ὁ αὐτουργός ὁ ἀγρός ἡ Ἀττική αἱ Ἀθῆναι

ἐν ταῖς
μικρός Ἀθήναις
στενάζει ὁ κλῆρος
μακρός ἐν τοῖς
ἀγροῖς
 ὁ οἶκος ἰσχυρός πολὺς σῖτος ὁ σῖτος

μέγαν λίθον
μέγαν λίθον τοῦς λίθους ἐκ αἴρει
σκάπτει
αἴρει τοῦ ἀγρου φέρει ἐκ τοῦ ἀγροῦ
φέρει
 τὸν λίθον
ὁ ἥλιος
κάμνει ὁ ἥλιος φέρει πρὸς τὸ
καταδύνει
ἕρμα

ἐκ πρὸς τὸν οἴκον καθίζει

ὁ λίθος
πρός βαδίζει ὑπὸ τῷ δένδρῳ
 ἐκβαίνει ἐκ τοῦ ἐλαύνει τὸν βοῦν
καθεύδει ὁ δοῦλος
οἴκου φέρει τὸ ἄροτρον

ἐλαύνω τοὺς βοῦς

ὄπισθεν
λέγει ἐλαύνεις τοὺς βοῦς τὸ ἄροτρον
βαδίζει ἐλαύνει τοὺς βοῦς
τὸ ζυγόν βλέπει βαίνει εἰσάγει τοὺς βοῦς

τὸ δένδρον
κεντεῖ τοὺς βοῦς τὸ σπέρμα προσάπτει
ἡ σκιά
ὁ δοῦλος ὕδωρ εἰς τἠν ἀγοράν
φέρει βαίνουσιν εἰς ἡ ῥάβδος
 ἐλαύνει τοὺς
βοῦς
προσχωρεῖ ἐμποδίζει σπείρει
τὸ ἄροτρον τὸ σπέρμα τὸ ἄροτρον
ἕλκουσιν

ὁ πατήρ
τὸν πατέρα πταίει
οὐ δυνατόν ἐστιν πίπτει πρὸς τὸν
ὦ πάτερ
ἐκφέρειν πόδα
καταβάλλει
τὸν λίθον
ὁ υἱός
 λείπει
τὸ δεῖπνον ἡ παῖς ὁ παῖς
τὸ ἄροτρον

τᾶς ἐλαίας πονέω

αἱ ἐλαῖαι πολλοὶ λίθοι
δρέπουσιν ὁ γεωργός
ἀνά ἐπί ὁ οἶνος ἡ ἄμπελος

μετά ὀλισθάνει ἀπό ὁ σάκκος

φιλεῖ
 πληρῶ
τὸ αὔλιον τὸ πρόβατον πρός ἡ ἡδρία
ἡ κρήνη

ἡ γυνή
ὁ υἱός ὁ ἀνήρ ὦ γύναι πιέζω
ἡ θυγάτηρ ὦ ἄνερ αἱ γυναῖκες
ὦ θύγατερ τὸν ἄνδρα τὰς γυναῖκας ἡ ἐλαῖα
τῶν γυναικῶν
 ἐπαῖρω
ἡ κώμη ἡ ὑδρία ἡ κρήνη
σεαυτόν

γυναῖκες τὸ παιδίον ἡ ὁδός διά

 πληρέω τὸ ἄστυ
ὁ ἄγγελος τοῦ ἄστεως παίζω
ἡ ὑδρία τῶν ἄστεων

ὁ οὐρανός παρασκευάζω ποιέω τὴν

τὸ ὕδωρ τὸ δεῖπνον
τοῦ οὐρανοῦ ἑορτήν
ὁ Πειραιεύς ἡ αἰτία
τὸν Πειραιᾶ θραύω
ἡ Ἀκρόλις
τοῦ Πειραιῶς
τῷ Πειραιεῖ ἡ ὑδρία

