పరాయి మొగుడు ---

పక్కోడి పెళ్ళాం
మ్యాంగో శిల్ప
 పరాయి మొగుడు ---పక్కోడి పెళ్ళాం
మ్యాంగో శిల్ప
“ ఈ సృష్టిల్ో అాందరికాంటే అాందమైన ఆడది ఎవరు?” అని అడిగితే, “పక్కోడి
పెళ్ళాం.” అన్నాడట ఎవడో . అల్్గే క్ ాంతమాంది క్ాాంతనమణుల్క్ి తమ భరత కాంటే,
ఎదురిాంటావిడ భరత పో టుగాడిల్్ కనిపటసత త ఉాంటాడు. తన స ాంతాం క్ానిది
ఎపపపడత అదుుతాం గాన్ే ఉాంటుాందేమో.
మ్మూల్ు రోజుల్ోోన్ే విజయవాడ బస్ క్ాాంపెో క్స్ ఎల్్ ఉాంటుాందో మీకు తెల్ుసు.
అల్్ాంటిది, పెళ్ళళల్ో సీజన్ ల్ో ఇాంక్ెల్్ ఉాంటుాందో ఊహాంచుక్కాండి. అల్్ాంటి సీజన్
ల్ో, ఓ రాత్రి తొమ్మిది గాంటల్క్ి ఆటోల్ో దిగారు ల్లిత, రాజేష్ ల్ు తమ ల్గేజ్ తో.
ల్ోపల్క్ి వెళ్త త అాంటుాంది ల్లిత “మీరు ల్ేకుాండన ఒకోదనన్ేా వెళ్ళల్ేనాండీ. పీో జ్,
అరధాం చేసుక్కాండి.” అని. “ఏాం చేయ్ల్ే మరి, రెాండత ముఖ్యమైన పెళ్ళళల్ేో .
కాంపల్్రీగా వెళ్ళలి. ఒక్ే ముహూరత ాం. ఏాం చేయ్లి చెపపప.” అాంటూ ఉాండగా,
ఎవరో డేష్ ఇచనారు అతనిా. ఉలిక్ిోపడి చతసతత , డేష్ ఇచ్చాన వాడు శివ. రాజేష్
క్కోజ్ ఫెిాండ్ అతను. భారయ సరిత తో పాటూ ఉన్నాడతను. “ఒరేయ్..” అాంటూ గటిిగా
క్ౌగిలిాంచేసుకున్నారు ఒకరిన్ొకరు. వారి వారి భారయల్ు “ బావపన్నావా
అనాయ్య?” అాంటూ ఎదుటి వాళ్ళని పల్కరిాంచేసారు. “ఎకోడక్ి రా?” అన్నాడు
రాజేష్. “న్ేను వెైజాగ్ క్ి, తను హైదరాబాద్ క్ి.” అన్నాడు శివ. ల్లిత రాజేష్ వెైపప
చతసటాంది నవపుతూ. రాజేష్ కూడన నవపుతూ “సరిపో యిాందిరా, న్ేను హైదరాబాద్
క్ి, తను వెైజాగ్ క్ి వెళ్ుతున్నాాం. నీది కూడన పెళ్ళళల్ో ఎఫెక్ిన్
ే న?” అన్నాడు.
“అవపనురా బాబు. ఒక్ేసారి రెాండు పెళ్ళళల్ుో. పాంచుక్కక తపటపాంది క్ాదు.” అన్నాడు
శివ. రాజేష్ “హమియయ..” అని, ల్లిత తో “ఒకోదనన్ేా వెళ్ళల్ేనని అన్నావపగా.
2

ఇక మీ అనాయయ కాంపెనీ ఇసాతడుల్ే.” అన్నాడు. “న్నదీ సతమ్ పో ి బో మ్ రా బాబూ.

Page
 క్ాసత నీ చెలిోని జాగరతతగా చతసుక్క.” అన్నాడు. బస్ ల్ టైమ్ అయిపో తూ ఉాండడాంతో
బై బై ల్ు చెపతపసుక్ ని ; రాజేష్, సరితల్ు హైదరాబాద్ బస్…శివ, ల్లితల్ు వెైజాగ్
బస్ ఎక్ేోసారు. మనాం రెాండు బసు్ల్ూ ఒక్ేసారి ఎకోల్ేాం క్ాబటిి, పిసత ుతాం రాజేష్,
సరితల్ను ఫాల్ో అవపదనాం. ల్గేజ్ ల్ను పెైన రేక్స ల్ో సరేేసుక్ ని సెటిల్య్యరు
ఇదే రూ. రాజేష్ తన సీట్ ల్ో కాంఫర్టి గా ఎడజ స్ి అవపతూ, సరిత వెైపప చతసట నవిు
“మ్..హౌ ఈజ్ ల్ ైఫ్?” అన్నాడు. ఆమ నవిు “ఓక్ే, గోయిాంగ్..” అాంది. అతను
అటాండర్ట ని పటలిచ్చ, బాోాంక్ెట్్ తెపటపాంచ్చ, ఆమక్ి ఒకటి ఇచ్చా “రాత్రి బాగా చలి
ఉాంటుాంది.” అన్నాడు. అతనిల్ో ఆమక్ి నచేాది అదే. క్ేరిాంగ్. శివ ఎపపపడత అాంత
క్ేరిాంగ్ గా ఉాండడు. చనల్్ సారుో అతనితో చెపతపది, రాజేష్ ని చతసట న్ేరుాక్కమని.
రాజేష్ క్ి సరితల్ో, పెదేగా మ్టాోడకుాండన, చ్చనా చ్చనా ఎక్స్ పెిషన్్ తో తన
భావాల్ను చెపపడాం నచుాతుాంది. బడబడన వాగే తన భారయక్ి చనల్్ సారుో
చెపతపవాడు, సరితను చతసట చ్చనాగా మ్టాోడడాం న్ేరుాక్కమని. ఇాంతల్ో, బస్ ల్ోని
టీ.వీల్ో ఏదో తెల్ుగు మూవీ మొదల్యియాంది. బస్ ల్ో అాందరూ ఎాంజాయ్
చేసత ుాంటే, సరిత మ్తిాం క్ిటిక్ీ నుాండి బయటకు చతడడాం గమనిాంచ్చ, “ఏాంటీ!
సటనిమ్ చతడవా?” అని అడిగాడు రాజేష్ సరితని. అతని వెైపపక్ి తన చతపపని
మరలిా “అది ఆల్ రెడీ చతసతసాను. మరోసారి చతడనల్ాంటే బో ర్ట. నువపు ఎాంజాయ్
చెయ్ అనాయ్య.” అాంది. అతను నవేుసట “నీకు రెాండో సారి చతడనల్ాంటే బో ర్ట. న్నకు
అసల్ు సటనిమ్ల్ు చతడడమాంటేన్ే బో ర్ట.” అన్నాడు. ఆమకూడన నవేుసట
“సరిపో యిాంది, అయితే ఇదే రిక్ీ బో ర్ట తపపదనామ్ట.” అాంది. “ఓక్ే, బో ర్ట
క్ టి కుాండన ఇదే రాం కబురుో చెపపపకుాందనాం.” అన్నాడు రాజేష్. “సరే..” అాంది సరిత.
“ఓక్ే, ఏ టాపటక్స?” అన్నాడు రాజేష్. “నీ ఇషి ాం.” అాంది సరిత.“న్నకు ఇషి మైన టాపటక్స
3

ఆడనళ్ళకు ఇషి ముాండదుల్ే.” అన్నాడు రాజేష్.“పరవాల్ేదు చెపపప.” అాంది సరిత.

Page
 “మ్…రొమ్న్్.” అన్నాడు రాజేష్. ఒకసారి అతనిా సతటిగా చతసట, ఫకుోన నవిు
అాంది సరిత “ఆ టాపటక్స ఆడనళ్ళకు ఇషి ముాండదని ఎాందుకు అనుకుాంటున్నావప?”
అని.“ఏమో మరి, క్ ాందరిని చతసతత అల్్ అనిపటాంచ్చాంది. అయితే నీకు ఇషి మేన్న!”
అన్నాడు రాజేష్.“చనల్్ ఇషి ాం. క్ాకపో తే ఇాంతవరకూ మ్టాోడడననిక్ే ఎవరూ
దొ రకల్ేదు.” అాంది సరిత.“ఇపపపడు న్ేను దొ రిక్ాను కదన.” అన్నాడతను. సరిత
అతనిని చతసట చ్చనాగా నవిుాంది. ఆ నవుడాంల్ో క్ాసత చ్చలిపటతన్ననిా మ్మక్స్ చేసత త.
అది గమనిాంచ్చన అతను, క్ాసత అడనున్్ అయ్యడు.“నిజానిక్ి న్నకు ఇషి మైన
టాపటక్స అది క్ాదు. క్ాసత మరాయద క్కసాం అల్్ చెపాపను.” అన్నాడు.“అవపన్న!
మరాయద క్కసాం క్ాకుాండన అయితే ఏాం చెపతపవాడివి?” అాంది.
అతను క్ాసత ఇబబాందిగా కదిలి, “చెబితే నువపు త్రటి కూడదత, త్రటుిక్కకూడదు.”
అన్నాడు.
ఆమ నవేుసట “న్ో పో ి బో మ్.” అాంది. “పాిమ్మస్!?” అన్నాడు అతను చేయి
చనచ్చ.“అబాబ, పాిమ్మస్.” అాంది అతని చేత్రల్ో చేయి వేసత త.
అతను ఆ చేత్రని అల్్గే పటుిక్ ని “అయితే చెపతపన్న?” అన్నాడు.
ఆమ తన చేత్రని అల్్గే ఉాంచ్చ “అబాబ, చెప పచుాకదన..” అాంది.
అతను ఆమక్ి దగగ రగా జరిగి, ఆమ చెవిల్ో “సెక్స్..” అని చెపటప, ఆమ మొహాం ల్ోక్ి
చతసాడు.
ఆమ నవపుని పెదవపల్ు బిగిాంచ్చ న్ొక్ిోపెటి ాంది. అతను ఆమ చేత్రని చ్చనాగా
న్ొకుోతూ “చెపపప, ఆ టాపటక్స నీకు ఇషి మేన్న?” అన్నాడు. ఆమ ఏమీ
మ్టాోడల్ేదు. అతను ఇాంక్ాసత దగగ రక్ి జరిగాడు. అతని మోచేయి ఆమ సథ న్ననిా
తనకుతుాంది. ఆమ క్ాసత సరుధక్ ని కూరుాాంది. ఇబబాంది పడి సరుధకుాందో , క్ేజువల్
4

గా సరుధకుాందో అతనిక్ి అరధాం క్ాల్ేదు. ఆమ చెయియ మ్తిాం అతని చేత్రల్ో అల్్గే

Page
 ఉాంది. ఒక నిమ్మషాం మౌనాంగా ఉాండి, తన మోచేత్రతో ఆమ సథ న్ననిా క్ాసత న్ొకుోతూ
“చెప పచుాగా సరితన, ఇషి మేన్న?” అన్నాడు. “ఊఁ..” అాంది ఆమ.
“మ్…అయితే సెక్స్ ని బాగా ఎాంజాయ్ చేసత ావా?” అన్నాడు రాజేష్. ఆమ క్ాసత
సటగగ ుగా నవిుాంది.“చెపపప పీో జ్.” అన్నాడు. “ఊఁ..” అాంది ఆమ.“ఫో ర్ట పతో ..?”
అన్నాడతను. ఆమ అతని వెైపప చతసట తల్ దిాంచుకుాంది.“చెపపప సరితన! సెక్స్ క్ి
ముాందు ఎల్్ాంటి ఫో ర్ట పతో క్ావలి నీకు?” అన్నాడు. అపపటిక్ి క్ాసత బిడియాం వదిలి
“నువుయితే ఎల్్ాంటి ఫో ర్ట పతో చేసత ావప?” అాంది.“మ్..అది చెపపడాం కషి ాం. అకోడ
ఉనా అమ్ియిని బటిి, మ్రిపో తుాంది.” అన్నాడు. “పో నీ, ఎవరిన్ో ఒకరిని
ఊహాంచుక్ ని చెపపప.” అాంది సరిత.అతను ఆమ చేయి వదిల్ేసాడు.
వదిల్ేయగాన్ే, ఆమ చేయి అతని తొడపెై పడిాంది. అతను ఆమ తొడపెై
చేయివేసట“ఎవరిని ఊహాంచుక్కవాల్ో నువేు చెపపప.” అన్నాడు. ఆమ క్ాసత టనష న్
గా “ఏమో బాబూ, నీ ఇషి ాం.” అాంది.అతను ఆమ తొడపెై తన చేత్రతో క్ాసత పెిషర్ట
పెాంచ్చ “అబాబ…చెప పచుాగా!” అన్నాడు.ఆమ అతని వెైపప చతసటాంది. ఆ చతపపల్ో
అల్జడి కనిపటసత ుాంది. దననిని గమనిసత
త , “పో నీ, నినుా ఊహాంచుక్కన్న!?”
అన్నాడు. ఆమ తల్ దిాంచుకుాంది.అతను ఆమ తొడపెై చ్చనాగా వేళ్ళతో న్ొక్ాోడు.
ఆమ తొడల్ు చ్చనాగా కాంపటాంచడాం అతను గమనిాంచనడు. ఆ చేత్రని క్ాసత క్ిాందక్ి
జరిపట, ఆమ మోక్ాలిని పటుికున్నాడు. ఆమ క్ాసత ఇబబాందిగా కదిలి “పీో జ్, ఇక
ఆపతదే నాం.” అాంది. అతను ఆమ మోక్ాలిపెై నుాండి చేత్రని వెనక్ిో తీసుకున్నాడు.
ఇపపపడు మళ్ళళ అతని మోచేత్రక్ి ఆమ సథ నాం తగుల్ుతుాంది. ఆమ చేయి మ్తిాం
అతని తొడపెై అల్్గే ఉాంది.
అతనిక్ి కూడన శరీరాం చ్చనాగా వణుకుతుాంది. ఇాంక్ా అడనున్్ అయితే ఆమ
5

ఏమనుకుాంటుాందో అని భయపడనాడు. క్ానీ అతని మోచేత్రక్ి తగుల్ుతునా ఆమ

Page
 మతత దనాం, అతనిా ముాందుకు వెళ్ళమాంటుాంది. ఒక ఐదు నిమ్మషాల్ు అల్్గే
ఉాండి, తన మోచెతత ో ఆమ సథ న్ననిా న్ెమిదిగా న్ొక్ాోడు. ఆమ ఏమీ అనల్ేదు.
క్ాసత ధెైరయాం వచ్చాాంది అతనిక్ి. ఈసారి క్ాసత గటిిగా న్ొక్ాోడు. ఆమల్ో చ్చనా కదలిక.
మోచేత్రని అల్్గే ఉాంచుతూ, అరచేత్రని ఆమ తొడపెై వేసట చ్చనాగా న్ొక్ాోడు. అతని
తొడపెై ఉనా ఆమ చేయి క్ాసత కదిలిాంది. అతను ఆమ తొడను నిమరసాగాడు.
ఆమ న్ెమిదిగా ఊపటరి తీసుకుాంటుాంది. తొడల్ మధ్య జిల్ మొదల్యియనటుిాంది.
దనాంతో క్ిాంది పెదవిని ముని పాంటితో న్ొక్ిో పటుికుాంది. అతను ఆమ తొడపెై చేయి
తీసతసట, ఆమ భుజాల్ చుటూ
ి వేసట దగగ రక్ి ల్్గాడు. వాంటోో బల్ాం ల్ేనటుి ఆమ
అతనిపెై వాలిపో యిాంది. న్ెమిదిగా ఆమ భుజాంపెై నుాండి చేత్రని జారిా, క్ాల్ర్ట బో న్
క్ిాంద, సథ నాం పెైభాగాంల్ో చ్చనాగా న్ొక్ాోడు. ఆమ మరి క్ాసత ఒరిగిాంది. ఈ సారి ఆమ
సథ నాంపెై తన అరచేత్రని బో రిోాంచ్చ, న్ెమిదిగా న్ొక్ాోడు. ఆమ గబుకుోన సపృహ ల్ోక్ి
వచ్చా, అతనిా విడిపటాంచుక్ ని, తన సీటో ో సరుధక్ ని కూరుాాంది. అతను ఆమ చేత్రని
తన చేత్రల్ోక్ి తీసుక్ ని “పీో జ్ సరితన..” అన్నాడు. ఆమ న్ెమిదిగా చేత్రని
విడిపటాంచుక్ ాంటూ “పీో జ్ రాజేష్, శివ గురిాంచ్చ ఆల్ోచ్చాంచు.” అాంది. అతనత వెాంటన్ే
సపృహ ల్ోక్ి వచేాసాడు.
ఇకపో తే, శివ, ల్లిత ఎక్ిోన వెైజాగ్ బస్ ల్ో ఏాం జరిగిాందో చతదనేాం.
ఇదే రూ బస్ ల్ో పకోపకో సీటో ు క్ ాంత కషి పడి సాధిాంచ్చ, కూరుాన్నారు. అతను
సీటో ో క్ాసత రిల్ేక్స్ గా జారబడబో తుాండగా,
“అనాయ్య! వెైజాగ్ క్ి ఎనిాాంటిక్ి వెళ్తనాం?” అని అడిగిాంది ల్లిత.
“ఉదయాం ఆరు అవపతుాందనుకుాంటా.” అన్నాడు శివ.
“అవపన్న! నీ పెళ్ళళ ఎకోడన?”
6

“న్న పెళ్ళళ క్ాదు తల్లో . న్ేను ఎటాండ్ అయియయ పెళ్ళళ.”

Page
 “అదేల్ే, ఎకోడన?”
“మదెేల్పాల్ ాం.” అన్నాడు శివ. వెాంటన్ే ల్లిత ఎగెజటిాంగ్ గా “అరే, న్న పెళ్ళళ అకోడే.”
అాంది. అతను ఆమ వెైపప క్ాసత చ్చరాకుగా చతసట “నీ పెళ్ళళ క్ాదు. నువపు వెళళళ
పెళ్ళళ.” అన్నాడు. ఇాంతల్ో అటాండర్ట బాోాంక్ెట్్ తెచ్చా ఇచనాడు. ఆమ ఒక బాోాంక్ెట్
ని అతనిక్ి ఇచ్చా, “చల్ేసత ుాందేమో, కపపపక్క అనాయయ.” అాంది. బస్
బయల్ుదేరిాంది. ఇకోడ కూడన క్ామడీ సటనిమ్న్ే వేసారు. శివకు ఏక్షన్
సటనిమ్ల్ాంటే ఇషి ాం. అాందుక్ే పెదే పటిిాంచుక్కకుాండన, నిదిక్ి ఉపకరమ్మాంచనడు.
మ్గనుాగా నిది పడుతుాండగా ల్లిత అతని తొడ మీద క్ డుతూ పెదేగా నవిుాంది.
శివ ఉలిక్ిోపడి ఆమ వెైపప చతసాడు. ఆమ అతని తొడ పటిి కుదిపతసత త “సతపర్ట
సీన్, చతడు చతడు.” అాంటుాంది. శివ రెాండు నిమ్మషాల్ు చతసాడు గానీ అతనిక్ి ఏాం
ఎకోల్ేదు. కునుకుపాటు
ో పడడాం, ఆమ నవపుల్క్ి ఉలిక్ిోపడడాం, దీని తోన్ే
సరిపో యిాంది అతనిక్ి. “అబాబ! ఆ రాజేష్ గాడు ఎల్్ పడతున్నాడురా బాబూ!”
అనుకున్నాడు. మొతనతనిక్ి సటనిమ్ అయిపో యిాంది. అతనిక్ి పిశాాంతాంగా నిది
పటిిాంది.
మధ్యల్ో ఎాందుక్క మల్ుకువ వచ్చాాంది అతనిక్ి. ల్లిత అతని భుజాంపెై తల్ పెటి
నిది పో తుాంది. న్ెమిదిగా పకోక్ి జరపబో తే, ఆమ తన కుడి చేతత ో, అతని ఎడమ
చేత్రని మేల్ేసట, గటిిగా అతుకుోపో యిాంది. ఆమ మొహాం వెైపప చతసాడు.
అమ్యకాంగా నిది పో తుాంది ఆమ. ఆమని అల్్ చతసతసరిక్ి ముచాట వేసటాంది
అతనిక్ి. క్ారణాం, అసల్ ైన ఆడదననిల్్ కనిపటాంచ్చాంది. సరిత అల్్ క్ాదు. క్ాసత
ఇాండివిడుయవాలిటీ ఎకుోవ. ఈమ ల్్గ డిపెాండెాంట్ గా ఉాండదు. “రాజేష్ గాడు
అదృషి వాంతుడు.” అనుక్ ని నవపుకున్నాడు. త్రరిగి నిదిపో వడననిక్ి
7

పియత్రాాంచనడు, క్ానీ రావడాంల్ేదు. ఇాంతల్ో ల్లిత నిదిల్ోన్ే ఒరిగిపో యి అతని

Page
 వళళళ తల్పెటి పడుకుాంది. బస్ కుదుపపల్క్ి పడిపో తుాందేమోనని, ఆమ చుటూ
ి
చేయివేసట పటుికున్నాడు. ఆమ ఆచేత్రని తన గుపెపటోో బిగిాంచ్చ పటుికుాంది.
సునిాతాంగా ఉాంది ఆమ చెయియ. ఆమ అతని చేత్రని పటుిక్ ని, చనల్్ నిశిాాంతగా
నిదిపో తుాంది. తన చేత్రని పటుిక్ ని ఒక ఆడది నిశిాాంతగా ఉాందీ అాంటే, ఆ మగాడి
ఈగో సతపర్ట గా సతటిసెైై అవపతుాంది కదన. ఆ తృపటత తోన్ే ఆమ మొహాం వెైపప
చతసత
త కూరుాన్నాడతను. చనల్్ చకోని మొహాం ఆమది. ఎపపపడత ఆమని
అాంత పరిికుయల్ర్ట గా చతడల్ేదు అతను. బస్ ల్ోని నీల్ాంరాంగు క్ాాంత్రల్ో ముగధాంగా
కనిపటసత ుాంది ఆమ. ఆమ ముకుో మరీ ముచాటగా ఉాంది. ఒకసారి
తనక్ాల్నిపటాంచ్చాంది. క్ దిేగా తటపటాయిాంచ్చ, ఎల్్గూ నిది పో తుాందిగా అని తెగిాంచ్చ,
సుతనరాంగా ఆమ ముకుోని చతడువేలితో తనక్ాడు. నునాగా ఉాంది. ఒకోక్షణాం ఆ
వేలిని అల్్న్ే ఉాంచ్చ,తరువాత న్ెమిదిగా క్ిాందక్ి దిాంపట, ఆమ పెదవపల్ని తనక్ాడు.
మృదువపగా ఉన్నాయి. అతనిల్ో టాంపతిషన్ మొదల్యియాంది. ఆమ క్ిాంది పెదవిపెై
వేలితో రాసట, ఆ వేలిని ముదుేపెటి ుకున్నాడు. మరిాంత టాంప్టి అయ్యడు. అతని
చేయి చ్చనాగా వణుకుతుాంది. తన చతపపడు వేలిని, న్నల్ుకతో తడి చేసట, ఆ తడిని
ఆమ పెదవిపెై రాసాడు. ఆ తడిల్ో ఆమ పెదవి మన్ోహరాంగా మరుసుతాంది. ముదుే
పెటి ుక్కమని ఆహ్వునిసుతనాటుిగా ఉాంది. ఏాం చేసత ున్నాడో తెలియని సటథత్రల్ో
న్ెమిదిగా క్ిాందక్ి వాంగి, తన పెదవపల్తో ఆమ పెదవపల్ను తనక్ాడు. ఆమ నుాండి
ఏ రియ్క్షనత రాల్ేదు. మల్ో గా తన క్ న న్నల్ుకతో ఆమ క్ిాంది పెదవిని తడి
చేసాడు. “మ్..” అని చ్చనాగా అని, మళ్ళళ పిశాాంతాంగా నిది పో తుాందనమ. అల్్గే
వణుకుతూ, ఆమ క్ిాంది పెదవిని తన పెదనల్తో అాందుక్ ని, చపపరిాంచనడు.
అకసాితు
త గా ఆమ కళ్ుళ తెరిచ్చ, అతనిా చతసట, ముాందు క్ాసత కనతైూజ్ అయియ,
8

తరువాత చటుకుోన పెైక్ి ల్ేచ్చపో యిాంది. అతను ఒకోసారిగా కాంగారు పడనాడు.

Page
 అతని గుాండెల్ు దడదడల్్డసాగాయి. ఆమ అతని వెైపప ఒకసారి చతసట, తన సీటో ో
సరుధక్ ని పడుకుాంది. అతని గుాండె దడ ఇాంక్ా తగగ ల్ేదు. ఇక వెైజాగ్ వచేావరకూ,
ఆమ అతని మీద పడకుాండన జాగరతత పడుతూ కునిక్ిపాటు
ో పడిాంది. అతనిక్ెైతే ఆ
గిల్లి ఫీలిాంగ్ తో నిదేి పటి ల్ేదు. చ్చవరిక్ి వెైజాగ్ ల్ో బస్ దిగిన తరువాత, ఆమ
వెళ్ళళపో బో తుాంటే, “ల్లితన, సారీ.” అన్నాడు. ఆమ అతని వెైపప ఒకసారి చతసట,
ఏమీ మ్టాోకుాండన వెళ్ళళపో యిాంది.
***************
హైదరాబాద్ ల్ో రాజేష్ సరిత బస్ దిగేసరిక్ి, ఉదయాం ఐదు గాంటల్యిాంది. రాజేష్
సరితను అడిగాడు “పెళ్ళళ ఎనిా గాంటల్క్ి?” అని. “ఇవినిాంగ్.” అాంది సరిత.
“మరి అపపటివరకూ!?” అన్నాడు రాజేష్.
“ఏముాందీ, డెైరెక్సి గా ఫాంక్షన్ హ్వల్ క్ి పో తనను. అకోడే క్ాసత రిఫెిష్ అయియ, తెలిసటన
వాళ్ుళ ఉాంటారుకదన, కబురుో చెబుతూ గడిపతసత ాను.” అాంది సరిత. రాజేష్ క్ాసతపప
ఆల్ోచ్చాంచ్చ, “అకోడ చనల్్ మాంది ఉాంటారు కదన, కషి మేమో !” అన్నాడు.
“మరి ఏాం చేసత ాాం?” అాంది సరిత.“నువపు ఏాం అనుక్కనాంటే, ఒక సజెషన్ చెబుతన.”
అన్నాడు రాజేష్.“అనుక్కవడననిక్ి ఏముాందీ, చెపపప.” అాంది సరిత.
“మ్ కాంపెనీ గెస్ి హౌస్ ఇకోడక్ి దగగ రల్ోన్ే ఉాంది. న్ేను ఇపపపడు అకోడిక్ే
వెళ్ుతున్నాను. నీకు అబజ క్షన్ ల్ేకపో తే, వచ్చా అకోడే రిఫెిష్ అవవుచుా.” అన్నాడు.
సరిత అతని వెైపప సాల్ోచనగా చతసటాంది. అతను క్ాసత తటపటాయిసత
త , “జస్ి
ఫెిాండీో ఇనిుటేషన్.” అన్నాడు. ఆమ చ్చనాగా నవిు “అకోడ జన్నల్ోో ఇబబాంది పడే
బదుల్ు, ఇదే బటర్ట అనుకుాంటా.” అాంది. వెాంటన్ే అతను హుషారుగా ఒక ఆటోని
పటలిచనడు. పది నిమ్మషాల్ోో వాళ్ుళ గెస్ి హౌస్ చేరుకున్నారు. రిసెపషన్ ల్ో ఏదో చెపటప,
రూమ్ క్ీస్ తెచనాడు. ఇదే రూ ఫస్ి ఫ్ోో ర్ట ల్ో ఉనా రూమ్ ల్ోక్ి చేరుకున్నారు. సరిత
9
Page
 ఒకసారి రూమ్ ని పరిక్ిాంచ్చ చతసటాంది. చనల్్ ల్గూ
జ రియస్ గా ఉాంది ఆ రూమ్.
“మ్…చనల్్ బావపాంది.” అాంది మచుాకుాంటూ. అతను హేపీగా నవపుతూ, “పితీ
సటటీల్ోనత మ్ కాంపెనీక్ి ఇల్్ాంటి గెస్ి హౌస్ ల్ు ఉాంటాయి. సో ఎకోడిక్ి వెళ్ళళన్న
టిబుల్ ఉాండదు.” అన్నాడు. “న్ెైస్.” అని, తన బేగ్ ని పకోన్ే ఉనా టేబుల్ మీద
పడేసటాంది. బేగ్ ని ఓపెన్ చేసట, టవల్ బయటక్ి తీసట, అతని వెైపప చతసటాంది. అతను
వెాంటన్ే “ఓక్ే, న్ేను బాల్ోనీల్ో ఉాంటా. నువపు ఫెిష్ అవగాన్ే పటల్ు.” అని అతను
బాల్ోనీల్ోక్ి వెళ్ళళపో య్డు. సరిత క్ావల్సటనవి తీసుక్ ని బాత్ రూమ్ ల్ోక్ి వెళ్ళళ
తల్ుపప వేసుకుాంది.
రెాండు నిమ్మషాల్ వరకూ అతనిక్ి ఏమీ అనిపటాంచల్ేదు గానీ, తనక్ి క్ నిా అడుగుల్
దతరాంల్ో ఆమ బాత్ రూమ్ ల్ో ఉాందీ, పెైగా ఇదే రమే ఉన్నాాం అనా విషయాం
అతని మదడుని తొలిచేయ సాగిాంది. పెైగా రాత్రి, విాందు భోజనాం ముాందు సతప్ట
ల్్ాంటి వయవహ్వరాం జరిగిాందేమో, అతని మీటర్ట క్ టేిసుకుాంటుాంది. ఇాంతల్ోన్ే మళ్ళళ
చ్చనా భయాం. వేళ్ుళ విరుచుకుాంటూ బాల్ోనీ ల్ోన్ే నిల్బడి ఆల్ోచ్చసుతన్నాడు.
టనష న్ తటుిక్కల్ేక అరెజాంట్ గా సటగరెట్ తనగాల్ని అనిపటాంచ్చాంది. పతక్ెట్ ల్ోపల్ గదిల్ో
ఉాంది. వెళ్ళల్్, వదనే అని క్ దిేసతపప ఆల్ోచ్చాంచనడు. ఇక వెళ్ళడమే బటర్ట అనిపటాంచ్చ,
ల్ోపల్క్ి అడుగు పెటి ాడు. అతని ఫతాంట్ జేబుల్ోాంచ్చ పతకట్ తీసుతాండగా, బాత్ రూమ్
తల్ుపప తెరుచుకుాంటునా చపపపడు. బిగుసుకు పో య్డతను. మ్మూల్ుగా
బయటక్ి వచేాసటాంది ఆమ. రాజేష్ పతక్ెట్ తీసుక్ ని వెనక్ిో త్రరిగాడు. గదిల్ో
అతనిా చతడగాన్ే, షాకయియ అల్్గే నిల్బడిపో యిాంది ఆమ. గదిల్ో అతను
ఉాండడని ధెైరయాంతోన్ేమో, వాంటి మీద టవల్ తోన్ే బయటక్ి వచేాసటాంది. అసల్ే
చ్చనా సెైజు టవల్, ఆమ సథ న్నల్ని సగాంకూడన దనచల్ేక అవసత పడుతుాంది. క్ిాంద
10

అయితే, మోక్ాళ్ళకు అర అడుగు పెై వరకూ మ్తిమే కపపగలిగిాంది. సగాం తెరచ్చన

Page
 బటర్ట సాోచ్ ఐస్ క్ీాంర పతక్ెట్ ల్్ ఉాంది ఆమ. న్ోరూరిపో తుాంది అతనిక్ి. ఆగడాం
అతని వల్ో క్ావడాం ల్ేదు. న్ెమిదిగా ఒక్కో అడుగు ఆమ వెైపప వేయసాగాడు.
ఆమ కదల్డననిక్ి కూడన శక్ిత ల్ేనటుి అల్్గే నిల్బడి పో యిాంది. ఆమక్ి తన ఊపటరి
తగిల్ేాంత దతరాంల్ోక్ి వచేాసాడతను. ఆమ వాంటిపెై నుాండి వసుతనా తనజాదనపప
పరిమళ్ాం అతనిా మరిాంత పటచెాక్ిోసుతాంది. న్ెమిదిగా ఆమ భుజాల్పెై చేతుల్ు
వేసాడు. ఆమ చ్చనాగా వణుకుతుాంది. ఆ వణుకు ఆమ పెదవపల్ల్ో మరిాంత
పిసుైటాంగా కనిపటసత ుాంది. అతను న్ెమిదిగా ఆమ పెదవపల్ను తన పెదవపల్తో
తనక్ాడు. ఆమ సాందిగధాంగాన్ే తన పెదవపల్ను క్ దిేగా తెరిచ్చాంది. అతను సనాగా
వణుకుతూ, ఆమ క్ిాందిపెదవిని అాందుక్కబో తుాండగా….. పెదే శబధ ాంతో సెల్
మోగిాంది. ఇదే రూ ఉలిక్ిో పడి విడిపో య్రు. మోగుతునాది రాజేష్ సెల్, శివ క్ాల్
చేసత ున్నాడు. అతను గబుకుోన క్ాల్ లిఫ్టి చేసాడు. అటునుాండి శివ “ఒరేయ్,
దిగిపో య్రా?” అని అడిగాడు. రాజేష్ తడబడుతూ “ఆ…ఇపపపడే జస్ి ..”
అన్నాడు. “సరిత ఉాందన?” అన్నాడు. ఏాం చెపాపల్ో తెలియని కాంగారుల్ో
“ఆఁ..ఉాంది.” అన్నాడు. “ఒరేయ్, అది ఫాంక్షన్ హ్వల్ క్ి వెళ్ళళ ఫెిష్
అవపతననాంటుాందేమో, వదే ని చెపపప. అకోడ అాంత కాంఫరిబుల్ గా ఉాండదు.
ఎల్్గూ నీ కాంపెనీ గెస్ి హౌస్ ఉాంటుాంది కదన, అకోడక్ి తీసుకుపో . ఫెిష్ అయిన
తరువాత ఫాంక్షన్ హ్వల్ ల్ో దిాంప చుా.” అన్నాడు శివ. అతను అల్్ అాంటూ ఉాంటే,
చనల్్ గిల్లిగా అనిపటాంచ్చాంది రాజేష్ క్ి. ఇాంతల్ో శివ “ఒకసారి సరితక్ి ఇవపు.”
అన్నాడు. అతను మౌనాంగా సెల్ ని ఆమక్ి అాందిాంచనడు. ఆమ క్ దిేసతపప శివతో
మ్టాోడి, సెల్ ని రాజేష్ క్ి ఇచేాసటాంది. అతను మౌనాంగా పో యి బాల్ోనీల్ో
నిల్బడనాడు. పది నిమ్మషాల్ తరువాత, ఆమ చీర కటుిక్ ని, బయటక్ి వచ్చా, “న్ేను
11

రెడీ, నువపు కూడన రెడీ అయితే, టిఫెన్ చేదే నాం.” అాంది ప డిప డిగా. అతను ఒకసారి
Page
 ఊపటలి బల్ాంగా పీలిా, “సరితన, అయినదేదో అయియాంది. క్ాసత ఫీిగా ఉాండు. ఏదో చ్చనా
చ్చనా టాంపతిషన్్ ఉాంటూ ఉాంటాయి. ఈ సారి ఇల్్ జరగకుాండన చతసుకుాందనాం,
సరేన్న?” అన్నాడు. ఆమ క్ాసత రిల్్క్స్ అయియ, నవేుసట “సరే, వెళ్ళళ తయ్రవపు.”
అాంది. అరగాంటల్ో ఫెిష్ అయియ వచనాడతను.
ఇదే రూ క్ిాందక్ి వచేాసారు. బేక్స
ి ఫాస్ి చేసతసరిక్ి పది అయియాంది. “మ్…మరి ఫాంక్షన్
హ్వల్ క్ి వెళ్తనవా?” అన్నాడు రాజేష్. ఆమ ఆల్ోచ్చసుతాంది. “ఏమ్మటీ
ఆల్ోచ్చసుతన్నావ్?” అన్నాడతను. “ఇపపపడు అకోడక్ి వెళత ళ సాయాంతిాం వరకూ
బో ర్ట. ఏాం చేయ్ల్్ అని ఆల్ోచ్చసుతన్నా.” అాంది. అతను నవపుతూ “న్నదీ అదే
పరిసథ త్ర
ట .” అన్నాడు. ఆమ రెాండుక్షణనల్ు ఆల్ోచ్చాంచ్చ “ఎకోడిక్ెైన్న వెళ్దనమ్?”
అాంది. “మ్…ఎకోడిక్ెళ్దనాం!?” అని ఆల్ోచ్చాంచసాగాడు. క్ నిా నిమ్మషాల్ు తరవాత
సరిత అాంది “బిరాో మాందిర్ట క్ి వెళ్దనమ్?” అని. “గుడ్ ఐడియ్, అకోడే సెైన్్
మూయజియమ్, పాోనిటోరియమ్ కూడన ఉన్నాయి. అనీా చతసతసరిక్ి సాయాంతిాం
అయిపో తుాంది. తరువాత ఎవరి ఫాంక్షన్్ క్ి వాళ్ుళ వెళ్ళళపో వచుా.” అన్నాడు.
ఇదే రూ ఆటో ఎక్ిో బిరాోమాందిర్ట చేరుకున్నారు. బిరాోమాందిర్ట, ల్ాంచ్, సెైన్్
మూయజియాం చతసుక్ న్ేసరిక్ి సాయాంతిాం న్నల్ుగయిాంది. టిక్ెట్్ తీసుక్ ని
పాోనిటోరియాం ల్ోక్ి వెళ్ళళ కూరుాన్నారు. కూరుానా ఐదు నిమ్మషాల్క్ి ల్ ైటో ు ఆఫ్
అయ్యయి. కళ్ుళ ప డిచ్చన్న కనిపటాంచనాంత క్ారు చీకటి అల్ముకుాంది. భయాంగా
రాజేష్ చెయియ గటిిగా పటేిసుకుాంది సరిత. ఇాంతల్ో సీపకర్ట్ నుాండి క్ామాంటరీ
వినబడసాగిాంది. సీన్
ి పెైన నక్షతి మాండల్ాం విజువల్్ కనిపటాంచసాగాయి. సరితకు
చనల్్ ఎగెజటిాంగ్ గా అనిపటాంచసాగిాంది. ఆ ఎగెజట్ మాంట్ ల్ో అతని చేత్రని మరిాంత
దగగ రక్ి ల్్కుోాంది. అతని మోచేత్రక్ి ఆమ సథ నాం మతత గా తగుల్ుతుాంది. అతని చేత్ర
12

