sa akin lang."Napalunok ako. He is
half-smiling but his eyes look serious. Natawa ako sa sinabi niya. Itinawa ko na
lang ang pagtibok ng puso kong parang nagmamadaling kabayo. "One of your
strategies, eh? To get to me?" Sabi ko. "Yes. Coz finally, you want to have someone
in a romantic way." "Ganun ba? Hinintay mo ito bago ka pumorma? After how many
years, sisimulan mo na ang revenge mo." Pumikit siya na para bang nahihirapan.
"Yes... my revenge. Sweet revenge." Hinaplos niya ang mukha ko. Shet! Narinig mo
yun?! Finally inamin niya pero may kung anong pwersa na parang gusto kong bumigay
na lang at kumawala. This man wants his revenge. At alam kong nagwagi na siya cos
he is Benjamin Jimenez, he gets who he wants how he wants. But I'm Denise Gozon,
hinding hindi ako papayag.

=================

Stage 41.

Stage 41.

She's my cousin.
 "Good morning!" Bago ako dumilat may bumati na agad sakin.Napatalon talaga ako sa
bigla. Nakayakap ako sa abs ng damuho! Kaya pala mainit! Jusko! Ginawa ko pang unan
ang dibdib niya hindi ko kinaya kaya agad akong tumayo."What the f-ck!" Sigaw ko.
"Good morning mong mukha mo!" Sinapak ko siya ng unan. Nakangisi at mukhang kanina
pa gising. "What?" Tumawa pa. Bad trip ako sa umaga! Leche! "Ikaw itong yakap nang
yakap sakin! Harassment! Pasalamat ka hindi ako nagreklamo." Humalakhak ulit siya.
"Reklamo? Ikaw pa ang mag rereklamo eh yun naman ang gusto mo!" "Hindi kita
hinawakan! Ikaw itong nagpumilit kaninang madaling araw na yakapin ako." Sinapak ko
ulit. At nag walk-out. Tawa siya nang tawa. Hindi ko matanggap na may tendencies
talaga akong mangyakap dahil sa malalaking unan na nakapaligid sa kama ko sa bahay.
Nasanay na akong may yayakapin gabi-gabi. Tuwang-tuwa ang mokong na parang solb na
ang araw niya. Kainis. "Denisssse!" Naaninaw kong nagtitimpla ng kape si Eliana sa
kitchen. Parang walang nangyari. Buti at 7:00am pa kaya di ako natataranta.
Thursday ngayon at may pasok talaga. "Natulog ka with Bench?" Kasing evil ng smile
ni Bench ang smile niya ngayon. "I have no choice." Nakangiti parin siya habang
uminom ng kape. "Anong nangyari?" Sabi ko. Agad nag mood swing ang lola niya.
Inayos niya ang buhok niya. "I have a class at 10am." Sabi niya na para bang yun
ang dahilan kung bakit ayaw niyang sabihin sakin. "Mag absent ka today, then."
Kumuha ako ng tubig sa malaking ref ni Bench. Pagkabalik ng mga mata ko kay Eliana,
nakatunganga na siya at parang iiyak na."Ano ba talaga ang nangyari sa inyo ni Yuan
Tan?" Tanong ko. Sinabi niya sakin ang lahat. Talagang nagpaloko siya. Ako na
walang karanasan sa mga lalaki ay alam na naloko siya. Pero ganun pa man, hindi ko
kayang ipangalandakan kung gaano ka tanga ang mga pinaggagagawa niya. Naaawa din
naman kasi ako sa kanya. Si Yuan Tan ay ipinagkakanulo sa isa pang chinese na
kaibigan kong si Tanika Uytingco. Ang sabi ni Yuan ay ayaw niya kay Tanika at gusto
niya si Eliana. Which I doubt kasi kung totoong gusto mo ang isang tao, hindi mo
itatago ang relasyon niyo. Yes. Pumayag si Eliana na parang more than friends sila
pero tinatago lang ito dahil magagalit ang parents ni Yuan. Very childish na gusto
kong sumuka. Yinaya ni Yuan si Tanika for the upcoming ball dahil utos ng parents
niya. And suddenly, finally, Eliana got fed up. Ayaw niya ng tinatago-tago siya.
Sinorpresa niya si Yuan sa bahay nila pero pinagtabuyan siya ng pamilya ni Yuan...
ang sabi ay hindi siya pwede kay Yuan dahil anak lang siya ng kabit! THAT'S THE
WORST THING! Hindi siya anak ng kabit, diosmio!Pero may mas worst pa pala...
tinaboy din siya ni Yuan Tan! Kawawang Eliana na ang nagawa ko na lang ay yakapin
siya. Humanda ang lahat ng makakasalubong ko mamaya at masisipa ko talaga.
Nagngingitngit ako sa galit ngayon. "Ba't di mo kasi sinabi sakin para matulungan
kita?" Tanong ko. "Ayokong may makaalam, baka kasi ayaw niya na sakin kung may
pagsasabihan ako."  Sabi niya sa gitna ng paghikbi. Nakita ko si Bench na mukhang
kanina pa nakatayo at nakatingin sa amin. I'm gonna ruin Yuan Tan... and I know the
master devil is on my side. Pero hindi ko alam kung bakit ito ang sinabi niya...
"Don't make your moves yet, Denise. Hayaan mo na ako dito. She's my cousin." Sabi
niya. Ha! Kaya ko na 'to, Bench. "She's my friend." Tinaas ko ang isang kilay ko at
umiling na lang siya. Nanggigigil na akong pumunta sa school. I can't effin wait!
=================

Stage 42.

Stage 42.Miss me? Walang nagawa si Bench. Hinatid niya na lang ako sa bahay at
umuwi din. May nakalimutan akong itanong sa kanya kanina... "See you later..." Sabi
ko pagkababa ko sa sasakyan niya. Awkward. "Yes... maybe, later." Bakit nga ba sabi
niya pag mawawala si Eliana, ako na lang mag isa? Bakit? "You slept with Bench?"
Pataas ang tono ni Daddy nang sinalubong niya ako. He made it sound so disgusting.
"NO! Natulog ako sa condo niya with Eliana. Sleepover!" Sabi ko na nagpapanic sa
tanong niya. "Oo! Kaya nga sabi ko... you slept with him kasi sleepover." DAFUQ did
he just say? "Whatever, dad." Nilagpasan ko siya. Humalakhak naman si Daddy. "Nga
pala... yung mga sapatos at kung anu-ano pa, nandun sa kwarto mo. Yung galing kay
Bench." Oh right! Meron pa pala akong problema dun. Now now... mukhang okay na kami
pero not exactly okay. Ayoko paring makareceive ng kahit anong gift sa damuhong
yun. Pagkabukas ko sa kwarto, tumambad sakin ang lahat ng pinamili niya. May
tatlong bags pa ng Aldo doon. May note:Thought you didn't like the Louboutins, this
ones one of your favorite brands. God! Ano 'to!? This is madness! Sana di niya alam
yung size ko para di niya ako basta-bastang mabilhan ng mga ganito. Should I return
this or something? It creeps me out. Siguro diyan lang yan at maghihintay ako ng
tamang tyempo para ibalik sa kanya. Hindi ko na tinignan kasi baka ma tempt lang
akong gamitin. Ngayon, kailangan kong mag plot ng plan for Yuan Tan... "Yo! Denise,
what's up!" Sabi ni Nina nang nagkita na kami sa cafe ng school bago pumasok sa
klase. "Do you know Yuan Tan?" "Of course! Mukhang boyfriend niya na yata si Tanika
eh! Saya kasi ni Tanika kagabi. Nagkatuwaan nga kami. Eh parang shock pa siya. Di
ko nga maintindihan kasi months ago pa nagpahiwatig si Yuan na gustom niya si
Tanika dahil dun sa pag anyaya niya sa Ball diba? Eh teka, may date ka na ba sa
Ball? malapit na din yun! I suspect you'll be with Renzo?" Hmmm. Mukhang dahil sa
sobrang supportive ni Nina kay Tanika, di ko siya magiging kakampi. Pero...
magagamit ko siya! Tsaka pinaalala niya pa sakin ang rapist na si Renzo kaya iniba
ko ang usapan... Pagkapasok namin sa classroom, wala parin si Bench! BAKIT WALA
SIYA? Eh hindi na ba siya papasok EVER? Text ko:Where are you? Di ka ba papasok?
Bench:Miss me? Denise:No. I'm just wondering kung gusto mo pa ng degree ngayong sa
iyo naman yung kompanya. (rich kid problems) Me? I need the degree. And soon I'll
take up Law... Business? No! Hindi kami ganun ka yaman para mag fund ng business.
Maybe small businesses but not my thing. Bench:Of course, gusto. But the company
needs me more. Denise:So you dropped out? Bench:No. I'm taking special classes.
Denise:Is that even possible? Halos matapon ko ang phone ko sa basurahan! Pera,
pera! Pinapaikot ang mundo! Nagreply si Bench pero di ko na binasa... nakita ko
kasi si Nina. "Hey, Nina!" Tawag ko kay Nina na papunta na sana sa next class niya.
"Yes?" "Alam mo ba kung nasaan si Tanika ngayon?" Tanong ko. Nagtaka siya pero
sinagot niya rin naman. "Siguro nasa cafeteria... or locker room." Agad akong
nagpunta sa locker room. Tama si Nina, nandito nga si Tanika at kinukuha ang ilang
books niya. Para siguro sa next class. Nilapitan ko ng dahan-dahan at siniguradong
walang tao sa paligid. "Tanika..." "Denise!" Nabigla siya nang nakita ako. "Can we
talk?" Tanong ko. Una, kay Tanika muna ako pupunta. Kukumbinsihin ko siya na lumayo
kay Yuan hindi para magkatuluyan si Yuan at si Eliana kundi para iligtas ang
kanyang sarili. Yuan is a freakin liar! Gusto kong maging impyerno ang buhay niya.
"Sure!" Sabi niya. "It's about Yuan." Sumimangot siya at alam kong di magandang
senyales yun."What about Yuan?" "Alam kong gusto mo siya. But I just want to let
you know that he's a liar." "anong proweba mo?" Mejo napataas ang boses niya at
tumaas pa ang isang kilay. "Si Eliana. I don't know kung alam mo pero pinaasa niya
si Eliana na magiging sila. He told her that he loves her pero yun naman pala,
sinungaling!" "What made you think na nagsisinungaling siya sakin?" Napanganga ako
sa tanong niya. "Sinabi niya sakin na mahal niya ako, period!" Pinipigilan niya ang
mga luha niya. "Alam mo bang ganito ang nangyayari all along?" "Oo!" Pinunasan niya
ang luha niya. "Pero hinayaan ko. Kasi alam kong kahit na maghanap siya ng iba,
sakin parin ang bagsak niya. Tanga lang si Eliana. Naniwala agad kay Yuan. Yuan's
just dating her for fun! She's the type of girl you date before you get serious!
Tsaka, nagmana lang siguro si Eliana sa kabit niyang mommy!" NASAMPAL KO NA! Kanina
pa kumukulo ang dugo ko eh ngayon ko lang nailabas!Nanlaki ang mga mata niya at
natigilan sa sampal ko. "Hindi anak sa labas si Eliana. Itatak mo yan sa kukote mo!
Kaya ka pala nagpapakatanga diyan kay Yuan kasi totoong tanga ka! Ikaw itong tanga,
Tanika! Alam mo pero hinahayaan mo. And worst tinanggap mo pa ulit!Kung nagawa niya
ngayon, gagawin niya ulit yun.""Anong karapatan mong pagsalitaan ako ng ganyan
Denise? Wala kang alam! Hindi ka pa nagkaboyfriend at alam kong hindi ka pa
nagmamahal! Paano ka magmamahal eh hindi mo kayang magpakatanga?" "Oh my! Can you
hear yourself? So okay lang sayo na mambabae si Yuan basta kayong dalawa ang
magkakatuluyan? What kind of love is that!? Oh my god! Get a god damned life and
love your self sometimes!" "Ang sabihin mo, Denise! Plano mo 'to! Gusto mong iwan
ko si Yuan para sila ni Eliana ang magkatuluyan. Well, you'll never succeed!" Tapos
nagwalk-out siya. Napasigaw ako sa gigil! What the?! Hindi ko kailanman papayagan
si Eliana na makipagbalikan o makipag-usap man lang ulit sa Yuan na yun. He's gonna
learn his lesson freakin well this time! May biglang nahulog na mga aklat sa
kabilang lockers at nakita kong pinupulot ito ni... Jenny!!! "So-Sorry!" Sabi niya.
"Didn't you know that its rude to eavesdrop?" "Hindi ko naman sinasadya." Pinupulot
niya parin ang mga books niya. Ano 'to? Intermission number niya! Ilang dekada ko
na siyang di nakikita and here she is, back to being nerd. Away from Bench. Wala
akong pakealam kung narinig niya yun. Its none of her business.

=================

Stage 43.

Stage 43.The devil will never play fair. Hinanap ko na agad si Yuan. Binalewala ko
na si Jenny dun sa locker. Hindi ko alam kung saan ko siya hahanapin kaya ang
ginawa ko muna ay hinanap ko ang sasakyan niya. Ilang minuto akong naghintay bago
ko siya nakitang papalapit sa sasakyan niya. He knew I was there to scold him and
slap him for what he did but he faced me bravely. "I know why you're here." Sabi
niya. "You should! Ngayon, gusto kong malaman mo na I'm gonna-""Ruin my god damned
life? Its already ruined, Denise. Di mo na kailangan pang dumagdag." Sabi niya. For
some reason, biglang sumulpot si Tanika at sinampal ako. PAK! Napatingin lahat ng
tao dun at natigilan. "Tigilan mo na 'to!" Langya! Pwede namang sinabi niya lang na
tigilan 'to at di na ako sinampal. Nahighblood ako sa ginawa niya kaya sinampal ko
din. Magkakalimutan na ang magkakalimutan. Kainis! "Ikaw ang tumigil, Tanika! Are
you blind? Tsaka, wa'g kang makealam dito!" Sabi ko. "Bakit? May karapatan akong
makealam dahil relasyon namin ni Yuan ang pinag-uusapan dito. Wa'g ka ngang kakabit
at papapel." Nagbulungan ang mga tao sa paligid. May narinig pa akong... "Kabit si
Denise?" Sige, eto na ha! Kainis na kayong dalawa! "Kakabit at papapel ako dahil
sinaktan niyo si Eliana! Alam mong, inosente siya, Yuan." Sigaw ko. "At ikaw naman,
Tanika... My goodness, magkaibigan tayo pero ni hindi mo sinabi na alam mong may
ganung nangyayari. Ano ba kayo? Nagtatangatangahan!?-" "Anong pinagsasabi mo?"
Sinubukan ni Tanika ang pagpapatigil sa bunganga ko dahil hiyang-hiya na siya sa
mga nakakarinig. "Wa'g kang mag maangmaangan. Wag mong ipalabas na ako ang ginawang
tanga, si Eliana ang ginawa niyong tanga!" "HINDI KO SIYA GINAWANG TANGA!" Sigaw ni
Yuan sakin. Nabigla naman ako dun. Galit na galit siya at pulang pula ang kanyang
pisngi."Eh anong tawag mo dun? Minahal ng totoo-" "WALA KANG ALAM, DENISE!" Sigaw
niya. "Ewan ko sainyo Yuan, ang alam ko lang ay niloko niyo si Eliana. Kayong
dalawa ng GIRLFRIEND mo! Niloko niyo siya! Ang kakapal ng mukha niyong lokohin
siya!" Hindi ko na alam kung anong iniisip ng dumadagsang mga taong nakatingin.
"HINDI KO SIYA NILOKO! HINDI! MINAHAL KO SIYA NG TOTOO!" "Minahal? HAHAHA"  Sa
sobrang inis niya sa pagtawa ko hinawakan niya na ang magkabilang braso ko at
niyugyog ako. "Oo! YUN ANG TOTOO! WALA AKONG MAGAW-" "Excuse me pare pero mukhang
nasasaktan na si Denise." Biglang sabi ni Lance. Saka ko nakita si Tanika na
umiiyak at wasak na wasak. Matagal na siyang wasak. Binalaan ko siya pero hindi
siya nakinig. Hinawakan ni Lance ang braso ko. "Ang ibig kong sabihin ay bitawan mo
siya." Huminga ng malalim si Yuan at umiling. Humupa naman ang mga tao dahil umalis
si Tanika at si Yuan naman ay pumasok sa kanyang sasakyan. "Okay ka lang ba?"
Tanong niya sakin habang yumuyuko at tinitignan ako. "Okay lang." Sabi ko na parang
naiilang. Touched ako dahil nag-alala si Lance pero nanghihinayang din kasi nawala
ko si Yuan at Tanika. Nagkatitigan kaming dalawa ng halos sampung segundo nang
biglang may umubo sa likuran. "I'm kinda late but I think I still deserve the
right." Bigla akong hinila ni Bench papunta sa kanyang mga bisig. Parang tumigil
ang oras at nag slow motion ang lahat. Nakita kong natigilan ang mga taong
naglalakad sa carpark at sa field. Bench is back with a vengeance.  Akala ko
matatameme si Lance pero hindi... Kalmado lang siya pero parang nainsulto. "The
girl is mine." Ngumisi si Bench na parang may masamang mangyayari sa susunod na
makita niyang hawakan ako nino man. "You always say that, but its not your decision
Bench." Pero may pasabog din pala tong si Lance! "Until that decision is made..."
Tumingin si Lance sakin. "Saka mo siya makukuha." Nakiliti naman ako sa ilong ni
Bench na inamoy ang buhok ko sa likuran. Ngayon ko lang na realize na nakapulupot
parin ang isang braso niya sa baywang ko. Si Lance naman, mukhang nabadtrip sa
ginawa niya. "The devil will never play fair." Sabi ni Bench. Parang gusto kong
magsalita... Pero seryoso silang dalawa at takot ako sa mangyayari... "And they
will never win." Sagot ni Lance sa kanya. Hinila ako ni Bench na parang tuta. Inis
yata sa linya ni Lance.

=================

Stage 44.

Stage 44.Sit here. "Saan tayo pupunta?" Tanong ko habang nag di-drive si Bench ng
sasakyan. "ARE YOU CRAZY!? DIBA SABI KO SAYO WA'G KANG GUMAWA NG KAHIT ANO?"
Biglang sigaw niya. Parang nag burst out ang prinsipe niyo sa inis. "Wala namang
nangyari ah? Anong problema mo-" "Kung di ako dumating, baka nagkasabunutan na kayo
ni Tanika... O baka na harass ka ni Yuan." "Anong 'kung di ka dumating'? Eh si
Lance yung unang dumating-" "Dont you talk to Lance again." Sabi niya. "Huh? Wait-
What?"      Pumikit siya at mas lalong binilisan ang pagpapatakbo sa sasakyan niya.
"Mamamatay tayo dito, Bench!" Sigaw ko habang kinakabahan. Leche tong mokong na
'to. Kung mainit ang ulo niya eh pagbuntunan niya yung iba, wa'g ako. "Ano bang
problema mo?" Nakapark kami sa tapat ng building nila. So he's working. Pero bakit
niya ako isinama? "You are my problem!" Lumabas siya at hinila na rin ako palabas
ng sasakyan. Hinagis niya kay Kuya Joe ang keys at dirediretso siyang pumasok sa
loob. "Bakit ako?" Halos madapa na ako sa kakahila niya. "Bench, tigilan mo nga.
Ugh!" Sinubukan kong tanggalin ang kamay niya sa braso ko pero masyadong mahigpit
ang pagkakahawak niya. "G-Good morning, Sir!" Nag-aalangang bumati ang mga tao sa
kanya dahil sa mukha niya siguro. "Mood swing ba yan? May dalaw ka at bakit bigla
ka na lang galit diyan?" Nakapasok kami sa elevator. Sinarado niya at ni-press ang
17 sa buttons... 17th floor. "What's wrong-" Bigla niya akong tinulak sa elevator
wall. Seryoso ang mukha niya at kay lapit lapit. Naamoy ko na ang mabango niyang
hininga. Kahit galit siya, may bakas parin ng dimple niya sa mukha. Sobrang gwapo
talaga. Andyan na naman yung makamundong pagnanasa ko. Hindi tuloy ako makatingin
sa mga mata niya. Hay nako! Hidden desires  "I know I won't ever get you with my
words or mere actions. Right?" "Hu-"  "So this time, I'm gonna own you." Hindi ko
maintindihan ang lokong 'to. Anong 'get you-get you' na sinasabi niya? Siguro atat
na talaga siyang makapaghiganti sakin at alam niyang di ko hahayaan 'to. "Sa ayaw
at sa gusto mo."*TING!* Bumukas ang elevator kahit nasa parehong posisyon kaming
dalawa. Ang laswa tignan na napatalon ang mga papasok sana. Hindi sila tumuloy at
sila pa yung nahiya... Bigla akong hinila ni Bench. Binigyang daan kami. Laglag ang
panga ng lahat. Nahiya tuloy ako dahil yung iba professional-looking talaga. Parang
giraffe na nagtataasan ang leeg ng mga employees nina Bench kung makatingin sakin.
"Ba't mo ba ako dinala dito? Huy!" Sigaw ko. Panay parin ang hila niya sakin
papunta sa isang double-door at glass na pintuan. Ilang segundo lang ay nakapasok
na ako at tumambad sakin ang mukhang nag bo-boardmeeting na mga stock holders, sa
gitna ay ang kanyang Daddy. Ginalaw lang ng daddy niya ang kanyang glasses at umubo
ng konti tapos ngumiti sakin... "My son's back..." Nakatingin na sakin lahat ng
stock holders. "With someone... Pakilala mo sa board, son." Tumango si Bench at
pumula ang pisngi. The devil! "This is Denise Gozon, by the way, my girlfriend and
future wife."        Believe me... mas gulat ako sa inyo! Sa sobrang tahimik ng mga
tao gusto ko na lang lumiit at magtago at magkunwaring langgam. WHAT THE EF? What
did he just say? Gusto ko siyang sigawan pero umuurong ang boses ko dahil sa mga
taong nasa harapan. Ngayon ko lang napansin na kanina pa pala ako nakanganga at
hindi humihinga. Tinignan niya ako at hinawakan ang aking kamay. "Sit here." Aniya
at pinaupo ako sa kanyang upuan. "Congrats!!" Saka pa bumati ang mga nabiglang
board members... Ayoko ng marinig ang kanilang mga sinabi. Hindi ko talaga magawang
umapila dahil yung daddy niya ay parang na carried-away. Hindi ko alam kung masaya
dahil sa wakas ay mukhang matatali na ang kanyang anak o dahil eto rin ang plano
niya. Naka face-palm ako nang natapos ang 'congratulations' ng mga tao at nag
resume ang meeting. Why am I even here? Tinanggal niya ang kamay kong kanina pa
naka face-palm. Naaninaw ko agad ang nakangisi niyang mukha. Ibang-iba sa ipinakita
niya kanina sa sasakyan. Ngayon, masayang-masaya na siya. Kainis nga eh.Now I know,
the devil... will never... ever play fair. Kawawang Lance. Pero ganun pa man, I
won't give him the satisfaction of my defeat! Hinding-hindi siya makakapaghiganti
sa akin kahit na alam kong mahal ko na siya. I won't let him! Napapikit ako. Ngiti
niyang sobrang nakakatukso... paano na 'to ngayon?

