O FLUORU

Priča o fluoru, kao i svaka priča, se mora posmatrati sa više strana, gledati iz više uglova. Da bi sagledali
potpunu sliku o fluoru i fluoridima moramo da uzmemo u obzir SVE podatke koje imamo. Dugo vremena
čovečanstvo gleda u jednu, namerno ili slučajno, postavljenu sliku – fluor je koristan i dobar za zube, a na tu
frazu se i svodi znanje većine čovečanstva o fluoru. Od trudnica možete često čuti : ‘’meni je lekar prepisao
tabletice fluora’’, majke male dece su često savetovane od strane lekara/zubara da svojoj deci daju da
grickaju tabletice fluora. I zbog bezrezervnog poverenja u zdravstveni sistem i autoritete sa polja zdravstva,
mi nijednog trenutka ne dovodimo u pitanje njihova ‘’kredibilna’’ i ‘’legitimna’’ znanja.

(Napomena: U tekstu će biti korišćeni termini fluor i fluoridi, označavajući pri tome istu stvar; fluor je
element, fluoridi su jedinjenja sa fluorom. Mi svoje sledovanje fluora dobijamo putem fluorida, jer čist fluor
je otrov, jači od arsenika, za nijansu slabiji od cijanida.)

I     ISTORIJAT

Za fluor se zna odavno, prvi put se spominje u spisima rimljana, kao fluorspar( kalcijum fluorid, CaF2).
Terminom fluor se prvobitno označavala klasa minerala, korišćena za topljenje ruda i metala. Hronološki,
istorijat fluora( sa čisto hemijskog i medicinskog stanovišta) bi izgledao ovako:
Francuski hemičar Edmond Fremi(1814-1894) je bio vrlo blizu toga da izoluje fluor, nikada nije uspeo, ali
njegov student Henry Moissan je nastavio njegov rad i uspeo da izoluje čist fluor (cena toga je bila teško
trovanje fluorom koje ga je umalo koštalo glave) …
1886, Moissan: izolovanje fluora
1887, Davy: izolovan u čistom stanju
1928, Midgley: Freoni
1938, Plunkett: Teflon
1940, “Manhattan” projekt
1943, Identifikovano prvo organofluorno jedinjenje: Fluoroacetat, u Dichapetalum cymosum (Južna Afrika),
mimik sirćetne kiseline, blokira Krebs-ov ciklus
1947, Fowler: perfluorovanje sa CoF3( kobalt trifluorid)
1949, Simon: elektrohemijsko fluorovanje
1954, Fried: početak medicinske hemije organofluornih jedinjenja
1957, Fried je objavio da različiti fluorovani steroidi imaju višu biološku aktivnost, u poređenju sa
nefluorovanim derivatima
1970-tih, Organofluorna jedinjenja su retka u medicinskoj hemiji
1990, 220 fluorovanih lekova odgovara udelu na tržištu od 8% sintetisanih lekova;
1996, U toku je razvoj 1500 lekova koji sadrže fluor;( fluor čini da lek 70 puta brže prodre kroz ćelijsku
membranu)
2002, Odobren je 31 novi lek, od kojih 9 sadrže fluor;

2003, Od 18 lekova koji su u vrhu svetske prodaje, 7 sadrže fluor; Prozac, Cipro. Najprodavaniji: Lipitor
(Pfizer), snižava nivo holesterola, zarada 10,3 milijardi USD;

2004, 238 patenata u hemiji fluora, u poređenju sa 101 u 2001;

Identifikovano je više od 3000 prirodnih proizvoda koji sadrže bar 1 halogen, od čega samo 6 sadrži fluor;
Više vrsta lekova koji sadrže F: antidepresivi, anti-imflamatorni , antiviralni, antimalarici, antitumorski….

Fizičko hemijske karakteristike fluora:

- gas bledozelene boje, male gustine
- visoka elektronegativnost
- niska polarizabilnost
- najreaktivniji element u periodnom sistemu, jedini se sa svim elementima osim sa helijumom, neonom i
argonom
- najjači oksidans (opasnost od požara i eksplozije)
- 13. po redu najzastupljeniji element u zemljinoj kori
- izuzetno otrovan
- pri radu sa fluorom su neophodne posebne mere predostrožnosti
- tačka topljenja: -219,62 °C ; tačka ključanja: -188,14 °C

Industrijska primena fluora i fluorida:

- od početka 1600-tih fluorovodonična kiselina je korišćena u industriji stakla, za pravljenje(urezivanje) šara,
danas se takođe koristi u proizvodnji sijalica,
- u naftnoj industriji se koristi(fluorovodonična kiselina) kao katalizator(supstanca koja ubrzava hemijske
reakcije) za dobijanje većeg broja oktana u benzinu (fluorokarbonati),
- za dobijanje nervnog otrova sarina,
- celokupna industrija aluminijuma je nezamisliva bez fluora i fluorida – bitno snižava tačku topljenja
aluminjuma,kao i čelika i berilijuma (inače zbog svoje izuzetno visoke reaktivnosti fluor topi skoro sve
organske matrerije pred sobom, kroz čelik prolazi kao kroz puter, pali azbest),
- u nuklearnoj industriji se koristi za obogaćivanje uranijuma,
- fluor i njegova jedinjenja deluju kao protoplazmatski otrovi, te se koriste za trovanje pacova i miševa,
- za proizvodnju freona i drugih gasova za rashlađivanje, fluorescentnog svetla, za proizvodnju sintetičkih
tepiha, pesticida, voska za skije, vodootprone odeće, cigle i keramike, većine kompjuterskih komponenti.
Primena organofluornih jedinjenja:
- polimeri: teflon, lubrikanti (Krytox), mikrolitografija, optički kablovi, jonomeri (Nafion),...
- sredstva za gašenje požara: haloni (CF3Br, CF2ClBr), heptafluoropropan (CF3CHFCF3)
- anestetici: halotan, sevofluoran ((CF3)2CHOCH2F), desfluoran (CF3CHFOCHF2)
- veštačka krv, tečno disanje
- tečni kristali za kompjuterske monitore i video-ekrane.

Nakon ovog kratkog pregleda istorije i primene fluora i fluorida, može se lako doći do sledećeg zaključka:
istu hemikaliju/otrov, koju industrija koristi za obogaćivanje uranijuma, topljenje čelika i aluminijuma, mi
dajemo našoj deci kao prvu stvar ujutru i poslednju pred spavanje, sve sa ukusom peperminta, jagode i
žvake. A sve to radimo zato što nam tako poručuju zdravstveni autoriteti poslednjih 50 godina.
 
 
II     ŠTA NAUKA IMA DA KAŽE PO PITANJU FLUORA?

Ne postoji nijedna bolest, oboljenje ili zdravstvena tegoba koja je izazvana nedostatkom fluora. Zvanična,
''mainstream'' nauka, koja besomučno forsira fluor kao neophodan za zdravlje zuba, do sada pred javnost nije
izašla sa bilo kakvim rezultatima( makar i neubedljivim) koji upućuju na to da je fluor koristan za naše zube.
Kada se počinjalo sa masovnim fluorisanjem vode sredinom 40-tih godina prošlog veka, sva nauka o
korisnosti fluora je bila bazirana na usmenim obrazloženjima. Blede statistike i usmena preporuka najviših
zdravstvenih autoriteta su bile dovoljne da čovečanstvo više od 50 godina slepo sluša i prihvata fluorisanje
kao jednu potpuno normalnu stvar. Sa druge strane tokom zadnjih 60 godina imali smo i priličan broj
naučnika koji nisu slepo pratili mainstream, nisu gazili po prethodno utabanim putevima, nisu bili samo
ponavljači naučenog, novac nije bio jedan jedini smisao u njihovim istraživanjima. Evo pregleda zaključaka,
u kratkim crtama, do kojih su došli naučnici koji su se ozbiljno pozabavili ispitivanjem i istraživanjem
fluora:

- Fluoridi ometaju sintezu kolagena što dovodi do njegovog razlaganja u kostima, tetivama, mišićima, koži,
hrskavičavom tkivu, plućima, bubrezima i traheji.
[A.K. Susheela and Mohan Jha, "Effects of Fluoride on Cortical and Cancellous Bone Composition," IRCS
Medical Sciences: Library Compendium, Vol. 9, No.11, pp. 1021-1022 (1981); Y. D. Sharma, "Effect of
Sodium Fluoride on Collagen Cross-Link Precursors," Toxicological Letters, Vol. 10, pp. 97-100 (1982); A.
K. Susheela and D. Mukerjee, "Fluoride poisoning and the Effect of Collagen Biosynthesis of Osseous and
Nonosseous Tissue," Toxicological European Research, Vol. 3, No.2, pp. 99-104 (1981); Y.D. Sharma,
"Variations in the Metabolism and Maturation of Collagen after Fluoride Ingestion," Biochemica et
Biophysica Acta, Vol. 715, pp. 137-141 (1982); Marian Drozdz et al., "Studies on the Influence of Fluoride
Compounds upon Connective Tissue Metabolism in Growing Rats" and "Effect of Sodium Fluoride With
and Without Simultaneous Exposure to Hydrogen Fluoride on Collagen Metabolism," Journal of
Toxicological Medicine, Vol. 4, pp. 151-157 (1984).]
- Fluoridi stimulišu stvaranje granula i potrošnju kiseonika u belim krvnim zrncima (BKZ), ali sprečavaju taj
proces kada je BKZ izložena dejstvu neke strane supstance u krvi.
[Robert A. Clark, "Neutrophil Iodintion Reaction Induced by Fluoride: Implications for Degranulation and
Metabolic Activation," Blood, Vol. 57, pp. 913-921 (1981).]

