Κορωνοϊός

Dr Γεώργιος Ελευθερίου Αγγειοχειρουργός

Διδάκτωρ Παν. Αθηνών Διευθ. Αγγειοχειρουργικής | Γενικός Γραμματέας Π.Ι.Σ.

[Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ
ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ]
Μπορούμε να προστατεύσουμε τις ευάλωτες ομάδες από τον
κορωνοϊό και συγχρόνως να κρατάμε ανοιχτή την οικονομία
Τί πρέπει να γίνει αντί να καταστρέφουμε την οικονομία και την κοινωνική ζωή των πολιτών με

Μπορούμε να προστατεύσουμε
αλλεπάλληλα και ατελέσφορα lockdowns;

τις ευάλωτες ομάδες από τον κορωνοϊό

και συγχρόνως να κρατάμε ανοιχτή την οικονομία;

Κατά την άποψή μου η απάντηση είναι ένα

ξεκάθαρο ναι
2
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΩΣ!

Ο
πως είχε προβλεφθεί από πολλούς επιστήμονες, αλλά και από
εμένα, το επόμενο lockdown είναι γεγονός, όπως γεγονός θα είναι
και το μεθεπόμενο, αν συνεχίσουμε με την παρούσα τακτική! Αυτό
έχει ως αποτέλεσμα σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπει-
ες που μεταφράζονται σε απώλειες ανθρώπινων ζωών, οι οποίες θα είναι πο-
λύ περισσότερες από τις απώλειες που προκαλεί η πανδημία.

Αυτές τις δύσκολες ώρες εύλογα μπαίνει το ερώτημα: για πόσο καιρό θα
αντέξει η ελληνική οικονομία να χάνει 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ το μήνα;

Για πόσο καιρό θα αντέξει ο πληθυσμός τον εγκλεισμό, και για πόσο καιρό
ακόμα θα στερούμε από τα παιδιά μας τη δυνατότητα της εκπαίδευσης και
της κοινωνικοποίησης;

