Hibik Ng Estudyante
ni German V. Gervacio
(Isinulat noong panahon ng Batas Militar)
Bago ako umiyak at humagulgol sa harapan n’yo
Nais kong sabihin n’yong tama ang ina ko
Aniya anak, huwag matakot sa kolehiyo
Sapagkat ang mga guro’y pangalawang ina mo
Kung sa inaakala n’yong ina ko’y mali
Sabihin n’yo na sa akin nang madali
Ngunit kung siya nama’y di nagbibiro
Maaari bang pakingggan n’yo ang mga hikbi ko?
Alam kong mahirap itong iapahiwatig
Ngunit lalong masakit itago sa dibdib
Kaya’t sasabihin na, kayo ma’y magalit
Kaysa naman mabulok nang hindi nasambit
Mahirap isipin at masakit mandin
Na ang loob ko’t loob n’yo’y “lain”
Nasa atin ang mali di man natin aminin
Ba’t di natin piloting magkaisang damdamin
Kulang na lang lagyan angpagitan natin
Ng matibay na pader na di kayang buwagin
Parang ang taas n’yo’t kay hirap abutin
O nang lumuhod kayo’y di naming pinansin
Kayo’y matalino. Alam ng lahat ‘yan
Lalo na’t pag-uusapan itong kakayahan
Putung-puto sa inyo ang “limit of functions” at
numero
Pero bakit di n’yo matanto ang limit ng utak ko?
Kaya nga noong isang araw sa may CASS na
daanan
Isang estudyante ang nagtatakbo sa kung anong
dahilan
Ang balita ko ay kumain pa raw ito ng bato
Kinapos ba siya ng isip o ng pagkakahinga n’yo?
Tinangay na ba ng hangin ang matamis n’yong
paggiliw?
Di n’yo na pinansin, pagdaramdam kong kimkim
Bale wala ba sa inyo isip ko may magdilim,
Ang uhaw na puso ko’y ba’t ayaw n’yong
painumin?
Kapag nakita n’yo akong malungkot, matamlay
Lapitan n’yo ako’t itanong ang lagay
Baka mga problema’y wala nang paglagyan
Mabasag ang pula’t mauwi sa mental.
Huwag kayong magagalit at huwag magdaramdam
Kung matuklasan n’yong ako’y bagsak sa “exam”
At baka ako nama’y may magandang dahilan
Kaya di nakapag-aral at may karamdaman
May mga bagay kasing mahirap ipaliwanag
Ang katayuan ko’y mahirap! Mahirap!
May mga kasagutang di ko maapuhap
Sa mga katanungang madalas sumulyap.
Una rito ay kung sino ako?
Bakit ako narito, anong gusto ko?
Kapos ba ang isip kaya pumarito
O uhaw ang puso’t dahop ang pagkatao?
Itanong n’yo sa akin kung naiintindihan ko
Ang katatapos lang na inileksyon n’yo
Kapag ako’y di sumagot ako’y inyong pilitin
Dahil minsan ako’y nahihiyang umiling
Kung minsan nga’y aking naiisip
Pagtuturo n’yo’y parang pilit na pilit
Ang hinihintay n’yo ba’y ang pagkatuto ko
O ang a-kinse’t a-trenta ng buwang ito?
Nasusukat ninyo ang bilis at layo
Ang tagal ng bagsak ng bagay na ibinato
Ngunit ang mahalaga’t nalimutan n’yo
Ay ang sukating mabuti ang kakayahan ko
Ako’y nagtataka sa katayuan natin
Para tayong robot at mga manikin
Papasok sa kuwarto’t gagawin ang aralin
Pagkatapos, lalabas, may nadagdag ba sa akin?
Maaaring mayroon nga, natuto ‘kong maghilik
Nalaman ko ang “differential” at “integral” na (x)
Na ang 2x at 3x pala’y pag pinagsama’y 5x
Ngunit di ko nalamang masamang manood ng
“triple x”
Sabihin n’yo sa aking ayaw n’yo kong makita
Sa bastos na “Primier” at sa “Cinerama”
Pelikulang malalaswa’t nakasusuka
Makalalason sa isip ko’t bubutas sa bulsa
Itinuturing kong guro kayong mga sundalo
Sa aking CMT tuwing araw ng Linggo
Paghawak ng baril at pag-asinta rito
Ito’y ilan lamang sa natutuhan ko
Ngunit ang gusto kong matutuha’t malaman
Ay kung pa’no mag-aalab pag-ibig ko sa bayan
Pagmamahal sa bayan kapag naramdaman
Wala mang hawak, patay ang kalaban
Isa pang pakiusap matatapang na tao
H’wag nang pahakan maikli nang buhok ko
Tingnan n’yo nga si Gringo at kanong si Rambo
Mahahaba ang buhok pero walang makatalo
Kapag nakikita ko kayong may gunting na kapit
Tingin ko sa inyo’y si Kamatayang may dalang
kalawit
Alam n’yo na ba ang aking sinapit? Sabihin n’yo ring maabot ko man
Dumaan ang Valentine wala akong nasungkit Pangarap na nais maisakatuparan
Ay huwag akong masyadong magpakagahaman
‘Pagkat marami pa ring di nalalaman

