ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Οι λέξεις που χρησιμοποιούνται αντί για τα ονόματα (ουσιαστικά ή επίθετα).

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΔΕΙΚΤΙ
ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΟΡΙ
ΑΟΡΙΣΤΕΣ ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ
Αυτές που φανερώνουν τα τρία πρόσωπα Αυτές που χρησιμοποιούμε όταν Αυτές που φανερώνουν αόριστα, Αυτές που ξεχωρίζουν ένα
του λόγου δείχνουμε χωρίς να το ονομάζουν, ένα πρόσωπο, πρόσωπο, ζώο ή πράγμα από
ζώο ή πράγμα άλλα του ίδιου είδους

εγώ, εσύ, αυτός αυτός, αυτή, αυτό
εκείνος, εκείνη, εκείνο
(ε)τούτος, (ε)τούτη, (ε)τούτο
τέτοιος, τέτοια, τέτοιο
τόσος, τόση, τόσο
ένας, μία, ένα ο ίδιος (-α, -ο)
κανένας, καμία (καμιά), κανένα μόνος, -η, -ο
καθένας, καθεμιά, καθένα
κάποιος, κάποια, κάποιο
κάμποσος, κάμποση, κάμποσο
μερικοί, μερικές, μερικά
άλλος, άλλη, άλλο
ο δείνα, η δείνα, το δείνα
ο τάδε, η τάδε, το τάδε
κάθε, καθετί
κάτι, κατιτί
τίποτε

ΚΤΗΤΙ
ΚΤΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΑΥΤΟΠΑ
ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙ
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ
Αυτές που φανερώνουν σε ποιον ανήκει κάτι Αυτές με τις οποίες ολόκληρη Αυτές που φανερώνουν πως το ίδιο Αυτές που χρησιμοποιούμε όταν
πρόταση αναφέρεται σε μία λέξη πρόσωπο ενεργεί και δέχεται την ρωτάμε
ενέργεια

γεν. αδύνατων τύπων προσωπικής που τον εαυτό μου, τι;

αντωνυμίας ο οποίος, η οποία, το οποίο τον εαυτό σου, ποιος; ποια; ποιο;
(μου, σου, του, μας, σας, τους…) όποιος, όποια, όποιο τον εαυτό του πόσος; πόση; πόσο;
όταν ακολουθούν ουσιαστικό όσος, όση, όσο
ό,τι
δικός + γεν. αδύνατων τύπων

© Γρηγόρης Ζερβός