Professional Documents
Culture Documents
You Are The Only Exception You Are The Only Exception You Are The Only Exception and I'm On My Way To Believe in It
You Are The Only Exception You Are The Only Exception You Are The Only Exception and I'm On My Way To Believe in It
control. We tried to find the man who did it, naglustay si daddy
ng pera pero walang pinagdaanan lahat ng yon. Until we knew that
mom was not the only one who was found dead but also the child
inside her womb. My mom was 6 months pregnant that time, at ang
sabi ng ibang kapit bahay nila, lagi daw silang nag-aaway dahil
sa sugal.
Dad didn’t stop to find the man until all the money we had was
gone. Our company was about to corrupt, until I decided to at
least talk to him and told him I am always at his side.
We both stood up and fix our life, mom got cremated and her urn
lives in my dad’s bedroom, but I never find myself standing in
front of that urn. I’m still mad, I’m angry and I can’t find
myself to forgive her. I wouldn’t forgive her. Every single bad
thing happens to us was because of her. She is a disaster.
“Ugh. Sorry I did judge you too quick I’m Sky, Sky meuston”
“May lahi ka?” I silently laugh that makes her laugh more
“I judged you too quick? Kase naman Meuston? Teka may lahi ka!”
“Yes, meron I’m half British, but that doesn’t define me”
“Here we are!” sigaw niya ng pagkalakas dahilan para mapatingin
lahat ng tao sa loob ng classroom, and yes kanina pa pala sila
nag-umpisa 5 minutes na pala kaming late at syempre gaya ng dati,
kapag first day magpapakilala sa harap.
Sumunod naman si Fleur with her big smile and loud voice at may
kasamang pa rak en roll sa huli.
“Miss Meuston, you came from a well-known University, why did you
transfer here?”
∞∞∞
“Nakasanayan lang..” but the real thing is, simula nung namatay
si mama nagbago na lahat, yung freedom ko natanggal na. Natatakot
kase si dad na baka may mangyare saakin o balikan ako ng kabit ni
mama simula kase nung nag 15 ako nakakatanggap na kami ng death
thret ni dad kaya mas humigpit si dad kase ayaw niyang mawala pa
ako sakaniya. Life is so unfair because of her.
“Stop it, wala kang magagawa kahit titigan o sila titigan ka din
nila ng mas matagal”
“Gusto mo takas? Kahit minsan lang takas ka tara arcade may alam
ako, dun ako tambay pero sympre libre mo mayaman ka eh”
“Sige pumasok kayo, mapapahiya rin si sky” agad naman umatras ang
mga Bodyguards ko. Tumakbo palapit saakin si Fleur, hinila ang
maliit na upuan at lumusot sa may bintana. Agad akong umakyat at
sumilip “Tara na sky! Tara!”
Hindi naman naming namalayan ang oras at para bang ang bilis
nalang tumakbo ng kamay ng orasan.
Hindi na ako nagulat sa kung sino man yung nasa loob kase alam
kong si dad ang nasa loob. Agad tumayo si Fleur at binati si dad
Lumabas si dad ganun rin ang mga bodyguards niya maki-upo saamin
at bumii ng samalamig naming at ng mga bodyguards niya. Napansin
niya yata ang pagtataka sa aking mukha “lumaki akong wala,
nagsimula rin ako sa wala. At ayokong ipagdamot sayo yun,
pasensya ka na kung masyadong mahigpit ang trato ko sayo, you
know that we’re not yet safe”
Puzzled naman ang mukha ni Fleur but she still listens to what my
dad is speaking. “Fleur thank you for being my daughters’ friend
kahit na ngayon palang kayo magkakilala”
“sus! Wala pong anu man!” galante niyang sigaw kay dad.
“Sige na nga!”
It’s a new life I found. A new friend and a new knowledge. Maybe
or someday I will be loving this. Sana nga lang magtagal pa.