- Fluoridi smanjuju energetske rezerve i sposobnost BKZ da uništavaju strane materije procesom fagocitoze.
Čak i mikromolarne količine fluorida, ispod 1ppm (1 part-per-milion) mogu ozbiljno da suzbiju sposobnost
belih BKZ da uništavaju patogene mikroorganizme.
[John Curnette, et al, "Fluoride-mediated Activation of the Respiratory Burst in Human Neutrophils,"
Journal of Clinical Investigation, Vol. 63, pp. 637-647 (1979); W. L. Gabler and P. A. Leong, ., "Fluoride
Inhibition of Polymorphonumclear Leukocytes," Journal of Dental Research, Vol. 48, No. 9, pp. 1933-1939
(1979); W. L. Gabler, et al., "Effect of Fluoride on the Kinetics of Superoxide Generation by Fluoride,"
Journal of Dental Research, Vol. 64, p. 281 (1985); A. S. Kozlyuk, et al., "Immune Status of Children in
Chemically Contaminated Environments," Zdravookhranenie, Issue 3, pp. 6-9 (1987)]

- Fluoridi zbunjuju imuni odbrambeni sistem i podstiču ga da napada tkiva svog tela i povećavaju brzinu
rasta tumora kod ljudi koji su podložni raku.
[Alfred Taylor and Nell C. Taylor, "Effect of Sodium Fluoride on Tumor Growth," Proceedings of the
Society for Experimental Biology and Medicine, Vol. 119, p. 252 (1965); Shiela Gibson, "Effects of Fluoride
on Immune System Function," Complementary Medical Research, Vol. 6, pp. 111-113 (1992); Peter
Wilkinson, "Inhibition of the Immune System With Low Levels of Fluorides," Testimony before the Scottish
High Court in Edinburgh in the Case of McColl vs. Strathclyde Regional Council, pp. 17723-18150, 19328-
19492, and Exhibit 636, (1982); D. W. Allman and M. Benac, "Effect of Inorganic Fluoride Salts on Urine
and Cyclic AMP Concentration in Vivo," Journal of Dental Research, Vol. 55 (Supplement B), p. 523
(1976); S. Jaouni and D. W. Allman, "Effect of Sodium Fluoride and Aluminum on Adenylate Cyclase and
Phosphodiesterase Activity," Journal of Dental Research, Vol. 64, p. 201 (1985)]

- Fluor sprečava stvaranje antitela u krvi.

[S. K. Jain and A. K. Susheela, "Effect of Sodium Fluoride on Antibody Formation in Rabbits,"
Environmental Research, Vol. 44, pp. 117-125 (1987)]

- Fluoridi ometaju rad štitne (tiroidne) žlezde.

[Viktor Gorlitzer Von Mundy, "Influence of Fluorine and Iodine on the Metabolism, Particularly on the
Thyroid Gland," Muenchener Medicische Wochenschrift, Vol. 105, pp. 182-186 (1963); A. Benagiano, "The
Effect of Sodium Fluoride on Thyroid Enzymes and Basal Metabolism in the Rat," Annali Di Stomatologia,
Vol. 14, pp. 601-619 (1965); Donald Hillman, et al., "Hypothyroidism and Anemia Related to Fluoride in
Dairy Cattle," Journal of Dairy Science, Vol. 62, No.3, pp. .416-423 (1979); V. Stole and J. Podoba, "Effect
of Fluoride on the Biogenesis of Thyroid Hormones," Nature, Vol. 188, No. 4753, pp. 855-856 (1960);
Pierre Galleti and Gustave Joyet, "Effect of Fluorine on Thyroid Iodine Metabolism and Hyperthyroidism,"
Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, Vol. 18, pp. 1102-1110 (195]

- Fluoridi ispoljavaju štetna dejstva na razna tkiva u telu čoveka.

[T. Takamorim "The Heart Changes in Growing Albino Rats Fed on Varied Contents of Fluorine," The
Toxicology of Fluorine Symposium, Bern, Switzerland, Oct 1962, pp. 125-129; Vilber A. O. Bello and Hillel
J. Gitelman, "High Fluoride Exposure in Hemodialysis Patients," American Journal of Kidney Diseases, Vol.
15, pp. 320-324 (1990); Y. Yoshisa, "Experimental Studies on Chronic Fluorine Poisoning," Japanese
Journal of Industrial Health, Vol. 1, pp. 683-690 (1959)]

- Fluoridi podstiču i pospešuju razvoj raka kostiju.

[J.K. Mauer, et al., "Two-Year Cacinogenicity Study Of Sodium Fluoride In Rats," Journal of the National
Cancer Institute, Vol. 82, pp. 1118-1126 (1990); Proctor and Gamble "Carcinogenicity Studies with Sodium
Fluoride in Rats" National Institute of Environmenrtal Health Sciences Presentation, July 27, 1985; S. E.
Hrudley et al., "Drinking Water Fluoridation and Osteosarcoma," Canadian Journal of Public Health, Vol.
81, pp. 415-416 (1990); P. D. Cohn, "A Brief Report on the Association of Drinking Water Fluoridation and
Incidence of Osteosarcoma in Young Males," New Jersey Department of Health, Trenton, New Jersey, Nov.
1992; M. C. Mahoney et al., "Bone Cancer Incidence Rates in New York," American Journal of Public
Health, Vol. 81, pp. 81, 475 (1991); Irwin Herskowitz and Isabel Norton, "Increased Incidence of Melanotic
Tumors Following Treatment with Sodium Fluoride," Genetics Vol. 48, pp. 307-310 (1963)]

- Fluoridi izazivaju preuranjeno starenje kod ljudi.

[Nicholas Leone, et al., "Medical Aspects of Excessive Fluoride in a Water Supply," Public Health Reports,
Vol. 69, pp. 925-936 (1954); J. David Erikson, "Mortality of Selected Cities with Fluoridated and Non-
Fluoridated Water Supplies," New England Journal of Medicine, Vol. 298, pp. 1112-1116 (197; "The Village
Where People Are Old Before Their Time," Stern Magazine, Vol. 30, pp. 107-108, 111-112 (197]

- Ingestija(gutanje) fluora preko paste za zube, sredstava za ispiranje usta i sprečavanje karijesa kod dece je
veoma opasna za njihov biološki razvoj, životni vek i opšte zdravstveno stanje.
[Yngve Ericsson and Britta Forsman, "Fluoride Retained From Mouth Rinses and Dentifrices In Preschool
Children," Caries Research, Vol. 3, pp. 290-299 (1969); W. L. Augenstein, et al., "Fluoride Ingestion In
Children: A Review Of 87 Cases," Pediatrics, Vol. 88, pp. 907-912, (1991); Charles Wax, "Field
Investigation Report," State of Maryland Department of Health and Mental Hygiene, March 19, 1980, 67
pages; George Waldbott, "Mass Intoxication from Over-Fluoridation in Drinking Water," Clinical
Toxicology, Vol. 18, No.5, pp. 531-541 (1981)]

Na našu sreću, Majka Priroda drži fluor pod katancem – jako retko u prirodi nalazimo elementarni fluor, u
najvećem broju slučajeva on je vezan za druge elemente, gradeći na taj način fluoride, koje nama stavljaju u
paste za zube. Fluoridi ne ispoljavaju ekstremnu toksičnost kao elementarni fluor, ali to nikako ne sme da
zavarava, jer je 2 g fluorida dovoljno da ubije odraslog čoveka. Majka Priroda se takođe pobrinula i da naše
male bebe ne dolaze u kontakt sa otrovom – stvorila je savršen odbrambeni mehanizam koji ne dozvoljava da
fluor iz krvi dojilje prodre u mleko, bez obzira na količinu unetog fluora putem vode (opet, sve zavisi od
jedinke do jedinke, u par slučajeva su pronađene nanogramske(0.01 ppm) količine fluora u majčinom
mleku).

 
Dalje, što se naučnih činjenica vezanih za fluor tiče, treba znati sledeće:
Fluor je kumulativni otrov. 50% fluora koji unosimo u sebe svakog dana se isfiltrira u bubrezima i izbaci
kroz mokraću, a drugih 50% se zadržava u našem telu, u kostima, epifizi i jos nekim tkivima. Ukoliko su
nam bubrezi oštećeni, akumulacija fluora će biti još veća.
Fluor gradi komplekse sa velikim brojem metala, među kojima su i oni koji su neophodni organizmu
(kalcijum, magnezijum) i oni koji su štetni po nas, ali ih imamo u sebi i bliskom okruženju(olovo i
aluminijum). Zbog gradnje tih kompleksa javljaju se razni problemi, recimo, fluor utiče na neke enzime kod
kojih je magnezijum važan ko-faktor, a takođe olakšava unos aluminijuma u tkiva do kojih aluminijum inače
teško dopire. Kalcijum fosfat je normalni sastojak naše pljuvačke. Dokazano je da kalcijum fosfat dosta
pomaže kod remineralizacije zuba. Unosom fluora, stvara se beskorisni i toksični nus produkt, kalcijum
fluorid, kojim se zubi mineralizuju, što zube čini slabijim i podložnijim propadanju što je umnogome
ubrzano unosom procesirane hrane, hrane sa veštačkim dodacima.

