โครงงานเรื่องสัน

้ มงคลชีวิต ๓๘ ประการ

เรื่อง

จบแบบนีด
้ ีที่สุดแล้ว

ข้อที่ ๓๓ การเห็นอริยสัจ

คณะผู้จัดทำ

นายยุทธนา กวีนันทชัยและคณะ

เสนอ

ครูณัฏฐกิตติ ์ สุวรรณวัฒน์

กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย

ภาคเรียนที่ ๒ ประจำปี การศึกษา ๒๕๖๒

โรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต ๒
 ก

ชื่อโครงงาน : จบแบบนีด
้ ีที่สุดแล้ว

รายชื่อผู้จัดทำ :

ลำดับ ชื่อ-สกุล ห้อง เลขที่

๑ นายเพชรภูรินท์ ทัพกูล ม.๔/๔ ๔
๒ นายยุทธนา กวีนันทชัย ม.๔/๔ ๙
๓ น.ส.ณัฏฐนันท์ ชัยวะรัตน์ ม.๔/๔ ๑๖
๔ น.ส.ปวิตรา อาจปรุ ม.๔/๔ ๓๔
๕ น.ส.เมธาพร ผลอ้อ ม.๔/๔ ๓๕
๖ น.ส.วลัญช์ มานิตย์ ม.๔/๔ ๓๖
๗ น.ส.สิรินดา บุญโสม ม.๔/๔ ๔๓

ที่ปรึกษาโครงงาน : ครูณัฏฐกิตติ ์ สุวรรณวัฒน์

ชื่อโครงงาน : จบแบบนีด
้ ีที่สุดแล้ว

จำนวนหน้า : ๒๑

วันเดือนปี ที่พิมพ์ : ๒๓ มกราคม ๒๕๖๓

 ก

คำนำ

โครงงานนีเ้ ป็ นโครงงานที่เกี่ยวกับมงคลสูตรข้อที่ ๓๓
เห็นอริยสัจ ๔ คือ

ความจริงอันประเสริฐ หลักแห่งอริยสัจ ๔ ประการ โดย

คณะผู้จัดทำได้นำเสนอออกมา

ในรูปแบบของหนังสัน
้ โดยสิ่งที่ผู้อ่านจะได้รับคือการนำ
หลักอริยสัจ ๔ ที่ถูกนำไปใช้ใน

ชีวิตประจำวัน โดยนำไปแก้ไขปั ญหาชีวิตของบุคคลหนึ่งที่

กำลังมีปัญหาเกี่ยวกับความรัก

ทางคณะผู้จัดทำขอขอบคุณครูณัฏฐกิตติ ์ สุวรรณวัฒน์
ที่ให้คำแนะนำในเรื่องของ

บทละคร และติชมละครของคณะผู้จัดทำ โดยทางคณะผู้

จัดทำจะนำไปแก้ไขปรับปรุงให้
 ก

ดียิ่งขึน
้

คณะผู้จัดทำหวังเป็ นอย่างยิ่งว่าโครงงานเล่มนีจ
้ ะ
สามารถให้ความรู้ ความเข้าใจแก่ผู้ที่กำลังศึกษาเรื่องมงคล
สูตรคำฉันท์ นักเรียน ครู-อาจารย์ หรือบุคคลต่างๆที่มี

ความสนใจในโครงงานของคณะผู้จัดทำ

คณะผู้จัดทำ

กิตติกรรมประกาศ
 ก

โครงงานนีสำ
้ เร็จขึน
้ ได้ด้วยความร่วมมือกันของคณะผู้
จัดทำและความ

ช่วยเหลือจากบุคคลต่างๆ คณะผู้จัดทำต้องขอ
ขอบพระคุณ

คุณครูณัฏฐกิตติ ์ สุวรรณวัฒน์ ที่ให้คำแนะนำในเรื่องของ

บทละคร และติ-

ชมละครของคณะผู้จัดทำ โดยทางคณะผู้จัดทำจะนำไป
แก้ไขปรับปรุงให้ดี

ยิ่งขึน
้

ท้ายสุดนีค
้ ณะผู้จัดทำหวังเป็ นอย่างยิ่งว่า โครงงานนีจ
้ ะ
เป็ นประโยชน์ต่อการศึกษามงคลสูตรคำฉันท์ของผู้สนใจ
ต่อไป

