Professional Documents
Culture Documents
18η ΔΙΑΛΕΞΗ ΟΜΟΙΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
18η ΔΙΑΛΕΞΗ ΟΜΟΙΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
ΔΙΑΛΕΞΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ
ΙΑΤΡΙΚΗΣ
Ακούστε τη διάλεξη:
1. Νάτρουμ Καρμπόνικουμ
2. Αλουμίνα
3. Σταφισάγκρια
4. Γραφίτης
5. Συφιλίνουμ
6. Νάγια
7. Ανακάρντιουμ
8. Ταμπερκιουλίνουμ
9. Ζίνκουμ
10. Νίτρικ Άσιντ
11. Αϊοντίν
12. Κόφφεα Κρούντα
13. Κίνα
14. Όρουμ Μετάλικουμ
15. Μπούφο Ράνα
Αυτό που σας διδάσκω εγώ είναι κυρίως η ψυχική εικόνα των ιδιοσυγκρασιών μαζί
με τα κύρια γενικά σωματικά χαρακτηριστικά. Ο πυρήνας δηλαδή της
ιδιοσυγκρασίας. Γιατί το κάνω αυτό; Για λόγους πρακτικής και ουσιαστικής
ταυτοποίησης. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα για να γίνει αυτό κατανοητό.
Αν σας δείξω φωτογραφίες μου που απεικονίζουν τα χέρια μου ή τα πόδια μου ή
τον κορμό μου ή τα εσωτερικά μου όργανα δεν νομίζω ότι θα μπορέσετε εύκολα να
αναγνωρίσετε ποιός είναι αυτός που σας δείχνω. Αν όμως σας δείξω μια
φωτογραφία του προσώπου μου είμαι σίγουρος ότι όλοι σας και πολύ εύκολα
αμέσως θα με ταυτοποιήσετε. Θα πείτε αμέσως ότι: «Αυτός είναι ο Άθως!» Ακόμη και
κάποιος που θα με είχε δει μια δυό φορές πχ σαν ασθενής και πάλι θα με
αναγνώριζε. Δεν είναι τυχαίο που και η ταυτοποίηση των εγκληματιών γίνεται με
την επίδειξη φωτογραφιών προσώπου κυρίως σε αυτόπτες μάρτυρες. Το πρόσωπο
μας είναι η κύρια μας εικόνα, είναι κατά κάποιον τρόπο τα δαχτυλικά μας
αποτυπώματα.
Αν εγώ κάθε φορά που σας διδάσκω μια ιδιοσυγκρασία αρχίζω να επεκτείνομαι
ιδιαίτερα σε όλο το υπόλοιπο σώμα που δεν είναι χαρακτηριστικό του ατόμου τότε
θα χαθείτε σε έναν κυκεώνα μη χαρακτηριστικών συμπτωμάτων και θα χάσετε το
πρόσωπο που αυτό είναι που χαρακτηρίζει το άτομο. Μια ολοκληρωμένη
περιγραφή βασικής ιδιοσυγκρασίας μπορεί σε μια συνήθη Ομοιοπαθητική
Φαρμακολογία να περιλαμβάνει 50 ή και 100 σελίδες συμπτωμάτων κυρίως ειδικών
σωματικών συμπτωμάτων. Ποιός μπορεί να θυμηθεί τόσες χιλιάδες συμπτώματα;
Και γιατί να επικεντρωθείς σε αυτά και να χάσεις την ουσία; Ενώ τα βασικά ψυχικά
και γενικά σωματικά συμπτώματα είναι λίγα, τα θυμάσαι και μπορείς να τα έχεις
άμεσα στο μυαλό σου την ώρα που εξετάζεις. Επιπλέον είναι και τα πιο σημαντικά.
Η τέχνη της διάγνωσης στην Ομοιοπαθητική έγκειται στο να γνωρίζεις καλά τις
«φάτσες» των ιδιοσυγκρασιών και να μπορείς με σωστή διαδικασία λήψης
ιστορικού και σωστή ομοιοπαθητική φιλοσοφία να κάνεις την ταυτοποίηση. Είναι
σαν να έχεις ένα πάζλ χιλίων τεμαχίων. Εάν δεις μόνο 5-10 κομμάτια αλλά σε αυτά
φαίνεται το πρόσωπο της Χιονάτης και μερικών νάνων είσαι σίγουρος ότι αυτό το
πάζλ απεικονίζει τη Χιονάτη με τους 7 νάνους. Κι ας μην έχεις δει καθόλου όλα τα
υπόλοιπα 990 τεμάχια. Αν έχεις μόνο τα υπόλοιπα 990 αλλά σου λείπουν τα βασικά,
τα χαρακτηριστικά, δύσκολα θα κάνεις την ταυτοποίηση της εικόνας. Η τέχνη
επομένως του ομοιοπαθητικού ιστορικού είναι το να μπορείς να επικεντρωθείς στα
πιο χαρακτηριστικά, στα πιο κεντρικά στοιχεία. Είναι η τέχνη της ποιότητας και όχι
της ποσότητας και συμφωνεί με το Νόμο της Ιεραρχίας.
Γι αυτό και όταν κάναμε ζωντανή επίδειξη λήψης ιστορικού στην προηγούμενη
διάλεξη δεν ρωτήσαμε τρακόσες ερωτήσεις. Ρωτήσαμε κάποια πράγματα
συγκεκριμένα, με κατεύθυνση, διότι ήδη είχαμε κατευθυνθεί από τα εξωλεκτικά
στοιχεία και από τις πρώτες ερωτήσεις προς τα που να ψάξουμε. Αλλιώς το
ομοιοπαθητικό ιστορικό μπορεί να κρατήσει ώρες ολόκληρες και μάλιστα με
μεγάλη πιθανότητα να μην βγάλεις άκρη. Ακριβώς επειδή θα χαθείς σε έναν ωκεανό
συμπτωμάτων τα περισσότερα των οποίων δεν θα είναι χαρακτηριστικά. Ο στόχος
μας είναι πάντα να ξεχωρίσουμε «την ήρα από το στάρι», τους «άνθρακες από τα
διαμάντια».
Πάρε δυο κυνηγούς. Ο ένας είναι έμπειρος και ξέρει που να πάει, πότε να πάει και τι
να περιμένει. Έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να ξετρυπώσει το θήραμα και τότε
μπαμ και κάτω. Ο άπειρος κυνηγός, αυτός που είναι ανεκπαίδευτος ή με λάθος
εκπαίδευση ψάχνει ψύλλους στα άχυρα. Μπορεί να είναι το θήραμα μπροστά στη
μύτη του αλλά δεν το βλέπει. Ακόμα και όταν θα πεταχτεί ξαφνικά μπροστά του
μπορεί να βαράει στο γάμο του Καραγκιόζη.
Πάμε σε ένα λιβάδι να μαζέψουμε άγρια χόρτα. Αυτός που έχει εμπειρία, που ξέρει
που να ψάξει και ποιά είναι φαγώσιμα και πως να τα κόψει και ποιά να μην μαζέψει
θα κάνει 10-15 λεπτά, θα γεμίσει το καλάθι του και θα φύγει. Αυτός που δεν ξέρει
ποιά τρώγονται και που να τα ψάξει θα κάνει ώρες και στο τέλος θα γεμίσει το
καλάθι του με χόρτα που δεν τρώγονται ή που είναι σκληρά. Είναι μπροστά του τα
βρώσιμα και καλά χόρτα, δεν τα βλέπει και τα τσαλαπατάει κιόλας.
Η σημασία της ηθικής στάσης του γιατρού στην ομοιοπαθητική διάγνωση
Αν δεν έχεις σωστή φιλοσοφική και θεωρητική υποδομή και σωστή ηθική στάση
σαν άτομο δεν μπορείς να είσαι αποτελεσματικός ομοιοπαθητικός γιατρός. Ή αν
ήσουνα κάποτε ηθικός και την έχασες την ηθική σου τότε χάνεις και την ικανότητα
σου σαν ομοιοπαθητικός γιατρός. Την ικανότητα του να βλέπεις καθαρά, να κάνεις
σωστή διάγνωση άρα και σωστή θεραπεία.
