მაიაბურჭულაძე

მეორედეტექტურირომანიციკლიდან ,
,დიმიტრიძნელაძეკრიმინალისტიკისლაბირინთებში“

სხვისტყავში

თბილისი

პირველი შეგრძნება იყოყ

რუტკივილიკისრისარეშიდაყურებისმოფხანისრაღაცდაუოკებელისურვილი.
ხელისაწევადააპირა,
მაგრამთითისგატოკებისთანავეყრუტკივილიგაუსაძლისჩხვლეტაშიგადაეზარდადათვალები
გადმოაკარკლინა. ის,
რაცგადმოკარკლულითვალებითდაინახაფიზიკურტკივილზეუარესიაღმოჩნდა _
გაურკვეველიწარმოშობისჩრდილებითაცახცახებულისრულიადუცხოჭერიდარომელიღაცორ
განულინივთიერებისსუნი. მაგალითად, ფორმალინის.

`მემთვრალეობამომაკვდინებელიცოდვაა. არსებობსმემთვრალეობისსაზვერე,
რომელისგავლაცადამიანისსულსგარდაცვალებისშემდეგუწევსდაიქძალიანდიდიდაბრკოლე
ბაექნება.~ თითქოსცხადადჩაესმამეზობლადმცხოვრებიდეკანოზისშეგონება,
რომელზეცმხოლოდეცინებოდა: `რაისსაზვერე, რაისმემთვრალეობა (ლოთობამაინცეთქვა!),
სულიკისაერთოდაცარარსებობს. არციმქვეყნიურიცხოვრება.~

აჰანდე, თუარარსებობს!

`ღმერთო, მიშველე, მე, ცოდვილს...~,

შესთხოვაჩრდილებითაფუთფუთებულჭერსდაშველამაცარდააყოვნა.
მისცნობიერშიხმებიშემოიჭრა. არა, ესარიყოანგელოზთაქორო
(ანგელოზებსრადარჩენიათსაზვერეში?), არცმკაცრიაპოსტოლებიანკუდიანიეშმაკები.
ესიყოჩვეულებრივი, მიწიერიადამიანებისხმები. მამაკაცების.
თანაცისეთსისულელეზელაპარაკობდნენ, თავმოყვარეეშმაკეულიცარიკადრებდა.

_ ...ყოველდილითიპოდრომზედარბის... ერთი-ორი, ერთი-ორი! აქეთრომა, იქით _

ცხენი.

_ გშურს?

_ მაიცა, რა! ეგრემეცდავრბივარხოლმეკუსტბაზე. შაბათ-კვირას.

_ მეკიშაბათ-კვირასაცარდავრბივარ. მეზარება.

_ იცი, რასგეტყვი, უშანგი, სპორტს, როგორცასეთსმივესალმები. ექიმიკაციხარ,

შენზეკარგადვინიცისჯანმრთელიცხოვრებისფასი,
მაგრამრომაამყველაფერსხაზგასმულადაკეთებს, რაცგამაღიზიანებელია. საერთოდ,
გადამეტებულადფაქიზიდამოკიდებულებასაკუთარიპერსონისმიმართუკვეკლინიკაა.

_ ნარცისისკომპლექსი.

_ ჰა?

_ საკუთარიფიზიკურიმომხიბვლელობისადასოციალურისტატუსისკულტივაცია.

_ მეცმანდავარ! ამასწინათ, რესტორანშიდავპატიჟე, მეთქი,

ერთიერთზედაველაპარაკები, თანცოტასჩავურტყამთ, უფროგაიხსნება. საქმეშიხარ?!
ღვინომწყენსო, არაყილოთებისსასმელიაო, `კოკა-კოლა~ საწამლავიაო...
დაიდგაწყაროსწყალიდაყლურწ! მწვადიშევუკვეთე, ფხალეული, რამე... პირიარდააკარა,
მთელისაღამოსულგუნსძიძგნიდა. დაჰოლისტერინზემელაპარაკებოდა. გამაგიჟა!

_ ციბოფობია.

_ რა?

_ მოწამვლისშიში.

_ მაგასყველაფრისეშინია, წამდაუწუმპიჯაკისბორტზეიყურებოდა,
არარსებულმტვერსსულსუბერავდა. ფუი!

_ ამატოფობია.

_ ეგრაღაჯანდაბაა?

_ მტვრისშიში.

_ ხო, მეტისმეტადსტერილურია. ვერგავიგე, კაციათუშპრიცი?

_ ჰა, ჰა!

_ ჩვენშიდარჩეს, უშანგი, მგონიქალებისშიშიცაქვს. გარეგნობასვერდაუწუნებ,

კაცისთვისზედმეტადლამაზიცკია, მაგრამმაგისგვერდითქალიარმინახავს.

_ ერეტოფობია.

_ ვა, ეგეთიფობიაცარის?

_ მაშინიმპოტენტია.

_ თუპედერასტი?

_ მსგავსიარაფერიშემიმჩნევია.

_ ქალივითგრძელიფეხიკიაქვსდა... გრძელიფეხიდამოკლეჭკუა.

_ ცდები, ჯარჯი, აი, მანდშეგეშალა. ჭკუასსწორედაცვერდავუკარგავ.

ყველაფერიმისხალ-მისხალაქვსდათვლილი. უბრალოდთავისმოსულელებაუყვარს.

_ აწყობსდაიმიტომ! შენმთელიდღესვირივითმუშაობ,
ფულისძირითადინაკადიკიმისჯიბეშიმიჩხრიალებს. თვლაეხერხება, კი...

_ რომიცოდე,
როგორმომბეზრდაყოველდღეფუთიანიღიპებისადაჩამოშლილიტრაკებისყურება...
 _ სამაგიეროდ, ზედმეტხორცებსრომაათლიკოხტად, შეგიძლიადატკბე.

_ რაისტკბობა, შეკაცო!
სხეულისკორექციისგასაკეთებლადფულიანიძროხებიდადიანდაარანორჩიწიწკვები.
სულრომსაზამთროებიდაუყენო, ასაკითავისასშვება. ბებერიტრაკი, ბებერიტრაკია.

_ არშველის?

_ ახალგაზრდაორგანიზმსსულსხვაენერგეტიკააქვს, სულსხვა...

გაჩუმდნენ.

`ჯარჯი, უშანგი, სტერილურირომა, იპოდრომი, კუსტბა...~ ისაქარის, დედამიწაზე.

კერძოდთბილისში. საავადმყოფოსპალატაში.
ჭერზემოფუთფუთეჩრდილებიკისულაცარარისგაურკვეველიწარმოშობის, _
ჩვეულებრივიხისტოტებია,
რომლებიცჩვეულებრივიფანჯარისუკანირწევადამათრწევასთვალსადევნებსორიჩვეულებრი
ვიჭორიკანაჰომოსაპიენსი. აი, ისკი, ნამდვილადარარისჩვეულებრივმდგომარეობაში _
ბინტებშიაგახვეული, აბრეშუმისჭიასავით, მხოლოდნესტოებიდათვალებიუჩანს.
შესაძლოაპირიც, მაგრამის, რაცახლაპირშიუტოკავსენაარარის, ეს...
ესრაღაცგასიებულიმუტანტია,
რომელიცშეცდომითჩაუსახლდასასაშიდამხოლოდდაკრეჭილიკბილებიაკავებსგამოსრიალებ
ისგან.

პალატისბინადარმამაგრადმომუწაყბები (ღმერთმანუქნას, მართლაგამოუსრიალდეს)

დაგვერდითაყუდებულიწვეთოვანიდაინახა,
რომლისდაკლაკნილიმილიბოლოშიჩამოცმულინემსითურთმისვენაშიიყოშერჭობილი.

`აუჩმი... რამჭირს, ტო?~ ამოიგმინაგულშიდასაკუთარიკბილებისკრაჭუნიგაიგონა.

კაცებმაერთდროულადმოიხედეს.

_ ჩვენიმუმიაგაცოცხლებულა! _ წარმოიძახაჩიატანისსათვალიანმა,
რომელიცფლეგმატურიტემბრისმიხედვითუშანგიუნდაყოფილიყო,
ფობიებშიგათვითცნონიერებულისუბიექტი.

_ კაიგამარჯობაშენი! _ რიხიანადმიესალმაბოხხმიანი,
მოზვერივითტიპიყალყზეშემდგარიწარბებით. სავარაუდოდ, ჯარჯი.

საწოლთანორითავიდაიხარა. ორივესცბიერადუციმციმებდათვალები.
თითქოსრაღაცისეთიიცოდნენ, რაზეცმას, ავადმყოფს, წარმოდგენაარჰქონდა.
ყოველშემთხვევაში, მტრულადშეკრაწარბები,
მაგრამჩხვლეტიატკივილმაუროსავითდასცხოკისერშიდაიძულებულიგახადანაკვთებისაწყის
პოზიციაშიმოეყვანა. არაუშავს. ტკივილსრომაღიქვამს, უკვეკარგია. ე. ი. თავიადგილზეა,
ტვინიმუშაობს. მართალიაზოგჯერისეთვრება, თავსაცკარგავსდატვინისნარჩენებსაც,
მაგრამფხიზელიძალიანაცადექვატურია.

_ მეორედდაბადებასგილოცავ, ძმაო! _ გამამხნევებლადგაუღიმა `მოზვერმა~. _

ლაპარაკიშეგიძლია?

ამანდასტურისნიშნადთვალებიდახარადაკრიჭამოადუნა.
 _ მოიცა, ჯერსისტემიდანგამოვრთავ _ აწითვითონაცკარგადმიირთმევს...
ერთპირსაფენსაცმოვხსნიდამერეშენსგანკარგულებაშია. ძალიანაცარდაღალო, იცოდე...
პირველიდღეამაინც... _
უშანგიდწოდებულმაფრთხილადგამოუცურანემსიდამტაცებლურიგამომეტყველებითყბაშიხ
ელიწაავლო. ჯერმარჯვნივმოატრიალა, მერემარცხნივ.
მერეთავიდახარადარატომღაცნესტოებშიშეუჭვრიტინა. _ ჯარჯი, თირკმელიმომაწოდე,
შენგაზრდას!

`ვაი-მე! თირკმელიხომარამომაჭრესამჩემანალებმა?!~

საბედნიეროდ, თირკმელილობიოსფორმისნიკელისჭურჭელიაღმოჩნდა,
რომელშიცწკაპუნებდამარტოხელაპინცეტი.

უშანგიმმკლავებიაიქნიადაგასაფრენადმომართულეკზოტიკურფრინველსდაემსგავსა.
მაგალითად, არქეოპტერიქსს. ძვლოვანიკაუჭაცხვირი, ახლოსჩამჯდარითვალები,
ბიბილოსებრიმეჩხერიქოჩორი...

_ ააა... _ დაიკვნესაავადმყოფმა, როცაპინცეტისცივიწვერილოყასშეეხო.

_ არაუშავს, მოითმენე... კაციარახარ?... ოპერაციამკარგადჩაიარა,

გართულებებისგარეშე. რეაბილიტაციისპროცესინორმალურადმიმდინარეობს...
სისხლჩაქცევებიმინიმალურია... ნაკერებიპრაქტიკულადშეხორცებული...
საფეთქელზეგქაჩავს, არა?... რასიზამ, ასეაადამიანისორგანიზმიმოწყობილი.
ფეხშირომეკალიშეგერჭობა, სახეგემანჭება... მალამოსწაგისმევდაისეაღარდაგქაჩავს.
თუძალიამშეგაწუხა, გამაყუჩებელსმოგცემ.

მართლაც, მალამომცოტაოდენიშვებამისცა.
თვალშიმოიხედადაკედელზეგაკრულიპოსტერიცდააფიქსირა _
მაცდურადმომღიმარიმანდილოსანი,
რომლისაფუებულთმაშიოქროსფერასოიანიწარწერაიკითხებოდა: კლეოპატრა _
ევროპულიკლასისპლასტიკურიქირურგიისკლინიკა. ქვევით, შედარებითწვრილიშრიფტით:
ყველასახისორთოპედიულიდამიკროქირურგიულიოპერაციები;
თანდაყოლილიდაშეძენილისიმახინჯეებისკორექცია; სიბერისპროფილაქტიკა;
მეზოთერაპია...

_ აბა, მუშტიმაჩვენე. მოიხედეაქეთ, დაყრუვდი? მუშტიმაჩვენე-თქო, ბიჭო! ჰო, ასე.

ძალიანკარგი... ახლაკიხელიასწიე, ნუგეშინია, ასწიე, ასწიე... აი, ასე... გახსენითითები.
მომუჭე. გახსენი. მომუჭე. ძალიანკარგი. თუმცამასაჟიმაინცდაგვჭირდება.

უშანგიმხელისერთიმოძრაობითგადახადასაბანიდაშეტყუპებლითითებიმუხლზემიარტყა.

_ ნორმალურირეაქციაა. _ დაასკვნა. _ ორ-სამდღეშიკვიცივითიქნები. კეთილი,

კეთილიახლაშეგიძლიაილაპარაკო, ოღონდნელა, არდაიძაბო. თურამეა, დამიძახე,
ორდინატურაშივიქნები. _ ესროლამეორესდამოკლენაბიჯებითგავიდაპალატიდან.

`მოზვერმა~ ბუმბულივითაიტაცაპირსაბანთანმდგარისკამი,
საჯდომისქვეშამოიდოდასაწოლთანმიჩოჩდა.

_ რა... მჭირს? _ მისუსტებულიხმითიკითხაავადმყოფმა.

_ არაფერიგახსოვს?
 _ ნწუ.

_ რაგეხსომება, გალეშილიმთვრალიიყავი!

ავადმყოფმამზერამოარიდა. რასაჭიროანოტაციები?! შედეგისახეზეა.

თუკირაიმეშერჩენიაუწინდელისახიდან.

_ რამჭირს? _ გაიმეორა.

_ ავარიაშიმოჰყევი. იცი, რამდგომარეობაშიიყავი? ძვალიარგქონდამთელი. ძვალი!

შეიძლებაითქვას, ხელმეორედაგაწყვეს. _
სრულიადუადგილონიშნისმოგებითგაანათლაჯარჯიმ.

_ აუჩმ...

_ `აუჩმ~ არუნდამაგას! ბატონმაუშანგიმპლასტიკურიოპერაციაგაგიკეთა. იცი,

ვინარისუშანგითოდუა? ისექაჩავთვალებს, გატყობ, არიცი.
საკმაოდცნობილიპლასტიკურიქირურგია. მეკიჯარჯიმქვია.
შეგიძლიაბატონიჯარჯიდამიძახო, ასაკითაცშემფერისდასტატუსიცშესაფერისიმაქვს.
შენისახელითუგახსოვს, ბიჭო?

_ ვახო.

_ ძალიანკარგი. რატომდაჯექისაჭესთანმთვრალივა-ხო? _
ირონიულადდაეკითხაბატონიჯარჯი.

ვახოდაიძაბა. ვერმიხვდაირონიისმიზეზს. დაზარალებულებსასეარელაპარაკებიან.

რაო? საჭესთანო? ესკაციალაოდხოარ...

_ რომელსაჭესთან? მემანქანაარამყავს! _ წამოიძახაემოციურადდაჰოი, საოცრებავ,

ტკივილიცარუგრძვნია.

_ გამოდის, სხვისიმანქანამოგიპარავს, რაცაათმაგებსშენსდანაშაულს. _

მენტორულადაუხსნაბატონმაჯარჯიმდასაჩვენებელითითიდაუქნია.

ვახომთვალიგააყოლაგამაფრთხილებლადმოქანავეთითს, მზერა `როლექსის~

ფირმისსაათზეგადაატარადაუცებაზრიმოუვიდა: ესკაციექიმიარარის.

_ სადვარ? _ იკითხაშეშფოთებულმა.

_ საავადმყოფოში.

_ ციხის?

_ ჯერჯერობით, არა. _ ორაზროვნადუპასუხეს.

_ რას... ნიშნავს?

_ ყველაფერსთავისიდროაქვს, ვახოგენაცვალე,
ცოტააზრზემოხვალდაყველაფერსაგიხსნი.

_ თქვენ... თქვენარხართექიმი.

_ მერედავინგითხრა, რომექიმივარ?

_ აბა?
 _ მგონიგასაგებადგითხარი: ყველაფერსთავისიდროაქვს. მეორედაღარგამამეორებინო,
თორემჩავთვლირომმახსოვრობაშიჩავარდნებიგაქვსდაჩვენიკომუნიკაციაცვერშედგება.
გასაგებია?

ვახომთავისწამოწევასცადა,
მაგრამუხილავმაძალამკეფაშიხელიჩაავლოდაბალიშსმიალურსმა.

_ ნუფაფხურობ. მშვიდადიწექიდაკითხვაზემიპასუხე. რარიცხვიადღეს?

_ 10 აპრილი. მგონი.

_ წელი?

_ 2002.

_ წელისწორადგამოიცანი, პრინციპში, რიცხვიც. 10

აპრილსშემოგიყვანესსაავადმყოფოში. დღესკი 15 აპრილია. რამდენიდღეგასულა?

_ 5.

_ ყოჩაღ! _
ბატონმაჯარჯიმფეხიფეხზეგადაიდოდაუფროსაფუძვლიანიდაკითხვისთვისმოემზადა. _
რაგვარიხარ?

_ შალიკაშვილი.

_ უყურეშენ! ესშესანიშნავიგვარიგქონია! მეკიგლეხურიგვარიმაქვს _ მუქატარიძე.

მუქიცვარ, ტარიცვარდაძეც. ჰა, ჰა! ჯორჯ-მალხაზშალიკაშვილინათესავადხომარგეკუთვნის?

_ ვინ? _ ვერმიხვდავახო.

_ აბა, შენაყოფილხარ! მისტერჯორჯ-მალხაზიამერიკელიმთავარსარდალია.

სხვათაშორის, თბილისშიციყოჩამოსული.

_ პირველადმესმის.

_ ტელევიზორსარუყურებ?

_ არმაქვსსახლშიტელევიზორი.

_ აბარაგაქვს?

_ ცარიელიმაცივარი.

ბატონმაჯარჯიმმრავალმნიშვნელოვნადააკანტურაპენტაგონივითდიდითავი _
ვითომ, კაცნივართ, ყველაფერიგვესმისო.

_ თუვითანამშრომლებთ, მაცივარიცგაგევსება,
ტელევიზორიცგექნებადაფულიცჯიბეში.

ვახოსუნდოდაეკითხა _ რათანამშრომლობასგულისხმობთო, მაგრამვერმოასწრო,

ბატონმაჯარჯიმმოკლედდაუკრათავი, ეს-ესისოფიცერივით, დაპალატადატოვა.

მარტოდარჩენილივახოიმსაღამოსგახსენებასშეეცადა...

სიგარეტისკვამლშიგახვეულისახინკლე. სახინკლეში _ ისდამისიმდგმურები:

იმედადაბესო _ გეპეისსტუდენტებიქრონიკულადმშიერიკუჭებით,
თუმცაბინისფულსპატიოსნადუხდიდნენ. დიდი-დიდი, ორი-სამიდღისგადაცდენით.
არგადაუხდიდნენდაკაიტურასდაიჭერდნენ! სოლოლაკელივახოისბიჭიარარის, ვინმეს-
რამეშეარჩინოს. ვისაცეჭვიეპარება, გაიკითხოსუბანში! სახელსრომთავიდავანებოთ,
ბინისგაქირავებითგაჰქონდათავი _ ერთიოთახიმდგურებს, ერთიმას, ერთიცსაერთო _
მისაღები-სასადილოსამბავში. სამწუხაროდ, ამჯერადწუწკიმდგმურებიშეხვდა.
ერთქილამაწონსარგაიმეტებნენმარტოხელაბინისმეპატრონისთვის.
შეათრევდნენთავისოთახშისოფლიდანგამოგზავნილსურსათ-
სანოვაგესდათქვლეფდნენუსირცხვილოდ. მუტრუკები!
კიდევერთიშემოსავლისწყაროჰქონდავახოს _ პოკერი. მაგრამთამაშიცხოვრებასავითაა _
ხანგაგიმართლებს, ხანარა. ცხოვრებაშივახოსქრონიკულადარუმართლებდა.
მშობლებიადრედაეხოცა, სამხატვროაკადემიიდანგარიცხეს,
ისემოიყარაოცდაათწლამდეთავმოსაწონიარაფერიშეუქმნია,
თუარჩავთვლითხანმოკლესტუდენტობისასდახატულრამდენიმენახატს,
რომლებიცამასწინათმისივეჯგუფელმაშეიძინა _ კერძოგალერეისთვის.
მართლამოეწონანახატებითუუბრალოდშეეცოდაგალოთებულიჯგუფელიდაფულივერშეჰკა
დრა, ვახომარიცოდა. ყოველშემთხვევაში, წასვლისწინჯგუფელმაუთხრა: `უმადურიკაციხარ,
შალიკაშვილო, ღმერთმანიჭითდაგაჯილდოვა, შენკისასმელშიახრჩობო.~ `საქმენახე,
კოჭიგააგორე~, _ გულშიგაეპასუხავახოდააღებულიფულიიმავესაღამოსგაუშვა `საქმეში~ _
მთელირესტორანშიწაასხა.

იმსაღამოსკისასწაულიმოხდა _
მდგმურებმაჯიბეზეხელიგაიკრესდახინკალზედაპატიჟეს. ხინკალსლუდიდაარაყიმოჰყვა.
ღმერთი-რჯული, იმდღესვახოსარუნდოდადალევა _
მოგვიანებითპოკერისტებთანშეხვედრაჰქონდადათქმული,
მაგრამნაბახუსევზეერთიკათხალუდიჩაურტყადამერეწაიღო, როგორცყოველთვის. არა,
ტყუილია. სხვადროსსახლსაცაგნებდადათავისსაწოლსაც.
ახლაკიარცსახინკლიდანგამოსვლისმომენტიახსოვდა, არცსხვისიმანქანისმოპარვის.
ავარიახომსაერთოდ...

___

პლასტიკურიქირურგიისკლინიკისდირექტორი, რომა (რომან)

ქემოკლიძემწვანეჩაისხრაშუნაორცხობილასაყოლებდა,
როცაკაბინეტშიპლასტიკურიქირურგიუშანგითოდუაშემოვიდა.

_ ხომარდამეწვევი? _ თავიგამოიდორომამ, თუმცაიმთავითვეიცოდა,

რომუშანგიმწვანეჩაიზეუარსეტყოდა.

_ ჩაისარა, მაგრამყავას _ სიამოვნებით.

_ ადა, ერთიჭიქაყავა. _
დიქტოფონსჩასძახარომამდაკრიტიკულადშეათვალიერასათვალისშუშისწმენდითგართული
უშანგი. _ თვალებიგაგწითლებია, პატივცემულო. დაიღალე?

_ უჰ, ნუმეტყვი! გაზაფხულთანერთადკლიენტურაცმოგვაწყდა.

რიგებიდგასლიპოსაქციაზე, მანდილოსნებიპლაჟზეგამოსაფენადემზადებიან.
ასეთუგაგრძელდა, მალესხვისდუნდულებსკიარა, საკუთარცოლსვერდავინახავერთმეტრში.
_ უშანგიმსათვალემოირგოდამაგიდასმიუჯდა.

_ ო, შენიცოლისარდანახვაძნელია. _
ცუდადდაფარულიშურითადააღფრთოვანებითწამოიძახარომამ.

მისგონებაშივერჯდებოდა,
რატომუნდაგაჰყოლოდაცოლადაკადემიკოსებისოჯახშიგაზრდილიუმშვენიერესილუიზაარა
ფრისმქონედაბრუციანუშანგის. ახლაკიდევშეეხედება, ხორციმოისხადაჩაცმაცისწავდა,
სტუდენტობისასკიპირდაპირმოარულიჩონჩხიიყო,
ნასხვისარტანსაცმელშიგამოწყობილისაფრთხობელა. ასეცეძახდნენზურგსუკან. ესმაშინ,
როდესაცსუსტისქესითგანებივრებულრომასდღესაცვერგაუკეთებიაარჩევანი.
იდეალურიქალისძებნაშიგავიდაწლები. თუმცაგულისკუნჭულშიდღესაცეიმედებოდა,
რომსადღაც, დედამიწისრომელიღაცწერტილში,
გრაციოზულადდააბიჯებსმისიმეორენახევარი. სწორედაცგრაციოზულად,
დაარათავჩაღუნული, კედელ-კედელ.
რომასსაკუთართავშიდარწმუნებულიქალებიმოსწონდადაარაპრინცისლოდინშიგადაბერებუ
ლიმარადიულიქალწულები. გულწრფელადმიაჩნდა, რომდედამისი, ქალბატონიარიადნა,
იდეალურიქალია. დედამისზენაკლებსკირომაცოლადარდაისვამდა.
რომიცოდესსადარისისწერტილი, დღესვეაიღებდაბილეთს,
გადაიფრენდაცხრაზღვასადაცხრამთას... მეშენგეტყვიფულიარჰქონდათუსილამაზეაკლდა?!
ყველაფერიჰქონდა, რისკიანიხასიათისგარდა. ხომშეიძლებაშეეშალოს?
ერთიშეხედვითვერგამოიცნოსდამერესანანებლადგაუხდეს? მეორემხრივ,
ცოლიტელევიზორიარარის, თანგარანტიისფურცელიმოჰყვებოდეს,
რომასესეცესმოდადაიყოამგაორებულმდგომარეობაში. დედამისიცცეცხლზენავთსუსხამდა,
იმდენსუჩხიკინებდა _ არშეცდეო, არშეცდეო,
რომსაწყალიკაცინებისმიერმოწონებულქალშიღირსებაზემეტადნაკლსხედავდა.
ხანდახანეჩვენებოდა,
რომმისირჩეულისადღაცახლომახლოადაერთმშვენიერდღესფეხებითავისითმოიყვანდარომა
სთან. `მემოვედი~ _ ეტყოდაის. ანდაარაფერსეტყოდა,
უბრალოდშეხედავდადარომამიხვდებოდა, რომის, `ის~ არის, როგორციმკარგფილმში,
სადაცკეთილშობილიტუსაღითავისისიყვარულისამბავსყვება.
თუმსგავსიმიზანსცენამხოლოდკინოშიაშესაძლებელი?!

_ ... ესქალივერარისსრულჭკუაზე, ახლაცხვირისოპერაციააიტეხა. წარმოგიდგენია? _

პაციენტებისამბებსყვებოდაუშანგი.

_ ვინ, ვინაიტეხა, ლუიზამ? _ რომაფიქრებიდანგამოერკვა.

_ სადდაფრინავ... არმისმენ?

_ არა. ხო...

_ ეგრეიცისმწვანეჩაიმ.

_ რასამბობ, უშანგი, მწვანეჩაიზემარგებელირაუნდაიყოს!

_ ფიგურალურადვამბობ. კაცმაჩაიხორცსუნდადააყოლოსდაარაორცხობილას.
ახლაცილოვანისაკვებისსარგებლიანობაზეარწამაკითხოლექცია!

_ არმინდა. _ ხელებიაასავსავარომამ. _ შენისმითხარი, ვინაიტეხაცხვირისოპერაცია?

 _ პურ-კომბინატისჭკნობაშეპარულმათანამეცხედრემ.
ახლახანსლიპოსაქციაგავუკეთეთ, ჯერბანდაჟიცარგაუხდია, გავიხედედაკიდევარდამეხატა?
ცხვირიაღარმოსწონსქალბატონს!

_ ვითომგრძელიცხვირიაქვს? მეარმომხვედრიათვალშიმისიცხვირი.

_ სხვაუბედურებასჭირს _ ფულიაქვსბევრიდააღარიცის, სადწაიღოს.

თანაცმისქმარსახალგაზრდასაყვარელიჰყავს.

_ რასმეუბნები! ნეტავ, ვინდაუწვალოგინშიართრიტიანაბესალომს?

_ აბესალომსკიარა, მისფულებსდაუწვა.

_ ეგარისქალები! იმიტომაცარმომყავსცოლი. _ ნიშნისმოგებითშესძახარომამდაშეცბა. _

შენარიფიქრო, ლუიზაარმყავსმხედველობაში, ისგანსაკუთრებულია.

_ ნუმებოდიშები, თუძმახარ, _ სასაცილოდარეყოუშანგის. _ მესხვასაქმეზეშემოგიარე.

მეშვიდეპალატისპაციენტისისტემატიურმოვლასსაჭიროებს. აწიჭამასდაიწყებს,
ფეხზეცდადგება... მეხომარვირბენდანა-ჩანგლით?!

ამისგაგონებაზერომამთვალებიგადაატრიალადატრაგიკულისახემიიღო.

_ სისტემატიურს, არა?... რაღადაგიმალო, უშანგი, ძალიანმეშინია. ესრადღეშიჩამაგდე!

ღამეებიარმძინავს, წუხელტრანკვიზატორიცკიდავლიე.
ვერვიტანმსგავსიდანიშნულებისპრეპარატებს, მაგრამდამაწყდანერვებიდარამექნა?!
აქეთდედაჩამაფიჩინდა: რაგჭირს, რაგჭირსო? მეკიტყუილიარმეხერხება... იცი, უშანგი,
როცავიტყუები, ცხვირიმიგრძელდება, პინოქიოსავით. გინდდაიჯერე, გინდარა. _
რომამოდნავდააელამათვალებიდალამაზადმოყვანილცხვირსზემოდანდახედა.

_ რაგანერვიულებს?

_ როგორთურა?! საციხოსაქმეა, ადამიანო!

კლინიკაშიარარეგისტრირებულიპაციენტიგვიწევს,
რომელსაცყველაუბედურებასთანერთადუგონომდგომარეობაშიგაუკეთდაპლასტიკურიოპერ
აცია. ესამბავირომგახმაურდეს, მეთავსმოვიკლავ, იცოდე!

_ მაშანტაჟებ?

_ არცმიფიქრია. ტყუილი, შანტაჟიდამსგავსისისაძაგლეებითქვენკენმოიკითხე. _

ეწყინარომასდაგამომეტყველებაცშესაფერისიმიიღო _ წარბშეკრულიმიაჩერდასივრცეს.

_ მშვიდადიყავი, არგახმაურდება.

_ მეასეარშემიძლია, უბრალოდარვარმიჩვეული, გესმის?! მაგრამშენარგესმისჩემი.

მედაშენერთბოსტანშიამოსულისხვადასხვაჯიშისბალახივართ.

_ ქინძი.

_ რაშუაშია, ქინძი?

_ ბოსტანშიქინძიამოდის, ოხრახუში, გოგრა...

_ სიტყვასბანზენუმიგდებ.
 _ რომა! _
უშანგიიდაყვებითდაეყრდნომაგიდასდაკისერწაგრძელებულიმიაჩერდააზარტშიშესულდირ
ექტორს. _ დაწყნარდიდამოუხმელოგიკას. ვინუნდაგვიჩივლოს, ჯარჯიმუქატარიძემ?

_ ჯარჯიმარა, მაგრამ...

_ აბა, ჯარჯიზედიდიკაცივიღაა?

_ შსსმინისტრი, მაგალითად.

_ მინისტრიდღესარის, ხვალმოასრიალებენ. ჯარჯიკიდაღვინდამაგსტრუქტურაში.

მერომმკითხოაძმარდაკიდეცდააწიპენსიაზეუნდამიაბრძანონ, მაგრამვერუშვებენ,
საჭიროკაციადაიმიტომ, ქვეყანასიცნობს, კავშირებიაქვს, გავლენა... გავლენაკიფულზემეტია.
თუმცაარცფულიაკლია. _ ყოყმანითდაამატაუშანგიმ.

_ მოკლედ, როცასიმპოზიუმიდანჩამოვალ, ეგპაციენტიაქარდამახვედრო.

_ საითგაგიწევია?

_ იტალიაში. უკვედავჯავშნებილეთები.

_ ძალიანკარგი, დაისვენებ, გაივლი-გამოივლი, ნერვებსდაიწყნარებ...

კარისჭრიალზეკაცებმალაპარაკიშეწყვიტეს.

კაბინეტშირომასმდივანიადაშემოვიდა. მაღალი, სერფინგისდაფასავითბრტყელი,

მკაცრიიერსახისადაარანაკლებმკაცრიმორალისქვრივი. მიუხედავადიმიჯისა,
გულშინაზადუღიტინებდამეორედგათხოვებისპერსპექტივა.
კანდიდატურაცშერჩეულიჰყავდა _ რომა. სამწუხაროდ,
შეფიმასშისასურველქალსვერხედავდა,
მისიყავლგასულილიბიდომხოლოდსაკუთარიპერსონისკენიყომიმართული.
თუმცახასიათიარგამორიცხავდამდედრისარსებობასამტიპისმამრისცხოვრებაში.
ადასბევრიარუნდოდა: სტატუსიდაგარანტირებულისიბერე. თუმცა, არცესიყოცოტა.
გააჩნიავისთვის. რომასიარიყოს,
ადასაცგადაჭარბებულიწარმოდგენებიჰქონდასაკუთართავზე,
თორემფუჭიოცნებითარდაიმძიმებდაისედაცმგრძნობიარეგულს.

_ მიირთვით. _ ადამყავისჭიქაუშანგისდაუდო, მაგრამწასვლასარჩქარობდა.

სმენაზემდგარიჯარისკაცივითიდგა, გასწორებულიხელებით, მაღლააწეულინიკაპით,
შეუპოვარიმზერით...

`თავისუფლად. ნაბიჯით, იააარ!~, ენისწვერზემოადგაუშანგის,

მაგრამთავიშეიკავადამდივანიმოიკითხა. ადაც, თითქოსბრძანებასელოდაო, გააქტიურდა:

_ მადლობა, ბატონიუშანგი. თქვენიმეუღლევნახეწუხელტელევიზორში.

ბრწყინვალედგამოიყურებოდა, როგორცყოველთვის. გადაცემაცბრწყინვალედმიჰყავდა.
გივიფეიქრიშვილიჰყავდასტუმრად, შიდსისცენტრიდან.
უაღრესადაქტუალურთემებზეჰქონდათსჯა-ბაასი. განუსაზღვრელისიამოვნებამივიღე.

_ გადავცემთქვენსქათინაურსლუიზას.

_ ესქათინაურიარარის. ესუტყუარიჭეშმარიტებაა. _
ამსიტყვებითადაადგილზედატრიალდადარობოტივითმომართულიგავიდაკაბინეტიდან.
 _ აი, სწორედასეთიდაცურებულიქალიგვჭირდებაჩვენიპაციენტისთვის. _
თვალიგააყოლაუშანგიმდაყავამოსვა.

_ რატომარისადა `დაცურებული?~ _ გაუკვირდარომას. _ ადაჭკვიანიქალია,

მოწესრიგებული, სუფთა... სხვათაშორის, ლექსებსწერს.

_ წარმომიდგენიამაგისლექსები... `განუსაზღვრელისიამოვნება~ და
`უტყუარიჭეშმარიტება~. ჰა. ჰა!

_ ნუიციხოლმეყველაფრისგაქილიკება.
ადასნაირისანდოადამიანიბარეორიდადისამკლინიკაში.

_ მეცმანდავარ! _ გაუხარდაუშანგის. _ დაელაპარაკე,

შენუარსარგეტყვისდასაიდუმლოსაცშეგინახავს.

_ ჰო-ო?

_ ასიანი.

_ ვნახოთ, მოვიფიქრებ. ავწონ-დავწონი. _ ჭკუაშიჩაუჯდარომას.

_ რაცუფრომალეაწონ-დაწონი, მითუკეთესი. იმედია, მთელკარტებსარგაუხსნი,

ლამაზადშეფუთე, შენებურად...

_ ესრაავანტიურაშიგამხვიე, უშანგი... მეხომინდიელივითვარ,

ყველაფერიშუბლზემაწერია. შენკი `შეფუთეო~! რომელისარეკლამოაგენტიმემნახე?!

_ ნიჭიერიკაციყველაფერშინიჭიერია.

რომაოდნავწამოწითლდადაფანჯრისკენმიმართამედალიონისპროფილი.
გადაგორდამკაცრიდაფიქრიანიზამთარი, გარეთკაპრიზულიგაზაფხულიიკრეფდაძალას.
ცაზეუკვეგაემართათმარადიულიდუელიმზესადაღრუბლებს. მზეაშკარადჯაბნიდა,
რასაცმოწმობდანაადრევადდაბუტკულიხეებიდაელექტროსადენზეარხეინადჩამომჯდარიპი
რველიმერცალი _ თბილიქვეყნიდანმოფრენილიშავფრაკიანიდირიჟორი. `ცხრა-
მთაგზიდანმომავალი, მოქანცული, მოღალული, დაბლა-დაბლავეშვებოდი,
შენგეძებდაჩემიგული...~

_ ესარარისყველაფერი.

რომასპოეზიისშუადღეშიუშანგისშემპარავიხმაშემოიჭრა. დადარაჯებულმამოიხედა. .

_ ფსიქოლოგიცგვჭირდება. _ განმარტაქირურგმა.

_ რაფსიქოლოგი... ვის?

_ მეშვიდეპალატისპაციენტს.

_ რაო?! _ ახალისიურპრიზისმოლოდინშირომაფეხზეწამოიჭრა,
ნერვიულიმოძრაობითამოტყორცნაკისერშიაკურატულადჩაფენილიშარფი, გაიარ-გამოიარა.
_ ფსიქოლოგითუვინმესსჭირდება, ესმევარ, მე!

_ კიბატონო, შენცგაგიხერხებთ.

_ მერამდენედგაგიმეორო _ სიტყვასბანზენუმიგდებ!

_ აბა, რასშემოიხიეტანზე?! მართლავერვხედავპრობლემას.

 _ ანუ, ჩვენგარდა, მეოთხეკაცსაცრომეცოდინებაჩვენისაიდუმლო, პრობლემაარარის?
მითხარი, მაინტერესებსშენიპასუხი!

_ რატომმეოთხეს, მეხუთეს. _ ვითომცარაფერი, მოახსენაუშანგიმ.

რომა, მომუჭულიშარფითხელში, ადგილზეგაქვავდა. მეხუთეო!

ესსაფრთხობელასრულჭკუაზეა? ბარემგამოვიდესდარუპორშიგამოაცხადოს,
ბრიფინგიმოაწყოს, ჟურნალისტებიშეყაროს...

_ ნაწილობრივ, ადა. _ განმარტაუშანგიმ. _

მაგრამფსიქოლოგისგათვითცნობიერებაცმოგვიწევს. წინააღმდეგშემთხვევაში,
მთელიესწამოწყებააზრსკარგავს.

_ ეს... ესწამოწყებაარარის! ესავანტიურაა! _ აყვირდარომა.

_ ნუაიქოჩრებიახლა...

_ იცი, უშანგი, ზოგჯერგიყურებდა... დალავრენტიბერიასმაგონებ.