คณะผู้จัดทำ
 ก

สารบัญ

ชื่อโครงงาน
ก

คำนำ
ข

กิตติกรรมประกาศ
ค

สารบัญ
ง

บทที่ ๑ บทนำ
 ก

- ที่มาและความสำคัญของโครงงาน
1

- จุดประสงค์ของโครงงาน
1

- ขอบเขตเนื้อหาและระยะเวลาการทำโครงงาน
1

- หลักวิชาที่จะนำมาใช้ในการทำโครงงาน
2

- วิธีปฏิบัตใิ นการทำโครงงาน
2

- ผลที่คาดหวัง
2

บทที่ ๒ เอกสารที่เกี่ยวข้อง

๒.๑ บทนำเรื่อง
3

๒.๒ บทวิเคราะห์
5

บทที่ ๓ วิธีการดำเนินงาน
7
 ก

๓.๑ นักแสดง
7

๓.๒ ขัน
้ ตอนการดำเนินงาน
7

บทที่ ๔ ผลการดำเนินการ
8

บทที่ ๕ สรุปผลการดำเนินโครงงานและข้อเสนอแนะ
9

๕.๑ สรุปผลการดำเนินโครงงาน
9

๕.๒ ปั ญหาและอุปสรรคที่พบ
9

๕.๓ วิธีแก้ปัญหา
9

๕.๔ ข้อเสนอแนะ
9

ภาคผนวก
10
 ก

บรรณานุกรม
12

บทหนังสัน
้
13
 ก

บทที่ ๑

บทนำ

ที่มาและความสำคัญของโครงงาน

ในปั จจุบัน คนส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับความรักมาก

เพราะ ความรักเป็ นสิ่งที่

สวยงามและทำให้เรามีความสุข แต่ว่าบางครัง้ มันก็ไม่อาจ

ทำให้เรามีความสุขได้ตลอดไป

เพราะถ้าหากคนสองคนที่ตกลงปลงใจที่จะคบกันเกิดไม่
เข้าใจในความรู้สึกของอีกฝ่ าย

จนเกิดความขัดแย้งระหว่างคนสองคน สุดท้ายก็จบด้วย
การเลิกรากันไป แต่ว่า

ความทรงจำในตอนที่คบกันมันก็ยังคงอยู่ จนมันทำให้เรา
เป็ นทุกข์ ด้วยเหตุนท
ี ้ าง
 ก

คณะผู้จัดทำจึงนำมงคลสูตรข้อที่ ๓๓ เห็นอริยสัจ ๔ ซึ่งได้

กล่าวเกี่ยวกับหนทางดับทุกข์

มาใช้ในเรื่องทุกข์ที่เกิดจากความรัก

จุดประสงค์ของโครงงาน

๑. เพื่อเป็ นตัวอย่างในการนำมงคลสูตรคำฉันท์มาใช้ใน
ชีวิตประจำวัน

๒. เพื่อเป็ นการนำเสนอมงคลสูตรข้อที่ ๓๓ เห็นอริยสัจ

๔ ให้ผู้ชมเข้าใจมากยิ่งขึน
้

๓. เพื่อเป็ นแนวทางในการดับทุกข์ที่เกิดจากปั ญหา

ต่างๆ

ขอบเขตเนื้อหาและระยะเวลาการทำโครงงาน

1. ศึกษาเรื่องมงคลสูตรคำฉันท์ จากในหนังสือเรียน
วรรณคดีและวรรณกรรม

มัธยมศึกษาปี ที่ ๔

๒. เรื่องราวเป็ นเรื่องที่แต่งขึน
้ จากสถานการณ์ที่เกิด
ขึน
้ บ่อยๆ ในชีวต
ิ ประจำวัน
 ก

๓. ระยะเวลาในการจัดทำ วันที่ ๒๘ พฤศจิกายน

๒๕๖๒ – ๒๓ มกราคม ๒๕๖๓

หลักวิชาที่จะนำมาใช้ในการทำโครงงาน

1. วิชาภาษาไทย ศึกษามงคลสูตรคำฉันท์จากหนังสือ
เรียนวรรณคดีและวรรณกรรม

มัธยมศึกษาปี ที่ ๔

2. วิชาสังคมศึกษา ศึกษาเรื่องความรักเพื่อใช้ในการแต่ง
บทละคร

วิธีปฏิบัติในการทำโครงงาน

ขัน
้ ตอนการ ระยะเวลา/สัปดาห์
ดำเนินงาน ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙
๑.คัดหัวข้อ

มงคลสูตร
คำฉันท์ที่น่า
สนใจ

๒.แต่งบทละคร
๓.นำบทละครไป

ให้คุณครูติ-ชม
 ก


๔.ถ่ายละคร

๕.ตัดต่อละคร

๖.คุณครูติ-ชม
ละคร

๗.จัดทำโครงงาน

ผลที่คาดหวัง

1. คาดหวัง ว่า ละครของคณะผู้จ ัด ทำจะสามารถสร้า ง

ความรู้ความเข้าใจใน

มงคลสูตรข้อที่ ๓๓ เห็นอริยสัจ ๔ ได้มากขึน

้

2. คาดหวังว่าผูช
้ มจะนำมงคลสูตรข้อที่ ๓๓ เห็นอริยสัจ
๔ ไปใช้ในชีวต
ิ ประจำวัน
3. คาดหวังว่าผู้ชมจะรู้สึกสนุกสนานกับละครของคณะผู้
จัดทำ

