3ο Κουίζ

1. Η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ δεν είναι δυνατόν να αναθεωρείται εφόσον δοθεί σε ένα παιδί:

Λάθος

2. Η βασική αιτία που τα άτομα με ΔΕΠ-Υ είναι πιο επιρρεπή σε εθιστικές συμπεριφορές είναι
επειδή:

Αναζητούν την άμεση ανταμοιβή

3. Οι τάσεις για ψέμματα, η επιθετικότητα, η εμπλοκή σε καβγάδες και οι πράξεις κλοπής

αποτελούν συμπτωματολογία:

Διαταραχής Διαγωγής

4. Οι μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών με ΔΕΠ-Υ δεν απορρέουν κυρίως από τα γνωστικά τους
ελλείμματα:

Σωστό

5. Το νοητικό επίπεδο του ατόμου δεν σχετίζεται με την έκβαση της ΔΕΠ-Υ:

Λάθος

6. Η κεντρική ακουστική επεξεργασία των πληροφοριών περιλαμβάνει:

Την ικανότητα του ατόμου να επικεντρωθεί σε ένα ακουστικό ερέθισμα και να το

κατανοήσει ακόμα και όταν υπάρχουν και άλλα ακουστικά ερεθίσματα

7. Η ριψοκίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά των εφήβων με ΔΕΠ-Υ σχετίζεται κυρίων με:

Παρορμητικότητα

8. Τα ποσοστά ύπαρξης ΔΕΠ-Υ στον πληθυσμό των τροφίμων των φυλακών είναι σημαντικά
υψηλότερα σε σχέση με το γενικό πληθυσμό:

Σωστό

9. Εντός της αίθουσας αξιολόγησης κατά τη διάρκεια της διαγνωστικής διαδικασίας, τα παιδιά με
ΔΕΠ-Υ:

Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ συνήθως προσπαθούν να ελέγξουν την κινητικότητα τους

10. Η αίθουσα αναμονής πριν την διαδικασία αξιολόγησης ενός παιδιού από τον ειδικό:

Αποτελεί ένα πλαίσιο παρατήρησης το οποίο μπορεί να δώσει σημαντικές πληροφορίες

στον ειδικό

11. Η βιοανάδραση προτείνεται ως εναλλακτική θεραπευτική παρέμβαση για τη ΔΕΠ-Υ:

Σωστό

12. Η πολυεπίπεδη προσέγγιση στη διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ
εμπεριέχει τις αρχές της ψυχανάλυσης:

Σωστό

13. Ποιο από τα παρακάτω δεν επηρεάζει την ικανότητα συγκέντρωσης της προσοχής;

Η ωριμότητα του ατόμου

14. Σε ένα πρόγραμμα τροποποίησης συμπεριφοράς, αλλάζει πρώτα:

Η συμπεριφορά του ενήλικα

15. Το κόστος δράσεων αναφέρεται στην αφαίρεση προνομίων όταν το παιδί εκδηλώνει
ανεπιθύμητες μορφές συμπεριφοράς:

Σωστό
16. Οι χαμηλές μαθησιακές επιδόσεις των παιδιών με ΔΕΠ-Υ σχετίζονται κυρίως με:

Την ελλειματική προσοχή και την παρορμητικότητα

17. Οι δυσκολίες των παιδιών με ΔΕΠ-Υ σχετικά με τη γνωστική λειτουργία της προσοχής:

Εκδηλώνονται κυρίως όταν τα παιδιά αυτά δεν έχουν κίνητρο

18. Η χαμηλή ανοχή στη ματαίωση σχετίζεται με:

Βιολογικά ελλείμματα

19. Τι είναι το φαινόμενο του φωτοστέφανου στην περίπτωση του δασκάλου;

Η τάση του δασκάλου να αποδίδει στους μαθητές του χαρακτηριστικά που δεν έχουν,
ανάλογα με τη γενικότερη εικόνα που έχει σχηματίσει για αυτούς

20. Η φαρμακευτική αγωγή δύναται να βελτιώσει βραχυπρόθεσμα τις μαθησιακές επιδόσεις των
παιδιών με ΔΕΠ-Υ:

Σωστό

21. Η επιβράβευση της επιθυμητής συμπεριφοράς στα πλαίσια ενός προγράμματος τροποποίησης
της συμπεριφοράς, είναι μια μορφή δωροδοκίας:

Λάθος

22. Η αλλαγή της στάσης του εκπαιδευτικού για τα αίτια της συμπεριφοράς του παιδιού με ΔΕΠ-Υ
συχνά αποτελεί το πρώτο βήμα της θεραπευτικής παρέμβασης:

Σωστό

23. Σύμφωνα με την αρχή της επιτυχίας κατά τη διδασκαλία σε παιδιά με ΔΕΠ-Υ:

Ο εκπαιδευτικός πρέπει να προσαρμόζει τις απαιτήσεις του στο επίπεδο των παιδιών

24. Ποιο από τα παρακάτω άτομα δεν συμπεριλαμβάνεται από τον ειδικό στη συγκέντρωση
πληροφοριών για τη διάγνωση της ΔΕΠ-Υ:

Παιδίατρος

25. Η Εναντιωτική Προκλητική Διαταραχή μπορεί να προϋπάρχει της ΔΕΠ-Υ:

Λάθος

26. Για να δοθεί η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ σε ένα παιδί σύμφωνα με την τελευταία έκδοση του DSM,
θα πρέπει τα συμπτώματα να έχουν κάνει την εμφάνιση τους πριν το παιδί γίνει 7 ετών:

Λάθος

27. Η ελλιπής κατανόηση του κειμένου σε παιδιά με ΔΕΠ-Υ και μαθησιακές δυσκολίες οφείλεται,
μεταξύ άλλων, σε:

Παραποίηση κάποιων λέξεων κατά την ανάγνωση

28. Ποιο από τα παρακάτω χαρακτηριστικά προσωπικότητας δεν συνδέεται με την εκδήλωση
παραβατικής συμπεριφοράς;

Οι επικοινωνιακές δυσκολίες

29. Οι υπολανθάνουσες θεωρίες των γονέων για τη συμπεριφορά του παιδιού τους απορρέουν
από:

Τις προσωπικές εμπειρίες και αντιλήψεις τους

30. Ο όρος “Φιλοκοινωνική Συμπεριφορά” αναφέρεται στη συμπεριφορά των μικρών παιδιών πριν
ξεκινήσεις η διαδικασία της κοινωνικοποίησης τους:

Λάθος

31. Η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί πριν από την είσοδο του παιδιού στο
Δημοτικό Σχολείο:

Λάθος
32. Οι αναπτυξιακές διαδρομές μέσω των οποίων ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ μπορεί να αναπτύξει
Διαταραχές Συμπεριφοράς είναι ποικίλες και ετερογενείς:

Σωστό

33. Η αναστολή των παρορμήσεων προηγείται της ανάπτυξης αυτοελέγχου:

Σωστό

34. Η εκδήλωση προβλημάτων συμπεριφοράς στα παιδιά με ΔΕΠ-Υ σχετίζεται πρωτίστως με τα

πρωτογενή συμπτώματα της διαταραχής:

Λάθος

35. Ποιο από. Τα παρακάτω συμπτώματα ΔΕΠ-Υ δεν υποχωρεί συνήθως με την πάροδο του
χρόνου;

Η ελλειμματική προσοχή

36. Η φράση ¨Οι δυσκολίες των παιδιών πρέπει να αντιμετωπίζονται αναπτυξιακά” σημαίνει ότι:

Η παρέμβαση πρέπει να διαφοροποιείται ανάλογα με το επίπεδο των ικανοτήτων τους σε

κάθε ηλικία

37. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ επιλέγονται σπανιότερα από τους συνομηλίκους τους για παρέα:

Σωστό

38. Ποιο από τα παρακάτω δεν εκδηλώνεται συχνά στα άτομα με τη ΔΕΠ-Υ;

Διαταραχές διατροφής

39. Ποιο από τα παρακάτω είναι απαραίτητο προκειμένου να αναπτυχθεί η δεξιότητα της
αυτοκαθοδήγησης σε ένα παιδί;

Το κατάλληλο επίπεδο γλωσσικής ανάπτυξης

40. Η ύπαρξη της ΔΕΠ-Υ οδηγεί ευθέως στην εκδήλωση παραβατικής συμπεριφοράς στην
εφηβεία:

Λάθος

41. Ποιος από τους παρακάτω αποτελεί σημαντικότερο παράγοντα για την έκβαση της ΔΕΠ-Υ;

Η ύπαρξη προβλημάτων συμπεριφοράς σε νεαρή ηλικία

42. Τα πρωτογενή συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ ονομάζονται πρωτογενή επειδή:

Έχουν οργανική αιτιολογία

43. Το σχολείο αποτελεί κατάλληλο πλαίσιο εφαρμογής συμπεριφοριστικών προγραμμάτων:

Σωστό

44. Ψυχοδιεγερτικά ονομάζονται τα φάρμακα που προκαλούν εθισμό:

Λάθος

45. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δυσκολεύονται κυρίως στην:

Εφαρμογή των κανόνων

46. Οι δυσκολίες των παιδιών με ΔΕΠ-Υ καθιστούν αναπόφευκτη τη διαμόρφωση χαμηλής

αυτοεκτίμησης:

Λάθος

47. Οι δυσκολίες στον προφορικό λόγο θα ασκήσουν αρνητική επίδραση σε ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ
στους τομείς:

Της ανάγνωσης και της γραφής

48. Τα πρωτογενή συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ μπορεί να έχουν τόσο νευροβιολογική όσο και
περιβαλλοντική αιτιολογία:

Λάθος
49. Η διαδικασία της διάγνωσης πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν από τον σχεδιασμό της
θεραπευτικής παρέμβασης:

Λάθος

50. Έχουν εντοπιστεί συγκεκριμένες ενδείξεις της ΔΕΠ-Υ από τη βρεφική ηλικία:

Σωστό

51. Στην περίπτωση των παιδιών με ΔΕΠ-Υ, οι συνέπειες που ακολουθούν την εκδήλωση μιας
συμπεριφοράς πρέπει να είναι:

Άμεσες και ξεκάθαρες

52. Ποιο από τα παρακάτω δεν ανήκει στις λειτουργίες εκτελεστικού ελέγχου;

Η φωνολογική ενημερότητα

53. Ο ρόλος των γονέων κατά τη συνεργασία με τον εκπαιδευτικό για την αντιμετώπιση των
δυσκολιών του παιδιού με ΔΕΠ-Υ είναι, μεταξύ άλλων, να:

Συμμετέχουν στην επιβολή συνεπειών ή παροχής ενίσχυσης κατά την εφαρμογή ενός
κοινού προγράμματος τροποποίησης συμπεριφοράς

54. Σε ποια από τις παρακάτω καταστάσεις ενδέχεται να εκδηλώνεται συμπεριφορά που
“μιμείται” τη συμπτωματολογία της ΔΕΠ-Υ;

Μετά από παρενέργειες από τη λήψη κάποιας φαρμακευτικής αγωγής

55. Η ύπαρξη χρονικού περιορισμού βοηθάει τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να αποδώσουν καλύτερα σε ένα
τεστ:

Λάθος

56. Η ανάπτυξη του λόγου έχει σχέση με την ωρίμανση και όχι με τον μηχανισμό της προσοχής:

Λάθος

57. Ποια από τις παρακάτω ερμηνείες για τη σχέση ανάμεσα στη ΔΕΠ-Υ και τη δυσλεξία φαίνεται
να έχει περισσότερες πιθανότητες να ευσταθεί, σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα;

Η δυσλεξία και η ΔΕΠ-Υ μπορεί να οφείλονται στον ίδιο αιτιολογικό μηχανισμό

58. Προκειμένου να γίνει λόγος για μαθησιακές δυσκολίες, πρέπει οπωσδήποτε να αξιολογηθεί:

Το νοητικό επίπεδο του παιδιού

59. Η διεξαγωγή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος για την αξιολόγηση της ύπαρξης ΔΕΠ-Υ σε ένα
παιδί:

Χρειάζεται σπάνια

60. Όταν ο εκπαιδευτικός αγνοεί τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές ενός παιδιού αλλά δίνει όλη του
την προσοχή όταν το παιδί εκδηλώνει την επιθυμητή συμπεριφορά, τότε χρησιμοποιεί την
τεχνική της:

