Grow Old With You

Grow Old With You...
by: ayreezh
Ako nga pala si Marjorie... Isang junior sa isang eck-eck na private school... Sikat sa campus -- op cors,
maganda ako eh! hehe... Active sa halos lahat ng clubs -- wag lang may kinalaman sa Science, English, at
lalo na Math! Wag na nating pag-usapan ang academics chu-chu... Bukod dun, masaya ang life ko... as in!
Live your life to the fullest nga raw, di va?
Tapos dumating si Johann...
Senior transferee si Johann galing kung saang bundok... Pero, wag ka, hanep na papable na taga-bundok
ang mokong! Crush na kagad ng bayan (pati barangay!) dahil bukod sa mukhang hinakot nya na ang
kagwapuhan sa mundo, eh may brains pa!
Pero -- sOOoOOOooRrRyyyyyy... -- yoko sa kanya... Epal, pakielamero, at saksakan ng kapal ang gwapo
nyang mukha! hmpf! Pero on the other hand... Konti na lang talaga ang gwapo sa mundo...
Grow Old With You 2
1:
"WHHHAAAAaaaTTttTTT?!?!?!"
Kakatapos lang ng 1st official day ng classes (ung 1st Monday since nagsimula ang classes) at syempre,
pagkatapos itambak ang mga libro sa locker, eh takbo na kagad ako sa grounds para maghintay sa mga
amiga ko at nang makakain na kami sa Jollibee...Laging masaya ang hapon ko...
Pero, this year, last subject ko ang Geometry, at lokong teacher yan, kakasimula pa lang ng klase, nagbigay
na kagad ng test!!!! At syempre, madugo na naman ang papel ko...
Pauline: (biglang sumulpot sa likod ko) Huy, ano nanaman nangyari sa'yo? At nag-what-what ka nanaman
dyan?
Raphael: (silip sa hawak kong test paper) Oooohhhh, mukhang may minurder ka nanamang papel ah...
Ako: Hello?! First week ng classes? Test? Sinong matinong teacher ang magbibigay ng test sa GEOMETRY
sa 1st day ng klase?!
Martha: Ugh, geom... di pa natuwa si kung-sino-mang-nakaimbento-ng-math sa algebra, dinagdagan pa ng
kung anu-anong postulates chu-chu na yan..
Ako: Tama! Kampihan mo nga ako, Mars...
Crizelle: Ahsush, naghanap ng kakampi oh... Puro bilog nanaman kasi yang papel mo...
Ako: Hmpf! Sino bang may kailangan nito?
Crinumple ko ung papel, sabay hagis sa likod ko.
"Aray!"
Oopsiz...
Napaikot kaming lahat para makita kung sinong tinamaan ng shooting paper ko... At ahyun sa likod at
nagkakamot ng ulo kung saan malamang tinamaan sya nung papel, nakatayo ung "very rumored" na senior
transferee -- Johann yata name nya... Hanep! Ang gwapo pala talaga nito!
Ako: Ooops, sorry ha ---
Pinulot nya ung crumpled sheet of paper sa may paa nya, at binuklat pa!
Johann: (tingin sa test paper ko) Ano ba naman toh? Bilang sa daliri ang tama!
Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 2

Ayreezh 3
Avah! Antepatiko ang loko!
Johann: (tingin sa kin) Sa'yo toh?

Ako: (inagaw sa kanya ung papel) Eh ano naman kung akin nga? Bakit? Kakainin mo?
Johann: (inagaw uhlet sa'kin ung papel, sabay turo sa question #2) five sides... polygon?
Lokong toh ah...
Ako: Well, what can I say? Nasa bakasyon pa utak ko... (agaw uhlet ung papel sabay tapon sa malapit na
basurahan) At care mo ba?
Johann: (napangiti) Sungit...
HaLa! Ako? Masungit?!
Pauline: (hinaltak na ko habang nakatingin kay Johann) Uhm, lam mo, may pupuntahan pa kami eh... At sa
sinabi mo, baka buong hapon at gabi pa kayo magtalo dito... So, see you na lang around, at halika na,
Marjorie...
Hinayaan kong hilahin ako ni Pauline paalis...
Ako: (bulong sa kanila) Can you believe that guy??!?!?!

Raphael: I know! Ang gwapo!
Ako: haha...Ang kapal ng mukha!
Di pa kami nakakalayo nang biglang sumigaw (di naman ganon kalakas -- thank GOD!) si Johann...
Johann: (pahabol sa'kin) Marjorie! Kung gusto mo i-ttutor kita sa geom!

Ako: SHUT UP!!!!!!
At lalo akong kinaladkad ng mga kabarkada ko paalis...
Hmpf! Sino ba sya sa tingin nya?! Descendant ng nakaimbento ng Math?!?! HMPF!!!!

Grow Old With You 4
2:
Kinabukasan, sarap ng kain ko ng Clover sa usual table namin ng tropa ko... Un lang kinakain ko sa recess
at isang can ng pepsi, may energy na kong magpasaway sa mga teachers ng dalawang subjects ko bago
mag-lunch...
Raphael: Naku, ahyan na ang boyprend ko, naglalakad na palapit...
Nag-ikutan ang mga ulo namin sa direction na tinitingnan nung bakla...
What the--?!
Raven: (ngiti sa'kin) Ooooh... interesting...
Palapit sa'min si Jerome, 4th year na editor-in-chief ng schoolpaper, at, guess who?!... si Johann.. Ibang
klase ang ngiti sa'kin ng mokong...
Johann: (umupo sa tabi ko) Eiz...

Ako: Naliligaw ka ng table?
Johann: Hinde, dumadaan lang...
Jerome: Aba, nagsusungit ka nanaman, Marjorie... Sayang ang ganda mo..
Ako:Tigilan mo nga ako, Jerome... Anong ginagawa nyo dito?
Crizelle: (ngiti kay Jerome) Miss mo na ko?
Raphael: Gaga, ako hinahanap nyang dalawang yan... (tumingin kina Jerome at Johann) Mamamaya pang
hapon date natin ah..
Kaloka tohng mga toh... Hilig manggulo...
Jerome: Oo, Raphael, may date nga pala tayo mamaya..
Nakisakay naman..
Jerome: (tingin sa'kin) Kasi, Marjorie, balita ko maling way daw ang pagkakakilala nyong dalawa nitong
insan ko..
Pinsan mo?!
Ako: Point?
Jerome: Kaya sinasabi ko lang sa'yo, mabait toh...

Ayreezh 5
Johann: Oo nga... Mahal ako ng nanay ko...

Ako: (napangiti) Mabuti naman...
Biglang nag-ring ung bell... Nagtayuan na kami para bumalik sa mga classrooms namin...
Bago ako pumasok sa building, humabol pa sa'kin si Johann...
Johann: So, how about ung tutoring sa Geom?

Grow Old With You 6
3:
Nung uwian, di ako sumabay sa mga kabarkada kong umuwi... Nagpaiwan ako sa gym, nanood sa mga
basketball players (at wanna-be players) na nag-ttry out para sa varsity... Sarap talagang manood pag
ganyan kadame mga papable sa harap mo!
Nag-sscan ako ng mga prospect, nang may nakita akong di kanais-nais...
Hanggang dito ba naman?!
Johann: Oy, mag-ttry out ka rin?

Ako: Uh, tatawa na ba ako?
Johann: Sungit mo talaga... Binibiro ka lang eh... Parang mangangagat ka pa!
Ako: Wag kang mag-alala... Wala akong rabies...
Johann: Uh, tatawa na ba ako?
Loko talaga toh!
Johann: (ngiti sa'kin) Joke lang... So, anoh na?

Ako: Ano na rin?
Johann: Papa-tutor ka na sa geom?
Ako: Kuhlet talga ng lahi mo... Hinde na noh... Mapapasa ko pa un...
Johann: Ahsuz...
Nagbibiruan kami nang biglang...
"Marge?"
Napalingon ako (pansin nyo parang ang daming nangyayari sa likod ko noh?), sabay biglang tayo...
Ako: Hey... Sang lupalop ka ba ng mundo nanggaling? Kanina pa kita hinihintay...
Lumapit sa'kin ung bagong dating, nakangiti...tapos napatingin sya kay Johann...
Ay, makiramdam, Marjorie...
Tumingin ako kay Johann...
Ako: Johann, nga pala, ehto si Gerard... (hinawakan ni Gerard kamay ko) Boyfriend ko...
Oooohhh... what's with the face, Johann?

Ayreezh 7
4:
Tumitig sandali si Johann kay Gerard... La namang masama, ung tingin lang...
Gerard: (kay Johann) Mag-ttry out ka ba? Sunod ka na kagad... Magwwarm up na kami... (tingin sakin) Sige
na, Marge. Umuwi ka na... Wag mo na kong hintayin... Tatawagan na lang kita mamaya...
Wha--?
Pagkaalis ni Gerard para tipunin ang mga papable na wanna-be varsity, napatingin sa'kin si Johann...
Johann: Boyprend mo un?
Last time, I checked... yeah... kahit tinataboy nya ko ngayon...
Ako: Oo, bahket? (Nakz, feeling sure ah...)

Johann: (ngiti) La lang... tanong ko lang... Parang ehwan eh... Captain ba un?
Ako: Oo, bahket?
Johann: Panget ka rin... hehe...
Hala?!?! La nanaman magawang matino tohng taong toh?!
Nagsimula nang tumakbo si Johann para makisali dun sa hudle ng mga lalake... Ako naman umikot na para
umuwi...mag-isa... feeling unwanted... Tsk... drama mo, Marjorie!
Johann: Oi!
Napaikot uhlet ako... Di pa pala nangangalahati ung mokong papunta sa gym...
Johann: Kung gusto mo hintayin mo ko, para di ka feeling lonely dyan!
Hala!
Ako: Neknek mo! Mahiya ka nga sa balat mo!

Johann: (natawa) Bahket naman? Eh ang gwapo-gwapo ko?!
Ano raaaaaawwwwwwwww?!?!?!?
Pagkatapos nun, tumakbo na sya talaga para maki-warm up... Ako naman, ahyun, nakatayo, parang eng-
eng... mag-isang nakangiti...

Grow Old With You 8
5:
We-el... Di ko hinintay si Johann noh... Umuwi na ko, at nag-abang ng tawag ni Gerard -- na alas dose na eh
di pa rin dumadating! Kaya, ahyun... nakatulog ako na katabi ung telepono at cellphone... Puyat pa!
Kinabukasan, pagdating ko sa school...
Raphael: (pagkakita sa'kin) Naku poh! Puyat nanaman ang bruha!

Crizelle: Anong oras nanaman kayo natapos ni Gerard sa telepono?
Ako: Di kami nag-usap...
Raven: Sino kausap mo?
Martha: Si Johann noh?
Bakit naman napasok un?!
Pauline: Kayo ha... Bagong kilala nyo pa lang, close na kagad kayo...
Ako: Mga loka... Wala akong kausap... As in... Napuyat ako sa kakahintay ng tawag ni Gerard... (bumulong)
Di naman tumawag...
Natahimik silang bigla... Nagtinginan...
Ako: Suz, wala un noh... Kayo naman... Di lang sya tumawag eh..
..kahit sinabi nyang tatawag sya...
Raven: Marge... Ilang araw na syang di nagpaparamdam syo ah...

Crizelle: Oo nga... Mga kowtz mo dyan sa inbox mo mga last month pa!
Kowtz ba alalahanin?
Ako: Ay nako...wala nga un... Suz, ok lang un noh... Dame-dameng pwedeng hilahin dyan at sabihing
tawagan ako eh...
Raphael: Aaay, ang taray ng bakla!
Ako: Loka, ikaw lang bakla dito noh...
~~~
Ako: You're breaking up with me?!
Nung hapon, kahit na madilim at mukhang may bagyo pa, sinama pa rin ako ni Gerard sa park......... para
lang makipag-break...

Ayreezh 9
Gerard: I'm really sorry, Marjorie... It's just that, hinde na tayo tulad ng dati eh...
Ako: Si Kathy noh!?
Whoops! Gusto mo ba talaga malaman sagot dyan?!
Pewo di naman nakasagot si Gerard... Ni, di nga nakatingin sa'kin eh... So un nga... Si Kathy na kapitbahay
nya na matagal na syang pinipilit sungkitin sa sampayan ko...
Ako: (nakangiti pa ko oh!) Okay lang un... At least di tayo naglolokohan, di ba? Nakush, wag mo kong
alalahanin, lam mo naman ako...
Naku, plastik mo, Marjorie!
Alangan namang humagulhol ako sa harap nya?!
Gerard: Okay ka lang?
Okay-in ko yang mukha mo eh! Pano ako magiging okay?!?!
Gerard: Hatid na kita snyo...Mukhang uulan na eh...

Ako: Hinde, sige, mauna ka na... Dito muna ako... Kakain lang ako sa Jollibee, tapos uuwi na rin ako..
Gerard: Sure ka?
Ako: Yup!
Gerard: Sige... Kita na lang tayo bukas...
Tumayo nga ang loko! Sandale! Iiwan mo ko dito!??! Oh, well, ahyun na nga oh, naglakad na paalis...
Tumitig lang ako sandali kung san pumunta si Gerard tapos umikot na rin ako para pumunta ng Jollibee sa
kabilang ibayo ng kalsada... o kaya dun na lang kaya ako pumunta sa dulo ng park?... Siguradong la tao
dun... Uupo na lang ako sa ilalim ng puno...
Suz... care ko ba kung wala na kami!? Daming iba dyan naka-scattered noh...
Kakaupo ko pa lang sa ilalim ng isang malaking puno nang mag-sink in sa brain ko ung nangyari...
Oh God... Iniwan nya nako........
At sa pagpatak ng luha ko...dun na rin bumuhos ang pagkalakas-lakas na ulan...

Grow Old With You 10
6:
Di ko alam kung gano ako katagal nakaupo dun sa ilalim ng puno... Basta, ang alam ko, nakapag-reflect na
ko sa lahat ng mga naging boylet ko (which by the way is marami-rami na rin...)... kaya malamang matagal
na kong naliligo sa di pa rin humihinang ulan...hihi...
At alam nyo ba napansin ko? Most of the time, lagi na lang akong naiiwan for someone else!!!!
Siguro may mali sa'kin... Siguro.... Siguro....
Siguro alien ako! Long-lost cousin ni ET! o ni Mojacko! o ni Doraemon!!!
Langya naman, Marjorie... akala ko ba nag-eemote ka?
Tapos, bigla kong napansin na tumigil ung patak ng ulan sa'kin, habang todo pa rin ang buhos sa paligid
ko...
Ehto na ang mothership... Sinusundo na ko?!?
"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!"
Nagtatagalog ung alien?
Napaikot akong bigla at ahyun, sa tabi ko lumantad ang mukha ni Johann!
Sheesh! Mas gusto ko na ung idea na mothership toh eh!
Ako: Anong ginagawa mo dito?

Johann: (lipat ung payong sa kabilang kamay nya) Hinahanap ka ng tropa mo... Pati sa'kin hinanap ka...
Loka talaga ung mga un...
Johann: So, break na kayo...?
Langya, gano ba kabilis mag-travel ang balita?!
Ako: San mo naman narinig yan?

Johann: Kay Raphael... Sinabi raw sa kanya nung girlfriend nung kabarkada ni Gerard... Nag-aalala yata
syo ung gurl... tapos nung la sumasagot ng cellpone at telepone nyo, eh nagkagulo na mga kabarkada mo

Ayreezh 11
kung nasan ka na...

Ako: Walang tao sa bahay... Nasa business trip si Mommy...
Johann: Dad mo?
Ako: Nasa Amerika...
Johann: Bakit di mo tinawagan tropa mo?
Ako: Then what? Para mag-alala lang sila?
Johann: Tange... Mas nag-aalala na nga sila ngayon eh... Kaya nagprisenta na kong hanapin ka...
Tiningnan ko lang sya... Bakit ba sobrang pakielamero nito?
Johann: Umiiyak ka ba?

Ako: Ano?
Johann: Basang-basa ka kasi eh, di halata kung umiiyak ka o ano...
Ako: Care mo ba?
Johann: Sungit mo talga!
Ako: Umuwi ka na nga... Uuwi na rin ako maya-maya...
Tinitigan ako ni Johann... Tapos, he shoved na lang bigla ung payong sa kamay ko...
Johann: Oh sige... (tumayo na para umalis)

Ako: Hoy! Eng-eng ka ba?! Mababasa ka!
Johann: Kesa naman ma-todo basa ka pa sa pag-uwi mo... Sa'yo na yang payong ko, kunin ko na lang
bukas...
Ako: (napatayo para payungan sya) Sira ka talaga! La ka bang magawang matino?! Bahket ba kung san-sa
ka sumusulpot?!? BAHKET BA ANG KULIIIITTTT MO?!?!?!?!
Marjorie, sumisigaw ka?
Johann: Sinisigawan mo ko dahil sa payong? Wow, sobrang concern naman yan...

Ako: (binalik ung payong sknya) Sira! Managinip ka ng gising...
Tinalikuran ko na sya... Shockingnez, kahiya ah, nawala poise ko...
Johann: Lam mo, okay lang namang umiyak ka eh... Kung di mo naman mahal ung g*gong un, di ka
magpapaulan dito eh...
Ako: Bakit naman ako iiyak sa harap mo? o ng kahit sino? Ayokong maging mahina...
Johann: (hinaltak buhok ko) Sira! Anong masama dun? Di naman ibig sabihin pag umiiyak ka, mahina ka...
Ibig sabihin nun, di ka alien..

Umiiyak ako kanina di ba? Ibig sabihin di ako alien?

Sheesh! Di ko pala kamag-anak si Doraemon! Sayang!
Ako: Di lang ako sanay na nakikita ng iba na... lam mo na... Ung parang vulnerable...
Nung di nagsalita si Johann, napatingin ako sa kanya (baka natutunaw na di ko pa alam eh!)... Instead, ang
nakita ko ung pagkalalim-lalim nyang mata na nakatitig sa'kin...
Johann: Sige, ganito na lang, Marjorie... Whenever you feel vulnerable -- or sad -- asahan mo, andito ako...
Umiyak ka, sumigaw ka, hampasin mo pa ko sa sobrang galit mo, basta, nandito ako....
Wow……..
Johann: Pero syempre, siguraduhin mong di mo ko mapapatay ha...
Natawa ako... Tiningnan ko lang sya sandali, tapos, ngumiti na ko...
Ako: So, papayungan mo ba ko hanggang sa bahay? Yoko nang mabasa ng ulan eh...
Johann: Ano kah? Dinala ko toh, para ikaw magpayong sa'tin noh!
Ako: Sira ka ba?!
Op cors, ako panalo...hehe.. Hanggang sa bahay, pinayungan ako ni Johann... Todo alalay sa'kin...
Okay na sana eh...
Tapos bigla syang nanghingi ng pamasahe pauwi…

Ayreezh 13
7:
Isang linggo na ang nakakalipas since nung break-up namin... Isang linggo akong nagka-sipon... Loka kasi,
maligo ba naman sa pagkalakas-lakas na ulan! Pero si Johann, sya yata ang alien eh! Di man lang
tinablan! Ni ubo wala! Ay nako, never the mind...
Einiweiz, since naging single ako, parang linta na kung makakapit sa'kin si Johann... Di na nga tumahimik
cellpone ko dahil sa kanya! "Elow Marjorie, musta na?" "Ano ginagawa mo Marge?" "Gumawa ka n ba ng
assignment mo sa geom?" Pag di naman ako nag-reply, "La ka ba load? Kawawa ka nman...” "Huy, buhay
ka pa ba? bkt d ka nagrrep?" Aarrrghhhh!!! Ayaw akong patahimikin!!!
Lunch time namin, at ahyun ako, tinititigan ung Geometry book ko... Umaasang baka sakaling lumitaw ung
sagot... Maya-maya...
Ako: Ay bwiset! Bahket ba kailangang malaman kung congruent chuva yang triangle na yan?!?! Papakainin
ba ko ng measurement nyan?!
Crizelle: (natawa) Lam mo, Marge, ilang taon nang tinatanong ng mga estudyante yan...
Nginitian nila akong lahat -- mga bruha, la lang kasi silang test sa geom kaya ako pinagdidiskitahan...
Napaikot tingin ko, at, well, well, sa dinami-dami nga naman ng makikita... Si Johann pa...
Abah! Mukhang papunta dito ang mokong!
Ako: Sheesh... Ehto na naman si Bugs Bunny...
Umikot mga ulo ng mga kabarkada ko, tapos tumingin sa'kin...
Pauline: Bugs Bunny? Bahket? Di naman sya mukhang rabbit ah...
Raphael: Oo nga... Gwapo-gwapo ni papa Johann eh!
Ako: Sa'yo na kung gusto mo... Bugs Bunny lang tawag ko sa kanya...kasi he keeps on BUGGING me!!!
Raven: Ahsuz... Deep inside, flattered ka naman...
Ako: Che!
Tumayo sa tabi ko si Johann... (sabi na nga ba, dapat di ako umupo sa dulo ng table eh...)

Johann: La lang... Tinitingnan lang kita...

Ako: (taas kilay) Anong tingin mo sa'kin? Display sa window ng Penshoppe?!
Johann: Anoh?
Ako: Wala, never mind. Bakit ba nandito ka?
Johann: (hinila ng konti buhok ko) Sungit mo talaga... Wala lang, yayayain lang kita mamayang
kumain...
Ako: Lilibre mo ko?
Johann: Hinde ah! Isasama kita, di ko sinabing lilibre kita...
Langyang kuripot nito!
Ako: Eh bahket mo pa ko niyaya? Mapapagastos lang pala ako eh
Johann: Libre kita, kung tayo na...
Barkada ko: Oooooohhhh...
Tiningnan ko sila -- parang nanonood ng kung anong movie ang mga loka... Ganda pa ng mga ngiti...
Ako: (kay Johann) Neknek mo...
Johann: Ms. Taray...
Ngumiti lang sya sa'kin tapos umalis na uhlet para bumalik dun sa mga naghihintay nyang mga pwendz...
Pauline: Gaga! Bakit di ka pumayag?!
Whow!
Ako: Bakit naman ako papayag? Haller! Kakabreak lang namin ni Gerard noh!
Crizelle: So?
Ako: So-so ka dyan... (tingin uhlet sa geom book ko) Tsaka syempre, di nga nanliligaw un eh!
Raven: Tange ka talga... Halata namang may gusto sa'yo ung tao eh!
Tao ba un?
Raphael: Oo nga... Sige ka, aagawin ko un..

Ayreezh 15
Ang tarush!
Ako: Oki pyn... Tigilan nyo na ko... Basta, never magiging kami noh...

8:
Gabi na, as usual, ako lang ang tao sa bahay... Nasa business mommy ko, wala naman akong kapatid... At
si dad, naku, taon pa ang bibilangin bago umuwi un... Sa sobrang boredom ko, eh nagbihis ako para
kumain na lang sa labas... Malay mo di va, may makita pa kong papable...
Lonely, I'm Miss Lonely

I want somebody to call me own..
Ahoooooooooooooo
Anoh ba yan?
Sa dinami-dame naman ng maiisip na kanta, yan pa... Einiweiz, ehto ako at iniienjoy ang aking palabok,
french fries, at coke... All alone sa world ng jollyhotdog, chickenjoy, at spaghetti... Kawawa naman ako... tsk
tsk tsk...
Nangangalahati na ko sa kinakain ko nang may lumapit sa'kin...
"Miss?"
Napataas ung ulo ko... Sino kaya tohng pumapagitan sa'kin at sa palabok ko?
Isang matandang guy -- di naman ganon katanda -- na mukhang... no comment...
Ako: Ano poh un?
Baka kidnapin ako nito! Oh no! Mababawasan pa ang maganda sa world!
Marjorie... Shut up...
Mysterious Guy: Pwedeng umupo? Wag ka mag-alala, di ako masamang tao...
Un naman lagi sinasabi nila...Teka lalamunin ko lang palabok ko tapos tatakbo na ko paalis!
Di pa ko sumasagot, umupo na si tatang sa harap ko... Syempre ako, pasimpleng takot, tiningnan lang sya...

Ayreezh 17
Mysterious Guy: Ako nga pala si Jimmy Cruz... (inextend nya ung kamay nya para makipagshake hands --
inabot ko naman ) Kanina pa kasi kita tinitingnan... Naisip mo na bang mag-model?
Ano raw?!?!?!
Jimmy: Talent scout ako, naligaw lang dito... (ngiti sa'kin) Ano nga palang pangalan mo?
Sasabihin ko ba? Sasabihin ko ba?
Di ko na malasahan ung kinakain ko -- sheesh! Sayang pera!
Ako: M-Marjorie poh...
Jimmy: Ah, Marjorie... Good... Good... (may kinukuha sya sa pocket nya)
Oh no! Ahyan na! Kikidnapin nya na ko!
Wag poh! Wag poh!!! Habulin mo ko...
Tama na nga yan, Marjorie...
Jimmy: (may inabot sa'king papel) Ehto card ko... Next Saturday, umatend ka ng VTR sa building na
nakalista dyan...
Kinuha ko ung card, tinitigan... Saang lupalop naman ng mundo toh?!?!
Jimmy: Okay? I'll be expecting you...

Ako: Uh, sir, ano -- ano poh bang VTR toh?
Jimmy: TV commercial... Lam mo ung commercial ng Coke na kumakanta? Parang ganon... Punta ka
ha... (tumayo na sya) At, nga pala, kuya na lang tawag mo sa'kin... 25 y/o lang ako, parang ang tanda ko na
kasi pag sir eh... Sige, iwan na kita...
Umalis na si "kuya raw"... Ako naman tiningnan uhlet ung card sa kamay ko...
VTR daw... TV commercial...

Shosyal... haha...
Ano nga ba nangyari?!?!

Ayreezh 19
9:
Kinabukasan, nakatambay ako sa terrace ng bahay namin... Tinawagan ko na si mommy para sabihin ung
nangyari -- mas excited pa sa'kin ah! Kesyo, "big break" raw, "mana raw ako sa kanya"... Mommy
talaga...
"MARRRJOOOOORIIIIIIIIIEEEEEE!!!"
Kabayo!
Napatayo ako sa upuan ko, sabay silip sa gate... Sino ba un? Nasa second floor ung terrace kaya,
kailangan mag-lean para makita kung sinong tao sa labas...
Ay, bubwit na tumatakbo sa cornfield! Si Johann nanaman!
Ako: (sigaw sa kanya) Anong ginagawa mo dito?!

Johann: Binibisita ka! Obvious ba?! Papapasukin mo ba ko o ano?!
Demanding!
Ako: Ano ka? Bababa pa ko? Umuwi ka na nga!
Biglang sumulpot si Ate Julie -- ung daytime maid namin -- sa likod ko...
Ate Julie: Marjorie, papasukin ko ba un?

Ako: Wag na... Uuwi na yan...
Tumingin uhlet ako kay Johann...
Johann: La magawa sa bahay! Dali na! Aakyatin ko tohng gate nyo!
Nanakot pa ang loko!
Ako: (kay Ate Julie) Sige na nga, pabukas na lang nung gate... Tapos, papuntahin mo dito...
Maya-maya, nasa tabi ko na si Johann... Laki ng ngiti...

Ako: Ano? Manggugulo ka na lang, dito pa...

Johann: (hinila ung upuan para lumapit sa'kin) Miss ko ka-sungitan mo eh... La nang-aaway sa'kin sa
bahay... Ayaw mo naman mag-text.
Ako: La akong load eh...
Johann: Ahsuz...
Umiikot siguro ung mata nya kaya nakita nya ung card ni "kuya Jimmy Cruz raw" sa sidetable sa tabi ko...
Kinuha nya, binasa, tapos tiningnan ako..
Johann: Ano toh?

Ako: La lang... Inimbita akong umatend ng VTR next week... TV commercial raw...
Johann: Weh?
Ako: Oo nga!
Mahirap bang paniwalaan un? Sa ganda kong toh? Charing!
Johann: Sama ako!

Ako: Sira! Di nga ako pupunta eh...
Johann: Nyeh! Bahket?
Ako: La lang... Talented kailangan dun, mapapahiya lang ako...
Binatukan ako bigla ni Johann
Ako: Aray! (binatukan ko rin sya) Ano ba?!

Johann: Aray! (napahawak sa ulo nya) Eh eng-eng ka pala eh... Bakit di ka aatend? May dahilan naman
siguro kung bakit ka nilapitan ng.... kung ano mang tawag dun... Baka bulag kaya nilapitan ka...
Ako: Sira! Bulag... Eh di nadapa un...
Johann: (natawa) Basta, pumunta ka, hahatid pa kita... Matatanggap ka dun... Pustahan pa tayo eh..
Todo confidence nito ah...
Ako: Sige ba...

Johann: 60 pesos
Ako: Ano?!

Ayreezh 21
May perang kasama?!
Johann: 55 pesos?
Ay tange...
Ako: Sira! Bakit may pera?
Johann: Syempre! Ano ang pustahan kung walang puhunan?
Ako: Maraming naghihirap sa pinas noh...
Natahimik sandali si Johann, nag-iisip... Tapos bigla na lang syang ngumiti...
Johann: O sige, ganito na lang...
Parang masama toh ah...
Johann: Pag di ka natanggap, bibilhan kita ng load, 300 pa! Pero pag natanggap ka...
Ako: Bibilhan kita ng load? 30 pesos pa?
Johann: Kuripot mo talaga... Hinde... Pag natanggap ka, sasama ka sa'kin, nood tayo ng sine, kakain sa
labas at kung ano-ano pa...
HUWAAAAaaTTttTT!?!?!?!
Ako: Ano ka?! Sinuswerte?!
Johann: Medyo... Sige na... Pusta na... Pumayag ka naman eh...
Sheesh! Oh well, di naman talaga ako matatanggap eh... Sa dinami-dami ng mag-aaudition dun,
mapapansin pa ba ko? Di ba?

Ako: Oh chige... Pyn... Payag na... Basta... 300 load ko ah!

Ayreezh 23
10:
Monday... Di ko sinabi sa KAHIT SINO about ung commercial chuva na un... Pagkatapos ng napakahabang
taon, ngayon ko lang napagtanto na may hiya pa pala akong nakatago... Einiweiz, nakatambay uhlet ako
sa gym nung dismissal -- patago at pasulyap-sulyap sa papable kong ex... Loka ka talaga, Marjorie!
"BULaGA!"
Ay kabayo! Napatalon ako sa gulat... Bigla ba namang may sumulpot sa likod mo... Umikot ako para
tingnan kung sino un... Mas magugulat ka kung si Bugs Bunny pa nanggulat syo... Yah...Si Johann
nanaman...
Johann: (natawa) Ang cute mo pala pag nagugulat!

Ako: (hinampas sya -- mahina lang naman) Ano ba?! Para kang kabute, bigla-bigla kang sumusulpot!
Johann: Aray! (hawak sa braso nyang hinampas ko ) Child abuse ka!
Ako: Sira! Mas matanda ka sa'kin noh... At isa pa, kahit langgam di mamamatay sa hampas na un!
Napatingin uhlet ako sa gym nung marinig ko ung boses ni Gerard na nagtatawag sa mga players... Ehwan
ko ba... di ko nanaman sya namimiss nung mga nakalipas na araw -- tapos ngayon, ehto ako, biglang
pasulyap-sulyap...
Johann: (silip din sa loob) Abaaaaa.... Mukhang may broken hearted dito ah...
Ako: (tingin sa kanya) Haha... Sumisilip lang ako noh...

Johann: Eh di namimiss mo nga?!
Ako: Anong masama dun? Sabi ng nakita kong libro about these stuffs, it's completely normal raw...
Johann: Marunong kang magbasa?
Ako: Nung kinder pa!
Inadjust ko ung bag ko -- di ko nga alam bakit pa ko nagbabag, la namang laman kundi kikay kit! -- tapos
lumakad na paalis...
Ako: Uuwi na ko.

Johann: Hala... Di mo man lang ako hihintayin?
Ako: Bakit naman kita hihintayin?
Johann: (pa-hurt effect) Di mo ko hihintayin, samantalang si Gerard sinilip mo... It hurts!

Ugh! Dinramahan pa ko...
Ako: Don't bother na mag-peke ng luha... Wa epek yan...
Johann: Sungit! (tumakbo na papasok sa gym) Tawagan na lang kita mamaya! Bye, Labz!
Labz daw?!?!
Ako: (bulong) Labz ka dyan...
Pagkapasok ni Johann sa gym, lumabas na rin ako para umuwi...
Tatawag raw sya mamaya..... Pano nya nalaman number ko?
Tinawag nya pa kong "labz"!
Ahzuz...kilig ka naman, Marjorie?

Ayreezh 25
11:
Nung gabi, nanood ako ng soap opera -- feel na feel ang drama -- nang mag-ring ang telepono at
cellphone ko... Syempre, napatalon ako... Ang ingay eh!
Anong sasagutin ko?!?
Si Johann ung tumatawag sa cellphone ko -- kaya ung telepono pinili kong sagutin...
Ako: Hello?
"Uy!"
Sheesh! La talaga magawang matino tohng taong toh... Tatawagan ako sa cp, tapos sya rin pala ung
nasa landline...
Ako: Ano ka ba? Dapat pala ung cellphone na lang sinagot ko -- para mas mapagastos ka..
Johann: Kaw talaga, sobrang pagmamahal na yan...
Whatchu say?!?
Ako: Anong konekment?!?! Bakit ka ba tumawag?

Johann: Syempre, di ba sabi ko tatawag ako?
Oo nga...Pewo sinabe win ni Gerard dati na tatawag sya, at anong petsa na, di pa rin nagrring ang telepono!
Johann: Huy, bakit nananahimik ka dyan?

Ako: Kasi maganda ako...
Johann: Oh? Kailan pa?
Ako: Since birth.
Wahihi...
Johann: Talaga lang?

Ako: Oo... Wag ka nang kumontra... (tumitig na uhlet ako sa aking pinapanood na sabon sa tv -- bakit may
umiiyak nanaman?! ) Shushi...
Johann: Ano?
Ako: Wala. Ung pinapanood ko.
Johann: Ano bang pinapanood mo?
Ako: Sikretong maluphet...
Johann: Ganda mo talaga kausap.. Pasalamat ka---
Ako: Ano?
Johann: Wala... Pasalamat ka lang, mabait ako...
Ano raw...
Johann: Oi, ako maghahatid sa'yo dun sa VTR mo sa Sabado ha

Ako: Bahket? (nood pa rin ng tv)
Johann: Syempre, para masaya
Ako: Bahket? (Kabayo! Ahyan na ung kontra-bida! )

Johann: Kasi kailangan ng mundo maging masaya...?
Ako: (Ano?) Bahket?
Johann: Panget ka rin...
Ako: Maganda nga ako...
Ahyan... alam ko, napakawalang kwenta ng mga pinag-uusapan namin, pero sa kung anong himala, eh
tumagal kami ng halos apat na oras sa telepono... At wala pa syang balak ibaba kung di lang kami papasok
bukas... Puno ng energy ang mokong eh!
At grabeh! Ang init ng ears ko! (Dalawa kasi pinagpalipat-lipat ko ung telepono)... And pagkatapos nun,
sa loob ng ilang linggo, I was able to sleep na rin as soon as tumama ang ulo ko sa unan....
Ibang klaseng effect ah!

Ayreezh 27
12:
Kinabukasan, usual-usual... Gising, punta school, pasaway sa teacher, napabisita sa discipline office (di
naman araw-araw toh! pikon lang ung teacher namin nun..hehe), kain sa klase, at syempre, ang walang
kamatayang pagrereklamo sa geom...
Nung uwian... Kakatapos ko lang itambak sa locker ang mga librong di ko naman ginagamit (for display
purposes only..hehe ), nang bigla nanamang sumulpot si Johann sa tabi ko...
Johann: Ready ka na?
Ako: Na?
Johann: Umuwi.
Ako: Care mo? (slam ung locker ko at lakad paalis)
Johann: (sunod sa'kin) Syempre, ihahatid kita...

Ako: Neknek mo... May paa ako noh.
Johann: Alam ko... Di ko naman sinabing bubuhatin kita ah...
Oo nga naman...
Ako: Pupunta pa ko sa mga tita ko eh...
Johann: Sama ako... Para naman di ka lonely na naglalakad -- all alone...
Nakz.. how thoughtful...
Johann: May pagkain ba dun?
Nyekz..how Goldilocks din….
Ako: Malamang... Pero teka, sinong may sabing isasama kita?
Johann: Syempre... Ihahatid kita, makita ko man lang tita mo di ba? Papakilala mo pa ko...
Ako: Bakit naman kita papakilala? Close tayo?
Johann: Oo!
Ako: Lakas mong mangarap...

Einiweiz, kahit anong taboy ang gawin ko sa kanya, ahyun at nakabuntot pa rin sa'kin -- kahit sinabi kong
maglalakad lang ako... Ang kulit-kulit-kulit-kulit talaga!
Nasa kabilang kalye na kami nang may nakita akong mas di kanais-nais kesa kay Johann...
Ako: (bumulong) Oh sheesh...

Johann: Bakit?
Tumingin din sya sa tindahan na tinititigan ko, tapos tumingin uhlet sa'kin...
Johann: Hmmmm... Interesting...

Ako: Che!
Nandun si Gerard at Kathy, halos langgamin na sa sobrang ka-sweetan... Kailangan bang ganun sila ka-
close?!?!
Johann: Lika, dali...
Ako: Anong--?!
Bigla akong inakbayan ni Johann habang papalapit kami dun sa dalwang lovebirds (na gustung-gusto kong
batohin ng kahit ano! )...
Ako: Anong ginagawa mo?!

Johann: Ssshhhh... Maki-sakay ka na lang...
Bigla syang tumigil sa harap nina Gerard (ang ssshyyeeet! ) nakaakbay pa rin sa'kin...
Johann: (kay Gerard) Oy, pare!
Gerard: (nagulat -- tingin sa'kin tapos kay Johann tapos sa'kin uhlet) Oy... Anong... ginagawa nyo dito?
Johann: Pupunta kami sa mga tita ng baby ko eh...
Baby?!
Gerard: Ahhhh...(tingin uhlet sa'kin) Kailan pa...naging kayo?
Johann: Nung minsan lang... Swerte ko nga talaga sa kanya... Buti na lang pinakawalan mo sya...

Ayreezh 29
Lokong toh... Sobra ka na, oy!
Ako: (kay Johann) Bhie, (Eeeewwww! ) halika na, hinihintay na tayo ni tita eh...
Johann: (sa'kin) Uh, sure... (tingin kay Gerard) Sige na, pare... Kita na lang tayo bukas.
Ako: (tingin kina Gerard at Kathy -- na sobrang sama ng tingin sa'kin.. ) Sige, Gee,Kat... Alis na kami...
See you tomorrow...
Naglakad na kami paalis ni Johann -- acting all sweet habang nakaakabay pa rin sya... Pag-ikot namin sa
kanto, bigla kong tinanggal ung kamay nya habang sya, tawa ng tawa...
Ako: I can't believe we did that!
Johann: Enjoy nga eh! Nakita mo ba ung mukha nya? (natawa uhlet) Parang hihimatayin!
Ako: Oo nga... (natawa rin) Parang ngang handa na kong patayin ni Kathy!
Naglakad na uhlet kami papunta sa mga tita ko...
Ako: Thanks for doing that... Di ko alam gagawin ko kung kailangan kong dumaan sa dalawang un
habang parang silang dalawang tuko na magkadikit...
Johann: Pwede mong sabihing "Gerard! Hi! Ehto nga pala si Johann, boyfriend ko... Gwapo noh?" Tapos
turo mo ung girl na kasama nya, tanong mo, "Sino sya? Maid nyo?"
Ako: (natawa) Ang lakas talaga ng tama mo... Basta, thanks talaga...
Johann: Sure... What are prendz por?!
Oo nga naman.... What are friends for....
Ako: Gusto mong makilala pinsan ko? Magugustuhan ka nun, pati na rin tita ko...

13:
Gabi na kami umuwi ni Johann... May pagka-gentleman naman pala un kahit papano sa dugo nya, hinatid
naman ako hanggang sa'min bago sya umuwi...
Johann: Baka makidnap ka pa, ma-murder pa ko ng pamilya mo! Kawawa naman ako noh!?
Yan reason nya kaya hinatid ako...
Pagdating namin sa gate ng madilim naming bahay na walang tao...
Ako: Alis ka na... Nandito na ko -- at wala akong pamasahe...
Johann: Wag ka mag-alala, nagbulsa ako ngayon...
Ako: Buti naman...Kala ko lilibre pa kita ng pamasahe mo eh... Sige na, nyt nyt na... Ingat ka...
Johann: Concerned ka? Wow... Touch naman ako...
Lakas ng tama nito...
Ako: Neknek mo.. Umuwi ka na nga...

Johann: Kailan tayo babalik sa mga tita mo?
Whatchu say?!?!
Ako: At bakit ka naman babalik dun?!
Johann: Syempre... Mahal na ko ng tita mo eh... Mamimiss ako nun...
Ako: Yabang mo...
Johann: Hehe... Ano pa't nabigyan ako ng gwapong mukha kung di ko rin pagyayabang?
Ako: (hinampas ng konti) Matatangay na ko ng hangin... Lumayas ka na dahil may sandamakmak pa kong
homework na gagawin...
Johann: Sure... Basta ikaw, Labz...
Wha--?!
Tumakbo na sya paalis, ako naman toh, nakatitig muna sa kanya...

Ayreezh 31
Ang yabang talaga nun!!!
Ako: (sigaw para ipahabol sa kanya) Neknek mo! Labz ka dyan!
Lumingon lang sya sandali, ngumiti, tapos tumuloy na sa paglalakad...
Pumasok na ko sa loob... Mukha na kong sira nakatayo dun, mag-isang nakangiti eh...
Labz daw oh... Ahsush...

14:
Dumaan ang mga araw, at before I knew it, Sabado na! Oh my golay! Thiz iz it! Thiz iz really iz it! At
9:15 AM, nakatingin ako sa salamin sa kwarto ko, iniisip "Bakit nga ba ako pupunta dito?!" Tapos sasagot
ung Safeguard ko Kasi nakipagpustahan ka kay Johann... Gusto mo naman ung load na un di ba?
"Marjorie?"
Napatingin ako bigla sa pinto ng kwarto ko... Si Ate Julie lang pala...
Ako: Oh, Ate? Bakit?
Ate Julie: Nandito na ung sundo mo... Ung gwapong nandito nung isang araw...
Ako: Ate naman...
Kinolekta ko na ung mga abubut ko at pinagpapasok sa bag ko... Tapos patakbo na kong bumaba... Nasa
labas si Labs -- este si Johann pa...
Johann: Nakz, nabubulag yata ako, o maganda ka talaga ngayong araw...
Ako: Haha... Maganda ako araw-araw noh...
Charing! hehe...
Johann: Tara na nga...
Lumabas kami, at tingnan mo nga naman, may dalang kotse ang loko!
Ako: Nagddrive ka?

Johann: Yup! Di ba obvious?
Binuksan nya na ung pinto para sa'kin... Oohhh lala...
Ako: Nice one...
~~~