=================

Stage 45.

Stage 45.Iuuwi na! "What the hell, Bench? What the hell?!" Sigaw ako ng sigaw
pagkalabas namin sa building nila. Uuwi na yata siya. "Shall I send you home?"
Tanong niya.Di parin maalis ang ngisi sa mukha niya. Sinapak ko na."Aray naman!"
"Ano bah!!! Ano ba 'tong ginagawa mo?" Papalapit kami sa sasakyan niya. "Bukas,
papasok ka ulit diba? Kahit anong porma ang gawin ni Lance sayo at kahit wala ako,
wala na siyang magagawa. Its over, Denise." Ngumisi ulit."Over mong mukha mo,
Bench! Kung paghihinanti lang yung balak mo, di mo ako madadaan sa mga pakulo mo,
noh!?" Natigilan siya sa harap ng sasakyan niya at humarap sakin bago pumasok...
"So... Kung tunay 'to, papayag ka na?" Tanong niya ng seryoso. "Uhhh..." Titig na
titig siya sa aking mga mata. Ako tuloy yung naiilang at di makayanang tignan ang
mata niya. Ano ba 'to, ba't ko pinapatagal ang pagsagot at bakit pinag iisipan ko
pa?    "Syempre hindi rin! Ano ka ba, Bench. You dated at least hundred girls...
you expect me to believe you?" Tumawa ako pero seryoso parin siya. "That's my
point, Denise... You won't believe me in anyway... kaya pipikutin kita hanggang sa
sumuko ka." Tinignan ko ang mga mata niya at kinabahan. Alam kong mangyayari talaga
yun... ngayon pa lang sumusuko na ako. Yung pride ko na lang ang nakatayo.
Nagkatitigan kami. Tapos ilang sandali ay nakita kong nakatingin ang mga mata niya
sa... lips ko? Kinabahan ako. Kinabahan ako hanggang sa naisip kong hindi na kaba
'tong nangyayari sakin. So... nangyayari pala talaga yun? Yung sabi sa TV at ibang
books na pag inlove ka, maririnig mo talaga yung puso mo? Pinagpawisan ako ng todo.
Akala tumigil ang pag-ikot ng mundo. "Ah!" Ginulo niya ang buhok niya at pumikit.
"Now you get in." Kinagat niya ang labi niya at linagay ang kamay sa noo. Binuksan
niya ang pintuan at agad akong pumasok ng walang imik.
A.n.o.y.u.n.g.n.a.n.g.y.a.r.i?    OMG! Huminga siya ng malalim pagkapasok sa
driver's seat at hinarurot agad. Sobrang awkward. Or is it just me? Maturn-on nga
yung iPod niya para may music naman. Pipindutin ko na sana nang daliri niya ang
napindot ko... Nagkahawakan tuloy kami ng kamay. "Sorry!" Sabay pa talaga kami!
Tinignan ko siya at pinaglaruan niya ang kanyang mga labi para maitago yung ngiti.
Oh my god! Kinikilig ako! you wish its true, Denise! Sige mag assume ka para
masaktan ka. And in the end, ikaw lang pala yung naaapektuhan!    Nabuksan niya
yung iPod...*Cause there'll be no sunlight if I lose you, baby... There'll be no
clear skies if I lose you, baby...* Parang ako naman ngayon ang gustong ngumiti ng
pagkalaki-laki dahil sa naririnig kong kanta. Napatingin ako sa kanya at nag pout
para maitago ang ngisi kong halos di ko mapigilan. Sumulyap siya habang nagd-
drive... "Don't look at me like that..." Balik ulit ang tingin niya sa kalsada.
"Ayokong dalawang gabi kang di natutulog sa inyo. At pag nangyari yun baka di ka na
ulit makakauwi sa inyo." Tumawa siya at binatukan ko na. "Iuwi mo na ako!!!" Natawa
na rin ako. Jusko, ayokong bumigay!!! "Heto na nga! Iuuwi na!" Tawa ulit niya.
Kainis. Dimple pa lang nanghihina na ako, paano na kaya kung ganito? Hanggang
kailan ako makakapagtimpi?

=================

Stage 46.

Stage 46.

Let’s date

Naglalakad ako sa school. Di parin matanggal ang ngiti ko sa mukha ko. Nakalimutan
ko na may mga issues pa pala akong kailangang tapusin... tulad ni Tanika at ni
Yuan.Sa ngayon, dinig ko ay di pa siya pumapasok ng school. "Eli... Are you sure
okay ka lang mag isa?" "Oo." Aniya nang pumasok sa classroom nila. Pinagtitinginan
siya ng mga kaklase niya. Kung noon ay mangha, ngayon ay pagkayamot. Syempre,
kilalang couple din si Yuan Tan at Tanika kaya alam nila kung sino ang nanghimasok.
Alam natin na ang totoo, na naloko lang talaga si Eliana, pero hindi yun
maiintindihan ng lahat. They will believe the otherwise. "Hey, Denise!" Nakita ko
si Lance na mukhang may inaabangan. Nakangiti ito at bagong gupit. Sobrang bango
pa! "Uy! Lance!" "Tama ako, ihahatid mo si Eliana kaya inabangan kita dito." Sabi
niya. "Pasensya ka na sa inasal ni Bench nung isang araw." Napawi ang ngiti niya.
"Okay lang yun. I don't understand that guy. May gusto ba siya sayo?" "Hi-Hin...Wa-
Wal" Nabigla ako sa tanong niya. Buti at binalewala niya ang sagot kong hindi ko
alam kung ano... "Balita ko nag e-special classes na lang daw siya. Nung nandito pa
siya, hanep kung maka paulan ng death threats sa mga lumalapit sayo. Ba't siya
ganun eh may ibang girlfriend naman siya diba? Well, anyway, maybe he's just
overprotective sayo. Magkababata kayo diba?" Na-stun naman ako sa sinabi niya at
parang nabunutan ng tinik. Tama siya. Bench is just overprotective. Hindi niya
talaga ako gusto. Patunay dun ang maraming girlfriend niya noon. Pero... teka...
yung kahapon? Sabi niya 'my fture wife'? Anong ibig sabihin nun? Naisip ko na ulit
yung mukha niya. Yung malungkot niyang mukha bago umalis at yung mukha niya nung
ipinakilala ako sa board. "Denise?""Uhh! Oo! Yun nga lang." Confused din ako. A
part of me wants to believe him... but I just can't... Habang nag-iisip ako may
lumipad ng suntok sa mukha ni Lance. Hindi ko alam kung saan nanggaling! For a
second I thought it was Bench! Pero hindi naman pala! "Walang hiya ka Lance!!!"
Sigaw ni Renzo. Sh1t! Ilang araw ko din siyang di nakita! Buti ngayon at naconfirm
kong buhay pa siya at di ipinasalvage ni Bench. Buhay pa siya! Alive and kicking!
Kicking! Sinisipa si Lance! Nagsuntukan ang dalawa. Leche naman 'tong buhay na 'to.
"Tama na! Renzo!!!" Inawat sila ng mga tao. Ayoko namang makealam at baka masuntok
pa ang maganda kong mukha! Bwahaha! Pero kailangan eh kasi kasama ko si Lance.
"Walang hiya ka pare! Walang talo-talo!" Sigaw ni Renzo. "Alam mong... alam
mong..." "Alam kong pinagpustahan niyo lang si Denise, Renzo!!!" Sigaw ni Lance.
"Kaya tama na! Punong-puno na ako sa inyo!"Pinagpustahan?! Alam ni Bench to kaya
ayaw niya kay Renzo... At manyak pa huh?! Sana pala tinuluyan na 'to ni Bench!
"Anong pinagsasabi mo pare-! Denise!" Sigaw ni Renzo na pinupunasan ang dugo sa
gilid ng labi niya. "Tama na Renzo! Hinding-hindi ako papatol sa tulad mo! Kaya
wa'g ka ng umasa! Sa tingin mo pagkatapos ng ginawa mo maiimpress ako sayo?
Nakakasuka ka! Wa'g ka ng magpakita sakin ulit!" Sabi ko bago inawat ng security
guards at pinadala sa Discipline Office. Syempre, si Renzo ang may kasalanan. Siya
yung unang sumuntok. Pagkalabas ni Lance, sinamahan ko siya sa clinic para gamutin
ang konting pasa sa mukha niya. "Sorry, Lance..." Sabi ko habang linalagyan ng hot
compress ang kanyang pasa. "Lagi na lang kitang dinadamay sa mga gulo ko. Una kay
Yuan, ngayon dito..." "Okay lang... Aray!" "So-Sorry..." Nadiinan ko yata ang hot
compress. Ngumiti siya.  "Ba't ba kasi inaaway mo pa si Yuan?" Tanong niya.
"Sinaktan niya si Eliana." Sabi ko. "Kasi mahal ni Eliana si Yuan? Ganun ba?"
Tumango ako. "Pag mahal mo ang isang tao, masasaktan ka talaga." Aniya. "Iba 'to
eh. Niloko... niloko siya ni Yuan." Sabi ko."Well, if that's the case... kung ikaw
naman ang lolokohin, siguradong sasaktan ko rin ang manloko sayo." Ngumiti ulit
siya. Jusko! Parang tumindig ang balahibo ko sa sinabi niya. Di ko tuloy
maipagpatuloy ang paglalagay ng hot compress sa pasa niya. Hinawakan niya ang kamay
ko at linagay ang hotcompress pabalik sa mukha niya. "Denise... will you be my
girlfriend?" Napanganga ako sa tanong niya. Eto ba ang first time akong natanong?
Bakit wala akong maalalang nagtanong sakin nito? "Uh-Uhhh..." Nilagay niya ang
kanyang index finger sa lips ko. "You don't need to answer me now, I can always
wait... Lets date! And get to know each other better.  Alam kong maaga pa para
magtanong sayo nito, pero ayokong maunahan.”

=================

Stage 47.

Stage 47.Trabaho. Bakit? In the end, I couldn't turn Lance down. Marami akong utang
sa kanya. Kahit na di ko alam kung kaya kong mag entertain ng kahit na sino ngayon
dahil sa mga nangyayari, nagawa ko paring bigyan siya ng pagkakataon. This is my
first time anyway! FIRST TIME! Si Renzo hindi na yun kasama kasi pinaglaruan niya
lang ako. I feel stupid about it pero dahil sa dami kong pinoproblema, hindi ko na
masyadong naisipan yun. "And uhmm... are you free tomorrow?" Tanong ni Lance sakin.
Abot tenga ang kanyang ngiti. Ngayong nabigyan ko na nga siya ng pansin, narealize
kong gwapo nga talaga siya. Sa kahit anong angulo mong tignan gwapo siya. Kaya nga
nung kinausap niya ako sa bar last year ay grabe yung reaksyon ko kasi gwapong-
gwapo at sikat din ang isang 'to. Ikukumpara ko sila ni Bench? Ewan ko kung bakit
panalo parin si Bench sa kagwapuhan at kakisigan. Siguro bias ako dahil mahal ko
siya... "I'm not sure. Siguro mag sho-shopping ako. Malapit na rin kasi yung Ball
diba?" At ngayon ko lang din narealize na wala na nga pala si Bench. Which means
wala akong date! "I can go with you!!!" Aniya. Sa alin? Parang nabasa niya ang
subconscious ko ah? "Sa Ball o sa shopping?" Tanong ko. Tumawa siya. "Both, if you
don't mind." I think I'm crazy. Hindi ko alam kung bakit pero nanghihinayang akong
wala si Bench sa school. Sana siya yung kasama ko sa ball eh. "Tomorrow? Hindi ako
sure kung maisasama kita, I'll just text you. And sa Ball, sure!" Ngumiti ako.
Ngiting-ngiti ako na hindi ko alam na yun pala ang dahilan kung bakit mag aalburuto
si Bench pagkasundo niya sakin galing school. Nag hihintay ako ng taxi nang bigla
siyang sumulpot at ipinasakay niya ako sa Benz. "WHAAAAAAAAAAAAT? Tanggihan mo."
Sabi niya. Hinampas niya pa ang manibela ng sasakyan. Niluwagan niya ang necktie
niya at ginulo ang buhok. "Anong ibig mong-" "Obviously, I'll go with you to the
Ball! Tanggihan mo si Lance!" Sabi niya. "Huh? Ayoko nga! Ang bait nung tao. Tsaka
malay ko ba na sasama ka pala sa ball? Hindi ko naman alam." "Malay ko rin ba na
yayayain ka nun. Di pa rin mailagay sa kokote ang ibig kong sabihin! At isa ka
pa!!! Alam mong ayaw ko, ginagawa mo. Nananadya ka ba?" Itong sang to, kung magalit
parang kanya ako..."Sinabi mo na ba sa kanya ang tungkol satin?" Tanong niya."Huh?
tungkol satin? Ano yun? Balitang di ko alam? Hoy Bench, hindi mo pa ako napapayag
kaya wag kang assuming! Binabakuran mo na yata ako kahit di mo pa nabibili yung
lupa." Inirapan ko na. "May masama ba kung mag assume ako? Di naman ikaw yung
masasaktan sa huli... Ako naman diba? Kaya problema ko na yun."     Natahimik naman
ako sa seryoso niyang sagot. Pinaandar niya ang sasakyan. Mabilis na naman ang
takbo. Parang naiiwan lang yung kaluluwa ko. "Uh... Diba di ka na sa school
pumapasok bakit sasama ka sa ball?" Tanong ko. "Obviously para makasama ka!" Sagot
niya na para bang pinaramdam niya sakin ang katangahan ng pagtatanong ko. "Wa'g na.
Pumayag na ako kay Lance." "Tanggihan mo nga." Sabi niya ulit. "Ano ka? Di ko
pwedeng tanggihan yun no!" Tumahimik na lang siya at sumimangot habang nag di-
drive. "May gagawin ka ba bukas?" Tanong ko. Kung wala, isasama ko siya sa
shopping. Pero nang tinitigan ko ang seryoso niyang mukha na nagdi-drive, naka
necktie at pormal, agad kong napagtanto na hindi na siya ang dating Bench. Hindi na
siya palaging 'free'. Marami siyang ginagawa at mukhang wala ng puwang sa kanya ang
mga sosyalera kong laro. "Trabaho. Bakit?" Tanong niya. Galit parin. "Wala naman."
Napabuntong hininga ako. "Bakit nga?" Tanong ulit niya. "Wala... Curious lang."
Sabi ko. Kinuha ko ang cellphone ko at tinext si Lance... Denise:Are you free
tomorrow? Siya ang isasama ko sa pag sho-shopping.

=================

Stage 48.

Stage 48.what do you need? "May damit ka na ba para sa Ball?" Tanong ni Lance sakin
nang kanina pa kami paikot-ikot at namimili ng sapatos ko. "Oo naman syempre. Kaya
nga namimili na ako ng sapatos." Ngumiti ako. Syempre, palalampasin ko ba yun?
December palang meron na akong gown for the Ball. "How about date... for the ball?
Meron na ba?" Tanong niya at ngumiti. Napangiti na rin ako. "Ako kasi... gusto kong
magvolunteer." Tumawa kaming dalawa. "Sure naman!" Tawa ko.  "Talaga?" "Oo na! Diba
sabi ko sayo kahapon?" Nagtawanan kaming dalawa. Masarap kasama si Lance kasi puro
tawanan lang yung nangyayari. Marami pang nakakitang schoolmates saming dalawa.
Wala naman akong pakealam kung anong sabihin nila. "Saan na tayo?" Tanong ko nang
nasa loob kami ng sasakyan niya. Ginugutom na ako. Saang restaurant kaya kami
kakain? "Alam kong ako ang unang lalaking nanligaw sayo." Sabi niya bigla kahit
off-topic. Ngayong sinabi niya yan, tama siya. Siya nga... Well, ewan ko lang kung
panliligaw ba yung kay Bench. Kahit na alam kong para sa paghihiganti niya yan...
"Kasi...lahat ng lalaki inilalayo ni Bench sayo." Sabi niya. "Now that you mention
it... Paano niya nga ba inilalayo sakin yung mga lalaki? Ang alam ko kasi talagang
wala akong sobrang close friend na lalaki talaga simula pa noon, si Bench lang.
Hindi ko naman nararamdaman na may inilalayo siya sakin." "Ngayon lang..." Sabi
niya. "Simula nung pinormahan ka ni Renzo saka mo naramdamang inilalayo niya nga
ang mga lalaki sayo kasi ngayon lang may naglalakas loob na kalabanin siya... at
ngayon, ako naman ang ilalayo niya. Hindi mo ba siya pinipigilan?" Sa huling tanong
niya napaisip ako ng sobra. Nalaman ko noon na may ginagawa nga si Bench sa mga
napapalapit saking lalaki... pero di ko siya pinigilan. Tama rin naman kasi yung
ginawa niya para kay Renzo eh. Manyak ang isang yon. Maybe he really is concerned
for me... Maybe... he really loves me.  Umiling na lang ako. Hindi ko naman alam
kung bakit sa isang parke niya pinark ang sasakyan niya. "Let's go?" "Huh? Saan
tayo?" Confused naman ako. "Saan ang restaurant dito?" Naibulalas ko ang nasa utak
ko. Tumawa siya."I know you've never been here, Denise. All your life you've been
with Bench and his wealthy hobbies. Tell me, anong mga ginagawa niyo? Shopping, eat
in expensive restaurants, party, and all the other expensive hobbies he has...
Hindi mo nabuksan ang sarili mo sa mga tao maliban sa kanya. Hindi mo kailanman na-
experience and buhay maliban sa buhay mo kasama siya. Come..." Naglahad siya ng
kamay. I was hesitant. This is unlike me. Ayoko dito. Anong meron dito sa park?
Parang wala namang restaurant dito. Ngumiti ako. My plastic smile. Hesitant but
yes, I'll go... "Ano 'to?" Dinala niya ako sa mga maliliit na tindahan ng iba-ibang
pagkain. Dirty foods? "Street foods. Alam kong pag nagshopping, nood ng sine, at
kumain sa restaurant, tutulad lang ako sa mga karaniwang ginagawa niyo ni Bench.
Pero ito, iba 'to... Hindi pa kayo nagpunta dito... I wan't you to know that my
world is different. Its not all expensive cars and credit cards..." Ngumiti siya at
inabot sakin ang isang stick na may mukhang dumplings. Bago pa ako makapagtanong
kung ano yun, kinagat niya na ang stick niya at kumain na parang ang sarap-sarap.
"Kwek-kwek." Sabi niya nang inabot niya sakin ang isang bilog na kulay orange.
"Masarap yan." Halos di ko nga maubos ang dumplings-looking na pagkain, may 'kwek-
kwek' naman. "I wan't you to remember me... remember this day..." Sabi niya. Kakain
naman kaya si Bench nito? I wonder. Bakit ko ba iniisip si Bench eh kasama ko naman
si Lance. Pinagtitinginan pa kami ng mga tao. Siguro masyadong sosyal yung soot ko
na kumakain dito. "Haaay! Busog na busog ako." Sabi niya nang umupo kami sa isang
bench. "Ikaw?" "Busog na busog din. Akalain mo... masarap pala yun. Heheh." "See?"
Tumawa ulit siya. Lance isn't that bad.  Pero parang may kulang na di ko alam. Kung
si Bench ang kasama ko parang kumpleto. Napabuntong hininga ako..."Wait lang...
Bibili lang ako ng tubig." Sabi ni Lance at biglang umalis. Tinignan ko ang
cellphone kong walang message. Hindi nanggugulo si Bench... Ibig bang sabihin nito
ay hindi siya tutol kay Lance?"Ehe-Ehem..." Tumingala ako at naaninaw ko si Bench!
Napatayo ako sa bigla. "A-Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko. Kumakain siya nung
parang dumplings at iba pa. "I just wanna taste this." Sinapak ko na. "Stalker!"
Sigaw ko. "I'm not stalking you! Napadaan ako... at tadaaah! What a pleasant
surprise! Nandyan ka pala!" Pinipigilan niya ang pagtawa. Sinapak ko na ulit.
"Napadaan ka diyan! Sinasadya mo eh!" "By the way, why are you here? Date? In this
place?" Umirap ako. Hindi niya naman maiintindihan. "I can take you to better
places, Denise. Ba't siya ang sinasama mo?" "Eh kasi.. busy ka naman. And I don't
need better places, Bench." Parang nasaktan ako sa sinabi niya. Totoong gusto ko ng
mga sosyal na mga bagay pero hindi yun ang gusto ko sa kanya. He really is evil.
Isipin niyo, parang binibili niya lang ako? "Kung ganun, what do you need?"
Napatingin ako sa malayo pang si Lance na may dala-dalang mineral water. Napatingin
din si Bench. I don't know why but for some reason his face darkened. Para bang
nasaktan ko siya... "I guess I'm not needed here... I'll go, Denise. See you
later." Ngumisi siya kahit malungkot ang kanyang mga mata at umalis.

