Ang mga Tungkulin at Tumpak na Kaasalan sa Pinagpalang Buwan ng Ramadan

Ang lahat ng papuri at para sa Allah lamang. Nawa’y itampok ng Allah ang pagbanggit kay
Propeta Muhammad at ilayo at iligtas nawa siya sa lahat ng masama at pagkukulang.

Ang mga sumusunod ay buod hinggil sa pag-aayuno at mga nag-aayuno, mga batas at patakaran,
mga bagay na nakapagpapawalang-biusa sa pag-aayuno at ilang mga kapaki-pakinabang na mga
bagay.

1. Ang Pag-aayuno ay isang uri ng pagsamba sa Allah - ang Makapangyarihan, at ito ay

ginagawa sa pamamagitan ng pag-iwas sa lahat ng mga uri ng pagnanasa na nakasisira sa
pag-aayuno. Ang pag-aayuno ay isinasagawa simula sa pagsikat ng araw hanggang sa
paglubog nito.
2. Gayundin, ang pag-aayuno ay isa sa mga haligi ng Islam.

2. Ang mga Tao at ang Pag-aayuno

1. Ang pag-aayuno sa buwan ng Ramadan ay obligadong tungkulin ng bawa’t Muslim na

nasa tamang gulang at nananatili sa kanyang tahanan.
2. Hindi na kinakailangan pang bayaran ang mga araw na di napag-ayunuhan ng isang taong
kamumuslim pa lamang.
3. Ang mga batang wala pa sa tamang gulang ay hindi inoobligang mag-ayuno subali’t
hinihikayat na sila ay mag-ayuno, kahit na bahagi lamang nito, upang sila ay masanay sa
gawaing ito.
4. Ang taong wala sa matinong pat-iisip ay hindi rin kinakailangang mag-ayuno, hindi rin
niya kinakailangan magpakain ng isang mahirap na tao sa bawa’t araw na di niya napag-
ayunuhan.
5. Ang isang taong di makapag-ayuno dahil sa malubhang karamdaman (hal. ang sakit ay
patuloy at di basta gumagaling “chronic”), at katandaan (old age) ay kinakailangang
magpakain ng isang tao kada araw na di niya napag-ayunuhan sa buwan ng Ramadan.
6. Ang isang taong tunay na may karamdaman at mahihirapang mag-ayuno ay maaaring di
mag-ayuno at bayaran na lamang ang mga araw na di niya napag-ayunuhan sa buwan ng
Ramadan.
7. Ang babaing nagdadalantao at nagpapasuso ay maaari ring di mag-ayuno, kung ang pag-
aayuno ay mahirap para sa kanya. At kung ang babaing ito ay nangangamba sa batang
nasa sinapupunan o pinasuso niya, o maging ito man ay pag-aalala sa sarili niyang
kalusugan, sila ay maaaring di mag-ayuno at sa halip ay bayaran na lamang ang mga
araw na di niya napag-ayunuhan sa mga darating na pagkakataon.
8. Ang babaing may buwanang dalaw at kapapanganak pa lamang ay di kinakailangang
mag-ayuno subali’t kinakailangan nilang bayaran ang mga araw na di nila napag-
ayunuhan sa buwan ng Ramadan.
9. Ang isang taong naglalakbay ay may kalayaang mamili na mag-ayuno o hindi habang
siya ay naglalakbay. Ang isang tao ay maaaring huminto sa pag-aayuno habang
naglalakbay at bayaran na lamang ito pagkatapos ng Ramadan. Ang ganitong hatol ay
nananatiling tama maging anuman ang uri ng paglalakbay na ginawa ng isang tao subali’t
kinakailangan din na may lehitimong dahilan sa paglalakbay sa buwang ito. Halimbawa,
kung ang isang tao ay naglakbay patungong Makkah upang magsagawa ng Umrah, o ito
ay isang uri trabaho tulad pagmamaneho ng mga tsuper ng mga bus, sasakyang pang-
cargo at mga truck. Ang mga taong ito ay pinapayagang huminto sa kanilang pag-aayuno
kung sila ay naglalakbay nang malayo at di naglalayong manatili sa kani-kanilang
 tahanan, subalit kinakailangan nilang bayaran ang mga araw na di nila napag-ayunuhan
sa buwan ng Ramadan.

3. Ang mga Bagay ng Nakakapagpawalang-bisa ng Pag-aayuno

Kapag ang isang tao ay nakakain o nakainom ng anuman bunga ng pagkalimot, o nakaligtaang
siya ay nag-aayuno, o napilitang (nasa bingit ng buhay o kamatayan) uminom o kumain, ang mga
ito ay di itinuturing na nakapagpawalang-bisa ng pag-aayuno.

