గర్ల్స్ హైస్కూల్

వి క ట క వి ౦౨
 ప్రియమైన Xoss!p మిత్రిలారా...
నేను పూర్వం వేరే భాషలో చదివిన కథని ఇకూడ తెలుగులో మీకోస్ం
అందిస్ు ుననాను. నన ఈ పియతనానిా ఆదరిస్ు ార్ని ఆశిస్క
ు ....
2
Page
 Episode 1
డెైరెకుుగా అమలాపుర్ం వెళ్ళే బస్ుు ర్దద వ్వడంతో కాకిననడ బస్ ఎకాూడత్ను.
పండగ సెలవ్ులు అయిపో వ్డంతో తిరిగి వ్ూర్స కి పో యిేవాళ్ేతో బస్ుు
కిటకిటలాడుత్ూవ్ుంది. సీటుదొ ర్కూపో వ్డంతో బాగా వెనకిూపో యి నించుననాడు
శిరీష్. అకూడ FMలో "గాలోస తేలినటుుందే..." స్ాంగ్ ప్లస అవ్ుత్రంది. అత్ని
మనస్ులో కూడన... త్న తొమిిదేళ్ే స్రీవస్ులో మొదటిస్ారి ఓ గర్ల్స్
హైస్కూలుకు అత్నిని బదిలీ చేస్ార్ు. అదీ అమలాపుర్ంలోని ర్ూర్ల్ ఏరియాకి.
పో కిరీ సరనిమాలో అనాటుు అమలాపుర్ంలో అమాియిలు బావ్ుంటార్టగా..!
అనా డెైలాగ్ గురతుచ్చి నవ్ువకుంటూ కాస్ు కళ్ళేమూస్ుకుననాడు. ఇక శిరీష్
గురించ్చ చెపాాలంటే, ఆర్డుగుల అందగాడు. ఉంగరాల జుటుు. కస్ర్త్ర
ు చేయడం
వ్లస ఏర్ాడిన తీర్యిన ఆకృతి, అలాగే, గుండిని మోము కలిగి వ్ుననాడు. 32
ఏండుస దనటినన అత్నింకా బిహ్ిచనరే. అలాగని అత్నికి ఏ శారీరిక లోపమో
ఉందనుకుంటే మీర్ు పపుాలో కాళ్ళసరనటేు..! ఎందుకంటే ప్ెళ్్ళేనవార్ు కానివార్ు
అనా తేడన లేకుండన అందర్ూ అత్ని వొళ్ళే వాలిపో త్రంటార్ు. కేవ్ లం
చకపులతోనే కెైప్ెకిూంచగల స్మర్ుుడు. అందనలను అనేవషరంచ్చ అస్ావదించడం
అత్నికి అలవాటు. ఇంత్కుముందు అత్ను పనిచేసరన స్కూళ్ళే కూడన
చనలామంది మేడంలకు స్వర్గ స్ుఖాలను అందించనడు. అందరితో మంచ్చగా ఉంటూ
కరమశిక్షణ కలిగ న టీచర్ుగా శిరీష్ కి మంచ్చ ప్లర్ుంది. తెర్వెనుక మాత్ిం, అత్ను
మొగగ లనుండి మకర్ందననిా తనిగే త్రమిదలాంటి వాడు. అవ్ును...
మొగగ లనుండే! పువ్ువల నుండి కాదు (కనెా) మొగగ లనుండి మధువ్ుని
జుర్ురకోవ్డననిా శిరీష్ ఇషు పడతనడు. కాని అత్నికి ఆ అవ్కాశం చనలా కాలంగా
దొ ర్కటేస దు. ఇపాటివ్ర్కు Boys' స్కూళ్ళే పనిచేయడం వ్లస అడపాదడపా చ్చనా
3
Page
 చ్చనా చ్చలకకూటుుడు త్పా ప్ెదదగా ఏమి రాలిందిలేదు. ఇనేాళ్ేకి ఇలా త్నకి
అదృషు ం త్లుపుత్టు డంతో అత్నికి కాళ్ళే నేలమీద నిలవ్డం లేదు. మొతనునికి
అత్ని ఎదుర్ుచకపులు ఫలించనుననాయి...! ఇంత్లో ఎవ్రో త్నని త్గలడంతో
ఈ లోకానికి వ్చనిడు. ఓ 26-27 ఏళ్ే యువ్తి వెనుకభాగం అత్ని
ముందుభాగానికి త్గిలింది. అత్ను వెంటనే ఆమవెైపు చకడగా ఆమ ఇలా అంది,
"స్ారీయండి! ముందునుంచ్చ తోస్ుుననార్ు." "It's Okay!" అంటూ ఆమవెైపు త్న
దృషరుని కేందీక
ి రించనడు. ఆమ ముఖము చ్చనాగా కోలగావ్ుంది. వెనకనుంచ్చ ఆమ
ఒంపులు బాగా కనిప్రస్ు ుననాయి. చకసలు బాగా చదువ్ుకునాదననిలా ఇంకా
పధ్ధ తిగల మనిషరగా అనిప్రస్ు ుంది. మరీ తెలసగా లేకపో యినపాటికీ, యవ్వనపు
పరిమళ్ాలను వెదజలుసత్ూ శిరీష్ ని ఉకిూరిబికిూరి చేస్ు కవ్ుంది. అకూడ ఆమ
పరిసు తి
ర కూడన ఇంచుమించుగా అలాగే ఉంది. ఆమ కూడన శిరీష్ ని చకడగానే
ఆకరిిత్రరాలయియంది. ఓర్కంట అత్నిా చకడస్ాగింది. అపుాడే డెైవ్ర్ల్ స్డెన్ బరక్
ి
వేయడంతో శిరీష్ ఆమను గటిుగా త్గిలాడు. ఆ దెబబకి ఆమ ముందుకు
త్ూలిపడిపో త్రండగా ఆమని పటుుకుననాడు. ఇది నిజంగా అత్ని భాగయమననలో
ఇంకేమననలో తెలీదుగానీ, ఆమ కుడి స్ు నం అత్ని చేత్రలోసకి వ్చ్చింది. వెంటనే
ఆమకు sorry చెప్లాసర త్న చేతిని వెనకిూ తీస్ుకుననాడు. కానీ, ఆమ మనస్ులో
ఏమనుకుందో అమకే తెలుస్ు. 'ఆహ్... ఏం పటుు...!' అత్ను ఒకూస్ారి పటుుకోగానే
కరెంట్ షాక్ కకటిునటు యింది త్నకి. కింద త్డి మొదలయింది. సరగగ ుతో
నోటమాటరాలేదు. ఇకూడ శిరీష్ కి ఆమ ఇంకా ఎవ్ర్ూ తెర్వ్ని పుస్ు కమని
అర్ధమైంది. అలాకాకపో యుంటే ఆమ శరీర్ం ఇంత్ స్ునిాత్ంగా ఉండేది కాదు.
శిరీష్ ఇలా అడిగాడు, "మీ ప్లర్ు..?" ఆమ కాసలపాగి, "అంజలి అండి," అంది.
4

శిరీష్: ఎకూడివ్ర్కు మీ పియాణం?

Page
 అంజలి: నేను కాకిననడ వెళ్ాేక అకూడినుంచ్చ అమలాపుర్ం వెళ్ాేలి... శిరీష్:
అమలాపుర్ం..?
అంజలి: ఆ.. అవ్ును... అకూడ ర్ూర్ల్ ఏరియాలోని బాలికల ఉనాత్ పాఠశాలలో
ప్రినిుపాల్ గా పనిచేస్ు ుననాను.
5
Page
 Episode 2
అది వినగానే శిరీష్ అవాకూయాయడు. త్నకి ఈ ప్లరే చెపాార్ు... ప్రినిుపాల్ అని....
ఈమేనన..?!? కకంచెంసలపు ఆలోచ్చంచ్చ త్న వివ్రాలేమీ చెపాకూడదని
నిర్ణయించుకుననాడు. ఈ కలయిక భలే విచ్చత్ిమైనది. అంజలిని ఎపుాడయితే
పటుుకుననాడో అపుాడే అనుకుననాడు త్నకి ఈ పియాణంలో మాంఛి time-pass
ఐటెమ్ దొ రికిందని. మలస గా బస్ుులో ర్దీద త్గుగత్ూ వ్చ్చింది. అంజలి
అపుాడపుాడు వెనకుూ తిరిగి నవ్ువబాణనలను వేసలది. అపుాడే ఓ సీటు ఖాళీ
అయియంది. కానీ త్ను కూరోికుండన ఓ ముస్లివానిా అకూడ కూరోినిచ్చింది
అంజలి.
అంజలి: ఏంటీ! ఏదో దీరాాలోచనలో ఉనాటుుననార్ు.?
శిరీష్: అఁ... అదే.. మీరింకా ప్ెళ్ళే ఎందుకు చేస్ుకోలేదో అని... అంజలి ముఖంలో
కాస్ు ఆశిర్యంతో బాటు కాస్ు ంత్ ఆవేదనని అత్ను గమనించనడు.
అంజలి: అది... మీకెలా తెలిసరంది.?
శిరీష్: (నవ్ువత్ూ) మీ వొంటలసని ఆకర్ిణనశకిుని బటీు అనుకోండి. నిజం చెపాాలంటే
ననకూూడన ప్ెళ్ళేకాలేదు. కానీ, ఏదో లోకం చకసరన అనుభవ్ం. అంతే!
అంజలి: (అర్ధంకాక) అంటే...
శిరీష్: అరే.. వ్దిలెయయండి.. అయినన ఇంత్ చ్చనా వ్యస్ులోనే మీర్ు ప్రినిుపాల్
అయాయర్ంటే నమిలేకపో త్రననాను. ఆ కిటుకేంటల కాస్ు చెపార్ూ!
అంజలి: (ఓస్ారి నవివ) ఏ కిటుకూ లేదు. అలా కకనిాస్ార్ుస జర్ుగుత్రంది. రెండేళ్ే
కిత్
ర మే ననుా డెైరెకుుగా పిమోట్ చేస్ార్ు.
శిరీష్: ఓహ్ో ...! ఇలా మాటాసడుత్ూ మాటాసడుత్ూ అంజలి త్నకు కళ్ళే
తిర్ుత్రననాయని చెప్రా మలస గా శిరీష్ భుజంమీద త్లవాలిి కళ్ళేమూసరంది.
6
Page
 శిరీష్ ఒకత్నిా లేప్ర అంజలిని అకూడ కూరోిమననాడు. అంజలి కూరతిని శిరీష్
వెైపు దీనంగా చకసరంది. కానీ, కాసలపటికి ఆమ పకూసీట్ ఖాళీ అవ్వడంతో శిరీష్
పో యి కూర్ుిననాడు. అంజలి వెంటనే అత్ని ఛనతీప్ెై త్లవాలేిసరంది. శిరీష్ కి
అర్ధమైంది ఈ చ్చలక తొందర్గానే చ్చకేూలావ్ుందని. ఆమ త్లప్ెై చేయివేసర మలస గా
నిమర్స్ాగాడు. ఆమ మలస గా అత్ని వొడిలోకి జారి కళ్ళేమూస్ుకుంది. ఈ చర్య
శిరీష్ స్హ్నననికి పరీక్ష ప్ెటు ంి ది. ప్లంటలసవ్ునా త్న ఆయుధం మలస గా ఒళ్ళే
విర్ుచుకోస్ాగింది. అంజలి కూడన దననిా గమనించ్చ నిదిలోవ్ునాటుుగానే త్న
కుడిచేతిని త్లకింద ప్ెటు ుకుని పడుకుంది. ఇపుాడు అత్ని అంగం గటిుపడటం
ఆమకు బాగా తెలుస్ుునాది. ఇదంతన ఆమకు ఓ కకత్ు అనుభవ్ం. నెమిదిగా త్న
బుగగ లు ఎర్రబడనాయి. ఊప్రరిలో వేగం ప్ెరిగింది. అపాటివ్ర్కు ఆమలో
నిదనినమైయునా సెక్ు భావ్నలిా శిరీష్ మేలకూలాాడు. ఎందుకో త్న మనస్ు
అదుపుత్పుాతోంది. అత్ను త్నకి అస్ులు పరిచయంలేని వాడు... కలసర 2-3
గంటలే అయియందనీ తెలుస్ు...అయితే ఏంటి.?!? ఆమ ఇలా అంత్ర్ిధనంలో
ఉండగా బస్ుుని భోజననలకోస్ం ఆపార్ు.
7
Page
 Episode 3
అంజలి పడుకునాటు
స నటిస్ు ుందని తెలుస్ుకోలేనంత్ అమాయకుడేం కాదు శిరీష్.
అయినన బస్ుు ఆగగానే ఆమను లేపడననికి పియతిాంచనడు. నిదిపో యిేవాళ్ేను
లేపగలంగానీ... నిది నటించేవాళ్ేను ఏం లేపగలం. అయినన, ఓ 3-4 స్ార్ుస
కదిపాక అంజలి ఇక త్పాదనాటుుగా లేచ్చ ఒళ్ళే విర్ుచుకుంటూ శిరీష్ ని చకసర,
"ఒహ్...! Sorry," అంది.
శిరీష్: అరే... sorry చెప్లాంత్ మేటర్ల్ ఏమైందిపుాడు... కాకపో తే...ఒకటి..
అంజలి: ఏంటి?
శిరీష్: మీ వ్లస ననలో స్ాందనలు మొదలయాయయి..
అ..హ్... అద్..దే.. నేనోస్ారి అలా కాస్ు పికృతిని పలకరించ్చ వ్స్ాును. ఆ..
వ్చేిటపుాడు మీకుకూడన తినడననికి ఏదెైనన తెస్ు ాను. అంటూ ఆమ స్మాధననం
కోస్ం ఎదుర్ుచకడకుండన బస్ుు దిగిపో యాడు. అంజలి ఇబబందిగా అటు ఇటు
కదిలింది. ఇలాంటి మగాడిని చకసలు మనస్ు చలించడం స్హ్జం. కానీ, అత్నితో
ఇంత్ స్నిాహిత్ంగా మలిగే తెగింపు త్నకెలా వ్చ్చింది.? ఇంత్ చతర్వ్గా త్ను ఎలా
అత్ని ఒళ్ళే పడుకుంది? అత్ను పకూనుంటే త్నకు స్వర్గ ంలో
విహ్రిస్ు ునాటుుగావ్ుంది. అస్లేమవ్ుతోంది త్నకు? ఈ పియాణం ఎపాటికీ
ముగిసరపో కపో తే ఎంత్ బాగుంటుందీ... ఇటువ్ంటి అనుభూతి ఆమకు
మునుప్ెనాడక కలగలేదు. ఇకపో తే, శిరీష్ మిగతన పియాణననిా మరింత్
ర్స్వ్త్ు ర్ంగా మారేి పియత్ాంలో ఉననాడు. త్నవ్దద వ్ునా మత్ర
ు గోళీలను ఓ
కూల్ డింి కులో కలిపాడు. త్న ప్లంట్ జిప్ కకదిదగా ఓప్ెన్ చేసర ఉంచనడు... అంజలికి
కనప్రంచేలా.. ఒకవేళ్ త్నని రేపు జాయిన్ చేస్ుకునేది ఈ అంజలీయిే అయితే త్న
రతటెు విరిగి నేతిలో పడా టు ే! ఇపుాడు అత్ను దగగ ర్వ్వడననికి పియతిాసలు ఆమ కూడన
8
Page
 స్హ్కరిస్ు ుందని అత్ని నమికం. అంజలికి ఎటిుపరిసు రతిలోనక త్న గురించ్చన
వివ్రాలు చెపాకూడదు. అంజలికి ఆ విషయం తెలిసలలోగా ఆమ పువ్ువని
నలిప్లయాలి. కానీ... త్ను మొదలుప్ెటు న
ి న ఆమనించ్చ పితిఘటన ఎదురెైతే???
అంత్టితో కాదు కదన... మళీే ఆమను స్కూళ్ళే ఫలస్ చెయయడం... ఈ ఆలోచనలతో
శిరీష్ బుర్ర వేడెకిూపో త్రంది. ఏమైనన, తొలి అడుగు ఆమనుండి వ్సలు నే మంచ్చదని
శిరీష్ భావించనడు.
9
Page
 Episode 4
అపుాడే బస్ కదలడంతో హ్డనవ్ుడిగా ఎకాూడు శిరీష్.
అంజలి: ఏమైపో యార్ు మీర్ు.. ఇంకా రాకపో యిేస్రికి చనలా కంగార్ు పడనాను.
శిరీష్: ఏం లేదండీ.. మీకోస్ం కూల్ డింి క్ ఇంకా ఫూ
ూ ట్ు తేవ్డననికి వెళ్ాేను...
అంతే! ఆ మత్ర
ు గోళీలు కలిప్రన డింి కిా అంజలికి అందించనడు.
అంజలి: Sorry అండీ, నేను కూల్ డింి క్ు తనగను. ఆమ అలా అనగానే శిరీష్
మొహ్ం వాడిపో యింది కానీ వెంటనే తేర్ుకుని, "అరే.. తీస్ుకోండీ...ఇందనకే కళ్ళే
తిర్ుగుత్రననాయననార్ుగా! దీంతో ఆ తిర్గడం త్గుగత్రంది," అననాడు.
అంజలి: ధనయంక్ు అండి! కానీ ననకెపుాడక కూల్ డింి క్ు ప్ెదదగా నచివ్ు. స్రే,
మీకోస్ం ఈ ఫూ
ూ ట్ు తీస్ుకుంటాను. అని నవ్ువత్ూ చెప్రాంది. శిరీష్ అంజలికి
కనపడకుండన ఓస్ారి నిటూ
ు రిి ఆ కూల్ డింి కుని త్న బరగస ో ప్ెటు స
ే ర కురీిలో
కూలబడనాడు. ఆమవెైపు తిరిగి, "ఇదిగోండి... అరిటిపళ్ళే తీస్ో ూండి," అననాడు.
ఆమ ఓ అర్టిపండుని తీస్ుకుంది. దననిా చకడగానే ఆమకు ఏదో గురతుచ్చి
ఫకుూన నవివంది. (ఆ అర్టిపండు ఓ మూడంగుళ్ాలుండచుి!)
శిరీష్: ఏమయింది?
అంజలి: (నవ్ువను ఆపుకుంటూ) ఏఁ... ఏం లేదు. అంజలినీ అరిటిపండునీ
చకడగానే శిరీష్ కి లీలగా విషయం అర్ధమైంది.
శిరీష్: అదేమిటల చెప్లు మేం కూడన నవ్ువతనం కదన! అయినన మీర్ు నవివతే
బాగుననార్ు.
అంజలి: అంటే... నవ్వకపో తే బాగోనన!?
శిరీష్: అబరబ... అలాగని కాదు...అదీ-
10
Page
 అంజలి: స్రెసండి, ననకు.. మీ అర్టిపండుని చకసలు నవొవచ్చింది. శిరీష్
అపియత్ాంగా త్న ప్లంట్ వెైపు చకస్ాడు. 'జిప్ పూరిుగా ఊడిపో యిందన...? లేదు,
అంతన స్వ్యంగావ్ుంది.
శిరీష్: (కకంటెగా) హ్ ఁ...
ఏం చేస్ు ామండీ, నేనెైతే దననిా ప్ెంచలేదు. దననంత్టదే ప్ెరిగింది మరి.! అంజలికి
నవావగలేదు. శబద ం బయటకు రాకుండన నోటికి అడా ంగా చెయియప్ెటు ుకుంది. ఆమ
మదిలో ఆ రెండో అర్టిపండు చకూర్ుస కకడుత్రనాది. త్న వ్యకిుతనవనికి
స్ంబంధించ్చన విషయాలలో అంజలి చనలా జాగుర్ూకత్తో వ్వవ్హ్రిస్ు క
వ్ుంటుంది. కానీ, శిరీష్ ఆమ ఎనాడక అనుభవించని భావాలను మీటాడు.
'ఏదో వ్ుంది ఈ మగాడిలో!' అనుకుందనమ. అంజలి: శిరీష్ గార్ు, మీరేం
చేస్ు ుంటార్ు? శిరీష్: చనలానే చేస్ు ుంటాను లేండి. అయినన, కకనిా విషయాలు
అడిగినన చెపాకూడదు, అలాగే కకనిా విషయాలు అడగకపో యినన
చెపాాలిువ్ుంటుంది. స్మయం వ్చ్చినపుాడు నేనే చెపు ాను....ఆ... అవ్ునక,
ఇంత్కీ మీరెందుకింకా ప్ెళ్ళేచేస్ుకోలేదో చెపానేలేదు..! అంజలి భృకుటి
ముడిపడింది. త్న పిశాని దనటవేసర తిరిగి త్ననే పిశిాస్ుుననాడు, ఇత్నిా
నమొిచని! ప్ెైగా అత్నడిగింది త్న పర్ునల్ life గురించ్చన question -
చెపాాలా... వ్దనద...? అంజలి ఈ మీమాంస్లో ఉండగా శిరీష్, "నేనేదో కాయజువ్లాగ
అడిగానంతే, మీ పర్ునల్ విషయాలను అడిగి మిమిలిా ఇబబందికి గురిచేస్ుంటే,
ఐ యామ్ స్ో -" అంజలి కంగార్ుగా, "అయ్యయ! అదేం లేదండీ... Of course, ఇది
నిజంగా కకంచెం పర్ునల్ మేటరే! కానీ మీతో చెపాడం వ్లన ననకు పో యిేదేం లేదు.
Actually, ఆరేళ్ే కిత్
ర ం నన చెలిస ఎవ్రినో ప్లిమించ్చ వాడితో వెళ్ళేపో యింది. ఆ
11

దిగులుతో మా అమి చనిపో యింది. నననాకి గుండె పగిలి మంచం పటాుర్ు. మా

Page
 చ్చననాన మాకు కకంత్ అండగా నిలిచనర్ు. పిస్ు ుత్ం నననాగార్ు చ్చననాన దగగ రే
ఉంటుననార్ు. నేనిలా అపుాడపుాడు వెళ్ళే చకస్క
ు ఉంటాను." చెపుాత్రండగా
ఆమ కళ్ేవెంబడి నీళ్ళే కార్స్ాగాయి. "దేవ్ుడు నన కుటుంబానికి ఎందుకింత్ శిక్ష
వేస్ాడో తెలీదు. కానీ, ఆ రోజునుంచీ నేను ఒంటరిగానే బత్కాలని
నిర్ణయించుకుననాను." శిరీష్ ఆమ బాధని చకసర చలించ్చపో యాడు. అత్నికి ఏం
చెపాాలో అర్ధం కాలేదు. మలస గా "I am sorry..." అననాడు. "అంజలిగార్ు, నేనేదో
మామూలుగా...(గతంత్ర స్వ్రించ్చ) మీకదంతన మళీే గుర్ుుచేసర మిమిలిా
బాధప్ెటు ాను, I am really very... sorry." అంజలి అత్ని భుజంమీద త్లవాలిి
ఏడవస్ాగింది. శిరీష్ ఆమ త్లమీద చెయియవేసర నిముర్ుత్ూ ఓదనరాిడు.
కాసలపయాయక మలస గా అంజలి చెవిలో, "నేనింకా ఎందుకు ప్ెళ్ళేచేస్ుకోలేదో
తెలుస్ుకోవాలని మీకులేదన!?" అని గతణిగాడు.
12
Page
 Episode 5
అంజలి చపుాన శిరీష్ కళ్ేలోకి చకసరంది. ఆమ చెమరిిన కళ్ేలో చ్చనా మర్ుపు
శిరీష్ కి స్ాషు ంగా కనిప్రంచ్చంది. కాస్ు త్డబడుత్ూ ఇలా అడిగింది, "అంటే.. మీకు
కూడన...ప్ెళ్ళే...అ..హ్...అదే...మీరెందుకు ఇం-కా... ప్ెళ్ళేచేస్ుకోలేదు.?" శిరీష్
త్న కాళ్ేవెైపు చకస్ుకుంటూ, "ననకూ...కకంచెం physical problem," అననాడు.
అంజలి త్న వేదనని మరిిపో యి శిరీష్ తో, "phy-si-cal పాిబలస మా.. అంటే?" శిరీష్:
(ఓ వెైరాగయపు నవ్ువ నవివ) బయటకు చెపుాకునేంత్ ప్ెదద problem కాదులేండి.
అంజలి త్న కళ్ేను త్రడుచుకుంటూ, "కాదు చెపాకూడదు అంటే ఎలా!
ఇందనకటాసగ మళీే దనటవేయాలని చకస్ుుననార్ు... అస్లు మీర్ు ననుా ఓ
friend లాగ అనుకోవ్టేస దు." అంటూ బుంగమూతి ప్ెటు ంి ది. శిరీష్: అదేం
కాదు...స్రే, చెపు ాను...ననకు...ననకు ఎర్క్షన్ పాిబస ం. Erection problem అంటే
ఏంటల అంజలికి తెలుస్ు. శిరీష్ త్నకు అంగ స్ు ంభన స్మస్య ఉందంటుననాడు.
కానీ ఇంత్కుముందే అత్ను గటిుపడడం త్ను feel అయియంది. ఒకవేళ్ అత్ను
అబదధ ం చెబుత్రననాడన? త్ను ఇంక అత్నిా ఏమని అడగుత్రంది! అందుకే
మౌనననిా ఆశరయించ్చంది. శిరీష్: ఏంటీ.. సెైలెంటెైపో యార్ు. నేను ముందే చెపాానన
ఇది బయటకు చెపుాకునే విషయం కాదని. అంజలి: (సరగగ ుతో) అదేం లేదు... ననకు
నిదొి స్ు ుంది. మీ వొళ్ళే త్లప్ెటు ి పడుకోనన? శిరీష్: దననికూూడన అడగాలటండీ, ర్ండి.
పడుకోండి. అంటూ త్న ఒళ్ళే ఆమకు చోటిచనిడు. అంజలి ఇందనకటికిమళ్ళే త్న
చేతిని త్లకింద ప్ెటు ుకుని పడుకుంది. ఈ స్ారి త్న చేతిని అటు ఇటు
కదపస్ాగింది. ఆ రాప్రడికి మలస గా అత్ని అంగం గటిుపడటం ఆమకు
తెలుస్క
ు వ్ుంది. శిరీష్ త్నకు అంగస్ు ంభన స్మస్య ఉందని ఎందుకు అబదధ ం
13

చెపాాడో అంజలికి అర్ధంకాలేదు. అకూడ శిరీష్ కూడన నిదిపో త్రనాటుుగా

Page
 ననటకమాడుత్ూ త్న చేతిని ఆమ భుజంమీద వేసర అకూడినుంచ్చ మలస గా ఆమ
ఎడమ స్ు నం ప్ెైకి జారాిడు. ఇదద రిలోనక కోరిక ప్ెరిగిపో స్ాగింది. ఇక ఆగలేక శిరీష్
ఆమ స్ు నననిా త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుందనమని పియతిాంచేలోగా అంజలి స్ర్ురన
లేచ్చ, "ననకెందుకు అబదద ం చెపాార్ు?" అని అడిగింది.
14
Page
 Episode 6
ఆమ స్వర్ంలో నిజంగా కోపం కననా తనపం పాళ్ళే ఎకుూవ్. 'సెక్ు కోస్ం అంజలి
త్నను ప్రలుస్ుుందన!' అనిప్రంచ్చంది శిరీష్ కి. మూసరవ్ునా త్న కళ్ేను
తెర్వ్కుండన, అంజలితో, "నేనేం అబదద ం చెపాాను మీకు?" అని అననాడు. అంజలి:
అదే... మీకు erection problem ఉందని అననార్ుగా!
శిరీష్: అవ్ును, అననాను. అందులో అబదధ మేముంది?
అంజలి, "లేదు, నేను చెక్ చేస్ాను," అని గతణిగింది. శిరీష్ అంజలి కళ్ేలోకి కకంటెగా
చకస్క
ు , "ఏం చెక్ చేస్ార్ు?" అననాడు. అంజలి త్లదించుకకని బదులివ్వడననికి
నోర్ుతెరిచే స్మయానికి బస్ుు suddenగా ఆగింది.
★★★
కండకుర్ు వ్చ్చి బస్ుు ఖరాబయియందనీ, ఇంకో బండి వ్సలు గానీ పియాణం
ముందుకు స్ాగదనీ చెపాాడు. అందర్ూ బస్ దిగుత్రననార్ు. ఇలాంటి స్మయాలోస
ఒంటరి ఆడవార్ు భయంతో వ్ణికిపో తనర్ు. కానీ అంజలి ముఖంలో ఎలాంటి
బలదుర్ూ లేదు. అంజలి చ్చర్ునవ్ువతో ఇలా అంది, "Hmm... ఇపుాడు ఏంటి
పరిసు తి
ర ...?"
శిరీష్: mein hoon na! పదండి; మీ బరగ్ తీస్ుకుని ననతో ర్ండి.
★★★
ఇదద ర్ూ బస్ దిగి రోడుా చ్చవ్ర్కు వ్చ్చి నిలబడనార్ు. అంజలి ఎంత్ కంటలిల్
చేస్ుకుందనమనుకుననా కుదర్డంలేదు. ఆమలో మళీే స్ంఘర్ిణ మొదలెైంది.
ఇంత్సలపు అత్నితో ఉండికూడన ఇంకో అడుగు ముందుకువేయడననికి త్న
మనస్ు ఎందుకు స్ంశయిస్ుుందో ఆమకు తెలియటేస దు. ఒకకూకూర్ుగా
పియాణికులంతన వేరే వేరే బళ్ేని లిఫ్ు డిగి అకూడినుండి వెళ్ళేపో యార్ు. కానీ అటు
15

అంజలి ఇటు శిరీష్ ఇదద ర్ూ ఏమాత్ిం కదలకుండన వారిని చకడస్ాగార్ు.

Page
 ఇదద రిలోను ఒకటే ఆలోచన... ఎలా మొదలుప్ెటు ాలని! ఆఖరికి ఆ బస్ కండకుర్ల్,
డెవ్
ై ర్ు కూడన వెళ్ళేపో వ్డంతో ఆ పిదేశమంతన నిశశబద ంగా, పిశాంత్ంగా ఉంది.
అంజలి: (suddenగా) ఇపుాడేం చేదద నం?
శిరీష్: Hmm... చెపాండి, ఏం చేదద నం!
అంజలి: అరే... ఇందనక మీరేగా షార్ూక్ ఖాన్ లెవ్లోస 'mein hoon naa' అననార్ు.
ఇపుాడు ననుా అడుగుతనరేం..! శిరీష్ కి అకూడినుంచ్చ వెళ్ేడం
ఇషు ంలేకపో యినన, అంజలితో, " స్రే, next ఏ బండెైనన వ్సలు లిఫ్టు అడిగి వెళ్ళేపో దనం.
ఏమంటార్ు?" అననాడు. అంజలి: ననకు చనలా అలస్టగా ఉంది. కాసలపు బస్ుులోకి
పో యి కూర్ుిందనమా! శిరీష్: స్రే! దనంతో, ఇదద ర్ూ తిరిగి బసెుకాూర్ు. అంజలి
త్నకు చనలా దనహ్ంగా ఉందని శిరీష్ కి అనడంతో శిరీష్ కి వెంటనే త్న బరగ్*లో
ఉనా డింి క్ గురతుచ్చింది. ఇపుాడిసలు త్ను కాదనకపో వ్చుి... చకదనదం!
శిరీష్: మీ దనహ్ం తీరేిందుకు నన దగగ ర్ ఒకటుంది. కానీ...
అంజలి: కానీ...? శిరీష్: అదే... ఇందనక వ్దద ననార్ుగా! ఇపుాడు తీస్ుకుంటారా..
అని.
అంజలి: నేను వ్దద ననానన...! ఏంటి..? ఓహ్... కూల్ డింి క్ ని కదన! పరేసదు ఇవ్వండి.
దనంతో నన దనహ్ం తీరితే చనలు! శిరీష్ త్న బరగ్*లోంచ్చ ఆ బాటిలిా తీసర అంజలికి
అందించగానే ఆమ మొత్ు ం తనగేసరంది. శిరీష్ వెైపు చకసర, "Sorry! మొత్ు ం నేనే
తనగేస్ాను. మీకు దనహ్ంవేసలు ఎలా?" అని అంది. శిరీష్ త్న మనస్ులో, 'దీంతో నన
దనహ్ం తీర్దు baby!' అనుకుని చ్చనాగా నవావడు.
16
Page
 Episode 7
ఓ 15-20 నిమిషాలు గడిచనక ఆ గోళీలు పనిచేయస్ాగాయి.
అంజలి: ఈ రాతిికి ఇక-కూడే ఉండీ ర్ల్-రేప
ర ప ాద్-దుదననా బయల్-దేర్ుదనమా...!
ఆమ మాటలోని త్డబాటును బటీు ఆమకి బాగా మతెు కిూందని శిరీష్ కి
అర్ధమయియంది. ఇక శిరీష్ త్న పావ్ులు కదిపాడు. శి
రీష్: అవ్ునక, ఇందనక మీర్ు నేనేదో అబదద మాడననని అననార్ు .!
అంజలి: ననుా మ్-మీర్ూ అంటావేం... అంజలీ అని ప్రలూ!
శిరీష్: ప్రలవ్చినుకోండి. కానీ, మీర్ు ప్రినిుపాల్ కదన!
అంజలి: అదుగో మళ్ాే 'మీ..ర్ూ... అంటుననావ్! అయినన నేనేమైనన నీకు
ప్రినిుపాలాా.. ఏంటీ! అంజలీ అని ప్రలు..కాదు.. అంజూ... అని పలవావ..! ఆ...
అవ్ును... ఇందనక నీాకు ఎర్కూచన్ పాి-బలమ్ ఉందని ననకెూందుకు ఆబదధ ం
చెపాావ్ు?
శిరీష్: (నవ్ువత్ూ)నేనబదధ ం చెపాానని మీర్ల్- అదే.. నువెవలా చెపాగలవ్?
అంజలి: నేను దననిా చెక్ చేస్ాను.
శిరీష్: దేనిా..? అంజలి మాంచ్చ ఊపుమీదుంది. శిరీష్ ప్లంట్ వెైపు చకప్రస్ు క,
"దీనీా...!" అని "నీ జిప్ తెరిచ్చి ఉందీ... Ha Ha..Ha!" అంటూ కాస్ు త్ూలింది.
శిరీష్: నీకు నిదొి స్ు ునాటుుగా ఉంది, రా.. నన వొళ్ళే పడుకో.
అంజలి: లేస దు...నేను చకస్ాు..ను... ఇదెలా నిలబడదో నే చకస్ాు... దీనిా నిలబలడితే
నువ్ూవ ననకేమిస్ాు..వ్? శిరీష్ ఏం బదులివ్వలేదు.
అంజలి: చెపూా..!
శిరీష్: నీకు ఏం కావాలంటే అది.
17

అంజలి: అహ్హా...! అయితే తియ్... దననిా బయటకిూ తీయ్..

Page
 శిరీష్: దేనిా తీయాలి?
అంజలి: ఛీ..! దనదని ప్లర్ు నేాను చెపానక...
తియ్..హ్..ఉండు.. నేనే తీస్ాు...! అంటూ ఆకలిమీదునా శివ్ంగిలా శిరీష్ ప్లంట్
మీద దనడిచేసరంది. శిరీష్ ఈ క్షణం కోస్ం చనలాసలపటుాంచ్చ ఎదుర్ుచకస్ుుననాడు.
అత్ను అమాంత్ం అంజలిని కౌగిలస ో బంధించ్చ ఆమ ప్ెదనలని అందుకుననాడు.
అంజలికూడన త్న చేతివేళ్ేను అత్ని జుత్ర
ు లోకి పో నిచ్చి దగగ ర్కు లాకకూంది. శిరీష్
అంజలిని సీటసమధయనునా ఖాళీ పిదేశంలో పడుకోబలటు ి బటు లమీంచే ఆమ
వ్క్షోజాలను త్డమస్ాగాడు. అంజలికి ఆరాటంలో ఆపాదమస్ు కం త్డిచ్చపో తోంది.
శిరీష్ ని గటిుగా హ్త్ర
ు కుని త్న ప్ెదనలని అత్ని ప్ెదనలకు అదుముకుంది. శిరీష్
చేత్రలు శరధ్ధగా అంజలి ఎత్ర
ు లిా మరిదంచస్ాగాయ్. "ఆహ్...!" అంజలి మత్ర
ు గా
మూలిగ ంది. "శిరీష్.. ఏదో ఒకటిు చేయ్... త్టుుకోలేకపో త్రననాను... ఐ కాన్ు లివ్
వితౌట్ యూ... రా...!" నిరాినుషయంగా ఉనా రోడుామీద ఆగివ్ునా బస్ుులక
మలస గా త్రఫాను మొదలెైంది. ఒకకూకూటిగా అంజలి బటు లనీా ఆమనుండి
వేర్ుచేయబడనాయి. శిరీష్ ఒళ్ేంతన కళ్ళేచేస్ుకుని అంజలి నగాస్వర్ూపానిా
వీక్షించనడు. స్వర్గ ంనుండి దిగివ్చ్చిన మేనకవ్ంటి మేను కలిగి, అమృత్పానము
వ్లస త్డిచ్చనదన అనాటుుగా ఉనా అధర్ములు, ర్స్ాలూరే తీయని మామిడి
పళ్ేవ్ంటి వ్క్షస్ంపద... వాటిమీద నికూబొ డుచుకుని వ్ునా దననిమిగింజలాసంటి
చనుా మొనలు...అలా కిందకకసలు లోతెైన ననభి..ఆ పకూన పటుుకుంటే జారిపో యిే
నడుము... ఇంకాస్ు కిందకెళ్ు ళ... హ్హ... అర్టిబో దెలస ాంటి తొడలమధయ అమృత్
భాండనగార్ం.! నునాగావ్ునా ఆ పిదేశానిా చకస్ుుంటే... ఆహ్హ.. మ్ి... శిరీష్ కి
గుటకపడింది. అత్ని గంట కకటుుకోస్ాగింది. అత్ను వెంటనే అంజలి తొడలను
18

వేర్ుచేసర అకూడ ఓ ముదుదప్ెటు ాడు. అంజలి ఒకూస్ారి ఎగిరిపడింది.

Page
 Episode 8
శిరీష్ ఆమ పూ..ప్ెదనలను చ్చనాగా కకరికి("ఆహ్..!") బుడిప్ెను ననకుత్ూ
ననలికను నెమిదిగా లోపలికి తోస్ాడు. ఆమ చ్చగుర్ుటాకులా వ్ణికిపో త్ూ ఊప్రరిని
వేగంగా తీయస్ాగింది. ముందు అంజలికి శిరీష్ త్నను ననకడం కాస్ు విచ్చత్ింగా
తోచ్చంది. కానీ, ఆమకూడన మలస గా త్న నడుమును ఎతిు అత్నికి త్న పూ..
ర్స్ాలను అందించ్చంది. శిరీష్ వెంటనే లేచ్చ త్న ప్ెదనలతో ఆమ ప్ెదనలను
మూసరవేస్ాడు. అంజలి తొలిస్ారి త్న భావ్పాిప్రు ని శిరీష్ దనవరా ర్ుచ్చచకసరంది.
శిరీష్ త్న ప్లంట్ ని తీసలసర 8.5'' అంగుళ్ాల పప డవ్ు 4" అంగుళ్ాల మందంవ్ునా
త్న అంగానిా అంజలి నోటి దగగ ర్కు తెచనిడు. కానీ అంజలి ఇక ఆగలేక, "ప్ీస జ్
శిరీష్! తొర్గా ననలో దకరేియ్..ప్ీస జ్... నేనింక ఆగలేను," అని మూలు
గ త్ూవ్ుంది.
శిరీష్ ఆలోచనలో పడనాడు. 'ఎలాగూ ఇకముందు అంజలిని కలుస్క
ు ఉంటాడు
కనుక తీరిగగ ా ఓర్ల్ సెక్ు చేయచుిలే! ఇపాటికి అంజలి ముచిట తీరేిదనదం.' అలా
అనుకుననాక అంజలి కాళ్స ను త్నకిర్ువెైపులా ప్ెటు ుకకని ఆమ ప్రర్ుదులను
చేత్రలోసకి తీస్ుకుని నొకుూత్ూ దగగ రికి లాకకూననాడు. స్ు...ఆహ్... అంజలి కురీి
రాడిా పటుుకుని వెయిట్ చేస్ు కవ్ుంది. అంగానిా ఆమ య్యని దనవర్ం దగగ ర్ ఉంచ్చ
లోపలికి తోయడననికి పియతిాంచనడు. కానీ అకూడ చనలా tightగా ఉంది. శిరీష్
ఆమ పూ..ర్స్ాలని త్న అంగానికి బాగా పటిుంచ్చ మళీే try చేస్ాడు. ఈ స్ారి కకదిదగా
లోపలికివెళ్ళసంది. అంజలి నొప్రాతో విలవిలాసడింది. "తీసలయ్.. చనిలా...నొ-ప్రా-గా..
ఉం-ది... ఇంకెపుాడెైనన... చకదనదం... ఇపుాడు...తీ..సల..య్...శిర్ల్..రీష్...!" కానీ
శిరీష్ కి తెలుస్ు, ఇపుాడు కాకపో తే ఇంకెపాటికీ కాదని. అందుకే ఆమ కాళ్ేను
వెనకిూ తీసరనటుుగా తీసర బలంగా ఓస్ారి తోస్ాడు. దనంతో అంజలి పువ్ువలో అత్ని
19

జెండన పాత్రకుపో యింది. ఇక అంజలి కేకలిా ఆపడననికి త్న నోటిని వాడనడు.

Page
 ఇదద ర్ూ కాసలపు అలాగే ఉండిపో యార్ు. ఆ త్రావత్ ఘటాునిా ఏమని వ్రిణంచనలి! ఆ
క్షణం వారిమధయ అనిా హ్దుదలు చెరిగిపో యాయి. ఆ టెైంలో అంజలి మాటలిా
వినితీరాలిుందే, "ఆహ్... అలాగే ... స్ు...మళీే... మ్ి... ఇంకా..వే-గం-గా...
మ్ి... hmmm... బాగుంది... అలాగే... చెయ్... హ్హ్... ఇననాళ్ళే
ఎకూడుననావ్ురా... మ-గా-డన... వ్ుంచేయ్.. దననాలా.. ననలో.. ప్ెర్ినెంటుగా...
ఉంచెయ్.. అహ్..!" శిరీష్ కూడన త్నకు ఇంత్ త్వర్గా ఓ కనెా పువ్ువని తొలిచే
అవ్కాశం ఇచ్చినందుకు దేవ్ుడికి థనయంక్ు చెపుాకుననాడు. అత్నికి స్వర్గ ంలో
ఉనాటుుంది. అంజలి త్న పూ..ర్స్ాలతో లింగాభిషలకం చేయడంతో శిరీష్ పని ఇంకా
స్ులువెైంది. అత్ను మరింత్ బలంగా, వేగంగా పో టువేయస్ాగాడు. కానీ అంజలి ఆ
వేగానిా త్టుుకోలేక, "శిరీష్.. ఆపు... ననహ్..కింక ఓప్రక లేదు...!" అని అత్ని
చెవిలో అరిచ్చంది. శిరీష్ కాసలపు ఆప్ర అంజలి ముఖానిా చకస్ాడు. ఆమ
కళ్ేనుండి చెంపలమీదకి కనీాటి మచిలు ఏర్ాడనాయి. శిరీష్ ఆమ కళ్ేని
ముదుదప్ెటు ుకుననాడు. అకూడినుంచ్చ చెంపలను ననకుత్ూ మలస గా ఆమ ప్ెదనలను
చపారించనడు. త్న రెండు చేత్రలతో ఆమ రెండు మచ్చికలనక నలిప్లస్ు క గటిుగా
ఓస్ారి లాగి వ్దిలాడు, "స్ు...!" అంజలికి మళీే త్డి మొదలయింది. శిరీష్ ఈస్ారి
అంజలిని బో రాస పడుకోబలటు ి ఆమ కాళ్ేని కాస్ు విడదీస్ాడు. ఈ యాంగిల్ లో
అంజలి మత్ు ని ప్రర్ుదులు, ఆ కింర ద తేనెలకలుకు పూ..ప్ెదనలు శిరీష్ కి బాగా
ప్రచెికిూస్ుుననాయ్. వెనకనుంచ్చ అంజలి పువ్ువలోకి త్న అంగానిా దకర్ిగానే
ఇదద ర్ూ ఓ వింత్ అనుభూతికి లోనయాయర్ు. అంజలికి నరాలోస జివ్ువమంది. ఇక
అంజలికి కదలాలిున అవ్స్ర్ం లేకపో యింది. కానీ ఆమ నోటినుండి వ్చేి
మూలు
గ లు శిరీష్ ని మరింత్ రెచిగతటాుయి. శిరీష్ ఆమ ప్రర్ుదులిా కసరగా
20

ప్రస్ుకుత్ూ వేగంగా కుముిత్రననాడు. పితీ పో టూ అంజలికి స్వరాగనిా పరిచయం

Page
 చేస్ు ుననాయి. ఓ ఇర్వెై నిమిషాలు అలాగే కుమాిక శిరీష్ కెస మ
ల ేకుుకు
చేర్ుకుననాడు. త్న అంగానిా బయటకు తీసర అంజలి వీపుమీద త్న వెచిని
వీరాయనిా కారేిసర ఆమని అత్రకుూపో యాడు. అంజలి, "మ్ి..!" అంటూ మత్ర
ు గా
మూలిగ ంది. శిరీష్ ఆమ మడవ్ంవ్ులక ఓ ముదుదప్ెటు ి అలాగే ఉండిపో యాడు.
కాసలపటి త్రావత్ ఇదద ర్ూ లేచ్చ కూర్ుిననార్ు. శిరీష్ అంజలి ముఖంలోకి
తొంగిచకస్ాడు. అంజలి త్ల తిప్లాస్ుకుంది. పిణయకేళ్ళలో స్ో లిన ఆమ మనస్ుకు
మలస గా మత్ర
ు వీడినటు
స ంది. లేచ్చ త్న బటు లు వేస్ుకుంది. శిరీష్ ఏమీ కదలకుండన
ఆమనే చకస్ుుననాడు. అంజలి ఓ కురీిలో కూరతిని కిటికీలోంచ్చ బయటకు
చకస్క
ు వ్ుంది. శిరీష్ కి ఇలాంటి స్మయంలో ఏం చెయాయలో బాగా తెలుస్ు.
అత్ను కూడన బటు లు వేస్ుకుని ఆమ పకూన కూర్ుిని, "ఐ లవ్ యూ, అంజలి!"
అననాడు. అంజలి అత్ని ఛనతీలో త్న ముఖానిా దనచుకుంది. ఆమ కనీాళ్ళే
అత్నిా తనకాయి. ఆ కనీాళ్ళే అపరాధభావ్నతో వ్చ్చినవా లేక ఆనందస్కచ్చకలా
అనేది శిరీష్ కి అర్ధంకాలేదు. అలా ఇదద ర్ూ ఎంత్సలపుననారో తెలీదుగానీ, ఈలోగా
తెలస ారింది. కాకిననడకి స్ుమార్ు 40 కి.మీ. దకర్ంలో ఉననార్ు. అకూడికి వెళ్ాేక
అంజలి మళీే అమలాపుర్ం బసెుకాూలి. శిరీష్ కూడన అకూడికే వెళ్ాేలిగానీ,
అంజలికి ఈ విషయం తెలీదు, పాపం!
21
Page
 Episode 9
స్రిగగ ా తెలసవార్ు ఝామున 5-15కి కాకిననడకి వెళ్ళే బస్ుు వ్సలు ఇదద ర్ూ ఎకాూర్ు.
అత్నితో ఈ పియాణం మరి కాసలప్ల అనా ఊహే ఆమని కలవ్ర్పర్ుస్ుుంది. గత్
రాతిి త్నకు కనెారికంచేసర, ఇందనక త్న కనీాళ్ేను త్నలో దనచుకునా ఈ వ్యకిు
గురించ్చ త్నకేం తెలుస్ు??? ఆఖరికి శిరీష్ నిశశబాదనికి తెర్దించుత్ూ, "ఎకూడికి
వెళ్ద ాం?" అననాడు.
అంజలి: ఆ... అస్లు మీరెకూడ ఉంటుననార్ు?
శిరీష్: ఇంకెకూడన... (కనుాగీటుత్ూ) ఇక మీతోనే!
అంజలి: (షాకెై) లేదు... అది కుదర్దు.
శిరీష్: ఏఁ.. ఎందుకు -?
అంజలి: నేనుండే చోట అందరికీ నేను ఒంటరిదననాని తెలుస్ు. ఇపుాడు మీర్ు
ననతో వ్సలు ... అమోి..! ఇంక నన పర్ువ్ంతన పో త్రంది.
శిరీష్: మీ పర్ువ్ునీ పర్ువానీా నినా రాతేి బాగా ర్ుచ్చ చకస్ానులేండి. అంజలి
బుగగ మీద చ్చటికేస్ాడు. ఆమ ముఖం నెత్ు రర్ుచుకూ లేనటుుగా త్యాయర్యింది.
అపుాడే బస్ కాకిననడ టౌనులోకి అడుగుప్ెటు ంి ది. అంజలి వెంటనే శిరీష్ వెైపు
తిరిగ,ి "ప్ీస జ్ శిరీష్..! చెపాండి... మీరెకూడుంటుననార్ు, ఏం చేస్ు ుననార్ు, మీ ఫో న్
నెంబర్ల్...! ఏదో ఒకటి... చెపాండి ప్ీస జ్!"
శిరీష్: (మళీే చ్చటికేసర) ఇపుుడెైతే... ఇకూడుంటుననాను (ఆమ ఎదవెైపు
చకప్రస్ు క), మిమిలిా ప్లిమించడమే నేను ఇక చేసల పని... ఇకనుండీ మీ ఫో న్
నెంబరే ననది కూడన...!
ఈలోగా బస్ కాంప్ెస క్ు లో ఆగింది. అంజలి అస్హ్నంగా, "చెపు ారా ... చెపారా!
22

కనీస్ం contact number అయినన ఇవ్వండి" అని అడిగింది. కానీ, నవేవ శిరీష్
Page
 స్మాధననమైంది. ఇదద ర్ూ బస్ దిగార్ు. అంజలి బర్ువెకిూన హ్ృదయంతో శిరీష్ ని
చ్చవ్రిస్ారి చకసర అమలాపుర్ం బస్ ఎకిూంది. ఆమ కళ్ేలో మళీస నీర్ు ఉబికింది.
బస్ుు బయలుదేరాక త్న పకూ సీటస ల కూరతినివ్ునా శిరీష్ ని చకసర ఆమ
షాకయింది. అంజలికి త్ను చేసరన త్ప్లాంటల అర్ధమైంది. గుడిాగా ఈ మనిషరని నమిి
త్న స్ర్వస్ావనిా అరిాంచ్చంది. త్న వివ్రాలు చెప్రాంది. అత్ను మాత్ిం త్న
వివ్రాలేవీ చెపాటేస దు. అలాగని త్నని విడిచ్చ వెళ్ేకుండన నీడలా
వెంబడిస్ు ుననాడు. ఒకవేళ్ త్నని blackmail చేస్ు ాడన? ఆ ఆలోచన రాగానే ఆమ
ఒంటలస వ్ణుకుపుటిుంది. వెంటనే అకూడినుంచ్చ లేచ్చ వేరే సీటస ల కూర్ుింది. శిరీష్ కి
ఆమలో భయం అర్ధమైంది. అత్ను చటుకుూన త్న సీటస లంచ్చ లేచ్చ అంజలి
కళ్ళేమూసర తెరిచేలోగా బస్ుులోంచ్చ దిగిపో యాడు. అంజలి, "హ్మియయ !" అని
ఊప్రరి తీస్ుకుంది. కానీ, మళీే శిరీష్ ని చకడలేనని ఒకింత్ బాధపడింది. బస్ుు
అమలాపుర్ం చేర్గానే అకూడినుండి ఇంటికి చేర్ుకుని త్యారెై ఏం తినకుండన
అనయమనస్ూంగా త్న విధులకు హ్హజరెైంది. ఆఫీస్ ర్ూమో
స ఓ మేడంతో time-table
గురించ్చ మాటాసడుత్ూ మధయమధయలో త్న పియాణననిా గుర్ుుచేస్ుకుంటూ ఉండగా
ఎవ్రో త్లుపు త్టిు, "Good Morning, ma'am. May I come in?" అననార్ు.
23
Page
 Episode 10
అంజలి పర్ధనయనంగా, "Come in," అని త్లెతిు చకసర ఒకూస్ారిగా ఉలికిూపడింది.
శిరీష్ నవ్ువత్ూ లోపలికి అడుగుప్ెటు ాడు. అంజలి త్న గుండె దడని control
చేస్ుకుంటూ, అకూడునా మేడమ్ ని బయటకు పంప్ర శిరీష్ తో, (మలస గా)
ఇపుాడేం చేదద నమని ఇకూడికి వ్చనిర్ు. (చేత్రలు జోడిస్ు క) దయజేసర
ఇకూడినుంచ్చ వెళ్ళేపో ండి, ప్ీస జ్!" అని వేడుకుంది.
శిరీష్: Relax, ma'am, I am here on duty. Let me introduce myself. My
name is R Sireesh Naidu, and I have to join here as Science teacher.
Please, let me join & oblige.
అంజలి త్న కురీిలోంచ్చ లేచ్చ, "WHAT?" అని అరిచ్చంది. ఆ 'వాయట్!' అనడంలో
స్గం ఆశిర్యం స్గం ఆనందం తొణికిస్లాడింది. ఆమ అర్ుపుకి peon
హ్డనవ్ుడిగా లోపలికకచనిడు. అంజలికి నమికం కుదర్క మళీే అడగడంతో శిరీష్
Authority Letterని ఆమ ముందుంచనడు. అది చదివాక అంజలి మనస్ు
తేలికపడింది. త్న స్ంతోషానిా అదిమిప్ెటు ి Peonని ప్రలిచ్చ శిరీష్ ను డకయటీలో
జాయిన్ చేస్ుకుంది. త్రావత్ గంభీర్తనవనిా పిదరిశస్క
ు శిరీష్ తో, "మిస్ు ర్ల్* శిరీష్,
Heartly welcome to you. మిమిలిా పదవ్ త్ర్గతికి inchargeగా
నియమిస్ుుననాను. కానీ, మీర్ు ఆర్ు నుండీ పదవ్ త్ర్గత్రలవ్ర్కూ అనిాంటినీ
తీస్ుకోవ్సరవ్ుంటుంది. ఇంకా, మా మేథ్సు టీచర్ల్ లీవ్ులో ఉననార్ు. కనుక, మీకు
కుదిరితే వాళ్ేకు... అదే 8,9 10 త్ర్గత్రలకు extra కాసస్ులు తీస్ుకోగలర్ు."
శిరీష్: అలాగే, ma'am. కానీ, ఒక చ్చనా విషయం-
అంజలి: Yes! చెపాండి.
24
Page
 శిరీష్: నేనో ఒంటరి పక్షిని..అదే ఒంటరి వాడిని. ఈ ఊరిలో నేను ఉండడననికి మీర్ు
బస్ ఏదెైనన చకప్రసలు..బాగుంటుంది. ఒకవేళ్ ఇంకెవ్రెైనన ఒంటరివాళ్ళే ఈ ఊరిలో
ఉంటే వాళ్ేతో ర్ూమ్ షలర్ల్ చేస్ుకోవ్డననికి ననకేం అభయంత్ర్ం లేదు.
అంజలి: నేను చకస్ాును.. ఆ...peonకు మీకోస్ం ఇలుస చకడమని చెపు ాను.
శిరీష్: (కనుా కకడుత్ూ) థనయంక్ు, ma'am. అంజలి ఇక గంభీర్ంగా ఉండలేక
చ్చనాగా నవివంది. శిరీష్ త్న రిజిస్ు ర్ల్ బుకుూను తీస్ుకుని పదవ్ త్ర్గతి వెైపు
నడిచనడు.
25
Page
 Episode 11
శిరీష్ కాసస్ చేరేలోగా ఓ అమాియి పర్ుగెత్ు రకుంటూ వ్చ్చి, "స్ార్ల్! ప్రినిుపాల్ గార్ు
మిమిలిా ప్రలుికు ర్మిననార్ు," అంది. శిరీష్ ఆ అమాియిని ఓస్ారి ప్ెైనుంచ్చ
కిందకు చకసర, "నీ ప్లరేంటి?" "వాణీ, స్ార్ల్," అంది ఆ అమాియి. చకడనానికి అచిం
కకండపలిస బొ మిలా ఉంది. 10th class స్క
ు డెంటు అయివ్ుండచుి. "స్రే, పద,"
అననాడు. బతనుయి పళ్ేవ్ంటి స్ు ననలు, గుండిని వెనుకభాగం, లేలేత్ ఎర్రని
ప్ెదనలు... 'ఆహ్హ.. ఏం స్ర్ుకురా బాబు,' అనుకుననాడు. దేవ్ుడు నిజంగా చనలా
గతపా శిలిా. ఇంకా, త్న మాటకూడన మనిషరలాగే చనలా ముదుదగా ఉంది.
వాణీ: స్ార్ల్! మీర్ు మాకు కూడన కాసస్ తీస్ుకుంటారా?
శిరీష్: నువేవ కాసస్ు-?
వాణీ: 8th కాసస్, స్ార్ల్. "ఏంటీ..8th కాసస్ా..!"
8thలోనే ఇలాంటి అందనలుంటే, ఇక 10th పరిసు తి
ర ...ఉఫ్..! "ఆ... మీకూూడన సెైన్ు
చెపు ాను." అంటూ ఆఫీస్ ర్ూమో
స అడుగుప్ెటు ాడు. వెనక వాణీ త్ననే చకస్క
ు
ఉండడం గమనించ్చ, "ఏమైనన కావాలా?" అననాడు. వాణీ అడా ంగా త్లూప్ర
త్రర్ురమంది. నవ్ువకుంటూ అంజలితో, "Yes, ma'am, ప్రలిచనర్ట!" అననాడు.
అంజలి ఓస్ారి seriousగా చకసర, "ననుా క్షమించు, శిరీష్... ఐ మీన్.. శిరీష్ గార్ు.
కాకిననడలో మీగురించ్చ త్పుాగా అనుకుననాను. అయినన ఈ విషయం ననకు
ముందే ఎందుకు చెపాలేదు."
శిరీష్: ముందే చెప్లు ఇదంతన జరిగేదన, ma'am. అంజలికి రాతిి జరిగిందంతన
కళ్ేముందు కదలాడింది.
26
Page
 అంజలి: (గతంత్ర స్వ్రించుకుని) మనం స్కూలోస ఇలాగే ఉందనం శిరీష్ గార్ు.
పూయనుకు చెప్రా నేనుండే ఏరియాలో మీకు ఏదెైనన ఇలుస చకస్ాును. భోజన వ్స్తి
కూడన చకస్ాును."
శిరీష్: మీ ఇంటి దగగ రస ో ఎందుకు? మీ ఇంటలసనే ఉంటాను.
అంజలి: అస్లుకెైతే నేను అదెదకి ఉండే ఇంటిప్ెైన ఓ పో ర్ిన్ ఖాళీగా ఉంది. కానీ, ఊరోస
ప్ెళ్ళేకాని వారిని అలా ఒకచోట ఉండనివ్వర్ు. వీధిలో వాళ్ళస ఇషు మొచ్చినటు
స గా
నోళ్ళేనొకుూకుంటార్ు.
శిరీష్: మేడమ్... ప్లిమిసలు ఇక దేనికీ భయపడకూడదు.
అంజలి: ష్...! ప్ీస జ్. నేను కకనిా ముఖయమైన విషయాలను చరిించడనికి
మిమిలిా ప్రలిప్రంచనను. దయచేసర కాస్ు వింటారా!
శిరీష్: త్పాకుండన...చెపాండి.
అంజలి: మీర్ు ఇంత్కుముందు గర్ల్స్ స్కూళ్ేలో పనిచేస్ారా...?
శిరీష్: లేదు. అంజలి: మీర్ు గమనించనరో లేదో ఇకూడ ఒకూ మేల్ టీచర్ు కూడన
లేర్ు. శి
రీష్: నేనుననాను కదండీ!
అంజలి: అరే! మీగురించ్చ కాదు. అయినన మీరిపుాడే వ్చనిర్ు. ముందు నేను
చెప్లాది వినండి.
శిరీష్: Yes, ma'am.
అంజలి: అబాబయిలతో పో లిసలు అమాియిలు బరితెగించే అవ్కాశం బాగా ఎకుూవ్.
అలుసరచనిమా అస్ులు సరగగ ులేకుండన పివ్రిుస్ు ార్ు. అందుకే వారికి ఆ అవ్కాశం
ఇవ్వకూడదు. స్క
ు డెంట్ు discipline మరిిపో కుండన ఎలాంటి పనిషెింట్ు ఇచ్చినన
27

పరేసదు. ప్ెైగా ఇకూడ కకంత్మంది అమాియిలు వారి వ్యస్ును మించ్చ

Page
 పివ్రిుస్ు ుంటార్ు... అంటే, అశ్లస లత్ను పిదరిశంచడనికి ఏమాత్ిం వెనుకాడర్ు.
అలాగే, కకంత్మంది చనలా లేటుగా స్కూళ్ేలో చేర్డం వ్లస వార్ు స్కూలింగ్
పూరిుచేస్ుకునే స్రికి వారికి ఓటుహ్కుూ వ్చేిస్ుుంది. పదో త్ర్గతిలో గీత్ అనే
అమాియుంది. త్ను ననకననా కేవ్లం ఐదేళ్ళే చ్చనాది. వీళ్ేంతన చనువిసలు
చంకెకేూ ర్కాలు. కాస్ు జాగరత్ుగా ఉండండి. స్రేనన! వింటునా శిరీష్ మనస్ు
ఉర్కలేస్ు ుంది. కానీ, త్న ముఖంలో ఏ భావ్ం కనపడనీయక అంజలితో, "OK,
ప్రినిుపాల్*గార్ు. ఇక ఉంటానండీ!" అని అననాడు.
అంజలి: ప్ీస జ్..! అలా అనకండి.
శిరీష్: (కనుా కకడుత్ూ) అలాగే అంజూ...! Sorry ma'am. అంజలి ముసరముసరగా
నవివంది.
అంజలి: పదండి, స్కూలంతన ఓ రౌండేదద నం. "K."
అంజలి శిరీష్ ని కాసస్ ర్ూంలకు తీస్ుకెళ్ళే అకూడి టీచర్స కు పరిచయం చేసరంది.
అలా వెళ్ు ళండగా ఓ కాసస్ ర్ూమ్ త్లుపు దగగ ర్ ఇదద ర్మాియిలు మోకాళ్ేప్ెై
నిలకిని ఉననార్ు. వారిదదరి త్లలమీద పుస్ు కాలు ప్ెటు ి ఉననాయి. శిరీష్ త్లుపు
దగగ ర్కు రాగానే వాళ్ళే త్లెతిు చకస్ార్ు. అంతే, వారి త్లమీదునా పుస్ు కాలు
పడడం, వెంటనే ఒకావిడ వ్చ్చి వాళ్ే ప్రర్ల
ర మీద బలత్ుంతో స్ుర్ుకుూమనిప్రంచడం
జరిగిపో యింది. శిరీష్ అంజలితో ఎందుకు వీళ్ేకీ పనిషెింట్ ఇచనిర్ని అడిగాడు.
అంజలి ఆ కాసస్ులోకి అడుగుప్ెటు ి, "ఏంటి మీననక్షిగార్ు, ఏం చేస్ార్ు వీళ్ళే?"
అనడిగింది. "పాఠం వినకుండన వెనకజేరి గోలచేస్ుననార్ు ముండకానలు...
అందుకని మోకాళ్ేమీద కూరోిమంటే స్రిగగ ా కూరోికుండన గుదక
ద పుకుంటూ
తిర్ుగుత్రననార్ు లంజలు... అవ్ునక... ఇత్నెవ్డో ?" అంది శిరీష్ ని కకర్కకరా
28

చకస్క
ు . అంజలి శిరీష్ ని మీననక్షీ మేడంకి పరిచయం చేసరంది. "ఈవిడ స్ో షల్ టీచ్
Page
 చేస్ు ార్ు." శిరీష్ మీననక్షి మేడం మాటతీర్ుకి ఒకూస్ారిగా అదిరిపో యి అంజలివెైపు
చకస్ాడు. కానీ అంజలి అకూడ ఏం మాటాసడకుండన శిరీష్ ని ప్లస గౌరండుకు తీస్ుకెళ్ళే,
"మీననక్షి దేవిగారిది ఈ ఊరిలో ప్ెదద కుటుంబం. జమీందనరీ వ్ంశం. ఆమ
మామగార్ు ఈ ఊరికి స్ర్ాంచ్. అందుకే ఆమ ఎవ్వరినీ లెకూచేయదు. ఈవిడ
త్పా మిగతన టీచర్స ందర్ూ మంచ్చగా ఉంటార్ులేండి," అంది. అపుాడే లంచ్ బలల్
కకటు డంతో అంజలి శిరీష్ ని స్ాుఫ్ ర్ూముకు తీస్ుకెళ్ళే మిగతన టీచర్స ందరికీ
పరిచయం చేసరంది. భోజననలయాయక శిరీష్ ఇందనక చకడని కాసస్ులు చకస్ాునని
అబదధ ం చెప్రా అమాియిలకోస్ం త్న వేటను మొదలెటు ాడు.
★★★
అలా తిర్ుగుత్ూ తిర్ుగుత్ూ పదో త్ర్గతి గదిలోకి వెళ్ాేడు. లంచ్ టెైమ్ కావ్డంతో
అకూడ ఇదద ర్మాియిలే ఉననార్ు. వారిలో ఓ అమాియి చనలా అందంగా,
ఇంత్కుముందు ఎకూడో చకసరన ముఖంలా అనిప్రంచ్చంది. తెలసగా మరిసరపో త్ూ
అపుర్స్లా ఉంది. శిరీష్ ఆమనలా చకస్క
ు ఉండిపో యాడు. ఇంత్లో ఆ
అమాియి శిరీష్ ని చకసర, "ఏయ్! ఎవ్ర్ు నువ్ువ... ఇకెూడికెలా వ్చనివ్?" అని
అడిగింది. శిరీష్ నవ్ువత్ూ, "నడిచ్చ... నీ ప్లరేంటి?" అననాడు. "ఏఁ... ప్ెళ్ళే
చేస్ుకుంటావా!" అంది ఎగతనళ్ళగా. శిరీష్ త్న జేబులో చేత్రలు ప్ెటు ుకకని
నిలుిననాడు. "ఏంటీ, ప్ెదద హీరోలా ఫో జుకకడుత్రననావ్.! మరాయదగా బయటకి
పో తనవా... లేకపో తే ప్రినిుపాల్ గారి దగగ రికి-" అపుాడే వాణీ, మరో అమాియి ఆ
కాసస్ ర్ూమో
స కి వ్చనిర్ు. "అకాూ... ఏం చేస్ు ుననా- ..ఓహ్... గ్-గుడ్ ఆఫ్ు ర్ూాన్,
స్ార్ల్!" అంది వాణీ శిరీష్ ని చకసర. "స్-స్ాుర్ల్... ఏంటే!" "అకాూ..! ఈయనే మన
కకత్ు సెైన్ు టీచర్ల్," అంది వాణీ ఆ అమాియితో. ఆ మాట వినగానే ఆ అమాియి
29

మొహ్ం పాలిపో యింది. సరగగ ుతో త్ల దించుకుంది. కానీ శిరీష్ వ్దిలితేగా! "ఇంత్కీ
Page
 మీ ప్లరేమిటల చెపాలేదు," అననాడు. "స్-స్.స్ాు-ర్ల్-రీ... స్ాుర్ల్!" అంది ఆ
అమాియి కంగార్ుగా. ఆమను ఆటపటిుంచడననికి "స్-స్ాురీ...స్ాుర్ల్!
Hmmm...చనలా బాగుంది మీ ప్లర్ు," అని అననాడు శిరీష్. బలల్ మోగడంతో
నవ్ువకుంటూ బయటకు వెళ్ేపో యాడు.
30
Page
 Episode 12
లత్కి ఏం చెయాయలో పాలుపో వ్డంలేదు. అత్ను స్ార్ల్ అని తెలీక ఇషు మొచ్చినటు
స
వాగేసరంది. స్ార్ల్ త్నను క్షమిస్ాురా? మామూలుగా త్ను అందరినీ గౌర్విస్ుుంది,
తెలివెైనది కూడన..! కానీ, కాస్ు తొందర్గా మాటత్ూలే ర్కం... అదికూడన ఈ ఊరి
కురారళ్ే వ్లేస వ్చ్చింది. రోజూ వాళ్ళే త్న వెంటపడి ఏడిప్రంచడంతో త్ను నోటికి
పనిచెపాడం మొదలెటు ంి ది. అదే ఇపుాడు త్న కకంప ముంచుత్రందని
అనుకోలేదు. అయినన ఆ కురారళ్ే త్ప్లాంవ్ుంది... ఇంత్ందం కళ్ేముందు వెళ్ు ళంటే
చకడనివాడు మనిషల కాదు. ఇంకో మూణణణలసలో లత్కు పదెదనిమిదేళ్ళే వ్స్ాుయ్.
త్ను నడుస్ుునాపుాడు వెనుక వ్యాయర్ంగా ఊగుత్ూ త్న ప్రర్ుదులను తనకే
జడ... ముందుండే మామిడిపళ్ే దవయం... వారిని రా... ర్మిని
పలుస్ుునాటుుగా ఉంటాయి.
★★★
నేహ్హ: లతన, ఏమైందిపుాడు.! నువేవం కావాలని అలా అనలేదు కదన... ఏదో అలా
జరిగిపో యింది. స్ార్ల్ మాటలను బటీు చకసలు ఆయనస్లు పటిుంచుకునాటేు లేదు.
నువ్ువ కూడన వ్దిలేయ్. లత్ మొహ్ం చకసలు ఆ విషయానిా అంత్ తొందర్గా
మరిిపో యిేలా లేదు. కానీ,ప్ెైకి మాత్ిం, "స్రేలే!" అనేసరంది.
నేహ్హ: ఓ విషయం చెపావే లతన..! మన స్ార్ల్ నిజంగా సరనిమా హీరోలా ఉననాడు
కదన... అచుిం 'మిరీి'లో పిభాస్ లాగ... భలే ఉననాడే! ఇందనక నువ్ువ అత్నిా
తిడుత్రంటే ననకు చనలా కోపం వ్చ్చింది. అత్ను ఊఁ... అననలేగానీ సరగగ ులేకుండన
అత్నితో ఉండిపో తననే... ఏమంటావ్!
లత్: నిజంగా నీకు సరగగ ులేదే! స్ార్ల్ గురించ్చ ఎవ్రెైనన అలా అనుకుంటారా?
31
Page
 నేహ్హ: ననకు ముందు తెలుసలంటి అత్ను స్ార్ల్ అని... ఇదంతన అత్ను కాసస్ులోకి
వ్చ్చినపుాడు ననకనిప్రంచ్చంది.
లత్: చకడు... న్..ననముందు అబాబయిల గురించ్చ మాటలాడొ దదని చెపాానన...
అందర్ు మగాళ్ళే వెధవ్లే.!
నేహ్హ: (అమాయకంగా ఫలస్ ప్ెటు )ి అంటే స్ార్ల్ కూడన-?
లత్: నేను చెప్లాది స్ాుర్ల్ గురించ్చ కాదు! అది నీకూూడన తెలుస్ు.
నేహ్హ: అయితే స్ార్ల్ స్ాిర్ుుగా ఉననార్ని ఒపుాకునాటేస నన!
లత్: ఇక చనలు... ఆపు.
నేహ్హ: అది కాదే...!
లత్: నోర్ూిసలయ్...! అంటూ త్న చేతిలో ఉనా పుస్ు కంతో నేహ్హ త్లప్ెై
ఒకూటిచ్చింది.
ఎంత్ వ్దద నుకుననా లత్ ఆలోచనలనీా శిరీష్ చుటూ
ా తిర్ుగుత్రననాయి. అత్ను
త్నని క్షమించనలంటే ఏం చేయాలి.? ఈలోగా హిస్ురీ ప్రరియడ్ మొదలెైంది. మీననక్షి
దేవిగార్ు వ్చ్చి, "హ్ో మ్ వ్ర్ుూలు తీసర చకప్రంచండి," అని గరిజంచ్చంది. అందర్ూ
చేస్ార్ు...ఒకర్ు త్పా.! జాహివ... పాపం బుకుూని ఇంటలస మరిిపో యింది. "ఏమే
లంజ! హ్ో మ్ వ్ర్ుూ మరిిపో యానంటే వ్దిలేస్ు ాననుకుననావా! వెళ్ళే
మోకాళ్ేమీద నిలకిని హ్ో మ్ వ్ర్ుూని పదిస్ార్ుస వాియ్! పో ..." జాహివ
వ్ణికిపో త్ూ, "మేడమ్.. ఇపుాడే ఇంటికెళ్ళే తెచేిస్ాును," అని అంది. "ముడిా
మూస్ుకో! ఇపుాడెవ్రితో కులకడననికి ఇంటికి పో తననంటుననావ్?" అని
ఉరిమింది. అపుాడే పూయన్ వ్చ్చి, "మీలో ఎవ్రి దగగ ర్లో అయినన ఇలుస ఖాళీ ఉంటే
త్నకు తెలియజేయమని ప్రినిుపాల్ గార్ు అననార్ు. కకత్ు గా వ్చ్చిన మాస్ాుర్ుగారి
32

కోస్మట!" అని చెపాాడు.

Page
 Episode 13
మీననక్షి : రేయ్! వెళ్ళే ఆవిడగారితో చెపుా, మాస్ాుర్ుగార్ు మా బంగళ్ాలో
ఉంటార్ని. అంత్ప్ెదద బంగళ్ా ఉండగా ఇంకెకూడో ఎందుకు? వెళ్ళే.. ఆగాగు...
నేనక వ్స్ాును. నౌకర్ుకు చెప్రా ఓ గది శుబిం చేయించనలి... పద. అంటూ ఆఫీస్
ర్ూమ్ వెైపు నడిచ్చంది.
★★★
#మీననక్షి దేవి గారి గురించ్చ మరికకంత్... >>> ఆమకు 38 ఏళ్ళేంటాయి. బలమైన
శరీర్ం ఆమ స్ప ంత్ం. ఇంకా commanding వాయిస్. త్న మాట నెగగకపో యినన,
త్నకెవ్ర్ు ఎదురెళ్ళేనన ఆమ స్హించలేదు. ఏమైనన అయితే చకడనానికి
మామగార్ుననార్ని మేడంగారి ధీమా! >>> మీననక్షి దేవిగారికి ఓ కూత్రర్ుంది.
ప్లర్ు స్రిత్. వ్యస్ు పదనాలుగేళ్ళే అయినన... మహ్హ దకల లంజ. ఇపాటికే
చనలామందితో వేయించుకుంది. పిస్ు ుత్ం ఆ స్కూళ్ళే తొమిిదో త్ర్గతి
చదువ్ుతోంది.
★★★
మీననక్షీ మేడం అలా వెళ్ేగానే
నేహ్హ: అవ్ునే లతన! మీ చ్చననానగారి ఇంటి డనబామీద రెండు గదులు ఖాళీగా
ఉననాయనుకుంటాను. మన స్ార్ుని మీ యింటలస ఉండమని నువ్వడగవ్చుిగా!
లత్: అడగచినుకో... కానీ-
నేహ్హ: కానీ గీనీ లేదే! ఈవిడగారింటలస స్ార్ల్ లాంటివార్ు ఇమడలేర్ు. అందుకే
నువవవస్ారి అడుగు. లేట్ చేసలు స్ార్ల్ పరిసు తి
ర కుడితిలో పడా ఎలకలా అయిపో దిద.
లత్: ఈ మాటలేంటే బాబు. అయినన... బాబాయ్ ఒపుాకోవాలిగా..!
నేహ్హ: ఆయనిా త్రావత్ ఒప్రాదనదంగానీ, ముందు పద!
33
Page
 స్ార్ల్ ఎకూడుననారో వెత్రకుదనం. లే.. త్వర్గా... ఇలా చేసలు ఆయనకూడన నినుా
క్షమించేస్ు ార్ులే! నేహ్హ లత్ని ఓ బొ మిలా ఈడుికుంటూ ఒకోూ కాసస్క
వెదకస్ాగింది. ఇక లత్ త్న ఆలోచనలో తననుంది. ఇలాగెైనన స్ార్ల్ త్నని
క్షమిస్ాురా? ఒకవేళ్ స్ార్ల్ ఒపుాకుననా బాబాయ్ ఒపుాకోకపో తే! అలా వాళ్ళే
వెదుకుత్ూ 8th కాసస్ుకి వ్చేిస్రికి శిరీష్ పాఠం చెపు ూ కనిప్రంచనడు. త్లుపు దగగ ర్
వాళ్ేను చకసర శిరీష్ కురీిలోంచ్చ లేచ్చ వెళ్ళే లత్తో, "ఇందనక మీప్లరేదో
చెపాార్ండీ," అననాడు. లత్ ప్ెదవ్ులు కదులుత్రననాయిగానీ ఏం వినబడలేదు.
నేహ్హ లత్ చెయియ వ్దిలేసర శిరీష్ తో, "స్ార్ల్.. మీకు ఇషు మైతే వాళ్ే చ్చననానగారింటలస
అదెదకి ఉండొ చిని అడగడననికి త్ను వ్చ్చింది. చెపావే!" కాసస్ునుంచ్చ బయటకు
వ్చ్చి వింటునా వాణీ, "అవ్ును స్ార్ల్! మీర్ు మాయింటలసనే ఉండనలి," అంది
ముదుదగా. శిరీష్ వాణీని చకసర, "నీకూ త్నకీ కనెక్షన్ ఏంటి?" అనడిగాడు.
వాణీ: త్ను మా లత్కూ.
శిరీష్: అయితే! వాణీ ఊర్ుకుండిపో యింది. ఇకూడినుంచీ explain చేసల బాధయత్
నేహ్హ తీస్ుకుంది. "స్ార్ల్, లత్ని వాళ్ే చ్చననానగారే ప్ెంచనర్ు. వారి స్ప ంత్కూత్రర్ు
ఈ వాణీ. లత్ అమాి ననననా త్న చ్చనాపుాడే చనిపో యార్ు, అందుకే-"
★★★
శిరీష్ కి ఆ అమాియిని చకడగానే ఎకూడో చకసరనటుుగా ఎందుకనిప్రంచ్చందో
ఇపుాడర్ధమైంది. వాణీ అచింగా వాళ్ే అకూలాగే ఉంది. కాకపో తే కాస్ు చ్చనాగా.
కానీ ఒకటి - ఇదద ర్ూ ఇదద రే!
★★★
34
Page
 శిరీష్: ఆ... చనలు చనలు... చెప్రాంది చనలు. నేనక ఇందనకటినుంచ్చ
అనుకుంటుననాను ఇదద ర్ూ ఒకేలా ఉననారేంటా అని. స్రే ప్రలసలు, స్కూల్
అయిపో యాక అందర్ం మీ ఇంటికెళ్ద ాం.
లత్: కానీ... స్ార్ల్!
శిరీష్: ఏంటి... కానీ!
లత్: అదీ... బాబాయిని ఇంకా అడగలే- కానీ వాణీ మధయలో కలిాంచుకకని,"ఏం
అకూరేసదు, స్ార్ల్. మీరతచేియండి. నననాని నేనొప్రాస్ాును." శిరీష్ వాణీ బుగగ ను
నిమిరి, "త్పుా, అలా చేయకూడదు. మీ అమాినననాలు మనస్కారిుగా
ఒపుాకుననాకే నేను అకూడికి వ్స్ాును. స్రేనన!" అని చెపాాడు.
వాణీ: ఓకే స్ార్ల్, Thank you.
★★★
ఆరోజు లాస్ు బలల్ కకటు గానే శిరీష్ తినాగా ఆఫీస్ ర్ూం చేర్ుకుననాడు. అంజలి
దేనిగురించో తీవ్ింగా ఆలోచ్చస్క
ు వ్ుంది.
35
Page
 Episode 14
"May I come in, ma'am?" అంటూ అంజలి ముఖంలో కలవ్రానిా గమనించనడు.
అంజలి: ఆ... ర్ండి, శిరీష్.
శిరీష్: ఏమైంది... దేనిగురించ్చ అంత్లా ఆలోచ్చస్ుుననార్ు?
అంజలి: ఇందనక మీననక్షి మేడం వ్చనిర్ు. మీర్ు వాళ్ే బంగళ్ాలోనే ఉండనలని
గటిుగా చెప్రా వెళ్ాేర్ు. కానీ, ననకు ఇషు ంలేదు. ఆవిడని స్కూళ్ళే భరించడమే కషు ం,
అలాంటిది వాళ్ళేంటలస ఉండటమంటే స్ాక్షాత్ర
ు నర్కంలో అడుగుప్ెటుడమే!
శిరీష్: అయితే కుదర్దని చెప్లాయండీ, దననికంత్ ఆలోచనెందుకు!
అంజలి: కానీ, మీర్ుండటానికి ఇలేస మీ దొ ర్కలేదు కదన?
శిరీష్: దనందేముంది! మీ ఇంటికకచేిస్ాును.
అంజలి: అబాబ! మళీే అదే మాట.అది కుదర్దని చెపాాను కదన! ఒకవేళ్
నేనొంటరిగా కాకుండన ననకో ఫాయమిలీ ఉండుంటే పరిసు తి
ర వేరేలా ఉండేది. శి
రీష్: ఇంత్కూ మీర్ుండేదెకూడ?
అంజలి: అదుగో! ఎదుర్ుగా రోడుాకు అటువెైపు నీలం ర్ంగు డనబాయిలుస ఉందే...
అదే. అకూడ కింద పో ర్ినులో ఉంటుననాను. (అని కిటికీలోంచ్చ చకప్రంచ్చంది)
శిరీష్: ఓహ్ో ... దగగ రే.! అయినన నన గురించ్చన టెనినేం వ్దుద. ఈ రాతిికి కాకిననడలో
ఉనా నన ఫెిండ్ దగగ ర్ ఉంటాను. రేప్ెలాగూ ఓ ఇలుస దొ రికేలావ్ుంది.
అంజలి: అవ్ునన... ఎవ్రిలస ు?
శిరీష్: (ఆలోచ్చస్ుునాటుుగా నటిస్ు క) ఎవ్రో... లతన అని తెన్ు కాసస్ు స్క
ు డెంట్.
వాళ్ే బాబాయిగారి ఇలస ంటా! మధనయహ్ాం కళ్ేతోనే ఆమను త్డిమేసర ఇపుాడు
ఎవ్రో ... లత్ అంట!
36
Page
 అంజలి: ఓహ్.! వాళ్ాే...? చనలా మంచ్చవార్ు. నేను వ్చ్చిన కకత్ు లోస వాళ్ళేంటలస
ఉండమని తెగ బతిమాలార్ు. ఇలుస కూడన ప్ెదదది. చనలా స్ౌకర్యంగా ఉంటుంది.
మీర్ుండటానికి వాళ్ళే కచ్చిత్ంగా ఒపుాకుంటార్ు. శి
రీష్: ఒకవేళ్ మనిదద ర్ం ఉండటానికి వాళ్ళే ఒపుాకుంటే, ఎంచకాూ— అని
అంటుండగా మిగతన స్ాుఫ్ లోపలికి రావ్డంతో శిరీష్ రిజిస్ు రస ో స్ంత్కంప్ెటు ి
అకూడినుంచ్చ బయటకు వ్చేిస్ాడు. లత్ ఇంటికి వెళ్ు ళ విచ్చత్ిమైన expressionతో
త్నని పదే పదే చకడటం శిరీష్ గమనించనడు.
★★★
రాతిి ఎనిమిది గంటలయియంది. అంజలి చనలా సలపటినుంచీ మంచం మీద
దొ ర్స ుత్రంది. స్ాధనర్ణంగా ఈ ఊరిలో అందరిలాగే ఎనిమిది-ఎనమిదినార్
గంటలకు నిదిపో వ్డం అంజలికి అలవాటెైంది. కానీ, ఈ వేళ్్ందుకో శిరీష్ తెగ
గురతుస్ుుననాడు. గత్ 27 ఏళ్ళేగా ఇలా త్నకెపుాడక అనిప్రంచలేదు. మొదటిస్ారి
త్న మనస్ు త్నువ్ు ఓ మగాడి స్ాంగత్యం కోర్ుకుంటలంది. తొలిస్ారి ఒంటరిగా
ఉనా ఫీలింగ్ కలిగిందనమకు. శిరీష్ కి మూడుపదులు దనటినన అస్ులు అలా
అనిప్రంచలేదు. Young 'n' Energitic! అంజలికి త్న మొదటి సెక్ు చనలా థిలి
ి స ంగ్
గా ఇంకా ఎడెవంచర్స్ గా అయినటు
స అనిప్రంచ్చంది. దననిగురించ్చ ఆలోచ్చసలు నే
ఒళ్ేంతన సెగ మొదలెైంది. అత్నిా ఫో న్ నెంబర్ు అడగాలిుంది. ఈ వేడి త్గేగదెలా!
బటు లు భార్ంగా తోచనయి. అనిాటినీ తీసలసర బాత్ూ
ి మో
స కి నగాంగా వెళ్ళేంది.
వొంటిమీద నీళ్ళేపడితేనెైనన వేడి త్గుగత్రందేమోనని నీళ్ళే పో స్ుకుంది. కానీ
నీళ్ళే త్గిలితే అంత్కంత్కూ తనపం ప్ెర్ుగుత్రందేగానీ త్గగ డం లేదు. ఓ ఇర్వెై
నిముషాలు అలా నీళ్ేలో త్డిసర స్ాానం ముగిసరందనిప్రంచ్చ అలాగే బయటకు
37

వ్చ్చి అదద ం ముందు నిలుింది. త్డిచ్చవ్ునా త్న ఎత్ర

ు లు మరింత్ నిండుగా
Page
 కనిప్రస్ు ుననాయ్, వాటిమీద నికూబొ డుచుకనా చనుా మొనలను చకసలు శిరీష్
వాటిని లాగి వ్దిలినపుాడు కలిగ న అనుభూతి గురతుచ్చి సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చంది.
సెైడుకు తిరిగి త్న ప్రర్ుదులను చకస్ుకకంది. శిరీష్ కి ఇవి బాగా
నచ్చినటుుననాయ్.! తెగ ప్రసరకాడు. త్న పువ్ువ దగగ ర్ త్డిగా ఉంది. ఎవ్ర్ూ
చకడటంలేదని తెలిసరనన దననిా తనకడననికి స్ంశయించ్చంది. ఇదిపుాడు శిరీష్
స్ప త్ర
ు ... మలస గా ఆ పిదేశానిా ఒతిు ంది. ఆహ్... మత్ర
ు గా ఓస్ారి మూలిగ ంది.
అపుాడే, అదద ంలోంచ్చ శిరీష్ బరగ్ కనిప్రంచ్చంది. స్ాయంత్ిం త్న ఆఫీస్ులో బరగ్*ని
మరిిపో యి హ్డనవ్ుడిగా వెళ్ళేపో యాడు. వెంటనే వెళ్ళే ఆ బరగ్ ని తెరిచ్చ అత్ని
ఫో న్ నెంబర్ల్ కోస్ం వెదకస్ాగింది. ఒక డెైరీ మొదటిప్లజులో ఏదో ఫో న్ నెంబర్ల్ దొ రికితే
దననికి డయల్ చేసరంది. "హ్లో! ఎవ్ర్ూ...?" "శిరీష్...?" "ఆ... అవ్ును, నేనే.
మీర్ు?" "నేనే." "నేనే అంటే... ఎవ్ర్ు మాటాసడేది?" "శిరీష్.! నేను... అంజలి." "Oh
...! Sorry, Ma'am, మీకు.. నన నెంబర్ల్-" "అదంతన త్రావత్, నీకిపుాడు ఇకూడికి
రావ్డం కుదుర్ుత్రందన?" "ఏఁ... ఏమైంది?" అననాడు కాస్ు కంగార్ుగా. "నేనికూడ
చచ్చిపో యిేలా ఉననాను. ప్ీస జ్ తొర్గా రా!" శిరీష్ కి అంజలి మాటలోస ఆంత్ర్యం
బో ధపడింది. గత్ రాతిి త్ను ర్గిలించ్చన మంటలో అంజలి దహించుకుపో తోంది. ఆ
మంటలిా చలాసరాిలిున బాధయత్ త్నదేగా మరి! "ఓకే, ma'am. I'll be there in an
hour!" అని ఫో న్ ప్ెటు ేస్ాడు. అంజలి ఆనందపార్వ్శయంతో త్న ఫో నుని
ముదనదడింది. కబర్ల్ా నుంచ్చ జిప్ గౌన్ తీసర వేస్ుకుంది. గౌన్ మాత్ిమే...! త్న
చెలికాడి కోస్ం అందంగా త్యార్వ్డననికి డెస
ి రంగ్ టేబుల్ దగగ ర్ కూర్ుింది. కానీ
అత్ని ముందు ఎలా కనిప్రసలు బాగుంటుందో త్నకు అర్ధంకాలేదు. చ్చవ్రికి ఆ
ఆలోచనను విర్మించుకకని కిటికీ దగగ ర్కు వెళ్ళే నిలబడింది. ఓ 40-45 నిమిషాల
38
Page
 త్రావత్ ఓ బండి వ్చ్చిన శబద ం విని అటు తిరిగి చకసరంది. ఓ సరలవర్ల్ కలర్ల్ కార్ల్
వ్చ్చి స్కూల్ ముందు ఆగింది.
39
Page
 Episode 15
అంజలి ఒకూ క్షణం ఆలస్యం చేయకుండన వెళ్ళే త్లుపు తీసరంది. శిరీష్ నవ్ువత్ూ
ఆమని చకస్ుుననాడు. చుటూ
ు ఎవ్రెైనన చకస్ాుర్నా స్ాృహ్ కూడన లేకుండన శిరీష్
ని హ్త్ర
ు కుంది. "హ్లో! మేడమ్. కాస్ు ఓప్రక పటు ండి," అని అంజలిని లోపలికి
తీస్ుకెళ్ళే త్లుపు గడియప్ెటు ాడు. అంజలి మళీే శిరీష్ ని గటిుగా చుటేుసరంది. శిరీష్
అంజలిని అమాంత్ం గాలోసకి ఎతేు సర ఆమ ప్ెదనలను అందుకుననాడు. మలస గా ఆమ
వెనుకభాగానిా త్డుముత్ూ ఆమ చెవిలో, "మ్ి... మీర్ు బాగానే రెడీ అయాయర్ు...
కాస్ు మమిలిా కూడన త్యార్వ్నిస్ాురా!" అని అననాడు. అంజలి వెంటనే, "నో!"
అంటూ అంజలి త్న పటుుని మరింత్ బిగించ్చంది. శిరీష్: ప్ీస జ్... అంజూ! అంజలి
అత్నిా వ్దలలేక వ్దిలింది. శిరీష్, "థనయంక్ు, ma'am, " అని చెప్రా వెంటనే
అంజలిని బలడ్ మీద తోసర త్న బాయగ్ నుంచ్చ టవ్ల్ తీసర బాత్ూ
ి ంలోకి వెళ్ాేడు.
స్ాానంచేసర నడుంచుటూ
ు టవ్ల్ కటుుకకని బయటకు వ్చనిడు. నీటిచుకూలు
అత్ని త్లనుండి, శరీర్ం నుండి కార్ుత్రననాయి. మంచంమీిద పడుకుని ఉనా
అంజలి శిరీష్ కండలు తిరిగిన దేహ్హనిా చకస్క
ు , "నువ్ువ సరనిమా హీరోగా టెై
చేయాలిుంది," అంది. శిరీష్ అంజలి వొళ్ళే త్లప్ెటు ి, "ఏఁ.. హీరోలు సరనిమాలోసనే
ఉంటారా!" అంజలిని దగగ ర్కు లాకకూని గాఢంగా ముదుదప్ెటు ుకుననాడు. మలిస గా
లేచ్చ ఆమను కౌగిలించుకుననాడు. అంజలి అత్ని చెవిలో, "Let's make love!"
అంది. "అదేగా నేను చేస్ు ుంది," అననాడు ఆమను చుంబిస్క
ు . "ఎకూడ
చేస్ు ుననావ్? తొందర్గా ఇందులో దకరేియ్!" అంది అంజలి. శిరీష్ గటిుగా నవివ,
"దననిలో దకరిసనే లు లవ్ చేయడమని నీకెవ్ర్ు చెపాార్ు?" అననాడు. "మరి
దేనాంటార్ు?" అని ఎదుర్ు పిశిాంచ్చంది అంజలి. "ఉండు, నేను చకప్రస్ు ాను," అని
40

ఆమ భుజాలప్ెై చయియవేసర అటునుంచ్చ వెనకిూ తీస్ుకుపో యి గౌన్ మీద వేసర

Page
 మలస గా జిప్ ని కిందకు జారాిడు. అంజలి భార్ంగా ఊప్రరి వ్దిలింది. దనంతో ఆ
గౌన్ కాస్ు కిందకు జారి ఆమ కీసవేజ్ కనిప్రంచస్ాగింది. అంజలి వెనుాపూస్మీద
వేలితో రాస్క
ు ఆమ ఎదపప ంగులో త్న త్లను ముంచనడు. "హ్ి...!" అంటూ
మూలు
గ లు ఆమ నోటినుండి వెలువ్డనాయి. ఆమ తొడలమీద చేత్రలు వేసర కకంచెం
కకంచెంగా ప్ెైకి తెస్ు క పూ... భాగానిా ఓస్ారి ఒతిు ... స్ు... ఒకుూదుటున గౌనుా
అంజలి త్లమీదనించ్చ తీసలస్ాడు. అంజలి సరగగ ుతో కళ్ళేమూస్ుకుంది. శిరీష్
ఆమను మంచంప్ెైన పప డుకోబలటు ి ఆమ పకూన చేరాడు. ఆమ పప తిు కడుపు మీద
ముదుదప్ెడుత్ూ ననభిని ననకాడు. అంజలికి త్న పువ్ువమీద నెమలిప్రంఛంతో
రాసరనటుుగా అనిప్రంచ్చంది. ఏమాత్ిం ఆలస్యం చేయకుండన శిరీష్ త్న పువ్ువను
ఆకరమిసలు చనలని అంజలి అనుకుంది. త్మకంతో ఊగిపో త్రంది కానీ ఏమీ
మాటాసడలేకపో యింది. శిరీష్ ఆమను లవ్ చేయడంలో నిమగామయాయడు.
అత్ను అంజలి మీదకు చేరి ఆమ స్ు ననలను చేత్రలోసకి తీస్ుకుని ప్రస్ుకుత్ూ
వేళ్ేతో చనుా మొనలను రాయస్ాగాడు. అత్ని అంగం అటు బొ డుాకు ఇటు
పువ్ువకు తనకుత్ూ ఆమకు గిలిగింత్లు ప్ెటు ంి ది. త్న య్యనిలో ఏదో వెచిని
తెైలానిా పో సరనటుుగా అనిప్రంచ్చంది అంజలికి. శిరీష్ ఆమ మీదనుంచ్చ
ఒకుూదుటున లేచనడు. అంజలి కళ్ళేతెర్చ్చ ఏమైందనటుుగా కళ్్ేగరేసరంది. శిరీష్
ఆమని కూరతిమని చెప్రా త్న అంగానిా చకప్రస్ు క, "దీనిా నోటిలో ప్ెటు ుకో!"
అననాడు.
41
Page
 Episode 16
అంజలి కాస్ు ఇబబందిగా మొహ్ంప్ెటు ి, "ప్ెటా ుకోకుండన కుదర్దన... అయినన దననిా
నోటస ల ప్ెటు ుకుని ఏం చేస్ు ాం?" అనడిగింది. "చ్చనాపుాడు ఐస్ ఫూ
ూ ట్
తినుంటావ్ుగా... దననెాలా ననకుత్ూ చపారిస్ు క తిననావవ గుర్ుుతెచుికుని అలాగే
చెయ్!" అననాడు శిరీష్. అంజలి స్ందేహిస్ు కనే అత్ని అంగానిా చేతిలోకి తీస్ుకకని
త్న ననలికను దనని మొనకు తనకించ్చంది. ఇదద రికీ షాక్ కకటిునటుుగా అనిప్రంచ్చంది.
కకదిద కకదిదగా శిరీష్ అంగానిా లోపలకు తీస్ుకకని చీకస్ాగింది. ఇపుాడు అంజలికి
కూడన బాగా అనిప్రంచ్చంది. "ఎలా...హ్.. ఉంది...! మజాగా ఉందన!" అనడిగాడు.
"మ్ి..." అంటూ త్న ననలుకతో గుండు దగగ ర్ రాసరంది. "కానీ, (త్న పువ్ువను
చకప్రస్ు క) ననకికూడ జిలగా ఉంది, ఏదో ఒకటి చేయ్." శిరీష్ అంజలిని త్న
నోటివెైపు ఆమ పువ్ువ వ్చేిలా త్నమీద పడుకోమని చెపాాడు. ఆమ అలా
పడుకోగానే శిరీష్ దండం ఆమకు సెలూయట్ చేసరంది. శిరీష్ ఆమ పువ్ువమీద త్న
ననలుకతో స్ంత్కం చేస్ాడు. ఆ ఆనందం త్టుుకోలేక శిరీష్ అంగానిా మళీే త్న
నోటస లకి తీస్ుూంది. శిరీష్ ఆమ య్యనిని ప్ెైనుండి కిందవ్ర్కూ వ్దలకుండన ననకి,
ఒక చేతిని ఆమ వెనుక భాగానికి చేరిి ఒక వేలితో అకూడి పాయమీద రాస్ాడు.
దీంతో అంజలి రెటు ంి చ్చన ఆనందంతో శిరీష్ ఐస్ ఫూ
ూ టుని వేగంగా చీకస్ాగింది. ఇక
ఆగలేక శిరీష్ ముఖం మీద కారేిసరంది. ప్ెదదగా ఊప్రరి తీస్ుకుంటూ శిరీష్ వ్ంక
చకసరంది. త్న తొడలమధయ శిరీష్ ముఖానిా బంధించడంతో ఊప్రరాడక
కకటుుకుంటుననాడు. వెంటనే త్న కాళ్ేను విడదీసరంది. త్రావత్ త్న శిరీష్ పప జిషన్
మరాిడు. ఆమ కిందప్ెదవి మునిపంటికింద నలిగిపో త్ూవ్ుంది. శిరీష్ త్న
ప్ెదనలతో ఆ ప్ెదవిని ర్క్షించ్చ అధరామృతననిా ఆబగా జుర్ురకుననాడు. కాసలపు
42

ఊప్రరి ప్ీలిటానికి ఇదద ర్ూ ఆగార్ు. ఆనక అంజలిని వెలసకిలా పప డుకోబలటు ి ఆమ

Page
 పప టు కింద దిండుని ప్ెటు ాడు. ఇపుాడు ఆమ వెనుకభాగం ఆకాశం వెైపు చకస్ుుంది.
ఆమ స్ు ననలు మంచననికి అత్రకుూపో యాయి. త్న అంగానిా ఆమ లోయలోకి
కస్ుకుూన తోస్ాడు. ఆమ పువ్వంతన ర్స్ాలతో నిండిపో వ్డంతో స్మిగా దిగింది.
అంజలికి ఊప్రరాగినంత్ పనయియంది. ఇటువ్ంటి తీయని బాధ ఆమపుాడక
అనుభవించలేదు. శిరీష్ అంగం త్న పూలోత్రలోస గుచుికునాటుు అనిప్రంచ్చంది
అంజలికి. శిరీష్ త్న గూటానిా బయటకు తీసర మళీే లోపలకు తోస్ాడు. లోపల
మజిజ గ చ్చలికినటుుగా శబద ం వ్చ్చింది. శిరీష్ ఆమ నడుముని రెండుచేత్రలతో
పటుుకకని వేగంగా కుమిస్ాగాడు. "మ్ి... అలాగే... ఇంకా...హ్..మళీే...
తొర్గా...కమాన్... yessss...శిర్ల్...రీష్....!" అంజలి త్న నడుమును కాస్ు వ్దులు
చేసర అత్నకిిర దగగ ర్గా జరిగింది. శిరీష్ అంజలి ప్రర్ుదులను ఒత్ర
ు త్ూ మధయలోన
వేలితో రాస్ాడు. అంజలి స్నాగా కంప్రంచ్చంది. శిరీష్ ఆ వేలును నెమిదిగా లోపలికి
తోస్ాడు. "ఏఁ... చే...స్ు ..త్రననా...వ్... ను... వ్ూవ..." అంటూ అంజలి లేవ్డననికి
పియతిాంచ్చంది. "జస్ు ... వెయిట్ అండ్ సీ, ma'am!" అని ఆమను పడుకోమని
స్ంజఞ చేస్ాడు. ఇక ఆ వేలును లోపలకీ బయటకూ చేస్ాడు. అలా చేస్ు ుంటే
అంజలికి ప్రచి ఆనందంగా ఉంది. ఆమ జరిగే పికయ
ిర ని చకడనలనుకుంది. కానీ
త్లని తిపాలేకపో యింది. ఆమ ఊప్రరితీస్ుకోవ్డంలోని మార్ుాని బటీు ఆమ
భావ్పాిప్రు కి చేర్ువెైందని శిరీష్ కి అర్ధమైంది. అత్ను వేగం ప్ెంచనడు. అత్ని పో టు
అంజలి కడుపుకు త్గలడంతో ఆమ భావ్పాిప్రు ని కోలోాయింది. ఆమ కళ్ేలో
ఒకూస్ారిగా నీళ్ళే తిరిగాయి. శిరీష్ అంజలి పప టు దగగ ర్ ఉనా దిండును తీసర
ఆమను ముందుకు తిప్రా మళీే మొదలెటు ాడు. అంజలి బాగా అలిసరపో యింది.
ఆమకు అణువ్ణువ్ూ నొప్రాగా ఉంది. శిరీష్ అంజలి అర్మోడుా కనుాలను ఓస్ారి
43

ముదనదడి ఆమ ప్ెదనలను ముదనదడనడు. మలస గా త్న ననలుకను ఆమలోకీ తోస్ాడు.

Page
 నెమిదిగా అంజలి అత్నికి స్హ్కరించ్చంది. శిరీష్ ఆమ ఎదలను ప్రస్ుకుత్ూ
చనుా మొనలను నలపుత్రననాడు. కాసలపటికి ఆమ ఉతనుహ్ంగా అత్నికి
ఎర్ురతత్ర
ు లివ్వస్ాగింది. మళీే ఆమ గమాయనికి చేర్ువెైంది. భరించలేని కోరికతో
శిరీష్ ని కౌగిలించుకుని అత్ని భుజమీిద త్న పంటితో గాయం చేసరంది. శిరీష్ ఇక
ర్చ్చిపో యి బలంగా కకటు స్ాగాడు. అంజలి, "శి...రీ.ర ..ష్..!" అని మూలు
గ త్ూ త్న
ర్స్ాలను కారేిసరంది. వెంటనే శిరీష్ త్న అంగానిా బయటకు తీసర అంజలి నోటి
దగగ ర్కు తెచనిడు. అంజలి దననిా నోటస ల ప్ెటు ుకోగానే ఆమ త్లను గటిుగా పటుుకుని
ఆమ నోటిలో మొత్ు ం వీర్యం కకేూస్ాడు. అంజలి అత్నిా ఆపలేకపో యింది. వీర్యంతో
ఆమ నోర్ంతన నిండిపో యింది. ఆమదంతన మిరంగేవ్ర్కూ శిరీష్ ఆమను వ్దలేస దు.
ఇదద ర్ూ మంచంమీద పడనార్ు. అంజలికి శిరీష్ మీద ప్లిమ, కోపం ఒకేస్ారి కలిగాయి.
అత్ని ముఖానిా దగగ ర్కు తీస్ుకుని అత్ని ముకుూను గటిుగా కకరికింది. "ఆహ్..
రాక్షసీ!" అననాడు శిరీష్. నవ్ువత్ూ అత్నిా కౌగిలించుకుని త్న ముకుూను అత్ని
ముకుూతో రాసర చ్చనాగా ముదుదప్ెటు ంి ది.
44
Page
 Episode 17
శిరీష్ మళీే కాకిననడకు తిరిగివెళ్ాేలి. ఇకూడెవ్రెైనన అత్నిా చకస్ార్ంటే అంజలికి
పాిబస ం అవ్ుత్రంది. ఇదద ర్ూ లేచ్చ స్ాాననలగదికి వెళ్ాేర్ు. అంజలి శిరీష్ విశాలమైన
ఛనతీనీ, భుజాలనక ర్ుదుదత్ూ... అత్నిమీద ముదుదలవ్ర్ిం కురిప్రంచస్ాగింది. కానీ
శిరీష్ మాత్ిం లత్ గురించ్చ ఆలోచ్చస్ుుననాడు. లత్ త్నకు స్ాానం
చేయిస్ుునాటుుగా ఊహించనడు. ఒకవేళ్ వాళ్ళేంటలస ఉండటానికి
ఒపుాకునాటస యితే త్న ఊహ్ను నిజం చేస్ుకునే అవ్కాశం దొ ర్కచుి. లత్లాంటి
అమాియిలు దొ ర్కటం చనలా అర్ుదు. టవ్ల్ తో అంజలి త్లను త్రడుస్క
ు ,"
వాళ్ళే ఇలిస వ్వడననికి ఒపుాకుంటార్ుగా?" అననాడు. "త్పాకుండన
ఒపుాకుంటార్ు. అనుమానమేం వ్దుద." అంది అంజలి. "అవ్ునక, ఆ కారెవ్రిది.?"
"ననదే." "అవ్ునన! మరి..నినా... బస్ుులో... ఎందుకు.." "కాకిననడలో నన
ఫెిండుననాడని చెపాానుగా! ఏదో పనుందని ననలోిజుల కిత్
ర మే ఇకూడికి
తీస్ుకకచనిడు. మళీే వాడు పంపలేకపో యాడు. అందుకే నేను.. బస్ుులో
వ్చనిను." "ఏ కంప్ెనీ కార్ది..?" "SKODA - ఆకిువా... ఏఁ?" "ఏం లేదు...
ఊరికే...తెలుస్ుకుందనమని...!" శిరీష్ అంజలి ప్రర్ుదులప్ెై చెయియవేసర దగగ ర్కు
తీస్ుకుని ఫెించ్ కిస్ ఇస్క
ు - "Sorry అంజూ! ఇక వెళ్ాేలి... రేపు స్కూలోస
కలుదనదం," అననాడు. ఆమకూడన, "అవ్ును.. వెళ్ాేలి," అని అంది నిరాశగా. శిరీష్
బటు లు వేస్ుకకని త్న బరగ్ తీస్ుకకని అంజలి నుదుటిప్ెై ముదుదప్ెటు ి వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
ఇక లత్, వాణీలు స్కూల్ నుంచ్చ ఇంటికి రాగానే డనబామీదునా ఖాళీగదుల
దగగ ర్కు వెళ్ాేర్ు. అవి మొత్ు ం రెండు గదులు. ఒకటి హ్హలులా ప్ెదదగా ఉంటుంది.
45

ఇంకో గది దననికానుకుని చ్చనాగా ఉంటుంది. బాత్ూ

ి మ్ బయట ఉంది. ఆ ప్ెదదగది
Page
 కిటికీనుంచ్చ ఊర్ంతన కనబడుత్రంది. చ్చనాగదినుంచ్చ కింద మటస దనరి
కనబడుత్రంది. "ఏంటకాూ ఇకూడికి తీస్ుకకచనివ్?" "స్ార్ుండబో యిేది ఇకూడే
కదన!" "అవ్ును.. పద నననాని అడుగుదనం." "నువెవళ్ళే అడుగు."
"నువ్వడగవా?" "నువ్వడుగు చనలు... నేనకూర్లేదు." లత్ మనస్ులో ఏ
మర్ిముందో పాపం వాణీకేం తెలుస్ు. కానీ వాణీకి మాత్ిం ఏం చెపాాలో ఎలా
అడగాలో త్రీుదు ఇచ్చింది. "అకాూ... స్ార్ల్ అందంగా ఉంటార్ని కూడన చెపానన?"
"ప్రచీి! అలాంటివి చెప్లు బాబాయ్ ఇలిస వ్వడననికి ఒపుాకోర్ు." "కానీ, స్ార్ల్ చనలా
అందంగా ఉననార్ు కదన!?" "నువెవకుూవ్ పిశాలు వేయకు. నేనేం చెపాానో అదే
చేయ్. నీ స్ప ంత్ తెలివితేటలు ఉపయ్యగించకు. స్రేనన!" "స్రే... అకాూ!" వాణీ
కిందకి వెళ్ళే వాళ్ే నననా వొళ్ళే కూర్ుింది. ఆయన ప్లర్ు ధరాిరావ్ు. ఆయన
వ్యస్ు 46 స్ంవ్త్ురాలు. వ్యవ్స్ాయం అత్ని వ్ృతిు . అత్ని భార్య ప్లర్ు నిర్ిల.
ఆమ వ్యస్ు 40 దనటింది. ఇంటిపనులలో పప లంపనులలో భర్ు కు
చేదో డువాదో డుగా ఉంటుంది. "ననననా! ప్రినిుపాల్* మేడం మనిలుస ఖాళీగా ఉంటే
అదెదకి కావాలననార్ు." లత్ మటస దగగ ర్ నిలకిని చనటుగా వింటలంది. "అదేంటాి! మీ
మేడంగారిపుాడు మంచ్చ ఇంటలసనే ఉంటుననార్ుగా... ఏఁ.. వాళ్ళేగానీ ఖాళీ
చెయయమననారా?" "అదేం లేదు ననననా... మా స్కూలుకి కకత్ు సెైనుు టీచర్ల్
వ్చనిర్ు. ఆయన కోస్ం మన డనబామీద గదులను అడిగార్ు ప్రినిుపాల్*గార్ు."
"ఆయనకు ప్ెళ్ేయిందన?" ఇంత్కుముందు ఓ డనకుర్ు ఇలాగే అదెదకి ఇలస డిగితే
అత్నికింకా ప్ెళ్ళేకాలేదని ఇవ్వడం కుదర్దననాడు ధరాిరావ్ు. "ననకు తెలీదు.
అయినన ప్ెళ్ేయితే ఏంటి... కాకపో తే ఏంటి.. ననననా!" "రేపు మీ స్కూలుకకచ్చి
మీ మేడంగారితో మాటాసడనక, చకదనదంలే!" "ఇవ్వచుి కద ననననా...! స్ార్ుంటే
46

మాకు మళీే రోజూ అంత్ దకర్ం టూయషనస కోస్ం వెళ్ళే అవ్స్ర్ం ఉండదు. స్ార్ల్
Page
 కూడన మాకు పాఠాలు బాగా చెబుత్రననార్ు (అలా చెపామని లత్ చెప్రాంది).
ప్ీస జ్... ననననా.. ఒపుాకోండీ," అని గటిుగా అరిచ్చంది. ధరాిరావ్ుకు త్న ఇదద ర్ు
ప్రలసలంటే ప్లిమ, నమికం జాసరు . వాణీ మాటలకు ఆలోచ్చంచ్చ, "నువెవళ్ళే చదువ్ుకో,
నేను.. కాసలపయాయక.. ఏంటీ అనాది చెపు ాను," అననాడు. వాణీ వెళ్ాేక త్న
భార్యతో, "నిర్ిలా! ఏం చెయమంటావ్ు... ఒకవేళ్ అత్ను ప్ెళ్ళేకాని వాడయితే...!"
"ఆ... కాకపో తే ఏమైందిపుాడు. మీకు మన ప్రలసల మీద ఆమాత్ిం నమికం
కూడనలేదన! వాళ్ళే ఎపాటికీ మనం త్లదించుకకనే పనులు చేయర్ు. మీకు
తెలుస్ుగా... లత్ యిే విషయం మన దగగ ర్ దనయదు. ఇక వాణీకి పసరత్నం ఇంకా
పో లేదు." "అవ్ుననుకో...! కానీ-" "ఇంకా ఏంటండీ! పాపం ఇదద ర్ూ రోజూ అంత్
దకర్ం టూయస్నుకని వెళ్ళే వ్స్ుుననార్ు. చలికాలంలో అయితే వాళ్ళే ఇలుస
చేరేస్రికి చీకటిపడుతోంది. ప్ెైగా దననికోస్ం వెయియర్ూపాయలు త్గలేస్ు ుననాం.
ఇదంతన త్గుగత్రంటే ఇంకా ఆలోచ్చస్ాురెందుకు..?" ధరాిరావ్ు ఇంకా స్ందేహిస్ు క,
"స్రే.. స్రే.. నేనొపుాకుననానని నువేవ వాణీతో చెప్లాయ్. ననకాూస్ు బయట
పనుంది," అని చెప్రా బయటకు వెళ్ళేపో యాడు. నిర్ిల లత్ను ప్రలిచ్చంది. "ఆ..
ప్రనీా.. ప్రలిచనరా!" "ఓ విషయం కనుకుూందనమని ప్రలిచననులే! మీ కకత్ు స్ార్ు
ఎలా ఉంటార్ు?" "మాకు కకత్ు స్ార్ల్ వ్చ్చిన విషయం మీకెలా తెలిసరంది." "ఆ...
మన వాణీకి ఆ మాస్ాుర్ుగారి కోస్ం ఇలుస అడిగార్ంటా మీ ప్రినిుపాల్*గార్ు.
నీకిషుమేనన?" "ముందు అత్నిగురించ్చ ఎవ్రెైానన అడిగండి ప్రనీా!" "అందుకేగా
నినాడుగుత్రననాను. ఎలా ఉంటాడు?" "ఎలా ఉంటాడు ... అంటే? ననకర్ధం
కాలేదు. ఆయనొక టీచర్ల్. మాకింకా రాలేదుగానీ వాణీ చెప్రాంది స్ార్ల్ బాగా
చెపు ుననార్ని. ఇంకేం చెపాాలి.! "అదే, అత్నికి అదెదకిసలు మీర్ు టూయషన్ కోస్ం అంత్
47

దకర్ం వెళ్ేకూరేసదని..." "అవ్ును, అది నిజమే! "స్రే! పో యి చదువ్ుకో...!" లత్

Page
 అకూడినుంచ్చ వెళ్ళేపో యింది. నిర్ిల లత్ అస్లు త్నకేమీ పటు నటుు ఉండటం
గురించ్చ ఏమనుకుందో తెలీదుగానీ, లత్ మేడమీదికెళ్ళే వాణీని గటిుగా
వాటేస్ుకుంది. వాణీ ఆనందంగా, "ఏమైందకాూ?" అనడిగింది. "ప్రనీా బాబాయ్
స్ార్ల్ ఇకూడుంటాునికి ఒపుాకుననార్ు." వాణీ చపాటు
స కకడుత్ూ, "అకాూ! నువేవంటి
అంత్ స్ంతోషంగా ఉననావ్.? ఏంటీ విషయం!" లత్ కోపంగా, "హేఁ..! నువీవమధయ
బాగా మాటలు నేరాివే. నేనీవేళ్ స్ార్ల్ తో త్పుాగా పివ్రిుంచనను కదన, ఇలాగెైనన ఆ
త్పుాను స్రిదిదద ుకుననాని ఆనందం. అంతే! రా... ఇక ర్ూమ్ శుభిం చేదద నం."
ఇదద ర్ూ కలిసర ప్ెైనునా రెండు గదులను అందంగా తీరిిదిదద నర్ు. అంతన మరోస్ారి
త్రడిచనక వాణీతో, "hmmm... బాగుంది. ఈ రాతిికి ఇకూడే పడుకుందనం," అని
అంది. "స్రే, అకాూ."
48
Page
 Episode 18
పప దుదనా స్కూలుకు వెళ్స ళటపుాడు ఆ అకాూచెలెస లస మొహ్హలు మతనబులాస
వెలిగిపో త్రననాయి. వాణీ అయితే అడిగిన వారికీ అడగనివారికీ స్ార్ల్ వాళ్ళేంటలసనే
అదెదకి దిగుత్రననార్ని చెప్రాంది. అపుాడే, స్కూల్ ముందు ఓ స్ో ూడన అగింది. ఆ
ప్రలసలు అలాంటి కార్ును ఇంత్కుముందెనాడక స్కూల్ పరిస్రాలలో చకడలేదు.
ఇక శిరీష్ ఆ కార్ులోంచ్చ దిగగానే చనలామంది అమాియిల గుండె జారింది. శిరీష్
వెైట్ షర్ల్ు ఇంకా గేర పాయంట్ వేస్ుకుని ఉననాడు. చకడగానే చనలా స్ాిర్ుుగా ఇంకా
సెకీుగా అనిప్రంచనడు. వాణీ పరిగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళే శిరీష్ తో, "స్ార్ల్, నననాగార్ు
మీర్ుండటానికి ఒపుాకుననార్ు," అంది. "అలాగా..!" "అవ్ుననుర్ల్...
మీర్ుంటార్ుగా మాయింటలసనే...?" శిరీష్ వాణీ మొహ్ంలోకి చకస్క
ు , "త్పాకుండన
ఉంటాను, వాణీ," అననాడు. "ఎంత్ బాగుంది ఈ కార్ల్, ఇది మీదేనన స్ార్ల్?" శిరీష్
ఆమ భుజంమీద చెయియవేసర, "ననది కాదు, మనది," అననాడు. వాణీ బొ మిలా
నిలబడిపో యింది. అత్ననా చ్చనా మాట ఆమమీద మంత్ింలా పనిచేసరంది. ఆ
క్షణంలో వాణీకి శిరీష్ ఓ స్ప ంత్మనిషరలా అనిప్రంచనడు. వాణీ వెంటనే లత్ వ్దద కు
పో యి త్నని బర్బరా ఈడుికుంటూ ఆ కార్ల్ దగగ రికి తీస్ుకుపో యింది. "అకాూ! ఈ
కార్ల్ చకస్ావా.. ఎంత్ బాగుందో . స్ార్ుది... కాదు కాదు.. మనది." "ఏంటీ!
మనదన?" "అవ్ును మనదే! స్ార్ల్ చెపాార్ు. లత్ వాణీని ఓస్ారి మొటిు, " ప్రచీి!
స్ారేదో స్ర్దనగా అనుంటార్ు. పద first bell కకటేుస్ు ార్ు," అంది. కానీ వాణీ
మనస్ులో శిరీష్ మాటలు ననటుకుపో యాయి. త్ను ఎగుర్ుకుంటూ కాసస్ుకు
వెళ్ళేంది.
★★★
49
Page
 శిరీష్ ఆఫీస్ ర్ూమిూ పో యి, "గుడ్ మారిాంగ్, ma'am. May I come in!"
అననాడు. అంజలి అత్నిా చకపులతో త్డిమి, "గుడ్ మారిాంగ్! కమిన్, మిస్ు ర్ల్
శిరీష్. ఎలా ఉననార్ు," అనడిగింది. "ఏదో మీ దయ! అనాటుు, ననకు అదెదకి ఇలుస
దొ రికింది." "అవ్ునన! ఎకూడన?" "అదే! నినా చెపాానుగా... వాణీ ఇపుాడే వ్చ్చి
చెప్రాంది. వాళ్ే నననాగార్ు ఒపుాకుననార్ని." "చనలా స్ంతోషం. మీ స్ామానుస
ఎకూడుననాయ్య చెప్లు స్రిదంచేస్ు ా!" "పిస్ు ుత్నికెైతే, నన కారోస కకనిా స్ామానుసననాయి.
అయినన, పరేసదులేండి. I can manage. Thank you." అపుాడే బలల్ మోగింది.
"కాసస్ కి టెైమ్ అయింది. Excuse me, ma'am. " అంటూ త్న రిజిస్ు ర్ల్ బుక్ ను
తీస్ుకుని బయటకు వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
తెన్ు కాసస్ులో అడుగు ప్ెటు ేస్రికి అకూడునా అమాియిలు శిరీష్ ని తినేసలలా
చకస్ుుననార్ు. చకడరా మరి! ఇంత్మంది అమాియిల మధయ ఒకూ మగాడు.
అచుిం గోప్రకలమధయ శ్లర కృషణ పర్మాత్రిడిలాగా! ఇసీు ై చేసరన బటు లు, చకూని
ప్ెర్ూుూమ్, ఖరీదెైన కార్ు, మడలో ఆరేడు త్రలాల బంగార్ు గతలుస్ు... అబాబ...
ఏముననాడు! ఇంత్కుముందు అకూడ పనిచేసరన మాస్ాురెైతే ఓ డొ కుూ సెైకిల్*మీద
నస్యం ప్ీలుికుంటూ వ్చేివాడు. శిరీష్ ఆ ర్ూమ్ మొత్ు ం తిరిగి చకస్ాడు. ఓ
ర్కమైన నిశశబద ం ఆ ర్ూంని ఆవ్రించ్చంది. నిస్ుందేహ్ంగా లత్ అందరిలోకీ
పితేయకంగా కనిప్రస్ు కవ్ుంది. అందరిచకపూ అత్నిమీదే ఉంది.కానీ లత్ మాత్ిం
త్లదించుకకనివ్ుంది. "Good morning, girls! ననప్లర్ు శిరీష్. మీ కకత్ు సెైన్ు
టీచర్ుని. ప్ెదద మేడంగార్ు మిమిలిా disciplineలో ఉంచడననికి ఎలాంటి
శిక్షనయినన వెయయమని ననకు చెపాార్ు." అందర్ూ ఉత్ూంఠతో చకస్ుుననార్ు.
50

లత్నుంచ్చ ఎలాంటి స్ాందనన లేదు. "కానీ, మిమిలిా చకస్ుుంటే ఆ అవ్స్ర్ం

Page
 ఉండదని ననకనిప్రస్ు ో ంది. ఎందుకో తెలుస్ా?" ఎవ్ర్ూ ఏం అనలేదు.
"ఎందుకంటే,మీర్ంతన బాగా ఎదిగినవార్ు." నేహ్హ కననార్ాకుండన శిరీష్ నే
చకస్క
ు వ్ుంది. "అంటే మీది పరిసు త్
ర రలను అర్ధంచేస్ుకకని దననికి అనుగుణంగా
వ్యవ్హ్రించనలిున వ్యస్ు. ఒకవేళ్ ఎవ్రెైనన అలా పివ్రిుంచకపో తే నేను వారిప్ెై
దండపియ్యగం చేయవ్లసర వ్ుంటుంది. అర్ధమయయందన!" అకూడ అర్ధమైన వాళ్ేకి
మలస గా లీకయియంది. శిరీష్ గతంత్ర స్వ్రించుకకని, "మీ అందరికీ నేను చెప్లాది
అర్ధమవ్ుత్రందనే నేననుకుంటుననాను. బుదిధగా చదువ్ుకుంటాం అనుకుంటే
అందరికీ మంచ్చది. లేదంటే నన దగగ ర్ ఎలాగూ దండం రెడీగా ఉంటుంది. అందుకని
స్కూలోస ఉనాంత్వ్ర్కు మిగిలిన విషయాలు పకూన ప్ెటు ి చదువ్ుమీద మనస్ు
లగాం చేయండి." పూయన్ వ్చ్చి, "స్ార్ల్! మీననక్షి మేడంగార్ు ఆశాలత్ని
తీస్ుకుర్మిననార్ు," అననాడు. లత్ వెంటనే త్లెతిుంది. శిరీష్ లత్ వెైపు చకసర,
"ఆశాలత్..?" అనడిగాడు. అవ్ుననాటుుగా త్లూప్రంది. "స్రే! వెళ్ేండీ," అననాడు.
51
Page
 Episode 19
లత్ స్ాుఫ్ ర్ూం త్లుపు దగగ ర్ నిలబడింది. వాణీ గోడకానుకకని నిలబడింది. మీననక్షి
మేడంని చకసలు కోపంగా ఉనాటుుగా అ(క)నిప్రస్ు ుంది. "ర్ండి, మహ్హరాణిగార్ు..
అకూడే ఆగిపో యారేఁ..! లోపలికి ర్ండి." లత్ వాణీ పకూకి వెళ్ళే నిలబడింది.
"ఇననాళ్ళే మీర్ు మంచ్చప్రలసలనుకుననాను. కానీ.. మీర్ు -" "ఎ - ఏఁ -
ఏమైందీ...-" "నోర్ూియ్, దొ ంగలంజకానన... మాస్ాుర్ుకే లెైనెయయడననికి నీకెంత్
ధెైర్యం. నీకు మరీ అంత్ దకలగా ఉంటే రోజూ నీ వెంటపడే మగ వెధవ్లు
ఉననార్ుగా... పో యి వాళ్ేతో దెంగించుకో... మాస్ాురే దొ రికాడన! అంత్లా
గెంత్రకుంటూ వెళ్ళే అడిగావ్.! ఏఁ .. ఆ కార్ులక పడేసర నినుా
దెంగుతనడనుకుననావా!" లత్కి ఏడుపప చేిసరంది. ఇపాటివ్ర్కూ త్నను ఎవ్ర్ూ
తిటు నేలేదు. ఈ బూత్రలిా భరించడం త్నవ్లస కాలేదు. "మేడం! నేనేం చేస్ానని
ఇంత్లా తిడుత్రననార్ు మీర్ు -" "ఏం చేస్ావా? నీ పూకు చకప్రంచ్చ వాడిా
కుకూలా నీ ఇంటిలో కటేుస్ావ్. లేదన వాడే నీకేదయినన చకప్రంచనడన!" "మేడం, మీ
ఇషు మొచ్చినటు
స మాటాసడకండి...!" అంతే, మీననక్షి దేవికి కోపంతో ఊగిపో యింది.
లత్ జుటుు పటుుకకని గోడకేసర కకటిు, బలత్ుంతో స్ు ననలమీద కకటిుంది. "అమాి..!" లత్
నొప్రాతో త్న త్లపటుుకకంది. మీననక్షి లత్ని మోకాళ్ే మీద కూరోిబలటు ి, "ననకే
ఎదుర్ు చెబుతనవా! ఎంత్ పప గరే నీకు, లంజముండన! నీ తీట తీర్ుస్ాునుండు,"
అంటూ లత్ ప్రర్ుదులలోకి బలతు ననిా బలంగా పప డిచ్చంది. స్ాుఫ్ ర్ూం లత్ కేకలతో
నిండిపో యింది. ఇదంతన చకసర వాణీ బలదిరిపో యింది. వెంటనే అర్ుస్క
ు బయటకు
పర్ుగెతిుంది. కాసస్ ర్ూంలనుంచ్చ స్క
ు డెంట్ు ఇంకా టీచర్ల్ు బయటకు వ్చనిర్ు.
అంజలి కూడన త్న ర్ూమ్ నుంచ్చ కంగార్ుగా వ్చ్చింది. వాణీ శిరీష్ ని చకడగానే
52

పర్ుగెత్ు రకు వెళ్ళే అత్ని మీద పడిపో యింది. "స్ాుర్ల్... అకూని...మీననక్షి...

Page
 మేడం...స్..స్ాుఫ్...ర్ూ
ర మో
స ..." వాణీ ప్ెైనుండి కిందవ్ర్కూ వ్ణికిపో తోంది. వాణీ
స్ు ననలు శిరీష్ కి త్గులుత్రననాయి. స్ాాంజి బంతిలా మత్ు గా ఉననాయవి. కానీ,
ఇది స్మయం కాదు. "ఏమైంది, వాణీ." "స్ార్ల్, మీననక్షి మేడం.. అకూని... స్ాుఫ్
ర్ూమ్*లో ..." వాణీ బలకుూత్ూ చెప్రాంది. వెంటనే వాణీని తీస్ుకకని స్ాుఫ్ ర్ూంలోకి
వెళ్ాేడు శిరీష్. వెనకాలే అందర్ూ వెళ్ాేర్ు. లత్ నేలమీద శవ్ంలా పడివ్ుంది.
త్న షర్ుుకు ఉనా బటన్ు* ఊడిపో యి లోదుస్ుులు దర్శనమిస్ుుననాయి. ఆమ
తెలసని శరీర్ం మీద త్టు
స తేలివ్ుననాయి. అంజలి వెంటనే లోపలికి పో యి లత్
బటు లిా స్రిచేసరంది.. శిరీష్ త్న సెల్ ఫో న్ తీసర కాకిననడ S.P.కి డయల్ చేస్ాడు.
"హ్లో! ఎవ్ర్ూ?" "అంకుల్, నేను శిరీష్ ని మాటాసడుత్రననాను." "ఓహ్..శిరీష్!
How are you young man.?" "I am fine, అంకుల్. నేనిపుాడు అమలాపుర్ం -
ర్ూర్ల్ లో ఉనా గర్ల్స్ హైస్కూలోస ఉననాను. ఇకూడో కెైూం జరిగింది. మీర్ు urgentగా
లేడీ పో లీస్ాఫీస్ర్స ను ఇకూడికి పంప్రంచండి." "What happened, శిరీష్.
నినెావ్రెైనన..-" "No, I'm alright. ఏం జరిగిందో త్రావత్ చెపు ాను. ముందు మీ
ఫో ర్ుును ఇకూడికి పంప్రంచండి." "ఓకే, ఇపుాడే పంప్రస్ు ాను." శిరీష్ కాల్ కట్
చేస్ాడు. ఈలోగా అంజలి లత్ని త్న ఆఫీస్ ర్ూంకి తీస్ుకుపో యింది. మీననక్షి దేవి
శిరీష్ మాటలువిని కకంచెం కంగార్ు పడింది. అయినన త్న మామగారికి ఊరోసనే
కాదు, పో లీస్ులోస కూడన మాంచ్చ పలుకుబడి ఉంది గనుక ఎవ్ర్ూ త్నని ఏం
చెయయలేర్ు.! కానీ పో లీస్ులకచనిక సీన్ మొత్ు ం మారిపో యింది. ఓ లేడీ ఇనెుెకుర్ల్
జీపులోంచ్చ దిగి స్కూలు బయటునా జనం వెైపు లాఠీని చకప్రస్ు క, " మీలో ఎవ్ర్ు
ఎసీాగారికి ఫో న్ చేస్ార్ు?" అనడిగింది. శిరీష్ ముందుకు వెళ్ళే, "నేనే ఫో న్
చేస్ాను," అంటూ ఆమను లత్ దగగ రికి తీస్ుకెళ్ాేడు. లత్ ఇంకా ఏడుస్క
ు నే ఉంది.
53

"ఆశాలతన! ఏం జరిగిందో భయపడకుండన ఇన్ు*ప్ెకుర్ల్ గారితో చెపుా!" అననాడు

Page
 శిరీష్. లత్ అంతన చెపాాక ఇన్ు*ప్ెకుర్ల్ గాయాలను చకప్రంచమంది. లత్ శిరీష్
వెైపు ఇబబందిగా చకసరంది. శిరీష్ 'sorry' చెప్రా అకూడినుంచ్చ బయటికి
వ్చేిశాడు. కాసలపయాయక ఇనెుెకుర్ల్ బయటకు వ్చ్చి మీననక్షి దేవిని అర్స్ుు
చేసరంది. అంజలి DEO కి జరిగిన విషయం చెప్రా స్కూలుకు సెలవ్ు పికటించ్చంది.
శిరీష్ అంజలిని త్నతో లత్ ఇంటికి ర్మిని అడిగాడు. అంజలి స్రే అంది. శిరీష్
త్న కార్ును స్ాుర్ల్ు చేస్ాడు. అంజలి, లత్ వెనుక కూరోిగా వాణీ ముందు
కూర్ుింది. ఇంటికెళ్ాేక కూడన లత్ ఏడుస్క
ు నే ఉంది. శిరీష్ ఇంకా అంజలి ఓపకూ
లత్ను ఓదనర్ుస్క
ు మరోపకూ జరిగింది ఇంటలసవాళ్ేకి చెపాార్ు. అదంతన విననాక
ధరాిరావ్ు, "ఇపుాడేం జర్ుగుత్రంది బాబు?" అని కంగార్ుగా అడిగాడు.
"ఏముంది! మీననక్షి దేవిగారికి శిక్ష పడటం ఖాయం." " వ్దుదలే బాబు...
ప్ెదదవాళ్ేతో శత్రిత్వం మనకే చేటు చేస్ు ుంది. అందుకని ఇక ఈ విషయానిా
ఇంత్టితో వ్దిలేస్ు ానే మంచ్చది." శిరీష్ , "అదీ చకదనదం," అని చ్చనాగా నవావడు.
54
Page
 Episode 20
ఇక స్ర్ాంచ్*కి ఈ కబుర్ందగానే అత్ను హ్ టాహ్ టిన టౌను పో లీస్ సలుషన్
చేర్ుకుని అకూడునా వారిప్ెై విర్ుచుకుపడనాడు. కానీ, వార్ు ఈ విషయం త్మ
పరిధి దనటిపో యిందని, DIGగార్ు ఈ కేస్ుని పర్ునల్*గా తీస్ుకుననార్ని
చనవ్ుకబుర్ు చలస గా చెపాార్ు. DIGగారికి ఈ కేస్ుతో స్ంబంధమేంటని స్ర్ాంచ్
ఆరాతీయగా, త్న కోడలిప్ెై కేస్ుప్ెటు ంి ది మరెవ్రో కాదు, DIG రౌత్ర
కృషణ ంననయుడుగారి కకడుకు, అదే.. మన శిరీష్ అనే విషయం తెలిస్ప చ్చింది. అంతే,
ఆ స్ర్ాంచ్*కి శిరీష్ త్పా ఇంకెవ్వర్ూ ర్క్షించలేర్ని అర్ధమైంది. ధరాిరావ్ుకి త్న
ఇంటిముందు స్ర్ాంచ్ కారతచ్చి ఆగగానే గుండె ఆగినంత్ పనయియంది. కానీ, ఆ
స్ర్ాంచ్ వ్స్క
ు నే శిరీష్ ముందు మోకరిలస ాడు. ఆ ఊరెపుాడక చకడని స్ంఘటన
ఇది. ఎపాడక అధికార్దర్ాంతో కనకామినుా కానక వ్యవ్హ్రించే త్మ స్ర్ాంచ్
ఒక స్ాధనర్ణ టీచర్ు ముందు చేత్రలు కటుుకకని ఉండడం వారిని
విశియపర్చ్చంది. మొదట శిరీష్ మీననక్షి దేవిని వ్దలడననికి ఒపుాకోలేదుగానీ,
ధరాిరావ్ు కూడన చెపాడంతో కకనిా షర్త్రలమీద ఒపుాకుననాడు. మీననక్షి
దేవిగార్ు ఈ ఊరినుండి ఐచ్చిక బదిలీమీద వెళ్ాేలనీ, వెళ్ళేముందు లత్కి
అందరిముందు క్షమాపణలు చెపాాలనీ... అనిాటిిరకీ స్ర్ాంచ్* ఒపుాకోవ్డంతో
కధ స్ుఖాంత్మైంది. ఒకూస్ారిగా ధరాిరావ్ు కుటుంబం talk of the townగా
నిలిచ్చపో యింది. ఇననాళ్ేకి త్మ స్ర్ాంచ్ కి చెమటలు పటిుంచ్చన మొనగాడిని
చకసర ఆ వ్ూర్ు మురిసరంది.
★★★
ఆరోజు మధనయహ్హానికి ఊర్ు మళీే పిశాంత్త్ను స్ంత్రించుకుంది. లత్ కూడన
55

మామూలయింది. "హ్హ.. బాబు! ఇందనకటుాంచ్చ నన కాళ్ళేచేత్రలూ ఆడక మీకు

Page
 కనీస్ం మంచ్చనీళ్ళేకూడన ఇవ్వలేకపో యాను. ఒకూ నిముషం. అమాి... లతన!
మాస్ాుర్ుగారికి మేడంగారికీ టీ పటుుకుని రా!" లోపల లత్ త్న ఆలోచనలనుండి
తేర్ుకుని, "అలాగే, బాబాయ్," అని వ్ంటింటిలోకి వెళ్ళేంది. కానీ, జరిగిన
స్ంఘటనలిా మరిిపో వ్డం ఆమకి కషు మైంది. పదే పదే మీననక్షి మేడం త్నని
అస్భయమైన పదజాలంతో దకషరంచడం, స్ార్ల్ గురించ్చ అలా అనడం, త్న
ప్రర్ుదులమధయ గటిుగా పప డవ్డం గుర్ుుకువ్స్క
ు వ్ుంది. ఇపాటికీ ఆ పిదేశంలో
నొప్రాగా అనిప్రస్ు ుంది. త్లుచుకుంటే ఆమ ముఖం ఎర్రబడింది. నిజంగా ఈ రోజు
స్ార్ల్ హీరోలా త్నని ర్క్షించ్చ, మీననక్షి మేడంని బాగా శిక్షించనర్ు..! 'త్న హీరో
ఇత్నేనన? ఛ ఛ... ఏమైంది త్నకి?' కానీ ఆ ఊహ్కే ఆమ బుగగ లు గులాబీ ర్ంగులోకి
మారాయి. సరగగ ుతో ముడుచుకుపో యింది. టీ తీస్ుకెళ్ళే అందరికీ ఇచ్చింది. శిరీష్
కి ఇచేిటపుాడు ఆమ చేత్రలు వ్ణకస్ాగాయి. శిరీష్ ఆమవ్ంక చకడనయినన
లేదు. 'స్ార్ల్ కి త్నమీద కోపం త్గగ లేదన?' టీ తనగడం పూర్ు వ్గానే వాణీ శిరీష్
చేయిపటుుకకని, "ర్ండి స్ార్ల్, మీర్ుండబో యిే పో ర్ిన్ చకప్రస్ు ా!" అంటూ లాగింది.
ధరాిరావ్ు అలా స్ార్ల్ ని ఇబబంది ప్ెటు టదద ని వాణీని వారించనడు. కానీ, వాణీ
వింటేగా... పాపం త్నో అమాయకురాలు, అందుకే ఇక చెపాడం మానేస్ాడు. శిరీష్
ని గుంజుకుంటూ మేడమీదకి తీస్ుకుపో యింది వాణీ. అంతన చకస్ాక, "కాస్ు
స్ర్ుదకోవాలి," అననాడు వాణీతో. "కానీ, స్ార్ల్. నేను, లత్కాూ మొత్ు ం స్రేదస్ాం కదన!"
అంది వాణీ అమాయకంగా. శిరీష్ నవ్ువత్ూ త్న కార్ల్ దగగ ర్కు వ్చ్చి త్న బరగ్,
laptop, ఓ folding table ఇంకా చ్చనా bedding తీస్ుకెళ్ళే ప్ెైన ర్ూమ్*లో త్నకి
కుదిరినటుుగా స్రాదడు. ఈలోగా వాణీని వాళ్ేమి ప్రలిింది. వాణీ జింకప్రలసలా
గెంత్రకుంటూ మటు
స దిగడం శిరీష్ కిటికీలోంచ్చ చకస్ాడు. త్ను నిజంగా A1 ఫరగర్ల్.
56

ఇంకాస్ు ప్ెదదదయితే అందంలో త్న అకూని మించ్చపో త్రంది. ఆరిపో త్రనా త్న
Page
 ప్ెదనలిా ననలికతో త్డుపుకుంటూ వాణీని ఓస్ారి చకసర మంచంమీద
వాలిపో యాడు. "మేడమీద ఏం చేస్ు ుననావ్ వాణీ, మాస్ాుర్ుగారిని విశారంతి
తీస్ుకోనీ." "ఏంలేదమాి! స్ార్ల్ కి ర్ూమ్ స్ర్దడంలో స్హ్హయం చేస్ు ుననాను."
"అదేంటీ!" లత్ ఆశిర్యంతో,"మనం నినేా స్రాదంకదన..." "ఏమోమరి... స్ార్ల్ కి
నచిలేదనుకుంటా! మళీే అంతన స్ర్ుదత్రననార్ు.." ఒళ్ళే మండిపో యింది లత్కి.
'నినాంతన ఎంతో కషు పడి ఇలుస స్రిదతే... మళీే స్ర్ుదత్రననాడన..? అత్ను స్ార్ల్
కాకపో యుంటే, ఇపుాడే త్నని అవ్మానించ్చనందుకు గతడవ్పడేది. స్రేస! ఎంత్
బా..గా.. స్రాదడో చకసర అపుాడు... అడుగుదనం' అనుకుంది త్న మనస్ులో.
57
Page
 Episode 21
శిరీష్ కాసలపటికి లేచ్చ కిటికీ దగగ రికి వ్చ్చి చకస్ాడు. లత్ బటు లు ఉత్రకుతోంది.
కిటికీలోంచ్చ ఆ దృశయం చనలా అందంగా అనిప్రంచ్చంది. నిజంగా లత్ది భువ్నెైక
స్ౌందర్యం. బటు లు ఉత్రకుత్రనాపుాడు ఆమ ముఖంమీద పడే ముంగుర్ులను
ముంజేతితో పకూకు నెటు ంి ది. ఆమ ముఖంలో చనలా భావాలు వెంటవెంటనే
కదిలాయి. దేని గురించో ఆలోచ్చస్ుునాటుాంది. కాసలపు కిలకిలా నవివంది;
మర్ుక్షణమే చనలా nervousగా కనిప్రంచ్చంది. శిరీష్ లత్ని త్న ప్లర్ు అడిగినపుాడు
ఎలా త్త్ు ర్పాటుకు గురెైందో మళ్ాే అదే expression ఆమ ముఖంలో
కనిప్రంచ్చంది. అపుాడే లత్ కాస్ు ముందుకు వ్ంగింది. అంతే, సరమస ా ఆప్రల్ లాంటి
ఆమ ఎదపప ంగులు అత్నికి దర్శనమిచనియి. లోపల బాి వేయకపో వ్డం వ్లస అవి
గుండింగా నిండుగా కనిప్రస్ు ుననాయి. వాటిని త్ను ఎపాటికెైనన తనకగలడన? త్న
అంచననలకు అందని ఒకే ఒక అమాియి లత్. ఇపాటివ్ర్కూ అందర్ూ త్ను
ఒకూస్ారి చకసలు రెండో నిమిషంలో లకంగిపో యినవాళ్ళే. కానీ లత్ అలా కాదు.
త్నని మొదటిస్ారి కలిసరనపుాడే ఆ విషయానిా గరహించనడు. ఈమని లెైనులో
ప్ెటు ాలంటే చనలా గౌరండ్ వ్ర్ల్ూ చేయాలి. లత్ బటు లు జాడించడననికి లేచ్చ వెనకుూ
తిరిగింది. ఆమ బటు లు త్డిచ్చపో వ్డం వ్లస ఆమ ప్రర్ుదులు చకూగా
కనిప్రస్ు ుననాయి. గుండింగా పుచికాయలాస ఉండి ఊరిస్ు ుననాయి. శిరీష్ కి
ఇపుాడే వెళ్ళే వాటిని తనకాలనిప్రంచ్చంది. తొందర్గా త్న పథకానిా
అమలుపర్చనలి. కానీ, ఏమాత్ిం తేడన జరిగినన పరిణనమం తీవ్ింగా ఉంటుంది.
అందుకే, కాస్ు జాగరత్ుగా వ్యవ్హ్రించనలి. స్కూలోస ర్స్ాలూరే ఫలాలు ఎనుాననా
ఈమముందు అవ్నీా దిగదుడుప్ల. అపుాడే అంజలినుంచ్చ కాల్ వ్చ్చింది.
58

