Kasaysayan

ng
Linggwistika
Kasaysayan ng
Linggwistika
Bakit nagkaroon
ng pag-aaral ng
wika?
Masasabing nagsimula ang maagham na
pag-aaral sa wika mula nang magtanong-
tanong ang tao ng ganito:

➢ Bakit hindi magkakatulad ang mga

wikang sinasalita ng tao?
➢ Papaano nalikha ang unang salita?
➢ Ano ang relasyon ng katawagan at ng
bagay na tinutukoy nito?
➢ Bakit ganito o gayon ang tawag sa
ganito o ganiyong bagay? … atbp.
Mga Teologo (Theologians)

➢ Sa kanila nagbuhat ang mga

unang sagot sa mga gayong
katanungan.
➢ Sinasabing nilikha ng Diyos ang
wika.
➢ Sinasabing ang pagkakaroon ng
iba’t-ibang wika sa daigdig ay
parusa ng Diyos sa pagmamalabis
ng tao
• Subalit ang mga palaaral nang
unang panahon, tulad nina Plato at
Socrates, ay hindi nasiyahan sa
mga ganong paliwanag ng simbahan.
• Nagsimula silang maglimi tungkol sa
wika.
• Sa kanilang mga sinulat ay
mababakas ang kanilang halos
walang katapusang pagtatalo-talo
tungkol sa pinagmulan at
kakanyahan ng wika.
Mga Mambabalarilang Hindu

Kauna-unahang pangkat na
kinilala sa larangan ng
linggwistika.
▪ Nang panahong iyon, naniniwala ang
mga tao na wika ng Diyos ang ginamit
sa matatandang banal na himno ng
Ebreo.

▪ Mahabang panahong hindi nila ginalaw

ang istilo ng lenggwahe ng nasabing
mga himno kahit naiwanan na ng
panahon sa paniniwalang
paglapastangan sa gawa ng Diyos ang
anumang isasagawang pagbabago dito.
• Subalit nagpunyagi ang mga palaaral
na Hindu.

Sinuri nila ang matandang wikang

ginamit sa nasabing mga himno—sa
palatunugan, palabuuan, palaugnayan,
sa layuning makatulong sa
pagpaliwanag ng diwa ng halos di
maunawaang mga himno.
• Ang mga pagsusuring isinagawa ng
mga mambabalarilang Hindu ay
naging simula ng mga pag-aaral sa
ibang wika sa Europa.

• Mapapatunayan ito sa mga

terminolohiyang teknikal na ginamit
ng mga unang mambabalarilang Hindu
na hangggang sa kasalukuyan ay
ginagamit pa ng mga makabagong
mambabalarila at linggwista.
• Sa mga wikang Griyego at
Latin, unang nagkaanyo ang
wika sa tunay na kahulugan
nito, sapagkat ang mga wikang
ito ang dalawang magkasunod
na wikang unang nalinang at
lumaganap nang puspusan sa
Europa ng panahong iyon.
• Mapapansing kung saan unang nalinang ang
sibilisasyon ay doon din unang nagkaanyo
ang kauna-unahang maagham na pagsusuri
sa wika.

➢ Aristotle at ang pangkat ng mga Stoics

Ilan lang sa mga linggwistang laging
nababanggit nang mga panahong yaon.
Itinuturing na syang nagsipanguna sa larangan
ng agham –wika.
■ Panahon ng Kalagitnaang Siglo
(Middle Ages)

➢ Hindi gaanong umunlad ang

agham-wika sapagkat ang
napagtuunang-pansin ng mga
palaaral noon ay kung
papaanong mapapanatili ang
Latin bilang wika ng simbahan.
 ■ Panahon ng Pagbabagong Isip
(Renaissance)

