ISANG PAGSUSURING HUMANISMO SA MAIKLING KWENTONG “ ANG KURA AT

ANG AGWADOR”

ni: Glendalyn S. Arias

A. PAMAGAT NG AKDA

Ang pamagat na “ Ang Kura at Ang Agwador” ay angkop sa paksang nais

iparating ng kwento sa mga mambabasa . Malaking tulong ang pamagat upang
magkaraoon ng ideya ang mga mambabasa kung ano ang magiging takbo ng
kwento. “ Ang kura at ang agwador” Papasok agad sa ideya ng mga mambabsa na
ito ay may kinalaman sa mga karakter ng kwento. Isang kasangkapan ang pamagat
upang ipakilala ang karakter o kaya tauhan ng kwento o akda. Ang kwento tulad ng
pamagat ay iikot sa Agwador na si Diego o mas kilala sa Egong Laki at si G. Manuel
(Padre Gonzales) ay dating agwador at sa paglipas ng panahon ay naging Pari at si
Egong Laki ay nanatiling Agwador, ang pag-igib ang ikinabubuhay . Mula
pagkabata hanggang naging pari ay palaging binibiro ni Egong Laki na humantong
sa pisikal na pananakit ang kanyang mga biro. Ito ang naging daan upang magbago
si Egong laki at nagpasyang siya na ang agwador ni Padre Gonzales
B. PAGKILALA SA MAY- AKDA

Isinilang noong 1940, Rogelio R. "Sikat" Sicat iniwan niya ang San Isidro, Nueva
Ecija noong 1950's para magtrabaho sa University of Santo Tomas. Pagkatapos maging
campus writer at literary editor ng The Varsitarian , tinuloy niya hanggang maging isa siya
sa mga sikat na pioneers ng Philippine literature sa pamamagitan ng pagpili ng Filipino
bilang lenggwahe ng kanyang pagsusulat, at sa pamamagitan nag pagtalikod sa mga pag-
alala at pakikipagtagpo sa mga "Western writers".

Ang mga gawa ni Sicat, na nagpabangon sa nakagawiang literature natin at

nagpamulat sa atin sa kalagayan ng ating lipunan, unang nakita sa magasin na Liwayway.
Nakakuha siya ng parangal sa Palanca awards noong 1962, at noong 1965 lumabas bilang
antolohiya, Mga Agos sa Disyerto , sumunod sa mga magagaling na manunulat. Sumulat
siya ng ilang dekada, at nakilala siya sa literary history bilang fictionist, playwright at
professor, at ang pagiging dean sa University of the Philippines Diliman.

"Impeng Negro" at "Tata Selo", parehong gawa ni Sicat na isinadula sa isang

pelikula, ay ilan lamang sa mga ginawa ni Sicat. Ang iba pa niyang mga gawa ay: Dugo sa
Bukang-Liwayway , Pagsalunga: Piniling Kuwento at Sanaysay , at ang dula "Moses,
Moses". Namatay si Sicat noong 1997, pero pinarangalan sa huling pagkakataon sa
pamamagitan ng National Book Award noong sumunod na taon para sa kanyang pagsasalin
sa ginawa ni William J. Pomeroy na pinamagatang: "Ang Gubat: Isang Personal na Rekord
ng Pakikilabang Gerilya ng mga Huk sa Pilipinas.

C. TEMA/PAKSA

Ang tema o paksa ng kwento ay Pagpapatawad at Pagpapakumbaba . Ang

paghingi ng paumanhing ay pagkilala sa nagawang kasalanan. Nilulutas nito ang
alitan at pagkakaunawaan.
Sa akda , nagtataglay si Egong Laki ng kagandahang loob. Siya ay
pakumbababg umamin sa nagawang kasalanan at humingi ng kapatawaran kay
Padre Gonzalo na naging dahilan upang manumbalikang kanilang pagkakaibigan .
Narito ang pahayag:
 "Padre ako po ang... naglagay ng pako..."
"Dadalhan ko ng inumin si Padre Gonzalo," ani Egong.
"Mula ngayon, ako na ang tagaigib niya ng inumin.