వేళ్ో ు ఆమ తొడను తనకుతున్నాయి. ఎాంత కాంటోిల్ చేసుకుాందనమన్నా అతని వల్ో

Page
 క్ావడాం ల్ేదు. మోచేతత ో ఆమ నిపపల్ మీద చ్చనాగా అదిమ్డు. అది కరమేపీ
గటిిపడడాం అతనిక్ి అరధమవపతుాంది. వేళ్ళతో ఆమ తొడల్ను సుతనరాంగా
నిమరసాగడు. ఆమ శరీరాంల్ో చ్చనా కాంపనాం. ల్యబదే ాంగా ఊపటరి పీల్ాసాగిాంది
ఆమ. ఆ చీకటీ, ఆ సానిాహతయాం ఆమల్ో కూడన వేడిని రగల్ాసాగిాంది. అతని
చేత్రని మరిాంత గటిిగా న్ొకుోకుాంది. మోచేతత ో ఆమ సథ న్ననిా గటిిగా అదుముతూ,
వేళ్ళతో ఆమ తొడల్పెై న్ొకోసాగాడు. ఆమ తన చేత్రని, తొడపెై ఉనా అతని చేత్రపెై
వేసట, దగగ రక్ి జరిగిాంది. అల్ో రి చేసత ునా అతని చేత్ర వేళ్ళను తన తొడల్ మధ్యకు
జరిపటాంది. అతను న్ెమిదిగా న్ొకోసాగాడు. ఆమ టాంపతిషన్ ఆపపక్కల్ేక చ్చనాగా
అతని భుజాల్పెై క్ రిక్ిాంది. ఆమక్ి క్ిాంద తడిచేరుతునాటేి, అతనిక్ి కూడన రెాండు
మూడు చుకోల్ు క్ారిపో య్యి. న్ెమిదిగా ఆమ చెవిల్ో “వెళ్ళళపో దనమ్?”
అన్నాడు. ఆమ “ఊఁ…” అాంది. ఇదే రూ బయటక్ి వచేాసారు. ఇదే రక్ీ క్ాళ్ుళ వణిక్ి
పో తున్నాయి. ఆటోల్ో గెస్ి హౌస్ దగగ రక్ి వచేాసారు. దనరిల్ో ఇదే రూ ఒకోమ్ట
కూడన మ్టాోడుక్కల్ేదు. కనీసాం ఒకరిని ఒకరు చతసుక్కల్ేదు.
ఆటో నుాండి దిగగాన్ే, గబగబా గది దగగ రక్ి పో య్రు. రాజేష్ తల్ుపప తెరవగాన్ే,
ఆమ గబగబా ల్ోపల్క్ి పో యి మాంచాంపెై బో రాో పడిపో యిాంది. రాజేష్ తల్ుపప బో ల్ి
పెటి , వెళ్ళళ ఆమ పకోన వెల్ోక్ిల్్ పడుక్ ని ఆమని తనపెైక్ి ల్్కుోన్నాడు. ఆమ
అతని గుాండెల్పెైక్ి చేరిాంది. ఆమ మొహ్వనిా పెైక్ి ఎత్రత ఆవేశాంగా ముదుేల్ు
పెటిసాగాడు. ఆమ కళ్ుళ మూసుక్ ని సహకరిసత త మైనాంల్్ కరిగిపో సాగిాంది. ఆ
గదిల్ో ఆ ముదుేల్ చపపపడత, వేటి నిటూ
ి రుపల్ూ తపప మరేాం వినబడడాం ల్ేదు.
ఆమని వెల్ోక్ిల్్ తోసట, అల్్న్ే ముదుేల్ు పెటి ుకుాంటూ క్ిాందక్ి దిగాడు. పెైట
ఎపపపడో తొల్గిపో యిాంది. శిఖ్రాల్ మధ్య ల్ోయ పచ్చాగా రమిని ఆహ్వునిసుతాంది.
13

ఆ ల్ోయల్ో న్నల్ుకతో రాయగాన్ే, ఆమ తమకాంగా అతని తల్ను సథ న్నల్కు

Page
 అదుముకుాంది. ఉక్ిోరిబిక్ిోరి అయిపో తూన్ే, అమ బాంతుల్ను చ్చనాగా
క్ రకసాగాడు. “స్...” అాంటూ తన ఛనతీని పెైక్ెతత ుతూ క్ెైపెక్ిోపో తుాంది సరిత. ఆమ
అల్్ పెైక్ెతత ుతుాంటే, కసెక్ిోపో తూ ఆమ రెాండు సథ న్నల్నత చేతుల్తో అాందుక్ ని
కసటగా నల్పసాగాడు రాజేష్. అది చనల్దనాటుి, ఆమ తన రెాండుచేతుల్నత అతని
రెాండు చేతుల్పెై వేసటాంది. న్నల్ుగు చేతుల్ూ కల్సట, ఆమ జాక్ెట్ కు ఉనా ఐదు
హుకూ్ విపతపసాయి. అడొా చ్చాన బాి పకోక్ి తపపపకుాంది. నిగారిాంచ్చన ఆమ సథ న్నల్ు
ప గరుగా చతసుతన్నాయి. వాటి ప గరు ఎల్్ అణచనల్్ అని చతసట, న్ెమిదిగా ఒక
ముచ్చాకను మునిపళ్ళతో పటిి, మరోదననిా రెాండు వేళ్ళతో ల్్గాడు. “ఇసత్…”
అాంటూ మొతత ను పెైక్ి ల్ేపటాంది ఆమ. మరో చేత్రని ఆమ చీర కుచ్చాళ్ళల్ోక్ి తోసాడు.
గుబురుగా తగిలిాంది ఆమ పూప ద. దననిని దువపుతూ చేత్రని మరిాంత క్ిాందక్ి
దిాంపాడు. క్ాలిపో తుాంది ఆమ. అల్్గే నల్ుపపతూ, ఆమ మదన దనురానిా వేళ్ళతో
తెరిచనడు. “హ్వ...హ్వ..” అాంటూ చ్చనాగా మూల్ుగుతుాంది ఆమ. తెరచ్చన దనురాం
ల్ోక్ి అతని వేళ్ుళ పివేశిాంచనయి. చ్చనాగా క్ెల్ుకుతూ, ఆమ మదన క్ీల్ను
సుతనరాంగా తనక్ాడు. ఎగిరిపడిాంది ఆమ. న్ోటితో ఒక సనతా, చేత్రతో మరో సనతా,
మరో చేత్రతో ల్ోపల్క్ెల్ుకుడత…వెరక్
ెర ిోపో తుాంది ఆమ. అతని వీపపమీద కసటగా
గిచుాతుాంది. అతను పటుి వీడకుాండన ఆమ శృాంగార సాగరానిా మధిసత తన్ే
ఉన్నాడు. అతని మధ్న్ననిక్ి ఫలితాంగా, ఆమ పపవపు అమృతననిా చ్చల్కసాగిాంది.
వాంటోో వేడి ఆమ దేహాంపెై చ్చరు చెమటల్ుగా అల్ుముకుాంటుాంది. కళ్ుళమూసుక్ ని
చ్చనాగా ఆయ్స పడుతుాంది. న్ెమిదిగా ఆమ పెైనుాండి ల్ేచ్చ, తన బటి ల్ు తీసతసట
నగాాంగా మ్రాడు. ఆమ చీరను పెైక్ి ల్ేపట, ఆమ మీదక్ి ఎక్ాోడు. అపియతాాంగా
ఆమ తన క్ాళ్ళను ఎడాంచేసట, మోక్ాళ్ళను పెైక్ి మడిచ్చాంది. పటి రాని తనపాంతో
14

పదున్ెక్ిోన తన అాంగానిా, ఆమ దిమిక్ి ఆనిాంచనడు. ఆమ పూ..రెమిల్ు

Page
 దనహాంతో చ్చనాగా క్ టుికుాంటున్నాయి. ఆమ దనహాం తీరాడననికనాటుి, తన
అాంగానిా ఒకో ఉదుటున ల్ోపల్క్ి తోసాడు. ఆమ “అక్స..” అని, తరువాత
నిశశబధ ాంగా ఉాండిపో యిాంది. రెాండుక్షణనల్ు గటిిగా ఊపటరి పీల్ుాక్ ని, న్ెమిదిగా తన
అాంగానిా బయటక్ీ ల్ోపల్క్ీ ఊపసాగాడు. అతను ప డిచే పితీ పో టుక్ీ, క్ిాంద
చెమిగిలిోపో తూ, పెైన చెమటల్ు కకుోతూ ఆయ్సపడుతుాంది ఆమ. ఆతిాంగా
అతని వీపపపెై చేయి వేసట అదుముకుాంటుాంది. అతను గేరు మ్రిా, గటిిగా
దిగేయడాం మొదల్ు పెటి ాడు. ఆమ మునిపాంటితో క్ిాంది పెదవిని కసటగా
క్ రుకుోాంటూ, అతని పటరల్
ర పెై చేయివేసట నిమరసాగిాంది. తన కత్రత పదును
చతపాల్న్ో, ఆమ పపవపు అాంతు చతడనల్న్ో, మరిాంత వేగాంగా..మరిాంత ల్ోతుగా
కుమిసాగాడు. “మ్…మ్..” అాంటూ ఆమ గిల్గిల్ల్్డిపో తుాంది. ఆమ అల్్
గిల్గిల్ల్్డుతుాంటే, అతని మేల్ ఈగో సాంతృపటత పడుతుాంది. ఆ సాంతృపటత ల్ోన్ే
అతను వేడిగా నిటూ
ి రుసత
త , తన వేడి దివానిా ఆమ పపవపుల్ోక్ి చ్చమేిసాడు.
దనహాంతో ఉనా ఆమ పపవపు ఆతిాంగా అతని రసానిా పీల్ేాసుకుాంది. ఆయ్సాంగా
మరో రెాండు సారుో ఊగి, ఆమ పకోన వాలిపో య్డు రాజేష్. ఒక ఐదు నిమ్మషాల్
తరువాత తేరుకున్నారు ఇదే రూ. మొతత ాం వేడి దిగిన తరువాత, ఇదే రూ ఎల్్
ఫీల్యయరో ఏమో, ఒకరి కళ్ళల్ోక్ి ఒకరు సతటిగా చతసుక్కల్ేక పకో చతపపల్ు
చతసుకుాంటున్నారు. క్ దిే సతపటిక్ి సరిత న్ెమిదిగా బాత్ రూమ్ ల్ోక్ి దతరిాంది.
అతను అల్సటగా కళ్ుళ మూసుకున్నాడు. అల్్ ఎాంతసతపప గడిచ్చాందో తెల్లదు
గాని, ఆమ చ్చనాగా దగగ డాం వినిపటాంచగాన్ే చటుకుోన ల్ేచ్చ కూరుాన్నాడు.
అపపటిక్ే ఆమ తయ్రయిపో యి ఉాంది. అతనత ల్ేచ్చ తయ్రయ్యడు. ఇదే రూ
క్ిాందక్ి వచనారు. ఆమ మౌనాంగా అకోడే ఉనా ఆటోని ఎక్ిో వెళ్ళళపో యిాంది.
15

అతను తల్ దిాంచుక్ ని, “జరిగినాంత సతపూ, జరిగిన తరువాత ఇదే రాం ఎాందుకు
Page
 మ్టాోడుక్కల్ేదత.” అని ఆల్ోచ్చసత
త నిల్బడిపో య్డు. “కనీసాం వెళళళటపపపడెైన్న బై
చెప పచుా కదన ఆమ.” అనుక్ న్నాడు. అాంతల్ోన్ే తను కూడన ఏమీ
మ్టాోడల్ేదని గురొతచ్చా, తల్ విదుల్ుాక్ ని మరో ఆటో ఎక్ిో వెళ్ళళపో య్డు.
సరిగగ ా అదే సమయ్నిక్ి వెైజాగ్ ల్ో….
ఫాంక్షన్ హ్వల్ ముాందు ఆటో దిగాడు శివ. ల్ోపల్క్ి వెళ్ళళ తెలిసటన వాళ్ుళ కనిపటసతత,
పల్కరిాంచ్చ, పో యి ఒక చెైర్ట ల్ో కూరుాన్నాడు. రాత్రి బస్ ల్ో జరిగిన సాంఘటన,
ఉదయాం ల్లిత పివరత న అతని మదడుని తొలిచేసత ుాంది. ముఖ్యాంగా, ఆమ జరిగిన
విషయాం రాజేష్ క్ి చెపతపసుతాందేమో అని టనష న్ పడుతున్నాడు. అతను ఆ
ఆల్ోచనల్ోో ఉాండగా, ఎవరో తన ముాందుకు రాబో యి, వెనక్ిో త్రరిగి
వెళ్ళళపో యినటుిగా అనిపటాంచ్చ చతసాడు. ఎవరో పటుి చీర సటాంగారిాంచుక్ నా
యువత్ర వెళ్ళళపో తుాంది. వెనక నుాండి ష్తపపల్ు అదిరిపో య్యి. క్ ాంతసతపప తన
ఆల్ోచనల్ను పకోన పెటి , ఆమ వెైపత చతసుతన్నాడు. తన బాందువపల్ పటల్ో క్ాదు.
అవతల్ వాళ్ళ తరఫప పటల్ో అయి ఉాంటుాంది. ఇాంతల్ో ఆమని ఆపట ఎవరో సీత ీ
మ్టాోడుతుాంటే, క్ాసత తీరుబడిగా చతసత వీల్ు కలిగిాంది. నడుము దగగ ర త్రరిగిన
వాంపపకు, వదుల్ుగా వేళ్ళడుతునా గొల్ుసు అదనపప అాందననీా, వయ్యరానీా
ఇసుతాంది. ఆ వయ్యరానిా చతసత
త “తసా్దియ్య..” అనుక్ ాంటూ ఉాండగా, ఆమ
యదనల్్పాంగా వెనక్ిో త్రరిగిాంది. చతసట షాకయ్యడు. ఆమ ఎవరో క్ాదు ల్లిత.
ఆమ అతను తనని చతడడాం గమనిాంచ్చ, చతపపల్ు త్రపపపక్ ని, అకోడనుాండి
వెళ్ళళపో యిాంది. ఇకోడనుాండి పో యియల్ోగా, అమక్ి తన మీద ఉనా క్కపానిా
పో గొటేియ్ల్ని డిసెైడ్ అయ్యడు. ల్ేచ్చ ఆమ వెళ్ళళన వెైపత పో యి ఆమని వెదిక్ి
పటుిక్ ని, “ల్లితన! పీో జ్…సారీ చెపాపను కదన, క్షమ్మాంచ వచుాగా…” అన్నాడు.
16

ఆమ విదిలిాంచుకునాటుి చతసట వెళ్ళళపో యిాంది. పటుివదల్ని వికరమ్రుోడిల్్

Page
 ఆమ వెాంట పడనాడు. ఆమ అాంతకాంటే పటుిదల్గా తపటపాంచుక్ ని త్రరగసాగిాంది.
వెాంటపడి, వెాంటపడీ వేసారిపో య్డతను. చ్చవరక్ి ఏదో పనిమీద ఆమ సోి ర్ట రూమ్
దగగ రక్ి వచ్చానపపపడు, ఆమక్ి అడా ాం పడనాడు. “పీో జ్, అయిపో యిాందేదో
అయిపో యిాంది. ఎపపటిల్్గాన్ే ఉాందనాం.” అన్నాడు. “మరాయదగా వెళ్ళళపో తనవా?
గటిిగా అరవన్న?” అాంది ఆమ. అతను చుటూ
ి చతసాడు. ఎవరూ కనబడల్ేదు.
ధెైరయాం చేసట ఆమ చెయియ పటుిక్ ని “పీో జ్..” అన్నాడు. ఆమ క్కపాంగా చతసత
త గటిిగా
అరవబో యిాంది. అతను కాంగారుగా ఆమని ల్్క్ ోని, తన పెదవపల్తో ఆమ
పెదవపల్ను మూసతసాడు. ఆమ గిల్గిల్్ క్ టుికుాంటూ, అతని వీపపపెై పటడిగుదుేల్ు
కురిపటాంచసాగిాంది. అతను ఆమను మరిాంత గటిిగా హతు
త కుాంటూ, ముదుే తీవిత
పెాంచసాగాడు. ఆమ పెనుగుల్్ట కూడన పెరగసాగిాంది. ఆమ మడ వెనక చేతుల్ు
వేసట, అదుముకుాంటూ, తన న్నల్ుకను ఆమ న్ోటిల్ోక్ి తోసాడు. “మ్…” అాంటుాంది
ఆమ. క్ ాంచెాం కూడన గేప్ట ఇవుకుాండన, ఆమ న్నల్ుకతో తన న్నల్ుకను పెనవేసట,
అమృతననిా జురురక్కసాగాడు. ఆమ క్ దిేసతపప, తన న్నల్ుకని పకోక్ి తపటపాంచడననిక్ి
పియత్రాాంచ్చాంది. కరమేపీ, ఆమ పటుి సడలిపో తుాంది. అతని వీపపపెైన ఆమ
గుదుేల్ు ఆగిపో య్యి. అది గమనిాంచ్చన అతను, మరిాంత తీవిాంగా ఆమ
న్నల్ుకతో పెనుగుల్్ట క్ నసాగిాంచనడు. ఆమ “మ్..మ్..” అాంటూ న్ెమిదిగా
సహకరిాంచసాగిాంది. కరమేపీ వాళ్ళ ముదుే తీవిత తగిగ, ఆశాుదన పెరిగిాంది.
ముదుేనుాండి ఒకోక్షణాం విశారాంత్ర తీసుక్ ని, మళ్ళళ ఆమ పెదవిని అాందుకున్నాడు
శివ, క్ాకపో తే క్ాసత తీరుబడిగా. క్ిాంది పెదవిని ఒకసారి చపపరిాంచ్చ, ఆగి ఆమ
మొహాంల్ోక్ి చతసాడు. అతని ఎాంగిలిక్ి తడిసటన ఆమ పెదవి మరుసుతాంది. మరిాంత
మోహాంగా మరోసారి ఆమ పెదవిని అాందుకున్నాడు. ఆమ శరీరాంల్ో శక్ితల్ేనటుి
17

అల్్గే నిల్బడి పో యిాంది. క్ దిేసతపప పెదవిని చపపరిాంచ్చన తరువాత, “చెపపప,

Page
 క్షమ్మాంచ్చనటేిగా??” అన్నాడు. ఆమ ఏమీ మ్టాోడక పో యియసరిక్ి, ల్్ల్నగా “పీో జ్
రా ల్లితన..” అాంటూ మరోసారి ఆమ పెదవిని చపపరిాంచ్చ, “చెపపప..” అన్నాడు.
ఆమ అల్్గే మౌనాంగా ఉాండిపో వడాంతో, మళ్ళళ ఆమ పెదవిని అాందుక్కబో య్డు.
ఇాంతల్ో ఎవరో అటుగా వసుతనా చపపపడువిని, అతనిా విడిపటాంచుక్ ని
వెళ్ళళపో యిాంది ల్లిత. అయితే ఆమ నడకల్ో మునుపటి క్కపాం ల్ేకపో వడాం
గమనిాంచ్చ, చ్చనాగా నవపుకున్నాడు శివ. ఆ తరువాత మాండపాంల్ో రెాండు
మూడుసారుో కనిపటాంచ్చాంది ఆమ. చుటూ
ి చనల్్మాంది ఉాండడాంతో, ఆమని
కల్వడననిక్ి కూడన కుదరల్ేదు. ఇదే రి కళ్త
ో కల్సుకుాంటునాపపపడు, ఆమ క్ాసత
తడబడిాంది క్ానీ, త్రరసాోరాం, క్కపాం చతపటాంచక పో యియసరిక్ి “హమియయ..”
అనుకున్నాడు. తరువాత ఆమ పతరాంటాళ్ళతో కల్సట ఎటో వెళ్ళళపో యిాంది. పెళ్ళళ
తతాంగాం దనదనపప ముగుసటపో వడాంతో…క్ తత దాంపతుల్కు శుభాక్ాాంక్షల్ు చెపటప,
న్ేరుగా బస్ సతిాండ్ క్ి వెళ్ళళపో య్డు శివ. ఒక అరగాంటల్ో బస్ దొ రిక్ిాంది. ఎక్ిో
విజయవాడ పో య్డు. అతను వెళ్ళళన అరగాంటక్ి, ల్లిత కూడన విజయవాడకు
వెళళళ మరో బస్ ఎక్ిో, విజయవాడ చేరుకుాంది.
హైదరాబాద్ ల్ో ఉనా రాజేష్, సరితల్ు కూడన వేరువేరుగా విజయవాడ
చేరుకున్నారు.
*********
ఊరిక్ి వచనాడే గానీ, పదేపదే ల్లితే గురుతకువసుతాంది శివ క్ి. అత్ర కషి ాం మీద రెాండు
రోజుల్ు కాంటోిల్ చేసుక్ న్నాడు. ఇక ఆగల్ేక ఆఫీస్ ఎగొగటిి, రాజేష్ ఇాంటిక్ి
చేరుకున్నాడు. అతనిక్ి షాక్స ఇసత
త రాజేష్ తల్ుపప తీసాడు, “ఏాంటాి! ఆఫీస్ క్ి
పో ల్ేదన ఈ రోజూ?” అాంటూ. శివ మనసుల్ోన్ే క్ాసత తడబడి, తమ్యిాంచుక్ ని
18

“ల్ేదురా, ఇటువెైపప పని ఉాండి వచనాను. బైట నీ బైక్స చతసట, ఉన్నావని ఎక్స్ పెక్సి
Page
 చేసట వచనా.” అాంటూ ల్ోపల్క్ి అడుగు పెటి ాడు. ల్లిత అతనిా చతసట ఏ రియ్క్షన్
ఇవాుల్ో అరధాంగాక అల్్ నిల్బడిపో యిాంది. “అదేాంటే, అల్్ నిల్బడిపో య్వ్? మీ
అనాయయక్ి క్ాఫీ అయిన్న ఇవువా?” అని రాజేష్ అనగాన్ే, “ఇపపపడే తెసత ా.” అని
గబగబా వాంట గదిల్ోక్ి పో యిాంది. “నువపు క్ాఫీ తనగరా, న్ేను పో యి సాానాం చేసట
వసాత.” అని రాజేష్ బాత్ రూమ్ ల్ోక్ి పో య్డు. అతను అల్్ వెళ్ళగాన్ే, ఒక పది
సెకనుల్ు వెయిట్ చేసట, మరుపపల్్ వాంట గది ల్ోక్ి పో య్డు శివ. సి వ్ మీద
పాల్గిన్ెా పెడుతునా ల్లితను వెనకనుాండి పటుిక్కగాన్ే, ఆమ ఉలిక్ిోపడి వెనక్ిో
త్రరిగిాంది. అతను ఆమని క్ౌగిలిల్ో బాంధిాంచేసాడు. అమ విడిపటాంచుక్కడననిక్ి
పియత్రాసత
త “వెళ్ళళపో , న్ేను అరిస,తత అయన నినుా చాంపతసత ాడు.” అాంది. ఒకోక్షణాం
ఆమ కళ్ళల్ోక్ి చతసత
త , “వదిల్ేయ్ల్్!? అరుసాతవా!?” అాంటూ, చటుకుోన ఆమ
పెదనల్ను అాందుక్ ని, కసటగా ముదుేపెటి ేసాడు. “మ్..” అాంటూ అతనిా
తోసతయబో యిాంది ఆమ. క్ాని అతను మరిాంత బల్ాంగా బిగిాంచేసత త, ఆమ
పటరుదుల్పెై ఒక చేయి వేసట న్ొకుోతూ, ఆమ న్ోటిల్ోక్ి తన న్నల్ుకను చొపటపాంచ్చ,
ఆమ న్నల్ుకను మల్ేయసాగాడు. ఆమ “మ్..మ్..” అని గిాంజుక్కవడాం తపప ఏమీ
చేయల్ేక పో తుాంది. భరత ఎకోడ వచేాసాతడో అని చెమటల్ు పటేిసత ున్నాయ్ ఆమకు.
అతను మ్తిాం ఎాంజాయ్ చేసత త, ఒక చేత్రని ఆమ ప త్రత కడుపప పెై ఉాంచ్చ
నిమురుతూ, ఒక వేల్ుని ఆమ బొ డోో ఉాంచ్చ త్రపపసాగాడు. ఆమల్ో కాంపన్నల్ు
మొదల్య్యయి. ఆ చేత్రని అల్్గే ఆమ చీర కుచ్చాళ్ళ ల్ోక్ి తోసట, ఆమ గుబురు
ప దను తనక్ాడు. అమ ఒక జర్టో ఇచ్చా గబుకుోన అతనిా తోసతసటాంది. అాంతల్ోన్ే,
బాత్ రూమ్ తల్ుపప చపపపడవడాంతో, అతను మళ్ళళ మరుపపల్్ హ్వల్ ల్ోక్ి
చేరుకున్నాడు. ఆమ వాంటగదిల్ోన్ే చనటుగా తన చీర సవరిాంచుక్ ని, క్ాఫీ పనిల్ో
19

పడిపో యిాంది. ఒక ఐదు నిమ్మషాల్ తరువాత రాజేష్ వచేాసరిక్ి, ల్లిత క్ాఫీ

Page
 పటుిక్ చ్చా ఇచ్చాాంది. తనగిన తరువాత రాజేష్ పెైక్ి ల్ేచ్చ, “పదరా, నినుా ఆఫీస్
దగగ ర డనిప్ట చేసత ాను.” అన్నాడు. శివ కూడన పెైక్ి ల్ేచ్చ, “క్ాఫీ సతపర్ట గా చేసత ుాందిరా
ల్లిత, దనని క్కసమైన్న మళ్ళళ మళ్ళళ రావాల్నిపటసత ుాంది.” అన్నాడు ఆమ వెైపత
చతసత
త . ఆమ అల్్గే బితత రబితత రగా చతసుతాంది. అది గమనిాంచని రాజేష్ “క్ాఫీయియ
కదన..” అని, ల్లిత వెైపప చతసట “వీడు ఎపపపడొ చ్చాన్న క్ాఫీ ఇచేాయ్.” అని, శివతో
“నీకు ఎపపపడు క్ావాల్ాంటే అపపపడు అడిగి తీసుక్కరా.” అన్నాడు. శివ ల్లితవెైపప
ఓరగా చతసాడు. ఆమ తన భరత వెైపప అయోమయాంగా చతసట తల్ క్ టుిక్ ని
ల్ోపల్క్ి పో యిాంది.
రాజేష్, శివను అతని ఆఫీస్ దగగ ర దిాంచనడు. అతను ల్ోపల్క్ి పో గాన్ే, ఒక ఐదు
నిమ్మషాల్ు వెయిట్ చేసట, తన బైక్స ను శివ ఇాంటి వెైపపకు పో నిచనాడు.
శివ ఇాంటిక్ి క్ాసత దతరాంల్ో ఉనా షాపటాంగ్ క్ాాంపెో క్స్ దగగ ర బైక్స ను పార్టో చేసట, అతని
ఇాంటిక్ి చేరుక్ ని, క్ాలిాంగ్ బల్ క్ టాిడు రాజేష్. క్ దిే నిమ్మషాల్ తరువాత సరిత
తల్ుపప తెరిచ్చ, అతనిా చతసట షాక్స అయియ “ఏమ్మటిల్్ వచనావ్?” అాంది
తడబడుతూ. “మొనా నువపు చేసటన హల్ప క్ి థేాంక్స్ చెపపడాం మరచ్చపో య్.”
అన్నాడు నవపుతూ. “ఏాం వదుేల్ే, ఆయన ల్ేడు నువపు వెళ్ుళ.” అాంటూ తల్ుపప
వేసతయబో యిాంది. అతను చేతుల్ు అడుాపెటి ఆపట “కనీసాం క్ాఫీ అయిన్న
ఇవవుచుాగా.” అన్నాడు. అపపటిక్ే, చుటుిపకోల్ ఇాంటోో వాళ్ుళ ఒకరిదేరు చతసత
త
ఉాండడాంతో, సీన్ క్ియి
ర యట్ చేయడాం ఇషి ాంల్ేక, తల్ుపప తీసటాంది. అతను ల్ోపల్క్ి
ఎాంటర్ట అయ్యడు. “అకోడ కూరోా క్ాఫీ తెసత ాను.” అని హ్వల్ ల్ో కురీా చతపటాంచ్చ
వాంటగదిల్ోక్ి పో యిాంది. ఆమ అల్్ వెళ్ళగాన్ే మయిన్ డో ర్ట బో ల్ి పెటి ేసాడు
రాజేష్. ఆ చపపపడుకు వాంటగదిల్ోాంచ్చ బయటకు వచ్చా, కాంగారుగా “అమోి,
20

గడియ పెటి టదుే.” అాంటూ, మయిన్ డో ర్ట దగగ రక్ి పరుగెతతబో తుాంటే, గబుకుోన
Page
 ఆమని పటుికున్నాడు. ఆమ గిాంజుకుాంటూ “పీో జ్ రాజేష్, వదుల్ు. ఏదో
అనుక్కకుాండన జరిగిపో యిాంది మొనా. ఇక మరచ్చపో దనాం దననిా.” అాంది. అతను
క్ నిా క్షణనల్ు పటుిక్ ని వదిల్ేసాడు. ఆమ క్ాసత ఆశారయపో యిాంది. “ఓక్ే, నువపు
మరచ్చపో తే న్ేనత మరచ్చపో తన.” అన్నాడు రాజేష్. సరిత తేలికగా ఊపటరిపీల్ుాక్ ని
“న్ేను మరచ్చపో య్.” అన్ేసట క్ిచెన్ ల్ోక్ి వెళ్ళళపో యిాంది. అతను హ్వల్ ల్ో సో ఫాల్ో
సెటిల్ అయ్యడు. పది నిమ్మషాల్ తరువాత ఆమ క్ాఫీ అతని చేత్రక్ి ఇచ్చా,
నిల్బడిాంది. అది చతసట, “ఆ మేటర్ట ఓక్ే, కనీసాం కూరొాని కబురుో అయిన్న
చెప పచుాగా.” అన్నాడు. ఆమ అతని ఎదురుగా ఉనా కురీాల్ో కూరుాాంది.
అతను క్ాఫీ తనగేసట, కప్ట ను పకోన్ే ఉనా టీపాయ్ మీద పెటి , “ఏాంటి సరితన, అల్్
మ్టాోడకుాండన కూరుాన్నావే?” అన్నాడు. “ఏాం మ్టాోడనత?” అాంది. ఆమ వెైపప
తేరిపారా చతసాడు. ఫెిష్ గా ఉాందనమ. అాంతకుముాందే తల్సాానాం చేసటాందేమో,
జుటుి ఇాంక్ా తడిగాన్ే ఉాంది. అదిచతసట “అల్్ తడిగా ఉాంటే జల్ుబు చేసత ుాంది.
తుడుచుక్కవచుాగా.” అన్నాడు. “మ్…అల్్గే, నువపు వెళత ళ, న్ేను
తుడుచుకుాంటా.” అాంది. అతను నిటూ
ి రిా “నువపు రాక్షసటవి.” అన్నాడు పెైక్ి ల్ేసత త.
ఆమకూడన ల్ేసత త, “అల్్ ఉాండక తపపటేో దు.” అాంది. “ఎాందుక్క!?” అన్నాడు. “నీకు
తెల్లదన?” అాంది పెదవపల్ను అదో ల్్ విరుసత
త . ఒకోక్షణాం అల్్గే ఆమని చతసట,
గబుకుోన దగగ రక్ి ల్్క్ ోని, కసుకుోన ఆమ పెదవి క్ రిక్ాడు. “స్..ఇడియట్.”
అాంది క్కపాంగా. “అల్్ క్కపాంగా చతడకు ల్లితన.” అన్నాడు రాజేష్. “న్న పతరు
సరిత.” అాంది ఇాంక్ా క్కపాంగా. “ఈ క్కపాం క్కసమే అల్్ పటలిచన.” అని ఆమ
ఊహాంచని విధ్ాంగా, మళ్ళళ ఆమ పెదవిని క్ రిక్ేసాడు. “స్..అబాబ.” అాంది. “సారీ,
సారీ..” అాంటూ, ఆమని క్ౌగిలిల్ోక్ి తీసుక్ ని వీపపపెై నిమ్మరుతూ, సునిాతాంగా ఆమ
21

క్ిాంది పెదవిని చపపరిాంచసాగాడు. ఆమ బల్వాంతాంగా విడిపటాంచుకుాంటూ “పీో జ్,

Page
 వదిల్ేయ్ రాజేష్.” అాంది. అతను ఆమని సునిాతాంగా క్ౌగిలిాంచుకుాంటూ “నినుా
వదల్ల్ేక పో తున్నా సరితన. ఎాందుక్క తెల్ుసా?” అన్నాడు. ఆమ ఏమీ
మ్టాోడల్ేక పో తుాంది. అతను ఆమ నడుముని తడుముతూ “ఏాం చేసత ున్నా నీ
నడుముల్ోని వయ్యరమే గురుతక్ సుతాంది.” అాంటూ, ఆమ పటరుదుల్పెై
తడుముతూ, “దిాండుపెై తల్ పెడితే ఇవే గురుతక్ సుతన్నాయి.” అని, న్ెమిదిగా ఒక
చేత్రని, ఆమ సథ నాంపెై ఉాంచ్చ, “వీటిని పితీ క్షణాం రుచ్చ చతడనల్ని అనిపటసత ుాంది.”
అాంటూ, చ్చనాగా న్ొక్ాోడు. “మ్..” అని, “పీో జ్ రాజేష్.” అాంది బల్హీనాంగా. ఆమ
బల్హీనాంగా మ్రడాం గమనిాంచ్చ, క్ౌగిలిల్ో బల్ాంగా బిగిాంచనడు. ఆమక్ి తమకాంల్ో
ఊపటరి అాందక ఉక్ిోరిబిక్ిోరి అయిపో తుాంది. ఆమని అల్్గే ఎతు
త క్ ని బడ్ రూమ్
ల్ోక్ి తీసుకుపో య్డు. ఆమని బడ్ మీద పడేయగాన్ే, సట్రాంగ్ ఏక్షన్ వల్న
ఒకోసారి ఎగిరిపడిాంది. ఒకోసారిగా ఆమ తేరుక్ ని “న్ో, పీో జ్ వదుే రాజేష్.” అాంటూ
ల్ేవబో తుాంటే, ఒకో ఉదుటున ఆమపెై పడనాడు రాజేష్. మరోసారి తన ఏక్షన్
చతపటాంచ్చాంది బడ్. క్ిాంద పరుపప ఎతు
త డు, పెైన అతని దిాంపపడుల్ మధ్య
నలిగిపో యిాంది సరిత. ఆమని అల్్గే అదుముతూ, “పటచెాక్ిోపో తుాంది సరితన…”
అాంటూ, ఆమ మడమీద చ్చనాగా క్ రిక్ాడు. “వదుే రాజేష్..” అాంటూన్ే, తన మడని
వెనక్ిో వాంచ్చాంది సరిత. మడమీద ముదుేలిా, మడ క్ిాందక్ి టాిన్్ ఫర్ట చేసాడు
రాజేష్. అసపషి ాంగా సణగసాగిాంది సరిత. అల్్గే ముదుే పెటి ుకుాంటూ, ఆమ సథ న్నల్
వదే ఆగాడు. వేగాంగా తీసుతనా ఊపటరిక్ి ఆమ సథ న్నల్ు ఎగిరి పడుతున్నాయి. వాటి
మధ్య చీల్కల్ో న్నల్ుకతో ఒకసారి న్నక్ి, “తీసతయ్ సరితన.” అన్నాడు. ఆమ ఊపటరి
ఇాంక్ా భారాంగా పీల్ుసుతాంది. అతను పెైక్ి ల్ేచ్చ తన బటి ల్ు విపతపసాడు. తరువాత
ఆమ పకోన పడుక్ ని, పెైటను పకోకు తపటపాంచ్చ, జాక్ెట్ పెై చేతుల్ు వేసాడు. ఆమ
22

అతని చేతుల్ను తోసతయబో తుాంటే, అతను క్కపాంగా జాక్ెట్ రెాండు అాంచుల్ు

Page
 పటుిక్ ని ల్్గేసాడు. ఒకోసారిగా హుక్స్ ఫటఫటమని ఊడిపో య్యి. బాంధ్న్నల్ు
విడివడడాంతో, ఆమ సథ న్నల్ు ఎగిరిపడుతున్నాయి. ఆమ తన చేతులిా వాటిక్ి
అడే ాంగా పెటి ుక్కబో తుాంటే, వాటిని బల్వాంతాంగా విడదీసట, తన మొహ్వనిా ఆమ
సథ న్నల్ మధ్య అదిమ్మ, ఒక సథ న్ననిా చేతత ో కసటగా నల్ుపపతూ, రెాండో సథ న్ననిా
అాందినాంతమేర న్ోటిల్ోక్ి ల్్కుోన్నాడు. “మ్..స్..” అాంటూ ఛనతీని ఎగరవేసటాంది.
ఆమ ముచ్చాకను కసటగా చపపరిసత త, తల్తో కుమిసాగాడు. “అబాబ..” అాంటూ తన
ఛనతీని ఎగరవేసత త, పరుపపపెై ఉనా దుపపటిని గటిిగా నలిపతయసాగిాంది. రెాండో చేతత ో
అతను ఆమ చీర కుచ్చాళ్ళను తొల్గిాంచ్చ, చేత్రని ల్ోపల్క్ి తోసట, ల్ాంగా బొ ాందు ముడి
విపతపసాడు. ఆమ పటరుదుల్ను క్ాసత పెైక్ి ఎత్రత , ల్ాంగాని క్ిాందక్ి ల్్గేసట, చీరను పెైక్ి
ఎతేత సాడు. ఆమ తమకాంతో గిల్గిల్ల్్డిపో తుాంది. అతను ఆమ పపవపుపెై
ముదుేపెటి ాడు. “స్…రా..జే..ష్..” అాంది క్ెైపపగా. అతను తన క్ాళ్ుళ ఆమ తల్
వెైపపకు వచేాటుిగా త్రరిగి, తన దాండననిా ఆమ న్ోటిదగగ ర ఉాంచనడు. ఆమ తన
పెదనల్ు మూసుక్ ని, తల్ పకోక్ి త్రపతపసుకుాంది. అతను ఆమ తొడల్ు విదదీసట,
ఆమ పపవపుని న్నల్ుకతో తనకగాన్ే, “ఆహ్..” అాంటూ తల్ని త్రపటపాంది సరిత. అల్్
త్రపపడాంల్ో, అతని దాండాం వేడిగా ఆమ బుగగ ల్కు తనక్ిాంది. “మ్..” అని తల్ ఇాంక్ాసత
త్రపపగాన్ే, ఆమ పెదనల్కు తనక్ిాంది. సరిగగ ా అదే సమయాంల్ో అతని న్నల్ుక ఆమ
మదనక్ీల్ను తనక్ిాంది. “మ్..” అాంటూ, అతని అాంగాం క్ నను చ్చనాగా ముదుేపెటి
పెదనల్తో బిగిాంచ్చాంది. ఇక అతను ఆమ తొడల్మధ్య రెచ్చాపో సాగాడు. అతనిక్ి
ధీటుగా, అతని దాందననిా న్ోటో ో బిగిాంచుక్ ని, సమిగా చీకసాగిాంది సరిత. గొాంతాంతన
నిాండిపో యియాంత ఉాంది అతనిది. ఊపటరి అాందక ఇబబాంది పడుతూన్ే, పని
క్ానిసుతాంది. క్ిాంద అతను ఆమ బావిల్ోాంచ్చ, అమృతననిా చ్చల్ుకుతున్నాడు. ఆమక్ి
23