Πρόσφατα μου ήρθε μια ασθενής την οποία έβλεπε πριν ένας παλιός συνάδελφος
και φίλος. Είχαμε πάρει την ίδια εκπαίδευση μαζί και είχαμε και εργαστεί μαζί για
χρόνια. Τον γνωρίζω εδώ και 20 χρόνια. Τα τελευταία δέκα χρόνια όμως είχαμε
χάσει επαφή. Παλιά ήταν αρκετά καλός στις διαγνώσεις του. Τα τελευταία χρόνια
μάθαινα από ασθενείς μου διάφορα. Πχ ότι άρχισε να το παίζει και ειδικός στη
διατροφολογία και να δίνει διάφορες δίαιτες με ειδικά σχήματα και πολλά
συμπληρώματα διατροφής συγκεκριμένης εταιρείας. Υιοθέτησε ένα «ειδικό» και
ακριβό τεστ για ανίχνευση ελλείψεων ιχνοστοιχείων στον οργανισμό. Επιπλέον είχε
αρχίσει να στέλνει τους ασθενείς μόνο σε «καλά» φαρμακεία. Μετά έμαθα ότι
συμμετείχε σε ομιλίες προώθησης προϊόντων συγκεκριμένης εταιρείας. «Ωχ!», είπα
μέσα μου, «το γύρισε στο τσάμικο» ο φίλος μου. «Τι κρίμα!» «Πάει κι αυτός, τον
έφαγε το σύστημα!»
Ήμουνα σίγουρος ότι σύντομα θα άρχιζα να έβλεπα ασθενείς του οι οποίοι δεν
πήγαν καλά γιατί δεν τους έδινε τα σωστά ομοιοπαθητικά φάρμακα. Όπερ και έγινε.
Μου ήρθε λοιπόν όπως σας είπα μια δυσαρεστημένη ασθενής του η οποία ήταν
«καραμπινάτη» Λάχεσις, τυπική Λάχεσις. Μια περίπτωση που βοούσε από τα 20
μέτρα και σου έλεγε: «Δώσε μου Λάχεσις, δώσε μου Λάχεσις!» Ακόμα και εσείς που
τώρα εκπαιδεύεστε θα μπορούσατε πολύ εύκολα να κάνετε σωστή διάγνωση. Και
μόνο από τα εξωλεκτικά στοιχεία όπως σας τα έμαθα. Χωρίς να ρωτήσετε τίποτε
άλλο.
Κι όμως της έδωσε Ιγκνάσια. Και μάλιστα της έδωσε Ιγκνάσια 1Μ τη μία μέρα,
Ιγκνάσια10Μ τη δεύτερη μέρα και αυτό το φάρμακο το επανέλαβε πέντε φορές μέσα
σε μικρό χρονικό διάστημα! Χάος! Χάος και στη διάγνωση, χάος και στον τρόπο
συνταγογράφησης και επανάληψης δόσης. Κι αυτό γιατί επικράτησε χάος στο
μυαλό του ομοιοπαθητικού γιατρού. Αν δεν έχεις σωστή φιλοσοφία και εκπαίδευση
και σωστή ηθική στάση επειδή σαν ομοιοπαθητικός γιατρός είσαι το όργανο
διάγνωσης τότε χάνεις το καλιμπράρισμα σου και συνταγογραφείς άλλα αντί άλλων.
Ομολογώ ότι όταν είδα αυτό το χάος με έπιασε λίγο απελπισία και απογοήτευση.
Είπα μέσα μου: «Αν αυτός που είχε τόσο καλό δυναμικό και καλή εκπαίδευση και
εμπειρία κατέληξε έτσι τότε τι γίνεται με όλους τους άλλους;» Ένας από τους λόγους
που οργάνωσα αυτές τις διαλέξεις είναι και αυτός. Επειδή εγώ βασανίστηκα αρκετά
και πέρασα από διάφορα κανάλια για να μάθω σωστή, κατά την γνώμη μου
τουλάχιστον Ομοιοπαθητική, ήθελα να δώσω τη δυνατότητα πρόσβασης σε όλους
τους γιατρούς σε μια σωστή και αποτελεσματική γνώση.
Έχω την ελπίδα ότι με αυτά που σας λέω θα μπορεί κανείς να έχει έναν μπούσουλα
για να βγάλει άκρη. Μια σωστή πυξίδα για να προσανατολιστεί στην απέραντη
ομοιοπαθητική γνώση καθώς και στις διάφορες «σχολές» που υπάρχουν στην
Ομοιοπαθητική που δυστυχώς συχνά εκφράζουν ατομικές και αυθαίρετες οπτικές
γωνίες και όχι αντικειμενική γνώση. Γι αυτό και η εκπαίδευση σας έχει το σκέλος το
φιλοσοφικό, το θεωρητικό σκέλος, την εκμάθηση της ομοιοπαθητικής
φαρμακολογίας, τις κλινικές περιπτώσεις και στο τέλος την παρακολούθηση
ιατρείου.
Όταν ξέρουμε την εικόνα των βασικών και πολύχρηστων ιδιοσυγκρασιών έχουμε
μια βάση για να αναγνωρίσουμε και λιγότερο συχνές ιδιοσυγκρασίες. Πχ όταν
γνωρίζω πολύ καλά τους 20-40 συγγενείς και γνωστούς μου και γνωρίσω ένα άτομο
για πρώτη φορά, μπορεί εύκολα να το περιγράψω σε φίλους μου ως «ένα άτομο που
μοιάζει στο πρόσωπο με το Γιάννη και στο σώμα με τον Αλέξανδρο» κοκ. Έχω τη
δυνατότητα ταυτοποίησης με βάση την ήδη υπάρχουσα γνώση και εμπειρία.
Γι αυτό πρώτα σας δίδαξα τις πολύχρηστες και πολύ καλά αποδεδειγμένες και πολύ
καλά ταυτοποιημένες στην κλινική πράξη ιδιοσυγκρασίες και μετά αρχίσαμε να
ταυτοποιούμε τις λιγότερο συχνές συγκρίνοντας τις με τις προηγούμενες. Ας
μιλήσουμε τώρα για αυτές τις λιγότερο συχνές ιδιοσυγκρασίες. Στην περιγραφή
τους αναφέρομαι και πάλι στα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά τους για να μην
μπλέξουμε με έναν κυκεώνα λιγότερο σημαντικών σωματικών συμπτωμάτων. Από
εκεί και πέρα βέβαια μπορεί κανείς όταν υποψιαστεί ότι ένα άτομο είναι αυτή η
ιδιοσυγκρασία να ανατρέξει στην Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία και στο Ρεπέρτορι
για επιβεβαίωση. Γιατί δεν μπορείς να έχεις στο μυαλό σου όλη την Ομοιοπαθητική
Φαρμακολογία και όλο το Ρεπέρτορι.
1. ΝΑΤΡΟΥΜ ΚΑΡΜΠΟΝΙΚΟΥΜ
Επομένως αν δούμε ένα άτομο που μοιάζει με Νάτρουμ Μουριάτικουμ αλλά είναι
χαρακτηριστικά κρυουλιάρικο θα σκεφτούμε το Νάτρουμ Καρμπόνικουμ αλλά και
τη Σέπια. Τα δύο τελευταία έχουν και το χαρακτηριστικό ότι όταν τρώνε φαγητό
νοιώθουν ότι αρχίζουν να ζεσταίνονται και γίνεται πιο υποφερτό το κρύο.
Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι η απέχθεια του για τη γεύση του
γάλακτος. Από μικρή ηλικία δεν το θέλει, δεν του αρέσει παρότι το κυνηγάει η μαμά
του να το πιεί. Μπορεί να συμβιβαστεί με το να βάζει κακάο μέσα για να μην
νοιώθει τη γεύση του γάλακτος. Γυναίκες ηλικιωμένες που δεν ήθελαν ποτέ το γάλα
λόγω φόβου οστεοπόρωσης μπορεί να αρχίσουν να το πίνουν με το ζόρι αλλά τότε
προτιμούν το παγωμένο γάλα γιατί το ζεστό τους «μυρίζει» ή προτιμούν το
εβαπορέ που έχει άλλη γεύση. Αλλά και πάλι δεν είναι μόνο η απέχθεια για τη γεύση
είναι και το γεγονός ότι το γάλα τους προκαλεί φουσκώματα ή τάση διαρροϊκή. Και
το Νάτρουμ Μουριάτικουμ ορισμένες φορές δεν θέλει τη γεύση του γάλακτος ή έχει
φουσκώματα αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό.
Έχει όπως και το Νάτρουμ Μουριάτικουμ αλλά σε πιο έντονο βαθμό, ευαίσθητο και
ξηρό δέρμα ιδιαίτερα στο πρόσωπο και η επιδερμίδα του προσώπου γερνάει και
κάνει ρυτίδες αρκετά πρόωρα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του είναι ότι λίγο να
ξενυχτήσει, λίγο να κουραστεί κάνει πολύ εύκολα μαύρους κύκλους κάτω από τα
μάτια. Όταν ξαπλώνει αριστερά νοιώθει ταχυπαλμίες όπως και ο Φώσφορος αλλά
δεν το συνδέει με την καρδιά και ούτε και φοβάται όπως ο Φώσφορος. Ο
Φώσφορος είναι έντονα φοβικό για την υγεία του άτομο ενώ το Νάτρουμ
Καρμπόνικουμ όχι.
Το βασικό ψυχικό χαρακτηριστικό του είναι μια περίεργη εσωστρεφής αίσθηση που
έχει. Είναι η αίσθηση της αποξένωσης από την οικογένεια και από τους φίλους.
Ρωτάμε: «Συμβαίνει συχνά να νοιώθεις σαν να είσαι εσύ από εδώ και οι άλλοι από
εκεί; Σαν να είσαι αποξενωμένη από τους άλλους;» Και λέω «αποξενωμένη» γιατί
είναι κυρίως γυναικεία ιδιοσυγκρασία. Δεν είναι εύκολο να στο πει από μόνη της και
συχνά δεν το έχει συνειδητοποιήσει μέχρι που θα τη ρωτήσεις. Αυτή η αίσθηση δεν
έχει μέσα το στοιχείο της κόντρας με τους άλλους. Έχει απλώς το στοιχείο της
απομάκρυνσης, της αποξένωσης.
2. ΑΛΟΥΜΙΝΑ
Κρυώνει σε βαθμό 3 και έχει το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι δεν ιδρώνει σχεδόν
καθόλου ακόμη και όταν γυμναστεί. Το δέρμα της είναι ξηρό και συχνά εμφανίζει
σμηγματορροϊκή δερματίτιδα και φαγούρα στο πρόσωπο ή στη ράχη των χεριών.
Εμφανίζει όπως είπαμε γενική κούραση και αδυναμία και συχνά δυσκοιλιότητα.
Αν είναι Αλουμίνα ο ασθενής είναι σίγουρο ότι θα σου απαντήσει ναι και με μεγάλη
σιγουριά ίσως και έκπληξη για το ότι μπήκαμε μέσα στα βάθη της ψυχής του. Είναι
μια πολύ περίεργη και παράξενη αίσθηση αυτή που νοιώθει. Έχει να κάνει με μια
ειδικού τύπου διανοητική σύγχυση. Οι σκέψεις είναι κάπως θολές, κάνει λάθη στο
γράψιμο και στην ομιλία, δυσκολεύεται να ακολουθήσει έναν ειρμό σκέψης και
αυτό της δίνει την ειδική αίσθηση σαν να μην είναι ο εαυτός της.
Και τα δύο είναι έντονα κρυουλιάρικα άτομα αλλά η Αλουμίνα είναι μια πιο
εσωστρεφής κατάσταση πτώσης των διανοητικών λειτουργιών ενώ η Κάνναμπις
Ίντικα μια πιο εξωστρεφής κατάσταση ακατάσχετης ροής σκέψεων. Το παιδί
Αλουμίνα ξυπνάει ορισμένες φορές με σύγχυση όσον αφορά που βρίσκεται παρότι
μπορεί να ξυπνάει στο γνωστό του υπνοδωμάτιο.
Έχει συχνά μία έντονη αίσθηση ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί. Κάτι τέτοιο αλλά
σε πιο έντονο βαθμό έχει και το Καούστικουμ. Όταν η Αλουμίνα βλέπει μεγάλα
μαχαίρια ή αίμα φοβάται πολύ. Δεν φοβάται τόσο γι αυτήν. Δεν θέλει να τα βλέπει
γιατί φοβάται ότι μπορεί να της βγει μια τρελή παρόρμηση να κάνει κακό στους
άλλους ή στον εαυτό της. Γι αυτό και τα κρύβει στο συρτάρι. Ποτέ βέβαια δεν
καταλήγει στο να κάνει κάτι τέτοιο γιατί πρόκειται απλώς για παρόρμηση και όχι
για ψυχωσική κατάσταση στην οποία χάνει τον έλεγχο της. Η ψυχική της κατάσταση
καθώς και η μελαγχολική της διάθεση είναι πιο έντονες χαρακτηριστικά τις πρωινές
ώρες.
Αυτές οι παράξενες αισθήσεις είναι αναμενόμενο να της προκαλούν ένα μέτριο έως
έντονο φόβο μήπως τρελαθεί σε βαθμό 2. Άλλες ιδιοσυγκρασίες με φόβο μήπως
τρελαθούν σε φθίνουσα κλίμακα έντασης είναι Μανσινέλλα, Κάνναμπις Ίντικα,
Αρτζέντουμ Νίτρικουμ, Καλκάρεα Καρμπόνικα, Κάκτους.
3. ΣΤΑΦΙΣΑΓΚΡΙΑ
Και αυτή είναι εσωστρεφής σαν τάση ιδιοσυγκρασία. Πρόκειται όμως περισσότερο
για περιστασιακή ιδιοσυγκρασία λόγω συνθηκών. Η Σταφισάγκρια(Staphisagria)
αντιστοιχεί στο ομώνυμο ομοιοπαθητικό φάρμακο το οποίο παρασκευάζεται από
το ομώνυμο φυτό δυναμοποιημένο.
Φέρτε στο μυαλό σας μια γυναίκα γιατί συνήθως είναι γυναικεία ιδιοσυγκρασία, η
οποία αντικειμενικά έχει έναν υπερβολικά καταπιεστικό άντρα και η οποία λόγω
συνθηκών δεν μπορεί να φωνάξει και αυτή. Τα κρατάει μέσα της, τα μαζεύει,
πνίγεται, είναι ένα καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί και όμως δεν εκρήγνυται.
Προσέξτε όμως όχι νευρίασα τώρα από κάτι, βράζω και μετά από λίγο μου έφυγε.
Πρόκειται για μια συνεχή, μια πιο χρόνια κατάσταση. Είναι μια χύτρα ταχύτητας
που βράζει συνέχεια αλλά δεν έχει βαλβίδα ασφαλείας να βγάλει τον επιπλέον
ατμό.
