गाभारा

प्रदीप वैद्य

1|Page
(पण्ु याजवळच्या खडकवासला परिसिातील एका खासगी गेस्ट हाउसचे ससट्-आउट्. िात्रीची वेळ. श्रृती आसि सई
बसल्या आहेत. सतथे जवळ आिखी एक व्यक्ती आहे. ही मोनी. मोनी संपूिण नाटकात सािखी आसपास आहे, असते
पण ती सई सोडल्यास इतर कोणालाही दिसत नाही. श्रृती अचानक उठते आसि स्वतःच्या हँडबॅगपाशी जाते.
सतच्यातून पाण्याची बाटली काढते आसि पित येऊन बसते.)
मोनी - (सई आसि ती बोलत असाव्यात अशा पध्दतीने) तू तेिे को जो बोलना है वो बोल ना .. सब कुछ
सीधा साधा बता दे .. मगि एक चीज याद िख .. सब लोग अपना अपना कहेंगे .. मगि सोचना तो
तेिको ही पडेगा ना .. हां या ना में जवाब दे ... नो म्हिालीस तिी मला इन्सल्ट वगैिे नाय् वाटिाि
... पि जनिल पसललक वागतं तसं करू नको तू .. तेिा एक इमेज है अपने सदमाग में .. समझी क्या
.. सकसी ने सकसी चीज के सलये सीधा ना कह सदया तो रिस्पेक्टफुल लगता है मेिे को .. पि असे
काििं वगैिे देतात .. ती सध्ु दा बुळबुळीत .. बुळ्यासािखी ... आय् हेट दॅट ...
(आता श्रृती सस्थिावली आहे. ती पािी सपते आसि हलके च घसा खाकित बोली लागते)
श्रृती - पि असं अचानक कसं होईल ना हे सगळं .. आधी काहीतिी सहटं असेलच. सहटं ् स् असतील. ते
मागचं पाचगिीचं सांगत होतीस ते सटु लंच .. काय झालं .. सकाळी उठलीस .. आसि ..
सई - आसि मी सकाळी पासहलं तेव्हा मला लक्षात आलं की हे काहीतिी वेगळं आहे. म्हिजे .. िात्री
झोपताना आम्ही .. जिा जास्त झाली होती सगळ्यांनाच .. मग त्या गेस्ट हाऊसला चाि बेडरूम्स
होत्या .. मी कशीबशी आमच्या त्या विच्या बेडरूममधे पोहोचले आसि झोपले .. आसि सकाळी
मी जागी झाले तेव्हा मोनी माझ्या खपू जास्त जवळ वाटली मला .. आसि शी वॉज कम््लीटली
नेकेड
श्रृती - आसि तू ?
सई - मी पि ... पि .. आय जस्ट डोन्ट रिमेंबि काय झालं .. मी सतला सवचािायचा प्रयत्न के ला .. ...
पि सदवसभि तशी प्रायव्हसीच समळत नव्हती ... सवण वेळ कुिीतिी होतंच आजबू ाजल
ू ा ...
(शातं ता)
मोनी - त्या सदवशीच सक्लअि व्हायला हवं होतं च्यायला ..
श्रृती - आसि ..?
सई - आसि काय ? ... मला आठवतच नाहीये काहीही .. (शांतता)

2|Page
मोनी - बोअि .. बता दे ना सब ..
श्रृती - म्हिजे ?
सई - म्हिजे आम्ही अशा .. कधी .. सतचं तसं असिं .. ठीक आहे एकवेळ पि .. आय मीन् मी ..
कधी कपडे काढले ..
श्रृती - (जिावेळाने) काय घेतलं होतंस ?
सई - व्होडका .. पसहल्यांदाच .. म्हिजे ... व्होडका पसहल्यांदाच
श्रृती - आसि सतने ?
सई - ती घेत नाही - सरंक्स्
(सविाम)
श्रृती - ओह् –
मोनी - (सईकडे पाहात श्रृतीला वेडावत) नाही ना ... हं
श्रृती - बिं .. पि मग हे सगळं अनघाला कोिी सांसगतलं .. ?
सई - मी
श्रृती - हे सवण असंच सांसगतलंस ..
सई - हो .. तेवढं चालतं आमच्यात .. पि असे ते ग्रासफक डीटेल्स द्यायची वेळ आली ति मला खपू
ऑकवडण होतं बिं का ..
श्रृती - बिं .. पि मग काय प्रॉललेम आहे ... तुझा काही वेगळा सवचाि होतोय का .. सतला तो ही स्वीकािता
येऊ शके ल ... असं मला वाटतं ...
सई - तसं नाही .. पि मी सांसगतलं नाही ना .. आईला कळलं ते - आमच्या घिी ... लास्ट सॅटडे .. मोनी
आलीच एकदम घिी ... तेव्हा आई नव्हती .. ती आल्यावि मला कळतच नव्हतं मला काय होतयं
... मी सािखी मान खाली घालनू च बसत िासहले. पि मग, आई आली असती ति पित बोलताच
नसतं आलं ना .. ति मग मीच आपलं मोनीला सवचािलं .. हे सगळं काय आहे ?
मोनी - यू नो इट .. सािी पसललक गॉससप किती है .. तू त्याने स्कॅ न्डलाइज् कधीच झाली नासहयेस .. पि
ऑसलवयसली आय् डोन्ट लाइक् गाइज् .. वेल ... आय् लाइक यू .. मैं ने हि बाि बताया है तझु े ..

3|Page
 तुला ते सगळं टाइम पास वाटत असेल ..आय् मीन - मी काही वेळेला त्याला तो फ्लेवि देते .. पि
मी सीरियस आहे .. आय लव्ह यू बेबी
श्रृती - आसि हे होत असताना अनघा आली सतथे .. काय कित होतात तुम्ही ..
सई - खिं ति काहीच नाही .. पि .. शी .. आय् मीन् मोनी वॉज् .. हसगंग मी फ्रॉम सबहाइडं ...
मोनी - तेव्हा .. म्हिजे अनघा आंटी यायच्या आधी एक मोमेंट तू एक्झॅक्टली तू सदसत होतीस .. रिअल
लयटू ी .. तुला स्वतःला असं बाहेरून पाहात येत नाही ना सई .. म्हिनू तुला कळत नाही मला काय
वाटतं ते ..
(जिावेळ शांतता)
सई - अॅक्च्यअ
ु ली ती नंति खपू िडली .. मोनी .. आईने पासहलंय हे सतने पासहल.ं मग सतला खपू सगल्ट
आला.
श्रृती - बिं .. पि तुला सतने कधीच सांसगतलं नसेल का ? उघडपिे ? मला नाही वाटत ...
सई - अगं .. म्हिजे टाइम-पास खपू चालायचा ..
मोनी - सहचं माझं अफे अि आहे ..
सई - सकंवा .. मोनी मला कधीतिी
मोनी - एऽऽ माल, सकंवा एऽ सामान
सई - असं म्हििाि .. पझेससव्हपिाचं ऍसक्टंग कििाि .. सिपला .. नाटकाच्या दौर्याला ती चटकन
माझ्या शेजािीच बसिाि .. नाटकातल्या मल
ु ांना पि दम द्यायची .. की ही माझी आहे वगैिे .. पि
आय् मीन .. मला असं काही ऑड् नाही वाटलं कधी .. मजा .. ती खपू दा माझ्या अंगावि पाय
टाकून झोपायची .. मी खपू दमले ति मसाज ... सपरियड्स असले की
मोनी - भाडखाव् ये भोसडी की तकलीफ़ (हसत) ऍक्चअ
ु ल भोसडी ती तकलीफ है याि .. मै सह तकलीफ
हं .. हम सब जन .. चाि सदन हम सब को बताते हैं .. तुम ..
श्रृती - म्हिजे बर्याच जिींना जे मनात वाटतं ते ती ओठावि आिायची ..
सई - पि अगं मोनी तशीच आहे ना .. म्हिजे .. दौर्यावि चेन्नईला .. िात्री शो संपला मग पाटी झाली
सन मग सकाळी घाईघाई होती सगळी एअिपोटणला जायची ... सन .. मी घाईघाईने आघं ोळीला
जात होते ति ही पि घसु ली तेव्हाच .. आय् फे ल्ट सलल् ऑड् ..

4|Page
मोनी - क्या शिमाती है .. तेिे पास जो जो है वह सब मेिे पास भी .. है ..
सई - पि आम्ही खपू हसत सटु लो .. सन अगं खििण -् च वेळ नव्हता गं आमच्याकडे ...
श्रृती - बिं ..
सई - शॉविमधे .. आम्ही दोघी ... ति ती त्या इतक्या घाईत माझ्याकडे बघत थांबली होती .. ते मात्र
मला ऑड वाटलं होतं. पि ..
मोनी - पि ही एक गोष्ट तुझ्याकडे आहे ना, ती नाही याि माझ्याकडे .. द पॉइज् ..
सई - मी सतला एक फटका मािला .. ति मग झालं ... तेव्हा .. बास् हे सगळं ... तू मला इटं िॉगेट कित्येयस
(सई उठून झाडीत सनघनू जाते. त्यापवू ी सतचा सरंकचा कॅ न झपसदशी रिकामा किते.)
श्रृती - काय गं ...
सई - नंबि वन् (तेव्हढ्यात सदवे जातात. काही वेळ सई येत नाही हे पाहन श्रृती सतला हाक माििाि
इतक्यात ती येते)
श्रृती - बिं झालं आलीस .. नाहीति मला उठावं लागलं असतं तुला शोधायला या अंधािात ..
सई - (काहीच बोलत नाही .. िडू लागते)
श्रृती - हे बघ .. तुला ती आवडत असेल ति तसं काही नाही कोिाचंही म्हििं ..
सई - ऑफ् कोसण आय लाइक हि .. पि म्हिजे मला ती अशी हसवये का ...
श्रृती - हसवये ?
सई - (वैतागनू ) हसवये म्हिजे ..
श्रृती - ही ही .. (सरंक दाखवत) ही हसवये का ... ?
सई - च् - (सई घाईघाईने आिखी एक कॅ न उचलनू हातात घेते)
श्रृती - सतने तल
ु ा प्रपोज्
सई - तेच चाललं होतं आई आत आली तेव्हा ... आई म्हिते आहे की सतने नॉक के लं आसि ती आत
आली .. पि मला तिी ते ऐकू नव्हतं आलं
मोनी - पि के लं असेल ना त्यांनी नॉक् .. तू माझं ऐकत असशील .. तेच म्हित होते मी तुला .. तुला मी
स्पेशल वाटतच नाही का ? आय जस्ट कॅ नॉट स्टे सवदाउट यू .. डू यू वॉन्ट टू बी द सेम ललडी
बोअरिंग वमु न यज्ू ड बाय मेन ? आपि दोघीच एकत्र िाह (ती आसि सई जिू एका आिशासमोि

5|Page
 उभ्या आहेत. मोनी ने आता सईला मागनू समठी मािली आहे) आय लव्ह यू .. औि खटॅक् खड्ड
.. कमस् इन .अि मॉम .. ओह् सशट् .. (मोनी दिू अंधािात जाऊन थांबते)
श्रृती - पि - अनघा का खोटं बोलेल ? (सविाम) मला तिी
सई - बिं ठीक आहे ... मला नसेलही आलं ऐकू .. आय मीन् - आय वॉज .. लाइक ..
श्रृती - कश्या होतात तुम्ही ? व्यवसस्थत होतात का .. का तेव्हाही ..
सई - नाही .. तशा नाही .. अगं बाहेि जािाि होते मी - रेससंग टेबलपाशी होते .. माझ्या रेसला मागे
सझपि होती .. ती मी लावली नव्हती .. ती सतने हळू अशी वि आिली .. मी .. बंद पडले .. सतचे
तेव्हाचे डोळे .. (आता सई श्रृतीकडे जवळपास तसं पाहन दाखवते आहे)
आसदती - (आत येत) वा वा वा ..... जिा जास्तच उतू जातंय .. भाच्चीचं मावशीविचं प्रेम
सई - (आसदती आसि ती भेटतात)
आसदती - हाऊ आि यू स्वीट-हाटण ? तू ठीक नाही सदसत आहेस ?
सई - या - आय् अॅम नॉट वेल ..
आसदती - म्हिजे ? काय झालं गं ?
श्रृती - काही नाही गं .. सवशेष काही नाही .. मैसत्रिी .. भांडिं ..
सई - नॅ ऽऽ काय .. रूटीन गं .. नेहमीचं ..
आसदती - ओ म्हिजे तांलया उपडा ?
सई - काऽऽय ?
आसदती - कावळा सशवलाय !
सई - मावशी .. स्टॉप फ्रीसकंग मी आउट नाव् .. काहीही काय बोलत्येयस तू ? ..
श्रृती - अगं .. खेड्यामं धे अजनू ही असलं काही काही म्हितात बायका .. बाहेि बसिं सकंवा बाजल
ू ा
बसिं .. आसि िीतसि बाजल
ू ा सध्ु दा बसतात काहीजिी .. अगदी आजही ..
सई - डोन्ट टेल मी ..
श्रृती - चाि सदवस बाजचू े .. (ती एकाद्या सीरियलच्या शीषणकगीताच्या चालीत ही ओळ गाते. आसदती
सतला वेडावते .. )