τὸ σῦκον τὸ πλοῖον περί ἡ θάλαττα

 ἡ κλίνη ἡ θύρα τὸ τὸ
τῆς κλίνης τῆς θύρας ἐργαστήριον καπηλεῖον

ἡ κόρη
ἡ τράπεζη
τῆς τραπέζης
δακρύω
 ὁράω ἡ κόρη
βοάω
ὁ κῆπος τὰ πρόβατα φημι
φησίν
ὁ λαγώς φασίν

τὸ ὄρος ὁ λαγῶς ὁ κύων

βοάω τοῦ ὄρους ὦ κύον
τὸν λαγών
τοῖς ὄρεσι τὸν κύνα
 κατά
ἡ βακτηρία ἄκρος, α, ον
ἐπί
ὄρος
καταβαίνω

ποιεῖ
ὁ λύκος ἀκούω ὁρμάω
θόρυβον
 κατέχω
τύπτω λαμβάνω βάλλω
ὁ Φίλιππος τύπτει τὸν ἡ μάχαιρα
ὁ Φίλιππος βάλλει τὸν
λύκον ὁ Ἄργος τὸν λύκον
λύκον
ὁδὰξ λαμβάνει καὶ
κατέχει

ὁράω
θαυμάζω
ὁ πάππος τὸν λύκον
ὸρᾷ ἐπὶ τῇ γῇ κείμενον
 ἡ Κρήτη
τῆς Κρήτης
ὁ λαβύρινθος
τὸ ἥμισυ τοῦ λαβυρίνθου
ὁ βασιλεύς
ὁ τε Θησεὺς καὶ οἱ
ἑταῖροι άφικοῦνται εἱς
τὴν Κρήτην

ὁ Μινώταυρος

βασιλεύω ἡ νῆσος τοῦ Μινωταύρου ὁ ταῦρος

τῆς νήσου τοῦ ταύρου
ὁ Μινώταυρος ἐσθίει
ἀνθρώπους
 δέχομαι ἡ βασίλεια ἡ ναῦς φοβέομαι
τὴν ναῦν
τῆς βασιλείας
ἡ βασίλεια δέχεται τὸν τῆς νεώς ὁ Αἰγεὺς μάλιστα
Θησέα τῇ νηΐ φοβεῖται

ἐράω + gen
φιλῶ + acus τὸ
τὸ ξίφος ἡ νὺξ
δεσμωτήριον
τοῦ ξίφου τῆς νυκτός
ἡ Ἀριάδνη ἐρᾷ τοῦ τοῦ δεσμωτηρίου
Θησέως
 φοβέομαι
ἀνοίγω μάχομαι
αἱ πύλαι κλείω ἀποκτείνω τὸ λίνον
τῶν πυλῶν τοῦ λίνου
οἱ δοῦλοι ἀνοίγουσι τὰς ὁ Θησεὺς οὐ φοβεῖται
πύλας ἀλλ’ ἀνδρείως μάχεται
καὶ τὸν Μινώταυρον
ἀποκτείνει

βρυχᾶμαι ἡ δεξιά
ὁ πούς ὁ σκότος τῆς δεξιᾶς
τῶν ποδῶν ὁ Μινώταυρος τοῦ σκότου ἡ ἀριστερά
βρυχᾶται
τῆς ἀριστερᾶς
λαμβάνομαι ἀνδρείως
ὀσφραίνομαι τὸ πνεῦμα
ὁ Θησεὺς λαμβὰνεται
ὁ Θησεύς ἀνδρείως τοῦ πνεύματος
τῆς κεφαλῆς τοῦ
μάχεται
θηρίου

ὁ μοχλός τιμάω τὸ στῆθος ἡ κεφαλή

οἱ ἑταῖροι τιμῶσι τὁν
τοῦ μοχλοῦ Θησέα
τοῦ στῆθου τῆς κεφαλῆς
 διακόπτω
παρά πρός εἰς ὁ Θησεὺς διακόπτει τὸν
μοχλόν