Ρωτάμε επίσης: «Συμβαίνει συχνά να νευριάζεις μέσα σου μετά από φωνές ή
προσβολή, να μην λες τίποτα και μετά μόνη σου να κάνεις μέσα σου έναν
φανταστικό καυγά και να λες «έπρεπε να του είχα πει αυτό... μετά θα μου ‘λεγε
αυτός εκείνο και μετά θα του έλεγα εγώ το άλλο κοκ» αλλά τελικά να μην τα
ξεσπάς;»
Εμένα αυτό που ανέφερα μου θυμίζει το ανέκδοτο με το γρύλλο. Το λέω για όσους
δεν το ξέρουν. Χαλάει το αμάξι ενός εσωστρεφούς και υποχωρητικού ατόμου,
τύπου Σταφισάγκρια και μένει στο δρόμο. Εξοχή και παντού ερημιά. Δεν έχει όμως
γρύλλο για να σηκώσει το αμάξι και να βάλει τη ρεζέρβα. Κοιτάει γύρω του και στην
κορυφή του λόφου υπάρχει ένα σπίτι και στην αυλή ένα αμάξι. Λέει μέσα του: «Θα
πάω να ζητήσω βοήθεια, να μου δώσει τον γρύλλο του να σωθώ». Και ανεβαίνοντας
το λόφο συνεχίζει μέσα του με ένα βασανιστικό διάλογο: «Κι άμα μου πει «δεν στο
δίνω, άει φύγε από δω» τι θα κάνω; Θα του πω ότι «έχω ανάγκη ρε φίλε, έχω
πρόβλημα!» Κι άμα μου πει «εμένα δεν με νοιάζει, άσε με ήσυχο!» τι θα κάνω; Θα
του πω «σε παρακαλώ άνθρωπε μου θα μπορούσες κι εσύ να βρεθείς έτσι σε
δύσκολη θέση, θα στον φέρω αμέσως». Κι άμα μου πει «δεν με ενδιαφέρει, τσακίσου
έξω από το κτήμα μου» τι θα του πω; Θα του πω «μα πως μιλάς έτσι άνθρωπε μου;
Γιατί δεν σκέφτεσαι και τους άλλους ανθρώπους;»
Αδιέξοδο μπορεί να νοιώθει και ένα Ψωρίνουμ που είναι σε απελπισία ή μια
Ιγκνάσια που έχει πληγωθεί και αναφέρει ότι είναι απελπισμένη, σε αδιέξοδο
έρωτα. Αλλά αυτά διαφέρουν από την κατάσταση της Σταφισάγκρια που νοιώθει
αδιέξοδο επειδή νευριάζει, δεν τα ξεσπάει και βράζει μέσα της από θυμό και
αγανάκτηση. Μερικές φορές εκτονώνει την εσωτερική της ένταση μέσω του
αυνανισμού. Βέβαια σε μια ελληνική σημερινή κοινωνία δεν είναι εύκολο να
καταφύγει σε αυτό μια γυναίκα λόγω προκαταλήψεων και ηθικών ενδοιασμών. Και
βέβαια πολύ περισσότερο σαν γιατρός δεν θα το ρωτήσεις. Εγώ τουλάχιστον σε
Σταφισάγκρια γυναίκα δεν ρωτάω κάτι τέτοιο. Για το σεξουαλικό μπορεί άνετα να
ρωτήσεις μια γυναίκα Ταρέντουλα Ισπάνικα πχ ή μια γυναίκα Μεντορίνουμ.
Ούτως ή άλλως η τέχνη του ομοιοπαθητικού ιστορικού δεν είναι να πάρεις ένα
μακρύ κατάλογο ερωτήσεων και να ρωτάς. Είναι το πώς και το τί θα ρωτήσεις. Γιατί
έχουμε έναν άνθρωπο απέναντι μας και πρέπει να σεβαστούμε την προσωπικότητα
του. Πχ σε μια Σέπια που έχει απέχθεια για το σεξ θα βγάλω με διακριτικότητα και
τρόπο τον άντρα της έξω και μετά θα ρωτήσω. Ένα Λαϊκοπόντιουμ που έχει έντονη
διάθεση για αυνανισμό και το κάνει και συχνά δεν μπορείς να τον ρωτήσεις για κάτι
τέτοιο μπροστά σε άλλους ειδικά όταν ξέρεις ότι έχει μια έντονη τάση να κρατήσει
ένα ίματζ προς τα έξω, προς τους άλλους.
4. ΓΡΑΦΙΤΗΣ
-Ενοχλητική λιγούρα
Εάν έχουμε ένα άτομο που μοιάζει με Σούλφουρ αλλά είναι κρυουλιάρικο 2 ή 3
σκεφτόμαστε το Γραφίτη. Παρότι έντονα κρυουλιάρης χειροτερεύει έντονα και στη
ζέστη και θέλει χαρακτηριστικά αέρα, δυσφορεί χωρίς αέρα. Μπορεί να τον δεις να
βάζει πχ αρκετά ρούχα αλλά να θέλει το παράθυρο ανοιχτό για να του φυσάει ο
αέρας. Έχει το κάψιμο στις παλάμες και στις πατούσες όπως και το Σούλφουρ.
Ευαίσθητο δέρμα και πολλές δερματικές παθήσεις όπως και το Σούλφουρ. Συχνή
και έντονη φαγούρα, εκζέματα, τριχόπτωση, τριχόπτωση και στο γένι,
σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, γωνιακή στοματίτιδα. Έχει το χαρακτηριστικό έκζεμα
στην εσωτερική επιφάνεια των αγκώνων και στην πίσω επιφάνεια των γονάτων το
οποίο το βλέπουμε συχνά σε παιδιά. Το έκζεμα του προκαλεί έντονη φαγούρα,
ξύνεται μανιωδώς και το ματώνει και χαρακτηριστικά βγάζει ένα κολλώδες υγρό
που κάνει και σκληρή κρούστα. Το δέρμα του είναι συχνά τραχύ, σαγρέ και σκάει
εύκολα. Κάνει εύκολα κάλλους στις παλάμες και στις πατούσες. Τα νύχια του σπάνε
εύκολα και γυρνάνε προς τα μέσα εύκολα τραυματίζοντας τα μαλακά μόρια.
Όπως και το Σούλφουρ έχει δύσοσμες όλες τις εκκρίσεις του, τον ιδρώτα και την
αναπνοή του. Έχει όπως και το Σούλφουρ συχνά φουσκώματα στην κοιλιά,
δύσοσμα αέρια, δυσκοιλιότητα και μπορεί και ευκοιλιότητα. Έχει χαρακτηριστικά
περιπρωκτική υγρασία, τάση για ραγάδες και αιμορροΐδες. Ο ιδρώτας του και οι
εκκρίσεις του είναι ερεθιστικές.
Ενοχλητική λιγούρα
Ένα βασικό χαρακτηριστικό του είναι το εξής: Ρωτάμε: «Συμβαίνει συχνά στη
διάρκεια της μέρας να νοιώθεις μια ενόχληση στο στομάχι και να θέλεις να τρως
κάτι κάθε τρείς και λίγο για να ανακουφιστείς; Όχι ποσότητα αλλά κάτι να
μασουλήσεις για να ανακουφιστείς;»
Ένα άλλο σημαντικό του χαρακτηριστικό είναι ότι όταν προσπαθήσει να κάνει
διανοητική εργασία, όταν πρέπει να συγκεντρωθεί διανοητικά για να διαβάσει κάτι
τότε αρχίζει να έχει υπερκινητικότητα στο σώμα. Σκεφτείτε πχ ένα μαθητή που
όποτε πάει να διαβάσει νοιώθει την καρέκλα να έχει καρφιά, δεν μπορεί να κάτσει
ήσυχα.
Ένα άλλο βασικό του χαρακτηριστικό είναι η εσωστρεφής του μιζέρια. Είναι
συνδυασμός μελαγχολικής και κριτικής διάθεσης. Τρώγεται με τα ρούχα του, του
φταίνε όλα, γκρινιάρης, σκυθρωπός και νευρικός. Ευέξαπτος και ανυπόμονος.
Αναποφασιστικότητα έντονη όπως και το Λαϊκοπόντιουμ.
Επομένως σκεφτόμαστε Γραφίτη όταν κάποιος μας θυμίζει Σούλφουρ αλλά είναι
κρυουλιάρης έντονα, πιο μίζερος και γκρινιάρης, έχει τα χαρακτηριστικά δερματικά
του Γραφίτη πίσω από το γόνατο και μπροστά στον αγκώνα με έντονη φαγούρα και
κολλώδη έκκριση, έχει τη λιγούρα στο στομάχι όπως την περιγράψαμε και την
υπερκινητικότητα στο σώμα όταν πάει να συγκεντρωθεί διανοητικά.