Ayreezh 33
Pagdating namin dun sa building na kahit anong pilit kong tandaan eh di ko maalala ang way, daming tao!!!!!!
Umupo kami ni Johann sa bandang likod...
Ako: (bulong kay Johann) Tingnan mo yang lahat ng taong yan! Oh my golly... Ihanda mo na ung load ko!
Johann: (hinila ung buhok ko) Sira... Masyado kang insecure... Wag kang mag-alala, mas talented ka
dyan sa mga yan... Mas maganda pa...
Ako: Go on...
Johann: Yakang-yaka mo yan... At tandaan mo, may reason kung bakit nilapitan ka nung... .. taong
un...
Nakz... Ahyos palang pampalaki ng ulo toh...hehe...
Ehwan ko kung gano katagal kaming naghihintay -- di ko na napansin, kasing kuhlet ba naman ni Johann
katabi mo, sinong makakapansin ng oras? Tinawag na nila name ko...
Johann: Yan na! Kaw na!
Mas excited pa sa'kin ah...
Nasa harap na ko ng mga scouts or kung ano mang tawag dun sa mga scary-looking people... DAME
PEOPLE!!!!!! I'm scared...
Johann: (sigaw) Go, Marge!
Okay... Now I'm embarrassed...
Tiningnan sya nung mga tao, hehe, nag-shrink sa upuan nya ung loko...wahahahaha...
Tapos tiningnan na ko nung mga "scouts"... And then, nag-signal na silang magpakilala ako chuva-chuva...
Tumingin muna ako kay Johann, took a deep breath, and nagsimula na...
Yakang-yaka ko toh...

15:
Pagkatapos nung parang FOREVER na ordeal na un, nag-collapse na ko sa upuan sa tabi ni Johann...
Johann: That was great!
Ako: Talga lang? Bakit feeling ko parang mukha akong sira?
Johann: Matagal ka nang sira... Di lang halata ngayon..
Ako: Haha..
Nagkukulitan pa kami nang biglang may sumulpot sa likod ko...
"Howdy! "
Umikot ako para tingnan kung sinong nagsalita -- at WHOW! -- Brad Pitt?
Johann: (biglang silip galing sa likod ko) Howdy rin!
Guy: Uh, Dumadaan lang ako... Nangangamusta... Sige, see you around...
Wait? Umalis na si Bwad Pitt... Tumingin ako kay Johann...
Ako: Bakit mo tinaboy?

Johann: Hala, wala naman akong ginagawa ah... Sabi ko lang "howdy!"
Ako: Ung tono mo kaya...
Johann: Ano? Na-insecure lang un... Mas gwapo ako sa kanya...
Ako: Chu-chu...
Johann: Halika na, mall tayo...
Ako: Whow! Di pa ko natatanggap noh!
Johann: Di ko naman sinabing date toh... Friendly get-together lang... Wag ka mag-alala, lilibre kita...
Ay nako... Oh well, libre naman, at tapos na rin naman tohng VTR na toh... Tatawag na lang daw sila...
Ako: Okay... (tumayo) Tara na!

Johann: (tumayo na rin) Kala ko papahirapan mo pa ko eh...

Ayreezh 35
Ako: Nababaliw ka ba? Eh ililibre mo ko eh! Sabi ng lola ko, wag daw tanggihan ang grasya! Kain na rin
tayo sa Jollibee ha... Gutom na ko eh... Bait mo talaga!

16:
Monday na! Yihee! Sa kung anong ibon ang lumilipad, nalaman ng mga people sa tropa ko about the
VTR (may little birdie raw na nagtsisims sa kanila... )... at wala nang katapusan ang panunuksong
inabot ko...
Raphael: Ikaw ha... Ang taray-taray mo... Pa-VTR-VTR ka na lang...
Crizelle: Baka sa susunod "Marjorie - the movie star!" ka na... Wag mong kakalimutan ang mga
magaganda mong kabarkada na nagmahal at nanlibre sa'yo sa Jollibee pag sikat ka na... Ung pang-
Penshoppe namin!
Ako: Che! Sinabi ko naman sa'nyo kung bakit ako umatend dun noh... May pustahan lang kame ni Johann --
Martha: Si Johann nanaman ha.. Iba na yan...

Crizelle: (kanta) I've fallen for you... Finally my heart gave in... I've fallen---
Ako: Walang nahuhulog noh! Di naman ako matatanggap dun... Nag-enjoy lang ako kasi ang dameng
papable! Grabeh! Pag-alis ko, muntik ko nang masabi, "Hum-na-hum-na.."
Nag-aasaran pa rin kami nang biglang may kumalabit sa likod ko... Syempre, umikot na ulo ko...
Oh my!
Ako: H-hi? Bakit nandito ka?
Natahimik bigla ung table namin... Bigla ba namang sumulpot si Gerard...
Gerard: Ano... Marge...
Langya, ngayon pa nahiya sa'kin!
Ako: Hmm?
Gerard: Pwede ba tayo mag-usap?
Oooohhh... bahket?

Ayreezh 37
17:
Hinila ako ni Gerard dun sa may water fountain na malapit sa table namin -- malapit na ilang hakbang lang,
pero malayo naman para walang makarinig sa pag-uusapan namin...
Tok-tokitok-tokitok-tokitok!
Langyang tibok ng puso yan! Tumalon ka na lang kaya?
Ako: (tingin sa paa nya) So?

Gerard: Marjorie... I'm sorry...
Ako: Sorry? Para saan?
Ngayon ka pa nag-ssorry? Eh pinagpalit mo na ko!?
Gerard: Nagkamali ako... Iba si Kat compare syo...
Ngayon mo lang nalaman? Mas maganda ako dun noh?! Wahihi..
Ako: Ano bang sinasabi mo?
Gerard: Marge, please, come back to me... Isa pang chance... Let's make things work...
Oh my golay! Bakit ako babalik syo eh ikaw umalis?!?
Uy, Marjorie, nakikinig ka ba sa sinasabi nya?
Teka, nakikipagbalikan sya?!?!
Gerard: Well?
Ah... eh... i o u...
Ako: Pano si Kathy?

Gerard: Makikipag-break ako sa kanya pag tinanggap mo uhlet ako...
Di pa kayo break nakikipagbalikan ka na?! Abno ka talaga!

Gerard: Sagutin mo lang ngayon, then it's all over...
Langya, isang tanong isang sagot?! Okay... bato... semento...at sa gitna, si Marjorie... La man lang
grace period para mag-isip!?
Bigla kong nahagilap si Johann na naglalakad -- as usual, kasama ung hyper nyang pinsan...
Si Johann oh... Ung frend ko... Ung naligo sa ulan kasama ko... Ung naghatid sa'kin sa VTR ko... Ung
nanlibre ng Jollibee nung Sabado... Siga maglakad ah! Parang mang-aaway!
Gerard: Marge?
Tingin naman kay Gerard... Ang gwapo mo pa win! Limang buwan na dapat kame... Ehto ung guy na
minahal ko... o ung mahal ko? Hmmmm...
Ako: (hinga malalim) Gerard....

Ayreezh 39
18:
Nung hapon, naiwan ako sa classroom para tulungan ung adviser kong mag-decorate ng classroom...
Artistic naman itich noh... 5 na kami umuwi -- mas nauna pa ngang umuwi ung teacher eh! Pagbaba
ko, nagsisimula na ring maglabasan ung mga basketball players... Nakita ako ni Johann...
Johann: (humabol sa'kin) Oist, Ms. Taray... Bakit ngayon ka lang uuwi? Hinihintay mo ko noh?
Ako: Asa... Ano namang kahintay-hintay syo?
Johann: Deny ka pa dyan...
Ako: (hinampas ko sya) Yabang mo...
Paglabas namin ng campus, nakasalubong namin si Gerard at mga tropa nya... Tiningnan nya lang ako,
tapos tumalikod na... Ang taray nga eh...
Johann: Mukhang kakainin ka na ni Gerard ah...

Ako: Nakikipagbalikan sya kanina eh...
Johann: Oh?
Ako: Yeah...
Johann : Ganon? Eh di ba ang alam nya tayo?
Ako: Malay ko
Johann: Anong sabi mo?
Ako: Ayoko na.
Johann: Oh?
Ano bang di kapani-paniwala dun?
Ako: Yeah... Di ko na feel eh..

Johann: Alin?
Ako: Un chuva chuchu...
Johann: Ano?
Ako: Igno ka talaga... La un...
Naglalakad na kami papunta sa bahay namin -- loko kasi tohng si Johann eh, ayaw dalhin ung kotse nya sa
school!
Maya-maya...

Johann: Marge, ano bang nawala? Bakit di mo binalikan si Gerard?
Ako: Kasi maganda ako...
Johann: Hala... Di nga, bakit nga?
Ayaw mag-give in ah...
Ako: La lang... Parang di ko na nakikita na tatagal pa kami eh... Alam mo un? Kasi, sa'kin, pag mahal ko,
gusto ko ung tatanda kasama ko... Na kahit anong puti ng hair ko, or wrinkled ng face ko -- na sana naman
eh wag muna mangyari! -- eh nandun sya... Getz mo?
Johann: Uhmmmm.... Hinde.
Ang slow!
Ako: Alam mo ung makikita mong makakasama mo habang buhay? Hinde ko na makita un kay Gerard...
Napuno na yata ng high school love stories utak ko, feeling ko dadating ung soulmate ko habang
highschool... High school sweethearts... sweet di ba?
Johann: Sabi mo eh...
Ako: Yabang mo talga!
Johann: May pagyayabang naman... Cute ako eh!
Ako: Ano ka, aso?

Johann: Yabang nito... Pasalamat ka, mahal kita --
SsccReeeEechhh! Tigil sa paglalakad at biglang napatingin sa kanya...
Ako: Anong sabi mo?
Johann: Uh, eh... Maganda ako?

Ako: Ulitin mo ung sinabi mo, kundi... Kundi... (Ano ba?) Wag mo na kong kausapin kahit kailan!
Exage ka naman, Marjorie...
Johann: Sabi ko... Pasalamat ka.... Maganda ako...

Ako: Johann! Isa!
Johann: Un na nga!

Ayreezh 41
Ako: Dalawa!
Johann: Tatlo?
Ako: Dalawa't kalahati!
Bakit mo ba pinipilit, Marjorie? Narinig mo naman!
Syempre noh! Para naman kiligin ako!
Ako: Mag-ttatlo na..!

Johann: Oo na! Sige na! Mahal kita! Un na... nasabi ko na.... MAHAL KITAAAHHH!!!!
Wow...
Ako: (bumulong) Sabi ko ulitin mo lang... Di ko sinabing isigaw mo...

19:
Johann: Ahyun lang sasabihin mo?
Tiningnan ko si Johann... Ano ba dapat isagot pag sinabihan ka ng "Mahal kita" ni Bugs Bunny? Eh...
What's up, doc?
Ako: Yah... Ano gusto mong sabihin ko?
Nagsimula na uhlet kaming maglakad...
Johann: Uhmmm... Let's see... (gaya boses ko -- as if... ) "Langya, nang-aasar ka na naman ba?!" ,
"Haha...funny..."... ?
Ako: Ah, okay... Sige, next time... sasabihin ko un...
Johann: Sama nito...
Ako: FYI, mabait ako noh...
Hanggang sa dumating na kami sa tapat ng bahay, pinupuno nya pa rin ako ng kung anu-anong sentences
na nireply ko dapat... Demanding, grabeh!
Kinabukasan, avaaahhhh, maaga akong nagising -- all the time in the world to get ready for school!
Tamang paglabas ko ng bahay, bumulaga sa'kin ang itim na kotse at si Bugs Bunny na naghihintay...
Johann: Anong petsa na? Ano bang ginagawa mo at inaabot ka ng syam-syam para lang magbihis?
Johann: Syempre, ihahatid ko ung labs ko... Baka mapagod eh..
Ako: (taas kilay) Oh? Sino? Nasan?
Johann: Haha... Ano ba? Sasakay ka ba? O kailangan pa kitang pagbuksan ng pinto?
Nyekz...
Ako: (umikot para sumakay sa passenger seat) Yabang mo... Pasalamat ka, tamad akong maglakad...
Johann: Pakipot ka pa... (ngiti sa'kin pagsakay ko) Lam ko namang namiss mo ko...
Ako: Aircon ba un? O mahangin ka lang talaga?

Ayreezh 43
Tumawa sya, habang ni-rrev up ung car... Tapos tumingin sya sa'kin sabdali...
Johann: Kaya mahal kita eh...
Ano bang sinabi ko?

20:
Recess at lunch... todo to the max ang papansin ni Johann! Naghihinala na nga mga kabarkada ko eh...
Kung kami na raw ba, kasi, talaga naman! Parang glue kung makadikit si Bugs! -- mighty bond pa nga
yata eh!
Parang nung lunch... Kakatapos ko lang papakin ung Oreo ko (with a lot of help galing sa mga cookie-die-
hard kong mga kabarkada ) nang sumulpot si Johann sa tabi ko...
Johann: Bulaga!
Ako: ( sarcastic) Ay grabeh... Nagulat ako... Nalaglag yata puso ko...
Johann: Gusto mo pulutin ko?

Ako: Corny mo...
Johann: Gwapo naman... Anyway, (naglabas ng Chips Ahoy sa bulsa nya) baka gutom ka pa, binili kita
ng makakain...
Ako: Wow... Gano kalaki yang bulsa mo?
Ang galing eh!
Johann: Sira, kanina ko pa hawak yan! (tumayo na) Sige, labz, maya na lang...
Pagkaalis ni Johann...
Raven: Labz?
Crizelle: Oh my golay! Kayo na?!
Ako: Hinde ah.. (binubuksan ung Chips Ahoy -- nakakaadik kumain ng cookies eh! )
Martha: Nako nag-deny pa...

Ako: Hala, hinde nga...
Raphael: Nanliligaw?
Ako: Yata?
Pauline: Gaga... Ano ba talaga? Dali! Naiintriga ako eh!
Napatingin ako dun sa table na inuupuan nina Johann... Nakita nya kong nakatingin, kaya kumaway...
Syempre, pahiya ako, hehe, tingin kagad ako sa iba...

Ayreezh 45
Martha: Naku, pasulyap-sulyap ka pa dyan... Kailan mo sasagutin?

Ako: Bakit mo naman naisip na sasagutin ko?
Raphael: (tumawa) Naku naman, obvious na obvious ka naman eh! Loka ka, pa-hard-to get ka pa...
Crizelle: Sungkitin mo na, baka maagaw pa yan... Sayang!

Ako: Naloloka na ba kayo? Parang ngang di nanliligaw eh! Lam nyo ba tanong nya sa'kin kagabi sa
telepono? Ilan ba raw ang bilbil ko!?!?
Raven: (natawa) Meron ba? Hihihi... Ang sweet nyo namang dalawa...
Ako: Anong sweet dun?!!?
Ilang minuto pa yang Question and Answer portion na yan, bago ako na-saved by the bell...
Nagmumuni-muni pa ko habang naglalakad papunta sa pila nang biglang may humaltak ng buhok ko... Di
naman ung haltak na haltak, parang hinila lang ng konti...
Umikot ako para tingnan kung sinong nagddoorbell sa hair ko... As usual, si Bugs Bunny nanaman...
Ako: Ano?
Johann: (ngumiti) La lang... Mahal lang kita...
Tapos nun, tumakbo na rin sya sa pila ng mga seniors sa kabilang dako...
Martha: (tumigil bigla sa tabi ko) Huy, mukha kang sira dyan, nakangiti mag-isa...
Ako: (tingin sa kanya) Haha...
Tiningnan ko uhlet si Johann sa kabilang dako, tapos ngumiti... Sweet... Sabi nga ni Raven... How sweet...

21:
Nung hapon, habang naka-park kami sa labas ng house ko, naisip ko nang sabihin kay Johann na friend
lang tingin ko sa kanya... Ay nako, wag nyo nang itanong kung bakit, sinabi ko yan sa lahat ng nanliligaw
sa'kin... Ehwan ko ba, parang naging test na yan... Pag tinuloy pa rin nila pangliligaw, eh di masaya... Kung
hinde, eh di wag... Ayaw mo kong paghirapan, chuva, marami pang iba!
Einiweiz, ahyun nga at tinutukso nanaman ako ni Johann, kung bakit raw ang takaw-takaw ko, pero di ako
tumataba... Tama ba naman un?! Nung natahimik sya, kinalabit na ko ng Safeguard ko para magsalita...
Ako: Johann, nanliligaw ka ba?
Syempre, dapat sure muna ako noh... Baka naman di pala, tapos ddramahan ko... Kahiya!
Johann: Di pa ba halata?
Ako: Hinde... joke! Ano... hinde, kasi, Johann, kaibigan lang tingin ko syo eh... Di ba pwedeng ganon
na lang?
Parang luma na ung linya noh? La na kong maisip na revival eh..
Johann: Oh?
Un lang? Ano ba namang reaction yan?
Ako: Yah...
Johann: Ngayon?
huh?
Ako: So, friends tayo, stop saying na mahal mo ko... Weird eh...
Johann: Bahket?
Ako: Kasi nga... Nakikinig ka ba?
Ang hirap namang mag-explain!
Johann: Hinde.
Ako: Langya...

Ayreezh 47
Johann: Tagal na... Na-expire na ung binili kong hiya eh..

Ako: Ano ba? Seryoso ako dito!
Johann: Alam ko... Ganda mo pala pag seryoso ka...
Ako: Alam ko rin! (hinga malalim) Teka nga, the point is, stop saying mahal mo ko, dahil I don't... And it's
hard...
Johann: Hmmmmm....
Walang pupuntahan itong pag-uusap na toh....
Ako: Ay nako... Sige na, see you na lang tomorrow...
Bumaba na ko ng kotse... Nawiwindang ang utak... Halos lahat ng sinabihan ko nun either nagalit or nag-
give in -- nag-sorry, or pumayag -- tapos tuloy pa rin sa panliligaw -- which by the way is konti lang...
Pero, si Johann... Wala... No reaction... Wa care... Alien yata talaga sya eh!
Bago ko mabuksan ung gate, bigla akong tinawag ni Johann na nakasilip sa bintana ng car...
Johann: Marge! (umikot ako para humarap sa kanya) Naisip ko lang, ang sabi ko mahal kita.... Di ko
sinabing mahalin mo rin ako...
Tapos nun, nag-drive na sya paalis... Ako naman, na-shock... Nagcalculate kagad ang brain ko tungkol sa
sinabi nya -- at parang geom -- nagkagulo-gulo nanaman ang cells ng brain ko!
Kung ang ibig sabihin nun ay ang sa palagay ko ay ibig sabihin nun.........
Oh my mama mia de kalabaw! WOW!
Okay... wala pang nagsasabi sa'kin nun -- EVER!

