Ειδική Αγωγή Κ 5 - 1ο ΚΟΥΙΖ διορθωμένο

1.1. Θεμελιώδη ζητήματα στην αναπτυξιακή ψυχολογία

1. Οι διαφυλικές διαφορές στην εκδήλωση ψυχοπαθολογίας:

Οφείλονται σε γενετικούς και κοινωνικούς παράγοντες

2. Το σύστημα: ICD
Εκδίδεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας

3. Η παραπομπή ενός παιδιού στον ειδικό:

Επηρεάζεται από ποικίλους παράγοντες

4. Ένα από τα βασικά κριτήρια διαφοροποίησης της παθολογικής από τη

φυσιολογική συμπεριφορά είναι:
τα προβλήματα στη λειτουργικότητα του ατομου

5. Πληροφορίες για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς ενός παιδιού μπορεί να

δώσει:
Όλοι
6. Η διάκριση παθολογικής και φυσιολογικής συμπεριφοράς βασίζεται:
Στην ένταση και τη δυσλειτουργικότητα

7. Τα συστήματα κατηγορικής ταξινόμησης των ψυχικών διαταραχών:

Συμβάλλουν στη διαμόρφωση ερευνητικών υποθέσεων σχετικά με τα
συμπτώματα των διαταραχών

8. Η δευτερογενής πρόληψη:
Αναφέρεται στη πρόληψη των συνεπειών μετά την εμφάνιση ενός προβλήματος

9. Ποιο από τα παρακάτω σύνδρομα παρουσιάζει διαταραχές στη λήψη τροφής:

Prader-Will

10. Σύμφωνα με το DSM5:

Υπάρχουν 3 επίπεδα σοβαρότητας της ΔΑΦ

11.Όταν ένας εκπαιδευτικός θεωρεί ότι το παιδί είναι υπεύθυνο για τα

προβλήματα συμπεριφοράς του:
Είναι λιγότερο πιθανό να το βοηθήσει
12. Η πολλαπλή διάγνωση:
Μπορεί να δυσχεράνει τη διαμόρφωση προγράμματος αντιμετώπισης

13. Το αίσθημα της αυτό-αποτελεσματικότητας αναφέρεται:

Στην αντίληψη του ατόμου για τις ικανότητές του

14. Ο κλινικός ψυχολόγος:

Είναι πιθανό να επηρεάζεται από ποκειμενικές αντιλήψεις

15. Ο όρος γενικευμένη αναπτυξιακή καθυστέρηση αφορά:

Τα παιδιά μικρότερα από 5 χρονών

16. Τα παραγοντικά συστήματα ταξινόμησης δεν εξετάζουν:

Τις μαθησιακές δυσκολίες

17. Η συννοσηρότητα:
Υφίσταται σε ορισμένες διαταραχές

18.Μια διαταραχή μπορεί να εμφανίζεται σε μία χώρα σε μεγαλύτερα ποσοστά σε

σύγκριση με μία άλλη λόγω:
Πολιτισμικών διαφορών

19. Η διαγνωστική υποκατάσταση:

Είναι η ενσωμάτωση περιπτώσεων που παλιότερα λάμβαναν μια διαφορετική
διάγνωση σε μία κατηγορία

20.Ποιος από τους παρακάτω όρους είναι ορθός για να περιγράψει ένα παιδί 6
ετών πουπαρουσιάζει σημαντικές εκπτώσεις σε ποικίλες ικανότητες σε
σύγκριση με τα άλλα παιδιά της ηλικίας του:
Η νοητική αναπηρία

21. Οι ατομικές διαφορές:

Εκτιμώνται πάντοτε στα πλαίσια του φυσιολογικού που ορίζει η Αναπτυξιακή
Ψυχολογία

22. Τα συμπτώματα των αναπτυξιακών διαταραχών:

Διαφοροποιούντα ανάλογα με την ηλικία

23. Η υπομανία:
Έχει πιο ήπια συμπτώματα από τη μανία
24. Τα παιδιά κάτω των 8 ετών:
Παρουσιάζουν καταναγκασμούς αλλά όχι εμμονικές σκέψεις

25.Σύμφωνα με τη σύγχρονη άποψη η αιτία των αναπτυξιακών διαταραχών

ανάγεται πρωτίστως:
Σε εγκεφαλικές δυσλειτουργίες

26. Η νοημοσύνη είναι μία ικανότητα που αφορά:

