Hegel ve İdealizm (Düşüncecilik)

Alman düşünürü Georg Wilhelm Friedrich Hegel (Georg Vilhelm Fridrih Hegel)'de varlığın idea
türünden olduğunu savunur. Hegel varlık konusunda gerçekte var olanın ide, mutlak ruh, tin ya da
Geist (Gayst) adını verdiği mutlak akıl olduğunu savunur. Ona göre Geist durağan değil değişen,
farklılaşan manevi bir varlıktır. Geist sürekli bir oluş ve bir gelişme içindedir. Dünyada var olan her şey
bu değişimin ürünüdür. Değişme diyalektik bir süreç izler. Diyalektik tez, antitez ve sentez olmak
üzere üç aşamadan oluşur. Doğa, varlık, kültür, uygarlık, düşünce vb. Geist'ın diyalektik hareketiyle ya
da değişimiyle meydana gelir. Hegel'e göre bu gelişimin bir amacı vardır o da mutlak ruhun kendisini
tam olarak gerçekleştirmesidir.

Hegel'e göre her şeyin temelinde diyalektik adını verdiği evrensel ilke vardır. Bu ilkeye göre hem doğa
hem de tarih ve kültür karşıtların (tez-antitez) çatışması ve bireşime (senteze) ulaşma biçiminde
ilerler. Bu sentez zamanla teze dönüşür, tez antitezini yaratır. Bunların çatışmasından yeni bir senteze
ulaşılır. Bu süreç böylece devam eder gider. Mutlak ruh diyalektik hareketinin ilk adımında
kendisindedir. Potansiyel olarak kendisinde bulunan gücünü henüz gerçekleştirmemiştir (tez
aşaması). Mutlak ruhun kendini tanıması ve olanaklarını görebilmesi için kendisine gerçeklik
kazandırması gerekir. Mutlak ruh kendisini ilk kez doğada gerçekleştirir (antitez aşaması). Doğa ya da
dünya farklılaşmış mutlak ruhtur. Mutlak ruh doğada kendisinden başka bir şeye dönüşerek özüne
aykırı düşmüştür. O, doğada kendi özü ile çelişmiştir. Bu çelişki kültür dünyasının yaratılmasına yol
açmıştır (sentez aşaması). Mutlak ruh bu aşamada kendine döner. Bu süreç böyle devam eder gider.