=================

Stage 49.
Stage 49.Are you reconsidering? "Thanks for this day, Lance." Sabi ko pagkababa ko
sa sasakyan ni Lance. Nasa tapat kami ng bahay."Salamat din!" Ngiting-ngiti kaming
dalawa nang biglang sumalida si papa kakalabas ng gate. "Denise! What are you doing
here? Get inside!" Sabi ni papa. Aba't galit! Bakit naman kaya? Kinabahan tuloy ako
at naisip si Bench. Wala ng ibang maisip kundi siya. Kung bakit galit si Papa
ngayon, dahil siguro yun sa kanya, sigurado! "Dad-" "Get inside! Now!"  Napatalon
ako sa kaba at pumasok sa loob. Tumakbo ako at hinanap si Mommy. "Mom? Anong
nangyari kay dad?" Tanong ko nang nakita ko siyang nanood ng TV. "Denise!" Nabigla
siya nang nakita ako. "Saan ka galing?" "Nag shopping po!" Sabay pakita ko sa mga
dala kong paperbag. "Shopping? Pero ba't di si Bench ang kasama mo?" "Kailangan ba
talaga si Bench ang kasama ko? Ayoko po dun!" "Bakit? Kasi nag away kayo? Anak...
kung ano man yung nagawa ni Bench sayo pag-usapan niyo yun-" "Huh? Paano niyo
nalaman yun?" "We know everything, baby..." Tapos pumasok na si Dad. "Dad!"
"Pinaalis ko na." Aniya. Pinaalis si Lance? OMG! Sobrang nakakahiya yung ginawa ng
parents ko. Agad akong tumakbo papunta sa kwarto ko para tawagan si Lance. "Hello,
Lance? Anong sabi ni Dad?" Tanong ko. "Denise? okay lang naman. Kala ko nga
papagalitan niya ako. Tinanong niya lang kung saan tayo galing at sino ako." Tumawa
naman siya. "Ganun ba? Kinabahan talaga ako. Sorry ah?" Tumawa ulit siya. "Okay
lang yun! Mas mabuti nga yun kilala niya na ako..." Habang nag-uusap kami may
nakita akong isang note na nasa kama ko. "Uh oo nga. Sige Lance, see you tomorrow!"
"Okay, Denise! Bye!" Binaba ko ang phone ko at binasa ang note. "I will have you in
any way I can." Ang sabi dun sa note. Kahit di na lagyan ng pangalan alam ko na
kung kanino galing kasi sulat kamay iyon ni Bench. Nagpunta siya dito!!! Sa bahay!
Sa kwarto! Tumindig ang balahibo ko sa banta niya. Lumabas ako at narinig si mommy
at daddy na nag-uusap."Nag-aaway lang silang dalawa. Normal yun sa mga magboyfriend
at grilfriend, hayaan mo na." Sabi ni mommy habang hinahaplos ang ulo ni Dad.
"Kawawa naman kasi si Bench eh. Wala ng magawa kaya nagpunta na talaga dito. Tapos
yang anak mo pa, konting away lang naghanap na ng iba." Umiling si Dad. Napabalik
talaga ako sa kwarto para tignan ulit ang note habang tinatawagan si Bench.
"Denise! Napatawag ka?" Sinagot niya sa unang ring parang inabangan talaga ako!
"TSEH! Napatawag?! You want me to call you! Nagpunta ka ba dito sa bahay?" Jusko,
yung boses ko parang buang lang. "Anong sinabi mo sa parents ko! Ikaw talaga!"
"Kelan mo ba kasi sasabihin yung tungkol satin?" Napaface-palm na lang ako sa
tanong niya. I know! I know he'll never play fair. Sinisi ko pa ang sarili ko sa
pagiging malambot nang nakita siyang umalis. inisip ko pa talaga yung nakakaawa
niyang mukha pero ngayong naririnig ko siyang tumatawa sa linya, ang sarap niya ng
kutusan! "Anong tungkol satin-" "Tungkol satin! You can't deny it anymore, Denise.
Ako na mismo ang nagsabi sa kanila. Sinabi ko na rin sa harap ng board diba?" "Ugh!
This is not fair Bench! Nihindi ka pa nanliligaw! Hindi pa kita sinasagot!"
"Finally! Are you reconsidering? Pinapayagan mo na akong manligaw?" Tumawa siya.
"NO! Of course not! Papaikutin mo lang-" "Well then, I won't play fair, Denise."
Tapos binabaan niya ako! Kapal ng mukha! Ako pa yung binabaan!? Hindi na ako
nakapagpigil, tinext ko na! Denise:Are you serious? Matagal siyang nag reply.
Mukhang pinag-isipan ang isasagot! 10 minutes. Bench:Would I go this far if I'm
not?

=================

Stage 50.

Stage 50.He's not Benjamin Jimenez Stop thinking about Bench, D! He's not serious!
Its all part of his damn plan!Papalapit na nang papalapit ang Ball. Wala akong
pakealam sa mga sinabi ni Bench sa akin. Kung talagang gusto niya ako, liligawan
niya ako. Liligawan tulad ng ginagawa ni Lance sakin!"Magkikita kayo ni Lance
today?" Tanong ni Eliana sakin. Nasa loob kami ng kwarto niya. I don't know if
she's better or worse. Ang mahalaga ay dito lang siya sa bahay nila. Narealize ko
kasing pag nandun sa school ay lumalala lang ang depression niya. Buti at walang
pasok ngayon dahil sa mga preparations for the ball. "Oo. He asked me out kahapon."
"Saan kayo pupunta?" Tanong niya. "Sabi niya dinner eh. I don't know." Sabi ko
habang nakatingin sa salamin, inaayos ang buhok at tinitignan si Eliana. Nakita ko
siyang nagtext agad pagkatapos kong sinagot ang tanong niya. Agad akong tumalon
papunta sa kama niya at inagaw ang cellphone. I knew it! She's been leaking the
infos! Tama ang hinala ko! May text dun na di pa natatapos! Eliana:Dinner, hindi ko
alam kung- Agad kong dinelete ang nitype niya. "Eli, stop telling Bench what I'm
doing." Sabi ko. Tumawa siya. "Wait! Binablackmail ka ba niya?" Tanong ko. "Of
course not!" Inagaw niya sakin ang cellphone niya at yinakap ang kanyang unan. "He
asked me, sinasagot ko lang yung tanong niya." Evil! She showed me her evil smirk.
Napailing na lang ako. Ilang sandali ang nakalipas, nagtext si Lance... Lance:You
ready? Nireplyan ko agad pero kinabahan ako... hindi ko naman alam bakit.
Denise:Yep. Lance:Let's meet. 815 Maze Garden. What? Hindi niya pala ako susunduin?
At higit sa lahat sa isang park? Ang alam ko wala na namang restaurant sa lugar na
yun tapos dinner yung sabi niya. Ibig sabihin yung kwek-kwek at iba pa yung
kakainin namin?    Denise:Ok. See you there. Napabuntong-hininga ako. "O, anyare?"
Kumakain na ng Lays itong si Eliana habang pinagmamasdan ako. "Wala." "Gusto mo ba
si Lance?" Tanong niya. "I like him. He's not hard to like...but..." "But? Kung
gusto mo ang isang tao, walang 'buts'." Ngumisi siya. Napatingin ako sa kanya. Kung
makapagsalita mukhang maraming natutunan sa experience niya kay Yuan ah? "Ah basta!
Ewan ko na! Alis na ako!" Sabi ko. Tumayo ako at kinuha ang purse ko. Kay ganda pa
naman ng dress ko ngayon tapos kwek-kwek? Sana sinabi ni Lance na 'street-food
dinner' para malaman ko kung paano lumugar. Hay! Gusto ko naman si Lance, totoo,
pero may bumabagabag sakin. Ang evil smile ng prinsipe ng kadiliman. Para ngang
nami-miss ko na siya eh. Masyadong busy sa work. "Hatid ka na ng driver namin..."
Sabi ni Eliana. Nagdalawang isip pa ako. Gusto kong magpahatid pero nang narealize
kong allied force ni Bench itong si Eliana ay tumanggi na lang ako. Malaman niya pa
kung saan ako pupunta tapos manggugulo at mangugutya siya dun. I can only
imagine... 'Eto lang ba ang kaya mong ma afford, Lance?' Nako! Magkakagulo talaga
dun! Nagtaxi ako papunta dun sa park. To my surprise... may nakita akong kaibigan
ni Lance pagkalabas ko ng taxi. Tinuro niya sakin ang daanan ng maraming rose
petals at ngiting-ngiti siya. "Thanks!" Sabi ko. May mga christmas lights na puti
pang nakapalibot doon sa daanan. Yung lights lang ang nagpapaliwanag sa daanan.
Parang sinadya talaga. Sa bawat liko ko, may nakaabang na kaibigan niya. "Denise!"
Sabi nung classmate ko sa isang subject. "Hi!" "Sige, dito ka dumaan." Ngiting-
ngiti siya. At dahil doon, hindi naman ako bobo, alam ko ng may 'event'. May
naiisip ako pero ayokong masyado akong assuming. Pero nang nakita ko ang table sa
harapan ko pagkadating ko sa dulo, may candlelight dinner pa at mga bulaklak.
Nakita ko si Lance... hinihintay ako. Hinila niya ang silya at umupo ako. Ngiting-
ngiti at gwapong-gwapo siya sa soot niyang coat and tie na para bang papunta siya
ng ball. Umupo siya sa harapan ko. Yung nagpapaliwanag sa mukha niya at ang kandila
sa harapan namin at ang ngiti niya. I know... I know this is going to be tough.
Alam kong di ka mag eeffort ng ganito kung wala kang sasabihing importante unless
you're Benjamin Jimenez. And he's not Benjamin Jimenez...

=================

Stage 51.

Stage 51.

I've been waiting for you

 May steak na inihain at kung anu-ano pa. May tumugtog pa ng acoustic. "Akala mo
street foods?" Nakangiting sabi ni Lance. Tumawa na lang ako. I'm speechless. "You
are so beautiful, Denise." Sabi niya. Tinitigan niya ako. Para bang isinasaulo niya
ang bawat linya sa mukha ko. Hindi ako makatingin sa kanya. Hindi sa kahihiyan
kundi dahil alam kong masasaktan ko lang siya sa gagawin niya. Assuming? "Thanks,
Lance. Nag abala ka pa talaga sa gabing ito." Sabi ko. "Of course, its all for
you." Ngumiti siya. Nginitian ko na rin. Oh God! Tulong! Anong gagawin ko?
Sasagutin ko na siya!? Ibabasted? Paasahin? Ilang awkward moments ang nakalipas...
Nagkatinginan kami tapos biglang nag ring yung Phone ko!*Bench calling...* I
canceled his call. Nananadya na naman yata siya. "Sorry." Sabi ko habang uminom ng
wine. "Okay lang." Ngumiti ulit siya. Tapos biglang na-off yung lahat ng lights sa
paligid, kaya naman ang dilim-dilim na! Akala ko nga sinadya yun pero nang
nagkagulo na... Nagpakita na yung mga kaibigan ni Lance sa paligid. "Anong
nangyari?" Sabi nung classmate ko. "Ewan ko, siguro may nakaapak sa wire o ano."
Sabi nung isa. "Diba wala namang tao dun?" Tanong nung isa. "Baka may napadaan
tapos biglang in-unplug?" "Sorry, Lance ah? Gagawa na kami ng paraan." Tapos umalis
sila. Napaface-palm si Lance."Sorry, Denise." Sabi niya. "O-Okay lang." Nagdududa
na talaga ako. I don't think its a natural phenomena! I think someone is behind it.
Pestering me again... Napatingin ako sa palagid... Pero nang nakita ko ang
seryosong mukha ni Lance na nakatayo at naglalahad ng kamay sakin, para bang gusto
niyang isayaw ako... "I want to dance with you before the Ball, Denise." Naputol
din diumano ang wire na para sa guitar kaya lumapit yung kaibigan niyang nag-gi-
gitara para marinig namin yung tugtog niya. Tumayo ako at linagay ang kamay sa
kamay niya. Sana pala pinagpatuloy ni Bench ang panggugulo niya. Ayoko ng awkward
moments. Hindi... Siguro hindi ko naman talaga ayaw ang awkward moments... ang ayaw
ko ay ang puntong alam ko na hindi ko masasagot si Lance kung sakaling magtanong
siya. "Sa maikling panahon na nakasama, Denise... Minahal na agad kita."OH EM GEE!
Sa ngayon, di ko na maitsura ang mukha ko. Oh no! Tapos may konting ingay sa
pagbabalik ng mga kaibigan ni Lance. May dala dala silang kandila at may tig-iisang
papel pa sila. "I know its too early but I want to be the first one to ask you
this..." Pagkasabi niya nun ay ipinakita ng mga kaibigan niya ang tig-iisang
letters...W-I-L-L Y-O-U B-E M-Y G-I-R-L-F-R-I-E-N-D? OMG! Masyado siyang nag effort
para nito! I don't wanna mess things up! Mahal ko si Bench pero maghihiganti lang
siya sakin at ayokong masaktan. I like Lance, he's so good to me. In fact, he's too
good for me. I don't deserve him. Pero sigurado akong di ako masasaktan sa kanya.
Ayokong umasa sa wala. Tumigil ako sa pagsasayaw. Pero pag sinagot ko ba siya,
sigurado akong di ako masasaktan ni Bench? Paano kung magseryoso na siya sa iba?
Pero paano kung hindi? Either way masasaktan ako ni Bench. Kahit na maging kami pa
ni Lance ngayon, masasaktan parin ako ni Bench, simply because I love him.
"Denise..." Worried na sabi ni Lance. I can move on with Lance but I won't be over
Bench..."I-I'm sorry-" "You don't have to answer me now." Aniya. Nagbulung-bulongan
ang kanyang mga kaibigan. Hindi ko na alam kung anong sinasabi. Pero nang tinignan
ko ang mga mukha nila, may isang babae dung umiyak tapos yung iba ang sama
makatingin sakin. "I don't deserve you Lance. I'm sorry." Nagwalk-out ako kahit
madilim. Tapos tumakbo na kasi di na ako makapaghintay na makaalis dun sa place.
Halos maputol na yung takong ng pumps ko sa kakatakbo. Hindi ko ininda yung
kadiliman. Nasasaktan ako para kay Lance. Gusto kong umiyak sa sobrang guilty.
Hanggang sa naaninaw ko na yung kalsada. Tumigil ako pagkalabas ko. Hinihingal.
"I've been waiting for you." Binuksan ni Bench ang pintuan ng sasakyan niya. And in
the end, its not a battle of who can take me to better places... its a choice of
who i want to be with.

=================

Stage 52.

Stage 52.Do you love me Pagkapasok ko sa sasakyan niya, pinaandar niya agad ito.
Humarurot hanggang nag punta kami sa isang mall kahit gabi na. "You hungry?" Tanong
niya. Lumabas kami pagkatapos niyang pinark ang sasakyan. "Nope." Sabi ko
nakatunganga lang. "What do you wanna do? Want to buy something? Shopping? Movie?
What?" He looked worried. Gusto kong tanungin kung mahal niya ba ako pero di ko
magawa dahil umuurong yung bituka ko. Pride yata ang umiiral.  "Sinundan mo ba
ako?" Tanong ko. "Why? You think its better if I was not there?" Seryosong tanong
niya. Umiling ako. "Di mo sinagot, Denise?" Tanong niya at ngayon, hinarap na niya
ako, nakatitig. "Bakit?" I want to pull it out of him... pero ngayon, baliktad ang
sitwasyon. Siya yung magpapaamin sakin. How evil! He's tempting me. He can read my
mind. Alam niyang gusto ko siya kaya tinatanong niya ako dahil alam din niyang
vulnerable ako ngayon. "Because I don't love him. You see Bench, I'm not like you.
Pinopormahan ang mga babae kahit di nila mahal." Tumingin siya sa labas at nag-pout
ng kanyang lips. Ilang sandali napabuntong hininga siya."I knew karma will get me
one day but I never knew it'll be this hard." Sabi niya. Napabuntong hininga ulit
siya. "I know its not going to work on you. You heard me say it so many times and
you know those were all lies. Kaya ayaw kong sabihin sayo yun. Instead, I want you
to feel it. Can you feel it, Denise? Can you feel me?" Nagkatitigan kami. Hindi ko
alam kung bakit at paano nangyari pero masyado palang close yung mukha namin sa
isa't-isa kaya ramdam ko yung hininga niya. He smells really good. His eyes dark
and shining. Hair so perfect. He's godlike. Even beyond. A temptation. Kakagat ka
ba talaga sa mansanas kahit alam mong bawal? He's a playboy for god's sake. And
he's up for revenge! And above all... he's evil! Pero dahil hindi ako anghel.
Kakagat ako sa mansanas. Hell will be better with you, Benjamin Jimenez. We kissed.
Its a mistake, I know. Pagkatapos ay hinawakan niya ang kamay ko. Hindi pa ako
makahinga at nakatunganga lang sa loob ng sasakyan niya. Anong ginagawa ko?
Nagpapaloko ako sa kanya?! Tinignan ko siya. He's beyond happy! Sa sobrang ngiti
niya ay napansin ko talaga ang dimple niya. Napatingin ako sa kamay niyang
nakahawak sa kamay ko. "Do you love me, Denise Cordelia Gozon?" Nagkagoosebumps
ako. Hindi ko alam kung dahil ba kinikilig ako o dahil kinikilabutan ako. Bakit ako
ang tinatanong niya? And hell, I won't say I love him yet! NOT TILL I PROVE THAT
HE'S SERIOUS WITH THIS! Pero ngayong tinatanong niya na ako. Saka nag flashback
sakin ang memory ng pagsumpa niya sa akin sa araw na iyon. Ang 500 pesos na
ibinayad ko sa tagapangalaga ng kabayo para maipalayas ang kanyang pag-ibig.
Sigurado ako kaya siya playboy ay dahil nasaktan siya ng masyado. At ngayon,
naisakatuparan na ang kanyang paghihiganti. Konti na lang at magtatagumpay na siya.
Sa oras na sabihin kong, 'Oo', tapos na ang lahat! Masasaktan ako, Bench. Pero
sisiguraduhin kong hindi mo malalamang masasaktan ako. I won't give you the
satisfaction of my defeat. Tama na ang masaktan ako, sobra na ang malaman mo pa.
Kinalas ko ang kamay ko sa kanya. Napawi agad ang ngiti sa mukha niya. His face
darkened once more. "Let's go home." Diretso ang tingin ko sa daanan.

=================
Stage 53.

Stage 53.I love you. Hindi na kami nag-imikan hanggang nakauwi ng bahay. He's
giving up. Syempre, tama na dapat. Matagal na yung nangyari. Bata pa kami nun. Sana
naman tigilan niya na ang paghihiganti sakin.That night, I couldn't sleep. Mahal ko
si Bench pero sana tama na yun lahat. Kasalanan ko na. Masama na ako.
Kinabukasan... ang sakit ng ulo ko.*Kring* "D, papunta na ako ng school. Ikaw?"
Sabi ni Eliana. "Huh? Kakagising ko lang." "What? Bilisan mo na." Pinatay ko ang
tawag niya. Hay nako. Si Eliana talaga. Halos walang pasok today ano dahil bukas na
yung ball. Pagkatingin ko ulit sa cellphone ko may text doon ni Lance. Lance:I'll
fetch you tomorrow. Akala ko ayaw niya na akong makasama pagkatapos ng ginawa ko
dun sa surprise niya. Mas lalo tuloy akong na-guilty. But what bothered me most?
Walang ni isang text ni Bench. Hindi man lang ako nakapagpasalamat sa kanya kagabi.
Tapos parang mas lalo akong na-guilty sa mga sinabi ko sa kanya. Kung sana sinabi
ko na lang na mahal ko siya edi okay na sana! Wala na akong pagsisisihan!
Pagkatapak ko sa gate ng school namin, weird kasi nakikita ko ang mga schoolmates
kong tumitingin sakin at nagbubulong-bulungan."Denise!" Biglang hila ni Eliana
palayo. Para bang may iniiwasan kami. "Bakit?" Tanong ko. "Diretso na tayo ng
classroom." Aniya. "Huh? 'Tayo'? Eh di naman tayo magkaklase. Tsaka, may kukunin
lang ako sa locker room." She looks stressed and worried about something... "Lika
na!" Sabay hila niya. "May problema ba?" Tanong ko. "W-Wala!" Hay Eli. Mukha mo
palang alam kong may problema siya. Kaya imbis na sundin ko siya, pumunta ako ng
locker room para tignan kung ano ang problema niya. Pagkapasok ko napa-nganga ako
sa nakita ko. "Who the hell did this?!" Grabe! Tumaas yata ang dugo ko. Maha-heart
attack na ako. May malaking vandal na nakalagay 'Denise Gozon is a B1tch' sa
lockers! Tinignan kong mabuti at may nakita pa akong 'Go To Hell Denise' sa pader.
Lumabas ako at pumuntang CR, may malaking Go to hell Denise sa salamin!Pagkalabas
namin ni Eliana sa CR, nakita ko si Renzo na nakangisi."Ikaw ang may gawa nito?"
Agad kong ibinulalas sa galit ko. Tinulak ko siya. "Easy, Denise. Easy!"
Nakangising sabi niya. Naagaw ko tuloy ang atensyon ng mga tao sa paligid. "Hindi
ako ang gumawa niyan. Kung ako ang gumawa niyan, matagal na sana. Can't you see?"
Tinuro niya ang mga nagbubulung-bulongang mga tao sa paligid. Nakita ko sina
Candice, Jenny, Tanika at iba pa... "Maraming galit sayo. I don't know for what
reason pero galit sila. Kung sana lang ay di mo sila ginalit." "Jenny!" Sigaw ko.
Nakita kong umurong siya ng bahagya. "Ikaw ba-" "Hindi ako!" Aniya. Nakita ko na
rin ang galit sa mukha niya kahit na may luha na dito. Lumapit siya sakin. "Pero
bagay lang yun sayo, Denise! Hindi ko makakalimutan ang ginawa mo sakin! Inutusan
mo si Bench na paglaruan ako! Napakasama mo! Kung sino man yung gumawa nito,
magpapasalamat ako sa kanya! YAN ANG NABABAGAY SAYO!" Tapos sinampal ako. Napahawak
talaga ako sa pisngi. "Jenny! Tama na nga yan!" Sigaw ni Eliana. Umalis din naman
sila. Kainis talaga! Sobrang nakakainis! Ano ba ang problema ng mga taong 'to? At
sino ang gumawa nito? "D! Sabi ko naman sayo eh." "Argh! Ayoko na! Aalis na ako!
Ayokong pumasok!" Aalis na sana ako nang nakita ko si Lance. "Denise..." He looks
sorry and worried. "Wa'g kang mag-alala, hahanapin ko ang gumawa sayo nito."
"Salamat kung ganun. But for now, I'll leave." Tapos nilagpasan ko siya. Bago ako
tuluyang makalagpas... hinila niya ang kamay ko. "Please promise me you'll go with
me tomorrow."Tumango lang ako. Wala na akong lakas para magsalita. Napagod ako sa
mga pangyayari. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Kung wala si Eliana sa tabi
ko, hindi ko alam kung anong mangyayari. Kung sasabihin ko to kay Daddy, sigurado
akong maghuhuramentado yun at makakasuhan talaga ng harassment ang gumawa nun. Ayaw
ko namang gumawa ng malaking gulo kaya tatahimik na lang ako.Galit na galit ako!
Galit na galit! Panirang Jenny sinampal pa ako! Kung makapagbulung-bulungan naman
yung mga tao dun parang wala na silang maling nagawa ever! Nakakainis! SOBRANG INIS
KO NA NAGKULONG NA LANG AKO SA KWARTO. First time sa tanang buhay ko hindi ako
excited para sa party.*Krrriiiing!* Bench calling... Nakahiga ako sa kama ko nang
tumawag siya. Gabi na. Buong araw na lang akong angkulong. Sinamahan ako ni Eliana
kanina, pero umalis din nang dumilim na. "Hello, Denise?" His voice is warm. He
gives me assurance and security. Pero sana kung nasa school parin siya di 'to
mangyayari sakin. Without him, I'm vulnerable.  Simula pa lang noon. Kahit na lagi
ko siyang inaaway nung mga bata pa kami, siya parin ang pomoprotekta sakin. He's my
shadow. I'm not me without him. Its not just social climbing... its my identity.
When he's with me, I'm Denise Cordelia Gozon. "Bench..." Halos mabasag yung boses
ko pagkasabi ko nun. I don't know why I'm crying. "Don't worry about it. I'll take
care of it. Sleep tight for tonight. I'll see you tomorrow." Sabi niya. "'mkay."
Ayokong magsalita pa ng marami dahil umiiyak na talaga ako.       "Shhh. I love
you." OMG! Sinabi niya yun! Sinabi niya yun ngayong wala akong lakas para bigkasin
ang mga salita dahil sa pag-iyak ko!? Bukas... sasabihin ko sa kanya. Di bale na
yung mga doubts ko. I'll not say it just because he's the only one I have now, I'll
say it because I've decided to love him without expecting anything in return.
Nawala na siya sa linya paghikbi ko. I love you, Bench. So much.