Ang Allah ay nagsabi:

“O, aming Rabb! Huwag Mo kaming parusahan kung kami man ay makalimot o mahulog sa
kamalian.” (Qur,an 2:286)

At ang Allah ay nagsabi pa:

“maliban sa kanya na napilitan dito at yaong ang puso ay nakahilig sa pananalig;” (Qur’an
16:106)

At sa talatang ito:

At walang kasalanan sa inyo sa anumang nagawang kamalian doon maliban kung ano ang
sinadyang layon ng inyong mga puso. At ang Allah ay lagi nang Mapagpatawad, ang Maawain.
(Qur’an 33:5)

Sa maikling paliwanag, kung ang isang tao ay nakalimot na siya ay nag-aayuno at nakakain at
nakainom, ang mga ito ay di makakapagpawalang-bisa ng kanyang pag-aayuno.

Katulad din, kapag ang isang tao ay nakakain o nakainom dahil sa pag-aakalang lumubog na ang
araw, o di pa nagbubukang-liwayway o sumisikat ang araw, ang mga ganitong gawain ay di
nakapagpawalang-saysay ng kanyang pag-aayuno. At kung ang isang tao man ay di sinasadyang
nakalunok ng tubig sanhi ng pagmumumog, di nito napawalang-saysay ang pag-aayuno.

Karagdagan pa, kung ang isang tao ay nilabasan ng semilya habang natutulog, ito ay din di
nakapagpapawalang-saysay ng pag-aayuno sa dahilang ang gawaing ito sa wala sa kontrol ng
isang tao.

4. Ang mga Aktwal na Gawain na Nakapagpapawalang-bisa ng Pag-aayuno

1. Pakikipagtalik. Kung ang isang taong nag-aayuno ay nakipagtalik sa araw ng Ramadan,

ang kanyang pag-aayuno ay napawalang-bisa at kinakailangan pag-ayunuhan niya ang
katulad na araw pagkatapos ng Ramadan at bayaran ito sa pamamagitan ng isa sa mga
sumusunod:

a) Pagpapalaya ng alipin. Kung walang matagpuang alipin o mapalayang alipin, o di ito

kayang gawin, magkagayon:
b) Mag-ayuno araw-araw nang tuluy-tuloy at walang patid sa loob ng dalawang buwan
maliban lamang kung araw ng Eid. Subali’t kung ito ay hindi makakayanan, magkagayon:
c) Magpakain ng animnapung tao.
2. Ang pagpapalabas ng semilya sa araw ng pag-aayuno sanhi ng pagpaparaos sa sarili,
paghalik, pagyakap o mga halintulad na mga gawain ay nangangailangan din ng
pagbabayad ng katulad na araw pagkatapos ng Ramadan.
3. Ang pagkain, pag-inom, paninigarilyo, pagnguya ng chewing gum ay nakasisira ng pag-
aayuno.
4. Ang pagturok sa katawan ng anumang likido (injection) bilang kapalit ng pagkain o
inumin ay nakasisira ng pag-aayuno.
5. Ang regla o buwanang dalaw at pagdurugo sanhi ng panganganak ay nakasisira ng pag-
aayuno.
6. Ang hijama o pagbentosa (cupping) ng isang nag-aayuno ay nakapagpapawalang-bisa ng
kanyang pag-aayuno. Subali’t ang pagdurugo ng ilong, gilagid sanhi ng pagpapabunot ng
ngipin ay di nakasisira ng pag-aayuno.
7. Ang sadyang pagsusuka ay nakasisira rin ng pag-aayuno subali’t kung ang isang tao ay di
sadyang sumuka, ang kanyang pag-aayuno ay di nawalang-bisa.