➢ Dahil sa mabilis na pag-unlad ng

sibilisasyon at paglaganap ng karunungan
sa iba’t ibang panig ng daigdig mula sa
Gresya at Roma, ay naging masusi at
puspusan ang pagsusuring panlinggwistika
sa mga wikang Griyego at Latin dahil sa
napakarami at iba’t ibang karunungang sa
dalawang wikang ito lamang matatagpuan.
➢ Ang pag-aaral sa mga wikang Griyego at
Latin ay nakaimpluwensya sa iba’t ibang
wika sa Europa.
➢ Wikang Ebreo
orihinal na wikang kinasusulatan ng
MatandangTipan.
pinaniniwalaang siyang wikang
‘sinasalita sa paraiso’ kaya’t inakalang
lahat ng wika’y dito nag-ugat, pati na
ang Griyego at Latin na syang unang
mga wikang kinasalinan ng nasabing
Bibliya.
■ Pagsapit ng ika-19 siglo…
➢ Nagkaroon ng malaganap na pag-unlad
ang aghamwika.
➢ Nagkaroon ng mga pananaliksik sa
pinagmulan ng mga wika na humantong
sa pagpapapangkat-pangkat ng mga ito
ayon sa pinagmulang angkan.
➢ Ang pagsusuri sa mga wika ay hindi
lamang palarawan (descriptive) kundi
sumasagot pa rin sa ‘bakit’ ng mga
bagay-bagay tungkol sa wika.
➢ Lumitaw ang iba’t ibang disiplina sa
linggwistika.
• Sa panahong ito’y nakilala ang
tungkung-kalan sa linggwistika na
labis na nakaimpluwensya sa larangan
ng linggwistika sa Europa:
o Bopp (Sanskrito)
o Grimm (Aleman) at
o Rask (Islandic)
• Ang mga linggwistang ito’y sinundan ng
marami pang iba tulad nina:
– Rappf •Madvig
– Bredsdorff •Muller
– Schleicher •Whitney
– Curtios •at marami pang
iba.

• Tinangka nilang ihambing ang mga wikang

tulad ng Sanskrito, Griyego, Latin,
Italyano, Espanyol, Pranses, atbp. sa
wikang Ebreo na itinuturing ngang
pinakasimula ng lahat ng wika sa daigdig
ng mga panahong iyon.
• Sa paglakad ng panahon, iba’t ibang modelo o
paraan ng paglalarawan sa wika ang lumaganap
sa daigdig.

• Lumitaw ang itinuturing na makabagong

pamamaraan ngunit masasabing nananatiling
hindi nagagalaw ang makalumang pamamaraan.
✓ Hal. Hanggang sa ngayon ay wala pang
kinikilalang pamamaraan na maaaring higit
na mabuti sa pamamaraan ni Panini sa
paglalarawan ng gramatika ng Sanskrito.
✓ Gayundin sa gramatika ng Ebreo na nalinang
noong Kaligatnaang Siglo at sa gramatika
ng Klasikang Arabiko at Intsik.
 (Historical Linguistics)
➢ Itinuturing na kauna-unahang disiplina sa
linggwistika na naglalayong magpatotoo na ang
mga wika sa daigdig ay mula sa iba’t ibang
angkan.

➢ Ang ganitong simulain ay pinatunayan sa

pamamagitan ng pag-alam sa mga salitang
magkakaugat (cognates) sa mga wika.

➢ Sa payak na pakahulugan, ang mga wikang

katatagpuan ng sapat na dami ng mga salitang
magkakaugat, bukod sa malaking pagkahawig sa
palatunugan, palabuuan, at palaugnayan ay
pinapangkat sa isang angkan.
Naging matagumpay ba
ang linggwistikang
historikal bilang isang
disiplina sa
linggwistika?

