Si Mimi At ang Tatlong Bilog

Labing dalawang taong gulang na ang batang si Mimi at nasa ika-Limang baitang na siya sa kanyang pag-
aaral. Siya ang pinaka mahusay sa kanilang klase. Bata pa lamang kasi siya ay tinuturuan na siya ng
kanyang mga magulang para mag-basa, sumulat at bumilang. Kaya naman naging mahusay na siya sa
kaniyang unang pag-pasok sa paaralan. Ipinag-mamalaki siya ng kanyang magulang kahit kanino.

"Ang anak ko ang pinaka mahusay sa kanilang klase."

Pag-mamalaki ng kanyang ama sa kasamahan nito sa bukid.

Kahit mahirap ang buhay ng batankg si Mimi ay nag tatiyaga siya sa kanyang eskwela. Araw-araw niyang
tinatawid ang dalawang ilog sa kanilang lugar upang siya ay makapasok lamang sa kanyang paaralan.
Kahit ganoon man ay pinipilit parin niyang mag-sumikap upang marating niya ang nais niyang kurso pag
tapak niya sa kolehiyo.

Marami siyang kaibigan, mabait kasi si Mimi. Magalang sa matatanda at masunurin sa mga utos nito.At
sa mura niyang edad ay alam na niya ang dapat niyang gawin sa araw-araw. Katulong siya ng kanyang
ina sa sa pag-hahatid ng pag-kain ng kanyang ama sa bukid, sa tuwing wala siyang klase. Tumutulong din
siya sa gawaing bahay at pagluluto tuwing siya ay libre.

Ngunit ng araw na iyon ay mag isa lamang siyang mag hahatid ng lutong pag-kain sa kanyang ama.
Naglalaba kasi ang kanyang ina ng araw na iyon. Linggo ng tanghali ang araw na iyon, may dalang basket
si Mimi upang dalhin sa knayang ama sa bukid. Masaya siyang nag-lalakad sa pilapil ng bukid at paawit-
awit pa, ng bigla siyang matapilok at mawalan ng balanse. Nalag-lag sa bukid ang bata. Naputikan ang
kanyang mga kamay at paa, subalit hindi iyon ang kanyang ikinagulat ng sandaling iyon. May nakita kasi
siyang tatlong bilog sa kanyang pinag bag-sakan. Hindi niya alam kung anung uri ng bagay ang mga iyon.
Kulay pula , asul at puti ang mga kulay nito.

"Itlog ba ang mga ito? "

Pag tatanong niya sa sarili.

"Hindi naman siguro malaki ito sa normal na itlog at iba ang kulay nitong dalawa."
Inilapit pa ng bata ang isang bilog na bagay sa kanyang tainga. Para pinakikinggan nito kung anu man ang
nasa loob ng bagay na iyon. Inalog alog pa at sinuring mabuti.

"Naku! Baka magalit na si itay ang mga pag-kain niya . "

Naalalang bigla ni Mimi. Dali-dali siyang tumayo at inilapag ang mga itlog sa loob ng kanyang basket.

"Ama! Nandito na po ako. Andito na po ang inyong tang-halian. "

Masaya nyang bungad sa ama habang tintawag niya ito mula sa bukid.

"Anong nang-yari sa iyo anak?"

May halong pag-tataka niya sa anak.

"Naglaro kaba sa putikan?"

"Naku! Hindi po, nalalag-lag po ako sa bukid."

Natatawang sabi ni Mimi.

Dahil sa pagkukwento ng bata sa kanyang ama ,nalimutan niya ang mga itlog na napulot niya sa putikan
ng siya ay mahulog dito. Pauwi na siya at pabalik na sa kanilang tahanan ng ma-alala ulit niya ang mga
bagay na napulot niya. Napag pasyahan niyang huminto muna at umupo sa ilalim ng punong mangga na
nadaanan niya. Tahimik siya umupo at kinuha ang isang bilog sa kanyang bitbit na basket.

"Ano kaya ito?"

Muli niyang tanong sa kanyang sarili.

Habang pinag mamasdan ay naisip niyang ilagay sa kanyang harapan ang dalawa pang nasa kanyang
lalagyan. Humiga siya sa damuhan at humarap sa kanyang nasa harapan. Hanggang sa makatulog siya sa
kanyang posisyon.

Pahapon na ng siya ay magising,pag mulat niya ay nasa harapan pa rin niya ang tatlong bagay sa kanyang
harapan.