บทที่ ๒

เอกสารที่เกี่ยวข้อง
 ก

ในการจัดทำโครงงานเรื่องสัน
้ มงคลชีวิต ๓๘ ประการ
เรื่อง จบแบบนีด
้ ีที่สด
ุ แล้ว

ผู้จัดทำได้รวบรวมแนวคิดต่างๆ จากเอกสารที่เกี่ยวข้องดัง
ต่อไปนี ้

๒.๑ บทนำเรื่อง

พระบาทสมเด็จประมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราช
นิพนธ์มงคลสูตรคำฉันท์ใน

พุทธศักราช ๒๔๖๖ โดยทรงแปลเนื้อความจากพระสูตร

ภาษาบาลีในพระไตรปิ ฎก

ความยาว ๑๑ คาถา ลักษณะคำประพันธ์ประกอบไปด้วย

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ และ

กาพย์ฉบัง ๑๖

มงคลสูตรถือเป็ นพระสูตรสำคัญที่พุทธศาสนิกชนรู้จัก
กันแพร่หลาย เนื่องจาก

พระสงฆ์จะสวดบทมงคลสูตรนีข
้ ณะเจริญพระพุทธมนต์ใน
งานมงคลต่างๆ เช่น
 ก

งานแต่งงาน งานขึน
้ บ้านใหม่ เพื่อความเป็ นสิริมงคลแก่ผู้
มาร่วมงาน

เนื้อเรื่องตามพระสูตรนัน
้ กล่าวถึงการโต้เถียงระหว่าง
เทวดาและมนุษย์ว่า สิ่งใดเป็ น

มงคลแต่ไม่สามารถหาข้อสรุปได้ มีเพียงพรหมชัน
้ สุธาวาส
เท่านัน
้ ที่ทราบ บรรดาพรหม

ชัน
้ ดังกล่าวได้บอกให้เหล่าเทวดาไปเฝ้ าทูลถามองค์สมเด็จ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งทรง

ประทับ ณ มหาวิหารเชตวันซึ่งท่านมหาเศรษฐีอนาถบิณฑิ
กสร้างถวาย เหล่าเทวดาเป็ น

อันมากได้มากราบทูลถามเรื่องมงคล พระพุทธองค์จึงทรง
แสดงเหตุแห่งมงคลไว้ ๓๘

ประการ ดังนี ้

1.ไม่คบคนพาล ๒. คบ
บัณฑิต
 ก

๓. บูชาบุคคลที่ควรบูชา ๔. อยู่
ในถิ่นที่เหมาะสม

๕. สั่งสมบุญไว้ในกาลก่อน ๖. ตัง้
ตนไว้ชอบ

๗. เป็ นพหูสูต ๘. มี
ศิลปวิทยา

๙. มีวินัย ๑๐. มี
วาจาสุภาษิต

๑๑. บำรุงบิดามารดา ๑๒.

สงเคราะห์บุตร

๑๓. สงเคราะห์ภรรยา ๑๔. การ

งานไม่คั่งค้าง

๑๕. ให้ทาน ๑๖.

ประพฤติธรรม

๑๗. สงเคราะห์ญาติ ๑๘.

ประกอบอาชีพการงานไม่มีโทษ
 ก

๑๙. เว้นจากบาป ๒๐.

สำรวมจากการดื่มน้ำเมา

๒๑. ไม่ประมาทในธรรม ๒๒. มี

สัมมาคารวะ

๒๓. มีความถ่อมตน ๒๔.

เป็ นผู้มักน้อย สันโดษ

๒๕. มีความกตัญญู ๒๖. ฟั ง

ธรรมตามกาล

๒๗. อดทน ๒๘.

เป็ นผู้สั่งสอนง่าย

๒๙. เห็นสมณะ ๓๐.

สนทนาธรรมตามกาล

๓๑. ทำความเพียรเพื่อเผาผลาญกิเลส ๓๒.

ประพฤติพรหมจรรย์

๓๓. เห็นอริยสัจ ๔ ๓๔. ทำ

พระนิพพานให้แจ้ง
 ก

๓๕. จิตไม่หวั่นไหวในโลกธรรม ๓๖. จิต

ไม่เศร้าโศก

๓๗. จิตปราศจากธุลี ๓๘. จิต

เกษม ปลอดโปร่งจากกิเลส

เหตุแห่งมงคลที่พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้จึงเป็ นมงคล
สูตร หรือหลักปฏิบต
ั ิเพื่อความ

เจริญรุ่งเรืองในชีวิต เทวดาและมนุษย์ผป
ู้ ฏิบต
ั ิตามจะได้รับ
ความเจริญ โดยมงคลข้อ

