Poznawanie Nowego Świata

Relacje żeglarzy oraz odkrywców dotyczące nieznanych do tej pory obszarów były
studiowane przez uczonych i służyły do opracowania coraz dokładnych map.

Pochodzący z Florencji żeglarz Amerigo Vespucci uznany za odkrywcę Nowego Świata

(według Vespucciego czwartego, po Europie, Azji i Afryce, kontynentu). Przypisuje mu się
odbycie czterech wypraw, z których pierwsza w roku 1497 dotarła, jak twierdził później w
korespondencji, do wybrzeży Hondurasu, a następnie do wybrzeży Zatoki Meksykańskiej i
wybrzeży Florydy. Źródła potwierdzają jego udział w dwóch wyprawach.
W latach 1499–1500 był uczestnikiem hiszpańskiej wyprawy Alfonsa de Hojedy do
Ameryki Południowej. Dotarł wówczas do Gujany, a stamtąd do wybrzeży Brazylii. W
trakcie wyprawy zbadał rzeki Amazonka i Orinoko, a następnie wyspy Trynidad.
Uznawany jest za odkrywcę Wenezueli.
W latach 1501–1502 dotarł do Wysp Zielonego Przylądka, a następnie aż do zatoki
Guanabara (nazwanej Rio de Janeiro) i ujścia La Platy. W trakcie wyprawy spenetrowano
również Patagonię oraz Georgię Południową.
W latach 1503–1504 odbyła się według Vespucciego czwarta podróż, niepoparta jednak
źródłowo.
Caboto Giovanni, znany jako John Cabot, odbył 2 podróże w poszukiwaniu drogi morskiej
do Chin i Indii; w pierwszej (1497) odkrył wyspy Cape Breton i Nową Fundlandię oraz
prawdopodobnie Labrador, podczas drugiej (1498) dotarł ponownie do Labradoru;
osiągnął stały ląd amerykański przed K. Kolumbem. Król Francji Franciszek I sfinansował
ekspedycję Giovanniego da Verrazana, który w 1524 r. również opływał wschodnie
wybrzeże Ameryki Północnej. Inna francuska wyprawa, dowodzona przez Jacques’a
Cartiera, w 1534 r. dodarła tam do brzegu w okolicy Zatoki Świętego Wawrzyńca.

Portugalski żeglarz Pedro Álvares Cabral chciał dopłynąć w

1500 roku szlakiem Vasco da Gamy do Indii. Gdy kierował się do
Przylądka Dobrej Nadziei w południowej Afryce, jego flotę
zniosło daleko na zachód, aż do wybrzeży dzisiejszej
Brazylii. Cabral nazwał nowo odkryty ląd Terra de Vera Cruz
(Ziemia Prawdziwego Krzyża) i ogłosił jej przyłączenie do
Portugalii. Po 9 dniach ponownie pożeglował w kierunku
Przylądka Dobrej Nadziei, gdzie podczas sztormu jeden z
okrętów, zgubiwszy drogę, odkrył wyspę nazwaną São
Lourenço, znaną dziś jako Madagaskar. Tym sposobem
wyprawa Cabrala w drodze do Indii przypadkiem odkryła
dzisiejszą Brazylię i Madagaskar.

Wyprawa dookoła świata

Ferdynand Magellan, portugalski żeglarz i podróżnik, jako pierwszy opłynął Ziemię. W

1519 roku rozpoczęła się wyprawa, którą sfinansował król Hiszpanii Karol V. Żeglarz
odkrył cieśninę, dziś zwaną Cieśniną Magellana, przecinającą Amerykę Południową. Jej
przepłynięcie pozwalało przedostać się na Pacyfik bez opływania całego kontynentu. Po
kilku miesiącach rejsu wyprawa dotarła do Wysp Mariańskich i Filipin, gdzie w 1521 roku w
walkach z tubylcami zginął Magellan. We wrześniu 1522 roku resztki załogi powróciły do
Hiszpanii. Z pięciu statków z powrotem dotarł jeden. Dzięki tej wyprawie ostatecznie
udowodniono, że Ziemia jest okrągła.
 Drake Francis. Z pochodzenia Anglik,
podróżnik i korsarz w służbie królowej Elżbiety
I. W latach 1577–1580 odbył wyprawę dookoła
świata, przepływając przez Cieśninę
Magellana. Głównym celem jego ekspedycji
była grabież złota przewożonego na statkach
hiszpańskich przez Ocean Spokojny.
Poszukując północnego przejścia na Ocean
Atlantycki, dopłynął na wysokość dzisiejszej
granicy USA i Kanady. Włączył do Korony
Angielskiej terytorium Kalifornii jako Nowy
Albion. Płynąc na zachód przez Pacyfik, dotarł
do wybrzeży Afryki, którą opłynął, i dotarł z
powrotem do Anglii.

James Cook. Żeglarz angielski, kierował trzema wyprawami dookoła

świata. Podczas pierwszej wyprawy, w latach 1768–1771, zbadał
Wyspy Towarzystwa, odkrył cieśninę między wyspami Nowej
Zelandii, wschodniego wybrzeża Australii, i przepłynął
Cieśninę Torresa. Podczas drugiej podróży, w latach 1772–
1775, dokonał jako pierwszy opłynięcia Ziemi z zachodu na
wschód. Lądował wówczas na Nowej Kaledonii, odkrył kilka
wysp z grupy Fidżi, wyspy Polinezji, wyspy arktyczne. Od
1776 roku kierował ekspedycją (1776–1780), która miała
zadanie odszukania przejścia północno-zachodniego z
Oceanu Spokojnego na Ocean Atlantycki. Odkrył wówczas
Hawaje, dotarł do wybrzeża Alaski i na Morze Czukockie.
Podróże Cooka i wykonane przez niego mapy stały się podstawą
nowego odwzorowania zarysów lądów i mórz.

W podróżach Cooka udział wzięli gdańszczanie – bracia Forsterowie.