Magandang umaga.

Simulan natin ang pagbabasa sa pamamagitan ng taimtim na panalangin upang higit

tayong gabayan ng ating Ama at magkaroon ng malawak na pang-unawa sa lahat ng ating gawain
ngayon.

Kasaysayan ng Wikang Pambansa

Saligang-batas ang pinakapananaligang batas ng bawat bansa. Makapangyarihan ito sapagkat ito
ang nagdidikta ng mga prinsipyoat polisiyang kailangan para sa isang lipunang kaiga-igayang panahanan
ninuman.Ito ay kinapapalooban ng mahahalagang probisyong sanligan ng mga bagay at kilos na dapat na
igawi para sa isang mapayapang pamayanan.

Wikang Filipino ang tanikalang nag-uugnay sa mahigit na pitong libong isla sa Pilipinas.
Kinakatawan nito ang kultura at kabihasnan na minana natin sa mga ninuno at patuloy na isasalin
hanggang sa susunod na lahi. Ito ang wikang kakampi natin sa ating mga pakikibaka sa usapin ng
istandardisasyon at internalisasyon. Hindi madali ang pinagdaanan ng wikang Filipino upang makamtan
ang rekognisyon ng pang-internasyunal na komunidad at maging n gating kapwa Pilipino.

Wikang Filipino ang pambansang wika ng Pilipinas. (Artikulo XIV, seksyon 6 ng Saligang Batas
1987). Kimilala itong wikang opisyal ng bansa kasama ng Ingles. Ito ay nakabatay sa Tagalog, isang
Austronesian, rehiyunal na wika na sinasalita sa malaking bahagi ng kapuluan. Kasama sa isang daan at
walumpo’t limang wikain sa Pilipinas na tinutukoy sa Etnologo. Ayon sa Komisyon Sa Wikang Filipino
(KWF) ang Tagalog ay isang katutubong dayalekto na ginagamit sa Metro Manila, ang National Capital
Region at iba pang sentro ng urbanidad ng arkipelago.

Pluricentric na wika (magkakamag-anak na wika) ang Filipino sapagkat higit itong pinagyayaman
at pinauunlad ang iba pang umiiral na mga wika sa Pilipinas. Ito ay batay sa mandato ng Saligang Batas
nang 1987.

Ang Pilipinas ay isang multilingual na estado na may isandaan at dalawampu hanggang isandaan
at walumpo’t pitong mga wika na sinasalita ng iba’t ibang etnolingwistikong mga pangkat. Walang
komon o karaniwang wika sa lahat ng etnolingwistik na pangkat sa Pilipinas nang dumating ang mga
kastila sa Pilipinas labing anim na dantaon na ang nakaraan.

Noong panahon ng Espanya sa Pilipinas ay wikang Espanyol ang ginamit.

Ang pangangailangan na dapat ay magkaroon ng wikang magbubuklod sa ating lahi ay nagkaroon ng

liwanag nang magkaisa ang mga katipunero na may pagsasaalang-alang sa Saligang Batas ng Biak na
Bato noong 1987 na gawing opisyal na wika ng rebolusyon ang Tagalog. Sa Saligang Batas na ito Artikulo
VIII “Tagalog ang magiging opisyal na wika ng republika”. Binalangkas ang batas na ito nina Isabelo
Artacho at Felix Ferrer.

Sa Panahong ito, 1935, ay wala pang kinikilalang pambansang wika. Subalit, habang isinasagawa
ang pagpili ay mananatili ang Ingles at Kastila bilang mga opisyal na wika.

Daman g Pangulo ng Komonwelt na si Manuel L. Quezon ang pangangailangan ng isang wika.

Si Norberto Romualdez ng Leyte ay nagsatitik ng Batas Komonwelt 184. Naitatag ang Surian ng Wikang
Pambansa na may tungkulin na pag-aralan ang mga diyalekto sa pangkalahatan upang mapaunlad at
mapagtibay ang pambansang wikang ayon sa isa sa mga umiiral na wika. Naging sanligan sa batayan ng
wikang pambansa ng Pilipinas ang pakaunlad ng estruktura, mekanismo at panitikan na pawing
tinatanggap at ginagamit ng malaking bilang ng mga Pilipino. Tagalog ang pinili batay sa mga
pamantayang ito. Kaya’t noong ika-30 ng Disyembre ay lumabas ang Kautusang Tagapagpaganap Bilang
134, s. 1937, pinahintulutan ni Pangulong Manuel L. Quezon ang adapsyon ng Tagalog bilang wika ng
Pilipinas at magkakabisa makalipas ang dalawang taon pagkatapos ng promulgasyon nito. Ika-31 ng
Disyembre 1937,idiniklara ang Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa batay sa mga sumusunod na
salik: marami ang nagsasalita ng Tagalog at ito ang pinakanauunawaan sa lahat ng REhiyon sa Pilipinas,
hindi ito nahhati sa maliliit na wikain na di tulad ng Bisaya at Bikol, sa tradisyon ng literature, ito ang
pinakamayamang katutubong wika sa Pilipinas, pinaka maunlad at extensibo. Maraming aklat ang
nakasulat sa Tagalog na tradisyon,Tagalog ang karaniwang wika na ginagamit sa Maynila, ang sentro ng
kalakalan sa Pilipinas noong panahon ng Kastila at Amerikano., espanyol ang wika noong 1896 na
rebolusyon at ng Katipunan. Binigyan ng diin sa ulat na ang Tagalog ay pinili sapagkat ginagamit ito ng
nakararaming bilang ng mga mamamayan.