แรกๆ เป็ นหลักปฏิบัติเพื่อพัฒนาตนเอง คนรอมข้าง และ

สังคม ส่วนมงคลข้อหลังๆ เป็ น

หลักการพัฒนาจิตเพื่อความหลุดพ้นเข้าสู่นิพพาน

อนึ่ง เมื่อนักเรียนศึกษาบทพระราชนิพนธ์มงคลสูตรคำ
ฉันท์ ขอให้นักเรียนพิจารณา

ต่อไปว่ามีมงคลข้อใดบ้างที่ตนเองได้ปฏิบัติอยู่แล้วในชีวิต
ประจำวัน และมีมงคลอีกกี่ข้อที่

คิดว่าจะสามารถนำมาปฏิบต
ั ิเพิ่มเติมต่อไปได้ ทัง้ นีเ้ พื่อให้
เกิดความเข้าใจเรื่องมงคลสูตร
 ก

อย่างถ่องแท้ และพบกับความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตสืบต่อไป

๒.๑ บทวิเคราะห์

มงคลสูตรคำฉันท์มีคุณค่าที่ควรพิจารณา ดังนี ้

๑. คุณค่าด้านแนวคิด แนวคิดของวรรณคดีเรื่องนี ้
คือ การประพฤติดีปฏิบัตด
ิ ีของ

ตัวเราเอง เป็ นมงคลอันประเสริฐของชีวิต ความดีที่เรา

กระทำคือเหตุที่นำมาซึ่งความ

เจริญ

2.คุณค่าด้านเนื้อหา กล่าวถึงมงคล ๓๘ ประการ อัน

เป็ นมงคลสูงสุดที่ทำให้ผู้

ประพฤติปฏิบัติมีแต่ความสุขความเจริญ ผู้ที่จะมีความสุข
ความเจริญต้องมีสัมมาคาราวะ

มีความอ่อนน้อมถ่อมตน เป็ นผู้มักน้อย รู้จักประมาณตน มี

ความกตัญญูกตเวที และหา

โอกาสฟั งธรรมตามเวลาที่เหมาะสม
 ก

3.คุณค่าด้านวรรณศิลป์ พระบาทสมเด็จ
พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระราช-

นิพนธ์มงคลสูตรคำฉันท์โดยใช้ภาษาง่ายๆ มาร้อยกรอง
อย่างประณีต ให้ผู้อ่านเข้า-

ใจความหมายของภาษาบาลี โดยบาทสุดท้ายของทุกบทมี
การซ้ำคำเพื่อเน้นความ
 ก

บทที่ ๓

วิธก
ี ารดำเนินงาน

๓.๑ นักแสดง

1. นายเพชรภูรินท์ ทัพกูล แสดงเป็ น จอม

2. นายยุทธนา กวีนันทชัย แสดงเป็ น เชน
3. น.ส.ณัฏฐนันท์ ชัยวะรัตน์ แสดงเป็ น จอย
4. น.ส.ปวิตรา อาจปรุ แสดงเป็ น เพื่อนที่ปรึกษา
5. น.ส.เมธาพร ผลอ้อ แสดงเป็ น อัยย์
6. น.ส.วลัญช์ มานิตย์ แสดงเป็ น ปั ญ
7. น.ส.สิรินดา บุญโสม แสดงเป็ น คุณครู
 ก

๓.๒ ขัน
้ ตอนการดำเนินงาน

๑. คณะผู้จัดทำนำเสนอหัวข้อโครงงานต่อคุณตรูที่
ปรึกษาโครงงานเพื่อขอ

คำแนะนำและกำหนดขอบเขตในการทำโครงงาน

2. คณะผู้จัดทำวิเคราะห์หัวข้อโครงงานเพื่อกำหนด
วัตถุประสงค์ของโครงงาน  
3. กำหนดวัน เวลา และสถานที่ในการถ่ายทำ
4. ทำการถ่ายทำละครตามบทบาทที่กำหนดในในวัน
เวลา และสถานที่ที่เหมาะสม
5. ถ่ายฉากหลายครัง้ เพื่อเลือกฉากที่ดีที่สุด
6. ทำการตัดต่อเพื่อเชื่อมต่อแต่ละฉากเข้าด้วยกัน

บทที่ ๔

ผลการดำเนินการ
 ก

ในการจัดทำโครงงานเรื่องสัน
้ มงคลชีวิต ๓๘ ประการ
เรื่อง จบแบบนีด
้ ีที่สด
ุ แล้ว มี

วัตถุประสงค์เพื่อเป็ นการนำเสนอมงคลสูตรคำฉันท์ให้ผู้ชม
ได้ร้จ
ู ักและเข้าใจมากขึน
้ โดย