50-tih i 60-tih godina prošlog veka veliki broj lekara je prepisivao fluor za smanjenje aktivnosti tiroidne
žlezde kod onih koji su patili od hipertireoze. Znači, pijenjem fluorisane vode mi u sebe unosimo sredstvo
koje koči normalan rad tiroidne žlezde, tako da pored onih koji pate od hipertireoze imamo i one koji pate od
hipotireoze, čije su uobičajene posledice umor, depresija, gojenje, bolovi u mišićima i zglobovima, povećan
nivo holesterola, povećana mogućnost za sticanje neke od raznih srčanih oboljenja.

 
Treba spomenuti i to da je u USA, kako tvrdi njihov Department of Health and Human Services,
ustanovljeno da se u fluorisanim društvima izloženost fluoridima krece od 1,58mg-6,60mg/na dan, što je
raspon koji prevazilazi dokazano štetne doze (2,3-4,5mg/na dan) fluora za funkciju tiroidne zlezde. I tako
lepo, uništiš ljudima tiroideu, a zatim im nudiš sintetičke zamene hormona(Synthroid) za tretman
hipoaktivne tiroidne žlezde.

U nekim eksperimentima gde je fluor korišćen u tretiranju osteoporoze, sa ciljem da kosti očvrsnu i tako se
smanji broj fraktura, desilo se suprotno, broj fraktura, posebno kuka, je znatno povećan. Neki rani simptomi
skeletne fluoroze (bolest kostiju i zglobova izazvana fluorom) jako podsećaju na simptome artritisa, te se
često dešavaju pogrešne dijagnoze. Inače od skeletne fluoroze pate milioni ljudi u Kini, Africi i Indiji.
Dentalna fluoroza je dečja bolest izazvana prevelikim dozama fluora. Pošto za sada ne postoji precizno
objašnjen mehanizam oštećivanja zubne gleđi, biće da je fluoroza posledica inhibiranih enzima u rastu zuba
ili uticaja fluora na tiroidnu žlezdu.

Količina od 1ppm fluora (uobičajena količina za fluorisanje vode) je 100 puta veća od najveće količine
nađene u majčinom mleku(0,01 ppm), što upućuje da je fluor potpuno nepotreban ljudskom biću, pogotovo u
tako ranom stadijumu, jer malo dete može imati samo štete, i apsolutno nikakve koristi, od unosa fluora u
svoj organizam.

 
1991.g u Akronu, Ohajo Regional Toxicology Center je prijavio smrt deteta kao posledicu ingestije (gutanja)
16mg/kg fluorida (dete je pojelo celu tubu paste).
U USA, na svakoj pasti za zube koja sadrži fluor stoji sledeće (zakonski obavezno):
Warning: Keep out of reach of children under 6 years of age! If you accidentally swallow more than used for
brushing, get medical help or contact a Poison Control Center right away!
Nekoliko studija je pokazalo da se u epifizi fluor akumulira u većim kolicinama, kao i da redukuje normalnu
proizvodnju melantonina i vodi ka ranijem početku puberteta.
U septembarskom izdanju Žurnala Americke Medicinske Asocijacije (Journal of the American Medical
Association) iz 1943.g,tvrdi se: '' Fluoridi su generalni protoplazmatički otrovi koji menjaju propustljivost
ćelijske membrane inhibicijom određenih enzima.Tačan mehanizam ovakvog njihovog dejstva je još uvek
nepoznat.''

 
1975.g Dr.John Yiamouyiannis je objavio preliminarne rezultate naučnog istrazivanja koji su pokazali da
ljudi koji žive u područjima fluoridizacije vode imaju veću stopu smrtnosti od raka u odnosu na ljude koji
žive u područjima gde se voda ne fluoriše. Američki nacionalni Institut za rak (National Cancer Institute-
NCI) je odmah pokušao da odbaci ovaj naučni rad, međutim dr-u Yiamouyiannisu se odmah priključio Din
Burk (Dean Burk), do tog trenutka glavni hemičar u NCI. Njih dvojica zajedno vrše dodatna istraživanja i
studije, i 1977 objavljuju nalaze glavnog istraživanja, da najmanje 10 000 ljudi godišnje u SAD umre od raka
izazvanog fluorom, njihovi rezultati su uvršćeni u kongresni izveštaj kongresmena Dilejnija (Delaney) koji
između ostalog govori i o vezi između fluora i raka. Dilejni potom kreira tzv. Dilejnijev Amandman kojim se
zabranjivalo dodavanje kancerogenih supstanci u ljudsku ishranu. Sprovedeno je nekoliko istraživanja
vezanih za uticaj fluora na zube, ali je svakako najobuhvatnije bilo istraživanje dr. Džona Kolkhuna(John
Colquhoun) koji je 1990.g. napravio eksperiment na Novom Zelandu u kojem je učestvovalo 60.000 dece
školskog uzrasta(30 000 iz područja gde se fluorise voda, 30 000 iz područja gde se voda ne fluoriše). Nakon
godinu dana, dokazano je da nema nikakve razlike u kvalitetu zuba dece koja koriste fluorisanu vodu u
odnosu na onu koja je ne koriste, osim što kod dece koja su pila fluorisanu vodu znatno porastao broj
slučajeva dentalne fluoroze ( tamne mrlje na zubima).

 
1990 g. rađena je studija na životinjama (National Toxicology Program), koja je pokazala da se u zavisnosti
od doze povećava i osteosarkom(rak kostiju) kod mužjaka pacova. Inicijalni zaključak ove studije je bio:
očigledan dokaz karcinogenosti fluora, ali je ubrzo taj zakljucak bio promenjen u - dvosmisleni dokaz
karcinogenosti.
Kada se fluor jednom stavi u vodu, posle toga je praktično nemoguće kontrolisati dozu koju pojedinac
dnevno prima. Ovo je pod a) zato što neki (npr .atletičari, fizički radnici, dijabetičari) uzimaju više vode od
ostalih, i b)svi konzumiramo fluor i iz drugih izvora(hrana i pića spremana sa fluorisanom vodom, paste za
zube, ostaci pesticida na hrani...).

 
Ako postoje oni kojima ovo nije dovoljno razloga da dobro razmisle pre nego sto ponovo stave pastu na
četkicu, ako traže još dokaza i studija, to je sasvim OK. Ali ipak prvo da se oslobodimo fluora iz voda i iz
pasta za zube, pa onda da dokazujemo i studiramo, do besvesti ako treba.

 
Da ne zaboravim, evo spiska od 14 nobelovaca koji su bili protivnici fluorisanja vode:
1) Adolf Butenandt (hemija,1939)
2) Arvid Carlsson (medicina,2000)
3) Hans von Euler-Chelpin (hemija,1929).
4) Walter Rudolf Hess (medicina,1949)
5) Corneille Jean-François Heymans (medicina,193
6) Sir Cyril Norman Hinshelwood (hemija,1956)
7) Joshua Lederberg (medicina,195
William P. Murphy (medicina,1934)
9) Giulio Natta (hemija,1963)
10) Sir Robert Robinson (hemija,1947)
11) Nikolai Semenov (hemija,1956)
12) James B. Sumner (hemija,1946)
13) Hugo Theorell (medicina,1955)
14) Artturi Virtanen (hemija,1945)
 

III     UVOĐENJE FLUORA U ORGANIZAM ČOVEČANSTVA

Kako je sve počelo? Od početka 20-tog veka skoro cela američka industrija je bila bazirana na upotrebi
fluora, i zbog toga je skoro sav industrijski otpad sadržavao fluor. Taj otpad je odbacivan u prirodu, pri tome
izazivajući ozbiljne probleme zagađenja, kako voda i tla, tako i biljnog i životinjskog sveta. Fluorovodonik i
silikon tetrafluorid su fluoridi koje u prirodu emituju fabrike fosfatnih đubriva(fosfatne stene obično sadrže
oko 3 % fluorida), fabrike čelika, fabrike aluminijuma. Fluoridi ispušteni u prirodu izazivaju ozbiljna
oštećenja i promene u biljnim listovima( čak i u koncentracijama od 1 ppb(parts per billion), fluoridi
izazivaju ozbiljne smetnje u razvoju i rastu biljaka).

 
Dvadesetih i tidesetih godina prošlog veka, Aluminium Corporation of America(ALCOA) je bila suočena sa
masom tužbi radnika, zbog, blago rečeno, zdravstvenih užasa koje je izazivao industrijski fluor. 1933. godine
US Public Health Service (PHS) se konkretno zainteresovala za otrovne efekte fluora, pri tome zaključujući
da se dentalna fluoroza pojavila kod 25-30% dece, pri koncentraciji od samo 1 ppm fluora u vodi. 29.
oktobra 1939. godine Džerald Koks(Gerald Cox), istraživač na Mellon Institute, je objavio svoj najradikalniji
predlog na sastanku sa American Water Works Association u Džonstonu, Pensilvanija. Predlog je bio da bi
Amerika najozbiljnije trebala da razmotri dodavanje fluorida u pijaću vodu.

 
1942. godine PHS, pod vođstvom dr. H. Trendley Dean-a, je zaključila da je voda sa 1 ppm fluora potpuno
prihvatljiva. U to vreme PHS se nije bavila uvođenjem fluorisanja, već je težila da definiše maksimalnu
dozvoljenu koncentraciju, tačnije da definiše tačku izvan koje je fluor štetan po zdravlje javnosti. Iako su
istraživanja dr. Dean-a pokazivala da fluor u koncentraciji od 1 ppm izaziva dentalnu fluorozu kod
određenog procenta dece, ona su takođe pokazala da 1 ppm fluora delimično smanjuje truljenje zuba, a da
koncentracija od već 2 ppm predstavlja ozbiljnu opasnost po zdravlje javnosti, izazivajući masovnu dentalnu
fluorozu.