_ შენკიმიქელანჯელოსდავითსჰგავხარ. _
გულღიადგაუღიმაუშანგიმდამეჩხერქოჩორზეხელიჩამოისვა.

რომამხმამაღლაამოიოხრა, თუმცაგულისიამაყითაევსო. იმაზე,

რომგენიალურიმოქანდაკისსკულპტურასჩამოჰგავს, დედაცმიანიშნებდახოლმე,
მაგრამდედისთვალითდანახულიერთია, უცხოკაცირომიტყვის _ სხვა. გამოდის,
დედასარეჩვენება. პრინციპი _ ყველაყვავსთავისიბახალამოსწონს _ აქარმუშაობს. ვინიცის,
უშანგისცოლმაჩააწვეთაკოლეგარომაქემოკლიძისსრულყოფილდავითთანმსგავსებისიდეა.
რაცორმაგადსასიამოვნოა.

_ ვატყობუჩემოდგადაგიწყვეტიათ. _ შემრიგებლურიტონითთქვარომამ. _
ისმაინცმითხარი, რამდენადსანდოა?

_ სანდოა, სანდო. ქუჩიდანკიარმოგვყავს, ჯარჯისშერჩეულია.

ფსიქოლოგადმუშაობსსპეცდანიშნულებისსამმართველოში.
იქშემთხვევითიხალხიაჰყავთსამუშაოდ, რომა!
გოგომწითელდიპლომზედაამტავრაუნივერსიტეტი, თავისისაქმისპროფესიონალია.
ჩვენსპაციენტსკიმართლასჭირდებარეაბილიტაცია.
კაცმაარამარტოსხვისისახელითადაგვარით, სხვისისახითუნდადაიწყოსცხოვრება.
გესმისესრასნიშნავს? წარმოიდგინე, შენრომგითხრან:
ერთიდღითუშანგითოდუასთავსგადაგინერგავთო...

`თუიმთავითშენსცოლთანმიმიშვებ, ჯანიგავარდეს, ერთიკვირაიყოს~,

გულშიგაეპასუხარომადაქადაგადდაცემულქირურგსყურიმიუგდო.

_ მითუმეტეს, ჯერბაიბურშიარაა. დღესმოვიდააზრზე,

ხვალკისარკეშიჩაიხედავსდავისდაინახავს?

_ ვასიკოცეცხლაძეს. _ ჩაიფხუკუნარომამ, მაგრამიქვეგაასწორანაკვთები. არისთემები,

რომელთაგარშემოხუმრობამკვრეხელობაა. თუარგინდაამათდაემსგავსო: ჯარჯებს,
უშანგებსდამათსულიერძმებს.

_ მაგაშიასაქმე! _
აიტაცაუშანგიმდაერთინახტომითგაჩნდამაგიდისკიდეზეჩამომჯდარრომასთან. _
შენფიქრობ, ადვილიანორმალურადამიანსაუხსნა,
რატომუნდაიაროსამქვეყანაზესხვისიჰაბიტუსით?! დაარამხოლოდიაროს! ის `სხვა~ გახდეს.
თანაცისე, რომსაკუთარმაცოლმაცვერიცნოს.

_ აკიუცოლოაო?

_ გაშორებულია, მაგრამესარარისარსებითი. კითხვაზემიპასუხე.

_ არარისადვილი. მეტსაცგეტყვი _ შეუძლებელია.

_ შეუძლებელიაკარგიფსიქოლოგისგარეშე.
ფსიქოლოგმანიადაგიუნდაშეამზადოსმისისაზოგადოებაშიადაპტაციისთვის.
ვინარისდღესვახოშალიკაშვილირესპექტაბელურვასიკოცეცლაძესთანშედარებით? _
მოძველბიჭოლოთიარასრულიუმაღლესიგანათლებით. პრაქტიკულადგაუნათლებელი.
ფსიქოლოგმათავიდანუნდაშექმნას, სულიჩაჰბეროს, როგორცპიგმალიონმაგალათეას.

_ ოჰო!

_ შევთანხმდით?

_ სხვაგზასმიტოვებ?

_ დაარტყიხელი!

რომამუგულოდმიუტყაპურაგაშლილიხელისგულიდათავისსკამსდაუბრუნდა.
უშანგიმიხვდა _ აუდიენციადამთავრებულია.

___

მაგდამმძინარეშვილსთვალებითმიესიყვარულა,
გულზემიხუტებულიტასიკოგამოაცალა, შუქიჩააქროდაფეხაკრეფითგავიდასაძინებლიდან.

ტასიკოერქვაქოსათოჯინას,
რომელიცორიწლისწინქეთუნასმამამისმააჩუქადაბადებისდღეზე.
მაშინაცქოსაკიარიყოტასიკო, ოქროსფერადმბზინავიკულულებიამშვენებდა,
მაქმანებიანინეილონისკაბა, მუხლებთანგაბაფთულისაცვალი, თეთრიბაჩიები,
გიპიურისწინაფრიანიქუდი, ზუსტადისეთი, როგორცნამდვილბავშვებს.
ესიყოერთინახვითშეყვარება. თანაცორმხრივი. ქეთუნასეჭვიარეპარებოდა,
რომტასიკოსაცსიგიჟემდეუყვარდა.

თმისსაფარიტასიკომაბაზანაშიდაკარგა,
როცაქეთუნასაზრადმოუვიდამასთანერთადებანავა. დედამდაუშალა,
მაგრამქეთუნადაიჟინადახელშითავმოტვლეპილითოჯინაშერჩა. წყლისზედაპირზეკინება-
ნებადაცურავდაწეპოვანითმისოქროსფერიკუნძული.

მასშემდეგდიდმადრომგაიარა, ტასიკოსშემცვლელებიგამოუჩნდა,
მაგრამვერცერთმავერმოიგოქეთუნასგული.
მორიგთოჯინასმალემოისიყვარულებდახოლმედაისევუთმოტასიკოსგამოათრევდა,
რომელსაცამასობაშიტანსაცმელიცშემოაცვდადალეიკემიითდაავადებულბავშვსდაემსგავსა.
მაგდასპროფესიულიგადასახედიდანშვილისკონკრეტულთოჯინაზეასეთიმიჯაჭვულობამამი
სფაქტორთანიყოდაკავშირებული, რადგანსწორედიმპერიოდშიქმარსგაეყარა. ეტყობა,
მამისნაჩუქარმათოჯინამგოგონასრაღაცნაირადშეუვსოსიმბიოზურიკავშირისგაწყვეტითწარმ
ოქმნილივაკუუმი, მიუხედავადიმისა, რომშაბათ-კვირასქეთუნამამიკოსგოგოიყო.

მაგდამტასიკოსასტუმროოთახში, როიალისთავზედადოდაჩაფიქრებულიშედგა.
როიალიიყოერთადერთიღირებულინივთიმამიდამისისპატარაბინაში,
სადაცქმართანდაშორებისშემდეგსაცხოვრებლადგადმოვიდა. რამდენჯერაცჩაუვლიდა,
იმდენჯერმისშესაძლოგაყიდვაზეფიქრობდა,
მაგრამამისთვისსოფელშიგახიზნულიმამიდისნებართვაიყოსაჭირო.
ფულიკიუსიკვდილოდსჭირდებოდამაგდას _ ქეთუნაჰყავდაავად. აორტისკოარქტაცია _
ასეერქვადაავადებას, რომელიცმის 5
წლისშვილსაღმოაჩნდადარომლისაღმოსაფხვრელადქირურგიულიჩარევაიყოსაჭირო.
ოპერაციასდიდიფულისჭირდებოდა (ერთიკიარა, ათიროიალისფასი),
რომელიცქეთუნასფსიქოლოგმშობლებსარგააჩნდა.
ღარიბქვეყანაშივისსცალიაფსიქოლოგთანსაბჟუტუროდ?!
სხვებთანშედარებითმაგდასკიდევგაუმართლა _ ძალოვანსტრუქტურაში
(სადაცამჯერადმუშაობდა), ხელფასიცშედარებითმაღალიიყოდასაქმეცთავზესაყრელი,
მარტოოფიცრებისტესტირებასუნდებოდანახევარიდღე, მაშინ, როდესაცთემურის
(ყოფილიქმარი)
სარეაბილიტაციოცენტრშიწამლადთუდაიხატებოდაცხოვრებაზეგულაცრუებულიპაციენტი
დაიმაზეცნადირობაიყოგამოცხადებული, თავმოყვარეექიმსრომარეკადრება. არადა,
თემურსგანყოფილებისუფროსიერქვა,
საკანდიდატოდისერტაციაცჰქონდადაცულიდაახლასადოქტოროზემუშაობდა. მეშენგეტყვი,
დროარჰქონდათავზესაყრელითუნიჭიაკლდა?! ჩვენშირომდარჩეს, ნიჭიარცმაგდასაკლდა,
პრაქტიკულაცგამზადებულიდისერტაციარახანიასაწერიმაგიდისუჯრაშიიმტვერება,
მაგრამდროისქრონიკულდეფიციტსგანიცდიდა. დისერტაციიზესამუშაოდკიარა,
პაემანზეწასასვლელადვერიცლიდა. კანდიდატურებიცარიყომანცდამაინცდასაფეთებელი,
მაგრამსურვილისშემთხვევაში, შეიძლებოდაფსონისგაკეთებაფულიანსაყვარელზე,
რომელიცმასაცმიხედავდადამისშვილსაც. რომგეკითხა, თემურიუმალსიცოცხლესმისცემდა,
ვიდრექეთუნასგაიმეტებდასასიკვდილოდ, მაგრამლამაზისიტყვებისიტყვებადრჩებოდა,
სტენოკარდიულიშეტევებიკიდღითი-დღემატულობდა.
მაგდასისღადარჩენოდალოცვააღევლინა.

ეტყობაღმერთმაისმინამისივედრება. ესმოხდაგუშინ, სამსახურში...

მაგდასკომპიუტერშიშეჰქონდაოფიცერთაჳ჻-
სმონაცემებიდაყოველჯერზერწმუნდებოდა _
მავანისინტელექტუალურიმაჩვენებელისრულდისონანსშიადაკავებულთანამდებობასთან.
ეტყობა, იქ, ზევით, დაწინაურება-დაქვეითებისსაკითხებშისულსხვაკრიტერიუმებიმუშაობს.
უპირატესობაენიჭებანაცნობ-მეგობრობას, ნათესაობა-ნათელ-მირონობას, ერთგულებას,
მარიფათს...

ამფიქრებშიიყო, როცაუფროსმაგამოიძახა.

ფართხაფურთხითგამორთოკომპიუტერი. სიბნელემშთანთქაგვარებიდასახელები,
დაბადებისთარიღები, გრაფიკები, ინტელექტისმაჩვენებლები, კითხვა-პასუხები...
ყველაფერითვალითუხილავსადაგონებისთვისრთულადწარმოსადგენმეხსიერებისბუფერულ
უჯრედშიგანთავსდა.
 მაგდააჩქარებულინაბიჯითგაუყვადერეფანს. ვირტაჟმამისითხელი,
მოხდენილიფიგურააირეკლა _ მოკლედშეჭრილითმა, გაშლილიმხრები, მოღერებულიყელი.
მადლობადედასტანვარჯიშზესიარულისდაძალებისთვის. ჩემპიონივერგამოვიდა,
მაგრამსხეულისფლობაისწავლა. არა, რაღაცვერიყოისე.

ბატისტისპერანგი!

დილითდენიგამოირთოდაიძულებულიგახდადასაუთოვებელიპერანგიჩაეცვა,
იმიმედით, რომპიჯაკისქვეშარგამოჩნდებოდა. პიჯაკიკისამუშაოოთახშიდარჩა _
სკამისსაზურგეზე.

სრულიადქვეყნიერებაზეგაბრაზებულიშემობრუნდა. ეტყობა, თელასშიცისეთივეჳ჻-

სპატრონებისხედან, როგორცძალოვანსტრუქტურებში,
თორემრაგახდაოცდაოთსაათიანიელექტროენერგია! აგერ,
ქეთუნასჯერთვლაარუსწავლიაწესიერად, მეცხრებლოკისშესახებკიყველაფერიიცის.
მგონიგუდიანიკაციჰგონია, რომელიცსადარბაზო-სადარბაზოდადისდასინათლესიპარავს.

`არუნდამივბრუნებულიყავი, ცუდადმაქვსდაცდილი~,
ფიქრობდამაგდადაგზადაგზაპიჯაკსიცვამდა,
`ახლარომშემცირებაშიმომაყოლონიქვეგავიკეთებხარაკირის, ბატონიზურაბისკაბინეტში~.
ყველა-ყველადაცრურწმენისუაზრობაპირველრიგშიმისიპროფესიისადამიანსუნდაესმოდეს,
მაგრამმაგდავერაფრითგათავისუფლდამსგავსი `უაზრობების~ გავლენისგან. დალოცვილო,
გზაზეხანშავიკატაგადაგირბენს, ხანაცნაცრისფერი, გზაიმისაა,
ცოცხალმაარსებებმაირბინონწინდაუკან. შენკი, გონებისნასახითუშეგრჩენია,
ყურადღებაარმიაქციო. დაამისმერესხვისჳ჻ -სითვლი. ვაი, სირცხვილო!

კაბინეტშიორნიდახვდნენ: უშუალოუფროსი _ ბატონიზურაბიდა 55-60

წლისზორბამამაკაციბუჩქა, ბოლოებშიაცქვეტილიწარბებით.

_ ესეცჩვენიმაგდა _ ნიჭიერიფსიქოლოგი, გულისხმიერიადამიანიდაუბრალოდ,

ლამაზიქალი. _ წარადგინაბატონმაზურაბმა.

შემცირებაგამოირიცხა, გაუხარდამაგდას. იმდენსაქებენ,

დაწინაურებასარგამოჰკრასხელი! რაცავტომატურადნიშნავსხელფასისმომატებას.

ნუთუ?!

_ ესკიბატონიჯარჯია. ნარკომანიისადაპროსტიტუციისსამსახურისკურატორი.

ზორბამთავაზიანადჩამოართვახელიდასკამზემიუთითა.

_ დაჯექი, გენაცვალე.

`გენაცვალე~, მაგდასარესიამოვნა, მაგრამთუესბოხხმიანიკაცი `ქამელეონის~

მეტსახელითცნობილიჯარჯიმუქატარიძეა, რაღაცმნიშვნელოვანიხდება.
როდისაქეთიაჯარჯისთანაპატივცემულიგვამებიფსიქოლოგიისგანყოფილებასსტუმრობენ?!

_ დაგვითმობთნახევარისაათითკაბინეტს, ბატონოზურაბ? _ ნებართვააიღოჯარჯი,

რაზეცბატონმაზურაბმახელებიგაშალადამზადყოფნითგაემართაკარისკენ:

_ სახელმწიფოსაქმეთუა... ოღონდამსახელმწიფოსეშველოსდასაერთოდარშემოვალ.
ჯარჯიმორაზროვანიმზერაგააყოლადამთელითავისისოლიდურიკილოგრამებითმაგდასკენმ
ოტრიალდა:

_ სამსახურსგთავაზობ. ერთითვით. კარგიანაზღაურებით.

ხელფასიაქაცშეგინარჩუნდებათ, ამაზეუკვედაველაპარაკეზურაბს.

მოკლედ, კონკრეტულად, მარტივადდაცხადად. მაგდაშინაგანადაყვავდა,

თუმცამისმახვილსმენასარგამოჰპარვიაშენობითმომართვისფამილარულიფორმა,
რომელიცამკონკრეტულშემთხვევაშიუზრდელობაზემეტადსაბჭოურმენტალობაზემეტყველე
ბდა. რასიზამ, რაცეპატიებაიუპიტერს, არეპატიებახარს. დასაერთოდ,
რადროსსიტყვაზეგამოკიდებაა, როცასაქმეანაზღაურებასეხება!

_ არარისურიგო. _ წარმოთქვახმამაღლა. _ თანამშრომლობისშინაარსიმაინტერესებს.

_ პოზიტიურიზეგავლენისმოხდენაპაციენტზე,
რომელსაცპლასტიკურიოპერაციაგაუკეთდა.

_ ცოტაბუნდოვნადჟღერს. ვინარისპაციენტი?

ბატონმაჯარჯიმგამჭოლიმზერაახალგაზრდაფსიქოლოგზეგაასრიალა.
მაგდასდაჰბურძგლა, მაგრამპოზაარშეუცვლია. მეტიც, თვალიგაუსწორა, ვითომთქვენი
`გებეშნიკური~ ჰიპნოზიჩემზეარმოქმედებსო.

_ ვინარის, რაგევალებადასხვადეტალებს,
მხოლოდხელშეკრულებისგაფორმებისშემდეგგაგანდობ. სახელმწიფოსაიდუმლორომარიყოს,
ზურაბსაცდავისწრებდი. ასერომ, იფიქრე, გენაცვალე. 5000 დოლარიქუჩაშიარყრია.

მაგდაკინაღამსკამიდანჩამოვარდა.

5000 დოლარი!

5000 ათასიდოლარისასტარტოთანხააქეთუნასოპერაციისთვის. დანარჩენსიშოვის,

როიალსგაყიდის, თემოსშეუფუცხუნებს...

ჰა... თუმოესმა? საერთოდ, როცაღელავდა, ცუდადესმოდა. განაყურსაკლდა,

უბრალოდცხადადვერაღიქვამდამოსმენილს.

_ რა... რაბრძანეთ? _ იკითხადადარაჯებულმა.

_ 5-ათასი. _ დამარცვლაბატონმაჯარჯიმდაჰაერშიდოლარისნიშანიშემოხაზა. _
პლიუსათასი _ ძიძისთვის, რომელსაცდღესვეგადმოგცემთ. ცხადია, თანხმობისშემთხვევაში.

_ რომელიძიძისთვის?

_ რომელიცთქვენსშვილსდასჭირდებადედიკოსშინარყოფნისდროს.

_ თქვენიცით, რომ...

_ ჩვენყველაფერივიცით. _
გააწყვეტინაბატონმაჯარჯიმდამრავალმნიშვნელოვნადგაუღიმა.

მაგდადაიბნა. სტატიკურიპოზა, სწორიზურგი, პირდაპირიმზერა... _

ყველაფერიდაავიწყდა. მხოლოდ 5000 დოლარიუბრიალებდაგონებაში, პლიუს 1000. ჯამში _
6000. გაგიჟდებაკაცი!
 _ გეთანხმები, დიდფულია. _ მისფიქრებსგამოეხმაურაჯარჯიბატონი. _
ასეთთანხასჩვენიუწყებაარამხოლოდშესრულებულსამუშაოში, არამედდუმილშიციხდის.
დუმილიოქროაო, ხომგაგიგია... მნიშვნელოვანისპეცოპერაციამზადდება,
შემდგომიგართულებისთავიდანასაცილებლადყველაფერიოფიციალურადუნდაგაფორმდეს
_ ფაქსიმელე, ბეჭედი, თარიღი...

_ დავუშვათ, დავთანხმდი. რომვერშევძლოდავალებისშესრულება,

მერესადმივდივარ?

_ მერედაგხვდებისადმებნელმოსახვევშიდაყელსგამოგჭრი.

მაგდაგაშრა. ჯარჯიმკიხმამაღლაგადაიხარხარა:

_ ვხუმრობ, გენაცვალე, ვხუმრობ. ჩვენაქსერიოზულიუწყებავართ,

ლალოსდუქანიკიარა! სანერვიულოარაფერია. ადამიანსთავიდანვერგამოძერწავ,
მაგრამმაქსიმალურიძალისხმევისხარჯზემინიმუმისგაკეთებახომშეიძლება? კარგი,
პატარაზეგაგიხსნიკარტს _ საკმაოდნიჭიერი, მაგრამხელიდანწასული 32
წლისძველიბიჭიჭკუაზეუნდამოიყვანო. ნორმალურიმეტყველებაასწავლო, მანერები,
ზოგადიუნარები...

_ ერთთვეში? _ გაუკვირდამაგდას.

_ ჰო. ერთთვეში. პლიუს-მინუსერთიკვირა. _

ბატონმაჯარჯიმპიჯაკისსახელოგადაიწიადასაათსდახედა.
ჟესტებისენაზეესნიშნავდაშემდეგს _ დროულადმოიფიქრე,
თორემმსურველისპოვნაარგაგვიჭირდებაო.

_ თანახმავარ. _ საკუთარიხმაგაიგომაგდამ. ანუმისმაქვეცნობიერმადაასწროცნობიერს.

ესუკვეფროიდისენაა.

ბატონიჯარჯისხელშიბრტყელისაქაღალდეგაჩნდა,
საიდანაცჯერხელმოსაწერადგამზადებულიხელშეკრულებაამოაფრიალა,
მერემომავალიპაციენტის, ვახტანგშალიკაშვილისდოსიე.

ხელმოწერილიფურცელიბატონმაჯარჯიმსაქაღალდეშიდააბრუნა,
დოსიეკიმაგდასგაატანა _ გასაცნობად, დაიქვედასძინა, რომ `გაცნობა~
სახლშიუნდაშემდგარიყოდაარააქ, სამსახურში,
სადაცდიდიალბათობითშეიძლებარომელიმეთანამშრომელიშემოვიდესდაღმერთმანუქნას,
დაინტერესდეს.

ქეთუნასსძინავს. ისდროა, ყავამოიდუღოსდადოსიესჩაუჯდეს.

ორშაბათიდანმაგდასერთადერთიქალიშვილიდედამისთანგადავასაცხოვრებლად.
რომელიძიძამოუვლისბებიაზეუკეთ? ქეთუნასთვისაცკარგიადადედისთვისაც.
ნაბოლარაშვილის,
ბექასტრაგიკულისიკვდილისშემდეგდედადეპრესიაშიჩავარდადადღესაცვერგამოსულამდგო
მარეობიდან. უფროსივაჟისქორწინებამცოტაგამოაცოცხლა _ ფეხმძიმერძალიჰყავდაოჯახში,
წოლითირეჟიმით, ისიციძულებულიგახდასამზარეულოშიეტრიალა, სადილებიეკეთებინა,
დაეგავა, დაერეცხა... აწი, მშომლებისოჯახსმოახმარსიმ 1000 დოლარს.
რძალსსაოცნებომობილურსუყიდის, ძმას _ ახალსაბურავებს...

მაგდამყავამოსვადადოსიეგადაშალა.
 თვალშიმოხვდაფოტოსურათებისშეკვრა,
სადაცშალიკაშვილებისმთელიოჯახიიყოწარმოდგენილი, როგორცცოცხალი,
ისეგარდაცვლილები.

ვახოსგარეგნობაშიარაფერიიყოგანსაკუთრებული. ტიპურიკავკასიელიმამაკაცი.
ასეთებიყოველფეხისნაბიჯზეგვხვდება _ საშუალოსიმაღლე, ზომიერადკეხიანიცხვირი,
კუშტიგამოხედვა. ერთგანდაშორიშორებულიორიწინაკბილიუჩანს.
ბექასჰქონდაზუსტადასეთი... ბექააა...

მაგდასგულიმოეწურა,
მოგონებასაუქშიადაპაციენტისმშობლებზეგადაიტანაყურადღება. მამა: შალიკაშვილილადო.
სიმპათიურიმამაკაციჭკვიანითვალებით. პროფესია _ ინჟინერ-
კონსტრუქტორისაავაიაციოქარხნაში. სიკვდილისმიზეზი _ საამქროშიმომხდარიაფეთქება.
დედა _ შალიკაშვილიცისანა. ნაკვთები _ სწორი, გამოხედვა _ პირდაპირი, ვარცხნილობა _
სადა. პროფესია _ ფილოლოგი. მუშაობისადგილი _ ლიტერატურისინსტიტუტი. 1975
წელსდაკავებულიადისიდენტურიგამოსვლებისგამო. გამოშვებულიათავდებით.
ორიწლისშემდეგხელმეორედაკავებენ. ბრალდებაიგივეა _ დისიდენტურისაქმიანობა.
განაჩენისგამოტანამდეგადაჰყავთფსიქიატრიულსაავადმყოფოში,
სადაცთვითმკვლელობითამთავრებსსიცოცხლეს. ამდროსთვისვახო 14 წლისაა. 14
წლისასაკშიბექამოკლეს...

მაგდამჯეზვეშიმორჩენილიყავაჩამოისხადასახემოისრისა.
არშეიძლებაპარალელებისგავლება,
მაგრამნაცნობმაღინღლმასაულვაშეზედადაშორიშორებულმაკბილებმამოგონებებიაუშალა.
უნდამოთოკოსთავი, პირადულიდროებითუნდაჩაკეცოს,
როგორცფაილიკომპიუტერშიდაობლადდარჩენილპაციენტზედაფიქსირდეს.

მაშასე: 14 წლისვახოდამოუკიდებელცხოვრებასიწყებს. ახლაქუჩაამისიდედაც, მამაც,

მასწავლებელიც... ხატვაეხერხება. ამთავრებსთოიძისპროფესიულტექნიკუმს,
აბარებსსამხატვროაკადემიაში, საიდანაცმალევეგარიცხავენ. მიზეზი _
ლექციებზეგამოუცხადებლობადაჩავარდნილიგამოცდები. მერესამწლიანიჯარი... ისევქუჩა,
ბირჟა, მუშაობისდაწყებისუშედეგომცდელობები, ბანქო, ქეიფი, ლოთობა,
მშრალხიდზეგატანილისაგვარეულონივთები...

ვახოშალიკაშვილირომჩაშვებულიკაცია, ამასარუნდადიდიმარჩიელობა. აი,

ჯარჯიმუქატარიძესრაშისჭირდებაასეთი? იქნებმისიახლობელია? უკანონოშვილი,
მაგალითად. მაშინრაშუაშიაპლასტიკურიოპერაცია? შვილს, თუნდაცუკანონოს,
ასეარგაიმეტებ. ოპერაციასაცგააჩნია _ მისგანსხვაადამიანიგამოძერწეს! ვახოდროებითის
`სხვა~ უნდაგამხდარიყო. იმისსახელითეცხოვრა, იმისსახლშიდაფუძვნებულიყო,
იმისწრეშიშემძვრალიყოდარაღაცინფორმაციამოეპოვებინა, პროფესიონალიჯაშუშივით.
ჯარჯისსურვილიდასახელმწიფოსდაინტერესებაგასაგებია,
მაგრამრატომდათანხმდაახალგაზრდაკაციპლასტიკაზე? სახეხომპარიკიარარის,
როცაგინდადაიხუროდაროცაგინდამოიძრო?!
სადგაგონილაადამიანმანებაყოფლობითთქვასუარიღვთითბოძებულგარეგნობაზე?!
ნუთუარესმის, რომამიერიდანსხვისტყავშიმოუწევსცხოვრება. ცხვარიმგლისტყავში.
ანპირიქით.

ნუთუაქაცფულისფაქტორია? ფული, რომელიცარასოდესარარისბევრი. არავისთვის.

 მაგდამხელმეორედგადახედაფოტოებს. თვალივახოსდედაზეგაუშტერდა.
ამქალთანდაკავშირებითრაღაცისტორიაარსებობდა, რომელსაცვერაფრითიხსენებდა.

დროღამისთერთმეტსაათსუჩვენებდა. წესით, თემურსარუნდაეძინოს.

_ მოხდარამე? _ ყურმილშიყოფილიქმრისშეშფოთებულიხმაგაისმა.
როგორუყვარდაადრეესხმა. ალბათეხლაცუყვარს, როგორცინვალიდსამპუტირებულიფეხი.

_ ისეთიარაფერი. _ დაამშვიდამაგდამ. _ რაღაცმინდაგკითხო...

_ გულიგადამიქანდა, მეთქიქეთუნა...

_ ნუგეშინია, ქეთუნამრახანიადაიძინა. თემო,

ცისანაშალიკაშვილისშესახებრამეგსმენია?

_ დისიდენტი?

_ ჰო, ჰო!

_ რამგაგახსებაამღამიანად?

_ რაღაცასვკითხულობდიდა...

_ ჩვენთანიწვა, ფსიქიატრიულში... ბუნდოვნადმახსოვს, დიდიხნისამბავია.

_ რადიაგნოზითშემოიყვანეს?

_ ფსიქიკურიაშლილობა. ფსიქიატრიულშიგულისმანკიანსხომარშემოიყვანდნენ? _
გაიცინათემურმა.

_ მართლაგიჟიიყო?

_ არვიცი, მაგდა... მერომდავიწყემუშაობა, ახალიგარდაცვლილიიყო...

ამთემაზელაპარაკსყველაგაურბოდა, ხომიცი, რადროიყო... კომუნისტები.

_ თავიმოიკლათუმოკლეს?

_ არგამოვრიცხავთვითმკვლელობამდემიეყვანათ. ქალიისედაცდაზაფრულიიყო,
ტუმბოზეკი `შემთხვევითდარჩათ~ დამამშვიდებელიაბებითსავსეფლაკონი.
არარისეჭვისსაფუძველი?

_ არის.

_ მაინცრაშიგაინტერესებს?

_ ყველაფერიგინდაიცოდე?

_ რაცშენგაწუხებს, კი.

_ ცნობისმოყვარეობამაწუხებდა, რომელიცუკვედავიკმაყოფილე. ღამემშვიდობისა,

თემურ.

_ მოიცა, არწახვიდე, კიდევდამელაპარაკე...

_ არა, უნდაჩავლოგინდე, ხვალადრევარასადგომი.

მაგდა `ჩალოგინდა,~ მაგრამძილიარმიეკარა. ისმომავალპაციენტზეფიქრობდა.

თუკიმართლანიჭიერია, შეიძლებარაღაცგამოდნეს. არსებობსნეიროლინგვისტიკური,
ადამიანისგონებრივიშესაძლებლობებისგავარჯიშებისპროგრამა,
მეხსიერებაშიდალექილიცოდნისგამოცოცხლება, დახარისხება......
ამერიკელებიფართოდიყენებენ, იქყველაფერიწარმატებაზეაგასვლილი.
მაგრამესყველაფერითეორიაა... რაარისთეორიაპრაქტიკისგარეშე?...
წყაწაღებულისთვისგადაგდებულიცურვისინსტრუქცია...

პარიზი

_ ალო, დიმიტრი.

_ ჰო, დედა.

_ რახმაგაქვს, გეძინა?

_ უკვეგავიღვიძე. რამშეგაწუხადილაუთენია?

_ ხომარდაგავიწყდა?

_ რაუნდამახსოვდეს?... შემახსენე.

_ ასეცვიცოდი, უკვედაგავიწყდა! ვახშამი, დიმიტრი, ვახ-შა-მი! შვიდსაათზე.

_ ააა, ჰოო... ოღონდთევზიარდამახვედრო, მაშინდელივით.

_ მაშინდელითევზილუსახირებაიყო, ვერწარმოედგინა, რომთევზიარგიყვარს.

თანოთხშაბათსთევზისდღეგვაქვს.

_ ოჰო!

_ ხუთშაბათსდაპარასკევსქართულისამზარეულოსი.

_ ორშაბათსდასამშაბათს?

_ ჩინურიდაიტალიური.

_ ხუმრობ, დედა?

_ არა, სერიოზულად. ყოველსაღამოსიმაზეკამათს, რომელიკერძიგვექნებახვალ,

მედაჩემმაქმარმაგრაფიკიდავაწესეთ. ხომიცი, ლუსამბავი,
ლუარსაბთათქარიძისსულიერიძმაა.

_ შენრომარხარდარეჯანი, დე?

_ ლუსგადამკიდედარეჯანიცვარდანესტან-დარეჯანიც. მოკლედ, გელოდებით.

სტუმარიგვეყოლება, ფილიპვერნე. სამხედროატაშეაჩეხეთში. შენიგაცნობაუნდადა...

_ და?

_ უჟმურადნუმოიქცევი. ორიჭიქადალიე, დაილაპარაკე, გაიხსენი...

_ შეთქმულებასაქვსადგილი?
 _ არა, არა...

_ იცოდე, არმოვალ.

_ გაგიჟდი? ისკაციშენსგასაცნობადმოდის, სპეციალურად!

_ რითდავიმსახურესამხედროატაშესინტერესი?

_ თუარაყვირდები, გეტყვი. მოკლედ, ლუმმეგობრებთანწაიტრაბახა:

ჩემმაგერმაჩეჩნებისტყვეობიდანდაიხსნაახალგაზრდაქალიშვილიო (იხ. `უფროსიძმა~).
ჰოდა, ფილიპიდაინტერესდა. კონკრეტულადამფაქტითდაზოგადად,
სიტუაციითსაქართველოში.

_ მოკლედ, მოსდეთქვეყანას...

_ დასამალირაარის, შვილო...

_ იქნებარმსიამოვნებსიმდღეებისგახსენება?

_ რატომარგსიამოვნებს?

_ 7 საათზევიქნები.

დიმიტრიმყურმილიდაკიდადაჭერშიაიხედა. კარგია,
როცაპარიზშიგაქვსსაკუთარიჭერი, ცუდია _
როცაესჭერიარგაკმაყოფილებსდაგულიისევიმგაბზარულიჭერისკენმიგიწევს,
რომელიცმშობლიურქალაქშიგეგულებადარომელსაცუკვეორჯერგამოექეცი.
შეიძლებაარცარისცუდი. შეიძლებანორმაა. გააჩნიავისთვის... მაგალითად, დიმიტრისდედას,
ქალბატონთამარსარც `ჭერის~ ნოსტალგიააწუხებდა, არც `დარეჯანის~ ამპლუა,
არცსამჯერგათხოვილიქალისსახელი.
პირველიქმარიგურამძნელაძედიმიტრისბიოლოგიურიმამაგახლდათ, მეორე _
აწგარდაცვლილიგიგანოდია _ დიმიტრისმამობილი, მესამედაიმედიაუკანასკნელი _
ფრანგიჟანლუივიოლე _ ლუ, რომელიცაქ, პარიზშიგაიცნო, შვილთანსტუმრობისას,
დამალეცოლადაცგაჰყვა.

თავიდანდიმიტრისკეპტიკურადშეხვდაამქორწინებას,
მაგრამორწლიანიგადასახედიდანთავისუფლადშეიძლებაითქვას,
რომქალბატონითამარისპრაგმატულმაგადაწყვეტილებამგაამართლა.

დედას, რომელსაცთავისდროზეერბო-კვერცხისშეწვაეზარებოდაშვილისთვის,
მთელთავისუფალდროსმსოფლიოსსხვადასხვასამზარეულოსრეცეპტებსჩაჰკირკიტებდადაიყ
ობედნიერი. ჟანლუიზეხომლაპარაკიზედმეტია...
ყოფილშტანგისტსცოლადეღირსაექიმიქალი, რომელმაციცისსამიენა, უკრავსფორტეპიანოზე,
ერკვევახელოვნაბაშიდაყველაფერთანერთადარაჩვეულებრივიდიასახლისია.

დიმიტრიკიაგერმეორედგამოექცაპარიზშიბედისწერას. (პირველად 6 წლისწინ,

როცაფეხმძიმეცოლიმანქანაშიაუფეთქეს, მეორედ,
როცანახევარძმისსაცოლეპრაქტიკულადსიყვარულშიგამოუტყდა),
მაგრამეტყობაცუდადდარბოდა,
რადგანბედისწერააქაცდაეწიადამესიჯისსახითშეტყობინებაგამოუგზავნა: `მონტე-
კარლოშივარ. სასტუმრო `იმპერიალი. გვანცა~.
 გვანცაგორდეზიანი _ ასეერქვანიკოსყოფილსაცოლეს.
მესიჯსწინუძღოდაქალიშვილისჩეჩნებისტყვეობიდანგამოხსნისრომანტიკულიისტორია,
რომელიცდიმიტრისაზრითწარსულსჩაბარდა. მაგრამეტყობაგვანცაარფიქრობდაასე:
წინააღმდეგშემთხვევაშიარჩაშლიდაქორწინებას,
არცკოორდინატებისშეტყობინებითშეიწუხებდათავს. ისიმედოვნებდა,
რომდიმიტრითავისუფალია. ოფიციალურადასეციყო,
მაგრამტრაგიკულადდაღუპულიცოლისაჩრდილიდღემდეთანსდევდადიმიტრისდააიძულებ
დაუარიეთქვანებისმიერსერიოზულურთიერთობაზე.
არასერიოზულადკიგვანცასთანარგამოვიდოდა. უბრალოდარიყოისკანდიდატურა,
ვისთანაცუბრალოდთავსშეიქცევდადამერემოისროდა, უსარგებლონივთივით.

სააბაზანოდანგამოსულსმობილურზეხუთიშემოსულიზარიდახვდა.
ხუთივეალენნოგარესეკუთვნოდა _ ჟურნალ `ექსკლუზივის~
მთავარრედაქტორსადამისუშუალოუფროსს.

გადარეკა.

_ სადდაიკარგე, ადამიანო? _ აყვირდაალენი.

_ შხაპსვიღებდი.

_ ერთისაათიაგირეკავ!

_ ტყუილია, 15 წუთისწინშევედი...

_ ნუმევაჭრები, საქმეზეგირეკავ. _
მკაცრადგააწყვეტინაალენმადაუცნაურიბგერებიგამოუშვა.

_ ჭამ? _ მიხვდადიმიტრი.

_ უჰუ.

_ რას?

_ კრ... კრუაზანს.

დიმიტრიმხმაურითჩაყლაპანერწყვიდაწელზეშემოხვეულიმობოშებულიპირსახოციზევითაქ
აჩა.

_ მისმინე, დიმიტრი, _ გამძღარიხმითგანაგრძოალენმა. _

შემდეგინომრისმასალამზადგაქვს?

დიმიტრიმყოყმანითგახედაკომპიუტერთანდახვავებულშავმასალას.

_ თითქმის. ბარემაირჩიონრუსებმაპრეზიდენტიდაერთიანადმოგაწვდი.

_ თორემარვიცით, ვისაირჩევენ?!

_ მერერა, რომვიცით?

_ რადაშენითავიმჭირდება, სხვასაქმისთვის...

_ აბა?

_ ამასწინათშვებულებასმთხოვდი... გახსოვს?
 _ ისიცმახსოვს, რომუარიმითხარი.

_ წელიწადშიორჯერმომინდომეშვებულებადარამექნა?!
შენაქსაქართველოხომარგგონია?

_ რომარმგონია, იმიტომაცდაგიდეექვსთვიანიკონტრაქტიდაარაორწლიანი,
როგორცშენმთავაზობდი.

_ უყურეშენ, მადლობისმაგივრადაქეთაცრომმედავება?!

_ მადლობა.

_ მადლობამერემითხარი, მივლინებიდანრომჩამოხვალ.

_ გააჩნია, სადმიშვებ!

