(Ό Μάχ Κάν χάβεται. Σχίζει ένα φύλλο από έφημερίδα αέ 5 ίσες λουρίδες.

Βράδι. Σέ λίγο, μπαίνει ό Στάνλεϋ από αριστερά. Σταματάει καθώς βλέπει

τον Max Κάν. Τον κοιτάζει. "Υστερα προχω- ράει πρός τήν χουζίνα. Σταματάει,
καί: )
ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΣΤΑΝΛΕΎ·
...’οπέρα.
ΜΑΚ ΚΑΝ
...’οπέρα.
(Άπό τήν ίνοιχτή πίσω πόρτα άκούγονται γελάχια).
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Ζέστη άπόψε.
(Πλησιάζει τήν πίσω πόρτα. Ξαναγυρίζει).
Είναι κανείς έξω;
('Ο Μάχ Κάν σκίζει άλλη |ΐιά λουρίδα. Ό Στάνλεϋ πάει
στήν κουζίνα, βάζει ενα ποτήρι νερό, καί τό πίνει
κοιτάζοντας από τό άνοιγμα. Άφίνει τό ποτήρι, βγαίνει
από τήν κουζίνα, προχωράει γρήγορα πρός τήν πόρτα
άριστερά. Ό Μάκ Κάν σηκώνεται καί τόν προλαβαίνει) .
ΜΑΚ ΚΑΝ
Δέν έχουμε συστηθεϊ έμεϊς, νομίζω.

67
 ΧΑΡΟΛΝΤ [ΙΙΝΊ'ΗΓ

ΣΤΑΝΛΕΎ·
λαί. “Οχι.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μάκ Κάν.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
χ κάτσετε πολύ έδώ
ΜΑΚ ΚΑΝ Τ’ όνομά σας ;
’ Οχι πολύ. ΣΤΑΝΛΕΎ·

Γουέμπερ.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Χάρτμχα πολύ για τή γνωριμία σας.
(Απλώνει τό χέρι του. Ό Στάνλεϋ τό παίρνει. Ό Μάκ Καν
παρατείνει τή χειραψία) .
Χρόνια σας πολλά. "Ο,τι ποθείτε.
(Ό Στάνλεϋ άποτραβάει τό χέρι του. Στέκουν φάτσα μέ
φάτσα) .
θα βγείτε Ιςω ;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Να:.
ΜΑΚ ΚΑΝ
’Ανήμερα τα γενέθλιά σας
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Ναι. Γιατί
1
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μα έόιυπέρα κανονίσαμε πάρτυ γιά να σάς τιμήσουν άπόψε.
ΣΤΑΝΛΕΥ·
Σοβαρά ; 'Έ, λάθος τους.

C»fc>
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΜΑΚ ΚΑΝ
χψΧαθόλου. "Ισα-ίσα, πολύ ευγενικό, καλοσύνη τους. γ,\ . \
(Φωνές άπό την πίσω πόρτα).
» Τ ’Μ }
&Ιβ!?7 ΣΤΑΝΛΕ-Υ-
___^ι^ετΤίΑΐέστυχώς. Δεν είμαι καθόλου σε φόρμα για πάρτυ απόψε.
/
. <»>■ ΜΑΚ ΚΑΝ
Αλήθεια ; Μέ συγχωρεΐτε. Κρίμα.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Έ... ΙΙάω εςυ>, νά τό γιορτάσω ατά ήσυχα, μοναχός μου.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Κρίμα να πάει στράφι.
(Όρθιοι καί οί 5ύο) .
ΣΤΑΝΛΕΎ-
Αυτά. Κάνετε λίγο έτσι νά περάσω ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μά, τώρα ; Πού είναι τά πάντα έτοιμαομένα ! "Ασε οι κα-
λεσμένοι.
ΣΤΑΝΛΕΎ-
Καλεσμένοι ; Ποιος ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Έγώ, ας ποϋμε. Μέ -/.άλεσαν... πολύ τιμητικό.
(’Αρχίζει νά σφυρίζει μια μπαλλάντα) .
ΣΤΑΝΛΕΎ-

(Ξεμακραίνει) . Τιμητικό ; Δεν θά τολεγα... μάλλον ευκαιρία γιά

σούρα.
(Ό Στάνλεϋ αρχίζει νά σφυρίζει κι αυτός τό ϊοιο τρα-

60
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ

γουδί. Στις πέντε Επόμενε; άττάχες. τδ σφύριγμα είναι

συνεχές. Ό Ενα; σφυρίζει δσο μιλάει δ άλλος, χα(,
ένδιάμεσζ , καί οί δύο μαζί) .
ΜΑΚ ΚΑΝ
ΚΓ ομω;. Κίναι τιμητικό.
ΣΤΑΝΛΕΎ'
f \ · f' * * ~ νομίζω.
I περοα/./.ετε —
ΜΑΚ ΚΑΝ
ν
Ο-/ι, οχ·., επιμένω : τιμητικό
ΣΤΑΝΛΕΎ’ ; — νομίζω.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μάλλον βλαν.ώδε

V |Λ V

h, οχ'..
(Κοιτάζουνται κατάματα) .
ΣΤΑΝΛΕΎ·

Καί ο: άλλοι καλεσμένοι ;

Μία δεσποινίς... ΜΑΚ ΚΑΝ ΣΤΑΝΛΕΎ·

Καί ;...
ΜΑΚ ΚΑΝ
Καί ό φίλος μου.
ΣΤΑΝΛΕΎ-
Φίλο; σα; ;...
ΜΑΚ ΚΑΝ
Βλέπετε ; "Ολα Ετοιμα.
(Ό Στάνλεϋ φέρνει γύρο τό τραπέζι χαΐ πάει πρδςτήν πόρτα. Ό
Μάκ Κάν τον προφταίνει).

