DOKTRINA NG DIOS

KABANATA 5

ANG DIOS BANAL NA ESPIRITU

Ang Dios, ang walang hanggang Espiritu ay naging kasama ng Ama at Anak sa
paglalang, sa pagkakatawang tao, at pagtubos. Kaniyang kinasihan ang mga
manunulat ng Banal na Kasulatan. Pinuno Niya ng kapangyarihan ang buhay ni
Cristo. Kaniyang inaakit at sinusumbatan ang mga tao; at yaong tumutugon ay
binabago at ginagawang gaya ng wangis ng Dios. Siya ay ipnadala ng Ama at
Anak upang maging laging kaagapay ng Kaniyang mga anak, at nagbibigay Siya
ng mga kaloob na Espirituwal sa iglesia, iginagawad dito ang kapangyarihang
sumaksi para kau Cristo, at sa pakikipagkaisa sa Banal na Kasulatan, inaakay
niya ang iglesia sa buong katotohanan. (Genesis 1:1, 2; Lucas 1:35, 4:18; Mga
Gawa 10:38; II Pedro 1:21; II Corinto 3:18; Efeso 4:11, 12; Mga Gawa 1:8; Juan
14:16-18, 26; 15:26, 27; 16;7-13.) --- Fundamental Beliefs, 5

Panimula
Bagaman ang pagpapako sa krus ay naguguluhan, nagagalit, at natakot sa mga tagasunod ni Jesus, ang
pagkabuhay na mag-uli ay nagdala ng umaga sa kanilang buhay. Nang wasakin ni Cristo ang mga
tanikala ng kamatayan, ang kaharian ng Dios ay lumitaw sa kanilang mga puso.

Ngayon hindi mapapawi na apoy na sinunog sa loob ng kanilang mga kaluluwa. Ang mga pagkakaiba
na ilang linggo bago nito ay nagtayo ng mga mapait na hadlang sa mga alagad ay natunaw.
Ipinagtapat nila ang kanilang mga pagkakamali sa isa't isa at binuksan ang kanilang sarili nang lubusan
upang matanggap si Jesus, ang kanilang umakyat na Hari.

Ang pagkakaisa ng isang beses na nakakalat na kawan na ito ay lumago habang ginugol nila araw-
araw sa panalangin. Isang di malilimutang araw na pinupuri nila ang Dios kapag ang isang ingay na
tulad ng dagundong ng isang buhawi ay napunit sa kanilang gitna. Para bang ang nasusunog sa
kanilang mga puso ay nakikita, nagniningas na apoy na bumaba sa bawat ulo. Tulad ng isang
nagngangalit na apoy, ang Banal na Espiritu ay bumaba sa kanila.

Pinuspos ng Espiritu, ang mga alagad ay hindi maaaring maglaman ng kanilang bagong masigasig na
pag-ibig at kagalakan kay Jesus. Sa publiko, at masigasig, sinimulan nilang ipahayag ang mabuting
balita ng kaligtasan. Handa sa pamamagitan ng tinig, maraming mga lokal na mamamayan kasama
ang mga manlalakbay mula sa maraming mga bansa na magkalupon sa gusali. Napuno ng
pagkamangha at pagkalito, narinig nila-sa kanilang sariling wika na makapangyarihang patotoo sa mga
makapangyarihang gawa ng Diyos na sinasalita ng mga hindi nagpapasimuno sa mga taga-Galilea.

Hindi ko maintindihan, "sabi ng ilan," Ano ang kahulugan nito? Sinubukan ng iba na ipasa ito, "Sila'y
lango." "Hindi kaya," sigaw ni Pedro sa itaas ng ingay ng karamihan. Ika-siyam lang ng umaga. Ang
iyong narinig at nakita ay nagaganap dahil ang muling nabuhay na si Jesucristo ay pinataas sa kanang
kamay ng Diyos at binibigyan tayo ng Banal na Espiritu ngayon "(Gawa 2).

60

Sino ang Banal na Espiritu?

Inihayag ng Bibliya na ang Banal na Espiritu ay isang persona, hindi isang walang pinipili na puwersa. Ang
mga pahayag tulad ng "Sapagka't minagaling ng Espiritu Santo, namin" (Gawa 15:28) ay nagpapakita na
ang mga unang mananampalataya ay tiningnan Siya bilang isang tao. Nagsalita din si Kristo tungkol sa
Kanya bilang isang tao. Nagsalita din si Kristo tungkol sa Kanya bilang isang natatanging tao. Luwalhatiin
niya Ako.'"Sinabi niya,"'sapagkat kukunin niya ang kung ano ang Akin at ipapahayag ito sa iyo'"(Juan
16:14). Ang mga banal na kasulatan na tumutukoy sa tatlong nagkakaisa na inilarawan ng Dios ang
Espiritu bilang isang persona (Mat. 28:19; 2 Cor. 13:14).