రానురానత ల్ోపల్ తపన పెరిగిపో తుాంది. "మ్..మ్.." అాంటూ కసెక్ిోపో తూ,

Page
 అతని అాంగాంపెై చ్చనాగా క్ రిక్ిాంది. ఎగిరిపడనాడతను. త్రరిగి మ్మూల్ు ప జిషన్ క్ి
వచేాసత
త , "అమోి, త్రన్ేసత ావా ఏమ్మటీ?" అాంటూ, ఆమని ఆకరమ్మాంచనడు. క్ిాంద
మధ్నాం సగాంల్ో ఆగిపో వడాంతో, ఆమ అతనిా మీదక్ి ల్్కుోని, తన క్ాళ్ళను
ఎడాంచేసట, పెైక్ెత్రత అతని నడుముపెై పటుి బిగిాంచ్చ, కసటగా అదుముకుాంది. అపపటిక్ే,
బాగా రసాం చ్చలిక్ి ఉనా ఆమ పపవపుల్ోక్ి మతత గా దిగిపో యిాంది అతని అాంగాం.
“హుమ్..రాజేష్…ఏాం దిాంపావపరా.” అాంటూ కసటగా మొతత ను పెైక్ెత్రత ఎదురొత్రత ాంది.
ఆమ అల్్ ఎదురొతత గాన్ే, దాందననిా పెైక్ి తీసట కసటగా ప డిచనడు. “ఆవ్..” అని,
“అాంత గటిిగాన్న, ఇల్్ అయితే రాత్రి మ్ ఆయనక్ి పసతత . క్ాసత చతసట ప డువప.”
అాంది కసటగా అతని పెదనల్ను క్ రిక్ి. “చతడకుాండనన్ే ఇల్్ ప డవాల్ని పటసత ుాంది,
చతసతత ఇాంక్ా…” అాంటూ మరోసారి తన కసట చతపటాంచనడు. “అబాబ!
చాంపతసత ున్నావ్…మ్..క్ానీ, నీ కసట అాంతన చతపటాంచు…కుళ్ళబొ డిచేయ్.” అాంటూ
మలికల్ు త్రరుగుతూ, తనత రెచ్చాపో యిాంది. అతను ఆమ పపవపు ల్ోపల్ కవుాంతో
చ్చలిక్ినటుి చ్చల్కసాగాడు. చతడడననిక్ి సునిాతాంగా కనిపటాంచే రాజేష్ పో టుక్ి
ఆమకు చుకోల్ు కనిపటసత ున్నాయి. తొడల్ు చ్చమచ్చమల్్డిపో తున్నాయి. సథ న్నల్ు
త్రమ్మిరెక్ిోపో తుాండడాంతో, అతని చేతులిా వాటిపెైక్ి ల్్కుోాంది. అతను వాటాంగా
వాటిని పటసటక్ి పటపటపచేసతసత ున్నాడు. ఆమ అతని నడుముపెై తన క్ాళ్ళ పటుి
మరిాంత బిగిాంచ్చ అదుముకుాంటుాంది. ఏదెైన్న మ్టాోడడననిక్ి అవక్ాశాం ల్ేకుాండన,
వాళ్ళ న్నల్ుకల్ు పెనవేసుక్ ని ఉన్నాయి. తమక్ానిక్ి సతచనగా వసుతనా
నిటూ
ి రుపల్ వేడిల్ో ల్ోపల్ల్ోపల్ కరిగిపో తున్నారు వాళ్ుళ. చ్చవరక్ి కరిగినదాంతన
వెచాగా, ఆమ పపవపుల్ోక్ి చ్చలిక్ేసాడు అతను. “హుమ్..” అాంటూ అతనిా గటిిగా
అదుముకుాంది ఆమ. దిుతీయ విఘాాం రానాందుకు తృపటత గా హతు
త కున్నాడు
24

అతను.
Page
 క్ దిే నిమ్మషాల్ు అల్్గే ఉాండిపో యి, పకోక్ి ఒరిగాడతను. "మ్...ల్ోపల్ ఇాంత కసట
ఉాంచుక్ ని, వదే ని తోసతసత ావే?" అన్నాడు పతిమగా ఆమని నిమురుతూ.
"మ్...తోసతయక! రా అని వేయిాంచుకుాంటారా? ఎాంత భయమేసటాందో తెల్ుసా?
ప రపాటున శివ వసతత !?" అాంది ఆమ. అతను ఆమ బుగగ పెై ముదుే పెటి ుకుాంటూ,
"వాడు రాడు. న్ేన్ే సుయాంగా వాడిని ఆఫీస్ ల్ో వదిలి వచనా. ఇక సాయాంతిాం
వరకూ మనాం పాండగ చేసుక్కవచుా." అాంటూ ఆమని మరోసారి ఆకరమ్మాంచనడు.
అయితే అతను అనుకునాటుి, శివ ఆఫీస్ ల్ో ల్ేడు. ఆఫీస్ క్ిటిక్ీ నుాండి రాజేష్
వెళ్ళళపో వడాం గమనిాంచ్చ, ఒక ఐదు నిమ్మషాల్ు ఆగి, రాజేష్ ఇాంటివెైపప
బయల్ుదేరాడు. పది నిమ్మషాల్ోో అతని ఇాంటిక్ి చేరుక్ ని బల్ క్ టి గాన్ే, ల్లిత
తల్ుపప తీసట, అతనిా చతసట ఉలిక్ిోపడి "ఏమ్మటిల్్ వచనావ్? ఆయన ఎకోడ?"
అాంది. "వాడు ఎకోడిక్క పో య్డు." అన్నాడు. "అయితే నువపు కూడన పో ."
అాంది. "పో తననుల్ే, ల్ోపల్ న్న సెల్ మరచ్చపో య్, తెచ్చా ఇసతత పో తనను." అన్నాడు.
ఆమ విసురుగా తల్ుపప మూసట, క్ దిేక్షణనల్ తరువాత మళ్ళళ తల్ుపప తెరిచ్చ, సెల్
అతని చేత్రల్ో పెటి ాంది. అతను థేాంక్స్ అని వెళ్ళళపో తూ, ఆగి "రేపప సరిత బర్టత డే.
ఒక శారీ క్ ని సర్ట పెజ్
ైీ చేదే నమనుకుాంటున్నా. న్నకు సెల్ క్షన్ రాదు. క్ దిేగా హల్ప
చేయొచుాగా,పీో జ్." అన్నాడు. ఆమ ఆల్ోచనల్ోో పడిాంది. "పీో జ్, నీ ఇబబాంది న్నకు
అరధమయిాంది. బయటేగా, పెైగా పగల్ు. అాందరూ ఉాంటారు. నీక్ేాం పో ి బో మ్ రాదు.
పీో జ్." అన్నాడు క్ాసత దీనాంగా. కనిున్్ అవుడననిక్ి క్ారణాం వెతుకుోాంటునా
ల్లిత వెాంటన్ే కనిున్్ అయియ, "సరే, వసాత." అని అతని కూడన బయల్ుదేరిాంది.
స ాంత భారయ దగగ ర సునిాతాంగా పివరితాంచే రాజేష్ , సతాహతుడి భారయ దగగ ర
మొరటుగా పివరితాంచడననిక్ీ....అల్్గే స ాంత భారయ దగగ ర మొరటుగా పివరితాంచే శివ,
25

సతాహతుని భారయ దగగ ర సునిాతాంగా పివరితాంచడననిక్ీ క్ారణమేమ్మటి?

Page
 ల్లితను తీసుక్ ని, ఉదయాం రహసయాంగా పార్టో చేసటన బైక్స దగగ రక్ి చేరుకున్నాడు
శివ. అతను బైక్స సాిర్టి చేయగాన్ే, క్ాసత మొహమ్టాంగాన్ే అతని వెనుక కూరుాాంది
ల్లిత. బైక్స సీపడ్ అాందుక్కగాన్ే, పడిపో కుాండన ఉాండడననిక్ి, అతని నడుము
పటుికుాంది. చ్చనాగా నవపుకున్నాడు శివ. క్ ాంతసతపటిక్ి ఒక పెదే బటి ల్
దుక్ాణననిక్ి చేరుకున్నారు. ఐదు ఫ్ోో రుో ఉనా పెదే షాప్ట అది. గౌరాండ్ ఫ్ోో ర్ట ల్ో ఫతనీ్
చీరల్ు ఉన్నాయి. ల్లిత అటువెైపప వెళ్ళబో తుాంటే, “ఊఁహూఁ…శారీస్ క్ాదు.
ఏదెైన్న మోడర్టా ఔట్ ఫటట్ సెల్ క్సి చేదే నాం.” అన్నాడు శివ. అరధాం క్ానటుి చతసటాంది
ల్లిత. “శారీ రొటీన్ే కదన. సర్ట పెజి
ైీ ాంగ్ గా ఉాండనల్ాంటే, డెస
ి త్ బస్ి .” అన్నాడు. సరే
అని, ల్లిత ముాందుక్ి కదిలిాంది. ఇదే రూ కల్సట మూడో ఫ్ోో ర్ట క్ి వెళ్ళరు. అకోడ
రకరక్ాల్ డెస్
ి ల్ు కనువిాందు చేసత ున్నాయి. వాటిని చతసత
త వెళ్ుతుాంటే, ముదురు
గుల్్బీ రాంగుల్ో ఉనా ఒక ఫాిక్స ఆమని ఆకరిషాంచ్చాంది. “అదెల్్ ఉాందో చతడు.”
అాంది. అతను దననిా చతసట, “ఇల్్ చెపపడాం కషి ాం. ఒకసారి వేసుక్ ని చతపటసతత,
డిసెైడ్ అవవుచుా.” అన్నాడు శివ. “అమోి! అల్్ాంటి డెస్
ి ల్ు న్నవల్ో క్ాదు.” అని
ల్లిత ముాందుక్ి వెళ్ళబో తుాంటే, “ల్లితన, పీో జ్. ఒకోసారి….జస్ి జడిజమాంట్ క్కసాం.”
అన్నాడు. ఆమ ఆల్ోచ్చసుతాంటే, “పీో జ్.” అన్నాడు ఆమ చేత్రని తనక్ీ తనకనటుి
తనకుతూ. “వదుే శివ, అాందరిల్ో న్నకు సటగగ ు.” అాంది ఆమ. “సరే, ఒక పని చేదే నాం.
దీనిని పతక్స చేయిదనేాం. ఇాంటిదగగ ర ఒకసారి టియల్ వేసుక్క. తేడన ఉాంటే, ఎల్్గూ
ఎక్స్ చేాంజ్ చేసత ాడుగా.” అన్నాడు. “అమోి, ఇాంటి దగగ ర అయితే అస్ల్ు వదుే.”
అాంది ఆమ. “పీో జ్ ల్లితన, ఈ ఒక హల్ప చేయి చనల్ు. ఇక ఎపపపడత నీజోలిక్ి
రాను.” అన్నాడతను. అల్ోచ్చసుతనాటుిగా అతని వెైపప చతసట, “ఇక ఎపపపడత న్న
జోలిక్ి రావప కదన!?” అని అడిగిాంది. “పాిమ్మస్.” అన్నాడు ఆమ చేత్రల్ో చేయి వేసట.
26

“సరే, పతక్స చేయిాంచు.” అాంది. పితీ సీత క్

ీ ి ఒక దివీభవన సాథనాం ఉాంటుాంది. తను ఆ
Page
 దివీభవన సాథన్ననిక్ి చేరువ అవపతుాందని ల్లితక్ి తెలియడాం ల్ేదు. అతను
ఉతన్హాంగా డెస్
ి పతక్స చేయిాంచనడు. ఇదే రూ కల్సట ల్లిత ఇాంటిక్ి చేరుకున్నారు.
తనళ్ాం తీసట ల్ోపల్క్ి వెళ్ళక్ా, ఆమ మయిన్ డో ర్ట ల్్క్స చేసట, అతనిా హ్వల్ ల్ో
కూరోామని, తను డెస్
ి తీసుక్ ని బడ్ రూమ్ ల్ోక్ి వెళ్ళళాంది. శివ టనష న్ గా వెయిట్
చేసత ున్నాడు. అరగాంట తరువాత, న్ెమిదిగా బడ్ రూమ్ తల్ుపపతీసుక్ ని
వచ్చాాంది ఆమ. చతడగాన్ే నరాల్నీా మలి త్రరిగినటుి అయిాంది శివక్ి. కాంటిక్ి
రెపపల్ే ల్ేనటుి అల్్ చతసత
త ఉాండిపో య్డు అతను. ఆమ అతను ఏమ్మ
చెబుతనడన అని ఎదురుచతసుతాంది. అతను న్ెమిదిగా ఆమ దగగ రక్ి వచనాడు.
ఆమ ఏదో అనబో యియ ల్ోగాన్ే, “ఓక్ే ల్లితన, వెళ్ళళ డెస్
ి చేాంజ్ చేసుక్క.” అన్నాడు.
ఆమ ఒకోసారి షాక్స అయియాంది. “అదేాంటీ!? బావపాందో బాల్ేదో చెపపకుాండన?” అాంది
డిస్ అపాయిాంట్ గా. “ఏాం చెపపనత? చీర దనచల్ేని అాందనల్ను దనచేసటాంది ఈ డెస్
ి .
వదుే, చేాంజ్ చేసతయ్.” అన్నాడు ఆమ నడుము వెైపప చతసత
త . “అబాబ, ఇాంతక్ీ
బావపాందన, ల్ేదన!?” అాంది విసుగాగ. మోక్ాళ్ళక్ి క్ాసత పెైక్ి ఉాంది ఫాిక్స. “అఫ్ క్కర్ట్,
చీర దనచేసటన అాందనల్ని చతపటసత ుాందనుక్క..” అన్నాడు ఆమ మోక్ాళ్ళ క్ిాంద
భాగానిా చతసత
త . ఆమ గబుకుోన తన క్ాళ్ళ వెైపప చతసుక్ ని, “మ్…సరే,
అయితే తీసతసత ాల్ే.” అాంది. ఆమక్ి బాగా దగగ రగా వచేాసాడు అతను. ఆమ ఒకో
అడుగు వెనక్ిో వేసట, “అదిగో న్న జోలిక్ి రానన్నావూ?” అాంది. “న్ేనత రాకూడదన్ే
అనుకున్నాను. క్ానీ రాకపో తే, నీ అాందననిక్ే అవమ్నాం. దననిా అవమ్నిాంచడాం
న్నకు ఇషి ాం ల్ేదు.” అాంటూ ఆమ నడుము మీద చేయి వేసాడు. “అదిగో అదే
వదే ాందీ…” అని ఆమ అాంటూ ఉాంటే, నడుమును ఒకసారి నలిపట, “సరే, వెళ్ళళ డెస్
ి
మ్రుాక్క. ల్ేక పో తే న్న చేతుల్ు ఊరుక్కవప.” అన్నాడు. ఆమ అయోమయాంగా
27

చతసుతాంది అతనిని. “పీో జ్, అల్్ చతడకు.” అన్నాడు. “ఏాం?” అాంది ఆమ. ఈ సారి
Page
 గబుకుోన ఆమ పెదనల్ని ముదనేడి, వదిల్ేసత త “చతసావా, అల్్ చతసుతాంటే, ఇల్్న్ే
అవపతుాంది.” అన్నాడు. అతని వెైపప క్కరగా చతసట, తన గదిల్ోక్ి వెళ్ళడననిక్ి వెనక్ిో
త్రరిగిాంది. “ఒకో నిమ్మషాం.” అని, ఎతు
త గా ఉనా ఆమ పటరుదుల్ను ఒకసారి నిమ్మరి,
"ఛీ, ఎాంత కాంటోిల్ చేసుకున్నా, ఉాండల్ేక పో తున్నాను. నువెుళ్ుళ.” అనగాన్ే,
ఆమ ఫకుోన నవిుాంది. వెాంటన్ే ఆమని వెనకనుాండి క్ౌగిలిాంచుక్ ని, మళ్ళళ వదిల్ేసట
“సారీ.” అన్నాడు. ఆమ గబగబా తన రూమ్ ల్ోక్ి వెళ్ళోపో యిాంది. తల్ుపప
వేయబో తుాంటే, క్ాల్ు అడా ాం పెటి , “చ్చనా రిక్ెుస్ి .” అన్నాడు. ఏమ్మటనాటుి
చతసటాంది. అతను దగగ రక్ి వెళ్ళళ, “నినుా ఇాంక్ెపపపడత అడగను, మనసతపరితగా ఒక
ముదుే ఇవువా!” అన్నాడు క్ాసత దీనాంగా. ఆమక్ి ఏమన్నల్ో అరధాంక్ాక, అల్్గే
నిల్బడి పో యిాంది. అాంతల్ోన్ే అతను “న్న తపతపాం ల్ేదు. క్ావాల్ాంటే ఒకసారి
అదే ాంల్ో నీ పెదవపల్ను చతసుక్క. న్ేను అడగడాం సబబే అనిపటసత ుాంది నీకు.”
అన్నాడు. ఆమ ఎదురుగా ఉనా అదే ాంల్ో చతసుకుాంది. అతను ఆమ పెదనల్ క్ిాంద
చతపపడు వేలితో రాసత
త , “ఈ కర్టు చతసావా! దీనిా చతసత మత్ర తపటపాంది న్నకు.
మరీ ఇాంత అాందాంగా ఉాంటే ఎవరిక్ెైన్న కషి మే కదన.” అన్నాడు నిషూ
ి రాంగా. ఆ
తరువాత ఆ వేలితో, ఆమ క్ిాంది పెదవిపెై రాసత
త , “హబాబ, ఇాందుల్ో తేన్ె ల్్ాంటిది
ఏదెైన్న ఉాందన! పటుికుాంటేన్ే త్రయయగా అయిపో యిాంది వళ్ళాంతన.” అన్నాడు. అతని
మ్టల్కు మైమరచ్చపో తుాంది ఆమ. చతపపడు వేలిని, పెై పెదవి పెైక్ి తీసుకు వెళ్ళళ,
బొ టన వేలితో ఆమ క్ిాంద పెదవిని తనక్ాడు. రెాండు వేళ్ళతో ఆమ పెదనల్ని విడదీసట,
“న్నక్క సాందేహాం. ఇవి పెదవపల్్? ల్ేక్ా గుల్్బీ రేకుల్్.” అని అాంటుాంటే, ఆమ
పెదవపల్ు సనాగా వణకడాం పాిరాంభాంచనయి. “ఓ! వేళ్ుళ తగిలితేన్ే
వణుకుతున్నాయాంటే, ఇవి గుల్్బీ రేకుల్ే.” అని, రెాండు వేళ్ళతో క్ిాంది పెదవిని
28

చ్చనాగా ల్్గాడు. సనాగా “స్..” అాంటూ కళ్ుళమూసుకుాంది ఆమ. అతను

Page
 న్ెమిదిగా, క్ దిేగా తెరుచుకునా ఆమ పెదవపల్ మధ్య తన చతపపడు వేల్ుని
ఉాంచ్చ, ఆమ పల్ువరసను తనక్ాడు. ఆమ అపియతాాంగా క్ాసత న్ోరు తెరిచ్చాంది.
చతపపడు వేలితో ఆమ న్నల్ుక క్ నని తనక్ాడు. ఆమ వెాంటన్ే పెదవపల్ను
బిగిాంచగాన్ే, అతని వేల్ు ఆమ న్ోటిల్ో ఇరుకుో పో యిాంది. అతను ఆమ నడుము
పెై చేయి వేసట నిమ్మరాడు. ఆమ అతని వేల్ును చ్చనాగా చపపరిాంచ సాగిాంది. “మ్…”
అాంటూ, ఆమ నడుముపెై చేత్రని తీసట, తన ఫతాంటు విపపపకుాంటూ, ఆమ న్ోటిల్ో తన
వేలితో చ్చనాగా క్ెల్కసాగాడు. ఆమక్ి వళ్ళాంతన క్ెైపెక్ిో పో తుాంది. ఇాంతల్ో అతను
తన ఫతాంట్ ను క్ిాందక్ి జారేాసాడు. మళ్ళళ ఆమ నడుము మీద చేయి వేసట, దగగ రక్ి
ల్్క్ ోని, చేత్రని వెనక్ిో పాంపట, ఆమ పటరుదుపెై వేసట చ్చనాగా న్ొక్ిో, “మ్…దీనిా
చతసతన్న, యు ఫో మ్ వాళ్ుళ పటల్ో ోస్ తయ్రు చేసత ున్నారూ!?” అన్నాడు. అతని
మ్టల్క్ి, చేతల్క్ీ ఆమ వళ్ళాంతన వేడెక్ిోపో యిాంది. “మ్…” అాంది
మూల్ుగుతునాటుి. ఆమ న్ోటో ోనుాండి, వేలిని తీసట, ఆ చేత్రని రెాండో పటరుదుపెై వేసట,
రెాండు పటరుదుల్నత మతత గా నల్ుపపతూ, దగగ రక్ి ల్్క్ ోని, ఆమ క్ిాంది పెదవిని
అాందుకున్నాడు. “మ్..” అని తనియతుాంగా అతనిా అల్ుోకు పో యిాంది ల్లిత.
ఆమ పెదవిని కసటగా చీకుతూ, న్ెమిదిగా ఒక చేత్రని వీపప పెైక్ి పో నిచ్చా, జిప్ట ని
క్ిాందక్ి ల్్గి, ల్ోపల్క్ి చెయియపెటి , బాి హుక్స ను తొల్గిాంచ్చ, నగాాంగా ఉనా ఆమ
వీపపపెై నిమరసాగాడు. ఆమ వేగాంగా ఊపటరి పీల్ాసాగిాంది. ఆ వేగానిక్ి ఆమ
గుాండెల్ు ఎగిరిపడుతున్నాయి. అతను ఒకో క్షణాం ఊపటరి పీల్ుాక్కవడననిక్ి
అనాటుి, ముదుేను ఆపాడు. ఆ చ్చనాపాటి విరామ్నిా తటుిక్కల్ేనటుి ఆమ
అతనిా గాఢాంగా హతు
త కుాంది. ఆమ వీపపపెై అల్్న్ే నిమురుతూ, మాంచాం దగగ రక్ి
తీసుకువెళ్ళడు. ఆమ కళ్ుళ మూసుక్ ని, తమకాంల్ో తేలిపో తుాంది. న్ెమిదిగా
29

ఆమ ఫాిక్స ని పెైక్ి ల్ేపసాగాడు. ఆ ఫాిక్స, తొడల్ు దనటి, పటరుదుల్ను వదిలి,

Page
 నడుమును నగాాంగా చతపటసత త, ఎద దగగ రక్ి వచేాసరిక్ి, ఆమ తన రెాండు
చేతుల్నత పెైక్ెత్రతాంది. తన ఫతాంట్ పకోక్ి, ఆమ ఫాిక్స ని విసటరేసట, ఆమని మాంచాంపెై
పడుక్కబటాిడు. ఊపటరి భారాంగా పీల్ుసత
త తపటాంచ్చపో తుాంది ఆమ. హుక్స తీసటన బాి,
పతాంటీ తో ఉనా ఆమ అాందనల్ని తనివితీరా చతసత
త , తను నగాాంగా తయ్రయియ,
ఆమ పకోక్ి చేరాడు. ఆమ ప త్రత కడుపపపెై నిమురుతూ, అమ బొ డోో
చతపపడువేలితో క్ెల్కసాగాడు. “స్…శివా..” అాంది ఆమ. ఆ చేత్రని అల్్గే ఆమ
పతాంటీ ల్ోక్ి తోసాడు. క్ాలిపో తుాంది అకోడ. “ల్లితన, బాగా వేడిగా ఉాంది కదన.”
అన్నాడతను. “ఊఁ..” అాంది ఆమ. “చల్్ోరాన్న!” అన్నాడతను. “ఊఁ…” అాంది
ఆమ. “ఎల్్?” అన్నాడు పతాంటీని క్ిాందకు ల్్గుతూ. “శివా…పీో జ్” అాంది ఆమ
సనాగా సణుగుతూ. ఆమ పతాంటీని విసటరేసట, పపవపుమీద నిమురుతూ, “ముదుే
పెటిన్న.” అన్నాడు. “ఊఁ..” అాంది ఆమ. “ఎకోడన?” అన్నాడు. “హబాబ..” అాంది
విరహాం తటుిక్కల్ేనత అనాటుి. ఆమ తొడల్కు తన దాండననిా తనక్ిాంచనడు. “స్..”
అాంది ఆమ. “ఎల్్ ఉాందీ?” అన్నాడు. “మ్..” అని మూల్ుగుతూ, “వెచాగా ఉాంది.”
అాంది ఆమ. “మరీ దీని ఎల్్ చల్్ోరాాల్ల?” అన్నాడు. ఆమ ఇక తటుిక్కల్ేక అతనిా
మీదక్ి ల్్క్ ోని, కసటగా అతని పెదనల్ను అాందుకుాంది. ఆమ బాిని పకోక్ి తపటపాంచ్చ,
ఆమ సథ న్నల్ను మరిధాంచసాగాడు అతను. మరిాంత కసెక్ిో పో యి, అతని పెదనల్ను
క్ రిక్ేసటాంది ఆమ. “స్..” అని, “అమోి! ఏమో అనుకున్నాను గానీ, మాంచాంపెై పపలి
పటల్ోవే నువపు.” అాంటూ, ఆమ పపవపుమీద, తన దాండాంతో రుదే సాగాడు.
“స్..అబాబ…పీో జ్.” అాంటూ, అతని దాండననిా చేత్రతో పటుిక్ ని నల్పసాగిాంది ఆమ.
“ఏమ్మటీ, బాగా దతల్ క్ిోపో యిాందన.” అన్నాడు. “ఊఁ..” అాంది ఆమ. “మరి
తగాగల్ాంటే ఏాం చేయ్ల్ల?” అన్నాడు. “అది చెయియ.” అాంది ఆమ. “ఏదీ?” అాంటూ,
30

తన చేత్రని ఆమ తొడల్ మధ్యల్ోక్ి తోసాడు. అపపటిక్ే తడి చేరిాంది అకోడ. “అబో బ,

Page
 ప ల్ాం పదున్ెక్ిోాందే.” అన్నాడు అకోడ నిమురుతూ. ఆమ ఆయ్సపడుతూ
“మరి దున్ొాచుాకదన…ల్ేటాందుకూ?” అాంది ఆమ. “న్నగలి నీ చేత్రల్ో ఉాంటే ఎల్్
దునానత?” అన్నాడు. ఆమ చ్చనాగా అతని దాండాంపెై గిలిో వదిల్ేసటాంది. అతను
ఆమ పెైక్ి చేరుక్ ని, “పెటి య
ే న్న?” అన్నాడు. “ఊఁ…” అాంది అసహనాంగా. ఆమ
పూ…చీలికకు తన దాండాం క్ నను ఆనిాంచ్చ, ఒకసారి ఊపటరి పీల్ుాకున్నాడు.
“మ్…” అాంటూ తన మొతత ను ఎగరేసటాంది ఆమ. కసుకుోన దిాంచనడతను. “హ్వ..”
అాంది ఆమ. అల్్గే ఆమ పెై వాలి, “ఇల్్గే ఉాంచన్న, ల్ేక్ా పెైక్ి తీయన్న?” అన్నాడు.
ఆమక్ి ల్ోపల్ తనపాం పెరిగిపో యి పీక్స్ క్ి వెళ్ళళపో యిాంది. తటుిక్కల్ేక “అబాబ!
దెాంగరా బాబూ..” అాంది పచ్చాగా. అతను తన దాండననిా ఒకసారి బయటక్ి ల్్గి,
న్ెమిదిగా దిాంచుతూ, “ఇల్్గే దెాంగన్న…” అన్నాడు. ఆమ తన వళ్ళాంతన
బిగిాంచేసత త, “ఊఁహూఁ…బిగిాంచ్చ దాంచు..” అాంది. అతను తన దాండననిా మళ్ళళ
బయటకు ల్్గి, బల్ాంగా ఒకోపో టు ప డిఛనడు. “అక్స..” అాంది అతని వీపపపెైన తన
గోళ్ళను గుచేాసత
త . “ఇల్్గే చెయ్యన్న?” అన్నాడు. “మ్..ఊఁ..” అాంది ఆమ.
మరోసారి బయటక్ి తీసట మరిాంత బల్ాంగా ప డిచనడు. “అవ్..హ్వ…
అల్్గే…అల్్గే…” అాంటుాంది ఆమ ఆయ్సపడుతూ. అతను అల్్గే, బల్ాంగా
ప డవసాగాడు. ఆమ తన మొతత ను కసటగా పెైక్ి ఎగరవేసత ుాంది. ఆమ కసట చతసుతాంటే
అతనిక్ి మత్రపో తుాంది. “అమోి, నీకు ఇాంత దతల్ ఉాందనుక్కల్ేదు.” అన్నాడు
అతను. “మ్…తీరారా, న్న దతల్ నువేు తీరాాలి…మ్…ప డు…గ..టిి..గా..”
అాంటుాంది ఆమ. మరిాంత ఉతన్హాంగా ప డవసాగాడు. అతని పో టుల్క్ి ఆమ
వళ్ళాంతన నిటూ
ి రుసుతాంది. కషి పడుతూ అతనత, కషి పెడుతూ ఆమే… ఒకరిక్ి
ఒకరు సుఖ్్నిా అాందిాంచుక్ ాంటూ, చెమటల్ు కకుోకుాంటున్నారు. ఆమ క్ి ఊటల్ు
31

జల్పాతనల్వపతున్నాయి. అతని ఆవేశాం కటి ల్ు తెాంచుక్ ని కరగసాగిాంది.

Page
 “మ్….శివా..” అాంటూ అతనిా తమకాంగా అదుముకుాంటూ, అతని దనాండననిా
మ్మాంగేసటన తన పూ పెదనల్ను గటిిగా బిగిాంచేసటాంది. ఆ ధనటిక్ి, అతను ప ాంగి, ఆమ
పపవపుల్ో నిాండిపో య్డు. వెచాగా తడిపతసత ునా అతని దివాల్ని తృపటత గా
తనగుతూ, ఆమ పపవపు సతదతీరిాంది. అతను అల్సటగా ఆమ పెై వాలి పో యి
“హబాబ! ల్లితన, ఏాం సుఖ్్నిాచనావే.” అన్నాడు ఆమ బుగగ పెై ముదుే పెడుతూ.
“మ్…” అని కువకువల్్డిాంది ల్లిత. “మళ్ళో ఎపపపడత?” అన్నాడు. అతని బుగగ పెై
ముదుే పెడుతూ “ఎపపపడెైన్న న్ేను రెడీ.” అాంది. “అవపన్న..” అన్నాడతను. అతను
అల్్ అాంటూ ఉాండగాన్ే అతని దాండాం మళ్ళళ ల్ేచ్చనిల్బడిాంది. ఆమ అది చతసట
నవపుతూ “ఊఁ…ల్ేటాందుకూ క్ానీయ్..” అాంటూన్ే క్ెవపున అరిచ్చాంది అతను
గటిిగా పో టయయడాంతో. ఇక ల్ాంచ్ బేక్స
ి కూడన ల్ేకుాండన, సాయాంతిాం న్నల్ుగు గాంటల్
వరకూ విరగ కుముికున్నారు ఇదే రూ. ఇక రాజేష్ వచేాసాతడేమోననా భయాంతో,
విడిపో య్రు. శివ గబగబా తన డెస్
ి వేసుక్ ని, ఆఫీస్ కు జారుకున్నాడు. సరిగగ ా
అదే సమయ్నిక్ి రాజేష్ తన ఆఫీస్ క్ి చేరుకున్నాడు.
తమ భాగసాుముల్కు దోి హాం చేసామనా గిల్లితో, మొగుళ్ుళ తమ పెళ్ళల్కూ --
పెళ్ళల్ు తమ మొగుళ్ళకూ -- ఆ రాత్రి సురాగనిా చతపటాంచేసారు.
బయట పటియురాళ్ుళ, ఇాంటోో ఇళ్ళళ్తళ అల్్ రెచ్చాపో యియసరిక్ి, మొగుళ్ళళదే రూ
ఫపల్ ఖ్ుష్ీ అయిపో య్రు. మరాాడు తమ తమ మొగుళ్ుళ ఆఫీస్ ల్కు వెళ్ళళన
తరువాత రాంభల్్ో తయ్రయియ, పటియుళ్ళ క్కసాం ఎదురు చతడసాగారు మన
న్నరీమణుల్ు. ల్లిత అయితే మరీనత. మొగుడు వెళ్ళళన ఐదు నిమ్మషాల్క్ే
విరహ్వనిా తటుిక్కల్ేక శివక్ి క్ాల్ చేసటాంది. బైక్స మీద వెళ్ుతునా శివ బాండిని పకోక్ి
ఆపట, క్ాల్ ఎటాండ్ చేసాడు. “ఆయన వెళ్ళళ ఐదు నిమ్మషాల్ు అయిపో తుాంది.
32

నువెుకోడన?” అాంది ఆమ ఆతిాంగా. ఆమ అల్్ అడగగాన్ే అతని టాంపరేచర్ట

Page
 అకసాితు
త గా పెరిగిపో యిాంది. “ఐదు నిమ్మషాల్ోో నీ ముాందు ఉాంటా.” అన్నాడు.
ఆమ కాంగారుగా “వదుే, మధ్యల్ో ఎవరెైన్న వసతత అనవసరమైన డిసిరెబన్్. వేరే
చోటేదెైన్న చతడు.” అాంది. అతను క్ దిేసతపప ఆల్ోచ్చాంచ్చ, “సరే, నువపు మీ ఇాంటిదగగ ర
ఉనా రిల్యిెన్్ ఫెిష్ దగగ రక్ి ఒక అరగాంట తరవాత వచేాయ్. వేరేచ ోటక్ి తీసుకు
వెళ్తనను.” అన్నాడు. “అబాబ, అరగాంటా!?” అాంది ఆమ నిరాశగా. “పీో జ్ రా, న్ేను
వచేాక చెబుతనగా. ఓక్ేన్న!” అన్నాడు. “ఓక్ే, సరిగగ ా అరగాంటల్ో వచేాయ్లి.” అని
ఒక ముదుే ఇచ్చా క్ాల్ కట్ చేసటాంది.
వెాంటన్ే శివ ఒక మ్మతుిడి దగగ రక్ి వెళ్ళళ, అతనిని బత్రమ్ల్ుక్ ని, అతని క్ార్ట
తీసుక్ ని, చెపటపన పతో స్ క్ి వచేాసరిక్ి ఇరవెై నిమ్మషాల్ు పటిిాంది. అపపటిక్ే అకోడ
వెయిట్ చేసత ుాంది ల్లిత. ఆమ పకోన్ే క్ార్ట ఆపట హ్వర్టా క్ టి గాన్ే ఉలిక్ిో పడిాంది
ల్లిత. క్ార్ట ల్ో ఉనా శివను చతసట ఆశారయ పో యిాంది. అతను క్ార్ట ఎకోమనాటుి
సెైగ చేసాడు ఆమక్ి. ఆమ గబగబా క్ార్ట ఎక్ిో, “ఇదెకోడిదీ?” అాంది. “మ్ ఫెిాండ్ ది.
కనీునియిెాంట్ గా ఉాంటుాందని తెచనా.” అన్నాడు. “బావపాంది, మరి ఎకోడిక్ి
వెళ్ళల్ో పతో న్ చేసావా?” అాంది. “చేసా, అాందుక్ేగా ఇది తెచ్చాాంది. ఒకో అరగాంటల్ో
వెళ్ళళపో తనాం.” అని క్ార్ట ని ముాందుక్ి పో నిచనాడు. పది నిమ్మషాల్ోో రిాంగ్ రోడ్
ఎక్ిోాంచ్చ, విక్ారాబాద్ రోడ్ మీదక్ి త్రపాపడు. క్ ాంతదతరాం పో యియసరిక్ి టాిఫటక్స
పల్చబడిాంది. ల్లిత న్ెమిదిగా చీర పెైక్ెత్రత తన పతాంటీని తీసతసటాంది. “అదేాంటీ!?”
అన్నాడు శివ ఆశారయాంగా. “ఊఁ…అకోడ క్ాలిపో తుాంది. క్ాసత చల్ో బరుదనేమనీ.”
అాంది క్ ాంటగా. ఆమక్ి చల్ో బడడాం ఏమోగానీ, శివక్ి మరిాంత వేడి పెరిగిపో యిాంది.
క్ారుని మరిాంత సీపడ్ గా పో నిచనాడు. మరో పదినిమ్మషాల్ తరువాత ఒక అడవి
ల్్ాంటి పిదేశాం వచ్చాాంది. ఆల్శయాం చేయకుాండన, ఆ అడవిల్ోక్ి త్రపాపడు. ఒక అర
33

క్ిల్ోమీటర్ట పో యిన తరువాత గుబురుగా ఉనా ప దల్ వెనుక ఆపాడు క్ార్ట ని.
Page
 ఇక బయటివాళళళవరిక్ీ ఆ క్ార్ట కనిపటాంచదు. అతను క్ార్ట ఆపగాన్ే క్ిాందక్ి దిగిాంది
ల్లిత. అతనత క్ిాందక్ి దిగి ఆమ దగగ రక్ి వచ్చా “ఎల్్ ఉాందీ ఈ పతో స్?” అాంటూ
ఉాండగా, అతనిా గటిిగా వాటేసుక్ ని “హబాబ, కబురుో తరువాత. క్ిాంద అాంతన
వేడెక్ిో పో యిాంది. వాయిాంచరా మగడన.” అాంది. అతను కూడన ఆగల్ేక
పో తున్నాడు. గబగబా ఫతాంట్ బల్ి తీసుతాంటే, ల్లిత కూడన ఒక చెయియ వేసటాంది. రెాండు
నిమ్మషాల్ోో అతను ఫతాంటూ, అాండర్ట వేర్ట న్ేల్ మీద పడనాయి. క్ార్ట బేక్స డో ర్ట తీసట,
వెల్ోక్ిల్్ పడుకుాంటూ అతనిా తన మీదక్ి ల్్క్ ోని, ఆవేశాంగా అతని పెదవపల్ని
చీకసాగిాంది. ఆమ ఆవేశాం చతసుతాంటే, అతనిక్ి మత్రపో తుాంది. నినా, మొన్నా
చతసటాంది ఈమన్ేన్న అనిపటసత ుాంది. నచ్చాన పో టు పడితే పటలిో ల్్ాంటి పటల్ో కూడన
పపలిపటల్ో అయిపో తుాందని అతనిక్ి తెల్లదు పాపాం. ఇాంతల్ో ఆమ అతని అతని
వీపపమీద గటిిగా గిచ్చాాంది. “హబాబ..” అన్నాడు శివ. “ఏాంటాి ఆల్ోచ్చసుతన్నావ్
రాంకుమొగుడన! తొాందరగా రా.” అాంది కసటగా తన క్ాళ్ళను ఎడాం చేసత త. అతను
తన దాండననిా ఆమ పూ..దనురానిక్ి తనక్ిాంచ్చ బల్ాంగా ల్ోపల్క్ి తోసాడు. “ఓహ్..”
అని, “అల్్గే ప డువపరా… కాందిపో యిన్న, చ్చవరక్ి చ్చరిగిపో యిన్న పరవాల్ేదు.
తొయ్.” అాంటూ, తన మొతత ను పెైక్ెత్రత క్ టిిాంది. అతనత ధీటుగా దిాంపపతూ “అమోి,
ముాందు చతసటనపపపడు అమ్యకురాలివి అనుకున్నా. ఇాంత దతల్ ఎకోడ ఉాందే
నీకు?” అన్నాడు. “ఏమో, నినాటినుాండి దతల్ ఎకుోవెై పో యిాంది. ల్ోపల్ నీ
బుజిజ గాడు ఏాం చేసాడో మరి.” అని, అతను ఇచ్చాన సోి ో క్స క్ి “అవ్..” అని, “క్ ాంచెాం
ల్ ఫ్టి క్ి ప డువప.” అని తన మొతత ని పకోక్ి త్రపటపాంది. అటను అటువెైపప ప డవగాన్ే
“మ్..అదీ, ల్ోపల్క్ి దిాంపప…బాగా ల్ోపల్క్ి..ఇపపపడు కమ్ రెైట్..” అాంటూ తెగ
ఊగిపో తుాంది. అతను బుదిేమాంతుడెైన డెవ
ైీ ర్ట ల్్ ఆమ చెపటపన విధ్ాంగాన్ే, తన
34

