აბოს წამება

პოლიჟანრული ნაწარმოებია:
I. თავი_ქადაგების ჟანრი
II. თავი_ცხოვრების ჟანრი
III. თავი_წამების ჟანრი
IV. თავი_ჰიმნოგრაფია,სასულიერო პოეზიის
ჟანრი

ოთხი ფაქტორი, რომელთა გახსენება ქართველ

კაცში ღირსების გრძნობას გააღვიძებს:
1) “ყურესა ამას ქვეყნისასა ვართ”-
ქრისტიანული ქვეყნების განაპირას ვართ
და ვესაზღვრებით მაჰმადიანურ სამყაროს,
შესაბამისად ჩვენი გეო-პოლიტიკური
მდებარეობის გამო ვასრულებთ
საერთაშორისო ფუნქციას, ანუ, “განაპირა
გოდოლის” (ციხე) ფუნქციას, ანუ ჩვენი
არსებობა და სიძლიერე მარტო ჩვენ კი არ
გვჭირდება, არამედ მთელ ქრისტიანულ
სამყაროს.
2) ხუთასი წელია და უფრო მეტი ქრისტიანები
ვართ.
3) არა მარტობერძნებს, არამედ ჩვენც
“შორიელთა ამათ მკვიდრთა” გვებოძა
სარწმუნოება ღვთისა.
ქართლი წმინდანთა სამშობლოა, ანუ “დედად
წმიდათა” იწოდება.

I თავი
1) რომელი ეპითეტით მოიხსენუებს
მწერალი არაბებს?
 პასუხი: “ჟამის ფლობელებს” უწოდებს
(ოპტიმიზმი რომელიც წარმავლობასთანაა
დაკავშირებული)
2) რა დამართეს არაბებმა ქართველებს?
პასუხი: ჭეშმარიტების გზიდან
გადაიბირეს,”გარდაგულარძნეს”
3) რა გზებით მოახერხეს არაბებმა
ქართველთა გადაბირება?
ა)მძლავრობით
ბ)მოტყუებით
გ)მზაკვრობით
დ)ისარგებლეს ზოგიერთი ქართველის
გულუბრყვილობით “სიყრმესა შინა
უმეცრებით”
4) როგორ აღწერს იოანე საბანისძე
არაბების ხარკით დაბეჩავებულ
ქართველებს?
პასუხი:არიან გაღატაკებულნი,
ნაგვემნი,სასტიკად დასჯილნი, შეკრულნი
ვითარცა რკინითა.
5) როგორ გამოხატავს მწერალი არაბთა
მძლავრობით სულიერად დაკნინებულ
ქართველებს?
პასუხი:ქართველებს ეშინიათ და მათი
რწმენა არამყარია
6) რა არის იოანე საბანისძის ეროვნული
იდეალი?
პასუხი: “მამულისა ჩვეულებისაებრ სლვაი”
მამა პაპის მიერ არჩეული გზა, ანუ
ქრისტიანობა, ანუ ქრისტიანული გზით
სვლა არის საბანისძის ეროვნული იდეალი.