=================

Stage 54.

Stage 54.Hintay ka lang. Tapos na akong mag-ayos nang nagdoorbell si Lance.

Binuksan ni mama, agad naman akong umalis. Ayoko kasi ng maraming tanong kay mama o
kay papa. "You look so beautiful, Denise." Sabi ni Lance. Hindi parin ako sigurado
kung invited ba ako sa ball. Alam kong invited ako, syempre, pero yung mga tao dun
galit sa akin. "Thanks Lance, you look good too." Sabi ko. "Okay ka lang ba?"
Tanong niya ng nagtraffic na. "Okay lang. Makakalimutan ko din yun." Sabi ko. "I'm
not sure who did it, pero tingin ko sa Candice San Juan." Napatingin ako sa kanya.
"Siya lang yung may sobrang galit sayo dun sa kanila eh. She's jealous of you."
"Kung siya ang gumawa noon, dapat noon niya pa ginawa yun. Matagal na yung issue ko
sa kanya. I'm sure hindi siya." Sabi ko. Tumango na lang siya at pinark ang
sasakyan. Agad siyang bumaba at binuksan yung pintuan sa akin at naglahad ng kamay.
Walang makakatanggi sa ngiti niya. Kay gwapo niyang talaga. Kung wala si Bench sa
buhay ko makokontento na ako kay Lance, pero nandyan si Bench eh. Hindi ko
makakayang pumili ng tao dahil lang alam kong di niya ako masasaktan. Simula pa
noon, gusto ko na talagang sundin ang nakakapagpasaya sa akin. Linagay ko ang kamay
ko sa kamay niya. Pagkarating namin sa karamihan, sumalubong samin yung kanyang mga
kaibigan. Iilan sa kanila ay nandun sa proposal ni Lance. Halos silang lahat naman
ang nagbulung-bulungan nung nakita ako. Napairap na lang ako sa kawalan.  Si Lance
naman ay busy sa pakikipagchikahan at pagsagot sa iba't-ibang mga tanong niya.
Tinignan ko ang soot ko. Simula pa kanina, namomroblema ako. Ni hindi ko na
masyadong napagtoonan ng pansin ang soot at make-up ko. Niready ko tong damit ko
simula pa last year. Excited akong sootin 'to pero di ko akalaing hindi pala
exciting para sa akin ang araw na 'to. All black ang peg ko. Kumikislap mula sa
hips papuntang heels. Tube top at naka french bun ako. Smokey eyes na mas lalong
nagpa-drama sa soot ko.  May nakita akong isang babae sa gilid, nakatayo, mahaba
ang buhok at parang nininerbyos. Nakuha niya ang pansin ko kasi iba yung soot niya.
I'm sure she's not from our ball. Besides, nasa gazebo pa lang kami at di pa
nakakapasok sa function room, siguro may hinihintay siya. Lumingon siya sakin at
nagkatinginan kami. I remember! She's the girl... What's her name? Yung maputi at
magandang volleyball player na kinalolokohan ni Brent? Nilapitan ko siya at agad
naman siyang mas lalong na-tetense. "Hi, I'm Denise." Sabi ko at naglahad ng kamay.
"You are..." "Maxine Alvarado." Ngumiti siya pero may halong tense yung mukha niya
ewan ko kung bakit. "Why are you here?" Diretsong tanong ko. "A-Ah, hinihintay ko
si Brent." "Why? Are you both gatecrashing our ball?" Tinignan ko siya from head to
toe.True. Maganda talaga siya. Kasing haba lang naman ng legs niya ang legs ni
Eliana. In speaking of Eli, hindi siya pupunta sa Ball. You know her... persona non
grata sa school. Dapat nga pati ako di na nagpunta. Kasalanan ko bang kailangan ko
talagang pumunta kasi sa gown kong noon ko pa pinag-isipan. Sayang yung pictures at
lahat! Social climbing... Yung soot naman nitong Maxine ay maiksing cocktail dress.
"If you are, then you're out of place. Long gowns yung sabi-" "Denise!" May isang
pamilyar na boses ang biglang humagkan kay Maxine. He grabbed her hips and smiled.
Brent Cruz, Bench's cousin. Anong ginagawa nila dito? At sila na pala nitong dream
girl niyang wala daw siyang pag-asa? "Talk about public display of affection...
kayo na pala?" "'to naman oh! Don't be like that. We're engaged." Ipinakita niya
ang singsing sa kamay ni Maxine. Eto namang si Maxine, pumula ang pisngi. "Good for
you! Congratulations, then!" "Hay nako! You really suit that man. He needs a strong
woman. Stronger, even." Ngumisi siya. "Stop being grumpy. Ganda mo pa naman, tapos
parang laging galit at nagtataray." Nagkibit balikat ako. "Why are you here?
Gatecrashing?" "Yep!" Hinalikan ni Brent ang pisngi ni Maxine. PDA talaga! "May
palabas kami. Hintay ka lang. Wa'g kang magwalk-out ah? Pinaghirapan niyang
kopyahin ang mga diskarte ko." Tumawa siya. What? Di ko alam kung ano ang ibig
sabihin niya. Sino 'siya'? Si Bench? Palabas? Ano? These men... they creep me out.
"Smile!" Sabay pindot sa pisngi ko bago sila umalis. O.M.G. Parang nagkabuhol-buhol
yata ang sikmura ko sa kaba. Butterflies in my tummy. Ayoko ng pumasok sa kaba at
sa excitement! Kung alam ko lang na may mangyayaring ganito, sana pala mas mahal at
magandang damit ang pinili ko, tapos nagpamake up ako sa pinakamamahaling HMUA!
OMG! "There you are!" Sabi ni Lance nang nakita akong nakatingin sa kawalan. For
the first time that day, I smiled.

=================

Stage 55.

Stage 55.all the sacrifices I'm making  Nagenjoy ako sa mga nagpipicture na
paparazzi. Binalewala ko na lahat ng mga nagbubulung-bulongan. Ang inisip ko na
lang ay ang gagawin ni Bench. Si Brent kasi, sinabi pa! Sana sinorpresa na lang
ako! Assuming naman ako diyan!? Parang naniniwala naman yata ako kay Bench ngayon.
Pagkapasok ko sa loob, wala akong Bench na nakita. "Denise, here." Sabi ni Lance
nang kinawayan niya ako sa isang table kasama yung ibang friends niya. Umupo ako sa
upuang inilahad niya. Alam kong nag-uusap-usap at nagrereklamo na naman ang mga
friends niya dahil nandito ako."Diba binasted ka na? Hayaan mo na lang yan! Kainis
na siya ah! Kapal ng mukha." Well, sorry ka na lang girl, balewala ka na sakin
ngayon. Maya-maya lang ay may pasabog si Bench kaya hayaan mo na lang ako dito at
mamimiss mo rin ang kagandahan ko soon. Pinagtanggol ako ni Lance. Ang akala nila
ay di ko narinig kasi panay ang tingin ko sa paligid. Ang sarap talaga ng
pakiramdam pag may hinihintay ka. Nagsimula ang engrandeng program at ang kainan.
Four courses ang pagkain. Tapos kapag napapasulyap pa ako sa mga kaibigan ni Lance
puro biyernesanto ang mukha. "Sorry Lance." Sabi ko. "Di yata ako invited sa table
na 'to." "Hindi. Hayaan mo sila." Ngumiti naman siya. Sobrang bait talaga ni Lance
na minsan naiisip kong ang sama-sama kong tao. Parang ginagamit ko lang siya kasi
wala si Bench ngayon. "Guys, tigilan niyo na yan." Sabi ni Lance nang nakitang nag-
bulung-bulungan na naman ang friends niya. "Eh kasi naman Lance, ang tanga mo na!
Sorry ba, Denise? Binasted mo na yung tao, pumayag ka pang sumama sa kanya?
Pinapaasa mo ba siya?" Mejo tumaas ang boses nung kaibigan niya kaya napatingin ang
mga tao. Nakakawalang gana namang kumain. Binitiwan ko ang kutsara at tinidor ko
dahil baka mabato ko pa sa kanya. "Pasensya ka na ha? Si Lance lang naman kasi
dapat yung kasama ko, hindi kayo..." "Kita mo na, Lance!? Manggagamit!" Nagburst
out na talaga siya at nagwalk-out. Sinamahan pa nung dalawa sa kaibigan niya. Tsk
tsk. Wa'g mag paapekto. Just have fun. It's a party. Sana di na lang sila nag
aksaya ng panahon kasi hindi ako matitinag sa ginawa nila. Ano bang problema nila?
Hindi ko pinapaasa si Lance. Klaro yung sinabi ko sa kanya, 'I don't deserve him'.
Siya din yung nag yaya sakin kahit dapat di na. Umiling na lang ang ibang kaibigan
ni Lance."Denise, excuse me. Susundan ko lang sila." Sabi ni Lance.Tumango ako at
hinayaan siyang umalis. Ilang oras ang nakalipas, hindi parin siya bumabalik. I
swear I can hear crickets in our table. Walang nagsasalita sa mga naiwan.
Nagsasayawan na ang lahat at nagkakasiyahan. Pero ang mas disturbing? Wala parin
akong Bench na nakita. Naiinip na ako. First time in history na ganito ako kainip
sa isang party. "Denise!" Biglang dumating si Lance. "Pasensya ka na, natagalan
ako." "It's okay." Sabi ko. I swear badtrip na badtrip ako dahil sa inip at sa
inis. ASAN NA BA SI BENCH? ASAN NA YUNG SINASABI NI BRENT NA SURPRISE? Isang oras
na lang tapos na ang party ah? "Lance, sayaw tayo!?" Sabi nung isang girl na isa
dun sa nag walk-out. Nakabalik ka na pala, girl? Ano malamig na ba ang ulo mo? Hay!
Kainis pa 'tong grupo na nasamahan ko. "I'd have to ask my date first. I want her
to be my first dance." Naglahad siya ng kamay sa harapan ko. Sayang ang damit ko at
make up ko ngayong gabi."Uh..." Nakatingin silang lahat sa amin ni Lance.
Naghihintay sa sagot ko at puro mga galit ang mukha."I'm sorry for being with you
tonight, Lance. Sorry pero siguro mas maganda kung sila na lang ang isayaw mo para
sa ika bubutio ng lahat." Umalis ako agad para mag CR. Ayan! Ako na tuloy ang nag
walk-out! Sa sobrang badtrip ko at inip sa paghihintay kay Bench eto na tuloy ag
nangyari. Wala akong ganang sumayaw o kahit ano. Masyado akong nag expect sa wala.
Siguro isa lang yun sa mga bola ni Brent sakin kanina. Pero ba't sila nandito kung
bola yun diba? STOP DENISE! Ayoko ng umasa! Screw this party! The worst party ever!
"Denise-" "Lance, wa'g mo na akong sundan." Sabi ko. "But Denise-" Hinawakan niya
ang braso ko. Pagkahawak niya nun, nagsimula ang isang kanta. Kinanta ng isang
pamilyar na boses. Nagpakaba sa akin at sobrang nag pasaya. Heto na! Nagbulung-
bulungan ang mga tao. Alam nilang hindi iyon boses ni Bruno Mars... Parang
kakaibang rendition. Mas maganda at mas malamig. Pero ako, alam ko talaga kung sino
ang kumantang iyon. Natigilan ako at hinarap si Lance."I already love someone else,
Lance. I'm sorry." Nalaglag ang panga niya pagkasabi ko nun."I'm sorry I didn't
tell you but it's true." "Are you telling me this now cuz you think that its the
only way to get rid of me? Denise, walang umaaligid na lalaki sayo, ako lang...
don't expect me to believe-" "Lance... mukhang nakalimutan mo. Walang ibang
lalaking nakaaligid sakin... kundi si Bench." "So keep in mind all the sacrifices
I'm making to keep you by my side and keep you from walking out the door..." Live
band. Everyone was stunned cuz Bench is singing.

=================

Stage 56.

Stage 56.

It will rain, Denise

 "Cause there'll be no sunlight if I lose you, baby. There'll be no clear skies, if
I lose you, baby..." Oh my God! I'm almost in tears! Yung feeling na parang gusto
ko lumunok para kumalma pero di ko magawa kasi may bumabarang masakit sa lalamunan
ko. HE SHOWED UP! Hindi ginagamit yung stage pero talagang may live band at nandun
siya! Stunned ang lahat! Nakatingin lang at kinikilig sa kanya. Tili nang tili ang
mga babae sa ball, pero siya, diretso lang ang tingin niya sakin. Nang sinundan ng
mga tao kung saan siya nakatingin, napatingin din ang lahat samin. Oh ano kayo
ngayon!? Mga useless! Walang binatbat! Maypa vandal-vandal pa kayong nalalaman
diyan! Ayan na o kita niyo ba? Knight in shining armor ko, wala ng makakatalo diyan
ah? Sige! Pagtripan niyo pa ako! Benjamin Jimenez is in love with me! He is! Yun
ang kinaiinggitan niyo sa akin kaya sige at ipakita niyo pa kung gaano kayo ka
insecure sakin! Yung ginagawa ni Bench ang nagpaudyok sakin ang paniwalaan ang
lahat ng mga diliryong sinabi niya sakin. Nagwalk-out si Candice at ang kanyang mga
kasama. Nakita ko talaga kasi malaking pangkat din kasi yung mga kaibigan niya. May
isang babae pa dung umiiyak habang nagwowalk-out. "Si Jenny ba yun?" Sabi nung
isang babae na kanina pa tili nang tili at binibilang ang lahat ng nagwo-walk-out.
YES! This man in front of you drives everyone crazy... And I mean everyone! Halos
kalahati ng mga babae sa ball ang nagwalk-out. Of course kasi alam nilang lahat. Sa
mga tingin pa lang ni Bench na nakatoon sa akin, sapat na yun para maging hudyat sa
pagkabigo nila. "Nah! Bench is a playboy anyway." May narinig akong nagsabi nun. Sa
lahat ng mga narinig ko, iyon ang nakapagpabago sa isip ko.He is a playboy! Heart
breaker diba? Masasaktan niya lang ako kung bibigay ako. Pero wala eh. Tumulo yung
luha ko bago pa ako makapagpatuloy sa pag-isip.  Lumapit si Bench sa akin.
Papalapit siya nang papalapit nang naramdaman ko ang paglayo ni Lance sakin. He's
giving up. Giving way... to my real 'owner'. Excuse the word but I'd have to say
this... he owns me in everyway. Benjamin Jimenez owns me. And whatever he'll ask
right now, I'm sure I'll say yes. Tinakpan ko na lang ang nakangangang bibig ko
nang papalapit na siya ng papalapit sakin... "It will rain, Denise, if you won't
say 'Yes'." Aniya. His face is glowing. Naka coat and tie na naman siya at bagong
gupit. Nakangisi at ipinapakita yung dimples niya. Mabango."I've been such a jerk
before. Immature. But this time it's for sure. Everything has changed. Nagsisisi
ako sa lahat ng ginawa ko. Mahal na kita, noon pa. Hindi ko alam kung kelan
nagsimula. Nalaman ko na lang na mahal na pala kita nang nasa kalagitnaan na pala
ako sa pagmamahal sayo. So I guess what I'm saying is, my life has changed and I
want you to be with me in every single change I'll have in the future. And I want
to be part of the every single change you'll have in your life too. I love you so
please be Mrs. Jimenez for me." Ipinakita niya sakin ang isang engagement ring na
may maliliit na diamonds na nakapalibot sa isa pang mas malaking diamond. Tumili
ang lahat! "He is serious!" "He's got to be!!! Marriage?!? Talagang seryoso!"Umulan
nga. "I love you too, Bench! And I'm gonna be Mrs. Jimenez!" Tuwang-tuwa ako at di
ko nanapigilan ang luha ko. Hinalikan niya ako at hinagkan pagkatapos. Sobrang saya
niya kaya halos binuhat niya na ako sa pagkakayakap. Dumating din sina Brent na
sobrang saya din. Nandun din pala yung kambal niya.Umulan nga...Umulan ng
palakpakan! I'm f*ckin engaged to Benjamin Jimenez! He is not perfect. Playboy nga
siya noon. But I'm not perfect either. Nobody is. All we need is to try to love
each other perfectly. That's it, I guess. Finally, I can say... I'm in love! Really
in love!

=================

Stage 57.

Stage 57.Just saying... "I felt like we ruined the ball." Sabi ko nang nakita kong
halos nagsialisan lahat ng mga kaninay sobrang pa cute sa mga paparazzi.
Nakapulupot parin ang braso ni Bench sakin at ngiting-ngiti. May nagpicture din
samin. Yung iba mga paparazzi, yung iba ay mga kaibigan namin. Masyadong showbiz
ang proposal ni Bench sakin na may iilang mukhang galing sa magazine or newspaper
pa talagang nag iinterview sa kanya ilang sandali ang nakalipas. "Miss Denise
Gozon." May tumawag saking may dalang cellphone/recorder. Tinignan ko si Bench,
mukhang busy siya sa interview. Sina Brent naman at yung ibang mga kasama niya ay
nakihalo na sa party... "Yes?" "Can I ask some few questions?" Tinignan ko siya,
mukha namang mabait tsaka hindi naman siguro masakit kung sasagot ako sa iilang
questions. "Okay," Sabi ko. First time yata ako ma interview tungkol sa lovelife.
Kadalasan yung mga tungkol sa damit ko at mga events ang iniinterview sakin. "Are
you happy right now?" Tanong niya habang inilapit sakin ang phone para marecord ang
sagot ko. "Oo naman." Para namang sarcastic na tanong yun. Well, let's ignore that.
She's just some reporter or blogger. "Now that he's proposed to you, everyones
freaking out cuz they think you'll be just like his any other girl. What are your
opinions?" Natigilan ako sa tanong niya. Kahit matagal ko ng iniisip yun wala parin
akong maisagot sa mga tanong niya. "Well, I guess people don't need to 'freak out'
for me. Come what may." Sabi ko. Kinda p*ssed.  "So you think he's serious now?"
Why did I even think of letting her ask me some 'FEW' questions? "Yes, of course. I
mean, ni isa sa naging girlfriend niya di niya niyayang magpakasal. Ako lang...
He's crazy if he's not serious." Sabi ko with utmost confidence hoping it would
silence her. Pero di siya natinag.  "So you are his first love... I mean not
technically pero ikaw kasi as far as I know he was never really serious with his
past 'girlfriends'." WHAT THE F? NO I'M NOT, girl! May isa pang nauna sakin. Pero
heck I won't dare tell her. "Yes. Of course." Sabi ko ng wala sa sarili. "Hey!"
Hinawakan ni Bench ang baywang ko. OMG! Tinitigan ko siya. I frowned. Sinenyasan ko
siyang tanggalin niya yung kamay niya dun. "Thanks Miss Denise, sa time." Ngumiti
yung nag interview at umalis agad. "Ang arte naman nito." Sabi ni Bench nang ako na
mismo ang nagtanggal sa kamay niya. Umiling na lang ako. "I love you, Bench but I
know exactly who you are." Sabi ko. "Yes you do." Hinalikan niya ang pisngi ko at
hinawakan ang kamay. "Let's go." "Huh? Saan?" Tanong ko. "Umuwi. Don't tell me your
waiting for your date to dance you tonight. We have no business here anymore."
Aniya. Tinanggal niya ang coat at pinasoot sakin. His gentleman instincts again.
Sweet Bench, I love you so much but I still have my own insecurities and issues. 
Pagkarating namin sa sasakyan niya nakangiti parin siya. "Denise... What's wrong?
Di ka ba masaya?" Tanong niya. "Masaya." Ngumiti ako. "Ako. Sobrang saya! Finally!
Ang tagal kong hinintay 'to." Hinawakan niya ang kamay ko. "Don't worry. Trust me.
Noon ko pa gustong sabihin sayo 'to pero I know you won't believe cuz of our past.
Just stop thinking about it. Dahil ako, matagal ko ng kinalimutan yun. Simula nung
minahal na kita. You probably don't know that I've been blocking and black mailing
boys who 'get in my way' kahit di pa naman talaga kita nililigawan. Noon hindi ko
alam kung bakit ayaw kong may magkagusto sayo or kung may manligaw sayo, I thought
it's just cuz I want you as my companion always. But Denise, I realized that I
can't bear to watch you smile with someone not me. I have fought against myself
until I've given up... Nung binigay na ni Dad sakin ang authority sa companya as my
training, napagdesisyonan kong itigil na lahat ng kahibangang nagawa ko and start
living my life seriously. I want you to know that I'm also serious with this."
Hinawakan niya ang engagement ring at hinalikan ang kamay ko. "I love you so much."
"I love you more." Halos mangiyak-ngiyak ako sa mga sinabi niya.    Pumunta kami sa
isang coffee shop para bumili ng frappe at bumalik ulit sa sasakyan. "Now, where do
you wanna go? Sa condo natin?" Tanong niya with his evil smile. Err. NATIN? Condo
natin? "No, Bench. Uuwi ako. Alam ko ang iniisip mo at tigilan mo na yan. Hindi pa
tayo lumagpas ng 24 hours ganyan na ang iniisp mo. Hmp!" Hinampas ko ang dibdib
niya. "Okay!" Tumawa siya. "Does that mean we can do it tomorrow?" "Ugh, Bench!
Stop that!" Hinila niya ako papunta sa dibdib niya. For God's sake nandito kami sa
labas ng sasakyan niya at naka dress pa naman ako kaya mas lalong nakakaagaw-
pansin. CEO 'to ng airlines company ang katabi ko at masyadong sikat tapos ganito
ang ginagawa niya. Talaga 'tong si Bench! Umamba pa siyang hahalikan ako. "Bench!"
I pushed his face away. Tumawa naman siya. "Let's go home! i mean... ako... sa
bahay namin." Sabi ko. HAHA! Naughty Bench is naughty. Now everyone's staring at
us.  "Okay Mrs Jimenez." Umikot siya at pumunta sa driver's seat. "But I'm afraid
your clothes have to go home... not you." Nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko
at hinawakan ang dala-dala kong frappe at nilapag malapit sa manibela. He started
kissing me. Steamy hot kisses that I couldn't resist.   Nang matapos yun (na
talagang mejo mahaba-haba at halos ma carried away ako)... "Ugh Bench, let me go
home." Sabi ko. I couldn't even look at him. Baka malaman niya pang ayaw ko pala
talagang umuwi! Hay malandi Denise but we have to go home! I may consider 'it'
soon, but not now. "You know Denise, I can always give our children a good future
kahit di ka na magtrabaho. So don't worry 'kay?" Then his evil smirk. Sinabunutan
ko na! "Kakasagot ko lang sayo ah?! Gusto mo yata ng break-up agad! Sige ka!" Sabi
ko. Kainis 'to! "Okay okay!" Tumawa siya. "Just saying..." Hinalikan niya ang noo
ko.  God I couldn't believe that we're really in this situation. Mahal niya talaga
ako. At mahal ko rin siya. Kami na! Benjamin Jimenez is mine. At kung sa tingin ng
iba ay di siya seryoso sa akin, ba't pa nila kinailangang mag walk-out kanina sa
ball. I need to have more faith in him. More faith in us.