Ang Banal na Espiritu ay may sariling katangian. Nakikipagpunyagi Siya (Gen. 6: 3), nagtuturo (Lucas
12:12), Kaniyang susumbatan (Juan 16: 8), namumuno sa mga gawain sa iglesia (Gawa 13: 2),
tumutulong at namamagitan (Rom. 8:26), nagbibigay inspirasyon (2 Pedro 1:21), at nagpapabanal (1
Pedro 1: 2). Ang mga aktibidad na ito ay hindi maaaring gawin ng isang kapangyarihan, impluwensya, o
katangian ng Diyos. Isang katauhan amang ang makakagawa sa kanila.

Ang Banal na Espiritu ay Tunay na Dios

Ipinapakita ng Kasulatan ang Banal na Espiritu bilang Dios. Sinabi ni Pedro kay Ananias na, sa
pagsisinungaling sa Banal na Espiritu, hindi ka nagsinungaling "'sa mga tao kundi sa Dios'"(Gawa 5: 3, 4).
Tinukoy ni Jesus ang hindi mapapatawad na kasalanan bilang "'paglapastangan laban sa Espiritu,'" na
sinasabi "Kaya't sinasabi ko sa inyo, Ang bawa't kasalanan at kapusungan ay ipatatawad sa mga tao;
datapuwa't ang kapusungang laban sa Espiritu ay hindi ipatatawad. At ang sinomang magsalita ng isang
salitang laban sa Anak ng tao, ay ipatatawad sa kaniya; datapuwa't ang sinomang magsalita laban sa
Espiritu Santo, ay hindi ipatatawad sa kaniya, kahit sa sanglibutang ito, o maging sa darating." (Mateo
12:31, 32). Maaaring totoo lamang ito kung ang Banal na Espiritu ay Dios.

Inuugnay ng Banal na Kasulatan ang mga banal na katangian sa Banal na Espiritu. Siya ay buhay. Tinukoy
siya ni Pablo bilang "Espiritu ng buhay" (Rom. 8: 2). Totoo siya. Tinawag Siya ni Cristo na "'Espiritu ng
katotohanan'" (Juan 16:13). Ang mga pagpapahayag na "pag-ibig ng Espiritu" (Rom. 15:30) at "Banal na
Espiritu ng Dios" (Efe. 4:30) ibunyag na ang pag-ibig at kabanalan ay bahagi ng Kanyang kalikasan.

Ang Banal na Espiritu ay makapangyarihan. Ipinamamahagi niya ang mga espirituwal na kaloob
"Datapuwa't ang lahat ng ito ay ginagawa ng isa at ng gayon ding Espiritu, na binabahagi sa bawa't isa
ayon sa kaniyang ibig." (1 Cor. 12:11). Siya ay nasa lahat ng dako. Siya ay "tumatahan" kasama ng
Kanyang mga bayan "'magpakailanman'" (Juan 14:16). Walang makakatakas sa Kanyang impluwensya
(Aw. 139: 7-10). Siya rin ay hindi makapangyarihan, sapagkat "nasisiyasat ng Espiritu ang lahat ng mga
bagay, oo, ang malalalim na bagay ng Dios" at "walang nakakaalam ng mga bagay ng Dios maliban sa
Espiritu ng Diyos" (1 Cor. 2:10, 11).

Ang mga gawa ng Dios ay nauugnay din sa Banal na Espiritu. Ang paglikha at muling pagkabuhay ay
parehong kasangkot sa Kanya. Sinabi ni Elihu, "'Ang Espiritu ng Diyos ay gumawa sa akin, at ang hininga
ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa akin ng buhay'" (Job 33: 4). At sinabi ng mangaawit,
""Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang; at iyong binabago ang balat ng lupa."(Aw. 104:
30). Inangkin ni Pablo, "Siya na nagbangon kay Cristo mula sa mga patay ay magbibigay din ng buhay sa
iyong mga katawang may kamatayan sa pamamagitan ng Kanyang Espiritu na naninirahan sa iyo" (Rom.
8:11).

Tanging nasa lahat na dako na katangian na Dios, walang pinipili na impluwensya, o isang nilikha na
nilalang, ang maaaring gumawa ng himala ng pagdadala ng banal na Cristo sa bawat isa, si Maria. Sa
Pentekostes ang Espiritu ay gumawa ng isang Dios-tao, si Jesus, na pangkalahatang naroroon sa lahat ng
mga handang tatanggap.

