Narrator : Balitang Karaniwan ang nakuha ni Don Juan.

May kalunkutan at
Kasiyahan nakalatag.

Naalala niya ang huli niyang bisita sa palasyo.

DJ: Parang malungkot ang ginawi ng prinsesa. Noon, pagbumibisita ako, ayaw niya
akong iwanan at inaaliw kung may lumbay. Pero ngayon parang hinahawa ako…

Narrator: Hindi siya makahinampo, kahit na takang takang siya, dahil Alam niya na
ang prinsesa ay ang kaniyang mutya.

Nag-isip ang prinsipe kung bakit ganoon.

DJ: Baka may sakit ang kaniyang mahal na ama. Ito ba kaya ang nagbibigay mg
kalungkutan sa prinsesa?

Narrator: Para maalam kung ano ba talaga ang nangyari, bumisita siya sa palasyo.

Himala ng kapalaran sa isa ngang naghihintay. Ito ay kapaitan na tumatamis.

Mahirap itiyak ang ibabalita bukas, anuman ang inyong naiisip ang magagawa lang ay
maghintay para sa liwanag ng bukas.

Ang umaga ang bumati kay Don Juan. Ilang sandali lamang at nagpasundo na ang hari
sa kaniya.

S: Bati ko sa kamahalan. Tinatawag ka po ng hari at sana'y magmadili po kayo.

Dahil bago mananghalian gagawin ang pagpili.

DJ: Ang Pagpili? Pagpili ng ano?

S: Hindi ko po alam

DJ: Niloloko ba ako?

S: Hindi po iyan totoo.

Narrator: At nagdali ang dalawa na pumunta sa palasyo. Tumtakbo na parang nahuhulog

ang mga ibon galing sa langit.

Pagdating sa palasyo, nakita ni Don Juan na mayroong madaming tao naghihintay,

karamihan ay kawal ng hari.

Nandoon ang kasangguni, at mga kamag-anak ng hari na nakangiti.

DJ: Bakit nandito sila at may pista? May sakit ang hari, diba? Maraming tao na
hindi ko kilala ay nandito rin, pero baka may rason kung bakit nandito sila lahat.

N:Takang taka ni Don Juan. Nakita niya ang hari, nakaupo sa isang komportable na
trono.

DJ: Haring makapangyarihan, handog ko po ay ang aking paggalang sa utos ay

nakalaan.

H: Paumahin ang hingi ko. Dahil ang pagtanggap ko sa iyo ay hindi maginoo.
Ako ay may sakit. Masakit ang katawan at ang ulo'y mabigat. Pero, nais ko na
makaganti ako sa aking utang sa iyo kahit paano. Utang ko sa sarili kung
makakalimutan ko ang iyong lubos na paglilingkod at tapat sa akin.
Kaya naririto ang aking handog para sa iyo. Buksan mo ang iyong puso at ang
papili'y nasa iyo.

N: Tumayo ang hari kanyang komportable na trono at tinakbayan niya si Don Juan.
Humarap sila sa tatlong silid.

H: Mayroong tatlong silid at sa pintuan ng mga silid ay may butas. Kung titingin ka
sa mga butas may makikita kang magandang babae sa loob ng mga silid. Pero, ang
makikita mo lang ang kanilang mga daliri, upang hindi mahulaan kung sino ang babae
na maipipili.

N: Tumango si Don Juan. Ngunit natalo pa rin ang hari. Magaling pumili si Don Juan.
Linampasan niya ang unang ang ikalwang silid at pinili ang ikatlong silid, tiyak na
nandoon ang kaniyang mahal.

DJ: Mahal na hari, narito ang aking mahal.

N: Hindi kailangang buksan ang pintuan

Para malaman ng lahat na ang mahal nilang prinsesa ay nasa silid.

Nabigla ang hari, hindi makahuma. Ang mahal sa kaniya ay ngayon mawawala. Pero,
hindi niya mababawi ang kaniyang sinabi. Hindi niya maaakala na ang kaniyang lihim
ay madadaig.

Kahit mahirap itong tanggapin, Ang anak niyang sinisinta ay ngayon magkasama kay
Don Juan.

At ang dalawa ay napaalam at umlis sa palasyo.