6|Page
सई - बाय द वे .. आसदतीमावशी .. ही सीरिज् सकलि आहे हं अगदी .. तू आता सहाशे वषाांची झाली
असशील त्यात .. आसि तुझी सासू सहा हजाि वषाांची .. बास् हं आता .. बायका सन त्यांचे त्रास
सन सोसिं वगैिे .. बास् ..
आसदती - हे बघ आमच्या चॅनलला एक नक्की कळलंय .. बायकांनी मसहन्यातले चाि सदवस सोसत बसिं
वगैिे एकवेळ नाही िाहािाि पि आठवड्यातले पाचं सदवस त्या आमचा चॅनल सोसत िाहािाि
अपरिहायणपिे
श्रृती - वा - आसदती .. फािच प्रगती के लीस .. अगदी सासहसत्यक दजाणचं वाक्य आहे गं हे .. असलकडचे
तुझे पेपसणमधले कॉलम्स् वाचनू असं वाक्य तू बोलू शकशील असं काही वाटलं नव्हतं ..
आसदती - पेपसणवाले उगाच देतात काय कॉलम्स? म्हिजे आता इतक्या वषाांनी एखादा सीनही आम्ही
ऍक्टसणच जमवतो वेळेला .. लोकांना वाटतं लेखक सलसहतायत .. जमतं आता ..
सई - बिं बिं .. बस की तू आता ..
आसदती - इथे ? आता काय, सतघींनी बाहेि बसायचं .? (सई वेड्यासािखी हसू लागते)
सई - (जिावेळाने) अगं तूच नाही का आत्ता सांसगतलंस .. ते बाहेि बसायचं ..
आसदती - पि मला आता आत जायचंय .. आसि - सगव्ह मी समसथंग टू ईट् .. आसि मला टॉयलेट् .. आसि
हे लाइट्स् कधी येिािे त ?
सई - आत्ताच गेलेत ... काय मासहत ..
आसदती - तुम्ही दोघीच बाहेि काय किताय आसि ? सकल्ली दे .. जायचंय मला ...
सई - सकल्ली इज् अबसेंट .. तुला सकल्ला पासहजे का .. तो समळे ल – तो सतकडे आहे तो ..
आसदती - घोिपड वगैिे .. आिू की काय मी आता ..
श्रृती - काय आहे .. की अनघा मॅडम आसि त्याच्ं या सोबत मसं जिीताई या गेस्ट हाऊसची सकल्ली
आिायला पित पण्ु याला गेल्या आहेत ..
सई - म्हिजे अग तो सपताबं ि आहे ना ..
आसदती - सपतांबि ?
सई - इथला के अि टेकि गं .. त्याचा काहीतिी घोळ झालाय .. तो नाहीति त्याची बायको असतातच इथे
.. म्हिनू आई आमच्याकडची सकल्ली न घेता आली .. आसि इथे येऊन पाहातो ति काय .. कुलूप

7|Page
श्रृती - मग खपू सवचािपसू , फोनची मासलका आसि स्वतःच्या नवर्याशी एक भाडं ि असा कायणक्रम
झाल्यावि .. अनघा मॅडम ना पित पण्ु याकडे कूच किावं लागलं ..
सई - त्यामळ
ु े द सबउसटफुल इटासलयन टॉयलेट इनसाइड सवल हॅव टू समस् यू फॉि सम टाइम ...
आसदती - च्यायला .. उशीि होईल म्हिनू त्या मॉलवि गाडी न थांबवताच आले मी .. िॅसफकमधे उशीि
झालाच सन वि हा प्रॉललेम ..
सई - खाली .. अॅक्चअ
ु ली ..
आसदती - हो अॅक्च्यअ
ु ली .. खाली .. खालीच जाऊन येते ... आलेच ...
सई - तुला सभती नाही का गं वाटत ?
आसदती - हॅ ... मिाठवाड्यातले सन सवदभाणतले आमचे नाटकांचे दौिे मी अजनू सवसिले नासहये (सईला फोन
येतो. ती फोनवि बोलू लागते. आसदती स्वतःच्या फोनविचा टॉचण ऑन करून जाते. श्रृती कशीबशी
उठते आसि ससट-आउटच्या कडेशी येते.)
सई - आई ! (फोनवि ) हां .. बोल बोल .. काय ? बिं बिं .. मग ? गाडी ? .. काऽऽय ? नाही नाही थांब
थांब .. आसदतीमावशी आलीये इथे .. मी पाठवू का सतला .. ओ के .. सतथेच थांबा .. ..
आसदती - आता मला काहीही सांगा .. तू सकल्ला देत होतीस ना मगाशी मला ? आता सगळे दोि मी कापले
आहेत .. सप् सप् सप् ..
सई - त्यापेक्षा बोअि काम आहे .. आई आसि मंसजिीमावशी येताना ससंहगड िोडला अडकल्यायत्
गाडी बंद पडल्ये. मेकॅसनक नाहीये .. थँकफुली एका पेिोल पंपजवळ आहेत .. सतथे गाडी पाकण
करून काही समळतंय का बघतायत् .. तू जा आता ..
आसदती - (जीन्सचा बेल्ट पित नीट लावते .. ) अंधािात काही चक
ु लं असं नको ... नाही का ? ... चलो ..
तू येतेयस का ?
सई - अॅक्च्यअ
ु ली ...
श्रृती - ए ऽ नको हं .. मी काय एकटी बसू का इथे ?
आसदती - बिं .. (सईला) सांग तुझ्या आईला .. िे स्क्यसू ाठी येतेय मी ते .. (सई फोन लावते तो लागत नाही
... मग ती टेक्स्ट पाठवते. तो जिावेळ पोहोचत नाही. आसदती पटापट काही बकािे भिते.

8|Page
 जिावेळाने टेक्स्ट पोहोचल्याची खिू कळल्याचं कळत.ं खिु ा होतात. आसदती जाते. आता श्रृती
आसि सईच उितात. जिावेळाने सई श्रृतीच्या मांडीवि डोकं ठे वनू पडते)
सई - (मोनीला) मोनी, आय् लाइक यू याि .. पि .. गोची आहे .. तू थांबू शकत नव्हतीस का थोडी ..
म्हिजे अजनू वषण वगैिे ..
मोनी - क्या होगा उससे .. ? आसि मी सवचािायला थांबले .. सन तेव्हढ्यात तुला कोिी दसु र्यानी सवचािलं
ति ? त्यापेक्षा मी उत्तिाला थांबते ना .. यू डोन्ट हॅव टू रि्लाय िाइट अ वे .. (अचानक
असमताभसािख्या बेअरिंगने) आप सक सभी लाइफ लाइने बाकी हैं .. फोन अ फ्रेंड .. कन्सल्ट
एनीवन् ... ब्राव्ज् द वेब .. सथंक .. आस्क क्वेश्चन्स टू मोनी ... आस्क क्वेश्चन्स् टू यअ
ु सेल्फ ..
आस्क क्वेश्चन्स टू िॅसडशन्स .. कुछ भी .. हजािो लाइफ लाइन्स .. आय् जस्ट नो दॅट यू आि नॉट
अनजस्ट पसणन .. तू िीझनेबल वेळच घेशील .. पि ती सचल् .. तू उत्तिाचा सवचाि कि .. वेळ मोजी
नकोस .. वेळ मी मोजेन ... सटक् सटक् सटक् सटक् .. (मोनी जाते)
श्रृती - सो ... तुला बोअि होईल .. झाली सहची सकट् सकट् सरू
ु म्हिनू ... पि तुलाही जि मोनी आवडत
असेल ति तसं सांग ... देअि इज् नो प्रेशि .. कोित्याही बाजूचं प्रेशि फील नको करू .. तुला
स्वतःबद्दल जे वाटेल ते आसि तेच खिं ... आसि आय प्रॉसमस यू ... ते तसंच असतं.
सई - हं ... (असं म्हित श्रृतीच्या मांसडत सशिते. मोनी पन्ु हा सतथे येते आसि सईच्या डोक्यावरून हलके च
हात सफिवत बोलते)
मोनी - देअि इज नो प्रेशि ...
(जिावेळ शांतता)
सई - ए ऽऽ या ससंहगडावि हे दोन टॉवसण कधी उभे के ले गं ?
श्रृती - मला वाटतं .. दिू दशणन सरू
ु झालं तेव्हा .. का काय ..
सई - का काय मासहती ? इति सकल्ल्यांजवळ सकंवा त्यांच्या वाटेवि टॉवसण खपू ऑड वाटतात बिं का
मला, पि हे ससहं गडाविचे हे टॉवसण ओक्के वाटतात .. म्हिजे असे लाबं नू ! (हसते) सशवाजी
महािाज सकंवा असे त्यांच्या वेळेलाच गडाबिोबिच तेही असेच उभे के ले असतील असं वाटतं ..
श्रृती - टक्कल पडलेल्या परू
ु षाक
ं डे पाहन मला असचं वाटायचं लहानपिी .. म्हिजे त्याचं ा
तरूिपिातला एखादा फोटो कोिी दाखवला ति मला खोटंच वाटायचं .. म्हिजे त्याचा तेव्हाचा

9|Page
 खिा फोटो पाहनही असा कसा असेल हा मािूस कधीही असं वाटायचं .. काळाबिोबि सवय होते
आपल्याला .. सवद्रूपतेची सवय होते. सगळ्यांचं नसलं तिीही म्हिजे सरू
ु वातीला टक्कलही
अनेकांना सवद्रूपच वाटतं ना .. सकती प्रयत्न कितात ते थांबवायचे .. मग संवय झाली की .. बाल्ड
इज लयटु ीफुल हे मान्य व्हायलाच लागतं ..
सई - (हसते) लेखक वगैिे असलं की बिं असतं .. असं के व्हाही असं साधं बोलत बोलत अशी लोकांच्या
कानाखाली डायिे क्ट .. फन् फन् ...
(पन्ु हा शांतता.)
श्रृती - तुला पासहजे?
सई - आं ? (लक्षात येऊन) नाही नको .. अॅक्च्यअ
ु ली ना .. मला सबअि आवडत नाही ... मग सािखं
जावं लागतं ना .. व्होडका छान असते .. (डोळा मािते) म्हिजे मला ऍक्चअ
ु ली आवडली होती -
श्रृती - कोि ?
सई - (अस्वस्थ. उठते.) च् ... (लांब जाऊन उभी िाहाते)
श्रृती - सॉिी ..
(पन्ु हा जिा शांतता. सई आकाशाकडे पाहाते आहे. मोनी जवळ येऊन खेटून उभी िाहाते. सई श्रृतीशीच बोलते आहे.)
सई - सदवे गेल्यावि ह्या एवढ्या चांदण्या वि सदसतात - मला खपू सभती वाटते .. हे सगळं आकाश
आत्ताच्या आत्ता डोक्यावि पडेल असं वाटतं मला .. अचानक मला या सगळ्या दसु नयेत मी एकटी
पडल्ये असं वाटतं .. मी खपू लोनली फील किते .. खपू .. (मोनी सतली मागनू समठी माििाि आहे
तेवढ्यात सई श्रृतीकडे जाते) मला आईने मंबु ईला एकदा ्लॅनेटेरियममधे नेलं होतं .. ति मी िडून
गोंधळ घातला .. आई म्हिाली आपि काय ससनेमा पाहातोय का ? हे जे आकाश सदसतंय ना,
त्याची सभती वाटिािी मी एकटीच असेन या जगात (हसते) सकंवा सवश्वात ?
श्रृती - सवसचत्र आहे ... (सई पित श्रृतीमावशीला सबलगते)
सई - मावशी, मला एक सागं .. समजा एखाद्या बाईला .. नवर्याला कजण वगैिे झाली असतील, नवर्याचं
काही खिं नसेल .. लाइक् कंपनी बुडली वगैिे असेल ति त्याच्यातच हे मल
ू -बील हे फािच वाटेल
.. आय् सवल् पिहॅ्स ..