Ang Banal na Espiritu ay itinuturing na pantay sa Ama at Anak sa reseta ng bautismo (Mat. 28:19), ang
pagpapala ng apostol (2 Cor. 13:14), at diskurso ng espirituwal-na mga kaloob (1 Cor. 12: 4-6).

61
Ang Banal na Espiritu at ang Pagka-Dios
Mula sa kawalang-hanggan ang Dios at Banal na Espiritu ay nanirahan sa loob ng pagka-Dios bilang
pangatlong kaanib. Ang Ama, Anak, at Espiritu ay pantay na umiiral sa sarili. Kahit na ang bawat isa ay
pantay, ang isang pamamalakad ng tungkulin ay nagpapatakbo sa loob ng Trinidad (tingnan ang
Kabanata 2 ng aklat na ito).

Ang katotohanan tungkol sa Dios na Banal na Espiritu ay higit na nauunawaan tulad ng nakikita sa
pamamagitan ni Jesus. Kapag ang Espiritu ay dumating sa mga mananampalataya. Siya ay dumating
bilang "Espiritu ni Cristo" -Hindi siya dumating sa Kanyang sariling karapatan, dala ang Kanyang sariling
mga katibayan. Ang kanyang gawain sa mga sentro ng kasaysayan sa misyon ng kaligtasan ni Cristo. Ang
Banal na Espiritu ay aktibong kasangkot sa kapanganakan ni Kristo (Lucas 1:35), nakumpirma ang
Kanyang pampublikong ministeryo sa bautismo (Mat. 3:16, 17), at dinala ang mga pakinabang ng
nagbabayad-salang sakripisyo at muling pagkabuhay ni Cristo sa sangkatauhan (Rom. 8:11).

Sa Kadiosan, tila tinutupad ng Espiritu ang gampanin ng tagapagpatupad. Nang ibigay ng Ama ang
Kanyang bugtong na Anak sa sanlibutan (Juan 3:16), ipinanganak Siya ng Banal na Espiritu (Mat. 1: 18-
20). Dumating ang Banal na Espiritu upang maganap ang plano, upang gawin itong isang katotohanan.

Ang matalik na pakikilahok ng Banal na Espiritu sa paglikha ay makikita sa Kanyang presensya sa

Paglalang (Gen. 1: 2). Ang pinagmulan at pagpapanatili ng buhay ay nakasalalay sa Kanyang
pagpapakilos; Ang kanyang pag-alis ay nangangahulugang kamatayan. Sinabi ng Bibliya, Kung ang Dios
ay "Kung kaniyang ilagak ang kaniyang puso sa tao, kung kaniyang pisanin sa kaniyang sarili ang kaniyang
espiritu at ang kaniyang hininga; Tanang laman ay mamamatay na magkakasama, at ang tao ay
mababalik uli sa alabok.'"(Job 34:14, 15; cf. 33: 4). Makikita natin ang mga pagmumuni-muni ng
malikhaing gawa ng Espiritu sa Kanyang muling malikhaing gawain sa loob ng bawat tao na bukas sa
Dios. Isinasagawa ng Dios ang Kanyang gawain sa loob ng mga indibidwal sa pamamagitan ng Lumikha
ng Espiritu. Kaya sa pagkakatawang-tao, paglikha, at muling paglikha, ang Espiritu ay darating upang
maisakatuparan ang hangarin ng Diyos.

Ang Ipinangako na Espiritu

Inilaan naming maging tirahan ng Banal na Espiritu (tingnan sa 1 Cor. 3:16). Ang kasalanan nina Adam at
Eva ay naghihiwalay sa kanila mula sa Hardin at ng walang-hanggang Espiritu. Ang paghihiwalay na iyon
ay nagpapatuloy-ang kalakihan ng kasamaan bago ang Baha ay humantong sa Dios na magpahayag,
"'Ang Aking Espiritu ay hindi magsusumikap sa tao magpakailanman'" (Gen. 6: 3.

Sa mga panahon ng Lumang Tipan ang Espiritu ay mayroong ilang mga indibidwal upang magsagawa ng
mga tanging gawain (Bilang 24: 2; Mga Hukom 6:34; 1 Sam. 10: 6). Sa mga panahon na Siya ay "nasa"
mga tao (Ex. 31: 3; Isa. 63:11). Walang alinlangan na ang mga tunay na mananampalataya ay palaging
may kamalayan sa Kanyang presensya, ngunit hinuhulaan ng hula ang pagbubuhos ng Espiritu "'sa lahat
ng laman'" (Joel 2:28) - isang panahon na ang isang mas malaking pagpapakita ng Espiritu ay magdadala
sa isang bagong kapanahunan.

