LABOR

Section 3. THE 1987 CONSTITUTION OF THE REPUBLIC OF THE

PHILIPPINES

ARTICLE XIII

The State shall afford full protection to labor, local and overseas, organized and
unorganized, and promote full employment and equality of employment opportunities for all.

It shall guarantee the rights of all workers to self-organization, collective bargaining and
negotiations, and peaceful concerted activities, including the right to strike in accordance with
law. They shall be entitled to security of tenure, humane conditions of work, and a living wage.
They shall also participate in policy and decision-making processes affecting their rights and
benefits as may be provided by law.

The State shall promote the principle of shared responsibility between workers and
employers and the preferential use of voluntary modes in settling disputes, including
conciliation, and shall enforce their mutual compliance therewith to foster industrial peace.

The State shall regulate the relations between workers and employers, recognizing the
right of labor to its just share in the fruits of production and the right of enterprises to reasonable
returns to investments, and to expansion and growth.
 Ang Estado ay magkakaloob ng buong proteksyon sa paggawa, lokal at sa
ibang bansa, organisado at hindi organisado, at itaguyod ang buong trabaho at
pagkakapantay-pantay ng mga oportunidad sa trabaho para sa lahat.
Titiyak nito ang mga karapatan ng lahat ng mga manggagawa sa self-
organization, sama-samang pakikipag-usap at negosasyon, at mapayapang aktibidad
na magkakasama, kasama ang karapatang mag-strike alinsunod sa batas. Nararapat
silang magkaroon ng seguridad ng panunungkulan, makataong mga kondisyon ng
trabaho, at isang buhay na sahod. Makikilahok din sila sa mga proseso ng patakaran at
paggawa ng desisyon na nakakaapekto sa kanilang mga karapatan at benepisyo tulad
ng maibigay ng batas.
I tataguyod ng Estado ang alituntunin ng ibinahaging responsibilidad sa pagitan
ng mga manggagawa at employer at ang mas pinipiliang paggamit ng kusang-loob na
mga mode sa pag-areglo ng mga hindi pagkakaunawaan, kasama ang pagkakasundo,
at dapat ipatupad ang kanilang pagkakasunod na pagsunod sa pagpapasulong sa
kapayapaan sa industriya.
Dapat ayusin ng Estado ang mga relasyon sa pagitan ng mga manggagawa at
employer, na kinikilala ang karapatan ng paggawa sa kanilang bahagi lamang sa mga
bunga ng produksiyon at karapatan ng mga negosyo sa makatuwirang pagbabalik sa
mga pamumuhunan, at sa pagpapalawak at paglaki.