10 | P a g e
श्रृती - ओह् तो सपताबं ि सन त्याची बायको का ? सो्पं नसतं .. म्हिजे नसेल जात .. सो्पं .. मला नक्की
नाही सांगता येिाि .. म्हिजे ज्या गांवात गेलो नाही आपि सतथले पत्ते कसे सांगिाि ना
सई - मी पि सपतांबिच्या गांवात नव्हते गेले .. मी आईबद्दल सवचाित होते. मला हल्ली फाि बोअि
होतंय हे सगळं .. (सविाम) जाऊ दे.
श्रृती - काय गं .. बोल की .. काय झालंय ?
सई - नाही, काही नाही ... म्हिजे .. तू सांगी शकशील कदासचत .. तू सवचाि कितेस ना बिाच .. सांग
ना मग .. आपि हे जे काही आहोत त्याचं काय किायचं असतं ?
श्रृती - म्हिजे ?
सई - हे सगळं .. आपलं हे .. असं सगळं .. (शिीिाकडे सनदेश कित ..)
श्रृती - मल
ु ी, डोन्ट पश
ु इट सो हाडण .. थांब थोडी .. काही गोष्टी सहज, उपजत कळतात, कळत जातात ..
त्या सगळ्यावि वेळ हो एक उपाय असतो .. वेळ .. वेळ जाऊ सदला की सवण ठीक होतं ..
सई - जाऊ दे मग ... वेळ ... सटक सटक सटक सटक .. (सविाम) कसली आहे ना आसदतीमावशी ? तुझी
शमा जसं बोलते ना, तसंच बोलली की नाही ती मगाशी ?
श्रृती - शमा ? म्हिजे माझं लेखन तू वाचतेस ?
सई - आम्ही ! आम्ही वाचतो ! आमची नाटकाची सडिे क्टि आहे ना .. सशल्पा .. ती तुझी जबिदस्त फॅ न
वगैिे आहे .. फे समसनस्ट वगैिे सतला खपू आवडतं
श्रृती - फे समसनस्ट ! कोिास ठाऊक मी काय सलसहते ?...
सई - तुझी ती कथा फाि भािी आहे .. तीन मैसत्रिींची .. तिघी .. एक अॅबस्ट्रॅक्ट .. म्हिजे त्यातली ती
जी एकदम बाँड मल
ु गी .. शीतल .. ती मला फाि आवडते .. काय सस्पिीट असतं ना सतचं .. म्हिजे
मला ति अगदी तसं व्हायला आवडेल .. फ्री, इसन्डपेन्डन्ट ! मस्त ! आसि सश्रया आसि शमा ?
सश्रया आहे ती अगदी जवळपास तुझंच रिफ्लेक्शन आहे आसि .. शमा म्हिजे आसदतीमावशीच
फफे क्ट ! म्हिजे सतच्या रिहसणल्स .. नाटकामं धली भाडं िं .. बसक्षसं .. आसि “इन्व्हॉल्व्हमेन्ट्स”् !
पि .. ती जी बॉन्ड .. शीतल .. ती अगदी नांवाच्या सवरूध्द .. सतच्या बाबतीत शीतल काहीच
नाही ...आसि नावं सजतकं िॅड् .. सततकीच ती मॉड् ..
श्रृती - यू आि िाइट् .. त्या आहेत तशाच .. रिफ्लेक्शन्स ..

11 | P a g e
सई - आम्ही कििाि आहोत त्यावि नाटक .. पिसमशन देशील ना (दोघी हसतात) अॅक्च्यअ
ु ली ... मोनी
मला खपू शीतल सािखी वाटायची ..
मोनी - बुलसशट्
सई - सशल्पाने मला शीतल म्हिनू फायनल के लंय ... ती पि म्हित होती की मोनीच शीतल आहे ..
फॉलो हि ..
श्रृती - मोनी ... अग्रेससव्ह आहे म्हिनू ? शीतलचं अग्रेशन आसि मोनीचं अग्रेशन यात फिक आहे सई
... एखाद्या मल
ु ांने के लेलं अग्रेशन ... ते सजतकं ऑकवडण वाटू शकतं तेव्हढा ऑकवडणनेस सक्रएट
होईल असं मोनीचं अग्रेशन मला वाटतंय ... फील झालं असेलच ना कधीतिी ... ?
मोनी - बुलसशट्
सई - (मोनीकडे पाहात .. हिवनू .. मग भानावि येत) काय ? मल
ु ांच झालंय ना .. एक दोन वेळा .. खपू
ऑकवडण नाही वाटलं ते .. पि आत्ता हे नको असं वाटलं आसि थांबवलं मी ते .. पि खिं सांगू ?
(यापढु े काही वाक्य ती मोनीशी बोलते आहे असं वाटतं) खपू शी मल
ु ं खपू वेळा खपू बोअि
वाटतात मला .. आसि ते स्त्री, बाई वगैिे म्हिायला पि खपू म्हिजे सचक्काि ऑड् वाटतंय .. पि
.. म्हिजे असं मोनीसािखं मला काहीच ठिवता येत नाहीये .. सकंवा असं आत्ता लगेच ठिवनू
टाकायला पासहजे असतं का ते पि मासहत नाही, कळत नाहीये पि .. मी बाथरूममधे स्वतःकडे
आिशात पाहाते तेव्हा चांगलं वाटतं .. मी .. खपू लयसू टफुल नाहीये (मोनी पन्ु हा बुलसशट् म्हिते ..
आसि फक्त ओठ हलवनू आवाज न किता यू आि लयसू टफुल असं म्हिते) .. पि कोिी असं म्हितं
तेव्हा मस्त वाटतं ना .. आमच्या क्लास सन नाटकातले ते दोघं सतघं आहेत ते जिा इनक्लाइन्ड
वाटतात .. वागतात तेव्हा मस्त वाटतं .. पि इट इज गेसटंग टू सडसफकल्ट टु से .. आय् मीन्
अॅक्चअ
ु ली मोनी इज मेसकंग इट सडसफकल्ट फॉि मी ... आई .. मग त्या सदवशी, नतं ि मला बिंच
काही सांगत होती .. बाई .. स्त्री वगैिे स्टफ .. पि .. जेव्हढं बोलत जातो ना आपि तेव्हढं मला हे
सगळं कन्फ्यसू झगं वाटत जातं .. म्हिजे .. एवढं काय बोलायचं ना? काय असेल ते असेल .. कळे ल
ना जेव्हा पासहजे तेव्हा .. मोनी मला नक्की कशी आवडते ते कळतच नाहीये मला .. आसि मी
तिी स्वतःला कशी आवडत असेन .. काय मासहत ? (शातं ता)

12 | P a g e
श्रृती - हं ऽऽ सई, त्या गोष्टीतली शीतल मात्र स्िेट आहे हं .. आसि त्या अथी मोनी आसि सतच्यात खपू
फिक आहे ....
सई - शीतल म्हिजे – कोि आहे ती ? तुमच्यातली सतसिी ?
(अचानक एक बाई लगबगीने येते .. ती तशी लगबगीने चालू शकत नाही आहे तिीही ती घाबिलेली ..)
सई - पद्मा .. ? काय गं ? काय झालं ? .
पद्मा - नाही नाही .. जिा मी .. तुम्हाला बाहेि बसनू िाह्यला लागलं .. मी आतनं उघडते दाि .. मागच्या
दािाला कुलपू लावतो आम्ही .. मी आलेच (ती जाते. बाहेि गाडीचा आवाज)
सई - आसदती मावशी आली. पित का आली असेल ? ती गाडी बंद किताना िे झ करून किते ...
आसदती - (आत येत ..) गल्सण सबसचंग अबाउट मी ? तुझ्या आईचा फोन आला .. की त्यांची गाडी झाली
नीट त्या येतायत .. खडकवासल्याला गदी आहे खपू . (येऊन बसत) द सबअि इज इन्व्हायसटंग मी.
पि जाऊ देत आत्ता .. मी जिा पडते पाठीवि ...
सई - आसदती मावशी तुम्ही पसहल्यांदा कधी सरंक्स घेतली .?
आसदती - ए श्रृती .. आपि पसहल्यांदा कधी ्यायलो गं ...
श्रृती - बािावी ... पिीक्षेनंति महाबळे श्विला गेलो होतो सगळ्या ... म्हिजे .. सगळ्या एकत्र तेव्हाच ..
आसदती - मी त्या आधी एकदाच .. परुु षोत्तमला माई सभडे समळाल्याबद्दल कॉलेजच्या सडिे क्टिने .. म्हिजे
पाठच सोडेना गं ..
श्रृती - काय ्यायली होतीस?
आसदती - व्होडका ...
श्रृती - डायिे क्ट ?
आसदती - डायिे क्टि होता प्या - त्याचा चॉइस् ..
श्रृती - चॉइस् ! व्होडका आसि तू ही !.
आसदती - भािी वाटायचं तेव्हा ..
श्रृती - तुला ! मला तो तेव्हाही चीपच वाटायचा .. तुला फाि उसशिा कळलं ते ...
आसदती - पाटण ऑफ द गेम .. कळलं हे महत्वाचं .. आसि कळलं की काही किता येतचं की त्याचं .. ते
के लंच की मी ... हॅड टू .. तुला तिी काय वेगळं किावं लागलं गं ?

13 | P a g e
श्रृती - हे चाव ... स्पेअि मी
सई - मलाही भक
ू लागल्ये सन आता तिी गोळी घ्यायला पायजे मला ...
आसदती - हो चल चल .. पटपट .. मला भक
ू लागल्ये
(खातात)
आसदती - मी कचोिी खात्ये आसि डास मला खातायत ..
सई - कासव छाप आहे .. कटणसी .. माय मॉम ...
आसदती - लाव लाव .. लवकि लाव ..
श्रृती - ते ही भक
ू लागल्यासािखंच ? वाटेत काही खाल्लं नाहीस ?
आसदती - काय खािाि ? मस्त डायिे क्ट आले ना .. सांसगतलं की .. म्हिनू ति तुंबले होते ना ? लाइट्स
नव्हते म्हिनू सतकडे जाता आलं ..
सई - तेव्हाच खटॅककन् आले असते ति ? (हसतात)
(अचानक पद्मा आतून लगबगीने येते .. अजनू ही ती घाबिलेली ..)
सई - पद्मा .. ?
पद्मा - ताई .. मी किते सवण पटपटा (ती पित आत जाते)
आसदती - हीच का ती ?.
सई - हो .. पद्मा ... सपतांबिची बायको ..
आसदती - सपतांबि ? (हसते) हे काय नांव? बसहिीचं नांव काय ठे वायचं मल
ु ाच्या .. लंगु ी? आसि इज शी
प्रेग्नंट ?
श्रृती - चांगलीच वाटत्ये .. पि ह्या गांवाकडच्या बायकांचं काही कळत नाही बर्याचदा..
सई - मला लक्षातच नाही आलं ..
श्रृती - तू चेहर्याकडे बघत होतीस ना म्हिनू ..
सई - मग ? तू काय पोट पाहातेस ? म्हिजे सगळ्यात आधी ? कुिी आलं समोि की पोट ?
श्रृती - पोट असं वेगळं कशाला पाहायला हवं .. आख्खी बाई सदसते त्यात तेही सदसतं ना .. आसि चालिं
वावििं ..

