MAGCANTA, Marjorie M.

GAS 12-1 October 9, 2017

'Ano nga ba talaga ang Pag-ibig?'

Sabi ng karamihan, ang pag-ibig daw ang pinakamahirap ipaliwanag sa mundo. Pero hindi ko

naman ito ipagkakaila na sa mundong ating kinagagalawan ay nababalot tayo ng pag-ibig. Iba't

ibang klase ng pag-ibig. Mayroong pag-ibig para sa pamilya, para sa iyong mga kaibigan, sa

iyong kabiyak, at para sa poong Maykapal. Kung ako tatanungin, ano nga ba talaga para sa akin

ang pag-ibig? Ang pag-ibig ba ay makukuha ko nalang kaagad ng walang kahirap hirap? Ang

pag-ibig ba ang siyang lalapit at magdadala sa akin sa tamang tao? O hahayaan ko na lang na

ang mismong tadhana na ang magdikta kung kailan ito kusang dadating sa buhay ko? Pero sa

ilang taon ko ng narito sa mundo, unti unti akong namulat sa katotohanan. Ang katotohanan na

hindi madali ang magmahal. Ang pag-ibig na akala mo ay perpekto, na akala mo ay siya na ang

taong nakalaan para sayo. Ang taong nagbitaw ng pangako sa inyong dalawa na walang susuko

na hangga't kaya pa ay lalaban lang sa giyera na kung saan ang puso ang nakataya.

Pagmamahalang akala mo ay totoo na at walang iwanan kailanman. Iyon pala siya'y bumitaw

na. Ang dating kayo, ngayon ikaw na lang ang natira. Ang taong hindi sumuko sa laban niyong

dalawa. Ang taong naiwang kumapit sa natitirang tali na noon ay mahigpit pero hindi nagtagal

ay naging maluwag din. Kaya heto ang kwento ko, ang mga bagay na naranasan ko tungkol sa

kung ano nga ba ang pag-ibig. Alam mo ba kung bakit ko nasabi na napakapait ng pag-ibig, hindi

ito perpekto dahil ganun ang nangyari sa magulang ko. Nangako silang dalawa na walang

bibitaw, na hanggang sa huli nilang hininga ay sila pa rin ang magkasama. At pang habang

buhay na ang kanilang pagmamahalan. Ngunit, mali at hindi ganun ang nangyari. Sapagkat isa

sa kanila ang pumutol sa taling nagsisilbing ugnayan nila. Ang magsasabing may koneksyong
namamagitan sa kanila ngunit wala, wala na. Mismong ang ama ko ang naghanap ng

panibagong tali sa ibang tao, sa maling taong ang siyang sisira sa pundasyon ng aming pamilya.

Iniwan niya kami sa ere, ang lugar na pinakaayaw kong matagpuan at matuklasan. Sa lugar na

walang mag-aalangang balikan ka at piliin kang makasama. Iniwan niya kaming pamilya niya at

humayo sa iba. Sa murang edad ko pa lang noon, narinig ko ang sagutan ng magulang ko. Na

kung ano ba ang nagawang pagkukulang ng aking ina, na hindi pa ba siya sapat para maghanap

pa ito ng iba. Noon, sa murang edad ko pa lang, napatanong na ako sa sarili ko na. Bakit may

mga taong pinagtagpo sa una pero pinaghihiwalay lang din naman pala sa huli? Bakit may mga

taong ang bilis magpalit? Bakit ang bilis nilang sumuko? Bakit ang hirap makalimot? Bakit

sadyang mapaglaro ang tadhana? Bakit may mga taong ang galing lang sa umpisang mangako

pero hindi naman pala ito tutuparin? Ilan lang yan sa mga tanong ko na ang hirap pa rin sagutin.

Pero sa lahat ng mga natutunan ko, mayroon at mayroon pa din naman pala talagang

perpektong pag-ibig at iyon ay ang pagmamahal ng Diyos para sa ating lahat. Sa kanya lang

natin matatagpuan ang pagmamahal na walang hinihintay na kapalit, pagmamahal na walang

pag-aalinlangan, pagmamahal na alam mong nasa tamang direksyon. Ang pag-ibig niya para sa

atin ay maituturing kong isang wagas na pag-ibig ng sinlubutan. Dahil inalay niya ang kanyang

buhay para sa ating lahat, hindi siya nagdalawang isip na isakripisyo ito para sa ikakarami.

Ngayon, ang masasabi ko na lang na, ang pag-ibig ay ang pinakamakapangyarihang bagay sa

mundo na hindi kayang higitan ng yaman at kasikatan.