Sa mga katagang binitawan ni Egong na siya na magiging personal na taga-

igib ng tubig ng Pari ay tanda ng kanyang pagpapakumbaba at taos pusong pagsisisi
at paghingi ng tawad. Ang Paghingi ng tawad ay hindi isang kaduwagan bagamat
ito ay katapangan .

D. TAUHAN
• Padre Gonzalo – ang Kura

Bagong Pari ng San Roque, May apatnapu't limang taong gulang ito, payat at
maputla. Mataas ang buto sa pisngi at malalalim ang mga mata. Tila hindi ka
makapagsisinungaling kapag natitigan ng mga matang iyon. Ang buong kaanyuan ng
pari - pati na ang tinig nitong buo at malalim -ay sadyang nagsasaad ng isang buhay na
inilaan sa kabanalan. Dating sakristan ni Padre Felix

Gonzalo Manuel, “Along” ang tawag sakanya dati. Dating agwador at Kaibigan ni
Egong Laki. Lagi siyang binibiro ni Egong Laki ngunit kahit ganoon paman sila pa rin
ay magkaibigan

• Diego – ang Agwador

Diego nga ang pangalan ay lalong kilala sa San Roque sa taguring Egong
Laki. Malaki siyang lalaki, may anim na talampakan ang taas, maitim at may
nakangising mukhang sa unang malas pa lamang ay mahihinuha nang pagmumulan
ng di mabilang na kaharutan -kung ang kaharutan ay maaari pang sabihin sa isang
kasinlaki niya, sa isang katulad niyang malapit nang maglimampung taong gulang.
Nakatira siya sa isang pagkaliit-liit na bahay, kung bahay na matatawag ang
kanyang tinitirhan, na parang isang kahon lamang na yari sa pinagtagpi-tagping
kahoy.
Siya ang pangunahing agwador sa San Roque; may mapagbiro pang nagsabi
na kaya raw itinayo ang posong tumutulo rito (patuloy ang tulo ng poso kahit hindi
binobomba) ay dahil sa kanya. Mula pagkabata’y agwador na si Egong Laki.
Kung minsa’y nagiging tagasibak siya ng kahoy, tagapitas ng mangga (iyo’y noong
malinaw pa ang kanyang mata), utusan sa kung anu-anong gawain ngunit ang pag-
igib ang talaga niyang ikinabubuhay. Siya ang nagluluto kanyang pagkain at siya
ang naglalaba ng kanyang damit, Ulila na siya sa magulang at wala sinumang nais
tumunton sa kanya bilang kamag-anak.
 • Padre Felix
Ang paring nagpadala kay Padre Gonzalo sa seminaryo
• Padre Agustin
Ang kura ng San Roque bago si Padre Gonzalo Hindi natapos ang pagpapaayos ng
simbahan dahil ginupo katandaan
• Tandang Doro
May ari ng bakuran sa tapat ng poso kung saan may puno ng bayabas

E. BANGHAY

a. SIMULA

Naging matagumpay ang simula ng kwento sa pagpapakilala sa mga tauhan,

naipaliwanag niya nang maayos ang mga karakter at kanilang mga katangian. Maging
ang tagpuan ay nailahan ng maayos . Ang bawat detalye ng karakter ay nailahad ng
maayos na kung saan magpapaigting at lalong nakapagdadag nag kawilihan sa mga
mambabasa.

b. GITNA

Ang gitnang bahagi ang siyang nagbigay kulay sa kwento , sapagkat makikita
ang mga sunod-sunod na pangyayari na kasasabikan na ng mga mambabasa. Sa Akdang
ito makikita ang ginagawang pangbibiro ni Egong Laki kay Padre Padre Gozalo na
kung saan ito ay kinasasabikan ng mga mambabasa kung mahuhuli ba si Egong Laki
sa ginagawa niyang kalokohan sa Pari .