"హ్లో!" "శిరీష్?" "నేనే, అంజూ." "అకూడ అంతన మంచ్చగానే ఉందిగా? నువ్ువ

Page
 బాగనే సెటిలయాయవా?" "ఆఁ..అంతన బాగానే ఉంది," అననాడు లత్ని
చకస్క
ు ."నువ్ువ ఇకూడ లేవ్నే లోటు త్పా." "ఈ రాతిి కూడన ఇకూడికి
వ్చేియ్." "అలా వ్చేిసలు అంత్ బాగోదేమో..! ఇకూడ వీళ్ేకేం చెపాాలి?"
"కకంచెంసలప్లలే. ఊర్ుని చకస్ప స్ాునని చెప్రా వ్చేియ్." "స్రే.. చకదనదం." "I love
you." "I love you too, అంజూ!" అంజలితో మటాసడుత్రననాడేగానీ అంత్సలపూ
లత్ని చకస్క
ు నే ఉననాడు. కాసలపు అలాగే చకసర మళీే వెళ్ళే మంచం మీద
వాలిపో యాడు.
★★★
స్ాయంత్ిం 5 గంటలకు లత్ అందరికోస్ం టీ ప్ెటు ింది. "లతన! ప్ెైకెళ్ళే మాస్ాుర్ుగారికి
టీ ఇచ్చి రామాి!" అంది నిర్ిల. కానీ ధరాిరావ్ు లత్ని ఆప్ర, వాణీకి వెళ్ేమని
చెపాాడు. "ననననా! నేనికూడ పనిలో ఉననాను. ఈస్ారికి అకూనే వెళ్ేనీయండి.
త్రావత్ నేను వెళ్ు ాను. అకాూ! నువేవ ఇచేియ్." వెళ్ాేలని లత్కీ ఉంది. కానీ
ఎందుకో తెలీదు, స్ార్ల్ ముందుకు వెళ్ాేలంటే ధెైర్యం చనలటేస దు. అడుగులు భార్ంగా
పడుత్రననాయి. ప్ెైకెళ్ళే చకసలు శిరీష్ నిదిపో త్రననాడు. లత్ శిరీష్ ని చకస్క
ు
నిలబడిపో యింది. ఎంత్ నిర్ిలమైన ముఖం.! విశాలమైన ఛనతీ, పలుచటి పప టు
ఇంకా... ఇదేంటీ స్ార్ల్ ప్లంట్ దగగ ర్ పప ంగివ్ుంది... అదేంటల త్టేుస్రికి లత్ బుగగ లు
సరగగ ుతో మళీే గులాబీ ర్ంగులోకి మారాయి. 'దేవ్ుడన!' వెంటనే తిరిగి ర్ూమో
స ంచ్చ
బయటకు వ్చ్చింది. 'అత్ను స్ార్ల్ కాకపో యుంటే ఎపుాడో నన మనస్ును
అరిాంచేదననిా.' పాపం... లత్కి తెలీదు ఎవ్రికిిర మనసరవావలి అనేది మన చేత్రలోస
ఉండదని...! త్నకు తెలీకుండననే త్న మనస్ుని ఎపుాడో ఇచేిసరందత్నికి...
నిజమేనన ఫెిండ్ు...!
59
Page
 Episode 22
లత్ కిందకు వెళ్ళే, "వాణీ! వెళ్ళే. వెళ్ళే స్ార్ల్ ని నిదిలేప్ర, అకూడే టేబుల్ మీద టీ
ప్ెటు ాను.. ఇచేియ్," అంది. "నువేవ లేపుండొ చుిగా, లత్." "నన వ్లస కాలేదు,
ప్రనీా." వాణీ త్న బుక్ు*ని బరగులో ప్ెటు ి మేడమీదకి వెళ్ళేంది. మంచం దగగ రికి
వెళ్ళే స్ార్ల్ చెయియపటుుకుని ఊప్రంది. శిరీష్ లేవ్లేదు. వాణీ చనలా అలస రి ప్రలస...
ఇంకా, శిరీష్ తో బాగా కలిసరపో యింది. అందుకే స్ర్దనగా శిరీష్ పప టు మీదకెకిూ అటు
ఇటు ఊప్రంది. అయినన శిరీష్ చలించలేదు. అత్ని చెవి దగగ ర్కు వ్ంగింది. ఆమ
స్ు ననలు అత్ని ఛనతీని తనకుత్రననాయి. "స్ాుర్ల్...!" అంటూ గటిుగా అత్ని చెవిలో
అరిచ్చంది. శిరీష్ దిగగ ున లేచేస్రికి వాణీ శిరీష్ మీదనుండి కింద పడిపో యింది.
"అరె... వాణీ! ఏమయింది." వాణీ లేచ్చ త్న ప్రర్ుదులిా పాముకుంటూ, "స్ార్ల్,
మీకు టీ ఇదనదమని," అంటూ టేబుల్ వెైపు చకప్రంచ్చంది. "Oh! Thank you, వాణీ."
"థనంక్ు ననకు కాదు, అకూకి చెపాండి. త్నే ఈ టీ తీస్ుకకచ్చింది." "అలాగా!
త్నెకూడన?" "కిందకి వెళ్ళేపో యింది. నేనిందనకటుాంచ్చ మిమిలిా లేపడననికి
పియతిాస్ుుననాను. అందుకే మీ చెవిలో అరిచనను. స్ారీ..!" అని నవ్ువత్ూ
చెప్రాంది. శిరీష్ త్న పాసన్ మొదలుప్ెటు ాడు "నీకు తెలుస్ా, వాణీ! ననుా నన ప్లర్ుతో
ప్రలిసలు గానీ ననకు మలుకువ్ రాదు. ఇంకేం చేసరనన ననకు మలుకువ్ రాదు. ఇదేదో
జబబయి ఉండొ చుి. ఇదిగో ఇలా రోజూ నన చెవిలో అరిచనవ్నుకో నన చెవ్ులకు
చ్చలుసలు పడటం ఖాయం. అందుకే చెపు ుననాను. గుర్ుుంచుకో." "స్ార్ల్! కుంభకర్ుణని
నిదికూడన ఇలాగే ఉంటుంది." "అంటే, నేను కుంభకర్ుణడినన?" అననాడు వాణీ
బుగగ ను గిలస ుత్ూ. "ఆహ్... అమాి..!" అని శిరీష్ త్నని వ్దలగానే మళీే నవేవసర
వెళ్ళేపో యింది.
60

★★★
Page
 కిందకెళ్ేగానే వాళ్ేమితో, "అమాి, స్ార్ల్ కుంభకర్ుణడే..!" అని అంది. నిర్ిల ఆ
మాటలు వినలేదుగానీ, 'స్ార్ల్' అనా మాట వింటే చనలు లత్లో వెైబష
రి న్ు
మొదలయాయయి. త్ను లోపల గదిలో చదువ్ుకుంటలంది. "వాణీ... ఇలా రా!" వాణీ
వెళ్ళే లత్ ముందు కూర్ుింది. "స్ార్ల్, టీ తనగారా?" "ఈపాటికి తనగేస్ుంటార్ు.
నేనత్నిా లేపాను." "ఏంటీ అమితో స్ార్ల్ గురించ్చ ఏదో అంటుననావ్?" "అకాూ...
స్ార్ు.. ఊహ్ ఁ.. నేను చెపాను. మళీే నువ్ువ స్కూలోస ఎవ్రికెైనన చెప్లు అందర్ూ
స్ార్ల్ ని ఏడిప్రస్ు ార్ు." "నేనేమైనన నీలా ప్రచ్చిదననానుకుననావా! నేనెవ్రికీ
చెపానుగానీ, అదేంటల చెప్లాడు." వాణీ ఏదో గతపా ర్హ్స్యం చెపు ునటుుగా ముఖం
ప్ెటు ి, "స్ార్ల్ ఒకూస్ారి పడుకుననార్ంటే ఇక ఎవ్ర్ు ఎంత్ కదిప్రనన లేవ్ర్ు. అత్నిా
లేపాలంటే ఒకటే చేయాలి. స్ార్ల్ ని అత్ని ప్లర్ుతో ప్రలవాలి. అపుాడే లేస్ు ార్ు."
"ఇక చనలు, ఆపు నీ కోత్లు." "కోత్లు కాదకాూ! నిజం. నేనిందనక స్ార్ల్ ని
లేపడననికి అత్ని పప టు మీదికెకిూ ఊగాను కూడన... అయినన స్ార్ల్ లెగలేదు. అత్ని
చెవిలో గటిుగా 'స్ార్ల్' అని అరిచనకే లెగిస్ార్ు." "సరగగ ులేదటే నీకు.. స్ార్ల్
మీదకెకుూతనవా?" లత్ మనస్ులో ఏదో ఆలోచన మొదలయియనటుుంది !!!!
"సరగగ ంె దుకు ? స్ార్ల్ చనలా మంచోర్ు." "మ్... ఇక వెళ్ళే. నేను చదువ్ుకోవాలి."
61
Page
 Episode 23
శిరీష్ ఎపుాడెపుాడు లత్ కనెా అందనలతో ఆడుకుందనమా అని
ఎదుర్ుచకస్ుుననాడు. అత్ను మళీే వెళ్ళే కిటికీ దగగ ర్ నిలబడనాడు.15 నిమిషాలు
గడిచనక లత్ బయటకు వ్చ్చింది. చేతిలో టవ్ల్ ఉంది. బహ్ శా స్ాానననికి
వెళ్ు ళందేమో! లత్ బయటకి వెళ్ళే కార్ుని చకస్క
ు మలస గా దననిమీద చేయి
వేయబో త్ూ ప్ెైకి చకసరంది. లత్ చకపులు త్నని తనకేస్రికి శిరీష్ వెంటనే లోపలికి
వెళ్ళేపో యాడు. లత్ కూడన బాత్ూ
ి ంలోకి వెళ్ళేంది. బటు లు విప్రా స్ాానము
చేయస్ాగింది. స్ాయంత్ిం శిరీష్ గదిలో తనను చకసరంది పదే పదే గుర్ుుకువ్స్ోు ంది
లత్కి. లత్ చేత్రలు ఆమ ఎదలిా తనకాయి. వీటిలో ఏదో ఉంది, అందుకే ఊరోస
కురారళ్ళే త్న వెంట ప్రచ్చివాళ్ేలా తిర్ుగుత్రంటార్ు.వాళ్ళే వీటిని... చ్చనిా చ్చనిా
పర్వతనలు, ఆప్రల్ పళ్ళే ఇంకా దననిమి పళ్ళే అని కూడ అంటుంటార్ు కదన..!
స్ార్ల్ కూడ వీటిని చకస్ుుంటారా? చకసలు ఎంత్ బాగునుా. అయినన వాళ్ేందరికీ
నచేింత్లా ననలో ఏముంది.? ఇవి అందర్మాియిల దగగ రా ఉంటాయి కదన!
మేలెైన వ్జాిల కోస్మే ఎవ్రెైనన పియతిాస్ాుర్ు గానీ గులకరాళ్ే కోస్ం ఎవ్ర్ూ
తనపత్ియపడర్ని పాపం లత్కు తెలీదు.! గూటటసని అదనదనిా తీస్ుకుని మొదటిస్ారి
త్న అందనలను అందులో చకస్ో ూస్ాగింది. మీననక్షి మేడం త్నను కకటిున చోట
ఎర్రగా ఉండి కాస్ు కందింది. వెంటనే ఆమ మాటలు గుర్ుుకువ్చనియి. వెంటనే
అదనదనిా గూటలస పడేసరంది. స్ాానం ముగించుకకని బయటకు వ్చ్చి ఒకూస్ారిగా
ఉలికిూపడింది. శిరీష్ ఇంటలస నేలమీద కూరతిని త్నని చకస్క
ు ఉననాడు. త్నని
తనను స్ంబాలించుకుంది. బహ్ శా ప్రనిా స్ార్ల్ ని భోజనననికి ప్రలుింటుంది.
వెంటనే ఇంటిలోపలికి పర్ుగుతీసరంది. "అమాి... లతన! మాస్ాుర్ుగార్ు అరెజంటుగా
62

బయటకు వెళ్ాేలంటా... వెళ్ళే భోజనం వ్డిాంచు." "అలాగే ప్రనీా." వాణీ శిరీష్

Page
 పకూనే అత్నిా త్గులుకకని కూర్ుింది. వాణీ వ్యస్ుకెైతే వ్చ్చింది కానీ చ్చనా
ప్రలస మనస్ు త్వం. ఎకూడయినన అమాియిలు అలా త్గులుకకని కూర్ుింటే ఇంటలస
ప్ెదదవాళ్ళే కచ్చిత్ంగా అక్షింత్లు వేస్ు ార్ు. కానీ వాణీ ఏ పాపం ఎర్ుగదు. నిర్ిల
కంచనలు ప్ెడుత్ూ, " మాస్ాుర్ుగార్ు, ఈ రోజు మీర్ు మా లత్కి చేసరన స్హ్హయానికి
మేము మీకు ఏం ఇచుికోగలం. మీర్ు ఈ ఊరిలో ఉనాంత్కాలం మాయింటలసనే
ఉండనలి. ఇకూడే భోంచేయాలి." "అమాి... మాయిలుస కాదు మన ఇలుస, అంతే కద
స్ార్ల్!" "ఆ... అవ్ును వాణీ," అంటు వాణీ బుగగ ను త్టాుడు. "అమాి... బండికూడన
స్ార్ుది కాదు, మనది. స్ార్ల్ చెపాార్ు." "మాస్ు ర్ల్ గార్ు, మా వాణీ చనలా అలస రి ప్రలస.
త్నెపుాడెైనన తెలియక ఏదననా త్పుా చేసలు ఏమనుకోకండి." శిరీష్ ఇదే
స్మయమని, "భలేవారే! ఈ ఇంటలస ననకు వాణీనే చనలా బాగా నచ్చింది,"
అననాడు. లత్ చటుకుూన వాణీవెైపు ఈర్ిూగా చకసరంది. శిరీష్ ఓర్కంట అది
గమనించ్చ కాస్ు గటిుగా, "నిజంగా వాణీ చనలా చలాకీ ప్రలస. చనలా ముదుదగా
ఉంటుంది" అననాడు. లత్ ముఖంలో ర్ంగులు మారాయి. వాణీ లత్వెైపు చకసర
ననలుక చనప్ర వెకిూరించ్చంది. లత్ వాణీని కకటు డననికి ముందుకు వెళ్ళేంది. వాణీ
నవ్ువత్ూ శిరీష్ వెనకిూ వెళ్ళే దనకుూంది. వాణీని కకటు డననికి లత్ వ్ంగేస్రికి ఏ
అచనిదనన లేని ఆమ కీసవేజీ శిరీష్ కంటపడింది. అది గరహించ్చన లత్ వెంటనే లేచ్చ
చేతిలో ఉనా త్రవావలుతో త్న స్ు న దవయానిా కపుాకకని ర్ూమ్*లోకి
వెళ్ళేపో యింది. "లత్కి ఎంత్ తొందర్గా కోపం వ్చేిస్ుుందో అంతే త్వర్గా పో త్రంది,
బాబు!" "నిజమే! అది కనిప్రస్ు కనే వ్ుంది." శిరీష్ భోంచేసర బయటకు
వెిెళ్ళేపో యాడు.
★★★
63
Page
 అలా 2-3 రోజులోసనే శిరీష్ వాళ్ళేంటలస ఒకడిగా కలిసరపో యాడు. ధరాిరావ్ుకి కూడన
శిరీష్ మీద నమికం వ్చ్చింది. త్న ప్రలసలు పదేపదే మేడమీదికెళ్ళేనన ఏమీ
అనేవాడు కాదు. ఇక అందర్ూ కలసరపో యినటేువ్ుననా... లత్, శిరీష్ మధయ
ఇపాటికీ అంతే దకర్ం ఉంది. ఎందుకో మరి!
64
Page
 Episode 24
ఆరోజు శనివార్ం. శిరీష్ labలో ఉనా ప్లకేజీలను ఓప్ెన్ చేసర చకస్ుుననాడు. పదవ్
త్ర్గతి లేబ్ కోస్ం కకనిా కెమికల్ు తెప్రాంచనడు. ఈమధయ శిరీష్ బుర్రలో లత్ త్పా
వేరే ఎవ్ర్ూ ఉండటేస దు. దగగ ర్ దగగ ర్ పదిరోజులు గడిచనయి. అయినన లత్ నుంచ్చ
త్ను ఆశించ్చనటు
స గా ఏ రెస్ాాన్ు లేదు. ఏదెైనన అడిగితే పప డి పప డిగా స్మాధననం
చెపాడం త్పా అంత్కుమించ్చ ఏం మాటాసడదు. వాణీతో తనను కుంభకర్ుణడిలా
పడుకుంటానని చెపాాకయినన లత్ అది నిజమా కాదన అని స్వయంగా
పరీక్షిస్ు ుందని శిరీష్ భావించనడు. అలాగెైనన లత్ మనస్ులో ఏముందో
తెలుస్ుకుందనమని అనుకుననాడు. కానీ, అలా జర్గలేదు. అపుాడే లేబ్
బయటినుండి ఎవ్రో, "మే ఐ కమిన్, స్ర్ల్?" అననార్ు. "యస్, ప్ీస జ్!" శిరీష్
అలాిరాల వెనుక ఉనా కురీిలో కూర్ుిననాడు. త్లుపు దగగ ర్ ఉనావాళ్ేకు
కనపడడు. నేహ్హ లోపలికి వ్చ్చి, "స్ర్ల్, మీరెకూడుననార్ు?" "ఇదిగో....ఇకూడ!"
అని త్న చేతిని నేహ్హకి కనబడేలా ఊపాడు. అత్ని చేత్రలకు ర్ంగులంటుకకని
ఉననాయి. "ఏంటి, స్ార్ల్. అపుాడే హ్ో ళీ ఆడేస్ు ుననారా! దననికింకా 5
నెలలుందిగా..." అని శిరీష్ చేతిని కకటిుంది. స్కూలోస అమాియిలు శిరీష్ తో బాగా
కలిసరపో యార్ు. శిరీష్ త్న చేతిని చకస్ుకకని నేహ్హ బుగగ కి ఆ ర్ంగులు అంటిస్ు క,
"ఇదిగో, ఆడేస్ాం కదన, హ్ో ళీ పండగ!" నేహ్హ సరగగ ుపడుత్ూ త్న త్ల దించుకుంది.
అందర్మియిలాసగే నేహ్హ కూడన శిరీష్ కి దగగ ర్వావలని పియతిాస్ుునాది. "ఏంటి
ఇలా వ్చనివ్, నేహ్హ?" "స్ార్ల్... అదీ..లత్ ననుా పంప్రంచ్చంది." శిరీష్ కళ్ళే
మరిస్ాయి. "ఏమని?" "త్ను అడుగుత్రందీ.. అదీ.. మీర్ు త్నమీద ఇంకా
కోపంతో ఉననారా ... అని-" "కోపమా..! ఎందుకు?" "ననకు తెలీదు స్ార్ల్!" శిరీష్
65

వాష్ బరసరన్ దగగ ర్కు వెళ్ళే స్బుబతో చేత్రలు కడుకుూని నేహ్హ చునీాకి
Page
 త్రడుచుకుననాడు. నేహ్హ నడుముకి శిరీష్ వేళ్ళే త్గిలాయి. నేహ్హకి ఒళ్ేంతన
తిమిిరెకిూనటు యింది. గటిుగా ఊప్రరి ప్ీలుికుంది. ఆ చేత్రలు అకూడితో ఆగక
నెమిదిగా నేహ్హ ప్రర్ుదులమీద దర్ువ్ువేయస్ాగాయి. నేహ్హ ఆ మధుర్మైన
స్ార్శని ఆస్ావదిస్ు క త్న కళ్ేను మూస్ుకుంది. "స్ాుర్ల్.. ఎఁ..ఏం చేస్ు ుననార్ు
మ్..మీర్ు..!" అంది వ్ణుకుత్రనా ప్ెదనలతో. "చేత్రలు త్రడుచుకుంటుననాను,
కనబడటం లేదన?" అంటూ నవావడు. నేహ్హ మలస గా త్న ఊప్రరిని ఈలలా వ్దిలింది.
లత్ పకూనుంటే నేహ్హని చకడటం కషు ంగానీ విడిగా చకసలు మాత్ిం త్ను కూడన
బానే ఉంటుంది. శిరీష్ ఆమ వెనుక భాగానిా త్డిమాడు. నేహ్హ కదలక మదలక
అలా నిలబడిపో యింది. ఊరిలో త్నకు తెలిసరన ఓ అబాబయి అపుాడపుాడు
త్నని ప్ెైనన కిందన పటుుకకని ప్రసరకేస్ు క ఉంటాడు. కానీ స్ార్ల్ చేత్రలోస ఏదో
మాయుంది. శిరీష్ ఒకూస్ారి నేహ్హ ప్రర్ుదులను గటిుగా చరిచనడు. "ఆహ్...స్ార్ల్."
"ఏంటి మేడమ్." కకంచెం కకంచెంగా కకరికి తింటేనే పండు ర్ుచ్చ బాగా తెలుస్ుుందనీ...
శిరీష్ కి తెలుస్ు. "ఎ..ఏం లేదనుర్ల్..!" శిరీష్ ఇంకేం చేస్ు ాడన అని ఎదుర్ు
చకస్ుుంది. "ఏం లేకపో తే ఇక వెళ్ళే...!" నేహ్హ కళ్ళే తెరిచ్చ శిరీష్ వ్ంక చకసరంది.
ఆమ కళ్ేలో కోరిక శిరీష్ కి స్ాషు ంగా కనిప్రంచ్చంది. అత్నికి కూడన నేహ్హ ర్స్ానిా
ప్రండేయాలనుంది. కానీ త్ను లత్ సలాహిత్రరాలు. ఇలాంటి ఇత్ు డి స్ర్ుకు కోస్ం
కకుూరిుపడితే సరస్లెైన పుత్ు డి చేజారే అవ్కాశం ఉంది. "ఆశాలత్కి చెపుా... త్న
మీద ననకు కోపం త్గగ లేదని!" ఏమైందో తెలీదుగానీ, నేహ్హ ఒకూ క్షణం కూడన
ఆగకుండన వెంటనే అకూడినుంచ్చ పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళేపో యింది.
66
Page
 Episode 25
నేహ్హ లేబొ రేటరీ నుంచ్చ నడవాలోకి వ్చ్చి అకూడ గోడకానుకకని నిలుింది. ఆమ
గుండె వేగంగా కకటుుకోస్ాగింది. కానీ పరిగెత్ుడం వ్లస కాదు! త్ను స్ార్ల్ కళ్ళే
కోరికతో నిండివ్ుండటానిా గమనించ్చంది. మతెు ంకించే అత్ని కళ్ేను చకస్ాక
నేహ్హకి మనస్ు కుదుటపడటంలేదు. త్న స్ు ననలు బర్ువెకాూయి. ఆ బాధని
త్టుుకోలేక బాత్ూ
ి మో
స కి పివేశించ్చంది. త్న స్ూర్ల్ు బటన్ విప్రా ప్లంటీలోపలికి
చెయియప్ెటు ి త్న పువ్ువని కెలకస్ాగింది. 'అహ్..అహ్..' అంటూ స్నాగా
మూలు
గ తోంది. వేగంగా త్న వేలును కదపస్ాగింది. లత్కి స్ార్ల్ గురించ్చ చెబుదనం
అనుకుంది. కానీ లత్ ఇలాంటి విషయాలను వినడననికి ఇషు పడదు. ప్ెైగా తిరిగి
త్ననే కోపాడుత్రంది. లత్తో ఏమీ చెపాకపో వ్డమే మేలు. అలా అనుకుంటూ
ఆమ చర్మాంకానికి చేర్ుకుంది. 'హ్హ...' అని చ్చనాగా రతపుాత్ూ గోడని
ఆనుకుంది.
★★★
త్రావత్ నేహ్హ కాసస్ ర్ూమ్ లోనికి వెళ్ళే లత్ పకూన కూర్ుింది. ఎపాడక లకడలకడ
మాటాసడే త్న సలాహిత్రరాలు మౌనంగా ఉండటం గమనించ్చ లత్ నేహ్హ మొహ్ంలోకి
తొంగిచకసరంది. నేహ్హ ముఖం ఎర్రగా ఉంది. ఆమ కనుబొ మలు ముడిపడి
ఉననాయి. "ఏమైంది నేహ్హ! ఏంటలా ఉననావ్ు?" "నేన్..నన... నేను బానే
ఉననాను." "ఇంత్సలపూ ఎకూడుననావ్ు?" "బాత్ూ
ి ంలో." "బాత్ూ
ి ంలోనన...!
ఇంత్సలపా?" "అబాబ... కాస్ు ఫెిషప్ అయియ వ్చనినే... అంతే!" "స్ార్ల్ ని కలిస్ావా?"
"ఆ... కలిస్ాను. కానీ, అకూడ కేవ్లం ఒకూ నిమిషమే ఉననాను." అని లత్వెైపు
చకడకుండన మరోవెైపు చకస్క
ు చెప్రాంది. "స్ార్ల్... ఎ...ఏఁ... అననార్ు?"
67

"దేనిగురించ్చ?" "నేను కనుకోూమని చెపాానుగా!" "అదన..! స్ార్ల్ కి ఇంకా కోపం

Page
 త్గగ లెదంటా!" "ఎందుకు? " "ఎందుకంటే... ననకేం తెలుస్ు. నీకూ నీ స్ార్ల్ కే
తెలియాలి." స్ార్ల్ అంటునాపుాడు నేహ్హ కాస్ు ఒతిు పలికింది. "ఓ విషయం చెపుా.
నీ... ఫెవ్రేట్ టీచరెవ్ర్ు?" అంది లత్. "ఏఁ?" "ఊరేూ... చెపుా... ప్ీస జ్...!"
"ననకేంటి... నీకు... ఇకూడ అందరికీ... ఒకూరే ఫలవ్రేట్ టీచర్ల్ ఇపుాడు!" లత్
కోపంగా, "నేనెపుాడు చెపాానే... ననకు ఆయన ఫలవ్రేట్ టీచర్ని. ననకెవ్ర్ూ ఫలవ్రేట్
టీచర్ల్ు లేర్ు." "నేను స్ార్ల్ ప్లర్ు చెపాలేదే..!" "ఇక చనలు. పద లాస్ు బలల్
కకడుత్రననార్ు."
★★★
లత్ ఇంటికెళ్ు ళ వాణీని శిరీష్ కార్ల్ దగగ ర్ చకసరంది.
లత్: ఇకూడుననావేంటి... పద వెళ్ద ాం.
వాణీ: నేను కారోస వ్స్ాును... స్ార్ల్ తో.
లత్: ప్రచీి! అలా స్ార్ల్ కార్ు ఎకూడం త్పుా, పద వెళ్ద ాం.
వాణీ: ఎం త్పుా కాదు. అయినన - అపుాడే శిరీష్ కార్ల్ దగగ రికి వ్చనిడు.
వాణీ: స్ార్ల్! అకూంటుంది, మీతో కారోస రావ్డం త్పాని..!
శిరీష్: ఎవ్రికి త్పానిప్రసలు వాళ్ళే కారెకూనవ్స్ర్ం లేదు. అంటూ కార్ల్ డో ర్ల్ unlock
చేస్ాడు. వాణీ స్ంతోషంగా కారెకిూ శిరీష్ పకూన కూర్ుింది. శిరీష్ కార్ల్ స్ాుర్ుు చేసర
లత్వెైపు చకస్ాడు. లత్ మొహ్ం మాడుికకని వెనక సీటస ల కూర్ుింది. నేహ్హ కూడన
లత్ పకూన కూర్ుింది.
★★★
ఇంటికెళ్ేగానే నేహ్హ శిరీష్ తో, "స్ార్ల్! ననకు ఇవాళ్ మేథ్సు కాసస్ులో చెప్రాన స్మ్
అర్ధంకాలేదు. మీర్ు కకంచెం చెపు ారా?" "అలాగే, ఎపుాడు చెపాాలి?" "ఇపుాడే
68

చెపాండి, స్ార్ల్." "స్రే, ప్ెైకి రా!" లత్ శిరీష్ కోస్ం టీ ప్ెటుడననికి వెళ్ేబో త్ూ మనస్ు
Page
 మార్ుికకని, "వాణీ, నువ్ువ టీ ప్ెటు య్
ే , స్ార్ల్ కోస్ం. నేను కూడన ఆ స్మ్
నేర్ుికోవాలి." "అలాగే, అకాూ... నే టీ చేస్ు ాలే!" నిజానికెైతే లత్ ఆ స్మ్ు అనీా
ఎపుాడో చేసలసరంది. కానీ, నేహ్హ స్ార్ల్ తో ఒంటరిగా ఉండటం ఇషు ంలేక బుక్ు
తీస్ుకకని ప్ెైకి వెళ్ళేంది. ర్ూమో
స కి అడుగుప్ెటాగానే చలస ని గాలి ఆమను తనకింది.
అలాగే ర్ూమ్ ర్ూపురేఖలనీా మారిపో యాయి. AC, double-cot bed, TV, ర్ూమ్
ఫెిషనర్ల్... ఇలా అనీా ఆ ర్ూమో
స ఉననాయి. "ఇదంతన ఎపుాడు ప్ెటు ార్ు?" అని
కాస్ు గటిుగా అడిగేసరంది. శిరీష్ లత్వెైపు తిరిగి "కంగార్ు పడొ దద ు... కరెంట్ బిల్ నేనే
కడతనను... మీ బాబాయిగారితో నేను మాటాసడననులే!" లత్కి త్ను అడిగిన
విధననం త్పుాగా తోచ్చ త్లదించుకకని వెళ్ళే మంచం దగగ ర్ నిలుింది. నేహ్హ శిరీష్
తో పాటూ మంచం మీద అత్నిా త్గులుకుంటూ కూర్ుింది. లత్ నేహ్హని అలా
చకడగానే కోపంగా కిందకి వెళ్ళే రెండు కురీిలు తెచ్చింది. "నేహ్హ... ఈ కురీిలో
కూరోి... ఇకూడిాంచ్చ కూడన బాగానే కనిప్రస్ు ుంది," అంది కటువ్ుగా. త్ను స్ార్ల్ కి
కావాలనే త్గులుకుని కూర్ుిందనే విషయం లత్ పసరగటేుసరందేమోనని నేహ్హకి
భయం వేసరంది. నెమిదిగా వెళ్ళే కురీిలో కూర్ుింది. శిరీష్ ఓ క్షణంపాటు లత్ని
చకసర స్మ్ స్ాల్వ చేయస్ాగాడు.
69
Page
 Episode 26
వాణీ టీ పటుుకుని ర్ూమో
స కి వ్చ్చింది. AC గాలి ఆమని తనకగానే, "ఆహ్హ...! స్ార్ల్....
AC!" అంది ఉతనుహ్ంగా. శిరీష్ కి టీ ఇస్క
ు , "నేనుకూడన నన బుక్ు తెచుికకని
ఇకూడే చదువ్ుకుంటాను," అంటూ కిందకి వెళ్ళేపో యింది. కాసలపయాయక స్కూల్
డెస్
ి విప్లాసర టాప్, స్ూర్ల్ు వేస్ుకుని వ్చ్చింది వాణీ. వాణీని అలా చకడగానే శిరీష్
కి ఊప్రరి ఆగిపో యినటస యింది. మంచం మీద కూరతిని త్న హ్ో మ్ వ్ర్ుూని
చేయస్ాగింది. AC చలస దనం వ్లస మలస గా వాణీకి నిది వ్చ్చింది. "స్ార్ల్... ననకు
నిదొి స్ు ుంది. నేను కాసలపు ఇకూడ పడుకోనన..?" "పడుకో వాణీ... ఇదంతన మన
ఇలేస కదన!" అననాడు వాణీ బుగగ ని త్డుత్ూ... వాణీ వెంటనే గాఢ నిదిలోకి
జారిపో యింది. లత్ వాణీ స్ూర్ల్ు ప్ెైకి లేచ్చ ఉండటం గమనించ్చంది. కానీ, శిరీష్
ముందు స్ర్దడననికి సరగగ ుపడి ఆ పియత్ాం చేయలేకపో యింది. శిరీష్ మొత్ు ం
ఎకురెైుజ్ లోని స్మునీా పూరిు చేసర, "Hmmm... ఈరోజుకి చనలా చదివేస్ాం.
ఇంటికి వెళ్ాేక మళీే ఓస్ారి చకస్ుకుంటే బాగా గుర్ుుండిపో తనయి. మిగతనవి రేపు
చేదద నం," అననాడు. నేహ్హ వెళ్ళేపో యింది. లత్కి వెళ్ాేలని అనిప్రంచడంలేదు. కానీ
వెళ్ేక త్పాదు. మంచం దగగ రికి వెళ్ళే వాణీని లేపస్ాగింది. కానీ వాణీ, "ననుా..
పడుకోనీ, అకాూ...!" అంటూ శిరీష్ మీద చెయియవేసర పడుకుంది. శిరీష్:
పడుకోనీలే...! లెగిస్ాక త్నంత్ట తననే వ్చేిస్ుుంది. ఇక లత్ ఏం అనలేక కిందకి
వెళ్ళేపో యింది. శిరీష్ వాణీవెైపు చకస్ాడు. ఆమ స్ూర్ల్ు ఇంకాస్ు ప్ెైకి లే చ్చంది.
ననజూకెైన గుండిని తొడలు దర్శనమిస్ుుననాయి. ఆమ వేస్ుకునా తెలసని ప్లంటీ
కూడన కనిప్రస్ు కవ్ుంది. శిరీష్ త్న చేతిని నెమిదిగా వాణీ దగగ ర్కు తీస్ుకెళ్ాేడు.
★★★
70
Page
 అకూడ లత్ నేహ్హని గేటు దగగ రికి వెళ్ళే మరీ స్ాగనంప్రంది. లత్ ఇలా
ఆలోచ్చంచస్ాగింది. ఒకవేళ్ కకంపదీసర వాణీ కావాలనే స్ార్ల్ తో... ఛీ ఛీ ఛీ...
ఏమాలోచ్చస్ుుంది త్ను. పాపం... వాణీ ఎంత్ అమాయకురాలు.! త్నస్లు లోపలేం
దనచుకోదు. ఏం జరిగినన త్నతో చెపుాకుంటుంది... రెండు నెలల కిత్
ర ం వాళ్ళేదద ర్ూ
పప లానికి వెళ్ళేనపుాడు ఓ కురారడు వాణీని పప దలోసకి ర్మిని సెైగ చేస్ాడు. కానీ
వాణీకి వాడెందుకు ప్రలిచనడో అర్ధంకాక త్న దగగ రికి వ్చ్చి ఆ విషయం చెప్రా,
'వెళ్ేనన, అకాూ?' అనడిగింది. నేను వ్దద ని వారించ్చ ఆ విషయం అంత్టితో
వ్దిలేయమని త్నకి చెపాాను... అస్లు వాణీ గురించ్చ త్ను ఇలా ఎలా
ఆలోచ్చంచ్చంది.! ప్రనిా ఇంకా పకిూంటినుంచ్చ రాలేదు. వ్చనిక వాణీ ప్ెైన
పడుకుందని తెలిసర త్నని తిడితే...! కానీ స్ార్ల్ తో ఉంటె త్నకి మాట ప్ెగలటేస దు.
ఇపుాడెలా...? అని లత్ భయపడింది.
71
Page
 Episode - 27
ప్ెైన శిరీష్ పరిసు తి
ర మరోలా ఉంది. లడక ా లాంటి వాణీని చకసలు అత్నికి
నోర్ూరిపో త్రంది. వెంటనే చేత్రలోసకి తీస్ుకకని తినేయాలనిప్రస్ు ుంది. వాణీ
ముఖానిా చకస్ాడు. ఆమలో ఇంకా పసరత్నపు ఛనయలు తొలగిపో లేదు. ఇంత్
త్కుూవ్ కాలంలోనే వాణీ త్నకు బాగా దగగ ర్యింది. గులాబీ ర్ంగులో విచుికకని
ఉనా ప్ెదనలు, వాటినుండి లాలాజలం కార్ుత్ూ వ్ుంది. త్న వేలితో దననిా త్రడిచ్చ
అటునుంచ్చ ఆమ మృదువెైన పాలమీగడలాంటి చరాినిా త్డుముత్ూ మడ
దగగ రికి వ్చనిడు. శిరీష్ కళ్ళే వాణీ స్ు ననలమీద పడనాయి. లత్ స్ు ననలకి చ్చనా
వెర్ిన్ లా ఉననాయవి. మడవ్ర్కూ టాప్ ఉండటంతో అవి కనబడటంలేదుగానీ
వాటి ఆకార్ం మాత్ిం స్ాషు ంగా తెలుస్ుుంది. కాస్ు కిందకు చకస్ాడు. ఆమ
ఊర్ువ్ులు అత్నిముందు ఏ ఆచనిదన లేకుండన ఉననాయి... ఉఫ్...! ఆమలో
అణువ్ణువ్ూ అత్నిా ప్రచెికిూస్ోు ంది. నెమిదిగా త్న చేతిని వాణీ వ్క్షోజాలమీద
వేసర మలస గా ప్రసరకాడు. ఆహ్హ...! ఎంత్ మత్ు గా ఉననాయివి. త్న చేతిని కకంచెం
కకంచెంగా జారిి ఆమ స్ూర్ల్ు మీద వేస్ాడు. వాణీ ప్లంటీ లెైన్ దగగ ర్ వేలితో రాస్ాడు.
అందులో ఆమ మదన దనవర్ం దనగివ్ుంది. ఇక ఆగలేక త్న చేతిని ప్లంటీలోకి
తోస్ాడు. అత్ని చెయియ వ్ణకస్ాగింది. వాణీ కాస్ు కదిలింది. శిరీష్ ఆగిపో యాడు.
అంత్ ACలోనక అత్నికి చెమటు
స పడుత్రననాయి. త్న మోచేతు ో నుదుర్ును
త్రడిచ్చ వాణీ వ్ంక చకస్ాడు. అకూడికి కేవ్లం ఓ అంగుళ్ం దకర్ంలో ఉననాడు.
అపుాడే ఎవ్రో మటు
స ఎకూత్రనాటుు శబద ం వినిప్రంచ్చంది. వాణీ బటు లిా స్రిజేసల
స్మయం కూడన అత్ని వ్దద లేదు. ఆ అడుగుల శబద ం లత్ది. ఎకూడ వాళ్స ప్రనిా
వ్చేిస్ుుందో నని గబగబా మటెస కుూతోంది. లత్ ర్ూమో
స కి రాగానే మంచం మీద
72

దృశాయనిా చకసర షాకయింది. వాణీ శిరీష్ ని కౌగిలించుకకని పడుకకంది. శిరీష్ కూడన

Page
 త్న కళ్ేను మూస్ుకకని పడుకునాటుుగా నటించస్ాగాడు. వాణీని శిరీష్ ని అలా
చకడగానే ఒకూ క్షణం ఆమ మనస్ు కీడు శంకించ్చంది. 'ఒకవేళ్ స్ార్ల్....' కానీ అలా
ఆలోచ్చంచ్చనందుకు త్నమీద త్నకే అస్హ్యమేసరంది. త్ర్ువాత్ ఇలా అనుకకంది.
'అయినన, ఇందులో స్ార్ల్ త్పుా ఏముంది.? వాణీకి మొదటిాంచీ నిదిలో ఇలా
త్నని కౌగిలించుకుని పడుకోడం అలవాటు. కానీ ఓ మగాడితో... అదీ స్ారోు..! ఇంత్
వ్యస్ప చ్చినన దీనికి ఈ వెధవ్ అలవాటు మాత్ిం మార్లేదు.' వెంటనే వెళ్ళే వాణీ
స్ూర్ుుని స్రిచేసర ఆమ ప్రర్ల
ర ప్ెై ఒకూటిచ్చి, "వాణీ! లే.." అని ప్రలిింది. వాణీ లేచ్చ
త్న కళ్ేను నలుపుకుంటూ లత్వెైపు చకసరంది. "వాణీ, పద కిందకి!" "లేదకాూ,
నేనికూడే ఉంటాను... స్ార్ల్ తో.!" "మరాయదగా కిందకకస్ాువా... లేకపో తే వీపు
విమానం మొత్ మోగించనన...!" అని వాణీ జబబ పటుుకకని లాగింది. వాణి వెంటనే
శిరీష్ ని గటిుగా కౌగిలుంచుకకంది. అత్ని ఛనతీకి ఆమ టెనిాస్ బంత్రలు త్గిలాయి.
శిరీష్ కి త్నని కంటలిల్ చేస్ుకోడం కషు మైంది. లత్కి కూడన వాణీని అలా
చకడటానికి ఏదో లా అనిప్రంచ్చంది. మళ్ాే స్ార్ల్ కి నిదనిభంగం కలిగినటు
స
అవ్ుత్రంది.!
లత్: (గతంత్రని త్గిగంచ్చ)
వాణీ... నువ్ువ వెంటనే కిందకకసలు స్ార్ల్ గురించ్చన ఓ మంచ్చ విషయం చెబుతన..!
వాణీ: (లత్ వెైపు తిరిగి) నిజంగా..!
త్న స్ార్ల్ గురించ్చ ఏ విషయం చెబుతననని అననా వాణీలో ఎకూడలేని ఉతనుహ్ం
కనిప్రస్ు ుంది. "ఉండకాూ... స్ార్ల్ ని కూడన లేపుతనను," అంటూ వాణీ శిరీష్ చెవి
దగగ ర్, "శిరీష్ స్ార్ల్!" అని అరిచ్చంది. త్ను వాణీతో కుంభకర్ుణడిలా పడుకుంటానని
చెప్రాన మాటని లత్కి ర్ుజువ్ు చేయడననికి ఇదే స్మయమని ఉలికిూపడి
73

లేచ్చనటుుగా నటిస్ు క లేచనడు. వాణీ అర్ుపుకి చెవ్ులోస నొప్రా ప్ెటు ి ఒకూస్ారి త్న
Page
 చెవిని మూస్ుకుననాడు. శిరీష్ ని అలా చకసలస్రికి లత్కి నవొవచ్చింది. ఆపుకోలేక
బయటకి నవేవసరంది. లత్ అలా నవ్ువత్ూ ఉంటే మరింత్ అందంగా కనిప్రంచ్చంది
శిరీష్ కి. మొదటిస్ారి ఆమ అలా నవ్వడం చకస్ాడత్ను. శిరీష్ త్నవెైపు
చకస్ుుంటే లత్కి సరగగ స
ే ర త్ల దించుకుంది. "స్ార్ల్... వాణీని లేపడననికి వ్చనిను."
ఆమ ముఖంమీద నవ్ువ ఇంకా చెర్గలేదు. "మరి ననెావ్ర్ు లేపార్ు?" "నేనే
స్ార్ల్!" అంటూ వాణీ శిరీష్ ని చుటేుసర అత్ని వొళ్ళే కూర్ుింది. లత్కి కూడన ఓ
క్షణం వాణీలా శిరీష్ వొళ్ళే కూరోివాలనిప్రంచ్చంది. శిరీష్ కి మళ్ాే వేడి
మొదలెైంది. లత్వెైపు చకస్క
ు వాణీ బుగగ ప్ెై ముదుదప్ెటు ాడు. "వాణీ! వెళ్ళే ననకోస్ం
టీ పటుుకు రా!" అననాడు.
74
Page
 Episode 28
వాణీ, లత్లు కిందకి వెళ్ళేపో యార్ు. శిరీష్ త్న వేడిని చలాసర్ుికోడననికి అంజలి
దగగ రికి వెళ్ేడమే స్రెైనది అని అనుకుని బటు లు మార్ుికకని వెళ్ళేపో యాడు.
వాణీ: అకాూ... ప్ెైన చనలా చలస గా ఉందికదన.! బాగా నిది పటేుసరంది. నేనిక రాతిికి
ప్ెైనే పడుకుంటాను.
లత్: నీకేమైనన ప్రచ్చి పటిుందన? చకడు..
ప్రనీా బాబాయిలకి నువ్ువ ప్ెైన పడుకునటు
స అస్ులు తెలియకూడదు. లేదంటే
వారింక మనలిా ప్ెైకి వెళ్ేడననికి ఒపుాకోర్ు. అర్ధమైందన! "ఎందుకకాూ..?" అని
అడిగింది వాణీ అర్ధంకాక. "ఇదిగో నేను అదంతన ఇపుాడు చెపాలేను. కానీ,
ప్ెదదయాయక ఆడప్రలసలు చనలా జాగరత్ుగా పివ్రిుంచనలి. పరాయి మగవాళ్ేతో అలా
ఎకుూవ్సలపు ఉండకూడదు." "కానీ అకాూ... నేనింకా చ్చనా ప్రలసనని నువేవ
అననావ్ుగా. అపుాడే ప్ెదదదననిా ఎలా అయిపో యాను.!" "ఆహ్... అవ్ును
నువ్ువ చ్చనాదననివే కానీ...-" వాణీ అస్లు ఏ కోణంలో ప్ెదదదయయందో త్నకి
అర్ధమయిేయలా ఎలా చెపాాలో లత్కి తెలియటేస దు. "ననెాకుూవ్ అడకుూ... ఇదంతన
అందరి మంచ్చ కోస్ం చెపు ుననానని మాత్ిం గుర్ుుంచుకో!" వాణీకి త్నేదో
త్పుాచేస్ానని అనిప్రంచ్చంది. "అకాూ! నేనేదెైనన త్పుా చేస్ానన?" అంటూ ఏడుపు
మొహ్ం ప్ెటు ంి ది. లత్కి కూడన బాధగా అనిప్రంచ్చ, "అదేంలేదు, వాణీ. కానీ నేను
చెప్లాదేంటంటే మనం బయటవాళ్ేతో అలా ఉండటం ప్ెదదవాళ్ళే ఇషు పడర్ు."
అంటూ వాణీ బుగగ లిా నిమిరింది. వాణీ త్న కనీాళ్ళే త్రడుచుకుంటూ, "కానీ
అకాూ! మనం బయటవాళ్ేతో ఎకూడుననాం.? మన స్ార్ల్ తోనే కదన!" ఇక లత్ వ్లస
కాలేదు. వెంటనే వాణీని హ్త్ర
ు కకని మలస గా, "అవ్ును చెలీస.! మన.... స్ా...రే!
75

