МЕЃУНАРОДЕН СЛАВЈАНСКИ УНИВЕРЗИТЕТ

“ГАВРИЛО РОМАНОВИЧ ДЕРЖАВИН”

СВЕТИ НИКОЛЕ, БИТОЛА-РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА

СЕМИНАРСКА РАБОТА

ПРЕДМЕТ: ОРГАНИЗАЦИСКИ МЕНАЏМЕНТ

ТЕМА: МЕНАЏМЕНТОТ, МЕНАЏЕРИТЕ И ОРГАНИЗАЦИЈАТА

Ментор: Изработил:
Проф.д-р Емилија Стеваноска Александар Макрески
Бр.на индекс: М182013
2019 година
СОДРЖИНА:

1. ВОВЕД.....................................................................................................................................3
2. МЕНАЏЕРИТЕ И ОРГАНИЗАЦИЈАТА.............................................................................4
2.1. Менаџерската улога и вештини на менаџерите...........................................................6
2.2. Организациски Промени – 8 Едноставни Чекори за Имплементација......................8
3. ЗАКЛУЧОК...........................................................................................................................11
КОРИСТЕНА ЛИТЕРАТУРА....................................................................................................12

2
 1. ВОВЕД
Менаџментот е комплексна задача која во денешни услови тешко може да биде
вршена само од еден човек и затоа, по правило, управувањето во големите организации е
доверено на група луѓе – менаџери кои мора да имаат соодветни знаења, искуство и
вештини потребни за успешно изведување на задачата. Четирите основни предизвици со
кои се соочуваат менаџерите во денешно време се: остварување на конкурентска
предност; одржување на етичките стандарди; раководење со разнородна работна сила; и
користењето на новите технологии и информатички системи. Остварувањето на
конкурентската предност е поврзано со искористеноста на ресурсите (работната сила и
суровините), зголемената ефикасност, квалитетот, внесувањето иновации во работењето и
задоволување на барањата од потрошувачите и корисниците на услугите. Одржувањето на
етичките стандарди е многу важен принцип, особено кога се врши притисок врз
менаџерите од страна на акционерите за повисок профит и остварување дивиденда. Во
такви услови менаџерите треба да најдат начини преку подобро организирање и
планирање да ја постигнат целта без да прибегнат кон драстични мерки и тортура врз
вработените.

3
 2. МЕНАЏЕРИТЕ И ОРГАНИЗАЦИЈАТА
Со користењето на информатичките технологии менаџментот значително е
унапреден, особено со продорот на информациите и знаењата како постојана потреба на
менаџерите и другите вработени, како и можноста за моментален увид и пресек на
состојбата на сите компоненти од работењето на организацијата во кое било време. Исто
така, соработката на научните установи со бизнис - заедницата и користењето на научните
сознанија со практична примена во реални услови, континуираните истражувања и
развојот, придонесоа за натамошно осовременување и унапредување на менаџментот.
Перформанси на организацијата
Перформанси на организацијата се мерката и показателот колку ефикасно и
ефективно менаџерите ги користат ресурсите на организацијата за да ги постигнат
организациските цели и истовремено да ги задоволат барањата на потрошувачите за
своите производи и услуги. Организации со високи перформанси се оние организации кои
истовремено се ефикасни и ефективни.
Ефикасноста е мерка колку добро и колку продуктивно се користат ресурсите за
постигнување на организациските цели. Организациите се ефикасни кога менаџерите ги
намалуваат влезните ресурси (суровинте, бројот на извршитете, и бројот на компонентите
за составување одредени делови од финален производ), како и времето потребно да се
изработи определен производ или да се обезбеди определена услуга.
Ефективноста е мерка на соодветност на целите кои менаџерите ги поставиле како
организациска цел како и степенот на исполнување на таквата цел од страна на
организацијата. Организациите се ефективни кога менаџерите избираат и поставуваат
соодветни цели и на крајот истите ги постигнуваат и исполнуваат.
Ефективни се оние менаџери кои избираат прави и соодветни цели кои како
производи и услуги се прифатени од потрошувачите и корисниците на услугите, а таквите
организациски цели ги постигнуваат и исполнуваат со вештини и знаења и со најмало
користење на ресурсите на организацијата.

4
Видови менаџери
Менаџерите, зависно од својата позиција во хиерархијата на раководење во
организацијата, припаѓаат на:
-менаџери на највисоко ниво, (врвен менаџмент);
-менаџери на средно ниво, (среден менаџмент) и
-менаџери на најниско ниво, (менаџмент на пониско ниво)
Врвниот менаџмент се грижи за подготвувањето и имплементирањето на
политиката со која се насочуваат активностите за остварување на поставените цели на
организацијата и определува кои производи и услуги треба да се произведуваат и
извршуваат, одржува комуникации и контакти со надворешната околина, го следи
функционирањето на организациската структура, ги определува целите и задачите на
главните организациски единици, го следи работењето на менаџерите од средно ниво.
Активностите на врвниот менаџмент се насочени кон остварување успех, или
постигнување резултати на подолг рок, создавање клима и градење добри меѓусебни
односи во средината во која работат.
Средниот менаџмент се грижи за спроведување на утврдената политика и за
успешно работење на пониските организациски нивоа. На ова ниво на менаџментот се
развива индивидуалната иницијатива и размислување за реализација на политиката и
насоките на врвниот менаџмент, се подготвува предлог до врвниот менаџмент за вршење
ревизија на поставената политика, се предлага нова и се поставуваат целите за
остварување на зададените задачи.
Менаџментот на пониско ниво се грижи за конкретното извршување на
политиките и за остварување на поставените цели на организационите единици преку
процедурите поставени од средниот и врвниот менаџмент. На ова ниво на менаџментот се
следи извршувањето на планските задачи преку секојдневен надзор врз работењето на
извршителите.