คณะผู้จ ัด ทำ ได้ย กมงคลข้อ ที่ ๓๓ เห็น อริย สัจ ๔ มานำ

เสนอเป็ นหลัก โดยทางคณะ

ผู้จ ัด ทำได้ทำ การถ่า ย ตัด ต่อ และนำเสนอละครแก่ผ ู้ช ม

เรียบร้อยแล้ว จากการดำเนินการ

ดังกล่าว มีผลการดำเนินการดังนี ้

1. ผูช
้ มสนุก มีอารมณ์ร่วมกับละครของคณะผู้จัดทำ
2. ผูช
้ มเข้าใจมงคลสูตรคำฉันท์ข้อที่ ๓๓ เห็นอริยสัจ ๔
จากละครของคณะผู้จัดทำมากขึน
้
3. ผูช
้ มรู้จักวิธีการนำมงคลสูตรคำฉันท์มาใช้ในชีวิต
ประจำวัน
 ก

บทที่ ๕

สรุปผลการดำเนินโครงงานและข้อเสนอแนะ

๕.๑ สรุปผลการดำเนินโครงงาน

จากการศึกษาเรื่อง มงคลสูต รคำฉัน ท์ และนำมาทำ

เป็ นเรื่อ งสัน
้ ไม่เ พีย งแต่ส ร้า งความบัน เทิง ให้แ ก่ผ ู้ช มได้
อย่า งเดีย ว แต่ส ามารถทำให้ผ ู้ช มนัน
้ เข้า ใจมงคลสูต รคำ
ฉันท์มากขึน
้ และได้นำความรู้จากละครสัน
้ ของทางคณะผู้
จัดทำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวัน

๕.๒ ปั ญหาและอุปสรรค์ที่พบ
 ก

๑. บทละครมีความขัดข้องไม่ล่ น
ื ไหล มีความเป็ นภาษา
เขียนมากเกินไป

๒. สถานที่ถ่ายทำมีความขัดข้อง ไม่สามารถใช้ถ่ายได้
มีเสียงดังเกินไป

๓. การตัดต่อวิดีโอมีความขัดข้อง เสียงฟั งไม่ชัด ภาพ

แตก แสงไม่สวย

๕.๓ วิธีแก้ปัญหา

๑. นักแสดงช่วยขัดเกลาภาษาให้เข้าปาก และมีความ
เป็ นภาษาพูดมากขึน
้ ลื่นไหล ธรรมชาติมากขึน
้

๒. หาสถานที่ถ่ายทำใหม่ มีความสงบมากขึน
้ เพื่อ
เสียงที่เข้ากล้อง และสมาธิของนักแสดง

๓. ถ่ายทำใหม่ในซีนนัน
้

๕.๔ ข้อเสนอแนะ

การนำเอาอริยสัจ ๔ ไปปรับ ใช้ใ นชีว ิต ประจำวัน ใน

การแก้ไขปั ญหาในชีวต
ิ และคณะผู้จัดทำควรมีการปรึกษา
หารือ เพื่อ แก้ไ ขปั ญหาต่า งๆที่เ กิด ขึน
้ และควรวางแผน
ประสานงานให้เ ป็ นระบบมากกว่า นี ้ มีก ารแบ่ง หน้า ที่ใ น
 ก

การรับผิดชอบ เพื่อการทำงานจะได้มีประสิทธิภาพมากยิ่ง
ขึน
้

ภาคผนวก
ก
 ก

บรรณานุกรม

จากอินเทอร์เน็ต

- https://hilight.kapook.com/view/73901
 ก

บทหนังสัน
้
 ก

“เลิกกันเถอะ” “เธอดีเกินไป ขอโทษนะ”

เธอเดินจากไป ผมไม่สามารถรัง้ เธอไว้ได้
“ดีเกินไป? แล้วจะทิง้ กันไปทำไม” อยู่ๆความคิดนีก
้ ็ขน
ึ้ มาใน
หัว
ทำไมกันนะ ดีแล้วทิง้ กันทำไม ผมทำอะไรผิดตรงไหนกัน
อ๊อดดดด!!!!
เสียงกริ่งดังขึน
้ เหมือนเป็ นการดึงสติผมกลับมา ผมมาอยู่ตรงนี ้
ได้ยังไงกันนะ ตัง้ แต่ได้ยินประโยคนัน
้ กีว
่ ันมาแล้ว ผมไม่ร้แ
ู ละ
ไม่สนใจด้วย ในหัวยังคงมีแต่ประโยคคำถาม ทำไมกัน ทำไม

“สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู”
“สวัสดีนักเรียน คาบพระพุทธศาสนาวันนี ้ เราจะพูดถึงหลักคำ
สอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งครูเชื่อว่าเราต้องเคยได้ยินมาก่อน”
ครูเขียนกระดาน (อริยสัจ 4)

“อริยสัจ 4 หมายถึง ความจริงอันประเสริฐ 4 ประการ ได้แก่

ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค”
“1. ทุกข์ คือ ความทุกข์ เป็ นสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา
2. สมุทัย คือ มูลเหตุหรือต้นเหตุแห่งทุกข์นน
ั้
3. นิโรธ คือ สิ่งที่ใช้ดับทุกข์
4. มรรค คือ แนวทางแห่งการดับทุกข์ “
 ก