Habang ang mundo ay nanatili sa mga kamay ng mangaagaw, ang pagbubuhos ng kapunuan ng Espiritu
ay kailangang maghintay. Bago ang Espiritu ay maaaring ibuhos sa lahat ng laman ay dapat isagawa ni
Cristo ang Kanyang makalupang ministeryo at gawin ang haing pagbabayad-sala. Ang pagturo sa
ministeryo ni Cristo bilang isang ministeryo ng Espiritu, sinabi ni Juan Bautista, "'Tunay na
binabautismuhan kita ng tubig'"ngunit Siya"'ay binautismuhan ka ng Banal na Espiritu'" (Mat. 3:11).
Ngunit hindi inihayag ng mga Ebanghelyo si Jesus na nagbautismo kasama ang Banal na Espiritu. Ilang
oras bago ang Kanyang kamatayan, ipinangako ni Jesus sa Kanyang mga alagad

62

"At ako'y dadalangin sa Ama, at kayo'y bibigyan niya ng ibang Mangaaliw, upang siyang suma inyo
magpakailanman, maging ang Espiritu ng katotohanan'"(Juan 14:16, 17). Natanggap ba ang
ipinangakong bautismo ng Espiritu sa krus? Walang kalapati na lumitaw sa pagpapako sa Biyernes-
kadiliman lamang at mga kidlat.

Hindi hanggang matapos ang Kanyang pagkabuhay na mag-uli ay hininga ni Jesus ang Espiritu sa
Kanyang mga alagad (Juan 20:22). Sinabi niya, "'Narito, ipinapadala ko sa iyo ang Pangako ng Aking Ama;
ngunit manatili sa lungsod ng Jerusalem hanggang sa ikaw ay mabigyan ng kapangyarihan mula sa itaas'"
(Lucas 24:49). Ang kapangyarihang ito ay matatanggap "Datapuwa't tatanggapin ninyo ang
kapangyarihan, pagdating sa inyo ng Espiritu Santo: at kayo'y magiging mga saksi ko sa Jerusalem, at sa
buong Judea at Samaria, at hanggang sa kahulihulihang hangganan ng lupa."(Gawa 1: 8).
Sumulat si Juan, "'Ang Banal na Espiritu ay hindi pa ipinagkakaloob, sapagkat si Jesus ay hindi pa
niluluwalhati'" (Juan 7:39). Ang pagtanggap ng Ama sa sakripisyo ni Cristo ay ang paunang kinakailangan
para sa pagbubuhos ng Banal na Espiritu.

Ang bagong kapanahunan ay nawasak lamang kapag ang aming matagumpay na Panginoon ay nakaupo
sa trono ng langit. Pagkatapos lamang niya maipadala ang Banal na Espiritu sa Kanyang kapunuan.
Matapos ang "'pinarangal sa kanang kamay ng Dios,'"sabi ni Pedro, Kaniyang "'ibinuhos'" ang Banal na
Espiritu (Gawa 2:33) sa Kanyang mga alagad, na, sabik na inaasahan ang kaganapang ito, ay nagtipon
"kasama ang isa ayon sa panalangin at pagsusumamo"(Gawa 1: 5, 14). Sa Pentekostes, limampung araw
pagkatapos ng Kalbaryo, sumabog ang bagong kapanahunan. At biglang may dumating na tinig mula sa
langit, tulad ng isang malakas na malakas na hangin, at pinuno nito ang buong bahay kung saan sila [ang
mga alagad] ay nakaupo. . . . At silang lahat ay napuno ng Banal na Espiritu "(Gawa 2: 2-4).

Ang mga misyon ng parehong Jesus at ang Banal na Espiritu ay lubos na nakasalalay. Ang kapunuan ng
Banal na Espiritu ay hindi maibigay hanggang sa maganap ni Jesus ang Kanyang misyon. At si Jesus
naman, ay isinilang ng Espiritu (Mat. 1: 8-21), na nabautismuhan ng Espiritu (Marcos 1: 9, 10),
pinangunahan ng Espiritu (Lucas 4: 1), ay nagsagawa ng Kanyang mga himala sa pamamagitan ng Espiritu
(Mat. 12: 24-32), inalok ang Kanyang sarili sa Kalbaryo sa pamamagitan ng Espiritu (Heb. 9:14, 15) at, sa
bahagi, nabuhay muli ng Espiritu (Rom. 8:11).

