Wikang Nananapak sa Puso

Nais kong ibahagi ang isang anekdota na nakuha ko mula sa aking teatro.

May isang propesor ng Pilosopiya, pero may natatanging pagkakaiba ang kanyang
pagturo. Nagtuturo siya halos sa Filipino lamang. Isang araw, nilapitan siya ng isa sa kanyang
mga estudyante. Tinanong niya, “Sir, why do you choose to use Filipino as opposed to
English? Isn’t it more progressive if we use English instead?” Sagot ng propesor, “Your
mother’s a wh*re.” Ang estudyante ay nagulat, pero wala pang gaano kalakas na emosyon,
kaya winika niya, “Excuse me sir?” Inulit ng propesor, “Your mother’s a wh*re.” Wala pa
ring malakas na reaksyon ng estudyante, kaya sa huli, sinabi ng propesor, “P*ta ang ina mo,”
at doon, umiyak ang estudyante, at tumakbo paalis.

Ang ating maaaring makuha mula sa itong anekdota ay mas malubha ang epekto ng
wikang Filipino sa atin. Ika nga ng aking nakaraang tagapayo sa teatro, “Nananapak ang
Filipino sa ating puso,” at gusto ko sanang pagnilayan kung paano ito lumilitaw sa aking
sariling buhay.

Ang unang aspeto ng buhay ko na lubos na lumilitaw ang ideya na mas may epekto
ang wikang Filipino ay ang tipo ng musika na pinapakinggan ko. Halos puro OPM lang ang
pinapkinggan ko ngayon, dahil ramdam ko may pagkakaiba talaga ang itong dyanra ng
musika. Subalit, itong dyanra ay hindi limitado sa wikang Filipino lamang, marami-raming
Ingles din na kanta na sumasailalim ng OPM, kaya maaari ito’y namumula sa ating kultura
bilang Pilipino na may pokus sa sawi ang ating mga panitikan ngayon hindi lamang sa wika
natin, kaya baka hindi lamang sa wika nakikita ang pananapak ng wikang Filipino, ngunit
maaari rin ito’y makikita sa ating kultura. Sa itong obserbasyon, mayroon na tayong
nakikitang koneksyon ng wika at kultura.

Isa pang aspeto ng buhay ko na lubos na lumilitaw ang itong ideya ay ang buhay ko sa
teatro. Dito ko nga natagpuan itong ideya, kaya malamang dito ko rin nakikita ang ideyang
ito. Una, sa aking personal na karanasan sa teatro, naranasan ko na mas may apekto sa madla
ang ating mga Filipinong dula’t kanta. Mas nararamdaman nila at ginugusto nila ang mga
itong gawa kung nasa Filipino, baka rin ito’y mas iniibig dahil mas alam ng madla itong
wika. Pangalawa, kahit ang mga hindi karaniwang nanonood ng dula ay karaniwang natutuwa
pa rin sa mga Filipinong dula-dulaan, pero hindi sila manonood ng ibang dula mula sa ibang
bansa. May kaibahan talaga sa reaksyon ng ibang tao base sa wika na ginagamit ng kanilang
panonood, pero hindi lahat ng tao ay pamilyar sa teatro, kaya maaari rin ito’y base sa antas ng
lipunan na kasama nila. Pinapakita naman nito ang puwedeng sosyolek sa ating lipunan.

Sana naintindi ninyo ang punto ng anekdota sa simula. Sana naipakita ko ang aking
punto sa aking sanaysay. Huli, sana kayo naman magnilay sa itong ideya na nananapak ang
Filipino para sa inyo. Sana makita mo rin ito sa mga maliliit na aspeto ng buhay ninyo.