14 | P a g e
आसदती - एकच काहीतिी ‘वेगळं’ असं बॉइज् पाहातात ...! आपि गल्सण् तसं पाहात नाही .. म्हिजे कळते
ना बॉडी लँग्वेज ?
सई - प्रेग्नंसीची बॉडी लँग्वेज ? (हसते)
आसदती - मी फस्टण इअिला असताना मला स्टेजवि सडसलव्हिीचा सीन होता ..
श्रृती - प्याच असेल सडिे क्टि ..
आसदती - नाही अन्या होता ..
श्रृती - सेन्सेशनल काहीतिी दाखवनू बक्षीस काढायचं असेल .. काय सथंसकंग असतं ना मल
ु ांचं तेव्हा ..?
सई - मग काय झालं ? के लंस तू ?
आसदती - अथाणत ना ?
सई - एऽऽ पि कसं ? .. म्हिजे .. ते असं ..
आसदती - सव्हसडओ सफल्म्स काय.. सन काय काय सन काय काय ? प्रोसेस वगैिे घेतली होती अन्याने ..
सई - ए ऽऽऽ पि एकदम सडसलव्हिी म्हिजे .. कसं दाखवलं ..?
आसदती - दाखवलं कसलं ..? आमचे लाइट्स कििािा फाि भािी होता त्याने काहीच सदसू सदलं नाही .. मी
फाि भािी आिडाओिडा के ला सन मग म्यसु झकवाल्याने जोिण िणिात पीस सोडला आसि ललॅक आऊट
मग ललॅक आऊटमधे आवाज .. ट्यॅहऽॅ ऽऽ !
(सकंचाळते .. तेव्हढ्यात दािात पद्मा पन्ु हा उभी .. ती जिा चसकत होऊन पाहात उभीच िाहाते मग भानावि येते ..)
पद्मा - आत येता ना ?
श्रृती - खिं ति नको .. पि या आसदतीला चाविार्या डासांचं काही किता आलं ति इथेच बसायचा मडू
आहे आज ..
पद्मा - डासाचं ं काय ए ? ते जातील की आत्ता .. मी धपू आिते आसि थोडा सनबं ाचा पाला घालते त्यात
.. बसा .. मी काय करू काय ? खायला .. आसि बाई .. मॅडम कुठे गेल्या ..
सई - घिी गेल्यायत त्या .. सकल्ली नव्हती ना आमच्याकडे ..
पद्मा - अगं बाई .. कावल्या असतील ..
सई - असेलच .. तू कुठे गेली होतीस अचानक .. ? आसि तल
ु ा मासहती होतं ना म्हिजे आज इथे ..

15 | P a g e
पद्मा - मासहती होतं ना .. पि ह्याचं ं हे असं ... (आसदती खाजवते ते पाहन अचानक थाबं ते) मी आलेच
धपू घेऊन हां ... (जाते)
श्रृती - सबचािी ... काय झालंय कोिास ठाऊक ..
सई - सतच्या मॅडमनाच सांगेल ती .. आसि आई पि ना, खिंति मनातून सटकली असेल कम््लीट, बिं
का .. पि जिा चेहर्यावि ? उं हं .. आसि .. सतला आत जाऊन सवचािे ल .. बघ ..
श्रृती - ही चांगली असेल .. म्हिनू ..
सई - आसि एक सवशेष काहीतिी अॅसफसनटी आहे आमच्या मांसाहेबांना .. मॅग्नेट .. िललड लोकांचा
मॅग्नेट आहे ती .. आमच्या पण्ु यातल्या तीन कामवाल्या आसि ही एक अश्या चौघी समळून एक
एन्जीओ चालवण्याइतकी सोशल ससव्हणस आई कित असेल ... शंभि वषण .. आलीच ..
श्रृती - आली ?
सई - त्या सतकडल्या वळिावि आई हॉनण वाजवते .. दोनदा ..
श्रृती - ऑलझव्हेशन चांगलं आहे तुझं ...
आसदती - यू मस्ट बी गडु इन् अॅसक्टंग ... कितेस ना काय काय .. ?
सई - हो .. थँक्यू .. लूक ? आलीच बघ (अनघा येते. सोबत मंसजिी आहे)
आसदती - अगं मला सांगायचं ना .. तू कशाला गेलीस ऑल द वे .. ?
अनघा - सकती वेळा फोन के ला तुला .. ? सतत सबझी तुझा फोन .. आसि अगं काही कळायला मागणच
नव्हता .. मग असं फाि वेळ दैवाधीन नाही बाई बसता येत ..
श्रृती - दैववादी नसनू ही आम्हाला जमतं ते चक्क .. दीड तास ... हे प्रव्ू ह झालं ..
मंसजिी - दीड तास लागला का गं ? कळलंच नाही ..
सई - मावशी .. गाडीत नसेल कळलं .. आम्हाला कळलं .. (पोटावि आसि हातावं ि फटके माित)
आसदती मावशीला ति .. गेल्या काही समसनटात बर्याचवेळा कळलं असेल ..
अनघा - ए .. कॉइल्स होत्या ना गं .. आसि खायला पि .. काहीतिी खायचं की गं मग ..
आसदती - बाकिवडी-कचोिीने सरू
ु वात के लीये ..
(तेव्हढ्यात पद्मा येते ... धपू घेऊन .. अनघाला पाहन थबकते..)

16 | P a g e
अनघा - आली का ही पि ? काय गं .. ? (पद्मा धपू सगळीकडे पसिवायला लागते .. अनघा ते धपु ाटिं
मंसजिी ला देते ) मंजू .. जिा धितेस .. ? आपि काय बाहेिच बसायचं ठिलंय का ? (श्रृती हो म्हिते
.. अनघा पद्माला) चल .. हे सगळं घेऊन आत चल .. सई जिा हात लाव .. (अनघा आसि पद्मा
आत जाऊ लागतात. सई जिावेळ मागे थांबून मग जाते .. जाता जाता ..)
सई - आत गेल्या गेल्या .. (अनघाची नक्कल कित) पद्मा ? काय गं बाई ? सगळं ठीक आहे ना ? ...
एन्जीओ सीन! (मोनी सतच्यासोबत नासहशी होते)
श्रृती - जा तू पळ .. गॉससप नको आता .. (अनघाची हाक येते .. सई .. चल तयािीला लागा .. आधीच
उशीि झालाय) हे बघ आसि सतला म्हिावं .. आम्हीही करू कामं .. (सई आत जाते ..)
मंसजिी - संगमनेिला हे होते ना, सतथल्या पाटबंधािे कॉलनीत सनंबाची झाडं आहेत .. सतथे के ि काढून
जाळला ना सकाळी की असा वास यायचा
आसदती - हॉरिबल शो झाला होता त्या तुमच्या संगमनेिला आमचा ..
मंसजिी - जनु ं ना ते ? आम्ही असताना कधीच नाही आलात गं तुम्ही ..
आसदती - नाही गं .. त्यावेळी मंबु ईतच गेले ना मी .. ग्रपू ही फुटला .. नाटक सटु लं .. तेव्हा ति अॅक्च्यअ
ु ली
.. माझा सेपिे शनचा एसपसोड चालू होता सगळा लग्न नव्हतं तिी एवढा त्रास झाला .. लग्न के लं
असतं ति ..
श्रृती - तुला जि ती सहदं ी सफल्म समळाली नसती ति लग्न के लं असतंस तू प्याशी .. नाही का ?
आसदती - (श्रृतीला समठी माित) हं ऽऽ डासलांग, तू सांसगतलेलं तेव्हढं तिी मी ऐकलं नाहीति तू काडीमोड
घेतला असतास की माझ्याशी .. हो ना ?
श्रृती - नाही .. तसं नाही .. म्हिजे सॉिी .. पि तुम्ही दोघं समोि आलात की सतत असं वाटायचं की हे
काहीतिी बिोबि नाही ..
आसदती - जिा जास्तच लोकांना हे असं वाटायचं .. पि एक गोष्ट बिी होती - तू आसि अनघाही .. मला स्िेट
सागं ायचात .. अथाणतच, तेव्हा िाग यायचा मला तमु चा ...
मंसजिी - तुझं आयष्ु य आम्हा सगळ्यांपेक्षा वेगळंच आहे बाई ..
आसदती - वेगळंच म्हिजे ?

17 | P a g e
मसं जिी - नाही म्हिू नकोस .. म्हिजे .. आपि सगळ्या तश्या सािख्याच परिसस्थतीत होतो .. शाळे पासून
.. मग अगदी कॉलेजमधे सध्ु दा .. मला आपल्यातला फिक एस वाय् टी वाय् ला जािवायला
लागला .. आपले चॉइसेस बदलायला लागले .. तेव्हा
आसदती - चॉइसेस ? आपले ? तुझे चॉइसेस बदलायला लागले ..
मंसजिी - काहीतिीच गं .. माझे कसले चॉइसेस सन सबयसेस् .. माझी सलपसस्टकची शेडपि तीच आहे गं
अजनू .. तू िागवायचीस तीच ..
आसदती - हां .. आलीस तू मदु द्य् ावि ..
मंसजिी - आगं पि .. खिं नासहये का ते (श्रृतीचं मत आजमावते)
आसदती - तू सिळ कधीच का नाही म्हित की ... आसदती तू ..
मंसजिी - पि मला नाही तसं काही म्हिायचंय .. तुझे चॉइसेसच म्हिीन मी .. मला कधीच पटले नाहीत ते
.. पि तू सगळं सनभावलंस असं तुला वाटतंय ना आता ? मग ठीक आहे ना ? पि तेव्हा मला त्रास
व्हायचा माझी एक मैत्रीि इतकं सफि कित्ये ..
आसदती - अच्छा .. म्हिनू मग तू न िाहावून गॉससप किायचीस का ?
श्रृती - कमॉन गल्सण .. गॉससप महत्वाचं आहे, असतंच .. हे सनसवणवाद आहे .. पि तेव्हाच्या गॉससपला
सकती महत्व आहे आता .. त्या समु ािास सतला सतचं पढु लं आयष्ु य .. भसवष्य सदसायला लागलं
असेल..
आसदती - भसवष्य ? सतचं .. जंगली महािाज िोडवि त्या पोपटवाल्याकडे जायची ही .. ते ?
श्रृती - बास हं आसदती .. भसवष्य .. सॉटण ऑफ् .. स्व्नं .. भसवष्याची .. आपली आपली .. ती सदसायला
लागतात सगळ्यांना .. तुलाही असतीलच की पडली तेव्हा .. आसि त्या भसवष्यातल्या सदशेला
हळूहळू आपि वाट चालायला लागतो ... ते सगळे चॉइसेस आपि किायला लागतो .. ह्या
सईच्याच वयाच्या होतो आपि तेव्हा .. तेव्हा बहुतेक आपल्याला असं आतून काहीतिी वाटायला
लागतं .. की आता आजच्यापिु तं जगनू चालिाि नाही .. आसि मग आपि कामाला लागतो ..
आसि हे असं वािंवाि होतं .. म्हिजे स्टॅग्नंसी आसि अॅसक्टव्ह फे ज असं ..
आसदती - असेल ... ह के असण ... (जिावेळाने) आि ् वी सहअि जस्ट टू ससट अॅन्ड टॉक ? सरंक्स् ? व्हेअि आि
दे ? लेट्स अनसेट्ल् अ सबट् ..

18 | P a g e
श्रृती - मी आिते (श्रृती आत जाते)
(जिावेळ अवघडलेपि. आसदती ससगिे ट काढते .. मंसजिी जिा दिू जाऊन बसते. आसदतीही मंसजिीपासनू लांब धिू
जाईल असं पाहाते)
मंसजिी - सोड गं आसदती .. माझं सोड तू .. तुझं काय चाललंय ?
आसदती - पाहात असशीलच की टीव्हीविती माझी ... सकंवा .. नसशीलही म्हिा तू ..माझं सोड .. तुझं काय
चाललंय ?
मंसजिी - हे चासकमानला असतात .. ते कृ ष्िा खोिे चं सगळं झालंय ना आता ... कॉपोिे शन .. आम्ही आता
पण्ु यातच सेटल झालो .. म्हिजे मी इथेच िाहाते .. ते येत जात िाहातात ..
आसदती - हाऊ इज् ही ..
मंसजिी - गेल्याच मसहन्यात प्रमोशन झालं .. खषू आहेत ..
आसदती - आता खपू ससनीअि झाला असेल नविा तुझा ..
मंसजिी - हो .. प्रोजेक्ट चीफ आहेत आता .. पिू ण नवीन अ्पि डॅम प्रोजेक्टचे ..
आसदती - मग तू वेळ कसा काढतेस ? .. आय् मीन .. काय कितेस ? कितच असशील की काही ?
मंसजिी - नाही तसं फाि काही .. एक आपलं वेळ जावा म्हिनू आठवड्यात एक-दोनदा वृध्दाश्रमात जाते ..
त्यांच्यासाठी काही पोथीवाचन वगैिे .. सकंवा इतिही काही वाचते ..
आसदती - बिं आहे तुझं .. खपू स्िेट आहे तझु ं आयष्ु य. आयष्ु य, तू .. सगळंच सिळ !.
मंसजिी - हे तू सिळच म्हितेयस ना ?
आसदती - हो आयष्ु यही आसि मी म्हित्ये ही ..
मंसजिी - नाही .. सिळ म्हिजे सनिस .. असंच म्हिायचंय ना पि तुला ? आमच्यासािख्यांची आयष्ु य
सनिसच वाटिाि म्हिा .. के व्हढं काय काय चालू असतं तझु ं ?
आसदती - त्याचा इथे काय संबंध ..? म्हिजे माझ्या आयष्ु यात काय काय घडतं म्हिनू तुझं .. काय ? सनिस
म्हिजे ? आय सथंक .. तू काहीही भकतेयस
मंसजिी - हं ऽऽ बास झाला नाही धिू आता ?