“วันนีค
้ รูมีประชุมด่วน ครูจะสั่งงานให้กับนักเรียน คือ ให้ยก
ตัวอย่างการนำอริยสัจ 4 ไปปรับใช้ในชีวิต ให้พ้นจากความ
ทุกข์ พิมพ์แล้วปริน
้ มาส่ง ตกแต่งสวยงาน ส่งคาบหน้า วันนี ้
พอแค่นี ้ อย่าลืมทำงานด้วย หัวหน้าบอก”
“นักเรียนเคารพ” “ขอบคุณค่ะ/ครับ”
“ไอ้เชนเว้ย เลิกเหม่อ เลิกทำหน้าเป็ นหมาไม่ได้กินข้าวสักที
เถอะ” จอยทัก
”555 เชน มึงลองเอาอริยสัจ 4 ไปใช้กับชีวิตรักมึงดูดิ จะได้
พ้นทุกข์สักที” ปั ณพูดเสริม
“ความทุกข์ พ้นทุกข์หรอ ยังไงวะ” เชนพูด ไม่มีทางหรอก
ไม่มีทางผ่านมันไปได้หรอก
“เอ้า มึงก็หาสิ อะไรคือความทุกข์ อะไรคือสาเหตุ แล้วอะไรที่
จะทำให้มึงผ่านมันได้” จอย
“เขาทิง้ กูไป คือความทุกข์ ส่วนสาเหตุ....สาเหตุคือ....กูไม่ร้ว
ู ะ”
เชน
“ค่อยๆคิดไปก็ได้ ไปกินข้าวกัน วันนีก
้ ต
ู ่น
ื สาย ยังไม่ได้กินข้าว
เลยจ๊ะเพื่อน” จอย
ลากเชน ไปกินข้าว ระหว่างทางเดินผ่านโต๊ะที่เคยนั่งด้วยกัน
ประจำ เชนมองโต๊ะนัน
้
((ย้อนไปในอดีต))
เชนนั่งทำงานอยู่บนโต๊ะใต้ต้นไม้
“ใครเอ่ยยย” มือปริศนาเอื้อมมาปิ ดตาจากด้านหลัง
 ก

“อื้มม ใครเนีย
้ ใช่ที่รักของเชนรึเปล่านะ” เชน
“อะไรเนีย
้ ยย เชนทำงานไปเลยย อัยย์อยากไปดูหนังแล้ว”
อัยย์พูดไปกินขนมไป
“ค่อยๆกินสิครับอัยย์” เชนทำได้เพียงส่ายหัวเบาๆ
ดริ๊งด่องๆๆๆ
“ครับแม่...ตอนนีห
้ รอครับ...ได้ครับๆ เดี๋ยวเชนรีบไป ” เชน
วางสายโทรศัพท์
“อัยย์ วันนีเ้ ชนไปกับอัยย์ไม่ได้แล้วนะ เชนต้องรีบกลับบ้าน”
“ปกติเชนก็กลับไวแล้วนะ วันนีต
้ อ
้ งรีบเลยหรอ เราพึ่งมีเวลา
อยู่ดว
้ ยกันเอง มีอะไรรึเปล่า ” อัยย์ถาม
“ไม่มีอะไรหรอกครับ... อย่างอนนะ เดี๋ยววันหลังเชนจะชดให้
นะครับ”
“ถ้าเชนจะชดให้อัยย์เนีย
้ คงจะถึงชาติหน้าเลยแหละมัง้ ง
หลายครัง้ แล้วนะ ไม่คอ
่ ยมีเวลาให้กันเลย”
“โอ๋ๆ เราโทรหากันก็ได้นะครับ”
“ค้าบบ ไม่เป็ นไรๆ อัยย์ต้องพยายามเข้าใจเชนอยู่แล้ว เนอะ”
“น่ารักที่สุด... งัน
้ เชนไปก่อนนะ ไว้คุยกัน” เชนพูด “บายยย”
อัยย์โบกมือบัยบาย
((ตัดกลับมาในปั จจุบัน))
“ไอ้เชน!!! เป็ นอะไรเนีย
้ อยู่ดีๆก็ยม
ิ ้ อยู่ดีๆก็ทำหน้าเหมือน
ตรัสรู้... ดูดมาหรอ 555” จอย
 ก

“มันดูดก็บ้าล่ะ เหล้ายังไม่แตะ ละเว้นจากของมึนเมาเบอร์สุด

มาก ขนาดพึ่งโดนทิง้ มายังไปนั่งเรียนพิเศษเลยเถอะ” ปั ณ
“กินเหล้าแล้วมันได้อะไรว่ะ ปวดหัว เสียตังค์ แถมมะเร็งตับอีก
มีอะไรดีกันไอ้เหล้าเนีย
้ ” เชนถาม
“เอ้า ก็กินเพื่อเข้าสังคม หรือ ...แค่อยากลืมอะไรสักอย่าง มี
ความสุขสักแปบก็ยังดี ชีวิตในประเทศที่เฮงซวยแบบนี ้ ...สัก
แปบก็ยังดีแหละวะ” ปั ณ เดินไปกินข้าว

(( 2 เดือนที่แล้ว ))
….sound music….