Si Jesus ang unang taong nakaranas ng kapunuan ng Banal na Espiritu. Ang kamangha-manghang
katotohanan ay ang ating Panginoon ay handang ibuhos ang Kanyang Espiritu sa lahat ng taimtim na
nagnanais sa Kanya.

Ang Misyon ng Banal na Espiritu

Ang gabi bago namatay si Cristo ang Kanyang mga salita tungkol sa Kanyang paparating na pag-alis ay
labis na nababagabag sa Kanyang mga alagad. Agad niyang tiniyak sa kanila na tatanggap sila ng Banal na
Espiritu bilang Kanyang personal na kinatawan. Hindi sila maiiwan bilang mga ulila (Juan 14:18).

Ang Pinagmulan ng Misyon

Inihayag ng Bagong Tipan ang Banal na Espiritu sa isang natatanging paraan. Siya ay tinawag na "Espiritu
ni Jesus"(Gawa 16: 7, NIV),"Espiritu ng Kanyang Anak" (Gal. 4: 6), "Espiritu ng Dios" (Rom. 8: 9), ang
"Espiritu ni Cristo" (Rom. 8: 9; 1 Pedro 1:11), at ang "Espiritu ni Jesucristo" (Fil. 1:19). Sino ang
pinagmulan sa misyon ng Banal na Espiritu
63

-Jesuscristo o Dios na Ama? Nang ipinahayag ni Cristo ang pinagmulan ng misyon ng Banal na Espiritu sa
isang nawaglit na sanlibutan, binanggit niya ang dalawang mapagkukunan. Una, tinukoy niya ang Ama:
"At ako'y dadalangin sa Ama, at kayo'y bibigyan niya ng ibang Mangaaliw,...(Juan 14:16; cf. 15:26,"'mula
sa Ama). Ang bautismo kasama ang Banal na Espiritu na tinawag niyang "Ang Pangako ng Ama" (Gawa 1:
4). Pangalawa, tinukoy ni Cristo ang Kanyang Sarili: "Susuguin ko Siya [ang Espiritu] sa inyo'" (Juan 16: 7).
Sa gayon ang Banal na Espiritu ay nagmula sa Ama at sa Anak.

Ang Kanyang Misyon sa Mundo.

Maaari nating kilalanin ang PagkaPanginooon ni Cristo sa pamamagitan lamang ng impluwensya ng

Banal na Espiritu. Sinabi ni Pablo, "Walang masasabi na si Jesus ay Panginoon maliban sa Banal na
Espiritu" (1 Cor. 12: 3). Binigyan tayo ng katiyakan na, sa pamamagitan ng Banal na Espiritu, si Cristo,
"ang tunay na ilaw" na lumiliwanag sa "bawa't tao, na pumaparito sa sanglibutan."(Juan 1: 9). Ang
kanyang misyon ay "...kaniyang susumbatan ang sanglibutan tungkol sa kasalanan, at sa katuwiran, at sa
paghatol:" (Juan 16: 8.

Una, ang Banal na Espiritu ay nagdadala sa atin ng isang malalim na pananalig sa kasalanan, lalo na ang
kasalanan ng hindi pagtanggap kay Cristo (Juan 16: 9). Pangalawa, hinihimok ng Espiritu ang lahat na
tanggapin ang katuwiran ni Cristo. Pangatlo, binabalaan tayo ng Espiritu ng paghuhusga, isang
makapangyarihang kagamitan sa pagpukaw ng mga isip na may kasalanan sa pangangailangan ng
pagsisisi at pagbabalik-loob.

Kapag nagsisi tayo maaari tayong ipanganak muli sa pamamagitan ng bautismo ng tubig at ng Banal na
Espiritu (Juan 3: 5). Kung gayon ang atin ay isang bagong buhay, sapagkat tayo ay naging tirahan ng
Espiritu ni Cristo.

Ang Kanyang Misyon Para sa mga Mananampalataya

Ang karamihan ng mga teksto tungkol sa Banal na Espiritu ay nauukol sa Kanyang kaugnayan sa bayan
ng Diyos. Ang kanyang banal na impluwensya ay humahantong sa pagsunod (1 Pedro 1: 2), ngunit
walang patuloy na nakakaranas ng Kanyang matatag na presensya nang hindi natutugunan ang ilang
mga kundisyon. Sinabi ni Pedro na ibinigay ng Dios ang Espiritu sa mga patuloy na sumusunod sa Kanya
(Gawa 5:32).1 Sa gayon, ang mga mananampalataya ay binalaan tungkol sa paglaban, pagdadalamhati,
at pagtanggal ng Espiritu (Gawa 7:51; Ef. 4:30; 1 Tes. 5:19).