5. ΣΥΦΙΛΛΙΝΟΥΜ
-Μιζέρια με διαστροφικό περιεχόμενο και εσωστρεφή έκφραση
Ένας εμπειρικός κανόνας είναι ότι όταν δούμε ένα ξεκάθαρα διαστροφικό άτομο το
οποίο πήρε διάφορα ομοιοπαθητικά φάρμακα και δεν ξεκολλάει και δεν
βελτιώνεται ή βελτιώνεται λίγο και για μικρό χρονικό διάστημα και ξαναπέφτει τότε
σκεφτόμαστε το Συφιλίνουμ. Το φάρμακο αυτό φαίνεται να έχει τη δυνατότητα να
ξεκαθαρίζει την κατάσταση και να ξεμπλοκάρει το άτομο από τη στασιμότητα και τη
μιζέρια. Προσοχή όμως, πρώτα πρέπει να τσεκάρουμε όλα τα άλλα διαστροφικά
φάρμακα αν ταιριάζουν και όχι με την πρώτη γκρίνια να δίνουμε Συφιλίνουμ. Αν
λοιπόν δώσουμε μια Λάχεσις πχ και δεν έχει πάει αντικειμενικά καλά το άτομο θα
πρέπει να σκεφτούμε και το Συφιλίνουμ.
Βέβαια τέτοια γκρίνια μπορεί να έχεις από πολλές ιδιοσυγκρασίες και ιδιαίτερα τις
διαστροφικές και δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις την ιδιαίτερη μιζέρια του
Συφιλίνουμ. Το Συφιλίνουμ δεν είναι καπάτσο διαστροφικό όπως πχ η Λάχεσις,
είναι μίζερο διαστροφικό, χωμένο μέσα στη μιζέρια του, στην άρνηση και στη
γκρίνια και στα αντιπαθητικά παράπονα: «Όλο τριγυρνάω στους γιατρούς και όλο
στα ίδια μένω, δεν με έκανες καλά γιατρέ, τι θα γίνει;»
6. ΝΑΓΙΑ
Προέρχεται η πρώτη της ύλη και αυτής από δηλητήριο ομώνυμου φιδιού όπως και
η Λάχεσις και μοιάζει αρκετά με αυτήν. Όταν δούμε ένα άτομο που έχει αρκετά
χαρακτηριστικά Λάχεσις αλλά είναι πιο ήπια και λιγότερο καπάτσα και έχει έντονα
συμπτώματα από την περικαρδιακή περιοχή, συμπτώματα που μοιάζουν κάπως με
νευροφυτικά ή υστερικά τότε σκεφτόμαστε και τη Νάγια(Naja tripudia).
Αυτό συμβαίνει γιατί η καρδιακή και φλεβική της λειτουργία είναι διαταραγμένη
και προκαλεί διάφορα συμπτώματα. Ταχυπαλμίες, αίσθηση σαν να πνίγεται,
αίσθηση σαν να μην μπορεί να μιλήσει, συμφορητικό πονοκέφαλο με γρήγορο και
νευρικό παλμό, καρδιακή δύσπνοια.
Σου λέει: «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» και αυτό οφείλεται σε διαταραχή της καρδιάς
και κατ’ επέκταση και της κυκλοφορίας του αίματος. Η δύσπνοια αυτή χειροτερεύει
όταν ξαπλώνει και ιδιαίτερα όταν ξαπλώνει αριστερά. Νοιώθει διάφορα
συμπτώματα στην αριστερή πλευρά του θώρακα και μούδιασμα στο αριστερό χέρι,
συμπτώματα δηλαδή που θυμίζουν καρδιοπάθεια. Επίσης πνίξιμο στο θώρακα ή
στο λαιμό ή βήχα που επιμένει, πόνο στην καρδιά, ζέστη ανάμεσα στις ωμοπλάτες,
πόνο που έχει τα χαρακτηριστικά της στηθάγχης. Ταυτόχρονα με αυτά τα
συμπτώματα έχει κρύα μελιτζανί άκρα.
7. ΑΝΑΚΑΡΝΤΙΟΥΜ
Και αυτό είναι μία από τις πιο διαστροφικές ιδιοσυγκρασίες. Μπορούμε να το
δούμε σε δύο μορφές φαινομενικά αρκετά διαφορετικές. Τη διαστροφική εκδοχή και
την εσωστρεφή εκδοχή. Το Ανακάρντιουμ(Anacardium) αντιστοιχεί στο ομώνυμο
ομοιοπαθητικό φάρμακο το οποίο παρασκευάζεται από το ομώνυμο φυτό.
Μπορεί να πιάσει τη γάτα, να της βάλει φωτιά στην ουρά και να γελάει με τον πόνο
της. Μπορεί να σκοτώσει ή να βασανίσει ένα ζώο «για πλάκα» και να γελάει με τον
πόνο του και να περηφανεύεται για την παλληκαριά του και την τόλμη του και την
εξυπνάδα του. Μπορεί να σπρώξει ή να χτυπήσει κάποιο άλλο παιδί και μάλιστα
κρυφά, συγκαλυμμένα και έτσι να επιβεβαιώσει την εξυπνάδα του.
Δεν θα πρέπει να μπερδέψουμε τις αθώες ή εξωστρεφείς ζαβολιές του άτακτου και
ζωηρού παιδιού Μεντορίνουμ ή εξωστρεφούς Σούλφουρ με τις διαστροφικές και
σκληρές ζαβολιές του διαστροφικού Ανακάρντιουμ. Το Μεντορίνουμ θα κάνει την
πλάκα, καμιά φορά και χοντρή, θα γελάσει έτσι για την πλάκα, για τον χαβαλέ και
μπορεί και να μετανιώσει και να πει: «Εντάξει μωρέ, μια πλάκα κάναμε για να
γελάσουμε, πως κάνεις έτσι!» και θα το εννοεί αυτό που λέει. Δεν έχει από πίσω από
την πλάκα κανένα διαστροφικό υπόστρωμα. Ενώ το διαστροφικό Ανακάρντιουμ
όπως είπαμε θα το κάνει με σχέδιο και διαστροφική πρόθεση να επιβεβαιώσει την
εξυπνάδα του εις βάρος του άλλου και θα του βγει και χαιρεκακία.
Μια Λάχεσις μπορεί να σου κάνει κακία επειδή την πείραξες ή επειδή πας να της
χαλάσεις τα σχέδια της ή επειδή την αμφισβήτησες ή επειδή την «ξεβράκωσες»
μπροστά σε άλλους αποκαλύπτοντας τα κυριαρχικά της σχέδια ή τα ψέματα της.
Υπάρχει δηλαδή κάποιος συγκεκριμένος λόγος ενώ η κακία για την κακία και η κακία
για επιβεβαίωση της εξυπνάδας είναι ανακαρδιακή κατάσταση. Θυμάμαι ένα
Ανακάρντιουμ διευθυντή ενός ορφανοτροφείου ο οποίος εμφανιζόταν με ένα
κοινωνικό προσωπείο αυστηρού διευθυντή αλλά ήταν ένας αδίστακτος πανέξυπνος
σαδιστής. Διακριτικά ειρωνικός, μάτι αλεπούς, σκληρή έκφραση, λόγια που κόβουν
σαν μαχαίρια και ύφος πλατινέ.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει το εσωστρεφές Ανακάρντιουμ. Όταν αυτές οι κακές
παρορμήσεις εμφανιστούν σε ένα εσωστρεφές άτομο, συνήθως μεγαλωμένο με
θρησκευτικές πεποιθήσεις και ηθικές αναστολές τότε έχουμε μια τρομερά
βασανιστική για το άτομο κατάσταση. Νοιώθει κυριολεκτικά σαν να έχει δύο
εαυτούς μέσα του. Έναν καλό και έναν κακό. Σαν να έχει έναν άγγελο και ένα
διάβολο μέσα του. Θυμάστε κάτι καρτούν που έρχεται το διαβολάκι στον ένα ώμο
του καρτούν και του λέει «κάνε αυτό το κακό, αυτή τη ζαβολιά» και στον άλλο ώμο
το αγγελάκι του λέει «όχι μην το κάνεις, είναι κακό»;
Αναποφασιστικότητα όχι για κοινές αποφάσεις ή επιλογές αλλά για το αν θα
επιλέξει το κακό ή το καλό στη δράση του. Σε πιο βαριές καταστάσεις το
εσωστρεφές Ανακάρντιουμ νοιώθει σαν να έχει έναν άγγελο και έναν διάβολο μέσα
του που τσακώνονται ή σαν να έχει δυό εαυτούς, έναν καλό και έναν κακό και
τσακώνονται μέσα του.