5. Pangkalahatang Tagubilin at Pakinabang

1. Ang isang taong nag-aayuno ay maaaring maglayon na mag-ayuno kahit na siya ay nasa
estado ng Janaba, pagkatapos na makipagtalik at bago magsagawa ng Ghusl. Ang isang
tao ay maaring iantala ang kanyang pag-huhugas (wudhu o ghusl) kahit hanggang sa
pagbubukang-liwayway o pagsikat ng araw.
2. Ang isang babaing nakatitiyak na ang kanyang buwanang dalaw o regla ay natapos bago
magbukang-liwayway ay kinakailangang nang mag-ayuno sa araw na iyon, nakapag-
ghusl o nakaligo man siya o hindi.
3. Ang isang taong nag-aayuno ay maaaring maghugas ng kanyang ulo, katawan, maglagay
ng mga pamahid o gamot dito tulad ng shampoo, lotion at iba pa, o maligo nang lubusan
habang nag-aayuno at di nito napapawalang-bisa ang pag-aayuno. Nguni’t ang isang nag-
aayuno ay di maaaring suminghot ng anumang uri ng pabango na nasa anyo ng usok
tulad ng mga insenso atbp. Ang isang nag-aayuno ay maaaring magbunot o magpabunot
ng ngipin kahit na ito ay magdugo pa nang husto. Maaari rin niyang gamutin ang
kanyang sugat sa paraang maaari. Hindi nito mapapawalang-bisa ang pag-aayuno. Maaari
ring gumamit ng mga gamot na pinapatak sa mata, tenga, ilong o kuhl (eye liner) para sa
mata at ang mga ito ay di nakapagpapawalang-bisa ng pag-aayuno kahit na malasahan pa
niya ito.
4. Ang taong nag-aayuno ay maaaring gumamit ng Miswak, at ang pagsasagawa nito ay
itinuturing na Sunnah ng Propeta saw.
5. Ang isang taong nag-aayuno ay maaaring magpalamig ng katawan sa pamamagitan ng
pagligo, pagpapahangin sa electric fan, air conditioner at water cooler.
6. Ang isang taong nag-aayuno ay maaaring mag-spray ng gamot na pang asthma kung siya
ay sinusumpong sa ganitong sakit upang maibsan ang paghihirap sanhi nito.
7. Ang isang taong nag-aayuno ay maaaring magbasa ng labi sa pamamagitan ng tubig kung
ito ay nanunuyo. Maaari rin niyang basain ang kanyang bunganga kung ito ay nanunuyo
sa kondisyong hindi niya lulunukin ang tubig.
8. Hinihikayat at itinatagubilin ang pag-antala ng pagsa-Sahour (pagkain ng katamtaman
bago mag-ayuno.) hangga’t maari bago magbukang-liwayway. Kahalintulad din nito,
Sunnah na tapusin agad ang pag-aayuno kapag dumating na ang takdang oras o takip-
silim. Ang isang nag-aayuno ay hinihikayat na tapusin ang kanyang pag-aayuno sa
pamamagitan ng pagkain ng datiles, kung mayroon nito, subali’t kung wala ay sa
pamamagitan ng tubig at anumang halal na makakain. At kung ang isang nag-aayuno ay
wala talagang makitang o makuhang pagkain at inumin, kinakailangan niyang maglayon
 na itigil ang pag-aayuno kahit na wala ang mga ito na may hangarin agad na wakasan ang
pag-aayuno sa sandaling makakuha ng pagkain o inumin.
9. Ang isang taong nag-aayuno ay hinihikayat na magsagawa ng maraming kusang
pagsamba, pagdarasal, pagsasaulo at pagbabasa ng Banal na Qur’an at Dhikrullah o pag-
alaala sa Allah habang nag-aayuno sa umaga at pagsasagawa ng mga nabanggit tuwing
gabi. Samantalang pinaiiwas siya sa paggawa ng masama at kasalanan at mga
malalaswang gawain at mga bisyo na kadalasang ginagawa sa ordinaryong araw at
buwan. Mahigpit na itinatagubilin na iwasan ang mga gawaing ito sa kanyang pang-araw-
araw na buhay lalo na sa buwan ng Ramadan.
10. Ang isang taong nag-aayuno ay kinakailangang panatilihin ang lahat ng kanyang mga
obligadong tungkulin at layuan at iwasan ang lahat ng masasamang gawain lalo na sa
sagradong buwan ng Ramadan.
11. Ang isang taong nag-aayuno ay kinakailangang panatilihin ang lahat ng kanyang mga
obligadong tungkulin tulad halimbawa ng pagdarasal ng limang beses sa isang araw sa
masjid kasama ng kanyang mga kapatid na Muslim. Kinakailangan niyang iwasan ang
paninirang-puri, pandaraya, patubuan at iba pang masasamang gawain, salita at pag-
uugali. Ito ay batay sa hadith ng Propeta saw:

“Sinumang di umiwas sa pagsisinungaling at maling mga salita, magakagayon, ang Allah,

ang Dakila ay di nangangailangan ng kanilang pag-iwas sa pagkain at inumin.”

Ang lahat ng papuri at para sa Allah lamang. Nawa’y itampok ng Allah ang pagbanggit kay
Propeta Muhammad at ilayo at iligtas nawa siya sa lahat ng masama at pagkukulang.