Naging matagumpay ang

linggwistikang historikal kaya’t noong
1970,
masasabing napangkat halos ang lahat
ng wika sa daigdig.
• Blumentritt
➢ Isa sa nagpasimula sa pag-aaral sa
angkang Malayo-Polinesyo na
pinagmulan ng iba’t ibang wika sa
Pilipinas.
➢ Sinasabing sya ang
nakaimpluwensya kay Rizal upang
magtangka ring magsagawa ng ilang
pag-aaral sa mga wika sa Pilipinas,
tulad ng Tagalog.
• Sumunod kay Blumentritt ang iba pang
linggwistang tulad nina:
➢ Otto Dempwolf, Otto Scheerer, Frank
Blake, C. Douglas Chretien, Carlos Conant,
Harold Conklin, Isidore Dyen, Richard
Howard McKaughan, at Cecilio Lopez ng
Pilipinas. (cf. Gonzales, et. al., 1973)
 ( )
➢ Sinundan nito ang Linggwistikang
Historikal.
➢ Nagbibigay diin sa pagsusuri sa
distribusyon ng mga ponema at
morpema sa isang salita o
pangungusap.
➢ Iba’t-ibang mahahalagang pag-aaral
ang isinagawa sa mga diyalekto sa
Asya, Australya at sa Amerika sa
ilaim ng disiplinang ito.
• Ngunit sa pagsusuri sa balangkas ng
mga pangungusap sa iba’t ibang wika ay
nangangailangan ang mga dalubwika ng
mga simbolong pamponetika at
pamponemika upang kumatawan sa iba’t
ibang tunog.
• Taong 1870 lumitaw ang IPA
(International Phonetic Alphabet) na
gumamagamit ng hindi kukulanging 400
simbolo.
➢ Ang gayong dami ng simbolo ay
naging suliranin hindi lamang sa
mga dalubwika kundi gayundin sa
bumabasa ng bunga ng kanilang
pananaliksik.
➢ Nagsimulang umisip ang mga
dalubwika kung papaano nila
magagawang payak ang kanilang
isinasagawang paglalarawan sa mga
wikang kanilang sinusuri.
Ponema