22:
Pagkaalis ni Johann, nagbihis na ko, kumain, nanood ng mga soap opera (ibang klase rin ang drama ng mga
buhay ng mga taong toh noh? ), at after ilang oras, eh nagring na ang telepono -- sino pa nga ba? eh di
Johann... Inabot kami ng midnight sa pag-uusap -- narinig ko na ngang pinapatulog sya nung sister
nya..hehe...
Kinabukasan, wala naman masyadong nangyari sa umaga... Usual usual... Pero pagdating ng lunch...
Hmmm...
Nanahimik ako sa isang tabi nang biglang sumulpot si Johann at Jerome dun sa other end ng table, malapit
kay Raphael at Crizelle...
Jerome: Hello mga naggagandahang mga dalaga... (tumingin kay Raphael) at syo na rin, magandang
bakla...
Raphael: Thank u...

Crizelle: (natawa) Anong ginagawa nyo dito?
Jerome: (tinuro si Johann) Nais sana ng pinsan kong imbitahin kayo mamayang hapon na manood ng sine...
Kung iyon ay ayos lamang sa inyo...
Martha: At sinasabi ng dalagang ito na nawa'y tigilan mo iyang pagsasalita mo ng malalim na tagalog
sapagkat ako'y kinikilabutan sa aking naririnig...
Jerome: Hehe... Pasensya na, magandang dalaga...
Johann: (binatukan si Jerome) Tama na nga yan... (tumingin uhlet sa'min) Ano? Gusto nyo bang manood
ng sine? Wag kayong mag-alala, lilibre ko kayo...
Jerome: Pati ako?
Johann: Ano ka? Di naman kita niyaya, niyaya mo sarili mo eh...
Nagtinginan sa'kin mga kabarkada ko...
Ako: Lahat kami? Lilibre mo? Alam mo ba kung magkano un?
Johann: Oo noh... Magaling ako sa Math eh..
Ako: (bulong) Hmp, yabang...

Jerome: Ano? Sama na kayo... Nood lang tayo sine, kain sa kung saan, tapos uwi na...
Nagtinginan sandali mga kabarkada ko... Nagdadalawang isip tohng mga toh... 80 pesos ang sine, at ilan din

Ayreezh 49
kami! Mahihiya sila... Di papayag...haha...
Martha: Okay!
Ano?!
Crizelle: Kita na lang tayo mamaya sa entrance ng school...
Johann: Great! Sige, bye... (tumingin sa'kin) See ya later, Marge...
Pagkaalis nila, tinitigan ko mga kabarkada ko...
Ako: Uh, hello?
Raven: Ano? Sayang naman... Lilibre tayo eh..
Pauline: At sabi ng nanay ko, wag raw tatanggihan ang grasya...
Haaaayyyyyyy....
~~~
Nung hapon, nasa Jollibee kami (ang official kainan ng tropa ko)... At sobrang pa-charming si Johann sa
mga kabarkada ko ah... Sinama nya pa ung mga kabarkada nyang makukuhlet kaya ang ingay-ingay ng
table namin... Oh well, nag-eenjoy naman silang lahat eh... Pagkatapos naming kumain, nagkanya-
kanya nang samahan... Si Jerome, dikit kay Crizelle, na nililigawan nya yata... Nakz...hehe... Maya-
maya, sumabay na rin sa'kin si Johann...
Ako: Okay... Anong strategy ito at pa-charming ka sa tropa ko?
Johann: Wala.
Ako: Lokohin mo lelang mo... Kuri-kuripot mo, tapos ngayon nanglilibre ka ng anim na tao?
Johann: Sabi ko naman sa'yo mahal kita eh...
Ako: Haayyy... Sabi ko naman sa'yo wag mo na uhlet---

Johann: (bigla akong tinigilan) Oops!
Ako: What? Sasabihin ko lang na---
Johann: Whoosh!
Ako: Fine... Mahal na kung mahal... Ano ngang plano mo at bigla kang sumisipsip sa bar..ka....

Huh! (gasps at turo kay Johann) Sumisipsip ka sa kanila!
Nginitian ako ni Johann, tapos tinawag na sya ni Larry (kabarkada nya) para bayaran ung ticket namin...
Johann: Syempre, kailangan ko ng kakampi... Sino pang mas magandang ally kundi tropa mo?
Tapos nun, naglakad na sya papunta sa counter... Lumapit naman sa'kin si Pauline...
Pauline: Nice one...

Ayreezh 51
23:
Overnight, na-realize ko kung gano ka-desperado si Johann.. Imagine, pati tropa ko dinadamay! Nakz
naman.... At kagabi, natanggap ko na rin ung call nung modeling agency.... Tingnan mo nga naman....
Natanggap ang lola moh!
Kinabukasan, sa recess, naisip kong ibalita sa barkada ko ung call....
Ako: Hmmmm... May sasabihin ako sa'nyong good news or kung ano man itich...
Crizelle: Kayo na ni Johann?
Ako: NO! Sabi ko good news... Di news NEWS...
Crizelle: Good news naman un ah...

Pauline: (nakatayo sa likod ko) So anong balita mo?
Ako: (hinga malalim) Natanggap ako dun sa VTR...
Lahat sila: HUWAAAAttttTTTT??!!?!??!
And before I realized, nakatayo na silang lahat at nagtatalunan at nagyayakapan dun sa likod ko -- mas
excited pa sa'kin ah! Pinagtitinginan na nga kami ng mga tao sa canteen eh... Oh well... Naki-join
na rin ako sa pagtalon at pagyakap...
"Whow!"
Napatigil bigla ako at napatingin sa kung sinong niyakap ko... Oh my....
Ako: Uh... Johann...
Dahan-dahan kong tinanggal ang braso kong nakapulupot sa leeg nya -- pasimple ba... Nanahimik na rin
mga kabarkada ko... Okay... Gano ka-pula mukha ko?
Johann: (nakangiti) Let's try that again!

Ako: Neknek mo...
Yan kasi, Marjorie! Yakap ka ng yakap, di mo naman tinitingnan!
Johann: Mukhang may sobrang gandang balita para magtatalon kayo dyan -- at yakapin mo pa ko!

Martha: Natanggap si Marge sa commercial!
Johann: (uminom sa binili nyang Pepsi, tapos tumingin sa'kin) Really? Eh di magaling! Congrats!
Ako: Thanks...
Namumula pa ba ko? Di na siguro... hehe... Tiningnan ko sya...
Johann: Kailan shooting mo?

Ako: Tatawag na lang daw uhlet sila...
Johann: Great! Eh di may panahon pa pala tayo mag-date...
Date?
Crizelle: Really?!
Ako: Anong date?
Johann: Pustahan? Lam mo na?
Oh sheesh! Oo nga pala!
Ako: ..... Ahhhhh.... Date....

Ayreezh 53
24:
Dumaan ang mga araw at next thing I know, Sabado na... Ang araw na "date" namin ni Jowhann... Next
week pa kasi ung shooting, kaya free pa ko... Sheesh!
7 PM, nagdoorbell na si Johann, at pinapasok na sya ng bagong dating kong mommy... Di muna
nagpahinga si mommy, at gusto nya raw makita tohng "interesting na lalaking ito"... Interesting daw!!!!
Pagbaba ko ng hagdan, nandun na si Johann at nakikipagbiruan sa mother dear ko... Avah... Mukhang
kagalang-galang ang mokong! wahahahaha!
Mommy: (nung nakita ako) Marge! Di mo sinabing napaka-sweet na bata pala nitong si Johann...
Sweet?! Bata?! Mommy! Mas matanda pa sa'kin yan! at anong sweet?!?!
Ako: (lumapit na kay Johann) Oh well, mommy, baka di ko lang napansin...

Mommy: Okay, sige na... Matutulog na rin ako at napagod ako sa byahe ko... Mas susi ka ba, Marjorie?
(tumungo ako) Okay... (ngumiti sya kay Johann) Mag-enjoy kayo, okay? At midnight ang curfew.
Johann: Opo...
Nagpaalam na kami kay mommy... Lumabas at sumakay na sa car...
Johann: (tumingin sa'kin) You look beautiful...
Ako: Yah, I know..
Johann: (natawa) Naniwala ka naman... Joke! Di, ganda mo talaga...
Binuksan nya na ung makina nung car, tapos we drove away na... After a while, tumigil kami dito sa
mukhang mamahaling restaurant (mukhang mamahalin kasi mukhang kagalang-galang ung mga waiter eh!
)... Muntik na kong mapatulala... Napatingin na lang ako kay Johann...
Johann: (ngiti) Ganda noh? Hehe... Lika na...
Kaya pala sabi nya magsuot raw ako ng medyo formal (di naman gown! ), shosyal pala ung pupuntahan
namin... Whow! Ni-lead kami nung isang waiter sa "table for two" sa garden... Grabeh! Nalaglag yata
puso ko!

Ako: Anong ginagawa natin dito?
Johann: (kinuha ung menu) Kakain... Di ba halata?
Ako: Duh! Bakit dito? Mahal yata dito eh!
Johann: Para memorable.... Baka sakaling sagutin mo na ko eh...
Ako: Washa...
Johann: Hehe... Umorder ka ng kahit anong gusto mo, di ikaw magbabayad, promise!
Ahyun... Di naman pala talaga ganun ka-kuripot tohng taong toh eh... Nung dumating ung inorder namin,
usap-usap kami... Biruan... Sarap talagang kumain! Pagkatapos naming maubos ung main course,
tumayo bigla si Johann...
Ako: San ka pupunta? Akala ko ba ikaw magbabayad nito?

Johann: (natawa) Oo nga... Sandali lang...
Lumakad sya dun sa maliit na stage sa harap, pinaalis ung kumakanta, tapos nag-request ng song dun sa
banda... Shosyal... Kahiya!
Johann: (nilapit ung mic sa kanya) Ehem! Itong kantang toh ay para sa magandang dalagang napakabait
upang saluhan ako ngayong gabi... Ugh... Ang sagwa nito... (ngumiti sa'kin) Tinulungan kasi ako ni Jerome
sa speech na yan, kaya corny... Bastah, Marjorie, para sa'yo toh... At kahit gano ka pa katagal
magpakipot, hihintayin pa rin kita...
Whow! Pakipot?!?!
Nakita nya siguro ung expression ng face ko...
Johann: Joke lang... Yung sinabi mong meaning sa'yo ng isang relationship, kaya kong gawin un... Mahal
kita, at kaya kong tumanda kasama mo... Kahit gano pa maging puti ung buhok mo, at ka-kulubot ung balat
mo... (napatigil sandali) Nahawahan yata ako ni Jerome sa ka-cornihan... Bastah, Marge, mahal
kita...
Pinapanood na sya ng mga tao sa pitong table sa garden, at mga anim na waiter yata... Nakakahiya!!!! Di

Ayreezh 55
man lang sya bumili ng daily dose nya ng hiya bago nya ko sunduin!
Maya-maya, nagsimula na ung music ng "Grow Old With You"... Wedding Singer?!
I wanna make you smile whenever you're sad

Carry you around when your arthritis is bad
All I wanna do is grow old with you
I'll get your medicine when your tummy aches

Build you a fire if the furnace breaks
Oh it could be so nice, growing old with you
I'll miss you

I'll kiss you
Give you my coat when you are cold
I'll need you

I'll feed you
Even let ya hold the remote control
Nag-lean sa'kin ung middle-aged na woman na nasa kabilang table...
Woman: Dear, saan mo naman nakita yang boyfriend mo? May kapatid ba yang makukuha ko?
Ngumiti lang ako.... Tapos tumingin uhlet kay Johann na tinatapos na ung kanta... Nag-bow pa sya sa
applause pagkatapos... Pagbalik nya sa table...
Johann: So? (umupo)
Ako: Buti di umulan...
Johann: Best effort ko na sa pagkanta un noh! La man lang "Ang galing mo, Johann"? Nagustuhan
nung mga people oh! (turo sa mga tao sa paligid)
Ngumiti lang ako... Tapos hinawakan ko ung kamay nya na nakapatong sa table...
Ako: Thank you, Johann... I---
Screeechhhhhh!!! I love you?!?!? Bakit mo naman sasabihin un!?!?!

Johann: Ano?
Ako: Wala...
Johann: Sabi mo, (gaya boses ko -- yata) Thank you, Johann... I ----
Ako: Wala nga... (tingin sa paligid) Uuwi na ba tayo? O may dessert pa?
Johann: Uh, may dessert pa... Sa harap mo... OK ka lang ba? Na-aabno ka nanaman eh...
Oo nga naman! Nasa harap mo ung dessert, Marjorie! BuuuLaag! Nasabihan ka pa tuloy na abno...
Ako: (tawa nervously) Ah, oo nga naman... Haha... (kuha spoon) Geez!
Tiningnan ako ni Johann, tapos tumirada na rin dun sa dessert nya... Ako naman, pinapakalma pa ung puso
ko...
I love you?!?!?!
Muntik ka nang madulas, Marjorie noh?
Oh my golay!

Ayreezh 57
25:
Monday... As usual, ang usual-usual ang mga pangyayari... Kuhlet si Johann, pasaway sa teacher, kalat
sa classroom, pa-good shot sa teachers, tutukso mga kabarkada... Ang bago lang, si Crizelle at Jerome
na!!!
Ako: Bruha ka! Naunahan mo pa ko!
Martha: Ang bagal mo kasi eh... Ayaw pa sagutin si Johann...
Pauline: Oo nga, kung ako niligawan nun, isang araw pa lang, tingnan mo, may papa na ko!
Crizelle: Ahem...
Pauline: At syempre, ikaw ang bida sa oras na ito kaya mananahimik na kami...
Martha: Ang bilis namang naging kayo.. Grabeh! Parang kailan lang nagpapa-cute ka pa dun ah...
Crizelle: (ngiti) Oh weeelllll... What can I say? Mahirap nang maging maganda!
Raphael: Ginayuma mo lang un eh...
Crizelle: Ssshhhh! Wag kang maingay! Baka mabisto ako!
Maya-maya, biglang dumating si Raven... Malamang galing na naman sa teacher's lounge -- sya na
pinakamatino sa'min eh...
Ako: Avah, nabuhay ka! Ano? Pinapa-renovate nanaman ni Miss ung classroom nyo?
Raven: Di naman... Ung bulletin board lang... Ay oo nga pala, Marjorie... May nakita akong ReALLY
interesting sa hallway...
Raphael: OOhhhh... tsisims ba itich?
Tsismosa talaga ng baklang itoh!
Crizelle: Ano na? Dali, Raven! Naiintriga na ko!
Isa pa palang tsismosa...
Raven: (tingin sa'kin) Well... Nakita ko si Johann...
Ako: May bago pa ba dun? Eh taong gala un eh!

Raven: May kasamang gurl...

Lahat sila: (tingin sa'kin) OOoooooohhhhhhh....
Ako: What? Gurl lang eh...
Raven: May pinag-uusapan sila eh...
Martha: As in usap USAP?
Raven: Yah... Seryoso talaga...
Lahat sila: (tingin again sa'kin ) OOooooooohhhhh....
Ako: Hey, hinde kami noh...

Pauline: Di ka man lang nagseselos? May nanunungkit na ng sampay mo, oy!
Ako: Na-ah!
Martha: Well, kung hinde ka nag-jjelly... (tumango sa door ng canteen) Tingnan mo kung sinong bagong
pasok....
Umikot kaming lahat, tamang-tama na pagpasok ni Johann at nung 4th year na choir member, Lanie yata
name nun...
And will you look at that? Kayong dalawa na lang ba ang tao sa mundo?! Baka gusto nyong paglayuin
ng konti yang mga mukha nyo! Di maganda ang itsura pag naging babae si Johann!
Pauline: Di nagseselos ha... Makakapatay na yang tingin mo eh...

Ako: (tingin sa kanya sandali) Hinde ah! (balik tingin kina Johann)
Tumingin sa direction namin si Lanie, at lumapit sya kay Johann -- may binulong yata... Ehto namang si
Johann, tumawa tapos inakbayan sya!
Ako: (bagsak can ng pepsi sa table) Malanding lalaki toh!

Ayreezh 59
26:
May assembly kami nung hapon... Sa totoo lang, di ko alam kung para san, bastah naupo na ko dun sa ni-
reserve na upuan ng mga kabarkada ko, todo daldal na lang... After ng oras na hinde ko napansin,
biglang nagkagulo dun sa other side ng gym... May riot yata... Syempre, tsismosa to the blood, napatayo
kaming lahat...
Raphael: Oh my goodies! (napatingin sa'kin) Marjorie, si Johann yata ung nasapak!

Ako: What?
Sumilip uhlet ako, langya, dame tao, halos wala ako makita! Tapos nakita ko si Johann, inaalalayan
papasok sa building! May hawak pa yatang panyo sa noo nya!
Crizelle: Naku, halika na! (hinila ako)

Ako: Saan tayo pupunta?
Crizelle: Siguradong sa clinic un.. tara!
Hinayaan kong haltakin ako ni Crizelle papunta sa clinic... Nanlalamig pa ko, kaya malamang sobrang dali
kong kaladkarin.... Pagdating namin sa clinic, nandun na si Johann nakaupo, si Jerome nasa tabi nya...
Jerome: (pagkakita sa'min) Uy, tingnan mo, may bisita ka na kagad, Johann!
Crizelle: Ano nangyari? (lapit kami sa kanila)
Johann: Nagsapakan sina Larry tsaka si Carlo eh... (punas ung tumutulong dugo galing sa noo nya )
Ako: Eh bahket ikaw may sugat?!?!?!
Nasan ba ung nurse?!?
Pumunta ako dun sa mga para-pernalias nung nurse, at nagprepare ng bulak at ung red something na
nakikitang kong nilalagay ng nurse pag may sugat ung tao (tingnan mo nga naman! may advantage din pala
ang pagtambay sa clinic at mag-playing sick! )
Johann: Eh nadamay ako eh...
Jerome: Pumusisyon ba naman sa gitna...
Ako: Ay tanga... (lumapit sa kanya para ilagay ung secret medicine na un... ) Tanggalin mo nga yang
kamay mo dyan...

Dahan-dahan ko nang nilagay ung bulak dun sa may sugat...
Wag naman poh sana mag-evolve na alien si Johann dahil dito!
Johann: Aw! Aw! Aw!

Ako: Wag kang mag "Aw! Aw!" dyan... Di ako aso.
Johann: (hikbi sa'kin) Mahapdi eh...
Jerome: Parang kang bata, Johann!
Johann: Cute naman!

Ako: (hawak pa rin bulak sa sugat nya) Wag ka ngang magulo!
Biglang bumukas ung pinto... at, hmmm, will you look at that? Si Lanie...
Crizelle: Well.. Well... (tingin sa'kin)

Lanie: (napatakbo kay Johann) Johann, okay ka lang? Ano nangyari?
Blah blah blah... Ano bang OA nito?
Johann: (sulyap sa'kin) Okay lang, Lanie...

Lanie: Buti naman... Kala ko kung ano na nangyari eh... (tingin sa paligid) Nasan ung nurse?
Crizelle: That's a very good question! (kinuha sa braso si Lanie sabay sinamahan palabas) Bakit di mo
hanapin? Baka bigla pang mamatay si Johann... Kawawa naman di ba?
Tapos nun, sinaraduhan nya ng pinto si Lanie...
Ako: Mamatay? Sa liit ng sugat na toh? (diin un bulak sa sugat)

Johann: Aray!
Ako: Nah, I don't think mamamatay na toh...
Johann: Bakit ba mas masungit ka sa'kin ngayon? Ano ba ginawa ko?
Ako: Ako? hinde ah! Bait-BAIT (diin uhlet ung bulak) ko nga eh!
Johann: Aray! (tinaboy na ung kamay ko) Ako na nga maghahawak nyan... Baka nga matuluyan pa ko eh!
Marge, hatid kita mamaya ah...
At pano si LAaaaNiiieeee mowh?!
Ako: No thanks... Maglalakad na lang ako.

Ayreezh 61
Johann: Di ko naman dala ung kotse eh... Kaya maglalakad talaga tayo...
Ako: Maglakad ka... Magttricycle ako!
Lumapit na ko kay Crizelle para haltakin sya pabalik sa gym...
Johann: Bahala ka... Hahatid pa rin kita!
Lumabas na kami ni Crizelle... May lumalabas na rin yatang usok sa tenga ko!
Crizelle: Uh, sabi sa'yo sagutin mo na eh... Disappointed ka noh?

Ako: Hinde ah!
Yeah right... Sinong niloko mo, Marjorie?
Ako: Makakapatay na ko sa sobrang asar!

27:
Ako: Alam mo, mapapagod ka lang kakasunod sa'kin dahil di naman kita papansinin!
Uwian na... At sa kung anong DNA ang meron sa dugo ng taong toh, saksakan ng pasaway!!!!!!
Simula nung nasa school pa kami, sunod na sya ng sunod... Hahatid nya raw ako... Tapos, di nya raw ako
titigilan hangga't di ko sinasabi kung bakit ako galit sa kanya... Chuchuchu...
Johann: Eh bahket mo ko kinakausap?

Ako: Dahil ayaw mo pa kong tigilan!
Johann: Kasi naman, galit ung labz ko... Pano na lang matatahimik ang kawawang puso ko...Kung galit ung
mahal ko?
Ako: Corny mo!
Johann: Kaaausaaapin mo na kasi akoooo...
Pagdating namin sa harap ng bahay, binuksan ko na ung gate -- at biglang sumulpot si mommy!
Mommy: Marge! Dyosko! Ginulat mo naman ako! (napansin si Johann sa likod ko) Ay, hello, Johann...
Tatambay ba kayo dito ngayon?
Ako: No... Uuwi na si Johann...
Johann: No... Titigil muna dito si Johann...

Mommy: (tingin sa'ming dalawa) May away ba kayo? Ay naku, kayo talaga... Sige na, at pupunta ako sa
mga tita mo, Marge... May pagkain sa ref... Johann, dito ka na rin kumain...
Umalis na si Mommy... Tiningnan ko si Johann na nakangiti sa'kin...
Johann: Hehe... Sabi ng mommy mo dito na ko kumain... Pano ba yan?
Ako: Ha..
Pinapasok ko si Johann (mabait ako eh!)... Umupo sya dun sa sofa, ako naman, tinambak ung gamit sa may
mesa, naupo na rin sa KABILANG single sofa, at binuksan ung TV...
Johann: Bakit ba galit ka?
Ako: Uh, malay ko... (lipat channel)

Johann: Hala... Ano bah yan? Di ba sabi ko pwede mong sabihin sa'kin kahit ano? Baka gusto mo
magkakanta pa ko dito para lang umulan uhlet?

Ayreezh 63
Ako: Uh, tatawa na ba ko?
Johann: Sungit mo... Aaway mo ko... Okay lang.. Mahal pa rin kita...
Ako: Shshshsa... Mahal... Neknek mo... (tingin sa kanya) Pano si Laaanniiieeee?
Ha! Gotcha! Mukha syang surprised oh..... at… natatawa?
Johann: (natawa) Si Lanie? Bait talaga nun noh?

Ako: Mabait?! Bulag ka ba?!
Johann: Hinde naman... Sobrang mag-asikaso un... Sweet nga eh...
Bakit di na lang sya ligawan mo?
Ako: Uh, dapat ko bang marinig toh? O gusto mong sipain na kita palabas?
Johann: Selos ka? Yiheee!!! Nagseselos!

Ako: Umasa ka!
Obvious bang nagseselos ako!?!?!? Eh kung sipain na nga kaya talaga kita?!?!
Johann: (napaisip) Alam mo, since parang wala naman akong pag-asa sa'yo... Sa tingin mo, si Lanie na
lang kaya ligawan ko?
Nababaliw ka na ba?!?! Ano pa't nagpromise ka ng chuva chuchu na maghihintay ka?!?!?!
Ganon na lang ba un? Iiwan mo na kagad ako...eh di pa nga tayo....
Teka... walang sense un ah...
Johann: Ano sa tingin mo?
Tumayo ako at pumunta sa kusina... Binuksan ung cabinet, tapos sinarado uhlet... Binuksan ung drawer,
tapos sinarado uhlet... Binuksan ung cupboard, tapos lumitaw si Johann sa pinto...
Johann: Anong hinahanap mo?
Sinarado ko ung cupboard tapos nagbukas uhlet ng drawer...

Ako: Something na ipang-pupukpok syo.

Ayreezh 65
28:
Johann: Ganon?
Tiningnan ko si Johann na nakatayo pa rin sa pintuan... Abah, ayaw maniwalang naghahanap talaga ako ng
ipang-pupukpok sa ulo nya! Nakangiti pa ung mokong oh!
Johann: Ung walis? Ayaw mo?
Walis? Oo nga noh!
Binuksan ko ung isang cabinet, at nilabas ung walis, tapos humarap kay Johann... Habang papalapit ako sa
kanya, biglang nagseryoso mukha nya... Ung seryosong nagulat... Ehto kanina ko pa hinihintay!
Johann: (napaatras) Whow! Seryoso ka?!

Ako: Sa tingin mo?
Johann: (napatakbo sa dining room) Hala, Marge! Niloloko lang kita! Wala naman akong balak na ligawan si
Lanie noh!
Ako: (patakbong sumunod sa kanya) Ahhh... Ngayon binabawi mo na? Habang kanina, acting all sweetums
pa kayo...
Johann: (pinagitan sa'min ung dining table -- takot nga talaga oh! hehe... ) Si Lanie may idea nun eh!
Pagselosin ka raw namin para sagutin mo na ko kagad!
Ano?!?
Ako: (naglalakad palapit sa kanya) Paki-explain?

Johann: (ikot pa rin sa table para iwasan ako) Ano, kasi, unfair daw talaga sa'yo ung ginawa ni Gerard,
masaya sya kasi may napagbabalingan ka na ng atensyon -- in other words, ako... -- tapos inip na inip na
sya kasi di mo pa rin ako sinasagot... Kaya ahyun...
Ako: At di mo kagad sinabi sa'kin un?!?!
Johann: Eh di ko naman alam na magseselos ka ng ganito eh! Ibang klaseng pagmamahal na yan,
Marjorie ha...
Ako: (habol uhlet sa kanya -- la lang, enjoy eh! ) Ibang klase talaga! Utuin mo ba naman akong iiwan mo
ko?!?

Johann: (biglang tumigil) Talaga? Ayaw mo kong mawala? Mahal mo nga ako?
Ako: Ya-ah!
Di pa ba obvious?!?! Hahabulin ba kita ng walis dahil bigla mo kong pinagpalit kung hinde kita mahal?!?!
Haller?!
Johann: Wow...Eh di tayo na?
Ako: (hinabol uhlet sya -- nahihilo na ko, bilog kasi ung mesa namin eh! ) Naloloko ka na ba?!
Pagkatapos mo kong asarin ng ganon?!
Johann: (takbo uhlet) Binibiro lang kita eh! Sige na, sorry na oh! Tama na habol... (nagpatintero pa kami sa
lamesa ) Isipin mo, pano kung tinanong tayo ng mga apo natin... "Lolo, pano ka sinagot ni lola?" Tapos
sasabihin ko, "Hinabol nya muna ako ng walis!" Ang panget di ba?!
San nanggaling sina lolo at lola?
Johann: Atsaka, (tinuro ung sugat nya sa noo) injured ako oh!
Ako: Eh di pantayin natin... Isa pang sugat sa kabilang part ng noo para balanced!
Johann: Labz naman!
Tumigil na ko sa kakahabol sa kanya, at binitawan ung walis... Natatawa na ko eh... Hirap magalit pag
namumutla na ung hinahabol mo... Tiningnan ako ni Johann...
Johann: Uh, okay na bang lumapit sa'yo? O kukuha na ko ng sariling walis at lilipad na paalis?
Ako: (nakangiti) Sira! Vacuum na uso ngayon noh... Halika na nga, kain na tayo... Nagutom ako eh...
Sumunod sya sa'kin pabalik sa kusina...
Johann: Di mo pa rin ako sasagutin?

Ako: (labas pagkain sa ref) Nope.
Johann: Pero mahal mo ko?
Ako: Yup...

Ayreezh 67
29:
Nung Friday, lumabas uhlet kami nina Johann at ilan sa mga kabarkada kong hinde pinapauwi ng maaga...
La lang, nagshopping lang ng mga bintana -- walang pera eh! Syempre, HHWW kami ni Johann
(holding hands while walking )... Kaya intriga ang inabot ko kina Crizelle, Raven at Pauline...
Habang nakaupo kami sa KFC, naghihintay ng mga orders namin -- syempre ung mga lalaki pumunta sa
counter noh... , dumaan ung grupo nina Lanie... Tingnan mo nga naman, it's a small world after all!
Lanie: (tumigil sa tabi ko) Eiz, Marjorie...

Ako: Ei...
Lanie: Uh, sorry dun sa ginawa namin ni Johann ha.. Na-carried away yata ako sa paghihintay sanyo eh.
Ako: Okay lang un, Lanie... Okay na naman kami ngayon eh...
Tapos nun, umalis na sina Lanie and company para maghanap ng sariling table nila... Bigla namang tingin
sa'kin ung company ko...
Crizelle: Kayo na?!
Ako: Hinde ah!
Pauline: Really...?
Parang may alam tohng mga toh ah....
Ako: Anong narinig nyo?
Crizelle: Ahyon sa radar ni Raphael, na ngayon ay high-tech na! Nag-aminan na raw kayo...
Langya talaga lakas ng signal nung baklang un!!!
Ako: San nya naman narining yan?
Pauline: (ginaya si Raphael) I have my sources...
Raven: (nag-lean sa kin) SO?
Ako: Well.... Sinabi kong mahal ko sya...
Silang tatlo: OMG!!! Kayo na nga?!?!

Ako: Na-ah! Di pa noh...
Raven: Bahket?

Ako: La lang... parang di perfect ung time eh...
Habulin ko ba naman sya ng walis...
Crizelle: Kailan pa un?!?! Pag 20 ka na?

Ako: Pag sure na ko...
Ahsush, what an excuse...
Kailan kaya un?

Ayreezh 69
30:
Sabado... Langya, aga-aga pa eh, naliligo na ko! Tulog pa dapat ako ng ganitong oras eh... Kahit sabi ni
mommy dapat raw eh gising na gising na ko... Sabado noh! Di ba normal lang na tulog ka pa ng 9:00???
"MAARRJOOORIIEEE!!!!"
Baaaahhhhhkeeetttt?!?! *yawn*
Bubwit na cast call yan... Aga-aga! Antok pa ko! Hinila ko ang bagong bihis kong sarili pababa ng
hagdan sa alarm clock na boses ni mommy sa baba... At tingnan mo nga naman kung sino na ang
dumating... Si Johann...
Johann: Good morning!

Ako: Anong good sa morning? Inaantok pa ko...
Mommy: Tulog mantika ka kasi... (inayos nya ung buhok kong bagong blow dry pa) Mukha kang
bruha... Gising ka na ba nung nagbihis ka?
Ako: Oo naman...
Gising, Marjorie! Gising! Bukas ang mata! I-exercise mo ang brain... One! Two! One Two! One Two!... Okay!
Tapos na!
...Tulog uhlet!
Johann: Huy! (nagwawagayway ng kamay sa mukha ko) Gising!
Tiningnan ko lang sya, sabay naghikab uhlet... Hehe...
Ako: (hinaltak si Johann palabas ng pinto) Tara na nga! Mas madaling matapos toh, mas madali akong
makakabalik sa kama ko!
Johann: Aba, sinong nandun?

Ako: (binatukan sya) Sira!
Hinatid kami ni mommy hanggang sa kotse... Pagkasakay na pagkasakay namin, pinatakbo na kagad ni
Johann ung kotse...

Ako: (napahawak sa upuan) Di ka naman atat nyan?!
Johann: Hala, ang puso mo... Mabagal pa nga toh eh...
Ako: Pyn... Sabi mo eh...

Johann: Sasagutin mo na ba ko?
Anoh?! *yawn! Ay ano bang antok yan?!?!
Ako: Ano?
Johann: Kailan mo ba ko balak sagutin?
Ako: (naghikab uhlet tapos pinikit ung mata) Pag gumising na utak ko at nakita kong sa kung anong himala
eh bigla kang naging gwapo...

Johann: Hala! Buksan mo nga yang mata mo at tingnan mo ko ngayon... Anong di gwapo dito? Everyday
gwapo toh noh!

Ako: (pikit mata) Che! Magmaneho ka na nga lang... Iidlip lang ako...
~~~
Nananaginip na ko ng Inuyasha (ako raw si Kagome! wahahaha! ) nang bigla akong ginising ni Johann...
Ako: (napaupo bigla) KABAYO!!
Johann: Hinde ah... Mukha pa naman akong tao noh...