Dok se u javnosti,s jedne strane vodila kampanja uvođenja fluora u redovnu ishranu stanovništva, sa druge
strane u najvećoj tajnosti, 1940. godine je započet projekat Menhetn, odnosno započeto je pravljenje
nuklearne bombe koja će 5 godina kasnije biti bačena na Hirošimu. Naravno, par godina je trebalo samo da
bi se izgradila infrastruktura za proizvodnju nuklearne bombe. Glavni čovek Menhetn projekta je bio general
Leslie C. Groves. Pored svih problema koje je general imao, u vezi sa nuklearnim postrojenjima, jednog
decembarskog jutra 1943. godine, suočio se sa još jednim problemom, i to velikim. U potpunoj tajnosti,
general Groves i vojni inženjeri su nadgledali rad desetine hiljada radnika, naučnika, inženjera, koji su za 3
godine izgradili fabrike i laboratorije koje su po veličini parirale celokupnoj industriji automobila.
General Groves je tokom celog projekta bio vođen iluzijom da i Nemačka pravi svoju atomsku bombu, da je
to trka – ko će pre da napravi nuklearno oružje. Međutim, isto tako je i znao činjenice da su do tog trenutka
ključni industrijski procesi, neophodni za kreiranje nuklearnog oružja, bili tek u početnoj fazi, a veći deo
atomskog programa je i dalje bio na laboratorijskom nivou. Novi problem, koji se pojavio tog decembarskog
jutra, u vidu uznemirujućih izveštaja o povredama radnika i naučnika u fabrikama i laboratorijama, nastalim
od udisanja gasova i opekotina. Pukovnik Stafford L. Warren, vodeći u medicinskom odeljenju Menhetn
projekta je zamolio generala Groves-a da pokuša da sazna šta imaju da kažu vojni stručnjaci za bojne otrove,
po pitanju toksičnosti fluora. Kada je sproveo istraživanje general Groves je shvatio da fluor igra veliku
ulogu u Menhetn projektu. Naučnici na projektu su planirali da koriste tehnologiju gasne difuzije za
rafinisanje uranijuma. U tom procesu se uranijum meša sa elementarnim fluorom, pri čemu nastaje isparljivi
gas uranijum heksafluorid. Potom se gas propušta kroz finu membranu i tada lakši molekuli koji sadrže
razgradljivi uranijum prolaze brže kroz membranu i hvataju se sa druge strane. Pošto se u ovom procesu
dobije relativno mala količina obogaćenog uranijuma, stotine tona fluora i hiljade nivoa progresivnog
obogaćivanja su bile potrebne da se dobije količina uranijuma dovoljna za atomsku bombu. Potreba za
fluorom i potrošene količine su bile jedne od najstrože čuvanih vojnih tajni za vreme II svetskog rata. Ovde u
priču ulazi najznačajnija figura u priči u fluoru, Harold Carpenter Hodge. On je bio biohemičatr i toksikolog
Univerziteta Ročester, proučavao je fluor i fluoride za potrebe Menhetn projekta. U proleće 1943. godine
postavljen je za rukovodećeg u odseku za farmakologiju i toksikologiju, i data mu je potpuna kontrola nad
timom naučnika koji su radili na tajnom projektu pod imenom ‘Program F’, gde su izučavali toksičnost
fluora. U okviru projekta, Harold Hodge je nadgledao i eksperimente u kojima su, nasumice izabranim
bolesnicima, ubrizgavali inekcije uranijuma i plutonijuma. Posle rata, Harold Hodge je bio predsedavajući u
National Research Council's Committee on Toxicology i vodeći naučni promoter fluorisanja pijaće vode. On
je izuzetno dobro znao šta fluor i fluoridi čine ljudskom organizmu, ali je o svemu tome do kraja svog života
ćutao.

Za potrebe rata, gomile naučnika i istraživača su vredno radile u prepunim laboratorijama, trudeći se da
označe fluor kao sredstvo za borbu protiv fašizma. Naučnici sa Columbia, Princeton, Johns Hopkins, Purdue,
Ohio State, Penn State, Duke, the University of Virginia, MIT, Cornell, and Iowa State su proučavali fluor,
zajedno sa inženjerima najvećih industrijskih kompanija - DuPont, Chrysler, Allis-Chalmers, Westinghouse,
Standard Oil, American Telephone and Telegraph Company (AT&T), Mallinckrodt, Eastman Kodak, Electro
Metallurgical Company, Linde Air Products, Hooker Chemical, Union Carbide i Harshaw Chemical.

 
Kompanija DuPont, zahvaljujući svojoj predratnoj ekspertizi sa fluorom, u vidu proizvođenja freona, je
imala veliki udeo u US nuklearnom programu. U laboratorijama DuPont-a je 1938. godine proizveden teflon,
na bazi fluora.

 
Da ne ulazim dublje u dogodovštine iz II svetskog rata, svi znamo da je atomska bomba bačena, o
posledicama ne vredi raspravljati bilo šta.
Posle drugog svetskog rata, krajem oktobra 1948. godine u mestu Donora u Pensilvaniji, došlo je do jednog
od najvećih zagađenja vazduha, iz dimnjaka lokalnih fabrika, čiji je ishod bio 19 umrlih i nekoliko stotina
povređenih. Punih pet dana Donora i mesto pored, Webster, su bili pod oblakom dima od fabrika za topljenje
metala. U sledećih nekoliko dana od 13 500 stanovnika Donore, njih 6 000, i muškarci i žene i deca, se
ozbiljno razbolelo.

Philip Sadtler, hemičar i borac protiv zagađivanja je odmah otišao u Donoru i vršio ispitivanja, koja su
pokazala da je u vazduhu bila izuzetno velika količina jako otrovnog gasa fluorvodonika. On je uradio
izveštaj, u kojem je kao razlog katastrofe naveo prisustvo fluorida u okruženju. Međutim, njegov izveštaj je
izmenjen od strane Public Health Service, koja je posle svoje istrage kao razloge katastrofe navela inverziju
temperature i mešavinu industrijskih zagađivača u vidu dima. Posle katastrofe, protiv velikih industrijskih
korporacija DuPont, U.S. Steel, ALCOA, su počele da pljušte tužbe za zagađivanje okoline industrijskim
fluorom. Te korporacije su imale svoje advokate pod imenom Fluorine Lawyers Comitee, koji su za potrebe
promovisanja i odbrane fluora angažovali čoveka pod imenom Robert Kehoe, direktora Kettering Laboratory
of Applied Physiology na Sinsinati Univerzitetu. On je inače bio glavni promoter i branilac bezbednosti
olovnog benzina u SAD, a sa istim žarom je branio i fluor.

 
Sa druge strane, 50-ih i 60-ih godina prošlog veka, vodeći centar za proučavanje fluora je bio Univerzitet
Ročester, čiji su mnogi diplomci preuzeli vodeće uloge u zubarskim školama i istraživačkim centrima širom
SAD. 1958. godine Colgate izbacuje propagandni spot za pastu sa fluorom, u kome devojčica dolazi kući od
zubara,sva srećna, sa izveštajem u ruci i radosno govori majci : Look Ma!, no cavities. U to vreme počinje
sve intenzivnija kampanja za fluorisanje pijaće vode. Danas, samo jedna trećina SAD nije fluorisana. U
Evropi je situacija prividno bolja, većina Evrope nije fluorisana, ali zato većina Evrope pije flaširanu vodu
koja je najčešće fluorisana. Većina Evrope koristi fluorisane paste za zube, kao i razna sredstva za ispiranje
usta.

Jedan od većih problema vezanih za fluorisanje je sledeći – kada se fluor jednom unese u organizam,
nemoguće je pratiti koliko osoba dnevno unese fluora u sebe, jer svi pijemo različite količine vode,
različitom količinom paste peremo zube, jedemo različite količine hrane spremane u fluorisanoj vodi, pijemo
različite količine pića pravljenih sa fluorisanom vodom, tu su i ostaci pesticida na voću i povrću – zaključak
se sam nameće, nemoguće je, osim u jednom slučaju, 100% precizno odrediti koja koncentracija fluora nije
štetna za ljudski organizam. Taj jedan slučaj je kada je koncentracija fluora nula (0), ta koncentracija
pouzdano nije štetna po ljudski organizam.

Bezbednost upotrebe fluora je postala čvrsto utemeljena paradigma bazirana na nepotpunom ili pogrešnom
znanju. Prava pitanja se retko postavljaju,a kada se postave, konkretnih odgovora nema, što omogućava
stvaranje pogrešnih pretpostavki da je fluor koristan za zube i bezbedan za organizam.
ISTINA O FLUORU: KAKO JE OTROV POSTAO "KORISTAN ZA ZUBE"?
Piše: Ivona Živković

Da li ste čuli za ova neobična "naučna otkrića":

1. Ako svakog dana provedete 5 minuta stojeći na jednoj nozi - poboljšaćete funkcionisanje sistema za
ravnotežu.
2. Ukoliko pre svakog obroka sažvaćete parče papirnate maramice od čiste celuluze - imaćete bolje varenje.
3.Kada u crnu kafu ubacite nekoliko celih zrna bibera - sprečićete hronični kašalj od pušenja.
4.Sitno iseckan beli luk uvaljan u med - izuzetno je koristan za nivelaciju krvnog pritiska.
5.Kombinacija peršuna i jabuke - sigurna je preventiva za čir na želudcu.
6.Nekoliko kapi istopljenog voska u cipeli - pomoći će ravnim tabanima da se uzdignu.
7. Fluorid stavljen u vodu za piće ili zubnu pastu - zaštitiće vaše zube od karijesa!