“เธอ” อัยย์
“หืม อะไรเหรอ” เชน
“ได้ไหมว่าพรุ่งนีว
้ ันอะไรอะ” อัยย์
“เออ...วันอะไรอะ” เชน
“อ้าว วันครบรอบของเราไง ลืมหรอ” อัยย์
“ขอโทษ เราลืมอะ” เชน
“อืม ไม่เป็ นไรหรอก พรุ่งนีเ้ ราไปเที่ยวกันไหมละ” อัยย์
“อืม ก็ดีนะ แต่อย่าไปไกลมากได้ไหมอะ คือแบบเราต้องมานั่ง
ปั่ นงานต่อ” เชน
“ได้เลย งัน
้ ก็ไปกินข้าว ดูหนัง มีหนังเข้าใหม่ด้วยนะ เค้าว่าเธอ
ต้องชอบแน่ๆ” อัยย์
 ก

“ได้สิ” เชน
“สัญญาแล้วนะ” อัยย์
“สัญญา” เชน
“ห้ามผิดสัญญาด้วยละ” อัยย์
“ไม่ผิดสัญญาแน่นอน” เชน

วันที่นัดกันไปเที่ยว
อัยย์โทรหาเชน
“ฮัลโหล มีอะไรรึเปล่าอัยย์” เชน
“วันนีท
้ ี่เรานัดกันไง เค้ารออยู่ที่หน้าโรงเรียนแล้วนะ” อัยย์
“อ้าว ขอโทษ คือเพื่อนเค้ามอเตอร์ไซค์ลม
้ อยู่โรงพยาบาลอะ
เค้ารีบมาเลยลืม” เชน
“ฮะ! ลืมหรอ” อัยย์
“ขอโทษนะอัยย์ มันจำเป็ นจริงๆอะ วันนีค
้ งไปไม่ได้แล้ว
เพราะว่าพ่อแม่ไอนัทมันไม่อยู่ บ้านเลยสักคน” เชน
“ไม่มีเพื่อนคนอื่นเลยหรอ” อัยย์
“อัยย์ คือแบบ เชนถึงเพื่อนไปไม่ได้จริงๆอะ.....อัยย์” เชน
“อืม...ไม่เป็ นไรหรอก ก็แค่วันครบรอบเอง” อัยย์
“ไว้วันหลังนะ เค้าขอตัวไปดูเพื่อนก่อน ขอโทษนะอัยย์” เชน

ตกเย็น เชนนั่งพิมพ์งานที่ครูสั่ง
 ก

“ทางพ้นทุกข์” เชนพิมพ์หัวข้อ
“ความทุกข์ของเราคือ การที่คนที่เรารักเดินจากไป” เชนพิม
งาน
“สาเหตุ เกิดจากตัวเรา ไม่มีเวลาให้ คิดเสมอว่าเขาจะอยู่กับ
เรา คิดเสมอว่าเขาเข้าใจเรา แต่เรากลับไม่เคยเข้าใจเขา
ปล่อยให้เขาเหงา ไม่ได้ดูแลให้มากพอ อยากได้จากเขา แต่เรา
กลับไม่เคยให้เขาเลย”
“วิธด
ี ับทุกข์....” เชนนิ่งไปสักพัก เมื่อเงยหน้าแล้วไปพบกับ
อัยย์
“คือ ยอมรับความจริง ยอมรับว่าเราไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กัน”
เชนมองกลับไป เจอกับรอยยิม
้ ที่ผมหลงรัก อัยย์กำลังยิม
้ อย่าง
มีความสุข กับ ความสุขของเธอ เขาคนนัน
้
เชนค่อยๆยิม
้ ออกมา ตาสองคู่ประสานกันอีกครัง้ หลังจากแสน
นาน ตาคู่นย
ี ้ ังสวยเสมอ ดวงตาที่เขาเคยแอบมองเมื่อเจ้าของ
เผลอ ดวงตาที่ประกายเมื่อมองเขา ดวงตาของอัยย์ มันยังคง
เหมือนเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไป คงเป็ นคนที่เจ้าของใช้มอง
ดวงตาประกายนัน
้ ไม่ใช่ของเขาอีกต่อไปแล้ว
“ยินดีด้วยนะ” เชนพูดออกไปเบาๆ ปล่อยให้สายลมนำมันไป

เชนเดินเข้าไปในห้องๆหนึ่ง
“สวัสดีค่ะ เพื่อนที่ปรึกษา ยินดีต้อนรับ” ผู้หญิงที่อยู่ในห้อง
กล่าวต้อนรับ
 ก