దాండననిా ల్ ఫ్ూ
ి , రెైటూ త్రపపపతూ విరగ కుముితున్నాడు. తనక్ి క్ావల్సటన
Page
 విధ్ాంగా అతను కుముితుాంటే, ఆమక్ి వదే న్నా వరదల్ు వచేాసుతన్నాయ్.
“ఆహ్…ఆహ్…ఏాం పో టురా మగడన. దిాంపప, అల్్గే దిాంపప.” అని కసటగా అాంటూ
ఉాండగాన్ే భావపాిపటత కలిగిాంది ఆమక్ి. “హ్వ…న్న పపవపు స మిసటలిోపో యిాంది. క్ాసత
రసాం చల్ో రా మగడన.” అనగాన్ే అతను జివపున తన రసానిా స మిసటలిోన ఆమ
పపవపుల్ోక్ి చ్చమ్ిడు. తృపటత గా రెమిల్ు రెపరెపల్్డుతుాండగా కళ్ుళ మూసటాంది
ఆమ.
ఇకపో తే అకోడ రాజేష్ పరిసథ త్ర
ట మరోల్్ ఉాంది. సరితక్ి క్ాల్ చేసత ుాంటే ఆమ లిఫ్టి
చేయడాం ల్ేదు. ఇాంటిక్ి వెళత ళ శివ ఉాంటాడేమోనని డౌట్. అతనిక్ి క్ాల్ చేసతత అతను
కూడన లిఫ్టి చేయడాం ల్ేదు. (ఎాందుక్క మీకు తెల్ుసుగా.) చ్చవరక్ి ఏాం చేయ్ల్ో
అరధాంగాక ఆఫీస్ క్ి పో యి కూరుాన్నాడు. అకోడ శివకు ల్లితతో వాయిాంపప
అయిపో య్క్ా, క్ాసతపప అల్సట తీరుాక్ ని, సెల్ చతసాడు. రాజేష్ నుాండి
మ్మసు్డ్ క్ాల్ చతసట “ఏాంటీ మీ ఆయన క్ాల్ చేసాడత?” అని ల్లితతో అని, రాజేష్
క్ి క్ాల్ చేసట “ఏాంటాి, క్ాల్ చేసావ్?” అన్నాడు. “ఏాం ల్ేదు, ఊరకన్ే. ఎకోడున్నావ్?”
అన్నాడు. అతను క్ాసత తడబడి “పనుాండి సటటీ బయటకు వచనానురా.” అన్నాడు.
ఆ మ్ట వినగాన్ే రాజేష్ క్ాసత రిల్్క్స్ అయియ “మళ్ళళ ఎపపపడొ సత ావ్?” అన్నాడు.
శివ ల్లిత వెైపప చతసాడు. ఆమ “సాయాంతిాం.” అాంది గుసగుసల్్డుతూ.
“సాయాంతిాం.” అన్నాడు శివ. “ఓక్ేరా, సాయాంతిాం క్ాల్ చేసత ాల్ే.” అని క్ాల్ కట్
చేసాడు. ల్లిత శివని అల్ుోకుపో తూ “ఏమాంటున్నాడత న్న మొగుడు?” అాంది.
“సాయాంతిాం వరకూ ఇదే రినీ ఇకోడే దెాంగిాంచుక్కమన్నాడు.” అాంటూ ఆమ సళ్ళను
పటుికు పటసటక్ేసాడు. “మ్..” అాంటూ అతనిా మళ్ళ మీదక్ి ల్్కుోాంది ల్లిత.
రాజేష్ గబగబా బయల్ుదేరి శివ ఇాంటిక్ి పో యి క్ాలిాంగ్ బల్ క్ టి గాన్ే
35

తల్ుపపతీసటాంది సరిత. “ఏాంటీ క్ాల్ చేసత ుాంటే లిఫ్టి చేయవూ?” అని క్కపాంగా అాంటూ
Page
 ల్ోపల్క్ి అడుగుపెటి ాడు. ఆమ మయిన్ డో ర్ట ల్్క్స చేసట, “నీ విరహాం
పెాంచుదనమనీ.” అాంది పెదవిని క్ రుకుోాంటూ.
రాజేష్ గబగబా బయల్ుదేరి శివ ఇాంటిక్ి పో యి క్ాలిాంగ్ బల్ క్ టి గాన్ే
తల్ుపపతీసటాంది సరిత. “ఏాంటీ క్ాల్ చేసత ుాంటే లిఫ్టి చేయవూ?” అని క్కపాంగా అాంటూ
ల్ోపల్క్ి అడుగుపెటి ాడు. ఆమ మయిన్ డో ర్ట ల్్క్స చేసట, “నీ విరహాం
పెాంచుదనమనీ.” అాంది పెదవిని క్ రుకుోాంటూ.
ఆమని రఫ్ గా తనమీదకు ల్్క్ ోని ఆమ క్ిాందిపెదవిని కసుకుోన క్ రిక్ాడు రకత ాం
చ్చాందేల్్. “స్…అబాబ..” అాంది. అతను ఆ పెదవిని న్నల్ుకతో శుభిాం చేసాడు. ఆమ
అతనిని తోసతసట, పెదవిని న్నల్ుకతో తనక్ి, “మ్ ఆయన ఈ గాయాం ఏమ్మటీ అని
అడిగితే ఏాం చెపాపల్ల?” అాంది క్కపాంగా. “మరి విరహ్వనిా పెాంచ్చతే ఫలితాం ఇల్్న్ే
ఉాంటుాంది.” అన్నాడు క్ ాంటగా. “అయితే మ్తిాం ననుా త్రన్ేసత ావా! రాక్షసుడన.”
అాంది అదే క్కపాంతో. అతను మళ్ళళ ఆమని తన మీదకు ల్్క్ ోనీ ఆమ క్ిాంద
పెదవిని సాిోబరీని
ర నమ్మలినటుి నమల్సాగాడు. “మ్..” అాంటుాంది ఆమ. అతని
తనక్ిడిక్ి ఆమ పెదవపల్ు పూరితగా కాందిపో య్యి. ఆమ అతనిా తోసతసట
పడకగదిల్ోక్ి పరుగెతత ుకు వెళ్ళళ అదే ాంల్ో తన పెదవిని చతసుకుాంది. అతను
వెనకనుాండి ఆమని సుతనరాంగా క్ౌగిలిాంచుక్ ని మడపెై ముదుేపెటి ాడు. “మ్..” అని
చ్చనాగా నిటూ
ి రిా “చతడు ఎల్్ కాందిపో యిాందో .” అాంది తన పెదవిని చతపటసత త.
“అల్్ కాందిన్న కనపడనాంత ఎరరగాన్ే ఉన్నాయిగా నీ పెదవపల్ు.” అన్నాడు ఆమ
చీర చనటునుాండి ప త్రత కడుపపని నిమురుతూ. “మ్…” అాంది ఆమ తనియతుాంగా.
ఆమ బుగగ ల్ను పెదనల్తో సపృశిసత
త , ఆమ బొ డోో తన వేలితో త్రపపసాగాడు. ఆమ
తన తల్ను క్ దిేగా త్రపటప, అతని పెదనల్కు తన పెదనల్ు చేరిాాంది. అతను చ్చనాగా
36

వాటిపెై ముదుే పెటి “మరి ఇాందనక కాందిపో య్యని గోల్ పెటి ావ్?” అన్నాడు.
Page
 ఆమ అతని పెదవిపెై ముదుేపెటి , “క్ నిా కాందిపో తేన్ే త్రయయగా ఉాంటాయి.” అాంది.
అతను ఆమని తనవెైపపక్ి త్రపపపక్ ని “క్ నిా అాంటే, ఏమ్మటవీ?” అన్నాడు నడుము
చుటూ
ి చేయివేసట దగగ రక్ి ల్్క్ ోని. అతని అాంగాం ఫతాంట్ చనటునుాండి, చీరమీదుగా
ఆమ ప త్రత కడుపప క్ిాంద వత్రత డిని కల్ుగజేసత ుాంది. “చెపపప ల్లితన.” అన్నాడు రాజేష్.
“న్న పతరు సరిత.” అాంది చ్చరుక్కపాంగా అతని మడపెై చ్చనాగా క్ రుకుతూ. అతను
చ్చలిపటగా నవపుతూ “అదే, చెపపప సరితన, కాందిపో తే త్రయయగా ఉాండేవి ఏమ్మటీ?”
అన్నాడు. “అవి తీసతత కనబడతనయి.” అాంది అతనిక్ి గటిిగా అల్ుోకుపో తూ. “మరి
తీసతయొచుాగా..” అన్నాడు. “ఉనావి రెాండే పెైన, అవి నువేు తీసతయవచుా.”
అాంది. అతను ఆశారయాంగా “అాంటే!?” అాంటూ ఆమని తడిమ్మచతసతత , ఆమ వాంటిపెై
క్ేవల్ాం చీర, జాక్ెట్ మ్తిమే ఉన్నాయి. న్ో బాి, న్ో పతాంటీ, న్ో ల్ాంగా. “అమోి,
నువపు మరీ ఇాంత సీపడ్ అనుక్కల్ేదు.” అన్నాడు. “న్ేనత నువపు మరీ ఇాంత సోో
అనుక్కల్ేదు.” అాంది క్ ాంటగా నవపుతూ. ఆమ అల్్ అనగాన్ే, ఆమని మాంచాంపెై
తోసట, క్షణనల్ోో తన బటి ల్ు విపతపసట ఆమపెైక్ి దతక్ాడు. అసల్ే అల్్అల్్ పెైపెైన
కటిిన చీర అతను తోసతసరిక్ి ఊడిపో యి అసత వయసత ాంగా ఉాంది. దననిని ల్్గిపారేసాడు
అతను. జాక్ెట్ ని చనటుగా చేసుక్ ని ఆమ సథ న్నల్ు ఎగిరెగిరి పడుతున్నాయి.
వాటిపెైన తన రెాండు అరచేతుల్ూ బో రిోాంచ్చ చ్చనాగా న్ొక్ాోడతను. “మ్..” అాంటూ
తన నడుముని పెైక్ి ఎత్రత ాంది. మళ్ళళ సుతనరాంగా న్ొక్ాోడతను. “అబాబ, కాందిపో తే
త్రయయగా ఉాండేవాటిల్ో ఇవి కూడన ఉన్నాయి.” అాంది సరిత భారాంగా ఊపటరి
పీల్ుసత
త . వాటిని కాందేల్్ చేయ్ల్నా తపనతో, జాక్ెట్ ని తొల్గిాంచ్చ, రెాండు బొ టన
వేళ్ళతో రెాండు ముచ్చాకల్నత మీటాడు. “అక్స..” అని ఎగిరిపడిాంది ఆమ. ఆమ అల్్
ఎగరగాన్ే, ఒకోక్షణాం గేప్ట ఇచ్చా, రెాండు ముచ్చాకల్నత ఒకసారి ల్్గి వదిల్్డు.
37

“స్…అబాబ, అకోడ అల్్ చేసత ుాంటే, ఇకోడ ఏదో అయిపో తుాందేమ్మటీ?” అాంది ఆమ
Page
 తన పపవపుమీద చెయియ వేసట నిమురుకుాంటూ. “అవపన్న…ఏమవపతుాందో
చతదనేాం..” అాంటూ ఆమ ముచ్చాకను చ్చనాగా క్ రుకుతూ, మరో సథ న్ననిా కసటగా
నలిపాడు. “ఆహ్..అల్్గే నల్పరా మగడన..” అాంటూ అతని దాండననిా చేత్రల్ోక్ి
తీసుకుాంది. అతను కసటగా ఆమ మ్రిామ్రిా ఆమ సథ న్నల్ను చీకసాగాడు. ఆమ
మరిాంత కసటతో అతని దాండననిా నల్ుపపతూ ఆడిాంచసాగిాంది. “మ్ి..మ్ి..” అాంటూ
మూల్ుగుతుాంది ఆమ. ఆమ మూల్ుగుడుక్ి మరిాంత కసెక్ిోపో తుాంది అతనిక్ి.
అల్్ చీకుతూన్ే, ఆమ పపవపుని వడిసట పటుికున్నాడు. రెాండు రోజుల్ క్ిత
ర ాం
తొల్గిాంచ్చన చ్చటి డవి గరుకుగా తగిలిాంది. దననిపెై అరచేత్రతో రాసత
త , ఒక వేలిని
ల్ోపల్క్ి తోసాడు. అకోడ పపటిిన చ్చతత డిక్ి అతని వేల్ు సమిగా ల్ోపల్క్ి జారి,
ఆమ మదన క్ీల్ను తనక్ిాంది. “అహ్..” అాంటూ తొడల్ను గటిిగా దగగ రక్ి
న్ొకుోకుాంది. అమ తొదల్ మధ్య ఇరుకుోనా చేత్రని బయటక్ి ల్్గబో తే మరిాంత
బిగిాంచ్చాంది ఆమ. అతను చీకుడు ఆపట “నీయమి, నీ తొడల్కు ఇాంత
బల్ముాందన..” అన్నాడు ఆశారయాంగా. “తొడల్ే క్ాదు, తొడల్ మధ్య ఇాంక్ా
బల్ముాంది. క్ావాల్ాంటే ఏదెైన్న బల్ాంగా ఉనాదననిా అకోడ పెటి చతడు.” అాంది
కవిుాంపపగా. అతను కసటగా రెాండు చేతుల్తో ఆమ క్ాళ్ళను ఎడాం చేసట తన
అాంగానిా గురిచతసట ల్ోపల్క్ి బల్ాంగా దిాంచనడు. “స్…” అని, “అాంతేన్న..” అాంది
రెచాగొడుతూ. అతను తన నడుమును పూరితగా పెైక్ి ల్ేపట, గొాంతుల్ోక్ి దిగేటి ుగా
గభీల్ుమని దిాంచనడు. ల్ోపల్ కాండరాల్ు కదిలినటుి అయియ “అవ్..” అని అరిచ్చాంది
ఆమ. “మ్….దతల్ తీరిాందన?” అన్నాడు కసటగా. “ఊఁహూఁ….పెరిగిాంది.” అాంది
ఆమ గోముగా. ఆమ సథ న్నల్ను న్ోటితో అాందుకుాంటూ, మొతత ను పెైక్ి ల్ేపట, సమిగా
పో టు వేయసాగాడు. అతని జుటుిని ఒకచేతత ో నిమురుతూ, మరో చేతత ో అతని
38

పటరుదుల్పెై వేసట న్ొకుోతూ “ఆహ్వ…స్…అల్్న్ే చెయ్..మ్..” అని క్ిాందిపెదవిని

Page
 మునిపాంట క్ రుకుతూ మూల్గసాగిాంది. అతను అల్్న్ే న్ెమిదిగా వాయిసత
త ,
అవరోహణాంల్ోన్ే తనరసాథయిక్ి చేరుకుాంటున్నాడు. అతని వాయిాంపపక్ి తనళ్ాం
వేసత ునాటుి, ఆమ కూడన తన మొతత ను పెైక్ెతత ుతూ అతని కషాినిక్ి తన వాంతు
సహ్వయాం చేసత ుాంది. ఇదే రి కషాినిక్ి ఫలితాంగా ఆమ పపవపుల్ో చెల్రేగిన తడిక్ి, తన
వాంతుగా అతని దాండాం వెచాని రసానిా పిసాదిాంచ్చాంది. “స్..” అని అతనిా తన
గుాండెల్కు అదుముకుాంది ఆమ. రసానిా చ్చమ్మిన్న ఇాంక్ా గటిిగాన్ే ఉనా అాంగానిా
ఆమల్ో న్ెమిదిగా కదపసాగాడు. ఆ తోపపడు, భోజనాం తరువాత క్ిళ్ళళల్్ మరిాంత
మధ్ురాంగా ఉాంది ఆమక్ి. చ్చనాగా తన పూరెమిల్ను తొడల్ సహ్వయాంతో
కదిలిసత
త , అతని దాండననిా చ్చనాగా మ్లిష్ చేయసాగిాంది. ఆమ చేసత ునా మ్లిష్
క్ి అతని దాండాం మళ్ళళ బల్ాం పపాంజుకుాంది. “ఈ సారి శాంకరాభరణాంల్్ సాఫ్టి
వాయిాంపపడు వదుే.” అాంది ఆమ. “అయితే అడవిరాముడుని చతడు.” అని, కసటగా
ఎగేసట దాంచడాం మొదల్ టాిడు. ఆమ తమకాంతో క్ేకల్ు పెటిసాగిాంది. ఆయ్సాం
వసుతన్నా వదల్కుాండన బిగిాంచ్చ కుమిసాగాడు. అతని కుముిడుక్ి ఆమతో పాటూ
మాంచాం కూడన ఊగిపో సాగిాంది. ఆమ కసటగా ఎదురొతు
త ల్ు ఇసత
త “మ్..అల్్గే,
చెపాపగా, అకోడ కాందిపో వాలి…అల్్గే కుముి…హ..హ్వ..” అాంటూ క్ేకల్ు
పెటిసాగిాంది. అతను పో టో క్ి ఆమ ప ల్ాం చ్చతత డి చ్చతత డి అయిపో తూ ఉాండగా, తనక్ి
ఆ పో టు చనల్నాటుిగా తన పూరెమిల్ను బిగిాంచ్చ పెటి ాంది. అతను కూడన
అల్సటపో యి, రసానిా చ్చమేి ముాందు ఆఖ్రి దెబబగా మరో సారి బల్ాంగా కుమ్మి,
ఆమ దతల్కు అాంత్రమ చరణాం పాడనడు.
రాజేష్ సరితల్ు ఆ తమకాం నుాండి తేరుక్ న్ేసరిక్ి సాయాంతిాం న్నల్ుగు గాంటల్ు
అయియాంది. “అమోి! ఆయన వచేా టైమ్ అయియాంది.” అాంటూ సరిత ల్ేచ్చ గబగబా
39

డెస
ి ప్ట అయియాంది. రాజేష్ కూడన ల్ేచ్చ డెస్
ి వేసుకున్నాడు. తరువాత ఆమని గటిిగా
Page
 క్ౌగిలిాంచుక్ ని “మళ్ళళ రేపప ఉదయాం పదక్ ాండు గాంటల్క్ి వచేాసాతను, ఓక్ేన్న?”
అన్నాడు. ఆమ అతనిా విడిపటాంచుక్ ని “ఇల్్ రోజూ వచేాసతత మరి నీ ఉదో యగాం!?”
అాంది. అతను క్ాసత విచనరాంగా “అబాబ, అదొ కటి ఉాందికదన, మరెల్్? రోజూ నీ తొడల్
మధ్య సాురీ చేయకపో తే న్న బుజిజ గాడు గొడవ చేసతసత ాడు.” అన్నాడు. “ఏమో మరి,
ఆ విషయాం నువేు అల్ోచ్చాంచు. ప రపాటున కూడన రేపప రాకు.” అాంది ఆమ.
“ఎాందుకూ!?” అన్నాడు అతను విసియాంగా. “రేపప శనివారాం మహ్వపిభో,
ఆయనక్ి ఆఫీస్ సెల్వప. ఇకవెళ్ుళ.” అని అతనిా బల్వాంతాంగా బయటక్ి
పాంపటాంచ్చాంది.
అకోడ ఊరిశివారో ల్ో ఉనా శివ, ల్లితల్ మధ్య ఇదేరకమైన సాంభాషణ
జరుగుతుాంది. రేపప ఎల్్ కల్వడాం అనాదే వాళ్ళ ఆల్ోచన కూడన. ఆల్ోచ్చసత
త న్ే
డెవ్
ైీ చేసత ునా శివతో “తొాందరగా పో నీయ్. మళ్ళళ ల్ేట్ అయితే ఆయన వచేాసాతడు.”
అని తొాందర చేసత ుాంది ల్లిత. “అబాబ, అపపపడే నినుా వదిలి వెళ్ళల్ాంటే ఏదో ల్్
ఉాంది ల్లితన.” అన్నాడు శివ. “మ్… వదల్కపో తే! అల్్ రోజాంతన వాయిసత
త న్ే
ఉాంటావా?” అాంది ఆమ. “అబాబ, అల్్ మ్టాోడక్ే బాబూ, ఇకోడ వేడెక్ిోపో తుాంది.”
అన్నాడు అతను. “అవపన్న ఏదీ చతడనీ.” అతని దాండననిా ఫతాంట్ పెైనుాండే
న్ొక్ిోాంది. “స్.” అన్నాడతను. “అబేబ, ఇల్్ నీ వేడి తెలియడాం ల్ేదు.” అని అతని
ఫతాంట్ జిప్ట తీసట, అత్రకషి ాం మీద అాండర్ట వేర్ట నుాండి అతని బుసల్ు క్ డుతునా
అతని అాంగానిా బయటక్ి ల్్గి, “మ్…నిజమే, క్ాలిపో తుాంది.” అాంది. అతను
కాంగారుగా బయటక్ి చతసుతన్నాడు దనరిల్ో పో యియవారు ఎవరెైన్న చతసాతరేమోనని.
ఆమ వెాంటన్ే తన హేాండ్ బేగ్ ల్ోాంచ్చ ఒక న్ేప్ట క్ీన్ తీసట అతని అాంగాం కనబడకుాండన
తన చేత్రపెై కపటపాంది. అతను రిల్్క్స్ అయ్యడు. ఆమ న్ేప్ట క్ీన్ చనటునుాండి అతని
40

అాంగానిా బిగిాంచ్చ పటుిక్ ని “మ్…మరీ పగల్ు అయిపో యిాంది గానీ, అదే రాత్రి
Page
 అయితేన్న…” అాంది. “మ్…రాత్రి అయితే..?” అన్నాడతను. ఆమ మూత్రని
సున్నాల్్ చుటిి “నీ రసాం మొతత ాం బయటక్ి పీల్ేాదననిా.” అాంది. ఆమ అల్్
అనగాన్ే అతని దాండాం మరిాంత క్ టుిక్కసాగిాంది. “అబాబ, అల్్ క్ టుిక్కక్ే, ఏదో చేసత ా
కదన.” అని అతని దాండననిా ఆడిాంచడాం మొదల్ు పెటి ాంది. అతనిక్ి వళ్ళాంతన వణిక్ి
పో తుాంది. ఆమ కసటగా తోల్ుని బాగా వెనక్ి ల్్గి, ఎరరటి గుాండుని బొ టన వేలితో
రుదే సాగిాంది. అతను “మ్..” అని భారాంగా ఊపటరి పీల్ుసుతన్నాడు. ఆమ తోల్ును
ముాందుకు తెచ్చా, మళ్ళళ ఒకోసారిగా వెనక్ిో ల్్గిాంది. అతని పాిణనల్ు
ల్ుాంగచుటుికు పో తున్నాయ్ ఆమ చేత్రపనిక్ి. ఆమ ఇక రెచ్చాపో తూ దననిని అల్్గే
వెనక్ీో ముాందుక్ీ ఆడిసత త “ఎల్్ ఉాంది న్న రాంకు మగడన.” అాంది. “నీయమి, నీ
పపవపుకాంటే నీ చేత్రక్ే ఇాంక్ా పవర్ట ఉనాటుిాందే. మ్…అబాబ…” అని
మూల్ుగుతున్నాడు. “మ్…ప దుేనుాాండీ మూడుసారుో దులిపావ్. ఇాంక్ా దీని
ప గరు అణగల్ేదు చతడు.” అాంటూ, మరిాంత వేగాంగా ఊపసాగిాంది. అతను
అత్రకషి ాం మీద ఓరుాకుాంటూ, డెవి
ైీ ాంగ్ మీద క్ాన్ె్ాంటేట్
ి చేసత ున్నాడు. ఇాంతల్ో ఆమ
సెల్ మోగిాంది. ఆమ ఊపపడు క్ నసాగిసత తన్ే సెల్ చతసటాంది. రాజేష్ క్ాల్
చేసత ున్నాడు. వెాంటన్ే ఎటాండ్ అయియ “ఏాంటాండీ?” అనాది. “ఎకోడున్నావ్?”
అన్నాడు అతను. “మ్…శివపడి లిాంగానిక్ి అభష్తకాం చేసత ున్నాను.” అాంది శివ
దాండననిా కసటగా నల్ుపపతూ. “అవపన్న! మరి ఇాంటిక్ి ఎాంతసతపటటో వసాతవ్?”
అన్నాడతను. “మ్..అభష్తకాం అవుగాన్ే వచేాసాతనాండీ.” అాంది. “సరే, నిషఠ గా
చెయియ.” అని క్ాల్ కట్ చేసాడు. మొగుడితో మ్టాోడుతూ ఆమ తన లిాంగానిా
ఆడిసత తాంటే అతనిక్ి ఫపల్ గా ఎక్ిోపో యి, అతని అాంగాం ఆమ చేత్రని అభష్తక్ిాంచ్చాంది.
ఆమ చ్చవరి బొ టుి బయటక్ి వచేావరకూ పటాండి, న్ేప్ట క్ీన్ తో తుడిచ్చ
41

“మ్…ఇపపపడు చల్్ోరిాందన!” అాంది. అతను హ్వయిగా నవిు “బాగా.” అని క్ార్ట ని

Page
 పకోక్ి ఆపట తన ఫతాంట్ సరిచేసుకుని, సెల్ తీసట రాజేష్ క్ి క్ాల్ చేసాడు. ఆమ
కాంగారుగా “ఎాందుకూ?” అాంటూ ఉాండగాన్ే, అవతలి వెైపప రాజేష్ సెల్ లిఫ్టి చేసాడు.
“ఒరేయ్, న్ెైట్ మన రెగుయల్ర్ట బార్ట క్ి వచేాయ్. ఎాంజాయ్ చేదే నాం.” అన్నాడు.
అవతలి వెైపప నుాండి అతను సరే అనగాన్ే క్ాల్ కట్ చేసాడు. ఆమ ఆశారయాంగా
చతసట “ఏాంటీ, ఈ సడెన్ పారీి?” అాంది. “ఆఁ…ఇాంత అాందమైన పెళ్ళనిా న్నకు గిఫ్టి
గా ఇచ్చానాందుకు.” అని మళ్ళళ క్ార్ట సాిర్టి చేసాడు.
రాజేష్, శివల్ు రాత్రి ఎనిమ్మది గాంటల్కు బారోో కలిసారు. ఇదే రూ చనల్్ ఉతన్హాంగా
ఉన్నారు. ఉాండరా మరీ, తేరగా పక్కోడి పెళ్ళాం దొ రిక్ితే! ఇదే రూ తమక్ి
క్ావల్సటనవి ఆరార్ట చేసుక్ ని, కబురో ల్ో పడనారు. ఇాంతల్ో వాళ్ళ సెల్ ల్కు ఒక్ేసారి
మసతజ్ ల్ు వచనాయి. తీసట చతసతత అవి పటియురాళ్ళ మసతజ్ ల్ు. “మరీ ఎకుోవగా
తనగొదుే.” అని ఆ మసతజ్ ల్ సారాాంశాం. అది చతసట ఇదే రూ ముసటముసటగా
నవపుకుాంటూ ఒకరిక్ి ఒకరు దొ రిక్ిపో య్రు. “ఏాంటాి, మసతజ్ చతసట
మురిసటపో తున్నావ్? ఏదెైన్న సెపషల్్?” అని ఇదే రూ ఓక్ేసారి ఒకరిని ఒకరు
అడిగారు. మళ్ళళ నవపుక్ న్నారు. ఈ సారి శివ అడిగాడు “ఏాంటాి, ల్వరా?” అని.
రాజేష్ క్ాసత గిల్లిగా ఫీల్ అయి, సరుేక్ ని “అవపనురా, నీదీ అదే క్ేసా?” అన్నాడు.
ఈ సారి శివ క్ాసత గిల్లిగా ఫీల్ అయియ, అాంతల్ోన్ే వీడుకూడన ఎవడి పెళ్ళన్ోా పటేిడు
కదన…అనుక్ ని, “అవపనురా.” అన్నాడు. “మ్…ఆాంటీన్న?” అని అడిగాడు రాజేష్.
“అవపనురా.” అన్నాడు శివ. “ఓ…న్న క్ేస్ కూడన ఆాంటీన్ే.” అని ఆనాందాంగా
“చ్చయర్ట్.” అన్నాడు. చ్చయర్ట్ క్ టిి న్ెమిదిగా తనగుతూ మరిాంత హుషారుగా
తమతమ పటియురాళ్ళతో ఎల్్ ఎాంజాయ్ చేసత ున్నారో చెపపపక్కసాగారు. ఎవడిక్ి
వాడు ఎదుటివాడి పెళ్ళనిా వేసతసత ున్నామనా మగతనపప ఈగోతో
42

రెచ్చాపో తున్నారు. అల్్ మ్టాోడుకుాంటూ ఉాండగా మొదట శివక్ి క్ాల్ వచ్చాాంది

Page
 అతని భారయ నుాండి. “ఎవరార! నీ ల్వరేన్న?” అన్నాడు రాజేష్. “క్ాదురా బాబు!
పెళ్ళాం.” అని క్ాల్ ఎటాండ్ అయ్యడు. అటువెైపపనుాండి సరిత “ఏమాండీ, రేపప
ఎల్్నత వీక్ెాండ్ కదన, అనాయయని వదినతో మన ఇాంటిక్ి వచేాయమని చెపపాండి.
సరదనగా ఇకోడే గడిపతదే నాం.” అాంది. ‘అబాబ, భల్ే చనన్్ ఇసుతన్నావే.’ అనుక్ ని,
“సరే, మీ అనాయయతో నువేు చెపపప ఆ మేటర్ట.” అని సెల్ రాజేష్ క్ి ఇచనాడు.
అతను తీసుక్ ని “హల్ో..” అనగాన్ే, అటువెైపప నుాండి ముదుేల్ వరషాం కురిపటాంచ్చ,
“రేపప వదినని తీసుక్ ని ఇాంటిక్ి రా అనాయ్య.” అాంది. “అల్్గే, చెల్ో ల్ు అడిగితే
రాకుాండన ఉాంటాన్న!” అని అాంటూ ఉాండగా, అతని సెల్ మోగిాంది. శివ సెల్ ని
అతనిక్ి ఇచేాసట తన సెల్ ఎతనతడు రాజేష్. అటువెైపపనుాండి ల్లిత కూడన శివ,
సరితల్ను ఇాంటిక్ి పటల్వమని చెపటపాంది. రాజేష్ నవపుతూ “ఆ ఛనన్్ మనక్ి
ఇవుల్ేదే మీ అన్నావదినల్ు. వాళ్ళ ఇాంటిక్ే రమిని ఆల్ రెడీ చెపతపసారు.”
అన్నాడు. “అవపన్న! ఏదీ ఒకసారి అనాయయక్ి ఇవుాండి.” అాంది ల్లిత. రాజేష్ శివక్ి
సెల్ అాందిాంచనడు. అతను హల్ో అనగాన్ే “రేపప నీ ఇాంటోో ఎల్్ సెట్ చేసత ావో తెల్లదు.
మ్మనిమమ్ ఒక రౌాండ్ అన్నా వేయ్లి. ఓక్ేన్న?” అాంది. “అల్్గే చెల్ో మ్ి.” అని
క్ాల్ కట్ చేసాడు శివ. తరువాత తమ తనగుడు క్ారయకరమాం ముగిాంచ్చ ఎవరి ఇళ్ళకు
వారు చేరుకున్నారు. ఆ రాత్రి కూడన… ఓపటకల్ు ల్ేకపో యిన్న, సాధ్యమైనాంతగా
మొగుళ్ుళ పెళ్ళల్కూ, పెళ్ళల్ు మొగుళ్ళకూ సురాగనిా చతపటాంచనరు.
మరుసటి రోజూ అాందరక్ీ క్ాసత నీరసాంగా ఉాండడాంతో, క్ాసత ఆల్సయాంగాన్ే నిది
ల్ేచనరు. అటూఇటుగా ఉదయాం పదిగాంటల్క్ి కలిసారు అాందరూ శివ ఇాంటిల్ో.
ల్ోపల్క్ి రాగాన్ే ఎవరూ గమనిాంచకుాండన, శివక్ి గాలిల్ోన్ే ముదుేని అాందిాంచ్చాంది
ల్లిత. సరిత మ్తిాం పదే త్రగా ష్తక్స హేాండ్ ఇచ్చాాంది రాజేష్ క్ి. అయితే ఆమ వేళ్ళతో
43

అతని చేత్రల్ో గిలిగిాంతల్ు పెటి న విషయాం మ్తిాం ఎవరిక్ీ తెల్లదు. ధీర వనితల్ు
Page
 ఎవరిదనరిన వాళ్ుళ సెైగల్తో రెచ్చాపో తుాంటే, మగధీరుల్ు మ్తిాం ఏాం చేయ్ల్ో
తెల్లక దనరుల్ు వెతుకుోాంటున్నారు. ఏదో ఒక అమ్ియిని పడగొటాిమని గరుాంతో
క్ాల్ర్ట ఎగరేసుక్కవడమే గానీ, తమని పడగొటేి అవక్ాశాం అమ్ియిల్ే ఇసాతరని
తెల్ుసుక్కల్ేని తెలివితకుోవ వాళ్ుళ ఈ మగధీరుల్ు. పాపాం
ఏాం చేసత ారూ, అవక్ాశాం క్కసాం ఎదురుచతడడాం తపప. ఇాంతల్ో సరిత వాంటగదిల్ోక్ి
వెళ్ళబో తుాంటే, “ఏాంటీ, ఈ రోజు సెపషల్?” అని అడిగిాంది ల్లిత. ఆమ గబగబా లిస్ి
చెపటప, చ్చవరిల్ో “సాాంబార్ట” అనగాన్ే, ల్లిత ఉతన్హాంగా “సాాంబారా!? మీ అనాయయ
దననిల్ో ఎక్స్ పర్టి తెల్ుసా!” అాంది. సరిత రాజేష్ వెైపప చతసట “అవపన్న అనాయ్య!”
అాంది. అతను ఉతన్హాంగా “య్…” అన్నాడు. “అయితే క్ ాంచెాం హల్ప
చేయొచుాకదన.” అాంది ఎవరూ చతడకుాండన క్ిాంది పెదవిని న్నల్ుకతో రాసత
త .
వెాంటన్ే ల్లిత “అవపనాండీ, పో యి హల్ప చేయాండి.” అాంది. వెాంటన్ే సరిత “వదిన్న,
నువపు మీ అనాయయతో కల్సట, క్ాసత ల్ోపల్ బటి ల్ు సరేవచుాకదన… పీో జ్..”
అనగాన్ే, ల్లిత “ఓక్ే, మీ అన్నా చెల్ో ళ్ుళ వాంట పని చతడాండి, మ్ అన్నా చెల్ో ళ్ళాం
ఇాంటి పని చతసాతాం.” అని, శివ తో “రా అన్నాయ్య..” అని
కదిలిాంది. రాజేష్ సరితనీ, శివ ల్లితనీ ఫాల్ో అయ్యరు. సరితతో పాటూ
వాంటగదిల్ోక్ి వెళ్ళళన రాజేష్ క్ాసత ప ల్ ైట్ గా బిహేవ్ చేసత ుాంటే, “గదిల్ో బటి ల్ు
సరధడననిక్ి మ్మనిమమ్ గాంట పడుతుాంది తెల్ుసా?” అాంది సరిత నరిగరుాంగా.
వెాంటన్ే రాజేష్ ఆనాందాంగా సరితని చుటేిసాడు. అకోడ బడ్ రూమ్ ల్ో ల్లిత వళ్ుళ
విరుచుక్ ని తల్ుపప బో ల్ి పెటి ాంది. రెాండు వెైపపల్్ ఒక్ే సారి చతడల్ేము క్ాబటిి,
మనాం శివ, ల్లితల్ను ఫాల్ో అయిపో దనాం.ఆమ బో ల్ి బటి గాన్ే శివ కాంగారుగా
“ఏయ్! గబుకుోన వాళ్ుళ వచేాసతత ?” అన్నాడు. “మ్ ఆయన సాాంబారు పెటి స
ే రిక్ి
44