Verujete li u sve ovo?

Prvih šest recepata sama sam izmislila. I ne savetujem vam da ih probate. Ali, i ako probate, neće vam se
ništa desiti loše. Pazite samo da cipelu ne obuvate dok se vosak ne ohladi.

Što se tiče fluora u vodi i pasti za zube , to nije moja izmišljotina. Ovaj recept su izmisli naučnici koji su
radili na izradi prve atomske bombe.
Kako su to otkrili? Zna se da je fluor opasan otrov kao i sva njegova jedinjenja.
Ipak, danas se on stavlja u vodu za piće u dve trećine javnih vodovoda u SAD. I beogradska "demokratska"
vlast želi da fluoriše vodu. Kažu da je to korisno, jer se "tako radi i na Zapadu" (ovo je inače njihova
osnovna životna i politička smernica ZA SVE) .
U nekim opštinama u SAD i do 80% mladih danas ima fluorosis. To su beličaste tačke na zubima.
Ali, fluorid izaziva i teška oštećenja zuba, kostiju, kao i centralnog nervnog sistema. U Kini su otkrili da je
količina fluorisane vode u korelaciji sa smanjenim IQ kod dece.
U publikaciji iz 1984. "Klinička toksikologija komercijalnih proizvoda" navodi se da je "fluorid kao otrov
opasniji od olova i samo manje otrovan od arsenika. Koristi se kao pesticid za miševe, pacove i ostale sitne
glodare. Dete od 10 kilograma težine može biti ubijeno stotim delom unce, a odrasla osoba od 100 kilograma
može biti ubijena dozom od jedne desetine unce."( Jedna unca je oko 28.3 grama.)
Tako 7 unci zubne paste sadrži 199 mg flourida, a to je više nego dovoljno da ubije dete od 25 kilograma.
Pa što ga onda stavljaju u vodu i pastu za zube pitate se? Šta će vam zubi bez karijesa, ako ste mrtvi?
Priča o korisnosti floura za zdrave zube je jedna od najvećih naučnih prevara. Kako je do toga uopšte došlo i
kome je ova teška laž bila potrebna?
Ovu prevaru otkrila su dva nezavisna američka novinara: Džoel Grifit (Joel Griffith) koji se bavi
istraživačkim novinarstvom o medicini i Kris Brajson (Chris Bryson), povremeni saradnik BBC, ABC-a i
drugih elektronskih medija. Oni su isčitavanjem dokumenata o pravljenju prve američke atomske bombe
("Projekt Menhetn"), sa kojih je nakon 50 godina skinuta oznaka državne tajne, došli do ovog
senzacionalnog otkrića, a što je u američkim medicinskim krugovima izazvalo pravi šok. Svoj autorski tekst
su objavili 1998. (Nexus Magazine, Volume 5, #3 (April-May 1998).
 
INCIDENT U NJU DŽERSIJU
"Projekt Menhetn" bio je najstrože čuvana vojna tajna u SAD tokom Drugog svetskog rata, kao i kasnije za
vreme Hladnog rata. Projekat je koštao 20 milijardi dolara i angažovano je na njemu 200.000 ljudi. Cilj
Projekta je bio stvaranje atomske bombe koja je punjena najpre uranijumom, a kasnije plutonijumom. Da bi
se ovaj radioaktivni materijal smestio u bombu bile su potrebne ogromne količine flourida koji je za potrebe
Projekta obezbedjivala fabrika u vlasništvu porodice Dipon (Du Pont): "E.I. Du Pont de Nemours
Company". Pogon se nalazio u mestu Deep Water u okolinu Nju Džersija. Porodica je već više od stotinu
godina bila poznata po proizvodnji prvoklasnog eksploziva.
Punjenje atomske bombe tražilo je enormne količine fluora, merene milionima tona. Za državu je projekat
bio strateško pitanje, a kompaniji Diponovih je donosio ogromnu zaradu.
Sve u ovom poslu bilo je obavijeno tajnošću o čemu je vodila računa služba nacionalne bezbednosti. Bio je
rat, zaboga.
Ali, dogodio se incident. Fluor je nošen vetrom sve više dosezao do farmi u okolnim opštinama Gločester i
Salem. Na ovim farmama se uzgajalo izuzetno kvalitetno voće i povrće. Njihovim breskvama snabdevan je
hotel Waldorf Astoria u Njujorku, a kvalitetan paradajz je otkupljivan za poznatu marku Campbell's Soup.

U leto 1944. farmeri su primetili da su im usevi postali sparušeni, kao da je u vazduhu nešto stalno
sagorevalo.
Živina bi im sutradan, nakon olujne noći, naprasno uginula, a radnici koji bi pojeli nešto od voća koje su
brali, čitave noći i sutradan bi povraćali.

Konji su izgledali bolesno, bili su ukočeni i loši u radu. Neke krave nisu mogle da stanu na noge. Pasle su
samo puzanjem na stomaku.

Iz službenih beleški koje su nakon 50 godina otkrivene (kada je sa čitave dokumentacije o Projektu Menhetn
skinuta oznaka državne tajne), vidi se da je američka vlada bila upoznata sa posledicama trovanja fluorom u
Nju Džersiju kao i da su imali tačan izveštaj o nalazima velikih količina fluora na usevima kao i u krvi i
tkivu farmera i stoke.
 
Ali, izrada atomske bombe je bio nacionalni prioritet (jer je važnije bilo ubiti neprijatelja, nego sačuvati
živote sopstvenih ljudi).Tako je i ministarstvo za poljoprivredu jednostavno prešlo preko dobijenih analiza i
stavilo se na stranu prioritetnog zadatka koji je diktirao vojni vrh. Zatrovani ljudi i hrana nisu bili prioritet
SAD te 1944. godine (!)
(Ako imate u vidu da su SAD ogromna kolinija kojom vlada globalna vlastela iz centralne masonske lože u
Londonu, kao i da američka vlada i predsednik stvarno nemaju kontrolu nad Pentagonom - jer je američka
vojska isključivo u službi privatnog kororativnog biznisa, onda je ovakva politika sasvim logična. Obični
gradjani SAD (Meksika i Kanade) su i ovako samo robovi, tj. potrošna radna snaga. Ako vam ovo nije jasno
treba da pročitate knjigu Dejvida Ajka "Najveća tajna". Ili da se bar logično zapitate šta će Americi tolika
vojska, kada se SAD praktično graniči sa veoma malo država i mogu imati sopstvenu ekonomiju koja bi
savršeno održavala 300 miliona stanovnika. Ali interesi vlastele su uvek nalagali postojanje država imperija -
od Vavilona, Egipta, Rima, Grčke, Španije, Francuske, Velike Britanije i danas SAD. NEKO nad robljem
Planete MORA držati bič!)
Farmeri su tako morali da sačekaju da se završi rat (jer nije bilo patriotski podrivati nacionalne interese) da
bi onda podigli tužbu protiv privatne kompanije " E.I. Du Pont de Nemours" zbog sumnje da su iz svojih
pogona ispustili kakvu otrovnu materiju kao i "Menhetn Projekta". Još niko od njih nije znao da je u pitanju
fluor.
Zanimljivo je da je ovo bio prvi sudski spor poveden u SAD protiv zagadjivanja životne sredine kao
posledice rada sa radioaktivnim matarijalom. Dakle, fluor se kao otrov ispoljio pre nego radioaktivne čestice.
Tada se dogadja ono što pokazuje kako zaista funkcioniše "nezavisno" američko sudstvo, američka
"demokratija" i gradjanska prava, "free country" sa "najslobodnijim" naučnicima na svetu. Ili kako zapravo
kako funkcioniše najveća država "nezavisnih" robova i korumpiranih državnih funkcionera?
 
"DEMOKRATSKA" DRŽAVA SAD PROTIV NARODA
Jedan od glavnih ljudi Ministarstva odbrane u "Projektu Menhetn" general major Lesli Dik Grouvs kreće u
akciju i tajno se sastaje sa svim relevantnim državnim vojnim i političkim čelnicima iz ministarstava
odbrane, zdravlja, poljoprivrede, pravde, kao i sa advokatima porodice Dipon (Du Pont).
Cilj svih tajnih sastanaka je da se osnovana tužba farmera protiv privatne kompanije "E.I. Du Pont de
Nemours" i Projekta Menhetn maksimalno minira i oslabi.
U ovoj nameri kooperativno je bilo i ministarstvo pravde (!) što se takodje vidi iz jedne od deklasifikovanih
beleški generala Grouvsa.

Iz dugo skrivanih službenih beleški generala Grouvsa i dr. Hodža vidi da je Nacionalna bezbednost odlučila
da angažuje agencije koje "treba da izvrše naučna istraživanja kako bi pridobile podatke koji bi bili potrebni
da se zaštiti interes vlade u sporu sa vlasnicima voćnjaka u Nju Džersiju".