70
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Μέ συγχωρεϊτε.
ΜΑΚ ΚΑΝ
ΙΙοΰ πάτε ;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Θέλω νά βγώ έςω.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Γιατί δε μένετε ;
(Ό ΣτάνλεΟ ξεμακραίνει, πρός τα δεξιά τοΰ τραπε-
ύ'.οΰ) .
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Λοιπόν Διακοπές ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Εολύ σύντομες. Μιά - δυο μέρες.
(Ό Στάνλεϋ πιάνει μιά λουρίδα χαρτί. Ό Μάκ Κάν
τον πλησιάζει) .
Μή.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Τί είναι;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μήν το χαλάτε.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Δέ μοϋ βγαίνει ή ίδέα πώς Ιμεις άπό κάπου γνωριζόμαστε.

ΜΑΚ ΚΑΝ
Λάθος.
ΣΤΑΝΛΕΎ-
’Έχετε κάνει καθόλου στό Μαίηντενχέντ ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Όχι.
ΣΤΑΝΛΕ Υ·
Έχει ένα χααγάδικο στό κέντρο. Πήγαινα για χό τσάι μου,

71
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΙΙΙΝΤϋΡ

ΜΑΚ ΚΑΝ
Λέν τοχω υπόψη μου.
ΣΤΑΝΛΕΎ-
Πλάι σχή Δημοτική Βιβλιοθήκη ; Σά νά σάς έχω δεϊ κά που έκεΐ,
στην Κεντρική 'Οδό.
ΜΑΚ ΚΑΝ
’Αλήθεια ;

ΣΤΑΝΛΕΎ·
Συμπαθητική πολιτειούλα... e ;

Δέν έχω πάει.

ΜΑΚ ΚΑΝ ΣΤΑΝΛΕΎ·
Βέβαια. "Ησυχο μέρος... πλούσιο. Άποκεΐ κατάγουμαι.. γέννημα
- θρέμμα. "Έμενα σε συνοικία έγώ — μάλλον μακριά από τήν
Κεντρική 'Οδό.
ΜΑΚ ΚΑΝ
"Ετσι ;
(Παύση) .
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Καί Ιδώ... γιά λίγο ήρθατε ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Λίγο.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
"Εχει καλό κλίμα -
— θά σάς σηκώσει. ΜΑΚ ΚΑΝ

Σάς σήκωσε εσάς ;

72
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΣΤΑΝΛΕΥ'
Εμένα, δχι. Εσάς, ναί.
(Κάθεται).
οΰ άρεσει έδώ. Μόνο πού πρέπει νά τρύγοι ο: λίγο. Γυριστόν
τόπο μου. Μόνιμα πιά, αύτή τή φορά. Σπίτι μου — ιτάκι
μου...
(Γελάει) .
Δέ θάφευγα έγώ από κεΐ, άλλα οί δουλειές... άμα το ν.αλεΐ ή
δουλειά, τί νάν.ανα ; Αναγκάστηκα νά φύγω... ξέρετε.
ΜΑΚ ΚΑΝ
(Κάθεται στό τραπέζι, άριστερά) . Δουλεύεις;
ΣΤΑΝΛΕΎ·

Ο
/
"Οχι. Λέω νά τά παρατήσω. "Εχω iya μικρό εισόδημα κό
μου, βλέπεις, θά τά παρατήσω μάλλον. Δέ μ’ αρέσει αύτή ή ζωή,
μακριά άπ’ τό σπίτι μου. Πέρναγα πολύ ήσυχα — άκουγα
δίσκους... αύτά. Καί δλα μου τά φέρνανε στήν πόρτα μου.
Ύστερα έβαλα μπρός μιά ιδιωτική έπιχειρησούλα, μικρό τζίρο,
καί ήρθα έδώ — ή άνάγκη βλέπεις. ’Έκατσα περισσότερο άπ’
δσο κανόνιζα. Τελικά, στό ξένο σπίτι ποτέ δέ βολεύεσαι, δπως
καί νά τό κάνεις. Συμφωνείτε ; "Εκανα ήσυχη ζωούλα. Μόνο άμα
χάσεις κάτι τό έχτιμάς — έτσι δέν τό λένε ; Τσιγάρο ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Δέν καπνίζω.
(Ό Στάνλεϋ ανάβει τσιγάρο. Φωνές άπό τήν πίσω πόρτα).
ΣΤΑΝΛΕΎ·
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΜΑΚ ΚΑΝ [ΑΥ,'γ*

ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ 'Ο νοικοκύρης καί ο φίλο; μου. /;1' ■
'/ RQS\·>\~Α Γιατί ;
ΤΤΑΝΛΕ-Υ· \^ΛΙ\ΛΚ^1 Ji/S ΣΤΑΝΛΕΥ·
1 ιατι
. .. i . r'ι S> > Ί . . γ>·λφν. δέν είναι πανσιόν έδώ. Ποτέ δεν Λταν
ν
.περει; κάτι ; Αμα με βλέπεις, δεν το πολύ - πιστεύει; πω; ·Ιτ7·ν·
έκανα μαζεμένη ζωή... I ; Το πρόσωπό μ ον έχει τσαλακω- N$7y'^. ΜΑΚ ΚΑΝ
Οει πολύ, ε ; Το πιοτό βλέπει;. Τόριςα λίγο ατό πιοτό έδω- Ποιός τδπε ;
πέρα. Άλλα αύτό πού θέλω νά πώ... ξέρεις τώρα... μακριά ΣΤΑΝΛΕΥ-
ν
άπ’ τούς δικούς σου... δλα νά σοΰ πάνε στραβά... Αστα. Ά- Γιατί διαλέξατε τό σπίτι αύτό ;
μα ξαναγυρίσω σπίτι μου θά στρώσω πάλι. Δηλαδή, δς πούμε... έτσι πού μέ κοιτάει ό κόσμος, μοΰ φαίνεται σά νάχο) γίνει άλλο; άνθρωπος, θά πρέπει
νάχω άλλάξει πολύ, αλλά, αύτό, τί πά νά πει ;... άς πούμε... έγώ ό ίδιος είμαι πάντα. Δηλαδή — αύτό θέλω νά μοΰ πεις: μοιάζω έγώ τώρα γιά... τύπο; πού
κάνει φασαρίες;... σαματατζή;... Μοιάζω έγώ γιά... έπίφοβος;
('Ο Μάκ Κάν τόν κοιτάζει). ΜΑΚ ΚΑΝ
Μέ νοιώθεις ; Ξέρετε κάτι κύριέ μου — είσαστε πολύ κακόκεφο;, αναλόγιο;
ΜΑΚ ΚΑΝ μάλιστα πού Ιχετε καί τά γενέθλιά σας.
'Οχι. ΣΤΑΝΛΕΥ·
(Καθώς ό Στάνλεϋ πιάνει μιά λουρίδα χαρτί). (Κοφτά). Γιατί μέ λές κύριο ;
’Λστο είπα.
ΜΑΚ ΚΑΝ
ΣΤΑΝΛΕΥ- Δέν σάς άρέσει ;
(Σβέλτα) . Τί ζητάς έδώ ; ΣΤΑΝΛΕΥ·
ΜΑΚ ΚΑΝ Άκου δω. Μή μέ λές έμένα κύριο.
Διακοπές... κανα - δυο μέρες.
ΜΑΚ ΚΑΝ
ΣΤΑΝΛΕΥ- Όπως αγαπάτε... άφοϋ σά: πειράζει.
Κο.Ι διαλέξατε νά μείνετε έδώ ; Σ' αύτό τό άσχετο σπίτι. ΣΤΑΝΛΕΥ·
(Σηκώνεται) . Δέ θέλω. Ούτε κΓ έχω τίποτα γενέθλια.
ΜΑΚ ΚΑΝ
ιο Δέν ;
ΣΤΑΝΛΕΥ-
Όχι. Τόν άλλο μήνα είναι.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Ή κυρία έδώ λέει —
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝ’ΓΕΙ’

ΣΤΑΝΛΕΎ·
Λυτή ή μαλακισμένη ; Λυτή είναι τρελλή.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Λεν είναι κουβέντες αυτές. οΤρελλή !»
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Ακόμη δέν τό πήρατε χαμπάρι έσεΐς ; Πολλά δέν ξέρετε. Σας
έχουν παραπλανήσει.
ΙΙοιός

ΜΑΚ ΚΑΝ

ΣΤΑΝΛΕΎ·
(Γέρνει πάνω απ’ τό τραπέζι). Αυτή ή γυναίκα είναι τρελ- λή.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Συκοφαντία.
ΣΤΑΝΛΕΎ'
Καί σΰ οϋτε ξέρεις τί κάνεις.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Τό τσιγάρο σας — είναι κοντά στό χαρτί.
(Φωνές άπ’ εςω) .
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Μά ποΰ διάβολο είναι ;
(Σβύνει τό τσιγάρο του) .
Γιατί δέν έρχονται μέσα — τί κάνουν Ικεΐ εςω;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Κοιτάχτε νά συνέρθετε λίγο, στό μεταξύ.
(Ό Στάνλεί) τόν πλησιάζει καί τόν αρπάζει από τό
μπράτσο) .

7Γ)
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΣΤΑΝΛΕΎ'

ΜΑΚ ΚΑΝ

ΣΤΑΝΛΕΎ·

ΜΑΚ ΚΑΝ
Άγρια, χτυπώντας του τό χέρι). Αυτό, μή τό ξανακάνεις !
(Ό Στάνλεϋ πισωπατάει κρατώντας τό χέρι του).
ΣΤΑΝΛΕΎ'
Λίγε : Τά ήξερες ! ; Ήξερες γιά τί μιλοϋσα... Έ ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μακάρι νάξερα τί λές.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
'Εχετε κάνει λάθος. Καταλαβαίνεις τί λέω ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Φίλε, δέ στέκεις καλά.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
(Φιθυριστά, προχωρώντας) . Σοΰ είπε τίποτα ό άλλο; ; Γνωρίζεις
για ποιό λόγο ήρθατε εδώ; Πες μου, μή με φοβάσαι. Ή μήπως
δέν σοΰ είπε;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Δέν μοϋ είπε τί ;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
(Σά φίδι). Σοΰ έξήγησα, ζώο ! Στό Μπάζινστόουκ πού ζοΰ- σα,
έγώ ούτε άπ’ τήν πόρτα μου δέν ξε|ΐυτιζα — σοΰ έξήγησα !
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ
ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ
ΜΑΚ ΚΑΝ ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓ
Ξέρεις κάτι : μοΰ τάπρηξες.
ΙΤΑΝΛΕΎ· Κ αίρω για τή γνωριμία.
ΠΗΤ
(•Γύχραιμα) - Μιά στιγμή. Έσΰ φαίνεσαι τίμιος άνθρωπος. Μόνο,
ίχαμε βγει στον κήπο, νά μάς βαρέσει λίγο ή δροσούλα.
σέ πιάσανε κορόιδσ — καταλαβαίνεις ; Άπό ποΰ είσαι ;
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Ελεγα στόν κύριο
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μπόουλς άποδώ γιά τή γριά μου. Καιροί κι έκεΐνοι.
Έσύ τί λές ; (Κάθεται στό τραπέζι δεξιά).
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Μάλιστα. Τόν καιρό πού ήμουνα νέος κάθε Παρασκευή
’Ιρλανδία. Τήν ξέρω καλά εγώ τήν ’Ιρλανδία, Εχω φίλους έκεϊ.
συνήθιζα νά πηγαίνω βόλτα στό κανάλι μ’ ενα κορίτσι, γει-
Έγώ αυτό τό μέρος τ’ άγαπώ, τό θαυμάζω — έχετε μπέσα οί
τονοπούλα μου. ‘Ωραία κοπέλλα. "Ασε άπό φωνή —τό πι-
Ίρλανδέζοι. Σεβόσαστε τήν άλήθεια, καταλαβαίνετε άπό
τσουνάκι: άηδόνι! Λόγον τιμής. Άπό καλοσύνη; Άπό ηθική;
χιούμορ. Οί άστυνομικοί σας, αύτδ τό πιστεύω, είναι ά-
Δασκάλα στό κατηχητικό νά σκεφτεΐς. Μόνο Ενα φιλί στό
ξιοθαύμαστοι. “Εχω ζήσει στον τόπο σου έγώ... Τί θάλεγες τώρα
μάγουλο, όταν τήν άφινα —ποτέ μου δέν έπαιρνα θάρρη μαζί
νά πάμε για μιά μπυρίτσα ; "Εχει μιά μπυραρία έδώ παρακάτω,
της. Τότε, Εχ... δέν είμαστε σάν τούς νέους τούς σημερινούς.
μπύρα οαρελίσια, δέν τή βρίσκεις εύκολα έδώ.
Είχαμε σέβας. "Ενα σκαστό φιλάκι τής έδινα, καί μετά, δρόμο
(Σταματάει. Οί φωνές πλησιάζουν. Μπαίνουν άπό τήν γιά τό σπίτι μου. Σφυρίζοντας ενα τραγουδάκι ίσως - ίσως,
πίσω πόρτα ό Γκόλντμπεργκ καί ό Πήτ). χάϊδευα καί τά μωρά πού κάνανε στράτα όταν πέρναγα άπό τήν
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Παιδική Χαρά, Ιβανα πότε - πότε ενα χεράκι νά βρουν κανα -
(Μπαίνοντας) . Άπό τις σπάνιες μητέρες —μία στό δυο άδέσποτους σκύλους... 'Ολα σύμφωνα μέ τή φύση. Τά βλέπω
μπροστά μου σά νδτανε χτες. Τόν ήλιο νά βασιλεύει πίσω άπ’ τό
εκατομμύριο.
κτηνιατρείο... "Εχ!...
(Ηλέπει τον Στάνλεϋ) . Ά. (Άναγέρνει πίσω ικανοποιημένος).
ΠΗΤ ΜΑΚ ΚΑΝ
Γειά σου Στάνλεϋ. Δέ θά τόν γνωρίσατε, κύριε Γκόλντμπεργκ. 'Οπως πίσω άπό τό Δημαρχείο.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Δέν είχα τήν ευχαρίστηση. ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΠΗΤ Ποιό Δημαρχείο;
ΜΑΚ ΚΑΝ
‘Ωραία. Άποδώ ό Κος Γκόλντμπεργκ —κι’ άποδώ ό κύριος Τό δικό μας. Στό Καρικ - μακρός.
Γουέμπερ.

Λ 79
73
 Χ Α Ρ Ο Α Κ Τ ΠΙΝΤΟΡ

ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Οΰτε σύγκριση. ’Λπό τό δρόμο, φράπ, δρασκελοϋσα την καγ-
ν.ελόπορτα, τήν είσοδο, καί τσούπ, σπίτι. *Σίμυ», jioO φώναζε ή
γριά μου, τό συνήθιζε, «Άντε, θά κρυώσει τό φαί». Και στό τραπέζι,
σερβιρισμένο, τί, άν άγαπάς; Ψάρι! Μέ μια νοστιμάδα, οΰτε στον
ύπνο σου δέν τήν έχεις φανταστεί.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Άφοϋ... Νάτ σέ λένε... νομίζω.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Ή
μαμά μου μέ Ιλεγε Σίμυ.
ΠΗΤ
Έ! Ποιός δέν θυμάται τά παιδικά του.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Σωστότατο. "Ε, κύριε Γουέμπερ, τί λέτε; Ή παιδική ήλικία Μέ τις
μπουγιάτες. Τό ζεστό γάλα. ΟΙ τηγανίτες. Ή οα- πουνάδα. Έχ, ζωή.
(Παύση) .

Φεύγετε;
ΠΗΤ
(Σηκώνεται). "Ας πηγαίνω τώρα.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΠΗΤ
Για σκάκι. Τδχαμε κανονίσει γι’ άπόψε.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Δε Οάσαστε στό πάρτυ;
ΠΗΤ
"Οχι. Μή μέ παραξηγήσεις Στάν, δέν τδξερα ■—μόλιζ τ®-

80
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ
ρα μου χδπαν. Κι’ έχουμε κανονίσει μια παρτίδα σκάκι γι’ 9ά
κοιτάξω μήπως ξεμπερδέψω νωρίς.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
σάς φυλάξουμε κανά ποτό τότε. Εντάξει; Καλά πού τό
ήθηχα. Ώρα νά πάς γιά τά ποτά.
ΜΑΚ ΚΑΝ

ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
”Αμ πότε; Ή ώρα περνάει. Στή γωνιά —θυμάσαι; Νά
πεις δτι πάς από μένα.
ΠΗΤ
Πάμε μαζί —στό δρόμο μου είναι.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Νά τους κερδίσετε στά σβέλτα καί νά γυρίστε, κύριε Μπό-
ΠΗΤ

ουλς.
θά βάλω τά δυνατά μου. Άντε, γειά Στάνλεϋ.
{Ό Πήτ καί ό Μάκ Ινάν βγαίνουν άριστερά, Ό Στάνλεϋ
προχωράει κέντρο) .