19 | P a g e
(आसदती घाईने ससगिे ट सवझवते .. मग शातं पिे मसं जिी धपु ाटिं जिा लांब नेऊन ठे वते. आतून पद्मा येते .. पद्मा
आपआपल्या कामाला लागते .. आसदती चटकन् आत जाते. ती खिंति मंसजिीवि वैतागली आहे .. पद्मा के ि काढते,
मोठ्ठं जाजम अंथिते .. आता जिा मोकळे पिाने वाविते आहे.)
मंसजिी - बाई आम्ही करू इथलं सगळं काम .. तुम्ही ..
पद्मा - नाही नाही .. मी किते ना .. ताई ? तुम्ही पैल्यान्दाच आला ? श्रृतीताई येत असतात विनं विनं ..
मधे ति .. मागल्या वषी पंधिा सदवस सहतेच होत्या .. मी सगळं के लं त्यांचं .. सदवसा चहा सपतात
आसि (हलके च सांगते) िात्री लयि .. आसि सलसहत बसायच्या सािख्या .. द्या की मी किते ..
मंसजिी - नाही नको हो .. तुम्हाला त्रास ..
पद्मा - नाही नाही .. त्रास कसला .. मगाशी जिा विवि करून आले ना म्हिनू जिा चेहिा उतिला असेल
.. आसन तुम्ही मला अगंतुगंच किा .. लहान आहे मी .. तुमच्यापेक्षा .. (पद्मा काम करू लागते.
मंसजिी सतच्याकडे पाहात बसते. जिावेळाने)
मंसजिी - सकतवा मसहना ?
पद्मा - आता नववा झाला .. आता झालंच .. आठवडाभि अजनू ..
मंसजिी - अगं मग तू धावपळ जिा कमी कि ..
पद्मा - धावपळ ? बाई .. अहो .. ती थांबली ति मग पोिाला जन्मच कसा देता येईल .. आसि जगवायचं
कसं ?.
मंसजिी - नविा कितच असेल की काही काम .. ?
पद्मा - खिं सांगू का ? .. नाही जमत त्यांना फाि काही .. म्हिजे गांवात एक दक
ु ान काढलं होतं .. ते
चालंना .. मग काहीबाही सबजनेस सरू
ु के ला .. हे घिपोच भाजी न् फळं न् काय काय .. ते नाय
का सॅलेडची पत्ती न् काय काय .. पि त्यात पि बडु ाले .. कजां झाली .. आता त्यांच्या तसं घिचं
बिं आहे .. आसि सासिे पैलवान होते नां .. म्हिनू सनभलं .. पि सशक्षि नाही ना काहीच ..
आजकाल सशक्षि नाही ति हलकंच काम यायचं पदिात .. कसेबसे हजाि-पाचशे कमावतात ..
पि सगळे दारूतच जातात त्यांचे .. आता बाइचं ं हे फामण हाऊस झालं सन आमची सोय लागली ..
त्याचं ी आिामाची सोय सन त्यात आमची सोय ..
मंसजिी - म्हिजे नविा दारू सपतो तुझा ..?

20 | P a g e
पद्मा - तो तिी काय किे ल .. मी म्हिते दारू सपतो ति ठीक .. बाया नाचवत नाही हे बिं .. आसि तसा
सधंगािा नाही कित बिंका .. दारू सपतो सन घिी येऊन गप झोपतो ..
मंसजिी - लग्नाला सकती वषां झाली .. ?
पद्मा - तीन .. यांच्या आईचा .. माझ्या सासचू ा त्रास होता .. काय तिी कुठल्या बाबानं सांसगतलं होतं
होऊ देऊ नका .. म्हिनू जिा लेटच झालं .. पसहलं गेलं .. दसु िं आहे .. आमच्यामदे ना ताई .. मल
ू
व्हायला पासहजे .. नाही झालं की सगळा तिासच .. कूस नाय उजवली ति काय सकंमतच र्हात
नाही आपली
(अनघा, श्रृती, सई आसि आसदती येतात. मोनीही सदसू लागते.)
अनघा - पद्मा तू पोळ्या किायला घे .. झाली तयािी की सईला सांग .. का तू झोपिािे स सई .. ?
पद्मा - तुम्ही झोपा हवं ति सईताई ..
सई - (अनघाला) आता बिी आहे मी .. लगेच नाही झोपिाि .. (आत गेलेल्या पद्माला) मी येईन गं
मदतीला तू हाक माि ..
अनघा - आसि सांभाळून काम कि गं .. (पद्मा जाते. सईला) तू काय थांबिािे स का इथेच, बिं ...
(दिम्यान श्रृती-आसदतीने काही बाटल्या सरंक्स इत्यादी सासहत्य आिलं आहे. ते समोि ठे वायला सईने सरू
ु वात के ली
आहे. एकीकडे सचअसण करून बोलिं चालू आहेच)
श्रृती - कुठे विवि करून आली ही .. या अवस्थेत ?
सई - वह एक बडी लंबी कहानी है ...
श्रृती - तू ही सरंक्स् घेिाि ना गं .. मंजू .. का उपास वगैिे ..
मंसजिी - अनघाने ते सगळं पाटी ठिवतानाच सवचारून मला काही स्कोपच ठे वला नाहीये नाही म्हिायला
.. पि माझं जिा पथ्य ..
अनघा - काय गं .. वषाण दोन-वषाांत तू भेटिाि कधीतिी ... सन त्यातही तुझे उपास सन पथ्य कसली येतात
मधेमधे ? आपि अशी पाटी कधीतिीच कििाि ..
मंसजिी - पि आता कधीतिी बंदच होतील हे उपास सन पथ्य ...
आसदती - सचअसण मजं ू !

21 | P a g e
अनघा - मी मगाशीच गाडीत के लयं सतला सचअसण .. काही गोष्टींची उगाच सवय लागते आपल्याला ..
म्हिजे त्या सरू
ु कशासाठी तिी होतात .. सन उगाच चालू िाहातात .. तसं त्या उपासांचं झालंय ..
सहा उपास किते ही .. वेगवेगळे ..
मंसजिी - मल
ु ासाठी सरू
ु झाले सगळे .. आसि आत्ता ते आयव्हीएफ साठी पथ्य ..
श्रृती - आय् व्ही एफ् साठी साठी कोिी काय पथ्य सांसगतलं तुला ? सदस इज िादि अन्-हडण ऑफ् ..
मंसजिी - नाही म्हिजे मीच .. मीच पाळत होते .. आता कन्से्शन होिाि असेल ति आपि कशाला हे सवण
.. असं आपलं .. थांबेल आता हे सगळं चािपांच वषाांत .. मेनापॉज् नंति .. (आसदतीला) मग
आहेच कायमचं सचअसण .. .
श्रृती - एऽऽ मी अगदीच गंमत कित्ये हां .. पि आपि उलटं म्हिू ना .. की अजनू चािपांच वषण स्कोप
आहे तुला
मंसजिी - (पद्माच्या संदभाणने) स्कोप कोिाकोिाला असतो इकडे .. सन आमचं ..
श्रृती - कंपॅरिझन कशाला .. ?
मंसजिी - होते ना गं .. होते ... सहचा नविा पेताड .. तिी यांना काही प्रॉललेम नाही .. मल
ू वाढवायचं ति
मािामाि आहे तिी आसि आमच्याकडे सगळं आहे ति .. हे नाही
श्रृती - मनोज साहेबांना पेताड बनव मग .. हा ही एक उपाय पाहा करून .. (सगळ्या हसतात)
मंसजिी - काय हे गं श्रृती ! नुसत्या वासानेच ..? का तुम्ही बाहेि यायच्या आधीच सरू
ु के लंस तू .. ?
आसदती - कदासचत इथे यायच्या आधीच ...
मंसजिी - ए ऽऽ फाि झालंय का गं सहचं हल्ली .. ?
अनघा - एऽऽ नाही गं . आसि काय हे ? एखाद्या अॅसडक्टबद्दल बोलावं तसं बोलताय तुम्ही ..
श्रृती - आज मी इथे हे घेत असले तिीही मी सलक्यि सकंवा वाइन घेते .. िोज .. पि दॅट्स इट .. माझा काही
पिू ण सपतांबि झाला नाहीये ... अजनू ..
सई - सपताबं ि कुठून आला मधेच ?
मंसजिी - तो सपतो ना ... ती पद्मा सांगतच होती ..
अनघा - नाही नाही .. हो .. म्हिजे .. सपतो .. पि तो प्रॉललेमपि इतका नाही वाढलाय अजनू ..
श्रृती - मग काय ? काय होती .. ती अंदि की बात काय ते सांग ना ..

22 | P a g e
अनघा - काही नाही गं .. ही पद्मा .. सदवस भित आलेत सतचे .. सात सदवसातं के व्हाही होईल आता ..
सई - आमचा सपतांबि अचानक आजािी पडलाय .. तो पिवा त्याच्या आईच्या घिी गेला होता सतथे ..
अचानक उलट्या- आसि चक्कि आली त्याला
अनघा - त्याला मग त्यांनी सतथेच ठे वनू घेतला आसि काल .. मग ही बया गेली होती त्याला पहायला ..
आसदती - अशी ?
अनघा - बघ ना .. मी सतला म्हिाले की अगं मग फोन करून सांगायचंस .. ति म्हिाली सतकडे नाही थांबू
शकत .. त्या सासचू ं सन सतचं पटत नाही .. त्यात मी येिाि होते आसि सतचं इथल्या पसलकडच्या
एका हॉसस्पटलमधे नांव घातलंय ..
मंसजिी - पसहलीच वेळ का गं ?
सई - नाही दसु िी .. पसहलं गेलं .. म्हिजे .. ते असं काही सदवसांचं असतानाच गेलं .. त्यांची वाढ वगैिे
नीट झाली नव्हती ..
श्रृती - मग काय किे ल सबचािी ?.
अनघा - तेच ति .. सतच्या सासचू ा आिोप आहे सतच्यावि .. की सतच्यामुळेच गेलं ..
श्रृती - अगं पि त्यात सतचा काय दोष ?
अनघा - दधू नव्हतं .. अंगाविचं .. ब्रेस्ट फीडींग शक्य नाही झालं सतला ..सासच्ू या मते म्हिनू त्या बाळाची
वाढ झाली नाही ..
आसदती - रिसडक्यल
ू स ..
अनघा - वाः म्हिजे अथाणतच सहचा शेअि त्यामळ
ु े झिण कन् खाली ..
श्रृती - खिंच की गं .. ओहोहो .. हे लक्षातच नाही आलं .... मल
ू .. त्याला पाजायला दधू .. ही प्रॉडक्ट्स
नाहीत ति या फीमेल नावं ाच्या प्रॉडक्शन कंपनीची वथण काय नाही का ?
सई - अजनू ही .. असा सवचाि कितात लोक ?
मसं जिी - पि त्या बाईचं तिी काय चक
ु तं ? म्हिजे ती अडािी आहे म्हिनू ती वेडीवाकडी रिअॅक्ट होत
असेल .. म्हिजे माझी सासू अशी अडािी नाहीये म्हिनू मी नाही भोगलं हे असं काही .. पि इति
बिे च लोक असतात की आसि अजनू ही ते सवचाित बसतात .. त्रासही होतो त्याचा ..
अनघा - सवचाििार्यांच्या फ्रेममधे आपि आपल्यासािखे नसतो म्हिनू त्रास होतो आपल्याला