=================

Stage 58.

Stage 58.I love you more. "Hi! Good morning!" Malat ang boses niya mukhang
kakagising lang. Kakarating ko lang sa school nang tinawagan niya ako. Text kasi
kami nang text kagabi tungkol sa pag amin ko at sa pagkamangha niya. "Hi!" Sabi ko
halos mapangisi sa kilig. "Just woke up. Nasa school ka na?" Tanong niya. "Yup!"
Naglalakad ako patungo sa klase. Tatlong linggo na lang at finals na. I can't wait
to spend my summer with Bench. Iniisip ko pa lang kinikilig na ako. "Should have
fetch you at home. Sinabi mo na ba kay tito?" I rolled my eyes. "Hindi. Pero alam
niya na yung 'engagement' na sinabi mo simula pa nung sinabi mo sa board na tayo
na. It doesn't matter." "It matters to me. I'll fetch you later after school.
Haharapin ko yung parents mo." Humalakhak siya para bang di makapaniwala sa sinabi
niya. "Ows? You have the guts?" Tawa ko. "Of course, baby." Ngayon naman seryoso
na. "For you." Katahimikan. OMG! Di na lang talaga ako nagsalita ng ilang saglit
kasi naghuhuramentado na naman yung sistema ko.    "Aryt then." Sabi ko. "Nasa
classroom ka na?" "Almost there." "Okay. You take care and call me if you need me.
Need to get ready for work. Okay? Titext kita pagdating ko ng office." "Okay! Take
care din." "Love you Mrs. Jimenez." OMG. "Love you too Mr. Jimenez." "No. I love
you more." Di ko na makakaya 'to! Natigil na talaga ako sa paglalakad. Siguro
pinagtitinginan na ako ng mga tao. Parang hibang lang. Pero syempre, alam nila kung
sinong kausap ko ngayon. Lahat yata nakasaksi sa nangyari sa ball. "Sige na... You
get ready. I have to go." Sabi ko. "Okay..." Tumawa pa siya saka ko binaba. Tapos
humingang malalim. Grabe. Heavy. HAHA! Saka ko nakita ang mga tao. Yes. Kanina pa
ako naglalakad pero dahil occupied ako sa conversation namin ni Bench di ko nakita
yung mga nagbubulung-bulungan tungkol sakin. Ayan na naman ang mga insecure. Hay
nako! "Denise!" Pambungad sakin ni Eliana. "Eli!" Sabi ko. "You heard the news-" "I
know. We have no time for that. Tayo na. Alis na lang tayo." Aniya. "Huh? Bakit?"
Hinila niya ako palayo sa classroom. Sa mukha niya mukhang nahihirapan siya sa pag
explain. "There's a bunch of girls after you. I'm sure ma hahighblood ka lang dito
at baka magkagulo pa. Let's go." "Wait! After me? Bakit?" "Don't ask. I don't know
either. Siguro may gusto kay Bench or ano." "So? Wala naman akong kasalanan! Edi
harapin sila." Sabi ko. "No!" Hinila niya na naman ako. "I promised Bench, Denise.
Di ka pwedeng makipag-away or he's gonna kill me." Sabi niya ng wala sa sarili at
hinihila niya pa ako. Nagmamadali. "What? Isa ka na rin kina Kuya Joe. Na demote ka
na yata." "I'm not paid no. You're my best friend and my future cousin-in-law if
there's something like that." Sa sobrang bilis niya nabunggo tuloy siya. Ayan. At
ngayon mukhang siya pa dapat ang protektahan ko. "Sorry, Eli..." WOW! PARANG DOUBLE
MEANING! Si Yuan ang nabangga niya. Hinawakan ni Yuan ang magkabilang braso niya at
pinatayo.  And now, Eliana has lost her cool. "Excuse me, Yuan ah. Nagmamadali
kami." Ako na lang ang humila kay Eliana palayo sa kanya.Naghang yata si cousin-in-
law sa mukha ni Yuan. Mukhang ilang dekadang di nagkasalubong. And so... nahanap
kami ng 'bunch of girls' na sinasabi ni Eli. They all crossed their arms and raise
their brows. "Denise Cordelia Gozon, there you are." Nangunguna na naman si
Candice. Nandoon din ang mga kaibigang babae ni Lance."Anong kailangan niyo sakin.
I heard hinahanap niyo ako. If you're here to congratulate me, thanks!" Ngumisi ako
na nakapagpahigh-blood sa mga kaibigan ni Lance. "Aba't ang kapal ng muk-" Halos
sabunutan ako buti at napigilan ni Jenny. Yes! Nandun si Jenny!"Jenny, you know
what? Sa lahat ng mga 'pinormahan' ni Bench I thought you're the most normal.
Ngayon, narealize kong tulad ka lang din nila. Obsessed kay Bench kaya di ako
mapapalampas kasi ako yung sineryoso niya. As if may magagawa pa kayo-" "Hindi kami
nandito Denise para i-congratulate ka sa trophy mo." EXCUSE ME? Trophy ko? Si
Bench? "We're here to expose how evil you are!" Sinigawan ako nung highblood! "Oh
my gosh. oh my gosh." Now I can here Eliana chanting while dialing Bench's number
sa gilid.

=================

Stage 59.

Stage 59.kahit sino, di pwedeng pumasok. Ipinakita nila ang pictures nung nag
confess si Lance sakin, nung nagwalk out ako at iba pang 'pananakit' na ginawa ko
kay Lance. "Sinabi mong 'I don't deserve you, Lance.'" Sabi nung kaibigan ni Lance.
"You don't deserve him cuz you think you deserve Bench? Ganun ba yun?" Biglang
sigaw niya. Sa galit niya hinampas niya sa mukha ko ang pictures na ipinakita niya.
Easy, Denise. I can actually sue her for this... Sue them all. Pero di ako ganun ka
babaw tulad nila. If they have some problem with me, edi sabihin nila, wa'g lang
sana akong saktan o insultuhin. Halos matawa ako sa sinabi niya. "You've got it all
wrong, girl." Sabay iling ko. Ang gusto kong sabihin kay Lance sakin ay masyado
siyang mabait para sakin. He's too good for me. kaya naman nasabi ko na, 'I don't
deserve him.' Hindi tulad ng akala niya. Baluktot talaga ang pag-isiip ng mga tao.
Well, not all maybe, siguro yung mga in love baluktot. Gaya ko, kahit alam kung
mejo loko si Bench pero go parin ako ng go! "All wrong? Alam naming lahat ni si
Bench ang gusto mo noon pa!" Aniya. "Si Candice! Ikaw ang dahilan sa break-up nila!
Ikaw ang gumawa ng paraan para mag break sila!" Si Candice naman mukhang pusang
naiipit sa mukha niya. Malungkot, gustong umiyak at plastik. "If he really DID love
her, nothing can break them apart. Kahit na may gumawa ng paraan para magbreak
sila..." Sabi ko. "See?!" Tinuro-turo ako ng ngayong mangiyak-ngiyak ng si Candice.
"I told you!" Sabi niya sa mga kasama niya. "It was her! Ngayon, inamin niya na sa
harap natin. And I'm sure siya din ang may pakana sa pag layo ni Bench kay Jenny!
God knows what she did! She probably seduced Bench-" "Hey! Seduced? I don't need
to. Ano bang mga pumapasok sa kokote ninyo at ganyan kayo makapag-isip. What's
this? Samahan ng mga Nasaktan ni Bench? Ngayon tinutuligsa niyo ako kasi kitang-
kita niyo ang pagseseryoso niya sakin?" "Hell no!" Sigaw ni Candice. Si Jenny
naman, tahimik sa gilid. Bruha! Di makatingin sakin! Cheap ka at nakisama ka dito!
Akala ko papantay siya kay Muse, yun naman pala, si Candice lang ang kapantay. "We
just want the world to know that you don't really like Bench you social climbing
wh0re!" Sigaw niya. "Ginagamit mo lang si Eliana at si Bench para makaangat ka!
Hindi ka naman talaga MAYAMAN eh! You just wanna be one!" Eto na! Di na talaga ako
makakapagpigil. True. I've been such a wh0re for fame and popularity. Pero tapos na
yun lahat. Noon yun. Noong grade school na walang pumapansin sakin, noong
highschool na wala kang kaibigan kung di ka maganda at may ibubuga, pero ngayon I
know better. Hindi ako nagpakahirap para kaibiganin si Eliana at Bench. Nangyari
lang siyang bigla. Wala akong frame up o planong ginawa para maging kaibigan ko
sila. And now, they are telling me that I did this all to be popular!? "Hindi nga
ako mayaman, sinong may sabing mayaman ako?" Sabi ko. "GET OVER IT! Magkaibigan
kami ni Eli at mahal ako ni Bench. Period. Wala kayong alam kaya tumahimik na lang
kayo. Magkaibigan kami simula pa noon kaya wala kang alam, Candice. Don't you dare
tell me that I'm using them. Kung gusto niyong umeksena at magpapansin kay Bench
kaya niyo 'to ginagawa, well, guess what, lalong di niya kayo papansinin. You are
all too low for him. And I won't stoop down to your level."Sa galit nung kaibigan
ni Lance at ni Candice sakin ay halos sinabunutan na nila ako. Buti at pinigilan
nina Jenny at iba pa nilang kasama. Tumawa na lang ako kahit badtrip din. "USER!"
Sigaw nila. "Buti nga sayo! Sana mag enjoy ka sa mga vandal tungkol sayo..."Hinila
ako ni Eli habang nakikinig pa ako sa mga sinasabi ng kaibigan ni Lance.Nakita ko
rin si Renzo doon na tumatawa. Kainis talaga. "Let's go, Denise!" Sabi ni Eli
habang tumitingin pa sa cellphone. "Bench isn't answering. He's probably in a
meeting. Alis na tayo sa gulo." Sabi niya. Nakita ko sa corridors yung malaking
vandal. 'Denise is a b1tch'. Sana ma expel kung sino man ang gumawa nito. KAINIS!
Bigla na lang akong nasabuyan ng orange juice! Nasali pa yung kamay ni Eli na
nakahawak sa kamay ko. "What the?" Sigaw ni Eli sa mga babaeng nakasalubong namin.
Hindi ko kilala. Ganun ka maimpluwensya si Bench. Kahit yung mga di ko kilala,
inlove na in love sa kanya. "Opppss. Sorry!" Anila tapos tumawa. I was really
speechless! Nakatingin lang ako sa damit kong kulay orange na. "Stop it na!" Sigaw
ni Eliana. Nakita ko sina Nina, Tanika at Abby na nakatingin sa malayo. Mukhang
naawa sa kalagayan ko. "Di bale D, huhupa din ito. Mejo nabigla lang ang mga tao.
Ganito pala pag nasa school ka? Hay." Sabi ni Eli habang nililinisan ang kamay
niya. "AHHH!" Sumigaw na lang ako sa inis at galit ko. Pagkatapos kong sumigaw,
nakita ko ang mga taong mukhang natakot sa maaring gawin ko. Pumunta ako sa
Discipline office. I reported, "Jenny Zafra, Candice San Juan, Lorenzo de Ocampo,
at lahat ng kaibigan nila. I was harassed. May mga vandals pa sa walls na sila ang
gumawa." "Do you have evidence?" Tanong ng officer. "I don't, but Eliana Jimenez is
my witness." Sabi ko at tumingin kay Eliana. "Oo. totoo po yun." Sabi ni Eli ng
walang pag-aalinlangan. At dahil sa impluwensya ng mga Jimenez at sa magandang
record ni Eli, papatawan ng kaparusahan ang mga walang hiyang binanggit ko. Umuwi
si Eli para magbihis. Ako naman, uuwi na sana pero narealize kong kailangan kong
sabihin lahat ng nangyari kay Bench. Sabi niay iti-text niya ako pag nasa office na
siya, walang ni isang text ang dumating at di rin siya sumasagot sa mga tawag ko.
"Mr. Jimenez is in a meeting." Sabi nung secretary. "Mr. Jimenez? Which one, si
tito o si Bench?" "Si Sir Bench po, Miss Gozon." Aniya halos di makatingin sa mga
mata ko. "Whatever meeting is that, I know he'll let me in. Will you tell him na
naghihintay ako sa kanya ngayon? See this?" Sabay pakita ko sa kulay orange kong
damit. "Sorry po talaga, Miss Denise, bilin niya po sakin... kahit sino, di pwedeng
pumasok. Kahit ako." Sa sobrang inis ko that day, hindi ko sinunod ang secretary.
Pinigilan niya pa ako pagkarating ko sa pintuan. "Sorry po talaga, di pwede." Pero
huli na ang lahat. Nabuksan ko ang pinto sa office niya.THERE IS NO MEETING! He is
talking with a girl in a black dress. THEY WERE LAUGHING UNTIL HE SAW ME! Nawala
yung tawa niya. Nanlaki ang mata ko lalo na nung lumingon ang babaeng naka kulay
itim sakin. Tumangkad at lalong gumanda pero kilalang-kilala ko siya. Halos di ako
makahinga. Gumuho ang mundo ko nang nagtagpo ang aming mga mata. "Muse."

=================

Stage 60.

Stage 60.No...Denise...No I felt so stupid! THEY WERE LAUGHING! At sa araw pa

pagkatapos ko siyang sagutin!? Really!?      Hindi namna mukhang ngayon lang silang
nagkita. Actually, mukha pang matagal na noong nagkita silang muli. THEY LOOK LIKE
GOOD FRIENDS! Well, siguro dahil malayo si Muse kay Bench. Pagitan nila yung couch
at table ni Bench. But I can only imagine what they'd do if they are inside Bench's
condo. UGH!      Umalis ako! Sinundan ako ni Bench pero yung naabutan niya na lang
ay ang pag sarado ng elevator. "Denise! Wait!" Tapos sarado na. I know he'll take
the other elevator.  Nang nasa baba na ako. Nagmadali akong lumabas ng building
nila para makahanap ng taxi. Worst! Kahit 'tong orange juice na nasa damit ko ay
wala sa katiting sa ginawa ni Bench. I get it now, Bench! Everything is just for
revenge, right? Buhol-buhol ang pag-iisip ko. Ang dami kong tanong at gusto kong
kumalma pero ayaw ng sistema ko.      AFTER EVERYTHING? Na-bully ako sa school,
sinaktan si Lance, nagyabang na ako ang mahal niya, pero ngayon... parang gumuho
ang mundo ko. DI NAMAN PALA TOTOO! Kapal ng mukha ko dun ah? Mas lalo tuloy akong
walang mukhang maihaharap kina Candice. I'm sure pagtatawanan nila ako. Pero di
bale, haharapin ko sila. Sila din naman ah? Niloko din ni Bench! NOW I'M EFFIN PART
OF THAT SAMAHAN NG MGA NASAKTAN NI BENCH!    May kakaibang kurot akong naramdaman
nang bumungad ang mukha niya sakin. Hirap at hinihingal. Ginamit niya ang stairs.
"Denise." Hingal niya. Tinalikuran ko siya at halos tumakbo at pumara na ng taxi.
Hinila niya ang braso ko. "W-Wait!" Sabi niya. He looked disappointed, displeased,
whatever!    I don't care! Kung mukha siyang nasaktan o nabigo, hindi ibig sabihin
nun na dahil mawawala na ako sa kanya! Kasi siguro, kaya siya nasasaktan o nabibigo
ngayon ay dahil alam niyang mawawala na ako bago pa niya ako mas lalong masaktan.
"Denise, I-" Hinihingal parin siya. Nasa 16th floor yung office niya at di ko alam
kung paano niya ginawang gamitin ang hagdanan papuntang first floor.    "Shut up,
Bench!" "Denise-" Hinarap ko siya. My tears were almost out! Gusto kong maramdaman
ulit yung noon! Maramdamang wala akong pakiramdam sa kanya. Yung di ko siya ganito
kamahal, pero wala eh, hindi ko na maalala kung paano yung dati. Di ko na maalala
kung paano yung pakiramdam na di ko siya mahal. "One question, Bench." Sabi ko at
kinurap ang nagbabadyang luha sa mga mata ko. Hiningal parin siya. Niluwangan niya
ang kanyang tie at mukhang handa siyang sagutin ang tanong ko. Pumarada yung taxi
at naghihintay na sa pag-alis ko. "Kailan kayo unang nagkita ni Muse mula noon?"
Tanong kong seryoso. I'm trying not to break my voice and burst into tears. Pumikit
siya. His guilty face now showing. Tumingin siya sa lupa nang dumilat. Struggling
to say the words. "Third year... high school." Aniya. GOODNESS! 4 years?! Apat na
taon niyang tinago sakin? At ako, kahit ano wala akong tinago sa kanya bukod sa
pagtingin ko tapos siya may lihim pala sakin mula pa noon. Hanggang nagkami di niya
sinabi sakin. That alone can prove me so many things.    Kinuha ko ang engagement
ring sa daliri ko... "No... Denise... No..." Umiling siya ng dahan dahan. Tinapon
ko ang engagement ring na binigay niya at pumasok sa taxi. THAT'S WHAT YOU GET,
BENCH! I HATE HIM RIGHT NOW!    "I don't want to see you again." Sabi ko sa kanya
bago umalis ang taxi.

=================

Stage 61.

Stage 61.

I'd give her my loyalty

 Umiyak ako sa loob ng taxi. Lalo na nung nakita kong di niya ako sinundan.
Hinintay niya lang na mawala sa paningin niya ang taxi. Gosh I'm stupid! Sabi na
nga ba diba? Yun yung matagal ko ng iniisip eh. Paanong sa apat na taon nagawa
niyang itago sa akin ang IMPORTANTENG bagay na yun? Importante, dahil buong buhay
ko nabubuhay ako sa kaba na baka maghiganti siya sakin dahil kay Muse. Nagkulong
ako sa kwarto. I tried to hold back my tears cuz I don't want my parents to notice.
Baka tanungin pa nila ako kung bakit namumugto ang mga mata ko at wala akong
maisagot. Naka-off ang phone ko at nakahiga lang ako sa kama. Di ko alam anong oras
na. Di rin ako bababa para kumain. Maghihintay lang akong mag-umaga. Buti at Sabado
na bukas. Pagkatapos nito, magsisimula na akong mag-aral para sa finals. Straight
As this sem! Kaya ko 'to! Next sem, 4th year college na ako. Pagkatapos kong
gumraduate, maglu-lawschool ako tulad ni Mommy at Daddy. Malay ko may mas mamahalin
pa ako dun kay Bench diba? "Denise? Denise?" Sabay katok ni manang. Pinunasan ko
ang konting luha sa pisngi ko. "Manang, tapos na po akong kumain. Inaantok ako.
Matutulog na." Sabi ko at pinikit ang mga mata. "Huh? Sabi ng mama mo bumaba ka na
raw! Diba may usapan kayo ni Sir Bench?" Dumilat ako. What BENCH? Kinatok ulit ako
ni manang. "Wala naman manang ah. Wala akong naaalala?" Sabi ko pero ayan na at
nag-uunahan na naman ang bawat pintig ng puso ko. Kinakabahan ako. Oo nga pala!
Sabi ni Bench, kukunin niya ako from school para makipag-usap kay Mommy at Daddy.
"Aysus! 'tong batang 'to! Tawagin ko ang mama mo ngayon-" "Manang! Wa'g na po!"
Sabay talon at punta ko sa saradong bintana. "Lalabas na ako. Wait lang.""O sige,
hinihintay ka na sa hapag. Bilisan mo na." Umalis si Manang.Dumungaw ako at nakita
ang Benz ni Bench. Oh God! It's freakin real!? Pumunta ako ng banyo para mag ayos.
I need to look pretty! Sinuklay ko ang kulot na dulo ng buhok ko. Inayos ko din ang
'perfect' kong kilay. Perfect talaga ang tawag ko kasi ito yung gusto kong parte sa
mukha ko. Tulad kasi nung kay Audrey Hepburn. Linagyan ko ng lipbalm ang lips ko.
Yun lang. Wa'g na ang lipgloss, baka akala ni Bench nag effort ako sa pagdating
niya. Tapos umalis na. Pagkahawak ko ng doorknob para akong binuhusan ng malamig na
tubig sa kaba."O, ba't natagalan ka, Denise?" Pambungad na sabi ni Dad pagkarating
ko sa table. Nandun na si Bench! Sitting BESIDE my chair. Gosh gosh gosh! Di ko
siya tinignan. Anong gagawin ko? Sasabihin ko ba kay Daddy ang totoo? "Nakatulog po
kasi ako." Sabi ko at umupo sa upuan para kumain. Halos di ako makakain dahil
nandiyan siya, nakatitig sakin. Ba't mo ba ako tinititigan, Bench? Kainis! Ba't ka
nandito? Si Muse na lang kaya ang lokohin mo! Kainis! Gusto kong baliin 'tong
kutsarang hinahawakan ko sa inis eh. "You okay?" Nagsalita! "Dad... saan ba
magandang mag Law?" Sabi ko binalewala ang tanong ni Bench. Si Mommy lang ang
nakapansin. Hindi namalayan ni dad. "Hmm let's see. UP or Ateneo, I guess?" Tanong
niya. "I want to be a lawyer." "Do you, now?" Ngumisi si daddy. "Kala ko ba
magpapakasal muna kayo ni Bench?" Halos mailuwa ko yung tubig. Umiinom kasi ako
habang sinasabi yun ni dad."Hindi ba, Bench?" Sabi ni dad at tumingin kay Bench.
"Kahapon sa ball niyo, sinagot mo na siya, Denise? Is it true?" "Actually, dad-"
Bago ko masabi yung totoo... "Opo. Finally, sinagot niya na ako tito." Tapos
hinawakan niya ang kamay ko. GRRRRR! Sinulyapan ko siya. Seryoso ang mukha niya.
Parang gusto kong kalasin yung kamay niyang nakahawak sa kamay ko. Ayoko namang
makita ni Daddy at mommy na nag-aaway kami. Pero totoong ayoko na. Dahil sa bilis
ng pintig ng puso ko nakakalimutan ko na kung dahil ba 'to sa galit ko o dahil
kinikilig ako at mahal ko parin siya. Di pala madaling magkunwaring di mo siya
mahal. Mahirap palang kalimutan yung feelings mo agad. Tumawa si dad. "Hindi ko
talaga akalain na magiging kayo." Sabay tingin saming dalawa ni Bench. "Diba noon,
away kayo ng away? Para kayong aso at pusa. Bench... are you really for real? Mahal
moi ba talaga si Denise?" Napalunok naman ako sa tanong ni Daddy! OMG! Nakakahiya.
Si mommy naman, tinitignan si Bench... tapos ako... parang nawe-weirduhan. "Opo.
Mahal ko si Denise. In fact, I'm here to ask you if we can get married soon." Si
daddy naman ngayon ang nabilaukan. "Ehe-ehem." Hinaplos ni mommy ang likod ni dad.
"Okay ka lang, dad?" "O-Okay... You know, Bench. Kilala kita simula pa nung mga
bata kayo ni Denise. At alam ko kung ano ang pinaggagawa mo nung teenager kayo.
Pero alam kong ngayong hinihingi mo siya sakin ay seryoso ka na." "-Opo-" "I just
hope that this time its for real, Bench. Kung may lalaking mang gusto ko para sa
anak ko, ikaw na yun. Kaya wa'g mo siyang saktan. Don't break my trust." Jusko!
Kakahiya si Dad! Ang daming pinagsasabi!*Kring-Kring!* May tumunog na cellphone
kaya naputol yung mga sinabi ni dad. "I think that's mine." Sabi ni mommy. Hindi
umaalis ng table si mommy kung di urgent pero ngayon ay umalis siya at sinagot.
"Opo, seryoso po ako. Don't worry tito." Hinawakan ni Bench ng mas mahigpit ang
kamay ko. "I wouldn't go this far if I weren't. I'd give her everything she wants.
I'd give her my loyalty and my heart... forever." Pinandilatan ko siya. Si dad
naman tinitigan siyang mabuti. Pasalamat siya't di ganun kabilis mawala ang pag-
aalala ko sa kanya kaya di ko siya kayang ilaglag kay daddy. Not now, probably. But
real soon... Ayaw ko namang maabala pa ako sa pag-iisip kung saan ako magsisimula
sa pag-eexplain tungkol kay Muse kaya hinayaan ko siya. "Dad-" Sabi ni mommy. "May
emergency sa firm. I need to go." "Now?" Sabi ni daddy habang umiinom ng tubig.
"Yes. Pero di naman ganun ka lala." "I'll go with you." Tapos tumayo si dad. "Wa'g
na. Stay here with them." Sabi ni mommy. "No... No... Kaya na nila dito. let's go."
"Bench, Denise, okay lang ba sa inyo?" NOOO! "Dad! Stay-" "Di... Okay lang po! Mag-
ingat kayo!" Sabi ni Bench. "Sure Bench, we'll be back soon. May pagkain diyan sa
ref in case gusto niyo ng snack. Nandyan din si manang." Sabi ni mommy at
nagmadaling umalis. GREAT! Ngayon, kaming dalawa na lang! God! Magkukulong na lang
ako sa kwarto.