81
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ
λάθος. Είμαστε πλήρεις. Τδ δωμάτιό σας είναι πιασμένο — τδ
ζώσαμε σε άλλον. Καί ή κυρία Μπόουλς ξέχασε νά σάς τδ πεΐ. Θά
πρέπει νά κοιτάζετε πουθενά άλλου.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Εσείς είοαστε δ αρμόδιος Ιδώ;
ΣΤΑΝΛΕΎ-
Έγώ. Έγώ είμαι δ αρμόδιος Ιδώ. Δυστυχώς, Ισεΐς καί δ φίλο; σας
πρέπει νά κοιτάχτε άλλου γιά δωμάτιο.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Τ
(Σηκώνεται). Α! Ξέχασα. Νά σάς εύχηθώ γιά τά γενέθλιά
σας. ('Απλώνει τδ χέρι) . Χρόνια πολλά.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
(’Αγνοεί τδ απλωμένο χέρι). Δεν ξέρω άν εϊσαστε κουφός.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Κάθε άλλο —πώς σάς ήρθε; νΙσκ, ίσα... οί αισθήσεις μου δλες
βρίσκουνται στδ ζενίθ τους. Δεν είναι κι’ άσκημο, γιά άνθρωπο
πουχει καβαντζάρει τά πενήντα. Τά γενέθλια δμως... ά!... Μεγάλη
γιορτή κατ’ έμενα. Κι άς μήν τούς δίνουμε μεγάλη σημασία στις
μέρες μας. Ή γέννηση! Νά μήν τιμήσουμε τή γέννησή μας! Είναι σά
νά ξυπνάς τήν αυγή. Μεγαλείο! Μερικοί δεν το βρίσκουνε τοΰ
γούστου τους νά ξυπνάνε πρωί —έχω ακούσει πολλούς νά τδ λένε.
'Ωραία, λένε, ςυπνάς —και λοιπόν; Τδ μούτρο σου πρησμένο, θές
ξύρισμα, τά μάτια σου τσιμπλιασμένα, τδ στόμα σου βρωμάει, οί
παλάμες σου καταίδρωμένες, ή μύτη σου έχει φρά- ςει, τά πόδια σου
ζέχνουν —τί είσαι δηλαδή; Ένα κουφάρι πού θέλει νίψιμο είσαι.
Κάθε πού ακούω αύτή τήν άποψη, *γώ χαίρουμαι. Γιατί έγώ ξέρω τί
πράμα είναι νά σηκώνε-
JCXI, καί 6 ήλιος να λάμπει, ή μηχανή έξω να κουρεύει τό
Γρασίδι, πουλάκια άποδώ, πρασινάδα άποκεΐ, καμπάνες, το-
‘^ιατόζουμο.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
■Έξω!
(Μπαίνει 6 Μάκ Καν μέ μπουκάλες).
82 \
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Οί μπουκάλες έςω άποδώ. Δέν μάς έπιτρέπει ή ’Αστυνομία νά
σερβίρουμε ποτά έδωμέσα.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Τό ήθικό σας είναι πολύ πεσμένο σήμερα, κύριε Γουέμπερ. Και
μάλιστα πούναι καί τά γενέθλιά σας, καί ή κακο|ΐοίρα ή
οικοδέσποινα σκοτώθηκε νά σάς σκαρώσει το πάρτυ.
(Ό Μάκ Κάν έχει βάλει τις μπουκάλες ατό μπουφέ).
ΣΤΑΝΛΕΎ
Είπα νά πάρεις τις μπουκάλες άπό δωμέσα.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Κύριε Γουέμπερ, κάθησε κάτω μιά στιγμή.
ΣΤΑΝΛΕΎ
Γιά νά τά ποϋμε Ιξω άπ’ τά δόντια: έμενα οέ μ’ ενοχλείτε. Δέ μέ
απασχολείτε. Γιά μένα, είσαστε ένα βρώμικο άνε'κδοτο — τίποτα
παραπάνω. ’Αλλά έχω εύθύνη απέναντι ατούς ανθρώπους πού
μένουν έδωμέσα. “Εχουνε ζήσει έδωπέρα πάρα πολύν καιρό, ή
δσφρησή τους έχει νεκρωθεί. “Οχι δμως καί ή δική μου. Καί
κανείς δέν πρόκειται νά τούς έκμεταλ- λευτεΐ όσο βρίσκουμαι
έδώ. (Συνεχίζει, λιγότερο βίαια). ’Αφού έτσι κι’ αλλιώς, τό σπίτι
αυτό δεν κάνει γι’ αΰτό πού θέλετε σείς. Δέν πρόκειται νά βρείτε
τίποτα έδωμέσα — ά-

83
 ΧΑΡΟΛΝΤ niNTF.P

πό καμιά άποψη,
πολλά; Καμία. Γιατί οέ φεύγετε χωρίς πολλά -

ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Κύριε Γουεμπερ, κάτσε κάτω.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
’Όχι ζοριλίκια!... δε βγάνετε τίποτα.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ

Κάτσε κάτω.
ΣΤΑΝΛΕΎ·

Ποιος τό λέει;
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
”Λν θές να ξέρεις
τή δίνεις. τήν αλήθεια Γουεμπερ, άρχίζεις νά μοΰ

ΣΤΑΝΛΕΎ·
Μπά! Κοίτα κάτι.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Κάτσε κάτω!
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Όχι.
(Ό Γκόλντμπεργκ αναστενάζει, κάθεται δεξιά, στο
τραπέζι) .
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Μάκ Κάν.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Νάτ:
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ζήτα του να καθίσει.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μάλιστα, Νάτ. (ΙΙροχωράει προς τόν Στάνλεϋ)

S-1
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΜΑΚ ΚΑΝ
κάνετε τή χάρη νά καθίσετε;
ΣΤΑΝΛΕΥ'
. Λεν σάς τήν κάνω τή χάρη.
ΜΑΚ ΚΑΝ
χ, ώραΐα. Πάντως, ίτροτιμότερο νά καθόσαστε.
ΣΤΑΝΛΕΥ·
Έσ!ι γιατί δέν κάθεσαι;
ΜΑΚ ΚΑΝ
*Οχι έγώ — έσύ.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Νά μένει.
(Παύση) .
ΜΑΚ ΚΑΝ
Νάτ.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ναι.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Δέν θέλει νά κάτσε;.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γιά ζήτησέ ταυ το.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Τού τδ ζήτησα.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ξανά.
ΜΑΚ ΚΑΝ

(Στον Στάνλεϋ). Κάθισε.