23 | P a g e
श्रृती - आसि ते आपल्या फ्रेममधे नसतात म्हिनू त्रास होण्यासािखेच प्रश्न सवचािले जातात..
अनघा - हो ना .. म्हिजे खिं ति चाि बाजंनू ी सवचाि के ला ति काय, काय असू शके ल हे कळू शकतं .. पि
असा सवचाि वगैिे कितच नाहीत कोिी सिळ काहीतिी ढोबळ सवचाितातच मािसं .. ..
आसदती - आसि माझ्या बाबतीत ति सतत काय भलभलतं पसिवनू ठे वलेलं असतंच काही लोकांनी. अगदी
कॉलेजपासनू .. गॉससप मसटरियल .. मी ..
श्रृती - खपू सािी एनजी त्यासवरूध्दच जाते .. गॉससप न्यिू ल किण्यात .. जनिल गॉससपचं काही नाही ..पि
ह्या गॉससपसवषयी ...
मंसजिी - गॉससप वगैिे व्हावं असं काहीच नाही माझं .. पि ह्या एका गोष्टीत खपू एनजी जाते हे खिंय .. मूल
नसिं.. एखाद्या पोकळीत आयष्ु य जात असावं तसं वाटतं ... तो मोठ्ठा पाळिा असतो ना .. सवजेचा
.. त्याच्यात बसनू तो खाली येताना जसं होतं ना तसंच सतत घसित, पोटात खळगा घेऊन जगतोय
असं वाटत िाहातं
श्रृती - मंजू .. पि ते नसिं हे कमीपिाचं का धितेस तू .. आसि इतकं कमीपिाचं ?
मंसजिी - काय मासहती ? कमीपिा नाही तिी मला अपंगत्व वाटतं ते .. आपि नाही का के स नसलेल्यांना
हसतो ? एखाद्याला जन्मतःच एखादा हात नसेल ति ते व्यंग असतं .. नॉमणल नसतंच ना ?
एखाद्याला डोळ्यात अश्रचू तयाि न होण्याचा सवकाि असतो ... ति ते अॅबनॉमणलच असतं ना ?
मग तसंच हे मला वाटतं .. मल
ू होण्यासाठी काहीतिी िचना आहे .. माझ्या-तुझ्या-सहच्या-सहच्या
शिीिात .. त्या मल
ु ाला पोषि समळण्यासाठी दधू समळण्यासाठी िचना आहे. आपि सकतीही
पढु ािलो असं आपल्याला वाटलं, आपि कोिीही ती सकतीही नाकािली तिी आहे ना ती ?
आपल्या सनयंत्रिाबाहेि काही िसायनं त्यांचं काम भाबडेपिाने त्याचसाठी कित िाहािाि आहेत
तीस-पस्तीस वषां .. आपली हॉमोन्स .. त्याचं ं ते काम आहे म्हिनू .. त्या अवयवाचं ं ते ते काम
आहे म्हिनू .. हे सगळं काही पिपज् घेऊन सनमाणि झालेलं आहे आसि तिीही ते अवयव ते ते काम
कित नसतील ति .. ते व्यगं नाही का ? ति मग त्याची थट्टा होिाि .. हसं होिाि
श्रृती - एऽऽ सॉिी .. आय् मीन .. आम्ही कोिी तुला काही हटण के लं असेल ति ...

24 | P a g e
मसं जिी - नाही नाही .. तू नाही गं .. मला कळतयं तुम्ही काय म्हिता ते कािि मला तुमचे सवचाि मासहती
आहेत .. जगाचे सवचािही मासहती आहेत मला पि मी जे सांगत्ये मी तुम्हाला ते माझे सवचाि
आहेत ..
आसदती - आसि ती त्या सवचािांची वैज्ञासनक जसस्टसफके शन्सही देत्ये आता ....
अनघा - हे बघ आसदती .. ती एवढंच म्हित्ये की ..
श्रृती - कदासचत सतला जे म्हिायचंय ते असेलही जसस्टफाइड .. ..
मंसजिी - अनघा, आम्हा सगळ्यांमधे तू एकटीच आहेस मल
ू असलेली ... (आसदती आसि श्रृतीकडे पाहात)
म्हिजे मल
ू झालेली .. सकंवा असल्टमेटली होऊ सदलेली ..
आसदती - मंसजिी ?
मंसजिी - सांग ना .. अनघा .. तू कॉलेजमधे कशी होतीस .. शापण, मल
ु गाच जशी .. आम्हाला सगळ्यांना
काय काय सांगायचीस ?. आसि सगळं बाईपि इनकम््लीट आहे सालं ... असं सािखं वैतागनू
म्हिायचीस ... आता कम््लीट वाटतं की नाही तुला ? खिं सांग .. मनापासनू .. इथे असलेल्या
कोिाचीही जास्त मजी न िाखता
आसदती - मंसजिी यू कॅ नॉट जस्ट गो ऑन (अनघा आसदतीला थांबवते ..)
अनघा - कम््लीट ? .. हो कदासचत .. कदासचत नाही .. मळ
ु ात लग्न वगैिैच कुठे ठिवलं होतं मी काहीही ..
पि ते सगळं असं अचानक आलं आयष्ु यात .. सौसमत्र भेटला आसि अचानक स्वतःबद्दल सगळं
बदलतच गेलं ना माझं ? आसि मग जेव्हा सई झाली तेव्हा काय नीट होतं तसं आमचं ? म्हिजे
वी हॅड लॉस्ट एव्हिीसथंग अॅडं सडड नॉट नो व्हेन एव्हिीसथंग सवल बी ओके अगेन .. म्हिजे आिखी
काही वाईट होिाि नाही ह्याची खात्री होती .. पि तेव्हढीच पिु े असते का मल
ु ाचा सडसीजन
घ्यायला हे मासहती कुठे होतं ? आसि ते दसु र्यांच्या अनभु वावरून कसं ठििाि ? आम्ही खपू
कंटाळलो होतो नक्की .. तेव्हाच्या सगळ्या परिसस्थतीला .. म्हिजे आम्ही तेव्हाच्या त्या
लोन्सच्या आसि पैशांच्या त्रासातनू बाहेि पडल्यावि एक वेगळीच पोकळी झाली होती तयाि ..
ती कशी भििाि हे कळतच नव्हतं .. नवीन काही किायला घेिं .. म्हिजे सबझनेस वगैिे अवघडच
होतं ..वी बोथ नीडेड अ सडफिंट डायमेन्शन फॉि अवि लाइफ् .. तेव्हा मग खपू सवचाि करून
आम्ही ठिवलं .. की आपिच ही डायमेन्शन देऊ शकतो .. त्यामुळे लेट्स गो फॉि इट .. हा बदल

25 | P a g e
 .. ही नवी सदशा कदासचत आयष्ु याला काही वेगळा अॅसडशनल अथण देईल .. हा एक जािनू बुजनू
गेतलेला सनिणय होता त्यामळ
ु े तो व्यवसस्थत घेतला गेला .. सनभावला गेला याचं समाधान ..
मंसजिी - पि नसतं झालं तुला तेव्हा मल
ू ति .. ?
अनघा - आता ते कसं सांगू .. ? आसि आता कसं सांगू ? पि माझ्या आईबाबांचा ही पन्ु हा सवचाि कि
असा आग्रह होताच की .. सदवस गेलेत हे कळलं तेव्हाही तो होता .. तेव्हा मी नोकिी कित होते
.. ऑसफसमधल्या मैसत्रिींचं- बॉसेसचं पाहािं बदलंलं .. ते एक वेगळंच गॉससप मी अनुभवलंय ..
पि माझ्याकडे त्या गॉससपकडं दल
ु णक्ष किायला बळ देिािं माझ्याकडे काहीतिी होतं .. म्हिजे ..
ही सई .. मग ही झाली .. आसि मग काय .. नॉमणल होतं सगळं .. म्हिजे .. मंसजिी हे बघ .. आय
डोन्ट सथंक की त्यामळ
ु े वेगळं काही झालं .. मला वाटतं .. आमचे अनेक जॉइटं सडससजन होते ..
जसं नुसतं एकत्र िाहाण्याऐवजी लग्न करू, सकंवा मी नोकिी - त्याने सबझ्नेस .. सकंवा मग फ्लॅट्
सकंवा हा ्लॉट घेतला .. तसा आिखी एक म्हिजे आमचा तो सडससजन होता म्हिनू त्याच्या
कम््लीटनेससशवाय अजनू कुठला कम््लीटनेस ?
(सईला सतने जे जवळ घेतलंय त्यातून सईला जिा अवघडलेपि येतं .. ती अलगद उठून उभी िाहाते. मोनी लांब उभी
आहे सतच्याकडे जाते. दोघी हात धितात. मोनी सतला जवळ घेते. त्या जिावेळ तशाच थांबतात पि मग सई पन्ु हा
धडपडत त्या समठीतूनही बाहेि येते आसि सतथलं बोलिं ऐकू लागते.)
मंसजिी - एक स्त्री असल्याचं साथणक .. तो कम््लीटनेस ... परिपिू ण स्त्री
आसदती - एक समसनट् .. स्त्री असिं हे एक स्त्री असण्यातच पिू ण नाही का होत पि ?
मंसजिी - पि मळ
ु ात स्त्री का असतो आपि ?.
आसदती - स्त्री का असतो म्हिजे ? ते .. एक्स एक्स - जीन्स वि ठितं .. ए सहला सांगा .. ते काय ..
श्रृती - एक्स एक्स .. क्रोमोझोम्स.
आसदती - हेच ! तेच तेच ! कसलं काय ? मला एक सांगा कोिीतिी की ही जे काही हे वाटतं असं म्हित्ये ते
हे सहचं सो कॉल्ड कम््लीट स्त्रीपि प्रेग्नसं ी टेस्ट पॉसझसटव्ह आहे हे कळलं की वाटतं ? का मल
ू
झालं की ? का आपल्यालाही होऊ शकतं एवढं कळल्यावि तेव्हढं पिु े सं आहे?
मसं जिी - काय म्हिायचयं तल
ु ा ..?

26 | P a g e
आसदती - थ्राइस .. आय हॅव बीन देअि .. आय कन्फे स ! आसि तुला मी पाहात्येय मगाचपासनू .. तुला हेच
कळायला हवंय ना ? थ्राइस ! आय् कन्सीव्हड् ! पि मला पढु े जायचं नाही आहे हे मला नीट
मासहती आहे .. मल
ू वगैिे माझ्या आयष्ु यात असू शकत नाही .. आय अॅम व्हेिी सक्लअि अबाऊट
सदस ! मला नंति वाटलंच ति दत्तक घेईन मी मल
ू .. पि कम््लीट स्त्री वगैिे पाहायचं झालं ति मी
माझ्यामळ
ु े च कम््लीट असू शकते. दसु िा जीव माझ्यातून येिं ह्या बायॉलॉसजकल प्रोसेसचं काय
कौतुक ?
श्रृती - मला वाटतं .. की हा ज्याचा त्याचा चॉइस आहे ..
आसदती - आसि मंसजिी, इतकं जि आई व्हायचं तुला हे आहे ति .. आय मीन् ... दत्तक का नाही घेत मग ?
मंसजिी - दत्तक ? म्हिजे आपल्याला मल
ू नाहीच झालं याची सनशािी असं वाटतं मला ...
आसदती - सदस इज् टू मच् .. या मंसजिीला बायॉलॉसजकलीच मल
ू हवंय ? अगं ? पेिंसटंग म्हिनू काही असतं
ते .. ..
मंसजिी - पेिंसटंग नकोय मला. मला फक्त माझं मल
ू हवंय .. कळलं ?
(मंसजिी आसदतीचा हात पकडून हे सतला सांगते. त्यामळ
ु े ग्लासमधनू काही प्रमािात पेय जसमनीवि सांडतं. श्रृती सतला
हाताने थांबवते. जिावेळ सगळ्या शांत. कुिीच काही बोलत नाही. अनघा पद्माला लादीपसु िं घेऊन बोलावते. पद्मा
लादीपसु िं घेऊन येते. अनघा आसि श्रृती सवणकाही नीट कितात. पद्मा काही किायचा प्रयत्न किते पि त्या दोघी
सतला ते करू देत नाहीत. मंसजिीचं मन सतच्या अगदी जवळ उभ्या असलेल्या पद्मामळ
ु े पन्ु हा चवताळून येतं ... ती
अचानक पद्माचा हात पकडते .. पद्मा भेदिते.)
पद्मा - मॅडम
मंसजिी - पद्मा तू सांग मला .. काय वाटतंय तुला या क्षिी ...
पद्मा - मॅडम आवो ..
मंसजिी - सांग गं .. या सगळ्यांना सांग .. तुझ्या पोटात आत्ता हे बाळ आहे .. तुला कसं वाटतंय ...
अनघा - मसं जिी अगं काय हे .. सोड सतला ..
पद्मा - दख
ु तंय मॅडम ... सोडा वो ..
अनघा - मसं जिी – तू काय चालवलयं स ?