Ano ang ginagawa ng Espiritu para sa mga nananampalataya?

1. Tinutulungan Niya ang mga mananampalataya. Kapag ipinakilala ang Banal na Espiritu, tinawag Siya
ni Kristo na "'isa pang Parakletos'" (Juan 14:16). Ang salitang Greek na ito ay isinalin bilang
"Katulong"(NKJV), "Taga-aliw" (KJV), "Tagapayo" (RSV), at maaaring mangahulugan din ng
"Tagapamagitan," "Mediator," o"Tagataguyod.

Ang tanging iba pang mga Parakletos na nabanggit sa Banal na Kasulatan ay si Cristo Mismo. Siya ang
ating Tagapagtaguyod o Tagapagtaguyod sa harap ng Ama." Mumunti kong mga anak, ang mga bagay na
ito ay isinusulat ko sa inyo, upang hindi ka magkasala. At kung may magkasala, mayroon tayong isang
Tagapamagitan kasama ang Ama, si Jesucristo na matuwid ”(1 Juan 2: 1).

Bilang Tagapamagitan, Manananggol, at Katulong, ipinapakilala tayo ni Cristo sa Dios at ipinahayag sa

atin ang Dios. Katulad nito, pinapatnubayan tayo ng Espiritu kay Cristo at ipinakita ang biyaya ni Kristo sa
atin. Ipinapaliwanag nito kung bakit tinawag ang Espiritu na "Espiritu ng biyaya" (Heb. 10:29).

64

Ang isa sa Kanyang pinakadakilang kontribusyon ay ang aplikasyon ng pagtubos ni Kristo sa biyaya sa
mga tao (tingnan sa 1 Cor. 15:10; 2 Cor. 9:14; Santiago 4: 5, 6).

2. Dinala Niya ang katotohanan ni Cristo.

Tinawag ni Cristo ang Banal na Espiritu na "'Espiritu ng katotohanan'" (Juan 14:17; 15:26; 16:13). Kasama
sa kanyang mga tungkulin ang pagdadala ng "'sa iyong pag-alaala sa lahat ng mga bagay na sinasabi ko
sa iyo'"(Juan 14:26) at paggabay ng"'ikaw sa lahat ng katotohanan'" (Juan 16:13). Ang kanyang mensahe
ay nagpapatotoo kay Jesucristo (Juan 15:26). "Hindi Siya magsasalita sa Kanyang sarili," sabi ni
Cristo,"kundi ang anomang bagay na kaniyang marinig; at kaniyang ipapahayag sa inyo ang mga bagay
na magsisidating. Luwalhatiin niya Ako, sapagkat kukuha siya sa nasa Akin at sa inyo'y ipapahayag"(Juan
16:13, 14).
3. Dinala Niya ang presensya ni Cristo.

Hindi lamang Siya nagdadala ng mensahe tungkol kay Cristo, dinala niya ang mismong presensya ni
Cristo. Sinabi ni Jesus, "'Ito ay sa iyong kalamangan na ako'y aalis; sapagka't kung hindi ako aalis, ang
Mangaaliw [Banal na Espiritu, Juan 14:16, 17] ay hindi darating sa iyo; ngunit kung aalis ako, Akin ko
Siyang isusugo sa inyo'"(Juan 16: 7).

Dahil sa sangkatauhan, ang Tao Jesus ay hindi nasa lahat ng dako, na ang dahilan kung bakit
kinakailangan na umalis Siya. Sa pamamagitan ng Espiritu maaari siyang maging saanman sa lahat ng
oras. Sinabi ni Jesus, "At ako'y dadalangin sa Ama, at kayo'y bibigyan niya ng ibang Mangaaliw , upang
siyang suma inyo magpakailanman, samakatuwid bag'y ang Espiritu ng katotohanan." Binigyan niya ng
katiyakan na ang Espiritu ay tatahan"'kasama mo at ay magiging sa iyo. Hindi ko kayo iiwang magisa;
ako'y paririto sa inyo"(Juan 14:17, 18)."Ang Banal na Espiritu ay inihayag ng malayang pagkatao,ngunit
hinubad ang sariling katangian ng sangkatauhan, at kalayaan nito" 2

Sa pagkakatawang-tao ay dinala ng Banal na Espiritu ang pagkakaroon ni Cristo sa isang tao-Maria. Sa

Pentekostes, dinala ng Espiritu ang matagumpay na Cristo sa mundo. Mga pangako ni Cristo- "'Hindi kita
iiwan o hindi kita pababayaan'" (Heb. 13: 5) at "ako'y sumasa inyo, hanggang sa katapusan ng
sanlibutan" (Mat. 28:20) - natanto sa pamamagitan ng Espiritu. Para sa kadahilanang ito ay binibigyan ng
Bagong Tipan ang Espiritu ng isang pamagat na hindi kailanman ginamit sa Kanya sa Lumang Tipan- "ang
Espiritu ni Jesus" (Phil. 1:19).