Paalalahanan n’yo ring hindi lang talino

Palabra de honor ay inyong buhayin
Iwasan n’yong maging sobrang sinungaling
Komo kami’y sumusunod sa bawat n’yong hiling
Kabaitan nami’y huwag namang abusuhin
Sabi n’yo sa ami’y huwag nang magrereklamo
Pagkatapos ng Taktikal “hayahay na kaayo”
Ngunit ano itong ginagawa ninyo
Tinatakot n’yo pa kaming bibigyan ng singko
Ipakita n’yo sa akin ang iyong pananaw
Sa mga bagay-bagay na ating saklaw
Relihiyon, pulitika, maging buhay-pamilya n’yo
Iba’t ibang palagay kailangang mapakinggan ko
Turuan n’yo ako kung paano mabuhay
Sa labas ng kuwarto’t nitong eskwelahan
Ang noon mong pagkabulag ihati sa akin
Upang ako’y makakita sa pagdating sa dilim
Ang kailangan ng tao sa mundo
Kailangan din buo kong pagkatao
Pagkabigo’y wala dapat sa ‘king bokabularyo
Sabihin n’yo sa akin na talagang ganyan
Problema’y darating akin mang iwasan
Na ang diamante’y kumukinang lamang
Sa dami ng tapyas nitong naranasan
Ngayong alam n’yo na ang mga hibik ko
Sana’y huwag lalong lumayo ang loob n’yo
At huwag naming sabihing ako ay palalo
Lumagpas sa hanggahan, nawalan ng modo
Nasaktan man ang loob n’yo sa mga pagtangis ko
Hinihiling konpo ang kapatawaran n’yo
Hindi ko lang tinig ang isinisigaw ko
Kung di tinig ng mga estudyanteng mga anak n’yo.

Ibahagi n’yo sa akin inyong karanasan

Paano n’yo nalabanan, tukso sa kapaligiran
Alak, sugal, sigarilyo na mga gawa ng demonyo
Nang kayo’y nag-aaral paanong ‘to’y natalikdan
n’yo

Sabihin n’yo sa aking ako’y normal lang

Na ang pangongopya’y gawaing natural
Na noong kayo’y nag-aaral, nasubukan din ‘yan
Ngunit huwag mahihirati’t bunga nito’y
kamangmangan

Huwag kayong mahihiyang ipamukha sa akin

Na ako’y asal-hayop demonyong maituturing
Ang kagandahang asal sa bahay “nabilin”
Baluktot na pag-uugali’y dapat kong baguhin

‘Pag nakita n’yo ako doon sa may kanto

Na panay ang tungga sa may tangkay na baso
Lapitan n’yo ako’t batukan sa ulo
At saka sabihing “Mahiya ka sa magulang mo”

Masasabi n’yong ako ay baliw

Nilulunod ang sarili sa pekeng aliw
Ngunit mga problemang aking kinikimkim
Sa harap ng baso lang nakayang dalhin

Sabihin n’yong mali aking palagay

Problema’y nilulunod di marunong lumangoy
Paglipas ng epekto nitong alcohol
Problema’y naro’n pa rin lalong nagkabuhol-buhol

Kung Makita n’yo akong may kaakbay sa sinehan

Huwag n’yong puputulin aming pag-iibigan
Ako lang ay payuhang huwag padadarang
Pag-aaral muna’t saka na ang kasalan