Za podrivanje sudskog spora imali su dva razloga: da spreče plaćanje obeštećenja farmerima, jer bi to dovelo
do lančane reakcije koja bi pokrenula još veći broj sporova zbog zagadjenja životne sredine, pa bi se tako
javnost okrenula protiv programa proizvodnje atomskog oružija. (Izrada atomske bombe, očito, nije smela
biti dovedena u pitanje)
Drugi razlog je takodje poražavajući za "demokratsku" državu, jer je namera državnog vrha bila da zaštiti
privatni korporativni biznis porodice Dipon. Ova porodica je jedna od dvanaest najmoćnijih porodica u SAD
i deoničari su centralne američke banke FED. To znači da kontrolišu emitovanje i vrednost dolara, pa samim
tim i državne ekonomije.
 
U akciju se krenulo na više frontova. Jedan front je uključivao stvaranje dobrih odnosa sa javnošću, pa je
general Lesli Grouvs lično pozvao na večeru nekoliko porodica oštećenih farmera. Obični mali ljudi, naivni i
neupućeni u perfidnost sopstvene vlade (tada su Amerikanci zaista verovali da su najslobodnija,
najdemokratskija i najpravednija država na svetu) bili su laka meta za psihološku obradu stručnih PR
agencija.
Tako su lepim obećanjima njih nekoliko ubedjeni da će država preduzeti sve mere da zaštiti zdravlje farmera.
U ovoj akciji poboljšanja odnosa sa javnošću najperfidnija ideja je ona koju je skovao dr.Harold Karpenter
Hodž ( Harold C. Hodge) glavni toksikolog na Projektu Menhetn.
U tajnom pismu datiranom 1. maja 1946. svom kolegi sa Projekta Menhetn, pukovniku Dr. Vorenu, šefu
medicinske sekcije, u vezi rešenja kako izaći na kraj u odnosima sa javnočću sa otrovanim farmerima, on
doslovce predlaže: " ... da li bi bilo od koristi ako bi smo mogli da ublažimo strah stanovnika Salema i
Gločestera od fluora ako bi im kroz neka korisna predavanja predočili i neke njegove korisne osobine,
recimo u očuvanju zdravih zuba?"
I zaista, takve lekcije su uskoro date, ne samo stanovnicima dve pomenute opštine,već i čitavoj naciji za
vreme Hladnog rata.
Naravno, sam sudski proces je zakovan onog trenutka kada je vlada SAD odbila da sudu pruži informaciju o
tome koliko je zaista fluora ispušteno iz fabrike "E.I. Du Pont de Nemours" pravdajući to "nacionalnom
bezbednošću".
Siroti farmeri su tako, nakon višegodišnjeg zamajavanja i bezbroj lekcija o "korisnosti fluora za zdrave
zube", obeštećeni sa po 200 dolara. Ono što nikada nisu saznali je kako zaista deluje fluor na ljudski
organizam, jer su svi nalazi o tome bili državna tajna zbog nacionalne bezbednosti. Da su znali, lako bi
prepoznali sopstvene simptome.
 
ZDRAVI ZUBI KOJIH NEMA
Znajući da će se prilikom pravljenja atomske bombe koristiti ogromne količine fluora koje će neminovno
dospeti do civila u širem područiju, još 1943. vojni vrh je planirao naučno istraživanje kojim bi ispitao in
vivo kako deluju male količine fluora na ljudski organizam. Čitav projekat je javnosti predstavljen kao
naučno ispitivanje o korisnom dejstvu fluora u funkciji zaštite zuba od karijesa. Ovo je predstavljeno kao
najnovije naučno otkriće (!) i kao zamorci su iskorišćeni stanovnici Njubarga (Newburgh) kojima je u
vodovod stavljen fluor. Istraživanje je sprovedeno u periodu od 1945. do 1955. uz odobrenje i nadzor
državnog odeljenja za zdravlje u Njujorku (!) Da se iza ovog državnog projekta nalazi vojska i da su svi
vodećii istraživači i naučnici vezani za projekat izrade atomske bombe, niko nij eznao. Bila je to državna
tajna.
Glavni naučni istraživač iz senke bio je Harold.K. Hodž, a analize krvi i tkiva su vršene u zloglasnom
Ročester univerzitetu u čijoj Strong Memorial Hospital je obavljano i ispitivanje delovanja radioaktivnog
plutonijuma, tako što je ova toksična supstanca ubrizgavana pacijentima bez njihovog znanja. Kada je afera
razotkrivena zahvaljujući Ajlin Velsom (Eileen Welsome) koja je dobila i Pulicerovu nagradu, preživeli su
1995. godine dobili sudski spor i obeštećenje.
U prikrivenoj operaciji sa kodnim imenom "Program F" sakupljane su sve analize tkiva i krvi od gradjana
Njubarga .
Glavno pitanje u istraživanju je bilo da li fluorid unet u organizam u malim dozama ima odredjene štetne ili
korisne efekte na tkivo, zube, mozak. Ovo je upravo bilo ono što je interesovalo vojne glavešine u slučaju
dugotrajnog Hladnog rata.
Ministarstvo odbrane je već imalo naučno istraživanje o delovanju flora na centralni nervni sistem i ono je
radjeno upravo za vreme rada na Projektu Menhetn 1944. godine. Obavljeno je baš u pouzdanom Ročester
univerzitetu gde je šef toksikologije bio Harold. K. Hodž koji je bio i rukovodilac istraživanja. Ove nalaze je
Komisija za atomsku energiju odmah cenzurisala, zbog "nacionalne bezbednosti".
Umesto pravih rezultata, avgusta 1948. godine u časopisu Američkog Stomatološkog Udruženja objavljena
je falsifikovana verzija istraživanja. Tako su u rad unete izmene koje nikako nisu mogle dovesti u pitanje
program izrade atomske bombe.
Kada su novinari- istraživači Grifit i Brajson nakon 50 godina došli u posed originalne tj. tajne verzije ovog
naučnog istraživanja i uporedili ga sa onim što je objavljeno u stomatološkom časopisu, videli su
tragikomične izmene:
 
1. Tajna verzija je tako zabeležila da većina radnika u fabricu koja je punila bombe fluorom uopšte nije imala
zube. Publikovana verzija je tvrdila da su imali izraženije zubne šupljine.
2. Tajna verzija kaže da su radnici morali da nose gumene čizme jer im je dim od fluora razgradjivao eksere
u cipelama. Javna verzija ovo uošpte nije pomenula.
3. Tajna verzija je utvrdila da je upravo fluor bio glavni uzročnik njihovog gubitka zuba. U javnoj verziji
"radnici su bili neobično zdravi i po proceni lekara i zubara".
U memorandumu "Projekta Menhetn" koji je decenijama bio državna tajna kaže se i sledeće: "... uranijum
heksafluorid može imati prilično izraženo dejstvo na centralni nervni sistem... Izgleda verovatnije de je F
komponenta (oznaka za fluorid) pre nego T komponenta (oznata za uranijum) glavni uzročni faktor".
 
TROVANJE LJUDI ZBOG NACIONALNE BEZBEDNOSTI (!)

Mnogi dokumenti i dalje nedostaju. Recimo transkript jednog od tajnih naučnih skupova za vreme Drugog
svetskog rata o "metabolizmu fluora", ne postoji u američkoj državnoj arhivi. Po rečima arhivara verovatno
je još klasifikovan.
Nedosteje i sedam strana iz beležnice "Dipon proces" iz 1947. koja u sastavu dokumentacije Rochester bomb
project. Po rečima arhivara to je prilično neuobičajeno.

Ključne figure koje su kao naučnici promovisali upotrebu fluora u vodi kao bezbednog i korisnog za zube su:
dr Harold.K. Hodž (Projekat Menhetn) , Dejvid B. Ast (koji je vodio projekat Njubarg) i dr. Henri Trendli
Din, zubar američkih javnih usluga, popularno nazvan "ocem fluorizacije".

Američke "patriote" kojima je izrada atomske

bombe bila važnija od zdravlja gradjana: General Grouvs, dr.Hodž i dr. H. Trendli Din. General Grouvs je
poznat i kao graditelj zgrade Pentagona koje je započeto 11. septemba 1941. (Obratite pažnju na datum:
tačno 11.septembra nakon tačno 60 godina izvršen je čuveni teroristički napad Al Kaide na ovu zgradu.)
Grouvs je verovao da se atomska bomba pravi kako bi se Sovjetski Savez oslabio. To ga je očigledno jako
motivisalo u radu. Da bi bombu dobacili Sovjetima Amerikancima je bila potrebna raketa. Tako je Pentagon
počeo da radi na raketnom programu, koji je Amerikance kasnije odveo u svemir i na Mesec (?) Očigledno,
sve počinje od vojnih potreba.
Tako, ako vas dete pita šta je to fluorid iz zubne paste, možete slobodno odgovoriti:
"To je samo jedan toksični produkt aluminijuma i hemijski fertilajzer u industriji. Jedan je od glavnih
sastojaka raznih želea, ispirača, te otpadna materija u pravljenju pesticida, mišomora, hlorofluorokarbona,
fungicida, nematocida, anestetika, trankvilajzera, fluorisanih lekova, fluorisane vode, nervnog gasa, atomske
bombe..."

Dakle, draga deco, slobodno fluoridom možete prati zubiće i sisati ga u tabletici i piti u vodici. Nema veze
što je tokisčan. "Tako se to radi i na Zapadu", zaboga!

Na žalost, američki naučnici su sada nakon objavlljivanja jedne od mnogih "državnih tajni" veoma zabrinuti
zbog posledica.
Više možete pročitati ovde.