c. WAKAS

Ang wakas ang pinakamaganda sa lahat ng bahagi ng kwento sa akdang ito

sapagkat makikita sa bahagi ng kwentong ito ang pagpapakumbaba at
pagpapatawad ng mga tauhan sa kwento. Makikita ang Kababaang loob ni Egong
Laki sapagkat tinanggap niya ang kanyang pagkakamali at humingi ng tawad .
Samantalang Si Padre Gonzalo naman ay kakakitaan ng pagpapatawad sakanyang
matalik na kaibigan na kahit anong ginawang panloloko at pagbibiro sakanya ni
Egong Laki ay pinatawag pa rin niya ito. Bilang ganti sa ginawang kabaitan ni
Padre Gozalo ay Si Egong Laki ang naking personal niya agwador.
F. TEORYANG PAMPANITIKAN

TEORYANG HUMANISMO

Ang tao ang sentro ng daigdig, siya ang sukatan ng panginoon ng kanyang
kapalaran. Makikita sa Akda na kwento ay nakasentro sa mga tauhan na Si Egong Laki
na agwador at Kay Padre Gonzalo na Padre , na dating agwador. Ipinakita sa kwento na
ang kapalarang ng dalawang tauhan ay nasa kanilang mga kamay . Si Padre Gonzalo na
dating Agwador na sa Paglipas ng panahon ay naging Pari samantalang Si Egong Laki na
agwador noong bata ay agwador parin hanggang sa pagtanda.
Pinapahalagahan nito ang kakayahan , kalayaan ng kaisipan at kadakilaan ng
hangarin ng bawat nilalang. Ang Pagkamasama ng Bunganga ni Egong Laki ,Ang mga
masamang biro na kanyang binibitawan. Nakapagdudulot kung minsan ang sobrang sama
ng mga lumalabas sa ating mga bibig. Isa itong dahilan kung bakit nahuhusgahan tayo ng
ating lipunan. Ngunit sa kwentong ito, pinatutunayang hindi lahat ng may masamang
bunganga ay masama . Tulad ni Egong laki na sadya lamang mapagbiro.
Sa teoryang humanismo, ang tao ang may kasalanan ng lahat at dahil ang
lahat ay kagagawan ng tao, ang tao rin ang gagawa ng paraan at solusyon sa mga
ginawa niya Ang ginawang panloloko at Pagbibiro ni Egong Laki ay nagdulot ng
kapahamakan sa kanyang Kaibigan na Pari . Labis ang Kusensyang nadama ni Egong Laki
at siya humingi ng kapatawaran dahil ang Pari ay sadyang mapagpatawad ay pinatawad
niya ito. Bilang ganti sa kabaitan ng Pari , Si Egong Laki ay nagsilbing Agwador ng Pari
na kanyang kaibigan.

G. MGA BISA

a. BISA SA KAISIPAN
Biniyayaan ang tao ng kakayahang kumilala ng Mabuti at masama. Ang
kakayahang ito ay tinatawag na konsensya, nasasabi ng tao kung may bagay na dapat
sana’y hindi niya ginawa subalit ginawa.
Si Egong Laki ay isang taong may konsensya . Gusto lamang niyang paputukin
ang goma ng scooter ng pari at pagtawanan. Nasugatan ang pari ma siyang dahilan
upang siya’y hindi mapakali at gusto pang ingudgud ang kanyang mukha sa semento
sa tanda ng kanyang pagsisi.

b. BISA SA DAMDAMIN

Ang paghaharot at pagbibiro ay isang katuwaan ng magkaibigan. Ito ay isa ring

paraan upang magkaroon ng magandang samahan.

Sa kwento, maliwanag ang ginagawang panghaharot at pagbibiro ni Egong Laki sa

mga tindera ng dalag lalo na sa kanyang kaibigang si Padre Gonzalo simula noong
sila’y mga bata pa.
c. BISA SA ASAL

Walang Perpektong tao sa mundo , lahat ay nagkakamali katulad ng pagkakamali

Egong laki na kung saan siya ay nagkamali at pinatawad ng kaniyang kaibigan na Padre
Gonzalo. Sa mundong ating ginagalawaan mabibilang lang natin ang tunay na KAIBIGAN
hindi ibig sabihan na mabait sa iyo ang isnag tao ay maitututuring mo ng kaibigan at hindi
ibig sabihin na binibiro at niloloko ka nito ay hindi na ito tunay na kaibigan.

SANGGUNIAN

Abueg, Efren R , Mirasol Dominador B. et al(2010) . Mga Agos Sa Disyerto C &

E Publisshing,