Απόδειξη της αποτυχίας της παρούσας στρατηγικής είναι το γεγονός ότι με-
τράμε ήδη τρεις μήνες σκληρού lockdown, χωρίς να μπορούμε να βγούμε
από αυτό και με πενιχρό αποτέλεσμα.
Δ
εν υπάρχει χώρα της Ευρώπης
που έχει μπει σε τόσο σκληρό
lockdown και για τόσους μήνες
όσο εμείς! Ήδη στην Ιταλία έχουν ανοίξει
ακόμα και την εστίαση, τα δε σχολεία
είναι ανοιχτά στις περισσότερες χώρες
της Ευρώπης!
Η τακτική των σκληρών lockdown εφαρ-
μόζεται κυρίως για δύο λόγους:
Πρώτον για να δοθεί χρόνος να οργα-
νωθεί καλύτερα το σύστημα υγείας, και
δεύτερον για να αποσυμφορηθεί από την
πληθώρα των περιστατικών. Δεν είναι
λύση για την έξοδο από την επιδημία.
Δυστυχώς όλο αυτό το διάστημα αποτύ-
χαμε να οργανώσουμε ένα αξιόπιστο σύ-
στημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας,
που θα μας έδινε τη δυνατότητα να αντι-
μετωπίσουμε τη συντριπτική πλειοψηφία
των περιστατικών εξωνοσοκομειακά.
Αντιθέτως επιλέξαμε τη στρατηγική των
γενικευμένων εγκλεισμών με πολύ σοβα-
ρό αντίκτυπο στην οικονομία, την κοινω-
νική ζωή και την ψυχολογία όλων μας.
Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να αξιοποιή-
σουμε τα συμπεράσματα από το πρώτο
κύμα, τα οποία ξεκάθαρα έξειξαν ότι
υπάρχουν συγκεκριμένες ηλικιακές ομά-
δες πληθυσμού που κινδυνεύουν περισ-
σότερο από ό,τι ο γενικός πληθυσμός.
Επίσης, δεν αξιοποιήσαμε τη γνώση ότι η
συντριπτική πλειοψηφία όσων εμφάνι-
σαν σοβαρές επιπλοκές και τελικά απε-
βίωσαν, ανήκουν κυρίως σε άτομα ηλι-
κίας άνω των 75 ετών και μάλιστα με
προϋπάρχουσες παθήσεις.
Αυτή η πολύ σημαντική γνώση δεν μπορεί
να συνεχίσει να αγνοείται και αντιθέτως
να προχωράμε -για μια ακόμη φορά- σε
γενικευμένο κλείσιμο της κοινωνίας και
της οικονομίας με συνέπεια τη φτωχοποί-
ηση και εξαθλίωση του πληθυσμού.
Αυτό οδηγεί σε απώλεια χιλιάδων ζωών,
λόγω ακραίας φτώχειας που είναι προ
των θυρών. Ο ΠΟΥ αναφέρει ότι ο μεγα-
λύτερος εχθρός της υγείας είναι η
φτώχεια, και χωρίς καλή οικονομία δεν
υπάρχει υγεία για το μεγαλύτερο μέρος
του πληθυσμού.
Ο
κορονοϊός στη μεγάλη πλειοψη-
φία των περιπτώσεων είναι μια
νόσος που μπορεί και πρέπει να
αντιμετωπιστεί σε επίπεδο πρωτοβάθ-
μιας φροντίδας υγείας. Πέραν αυτού ήδη
υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα που
μπορούν να θεραπεύσουν σε ποσοστό
πάνω από 80% ή και περισσότερο, όπως
έχει αποδειχθεί από κλινικές μελέτες. Το
«μυστικό» βεβαίως της αποτελεσματικό- 3
τητας είναι στο να χορηγηθούν άμεσα τα
φάρμακα αυτά στα πρώτα στάδια της
νόσου. Τέλος, σημαντικό είναι να θυμό-
μαστε πως στην φαρέτρα μας για την κα-
ταπολέμηση της νόσου, υπάρχουν πλέον
και τα εμβόλια, τα οποία δεν έχουν
θεραπευτικό χαρακτήρα, αλλά προλη-
πτικό με σκοπό τον περιορισμό της μετά-
δοσης του ιού.
Τί θα έπρεπε, λοιπόν, να γίνει αντί να
καταστρέφουμε την οικονομία και την
κοινωνική ζωή των πολιτών με αλλεπάλ-
ληλα και ατελέσφορα λοκντάουν;
Μπορούμε άραγε να προστατεύσουμε
τις ευάλωτες ομάδες και συγχρόνως να
κρατάμε ανοιχτή την οικονομία;
Κατά την άποψή μου η απάντηση είναι
ένα ξεκάθαρο ναι.
Δεδομένης της αποδεδειγμένης αποτυ-
χίας της τακτικής του συνεχούς εγκλει-
σμού, που φέρνει την καταστροφή της
κοινωνικής και οικονομικής ζωής, αντί να
προχωράμε σε οριζόντια lockdown θα
έπρεπε να επικεντρώσουμε στην προστα-
σία των ευάλωτων ομάδων και την στο-
χευμένη μείωση της πιθανότητας να
μολυνθούν.
Διεθνείς μελέτες δείχνουν ότι μόνο το 4%
του πληθυσμού είναι σε σοβαρό κίνδυνο
από τον κορωνοϊό, ενώ άλλο ένα 20% έχει
τουλάχιστον ένα προδιαθεσικό παρά-