U SRBIJI JOŠ NIKO NE SUMNJA U OVA NAUČNA OTKRIĆA

...
Na sastanku održanom u Čačku sa predstavnicima pet komunalnih preduzeća, zdravstvenih centara, zavoda
za zaštitu zdravlja, čelnika Stomatološkog fakulteta i Zavoda za stomatološku zaštitu Srbije, pored ostalog,
čuo se podatak da vodu fluorišu samo užički, kruševački i pančevački vodovodi, uprkos činjenici da ova
supstanca za 50 odsto smanjuje oboljenje zuba kod dece i odraslih.
...
S obzirom i na zakonsku obavezu vodovoda (IZ 1971.)koji snabdevaju više od 20.000 potrošača i u čijoj
vodi ima manje od 0,8 mililitara fluora po litru, sa sastanka u Čačku upućen je apel nadležnim državnim
organima da obezbede dovoljne količine atestirane sirovine za redovno fluorisanje vode.
(GLAS JAVNOSTI)
 
TUMAČI USTAVA I ZAKONA U TEŠKIM ZABLUDAMA
5.2.3. Zabrana nedobrovoljnog podvrgavanja naučnim eksperimentima.
Poslednjom rečenicom čl. 7. PGP, podvrgavanje lica medicinskim ili naučnim opitima bez njegovog
slobodnog pristanka izjednačava se s mučenjem. Ova je odredba uneta pod utiskom masovnog
eksperimentisanja sa zatvorenicima u koncentracionim logorima nacističke Nemačke, koji su zaražavani
bakterijama, izlagani preteranim temperaturama i pritisku itd. po nalogu vlade ili na inicijativu bezdušnih
lekara (kao npr. čuvenog dr Mengelea). Slična su bila prinudna psihijatrijska lečenja političkih zatvorenika u
SSSR. Međutim, u mnogim zemljama se zatvorenici pridobijaju za podvrgavanje eksperimentima uz
obećavanje nekih pogodnosti. Sve se više sumnja u to da su ljudi u zatvorskom režimu stvarno sposobni za
dobrovoljno odlučivanje. Povremeno izbijaju skandali zbog eksperimentisanja sa slobodnim ljudima,
nesvesnim čemu su izloženi. Neki vojni lekari u SAD unosili su droge u ishranu neobaveštenih vojnika da bi
ispitali njihovo dejstvo.

Ne mogu se, međutim, na osnovu zabrane mučenja napadati zakonske mere kojima se propisuje obavezno
korišćenje nekih priznatih naučnih dostignuća, samo zato što ih neki stručnjaci još ne smatraju sasvim
dokazanim (npr. jodizacija kuhinjske soli, fluorizacija pijaće vode itd). Isto tako, roditelji koji ne veruju u
modernu medicinu, ne mogu ugrožavati živote svoje dece odbijajući da im se deca vakcinišu po propisima
donesenim na osnovu dostupnih medicinskih znanja.
 Fluor - najveća naučna prevara 20-tog vijeka

1. Fluoridi ometaju sintezu kolagena što dovodi do njegovog razlaganja u kostima, tetivama, mišićima, koži,
hrskavičavom tkivu, plućima, bubrezima i traheji.

[A.K. Susheela and Mohan Jha, "Effects of Fluoride on Cortical and Cancellous Bone Composition," IRCS
Medical Sciences: Library Compendium, Vol. 9, No.11, pp. 1021-1022 (1981); Y. D. Sharma, "Effect of
Sodium Fluoride on Collagen Cross-Link Precursors," Toxicological Letters, Vol. 10, pp. 97-100 (1982); A.
K. Susheela and D. Mukerjee, "Fluoride poisoning and the Effect of Collagen Biosynthesis of Osseous and
Nonosseous Tissue," Toxicological European Research, Vol. 3, No.2, pp. 99-104 (1981); Y.D. Sharma,
"Variations in the Metabolism and Maturation of Collagen after Fluoride Ingestion," Biochemica et
Biophysica Acta, Vol. 715, pp. 137-141 (1982); Marian Drozdz et al., "Studies on the Influence of Fluoride
Compounds upon Connective Tissue Metabolism in Growing Rats" and "Effect of Sodium Fluoride With
and Without Simultaneous Exposure to Hydrogen Fluoride on Collagen Metabolism," Journal of
Toxicological Medicine, Vol. 4, pp. 151-157 (1984).]

2. Fluoridi stimulišu stvaranje granula i potrošnju kiseonika u bijelim krvnim ćelijama, ali sprečavaju taj
proces kada je bijela krvna ćelija izložena dejstvu neke strane supstance u krvi.

[Robert A. Clark, "Neutrophil Iodintion Reaction Induced by Fluoride: Implications for Degranulation and
Metabolic Activation," Blood, Vol. 57, pp. 913-921 (1981).]

3. Fluoridi smanjuju energetske rezerve i sposobnost bijelih krvnih zrnaca da uništavaju strane materije
procesom fagocitoze. Čak i i mikro-molarne količine fluorida, ispod 1ppm (1-og dijela na milion dijelova)
mogu ozbiljno da suzbiju sposobnost bijelih krvnih zrnaca da uništavaju patogene mikro-organizme.

[John Curnette, et al, "Fluoride-mediated Activation of the Respiratory Burst in Human Neutrophils,"
Journal of Clinical Investigation, Vol. 63, pp. 637-647 (1979); W. L. Gabler and P. A. Leong, ., "Fluoride
Inhibition of Polymorphonumclear Leukocytes," Journal of Dental Research, Vol. 48, No. 9, pp. 1933-1939
(1979); W. L. Gabler, et al., "Effect of Fluoride on the Kinetics of Superoxide Generation by Fluoride,"
Journal of Dental Research, Vol. 64, p. 281 (1985); A. S. Kozlyuk, et al., "Immune Status of Children in
Chemically Contaminated Environments," Zdravookhranenie, Issue 3, pp. 6-9 (1987)]

4. Fluoridi zbunjuju imuni odbrambeni sistem i podstiću ga da napada tkiva svog vlastitog tijela i povećavaju
brzinu rasta tumora kod ljudi koji su podložni raku.

[Alfred Taylor and Nell C. Taylor, "Effect of Sodium Fluoride on Tumor Growth," Proceedings of the
Society for Experimental Biology and Medicine, Vol. 119, p. 252 (1965); Shiela Gibson, "Effects of Fluoride
on Immune System Function," Complementary Medical Research, Vol. 6, pp. 111-113 (1992); Peter
Wilkinson, "Inhibition of the Immune System With Low Levels of Fluorides," Testimony before the Scottish
High Court in Edinburgh in the Case of McColl vs. Strathclyde Regional Council, pp. 17723-18150, 19328-
19492, and Exhibit 636, (1982); D. W. Allman and M. Benac, "Effect of Inorganic Fluoride Salts on Urine
and Cyclic AMP Concentration in Vivo," Journal of Dental Research, Vol. 55 (Supplement B), p. 523
(1976); S. Jaouni and D. W. Allman, "Effect of Sodium Fluoride and Aluminum on Adenylate Cyclase and
Phosphodiesterase Activity," Journal of Dental Research, Vol. 64, p. 201 (1985)]

5. Fluor sprječava stvaranje antitjela u krvi.

[S. K. Jain and A. K. Susheela, "Effect of Sodium Fluoride on Antibody Formation in Rabbits,"
Environmental Research, Vol. 44, pp. 117-125 (1987)]

6. Fluoridi ometaju rad štitne (tiroidne) žljezde.

[Viktor Gorlitzer Von Mundy, "Influence of Fluorine and Iodine on the Metabolism, Particularly on the
Thyroid Gland," Muenchener Medicische Wochenschrift, Vol. 105, pp. 182-186 (1963); A. Benagiano, "The
Effect of Sodium Fluoride on Thyroid Enzymes and Basal Metabolism in the Rat," Annali Di Stomatologia,
Vol. 14, pp. 601-619 (1965); Donald Hillman, et al., "Hypothyroidism and Anemia Related to Fluoride in
Dairy Cattle," Journal of Dairy Science, Vol. 62, No.3, pp. .416-423 (1979); V. Stole and J. Podoba, "Effect
of Fluoride on the Biogenesis of Thyroid Hormones," Nature, Vol. 188, No. 4753, pp. 855-856 (1960);
Pierre Galleti and Gustave Joyet, "Effect of Fluorine on Thyroid Iodine Metabolism and Hyperthyroidism,"
Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, Vol. 18, pp. 1102-1110 (1958)]

7. Fluoridi ispoljavaju štetna dejstva na razna tkiva u tijelu čovjeka.

[T. Takamorim "The Heart Changes in Growing Albino Rats Fed on Varied Contents of Fluorine," The
Toxicology of Fluorine Symposium, Bern, Switzerland, Oct 1962, pp. 125-129; Vilber A. O. Bello and Hillel
J. Gitelman, "High Fluoride Exposure in Hemodialysis Patients," American Journal of Kidney Diseases, Vol.
15, pp. 320-324 (1990); Y. Yoshisa, "Experimental Studies on Chronic Fluorine Poisoning," Japanese
Journal of Industrial Health, Vol. 1, pp. 683-690 (1959)]

