Pozitivizam i kritika pozitivizma

-Pozitivizam je naziv za filozofsku orjentaciju koja teži da svaku

spoznaju izvede iz činjenica koje se mogu iskustveno
provjeriti.Pozitivizam u nauci o književnosti ,međutim,ima nešto
uže značenje i ne može se shvatiti doslovno kao učenje o
književnosti koje bi se pozivalo na filozofski pozitivizam.
-Pozitivizmom u nauci o književnosti najčešće se naziva
uvjerenje da se smisao književnog djela može objektivno utvtditi
na temelju poznavanja činjenica iz autorovog života.Karakteriše
ga biografizam,historizam i pshihologizam.
-U analizi književnih djela pozitivisti su se uveliko služili
pojmovima sadržaja i oblika,smatrajući da je sadržaj od
presudne važnosti.Upravo na temelju iscrpnih analiza sadržaja
izvodli su zaključke o smislu književnih djela.Istražujući
biografije pisaca ulazili su u mnoge detalje.
-Nedostaci pozitivizma rano su zapaženi.Tako je njemaški filošof
i istoričar Vilhelm Dilti oštro kritikovao nastojanje pozitivizma da
se društvene nauke poistovjete s prirodnim,upozorivši da
književna djela treba razumjeti kao individualne duhovne
tvorevine,a ne objašnjavati ih kao prirodne pojave.On razvija
ideju duhovne istorije i književnost proučava kao izraz duhovne
situacije pojedine epohe..Za razliku od pozitivizma,njegovo
shvatanje upozorava na doživljaj kao neposredan dodir s
umjetničkim djelom i na specifičan duhovni značaj.
- Henrih Wolflin je kritikovao pozitivizam,upozorivši na značenje
oblikovanja u renesansi i baroku,tj. upozorivši na stil kao način
umjetničkog oblikovanja.Time je praktično poljuljano
pozitivističko uvjerenje o važnosti sadržaja.
-Italijanski filozof i književni kritičar Benedeto Krous