మ్మనిమమ్ వన్ అవర్ట పడుతుాంది.” అని, సెల్ ల్ో ఒక గాంటకు అల్్ర్టి సెట్ చేసట,
Page
 అతని చేతులిా తన నడుము మీదక్ి ల్్కుోాంది. అతను ఉతన్హాంగా “అల్్గా..”
అని ఆమని దగగ రక్ి ల్్క్ ోని, తన చేతుల్ను ఆమ పటరుదుల్ పెైక్ి జరిపాడు. ఏదో
అనుమ్నాం వచ్చా తడిమ్మతే, పతాంటీ తగల్ల్ేదు. ఆశారయాంగా ఆమ వెైపప చతసతత
“చతసటాంది చనల్ుల్ే, ల్ేటవపతుాందని న్ేన్ే వేసుకు రాల్ేదు.” అని మాంచాం పెై
కూరుాాంది. అతను గబగబా షర్టి తీసతయబో తుాంటే, “అదెాందుకూ, ఏది అవసరమో
అది త్రయియ చనల్ు.” అని అతని బల్ి పెటి ుక్ ని ముాందుకు ల్్గి, బల్ి బకుల్, ఫతాంట్
హుక్స, జిపూప తీసట, ఫతాంట్ ని క్ిాందక్ి ల్్గిాంది. అాండర్ట వేర్ట ల్ో బాందీ అయిఉనా
అతని బుజిజ గాడు సాుతాంతిూాం పిసాదిాంచమని గిల్గిల్్ క్ టుికుాంటున్నాడు. అాండర్ట
వేర్ట మీద నుాండే అతని బుజిజ గాడిని ముదుే పెటి ుక్ ని, “ల్ోపల్ నుాండి తీసటన్న,
మళ్ళళ ల్ోపల్క్ే పో వాలి. తొాందరెాందుకూ?” అని అాండర్ట వేర్ట నుాండి దననిని బయటక్ి
ల్్గిాంది. బుసల్ు క్ డుతునా న్నగుల్్ బుసు్మని పెైక్ి ల్ేచ్చాంది అది. ల్టుకుోన
న్ోటితో అాందుకుాంది దననిా. ఆపపక్కల్ేక “స్..” అన్నాడు శివ. ఆమ అతని కళ్ళల్ోక్ే
చ్చలిపటగా చతసత
త , న్ోటి నుాండి దననిని బయటక్ి తీసట “చెపాపకదన నినా, ఏాం
చేసత ాన్ో..” అని మళ్ళళ అాందుకుాంది న్ోటితో.
“మ్…ల్లితన…నువపు సతపరే, నీ ఇషి ాం వచ్చానటుి చీకు. చెరుకు గడని పటపటప
చేసటనటుి పటపటప చేసతయ్.” అని తమకాంగా కళ్ుళ మూసుకున్నాడు. ఆమ అతని
చేతుల్ని తన భుజాల్ పెైక్ి వేసుక్ ని, ఐస్ ఫూ
ూ ట్ ని చీక్ినటుి, న్ెమిదిగా
చీకసాగిాంది. ఆమ భుజాల్ని గటిిగా న్ొక్ిో, ఆమ చాంకల్ల్ో చేత్రని దతరిా
పటసకసాగాడు అతను. ఆమ “మ్..” అాంటూ, అతని అాంగానిా న్ోటిల్ోనుాండి
బయటక్ి తీసట, తోల్ును మొతత ాం వెనక్ిో ల్్గిాంది. ఎరరటి గుాండు మ్మల్మ్మల్్
మరుసుతాంది. ఆమ చీకుడు ఆపగాన్ే కళ్ుళ తెరిచ్చ ఆమ వెైపప చతసాడు. ఆమ
45

చ్చనాగా నవిు, ఆ గుాండు చుటూ

ి న్నల్ుకతో రాసట, మళ్ళళ అతని కళ్ళల్ోక్ి చతసటాంది.
Page
 ఆమ చేషిల్తో పాటూ, ఆమ చతపపల్ూ అతనిా చాంపతసత ున్నాయి. ఆమ చేత్రల్ో
ఎగిరి పడుతునా అతని దాండాం ఎాంతసతపప తటుిక్ ని నిల్బడగల్దో అరధాం క్ావడాం
ల్ేదు అతనిక్ి. ఆమ మ్తిాం ఒడుపపగా ఒక నరానిా ఒత్రత పటుిక్ ని, గుాండుని
పెదనల్తో చపపరిాంచసాగిాంది. అతను న్ెమిదిగా నడుము ఊపపతున్నాడు. ఆమ
అాంగాం మొతనతనిా ముదుేల్ు పెడుతూ, న్నల్ుకతో తడి చేసత త ఎాంజాయ్ చేసత ుాంది.
తటుిక్కల్ేక అతను కక్ేోయ బో తుాంటే, బో టన వేలితో ఒక నరానిా న్ొక్ిోపటిి, ఒక
పదిక్షణనల్ు అల్్గే ఉాంచ్చాంది. బయటక్ి రాబో తునా దివాం అల్్గే ల్ోపల్క్ి
వెళ్ళళపో యిాంది. రిల్్కు్డ్ గా ఊపటరి తీసుకున్నాడు అతను. ఈ సారి దననిని తన
గొాంతు వరకూ దిాంచుక్ ాంది ల్లిత. తల్ను ముాందుకూ, వెనక్ీో ఆడిసత త పెదనల్తో
దననిని న్ొకుోతూ రెచ్చాపో తుాంది ఆమ. అతను ఆమ తల్ వెనుక చేత్రని వేసట, గటిిగా
న్ొకుోక్ ని, నడుము ఊపడాం తపప ఏమీ చేయల్ేక పో తున్నాడు. ఆమ తన
అతను కక్ేోయకుాండన జాగరతత పడుతూ, కుత్ర తీరేాంత వరకూ చపపరిాంచీ “మ్…ఐస్
ఫూ
ూ ట్ బావపాంది. మరి నువపు ఐస్ క్ీరమ్ ఏమైన్న త్రాంటావా!?” అాంది క్ ాంటగా .
అతను ఆమ ముాందు మోక్ాళ్ళపెై కూరుాని, ఆమ చీరని పెైక్ి ల్ేపతసాడు. “మ్..”
అని మాంచాంపెైక్ి వాల్ుతూ, తన క్ాళ్ుళ ఎడాం చేసటాంది ఆమ. ఇాంతల్ో అతను పెైక్ి
ల్ేచనడు. “మ్..” అాంది ఏమయియాందీ అనాటుి. అతను టేబుల్ పెైన ఉనా టార్టా
ల్ ైట్ తీసుక్ ని, ఆమ తొడల్ మధ్యల్ో ఫో కస్ చేసాడు. అతను అల్్ చేయగాన్ే
ఆమక్ి క్ెైపెక్ిో పో యిాంది. టర్టా ల్ ైట్ వెల్ుతురుల్ో తడెక్ిో పో యిన ఆమ పపవపు
మరుసత
త కనిపటసత ుాంది. ఆమ పూ..పెదవపల్ు కాంటిక్ి కనిపటాంచనాంత చ్చనాగా
కాంపటసత ున్నాయి. అతను వేళ్ళతో వాటిని ఒకసారి పరామరిశాంచనడు. అవి వణిక్ే
వేగాం పెరిగిాంది. ఆ వణుకుని ఆపడననిక్ి అనాటుి అతను రెాండు వేళ్ళతో
46

పూ..పెదవపల్ు రెాండిాంటినీ కలిపట గటిిగా పటుికున్నాడు. “స్…” అాంది ఆమ తన

Page
 మొతత ను పెైక్ి ఎతు
త తూ. అతను న్ెమిదిగా తన వేళ్ళతో ఆమ పూపెదవపల్ను
విడదీసట, న్ెమిదిగా ఒక వేలిని ల్ోపల్క్ి తోసాడు. దనురాం మొదటిల్ోన్ే తగిలిాంది
ఆమ క్ామ క్ీల్. దననిపెై ఒడుపపగా న్ొకోగాన్ే, ఆమ ఎగిరిపడి “శివా..” అాంది
తమకాంగా. అతను తన తల్ను ఆమ తొడల్ మధ్యక్ి దతరిా, ఆమ మదన క్ీల్ను
ముని పళ్ళతో చ్చనాగా క్ రిక్ాడు. “మ్ి..మ్ి..” అని మొతత ను పెైక్ెత్రత, అతని తల్ని
క్ టిిాంది ఆమ. అతనిక్ి పటుి దొ రిక్ినటి యియ, అల్్గే దననిని పాంటితో చ్చనాగా రాసత
త ,
న్నల్ుకతో ల్ోపల్ ల్ోతులిా క్ ల్వసాగాడు. ఆమ అల్్ోడిపో తూ “స్..స్..” అాంటూ
వగరుసత
త , చ్చకోని ఐస్ క్ీరమ్ ని పిసాదాంల్్ అతనిక్ి అాందిసత ుాంది. చ్చవరక్ి ఇక
తటుిక్కల్ేక, “మ్..వచేాయ్…రా..” అాంది. అతను అతిాంగా ఆమమీదక్ి పాక్ి, తోడల్
మధ్యల్ో తన దాండననిా వేడిగా దిాంపాడు. “ఊమ్…” అాంది తమకాంగా ఆమ. ఆమక్ి
నచేా సెి ల్
ట ల్ో విరగ కుమిడననిక్ి రెడీ అయియ ఒకోపో టు ప డవగాన్ే , మాంచాం
గటిిగా క్ిరుర మాంటూ శబధ ాం చేసటాంది. అతను భయాంతో ఆగిపో యి, న్ెమిదిగా
వాయిాంచసాగాడు. అపపటిక్ే రసానిా వరదల్్ చ్చాందిన ఆమ పపవపు ఆ చ్చనా
వాయిాంపపన్ే తటుిక్కల్ేక మతత గా మూల్ుగుతుాంది. దననితోపాటే ఆమ కూడన
“మ్..హ్వ..” అని మూల్ుగుతుాంది కళ్ుళ మూసుక్ ని. ఆమ అల్్ మూల్ుగుతుాంటే,
ఒక పకో విపరీతాంగా కసెక్ిో పో తున్నా, చపపపడు వినబడకుాండన ఆడిసత ుాంటే, సెల్
ల్ో సెట్ చేసటన అల్ో ర్టి గణగణమని మోగడాం పాిరాంభాంచ్చాంది. ఇక ఆగల్ేక, ఆ
శబధ ాంల్ో మాంచాం శబాధనిా కలిపతసత త గటిిగా న్నల్ుగు కుముిల్ు కుమ్మి, ఆమల్ోక్ి
కక్ేోసాడు శివ.
ఇక వాంటగదిల్ో ఏమ్మ జరిగిాందో చతదనేాం.
సరితతో పాటూ వాంటగదిల్ోక్ి వెళ్ళళన రాజేష్ క్ాసత ప ల్ ైట్ గా బిహేవ్ చేసత ుాంటే,
47

“గదిల్ో బటి ల్ు సరధడననిక్ి మ్మనిమమ్ గాంట పడుతుాంది తెల్ుసా?” అాంది సరిత
Page
 నరిగరుాంగా. వెాంటన్ే రాజేష్ ఆనాందాంగా సరితని చుటేిసాడు. ఆమ అతనిా
విడిపటాంచుక్కడననిక్ి పియత్రాసత
త “అయోయ! ప రపాటున వాళ్ుళ బయటక్ి వసతత !?”
అాంది క్ాసత కాంగారుగా. “వచ్చానపపపడు చతదనేాంల్ే.” అాంటూ, ఆమ పటరుదుల్పెై
చేయి వేసట న్ొక్ాోడు రాజేష్. సరిత “స్..” అని, “అబాబ! వెాంటన్ే ఇాంజన్ సాిర్టి
చేసతయడాంల్ో మ్సి ర్ట వి నువపు.” అాంది కువకువల్్డుతూ. “సాిర్టి చేయడననిక్ి
సరిపడే క్ీ ఇకోడే ఉాందిగా.” అన్నాడు ల్ గిసటన తన అాంగానిా, ఆమ ప త్రత కడుపపపెై
వతు
త తూ. “మ్..” అని మూలిగిాంది సరిత. ఆమని అల్్గే తీసుకుపో యి గోడక్ి
ఆనిాంచనడు. చేతులిా ముాందుకు తెచ్చా, ఆమ నడుముని పటడిక్ిళ్ళల్ో నల్ుపపతూ
“ఏాంటీ! ఒకోరోజుల్ోన్ే నీ నడుము చ్చక్ిోపో యిాందీ!” అన్నాడు ఆమ బుగగ ను
న్నకుతూ. “మ్…రాతిాంతన నీ మీద బాంగ పెటి ుక్ నీ..” అాంది ఆమ. మరిాంత కసటగా
ఆమ నడుముని నల్ుపపతూ, న్నల్ుకతో ఆమ క్ిాంద పెదవిని రాయసాగాడు. “స్..”
అని మూల్ుగుతుాంది ఆమ పరవశాంగా. “నీ మూల్ుగుల్తోన్ే సగాం మూడ్
తెపటపాంచేసత ావే..” అాంటూ, ఆమ పెదవిని కసుకుోన క్ రిక్ాడు. “అబాబ…” అాంది
ఆమ తమకాంగా, మొతత ను ముాందుకు న్ెడుతూ. అతను తన చేత్రని ఆమ
ప త్రత కడుపప పెైక్ి తెచ్చా, నిమురుతూ, చేత్రని చీర కుచ్చాళ్ళ ల్ోనిక్ి దతరిా, ఆమ
బిళ్ళను మతత గా పటసటక్ాడు. “ఆహ్…రా…జే…ష్…” అాంది ఆమ నిల్ువెల్ో ్
వణిక్ిపో తూ. అతను ఆమ బిళ్ళను అల్్గే నల్ుపపతూ, చేత్రని మరిాంత ల్ోపక్ి
తోసాడు. ఆమ అతనిక్ి అనువపగా, తన క్ాళ్ళను క్ాసత ఎడాం చేసటాంది. అదే అదనుగా
అతను తన వేలిని ఆమ పపవపు ల్ోనిక్ి కసుకుోన తోసాడు. “అవ్..” అాంది ఆమ
తన తొడల్ను దగగ రక్ి న్ొకుోకుాంటూ. వెచాగా తడిగా తగుల్ుతుాంది ఆమ
పూ..ల్ోపలి భాగాం అతని చేత్రక్ి. న్ెమిదిగా వేలితో క్ెల్కసాగాడు అతను. ఆమ
48

గిల్గిల్ల్్డిపో తూ, “స్..హబాబ…నీ వేలితోన్ే సగాం సురగ ాం చతపటసత ున్నావ్

Page
 కదరా…” అాంది మైకాంగా. అతను మరిాంత సమిగా క్ెల్ుకుతూ, “మరి, న్నకు
కూడన చతపటాంచవచుాగా సగాం సురగ ాం.” అన్నాడు. ఆమ అతని జిప్ట ని క్ిాందక్ి ల్్గి,
అాండర్ట వేర్ట ల్ో చెయియ పెటి , అతని అాంగానిా అాందుక్ ని బయటక్ి ల్్గిాంది.
అపపపడే క్ లిమ్మనుాండి తీసటన ఇనప కడీా ల్్ క్ాలిపో తుాంది అది. దననిని తన బొ డుాక్ి
ఆనిాంచుక్ ని “మ్..” అాంది ఆమ. అతను ఆమ బొ డుాల్ోక్ి ఒకోసారిగా గుచనాడు
తన అాంగానిా. ప త్రత కడుపపల్ోక్ి అది మతత ని కత్రత ల్్ దిగేసరిక్ి “మ్..” అని అరిచ్చాంది
ఆమ. దననిా అల్్గే చేతత ో పటుిక్ ని, ప త్రత కడుపపని ముాందుకూ, వెనక్ీో
ఆడిసత త…దనని క్ నక్ి రాపటడి కల్గజేసత ుాంది. చేతత ో దననిని కసటగా నల్ుపపతుాంది.
ఆమ చేషిల్క్ి కసెక్ిోపో తుాంది అతనిక్ి. అల్్గే కసటగా నల్ుపపతూ “కనిపటసత ుాందన
సగాం సురగ ాం..” అాంది ఆమ. “సగాం క్ాదే, ముపాపత్రక సురగ ాం కనిపటసత ుాంది.” అాంటూ,
మరిాంత గటిిగా బొ డుాల్ోక్ి గుచాసాగాడు. “స్..ఆహ్..మ్..” అాంటూ మలికల్ు
త్రరిగిపో తుాంది ఆమ. తమకాం ఆపపక్కల్ేక అతని పెదవపల్ను త్రన్ేయసాగిాంది.
ఇాంతల్ో అతను ఆమని గోడకు ఆనిాంచే, ఆమ చీరను పెైక్ెతసాడు.
ేత తొడల్ మధ్యల్ో
రెాండు చేతుల్ూ ఉాంచ్చ, ఆమ పటరుదుల్ను ఆసరాగా చేసుక్ ని, ఆమని క్ాసత పెైక్ెత్రత,
తన అాంగానిా ఆమ పూ చీలికకు ఆనిాంచనడు. ఆమ ఒక క్ాలిని పెైక్ెత్రత, అతని
నడుము చుటూ
ి వేసటాంది. అతను గురి చతసట ఒకోపో టు ప డిచనడు. “మ్..”
అాంటూ, ఒకో ఉదుటున రెాండో క్ాల్ు కూడన ల్ేపట, అతని నడుము చుటూ
ి
బిగిాంచ్చాంది. అతను ఆమ పటరల్
ర క్ిాంద తన చేతుల్ను అల్్గే ఉాంచ్చ, ఆమని గోడక్ి
అదిమ్మ పెటి , కసటగా కుమిసాగాడు. ఆమ మరిాంత కసటగా అతని మడను,
బుగగ ల్నత, పెదనల్నత క్ రుకుతూ రెచ్చాపో తుాంది. వెనకనుాంది గోడ దనపూ,
ముాందు నుాండి పటియుని తోపూ…ఆమని కుమేిసుతన్నాయ్. “ప డవరా,
49

రాంకుమగడన…అవతల్ న్న మొగుడు ఉన్నాడని చతడకు…మ్…మ్..కుముి..”

Page
 అాంటూ తన మొతత తో అతనిా మొతేత సుతాంది. అపపటిక్ే ఆమ ఊటబావిల్ో వసుతనా
వరదల్క్ి, అతని అాంగాం మరిాంత సాఫీగా తన పని తనను చేసుకుపో తుాంది. అసల్ే
క్ తత ప జిషనత, పెైగా పకో గదిల్ో ఆమ మొగుడు ఉాండగా, తను ఆమని
కుముితున్నాననా మగతనపప సతటిసతైక్షన్ తో, అతను క్ెో మ
జ ేక్స్ క్ి చేరుకున్నాడు.
అపపటిక్ి ఆమకూడన సాంతృపటత అాంచుల్క్ి చేరుక్ ని రొపపపతుాంది. “మ్…
క్ారేాయరా… ల్ేక పో తే న్న పపవపు స మిసటలిోపో తుాందీ…” అాంది కసటగా. ఆమ
అల్్ అనడాంతోన్ే అతను జివపున ఆమల్ోక్ి తన రసానిా ఎగజిమ్ిడు. “స్..”
అాంటూ, ఆమ అతనిక్ి అతుకుోపో యిాంది. క్ దిేసతపప ఒకరి మొహ్వల్ను మరొకరు
న్నకుతూ ఉాండిపో య్రు. ఇాంతల్ో సి వ్ పెైన పెటి న రెైస్ కుకోర్ట ‘కయ్’ మని విజిల్
వేయగాన్ే, ఇదే రూ ఉలిక్ిోపడి విడిపో య్రు. గబగబా పకోన్ే ఉనా క్ామన్ బాత్
రూాం ల్ోక్ి పో యి, క్ీోన్ చేసుక్ ని, ఏమీ ఎరగనటుి వాంటగది ల్ోక్ి చేరుక్ ని, వాంట
పని మొదల్ టాిరు. మరో పది నిమ్మషాల్క్ి ల్లిత, శివల్ు బయటక్ి వచనారు.
రాగాన్ే ల్లిత వాంట గదిల్ోక్ి దతరిాంది. రాజేష్ బయటక్ి వచేాసాడు. వసత
త ,
ల్లితను వెనకనుాండి క్ేజువల్ గా చతసతత , అకోడ క్ాసత తడిగా కనిపటాంచ్చాంది.
అనుమ్నాంగా భృకుటి ముడివేసాడు. ల్లితతో పాటూ వాంటగదిల్ోక్ి వెళ్ళళన శివ
క్ాళ్ళక్ి జిగురుగా ఏదో అాంటుకుాంటే, క్ిాందక్ి చతసాడు. అకోడ రెాండు చుకోల్ు
తెల్ోగా ఉనా దివాం చతసాడు. అనుమ్నాంగా తన పెళ్ళనిా చతసాడు. ఆమ
జుటుిరేగిపో యి ఉాంది. అకోడితో ఇదే రి మ్మతుిల్కూ అరధమయిాంది. ఒకరిక్ి
తెలియకుాండన మరొకరు పక్కోడి పెళ్ళల్ని వాయిాంచేసత ున్నామని. ఆ తరువాత
ఇదే రు మ్మతుిల్ూ అనయమనసోాంగాన్ే భోజనాం చేసారు. క్ దిేసతపటి తరువాత రాజేష్,
ల్లిత తమ ఇళ్ళక్ి వెళ్ళళపో య్రు.
50
Page
 ఆ రాతిాంతన ఆ మగాళ్ళకు నిది పటి ల్ేదు. తనను చేసటన తపతప అవతలి వాళ్ుళ
చేసారనా సపృహే కల్గడాం ల్ేదు వాళ్ళక్ి. ఎవరిక్ి వారు, తన భారయ పరాయి
మొగుడితో పడుక్కవడాం తమ మగతన్ననిక్ి అవమ్నాంగా ఫీల్ అవపతున్నారు.
ల్ేచ్చ తమ భారయల్ని నిల్దీదే నాం అనుక్ ని, అాంతల్ోన్ే మరిాంత బల్మైన ఆధనరాం
దొ రిక్ే వరకు వెయిట్ చేయ్లి అనుకున్నారు. అాంతే క్ాదు, ఆ ఆధనరాం దొ రిక్ే
అవక్ాశాం తనమే ఇవాుల్ని కూడన డిసెైడ్ అయ్యరు. మరుసటి రోజు నుాండి తమ
క్ారయకరమ్నిక్ి శ్రరక్ారాం చుటాిరు.
మొదటగా శివ చేసటన ఏరాపటు
ో ఏమ్మటో చతదనేాం.
అతను తనకు తెలిసటన మీడియ్ మ్మతుిని దనురా క్ నిా రహసయ క్ెమేరాల్ు
సాంపాదిాంచ్చ, భారయ ల్ేనపపపడు ఇాంటోో రహసయ పిదేశాల్ోో అమరాాడు. వాంటగది,
బాత్ రూాం ల్తో సహ్వ ఏ పిదేశానీా వదిలి పెటిల్ేదు. ఒకసారి అనిాటినీ చెక్స
చేసుక్ ని “నీయమ్ి! న్నక్ే దోి హాం చేసత ావా! నీ బాండనరాం ఎల్్ బయట పెడతనన్ో
చతడు.” అనుకున్నాడు కసటగా. సాధ్యమైనాంత వరకూ ఇాంటిక్ి ల్ేట్ గా వసత
త ,ఆ
విషయ్నిా భారయక్ి తెలిసతటటుి చేసాడు. ఇాంటిక్ి వచనాక్ా, భారయ ల్ేనపపపడు,
పితీరోజూ ఆ క్ెమేరాల్ ఫపటేజ్ పరిశ్రలిాంచసాగాడు. అయితే అతనిక్ి అనుమ్నిాంచ
దగగ అాంశాం ఏమీ కనిపటాంచల్ేదు. ఒక వారాం తరువాత, “అనవసరాంగా తన భారయని
అనుమ్నిాంచనన్న !” అని అనుకున్నాడతను.
మరోవెైపప రాజేష్, తెలిసటన క్ాాంటాక్సి్ తో, ల్లిత సెల్ ని టేప్ట
ి చేయిాంచనడు. తను
క్ేాంప్ట క్ి వెళ్ుతున్నానని అబదే ాం చెపటప, ఒక హొటల్ ల్ో రూమ్ తీసుక్ ని, ఆమక్ి
వచేా పితీ క్ాల్ వినసాగాడు. వారాం రోజుల్ు విన్నా, అతనిక్ి అనుమ్న్ననిా
బల్పరిచే ఒకో క్ాల్ కూడన రాల్ేదు. “అనవసరాంగా ఆమని అనుమ్నిాంచనన్న!”
51

అనా అనుమ్నాం అతనిక్ి కూడన కలిగిాంది.

Page
 మొతనతనిక్ి శివ, రాజేష్ ల్ు ఇదే రూ అయోమయాంల్ో పడిపో య్రు. వీళ్ళని
అయోమయాంల్ో పడేసటన వాళ్ళ పెళ్ళల్ు మ్తిాం మ్మూల్ుగాన్ే ఉన్నారు.
వాళ్ుళ అల్్ ఉాండడననిక్ి క్ారణాం తెలియ్ల్ాంటే, మళ్ళళ వారాం రోజుల్ు వెనక్ిో
వెళ్ళలి. మరి, సరదనగా వెళ్ళళ చతదనేమ్!?
దనదనపప వారాం క్ిత
ర ాం శివ ఇాంటోో జరిగిన భాగోతాంల్ో మొగుళ్ళకు పెళ్ళల్ మీద
అనుమ్నాం వచ్చానటుిగాన్ే, పెళ్ళల్కు కూడన మొగుళ్ళమీద అనుమ్నాం
వచ్చాాంది. ఆ రోజు సాయాంతిాం ఇదే రూ గుళళళ కల్ుసుకున్నారు. మొదట ల్లితే
అడిగిాంది “వదిన్న! ఒకమ్ట అడుగుతనను, నిజాం చెబుతనవా?” అని. సరితక్ి
అరధమైపో యిాంది ఆమ అడగదల్ుచుకునాదేమ్మటో. “న్ేనత అడిగితే, నువపు కూడన
నిజాం చెబుతనవా?” అాంది ఆమ నవపుతూ. దననితో ల్లిత కూడన నవేుసట “సో ,
మనిదే రాం పరాయి మొగుళ్ళతో దెాంగిాంచుకుాంటున్నామనా మ్ట.” అాంది. వెాంటన్ే
సరిత “మన రాంకు వయవహ్వరాంపెై మన మొగుళ్ళక్ి అనుమ్నాం వచ్చానటుిాంది.”
అాంది. “అవపను, న్నకు కూడన అదే డౌట్ వచ్చాాంది. ఏాం చేదే నాం!?” అాంది ల్లిత.
“ఏముాందీ, క్ ాంత క్ాల్ాం మనాం మన రాంకు మొగుళ్ళని దగగ రక్ి రాకుాండన
చతసుకుాంటే సరి.” అాంది సరిత. ల్లిత ఏమీ మ్టాోడకుాండన తల్ దిాంచుకుాంది.
అదిచతసట సరిత “ఏాంటి వదిన్న, మీ అనాతో క్ ాంతక్ాల్ాం వేయిాంచుక్కకుాండన
ఉాండల్ేవా!?” అాంది హ్వసయాంగా. “ఆఁ..నువపు మ్తిాం? మీ అనాయయ మొడా వదిలి
ఉాండగల్వా?” అాంది ల్లిత. పకపక్ా నవిుాంది సరిత. “అమోి! పెైక్ి
అమ్యకురాలిల్్ కనిపటసత ావప గానీ, చనల్్ కసట ఉాందే!” అాంది సరిత. “అదేగా మీ
ఆయనక్ి నచ్చాాంది.” అాంది ల్లిత. మళ్ళళ నవిు చెపటపాంది సరిత, “జాగరతత వదిన్న,
ఒక వారాం, పదిరోజుల్ు ఓపటక పటుి. మళ్ళళ మన రాంకు సాంసారాల్ు మొదల్ డదనాం.”
52

అని, జాగరతతల్ు చెపటప వెళ్ళళపో యిాంది. అదీ కథ. అాందుక్ే మొగుళ్ళక్ి దొ రకకుాండన
Page
 జాగరతతగా మేన్ేజ్ చేసతసారు. ఈ పటచ్చామొగుళ్ుళ మ్తిాం తమ భారయల్ను అపారధాం
చేసుకునాాందుకు కుమ్మలిపో యి, అాందుకు పరిహ్వరాంగా తమ భారయల్తో కల్సట,
సెకాండ్ హ్వనీమూన్ క్ి పతో న్ చేసారు. అనుక్కకుాండన జాంటల్ు రెాండత ఒక్ేఊరిక్ి, ఒక్ే
టన్
ైీ ల్ో టిక్ెట్ బుక్స చేసుకున్నారు. ( “అనుక్కకుాండన..” అన్ేది భరత ల్ ఫీలిాంగ్. ఈ
విషయాంల్ో భారయల్ పతో నిాంగ్ ఉాందనా విషయాం వాళ్ళక్ి తెల్లదు పాపాం.)
ఫస్ి క్ాోస్ టిక్ెట్్ వాళ్ళవి. ఎల్్నత వెళళళది ఒక్ేఊరు క్ాబటిి, భారయల్ సల్హ్వ మీద,
టీ.సీని మేన్ేజ్ చేసట, ఒక్ే కూయబికల్ ల్ో బర్టత ల్ు సాంపాదిాంచనరు. ల్ోపల్ ఒక సీట్
మీద ల్లిత, రాజేష్ కూరుాన్నారు. ఎదురు సీట్ మీద, ల్లితకు ఎదురుగా శివ,
రాజేష్ క్ి ఎదురుగా సరిత కూరుాన్నారు. టన్
ైీ బయల్ుదేరిాంది. అాందరూ సరదనగా
కబురుో చెపపపకుాంటున్నారు. ఇాంతల్ో ల్లిత పెైట క్ాసత పకోక్ి తపటపాంచ్చాంది, సళ్ళ
మధ్య చీలిక కనిపటాంచీ కనిపటాంచనటుిగా. న్ెమిదిగా క్ాలిని ముాందుక్ి జరిపట, శివ
క్ాలిని తొక్ిోాంది. అతను ఉలిక్ిోపడి ఆమని చతసాడు. ఆమ చ్చనాగా నవపుతూ
తన సళ్ళ వెైపప చతడమనాటుి సెైగ చేసటాంది. ఆ మ్తిాం చతసతసరిక్ే అతని నరాల్ు
జివపుమన్నాయి. అది గమనిాంచ్చన సరిత “అమి దొ ాంగముాండన, మొదల్ టేిసటాంది.”
అనుక్ ని, తను కూడన రాజేష్ క్ాలిని క్ెలిక్ిాంది. అతను కాంగారుగా సరితని
చతసాడు. ఆమ రహసయాంగా ఒక ముదుేని విసటరిాంది. ఉక్ిోరిబిక్ిోరి
అయిపో య్డతను. మొగుళ్ళ అవసత ల్ు చతసట, పెళ్ళల్ు విపరీతాంగా ఎాంజాయ్
చేయసాగారు. ఆ ఎాంజాయ్ మాంట్ ల్ో, వాళ్ళక్ి క్ిాంద వేడెక్ిోపో సాగిాంది. న్ెమిదిగా
ల్ేచ్చ ఇదే రూ టాయిల్ ట్ దగగ రిక్ి చేరారు. అకోడిక్ి చేరగాన్ే ల్లిత సరితని గటిిగా
పటుిక్ ని “వదిన్న, ఇాంజన్ ఫపల్ గా వేడెక్ిోపో యిాంది. ఎల్్?” అాంది. “న్నకూ అల్్న్ే
ఉాంది వదిన్న. అరెజాంట్ గా మీ ఆయనది దిగితేగానీ చల్్ోరేటి ు ల్ేదు. ఏాం చేదే నాం?”
53

అాంది దిగుల్ుగా. “హబాబ!” అని మూలిగిాంది ల్లిత. “ఏమయిాందీ?” అాంది సరిత.

Page
 “ఇవి చతడు ఎల్్ బరువెక్ిోపో య్యో!?” అాంది ల్లిత తన సళ్ళని చతపటసత త.
సరిత అటూఇటూ చతసట, ఆమ సళ్ళపెై చేతుల్ు వేసట కసటగా న్ొక్ిోాంది. “స్..” అాంది
తమకాంగా ల్లిత. ఆమ అల్్ అన్ేసరిక్ి తటుిక్కల్ేక చటుకుోన దగగ రక్ి ల్్క్ ోని,
ఆమ పెదనల్పెై ముదుేపెటి స
ే టాంది సరిత. “అబాబ, వదిన్న..” అాంటూ ఆమని గటిిగా
అదిమేసుకుాంది ల్లిత. “అబాబ, ఎాంత దతల్ ఉాందే నీకూ!?” అాంటూ, ఆమ పటరల్
ర పెై
చేయి వేసట నల్పసాగిాంది సరిత. ఇాంతల్ో తన చేతుల్ని సరిత పటరల్
ర పెై వేసట,
వతు
త తూ “అబాబ, నీ పటరల్
ర ు ఏాం మతత గా ఉన్నాయి వదిన్న, అాందుక్ే మీ అనాయయ
అల్్ పడి చసుతన్నాడు.” అాంది. ఇదే రిక్ీ ఆరాటాం పెరిగిపో సాగిాంది. ల్లిత ఇక
తటుిక్కల్ేక, సరితను టాయిల్ ట్ ల్ోక్ి ల్్గి బో ల్ి పెటి స
ే టాంది. సరిత కాంగారుగా
“ఏయ్! ఏమ్మటిదీ!?” అాంది. “పీో జ్, ఏదో ఒకటి చెయ్ వదిన్న,
తటుిక్కల్ేకపో తున్నానత…” అాంటూ ఆమని మీదక్ి ల్్కుోాంది. అమక్ి కూడన
వేడిగాన్ే ఉాండడాంతో, ల్లితను గటిిగా క్ౌగిలిాంచుక్ ని “మ్…ఏాం చెయయమాంటావప
చెపూప?” అాంది. బదుల్ుగా ఆమ తన పెదవపల్ను సరిత పెదవపల్కు ఆనిాంచ్చాంది.
ఆమ చ్చనాగా ల్లిత క్ిాంద పెదవిని అాందుకుని చపపరిాంచసాగిాంది. “మ్…” అని
త్రయయగా మూలిగిాంది ల్లిత. ఆమ మూల్ుగుడిక్ి అకసాితు
త గా తనను మగాడిని
అయిపో యిన ఫీలిాంగ్ వచేాసటాంది సరితకు. అాంతే, చ్చనాగా ల్లిత పెదవిని క్ రిక్ిాంది.
“అహ్..” అాంది ఆమ. తరువాత ల్లిత పెైట తొల్గిాంచ్చ, ఆమ జాక్ెట్ హుక్స్
తొల్గిాంచ్చాంది. నల్ో రాంగు బాిల్ో వెనాముదే ల్ో ్ మరిసట పో తున్నాయి ఆమ సళ్ుళ.
వాటిని చతసత
త ాంటే సరితక్ే న్ోరూరిపో యిాంది. బాిని తపటపాంచ్చ, రెాండు సళ్ళనత
మతత గా పటసక సాగిాంది. తనియతుాంతో కళ్ుళమూసుక్ ని “స్..అబాబ
వదిన్న…అల్్గే పటసుకు వదిన్న..” అాంటూ అల్్ోడి పో తుాంది ల్లిత. వాటిని అల్్
54

నల్ుపపతూన్ే, ల్లిత పెదవపల్ను కసటగా చీకుతుాంది. అల్్ చీకుతుాంటే,

Page
 అదో రకమైన మతు
త ఆవరిసత ుాంది సరితక్ి. మరిాంత జురురక్కడననిక్ి, తన న్నల్ుకను
ఆమ న్ోటో ోక్ి దతరిాాంది. తన న్నల్ుకతో ఆమ న్నల్ుకను పెనవేసటాంది ల్లిత. క్ిాంద
పపవపుల్ో దాండననిా వేసట వాయిసుతనాటుి, ల్లిత న్ోటిల్ో తన న్నల్ుకతో
వాయిాంచసాగిాంది సరిత. సరిత న్నల్ుక ఆమ బుగగ ల్కు తగుతూ ఉాంటే, సనాగా
మూల్ుగుతుాంది ల్లిత. ఆ సుఖ్్నిక్ి ఆమ కళ్ుళ తేలిపో తున్నాయి. తటుిక్కల్ేక,
సరిత పటరల్
ర ను కసటగా నలిపతసత ుాంది. ల్లిత న్ోటిని అల్్ క్ాసతపప వాయిాంచ్చ, క్ిాందక్ి
దిగిాంది సరిత. వెనా ముదే ల్ో ్ ఊరిసత ునా సళ్ళను న్ోటితో అాందుకుాంది. ల్లిత
ఆమ తల్ను తన సళ్ళక్ి గటిిగా అదుముకుాంది. సరిత, ల్లిత సళ్ళను చీకుతూన్ే,
ఆమ చీరను పెైక్ి ల్ేపటాంది. పతాంటీ పకోనుాండి సాందు చేసుక్ ని, ఆమ పపవపుల్ో
వేల్ు పెటి ాంది. “ఓహ్…” అాంటూ, ఒక క్ాలిని టాయ్ ల్ ట్ బేసటన్ పెై పెటి ాంది ల్లిత.
మరిాంత అనువపగా ఉాండడాంతో, తన వేలిని మరిాంత కసటగా ల్ోపల్క్ి న్ెటి ాంది సరిత.
“ఆవ్..హ్వ..వదిన్న, ఇాంక్ా ల్ోపల్క్ి పెటి ు వదిన్న..” అాంటుాంది ల్లిత చ్చగురుటాకుల్్
వణిక్ిపో తూ. సరిత వేలిని క్ాసత పకోక్ి త్రపతపసరిక్ి, ల్లిత క్ిోటారిస్ క్ిటక్ిటా
క్ టుికుాంటూ వేలిక్ి తగిలిాంది. దననిని గటిిగా అదిమే సరిక్ి, ఒకోసారిగా ఎగిరిపడి
“మ్..” అని మూలిగిాంది ల్లిత. సరిత వేలిక్ి దొ రిక్ిన క్ిోటారిస్ ను మృదువపగా
సవరదీసత త, ల్లిత సళ్ళను కసటగా కుడవసాగిాంది. దనాంతో ల్లితకు ల్ోపల్ రసాల్ు
విపరీతాంగా ఊరసాగాయి. “హ..హ్వ..హ్వ..” అాంటూ రొపపపతుాంది. అల్్ రొపపపతూన్ే
క్ెో మ
జ ేక్స్ కు చేరుకుాంది. ఆమ ఊపటరి తీయడాంల్ో వచ్చాన తేడనను గమనిాంచగాన్ే,
సరితకు అరధమైపో యిాంది, ఆమక్ి పూరితగా దతల్ తీరిపో యిాందని. మరి క్ నిాసారుో,
ల్లిత క్ిోటారిస్ ను మీటి, న్ెమిదిగా వేలిని బయటక్ి తీసతసటాంది. ల్లిత న్ెమిదిగా
కళ్ుళ తెరిచ్చ “థేాంక్స్ వదిన్న..” అాంది మనసతపరితగా. సరిత చ్చనాగా నవిు ఆమని
55