_ იქ, სადაცმარადიულიგაზაფხულია, ალერიანიზღვა, თბილიმზე, ქათქათაიახტები,

გარუჯულინიმფები... დანიმფეტკებიც, თუგისწორდება... _
არტისტულადგააფორმაალენმადარაღაცმოხვრიპა. სავარაუდოდ, რძიანიყავა.

_ თუსამოთხეშიმიშვებ, პირდაპირმითხარი!

_ დიახაც. თუკიდედამიწაზესადმეარისსამოთხე, წესით, მონაკოშიუნდაიყოს.

მონტეკარლოშიგიშვებ.

`მონტეკარლო.~ არა, არმოესმა.

ბედისწერისუხილავიხელიპირდაპირთუირიბადერეოდამისცხოვრებაში.
სადგინდადაემალო?...

_ რამინდა, რო? _ ყასიდადიკითხა.

_ ფორმულა 1-სშეჯიბრსდაესწრები _ ყველაზეპრესტიჟულრბოლასევროპაში.

მთელიმსოფლიოსელიტაიქიქნება _ მსახიობები, სპორტსმენები, პრინცები, პრინცესები...
მილიონერები, თავისთავად.

_ როდისაქეთიატრაკშიპეროსაზოგადოებამიზიდავდა?

_ ნუიპრანჭები, კოლეგა, თორემეჭვიშემეპარებაშენსგულწრფელობაში. მოკლედ,

დაესწრები, გადაიღებ, ზედაცდაისვენებ. ჰა, როგორია?! რასგაყუჩდი...
არხარფორმულისფანითუსიხარულისნიადაგზეენაჩაგივარდა?

_ ენაგაკვირვებისგანჩამივარდა, ალენ. ვერმივხვდი, მერაშუაშივარ?!

სპორტიელენისპრეროგატივაა. მეახლოაღმოსავლეთისპრობლემებსვაშუქებ. თუდაგავიწყდა?

_ ჰო, ელენიგააფრენს... _ ამოიოხრაალენმა. _ მაგრამსხვაგზაარამაქვს.

ელენმაარიცისრუსული.

_ ფორმულაზედასწრებასრუსულისცოდნასჭირდება?

_ იფ, რაგულუბრყვილოხარ, თუფიქრობ,

რომჩვენიჟურნალიერთიქეციანისპორტულიგვერდისგასაშუქებლადამხელახარჯებსკისრულ
ობს!

_ ასეცვიცოდი, რომრაღაციმალებაშენიშემპარავიღლაჭუნისმიღმა. რაშიასაქმე.

 _ სრულიინფორმაციაგვჭირდებაერთრუსბიზნესმენზე,
რომელიცმონაკოშიემალებასაგადასახადოპოლიციას. იქაურიკანონებიჩემგანარგესწავლება _
გახდებიმოქალაქედათავისუფალიხარყოველგვარიგადასახადისგან. დევიდკოფერფილდი,
ლუჩანოპავაროტი, რომელიერთიჩამოგითვალო...
მაგრამჩვენარგვაინტერესებსვარსკვლავები, ჩვენგვაინტერესებსერთიკონკრეტულირუსი _
ვინმელეონიდაბრიკოსოვი. ამსუბიექტმასამიწლისწინფრანგიინვესტორებიგადააგდო,
აღებულიფულიდაატრიალადამოსკოვისერთ-ერთიუმსხვილესიბანკისმეწილედგაიჩითა.
მიხვდისაითმიმყავს?

_ დაახლოებით.

_ დეტალებშიაქგაგარკვევ, რედაქციაში. ერთსაათშიგელოდები.

ალენიგაითიშა. დიმიტრიმკიჩქამზეთავიმიაბრუნადაკარშიმდგარიმიადაინახა _
ჩინელიდამლაგებელიშავადმბზინავითმითადაყვითლადგადატკეცილიპირისკანით.

_ დღესხუთშაბათია, მუსიე. მეგონა, სამსახურშიხართ.

_ ააა... არაუშავს, შემოდი, უკვემივდივარ...

_ ასე? _
მიასორაზროვანიმზერადიმიტრისშიშველწვივებზეგასრიალდადაწელისმიდამოებშიშეჩერდა
.

ესიყოგამოწვევა, მაგრამდიმიტრიარიყოსექსისხასიათზე. ჯერერთიეჩქარებოდა.

მეორეც _ სექსიმომსახურეპერსონალთანსაკუთართავშიამცირებდა. მიამეძავიარიყო,
ფულიჩაეკუჭადაკარიგამოეხურა.
ისკვირაშიერთხელმოდიოდასახლისდასალაგებლადდარაღაცუფრომეტსელოდაბინისპატრო
ნისგან, ვიდრენაჩქარევიშეჯვარებასამზარეულოსმაგიდაზე. ყოველშემთხვევაში,
დიმიტრისასეეჩვენებოდა. შეიძლებაცდებოდა. პრინციპში, წაივარჯიშებდაკაცი,
ბარემშიშველია, დაბანილი...

_ ისაუზმებთ, მუსიედიმიტრი?

_ არა. მეჩქარება. თანმაცივარიცარიელია. _ დიმიტრისაძინებელისკენგაემართა.

_ ჩაი?

_ მორისისკაფეშივისაუზმებ. ჩაისაციქდავლევ.

_ კუსკუსიცგქონიათ, ცხარესიუსიც... _ მიასხმაუკვესამზარეულოდანისმოდა.

დიმიტრიმკარადიდანსუფთაპერანგიგამოიღოდასარკესთანშედგა. გასაპარსიყბები,
თაფლისფერითვალები, ხორბლისფერითმა, ნავარჯიშებისხეული... დაესყველაფერიმიას?!
როცაიქ, მონტეკარლოშიყველაფერზეწამსვლელიქალიელოდება. დასანანია.

პიჯაკიჩაიცვასთუსპორტულიქურთუკი? დედასპიჯაკიუფროგაუხარდება.
მოსწონსკლასიკურისტილი.

დიმიტრიმკომპიუტერისმაგიდაზემიმობნეულითაბახისფურცლებიმოაქუჩადაწასასვლელად
მოემზადა.
მიასფანჯარაგამოეღოდაწყლითსავსეთუნგიდანსახლისგარეფასადზეჩამოკიდებულყვავილებ
სრწყავდა. ყვავილებისმოვლა-
პატრონობათითოეულიმოსახლისწმინდათაწმინდავალადითვლებოდადაისინიცპირუთვნე
ლადასრულებდნენ. ძველი,
სამსართულიანისახლიშორიდანქალაქისცენტრშიგაშენებულუზარმაზარორანჟერეასჰგავდა.

დიმიტრიამობეჭდილმასალასჩაუღმავდა,
თუმცათვალიფანჯარაშიგადაყუდებულიმიასკენგაექცა,
უფროსწორედმისიასხმარტალებულიშიშველიბარძაყებისკენ. ბარძაყებისმიხედვითმია 20-23
წლისუნდაყოფილიყო, სახეზეთუდააკვირდებოდი,
თავისუფლადმისცემდიოცსაცდაორმოცსაც.
მიდიდაგაარკვიერამდენიწლისაააზიურიიდემალებითდაღდასმულიდამლაგებელი? იმედია,
სრულწლოვანია.

`...დუმისსხდომაზესიტყვითგამოვიდასაგარეოსაქმეთამინისტრი, რომელიც...
რომელმაც... რომელსაც...~

ჯანდაბას!

`ასევეგანიხილესკონფლიქტურირეგიონებისსაკითხი. ივანოვმა...~ მოიცა,

რომელმაივანოვმა? იქორიივანოვია, საგარეოდაშინაგანსაქმეთა...

მიათუნგიგანაპირაქოთანსდაუმიზნადალამისნახევარიტანითფანჯრისრაფაზეგადაზნიქა.
ფეხებიჰაერშიდაეკიდა. პანორამაშეიცვალა _
ბარძაყებსმკვრივიდუნდულებიდაერთოდაისეგამომწვევადშეირხა,
რომწამშიშთანთქარუსეთისდუმამთელითავისისაშინაოდასაგარეოპოლიტიკით,
ივანოვებით, არჩევნებით, დენით, გაზით, საწვავით, შანტაჟით...

___

ნახევარსაათშიოდნავდარცხვენილი,
მაგრამმაინცკმაყოფილიდიმიტრიძნელაძემორისისმყუდროკაფეშივაშლისშტრუდელსმიირთ
მევდა. კაფეიქვეიყო, ორნაბიჯშიმისისახლიდანდასამნაბიჯშისენ-ჟერმენისბულვარიდან.

აქმასყველაიცნობდა _ მეპატრონის, მუსიემორისიდანდაწყებული,

სენეგალელიმიმტანებითდამთავრებული. ესიყოძველიუბანიწვეტიანსახურავიანისახლებით,
მაღალიფანჯრებითადაურჩხულისთავიანიწყალსადენიმილებით.
დედალუსთანერთადქალაქისჩრდილოეთნაწილშიცხოვრობდა.
საკმაოდშორსდიმიტრისსახლიდანდაკიდევუფროშორს `ფავორიტის~ რედაქციიდან.
რითიჯობიაწასვლა _ საკუთარიმანქანითთუმეტროთი? საღამოსკენისეთისაცობებია,
შვიდსაათზეკიარა, შეიძლებაათამდევერმიაღწიოსლუსსახლამდე.

კაფეშიგაზეთებისშრიალითმუსიემორისიშემოვიდა _ ხმელ-
ხმელილამაზადდაბერებულიფრანგიკოპწიაულვაშით.
საშუალოსტატისტიკურიქართველიარბერდებალამაზად.
თოთხმეტლარიანიპენსიონერისლამაზადდაბერებაბუნებისკანონებსეწინააღმდეგება.
როცაადამიანსსახეზეაწერიახვალინდელსაჭმელზეფიქრი,
მისიკეთილშობილურინაკვთებიდეფორმაციასგანიცდის,
მზერაშიკიგალახულიძაღლისსევდაიკითხება. სილამაზეკისილაღეა. ისსილაღე,
რომლითაცმორისიკაფეშიმყოფთმიესალმადაღიმილითიწინასწარმეტყველაწვიმა.

დიმიტრიცასახედა.
ჯერკერობითმზეაცხუნებდადაერთიშეხედვითსულაცარაპირებდაპოზიციებისდათმობას,
თუმცასამხრეთ-
დასავლეთითმურისფერჩრდილადმოეწევდასაავდროღრუბლისრამდენიმეწყება.

დროზეუნდაგაასწროს.

ფეხზეადგომავერმოასწრო, რომმობილურმადარეკა. ეკრანზეგრძელინომერიდაიწერა.

აშკარადსხვაქალაქიდანრეკავდნენ.

ქალაქითბილისიაღმოჩნდა, აბონენტი _ მიხეილხვედელიძე,

უშიშროებისპოლკოვნიკიდაგვანცასმდიდარიბიძის _ ილიამეგრელიშვილისმეგობარი.
ამორიადამიანებისდაკვეთითგამოიხსნადიმიტრიმგვანცაჩეჩნებისტყვეობიდან
(დაკვეთისმესამემონაწილე _ ვასიკოცეცხლაძემოღალატეაღმოჩნდა).

_ დიმიტრი, თუფეხზეხარ, დაჯექი.

_ უკვედავჯექი. რახდება?

_ მონტეკარლოსკაზინოშივასიკოცეცხლაძესმოჰკრესთვალი.

_ მერე?

_ მერეილიადაგვანცამონტეკარლოშიისვენებენ. მათსიცოცხლესსაფრთხეემუქრება.

_ ჩემგანრაგინდათ?

_ როგორთურა?! _ გაუკვირდამიხეილს. _ უნდაჩახვიდედადარწმუნდე _

ნამდვილადვასიკოათუუბრალოდმიამსგავსეს. მერაშემიძლიათბილისიდან, შენკიიქვეხარ!

_ კარგი, ჩავალ.

_ ილიასთუშეხვდი, არაფერიწამოგცდეს, მითუმეტეს,

ჩემიდავალებისშესახებკრინტიარდაძრა. ამხელასტრესისშემდეგკაციპირველადისვენებს,
არმინდაავაფორიაქო. მიმიხვდი?

_ გასაგებია.

_ ავადხომარხარ, დიმიტრი? რაღაცნაირიხმაგაქვს...

_ არა. მოგეჩვენათ, ბატონომიხეილ. ჩავალ, ვნახავ, დაკავშირდებით.

დიმიტრიმმობილურიდაკეცა.

მდაა, როგორცჩანს, ყველაგზამონაკოშიმიდის.

თბილისი

ადამდასვრილიჭურჭელისინზეშემოდოდაზევიდანქაღალდისხელსახოციგადააფარა.
პაციენტიმეშვიდეპალატიდანმადასაშკარადარუჩიოდა. ყველაფერიშთანთქა:
ერთიმასლაფაბორშჩითავისიარაჟნით, კარტოფილისპიურეორიკატლეტით,
მოცვისკისელიდაახლაისეთითვალებითიცქირება, ლამისადაცზედმიაყოლოს. დესერტად.

_ აქყველასასეგასკდომამდეაჭმევენ, თუმემხვდაპატივი? _
აგდებულადიკითხაპაციენტმადაზედაცბოყინიდააყოლა.

აღშფოთებისგანადასსუნთქვაშეეკრა. ის,
რომელიცსაკუთარიფიზიოლოგიურიმოთხოვნილებისდაკმაყოფილებისდროსაცკიცხვირშეჭ
მუხნულიიჯდასაკუთარუნიტაზზე, იძულებულიააიტანოსესსაშინელოდამცირება.

ოჰ, რასარმოითმენსათაყვანოადამიანისგამო!

გაუზრდელიპაციენტისმოვლაადასრომამდაავალადადასძინა _
მისიარსებობისშესახებარავინ-არაფერიარუნდაიცოდეს _ სახელმწიფოსაიდუმლოაო.
თუკიარამკითხემედპერსონალიჩაგაცივდება, შეგიძლიამოატყუო _ ვითომ,
სასქესოორგანოსრეკონსტრუქციაგაუკეთდადამშობლებისდაჟინებულითხოვნითიზოლაციაშ
იგვყავსო. აი, ასეენდო. ადაგაამართლებსმისნდობას,
წარბშეუხრელადმოითმენსყოველგვარდამცირებას,
იმედიარომადაუფასებსდაბოლოსდაბოლოსმიხვდება, რომადაერთადერთია,
ვისაცშეიძლებადაეყრდნოსცხოვრებისეკლიანგზაზე.

შინაგანმამონოლოგმაადასისეაუჩუყაგული, რომცრემლიმოერია.
ნაჩქარევადშევარდასააბაზანოში _ ხელსდაიბანსდაემოციებსაცდაიოკებს.
პაციენტმაარუნდაშეატყოსზიზღიდამიუღებლობა. ისპირველრიგშიავადმყოფია,
ადაკიზრდასრულიქალი, რომელსაცმეტითავშეკავებამართებს.

პატარასარკემადასზნეკეთილიფიზიონომიააირეკლა _ მოკლედშეჭრილიკარე,
დატუშულიმრგვალითვალები,
სრულიადნორმალურიცხვირიოდნავმოშიშვლებულინესტოებით.
რატომღაცზოგიერთარაკეთილმოსურნესეგონა, რომნაოპერაციევიცხვირიაქვს,
არადასაკუთრივმისიიყო, გენეტიკურადერგომამისგან. ასეიმიტომთვლიდნენ,
რომადაპლასტიკურიქირურგიისკლინიკაშიმუშაობდა,
თითქოსკოლეგიალობისგამოვინმეუფასოდგაუკეთებდაცხვირისოპერაციას.
დანისქვეშდაწოლარომნდომოდა,
პირველრიგშისილიკონისიმპლანტანტსჩაიდგამდასარძევეჯირკვლებში.
ამმნიშვნელოვანისაქმისთვისშავიდღისთვისგადადებულფულსაცკიგაიმეტებდა,
მაგრამარუნდოდარომასგაეგო. რატომუნდაწასულიყოსხვაკლინიკაში,
როცასაუკეთესოსპეციალისტიუშანგითოდუასაკუთარკლინიკაშიეგულებოდა.
უშანგითუგაიგებდა, რომაცგაიგებდადაცხადია, მთელიმედპერსონალიც.
დელიკატურისაკითხისამდონეზეგასაჯაროებაადასარაწყობდა.
თუკირომასმხრიდანიგრძნობდადადებითიმპულსებს, შეიძლებაგაერისკაკიდეც,
თორემისერათავშიიხლიდალამაზძუძუებს?!
ადაისქალიარარისმესამეხარისხოვანსაყვარლებსდაყაბულდეს.
პირველხარისხოვნებიკიყველადაკავებულია, რომაქემოკლიძისგარდა.

პაციენტმაეჭვიანიმზერაშეაგებასააბაზანოდანგამოსულადას.

_ როდისმომხსნიანამნაგავსსახიდან? დავიტანჯე!

_ ესნაგავიარარის. ფურაცილინითდამუშავებულისაფენებია.
 _ ფურა... რა?

_ მალემოგხსნიან.

_ `მალე~ ერთიდღეათუერთიკვირა?

_ არვიცი.

_ აბა, რაიცი?

ადამარაფერიუპასუხა.
სინზედახვავებულჭურჭელსხელიდაავლოდაკარისკენგაემართა.

_ თქვენმეგიჟიხომარგგონივართ? _ ყვირილიდაადევნააღგზნებულმაპაციენტმა.

_ არა.

_ აბა, რამდაგამუნჯათყველანი?

_ რისიგაგებაგინდათ?

_ რატომმკეტავთგასაღებზე? რატომაქვსფანჯარასრეშოტკები?

_ გისოსები. _ დელიკატურადშეუსწორაადამ.

_ აუჩმ... იქნებფსიქიატრიულშივართდამიმალავთ! ჰა?

_ დამშვიდდით. ბატონმაუშანგიმლაზერისაპარატისმომზადებამიბრძანა.
ლაზერისსხივებიჭრილობისმოშუშებაშიდაგეხმარებათ.

_ რითვერმოშუშდაესდედამოხნული?

ადაპირგამეხებულიგავიდაპალატიდან. საკეტშიგასაღებიგაჩხაკუნდა.
ვახომგულშიშეუკურთხადაბრაზითაიქნიაფეხი.
ცალიჩუსტიცოცხალარსებასავითავარდაჰაერშიდატყაპუნითდაეშვაიატაკზე. ჩვენშიდარჩეს,
ჩუსტებიახალიმისცეს, მაუდის. ორიზომითდიდი. აი, `ადიდასის~ სპორტულებიკიერთი-
ერთშიმოერგო. მადლობაღმერთს, რომავარიისასსხეულიარდაუზიანდა.
გუშინსაგულდაგულოდშეამოწმაყველასანტიმეტრი _ არცერთინაკაწრი. აი, სახეკი...
ცხვირზეთაბაშირიადევს, თავ-ყბაშეხვეულიაქვს, ყბა _ დაჭიმული. როდისმორჩებაესწამება?
თავისისახლიმოენატრა, უბანი, ძმაკაცები, სირბანჯომდგმურებიცკი!

ლოგინზეწამოწვადათვალებიდახუჭა. უცებსიგარეტიგაახსენდა.
რამდენიხანიაარმოუწევია? ბიჭო, ბიჭო, რამაგარიიქნებასიგარეტსრომთავიდაანებოს...
ანარიქნებამაგარი. სიგარეტისდასასმელისგარეშეცხოვრებამოსაწყენია. ყოველშემთხვევაში,
ვახოსცხოვრება.

როდისშემოვიდაუშანგიექიმი, ვახოსარგაუგია. თვალირომგაახილა,

უკვეთავზეედგადაშემპარავადუღიმოდა:

_ როგორმიდისსაქმეები?

_ კიარმიდის, ერთადგილზედგას. _ შეუბღვირავახომ. რაწესიამიპარვითსიარული,

ჩაეხველებინამაინც. _ როდისვნახავჩემსსახეს?

_ მოვიდესბატონიჯარჯი, დაილაპარაკეთ...
შეიძლებადღესვეგაგათავისუფლოთსაფენებისგან.
 _ მარტოსაფენებისგან? აღარშემიძლიააქყოფნა, მოვკვდიუსაქმურობით.

_ საქმეცგამოგიჩნდება, ნუღელავ.

_ არმევასევაესიწილო-ბიწილობაზარი, რა! მითხარით, რაგინდათ?

ანმაგჯარჯისვინეკითხებასაფენებს, ექიმითქვენხართ...

_ ბევრსნულაპარაკობ, ვახუშტი! _ უშანგიმგამაფრთხილებლადდაუქნიათითი. _

ყველაფერსთავისიდროაქვს. უახლოესსაათებშილაზერისაპარატსშემოაგორებენ,
ისემოგაშუშებთ, ერთკვირაშიჩიტივითიქნები...

_ დაამოთხკედელშივიფრენ, არა?

უშანგიმხელებიგულზეგადაიჯვარედინადასათვალისზევიდანჩამოხედაწამოწოლილპაციენ
ტს:

_ ესუკვეშენზეადამოკიდებული. თუკარგადმოიქცევი, ისეთადგილებშიიფრენ,

რომარცდაგსიზმრებია. წინააღმდეგშემთხვევაში,
შენიბოლოდაფრენაპარაშისგვერდითიქნება. ჰო, ჰო, ნუიმრგვალებთვალებს.
ციხესვგულისხმობ, თორემაქსანატორიუმშიხარ.

_ `კარგად~ რასნიშნავს, ახლაცუდადვიქცევი? ვინმეს-რამედავუშავე?

_ ჯარჯიაგიხსნისყველაფერს... _ უშანგისსიტყვაარჰქონდადამთავრებული,
რომპალატაშიჯარჯიშემოვიდა.

_ ამასჰქვია, ძაღლიახსენეო! _ ახითხითდაუშანგი.

_ `ძაღლს~ მოგცემმეშენ! _ ჯარჯისრატომღაცარგასცინებია,

უკმაყოფილოდგაიბოტაშუაოთახში. _ რატომარისკარიღია?

_ ამწუთასშემოვედი.

_ უცხორომშემოსულიყო?

_ შენშარზეხართურაგჭირს?

_ ჰო, დღესრაღაცვერვარხასიათზე, თავიმტკივადაგულიცმიჩმახებს. _

ჯარჯიმოლბადამძიმენაბიჯითწამოვიდასაწოლისკენ.

_ მაგნიტურიდღეადაიმიტომ.

_ გაზაფხულზესულეგრევარხოლმე.

_ სეზონურიდეპრესია. _ დაასკვნაუშანგიმ.

_ დეპრესიაარა, ისა... ნუიცითხოლმეექიმებმაიდიოტურიდიაგნოზისდასმა.

მედადეპრესია?! თანაცსეზონური. სასაცილოა.

_ ჩემიმოგონილიკიარარის! _ ჩაილაპარაკაუშანგიმდაკარისკენგაემართა.

_ სადგარბიხარ, შეკაცო, საწყენადკიარმითქვამს?!

_ დაელაპარაკემაგას, მერეშემომიარე.
 _ ახლაკარგადმისმენედაეცადეარგამაწყვეტინო. _ დაიწყოჯარჯიმ,
როცაუშანგითვალსმიეფარა. _ შეკითხვებიმერე.

ჯარჯისმონაყოლიდან:

რამდენიმედღისწინალკოჰოლურიზემოქმედებისქვეშმყოფმავახტანგშალიკაშვილმამოიპარა
`ოპელის~ მარკისავტომანქანადაჭონქაძისქუჩაზემოახდინაავტოავარია _ დაეჯახამოქალაქევ.
კ-სრომელიცადგილზევეგარდაიცვალა. ფაქტსშეესწრომოქალაქეტ. რ. მანიცნო `ოპელი~,
მანქანაპარლამენტარჯ. ლ-სეკუთვნოდა.
გართულებისთავიდანასაცილებლადმოწმემუგონომდგომარეობშიმყოფიმძღოლინაცნობექიმ
თანგააქანა, სადაცაღმოჩნდა, რომისსულაცარგახლდათპარლამენტარიჯ. ლ,
არამედვინმევახო _ სოლოლაკშიმცხოვრებილოთიდაუსაქმური.
მანქანისოფიციალურიმფლობელიკისრულიადფხიზელიდაარანაკლებგაცეცხლებულიდაეძე
ბდამოპარულმანქანას. საბედნიეროდ (თუსაუბედუროდ), მოწმეტ.რ.
ჯარჯისახლობელიაღმოჩნდა, გარდაცვლილიკიუპატრონომაწანწალა. მოსახდენიმოხდა,
მაგრამვახოსეძლეოდაშანსიარასახარბიელოსიტუაციიდანმშრალიგამოსულიყო. მეტიც,
რადიკალურადშეეცვალათავისიუსახურიცხოვრება. საქმეიმაშია,
რომუშიშროებისსამსახურიერთიძალიანმნიშვნელოვანისაქმისგახსნაზემუშაობდა,
სადაცფიგურირებდამათიაგენტი, რომელიცსაპატიომიზეზისგამოთამაშსგაეთიშა.
ვახოსდაიმაგენტისგარეგნულიმონაცემები _ აღნაგობა, თავისფორმა, ფეხისზომა...
ზედმიწევნითემთხვევაერთმანეთს. დარჩასახე.
მაგრამესპრობლემაუშანგისმარჯვეხელებმამოაგვარა.
ავარიისშემდეგვახოსსახესისედაცსჭირდებოდაგარკვეულიკორექცია,
ჯარჯისმითითებითკიზემოხსენებულაგენტსმიამსგავსეს.
ვახოდროებითუნდაგახდესისაგენტი. იცხოვროსმისფეშენებელურსახლში, მოაჯდესმის
`ბმჭ~-ს, შეხვდესმისნაცნობებს, ისადილოსმისსაყვარელრესტორანში, ხარჯოსმისიფულები...
ცხადია, ორეულადყოფნადიდხანსარგაგრძელდება. როგორცკიჯარჯისიგნალსმისცემს,
ვახოგამოვათამაშიდანდასამუდამოდდატოვებსდედა-სამშობლოს.
ჯიბეშიექნებაახალიპასპორტი, ბანკისანგარიშზე _ სოლიდურითანხა.
ესთანხასრულიადსაკმარისიიქნებაპატარაბიზნესისდასაწყებადისეთუპრეტენზიოქვეყანაში,
როგორცავსტრალიაა, სადაცვახოსცნობისალბათობაპრაქტიკულადნულისტოლია.

ვახოსარგადაყლაპულივითიჯდა. ის, რაცახლამოისმინა, არჯდებოდამისგონებაში.

მასარსურსსხვისტყავშიცხოვრება! არადაარა!

_ ე, ვახო, რამგაგაშტერა? შემოლაწუნებახოარგინდა, ბიჭო?

უნდაკი, შემოლაწურებათუდაუბრუნებსპირვანდელიერსახეს, დაეშემოულაწუნონ!

ჯარჯიგადმოიწია, ვახოსმხრებშიხელიჩაავლო. შეანჯღრია.

_ დავიჯერო, ერთიკითხვაცარგაგიჩნდა?

ვახომთავიდააქნია, გაჭირვებითჩაყლაპანერწყვი.
უფროსწორედყლაპვითიმოძრაობაგააკეთა, მაგრამპირიუდაბნოსავითჰქონდაგამომშრალი,
ნერწვისმაგივრადკითითქოსბამბააეწეპასასაზე.

_ ჰე, მკითხე, გელოდები.

 _ უარირომვთქვა?

_ უარისშემთხვევაშიციხეარაგცდება. _ აგდებულადმიუგობატონმაჯარჯიმ. _
მანქანისგატაცება _ ერთი, ირიბიმკვლელობა _ ორი... კიდევშემიძლიაჩამოგითვალო.
ძველსაქმეებსაცამოგიფრიალებენდაახალსაცდიდისიამოვნებითშეგტენიან. იცი,
რამდენიგაუხსნელისაქმეიმტვერებაშსს-სარქივში?
სიცოცხლისბოლომდემოგიწევსნარზეწოლადაოცნებაიმცხოვრებაზე,
რომელსაცმეუანგაროდგთავაზობ.

_ რატომავსტრალია?

_ უსათუოდევროპისრომელიღაცმეგაპოლისშიგინდამიმტანადმუშაობა?
არცაგიყვანენმიმტანად, ენაშენარიციდამანერებშიცმოიკოჭლებ. ამპარტავანიცხარ.
სადძველიბიჭიდასადმომსახურეპერსონალი?!
ავსტალიაშიკითავისუფლადშეძლებრამდენიმეაკრიმიწისყიდვას, ფერმერობასმიჰყობხელს,
სირაქლემასმოამრავლებ...

_ სირაქლემას... _ უაზროდგაიმეორავახომ.

_ თუგინდაკენგურუს. ანრომელიმეჩანთოსანს.

_ ისპარლამენტარირასამბობს?

_ ისიცჩემსსიგნალსელოდება. თუვეტყვი,
ხვალვეგაქანდებასარჩელითპროკურატურაში.

_ თქვენ... ვინხართთქვენ?

_ მეჩემიქვეყანისრიგითიჯარისკაცივარ. _
ამაყადწარმოთქვაბატონმაჯარჯიმდაყალყზეშემდგარიწარბებიმოძრაობაშიმოიყვანა. _
ამწუთშიჩემსქვეყანასუაღრესადსჭირდებაარსებულისპეცოპერაციისბოლომდემიყვანადადამ
ნაშავეებისგამოვლენა. მეამისთვისყველაფერსგავაკეთებ.

სიჩუმეჩამოვარდა. ვახოსცივიოფლითდაენამასხეული. ესშიშია,

გაიფიქრასასოწარკვეთილმადაუცებმოშარდვამოუნდა. ისემოუნდა, ეგონაჩაიფსამდა,
როგორცერთხელბავშობაში, როცაისეგაერთოეზოშითამაშით, რომსახლამდევერმიაღწია.
მხოლოდერთმაადამიანმაგაიგომაშინდელისირცხვილი _ დედამ. საყვედურიარდასცდენია.
ატირებულიშვილისააბაზანოშიშეიყვანა, თავისიხელითგახადაფსიტიანიშარვალი,
წყალიშეუთბო, ჩაბანა...

_ პასუხსველი. _ ჯარჯისაქმიანადგაიმართაწელშიდათავისბრენდულსაათსდახედა.

_ ახლა?

_ ამწუთას.

_ ვინარისის... მერომუნდავიყო... რაკაცია?

_ გეტყვი, მაგრამახლაარა. შენთუფიქრობდღესვეჩაერთვებისაქმეში, ძალიანცდები.

წინდიდიგამოცდაგელის. ანჩააბარებამგამოცდას, ანვერ. ჩვენშირომდარჩეს,
შენსადგილზესხვაბედნიერიიქნებოდა... თუიმისილუზიაგაქვს,
რომსხვაკანდიდატურისმოძებნაგაგვიჭირდება, ისევცდები. იცი,
რამდენიაშენსავისმარტოხელა, უპერსპექტივოკაცი?! ჩემითქმარადგინდა, მიიხედ-
მოიხედედამიხვდები. დღესთუარა, ხვალლოთობაშიამოგძვრებოდასული. მეკიშანსსგაძლევ,
ცხოვრებისთავიდანდაწყებისშანსს! მოტვინე?

_ ჰო.

_ რა `ჰო?~

_ თანახმავარ.

_ ძალიანკარგი. მივესალმებიშენსგადაწყვეტილებას. ჩათვალე,

დღეიდანსახელმწიფოსამსახურშიხარდასულსხვაპასუხისმგებლობაგაკისრია. სულსხვა. _
ბატონმაჯარჯიმდიდაქტიკურ-აღმზრდელობითიგამომეტყველებითდააქნიათავი. _ იცი,
ოდესმეთუმემუარებისდასაწერადმოვმწიფდები, ამსაქმესაუცილებლადშევიტან... აი,
გავალპენსიაზე, განვმარტოვდებისოფელშიდაწერასშევუდგები. მიყვარსსოფელი.
განსაკუთრებითჩემისოფელიზემოიმერეთში... დავითკაკაბაძისნახატსჰგავს. ვახო,
იცივინარისკაკაბაძე?

_ მხატვარი.

_ კარგიარომიცი, შენისეთოჯახშიგაიზარდე, მთლადგაუნათლებელიარიქნები,

მაგრამმაინცბევრირამისსწავლადაგჭირდება. შენიმოგვარეჯონ-
მალხაზშალიკაშვილიარიციდადიტერბოდენიგეცოდინება?! უნდადაეწიოშენსორეულს,
მისსიმაღლეებსვერმიაღწევ, მაგრამრაღაცებისდამახსოვრებამოგიწევს. ჰო,
მთავარიდამავიწყდა.

_ რა? _ გულიგადაუქანდავახოს.

_ სასმელიგამორიცხულია. დაივიწყე.

_ არმჭირდებათქვენიგაფრთხილება. ისედაცმქონდაგადაწყვეტილი.

_ სიგარეტიშეგიძლიამოწიო. ნაღდიამერიკული `მარლბორო~ მაქვს,

გინდამოგაწევინო? _ უშანგიმჯიბეზეგაიკრახელი.

ვახოჩაფიქრდა. უნდამოწევა?

_ არმინდა. ახლაარმინდა. მერევნახოთ.

_ ყოჩაღ, ვახტანგ. _ შეაქობატონმაჯარჯიმ. _

ახლაშეგვიძლიაშენსორეულზედავილაპარაკოთ.

ვახოგაფაციცებულიმიაჩერდა.

_ ვასიკოცეცხლაძე. დღეიდან, შენიქნებივასილცეცხლაძე. უბრალოვინმეარგეგონოს,

მაღალირანგისჩინოვნიკია.

_ ძაღლია?

_ ძაღლსმოგცემმეშენ! უყურეამას... მეორედარგამაგონეესტერმილოგია!

_ ჰო, კაი. მშობლებიჰყავსვასიკოს? ცოლ-შვილი...

_ მშობლებიარჰყავს, ცოლთანგაყრილია. ოჯახისწევრებიარშეგაწუხებენ,

ამისგარანტიასმეგაძლევ. სხვა, მეტ-ნაკლებადნაცნობისუბიექტებისთვისშენიქნებივასიკო,
რომელიცთავიდანაკრიფესსაშინელიავარიისშემდეგ. იმავეავარიისგამომას, ანუშენ,
დაგიზიანდაიოგები, შეგეცვალახმადაგაქვსმეხსიერებისჩავარდნა.

_ რატომმაქვს? _ გულუბრყვილოდიკითხავახომ.

_ თავისქალისტრეფანაციაგაგიკეთდადაიმიტომ.
ასევედეფორმაციაგანიცადასახისძვლებმადაოპერაციადაგჭირდა. ხმებისდაყრაჩვენზეიყოს.

_ ვინ `ჩვენ?~

_ არააშენისაქმე. რაცუნდაიცოდე, იმასგეუბნები. არცმეტი, არცნაკლები.

ხვალიდანშენთანფსიქოლოგიივლის.

_ რაჩემიფეხებიუნდა? _ არმოეწონავახოს.

_ რომადამიანურიმეტყველებაგასწავლისდაარა `ჩემიფეხები~ და `ჩემიდედა~!

უბანშირომგამოდგები, ლუდსმიიყუდებდაასფალტსდააწიტებ, ისგგონიაშენკაცობა?
ქუჩურსთუშეიყვან, წამშიგაიშიფრები, იცოდე! იტყვიან: ესვასიკოკიარა,
ვიღაცშავიგაგებისტიპიო.

_ ესვასიკოთუფრთიანიანგელოზია, არაფერიგამოვა. თავიდანვერდავიბადები.

_ ფიზიკურადუკვედაიბადე, მალესულიერადაცდაიბადები. _ დაამშვიდაჯარჯიმ,

ყელშიწაჭერილიჰალსტუხიჩამოქაჩადაწასასვლელადმოემზადა. _
ვასიკოკისულაცარარისფრთიანიანგელოზი.
ქუჩისსკოლაცაქვსგავლილიდაცხოვრებისსკოლაც. უბრალოდ, იცისსად-რათქვას. _
მიაძახაგასვლისას.

___

ესღირსშესანიშნავიდღეცდადგა _ ვახოსახალისახისპრეზენტაციისდღე.
ჯარჯიმსაზეიმოგამონეტყველებითგადარაზაპალატისკარი,
ხელებდაკაპიწებულიუშანგიკიპროცედურასშეუდგა.
თანსაბავშვოსიმღერისმელოდიასღიღინებდა,
სადაცდედიკომჩვენიგელადალაქთანთმისგადასაპარსადწაიყვანა.

ვახომთვალებიდახუჭა. საბავშვობაღიგაახსენდა,
მშობლებისმოლოდინშიმოზუზუნებავშვები... უცებისემოენატრადედა...
წიგნებშითავჩარგულიდედა, რომელსაცმისთვისარასოდესეცალა.
ჭამისდროსაცკიკითხულობდა, თანშიგადაშიგოხრავდა _ ქვეყნისბედიადარდებდა,
საკუთარიშვილიკი... ალბათუყვარდა, მაგრამრაღაცზოგადსაკაცობრიოსიყვარულით.
ვახოარიყომისიერთადერთი, ყველაზელამაზიდაყველაზეჭკვიანიბიჭი,
ისიყოერთიმრავალთაგანიდაესგანცამთელიბავშვობათრგუნავდა.
სხვაბავშვებსდედებიეფერებოდნენ, ტუქსავდნენკიდეც, აქებდნენ, ზოგჯერცემდნენ...
მასკიუბრალოდარიმჩნევდნენ, თითქოსარიყო. ერთხელგვანობამდეშემორჩაეზოს _
დიდიბიჭებისკოჭაობასაკვირდებოდა, დედასთურმეკაიხნისდაძინებულიეგონა,
მხოლოდდაღამებულზემოსულმამამამმოიკითხადაგიჟივითგავარდაუბანშიშვილისმოსაძებნ
ად. ვახოსპატარაზეყურიაუწია, აი, ცოლსკიძალიანუსაყვედურა:
`ვიღაცპატიმრებისბედიგადარდებს, საკუთარიშვილიკიფეხებზეგკიდიაო.~
ლოგინშიგატრუნულივახოყურსუგდებდამშობლებისკამათსდაგულისიხარულითებერებოდა
_ ისუყვართ! დამაინცდედისსიკვდილიუფრომძიმედგადაიტანა, ვიდრემამის.
როცამამასუბედურებაშეემთხვა, დედაჯერაცცოცხალიიყო,
თუმცაღამალევედაიჭირესდაუკვეგარდაცვლილიმოასვენესსახლში.
ორმოციდღევახოვიღაცნათესავმაშეიფარა,
მერეკიცარიელსახლშიდაბრუნდადაცხოვრებაშიპირველადგოგოსავითატირდა _ ხმამაღლა,
მოთქმით. ისეტიროდა, ეგონასადაცაააფეთქდებადატვინსგაასხამს,
თავზეკინაპრალებიგაუჩნდება, როგორცგადამწიფებულბროწეულს.
მერეგიჟივითდარბოდაოთახებში,
ერთმანეთისმიყოლებითაღებდაკარადებსდაშიგთავსჰყოფდა _
მშობლებისჯერაცშერჩენილსურნელსისრუტავდა.