➢ Hindi nagtagal ay lumitaw ang ponema

(phonemes) na naging palasak na palasak
hanggang sa kasalukuyan.
➢ Sa pamamagitan ng ponema ay naging payak ang
paglalarawan sa palatunugan ng isang wika
sapagkat kakaunting simbolo na lamang ang
ginagamit.
➢ Sa I.P.A. ay binibigyan ng katumbas
na simbolo pati mga alopono ng isang
ponema kaya’t lubhang napakarami
ang ginagamit na mga simbolo.
➢ Ang ponema ay itinuturing na
panulukang-bato ng linggwistikang-
istruktural.
➢ Gumagamit din ang mga
instrukturalista ng katawagang
morpema (morpheme) sa pagsusuri sa
palabuuan ng mga salita ng isang
wika.
➢ Ang linggwistikang istruktural ay naging
popular noong 1925 hanggang 1955.
➢ Namukod-tangi sa panahong ito ang
pangalang Leonard Bloomfield ng
Amerika.
➢ Subalit sa paglakad ng panahon ay
napansin ng mga dalubwika na hindi
sapat na ilarawan lamang ang mga
balangkas ng mga pangungusap.
➢ Inisip din nilang kailangan ding alamin
kung ‘bakit’ at kung ‘paano’ nagsasalita
ang tao.
• Ang mga pantas (philosophers), mga
sikologo (psychologists), antropologo
(anthropologists), at maging mga
inhinyero (engineers) ay nangangailangan
ng isang wikang inilalarawan sa
pamamagitan ng isang maagham na
pamamaraan upang kanilang higit na
maipahayag ang kanilang karunungan sa
isang mabisa, tiyak at teknikal na
paraan.
 • Linggwistikang Sikolohikal
(Psycho-linguistics)
➢Sinasabing bunga o resulta ng
gramatika heneratibo upang
lalong matugunan ang
pangangailangan sa larangan ng
sikolohiya.
 Anthropological Linguistics
➢Pinangungunahan nina Boas,
Sapir, Whorf, Malinowski,
Kroeber, at Trager.
 Tagmemic Model
ni Kenneth Pike
➢ Nagbibigay-diin sa pagkakaugnayan ng anyo (form)
at ng gamit (function).
➢ Ang isang anyo at gamit sa disiplinang tagmemiko ay
itinuturing na isang yunit na may sariling lugar o
‘slot’ sa isang wika.
➢ Ang isang yunit ay may iba’t ibang antas:
✓ Antas ng Ponema (phoneme level)
✓ Antas ng Morpema (morpheme level)
✓ Antas ng Salita (word level)
✓ Antas ng Parirala (phrase level)
✓ Antas ng Sugnay (clause level)
✓ Antas ng Pangungusap (sentence level) at
✓ Antas ng Talakay (discourse level).
 Phrase-Structure Transformational
Generative Model
• Masasabing nag-ugat sa ‘logical
syntax’.
• Dito’y namukod-tangi ang pangalan ni
Chomsky.
• May pagkakahawig sa linggwistikang
sikolohika- ang pagtarok sa ‘sinasabi’
at ‘di sinasabi’ ng nasasalita sa
kanyang sariling wika.
❑ Sa Pilipinas, masasabing ang
pinakapalasak na modelo ay istruktural
pa rin.
❑ Bukambibig na din ang modelong
transformational-generative ni
Chomsky at ng kanyang mga kasamang
tulad nina Jacobs at Rosenbaum ngunit
waring ang modelong ito’y hindi
makapasok sa larangan ng pagtuturo ng
wika sa mga paaralan.
❑ Sa kasalukuyan, marami pang lumilitaw na modelo sa
linggwistika.
❑ Mathematical Linguistics o Linggwistikang
Matematikal
➢ Ang pinakahuli at ang ipinapalagay na siyang
magiging pinakamalaganap at gamitin sa mga
darating na araw .
➢ Tinatawag din itong ‘computational linguistics’.
➢ Hindi man ito gaanong nalilinang sa ngayon, halos
natitiyak na ito’y magiging palasak sa malapit na
hinaharap dahil sa pagdatal ng ‘computer’ sa
lahat halos ng larangan ng pag-unlad.
Ayon kay Constantino ang pag-aaral sa
mga wika ay mapapangkat sa tatlong
panahon:
✓Panahon ng mga Kastila
✓Panahon ng mga Amerikano
✓Panahon ng Kalayaan o
Kasalukuyang Panahon
Panahon ng mga
Kastila
➢ Nagsimula noong ika-16 na daantaon at natapos noong
ika-19 na daantaon.
➢ Ayon kay Scheerer, ang pag-aaral sa mga wika ay
isinagawa ng mga misyonerong Kastila na karamihan ay
mga paring Heswita at Dominikano sa layuning mapabilis
ang pagpapalaganap ng Kristiyanismo sa dakong ito ng
daigdig.
➢ Napatunayan ng mga misyonerong Kastila na higit na
madali na sila ang mag-aral sa mga katutubong wika
kaysa ang mga ‘Indios’ ang turuan ng wikang Kastila.
➢ Ganito ang naging karanasan ng mga misyonerong Kastila
sa Timog at Hilagang Amerika. (c.f. Phelan 1955).
➢ Kaya’t nang dumating sa Cebu noong Pebrero 13, 1965