ముదుే పెటి ుక్ ని “ఇక వెళ్దనమ్!” అాంది. ల్లిత సటగగ ుగా తల్ ఊపట, బటి ల్ు
Page
 సరుేక్కగాన్ే, ఇదే రూ బయటకు వచ్చా, తమ మొగుళ్ళ దగగ రక్ి చేరారు. వాళ్ుళ
ఆశారయాంగా పెళ్ళల్ని చతసట “ఇాంతసతపప ఏాం చేసత ున్నారూ?” అని అడిగారు.
“ఆడనళ్ళకు అన్ేకమైన పనుల్ు ఉాంటాయి. అనీా మీకు చెపాపల్్!?” అని
కసురుక్ ని, ఇదే రూ పెై బర్టత ఎక్ిో పడక్ేసతసారు.
మరాాడు ఉదయాం ఎనిమ్మదిాంటిక్ి టన్
ైీ దిగారు వాళ్ుళ. ముాందుగాన్ే బుక్స
చేసుకునా హో టల్ క్ి వెళ్ళళ, రూమ్్ ల్ోక్ి చెక్స ఇన్ అయియ, రిఫెిష్ అయ్యరు.
తరువాత బయటక్ి వచ్చా, సాయాంతిాం వరకూ సెైట్ సీయిాంగ్ ల్ో ఎాంజాయ్ చేసారు.
తరువాత ఒక రెసి ారెాంటోో సెటిల్ అయ్యరు. ఎపపటిల్్గే శివ ఎదురుగా ల్లిత,
రాజేష్ ఎదురుగా సరిత కూరుాన్నారు. ఇదే రు ఆడవాళ్తళ తమ క్ాళ్ుళ ముాందుక్ి
జరిపట, తమ పటియుల్ క్ాళ్ుళ తనక్ారు. వాళ్ుళ మొదట ఉలిక్ిోపడిన్న, పటియురాళ్ళ
సపరశ తగిలి చనల్్ క్ాల్ాం క్ావడాంతో, ఎగెజట్ అయియ, న్ెమిదిగా వాళ్ళ క్ాలివేళ్ళతో
ఆడుక్కసాగారు. ఆడనళ్ళళదే రిక్ీ దురద విపరీతాంగా పెరిగిపో తుాంది. ఎల్్గెైన్న ఆ రాత్రి
పటియుడితో వాయిాంపప ల్ేకపో తే, తటుికున్ేటి ు ల్ేదు వాళ్ళ పరిసథ త్ర
ట . ల్లితక్ెైతే మరీ
ఎకుోవగా ఉాంది. ఆమ టేబుల్ క్ిాందనుాండి ఒక క్ాల్ు ఎత్రత , శివ క్ాళ్ళ మధ్య నుాండి
పెైక్ి ల్ేపపతూ, న్ెమిదిగా అతని తొడల్ మధ్యక్ి చేరిా, అతని అాంగాంపెై బొ టనవేలితో
చ్చనాగా న్ొక్ిోాంది. అతను ఉలిక్ిోపడి, పకోన్ే ఉనా సరిత వెైపప చతసట, ఆమ తనని
గమనిాంచక పో వడాంతో, న్ెమిదిగా తన కురీాని టేబుల్ ల్ోపల్క్ి జరిపపకున్నాడు.
అతను అల్్ జరపడాం కను చ్చవరో నుాండి గమనిాంచ్చ, ఓరగా ల్లిత వెైపప చతసటాంది.
ఆమ చ్చలిపటగా నవిుాంది. “సరే, క్ానీయ్.” అనాటుిగా ల్లిత వెైపప చతపప విసటరి,
తను రాజేష్ పెై క్ాన్ె్ాంటేట్
ి చేసటాంది.
ఇటువెైపప ల్లిత, శివ అాంగాంపెై తన బొ టనవేలితో వత్రత డి పెాంచసాగిాంది. దననితో
56

అల్్ోడిపో సాగాడు శివ. మల్ో గా తన చేత్రని, క్ాళ్ళమధ్యక్ి చేరిా, ల్లిత పాదాంపెై

Page
 చ్చనాగా న్ొకోసాగాడు. ఆమ రెాండో క్ాలితో, అతని క్ాలిపెై చ్చనాగా తనిాాంది. అతను
అరఢాం చేసుక్ ని, న్ెమిదిగా తన క్ాలితో, ఆమ చీరను పెైక్ి ఎతత సాగాడు. ఆ ల్ేట్ ని
భరిాంచల్ేక, తన్ే చీరను తొడల్వరకూ ఎతేత సటాంది ల్లిత. శివ తన క్ాలి వేళ్ళతో, ఆమ
తొడల్ను న్ొకుోతూ, ఆమ పపవపు వదే క్ి చేరుకున్నాడు. ఆమ క్ాసత ఎడజ స్ి అయియ,
పతాంటీని క్ాసత జరిపట, అతని బొ టనవేల్ు, తన పూ.. చీలికను తనక్ేటి ుగా కూరుాాంది.
అతను న్ెమిదిగా వేలిని ల్ోపల్క్ి తోసట, క్ెల్కసాగాడు. అపపటిక్ే చ్చతత డిగా ఉనా
ఆమ పపవపు, అతని వేలిక్ి సుల్ువపగాన్ే దనరి ఇచ్చాాంది. వేలిని క్ాసత ల్ోపల్క్ి తోసట,
పూ…గోడల్కు అదుముతూ, ముాందుకూ వెనకూో కదపసాగాడు. ఆ తమకాంల్ో
మూల్గడననిక్ి కూడన అవక్ాశాం ల్ేకపో వడాంతో, వసుతనా మూల్ుగును గొాంతుల్ోన్ే
ఆపపకుాంటూ పరవశిాంచ్చపో సాగిాంది ల్లిత. ఆ పరవశాంల్ో అతని అాంగానిా, బొ టన
వేలితో పటచ్చాపటచ్చాగా న్ొక్ేోయసాగిాంది. ఫతాంటూ, అాండర్ట వేర్ట ల్ో ఇరుకుోపో యిన
అాంగాం బయటక్ి వచేా దనరిల్ేక, గిల్గిల్్ క్ టుికుాంటున్నాడు శివ. ఇటువెైపప, వేలి
తోపపడుతో ల్లితక్ి సురగ ాం కనబడుతుాంటే, అతనిక్ి బాధ్తో నరకాం
కనిపటాంచసాగిాంది. ఇదే రిక్ీ అాంత ఏ.సీ హొటల్ ల్ోనత చెమటల్ు పడుతున్నాయి.
క్ దిేసతపటిక్ి ల్లితక్ి దతల్ క్ాసత ఉపశమ్మాంచ్చాంది. న్ెమిదిగా అతని తొడల్
మధ్యనుాండి క్ాలిని క్ిాందక్ి దిాంచ్చాంది. “హమియయ.” అనుకున్నాడు శివ. అతను
కూడన తన క్ాలిని క్ిాందక్ి దిాంచ్చ మ్మూల్ుగా కూరుాన్నాడు. క్ాసతపటిక్ి ఆరార్ట
చేసటన ఫపడ్ వచేాసటాంది. అాందరూ కబురుో చెపపపకుాంటూ, డినార్ట ముగిాంచ్చ
ల్ేచనరు.
తనము బస చేసటన హొటల్ క్ి టాక్ీ్ల్ో వెళ్ుతుాండగా, రాజేష్ సరిత చేసటన అల్ో రిని
గురుతతెచుాకున్నాడు. ఆమ తన పాదననిా అతని తొడల్ మధ్య వేసట, న్ెమిదిగా
57

అటూఇటూ రాయసాగిాంది. అతనిక్ి సమిగా అనిపటాంచ్చ, ఆమ వెైపప చతసట చ్చనాగా

Page
 నవాుడు. ఆమ తన చేతుల్తో “చదువప.” అనాటుిగా సెైగ చేసటాంది. ఆమ అనాది
అతనిక్ి మొదట అరధాం కల్ేదు. ఆమ మళ్ళళ అతని అాంగాంపెై బొ టనవేలితో రాసట,
“చదువప.” అని మళ్ళళ సెైగ చేసటాంది. అపపపడు అరధమయియాంది అతనిక్ి, ఆమ తన
బొ టన వేలితో ఏదో రాసుతాందనీ. అరధమైనటుి సెైగ చేసాడతను. ఆమ బొ టన వేలితో
రాయసాగిాంది. అతను ఆమ రాసత అక్షరాల్ను మనసుల్ోన్ే చదవసాగాడు. “
B..A..G...A…A..” అని గేప్ట ఇచ్చా, “D…U…L…A…G…A…A”, మళ్ళళ గేప్ట,
“U…N…D..I” అని రాసటాంది. కూడబల్ుకుోని చదివాక, “బాగా దతల్గా ఉాంది.” అని
అరధమయియాంది. అతను తన క్ాలిని ఆమ తొడపెై వేసట, తను కూడన వేలితో రాసాడు
“ఏాం చేదే నాం మరీ?” అని. “ఏమో, న్నకు తెల్లదు. క్ిాంద వేడెక్ిోపో యి, తడి
చేరిపో తుాంది.” అని రాసటాంది ఆమ. అతనిక్ి ఏాం అన్నల్ో అరధాంక్ాక, అల్్న్ే
ఉాండిపో య్డు. “గటిిగా నీ గూటాం ల్ోపల్క్ి దిగితే తపప దతల్తీరదు.” అని రాసటాంది
ఆమ. “ఎల్్ మరీ?” అని రాసాడు అతను. “ఈ రాత్రి న్నకు క్ావల్సటాందే. ఏదో వాంక
చెపటప, వన్ థరీిక్ి హొటల్ వెనక్ిో వచేాసతయ్.” అని రాసటాంది ఆమ. “మరి మీ
ఆయన?” అని అనుమ్నాం వెలిబుచనాడు. “అతనిా న్ేను పడుక్కపెడతనను.
నువపు మీ ఆవిడని చతసుక్క.” అాంది. “సరే.” అన్నాడతను. “ఈ రాత్రి మీ ఆవిడక్ి
వేయకు. మళ్ళళ నీ పో టు న్నకు సరిపో దు.” అని వారిాాంగ్ ఇచ్చాాంది ఆమ. అతను
చ్చనాగా నవిు “సరే, అల్్గే..” అని రాసాడు. జరిగినదాంతన గురొతచేాసరిక్ి వళ్ళాంతన
వేడెక్ిోపో యిాంది. అాంతల్ోన్ే హొటల్ వచేాసటాంది. అాందరూ టేక్ీ్ల్ోాంచ్చ దిగి, ఎవరి
రూమ్ ల్ోక్ి వాళ్ుళ వెళ్ళళపో య్రు. వెళళళ ముాందు ఆడవాళ్ళళదే రూ సీక్ట్
ెర గా
క్ాసతపప మ్టాోడుకున్నారు. "ఏాంటదీ?" అని మగాళ్ుళ అడిగితే, ల్ేడీస్ టాక్స.
మీక్ెాందుకూ?" అని కసురుకున్నారు.
58
Page
 రూాంల్ోక్ి వెళ్ళగాన్ే, ఎవరక్ి వారు అల్సటపో యినటుిగా నటిాంచ్చ, నిదిల్ోక్ి
జారుకునాటుిగా బిల్ా అప్ట ఇచనారు. సరిగగ ా రాత్రి ఒాంటి గాంట అయియయసరిక్ి, రాజేష్
న్ెమిదిగా ల్ేచ్చ, ల్లితవెైపప చతసాడు. మాంచ్చ నిదిల్ో ఉనాటుి ఆమ న్ెమిదిగా,
పిశాాంతాంగా ఊపటరి పీల్ుసుతాంది. అతను పెైక్ి ల్ేచ్చ, డో ర్ట తీసుక్ ని బయటకు వచ్చా,
న్ెమిదిగా డో ర్ట వేసాడు. ఆ చపపపడు పకో రూాంల్ో ఉనా సరితక్ి ల్లల్గా
వినిపటాంచగాన్ే, ఆమ పెైక్ి ల్ేచ్చ బాత్ రూమ్ ల్ోక్ి వెళ్ళళ, వెయిట్ చేయసాగిాంది.
ముాందు సరిత, ల్లిత చేసుకునా పతో న్ పిక్ారాం, ఇాంటర్ట కమ్ మోగిాంది. శివ
గబుకుోన దననిా ఎతనతడు. అవతలి వెైపప నుాండి ల్లిత “మ్ ఆయన బయటక్ి
వెళ్ళడు. నువపు వచేాయ్.” అాంది. “మళ్ళళ వచేాసాతడేమో?” అన్నాడతను.
“ఆయనక్ి నిది రాకపో తే, బయటక్ి వాక్ిాంగ్ క్ి వెళ్ళళ, గాంట వరకూ రాడు.
భయాంల్ేదు రా.” అాంది. “సరే, సరిత బాత్ రూాం ల్ోక్ి వెళ్ళళాంది. అది వచ్చా
పడుక్కగాన్ే వసాతను.” అన్నాడు. ఇాంతల్ో బాత్ రూమ్ తల్ుపప చపపపడవుడాంతో,
అతను ఫో న్ పెటి స
ే ాడు. ఆమ వచ్చా, మాంచాంపెై పడిపో యి నిది నటిాంచ సాగిాంది.
ఐదు నిమ్మషాల్ు చతసట, అతను న్ెమిదిగా ల్ేచ్చ, బయటకు నడిచ్చ, అటూఇటూ
చతసట, ల్లిత రూాంల్ోక్ి ఎాంటర్ట అయియ, తల్ుపప మూసతసాడు. దనని క్కసమే
ఎదురుచతసుతనా ల్లిత, గబగబా రూమ్ నుాండి బయటక్ి వచ్చా ల్్క్స చేసట, హో టల్
వెనక్ిో నడిచ్చాంది.
ఆ హో టల్ వెనక ఉనా పిహ్వరీగోడ దనటితే, ఒక మ్విడితోట ఉాంది. ఆ తోట మొదటోో
వెయిట్ చేసత ున్నాడు రాజేష్. అతను వచ్చాన పదినిమ్మషాల్ తరువాత వచ్చాాంది
సరిత. రావడాంతోన్ే రాజేష్ ఆమని తీసుక్ ని గబగబా తోటల్ోక్ి నడిచనడు.
క్ ాంతదతరాం నడిచ్చ, తనము ఎవరిక్ీ కనిపటాంచాం అని డిసెైడ్ అయ్యక, ఒక చెటి ు క్ిాంద
59

ఆగాడు. “హ్వ…” అాంది సరిత ఆయ్సాం తీరుాకునాటుిగా. ఆమ భుజాల్ చుటూ

ి
Page
 చేతుల్ు వేసట దగగ రక్ి ల్్క్ ోని “మ్…ఏమ్మటీ! తెగ వేడెక్ిోాంచేసత ున్నావ్? రెసి ారెాంట్
ల్ో శివగాడు చతసట ఉాంటే ఏమయియయదీ?” అన్నాడు. “అల్్ తెగిాంచకపో తే ఇది
దక్ేోదన! పిశాల్ు మ్ని పనిచతడరా మగడన.” అాంది. తన చేతుల్ను న్ెమిదిగా
ఆమ పటరుదుల్పెైక్ి జారిా, “ఏ పని చతడనల్ల?” అని ఆమ చెవిల్ో గుసగుసల్్డనడు.
ఆమ కూడన గుసగుసల్్డుతూ “న్న వళ్ళాంతన తడిమ్మచతసట, ఏది వేడిగా ఉాంటే,
దనని పని చతడు.” అాంది. “అల్్ చతడనల్ాంటే ఇది అడుాగా ఉాందిగా.” అన్నాడు
అమ న్ెైటీ పటుిక్ ని. “అదొ కోటే అడుాగా ఉాంది.” అాంది ఆమ నవపుతూ. “అాంటే!”
అాంటూ, ఆమ వళ్ళాంతన తడిమ్మ చతసాడు. నిజమే, ఆమ వాంటిపెై ఒకో న్ెైటీ
మ్తిమే ఉాంది. ల్ోపల్ అాంతన, అనీా సతుచాగా ఉన్నాయి. అల్్ తడుముతూ
ఉాండగాన్ే అతనిక్ి ఫపల్ గా వేడెక్ిోపో యిాంది. “అబాబ! పటచెాక్ిోాంచేసత ున్నావే.”
అన్నాడు అల్్ తడుముతూన్ే. “మ్…న్నకూ పటచెాక్ిోపో తుాంది. ఏమైన్న
చెయొయచుాగా.” అాంది గోముగా. “ఏాం చెయొయచోా నువేు చెప పచుాగా.”
అన్నాడతను వినయాంగా చేతుల్ుకటుికుని. అతని చేతుల్ని విడదీసట, తన సథ న్నల్
పెైన వేసుకుాంటూ, “ఇకోడ క్ాసత సల్పరాంగా ఉాంది. క్ాసత న్ొక్ ోచుాగా!” అాంది.
అతను చ్చనాగా న్ొక్ిో, “అబాబ! అల్్ ఎదురు త్రరుగుతున్నాయియాంటీ!?” అన్నాడు.
అాంతల్ో ఆమ అతని న్ెైట్ ఫతాంట్ ల్ోక్ి చెయియపెటి , అాండర్ట వేర్ట మీదే అతని అాంగానిా
అాందుక్ ని “అల్్ ఎదురు త్రరిగితే, ఈ బతత ాంతో క్ టటిచుాగా.” అాంటూ, గటిిగా
న్ొక్ిోాంది అతని అాంగానిా. “స్..” అన్నాడతను. ఆమ దననిని బైటక్ి ల్్గుతూ,
“పాపాం, బాగా ఉకబో సటనటుిాంది దీనిక్ి, చతడత ఎల్్ వేడెక్ిోపో యిాందో .” అాంది.
“మరి దనని వేడి తగాగల్ాంటే ఏాంచేయ్ల్ల?” అన్నాడతను ఆమ సళ్ళను పదునుగా
పటసుకుతూ. అతని పటసుకుడిక్ి, మలికల్ు త్రరిగిపో తూ, “వాటమైన బావిల్ోక్ి
60

దిగాలి.” అాంది. “ఎకోడుాందో ఆ బావి?” అాంటూ, ఒక చేత్రని క్ిాందక్ి దిాంచ్చ, ఆమ

Page
 దిమిమీద నలిపాడు. “మ్..” అని మూలిగి, “మ్టల్ు చనలిాంచ్చ ముాంచరా
మగడన..” అాంది క్ెైపపగా. అతనిక్ీ అరెజాంట్ గా ముాంచనల్న్ే ఉాంది. ఆమని
పడుక్కబటి డననిక్ి అనువెైన జాగా క్కసాం అటూ ఇటూ వెదిక్ాడు. అది గమనిాంచ్చ
“అనీా అనిా చోటో ా కుదరవప.” అాంది ఆమ. “మరి ఎల్్గా?” అన్నాడతను. “ఏమో
బాబూ, న్నకు తెల్లదు. న్ేను వెళ్ళళపో తున్నా.” అాంటూ వెనక్ిో త్రరిగిాంది. ఆమ
వెనక్ిో త్రరగగాన్ే, ఆమ ఉదేేశయాం అరధమయిాంది అతనిక్ి. వెాంటన్ే వెనకనుాండి గటిిగా
వాటేసుక్ ని, మడపెై ముదుే పెటి , “వెనక నుాండి మరిాంత కసెక్ిోసాతవే నువపు.”
అన్నాడు. ఆమ నవిు “మరి ఎాందుకు ఆల్శయాం?” అాంది ముాందుకు వాంగి చెటి ు
మొదల్ును పటుికుాంటూ. ఆమ న్ెైటీని నడుము పెై వరకూ ఎత్రత , ఆమ పటరల్
ర ను
ఒకసారి పతిమగా నిమ్మరాడు. “హుఁ..” అాంది ఆమ. ఆమ మూల్ుగుక్ి
సమధననాంగా, పటరల్
ర పెై చ్చనాగా చరిచనడు. సనాగా ఊగాయి అవి. వాటిని అల్్గే
పటసుకుతూ, తన దాండననిా, ఆమ పటరల్
ర మధ్యక్ి తెచనాడు. “ఇసత్…” అాంటూ,
క్ాళ్ళను ఎడాంచేసటాంది. అతను చేత్రతో తొడల్ మధ్య తడిమ్మ, ఆమ పపవపు ఆచతక్ీని
పసటగటిి, తన దాండననిా, పూ…పెదనల్కు ఆనిాంచ్చ, చ్చనాగా రాసాడు. అకోడ
టిమటిమ్ క్ టుికుాంటుాంది. దాండాంతో మరొకోసారి రాసట, చ్చనాగా ల్ోపల్క్ి
న్ెటి ాడు. బాగా తడిచేరిపో యిాందకోడ. అతను చ్చనాగా న్ెటిగాన్ే, సమిగా
దిగిపో యిాంది. “ఆహ్..” అాంది ఆమ. “అబాబ, ఈ క్ తత ఏాంగిల్ ల్ో మరిాంత క్ తత గా
ఉన్నావే..” అాంటూ, దాండననిా బయటిక్ి తీసట కసటగా ప డిచనడు ఈసారి. “అమోి!
హ్వ…అల్్ దిాంచనవేాంటాి!” అాంది ఆమ గిల్గిల్ల్్డుతూ. అతను ఆమ పటరల్
ర మీద
చరుసత
త , “అల్్ దిాంచకపో తే, నీ పూ రెమిల్ు ఒపపపకున్ేటి ుల్ేవప.” అాంటూ,
మరోసారి కసటగా ప డిచనడు. “స్..అమ్ి” అాంది ఆమ. “ఓక్ే, న్ెమిదిగా చేసత ాల్ే..”
61

అన్నాడతను. “నువేుాం జాలి చతపటాంచనకోరేోదు, నీ ఇషి ాం వచ్చానటుి కుముి.”

Page
 అాంది ఆమ తన పటరల్
ర తో అతనిా వెనక్ిో న్ెడుతూ. “అమినీ!” అాంటూ, కసటగా
బిగిాంచ్చ కుమిసాగాడు. “ఆహ్..ఆహ్..” అాంటూ ఆపసో పాల్ు పడుతూ
కసెక్ిోపో తుాంది సరిత. అతను అల్్ కుముితూన్ే, ముాందుకు వాంగి ఆమ సళ్ుళ
అాందుక్ ని పటసకసాగాడు. “ఆహ్వ! వెనకనుాండి దరువప, ముాందునుాండి పటసుకుడు,
సమిగా ఉాంది, కుముిక్క న్న రాంకు మగడన. కుముి…” అనసాగిాంది ఆమ. ఆమ
క్ామాంటరీక్ి మరిాంత కసెక్ిోపో తున్నాడతను. “ఈరోజు నీ పూకు చ్చరిగి పో వడాం
ఖ్్యాం.” అాంటూ, మరిాంత పాంతాంగా కుమిసాగాడు “హుాం..హుాం..” అాంటూ.
“స్..స్..” అాంటూ చీతనోరాల్ు చేసత త, వెనక్ిో ఎదురొతు
త తుాంది ఆమ. అతని
చ్చల్ుకుడుక్ి, ఆమ పపవపుల్ో వెనా పపడుతుాంది. దననితో, అతని దాండాం మరిాంత
కసటగా, మతత గా దిగిపో తుాంది. అతని మొతత ఆమ పటరల్
ర ను తనకుతునాపపపడల్్ో
తపక్స, తపక్స మని వినిపటాంచే శబాధల్తో, ఇదే రిక్ీ మరిాంత కసెక్ిో పో తుాంది. అతను
గేర్ట మ్రిా మరిాంత వేగాంగా కుమిసాగాడు. “అమోి! న్న నడుము
విరిగిపో తుాందిరా దేవపడన…హ..హ్వ…హ్వ…అయిన్న ఫరవాల్ేదు...అల్్గే
కుముి...మ్ి...మ్.. ఇక చనల్ు...కక్ేోయ్ ఇాంక…ఆ..హ్…ఆ..హ్..” అని ఆమ
వగరుసత
త ఉాంటే, మరిాంత వేగాంగా కుముితూ, చ్చవరిక్ి అాంతే వేగాంగా ఆమల్ోక్ి
తన రసాలిా పటచ్చక్ారీ చేసతసాడు అతను. “స్.హబాబ.ఎాంత వెచాగా ఉాందిరా
నీరసాం…” అాంది ఆమ తృపటత గా వగరుసత
త . అతను ఆయ్సాం తీరుాక్కడననిక్ి,
క్ దిేసతపప ఆమ పెైక్ి వాల్్డు. ఒక నిమ్మషాం తరువాత ఇదే రూ సరుేక్ ని,
నిల్బడనారు. ఆమని తన క్ౌగిలిల్ోక్ి తీసుక్ ని, పెదనల్పెై ముదుేపెటి “మళ్ళళ
ఎపపపడత?” అన్నాడు. “మ్….అసత మ్నత న్ేన్ేన్న!? ఈసారి నువపు పతో న్ చెయ్.
నువపు ఎపపపడు రమిాంటే అపపపడు వసాతను.” అాంది అతని ముదుేక్ి బదుల్ు
62

తీరేాసత
త . క్ దిేసతపప ఒకరి పెదనల్ను మరొకరు ఆబగా చీకుోాంటూ గడిపారు.
Page
 అాంతల్ోన్ే వచ్చా చనల్్ సతపయియాందనా విషయాం గురొతచ్చా, ఆమ అతని నుాండి
విడిపో తూ, “న్ేను వెళ్తనను. నువపు ఇకోడే ఉాండు. సరిగగ ా పది నిమ్మషాల్ు
ఆగిరా.” అాంటూ, గబగబా వెళ్ళళపో యిాంది ఆమ. ఆమ చెపటపనటుిగాన్ే, అతను
అకోడే ఆగిపో య్డతను.
సరిత తన రూాంక్ి వెళ్ళళ, ల్లిత సెల్ క్ి రెాండు రిాంగ్్ వెళళళటుిగా క్ాల్ చేసట, కట్
చేసటాంది. వెైబష
ేి న్ మోడ్ ల్ో ఉనా సెల్, చ్చనాగా వెైబట్
ేి క్ాగాన్ే, ల్లిత తనపెై ఉనా
శివని తటిి, “ఇకల్ే, మ్ అయన వచేాసాతడు.” అనగాన్ే, అతను ల్ేచ్చ, గబగబా
బటి ల్ు వేసుక్ ని, బయట పడనాడు. అతను తన రూాంల్ోక్ి వెళ్ళళ తల్ుపప వేసకునా
రెాండు నిమ్మషాల్క్ి, రాజేష్ తన రూాంక్ి వచేాసాడు. ఇక ల్లిత రూాంల్ో శివతనాండవాం
ఎల్్ జరిగిాందో , క్ాసత వెనక్ిో వెళ్ళళ చతదనేాం.
శివ తన రూాం తల్ుపపను దగగ రగా వేసట, ల్లిత రూాం తల్ుపపను న్ెమిదిగా
తోసాడు. ల్ోపల్ అాంతన మసక చీకటిగా ఉాంది. న్ెమిదిగా తల్ుపప బో ల్ి పెటి ,
తడుముకుాంటూ బడ్ దగగ రక్ి చేరాడు. దుపపటి ముసుగువేసుక్ ని ఉాంది ల్లిత.
న్ెమిదిగా తన బటి ల్ు తీసతసట, ఆమ పకోన పడుక్ ని, ఆమపెై ఉనా దుపపటిని
తొల్గిాంచగాన్ే, మత్ర పో యిాంది అతనిక్ి. ఆమ తన వాంటిమీద నతల్ుపో గెైన్న
ల్ేకుాండన నగాాంగా ఉాంది. అతను అల్్ దుపపటి తీయగాన్ే ఆతిాంగా అతనిా తన
మీదక్ి ల్్కుోాంది ల్లిత.
శివ తన రూాం తల్ుపపను దగగ రగా వేసట, ల్లిత రూాం తల్ుపపను న్ెమిదిగా
తోసాడు. ల్ోపల్ అాంతన మసక చీకటిగా ఉాంది. న్ెమిదిగా తల్ుపప బో ల్ి పెటి ,
తడుముకుాంటూ బడ్ దగగ రక్ి చేరాడు. దుపపటి ముసుగువేసుక్ ని ఉాంది ల్లిత.
న్ెమిదిగా తన బటి ల్ు తీసతసట, ఆమ పకోన పడుక్ ని, ఆమపెై ఉనా దుపపటిని
63

తొల్గిాంచగాన్ే, మత్ర పో యిాంది అతనిక్ి. ఆమ తన వాంటిమీద నతల్ుపో గెైన్న

Page
 ల్ేకుాండన నగాాంగా ఉాంది. అతను అల్్ దుపపటి తీయగాన్ే ఆతిాంగా అతనిా తన
మీదక్ి ల్్కుోాంది ల్లిత.
ఒకోసారిగా ఉక్ిోరిబిక్ిోరి అయిపో య్డు శివ. “అబాబ! ఇాంత తొాందర ఏమ్మటే
నీకూ!” అన్నాడు తన క్ిాంద మతత గా నల్ుగుతునా ఆమ శరీరానిా తడుముతూ.
“మ్..మరి తొాందర క్ాకపో తే! ఆయన వచేాల్ోగా క్ానివాులి. మళ్ళళ బటి ల్ు
వేసుకుాంటే టైాం వేస్ి అనీ..” అాంటూ, అతనిా పకోక్ి తోసట, అతని పెైక్ి ఎక్ేోసటాంది.
అపపటిక్ే అతని దాండాం అాంత బారున ల్ గిసట ఉాంది. దననిని పటుిక్ ని, “చతడు,
దీనిక్ి కూడన తొాందరగాన్ే ఉాంది.” అాంది దననిని నిమురుతూ. “స్..ల్లితన! ఇాంక్ా
ల్ేటాందుకూ? తొాందరగా దో పతసుక్క..” అన్నాడతను తమకాంగా. ఆమ
తొాందరపడకుాండన అల్్గే దననిని నిమురుతూ, “ఇది ననుా చతసతత న్ే ఇల్్
ల్ేసత ుాందన! ల్ేదన మీ ఆవిడని చతసటన్న ఇల్్ ల్ేసత ుాందన!?” అాంది. అతను ఆమ
సథ న్ననిా ఒకదననిా ఒడిసటపటిి పటసుకుతూ, “ఈ స గసుల్ు దననిక్ి ఎకోడున్నాయి్,
చతసతత ల్ేవడననిక్ీ!” అన్నాడు. “అల్్గా!” అని, తన మొతత ను క్ాసత పెైక్ెత్రత, అతని
దాండననిా తన పపవపుల్ోక్ి దిాంపపక్ ని, న్ెమిదిగా ఊగుతూ, “మరి మ్ ఆయనక్ి
ననుా చతసతత ల్ేవదెాందుక్క!” అాంది. అతను తమకాంగా కళ్ుళ మూసుక్ ని, “ఇాంక్క
దననిా తగుల్ుకున్నాడేమో..” అన్నాడు ఆమ నడుము మీద తన చేతుల్తో
న్ొకుోతూ. “అల్్ తగుల్ుకుాంటే చాంపతసత ా..” అాంది ఆమ కసటగా ఊగుతూ. “మరి
నువూు న్ేనత తగుల్ుకున్నాాంగా…ఫరవాల్ేదన!?” అన్నాడు, ఆమ నడుముమీద
చేతుల్ను పటరల్
ర మీదక్ి పో నిచ్చా ఆబగా నిమురుతూ. “మ్…ఆయన రోజూ ననుా
దెాంగడాం ల్ేదు క్ాబటిి నీకు తగుల్ుకున్నా. నీల్్ ఇాంత కసటగా దెాంగే మొగుడు ఉాంటే
ఏ పెళ్ళాం మ్తిాం ఇాంక్కడిని తగుల్ుకుాంటుాంది!” అాంది ఆమ. శివక్ి ఒకోసారిగా
64

మొతత ాం దిగిపో యినటుి అయిపో యిాంది. సరిత గురొతచ్చాాంది అతనిక్ి. ఆమక్ి కూడన
Page
 ఇల్్గే ఉాంటుాందన? తను రోజూ ఎల్్గూ వేయడాం ల్ేదు. అాంటే, ల్లిత ల్్గాన్ే తను
కూడన మరొకరిని తగుల్ుక్ ని ఉాంటుాందన!? అతను అల్్ ఆల్ోచనల్ోో
పడిపో వడాంతో అతని అాంగాం చపపగా చల్్ోరిపో యిాంది. ల్లిత అతని పెైనుాండి దిగి,
అతని అాంగానిా చేత్రతో పటుిక్ ని “ఇదేాంటీ ఇల్్ అయిపో యిాంది? ఏమైన్న
ఆల్ోచ్చసుతన్నావా?” అని అడిగిాంది. అతని మొహాంల్ో భావాల్ు ఆ చీకటిల్ో ఆమక్ి
కనిపటాంచల్ేదు. ఆమ క్ిాందక్ి జరిగి, “అల్్ పడుకుాంటే న్ేను ఊరుక్కనమ్ి..”
అాంటూ, తన క్ాళ్ుళ అతని తల్ వెైపపకు వచేాల్్ త్రరిగి, “న్ేను నీ ఐస్ ఫూ
ూ ట్
చీకుతన, నువపు న్న ఐస్ క్ీాంర త్రను.” అాంటూ, అతని అాంగానిా తన న్ోటిల్ోక్ి
తీసుకుాంది. ఆమ మదపపవాసన ఉక్ిోరిబిక్ిోరి చేసత ుాండగా, ఆమ తొడల్ మధ్యల్ో
తల్ దతరాాడు శివ. “మ్..” అని తన తొడల్ను బిగిసత త, అతని అాంగానిా సమిగా
చీకసాగిాంది. అతను తన న్నల్ుకతో ఆమ పపవపుల్ో క్ీల్క సాథన్ననిా
వెదిక్ేసత ున్నాడు. ఆమక్ి మరిాంత కసెక్ిోపో తుాండగా, అతని అాంగానిా చ్చనాగా
క్ రుకుతూ మరీ చీకుతుాంది. ఆమ చేషిల్క్ి అతని అాంగాం ఎపపటిల్్గే ల్ేచ్చ
క్ టుిక్కసాగిాంది. ఆమ తన న్ోటినుాండి దననిని బయటిక్ి తీసట, “మ్…ఇపపపడు రెడీ.
వేసత ావా! వెయయన్న!?” అాంది. అతను ఆమని పకోక్ి తోసట, మ్మూల్ు ప జిషన్ క్ి
వచ్చా, ఆమ మీదక్ి ఎక్ాోడు. ఆమ తన క్ాళ్ళను ఎడాంచేసట, అతనిా తనల్ోక్ి
ఆహ్వునిాంచ్చాంది. క్ేకుల్ోక్ి కత్రత దిగబడినటుి మతత గా దిగిపో యిాంది అతని అాంగాం
ఆమ పపవపుల్ోనిక్ి. “మ్..అదీ…అల్్గే దిాంపప…స్..” అాంటూ, తన మొతత ను పెైక్ి
క్ టిిాంది ల్లిత. అతనత కుదేసట కుమిడాం మొదల్ టాిడు. “స్..అవ్..ఓహ్..” అాంటూ
పచ్చాగా క్ేకల్ు పెడుతూ రెచ్చాపో తుాంది ఆమ. తన పో టుకు ఆమ అల్్ క్ేకల్ు
పెడుతుాంటే, అది తన మగతన్ననిక్ి రివార్టా ల్్ ఫీల్యియ, మరిాంత రెచ్చాపో తూ,
65

ఊగిపో తున్నాడతను. అతని వేగానిక్ి ఆమక్ి చెమటల్ు పటేిసత ున్నాయి. “క్ ాంచెాం
Page
 చ్చనాగా ఊగరా మగడన, మళ్ళళ న్న చెమటల్ు మ్ ఆయన చతసతత ల్ేనిపో ని గొడవ.”
అాంటుాంది ఆమ. అయిన్న వినకుాండన మరిాంత వేగాంగా దాంచసాగాడు.
“అమ్ి…అణిగిపో తుాందిరా బాబూ…హ్వ…” అాంటుాంది ఆమ. అతని పటరల్
ర పెై
చేతుల్ు వేసట గటిిగా అదుముకుాంటుాంది. చెమి క్ాసాత తడిగా మ్రి, అతని
అాంగానిా తడిపతసత ుాంది. “హబాబ….ఏాం చేసత ున్నావపరా…రోజూ ఈ కుముిడు
ఉాండేల్్ ఏదో ఒకటి చేయొచుాగా..హ్వ..” అాంది ఆమ. అతనిక్ి ఊగిఊగి ఆయ్సాం
వచేాసుతాంది. ఆమ తన తొడల్ను బిగిాంచ్చ, అతనిక్ి మరిాంత ఇరుకుదన్ననిా కల్ుగ
జేసత ుాంది. ఆ రాపటడిక్ి అతనిక్ి కూడన తమకాం తీరినటి యియ, ఒకోసారిగా బల్ాంగా
ఆమల్ోక్ి చ్చమేిసట, అల్సటగా ఆమపెైక్ి పడిపో య్డు. ఆమ అతని తల్
నిమురుతూ అల్్గే ఉాండిపో యిాంది క్ ాంతసతపప. సతదదీరిన తరువాత, “చెపపప,
ననుా రోజూ ఇల్్గే ప డవాలి. ఎల్్!?” అాంది. అతను ఆమ బుగగ ల్పెై ముదుే
పెటి ుకుాంటూ, “రోజూ క్ావాల్ాంటే, నినుా పెళ్ళళ చేసతసుక్కవాలి. అాంతే. వేరే మ్రగ ాం
ల్ేదు.” అన్నాడు. అతని చెవిని చ్చనాగా క్ రిక్ి “అయితే మ్ ఆయనక్ి విడనకుల్ు
ఇచేాయన్న?” అాంది. “చచ్చాపో తనడు వాడు.” అన్నాడు శివ. “మరి ఎల్్!” అాంది
అమ గోముగా. “అదే ఎల్్!?” అన్నాడు అతనత ఆల్ోచ్చసత
త . అాంతల్ో ఆమ సెల్
వెైబట్
ేి అయియ ఆగిపో యిాంది. అది గమనిాంచ్చన ఆమ, అతనిా తటిి, “ఇకల్ే, మ్
ఆయన వచేాసాతడు.” అాంది.
శివ న్ెమిదిగా తన గదిల్ోక్ి వచేాసాడు. అతను తల్ుపప బో ల్ి పెడుతునాపపడు,
కపపపకునా దుపపటి చనటునుాండి అతనిా చతసటాంది సరిత. అతను పటలిోల్్గ
న్ెమిదిగా నడుచుకుాంటూ వచ్చా ఆమ పకోన పడుకున్నాడు. రెాండు నిమ్మషాల్ు
గేప్ట ఇచ్చా, అతని వెైపప త్రరిగి, అతనిపెై చేయి వేసటాంది సరిత. ఉలిక్ిోపడి, ఆమవెైపప
66