"Hinahanap na ako ng ina sigurado."

Pag-aalala niyang sambit.

Iiwanan sana niya ang makukulay na bilog na natagpuan niya kanina. Subalit naisip niyang kunin na
lamang ito at gawing palamuti sa kanyang silid. Nadatnan niyang na-nanahi ng sirang bao ang kanyang
ina sa harap ng pintuan. Agad siyang nag mano at pumasok sa kanyang silid. Kasama niyang inakayat ang
tatlong bilog at inilagay iyon sa lamesita nasa tabi ng kanyang higaang kawayan. Matapos niyon ay
bumaba n siya at nagluto ng kanilang hapunan, pag-dating ng kanyang ama ay sabay sabay silang
nagsalo-salo sa hapag.

Matapos non ay nag-linis siya ng kanyang katawan at pumanhik na muli sa kanyang silid. Nag-basa ng
aklat at nag-aral sa kanyang mga aralin. Nananalagin na siya para sa kanyang pag-tulog ng mapansin
niyang muli ang tatlong bagay na napulot sa bukiran.

Pinagmasdan niyang muli ang bagay na iyon. Inilagay sa kanyang mga kamay at ipinatong ang isa sa
kanyang sikmura. Hanggang sa mahimbing na siya.

Kalagitnaan iyon ng tulog ng bata ng magising siya. Nakarinig kasi siya ng hindi kilalang ingay. Para iyong
isang pagaspas ng malaking ibon sa tabi ng kanyang silid. Dudungaw sana siya sa binatana ng mapansin
niyang may-kakaiba sa mga bagay na nakuha niya sa bukid. Maya liwanag kasi na nang-gagaling sa
paligid nito. Animoy parang mabibiyak. Lalong lumakas ang ugong sa labas ng kanyang silid, kasunod
nito ang isang huni na parang pito sa pandinig niya ng malaking ibon.

Napaupo siya sa isang sulok ng kanyang kwarto ng makitta niya na isang dambuhalang ibon ang
sumungaw sa kanyang bintana.
"Inay! Itay!"

Sigaw ni Mimi na may halong takot at kaba. Subalit parang hindi siya naririnig ng mga ito. Napansin ni
Mimi na nakatuon ang pansin ng malaking ibon sa mga bagay na nasa kanyang higaan. Umiilaw ang mga
ito na parang may lalabas mula sa loob ng tatlong bagay na iyon. Humuhuni oa rin ang ibon. Lakas loob
na lumapit ang bata sa kanyang higaan dahan-dahang hinawakan ang umiilaw na bagay. Para namang
nagalit ang malaking ibon at sumigaw ito ng malakas. Napaatras si Mimi, subalit muli siyang sumulong sa
pag-lakad. Hinawakan niya ang mga ito at kinuha ng dahan-dahan. Ganoon din ang ginawa niyang pag-
lakad papunta sa ibon. Marahan niyang inaabot ang bagay na pinagtutuunan ng pansin ng malaking ibon
nkatoon ito sa hawak niya. Para namang nakaintindi ang ibon. Mula sa kanyang mga tuka ay binit-bit ng
ibon.

Mula sa kanyang silid ay marahang lumabas ng bahay ang batang si Mimi naroroon kasi ang bata .Muli
pa'y nakita ni Mimi ang napakalaking ibon na maaring sumakop sa kanilang munting tahanan.

Tatlong maliliit na huni ang narinig ng bata. Mula sa tatlong bagay pala na napulot niya ay may mga
munting ibon na magmumula sa loob nito mabuti na lamag at hindi niya naisipang pag-laruan ang mga
iyon. Sa kanyang kinalalagayan ay muling humarap sa kanya ang malaking nilalang at humuni ito ng
marahan paharap sa kanya.

Natuwa ang bata, ilang saglit pa'y muling kumampay ang pak-pak nito at marahang inisakay ang tatlong
maliliit pang ibon sa likuran nito. Umangat na ito sa lupa marahang-marahan. Para namang nag
papasalamat ang malaking ibon sa kanya. Nginitian niya ito hanggang sa lumipad ito palayo ng palayo.

Naging maganda ang kinabukasan ni Mimi ng sumunod na araw ,hindi maalis sa isipan niya ang mga
pangyayari sa kanya ng nagdaang gabi. Umaasa siya na makikita pa niyang muli ang mga nilalang na
hinid nawala sa isipan niya..