ἐκ κατά ἀνά ἐπί

ἐπί ἐν μετά ἀπό

ὑπό πρός
 ἐλαύνω
ὁ χειμών ὁ ὀφθαλμός τὸ ῥόπαλον ὁ Ὀδυσσεὺς τὸ
ῥόπαλον ἐλαύνει εἰς
τοῦ χειμῶνος τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ῥοπάλου τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν τοῦ
Κύκλωπος

ἡ αἴξ ὁ καπνός ὁ αἰγιαλός ὁ κίνδυνος

τῆς αἰγός τοῦ καπνοῦ τοῦ αἰγιαλοῦ τοῦ κινδύνου
 τὸ πῦρ ἡ λαμπάς ὁ πύργος τὸ ἄντρον
τοῦ πυρός τῆς λαμπάδος τοῦ πύργου τοῦ ἄντρου

ὁ ὀφθαλμός
ἡ εἴσοδος τοῦ ὀφθαλμοῦ ἐκφεύγω
τῆς εἰσόδου ὁ γίγας ὁ Ὀδυσσεὺς ἐκ τοῦ
τοῦ γίγαντος
φοβερός, ά, ἄντρου τοῦ Κύκλωπος
ἐκφεύγει
ἡ τοῦ ἄντρου εἴσοδος
όν
 κόπτω ἁρπάζω καίω ἀμέλγω
ὁ Κύκλωψ κόπτει τοὺς
ἀνθρώπους πρὸς τὴν
ὁ Κύκλωψ δύο τῶν τὸ πῦρ ὁ γίγας τὰ ποίμνια
ἑταίρων ἁρπάζει ἀμέλγει
γῆν τοῦ πυρός

θερμαίνω ἐκρέω
ἅψομαι ὁ ἐγκέφαλος
τὸ ῥόπαλον μέλλει
ὁ Ὀδυσσεὺς καὶ οἱ δεύω
ἑταῖροι θερμαίνουσι τὸ
ὁ ἐγκέφαλος ἐκρεῖ καὶ
τοῦ ἐγκεφάλου
ἅψεσθαι
ῥόπαλον ἐν τῷ πυρί
δεύει τὴν γῆν
 κρύπτω
ὁ Ποσειδῶν ὀ λιμήν ὑπό + gen. ὁ Ὀδυσσεὺς τοὺς
τοῦ Ποσειδῶνος τὸν λιμένα ἑταίρους κρύπτει ὑπὸ
τῶν προβάτων

ὁ Ἥλιος ὁ θησαυρός ὁ ἀσκός ὁ ἄνεμος

τοῦ Ἡλίου τοῦ θησαυροῦ τοῦ ἀσκοῦ τοῦ ἀνέμου
 ὑφαίνω
διαλέγομαι ἡ ἑσπέρα ὑφαίνω
ὁ πέπλος τῆς ἑσπέρας
τοῦ πέπλου

ἀφνειός, παύομαι
ὁ Διόνυσος ἡ αὐλή
ἀφνειόν τοῦ Διονύσου ἐργάζομαι τῆς αὐλῆς
ὁ ἀφνειὸς ἀνήρ
ποιέομαι
εὔχομαι τὸ θέατρον τὸ φύλλον ἡ στιβάς
τοῦ θεάτρου τοῦ φύλλου τῆς στιβάδος
σῴζω

ὁ Ζεύς
ποιέομαι ὦ Ζεῦ ὁ βωμός
εὔχομαι τὸν Δία
σπονδήν τοῦ Διός
τοῦ βωμοῦ

τῷ Διί
I II III
 ἡ χείρ λαμβάνω ὁ Παρθενών ὁ ἡμίονος
τῆς χειρός τοῦ Παρθενῶνος τοῦ ἡμιόνου

τρεῖς, τρία δύο εἷς, μία, ἕν ὁ κόσμος

τρίτος, -η, -ον δεύτερος, -α, -ον πρῶτος, -η, -ον τοῦ κόσμου
IV V VI VII

VIII IX X
 τέτταρες
ἑπτά πέντε
ἕξ τέτταρα
ἕβδομος, -η, πέμπτος, -η,
ἕκτος, -η, -ον τέταρτος, -η,
-ον -ον
-ον

