Parcial Matematicas 505: 1. Ejercicio 1

You might also like

Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 7

Parcial Matematicas 505

Jair Alberto Ortiz Arevalo


2 de mayo de 2018

1. Ejercicio 1

Encontrar la serie de fourier, trazar la graca y hallar los 5 primeros terminos.


f (x) = e−|x| [−π < x < π]

Determinación de constantes a0 , an y bn
P = 2L = 2π → L=π
Z L Z π
1 1
a0 = f (x)dx → a0 = e−|x| dx
2L −L 2π −π
Al notar por gráca que es par, se toma 2 veces el área deseada
 Z π  Z π
1 1
a0 = 2 e−x dx → a0 = e−x dx
π


 0 0

1
1  −x π −e−π e0
a0 = −e 0
→ a0 = +
π π π
1 − e−π
⇒ a0 =
π

Z L Z π
1  nxπ  1
an = f (x)cos dx → an = e−|x| cos(nx)dx
L −L L π −π

1
Al notar por gráca que es par, se toma 2 veces el área deseada
 Z π  Z π
1 2
an = 2 e−x cos(nx)dx → an = e−x cos(nx)dx
π 0 π 0

u = e−x dv = cos(nx)
(1)
du = −e −x
v = sen(nx)
n

0
 
*
π π
2  e−x −e−x
 Z

an =   −
sen(nx) sen(nx)dx
π  n 
0 0 n 


2 1 π −x π
 Z  Z 
2 −x
an = e sen(nx)dx → an = e sen(nx)dx
π n 0 nπ 0

u = e−x dv = sen(nx)
(2)
du = −e −x
v = −cos(nx)
n

π π
−e−x 1 π −x
Z 
Z 
2 −x 2
an = e cos(nx)dx = cos(nx) +
e cos(nx)dx
π 0 n nπ 0 n 0
π
2 π −x
Z π
−2 −x
Z
2 −x

an = e cos(nx)dx − 2 e cos(nx)dx = 2 e cos(nx)
π 0 n π 0 n π 0
−2
Z π  −π 0

2 e cos(nπ) − e cos(0)
an = e−x cos(nx)dx = n π 2 2
0 π − n2 π
−2
[e−π cos(nπ) − 1] n2 π
2 ⇒ an =
2
π − n2 π

1 L 1 π −|x|
Z Z
bn = f (x)sen(nx)dx → bn = e sen(nx)dx
L −L π −π
e−|x| ex + e−x

Z 0 Z π 
1 x −x
bn = e sen(nx)dx + e sen(nx)dx
π −π 0
 

1 Z 0 Z π 
bn = ex sen(nx)dx + e−x sen(nx)dx
 
π

 −π 0 
| {z } | {z }
parte 1 parte 2

parte 1:
u = ex dv = sen(nx)
(3)
du = ex v = −cos(nx)
n

2
0 0
−ex 1 0 x
Z Z
x

e sen(nx)dx = cos(nx) +
e cos(nx)dx
−π n −π n −π
u = ex dv = cos(nx)
(4)
du = ex v = sen(nx)
n

0
 
0 0 0
*

−ex 1  ex 1 0 x
Z
 Z
ex sen(nx)dx =
 
cos(nx) +   −
sen(nx) e sen(nx)dx
−π n −π n 
 n 
−π n −π 

0 0 Z 0
−ex
Z
1
ex sen(nx)dx = ex sen(nx)dx

cos(nx) − 2
−π n −π n −π

0 −ex cos(nx)|0−π −1 e−π


+ n cos(nπ)
Z
x n n
⇒ e sen(nx)dx = ⇒ =
−π 1 + n12 1 + n12
| {z }
parte 1

parte 2:
u = e−x dv = sen(nx)
(5)
du = −e −x
v = −cos(nx)
n
Z π π
−e −x
1 π −x
Z
−x

e sen(nx)dx = cos(nx) −
e cos(nx)dx
0 n 0 n 0
u = e−x dv = cos(nx)
(6)
du = −e−x v = sen(nx)
n

0
 
π π *
π π
−e−x 1  e−x
Z Z
 1
e−x sen(nx)dx = e−x sen(nx)dx
 
cos(nx) −  sen(nx)
 +
0 n 0 n
 n 
0 n 0 


π π Z π
−e−x
Z
−x 1
e−x sen(nx)dx

e sen(nx)dx = cos(nx) − 2
0 n 0 n 0
π
π −e−x cos(nx)| 1 e−π
− n cos(nπ)
Z 0
−x n n
⇒ e sen(nx)dx = 1 ⇒ =
0 1 + n2 1 + n12
| {z }
parte 2

1
bn = (parte1 + parte2)
π
e−π e−π
" #
−1 1
1 n + n cos(nπ) n − n cos(nπ)
bn = +
π 1 + n12 1 + n12

3
e−π  e−π 
" #
−1
 1
1 n +ncos(nπ) + n −ncos(nπ)
bn =
π 1 + n12
1
bn = (0) ⇒ bn = 0
π
Ya encontradas las constantes se obtiene que la serie de Fourier es :

X h nxπ i h nxπ i
f (x) = a0 + an cos + bn sen
n=0
L L

∞ −2
1 − e−π X n2 π [e−π cos(nπ) − 1]
f (x) = + 2 2 cos(nx)
π − n2 π
π n=1

Al obtener la serie de Fourier se muestran los primeros cinco terminos:


−2 −2
[e−π cos(π) − 1] [e−π cos(2π) − 1]
"
1 − e−π (1)2 π (2)2 π
f (x) = + 2 2 cos(x) + 2 2 cos(2x)+
π π − (1)2 π π − (2)2 π