_ ჰა, რასიტყვი? _ უშანგისხმამვახორეალობაშიდააბრუნა. ლოყებზესიგრილემდაჰკრა,

დაჭიმულობაკიპრაქტიკულადმოეხსნა.

_ ჰგავს, ხოიცი... ოქროსხელებიგაქვს, უშანგი! _ ესჯარჯიიყო.

_ ჯერცოტაშესიებულია, ნელ-ნელაჩაცხრებადაკანიცელასტიურობასაღიდგენს. 5-7

კილოკილოგრამისმომატებაარაწყენს, მეტისმეტადგამხდარია...
რამეგანსაკუთრებულისაჭმელიხომარგინდა, ვახო?

_ არა.

_ თურამეა, თქვი, არმოგერიდოს. ჰო, დარჩაკბილები. საშინელდღეშიაქვსპირისღრუ _

ყოველიმეორეკბილიკარიესიანია. მგონიცხოვრებაშიარყოფილასტომატოლოგთან. ვახო,
კბილისექიმთანნამყოფიხარ?

_ ბავშვობაში.

_ მერე, შეიძლებაასემოექცესაკუთართავს?

_ დროზემორჩით, რა... არმაქვსთქვენთანბლატაობისნერვი!

_ მოვრჩითდაეგარის. შეგიძლიაადგედაჩაიხედოსარკეში.

_ ჰო.

_ რა `ჰო?~

_ თქვენრომწახვალთ, მერე.

კაცებმაერთმანეთსგადახედეს,
თანხმობისნიშნადთავებიააკანტურესდასათითაოდგაიკრიფნენპალატიდან.

ვახოსაკეტშიგასაღებისგაჩხაკუნებასდაელოდადაშიშკანკალითწაბანცალდაპირსაბანისკენ.
სულრამდენიმეწამშისარკეშისულსხვაადამიანსდაინახავს, მხოლოდთვალებიექნებამისი,
დასული, ცხადია. თუკიარსებობსასეთისუბსტანცია.
მეზობლადმცხოვრებდეკანოზსთუდაეჯერება _ არსებობს. გამოდის, ღმერთიცარსებობს...
დათუარსებობს, მაშინსადიყო,
როცავახოსიმავეღმერთითბოძებულიერსახესდაუკითხავადართმევდნენ? ჲთუმცა,
გამორიცხულიარააამყველაფრისუკანსულსხვაჩანაფიქრიიმალებოდეს _ ზევიდანწამოსული,
დაარაჯარჯისნაირიგარეწარისტვინშიმოხარშული.
სახეცვლილივახოკიმართლადაიწყებსახალცხოვრებას... თუნდაცავსტალიაში,
ინდოეთისადაწყნარიოკეანეებითშემოსაზღვრულახალგაზრდაკონტინენტზე,
სადაცუპრობლემოდთანაარსებობენაბორიგენებიდამოგვიანებითჩამოსულებიც.
ვახოგახდებაერთიჩამოსულთაგანი,
ჩამოჯდებასადმეოკეანისნაპირზედასტიქიისცქერითდატკბება. დადაიმუხტება,
როგორცქსელშიშეერთებულიდამჯდარიბატარეა. ვინიცის,
შავტუხააბორიგენგოგოსაცგამოჰკრასხელი (რითიასენიორრობიზონზენაკლები?),
სულაცევროპელს... საყველპუროინგლისურიიცის, არცეგრეასაქმე... იყოდრო,
სახლშიკერძომასწავლებელიდაუდიოდა.

ისუკვეიდგასარკესთანდასუნთქვაშეკრულიაკვირდებოდაიქარეკლილგამოსახულებას.
ესკვარდატულისახემკვეთრადმოხაზულიტუჩებითვასიკოცეცხლაძესეკუთვნის.
ვახოსარჰქონდაასეთიდახვეწილინაკვთები,
მაგრამთავისიკეხიანიცხვირიერჩივნამსოფლიოშიარსებულყველაცხვირსერთად,
თავისიჩავარდნილილოყები, თავისიჩაჭყლეტილისაგვარეულონიკაპი...
ამიერიდანამსახითუნდაეცხოვრა, ამტუჩებითეჭამა, ამცხვირითეყნოსა...
ამიერიდანუნდადაივიწყოს, რომვახტანგშალიკაშვილია! იმიტომ,
რომბუნებაშიასეთიკაციაღარარსებობს! კიარმომკვდარა, უკვალოდგაქრა. გააქრეს!

ვახოათრთოლებულითითებითმოეფერავასიკოსნაიარევლოყებსდადედისსიკვდილისშემდეგ
პირველადატირდა.

მონაკო

ესარიყოჰაიკლასისსასტუმრო, მაგრამდიმიტრისაცარცჰქონიადიდიპრეტენზია.
მონტეკარლოშისაქმემჩამოიყვანადაარააუზშიჭყუმპალაობისსურვილმა.
სამაგიეროდხედიჰქონდაისეთი, აივანზეგასვლისთანავედიმიტრისსუნთქვაშეეკრა _
ჩამავალიმზისფონზეოქროსფრადმოლივლივეყურებავშვობაშიწაკითხულიწიგნისალუზიასქ
მნიდა. ესისეთისასიამოვნოიყო, ისეთიამაღელვებელი,
დიმიტრიმკარგახანსიყურყუტააივანზე, ვიდრეარაღმოაჩინა,
რომპარალელურქუჩაზესაახალწლონაძვისხესავითგაბრდღვიალებულსასტუმროსჰქვია
`იმპერიალი~. იქგვანცაისვენებდამილიონერბიძასთანერთად.

დიმიტრიმარდაიზარა,
ფოტოაპარატიგამოათრიადაჟურნალისთვისრამდენიმესურათიგადაიღო:
ტროტუარზემიმოფანტული `როლსროისები~, `ლამბორჯინები~, `ლიმუზინები~...
რბოლისთვისგანკუთვნილიქუჩებიზედხედში,
რომელიცამდღეებშიგადაიკეტებადარომელზეცფორმულა1-
ისმანქანებიდახეთქავენთავიანთძრავებს...

რესტორანშიყველამაგიდადაკავებულიაღმოჩნდა,
ხალხიტერასაზეციჯდადაიახტებითგადაპენტილყურესგაჰყურებდა.
კლიენტებისრაოდენობასასტუმროსეფექტურიხედითუნდაყოფილიყოგანპირობებული.
 _ ერთიადგილიუნდაგამიხერხოთ, ახლახანსჩამოვედიდამგელივითმშიერივარ. _
სთხოვადიმიტრიმოფიციანტს.

ოფიციანტმაფრინველივითმოღრიცაკისერიდაერთ-ერთმაგიდაზეანიშნა:

_ ხედავთ, სამკაციანმაგიდასრომმუსიეუზის... სხვათაშორის,

დიდიხანიაზისდამარტინისწრუპავს. _ ოფიციანტმაუკმაყოფილოდშეჭმუხნაცხვირი, _
ვთხოვდი, მაგრამრუსია, ხომიცითმაგათიამბავი...

_ რუსითუა, მედაველაპარაკები. _
დაამშვიდადიმიტრიმთავაზიანიღიმილითგაეშურამაგიდისკენ, სადაციჯდა 50-55
წლისპირმრგვალიწითურიმამაკაცი.

_ გამარჯობათ, ბატონო, _ მიესალმარუსულად.

მშობლიურიენისგაგონებაწითურსისეგაუხარდა,
რომბოლომდეარცმოუსმინადიმიტრისთხოვნას _ სკამიგამოუწიადასუფრაზემიიპატიჟა.

_ რასბრძანებთ, რაშეწუხებაა?! ძლივსდამლაპარაკებელივნახე! პირიქით, პირიქით...

იმდენიხანიავზივარ, უკვემეორედმომშივდა. მითხარით, რაშევუკვეთო, რაგაგიხარდებათ...

_ როგორგეკადრებათ...

დიმიტრისსიტყვაარჰქონდადამთავრებული,
რომწითურიუკვეოფიციანტსუტკაცუნებდამსუქანთითებს.

მაგიდაზეგაჩნდალაზანია, ქათმისფილელიმონისმარინადში,
კარტოფილილიონურად, ერთიბოთლი `ბორდო~, გრაფინითარაყი, მინერალურიწყალი...

ბორისკუზნეცოვი _ ასეერქვაწითურმამაკაცს,
რომელსაცბიზნესთანდაკავშირებითპრობლემებიშეჰქმნიადავიდრემისიადვოკატებისაქმესმო
აგვარებენ, მონაკოსთვისშეუფარებიათავი. დიმიტრიჭამდა, ისწუწუნებდა:

_ ვერწარმოიდგენთ, როგორგამიხარდაჩემიანისნახვა... იცით,

აქრუსებიცბლომადარიან, განსაკუთრებითნიცაში, მაგრამმეკონტაქტსვერიდები _
არმინდაზედმეტიშარი, ისედაცნემსებზევზივარ. თქვენარიცით, დიმიტრი,
რამოწყენილობაააქ. პირველიერთითვეკიდევჰო, გახვალ-გამოხვალ,
ღირსშესანიშნაობებსდაათვალიერებ,
მაგრამრამდენიუნდადაათვალიეროამერთიხელისდადებაქვეყანაში?! ყველგანვიყავი,
ამოვიდაყელში! დავდივარასე, რესტორან-რესტორანდაუსაქმურობისგანვჭამ, ვჭამ...
თანმარტინისვაყოლებ, რომარდავთვრე. შვიდიკილომოვიმატე, ძმაო! შვიდკილოსეხუმრები,
ისედაცმსუქანივარ. იცით, თურმეკარგმაცხოვრებამაციცისმობეზრება...

_ მართალია, _ დაეთანხმადიმიტრი _ ზედმეტიარაფერივარგა, მათშორის, დასვენება.

_ თქვენდასასვენებლადხართთუ?...

_ მივლინებით.

_ მივლინებით. _
სევდიანადამოიოხრაბორისმადახორციანსახეშიმიმალულიცისფერითვალებიჭერშიაღაპყრო.
_ რომიცოდეთ, როგორმომენატრამუშაობა, პირდაპირხელებიმეფხანება,
მაგრამაქხელფეხშეკრულივარ. აბა, ესარისცხოვრება? ფულიმაქვს, გასაქანი _ არა. დიმიტრი,
საქართველოშიცასეა?

_ მესაქართველოშიარვმუშაობ.

_ მართლა?

_ საფრანგეთშივცხოვრობ.

_ რასბრძანებთ?! ჩემიყოფილიცოლიცსაფრანგეთშიცხოვრობს. პარიზში.

ჩემიფულებით, სხვათაშორის. დარასსაქმიანობთ?

_ ლიონშიმაქვსპატარაბიზნესი. _ მოატყუადიმიტრიმ. აბა,

ჟურნალისტობითხომარდააფრთხობდაისედაცდევნილადამიანს?!

_ მეკიდიდიბიზნესიმაქვს, სამწუხაროდ, რუსეთში, დრაკონულიკანონებისქვეყანაში.

კაი, არგვინდაცუდზე. ჩვენგაცნობასგაუმარჯოს!

დალიეს. ოფიციანტმადესერტიშემოიტანა _ ტარტალეტიქოქოსისკრემით.

შემაღლებულსცენაზეინსრუმენტებისჟღარუნითმუსიკოსებიგანთავსდნენ.
დადუმებულიდინამიკებიგამოცოცხლდნენ. დარბაზიმუსიკისჰანგებითგაივსო.

ბორისმაცხვირიშეჭმუხნა:

_ ახლადაიწყება... ისეხმამაღლაუკრავენხოლმე, პირდაპირდიაფრაგმაშიმირტყამს.

სხვადროსტერასაზევჯდები, იქხედიცუკეთესიადახმაურიცნაკლები, მაგრამრომმოვედი,
ყველამაგიდადაკავებულიდამხვდა. ესდღეებიმონაკოშიხალხმრავლობაა,
ავტორალისსაყურებლადბევრიტურისტიაჩამოსული, მსახიობები, სპორტსმენები,
ნაღებისაზოგადოება... იცით, გუშინკაზინოსტერიტორიაზემადონასმოვკარითვალი.
მინდაგითხრათ, ერთჩემსნაცნობქართველქალსჰგავს _ თვალ-წარბი, ლაპარაკისმანერა,
ტემპერამენტი... ისჩემინაცნობირომანსებსმღერის. ისემღერის, ცოცხალივერგადარჩები. იფ! _
დაბორისმაშეტყუპებულთითებსაკოცა.

_ ჰო, იტალიელებიჩამოჰგვანანქართველებს, _
დიმიტრიმტარტალეტიპირთანმიიტანადატერასისმხარესგაიხედა.

გაიხედადაგაშეშდა. განაპირამაგიდასთანგვანცაგორდეზიანიიჯდა.
გვერდსბიძამისიუმშვენებდა _ ილიამეგრელიშვილიდაკიდევორნი _
ელეგანტურიქალიდათმაგადახოტრილიახალგაზრდაკაცი,
რომელიცხბოსაღტყინებითშესციცინებდაგვანცას.

დიმიტრიმცივადდადოჩასაკბეჩადგამზადებულიტარტალეტი.

_ რატომგაფითრდით? _ შეშფოთდაბორისი. _ მოხდარამე?

_ არმიიხედოთ... თუმცათქვენრაშუაშიხართ... იქ... იქ... ჩემი...

_ ნუთუცოლია?

_ გამოიცანით. _ უმალდაეთანხმადიმიტრიდასკამიანაკედლისკენგაჩოჩდა. _
არმინდადამინახოს. არავითარშემთხვევაში!

_ რომელია?

_ მოაჯირთანოთხნისხედან, ორიქალიდაორიმამაკაცი.
 _ ააა, ვხედავ, ვხედავ... _ გახალისდაბორისი. _ ნუღელავთ, თქვენარჩანხართ,
მევაკონტროლებსიტუაციას. რომელიათქვენიცოლი?
ალბათისშავთმიანიქალისპილოსძვლისფერკაბაში, არა? გამოვიცანი?

_ მეორე. გაშლილითმებით.

_ როგორ?! ისხომსულბავშვია?!

_ არარისბავშვი, _ რატომღაცეწყინადიმიტრის, _
უბრალოდახალგაზრდულადგამოიყურება. ისე, არცმევარბებერი.

_ რამდენიწლისხართ?... თუსაიდუმლოარარის.

_ რასაიდუმლო, ქალიკიარვარ?! 34-ის.

_ მართლა? მემეტისმეგონეთ... ალბათწვერისგამო.

_ გასაპარსილოყებიარნიშნავსწვერს. _
დიმიტრიმგაკვირვებულმამოისრისახეშეშანიკაპი.

_ აბა, რასნიშნავს?

_ სტილს.

_ გრძელითმაცსტილია?

დიმიტრიმთავიდაუკრა. ყველა-
ყველადაგარეგნობასარუჩიოდადასაკუთარიიმიჯისრულიადაკმაყოფილებდა. ბორისისთვის,
როგორცპოსტსაბჭოთაპროდუქტისთვის,
მოგრძოთმადაგაუპარსავიყბაველურდასავლეთთანასოცირდებოდა. იმდასავლეთთან,
რომლისდემოკრატიულკალთასმოცემულიმომენტისთვისაფარებდათავს.

_ არგავხართქართველს.

_ აბა?

_ როკ-მუსიკოსსჰგავხართ.

_ როკსსაქართველოშიცუკრავენ.

_ ეგეცმართალია. იმისთქმამინდოდა,
რომსაზღვარგარეთცხოვრებადაღსასმევსადამიანისიერსახეს.

_ შეიძლება. ბორის, მითხარით, რასაკეთებსჩემიცოლი?

_ ნაყინსმიირთმევს. იღიმება. ლამაზიაიცით?... ნამდვილიფერია.

_ ვიცი.

_ დაძალიანნორჩი, ძალიან... არა, მეგობარო,

ახალგაზრდაცოლიზედმეტითავისტკივილია. ესიგივეა,
ჯიბითატარებდედეტონატორზეშეერთებულყუმბარას, კაცმაარიცის, როდისაგიფეთქდება...
მოიცა, თქვენფიქრობთ, რომიმორიდანერთ-ერთიმისისაყვარელია? _
ბორისმასწრაფადმოიხედა. _ სკანდალისაწევასხომარაპირებთ?!
თუმსგავსიაზრიგიჭაჭანებთთავში, მითხარითდაწამშიავორთქლდები.
სულაცარვიწვიაქაურიპოლიციისგაცნობისსურვილით. რასგაჩუმდით, დიმიტრი,
არმისმენთ?

_ არა, რასკანდალი! ისედაცცხადია, რომვიღაცჰყავს. უბრალოდ...

უბრალოდახლადავრწმუნდი.

_ უცნაურია. ქართველებიფიცხინაციახართ, დავიჯერო,

ცოლისღალატსასეადვილადეგუებით?

_ რაგავაკეთო, მოვკლა? _ დიმიტრიმარაყიდაისხადაერთიამოსუნთქვითდალია. _

პრინციპში, ეგეცშეიძლება...

_ ო, რასბრძანებთ, ბოზისგამოციხეშიწასვლავისგაუგია?! აღარდალიოთმეტი,

თორემაგრესიამოგეძალებათდახომიცით, წამებისამბავია...

_ რაარისწამებისამბავი?

_ ტვინისგადაბრუნება. ისინიკიამადარღირან, არა! ქალისაბურავივითაა,

საბარგულშიყოველთვისუნდაგეგდოსსათადარიგოვარიანტიც. გაიხედ-გამოიხედეთ,
რამდენილამაზიქალია, ვინგეტყვითუარს...

_ რასაკეთებს? _ გააწყვეტინადიმიტრიმ.

_ იპრანჭება.

_ ვისეპრანჭება?

_ ხოტორატიპისაცეკვაოდეპატიჟება, ესკიყოყმანობს. იპრანჭება, რა... ოჰ, ესქალები...

ყველაუსიამოვნებისსათავეეგენიარიან. ნემსისყუნწშივძვრებოდი,
რომჩემსცოლსარაფერიმოკლებოდა, მაგრამვინდაგიფასა?! როგორცკისიტუაციაშეიცვალა,
პარიზშიგაჰქუსლა _ ვითომ, იქუფროუსაფრთხოდვარო. სინამდვილეში, მიმატოვა!
დავიკიდებდი, მაგრამბავშვსრავუყო? საერთოშვილიგყვავს, იცით... აჰა, წამოდგა... ო,
ასაკოვანკაცსეკითხებარაღაცას _ ნებართვასთუითხოვს. ჰა, ჰა... დავიჯერო,
ესბაბუაწვერამისისაყვარელია?

_ რასისულელეა!

_ ნუიტყვით! იცით, რამდენიაბებერხრონწზემონადირეწიწკვი?

ჩემმაცასეარგამაბრიყვა?! ბაბუამისისნაფრონტალიჩემოდნითჩამოვიდაკურსკიდან,
ახლაკიმონმარტზეგულაობს. ჩემიფულებით, ჩემი! ოჰო, აქეთმოდიან. ფერიადახოტორა. _
ბორისისკამზეაწრიალდა. თანაქეთ-იქითღრეცდამხრებშიჩაფლულმოკლეკისერს.

_ აქეთრაუნდათ?

_ საცეკვაომოედანიდამუსიკაამდარბაზშიადა...

_ ბორის, ათიოდეწუთითუნდადაგტოვოთ. დამელოდებით?

_ ისე, მეცმინდაკლოზეტში, ამდენისასმელისშემდეგ, სიმართლეგითხრათ...

_ ჩემმერებორის. დროებით.

დიმიტრიპასუხსარდალოდებია, თვალისდახამხამებაშიგაშპა.
 ბორისმაჯვალოსქსოვილისპიჯაკიდანცხვირსახოციამოაფრიალა,
ნამიანიშუბლიმოიწმინდადასაცეკვაოდგამოსულწყვილსახლოდანდააკვირდა.

ქალიშვილსარცისეთინორჩიაღმოჩნდა, 22 წლისიქნებოდა, თუმეტისარა.

გამომწვევადეცვა _ მოკლეტოპი, მოტკეცილისტრეიჯები, თეთრიბალეტკებიჩალისძირზე...
გარუჯულმხრებზემხიარულადხტოდაწაბლისფერითმისხვეულიტალღები. მისიმეწყვილე
25-26 წლისიქნებოდა. საშუალოსიმაღლის, კარგადშეკრული,
მრგვალითავითადაპატარაყურებით. იყომასშირაღაცავაზისეული _
პლასტიკურიმიმოხვრადანუშისებრთვალებშიგამკრთალიმოყვითალოშუქი.

_ მუსიე, ნებამიბოძეთთქვენთანჩამოვჯდე... _ ზედყურთანდასჩურჩულესბორისს.

რუსულადდასჩურჩულეს, ფრანგულიაქცენტით.

ბორისმათავიასწია. მაგიდასთანფრიადუცნაურიბანოვანიგადმოხრილიყო.
მსუყედდამაკიაჟებული, ფეტრისშლიაპიდანგამოჩრილიჭაღარაკულულებით,
ალისფერიპომადითადაიმავეფერისაბრეშუმისხისტარიანიმარაოთი,
რომლითაცკეკლუცადინიავებდაუსაშველოდდაგრიმულსახეს.

_ მადამ, ესადგილიდაკავებულია...

_ ნუთუ?! _ არაბუნებრივფალცეტზეშესძახაბანოვანმადაგანიერი,
გოფრირებულიმოსასხამიააფრიალა. _ თქვენხომრუსიხართ? შეიძლებაითქვას, თანამემულე...
დავიჯერო, ერთისკამიარგემეტებათკეთილშობილიემიგრანტისშთამომავლისთვის?!

_ ბოდიშსვიხდი. მგონიგასაგებადგითხარით: ესადგილიდაკავებულია. _

ხმაგაიმკაცრაბორისმა. ვიღაცკიკიმორაღააკლდაყველასიკეთესთანერთად!
ესქართველიცსადღადაიკარგა, გასკდაშარდისბუშტი.

_ ვერმიცანით? _ ხმადაიბოხაბანოვანმა, უფროსწორედთავისიხმისალაპარაკდა. _

ესმევარ, დიმიტრი.

_ ?!

_ არშეიმჩნიოთ.

_ დიმ... დიმ... _
აბლუყუნდაბორისიდახელმეორედამოაფრიალათავისიპარაშუტივითცხვირსახოცი. _
დავთვერითუმართლათქვენიხმამესმის?

_ არდათვერით. ნამდვილადმევარ. ნუგაქვთასეთიშეშლილიგამომეტყველება, ბორის,

თორემეჭვსაიღებენდამთელიკონსპირაციაწყალშიჩამეყრება. _
დიმიტრიმმარაოჩასწიადაემიგრანტთაშთამომავლისშესაფერისიგრაციითდაეშვასკამზე.

_ თქვენარახართბიზნესმენი...

დიმიტრიმყურიცქვიტა. სადშეეშალა?

_ თქვენარტისტიხართ. _ დაასრულაბორისმადათავდახრილიჩაკუჭკუჭდა.

დიმიტრიმშვებითამოისუნთქადაწეღანდელტარტალეტიორითითითდაითრია:

_ მსახიობობაჩემიაუხდენელიოცნებაა, მომენტსარვუშვებხელიდან,
დანაკლისიარავინაზღაურო. ჩემსჭიასვახარებ, ასევთქვათ.
 _ გაახარეთ, გაახარეთ... _ ბორისმასაცეკვაომოედანზეანიშნა, _ ცხადია,
თუმაზოხისტიარახართ.

დიმიტრიმთვალიგააყოლამისმზერას.
გვანცასმსუბუქადშემოეწყოხელებიპარტნიორისმხრებზედამუსიკისტაქტშიირხეოდა.
ესისგვანცაა,
პოლიციელისტყაპუჭშიჩაკარგულიმასთანერთადრომმიაბიჯებდაპანკისისხეობაშიდამზადიყ
ოასეევლოქვეყნისდასალიერამდე. აკიუთხრაკიდეც: `მეარვიქნებინიკოსცოლიო~. აგერ,
უკეთესიმოუნახავს _ დიმიტრიზემდიდარიდანიკოზემიმწოლი. პრინციპში, ვერგაამტყუნებ.
ქალისთვისსიყვარულზემნიშვნელოვანიმისიპერსონისმიმართმამაკაცისდამოკიდებულებაა.
დიმიტრიმგვანცასზურგიშეაქცია, ნიკოთავისთავადჩამოიწერა,
მათიადგილიკისიმპათიურმახოტორამდაიკავა.

მუსიკაშეწყდა. ცეკვადამთავრდა.
ხოტორაგვანცასხელზეჰკოცნისდაბიძამისთანმიჰყავს. ყოჩაღბიჭი! აბა, დიმიტრიაყოჩაღი?
დამაკიაჟებულიზის, მოწიფულიმამათმავალივითდანერწყვებსყლაპავს. ხფთუი!

_ ერთიკითხვაარმასვენებს... _ ბორისმაუხერხულადჩაახველადაწამოწითლდაკიდეც. _
ოღონდგულახდილადმიპასუხეთ: საიდანგამოჩხრიკეთასესახელდახელოდქალისპარიკი?
ანდაესმოსასხამი?... იცით, დიმიტრი, მეიმდენივნახეამდამპალცხოვრებში,
რომაწიაღარაფერიგამიკვირდება, მაგრამარისსაკითხები, რომელიც... რომელსაც... მოკლედ,
თუგეიხართ, პირდაპირმითხარითდამშვიდობიანადდავიშალოთ.

ამჯერადდიმიტრიჩაკუჭკუჭდა:

_ პირდაპირგეუბნებით _ არვარგეი. ესნივთებიჩემოდანშიმქონდა, აქვევცხოვრობ,

სასტუმროში. ავირბინედაგამოვიცვალე.

_ წვერი? წვერირაღაზეგაიპარსეთ?

_ აბა, გასაპარსსყბებზეხომარდავიდებდიგრიმს? მაგარისანახავივიქნებოდი!

თუწვერებზეჩამოვიცმევდიპარიკს, ჰერმაფროდიტივით. მაშინასპროცენტშიმიცნობდა.

_ მერერა, ეცნე!

_ არა, არა, აქსხვაამბავია... ისჯერჯერობითჩემიკანონიერიცოლია,

ქონებისნაწილიკიმასზეაგაფორმებული. მიხვდით, საითმიმყავს?

_ აჰა, გასაგებია.

_ ძვირფასობორის, თავისმართლებასარვაპირებ, მაგრამრომბრძანეთ _

არაფერიგამიკვირდებაოცხოვრებაში, _ პირდაპირმაკვირვებთ.
განამამათმავლებიასეგამოიყურებიან?

_ აბა?

_ სადგინახავთქალადგადაცმულიკაცი, გარდაგეიალღუმებისა?

_ ფილმებშიმინახავს.

_ სწორედაცფილმებში, დაარარეალურცხოვრებაში.
რეალურცხოვრებაშიისინიმამაკაცისსამოსშიარიანგამოწყობილებიდაშორიდანზვერავენსავარ
აუდოპარტნიორს. ჩასაფრებულიპიდერიგაცილებითრთულიგამოსაცნობია, ბორის. გაიხედავ
_ კაცია, ამდროსშეიძლებაშარვლისქვეშქალისსაცვალიეცვეს. გააჩნიააქტივიათუპასივი.

_ მოდით, ნამდვილმამაკაცებსგაუმარჯოს, დიმიტრი. ჩვენითამადობით. _

ბორისმაჭიქებიშეავსო.

დალიეს. სალათამიაყოლეს. ორიენტაციადაკარგულიკაცებიდაგმეს.

_ ბორის, ერთითხოვნამაქვს.

_ ორიიყოს!

_ ჯერპირველზედამთანხმდითდამერემეორესაცმოგახსენებთ.
შეგიძლიათიმშავთმიანქალსრომეცეკვოთ? ჩემიცოლისმაგიდასთანრომზის,
სპილოსძვლისფერკაბაში...

_ დააკვირდითრასმთხოვთ: მივიდექართველებისსუფრასთანდაქალიგამოვიცეკვო?
ადგილზეამკუწავენ.

_ არაგკუწავენ. საქართველოშიკიარარიან, მონაკოშიბრძანდებიან _

თავისუფალიმორალისქვეყანაში!

_ აკიდემოკრატიასაწვებითქართველები?

_ პროდასავლურიმანტრებისაღვლენითდემოკრატიაარაშენდება,
აქმენტალობაშიასაქმე.

_ ჰოდა, მენტალობასრომშეიცვლით, მერემთხოვეთრაცგინდათ.

_ პირდაპირკინუმიაჭრით, უბრალოდგაისეირნეთტერასაზე,
ვითომჰაერისჩასაყლაპად. სიგარეტიმოაკიდებინეთ, ორიოდესიტყვაგაცვალეთ...
რუსულიშესანიშნავადიციან, გაუხარდებათ...

_ ეშმაკსაცწაუღიხართ! კაი, მეორერაარის? _ დაიჭყანაბორისი.

_ ცეკვისასტაქტიანადგამოკითხეთ: ვინარიანერთმანეთისთვის... მოკლედ,

რასაცთემამოიტანს. ჰა?

_ ჯანიგავარდეს, ვცდი, მაგრამჯერუნდამივაფსა, თორემვეღარვითმენ.

ბორისისაფირფარეშოშიგაუჩინარდა.
დიმიტრიმკეკლუცადშეისწორაშლიაპადაქურდულიმზერადარბაზსმოავლო.
საზოგადოებაჭამდა, სვამდა, ყაყანებდა, ცეკვავდა...

მალებორისიცგამოჩნდა. ბაჯბაჯითგადაჭრადარბაზიდატერასაზეგავიდა.
არგასულათხუთმეტიწუთი,
რომბორისიხელმეორედდაიხატასპილოსძვლისფერკაბიანიქალისთანხლებით,
წელზეტორიდაადოდანელირხევითდაიწყოტკეპნაერთადგილზე. ქალბატონიასე 50
წელსუკაკუნებდა,
თუმცაროგორცყველათავმომწონედაშეძლებულიმანდილოსანიცდილობდაარშეემჩნიამოახლ
ოვებული `კაკუნი~ დატყავიდანძვრებოდაფორმებისშესანარჩუნებლად.
ყურებსმასიურიბრილიანტისსაყურეებიუმშვენებდა, მობოშებულგრძელყელს _
თეთრიოქროსკოლიეწვრილ-წვრილიბრილიანტებით.
წინგადახრილიბორისიხმადაბლალაპარააკობდა, ქალითავშეკავებულადპასუხობდა.
მერეორივემგამოიხედადიმიტრისმიმართულებით. გაუღიმეს, გაუღიმა.

მუსიკადამთავრდა.
ბორისმაქალსთავიდაუკრათავიდაჯენლტმენურადმიაცილატერასამდე.
რისმერეცთავისმაგიდასდაუბრუნდა.

_ მოკლედ. შავთმიანქალსმედეაჰქვია. ასაკოვანს _ ილია,

რომელიცშენმაცოლმაბიძადგაასაღა! აზრზზეხარ, ბიძად! უნდაგაეყარო, შანსიარაა. ტყუილი,
მაგრამასეთი?...

_ მერე, მერე... _ გააწყვეტინადიმიტრიმ.

_ ხოტორავაჟიამქალისშვილია. რაღაცსახელიჰქვია, ორი `ზ~ არისშიგნით. ზზზ...

_ ზაზა?

_ ჰო, ზაზა. მედეასშენიცოლისარძლოდმოსწონს, წარმოგიდგენია?

_ ვერა.

_ დასასვენებლადვართჩამოსულებიო, აქესმშვენიერიგოგონაგაიცნოო...
მგონიერთმანეთიმოსწონთო...

ბორისიკიდევყვებოდარაღაცას, მაგრამდიმიტრისაღარაფრისგაგონებაარსურდა.
დასცა, სულიშეეხუთა, პულსაციაგაუხშირდა.
გაჩახჩახებულიდარბაზიუცებგაფერმკრთალდა, ისევე, როგორციქმსხდომიადამიანები.
ცხოვრებამთითქოსდაკარგააზრი,
მომავლისპერსპექტივამზესთანერთადჩაესვენადასამუდამოდგაუჩინარდაჰორიზონტსმიღმა.

_ საპირფარეშოშიგავალ. _
თქვაუცებდამდოგვისფერიმოსასხამისშრიალითგავარდადარბაზიდან.

ჰოლშიგრილოდა. ბოლთასსცემდაუნიფორმიანიშვეიცარი.

დიმიტრიტუალეტთანშეყოვნდა. რომელკარშიშევიდეს,
რომელსაცქოლგაახატიათურომელსაცჩიბუხი?

_ მადამ, პრობლემ? _ დაინტერესდაზურგსუკანასვეტილიშვეიცარი.

_ ნოუპრობლემ! _ გაიპრანჭადიმიტრიდაქოლგიანიკარიშეაღო.

სარკისწინმდგარიგვანცამონდომებითიახლებდამაკიაჟს.

თბილისი

მაგდამსაუზმისნარჩენებსვედროშიგადაუძახა,
გასარეცხიჭურჭელიკინიჟარაშიჩააყუდა. ახლაგარეცხოსთუსაღამომდეგადადოს? 45
წუთშიმანქანაგამოუვლის, რომელიცახალსამსახურშიწაიყვანს. ახალიყველაფერიკარგია,
მაგრამსიხარულისნაცვლადმაგდადილიდანფორიაქსშეეპყრო, თითქოსგულიუგრძნობდა,
რომახალისამსახურიდამატებითშემოსავალთანერთადდამატებითთავსატეხსგაუჩენდა.
 ჭურჭლისგარეცხვაგადადო. ზუსტადიცოდა, რომმინიმუმ 15
წუთიგაჯორებულიიდგებატანსაცმლისკარადასთანდამაინცუკმაყოფილოდარჩებაარჩევანით.
მაინც, რამდენიკაბა, ქვედაკაბა, შარვალ-კოსტიუმითუფეხსაცმელიუნდაჰქონდესქალს,
რომთავისრულფასოვანადამიანადიგრძნოს? ალბათასეთიციფრიბუნებაშიარარსებობს.
ფულისარიყოს, სამოსიარასოდესარააბევრი. თანაც, ესოხერიმოდაყოველწელსიცვლება,
უფროსწორედ, გარკვეულიინტერვალებითწრეზეტრიალებს. გაიხედავ,
ისევმოდაშიაბოლეროსმოკლეჟაკეტებიდამინიატურულიქუდებიესპანურიტორეადორისსტი
ლში, რომლებიცმაგდასდიდბებიასეცვადაეხურაერთგაცრეცილფოტოსურათზე.

მაგდამსატინისპირისფერკაბასდაადგათვალი. ჩალიფერი `კაზაჩოკები~ ამოიცვა,

ქამარიწაიჭირადასარკისწინგაიარ-გამოიარა. ჩექმებიანკატასჰგავდა.
განიერიქამრისვერცხლისფერიბალთაცისესაზეიმოდბრწყინავდა,
თითქოსნაოპერაციევიკაცისრეაბილიტაციისთვისკიარა,
მეჯლისზეპრინცისდასაკერადმიემართება (თუმცანაწილობრივესეცაუხდა,
მაგრამამაზემერე).

კაბასაწოლზემიაგდოდაჩაიცვაის, რაშიცთავსკომფორტულადგრძნობდა _
კლასიკურიშარვალი, ბატისტისპერანგიდახაკისკიტელი. სტრეიჯიჩექმებშიჩაიტენადამეტ-
ნაკლებადკმაყოფილიგავარდასახლიდან.
კიტელიმილიტარისტულმოდასთანასოცირდებოდა, მილიტარიზმი _ არმიასთან, წესრიგთან,
დისციპლინასთან...

სადარბაზოსთანუკვეიდგადაბინდულშუშიანი `ფორდი~.
მძღოლისგვერდითმონუმენტურიჯარჯიმუქატარიძეგაჭიმულიყო.
მაგდამუკანასალონშიმოთავსდა.

_ ვაფასებპუნქტუალობას. _ შეაქობატონმაჯარჯიმდასარკიდანგახედა.

მაგდასარმოეწონამისიამღვრეულითვალები, თუმცათავაზიანადგაუღიმა.
რამისისაქმეა, იქნებგლაუკომააქვს?

კლინიკა `კლეოპატრა~ ქალაქისგარეუბანშიიყოგანთავსებული,

ცხაურებიანირკინისღობითშემოსალტულსკვერში.
მანქანისმოახლოებისთანავეგანიერიკარიბჭესისინისგასრიალდადაეზოშიშესასვლელიგზაგაა
თავისუფლა. უშიშროებისსამსახურისმანქანასაქიცნობდნენ.

შენობაშიიდეალურიწესრიგისუფევდა,
კედლებსამშვენებდასარეკლამოპოსტერებიდამასიურპასპარტუებშიჩასმულიპლაკატები.
ფოტოშოპშიდამუშავებულილამაზმანებიყოვლადგაცვეთილ,
თუმცაპრაქტიკულრჩევასიძლეოდნენ: `გარეგნულიდასულიერისილამაზეჰქმნისჰარმონიას~,
`სილამაზეჯანმრთელობაა~... გამოსაჩენადგილზეეკიდარუბენსის `სამიგრაცია~ _
ცელულიტიანიქალებიმოშვებულიმუცლებითადასაჯდომებით. სხეულისისნაწილები,
რომლებიცკორექციასსაჭიროებდა,
გრაფიტისფანქრითდაეშტრიხათდასაყოველთაოსამსჯავროზეგამოეტანათ.
საწყალირუბენსიალბათსაფლავშიამოტრიალდებოდა. აქაცმოდასთანგვაქვსსაქმე,
თუმცამაგდასეჭვიეპარებოდა, რომფაშფაშაქალები (ბოლეროსჟაკეტისარიყოს)
ისევშემოვამოდაში. არარისსიმსუქნეჯანმრთელობადაიმიტომ, აკიპოსტერიცამასგვამცნობს.

_ ჯერუფროსობასგაგაცნობ, პაციენტს _ მოგვიანებით. _

გადაულაპარაკაჯარჯიმდამეორესართულზეაუძღვა.
 ერთ-ერთკართანშეჩერდნენ. მეტალისდაფაზეამოყვანილიასოებიიუწყებოდა,
რომკარსმიღმამოღვაწეობსკლინიკისდირექტორირომანქემოკლიძე.

