Pauwi na ang aking mga anak, ipagluluto ko sila ng masarap na pagkain.

Ang tuyong
tawilis at tapa ng baboy ramo masarap ito!

"Hindi mo ba hihintayin ang iyong mga anak? Ang balita ni pilosopo tasyo si Crispin ay
nakababasa na at marahil si Basilio ay makapaguuwi na ng kanyang sahod."

"Anak ko."

"Iniwan mo sa kumbento si Crispin? Buhay siya! Bakit may sugat ka? Nahulog ka ba,
anak?"

"Diyos ko! Diyos ko! Iligtas mo po siya!"

"Naku isang pulgada pa at napatay ka na nila! Napatay nila ang aking anak! Hindi na
nakaalala sa kanilang mga ina ang mga guwardiya civil na iyan!"

"Bakit naiwan sa kumbento si Crispin?"

"Si Crispin!" "Ang mabait kong anak!" "Pinagbintangan nila si Crispin pagkat tayo'y
mahirap... At ang mga dukha ay siya nilang pinagtitiis!

"Sige, anak,... ayaw mo rin lang kumain matulog na tayo, hating gabi na."

Basilio gising, basilio! "Binabangungot ka! Iyak ka ng iyak! Anong nangyari sa iyo anak?

Ano ba ang napanaginipan? Sabihin mo sa akin

"Puwede po bang makausap ang pari?"

"Saan ko po mailalagay ang mga dala kong gulay?"

"Si Basilio po ang nasa bahay, Si Crispin po ay naiwan dito."

"Ibig ko po siyang makita."

Hindi! Hindi magnanakaw ang mga anak ko!

Crispin! Basilio!

Crispin! Mga anak ko? Asan na kayo?

Crispin! Hahaha Basilio! Crispin! Huhuhu

Basilio! Mga anak ko!