Ako: (tingin sa paligid) Fine, sabi mo eh... Nandito na ba tayo?
Johann: Yup! Five minutes na...
Ako: Bakit di mo ko ginising? Eh kanina pa pala tayo nandito... (naglabas ng mga kikay kit ko )
Johann: Kasi maaga pa naman... Tsaka medyo nakangiti ka habang natutulog... It was the cutest thing!
Ako: Tinitingnan mo lang ako?
Johann: Yah...
Ako: Kaya pala binabangungot ako...

Johann: Hala... Kuhlet mo talaga... (hinaltak ung buhok ko) Buti na lang mahal kita...
Ako:
Inimpake ko na uhlet ang aking mga gamit, at lumabas na kami ng car para pumasok sa main building...

Ayreezh 71
Magbabasa lang naman yata kami ng script ngayon, titingnan kung anong kailangan, mga chuva...
Pagpasok namin sa conference room na tinuro nung guard, bumulaga kagad sa'min si Kuya Jimmy -- ung
agent sa Jollibee na pumagitan sa'kin at sa palabok ko ...
Kuya: Marjorie! It's so nice to see you again! (shake ng hands -- na sobrang hyper, kala ko makakalas
ung mga buto ko )
Ako: Hello poh, kuya... Late na poh ba ako?
Kuya: Naku, hinde... Wala pa ung mga producers (bulong sa'kin) Paimportante eh... Wag kang
maingay...
Sira rin pala toh noh?
"Kuya Jimmy..."
Umikot kaming lahat para tingnan kung sino ung bagong dating -- at oh my golay!!! Ang GWAPO!!!
Johann: (bulong sa'kin) Huy, mata mo...
Napatingin ako kay Johann tapos dun sa bagong dating... Tapos kay Kuya Jimmy uhlet na todo shake hand
dun sa guy... Napatingin sa'kin ung guy...
Guy: Sya ba?

Kuya: (tumingin din sa'kin tapos ngumiti) Oo... Marjorie, ito nga pala si Carlo.. Sya makakapartner mo sa
commercial... Carlo, si Marjorie...
Shake hands din kami...
Ako: Hello...
Carlo: Hi... Bago ka lang ba? Kasi bago rin ako... Kaya pag pumalpak ako, walang tatawa ha...
Ako: (napangiti) Syempre... Kundi magiging happy place ung commercial dahil sa dami ng tawanan sa mga
mali natin...
Biglang napatingin si Carlo kay Johann...

Carlo: Sino naman toh?
Napatingin ako kay Johann na biglang tinitigan ung sapatos nya... Totoo ba itich? Natahimik syang bigla?
Nakz! Parang inosenteng bata oh...hehe...
Kinuha ko ung kamay ni Johann, tapos ngumiti...
Ako: Ehto nga pala si Johann.... Boyfriend ko...
Avah... Nakita nyo sana reaction ni Johann... Parang nagulat na biglang gustong tumalon! Pero
syempre, all proper sya... Nakipag-shake hands kay Carlo, kamustahan (feeling close ung dalawa )...
Tapos lumapit sya sa'kin...
Johann: (bulong) Totoo ba un?
Ako: Oo... Ayaw mo?
Johann: Gusto! Teka lang ha, lalabas muna ako...

Ako: Bahket?
Ngumiti sya nang pagkalaki-laki... Gwabeh!
Johann: Magtatatalon ako sa labas!

Ayreezh 73
31:
*kanta* Happy... I'm feeling so happy... Can't you see I'm happy now?
Hihi... Happy-happy ang dalawang araw na kami na ni Johann... Wehehehe... Nakalibre na ko ng
pamasahe pauwi at papunta sa mga tita ko -- na patay na patay kay Johann...
Pagpasok ko nung Monday, pakanta-kanta pa ko habang naglalakad papunta sa tambayan ng tropa ko
tuwing umaga...
Crizelle: (pagkakita sa'kin) Nako, tingnan mo nga naman ang glow ng bruha! Nakakasilaw!
Pauline: Gumaganda ha...
Ako: Loka, maganda talaga ako evah-ryday noh...

Raphael: So, seryoso na ba itich?
Ako: Ehwan...tatlong araw pa lang na kami noh...
Maya-maya, nag-ring na ung bell... Tingin ako sa paligid.. Nasan na ba si Johann? Time na ah!
Pagdating ko sa classroom, nakikipag-chikahan na ko sa aking mga amiga, nang bigla akong tinawag nung
bantay para sa mga late sa pinto...
Kurt (classmate kong pasaway): Hoy, Marge! May bisita ka!
Tumayo ako at lumabas... Parang preso ang announcement noh? Pagdating ko sa labas, nandun si
Johann... Mukhang kakarating lang...
Ako: Wow... Let me guess... Na-late ka ng gising noh?
Johann: Hinde ah... Trapik eh...
Ako: Sira! Parang ang layo ng bahay mo ah...

Johann: Kaw talaga, binabara mo nanaman ako... (may nilabas sa likod nya) Look mo oh, binili ko para
sa'yo...
Aaawwwwwww.... Isang bouquet ng red roses... Pretty...
Ako: (kuha ung inaabot nya) Woww.... Anong okasyon? These are really pretty...

Johann: La lang... mahal lang kita... (hinalikan nya ko sa cheek) Gotta go na... Tatakbuhin ko pa ung
hagdan...
Ako: Exercise mo un... Tumataba ka na eh...
Johann: Oi, kakabigay ko lang syo ng bulaklak oh...
Nginitian ko lang sya habang umikot na sya para takbuhin ang hagdan papunta sa floor ng mga seniors...
Wawa naman... Hingal nanaman sigurado un pagdating sa classroom nya...hehe...
Di pa sya nakakalayo nang umikot uhlet at medyo lumapit sa'kin...
Johann: Oo nga pala... Gusto kang makilala ng mom ko...
WAAAHAAATTT?!?!?
Ako: Mom mo?!?!
Johann: Uhmm... tsaka ng sis ko.. at ni daddy na rin pag may time sya... Sige na, labz, mamaya na
lang...
Tumakbo na uhlet sya... Ako naman nakatayo dun -- shocked...
Bahket.... Bahket kailangan na kagad ma-meet ang parents?!?
Marjorie, hinga muna... Ang puso mo.... OK lang toh.... Parents lang un... Di naman siguro sila nangangagat
kung ganon ka-gwapo ang anak nila di ba? Don't panic...
OH MY GOLAY!!!!!! Ma-mimit ko pawents ng bf ko! Oh my! Oh my!
Kasi anoh eh.... I've never met a bf's parents before.....

Ayreezh 75
32:
Raven: Di ba good sign nga na gusto ka nyang ipakilala sa parents nya? Ibig sabihin seryoso sya...
Nung recess, sinabi ko na sa mga kabarkada ko about the Johann's parents thingie... At nabawasan na
rin ng dalawang roses ang bouquet ko at dalawa sa mga kabarkada ko ang pinaglalaruan na ngayon ung
mga bulaklak na yon...
Anyway, balik tayo sa usapan...
Pauline: Kailan ka ba nya dadalhin sa kanila?

Ako: Ehwan... Sabi nya lang gusto raw ako makilala ng parents nya... And surely, di pwede this Saturday,
kasi babalik me dun sa commercial na un...

Raphael: (naglean forward sa'kin) Sa tingin mo, may brother ba si Johann?
Ako: Sister yata... Bakit?
Martha: May pagkain ba dun?
Ako: Mars, bahay un... Malamang meron...
Martha: Okay, all set... Sasama ako!
Crizelle: Loka! Kinakabahan na nga si Marjorie, sasama ka pa... Eh di bad impression na kagad... What
do you think about that?
Martha: Whatchu tink op me? Unthinkable?
Pag di ka ba naman naloka kasama mo tohng mga toh ng tatlong taon...
Raven: Einiweiz, Marge... Magiging ok ka lang... Mabait ka naman kahit papano eh...
Pauline: At siguraduhin mong iinumin mo gamot mo nung araw na pupunta ka sa kanila ha...
Raphael: At tanungin mo na rin kung may papable na pinsan si Johann na kasing edad nya -- besides kay
Jerome...
Ako: Uh, ako ba eh pinapatapang nyo, o lalo nyong pinapakaba?
Niyakap ako ni Crizelle...
Crizelle: Wag mo nang alalahanin un... Pag kinontra ka nila, ipapa-ambush ko sila...
Martha: Uu nga.. Tama... Tatawagan ko si Tito Bush...

Pauline: Tsaka ipapa-isolate natin sila... Malakas ako kay Yaya Gloria eh...
Hay buhay nga naman...
Parang life...

Ayreezh 77
33:
Nung hapon, pagkahatid sa'kin ni Johann, nag-bbonding kami nung TV nang mag-ring ang telepono...
Syempre gulat ako... Kakaalis lang ni Johann... Ang bilis naman nyang tumawag!
Alien talaga un!
Sinagot ko ung telepono...
Ako: Hello?
"Oist, ganda!"
Chuva!
Ako: Sino ka?
"Si Carlo toh."
Carlo???
Ako: Carlo as in, ung nasa building na Carlo?
Carlo: Di masyadong magandang description, pero okay na rin...

Ako: Sang lupalop naman ng mundo mo nakuha number ko? Sa bahay pa!
Carlo: Madame akong sources eh...
Wahsush... sources... Ano ka? Secret agent?
Ako: Bakit ka tumawag?

Carlo: La lang... Kinakamusta lang kita...
Ako: Naririnig mo naman, buhay pa ko at humihinga di va?
Carlo: Hala, ang sungit...
Bakit ba lagi na lang "ang sungit" ang sinasabi sa'kin?!?!

Ako: Oi, mabait pa ko noh... Bahket ka ba talaga tumawag?
Carlo: Syempre, kung makakasama kita, kailangan magkasundo tayo noh... Di naman siguro magagalit
si Johann noh?
Let's see... Tatawag sya, busy ung phone... Magtetext, di ako magrereply dahil wala akong load...
Hmmmm.... Di nga naman sya magagalit noh?
Ako: Ehwan... Baka tumatawag na un eh...
Carlo: Ganon? Possessive? Joke lang... Sige, tawag na lang uhlet ako mamaya...
Ako: Tatawag ka pa rin?
Carlo: Syempre! Bye, ganda!
Tapos, nun, dial tone... Binabaan nga ako nung mokong! Okay,wala namang malisya... Gusto lang ako
makasundo nung tao.. Makes sense since magkakasama nga naman kami sa trabaho, di va?
Nagring uhlet ung telepono...
Ako: Hello?
Wag poh sana si Carlo... Wag poh sana si Carlo...Wag poh sana si Carlo...Wag poh sana si Carlo...
Johann: Oist! Sino kausap mo?

Ako: La lang.. Si Carlo... Lam mo na, ung kasama ko sa commercial...
Johann: Owh? San nya naman nakuha # mo?
Ako: May "sources" daw sya...
Johann: Talaga lang ha...
Ako: Oooohhhhh... Totoo ba itich? Nagseselos ka?

Johann: Di ah!
Wah! Nagdeny pa!
Ako: Oh cmon... Wag nang magjelly... Kaw naman labz ko eh...
At kinakabahan pa ko masyado sa pawents mo para pansinin si Carlo noh!

Ayreezh 79
Johann: Lam ko... Labz din kita eh! Tandaan mo lang un ha... Tsaka, na kahit anong anggulo tingnan,
mas cute naman ako kay Carlo!

34:
Lumipas ang mga araw... Maganda pa rin ako...hehe... Einiweiz, di na binanggit ni Johann ung about the
meeting with his parents, kaya full lived na naman ang aking life kasi nakalimutan ko na! Until one sunny
afternoon...
Uwian na... Birthday ni Raven kaya as usual, sugod sa mall kahit may pasok bukas! Ano pa bang mas
importante kesa sa shopping di ba? Pewo syempre, kailangang magpaalam sa aking papable... Baka
masermonan ako't bigla-bigla akong nagddisappear...
Pinauna ko na mga kabarkada kong lumabas, at si Crizelle na lang ang kasama kong naghintay sa may
hagdan, since magpapaalam din sya kay Jerome... Nang makita na namin sila, sumabay na kami sa
paglakad palabas...
Ako: Pupunta kami sa Megamall... Birthday ni Raven eh...
Johann: Di mo ko sasama?
Ako: Gusto mong sumama?
Johann: Di noh, joke lang... Natambakan ako ng assignment para bukas eh...
Ako: Wawa ka naman...

Johann: Anong oras ka uuwi?
Ako: Uhmmmm... Ehwan.

Johann: Anong ehwan?
Ako: Di ko alam... Kung anong oras nila trip umuwi...
Johann: Ganon? May load ka ba?
Ako: (isip sandali) Bahket? Bibilhan mo ko?

Johann: Oo ba, meron nga?
Hala, uto-uto naman toh...
Ako: May load pa ung Smart ko... Pero ung Sun, naging moon na... expired na ung unlimited ko..
Johann: Okay... Text mo ko pag nandun na kayo, and pagkauwi mo, okay?
Sobrang mag-alaga toh ah...

Ayreezh 81
Ako: Okay...
Hinatid nya ko sa kumpol ng tropa ko sa may kanto... Nakipaglandian lang sandali kay Raphael, binati si
Raven ng Happy Birthday, tapos niyakap na ko bago sya umalis...
Johann: Ingat ka, okay? At magtext ka...
Martha: Ano ba yan? Parang mawawala si Marjorie ah!

Pauline: Oo nga... Eh halos sa mall na nga nakatira yang babaeng yan... Wag mo nang alalahanin yan,
Johann noh...
Ako: (tingin sa mga kabarkada ko) Sssh! Masyado nyo kong binubuking...
Nagsimula nang maglakad paalis si Johann, kami naman, pasakay na ng tricycle papunta sa LRT...
Papasok pa lang ako sa loob nang tinawag uhlet ako ni Johann...
Anoh ba yan? Di pa nga ako nakakaalis namimiss mo na ko kagad?!
Johann: Oo nga pala, Marge, sa Friday... Gusto ka nang makilala ni mommy... Ingat ka ha!
Natunganga ako habang sumunod na sya kay Jerome pauwi...
Oh my golay! Seryoso talaga syang papakilala ako sa parents nya!
Naffeel ko na... Nervous breakdown na itich!
At shopping splurge lang ang medicine dito!

35:
Lumipas ang Thursday, at before I knew it, Friday na! Natukso na nga akong wag bumagon sa kama, wag
nang pumasok, at lumusot sa kung saang hole para taguan si Johann eh... Kaya lang naisip ko, kung di
ako papasok, pupuntahan nya ko sa bahay...at baka hukayin nya lang ung hole na nilusutan ko!
Half day pa nung Friday na un... Kaya pupunta kami sa kanila for lunch hanggang sa dinner... Dinaan lang
ako ni Johann sa bahay para magbihis tapos, nag-drive na kami uhlet papunta sa bahay nila...
Johann: Malapit na tayo.... Bilis noh? Nag-shortcut na ko eh...

Ako: Owh?
Wala bang long cut?
Ilang ikot pa at bumusina na si Johann sa gate ng isang white house na pinapalibutan ng trees at damo...
In fairness, ang ganda nung house... Isang floor lang sya, pero malapad... Tapos may mga tables sa lawn
nila...
Tables? Isa...dalawa.... Bahket ang daming tables!?!?
Pinark ni Johann ung car sa garage, tapos lumabas na kami... Dameng cars ah... Ano ba itich? May
special welcome for me?
Ako: (bulong) Anong meron?

Johann: Family reunion...
Napatigil akong bigla... Say what?!
Ako: Family reunion?! As in ung maramihan? Ung may mga little cousins na tumatakbo here and there...at
mga tito at tita at sina lolo at lola?
Johann: (tumigil din) Yup... Relax, Marge... Di naman nangangagat mga kamag-anak ko...
Ako: Nababaliw ka na ba?! Eh ung parents pa nga lang, hyperventilating na ko, buong angkan mo pa
papakilala mo sa'kin?!?!?!!??!

Ayreezh 83
Inakbayan ako ni Johann, hinalikan ung buhok ko, tapos nginitian ako... Langya, hihimatayin na ko't lahat,
nginitian pa ko!
Johann: Wag ka ngang kabahan, parang kang sira...
Ako: Sirain kaya kita...
Johann: (hinila ng konti ung buhok ko) Wag na, matagal na kong sira eh... Bastah, relax ka lang...
Magugustuhan ka ng mga un...
Hinayaan ko nang i-lead ako ni Johann papasok sa pinto... Alangan namang tumakbo pa ko, eh pano ako
uuwi? Baka maligaw pa ko... Sayang ang beauty ko... Bago pa kami makapasok, bumukas na ung
pinto, at tumakbo palabas ang isang sobrang cute na bata... From the looks of it, mukhang one or two years
old lang ung gurl... So cute talaga...
Johann: (binuhat ung toddler) Whoa! Saan ka pupunta? (tumingin sya sa'kin) Ehto nga pala ung kapatid
ko, si Jasmine...
Jasmine: (ngiti sa'kin) Elow... Kaw girlprend ni kuya?
Ay ang taray...
Bago ako makasagot, may nag-appear na uhlet sa pinto... Oh my golay, tita o mom ni Johann?
Ako: Uh, hello poh...
Un lang nasabi ko... Di ko kasi alam kung good morning or good afternoon na eh... Panget naman kung
Magandang tanghali poh...Parang nanliligaw na ehwan noh?
Johann: Tita, ehto nga pala si Marjorie.. (binaba na si Jasmine) Marge, si Tita Collette...
Tita Collette: (biglang nigit at yakap sa'kin) Ah, ikaw pala si Marjorie! Naku, tagal ka nang nababanggit ni
Jerome at Johann... Buti naman at nakarating ka! (pinapasok ako) Naku, ang ganda-ganda mo pala
talaga.. Alam mo bang, gustung-gusto ka nang makilala ng mga tao....
Tumingin ako kay Johann na sumusunod lang sa likod ko... Ngumiti lang sya sa'kin...
Well, well... This isn't so bad... Mukhang makakasundo ko naman family nya eh...

Inikot ako ng tita nya... Na-meet ko parents nya -- at mas kalog pa kesa sa'kin ang mom nya!
Oh di va? Ano pang mas maganda dun?

Ayreezh 85
36:
Matagal-tagal rin me nag-stay sa house nila... Nakakain ng porkchop, pizza, cake, at kung ano-ano pang
food na maraming fats! hehe... Sarap talaga kumain! Kinukulit na rin ako nung mga pinsang babae ni
Johann... Shopping daw kame minsan... And op cors! Sinong matinong girlaloo ang tatanggi?
Nung hinatid na ko ni Johann sa kotse nya (kasama ang sandamakmak nyang mga pinsan ), almost 10
PM na...
Leia: Oist, Marge, next week ha! Shopping spree natin!
Jerome: Nako, Leia, hahawahan mo pa si Marjorie sa kagastusan mowh!

Johann: Suz, di na kailangang hawahan ni Leia si Marge noh... (ngiti sa'kin) Talagang gastadora na toh eh...
Ako: Baka gusto mong magkaron ng away ngayon gabi...
Johann: (kiss sa cheek) Joke lang... Lam mo namang labz kita eh...
Jerome: Uh, may audience?
Ako: (tingin kay Jerome na nakaupo sa likod) Ikakamusta na lang kita kay Crizelle...
Bumaba na ko ng kotse, tapos hinintay lang na makaalis sina Johann at pumasok na rin... Nanonood pa ng
TV si mommy pagpasok ko kaya pumunta muna ako sa living room...
Mommy: Oh, kamusta ang party?

Ako: Ok lang... Bait naman nung mga people... Lumaki na nga ulo ko sa kakasabi nila na ang ganda ko eh...
Mommy: Ay nako, syempre naman, may pagmamanahan eh!
Ako: Mommy, antok lang yan... Tumawag ba ang kahit sino man sa barkada ko?
Mommy: (isip sandali) Tumawag si Raphael... May tsismis daw sya... At tinanong na rin kung kailan daw
uhlet ako magpapakain...
Rap talaga...
Ako: Miss lang nun bahay natin... Sige na, mommy, matutulog na ko, maaga pa ko bukas eh...
Mommy: Ay, may tumawag pa pala... Carlo raw?

Really?
Mommy: Sino ba un?

Ako: Wala... Kasama ko sa commercial...
Mommy: Owh? Kilala ba ni Johann?
Mommy talaga...
Ako: Yah... Bahket raw sya tumawag?
Mommy: Di ko alam... Pero ako naka-chikahan nya...
Ako: Mommy!
Mommy: Biro lang... Nakipag-usap lang ng konti... Sayang la kang kapatid.. Magandang boyfriend sana
un...
Umakyat na ko sa kwarto ko, at hinalungkat sa drawer ung charger ng cp ko... Eng-eng kasi,
nakalimutan kong i-charge, yan, ilang oras na tuloy low batt! Nagbihis lang ako, naghilamos,
toothbrush, at kung anu-ano pang seremonyas bago matulog, bago ko binuksan uhlet ung cp...
I need a soldier that ain't scared to stand up for me --

I need a soldier that ain't scared to stand up for me Gotta know to get dough
And he betta be street
Ay kabayo! May nagtext... Stretch to reach ako sa cp ko... Oh my golay! 10 msgs na?! Inopen ko ung
msgs, at tingnan mo nga naman... Si Carlo lang pala... 10 msgs? Sobrang magmahal naman tohng
taong toh!
Puro quotes lang pala... Except ung last nyang sinend...
"oist marjorie! mizz n kita! haha... joke lng...bka mabasa pa 2 ni johan.. kita kits bukas! gudnyt!

Ayreezh 87
38:
Lumipas ang mga linggo... Okay naman...happy happy... Happy kami ni Johann... Nagschedule na
nga kami ng sarili naming shopping spree since ang saya nung shopping spree namin nung pinsan nya...
Magpapa-spa raw kami sabi nya! wahahahaha...shosyal noh? Tapos madalas ring tumawag at
manggulo sa cp ko si Carlo... Medyo nagkakasundo na rin naman kami... Pumayag na nga akong
magpasundo pag di ako mahahatid ni Johann eh...
Like this Saturday...
Early in the morning, dinaanan ako ni Carlo sa bahay -- ilang beses raw sya nawala...hihi... Tapos nung
hapon, sinakay nya na rin ako sa motorcycle nya (yah! as in ung may dalawang gulong! buti na nga
lang at wala si mommy eh... ), at ihahatid na ko sa bahay namin...

Well... supposedly, uuwi nya ko... except dumaan muna kami sa Jollibee...
Carlo: Di naman siguro magagalit si Johann kung kakain ka di ba?
Pinark nya ung motorsiklo nya, tapos tinulungan akong bumababa... Di kasi ako rurunong eh... Baka
mahulog pa ko at diretso sa kalsada ang face ko! Kahiya un ah...
Ako: Himala.. Lilibre mo ko?

Carlo: Wala kang pera?
Ako: Meron.
Carlo: Oh, eh bahket kita lilibre?
Ako: Damot!
So ahyun... Kain kami, kwentuhan.... Alam nyo bang nasa banda pala sya?! Vocalist at tumutugtog rin ng
guitar! Oh di va? Shosyal! At nag-model na rin sya for Mossimo... Ang pagkakaintindi ko, eh parang
runway modeling lang un...
May dahilan naman pala kaya sya mahangin.... May pagkukunan ng hangin eh!
Pagkatapos naming kumain, napatingin ako sa relo ko... Oh my golay! 7:00 na!??!

Ako: Sheesh! Papatayin ako ni Johann nito...

Carlo: Bahket?
Ako: Sabi ko kasi 6 nasa bahay na ko eh... Baka natatanggal na ung telepono kakaring... Low batt pa naman
ako...
Carlo: Alam mo pansin ko, lagi kang low batt...

Ako: Alam mo, pansin ko rin... Kaya pwede ba, iuwi mo na ko...
Carlo: Aba, demanding...
Tumayo na kami, at pumunta sa pinagparkan nya nung bike nya... Nakauwi na ko, at saktong pag-akyat ko
sa kwarto ko, nag-ring ung telepono...
Ako: Hello?
Relax, Marge... Di ka pa mapapatay ni Johann sa telepono...
"Bulaga!"
Ay langya! Ano ba problema ng taong toh?!
Ako: Carlo! Ano ba?!?! May hinihintay akong tawag noh!
Carlo: (natawa) Alam ko... Nang-aasar lang...hehe...
Sumilip ako sa bintana, at nandun si Carlo sa motorsiklo, hawak ung cellphone nya... Nung nakita nya kong
nakasilip, ngumiti sya, sabay kumaway...
Carlo: Hehe... Sige na poh, alis na ko... Bye, ganda!
Binaba ko na ung telepono, at pinanood syang umalis... Wala pang five minutes, nag-ring uhlet ung
telepono...
Magbibigay ako ng a hundred pesos sa kahit sinong taong toh basta hinde si Johann!
Ako: Hello?
"Sinong kausap mo?! At san ka nanggaling?!"

Ayreezh 89
Oh well... Mukhang walang tatanggap nung 100 pesos na un...

39:
Ako: Uh, hi, Johann...
Galit yata sya...
Johann: Hi ka dyan... San ka nanggaling? Kanina pa ko tumatawag! Patay pa cp mo!
Okay, tanggalin mo na ung yata.... Galit talaga sya!
Ako: Pinakain lang ako ni Carlo sa labas bago kami dumiretso dito... Gutom na kami eh...
Johann: At sino namang kausap mo kanina?
Okay... Meanie-meanie-my-mee-mo... Sasabihin ko bang si Carlo rin o kahit sino sa tropa ko na lang?
Johann: Ano? Wag kang magsisinungaling!
Sandali lang! Pinag-iisipan ko pa nga eh!
Johann: Marge!
Ako: Okay! Si Carlo! Nanunukso lang sya kasi alam nyang tatawag ka...
Hmmmm... That doesn't sound right...
Johann: Ahhhhhh... So close na pala kayo ha?
Ako: Di naman kami ganon ka-close... Kaibigan lang... Lam mo na? Work friends...?
Work friends? Charing! hehe...
Johann: Work friends... Yah right... Nilalandi mo pa kasi kaya friends palang... anoh?!
WHAT!??!?!?!?!
Ako: Inaaway mo ba ko?!?!
Johann: My god, Marge! Di pa ba halata!??!

Ayreezh 91
Ako: Tinawag mo kong malandi?!?! Well, excuuuuuuuuuuuuuuuzzzzzzzzzzz-ze moi!

Johann: Di mo ba narinig sinabi ko? O iniisip mo lang kasi si Carlo kaya di ka nakikinig!?
Aba! Lokong toh! Susumbong kita kay Tito Bush! Inaaway mo ko!
Tawagin ba naman akong malandi... La naman me ginagawang masama ah! Grrrrrrrr! Arf! Arf! hihi
Ako: Kaw-----!!!!!!
Johann: Anoh?!?! Tatakbo ka na kay Carlo nyan?!?! (sarcastic na ginagaya boses ko) Carlo, nag-away kami
ni Johann... huhu...
Ang yabang nito! Hmpf!
Ako: Kaw---!!!!!!
Isip dali! Jerk? Moron? Idiot? Anoh?!
Ako: Panget!
Binagsakan ko sya ng telepono... Yabang nun! Sya na nga nang-away! Grrrrr!!!!
Biglang nag-ring ung telepono...
Ako: Hello!?
Johann: Panget ka rin!
Tapos nun, binagsak nya na rin ung telepono.... Ako naman, na-shock...
What the heck just happened?!!?!!?

40:
Buong Sunday ako di nakarinig ng kahit ano galing kay Johann... Nabaon na yata sa kung saang
sementeryo eh... Nung Monday, pumasok ako nang 15 minutes before the bell... Tamang-tama
pagkadating ko sa meeting table namin, padaan sina Johann at Jerome...
Sulyap ako, op cors, titingnan ko kung titingin sya kahit papano noh... Avah, ang taray, di man lang
kumindat pagdaan!
Ako: Hmpf! Himala, ang aga nya yatang pumasok...
Pauline: Abaaaaaaahhhh... May naaamoy akong war ditowh ah...