დირექტორისმისაღებშიისეთიგამხდარ-გაფშეკილქალიდახვდათ,
თანაცისეთიარაკეთილმოსურნეგამომეტყველებით, თითქოსერთიკვირაკუჭშიარგასულა.
მაგდამგულშიბოდიშიმოუხადასამგრაციასდაწეღანდელიფიქრისიმსუქნესთანდაკავშირებით
უკანწაიღო. სჯობსშენშეგაწუხოსზედმეტმაკილოგრამებმა,
ვიდრესხვაშეაწუხოსშენმაფიზიომ.

გაფშეკილიქალიკლინიკისდირექტორისმდივანიადააბრამიშვილიაღმოჩნდა.
ჯარჯიმმასხელიჩამოართვადათბილადმოიკითხა.
მაგდასცოტაარიყოსგაუკვირდალეგენდარულიქამელეონისხაზგასმულადპატივსაცემიდამოკ
იდებულებაამავიცერბერისმიმართ,
რომელიცმხოლოდთავისდაკვრითშემოიფარგლადასტუმრებიკაბინეტამდემიაცილა.

მზისგაჩახჩახებულოთახშიორიმამაკაციდახვდათ. ერთიდაბალიდაუშნო, მეორე _

მაღალიდაწარმოსადეგი. ესუკანასკნელიფსიქოლოგისდანახვაზერატომღაცდაიბნა _ ადგა,
დაჯდა, ისევადგა...

_ გაიცანით. მაგდაავალიანი. _ ჯარჯიმახალითანამშრომელიწარადგინა. _

ბატონირომა, ბატონიუშანგი...

ერთმანეთსხელიჩამოართვესდამაგიდასშემოუსხდნენ.

_ თუგაქვთკითხვები, მაგდამზადააგიპასუხოთ. _
გამოაცხადაჯარჯიმდამოწაფესავითდააწყოხელებიმაგიდაზე.

_ ჩაისხომარინებებთ? _ თავაზიანადჰკითხარომამ.

მაგდასყურშიმოხვდამისინაზიხმა, თვალში _
მოუსვენარიჟესტებიდაგაფანტულიგამომეტყველება.
ქუჩისძაღლებშიგარეულჯიშიანძაღლსჰგავდა, რომელსაცეშინია,
რომამოიცნობენდახროვიდანგააძევებენ.

_ მადლობა, _ იუარა.

_ ალბათიცის, რომმწვანეჩაიზეპატიჟებ. _ გაიხუმრაუშანგიმდაჯარჯისთვალიჩაუკრა.

_ არა, რატომ... შავიცგვაქვს, ბაიხის. ყავაც. _ თავიიმართლარომამ,

თანმაგდასარაშორებდათვალს, თითქოსმისგანელოდამხარდაჭერას.

_ მემიყვარსმწვანეჩაი. _ მაგდამსაკუთარიხმაგაიგონადათვითონაცგაუკვირდა _
სულაცარუყვარდამწვანეჩაი,
უბრალოდარმოეწონაუშანგიექიმისაგდებულიტონიდაგაუაზრებლადდააყრანტალა.

რომამნიშნისმოგებითგახედაუშანგის,
რომელმაციგნორირებაგაუკეთადირექტორისაღტკინებასდაპირდაპირსაქმეზეგადავიდა:

_ ვიდეომაგნიტოფონიგვჭირდება.

_ რისთვის?

_ აბა, პერსონალურადვასიკოცეცხლაძესვერმოგართმევთ. კასეტებზენახავენროგორია,

მანერებსდააკვირდებიან, ხმისინტონაციას, სახისმიმიკას...
 _ არვიცი, არვიცი, ესარარისჩემიპრეროგატივა. _
რომამნერვიულადგადაუსვახელისგულიმაგიდისზედაპირს.

მაგდამმექანიკურადმოინიშნაესჟესტიც.

_ ყველაფერიიქნება. _ დაბეჭდაჯარჯიმ.

_ მაშინრაღასვუცდით, გავაცნოთფსიქოლოგსპაციენტი. მერეოპერაციაზეშევდივარ. _

უშანგიხალათისსწორებითწამოდგა.

ჯარჯიმაცდამაგდამაცააგრიხინესსკამები.

_ მოიცა, უშანგი, _ წამოიძახარომამ, თითქოსრაღაცგაახსენდა. _

დღესბატონისოლომონსუკეთებთლიპოსაქციას, არა?

_ ლიპოსაქციაუშველისმაგისცხმოვანწინსაფარს? კაცი, ბარე 5 წელია,

საკუთარპენისსვერხედავს.

_ არგრცხვენია, უშანგი? _ დაანამუსარომამ, თანშეფარვითგახედაკართანმდგარმაგდას.

_ სოლომონსშერცხვეს, ღორმუცელობითარისშეპყრობილიამხელაკაცი!

_ ასემსჯელობაარივარგებს, უშანგი... ისპირველრიგშიჩვენიპაციენტია,

ემოციურსტრესშიმყოფიავადმყოფი, მისთვისჭამაერთგვარიანესთეზიაა...

_ რომა, მექირურგივარდანაკლებადმაინტერესებსპაციენტისსულიერიგანცდები.
საკეისროტიპისკვეთასვუკეთებიმშენსსოლომონს,
კედლისცხიმოვანიქსოვილისსრულიაშრევებითდაჭიპისრგოლისზევითატანით.

რომასკიდევსურდალაპარაკისგაგრძელება,
მაგრამსაბაბივერიპოვადასევდიანიმზერითგააცილასამეული.

___

ვახოსლაზეროთერაპიასიკეთებდა,
როცაპალატაშიორიძველინაცნობიდაერთიუცნობიშემოვიდა.

`ფსიქოლოგი~, მიხვდავახოდაბრაზითმომუჭახელები.
რაწესიასეანსისდროსსულთამხუთავივითთავზედადგომა,
თითქოსათწუთსდერეფანშივერმოიცდიდნენ. თუმცაიმასაცხვდებოდა,
რომფსიქოლოგიარაფერშუაშია, აქუშიშროებასმიჰყავს `პარადი~.

_ შესანიშნავია, შესანიშნავი... კელოიდურიდაპოსტ-

ტრამვულინაწიბურებისასალაგმადლაზერიუებარია. _
უშანგიმცხვირზეჩამოცურებულსათვალესთითიშეაშველადაავადმყოფისსაწოლთანდაიხარა.

_ მერევისიიდეაიყოუახლესიტექნიკისგამოწერა? _
ნიშნისმოგებითიკითხალაზერისაპარატთანდაყუდებულმაადამ,
რომელსაცუკვეჩვევაშიგადაეზარდაშეფისადვოკატობა. ახლაცისარგებლამომენტით.
ყველამიცოდეს, ვინარისკლინიკაშიპირველივიოლინო.

_ რომასიდეაიყო, რომასი. _ დაღლილიხმითგაეპასუხაუშანგი. _

არავინუკარგავსშენსუფროსსაპარატურაზეზრუნვას.

_ თქვენიუფროსიცარის, სხვათაშორის. _ ჩაილაპარაკაადამ.

_ შენიათუჩვენია, შენთვისპრემიისგამოწერამეშევახსენე. სხვათაშორის.

ადამმოკეტა. პრემიაკარგია. ახალშენაძენსგააკეთებს. ამასწინათისეთიქვაბებინახა,

თვალიდარჩაზედ. არა, ქვაბებიმოიცდის. აი, გარდერობისგანახლებაარაწყენს.
ვითომმასარმოუხდებაკიტელი?... ნეტავ, სადიყიდაფსიქოლოგმა?... თუშეაკერინა?
მსგავსიფაქტურისქსოვილისახლშიუნდაეგდოს, მეტალისღილებსკიბაზრობაზეიყიდის.
უფროიაფიდაუჯდება. მაინცსაიდანგამოძვრაესჩექმებიანიკატა, რომასარდაადგასთვალი...

_ ვახო, აი, ფსიქოლოგიმოგიყვანე. შეხედე, რასიმპათიურია... _

ჯარჯიმცეცხლზენავთიდაასხა, _ იმედია, მონახავთსაერთოენას.

ვახოსეჭვითშეათვალიერაშავგრემანიქალიშვილიმოკლედშეჭრილითმითადაკოხტადაცქვეტი
ლიცხვირით. სიმპათიურია, კი, მაგრამმეტისმეტადახალგაზრდა _
ამანრაუნდაუნდაასწავლოს?!

_ მემოვრჩი. _ გამოაცხადაადამდალაზერისაპარატიგათიშა.

_ პრინციპში, ჩვენცაღარაფერიგვესაქმება. _ მხარიაუბაჯარჯიმაც, _

შეგიძლიათშეუდგეთმუშაობას. ჰა, რასიტყვი, უშანგი?

უშანგისარაფერიჰქონდასათქმელი, პირიქით, ხელებისფშვნეტითდატოვაპალატა.

ალბათერთისულიჰქონდადროზეგამოეფატრაპატივცემულისოლომონისმუცელი.

ვახოდამაგდამარტოდარჩნენ.

_ ჯერრამდენიმეშეკითხვასდაგისვამთ, არა? _
ნებართვაითხოვაფსიქოლოგმადახელჩანთიდანბლოკნოტიამოიღო.

_ უნდაჩაიწერო? _ არმოეწონავახოს.

_ შენობაზეგადავედით? _ კითხვაშეუბრუნამაგდამ.

_ ჰა?

_ შენობითმელაპარაკები, მაშინ, როცამეთქვენობითმოგმართე.

_ მერერა? _ გამომწვევადიკითხავახომდაგულზეხელებიგადაიჯვარედინა.
ჟესტებისენაზერომვთქვათ, ჩაიკეტა.

_ არაფერი. ზრდილობისამბავია.

_ იმისთქმაგინდა, რომუზრდელივარ?

_ არა. შარიანიხარ.

_ კაროჩე, რაგინდა?
 _ პასუხირამდენიმემარტივშეკითხვაზე. _
მოთმინებითაუხსნამაგდამდაბლოკნოტიგადაშალა.

_ დავაი.

_ `კაროჩე~, `დავაი~... ძველიბიჭიხარ?

_ ხო, ვარ. მერეშენრა?

_ მეარაფერი. ესშენიპრობლემაა.

_ რაცვარ, ეგვარ. ფეხებზემკიდია.

მაგდამსაყვედურითშეხედა. იყომისპრაქტიკაშიამტიპისპაციენტები.
მაგრამვახოგანსაკუთრებულიშემთხვევაა, მასპლასტიკურიოპერაციაგაუკეთდა,
რაცთავისთავადგულისხმობსფსიქოლოგიურტრამვას. მოთმინებამართებს.

_ ვახო, ასეთილაპარაკიმხოლოდგაართულებსჩვენსთანამშრომლობას. თუგაღიზიანებ,

პირდაპირმითხარიდაბატონჯარჯისვთხოვსხვაფსიქოლოგიმოგიძებნოს.

ვახოჩაფიქრდა. უნდაახლასხვაფსიქოლოგი? კაცმარომთქვას, ნორმალურიგოგოა.

უბრალოდ, ძალიანახალგაზრდაა.

_ რამდენიწლისხარ?

_ 31-ის.

_ ვაა... მეუფროპატარამეგონე.

_ მუშაობისათწლიანისტაჟიცმაქვს, თუძალიანგაინტერესებს.

_ კაი, მკითხე...

_ სიზმრებსხედავ?

_ სიზმრებსრაკავშირი...

_ აქკითხვებსმევსვამ. _ მაგდამხმაგაიმკაცრა.

_ დაუშვათვხედავ, მერე?

_ შავ-თეთრსთუფერადს?

_ აუჩ... მგონიფერადს. ჰო, ფერადს.

_ წიგნებთანმეგობრობ?

_ არა.

_ შენისაყვარელიფილმი?

_ რავი... ასიწელიკინოშიარვყოფილვარ.

_ ბავშვობისსაყვარელიფილმი... ანწიგნი...

_ არვიცი... არმიფიქრია. გაუნათლებელივარ. ჰა, ჰა! _

ყალბისიხარულითშესძახავახომდათავდაცვისთვისმოემზადა.

_ `სამიმუშკეტერი~.
 _ რა `სამიმუშკეტერი~?

_ წაკითხულიგაქვს?

_ კი, როგორარა!

_ არმოგეწონა?

_ კი, როგორარა!

_ მერეთქვი, ნუგერიდება.

_ ეგხოსაბავშვოწიგნია.

_ გენიალურნაწარმოებსყველაასაკშიკითხულობენ.

_ ვითომ?

_ კი. ამასწინათ, ჩემსშვილსვუკითხავდიძილისწინ, დიდისიამოვნებითმისმენდა,

მერედაეძინა, მეკიკითხვაშიდამათენდა. მაგრადგავერთე.

_ ვა, შვილიგყავს? _ გაუკვირდავახოს.

_ მყავს.

_ რამხელა?

_ 5 წლის.

_ ბიჭი?

_ არა, გოგო. ქეთუნაჰქვია.

_ `ჰაჯიმურატი~. _ წამოიძახავახომ. _ ეგეცმაქვსწაკითხული.

_ მეც, მაგრამცუდადმახსოვს.

_ შამილისნაიბიიყო. მისიმარჯვენახელი.

_ აი, შამილიცგცოდნია, მერეიტყვი, გაუნათლებელივარო!

ვახოსიამოვნებისგანწამოახურა. თავისისახლიგაახსენდა, წიგნებითსავსეთაროები,

რომელიცმშობლებისსიკვდილისშემდეგთანდათანდაცარიელდა. შერცხვა.

_ იცი, მეყავამოვიტანე. _ გაახსენდამაგდას. _ თერმოსით. დავლიოთ?

_ ჭიქებირომარარის?

_ თავსახურიდანდავლიოთ, რაპრობლემაა? სამსახურშიისემეძინებახოლმე,

ყავისგარეშევერვძლებ...

ნახევარსაათშიფსიქოლოგიდაპაციენტისაკმაოდმშვიდვითარებაშისაუბრობდნენ.

...
დღისმეორენახევარშივიდეომაგნიტოფონითადავიდეოკასეტითხელდამშვენებულიჯარჯიგა
მოჩნდა.

_ ესრაარის? _ წარბებიშეჰყარავახომ.

_ პატეფონი. _ ჯარჯიმშტეფსელისძებნაშითვალებიგააცეცა.

_ იუმორიგაწუხებთ?

_ მეარაფერიმაწუხებს, აი, შენკი, ჩემოკარგო, ვატყობკომპლექსებიგაწუხებს.

ყველაფერსეჭვისთვალითუყურებდასრულიადუსაფუძვლოდირქინები. _
ჯარჯიმთავითშესაფერისიმოძრაობაგააკეთადაშტეფსელტანჩაიმუხლა. _ ასეარაა,
ქალბატონოფსიქოლოგო?

_ კომპლექსებიყველასგვაწუხებს, ბატონიჯარჯი, უბრალოდზოგილამაზადფუთავს.

`სულელებიარასრულფასოვნებისკომპლექსითიტანჯებიან,
იდიოტებიკისრულფასოვნებისკომპლექსითტკბებიან~.

_ ესკარგადთქვი, ხოიცი... _
ბატონიჯარჯიწელშიგაიმართადაინტერესითშეათვალერამაგდა,
თითქოსპირველადხედავდა.

_ მეარა, მარკუსავრელიუსმათქვა.

_ ჰოო... ვახო, იცივინარისმარკუსავრელიუსი? _ ჯარჯიმგამომცდელადშეხედავახოს.

_ წეღანმედავახოშამილზევლაპარაკობდით, _ ვახოსდაასწრომაგდამ,
რითიცაღკვეთაჯარჯისცინიკურიდამოკიდებულებაძლივსმოშინაურებულიპაციენტისმიმარ
თ.

ჯარჯიმსწორედგაიგოფსიქოლოგისმესიჯი,
მაგნიტოფონიჩართოდასასწრაფოდდატოვაპალატა. ვახოსარგაუგიამისიგასვლა,
გათიშულივითიჯდათავისსაწოლზედაარცმეტი, არცნაკლები,
მარკუსავრელიუსზეფიქრობდა.
მანარიცოდავინიყოესადამიანიანრადამსახურებამიუძღვისმსოფლიოსწინაშე.
მეხსიერებასმხოლოდწიგნისყდაშემორჩა _
ცხენზეამხედრებულითმახუჭუჭაწვეროსანიზევითაწეულიხელით. დასამახსოვროწარწერა:
`ცისანას! უკეთილშობილესქალბატონსზვიადისგან~. ესიყოერთ-ერთიბოლოწიგნი,
რომელიცვახომბუკინისტებშიმიიტანა.

ტელევიზორთანჩაცუცქულიმაგდაახსნა-გამნარტებასიძლეოდა:

_ აქრამდენიმეეპიზოდიაგადაღებულივასიკოცეცხლაძისცხოვრებიდან. ერთი,
თუარვცდები, ვიღაცისქორწილია, ერთიცნადირობისდროს. ვნახოთ, დავიმახსოვროთ,
რეპეტიციაგავიაროთ.

_ რეპეტიცია?

_ აბა, ისეროგორგახდებივასიკოცეცხლაძისკოპიპეისტი?

_ რა?

_ გამეორება, ასევთქვათ.
 ვახოტრაგიკულისახითმიაჩერდაეკრანს.

ქორწილირესტორანში. სამსართულიანიტორტი.
პატარძალიუსაფრთხოებისბალიშივითდაბერილიძუძუებით, თვალებდაელმებულინეფე,
მჭექარეთამადა, სტუმრები, დააი, ისიც, ვასიკოცეცხლაძე _ გაწკეპილი,
ალისფერიჰალსტუხით, სარეკლამოკბილებით, ბრიოლინით, სასმისით...

_ ვითომვგავარამპიჟონს? _ ყალბადიკითხავახომ,
რომელსაცძალიანაცმოუვიდათვალშიპრეზენტაბელური `პიჟონი,~
მაგრამმაგდასრეაქციააინტერესებდა.

_ გარეგნობითკი, მაგრამთუკიმისჟესტებსადამიმიკასარაითვისებ, ვერავისმოატყუებ.

მიმიკისენითშეგვიძლიამივიღოთსაკმაოდდიდიინფორმაციაადამიანისემოციურმდგომარეობ
აზეკონკრეტულმომენტშიდაისეც, ზოგადად. თვალებიდაგამოხედვახომპირდაპირსარკეა!
იცი, ვახო, ადამიანისსახეხშირადუფრომეტსამბობს, ვიდრემისიჟესტები.

_ რასგეუბნებაამისსახე?

_ ოდნავღელავს. თვალებიგაურბისმარჯვნივდაზევით _
ანტყუილისსათქმელადემზადებაანსადღეგრძელოსტექსტსალაგებსთავში. ეტყობა,
ვერარისდიდიმჭერმეტყველი. დააკვირდი, ლაპარაკისასქვედაყბასდაბლაქაჩავს.

_ ჰო, თითქოსიცოხნება.

_ ნუხარაგრესიულადგანწყობილი, შეეცადეშეიყვარო. _
მაგდამსაყვედურითგახედავახოსდალოტოსისპოზაშიტელევიზორისწინმოირთხა.
პირდაპირნოხზე.

ვახომერთხანსუყურადაიგივეგააკეთა.

_ მეჩემითავიარმიყვარსდასხვასროგორშევიყვარებ?!

_ ყოველშემთხვევაში, კეთილადგანეწყე, ჯიბრშინუჩაუდგები...

_ ერთიუსმინე, რასბოდიალობსესსაწყალი! _ ხელისაქნევითგააწყვეტინავახომ.

მაგდამმიაყურადა.

ვასიკოსიტყვა `მეჯვარის~ გაშიფვრასცდილობდა: `მეჯვარე _ დააკვირდით,

ბატონებო, რაოდენსიმბოლურიდატვირთვისმატარებელიაესერთიმოსმენისუბრალოსიტყვა _
მე-ჯვარე, ანუნაწილობრივშენიჯვრისმატარებელიც...~

_ რასერჩი, სადღეგრძელოსთქმისასმოსულა `ბოდიალი~.

_ ბოიშვილივიყომაგარისირია!

მაგდამპულტიაიღოდაკადრიგააჩერა.

_ ე, რატომდაასტოპე?

_ ახლა, კარგადმისმენე, ვახო... მეორედარგამაგონოქუჩურიჟარგონი!

ვასიკოშეიძლებადიდიბრძენიარარის, მაგრამსაკმაოდგამართულადმეტყველებს. შენ
`ბოიშვილის~ ძახილიგგონიამაღალიდონე, ძალიანცდები.

_ სოლოლაკშიყველაეგრებაზრობს.
 _ `ბაზრობს~, არა?

_ აბა, მასლაათობს?

_ არარისსაჭიროუკიდურესობებშიგადავარდნა. მესმის, რომასეუცებძნელია,

მაგრამშენეცადე, ეცადე...

_ კაი, გავაგრძელოთ, რაღაცმომენტიჩავიჭირედაკაკრასმაშინგამორთე.

_ `კაკრას~. _ თავიგააქნიამაგდამ.

_ კაი, ისენუგამოიყვან, თითქოსესხვითოვასიკომარკუსავრელიუსია.

მაგდასგაეცინა. ეკრანზეკიახალიკადრიგამოჩნდა,
ახალიგამომეტყველებითვასიკოსსახეზე.

_ მინდაგითხრა, ახლოსაცარარისხვითო. _ ჩაილაპარაკამაგდამ. _ დააკვირდი,

აქროგორითვალებიაქვს _ ცივი, გამჭოლი, ბოროტი...

_ ჟუტკი.

მაგდამგამაფრთხილებლადგაჰკრამხარი.

_ იმენნაჟუტკია, _ გაიმეორავახომ, ისე, რომთვალიარმოუშორებიაეკრანისთვის. _

ქართულადარააქვსშესატყვისი. თუაქვს, არვარგა. ასიანივიღაცმოწვადა... ჰო, კაი, დაინახა.
ვიღაცისეთი, ვინცარევასა. ნუ, არმოეწონა. _ დაამატადარცხვენილმა. _ ხომხედავ, ვცდილობ.

კამერაშეირხადავასიკოცწამითმიეფარათვალს. ხელმეორედგამოჩენისასუკვეიცინოდა.

_ იცი, ვახო, სიყალბეყველაზეთვალშისაცემინაკლია.

დაისარარისდამოკიდებულიწაკითხულიწიგნებისრაოდენობაზე.
ესკაციორმაგთამაშსთამაშობს.

ვახომნელამოაბრუნათავიდამაგდასდამფრთხალმზერასწააწყდა.

___

სამუშაოდღედამთავრდა. ექიმებისსამუშაოდღეშედარებითმოკლეა,
ოპერაციებიდღისპირველნახევარშიკეთდება, თუექსცესსარააქვსადგილი,
კლინიკაშისრულიშტილია. წესით,
რომაუკვესახლშიუნდაიყოსდაეკოლოგიურადსუფთაპროდუქტებითგალეთებულვახშამსმიი
რთმევდეს, მაგრამუკვემეორედღეაფეხსითრევს. მიზეზიქალია _ ფსიქოლოგისახელადმაგდა.
მაგდალენა... სწორედასეთქალზეოცნებობდამთელიესწლები, ისმოვიდა, მაგრამვერიცნო,
თავაზიანადგაუღიმადაჩაოკაკაო! უკანმოუხედავადგაჰყვაიმქვეშქვეშასუბიექტებს:
ჯარჯისდაუშანგის. არადა, სულრამდენიმემეტრიაშორებთერთმანეთს,
რომასთავისუფლადშეუძლიაავიდესმეშვიდეპალატაშიდაინკოგნიტოპაციენტისმოკითხვისსა
ბაბითმაგდასგამოლაპარაკოს (იქნებვიზუალურშეცდომასაქვსადგილი?). შეუძლია,
მაგრამვერბედავს. ჯერერთი,
იმთავითვეუარითქვაკანონსაწინააღმდეგოსაქმეშიაქტიურჩართვაზე, მეორეც _ ეშინოდა. მას,
41 წლისზრდასრულმამაკაცსეშინოდაზოგადადქალისდაკონკრეტულად _ სასურველიქალის.
რაღადასამალია, დედისაცეშინოდა. დონკიხოტისკომპლექსი. _
იტყოდაუშანგიდაიქნებოდამართალი. ნაწილობრივმართალი,
რადგანრომამუკვეიპოვათავისიდულსინეა,
ახლამთავარიაგამბედაობამოეკრიბადაუფროახლოსგაეცნო.

დარეკაქალაქისტელეფონმა. რომამყურმილიარაიღო. იცოდა, დედამისირეკავდა.

ნახევარისაათისწინაცდარეკა _ მოიკითხა, დაგვიანებისმიზეზითდაინტერესდა.
რეკოსრამდენიცუნდა! მართლადამართლა, როდემდეუნდააკონტროლოს?!
არუნდასახლშიმისვლადამორჩა. აქუნდა, აქ... იმისსიახლოვეს.

ფანჯარაშიგაეხედა. ავტოსადგომზეიდგადაბინდულშუშიანი `ფორდი~

მძღოლითურთ. მაგდასელოდება. რომაცდაელოდება, შორიდანმაინცმოჰკრავსთვალს,
როგორჯდებამანქანაშიმისიოცნებისქალი.

ქალაქისტელეფონმარეკვაშეწყვიტა, სამაგიეროდმობილურიამღერდა. ისევდედა.

რომამმობილურიმაგიდაზედააგდოდაზურგშექცევითჩამოჯდაფანჯრისრაფაზე.
არგაეპასუხება. იჯდესთავისტილოშიშეფუთულფლავთანერთადდაელოდოს.
იქნებარუნდამისშვილსფლავი, იქნებრესტორანშიუნდავახშმობა?! ინტიმურგარემოში,
მაგდასთანერთად, სანთლებისშუქზე...

მობილურიარჩერდებოდა. დედაღელავდა. იმასაცრაექნა,

ერთადერთიშვილიშერჩადაისიცუსხლტებოდახელიდან. ქალიშვილშიარგაუმართლა _
ებრაელსგაჰყვაცოლადდაიზრაელშიმოკურცხლა.
დედამქალიშვილიდაწყევლადასამუდამოდმოიკვეთა.
წასვლისწინუფროსმადამრომაგააფრთხილა: `თავსუშველე, რომა.
ერთხელაციქნებაესქალიდაგღუპავს~. მაშინრომაგაბრაზდაკიდეც _ რასნიშნავს `ესქალი?!~
ქალბატონიარიადნაყოველთვისთავდადებულიდედაიყო
(კლინიკისდირექტორისსკამსსწორედაცდედამისისკავშირებსუნდაუმადლოდესდაარაპერსო
ნალურდამსახურებას) დაარანაკლებთავდადებულიპარტიულიმუშაკი.
მაღალიპოსტისმიუხედავადმუდამიცლიდაშვილებისსწავლა-განათლებისთვის.
არცფულიენანებოდა, არცდროდაახლაშედეგსიმკიდა _
შალისქსოვილშიგახვეულიუზბეკურიფლავით _ შვილებისადაშვილიშვილებისგარეშე.
მომავალრძალსადაარსებულსიძესაპრიორივერიტანდა.

მობილურიმოულოდნელადდადუმდა. რომამუცებწარმოიდგინა,
რომშეშფოთებულმადედამშეიძლებასამსახურშიმოაკითხოსდასაღ-სალამათსრომდაინახავს,
სკანდალიმოუწყოს.

სასწრაფოდგადარეკა.

საყვედურებისმოსმენატელეფონითმოუწია.
ქალბატონმაარიადნაერთიყურმილშიარგამომძვრალა, თორემარაფერიდაუკლია
`ყოვლადუპასუხისმგებლი, უყურადღებო~ შვილისთვის.

_ უკვეგამოვდივარ. _ დაპირდარომადაჩაფიქრდა.

ისევქალითუგაათავისუფლებდადედისდიქტატისგან _ ძლიერი, შემდგარი, უშიშარი...

ორიწლისწინერთიასეთიქალიგაჩნდამისცხოვრებაში. რომამეცხრეცაზეიყო,
დაოჯახებაზეცკიფიქრობდა, მაგრამპირველივეინტიმისმერექალმადაიწუნა _
სექსუალურიგამოცდილებაგაკლიაო. რომამყურებიჩამოყარა.
მართლააკლდაესოხერიგამოცდილება, ანსაიდანექნებოდა,
როცასრულიადსერიოზულადთვლიდა,
რომმეძავებთანფარულიფსიქოპათებიანსოციოპათებიდაძვრებიან, ნორმალურ,
ჯანმრთელმამაკაცებსკისაყვარლებიჰყავთ. ანცოლები. ცხადია,
ისარიყოსექსუალურიგიგანტი,
მაგრამარციმპოტენტიყოფილადაასოსპარამეტრებიცწესრიგშიჰქონდა
(სექსოლოგთანგადაამოწმა). საყვარელიქალისსიტყვებმაისეთდეპრესიაშიჩააგდო,
დიდიხანიქალისკენგახედვაცარუნდოდა _ ყურშიმუდმივადჩაესმოდადამცინავიქირქილი,
რაცავტომატურადმოქმედებდაპოტენციაზე.

მაგდასდანახვამიმედიჩაუსახა, ლიბიდოგაუაქტიურდადასაერთოდ,
ენერგიისისეთმოზღვავებასგრძნობდა, ეგონამთებსგადააბრუნებდა. მაგრამვინაცლის?
უნდაწავიდესსახლში,
თორემდედამართლამოკვდებადარომასრულიადმარტოდარჩებადედამიწისზურგზე.

ისიყო, ქურთუკიჩამოხსნა, რომკარიგაიღოდაჰოი, საოცრებავ! ისშემოვიდა _

მისიდულსინეა!

_ მა... მაგდა, თქვენ?

_ ბატონო, რომა, ორწუთსვერდამითმობთ?

`მთელცხოვრებას!~ გულშიშესძახარომამ, მაგრამიმდენიშეგნებაეყო,

რომხმამაღლაარეყვირა.

_ რათქმაუნდა, მობრძანდით, დაბრძანდით... რომიცოდეთ,

როგორგამიხარდათქვენინახვა... _ გიჟივითეცასკამს, გამოსწია. _ როგორგამიხარდა...

მადგაგაკვირვებულიუყურებდაორმეტრიანიმზეჭაბუკისსასაცილოფაციფუცსდასულაცარგამ
ოჰქონდარომასთვისსასარგებლოდასკვნები.

_ ბატონორომა... _ დაიწყო. _ თურომან?

_ რომანიმქვია, დიდიბაბუისპატივსაცემად... ისიცექიმიიყო, კარდიოლოგი.

შინაურებირომასმეძახიან. თქვენცასედამიძახეთ.

_ ვახოსტელევიზორისჭირდება.

_ ვინარისვახო?

_ მეშვიდეპალატისპაციენტი...

_ აა, დიახ, დიახ... ვახოჰქვია, არა? ვახტანგი.

_ პრინციპში, აწივასიკოცეცხლაძეა, მაგრამესარარისარსებითი.

რომამუაზროდდაუქნიათავი. მაგდასმოეჩვენა, რომარუსმენდა.

_ ალბათსაქმისკურშიხართ...

_ ვარ, კი. ისეზედმიწევნითარა, როგორცუშანგი, მაგრამდაახლოებით.

დარადუნდატელევიზორი?

_ მთელიდღეჩემმამტერმაუყურავიდეოსვასიკოცეცხლაძისმონაწილეობით.
ტელევიზორსჩართავს, ცოტასგაერთობა, გარკვეულინფორმაციასაცმოისმენს.
წარმოდგენაარააქვს, რახდებაქვეყანაში! მაშინ,
როცამისიორეულისაკმაოდგათვითცნობიერებულიადამიანია...

რომააღფრთოვანებულმზერასარაშორებდაქალიშვილს. რაუბრალოა,
რამომხიბვლელიდაგულისხმიერი... ვიღაცლოთიკაცისბედიადარდებს, მაშინ, როცასაღ-
სალამათიკლინიკისდირექტორიუბედურდღეშია.

_ რასიტვით, ბატონორომა?

_ რაზე?

_ ტელევიზორზე.

_ რათქმაუნდა. აგერ, სულტყუილუბრალოდმიდევსკაბინეტში. წიაღეთ,

რაპრობლემაა?... თქვენარა, ვინმესვთხოვდახელადაუცუნცულებენ. ხვალრომიყოს?

_ იყოსხვალ. _ გაუხარდამაგდასდაწამოდგა. _ დიდიმადლობა.

_ როგორ, უკვემიდიხართ?

_ დიახ, მძღოლიმელოდება.

_ მეწაგიყვანთ. _ რომამზადყოფნითწამოიჭრაადგილიდან.

_ თქვენრატომუნდაშეწუხდეთ, მძღოლირახანიამელოდება.

_ რაშეწუხებაა, პირიქით, პირიქით... სიამოვნებითმიგიყვანთსახლამდე. თუ...

თუიქაცგელოდებიან? _ დადარაჯებულიხმითიკითხარომამ.

_ შვილიმელოდება, ბატონორომა. _ თქვამაგდამდაგამომცდელადშეხედათვალებში.

კლინიკისდირექტორისინტერესიმისიპერსონისმიმართახალისებდადაგარკვეულწილადსიამ
ოვნებდაკიდეც. რამდენიხანიაარავისგაპრანჭვია, მოენატრაკიდეც.

რომასსახეზეემოციებისმთელმაპალიტრამგადაურბინა _ გაკვირვებამ, წყენამ,

გულისტკივილმა, უმწეობრაზმა... მაგდასმთელიგულითშეეცოდაესუცნაური,
საკუთარემოციებთანმებრძოლიადამიანიდაიქვედაამატა:

_ მხოლოდშვილი.

_ ქმარი, არა?

_ ქმართანგაყრილივარ.

რომასცოტაგულზემოეშვა. ლოგიკურადთუვიმსჯელებთ, 32
წლისქალსუნდაჰქონდესწარსული. ჭკვიანადამიანსსახეზეაწერიათავისიბიოგრაფია.
მაგდაჭკვიანია,
თანაცფსიქოლოგიდარომასბევრთავისებურებასპროფესიულიკუთხითაღიქვამს.
არდასცინებსზოგიერთივით: დედიკოსბიჭიხარო. მითუფრო,
პატარაგოგონებირომასარასოდესხიბლავდა,
არცქალიშვილობისინსტიტუტზეჰქონიაარქაულიწარმოდგენები.

დააქ, რომამგააკეთაის, რაცარასოდესგაუკეთებია. საკუთართავზეაიღოინიციატივა.

 _ მემიგაცილებთსახლამდე. მძღოლსაცმედაველაპარაკები. დიახ! _
შეუძახასაკუთართავსდაფართეჟესტითკაბინეტისკარიმოაფრიალა.

___

იმდილითადაბედნიერიმიჰქროდასამსახურში.
ეცვაახალისაგაზაფხულიმანტოდაახალიბლუზა. შენაძენიგუშინგააკეთა,
პირდაპირსამსახურიდანდააწვაბაზრობაზედამთელიპრემიამიახარჯა. ქვაბიცკიიყიდა!
კომპლექტიარა, როგორცეოცნებებოდა, მაგრამარისსიტუაციები,
როცაოცნებაგვერდზეუნდაგადადოდარაცსაქმესწაადგება, ისგააკეთო.
მოცემულიმომენტისთვისადასახალიტანსაცმელისჭირდებოდა. მართალია,
ძველისამოსიჯერაცარგაცვეთიადაძალიანაცპრეზენტაბელურადგამოიყურებოდა,
მაგრამასეთუვიმსჯელებთ, შეიძლებაკიდევათიწელიარგაიცვითოს. საინტერესოა,
შეამჩნევსთუარა, რომა. დათუშეამჩნევს, ეტყვისთუარაქათინაურს.
გუშინსაღამოსქალბატონმაარიადნამდაურეკა _ რომაყურმილსარიღებსდავღელავო.
მასთანეძებდა, ადასთან. ე. ი. არარისმათიურთიერთობისწინააღმდეგი.
ადასკიისეეშინოდაამბოხხმიანი, მედიდურიქალბატონის...

კლინიკაშიშესვლისთანავემანტოსღილებიშეიხსნადახორცისფერიბლუზონიგამოაჩინა
_ დერეფანშირომშეეფეთოს, ბარემერთბაშადმოახდენსფურორს. რომასარა,
მაგრამკიბისბაქანზეუშანგითოდუასმოჰკრათვალი, _
ზურგითიდგადამობილურზელაპარაკობდა.

არა, ადასარსჩვეოდასხვისილაპარაკისმოსმენა, მსგავსიუსაქციელობაღმერთმააშოროს,

მაგრამრომასსახელისგაგონებამაიძულაკედელსაჰკვროდადაყურიდაეგდო.

უშანგიაღელვებულიჩანდა:

_ ... დაუჩემებია,
სიმპოზიუმიდანრომჩამოვალმეშვიდეპალატათავისუფალიდამხვდესო...
კურდღელზეუარესია, ჯარჯი, კაციკიარა, არვიცი, რავთქვა... ჰო, ჰო, შიბაქი! ასიანშიმოარტყი.
ებიჯო, მეცმაგასარვეუბნები? ყვავილიხომარაა, გარეთგავდგა, ცოცხალიადამიანია,
რომელსაცრეაბილიტაციასჭირდება... რაო? ინტერპოლიცჩაერთვება?... აუჰ, ესრამითხარი?!
დანძრევიავასიკოსდაეგარის... უნდამოვასწროთ, გეთანხმები. ვისაცგინდადაელაპარაკე,
ხომგყავსხალხიჯანმრთელობისსამინისტროში... იცი, რასგეტყვი _
მემაშინვიქნებიპასუხისმგებელი, როცადირექტორისფუნქციასაცშევითავსებ... დიახ, დიახ...

რაო? დირექტორისფუნქციასაცშევითავსებო?

აქკიადამვერმოითმინა, ჯიქურგამოხტათავშესაფარიდანდაუშანგისთავზედაადგა. ჰ

_ რასახეგაქვს, ადა? _ უშანგიმსასწრაფოდდაკეცამობილურიდაჯიბეშიჩაიჩურთა. _

ვინმეხომარმოგდევდა?

_ არცთქვენგაქვთდალაგებულისახე, ბატონოუშანგი. _ ირონიულადაღნიშნაადამ.

_ როგორმელაპარაკები?

_ როგორციმსახურებთ.
 _ ადა!

_ საკუთარგულშიჩაიხედეთ! _ მოუჭრაადამ, გვერდიაუარადაკიბეზეაიჭრა.

როგორცკიმდივანითვალსმიეფარა,
უშანგიმმობილურიამოიღოდაერთადერთისიტყვაწარმოთქვა:

_ მგონიგავიშიფრეთ.

...

