Professional Documents
Culture Documents
Ο Μετάνθρωπος και ο Υπεράνθρωπος
Ο Μετάνθρωπος και ο Υπεράνθρωπος
Ο Μετάνθρωπος και ο Υπεράνθρωπος
Εκείνο που διαφέρει ριζικά στον Nietzsche από τη φιλοσοφία του μετανθρωπισμού
συνίσταται στην αξία της συνείδησης. Ενώ οι μετανθρωπιστές εκείνο που επιθυμούν
είναι να δημιουργηθεί μέσω της τεχνολογίας μια κοινή παγκόσμια συνείδηση
αδιαφοροποίητη, και αυτό το ονομάζουν «νέο διαφωτισμό» (κατά τη γνώμη μου
πρόκειται για τον εφιάλτη της οργουελιανής κοινωνίας), ο Nietzsche, αντίθετα, επιδιώκει
την ελεύθερη συνείδηση. Η αυταξία της ζωής έγκειται στο γεγονός ότι επιλέγει κανείς να
ζήσει επειδή υπάρχει. Η μεταστοιχείωση των αξιών κατέχει κεντρική θέση στη σκέψη
του Nietzsche. Είναι εκείνο το κριτήριο που προϋποτίθεται προκειμένου να υπάρξει ο
υπεράνθρωπος. Η μεταστοιχείωση είναι το οριακό εκείνο σημείο κατά το οποίο το
αρνητικό μεταστρέφεται. Η ποιότητα του αρνητικού μεταστρέφεται και αυτό χάνει την
αυτόνομη δύναμή του. Η βούληση για δύναμη δεν έχει αρνητικό χαρακτήρα πλέον.
Μέσα στη βούληση για δύναμη το αρνητικό μεταβάλλεται σε κατάφαση. Η κατάφαση
αυτή υπάρχει γιατί υπάρχει η καταστροφή του αρνητικού. Καθαιρείται η εξουσία του
αρνητικού και αναδύεται η δημιουργία του καταφάσκειν. Απαραίτητο είναι να
διαπεράσει κανείς την αρνητικότητα, όχι για να επωμιστεί το φορτίο και να εγκλωβιστεί
μέσα στη σκοτεινότητα, αλλά για να φθάσει, με τη βούληση για δύναμη, στο σημείο
όπου το σκοτεινό διαλύεται και μεταστοιχειώνεται.
Το κίνημα του μετανθρωπισμού δεν αποτελεί συνέχεια του ανθρωπισμού, αλλά του
μηδενισμού και της διάσπασης του ανθρώπου, λόγω της αποταύτισης του εαυτού από
τον εαυτό του. Η τρομακτική συνέπεια του γεγονότος αυτού κατευθύνει προς την
αναζήτηση της ευτυχίας στην υλική διάσταση, που αποτελεί το τραγικό αδιέξοδο της
ανθρώπινης ύπαρξης. Αντίθετα, η ελευθερία της συνείδησης οδηγεί αναπότρεπτα στην
ταύτιση του εαυτού, που αποτελεί την προϋπόθεση της πνευματικής εξύψωσης του
ανθρώπου· τούτο αποτελεί τον ανθρώπινο άνθρωπο.