Tulad ng sa pamamagitan ng Espiritu na kapwa ang Ama at ang Anak ay gumagawa ng mga
mananampalataya sa kanilang tahanan (Juan 14:23), kaya ang tanging paraan na ang mga
mananampalataya ay maaaring manatili kay Cristo ay sa pamamagitan ng Espiritu.

4. Pinatnubayan Niya ang Pagpapakilos ng Iglesia

Yamang dinala ng Banal na Espiritu ang mismong presensya ni Cristo, Siya ang tunay na Kinatawan ni
Cristo sa mundo. Bilang matatag na sentro ng awtoridad sa mga bagay ng pananampalataya at doktrina
ang mga paraan kung saan pinamunuan niya ang iglesya nang ganap sa Bibliya. Ang natatanging tampok
ng Protestantismo-kung wala roon ay walang Protestantismo-ay ang Banal na Espiritu ang tunay na
katumbas o kahalili ni Kristo sa mundo. Ang umasa sa samahan, o pinuno, o karunungan ng mga tao, ay
ilagay ang tao sa lugar ng banal. "3
Ang Banal na Espiritu ay kilalang-kilala na kasangkot sa pangangasiwa ng apostolikong iglesya. Sa pagpili
ng mga misyonero nakuha ng iglesya ang Kanyang patnubay sa pamamagitan ng panalangin at pag-
aayuno (Gawa 13: 1-4). Ang mga bawat isa na napili ay kilala para sa kanilang pagiging bukas sa
pangunguna ng Espiritu. Ang aklat ng Mga Gawa ay

65

inilarawan ang mga ito bilang "napuno ng Banal na Espiritu" (Gawa 13: 9, cf. 52). Ang kanilang mga
gawain ay nasa ilalim ng Kanyang kontrol (Gawa 16: 6, 7). Pinaalalahanan ni Pablo ang mga matatanda
sa iglesya na sila ay inilagay sa kanilang posisyon ng Banal na Espiritu (Gawa 20:28).

Ang Banal na Espiritu ay may mahalagang ginampanan sa paglutas ng mga malubhang paghihirap na
nagbanta sa pagkakaisa ng iglesya. Sa katunayan, ipinakikilala ng Banal na Kasulatan ang mga desisyon
ng unang konseho ng iglesia na may mga salitang "Ito ay tila mabuti sa Banal na Espiritu, at sa amin..."
(Gawa 15:28).

5. Inihanda niya ang iglesya sa pamamagitan ng mga tanging kaloob.

Ang Banal na Espiritu ay nagbigay ng mga tanging kaloob sa bayan ng Dios. Sa mga panahon ng Lumang
Tipan "ang Espiritu ng Panginoon"ay dumating"sa" mga indibidwal, na nagbibigay sa kanila ng
pambihirang kapangyarihan upang mamuno at iligtas ang Israel (Mga Hukom 3:10; 6:34; 11:29; atbp.) At
ang kakayahang manghula (Num. 11:17, 25, 26; 2 Sam. 23: 2). Ang Espiritu ay dumating kina Saul at
David nang sila ay pinahiran bilang pinuno ng bayan ng Diyos (1 Sam. 10: 6, 10; 16:13). Sa ilang mga tao,
ang pagbubuhos ng Espiritu ay nagdala ng natatanging mga kasanayan sa artistikong kasanayan (Ex. 28:
3; 31: 3; 35: 30-35).

Sa unang iglesya, din, sa pamamagitan ng Banal na Espiritu na ipinagkaloob ni Kristo ang Kanyang mga
kaloob sa iglesya. Ipinamahagi ng Espiritu ang mga espirituwal na kaloob na ito sa mga
mananampalataya na nakita niyang angkop, sa gayon nakikinabang ang buong iglesya (Gawa 2:38; 1 Cor.
12: 7-11). Nagbigay Siya ng tanging kapangyarihan na kinakailangan para sa pagpapahayag ng
ebanghelyo sa mga dulo ng sanlibutan (Gawa 1: 8; tingnan ang kabanata 16 ng aklat na ito).