ადააქოშინებულიშევარდასამდივნოში,
ერთისულიჰქონდასაქმისკურსშიჩაეყენებინარომა,
მაგრამიქსრულიადუჩვეულოსიტუაციადახვდა _
ორკუნთმაგარსანიტარსკაბინეტიდანტელევიზორიგაჰქონდა. რომასზედამხედველობისქვეშ.

_ რახდება? _ იკითხაადამ.

_ აი, მეშვიდეპალატისპაციენტსტელევიზორისჭირდება. _
საზეიმოდგამოაცხადარომამ.

_ რატომ?

_ მაგდამ, ასეასაჭიროო.

_ აბა, მაგდა?

_ ფსიქოლოგი. _ ნაჩქარევადუპასუხარომამდასანიტრებსწინგაუძღვა.
არცადასახალიმანტოშეუმჩნევია, მითუმეტეს, არცბლუზონი.

_ საქმემქონდა, ბატონორომა...

_ მეცსაქმემაქვს, ადა, ვერხედავ?! _ ცოტაარიყოს, გაღიზიანებულმაუპასუხარომამ.

ადაყველაფერსმიხვდა.
მისისათაყვანოობიექტისსასიყვარულივექტორისულსხვაქალისკენიყომიმართული.

_ როცამოიცლით, მერედაგელაპარაკებით...

მაგრამშეფმავერგაიგომისინათქვამი. ანგაიგოდაპასუხისღირსადაცარჩათვალა.
ადამნირწამდარიდაეშვასკამზე. ისეთიისეთიგრძნობაჰქონდა, თითქოსსილაგააწნეს,
ბოდიშისმოხდაკირატომღაცდაავიწყდათ.

რომანახევარსაათშიგამოჩნდა.
საშუალოასაკისდამწუხრებულწყვილსშემოუძღვადაადასმამოლოგისგამოძახებაუბრძანა.
ესიყოშემთხვევა,
როცაპლასტიკურიქირურგიისკლინიკასსილამაზისგაუმჯობესებისგამოარსტუმრობდნენ.
ქალისფერმკრთალიპირისახეთავისთავადმეტყველებდაონკოლოგიურდაავადებაზე.
ალბათძუძუმოაჭრეს.

ადამამოლოგსდაუკავშირდა. უშანგისარიყოს, ბატონიდავითიერთ-

ერთგამოჩენილმედიკოსადითვლებოდარესპუბლიკისმასშტაბით. იმგანსხვავებით,
რომდავითიკეთილიიყო, უშანგიკიბოროტიდაშურიანი.
სძინავსდადირექტორისსკამიესიზმრება. ალბათმიაჩნია, რომმენეჯერობაიოლიპროფესიაა.
ტყუილია! ის, რომკლინიკაშიპაციენტებისრიცხვმაიმატა,
მხოლოდდამხოლოდრომასსწორადდაგეგმილისტრატეგიისადაკრეატიულიაზროვნებისდამს
ახურება. ცხადია, ამაშიარისუშანგისლომისწილიც, მაგრამვინმოიწვიაისკლინიკაში? ცხადია,
რომაქემოკლიძემ. ისიცდასხვაპროფესიონალებიც.

ამასობაშიმიღებისსაათებიდაიწყოდაადასოთახიცთანდათანგაივსოდირექტორთანშეხვედრი
სმსურველებით. ისეგაიპარადრო, შესვენებამდეთავიარაუღია. როცააიღო (თავი)
ფანჯრისმინაშისაკუთარიგამოსახულებადაინახა _
აშკარადმოუწესრიგებელივარცხნილობით. რააზრიაქვსგარდერობისგანახლებას,
თუკიორითვისწინშეჭრილიკარეცხენისფაფარსდამსგავსებია?! რომაისეთიგაფანტულია,
იაფფასიანმანტოსკიარა, წავისმოსასხამსვერშეამჩნევს.
სულსხვასაქმეავარცხნილობადამაკიაჟი.

გადაწყდა. შესვენებისთვისგანკუთვნილდროსადაბუფეტშიწვნიანისხვრეპასკიარა,
თავისმოწესრიგებასმოახმარს. ნაცნობიპარიკმახერიქალაქისცენტრშიეგულება,
ერთსაათშიწასვლასაცმოასწრებსდაუკანდაბრუნებასაც. თუვერმოასრებს,
ცოტათიდააგვიანებს. დიდიამბავი! ქალმახანდახანუნდადააგვიანოს. სამაგიეროდ,
ისეთიეფექტურიდაბრუნდება, რომასენაარმოუბრუნდებასასაყვედუროდ.
დღისმეორენახევარში, როცამიმსვლელ-
მომსვლელებისრაოდენობაშემცირდებადაშეფიჩვეულებისამებრმწვანეჩაისმოიკითხავს,
ადაჩაისთანერთადცხელ-ცხელ჻ჭორებსმიართმევს.

ადამნაჩქარევადდატოვაკლინიკისტერიტორია.
კლინიკისტერიტორიადატოვადაბურულშუშიანმა `ფორდმაც~.

___

მაგდამქეთუნასტელეფონითძილინებისაუსურვადამოწყენილიმიუჯდატელევიზორს.
უჭირდაშვილისგარეშე. განსაკუთრებით, დაძინება.
ცარიელისაწოლისდანახვაზეძლივსიკავებდაყელზემომდგარგორგალს. საერთოდ,
არუყვარდაცვლილებები. ძნელადეგუებოდაახალგარემოს,
ავეჯისგადაადგილებაცკიდისკომფორტსუქმნიდა. აქკიცოცხალადამიანზეიყოლაპარაკი,
ყველაზეძვირფასზედაყველაზეუმწეოზე. რაცთავიახსოვს, ქეთუნაგვერდითეწვა,
იმსაშინელიდიაგნოზისშემდეგხომსულმიყურადებულსეძინა.
პატარაჩქამზეცკიშეშლილივითწამოხტებოდალოგინიდანდასაბანზეხელებსაფათურებდა.

ტელევიზორშიშამპუნისტრადიციულადამაზრზენირეკლამაგადიოდა _
შუაზეგადაყოფილითმითადამხრებზედაყრილიქერტლით.

მაგდამტელევიზორისხმასჩაუწიადაგარედანშემოსულშრიალსმიაყურდა.
წვიმამოსულა. თანაცკარგაგვარიანადაშხაპუნებდა, მანკიდიდიამბითგარეცხასარეცხი.
რაცმთავარია, გაფინა. ჩამოხსნასრაღააზრიაქვს _ უკვედასველდებოდა.
მაინცგაიხედაფანჯარაში. ღამისსიბნელეშიწვიმისმონაცრისფრო-
გამჭვირვალეფარდაცოცხალივითირხეოდა. მოპირდაპირეკორპუსშიაქა-იქენთოშუქი.
ხალხიუკვეჩალოგინდა.
ასეთამინდშითბილლოგინსადასაინტერესოდეტექტივსარაფერისჯობს.
მაგრამახლარომდეტექტივისკითხვადაიწყოს, შეიძლებათავზედაათენდეს,
ხვალკიგაბრუებულითავითმოუწევსვახოსთანმეცადინეობა.

საწყალივახო. როგორიდაკომპლექსებულია, როგორიმოუფერებელი... პარადოქსია,

მაგრამმოფერებულიდაკარგადნასვამ-ნაჭამირომაცსაწყალია,
დაარანაკლებდაკომპლექსებული.

ეზოფარებისშუქმაგადაკვეთა.
წვიმაშიგაკრთამანქანისვერცხლისფერიგვერდიდასადარბაზოსმხარესგაუჩინარდა.

მადგამსაძინებელშიბრააანთოდაპიჟამადაითრია. ისიყო,
ლოგინშიშეყვინთვასაპირებდა, რომკარზეგრძელი, მოუთმენელიზარიგაისმა.

`ქეთუნა!~ აენთოთავშიდახელებისცეცებითგავარდაკარისგასაღებად.

კიბისბაქანზერომაქემოკლიძეიდგა _ ათრთოლებული, თავფეხიანადგაწუწული,

გრძელსაწვიმარში, შუბლზეჩამოცოცებულიკაპიუშონით, რომლიდანაცდიდი,
შიშისგანდამრგვალებულითვალებიმოუჩანდა...

_ ბატონორომა...

_ მაგდა, მიშველეთ!

_ რამოხდა?...

_ მაგდა...

_ შემოდით, შემოდით...

რომაარიძროდა. ჩაბეტონებულივითიდგაბაქანზე,
მხოლოდსველიწამწამებისხამხამზეეტყობოდა, რომცოცხალია.
მაგდამსაწვიმარისბორტშიხელიჩაავლო, ღილებიგაუხსნადამისაღებისკენუბიძგა.

_ აბა, გისმენთ! _ უთხრამკაცრად.

_ ადამოკლეს.

_ თქვენიმდივანი?

რომამთავიდააქნიადაწვიმისწვეთებიმაგდასშეაფრქვია.

_ რასაშინელებაა. ვინმოკლა?

_ შემდეგიმევარ.

_ რასბრძანებთ?

_ სიმართლეს. ალბათგიკვირთ, რამმომიყვანააქ, თქვენთან,

ახლახანსგაცნობილქალთან, ღამით, წვიმაში...

_ მიკვირს, კი. _ აღიარამაგდამ.

_ მერწმუნეთ, სხვაგზაარმქონდა. ესერთადერთიადგილია, სადაცვერმომაგნებენ.

_ რასნიშნავს `ვერმომაგნებენ?~.... მოიცა, მოიცა...

დაჯექითდადალაგებულადმომიყევითყველაფერი. არა, ჯერგაგაშრობთ,
მერეცხელჩაისდაგალევინებთ, თორემერთიანადკანკალებთ...
 მაგდამპირსახოცისგამოსატანადსაძინებელშიშევარდადაახლაღაშეამჩნია,
რომპიჟამააცვიადაფეხშიშველადატყაპუნებს. ხალათშიშემოიცვა, ფუმფულა,
ძაღლისთავიანჩუსტებშიფეხებიგაუყარადაუკანდაბრუნდა.
რომამორჩილადიჯდასავარძლისკიდეზე,
შუბლზემიწეპებულისველითმითადააწურულიმხრებით.
მაგდამპირსახოცითავზედააფარადაენერგიულადშეუდგაგაშრობას.
უცებდედურისინაზეშემოაწვაუმწეო, ორმეტრიანიახმახისმიმართ.
აშკარადვერარისსრულჭკუაზე, ვისრაშისჭირდებოდაისკაფანდარანაცრისფერიქალი?...
ანამმიამიტმაკუპიდონმავის-რაუნდადაუშავოს?

მასშემდეგ,
რაცცხელიჩაითადაგულისხმიერიდიასახლისისმზრუნველობითგამთბარმარომამთავისიეჭვე
ბისშესახებუამბომაგდასაზრიშეეცვალა.

_ უბედურშემთხვევასგამორიცხავთ?

_ გამოვრიცხავ. ადასრაღაცისთქმაუნდოდაჩემთვის, რაღაცძალიანმნიშვნელოვანის...

მეკიყურიცარვათხოვე, თქვენნახვასვეშურებოდი. ჰო, ჰო, ასეიყო. ისთავიდანმოიშორეს,
როგორცარასასურველიმოწმე. ჯარჯიმმოიშორა, იმ.... იმღრჯოლებიანმავამპირმა!

_ ნუაჭარბებთ, რომა.

_ ჩემითვალითვნახე, როგორნთქავდასისხლიანხორცებს!

_ სად?

_ რესტორანში.

_ ესუკვეგემოვნებისამბავია.

_ უშანგიკიდევუარესი! დაკვირვებიხართროგორჰგავსლავრეტიბერიას?

მაგდამმაქსიმალურადშეიკავათავი, მაგრამტუჩისკუთხემაინცხალისიანადშეუხტა.

_ მაგანდამღუპა, მაგსათვალიანმაშიმპანზემ!
თორემიმგებეშნიკჯარჯისასიწელიარვიცნობდი, მათიპროტეჟე _ ვახოათუვინცარის,
ხომსაერთოდთვალითარმინახავს!

_ რატომდათანხმდითამავანტიურაზე?

_ უშანგიდამემუქრა: ამსაქმეშითუარდაგვეხმარე, მეკლინიკიდანწავალო. _

თავიიმართლარომამ. _ უშანგისწასვლაავტომატურადგამოიწვევდაპაციენტებისდაკარგვას.
ჩინებულიქირურგია, ვერდავუკარგავპროფესიონალიზმს. მეამასვერდავუშვებდი.
იქითჯარჯიცშემიჩნდა, გავლენიანიჩინოვნიკი, ვიღაცქურდბაცაცახომარა?!
სახელმწიფოსაქმეაო, ისაო, ესაო... თანაცჩემიდახმარებამხოლოდიმაშიმდგომარეობდა,
რომთვალიდამეხუჭამეშვიდეპალატისპაციენტზე... ვითომარარსებობს.

`ვაიმე, ვახოსარმოუწიონრამე~, გულიგადაუქანდამაგდას, მაგრამგაჩუმებაამჯობინა.

არღირდაისედაცშეშინებულიკაცისუარესადდაზაფვრა.

_ დაგკითხეს?

_ კი, რამდენიმესაათიმკითხავდნენ. ერთისიცოცხლეგავათავე.

ცხოვრებაშიარმქონიასაქმეპროკურატურასთან, ვერწამოიდგენთრადღე...
 _ სადმეგამოთქვითეჭვებიადასსიკვდილთანდაკავშირებით? _ გააწყვეტინამაგდამ.

_ არა, რასამბობთ?! დედასგეფიცებით, არავისთვის-არაფერიმითქვამს.

იმტოტსხომარმოვიჭრი, რომელზეცვზივარ? ანვინდამიჯერებდა? ყველანიშეკრულებიარიან,
ყველანი!

_ ჰო, მართლა, დედათქვენმაიცის, სადხართ?

რომამნერვიულადგააქნიათავიდამზერააარიდა.

_ ალბათღელავს, არა?

_ ალბათ.

_ გინდათ, ჩემგანდარეკეთ?

_ არა, არა! _ რომამისეაიქნიახელები, ლამისჭიქიანაგადმოყირავდა. _ ვერდავრეკავ.

გაგიჟდება, ქვეყანასშემიყრის! თქვენარიცნობთდედაჩემს... დამიწყებსგამოკითხვას _ სადვარ,
ვისთან, რატომ... ასეამიჩვეული. იმდენსმიჩიჩინებს, უსათუოდგამომტეხავს. არა,
არდავრეკავ. არავითარშემთხვევაში!

_ მომეცითნომერი, მედავრეკავ.

_ დედიკოსბიჭიგგონივართ, არა? _ რომამგამომცდელადშეხედა.

_ მერერა? ზოგიდედიკოსბიჭია, ზოგიცმამიკოსგოგო.

_ არგეშინიათ?

_ ვისი, თქვენი?

_ დედაჩემის.

_ არა, რომა, არმეშინია. უბრალოდმეცოდება. ალბათფანჯარასთანზისდაგელოდებათ.

ასეარაა?

რომამსახლისტელეფონისნომერიუკარნახადასულგანაბულიდაელოდაგანაჩენს,
მაგრამმაგდამარჩათვალამიზანშეწონილადმისითანდასწრებითსაქმისგარჩევა _
აპარატისამზარეულოშიგაიტანადაკარიმჭიდროდმიხურა.

ხუთიოდეწუთშიისდაბრუნდადაგაღიმებულიშედგასავარძელთან.

_ ველაპარაკე.

_ მერე? _ რომამძლივსდაიმორჩილაგაპარულიხმა.

_ ვუთხარი, რომაქრჩებით.

_ მერე?

_ მადლობამომიხადაგაფრთხილებისთვის.

_ მართლა?

_ ჰო, მართლა.

_ და... დამართლააქვრჩები?
 _ აბა, ამწვიმაშიგარეთხომარგაგაგდებთ?

აქმოხდასრულიადმოულოდნელირამ _ რომამუხლებზედაემხო,
ფეხებზეხელებიშემოხვიადაატირდა. მაგდამაცალაამოღრიალება. ტირილიხსნისსტრესს,
საცრემლეჯირკვალიდროგამოშვებითუნდადაიცალოს,
რომთვალიდატენიანდესდაგასუფთავდეს.

_ გამომყევიცოლად. _
რომამუცებშეწყვიტატირილიდადანაშაულზეწასწრებულიბავშვივითგაისუსა.

_ ახლაგამოგყვეთთუხვალისთვისგადავდოთ? _ გაეცინამაგდას.

_ დამცინით, არა?

_ რომა, თქვენახლააღელვებულიხართ... თვითონაცარიცით, რასლაპარაკობთ. _

უნდაეთქვა, `ბოდავთო~, მაგრამმოერიდა.

_ ვიცი. იმდღიდანვიცი, რადღესაცდაგინახეთ. მეთქვენმიყვარხართ,

თქვენჩემიდულსინეახართ!

_ ესუკვეთეატრისსფეროა! ადექით, რომა, ადექით... გვიანააუკვე,

მეცადრევარასადგომი. _ მაგდამფეხებიგაინთავისუფლადაუკანდაიხია. _ აქდაგიგებთ,
ტახტზე... თუგინდათ, დასამშვიდებელსმოგცემთ, რაიმემსუბუქს...

_ შენხარჩემიდასამშვიდებელი. გიყურებდამშვიდდები. დედასვფიცავარ!

ესძაღლისთავიანიფაჩუჩებიცკიმამშვიდებს, შენსავითმყუდროადაიმიტომ. გინდდაიჯერე,
გინდარა. _ რომაშარვლისფერთხითწამოდგადაშვებითამოისუნთქა.

_ კარგი, მჯერა. დანარჩენზეხვალვილაპარაკოთ.

_ ხვალ... ხვალარვიქნებისაქართველოში.

_?

_ იტალიაშიმივდივარ. სიმპოზიუმზე.

_ მაგასრაჯობია, რომა?! _ გაუხარდამაგდას. _

ცოტახნითმაინცმოშორდებითაქაურობას, გარემოსგამოიცვლით, დამშვიდდებით...

_ ჩემიგულიაქდარჩება...

მაგდამთვალებიგადაატრიალადათეთრეულისმოსატანადგავიდა.

___

ვახოსმოეწონათავისიახალიიმიჯი _ აკურატულადშეკრეჭილიწვერი,
გადაპარსულითავიდაკბილები, კბილები... _ ქათქათა, სწორი,
უმაღლესიკლასისსტომატოლოგისმიერდაბჟენილ-აღდგენილი.
წამდაუწუმმირბოდასარკესთან, საკუთართავსუღიმოდადა... დავასიკოცეცხლაძესხედავდა.
მაგდამუთხრა _ წარმოიდგინე, რომმსახიობიხარდაროლზემუშაობო.
თავდაპირველადგაუჭირდა _
მისიშინაგანიალტერეგოაქტიურადეწინააღმდეგებოდასხვისტყავშიჩაძრომასადაიქდამკვიდრ
ებას. მერედამერეეშხშიშევიდა, მოთხოვნილებადექცაფსიქოლოგთანსაუბრები,
იმდენირამგაიგო... ზოგიცგაიხსენა. ტელევიზორმახომსაერთოდაცახალიხედვაგაუხსნა,
ვერასოდესწარმოიდგენდა, რომნაცრისფერიყუთიამდენსაინტერესოინფორმაციასინახავდა.

წვერისმოშვებამაგდასიდეაიყო _
ნაწიბურებთანდაკავშირებულიმცირეოდენიდეფექტისშესანიღბად. იდეაჯარჯიმაცაიტაცა _
ნაავარიები `ვასიკო~ ცოტასახეცვლილიუნდაწარდგენილიყოსაზოგადოებისწინაშე.

ერთადერთიშტრიხიღააკლდა _ მოდურიტანსაცმელი,
რომელიცშეთანხმებისამებრდღესუნდამოეტანათ.

ნაშუადღევსსამივეგამოცხადდა.
ჯარჯიმმეფურიჟესტითდააგდოსაწოლზეშალითაშიგამოკრულიახალთახალიკოსტიუმიდაფ
ეხსაცმლისკოლოფი.

_ შეგიძლიამოირგო. პატენტიარგეგონოს, ნაღდი `ვერსაჩეა!~

_ იმისთქმაგინდათ, რომ... _ ვახომარდაასრულა,

თითოეულმათგანზემოლოდინითადაიმედითსავსემზერაგადაატარა.

_ ჰო, ჰო, დღესაქაურობასვასიკოცეცხლაძედატოვებს,

მოაჯდებასაკუთარმანქანასდასაკუთარსახლშიმიგრიალდება.

_ გლიჯავს!

_ აპაპაპა! _ თითიდაუქნიაჯარჯიმ. _ გლიჯავს, ტეხავს, ასწორებსდამისთანები,

ვახოშალიკაშვილთანერთადაქ, ამპალატაშიმოკვდება.

_ ჰო, კაი, კაი... პროსტამაგრაგამისწორდა, რა... პარდონ! უბრალოდძალიანგამიხარდა.

ნუგეშინიათ, არჩავიჭრები, სხვებთანუფროფრთხილადვილაპარაკებ,
თქვენმაინცშინაურებიხართ. _
ვახომშალითაგახსნადააღფრთოვანებულიმიაჩერდაგაწკეპილკოსტიუმს,
რომლისქვეშაკურატულადეკიდაბაციიისფერიპერანგი.

_ ესეცმანქანისგასაღები! დაიჭირე.

_ რამაგარია!

_ ესეცსახლის. _ ვახოსმიმართულებითგასაღებისმეორეასხმაგაფრინდა. _
ნუცუბიძისპლატოზეიცხოვრებკერძოსახლში. ჯაკუზით, ტრენაჟორებით, სავსემაცივრით...
სვიდაჭამერამდენიცგენებოს. მინიმუმ 3-4 კილოსაკრეფამოგიწევს.

_ ტარებათუიცი? _ ჰკითხააქამდედამკვირვებლისროლშიმყოფიუშანგი.

_ კი, ჯარშიყოფნისასვისწავლე.

_ იარაღისხმარება? _ დაინტერესდაჯარჯი.

_ კალაშნიკოვისდაშლა-აწყობასგვასწავლიდნენ, მაგრამცუდადმახსოვს.
სროლასრაღაუნდა, ერთიჩახმახისგამოკვრა... _
უცებვახომმაგდასდაძაბულიგამომეტყველებადაიჭირადაისევჯარჯისმიუბრუნდა. _
რატომმეკითხებით, ვინმეუნდამოვკლა?
 _ არაკაცო, ისეგკითხე, ცნობისმოყვარეობისპონტში.

_ პონტშიო. _ ვახომმაგდასთვალიჩაუკრა. _ ეგეცმევარ? ყველათბილისელიასებაზრ...

ლაპარაკობს.

_ მთავარია, არგადაამლაშო, თორემქალაქურიპრონონსიარცვასიკოსარისუცხო. _

ჯარჯიმპიჯაკისჯიბიდანმოზრდილიპაკეტიამოიღოდავახოსგაუწოდა. _
აქვასიკოცეცხლაძისსაახლობლოწრისფოტოსურათებია. გაგვიმართლა,
რომმშობლებიარჰყავს, თორემდედისგულიხოიცი... სამაგიეროდჰყავსშვილი.

_ შვილი? _ ვახომგრძლადდაუსტვინა.

_ ჰო, მცირეწლოვანიშვილი _ ვატო, შენიმოსახელე. ყოფილცოლთანერთადცხოვრობს,

ასე, რომსაპანიკოარაფერია. ყველამიცის,
რომავარიისშემდეგვასიკორეაბილიტაციისკურსსგადის. შენთუარშეერჭობი,
თავისითარავინმოგასკდება. ვინიცობაამოგასკდა, არდაიბნე.
თითოეულფოტოსუკანაქვსმინაწერი _ ვინ-ვინარისდარასსაქმიანობს.
სახეებსდააკვირდიდამონაცემებიდაიმახსოვრე. სახვალიოდარგადადო,
დღესვეჩაუჯექიდადაიზუთხე. მერემაგდაშეგიმოწმებს. არა, მაგდა?
ხომარმიატოვებჩვენიერთობლივიძალისხმევისპროდუქტს?

_ როგორცთქვენიტყვით, ბატონოჯარჯი.

_ არა, როგორცხელშეკრულებაშიგვიწერია. _ კომპეტენტურადშეუსწორაჯარჯიმ.

მაგდათავისდაკვრითშემოიფარგლა. ადასსიკვდილისშემდეგმისიუნდობლობა
`ღრჯოლებიანივამპირის~ მიმართდღითიდღეიზრდებოდა. ქეთუნასფაქტორირომარა,
მიაფურთხებდაყველაფერსდასხვასპონსორისძებნაშიგადაეშვებოდა. ბოლოსდაბოლოს,
იფიქრებდარომასწინადადებაზე.
დედიკოსბიჭებიუპრობლემოდგარდაისახებიანხოლმეცოლიკოსბიჭებად. მერერა?
ანგარებაზედაფუძვნებულიქორწინებაგაცილებითსიცოცხლისუნარიანია,
ვიდრესიყვარულზე. რადგანსიყვარულიგადის, ანგარებაკირჩება.
თანაცესარიქნებაანგარებაცუდიგაგებით. ესიქნებაორმხრივადსასარგებლოგადაწყვეტილება,
რომელმაცმომავალშიშეიძლებაახალისიცოცხლეშვასდარომელსაცმართლაარაფერიექნებასაე
რთოანგარებასთან. რომაბუნებითმონოგამია, მისგანღალატიგამორიცხულია. მართალია,
ქალბატონიარიადნაადვილადარდათმობსპოზიციებს,
მაგრამარცმაგდააადვილადდასაჩაგრიქალი.

_ აბა, აღარგაგაცდენთ. _
ჯარჯიმუშანგისხელმკლავიგამოსდოდაწასასვლელადმოემზადა. _ ჰო, კინაღამდამავიწყდა!
პიჯაკისჯიბეშისაფულეა. ხვალ-ზეგშეგიძლიაქალაქშიგაიარ-გამოიარო, კაფეშიისიამოვნო,
რესტორანში... აი, მაგდაგაგიწევსკომპანიონობას. ახლასწრაფადჩაიცვიდამოუსვიაქედან!
მეცოტახნითშევყოვნდები, საქმემაქვსუშანგისთან. საღამოსდაგიკავშირდებით. ორივეს.

ოთახშიდარჩენილებსაღარგაუგიათსაკეტშიგასაღებისჩხაკუნი.
ვახომპირველრიგშისაფულეშეამოწმა, მერეისევტანსაცმელზეგადაერთო.

_ ასეთიზმანებიცხოვრებაშიარმქონია! არცამდენიმაყუთი. პარდონ, ფული.

_ დროზევახო, ჩაიცვი, ნუღარაყოვნებ. აღარშემიძლიააქგაჩერება. _

მაგდაზურგშექცევითდადგაფანჯარასთან.
 ვახოშემცბარიმიუახლოვდა:

_ რაღაცუხასიათოდხარ... თუმეჩვენება?

_ არგეჩვენება.

_ რამოხდა?

_ ადადაიღუპა.

_ აუ, რასამბობ?! მეცარვიფიქრე, რატომარჩანსესდღეები... რატომარაფერიმოთხარი?

_ არგაგიფუჭეხასიათი.

_ ისეკიშევატყვე, ესდღეებიცოტადაძაბულიიყავი... დარამოუვიდა,

თითქოსჯანმრთელადიყო.

_ მანქანადაეჯახა.

_ აუჩმ... როგორ? სად?

_ ქუჩაზეგადადიოდა. აქვე, კლინიკასთან. არმისულიტრასასთან.

ცოტამიყრუებულიადგილია.

_ მიყრუებული?... იქნებ...

მაგდასწრაფადმოტრიალდადატუჩზეთითისმიდებითანიშნა _ გაჩუმდიო.

ვახოყველაფერსმიხვდა.

___

უშანგიდაჯარჯიფანჯრიდანაკვირდებოდნენკლინიკიდანმანქანისკენმიმავალწყვილს.

_ მაგარინამუშევარიგამოვიდა, უშანგი! მგონიორიგინალსაცსჯობს. რასიტყვი?

_ ჰმ!

_ ოქროსხელებიგაქვს, ოქროსი! რომშეიძლებოდესმუზეუმშიგამოვდგამდი,

თვალსაჩინოადგილზე. გვერდზევასიკოსმანეკენსმივუდგამდი, თვალსაჩინოებისთვის. ეჰ,
მენანებალიკვიდაციისთვის, ამდენიგიწვალია, მაგრამრასიზამ, რას...

_ ისეარგამოვა?

_ აბა, ვასიკოსხომარმოვაკვლევინებთ? დღე-

დღეზეინტერპოლიჩაერთვებადამერეკარგადმეყოლე, შორსარმოუწევთწასვლა, იქვეა,
ევროპაში. დაიჭერენდაყველაფერსდააფრქვევინებენ.
ვასიკოსდომინოსპრინციპითმიჰყვებიანსხვები, მათშორის, შენიმონა-მორჩილი.
არჩევნებამდეუნდამოვასწროთამსაქმისმოყომარება.

_ რატომარჩევნებამდე?

_ მერეშეიძლებასხვამდაითრიოსჩვენიბიზნესი. ამერიკულილობითუგაძლიერდა,
ვინმიგვიშვებსპანკისისხეობასთან? ყველაფერსსახელმწიფოგააკონტროლებს.
 _ ახლაარვართსახელმწიფო?

_ ახლაკლანურისახელმწიფოვართ.
მერეშეიძლებაერთიგუნდისხელშიაღმოჩნდესყველაფერი.

_ მაშინ, რაგანსხვავებააგუნდსადაკლანსშორის?

_ არგინდაესიწილო-ბიწილობაზარი, უშანგი. ექიმიკაციხარდამიხედეშენსსაქმეს.

ესბიჭიკიჩვენამდეშეიძლებაილიამეგრელიშვილისხალხმაგაასაღოს. მთავარია,
ქალაქშიგამოჩნდეს.

_ მართლარომგაუშვასადმე?... იგივეავსტარიაში.

_ დაბომბზევიჯდემთელიდარჩენილიცხოვრება? მერომგავრისკო, ვასიკოარიზამს.

ისედაცქვეყნისფულიდაჯდაესცირკი. შენისათქვი,
ვასიკოსარმოუწიოსავსტრალიაშიგაქცევა... ვერძრავსმანქანასესჩემისათურამოუვიდა? _
უშანგიკისერწაგრძელებულიმიაჩერდაავტოსადგომზეამაოდმობღუილე `ბმჭ~-ს.

_ ჯარისმერეთუარმჯდარასაჭესთან...

_ აკუმულატორიხომარდაუჯდა?

_ უყურეშენ, ფსიქოლოგმაითავამანქანისმართვა. ყოჩაღიქალი, ყველაფერშიყოჩაღია! _

მაგდაშეაქოუშანგიმ.

_ ეჰ, ერთიყოჩაღიავარიადამხატავდახოიცი, _ ინატრაჯარჯიმ. _

ერთიგასროლითორკურდღელსდავიჭერდი.

_ ქალსრაღასერჩი, ადამიანო? _
უშანგიმსწრაფადშეხედადაუცაბედადგაოფლილიხელისგულებიხალათზეჩამოისვა.

_ სხვათაშორის, ადაცქალიიყო, რომელიცშენსშეცდომასშეეწირა.

კიბისბაქანზემოგინდასაქმისგარჩევა! ასერომ, ვიქნებითრომისპაპზედიდიკათოლიკე,
ძვირფასოუშანგი.

_ ნეტავ, სულარაფერიმეკითხა...

_ კლინიკისხელშიჩაგდებათუგინდა, უნდაიკითხო: მაგალითად,

რასაიქმსსიმპოზიუმზეწაბრძანებულირომული? ხომუნდაიცოდე,
რისფასადგიჯდებაისდედამოხნულისკამი?

_ რასა... იქმს? _ გაბზარულიხმითიკითხაუშანგიმ.

_ მონტე-კარლოშიბაირამობს.

_ რაისმონტე-კარლო, კაცისიმპოზიუმზეა, იტალიაში!

_ იტალიიდანმონაკომდეერთინაბიჯია. _ ჯარჯისიამოვნებითგაიზმორა. _
დააჯდებიავტობუსსდაბონუსისსახითმიიღებხმელთაშუაზღვისხედებს. ჰო, რასგაშეშდი,
ვასიკომდაპატიჟაფორმულა1-ზედასასწრებად.

_ დაესეცგაჰყვა, დასაკლავიცხვარივით?

_ ვასიკომისეთიშებმაიცის, გამოსირებულრომასკიარა,
ჩემსავითბებერმგელსგააცუცურაკებს. თანაცარავინაპირებსშენიშეფისდაკვლას,
კუპრშიმოხარშვასდაცეცხლზეშეწვას. უბრალოდგატესტავს.
ხომუნდავიცოდეთრააქვსგულშიმაგშობელძაღლს?! ისედააწვასიმპოზიუმზე,
ერთიარშემოუხედავსმშობლიურკლინიკაში. ესარაფერსნიშნავს?... სამაგიეროდ,
მაგდალენასთანისეგაჭენდა, წიხლებსირტყამდატრაკში.

_ `მაგდალენა~ ვინოხერია?

_ მაგდა, ფსიქოლოგი, ვისმიმართაცჩვენსრომულის `შორითალვადაკვდომა~ შეჰყრია.

_ ეგსაიდანღაიციშეკაიკაცო? _ გადაიაირიაუშანგი.

_ `ტუმბოჩკიდან.~ ჰა, ჰა! ჯერსადხარ, ამხანაგოექიმო, აწინახეჩვენიგართობა...

ნუცუბიძისსახლიდატენილია `ჟუჩოკებით.~ აბა, როგორ, უშიშროებასარსძინავს! _
ჯარჯიმფანჯარასზურგიშეაქციადადერეფანშიდაწინაურდა.

_ აკისაქმემაქვსო? _ მიაძახაუშანგიმ.

_ მეშვიდეპალატაშიდამრჩარაღაც.

`ჟუჩოკი~, მიხვდაუშანგიდათავისიკაბინეტისკენმოცოცხა _ შესამოწმებლად.

მონტეკარლო

მონტე-
კარლოსქუჩებშისრულისვლითმიმდინარეობასპორტულიღონისძიებასახელწოდებით
`ფორმულა 1~.
მანქანებისძრავებისგამაყრუებელსგუგუნსხალხისოვაციებიერთვოდადაყველაფერიერთადსა
დღესასწაულოგანწყობასქმნიდა. დიმიტრიმდროშაცგააქნია,
ჟურნალისთვისფოტოსესიაცგადაიღო,
ზომიერიყიჟინაცდასცხოდაშესრულებულიმოვალეობისსრულიშეგრძნებითდაიძრაგასასვლე
ლისკენ. მაგრამხალხისცოცხალიკედლისგარღვევაარაღმოჩნდაადვილი.
მჭიდროდმდგარიმასაზევითთუამოგტყორცნიდა, შამპანიურისსაცობივით.
ანისეგადაგთელავდა, ვერცმიხვდებოდა.

გასაძრომისძებნაშიდიმიტრიმმიიხედ-
მოიხედადასულრაღაცათიოდენაბიჯშივასიკოცეცხლაძედაინახა _ არხეინადიდგამაღალი,
სიმპათიურიმამაკაცისგარემოცვაშიდახმამაღლაუხსნიდარაღაცას. რაცმთავარია, ქართულად.

დიმიტრიმთავდახრილმადაიხიაუკან,
ჯინსისპანამაშუბლზეჩამოიფხატადაროგორცკითავიუსაფრთხოადგილზეიგრძნო,
თბილისშიდარეკა _ მიხეილხვედელიძესთან.

_ ო, დიმიტრისგაუმარჯოს! _ ხალისიანადმიესალმაუშიშროებისპოლკოვნიკი. _
დამასწარი. ახლავაპირებდიშენთანდარეკვას. მოკლედ, ტყულუბრალოდშეგაწუხე:
ვასიკოცეცხლაძეთბილისშიბრძანდება.

_ როგორბრძანდებათბილისში, როცასამიწუთისწინჩემითვალითვნახე.

იქიდანდუმილიჩამოწვა.

_ ბატონომიხეილ! _ დაუძახადიმიტრიმ.
 _ იქნებგეშლება?...

_ გამორიცხულია.

_ ახლაგავგიჟდები... ვასიკოთავისსახლშია, ქალაქშითავისი `ბმჭ~-თიმოძრაობს...

_ არვიცი, ვინ-სადდარითმოძრაობს,
მაგრამხორცშესხმულივასიკოცეცხლაძეამწუთშიჩემიმიმართულებითმოძრაობსთავისიორიფ
ეხით. _ გააწყვეტინადიმიტრიმდახესმოეფარა. _ ცნობისთვის, მარტოარმოძრაობს,
ვიღაცტიპიახლავს.

_ ვინ `ტიპი?~

_ მაღალი, წარმოსადეგი, თეთრებშიგამოწყობილი, ინდოეთისპრინცივით...

თუმცაქართველია. ახალჩამოსულიჩანს, ეტყობავერმოასწროგარუჯვა. მაშინ,
როცავასიკოოქროსფრადლაპლაპებს. კაიხნისჩამოსულიჩანს.

_ აბა, ესვიღაა, ვასიკოსტყუპისცალი?

_ `უტკა~ არიყოს!

_ მაგასგადავამოწმებ, მაგრამშენცუნდადაგვეხმარო, დიმიტრი...

ვასიკოსკოორდინატებიდაადგინე, იმმეორეტიპისვინაობაც. მოკლედ, რასაცმოახერხებ,
ყველაფერი. შემთხვევითმოხვდამონაკოშითუილიასთანანგარისგასასწორებლად?... ვიცი,
ვიცი, რომსამსახურიგაქვს, მაგრამარცჩვენდაგრჩებითვალში. შენიანგარიშისნომერივიცით.

დიმიტრიჩაფიქრდა. ზედმეტიფულიარაწყენს,
მაგრამალენისდავალებისთვისროდისღამოიცლის? პრინციპში, ერთიმეორესხელსარუშლის.
პირიქით, ინფორმაციისმოპოვებისასეგებსადმეგადაეყაროსფრანგებისგადამგდებხილ-
კენკროვანიგვარისკაცსაბრიკოსოვს.

მიხეილმადიმიტრისსიჩუმეთანხმობადჩათვალადანაჩქარევადდაემშვიდობა.

დიმიტრისისღადარჩენოდაჩრდილიდანგამოსულიყოდავასიკოსდაჯდომოდაკუდზე.
კონპირაციისთვისმზისსათვალეცმოირგოდაფოტოაპარატიცწინდაიკიდა _
მიდისტურისტითავისგზაზე, ვის-რასუშავებს?