=================

Stage 62.

Stage 62.one more chance. Sinundan ako ni Bench sa sala nang nakaalis na si mommy
at daddy. Si manang, ayun at nagliligpit sa kusina. "Denise, listen to me..."
"Bench, baka akala mo okay na tayo at kakausapin na kita? Pinagbigyan lang kita
dahil ayokong masira ka sa mommy at daddy ko ng di nila nalalaman kung ano ang
tunay na nangyari-" "Denise, si Muse-" "Shut up, Bench, I don't want to hear it!"
Sabi ko at binuksan ang TV. Naka full ang volume at kitang-kita ko sa peripheral
vision ko na naiinis na siya. Yan ang bagay sayo! Tseh! Umupo ako sa sofa. Umupo
siya sa tabi ko, tahimik at mukhang galit sa ginawa ko. Ang mokong, inagaw ba naman
ang remote sa akin tapos pinatay ang TV! "Denise, hear me... Hindi ko intensyong
manakit sayo..." Habang sinasabi niya ito ay umalis na ako sa sofa at pupunta ng
hagdanan para makapasok na sa kwarto at lubayan na ng demonyong ito.Sinundan niya
parin ako. Pinipigilan niya sa bawat salitang sinasabi niya. Hinahawakan niya
paminsan-minsan ang nagpupumiglas kong kamay. "Alam kong lalong lalayo ang loob mo
sakin kung malaman mong nahanap ko siya. True, I wanted revenge cuz I'm mad at you.
Pero nung nakita ko na ulit siya..." Sinundan parin ako sa hagdanan. Umakyat din
ang kurimaw! "I realized that I don't feel the same anymore. Hinanap ko siya at
akala ko masisiyahan ako kung mangyari yun pero I was wrong. I cared more for you
than my revenge... than her-" "OH SHUT UP, BENCH!" Ngayon hinarap ko siya. Isang
metro na lang kwarto ko na. Pagkaharap ko sa kanya... nakita ko ang galit at bigong
mukha niya. Ginulo niya ang buhok niya sa inis at tinulak ako sa dingding malapit
sa kwarto ko. "Make me..." Sabay lagay ng mga kamay niya sa magkabilang panig ng
wall. Ngayon, nakasandal na ako. Helpless. He's frustrated. I'm trapped in his arms
and his face... so close. "You damn listen or I'll kiss you." Nanghina ako at di ko
namalayang sa sobrang gulat ko wala ng lumabas sa bibig ko. "I WANTED TO AVENGE OUR
LOST LOVE, Denise. Hinanap ko siya. Ilang tao ang pinaghanap ko sa kanya. When at
last I found her, I realized that I care for you more than I care for our love
thats lost. In fact, right now, I don't even think it was love. Kasi nung minahal
na kita, ibang-iba na. Its way too intense that I can't even get a hold of myself.
I don't care if you don't feel the same with me basta ang gusto ko sa akin ka lang.
And I know its wrong...its selfish. But it doesn't matter to me. I'm Benjamin
Jimenez, soon CEO of that freakin airline company and my mom's brewery and I need
you to stay with me. I don't care what it takes. Kahapon, sinabi mo sakin mahal mo
rin ako... Tapos ngayon, with that stupid mistake, mawawala lahat ng pinaghirapan
ko, guess what, I won't let it happen. I won't let you leave me." FCK IT! God!
Bakit ganito? Parang sa litanyang sinabi niya nawala ang galit ko sa kanya.All I
can see now is his eyes... lonely. And he said he needs me... "She was there that
moment coz I told her what happened. Galing siyang Davao, doon siya nakatira. HINDI
KAMI NAGKIKITA ARAW-ARAW, I know thats what you think, we don't communicate, but I
know she's there. She's cool with us, cool with me... We're cool. We're friends.
What happened ages ago... wala na yun. Hindi ko na siya mahal. In fact, nung
minahal na kita, I started to doubt if I ever did love her. Coz like what I said,
this ones different-" "Pero bakit di mo sinabi sakin noon? Would you rather betray
me? kung mahal mo ako, sana sinabi mo ang lahat! Kung gusto mo ang trust ko, sana
hindi ka nag lihim!" Now, I'm crying. Can't believe I'm really crying. I mean, kaya
ko palang umiyak sa harapan niya at ipakitang nasasaktan ako. "TRUST ME." Pinunasan
ni Bench ang luha ko habang tumutulo ito. "Earn it, Bench." Sabi ko. "Bukas,
magkita kayo ni Muse. Ipapaliwanag niya ang lahat sayo-" "Oh no no no, Bench! I
won't do that! Hindi ako magpapakita sa babaeng yun!" Sigaw ko."Please, Denise!"
"No! No! Over my dead body! No!" At tinalikuran para magkulong sa kwarto. Bago ako
makapasok, hinila niya ang braso ko. Tatanggalin ko na sana pero nabigla ako nang
lumuhod siya sa harapan ko."Oh my god!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko.
BENJAMIN GODAMN JIMENEZ KNEELING IN FRONT OF ME. You've got to be kidding me!
"Please, Denise. Let her prove it. Please... one... more... chance... for me
please." Mas lalo akong umiyak at wala ng nagawa. Gusto ko siyang yakapin pero
pinipigilan ko ang sarili ko. If he's lying, I've gotta say 'Standing Ovation!'. I
just hope he's not. "Okay! Stand up now-" Nung tumayo siya, hinalikan niya ako.
Deep kisses. Hinayaan ko siya. I know how evil he can be. Paano kung si tulad noon
kay Jenny... pinilit ko si Bench na lokohin siya. Paano kung si Muse naman ang
pumipilit sa kanya ngayon? Gulong ng buhay nga naman. Ngayon ako na ang kawawa.But
I love this man... with all of me. 

=================

Stage 63.

Stage 63.You are going down'Ang pinakamahirap na karibal sa pag-ibig ay hindi yung
mga malalanding nakapaligid sa kanya. Kundi yung minahal niya ng sobra, bago ka.'
Ito lang ang laman ng isip ko nang papunta ako sa isang restaurant kung saan kami
magkikita ni Muse. Ang sabi ni Bench, puntahan ko daw siya sa office niya
pagkatapos naming magkita ni Muse. Nag-ayos talaga ako para sa araw na 'to. Naka
dress akong pula at sinoot ko finally yung isa sa maraming ibinigay na sapatos si
Bench sakin. Inayos ko ang buhok ko bago binuksan ng guard ang pintuan ng
restaurant para sakin. Nakita ko agad si Muse. Paano ba naman kasi, nakapula din
ang ingratita. Pula din ang kanyang lipstick at nakatali ang mahaba at straight
niyang buhok. Ang paghaharap. Bakit nakapula kaming dalawa? And most importantly,
may pambili na pala siya ng mga damit ngayon? Eh nagta-trabaho lang sila sa
hacienda nina Eli noon at mas pobre pa sa daga ah? And Bench said she lives in
Davao... may pambili pa ng plane ticket ah? "Hi, Denise. Tagal na nating di
nagkita." Sabi niya at ngumisi. Kinuha niya ang menu at naghanap ng maoorder.
"Let's not prolong this, Muse. Tapusin na natin. Wala rin naman akong ganang kumain
dahil hindi ko gusto ang view." Sabi ko pagkaupo. "Baked Ziti at Milk Tea, please."
Aniya. Nakakasuka pati ang pinili niyang combinasyon ng pagkain. Umalis ang waiter
pagkatapos akong tanungin kung anong gusto ko. Di ako umorder. Ayokong kumain. Pero
ang di natatanggal sa isip ko ay kung meron na nga ba talaga siyang pera? Kahapon
naka itim na dress siya. Ngayon, pula. May pambili talaga? "Tanungin mo na ako."
Sabi niya. "Just tell me everything." Sabi ko. Hindi ko alam kung saan ako
magsisimula sa pagtatanong. Ayaw ko ring malaman niyang naiinsecure ako sa samahan
nila ni Bench."Gusto mo talagang malaman lahat?" Tanong niya. "Isn't that why I
came here? Well, sa totoo lang, di ko naman talaga gustong pumunta dito. Bench
begged me to see you. Kahit ayaw ko..." Sumimangot siya pagkasabi ko nun. "Alam mo,
Denise? Di ka parin nagbabago." Aniya. "Kung ano ka dati, ganun ka parin ngayon.
Kaya naman ayoko na..." Umiling siya. Mukha siyang nasasaktan at naguguluhan.
"Ayokong si Bench ang manakit sayo... gusto ko... ako." For a moment, I thought she
was posessed by a demon. Nanlilisik ang mga mata niya at mukhang galit na galit.
Anong ibig niyang sabihin? "Pinahanap ako ni Bench kasi mahal niya parin ako. Alam
kong alam mo yan. Nung nahanap niya na ako, gusto niyang maghiganti sayo. Gusto
niya akong ibalik sa hacienda nina Eliana, pero di niya ginawa... Alam mo kung
bakit? Kasi ayaw niyang malaman mo na nahanap niya na ako dahil gusto niyang
mainlove ka sa kanya para saktan ka, tulad ng ginawa mo saming dalawa." Tumaas ang
kilay ko. "And guess what? Nagawa niya na! He asked me to marry him a year ago nung
akala niya ay hopeless ka ng mainlove kasi ang gusto mo lang ay ang pagiging sikat.
Kaya tinanggihan ko siya at sinabi kong saka ko siya papakasalan kung napaikot ka
na niya. Kaya eto ngayon at sinusuyo ka niya. Kasi naman, sabik na siyang makasal
kaming dalawa." Nanlaki ang mata ko at gusto kong tumawa. She's a beginner. A
beginner in lying.  Dumating ang order niya at di ko na talaga mapigilan ang tawa
ko. Now she looks pissed. "I'm sorry..." Sabay tawa ko. "In fact, buwan buwan akong
pinapadalhan ni Bench ng mga damit at kung anu-ano pa. Pati pera." Wait a minute...
that's not impossible there. Napawi ang tawa ko. "How can I be sure that you're
telling the truth?" Tanong ko.  "Kung ayaw mong maniwala, edi wa'g. Ako parin naman
ang mananalo eh. Papakasalan ko siya. Kung maniniwala ka naman at iiwan mo siya,
okay parin, sasabihin ko na lang kay Bench na di bale na, magpapakasal parin kami."
Kumain siya nung inorder niya. "Tumatawa kami nung nadatnan mo kami sa office niya
dahil naaawa kami sa iyo. Pinapaikot ka lang namin, Denise. Ngayon, ikaw na ang
bahalang mag desisyon. Tanungin mo si Bench, sigurado akong idedeny niya ang mga
sinasabi ko kasi akala niya, pag di ka niya napaniwala, di na ako magpapakasal sa
kanya. HAHA!" Habang kumakain siya naiinis naman ako sa kinauupuan ko! Nakatingin
siya sakin habang sarap na sarap siya sa kinakain niya. Mukhang ngayon lang siya
nakakain niyan. "Nakakaawa ka. Anong gagawin mo ngayon? Kung sana hinayaan mo kami
ni Bench noon, di ka sana nasasaktan ngayon. Pakealamera ka kasi." Ngumisi ulit.
I'm 80% sure she's lying. Pero naiinis ako kay Bench. Bakit niya pa ako pinapunta
dito? At bakit siya nakikipagkaibigan pa sa Muse na 'to ngayong ganito naman pala
kasahol ang ugali. Alam kong masama rin akong tao, maraming kapintasan, pero...
Let's just say this is my karma. Kasi noon, nagawa ko silang traydorin, ngayon ako
naman ang ta-traydorin niya o nila. But I did that to save Bench. We were too young
and he can't be inlove with this kind of girl. Kahit na mabait naman talaga siya
noon. Whatever happened in the past 6 years na humubog sa kanya sa pagkatao niya
ngayon, hindi ko na alam. Most probably, she got bitter cuz of what I did to them. 
Ganun parin ang ginagawa niya: kumakain habang tumitingin sakin. Uminom siya ng
milk tea. At nakita kong mejo napailing siya pagkatapos niyang uminom ng tea. She's
not used to these things, I knew it! "Thanks for the info, Muse." Sabi ko at
ngumisi. Nabigla siya sa ekspresyon ko. "Now you can marry, Bench." Ngumisi siya.
Akala niya naman nagpatalo na ako. "You see... If karma's a b1tch. I'm b1tchier."
Sabay kuha at tapon ng milk tea sa ulo niya. Napatingin yung mga tao. Dun ko
namalayang nandun pala yung iilan sa kaibigan ni Candice at napicturan na ang mga
ginawa ko. I walked away. Di siya makagalaw for some seconds. Pero nung nakagalaw
na siya, tumakbo siya sakin at hinila ang buhok ko. "NAPAKAWALANG HIYA MO! ARGH!"
Sigaw niya. Sinampal-sampal ko habang ginugulo niya ang buhok ko. Inawat siya ng
waiter. Inayos ko ang sarili ko. Siya naman, sobrang gulo at basa ng buhok at damit
niya. Tinuro-turo niya ako! "Humanda ka! Hindi kayo magkakatuluyan ni Bench! Akala
mo siguro!?" "OO NA NGA SABI! Ano bang problema mo? Sinabi mo na sakin na kayo ang
magpapakasal diba? Edi hindi na kami magkakatuluyan! I don't effin care, b1tch. But
I tell you, sa oras na malaman kong di totoo ang sinasabi mo, hindi lang 500 pesos
ang isusuhol ko sa taong magpapabalik sayo sa putik! Buti pa ngayon pa lang,
magbalot-balot ka na at umuwi sa inyo, magtanim ng kamote at magpakasaya na lang.
Baka pagsisihan mo at binangga mo ako." Iniwan ko siya na kinakabahan at di
maitsura. Puno ng milktea ang katawan at nabigla. Sabi na nga ba! She's a liar! I
can't believe Bench trusted her! dumiretso ako kay Bench. Wala ng nasa isip ko
kundi... "Malalagot ka sakin, Bench. Alam kong di totoo yung mga sinabi ni Muse.
Well at least I can say, 80% sure ako na di totoo. But the thought that you're
friends with her? You are going down too."

=================

Stage 64.

Stage 64.Mahal na mahal*Kriiing...Kring...* "Hello?" Si Eliana. "Hello!" Pumasok

ako sa taxi... "Jimenez Group Building, manong." Sabi ko. "Anong nangyayari sa'yo?
May nangyari ba sa inyo ni Bench?" Tanong niya. "Oo. Iniwan ko siya. Tinapon ko
yung engagement ring." Sabi ko. "HUH?" Halos lumabas yung bibig niya sa cellphone
ko. "BAKIT?" "Nahuli ko sila ni Muse sa office niya." "MUSE? Sinong Muse? MUSE?
Yung Muse?" "Ano bah, Eli! Stop chanting her name!" "T-Teka. Muse? Si Muse nga?"
"Oo! Sino pa ba!" "Tapos? Wait... Where are you? Pupuntahan kita." "Wa'g na. I can
handle, Bench. Kung gusto mo, sa bahay ka na lang maghintay." Tapos binaba ko.
Eliana doesn't know anything about Muse. Malamang! Kasi kung sinabi ni Bench yun,
malamang alam ko na noon na nahanap na ni Bench si Muse. Pagkarating ko sa harap ng
building nila, nagbayad ako sa driver at dumiretso ako sa elevator. May kasama pa
akong mukhang stock holder nila na papunta din sa 16th floor. "Denise Gozon?"
Tanong niya, kanina pa tingin nang tingin sakin. Ngumiti ako. Usual, plastic smile.
Naglahad siya ng kamay at tinanggap ko naman. "Can't believe I'm shaking hands to
the future wife of the future CEO." Tumawa siya. "I'm Mr. Lim." "Nice meeting you
too, Mr. Lim. I'm just visiting my future husband." Ngumisi ako.  Halos matawa ako
sa sinabi ko... "That's if he can persuade me right now."  Ngayon, napawi ang ngiti
ni Mr. Lim at nagmukhang confused.*TING!* Iniwan ko si Mr. Lim at dumiretso sa
pintuan ng office ni Bench. May humarang sakin, yung secretary na halos lumuhod na
para di ako makapasok. Inayos ko ang bag kong nakasabit lang sa braso ko... "Ms.
Denise-Ms. Denise... Si Mr. Jimenez po ba?" Tanong niya. Mukha silang badtrip lahat
sa opisinang ito. Yung iba nga parang ang samang makatingin sakin. Ano bang nagawa
ko at ganito sila? "Oo. Bakit? Haharangin mo na naman ako? Sino bang kasama niya?!"
Sabi ko. Yumuko siya sa takot. "Wala po... A-Ano... tuloy po kayo. Sana magkaayos
na kayo ni Sir." Tapos binuksan niya ang pintuan.Pumasok ako agad at nakita ko si
Bench na nakasandal lang sa upuan niya at pinaglalaruan ang ballpen ng nakatulala.
Nang nakita ako, agad tumalon at tumayo. "Denise, kamust-" Nakangiti pa siya. "I
DON'T GET IT!" Sa sigaw ko pakiramdam ko narinig ng mga tao sa labas. "I don't get
why are you even friends with that b1tch, Bench!" "Denise... Bakit? Anong sinabi
niya? Anong nangyari-" Lumapit siya sakin. "Don't come near me!" Baka halikan ako
nito at maging pusong mamon na naman ako. Alam ko na hindi naman siguro talaga
nagsisinungaling si Bench. Pero sa ngayon, gusto kong sabihin at ilabas ang galit
at inis ko sa kanya. These past few days he's seen the worst ever Denise and I
can't believe he's still here. Kung pagkatapos ng away namin ngayon ay nandyan
parin siya, magpapakasal na talaga ako sa kanya, kahit saang simbahan at kahit
kailan. Natigilan siya. Dalawang metro ang layo namin sa isa't-isa. "Sinabi nung
babae mo-" "Stop it! Di ko siya 'babae'-" "whatever! Sinabi niya sakin na laro lang
'to lahat! Sabi niya, pagnapaikot at naloko mo ako, papakasalan ka na niya! Oh?
Happy now? Napaikot at naloko mo na ako! Nasaktan mo na ako! Pakasal na kayo!" Ayan
na naman ang nagbabantang luha ko. "Shh! That's not true, Denise. That's not true-"
"Sabi niya, kahit di mo na raw ako mapasagot, basta nasaktan ako, okay na sa kanya
yun. Pwede na kayong magpakasal! Kung totoo yung sinabi niya, Bench, itigil mo na
'to..." "Denise! I am not fooling you! Never! Ano bang sinabi- ganun ang sinabi
niya sayo- paanong?" "YES, BENCH! You're friends with your 'Muse'. And she's like
that... I assume you are, too!" "Denise!" Linagay niya ang palad niya sa noo niya.
"Denise, hindi ko alam. She told me she's cool. Okay na kami. Kaya naman akala ko
okay na talaga." "And you're giving her money? I don't care about your money,
Bench. Pero she told me, as evidence, na binibigyan mo siya ng pera para matustusan
ang ano mang luho niya-" "NO! Denise, No! Binigyan ko siya ng pera, oo! Pero ngayon
lang! Kasi ako ang nagpapunta sa kanya dito galing Davao! Gusto kong magkita kayo
para may closure tayo sa kanya!" "And where's she staying, Bench? Sa condo mo?"
"NO! I paid for her stay in sa Shangri-La! I gave her pocket money just for this
week dahil plano ko talagang ipagharap kayo later this week para masabi niya ang
totoo-" "SO YUN ANG TOTOO, yung sinabi niya?"  "Hindi... Hindi ko alam na ganun
siya..." Nag-isip siya at mukhang nahihirapan. Tinalikuran ko siya at aalis na
sana. Ayan na naman siya at hinihila ang braso ko. "Don't leave me, please. Hindi
ko alam na ganun...""Now you know, Bench! Di bale, kung iiwan kita, may Muse ka pa
naman. O diba? Pinagbayaran ko na ang kasalanan ko noon. Wala na akong utang sayo!"
Hinila niya ako at yinakap galing sa likuran. Now he's crying like a little kid.
Ayan na nga ba sabi ko. Pusong mamon na naman tayo nito kasi umiiyak na naman si
The Great Evil Playboy Benjamin Jimenez! "Don't leave me, please. I'll give you
everything..." Aniya. "Sana hinayaan mo na lang si Muse. She's bitter and its my
fault. Pero sa tuwing naiisip ko yung kasinungalingan niya tapos dagdagan pa ng
'magkaibigan' kayo, tumatawa sa loob ng office at naglihim ka pa... it screwed
everything up, Bench. Galit ako." Mas lalong humigpit ang yakap niya sakin...
putting his face, burying it, on my neck. "Mahal kita. Mahal na mahal." Sabi niya.
I can feel his tears on my neck. "I don't think I can say it back right now, Bench.
I'm too mad! I want to go home, at wa'g mo akong sundan." Kinalas ko ang
pagkakayakap niya.    Nasaktan ako sa ginawa ko. Makaalis na nga bago pa ako umiyak
ng husto! "I'm not fcking giving up, Denise. PUT THAT IN YOUR MIND, ALWAYS!" Sigaw
niya nung palabas na ako sa office niya. Sa sigaw niya halos napatalon ang mga
nakarinig na nagtatrabaho at isa-isang tumahimik at mas naging seryoso pa sa
pagtatrabaho.