ὁ Περικλῆς δέκα ἐννέα ὀκτώ

τοῦ Περικλοῦς δέκατος, -η, -ον ἔνατος, -η, -ον ὄγδοος, -η, -ον
 ὁ ἀλλαντοπώλης ἡ στοά ἡ Νίκη ἡ Ἀθηνά
τοῦ ἀλλαντοπώλου τῆς στοᾶς τῆς Νίκης τῆς Ἀθηνᾶς

ὁ ἀλλᾶς ὠθίζομαι ὠνέομαι τὰ ὤνια

τοῦ ἀλλᾶντος τῶν ὠνίων
 τὸ δόρυ ἡ εἰκών τὰ προπύλαια τὸ ἰερόν
τοῦ δόρατος τῆς εἰκόνος τῶν προπυλαίων τοῦ ἱεροῦ

ὀργίλως ἔχω τὸ τέμενος ἡ ἀσπίς λάμπομαι

ἀγανακτέω τοῦ τεμένους τῆς ἀσπίδος
 ὁ βότρυς
τὸ σκάφιον
τοῦ βότρυος κωμάζω ἡ πομπή
τὸ κανοῦν
τοῦ σκαφίου
τοῦ κανοῦ
μεθύω τῆς πομπῆς

τὰ κανᾶ

κατατέμνω σφάττω ἡ θυσία ὁ ἱερεύς

τῆς θυσίας τοῦ ἱερέως
ὁ Ἀπόλλων χαμαί κωμάζω ἡ δαίς
τοῦ Ἀπόλλωνος τῆς δαιτός
 ὁ σαλπιγκτής προχωρέω
ἡ ὀρχήστρα τῆς σαλπιγκτοῦ ὁ θρᾶνος
τῆς ὀρχήστρας
σαλπίζω τοῦ θράνου ὑμνέω

ἡ ὀρχήστρα
τὸ προσκήνιον
ἡ συμφορά ὁ στέφανος ἡ πάροδος
τῆς συμφοράς τοῦ στεφάνου
χορεύω τὸ παρασκήνιον
ἡ σκηνή
 τὸ ὕδωρ
τοῦ ὕδατος μάχομαι
ἡ τραγῳδία
καταχέω τῆς ἡ μάχη καίομαι τῆς τραγῳδίας
κεφαλῆς τῆς μάχης
 ἀφίκνέομαι
ὁ γυναικών
τοῦ γυναικῶνος ὁ ἰατρός κόπτω
κόπτω ἐπεὶ ἀφίκοντο εἰς τὴν
ὁ ἀνδρών τοῦ ἰατροῦ τοῦ ἀδελφοῦ οἰκίαν, ὁ
τοῦ ἀνδρῶνος Δικαιόπολις ἔκοψε τὴν
θύραν.

ὁ κύκλος τὸ τραῦμα τὸ ἀργύριον ὁ Ὅμηρος

τοῦ κύκλου τοῦ τραύματος τοῦ ἀργυρίου τοῦ Ὁμήρου
ἐν κύκλῳ
ὁ μισθός ὁ ὀβολός ὁ κόραξ λυπέομαι
τοῦ μισθοῦ τοῦ ὀβολοῦ τοῦ κόρακος

ἐξαιρέω
ὁ ἀδελφὸς πέντε
μία δραχμή ἡ κυψέλη ὁ ναύκληρος
δραξμάς ἐκ τῆς ἕξ ὀβολοί τῆς κυψέλης τοῦ ναυκλήρου
κυψέλης ἐξαιρεῖ
 κρύπτω
ὁ ἱστός ὁ κεραυνός ὁ θάμνος αἱ μὲν κόραι ἔπαιζον, ὁ
τοῦ ἱστοῦ τοῦ κεραυνοῦ τοῦ θάμνου δὲ Ὀδυσσεὺς ἔκρυψεν
ἑαυτὸν ἐν τοῖς θάμνοις