6. Pinupuspos Niya ang puso ng mga nananampalataya

Ang tanong ni Pablo sa mga alagad sa Efeso, "Tinanggap baga ninyo ang Espiritu Santo nang kayo'y
magsisampalataya? (Gawa 19: 2), ito ay isang mahalagang katanungan para sa bawat mananampalataya.

Nang tumanggap si Pablo ng negatibong tugon ay ipinatong niya ang kanyang kamay sa mga alagad, at
natanggap nila ang bautismo ng Banal na Espiritu (Gawa 19: 6).

Ang pangyayaring ito ay nagpapahiwatig na ang paghatol ng kasalanan na nagawa ng Banal na Espiritu at
ang pagbubuhos ng Espiritu sa buhay ay dalawang magkakaibang karanasan.

Itinuro ni Jesus ang pangangailangan ng ipinanganak ng tubig at ng Espiritu (Juan 3: 5). Bago pa man Siya
umakyat ay inutusan Niya ang mga bagong mananampalataya na mabautismuhan "'sa pangalan ng Ama
at ng Anak at ng Espiritu Santo" (Mat. 28:19). Alinsunod sa utos na ito ipinangaral ni Pedro na "'ang
kaloob ng Espiritu Santi'" ay tatanggapin sa bautismo (Gawa 2:38). At kinumpirma ni Pablo ang
kahalagahan ng bautismo ng Espiritu Santo (tingnan ang kabanata 14 ng aklat na ito) na may isang
madaliang panawagan na ang mga mananampalataya ay "mangapuspos ng Espiritu" (Efe. 5:18).

Ang pagpasok ng Banal na Espiritu, na nagbabago sa atin sa larawan ng Dios, ay nagpapatuloy sa gawain
ng pagpapabanal na nagsimula sa bagong kapanganakan. Iniligtas tayo ng Dios ayon sa Kanyang awa "
Na hindi dahil sa mga gawa sa katuwiran na ginawa nating sarili, kundi ayon sa kaniyang kaawaan ay
kaniyang iniligtas tayo, sa pamamagitan ng paghuhugas sa muling kapanganakan at ng pagbabago sa
Espiritu Santo, Na kaniyang ibinuhos ng sagana sa atin, sa pamamagitan ni Jesucristo na ating
Tagapagligtas" (Tito 3: 5, 6).

"Ito ay ang kawalan ng Espiritu na ginagawang walang kapangyarihan ang ministeryo ng ebanghelyo.

66

Ang pag-aaral, talento, talino, bawat natural o nakuha na kaloob ay maaaring pagmamay-ari; ngunit,
nang walang pagkakaroon ng Espiritu ng Dios, walang puso ang mahipo, walang makasalanan na nanalo
kay Cristo. Sa kabilang banda, kung sila ay nakaugnay kay Cristo, kung ang mga kaloob ng Espiritu ay
nasa kanila, ang pinakamahirap at pinaka-walang malay sa Kanyang mga alagad ay magkakaroon ng
kapangyarihan na magsasabi sa mga puso. Ginagawa sila ng Dios ng mga pinagmulan para sa pag-agos
ng pinakamataas na impluwensya sa sansinukob. "4
Mahalaga ang Espiritu. Ang lahat ng mga pagbabago na resulta ni Jesucristo sa atin ay dumarating sa
pamamagitan ng ministeryo ng Espiritu. Bilang mga mananampalataya dapat nating patuloy na
magkaroon ng kamalayan na kung wala ang Espiritu ay wala tayong magagawa (Juan 15: 5).

Ngayon ang Banal na Espiritu ay umaakay sa ating pansin sa pinakadakilang kaloob ng pag-ibig na
ipinagkaloob ng Dios sa Kanyang Anak. Hinihiling Niya na huwag natin pigilan ang Kanyang mga
panawagan, ngunit tanggapin ang tanging paraan kung saan maaari tayong makipagkasundo sa ating
mapagmahal at mapagpalang Ama.

Mga Sanggunian:

1 See Arnold V. Wallenkampf, New by the Spirit (Mountain View, CA: Pacific Press, 1978), pp. 49, 50.

2 White, Desire of Ages, p. 669.

3 LeRoy E. Froom, The Coming of the Comforter, rev. ed. (Washington, D.C.: Review and Herald, 1949),
pp. 66, 67.

4 White, Testimonies for the Church (Mountain View, CA: Pacific Press, 1948), vol. 8, pp. 21, 22.