ΣΤΑΝΛΕΎ·
Γ ιατί;
So
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ

Γιά πιό αναπαυτικά. ΜΑΚ ΚΑΝ ΣΤΑΝΛΕΎ-

Καί σύ.
(Παύση) .

ΜΑΚ ΚΑΝ
Έγινε. Άν κάτσεις,
, Οά κάτσω. ΣΤΑΝΛΕΥ-

Έσύ πρώτος.
(Ό Μάκ Καν κάθεται αργά, αριστερά στό τραπέζι). ΜΑΚ
ΚΑΝ
'Ωραία. ’Έκατσα. Τώρα;
ΣΤΑΝΛΕΎ'
Κάτσατε; Κι οί Ευό σας; Ξεκουραστήκατε;... 'Ωραία, άντε,
δρόμο τώρα.

ΜΑΚ ΚΑΝ
(Σηκώνεται) . Έτσι έ; Μάς τήν έπαιξες ε; θά σοΰ τό νε
κάνω γώ νά ξεράσει σκατά.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
(Σηκώνεται) . Άσε. Τώρα σηκώθηκα έγώ.

Κάτσε πάλι.
ΜΑΚ ΚΑΝ ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Έγώ ά;ια ξεσηκωθώ, ξεσηκώθηκα.
ΣΤΑΝΛΕΎ-

Κι’ εγώ τό ίδιο.

8Π
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ
ΜΑΚ ΚΑΝ
\ *\(Προχωράει πρός τόν Στάνλεϋ). ’Ανάγκαζες τόν Κο
ν
\Ο.\1\ * αηκωθεΐ.
ΣΤΑΝΛΕΎ
^ " \y (Μέ φωνή δλο καί πιό έντονη). Καλό τού κάνει.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Κάτσε στήν καρέκλα. ΈκεΖ.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Μάκ Κάν.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Κάτσε έκεΐ πού σοΰ λένε.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
(Τόν πλησιάζει). Γουέμπερ. (ήσυχα). ΚΑΘΙΣΕ. (Σιωπή.
Ό Στάνλεϋ άρχίζει νά σφυρίζει τή μπαλλάν- τα πάλι.
Προχωράει άδίαστα, σά νά μή συμβαίνει τίποτα, πρός τήν
καρέκλα πλάι στό τραπέζι. Οί άλλοι τόν παρατηρούν. Ό
Στάνλεϋ σταματάει τό σφύριγ|ΐα. Παύση. Κάθεται) .
ΣΤΑΝΛΕΎ*
Τό καλό πού σάς θέλω —φρόνιμα.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γουέμπερ, τί έκανες χτές;
ΣΤΑΝΛΕΎ*
Χτές,·
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Καί προχτές. Καί τί έκανες παρα-προχτές;
ΣΤΑΝΛΕΎ*
Δηλαδή, πού τό πάς;

87
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΗΡ

ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γιατί μάς απασχολείς Γουέμπερ; Γιατί |ΐάς μπαίνεις στό δρόμο
μας, όλωνών μας;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Έγώ! Τί μοΟ λέ-
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΣοΟ τό λέω έγώ Γουέμπερ. Είσαι ρετάλι. Φλούδα. Τσόφλι. Γιατί
μάς μπαίνεις ατά ρουθούνια; Γιατί πάς νά ζαβλακώσεις τή
νοικοκυρά σου, γριά γυναίκα;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Γιατί έτσι τοΰ αρέσει.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γιατί φέρνεσαι άσκημα Γουέμπερ; Γιατί τδν άναγκάζεις, γέρο
άνθρωπο, νά βγαίνει εξω γιά σκάκι;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Έγώ!
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γιατί φέρνεσαι σιήν κοπέλλα σά νά ’ναι λεπρή; Δέν είναι αυτή
λεπρή, Γουέμπερ. Άλλος είναι λεπρός.
ΣΤΑΝΛΕΎ-
Τί διά-
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Τί φόραγες την περασμένη βδομάδα Γουέμπερ; ΠοΟ φυλάς τά
ρούχα σου;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Γιατί παράτησες την οργάνωση;
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Τί θάλεγε ή φουκαριάρα ή μάνα σου, Γουέμπερ;

88
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΚ2Ν
ϊν ΜΑΚ ΚΑΝ
■^Κατι μας πούλησες;
ΛΐΛ
!!jK) ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
I
£· '"·Μ

~/$Η εθιξες Γουέμπερ. Παίζεις άτιμο παιχνίδι.

V ΜΑΚ ΚΑΝ
Ήλίου φαεινότερον!
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ποιός νομίζεις πώς είσαι;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Ποιός νομίζεις πώς είσαι;

Λάθος πόρτα βαρέσατε.

ΣΤΑΝΛΕΎ·
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Πότε ήρθες έδώ;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Πέρσι.
«L ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
’Από ποΰ ήρθες;
ΣΤΑΝΛΕΎ-
’Από άλλο μέρος.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γιατί ήρθες έδώ;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Μέ πόναγαν τα πόδια μου.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γιατί έμεινες;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Είχα πονοκέφαλο.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Πήρες τίποτα φάρμακο;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ
Ναί.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ

Τί;
ΣΤΑΝΛΕΎ-
Καθαρτικά αλατα
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Τί μάρκα; “Ηνος
ή "Αντριους; ΣΤΑΝΛΕΎ·

ΊΙν— "Αν—
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Τό ανακάτεψες καλά; Είχε κάνει άφρό;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Γιά στάσου, για μιά στιγμή ρέ-
ΓΚΟΑΝΤΜΠΕΡΓΚ
Έκανε άφρό; “Εκανε άφρό ή ΔΕΝ έκανε άφρό;

Δέν ξέρει! ΜΑΚ ΚΑΝ ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ

Δέν ξέρεις. ’Από πότε έχεις νά κάνεις μπάνιο;

ΣΤΑΝΛΕΎ·
Κάνω κάθε-
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
“Οχι ψέματα.