=================

Stage 65.

Stage 65.Mahal kita. I'm not just some stranger, Bench. I'm your friend. We grew up
together. Kaya di ko maintindihan kung bakit niya nakayang maglihim sakin.
Papalabas na ako sa building nila at pumara agad ng taxi. Pero bago pa makaparada
sa harapan ko ang taxi, may SUV ng nakarating. "Ms. Denise, ihahatid na kita." Sabi
ni Kuya Joe nang lumabas at binuksan ang pintuan sa likuran. "Hindi Kuya, mag
tataxi na ako." "Sige na." "Hindi na talaga." Sabi ko. "Papagalitan ako ni Bench
pag di kita ihahatid. Kanina, halos magwala at tanggalin niya sa trabaho ang mga
tao sa opisina. Baka pag di ko siya masunod ngayon, ako naman yung pagbubuntunan
niya. Sige na." Alam kong impossibleng pagbuntunan ni Bench si Kuya Joe dahil
matagal na siyang driver nito at mukhang pamilya na rin ang turing ni Bench sa
kanya. Sinunod ko parin siya dahil naaawa ako sa pinagsasabi ni Kuya Joe. Tahimik
sa loob ng sasakyan. Mabilis ang takbo kahit di kasing bilis pag si Bench ang
driver. "Galit na galit siya kaninang umaga." Sabi ni Kuya Joe habang sumusulyap
sakin sa salamin. "Halos itapon niya yung lahat ng mga papel at pagalitan lahat ng
nagkakamali. Nagtaka ang mga tao kaya sinabi ko na lang sa kanila na ganyan talaga
si Bench at nagkakaganyan lang siya pag galit yung boss niya." Ngumisi siya. Hindi
ko na rin kayang di ngumisi sa sinabi ni Kuya Joe. Boss ni Bench? Haha! "Sige, Kuya
Joe. Dito na po ako." Sabi ko pagkalabas ko sa SUV.Nasa tapat na kami ng bahay.
"Salamat." Dagdag ko. "Walang anuman. Sabi sayo eh, kayo nga ang magkakatuluyan ni
Bench." Umiling ako ng nakangiti, "Yun ay kung kaya niya pa akong balikan
pagkatapos ko siyang saktan." "Noon mo pa siya nasasaktan tapos ngayon pa siya
susuko? Imposible." Ngumisi siya. Umalis na ako at mukhang maayos-ayos na ang
pakiramdam ko dahil sa mga sinabi ni Kuya Joe. Sana nga... Sarap ngang balikan si
Bench para makipag-ayos na eh. Hindi na ako galit dulot ng byahe. "OMG Denise!"
Biglang-bigla pa si Eli pagkapasok ko sa kwarto. Andun siya at nakahiga na sa kama,
naghihintay sakin. "Ikaw pa ang nabigla huh?" Sabay tawa ko.  "O-Okay na kayo?"
Tanong niya at tumayo. "Hindi. Bahala siya sa buhay niya. Kung mahal niya ako, edi
magiging kami. Gusto ko lang magpahinga ngayon." Sabi ko. "Asusss!" Sabay tawa.
"Hindi naman ako nag-aalala kung anong gawin mo kay Bench. Awayin mo yun at lahat
na kasi alam kong mahal na mahal ka nun. Honestly, D, I've never seen him this way
before. At minsanan lang ang mga lalaking tulad niya, kahit alam kong playboy siya
noon, pero kitang-kita mo naman na malaki ang pinagbago niya." "Kung makapagsalita
parang matagal ka ng exposed sa mga bagay na 'to." Sabi ko. Talagang marami siyang
natutunan sa first love niyang si Yuan ah? "Syempre naman." Tumawa siya at kinuha
ang cellphone. "Hello? Kuya Joe... Nasa labas ka pa? Okay... Okay... Ngayon. Bye."
Tapos binaba. "Alis na ako. I know what happened in the office, D. Everyones
working hard in that building, and they should cuz their boss's boss is freakin mad
right now and you're their boss's boss." Tumawa siya at mukhang nalito sa sinabi
niya. "Anyway, hayaan mo na lang si Muse. Ang isipin mo ngayon ay paano na ako. All
of my cousins are engaged, Brent, Ara, Bench, and my bestfriend is engaged, ang mga
kapatid ko na lang at ako ang hindi. Pero syempre, di sila pwede kasi ang babata pa
nila. AKO NA LANG ANG NAIWAN!" "What? Ako, hindi ako engaged!" Sabi ko. Lumapit
siya sa pintuan para umalis. Bago siya umalis, sinagot niya ako ng..."You will
again be, soon." At kumindat tapos umalis. Umiling ako sa kawalan at nagpasyang
dito na lang ako sa bahay, kumain, matulog, kumain at magstudy para sa upcoming
finals. Pero nang nag alas diyes na ng gabi, narealize kong dahil kanina pa ako
natutulog, hindi ako makakatulog ngayon. May isang message si Bench sa cellphone
kong di ko nireplyan. Bench:Denise, I'll wait for you when you're ready. Tomorrow?
Di ka naman masyadong demanding? Wait for you when you're ready daw ah may
suggestion pa palang 'tomorrow'? Napangiti ako.  I've never felt this secured in my
whole life. Kahit di kami okay ni Bench ngayon, secured parin ako kasi nakita ko
nang di niya ako iiwan kahit anong gawing pananakit ko sa kanya. Panahon na siguro
para sumugal at bumigay na sa paghila niya sakin. We'll fall together.   Tapos
biglang nag ring ang cellphone ko... Bench... calling! Hindi ko sinagot hanggang sa
nawala na. Tapos nag ring ulit. Sinagot ko nung malapit ng matapos. "What?" Hindi
siya sumagot. Instead, narinig ko ang ingay sa background. Napatayo ako sa
kinauupuan ko tapos niligpit ko yung mga books na binasa ko. "Denise." "Ano?"
Pinilit kong tumunog na parang galit at naaabala. "Mahal kita." He's trying to make
me say it back. Tahimik lang ako. "Nandito ako sa Core, just few shots. Okay?"
Ngayon naman humihingi ng permiso o para malaman ko lang at di ko na siya
masabihang 'naglilihim'. "Okay, I hope you en-" "I'm not enjoying this,
Denise!" Ngayon, siya naman ang galit. Narinig ko ang pag-inom niya ng isa pang
shot. I think he's drunk. "I'll wait for you tomorrow." Tapos binaba niya. Agad
akong nagtungo sa closet ko para mamili ng damit. Pupunta ako sa Core at kukunin
siya dun. Kinuha ko ang phone ko at hinanap ang numero ni Kuya Joe. "Hello, Kuya
Joe?" "Napatawag ka?" Tanong niya at mukhang napatalon galing sa pag-idlip. "Sorry
kung naistorbo kita pero kasama mo ba si Bench?" Tanong ko. "Hindi eh. Pumunta siya
mag-isa sa Core dala niya yung sasakyan niya-" "Okay, Kuya Joe, stand by ka lang ah
kasi baka kailanganin kita." Tapos binaba ko para makapagbihis.    He can't drive.
He's drunk. I hope I'm not late
=================

Stage 66.

Stage 66.

what happened?

Pagkatapos kong sootin ang kabibili lang ni mommy na itim na dress at nagsoot ng
deadly black pumps, agad akong nakarating sa Core. As usual, maraming tao. Bago ako
nakapasok, nakita ko si Brent, yung pinsan ni Bench, papalabas. "I was about to
call you and... there you are!" Tumawa siya. "Bakit? Nasan si Bench?" "Nandun sa
loob." Ginulo ni Brent ang buhok niya. Halos magkamukha sila ni Bench. Soft ang
feature ng mukha ni Brent at si Bench naman lutang na lutang ang pagiging evil.
PAreho silang matangos ang ilong at halatang may dugong espanyol. Magkasingtangkad
at magkasing gwapong ngumiti. Pero ang ngiti ni Bench, may dalang dimples."Sabi ko
sa kanya umalis na kami. Sinamahan ko lang eh. Kailangan kong umalis din agad dahil
pupunta pa ako sa bahay ng girlfriend ko." Tumaas ang kilay ko. Ganun ka inlove ang
isa pang playboy na 'to? "Tatawagan na sana kita para magkaayos na kayo. Man, he's
too broken." Umiling siya. "Tama na yan! I know you care for him." Sabi ko. "Yes,
that's why I'm here." Nag evil-smirk siya. I gave him a what-are-you-smirking-at
look.  "I'm not sure if that's sarcasm, though. alam mo kasi, Denise..." Lumapit
siya at halos ibulong ang mga nalalaman niya. Kanina may nakita akong babaeng
tingin nang tinging kay Brent, kapal muks di na nahiya sa balat, pero sige na
nga... Kawawa naman kasi hanggang tingin lang. Pero sana naman wa'g masyadong
obvious na parang tumutulo na ang laway. "He tried, you know, tried to get rid of
his feelings for you nung pumunta kami ng Hawaii. Pero walang nangyari. Bukang-
bibig ka niya." Nagkibit balikat siya. "It's do or die for him. Sink or
swim... though he did not expect to be sunk." "He sunk cuz of the secrets he kept.
It's all his fault." Sabi ko. "So you came here to tell him that? You better not...
coz I tell you, he's really broken right now and I can't do anything about it. Ikaw
lang ang paraan. Ikaw ang sagot. So don't tell me that you came here to-" "No,
Brent. I'm fetching him right now. My love is greater than my pride." "FINALLY!"
Tapos na ring ang phone niya. Ipinakita niya ang tumatawag. It says 'Maxine A.
Cruz'. He's replacing his grilfriend's surname with his. He is definitely crazy and
in love. "Got to go! Bye! Ingat kayo! Don't let him drive, kay? Text kuya
Joe."Pumasok ako sa Core at nakipagbeso sa ilang kakilala ko. Amoy sigarilyo at
tequila na sa loob. Maraming sumasayaw at nagkakasiyahan. Nakita ko si Bench sa
table na napapalibutan ng couch. Mag-isa at nakasandal ang ulo sa sopa, nakapikit
ang mga mata. Habang papalapit ako, nakikita ko yung mga boteng nakalatag sa table.
Gilbeys, San Mig Light, Jack Daniel's, at Bacardi. WHAT THE F? at sila lang ni
Brent ang umiinom kanina ah? Tapos di naman mukhang lasing si Brent kaya siguro
ininom nitong mokong lahat! GOD! Tatawagan ko na sana si Kuya Joe nang bigla akong
nagtago. I saw Muse! Ginising niya si Bench at umupo kasama niya sa sopa.I'm gonna
eavesdrop, you know. Lumapit ako at nagtago sa isa pang sopa. And I kinda look and
feel ridiculous. Umupo na lang ako ng maayos, siguro di naman nila ako makikita
lalo na pag nakatalikod ako.    “Bench, anong nangyari?” Pambungad na tanong ni
Muse kay Bench nang dumilat nang dumilat si Bench. “Denise?” Gusto kong tumawa sa
reaksyon ni Bench. Di umimik si Muse.  “Oh God, why are you here?” Dagdag ni Bench
nang natauhan. “Bench, Hindi ko maintindihan yung text mo sakin na umalis na ako at
ayaw mo na akong makita. Bakit? Wala naman akong ginawang masam-” “MARAMI KANG
GINAWA AND I’M BLAMING MYSELF FOR TRUSTING YOU!” Halos sigaw na sabi ni Bench.
Halata na frustrated siya. “At ba’t ka nandito? Diba sabi ko sayo pinuputol ko na
ang ugnayan natin.” “Bench, magkaibigan tayo. Wala akong-” “You don’t even deserve
to be called a friend. To me, you’re a stranger now. You better go to the fcking
airport and leave, Muse. I don’t need you here now, tomorrow, or any other time.
Ayoko ng may ugnayan tayo kahit cellphone number man lang. I am disgusted with what
you did! It’s better if you don’t show your face to me again!” “Ano bang
nangyayari? Anong sinabi ni Denise sayo? Sinabi ko lang naman ang totoo ah?”
Kinabahan naman ako sa sinabi ni Muse. “Anong totoo? Napapakasalan kita?” Tahimik
si Muse. Napabuntong-hininga si Bench. “Hindi! Yung totoo. Na mahal mo siya-”
“Don’t you dare tell me that Denise is lying cuz I know she’s not! Ikaw ang
sinungaling! Noon, akala ko na mali yung ginawa ni Denise sa atin, nanghimasok
siya. Pero ngayon, I can’t explain how thankful I am about it! I couldn’t imagine
life with you. And I couldn’t imagine life without her. Kahit anong gawin mo, wala
ka ng magagawa. My godamn heart belongs to her. At kahit di niya to tanggapin,
kanya parin ‘to! So you better back off now. I sent you an airticket that leaves
tonight pero di mo sinipot right? I’m gonna pay for the whole airplane just get out
of my sight!”Narinig ko ang paghikbi ni Muse pero mejo naistorbo ako sa sinabi ni
Bench. Na touch at parang gusto kong umiyak sa saya. This is what I’e been waiting
for since that day... ang sabihin niya na nakatulong sa kanya yung ginawa kong
pagpapalayo kay Muse. This made me more secured.  “Bench, please! Benc-” Napalingon
na talaga ako sa table nila at nakita kong hinahalikan ni Muse si Bench. Si Bench
naman panay ang tulak niya kay Muse papalayo. Naweirduhan nga yung mga tao eh. Bago
pa may maka video o may makapicture, sumulpot na ako sa harapan nila at hinila ang
little red dress ni Muse na soot niya parin hanggang ngayon pagkatapos ko siyang
sabuyan kanina ng milk tea. So disgusting! Ngayon, nakahandusay siya sa sahig at
biglang-bigla sa ginawa ko. 

=================

Stage 67.

Stage 67.I'll give you everything Napatayo si Bench at lumiwanag ang mukha nang
nakita ako. Tinignan ko lang siya... sa galit ko kay Muse, di ko magawang ngumiti
sa kay Bench."Denise, Godamn it, that's not how it seems!" Sabi niya biglang naging
defensive. "Kita mo Bench?! Si Denise ang masama!" Sabi ni Muse habang tinuturo
ako. "Cut that crap, Muse!!! You will never have my sympathy or my heart!" Sabi ni
Bench ng mahinahon. "Just go!" Umiyak si Muse sa sinabi ni Bench. Tumitingin na ang
mga tao samin at parang nagiging eskandalo na. "I'm sorry, Bench. Sorry..." Sabi ni
Muse. Hinawakan ko ang kamay ni Bench. Ikinabigla ito ni Muse at pati na rin ni
Bench. Di siya makapaniwalang hawak-hawak ko ang kamay niya. "Let's go, Bench."
Sabi ko. Hiyang-hiya na ako sa bar na 'to. Ang tanging rason kung bakit di pa kami
pinapalabas dito ay dahil kilala si Bench ng lahat. "Alis na tayo." Dagdag ko.
Bakas parin sa mukha ni Bench ang pagka mangha. Hindi ko na tinagalan ang pagtitig
ko sa kay Bench dahil baka yakapin niya ako o halikan sa saya at ayaw ko namang
magkalat ang pictures namin sa social networking sites na ganun. Amoy na amoy ko na
rin ang alak sa bawat hininga niya. Baka hindi ito makapagpigil ngayon dahil sa
impluwensya ng alak. "I will never let you take Bench away from me, Muse. Put that
in your mind, btch." Kumuha ako ng 5 thousand pesos sa purse ko. Take note: Five
thousand! Ilang damit din ang mabibili ko sa F21 niyan ah? Para dapat yan sa
'monthly shopping' pero isasakripisyo ko para sa scene na 'to. Actually, may natira
pa naman sa bahay na mas malaki-laking halaga pero ang iniisip ko yung mga damit sa
Forever 21 na di ko mabibili para sa ingratitang Muse na 'to. "Here. Pay for your
own flight cuz I won't let Bench spend another peso for your freakin flight back to
your own bukid. Pag di mo 'to binili ng ticket, I swear to God, di na kita bibigyan
ulit ng pera. Mamumulubi ka dito sa Maynila at mamamatay sa gutom. Papangit ka at
pagpipiyestahan ng mga daga sa lansangan. And if I ever see your face again, I will
charge you harassment and make sure you rot in prison, Muse. You're no longer a
minor, di ka na sasaluhin ng DSWD." Kinuha ko ang iPhone ko at pinicturan ang P5000
pesos kung saan mukha niya ang nasa background. "There. Some evidence." Hinarap ko
ang camera ko sa kanya. Ngumisi ako ng plastic at tinapon sa harapan ang pera.
"Diba sabi mo di ako nagbabago? kung ano ako noon, ganoon parin ako ngayon. See?
Nagbago ako. I got better. Now be gone, Muse." "Napakawalang hiya mo!" Tapos umamba
ulit na sasabunutan ako kung saan linapitan na siya ng mga bouncer at pinalabas
habang umiiyak at hiyang-hiya sa ginawang eksena. Nang lumingon ako kay Bench,
nandoon siya at bumalik sa pag-upo sa sopa. Kinabahan ako at akala ko affected sa
ginawa ko sa kay Muse. Yun naman pala, half-asleep na ang mokong. He's so drunk!
Very drunk! "Hello?" Tinawagan ko si Kuya Joe na nasa labas na pala. "Kuya Joe. I
need help. Si Bench, tulog na yata." Sabi ko. Nasa likuran ko si Bench at naka-upo
sa sopa habang ako ay nakatayo at tinatawagan si Kuya Joe. Naputol ko agad ang mga
sinabi ko dahil hinila ni Bench ang baywang ko papunta sa kanya. Napaupo tuloy ako
at nabitawan ang phone sa bigla. "BENCH!" God, this drunk man! Ngayon ay inaamoy at
hinahalikan na yata ang buhok ko. "Bench!" Sabi ko at kinalas ang nakapulupot
niyang kamay. "I love you." Sabi niya. "So much." Hindi ko alam kung saan niya
nakuha ang lakas niya para idilat ang mga mata at ayusin ang buhok kong mejo na
'disarrange'. Nilagay niya ang mga nagulong buhok sa tenga ko. "God I'll give you
everything." Aniya. Umiling ako. "You're drunk." Sabi ko. Ngumisi siya at hinalikan
ako sa pisngi. "I wish I was even drunker so I can tell you how exactly intense I
feel about you." Yinakap niya ako at pinikit ang mga mata. Ilang sandali ang
nakalipas ay dumating si Kuya Joe.

=================

Stage 68.

Stage 68.Denise, stay with me. "Tagal mo naman, Kuya. Bilisan na natin at parang
naloloko na 'tong alaga mo." "Sir..." Sabay tapik ni Kuya sa likuran ni Bench.
Inirapan ko si Kuya Joe. "BENCH! Gising!" Sigaw ko kaya napatalon siya at agad
tumayo. "Let's go! Kuya Joe is waiting!" Sabi ko. Tumawa si Kuya Joe. Kasi naman,
may pa tapik tapik pang nalalaman eh di yan gigising kung ganun! Hmp! Nasanay ang
mokong kaya sandal siya nang sandal sakin kahit sa likuran ng SUV. "Bench! Bench!"
Sabay tulak ko sa ulo niya papalayo. "I know you're not that drunk to do that! Wa'g
mo akong lokohin! Yung boobs ko yata ang pinupunterya mo eh!" Sabi ko. Ngumisi siya
at nakasandal parin sa balikat ko."I love you." Sabi niya ulit. Hindi ko talaga
masagot sa hiya or something. Uminit ang pisngi ko lalo na nung sumulyap si Kuya
Joe at yung isa pang guard na nasa front seat saming dalawa. Halos di ko nga
maitago ang ngiti ko nang sinabi niya yung bigla eh. "I can imagine life without
everyone else, but not without you, Denise." Hinigpitan niya pang lalo ang
pagpulupot ng braso niya sa baywang ko. Nakapikit parin siya. "Stay with me
tonight, please?" Sabi niya. Hindi ko parin siya sinagot. Drunk Bench is drunk.
"Mahal na mahal kita, alam mo yun?" Sabi niya naman. "Di mo parin ako sinasagot.
Mahal mo rin ba ako?" Ngayon, di ko na mapigilan ang tawa ko. HAHA! "Stop laughing
at me, its not funny." Sabi niya at nagseryoso bigla. "I'm actually thinking of
ways how to get over you at narealize kong walang paraan, really. I spent my whole
damn life thinking bout you, being with you, loving you... at wala ng makakapantay
pa dun. No one will ever." "Even the hottest model?" Tanong ko habang nakangisi at
nakatingin sa daanan. "Even the hottest freakin model in the world. You're all the
best for me. You are everything in one, for me. Pag nainlove ka sakin, I'm gonna
give my damn name... papakasalan kita sa pinakamahal na lugar at tingin ko parin di
ko pa naiibibigay ang lahat sayo. I will promise you everything and I'll wish
you'll be content with me and my faithfulness and loyalty." Is Bench really drunk
or something? "I'm not gonna let you go. Lahat ipapangako at tutuparin ko basta
ipangako mo din sa akin na mahal mo ako at ako lang ang mamahalin mo..." Gosh. I
actually want to cry. Alam kong sweet siya kahit di lasing. Pero parang na realize
kong iba pala talaga pag narinig mo lahat ng gusto mong marinig sa taong halos wala
sa sarili - no scripts, no pick ups, just plain old truth. I love you, too, Bench.
You're drunk and I won't say it cuz you won't remember anyway. "Stay with me,
tonight, please?" Yun parin ang linya niya nung nandoon na siya sa kwarto at
hinatid na namin nina Kuya Joe. "No, Bench. Uuwi ako." Sabi ko habang inaayos ang
ulo niya sa higaan at tinatanggal ang sapatos niya. "Please..." "Malapit na ang
exams, mag-aaral pa ako." Sabi ko. "Di mo na kailangang mag-aral." LOL! "No, Bench.
Mag-aaral ako." Sabi ko. Nakapikit parin ang mga mata niya. "Got to go. Sleep
tight, ayt?" "Denise, stay with me." Sabi niya. "Please! I'm drunk..." "You're just
drunk, wala kang sakit. Uuwi ako Bench. Need to study." Hinatid ako nina Kuya Joe
sa bahay at natulog na rin. Pina-manmanan ko na rin si Muse upang makasigurado. Sa
airport siya natulog nang gabing yon at umalis na papuntang Davao first flight.

=================

Stage 69.

