Professional Documents
Culture Documents
Lagom Tungkol Sa Wikang Pambansa
Lagom Tungkol Sa Wikang Pambansa
S a r i l i n g L a g o m t u n g k o l s a A r t i k u l o n g “ Ta g a l o g F e a t u r e :
Pagbibigay Pugay sa Pambansang Wika”
Naninindigan ang bawat Filipino bilang ang Wikang Pambansa ay panlahat, ito ang
Wikang Pambansa ng Pilipinas na itinadhana sa Artikulo XIV, Seksyon 6 ng ating
Konstitusyon 1987. Ito ay isang pagpapatunay na ito, ang wikang ginagamit,
nauunawaan at sinasalita ng pinakamaraming Pilipino sa loob at labas ng ating bayan.
Hindi talaga natin magigiit na isa tayong mga Pilipino. Nakaukit na sa ating mga palad
kung sino at kung ano tayo, kaya sa paggamit natin ng isang wika ay tanging nag-iisa
lang dapat ito, at ito ay ang wikang Filipino na kung saan ang wikang importante sa
ating bansa upang magkaintindihan tayo sa ating mga sarili taga Cebu kaman, taga
Bicol o sa Masbate at iba pa ay itong wikang Filipino ang nagbubuklod sa ating lahat
kung saan gumagawa ng isang tulay tungo sa iba’t ibang pulo ditto sa Pilipinas.
Ngunit sa ngayong modernisastion ay hindi rin natin mapipilit ang iba na hindi
magsalita ng wikang banyaga dahil sa pamamagitan ng kaalaman ng wikang ito ay
nakakatulong din ito sa mga taong naghahanap ng trabaho at pati narin sa
pakikipagkomyonikasyon sa ibang tao na nakatira sa ibang bansa. Pero ang punto ng
pananaliksik nito ay kailangan protektahan, ipagtanggol, mahalin, at higit sa lahat ay
huwag nating ikakahiya ang ating wikang Filipino. Ipakita natin sa ating mahal na mga
bayaning nagbuhos ng kanilang panahon para lamang magkaroon tayo ng wikang
pansarili lalong-lalo na si Manuel L. Quezon na (“Ama ng Wikang Pambansa”) , para
maibuklod ang ating bansa at hindi ito mapasama sa mga bansang walang sariling wika
at nakikigamit lang ng wikang banyaga.
Po
M 13. Binibigyang pansin ang mga umiiral na tunggalian: ng tauhan sa sarili niya, sa
ibang tauhan, sa lipunan o sa kalikasan.
K 16. Hindi angkop ang paggamit ng mga salitang balbal at ang labis na emosyon
Po 17. Kumukuha ng atensyon sa sarili nitong artipisyalidad, sa pamamaraan ng
pagsabi ng gustong sabihin.
D 18. Hindi raw maaaring tanggapin na lamang ang mga pananalita ng manunulat
dahil pinararami nito ang lehitimong interpretasyon ng teksto.
M 20. Kung iaangat pa ang pagsusuri, maaaring umabot sa puntong masasagot ang
tanong na Para saan o kanino ang panitikang ito?
Ro 27. Masasabing may dalawang uri nito: ang tradisyunal at ang rebolusyunaryo.
Po 30. Ang panulaan ay hindi panulaan dahil lamang gumagamit ito ng temang
tumatalakay sa kondisyon ng tao, kundi dahil sa proseso ng wika.