γοντα για σοβαρή νόσηση, αυτό ανεβάζει
το συνολικό ποσοστό στο 25%, πράγμα
που σημαίνει ότι το υπόλοιπο 75%
μπορεί να συνεχίσει την οικονομική
δραστηριότητα χωρίς σοβαρό κίνδυνο
επιπλοκών, ακόμα και αν μολυνθεί!
Άλλωστε είναι επιστημονικά αποδεδειγ-
μένο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των
θανάτων είναι σε άτομα άνω των 70 με
προ υπάρχουσες παθήσεις. Στη συγκεκρι-
μένη νόσο το case fatality rate είναι από
1,6% - 3,2% ενώ το 98% των ατόμων κάτω
των 70 και χωρίς άλλα προβλήματα
υγείας θεραπεύονται χωρίς πολλές φορές
να έχουν συμπτώματα. Η case fatality
rate σε άτομα χωρίς άλλες παθήσεις
ανεξάρτητα ηλικίας είναι 0,9%!!
Η
προστασία των ευάλωτων με
μέτρα όπως: περιορισμός στη με-
τακίνηση, χρήση συνεχόμενων
test, τακτική ιατρική παρακολούθηση και
εφαρμογή των πολύ νέων θεραπειών στα
πρώτα στάδια της νόσου θα ήταν πολύ
πιο αποτελεσματική από τα απανωτά
lockdown, που έχουν ως συνέπεια την
οικονομική καταστροφή, αλλά και σοβα-
ρές κοινωνικές και ψυχολογικές παρενέρ-
γειες.
Η στοχευμένη πρόληψη, λοιπόν, θα μπο-
ρούσε να μας βοηθήσει,ώστε να ελαττώ-
σουμε τη θνητότητα προλαμβάνοντας τη
μόλυνση από τον ιό στις ευάλωτες ομά-
δες, θα εξοικονομούσε πόρους στο σύ-
στημα υγείας, και τέλος θα πετύχαινε
αποτελεσματικό έλεγχο της πανδημίας
χωρίς τις σοβαρές συνέπειες, ενώ συγ-
χρόνως ο εμβολιασμός του πληθυσμού
σε συνδυασμό με τη φυσική ανοσία θα
έχτιζε ένα αποτελεσματικό τείχος απένα-
ντι στην Πανδημία.
Τα μέτρα κλειδώματος είναι αποτελε-
σματικά στην επιβράδυνση των ποσο-
στών μόλυνσης και ΟΧΙ στην οριστική
αντιμετώπιση του ιού.
Το lockdown μπορεί να διατηρήσει τη
ζήτηση εντός των δυνατοτήτων του συ-
στήματος υγείας, εάν είναι καλά σχεδια-
σμένο. Ωστόσο, αυτή η στρατηγική είχε
4
πολλούς περιορισμούς σε σχέση με την
προτεινόμενη στρατηγική στοχευμένης
πρόληψης.
Η αποτελεσματικότητα του lockdown στη
μείωση της θνησιμότητας είναι προσωρι-
νή, επειδή οι ζωές που σώζει σε ένα κύμα
μπορεί να χαθούν σε ένα άλλο επόμενο
κύμα, εάν τα μέτρα κλειδώματος δεν
διαιωνίζονται.
Ένα ιογενές κύμα προκαλεί τόσο σοβαρή
ζημιά στην οικονομία, ώστε περισσότερα
lockdowns να μην είναι οικονομικά
βιώσιμα.
Η προσέγγιση κλειδώματος δεν λαμβάνει
υπόψη τις διαθέσιμες επιστημονικές γνώ-
σεις σχετικά με τον ιό και τον πληθυσμό–
στόχο του. Προκαλεί πανικό, διαταράσσει
τις κοινωνικοοικονομικές δραστηριότητες
και αναγκάζει σε καραντίνα ολόκληρου
του πληθυσμού.
Εάν στοχεύσουμε τα προληπτικά μέτρα
2) Μεγιστοποίηση της αποτελεσμα-
στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου
μόλυνσης του ευάλωτου πληθυσμού,
αλλά και στην έγκαιρη αντιμετώπιση της
νόσου, τότε η πρόληψη μπορεί να οδηγή-
σει σε λιγότερες μολύνσεις μεταξύ των
ευάλωτων και επομένως χαμηλότερα
ποσοστά θνησιμότητας.
3) Ελαχιστοποίηση των κοινωνικών
Η
πανδημία, ναι, μπορεί να αντι-
μετωπιστεί έως ότου το εμβόλιο
είναι διαθέσιμο για όλους. Με
αυτήν την στρατηγική, η κυβέρνηση είναι
πιθανό να επιτύχει και στους τρεις
στόχους για τους οποίους αγωνίζεται:
1) Προστασία των ευάλωτων ατό-
μων και μείωση των νοσηλειών
και των θανάτων.
τικότητας στη χρήση πόρων, επει-
δή μόνο το 25% του πληθυσμού
έχει πραγματική ανάγκη από τους
πόρους αυτούς –αυτό διευκολύ-
νει τον εντοπισμό επαφών- τον
έλεγχο και την πρόληψη της μό-
λυνσης.
και οικονομικών επιπτώσεων,
ώστε το μεγαλύτερο μέρος του
παραγωγικού πληθυσμού να
μπορεί να συνεχίσει τον ρόλο του
στην οικονομία οδηγώντας σε
βιώσιμη οικονομία και κοινωνική
ευημερία.