ὁ ποταμός
τὸ στόμα τοῦ ποταμοῦ ἡ πέτρα νέω
τοῦ στόματος τὸ στόμα τῆς πέτρας ὁ Ὀδυσσεὺς νεῖ
τοῦ ποταμοῦ
ἡ σφαῖρα ἡ ἅμαξα τὰ ἱμάτια ἡ ὕλη
τῆς σφαίρας τῆς ἁμάξης τῶν ἱματίων τῆς ὓλης

τὸ ἄνθος ἡ Ἄρτεμις ὁ πτόρθος ἡ νύμφη

τῷ ἄνθει τῆς Ἀρτέμιδος τοῦ πτόρθου τῆς νύμφης
 οὐκ ὀρθός, ὀρθός, -ή, ἡ ἅμαξα ἐνδύομαι
τῆς ἅμαξης
-ή, -όν -όν ὁ Ὀδυσσεὺς τὰ ἱμάτια

ἡ ὁδὸς οὐκ ὀρθή ἐστιν ἡ ὁδὸς ὀρθή ἐστιν ἐλαύνω ἐνδύεται

χαίρω
ὁ Δικαιόπολις τὴν ἵστημι τὰ φορτία τὸ τεῖχος
γυναῖκα χαίρειν ὁ ἀνὴρ τὸν ἡμίονον
κελεύσας τῷ Φιλίππῳ ἔστησεν
τῶν φορτίων τῶν τειχῶν
πρὸς τὴν ναῦν ἡγήσατο
 πλεῖστον πλέον πολὺ
πανταχόσε
ἀργύριον ἀργύριον ἀργύριον

τὸ ὁρμέω τὸ χῶμα ὁ ἔμπορος

οἰνοπώλιον ἡ ναῦς ὁρμεῖ ἐν τῇ
τοῦ χώματος τοῦ ἐμπόρου
τοῦ οἰνοπωλίου θαλάττῃ
 τὸ πλοῖον ὁ ὗς τὸ ἱμάτιον
τὸν ὗν
τοῦ πλοῖου τοῦ ἱματίου
τοῦ ὑός

τὸ ἱστίον
τοῦ ἱστίου
οἱ ναῦται τὰ ἱστία
ἐπέτασαν
 τὸ
τὸ πεῖσμα στρογγύλος, κατάστρωμα ἡ στρογγύλη
τοῦ πείσματος -η, -ον τοῦ τῆς στρογγύλης
καταστρώματος

ἐρέσσω
τὰ στενά ἡ ὕλη ᾄδω
τῶν στενῶν τῆς ὕλης οἱ ναῦται ᾄδουσιν
οἱ ναῦται ἐρέσσουσιν
 ὁ ἐρέτης
ὁ κελευστής τοῦ ἐρέτου τὸ κῦμα ἡ ναυμαχία
τοῦ κελευστοῦ τοῦ κύματος τῆς ναυμαχίας
ἐρέσσω

ἡ ἐλευθερία τὸ ναυτικόν ἐπιφθόνως

τῆς ἐλευθερίας
ἡ τριήρης
ὁ ἀνὴρ ἐπιφθόνως
τοῦ ναυτικοῦ τῆς τριήρους
ἐλεύθερος, -α, -ον σκοπεῖ
 τὸ σῶμα
τοῦ σώματος
ἡ τροφή ἡ κεφαλή
ὁ διδάσκαλος ὁ ῥήτωρ
τῆς τροφῆς τὸ στῆθος τοῦ διδασκάλου τοῦ ῥήτορος
ἡ χείρ
ὁ πούς

πεζός, -ή,
ἡ Εὐρώπη ἡ Ἀσία ὁ νόμος
τῆς Εὐρώπης -όν τῆς Ἀσίας τοῦ νόμου
ἡ πεζή στρατιά
 προσκεῖμαι
ὁ πόρος προσκλύζω ἀνδρειότατα
τοῦ πόρου τὰ ὄρη πρόσκειται τῇ ὁ στόλος οἱ Ἕλληνες
ἀνδρειότατα μαχόμενοι
αἱ νῆες διὰ τὸν πόρον θαλάττῃ το στόλου τοὺς βαρβάρους
διαπλέουσιν ἤμυνον.
ἡ θάλαττα προσκλύζει
πρὸς τὰ ὄρη