თავისგზაზემიდიოდავასიკოდამისითანხლებიპირიც. არცუფიქრიათუკანმიხედვა.
მონაკოყველაზეუხიფათოსახელმწიფოამსოფლიოში _
ოცდაათიათასმოქალაქეზეხუთასიპოლიციელიმოდის. აქედანგამომდინარე,
მიხეილისშიშებიილიასთანდაკავშირებითუსაფუძვლოა.. ვასიკოარცისეთისულელია,
რომსათვალთვალოკამერებითგაძეძგილქალაქშიილიამეგრელიშვილსთავიწააგდებინოს.
სადმე, მოყუჩებულშიკიდევჰო, შეიძლებაგაერისკა,
მაგრამსუკისყოფილიგენერალიისკაციარაა,
მოყუჩებულშისასეირნოდგაჰყვესმისიშვილისირიბმკვლელს.

ბედად,
ავტორბოლადამთავრდადახალხისნაკადიჯერაცგახურებულტრასაზეგამოეფინა.
კეთილიდაპატიოსანი. მასაშიადვილიადარჩეშეუმჩნეველი.
ასევეადვილიადაკარგოთვალთვალისობიექტი. რაცდაემართაკიდეცდიმიტრის.
 გაფაციცებულიშედგადარამდენიმემეტრშიმიწისქვეშაგადასასვლელიდაინახა.
სასწრაფოდჩაირბინაკიბეებიდაისეთისასწრაფეგანავითარა,
კინაღამგაასწრომოსეირნენაბიჯითმომავალობიექტებს.

შედგა. დაელოდა. საპატიომანძილზეგაჰყვა.

ერთ-ერთოტელისღიაკაფესთანშეჩერდნენ. ვასიკომსიგარეტიიყიდა, თეთრსამოსიანმა

_ მინერალურიწყალი.
დიმიტრისარეკლამოპოსტერებითაჭრელებულვიტრინასთანდაბორიალდა _
პრინცისსასახლე, ოკეანოგრაფიისმუზეუმი, ოპერა, კაზინო, ყურეიახტებით...
ტურისტულისააგენტოაღმოჩნდა.

_ თუჯერარყოფილხარ, ოკეანოგრაფიისმუზეუმსგირჩევ. _ მოესმაზურგსუკან.

ბორისკუზნეცოვიიყო _ ჯვალოსფართხუნაპერანგითდაძველმოდურიფეტრისქედით.
სრულიანტურაჟისთვისტროსტიღააკლდა. დაღილ-კილოშიგაჩრილიმიხაკი.

_ ამქუდშიძლივსგიცანით.

_ ააა, მზისგულზევიჯექიდა... აივანივიქირავეადგილობრივისგან,

საიდანაცხელისგულივითჩანდამთელიტრასა. მინდაგითხრათ, წლევანდელირბოლა...

_ ბორის, ცოტამარჯვნივდადექით, რა... აი, ასე... განაგრძეთ.

_ გასაგებია, ისევყოფილცოლსუთვალთვალებთ... _
გადაიხარხარაბორისმადაცერადდადგა.

_ არა, ბორის,
ამჯერადჩემითვალთვალისობიექტიორიმამრობითისქესისწარმომადგენელია.
უცებარმიიხედოთ, თორემმეცდავიწვები.

_ მეთქვენგადამრევთ, დიმიტრი, ფგბ-ისაგენტივითსულვიღაცასდასდევთკუდში!

დიმიტრიმხუმრობაგაატარა. აგენტიარა,
მაგრამმისიმონათესავეპროფესიისწარმომადგენელინამდვილადიყო.

_ ბორის, უნდადამეხმაროთ! _ შესძახააღელვებულმა. ჲ

_ ეგეცსაცეკვაოდდავპატიჟო?

_ არა, მაგრამესენიცქართველებიარიანდაიქნებგამოელაპარაკოთ, გაიგოთ,

სადცხოვრობენ, რაჰქვიათ...

_ კაცებსქუჩაშიგამოვეკიდოგასაცნობად? _ აღშფოთებავერდამალაბორისმა, _
მგონიდაუკრეფავშიგადადიხართ, პატივცემულო!

_ რატომქუჩაში. აგერდგანან, სასტუმროსკაფესთან. თქვენციყიდეთრამე...

წვენიანმინერალური... ბორის, ძმურად, რა?!

_ ახლავარძმა, იმსაღამოსკიისედატოვეთკლოზეტი, ჩემთვისარაფერიგითქვამთ.

_ რაუნდამეთქვა, როგორმოვშარდე? _ გაუკვირდადიმიტრის.

_ ტანდემშიმოშარდეთთქვენდათქვენმაყოფილმაცოლმა? ფერიარგედოთ,
რომგამოხვედით... გრიმმაცკივერგიშველათ.
 _ კარგი, ყველაფერსმოგიყვებით, ოღონდმერე, მერე... ახლავეთუარდაეკონტაქტეთ,
გზასგანაგრძობენ... მართლაქუჩაშიხომარდაედევნებით?!

_ სიტყვასიტყვაა! _ წამოიძახაგაბადრულმაბორისმადაფრთხილადმიტრიალდა.

_ მარცხნივრომორიტიპიდგას, ისინია. ერთს _ `ლაკოსტას~-სყვითელიმაისურიაცვია;

მეორეს _ თეთრიბალახონივითრაღაც.

_ ჰმ, მაისურიანიჩემსოტელშიცხოვრობს, მეორესპირველადვხედავ.

_ შენსადცხოვრობ?

_ ამავეოტელში.

_ ააა... ესძალიანკარგია, ბორის, შესანიშნავი! მიდი, რაღაცაყოვნებ,

თორემდაითესებიან... საღამოსჩემსსასტუმროშიგელოდები,
ადგილებსვერანდაზედავჯავშნავ. გაწყობს?

_ დაყველაფერსმომიყვები! _
გაუმეორაბორისმადაყოველშემთხვევაშიგამაფრთხილებლადდაუქნიათითი.

თბილისი

კერძოსახლინუცუბიძისპლატოზესპეციალურადშეარჩიეს
(ვასიკოსცენტრშიცჰქონდაბინა) _
წინასწარიგაფრთხილებისგარეშეარავინამოასკდებაამსიშორეზე. სახლიახალიაშენებულიიყო,
პრაქტიკულადაუთვისებელი, რაცგამორიცხავდაცნობისმოყვარემეზობლებისვიზიტსაც.

ვახოსთავისიზმარშიეგონა.
მთვარეულივითდაბორიალობდასართულიდანსართულზედაფუფუნებისსუნითტკბებოდა.
ადრეეგონა, რომსუნიმხოლოდსიღარიბესაქვს _ ზეთზეშემწვარიერბოკვერცხისდახახვის, _
როგორცმისმდგმურებს. თურმესიმდიდრესაცთავისიარომატი (დაარასუნი) აქვს,
დაახლოვებითისეთი, როგორცჯარჯისნაფეშქაშარსაფულეს,
რომელსაცვახოდღეშირამდენჯერმეხსნიდადაყნოსავდა, ყნოსავდა...
ბენჯამინბაბუაარიყოწინააღმდეგი. სულპირიქით,
სურნელოვანიჯიბიდანსანახევროდამოეყოგამელოტებულიშუბლიდათითქოსაგულიანებდაკ
იდეც.

პირველღამესვახოსშფოთიანადეძინა, მიუხედავადიმისა,
რომჯაკუზშიინებივრადადელიკატესებიცდააგემოვნა. პაკეტისშიგთავსმათუიმოქმედა.
ხანერთიფოტოსურათიამოუტივტივდებოდაგონებაში, ხანმეორე, თავიანთისივებით,
სიფათებით, მეგობრულ-ნათესაურიკავშირებით. მხოლოდგამთენიისასჩაეძინა.

ზარისხმაზეფეთიანივითწამოხტალოგინიდანდამობილურსეცა. არა, კარზეავიღაც.

ფარდაგასწიადაეზოშიგადაიხედა. კართანმდგარიუცნობიქალიმოუთმენლადრეკდაზარს.
 `არგავაღებ,~ გადაწყვიტავახომ,
მაგრამამდროსქალმაამოიხედადაფანჯარაშიგამოდგმულიკაციდაინახა. ვახომისიცნო _
ვასიკოსყოფილიცოლიიყო, სახელად... აი, სახელიდაავიწყდა. ჯანდაბას!

_ დროზექენი! _ ქალმამოუთმენლადააბაკუნაგრძელი, ნატიფიფეხი.

ვახოფანჯარასმოწყდა, ფართხაფუთხითამოიცვასპორტულები,
ყელზესაგანგებოდგადადებულიკაშნეშემოიხვია,
ნაცრისფრადდაბურულისათვალეგაიკეთადაპირველსართულზეჩაქანდა.

ვიდრეკარსგააღებდა,
ჯარჯისმიერგადმოცემულიპაკეტიდანფოტოსურათებიამოფერთხა. აი, ისიც! მაია... ხო, მაია.
ეშხიანიქალიყოფილა, ასეთცოლსრომკაციხელიდანგაუშვებს...

_ ვაიმე, რახდება, კუხართუადამიანი?! _ პრეტენზიულადდაიყვირესკარსმიღმა.

ვახოსაზრიშეეცვალა. ქმარსაცთუასეელაპარაკებოდა, ხელიდანგაშვებისკიარა,

კაიპანღურისღირსიყოფილა.

როგორციქნა, კარიგააღოდა `ყოფილიცოლი~

მთელითავისიმშვენებითწარსდამისწინაშე. ცხოვრებაშიუფროეფექტურიჩანდა,
ვიდრეფოტოზე _ დიდილურჯითვალები, ბავშვურადგაბუტულიტუჩები,
მცირეოდენიჭორფლითოჯინისებრცხვირზე,
წითურითმისხვეულებიგამჭვირვალესაფეთქელზე... საერთოდაცგამჭვირვალეიყო,
როგორცყველამეტისმეტადპირთეთრაქალი. ვახოსმოსწონდაასეთები. ძალიან.
დაუხატავსკიდეც...

_ რასმომჩერებიხარ, წადი, გადაიხადეტაქსისფული, კაპიკიარმიჭყავისჯიბეში.

ვახომჯიბეზეგაიკრახელი, მაგრამგაახსენდა,
რომსაფულეახალიპიჯაკისჯიბეშიაქვსდაუკანშებრუნდა.
ამჯერადსულსხვაეშხითგახსნასაამაყოსაფულე (დასაყნოსადკიარა, რეალიზაციისთვის),
ასდოლარიანიკუპიურაამოაფრიალა (ლარებადდახურდავებავერმოასწრო) დაფართე,
ნასწავლინაბიჯებითგაემართაანგარიშისგასასწორებლად.
კართანარმისულსგზაცოლყოფილმაგადაუღობა:

_ საით?... შენვერახარ, ხოიცი... ტაქსისტიასდოლარიანსდაგიხურდავებს?!

მაიახელისერთიმოძრაობითგამოაცურაკუპიურავახოსთითებიდანდათეძოებისრხევითგავიდ
აგარეთ.

`აკიკაპიკიარმიჭყავისო?~, გულშიგამოაჯავრავახომ, მაგრამარგაბრაზებულა.

ასეთქალსტყუილიცეპატიება.

მაიამალევედაბრუნდადაინტერესითშეათვალიერა:

_ ჰმ, თმაგადაგიპარსავს, წვერიმოგიშვია, სათვალედაგიკოფსებია... ვისემალები,

ვასიკო, მეხომარა?

ვახომთავიგააქნია. ხმისამოღებისეშინოდა _ ვაითუიცნოს.

_ აბა, მომიყევი, სადდაიკარგე?

 _ ავარიაშიმოვყევი. _ ხმადაბლა, თითქმისჩურჩულითწარმოთქვა.

_ რა-ა? _ მაიაშეკრთა. დამცინავ-

პრეტენზიულიგამომეტყველებათანაგრძნობამდაწუხილმაშეცვალა. _ რათქვი, გაიმეორე.

_ ჰო, თავიდანამაწყვეს...

_ ვაიმე, რასმეუბნები, ვასო? მეარვიცოდი... არავინიცოდა... ხმაცშეცვლილიგაქვს,

იცი?...

_ იოგებისოპერაცოაგამიკეთდა.

_ ვაიმეეე... მოიხსენისათვალე! _ ბრძანამაიამ.

ვახოდაემორჩილა.

_ დედაა... ესრამოგსვლია, ვასო... მეკიშენსდასაყაჩაღებლადმოვედი!

_ ფულიგამოგელია?

_ იცი, ვასო, ჩვენსდროშიათასიდოლარიფულიარარის.

მარტოვატოსიცირამდენისჭირდება?... ჩაცმა, ჭამა, ცურვა, ინგლისური, ჯიბისფული...

ვახოთვალებგაფართოებულიმიაჩერდა. 1000 დოლარიფულიარარისო!

მასკითავიმილიონერიეგონა, რაკიღასაფულეში 1000 დოლარიეგულებოდა. უკვე 900.
ყოფილცოლსთუ 1000 აძლევს, თავისთვისალბათსამჯერმეტსიტოვებს. თუმეტსარა.
სახელმწიფოსამსახურშიჩამდგარიკაცივასიკოცეცხლაძეპრაქტიკულადმილიონერია.
დაესყველაფერიდამოუკიდებელქვეყანაში,
რომელზეცასეოცნებობდაგულანთებულიდედამისი.

მაიაკიბუხრისწინმაღალზურგიანსავარძელშიიჯდა,
ფეხიფეხზეგადაედოდათავისგაჭირვებაზეწუწუნებდა. ისესაყვარლადწუწუნებდა,
ვახომმოუნდანოხზემორთხმულიყო, ძაღლივითდაუსასრულოდესმინა.
სხვასიტუაციაშიასეცმოიქცეოდა, მაგრამესქალიმისიყოფილიცოლიიყო, მისიშვილისდედა...

_ ჰო, ვატოროგორარის?

_ გაგახსენდა, არა?

_ ყოველთვისაცმახსოვს...

_ კაი, რა... ახალიწლისმერეარგინახავს... დაგერეკამაინც, მოგეკითხა.

მარტოფულიხომარარისყველაფერი _ ბავშვსმამაუნდა.

_ ბავშვს _ მამა, დედას _ ფული. _ ჩაიცინავახომ.

_ რავქნა, საყვარელიგავიჩინო?! _
გულუბრყვილოდიკითხამაიამდაურჩითმასიფრიფანაყურებზეგადაიწია.

ვახომნერწყვიგადაყლაპა.

_ მართლაარავინგყავს?

_ ნწუ. შენ?

_ არცმე.
 _ იმასთანყველაფერიმორჩა?

_ ვისთან?

_ ვითომარიცი! მისისახელისხსენებაცკიგულსმირევს, როგორშეგეძლოიმძუკნასგამო...

კარგი, არმინდაამაზე, რაციყო, იყო.

ვასიკომვიღაცძუკნასგამოანგელოზივითცოლიდათმო, მიხვდავახო. იდიოტი!

_ დასალევიარგაქვს? _ უცებჰკითხამაიამ.

_ ყავასგაგიკეთებ.

_ რამეუფრომაგარი... დაყავაც, ყავაც. ასიწელიარდამილევიაშენიმოდუღებულიყავა.

ვახომყურადღებითმიმოიხედა. სადღაცთვალიმოჰკრავისკისბოთლს. სად, სად, სად...

ჭურჭლისკარადაშიმიაგნო, ოქროსფრადლიცლიცებდადიდმუცლიანიჭიქებისგარემოცვაში.

ჩამოასხა.

_ შენიგადარჩენისაიყოს! _ თქვამაიამდაგადაჰკრა.

ვახოსალკოჰოლისსუნიცკიარესიამოვნა. კლინიკაშიკოდირებახომარგამიკეთესო,
გაიფიქრათავისთვის, მაგრამთავსძალადაატანადაერთიყლუპიმოსვა. კინაღამგულიაერია.
უხერხულობისდასაფარადყავისგაკეთებისსაბაბითსამზარეულოშიგაუჩინარდა.
მიდიდაგაიგე, როგორყავასაკეთებსვასიკო? იქნებყავისგარდაკიდევრაღაცასყრის... ვანილს,
მაგალითად. არომატისთვის. ჯეზვესთაროზემიაგნო, აი, თურქულიყავაკიარსადჩანდა.
მითუკეთესი. აგერდევსხსნადიყავისგაუხსნელიქილა. ჩაყარე, დაასხი, დალიე.
ეგარისმთელიფილოსოფია.

მისაღებოთახშიდაბრუნებულვახოსვისკისბოთლისანახევროდდაცლილიდახვდა, ე. წ.
ცოლყოფილიკისაკმაოდშეზარხოშებული. ფრთხილადდადომაგიდაზეყავისჭიქები.

_ მგონიზედმეტიმოგდის.

_ სტრესისმოსახსნელადხანდახანსაჭიროა. _ ზანტადუპახუხამაიამ.

_ ასეშეიძლებაგალოთდეკიდეც...

_ მერეშენრა?!

_ მე _ არაფერი, მაგრამბავშვსრამაგალითსაძლევ.

_ ვინმელაპარაკებამაგალითებზე... კაცი, რომელსაცოთხითვეაშვილიარუნახავს! მიდი,

რა...

_ დღესვევნახავდი, მაგრამარმინდაასეთფორმაშიგამოვეცხადო. ცოტახანიმადროვე,

მომიშუშდებაჭრილობებიდამერე.

მაიაწინგადმოიხარადათვალებშიშეხედა:

_ რაღაცძალიანგამოცვლილიმეჩვენები, ვასიკო, ვითომავარიისამბავია?

_ რასგულისხმობ? _ ვახოდაიძაბა.

_ ჩხუბისსაბაბსარმაძლევ, მშვიდადდაგაწონასწორებულადმელაპარაკები,
თითქოსარცარაფერიმომხდარა.
 _ მოხდა.

_ რა?

_ სიკვდილსჩავხედეთვალებშიდამივხვდი: ცხოვრებაისეთიმოკლეა, მეკი...

მეკიიმდენიშეცდომამაქვსდაშვებული.

_ მეცშეცდომავარ? _ მაიასცრემლითაევსოდიდილურჯითვალები.
ალკოჰოლსახასიათებსგულჩვილობა, მაგრამვახოსმაინცესიამოვნა.

_ არა, მაია, შენჩემიცხოვრებისყველაზედიდისაჩუქარიიყავი, რომელიცარდავაფასე.

_ მართლა? _ მაიაახლოსმოიწია, სახეზეჩამოუსვამთრთოლვარეხელი. _ ნანობ?

_ ძალიან.

მაიამვახოსლოყებიხელებშიმოიქციადაფრთხილადაკოცატუჩებში.
აქკივახოსვერმოითმინა _ უპასუხა. ფრთხილადარა, ვნებიანადდააგრესიულად.
მაიამვახოსკალთაშიგადაინაცვლა. ახლაიქგააგრძელესკოცნაობა.
ვახოსვერასოდესწარმოედგინა, რომხანგრძლივიკოცნაშეიძლებაიმაზესასიამოვნოიყოს,
ვიდრესექსი. თუმცაასედიდხანსვერგაგრძელდებოდა.
წელსქვევითკონცენტრირებულიენერგიაგამოსავალსითხოვდა. გამოსავალიმაიამიპოვა _
ზემოდანმოექცა, ყოჩაღიმხედარივით, დაგააჭენა. არცბედაურიაღმოჩნდაჯაბანი.
გაჭენებაასეთიუნდაოდაისეაამუშავათეძოები,
ლამისჭერშიატყორცნაექსტემალურისექსისმოყვარულიმხედარი.

___

უშანგითოდუადაჯარჯიმუქატარიძევასიკოცეცხლაძისსახლშიდატრიალებულივნებათაღელ
ვისჩანაწერსუსმენდნენდასიცილითიჭაჭებოდნენ.

_ შენკიმოსვლაგეზარებოდა! _ ძლივსამოისუნთქაჯარჯიმ.

_ დედა, ამდენიცხოვრებაშიარმიცინია... ვაჰაჰა...

_ აბა, ამისმოსმენაიქნებოდამარტოობაში?!

_ არა, არშეიძლებოდა... ჰი, ჰიიი...

_ შენგარდავისმოვიწვევდი?

_ ვა... ვასიკოს...

_ ვასიკოს!

ისევიფეთქასიცილმა. როგორციქნა, მეტ-ნაკლებადდაშოშმინდნენ.

_ ვასიკომრომგაიგოს, მომკლავს. _
ჯარჯიმთვალზეგამოსულიცრემლიმოიწმინდადაწყალიდაისხა. _ ცოლიიყომაინც...

_ საიდანგაიგებს, მეხომარვეტყვი?! ეძახელოთიდაწყალწაღებული,

არმიახტავიაგრანაჭამიმოზვერივით?!
 _ ვინ-ვისმიახტა, საკითხავი `აი, ესარის!~

_ ჰო, ქალიაქტიურობდა. _ დაეთანხმაუშანგი.

_ ორივემონატრებულიიყოდადაეძგერნენერთმანეთს. ღმერთმაშეარგოს.
მესხვარამემიკვირს _ ცოლმა, თუნდაცყოფილმა, როგორვერიცნოქმარი?

_ წლებისწინთუგაიყარნენ, სრულიადშესაძლებელია. დროთავისასშვება...

ზოგისუქდება, ზოგიცხდება, სხეულიკონფიგურაციასიცვლის...

_ პენისიციცვლისკუნფიგურაციას? რასისულელესლაპარაკობ, ექიმიმაინცარიყო!

_ დავიჯერომილიმეტრებშიახსოვს?

_ იქნებარცუნახავს?!

უშანგიმჩაიფხუკუნა.

_ რაგაცინებს?! ცხონებულიბებიაჩემისიამაყითამბობდახოლმე:
ჩემსქმარსშიშველიარვუნახივარო.

_ მაშინსხვადროიყო.

_ ეგეცმართალია. _ დაეთანხმაჯარჯი. _ სხვაამაზესაინტერესოარაფერიმომხდარა,

გარდაფსიქოლოგისსტუმრობისა. საღებავებიმოუტანა, იცი?

_ რაუნდაუნდაშეიღებოს, გადაპარსულიაქვსთავი...

_ გოაშისსაღებავები, უშანგი. დაგავიწყდა, მხატვარიარომარისჩვენიბიჭი?

_ არტ-თერაპია. _ მშრალადგანმარტაუშანგიმდაიქვედაამატა: ხუთიანიფსიქოლოგს.

ნამდვილიპიგმალიონია. პიგმალიონიკაბაში. იცი, ვინიყოპიგმალიონი?

_ ვიცი, ვიცი... პიგმალიონიცვიციდაგალათეაც. არცისეთიგაუნათლებლებივართ,

ზოგიერთებსრომჰგონიათ. `კაგებეს~ უმაღლესისკოლამაქვსგავლილი,
იქნებისმიერსცხვირსარშეაყოფინებდნენ. აბა, დღესრახდება?
დერეფნისბოლოშიხსნიანუმაღლესსასწავლებლებსდამერეყვირიან: კადრებიარგვივარგაო.

_ რასაცვერვიტყვიმაგდაზე.

_ ჰო, ესგოგოარარისხელიდანგასაშვები,
მაგრამარმგონიაწამოვიდესთანამშრომლობაზე. _
ჯარჯიმთითებიმაგიდისზედაპირზეააკაკუნადაყალყზეშემდგარიწარბებიმოქუფრა. _
მორალისტია.

_ ისპირველრიგშიდედაა, შვილისგამოყველაფერზეწავა. რამდენადაცმახსოვს,

მისბავშვსჯანმრთელობისპრობლემებიაქვს.

_ ჩემგარეშეცგამოუჩდნენსპონსორები...

_ ხო-ო?

_ აბა, გამოიცანი, ვინ?

_ არმითხრა, რომაო! _ სათვალისზევიდანჩამოხედაუშანგიმ.

_ გამოიცანი.
 _ ასესერიოზულადარისსაქმე?

_ მეტირომარშეიძლება. ყოველდღეურეკავს. იტალიაშიქირურგსმოლაპარაკებია _

ბავშვისთვისოპერაციისთაობაზე. ქალსაცმეტირაუნდა... დადნაღორიქონივითა.

_ შენსაიდანიცი?

_ აქედან. _ ჯარჯიმდიქტოფონზეანიშნა. _ ვახოსთანყოფნისასდაურეკადა...

_ დედამისმათუიცის, მადამარიადნამ?

_ მაგარიშებერტყილიდედაჰყავს, არა?

_ იოკასტა.

_ ესეცმითოლოგიისსფეროდანაა?

_ თითქმისყველაკომპლექსიმითოლოგიისსფეროდანაა, ჩემოჯარჯი.
მედიცინაშიიოკასტასკომპლექსიგულისხმობსდედისპათოლოგიურ,
ინცესტისზღვარზემისულდამოკიდებულებასვაჟზე.

_ უშანგი, მეცმაქვსკომპლექსი? _ ჯარჯიმეშმაკურადმოჭუტათვალები.

_ კი.

_ რა?

_ არგეტყვი.

_ რატომ?

_ არცმინდაშენიდაკარგვა, _ მხრებიაიჩეჩაუშანგიმ. _ არცშენი, არცშენინდობის.

_ ესროგორგავიგოთ?

_ თუმოგატყუებ, შენსნდობასდავკარგავ. დათუსიმართლესგეტყვი _ შენდაგკარგავ.

_ დიდიგოთვერანიკაციხარ! _ გაიცინაჯარჯიმ.

_ კარგიპედაგოგიმყავს... `კაგებეს~ სკოლააქვსგავლილი.

___

მართალიაუქმედღეებშიქეთუნა `მამიკოსგოგო~ იყო,

მაგრამსამუშაორეჟიმიდანგამომდინარემაგდაყოფილქმარსმოელაპარაკადამთელიშაბათიშვი
ლსდაუთმო.
გვიანსაღამოსსაჩუქრებითდატვირთულიდაემოციებითგადაღლილიბავშვიდედამისსდაუტო
ვადავახოსთანშესახვედრადგაემართა.

ლურჯი `ბმჭ~ უკვეიდგაქალაქისმერიასთან. იქიდანსოლოლაკამდეერთინაბიჯია.

დღესვახოსსახლისდასაზვერადუნდაწასულიყვნენ. ჰქონდათმიზეზი. რაცდროგადიოდა,
ვახოსსულუფროეპარებოდაეჭვიჯარჯისმოყოლილვერსიაში. გამორიცხულია,
ისეუგონოდდამთვრალიყო, რომსხვისიმანქანამოეპარადაზედაცავარიამოეხდინა.
აქრაღაცსხვაამბავია. მისმოსაზრებასიზიარებდამაგდაც.
რომაქემოკლიძისვიზიტისშემდეგნამდვილიპარანოადასჩემდა _
ყველგანჩასაფრებულიმსტოვარიელანდებოდა. ლოგიკასთუმივყვებით,
უშიშროებასმისმიმართარუნდაჰქონოდაპრეტენზია _ დავალებაზედმიწევნითშეასრულა,
რაშიცუკვეგადაურიცხესშეპირებულითანხა. დარჩასულარაფერი _
ვახოსთანერთადსაზოგადოებრივითავშეყრისადგილზეგამოჩენა. დანარჩენი _
ჯარჯისპრეროგატივაა.
ერთკვირაშიყველასდაყველაფერსდაემშვიდობებადაიტალიაშიგაემგზავრებაქეთუნასთანერ
თად. ოპერაციისთვისგანკუთვნილიფულისნაწილისდაფარვარომამიკისრა. ცხადია,
მაგდასგამოდაარაქეთუნასსიყვარულით, მაგრამამასრამნიშვნელობააქვს?
ეგრეთემურაცუყვარსქეთუნა, მაგრამარაფრისმიცემაშეუძლიაიმსიყვარულისგარდა.
ესმისიშესაძლებლობისმაქსიმუმიადამეტსვერცმოთხოვ. პარადოქსია,
მაგრამთემურთანშედარებით, რომაპატარაბავშვია,
რომელიცქეთუნაზეარანაკლებმოვლასდადაცვასსაჭიროებს. რაცმთავარია,
მაგდასაკუთართავშიხედავდადახმარებისპოტენციალს, სულაცმოწოდებას.
შეცოდებიდანსიყვარულამდეკიერთინაბიჯია.

_ მოვედით. _ თქვავახომ.

მაგდაფიქრებიდანგამოერკვადადაბნეულმაშეხედა. ვერცგააცნობიერა,
როდისმივიდნენდანიშნულებისადგილზე. ეტყობა,
მოსალოდნელმაცვლილებებმაპირადცხოვრებაშისრულიადდაუბლოკარეალობისშეგრძნება.
თურმეწვიმაცმოსულა, აგერ, პარფრიზიდაუსველებია.

_ მეორესართულზეოთხიფანჯარაჩემია.

_ ჰო. _ უპასუხამაგდამ.

_ ფარდებიგამოუცვლიათ... ჰმ, გაგულავდნენსხვისსახლშიბიჭები! _

ვახომაგდასრეპლიკასდაელოდა, მაგრამისხმასარიღებდა,
დაძაბულისახითმისჩერებოდაფანჯრებს. _ რაღაცუხასიათოდმეჩვენები. ხომარგეშინია?

_ რისი?

_ ჯარჯიმრომგაიგოსამწამოწყებისშესახებ, თავზეხელსარგადაგვისვამს.

_ არგაიგებს.

_ მაგდა...

_?

_ რაღაცმინდაგკითხოდა... რავი, ცუდადარმიიღო...

_ თქვი, ნუგერიდება. _ გაამხნევამაგდამდამთელიტანითმოტრიალდა.

_ რატომმეხმარები?

_ ჩემიმოვალეობაა, დაგეხმარო. კონტრაქტშიმიწერიაშენიმწყემსვა. _

ნახევრადხუმრობითმიუგომაგდამ.

_ საღებავებისჩუქებაცკონტრაქტშიგიწერია?

_ არა, ესჩემით.
 _ შენარიცი, რასნიშნავდაჩემთვისისფანქრებიდასაღებავები.
გუშინპირველიჩანახატიგავაკეთე... ამდენიწლისმერე...

_ ჩემსძმასმაგონებ. _ უცებთქვამაგდამდაგვერდზეგაიხედა. _ 15 წლისასაკშიმოკლეს...

ქუჩისგარჩევაში... ისიცძველბიჭობდა, შენსავით. გულიკიკეთილიჰქონდა. შენსავით.
როგორცკიშენსფოტოებსდავხედე, მაშინვებექაგამახსენდა.

_ ასევგავარ?

_ გამოხედვაგაქვთერთნაირი. შენშეიცვალე, ვახო, გამოხედვაკიუწინდელიდაგრჩა.

გალიაშიგამომწყვდეულინადირისგამოხედვა.

_ მადლობა. _ ჩაილაპარაკავახომ.

_ რისთვისმიხდიმადლობას?

_ ყველაფრისთვის.

_ ვახო, გაჩუმდი, თორემავტირდებიდამთელოპერაციასჩავშლი. _

ნაძალადევიღიმილითუთხრამაგდამდათავიგადაიქნია _
უკანდააბრუნათვალზემომდგარიცრემლი. _ აბა, ჰე, წავიდეთ, რაღასვუცდით?

იტალიურეზოშიშევიდნენ, ნელააუყვნენხისმორყეულკიბეებს.
რომელიღაცბინიდანშემწვარიკარტოფილისსუნიმოიკლაკნებოდა,
ასეთიგემრიელიდამშობლიური. ვახომთვალითგაზომანაცნობიკარი,
ღრმადშეისრუტაჰაერიდაგახევებულიხელიზარსდააჭირა.

კარიმდგმურმაგააღო, მოკლეფეხებადამხრებგანიერმატიპმასახელადიმედამ.

_ ვინგინდათ?

_ ვახტანგშალიკაშვილიაქცხოვრობს? _ კითხვაშეუბრუნამაგდამ.

_ ვინარის? _ მოისმაოთახისსიღრმიდანდახმისპატრონიცგამოჩნდა _
თმაგადაგლესილიახალგაზრდაკაცითევზივითუსიცოცხლოთვალებით.
ესმეორემდგმურიიყო _ ბესო.

_ აი, ვახოუნდათ. _
ჩაილაპარაკამოკლეფეხებამდადაუპატიჟებელსტუმრებსმიუბრუნდა. _ ვინხართ?

_ კლასელები. _ ტყუილიგამოაცხომაგდამ.

_ ვახოაქარცხოვრობს.

_ აბა?

_ ისა... საზღვარგარეთწავიდასაცხოვრებლად.

_ თქვენვინხართ?

_ ჩვენ?... ჩვენაქვცხოვრობთ. _ მოკლეფეხებამთმაგაგლესილსგახედა.

სინქრონულადააკანტურესთავები.

_ ვახოსსახლში?

_ არა, ესჩვენისახლია.
 _ ვახომდაგიტოვათ?

_ კი. ანდერძით.

_ გასაგებია. _ ამოიოხრამაგდამ,
გაშეშებულვახოსხელმკლავიგამოსდოდაკიბისკენუბიძგა.

უსიტყვოდჩაჯდნენმანქანაში.

_ გულიდაგწყდა, არა? _ თანაგრძნობითდაეკითხამაგდა.

_ კი, დამწყდა, მაგრამსხვარამეშიასაქმე... იმდღესამბიჭებმადამპატიჟესხინკალზე...

_ ავარიისდღეს?

_ ჰო.

_ შენფიქრობ, რომ...

_ მევფიქრობ,
რომამაზეაღარასოდესარუნდავიფიქროდარაცშეიძლებადროზეგავაჯვაამქვეყნიდან. _
ვახომაგრესიულადდაქოქამანქანადასაბურავებისღრჭიალითდატოვამშობლიურიუბანი.

ნახევარსაათშიქალაქისცენტრში,
მექსიკურრესტორანშიისხდნენდასიფრიფანალორშიგახვეულმწვადსმიირთმევდნენ.

_ პირადადმეწალამზეშემწვარიმწვადიმირჩევნია. _
მაგდამმექსიკურისამზარეულოდაიწუნა.

_ სამაგიეროდ, კულტურულადიჭმევა. _
ვახომჩხირზეწამოცმულიმწვადიდაითრიადამთლიანადჩაიდოპირში. _ მენიუწაიკითხე?

_ კი.

_ შემწვარინაყინისგარეშეაქედანარწავალ.

_ ძალიანძვირიხომარჯდებაჩვენივახშამი?

_ ჩემგანრამიდის, რო... უშიშროებისფულებია.

_ ჩუმად. _ დაუსისინამაგდამდაქურდულადმიმოიხედა.
აქშემოსვლისმომენტიდანარტოვებდაშეგრძნება, რომვიღაცუთვალთვალებს.
ოფიციანტებითავისისაქმითიყვნენდაკავებულები _
წინდაუკანდარბოდნენეკზოტიკურიკერძებით;
მარჯვნივოთხიენადგაკრეფილიმანდილოსანიიჯდა, სულარჰგავდნენმსტოვრებს;
მოპირდაპირემხარეს _ სოლიდური, კარგადჩაცმულიწყვილი; ერთიმაგიდისიქით _
ინტელიგენტურიშესახედაობისმამაკაციშეჭაღარავებულიულვაშითდაჟილეტიანიახალგაზრ
დაკაცი _ ორივეკერძისათვისებითიყოდაკავებული;
უცებახალგაზრდამთავიასწიადამაგდამისმყისიერმზერასწააწყდა. ესსაკმარისიაღმოჩნდა.
გაურკვეველისაფრთხესწორედიმმაგიდიდანმიდიოდა.

_ თვალიგაგიშტერდა. _ ვახომმაგდასსახესთანხელიაუქნია.

_ ჰა?

_ დღესრაღაცვერხარფორმაში, რამესმიმალავ?
 _ არა, არაფერი. _ ნაძალადევადგაუღიმამაგდამდამხრებიაათამაშა,
თითქოსზურგშიმიბჯენილიმზერისმოშორებასშეეცადა.

_ აი, ნაყინიცმოვიდა.

ოფიციანტმაგრძელფეხალარნაკებზეშესკუპებულიშემწვარინაყინიდიდიამბისდადგამაგიდა
ზედაყავისშეკვეთითდაინტერესდა.

_ მედავლევ. _ თქვავახომდათვალებითმაგდასდაეკითხა.

_ არა, მადლობა.

_ ერთიკაპუჩინო.

როგორცკიოფიციანტითვალსმიეფარა, მაგდამსაეჭვომაგიდისკენგააპარამზერა.
ულვაშიანისადღაცაორთქლებულიყო, ჟილეტიანიგამძღარისახითაბოლებდასიგარეტს.

მაგდამკოვზითმოციცქნანაყინისორიგინალურიკოშკურადამოწონებისნიშნადტუჩებიგაილოკ
ა.

_ პირველადვზივარრესტორანშისასმელისგარეშე, ვზივარდამიკვირს:
რატომარმინდადალევა? _ იკითხავახომ.

_ მაგასრაჯობია?! არმოგწონსჯანმრთელიცხოვრებისწესი?

_ ესმომწონს, სხვადანარჩენი... რაგითხრა... გაურკვევლობაშივარ.

_ მედალსორიმხარეაქვს.

_ ისმაინცვიცოდე, რომელიმხარეაჩემი.

_ რომელიცუფროახლოაშენსდღევანდელიმიჯთან.

_ მგონიარცერთი. მევარმედალიმხარეებისგარეშე.

გაეცინათ.

ოფიციანტმაფართეპირიანიჭიქითყავამოიტანა. ვახოსთანდათანჩამოერეცხაღიმილი,
პირიმოებრიცა, სახეზეკიმიწისფერმადაჰკრა.

ყავისზედაპირზემსუბუქადტივტივებდაქაფისასოებითშესრულებულიწარწერა:
`მოკითხვავასიკოსგან~

საეჭვომაგიდაზეაღარავინიჯდა.

___

ცუდიწინათგრძნობისგასანეიტრალებლადმადგამგადაწყვიტასახლშიმისვლისთანავედამამშვ
იდებელიაბიმიეღოდაყოველგვარიტელევიზორო-თერაპიისგარეშედაეძინა.
წინააღმდეგშემთხვევაში, ელემენტალურადგარეკავს.
მაგრამკაციბჭობდადაღმერთიიცინოდაო! კაფეშინანახიჟურნალიყოფილა,
კინოსაკუთარსახლშიელოდა _ ყველაზეუსაფრთხოადგილზედედამიწისზურგზე.

სასტუმროოთახშივიღაციჯდა, დაარცმეტი, არცნაკლები, პისტოლეტსუმიზნებდა.

ბინდბუნდშისხვავერაფერიგაარჩია.

_ თუდაიყვირებ, გესვრი! _ გაისმამამაკაცისმკაცრადდაყენებულიტემბრი. _

ფეხსაცმელებიდადედაშუქიაანთე.