5
 2.1. Менаџерската улога и вештини на менаџерите
Задачите кои менаџерите ги извршуваат во процесите на планирањето,
организирањето, раководењето и контролирањето, може да се сведат на три категории :
меѓуперсонални, одлучувачки и информативни.
 Меѓуперсонална улога
Предводникот - ги објаснува организациските цели на вработените;
лидерот - Ги обучува и им објаснува на вработените како на најдобар начин да ги
извршуваат задачите во процесот на производството и давањето услуги;
координаторот - ги координира активностите на вработените во рамките на самата
организацијата како и со субјекти надвор од организацијата.
 Информативна улога
Мониторингот – ги анализира информациите кои доаѓаат од самата организација
како и информациите кои доаѓаат надвор од организацијата.
дисеминаторот – ги информира вработените за настанатите промени од кој било
вид во самата организација како и за промените настанати во надворешното опкружување;
портпаролот – ги информира надлежните власти (градските, општинските и др.) за
активностите на организацијата.
 Улога на одлучување
Претприемачот - одлучува за тоа кои програми и проекти ќе ги во ди
организацијата; кризниот менаџер – управува со состојбите во организацијата во услови
на вонредни околности и кризи предизвикани одвнатре или однадвор;
буџетарот - го подготвува буџетот и врши алокација на финансиските средства во
организацијата;
договарачот - комуницира со други менаџери од истата организација или од други
организации за склучување договори.
Задачите и одговорностите на менаџерите на сите нивоа во последните години
драстично се изменети и како главни фактори кои доведоа до ваквите промени се
глобалната конкуренција и воведувањето на информатичките технологии и електронската
трговија. Силната конкуренција и строгите пазарни услови во сите сегменти на
работењето предизвикаа поинакво делување на организациите и менаџерите, така што на

6
менаџерите им се поставуваат задачи кои се многу пошироки и посеопфатни од нивните
традиционални задолженија.
За да обезбедат успешно работење на организацијата, менаџерите ја унапредуваат и
зголемуваат ефикасноста и ефективноста во работењето и ги подобруваат вкупните
перформанси на организацијата.
Користејќи ја предноста на информатичките технологии и електронската трговија,
менаџерите во голема мера ги намалуваат оперативните трошоци на организацијата, но
истовремено вршат и реструктуирање на организацијата, при што ги издвојуваат
несуштинските бизниси од основните (outsourcing) и ги продаваат или на друг начин ги о
туѓуваат и на то ј начин индиректно го намалуваат бројот на вработените.
Процесот на реструктуирање, со цел намалување бројот на вработените, се врши и
како последица на користењето на информатичките технологи преку кои вработените се
здобиваат со нови знаења потребни за извршување на конкретни работни задачи, а
времето за извршување на задачите значително се скратува и на тој начин вработените
добиваат дополнителни обврски и одговорности за сметка на голем број вработени кои ги
губаат своите работни места.
Друг начин за намалување на трошоците е креирањето на т.н. самоуправни тимови
со формирање групи и тимови со дадена одговорност за надзор и контрола врз
сопственото работење и супервизија врз квалитетот на производите и услугите што тие ги
произведуваат и обезбедуваат.
Успешниот менаџмент покрај другото, треба да вклучи:
o целосна контрола врз квалитетот на производите и услугите - Total Quality
Мanagement (TQM);
o креирање на самоуправните групи и тимови од разни специјалности со
комплементарни знаења и вештини;
o пренесување на овластувањата од менаџерите на групите и тимовите заради
мотивирање и постигнување на поголема одговорност кај извршителите;
o создавање креативна атмосфера, воведување и негување систем на идеи и
иновации и охрабрување за можните ризици;
o континуирано систематско учење за сите субјекти во организацијата;

7
 o фаворизирање на тимската работа, добрата комуникација, довербата,
меѓусебната почит и дијалог со вработените.