−2 −2 −2
[e−π cos(3π) − 1] [e−π cos(4π) − 1] [e−π cos(5π) − 1]
#
(3)2 π (4)2 π (5)2 π
2 2 cos(3x) + 2 2 cos(4x) + 2 2 cos(5x) + ...+
π − (3)2 π π − (4)2 π π − (5)2 π

2. Ejercicio 2

Probar que la serie de Fourier compleja de la función:


1
f (x) = (−π < x < π) L = π
e−x
es: ∞
senh(π) X cos(nπ)(1 + ni)enxi
π n=−∞
1 + n2

Gráca resultante:

4
Z L Z π
1 −nxi 1
Cn = f (x)e L dx → Cn = ex e−nxi dx
2L −L 2π −π

Se determina la constante Cn , para complejos:


Z π Z π
1 −nxπ 1
Cn = f (x)e L i
dx → Cn = ex e−nxi dx
2L −π 2π −π
Z π 
1
Cn = ex (cos(nx) − isen(nx))dx
2π −π
 

1 Z π Z π 
x
Cn = e cos(nx)dx −i ex sen(nx)dx
 


 −π −π 
| {z } | {z }
parte 1 parte 2

u = ex dv = cos(nx)
(7)
du = ex v = sen(nx)
n
y
u = ex dv = sen(nx)
(8)
du = ex v = −cos(nx)
n
Para la parte 1:

π π *0 Z π
ex
Z
x   1
e cos(nx)dx =  −
sen(nx) −ex sen(nx)dx
−π n 
−π n −π

Z π " π Z π #
x −1 −ex 1 x
e cos(nx)dx = cos(nx) + e cos(nx)dx
−π n n −π n −π
Z π π Z π
x ex 1
ex cos(nx)dx

e cos(nx)dx = 2 cos(nx) − 2
−π n −π n −π
ex
π
Z π eπ e−π
n2 cos(nx) −π n2 cos(nπ) − n2 cos(−πn)

x
e cos(nx)dx = →
−π 1 + n12 n2 +1
n2
Realizando producto de extremos y medios, se obtiene:

Parte 1:
eπ cos(nπ) − e−π cos(nπ) cos(nπ) (eπ − eπ )
→ =
1 + n2 1 + n2
| {z }
parte 1

Para la parte 2:
π π
−ex 1 π x
Z Z
ex sen(nx)dx =

cos(nx) + e cos(nx)dx
−π n −π n −π

5
 
0
π π π *

−ex 1  ex 1 π x
Z Z

ex sen(nx)dx =

cos(nx) +   −
sen(nx) e sen(nx)dx
−π n −π n
 n 
−π n −π 

Z π π Z π
x −ex 1
ex sen(nx)dx

e sen(nx)dx = cos(nx) − 2

−π n −π n −π
−ex
π
Z π −eπ e−π
n cos(nx) −π n cos(nπ) + n cos(−πn)

x
e sen(nx)dx = →
−π 1 + n12 n2 +1
n2
Realizando producto de extremos y medios, se obtiene:

Parte 2:
n [−eπ cos(nπ) + e−π cos(nπ)] −n [cos(nπ) (eπ − e−π )]
→ =
1 + n2 1 + n2
| {z }
parte 2

Tenemos que:
1
Cn = [parte1 − i(parte2)]

cos(nπ) (eπ − eπ ) −n [cos(nπ) (eπ − e−π )]


   
1
Cn = −i
2π 1 + n2 1 + n2
π π
in [cos(nπ) (eπ − e−π )]
   
1 cos(nπ) (e − e )
Cn = +
2π 1 + n2 1 + n2
1 cos(nπ) (eπ − e−π ) + in(cos(nπ) (eπ − e−π ))
 
Cn =
2π 1 + n2
1  cos(nπ) + in(cos(nπ))
Cn = ∗ eπ − e−π ∗
2π 1 + n2
π −π
1 e −e cos(nπ) + in(cos(nπ))
Cn = ∗ ∗
π 2 1 + n2
1 cos(nπ)(1 + in)
Cn = ∗ senh(π) ∗
π 1 + n2
senh(π) cos(nπ)(1 + in)
⇒ Cn = ∗
π 1 + n2
Por tanto la serie de Fourier en complejos es:
∞ ∞
X X senh(π) cos(nπ)(1 + in)
f (x) = Cn ∗ enxi → ∗ 2
∗ enxi
n=∞ n=∞
π 1 + n

senh(π) X cos(nπ)(1 + in)
⇒ f (x) = 2
∗ enxi
π n=∞
1 + n
Q.E.D

6
3. Ejercicio 3

Demostrar que: Z π
cos(mx)sen(nx)dx = 0
−π
Z π
sen(nx)cos(mx)dx = 0
−π
Z π
1
(sen(nx + mx) + sen(nx − mx)dx)
−π 2
Z π Z π 
1
sen(nx + mx)dx + sen(nx − mx)dx
2 −π −π
" π π #
1 −cos(nx + mx) −cos(nx − mx)
2 n+m + n−m
−π −π
   
1 −cos(nπ + mπ) cos(n + m)(−π) −cos(nπ − mπ) cos(n − m)(−π)
+ + +
2 n+m n+m n−m n−m
   
1 −cos(nπ 
+ mπ)
 cos(nπ + mπ)
 −cos(nπ 
−mπ)
  cos(nπ −
mπ)

 +   +  + 
2  n + m n+m  n−m n−m
1
= (0)
2
Z π
cos(mx)sen(nx)dx = 0 Q.E.D
−π

You might also like