Што е биотероризам

Дефиниции на биотероризам, историја на биотероризам и многу повеќе

Што е биотероризам? Историјата на биотероризмот се одвива уште колку што е

човечката војна, во која отсекогаш се обидувале да ги користат бактериите и
болестите како оружје. Во доцниот 20-ти век, насилните недржавни актери почнаа
да бараат да се здобијат или да развијат биолошки агенси за употреба во напади врз
цивили. Има многу малку од овие групи, а речиси и да нема забележани напади на
биотероризам. Сепак, пријавениот ризик ја натера американската влада да потроши
огромни ресурси за биоразградливост во почетокот на 21 век.

Што е биотероризам?

Владата на САД

Биотероризам се однесува на намерно ослободување на токсични биолошки агенси

за да им наштети и да ги тероризира цивилите, во име на политичка или друга
причина. Американскиот центар за контрола на болестите ги класифицираше
вирусите, бактериите и токсините кои може да се користат во нападот. Категорија
А Биолошки болести се оние кои најверојатно ќе ја направат најголемата штета. Тие
вклучуваат:

 Антракс (Bacillus anthracis)

 Ботулизам (Clostridium botulinum toxin)
 Чумата (Yersinia pestis)
 Голема сипаница (варијала голема)
 Туларемија (Francisella tularensis)
 Хеморагична треска, заради вирус на ебола или вирус на Марбург

Прочитај повеќе: Медицинските истражувања прават напредок кон противотров на

ботулински токсин

Премодерн биолошко водење

Употребата на биолошки агенси во војувањето не е нова. Предвремените армии се

обиделе да ги искористат природните болести во своја полза.

Во 1346 година, татарската (или татарската) армија се обидела да ја претвори

чумата во своја полза во опсадата на пристанишниот град Кафа, кој тогаш бил дел
од Џенова. Умираат од самата чума, припадниците на армијата врзани тела и глави
на починатиот да исфрлаат, а потоа ги слетуваа - и "црната смрт" што ја носеа - во
ѕидот на нивните жртви. Следеше епидемија на чума, а градот се предаде на
монголските сили.
Во француските индиски војни во доцниот 18-ти век, англискиот генерал Сер Џефри
Амхерст, наводно, дистрибуирал мали ќебиња на ќебиња на Индијанци (кои биле на
страната на Французите).

Биолошко водење на дваесеттиот век

Државите, а не терористите, се најголемите програмери на програмите за биолошка

војна. Во дваесеттиот век, Јапонија, Германија, (поранешниот) Советски Сојуз, Ирак,
САД и Велика Британија сите имаа планови за развој на биолошка војна.

Има неколку потврдени напади на биотероризам. Во 1984 година, култот на Rajneesh

во САД направи стотици болни со труење со храна кога го ставија Salmonella
typhimorium во барот за салата во Орегон. Во 1993 година, јапонскиот култ Aum
Shinrikyo испрскал антракс од кров.

Биотерористички договори

Во 1972 година, Обединетите нации ја предложија Конвенцијата за забрана за

развој, производство и складирање на батериолошко (биолошко) и токсинско
оружје и за нивно уништување (обично наречена Конвенција за биолошко и
токсинско оружје, BTWC). До ноември 2001 година имаше 162 потписници и 144 од
нив ја ратификуваа конвенцијата.

Потекло на тековната загриженост во врска со биотероризмот

Даглас Ц. Ловелас, Џуниор, директор на Институтот за стратегиски студии, укажува

на четири причини дека биотероризмот стана загрижувачка во последната
генерација:

Првиот, почнувајќи од 1990 година ... беше официјален предлог на Владата на САД
дека пролиферацијата на навредливи програми за БВ ... беше растечки тренд.
Второто беше откритието ... дека СССР ... изгради масивна тајна биолошка програма
за оружје ... Третата беше потврдата на Специјалната комисија на Обединетите
нации во 1995 година дека Ирак ... складираше големи количества агенти. ..
Последното беше откритието, исто така во 1995 година, дека јапонската група Аум
Шиниккојо ... поминала 4 години обидувајќи се ... да произведе ... два патогени
биолошки агенси. (Декември 2005)

Биотероризам и служба за јавно здравје:

Дефинирање на системи за управување и
третман
К

лучни зборови: биолошки; Биосигурност; Биосигурност; Биотероризам;