Διαφορικής ενίσχυσης

61. Η επιθετικότητα στην παιδική ηλικία αποτελεί τον ισχυρότερο προγνωστικό δείκτη για την
επιμονή των πρωτογενών συμπτωμάτων της ΔΕΠ-Υ στην εφηβεία και την ενηλικίωση:

Κυρίως για τα κορίτσια

62. Κατά τη συνέντευξη ενός παιδιού στα πλαίσια της διαγνωστικής διαδικασίας για τον πιθανό
εντοπισμό ΔΕΠ-Υ:

Τα παιδιά άλλοτε ωραιοποιούν και άλλοτε υπερβάλλουν στις απαντήσεις τους

63. Η κινητική αδεξιότητα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ-Υ:

Λάθος
64. Η αρνητική ενίσχυση δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται στην περίπτωση των παιδιών με

ΔΕΠ-Υ:

Λάθος

65. Η τάση των έφηβων παιδιών με ΔΕΠ-Υ να είναι επιρρεπείς στην κατάχρηση ουσιών οφείλεται
στη φαρμακευτική αγωγή για τη ΔΕΠ-Υ:

Λάθος

66. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι η ΔΕΠ-Υ ενδέχεται να προκαλεί τις μαθησιακές δυσκολίες:

Σωστό

67. Στη ΔΕΠ-Υ το άτομο έχει ελλείμματα στην αυτορρύθμιση της συμπεριφοράς:

Σωστό

68. Ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ δεν είναι ικανό να ελέγξει την υπερκινητικότητα του:

Λάθος

69. Είναι σημαντικό για τον εκπαιδευτικό να παρατηρεί κάθε φορά την ακατάλληλη συμπεριφορά
των παιδιών με ΔΕΠ-Υ:

Λάθος

70. Τα πρωτογενή συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ είναι:

Ελλειματική προσοχή, Παρορμητικότητα, Υπερκινητικότητα

71. Τα νήπια με ΔΕΠ-Υ δυσκολεύονται να ενσωματωθούν στην ομάδα των συνομηλίκων τους
κυρίως επειδή:

Δυσκολεύονται να ακολουθήσουν κανόνες

72. Ποιο από τα παρακάτω δεν αποτελεί βασικό διαγνωστικό κριτήριο της ΔΕΠ-Υ;

Οι μαθησιακές δυσκολίες

73. Οι γενικές μαθησιακές δυσκολίες οφείλονται σε:

Περιβαλλοντικά αίτια

74. Ποιες από τις παρακάτω λειτουργίες δεν σχετίζονται με τον εκτελεστικό έλεγχο;

Αδρή κινητικότητα

75. Η δυσκολία των παιδιών με ΔΕΠ-Υ να οργανώσουν τις δραστηριότητες τους οφείλεται σε:

Κακή χρήση των οργανικών ικανοτήτων

76. Ένα είδος φαρμακευτικής αγωγής για τη ΔΕΠ-Υ αποτελούν οι ψυχοδιεγερτικές ουσίες οι
οποίες έχουν αποτέλεσμα επειδή:

Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ παρουσιάζουν υποδιέγερση ορισμένων τμημάτων του εγκεφάλου

77. Οι τεχνικές τροποποίησης της συμπεριφοράς πηγάζουν από τη θεωρία της:

Συντελεστικής Μάθησης

78. Για να είναι αποτελεσματικές οι οδηγίες που δίνονται σε ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ θα πρέπει να:

Είναι σαφείς και σύντομες

79. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις αντικατοπτρίζει καλύτερα την πραγματικότητα;

Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ συχνά δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους γιατί δεν
πιστεύουν ότι έχουν τον έλεγχο των πράξεων τους.

80. Συννοσηρότητα είναι η τυχαία συνύπαρξη μια ή περισσότερων διαταραχών:

Λάθος
81. Το φαινόμενο του φωτοστέφανου είναι ένα θετικό φαινόμενο που διευκολύνει την αξιολόγηση
του μαθητή από το δάσκαλο του:

Λάθος

82. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δέχονται πιο συχνά την εχθρική συμπεριφορά των γονέων τους σε σχέση
με τα τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά:

Σωστό

83. Τα νήπια με ΔΕΠ-Υ καθυστερούν στην ανάπτυξη ορισμένων γνωστικών λειτουργιών:

Σωστό

84. Η παρορμητικότητα στην περίπτωση των ατόμων με ΔΕΠ-Υ ταυτίζεται με τον αυθορμητισμό:

Λάθος

85. Οι κλίμακες αξιολόγησης αποτελούν αξιόπιστα μέσα για:

Τη συγκέντρωση πληροφοριών για τη συμπεριφορά του παιδιού

86. Η γνωστική λειτουργία της προσοχής ελέγχεται από το αυτόνομο νευρικό σύστημα:

Λάθος

87. Η προσωπικότητα του δασκάλου δεν παίζει ρόλο στις απαντήσεις που θα επιλέξει σε μια
κλίμακα αξιολόγησης που διερευνά τη συμπεριφορά ενός μαθητή:

Λάθος

88. Σύμφωνα με τη γενική θεωρία του εγκλήματος των Gottfredson and Hirschi:

Οι γονείς ευθύνονται για την έλλειψη αυτοελέγχου στα παιδιά που εκδηλώνουν παραβατική
συμπεριφορά

89. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ παρουσιάζουν _________ τμημάτων του εγκεφάλου. Συμπληρώστε τη λέξη
που λείπει.

Υποδιέγερση

90. Η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ στο παιδί είναι δυνατόν να δημιουργήσει ευχάριστα συναισθήματα
στους γονείς:

Σωστό

91. Οι μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών με ΔΕΠ-Υ επιδρούν αρνητικά στην κοινωνικοποίηση
τους:

Σωστό

92. Η εκδήλωση παραβατικής συμπεριφοράς σε έναν έφηβο με ΔΕΠ-Υ επηρεάζεται κυρίως από:

Το οικογενειακό περιβάλλον και τη μαθησιακή πορεία του παιδιού

93. Είναι δυνατόν να συνυπάρχει και η Εναντιωτική Προκλητική Διαταραχή και η Διαταραχή
Διαγωγής σε ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ:

Σωστό

94. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ ___________ :

Προτιμούν τις μικρές ανταμοιβές αρκεί να είναι άμεσες

95. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις είναι απολύτως ορθή;

Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ αποφεύγουν τη σχολική μελέτη κυρίως όταν νομίζουν ότι τα μαθήματα
που έχουν να μελετήσουν είναι δύσκολα

96. Ο σκοπός επιβολής της τιμωρίας είναι η ανάπτυξη θετικών και λειτουργικών μορφών
συμπεριφοράς:

Λάθος
97. Η αδυναμία των παιδιών με ΔΕΠ-Υ να συγκεντρωθούν αποτελεσματικά είναι ένα σταθερό
χαρακτηριστικό:

Λάθος

98. Ποιο από τα παρακάτω αποτελεί τον ισχυρότερο προγνωστικό παράγοντα για την έκβαση της
ΔΕΠ-Υ;

Η σοβαρότητα των προβλημάτων συμπεριφοράς

99. Η αξιοπιστία μιας κλίμακας αξιολόγησης αναφέρεται στο γεγονός ότι κάθε φορά που γίνεται η
ίδια μέτρηση πρέπει να υπάρχει το ίδιο αποτέλεσμα:

Σωστό

100. Η ύπαρξη ΔΕΠ-Υ στο βρέφος μπορεί να οδηγήσει στη διατάραξη της διαμόρφωσης
ασφαλούς συναισθηματικού δεσμού με τη μητέρα του μόνο όταν και η μητέρα έχει ΔΕΠ-Υ:

Λάθος

101. Η λειτουργική ανάλυση της συμπεριφοράς πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από ειδικούς:

Λάθος

102. Κατά τη διαγνωστική διαδικασία για τη ΔΕΠ-Υ, η συνέντευξη με το παιδί πρέπει:

Να προσαρμόζεται στην ηλικία κάθε παιδιού

103. Είναι σημαντικό για τον εκπαιδευτικό να επισημαίνει κάθε φορά στα παιδιά με ΔΕΠ-Υ την
ακατάλληλη συμπεριφορά τους:

Λάθος

104. Οι υπολανθάνουσες θεωρίες των γονέων αποτελούν στοιχείο το οποίο πρέπει να διερευνούν
οι ειδικοί που πραγματοποιούν αξιολόγηση ενός παιδιού για ΔΕΠ-Υ:

Σωστό