90
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΜΑΚ ΚΑΝ
Πρόδωσες την όργάνωση. Τόν ξέρω έγώ.
ΣΤΑΝΛΕΎ
Δέ μέ ξέρεις!
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Μπορείς νά δεις χωρίς γυαλιά;
ΣΤΑΝΛΕΎ
Τέλεια.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Πάρχου χά γυαλιά του.
(Ό Μάχ Καν χοΰ αρπάζει τά γυαλιά του καί, καθώς 6
ΣτάνλεΟ σηκώνεται καί άπλώνει νά χά πάρει, φέρνει χήν
καρέκλα χου στό προσκήνιο, κένχρο, σχό κάχω μέρος χοΰ
τραπεζιού. Ό ΣτάνλεΟ άκολουθεΐ παραπατώντας. Χουφτιάζει
χήν καρέκλα καί μένει πεσμένος άπάνω της) .
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γουέμπερ, είσαι κάλπης.
(Οί δυό χους στέκουν όρθιοι άποπάνω χου, αποδώ κι’
άποκεΐ στην καρέκλα).
’Από πότε έχεις νά πλύνεις φλυχζάνι;
ΣΤΑΝΛΕΎ
’Από τά περσινά Χριστούγεννα.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ποΰ;
ΣΤΑΝΛΕΎ
Κόρνερ Χάους.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ποΰ ήταν ή γυναίκα σου;

91
 ΧΑΡΟΛΝΤ Ι1ΙΝΤΈΡ

Σέ- ΣΤΑΝΛΕ Υ’ ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ

’Απάντησε.
ΣΤΑΝΛΕΎ·
(Στρέφει, κουλούριααμένος) . ΙΙοιά γυναίκα μου
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Τί τήν Ικανές τή γυναίκα σου;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Σκότωσε τή γυναίκα του!
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Γιατί σκότωσε; τή γυναίκα σου!
ΣΤΑΝΛΕ Υ'

(Κάθεται, πλάτη ατό Κοινό). Ποιά γυναίκα; ΜΑΚ

ΚΑΝ
ΙΙώς τήν έσκότωσε;
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ

Πώς τήν έσκότωσε ϊ >

ΜΑΚ ΚΑΝ
Τήν έπνιξες;
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Μέ αρσενικό;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Αυτός είναι.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ιΐοΰ είναι ή μάνα σο
ΣΤΑΝΛΕΥ·
Στό Σανατόριο.

•J2
 ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΜΑΚ ΚΑΝ
Μάλιστα!
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
δέν παντρεύτηκες;
ΜΑΚ ΚΑΝ
•jya7 "^/ΐΏίΡύφη περίμενε οτήν πόρτα.
. __ .^ν'·ν/ ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
'Cp-'Παράτησες τή νύφη Ιςω άπ’ τήν έκκλησία.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Τήν άφισε μπουκάλα.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Γουέμπερ. Γιατί
άλλαξες τ’ όνομά σου;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
ΕΓχα ξεχάσει τό άλλο μου.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Πώς λέγεσαι
τώρα; ΣΤΑΝΛΕΎ·

Τζό Σόουπ. ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ

Μυρίζεις άμαρτία.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Μέχρι εμένα έφτασε ή βρώμα του.
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Παραδέχεσαι έξωτερικές δυνάμεις;
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Τί;
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Παραδέχεσαι έξωτερικές δυνάμεις;

93
 ΧΑΡΟΛΝΤ Γ1ΙΝΤΕΡ Γ1ΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΜΑΚ ΚΑΝ ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ

’Ιδού ή απορία. 7/0 y νά νομίζεις πώς ό άριθμό; S16 είναι
Γ
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Παραδέχεσαι μια έςωτερική δύναμη πού φορτώνεται τις ευθύνες
>
ΣΤΑΝΛΕΎ-
σου, πού υποφέρει για λογαριασμό σου; (&!{%( 5$»ά0ος. Τί σε κάνει νά
ίέ/tΪ7 JJJsP·’* άνάγκην πιθανός; ΓΚΟΛΝΤΜΠΕ
ΣΤΑΝΛΕΎ· ΡΓΚ
Είναι άργά. Λάθος. Μόνο κατ’ άνάγκην άναγκαΐος είναι. Δεχόμεθα τό πιθανό
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ μόνον έφόσον άναγνωρίσωμεν τό άναγκαίον. Ώς ά- ναγκαΐος είναι
Άργά; ΙΙάρα πολύ άργά! Άπό πότε έχεις νά προσευχηθείς; καί πιθανός, άλλα πότε άναγκαΐος ώς πιθανός. Ή άναγκαιότης
ΜΑΚ ΚΑΝ προηγείται τού πιθανού.
Τον έκοψε ίδρωτας! ΜΑΚ ΚΑΝ
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Δίκαιο!
Άπό πότε έχεις να προσευχηθείς; ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Δίκαιο! Φυσικά δίκαιο! "Εχουμε δίκηο, Γουεμπερ, καί σύ έχεις
ΜΑΚ ΚΑΝ
άδικο. Άπό πάνω μέχρι κάτω.
Τον έκοψε ιδρώτας!
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ ΜΑΚ ΚΑΝ
Στα πάντα.
'Ο αριθμός 846 τί είναι: πιθανός ή αναγκαίος; ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΣΤΑΝΛΕΎ· ΙΙοΰ θά σέ βγάλει ή άσέλγειά σου;
Τίποτα. ΜΑΚ ΚΑΝ
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ θά πληρώσεις.
Λάθος. Ό αριθμός 846 είναι τί; πιθανός ή άναγκαΐος; ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ

ΣΤΑΝΛΕΎ· Σαβουρώνεις ξερή φρυγανιά.