Хемиски; Европски; Здравје и Безбедност; Италијански; Лабораторија; Нуклеарна;
Радиолошки

Кратенки: ОСНОВА: технологија за откривање на лекување; БРИК: Иницијатива за

био ризик за градење на капацитетите и развој на базата на знаење; БСА:
здруженија за биосигурност; BSCL: Кабинет за биосигурност; BLS-1: Ниво на
биосигурност 1 (BSL-1); BWT: Конвенција за биолошко и токсинско оружје; ЦБРН:
хемиски, биолошки, радио нуклеарен; ЦДЦ: центри за контрола на болести и
превенција; CWTC: Центар за третман на хемиски отпад; DSUS: Дистрибуирани
единици за земање примероци; ДНК: Деоксирибо нуклеинска киселина; EBSA:
Европска асоцијација за биосигурност; ECDC: Европски центар за превенција и
контрола на болести; ЕК: Европска комисија; ЕМЕА: Европска евалуација на лекови;
EURONET-P4: Европска мрежа на P4 лаборатории; ЕУ: Европска Унија; ГММ

Генетски модифицирани микроорганизми; GHSI: Иницијатива за глобална

здравствена безбедност; HANAA: рачен напреден анализатор на нуклеинска
киселина; ХСЦ: Комитет за здравствена безбедност; ХСР: Одговор на здравствените
системи; HEPA: филтер за воздух со висока ефикасност; IFBA: Меѓународната
федерација на здруженија за биосигурност; ЛАИ: Лабораториски асоцирани
инфекции; LIDARs: откривање на светлината и распоредување; LIBS: ласерска
индуцирана дефектна спектроскопија; NIAID: Национален институт за алергија и
инфективни болести; OSHA: администрација за безбедност и здравје при работа;
ПЦР: Полимераза синџирска реакција; СЗО: Светска здравствена организација;

Вовед
Малкумина ќе се потсетат дека малку повеќе од една деценија, можноста за
биолошки тероризам не беше ниту очекувана ниту разбрана од професионалци или
цивилна заедница. Ефектите од нуклеарен напад беа документирани и опипливи.
Хемиските несреќи не беа невообичаени, но потенцијалната катастрофа на
епидемијата по намерното ослободување на биолошки патогени беше тешко да се
разбере. Живееме во ера на несигурност и промени и употребата на биолошкото
оружје е сериозен проблем на јавното здравје што ја зголемува веројатноста за
"можни инциденти", а не само за биотероризам. Некои бактерии, вируси и токсини
се поголем проблем за здравјето на луѓето.
Тие се подобро вработени во земјоделството, во производството на храна и имаат
ефект дури и врз животната средина. Терористите се користат биолошки за
нивната вирулентност, токсичност, преносливост и нивната смртност, но она што
навистина ги прави тие микроорганизми што се користат како оружје е високата
патогеност, која може да прерасне во еден организам или клетка. Биолошките
агенси имаат: релативно ниските трошоци за производство понекогаш се лесно
достапни и немаат значителни проблеми во врска со складирањето и транспортот.
Освен тоа, терористичките организации, покрај природно постоечките патогени,
може да се жалат да користат генетски модифицирани микроорганизми (ГММ).
Експертите сметаат дека токсините во редот до илјада може да се добијат од
генетски или природни извори, но не сите би се користеле како биолошко оружје;
следење на нелегалното одземање, дури и мали количини, тоа е невозможно!
Патогените материи се тешки за откривање: тие се безбојни и без мирис и имаат
инкубациони времиња кои се движат од 48 часови за респираторен антракс, 21 дена,
за Q треска. Период на инкубација во исто време е предност и недостаток; предност
затоа што отвора временски прозорец кој ви овозможува да ги карантирате и
лекувате заразените лица и вакцинирање на други; недостаток, бидејќи често е
тешко да се идентификува болеста.
Во почетната фаза, многу болести имаат симптоми слични на грип: пациентите се
стремат, со што го следат нивниот нормален ритам на животот, однесувањето дека
во случај на преносливи болести може да доведе до раширена контаминација. За
повеќето болести предизвикани од агенси кои се користат во биолошката борба,
постојат третмани и / или вакцини со цел да се овозможи распоредување на
механизми за реакција и, особено, усвојувањето на медицински контрамерки, е од
суштинско значење навремено уништување на нападот. Соодветните податоци за
природното однесување на заразни болести го олеснуваат препознавањето на еден
необичен настан и помагаат да се утврди дали треба да се испитаат сомнежите за
намерна причина. Рутински системи за надзор, за епидемиски-склони и новите
инфективни болести, го зголемуваат капацитетот за откривање и испитување на
намерно предизвиканата појава.