ang 6 na paring Augustinian na kasama ni Adelantado Miguel
Lopez de Legaspi, ay gayon nga ang kanilang isinagawa sa
pagpapalaganap ng relihiyong Katoliko Romano.
• Ang mga pag-aaral sa wika na isinagawa ng mga
prayle, kung sabagay, ay mga pag-aaral na hindi
sopistikado.
• Natural lamang na magkagayon sapagkat ang
linggwistika ay hindi pa gaanong nalilinang ng
mga panahong iyon, bukod sa mga prayleng
nagsagawa ng mga pag-aaral ay hindi nagkaroon
ng pormal na pagsasanay sa larangan ng
aghamwika.
• Gayunpaman, ang isinagawang pag-aaral ng mga
prayle ay maituturing na napakahalaga bilang
mga panimulang pag-aaral sa ating mga
katutubong wika.
• Sa larangan ng wikang Tagalog na naging
saligan ng wikang pambansa, masasabing
bahagi ng kasaysayan ang sumusunod na
mga isinagawang pag-aaral ng mga
prayle at ilang nakapag-aral na Pilipino:
Nauukol sa Gramatika
1. ‘Arte y Vocabulaŕio de la Lengua Tagala’
➢ ni Pari Juan de Quiñones.
➢ Nilimbag noong 1951.
➢ Maraming naniniwala na ito ang kauna-
unahang pananaliksik na isinagawa ng mga
prayle ukol sa wikang Tagalog. (cf. Phelan 1955)
2. ‘Arte y Reglas de la Lengua Tagala’
➢ ni Pari Francisco Balancas de San Jose, O. P.
➢ Nilimbag ni Tomas Pinpin (Ama ng Limbagang
Pilipino) noong 1610.
3. ‘Arte de la Lengua Tagala’
➢ ni Pari Gaspar de San Agustin.
➢ Nalathala nong 1703 at muling nilimbag noong
1787.
4. ‘Nueva Gramatica Tagalog’
➢ ni Pari Juan Coria (1872).
5. ‘Ensayo de Gramatica Hispano-Tagala (1878)
➢ ni Pari Toribio Minguella
6. Pari San Juan Plasencia
➢ Sumulat ng isang gramatika sa Tagalog, isang
diksyunaryo sa Tagalog, at isang katesismo sa
Tagalog na pinagtibay ng Ecclesiastical Junta
noong 1852.
Nauukol sa Talasalitaan
• 1. ‘Vale-Mecum o Manual de la
Concervacion Familiar Espanyol-Tagalog,
Siglo de un Curioso Vocabulario de
Modismos Manileños’
➢ ni T.M. Abella (walang petsa)
• 2. ‘Vocabulario de la Lengua Tagala’
➢ ni Pari San BuenaVentura (1613). Sinasabing
ito ang kauna-unahang talasalitaan sa
Tagalog.
• 3. ‘Vocabulario de la Lengua Tagala’
➢ nina Pari Juan de Noceda at Pari Pedro de
San Lucar (1754). Pinakamakapal ito sa mga
nasulat noong panahon ng Kastila.
• 4. ‘Nuevo Diccionario Manual Español-
Tagala’
➢ ni Rosalio Serrano, (walang petsa)
• 5. ‘Diccionario de Terminos Communes
Tagalo-Castellano’
➢ ni Pari Juan Coria (1869)
• 6. ‘Diccionario Hispano-Tagalog’
➢ ni Pedro Serrano Laktaw (1889)
Iba pang Pag-aaral:
1. ‘Memorial de la Vida Christiana en Lengua
Tagala’
➢ni Pari Balancas de San Jose (1605)
2. ‘Compendio del Arte de la Lengua Tagala’
➢ ni Gaspar de San Agustin (1703)
3. ‘Arte de la Lengua Tagala y Manual
Tagalog’
➢ ni Sebastian de Totanes (1745)
4. ‘Sobre La Nueva Ortografia de la Lengua
Tagala’
➢ ni Dr. Jose Rizal (1889)
• Ang itinuturing na pinakadahilan
kung bakit napabilis ang pag-
aaral sa mga wikang katutubo
noong panahon ng Kastila ay ang
pagkakahati-hati ng kapuluan sa
apat na Orden noong 1594,
bilang pagsunod sa kautusan ni
Haring Felipe II.
• Ang pagkakahati-hati ay gaya ng ss:
▪ Ang Kabisayaan ay hinati sa mga
Augustinian at Jesuitas.
▪ Ibinigay diin sa mga Augustinian ang
Ilocos at Pampanga.
▪ Ang mga Intsik at ang mga lalawigan
ng Pangasinan at Cagayan ay ibinigay
sa mga Dominican.
▪ Ang mga Franciscan naman ang
pinangasiwa sa Kabikulan.
▪ Ang Katagalugan ay hinati rin sa apat
na Orden.
• Sapagkat nagkaroon ng kanya-
kanyang tiyak na pangangalagaan
ang bawat Orden, nagkaroon ng
sigla ang pag-aaral sa mga
katutubong wika na humantong sa
paglilimbag ng mga gramatika at
diksyunaryo.
• Ngunit kapansin-pansin na sinadya
man o hindi ay napakaraming
naisagawang pag-aaral sa Tagalog.
• Ayon kay Phelan:
✓ hindi kukulangin sa 24 na aklat ang
nalimbag tungkol sa wikang Tagalog,
✓ Samantalang 5 lamang sa mga
wikang Bisaya.
✓ Ang dahilan marahil ay sapagkat
Tagalog ang wikang ginagamit sa
Maynila na siyang pinakasentro ng
pamahalaan.
Panahon ng mga
Amerikano
➢Ang pagsakop ng mga Amerikano
sa Pilipinas ang naging sanhi ng
panibagong pagtingin sa pag-aaral
sa mga wikang laganap sa
kapuluan.