Κυρίως την προσαρμογή του ατόμου στο περιβάλλον

27.Σχετικά με τον ρόλο των γονιδίων στις αναπτυξιακές διαταραχές έχει βρεθεί
ότι:
Κληρονομείται η προδιάθεση για μια αναπτυξιακή διαταραχή

28. Ποιο από τα παρακάτω ΔΕΝ αποτελεί χαρακτηριστικό της ψυχοπαθολογίας:

Σχολικές επιδόσεις στον μέσο όρο της τάξης

29. Ο αλληλοσυντονισμός της προσοχής:

Παρουσιάζει αδυναμίες σε περιπτώσεις αναπτυξιακών διαταραχών

30. Η διάγνωση μιας αναπτυξιακής διαταραχής πραγματοποιείται:

Από ψυχολόγο ή ψυχίατρο

31. Η διάγνωση μιας αναπτυξιακής διαταραχής:

Πρέπει να προσδιορίζει τις δυσκολίες αλλά και τα αίτια των δυσκολιών του
παιδιού

32. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ:

Συχνά παρουσιάζουν προβλήματα άρθρωσης

33. Στην υποδιάγνωση:

Ενδέχεται να μη διαγνωστεί ένα παιδί που παρουσιάζει διαταραχή

34. Η εκδήλωση ψυχικής διαταραχής στη μητέρα:

Συνήθως επηρεάζει την αναπτυξιακή πορεία του παιδιού

35. Το σύνδρομο του εύθραστου Χ:

Παρουσιάζει συχνά και χαρακτηριστικά ΔΑΦ

36. Ο όρος νοητική υστέρηση 6 ωρών:

Σχετίζεται με τις μαθησιακές δυσκολίες
37. Η έννοια της επιγένεσης:
Μας βοηθάει να κατανοήσουμε τα αίτια των αναπτυξιακών διαταραχών

38.Τα ποσοστά των αναπτυξιακών διαταραχών που καταγράφονται σε διάφορες

χώρες:
Επηρεάζονται από τις γονεικές πρακτικές ανατροφής

39. Η πλαστικότητα του εγκεφάλου:

Δίνει τη δυνατότητα αποκατάστασης όταν δοθούν τα κατάλληλα ερεθίσματα και η
βλάβη είναι ήπια

40.Σε σύγκριση με τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες, τα παιδιά με

πρώιμες εμπειρίες σε ιδρύματα, αν υιοθετηθούν συνήθως:
ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΥΙΟΘΕΣΊΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

41.Σε σύγριση με τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες, τα παιδιά με πρώιμες

εμπειρίες σε ιδρύματα παρουσιάζουν χαμηλότερες επιδόσεις σε δοκιμασίες
νοημοσύνης. Αυτό οφείλεται:
Σε όλα τα παραπάνω

1.2. ΔΑΦ
42. Το σύνδρομο ANGELMAN:
Κληρονομείται από τη μητέρα

43. Σχετικά με το σύνδρομο ASPERGER:

Δεν χρησιμοποιείται ο όρος στο DSM5

44.Ο όρος ΄΄Σύνδρομο ASPERGER΄΄ χρησιμοποιήθηκε για παιδιά που

παρουσιάζουν:
Συμπτώματα αυτισμού και στερεοτυπίες σε επιστημονικά ενδιαφέροντα

45. Για να δοθεί διάγνωση ΔΑΦ:

Πρέπει να εκδηλώνει στερεοτυπίες και προβλήματα στην επικοινωνία

46. Η υπόθεση ότι η ΔΑΦ οφείλεται σε τριπλό παιδιατρικό εμβόλιο:

Δεν επιβεβαιώνεται ερευνητικά
47. Η ΔΑΦ:
Έχει κληρονομική βάση

48. Τα παιδιά με ΔΑΦ παρουσιάζουν προβλήματα κυρίως:

Στα Α & Β

49. Η ρομποτική:
Αξιοποιείται στην έρευνα και αντιμετώπιση της ΔΑΦ

50.Μία από τις πρώιμες ενδείξεις ΔΑΦ στη βρεφική ηλικία είναι τα ελλείμματα
στην ικανότητα:
Όλα τα παραπάνω