Raven: (tingin sa'kin) Away kayo?
Martha: Di pa obvious? Ang question, anong pinag-awayan nyo?
Hay nako, ano nga ba't sobrang tsismosa ng mga lokang toh?
Ako: Nag-jelly lang sya kay Carlo, ay nako... Sobrang seloso pala nun!
Riiinnnnngggggg!!!!
Raphael: Ay bwiset na bell yan... Putol tuloy... tsk... (tingin sa'kin) To be continued toh mamayang recess
okay?
Oh well... Nag-impake na kami at nagpuntahan na sa court para pumila sa kanya-kanyang klase...
~~~
Uwian na... Naghakot na ko ng gamit (which means lahat ng gamit ko... ) para itambak sa locker...
Kasama ko si Crizelle na nag-iisang kabarkada ko na kaklase ko win... And besides, nahuli nanaman ang
dismissal ng klase namin -- at hinigh blood nanaman ung teacher at overtime ang sermon na inabot namin...
Crizelle: (habang nagbubukas ng locker nya) So, magbabati na ba kayo ni Johann?
Anoh nga ba combination ng lock ko? Pinaglaruan ko muna ung lock bago ko maalala... Eng-eng

Ayreezh 93
noh?
Ako: (binaba muna ung mga libro ko) I don't know... Di pa sya nag-ssorry eh... Sya nanguna, so sya
magsorry...
Crizelle: (tinatambak na ung mga libro nya) Alam mo, sabi ni Jerome, totally down daw si Johann simula
nung nag-away kayo... Ni di nga raw nya mapakain ng fishball eh!
Ako: Fishball?
Tinanggal ko na ung lock, at binuksan ung locker ---
Ako: Kabayo!
Napatalon akong bigla nang biglang sumabog ang sandamakmak na papel palabas ng locker ko! As in
kalat! Punit-punit na papel na pinasok sa loob ng locker ko... Kalat!
Crizelle: (napatingin bigla sa'kin) OMG! Sino namang maglalagay nyan dyan?!
Ako: Ehwan! (nilabas ko lahat nung natirang kalat at tinambak dun sa malapit na basurahan) Wala namang
gumagawa nito dati... Oh sheesh!

Crizelle: Bahket?
Ako: Si Johann! Wala nanamang magawang matino... tsk!
Tinambak ko nang mabilis ung mga gamit ko sa loob, tapos slam... Nilabas ko ung cellphone ko para
magtext...
Crizelle: (sinarado na rin ung locker nya) Sinong tinetext mo?

Ako: Si Raphael... Papaunahin ko na sila sa 711...
Crizelle: Bahket?
Ako: Mangongolekta tayo ng dahon sa garden
Crizelle: Ano?
Ako: Gusto nya ng kalat, papakitaan ko sya ng tunay na kalat!
Crizelle: Suz! Eh bahket dahon lang lalagay mo? Buhangin na...
Napatingin ako bigla kay Crizelle...
Ako: Naloloka ka na ba? Gusto mo bang magbreak kami?

41:
When you left

I lost a part of me
It's still so hard to believe
Come back baby please, 'cause
We belong together
Who else am I gonna lean on
When times get rough
Who's gonna talk to me on the phone
Till the sun comes up---
Sinoh bah toh?! Alam nya ba kung anong oras na?! Madaling araw natawag pa?! Napapanaginipan ko pa
lang ung billboard ko sa Hollywood eh!
Ako: (pikit pa mata) Hello?
"Marjorie?"
Dyoskoday! Si Johann lang pala...
Ako: Johann? Anoh ka ba? (yawn) Alam mo ba kung anong oras na?
Johann: 2 AM?
Ako: Exactly! Bahket di ka tulog?!
Aantok ako! Ni di ko nga mabuksan mata ko eh!
Johann: Kailangan kitang tawagan eh...

Ako: Bahket?
Johann: Eh kasi... Nanaginip ng masama kanina...
Gweat! Ngayon parang mommy ako na tatawagan pag nagkaron ng nightmare... Oh my golay!
Ako: Johann, kung ano man un, panaginip lang un, okay? (yawn uhlet)
Johann: Baka kasi magkatotoo eh... Napanaginipan ko na di na tayo nagbati, tapos nakahanap ka na
ng iba... Yoko mangyari un, kaya... nakikipagbati na ko ngayon... Sorry na poh...

Ayreezh 95
Suz ginoo! May bukas pa para mag-sorry! Alas-dos ka pa ng umaga tatawag para lang dyan?!
Ako: Yeah, sure, whatever... Can I go back to sleep now? Kasi, talagang inaantok na ko, at may pasok pa
bukas...
Johann: Bati na tayo?
Ako: Johann... (yawn) Bukas na lang okay? Ni di nga gising ang utak ko ng ganitong oras eh... Bukas na
lang tayo mag-usap... Matulog ka na, okay?
May nakikita na kong sumasayaw na puting dots... Normal pa ba un?
Ako: Hello?
Johann: (sighs) Okay... Bastah ikaw... Sweet dreams, Marge...
Ako: Yeah.. yeah... sweet dreams din...
Johann: Mapanaginipan mo sana ako...
Ako: Shut up, Johann... Matulog ka na nga.

Johann: Hehe... opo... I love you...
Love you ba ung sinabi nya? Sheesh! Di na maka-focus mind ko ah...
Ako: Love you... bye.
Binaba ko na ung cellphone, at hinagis sa ilalim ng unan... Okay, balik tulog!

42:
Kinabukasan, tinanghali ako ng gising... Di ko narinig ung alarm nung cp ko eh! Nasa ilalim kasi ng unan...
So, madali tuloy ako to the max sa pagbihis... And, one minute before the final bell, nakadating ako... Oh
di va? Abot pa!
Crizelle: (salubong sa'kin) Hoy loka! San ka ba nanggaling? Kanina ka pa hinahanap ni Johann.
Ako: Tinanghali ako ng gising eh... Tawagan ka ba naman ng madaling araw!

Raphael: (biglang sumulpot sa tabi ko) Talaga? Ginising ka? Nakapag-usap naman kayo?
Ako: Yahhh....(isip) Pero medyo wala na kong maalala sa mga pinag-usapan namin eh...
Martha: Ha! Sabi na nga ba't wala kang maaalala eh!
Ako: San ba kayo nagsusulputan?! Bahket wala kayo sa mga pila nyo?
Pauline: (nakisali na rin) May i-aannounce daw kasi si Ms. del Mundo.. kaya ehto, may time pa tayong mag-
tsismisan... Late ka kasi eh!
Ako: Napaka-interesting ng buhay ko snyo noh?

Martha: Syempre... Kaw lang may intresting lablyp ngayon eh... Di pa nag-aaway sina Crizy at Jerome eh...
Crizelle: (pabirong hinampas si Martha) Wag mo namang ipagdasal... (tingin uhlet sakin) Di pa rin ba kayo
magbabati?
Ako: Nope.
Martha: Bahket?
Ako: La lang... Gusto kong ipasok sa mind nya na di ko sya kagad papatawarin pag may ginawa syang
masama... Para think twice before doing anything di ba? Getz nyo?
Raphael: Ay ang taray ng lola moh!
Ahyun, chinika ako ng mga kabarkada ko... No idea tuloy ako kung anong announcement nanaman ung
ginawa ni del Mundo... Bastah ang narinig ko na lang, "Good morning, and have a nice day" -- which by the
way eh signature nya na...
Nagsisimula nang maglakad papasok sa building ang mga people nang may kumalabit sa'kin... Ikot ako -- at
si Crizelle na kausap ko pa nun... Si Johann pala...
Ako: Bahket nandito ka? Nasa kabilang ibayo pila ng mga 4th year ah.
Johann: Tatanong ko lang poh kung peace na tayo...

Ayreezh 97
Wahihihihi... Parang batang nanghihingi ng sorry oh...
Ako: I don't think na magbabati tayo right now.
Johann: Ah... Okay... (pauses) How about now?
Pilosopo?
Ako: Uhmmm...nope.
Hinila ko na si Crizelle para umalis nang bigla kaming mapatigil dahil sa pagsigaw ni Johann
Johann: PLEASE nAMaN!!!!
Napaikot akong bigla -- at OH mY GOLaY!!! Andun si Johann nakaluhod -- outstretched pa ung arms!
Alam nyo ung itsura ni Rico Yan sa Got To Believe nung inaask nya ung help ni Claudine? Un! Un itsura ni
Johann... Nakaluhod, outstretched sa'kin ung arms, sa gitna ng sandamakmak na tao!!!!
Kahiya....
Syempre, ako naman, patakbong lumapit sa kanya at hinila sya patayo...
Ako: Anong ginagawa mo?!
Johann: (tumayo naman -- thank God! ) Humihingi ng sorry?

Ako: You're crazy! Alam mo ba?! Bahket ka naman lumuhod sa harap ng napakaraming tao?!
Crizelle: (bumulong sa'kin) Wag mo nang awayin, baka maglupasay pa yan dyan...
Tiningnan ko lang sya, sabay balik atensyon kay Johann...
Johann: Sorry na?
Ako: (hinga malalim) Okay fine...
Johann: Labz mo na uhlet ako?

Ako: Yah, labz naman talaga kita noh...
Corny noh?

Niyakap ako ni Johann at naghiyawan na ung mga tao sa court -- sa pangunguna nina Jerome at mga tropa
nya... Nung binitawan ako ni Johann, naglakad na uhlet kami ni Crizelle papasok sa building...
Crizelle: So, di pa papatawarin ha...
Ako: What? Lumuhod na eh... Ayokong maglupasay pa sya dun noh... Mahirap maglaba ng puti!

Ayreezh 99
43:
Kalahating araw ako tinutukso ng mga kaklase kong lalaki dahil dun sa incident na un... Mga lokong un...
inggit lang sila, walang babaeng gagawa nun sa kanila... hehe... Pati ung teacher kong vaklush sa math,
inaasar din ako... inggit din un...wahihihi...
Anyway, nung lunch, nakatunganga ako, tinititigan ung notebook ko sa chemistry at ung periodic table, at
iniisp,
"Ano kayang kakainin kong merienda mamaya? "
Hirap na hirap na nga ako sa pag-iisip eh! Di nyo ba na-ffeel un? Ung pag-isipan kung anong papapakin
nyo mamaya sa harap ng TV habang nanood ng -----
Kabayo!!!
Sorry, naputol tuloy ung iniisip ko... May bigla kasing umupo sa harap ko eh... Ummm, in short, si
Johann...
Ako: (ayos ung notebook ko para magsulat na) Bahket nandito ka? Nasa kabilang ibayo table nyo ah...
Tinitigan lang ako ni Johann... Lam nyo ung tingin na wala lang...nag-oobserve lang... pinatong nya pa nga
ung ulo nya sa kamay nya eh... Katunaw ang titig ah!
Johann: Alam mo, ang oily ng buhok mo.
Hala... buhok ko pa napansin?
Ako: (tiningnan rin sya) Alam mo,
Teka anoh ba, gwapo kasi eh...tsk... hirap maghanap ng flaws...
Ako: parang kang skeleton... Kumain ka nga...
Nagtitigan lang kaming dalawa... Napapansin ko ngang pinapanood na kami ng tropa ko eh..

Johann: May party sa Friday sa kaibigan ni Ricky, sama ka?

Ako: Okay.
Johann: Okay. Maya na lang uhlet... Lab yu!
Tapos nun, umalis na sya... Bumalik na ko sa ginagawa ko...
Pauline: Ano un?!

Ako: (tingin sa kanila) Ahlin?
Martha: (tumingin kay Crizelle na katapat nya) Alam mo, ang oily ng buhok mo.
Crizelle: (tumingin din kay Martha) Alam mo, parang kang skeleton.
Tumingin uhlet sila sa'kin...
Ano bang masama dun sa pinag-usapan namin ni Johann?
Ako: Suz kayo naman... Di nyo ba narinig ung sinabi nya? May party daw!

Ayreezh 101
44:
Lumipas ang araw at ang sumunod na araw, at ang sumunod pang mga araw... Before I knew it, Friday
na! Yiheeeee!!! Sino bang hinde aayaw sa party di va? Nasa car kami ni Johann, kasama si Jerome
at Ricky na hinahanap ung bahay na maingay (bastah pag maingay, nandun ung party! )
Johann: Langya naman, nasan na ba ung bahay na sinasabi mo? Sayang gasolina ko, mahal pa naman ang
gas ngayon.
Jerome: Ang reklamo mo...
Ricky: Oo nga... Magdrive ka na lang dyan...
At sabi nila mas nakakarindi raw ang mga babae...
Maya-maya, pagkatapos ng ilang ikot -- nakabisado ko na sana ung periodic table kung dala ko lang... --
napaturo na si Ricky dun sa isang bahay sa dulo nung kantong inikutan namin...
Ricky: Ahyun! hahaha... ahyun... Sabi ko snyo pag nakita ko, alam ko na eh!
Jerome: At tingnan mo nga naman ang BILIS ng nagawa sa'tin nun...
Naghanap na ng malapit na parking si Johann tapos nagbabaan na kami... Nauna nang pumasok sina
Jerome at Ricky, habang hinintay ko si Johann na nakahagilap nanaman ng tindahan ng fishball...
Langya pala, patay na patay toh sa fishball ah! Nung naubos nya na ung 10 piso nya, ngumiti sya
sa'kin...
Ako: Mukhang kumpleto na araw mo ah...
Johann: (akbay sa'kin) Oo... Ganyan ko kamahal yang fishball... Halika na, pasok na tayo, at gusto ko
nang makilala tohng laging kinukwento nina Jerome...
Naglakad na kami paloob, at oh my golay!!! May chaos yata! Todo to the max ang lakas ng music,
may nagyoyosi dun sa isang sulok, nagkakaraoke at nag-iinuman dun sa living room... May magulang ba
tohng batang toh o ano!?
Naramdaman kong humigpit ung akbay sa'kin ni Johann... Syempre napatingin ako... Baka hihimatayin na,
di ko pa alam... Nakita namin sina Jerome kausap ung isang guy, eh di syempre, lapit kami...

Pagkalapit namin, napatingin ako sa guy...
Hmmmmmm.... Nakita ko na toh dati eh...
Gasp!
Ako: (silip ung mukha nung guy) Mark?
Mark: (napatingin sa'kin) Uy, Marjorie! Anong ginagawa mo dito?

Jerome: Girlfriend si Marge ng pinsan ko... (hinila si Johann) Ehto nga pala si Johann ung kinukwento namin
syo... Nagtransfer sya kung kailan ka umalis... Kumag ka kasi eh...

Mark: (ngiti kay Johann) Oy pare! Dame ko nang naririnig tungkol syo!
Naku, feeling close naman toh...
Oo nga pala, si Mark, schoolmate ko sya hanggang last year, astig yan... Galing sumayaw! Medyo
nakaclose ko kasi niligawan nya si Martha... Tulay ako!!! wahahahaha... Nung nagbreak sila ni Mars last
year, di na bumalik ng school -- nagtransfer ba naman... Kaya ehto... Ngayon na lang uhlet kami
nagkita...
Mark: (kay Johann) Nako, pare, anong gayuma naman ang ginamit mo dyan kay Marjorie at tumalab?
Ako: (binatukan ko nga sya) Gayuma ka dyan...
Mark: Aray naman. (tumingin uhlet kay Johann) Macho talaga tohng gf mo! (tumingin uhlet sa'kin) Oi,
Marge, narinig mo na ba ung karaoke? Baka gusto mong mag-concert? Nandun na rin ung mga inumin
Ako: Yah sure... Susunod na ko...
Pumunta sina Mark, Jerome at Ricky sa living room, kami ni Johann, medyo nagpaiwan...
Johann: (natatawa) Kakanta ka?
Ako: Anong nakakatawa dun? Hoy, kumakanta ako noh...
Johann: Labz, medyo malayo ung pinagparkan natin... Wala tayong payong...
Ako: Sira! (hinaltak ko sya papunta sa living room) Pakinggan mo pa ko eh... Hanggang laklak na lang
magagawa mo p’re!
Johann: (biglang tigil) Marge, wag mong sabihing umiinom ka?

Ayreezh 103
Abno ba toh? Syempre noh...
Ako: Ya-ah!
Johann: Ano ka ba?!
Ako: Tao?
Johann: Bahket ka umiinom? Eh masama un syo!
Hala! Daig pa ung Health teacher ko ah! Sermonan ba ako...
Ako: J, alam ko naman kung kailan ako titigil noh... Masyado kang nag-wworry... Halika na, dali!
Johann: Fine.. Pero di ka malalasing ha... Seryoso ako, Marjorie... Ayokong iuwi ka snyo na lasing... Ano na
lang sasabihin ng mommy mo? Na ang gwapo-gwapo ko, BI pa ko...
Ako: Johann, unang-una, ang kapal ng face mo... Second, di nga ako sosobra kaya tara letz na
okiez?
Lord, itulak Nyo na nga poh nang madali kami...
Syempre, dahil malakas ang hatak ko sa taas, nagpahatak na nga si Johann papunta sa living room...
Kakanta ako-oh! Matagal-tagal na rin akong di umiinom...hmmmmm...
Pero di ako malalasing... Di AKO maLaLASiNG!
Kaya naman siguro akong buhatin ni Johann kung sakali man di ba?
Ako: J, kung sakali, kung sakali lang ha, malasing ako, bubuhatin mo ba ko pauwi?
Johann: Nababaliw ka na ba?! Sa bigat mong yan?
Hala, ang gaan-gaan ko eh...

Johann: Kakaladkarin na lang kita noh...

Ayreezh 105
45:
Oowhhhh mundo... bahket napabilis yata ang ikot mo?
Jesus!!! Anoh bang ulo toh?!?!
Binuksan ko mata ko at bumulaga sa'kin ang worried na mukha ni Johann...
Johann: So... di malalasing ha?
Tinulungan nya kong tumayo...
Whow...
Biglang nag-blur ung paningin ko at halos bumagsak nanaman ako... Buti na lang nasalo ako ni Johann...
Mukhang sumobra na ko sa pag-inom at bumagsak na...
Ako: Sheesh!
Johann: Hilo ka na noh? Gusto mo bang marinig kung nakailang tagay ka na?
Ako: No, thanks... Ayokong makarinig ng numbers ngayon...
Napahawak ako sa ulo ko... Langya, umiikot talaga paningin ko!
Johann: Gusto mo nang umuwi?
Halllerrr?!?! Tinatanong pa ba un?!?!
Ako: Ya-ah... Ehto ung panahong aalalayan mo na ko palabas para sumakay sa kotse mo at ihatid na ko sa
bahay para mag-collapse sa bathtub!
Bathtub?!
Ako: I mean, sa kama...

Johann: Okay.
Naglakad na kami palabas pagkatapos naming magpaalam kina Mark at Jerome... Pero, gwabeh! Di nman
alalay ginagawa sa'kin ni Johann eh!

Ako: Whoy, dahan-dahan lang... May nahihilo kang kasama, remember?

Johann: Makakatayo ka pa naman pag nadapa ka noh...(continue sa paghila sa'kin)
Ako: Kumag... Pasalamat ka nahihilo ako, wala akong maisip na pangontra...
Johann: (napatingin sa'kin) Eh di dapat pala mas tahimik ka pag lasing ka? Bahket madaldal ka pa rin?
Kumag talaga toh!
Ako: Sorry ha, nasa genes ko na un eh!
Pinasok nya ko kotse, tapos umikot para pumasok na dun sa kabilang pinto... Pagkaupo nya, binuksan nya
na ung makina... Ako naman, pumikit, kasi talagang -- whow! -- ibang klase ang ikot ng world!
Johann: Alam mo, napipikon ako...

Ako: (binuksan ung isang mata para tumingin sa kanya) Huh?
Johann: Sabi mo di ka malalasing... Ilang beses na kitang pinipigilan kanina, dinededma mo ko... Gusto na
kitang sigawan...
Ako: (pikit uhlet mata) Okay...
Johann: Anong ok?

Ako: Sigawan mo ko...
.......
Tahimik... Nabibingi na ba ko? Akala ko ba sesermonan nya ko? Binuksan ko ung mata ko sabay
tumingin sa kanya... Nakatingin lang sya sa'kin...
Ako: Well?
Johann: Hahayaan mo kong sigawan ka? Di ka man lang kokontra? Ayaw na ayaw mong
sinersermonan ka ah....
Ako: I broke my word, so fair lang na hayaan kitang sermonan mo ko... (pinikit ko mata ko) Dali, makikinig
ako... Di kita babarahin...
Wait uhlet.... Wala pa rin... Langya, abno talaga toh... Kung kailan pumapayag akong magpasermon,
ayaw akong sermonan... Binuksan ko uhlet mata ko at tumingin sa kanya... Medyo ngumiti sya...
Johann: Lam mo, mahal kita...

Ayreezh 107
Kung sermon un, avah, magpapasermon na pala ako everyday, every hour, every minute!
Naghintay pa ko ng kasunod... Pero, inatras nya na ung car, and nagsimula nang magdrive...
What?
Ako: Un na un?
Johann: Huh?
Ako: Sermon na un?
Johann: Nah... Tsaka na ung sermon pag no choice ka na kundi makinig, at di na umiikot yang paningin
mo, at pag hindi ka na mukang adik...

Ako: (hinampas sya) Adik ka dyan!
Napatingin ako dun sa side mirror... Langya, daig ko pa mukang adik! Pula na mata ko na halos di ko na
mabuksan, sobrang gulo ng buhok ko -- Oh my golay! Di ako mukhang tao!
Tumingin ako kay Johann na tumingin sa'kin sandali tapos ngumiti....
Johann: Wag kang mag-alala... Maganda ka pa rin para sa'kin...

46:
Bahket mice ang plural ng mouse, pero houses ang plural ng house?
At bahket ang aga-aga eh iniisip ko yan?!
Umaga na... May halos dalawang oras pa ko bago ung shooting nung commercial... Sinubukan kong
tumayo kanina, kaya lang, gwabeh! nahulog ang utak ko...! Napunta yata ung puso ko sa head
ko...sobrang tumibok!
knock! knock!
Ugh!!! Stop that noise!
Mommy: Marge? Di ka pa ba tatayo? Baka ma-late ka na sa shooting!

Ako: Yah... Tatayo na...
As soon as mawala tohng tibok sa ulo ko!
Okay, lesson #1? Wag na wag kang iinom pag alam mong gigising ka nang maaga kinabukasan... Coz, gurl,
daig pa ng ulo mo ang Pearl Harbor kung sumabog!
Anyway, since wala na naman akong choice kundi tumayo -- or magkakatok nanaman si mommy, na
talagang nakakasakit lalo ng ulo ko -- tumayo na ko... Okay, a little wobbly, pero kaya pa ng powers ko...
Naligo ako, nagbihis ng kahit anong mahahaltak sa closet, kumain ng breakfast (kung breakfast ung isang
glass ng milk ), at sumigaw kay mommy na aalis na ko... Di na ko nag-make-up... May make-up naman
sa set eh...
Paglabas ko, bumulaga sa'kin ung kotse ni Johann...
Johann: (sigaw sa'kin) Hoy, ang tagal mo ah!
Waaaahhh! Wag ka ngang sumigaw!
Ako: (lumapit sa kanya) Anong ginagawa mo dito?

Ayreezh 109
Johann: Ano pa? Eh di ihahatid ka... Eng-eng ka talaga...
Loko talaga toh... Ang aga-aga eh...
Umikot ako para sumakay sa passenger's seat, nag-seatbelt -- at di pa rin gumagalaw ung sasakyan...
Ako: (tingin kay Johann) Akala ko ba ihahatid mo ko? Tara na...
Johann: La man lang good morning kiss?
Ako: Neknek mo...

Johann: Well, la good morning kiss,(pinatay nya ung makina) la driver...
Driver? hehe...
Ako: Anoh ba? Ma-lalate na ko...

Johann: Gusto mo nang makita si Carlo noh?
Ako: (binatukan sya) Sira! Pupunta ka nanaman dyan...
Johann: Aray naman... boyfriend-battering na yan ha!
Meron bang ganon?
Johann: (ngumiti sabay turo sa right cheek nya) Good morning kiss muna?
Ako naman, syempre, tama na ang pakipot, isang swift peck lang on the cheek... Para di obvious na
gusto ko rin syang halikan...hehe...
Johann: Yan..(binuksan nya na uhlet ung makina) Good morning, labz...
Haaaayyyyy...
Nag-drive na kami paalis... Binuksan nya pa ung radyo para makinig sa music... Tapos inakbayan ako
habang nag-ddrive ung isa nyang kamay...
Sa stoplight, tumingin sya sa'kin...
Uy, mukhang makakuha nanaman ako ng 'i love you' ah!

Nagtitigan lang kami... Maya-maya...
Ahyan na...
Johann: May pagkain ba dun sa set nyo? Nagugutom na ko eh.
Langyang i love you yan!
Ako: Un lang?
Johann: Anoh?
Nag-green na uhlet ung ilaw...
Ako: Wala... Syempre, may pagkain dun... Sa labas kami mag-sshooting ngayon eh... May malapit
yatang McDo dun...
Johann: (nagdrive na) Buti naman... Ang tagal mo kasi eh, nagutom tuloy ako...
Wala man lang akong natanggap na compliment ngayong araw na toh... tsk...
Oooohhh... Gusto mo lang mapansin ka ni Johann eh...
Ako: Syempre noh...
Johann: (biglang napatingin sa'kin) huh?
Yan, iisipin nya na ngayon na nagsasalita kang mag-isa...
Dali! Isip ng smart excuse!
Ako: Bahket mice ang plural ng mouse pero houses ang plural ng house?

Ayreezh 111
Smart nga naman, Marjorie...

47:
Pagkadating namin, nakita ko kagad si Carlo na patakbong lalapit sa'kin -- tapos nakita nya si Johann...
Napatigil syang bigla at naglakad nang dahan-dahan...
Carlo: Oist, Marge! (tumingin kay Johann) Johann...
Johann: Oist, pare!
Carlo: Sige, balik na ko, binati ko lang kayo...
Pagkaalis ni Carlo, tinitigan ko si Johann...
Johann: Ano? Nakakatunaw yang titig mo ah... Alam kong gwapo ako, wag mo nang ipahalatang
napapansin mo...
Ako: (hinampas ko uhlet sya) Ang yabang mo!
Naglakad na ko palayo sa kanya...
Johann: (habol sa'kin) Boyfriend-battering ka nanaman!
~~~
Ilang oras na ang lumipas... Let's see... Nagsimula kami ng 10 AM at natapos kami ng 4 PM... Langya... Mas
masakit na ulo ko ngayon!
Pagkatapos sabihin nung director na wrap na -- tapos na! yehey! -- bumalik na kami ni Johann sa kotse...
Grabeh, nag-collapse talaga ako sa chair sa sobrang hilo!
Johann: (tingin sa'kin) Lasing ka pa rin ba?
Ako: Sira! Kahapon pa un noh... Hang-over na lang toh...
Johann: So pwede na kitang sermonan?

Ako: Neknek mo... Bukas na... Masakit pa ulo ko, tutulugan lang kita...
Hinintay ko ung reply nya, ung bukas ng makina, ung paggalaw ng kotse -- pero nabingi na yata talaga ako
dahil wala akong narinig... Syempre, napatingin ako sa kanya...

Ayreezh 113
Ako: Wala ka bang balak gumalaw? Pag ako nakatulog dito, di mo na ko magigising..
Johann: (seryosong bigla) Lam mo bang mahal kita?
Teka, nananaginip na ba ko o talagang malayo lang sa tanong ko ung sinagot nya?
Ako: Huh?
Johann: Lam mo namang mahal kita di ba?
Ako: Yah...
Johann: Ako ba mahal mo?
Sobrang mag-emote toh ah! Baka meron sya ngayon? hehe...
Ako: Oo naman...
Johann: Ows?
Ako: Oo nga... Bahket ba?
Kinakabahan na ko ha...
Johann: Okay... Eh di you won't mind kung dadaan muna tayo sa kung saan? May papakita ako syo eh!
Juice ko poh! Un lang!??!
Ako: Nababaliw ka na ba? Gusto mo bang himatayin ako dito?
Johann: Kala ko ba mahal mo ko?
Kung may energy lang ako, nasapak ko na tohng taong toh!
Pinaandar nya na ung kotse...
Ako: Fine... Saan ba tayo pupunta? Dahil kung walang kwenta toh, grabeh, Johann, sasakalin kita!

48:
Naka-idlip pa ko bago ako ginising ni Johann at sinabing nakarating na raw kami... Lokong un, sinampal-
sampal pa ko para magising! Grrrrr! Kaya nung naalimpungatan ako, sinampal ko rin sya! hehe... Kaya
lang napalakas ung s'kin... Wawa naman...
Tumingin ako sa labas, at nakitang nasa harap kami ng bahay nila... Tingin uhlet ako sa kanya... Malamang
naging question marks nanaman ang eyes ko dahil natawa sya...
Ako: Kung sinasabi mo na kaya kagad at nang makauwi na ko at makatulog dahil masakit talaga ulo ko, at
(tingin sa labas) mukhang uulan pa, at masarap talagang matulog sa ulan kung di mo alam un...
Johann: (hinila ng konti ung buhok ko) Ang dami mong sinabi... Halika na, may papakita ako syo sa
kwarto ko...
Tingin uhlet ako sa kanya... Medyo humikbi pa... Pa-aawa effect ba...hehe...
Johann: Ay nako... Walang tao ngayon... Nasa mga lola ko sila... Wag ka nang kabahan dyan...
Pagkarinig ko nun, avah, syempre, ngumiti ako -- di pala dapat akong kabahan eh! Ay teka,
napaghahalataang tama sya... Erase erase erase....
Ako: Di ako kinakabahan noh... Bahket naman?
Binuksan ko na ung pinto at lumabas na bago pa sya makakontra... Sumunod naman si Johann,
tinutukso pa rin ako, as usual... Kung nasa genes ko ang pagdaldal, sya nasa atoms nya na ung pang-
aasar!
Pumunta kami sa kwarto nya... Napatingin ako sa paligid... Langya, mas malinis pa ung kwarto nya kesa
sa'kin?!?!?!
May kinuha sya sa drawer nya, tapos halos tumatalon na tumakbo sa'kin... Parang bata na nakakita ng
candy...
Johann: (may inaabot sa'kin na envelope) Tingnan mo kung anong dumating kagabi!
Ako: (kinuha ung envelope) Oi, puso mo, malalaglag na...

Ayreezh 115
Nginitian nya lang ako... Proud na proud ung loko... Binuksan ko ung envelope at binasa ung letter galing
sa University of Chicago...
Pagkatapos kong basahin, binasa ko uhlet...
Oh my golay...
Johann: (excited na tumingin sa'kin) Well?!?
Tinitigan ko sya... Tuwang-tuwa talaga oh...
Ako: (halos itapon sa kanya ung sulat) Oh, ayan, isaksak mo sa baga mo!
Tumakbo akong palabas, naririnig ko pa syang humahabol sa'kin... (Marjorie! Sandali! Marge! -- wahihi... a
la anime yan! ) Paglabas ko, tingnan mo nga naman, bumuhos na pala ang pagkalakas-lakas na ulan!
At syempre, kahit takot akong mabasa, ayoko namang magpahuli kay Johann -- taas ng pride ko eh!
Kaya, sige, sugod sa ulan... Pag dumami ako, eh di masaya, nadagdagan ang magaganda sa mundo!
eheh...
Kakalabas ko pa lang ng gate nang biglang -- whoopsidaisies! Nadulas ung isang paa ko at napasubsob
ako... Basa pa naman!
Yan, Marge, may pride ka ba bang natitira?
Naramdaman kong hinawakan ni Johann ung braso ko, at tinulungan akong tumayo... Tinitigan nya kong
mabuti sa mata, at tinanong...
Johann: Marge.... Ilang isda nahuli mo?
Hinampas ko nga sya... Kumag talaga toh...
Johann: Aray naman... Bahket ka ba nagagalit? Akala ko pa naman matutuwa ka...

Ako: Ang panget mo talaga!
Johann: Marge, di ako ang sumubsob sa putik kanina...

Hinampas ko uhlet sya... Pasalamat sya mas malaki sya sa'kin, kundi inilublob ko na rin sya dun sa putik!
hmpf!
Sheesh! Bubwit na ulan toh... Sumasakit lalo ulo ko!
Johann: So, bahket ka nga nagagalit?
Ay oo nga pala, may kagalit pa pala akong katapat...
Ako: You're not supposed to leave me! Bakit ka pupunta sa Chicago!?!?!??!

Ayreezh 117
49:
Napatunganga sa'kin si Johann... Tapos, ngumiti lang sya...
Tama ba naman un?!?
Ako: Wag mo nga akong pakitaan ng dimple mo, meron din ako nyan...
Napupuno na ng raindrops ang eyes ko, at gwabeh, nilalamig na rin ako... Kaya pareho na kaming
magkasakit dito noh! Kung magkakasakit na lang din ako, eh di mangdamay na...
Johann: Di ko naman sinabing iiwan kita...
Sasama mo ko sa Chicago?
Johann: Pinapakita ko lang syo tohng opportunity na toh... Mag-ccollege ako sa US pero di ibig sabhin nun,
di kita mahal or iiwan na kita... Way lang un para someday, magkaron tayo ng mas magandang hinaharap...
Hinaharap... Ang lalim ah... wahihihi...
Marjorie! Makinig ka nga sa sinasabi nya...
Johann: Ngayon, ang hinihiling ko lang...
Ano bang lalim ng tagalog ng taong toh?!
Johann: Eh hintayin mo ko... Naiintindihan mo ba?
Tahimik ako... Medyo napahiya... Naka naman, kasi bumili ka pa ng hiya, Marjorie eh... Dapat hinayaan mo
na lang mag-expire ung huling binili mo...
Ako: Sasama mo ko sa States someday?
Natawa si Johann, sabay niyakap ako...
Johann: Sure... Ipapatayo pa kita ng squatter sa letter W ng Hollywood...

Ako: Bahket W?
Johann: Para baliktad na letter M...

Ayreezh 119
50:
Kinabukasan....
"MARJOOOOORRIIIIIIIEEEEE!!!"
Kabayo!!!
Napatayo akong bigla sa kama --- oooooohhhhh.... Umikot bigla paningin ko... Sheesh... Sino bang aga-aga
eh nambubulabog...? Biglang pumasok si mommy...
Ahyan na ang sagot sa tanong ko...
Mommy: Marge! Tanghali na! Ma-lalate ka na!
Tiningnan ko sya... Parang may lumalabas na steam sa mata ko! Uh-oh.... Isa lang ibig sabihin nito...
Mommy: Tumayo ka na dyan, at paalis na rin ako... Sinabi ko naman sa'yong may business trip ako to Subic
di ba? (tingin sya sa relo nya) Naku, mahuhuli na ko sa flight ko... (lumabas na sa kwarto ko)
Pagpasensyahan nyo na nanay ko... Hyper talaga yan pag may business trip eh...
Hinawakan ko ung noo ko... Naka naman, mantika na lang ang kulang at pwede nang mag-prito ng itlog...
Napasobra yata ang pagtatampisaw ko sa ulan... Hina ng immune system mo, Marjorie!
"Marge?"
Napatingin uhlet ako sa pinto... Si Ate Julie lang pala... Malamang pinadala sya ni mommy para hilahin na ko
patayo...
Ate Julie: Tumayo ka na raw sabi ng mommy mo...
See?
Tiningnan ko lang sya... Di ako makapagsalita, feeling ko pag binuksan ko bibig ko -- which by the way ay
nakakapanibago -- eh masusuka ako... Bad bad bad...

Nilapitan ako ni Ate Julie at hinawakan ang noo ko...
Ate Julie: Ay dyosko! Saan ka ba nanggaling kang bata ka at ang init mo?!!?
Tumakbo sya palabas ng kwarto ko... Di nyo ba napapansin na ang daming people na magtatanong tapos di
hihintayin sagot mo?
Di nagtagal biglang sumulpot si mommy...
Mommy: Marge! (hawak sa noo ko) Dyosko! Ang taas ng lagnat mo! Ano nanaman bang ginawa mo?!
Sisihin ba ko...
Ako: Mommy... Ok lang ako.. Matutulog lang uhlet ako... Ikaw, shoo fly na, late ka na sa flight mo...
Mommy: Pero...
Ako: Suz naman, mommy... Parang ngayon lang ako nagkalagnat... Nandito naman si Ate Julie... at,
promise, pag naghihingalo na ko, ipapatext na kita...
Binatukan ako ni mommy...
Ako: Aray naman mommy... Ung brains ko... Di nga, go na... at matutulog na ko...
Mommy: Well... okay... (hinalikan nya ko sa forehead) Tatawagan kita mamaya, okay? Bye...
Umalis na si mommy... Ako naman, nag-collapse na uhlet sa kama... Di pa ko nananaginip, bigla akong may
narinig na nagsisigaw sa tabi ko... Binuksan ko uhlet mata ko, at bulaga! Si Johann, nag-eemote
sa tabi ko...
Ako: Johann, anong ginagawa mo dito?

Johann: Tinawagan ako ng mommy mo eh, sabi mataas daw lagnat mo...
Bilis nga naman mag-travel ng news...
Ako: Johann, ok lang ako... Matutulog lang ako sandali, at tingnan mo, mamaya, itetext na kita... At, anoh
bang ginagawa mo dito? Late ka na ah!
Johann: Tange... Linggo ngayon, walang pasok...

Ayreezh 121
Langyang toh... nilalagnat na ko't lahat, tawagin pa kong tange?
Ako: J, magpapahinga na ko... Dahil masarap matulog...ok? Shoo...
Johann: Labz naman, alam kong cute ako, pero wag mo naman akong gawing aso...
Ako: (hinawakan ung noo nya) Ikaw yata may lagnat sa'tin eh!
Nginitian ako ni Johann bago sya tumayo para lumabas ng kwarto...
Johann: Okay... gagaling ka pa... Ang corny pa rin ng sense of humor mo...
Binato ko nga sya ng unan!

51:
Maliliit na gagamba, umakyat sa sanga... Down came the rain and washed the spider out...
Maliliit na gagamba----
Ano ba nangyari sa maliliit na gagamba?
Yan ang nangyayari pag stranded ka sa bahay, nilalagnat, at walang magawa... Pati maliliit na gagamba
kakausapin mo... Parang mental eh noh? Ok lang... sa Mandaluyong naman ako pinanganak!
wahahahaha... sa loob...hihi... joke lang... sa ospital naman, oy...
Tumingin ako sa orasan sa kwarto ko... 4 Pm na... uwian na nila... Maya-maya lang, magdadatingan na ung
mga people... Syempre, may pasalubong akong palabok nyan! Yan ang advantage pag sick ka, mabait
syo mga people...
ding! dong!
Oooo...ahyan na ung doorbell!
Narinig kong binuksan ni Ate Julie ung main door, tapos sinundan ng napakatinis na boses ni Raphael...
Ahyan na sila...
Raphael: (biglang bukas ng pinto ng kwarto ko) Oi, baklah!!!
Gandang bati naman nyan...
Ako: (ngiti sa kanya) Oi, bakla ka rin...
Isa-isa na silang pumasok, tapos sa huli si Johann... Inabot nya sa'kin ung palabok ko...
Johann: Langya, hirap maging baby sitter ng tropa mo ha...
Crizelle: Naku naman, nag-enjoy ka naman noh... (tingin sa'kin) Muntik ka nang agawan ni Raphael, lam
mo ba?

Ayreezh 123
Ako: J, naman, ilang araw pa lang akong nawawala, pinagpalit mo na kagad ako...
Raphael: (pinulupot ung arms nya kay Johann) Yah, kami na nga eh...
Napatalon bigla si Johann at napatakbo sa tabi ko...
Johann: (pinakita sa'kin ung braso nya) Labz naman, tingnan mo nga, tumatayo balahibo ko!
Natawa ako, tapos napatingin kay Raven na nakaupo dun sa isang couch sa tabi ng kama ko...
Oo nga pala, kay Raven ko pala sinabi na dumaan sila (kala nyo ba bibisitahin talaga ng mga yan?! ),
alam na nila meaning nun, may secret!
Ako: Johann, baba ka naman, kuha mo kong tubig... Wag kang mag-alala, walang mumu dun...
Johann: Bahket? Tinakot mo na lahat?
Ako: Haha... Sige na, bumaba ka na...
Raphael: Gusto mo samahan pa kita?
Johann: Wag na noh, baka maligno pa makuha natin... (lumalabas na sa pinto)
Raphael: (sumabit pa rin kay Johann ) Oh, cmon... Pakipot ka pa eh...
Johann: Seriously, Rap, kinikilabutan na ko!
Pagkaalis nina Johann at Raphael...
Martha: (tingin sa relo nya) Okay, may 5 minutes ka para mag-spill...game!

Pauline: Yup, so what's up?
Ako: (take a deep breath) Aalis na si Johann...
Lahat sila: HUWAAAaaTttTT?!?!?
Ako: Alam nyo na, ung mag-mmove from one place to another...
Crizelle: Loka, alam namin... San naman sya pupunta?
Ako: Sa Chicago?
Martha: Sa Amerika un di ba?
Crizelle: Naku, hinde, dyan lang un sa Visayas... Hallerr?!?!

Raven: (tingin sa'kin) Mag-sstick ka?
Ako: I guess... I mean... Kaya nga nauso yang LDR na yan di ba? Kasi dahil dyan sa eroplanong yan...

(bulong) Kaya siguro pinasabog ung Twin Towers gamit an airplane...
Natahimik sila sandali...
Pauline: Nag-wwork ba talaga ung Long Distance Relationships? Wala pa kasi akong kilala na nakakatagal
eh...
Okay... Anong ibig sabihin nun?
Ako: You think it won't work out?

Raven: Di naman namin sinasabing hinde mag-wwork... Parang hindi lang sure...
Martha: What if naghihintay ka na sa wala?
Crizelle: Or nakahanap ng iba?
Whoosah... Tinatakot nyo naman si akowh!
Ako: So, dapat makipagbreak ako? Fate? Ano?!

Pauline: Hold on ka muna... Wag mo na lang basta-basta itapon, sayang naman kayo...
Crizelle: Oo nga... Mahirap makahanap ng bf na hahayaan kang batukan sya noh...
Di pa ko nakakapag-isip nang biglang narinig namin ung boses ni Raphael na papalapit... Pwede na
talagang alarm ung bruha! Tumahimik na kaming lahat nung pumasok silang dalawa...
Crizelle: Oh ano? Kayo na?

Raphael: Ay nako, kasal na nga eh...
Lumapit sa'kin si Johann at inabot ung tubig ko...
Johann: (bumulong sa'kin) Ngayon ko lang na-realize, ang swerte ko pala talaga syo... (hinalikan nya ko
sa forehead)
Martha: Oist! wala namang PDA! May mga taong single dito oh...

Ayreezh 125
52:
Pagkatapos ng isang linggo... Weeheee!!! Alive alive na uhlet ako... Namiss ako ng mga people...hehe...
charing! Lumipas pa ang mga linggo... okay lang naman... Kami pa rin ni Johann, don't worry, kahit
medyo nawiwindang utak ko sa gagawin ko... Ayoko namang magmadali noh... Baka di pa matuloy ung
bahay ko sa Hollywood...joke!
Isang Friday na pumasok ako, avah, bonggaciouz! Late! wahahahaha... Tinanghali ako ng gising eh -- in
short, napasarap sa pagtulog... Halos di tuloy ako nakapag-ayos ng buhok... at malamang mukha pa
kong panic-stricken dahil sa pagmamadali...
Pagpasok ko sa classroom...
Applause!!! Wooohooooo!!!
Napatigil akong bigla sa may pinto... Teka, tamang classroom ba napasukan ko?
Tingin sa kanan, tingin sa kaliwa... Mga kaklase ko naman toh ah... Anong nangyayari?
Biglang may yumakap sa'kin... Si Crizelle...
Ako: (bulong sa kanya) Anong nangyayari? Birthday ko ba?
Crizelle: Gaga! Nahagilap na ng lahat ung commercial mo! Ang taray sister!
Eh? Lumabas na?
Lumakad na ko sa loob, salubong ang palakpakan at hiyawan -- wala kasi teacher eh! At panunukso ng
mga kaklase kong lalaki...
John: (sigaw galing sa kabilang dako ng classroom) Marge! Pagpalit mo si Johann! Tayo naman!
Ako: Neknek mo! May Tianne ka na noh!
Napasilip ako sa pinto, at nakitang dumaan si Johann... Nahagilap nya ung mata ko tapos ngumiti...
Weeheeeeeeeeeeeeee....

Ahyoz din naman pala tohng commercial na toh eh... dagdag ganda points!

Ayreezh 127
53:
Lumipas pa ang ilang buwan... Everything's okay pa naman... Di pa kami uhlet nag-aaway ni Johann... And
Pasko na!
Syempre, pag pasko, dapat peace muna ang lahat ng people... Maging mabait sa mga nang-aasar -- wag
mo munang batukan...
Christmas break na... Ano pang mas magandang pamasko ang matatanggap mo galing sa school kundi ung
break na un? Pinatapon na kung saan-saang probinsya mga kabarkada ko, kaya ehto, at ako na lang
ang natira dito sa city... Nandito pa rin naman si Johann... Loko un eh... Tumakas sa pagpapatapon sa
kanya sa Pampanga nung nalamang mag-sstay ako for Christmas... Buti na lang, close kami ng mommy
nya, kaya yan, change of plans, dito na rin sila sa city magpapasko!
December 24... Buong araw kaming magkasama ni Johann... Nakailang kain na nga kami sa Jollibee, at
nakapagpa-spa na rin kami... Wahihi... nakita nyo sana mukha ni Johann nung pumasok kami... Parang
hihimatayin na sa hiya! wahahaha... Pero mas nag-enjoy naman kesa sa'kin... Napasarap nga, kailangan
ko pang hilahin para umalis na...
Maggagabi na nun nung naglalakad kami sa may park... Tanda nyo ung tinakbuhan ko nung nagbreak kami
ni Gerard? Ung park na pinaliguan namin ni Johann ng ulan... Bastah, un na un... Dun kami sa same na
puno na inupuan namin nung araw na un nakarating...
Tumigil muna kami at naupo...
Johann: (inakbayan ako) Tanda mo nung nag-usap tayo dito, pagkabreak nyo ni Gerard?
Ako: Yup...
Johann: Alam mo.... (tumingin ako sa kanya) Ang gwapo ko kahit non noh?
Tinitigan ko syang mabuti...
Ako: Hmmmmm... Nah!

Johann: (hinila ng konti ung buhok ko) Ang yabang mo...
Nginitian ko lang sya... Tapos may kinuha sya sa bulsa nya... Syempre, dahil ipinanganak akong tsismosa,
todo tingin naman ako kung ano un...

Ako: Ano yan?
May hawak na maliit na box si Johann... Nothing fancy, pero la lang... tsismosa nga ako eh... kayo naman...
Johann: Christmas present ko... (inabot nya sa'kin) Sige na, dali, buksan mo...
Ako: Di naman toh engagement ring ha?
Johann: Nababaliw ka na ba? Mahal un noh...
Ako: Suz... Kuripot ka lang talaga...
Binuksan ko ung box...
Oh my golay!!!
Sa loob nung box, may silver necklace... Para sa pendant, may silver ring din... Danda...
Johann: Ehto na ung panahong sasabihin mo, (gaya boses ko -- and doing a bad work at it ) "Awww...
Johannn... ang sweet mo naman... I love this..."
Ako: Okay... Imaginin mo na lang na sinabi ko na un...
Johann: Damot... (kinuha nya ung necklace tapos tinuro ung loob nung singsing) Basahin mo ung naka-
engrave...
Ako: (tiningnan kong mabuti) "I'll Grow Old With You..."
Aawwwww...Ang sweet naman... Pero di ko sasabihin ng malakas un noh...
Ako: Totoo ba itich?

Johann: Bakit? Ayaw mo? Bawiin ko?
Ako: Neknek mo!
Johann: Okay, I'll take that na nagustuhan mo ung regalo...

Ako: (yakap sya) Yup... Thankz...
Oist, wag nyong isipin na bad ako... Binigay ko na ung regalo nya kasabay nung mga regalo ng tropa ko --
nung Dec 20, before sila mag-alisan... Pewo, in fairness, teddy bear lang un na langyang mahal galing sa

Ayreezh 129
Blue Magic... Di ba mas sweet naman tohng ring nya?
Ok lang...girl naman ako eh...hihi... Connectment noh?
Sinuot nya sa'kin ung necklace at nag-stay muna kami sa ilalim nung puno...
Namimili sa mga dumadaang kotse ng bibilhin namin someday... nakz! hehe...
Tapos niyaya ko uhlet si Johann bumalik sa Jollibee...
Johann: Ano ka ba? Kanina pa tayo pabalik-balik... Kilala na tayo nung guard!
Ako: (paawa effect) Sige na, gusto ko ng palabok eh... Tsaka nung swirly bitz...
Ano pa ba idadagdag ko?
Ako: At pasko ngayon... Wag kang kuripot!

54:
After Christmas break, ahyan, busy na uhlet ang mga hallways ng school... Mga hyper galing sa bakasyon
eh... Pagkadating ko sa school... as usual, wala pa si Johann -- malamang napasarap nanaman sa
tulog... Nakikipagkwentuhan ako sa mga tropa ko -- nakz, bago cp ni Raphael! puro pic na nga namin
kagad eh...hehe -- nang lumapit sa kin ung isa sa mga kaklase ni Johann... Abby yata name nito?
Sinama nya ko dun sa medyo malayo sa tropa ko (kahit napansin kong nagsi-urong sila para makinig.. )..
Ako: Yup?
Abby: Bakit di ka pa nakikipagbreak kay Johann?
What?
Ako: huh?
Abby: Alam mong aalis na sya, bakit di ka pa nakikipagbreak sa kanya?
Ako: Bahket naman ako makikipagbreak? Babalik pa naman sya... di ba?

Abby: (natawa) Sinong may sabing babalik pa sya?
Ako: Sya...
Abby: Naniwala ka naman...
Langya... ano pang problem nitong babaeng toh at bigla bigla na lang sumusulpot at pinapahirapan ang utak
ko?! May geometry na para gawin un noh!
Ako: Ano bang sinasabi mo? Babalik pa sya...
Dahil kung hinde, ipapa-ambush ko sya kay Tito Bush!
Abby: Marjorie, wag ka ngang tanga... Sa tingin mo, babalik pa si Johann kung nasa mas maganda na
syang lugar?
Parang namang patay un...
Ako: (bulong) Uh-huh.... Bakit hinde....?

Abby: Take it from me... I'm just trying to spare you the pain that I went through nung nagmigrate si Lex...
Hindi ka na nya babalikan... Maghihintay ka na lang sa wala... at pag na-realize mo na un, too late na...

Ayreezh 131
Hinde mo na alam kung anong nangyari...
Ako: Ano.... Anong sinasabi mo?

Abby: Break up with him habang maaga pa... Para masanay ka na... At bago pa sya umalis, hinde na ganon
ka-sakit... (lumapit sya sa'kin) And besides, pano kung may nakilala syang iba dun? He fell in love?
Ouch naman! Napahawak ako dun sa necklace na binigay ni Johann...
Abby: Tapos hinde nya ma-fulfill ung fate dahil nakatali sya syo? Don't you think he deserves to be free?
Ako: .....
Abby: Well?
Ay, tinatanong pala talaga ako...
Ako: Bahket mo ba sinasabi sa'kin toh?

Abby: Coz you deserve to know...
Pagkasabi nya nun, umalis na sya... Ako naman, bumalik na sa table kung saan naghihintay ang mga ears
ng barkada ko...
Martha: Anong sabi nya?

Ako: Makipagbreak na raw ako kay Johann...
Pauline: Ano?
Inulit ko lahat ung mga sinabi ni Abby... At kahit confused to the bones ako sa bigla nyang pag-mushroom,
eh parang nagkakaron ng sense ung mga words nya habang inuulit ko... Di ko lang talaga getz kung bahket
ngayon lang sya lumabas, eh di naman kami ganon ka-close... Magkakilala lang kami by name...
Nagngingitian sa hallway... Ay ehywan!
Sheesh! Bubwit in the cornfield talaga! Magpawindang nanaman sa brain!
Raven: Anong gagawin mo?
Pinaglaruan ko ung kwintas habang nag-iisip... Anong gagawin ko?

Ako: Di ko alam....

Ayreezh 133
55:
Ilang araw din di natahimik ang kaluluwa ko sa mga pinagsasabi ni Abby... Sabi nina Pauline wag ko raw
pansin un -- flirt kasi reputation nun na mahilig manungkit sa sampayan ng may sampayan... Getz nyo?
Ngunit, anong magagawa ko kung ito'y di matigilang isipin ng...isip ko? (Langyang tagalog yan! )
Hanggang, isang araw, bumigay na rin ako... May point naman talaga sya di ba?
Kumakain kami ni Johann sa Jollibee... La lang... trip lang namin kumain... At, syempre, kailangan puno ang
tyan pag makikipagbreak ka... Connectment noh?
Ako: Oist! (tiningnan ko si Johann na kinuha ung Peach Mango Pie ko) Akin yan
Johann: Ano ka? Ako bumili nito noh...
Tiningnan ko sya ng masama... Bad... kaninang umaga pa ko naghahanap ng Peach Mango Pie eh! hmpf!
Johann: (medyo hinila ung buhok ko) Oist, kakamatay yang titig mo ah... Wag kang mag-alala, bago
tayo umuwi, ibibili kita ng Peach Mango Pie... Kainin mo habang pauwi tayo... (nginitian nya ko) Baka
makipagbreak ka pa sa'kin eh...
Ako: (tumingin sa lamesa at bumulong) Yeah... I think we should na nga eh...

Johann: Ano un?
Shushi shushi... Ang bingi naman...
Ako: Ang sabi ko... Siguro nga dapat magbreak na lang tayo...
Johann: Dahil sa Peach Mango Pie?
Ay suz... Oo!
Ako: Uh, haller?!?

Johann: Seryoso ka ba?
Tumungo ako... Di na nga ako makatingin eh...
Johann: Bakit?

Ako: Kasi aalis ka na...and unfair naman sa'ting dalawa kung nakatali ka sa taong sandamakmak na dagat
ang layo... di ba?
Tinitigan ako ni Johann...
Johann: Seryoso ka talaga?
Ako: Oo nga...
Johann: Bakit?
Ako: Di ka ba nakikinig?
Natahimik si Johann... Nilipat nya ung tingin nya dun sa Peach Mango Pie...
Bibigay nya pa kaya sa kin un? Hmmmmm...
Johann: Nakikipagbreak ka talaga?... Pero... binabatukan mo lang ako kanina ah...

Ako: I'm really sorry... I feel really bad... Pero I don't see this going anywhere kung aalis ka... Maiiwan ako...
Johann: Pero babalik naman ako eh... (tumingin uhlet sya sa'kin) Babalik naman ako eh.....
Okaaaaaaaaayyyyyyyyy.... Now I really feel VERY bad...
Stupid stupid Marjorie!
Ako: Then... kung magkita man tayo nun... fate na lang?

Johann: (bumulong) Sh*t... (tiningnan nya ko) Buo na ba isip mo? Di ko na mababago?
Well... Kung lilibre mo ko ng Peach Mango Pie at palabok... Baka magbago pa...
Whoosah... ano ka ba, Marge?!
Di na lang ako nagsalita... Maya-maya, tumayo na si Johann... Napatingin ako...
Johann: Sige... Kita na lang tayo bukas...
Pagkatapos nyang sabihin un, umalis na sya... Ni di ko nga nakita kung anong expression ng mukha nya...
Basta na lang sya naglakad palabas... iniwan akong mag-isa...

Ayreezh 135
Mukhang wala akong kakaining Peach Mango Pie pauwi ah.....

56:
Buong gabi kong tinitigan ung telepono at cellphone ko... Mukha nga akong eng-eng... hehe... Nagkaron pa
ng time na napatingin sa'kin si Ate Julie kasi tinanong ko ba naman ung telepono kung gusto nya gamitin ko
sya? Haaaayyyy... Pewo natakot ako eh... Pano kung babaan nya ko or dedmahin ung text ko? Eh di
wa sleep pa ko sa paghihintay di ba? In short, mataas nanaman ang pride ko... Halos di tuloy
ako nakatulog buong gabi... tsk tsk tsk..
Kinabukasan, pagdating ko sa school, sinalubong kagad ako ng tropa ko...
Crizelle: Marge! Ano nangyari snyo?
Ako: Huh?
Martha: Bahket ka nakipagbreak kay Johann?
Ako: Alam nyo na kagad?
Crizelle: Haller?!? Alam na kaya ng buong school... (hinila si Raphael) Pag may malakas kang radar, di
ka mahuhuli sa balita noh... And besides, (turo sa sarili nya) gf ng pinsan...
Umupo ako sa pagitan nilang lahat... Ang bilis talaga kumalat ng news!
Raven: Di ka matahimik dun sa sinabi ni Abby noh?

Pauline: Gaga... Bahket mo pa ba iniisip un? Di mo na dapat pinakinggan un eh!
Ako: Pero may sense naman talaga ung mga sinabi nya eh...
Martha: (tumuro sa may entrance ng building) Hello? Mukha bang may sense ung babaeng yan sa
ginagawa nya ngayon?
Nagtinginan kaming lahat sa tinuturo nya, at -- oh my golay! -- ahyun si Abby, parang tarsier na nakadikit
kay Johann... Si Johann naman, tumingin lang sa'kin sandali tapos balik pakikipag-usap kay Jerome...
Raphael: Gaga ka talaga... Bahket mo pa pinakawalan? Sana inabot mo na lang sa'kin.

Martha: Bakit ka ba talaga nakipagbreak?
Kasi di nya ko binigyan ng Peach Mango Pie! hihi...
Ako: Kasi nga, aalis na sya... And... pano kung may makilala syang iba? Di ba, it's easier to let go ngayon,
kesa naman sa time na naghintay ako ng naghintay.....

Ayreezh 137
Naluluha na ko... Sheesh! Ayoko pa naman ng umiiyak sa harap ng kahit na sino!
"Whenever you feel vulnerable -- or sad -- asahan mo, andito ako... Umiyak ka, sumigaw ka,
hampasin mo pa ko sa sobrang galit mo, basta, nandito ako...."
Si Johann nagsabi nun....
Napatingin ako sa mga kabarkada ko... Pero...
Ako: Mukha naman syang ok na eh...
Sobrang bilis nya ngang maging ok...
Raven: Syempre, lalake eh... Alangan namang mag-emote yan...

Crizelle: At lam mo ba... (tumabi sya sa'kin) Sabi ni Jerome... Kagabi, halos madaling araw na, di pa rin daw
tumitigil sa kakaiyak si Johann...
Martha: Owz? (hinampas ako) Anong gayuma ba ginamit mo dun?
Tinitigan ko sya...
Martha: Oh, yeah... Seryoso nga pala tayo... hehe... Sowee...

Ako: So, you think, nagkamali ako?
Raphael: Ay, di pa ba masyadong obvious? Marge, utak mo, natapakan mo nanaman...
Ako: Sira, nilagay ko sa bag ko kanina un noh...

Pauline: So, kakausapin mo sya?
Tumingin uhlet ako dun sa tambayan tuwing umaga ng tropa ni Johann... Nakapulupot pa rin sa kanya si
Abby... Parang gusto kong manakal...
Ako: Yeah... (tumingin uhlet ako sa mga kabarkada ko) Mag-ssorry ako mamaya...

57:
Nag-decide ako na lapitan si Johann sa uwian...para wala nang rush... May basketball practice sila, kaya
pagkatambak ko ng mga gamit ko sa locker, bumaba na ko sa gym... At ang swerte ko, nakasalubong ko si
Gerard...
Ako: (habol kay Gerard) Gee!
Tumigil sya nung nakita nya ko...
Gerard: Oh, Marge? Anong ginagawa mo dito?
Ako: Ano... Pwede bang i-excuse muna si Johann? Sandali lang poh...
Gerard: Narinig ko na nagbreak daw kayo ah...
Medyo may pagkatsismoso rin pala toh noh?
Ako: Yah... May misunderstanding eh..So, pwede mo bang i-spare muna sya ng ilang minutes? PPLease?
Gerard: (natawa) Pasalamat ka, malakas ka sa'kin... At captain ako, kundi baka di mo na nakausap un...
Ngumiti ako... Iba na talaga pag charming ka... wahahahahaha... Naglakad kami papasok sa gym...
Hmp... Bahket nandito si Abby? Jologs na sya ngayon?
Nakita ko si Johann na nagppractice mag-freethrow... Ooohhhh... macho! wahaha...joke lang...

Tinawag sya ni Gerard.... At syempre, dahil captain, punta naman kagad sya...
Gerard: (kay Johann) Mag-usap muna kayo...
Iniwan nya na kaming dalawa... Bait ni Gerard noh? Teka, si Johann nga pala kaharap ko na...
Johann: (nagpunas ng pawis) Anong ginagawa mo dito?

Ako: La lang... Gusto kitang makausap...
"Johannn?"
Napatingin ako sa may bleachers at nakita ko si Abby na papalapit... Tinaasan ko sya ng kilay...

Ayreezh 139
Ako: You better not step out of that bench and go here... Dahil talagang hahabulin kita at itatapon sa
basurahan! You hear me?!?!
Napatigil si Abby sa steps nya at napatitig sa'kin... Yah I know... Di ko kayang itapon si Abby sa loob ng
basurahan -- di ako amazona noh! -- pero, haller?!? Basketball team toh... At malakas ang hatak ko sa
mga players! hehe...
Hinila ako ni Johann papalayo, dun sa labas ng gym...
Johann: (ngumiti) Buti naman at ginawa mo un... Promise, pag narinig ko pa ng isang beses ung (ginaya
boses ni Abby) "Johaannnn, nandito naman ako for you eh!" (balik sa boses nya) Sisigaw ako at itatambak
na sya mismo sa basurahan!
Napatawa ako... tapos, here comes the awkward silence...
Take a deep breath, and --
Nagsalita bigla si Johann...
Johann: Alam mo, Marge, napag-isipan ko ung mga sinabi mo kahapon...
Ako: Really?
So naisip mo rin na nonsense ung mga pinagsasabi ko?
Johann: And na-realize ko na tama ka...
Wait... What?!
Ako: Huh?
Johann: Tama ka... Mas mabuti nang ngayon pa lang nasasanay na tayo na di magkasama... Para pag
wala na ko, okay ka na na makipagkita sa iba... di ba un ibig mong sabihin?
Yaahhh... Pero... Eng-eng ka talaga! Bahket ngayon ka pa pumayag!??!