Ρωτάμε: «Σου βγαίνει συχνά να έχεις μια παρόρμηση, μια τάση να κάνεις κακίες;»
«Ναι γιατρέ!» λέει και γουρλώνει τα μάτια του από έκπληξη. Και αμέσως νοιώθει
άσχημα απέναντι σου που νοιώθει έτσι και προσπαθεί να σου δικαιολογηθεί,
εκφράζει ενοχές, ειλικρινείς ενοχές γι αυτό που του συμβαίνει. Μπορεί να σου πει
κιόλας με ειλικρίνεια: «Είμαι πολύ κακός άνθρωπος γιατρέ, θα με κάψει ο Θεός αλλά
τι να κάνω, δεν το ελέγχω!» Αυτή η κατάσταση του προκαλεί ένα έντονο εσωτερικό
άγχος. Συχνά το άτομο βιώνει αυτό το διχασμό και την αμφιθυμία σαν μια κόντρα
μεταξύ του «θέλω» και της λογικής του. Το «θέλω» του λέει «πήγαινε και κάνε αυτό
το κακό» και η λογική του, του λέει «τι πας να κάνεις!»
8. ΤΑΜΠΕΡΚΙΟΥΛΙΝΟΥΜ
Έχει ένα χαρακτηριστικό αρκετά σημαντικό. Ρωτάμε: «Με τις γάτες, τα σκυλιά πώς
τα πας; Τ’ αγαπάς; Τα φοβάσαι; Τα σιχαίνεσαι;» Δεν είναι τόσο ότι τα φοβάται, όσο
ότι τα σιχαίνεται, τα απεχθάνεται, τον εκνευρίζουν, τον ενοχλούν, τον απωθούν.
Μπορεί να θέλει να τα διώξει από κοντά του ή και να τα κλωτσήσει όχι για να τα
πονέσει όπως πχ ένα διαστροφικό Ανακάρντιουμ αλλά για να τα διώξει από κοντά
του. Σιχαίνεται σε μεγάλο βαθμό το τρίχωμα τους. Καμιά φορά φοβάται μην του
μπει καμιά τρίχα στη γλώσσα ή στο στόμα και κάτι τέτοιο του φαίνεται πολύ
σιχαμένο.
Προσέξτε όμως! Το Αρτζέντουμ Νίτρικουμ καμιά φορά δεν θέλει τα ζώα γιατί
φοβάται τα μικρόβια και τις αρρώστιες που κουβαλάνε λόγω ψυχαναγκασμών του.
Ή κάποια πολύ καθαρή και τακτική νοικοκυρά δεν θέλει τα ζώα για λόγους
καθαριότητας και τάξης. Ενώ το Ταμπερκιουλίνουμ δεν φοβάται τις αρρώστιες
τους. Τα σιχαίνεται και τον εκνευρίζουν και δεν έχει πρόβλημα να γίνει σκληρό και
να τα κλωτσήσει για να τα διώξει.
Τα νεύρα του είναι συνήθως έντονα και εκρηκτικά. Μπορεί να πετάξει κάτι ή να
σπάσει, φωνάζει και βρίζει και έχει χοντρούς τρόπους. Αλλά σήμερα στην
πολιτισμένη κοινωνία που ζούμε θα δούμε και Ταμπερκιουλίνουμ μορφωμένα και
με συνήθεις καλούς τρόπους. Αλλά το χαρακτηριστικό τότε είναι τα νεύρα και
κυρίως η μιζέρια, το ότι τρώγεται με τα ρούχα του το άτομο. Του φταίνε όλα και δεν
είναι ευχαριστημένο με τίποτα. Ο συνδυασμός φυματικού ιστορικού, η απέχθεια
για τα ζώα, τα εκρηκτικά νεύρα, η έντονη μιζέρια και οι φόβοι για την υγεία όλα
μαζί μας δίνουν την εικόνα του Ταμπερκιουλίνουμ.
9. ΖΙΝΚΟΥΜ
Έχει μια χαρακτηριστική νευρικότητα στα πόδια. Όταν κάθεται σε μια καρέκλα τα
πόδια του δεν μπορούν να μείνουν ήσυχα. Τα κουνάει συνέχεια από δω κι από κει.
Ειδικά το βράδυ όταν ξαπλώνει στο κρεβάτι τα πόδια του δεν μπορούν να
ησυχάσουν, τα βάζει από δω, τα βάζει από εκεί και δεν βολεύονται. Δεν πρόκειται
για τη νευρικότητα που έχουν τα πόδια που πονάνε από κάποια σκελετική πάθηση
ή επειδή καίνε από φλεβίτιδα το καλοκαίρι. Εδώ πρόκειται για καθαρή
υπερκινητικότητα στα πόδια.
Κρυουλιάρικο άτομο, νευρικό και υπερκινητικό. Αυτό που έχει δεν είναι τόσο νεύρα
όσο νευρικότητα. Είναι ευέξαπτο άτομο. Ευαίσθητο στους παραμικρούς θορύβους
πχ όταν τσαλακώνει κάποιος ένα χαρτί. Έχει τραβήγματα στα δάκτυλα, στους μυς,
στα μάτια, στον αυχένα.
Η μνήμη του είναι μειωμένη. Μπορεί να τον ρωτήσεις κάτι και να σε ρωτήσει τι τον
ρώτησες ή επαναλαμβάνει την ερώτηση που του έκανες για να σκεφτεί και να σου
απαντήσει. Όχι μόνο η μνήμη του υπολειτουργεί αλλά και το πεπτικό του σύστημα
λόγω εσωστρεφούς τάσης.
Αυτές τις κρίσιμες πρωινές ώρες δεν μιλιέται. Με το παραμικρό που του χαλάει την
ησυχία του φωνάζει, ωρύεται και χαρακτηριστικά βρίζει ασύστολα, χυδαία, σαν
νταλικέρης. Βρίζει και το ευχαριστιέται, βρίζει και εκτονώνεται. Τρομερά ευέξαπτος
το πρωί μέχρι να συνέλθει και τσαντίζεται με το παραμικρό. Δεν θέλει πολλά-πολλά.
Η γυναίκα του το ξέρει και λέει στα παιδιά: «Ξύπνησε ο μπαμπάς! Φύγετε, πηγαίνετε
δίπλα, μην του μιλάτε, αφήστε τον!» Όλα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που
προέρχονται από οξέα αντιστοιχούν χαρακτηριστικά σε κουρασμένες
ιδιοσυγκρασίες αλλά το Νίτρικ Άσιντ περισσότερο από όλα. Μπορεί να νευριάζει
ακόμη και από τα δικά του λάθη και να τσαντίζεται. Τρέμει από τα νεύρα του.
Κουρασμένος έντονα και σωματικά και ψυχικά. Έχει και μια γενική αίσθηση
κούρασης από την ίδια τη ζωή του. Μια γενική αδιαφορία. Δεν μπορεί να χαρεί.