27 | P a g e
मसं जिी - (पद्माला ती सोडते. पद्मा जाऊ लागते. सगळ्या जिा गासफल होतात ति जािार्या पद्माला अडवनू )
घाबरू नकोस .. मी नीट सवचाितेय .. काय वाटतंय तुला ? काय वाटेल तुला हे बाळ असं हातात
धिल्यावि ?
(शेवटी पद्मा अनघाला खिू किते की “मी बोलते”)
पद्मा - (मंसजिीला) ताई हे समदं असलं की असतं .. देवाचं हाय ते .. आपलं काय ए ? देवाचं लक्ष असतं
ना आपल्याकडं .. लक्ष हाय त्याचं असं वाटतंय (सतच्या पोटात अचानक एक कळ उठते, ती त्या
कळे ने किभि हलते पि लगेच हसनू साविते) काय सांगायचं .. हात हायत ति चनं नायत, चनं
हायत ति दात नाय असं आसतंच की .. पन देवाचं लक्ष असतं ... आपन मानसंच तिास करून
घेतो समदा .. (सतला पित कळ येते ..)
अनघा - काय गं .. काय झालं .. ?
पद्मा - नाय ते .. आता काय, दख
ु नािच की ...
अनघा - काळजी घे गं ..
पद्मा - व्हय मॅडम .. व्हयं .. (मंसजिीला ) जाऊ का ... ? (जाते)
मंसजिी - अनघा .. मला घिी सोड .. बास झालं हे सगळं .. माझ्यामळ
ु े उगाचच सगळा सविस होतोय इथे ..
श्रृती - मंसजिी, असं काहीही नाहीये .. तू अशी एकटी पाडू नकोस स्वतःला ..
मंसजिी - तुम्ही सगळ्या वेगळ्या आहात .... तुम्हा सवाांचं सवण छान आहे असू दे .. मी नको या सगळ्यात
श्रृती - काय छान आहे ? कुिाचं काय छान आहे ? मी जमणनीला गेले .. लग्न करून तेव्हा माझ्या मनात
मी एक सचत्र िंगवलं होतं .. मला अगदीच आठवतंय मी थडण इअिला िंगवलं होतं .. भावना आसि
बुध्दीचं पफे क्ट समश्रि ... पि आपि स्त्री म्हिनू फक्त एकटीने िंगवलेलं हे सचत्र आिखी कोिीतिी
अप्रव्ू ह के लं पासहजे .. तो साथीदाि समळाला सन मी जमणनीला गेले .. सतथे हे सचत्र चक
ु त गेलं .. मी
मनाने, बुध्दीने तयाि होते .. शिीिानेही तयािी के ली होती .. मी सनघनू आले जमणनीहन .. िातोिात
.. तेव्हा मीही होते .. प्रेग्नटं .. सहा आठवडे .. मग माझ्या चक
ु लेल्या सचत्राचं ते प्रसतक नको होतं
मला ..
अनघा - माझे सचत्र फाि मक्त
ु होतं .. पि माझ्या चॉइसेसमधनू त्यात नवेनवे िंग आले .. येत गेले आसि मीही
त्या बदलांमधनू बदलत गेले .. माझ्यासवषयी कोिी तेव्हा जि सचत्र िंगवलं असतं ति ते माझ्या

28 | P a g e
 आजच्या सचत्रापासनू सकती वेगळं झालं असतं .. पि जे सचत्र िंगत जातं ते अनुभवत त्याची मजा
घेत जाता येतं .. ..
आसदती - सकंवा आपल्याशी मैत्री होत जािािा जो िंग आपल्याला येऊन समळे ल तो भित िाहात येतं ..
श्रृती - सनयम नसतातच .. आपि बदलतो .. खेळ बदलतो .. सचत्रही बदलतं .. पि प्रत्येकीने त्या वयात
आपापल्या आयष्ु याबद्दलचं एक सचत्र जपनू िंगवलेलं असतं मनाच्या गाभार्यात पि त्या
सचत्राबाबत इतकं हट्टी नाही िाहाता येत गं आपल्याला
मंसजिी - हे सगळं लॉसजक तुमचं आहे .. माझं सचत्र इतकं सिळ आसि साधं आहे .. कसला गाभािा ..?
कसलं काय ? तुम्ही मल
ु ींनी खिंच ही सचत्रं पासहली होतीत का ? सांगा ना ? आसि म्हिजे तू
म्हितेस तसं त्या गाभार्यातलं सचत्र तसंच्या तसं पिू ण होतच नाही ना कोिाचंही ? तू पासहलेलं
सचत्र तुझ्या नवर्याने पिू ण के लं नाही .. या आसदतीने शेवटपयांत एक असं काही पासहलंच नाही ..
आसि अनघाचं सचत्र खिंति वेगळंच होतं .. आसि ती बदलली पिू णपिे .. एका पिू ण सवरूध्द टोकावि
होती .. आसि ती आई झाली आसि सगळं सचत्र बदललं .. पि माझं काय ? मी ति एक साधं सिळ
सचत्र पासहलं होतं .. तुम्ही सगळ्या त्या सचत्रावि हसला असाल कधी .. सटसपकल म्हिनू ..असाल
कशाला ? हसलातच .. नेहमे ी .. माझ्या पाठीवि .. पि मला नको होतं जास्त काही या सचत्रात ..
आसि आज तिीही मला हवा असलेला िंग मला समळत नाही .. माझ्या या साध्या सचत्रासाठी..
(मंसजिी आत सनघनू जाते. आसदती पन्ु हा एकदा झाडीकडे जाते)
अनघा - (सई झोपली आहे ना असं एकदा पाहन) झोपली वाटतं. काय ? झालं का काही बोलिं?
श्रृती - हं … लगेच सगळं सांगता येईल असं नाही पि
अनघा - हो, आपि नंति बोलू ससवस्ति … पि तुमचं बोलिं झालंय हे ऐकूनच मला इतकं हलकं वाटतंय
श्रृती - तू इतकं प्रेशि घेत होतीस या सगळ्याच?ं
अनघा - अं ? … हो बहुतेक …
श्रृती - पि ती सागं त होती त्यावरून मला वाटलं की तम्ु ही दोघी अगदी फ्रेंडली आहात
अनघा - आहोत गं … म्हिनू ति ते तुटू नये असं वाटतं ना … पेिंसटग … या वयाच्या मल
ु ीचं … तािे विची
कसित आहे … आसि त्यात सवषय असा … आपला एक शलद इकडला सतकडे झाला ति

29 | P a g e
श्रृती - मला एक सागं , तुला काय हवयं ? म्हिजे सईच्या बाबतीत … सतने पढु े कसं जगावं अशी काही
अपेक्षा अस ..
अनघा - खिंच काही नासहये मी तसं काही ठिवलेलं … आसि मला जड नाही जात आहे, हे असं काही न
ठिवनू ही … मी मोकळी जगले, ती तसंच किे ल … आसि करू दे सतला ..
श्रृती - मग भीती कसली वाटतेय तुला ?
अनघा - आपली मल
ु ं काही तिी वेगळंच announce कितात ना तेव्हा आपल्याला असं ते … फाि
श्रृती - आपल्याच जगात आपि उपिे असल्याचं वाटतं ...
अनघा - (हसते) म्हिजे एकीकडे आपि सख
ु ावतो, की आपल्या मल
ु ीला आपल्यापासनू लपवनू काही
किावं लागत नाही .. आपि आपल्या आईवसडलांशी इतके मोकळे कुठे होतो … आपि सदलंय,
देऊ शकलोय हे या सपढीला …
श्रृती - अनघा … कुिी यायच्या आत सािांश सांगते … तुझी मल
ु गी मोनीला हो म्हिू शकते.
अनघा - (हलका धक्का बसला आहे) हो ? हो? ओह … वेल …
श्रृती - पि ती ते किण्याआधी तुझ्याशी बोलेल असं मला वाटतंय ..
अनघा - नाही नाही .. तसा आग्रह नाही माझा ..
श्रृती - गडु …
अनघा - (सई झोपली आहे सतकडे जाते. सतला हात लावण्यासाठी हात पढु े नेते, पि सवचाि बदलनू मागे
हटते) ओके ओके
श्रृती - अनघा , इकडे ये … आम्ही सगळ्या आहोत तुझ्याबिोबि Just don’t worry, dear.
(सई पढु े येत.े मोनी सतच्याकडे येते)
अनघा - मी जिा जाऊन पाहाते काय काय तयाि झालयं ते ... काय गं श्रृती .. बाहेिच जेवायचयं ना आपि
सवाांनी ?
(अनघा आता जाते)
सई - (मोनीला) तू इतकी शुअि कशी काय असतेस मोनी ?
मोनी - शअ
ु ि ? कशाबद्दल ?
सई - तुझ्याबद्दल .. तुझ्यामाझ्याबद्दल ?

30 | P a g e
मनी - शअ
ु ि नसते मी ..
सई - पि समज आपि हे स्वतःबद्दल जे काही ठिवतो ते सािखं सािखं बदलावं लागत िासहलं ति ?
मोनी - बदलायचं ना मग ... ह के असण .. तुला आलोकबद्दल सांसगतलंय ना मी .. के वढी तयािी के ली होती
मी त्याच्याबिोबि पसहल्या डेटची .. तुला मासहसतये ...
सई - मग तुला जे नंति आलोकबद्दल वाटलं
मोनी - इट जस्ट सडन्ट वकण
सई - हे माझ्याबद्दल वाटलं ति ? सकंवा मला तुझ्याबद्दल?
मोनी - मी काय ऍस्िॉलॉजि आहे का? मला नाही मासहत
सई - पि मग काय रिकामा गाभािा घेऊन सफििाि ?
मोनी - ऍ ? क्या गाभािा ? गाभािा क्या है ?
सई - (हसते) जस्ट इमॅसजन .. तुझ्या आतमधे गाभािा वगैिे .. ते असं डीप इनसाइड .. तू माझं सचत्र ठे वलं
असशील आसि मीच सनघनू गेले ति ?
मोनी - पागल है क्या ? मेिे अंदि तू कै से होगी ? माझ्या डीप इनसाइड मीच आहे .. तू बाहेि आहेस म्हिनू
माझ्या आत मी आिखी आिखी छान होत जाते .. तू मला छान कित नेतेस .. तुला आत कसं
नेिाि ? चक
ू असेल ते ..
सई - म्हिजे काय म्हितेयस तू ? माझ्या डोक्यातून तू जातच नाही आहेस
मोनी - या जगात एक मी असते सन एक तू. मी असेल ति तू ला अधणच जग समळतं .. मला सगळं जग तुझं
असायला हवंय ..माझ्या जगातली सगळी जागा मी तुलाच ठे विाि आहे .. मी माझ्या मनाच्या
कोपर्यात िासहले तिच ते पॉससबल आहे … नाही का? ... (मोनी जाते)
(सई झटकन उठून बसते आसि काही समजत नाही म्हिनू जोिजोिात मान हलवते)
श्रृती - (सईला) ऐकत होतीस ना सगळं ?
सई - हं
श्रृती - मग समळाली का उत्तिं ... मगाचच्या तुझ्या प्रश्नाची ? एका प्रश्नाची सकतीतिी उत्तिं ...
सई - मोनीचा टेक्स्ट वाच हा ... सोबत अटॅचमेंट ... ती वेडी झासलये ..

