V.

Conclusion

Mabilis na kumalat ang coronavirus na binago nito ang ritmo ng mundo. Mula man sa pananaw
ng isang solong bansa o mga antas ng multilateral, ang solididad ng mga relasyon sa
internasyonal ay nasubukan. Ang pinaka-halatang kahihinatnan ay kasama ang pag-urong ng
ekonomiya, isang krisis ng pandaigdigang pamamahala, pangangalaga sa kalakal at pagdaragdag
ng sentimyantistang damdamin. Ang mga tao-sa-tao, kultura at palitan ng paglalakbay ay
pinaghigpitan lahat. Gayunpaman, ito ay isang tip lamang ng malaking bato ng yelo.

Matapos nating mapagtagumpayan ang pandemya, na tiyak na mangyayari, dapat nating

isagawa ang isang komprehensibong pagsusuri ng kakayahan ng mundo na mapanatili ang
katatagan kapag nahaharap sa mga katulad na hamon sa hinaharap. Dapat din tayong gumawa
ng mga hakbang upang makayanan ang mga hamong ito nang magkakasama. Ngunit marahil sa
kasalukuyang yugto, makakagawa na tayo ng ilang mga konklusyon. Ang isang pandemya ay
hindi bago sa kasaysayan ng tao. Ngunit kung bakit espesyal ang COVID-19 pandemya ay
nagaganap ito sa isang walang uliran backdrop kapag ang pagkakaugnay at pagkakaugnay sa
pagitan ng mga tao, sa pagitan ng mga bansa at sa pagitan ng mga kontinente ay napakalalim.

Ang mga nagawa na nagawa ng mga tao sa teknolohiya, katalinuhan at transportasyon ay

ginawang global at pisikal na sikolohikal na globalisasyon. Iyon ang dahilan kung bakit ang ating
bansa, bilang isang mahalagang internasyonal na sentro, tagaluwas at tagataguyod ng
seguridad, ay patuloy na isusulong ang isang nakabubuo at pinag-isang agenda at gampanan
ang isang balanseng at nakikipag-ugnay sa tungkulin sa internasyonal.

Panahon na upang talikuran ang maginoo na pag-iisip batay sa mga stereotype at sa wakas ay
magsimulang kumilos mula sa isang pananaw sa moralidad. Pagkatapos ng lahat, ang aming
pinakamahusay na mapagpipilian ay isang masayang hinaharap para sa lahat ng nakatira sa
Earth, ang aming karaniwang tahanan.