Παρόλα αυτά φοβάται το θάνατο. Δεν είναι ότι δεν θέλει τη ζωή του, τη θέλει. Ούτε
και έχει τάσεις αυτοκτονίας. Έχει μια απελπισία ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν τα
πράγματα προς το καλύτερο ενώ η ζωή τον έχει κουράσει πάρα πολύ.
11. ΑΪΟΝΤΙΝ
Και αυτή η ιδιοσυγκρασία είναι έντονα νευρική. Δεν είναι τυχαίο που αντιστοιχεί σε
ομοιοπαθητικό φάρμακο το οποίο παρασκευάζεται από το ιώδιο σαν πρώτη ύλη το
οποίο έχει μεγάλη σχέση με τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Η βασική εικόνα της
ιδιοσυγκρασίας αυτής είναι σε μεγάλο βαθμό η εικόνα του υπερθυρεοειδικού
ατόμου. Μπορεί μάλιστα το άτομο να έχει πράγματι υπερθυρεοειδισμό ή ιστορικό
υπερθυρεοειδισμού. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος έχει αυτή την πάθηση τότε
θα πάρει Αϊοντίν. Θα πρέπει να ταιριάζει και η ιδιοσυγκρασιακή του εικόνα
οπωσδήποτε.
Ζεσταίνεται πάρα πολύ σε βαθμό 3 και δεν ανέχεται καθόλου μα καθόλου τη ζέστη.
Έχει υπερκινητικότητα 3, ιδρώνει πάρα πολύ και διψάει πολύ. Η υπερκινητικότητα
του είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό σύμπτωμα. Όταν αναγκαστεί να μείνει ακίνητος
τον πιάνει ταμπλάς. Πρέπει συνέχεια να αλλάζει θέση, να κινείται πάνω κάτω για να
μην τα παίξει. Η ακινησία τον αγχώνει έντονα. Ταχυπαλμίες έντονες και
ταχυκαρδίες, έντονοι παλμοί που τους νοιώθει σε όλο το σώμα λόγω έντονης
κυκλοφορίας του αίματος.
Τρώει πολύ και όμως αδυνατίζει λόγω αυξημένου μεταβολισμού. Είναι συνέχεια
πεινασμένος και τρώει αλλά παρόλα αυτά αδυνατίζει. Υπερτροφία του θυρεοειδούς
αδένα αλλά και πολλών άλλων αδένων. Ενώ οι αδένες υπερτρέφονται η μυϊκή μάζα
πέφτει.
Εκτός των έντονων νεύρων έχει και βίαιες και έντονες παρορμήσεις χωρίς λόγο. Του
έρχεται η τάση να σκίσει κάτι, να κάνει κακό στον εαυτό του, να σκοτώσει κάποιον,
να χαστουκίσει και πολύ περισσότερο σε ακινησία. Δεν σημαίνει ότι θα τα κάνει
κιόλας αυτά. Πρόκειται απλώς για βασανιστικές παρορμήσεις. Η κίνηση τον
καλμάρει και υποχωρούν αυτές οι παρορμήσεις. Χαρακτηριστικά θέλει να
χαστουκίσει κάποιον πάνω στα νεύρα του και να εκτονωθεί.
Εσωστρεφές άτομο, μπορεί να θυμίζει Νάτρουμ Μουριάτικουμ και λόγω ζέστης και
λόγω ψυχικής εσωστρέφειας αλλά όχι τόσο έντονα όσο το Νάτρουμ Μουριάτικουμ.
Η ιδιοσυγκρασία Κόφφεα Κρούντα(Coffea cruda) αντιστοιχεί στο ομώνυμο
ομοιοπαθητικό φάρμακο το οποίο παρασκευάζεται από τους ακατέργαστους και
άψητους σπόρους του καφέ δυναμοποιημένους. Δεν είναι τυχαίο ως εκ τούτου ότι η
εικόνα της μοιάζει με την εικόνα ατόμου που ευρίσκεται υπό την έντονη επήρεια
της καφεΐνης του καφέ.
Σκεφτείτε κάποιον που έχει πιεί πολλούς καφέδες και δεν μπορεί να κοιμηθεί το
βράδυ. Φανταστείτε ότι είναι γυναίκα γιατί συνήθως η Κόφφεα Κρούντα είναι
γυναικεία ιδιοσυγκρασία. Νευρική γυναίκα, σε υπερένταση και η οποία όταν έρθει η
νύχτα δεν μπορεί να κοιμηθεί γιατί δεν νυστάζει. Νοιώθει λες και είναι μέρα, λες και
δεν έχει νυχτώσει. Οι στροφές της δεν έχουν πέσει καθόλου, το μυαλό λειτουργεί
400 για να μην πω 500 και επειδή είναι σε ψηλές στροφές δεν μπορεί να χαλαρώσει
και να βυθιστεί.
Ο παραμικρός θόρυβος την εκνευρίζει πάρα πολύ γιατί όλες της οι αισθήσεις είναι
τεντωμένες. Ακόμη και ο θόρυβος τικ τακ του ρολογιού. Το βγάζει έξω από το
υπνοδωμάτιο ή πάει και παίρνει επί τούτου ηλεκτρονικό ρολόι για να μην το ακούει
καθόλου.
Τέτοια ευαισθησία στο θόρυβο και υπερένταση έχουμε και στη Νουξ Βόμικα. Οι
αϋπνίες της όμως δεν είναι τόσο αϋπνίες επελεύσεως όπως στην Κόφφεα Κρούντα.
Η Νουξ Βόμικα κοιμάται σχετικά εύκολα αλλά ξυπνάει 4, 5, 6 η ώρα το πρωί και δεν
μπορεί να ξανακοιμηθεί εύκολα διότι αρχίζει και σκέφτεται το πρόγραμμα της
ημέρας που έρχεται και τις έγνοιες που έχει, δηλαδή τι και πως θα το κάνει λόγω
τάξης και υπερ-υπευθυνότητας.
Η Κόφφεα Κρούντα ενοχλείται ακόμη περισσότερο από ότι η Νουξ από τους
θορύβους και όταν πάει να κοιμηθεί αλλά και στη διάρκεια της μέρας. Η ακοή της
είναι τόσο οξεία που μπορεί να ακούσει μικρούς θορύβους και από το διπλανό
δωμάτιο ή από έξω από το δρόμο και να ενοχλείται. Είναι τόσο ευαίσθητη στο
θόρυβο που αν έχει οπουδήποτε πόνους στο σώμα αυτοί χειροτερεύουν με το
θόρυβο! Έχει επίσης συχνά νευρικούς πονοκεφάλους. Και η αίσθηση της αφής είναι
υπερευαίσθητη. Το δέρμα είναι τόσο ευαίσθητο και επώδυνο που την ενοχλεί να
την ακουμπούν. Την ενοχλεί ακόμη και το άγγιγμα του ανέμου.
Έχει ουσιαστικά αυτή τη σπίντα που δίνει ο καφές και γι αυτό το λόγο τον
χρησιμοποιούν τον καφέ τα εξωστρεφή συνήθως άτομα γιατί θέλουν να είναι σε
σπίντα. Ή τον χρησιμοποιούν οι φοιτητές για να μπορούν να ξενυχτήσουν και να
διαβάσουν. Να μην κοιμηθούν αλλά και το μυαλό τους να είναι σε εγρήγορση. Ή
τον χρησιμοποιούν άτομα που έχουν νυχτερινή βάρδια και θέλουν να αντέξουν.
Εγώ πχ που δεν πίνω καφέδες αν τύχει και πιώ κόκα κόλα μετά τις 6 το απόγευμα
τότε κοιμάμαι κανονικά αλλά ξυπνάω τρεις η ώρα το πρωί και αρχίζω να σκέφτομαι
διάφορα και να μην μπορώ να κοιμηθώ ξανά εύκολα. Δεν έχω ούτε αγχώδεις
σκέψεις ούτε νεύρα. Έχω ένα μυαλό σε υπερλειτουργία. Αυτό κάνει ο καφές και
αυτή είναι και η εικόνα της Κόφφεα Κρούντα. Σπιντάρει το μυαλό, το κρατάει σε
ψηλές στροφές.