31 | P a g e
सई - (मोनीला) आि ् यू आउट ऑफ् यिु माइडं ? तुझ्या जागी एक मुलगा .. ? नाही नाही .. तूच .. तूच
मल
ु गा ? सदस इज क्रेझी .. आविा ... आय् फे ल्ट यू आि गोइगं टू सगव्ह मी टाइम् ... मख
ू ण ... माझं
कन्फ्यजू न का कन्फ्यजू न का वाढवत्येस तू ...
सई - (श्रृतीला) मला आवडते ती .. पि सहचं मी काय करू आता ?
श्रृती - (मेसेज वाचल्यावि) हं ... एकदा सतला बोलाव आसि बोल नीट सतच्याशी ..
सई - काय?
श्रृती - एक ति घाबरू नकोस ... तुला हे हवंय का ... ती तुझ्यासाठी या टोकाला जायला तयाि आहे असं
सदसतंय ..
सई - आि यू आऊट ऑफ यअ
ु ि माइडं ? मख
ू ण आहे ती .. पिहॅ्स डेस्पिे ट .. काय ? काहीही काय अगं?
मला मी आवडते आहे तशी, हे सगळं .. सकतीही प्रश्न असले तिीही आवडतं मला .. आय् लव्ह
मायसेल्फ .. अँड आय् लव्ह मोनी .. आय लव्ह यू मोनी ... पि तू जे मला सांगते आहेस ते वेगळं
आहे ..
श्रृती - ती असं म्हितेय, की हेच सगळं जे तुला तुझ्यातलं आवडतं .. ते ती सोडून द्यायला तयाि आहे
तुझ्यासाठी ... तुला तसं नकोय असं तू म्हितेयस ..
सई - ऑफ् कोसण नकोय .. सतच्या दोन ठे ऊन देईन मी ... मल
ु गा कसली होतेस मख
ू ण मल
ु ी ...
श्रृती - का गं .. मल
ु गा होण्यात काय वाईट आहे ? त्यात असा प्रेमात पडलेला मल
ु गा ..
सई - मावशी तू ..
श्रृती - नाही नाही .. तसं नाही .. मी तुला मदत किायचा प्रयत्न कित्येय .. तुझ्यात असं काहीतिी आहे ..
जे तुला तू मल
ु गी, स्त्री ठे वतं .. तुझी स्व्न,ं आकांक्षा, इच्छा, अनुभव, जीवनातलं यशापयश .. या
सगळ्याच्या खाली, मळ
ु ाशी .. गाभ्यात असतं ते .. ते काय आहे .. जे या सगळ्या भिातही सतने
सोडू नये असं तुला वाटतंय ...
सई - (सन्ु न बसनू आहे. काही वेळ शांतता .. अचानक ती उठते ..) त्रास आहे .. त्रास .. (ती आत जाते.
मोनीही जाते. जिावेळ श्रृती तशीच बसनू . आसदती येते ...)
आसदती - ती काय आत गेली ती गेलीच .. इतकं सचडायला काय झालयं ... आम्ही कितोय का अन्याय
सतच्यावि ...

32 | P a g e
श्रृती - आसदती ... बास हं ..
आसदती - (ओिडते) एऽऽ मंजू शांत हो गं .. आय् अॅम सॉिी .. डोन्ट फील हटण ...
मंसजिी - (आतून तावातावाने येते ) हटण .. नसशबाने हटण के लंय मला .. तुमचं काय ? तुम्ही जे बालता ते
सगळं तुमच्या आयष्ु याला पिू णपिे लागू आहे .. पि ..
श्रृती - हे बघ .. आज के वढी अॅडव्हान्समेन्ट झालीये, काही ना काही उपाय प्रत्यक समस्येवि आहे की ..
त्या सगळ्यामधनू अशा .. तुझ्यासािख्या आग्रही मल
ु ींकिताही आहेत की उपाय ..
मंसजिी - हो ना .. माझ्यासािख्या इति मल
ु ींसाठी .. माझ्यासाठी नाही .. फक्त माझ्यासाठी नाही ...
माझ्यासाठी फक्त ओसाडपि ..
(अनघा आली आहे .. ती मंसजिीला जवळ घेते)
अनघा - हे बघ .. हे िडिं बंद कि .. परिसस्थती मािसाला सतत काहीतिी आव्हान देत असते .. सतच्याशी
दोन हात कििार्याला सचवटपिा असेल ति आवश्यक ते शहािपिही येतं .. हट्ट तुटतात आसि
मग आपि आपल्याला कधी जे इस्पॉससबल वाटत असतं, ते सगळं करू शकतो ..
सई - (धावत येते.) आई .. पद्मा काहीतिीच कित्ये .. म्हिजे पोट खूप दख
ु तंय सतचं .. ती जसमनीवि
पडल्ये .. ओिडत्ये आसि ... ते सगळं .. असं बाहेि .. आई ्लीज
(अनघा आत जाते .. सई सतथेच थांबते. ती सिळ श्रृतीकडे जाते.)
श्रृती - काय गं .. काय झालं ?
सई - आय अॅम स्के अडण ..
आसदती - काय झालं ? (आसदतीचा स्वतःविचा ताबा पिू ण गेला आहे. ती सन्ु नपिे बसनू िाहाते. जिावेळाने
ती सतथेच आडवी होते.)
मसं जिी - अगं बाई .. देवा ..
(मंसजिी उठून आत जाते.)
सई - मला .. ढवळतयं .. मी ते पाह्यलं ..
(सई एका बाजल
ू ा जाते .. मग अस्वस्थपिे श्रृतीच्या जवळ येऊन बसते.)
श्रृती - हे घे .. पािी पी ... (शातं ता .. जिावेळाने)

33 | P a g e
सई - मावशी .. खिंच आपलं मनातलं सचत्र असं सगळं .. बदलतं का गं ? खपू बदलतं ? इतकं बदलत,ं
बदलावं लागतं ? की एखादी मल
ु गी जी त्या शीतल सािखी असते ती खर्याखर्ु या आजच्या
अनघासािखी होऊन बसते ?
श्रृती - ओळख पटली ति ... हं ... याचं उत्ति प्रत्येकीचं वेगळं .. प्रत्येकीच्या सचत्रातलं कोडं वेगळं ..
सई - पद्मा ... सतला मल
ू होतंय .. सतथे ... मी ते पाह्यलं .. ते सकती अग्ली असतं ..
श्रृती - असं का म्हितेस ...
सई - मला वाटलं ते पाहन तसं ...
श्रृती - पि हेच ति सवण गोष्टींच्या मळ
ु ाशी आहे .. जन्म !
सई - जन्म ?
श्रृती - नवसनसमणतीची ऊजाण जी तुझ्या माझ्यात, सहच्यात, सतच्यात आपिा सवाांत असते, आहे.
सई - मग आसदतीमावशी ? मंसजिीमावशीचं ? आसि मोनी ? सतचं काय ? नक्की काय खिं आहे ?
(प्रकाश बदलतो. मोनी पढु े येते)
सई - (मोनीला) माझ्या आतलं तुला नक्की काय आवडतं ? प्रेम कशावि बसतं कोिाचंही ? आपि जे
वागतो बोलतो .. सकतीतिी गोष्टी कित असतो .. ते सगळं सगळं सगळं .. इथे येऊन थांबिाि असेल
ति मग काय ?
मोनी - क्या ? तो क्या ? मैं मैं हं .. तू तू आहेस .. आपि एकमेकांसमोि येतो. एकमेकांना आवडतो. तू तू
असतेस हेच मला आवडतं. इजन्ट दॅट इनफ् ? पि मग दोन मािसं, त्यांचं प्रेम .. द अफे क्शन .. द
सडझायि टू बी फॉि अँड सवथ ईच अदि ... आपल्याला ते इतकं मयाणसदतच ठे वायचयं का? सदस
इज द क्वेश्चन ..
आसदती - आिखी एका सीरिजचा पसहला एसपसोड सरू
ु झाला ... खिं ति सीरिजचा पसहला एसपसोडच फक्त
खिा असतो. आपल्या बदं मठु ींमधे सकतीतिी शक्यता घेऊन तो आलेला असतो. आपि सगळे
जन्माला येतो तेच सकती भािी असत.ं जन्म नावं ाचा हा पसहला एसपसोड आपला आपल्याला
आठवतही नाही .. कसा घेतला असेल आपि आपला पसहला श्वास, काय झालं असेल
आपल्याला आईच्या पोटातनू .. आतनू बाहेि पडताना .. हे आपलं आपल्याला कधीच सागं ता
येत नाही. काय मजा आहे ही .. मजा कसली चेष्टा आहे ही .. सगळ्या जगावि िाज्य कितो आपि

34 | P a g e
 पि आपल्याला हे कधी सागं ताच येत नाही. आईच्या पोटात आपि के लेली पोकळी आपल्या
डोक्यात येऊन बसते .. मग जगत िाहातो आपि ही पोकळी भििािे असंख्य एसपसोड्स् आसि
शेवटचा एसपसोड तिी आपल्याला कुठे पाहाता येतो?
मंसजिी - मेनॉपॉज पयांत आशा पोटात घेऊन जगत िाहायला लागलं ति नंति मला काय उिे ल ? आता ही
आिखी एक मल
ु गी या जगात आली .. काय होईल सतचं ? कोि असेल ती ? सतला आयष्ु य
कसल्या वाकुल्या दाखवत िाहील? कसली सचत्र िंगवेल ती ? मनाशी, पोटाशी नेमकं काय धरून
जगेल ती ? तो छोटा जीव पाहाताना, त्याच्या आईच्या दमलेल्या पि समाधानी चेहर्याकडे
पाहाताना माझंही मन आनंदाने का भरून गेलं असेल? या संपिू ण जगात आत्ता इथे, परू
ु षाची
छायाही नसताना ही मल
ु गी जन्माला आली आहे. सतच्या मठु ी उघडतील तेव्हाही सतला असंच
जग सापडेल का सतच्या समोि ?
श्रृती - प्रश्न, प्रश्न, प्रश्न ... प्रत्येक प्रश्नाची उत्तिं सकतीतिी .. प्रत्येकीचं उत्ति वेगळं .. पिंपिा, धमण, जात, पंथ,
नातेवाईक, समाज, चळवळी, इझम्स, सवज्ञान, आध्यात्म या सगळ्यांचा भडीमाि चालचू िाहातो.
आयष्ु य-आयष्ु यभि ! यगु ानुयगु ं. कहाण्या, कथा, समथकं, म्हिी, काव्य-महाकाव्य, सासहत्य, वाङ्मय
या सगळ्यामधनू नवे नवे प्रश्न आपल्याकडे येत िाहातात. पि आपल्यापिु तं आपलं उत्ति सापडतं
प्रत्येकीला, शोधलं की. या सगळ्या गदािोळापासनू दिू , आपल्या आत कुठे तिी खोल आपि जपत
असतो आपापलं उत्ति. प्रश्नांना सामोिे जाताना. परू
ु न उिताना सकंवा अगदी अपिु े पडताना, ते
मनाच्या गाभ्यात जे काही जपू पाहात असतो आपि .. तेच असतं उत्ति.
सई - उत्ति नाहीच्चे मावशी … फक्त प्रश्नच आहेत ...
(तेव्हाच आतून नवजात अभणकाच्या िडण्याचा थोडासा आवाज येतो. मंसजिी लगबगीने बाहेि येऊन मल
ु गी .. मल
ु गी
झालीये असं या सतघींना सागं नू डॉक्टिानं ा एक फोन करून पन्ु हा आत जाते .. श्रृतीलाही आता जिा जास्त नशा
जािवते आहे. सतच्या मांडीत सई जिा वेळ तशीच पडून िाहाते. मोनी काहीतिी गाऊ लागते. त्यातच अभणकाचं िडिं
जोिात ऐकू येऊ लागतं तेव्हा सई स्वतःचे हातपाय आकसनू घेते. नवजात अभणकाच्या िडण्याच्या आवाजासोबत
आसदतीही मोनीच्या गाण्याच्या काही ओळी गिु गिु ू लागते. पि मोनीचं गािं सतच्या सतच्या वेळपट्टीवि चालू आहे
... आता अँलयल
ु न्सचा आवाज, मोनीचं गािं आसि अभणकाच्या िडण्याचा आवाज चालू िाहातात.)
समाप्त

35 | P a g e