➢Ang mga linggwistang paring

Kastila’y napalitan ng mga
linggwistang sundalong Amerikano.
Ano ang pinagkaiba ng layunin
ng mga Kastila sa pananakop
kumpara sa mga Amerikano?

Kung ang pangunahing layunin ng mga

Misyonerong Kastila ay mapabilis ang
pagpapalaganap ng Kristiyanismo sa
kapuluan, ang mga Amerikano naman ay
maihasik sa sambayanang Pilipino ang
ideolohyang demokratiko.
• Ang naging suliranin ng mga prayleng
Kastila at ng mga sundalong Amerikano
ay iisa:
Ang kawalan ng isang wikang magiging daluyan ng
komunikasyon upang maisakatuparan ang kani-
kanilang layunin.
• At tulad din ng mga Kastila, inisip ng mga
Amerikanong higit na madali kung sila
ang mag-aral ng mga pangunahing wika sa
kapuluan kaysa kanilang hintayin na
matuto ng Ingles ang nakararaming
Pilipino.
• Isa pa, inisip din ng mga Amerikano
na higit na magiging madali ang
pagtuturo ng Ingles sa mga Pilipino
kung mauunawaan ng mga guro ang
pagkakatulad at pagkakaiba ng
Ingles sa iba’t ibang wika sa
kapuluan.