'Όλα. ΜΑΚ ΚΑΝ
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Μαγαρίζεις τίς γυναίκες.
Λάθος. Είναι άναγκαΐος, άλλα Οχι πιθανός. ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΣΤΑΝΛΕΎ· Γιατί δεν πληρώνεις τό νοίκι;
Καί τά δύο.

94 95
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΜΑΚ ΚΑΝ Γεμίζεις ζωύφια τά σεντόνια πού γεννήθηκες.
Ντροπή τής μάνας οου! ΜΑΚ ΚΑΝ
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Τί πρεσβεύεις γιά τήν αίρεση τών Άλβιγηνών;
/ ' ’ ν'"*” YATO
Γιατί σκαλίζεις τή μύτη σου; / XtYZ\ ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΜΑΚ ΚΑΝ
Ποιός κατάβρεξε τό φράχτη στή Μελβούρνη;
’Απαιτώ δικαιοσύνη!
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ ΜΑΚ ΚΑΝ
Τί έπαγγέλεσαι;
Τί λές γιά τόν μακαρία τή μνήμη "Ολιβερ Πλάνκετ;
ΜΑΚ ΚΑΝ
Τί λες γιά τήν πατρίδα μου; ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Μίλα Γουέμπερ. Γιατί τό κλωσοπούλι πέρασε τό δρόμο;
Τί έπαγγέλεσαι; ΣΤΑΝΛΕΎ·
"Ηθελε... ήθελε... ήθελε νά—
ΜΑΚ ΚΑΝ
ΣΤΑΝΛΕΎ· Δέν ξέρει!
Παίζω πιάνο. ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Γιατί τό κλωσοπούλι

ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ πέρασε τό δρόμο;

ΣΤΑΝΛΕΎ·
Μέ πόσα δάχτυλα.
Ήθελε...
ΣΤΑΝΛΕΎ· ΜΑΚ ΚΑΝ
Δίχως χέρια! Δέν ξέρει. Δέν ξέρει ποιό βγήκε
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ πρώτα!
Καμιά κοινωνία δέ θά σέ δεχόταν. Ούτε καν ή Θεία Κοινωνία. ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΜΑΚ ΚΑΝ
Είσαι προδότης ώς τό κόκαλο. Ποιό βγήκε πρώτα;
ΜΑΚ ΚΑΝ
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Τό κλωσοπούλι; Τό αυγό; Ποιό βγήκε
Τί φορείς γιά πυτζάμα; πρώτο;
ΣΤΑΝΛΕΎ· ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ _________________________________
Τίποτα. ΜΑΚ ΚΑΝ
(μαζί) Ποιό βγήκε πρώτο; Ποιό πρώτο; Ποιό πρώτο; (Ό
Στά;λεύ ουρλιάζει)
0Γ> 97

/
 ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ φτεΐς. Δέ μπορείς ν’ άγαπήσεις. Είσαι νεκρός. Είσαι μια πληγή

Αέν ξέρει. Ή φάτσα σου πώς είναι; ξέρεις; μέ πύον. Δεν έχεις υγρά μέσα σου. Μόνο μια άπο- φορά.
ΜΑΚ ΚΑΝ (Ό Στάνλεϋ κουλουριασμένος στήν καρέκλα. Άναθωρεί
Ξύπνα τον. Χωστού μια βελόνα ατό μάτι. άργά - άργά, καί κλωτσάει τόν Γκόλντμπεργκ στό στομάχι. Ό
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Γκόλντμπεργκ πέφτει. Ό Στάνλεΐ) σηκώνεται. Ό Μάκ Κάν
Είσαι άσθένεια, Γουέμπερ. Είσαι άπόπλυμα. άρπάζει μιά καρέκλα καί τή σηκώνει πάνω άπό τό κεφάλι του.
*0 Στάνλεϋ άρπάζει μιά καρέκλα, τή σηκώνει καί προστατεύει
ΜΑΚ ΚΑΝ
τό κεφάλι του. *0 Μάκ Κάν καί ό Στάνλεϋ φέρνουν γύρους στό
’Απολειφάδι.
δωμάτιο).
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
’Αλλά έμεΐς ξέρουμε τί σοϋ άξίζει. Μπορούμε ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Σιγά Μάκ Κάν!
νά σέ εύνου- χίσουμε. ΣΤΑΝΛΕΎ·
ΜΑΚ ΚΑΝ (Στριφογυρίζοντας, ούρλιάζει μανιακά, μουντά).
ΜΑΚ ΚΑΝ
Τί λές γιά τήν Ιρλανδέζικη ’Αντίσταση;
’Ιούδα τού κέρατά!
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Δέ μπορείς νά μάς δαγκώσεις πιά. Τά δόντια σου τά πριονίσανε. Ήσυχα Μάκ Κάν!
ΜΑΚ ΚΑΝ ΜΑΚ ΚΑΝ
Έλα ντέ!
Πρόδωσες τή χώρα μας. ΣΤΑΝΛΕΎ·
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ Προδίνεις τή (Ούρλιάζει μαλακά, μουντά).
ΜΑΚ ΚΑΝ
γενιά μας. Τόν έκοψε ίδρωτας!
ΜΑΚ ΚΑΝ
ΣΤΑΝΛΕΎ·
Ποιός είσαι, Γουέμπερ;
(Ούρλιάζει) .
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
Πώς έχεις τήν έντύπωση πώς είσαι ζωντανός;
ΜΑΚ ΚΑΛΙ Ήσυχα Μάκ κάν.
ΜΑΚ ΚΑΝ
Έχεις πεθάνει.
Τόν έκοψε Ιδρώτας τό μοΰλο — τό γουρούνι τής λάσπης. (’Απ’
ΓΚΟΛΝΤΜΠΕΡΓΚ
έξω άριστερά άκούγεται τύμπανο δυνατό, πού
Έχεις πεθάνει. Δεν μπορείς νά ζήσεις. Δέ μπορείς νά σκε-

99
98