Bigla nya kong niyakap...
Johann: Kung tayo talaga dapat, magiging tayo, kahit ano mangyari... di ba?
Ako: Y-y-yaah... I guess...
Johann: (binitawan na ko at ngumiti sa'kin) Kita mo naman? Ang talino ko talaga noh?!
Ako: (hinampas sya ng konti) Ang hangin mo!
Johann: Coool ako eh... Teka, may sasabihin ka ba?
Kanina, oo... Kaya lang binara mo ko eh...
Ako: Nah... Just making sure we're still friends...
Johann: (hinila ng konti ung buhok ko) Syempre naman noh... Worried ka na mababawasan mga gwapo
mong kaibigan noh? Wag ka mag-alala, magkaibigan pa rin tayo...
Pagkatapos nun, nagpaalam na sya at bumalik na sa loob ng gym... Sumunod ako maya-maya, pero dun
lang ako sa pinto... Pinanood ko lang sya sandali maglaro...
Nah! Mas magaling pa rin si Rukawa sa kanya!
Tsk tsk tsk...
Lumabas na ko para umuwi... Haaaaaaaaaaayyyyyy.... Tange-tange talaga yang si Johann...
And supposedly, eight months na kami bukas.....
Sayang noh? Fate nga naman... Napaglaruan nanaman ako... Haaaaaaaayyyyyyyyyyyyyy....

Ayreezh 141
58:
Kinabukasan, di pumasok si Johann... May inaasikaso yata sila about dun sa pag-alis ni Johann -- un sabi ni
Jerome... Kaya buong araw ko syang di nakita... Ok lang un... May bukas pa naman eh...
Nung hapon, nakahiga ako sa kama -- tinatamad gumawa ng assignments -- at tinititigan ung cellphone ko...
Hinahalungkat ko inbox at mga folders ko, naghahanap ng kowt na ipang-ggroup message kashi gusto ko
nang ubusin ung load ko... La lang... trip ko lang...
Biglang nag-ring ung telepono... At syempre, sa reflex ko, napatalon ako dun sa side ng bed kung saan
nakapatong ung cordless na phone...
Ako: Hello? Johann?
Ay, nadulas!
Crizelle: Well... Sorry kung di ako kasing-gwapo ni Johann... Maganda lang ako eh...
Si Crizelle lang pala... Balik higa ako sa kama at naghanap na uhlet ng kowt na i-fforward to everybody...
Ako: Anong kidlat ang tumama syo at napatawag ka?
Crizelle: Hmmmm... la lang... Mizz lang kita...
Ako: Ahsuz... Spill na....
Lesson #1 about these people: laging may dahilan ang pagtawag nila... Lesson #2: laging latest chikka na di
makapaghintay bukas ung reason na un...
Nakakita na ko ng ipapasa kong kowt at nagsimula nang gawing group message un... Pa-ubos talaga ng
load eh...
Ako: Anoh na?
Crizelle: Oh sige na nga...
See?

Crizelle: Narinig mo na ba ung pinagkakalat ni Abby?
Langya, si Abby nanaman?!
Ako: Suz, care ko ba sa kanya? Ipagkalat nya pang maganda sya, sinong maniniwala?
Crizelle: Oh no... Sa tingin ko may care ka dito, dahil may kinalaman ka dito...
Ako?
Ako: Huh?
Crizelle: Okay... Ang narinig ni Lisette, na narinig kay Mike, na narinig kay Jazzy --
Ako: Okay! Okay! Endless chain na ng people yan... Ano ba ung narinig ng people na un?
Crizelle: Uh okay... *ahem*
Toot!
Tumingin ako sa cellphone ko... Check Operator Sevices na... Tinapon ko na sa may paa ko ung cellphone
at nag-stretch pa... Hmm...antok!
Crizelle: Sabi nya iniwan ka raw ni Johann para sa kanya...

Ako: WHAaaAATTTtTTTTt?!?!?!?
Napatayo akong bigla... Uh-oh...head rush... Nag-blink ako nang ilang beses para bumalik ung paningin
ko at tumigil ang pag-ikot ng world...
Crizelle: Well, yah... un ang pinagkakalat nya...
Ako: Bruhang un! Ang kapal naman ng face nya!

Crizelle: Anong gagawin mo?
Ako: Bahala na...
Crizelle: Nyekz! Ano ka ba naman?!?! Wala ka man lang gagawin? Kung ako un, nasapak ko na un at
pinaliguan pa ng tubig sa pond!
Ako: (natawa) Parang ikaw ang siniraan ah...
Crizelle: Ava, op cors...wat are prendz are por!
Tumunog ung cp ko... Ahyan na ung mga nagrreply pabalik ng mga kowts... Kinuha ko ung cellphone at
binuksan ung message...

Ayreezh 143
Si Johann...
Crizelle: Uy, may nagmamahal... Sino yan?

Ako: (automatic na answer) Si Johann...
Crizelle: OOOOoooohhhhh.... Anong sabi?

Ako: Wala...kowt lang...
Crizelle: Ano ngang sabi? Basahin mo sa'kin...
Huh?
Ako: Bahket pa? Eh hahalughugin mo rin naman cellphone ko bukas para mangopya ng kowts...
Crizelle: Oo nga noh... Pero trip ko nang pakinggan ngayon eh...
Oh chigi... Payag na...
Ako: Oo na... panalo ka na...

"Npadaan ka, sbe ng kaibgn ko "db mnhl mo yan?" sbe ko "sobra" sbe nya "bkt m pnkwlan?" sbe ko
nmn, "ndi nman ako eh, xa ung nangiwan..."
Crizelle: Kowt un?

Ako: Obvious ba?
Crizelle: Loka! Nagdadalawang isip na yan tungkol sa break-up nyo! Itext mo na dali!
Ay sheesh!
Ako: Wala na kong load eh...
Crizelle: Eh di bumili ka...

Ako: Di pwede... Bad trip si mommy... Di ako makakalabas...
Nagdadalawang isip kaya talaga si Johann? Bahket di nya pa ko tinetext? Kumag talaga un!
Narinig ko si Crizelle na nagtetext... After ilang seconds... (astig ang daliri nitong babaeng toh eh, ang bilis
magtext! )

Crizelle: Yan, pinabili ko si Jerome ng load... Hintayin mo na lang at issend nun syo ung pin #...
Ako: 300 pinabili mo?!
Crizelle: Ya-ah! Ok lang un... Babayaran mo naman eh...
Ahyun nga... Pwede namang 30, naging 300 pa utang ko...
Crizelle: Chige na, babush na! Tawagan mo ko pag kayo na uhlet!
Binaba na ni Crizelle ung phone... At, after ilang minutes, dumating na nga ung load ko... Galing ni Jerome
ah! Ang vilis!
Tinitigan ko ung cellphone ko... What if kowt lng pala talaga un? Eh di napahiya pa ko?
Pero what if iniisip nya na nga talaga na makipagbati...?
Ugh! Confucius nanaman! Ayoko pa naman ng na-cconfuse ako!
Bago pa ko maging manok, tinawagan ko na si Johann...
Oh my goaly! nag-rring na! Nag-rring!
Eh ano bang inaasahan mo?
Biglang tumahimik sa kabilang linya...
Ako: Hello?
Tao poh?
"Hi!"
Whow!
Bigla kong binaba....

Ayreezh 145
Bakit babae sumagot ng cellphone ni Johann?!??

59:
Kinabukasan, pumasok ako nang bad trip to the bones... Di ako nakatulog dahil tawag nang tawag si Johann
hanggang sa pinatay ko na ung cp ko at dinisconnect ung telepono sa kwarto ko.... Ayoko lang syang
kausapin... Baka ma-sungitan ko lang to the max eh! At baka isipin nya hinahabol ko sya -- which medyo
ginagawa ko pero ayoko lang pahalata...
Binagsak ko ung bag ko sa table naming magkakabarkada...
Martha: Whow... Mukhang may nagkamali ng tulog sa kama ah...
Iniisip ko na ang ibig sabihin nun ay "Someone woke up at the wrong side of the bed..." Pero, hayaan na
lang natin syang gumawa ng sarili nyang version...
Raven: Ano nangyari syo?

Crizelle: Nakausap mo na ba si Johann? Di mo na ko tinawagan kagabi eh...
Ako: Yah, well, tinawagan ko sya...
Pauline: And?
Ako: May girl na sumagot ng phone nya!
Natahimik silang bigla...
Raphael: Sino un? Si Abby ba un?

Ako: Malay ko!
Martha: Woist... Kakampi mo kami, remember? Relax ka muna dyan...

Ako: (sigh) Sorry... Bad trip lang talaga ako...
Crizelle: Gusto mo tanungin ko si Jerome kung anong nangyayari kay Johann?
Ako: No... Break na kami, so care ko ba kung meron na syang iba? Kahit sino pa un... Si Abby man o kung
sinong napulot nya dyan sa tabi-tabi... Wa care ako!
Whoosah! Daig mo pa ang tupperware, Marjorie!
Martha: (napatingin sa likod ko) Speaking of the bruha...
Umikot kaming lahat, at nakita namin si Abby... As usual, nakadikit nanaman kay Johann... Bruha talaga
un! Una, kung ano-ano pinagkakalat nya.. Ngayon, feeling nya sila na?!?

Ayreezh 147
Akala ko ba wa care ka na?
May hinalungkat ako sa bag ko, tapos hinaltak ko si Raphael para samahan ako...
Raphael: San tayo pupunta? Aray, wag mo naman akong kaladkarin...
Hinarangan naming dalawa ung nilalakaran ni Abby at Johann...
Johann: Marge... About kagabi--
Dinedma ko sya, at tiningnan lang nang masama si Abby... Wa care ako sa mga taong tumitigil para tingnan
kung anong mangyayari... Langya, ganon na siguro karami ung nakarinig nung tsismis! GRRRRRR!
Ako: Anong narinig kong may pinagkakalat kang tsismis?
Abby: Wala noh...

Ako: Haller?!? Ako kausap mo... I ALWAYS hear kung anumang tsismis ang kumakalat...
Nakita ko si Abby na napa-step backward...
Johann: Marge...
Ako: Shut up! May kasalanan ka pa sa'kin!
Tumahimik nga si Johann... Di ko alam kung anong kasalanan nya... Trip ko lang sabihin un para may
effect naman...
Raphael: (bulong sa'kin) Marge, wag kang manununtok... Di kayo best friend nung Discipline Officer...
As if di ko alam...
Nilapitan ko si Abby at inabot sa kanya ung hawak kong papel...
Ako: Bakit di ka na lang bumili ng vacuum cleaner? Yan ang uso sa mga bruha ngayon... Tapos, gamitin mo
na rin, dahil next time na nakita kita, ipapakilala na talaga kita sa basurahan!
Tapos nun, hinaltak ko na uhlet si Raphael pabalik sa table namin...
Crizelle: Kung ano man ung sinabi mo, mukhang tumalab... (nakatingin sya kay Abby na iniwanan na ni

Johann) Handa nang himatayin si Abby oh... Daig nya pa ang apple sa sobrang pula!
Martha: Mapa-speechless ka ba naman dahil sa isang junior... Nakakahiya para sa kanya un noh... 4th year
na sya...
Pauline: At sa dinami-dame ba naman ng koneksyon ni Marjorie, may karapatan syang matakot...

Raven: (tumingin sa'kin) Di mo kinausap si Johann?
Ngumiti ako... Medyo gumaan ung pakiramdam ko sa ginawa ko eh... wahahaha... pangpalipas ng galit...
effective!
Ako: Sya ang lumapit sa'kin... Bahket ako lalapit eh di naman ako ang magpapaliwanag...
Raphael: Ay ang taray!

Pauline: Pero, lam mo, sa tingin ko, hindi naman si Johann at Abby eh... Kasi kung sila, eh di dapat
pinagtanggol sya ni Johann... di ba?
Sa tingin ko rin...
Crizelle: So... Sino ung sumagot nung cellphone ni Johann?

Ayreezh 149
60:
Usual-usual ang takbo ng schedule ko... Kain ng Clover sa English class... Magpasaway sa CL class...
Matulog sa THE class... at makipagtsismisan sa teacher ko sa Filipino class... Nung lunch, happy-happy
na uhlet ang mood ko habang pababa kami ni Crizelle sa cafeteria... Nakita ko pa si Justin -- kaya nagpabili
na ko ng makakain... Ang angas noh? Happy naman silang ibili ako eh, tska pera ko naman un noh...
Ilang minutes bago matapos ang lunch -- naubos ko na ung siomai ko....
Raphael: Oh my super pretty eyes! Totoo ba itich na nakikita ko?!
Napatingin kami sa tinitingnan nya...
Oh my golay!
Martha: Di ba yan ung kasama mo sa commercial? Ano nga name nya?

Pauline: Carlo...
Nagtinginan silang lahat sa'kin...
Teka, pupulutin ko lang ung nahulog kong puso...
Ako: Ehwan?
Martha: Langya, ang gwapo pala nyan lalo sa personal! (hinila ako) Lapitan natin...
Ako: HuH?!? Bahket?
Martha: Para tanungin kung anong ginagawa nya dito...at syempre, para ipakilala ako noh... Joke lang...
Haaaayyyy...
Nilapitan namin si Carlo habang naglalakad sya...
Ako: Oist!

Carlo: Uy! Marge...
Tumigil muna sya sa paglalakad... Medyo sinipa ako ni Martha...
Ako: Ay, nga pala, ehto si Martha... Martha, si Carlo...
Nag-shake hands sila... Wahsush... Namumula na si Martha... At napapansin ko ring tumitingin kay Carlo
ung mga nagdadaanan na babae...
Haaaaayyy... lakas talaga ng hatak nito sa mga babae...
Ako: (tingin kay Carlo) Ano nga pala ginagawa mo dito?
Carlo: Di mo alam?
Ako: Kung alam ko, sa tingin mo tatanungin pa kita?
Carlo: Hala, nagsusungit ka nanaman... Nag-inquire lang ako about the enrollment...
Ako: Bahket?
Carlo: Anoh ka ba naman? Igno ka talaga...
Binatukan ko nga sya...!
Carlo: Aray naman! (napahawak sa ulo nya) Child abuse ka naman!
Ako: Sira! Mas matanda ka sa kin noh...
Carlo: Eh talaga?
Ako: Avah, malay ko... Trip ko lang sabihin un... Anoh nga ginagawa mo dito?
Carlo: Tanda mo na talaga... Di ba sabi ko dito na ko papasok next year?
Martha: Eh?!?
Napatingin kami kay Martha...
Martha: (medyo namula) I mean... uh, never mind...

Ako: (tingin uhlet kay Carlo) So seryoso ka na talaga?
Carlo: Yup! Di naman siguro magagalit si Johann di ba?
Martha: It's not like nandito sya next year... Eh ilang dagat na layo nya sa panahon na un...

Ayreezh 151
Carlo: Aalis si Johann?

Martha: Yah... Lilipad na sa America for college...
Tumingin sa'kin si Carlo... No comment ako kaya nag-shrug na lang ako... Eh ano sasabihin ko?
Martha: Kaya nga sila nagbreak ni Marjorie --
Siniko ko si Martha... Too much info!
Carlo: (nabigla) Break na kayo?!?!
Ako: Yah...
Carlo: Aahhh....
Awkward silence... Ganon ba talaga nakakagulat un?
Carlo: (napatingin sa relo nya) Oops... Kailangan ko nang umalis... Papatayin na ko ni Kuya Jimmy...
(tumingin sya sa'kin) Oo nga pala... Natanggap mo ba ung sulat ni kuya?
Ako: Anong sulat?
Carlo: Ung nag-iimbita para sumali ka sa modeling talents nya... Di ka ba nakatanggap? Imposible...
kasi ikaw iniisip nya nung naisip nya un... Natuwa syo!
Ako: Aahhh... yah, nakatanggap ako... Kaya lang, di pa ko sure kung gusto ko... Baka mahirapan ako lalo sa
studies ko eh...
Carlo: Suz naman... Ay, ganito na lang... Mamaya, may party dun sa bahay nung isa sa mga recruit ni
kuya... Punta ka... Sunduin kita snyo...
Hm?
Carlo: Sige na, mag-eenjoy ka kasama ung mga un... Di sila nangangagat...
Welll... Sabado naman bukas... And kesa naman tumunganga ako sa bahay... Magliliwaliw na lang
ako!
Ako: Okay... Malayo ba un?

Carlo: Galing sa bahay mo?
Ako: Duh! Syempre...

Carlo: Sungit... Yah, medyo... Bahket?
Ayyyy... ibig sabihin mag-momotorcycle pa rin kami... Langya, magugulo nanaman hair ko...
Ako: (sigh) Wala lang... tanong ko lang... Sige na, lumayas ka na nga...
Carlo: Hehe... Sige poh, ganda, alis na ko... Sunduin kita ng around...uhmmm... 7 okay?
Ako: Yah sure...
Carlo: Sige na, bye... (tingin sya kay Martha) Nice meeting you...
Martha: Kaw din...
Pagkaalis ni Carlo...
Martha: Owh my gosh! Ang gwapo!!!
Haaaayyy... ang effect nga naman ni Carlo...

Ayreezh 153
61:
Nung gabi, all set na ko para lumayas... Nakikipagtsismisan na lang ako kay mommy na nanonood nanaman
ng kung anong soap opera... Hilig mag-emote ni mommy eh... Maya-maya, may nagdoorbell na...
Napatalon na ko para buksan ung pinto...
Nandun sa labas si Carlo, patingin-tingin sa paligid na parang inaabsorb lahat ng nakikita nya... Casual lang
suot nya...pero whoooow!
Carlo: Ready ka na?

Ako: Yup... Wait lang, paalam lang ako sa mommy ko...
Sumama sya sa loob para raw magpaalam din... Feeling close... Trip naman ni mommy ung pagkafeeling
close nya... haaaaaaayy...
Sa labas, naka-park ung motorcycle nya... Inabot nya na sa'kin ung isang helmet..
Carlo: Para naman di masyadong magulo buhok mo...
Haaayyy...
Di ko alam kung nasan na kami, basta mukha namang alam ni Carlo kung san kami pupunta, kaya kumapit
na lang ako... Maya-maya, tumigil kami sa harap ng isang condominium... May pondo ung
nagpapaparty...
Pagkatigil namin, naglabas kagad ako ng suklay... Napatingin sa'kin si Carlo...
Carlo: (ngiti) Di naman ganon kagulo buhok mo eh... Nakakatakot pa rin itsura mo...
Binatukan ko nga sya... Yah, I know... Nagiging suki na ng pangbabatok ko yang si Carlo...
Pagkasuklay ko ng hair ko, pumasok na kami, sumakay sa elevator (YAh! ), at tumigil sa rooftop...
Ako: (bulong kay Carlo) Uhmmm... bahket nga pala nagpapaparty tohng Vincent na toh?
Carlo: La kasi parents nya...

Lumapit kami sa isang kumpol ng mga babae at lalaki na nagkakatuwaan dun sa isa sa mga mesa...
Carlo: Uy!
Nagtinginan sila kay Carlo, tapos sa'kin...
Girl na malapit sa'kin: Uy, ito ba si Marjorie?
Carlo: Yup...
Isa-isang pinakilala sa'kin ni Carlo ung mga people... Tapos umusog na rin sila para paupuin ako at si
Carlo...
Cherry: Ang ganda mo pala talaga... Bahket di mo tinanggap ung invitation ni Kuya Jimmy?
Ako: Baka kasi mahirapan ako i-balance ung studies ko and modeling...
James: Naku, okay lang un... Sino bang may kailangan ng studies kung sikat ka nanaman?
Faye: Sira, manahimik ka nga dyan, James... (tumingin sa'kin) Di naman araw-araw ung modeling
workshops at photoshoots... Nung una, ako rin akala ko mahihirapan ako, pero as time goes by, okay na
naman...
Bakit ba parang gustung-gusto nila akong isali?
Melanie: Dali na, sali ka na... Attend ka next Saturday... Mag-eenjoy ka, promise!
Carlo: Kitam, sabi syo may back-up akong sumali ka eh...
Ako: Yah, pansin ko nga eh...
Vincent: (inom sa baso nya) The more the merrier... Kaya wag nang magdalawang isip pa, sumali ka
na...
Cherry: (bulong sa'kin) Aspiring Market-Advertiser yan, kaya pagpasensyahan mo na...

Trish: Di mo naman kailangan sumagot ngayon.. (kuha cellphone nya) Kinukulit ka lang ng mga yan...
(inabot sa'kin ung cp) Lagay mo # mo, tapos pa-ringan mo na rin cp mo, para makuha mo # ko...
Pagkalagay ko nung number ko, isa-isa na rin ibinigay sa'kin ung mga cp nung iba para gawin ung ginawa
ko sa cp ni Trish... (Getz nyo? )...
Maya-maya, medyo nagdisband na ung grupo para kumain, mag-kakanta at kung ano-ano pa... Naki-join

Ayreezh 155
ako kina Cherry at Faye na nanonood ng billards nina Carlo, Vincent, Pao, at Marco...
Cherry: Kayo ba ni Carlo?
Ako: Huh?! Hinde ah!

Faye: Really? Akala ko pa naman kayo na... Since nung commercial nyo, nagulat pa ko kasi ikaw lagi
bukang-bibig nyang mokong na yan...
Ganon?
Cherry: Pero balita ko may bf ka raw ha...

Ako: Uhm, nagbreak na kami...
Cherry: Bakit?!
Nakz, sobrang interesado ah...
Ako: Mga misunderstandings lang...

Faye: Yang si Cherry, kakabreak lang din... Pinagpalit sya nung ex nya for someone else -- na nakilala lang
sa net!!!...
Ako: (tingin kay Cherry) Awww... I'm sorry...
Faye: Naku, wag... Nakarma nanaman un..

Cherry: (natawa) Ang narinig ko, ang pangit daw nung gurl... na nung nag-eeyeball sila, nagtago ung ex ko...
Hmpf, buti nga sa kanya... Kung ano-ano kasi pinaggagawa...
Uminom na lang ako sa baso ko... Di ko namalayan na nakatayo na pala si Carlo sa tapat ko...
Hmmmm...bango-bango... Amoy Penshoppe!
Carlo: Oist, 10 PM na... uwi na tayo...

Cherry: What?! Uuwi na kagad kayo? Bakit?
Carlo: Kasi, sabi ko sa mommy nya iuuwi ko sya ng maaga... Bahket, may reklamo?
Faye: Oooohhh... Nakilala si mommy ha... (medyo siniko nya ko)

Carlo: (namula) Tigilan nyo nga ako... (hinila nya na ko) Tara na...
Ako: (napatalon mula sa inuupuan ko) Aray naman... Dahan-dahan, mahal ko ung braso ko...
Nginitian nya lang ako, tapos nagpaalam na sya kay Vincent... Maya-maya, nasa labas na uhlet kami, at
inabot nya na uhlet ung helmet sa'kin...

Carlo: Nag-enjoy ka ba?

Ako: (sinuot ung helmet) Yah...
Carlo: Tingin mo okay ung mga taong un?
Ako: Yup... Mabait naman...
Carlo: (sumakay na sa motorcycle) Eh di aatend ka na nung workshop sa Sabado?
Haaaayyyy...sabi na nga ba, dun pupunta toh eh...
Ako: (sumakay na rin at pinulupot na ung braso sa waist nya) Ehwan... Tatanungin ko muna si mommy...
Binuksan nya na ung motor, pero bago kami umalis, nagsalita muna sya...
Carlo: Lam mo, I really, enjoyed this night....kasi kasama kita...

Ayreezh 157
62:
Halos 11 na nang makarating kami ni Carlo sa bahay... Hinintay nya lang ako makapasok tapos umalis na
sya... Ako naman, napulot ko na uhlet ung puso ko... Nahulog dahil sa sobrang bilis magpatakbo ni Carlo!!!
Motorcycle pa un ah! Mangiyak-ngiyak na nga ako sa sobrang kaba eh...
So, anyway, kinaladkad ko na ang sarili ko papasok ng bahay, all the way sa kwarto ko... Antok na ko!!!
Tinapon ko ung bag ko sa malapit na silya tapos, nag-collapse na sa kama...
"Marge?"
Binuksan ko ung isa kong mata... Nakasilip si mommy sa pinto...
Ako: Hm?
Mommy: May tumawag syo...
Ako: (yawn) Sino?
Mommy: Si Johann...
What?!?!?!?!
Yan, napatakbo nanaman kung saan ung antok ko...
Ako: Sinabi mo ba kung nasan ako?

Mommy: Tinanong nya eh...
Ako: Mommy!
Oh my golay!
Mommy: Hey, di ko gulo toh noh... Kaya nga masaya ako't di na ko teenager...
Pagkatapos nyang sabihin un, umalis na sya at sinarado na ung pinto... Nagcollapse uhlet ako sa kama...
Oh my golay... Bahket kaya tumawag si Johann?
Eh kung itext mo kaya?

Eh gabi na... Baka tulog na un... Tska, di ko pa nga alam kung sino ung sumagot nung cp nya eh...
Haller?!? Kaya nga itetext mo lang eh... Para di obvious... Eng-eng ka talaga...
Tinambak ko ung unan sa mukha ko... Eng-eng talaga ako... Awayin ba naman ang sarili!
Kinapa ko kung san ko natapon ung cp ko... Tapos, nagtext...
oi! gcng k p b? kng ngcng k, sorry...
Nah, pampahaba pa yan eh...
Erase, erase, erase...
2mwg k rw? y poh? miz mo nko? joke! rep k ha... nyt2!
Hmmmmm....ok na yan... Send...
Siguro naman tulog na un noh? Kaya matutulog na rin ako, dahil talagang antok na ko... (Nahanap ko na
uhlet ung antok ko! hihi... )
I need a soldier that ain't scared to stand up for me Gotta know to get dough
And he betta be street
Anoh ba yan?!?! Di pa nga ako nanaginip may nanggigising na kagad?
Kinapa ko uhlet ung cp ko, at dun ko na-realize na di pa pala ako nagbibihis... Hala, bukas na...
"So...si Carlo ha..."
Whooosah! Biglang bumukas ung mata ko...
Bubwit sa cornfield! Gising pa si Johann?!?!