చతసట, నిదిల్ో చేయి వేసటాందిల్ే అనుక్ ని, సరుేక్ ని, నిది పో వడననిక్ి
Page
 పియత్రాాంచనడు. ఇాంతల్ో అతనిపెై క్ాల్ు వేసటాంది ఆమ. ఎాందుక్క బరువపగా
అనిపటాంచ్చాంది ఆమ క్ాల్ు. దననిని తీసతయబో తుాండగా, అతని మడ చుటూ
ి చేయి
వేసట, గటిిగా హతు
త కుాంది సరిత. చ్చరాకుగా అనిపటాంచ్చ, ఆమ చేయిని తీసతసత త,
“సరితన! సరిగగ ా పడుక్క.” అన్నాడు అతను. అపపపడే నిదినుాండి మల్ుకువ
వచ్చానటుి నటిసత త, “ఏమయిాందాండీ!” అాంది అమ్యకాంగా. “అదే, నిదే టో ో ననుా
ఊపటరి ఆడకుాండన పటుికున్నావ్. అాందుకని.” అన్నాడు శివ. అతనిా ఇాంక్ా గటిిగా
పటుికుాంటూ, “మీరు ననుా వదిలి బయటక్ి వెళ్ళళనటుి కల్ వచ్చాాందాండీ. అాందుక్ే
భయమేసట పటుికున్నా.” అాంది. అతను ఒకసారి ఉలిక్ిోపడి, అాంతల్ోన్ే
సరుేకుాంటూ, “పటచ్చాదనన్న! నినుా వదిలి న్ేను ఎకోడిక్ి పో తనన్ే.” అాంటూ ఆమని
ప దివి పటుికున్నాడు. ఆమ అతని గుాండెల్పెై వేలితో రాసత
త , “ఏమాండీ! ఒకసారి
చేయొచుాగా!” అాంది గోముగా. “ఏయ్! చనల్్ ప దుే పో యిాంది. మూసుక్ ని
పడుక్క. న్నకు మూడ్ ల్ేదత.” అని కసురుక్ ని, రెాండో పకోక్ి త్రరిగి పడుకున్నాడు.
“అవపనుల్ే బాబూ! ననుా చతసతత నీకు ఎాందుకు మూడ్ వసుతాందీ!” అనుకుాంటూ,
ఆమ మరో వెైపపకు త్రరిగి పడుకుాంది.
ఇకపో తే, అవతలి గదిల్ో…రాజేష్ ల్ోపల్క్ి వెళ్ళళ, బో ల్ి వేసుక్ ని పెళ్ళాం పకోల్ోక్ి
చేరాడు. ల్లిత గాఢ నిదిల్ో ఉనాటుి నటిసత ుాంది. “హమియయ.” అనుకుాంటూ,
దుపపటి ముసుగేసతసాడు. సగాం నిదిల్ో ఉాండగా, ఆమ అతని దుపపటిల్ో దతరిాంది.
అతను ఆదనటుగా ఆమపెై చేయి వేసాడు. ఏదో తేడన అనిపటాంచ్చ, తడిమ్మ చతసతత , ఆమ
వాంటిపెై నతల్ుపో గు కూడన ల్ేదు. “దీనమ్ి! ఇదేాంటీ మొతత ాం విపతపసటాందీ!?”
అనుకున్నాడు. ఇాంతల్ో ఆమ తన చేత్రని అతని న్ెైట్ ఫతాంట్ ల్ోక్ి తోసట, అతని
అాంగానిా అాందుకుాంది. అతను ఉలిక్ిోపడి, “ఏయ్! ల్లిత, ఏాంటిద,ీ బటి ల్ు
67

ఎాందుకు విపతపసావ్?” అన్నాడు. ఆమ ముడుచుకుాంటూ, “మధ్య రాత్రిల్ో మీకు

Page
 మూడ్ వసతత , ఇబబాంది క్ాకూడదనీ.” అాంది. “అల్్గా! నినుా చతసతత న్నకు మూడేదీ
రాదుగానీ, బటి ల్ు వేసుక్క.” అని కసటరి, పకోక్ి త్రరిగి పడుకున్నాడు. “ఊఁ..నీకు
మూడ్ రాకపో తేన్ేాం, ననుా చతసతత న్ే పడి చచేావాళ్ుళ ఉన్నారుల్ే.” అనుకుాంటూ
రెాండో వెైపపకు త్రరిగి పడుకుాంది.
మరాాడు ఉదయాం ఏదో పని అపపజెపటప, మగవాళ్ళనిదే రినీ బయటక్ి పాంపట, ల్లిత
రూమ్ ల్ో మీటిాంగ్ పెటి ుకున్నారు ఆడవాళ్ళళదే రూ. “మొతత ాం బటి లిపతపసట
పడుకున్నా, ననుా చతసతత మూడ్ రాదాంట మీ అనాయయక్ి!” అాంది నిషూ
ి రాంగా
ల్లిత సరితతో. “హూఁ…మీ అనాయయక్ీ అాంతే, ఈ చెల్ో లిా తల్చుకుాంటే టాంగున
ల్ేచే మొడా , న్ేను గటిిగా పటుికున్నా ల్ేవదాంట.” అాంది సరిత అాంతే నిషూ
ి రాంగా.
“హూఁ…” అని మూలిగిాంది ల్లిత. “ఏాంటమ్ి! అల్్ మూలిగావ్!? మీ అనాయయ
మొడా గురుతక్ చ్చాాందన ఏమ్మటీ!?” అాంది సరిత హ్వసయాంగా. ల్లిత సటగగ ుగా నవిు, “నీకు
మ్తిాం మీ అనాయయది గురుతరావడాం ల్ేదన!” అాంది. ఆ మ్టక్ి సరిత కూడన
గాఢాంగా నిటూ
ి రిాాంది. ఆ నిటూ
ి రుప విని, “మ్…బాగా వేడెక్ిోపో యినటుిాందీ!”
అాంది ల్లిత క్ ాంటగా. “హుమ్…ఎాంత వేడెక్ిోతే మ్తిాం ఏాం ల్్భాం? వేడి
తీరాాలి్న్ోడు ఇకోడ ల్ేడుగా!” అాంది సరిత మళ్ళళ నిటూ
ి రుసత
త . వెాంటన్ే ల్లిత
“అదేాంటి వదిన్న! మొనా టన్
ైీ ల్ో న్న వేడి నువపు తీరాల్ేదన! ఆ ఋణాం
తీరుాక్కవదనే!” అాంటూ ఆమని దగగ రక్ి ల్్కుోాంది. “ఏయ్! పాడుపటల్ో ్! ఏాం చేసత ావ్
ననతా!?” అాంటూ ముడుచుకుపో యిాంది సరిత. “మ్…రేప్ట చేసత ాను.” అాంటూ,
ఆమని బడ్ పెైక్ి తోసట, ఆమ పెైన పడిాంది. ఇదే రి సథ న్నల్ు మతత గా వతు
త కున్నాయి.
ఆమ బరువపక్ి “మ్..” అని త్రయయగా మూలిగిాంది సరిత. “అబాబ! ఎాంత తీయగా
మూల్ుగుతున్నావ్ వదిన్న..” అాంటూ, ఆమ క్ిాంది పెదవిని అాందుక్ ని మృదువపగా
68

చపపరిాంచ్చాంది ల్లిత. “మ్…” అని మూల్ుగుతూ, ఆమ పెై పెదవిని అాందుకుాంది

Page
 సరిత. అల్్ సరిత పెదవిని చపపరిసత తన్ే, ఆమ సథ న్నల్పెై చేతుల్ు వేసటాంది ల్లిత.
జాక్ెట్ పెైనుాండే ఒకసారి పటసటక్ి, “అబాబ! ఈ బటి ల్ొకటి చ్చరాకుగా..” అని, ఆమ
పెైనుాండి ల్ేచ్చ, తన బటి ల్ు గబగబా విపతపసత
త , “నువూు కూడన విపతపయ్ వదిన్న…”
అాంది సరితతో. సరిత కూడన పెైక్ి ల్ేచ్చ, న్ెమిదిగా ఒక్ ోకో వసత ాంీ తీసతయసాగిాంది.
ల్లిత బయటపడుతునా ఆమ ఒక్ ోకో అాందనల్నత చతసుతాంది. ఆమ అల్్
చతసుతాంటే, ఒక ఆదది చతసుతనాటుి గాక, ఒక మగాడు చతసుతనాటుిగా
అనిపటాంచ్చాంది సరితకు. ఆమ సటగగ ుపడుతూ, తన సథ న్నల్కు చేతుల్ను
అడుాపెటి ుక్ ని, “అబాబ! అల్్ చతసుతన్నావేమ్మటి వదిన్న!” అాంది. ల్లిత ముాందుకు
వచ్చా, ఆమ చేతుల్ను అడుాతీసత
త , “నినుా చతసుతాంటే పటచెాక్ిో పో తుాంది తెల్ుసా!”
అాంటూ తన క్ౌగిలిల్ో గటిిగా బిగిాంచ్చాంది. ఆమ బిగిాంపపక్ే సరిత తొడల్ మధ్య తడి
చేరిపో యి, “హబాబ!” అాంది సరిత. మోహాంగా ఆమ మొహమాంతన ముదుేల్ు
పెటిసాగిాంది ల్లిత. ఆమ ముదుేల్కు తనువాంతన కరిగిపో తునాటుి ఉాంది సరితకు.
ల్లిత చేతుల్ోో మతత గా కరిగిపో తుాంది ఆమ. సరితను మాంచాంపెై పడుక్క బటిి, తన
సళ్ళతో ఆమ సళ్ళను అదిమేసత త, ఆమ పెదనల్ను అబగా చీకసాగిాంది ల్లిత.
“మ్…మ్…” అాంటూ తమకాంతో వణిక్ిపో తుాంది సరిత. అాంతల్ోన్ే, సరిత బుగగ ల్ను
రెాండువేళ్ళ మధ్య బిగిాంచ్చ, ఆమ న్ోటిని క్ాసత తెరిచ్చ, తన న్నల్ుకను ల్ోపల్క్ి తోసట,
ఆమ న్నల్ుకతో పెనవేసటాంది ల్లిత. ఇదే రూ ఒకరి అమృతనల్ను ఒకరు
జురురక్కసాగారు. ల్లిత తన చేత్రని క్ిాందక్ి జరిపట, సరిత తొడల్ మధ్యక్ి చేరాగాన్ే,
ఆమ అపియతాాంగా తన తొడల్ను తెరిచ్చాంది. ల్లిత తన చతపపడువేలిని ఆమ
పపవపుల్ోక్ి తోసటాంది. అపపటిక్ే చ్చతత డిగా మ్రిన ఆమ పపవపు ల్లిత వేలిని ఆతిాంగా
ల్ోపల్క్ి ల్్కుోాంది. రెపరెపల్్డుతునా ఆమ పూ…రెమిల్ను మృదువపగా
69

పరామరిశసత
త , ఆమ మదనక్ీల్ను దొ రకపపచుాకుాంది ల్లిత. “మ్..హబాబ!”
Page
 అాంటూ తన మొతత ను ఎగరేసటాంది సరిత. ఆమ మూల్ుగుడుకు మరిాంత కసటగా
ఆమ పెదవపల్ను జురేస
ర త త, “అబాబ…ఏమున్నావప వదిన్న! ఆడదననిని న్నక్ే క్ెైపెక్ిో
పో తుాంది నినుా చేసత ుాంటే…” అాంటూ, ఆమ పెదనల్ని వదిలి క్ిాందగి జరిగి, గడా ాం
మీదన, మడమీదన ముదుేల్ు పెడుతూ, మరిాంత క్ిాందక్ి జరిగి, ఆమ సథ న్నల్ను
అాందుక్ ని కసటగా చీకసాగిాంది ల్లిత. ఆమ చీకుడుకు మరిాంత కసెక్ిో పో తూ
మలికల్ు త్రరిగిపో తుాంది సరిత. ల్లిత క్ాసతపప ఆమ సళ్ళను చీక్ి, మరిక్ాసత క్ిాందక్ి
దిగి, ఆమ బొ డోో తన న్నల్ుకతో సుడుల్ు త్రపపసాగిాంది. “మ్..ఆహ్..” అాంటూ,
నడుమును ఎగరేసత ుాంది సరిత. ఆమ నడుముక్ిాంద రెాండు చేతుల్తో వడిసట
పటుిక్ ని, మొహ్వనిా మరిాంత క్ిాందక్ి దిాంచ్చ, ఆమ పపవపు పెైభాగాంపెై గాఢాంగా
ముదుేల్ు పెడుతూ, ఆమ పూరెమిల్ను న్నల్ుకతో మీటిాంది ల్లిత. దనాంతో ఆమ
తల్ను తన పపవపుమీదకు కసటగా అదుముకుాంది సరిత. మరిాంత కసటగా తన
న్నల్ుకతో ఆమ పపవపును క్ెలిక్ేసత త, ముని పళ్ళతో, ఆమ మదనక్ీల్ను
సునిాతాంగా పటిి ల్్గుతుాంది ల్లిత. సరిత పాిణనల్ు గాలిల్ో తేలిపో తున్నాయ్.
“స్..హ…స్…హ్వ..” అని తన మొతత ను ఎగరేసత త పరవశిాంచ్చ పో తుాంది సరిత. ల్లిత
చేషిల్క్ి ఆమ పపవపు అమృతననిా కురిపటసత త, అల్సటపో సాగిాంది. తనకు
అయిపో యిాందనా విషయ్నిా తెలియజేసత త, తన తొడల్తో, ల్లిత మొహ్వనిా
గటిిగా న్ొక్ేోసుతాంది ఆమ. ఫటనిష్టాంగ్ టచ్ గా, మరోసారి, ఆమ మదనక్ీల్ను మీటి,
పెైక్ి ల్ేచ్చ, “ఎల్్ ఉాంది వదిన్న?” అాంది ల్లిత. ఆమ తనియతుాంతో కళ్ుళ
మూసుక్ ని చ్చనాగా నవిుాంది.50
బయటక్ి వెళ్ళళన మగాళ్ుళ త్రరిగి వచేాసరిక్ి, ఇదే రూ ఏమీ ఎరగనటుి
కూరుాన్నారు. సాయాంతనినిక్ి టిక్ెోటు
ో తీసుక్ చనారు వాళ్ుళ. ఇక మ్మగిలిన
70

సమయమాంతన అకోడ షాపటాంగ్ చేయడననిక్ీ, మ్మగిలిన పిదేశాల్ని చతడడననిక్ీ

Page
 సరిపో యిాంది. మొతనతనిక్ి అనీా సరుేక్ ని, టన్
ైీ ఎక్ేోసారు. సామ్నో ను సరేేసరిక్ి
టన్
ైీ కదిలిాంది. ల్లిత, సరిత న్ెమిదిగా ల్ేచ్చ డో ర్ట దగగ రక్ి చేరి కబురో ల్ో పడనారు.
అాంతల్ో ఒక వయక్ిత వాళ్ళ దగగ రక్ి వచ్చా, పల్కరిాంపపగా నవాుడు. వాళ్ుళ
అయోమయాంగా చతసతసరిక్ి, “మీరు దిగిన ల్్డ్జ ల్ోన్ే న్ేను పని చేసతది.”
అన్నాడు. “అల్్గా!” అనాటుి నవాురు ఇదే రూ. “మీరిదేరూ న్నక్క పని చేసటపెటి ాలి.”
అన్నాడతను. ఇదే రూ ఒకరి మొహ్వల్ు ఒకరు చతసుకున్నారు. “మీ మొహ్వల్ు
చతసుక్కవడాం క్ాదు. క్ాసత ఇది చతడాండి.” అాంటూ, తన సెల్ ల్ో ఒక విడియో
చతపటాంచనడు. అది చతడగాన్ే సరిత మొహాం మ్డిపో యిాంది. అది తను రాజేష్ తో
తోటల్ో రెచ్చాపో తునాపపపడు తీసటన విడియో. “న్ెైటీ తో అాంత రాత్రి బయటకు
వెళ్త ుాంటే, డౌట్ వచ్చా ఫాల్ో అయ్య. ల్ ైట్ తకుోవయిన్న బాగా వచ్చాాందిగా
విడియో.” అన్నాడతను వాంకరగా నవపుతూ. సరిత గొాంతు తడనరిపో తుాంది. ల్లిత
సానుభూత్రగా ఆమ భుజాంపెై చేయి వేసటాంది. ఆమని చతసత
త , “మీ విడియో ఇాంక్ా
బాగా వచ్చాాంది.” అాంటూ, మరో విడియో చతపటాంచనడు. రూమ్ ల్ో ఆమ శివతో
రెచ్చాపో తునా విడియో. “ఇల్్ాంటి బేరాల్ు తగుల్ుతనయన్ే క్ నిా రూముల్ోో
క్ెమేరాల్ు ఏరాపటు చేసా. మీ బేడ్ ల్క్స. సరిగగ ా క్ెమేరా ఉనా రూమ్ ల్ోన్ే చేరారు.”
అన్నాడు. ల్లిత, సరిత ఇదే రూ వణిక్ిపో సాగారు. క్ దిే నిమ్మషాల్ు ఆగి, “చెపపాండి.
న్ేను అడిగిాంది చేసత ారా!?” అన్నాడతను. ల్లిత క్ాసత తేరుక్ ని, భయాం భయాంగా
అడిగిాంది, “ఏాం చేయ్ల్ల?” అని. అతను దీరాంఘ గా ఊపటరితీసుక్ ని, “ఇదే రు
ఆడవాళ్ళని ఒక్ేసారి, ఒక్ే బడ్ మీద అనుభవిాంచనల్ని ఎన్నాళ్ళనుాండో క్కరిక.
ఇాంతవరకూ మీ అాంత కసట ఉనా ఆడవాళ్ళను ఎపపపడత చతడల్ేదు.” అని
నవపుతూ, మరో విడియో పతో చేసాడు. అది సరిత, ల్లితల్ు రూమ్ ల్ో చేసుకునా
71

శృాంగారాం. అతను వేడెక్ిోపో తూ, “నీయమి, ఎాంత కసటగా ఉన్నారే! అపపపడే

Page
 ల్ోపల్క్ి వచ్చా వాంగోబటిి దెాంగేదే నమనిపటాంచ్చాంది. అాంతల్ోన్ే మీ మొగుళ్ుళ
వచేాసారు. సరే చెపపాండి. ఎపపపడు చేసుకుాందనాం!?” అన్నాడు. ఇదే రూ
ఏమీమ్టాోడల్ేదు. అసల్ు బురర పని చేసన్ే తత కదన ఏమైన్న మ్టాోడేది. వాళ్ళ
పరిసథ త్ర
ట అరధాం చేసుకునాటుి, “సరే! ఇాంతకు మ్మాంచ్చ మీకు దనరి ల్ేదు. మీ ఎడెస్
ి
ల్ు న్నకు తెల్ుసు. రిజిసి ర్ట ల్ో రాసారుగా. టన్
ైీ దిగేల్ోగా, ఎవరిాంటిక్ి రమిాంటారో
చెపపాండి చనల్ు.” అన్నాడు. అతను ఆ మ్తిాం గేప్ట ఇచేాసరిక్ి గబగబా
అకోడనుాండి వెళ్ళళపో బో య్రు. “ఆగాండి.” అాంటూ, వాళ్ళ సెల్్ నుాండి తన సెల్ క్ి
మ్మసు్డ్ క్ాల్ ఇచుాక్ ని “ఇక వెళ్ళాండి.” అన్నాడు. బికుో బికుోమాంటూ తమ
మొగుళ్ళ దగగ రక్ి పో య్రు వాళ్ుళ. ఇక ఆ రాతిాంతన నిది పటి ల్ేదు వాళ్ళక్ి. తమ
పరిసథ త్ర
ట మొగుళ్ుళ గమనిాంచకుాండన, బర్టత ఎక్ేోసట, నిది నటిాంచేసారు. ఇాంటిక్ి
చేరేవరకూ జాగరతతగా మేన్ేజ్ చేసారు.

తన మొగుడు బయటక్ి పో గాన్ే, సరిత ల్లితక్ి క్ాల్ చేసట గుడిక్ి రమిాంది. ఇదే రూ
గుడిల్ో కల్ుసుకున్నారు. సరిత ఆతిాంగా అడిగిాంది ల్లితని “ఏాం చేదే నాం వదిన్న!?”
అని. ల్లిత మ్తిాం చనల్్ కూల్ గా ఉాంది. “వాడు అడిగినదననిక్ి ఒపపపక్కకపో తే
వదుల్ుతనడాంటావా!?” అాంది ల్లిత. “అయితే వేరే దనరి ల్ేదన!?” అాంది సరిత బికో
మొహాంతో. “ఇాంక్ కో దనరి మ్తిమే ఉాంది.” అాంది ల్లిత. “ఏాంటదీ!?” ఆతిాం
ఆపపక్కల్ేకపో తుాంది సరిత. “మన విషయాం మన మొగుళ్ళక్ి తెలిసతటి ు
చేయడమే.” అాంది ల్లిత. “అమోి! ఇాంక్ేమైన్న ఉాందన!” అాంది సరిత గుాండెల్ మీద
చేయి వేసుకుాంటూ. “అదొ కోటే దనరి కనిపటసత ుాంది. వీడు ఇాంతటితో వదుల్ుతనడని
నమికమేమ్మటీ? అయిన్న మనాం మ్తిమే తపపప చేయల్ేదు కదన. మన
72

మొగుళ్ుళ కూడన తపపప చేసారు కదన.” అాంది ల్లిత. సరిత క్ాసతపప మౌనాంగా
Page
 ఉాండి, “నువపు చెపటపాంది కరెక్ిే అనుక్క. మరి మన వాళ్ళతో ఈ మేటర్ట చెపతపదెల్్!?”
అాంది సరిత. ల్లిత నవపుతూ “ఇాంతక్ాల్ాం తెలియకుాండన ఎల్్ మేన్ేజ్ చేసామో,
అల్్గే తెలిసతటి ు చేదే నాం.” అాంది. “అబాబ! టనష న్ తో చాంపకు. ఎల్్ చేదే నమో చెపపప.”
అాంది సరిత. ల్లిత ఆమ చెవిల్ో తన పతో న్ చెపటపాంది. అది వినగాన్ే సరిత మొహాం
విపాపరిాంది. అయిన్న గుణుసత
త , “ఏమో! న్నకు ఆ ధెైరయాం ల్ేదుగానీ, నువేు
మొదల్ టుి.” అాంది. “సరే తపపపతుాందన. న్ేన్ే మొదల్ డతన.” అని, తన సెల్ వెైపప
చతసత
త “ఏాంటీ వీడిాంక్ా క్ాల్ చేయల్ేదత!?” అాంటూ ఉాండగా ఆమ సెల్ రిాంగ్
అయిాంది. అవతల్ వెైపప బాోక్స మయిల్ర్ట. క్ాల్ అటాండ్ అయియ, “పీో జ్! మేము క్ నిా
ఏరాపటు
ో చేసుక్కవాలి. ఒకో రెాండు రోజుల్ు టైాం ఇవపు.” అాంది ల్లిత. “అబాబ!
రెాండు రోజుల్్!? రోజూ మీ అాందనల్ు గురుతకు వచ్చా చచ్చాపో తున్నాను. ముఖ్యాంగా
నీ సళ్ుళ, దనని పటరల్
ర ు. స్..స్..ఎపపపడు అాందిసత ారే!” అన్నాడు వాడు కసెక్ిోపో తూ.
“ఇసాతాం, ఇసాతాం…తొాందరపడొ దే ు. మ్కూ ఒక్ేసారి ఒకడితో వాయిాంచుక్కవడాం
అాంటే, ఆతిాంగాన్ే ఉాంది. క్ానీ, నీకు తెల్ుసుగా, మ్ మొగుళ్ళక్ి తెలియకుాండన
మేన్ేజ్ చేయ్లిగా, పీో జ్.” అాంది ల్లిత. ఆమ మ్టాోడే తీరుని న్ోరు వెళ్ళ బటిి
చతసుతాంది సరిత. అవతల్నుాండి బాోక్స మయిల్ర్ట “అబాబ! నీ మ్టల్ు విాంటుాంటే,
ఇపపపడే నీ న్ోటో ో పెటి య
ే ్ల్ని ఉాండి.” అన్నాడు. అవతల్ చేత్ర పని
చేసుకుాంటునటుిన్నాడు. మ్టాోడుతూన్ే ఆయ్స పడిపో తున్నాడు అతను.
ల్లిత అతనిక్ి జవాబు చెబుతూ “ఒకో న్ోటో ోన్ే క్ాదు, నీ ఇషి ాం వచ్చాన చోట పెటి
కుముిక్క. సరేన్న. బై.” అని క్ాల్ కట్ చేసటాంది. “అబాబ! భల్ే మ్టాోడనవప వదిన్న.
వాడి పరిసథ త్ర
ట ఏమ్మటోగానీ, న్నకు ఫపల్ గా వేడెక్ిోపో యిాంది.” అాంది సరిత ల్లితను
గటిిగా వాటేసుకుాంటూ. “అమోి, గుళళళ దుక్ాణాం పెడితే బావపాండదుగానీ, పద.”
73
Page
 అాంటూ ఆమని విడిపటాంచుక్ ని ముాందుకు నడిచ్చాంది. ఆ తరువాత ఇదే రూ ఎవరి
ఇళ్ళకు వాళ్ుళ చేరుకున్నారు.
అనుకునా పతో న్ పిక్ారాం, ఆ రోజు సాయాంతిాం ల్లిత, రాజేష్ ను తీసుక్ ని, సరిత
ఇాంటిక్ి వచ్చాాంది. ఆనాందాంగా రిసీవ్ చేసుకున్నారు సరిత, శివల్ు. ల్ోపల్క్ి వసత
త ,
ఎవరక్ీ కనబడకుాండన, ఒక చీటీని శివ చేత్రల్ో పెటి ాంది ల్లిత. అతను కాంగారుగా
దననిా తన జేబుల్ో కుకుోక్ ని, అాందరూ హ్వల్ ల్ో కూరుాన్నాక, బాత్ రూాం ల్ోక్ి
వెళ్ళళ దననిా చదివాడు. “న్న సళ్ుళ బరువెక్ిోపో య్యి. క్ిాంద బాగా వేడెక్ిోపో యి
ఉాంది. మ్ ఆయనిా బయటక్ి, మీ ఆవిడను వాంట గదిల్ోక్ి పాంపట, ననుా
వాయిాంచవచుాగా..” అని రాసట ఉాంది అాందుల్ో. దనని క్ిాంద ఆమ పెదవపల్ లిప్ట
సటిక్స ముది కూడన ఉాంది. దననిా చదవగాన్ే వేడెక్ిోపో యిాంది అతనిక్ి. మళ్ళళ దనని
వెైపప చతసాడు. క్ిాంద PTO అని ఉాంది. వెనక్ిో త్రపటప చతసతత , “మళ్ళళ నీకు
ఇబబాందని బాి, పతాంటీ…రెాండత ల్ేకుాండన వచనాను. ఇక దునుాక్కవడమే ఆల్శయాం.”
అని రాసట ఉాంది అకోడ. అది చదవగాన్ే, అాండర్ట వేర్ట చ్చాంచుక్ ని బయటక్ి
వచేాాంతగా గటిి పడిపో యిాంది అతని అాంగాం. అత్రకషి ాం మీద దననిని ల్ోపల్
సరుధక్ ని, బయటక్ి వచనాడు. అతను హ్వల్ ల్ోక్ి వచ్చా, కూరుాాంటూ ఉాండగా,
ల్లిత మూత్రని సున్నాల్్ పెటి , సీక్ట్
ెర గా ఒక ముదుే విసటరిాంది. అతను
ఉక్ిోరిబిక్ిోరి అయిపో తూ, ఆమ ఎదురుగా కూరుాన్నాడు. ఆమ అటూఇటూ
చతసట, న్ెమిదిగా తన పెైటను క్ాసత పకోక్ి తపటపాంచ్చ, తన సళ్ళ మధ్య చీలికను
అతనిక్ి పచ్చాగా చతపటాంచసాగిాంది. తటుిక్కల్ేకపో తున్నాడు శివ. ఎల్్గో క్ దిేసతపప
మేన్ేజ్ చేసట, రాజేష్ తో “ఏరా! మాందు క్ డదనమ్!?” అని అడిగాడు. రాజేష్
కాంగారుగా ఆడనళ్ళళదే రివెైపూ చతసాడు. “తెచుాక్కాండీ. మీరు తనగుతూ ఎాంజాయ్
74

చేయాండి. మేము చతసత

త ఎాంజాయ్ చేసత ాాం.” అన్నారు ఇదే రూ. వెాంటన్ే శివ రాజేష్
Page
 తో “ఒరేయ్! నువపు పో యి బాటిల్ తీసుకురా. న్ేను ఇకోడ క్ావల్సటన ఏరాపటు
ో
చేసత ాను.” అన్నాడు. రాజేష్ “సరే.” అని బయల్ుదేరాడు. అతను రావడననిక్ి గాంట
పెైన్ే పడుతుాందని శివక్ి తెల్ుసు. “పద, మనాం వెళ్ళళ వాంటపని చేసుకుాందనాం.” అని
సరిత ల్లితతో అని వాంట గదివెైపప కదిలిాంది. ల్లిత శివను తనను గమనిాంచేటి ుగా,
వయ్యరాంగా పటరల్
ర ు ఊపపకుాంటూ ముాందుకు కదిలిాంది. మరిాంత కసెక్ిోపో యిాంది
శివక్ి. రాజేష్ ని అయితే బయటక్ి పాంపాడు గానీ, ఆమని బడ్ రూాంల్ోక్ి ఎల్్
తీసుక్ెళ్ళల్ో అరధాం క్ావడాం ల్ేదు. ఇాంతల్ో ల్లిత యదనల్్పాంగా బడ్ రూాంల్ోక్ి
చతసట, “అదేాంటి వదిన్న! ఉత్రక్ిన బటి ల్నీా మాంచాంమీదే పడేసావూ!?” అాంది.
సరిత వెాంటన్ే “అరెరే! మరచ్చపో య్ను వదిన్న. పీో జ్, న్ేను వాంట చేసత ుాంటాను.
నువపు క్ాసత మడత పెటి య
ే వా..” అాంది. “న్ేన్న!?” అాంది ల్లిత. “పీో జ్! క్ావల్ాంటే
మీ అనాయయ హల్ప చేసత ాడు.” అాంది. ల్లిత శివ వెైపప క్ ాంటగా చతసత
త , “హల్ప
చేసత ావా అనాయ్య!” అాంది. అతను అనుక్కని ఆ అవక్ాశానిక్ి ఉబిబ తబిబబుబ
అయిపో తూ, “అల్్గే చెల్ో మ్ి, పద.” అని ల్ేచ్చ బడ్ రూాంల్ోక్ి నడిచనడు. సరిత
వాంటగదిల్ోక్ి పో యిాంది. అసల్ు ఈ బటి ల్ వయవహ్వరాం ఆడనళ్ళళదే రూ ముాందే పతో న్
చేసారని అతనిక్ి తెల్లదు.
శివ వెనక్ే బడ్ రూాంల్ోక్ి వయ్యరాంగా నడుచుకుాంటూ వెళ్ళళ, తల్ుపపను
న్ెమిదిగా మూసటాంది. “బటి ల్ు మడతపెడదనమ్?” అన్నాడు శివ.
“మడతపెటి ాల్ాంటే, ముాందు విపాపలికదన.” అాంది ల్లిత తన క్ిాంది పెదవిపెై
న్నల్ుకతో రాసుకుాంటూ. అతను ఆమని ఆవేశాంగా చుటేిసట, “అబాబ!
చాంపతసత ున్నావప కదే…” అన్నాడు నలిపతసత త. “చెల్ో లిా అల్్ నల్ప
కూడదనాయ్య..” అాంది ఆమ క్ ాంటగా నవపుతూ. “ఇాంత కసటగా ఉాంటే, ఏ అనా
75

వదుల్ుతనడు చెల్ో మ్ి..” అాంటూ, ఆమని మాంచాంపెైక్ి తోసాడు. ఆమ మాంచాంపెై

Page
 వెల్ోక్ిల్్ పడిాంది. అల్్ పడడాంతో, బాి ల్ేని జాక్ెటో ో సథ నదుయాం కసటగా ఊగాయి.
అతను కసెక్ిోపో తూ, ఆమమీద పడి, వాటిని పటసుకుతూ, “అబాబ! ఏాం కసటగా
ఊగుతనయియ నీవి!” అన్నాడు. ఆమ నవపుతూ “ఊరక్ే జాక్ెట్ మీదనుాండి నలిపటతే
వాటి కసట ఏమ్మ తెల్ుసుతాందీ!?” అాంది. “అమినీ…” అాంటూ, ఆమ జాక్ెట్ హుక్స్
విపపడననిక్ి పియత్రాాంచనడు. ఆమ అతని అతని చేతుల్ని తోసతసత త, “పాపాం!
ముాందు ల్ోపల్ నలిగిపో తునా నీ గునపానిా విడుదల్ చెయ్. అసల్ే న్న మీద
కసటతో తెగ క్ టుికుాంటుాంది.” అాంది, ఫతాంట్ పెైనుాండే, అతని అాంగానిా నల్ుపపతూ.
అతను “స్…” అాంటూ, ఫతాంటూ అాండర్ట వేర్ట విపటప విసటరేసాడు. ఆ గేప్ట ల్ో తన
జాక్ెట్ హుక్స్ తొల్గిాంచ్చాంది ఆమ. నగాాంగా ఊరిసత ునా ఆమ సళ్ళని చతడగాన్ే,
అతని దాండాం ఎగిరిపడసాగిాంది. ఆతిాంగా ఊగుతునా అతని అాంగానిా చతసత
త ,
“అమోి! న్న మీద కసటతోన్ేన్న అల్్ ఊగుతుాంది? చతసుతాంటే, ననుా చ్చాంచేసతవరకూ
వూరుక్కదన ఏమ్మటీ!?” అాంది. ఆ మ్టల్క్ి మరిాంత వెరక్
ెర ిోపో య్డు అతను. ఒకో
ఉదుటున ఆమపెై పడనాడు. “హబాబ!” అని తీయగా మూలిగిాంది అతని బరువపక్ి.
అతను కసటగా ఆమ సళ్ళపెై ముదుేల్ు పెటిసాగాడు. “మ్..మ్..” అని
మూల్ుగుతూ, అతని తల్ని సళ్ళక్ి కసటగా అదుముకుాంటూ, “నమ్మల్ేయరా
వాటినీ..” అాంది. అతను ఒకసథ న్ననిా గటిిగా న్ోటిల్ోనిక్ి పీల్ుాకున్నాడు.
“మ్…స్..” అాంటూ, తన ఛనతీని పెైక్ి ల్ేపటాంది. అతను తన తల్తో దననిా క్ిాందక్ి
తోసత
త , రెాండో సథ న్ననిా చేత్రతో అాందుకున్నాడు. “మ్…నలిపతయ్…చపాత్ర పటాండిని
నలిపటనటుి నలిపతయ్..” అాంటూ, అతను కసటగా నల్ుపపతుాంటే,
“మ్…అల్్గే..అల్్గే నల్పరా…దెబబక్ి సల్పరాం అాంతన దిగిపో వాలి.” అాంటూ,
చేత్రని తమ మధ్యక్ి తోసట అతని అాంగానిా అాందుక్ ని నల్పసాగిాంది. అతను
76

తటుిక్కల్ేక చీర పెైనుాండే, ఆమ తొడల్ మధ్య ప డవసాగాడు. అతని ఆతిాం

Page
 గమనిాంచ్చ, అతనిా క్ాసత పకోక్ి జరిపట, తన చీరని నడుము పెైక్ి ల్ేపతసట, “రా…నీ
పో టుగాడిని దిాంచు.” అాంది. అతను సరుధక్ ని, ఆమ పపవపుల్ోక్ి, తన అాంగానిా
కసటగా గుచనాడు. “అవ్!” అని, అతని చెవిల్ో గుసగుసగా “క్ాసత సమిగా
ప డవవచుాగా…ల్ోపల్ చనల్్ దురదగా ఉాందీ..” అాంది. ఆమ మ్టల్క్ి మరిాంత
కసటగా ప డుదనేమనుక్ ని, తమ్యిాంచుక్ ని, న్ెమిదిగా, ల్యబదే ాంగా
ప డవసాగాడు. అతని సమిటి పో టో కు వతనతసుగా, తన నడుముని కదుపపతూ
“స్..స్..స్..” అనసాగిాంది. ఆమ ‘స్..స్..’ శబాధల్కు అతనిక్ి మత్రపో తుాంది.
న్ెమిదిగా వేగాం పెాంచసాగాడు. “హ్వ..హ్వ..అల్్గే ప డు..” అాంటూ, తనుకూడన
మొతత ను వేగాంగా పెైక్ి ఎగరవేయసాగిాంది. ఇదే రూ తమకాంతో కల్వరిసత ున్నారు.
అతని పెైనుాండి ఇచేా సుఖ్్నిక్ి ఆమ బావి ఊటల్తో నిాండిపో సాగిాంది.
ప డుసుతనాపపపడు దబాదబా మని వచ్చాన శబధ ాం కరమేపీ తపక్స తపక్స మని
రాసాగిాంది. “హబాబ! న్న పపవపు చెమిగిలిోపో యిాందిరా మగడన..” అాంటుాంది ల్లిత
తమకాంగా. ఆమ తమక్ానిక్ి బదుల్ుగా బల్ాంగా ఆనిాంచ్చ కుమిసాగాడు అతను.
ఆ కుముిడుక్ి ఆమతో పాటూ, మాంచాం కూడన ఊగసాగిాంది “క్ిరుర..క్ిరుర..” మాంటూ.
ఆ క్ిరుర క్ిరుర శబధ ాం మరిాంత ఉతన్హ్వనిా ఇవుడాంతో మరిాంత వాటాంగా ప డవసాడు.
ఆమ తొడల్ను దగగ రకు చేసట, అతని అాంగానిక్ి మరిాంత ఇరుకుదన్ననిా కల్గ
జేయసాగిాంది. తడిసటన ఆమ పపవపుల్ో, ఆ ఇరుకుదనాం అతనిక్ి భరిాంచల్ేని
వెచాదన్ననిా కల్గజేసత ుాండగా..అతను సతదదీరి ఆతిాంగా ఆమ ల్ోక్ి కక్ేోసాడు.
ఆమ అతనిా తన మీదక్ి ల్్క్ ోని, “అబాబ! ఏాం దెాంగారు అనాయయ గారూ..”
అాంది.
77
Page
 అాంతల్ోన్ే, “గదిల్ోక్ి దతరి, అన్నా చెళళళళ్ళమాంటూ మీరు చేసత ునా పని
ఇదనామ్ట.” అనా మ్టల్ు విని, శివ ఉలిక్ిోపడి చతసాడు. గుమిాం దగగ ర
క్కపాంగా చతసత
త నిల్బడి ఉాంది సరిత. ఒకో సారిగా షాక్స అయిపో య్డు శివ.
ల్లిత కూడన షాక్స నటిసత త ఆమన్ే చతడసాగిాంది.
శివ ఏదో అన్ేల్ోగాన్ే, సరిత గిరుకుోన త్రరిగి వెనక్ిో వెళ్ళళపో యిాంది. “మై గాడ్.”
అాంటూ తల్ పటుికున్నాడు శివ. ల్లిత అతని పకోన కూరొాని, భుజాంపెై చేయి
వేసట “నువేుాం వరీర అవుకు.” అాంది. శివ తల్త్రపటప ల్లిత వెైపప చతసట “ఏాంటీ నువపు
మ్టాోడేదీ? దననిక్ి ఏాం చెపటప కూల్ చేయ్ల్ల?” అన్నాడు. ల్లిత ఒకోక్షణాం ఆగి,
“మనాం చేసటన తపతప దననితో చేయిసతత సరీ.” అాంది. “అాంటే!?” అన్నాడు శివ
అరధాంక్ానటుి. క్ాసత గొాంతు సవరిాంచుక్ ని చెపటపాంది ల్లిత “తనని మ్ ఆయన
పకోల్ో పడుక్కబడితే సరీ.” అాంది. “వాట్!!?” అని అదిరిపడి అరిచనడు శివ. “దననిా
రాజేష్ గాడి పకోన పడుక్కబటాిల్్!?” అన్నాడు ఆవేశాంగా. “ఏ! అతని పెళ్ళనిా
అాంటే ననుా, చీక్ిచీక్ి పాకాం పెటి ావూ. మరి తనని మ్ అయన రుచ్చ చతసతత
తపాప!?” అాంది ల్లిత. శివ బాధ్గా తల్ పటుిక్ ని “ఎల్్..ఎల్్!!” అన్నాడు
సణుగుతునాటుి. ఆమ అతని మొహ్వనిా తన సళ్ళ మధ్యల్ో అదుముక్ ని, “ఈ
వెచాని సళ్ళను జీవితనాంతాం అనుభవిాంచనల్ాంటే అదొ కోటే మ్రగ ాం. అది చేయకపో తే
న్ేనత దకోనత, నీ పెళ్ళమూ దకోదు. ఆల్ోచ్చాంచుక్క.” అాంది. ఆమ సథ న్నల్
మతత దనాం అతనిల్ో ఆవేశానిా న్ెమిదిగా చాంపతసటాంది. అతను న్ెమిదిగా తన
తల్ను పెైక్ి ల్ేపట “నువునాది నిజమే. క్ానీ న్ేను ఆ పని చేయల్ేను. నువేు
చేయ్లి.” అన్నాడు. ఆమ న్ెమిదిగా తన చేత్రని అతని తొడల్ మధ్యక్ి పాక్ిాంచ్చ
“దీని రుచ్చ మరిగిన దననిా. ఎల్్ వదుల్ుకుాంటానత? సరితను మ్ ఆయన చేత
78

దెాంగిాంచే పూచీ న్నది. ఈ ల్ోగా నువపు తనక్ి కనిపటసతత చాంపతసత ుాంది. అాందుక్ే సెైల్ ాంట్
Page
 గా నువపు బయటక్ి వెళ్ళళపో . పని అయ్యక న్ేన్ే క్ాల్ చేసత ా. ఓక్ేన్న!?” అాంది.
అతను ల్లితవెైపప దీరాంఘ గా చతసట, ఒక నిటూ
ి రుప విడిచ్చ పెైక్ి ల్ేచ్చ, బటి ల్ు వేసుక్ ని,
గబగబా ఇాంటి నుాండి బయట పడనాడు. అతను వెళ్ళళన తరువాత ఆమ గబగబా
సరిత దగగ రక్ి పో యిాంది.