ἡ ἤπειρος
τῆς ἠπείρου
ὁ θρόνος ὁ στρατιώτης ὁ ὁπλίτης ἡ θάλαττα
τοῦ θρόνου τοῦ στρατιώτου τοῦ ὁπλίτου τῆς θαλάττης
ἡ νήσος
τῆς νήσου
 τὸ μνῆμα
τοῦ μνήματος
τὸ ἑπίγραμμα θάπτω ὁ λέων οἱ Ἕλληνες μνῆμα
τοῦ ἐπιγράμματος οἱ ἄνθρωποι θάπτουσι τοῦ λέοντος ἐποίησαν τῷ Λεωνίδῃ,
τοὺς ἀποθανόντας ὡς ἀνδὶ ἀρίστῳ
γενομένῳ, λέοντα
λίθινον.

γελάω ἀντέχω ὁ παῖς ἡ στήλη

δύο ὁπλίται ἀντέχουσιν
οἱ ἄνθρωποι γελῶσιν
τοῖς βαρβάροις γράφει τῆς στήλης
ὁ κατάσκοπος
τοῦ κατασκόπου ὁ Ἡρακλῆς ὁ
ὁ κλέπτης ὦ Ἡράκλεις κυβερνήτης
τὸν Ἡρακλέα
τοῦ κλέπτου τοῦ κυβερνήτου
σιωπάω τοῦ Ἡρακλέους
τῷ Ἡρακλεῖ
σιγάω

ὁ Ἀθηναῖος
οὐ στενός, στενός, -ή, ὁ Λακεδαιμόνιος
ἐπιβουλεύω
-ή, -όν -όν ὁ Λακεδαιμόνιος
ἐπιβουλεύει τῷ Ἀθηναίῳ
 εἰσβαίνω
λάθρᾳ παρεσκευάζω
τὸ συνέδριον ὁ στρατηγὸς μάχομαι
ὁ ἄγγελος λάθρᾳ τοπυ τοῦ συνεδρίου τοῦ στρατηγοῦ οἱ Ἀθηναῖοι εἰς τὰς
ναῦς εἰσβάντες
στρατιώτου παραβαίνει
παρεσκευάζοντο κατὰ
θάλατταν μάχεσθαι

ὁ ἔκπλους
ὁ στρατὸς οὐδενί ὁ στρατὸς κὸσμῳ ἔνθα καὶ τοῦ ἔκπλου
οἱ ἔκπλοι ὑπὸ τῶν
κόσμῳ χρᾶται χρᾶται ἔνθα Περσῶν φυλαττόμενοι
 βλάπτω
οἱ Ἕλληνες βλάπτουσιν ἡ θήκη
ναῦν τινα τῶν
ὁ νεκρός τὸ ναυάγιον βαρβάρων
τῆς θήκης
τοῦ νεκροῦ τοῦ ναυαγίου αἱ θῆκαι
καταδύω τὰ μνήματα ἐν οἷς
ἡ ναῦς τῶν βαρβάρων θάπτονται οἱ ἄνθρωποι
καταδύει

ὁ πέπλος
τοῦ πέπλου
τὸ μέρος ἡ Τύχη ὁ ὄχθος
τοῦ μέρους ῥίπτω τῆς Τύχης τοῦ ὄχθου
ὁ Ξέρξης τοῦς πέπλους
ἔρρηξεν
ἡ ἀκτίς ὁ κρύσταλλος ἡ κώπη ὁ θύννος
τῆς ἀκτῖνος τοῦ κρυστάλλου τῆς κώπης τοῦ θύννου