51. Συμπτώματα ΔΑΦ μπορούν να εμφανιστούν:

Από τη βρεφική ηλικία

52. Τα ποσοστά εμφάνισης ΔΑΦ:

Δεν είναι ίδια σε όλες τις χώρες

53. Τα νήπια με σύνδρομο Down:

Παρουσιάζουν φτωχή λεκτική μνήμη

54. Ένα από τα διαδεδομένα εργαλεία αξιολόγησης της ΔΑφ είναι:

ADOS

55. Ένα από τα βασικά συμπτώματα του συνδρόμου SOTOS είναι:

Ο γιγαντισμός

1.3. Νοητική Αναπηρία

56. Αναφορικά με τη σχέση της Νοητικής Αναπηρίας & ΔΑΦ:
Τα παιδιά με μέτρια νοητική αναπηρία έχουν καλύτερες επικοινωνιακές
ικανότητες από τα παιδιά με ΔΑΦ…

57. Για να διακρίνουμε τη ΔΕΠ-Υ από τη Νοητική Αναπηρία:

ΒΑΣΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΔΉΛΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΆΤΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ
ΝΟΗΤΙΚΉ ΗΛΙΚΙΑ

58. Τα άτομα με ήπια Νοητική Αναπηρία:

Μπορούν να εργαστούν με επιτήρηση
59. Ο Αμερικανικός Σύλλογος για τη Νοητική Αναπηρία δίνει έμφαση:
Στο είδος και την έκταση της παρέμβασης

60. Ο όρος Νοητική Αναπηρία:

πρέπει να χρησιμοποιείται για όλες της μορφές της διαταραχής

61. Το ποσοστό εμφάνισης της Νοητικής Αναπηρίας είναι περίπου:

1%

62. Όλα τα παιδιά με μέτρια Νοητική Αναπηρία:

Δεν παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά λειτουργικότητας

63. Η Νοητική Αναπηρία:

Παρουσιάζει διαβαθμίσεις ως προς τις ικανότητες του ατόμου

64. Ένα πρόγραμμα παρέμβασης για παιδιά με Νοητική Αναπηρία:

Θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη το γενικότερο προφίλ του παιδιού

65. Τα αίτια της ήπιας Νοητικής Αναπηρίας:

Είναι κατά βάση άγνωστα;

66. Η Νοητική Αναπηρία:

Μπορεί να προκληθεί από περιγενετικές βλάβες

1.4. Προβλήματα Γλωσσικής Ανάπτυξης

67. Όταν ένα παιδί σε ηλικία 26 μηνών εκφέρει λιγότερες από 50 λέξεις:
Θεωρείται ότι έχει καθυστέρηση στην ανάπτυξη της γλώσσας

68. Η λεξιλογική έκρηξη:

Όταν δεν εμφανίζεται δεν υποδηλώνει απαραίτητα γλωσσική καθυστέρηση

69. Τα παιδιά με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή:

Παρουσιάζουν προβλήματα και σε άλλους τομείς ανάπτυξης

70. Τα συμπτώματα της ΕΓΔ στη νηπιακή ηλικία:

Επιμένουν σε μεγαλύτερες ηλικίες σε ποσοστό 50%
71. Η μίμηση γλωσσικών ήχων παρατηρείται από:
Τη γέννηση

72.Τα νήπια με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας

παρουσιάζουν προβλήματα κυρίως:
Φωνολογια

73. Η ΕΓΔ:
Σχετίζεται με άλλες αναπτυξιακές διαραχές και μπορεί να προκαλείται από αυτές

74. Η Διαταραχή Επικοινωνίας:

Θεωρείται μια διαταραχή επικοινωνίας;

75. Η πιο πιθανή σειρά κατάκτησης των λέξεων είναι:

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΆ ΡΗΜΑΤΑ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

76. Η επικοινωνία:
η επικοινωνία εξαρτάται και από πολιτισμικούς παράγοντες

77. Η ικανότητα διάκρισης των φωνημάτων στην ομιλία ενφανίζεται:

Στα έμβρυα

78.Σε ποιο από τα παρακάτω σύνδρομα θεωρείται ότι οι γλωσσικές ικανότητες

είναι καλύτερες από το αναμενόμενο ανάλογα με το νοητικό επίπεδο:
Williams

79. Θεωρείται ότι ένα παιδία 3 ετών έχει καταληπτική ομιλία όταν:
Το κατανοούν άτομα του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος

80. Τα γλωσσικά προβλήματα της νηπιακής ηλικίας:

Μπορεί να προκαλέσουν μαθησιακές δυσκολίες

81. Σύγχρονες έρευνες στην ΕΓΔ και το σύνδρομο WILLIAMS καταδεικνύουν ότι:
Τα γονίδια ρυθμίζουν ικανότητες που αποτελούν προυποθέσεις για την ανάπτυξη
της γλώσσας

82. Η υπερακουσία:
Μπορεί να βοηθήσει στη γλωσσική ανάπτυξη

83. Ένα νήπιο παρουσιάζει προβλήματα στην ανάπτυξη της γλώσσας:

Πρέπει να αξιολογηθεί από διεπιστημονική ομάδα
 1.5. Διαταραχές εσωτερίκευσης άγχους
84. Οι διαταραχές άγχους είναι πιθανό να προέρχονται από:
Διαταραχές στην αυτο-αντίληψη

85. Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή:

Συνυπάρχει πολύ συχνά με τις διαταραχές άγχους

86. Τα προβλήματα εσωτερίκευσης:

Σε πολλές περιπτώσεις δεν απασχολούν άμεσα τους εκπαιδευτικούς

87. Η αύξηση της συχνότητας εμφάνισης του άγχους:

Επηρεάζεται σημαντικά από κοινωνικούς παράγοντες

88. Η κοινωνική φοβία:

Είναι η πιο συχνή διαταραχή άγχους

89. Η εκλεκτική αλαλία:

Είναι διαταραχή άγχους

90. Ο τραυλισμός μπορεί να ταξινομηθεί πιο αξιόπιστα:

Διαταραχή άγχους

91. Η συννοσηρότητα των διαταραχών άγχους με τη ΔΕΠ-Υ:

Είναι 20 – 40 %

92. Η κατάθλιψη:
Μπορεί να εκδηλωθεί στην παιδική ηλικία

93. Η συχνότητα των διαταραχών άγχους:

Είναι μεγαλύτερη στα κορίτσια στην εφηβεία και την παιδική ηλικία

94. Η γενικευμένη διαταραχή άγχους:

Συχνά συγχέεται με τη ΔΕΠ-Υ

95. Σήμερα πιστεύουμε ότι η κατάθλιψη στα παιδιά:

Μπορεί να εκδηλωθεί με όλο το φάσμα των συμπτωμάτων

96. Η Διπολική Διαταραχή χαρακτηρίζεται:

Από συμπτώματα μανίας και κατάθλιψης
97. Στις περιπτώσεις εκλεκτικής αλαλίας το άτομο δε μιλάει:
Δεν μπορεί να μιλήσει σε ορισμένες συνθήκες

98. Η αρνητική συναισθηματικότητα:

Αφορά τα παιδιά με διαταραχές εσωτερίκευσης

99. Η σχολική φοβία:

Αποτελεί σύμπτωμα διαταραχής άγχους

100. Η διαταραχή άγχους μπορεί να εκδηλωθεί:

Από τη βρεφική ηλικία

101. Ως διαταραχή άγχους ορίζεται:

Οποιαδήποτε εκδήλωση άγχους επηρεάζει τη λειτουργικότητα του ατόμου

102. Φυσιολογικό άγχος αποχωρισμού:

Δεν εμφανίζεται σε εφήβους

103. Ο τραυλισμός:
Δεν εκδηλώνεται σε οποιαδήποτε συνθήκη ομιλίας

104. Το ποσοστό εμφάνισης της κατάθλιψης στη σχολική ηλικία είναι πρίπου:
1%

105. Η διαταραχή επικοινωνίας στον κοινωνικό τομέα:

Θεωρείται ως μία διαταραχή επικοινωνίας

106. Η ανακλητική κατάθλιψη:

Υποδηλώνει ότι και τα βρέφη μπορεί να εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης

107. Η κατάθλιψη στα παιδιά σχολικής ηλικίας:

Στα αγόρια μπορεί να συγχέεται με τη ΔΕΠ-Υ

108. Σχετικά με την κατάθλιψη μέχρι την ηλικία 14 ετών:

Εμφανίζεται πιο συχνά στα κορίτσια

Καλή επιτυχία! Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής