DROGA

By Maru Peter Henry

Maliliit na paghakbang para sa nangangatog na puso

Pinupulot ang maisasalba sa mundong biglang gumuho
Pero hindi pa man tapos ay may biglang nagsimula
Tila nahipan lahat ng galos mula sa lahat ng pagkadapa

Nagsimula sa unang dampi ng pagsulyap ko sa mukha mong nakakaganda

Hanggang sa para akong namalikmata
Sinigurado ko kung totoo ka
Kaya tumingin ako nang pangalawa, At dahil maluho ang aking nga mata

Sumipat ako nang pangatlo, pang-apat, panlima

Hanggang sa mahalata mo na
Sa pang-anim, pampito ikay napatingin sa aking mata
At do’n na ang simula ng pagkalulong ko sayo

Hindi ko na ngayon mabilang kung ilang bese ka’ng tinignan

At kung ilang beses nang nagpalutang-lutang sa munti nating kalawakan
Kung saan sinungkit tayo ng buwan, mga tala, at kalangitan
Isa kang drogang sinusubukan na hindi ko na matigil-tigilan

Nahahanap ko ang sarili pag naliligaw sa iyong kaluluwa

Nabubuo ang mga kulang kapang tinutunaw ng iyong mga mata
At sa daming ulit na pananakit na ginawa sa akin ng mundo
Sa isang tao na lang ako ngayon hindi takot magtiwala – sa iyo

Bisyo kita
At hinding-hindi ako magbabagong buhay