• Noon nagsimula ang pagsusuri sa

mga pangunahing wika sa kapuluan,
lalo na sa Tagalog.
• Ilan sa mga isinagawang pag-aaral noon
ang mga ss:
➢ “Handbook and Grammar in
Tagalog”
ni MacKinlay (1905)
➢ isang “Grammar of Ilocano”
ni Henry Swift (1909) at
➢ isang “Primer and Vocabulary of
Maguindanao” ni R. S. Porter
(1903).
• Ngunit hindi lubhang lumawig ang
pagsusuring-wika na isinagawa ng mga
dalubwikang sundalong Amerikano dahil
sa pagkakapalit ng pamahalaang sibil sa
pamahalaang militar noong 1901.
• Pumalit sa mga sundalong Amerikano ang
mga dalubwikang may higit na kakayahan
at kasanayan sa pagsusuring-wika dahil
karamihan sa mga ito’y propesor sa mga
unibersidad sa Estados Unidos at sa
Unibersidad ng Pilipinas na itinatag noong
1908.
• Ayon kay Constantino, sa mga pangunahing
linggwista noong Panahon ng mga Amerikano,
ay nangunguna ang mga ss:
➢ Cecilio Lopez (isang Pilipino),
➢ Otto Scheerer at H. Costenoble (mga
Aleman),
➢ Morice Vanoberbergh (misyonerong
Belhikano),
➢ Carlos Everett Conant,
Frank R. Blake, at
(mga Amerikano)
Leonard Bloomfield
• Karamihan sa mga pagsusuring wika ay
maituturing na historikal at deskriptiba
(historical at descriptive)
Panahon ng
Kalayaan
• Nagsimula ang panahong ito pagkatapos ng
Ikalawang Digmaang Pandaigdig at
makamit ng Pilipinas ang kalayaan noong
1946.
• Sa panahong ito ay masasabing dumami na
nang dumami ang pagsusuri sa mga wika sa
Pilipinas
• Ayon kay Constantino, ang pag-unlad ng
aghamwika sa Pilipinas pagkatapos ng
Ikalawang Digmaang Pandaigdig ay
naimpluwensyahan ng tatlong
mahahalagang pangyayari:
 (1) Ang una ay ang pagtatag sa Pilipinas ng
‘Summer Institute of Linguistics’ noong 1953.
• Mula noon ay marami nang mga linggwistang
misyonero na kasapi sa nasabing organisasyon ang
nagtungo rito sa Pilipinas at nagsagawa ng mga
pagsusuri sa mga iba’t-ibang wika at wikain sa
kapuluan.
• Ginamit ng mga linggwistang ito ang kanilang
natutuhan sa mahigit na maunlad na paaralan ng
linggwistika sa Estados Unidos.
 (2) Ang ikalawa ay ang paggamit ng
makalinggwistikang pamamaraan sa pagtuturo
ng Ingles sa mga Pilipino na lumikha ng
malaganap na pagnanais upang suriin ang mga
wika sa kapuluan.
• Ang ganitong interes ay humantong sa pagtatag
noong 1957 ng ‘Philippine Center for Language
Study’ sa ilalim ng pangangasiwa ng
Departamento ng Edukasyon ng Pilipinas at ng
Unibersidad ng California sa LA.
• Ang ikatlo ay ang gradwal na pagdami ng mga
linggwistang Pilipino, lalo na pagkaraan ng
1960.
• Masasabi hanggang noong matapos ang 1950 ay
iisa ang Pilipinong maituturing na linggwista sa
tunay na kahulugan nito.
• Ngunit pagkaraan ng ilang taon dahil sa
patuloy na nagiging impluwensya ng Amerika sa
Pilipinas ay naragdagan na nang naragdagan
ang mga linggwista sa kapuluan.
• Ang mga linggwistang Pilipinong ito ay mahahati
sa dalawang pangkat:
(1) Mga nagsipagtapos sa mga unibersidad ng
Estados Unidos at ng Canada. Mababanggit dito ang
ilang kilalang mga linggwista sa kasalukuyan, tulad
nina Constantino at Casambre ng UP, Sibayan at
Otanes ng PNC, Gonzales ng De la Salle, Llamzon at
Pascasio ng Ateneo, Natividad ng DEC, atbp.;
(2) Mga nagsipagtapos sa Pilipinas. Sa Ateneo-
PNC Consortium for a Ph.D. in linguistics,
halimbawa ay mayroon ng walong nakatapos-
Ma. Lourdes Bautista, Elvira Vergara, Gloria
Chan-Yap, Rosa Soberano, Sis. Ma. Isabelita
Riego de Dios, Casilda Luzares, Teresita
Rafael at Emma S. Castillo.
• Mapapansin na ang Pilipinas ay nagiging
laboratoryo o larangan ng mga linggwistang
dayuhan na karamihan ay mga Amerikano.
• Sa katotohanan, di-iilang wika sa Pilipinas ang
ginagamit upang subukin ang mga modelong
pangwika, prinsipyo o pamaraan.
• Sa kasalukuyan ang pag—aaral sa mga wika sa
Pilipinas ay masasabing isinasagawa ng iba’t-
ibang pangkat ng mga linggwista.
Inihanda ni:
Desserie Mae E. Garan
Instruktor

Pinagkunan:
1. Santiago, Alfonso. 1994. Panimulang Linggwistika. Rex Bookstore
2. https://pdfslide.net/download/link/kasaysayan-ng-linggwistika-1