“สวัสดีครับ คือเพื่อนผมแนะนำมา..”
“ถ้าคุณมีปัญหา ต้องการคนรับฟั ง ต้องการคนเข้าใจ คุณก็มา
ถูกที่แล้ว”
“ผม.....ผมเลิกกับคนที่ผมรักมาได้ปีกว่าๆแล้วครับ” เชนเริ่ม
เล่า
“ผมไม่สามารถลืมเขาได้เลย” แค่ผมเกริ่นเริ่ม ความรู้สึก
มากมายถาโถมเข้ามาเต็มไปหมด
“ไม่มีใครลืมคนคนหนึ่งที่เข้ามาเป็ นส่วนหนึ่งในชีวิตชองเราได้
อย่างแท้จริงหรอก อย่างมากก็ทำได้เพียงรู้สึกกับเขาน้อยลง ”
เธอให้คำปรึกษา
“ก็คงจริงอย่างที่คุณว่า ก่อนที่จะคบกัน ผมทุ่มเทจีบเธอ ใช้
เวลากับเธอให้มากที่สุด ทุ่มเทมากซะจนเธอคงเห็นใจผม ตกลง
ยอมคบกับผม เธอคือแฟนคนแรกของผม ผมดีใจมากเท่าที่เด็ก
เรียนอย่างผมเคยมีมา ”
“อยากดูแลเธอ อยากมีเธออยู่ข้างๆ คอยให้กำลังใจ”
“ระหว่างคบกัน ผมให้สัญญากับเธอไว้มากมาย สัญญาเป็ น
ร้อยเป็ นพัน สถานที่ที่เราวาดฝั นไว้ด้วยกัน แต่เรากลับไม่เคย
ได้ไปด้วยกัน”
“และ คงไม่มีวันได้ทำตามสัญญาอีกต่อไปแล้ว”
“แล้วตอนนีอ
้ ยากกลับไปมัย
้ ” เธอถามขึน
้ มา
“อยากนะ ถ้าเลือกได้ก็อยากอยู่มองท้องฟ้ าข้างๆกันไปตลอด
เลย
 ก

แต่ตอนนีก
้ ็พอใจกับที่ตรงนีแ
้ ล้วนะ ที่ๆมีความสุข ที่ได้เห็นเขา
มีความสุขอยู่ไกลๆ”
“คุณไม่อยากดูแลเขาแล้วหรอ” เธอถามอีกครัง้
 ก

“ตอนนีผ
้ มพกร่มไปกางให้เขาไม่ได้แล้ว แต่ผมยังคงภาวนาให้
ฝนไม่ตกเพื่อที่เขาจะได้ไม่เปี ยกอยู่เสมอ”
เชนเดินออกจากไป
ที่มุมมืดมีคนๆหนึ่งปรากฏตัวขึน
้ อย่างเงียบๆ
“ไง อัยย์”
“ไม่พด
ู ไรหน่อยหรอ” ที่ปรึกษาคนเดิม ถามขึน
้
“การรักษาความสัมพันธ์ คือสิ่งที่ยากที่สุดจริงๆนะ 555” อัยย์
ตอบ
“อยู่ดีๆก็นึกถึงแพลนต่างๆที่สัญญาจะทำด้วยกัน แต่ตอนนี ้
ไม่มีโอกาสอีกแล้ว
ใจนึงก็เสียดายนะ แต่อีกใจนึงก็คิดว่าดีแล้วแหละ ที่ไม่สร้าง
ความทรงจำร่วมกันไปมากกว่านี”
้
“ตอนนีอ
้ ยากกลับไปมัย
้ ”
“คงไม่ทันแล้วแหละ ถ้าคิดจะกลับมาต้องกลับให้ทันในวันที่ยัง
รู้สึกนะ แต่ตอนนีเ้ ราเดินมาไกลมากแล้ว”
“คิดถึงมัย
้ ” ที่ปรึกษาถาม
“คิด แต่คงไม่มีวันไปถึงหรอก” อัยย์ตอบ
“เราเดินออกมาแล้ว และก็ไม่คิดกลับไปอีกแล้ว” อัยย์ต่อ
“หนักแน่นจัดๆ”
มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
“อัยย์ ป่ ะ”
 ก

“ค้าบบ เราไปก่อนนะ” อัยย์บอกมือลาเพื่อน แล้วเดินไปหา

เจ้าของรอยยิม
้ ของอัยย์
“จอมมม อัยย์หิวมากๆเลยย”
“555 เราไปจองตั๋วหนังกันก่อนนะ แล้วค่อยไปหาอะไรกินกัน”
“รับทราบค่า” อัยย์กับจอมเดินออกไปพร้อมรอยยิม
้
“บางทีมันก็ไม่สำคัญหรอกว่าใครทำเราเจ็บ สนใจคนที่ทำให้
เรายิม
้ ได้ดีกว่า เนอะ”