8. Fluoridi pospješuju razvoj raka kostiju.

[J.K. Mauer, et al., "Two-Year Cacinogenicity Study Of Sodium Fluoride In Rats," Journal of the National
Cancer Institute, Vol. 82, pp. 1118-1126 (1990); Proctor and Gamble "Carcinogenicity Studies with Sodium
Fluoride in Rats" National Institute of Environmenrtal Health Sciences Presentation, July 27, 1985; S. E.
Hrudley et al., "Drinking Water Fluoridation and Osteosarcoma," Canadian Journal of Public Health, Vol.
81, pp. 415-416 (1990); P. D. Cohn, "A Brief Report on the Association of Drinking Water Fluoridation and
Incidence of Osteosarcoma in Young Males," New Jersey Department of Health, Trenton, New Jersey, Nov.
1992; M. C. Mahoney et al., "Bone Cancer Incidence Rates in New York," American Journal of Public
Health, Vol. 81, pp. 81, 475 (1991); Irwin Herskowitz and Isabel Norton, "Increased Incidence of Melanotic
Tumors Following Treatment with Sodium Fluoride," Genetics Vol. 48, pp. 307-310 (1963); J. A. Disney, et

al., " A Case Study in Testing the Conventional Wisdom: School Based Fluoride Mouth Rinse Programs in
the USA," Community Dentistry and Oral Epidemiology, Vol. 18, pp. 46-56 (1990); D. J. Newell,
"Fluoridation of Water Supplies and Cancer - An Association?," Applied Statistics, Vol. 26, No. 2, pp. 125-
135 (1977)]

9. Fluoridi izazivaju preuranjeno starenje kod ljudi.

[Nicholas Leone, et al., "Medical Aspects of Excessive Fluoride in a Water Supply," Public Health Reports,
Vol. 69, pp. 925-936 (1954); J. David Erikson, "Mortality of Selected Cities with Fluoridated and Non-
Fluoridated Water Supplies," New England Journal of Medicine, Vol. 298, pp. 1112-1116 (1978); "The
Village Where People Are Old Before Their Time," Stern Magazine, Vol. 30, pp. 107-108, 111-112 (1978)]

10. Ingestija fluora uz pomoć sredstava za ispiranje usta i sprječavanje karijesa kod djece je veoma opasna za
njihov biološki razvoj, životni vijek i opšte zdravstveno stanje.

[Yngve Ericsson and Britta Forsman, "Fluoride Retained From Mouth Rinses and Dentifrices In Preschool
Children," Caries Research, Vol. 3, pp. 290-299 (1969); W. L. Augenstein, et al., "Fluoride Ingestion In
Children: A Review Of 87 Cases," Pediatrics, Vol. 88, pp. 907-912, (1991); Charles Wax, "Field
Investigation Report," State of Maryland Department of Health and Mental Hygiene, March 19, 1980, 67
pages; George Waldbott, "Mass Intoxication from Over-Fluoridation in Drinking Water," Clinical
Toxicology, Vol. 18, No.5, pp. 531-541 (1981)]

Ostale činjenice

Sadržaj jedne tube zubne paste sa fluorom dovoljan je da usmrti dijete. U 1991.g. Regionalni Toksikološki
Centar u mjestu Akron, Ohio, USA, prijavio je smrtni slučaj kao posljedicu ingestije 16mg/kg fluorida. Samo
2 grama fluorida dovoljna su da ubiju odraslog čovjeka. Jedna zubna pasta sa fluorom sadrži 1mg/gram
fluorida.
Fluoridi se koriste za kontrolu i modifikaciju raspoloženja i ponašanja ljudi.
Poznato je da su spojevi fluorida dodavani u pijaću vodu zatvorenika kako bi ih se držalo poslusnim i kako bi
ih se spriječilo da se suprostavljaju autoritetima, kako u nacističkim logorima za vrijeme Drugog Svjetskog
Rata, tako i u sovjetskim gulazima u Sibiru.
Fluoridi su medicinski klasificirani kao protoplazmatički otrovi, i koriste se za trovanje pacova.

U septembarskom izdanju 1943.g. Žurnala Američke Medicinske Asocijacije, (the Journal of the American
Medical Association), tvrdi se sljedeće, "fluoridi su generalni protoplasmički otrovi koji mijenjaju
propustljivost ćelijske membrane inhibicijom određenih enzima. Tačan mehanizam ovakvog njihovog
dejstva još uvijek je nepoznat."

Konzumiranjem fluorida kod ljudskih bića se generalno povećava stopa smrtnosti od raka.
1975.-te g. Dr. John Yiamouyiannis je objavio preeliminarne rezultate naučnog istraživanja koji su pokazali
da ljudi koji žive u područjima fluoridizacije pijaće vode imaju veću stopu smrtnosti od raka od onih koji
žive u područjima gdje se fluoridizacija vode ne odvija. Američki Nacionalni Institut za Kancer (National
Cancer Institute) pokušao je da odbaci ovaj naučni rad, međutim, doktoru Yiamouyiannis-u se iste godine
pridružio i Dr. Dean Burk, koji je bio glavni hemičar istog instituta do 1974. Oni su zajednički obavili
dodatne studije i njihovi rezultati su kasnije uključeni u Kongresni Izvještaj kongresmena Delaney-a, koji je
bio autor tzv. Delaney Amandmana, kojima se zabranjivalo dodavanje kancerogenih supstanci u ljudsku
hranu. Ovi izvještaji su potvrđivali vezu između fluoridizacije i raka.

Fluor nema skoro nikakvog efekta u preventivi kvarenja zuba kod ljudi.
Na Novom Zelandu, 1990-te godine, Dr. John Colquhoun je natjeran da se prijevremeno penzioniše nakon
što je obavio jednu naučnu studiju na 60000 djece školskog uzrasta i dokazao da ne postoji nikakva razlika u
stopi kvrljivosti zubi kod djece koja žive na područjima gdje se obavlja fluoridizacija vode od onih koji žive
na područjima gdje se to ne čini. On je čak pronašao i to da veliki broj djece u fluoridiziranim područjima
pati od dentalne fluoroze. Dr. John Colquhoun je javno objavio rezultate ovog svog istraživanja.

Ne postoje naučni dokazi koji potvrđuju da su sredstva za ispiranje usta na bazi fluorida i tablete bezbjedni
za korištenje kod ljudi.

1989-te godine, Hildebolt, et al. sprovode naučnu studiju na 6,000 djece školskog uzrasta čiji rezultati
dokazuju da nema nikakve koristi od korištenja natrijum-fluorida.

Naučni rad sproveden 1990.g. od strane Dr. John Yiamouyiannis-a na 39000 školske djece takođe potvrđuje
da nema nikakve koristi od korištenja natrijum fluorida.

1992-ge godine, Michael Perrone, asistent advokatske kancelarije u New Jersey-u, USA, podnio je zahtjev
Američkom Zavodu za Zaštitu Zdravlja (FDA) da mu pruže sve informacije o bezbjednosti korištenja i
djelotvornosti preparata fluora u obliku tableta i kapi. Nakon 6 mjeseci otezanja, Zavod za Zaštitu Zdravlja je
priznao da nemaju nikakve podatke koji ukazuju na to da su ovi preparati djelotvorni i bezbjedni za
korištenje. Oni su obavijestili Perrone-a da će "vjerovatno morati da povuku te preparate sa tržišta."

Činjenica je, takođe, da alumijum u koji su zubne paste pakovane, pojačava dejstvo fluorida na tijelo
čovjeka. [Istovremeno, aluminium oksid je u većini slučajeva ono što zubnim pastama daje bijelu boju.]

1976-te godine, Dr. D. Allman i njegovi saradnici sa Medicinskog Fakulteta Univerziteta Indiane (Indiana
University School of Medicine), davali su životinjama 1 dio-na-milion (ppm) fluorida i otkrili da kod
prisustva aluminijuma u koncentraciji od samo 20 dijelova na milijardu, fluorid je u stanju da prouzrokuje
porast nivoa cikličnog AMP. Ciklični AMP sprječava pokretljivost bijelih krvnih ćelija kao i njihovu
sposobnost uništavanja patogenih mikroorganizama.

[Journal of Dental Research, Vol. 55, Sup B, p. 523, 1976, "Effect of Inorganic Fluoride Salts on Urine and
Tissue Cyclic AMP Concentration in Vivo".]

"Fluoridizacija je najveća naučna prevara u ovom stoljeću"

[Izjava Robert-a Carlton-a, Ph. D., bivšeg naučnika Zavoda za Zaštitu Prirodne Okoline, USA, (EPA), 24
novembra, 1992.g. u radio emisiji "Marketplace" (Canadian Broadcast Company)]
"U vezi fluoridizacije, Američki Zavod za Zaštitu Prirodne Okoline (EPA) mora odmah da dejstvuje kako bi
zaštitio ljude; ne samo zbog podataka u vezi raka, nego i svih dokaza o osteoporozi, artritisu, mutagenim i
drugim efektima."

William Marcus, Ph. D., toksikolog EPA

Covert Action, Fall 1992, p. 66

---------------

Mislim da se fluor koristi prvenstveno radi mentalne kontrole ljudi zbog svog dejstva na hemijske procese u
mozgu, kao i njegovog štetnog djelovanja na hipofizu. Čini se da je hipofiza omogućava potencijalnu vezu
čovjeka sa duhovnim aspektom Svega Što Jeste, odnosno, višim ravnima postojanja. Bez nje, on može da
vidi samo materijalne aspekte kako samog sebe, tako i svega ostalog, te se tako i ponaša u skladu s tim. 

Tako je fluor jedna od supstanci koje izazivaju i održavaju čovjekovo duhovno sljepilo.

- u svakom slučaju, fluor nema nikakve veze sa zdravljem zuba, te preporučujem da se dvaput razmisli prije
nego što se kupi zubna pasta sa fluorom!!!