მაგდამექანიკურადდაემორჩილა.
სინათლისშუქზეპისტოლეტიანიუცნობიმექსიკურრესტორანშინანახიულვაშიანინაცნობიაღმ
ოჩნდა. ანუ, ვიდრეისდავახოშემწვარნაყინსაგემოვნებდნენ,
ესტიპიმისსახლშიშემოძვრადამამიდამისისძველმოდურტახტზემოკალათდა.
ტახტისსაზურგზე, მშვიდობიანადიჯდაქეთუნასქოსათოჯინატასიკო,
რომლისფონზეიარაღმომარჯვებულისუბიექტიცოტაარიყოსკომიკურადგამოიყურებოდა.

_ ხელებიჩამოუშვი. _ ბრძანაკაცმადაპისტოლეტიშეინახა. _ ფეხზეცჩაიცვირამე,

გაცივდები. _ დააყოლააგდებულად.

მაგდამახლაღაშეამჩნია, რომწინდისამარაიდგაიატაკზე. რაიცოდა,

იარაღიანიკაცითუდახვდებოდაოჯახში, თორემარგაიხდიდა.
ისედაცარასახარბიელოსიტუაციაშიიყო,
ფეხშიშველაკითავსათმაგადდამცირებულადგრძნობდა.

_ მეთქვენგიცანით. რესტორანშიიყავით.

_ კარგიმახსოვრობაგქონია.

_ არვუჩივი. რაგინდათჩემგან?

_ დალაპარაკება. _ კაცმასკამზემიუთითა.

თავდაპირველმაელდამმაგდასგაუარა. გუმანითგრძნობდა –
ესკაციმისმოსაკლავადარიყომოსული, მაგრამრისთვისაცარუნდაყოფილიყო,
სხვისბინაშიქურდულადშემოღწევასარააქვსგამართლება. ქურდსაცრომარჰგავდა?
არცჩაცმულობით, არცინტონაციით, არცგამომეტყველებით. აი,
ულვაშიკიორიგანალურიჰქონდა _ ცალმხარესჭაღარაგარეული, მეორემხარეს _
სრულიადთეთრი.

_ დალაპარაკებათუგინდოდათიქარვიყავი?... რესტორანში.

_ ასეიყოსაჭირო.

_ ვინხართ?

_ პოლკოვნიკიმიხეილხვედელიძე. უშიშროებისმთავარისამმართველო. _
კაცმალაბადისშიდაჯიბიდანსივიამოიღოდაშორიდანდაანახა.

ორიჩეკისტიერთიფსიქოლოგისცხოვრებაშიმეტისმეტია, გაიფიქრამაგდამ,
მაგრამჯარჯისშესახებგაჩუმებაამჯობინა.

_ დავაშავერამე?

_ შენროგორგგონია? _ კითხვაშეუბრუნაპოლკოვნიკმა.
 _ არა.

_ სულელიხართუთავსისულელებ?

_ ბატონოპოლკოვნიკო, ასეთიტონითთუგააგრძელებთლაპარაკს,
მედავურეკავადვოკატსდაჩვენიურთიეთობამისითანდასწრებითგაგრძელდება.

_ მეკისანქციასგავცემშენსდაპატიმრებაზე.

_ კიბატონო, გაეცით. მეკანონსაწინააღმდეგოარაფერიგამიკეთებია. _

მეტიდამაჯერებლობისთვისმაგდაწელშიგასწორდადასაკუთართავშიდარწმუნებულიადამია
ნისმართალიმზერაშეაგება.

_ მაგასახლავეგავარკვევთ.

_ უპირველესყოვლისა, გამარკვიეთ: რაშიმედებაბრალი.

_ ჯერჯერობითეჭვმიტანილიხარ.

_ პირველადმესმისეჭვმიტანილებსთქვენირანგისჩინოვნიკიკითხავდეს.
თანაცასეთვითარებაში.

პოლკოვნიკმაირიბადჩაიცინადამცირეოდენიპაუზისშემდეგსულსხვაინტონაციითდასძინა:

_ მინდაგითხრა, პირველიგასაუბრებახუთიანზეჩააბარე.

_ რასგულისხმობთ?

_ არდაექვემდებარეზეწოლას, არგატყდი, არგათქვისაიდუმლოინფორმაცია.

შიშისნიადაგზეყველაფერიხდება...

_ ნუმელაპარაკებითიგავ-არაკებით, პირდაპირმითხარითრაგნებავთ!

_ ვისმიერდარადავალებითიყავიმივლინებულიპლასტიკურიქირურგიისკლინიკაში?

ამჯერადმაგდასგაეცინა. ირიბადარა, ალალადდაუბოროტოდ:

_ როგორგგონით, ბატონოპოლკოვნიკო, კითხვასთუსხვანაირადდამისვამთ,

გავტყდები?

_ ყოჩაღ, ჯარჯიმუქატარიძეს, ჩინებულინამუშევარია. ისბიჭი, ვახოშალიკაშვილი,

შენსავითერთგულიათუშენსავითგულუბრყვილო?

_ ვერცამკითხვაზეგიპასუხებთ, თუკიარმეცოდინებასაქმისარსი.

_ ვახოშალიკაშვილსრომვასიკოცეცხლაძისმაგივრადმიასიკვდილებენ,
მერეგინდარსიარკვიე, გინდთავშიქვაიხალე! _
მიხეილმახმაშიფოლადიგაურიადაგამომცდელადშეხედაგაფითრებულმაგდას.

_ რატომუნდადაგიჯეროთ?

_ იმიტომრომმართალივარ! იმიტომრომსიმართლეყოველთვისმარტივია, აი,

როგორცესფანქარი! _ მიხეილიმაგიდაზედაგდებულფანქარსდასწვდადამაგდასკენგაიშვირა.
_ სიმართლესარუყვარსგატყლარზულიფრაზები: `თუკიარმეცოდინებასაქმისარსი~,
`თუკიასეთიტონითგააგრძელებთლაპარაკს~... ფაქტისახეზეა _ მოხდადანაშაულიდაშენ,
პატივცემულოფსიქოლოგო, ამდამაშაულებრივიკარტელისერთ-
ერთითვალსაჩინოწარმომადგენელიაღმოჩნდი. მიკვირს, როგორგაგიმეტაბატონმაზურაბმა _
შენმაუშუალოხელმძღვანელმა, რომელსაც, მეპირადად, დიდპატივსვცემდი.

_ გამიმეტა?... რისთვის?

_ ციხისთვის. თუფიქრობ,
რომუგუნოდმყოფიადამიანისთვისპლასტიკურიოპერაციისგაკეთებადანაშაულიარარის?

_ მედაბატონიზურაბირაშუაშივართ? ჩვენარაფერივიცოდით...

_ დავუშვათ, ბატონმაზურაბმაარაფერიიცოდა. შენვერაფერსხვდებოდი? შენ,

რომელიცსულაცარტოვებუტვინოქალისშთაბეჭდილებას!
ანიმვახოსისეთიამნეზიაროგორდაემართა, რომარარსებულიავარიადაიჯერა?! _
მიხეილმაუხეშადმოისროლაუდანაშაულოფანქარიდაგაალმასებულიმზერაოთახსმოავლო.

მაგდასმოთმინებისფიალააევსო. მართლადამართლა,
ინტელიგენტურცოხნაობასაცაქვსსაზღვარი. ამუწყებაშიეტყობამარტოყვირილისენაესმით.

_
მეოფიციალურიუწყებისოფიციალურწარმომადგენელთანმქონდასაქმედაარავიღაცმაფიოზებ
თან! რომცგამჩენოდაეჭვი, ვისთვისმიმემართა?... პროკურატურისთვის?
სადაცყოველიმეორეთანამშრომელიჯარჯიმუქატარიძიანაცნობია. ესერთი. მეორე:
ჩემსპატარაშვილსგულზეოპერაციააქვსგასაკეთებელი,
მისისიცოცხლისგადასარჩენადუშიშროებასკიარა, ეშმაკსმივყიდისულს.
დათურაღაცაზედავხუჭეთვალი, არჩავურმავდი, ე. ი.
თვითგადარჩენისინსტიქტმადამახუჭინა. მაგრამთქვენ, ზევით,
ჩემნაირებისპრობლემებიარგადარდებთ, რაარისმაგდაავალიანისერთიკინკილაშვილი,
როცასაქმექვეყნისუსაფრთხოებასეხება! ახლავედავურეკავბატონჯარჯის,
მობრძანდესდაიმასთანარჩიეთმტყუან-მართლი! _
ამსიტყვებითმაგდასკამიდანწამოხტადახელჩანთისასაღებადგაიწია,
მაგრამპოლკოვნიკისძლიერმახელმაადგილზემიალურსმა.

_ თურამედგიღირსშენიკლიენტისსიცოცხლე, არდაურეკავ.
აქმოსვლამდევახოსწააგდებინებსთავს, მერეკიშენმოგადგება.

_ მაშანტაჟებთ?

მიხეილმათავიგააქნიადათვალითვალშიგაუყარა.
ჯარჯიარასოდესუყურებდათვალებში _ არცმას, არცსხვას.
მისიმოჭუტულიმზერასადღაცშიგნითიყოხოლმემიმართული,
მხოლოდმისთვისნაცნობიცენზორისკენ. მიხეილისნათქვამიკიისეჰგავდასიმართლეს...
იმსიმართლეს, რომელსაცასეჯიუტადგაურბოდამაგდამთელიამხნისგანმავლობაში.

_ მაგდა, დამშვიდდიდადაფიქრდი:
რატომმიამსგავსესვახოშალიკაშვილივასიკოცეცხლაძეს, კაცს,
რომელიცინტერპოლისწითელიცირკულარითიძებნება?

_ მემითხრეს, საიდუმლოსპეცოპერაციამზადდებაო. დეტალებიარვიცი.

ანრაშიმაინტერესებდა... დარატომიძებნება?
 _ მასბრალადედებაადამიანთაგატაცება, ნარკოტიკებითგაჭრობა, შანტაჟი,
სამსახურებრივიმოვალეობისბოროტადგამოყენება... რომელიერთიჩამოგითვალო?

_ ბატონიჯარჯირატომაფარებსხელს? _ დაინტერესდამაგდა.

_ ერთიჩამოსხმისაარიანდაიმიტომ. წლებია, ჯარჯივასიკოსსამსახურსლობირებს,

ცხადია, ლამაზითვალებისგამოარა. ფულისნაწილიმისჯიბეშიმიჩხრიალებს, იქიდანპატარ-
პატარადონეებზენაწილდება.

_ თქვენხომერთიუწყებიდანხართ, თუიცოდით, რატომაქამდეარდაიჭირეთ,

ახლააგეხილათთვალი?

_ ერთბოსტანშიამოდისკიტრიცდასარეველაც.

_ ვინარისთქვენსშორისკიტრი?

პოლკოვნიკსთავშეკავებულადგაეღიმა:

_ დასკვნისგამოტანაშენთვისმომინდია. სამწუხაროდ, ყველაფრისთქმაარშემიძლია.

ამმომენტში, ასეთიაპოლიტიკურინება. ხელმძღვანელობაშეიცვალა. გასაგებია?

მაგდაჩაფიქრებულიგადაწვასკამისსაზურგზე. ვახოსმდგმურებიმოსყიდულია,
ბინითშეახარბესდავახოსსასმელშიდასაძინებელიჩააყრევინეს.
არავითარიავარიაბუნებაშიარყოფილა, ესტყუილიჯარჯიმვახოსდასაშანტაჟებლადგამოაცხო.
კაცსსხეულზენაკაწრიარააქვს, სახეზეკირატომღაცპლასტიკურიოპერაციადასჭირდათ.
თანაცერთკონკრეტულკაცსმიამსგავსეს, იმისიმედითრომ...
რომმასვასიკოსმაგივრადმოკლავენ! ავსტრალიადასხვასიკეთეებიწმინდაწყლისბლეფია!
ლამაზისატყუარა, რომელსაცმიამიტივახოდაარანაკლებმიამიტიმაგდაწამოეგო.

_ სადარისამჟამადვასიკოცეცხლაძე?

_ საზღვარგარეთ, აბა, სადიქნება?!

მისისაზოგადოებრივადგილებშიგამოჩენასიკვდილისტოლფასია.
საქართველოშიხომსაერთოდაცარჩამოესვლება.
ამდროსასპარეზზეგამოდისვასიკოსორეულივახოშალიკაშვილი,
რომელსაცწარმოდგენაარააქვს, რომგანტევევისვაცისმისიააკისრია. გააგორებენდამორჩა!
ქალაქშიხმაგავარდება, რომმოკლესვასიკოცეცხლაძე,
სიმართლესკიმხოლოდსამკაცსეცოდინება _ ჯარჯის, უშანგისდათავადვასიკოს.

_ მეც. _ შეახსენამაგდამ.

მიხეილმაისეშეხედა, მაგდამიხვდა _ სიკვდილისბუზიარამხოლოდვახოს, მასაცაზის.

დარომას, რომას!

_ მაშინდააკავეთვახო, სიმართლესრომგაიგებს, ყველაფერშიგამოტყდება.

_ გამარჯობაბიძია! _ გამოაჯავრამიხეილმა, _
ესრომგავაკეთოთნამდვილიდამნაშავევასიკოცეცხლაძესამუდამოდგაქრებათვალსაწიერიდან.
სახელსდაგვარსგადაიკეთებსდაიცხოვრებსარხეინად!
შეიძლებააქაცჩამოვიდესყალბისაბუთებით. არა, ესარარისგამოსავალი.

_ მაშინთავადვასიკოდააკავეთ.
 _ სად, მონტე-კარლოში? იქჩვენხელიარმიგვიწვდება,
ინტერპოლიცსაკმაოდბიუროკრატიულიორგანიზაციაა,
სულმთლადკანიბალითუარარისდასაჭერი, არჩქარობენ...

მიხეილიკიდევლაპარაკობდარაღაცას, მაგრამმაგდასარესმოდა. მონტე-კარლო!

რომამბოლოსმონტე-კარლოდანდარეკა, ახლობელმაფორმულა 1-ისშეჯიბრზედამპატიჟაო.
ვინარისისახლობელი, თუარავასიკოცეცხლაძე,
რომელსაცდიახაცაწყობსზედმეტიმოწმისთავიდანმოშორება. რომასრომრამეშეემთხვეს,
ქეთუნასოპერაციაცგადაიდება, რაცყოვლადდაუშვებელია!

_ ბატონომიხეილ! _ მაგდაადგილიდანწამოხტა. _ კიდევერთიმოწმეა _

რომანქემოკლიძე, კლინიკისდირექტორი! დამიჯერეთ, მანჩემზემეტიარიცის!

მიხეილმაყურიცქვიტადადაინტრიგებულმაახედამაგდას:

_ ვერა, ვერდაგიჯერებ. გამორიცხულია, კლინიკისდირექტორმამეტიარიცოდეს.

ისდაუშანგითოდუამეგობრებიარიან.

_ რაღაცნიუანსებიშეიძლებამართლაციცოდეს, მაგრამისიცშანტაჟსწამოეგო.
დამიჯერეთ, რომადაუშანგიარარიანმეგობრები... ასეცრომიყოს,
`ნუიმსჯელებთადამიანებზემეგობრებისმიხედვით, არდაგავიწყდეთ,
რომიუდასყველამეგობარიუნაკლოიყო~.

_ ერნესტჰემინგუეი. _ ფართედგაუღიმაპოლკოვნიკმა.

ამღიმილმა (ჰემინგუეისთანტანდემში) მაგდასგულიმოიგო.

ადგადაყველაფერიმოუყვა _ ადასუცნაურისიკვდილიდანდაწყებული, რომასმონტე-
კარლოშიყოფნითდამთავრებული.
არცამუკანასკნელისფსიქოლოგიურიპორტრეტისდახატვადაზარებია.
მიხეილიყურადღებითუსმენდა.
მერემაგდასწყლისმოტანათხოვადაროგორცსამზარეულოშიდაიგულა, სადღაცდარეკა.

მონტეკარლო

მიხეილხვედელიძისზარმადიმიტრისიმდროსმოუსწრო,
როცასასტუმროსნომერშიალენნოგარესთვისწარსადგენანგარიშზეთავსიმტვრევდა. იმისგამო,
რომჟურნალ `ფავორიტის~
წამყვანიჟურნალისტივერგავიდასაფრანგეთისფინანსურიპოლიციისმიერძებნილლეონიდაბრ
იკოსოვზე, სამსახურიდანარავინდაითხოვდა, მაგრამსაქმეიმაშია, რომდიმიტრიგავიდამასზე!
ლეონიდაბრიკოსოვიბორისკუზნეცოვიაღმოჩნდა _ კაცი,
რომელსაცმონაკოშიჩამოსვლისდღიდანიცნობდადარომელმაცარაერთგზისგაუწოდადახმარე
ბისხელი.

ესსენსაციურიამბავიმანწუხელ, რესტორანშიყოფნისასგაიგო _
მთვრალმაბორისმადააყრანტალა!
დიმიტრიწამშიგამოფხიზლდადაჯვარედინიდაკითხვამოუწყო, იმიმედით,
რომმელასრაცელანდებოდა, ისესიზმრებოდაო. ისსულელიცბოლომდეენდო _
ყველაფერიგადმოულაგა.
 როგორუნდამოიქცესკანონმორჩილიმოქალაქეასეთშემთხვევაში?... პრინციპში,
გააჩნიარომელიქვეყნისმოქალაქეა... მაგალითად,
საფრანგეთისმოქალაქეუმალჩაუკაკლავდაუფროსობას. მარტივადრომვთქვათ,
ლამისმეგობრადშერაცხულადამიანსჩაუშვებდა. საქართველოსმოქალაქეარჩაუშვებდა.
უფროსწორედ, ვერ. იმიტომკიარა, რომ `სტუმარ-მასპინძელი~ აქვსწაკითხული, არა.
უბრალოდმენტალობააქვსსხვანაირი. დიმიტრიმ,
როგორცკავკასიურირასისტიპურმაწარმომადგენელმა, გაჩუმებაამჯობინა.
იგივეურჩიააწუკველეონიდს, მაგრამგამოპრუტუნებულრუსსვერაფერიშეასმინა _
ლეონიდაბრიკოსოვივაროდამორჩა! გაიხსენასოფელი, სადაცდაიბადა; ეზო,
სადაცფეხიაიდგა; მდინარე, სადაცცურვაისწავლა; მამა, რომელმაცხილ-
კენკროვანიგვარიაჩუქა; დედა, რომელიცშესანიშნავჩასტუშკებსმღეროდა...

მიხეილმაკიახალითავსატეხიგაუჩინა _
კლინიკისდირექტორსრომაქემოკლიძესვასიკოსმხრიდანსაფრთხეემუქრებადათვალიარმოაშ
ოროო.

როგორია?!

აქეთალენნოგარეანამუსებს _ თუვერაფერსგახდი, აიკრიფეგუდა-

ნაბადიდასამსახურშიგამოცხადდიო, იქით _ უშიშროებისპოლკოვნიკიიხვეწება...

ხანმოკლეჭოჭმანისშემდეგდიმიტრიმარჩევანიგააკეთა
(აქაცყბადაღებულმამენტალობამგადაწონა) _ გუდა-
ნაბადისაკრეფადროებითგადადოდაკლინიკისგზააბნეულიდირექტორისმოსაძებნადდაირაზ
მა. ვინაიდანრომასდისლოკაციისადგილისადღაცვასიკოსშორიახლისუნდაყოფილიყო,
ესუკანასკნელიკიდიმიტრისსახეზეცნობდა,
დიმიტრიმრესტორანშიგათამაშებულისცენისგამეორებაგადაწყვიტა.

ნახევარსაათშისარკისწინფეტრისშლიაპიანიმანდილოსანიიდგა,
განიერმხრებზემოგდებულიგოფრირებულიმოსასხამითადაფართხუნასლაქსებით.
დარჩამაკიაჟი _ წითელიპომადა, შავიფანქარი, პირისფერიგრიმი... დამთავარი _ მარაო!
თუკისოლიდურმაჯენლტმენმაარშიყიდაუწყო, მარაოსშეაფარებსძუნწღიმილს.

ისიყო, ჩემოდნიდანკოსმეტიკისქისაამოაძვრინა, რომკარზეკაკუნიგაისმა.

ბორისიიქნება, გაიფიქრადიმიტრიმ. წუხანდელისგამობოდიშისმოსახდელადთუეახლა.
ხუმრობასაქმეა?! სასტუმრომდემოუწიაამოდენაღიპუცასთრევა,
მერენომერშიაყვანადასაწოლშიდაბინავება. ვერა, ვერჩაუშვებს... ახლა,
ყველაფერთანერთადამაგიცაქვს, თუმცაშეჯორვაარაწყენს.

_ მობრძანდით! _ გასძახაკარსდაზედატუჩზეპომადაგადაისვა.

კარიგაიღოდადიმიტრიმტრილიაჟისსარკეშიბორისიარადა,
გვანცაგორდეზიანიდაინახა.

სარკესთანწაკუზულიდიმიტრისდანახვაზეგვანცასლამისთვალებიგადმოსცვივდა.

_ დიმიტრიშენ?... მეარვიცოდი... მეარმეგონა... _ ესღაამოილუღლუღადაუკანდაიხია.

_ მოიცა, მოიცა... _ დიმიტრიმომენტალურადგასწორდა,

მოტრიალდადასწრაფინაბიჯითგაემართაგვანცასკენ. _ ესისარარის, რაცშენიფიქრე, _
თავსიმართლებდაგზადაგზა.
 _ აბა, რასნიშნავსესქუდი, პომადა... არმომეკარო!

_ გვანცა, მისმინე... ყველაფერსაგიხსნი.

_ არმომიახლოვდე, მეზიზღები! _ გვანცასსიმწრითმოექცამზემოკიდებულისახე,

კარისკენგადადგაარამყარინაბიჯი. მისიოცნებისმამაკაციმამათმავალია!
ესარშეიძლებასიმართლეიყოს, მაგრამფაქტისახეზეა! დროზეუნდაწაიღოსფეხებიაქედან,
დადაივიწყოს, დაივიწყოს, დაივიწყოს...

დიმიტრიდაეწია, მკვეთრადმოაბრუნადაისეთიგაშმაგებითდააცხრატუჩებზე,
კინაღამყველაფრიანაშეისრუტა.

ერთიპირობაგვანცამგაიბრძოლა,
მაგრამამდენიხნისნალოლიავებივნებამტაიფუნივითდაფარადაფარ-ხმალიდააყრევინა.

როგორციქნა, ერთმანეთსმოსწყდნენდაგაბრუებულებიჩამოსხდნენსაწოლისკიდეზე.

_ ამიხსენი, რასნიშნავსესმასკარადი? _ ხმადაბლაჰკითხაგვანცამ.

_ შენგანგამკვირვებია... არგახსოვს, იქ, ჩეჩნეთში,

ფრანგიექიმისამპლუაშირომგამოგეცხადე?

_ მაშინიმალებოდი.

_ ახლაცვიმალები. იმან, ვისაცვეძებ, არუნდამიცნოს.

_ წვერიციმიტომგაიპარსე?

_ ჰო. არმიხდება?

_ გაახალგაზრდავებს.

_ შეიძლება.

_ ვისეძებ, დიმიტრი?

_ ერთს.

_ სრულყოფილიპასუხია.

_ ამაზემეტსვერაფერსგეტყვი. არმაქვსუფლება.

_ მისმის, მესმის... ისევვიღაცისდაკვეთასასრულებ. მეკივიფიქრე... _

გვანცამსევდიანადჩაიცინა.

_ რაიფიქრე?

_ ჩემიგულისთვისჩამოვიდამეთქი...

_ ნაწილობრივასეცაა. გამიხარდაშენინახვა. _
დიმიტრიმგვერდულადგახედადაღიმილითმოსწმინდატუჩზეგადღაბნილიპომადა.

გვანცასსულიშეეგუბა. მასუყვარდაესადამიანი, მისიჭკვიანითვალებიდახმა, ხმა,

რომელიცმათრობელაბოლივითნისლშიხვევდადააზროვნებასუბლოკავდა.
ყველაფერსმისცემდა, რომმსგავსიიმპულსებიმისიმხრიდანაცეგრძნო
(კოცნამეორეხარისხოვანია, ეჭვისგასაქარწყლებლადშეიძლებაუფროღრმადაცშეტოპო),
მაგრამდიმიტრიამოუცნობიმფრინავიობიექტივითიყო, გაიხედავ _ აქაა,
ერთიხელისგაწვდენაზე, შეგიძლიაშეეხო, დაყნოსო, დააგემოვნო... გამოიხედავ _ აორთქლდა.
თითქოსარცარასოდესყოფილა.

_ როგორმომაგენი?

_ მონტეკარლოთბილისზეპატარაა.

_ მეცდაგინახეიმდღეს... რესტორანში.

_ მართლა? _ გაუკვირდაგვანცას, _ რატომარმოხვედი?

_ ხელიარშეგიშალე. ისეკარგადერთობოდივიღაცხოტორატიპთან...

_ რაგინდოდა, თავზენაცარიწამეყარადაშავებიჩამეცვა?

_ არა, რატომ... შენშენიცხოვრებაგაქვს.

_ შენკიშენი, არა?

_ ასეგამოდის.

_ დაშენსცხოვრებაში... არარისჩემიადგილი?

დიმიტრითავიჩაქინდრა.

გვანცამგაწბილებილიწამოდგა. რასელოდა? სიყვარულისახსნას? დაუშვათ.

მაგრამესმისიპირადიმოლოდინიიყო, დიმიტრიარაფერშუაშია, ისარაფერსშეჰპირებია!
დამაინცნელინაბიჯითწავიდაკარისკენ, იმიმედით, რომდიმიტრიგონსმოეგება, გამოეკიდება,
მოაბრუნებს, ტუჩებითამოუშრობსცრემლებს, რომლებიცთავისითმიგორავდნენლოყაზე...

ისეგავიდადერეფანში, არავინგაჰკიდებია.

მონრეკარლო

პატივისცემადაყურადღებავისარსიამოვნებს, მაგრამზედმეტიარაფერივარგა.
რომასცოტაარიყოსყელშიამოუვიდავასიკოცეცხლაძისმომეტებულიყურადღება,
ერთისულიჰქონდაისევიტალიაშიდაბრუნებულიყოდაუფროსაფუძვლიანადდალაპარაკებოდ
აექიმებსმაგდასშვილისოპერაციაზე. მაგრამვასიკომაიტეხა _
ერთიისეთილამაზიადგილივიცი,
იმისუნახავადვერგაგიშვებოდაპირდაპირძალითშეწიხლატაქსში.

ახლაესტაქსიქალაქისჩრდილოეთნაწილშიმიაქროლებდათ _
ნაკლებადდასახლებულიპუნქტისკენ. გზაშივასიკოსენაარგაუჩერებია,
რომასნდობისმოსაპოვებლადსპეცოპერაციისზოგიერთიდეტალიგაანდო, თანდედადააფიცა _
არავისთანწამოგცდეს, მითუფროუშანგითოდუასთან,
რომელიცუტყუარწყაროზედაყრდნობითშენსსკამსუმიზნებსო.
რომამადლიერითავისდაკვრითშემოიფარგლა. გამოდის, ინტუიცაარატყუებდა, აგერ,
ვასიკოცარენდობაიმვირეშმაკებს _ ჯარჯისდაუშანგის.
ვასიკომმდივანიადასიდუმალებითმოცულისიკვდილისამბავირომგაიგო, საერთოდაც
`ქოშიჰყარა~ _ ესრამითხარიო!
 დანიშნულებისადგილამდემალემივიდნენ.
ტაქსისგასასტუმრებლადრომამჯიბეზეგაიკრახელი, მაგრამვასიკომარდაანება _
აქმევარმასპინძელიო.

ხედიმართლაცისეთიიყო, უკეთესკაცისთვალივერინატრებდა _
პალმებისხეივნიდანგამომკრთალიზღვისფირუზისფერიზოლი,
მზეზეაბრჭყვიალებულიქვები, იახტებისთეთრიქარავანი...

_ როგორია? _ მხარიგაჰკრავასიკომ.

_ ზღაპრული.

_ ქვევით, ზღვაშიშეჭრილიტერასაა... გასულელდები, რაფერისწყალია...

იქიდანრომქალაქსგახედავ, თავიმართლაზღაპარშიგეგონება. რომა, გიყვარსზღაპრები?

_ ვისარუყვარს...

_ მეცმანდავარ, ჰოდა, წამო, ჩავიდეთ!

რომამნაპირისკენჩამავალქვისსაფეხურებსგახედა. ეშორა. რადარჩენიაიმტერასაზე?!

სიმართლეითქვას, ყელშიამოუვიდაესმზეც, ესქრონიკულსაცობებშიგაჩხერილიქალაქიც,
თავისიფორმულითდაკაზინოთი. ზღვაკიბავშვობიდანარუყვარს, იმუბრალომიზეზით,
რომცურვაარიცის.

_ რასუდგეხარ, რომა! შენიიტალიაარსადგარბის, განსხვავებითწლებისგან... _

ჯიბეებშიხელებჩაწყობილივასიკომსუბუქადდაეშვაკიბეზე, _ წლებიგარბის,
ჩვენკივბერდებით. ამიტომრაუნდავქნათ? ვიდრედავბერდებითდადავჩაჩანაკდებით,
თითოსამახსოვროფოტოგადავიღოთტერასაზე. _
თვითონვეუპასუხადასტვენითგანაგრძოგზა.

არარისცუდიიდეა.
კაზინოსტერიტორიაზებრინჯაოსუზარმაზართითთანგადაღებულიფოტორომასძალიანმოეწ
ონა. მიქელანჯელოსდავითითეთრკოსტუმში. თბილისშირომჩავა, მაგდასაჩუქებს.
სურათსაცდასაკუთართავსაც. დედამთუთავიგაიგიჟა, მაგდასთანგადავასაცხოვრებლად.
ზედსიძედ. აგარაკიდანაცშეიძლებასამსახურშისიარული. ოცწუთშითბილისშიხარ.

ვიღაცშლიაპიანმამანდილოსანმაჩაიარამოსასხამისშრიალით,
მარჯვნივგაუხვიადაპალმებისხეივანშიგაუჩინარდა.
მონტეკარლოშიხშირადშეხვდებოდიასაკოვანბებოებს,
უქმედღეებშიკაზინოშისათამაშოდჩამოდიოდნენხოლმე,
ძირითადადსაფრანგეთიდანდაიტალიიდან.

რომაშეეცადავასიკოსავითხტუნვითდაეფარასაფეხურები, მაგრამკინაღამფეხიიღრძო.
ვასიკოგამხდარიდასხარტიიყო, რომა _ მაღალიდატლანქი. კიდარბისბეჯითადიპოდრომზე,
მაგრამმოქნილობაგენეტიკურიფაქტორია. მშობლებიმძიმეწონიანიჰყავდა,
პლიუსმჯდომარესამუშაოდააქედანგამომდინარეგვერდითიდეფექტები. იგივებუასილი.

საფეხურებიმოულოდნელადდამთავრდადაგამოჩნდარკინისხიმინჯებზეშემდგარიტერასა,
რომლისძირშიმომწვანო-მოლურჯოწყალიდგაფუნებდა. ვასიკოაღტაცებულიგავარდაწინ,
რომაფრთხილადმოძრაობდამოაჯირისგასწვრივ.
მთაზეშეფენილმაქალაქმათითქოსამოისუნთქადაჰაერისგრილიმასებიგამოუშვა. `მასებმა~
რომასთავზეგადაუარადადალაგებულიქოჩორიაუწეწა. არესიამოვნა.

_ რაშეწუხებულისახეგაქვთ? _ შესცინადაწინაურებულმავასიკომ.

_ აქძალიანუბერავს. მეშინია, არგავცივდე.

_ მაშინსურათებიგადავიღოთდაწავიდეთ.

_ ჰო, ასეაჯობებს. _ გაუხარდარომასდაშესაფერისიადგილისძებნაშიმიმოიხედა.

_ ერთფოტოსმთისფონზეგადაგიღებთ, მეორეს _ ზღვისფონზე. _

ვასიკომფოტოაპარატიამოიღოდარაკუსიგაასწორა. _ მოაჯირზერომჩამოჯდეთ, არა?
უფრობუნებრივიგამოვა...

რომამფრთხილადჩამოდოსაჯდომიდაბალმოაჯირზედახელიცმიაშველა.
ღმერთმანუქნას, წყალშიგადაყირავდეს.

_ აი, ასეკარგია... _ მოუწონავასიკომდააპარატიააჩხაკუნა. _ ახალპროფილი, რომა...

მერომთქვენსავითმომგებიანიპროფილიმქონდეს, სულპროფილშივივლიდი...
ზღვისმხარესგაიხედეთ, აი, ასე...

რომაქათინაურიესიამოვნა. ზღვისხმაურშივერცგაიგო,
რომფოტოაპარატისჩხაკუნიშეწყდა,
ვასიკოკიარენაზეგამოსულიხარივითგამოქანდადახელიჰკრა. რომამგაოცებაცვერმოასწრო,
ისეგადაფრინდამოაჯირიდან, პირდაპირზღვაში.

`ვკვდები, ვკვდები, ვკვდები...~ აშხუილდათავში,

მაგრამეტყობასიცოცხლისინსტიქტმახელ-ფეხიგააქნევინადაწყლისზედაპირზეამოაგდო. იქ,
ზევით, რომასშიშითდამრგვალებულმათვალებმაისეთირამდაინახა,
რომლისგამოღირდასიკვდილი. ოღონდ, მერე, მერე, თუნდაცხუთწამში...
დარდსმაინცარჩაიყოლებდასაფლავში (თუშეიძლებაზღვისფსკერსსაფლავიდაერქვას)...

...ტერასისმიმართულებით, სადაცწესითმოღალატევასიკოსუნდაეხითხითა,
ისშლიაპიანიქალიგარბოდა, რომელმაცწეღანკიბეზეჩაუარა. რომასვერწარმოედგინა,
ასაკოვანქალსთუასეთისიჩქარისგანვითარებაშეეძლო. ნანახმაიმდენადგააოგნა,
რომკიდურებისქნევაშეაჩერადამომენტალურადწყალშიგაუჩინარდა. როცაისევამოყვინთა,
დაინახამოაჯირზეგადაკიდებულივასიკო, რომელსაცშლაპიანიქალიმუშტებსუშენდა.

`დიდებაშენდა, ღმერთო!~ გაიფიქრარომამდაუცებ,

ერთიხელისგაწვდენაზეწყალშიჩარჭობილირკინისხიმინჯიდაინახა. _ დიდებაშენდა,
ღმერთო! _ ამჯერადმთელსხმაზეიბღავლა,
მთელარსებულდაარარსებულრესურსსმობილიზებაგაუკეთადასამკვდრო-
სასიცოცხლოდჩაეხუტაგადამრჩენელხიმინჯს.

გააზრებავერმიაწრო,
რომტერასისმხრიდანრაღაცმძიმეგადმოვარდადადგაფუნითადაშხეფებისფრქვევითჩავარდაწ
ყალში. ამომგდებიძალარომზევითარისმიმართული,
რომასჯერკიდევსკოლაშიჰქონდანასწავლი, ჰოდა,
ამძალამწყალშიჩავარდნილისხეულიუკანამოაგდოდაისვასიკოაღმოჩნდა. უფროსწორედ,
ვასიკოსგვამი, რადგან `სხეულს~ სიცოცხლისნიშან-წყალიარეტყობოდა.
გვამისაკუთარიღერძისგარშემოდატრიალდა,
დაჭყეტილითვალიშეავლოხიმინჯსჩაფრენილრომას, საპატიოწრედაარტყადანება-
ნებაგაუჩინარდაწყლისქვეშ.

_ ეი, რომა, ცოცხალიხარ? _ ქართულადჩამოსძახესზემოდან.

რაცყველაზესაინტერესოა, ხმაკაცსეკუთვნოდა. არადა, თითქოსქალიდაინახატერასაზე.

_ კი, კი, აქვარ! _ იყვირარომამ.

_ მერერაღასუცდი, გამოცურე!

_ არვიციცურვა!

_ დამელოდე. _ მოკლედუპასუხეს.

ნაპირიახლოსიყო, ამიტომრომამგარკვევითდაინახათავისიგადამრჩენელი,
რომელიცგზადაგზაიშორებდაქალისატრიბუტებს _ შლიაპას, პარიკს, მოსასხამს...
წყალშიუკვენამდვილმამამაკაცმაშემოცურა, მაკიაჟისნარჩენებითმზემოკიდებულსახეზე.

პროლოგი

დედამიწისსხვადასხვაწერტილიდანთითქმისერთდროულადაფრინდნენთვითმფრინავები.
დიმიტრიპარიზშიმიფრინავდა, მაგდადაქეთუნა _ რომში, გვანცადაილია _ თბილისში,
ჯარჯი _ შორეულავსტალიაში, იქ,
სადაცსულცოტახნისწინვახოშალიკაშვილსლამისსამოთხესუხატავდა.

მიფრინავდამთელიამისტორიისმთავარიგმირიც _ ვახოშალიკაშვილი,
მაგრამმისიფრენაარიყოკავშირშიფიზიკურგადაადგილებასთან.
მასშემოქმედებითიწვითგამოწვეულიაღმაფრენამიაქანებდამხარეში,
სადაცთვითმფინავიკიარა, უახლესიჩამოსხმისრაკეტაცვერშეწვდება. აქ, თუშეთში,
კავკასიონისმთავარწყალგამყოფქედებსშორისმოქცეულპატარაქვაბულში,
ვახოუსამართლოდუარყოფილპროფესიას _ ხატვასდაუბრუნდა. თუშეთიგახდამისიტაიტი,
მისიველურიცივილიზაცია, მისისამოთხე, მისისაზვერე... მართალია,
ამღვთითკურთხეულადგილზემიხეილხვედელიძისმსუბუქიხელითმოხვდა,
მაგრამრამნიშვნელობააქვსვინგიბიძგებსანრამიზნით, მთავარიაშედეგი. შედეგია,
როცამზისამოსვლაგიხარია, რომთავდაუზოგავადხატოალპურზონაშიგარინდულიმთები,
საძოვარსშეფენილიცხვრისფარა, მწყემსები, ნაგაზები, კლდოვანიხეობები,
პარაქეთადაპირიქითამდინარეები, სოფლებიდანასოფლარები, საუკუნოვანიეკლესიები,
უძველესისაბრძოლოკოშკები, ფიქლითნაშენისახლები...
რომშებინდებისასარაქათგამოცლილიმიეგდოდასაძინებლადდაისევმზისამოსვლასდაელოდ
ო.

2003 წელი

დასასრული