Дури и многу мала количина на патоген ќе предизвика болест, на пример,

туларемијата бара помалку од организмите на 10 за зарази, затоа сензорите треба
да бидат чувствителни за минимално присуство на патогени. - Детекција за заштита
"технологијата за биолошка детекција моментално е недостапна. Достапните
инструменти се обично големи, бавни и скапи. Посигурниот инструмент за
откривање е подолг што е потребно за да се идентификува дефинираната закана.
Така, главната цел на биолошката детекција е да се обезбеди доволно
предупредување за респондентите со цел да се намали бројот на жртвите.
Биофункционалните стратегии се формираат со комбинација на неколку слоеви на
откривање. Првиот слој е составен од спојувачки детектори; вториот слој на
заштита е обезбеден со употреба на точни детектори; На крајот, собирањето на
епидемиолошки податоци може да ја поддржи и да ја надополни употребата на
биосензорите. Неколку технологии, како што се Доплер РАДАР, ЛИДАР (Детекција
на светлина и распоред) или ЛБСЅ (Ласерски индуцирана дефект спектроскопија),
може да се користат за откривање на биолошките агенси. Тие се потпираат на
радио бранови или техники на светлосна рефлексија за да ги прикажат облаците за
патогени во воздухот. Сепак, апликациите за овие технологии главно се воени и
нивната ефикасност е сé уште ограничена.
Реалноста сега е дека биосигурноста сега има корист од колективниот интензивен
интерес на политичките лидери или финансиските обврски кои ги следеа нападите
на 2001 антраксот. Со текот на времето, првичното чувство на итност во напорите
за зачувување на биосигурноста на нацијата

Биотероризам и туризам
Кога мислиме на безбедноста во туризмот, имаме тенденција да размислуваме или
за криминални дела кои често ја мачат туристичката индустрија, како што се:
џепарлак, инвазии во простории, или уметници за измама,

Кога размислуваме за безбедноста во туризмот, имаме тенденција да

размислуваме или за криминални дела кои често ја мачат туристичката
индустрија, како што се: џепарлак, инвазии на простории, или уметници за
измама, или за отворени акти на тероризам, како што е бомба. Ретко ги
разгледуваме скриените форми на тероризам што можат да влијаат на
туристичката индустрија. Овие форми на тероризам често не се откриваат сè
додека не биде предоцна и додека бомбите се јавни убијци, дејствијата како
што е биотероризмот честопати се тивки убијци.

Речникот за дефинирање на биотероризам: „терористички акти што

вклучуваат употреба на штетни агенси и производи од биолошко потекло,
како микроорганизми или токсини кои произведуваат болести“ претставува
само површно разбирање на темата. Исто како што туризмот е комплексен
систем на меѓусебно поврзани индустрии кои формираат композитна
индустрија, така и биотероризмот рефлектира широк спектар на
потенцијални опасности во врска со туристичката индустрија.

Следните опасности, идеи и предлози не претставуваат комплетен список.

Наместо тоа, тие имаат за цел да ја принудат свеста за опасност од таинствен
туризам што може да предизвика голема штета при нападот од под радарот.
Заради полесно читање, ќе ги користиме терминот „биотероризам“ и
туристичките био-опасности. Терминот „туристички био-опасни“ опишува и
намерни акти на биолошки напади и ненамерни биолошки напади.
- Био-опасностите се комплицирани и повеќеслојни. Био-опасностите можат
да се произведат ненамерно и / или намерно, тие можат да бидат производ
на интеракции од човек на човек, од недостаток на чистота, како што е нешто
едноставно како валкани плочи или слабо измиени чаршави и со планирана
хемикалија напади кои се движат од што било како што се отвори за воздух
или неисправен систем за ладење. Овој широк спектар на разновидност
значи дека луѓето во туристичката индустрија и особено оние кои работат во
безбедност и безбедност мора постојано да внимаваат на неочекуваното.