Η χρόνια χρήση όμως του καφέ εξαντλεί το άτομο και το κάνει μόνιμα νευρικό,
μόνιμα σε υπερένταση, στην πρίζα όλη μέρα. Αφορά συνήθως νευρικές και
κινητικές γυναίκες και λίγο νευρόσπαστες. Η Κόφφεα Κρούντα μπορεί να
εμφανιστεί σε γυναίκες που κάνουν κατάχρηση του καφέ. Δεν σημαίνει βέβαια ότι
όποιος κάνει κατάχρηση του καφέ θα βγάλει σώνει και καλά ιδιοσυγκρασία Κόφφεα
Κρούντα. Εμφανίζεται συχνά σε γυναίκες οι οποίες είναι από φύση νευρικές, έχουν
φόρτο δουλειάς και υποχρεώσεων, τρέχουν όλη μέρα, πέφτει το νευρικό τους
σύστημα και μετά από μια έντονη στενοχώρια αισθηματικού τύπου ή από
υπερδιέγερση του μυαλού βγάζουν την ιδιοσυγκρασία αυτή και έχουν και αυτού
του τύπου τις αϋπνίες επελεύσεως. Αυτές οι αϋπνίες μάλιστα μπορεί να
εμφανιστούν και μετά από κάποια ευχάριστη έκπληξη που συνέβη στη διάρκεια της
μέρας.
Έχει ζεστό κεφάλι, ξαναμμένο πρόσωπο, μάτια λάμποντα, γρήγορη και έντονη
σκέψη.
13. ΚΙΝΑ
Η ιδιοσυγκρασία Κίνα(Cina) αντιστοιχεί στο ομώνυμο ομοιοπαθητικό φάρμακο το
οποίο παρασκευάζεται από το ομώνυμο φυτό δυναμοποιημένο. Δεν πρέπει να τη
μπερδεύουμε με την ιδιοσυγκρασία Τσάϊνα(China officinalis).
Προσέξτε όμως! Το Στραμόνιουμ παιδάκι είναι νευρικό και ξεροκέφαλο και αυτό.
Όχι όμως τόσο έντονα. Θέλει να γίνεται το δικό του κυρίως στο ότι θέλει να του
αγοράζουν διάφορα πράγματα και είναι υστερικό στη συμπεριφορά του. Δηλαδή
λέει πχ: «Αν δεν μου το αγοράσετε θα πηδήξω από το παράθυρο» ή «Θα πάρω το
μαχαίρι και θα σκοτωθώ». Και όταν δεν του το κάνουν τότε χτυπάει το κεφάλι του
με τα χέρια του, κουτουλάει το κεφάλι του στον τοίχο ή στο πάτωμα ή δαγκώνει τα
χέρια του. Όλα αυτά ελεγχόμενα όμως και επειδή έχει μάθει ότι φρικάρουν οι
γονείς του όταν τον βλέπουν να τα κάνει αυτά και θα του κάνουν το χατίρι.
Η Κίνα όμως δεν ξεσπάει επάνω της. Πέφτει κάτω και χτυπάει το πάτωμα με τα
χέρια και τα πόδια, πετάει πράγματα, φωνάζει, ωρύεται για να γίνει το δικό της. Του
λέει η μάνα του: «Μην πειράζεις το βάζο!» Και αυτός πάει με το δάκτυλο τεντωμένο
προς το βάζο και σε κοιτάει κιόλας αν τον βλέπεις. «Βρε μην πειράζεις το βάζο, θα
φας ξύλο!» Το παιδάκι Κίνα εκεί, επιμένει. Τρώει το ξύλο και πάλι εκεί ή επιμένει με
άλλον τρόπο. Αν δεν του κάνεις αυτό που θέλει μπορεί να πάει εν θερμώ και να
κάνει μια ζημιά επίτηδες εκείνη τη στιγμή. Ή μπορεί ακόμα και αργότερα να το
θυμάται και να πάει να κάνει μια ζημιά εν ψυχρώ από πείσμα που δεν έγινε το δικό
του.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό σύμπτωμα του παιδιού Κίνα είναι ότι έχει ευαισθησία
στο βλεννογόνο της μύτης και θέλει συνέχεια να σκαλίζει τη μύτη του. Νοιώθει σαν
να τον φαγουρίζει κάτι και θέλει να τη σκαλίζει καμιά φορά μέχρι και να τη
ματώσει. Προσέξτε όμως μην το μπερδεύουμε αυτό με παιδιά που έχουν εκκρίσεις
από τη μύτη και κακκαδάκια και γι αυτό τη σκαλίζουν για να τα βγάλουν.
-Τάσεις αυτοκτονίας
Τάσεις αυτοκτονίας
Έχει το χαρακτηριστικό ότι έχει όχι μόνο σκέψεις αυτοκτονίας αλλά και τάσεις
αυτοκτονίας και μπορεί και να το κάνει κιόλας. Έχει την έντονη παρόρμηση να το
κάνει. Νοιώθει τόσο απογοητευμένη από τη ζωή. Κι αυτό γιατί είναι ένα άτομο το
οποίο έχει έντονα θέλω από τη ζωή, είναι πολύ αυστηρό με τον εαυτό του και αν
δεν μπορεί να τα κάνει αρχίζει να νοιώθει ότι τίποτα δεν κάνει σωστά, ότι όλα τα
κάνει λάθος και πάνω σε αυτή την κατάσταση της βγαίνει κυριολεκτικά να πηδήξει
από το μπαλκόνι.
Μην το μπερδεύουμε αυτό με την υποκριτική διαστροφική δήλωση της Λάχεσις: «Τι
τη θέλω τη ζωή γιατρέ, καλύτερα να πεθάνω να ησυχάσω από τα βάσανα». Δεν έχει
να κάνει καθόλου με τάσεις αυτοκτονίας αυτό. Η Λάχεσις την θέλει και την
παραθέλει τη ζωή της. Απλά σε τέτοιες περιπτώσεις οι δηλώσεις αυτές γίνονται
γιατί δουλεύει κόσμο και θέλει να τραβήξει την προσοχή των δικών της και να της
κάνουν αυτά που θέλει.
Για διαφορική διάγνωση ρωτάμε: «Σου βγαίνει δηλαδή έντονη παρόρμηση να θέλεις
να πηδήξεις από το παράθυρο ή τη θέλεις τη ζωή σου αλλά απλώς έχεις σκέψεις
επειδή βασανίζεσαι και λες τι τη θέλω τη ζωή, καλύτερα να έφευγα με κάποιον
τρόπο να λυτρωνόμουνα;» «Όχι, όχι γιατρέ δεν τρελάθηκα ακόμα για να πάω να
αυτοκτονήσω, τη θέλω τη ζωή μου αλλά θα ήθελα να λυτρωθώ από τα βάσανα μου».
Αυτή είναι η Λάχεσις η οποία το διαλαλεί κιόλας ενώ το Όρουμ Μετάλικουμ μπορεί
να μην τις αναφέρει σε κανένα αυτές τις τάσεις αυτοκτονίας και να πάει να το κάνει
και να πέσουν όλοι από τα σύννεφα.
-Ο «μπούφος» Σούλφουρ
Ο «μπούφος» Σούλφουρ
Σκεφτείτε ένα Σούλφουρ που ζεσταίνεται και ιδρώνει πολύ, αναψοκοκκινισμένο στο
πρόσωπο και αργό στο μυαλό. Ένας κυριολεκτικά «μπούφος» από πλευράς
αργόστροφου, αποχαυνωμένου μυαλού. Ένας «μπούφος» που αυνανίζεται πολύ
συχνά και έντονα και γι αυτό έχει «μπαφιάσει» από αυτή την υπερβολή και το
μυαλό του πάει με 200, όχι με 400. Πολύ εσωστρεφής και αποβλακωμένος. Αυτό
είναι το κύριο του χαρακτηριστικό.