πολεμέω
στρατεύω ἡ προσκύνησις
στρατεύομαι προσκυνήσεως
μάχομαι
 κατάκειμαι ἡ πυραμίς
τὸ ἔαρ ἡ ὁλκάς
τῆς πυραμίδος
ὁ ναύτης κατέκειτο ἐπὶ
τοῦ ἦρος
τῆς ὁλκάδος τῷ καταστρώματα ἡ Σφιγξ
τῷ ἦρι τῆς Σφιγγός

εἱσρέω ὑφαίνω
τό θέρος ὁ Νεῖλος
ἡ πυραμίς
τοῦ θέρους τῆς πυραμίδος οἱ ἄνδρες
εἰς τὴν θάλατταν
ἑπτάρους εἰσρεῖ ὑφαίνουσιν
ὁ – ἡ ὄρνις ὁ στρουθός ἡ λέαινα ἡ Σφίγξ
τοῦ – τῆς ὄρνιθος τοῦ στρουθοῦ τῆς λεαίνης τῆς Σφιγγός

συναγείρω
ὁ κροκόδιλος οἱ Πέρσαι στρατὸν ὁ ἵππος πέτομαι
τοῦ κροκοδίλου μέγιστον τοῦ ἵππου ὁ ὄρνις πέτεται
συναγείρουσιν
πήγνυμαι ἐκβάλλω
ἡ θάλαττα πήγνυται ὁ χειμών πολιορκέω τὸ Αἰτναῖον ὄρος εἶδον
τὸ ψῦχος τοῦ χειμῶνος
οἱ Ἕλληνες πόλιν τινὰ
πολιορκοῦσιν
ποταμοὺς πυρὸς πρὸς
τὸν οὐρανὸν ἐκβάλλον
τοῦ ψύχους

στέλλομαι
μέλας, μέλαινα, οἱ ναῦται τὰ ἱστία πολυβενθής,
μέλαν στέλλονται
ές ἡ πρῷρα
λευκός, λευκή, καρπαλίμως ἡ θάλαττα πολυβενθής τῆς πρῴρας
λευκόν τὰ ἰστία ἐστιν

τῶν ἰστίων
ΧΙ ΧΙΙ ΧX
 ὁ ἁλιεύς
ἡ σκάφη τοῦ ἁλιέως ὁ μύρμηξ ὁ κάπηλος
τῆς σκάφης τοῦ μύρμηκος τοῦ καπήλου
οἱ ἁλιὴς τὴν ἁλιευτικὴν
ἐργάζονται

εἴκοσι(ν) δώδεκα ἕνδεκα ἡ νεφέλη

εἰκοστός, -ή, -όν δωδέκατος, -η, -ον ἑνδέκατος, -η, -ον τῆς νεφέλης
 _
C M X XIII

XX XXI XXX L
 τρεῖς καὶ μύριοι, -αι, χίλιοι, -αι,
δέκα ἑκατόν
-α -α ἑκατοστός, -ή, -όν
τρεῖς καὶ δέκατος,
μυριοστός, -ή, -όν χιλιοστός, -ή, -όν
-η, -ον

εἷς καὶ
πεντήκοντα τριάκοντα εἴκοσι(ν) εἴκοσι(ν)
εἰκοστός, -ή, -όν
Α Β Γ Δ
α β γ δ

Ε Ζ Η Θ
ε ζ η θ
δέλτα γάμμα βῆτα ἄλφα

θῆτα ἦτα ζῆτα ἒ ψιλόν

Ι Κ Λ Μ
ι κ λ μ

Ν Ξ Ο Π
ν ξ ο π
μῦ λάμβδα κάππα ἰῶτα

πῖ ὂ μικρόν ξῖ νῦ
Ρ Σ Τ Υ
ρ σς τ υ

Φ Χ Ψ Ω
φ χ ψ ω
ὖ ψιλόν ταῦ σῖγμα ῥῶ

ὦ μέγα ψῖ χῖ φῖ
κυάνεος ἐρυθρός λευκός μέλας

ἀμαυρός ῥόδινος ἴκτερος χλωρός