- Био-опасностите во туризмот не се статични. Клучен предизвик на

биотероризмот во туризмот или био-опасност е неговата променлива
природа. Она што не може да се смета за закана во одреден временски
период, може да стане закана скоро преку ноќ. Втор проблем во био-
тероризмот и опасностите во туризмот е дека туризмот е многу чувствителен
на негативниот публицитет. Така, акт за биотероризам всушност не може да
успее, но публицитетот може да произведе доволно негативен резултат дека
штетата е успешна, иако нападот беше неуспешен. На пример, голем дел од
индустријата за крстарење претрпе пред неколку години, од био-штета
поради неочекувани избувнувања на вирусот Нордау. Иако вирусот беше
содржан во релативно краток временски период, штетата од негативниот
публицитет траеше веќе некое време.

- Био опасностите се тесно поврзани со био-опасностите. Овие вклучуваат не

само биолошки проблеми поради недостаток на добри санитарни услови,
проблеми произведени намерно како терористички акти, ненамерно
ширење на болести, но исто така и опасности што природно постојат во
околината. На пример, не можеме да наречеме напад на ајкула или наезда
на медуза како терористички чин, но комбинирани со публицитет, овие
проблеми можат да влијаат на крајната линија на локалното ниво на
туризам.

- Биолошките опаѓачи на туризмот можат да се манифестираат на повеќе

начини. На пример, гостин исто така може да биде носител на болести.
Неколку туристички страници ги проверуваат своите гости, но сепак гостинот
може да остави биолошка опасност во форма на крв, микроби или заразни
болести. Овие биолошки опасности не само што не се проверуваат (и
честопати никогаш не се пријавуваат), туку во случај на хотел или ресторан,
временската рамка е многу ограничена бидејќи можноста да се следи
гостинот откако тој / тој заминал е близу невозможна .

- Некои од носителите на био-опасности во туризмот може да бидат: гости,

вработени во туризмот, испорачани лица или дури и инсекти. Бидејќи
туризмот служи на разновидна и постојано менувана популација
специјалисти за безбедност во туризмот не само што мораат да обрнат
внимание на потенцијалните опасности во нивните простории, туку и на
опасностите од надвор. Така, епидемијата на грип може да биде
вознемиреност за семејството, но економска катастрофа за деловното место
во туризмот. Понатаму, во современиот меѓусебно поврзан свет на туризам,
болест или биолошка опасност од еден дел на светот лесно може да влијае
на туристичкиот бизнис во другите делови на светот. Оваа меѓусебна
поврзаност особено важи за аеродромите кои се главни центри и во кои
луѓето постојано се префрлаат од еден на друг лет.

- Секој дел од туристичкиот систем е подложен и потенцијална причина за

био-штета. Поради фактот што туризмот е поврзано со мешање на луѓе,
службениците за безбедност во туризмот мора постојано да обучуваат
персонал и за нови и за „класични“ болести, за симптомите што треба да ги
пријават и за една работа што може да изгледа како безопасна, но не се чини
правилна. Исто како и во светот на тероризмот, кога станува збор за
биолошки опасности, туристичките служби мораат да обучуваат вработени,
па дури и гости да кажат нешто ако се сомневаат дека нешто не е во ред.

- Чистотата е близу до побожноста. Стариот израз дека чистотата е форма на

побожност е можеби најдобрата заштита од оштетување на био-хемиски и
биолошки туризам. Охрабрете ги вработените редовно да ги мијат рацете, да
користат ткива за еднократна употреба при кивање, а потоа да ги фрлаат
овие ткива во соодветниот сад.

Бидете сигурни дека вашиот туристички производ не стане закана за

животната средина. Заканите за животната средина не се само туристи кои ги
газат природните растенија или предизвикуваат штети на животот на морето.
Овие закани, исто така, постојат во урбаната средина, на пример, проверете
дали ѓубрето и ѓубрето се спакувани на начин на кој несаканите животни,
како стаорците, не ги привлекуваат вашите области за отпад. Исто како што
надворешното опкружување влијае на локалното туристичко опкружување,
така и локалното туристичко опкружување влијае на неговата околина
домаќин, било да е тоа рурално или урбано опкружување.