Stage 69.Alagaan mo ako. Buong araw ako ng linggo nag-aral para sa finals. Text
nang text si Bench sakin habang nag-aaral ako. Sobrang hang-over niya siguro kaya
nagkulong sa condo niya buong araw kahapon. Buti na lang din kasi baka puntahan
niya pa ako sa bahay at maiistorbo pa ako sa pag-aaral ko. May bagyo din naman
kahapon kaya ayaw ko ring lumabas. Bench:Ba't di mo masabi sakin ang 3 words? Reply
ko:We'll talk soon, Bench. Not now. Nag-aaral ako. Bench:Yun lang naman ang gusto
kong marinig... Reply ulit:I'm busy. Bench:Busy din ako pero may time naman ako
lagi para sayo.  Bakit ayaw mong sabihin? Di mo ba ako mahal? GRRRR! Reply:Kulit
mo! Sabi mag uusap tayo next time eh. Bench:Okay  Kainis pa nga, halos oras-oras
nag titext ng sad face sakin parang bata. Sasabihin ko rin naman, ba't atat pa ang
mokong! Pagdating ko ng school, parang iba na ang pakiramdam ko. Maraming nangyari
nung weekend pakiramdam ko magkaka straight As ulit ako sa semester na 'to.
"Denise!" Sigaw ni Eliana sa malayo habang kumakaway. "Lika dito!!!" Sabay hila
niya sakin sa mga coridors kung saan may vandals tungkol sakin. "Ano? May bagong
vandal? Gusto yata nilang masumbong ulit!" Sabi ko. Pero nagkakamali ako...
Bumungad sakin sina Candice, Jenny at iba pang kaibigan ni Lance na tinatanggal ang
vandals gamit ang sponge at sabon. Tumingin sila sakin na parang hiyang-hiya sa
ginagawa nila. "I'm sorry, Denise." Nasa likuran namin ni Eliana si Lance.
Malungkot at guiltyng-guilty. "Hindi ko alam na sila pala ang may gawa nito. Galit
sila sayo, pero maling magalit sayo, you're just being yourself." Aniya. Ngumiti na
lang ako tinignan ang mga babaeng pinagpapawisan na sa pagkuskos sa dingding.
"Denise! Lika na, magsisimula na exam natin." Tinawag ako nina Nina at Abby. Silang
dalawa na lang ang kasakasama ko sa school. Paano ba naman kasi, si Tanika umiiwas
na sakin dahil sa issue ni Yuan Tan at Eliana. "Okay." Confident ako nang matapos
ko yung exam. Pupunta na sana kami ng Cafeteria nina Abby at Nina nang tumatakbo
papunta sakin si Eli pagkalabas agad namin ng classroom. Hiningal siya sa harapan
ko at parang nagmamadali. "D! D, may exam pa ako. Tumawag si Tito sakin di pumasok
si Bench sa work may sakit daw ayaw pumunta ng ospital papupuntahin nalang nina
tito yung doktor mamayang lunch si tita galing na ng condo tapos umalis din para
mag attend ng meeting sa kompanya... PUNTAHAN MO SI BENCH! MAY EXAM AKO!" Papalayo
na siya nung sinabi niya ang huling pangungusap. WHAT THE EF? Totoo ba yun or isa
na naman 'to sa mga pakana ni Bench? That devil! Magbabayad siya ng mahal sakin
kung puro kasinungalingan lang ang mga sinabi niya kay Eli! Well, I'm sure hindi si
Eliana ang gumawa ng istoryang yun (alam niyo naman yun, mejo nagpapa-uto kay
Bench)! SIGURADONG SI BENCH! Mga pakulo talaga ng mokong! Sige at pupunta ako sa
condo niya at malalagot siya sakin kung di totoong may sakit siya! LOL! Parang mali
yung sinabi ko ah? Dapat masiyahan ako kung di totoong may sakit siya! Ah basta!
ewan! Sarado ang pintuan ng condo pagkarating ko. Ginamit ko ulit yung susi ko. May
nakita akong mga pagkaing nakalapag sa mesa ng dining room. Mukhang totoo nga,
galing dito si Tita. Kumatok ako sa pintuan ng kwarto ni Bench at nakita siyang
nakapulupot sa comforter niya at natutulog. Naka full ang aircon! Agad kong
hininaan at hinawakan ang noo niya. SYET ITS TRUE! May lagnat siya! At sobrang init
niya! THIS CRAZY MAN BAKIT NAKA FULL AP YUNG AIRCON KANINA KUNG MAY LAGNAT PALA
SIYA? "Denise?" Nagising ko siya nung pinatay ko ang aircon. Umupo siya sa higaan
at hinawakan ang ulo niya. "Ano bang nangyayari sayo?" Tanong ko habang hinahawakan
ang leeg niya. "May sakit, obvious ba?" Umiling ako. "Ang sungit! Mr. Grumpy Devil.
May sakit na nga nagsusungit pa." Sabi ko at kinuha ang thermometer para tignan ang
lagnat niya. 38.5... Mataas ah?  "Bakit ayaw mong pumunta ng ospital?" Sabi ko
sabay ayos sa comforter niya. "Hinihintay kita." Lumingon ako sa kanya at nakita ko
ang ngisi niya. PARANG AGAD AKONG TINAMAAN NG KIDLAT SA BILIS NG LIGHT BULB SA UTAK
KO. "Anong ginawa mo kahapon?" Tanong ko. "Dito lang sa condo-" "Di ka ba lumabas?"
"Uh nag jogging?" Tumaas pa ang kilay niya. Sinapak ko na ng unan.    "NAG JOGGING
KA EH MAY BAGYO KAHAPON BUONG ARAW UMUULAN TAPOS NAG JOGGING KA SA LABAS! Nananadya
ka ba Benjamin Jimenez?" OMG! Alam mo yung feeling na parang granadang sasabog sa
inis. Ganon ako ngayon! "Kaya ka naman pala nilalagnat eh! Hay nako! Diyan ka na-"
Aalis na sana ako sa kwarto nang bigla niyang hinila ang baywang ko. Full force na
bumagsak kami sa kama niya. "Ano ba!?" "Diba sabi mo di mo ako iiwan kung may sakit
ako?" Nakayakap siya sakin at nakapikit. Damang-dama ko ang init ng katawan niya
dahil sa lagnat. "Hindi nga eh! Kukunin ko sana yung meds mo at tubig. Bitiwan mo
na nga ako!" Pumiglas ako pero di talaga ako makawala. "You're my medicine." Sabi
niya at nakayakap parin sakin. Inaamoy niya na naman ang buhok ko. Hinawakan ko ang
braso niya at halos nakakapaso ang fever niya. "Bench, stop it! Kailangan mo na
talagang magpacheck-up, magpagaling... Kasalanan mo din 'to eh. hay nako! Bitiwan
mo na ako para makapaghanda ako ng ice pack or soup or something." Saka niya ako
pinakawalan. "Alagaan mo ako." Sabi niya ng dilat na dilat ang mga mata at nakahiga
sa kama. Napailing nalang ako. Boy this man is hot! Nakikita ko yung abs niyang
nakalatag habang nakahiga siya sa kama. Inaayos ko nalang ang kumot niya. He is
hot, literally, kaya nga dapat gamutin at alagaan. "Matulog ka muna habang titignan
ko kung anong magagawa ko sa kitchen-""I don't want to close my eyes because you
might leave me when I'm not looking. But I'm afraid to keep them open because I
couldn't stand to watch you walk away." Seryosong sinabi niya sakin. Ang mga mata
niyay halos tagos sa puso at kaluluwa ko. It's on the tip of my tongue, the 3 magic
words. I'm saving it for the best moment pero mukhang nahikayat niya ako ngayong
banggitin ito. Seryosong seryoso siya na para bang wala nang mas mahalaga para sa
kanya kundi ito. Yung mukhang parang tulad nung sabi ni Brent, do or die, sink or
swim, but this time, I won't let him sink again... "I won't leave you, Bench. I'll
stay cuz I love you, okay?" Nalaglag ang panga niya at bumangon ng diretso para
yakapin ako ng mahigpit

=================

Stage 70.
Stage 70.I feel the same, Denise Nakatulog siya pagkatapos nicheck-up ng doctor at
pinainom ng gamot. Ang sabi ay konting flu lang. Pinakain ko rin siya ng lugaw nung
dumating ang mommy niya at sinabi sa kanyang sa bahay nila matulog pero ayaw niya.
"Denise, can I ask you a favor?" Tanong ni tita (mommy ni Bench) bago siya umalis.
"Yes, po. Anything..." "Pwede bang bantayan mo muna si Bench dito? I'll be back
tonight maybe around 6pm to check or maybe get him from here." Tinignan ko ang
wristwatch ko, 12 noon. "Okay po." "Wala ka bang exams?" Tanong niya. "Tapos napo
kanina yung dalawa." Sabi ko. "Oh no! So meron pa bukas? Umuwi ka na lang muna at
mag-aral, tatawagan ko na lang si-" "No, tita. Okay na po ako. Ilang araw na po
akong nag-aaral." Ngumiti ako. "Di po ako nag-aaral pag talagang malapit na ang mga
exams kasi nabubura sa utak ko yung lessons..." "Okay. Are you sure?" Umo-o naman
ako at guminhawa ang mukha niya sa sinabi ko. Iniwan kami ni tita sa condo. Tulog
si Bench kaya tinabihan ko na lang since inaantok na rin naman ako. Kinuha ko yung
ilang damit ko sa closet niya. Meron talaga akong stock na damit dito sa condo niya
ewan ko kung para saan. Minsan kasi nag s-sleepover kami ni Eliana dito kaya meron
akong damit. Tumabi ako kay Bench sa kama at ilang sandali lang ay nakatulog na...
Nagising ako sa isang room na puno ng kulay pink na balloons sa kisame. "Asan ako?"
Tanong ko sa sarili ko nang umayos ako at tinignan ang katabi kong wala na. Where's
Bench? Nananaginip ba ako? But it looks real! Basket basket na bulaklak ang nakita
kong nakapaligid sa kama. May mga red rose petals pa na nakalatag sa tabi ko.
"Bench?" Sigaw ko nang biglang bumilis ang pintig ng puso ko. This can't be!!!
Uminit ang pisngi ko at damangdama ko ang mainit na dugo na dumadaloy dito habang
hinahawakan kong nakangiti ang magkabilang cheeks ko. "Yes?" Pumasok ang isang
lalaking naka puting longsleeve, buttondown shirt at nakaputing pants din. Mukha
siyang anghel galing langit except that he's Benjamin Jimenez. Nakangisi siya at
may dalang balloon na hugis puso at kulay pula. May nakasulat ditong, 'I love you.'
Ngumisi pa ako lalo. Magulo ang buhok niya at mukhang kakagaling lang sa tulog 
pero mas lalo siyang gumwapo dahil dito. Lutang na lutang ang kanyang dimples dahil
sa ngiti niyang halos abot tenga. Matangos ang kanyang ilong at mapupungay ang mga
mata. "I love you, Denise!" Sabi niya sabay pakita sa balloon na hawak-hawak. My
gosh! Bakit ganito? Surprise! Tapos ang gwapo pa nung nagsurprise sakin samantalang
naka spaghetti strap at sweat shorts lang ako. Ni hindi ko pa nakikita ang mukha ko
sa salamin, baka may dumi ako o baka magulo ang buhok ko! Nilapit niya sakin ang
heart-shape balloon at tinalikod ito... Sa likuran ng balloon, may nakasulat na...
"Will you marry me?" Ngumisi siya lalo. "Please?" "OH MY GOD YOU'RE PROPOSING!"
Sabi ko kahit na nagpropose na siya noon sakin, biglang-bigla parin ako. Pumasok
ang daddy at mommy ni Bench pati narin sina mommy at daddy na pumapalakpak. "YES!"
Sabi ko sa sobrang saya. Pero may mas masaya pa sakin! Binuhat ako ni Bench galing
kama at hinalikan ako sa pisngi. "So its settled then!" Sabi ni tito kay daddy na
kitang-kita sa likuran ng glasses niya ang luha sa mga mata. "We'll gonna do it
soon!" OMG! SOOONNN AGAD? "Are you sure, Denise?" Sabi ni daddy. Speechless si
mommy habang hinahaplos ang likuran ni dad."Antonio, its my daughter!" Sabi ni
Daddy. "She's my only child... and she's only 19... Hindi ko yata kaya..." Sabi ni
daddy pero tinatawanan lang siya ni tito."Goodness, attorney." Humahalakhak parin
si tito. "He's my son... only son, too. I couldn't give him up and marry any other
girl than Denise. Pero yes, naiintindihan kita since you know Bench is kinda... you
know..." Sinulyapan niya pa si Bench. Si Bench naman sumimangot kay tito. "..NOON
yun, I must add. Dahil alam ko naman na mula pa noon, silang dalawa lang ang nag-
iintindihan. At sigurado akong sila ang magkakatuluyan, tignan mo naman ngayon."
Sabi ni tito habang tinuturo kami. Binaba ako ni Bench. Masyadong manyak 'tong isa.
Kung di ko siya kinurot, di ako ibababa. "Tito..." Sabi ko bigla. "I want to be
engaged to Bench. Wala akong doubts at mahal ko talaga siya, mahal na mahal, at
sigurado akong mahal niya rin ako, maaring mas higit pa sa pagmamahal ko sa kanya.
But I don't want to rush." Sabi ko na ikinabigla ni Bench. "What?" Sumimangot siya
sakin. "Sana nagdala ako ng pari-""Shh, Bench! Siguro naman kung mahal niya ako,
kahit di pa kami kasal, he'll stick to me. At sigurado naman akong siya lang ang
mamahalin ko. Cuz I want to graduate sa law school bearing my dad's family name."
"You can always bring Gozon kahit kasal na tayo..." Tumango pa si Bench na parang
nanghihimok sakin. Inirapan ko na lang siya. "Tsaka sigurado ako, kung ikakasal
kami ni Bench baka bukas agad magkababy ako, gusto ko munang tapusin ang pag-aaral
ko bago ako magkaroon ng pamilya." Sabi ko. You know, Bench! He'll think
everything's okay pag kasal na. Wala ng pakealam kung ilang anak ang magagawa kasi
kaya niya namang buhayin kahit limang dosena! GRRR! "WHAT!? Bakit? Ayaw mong magka
baby?" Tanong ni Bench. Hysterical na. "No Bench! Gusto kong magkababy, but not
now... Pag-aaral muna." Sabi ko. Pumalakpak ang mommy ni Bench at nilapitan ako ng
daddy niyang ngayon ay mangiyak-ngiyak na rin tulad ni daddy. "God, I wouldn't give
up my son to anyone except for you, Denise." Sabi ni tita sa malayo. Tinapik ni
tito ang balikat ko."Well, then. Sorry, son!" Sabi ng daddy niya nakangiti ulit.
"Looks like you have another 5 years to persuade your fiancee!" Tumawa siya. "I can
always wait." Sabi ni Bench. "Ang importante ay nalaman niyong ganito ako ka
seryoso sa kanya. I can always wait, tito." Sabi ni Bench kay daddy. "Kung mahalaga
sa kanya ang pag-aaral, mahalaga na rin yun sakin." Pagkatapos ng ilan pang usapan
nila tungkol sakin habang kumakain sa dining room ng condo ni Bench... Nagkaroon na
rin kami ng oras para mag-usap ni Bench na kami lang dalawa sa kwarto niya. "Dad's
going to name some of our properties under you." Sabi ni Bench sabay halik sa noo
ko. "WHAT?" "Di pumayag ang daddy mo. You should persuade him..." "What? No! Dapat
lang!" His eyes narrowed. "You know what, I'm starting to think you're not really
serious with me." Sinapak ko na. "What? Sabi mo tayo talaga ang magpapakasal, ba't
ayaw mo ng ganun? Pinayagan kita na ipostpone ng 5 godamn years ang kasal tapos
kahit ito, ayaw mo?" "Saka na yang mga ganyan pag kasal na tayo! errr! please,
Bench!" Sabi ko habang tinitignan ang mga mata niyang nagdududa na."You think you
can escape? No, you won't... I'm not gonna let you." He told me almost a whisper.
"I won't escape, Bench." Sabay ngisi ko. "Kahit isama mo ako sa impyerno, sasama
ako, makasama lang kita. I have to stay with you cuz I'm not myself without you."
"I feel the same, Denise. I won't be Benjamin Jimenez, without my Mrs. Jimenez."
Sabay yakap niya sakin. "So don't you dare leave me." For a second, I wanted to
marry him soon than what I have planned... But I think this is more than enough for
me. I can always marry him whenever I want to cuz Benjamin Jimenez is in love with
me. He's given me his world.

=================

Postlude.

Ok. Habang ni rerepost ko ito, kinikilig ako. Thank you so much readers. Sana
nagustuhan niyo ulit si Benjamin Jimenez. Ito ang pinagmulan ng lahat ng guy POV na
ending ko. Dito nagsimula sa kanya... sa kay Bench. Sa sobrang lakas kasi ng
personality niya, hindi ko kayang hindi lagyan ng thoughts niya ang buong story.
Thanks for reading this again. at sa mga hindi pa ever nakakabasa, salamat sa
pagtitiyaga nito.

----------------------------

Postlude.Maybe, the reason why I hate being in a relationship or committment so

much is because I know that when I commit, I commit my all. When I get into a
relationship, I give my all. Its a scary thing to commit and give your all cuz its
uncertain if you'll get something in return.Tinuruan ako ni Denise magmahal ng
hindi iniisip ang sarili. At sigurado akong naturuan ko rin siya nun.Akala ko noon
useless kung mahalin siya, she's dense and she's selfish. I convinced myself that
she deserves every bad thing I'm planning for her. Pero habang tumatagal, mas
naintindihan ko siya. Her bravery, determination, and self discipline are superb. I
can't help but admire her for that. Kahit na minsan, maarte at mareklamo siya... at
the end of the day, napaparamdam niya sayo na she's not all arrogance and
pretensions... She's true. Sinasabi niya ang mga nasa isip niya. No girl is going
to do everything she pleased especially in front of the person she likes... si
Denise lang."Finally! Kala ko di ka na matatapos." Sabi ko sa kanya habang tumatayo
ako sa pagkakaupo sa sofa nila.Naka short-short-short pants lang siya at floral
spaghetti strap.Hindi ko napigilang sumimangot."What?" Sabay taas ng kilay
niya."Denise, papunta tayo ng at least 5 Europian countries at yan ang soot mo?"She
rolled her eyes."Nasa Pilipinas pa naman tayo, I'll change pag malapit na tayo dun.
Mainit eh." Aniya.Kinuha ni Joe ang maleta niya at iba pang gamit.Pumikit na lang
ako habang nilalagay ang kamay sa noo. Hindi ko mapigilang ngumiti pagdilat ng mga
mata ko. Nag-alala siya sa reaksyon ko."You better change or I'll plan out
something for our first night together." I smirked.Agad siyang bumalik sa kwarto
niya nang walang reklamo.What's her problem? Ayaw niya talaga ng ganun, huh? I
thought she loves me. Diba dapat okay yun sa kanya kasi mahal niya ako? Girls girls
girls... Di mo matanto. At minahal ko pa talaga ang isang 'to ah? The most
complicated one. But whatever, she's mine anyway, I can always have her whenever I
want. Kung anu-ano na naman siguro ang iniisip nun! Baka iniisip nun na pag may
mangyari na samin pagsasawaan ko na siya at iiwan bigla. She's so smart that
sometimes she's thinking too much. Mali mali naman yung mga iniisip. Ako tuloy yung
na co-compromise.I sighed and saw her again. Now she's wearing jeans, sleeveless
floral top and a scarf. "I'm ready."I can't help but grin. Damn I love this girl!
Inakbayan ko siya at inamoy ang mabango niyang buhok."You're so beautiful." I
whispered.Hindi siya umimik pero nakita kong pumula ang pisngi niya.She's even
prettier than before. Fashion fashion fashion, yan lang naman ang nasa isipan niya
eh kaya laging big deal ang pananamit at pag-aayos sa kanya. But I'd like to think
that she's becoming prettier cuz she wants to look good for me... not that she
needed to look good for me. For me, she's always beautiful. Wala akong maalala sa
nakaraan kung saan tingin koy pangit siya. Kahit nung galit ako sa kanya, kahit
nung nadapa siya sa putik nung mga bata pa lang kami... wala. Ang naiisip ko lang
noon ay kung gaano siya kaganda na natatakot akong lumapit at intindihin siya dahil
baka tuluyan na akong mahulog sa kanya.But the time I thought I needed to avoid
her, I couldn't anymore cuz it's too late, I've already fallen. Hard. Fast. Deep-
rooted. I couldn't just run away cuz it will hurt me. A lot."Ready?" Tanong ko nang
tumutuloy na kami sa isa sa mga eroplano naming bumibyahe palabas ng bansa."Ready!"
Abot tenga ang ngiti niya at niyakap ako."I love you so much." Sabi ko."I love you
even more!" Sagot niya."No, I love you more. I can bet on it." Kinindatan ko
siya."Paano natin mapapatunayan yan?"Umupo na kami sa eroplano. Malaki at
komportable. Siya ang malapit sa bintana. I'm still holding her hand."I asked you
to marry me! Dalawang beses! But you refused-""I didn't, Bench! Sabi ko postponed
lang-""Ng five years?"Tumatawa na siya."Ang tagal, man!" Sabi ko, tumatawa parin
siya. "Tapos sinasabi mo mas mahal mo ako?""Basta! Bahala ka na nga! Hindi naman
yun ang sukatan!" Aniya, tumatawa parin."Ang sabihin mo, di ka sigurado sakin kaya
ayaw mo munang magpatali. Ni ayaw mo ngang makipaghalikan sakin sa kama ko, what's
wrong with that-" "shhhhh-" Pulang pula siya at natigil ang pagtawa, tumitingin sa
mga tao sa eroplanong posibleng nakakarinig, ang mga flight attendant at iba
pa."we're lovers. We can kiss, touch-""shhhh! Bench!""make love-" Ngayon tinakpan
niya na ang bibig ko.Hindi ko mapigilan ang tawa ko."Tumigil ka na ah!? Hindi pa
nga tayo kasal!""Kaya nga magpapakasal diba?!" "Argh!" Inirapan niya ako.Hinila ko
ang ulo niya at hinalikan siya ng marami sa pisngi."Now you're angry... even more
beautiful than usual."Sinapak niya ako pero tumatawa na. Pulang-pula parin ang
pisngi niya."Tigilan mo ako ah!" Sabi niya. Pilit nagseseryoso kahit natatawa.You
don't know, Denise. I can always wait... Five years is a piece of cake, I can damn
wait. But I'm taking you to places you've never been before. I'm taking you to all
the possible places I can take you cuz I want each place to be marked by our
memory.Mataas ang tiwala ko sa pagmamahal ko sa'yo, pero gusto kong makasiguro.
Dadalhin kita sa lahat ng mga lugar (5 countries for now as a start, then I give it
another month, we'll travel again) na gusto mo at gusto ko.The plane is taking off.
She's really happy beside me right now, and I'm sure nobody can make her happier...
but me.Gusto ko sa lahat ng parte ng mundo, may alaala kaming dalawa para kung
sakaling iiwan niya ako, kahit saan siya pupunta, ako ang maalala niya. Wala siyang
matatakbuhan kasi bawat sulok ng mundo alaala naming dalawa ang bubungad sa kanya.
Hindi niya makakayang gumawa ulit ng alaala dahil lahat ng maaalala niya sa bawat
lugar ay ako... kaming dalawa... na mahal ko siya...I'm Benjamin Jimenez.I know
this plan is selfish and evil, but I'll risk every evil in this world to make her
stay with me.