“ఏమయిాందీ!?” ఆతిాంగా అడిగిాంది సరిత. “మొదటి సెిప్ట సక్ె్స్. ఇక రెాండో ది

మ్మగిలి ఉాంది. అది కాంపీో ట్ క్ావాల్ాంటే..” అని నవిు, “న్ేను మ్ అయన వచేాల్ోగా
బయటక్ి పో వాలి.” అాంది ల్లిత. “అయితే వెళ్ుళ.” అాంది సరిత. “అబాబ! మ్
ఆయన చేత దెాంగిాంచుక్కవాల్ని ఎాంత తొాందరో.” అని ఆమ సళ్ళను ముచాటగా
నలిపట, బయటక్ి వెళ్ళళపో యిాంది ల్లిత. ఆమ వెళ్ళళన పదినిమ్మషాల్ తరువాత,
మాందు బాటిల్ పటుిక్ ని వచనాడు రాజేష్. శివ, ల్లిత ఇదే రూ ల్ేకపో వడాంతో
అశారయాంగా అడిగాడు సరితను “వీళ్ళళదే రూ ఎకోడన?” అని. “మ్ ఆయనక్ి ఎవరో
క్ాల్ చేసతత బయటక్ి వెళ్ళడు. గాంట వరకూ రాడు. ఈల్ోగా మన పని క్ానివుచుా
కదన అని ల్లితక్ి ఒక పని చెపటప బయటక్ి పాంపాను. తనత ఒక గాంట వరకూ
రాదు.” అాంది సరిత. “ఏాం పనీ?” అన్నాడు రాజేష్ ఆశారయాంగా. “హబాబ! న్న పని
చతడరా మగడన అాంటే, ఆ పని ఏాంటని అాంటావేాంటిరా రాంకు మగడన.” అాంది వళ్ుళ
విరుచుకుాంటూ. అల్్ విరుచుక్కవడాంల్ో, ఆమ పెైట జారిపో యిాంది. ల్ోన్ెక్స జాక్ెట్
నుాండి ఆమ యవున బాంతుల్ు పచ్చాగా బయటపడనాయి. వాటిని చతడగాన్ే “స్..”
అన్నాడు రాజేష్. “మ్..” అని నవిుాంది సరిత. ఆ నవపు చతసట ఇక ఆగల్ేక
చటుకుోన ఆమని తన క్ౌగిలిల్ోక్ి ల్్క్కోబో య్డు శివ. అతనిక్ి దొ రకుోాండన
తపటపాంచుక్ ని, క్ిల్క్ిల్్ నవపుతూ బడ్ రూాంల్ోక్ి పరుగెత్రతాంది సరిత. ఆమని
79

తరుముకుాంటూ ఆమ వెనక్ే వెళ్ళడు అతను. బడ్ రూాంల్ోక్ి వేగాంగా పరుగెత్రత,

Page
 అదే ఊపపల్ో మాంచాంపెై వెల్ోక్ిల్్ పడిాంది సరిత. ఆ అదురుక్ి ఆమ పటరల్
ర ు సనాగా
కాంపటాంచనయి. ల్ోపల్క్ి వచ్చాన అతనిక్ి ఆ కాంపనాం చతసతసరిక్ి మరిాంత
పటచెాక్ిోాంది. అతను ఆమ పకోన్ే బో రాో పడి, ఒక చేతత ో పటరల్
ర ని నలిపతసత త “అబాబ!
నీ పటరల్
ర ను చతసతత న్ే చనల్ే, సగాం క్ారిపో తుాంది.” అన్నాడు. ఆమ వెాంటన్ే వెల్ోక్ిల్్
త్రరుగుతూ “మ్…అవపన్న! మరి పూరితగా క్ారాల్ాంటే!!?” అాంది పకపక్ా నవపుతూ.
ఆమ అల్్ నవపుతూ ఉాంటే ఆమ సథ న్నల్ు ఎగెరెగిరి పడుతున్నాయి. “స్..అబాబ!!”
అాంటూ, కసుకుోన వాటిని పటసటక్ాడు. “మ్..” అాంది సరిత. అతను ఆమ సథ న్నల్
మధ్య చీలికల్ో కసటగా ముదుేల్ు పెటిసాగాడు. “అబాబ! చనల్ురా! ల్లిత
వచేాసుతాందేమో!” అాంటూ దతరాంగా జరగడననిక్ి పియత్రాాంచ్చాంది. “అది
గాంటవరకూ రాదన్నావపగా..” అాంటూ, తన ముదుేల్ను కాంటినతయ చేసత త, ఒక చేతత ో
ఆమ సథ న్ననిా పటుిక్ ని నల్పసాగాడు. “మ్..పీో జ్, వదిల్ేయ్..” అాంది ఆమ
గుణుసత
త . “మ్..వదిల్ేసత ా, నీ రసానిా ఒకసారి పటాండుక్ ని అపపపడు వదిల్ేసత ా.”
అాంటూ, ఆమ జాక్ెట్ హుక్స్ ని పటపటా తెాంచేసాడు. బాంధనల్ు విడిపటాంచుకునా
అమ బాంగారు బాంతుల్ు ఒక్ౌోదుటున మతత గా అతని మొహ్వనిా తనక్ాయి. అతను
మోహాంగా ఒక ముచ్చాకని అాందుక్ ని, రెాండు పెదనల్తో కసటగా ల్్గాడు.
“స్..హబాబ!” అాంటూ తన ఛనతీని ఎగరవేసటాంది ఆమ. ఒక చేతత ో ఒక సనుాని
పటసుకుతూ, మరో దననిా కసటగా చపపరిాంచసాగాడు. “హ్వ..హ్వ..” అాంటూ, అతనిా
మీదక్ి ల్్కుోాంది సరిత. ఆవేశాంగా తన చేత్రని అతని తొడల్ మధ్యక్ి పో నిచ్చా,
అకోడ ఫతాంట్ ఉాండడాంతో, “ఇదెాందుకూ, తీసతయ్..” అాంది. అతను అల్శయాం
భరిాంచల్ేనటుి గబగబా తన బటి ల్ు తీసతసాడు. అాంతల్ో ఆమ కూడన నగాాంగా
మ్రిపో యిాంది. సపో టా పాండుల్్ ఊరిసత ునా ఆమని చతసట, “నీయమ్ి! ఇాంత
80

సెక్ీ్గా ఉాంటావేాంటే!!” అాంటూ, ఆమని మాంచాంపెై పడుక్క బటిి, వళ్ళాంతన ముదుేల్ు

Page
 పెటిసాగాడు. అతని ముదుేల్క్ి ఆమ మలికల్ు త్రరిగిపో సాగిాంది. వళ్ళాంతన సెగల్ు
వచేాసుతన్నాయి ఆమక్ి. మొహాం దగగ ర మొదల్ుపెటి , న్ెమిదిగా ఆమ కాంఠాం
దగగ రక్ి చేరుకున్నాడు అతను. దనహాంతో గుటకల్ు వేసత ుాంది ఆమ. ఆమ కాంఠాం
పెైన చ్చనాగా క్ రకగాన్ే, “మ్..” అాంటూ నడుముని పెైక్ెత్రతాంది. కాంఠాం నుాండి క్ిాందక్ి
జారి, చన్ొినపెై చ్చనాగా క్ రిక్ాడు. “స్..” అని, “అబాబ! చాంపపతున్నావప కదరా..”
అాంది ఆమ తమకాంతో క్ టుికుాంటూ. ఆమ తమకపప మ్టల్కు వెరక్
ెర ిో పో య్డు
అతను. న్ేరుగా ఆమ తొడల్ మధ్యకు చేరుక్ ని, ఆమ పపవపుని తన పెదనల్తో
పరామరిశాంచనడు. “ఊఫ్..” అని, “త్రన్ేయరా దననిా..బాగా క్ వెుక్ిోాంది అకోడ.”
అాంటూ, అతని తల్ని గటిిగా అదుముకుాంది. ఉక్ిోరిబిక్ిోరి అయిపో తూన్ే, ఆమ
పూరెమిల్ను న్నల్ుకతో విడదీసట, ఆమ మదనక్ీల్ను తనకగాన్ే, కరాంట్ షాక్స
క్ టిినటుి ఎగిరిపడిాందనమ. ఆమల్ో కరెాంట్ ను మరిాంత పెాంచడననిక్ి, ఆమ
క్ిోటారిసుా చ్చనాగా పాంటితో ల్్గసాగాడు. ఎగిరెగిరి పడుతునా ఆమ, ఇక
తటుిక్కల్ేక, అతనిా తన పెైక్ి ల్్క్ ోని, “ఇక పెటి న హాంస చనల్ు..తొాందరగా పెటి ు.”
అాంది. అతను తన అాంగానిా ఆమ తొడల్క్ి గుచుాతూ, తమ్షాగా “ఏాం పెటినత?”
అన్నాడు. ఆమ ఆతిాంగా అతని అాంగానిా తన చేతత ో క్ ల్ుసత
త , “న్న పూకుల్ో
పటేిది…వదల్కుాండన పెటిరా..తటుిక్కల్ేకపో తున్నాను.” అాంది వేడిగా. “అాంత
తటుిక్కల్ేకపో తే, నువేు పెటి ుక్కవచుాగా!” అన్నాడు అతను. “చచ్చాన్ోడన..” అని
కసటగా త్రటిి, అతనిా వెల్ోక్ిల్్ తోసట, మీదక్ి ఎక్ేోసటాంది. అతను ముచాటగా
నవపుతుాంటే, మరిాంత కసెక్ిోపో యిాంది ఆమక్ి. అతని అాంగానిా తన పూ..చీలికకు
ఆనిాంచుక్ ని, అతని రెాండు చేతుల్నత పరుపపకు న్ొక్ిో పెటి , ఒకోసారిగా కసటగా
అతని అాంగానిా ల్ోపల్క్ి దిగేసుకుాంది. “స్..అబాబ, ఏాం కసటగా దిాంచుకున్నావే..”
81

అాంటూ అరిచనడు అతను. “నీ అాంతు చతసాత ఇవాళ్..” అాంటూ కసటగా ఊగసాగిాంది.
Page
 ఆమ ఊపపడుక్ి అతనిక్ి అదిరిపో తుాంది. ఊతాంగా ఆమ నడుమును పటుిక్ ని,
క్ిాందనుాండి ఎదురు క్ డుతూ, “అబాబ! నీల్్ాంటి రబబర్ట బొ మిను పెైనుాండి
కుమ్మిన్న, క్ిాందనుాండి కుమ్మిన సుఖ్మే సుఖ్మే..అల్్గే కుముి..” అాంటూ, ఆమ
నడుమును కసటగా నల్ుపపతూ, ఆమ కుముతునాపపపడు ఊగుతునా ఆమ
సళ్ళను న్ోటితో అాందుక్కడననిక్ి పియత్రాసుతన్నాడు. అది చతసటన ఆమ, అతనిక్ి
వీల్ుగా ముాందుకు వాంగేసరిక్ి ఆమ మ్విడి పళ్ుళ అతని న్ోటిక్ి వాటాంగా
అాందనయి. వాటిని అతను అతను పటుిక్ ని చీకుతూ చెల్రేగిపో తున్నాడు. అతని
చీకుడుక్ి ఆమ మరిాంత రెచ్చాపో తూ, దిాంచుకుాంటుాంది. ఇదే రూ తమకపప
ఆయ్సాంతో రొపపపతున్నారు. శరీరాల్ు చెమటతో చ్చతత డి చ్చతత డి అయిపో య్యి.
వాంటోో వేడి రసాల్ుగా మ్రి, అతనిక్ి అయిపో తుాందని అరధమయిపో తుాంది.
“స్..హ్వ! సరితన…బయటక్ి వచేాసుతాంది.” అన్నాడు అతను. “మ్..అయితే, న్న
గుమిాంల్ో కల్్ోపట జల్ేో య్.” అాంటూ కసటగా దిాంచుకుాంది. అతను వేగాంగా ఆమల్ోక్ి
చ్చమేిసాడు. అతను రిల్్కు్డ్ గా “హ్వ..” అాంటూ ఉాండగా, బడ్ రూాం తల్ుపప
దడేల్ున తెరుచుకుాంది.

అటువెైపప అదురుపాటుగా చతసటన రాజేష్ క్ి ఎదురుగా కళ్ళల్ో నిపపపల్ు

కురిపటసత త ల్లిత కనిపటాంచ్చాంది. అతను కాంగారుగా సరితను పకోక్ి తోసట, ల్ేచ్చ
నిల్బడనాడు. “ఛీ! ముాందు బటి ల్ేసుక్ ని తగల్డాండి.” అని అరిచ్చాంది ఆమ
ఆవేశాంగా. అతను గబగబా ల్ేచ్చ బటి ల్ు వేసుకున్నాడు. సరిత
సటగగ ుపడుతునాటుిగా తల్ దిాంచుక్ న్ే, “అది క్ాదు ల్లితన..ఏదో అనుక్కకుాండన..”
అని చెపపబో తుాంటే, “ఏాంటే అనుక్కకుాండన! అనుక్కకుాండనన్ే జరిగిాందన ఇదీ?” అని
82

ఆమ అాంటూ ఉాండగా, శివ వచనాడు అకోడక్ి. “చతడు అనాయ్య! నీ పెళ్ళాం న్న

Page
 మొగుడత కల్సట చేసటన నిరాుకాం. మనాం కూడన అల్్ చేసతత వపపపకుాంటారా
వాళ్తళ?” అాంది. వెాంటన్ే క్షణాం గేప్ట ల్ేకుాండన “గుడ్ ఐడియ్.” అాంది సరిత. శివ,
రాజేష్ ల్ు షాక్ిాంగ్ గా చతసారు. “అవపను, అయిాందేదో అయిపో యిాందీ అని
వదిల్ేసత కాంటే, ఇల్్ ఎాంజాయ్ చేయడాం ఇాంక్ా బావపాంటుాంది కదన. ఏమాంటారు మీ
మగాళ్ుళ?” అాంది సరిత. ఆ మగాళ్ుళ ఇదే రూ అల్్ చతసత
త ఉాండిపో య్రు.
“ఏాంటీ మ్టాోడవప రాజేష్? ఏదో ఒకటి చెప పచుాకదన.” అాంది సరిత. రాజేష్
ఒకోక్షణాం గటిిగా ఊపటరి పీల్ుాక్ ని, “న్నకు ఇషి మే. నీ విషయాం ఏమ్మటి శివా?”
అన్నాడు. అల్్ాంటి అవక్ాశాం క్కసమే ఎదురుచతసుతనా శివ, “ఓక్ే! న్నకూ ఇషి మే.”
అన్నాడు. “మరి ఇాంక్ెాందుకూ ల్ేట్? ల్లితను తీసుక్ ని ఆ రూాంల్ోక్ి ప ాండి.” అాంది
సరిత. ల్లిత బితత ర చతపపల్ు చతసుతనాటుి నటిాంచసాగిాంది. అది చతసటన రాజేష్
“అది సటగగ ుపడుతునాటుి ఉాంది. నువేు ఏదెైన్న చేయరా..” అన్నాడు రాజేష్. అతను
అల్్ అనగాన్ే, శివ ఒకో ఉదుటున ఆమని తన భుజాల్పెై వేసుక్ ని, రెాండో బడ్
రూాం వెైపపకు కదిల్్డు. వాళ్ుళ అల్్ వెళ్ళగాన్ే, సరితను బడ్ మీదకు తోసట,
తల్ుపప వేసాడు రాజేష్.

ఇక వేరువేరు రూాంల్ల్ో వాళ్ళ శృాంగార య్తి అడుాల్ేకుాండన సాగిాంది. తెల్ో ్రూ

ో
భజన అయిపో య్క్ా, ఎవడి పెళ్ళాం పకోల్ో వాడు అల్సటపో యి పడుకున్నారు.
ఆడనళ్ళళదే రూ గరుాంగా నవపుకున్నారు. మరుసటి రోజు రెాండు జాంటల్ూ కల్సట ఒక
నిరణయాం తీసుకున్నాయి. అదేాంటాంటే, అాందరూ కల్సట ఒకటే ఫ్ాోట్ ల్ో ఉాండనల్ని.
మరుసటి రోజు మగాళ్ళళదే రూ ఆఫీస్ క్ి వెళ్ళక్ా, బాోక్స మయిల్ర్ట క్ాల్ చేసాడు.
అతను ఎకోడ ఉాంటాడో కనుక్ ోని, ఇదే రూ అకోడక్ి బయల్ుదేరారు. దనరిల్ో
83

సరిత అడిగిాంది “ఎల్్ డీల్ చేదే నమే అతనిా?” అని. “ఇక వాడు విడియోల్ు మన
Page
 ఆయనల్క్ి చతపటాంచ్చన్న ఏాం ఫరవాల్ేదు కదన. మొదట వాడిని క్ాసత రెచాగొటిి,
తరువాత సోి ో క్స ఇదనేాం. చతపటసతత చతపటాంచుక్కవయ్య అని.” అాంది ఆమ. ఆమ
మ్టల్కు ఇదే రూ నవపుకున్నారు. ఆ తరువాత ఇదే రూ అతను బస చేసటన సాిర్ట
హొటల్ క్ి చేరుకున్నారు.

ఇదే రూ ఎటువాంటి జాంకూ ల్ేకుాండన అతని గదిక్ి చేరుక్ ని క్ాలిాంగ్ బల్ క్ టాిరు.
అతను తల్ుపపతీసతటపపటిక్ి, అతని వాంటి పెైన షర్టి ల్ేదు. వటిి ల్ుాంగీమీదే
ఉన్నాడు. అతను వీళ్ళళదే రీా చతసట ఎగెజట్ అయిపో య్డు. ఇదే రీా ఆతిాంగా
ల్ోపల్క్ి ల్్గేసట, తల్ుపపక్ి బో ల్ి పెటి స
ే ాడు. ఆ తరవాత వాళ్ళ వెైపప చతసట,
“హబాబ! ఏపటల్ పళ్ళల్్ ఉన్నారు ఇదే రూ. ఇాంక్ెాందుకూ ల్ేట్? విపతపయాండి.”
అాంటూ, వాళ్ుళ ఊహాంచని విధ్ాంగా , ఇదే రి సళ్ళమీదన ఒక్ేసారి చేతుల్ు వేసట కసటగా
నలిపాడు. వాళ్ుళ ఉలిక్ిోపడి వెనక్ిో దతక్ి, “ఏయ్! ఆగు. మేాం వచ్చాాంది అాందుకు
క్ాదు.” అన్నారు ఒక్ేసారి. ఆ గేప్ట ల్ో అతను తన ల్ుాంగీ తీసతసాడు. ల్ోపల్ అాండర్ట
వేర్ట ల్ేదు. వాళ్ళళదే రీా చతసటన ఊపపల్ో అతని అాంగాం అాంత బారున ల్ేచ్చ ఉాంది.
ఆదనటుగా దననిని చతసటన ఆడనళ్ళళదే రిక్ీ న్ోట మ్ట రావడాం ల్ేదు. అాంత ప డవూ,
అాంత ల్్వూ ఉనా మొడా ని చతడడాం అదే మొదటిసారి వాళ్ళక్ి. వాళ్ళ షాక్స ల్ో
వాళ్ుళ ఉాండగాన్ే, వాళ్ళ దగగ రక్ి వచ్చా, ల్లిత చేత్రని అాందుక్ ని తన మొడా పెై
వేసతసుకున్నాడు. ఆమ కాంగారుగా తీసతయబో తుాంటే, ఆమ చేత్రపెై తన చేయి వేసట
గటిిగా బిగిాంచేసాడు. సరిత బితత రపో యి చతసుతాంది. ఆమ ఆ సటథత్రల్ో ఉాండగాన్ే,
చటుకుోన ఆమ నడుము మీద చేయి వేసట దగగ రకు ల్్క్ ోని, ఆమ చెవిమీద
ముదుే పెడుతూ, “నచ్చాాందన!” అన్నాడు. ఈల్ోగా ల్లిత చేత్రమీద ఉనా తన
84

చేత్రని తీసతసట, ఆమ నడుము మీద చేయి వేసట, ఆమని కూడన దగగ రక్ి
Page
 ల్్కుోన్నాడు. ల్లిత చేయి మ్తిాం అతని మొడా పెై బిగుసుక్ న్ే ఉాంది. అతను
మళ్ళళ సరిత చెవిల్ో అన్నాడు “చెపూప! నచ్చాాందన!?” అని. ఆమ అత్ర కషి ాం మీద
పూడుకుపో యిన గొాంతుని సవరిాంచుక్ ని “ఏమ్మటీ?” అాంది. “న్న మొడా .” అాంటూ,
చేత్రని క్ిాందక్ి దిాంపట ఆమ పటరల్
ర ను నలిపాడు. “మ్..” అాంది సరిత. ఆ చేత్రతో ఆమ
పటరల్
ర ను అల్్గే నల్ుపపతూ, ల్లిత నడుముపెై ఉనా చేత్రని పెైక్ి జరిపట, ఆమ
సథ న్ననిా పకోనుాండి అాందుక్ ని న్ొకుోతూ, “మరి నీక్క!?” అన్నాడు. జవాబుగా
ఆమ చెయియ అతని అాంగాంపెై బిగుసుకుాంది. అతను “ఆహ్!” అని, “ఇపపటిక్ి న్న
క్కరిక తీరబో తుాంది. ఇాంక్ా అల్్గే ఉాంటూ ననుా ఇబబాంది పెటి టదుే. విపతపయాండి.”
అన్నాడు కసటగా సరిత పటరల్
ర ూ, ల్లిత సనతా పటసుకుతూ. ఇదే రిక్ీ శరీరాల్ు వశాం
తపపపతున్నాయి. ఈసారి సరిత పటరల్
ర మీద చేత్రని కూడన పెైక్ి జరిపట, ఆమ సనుా
అాందుక్ ని పటసుకుతూ, “అబాబ! న్న బాంగారు తల్ుోల్ు కదత, విపపాండే..” అాంటూ,
ఇదే రినీ కసటగా ముదుేల్ు పెటిసాగాడు. అతని పటసుకుడుక్ీ, ముదుేల్క్ీ, వాళ్ళక్ి
క్ిాంద ఆల్ రెడీ రసాల్ు ఊరిపో తున్నాయి. ఇదే రి చతపపల్ూ అతని మొడా క్ే
అతుకుోపో య్యి. దననిని చతసుతాంటే, ఇదే రిక్ీ న్ోటో ో నీళ్ుళ ఊరిపో తున్నాయి.
అల్్గే దనని వెైపప చతసత
త , న్ెమిదిగా తమ బటి ల్ు విపతపసారు. అతను మాంచపెై
వెల్ోక్ిల్్ పడుక్ ని వాళ్ళ వెైపప చతసుతన్నాడు. బటి ల్ు పూరితగా విపతపసటన తరువాత,
అతనిా చతసారు ఇదే రూ. అతనీా అాంటే అతని అాంగానిా. ఎాందుక్క ఇదే రిక్ీ
ఒక్ేసారి సటగగ ు ముాంచుక్ చేాసటాంది. బుగగ ల్ు ఎరరబడి, తమకాంతో క్ాళ్ుళ
వణిక్ిపో తున్నాయి. అతను వాళ్ళని చతసట నవపుతూ, “రాండి అమిళ్తళ! మీ
క్కసాం ఇది ఎల్్ ఎగిరి పడుతుాందో చతడాండి. వచ్చా క్ాసత సముదనయిాంచాండి.”
అన్నాడు. ఇదే రూ కదిలి, మాంచాంపెై అతనిక్ి చెరో పకోన్న కూరుాన్నారు. అతను
85

వాళ్ళ నడుముల్ మీద చేయి వేసట నిమరసాగాడు. వాళ్ుళ తమకాంగా ముాందుకు

Page
 వాంగి, అతని మొడా ని చెరో వెైపపన్న ముదుే పెటి ుకున్నారు. అతను “మ్..హబాబ!”
అన్నాడు. ఇదే రూ న్నల్ుకతో న్నకడాం మొదల్ు పెటి ారు. “ఊహ్..ఊమ్..” అాంటూ
అతను తమకాంగా అరుసత
త , వాళ్ళ నడుముల్ను కసటగా నలిపతయసాగాడు.
ల్లితకు ఇాంక్ా ఏదో క్ావాల్నిపటసత ుాంది. “మ్..ఇల్్ అయితే నీ దతల్ తీరుతుాంది.
మరి మ్ దతల్ తీరేదెల్్?” అాంది ఉక్కరషాంగా. అతను పకపక్ా నవపుతూ, “అయితే
మీ క్ాళ్ుళ ఇటు పెటి పడుక్కాండి.” అన్నాడు. వాళ్ుళ అల్్గే పడుక్ ని, తమ
పపవపుల్ను అతని న్ోటి దగగ రక్ి వచేాటుిగా చేసారు. అతను ఇదే రి తొడల్నత
నిమురుతూ, ఒకరి పపవపుని వేలితో క్ెల్ుకుతూ, రెాండో పపవపుని న్నల్ుకతో
క్ెల్కసాగాడు. ఇదే రూ ఆ క్ెల్ుకుడుక్ి మలికల్ు త్రరుగుతూ, ఆతిాంగా అతని
మొడా ని న్నల్ుకల్తో న్నకసాగారు. అల్్ న్నకుతూ ఉాండగా ఇదే రి పెదనల్ూ
అనుక్కకుాండన కల్ుసుకున్నాయి. ఆబగా ఒకరి పెదనల్ు ఒకరు చీక్ ోాంటూ, అతని
మొడా ని ఇదే రూ పటుిక్ ని బల్ాంగా ఆడిాంచసాగారు. వీళ్ళ చేషిల్క్ి అతను
పటచెాక్ిోపో తూ, వాళ్ళ పూ..ల్ోతుల్ను క్ెలిక్ేసత ున్నాడు. ఆడనళ్ళళదే రిక్ీ వేడి
పెరిగిపో తుాంది. వయొల్ ాంట్ గా అతని మొడా ని నలిపతసత త, పెదవపల్ను
క్ రిక్ేసుకుాంటున్నారు. అతని వేలి తనక్ిడీ, న్నల్ుక తనక్ిడీ వాళ్ళక్ి సరిపో వడాం
ల్ేదు. ల్లిత సరిత కళ్ళల్ోక్ి చతసట, సెైగ చేసట, అకసాితు
త గా ల్ేచ్చ, అతనిపెై
కూరుాాంది. సరిత అతని తల్ దగగ రిక్ి పో యి, తన పూరెమిల్ు అతని న్ోటిక్ి
అాందేల్్ అటో క్ాల్ూ, ఇటో క్ాల్ూ వేసుక్ ని కూరుాాంది. అతను ఏదో అన్ే ల్ోగా,
ల్లిత క్ాసత కదిలి, అతని అాంగానిా, తన పూరెమిల్కు ఆనిాంచుక్ ని, కసటగా
దిాంచుకుాంది. అది వాడిగా, వేడిగా దిగేసరిక్ి, తటుిక్కల్ేక “ఆవ్..” అాంటూ ముాందుకు
వాంగిాంది. అల్్ వాంగగాన్ే, ఆమ సళ్ుళ అతని చేత్రక్ి వాటాంగా దొ రిక్ాయి. వాటిని
86

పటుిక్ ని, మతత గా నల్ుపపతూ, సరిత పూకుని తన న్నల్ుకతో కసటగా క్ెల్కసాగాడు.

Page
 అతనిక్ి అనువపగా ఉాండడననిక్ి, ఆమ తన పపవపుని చేతుల్తో విడదీసట
పటుికుాంది. ఆమ పూ తేన్ెని రుచ్చ చతసత
త , ల్లిత బాంతుల్తో ఆడుకుాంటూ ఉాంటే,
ల్లిత అతని మొడా ని ల్ోపల్కాంతన దో పపక్ ని కసటగా ఊగుతూ, “అబాబ! సరితన!
దిగితే ఇల్్ాంటి మొడా దిగాల్ే. ల్ోపల్ాంతన క్ాలిపో తుాంది తెల్ుసా!” అాంటూ
తమకాంతో క్ేకల్ు పెటిసాగిాంది. అతని క్ెల్ుకుడుక్ి సరితక్ి మైకాం వచేాటుి ఉాంది.
అదే మ్ట ల్లితతో చెపటపాంది, “వీడి క్ెల్ుకుడు వాంద మొడా ల్క్ి సమ్నాం తెల్ుసా!”
అని. “అల్్గా! అయితే ప జిషన్్ మ్రుాకుాందనాం రా.” అాంది ల్లిత . క్షణనల్ోో
ఇదే రూ ప జిషన్్ మ్రిపో య్రు. వీళ్ళ ఉదృత్రక్ి అతనిక్ి చెమటల్ు
పటేిసత ున్నాయ్. పటి ల్ేని ఆనాందాంతో క్ేకల్ు పెడుతున్నాడతను. వాళ్ళళదే రూ
సమ్నాంగా తడిసటపో తూ, అతని అాంగానిా తమ పపవపుల్తో ఉక్ిోరిబిక్ిోరి
చేసతసత ున్నారు. అతనిక్ి కూడన అకోడ చెమట పటేిసత ుాంది. వాళ్ళ ఊపపడుక్ి మరిాంత
కసెక్ిోపో తుాంది అతనిక్ి. ఊగి, ఊగి ఆడనళ్ళళదే రూ అల్సటపో తున్నారు గానీ, అతను
మ్తిాం అల్్ చ్చదిుల్్సాంగా నవపుతూన్ే ఉన్నాడు. “అబాబ! ఇక మ్ వల్ో క్ాదు.
మ్ పూకుల్ు అల్సటపో య్యి. క్ారావయ్య మగడన.” అన్నారు ఇదే రూ
గోముగా. “న్ేను క్ారాాల్ాంటే ఇల్్ క్ాదుల్ే.” అాంటూ, వాళ్ళని పకోపకోన వెల్ోక్ిల్్
పడుక్కబటాిడు. ఇదే రి క్ాళ్తళ విడదీసట, “మొదట ఎవరిక్ి పెటినత?” అన్నాడు.
“న్నకు పెటి ు.” అన్నారు ఇదే రూ ఒక్ేసారి. “ఇదే రిక్ీ ఒక్ేసారి ఎల్్ పెటినత?” అని,
ల్లితను చతపటాంచ్చ, “ఈ ముాండ ఇాందనక ముాందు దిాంపపకుాంది క్ాబటిి, ఇపపపడు
నీకు దిాంపపతనను.” అాంటూ, సరిత పూకుల్ో కసుకుోన దిాంపాడు. “ఓరాాయన్ో!!”
అని గటిిగా అరిచ్చాంది సరిత. “ఓరుాక్క బాంగారాం.” అాంటూ, కసటగా ప డవసాగాడు.
సరిత అతని దెబబక్ి అల్్ోడిపో తుాంది. “బాబో య్! వదుే…దననిక్ే దిాంపప, పీో జ్..” అని
87

వేడుక్కసాగిాంది. అతను నవపుతూ, ఆమ పూకుల్ోాంచ్చ తన మొడా ను బయటక్ి

Page
 తీసట, ల్లిత పపవపుక్ి ఆనిాంచనడు. ల్లిత భయాం భయాంగా చతసత
త , “క్ాసత
న్ెమిదిగా చేయవా! పీో జ్!” అాంది గోముగా. “నీకు న్ెమిదిగా చేసతత ఈ ల్ాంజ ఫీల్
అవుదన!” అాంటూ, కసుకుోన దిాంచనడు. “ఆవ్..” పళ్ళ బిగువపన అరిచ్చాంది ఆమ.
ఆమ ని కూడన బల్ాంగా కుమిసాగాడు అతను. మొదట క్ాసత న్ొపటపగా
అనిపటాంచ్చన్న, కరమేపీ సురగ ాం కనిపటాంచసాగిాంది ఆమక్ి. “మ్..అల్్గే కుమిరా
మగడన…నువపు ఇల్్ కుముితనవని తెలిసతత , ఎపపపడో నీ ముాందు చనపతదననిా
కదన..మ్..మ్..” అాంటూ కసెక్ిోపో సాగిాంది. ఆమ మూల్ుగుడుక్ి సరిత పపవపుల్ో
దురద రేగడాం మొదల్యియాంది. పెదనల్ు తడుపపకుాంటూ, ఆశగా అతని మొడా వెైపప
చతసుతాంది. “ఏాం న్ొపటప తగిగాందన! మళ్ళళ క్ావాల్్!” అన్నాడతను. క్ావాల్నాటుి తల్
ఊపటాంది ఆమ. ల్లిత పపవపుల్ోాంచ్చ తీసట, సరిత పపవపుల్ోక్ి తోసాడు. ఈసారి
అతను ఎాంత ఎగరేసట కుముితున్నా, క్ిమ్ అనకుాండన, తనత క్ిాందనుాండి
ఎగురుతూ, కుమ్మిాంచుక్కసాగిాంది ఆమ. అాంతల్ో ల్లిత పటలిచ్చాంది. అతను ఇదే రినీ
మ్రిామ్రిా వాయిసత
త , చ్చవరక్ి ల్లిత బొ కోల్ో కక్ేోసాడు. అది చతసట సరిత
మొహాం మ్డుాకుాంది. “ఈ సారి నీ బొ కోల్ోన్ే క్ారుసాతగా, బాధ్ పడకు బాంగారాం.”
అన్నాడు అతను. అపపటిక్ే అతని అాంగాం రెడీ అయిపో యిాంది. ఇదే రూ మళ్ళళ
అతనిక్ి చెరో పకోక్ి చేరారు. అల్్ సాయాంతిాం వరకూ వాచ్చపో యియల్్
దెాంగిాంచుకున్నా కుత్ర తీరల్ేదు ఇదే రిక్ీ. మొగుళ్ుళ వచేా వేళ్ అవుడాంతో,
బల్వాంతాంగా ల్ేచ్చ తయ్రయ్యరు. ఇదే రూ అతనిక్ి చెరో పకోనుాండి అల్ుోకు
పో తూ, ముదుేల్ు పెడుతూ, “మళ్ళళ రేపప వసాతాం. సరేన్న!” అన్నారు. “ల్ేదు
బాంగారాల్ూ! మ్మమిలిా దెాంగాల్ని సెల్వప పెటి మరీ వచనాను. ఇక వెళ్ళకపో తే
ఉదో యగాం పో తుాంది. ఎల్్గెైన్న న్ెల్క్కసారి వచ్చా దెాంగుతనను కదన. సరేన్న!” అని
88
Page
 వాళ్ళని విడిపటాంచుక్ ని, తన సెల్ ల్ో వాళ్ళ విడియోల్ు వాళ్ళ కళ్ళ ముాందే డిల్లట్
చేసతసాడు. “ఇక హేపీగా వెళ్ళళ రాండి.” అని వాళ్ళని సాగనాంపాడు.

తరవాత నుాండీ ఇదే రూ తమ మొగుళ్ళతోనత, అపపపడపపపడు రాంకు మొగుడి

తోనత, హ్వయిగా క్ాపపరాం చేసుకుాంటూ ఉన్నారు. అల్్ క్ ాంతక్ాల్ాం గడిచనక్ా,
ఒకరోజు మోగుళ్తళ, పెళ్ళల్ూ కల్సట షాపటాంగ్ చేసత ుాండగా, “ఒరేయ్ రాజేష్, శివా..”
అని ఎవరో పెదేగా పటలిచనరు. అాందరూ వెనక్ిో త్రరిగి చతసతసరిక్ి ఒక వయక్ిత
కనిపటాంచనడు. వాళ్ళ వయసత. చతడడననిక్ి చనల్్ సాిర్టి గా ఉన్నాడు. అతనిా
చతడగాన్ే వాళ్ుళ ఆనాందాంగా “ఒరేయ్ కృషాణ!” అాంటూ అతనిా క్ౌగిలిాంచుక్ ని,
తరువాత తమ పెళ్ళలిా పరిచయాం చేసాడు. అపపపడే అకోడక్ి వచ్చాన
అమ్ియిని చతపటసత త తన భారయగా పరిచయాం చేసాడు. అప్రసల్్ ఉాంది ఆమ.
మొగుడు పకోన ఉన్నాడని కూడన చతడకుాండన, ఆమ శరీరానిా చతపపల్తో
తడిమేసత ున్నారు శివా, రాజేష్ ల్ు. అది గమనిాంచ్చన సరిత, ల్లితల్ు
అనుమ్నాంగా కృషణ వెైపప చతసారు. అతను దనదనపప వీళ్ళని చతపపల్తో రేప్ట
చేసతసత ున్నాడు. సరిత, ల్లిత ఇదే రూ ఒకరిని ఒకరు చతసుక్ ని గుాంభనాంగా
నవపుకున్నారు. మరో ఎపటసో డ్ క్ి సమయాం వచ్చాాందీ అని ఆ నవపుక్ి అరధాం.

(అయిపో యిాంది.)
89
Page