అంది." ఇపుాడు లత్ కళ్ేలో నీళ్ళే నిండనయి. శిరీష్ ని చకసరనపాటినుంచీ

Page
 లత్కి మనస్ు మనస్ులో లేదు. బలలసం చుటూ
ు ఈగలాస త్న వెంట ఎంత్మంది
కురారళ్ళే తిర్ుగుత్రననా ఎపుాడక చెదర్ని ఆమ మనస్ు శిరీష్ ని చకడగానే
చలించ్చంది. వాణీలాగ త్నకి కూడన ఎపుాడక శిరీష్ ని అంటిప్ెటు ుకుని ఉండనలని
అనిప్రస్ు ో ంది. ఈమధయ త్నకి స్ార్ల్ ఎవ్రితో మాటాసడినన కోపంగా వ్స్ోు ంది. అత్ను
కూడన మిగతన అందరితో బాగానే ఉంటుననార్ు కానీ త్నతో స్రిగగ ా మటాసడటేస దు.
ప్ెైగా త్నంటే ఇంకా కోపంగా ఉననార్ని నేహ్హ చెప్రాంది. ఆ కోపం త్గాగలంటే ఏం
చేయాలి.? లత్కేం తెలుస్ు అకూడ శిరీష్ కూడన త్నలాగే ఆలోచ్చస్ుుననాడని!
ఈలోగా నిర్ిల పకిూంటి నుంచ్చ వ్చ్చింది. వాణీ శిరీష్ కోస్ం టీ చేసర ఇవ్వటానికి
ప్ెైకెళ్ళేంది. కానీ అకూడ శిరీష్ లేదు. వాణీకి కూడన త్న స్ార్ల్ ని వ్దలి ఉండటం
ఇషు ంలేదు. లత్కూ అమాినననాలతో ఎందుకు చెపాకూడదని అననాదో వాణీకి
అస్ులు అర్ధంకాలేదు. బయట మగాళ్ేతో ఉండకూడదని త్న అకూ ఎందుకు
చెప్రాంది? అది ఎలా తెలుస్ుకోవ్డం? స్ాధనర్ణంగా మనకు ఏదెైనన చెయయకూడదని
చెప్లు అదే చెయాయలని మనస్ు లాగేస్ు కవ్ుంటుంది....! ఇక వాణీ ఏం చేస్ు ుందో
మరి...!
76
Page
 Episode 29
శిరీష్ అంజలి దగగ ర్ త్న వేడిని చలాసర్ుికకని ఇలుస చేరేస్రికి రాతిి 7 అయియంది. ఓ
ఆకలి తీరింది...కానీ, మరోటి మిగిలేవ్ుంది! ఈ ఆకలి కేవ్లం భోంచేయడం వ్లస
తీరేది కాదు. ఈ క'లత్' తీరేదెనాడో మరి! కాసలపు ధరాిరావ్ుగారితో ముచిటించ్చ
శిరీష్ మేడెకాూడు. వాణీ కూడన వెంట వెళ్ళేంది. ఇంటలస వాళ్ేకి ఇది
అలవాటెైపో యింది. లత్ మేడమీదకెళ్ళేనన వాళ్ళే ఇపుాడు ఏం అభయంత్ర్ం
చెపాటేస దు. కానీ లత్కి మాత్ిం శిరీష్ ముందుకెళ్ాేలంటే కోపం... త్న మనస్ు
దో చుకుననాడని కాబో లు! వాణీ: స్ార్ల్! పదండి, ఇక భోజనననికి వెళ్ద ాం. శిరీష్: ఈ
రోజుకి ప్ెైకి తెచేియ్. ఇకూడే తింటాను. ఇక నువెవళ్ళే చదువ్ుకో. "ఊహ్ ...! ఇక
నేను చదవ్ను. రేపు ఆదివార్ంగా... బాగా పడుకుంటా.!" "స్రే, అయితే. ముందు
ననకు భోజనం తెచ్చి వెళ్ళే పడుకో..." వాణీ కిందకి వెళ్ళే, "స్ార్ల్ కి భోజనం ప్ెైకి
తీస్ుకువెళ్ాేలంటా. ఆయనకి వొంటలస బాగునాటుు లేదు," అని ఎనౌన్ు చేసరంది.
నిర్ిల: వాణీ నువ్ువ వ్చ్చి భోంచేయి. లతన! నువ్ువ మాస్ాుర్ుగారికి భోజనం
తీస్ుకెళ్ేమాి...!
★★★
లత్: may I come in, sir.? శిరీష్ త్న బటు లు మార్ుికుంటుననాడు. అత్ని
వ్ంటిమీద టవ్ల్ త్పా ఇంకేమీ లేదు. లత్ గతంత్ర వినగానే, "రా...ఇదీ మీయిలేస
కదన!" అననాడు. లత్ లోపలికకచ్చింది. శిరీష్ బాడీని చకస్క
ు అలా
నిలబడిపో యింది. వెంటనే తేర్ుకకని భోజనననిా అకూడ టేబిల్ మీద ప్ెటు ంి ది. తిరిగి
వెళ్ళేపో త్రండగా శిరీష్ లత్ చేతిని పటుుకుననాడు. "అహ్..హ్.!" ఆమలో అలజడి
మొదలెైంది. అగిాపర్వత్ం బదద లయిేయ ముందు ఎలా ఉంటుందో అలా ఉంది త్న
77

పరిసు తి
ర . శిరీష్ ఇక ఒకూ అడుగు ముందుకేసలు శాశవత్ంగా అత్ని బాహ్ వ్ులలో
Page
 బంధీగా మార్డననికి ఆమ సరదధమైంది. కానీ శిరీష్ ఆ పియత్ాం చేయలేదు. లత్
అత్నివెైపు తిరిగి నేలచకపులు చకస్క
ు ంది. "నీ ప్లరేంటి?" శిరీష్ మొదటిస్ారి లత్ని
చకసరనపుాడు ఎలా అడిగాడో మళ్ాే అలాగే అడిగాడు. లత్ ఏమీ మటాసడలేదు;
ఏమీ మటాసడేలా లేదు.! శిరీష్ లత్ బుగగ లని పటుుకుని ముఖానిా ప్ెైకి లేపాడు.
లత్ కళ్ళే మూస్ుకకంది. ఆమ ప్ెదనలు అదుర్ుత్రననాయి. "ఇపాటివ్ర్కూ
నేనెనాస్ార్ుస అడిగినన నువ్ువ ననకు నీ ప్లర్ు చెపాలేదు మరి!" "ల్..లస త్!" అంది
వ్ణుకుత్రనా ప్ెదనలతో. "మరి ఆశాలతన?" "నేానే..!" శిరీష్ ఆమ చెయియ
వ్దిలేస్ాడు. లత్ డో ర్ల్ వెైపు తిరిగింది. "ఆశాలతన..!" లత్ వెనకుూ తిరిగి శిరీష్ ని
చకసరంది. అలా అత్నిా చకస్క
ు ఎంత్సలప్ెైనన ఉండొ చిని అనుకుంది. "స్ాుర్ల్!"
"నీమీద ననకేం కోపం లేదు. నువ్ువ చనలా అందమైన... మనస్ునా దననివి!"
అందమైన దననివి అని మనస్ులో అనుకుననాడు. లత్ అది విని పర్ుగెత్ు రకుంటూ
వెళ్ళేపో యింది. లత్ కి చనలా ఆనందంగా అనిప్రంచ్చంది. స్ార్ల్ కి త్నమీద కోపం
లేదు. త్ను కిందకి వెళ్ళేస్రికి ఏవవ కేకలు వినిప్రంచస్ాగాయి. వాణీ ఏడుస్క
ు
కనిప్రంచ్చంది.
78
Page
 Episode 30
లత్ వాళ్ే ప్రనీా బాబాయిల ముఖంలోకి చకసరంది. ఇదద ర్ూ ఎందుకో కోపంగా
కనిప్రంచనర్ు. వాణీ దగగ రికి వెళ్ళే, "ఏమైంది వాణీ, ఎందుకేడుస్ుుననావ్?"
అనడిగింది. నిర్ిల: ఏమైందన... మాస్ు ర్ుగారి దగగ ర్ పడుకుంటుందట...
ఇందనకటినుంచీ తెగ గోల చేస్ు ుంది. లత్ వాణీ వెైపు అస్హ్నంగా చకసరంది.
స్ాయంత్ిం త్నకి అర్ధమయిేయలా చెపానన మళీే మొదటికకచ్చింది. రాక్షసర!
ఇపుాడు స్ార్ల్ ని ఇంటలసవాళ్ళే కచ్చిత్ంగా ఖాళీ చేయమని అంటార్ు. "ఒసల..
ప్రచీి! నోర్ూిస్ుకకని వ్చ్చి ననతో పడుకో. లేఁ.. పద!" వాణీ ఇంకా వెకిూ వెకిూ
ఏడవస్ాగింది. స్ార్ల్ తో త్పా ఇంకెకూడన పడుకోవ్డం త్నకి ఇషు ం లేదు. శిరీష్
ఎపుాడు 'నన' అనకుండన 'మన' అనడంతో వాణీకూడన స్ార్ల్ వాళ్ళేంటలస ఓ మనిషర
అని నమిింది. ఆ నమికం ఆమ మనస్ులో బలంగా ననటుకుపో యింది. అకూడ
లత్ ఆనందం అంతన ఆవిరెైంది. స్ార్ల్ ఇపుాడే త్నంటే కోపం లేదని చెపాార్ు.
ఇపుాడు ఇంటలసవాళ్ళే స్ార్ల్ తో గతడవ్పడితే మళీే స్ార్ల్ త్నని దకర్ం ప్ెడతనరేమో!
నిర్ిల: చకడు వాణీ! మాస్ాుర్ుగార్ు ఇకూడ అదెదకి ఉంటుననార్ు. అత్నికి చనలా
ముఖయమైన పనులుంటాయి. ఆయనేమనుకుంటార్ు...? అదెదకిచ్చి మళీే త్న
నెతిుమీదకెకుూత్రననార్ని అనుకోర్ూ! అత్నికి కూడన ఏకాంత్ం కావాలి.
ఇర్వెైననలుగు గంటలూ నినుా భరించనలంటే ఎలా? అయినన రెండోి జులముందు
వ్ర్కూ మనకు ఈ ఏసీ ఉందన? అపుాడు నువ్ువ కిందే హ్హయిగా పడుకుననావ్ుగా!
ననమాట విని ఈ ప్లచీ ఆపు. లేదంటే మాస్ు ర్ుగార్ు నీ గోల భరించలేక ఇలుస ఖాళీ
చేసర వెళ్ళేపో తనర్ు. లత్ మనస్ు కాస్ు కుదుటపడింది. ఫరేసదు..! ఇకూడంతన స్ార్ల్
ఏమనుకుంటారో అని కలవ్ర్పడుత్రననార్ు గానీ స్ార్ల్ మీద కోపంతో లేర్ు!
79

"అయితే స్ార్ల్ కి ఇషు మో కాదో కనుకుూందనమా, ప్రనీా!" అనేసర త్లదించుకుంది

Page
 లత్. వాణీ వెంటనే లేచ్చ, "నేఁ వెళ్ళే అడిగి వ్స్ాును!" అంది. "కూరోి, వాణీ!"
అననాడు ధరాిరావ్ు గంభీర్ంగా. లత్, వాణీలు అత్ని వ్ంక భయం భయంగా
చకస్ార్ు. బాబాయి కచ్చిత్ంగా ఒపుాకోర్ు అనుకుంది లత్. కానీ ధరాిరావ్ు లేచ్చ,
" నేను వెళ్ు ాను. నేను వెళ్ళే మాస్ాుర్ుగారితో మాటాసడతనను. ఒకవేళ్ అత్నికి
మీర్కూడ ఉండటం ఇషు మైతే మీ ఇదద రినీ ప్ెైకి పంప్రస్ు ాను. స్రేనన!" 'ఇదద రినన!'
లత్కి ఇదంతన కలలా అనిప్రస్ు ో ంది. జర్ుగుత్రనాదంతన నిజమేనన??? మలస గా త్న
చేతిని గిలస ుకుంది. నిజమే! వాణీ ఎగిరి గెంతేసరంది. లత్ మనస్ులో అదే పని
చేసరంది. స్ార్ల్ కచ్చిత్ంగా ఒపుాకుంటార్ని త్నకి తెలుస్ు. "పదండి, ననననా!"
అంటూ వాణీ వాళ్ే నననా చెయియ పటుుకుని గుంజింది. "నువ్ువండు, వాణీ. నేనక
మీ అమాి ప్ెైకెళ్ళే మాస్ాార్ుగారితో మటాసడి వ్స్ాుం." అంటూ ఇదద ర్ూ మేడెకాూర్ు.
80
Page
 Episode 31
వాళ్ేలా వెళ్ేగానే లత్ వాణీని త్న గుండెలకు హ్త్ర
ు కుని గాలోసకి ఎతేు సర బుగగ మీద
ముదుదప్ెటు ంి ది. ఇంకా త్ను నమిలేక పో త్రంది. వాణీని ముదుదలతో ముంచెతిుంది.
వాణీ ధెైర్యంగా అడగడం వ్లస నే ఇదంతన స్ాధయమైంది. వాణీ త్న బరగ్ స్ర్ుదకుంది.
ఏదో పియాణం ఉనాటుు ! "అకాూ! ఓ డిస్ కూడన స్ర్దనన?" అని అడిగింది. లత్
వాణీ త్ల మీద ఒకటిచ్చి నవివంది. వాణీ కూడన నవివంది. ఇదద ర్ూ ప్రచ్చి
పటిునటుుగా నవ్ువత్ూ గెంత్స్ాగార్ు.
★★★
ధరాిరావ్ు ప్ెైకెళ్ళే త్లుపు త్టాుడు. శిరీష్ త్న లాయప్ీలో వ్ర్ల్ూ చేస్ు ుననాడు. వెళ్ళే
త్లుపు తీసర, "ఆ... ర్ండి, ర్ండి..!" అననాడు వాళ్ేని చకసర. లోపలికి
అడుగుప్ెటుగానే ధరాిరావ్ుకు అర్ధమైంది వాణీ ఎందుకు ఇకూడే పడుకుంటానని
అంత్లా పటుు పటిుందో ! మొత్ు ం చలస దనం అత్నిా చుటేుసరంది. కూర్ుిననాక
మాటాసడడననికి పియతిాంచనడు. ఎలా మొదలుప్ెటు ాలో అత్నికి అర్ధం
కావ్డంలేదు. "బాబూ, నువ్ువ ఏం అనుకోక పో తే...మ్ి..అది..-" "చకడండి, స్ార్ల్.
మీరెందుకో ఇబబంది పడుత్రననార్ు. నేనేవిషయమైనన చనలా తేలికగా
తీస్ుకుంటాను. మీర్ు ననుా ఇకూడ ఉండననికి చోటిచనిర్ు. నన వ్లస ఏమైనన
త్పుా జరిగుంటే నిరతిహ్మాటంగా చెప్లాయండి. ఫరేసదు." "అహ్..హ్... అదేం
లేదు బాబు. అదేంటంటే మా వాణీ... బాగా ప్ెంకి ప్రలస. మీర్ు కూడన త్నతో బాధ
పడుత్ూవ్ుండుంటార్ు." "వాణీ చనలా చలాకీ ప్రలస. ఈ వ్యస్ులో ఆమాత్ిం అలస రి
చేయాలి. నేను త్న అలస రిని బాగా ఆస్ావదిస్ు ాను." శిరీష్ త్న తేనెల పలుకులను
వారి మీద పియ్యగించనడు. వారెందుకకచనిరో అత్నికి ఇంకా తెలియటేస దు. నిర్ిల:
81

వాణీ కూడన మీతో బాగా కలిసరపో యింది, మాస్ు ర్ల్ గార్ు. ఎపుాడక మీ గురించే
Page
 మాటాసడుత్ూ ఉంటుంది. "అవ్ునవ్ును... చనలా ముదుదగా మాటాసడుత్ూ
ఉంటుంది." ధరాిరావ్ు త్న గతంత్రని స్వ్రిస్ు క, "బాబూ, అస్లు
విషయమేమంటే... వాణీ ఇందనకటినుంచ్చ 'నేను మాస్ాురిగారితో ఉంటానని' ప్ెచీ
ప్ెడుతోంది. తిండి కూడన తినకుండన ఏడుస్ుుంది. కింద పడుకోనని మొండిగా అలిగి
కూర్ుింది.(AC గురించ్చ చెపాడననికి అత్ను కాస్ు ఇబబంది పడనాడు.) శిరీష్ కి
మొత్ు ం విషయం అర్ధమైంది. కానీ ఎలా స్ాందించనలో తెలీలేదు. అందుకే మౌనంగా
ఉననాడు. "ముందు ననకు చనలా కోపం వ్చ్చింది, త్న మొండిపటుు చకసర. కానీ
నిర్ిల ఓ రెండోి జులు ఉండనివ్వండి అని అంది.... అదీ మీకు ఏ ఇబబందీ
లేకపో తే...అంటే, ఈ రెండో గదిలో వాళ్ళే ఇదద ర్ూ ఉంటార్ు... మీ దగగ రికి రార్ు
లేండి...1-2 రోజులుంటే త్న మోజు తీరిపో త్రంది. త్న త్లిస ని విడిచ్చ ఎకుూవ్ రోజులు
ఉండలేదులేండీ!... ఈలోగా త్నకి నచిజెప్రా...చకస్ాును... బాబు!" "ఆ..హ్హ...
(ధరాిరావ్ు 'ఇదద ర్ూ' అనగానే కయడబరీ యాడ్ లో లాగ రెండు లడక
ా లు
దొ రికినటు నిప్రంచ్చంది శిరీష్ కి) అబరబ! ఇందులో ఇబబందేముంది చెపాండి. ఇదంతన
మీ ఇలేస గా! రెండు రోజులేం ఖర్ి... మీ ఇషు మైననిా రోజులుండొ చుి. ఆ గదెైతే
నేనస్లు ఉపయ్యగించడం లేదు. వాళ్ళే కావాలంటే ఇకూడే రోజూ చదువ్ుకోవ్చుి
కూడన. ననకేం అభయంత్ర్ంలేదు... అయినన అది మీ ఇషు ం అనుకోండి!" వాళ్ేకి
నమిించడననికి కావాలిుందననికననా కాస్ు ఎకుూవే మటాసడనడు శిరీష్. నిర్ిల:
అయితే మాస్ాుర్ుగార్ూ, వాళ్ేని పంప్రంచమంటారా! "హ్హ... పంప్రంచండి. నన-కేం
అభయం-త్ర్ం లేదననా-ను కదన!" శిరీష్ కి ఆనందంతో మాటలు త్డబడేలా
ఉననాయి. నిర్ిల: అయితే నేను వెళ్ళే వాళ్ేను ప్ెైకి పంప్రస్ు ాను. కానీ, మిమిలిా
ఏమైనన ఇబబంది ప్ెడతే చెపాండి... వెంటనే కిందకి తీస్ుకకచేిస్ాును. "అలాగే,
82

త్పాకుండన..." మటు
స దిగుత్ూ ధరాిరావ్ు త్న భార్యతో, "చనలా మంచ్చ మనిషర.
Page
 ఇనిా డబుబలునా అణుమాత్ిమైనన గర్వం లేదు. అందరికీ భగవ్ంత్రడు ఇలాంటి
మంచ్చ మనసరసలు ఎంత్ బావ్ుంటుంది.!" అననాడు.
83
Page
 Episode 32
కాసలపయాయక అకాూచెలెస లిస దదర్ూ పడుకోవ్డననికి కావాలిున దుపాటు
స వ్గెైరా
పటుుకుని మేడెకాూర్ు. లత్ త్నతోపాటు తెచుికునా పుస్ు కానిా తీస్ుకువెళ్ళే
అకూడునా కురీిలో కూరతింది. వాణి మాత్ిం త్న స్ామానస ను పకూ ర్ూమ్*లో
మంచం మీద పడేసర వ్చ్చి శిరీష్ మీద పడిపో యింది. లత్ వాళ్ేవెైపో స్ారి
చకసరంది. శిరీష్ త్నవ్ంక చకడటంతో చటుకుూన త్ల దించుకుని పుస్ు కంలో
దకరిపో యింది. శిరీష్ మఠంవేయగానే వాణీ అత్ని వొళ్ళే కూరిిండిపో యింది.
ఏడవడం వ్లస వాణీ కళ్ళే కాస్ు ఉబిబనటుుగా ఉననాయి. శిరీష్ వాణీ ముఖానిా
దగగ ర్కు తీస్ుకుని బుగగ ప్ెై ముదుద ప్ెటు ాడు. త్నుకూడన అత్ని బుగగ ని ముదనదడింది.
ఆ క్షణం వాణీ నిజంగానే చనలా ముదుదగా అనిప్రంచ్చంది శిరీష్ కి. వాణీ ఇంకా
ఇందనకటి దుస్ుులోసనే ఉంది. వాణి త్న వొళ్ళే కూరోిడం వ్లస మళీే శిరీష్ కి
కరమకరమంగా వేడి మొదలెైంది. ఓ 15 ఏళ్ే అమాియి ఇలా వ్చ్చి వొళ్ళే
కూర్ుింటే కంటలిల్* చేస్ో ూవ్డం ఎవ్రికయినన చనలా కషు ం. మామూలుగా
కూర్ుిననా పరేసదు కానీ వాణీ అత్ని వొళ్ళే కూరతిని ముందుకి వెనకిూ
ఊగుతోంది. దనంతో అత్ని అంగం మలస గా పదునెకుూతోంది. వాణీ
కూర్ుినాపుాడు స్ూర్ల్ు పకూకి తొలగంతో పలిని ప్లంటీ అత్ని అంగానికి టచ్
అవ్ుత్ూ ఉంది. ప్ెైగా వాణీ కరెకుుగా మధయలో కూర్ుింది. త్న ప్రర్ుదులకి ఏదో
త్గులుత్ూ ఉందని వాణీకీ తెలుస్ుునాది; ఒకవేళ్ స్ార్ల్ కాలేమో! త్ను ఏమీ
తెలియని అమాయకురాలే అయుయండొ చుి, కానీ త్నుకూడన ఓ ఆడప్రలేస కదన!
త్నకి తెలీకుండననే త్నలో ఏదో అలజడి మొదలెైంది. అందులో ఏదో ఆనందం
ఆమకు దొ ర్ుకుతోంది. మలస గా త్న పువ్ువలో నిపుా రాజుకుంటలంది. గుండె
84

వేగంగా కకటుుకోస్ాగింది. ఆమ నోటివెంట వేడి నిటూ

ు ర్ుాలు వ్స్ుుననాయి. శిరీష్
Page
 మాటలకి 'ఆ.. ఊ..' అని మాత్ిమే స్మాధనననలిస్క
ు వ్ుంది. త్నింకా ఊగడం
ఆపలేదు. అలా ఊగుత్రనాపుాడు శిరీష్ అంగం ఆమ పువ్ువని త్గులుత్ూ
ఉంది. అలా త్గిలినపుాడు ఆ రాప్రడికి వాణీ ఓ చ్చత్ిమైన అనుభూతికి
లోనవ్ుత్ూవ్ుంది. స్ార్ల్ కాలు అకూడ త్గిలితే త్నకు ఓ ర్కమైన ఇది
దొ ర్ుకుతోంది. ఆ ఇదేంటల త్నకు తెలియటేస దు. కానీ ఇంకా కావాలనిప్రస్ు ో ంది.
నెమిదిగా వెనకిూ వాలింది. శిరీష్ కి వాణీ పరిసు తి
ర అర్ధమవ్ుత్రంది. మాటాసడుత్ూ..
మాటాసడుత్ూ... మలస గా వాణీని త్న చేత్రలతో చుటేుస్ాడు. కకంచెం కకంచెంగా ఆమ
స్ు ననలు బర్ువెకాూయి. వాణీ శిరీష్ చేత్రలను వాటిమీదకు నెటు ి గటిుగా అదిమింది.
త్న కళ్ళే మూత్లు పడుత్రనాటస నిప్రస్ు ో ంది. ఒకూస్ారిగా వాణీకి
ఊప్రరాగిపో త్రనాటు నిప్రంచ్చంది. నిలువెలస ా వ్ణికిపో స్ాగింది. త్న స్ు ననలను ఇంకా
గటిుగా నొకుూకుంది. గాఢంగా ఊప్రరితీస్క
ు శిరీష్ మీద పూరిుగా వాలిపో యింది.
కుదుటపడనాక త్న ప్లంటీ త్డిచ్చపో యిందని తెలుస్ుకకని బాత్ూ
ి ంలోకి పరిగెతిుంది.
యవ్వనంలో కలిగే తీయని బాధని వాణీ తొలిస్ారి అనుభవించ్చంది. ఇంత్
జర్ుగుత్రననా లత్కి త్నకననా ముందే త్న చెలిసకి ఓ పుర్ుషరడి స్ స్హ్కార్ం
వ్లన స్ఖ లనం స్ంభవించ్చందని తెలియలేదు; ఇదెైతే కచ్చిత్ంగా స్హ్కార్మే...
స్ంభోగం మాత్ిం కాదు! Any Doubts????
85
Page
 Episode 33
బాత్ూ
ి ంలోకి వెళ్ళే వాణీ త్న ప్లంటీని తీసర చకస్ుకుంది. అది త్డిగా ఉంది కానీ
పాస్ అయితే కాదు. పాస్ ఇంత్ చ్చకూగా ఉండదు. మరేంటిది? త్నెందుకు ఇలా
వ్ణికిపో తోంది? అపుాడు త్నకి అంత్ ఆనందం ఎలా కలిగింది...
త్నకేమయియందస్లు? వాణీకి సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చంది. దీని గురించ్చ ఎవ్రిా
అడుగుత్రంది! అస్లు ఎవ్రికెైనన చెపాగలదన... ఓస్ారి వొంగి త్న పూ.. ప్ెదనలని
విడదీసర చకసరంది. ఎర్రగా కనిప్రంచ్చంది త్నకి. ఇందనక ఒకూస్ారిగా పాిణం
పో యినటస యియంది. ఇపుాడు కాస్ు వ్ణుకు త్గిగంది. కానీ ఈ ఆనందమంతన స్ార్ల్
వొళ్ళే కూరోిడం వ్లస దొ రికింది; అది మాత్ిం నిజం. ఈ ప్లంటీ ఇంత్లా
త్డిచ్చపో యింది. ఇపుాడు త్నేం వేస్ుకుంటుంది. పో నీ కిందకి వెళ్ు ళ... అమి మళీే
ప్ెైకి పంపదేమో! అకూకి చెప్లు... ఏమని చెపాాలి? ఏం చెయాయలో తెలీక, ఆఖరికి త్న
ప్లంటీని శుభింగా ఉతికి అకూడే బాత్ూ
ి ంలో ఆరేసర వ్చ్చి స్ార్ల్ దగగ రికి వెళ్ేడననికి
సరగగ ుపడి నేర్ుగా చ్చనా బలడక
ి మ్*లోకి పో యి మంచం మీద కూర్ుింది.
★★★
కింద ధరాిరావ్ు నిర్ిల మీదకెకాూడు. చనలాకాలం త్రావత్ వాళ్ేకి ఏకాంత్ంగా
గడిప్ల అవ్కాశం దొ రికింది. నిర్ిల త్న తొడలని వేర్ుచేసర త్న భర్ు కి మార్గ ం
స్ుగమం చేసరంది. ధరాిరావ్ు త్న అంగానిా మలస గా ఆమ య్యనిలోకి దకరాిడు.
నిర్ిల త్న భర్ు ని గటిుగా పటుుకుంది. ధరాిరావ్ు ఇక పో టువేయస్ాగాడు. వాళ్ేకి
తెలిునంత్వ్ర్కూ సెక్ు ఓ ఫారాిలటీ; అంతే! ప్ెైగా బాధయత్ల వ్లస సెక్ు మీద
ఇంటెస్
ి ు ు కూడన త్గిగపో యింది ఇదద రికీ. కానీ, ఇదద ర్ూ స్ంత్ృప్రు గా వారి పనిని
ముగించనర్ు. "ఏమండీ, మన లత్ కోస్ం మాస్ు ర్ుగారిలాంటి మంచ్చ వ్యకిు దొ రికితే
86

బాగుంటుంది కదన!" అంటూ కకనస్ాగించ్చంది, "గుణంలో మన లత్కి ఎవ్ర్ూ

Page
 స్ాటిరార్ు... ఇక మాస్ాుర్ుగార్ు కూడన అంతే కదండీ!" "ఏం మాటాసడుత్రననావ్,
నిర్ిలా! ఆ మారాజులతో మనమకూడ స్రిత్ూగగలం! ఏదెైనన అనుకునేముందు
కాస్ు ముందు వెనుకా ఆలోచ్చంచనలి!" ఆమమీంచ్చ పకూకి తొలగి,
"ఇంత్కుముందంత్ ఓప్రక లేదు. ఎంతెైనన వ్యస్ుమీద పడుత్రందిగా!" అని
పడుకుననాడు.
★★★
లత్ బలడక
ి మో
స కకచ్చి వాణీ మౌనంగా కూరతిని ఉండడం గమనించ్చ, "ఏమైందేఁ...
అలా ఉననావ్?" అనడిగింది. వాణీ అడా ంగా బుర్ూ
ర ప్ర, "ఏం లేదకాూ!" అంది.
"నిదొి స్ు ో ందన?" "లేద్...అకాూ!" "మరెందుకు స్ార్ల్ దగగ రినుంచ్చ వ్చ్చి ఇకూడ
కూర్ుిననావ్?" "వ్ూరేూ! ఏఁ?" "ఆ... నేనక వ్ూర్కే అడిగానులే! (చ్చనాగా)
అవ్ునక స్ార్ల్ కుంభకర్ుణడిలా పడుకుంటార్నా మాట నిజమేనన?" "నిజం అకాూ!
కావాలంటే నువ్ువ కూడన లేప్ర చకడు. అస్ులు లెగర్ు." వాణీ మళీే
మామూలయిపో యింది. "హేఁ..! నువ్వబదధ ం చెబుత్రననావ్." "నిజం!" అని త్ను
ప్లంటీ వేయలేదనా విషయం మర్చ్చపో యి శిరీష్ దగగ రికి పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళే,
"స్ార్ల్! మీర్ు కుంభకర్ుణడిలా పడుకుంటార్ు కదన!" "ఎందుకడుగుత్రననావ్,
వాణీ!" "అకూ నమిడం లేదు. నేనబదధ ం చెపు ుననానని అనుకుంటలంది." శిరీష్
నవ్ువత్ూ, "మీ అకూకి చెపుా... మనం అబదనదలు చెపామని.!" వాణీ వెనకిూ తిరిగి
లత్ని వెకిూరించ్చంది. లత్కి కోపం వ్చ్చింది. త్ను స్ార్ల్ కి తెలీకుండన అత్ని గురించ్చ
అడిగితే, మళీే స్ార్ల్ కి తెలిసలలా అడిగింది... దెయయం! త్న చేతిలో ఉనా పుస్ు కానిా
వాణీ మీదకి విసరరింది. వాణీ త్ప్రాంచ్చకోవ్డమనతో అది శిరీష్ కి త్గిలింది. లత్
వెంటనే శిరీష్ కి 'sorry' చెప్లాసర త్న బుక్ పటుుకకని పకూర్ూంలోకి వెళ్ళేపో యింది.
87

శిరీష్ లేచ్చ మంచననికునా తెర్ని దించనడు. "స్ార్ల్! నేను మీతో పడుకోనన?" వాణీ
Page
 ఇందనక జరిగింది మరిిపో యింది. లత్ పకూర్ూంనుంచ్చ వాళ్ే మాటలు
వింటలందని శిరీష్ కి తెలుస్ు. అందుకే, "నువివకూడ పడుకుంటే మీ అకూకి
ఒంటరిగా ఉండి భయమేస్ు ుందేమో!" వాణీ గటిుగా, "అకాూ! నువ్ువ కూడన
ఇకూడికకచ్చి పడుకో! ప్ెదద మంచం కదన... స్ార్ల్ తో హ్హయిగా పడుకుందనం!" త్న
స్ార్ల్ తో కలసర పడుకోవ్డం అనే ఊహ్కే లత్ సరగగ ులమొగగ యింది. కానీ, విననటుుగా
దుపాటిని మొత్ు ం కప్లాస్ుకుని నిదిపో త్రనాటుుగా నటించస్ాగింది. శిరీష్
బాత్ూ
ి ంకి వెళ్ాేడు. వాణీ త్నకి బాగా వేడెకిూంచ్చంది. 'త్న చేతికి పనిచెపాాలి,
లేకపో తే నిదిపటేులా లేదు' అనుకుంటూ అకూడ ఆరేసరన వాణీ ప్లంటీని చకస్ాడు.
దననిా తీసర వాస్న చకస్ాడు. 'ఆహ్... ఎంత్ బావ్ుందీ సెిల్! భలే మతెు కిూస్ోు ంది...'
అనుకుంటూ త్న అంగానిా వేగంగా ఆడించస్ాగాడు.
★★★
అకూడ లత్ శిరీష్ బాత్ూ
ి ంలోకి వెళ్ేగానే లేచ్చ వాణీ దగగ రికి వ్చ్చి వాణీ చెవిని
మలేస్ు క, "ఏవేఁ... కోతీ! నేను నినాడగితే నువ్ువ వెళ్ళే స్ార్ల్ కి చెబుతనవా!"
"అకాూ... నీకు స్ార్ల్ అంటే ఎందుకంత్ కోపం?" స్ార్ల్ అంటే త్నకునా సరగగ ుని వాణీ
కోపం అనుకుంటలంది. పాపం... త్నెంత్ అమాయకులు! "స్రే, నువ్ువ ఇకూడే
పడుకో!" "అలాగే అకాూ!"అని పడుకుండిపో యింది వాణీ. లత్ త్న గదిలోకి వెళ్ు ళ,
'స్ార్ల్ త్నని బలవ్ంత్ంగానెైనన అత్ని దగగ ర్ పడుకోబలటు ుకుంటే ఎంత్ బాగునుా!
ప్ి... నిజంగా వాణీ అదృషు వ్ంత్రరాలు!'
★★★
శిరీష్ కాసలపటికి వాణీ పకూన పడుకుననాడు. వాణీ కింద ఏమీ వేస్ుకోలేదని
అత్నికి తెలుస్ు! కానీ అత్ని ఆలోచనలనీా పిస్ు ుత్ం పకూ ర్ూంలో నిది పో త్రనా
88
Page
 లత్ ప్ెైనే... ఆమ గురించ్చ ఆలోచ్చస్క
ు ఆలోచ్చస్క
ు ఎపుాడు నిదిలోకి జార్ుకుననాడో
అత్నికే తెలియదు.
89
Page
 Episode 34
అర్ధరాతిి 2 గంటల స్మయంలో ఏదో అలికిడెైనటుుగా అనిప్రసలు శిరీష్ కళ్ళే తెరిచ్చ
చకస్ాడు. అంతన చీకటిగా ఉంది. కానీ త్న మంచననికి ఉనా తెర్నుంచ్చ ఏదో
ర్ూపం కనిప్రంచ్చంది. అది మరెవ్రో కాదు; లత్. త్నవెైప్ల చకస్క
ు వ్ుంది. శిరీష్
మళీే త్న కళ్ేను మూస్ుకకని నిదిపో త్రనాటుుగా నటిస్ు క లత్ ఏం చేస్ు ుందన అని
ఎదుర్ుచకస్ాడు. ఉనాటుుండి ఓ కోమలమైన చేయి అత్ని భుజానిా తనకింది. త్న
కళ్ేని కాస్ు తెర్చ్చ చకస్ాడు. లత్ తెర్ని తొలగించ్చ లోనికి పివేశించ్చంది.
"స్..స్ాుర్ల్..!" అని నెమిదిగా ప్రలిింది. శిరీష్ లెగుస్ాుడో లేదో నని త్ను టెస్ు
చేస్ు ుంది. ఇక అత్ను ఎందుకు లేస్ు ాడు! లత్ ఓస్ారి అత్నిా కదిప్ర చకసరంది. కానీ
శిరీష్ లేవ్లేదు. త్ర్వాత్ అత్ని షర్ల్ు* మీద చేయివేసర బటన్ు ఒకకూకూటిగా
తీయస్ాగింది. లత్ చలస ని వేళ్ళే త్గులుత్రంటే శిరీష్ కి ఒళ్ేంతన
తిమిిరెకిూనటస యియంది. లత్ అత్ని ఛనతీమీద ఉనా వెంటుికలని త్డిముత్ూ త్న
వెచిని శావస్ని అత్ని ముఖమీిద వ్దిలింది. శిరీష్ దననికి మైమరిిపో యిేలోగా
ఆమ ప్ెదనలు అత్నిా తనకాయి. శిరీష్ అతికషు మీిద త్న శావస్ని కంటలిలోస
ఉంచుకుననాడు. అత్ని గుండె వేగంగా పర్ుగిడస్ాగింది. లత్ అత్ని చెవిమీదుగా
త్న వేళ్ేని అత్ని జుత్ర
ు లోనికి పో నిచ్చింది. ఆనక లత్ త్న నెైటీని విప్రా అత్ని
దుపాటలస దకరింది. బాి వేయకపో వ్డంతో ఆమ వ్క్షోజాలు, నిగడిన చనుామొనలు
అత్ని ఛనతీని మత్ు గా గుచుికుననాయి. హ్...హ్హ...! శిరీష్ అంగం అత్ని మాట
వినేలా లేదు. బయటకి రావాలని తెగ తనపత్ియ పడుతోంది. లత్ శిరీష్
మీదనుంచ్చ లేచ్చంది. అపుాడు శిరీష్ లత్ని చకస్ాడు. నండకరివారి ఎంకి
బాపూగారి కుంచెనుంచ్చ జాలువారితే ఎలా ఉంటుందో అలా ఉంది. ఆమ
90

స్ు నదవయానిా చకడగానే వెంటనే వాటిని తనకాలని చేత్రలు దుర్దప్ెటుస్ాగాయి.

Page
 అపుాడే లత్ అత్ని చేతిని తీస్ుకెళ్ళే త్న స్ు ననలమీద వేస్ుకకంది. "అహ్!"
అపియత్ాంగా ఓ వేడి నిటూ
ు ర్ుా అత్ని నోటినుంచ్చ వెలువ్డింది. లత్ త్న కళ్ళే
మూస్ుకకని అత్ని చేతిని త్న స్ు ననలమీద బలంగా అదుముకుంటలంది. ఇదద ర్ూ
భార్ంగా ఊప్రరితీయస్ాగార్ు. త్రావత్ శిరీష్ మీదకు వ్ంగి అత్ని ప్ెదనలని
చపారిస్ు క అత్ని నోటస లకి త్న ననలుకను జొప్రాంచ్చంది. ఆమ నోటినుంచ్చ వ్స్ుునా
స్నాని మూలు
గ లు శిరీష్ కి స్ాషు ంగా వినిప్రస్ు ుననాయి. కాసలపటికి లత్ శిరీష్
ప్ెదనలని వ్దిలి నెమిదిగా కిందకి వెళ్ు ళ అత్ని గెడా ననిా, మడని, ఛనతీని, ననభిని
ముదనదడి అత్ని టాిక్ ప్లంటలస దనగునా పో ల్ వ్దద కు చేర్ుకుంది. ప్ెైనుండే దననికీ ఓ
ముదుదప్ెటు ంి ది. అత్ని అంగం లోపల ఎగిరెగిరి పడుత్ూవ్ుంది. లత్ ఏమాత్ిం
ఆలస్యం చేయకుండన త్న చేతిని అత్ని ప్లంటలసకి దకరిి అత్ని అంగానిా
పటుుకుంది. శిరీష్ పరిసు తి
ర ఘోర్ంగా త్యాయర్యింది. అత్ని అంగం ఆమలోకి
రాకెట్* లా దకస్ుకుపో వ్డననికి సరదధంగా ఉనాటుుగా నిటార్ుగా నిలబడి ఉంది.
లత్కి తెలీకుండన నెమిదిగా త్న టాిక్ ని అండర్ల్ వేర్ల్ తో స్హ్హ కిందకి జారాిడు.
లత్ త్న రెండు చేత్రలోసకి అత్ని అంగానిా తీస్ుకుని ఆడించస్ాగింది. శిరీష్ ఊప్రరి
బిగపటిు త్రావతేం చేస్ు ుందో నని చకస్ుుననాడు. లత్ వ్ంగి అత్ని అంగం మొనని
ననలుకతో రాసర ఓ పప ి ఫెషనల్ లాగ చీకడం పాిర్ంభించ్చంది. లత్ ఇంత్ బాగా
చెయయడం శిరీష్ ని ఆశిరాయనికి గురిచేసరంది. మొదటిస్ారి త్న 8.5 అంగుళ్ాల
మగసరరిని ఓ టీనేజీ అమాియి పూరిుగా త్న ఆధీనంలోకి తీస్ుకుంది. ఇపుాడు
లత్ అస్ులు దేనికీ భయపడే స్ు తిలో లేనటుుగా కనిప్రంచ్చంది శిరీష్ కి. 'ఒకవేళ్
త్ను తెలివేసర ఉనా విషయం లత్కి తెలిసరపో యిందన??? త్ను అలా చీకుత్ూ ఉంటే
కుదుర్ుగా ఉండటం చనలా కషు ంగా ఉంది.' లత్ ఇంకా వేగం ప్ెంచ్చంది. ఏ
91

క్షణమయినన లత్ నోటస ల త్న ర్స్ానిా చ్చమేియొచిని శిరీష్ అనుకుంటుండగా లత్

Page
 దననిా నోటస లంచ్చ తీసలసరంది. శిరీష్ ఉస్కుర్ుమంటూ లత్ వెైపు చకస్ాడు. త్ను
అత్నిమీదనుంచ్చ లేచ్చ త్న ప్లంటీని కిందకి జారిింది. అత్ని అంగం నిటార్ుగా
నిలబడి లత్ పువ్ువలోకి దిగడననికి తెగ ఉబలాటపడుతోంది. లత్ దననిా త్న
చేతిలోకి తీస్ుకకని త్న పూ... ప్ెదనలమీద రాసరంది. శిరీష్ కి స్నాగా వ్ణుకు
మొదలెైంది. లత్ కస్ుుకుూమని అత్ని అంగానిా త్నలోకి దింపుకుని అత్ని
ఛనతీమీద వాలిపో యింది. కాసలపు అలాగే ఉండి త్రావత్ ఊగడం మొదలెటు ంి ది.
శిరీష్ కూడన కిందనుంచ్చ ఎదురతత్ర
ు లు ఇస్ుుననాడు. కానీ లత్ ముందు అత్ను
త్న ఓటమిని అంగీకరించక త్పాలేదు. 2-3 నిముషాలోసనే శిరీష్ త్న వెచిని
వీరాయనిా లత్లోకి కకేూస్ాడు. అయినన లత్ ఆగకుండన వేగంగా కుముితోంది.
శిరీష్ ఇక త్టుుకోలేక, "ల..త్.. ప్..లీ..జ్...! నన్..నొదిలెయ్... ననొాదిలెయ్... ఇక
నన వ్లస కాదు... ప్ీస జ్.. లతన!" అని కాస్ు గటిుగా మూలాగడు. వాణీ ఆ మాటలకు
నిదినుంచ్చ లేచ్చ, "శిరీష్ స్ార్ల్!" అని అరిచ్చంది. శిరీష్ ఒకూస్ారిగా ఉలికిూపడి లేచ్చ
వాణీ వ్ంక భయపడుత్ూ చకస్ాడు. అత్ని దేహ్ం పూరిుగా చెమటతో
త్డిసరపో యింది. AC ఉననా కూడన! వాణీ పకూన లత్ కూరతిని ఉంది. పూరిుగా
బటు లతో..! లత్ ముఖం అపుాడే నిదినుంచ్చ మేలకూనాటుుగా ఉంది. శిరీష్ కి
ఎందుకో సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చ త్లని దించుకుననాడు. "స్ార్ల్... ఏమైనన ప్ీడకల
వ్చ్చిందన?"
92
Page
 Episode 35
"స్ార్ల్! ఏమైనన ప్ీడ కల వ్చ్చిందన?" అని వాణీ అడిగింది. త్ను మరియు లత్ శిరీష్
వెైపు కంగార్ుగా చకస్ుుననార్ు. శిరీష్ కాస్ు సరుమిత్పడి, "హ్హ... అవ్ును వాణీ, చనలా
భయంకర్మైన కల వ్చ్చింది," అననాడు. లత్ శిరీష్ కోస్ం నీళ్ళే తెచ్చి ఇచ్చింది.
"ఇదుగోండి స్ార్ల్... తనగండి. నీళ్ళే తనగడం వ్లస చెడా కలలు రావ్ు." వాణీ శిరీష్
దగగ ర్కి జరిగి, "ఇంత్కీ ఆ కలేంటి స్ార్ల్?" అనడిగింది. శిరీష్ నీళ్ేని సరప్ చేస్ు క, "ఓ
భయంకర్మైన రాక్షసర నన మీదెకిూ కూరతిని నన ప్ీక నొకేూయబో యింది-" "కానీ,
స్ార్ల్! మీర్ు నిదిలో అకూ ప్లర్ును కలవ్రించనర్ు." శిరీష్ కి ఒకూస్ారిగా
పప లమారింది. గటిుగా దగిగ త్న గుండెను పాముకుంటూ 'కకంపదీసర నిదిలో
జరిగిందంతన కిక
ర ెట్ కామంటీిలాగ చెపుాకుంటూ పో యానన...!' అని అనుకుననాడు.
"న్..నేనేమని కలవ్రించనను... నిదిలో!" "మీర్ు 'లత్ ననొాదిలెయ్... వ్లస కాదు'
అంటూ ఏదేదో కలవ్రించనర్ు." హ్మియయ! "ఆ... అవ్ును, ఆ రాక్షసర అచిం
త్నలాగే ఉంది మరి," లత్ చపుాన శిరీష్ వెైపు చకసరంది. శిరీష్ అది ఓర్కంట
గమనించ్చ దగుగత్ూ, "మ్... స్రే, ఇక పడుకుందనమా? ఇంకా 2-30 అయియందిగా!"
అననాడు గడియారానిా చకప్రస్ు క. "స్ార్ల్, ఆ కలేంటల మీర్ు పూరిుగా చెపాలేదు-"
"వాణీ, ఇపుాడు ననకు ఓప్రక లేదు. రేపు చెపు ానేస ! ఇక పడుకో." అని చెప్రా
బాత్ూ
ి ంకి పో యి ఫెిషప్ అయియ వ్చనిడు. వాణీ శిరీష్ ని కౌగిలించుకకని పడుకుంది.
లత్ కూడన వారిదదరినీ చకసర నిటూ
ు ర్ుస్క
ు వెళ్ళే త్న ర్ూంలో ముస్ుగుత్నిా
పడుకుంది.
★★★
గంటలు గడుస్ుుననాయి కానీ శిరీష్ కి కళ్ళే మూత్పడటంలేదు. ఇంకా ఆ కల
93

కళ్ేముందు కదలాడుత్ూ ఉంది. అది నిజంగా ప్ీడకలే! కలలో లత్ పివ్రిుంచ్చన

Page
 తీర్ు త్న స్హ్జ స్వభావానికి చనలా దకర్ంగా ఉంది. త్నకు తెలిసరన లత్ ఎపాటికీ
ఇలా బరితెగించదు; బరితెగించదన? ఆఖరికి లత్ త్నని కలలోస కూడన
వ్దలడంలేదు. అపుాడే వాణీ అత్నిా మరింత్గా అత్రకుూపో యింది. శిరీష్ కాస్ు
కదిలి వాణీవెైపు తిరిగాడు. వాణీ ముఖం చనలా పిశాంత్ంగా ఉంది. లత్ గురించ్చ
త్న ఆలోచనలిా పకూన ప్ెటు ి పకూనే ఉనా వాణీ మీద త్న దృషరుని మర్లాిడు.
చలి ప్ెర్గడంతో గులాబీ రేకులాసంటి ఆమ ప్ెదనలు వ్ణుకుత్రననాయి. శిరీష్ త్న
ప్ెదవ్ులను ఆమకు ఆనించనడు. ఆహ్హ... తేనెకననా ర్ుచ్చగా ఉననాయి ఈ ప్ెదనలు!
ఇక వాణీ బుగగ లు కూడన ఎర్రగా మారి త్న ప్ెదనలతో పో టీపడుత్రననాయి. శిరీష్ కి
వాటిని వ్దలడననికి మనస్ప పాక మలస గా ముదనదడనడు. అలాగే ఊప్రరి
తీస్ుకకనేటపుాడు వాణీ వ్క్షోజాలు ఎగిసరపడుత్రననాయి. శిరీష్ త్న కుడిచేతిని
వాటిమీద జాగరత్ుగా పో నిచ్చి మలస గా నొకాూడు. త్న ఎడమ చేతిని కిందనుంచ్చ
కకంచెం కకంచెంగా వాణీ టాపోస కి తోసర ఆమ నడుముని పటుుకుననాడు. ఇంత్ స్కిత్
'n' సెకీు నడుముని తనను ఇపాటివ్ర్కూ తనకిందే లేదు! త్న బొ టనవేలిని ఆమ
బొ డుాలో ఉంచ్చ నడుమును కకలిచ్చనటుుగా మిగతన వేళ్ేను మాత్ిం అలా తినాగా
ప్ెైకి పాకించనడు. ఆమ గోళ్ాల అంచు త్న వేళ్ేకి త్గిలింది. స్... కాసలపు అకూడే
చేతిని ఉంచ్చ కకదిదకకదిదగా త్న చేతిని ఆమ ఎడమ స్ు నం మీదకి తెచనిడు. టాప్
మీద నించ్చ చకసలు ఓ ప్ెదద బతనుయిని పటుుకునాటుుగా అనిప్రంచ్చంది. వాటిని కసరగా
ప్రసరకి ర్స్ం మొత్ు ం లాగేయాలనిప్రస్ు ో ంది. కానీ, త్ను లెగుస్ుుందేమో! నెమిదిగా
నిపాల్ చుటూ
ు స్ుననాలు చుటుుత్ూ ఉననాడు. అవి కరమకరమంగా
గటిుపడస్ాగాయి. వెంటనే వాణీని నగాంగా చకడనలనిప్రంచ్చంది శిరీష్ కి. అలా
అనుకోగానే, 'వాణీ కిందనుంచ్చ నగాంగానే ఉందిగా' అనా విషయం జఞ ప్కి
రు
94

వ్చ్చింది. చపుాన స్ూర్ల్ు వెైపు చకస్ాడు. అది మోకాళ్ేవ్ర్కూ ప్ెైకకచ్చింది. టాప్

Page
 లోంచ్చ త్న చేతిని తీసలసర వాణీని త్నవెైపుకు తిపుాకుననాడు. అలా చేయడంతో
ఆమ ప్ెదనలు త్న ముఖానికి త్గులుత్రననాయి. వాణీ నిదిలోనే త్న ఎడమ
చేతిని తీస్ుకెళ్ళే శిరీష్ మడచుటూ
ు వేసరంది. ఆమ వెచిని ఊప్రరి అత్నికి
గిలిగింత్లు ప్ెడుతోంది. శిరీష్ ఓస్ారి లత్ పడుకునా ర్ూమ్ వెైపు పరికించనడు.
లత్ మంచం మీద అటు తిరిగి పడుకోవ్డంతో ఆమ కాళ్ళే ఇంకా ప్రర్ుదులు
అత్నికి కనిప్రంచనయి. లత్ త్మని చకడటంలేదని నిశియించుకకననాక వాణీ
స్ూర్ుుని మొత్ు ం ప్ెైకెతశాడు.
ేు పాలమీగడలాగ తెలసగా ఉనా వాణీ తొడలు ఇంకా
గుండిని పుచికాయలాసంటి ప్రర్ుదులను చకసలస్రికి అత్ని కళ్ళే కాంత్రలని
విర్జిమాియి. నెమిదిగా త్న చేతిని ప్రర్ుదులమీద వేస్ాడు. చలస గా ఉందకూడ.
త్న చేత్రలతో ఆమ ప్రర్ుదులను మరిధస్ు క తొడల మధయకు చేర్ుకుననాడు.
అపుాడే వాణీ శిరీష్ మడచుటూ
ు ఉనా త్న పటుుని మరింత్ బిగించ్చంది. శిరీష్
ఓస్ారి వాణీ ముఖంలోకి చకస్ాడు. వాణీ అలాగే నిదిపో తోంది. శిరీష్ త్నని మళీే
తినాగా పడుకోబలటు ాడు. స్ూర్ల్ు మర్లా తొడల దగగ రికి వ్చ్చింది. ఈస్ారి స్ూర్ుుని
ప్ెైకెతు నలంటే శిరీష్ కి చేత్రలు వ్ణకస్ాగాయి. స్ాయంత్ిం అంగుళ్ం దకర్ంలో
ఆగిపో యాడు. ఈస్ారి ఎలాగెైనన తనకాలి. స్ూర్ల్ు మీద త్న చేతిని వేసర మలస గా
ప్ెైకెత్ు రత్రననాడు. త్న చేత్రలు ఎందుకింత్ వ్ణుకుత్రననాయ్య శిరీష్ కి
అర్ధంకావ్డం లేదు. ఇలాంటి ఫీలింగ్ ఇంత్కుముందెపుాడక అత్నికి కలగలేదు...
(ఇకముందెపుాడక కలగబో దేమో!) స్ూర్ల్ు ప్ెైకెతటపుాడు
ేు అత్ని వేళ్ళే అకూడ
త్గలగానే అత్ని అంగంలో కకనిా వేల వవలుుల కరెంట్ పాస్యియనటు నిప్రంచ్చంది.
వెంటనే లేచ్చ కూర్ుిననాడు. అత్నికి మైండ్ బాసక్ అయియపో యింది ఆమ పూ...
ఛ..ఛ... దననాలా అనకూడదు. ముడుచుకకనివ్ునా పదిము యొకూ రేకులు...
95

ఊహ్ , బాలేదు... ఆఁ... స్ావతి చ్చనుకుల స్ంగమంచే ఏర్ాడే ముతనయనిా త్నలో

Page
 దనచుకకనే ఆలిిపాలా ఉంది. (అయినన, అస్లు దననిా వ్రిణంచడం ఆ వికటకవికే
స్ాధయంకాకపో వ్చుి. తొకూలోది నేనెంత్! దననిా కేవ్లం ఆస్ావదించనలి, అంతే!)
శిరీష్ ఆ ముతనయనిా ఎలాగెైనన దకిూంచుకోవాలని త్హ్త్హ్లాడుత్రననాడు. త్న
చేతిని ఆ ఆలిిపా మీద వేస్ాడు. ఆహ్హ! ఈ క్షణమే త్నని మొత్ు ంగా
ఆకరమించేయాలనిప్రస్ు ో ంది! త్న అదృషాునికి మురిసరపో త్ూ ఒక వేలిని ఆమ మదన
దనవర్ంలోకి తోస్ాడు. వాణీ నిదిలోనే మలికలు తిరిగింది. శిరీష్ వెంటనే త్న
వేలును బయటకు తీస్ాడు. ఆమకి తెలీకుండన ఆ ఖజాననని కకలస గతటు డం... కషు మే!
కానీ, శిరీష్ లో కోరిక ప్ెరిగిపో త్ూవ్ుంది. శిరీష్ వాణీ పకూన పడుకకని త్న చేతిని
మళీే వాణీ పువ్ువమీద వేస్ాడు. ఒకవేళ్ వాణీ నిదిలేచ్చనన స్ార్ల్ పప ర్పాటున
నిదిలో వేస్ుంటార్ు అని అనుకునేలా! ఈస్ారి మళీే ఆ ముత్యం కోస్ం వేటని
కకనస్ాగించనడు. త్న చ్చటికిన వేలును ఇందనకటికంటే జాగరత్ుగా లోపలికి తోస్ాడు.
కానీ ఇంకా లోపలికి తోదనదమంటే బాగా టెైట్*గా అనిప్రంచ్చంది, చ్చనా ప్ెనిుల్ ముకూ
కూడన ఇందులో దకర్దేమో! కానీ ఒకానొక స్మయంలో దీనుాంచ్చ ఏకంగా ఓ
ప్రలస ాడు కూడన వ్చేిస్ాుడు... hmm... ఇపుాడు త్నకి నొప్రా తెలీకుండన పని
కానిచేి మార్గ ం కనబడటేస దు. శిరీష్ అస్హ్నంగా త్న వేలును ఇంకాస్ు నెమిదిగా
లోపలికి తోస్ాడు. వాణీ అపుాడే త్న ఎడమ చేతిని తీస్ుకెళ్ళే ఆ పిదేశంలో గోకకూని
శిరీష్ వెైపు తిరిగి అత్నిా దగగ ర్కు జరిగి పడుకుంది. దనంతో శిరీష్ వేలు లోపలికి
వెళ్ళే గుచుికోవ్డంతో వాణీ 'హ్ ఁ..!' అంటూ కూని రాగం ఎత్ర
ు కుంది. శిరీష్ కి ఆ
పని ఇక అస్ాధయంగా తోచ్చ ఓస్ారి నిటూ
ు రిి వాణీని వ్ూరోూబలటు ి త్రావత్ ఆమ
స్ూర్ుును స్రిచేసర అత్ను కూడన నిదిపో యాడు.
96
Page
 Episode 36
మర్ుస్టి రోజు తెలసవార్ు ఝామున 6 గం.లకి వాణీని కలవ్డననికి త్న కాసస్*మేట్
దీప్ీు వ్చ్చింది. లత్ వాకిటస ల కళ్ాేప్రచలిస ముగుగ వేస్ు కవ్ుంది. ఇక త్న ప్రనీా
బాబాయిలు కోడి కూయంగానే త్యాయరెై పప లం పనులకు వెళ్ళేపో యార్ు. "అకాూ!
వాణీ ఎకూడన?" "ప్ెైన పడుకుంది దీపూ... ఆదివారాలు త్వర్గా లేచే అలవాటు
మహ్రాణిగారికిిర లేదుగా!" దీప్ీు నవేవసర మేడెకిూంది. అకూడ ఎకురెైుజ్ చేస్ు ునా
త్న స్ార్ల్ ని చకసర సరగగ ుపడుత్ూ, "గ్..గుడ్ మారిాంగ్, స్ాుర్ల్!" అంది. శిరీష్, "గుడ్
మారిాంగ్, దీప్," ీు అననాడు డంబులుును త్న చేతిలోకి తీస్ుకుంటూ. "స్ార్ల్, వాణీ
ఎకూడన?" శిరీష్ మంచంమీదునా చ్చనా మూటవెైపు చకప్రస్ు క, "అదుగో,
అకూడుంది," అననాడు. దీప్ీు వాణీని లేప్ర, "వాణీ! పద. మాయింటలస అందర్ూ
ఊరెళ్ాేర్ు. స్ాయంతనినికి గానీ రార్ు. ఎంచకాూ మనం స్ాయంత్ిందనకా
ఆడుకోవ్చుి," అంది. వాణీకి ఆ మాటలేం బుర్రకెకూలేదు. ఎందుకంటే త్ను లేచ్చ
శిరీష్ నే చకస్క
ు వ్ుంది. "స్ార్ల్! మీర్ు కుసీు కూడన పడతనరా?" అంది వాణీ. శిరీష్
నవ్ువత్ూ, "లేదు, ఏఁ-" అననాడు. "ఇవ్నీా వాళ్ళే చేస్ు ార్ుగా మరి!" శిరీష్ గటిుగా
ఓస్ారి నవివ టవ్ల్ తీస్ుకకని త్న చెమటని త్రడుచుకుంటూ బాత్ూ
ి ంకి పో యాడు.
"వాణీ, పద వెళ్ద ాం." "లేదు దీపూ... నేనింకా హ్ో ంవ్ర్ుూ చేయలేదు. మధనయహ్ాం
వ్స్ాును. స్రేనన!" అని వాణీ పిమిస్ చేయగానే దీప్ీు త్న ఇంటికి వెళ్ళేపో యింది.
★★★
దీప్ీు వాణీ బలస్ు ఫెిండ్. ఇంచుమించుగా వాణీ వ్యసల వ్ుంటుంది త్నకి. వాణీలాగే
త్ను కూడన చనలా అమాయకురాలు. స్ర్ాంచుగారి బంగళ్ాకి వెనుకవెైపు వీళ్ే
ఇలుస ఉంది. వాళ్ేకీ వీళ్ేకీ మధయలో ఓ ప్ెదద గోడ ఉంటుంది. స్ర్ాంచుగారికి ఓ
97

మనవ్డు ఉననాడు. మీననక్షి దేవిగారి బావ్గారి కకడుకనామాట. ప్లర్ు

Page
 రాజేశవర్రావ్ు alias రాజేష్; వ్యస్ు 19 స్ంవ్త్ురాలు. ఇంటలసవాళ్ళే బా...గా
పటిుంచుకోవ్డంతో వేరే ఏ పనీ చేయకుండన నిత్యం అమాియిలిా కెలికే పనిలోనే
ఉంటాడు. పిస్ు ుత్ం ఇందనక చెప్రాన గోడమీద కూరతిని కకత్ు చేప కోస్ం గాలంవేసర
ఎదుర్ుచకస్ుుననాడు. అంత్లో దీప్రు త్న ఇంటికి చేర్ుకుంది. దీప్రు ఒంటరిగా ఉందని
గమనించ్చ గోడదకకి ఆమ ఇంటలస పివేశించనడు. "రాజేష్! నువేవంటి ఇకూడ... ఎలా
వ్చనివ్?" "గోడ దకకి-" "ఎందుకకచనివ్ు... వెళ్ళే, బయటకి పో !" "నీకో కకత్ు
ఆటని నేరిాంచడననికి వ్చనిను, దీపూ. ఆడతనవా మరి!" "ఊహ్ .. నేనిపుాడు
చదువ్ుకోవాలి. మధనయహ్ాం వాణీతో కలిసర ఆడుకుంటాను. నువ్ువ కూడన
అపుాడు రా!" "ఆలోచ్చంచుకో భలే గమిత్ు యిన ఆటిది! నీకు జీవితనంత్ం
గుర్ుుండిపో త్రంది. ఈ ఆటని కేవ్లం ఇదద ర్ు మాత్ిమే ఆడగలర్ు. నేను స్రిత్కి
కూడన ఈ ఆటని నేరిాంచనను. మళీే నీకు నేరిాంచలేదని ననుా అనకు మరి!"
"స్రే అయితే, ఓ ఐదు నిముషాలోస ఆ ఆటని నేరిాంచెయ్." రాజేష్ వెంటనే వెళ్ళే
త్లుపులు కిటికీలు మూసర వ్చనిడు. "త్లుప్ెందుకు వేస్ు ుననావ్?" అంది
బలదుర్ుగా. "ఎందుకంటే ఈ ఆటని చీకటలస ఆడనలి!" "ఓహ్ో ...!" దీప్ీు ఆ కకత్ు ఆటని
నేర్ుికోవ్డననికి చనలా ఉత్రుకత్తో ఉంది. "Hmm... ఇపుాడు నువ్ువ నీ కళ్ేని
మూస్ుకో. ఏం జరిగినన కళ్ళే తెర్వ్కూడదు. అర్ధమైందన!" దీప్ీు ఊకకటిు త్న
కళ్ేను మూస్ుకకంది. రాజేష్ వెంటనే ఆమ బుగగ మీద ముదుదప్ెటు ాడు. త్ను వెంటనే
కళ్ళే తెర్చ్చ, "ఛీ!!! ఏంటిదీ.. ఇదేం ఆట!" అంది త్న బుగగ ని త్రడుచుకుంటూ.
"అరే, ఆటిపుాడే మొదలెైంది. అయినన నీకు కళ్ళే తెర్వొదద ని చెపాానన!" "మ్...
స్రే!" అంటూ అనయమనస్ూంగానే త్న కళ్ేని మూస్ుకకంది. రాజేష్ దీప్రు వెనకిూ
వెళ్ళే ఆమ స్ు ననలను త్న రెండు చేత్రలతో పటుుకుననాడు. దీప్కి ీు ఒకూస్ారిగా
98

జివ్ువమంది. "చెయియ తీయ్, రాజేష్. ఇది త్పుా. ఇకూడినుంచ్చ చెయియ..తీ...య్!"

Page
 అని అత్ని చేత్రలిా నెటు స్
ే ు క. కానీ రాజేష్ త్న పటుుని స్డలించకుండన స్ు ననలను
ప్రస్కడం మొదలెటు ాడు. కకంచెం కకంచెంగా ఆమలో పితిఘటన త్గుగత్ూ వ్స్ోు ంది.
ఆమ కళ్ళే మూత్లు పడుత్రననాయి. త్నువ్ంతన పులకరింత్లు వ్స్ుుననాయి.
కాళ్ళే వ్ణుకుత్రననాయి. దీప్ీు త్న వ్శం కావ్డంతో రాజేష్ ముందుకి వ్చ్చి ఆమ
ప్ెదనలని ముదుదప్ెటు ుకోస్ాగాడు. త్న చేతిని ఆమ డెస్
ి ుులోకి దకరాిడు. ఇక ఆమ
నగా స్ు ననలు అత్ని చేత్రలోస నలిగిపో త్రననాయి. దీప్ీు ఇంకా ఆ మైకంలోనే వ్ుంది.
త్న కళ్ళే ఇంకా మూసలవ్ుననాయి. మలస గా తొడలమధయ చ్చనా గిలిగింత్
మొదలెైంది. స్నాగా మూలు
గ లు ఆమ నోటినుండి వెలువ్డుత్రననాయి. రాజేష్
త్నని నేలమీద పడుకోబలటు ాడు. త్న సలాహిత్రరాళ్ేందర్ూ ఇలా చెయయడం త్పాని
ఎందుకనేవారో త్నకి తెలియలేదు. పిపంచంలో దీనికంటే ఆనందం వేరే
ఎందులోనక లేదని అనిప్రస్ు ో ంది. "రా..జేజ..ష్!" "ఏంటీ?" రాజేష్ ఆమ కమీజుని
తీసలసర స్ు ననలని త్న నోటస లకి తీస్ుకుననాడు. "ఆహ్... ఛనలా బా..గుంది...
రాజేష్..!!! చనలా మంచ్చ ఆట..హ్... ఇది.!" రాజేష్ దీప్ని
ీు స్వర్గ లోకపు
అంచులదనకా తీస్ుకెళ్ళే అకూడ వ్దిలేస్ాడు. దీప్రు గింజుకుంటూ, "రాజేష్.. చెయ్...
ఇంకాసలపు... ప్ీస జ్!!!" అని వేడుకుంది. "లేదు, ఈ ఆట ఇంత్ వ్ర్కే. ఇకూడినుంచ్చ
రెండో ఆట మొదలవ్ుత్రంది..." అననాడువ్త్న త్ముిడిని నలుపుకుంటూ.
"ఊహ్ ... ననకీ ఆటే బాగుంది. భలే మజాగా ఉంది." "అరే!! ఆ ఆట దీనికననా
బాగుంటుంది." "అలాగా!!! అయితే ఆట మొదలెటు ు." రాజేష్ కి ఈ ప్రటు
కూత్ప్ెటుడననికి అటేు స్మయం పటు దని అర్ధమైంది. 'దీప్కి ీు జర్గబో యిేదేంటల
తెలీదు. ముందు ముందు త్నకి బాగా నొప్రా వ్స్ుుంది. కనీాళ్ళే కూడన వ్స్ాుయి...
ఇంకా... కేకలు ప్ెటు టచుి కూడన...' "ఆడదనం... ఆడదనం... కానీ దీపూ... ఈ ఆటకి
99

కకనిా నిబంధనలు ఉననాయి. అవి చనలా కషు మైనవి." "అంటే?" ఇంత్కు ముందు
Page
 త్ను అనుభవించ్చన దననికననా ఎకుూవ్ ఆనందం ఇపుాడు ఆడే ఆటలో ఎలా
దొ ర్ుకుత్రందన అని తెలుస్ుకోవ్డననికి దీప్ీు త్హ్త్హ్లాడుతోంది. "అంటే...
ఇపుాడు నినుా నేను ఓ కురీికి కటేుస్ు ాననా మాట. అలాగే నీ నోటిని కూడన
కటాులిువ్ుంటుంది. అపుాడు మొదలవ్ుత్రంది అస్లు ఆట!" "లేదు లేదు..
ఇదంతన చీటింగ్.. ననుా కురీికి కటేుసర పారిపో దనమనన!" "ననకేమైనన ప్రచని ఏంటీ!
ఒకవేళ్ అలా చేయాలనుకుంటే ముందు ఈ ఆటే ఆడదనం అనేవాడిని కదన! ఇంత్కీ
ఆడతనవా లేదన?" "Hmmm! స్రే.!" రాజేష్ ఓ చెకూ కురీిని గోడకానిి దీప్ని
ీు
అందులో కాస్ు ముందుకు జరిగి కూరోిమని చెపాాడు. త్రావత్ ఆ కురీి చేత్రలకి
దీప్ీు చేత్రలను కటేుసర ఆమ కాళ్స ని విడదీసర మరీ కటాుడు. "రెండు కాళ్ళే కలిప్ర
కటు కూడదన?" "అలా కడితే ఆడలేం!" "స్రే... త్వర్గా కానీ, నొప్రాగా ఉంది." రాజేష్
మనస్ులో నవ్ువకుననాడు. 'ఇపుాడే నొపాంటా... త్రావత్ ఏమంటుందో !' చ్చవ్రిగా
ఆమ నోటిని కూడన గుడా తో కటేుస్ాడు. ఇక త్ను కదలేస దు మదలేస దు... ఇక రాజేష్
త్న పనిని మొదలెటు ాడు. దీప్ీు స్లావర్ల్ కి ఉనా బొ ందుని తీసర వ్దులుచేసర త్న
చేత్రలు వెనకిూ తీస్ుకెళ్ళే ఆ స్లావర్ల్ ని అండర్ల్*వేర్ల్ తో స్హ్హ కిందకి లాగేస్ాడు.
కాళ్ళే కటేుసర ఉండటంతో పూరిుగా తీయడం కుదరేసదు. దీప్రు ఏమీ మాడనసడలేక
ఊర్ుకుంది.రాజేష్ ఇలా త్న పూకుని చకడడం త్నకి ఏదో లా అనిప్రంచ్చంది.
దనయడననికి వీలులేదు. సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చ త్న కళ్ేని మూస్ుకకంది. రాజేష్ దీప్ని
ీు
వీలెైనంత్గా ముందుకి జరిపాడు. ఇక త్న త్లని తీస్ుకెళ్ళే ఆమ పూకులో
ముంచనడు. దీప్ీు ఒకూస్ారిగా ఉలికిూపడింది. త్న కళ్ేని ఇంకా గటిుగా
మూస్ుకకంది. ఏ అవ్ధులు లేని ఆనందననిా ఆమ అనుభవిస్ోు ంది. 'రాజేష్
100

చెప్రాంది నిజమే! ఇది ఇంకా మజాగా ఉంది. కానీ ఇలా ఎందుకు కటాుడు?' అని
అనుకుంది. అకూడ రాజేష్ దీప్ీు పూకుని కేవ్లం ననకడమే కాకుండన స్ాంత్ం
Page
 తినేసలలా ఉననాడు. ఆమ పూ... ప్ెదనలని, ప్ెైనునా బుడిప్ెని కకరికి కకరికి
వ్దులుత్రననాడు. త్న ననలికని ఆమ పూకులోకి తోస్ాడు. ఆహ్హ... ఎంత్ మజాగా
ఉందీ... అనుకుంటూ దీప్రు ఎగిరెగిరిపడుతోంది. త్న వ్క్షోజాల దగగ ర్ నొప్రాగా
అనిప్రంచ్చంది. రాజేష్ వాటినెందుకు అలాగే వ్దిలేస్ాడు. వాటిని కూడన ఓ పటుు
పటటుచుిగా! రాజేష్ ని త్న మీదకు లాకుూందనమనుకుంటే చేత్రలు కటేుస్ాడు.
ఉనాటుుండి త్న తొడల మధయ నొప్రా మొదలెైంది! ఒకూస్ారిగా త్న ఆనందమంతన
దకర్మైంది. ఏమయిందన... అని త్న కళ్ేని తెర్చ్చ చకసరంది. రాజేష్ అత్ని
ప్లంటుని అండర్ల్ వేర్ుని విప్రా నేలమీద పడేస్ాడు. 'అదేంటీ వీడిది ఇంత్ ప్ెదదగా
ఉంది! ఏం చేస్ు ాడు దనంతో...?' త్క్షణమే త్నకి స్మాధననం దొ రికింది. రాజేష్
ఏమాత్ిం ఆలస్యం చేయకుండన కురీి చేత్రలోసంచ్చ త్న కాళ్ేని పో నిచ్చి త్న
ఆర్ంగుళ్ాల బాణననిా ర్స్ాలూర్ుత్రనా ఆమ పువ్ువకు ఎకుూప్ెటు ాడు. దీప్కి
ీు
భయం వేసరంది. ఇది ప్ెళ్ేయిన వాళ్ళే ఆడే ఆట! దీనిగురించ్చ త్న అకూ చెప్రాంది.
మొదటిస్ారి త్న భర్ు త్నలో దకర్ిగానే త్నకి పాిణం పో యినటస నిప్రంచ్చందంటా.
దీప్ీు రాజేష్ ని అడుాకోవ్డననికి పియతిాంచ్చంది. 'But in vain.' రాజేష్ త్న
అంగానిా తోయడననికి ఎంత్లా టెచ
ై ేసరనన టెైట్*గా ఉండటంవ్లస కుదరేసదు. దీప్ీు
కేకలు ఆమకే వినిప్రంచడం లేదు. రాజేష్ ఇంత్ దకర్ం వ్చనిక ఇక వెనకిూ త్గేగది
లేదని కిచెనస ోకి పో యి నెయియ డబాబ తీస్ుకకచనిడు. కకంచెం తీస్ుకకని దీప్ీు పూ..
ప్ెదనలని తెర్చ్చ అందులో ప్ెటు ాడు. త్న ఆయుధననికి కూడన నెయియ పటిుంచ్చ
బలంగా లోపలికి తోస్ాడు. ఒకూస్ారిగా కళ్ళే బలైర్స ు కమిినటు యియంది త్నకి. నోర్ు
కటేుసర ఉండటంతో ఆమ అర్ుపులు ప్ెదదగా బయటపడటం లేదు. రాజేష్ త్న
101

ప్రర్ుదులు పటుుకకని బలంగా పో టు

స వేస్ు ుననాడు. ఇంత్ చెడా వాడిని నమిి త్న
చనవ్ును త్నే కోరి తెచుికుంది. కానీ కకదిదసలపటికి నొప్రా త్గిగ హ్హయిగా
Page
 అనిప్రంచస్ాగింది. ఇంత్వ్ర్కూ బాధతో జారిన కనీాళ్ే స్ాునంలో ఆనందనశురవ్ులు
వ్స్ుుననాయి. 'ముందు ఈ కటు
స విప్రా త్రావత్ నీయిషు మొచ్చినటు
స గా ఆడుకో' అని
రాజేష్ తో చెపద ామనుకుంది. కానీ, త్ను చెపానకలేదు... ఏమీ ఆడనకలేదు.
ఎందుకంటే, త్ను కేవ్లం ఓ ఆటబొ మి మాత్ిమే... రాజేష్ చేతిలో! రాజేష్ ఆమని
కసరగా దెంగుత్ూ వ్ుననాడు. దీప్ీు ఎలా ఉందనాది అత్నికనవ్స్ర్ం. ఆమ
పూకునుండి ర్కు ం కార్ుత్ూవ్ుంది... చ్చవ్రికి రాజేష్ త్న అంగానిా బయటకి తీసర
ఆమ పప టు మీద త్న వీరాయనిా కకేూస్ాడు... దీప్ీు య్యనినుండి ర్కు ంతో కలసరపో యిన
ఆమ ర్స్ాలు వ్స్ుుననాయి. రాజేష్ ఆమ కటు
స విపాాడు. దీప్ీు త్న ర్కాునిా చకసర
మొదట భయపడినన త్రావత్, "మొదటిస్ారి కలసరనపుాడు అలాగే వ్స్ుుంది," అని
త్న అకూ చెప్రాన మాటలు గురతుచ్చి ఊర్ుకుంది. రాజేష్ త్న బటు లని
వేస్ుకుననాడు. దీప్ీు కూడన త్నని తనను శుభిం చేస్ుకుంది. "ఎలా వ్ుంది...
బాగుందన!" "ఆ... బాగుంది. కానీ నువ్ువ చీటింగ్ చేస్ావ్... ఇంకెపుాడక ననుా
ఇలా కటేుయకు!"
102
Page
 Episode 37
ఇక దీప్రు వెళ్ాేక వాణీ కిందకెళ్ళేపో యింది. లత్ శిరీష్ కోస్ం టీ తీస్ుకకని ప్ెైకెళ్ళేంది.
శిరీష్ స్ాానం చేసర బటు లు మార్ుికుంటుననాడు. త్లుపు దగగ రే నిలకిని అత్నిా
చకడస్ాగింది. లత్ శిరీష్ తో ఎనోా విషయాలు మాటాసడనలి అనుకుంటుంది కానీ,
శిరీష్ ముందు త్న నోర్ు ప్ెగలటేస దు. రాతిి స్ార్ల్ త్ను అత్ని కలోసకి వ్చనినని
అనగానే చనలా స్ంతోషంగా అనిప్రంచ్చంది... కానీ అత్ను త్నని వ్దిలెయయమని
మాటిమాటికీ ఎందుకు కలవ్రించనరో... అస్లు ఆ కలేంటల ఎంత్ ఆలోచ్చంచ్చనన
అర్ధం కావ్టేస దు... ఆయనికి అంత్లా చెమటలు వ్చనియంటే కలలో త్నెలా
కనిప్రంచ్చందో మరి! శిరీష్ త్న వెైపు తిర్గడంతో ఆలోచనలనుంచ్చ తెపారిలిస లోపలికి
వెళ్ళే టీని టేబిల్ మీద ప్ెటు ి చీపుర్ు తీస్ుకకని ర్ూంని ఊడవస్ాగింది. "అదలా
వ్దిలేయ్... నేఁ చేస్ు ాలే!" అని శిరీష్ అననాడు. "మ్..మీరెలా చేస్ు ార్ు, స్ార్ల్!"
"చేస్ో ూవాలి... త్పాదుగా మరి! అయినన ననకెవ్ర్ు చేస్ు ార్ు?" "నేను చేస్ు ానుగా!...
స్ాుర్ల్." "నువెైవనన ఎంత్కాలం చేస్ు ావ్ు?" అత్ను ఒపుాకోవాలేగానీ జీవితనంత్ం
అత్నికి సలవ్ చేస్ు క ఉండిపో తననని అనుకుంది లత్. "స్ార్ల్... మ్...మీరెందుకు
ఇంకా ప్ెళ్ళే చేస్ుకోలేదు?" త్నింత్ ధెైర్యంగా అడగడం త్నకే ఆశిర్యంగా
అనిప్రంచ్చంది. "ఎవ్ర్ూ దొ ర్కటేస దు మరి... న్-" మధయలోనే ఆప్ర టీ తనిగేడు. 'నీలా'
అని అందనమనుకుని మళీే వెనకడుగేస్ాడు. "మీకెలాంటి .... అమాియి
కావాలి?" లత్ 'స్ార్ల్' అనలేదీస్ారి!!! లత్ త్నతో ఇంత్ బాగా మాటాసడటం శిరీష్ కి
ఆనందననిా కలిగించ్చంది. అపుాడే అత్ని సెల్ మోరగింది; అంజలి ఫో న్ చేసరంది.
"హ్లో!" "శిరీష్!" "ఆఁ..!" "నువ్వర్జంటుగా ఇపుాడు ఇకూడికి రాగలవా... నీతో ఓ
ముఖయమైన విషయం మాటాసడనలి?" "ఏంటల అంత్ ఇంపారెుంట్ మేటర్ల్?" "నువ్ువ
103

ముందు రా... అపుాడు చెపు ాను." "మ్... స్రే!" అని కాల్ కట్ చేసర వెంటనే బటు లు
Page
 వేస్ుకకని కిందకు వెళ్ాేడు. వాణీ మధయలో కలిసర, "స్ార్ల్... మీర్ు ననకు కార్ల్
నేరిాస్ాునని పాిమిస్ చేస్ార్ు! ఈరోజు సెలవే కదన... వెళ్ద ామా!" అంది. "ఈరోజు
కాదు వాణీ. ఇంకెపుాడెైనన..." "ప్ీస జ్ స్ార్ల్. వెళ్ద ాం!" "వాణీ, ఇపుాడు ననకు
పనుంది. స్ాయంత్ిం చకదనదం, స్రేనన!" వాణీ నిరాశగా త్లూప్రంది. శిరీష్ ఆమ
బుగగ ని ఓస్ారి త్టిు బయటకు వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
అంజలి శిరీష్ కోస్ం గుమిం దగగ ర్ ఎదుర్ుచకస్క
ు వ్ుంది. శిరీష్ లోపలికి వ్చ్చిన
వెంటనే త్లుపులేసర అత్ని వెైపు తిరిగి, "శిరీష్, ననగురించ్చ నీ అభిపాియమేమిటి?"
అని చ్చత్ిమైన పిశాని వేసరంది. శిరీష్ కకంటెగా, "యువార్ల్ టూ సెకీు!" అని
అననాడు. "జోక్ు వ్దుద శిరీష్... సీరియస్*గా అడుగుత్రన్-" శిరీష్ ఆమని మాట
పూరిుచేయనివ్వలేదు. అస్లే రాతిినుంచీ మాంచ్చ కాకమీదుననాడేమో... ఆమను
దగగ ర్కు లాకకూని త్న కౌగిలస ో బిగించ్చ ఆమ ప్ెదనలమీద దనడి చేస్ాడు. మొదట
అంజలి శిరీష్ ని ఆపడననికి పియతిాంచ్చంది, కానీ చ్చవ్రికి త్న ఓటమిని
అంగీకరించ్చ అత్నికి స్హ్కరించ్చంది. ఓ అయిదు నిమిషాలు గడిచనక ఇదద ర్ూ
ఊప్రరి తీస్ుకోవ్డననికి ఆగార్ు. అంజలి అత్నిా చంప్లసలలా చకసరంది. శిరీష్ అది
పసరగటిు వెంటనే ఆమతో, "నీతో కలసర స్ాానం చేసర చనలా రోజులెైంది. వెళ్ద ామా...
మరి!" అననాడు. అంజలిని కూల్ చేయడమలాగో అత్నికి తెలుస్ు. ఆ మాటతో
అంజలి కాస్ు శాంతించ్చ, "అలాగే," అంటూ, "కానీ... ఒకటి!" అంది. "ఏంటీ?" "నువేవ
ననకు స్ాానం చేయించనలి!" ఇందులో శిరీష్ అభయంత్ర్ం చెప్లాందుకు ఏముందీ!
"స్రే," అంటూ ఆమని చేరి, "ముందు ఈ బటు లు తీసలసలు స్రి!" అని ఒకకూకూటిగా
104

ఆమ బటు లను తీసరవేస్ాడు. అంజలికి తనపం ప్ెరిగిపో తోంది. ఆమ కూడన శిరీష్

విషయంలో అలాగే చేసరంది. శిరీష్ ఆమను మంచం మీదకు తోస్ాడు. కానీ
Page
 అంజలిని అలా చకడగానే త్నకి రాతిి కలలో నగాంగా కనిప్రంచ్చన లత్ గుర్ుుకు
వ్చ్చి అలా నిలబడిపో యాడు. అంజలి లేచ్చ శిరీష్ ఛనతీమీద చెయియవేస్ు క,
"ఏమైందీ... మూడ్ పో యిందన?" అనడిగింది. శిరీష్ వెంటనే ఈ లోకంలోకి వ్చ్చి
ఆమమీద వాలి ఆమ స్ు ననలని ప్రసరకాడు... 'ఇవి లత్వెైతే ఎంత్ బాగునుా!' అంజలి
తియయగా మూలు
గ త్ూ ఉంది. ఆమ శిరీష్ త్లని ఆమ స్ు ననలమీదకి చేరిింది. ఆ
క్షణం శిరీష్ త్న ఆలోచనలను పకూన ప్ెటు ి అంజలి నిపాలుుని కసరగా చీకత్ూ
కకర్కస్ాగాడు. అంజలి 'మ్ి....!' అని మూలు
గ త్ూ విలుసలా వెనకిూ వ్ంగింది. ఆమని
చకస్క
ు 'షీ ఈజ్ రియలీస సెకీు!' అనుకుననాడు. అంజలి త్న చేత్రలోసకి అత్ని
అంగానిా తీస్ుకుని ఆడించ్చంది. కాసలపటికి ముందుకు వ్ంగి అత్ని అంగానిా త్న
నోటస లకి తీస్ుకుంది. అంజలి అత్ని ఐస్ ఫూ
ూ ట్ ర్ుచ్చకి బానిసెైపో యింది. అత్ను
కూడన అంజలి మీదకెకిూ ఆమ య్యని వ్దద కు చేర్ుకకని ఆమ పూ..ప్ెదనలను
విడదీసర త్న ననలుకని లోపలికి తోస్ాడు... 'హ్...హ్హ!' కరమకరమంగా ర్ూమ్
వేడెకుూత్ూవ్ుంది. అంజలి త్న నోటిలోంచ్చ అత్ని అంగానిా తీసరనపుాడలాస 'ఛక్!'
మని శబద ం వ్స్ోు ంది. ఈ కకదిదరోజులోసనే ఆమ ఓర్ల్ సెకుులో పాివీణయం
స్ంపాదించ్చంది. అంజలి శిరీష్ పో ల్ ని త్న పువ్ువలోకి దింపుకోవ్డననికి బాగా
త్డిచేస్ు కవ్ుంది. అకూడ శిరీష్ ననకుడుకి అంజలి పువ్ువలో ర్స్ాలు
ఊర్ుత్రననాయి. కాసలపటికి ఆమ భార్ంగా ఊప్రరితీస్క
ు త్న భావ్పాిప్రు ని పప ందింది.
త్రావత్ శిరీష్ ఆమను వెలసకిలా పడుకోబలటు ి ఆమ పప టు కింద దిండుని ప్లస స్*
చేస్ాడు. ఆనక శిరీష్ అంజలి 36" ప్రర్ల
ర ను గటిుగా ప్రస్కడం మొదలెటు ాడు. అంజలి
శిరీష్ ఎపాటాసగే వెనకనించ్చ త్న పువ్ువని పో టువేస్ు ాడనుకుని త్న కాళ్ేని
105

విడదీసరంది. కానీ, శిరీష్, "ఈరోజు నేను నీ మరో దనవరానిా తెర్ుస్ాును, అంజూ

డనరిసంగ్*!" అననాడు.
Page
 Episode 38
అంజలికి శిరీష్ ఉదేదశం అర్ుమై, "ప్ీస జ్ శిరీష్, వ్దుద... ఇపుాడు వ్దుద...
ఇంకెపుాడెైనన...-" 'ఇంకెపుాడెైనన' అనే పదం శిరీష్ డిక్షనరీలో లేదు. అత్ను
వెంటనే ఓ వేలును ఆమ పాయలోకి తోసర ఆడించనడు. ఇంత్కుముందు కూడన
అత్ను అంజలి పువ్ువను కుమిినపుాడు ఇలా చేసలవాడు. కానీ ఇపుాడు అత్ని
ఆలోచన వేర్ు! శిరీష్ త్న వేలును లోపలికి బయటికి చేస్ు ుంటే అంజలి
వ్ణికిపో తోంది. ఎందుకెైనన మంచ్చదని ఆమ త్న ప్రర్ుదులను కాస్ు వ్దులుచేసరంది.
శిరీష్ డెస
ి రంగ్ టేబుల్ దగగ ర్కు పో యి కోల్ా కీంర తెచ్చి రాస్క
ు , "దీంతో పని తేలికగా
అవ్ుత్రంది!" అననాడు. శిరీష్ ఆ కోల్ా కీరంని త్న ప్రర్ుదులకు రాస్క
ు వ్ుంటే
అంజలికి స్మిగా అనిప్రంచ్చ మత్ర
ు గా మూలిగ ంది. అలా ఓ రెండు నిముషాలు కీంర ని
వేలితో ఆమ పాయలోకి రాసర, డిలి
ి స ంగ్ కి సరధ్ధం చేస్ాడు. శిరీష్ ఆమ నడుముని
పటుుకుని ఆమ ప్రర్ుదులని ఇంకాస్ు ప్ెైకి వ్చేిలా చేస్ాడు... దనంతో ఆమ డనగీ
పప జిషనోసకి మారింది...! ఈ పప జిషన్*లో అంజలిని చకస్ాక శిరీష్ ఆగలేక ఒకూస్ారి
గటిుగా ఆమ ప్రర్ుదులను చరిచనడు. అంజలి, "ఆఁ!" అని అర్వ్బో త్ూ త్న
ముఖానిా దిండులో దనచేస్ుకుంది. శిరీష్ ఆమ పాయ దగగ రికి త్న అంగానిా తెచ్చి
గురిచకస్ుుననాడు. అంజలి టెనిన్*తో ఎదుర్ుచకస్ుుంది. అత్ను ఆమలోకి
దకర్ిబో త్రండగా ఆమ భయంతో కాస్ు కదలడంవ్లస గురి త్ప్రా ఆమ పాయలోకి
కాస్ు దకరి అకూడ గోడలకి గుచుికుంది. 'మాి...!' అంటూ అంజలి అర్ుపు
వినిప్రంచ్చంది శిరీష్ కి. శిరీష్ ఓస్ారి త్న అంగానిా బయటకు తీసర, ఈస్ారి ఆమ
ప్రర్ుదులను పటుుకుని స్రిగగ ా గురిచకసర స్ర్ురన దించనడు. అంజలి ఆ నొప్రాని
త్టుాకోలేక మంచం మీద పడిపో యి త్లగడని రెండు చేత్రలతో గటిుగా పటుుకుని
106

నొకేూస్క
ు వ్ుంది. ఆమ కనీాళ్ేతో త్లగడ త్డిచ్చపో యింది. "చ్..చనలు... శిరీష్...
Page
 ఆప్లయ్! ఇ...క చన...లు!" అని అరిచ్చంది. ఆమలా అర్వ్డననికి కార్ణం వ్ుంది.
అత్ని అంగం స్గం మాత్ిమే లోపలికి వెళ్ళేంది... ఇంకా ననలుగంగుళ్ాలు బయటే
వ్ుండిపో యింది. శిరీష్ కకంచెం సలపాగి ఆమను ఓప్రగగ ా ఓదనర్ిస్ాగాడు. కాసలపు
ఆమ స్ు ననలను ప్రస్ుకుత్ూ, మరికాసలపు మడవ్ంపులో ముదుదప్ెడుత్ూ... ఇలా
పరిపరివిధనల ఆమని కూల్ చేయడననికి పియతిాంచనడు. మొతనునికీ అంజలి కాస్ు
శాంతించ్చంది కానీ, "కదలకు... కదలకు...!" అంటూ శిరీష్ ని హచిరిస్ు కనేవ్ుంది.
శిరీష్ నెమిదిగా... చనలా నెమిదిగా... ఆమను మళీే పాత్ పప జిషన్*లోకి
తీస్ుకెళ్ేడననికి టెై చేయస్ాగాడు. అలా కకంచెంసలపటికి ఆమ మళీే డనగీ
పప జిషన్*లోకి వ్చ్చింది. ఇక శిరీష్ త్న అంగానిా కాస్ు బయటకు తీసర త్న
బలమంతన ఉపయ్యగించ్చ లోపలికి కస్ుకుూన తోస్ాడు. అలా అత్ని అంగం మొత్ు ం
ఆమలోకి దిగబడిపో యింది. అంతే! అంజలి ఒకూస్ారిగా burst అయియపో యింది.
నొప్రాని త్టుుకోలేక ప్రచ్చిపటిునటుు వాగడం మొదలెటు ంి ది. శిరీష్ వాటిని
పటిుంచుకోకుండన త్న పనిని కకనస్ాగించనడు. అంజలి మాత్ిం ఏదేదో
అంటూవ్ుంది... ఏదిబడితే అది. అపుాడే శిరీష్ ని 'లం..కకడకా' అనీ... వెంటనే 'ఐ
లవ్ యూ' అని... తికూతికూగా గతణుగుత్ూ వ్ుంది. బహ్ శా శిరీష్ కూడన ఆమకి
స్వరాగనీా, నర్కానీా ఒకేస్ారి పరిచయం చేస్ు ుననాడేమో! మలస గా ఆమ గతణుగుడు
త్గుగత్ూ వ్చ్చింది. ఆమకు బాధ త్గిగ ఆనందం ప్ెర్గస్ాగింది. 'హ్హ....!' శిరీష్ ఇక
మరింత్ వేగంగా ఆమకు పో టువేయస్ాగాడు... ఇదద రి వొళ్ళే వేడిగా అదే
స్మయంలో త్డిగా మారింది... వారిదదర్ూ ఆనందననీా ఈరోజు పరిపూర్ణంగా
అనుభవిస్ుుననార్ు... చ్చవ్రికి శిరీష్ ఆమలో వెచిగా త్న ర్స్ానిా కకేూసర ఆమని
107

కర్ుచుకుని పడుకుండిపో యాడు... "ఐ లవ్ యూ... అంజూ!"

★★★
Page
 కాసలపటికి ఇదద ర్ూ కలసర బాత్ూ
ి ంలోకి వెళ్ళే స్ాానం చేయస్ాగార్ు. ఒకరికకకర్ు
స్ాానం చేయించుకుంటుననార్ు. "డు యు లవ్ మీ, శిరీష్?" "ఎనీ డౌట్?"
"ఊహ్ ...!" అని అడా ంగా త్లూప్ర అత్ని ఛనతీమీద త్న త్లని వ్ుంచ్చ, "నువ్ువ
ననుా ప్ెళ్ళే చేస్ుకుంటావా?" అనడిగింది. "చేస్ో ూను," అని చనలా కర్ుగాగ
చెపాాడు. "ఏఁ?" అని అత్ని ఛనతీమీంచ్చ లేచ్చ అడిగింది. "నేనెపుాడక నినుా ప్ెళ్ళే
చేస్ుకుంటానని మాటివ్వలేదు... ఇచనినన?" ఆమ మౌనంగా లేదని త్లూప్రంది.
"మరెందుకడిగావ్?" అంజలి ఓ నిటూ
ు ర్ుా విడిచ్చ, "ఏం లేదు... బాబాయ్ ననకోస్ం
ఓ స్ంబంధం తెచనిర్ు?" "కంగారట్ు! అత్నేం చేస్ు ుననార్ు?" అననాడు ఏం
పటిుంచుకోనటుుగా. "ప్ెదదగా ఏం చెయయర్ు, అత్నికి ఆలెిడీ ప్ెళ్ేయియందంటా!
మొదటి భార్య చనిపో యి రెండేళ్ేవ్ుత్రందటా... ఓ కూత్రర్ు కూడన ఉందంటా...
కానీ బాగా ఆస్ుులుననాయనీ... బాబాయ్ ననుా చేస్ుకోమనీ..!" అంటూ అత్ని
మీద వాలిపో యింది. శిరీష్ ఆమని ముదనదడి త్లమీద చెయియవేసర నిమర్స్ాగాడు...
'బహ్ శా, అత్నితో ఇదే త్న ఆఖరిస్ారి కలయిక కావ్చుి!' అనిప్రంచ్చంది
అంజలికి.
108
Page
 Episode 39
రాజేష్ వెళ్ళేపో గానే దీప్ీు ఏం చెయాయలో తెలీక కాలుగాలిన ప్రలిసలాగా ఇంటలస అటూ
ఇటూ తిర్గుత్ూ ఆలోచ్చంచస్ాగింది. 'రాజేష్ మళీే స్ాయంత్ిం వ్స్ాునననాడు...
అందనక ఏం చెయాయలి! వాణీ దగగ రికి వెళ్ు ళ? హ్హ... వాణీకి కూడన ఈ కకత్ు ఆటని
నేరిాసలు ? మొదటి ఆటయితే నేను నేరిాంచగలను... కానీ, త్నకి రెండో ఆటని నేనెలా
నేరిాస్ాును...? స్ాయంత్ిం రాజేష్ వ్చనిక వాణీకి కూడన ఆ రెండో ఆటని
నేరిాంచమని అడిగితే స్రి! Hmmm... అదే కరెక్ు!' ఇలా అనుకకని త్ను వాణీ
ఇంటికి బయలుదేరింది.
★★★
"వాణీ!" "ఆ... దీపూ. రా...!" "నేను కాదు. నువేవ మాయింటికి రా...!" "ఊహ్ ...
నేను రాను, దీపూ! స్ార్ల్ ననకివావళ్ కార్ల్ నేరిాస్ాునననార్ు." "స్రేసగానీ... ఓస్ారి
బయటకు రా!" ఇదద ర్ూ బయటకి వెళ్ాేక వాణీ, "చెపుా... ఏంటీ?!" అంది.
"ఒకూస్ారి రావ్చుి కదన! నీకో కకత్ు ఆటని నేరిాస్ాును." కకత్ు ఆట అనగానే వాణీ
కళ్ళేంత్ చేస్ుకుని, "ఏమాటే!" అనడిగింది. "ఇకూడ చెపాలేను... మనిదద ర్ం
ఉనాపుాడు మాత్ిమే చెపాడం కుదుర్ుుంది!" "అయితే మేడమీదకి పదన..!
అకూడ ఎవ్ర్ూ లేర్ు!" "ప్ెైన స్ార్ల్ గది కదన... ఆయన వ్స్ాురేమో!" అని త్న
స్ంశయానిా వ్యకు ంచేసరంది. "లేదు. ఆయన స్ాయంత్ిం వ్స్ాునని చెప్రా వెళ్ాేర్ు.
ఇదింకా మధనయహ్ామేగా! పద వెళ్ద ాం." అని వాణీ చెపాగానే ఇదద ర్ూ గబగబా
మటెస కాూర్ు. ప్ెైకెళ్ేగానే దీప్ీు త్లుపు మూసలసరంది. కిటికీ తెరిచ్చ వ్ుంది. "దననీా
మూసెయయవేఁ!" "అది తెరిచే ఉనీావే... ఎవ్రెైనన మటెస కూతే మనకి తెలుస్ుుంది...
అయినన ఇంత్ భయపడుత్ూ ఆడే ఆ ఆటేంటే!" "ఇదిగో ముందే చెపు ుననా... నేనేం
109

చేసరనన ఊరోూనుండనలి... నువ్ువ ఏమీ అడుా చెపాకూడదు... కానీ ఒకటి, ఈ ఆట

Page
 మాత్ిం భలే మజాగా ఉంటుందే!" "అస్లు ఈ ఆట ప్లరేంటే!" "ప్ెళ్ళే త్రావత్ ఆడే
ఆట!" "ప్ెళ్ళే త్ర్వాత్ ఆడే ఆటా!" 'ప్ెళ్ేయాయక కూడన ఆటలు ఆడతనరా...' అని
పాపం మన వాణీకి డౌటటచ్చింది. "అవ్ునక... మరి మనకి ప్ెళ్ళే కాలేదుగా!
మనమాడొ చని?" "ఏం పరేసదు. ఆడొ చుి!" "అయితే నేరిాంచు..!" అస్లు ఆ
ఆటేంటల తెలుస్ుకోవాలని వాణీకి చనలా ఉబలాటంగా ఉంది. "నిజానికెైతే ఈ ఆటని
ఓ మగాడితో ఆడనలి... కానీ-" "అయితే, స్ార్ల్ వ్చనిక అత్నితో ఆడదనమా!" దీప్ీు
నవ్ువత్ూ, "ఒసలయ్ మొదక
ద ... స్ార్ల్ తో ఇలాంటివి ఆడకూడదు... అయినన నేను
నీకు నేరిాస్ాునుగా!" "మరి నేరిాంచు... ఈ స్ో దంతన ఎందుకు..!" "స్రే అయితే,
ముందు నీ కళ్ళే మూస్ుకో. నేను చెప్లావ్ర్కూ కళ్ేను తెర్వ్కూడదు." వాణీ
స్రేనంటూ త్న కళ్ళే మూస్ుకుంది. రాజేష్ త్నకు చేసరన విధంగానే దీప్ీు వాణీ
బంత్రలను వెనకనించ్చ పటుుకుని గటిుగా నొకూస్ాగింది. వాణీ ఉలికిూపడి కళ్ళే
తెర్చ్చ, "ఏయ్... ఏం చేస్ు ుననావే!" అనడిగింది. కానీ, దీపూ చెప్రానటుుగా నిజంగానే
త్నకు బాగా అనిప్రస్ు ో ంది. గత్రాతిి స్ార్ల్ చేత్రలను ఇకూడ వేస్ుకునాపుాడు
ఇలాగే అనిప్రంచ్చంది! "ప్ి.. మధయలో మాటాసడకు అని చెపాానన... ఈ ఆట ఇపుాడే
మొదలయియంది. ముందు కళ్ళే మూస్ో ూ!" అంటూ దీప్ీు రాజేష్ మాటలను
వ్లెస వేసరంది. "స్..హ్..రే.. అయ్య..తే..హ్..." అని వాణీ నవ్ువత్ూ త్న కళ్ేను
మూస్ుకుంది. దీప్ీు అలా చేస్ు ుంటే త్నకి గిలిగింత్లు ప్ెటు న
ి టుుగా అనిప్రస్ు ో ంది. దీప్ీు
వాణీ టాప్ లోకి త్న చేతిని దకరిి త్నకు తెలిసరన ఆటని వాణీకి కూడన
నేరిాంచస్ాగింది. వాణీకి తినాగా ఉండటం కషు మైంది. ఎందుకంటే దీప్ీు చేత్రలు
త్న వ్ంటికి త్గులుుంటే కిత్కిత్లు ప్ెటు న
ి టుుగా ఉండి త్ను తెగ మలికలు
110

తిరిగిపో తోంది. మలస మలస గా ఆమ బుగగ లు ఎర్రబడనాయి. దీప్ీు వాణీ ముందుకిూ

వ్చ్చి, "వాణీ... నేను నీకు ఎలా చేస్ు ుననానో నువ్ువ కూడన ననకు అలాగే చెయయవే!"
Page
 అని చెప్రాంది. కరమకరమంగా వారి మీద లెసరబయనిస్మ్ నీడలు
కముికుంటుననాయి. ఒకరి ఎదలను మరతకర్ు బలంగా ఒత్ర
ు కుంటుననార్ు.
ఇదద ర్ూ ఆ ఆటను బాగా ఎంజాయ్ చేస్ు ుననార్ు, అలాగే మటస దనరివెైపు కూడన ఓ
కనేాసర వ్ుంచనర్ు. "దీపూ... నువివందనక ఈ ఆటని ఓ మగాడితో కలసర ఆడనలి అని
అననావ్ు! ఇందులో మగాడు చె..హ్..సల..దే..ముంది..?" దీప్ీు త్న టాప్ ని ప్ెైకెతిు
నిపలుుని ననలుకతో రాస్ుుండగా వాణీ అడిగింది. "మొదటి ఆటకి అకూర్లేదు
గానీ... రెండో ఆటకి త్పాకుండన కావాలి!" "అదేంటీ?" "చెపు ానుండు. ఈ మంచం
మీద పడుకో..!" వాణీ శిరీష్ మంచంమీద పడుకుంది. దీప్ీు వాణీ స్ూర్ుుని మలస గా
ప్ెైకెతిు ప్లంటీని కిందకి లాగింది. వాణీకి ఏదో లా అనిప్రస్ు ో ంది, అదే స్మయంలో ఆ
ఆటని పూరిుగా నేర్ుికోవాలని కూడన వ్ుంది. వాణీ పువ్ువను చకడగానే దీప్కి
ీు
ఈర్ిూగా అనిప్రంచ్చంది; త్నదెందుకు ఇలా లేదు... ఇంత్ అందమైన పూకు ఈ
లోకంలో మరెవ్రికీ ఉండదేమో! దీప్ీు ముందుకి వ్ంగి వాణీ పూకుమీద ననలుకతో
రాసరంది. వాణీకి ఒకూస్ారిగా ఒళ్ళే పులకరించ్చంది... రాతిి స్ార్ల్ వొళ్ళే
కూర్ుినాపుాడు... అత్ని 'కాలు' త్గిలినపుాడు ఎలా అనిప్రంచ్చందో ... ఇపుాడు
కూడన అలాంటి ఫీలింగే త్నకు కలిగింది.! వాణీ ఆనందంతో ఒకవిధమైన పప ర్
కమేిసరంది. ఈ ఆనందననిా త్టుుకోవ్డం త్నకు కషు ంగా ఉంది. అదే పర్వ్శంలో
తేలిపో త్ూ దీప్ని
రు ఇలా అడిగింది, "నువ్...వెకూడ న్..నేర్ుికుననా...వే.. ఈ
ఆటనీ!" "రాజేష్ దగగ ర్!" "ఎవ్ర్ూ... స్ర్ాంచుగ్..గారి మనవ్డనా?" "ఆ... వాడే. ఈ
స్ాయంత్ిం 4:00 కి మళీే ఆడడననికి వ్స్ాునని చెపాాడు... నువ్ూవ రావే... ఆ
రెండో ఆటని వాడి దగగ రే నేర్ుికుందువ్ుగానీ... మనం 3:30కే వెళ్ద ాము...మా
111

ఇంటలస ఎవ్ర్ూ లేర్ుగా, రాతిికే వ్స్ాుర్ు!" "ఆ... అలాగే... వెళ్ద ాం! ననకూ ఈ ఆటని
పూరిుగా నేర్ుికోవాలనుంది!" కానీ వాళ్ళేదద ర్ూ మాటలోస పడి మటస దనరిని
Page
 గమనించడం మరిిపో యార్ు. త్వర్గా ఇలుస చేరిన శిరీష్ మటెస కిూ త్లుపు దగగ ర్
నించతని వారి మాటలిా వింటుననాడని వాళ్ేకు తెలీదు... కిందకి
వెళ్ళేపో దనమనుకుని మళ్ాే ఏమైందో 'దఢేళ్'మని త్లుపుని తెరిచ్చ లోపలికి
వెళ్ాేడు!
112
Page
 Episode 40
శిరీష్ ని చకడగానే ఇదద రి మొహ్హలు పాలిపో యాయి. వాణీకెైతే భయంతో గుండె
ఆగినంత్ పనెైంది... కకదిదసలపటికి దీప్కి ీు వాణీ స్ూర్ుు ఎతిు వ్ుండటం గుర్ుుకకచ్చి
వెంటనే కిందకి దించేసరంది. ఇదద ర్ూ శిరీష్ వ్ంక భయం భయంగా చకస్ార్ు. వాణీకి
ఎందుకో వాళ్ళే చేసలది త్ప్లామో అని అనుమానం వ్చ్చింది. దీప్ీు మాత్ిం 'స్ార్ల్ కి
ఇలా దొ రికిపో యానేంటీ!' అని భయపడింది... ఇదద ర్ూ అత్ని చకపుకే
శిలలెైనటుుగా అలా ఉండిపో యార్ు. కాసలపటికి శిరీష్ దీప్ని ీు చకసర, "వెళ్ళే!"
అననాడు. కానీ త్ను కదలేస దు. శిరీష్ మళీే ఇలా అననాడు, "దీప్... ీు నీ ఇంటికి
వెళ్ళే!" త్ను మంచం దిగి త్లదించుకకని ర్ూం నుండి బయటకి వెళ్ళేపో యింది.
త్రావత్ శిరీష్ వాణీవెైపు చకస్ాడు. వాణీకి స్ార్ల్ కళ్ేలో ఎపాటిలా ప్లిమ
కనబడలేదు. "వాణీ... కిందకి వెళ్ళే!" అననాడు. వాణీ మలస గా మంచం దిగి వెళ్ళే
శిరీష్ దగగ రికి వ్చ్చి అత్నిా గటిుగా వాటేస్ుకునాది. కకంచెం త్లెతిు అత్నివెైపు
చకసరంది... అత్ని ముఖంలో ఏ భావ్ం కనబడలేదు. శిరీష్ వాణీని విడిప్రంచుకకని,
"కిందకి వెళ్ళే, వాణీ!" అననాడు కర్ుగాగ... అపాటివ్ర్కూ త్నకు ఏడుపు
రాలేదు... ఎందుకంటే, త్నకు దీప్లా
ీు త్పుా చేస్ాననే భావ్నన లేదు,
దొ రికిపో యానే అనా భయమూ లేదు... కానీ, ఎపుాడెైతే 'త్న స్ార్ల్' త్నని దకర్ం
ప్ెటు ాడో , అపుాడనిప్రంచ్చంది త్నేదో త్పుా చేసరందని... ఇక స్ార్ల్ త్నని అత్ని
దగగ రికి కూడన రానివ్వర్ని అనిప్రంచ్చంది. అంతే, ఆమ గుండెలోని బాధ కనీాళ్ే
ర్ూపంలో బయటకు వ్చ్చింది. ఏడుికుంటూ మటు
స దిగి కిందకి వెళ్ళేపో యింది.
★★★
వాణీ ఏడుికుంటూ రావ్డం చకసర లత్ కంగార్ుగా వెళ్ళే, "ఏమైంది, వాణీ?"
113

అనడిగింది. వాణీ ఏమీ చెపాలేదు... అలా ఏడుస్క

ు నే వ్ుంది... ప్ెైన ర్ూం వ్ంక
Page
 చకస్క
ు ...! లత్ వాణీని దగగ రికి తీస్ుకకని ఓదనర్ుస్క
ు వాణీ చకపును అనుస్రిస్ు క
త్ను కూడన ప్ెైకి చకసరంది.
114
Page
 Episode 41
లత్ వాణీని ఇంటి లోపలికి తీస్ుకుపో యి నీళ్ళేస్క
ు , "చెపుా ప్రచీి, ఏం జరిగింది?"
అనడిగింది. వాణీ ఇంకా ఎడుస్క
ు నే వ్ుంది కానీ ఏం చెపాడం లేదు. వాణీ అలా
ఏడుస్ుుంటే లత్ మనసెందుకో కీడు శంకించ్చంది. ఈ ప్రచ్చిదేమో ఎపుాడక 'స్ార్ల్...
స్ార్ల్...' అంటూ అత్ని దగగ రే వ్ుంటుంది... ఒకవేళ్ స్ార్ల్ దీని అమాయకతనవనిా
ఆస్రాగా తీస్ుకకని యిే అఘాయిత్యం చేయలేదు కదన...! "వాణీ, ననకీ ఒకూ
విషయం చెపుా, ప్ెైనేదెైనన త్పుా జరిగిందన..? నువ్ువ బయటకు చెపాడననికి
ఇషు పడనిదేదెైనన-" అపుాడే వాణీ మౌనంగా 'ఔను' అనాటుుగా త్న త్లను
పంకించ్చంది. లత్ కళ్ళే ప్ెదదవ్యాయయి... అయినన మళీే
నిశియించుకోవ్డననికనాటుు, "స్ార్ల్ నీ-తో....-" అని మొదలెటు ంి ది. 'స్ార్ల్' అనా
మాట వినగానే వాణీ ఇంకా గటిుగా ఏడుస్క
ు లత్ మీద పడిపో యింది... ఇక లత్కి
అంతన 'అర్ధమైపో యింది!' అంతే, ఇంత్కాలం 'స్ార్ల్' అంటే త్నకునా ఆరాధననభావ్ం
మొత్ు ం అస్హ్యంగా మారిపో యింది. ఛ... అస్లు అత్ను మనషలనన...? కాదు...
అందమైన ర్ూపానిా ఎర్వేసర ఆడవాళ్ేని బలిగతనే మేకవ్నెా పులి! ఇపుాడే శిరీష్
ని ముకూలుగా నరికెయాయలనిప్రంచ్చంది త్నకి... చపుాన లేచ్చ మేడమీదకి
పర్ుగెత్ు రకువెళ్ళేంది... వాణీకి కూడన వెళ్ాేలనిప్రంచ్చంది... కానీ, అత్నిక 'త్న స్ర్ల్'
కాదుగా... లత్ ప్ెైకెళ్ళే త్లుపు త్టు కుండన 'ఠాక్!'మనే శబద ంతో తోస్ుకుని లోపలికి
వెళ్ళేంది. శిరీష్ త్న మంచంమీద పడుకుని శూనయంలోకి చకస్ుుననాడు. అత్ను
ఎపాటిలా నిశిింత్గా... పిశాంత్ంగా ఉననాడు. మలస గా త్లతిప్రా లత్ వెైపు చకసర
లేచ్చ కూర్ుిననాడు... లత్కి శిరీష్ ని చకసలు కంపర్ంగా వ్ుంది... త్న నోటికి వ్చ్చిన
తిటస నీా అత్ని మీద పియ్యగించనలని ఆమకి వ్ుంది. ఇది త్నకు కకతేు ం కాదు...
115

త్నని ఏడిప్రంచడననికి టెై చేసల చనలామంది కురారళ్ేని త్ను చనలాస్ార్ుస తిటిుంది.

Page
 కానీ శిరీష్ మీద ఇంత్ కోపంగా వ్ుననా అత్ని ముఖం చకస్క
ు తిటు లేక, "నువ్ువ...
నినుా--" అంటూ అర్వ్డం మొదలెటు ంి ది. శిరీష్, "ఏమైంది?" అననాడు లత్ని
చకస్క
ు ... అంతే పిశాంత్ంగా... "మాటాసడకు.! నువెవంతో మంచ్చవాడివ్ని
నినిాకూడ ఉండనిసలు ...నువ్ువ...ఛ!" అని ఊగిపో త్ూ, " పో ... వెంటనే ఇకూడినుంచ్చ
వెళ్ళేపో ... మా ప్రనిా బాబాయిలు రాకముందే ఈ ఇలుస ఖాళీ చేసర పో ... లేదంటే
అందరిముందక నీ బండనర్ం మొత్ు ం బయటప్ెటు ి నినుా కుకూలా ఈడుికెళ్ళే ఈ
ఊర్ుాంచ్చ త్రిమేస్ు ాను! ఆఁ.." అని చెప్రా విస్ుర్ుగా కిందకి వెళ్ళేపో యింది. ఆ
క్షణం ఆమ అపర్ భదికాళ్ళని త్లప్రంచ్చంది. కానీ, శిరీష్ ఏమీ కంగార్ు పడకుండన
వెళ్ళే త్న లేపు ాప్ తీసర పనిచేయస్ాగాడు. లత్ కిందకెళ్ళే ఇంకా ఏడుస్ుునా వాణీని
చకసర కోపంగా, "ఇంకా ఏడుపు ఆపుతనవా!" అని అరిచ్చంది. వాణీ ఒకూస్ారిగా
ఉలికిూపడి బరలగా త్న అకూవెైపు చకసరంది. లత్కి వాణీని అలా చకసలస్రికి
కషు మనిప్రంచ్చ త్నని గుండెలకు హ్త్ర
ు కకని త్లను నిముర్ుత్ూ, "ఊరోూ.. ఊరోూ,
నేనన నీచుడిా ఇలుస ఖాళీచెయయమని చెపాానులే!" త్న అకూ 'నీచుడు' అని
ఎవ్ర్ాందో వాణీకి అర్ధంకాలేదు. వాణీ త్న మోచేతు ో ముకుూ త్రడుచుకకంటూ,
"ఏఁవెైందకాూ?" అనడిగింది. "నేను అత్నిా ఇలుస ఖాళీ చెయయమని చెప్రా
వ్చనిను!" "కానీ, ఎందుకు?" 'త్మ స్ార్ల్' ని ఎందుకు ఇలుస ఖాళీ చేయమని
చెప్రాంది! "ఏం చేస్ార్త్ను?" లత్ వాణీ వ్ంక ఓ క్షణంపాటు చకసర, "అది...
నువేవగా... చెపాావ్... అత్ను నినకా... నినాత్ను ఏం -?" "లేదకాూ... స్ార్ల్
ననేామీ అనలేదే! కనీస్ం కస్ుర్ుకోనక లేదు..." ఒకూస్ారిగా భూగోళ్ం
బదద లెైనటుుగా అనిప్రంచ్చంది లత్కి... వాణీ త్న ఏడుపు ఆప్ర లత్ని వింత్గా
116

చకస్ోు ంది. "ఏమైందకాూ... స్ార్ల్ ని నువేవమైనన అననావా?" లత్కి వాణీతో

చెపాడననికి మాటలేం దొ ర్కలేదు. త్లపటుుకు కూర్ుింది. ఏం చేసరంది త్ను!
Page
 ఎవ్ర్ాయితే ఇంత్కాలం త్న మనస్ుులో నిక్షిపుం చేస్ుకుందో ... అత్ని మీద
విచక్షణనర్హిత్ంగా విర్ుచుకుపడింది...
117
Page
 Episode 42
ముందు కోపంతో ర్గిలిపో యిన త్న కళ్ళే ఇపుాడు పశాితనుపంతో ఎర్రబడనాయి!
త్న కనీాళ్ేతో అత్ని కాళ్ేని కడగాలనిప్రస్ు ో ంది... ఏమీ తెలుస్ుకోకుండన
నోటికకచ్చినటుు మాటాసడేసరంది... అయినన, దీనికంత్టికి ఈ కోతి కార్ణం! ఏం
జరిగిందో స్రిగగ ా చెపాకుండన త్నని ఈ ఇర్కాటంలో తోసలసరంది... వెంటనే వాణీ
చేయిపటుుకకని మేడెకిూంది. త్లుపు తెర్వ్డననికి ధెైర్యం చనలక కిటికీ దగగ రికి వెళ్ళే
నిలబడింది. శిరీష్ మంచం మీద కళ్ళే మూస్ుకకని వ్ుననాడు. అత్ని ముఖం
చనలా పిశాంత్ంగా వ్ుంది. త్నిందనక అత్నిా అనిా మాటలననా అత్ను నిశిలంగా
వ్ుండటం లత్ని ఆశిరాయనికి గురిచేసరంది... అత్ని ముందుకెళ్ేడననికి ఇదద రికీ
ముఖం చెలసక వెనుదిరిగార్ు... ఒకూకూ మటూ
ు దిగుత్రంటే ఇదద రి గుండెలు
బర్ువెకుూత్రననాయి. కిందకెళ్ేగానే వాణీ, "అకాూ... మనమింక స్ార్ల్ తో
ముందులా ఉండలేమా?" అనడిగింది. లత్ త్న చెలిస త్లనిమిరి, "అస్ల్-...
అఁ..పడుకో" అని త్న వొళ్ళస పడుకోబలటు ుకుంది. వాణీ పడుకుంది. అస్లేం జరిగిందో
అడుగుదనమనుకకని వాణీ వాలకం చకసర ఆ పిశాని మరాాటికి వాయిదన వేసరంది.
కాసలపటికి త్న ప్రనీా బాబాయిలు ఇలుస చేరార్ు. లత్ త్న కళ్ళే త్రడుచుకకని
వాణీకి అకూడే వ్ుండమని చెప్రా త్ను బయటకు వ్చ్చింది.
ధరాిరావ్ు: అమాి... లతన... ఈ రోజు కాస్ు ఎకుూవ్ పని చేయడం వ్లోస ఏమో
గానీ వొళ్ేంతన ఒకటే స్లుపులు... తొందర్గా నడుం వాలిసలు గానీ ఈ నొపుాలు
త్గేగలా లేవ్ు... భోజనం ప్ెటుమాి... అంటూ త్న కాళ్ళే చేత్రలు కడుకుూంటూ
చెపాాడు.
నిర్ిల: వాణీ యిేది! ప్ెైనుందన? లత్: లేదు ప్రనీా... లోపల పడుకుంది.
118

ధరాిరావ్ు: మొతనునికి త్నకు ఏసీ మోజు తీరిపో యినటుుంది...

Page
 లత్: కాదు బాబాయ్! వాణీకి... జవర్ం వ్చ్చింది. ఏసీలో ఉండటం మంచ్చది కాదనీ
స్ాుర్ల్... చెపాార్ు. అందుకే- ధరాిరావ్ు: త్ను భోంచేసరందన?
లత్: ఆ... నేను త్నకి భోజనం ప్ెటు ి మాత్ిలిచ్చి పడుకోబలటు ాను... నేనక
భోంచేస్ాును. లత్ అబదద ం చెప్రాంది... ఇదద ర్ూ ఏం తినలేదు అస్లు..!
ధరాిరావ్ు: నువెవకూడ పడుకుంటావ్ు లత్?
లత్: న్...నేను కూడన కిందే పడుకుంటాను. వాణీ లేకుండన ఒంటరిగా ప్ెైనెలా
పడుకుంటాను.
ధరాిరావ్ు: hmmm... మంచ్చది. అనాం ప్ెటుమాి! అంటూ త్న కూత్రరి మంచ్చ
నడవ్డికకి మురిసరపో త్ూ త్న మీస్ాలిా దువ్ువకుననాడు. భోజనం ముగిస్ాక
నిర్ిల, "ఎనిమిది కావొస్ుుంది. మాస్ాుర్ుగారికి నువేవ భోజనం తీస్ుకెళ్ేమాి...
మేమిక వెళ్ళే పడుకుంటాం." "అలాగే... ప్రనిా!" అంటూ 'ఎలా స్ార్ల్
ముందుకెళ్ేడం?' అని మధనపడస్ాగింది.
★★★
ఎనిమిదెైంది... ఇక త్పాదు, వెళ్ాేలి..! భోజనమంతన స్రిద తీస్ుకెళ్ేడననికి
సరదధమైంది... ఆమకి అడుగులు త్డబడేలావ్ుననాయి... శిరీష్ కిటికీలోంచ్చ లత్
భోజనం తీస్ుకురావ్డం చకసరనటుుననాడు... అందుకే, లత్ త్లుపు దగగ ర్కి వ్చ్చి
నిలబడగానే, "లోపలికి రా!" అని అననాడు. లత్ ఓ క్షణం అలాగే నిలబడి త్రావత్
త్లుపు తీస్ుకుని లోపలికి వెళ్ళేంది.... త్ల దించుకుని! టేబుల్ మీద భోజనననిా
ఉంచ్చ వెనుదిర్గబో త్రండగా "ఆశాలతన!" అని శిరీష్ ప్రలిచనడు. ఏదో కీ ఇచ్చిన
బొ మిలా గిర్ురన అత్నివెైపుకు తిరిగింది... కానీ అత్ని ముందు నిలువ్లేక సరగగ ుతో
119

చచ్చిపో తోంది. "ననుా చకడు!" త్లెతిు అత్నిా చకసరంది... ఆమ కళ్ేలో మళీే

పివాహ్ం మొదలెైంది... మలస గా ఆమ చెంపలకి ఆ చెమి చేరింది. ఆమ కళ్ేనుండి
Page
 కారే పితీ చుకాూ అత్నిా క్షమాపణ కోర్ుత్ూవ్ుంది... శిరీష్ ప్ెదనలమీద అత్ని టేడ్
ి
మార్ల్ూ సెైిల్ విరిసరంది. "ఇకూడికి రా... ననదగగ రికి!" లత్ అత్ని దగగ రికి వెళ్ు ళ
త్డబడి త్ూలబో త్రండగా శిరీష్ ఆమను పటుుకుననాడు... అంతే, ఇక ఆమ
స్త్ర
ు వ్లేనటుుగా అత్ని ఛనతీమీద ఒరిగిపో యింది! ఆమ యద అత్నికి మత్ు గా
తనకింది... శిరీష్ ఆమ భుజానిా పటుుకకని త్న మీదనించ్చ లేప్ర నుంచోబలటు ాడు...
ఆ క్షణం లత్ అత్నేం అడిగినన... ఏం చేయమననా చేయడననికి సరదధపడింది. శిరీష్
ఆమ కళ్ేలోకి తొంగిచకస్ుుననాడు... ఆమ మలస గా అత్ని కళ్ేలోకి చకస్క
ు , "sss-
sorry!" అంది... మళీే 'స్ార్ల్' అనలేదు త్ను. ఇపుాడు త్ను ఇక శిరీష్ తో
దో బూచులాడనలని అనుకోవ్డం లేదు... త్న మనస్ులోని భావాలని
అత్నిముందు వ్యకు పర్చనలనుకుంటలంది... "SORRY!" అని మళీే అంది. శిరీష్ కి
ఆమ కళ్ేలో త్న మీదునా ప్లిమ కనబడింది... 'ఛ... ప్లిమ గీమా లేవ్ు... ఇది
కేవ్లం లస్ు ... కామం, అంతే!' జస్ు ఇననుటుయవేషన్!!! పాపం... ఈ ప్రచ్చిదననికి
ప్లిమ అనేది టాిష్ అని తెలీదు. ఓకే...లెట్ు ప్లస ఓల్ా టిక్
ి !!! యస్...!' అనుకుంటూ
లత్తో, "చకడబో తే నీకు నన మీద ప్లిమ మొదలెైనటుుందే!!!" అని అననాడు.
"మ్ి... హ్హ... ఐ లవ్ యూ...!" అంది వ్ణుకుత్రనా ప్ెదనలతో... ఒక కనీాటి
చుకూ ఆమ ప్ెదనలని చేరింది... శిరీష్ దననిా ర్ుచ్చ చకదనదమని ముందుకి వ్ంగి
ఆమ ప్ెదనలని అందుకుననాడు...ఆహ్హఁ... ఎంత్ ర్ుచ్చగా వ్ుననాయి! లత్ త్నని
అత్నికి అరిాంచడననికి సరదధమైంది... త్నకిపుాడు యిే భయమూ లేదు!!! శిరీష్
ఆమ అధరాలని చ్చనాగా కకర్ుకుత్ూ వాటి ర్స్ాలని జుర్ురకుంటుననాడు...
కాసలపయాయక ఆమనుండి వేర్యియ, "రేపు... నువ్ువ ప్ెైనే పడుకో... కానీ ననతో...!"
120

అననాడు. ఒక రోజు ఆగడమంటే వ్ందేళ్ే విర్హ్ంలా కషు ంగా అనిప్రంచ్చంది లత్కి...

Page
 'ఇపుాడెందుకు కాదు???' కానీ, చ్చవ్రికి ఆమ అత్ని మాటని మనిాంచ్చ కిందకి
వెళ్ళపో యింది...
121
Page
 Episode 43
మరాాడు వాణీకి నిజంగానే జవర్ం రావ్డంతో స్కూలుకు వెళ్ేలేకపో యింది.
అరోజు శిరీష్ లేబోస కూర్ుినివ్ుననాడు. స్ాధనర్ణంగా స్ో మవారాలు రీసెస్ ముందు
త్నకు two hours 'పాికిుకల్' సెషన్ ఉంటుంది. కానీ ఆ కాసస్ వాళ్ేకి వేరే వ్ర్ల్ూ
ఇచ్చి దీప్ని రు త్న దగగ ర్కు ర్మిననాడు... లేబోస కి! ఎపాటాసగే అత్ను ఆ అలిరాల
వెనకునా కురీిలో కూరతినివ్ుననాడు. దీప్:రు స్..స్ాుర్ల్... ప్రలిచనర్ట! దీప్కి
ీు
భయంతో గతంత్ంతన ప్రడచగటుుకుపో తోంది. శిరీష్ సీరియస్*గా వ్ునాటుుగా యాక్ు
చేస్ు క, "హ్హ... ఔను!" అననాడు. "ఎఁ...ఎందుకు స్ాుర్ల్!" " ఆ... నినా నన
ర్ూమ్*లో మీరేం చేస్ు ుననార్ు?" "అదీ... స్..స్ాుర్ల్-" "అదే... ఏఁ చేస్ు ుననావ్ు
నువ్ువ... వాణీతో!" "స్ాురీ స్ార్ల్... ఇకముందు ఎపుాడక అలా చెయయను."
"ఎందుకు చెయయవ్..." దీప్ీు ఏం మాటాసడలేదు. త్న కనుబొ మిలు ముడిపడనాయి.
"ఏఁ... వినబడా ం లేదన!" "ఆఁ... ఎందుకంటే... ఎందుకంటే...అది చనలా త్పుా...
ఆఁ... అలా చేయడం-" "ఎలా చేయడం?" దీప్ీు మళీే మౌనంగా ఉండిపో యింది.
"చకడక... నువివలా స్మాధననం చెపాకుండన ఉననావ్ంటే మాత్ిం మీ
అమాినననాలిా ప్రలిప్రంచనలిువ్ుంటుంది... ఆ త్రావత్ వాళ్ళే తేలుస్ాుర్ు, నువీవ
స్కూలోస ఉండనలో, వ్దోద ... ఏమంటావ్!" "స్ాుర్ల్!" అంది దీప్ీు కంప్రస్ు క... "ఏంటి
'స్ాుర్ల్'?" "చ్-చెపు ాననుర్ల్!" "HMmm... చెపుా." "ఎ-ఏం చెపాాలి, స్ాుర్ల్?"
"ఇందనకేదో 'త్పుా' అననావ్ కదన... ఏంటది?" "మ్-మేము అకూడ చేస్ు ునాది
త్పుా... స్ాుర్ల్" "ఏం చేస్ు ుననార్ు...?" "స్ార్ల్... మేమిదద ర్ం ఆడుకుంటుననాం!"
"ఓహ్ో ... ఆడుకుంటుననారా...!" అననాడు వ్యంగయంగా. దీప్ీు త్లదించుకుంది.
"ఎవ్ర్ు నేరిాంచనర్ు నీకా ఆటని?" "అదీ... స్రిత్ వాళ్ే అనాయయ నేరిాంచనడు.
122

అత్ను స్ర్ాంచుగారి మనవ్డు." "స్రితన... అంటే మీననక్షి దేవిగారి

Page
 అమాియిేనన?" "అవ్ును, స్ాుర్ల్!" "Hmmm... అయితే వెళ్ళే ఆ స్రిత్ని
తీస్ుకురా...!" దీప్ీు వెళ్ళేంది.
★★★
కాసలపటికి దీప్ీు, స్రిత్ ఇదద ర్ూ శిరీష్ ముందు నిలబడివ్ుననార్ు. "స్రితన... మీ
అనాయయ దీప్కి రు ఏదో ఆటని నేరిాంచనడంట... అదేంటల తెలుస్ుకోవాలని నీకు
లేదన!" స్రిత్ నేలచకపులు చకస్ోు ంది. రాజేష్ అమాియిలకి ఏ ఆటని నేర్ుాతనడో
త్నకు బాగా తెలుస్ు... దీప్ీు వెంటనే, "స్ార్ల్... స్రిత్కి కూడన ఈ ఆటని
నేరిాంచననని నినా రాజేష్ ననతో చెపాాడు," అని చెప్రాంది. మనం ఇర్ుకుూననాక
పకూవాళ్ేని కూడన ఇరికించనలనుకోవ్డం మానవ్ స్హ్జం. కానీ, స్రిత్
'ఇర్ుకుూపో యానే' అనా భయం లేదు... అయినన కాకిప్రలసకి మళీే ఒకర్ు
నలస ర్ంగు పులమాలా చెపాండి! కానీ శిరీష్, "అయితే, ఇపుాడు మీ ఇదద రినీ ఈ
స్కూల్ నుంచ్చ పంప్రంచేయాలనమాట!" అనగానే స్రిత్ త్నేదో ఆ ఆటని ఆడుత్ూ
శిరీష్ కి దొ రికిపో యినటుుగా ముఖం ప్ెటు ి, "స్..స్ో రీ స్ార్ల్! న్..నేను మళీే అలా
చెయయను!" అంది వ్ణికిపో త్ూ... శిరీష్ స్రిత్ను ఓ క్షణంపాటు చకసర, "నువ్ువ
బయటకు వెళ్ళే నిలోి! నినుా మళీే ప్రలుస్ాును," అననాడు. స్రిత్ వెళ్ళేపో యాక
దీప్తో, రు "hmm... ఇపుాడు చెపుా. అత్ను నీకేం చేస్ాడు?" "స్ార్ల్... త్ను ముందు
వీటిని నొకాూడు..." అంది త్న వ్క్షోజాలిా చకప్రస్ు క. "వేటిని.? ప్లర్ు తెలీదన?" దీప్ీు
త్లదించుకుని, "త్..తెలుస్ాుర్ల్!" అంది మలస గా. "అయితే చెపుా." "మ్... నన స్ు -
నన-లు" స్ార్ల్ ముందు వాటి ప్లర్ును పలకడం త్నకు ఏదో లా అనిప్రంచ్చంది.
"ఏంచేస్ాడు... వాటిని?" "త్ను నన స్ు ననలను నొకాూడు..." 'స్ార్ల్ త్నని ఇలాంటి
123

పిశాలను ఎందుకడుగుత్రననార్ు!' అనిప్రంచ్చంది దీప్కి రు . "ఎలా?" దీప్ీు త్న

చేత్రలిా మలస గా త్న స్ు ననలమీదకు తెచుికకని ఓస్ారి నొకుూకుంది... కానీ త్నకు
Page
 ఏమీ అనిప్రంచలేదు. "అలాగే నొకాూడన లేక నీ డెస్
ి లోపల చెయియవేసర కూడన
నొకాూడన?" దీప్ీు షాకయియంది... స్ార్ల్ కి ఎలా తెలుస్ు రాజేష్ అలాగే చేస్ాడని???
త్న స్ార్ల్ ఈ ఆటలో ఛనంప్రయన్ అని త్నకు తెలీదు పాపం! "హ్ఁ.. అ-వ్ును
స్ుర్ల్... లోపల కూ-డన చేస్ాడు." "ఎలా...?" దీప్ీు ముఖం ఎర్రబడుత్ూవ్ుంది...
వ్ణుకుత్రనా త్న చేతిని డెస్
ి లోపలికి తీస్ుకెళ్ళే త్న నగా స్ు ననలను
పటుుకుంది... దనంతో ఆమ డెస్
ి ప్ెైకి లేచ్చపో యి పప టు భాగం అత్నికి కనబడస్ాగింది.
"హ్ి.. త్రావత్..." దీప్ీు మనస్ులో 'స్ార్ల్ జరిగింది మొత్ు ం అడుగుత్రననార్ు... ఏం
చెయాయలి!' అనుకుంది . "త్రావత్... వీటిని... చ్..చీకాడు," అంది స్ు ననలిా
చకప్రస్ు క. "ఏఁ... వాటి ప్లర్ు మరిిపో యావా!" "న్..నన... స్ు ననలను... చీకాడు."
అంది. "ఎలా...!" అననాడు మళీే 'ఎలా... అంటే..!!! ఎలా చీకాడో త్నెలా
చకప్రంచగలదు??? త్న నోర్ు త్న ఛనతీవ్ర్కు వెళ్ేదుగా...' మళీే శిరీష్
ఏమంటాడో అని భయంతో మలస గా త్న డెస్
ి తీసర త్న స్ు న దవయానిా రెండు
చేత్రలతో ప్ెైకి లాగి మడని వ్ంచ్చ నోటితో పటుుకోవ్డననికి పియతిాంచ్చంది... శిరీష్
దీప్రు స్ు ననలను చకస్క
ు ఇలా అనుకుననాడు. 'ఆహ్హ... ఏముననాయి త్న స్ు ననలు.!
వాణీ స్ు ననలకంటే కాస్ు ప్ెదదవి. త్న నిపాల్ు అచిం దననిమి గింజలవ్లె
వ్ుననాయి. నిజంగా అదిరిపో యాయి... దీప్ీు త్ను ఊహించ్చన విధంగానే
చేస్ు ువ్ుంది...' అని దీప్ీు అవ్స్ు ని చకసర నవ్ువకుంటూ, "మ్... వాటిని చీకూ!"
అననాడు. దీప్ీు గటిుగా వ్ూప్రరితీస్ుకుంటూ, "ననఁకు అందడం లేదు, స్ార్ల్!" అంది.
"అయితే... ననుా చేయమంటావా..?" అని శిరీష్ అడగాగనేా దీప్కి ీు ఒళ్ేంతన కరెంట్
పాసెైనటు నిప్రంచ్చంది... తొడల దగగ ర్ త్డి మొదలెైంది... సెైలెంటుగా
124

నిలబడిపో యింది. "బయట స్రితన వ్ుందిగా... త్నని ప్రలూ!" అననాడు శిరీష్.

Page
 "అలాగే... వ్చేిడపుాడు త్లుపు గడియప్ెటు ి ర్ండి!" దీప్ీు త్న బటు లను స్ర్ుదకుని
బయటకు వెళ్ళే స్రిత్ని ప్రలుికకచ్చింది.
శిరీష్: స్రిత్కి వాళ్ే అనాయయ ఎలా చేస్ాడో చెప్రా త్నని కూడన అలా చెయయమని
చెపుా! "స్రితన! రాజేష్ నన స్ు ననలను త్న నోటస ల ప్ెటు ుకుని చీకాడు... ఇపుాడు
నువ్ువ చెయ్... స్ార్ల్ ముందు.!"
స్ార్ల్ ముందే చెపాాక ఇక స్రిత్తో చెపాడననికి సరగగ ంె దుకు.! చెపు ూనే త్న బటు లిా
కూడన విప్లాసరంది... త్నలో ఒకలాంటి భయంతో కూడిన ఎకెైుటెింట్ మొదలెైంది...
స్రిత్ ముందు అవాకూయియంది. వెంటనే చ్చనాగా నవివ, 'స్ార్ల్ కూడన మంచ్చ
ర్సరకుడేననామాట!' అనుకుంటూ వెళ్ళే దీప్ీు స్ు ననలిా చేత్రలోసకి తీస్ుకుని కాస్ు
వ్ంగి త్న నోటస ల ప్ెటు ుకుంది. ఏదో పాలు తనగుత్రనాటుాగా నిపాలుుని
చీకస్ాగింది... 'చకడబో తే స్రిత్కి ఈ పని బాగా అలవాటులా వ్ుంది' అనిప్రంచ్చంది
శిరీష్ కి... దీప్ీు నోటినుండి చ్చనాగా మూలు
గ లు వ్స్ుుననాయి. స్రిత్ వ్ంగడంతో
శిరీష్ కి ఆమ ప్రర్ుదులు కనువిందు చేస్ు ుననాయి... అవి త్న అంగానికి కేవ్లం
ఒక అడుగు దకర్ంలో వ్ుననాయి... శిరీష్ త్న చేతిని తీస్ుకెళ్ళే ఆమ గుండిని
గుమిడికాయలాంటి పుర్ుదలమీద వేసర .. ఈ స్ర్ుకు కూడన బానేవ్ునాటుుంది.
శిరీష్: మ్... చనలు... ఇక చనలు... స్రిత్ వెంటనే ఆప్లసర శిరీష్ వెైపు తిరిగి
నిలుింది... స్రిత్ చకపులోస శిరీష్ కి చనలా కోరిక కనబడింది... అదే స్మయంలో
దీప్ీు కళ్ేలో ఇంకా భయం తొణికిస్లాడింది...
శిరీష్: ఇలాగే చేస్ాడన...? దీప్ీు, "హ్హ.. అవ్ును... స్..స్ార్ల్!" అంది గాఢంగా
వ్ూప్రరితీస్క
ు ... ఆమ ఛనతీ ఎగిసరపడుత్ూవ్ుంది!
125

శిరీష్:'అపుాడెలా అనిప్రంచ్చందో ఇపుాడు కూడన అలాగే అనిప్రంచ్చందన..?

Page
 దీప్:ీు అవ్ును, స్ాుర్ల్! స్రిత్ మాత్ిం, "త్ను అబదధ ం చెపు ుంది స్ార్ల్... ఒక మగాడు
చేసరనపుాడు వ్చేి మజా... ఆడది చేసలు ఎపాటికీ రాదు!" అంటూ విభరదించ్చంది...
త్న చేత్రలతో త్న దబబకాయలాసంటి స్ు ననలను నొకుూకుంటూ... శిరీష్, "నిజమా...
దీప్!"
ీు అననాడు. దీప్ీు నిజమేననాటుుగా త్లూప్రంది. ఆమలో భయం కరమేప్ీ
త్గుగత్ూ ఇంకా పూరిు ఆటని ఆడనలనే కోరిక కలుగుత్ూవ్ుంది.
శిరీష్ : అయితే ఆ మజా ఏంటల ననకు చకప్రంచు!
దీప్:ీు కానీ, స్ార్ల్... ఇకూడ ఎవ్ర్ూ మగాళ్ళే లేర్ు కదన!
శిరీష్: ఏఁ... నేనేమైనన ఆడంగివాడిలా కనిప్రస్ు ుననానన...!
దీప్:రు స్ార్ల్... మీర్ు... 'స్ార్ల్'.. కదన... శిరీష్ దీప్ీు మాటలకి నవేవస్క
ు , "నేను
చేస్ు ాను... ఎంత్ మజా వ్చ్చిందో అపుాడు ననకు చెపుా... స్రేనన!" అననాడు.
"స్రే, స్ార్ల్!" అంది దీప్ీు నేలచకపులు చకస్క
ు . శిరీష్ వెంటనే దీప్ని రు త్న ఎడమ
తొడమీద కూరోిబలటు ుకకని ఆమ వీపును త్న ఎడమ చేతు ో నిముర్ుత్ూ మలస గా
త్న త్లను వ్ంచ్చ ఆమ కుడి స్ు నననిా త్న ప్ెదనలతో పటుుకుననాడు... మరో చేతిని
ఆమ తొడమీద వేసర నెమినెమిదిగా ప్ెైకి తీస్ుకువెళ్ు ళననాడు... దీప్ీు, 'అహ్....'
అంటూ మూలు
గ త్ూవ్ుంది. స్రితనకి ఈ 'డనిమా' అంతన చకసల ఓప్రక లేకపో యింది...
త్ను వెంటనే వెళ్ళే శిరీష్ దగగ ర్ మొకాళ్ేమీద కూరతిని అత్ని ప్లంట్ జిప్ ని
'స్ర్క్'మంటూ ఓప్ెన్ చేసర అత్ని 8 inch అంగానిా బయటకు తీసర నోటస ల
ప్ెటు ుకుంది. ఈ పరిణనమానిా శిరీష్ కలోసకూడన ఊహించలేదు. ఆ దృశాయనిా చకసలు
'తీిస్ం సెక్ు' గుర్ుుకువ్స్ోు ంది... స్రిత్కి సెక్ు లో చనలా ఎకుప్ీరియన్ు వ్ుందని
శిరీష్ కి అర్ధమైంది. త్నెపుాడక కనెాప్రలసలకి వ్ునా అమాయకతనవనిా ఆస్రాగా
126

చేస్ుకుని వాళ్ే ర్స్ం ప్రండేయడననికి పియతిాస్ుుంటాడు... కానీ, ఇపుాడు...

