PITAGORA

(oko 570-495 p.n.e)

Pitagora iz Samosa bio je antički matematičar i filozof.
Najpoznatiji je po tome što dokazuje Pitagorinu teoremu, ali je
napravio i mnoga druga matematička i naučna otkrića.
Pitagora je u Krotonu osnovao
moralno- religiozno bratsvo, kome je
bio zadatak moralno vaspitavanje
članova. Kao kakav kaluđerski ili
viteški red, ono je imalo svoja pravila
i njegovalo strog način života.
Pridržavali su se strogih pravila u
ishrani. Sva znanja i otkrića
pripisana su Pitagori. Pravila koja su
vjerovatno najvise uticala na istoriju
matematike bila su da se svi
pridržavaju stroge odanosti Pitagori i
da svi čuvaju tajnu.
Sve što znamo o Pitagori i njegovim sledbenicima potiče od
komentatora koji su živjeli stotinu godina kasnije, pošto se čini da
su sva saznanja i informacije prenijete usmeno.
Pitagora se sam bavio matematikom i muzikom, ali ništa nije
napisao. Učenje koje se vezuje za njega i njegovu školu razvili su
njegovi učenici. U matematici je uspio da dokaže Pitagojinu
teoremu, iako je ona bila poznata vjekovima prije samog dokaza.
Smatrao je da se univerzum kao cjelina može obajsniti
matematičkim postupcima. Ova filozofija je bitno uticala na Platona
i Galileja.
Pitagorejci su često nudili prilično nategnuta viđenja
matematičkih odnosa, na osnovu mističnih pretpostavki, a ne
logike. Kasniji Pitagorejci su od brojeva stvarali „građevinske
blokove” od kojih je sagrađen Svemir. Zasluga koja se može
pripisati ovoj školi je razvitak kosmologije u kojoj su Zemlja, Sunce
i Mesec sfernog oblika.
Pomicanjem kobilice na monohordu — taj ogled pripisuje se
Pitagori — našlo se da visina tona zavisi od dužine žice, tj. da
muzički intervali zavise od određenih matematičkih proporcija 
Mlađi Pitagorin učenik bio je anatom Alkmeon iz Krotona. Po njemu
su nazive dobili i neki fraktali (drvo i lauta).