Ayreezh 159
63:
mgndang gbi rn syo..gcng k p pla.. ano c carlo?
Naka naman... pa-innocent pa noh? hehe... Pagpasensyahan nyo na... Ganyan talaga ang nangyayari
pag tulog na ang utak mo at nagtetext ka pa...
Napapapikit na ko nang biglang tumunog uhlet ung cp ko... Waah! Ang ingay! Vinibrate ko nga...
Si Johann uhlet... Talaga gising pa ang mokong!
magksama raw kayo ni carlo..san kayo pumunta?
Wiheeee! Curious oh...hehe...
Ako: (sige, tuloy ang pagttext kahit halos d ko na makita ung tintyp ko! ) bahket selos k? joke! sinma
nya ko dun s prty ng mga modelng talnt..la lng..
Johann: (text uhlet) ganon? kyo n b?
Waha! Asa...
Ako: Nekie-nek mo...mas an2k k p pla skn eh... hahaha
Pagkatapos ko i-send un, pinatong ko ung cellphone ko sa tummy ko... Iidlip muna ako habang di sya
nag-rreply... Naka-vibrate naman ung phone eh... so... imaginin nyo na lang pag nagreply na nga sya...
yawn! antok na me...
~~~
Ummpf...

Bukas mata...maliwanag na araw...
nam...nam...
Stretch pa...
Umaga na...
Gasp!
Biglang kapa sa buong kama para sa cellphone...
Oh my golay!
1 Message Received pa nakalagay... Chuva chuchu!!! Natulugan ko si Johann!
Binuksan ko kagad ung msg nya...
mhal mo pa ko marge? d kta pinipilit n sagutin ng oo...kng hindi na, wag ka na lang magreply... getz
ko na un...
Bubwit!!!
Sa dinami-dami nga naman ng message na pwedeng tulugan!!!

Ayreezh 161
64:
Ooooohhhhh...anong gagawin?
Umagang-umaga, hinaltak ko si Crizelle sa basketball court (sya na kasi pinakamalapit ang bahay sa'min na
madaling gisingin! )... Ang alam ko magppractice sina Johann ngayon ng basketball... Well, actually, di ko
alam... hehe... Nagdasal lang ako sa mga santo na kilala ko... Wag nyo na lang sabihin kay Crizelle na
nanghuhula lang ako...hehe...
Pero, tingnan mo nga naman... May lugar talaga ang magaganda sa heaven (charing! ), isa-isa nang
nagdadatingan ung mga varsity... Wahahahaha... May practice nga talaga sila!
Crizelle: Siguraduhin mong ililibre mo ko ng lunch, dahil sa init na toh, mapapatay kita pag di sumipot si
Johann!
Ako: (yakap sya) Kaw naman... What are prendz are por...
Maya-maya, nakita na namin ung kotse ni Johann na nagpark dun sa may kanto... Tiningnan ako ni
Crizelle...
Crizelle: Well... mabuti pang takbuhin mo na sya... Mas konti tao dun sa posisyon nya...
Sumunod naman ako, at patakbong lumapit sa kotse nya na kaka-lock nya pa lang... Pag-ikot nya...
Johann: (napatalon) Ay pusa!
Ako: Avah... marunong ka palang magulat...

Johann: (umikot para kunin ung gymbag nya sa trunk) Ano ka ba? Bigla-bigla kang sumusulpot!
Ako: Sira! Kung di ka ba naman parang robot na gumagalaw dyan, eh di sana kanina mo pa ko napansin...
Dinedma nya ko, at nagsimula nang maglakad papunta sa court... Syempre, ako naman, sunod lang...
Ako: Galit ka ba?

Johann: Hinde...
Ako: Bahket di mo ko pinapansin?
Biglang tumingin sa'kin si Johann...

Johann: Ano bang inaasahan mo?! Kagabi --
"Johannn!!!"
Ay bubwit! Sino nanaman ba tohgn storbo na toh?!?!
Umikot ako para tingnan kung sino ung intruder... At lalong kumulo ang dugo ko! Napahawak nga ako sa
ears ko, baka may steam nang lumalabas eh... Si Abby nanaman...
Lumapit si Abby sa'min -- uhmm, actually kay Johann...
Ako: Ikaw nanaman? Di ba ang sabi ko syo--

Johann: Tama na, Marge.
Napatingin ako kay Johann... Ehwan ko kung anong itsura ko -- bastah ang alam ko, shock ako...
Ako: What?
Johann: Ako ang nag-imbita kay Abby na pumunta dito...
Pagkasabi nya nun, tinalikuran nya na ko, habang nakasabit sa kanya ung bruhang un... Di pa sila
nakakapasok ng court nang umikot si Abby para tingnan ako... And I swear, kung di lang ako nilapitan ni
Crizelle, susuntukin ko paalis sa mukha nya ung ngiting suot nya....
Crizelle: Ano nangyari? Bahket may bruhang sumulpot? Di ba dapat mamayang gabi pa lilipad un?
Hinila ko si Crizelle paalis... Nanggigigil ako sa inis... Gusto ko sapakin si Abby... Gusto kong sabunutan si
Johann....
Geez! Sana may malapit na walis na nakakalat nang nahabol ko ung mokong na un!
Ako: Halika na nga, Crizzy... Mag-Jollibee na lang tayo... At least si Jollibee, may chicken joy!

Ayreezh 163
65:
Simula nung araw na yun, halos di na kami nagpansinan ni Johann... Sa twing nakikita ko sya, nakadikit pa
rin sa kanya ung Abby na un... Gusto ko na ngang batuhin ng basurahan eh!
Ilang linggo pa ang lumipas... Sushi! Malapit na mag-prom... I can't believe na wala akong date! And
worse, mukhang magkasama pang pupunta sina Johann at Abby sa prom! Grrrrrrr!!!!
Nung lunch, a week before nung prom, nagkaron ng assembly about the rules at kung ano pang mga
chuchu... As usual, excuse ko lang naman ung assembly na un para magbasa ng Pugad Baboy na dala ng
kaklase ko araw-araw...
Nag-eenjoy na ko ng pagbabasa nang biglang sumulpot sa mukha ko si Martha...
Martha: Marge! Narinig mo un? Malamang hinde, kailan ka ba nakinig?

Ako: Shoo, go away, nagbabasa ako noh...
Martha: (inagaw ung libro sa'kin) Anoh ba?! Makinig ka nga!
Ako: Oi! Anoh ba yan? Ano nanaman bang narinig mo?

Raphael: (tinulak si Martha para makausap ako) Loka, di mo talaga narinig? Ehto na ang answer to all your
problems, the miracle of all miracles, the realization of the dream, the fulfillment of the fantasy...
Crizelle: Saang libro mo nanaman nabasa yan?
Raphael: Gaga, sa internet ko nabasa un noh...

Martha: Wahsushu... Tama na nga kayo... Si Marjorie kausap ko noh... May mga date na kayo sa prom --
except si Rap -- kaya hayaan nyo nang answer to all chuchu itich ni Marge...
Ehto ang dahilan kung bahket medyo sa gitna kami nauupo... Pag nagdaldalan tohng mga toh, walang tigil...
Pati si Raven at Pauline, nakiki-join na rin... Haayy... Kasi pag sa harap kami naupo, kitang-kitang di
kami nakikinig... Pag sa likod na likod naman, parang nagtatago, di va?
Wait lang, balik tayo sa usapang di ko narinig dahil sa pagbabasa ng Pugad Baboy...
Martha: Okay, (tingin sa'kin excited pa) ganito, para sa date mo sa prom, bakit di mo imbitahin si Carlo?
HUWAAAatTTtT?!?!? Nababaliw ka na ba?!?

Crizelle: Hey, great idea...

Raphael: Siguradong sasama un...
Raven: Medyo close na naman kayo...
Pauline: Oo nga, invite mo na sya...
Back and forth ang tingin ko sa kanila (nasa gitna kasi ako eh)...Nababaliw na ba silang lahat?!
Ako: Okay lang kayo? Haller?!? Ano na lang sasabihin ni Jo..hann...

Martha: (turo sa kabilang dako ng room kung saan nakaupo ung mga seniors) Well, sa pagkakasabit sa
kanya nung tarsier, di nya na naman siguro ma-nnotice kung sinong dala mo...
Tumingin ako sa tinuturo nya... Ohkayyy... may point sya dun... Daig pa nga ni Abby ang tarsier kung
makakapit eh!
Ako: (kinuha uhlet ung Pugad Baboy kay Martha) Pero di naman sya dito napasok eh...
Pauline: Anoh ba yan? Di nakikinig?
Crizelle: Oo nga... Sabi ni del Mundo, since marami raw na students here ang may relationship out of
campus, at may space pa naman sa building na gagawin ung prom, so why not invite kung sino mang date
ang taga-outside...
Raven: Kaya imbitahin mo na si Carlo... May date ka na, may papable ka pa!
Binuksan ko na uhlet ung libro ko at hinanap kung nasang page na ko... Seryoso talaga tohng mga toh...
Gusto talaga nilang imbitahin ko si Carlo sa prom...
think think think...
Si Carlo... ako... sa prom...
Hmmmmm....

Ayreezh 165
Wala namang masama di ba?

66:
Isang linggo na ang lumipas... Oh yeah, umatend nga pala ako nung modeling workshop ni Kuya Jimmy,
and gwabeh enjoy! at syempre, dahil maganda ako, niyaya ko na rin si Carlo sa prom (connectment
noh? )...
So, ehto, 6:30 PM at nakatitig pa ko sa mirror... nag-iisip ng kung ano pang gagawin ko sa sarili ko...
hehe..syempre, gusto ko maging all-pretty -- lalo na't tatalbugan ko ung Abby na un... Ahem!
Maya-maya, may nagdoorbell na, at narinig ko na tawag ni mommy... Si Carlo na siguro un... Hinagilap ko
na ung white purse ko at binuhos ung mga kikay utensils ko...
Lipgloss (ayoko ng lipstick eh, panget lasa! ), blush-on, suklay, hair-pin, eyeliner, mascara... okay na!
Sinuot ko na ung high-heeled sandals ko (matangkad kasi si Carlo eh! yoko naman magmukha kaming
magtatay noh... ), at lumabas na ng kwarto... Pagbaba ko ng hagdan, nandun si Carlo, may hawak na
corsage -- natulala sa'kin...
Ako: (lumapit sa kanya) May papasok nang langaw sa bunganga mo, di mo pa alam...
Carlo: Wow...
Ako: Ano?
Okay, na-over dress-up ba ko?
Carlo: Mukha kang babae!
Hinampas ko nga sya...
Ako: Sira! Girlaloo naman talaga ako noh!
Tumawa sya, tapos inabot na sa kin ung corsage... Pinicturan kami ni mommy sandali, tapos pinalayas na...
Sa harap nung bahay, may naka-park na white na car...
Ako: Sa'yo yan?

Ayreezh 167
Carlo: Hinde, carnap ko lang yan...
Ako: Haha... Ano nangyari sa motorcycle mo?
Carlo: Gusto mong pumunta sa prom sakay ng motorsiklo?!
Oo nga naman, Marge... Ano na lang itsura mo nun?
Pinagbuksan nya ko ng pinto, tapos umikot na para sumakay sa driver's seat... Tumingin ako sa salamin...
May suot akong white, spaghetti-strapped dress na nag-ffall a little above my knees...may nakapulupot sa
arms ko na white shawl, or kung ano mang tawag dun (ung soft na tela na nakasabit sa mga arms mo)...
Tapos ung hair ko, la lang..hehe... nothing special, naka-braid lang tapos nilagyan ni mommy nung maliliit
na flowers (na di ko alam kung san nya napulot)... silver earrings na F na F ko ung pagdadangle sa
twing gumagalaw ako, silver na bracelet...at silver necklace -- ung regalo ni Johann...
Carlo: (nag-simula nang mag-drive) Tama na tingin, oy, maganda ka na... Baka mabasag ung salamin,
papatayin ako ng bro ko...
Ako: Uh, tatawa na ba ako?
Carlo: Wahahahaha... Sungit...
Gosh, I can't believe na stuck ako whole night kasama tohng pasaway na toh...
Haaaaaay...

67:
Ilang oras na kaming nasa prom... Nakita nyo sana mga reaction ng mga people nung naglakad kami ni
Carlo papasok... As in parang red sea! Tapos, halos bawat galaw namin, may mga babaeng
sumusunod (pa-simple pa, kukuha lang naman ng pictures... )... Best of all, nakita nyo sana ung mukha ni
Johann!
Enjoy talaga me sa attention at sa mga pasulyap-sulyap ni Johann -- na halos di naman pinapansin si Abby,
na parang tarsier pa ring nakasabit sa kanya... Siguro tingin ni Abby branch sya ng puno kaya ganon na
lang makasabit un!
Malapit na matapos ung prom... Naupo muna kami ni Carlo (bubwit na high-heels yan! ), kasi i-aannounce
na ung prom king and queen... Syempre, picture-picture muna habang may time... Pose kami ng mga
tropa ko (si Carlo dakilang cameraman! wahahaha ), tapos maya-maya, tinira ko na ung pagkain na nasa
mesa... Pag malakas kumain mga kabarkada mo, asahan mong lagi may pagkain sa mesa!
Nung banggitin ung name ni Crizelle as the first candidate for prom queen, napa-bigay attention kami bigla!
Avah, ang inaasahan namin, puro seniors ang candidates -- eh maglalayasan na ung mga un eh!
Tapos si Raven tinawag rin -- todo attention na yan... May ilan pang mga tinawag na seniors, pito na nga
yata eh... Ako naman, balik sa pagkain nang biglang lumiwanag ang world ko!
Uh-oh...
Announcer: And last but not the least, Marjorie Ann Reyes!
Langya namang timing yan, kumakain pa ko eh!
Tinulak ako ni Raphael para tumayo, pinunas ko muna ung hands ko dun sa napkin, tapos naglakad na sa
stage at tumabi kina Raven at Crizelle...
Crizelle: Tingnan mo nga naman ang mga sinuswerte... Tatlo lang tayong 3rd year...
Raven: Hirap na maging maganda eh!
Ako: (tingin sa table namin) Sana di ubusin ni Raphael ung cake ko...

Ayreezh 169
Naghintay lang kami sandali habang inaannounce naman ung mga names nung candidates for Prom King...
Bahket ganon? Isang 3rd year lang ung tinawag, tapos ngayon puro 4th year na...
Announcer: And of course, mawawala ba sa mga candidates si... (tingin sa'kin) Johann Lee Vargas!
Oh boy...

68:
Okay, kalimutan mo na ung cake! Magdadasal na ko!
Crizelle: (bulong sa'kin) Wouldn't it be interesting kung kayo ni Johann maging king and queen?
Langya, un nga pinagdadasal ko na wag mangyari eh!
Hinawakan nina Crizelle at Raven ung mga kamay ko -- parang pang-support ba kung sakali ngang
mangyari un... Kinuha na nung announcer ung envelope (parang Ms. Universe noh? ), and tumingin
sa mga people sa nanonood...
Please wag poh ako...wag poh ako...wag poh ako... wag poh ako...
Ay teka... bahket ako pinagdadasal ko eh ang saya-saya maging prom queen?
Again...
Please wag poh si Johann... wag poh si Johann... wag poh si Johann...
Announcer: The Prom King for the year '03-'04 is... (tingin sa side) Drumroll please...
La drumroll...
Announcer: Huy, ung drumroll!
Ano ba yan?! Mag-nnervous breakdown na ko dito, pa-drumroll drumroll pa... Eh kung i-roll kaya kita
ngayon?!?!
Announcer: (pagkatapos nung drumroll) Is... Johann Lee Vargas!
Ay sheesh...
Nagpalakpakan ung mga people, may narinig pa nga akong sumigaw (na lalake! ) ng "I love yooouu!!!"...

Ayreezh 171
Tiningnan ko si Johann... Namumula...wahahahaha... Tumayo sya dun sa elevated platfrom nung

stage...
Announcer: Okay... ngayon naman, for the prom queen... (drumroll -- nakz, natuto na kung sino man ung
nagddrumroll na un! )... Ladies and gentlemen, prom queen for year '03-'04 is...
Oh Lord, wag Nyo poh akong panalunin at... at...
Announcer: Marjorie Ann Reyes!
Oh well, never mind, Lord...
Crizelle: (biglang yakap sa'kin) OMG!! Nanalo ka! Iba na talaga ang psychic powers ko!
Naghiyawan ung mga tao sa building... Sino ba naman kasing di nakakaalam ng everythang between meh
and Johann nowh?!
Inalalayan ako nung announcer papunta dun sa elevated platfrom para maki-join kay Johann... Nung
binitawan nya na ko... Tumingin ako kay Johann na nakatingin din sa'kin...
So okay, magtinginan na lang tayo para masaya...
Announcer: Ladies and gentlemen, your JS Prom King and Queen!
Weh! Shut up! Hinayaan ko ung mga tao na ikabit sa kin ung crown ung ribbon at nag-abot pa nung stick
-- ceptyr ba tawag dun? Whatever!
Announcer: Okay... (nagsignal sa audio room sa likod) First dance as king and queen please...
Oh my golay!
Johann: (medyo nagbow and inextend ung hand nya) May I have this dance?
Yuck, ang formal ng mokong...
Ako: (kinuha ung hand nya at nagpa-lead sa dancefloor) Wag ka nga masyadong formal, kinikilabutan ako

eh...
Johann: Wag ka ngang ganyan... Alam mo ba kung ilang oras bago ko na-suot tohng tux na toh! Avah,
kailangan ko nang lubus-lubusin para naman sulit ung pagod ko!
Nagstart ung song na sweet, slow... Wag nyo nang tanungin kung anong title, kasi di ko alam.. Yinakap
ako ni Johann, tapos dahan-dahang sinayaw...
Johann: (bumulong sa'kin) Namiss kita....

Ayreezh 173
69:
Napatingin ako sa kanya... Avah, unexpected un ah... Namizz mo kowh?!
Ako: Owz? May Abby ka naman, namiss mo pa ko?

Johann: Hala, napupuno na nga ako dun eh... Sobra kung makadikit... Minsan nga akala ko may kung
anong Mighty Bond ako... Di mo ba ko namiss?

Ako: (pinatong ung ulo ko sa chest nya) Yeah...
Kung alam mo lang kung gano...
Tahimik kami sandali... After nung song, dun ko lang na-realize na nakatingin pala lahat ng people sa'min...
Malamang, naghahanap ng pang-tsismis bukas... After ilang minutes, may nag-play uhlet na kanta, as
usual, slow pa rin, kaya, sige, tuloy kami sa pagsayaw!
Johann: Aalis na ko next week...
Schreeeeeeech!!!
Napatingin ako sa kanya bigla...
Ako: What?!
Johann: Sa Monday, next week... Lilipad na ko...
Ako: Bahket...ang bilis naman...

Johann: Tapos na ung finals namin... Practice for graduation na lang... Kaya pinapunta na ko ni dad sa
Amerika next week para di sayang ung time ko...
Natahimik ako sandali... Di ko alam kung iiyak ba ko o i-bbody slam ko sya sa middle ng dance floor (yah,
nakakahagilap naman ako ng Wrestling! )...
"I wanna make you smile whenever you're sad

Carry you around when your arthritis is bad
All I wanna do is grow old with you"
Nagtigilan ung mga thoughts ko nung narinig ko ung starting song na un... Kinakantahan ako ni Johann...

Johann: I'll get your medicine when your tummy aches

Build you a fire if the furnace breaks
Oh it could be so nice, growing old with.. you
Nagsasayaw pa rin kami, pero wa care na ko sa world... Ni di ko na nga matandaan kung tumigil na ba ung
music o nagpalit lang eh... Bastah... Kinakantahan ako ni Johann...
Johann: I'll miss you

Kiss you
Give you my coat when you are cold
Need you
Feed you
Even let ya hold the remote control
So let me do the dishes in our kitchen sink

Put you to bed if you've had too much to drink
I could be the man who grows old with you
(hinalikan nya ung top ng head ko)
I wanna grow old with you
Niyakap ko sya lalo...
Ako: Nakakasar ka talaga...

Johann: Bahket? Maganda naman boses ko ah...
Ay, eng-eng...
Ako: Sira! Aalis ka na pala next week, di mo man lang sinabi sa'kin... Di mo man ako kinakausap...
Johann: Kasi, nung isang gabi... Di ka naman nagreply... Akala ko...

Ako: Haller?! Alam mo ba kung anong oras na nun?! Nakatulog lang ako noh... Tapos kinabukasan, mas
pinili mo na si Abby kesa sa'kin... It's hurts nowh?! Sya pa siguro ung sumagot nung cp nung tumawag
ako...
Johann: Ano? Kailan?

Ako: Nung...
Kailan nga ba un?

Ayreezh 175
Ako: Nung wala ka... Tinawagan kita, may babaeng sumagot...
Johann: (natawa) Masyado talagang active yang imagination mo... Pinsan ko un... Wala kasi ako, ni-
rraid nya ung cp ko, nung tumawag ka, akala nya importante kaya sinagot nya... (hinila ng konti ung hair ko)
At about kay Abby, never kong pipiliin un over you noh...
Ako: Really?
Johann: (ngumiti) Ayaw mo? Okay!
Kinurot ko nga sya...
Ako: Bugs Bunny ka talaga!
Johann: Bahket? Kasi cute ako?
Ako: Pang-aso lang ung cute, sira!
Binitawan ko muna si Johann...
Ako: Halika, labas muna tayo... Masyadong maraming mata dito eh...
Tumingin ako sa table namin ng tropa ko... Busy si Carlo sa pakikipag-usap kay Martha (hmmmm...mukhang
nagkakaintindihan ung dalawa )...
Paglabas namin ni Johann...
Oh my golay! Ang la-MEG!
Naramdaman kong may nagpatong ng coat sa kin...
Johann: Medyo nawawala talaga minsan yang brain mo noh? Ang lakas ng loob mong lumabas, sa ganitong
kalakas na hangin...
Ako: Sorry ha... Ganyan talaga kasi minsan ang magaganda eh... Nakakalimutang bumili ng vitamins for the
brain..
Naglakad-lakad lang kami sandali, tapos tumigil dun sa ilalim ng puno...

Johann: (tumingin sa sky) Uy, full moon oh! Baka bigla kang mag-transform dyan ha...
Ako: Wag kang mag-alala, uminom ako ng potion... Ikaw, baka lumabas ung mga balahibo mo...
Johann: Wag ka ring mag-alala, nagpa-shave ako this morning... (napatingin sya sa neck ko) Ahyan ba
ung...
Ako: (hinawakan ung necklace) Ya-ah... Bahket?
Johann: La lang... tanong ko lang... Masama?
Tahimik for a while... Tapos nag-reach ako para tanggalin ung necklace...
Johann: Anong ginagawa mo?

Ako: Di ba obvious? (natanggal ko na...hehe)
Johann: Bahket mo tinatanggal?

Ako: (inabot ko sa kanya) Kasi gusto kong ibigay syo...
Johann: Whoist! Ang laki ng nagastos ko dyan, ibabalik mo lang?!
Kuripot ka lang talaga noh...
Ako: Sira! Sinong may sabing binabalik ko? Someday, pwede ko tohng isangla noh...
Johann: (kinuha ung necklace) Eh, bahket mo inaabot sa'kin?

Ako: Para di mo ko makalimutan pag-alis mo... Suotin mo lagi, para pag may nakita kang iba, maalala mong
mas maganda ako dun!
Johann: (sinuot ung necklace -- bahket parang ang bilis nyang nasuot?! ) Hala, ang lakas ng confidence
mo ah... bagong bili?
Ako: Yup... Ibabalik mo pa sa'kin yang necklace na yan ha... ingatan mo!
Johann: Opo, ma'am!
Ako: Gusto ko pagbalik nung necklace... gusto ko...
Swallow the hiya!
Ako: Gusto ko...kasama ka...okay?...
Niyakap ako ni Johann...
Johann: Wag kang mag-alala... Sisiguraduhin kong babalik toh syo...

Ayreezh 177
70:
Isang linggo pa kami nagkasama ni Johann... Let's see... Nag-shopping, kumain sa Jollibee, nanood ng
mga romantic movies... Oist, may ginawa naman kami na sya may gusto noh: magpa-SPA!!! wahahaha...
nag-enjoy talaga sya dun...
Nung Monday, nagpicnic kami ng mga kabarkada ko sa park... Way raw un para matanggal ang isip ko sa
pag-alis ni Johann... Funny... eh ang dame-dameng lumilipad na eroplano sa langit...
6:45 PM na...
Pauline: Okay... (tumingin sa hawak nyang plastik) Oh no!
Ako: Bahket?
Pauline: (nilabas ung Piatos na laman nung plastik) BBQ ung nabili ko, hinde cheese... Bad, bad...
Ang laki ng mga problems nila noh?
Biglang may maingay na eroplano na lumipad sa ibabaw namin ( sa langit naman noh... )...
Nakaalis na si Johann....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Updates:
Six years na ang nakalipas since umalis si Johann... Syempre, maganda pa rin ako! wahahaha... charing!
Pagbigyan nyo na ko noh, six years nang broken hearted!
So, anyway, I just graduated from college (St. Scholastica's College -- Fine Arts )... Pero bukod dun, busy
pa rin me sa pag-mmodel... Yup! Nagtuloy-tuloy poh ang career ng lola moh! Ang taray noh?
Nakapag-shoot na ko ng billboard dyan sa C-5 at EDSA, at kumakalat na rin ang mukha ko sa mga TV
commercials! Asensado talaga...
Teka, wag nyong isiping martyra ako noh... Since umalis si Johann, naka-walong bf na ko... un nga lang,
walang tumagal... either too sweet, too serious, too playboy, or two kami sa buhay nya! oh well...

Si Carlo... Kasama ko pa rin sa modeling world... Papable un eh... And, well, sila na ni Martha! Yup,
mag-ttwo years na yata sila -- and na-meet na nila ang mga families... Shosyal noh? So, un, happy-
happy sya...model...still studying Engineering sa Mapua... happy sa lovelife..... Naka-reserve na nga ung
Maid of Honor para sa'kin eh!
So ahyun... Jollibee happy na silang lahat... Kahit naman ako noh... Yun nga lang... kulang pa rin...
Wala pa rin si Johann...

Ayreezh 179
Epilogue:
Merry Christmas na!
Well, almost... Dec 24 pa lang naman... Pero gabi na rin, so parang Christmas na rin di ba? Teka nga,
ang gulo-gulo ko na... Pagpasensyahan nyo na... Galing ako sa shopping spree kasama ung pinsan ko eh
(un na raw Christmas gift ko sa kanya -- halos maubos nga laman ng credit card ko eh... )...
Pinauna ko na syang umuwi, inuwi nya na lahat nung pinamili nya (na buong mall na yata!), dala nya naman
ung car... Sabi ko mag-jjeep na lang ako...
La lang... Naglakad-lakad lang muna ako sa park... Medyo nag-iba na toh... May katapat nang McDo!
Note to self: kumain ng chicken sa McDo bago umuwi... Masarap eh! Crunchy!
Pumunta ako dun sa tree sa dulo ng park at naupo... Ilang taon na rin akong pumupunta dito tuwing Pasko...
Di pa rin dumadating ung hinihintay ko... Iniisip ko nga na baka di na sya babalik eh... Pano na lang ung
silver necklace ko na pwede kong isangla?
Sumandal ako dun sa puno... Naalala ko pa, iniisip ko na baka alien ako kasi lagi akong iniiwan baka may
abnormal sa kin... Ngayon ko lang naisip, baka naman dwende mga kamag-anak ko, hinde alien... O
kaya naman...uhmmm... aswang? hehe...
Pinikit ko muna mata ko... Malay mo noh, dumating ung elf ni Santa!
"Marjorie?"
Kabayo! Kilala na kagad ako nung elf ni Santa?! I'm a very good girl...hihi...
Binuksan ko ung mata ko, at tumayo para tingnan kung sino ung tumawag sa'kin...
Ang tangkad naman ng elf na toh?! Nanliliit tuloy ako...
Ako: Yeah?
Lumapit sa'kin ung tao, at medyo nailawan na...

Oh my golay!
Ako: Johann?!
Ngumiti sya...
Ako: Ikaw nga!!!
Napatakbo ako sa kanya -- naka-heels pa ko nyan, say nyo? at sabay yakap...
Johann: Whow! (niyakap din ako) Uy, tumaba ka?
Ako: Sira! (binatukan ko sya) Ngayon mo na nga lang uhlet ako nakita, mang-aasar ka pa...
Johann: (hinila ng konti ung buhok ko) Kaw naman... pikon... Namizz ko buhok mo ha... Wala na kong
ma-doorbell dun eh...
Nagtitigan lang kami sandali... Nakz, nagpa-highlight ng hair ang mokong...wahihihi... Di naman sobra,
okay lang... Gwapo pa rin! yiiihhheeeee!
Johann: Ay, oo nga pala... (binitawan nya muna ako tapos may kinalas sa neck nya) Ibabalik ko na toh...
Tiningnan ko ung nasa kamay nya... Well, alam nyo nanaman siguro kung ano un noh?
Ako: (kinuha ko ung necklace) Wow... Suot mo pa rin toh...
Ganun pa rin ung necklace...ung singsing... "I'll Grow Old With You" pa rin ung naka-engrave...
Ako: Yak, eh di pag pawis ka, suot mo pa rin toh?!?!

Johann: Hoy, mabango naman ako noh...
Ako: Joke lang...
Tinry kong suotin ung necklace... Pero as usual, nahihirapan pa rin ako... Mapili ung kamay ko eh!
Tiningnan ko si Johann...
Ako: A little help?

Ayreezh 181
Johann: Anoh ba yan? Kwintas na nga lang...

Ako: Che!
Sinuot nya sa'kin ung necklace, tapos hinawakan ung kamay ko...
Umupo kami sa ilalim nung puno...
Ako: J...
Johann: Hm?
Ako: Kailan ka...babalik...?
Johann: Saan?
Ako: Dun.
Johann: Dun?
Ang slow naman!
Ako: Kailan ka babalik sa Amerika?

Johann: Sa tingin mo?
Ako: Avah, malay ko... Kung alam ko ba, itatanong ko pa?
Johann: Ang sungit mo pa rin... Di na ko babalik...

Ako: Owh?
Johann: Di ako babalik, hangga't di kita kasama...
REEeeaaLLLLLyyyyy?!?!?!
Pumulot sya ng bato, tapos may inukit sa puno...
Ako: (pinapanood sya) Alam mo naman sigurong vandalism yan noh?
Johann: (tuloy lang sa pag-ukit) La naman tao... Pag sinumbong mo ko, dadamay kita...
Pinanood ko sya sandali, nung matapos na, tiningnan ko ung sinulat nya...
Ako: "J and M...for life..." Abah, ano nangyari sa traditional na "forever"?
Johann: Hala, para maiba naman... and for life...
Tiningnan nya ko sa mata... Syempre, pag ganong kagandang mata ang tumitig syo, no choice ka kundi titig
pabalik!

Johann: I'm ready na, Marge...
Ako: Ready?
Johann: Ready nang tumanda kasama ka... Hanggang pumuti lahat ng buhok mo... Hanggang magkahulog-
hulog ka sa hagdan sa sobrang lasing...hanggang magkarayuma ka na... hanggang twenty na maliliit na apo
na ang tumatawag syo ng 'lola' --
Ako: Twenty?!?!
Johann: Oo...ang cuuuttteeee nga eh!
Langyang sipag naman ng mga magiging anak namin!
Hmmmm...magiging anak namin.....
Ako: You know what?

Johann: Nope... what?
Niyakap ko sya, sabay isang mabilis na kiss sa lips... Tapos smile...
Ako: I think I'm ready to grow old with you na rin... Labz...
The End.

Grow Old With You

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

Grow Old With You

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Grow Old With You

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Grow Old With You...

Tapos dumating si Johann...

Crinumple ko ung papel, sabay hagis sa likod ko.

Ako: Ooops, sorry ha ---

Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 2

Avah! Antepatiko ang loko!

Johann: (tingin sa kin) Sa'yo toh?

Lokong toh ah...

HaLa! Ako? Masungit?!

Hinayaan kong hilahin ako ni Pauline paalis...

Ako: (bulong sa kanila) Can you believe that guy??!?!?!

Johann: (pahabol sa'kin) Marjorie! Kung gusto mo i-ttutor kita sa geom!

At lalo akong kinaladkad ng mga kabarkada ko paalis...

Hmpf! Sino ba sya sa tingin nya?! Descendant ng nakaimbento ng Math?!?! HMPF!!!!

Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 3

Raphael: Naku, ahyan na ang boyprend ko, naglalakad na palapit...

Nag-ikutan ang mga ulo namin sa direction na tinitingnan nung bakla...

Raven: (ngiti sa'kin) Ooooh... interesting...

Johann: (umupo sa tabi ko) Eiz...

Kaloka tohng mga toh... Hilig manggulo...

Jerome: Oo, Raphael, may date nga pala tayo mamaya..

Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 4

Johann: Oo nga... Mahal ako ng nanay ko...

Johann: So, how about ung tutoring sa Geom?

Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 5

Nag-sscan ako ng mga prospect, nang may nakita akong di kanais-nais...

Hanggang dito ba naman?!

Johann: Oy, mag-ttry out ka rin?

Loko talaga toh!

Johann: (ngiti sa'kin) Joke lang... So, anoh na?

Nagbibiruan kami nang biglang...

Ako: Hey... Sang lupalop ka ba ng mundo nanggaling? Kanina pa kita hinihintay...

Ay, makiramdam, Marjorie...

Tumingin ako kay Johann...

Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 6

Johann: Boyprend mo un?

Last time, I checked... yeah... kahit tinataboy nya ko ngayon...

Ako: Oo, bahket? (Nakz, feeling sure ah...)

Hala?!?! La nanaman magawang matino tohng taong toh?!

Napaikot uhlet ako... Di pa pala nangangalahati ung mokong papunta sa gym...

Johann: Kung gusto mo hintayin mo ko, para di ka feeling lonely dyan!

Ako: Neknek mo! Mahiya ka nga sa balat mo!

Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 7

Raphael: (pagkakita sa'kin) Naku poh! Puyat nanaman ang bruha!

Bakit naman napasok un?!

Natahimik silang bigla... Nagtinginan...

..kahit sinabi nyang tatawag sya...

Raven: Marge... Ilang araw na syang di nagpaparamdam syo ah...

Ako: You're breaking up with me?!

Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 8

Whoops! Gusto mo ba talaga malaman sagot dyan?!

Naku, plastik mo, Marjorie!

Alangan namang humagulhol ako sa harap nya?!

Gerard: Okay ka lang?

Okay-in ko yang mukha mo eh! Pano ako magiging okay?!?!

Gerard: Hatid na kita snyo...Mukhang uulan na eh...

Oh God... Iniwan nya nako........

At sa pagpatak ng luha ko...dun na rin bumuhos ang pagkalakas-lakas na ulan...

Grow Old With You ©2005 ayreezh (http://www.ayreezh.webs.com) 9