2.2. Организациски Промени – 8 Едноставни Чекори за Имплементација

Организациските промени претставуваат процес кој носи подобрување кај
бизнисите. Тие се една и единствена константа во бизнис животот но и во животот на
претприемачот. Во пракса постои размислување дека организациските промени и
процесот на управување со промените претставува нешто многу тешко. Како и да е,
доколку имплементирате систем кој ќе обезбеди брза имплементација на процесот на
промените веројатноста од неуспех ќе биде многу помала.
Не би сакал да одам низ комплексноста на процесот на промени бидејќи таа
комплексност доведува едно чувство на страв кај менаџерите и претприемачите. Кога ќе
погледнете во едноставноста тогаш поедноставно е да се започне и имплементира еден
таков процес.
За многу менаџери и претприемачи организациските промени претставуваат ноќна
мора. Но, доколку тие (менаџери и претприемачи) се фокусирани на вистинските работи и
изградат бизнис култура и организациска култура каде промените се широко прифатливи
од вработените или организациските членови п-роцесот на имплементацијата ќе биде
многу поедноставен. Постојат повеќе причини за неуспешни организациски промени.
Една од најчестите причини е отпорноста кон промените или отпорот кон промените. Во
написот од линкот се претставени 28 фактори кои предизвикуваат отпорност кон
промените. Овие фактори не се некоја измислица туку резултат од едногодишно мое
истражување во однос на отпорноста кон организациските промени во 80 компании во
Република Македонија. Доколку имате систем кој ќе ве информира за изворите на
промените и доколку проверите дали постојат некои од факторите кои би предизвикале
отпорност и ги елиминирате навремено пред започнување на процесот на
имплементацијата ќе бидете на половина пат од успехот на проектот.
8 Едноставни чекори за имплементација на Организациски промени
1. Имплементација на систем за следење на организациските промени. Најважниот
дел од процесот на организациските промени е да се знае кога да се промени нешто
и што е тоа нешто што треба да се промени. Доколку ги знаете вистинските

8
 предмети на промена и вистинското време и место на таа промена ќе бидете на
половина пат до имплементација на успешни промени. Деловното разузнавање е
процес кој обезбедува еден ваков систем.
2. Изработка на план за имплементација на промените. Планот на процесот на
имплементација на организациски промени претставува патоказ за успешен процес
на промени кај бизнисите. Овој план мора да одговори на прашањата како што се:
Што да се менува, кога да се менува и како да се менува.
3. Пронајди ги можните фактори кои може да предизвикаат отпорност кон промените.
Веќе го споменав написот за 28 фактори кои предизвикуваат отпорност кон
промените, прочитајте го внимателно и размислете во однос на сите фактори дали
има можност да се појават во Вашиот процес на промени.
4. Намалете го влијанието на факторите на процесот уште пред имплементација на
истиот. Пред да започнете со процесот на имплементација ќе мора да го намалите
влијанието на факторите кои може да предизвикаат отпорност кон процесот на
имплементација на промените. На ваков начин ќе го подобрите иницијалниот план
бидејќи ќе добиете добри препораки од вработените и сите членови на бизнисот
што би се противеле доколку нивните предлози не бидат вклучени во процесот на
имплементацијата.
5. Имплементирајте го процесот на промените. Кога ќе завршите со надминување на
отпорноста кон промените можете да започнете со процесот на имплементацијата.
Поминете низ сите планирани активности од чекорот 2 или ажурираниот план од
чекорот 4.
6. Прославете ја успешната имплементација. Ова е доста едноставен чекор, но сепак
многу важен и честопати се заборава. Зошто е важен овој чекор? Доколку процесот
на имплементација е успешен и го прославите успехот со Вашите вработени,
мотивацијата за наредните процеси на промени ќе се зголеми. А, наредниот процес
продолжува веднаш. Се сеќавате од почетокот дека промената е една константа во
бизнис животот.
7. Мерете ги резултатите. Мерење на резултатите е важен чекор во процесот бидејќи
ќе можете да видите како процесот на промените после имплементацијата влијае на

9
 бизнис перформансите. Доколку нешто не оди онака како што е планирано, тогаш
променете го или вклучете го во наредниот чекор.
8. Рестартирајте го целиот процес повторно.

10
 3. ЗАКЛУЧОК
Промените настанати во севкупното живеење како последица од појавата на новите
технологии и информатичките системи, неминовно доведоа до промени во менаџментот
при што менаџерите даваат насоки како поединецот да го најде своето место во
структурата на организацијата, и со своето знаење и вештини на најдобар можен начин да
се вклопи во севкупниот амбиент.
Со појавата на глобализацијата, границите на организациите исчезнуваат и со
своето растење и ширење тие ги надминуваат локалните, регионалните и националните
рамки и прераснуваат во широко распространети низ целиот свет. Во такви услови
опфатот на менаџментот значително се зголемува и усложнува и менаџерите ќе бидат
истовремено експерти за развој и организација, експерти за планирање, експерти за
лингвистички стилови и мултинационални култури, медијатори и многу друго.

11
КОРИСТЕНА ЛИТЕРАТУРА
1.Essentials of Contemporary Management, Gareth Jones& Jennifer George
2. Correctional Leadership and Competencies for the 21st Century- Nancy Campbell
3. Graziadio Business Report
4. Carter McNamara, Management Skills for the 21st Century Contemporary Theories in
Practices
5. Stephen Robbins& Paul de Cenzo Management, Contemporary Management

12