స్రితన నోటస ల త్న అంగం మునిగితేలుత్ూ ఉంటే, స్.. హ్హ...!' అంటూ శిరీష్ ఎగిరెగిరి
Page
 పడుత్రననాడు. స్రిత్ నిజంగా ఓ వేశయలా పివ్రిుస్ు ో ంది... మొత్ు ంగా అత్ని ర్స్ాలిా
లాగేయాలని స్రిత్ అనుకుంటునాటుుగావ్ుంది... చ్చనా చ్చనాగా అత్ని అంగం
మొన దగగ ర్ కకర్ుకుత్ూ... ప్ెై చరాినిా లాగుత్ూ... మధయమధయలో అత్ని
బంత్రలతో ఆడుకుంటుంది... అత్ని తొడమీదునా దీప్ీు కాస్ు జార్డంతో శిరీష్ ఆమ
నడుంమీద చెయియవేసర గటిుగా బిగించ్చ లాగాడు. "ఆహ్..."' అని చ్చనాగా అర్ుస్క
ు
అత్నిమీద వాలిపో యింది దీప్.ీు ఇలా ముగుగర్ూ మంచ్చ ర్స్పటుులో వ్ుండగా ఎవ్రో
త్లుపుకకటాుర్ు. బయటనుంచ్చ, "స్ార్ల్... ప్రినిుపాల్*గార్ు మిమిలిా ప్రలుికు
ర్మిననార్ు!" అని పూయన్ అరిచనడు. శిరీష్ త్న పాయంట్ స్రిచేస్ుకకని వెళ్ళే
త్లుపుతీసర పూయన్ తో, "ఇపుాడే వ్స్ాును... నువెవళ్ళే!" అననాడు. వాడు
వెళ్ళేపో యాక ర్ూంలోకి చకసర, "మిమిలిా మళ్ళే ప్రలుస్ాును... ఇపుాడు
వెళ్ేండి!" అని పంప్రవేస్ాడు.
★★★
పాపం ఇందనకటినుంచ్చ కిటికీలోంచ్చ చకస్ుునావార్ు మాత్ిం ఓ మంచ్చ తీిస్ం
సెకుును మిస్ుయాయర్ు!!!
127
Page
 Episode 44
ఆరోజు స్కూల్ వ్దిలే స్మయానికి శిరీష్ పూయన్ తో, "లేబోస కకంచెం పనుంది," అని
చెప్రా తనళ్ాలు తీస్ుకుననాడు. ఎలాగూ గేట్ కీపర్ు రావ్డననికి మరో రెండు గంటలు
పడుత్రంది కాబటీు అకూడే 'strip dance' చేసరనన పటిుంచుకునేవాడే వ్ుండడు.
దీప్ని ీు ఇంకా స్రిత్ని స్కూల్ విడిచనక లేబోస కి ర్మిని ముందే చెప్రావ్ుండటంతో
వాళ్ళే స్రాస్రి లేబోస కి వెళ్ాేర్ు... ఆ అలిరాల దగగ రికి! స్రిత్ వెళ్ు ళనే అకూడునా
కురీి చేతిమీద త్న పూకుని ఆనించ్చ కూర్ుింది. "నన ప్లర్ును కూడన స్ార్ల్ కి
చెప్రానందుకు థనంకేు, దీపూ..." "అదేంటకాూ... నీకు భయంగా లేదన... స్ార్ల్ ఏం
చేస్ు ారోనని ననకెైతే చనలా భయంగా వ్ుంది" "భయమా...! బొ ంగేంకాదక... అయినన
నువవవ ప్రచిమొగానివి కాబటిు భయపడుత్రననావ్ుగానీ... ననకెైతే యిందనకే
తెలిసరపో యింది... మాస్ాుర్ుగారి యిేశాలు! ననకీయనగారి గురించ్చ ముందే
తెలిస్ుంటేనన... ఎపుాడో నన పూకును ఆ మొడా కి అపాగించేదననీా!" అలా అంటూ
త్న పూకుని డిస్ మీదనుంచే కెలకస్ాగింది. "అయితే అకాూ... ఇపుాడు స్ార్ల్ ఏం
చేస్ు ార్ు?" "ఏం చేస్ు ాడన? మన ఇదద రి పూకులిా ఇర్గ దెంగుతనడు... చకస్ో ూ మరి!
కానీ ముందు నేను దెంగించ్చకుననాక ఆ త్రావత్ నువ్ువ దెంగించుకో... స్రేనన...
కానీ ఒకటే... ఇకూడ జరిగేది ఇంక ఎవ్రికీ తెలీకూడదు... లేదంటే ఆ త్రావత్
మనకు బలర్ు ులు దొ ర్కవ్ు... అర్ధమైందన!" "అలాగే అకాూ... నేనెవ్రికీ చెపానులే!"
కాసలపటికి శిరీష్ లోపలికి వ్చనిడు... స్రిత్ దెబబకి త్న అంగం మూడు ప్రరియడుస
దనటినన అలాగే గడకర్రలా నిలబడిపో యింది... స్రిత్ వెంటనే కురీిలోంచ్చ లేచ్చ దీప్ీు
పకూకి పో యి నిలుింది... శిరీష్ కురీిలో కూర్ుింటూనే, "ఇందనక ఎకూడినుండి
ఆపామో అకూడినుంచ్చ మొదలెటుండి!" అననాడు. కానీ స్రిత్ దీప్ని ీు ఆప్ర, "స్ార్ల్...
128

అంత్కననాముందు... కాస్ు ననుా ర్క్షించండి... ఇందనకటుాంచ్చ నన పూకులో

Page
 బాగా దుర్దగావ్ుంది..." అంది ఆమాయకంగా మొహ్ంప్ెటు .ి .. శిరీష్ త్న
మనస్ులో 'మ్... తీర్ుస్ాు... నీ దకల నేఁ.. తీర్ుస్ాునుగా!' అనుకుంటూ, త్నని
దగగ ర్కు ర్మిని సెైగ చేస్ాడు. స్రిత్ వెంటనే పావ్ుర్ంలా అత్ని దగగ ర్
వాలిపో యింది... కానీ ఈ పావ్ుర్ం వేటగాడి దెబబ నుంచ్చ త్ప్రాంచుకోవ్డననికి
కాదు దెబబ వేయించుకోవ్డననికి వెళ్ు ళంది! శిరీష్ త్న అంగానిా విడుదలచేయగానే
స్రిత్ దననిా త్న నోటస లకి తీస్ుకుని చంటిప్రలస ాడు ఐస్ు పులస చీకినటుుగా
చీకస్ాగింది. శిరీష్ స్రిత్ త్లను పటుుకుని ముందుకు నెటుడంతో అత్ని అంగం
గతంత్రవ్ర్కూ దిగబడింది. 'హ్...కూ..అహ్!!' దీప్ీు చనలా శరదధగా వారిదదరినీ
కననార్ాకుండన చకస్క
ు వ్ుంది... ఇదద ర్ు ఆ ఆటలో నిషాణత్రలు మరి! శిరీష్ త్న
చేతిని స్రిత్ వీపుమీదుగా తీస్ుకెళ్ళే స్ూర్ుుప్ెైనుంచ్చ ఓస్ారి నొకిూ మలస గా
స్ూర్ుులోపల చేయివేసర ఓ వేలును ఆమ ప్రర్ల
ర మధయలోవ్ునా బొ కూలో తోస్ాడు.
స్రిత్కు ఒకూస్ారిగా జివ్ువమంది... కానీ త్ను మరింత్ వేగంగా చీకుత్ూ... అదే
స్మయంలో శిరీష్ టెసు స్
ర ని గటిుగా నొకిూంది... ఈస్ారి శిరీష్ కి నరాలోస
జివ్ువమంది... ఒకరికకకర్ు తెగ షాకులిచుికోస్ాగార్ు... శిరీష్ ఓస్ారి దీప్ీు వెైపు
చకస్ాడు. పాపం... త్నుకూడన ఆడటానికే కదన వ్చ్చింది... శిరీష్ లేచ్చ దీప్ని
రు
అకూడే నేలమీద పడుకోబలటు ి ఆమ కాళ్ేను విడదీసర స్రిత్ను ఆమ త్లవెైపు
కాళ్ళే ప్ెటు ుకకని పడుకోమని చెపాాడు. త్రావత్ శిరీష్ దీప్ీు కాళ్ేమధయకు
చేర్ుకుననాడు... దనంతో దీప్ీు నోటి దగగ ర్ స్రిత్ పూకు పిత్యక్షమైంది... అలాగే దీప్ీు
పూకు శిరీష్ కి దగగ ర్యింది... కాస్ు విభినామైన పప జిషనే అనుకోండీ!(ఓస్ారి కళ్ళే
మూస్ుకకని ఊహించుకోండి... అలా కనిప్రంచే ఛననుుంది!) శిరీష్ త్న వేలును దీప్ీు
129

ప్లంటీలో చెయియప్ెటు ి ఆమ పువ్ువ దగగ ర్ వేలితో రాస్ాడు... దీప్కి ీు ఈ అనుభవ్ం

ఎందుకో కకత్ు గా అనిప్రంచ్చంది... స్ార్ల్ అలా త్న పూకులో వేలు ప్ెటు ి తీస్ుుంటే ఆమకి
Page
 భలే గమ్'మత్ర
ు 'గా అనిప్రంచ్చంది... ఆమకి ఇదంతన కకత్ు కావ్డం వ్లన కేవ్లం
నిముషంలోనే భావ్పాిప్రు ని పప ందింది..."స్... హ్హ...!" ఆనక శిరీష్ ఆమ ప్లంటీని
తీసలసర ఆమ తొడలమధయ త్న త్లను దకరిి పూ... ర్స్ాలను తనిగస్ాగాడు...
ఈలోగా స్రిత్ త్న ప్లంటీ విప్లాసర త్న పూకును దీప్కి రు మరింత్ దగగ రికి తీస్ుకెళ్ళే ,
"మ్... అకూడ... చెయయవేఁ!" అంది. దీప్ీు వెంటనే స్రిత్ పూకుని ననకడం
పాిర్ంభించ్చంది. అటు శిరీష్... ఇటు స్రిత్... ఇదద ర్ూ దీప్ీుకి ఓ విచ్చత్ిమైన టెని
ై ంగ్
స్ాుర్ల్ు చేస్ార్ు! దీప్ీు స్రిత్ ప్రర్ల
ర ను ఆస్రాగా పటుుకుని ఆమ పూకులోకి త్న
ననలుకను జొప్రాస్క
ు వ్ుంది... స్రిత్ దననికి బదులుగా శిరీష్ అంగానిా
కకరికేస్ు కవ్ుంది... దనంతో శిరీష్ దీప్ీు పూ.. ప్ెదనలప్ెై త్న దంతనలతో దనడి
చేయస్ాగాడు... మధయమధయలో చ్చనాచ్చనాగా మూలు
గ లు... నిటూ
ు ర్ుాలు... కకంచెం
కషు ం... కకంచెం ఇషు ం... ఇంత్సలప్ెైనన త్న స్ార్ల్ మొడా త్న ముందు అలాగే
వ్ుండటం స్రిత్కి ఆశిరాయనికి గురిచేసరంది... త్నకి నోర్ు నొప్ెాడుత్ూవ్ుంది... ఇక
దీప్ీు అయితే పితి అయిదు నిముషాలకూ ప్రచకారీ చేస్ు కవ్ుంది! ఎటు కేలకు స్రిత్
శిరీష్ అంగానిా త్న నోటిలోంచ్చ తీసర త్న ఓటమిని అంగీకరించ్చంది... శిరీష్ దీప్ీు
లోయలోంచ్చ బయటకి వ్చ్చి అలసరపో యిన స్రిత్ని చకస్క
ు ... 'దకలతీరిందన!'
అనుకుని మలస గా నవ్ువకుని దీప్ీు వ్ంక చకస్ాడు... త్నెపుాడో రిటెైర్ల్ా హ్ర్ల్ు
అయిపో యింది... శిరీష్ స్రిత్ ప్రర్ుదులమీద చెయియవేసర నిముర్ుత్ూ, 'దీని
పూకుని కాదు... ప్రర్ల
ర ని దెంగితేనే మజా!' అనుకుని వెంటనే ఆమ వెనకిూ
వెళ్ాేడు. స్రిత్ గమనించేలోగా ఆమలోకి స్ర్ురన దించనడు. "ఆ...హ్!!
చచనినరోయ్!!! ననా... కకడ..కాూ...!" అని గటిుగా అరిచేసరంది స్రిత్. దీప్రు
130

ఉలికిూపడి లేచ్చ కూర్ుింది. స్రిత్ వెంటనే త్నని తనను స్ంబాలించుకుని టేబుల్

కాళ్ేను గటిుగా పటుుకుని కదలడననికి పియతిాంచ్చంది; కానీ, శిరీష్ గునపం
Page
 ఆమలోకి బలంగా దిగడంతో కదలలేకపో యింది! శిరీష్ స్రిత్ని నడుం దగగ ర్
పటుుకుని అలాగే గాలోసకి లేప్లసర ఆమను గోడకానించ్చ 'చక్..చక్'మంటు
పో టువేయస్ాగాడు. "ఆ...మాి... ఆహ్...హ్హ... అది... స్...వెయ్... అలా-
గేఁ...అక్... ఎయ్.. రా.. రేయ్... చం-ప్లయ్... రా...ననుా... ఆ... స్... నెమిదిగ్-
గా...చె-య్... ఇకూడ.. పటుుకో... ఇప్-పుడొ స్త్రంది రా... మజ్-జా...
అ..స్...ఆ... కకంచెం ... సీాడ్..గా... చే-య్... స్వర్గ ం ఛకప్రస్-త్రననావ్ గదరా...
హ్క్ఁ... లవ్ యూ రా... యిెయ్... తీసలయ్... లోపలకదలదుద... నేఁ.. తనగుత్-తన...
ప్ీస జ్... స్ార్ల్!" ఇపాటికి అత్ను స్ార్ల్ అనాది గురతుచ్చింది స్రిత్కి... శిరీష్ కి కూడన
ఆమ చెప్రాంది నచ్చి వెంటనే ఆమలోంచ్చ త్న అంగానిా తీస్ాడు... తీసర తీయంగానే
ఆమ 'ఠాప్'మంటూ నేలమీద పడిపో యింది. శిరీష్ ఇంత్కుముందు అంజలికి
చేసరనటుుగానే స్రిత్ జుత్ర
ు పటుుకకని ఆమ నోటిలోకి త్న అంగానిా తోసర మొత్ు ం
వీరాయనిా కకేూస్ాడు... స్రిత్ ఆ మొతనునీా గటగటమంటూ తనగేసర ప్ెదనలను
చపారిస్ు క శిరీష్ తో, "స్ార్ల్ గార్ు... ఈ మేటర్ల్ నేనెవ్రికీ చెపానులేండీ...!" అంది
లేచ్చ త్న ప్లంటీని వేస్ుకుంటూ... శిరీష్ ఎపాటిలా పిశాంత్ంగా... నిశిింత్గా
ఉననాడు! దీప్ీు మలస గా లేచ్చ గోడకానుకుని నిలుింది... నినా త్నకి ఏం జరిగిందో
దననేా ఇపుాడు త్ను ఓ లెైవ్ పో ి గారంలా చకసరంది... శిరీష్ దీప్రు దగగ రికి వెళ్ళే ఆమ
బుగగ ని నిముర్ుత్ూ, "దీప్... ీు ఈ రోజు కుదరేసదు... నీకు మళీే ఇంకెపుాడెైనన
చేస్ు ాను... స్రేనన!" అననాడు.
★★★
ఇందనక మిసెైున ఆటని ఇపుాడు మొత్ు ంగా చకసల భాగయం కలిగింది కిటికీలోంచ్చ
131

చకస్ుునా ఆ కళ్ేకి.!!!
Page
 Episode 45
శిరీష్ దీప్ని, రు స్రిత్ని పంప్రంచ్చ కురీిలో కూలబడనాడు... స్రిత్ త్న ప్రర్ుదులిా
పాముకుంటూ వెళ్ళేంది; బహ్ శా అకూడ దెబబ బా..గా పడుంటుంది. రాతిికి మళీే
లత్తో త్నకి ఎపాయింటుమంటు వ్ుంది... టెైం చకస్ాడు... ఏడు కావొస్ుుంది...
గబగబా లేచ్చ లేబ్ కి తనళ్ం వేసర బయటకు వ్చనిడు. అపుాడే గేట్ కీపర్ల్ రావ్డంతో
అత్నికి తనళ్ాలిచ్చి ఇంటికి బయలుదేరాడు.
★★★
ఇక వాణీకి ఒంటలస బాగోకపో వ్డంతో లత్ కూడ వాణీకి తోడుగా ఉండటానికి స్కూల్
మానేసరంది... స్ాయంతనినికి జవర్ం త్గిగపో వ్డంతో లత్ ఆనందంతో వాణీ బుగగ మీద
ముదుదప్ెటు ి, "వాణీ!" అని ప్రలిచ్చంది. "మ్..!" వాణీ కళ్ళే మూస్ుకకనివ్ుననాయి.
"ఇపుాడెలావ్ుంది...?" వాణీ నుదుటిమీద వేళ్ేతో నిముర్ుత్ూ అడిగింది. వాణీ
త్న కళ్ేను తెరిచ్చ త్న అకూని చకసర స్మాధననంగా చ్చనాగా నవివంది. "వాణీ,
నేనంటే నీకు... ఇషు మే కదన!" వాణీ లేచ్చ లత్ మడచుటూ
ు చేత్రలువేసర ఆమను
కౌగిలించుకకని త్న ప్ెదనలను ఆమ చెంపకి ఆనించ్చంది. లత్ వాణీ త్లను త్డుత్ూ,
"నినుా...నేనొకటి అడిగితే...నువేవం అనుకోవ్ు కదన, వాణీ!" "ఏంటకాూ అది?"
"ముందు ననమీద ఒటెుయ్... చెపు ానని!" వాణీ అలాగే అని ఒటేుసరంది. "Hmm...
చెపుా... నినాస్లు... ఏం జరిగింది?" వాణి కళ్ేలో మళీే నీళ్ళే చేరాయి... ఆ
విషయం చెపాడం త్నకు ఇషు ంలేదు, కానీ త్న అకూకి ఇపుాడే ఒటేుసరంది...
చెపు ానని! అందుకే దీప్ీు త్ను కలసర మేడమీదికెళ్ళేన దగగ రినుంచీ త్ను
ఏడుికుంటూ మటు
స దిగినంత్వ్ర్కూ జరిగిందంతన లత్కి పూస్గుచ్చినటుుగా
చెప్లాసరంది. టూకీగా, నేను మీకు ఎలా చెపాానో అలాగనా మాట! అంతన విని లత్
132

నిరాాంత్పో యింది... 'త్న ప్రచ్చి ఇక చ్చనాప్రలస ఏమాత్ిం కాదు! త్నలో యౌవ్న

Page
 స్ాందనలు మొదలయాయయి... త్ను ఆ 'ఆటని' ఆస్ావదించ్చంది కూడన...' లత్
వెంటనే వాణీని త్న గుండెలకి హ్త్ర
ు కకంది. 'కానీ, శిరీష్ ఏం జరిగిందో నినేా త్నకు
చెపుాండచుిగా...! ఎందుకు చెపాలేదు???... ప్ెైగా త్ను అనిా
మాటలంటుననా... ఏం మాటాసడకుండన చనలా నిర్ిలంగా ఉననార్ు... చనలా...!'
"వాణీ, నువేవం కంగార్ు పడకు. నేను చెప్లాది విను... స్ార్ల్ కి నీ మీద కోపం ఏమీ
ఉండదు... అత్ను నినుా ఎపాటికీ ఇషు పడుత్ూనేవ్ుంటార్ు...ఎంత్ంటే... త్నని
తనను ఎంత్ ఇషు పడుతనరో అంత్కననా ఎకుూవ్గా నినుా ఆయన
ప్లిమిస్ుుననార్ు..." "నిజంగానన... అకాూ!" వాణీ కళ్ేలో మళీే పాత్ వెలుగు
కనిప్రంచ్చంది. లత్ వాణీ ముకుూకు త్న ముకుూను రాస్క
ు , "అవ్ును, ప్రచీి!"
అంది. "లవ్ యూ, అకాూ!" అంటూ త్న అకూని కర్ుచుకుపో యింది.
★★★
దీప్ీు వ్డివ్డిగా ఇంటికి వెళ్ేస్ాగింది. ఈ రోజు త్ను కలోస కూడన ఊహించనివి
చకసరంది... చేసరంది. స్ార్ల్ త్నకి ఏ శిక్ష వేస్ు ారోనని చనలా భయపడింది... కానీ, స్ార్ల్
కూడన త్నకి అదే మజాని అందించనర్ు... మ్... పూరిు ఆటని ఆడుంటే బాగునుా!
స్రిత్ ఈ విషయం ఎవ్రికీ చెపప ాదద ని అంది... కానీ, వాణీతో ఈ విషయం చెపాాలని
మనస్ు లాగేస్ు కవ్ుంది... చెప్లు, ఇక త్ను పూరిు ఆటని నేర్ుికోవ్డననికిిర రాజేష్
దగగ రికి వెళ్ేనకూరేసదు... స్ార్ల్ ఎలాగూ వాళ్ళేంటలసనే వ్ుననార్ుగా...! అలా
అనుకుంటూ వాణీ ఇంటివెైపు నడిచ్చంది. వాణీ ఇపుాడు మళీే మామూలయింది...
లత్ వాణీలు ఆనందంగా కబుర్ుస చెపుాకుంటుననార్ు... ఇదద ర్ూ సలాహిత్రరాళ్ేకు
మళ్ళే ఇపుాడు అనిా విషయాలు షలర్ల్ చేస్ుకుంటుననార్ు... దీప్గుమిం
ీు దగగ ర్
133

కనబడగానే లత్ త్నని గుమింలోనే ఆప్ర ఆమప్ెై విర్ుచుకుపడింది. "ఏవేఁ...

నువ్ువ చెడాది కాక... మా చెలిసని కూడన చెడగతడదనమనుకుననావా...! దొ ంగ
Page
 ముండన... ఇంకెపుాడక నువ్ువ మాయింటికి రాకు... మళీే మా వాణీ
జోలికివ్చనివ్ని తెలిుందన..." అంటూ ఛెడనమడన వాయించేసరంది. వాణీ కూడన లత్
పకూన నిలుిని దీప్ని రు కోపంగా చకస్క
ు వ్ుంది. దీప్ీు ఆ తిటస ని భరించలేక
ఏడుికుంటూ త్న ఇంటికి వెళ్ళేపో యింది... ఇక స్రిత్ చెప్రానటుుగా ఆ
విషయానిా ఎవ్రికీ చెపాకూడదని త్ను నిశియించుకకంది.
134
Page
 Episode 46
శిరీష్ ఇంటికి వెళ్ు ళ అంజలి గురించ్చ ఆలోచ్చంచస్ాగాడు. అంత్ చదువ్ు, మంచ్చ
ఉదో యగం ఇంకా సెకీు ఫరగర్ల్ వ్ుండికూడన త్ను రెండో ప్ెళ్ళేవాడిని చేస్ుకోవ్డననికి
సరదధపడటం... ప్ి! కేవ్లం త్న చెలిస చేసరన పని వ్లస త్నని ఎవ్ర్ూ
ప్ెళ్ళేచేస్ుకోవ్డననికి ఇషు పడటేస దంటా! త్న చెలిస ఎవ్డితోనో లేచ్చపో తే అది త్న
త్పాా...? మధనయహ్ాం ర్ూంకి ప్రలిచ్చ మరో పదిరోజులలో త్నకు ప్ెళ్ేని చెప్రాంది...!
అంజలికీ అత్నికి 13-14 స్ంవ్త్ురాల అంత్ర్ంవ్ుననా ఒపుాకుంది... ప్ెైగా
అత్నికి 18 ఏళ్ే కూత్రర్ు కూడన ఉందంటా...! పాపం... అంజలికి చనలా
అననయయం జరిగింది. షీ డిస్ర్ల్వ్ ఏ బలటర్ల్ పర్ున్!! శిరీష్ అలా ఆలోచ్చస్క
ు ఇలుస
చేరాడు. కార్ల్ స్ౌండుకు అకాూచెలెస లిస దదర్ూ త్లతిప్రా వీధి గుమిం వెైపు చకస్ార్ు.
వాళ్ేలో ఒకరి కళ్ళే కోరికతో నిండివ్ుండి ప్లిమని వ్యకు పర్ుస్ుుంటే... ఇంకకకరి కళ్ళే
కనీాటి త్ర్ంగాలతో నిండివ్ుననాయి... వాటిలో కూడన ప్లిమ అంత్రీసనంగా
దనగివ్ుంది. శిరీష్ ఇదద రినీ కనీస్ం చకడకుండన నేర్ుగా మేడెకేూస్ాడు. వాణీ:
అకాూ... స్ార్ల్ ననతో ఇంకెపుాడక మాటాసడర్ు... ననకు తెలుస్ు! లత్: పద..
ప్ెైకెళ్ద ాం! ప్ెైకెళ్ళ లత్ తినాగా లోపలికి వెళ్ళేపో యింది... కానీ, వాణీకి అడుగు
ముందుకి పడక బయటేవ్ుండిపో యింది... స్ార్ల్ ముందుకి వెళ్ాేలంటే త్నకు
ధెైర్యం చనలటేస దు...! లత్ శిరీష్ తో, "వాణీ బయట వ్ుంది... నినా జరిగిందననికి
త్ను ఇంకా బాధపడుతోంది... మీర్ు త్నని దకర్ంప్ెటు ార్ని అంటలంది... దననికి
మీర్ంటే ఎంతో ప్లిమ-" శిరీష్ లత్ని ఆపమని చెప్రా వెంటనే బయటకు వెళ్ళే వాణీ
ముందు మోకాళ్ేమీద నిలబడి, "వాణీ... I Love You too, baby!" అననాడు.
వాణీ వెంటనే అత్నిా గటిుగా హ్త్ర
ు కకని అత్ని భుజంమీద త్న త్లని వాలిి త్న
135

కనీాళ్ేని త్రడుచుకుంది. శిరీష్ త్న చుటూ

ు చెయియవేసర చెవి దగగ ర్
Page
 ముదుదప్ెటు ాడు... ఆ క్షణం అత్ను వాణీ త్నువ్ు గురించ్చ కాకుండన మనస్ు గురించ్చ
ఆలోచ్చంచనడు.
★★★
త్రావత్ లతన వాణీ ఇదద ర్ూ భోజనం చేసర శిరీష్ కోస్ం భోజనననిా ప్ెైకి
తీస్ుకువెళ్ాేర్ు. వాణీకి ఇంకా కలవ్ర్ం త్గగ లేదు. అందుకే నేర్ుగా పకూర్ూంకి
పో యి మంచం మీద గోడవెైపుకి తిరిగి పడుకుంది. స్ార్ల్ త్నని నిజంగా ప్లిమిసలు
త్నని లేప్ర, "ఇకూడ పడుకుననావేంటీ... రా...నన దగగ ర్ పడుకుందువ్ుగానీ," అని
అత్ని దగగ ర్ పడుకోబలటు ుకుంటార్ు అని అనుకుంది. కానీ, ఈరోజు శిరీష్ దృషు ంతన
లత్మీదే వ్ుంది. కేవ్లం లత్ మీద! లత్ భోజనననిా టేబుల్ మీద ఉంచ్చంది... త్నకి
శిరీష్ పకూన అత్నికి త్గులుకకని కూరోివాలని మనస్ు లాగేస్ు కవ్ుంది... కానీ
త్నకు వాణీలా అలా కూరోివాలంటే ఏదో లా అనిప్రంచ్చంది... అందుకే
పకూర్ూంలోకి వెళ్ళే వాణీ పకూన పడుకకని శిరీష్ నే చకస్క
ు వ్ుంది. నినా త్ను
పడిపో త్రంటే శిరీష్ పటుుకోవ్డం... ధెైర్యంగా అత్నికి ఐ లవ్ యూ చెపాడం...
త్రావత్ త్ను ఎలా అత్ని మడచుటూ
ు త్న చేత్రలను ప్ెనవేసరందీ... ఇంకా ఆ
ముదుద... ఆ... హ్హ... త్న తొలిముదుద! ఇలా ఒకకూకూటిగా అనీా ఆమ ముందు ఒక
రీలులాగా కదలుత్రననాయి... సరగగ ుతో త్న కళ్ేను మూస్ుకకంది... 'శిరీష్ కూడన
ననుా మొదట చకడగానే ఇషు పడనాడన... ఇషు పడకపో వ్డననికి ననకేం త్కుూవ్...
ఎంత్మంది నన వెంటపడలేదు!' అనుకుని ఒకింత్ గర్వపడింది. 'ఈ రాతిికి శిరీష్
త్న ప్లిమగుర్ుుని ననమీద ముదిస్
ి ు ాడన!' అలా అనుకోగానే ఆమకి అకూడ నొప్రా
మొదలెైంది. వాణీ కాలును త్న తొడలమధయ వేస్ుకుని ఓస్ారి నొకుూకుంది. వాణీ
136

లేచ్చ త్న అకూవెైపు ఓస్ారి చకసర మళీే త్న కళ్ళే మూస్ుకకంది. త్ను కూడన
నిది పో లేదు... శిరీష్ కోస్ం ఎదుర్ుచకస్ుుంది... అత్ను వ్చ్చి త్నని
Page
 తీస్ుకెళ్ు ాడని... అత్ని పకూన వెచిగా నిదురించనలని...! మలస గా లత్ కళ్ళేతెర్చ్చ
శిరీష్ వ్ంక చకసరంది... శిరీష్ ఆమనే చకస్ుుననాడు... అమ ప్ెదనలప్ెై చ్చనాగా
నవ్ువ విరిసరంది... శిరీష్ ఆమ వెైపు ఓ ముదుదను విసరరాడు... లత్ కూడన శిరీష్
వెైపు చకస్క
ు ఒకూస్ారిగా వాణీవెైపు తిరిగి శిరీష్ కి కనిప్రంచేలా వాణీ బుగగ ప్ెై
గాఢంగా ఓ త్డిముదుదను ప్ెటు ంి ది! వాణీ అవాకూయియంది... ఇది త్న అకూ
ఎపుాడక త్నకు ప్ెటు ే ముదుద కాదు... ఈ ముదుద ఎందుకో చనలా కకత్ు గావ్ుంది!
నిజమే.. మరి; ఎందుకంటే ఈ ముదుద వాణీ కోస్ం కాదు... శిరీష్ కోస్ం... అత్ని
flying kiss కి త్ను ఇచ్చిన రిప్స !!!
ెల
137
Page
 Episode 47
మలస గా వ్ూర్ంతన వెనెాల పర్ుచుకుంటలంది... లత్ మనస్ు ఉర్కలెత్ు రత్ూ
వ్ుంది... 'శిరీష్ ఈ రాతిికి త్నని...' అనుకోగానే ఆమకు వెచిని నిటూ
ు ర్ుాలు
మొదలయాయయి... ఆమ ఒంటలస స్నాగా వ్ణుకు మొదలయినది... త్ను
వ్యస్ుకకచ్చినపాడినుంచ్చ త్న చుటూ
ా ఓ గిరిగీస్ుకకని అందులోకి
పరాయివాళ్ేని రానిచేిది కాదు. ఏ మగాడు త్నని కనీస్ం టచ్ చేయకుండన
వారిప్ెై నిరాధక్షణయంగా విర్ుచుకుపడేది... ఆఖరికి త్న ఫెిండ్ు కూడన త్నముందు
అబాబయిల గురించ్చ మాటాసడటానికి జంకేలా పివ్రిుంచేది... కానీ, ఏ ముహ్ రాున
శిరీష్ త్న కాసస్ులో అడుగుప్ెటు ాడో అపుాడే త్న మనస్ు అదుపు త్ప్రాంది...
మలస గా త్నలో మార్ుా మొదలెైంది. త్న గురించ్చ బయట కురారళ్ళే ఏమైనన
కామంటు
స చేసరనన వారితో వాగావదననికి దిగడం లేదిపుాడు... ప్ెైగా వారి మాటలకు
లోలోన పప ంగిపో వ్డం మొదలెటు ంి ది. ఎందుకంటే త్న స్ార్ల్ కూడన త్న గురించ్చ
వాళ్ేలాగే అనుకుంటార్ని ఆమ మురిసరపో యిేది! శిరీష్ ఆమను త్న దగగ రికి
ర్మిని సెైగ చేస్ాడు. లత్ వాణీ వ్ంక ఓస్ారి చకసర, "వాణీ!" అని మలస గా
ప్రలిచ్చంది. "మ్...!" అంది వాణీ త్న కళ్ేని తెర్వ్కుండన... 'యిదింకా
పడుకోలేదు...' అనుకకని లత్ కాస్ు అస్హ్నంగా, "ఏం లేదు... పడుకో!" అంది.
వాణీ నెమిదిగా లత్తో, "అకాూ... స్ార్ల్ పడుకుండిప్లయారా?" అనడిగింది. లత్
శిరీష్ వెైపు చకసరంది. అత్ను పదేపదే త్నని ర్మిని సెైగ చేస్ు ుననాడు. "హ్ి...
అవ్ును," అని అబదధ ం చెప్రాంది వాణీ పడుకోవాలని... ఆ మాట వాణీ గుండెలస ోకి
ఓ ములుసలా గుచుికుంది... 'అయితే స్ార్ల్ త్నని ఇంకా క్షమించలేదన... అత్ను
నిజంగానే త్నని ప్లిమించుంటే ఎలా ననుా వ్దిలేసర... హ్ ...
138

పడుకుండిపో తనర్ు??' అనుకుంటూ మౌనంగా రోదించస్ాగింది. కాసలపటికి లత్,

Page
 "వాణీ..!" అని మళీే ప్రలిచ్చంది. వాణీ పలకలేదు; త్నకి కోపంగా వ్ుంది... లత్మీద
కూడన... నిజం చెపాాలంటే అందరిమీదన...! లత్ వాణీ భుజం మీద చెయియవేసర
ఊప్రంది... వాణీ లేసలుగా... త్నిపుాడు ఎవ్రితో ఏమీ మాటాసడనలనుకోవ్డం లేదు.
వాణీ పడుకుండిపో యిందని లత్ భావించ్చంది... కలయికకు స్మయం దగగ ర్
పడుతోంది... లత్కి గతంత్ర త్డనరిపో తోంది... శిరీష్ మర్లా త్నని ర్మిని
ప్రలిచనడు... వాణీ మళీే ఎకూడ లేస్ు ుందో నని జాగరత్ుగా మంచం దిగింది లత్. వ్చ్చి
త్లుపు దగగ ర్ నిలబడింది... అడుగు ముందుకు వేయడం కషు మైంది... సరగగ ు,
భయం అనే స్ంకెళ్ేచే త్ను బంధీ అయియంది! ఆమ కళ్ళే కూడన నేలని
అంటుకుపో యాయి... నెమిదిగా త్న త్లెతిు శిరీష్ ని త్న కళ్ేతో స్ాృశించ్చంది...
139
Page
 Episode 48
శిరీష్ కి కూడన ఓప్రక స్నాగిలస ుత్ూ వ్చ్చింది. నెమిదిగా మంచం దిగి ఆమ దగగ రికి
కదిలాడు. లత్ అత్ని రాకని గమనిస్క
ు గుమాినికి ఆనుకుని నిలబడింది. త్న
కలల రాకుమార్ుడు త్నని స్మీప్రస్ు ుననాడు... అత్ను ఒకకూకూ అడుగు
ముందుకు వేస్ు ుంటే ఆమ గుండె మరింత్ వేగంగా కకటుుకోస్ాగింది... త్న
పదెదనిమిదేళ్ే పర్ువానిా (of course, ఇంకా రెణళ్ణణ ళే వ్ుందనుకోండీ!) శిరీష్ కి
అరిాంచడననికి లత్ పూరిుగా స్మాయత్ు మయియంది. త్న మనస్ు త్నువ్ు అత్ని
స్ార్శ కోస్ం త్హ్త్హ్లాడుత్ూవ్ుంది... కానీ, ఎందుకో... శిరీష్ త్నను చేర్గానే
లత్ అపియత్ాంగా రెండడుగులు వెనకుూ వేసర లోపలికి వెళ్ళే మళీే మంచం మీద
కూర్ుిండిపో యింది. శిరీష్ కూడన లోపలికి పివేశించ్చ ఆమ ముందు నిలిచనడు.
ఆమ యద ఎగసరపడుతోంది... త్నకి త్నువ్ంతన కంపననలు మొదలయాయయి...
శిరీష్ కి ఇదేమీ తొలి అనుభవ్ం కాకపో యినపాటికీ అత్ని చేత్రలు కూడన
వ్ణుకుత్రననాయి. మలస గా అత్ను త్న కుడి చేతిని ఆమ భుజంమీద వేస్ాడు.
లత్ ఒకూస్ారిగా బిగుస్ుకుపో యి తినాగా కూర్ుింది. ఆ చేతిని నెమిదిగా ఆమ
వెనకిూ పో నిచ్చి మలస గా కిందకు జారిి ఆమ నడుమును పటుుకుననాడు. లత్కి
ఆ పిదేశమంతన మొదుదబారిపో యినటస యియంది. కళ్ళేమూస్ుకకని వేగంగా
ఊప్రరితీయస్ాగింది. శిరీష్ కాస్ు వ్ంగి లత్ కుర్ులను పకూకు జరిప్ర ఆమ
మడవ్ంపులో త్న ప్ెదనలను తనకించనడు... ఆమకు నరాలు జివ్ువమననాయి...
'స్ు...' అంటూ త్న కళ్ేను గటిుగా మూస్ుకకని త్లని ప్ెైకెతిు అత్ని చర్యలను
ఆస్ావదించస్ాగింది; త్ను ఒక చేతు ో అత్ని భుజానిా పటుుకకని మరో చేతు ో
పర్ుపుమీద పరిచ్చన దుపాటిని త్న ప్రడికిలిలో బిగించ్చంది. శిరీష్ లత్ని
140

బటు లమీదనుంచే శోధిస్ు ుననాడు... త్న ననజూకెైన నడుమును కాసలపు నిమిరి త్న
Page
 చేత్రలని అలా మలస గా వెనకిూ తీస్ుకెళ్ళే ఆమ మత్ు ని గోళ్ాలిా... అదే ప్రర్ుదులిా
పటుుకుని త్న వేలితో ఆ చీలికమీద రాస్ాడు... ఆమ స్నాగా వ్ణుకుత్ూ వెచిని
నిటూ
ు ర్ుాని వ్దిలింది. శిరీష్ మలస గా త్న చేత్రలిా ఆమ భుజాల దగగ రికి తీస్ుకకచ్చి
ఆమని పటిు ప్ెైకి లేపాడు... ఆమ లేచ్చ అత్ని విశాలమైన ఛనతీమీద
ఒరిగిపో యింది... శిరీష్ కి అటుతిరిగి పడుకునా వాణీ కనబడింది. ఓ క్షణంపాటు
వాణీని చకసర మళీే త్న పనిని కకనస్ాగించనడు. త్న వేళ్ేతో లత్ వెనుాపాముని
ఏదో వీణలోని త్ంత్రిలను మీటినటుుగా, మీటాడు... లత్, "అ...హ్...హ్హ...స్..!"
అని రాగాలు తీస్క
ు అత్ని మడచుటూ
ు త్న చేత్రలను ప్ెనవేసరంది... శిరీష్ ఆమ
నడుమును ఓ చేతు ో పటుుకకని త్నకు మరింత్ దగగ ర్గా లాకుూననాడు... కింద అత్ని
మగసరరి లేచ్చ ఆమ పప తిు కడుపుని ముదనదడింది. ప్ెైన లత్ కూడ అత్ని ఛనతీని
ముదనదడింది... శిరీష్ ఒకూస్ారిగా ఝళ్ళేమంది. అత్ను లత్ చుబుకానిా ప్ెైకెతిు
ఆమ ముఖంలోకి తొంగిచకస్ాడు... పునామి చందిికలా మరిసరపో త్రనాది...
చెరప
ీర ళ్ేవ్ంటి ఆమ ప్ెదవ్ులు ర్స్ాలూర్ుత్ూ అత్ని జిహ్వని పరీక్షించస్ాగాయి...
వెంటనే త్న ప్ెదవ్ులను వాటికి చేరికజేసర ఆమ అధర్స్ుధలను గోరలాడు... లత్
త్మకంతో త్న వేళ్ేను అత్ని జుత్ర
ు లోనికి పో నిచ్చి మరింత్ దగగ ర్కు లాకుూంది...
శిరీష్ ఆమను మలస గా నడిప్రంచుకుంటూ త్లుపు దగగ రికి తీస్ుకెళ్ాేడు... లత్
మధయలో అత్నితో "త్లుపు.. వాణి..." అని కంగార్ుగా అనగానే శిరీష్ లత్ని వ్దిలి
త్లుపు గడియప్ెటు ి ఆమవెైపు తిరిగాడు. ఇక వాళ్ేకి ఏ అడక
ా లేదు! లత్ ఆ ఒకూ
క్షణం విర్హ్ం కూడన భరించలేక అత్ని మీద పడబో యింది. శిరీష్ ఆమ భుజాలను
త్న రెండు చేత్రలతో పటుుకకని ఆప్ర మలస గా ఆ చేత్రలను ఆమ నడుము వ్దద కు
141

తెచ్చి ఆమని అమాంత్ం గాలోసకి లేప్ర త్న భుజంమీద వేస్ుకకని మంచం దగగ రికి
నడిచనడు... ఎందుకో లత్ ఒకూస్ారిగా పకపకా నవివంది. శిరీష్ ఆమను
Page
 మంచంమీద దింప్ర, "ఏమైంది?" అననాడు కళ్్ేగరేస్ు క.. లత్ త్లదించుకకని,
"నేనిలా జర్గితే బాగునుా అని... మొనా అనుకుననాను!" అని కకంచెం
సరగగ ుపడుత్ూ మలస గా అంది. ఆమ బుగగ లు గులాబీ రేకులయాయయి. "ఎలా...
జర్గాలని?" శిరీష్ ఆమ మడచుటూ
ు చేత్రలు వేస్ు క కకంటెగా అడిగాడు.
"ననుా...ఇలా..." అని, "ఎత్ర
ు కకచ్చి-" అని గుస్గుస్గా అంటూ ఆ మాటని
పూరిుచేయడననికి సరగగ స
ే ర అత్ని ఛనతీలో త్న ముఖానిా దనచుకుంది. "మ్..
ఎత్ర
ు కకచ్చి...!" అంటూ ఆమ వీపుని నిమిరాడు. ఆమ అత్ని ఛనతీమీదునా త్లని
అడా ంగా ఊప్రంది... శిరీష్ కి స్ర్ురమని ఒళ్ేంతన కరెంటు పాస్యియనటు నిప్రంచ్చంది.
ఇదద రి గుండెలు ఎక్ు*ప్ెిస్ రెైళ్ేలా పర్ుగెడుత్రననాయి... శిరీష్ ఆమను మలస గా
మంచంప్ెై పడుకోబలటు ి, ఆమ పకూన చేరి చెవిలో, "ఆశా....లతన...!" అని ప్రలిచనడు.
ఆ ప్రలుపుకే లత్కి మైకం కమిినటు యియంది. త్న ప్లర్ును శిరీష్ ఇంత్ ప్లిమగా
ప్రలుస్ుుంటే "మ్ి...!" అని మత్ర
ు గా మూలు
గ త్ూ లత్ అత్నిా ఓ లత్లా
అలుసకుపో యింది. శిరీష్ మాత్ిం తొందర్పడకుండన ఈ రాత్ింతన లత్ అందనలను
కకంచెం కకంచెంగా కకర్ుకుూ తిననలనుకుంటుననాడు. అందుకే ఆమను
విడిప్రంచుకుని, "మ్... చెపుా... ఎత్ర
ు కకచ్చి..." అని ఆమ కళ్ేలోకి చకస్క
ు మళీే
అడిగాడు. అత్ని మాటలు వింటుంటే లత్కి వొలస ంతన గిలిగింత్లు
ప్ెటు న
ి టు నిప్రంచ్చంది... శిరీష్ మలస గా త్న చేతిని ఆమ నడుమీిద వేసర నెమిదిగా
ననభి వ్దద కు తెచ్చి దనని చుటూ
ు స్ుననాలు చుటాుడు. 'మ్ి...!' ఆమ ఆరాటంతో
నిలువెలస ా వ్ణికిపో తోంది. ఆమ ననభిని కనబడకుండన దనచేస్ు ునా ఓణీని పకూకి
తొలగించనడు... 'వ్హ్!' పాలరాతిలా నునాగా మరిసరపో త్రనా ఆ పిదేశానిా
142

చకడగానే శిరీష్ ఆమ మీదెకిూ గటిుగా నడుముని ఒడిసరపటిు నవ్నీత్శోభిత్మైన

ఆమ ననభిని గాఢంగా చుంబించనడు. లత్ స్నాగా మూలు
గ త్ూ మంచననికి ఉనా
Page
 తెర్ని పటుుకకని కిందకి లాగింది... శిరీష్ ఆమ నడుమును మలస గా నొకుూత్ూ ఆమ
ననభిలోనికి త్న ననలుకని జొప్రాంచనడు... లత్ మలికలు తిరిగిపో త్ూ త్న రెండు
చేత్రలతో త్లకిందునా దిండుని పటుుకుంది. శిరీష్ కకంచెం కకంచెంగా కిందకి
దిగుత్ూ ఆమ పప తిు కడుపుని త్న రెండు బొ టనవేళ్ేతో నిముర్ుత్ూ త్న నోటితో
ఆమ లంగా బొ ందును తీయడననికి పియతిాంచనడు... లత్ కనురెపాలు
మూస్ుకకనివ్ుననాయి; కానీ, ఆమ ప్ెదనలు విచుికకని వ్ుననాయి... ఇంకా ఆట
పూరిుగా మొదలవ్వకముందే ఆమ య్యని నుండి దివాలు వెలువ్డస్ాగాయి! ఆమ
వ్క్షోజాలు బర్ువెకాూయి... లత్ శిరీష్ చేత్రలు పటుుకకని త్న ఛనతీమీదకు
లాకకూంది... శిరీష్ ఆమ ఓణీని పూరిుగా తీసరవేసర ఆమ ఎత్ర
ు లను జాకెట్ మీదనుంచే
ఓస్ారి ఒతనుడు... లత్ 'మ్ి...' అంటూ భార్ంగా వ్ూప్రరితీస్క
ు అత్ని త్లని త్న
స్ు ననలకి అదిమింది... శిరీష్ ఆ కకండల మధయ ఓ ముదుదప్ెటు ాడు...స్ు...! త్రావత్
మలిస గా జాకెట్ హ్ క్ు ని ఒకకూకూటిగా తీసరవేస్ాడు... లోపల బాి వేయకపో వ్డం
వ్లస రెండు దకదివ్ుండలాసంటి వ్క్షోజాలు ఇంకా వాటిమీద గులాబీ ర్ంగు చనుాలు
అత్నికి కనువిందు చేస్ాయి. AC గాలికి ఆమ చనుాలు నికూబొ డుచుకుననాయి.
ఆమ యద చపుాడు తనరాస్ాుయికి చేర్ుకుంది... శిరీష్ చేత్రలు త్న స్ు ననలమీద
ఎపుాడు పడతనయా అని లత్ ఎదుర్ుచకస్క
ు వ్ుంది... కానీ శిరీష్ త్న చేత్రలతో
ఆమ చేత్రలని బంధించ్చ త్న ప్ెదనలతో ఆమ చనుాలని టచ్ చేస్ాడు! 'ఆహ్...
ఏఁ...టీ... ఇం...త్ బా....వ్ుందీ.....స్ు.... ఆఁ... మాటలోస.... చెపాలేని...
ఆనందం.... ఆ...హ్హ...!' శిరీష్ ఆమ నిగిడిన చనుా మొనలని నోటిలోకి తీస్ుకకని
పాలు తనిగినటుుగా చీకుత్రననాడు... లత్ అణువ్ణువ్ునన తనపంతో
143

దహించుకుపో తోంది... ఆమ తొడల మధయ సెగ మొదలెైంది... మైకంతో త్న కళ్ేకి

పప ర్లు కమిినటు యియంది; ఆమ కళ్ళే అర్మోడుాలయాయయి.. శిరీష్ త్న ప్లంట్ ని
Page
 విప్రా, అండర్ల్ వేర్ల్ లోంచ్చ త్న ఆయుధననిా తీసర లత్ చేత్రలకి అపాజెపాాడు. లత్
దననిా పటుుకకని 'ఇదేంటీ... ఇంత్ వేడిగా ఉంది.. ఇంకా ప్ెదదగా కూడన అవ్ుతోంది,
పూరిుగా ప్ెరిగితే...' అనుకుంటూ దననిా పప డవ్ుని, మందననిా త్న రెండు చేత్రలతో
కకలుస్క
ు వ్ుంది! శిరీష్ ఆమ కుడి స్ు నననిా నోటస లకి తీస్ుకకని చీకుత్ూ, ఓ చేతు ో
ఎడమ స్ు ననలిా ప్రస్ుకుత్ూ... మరోచేతిని మలస గా ఆమ లంగాలోకి
దకర్ిస్ాగాడు... అపుాడే— "అకాూ... స్ార్ల్... త్లుపు తీయండి.... ననకు
నిదద రారవ్టేస దు... నేనక ఆడతనను..." అంటూ ర్ూంకి అటువెైపునా త్లుపుని
త్డుత్ూ ఓ గతంత్ర వినబడింది... అంతే, వారి గుండెలస ో రాయి పడినటస యియంది!
ఇదద ర్ూ లేచ్చ ఆ త్లుపు వెైపు చకస్ార్ు... మూసరవ్ునా ఆ త్లుపు మధయలో ఉనా
ఖాళీ జాగాలోంచ్చ వాణీ కనుా వారికి స్ాషు ంగా కనబడింది!
144
Page
 Episode 49
లత్, శిరీష్ లు ఇదద ర్ూ షాకయాయర్ు... లత్కి త్న నగాత్వం గురతుచ్చి ఓ చేతు ో త్న
యదని కపుాకుని మరో చేతు ో జారిపో త్రనా లంగాని పటుుకుని గబగబా గోడ
దగగ రికి పో యి నకిూంది... 'ఇదేంటి... ఇలా జరిగింది!?' అనుకుంటూ త్న
త్లపటుుకుని కూచుంది. శిరీష్ కూడన మొదట కకంచెం కంగార్ుపడినన వెంటనే
తేర్ుకుని మంచమీిద నుంచ్చ లేచ్చ త్న ప్లంట్ స్ర్ుదకుని లత్ బటు లిా పటుుకెళ్ళే
ఆమకి ఇస్క
ు , "ఏం భయపడకు.. ఇవిగో, బటు లు... వేస్ో ూ!" అననాడు. లత్ శిరీష్
మాటలతో కాస్ు సరుమిత్పడి త్న బటు లు వేస్ుూంది. త్రావత్ వెళ్ళే త్లుపు తెరిచ్చ
వాణీని చకడలేక నేలచకపులు చకస్క
ు వ్ుంది... మొటు మొదటిస్ారి లత్కి త్న
ప్రచీిని చకడటానికి ముఖం చెలసటేస దు! మరి వాణీ విషయానికకసలు ...
ఇంత్కుముందు వ్ర్కు కూడన 'ఈ ఆటని ఆడి త్పుా చేస్ాను' అనే భావ్న త్నలో
ఉండేది... కానీ, ఎపుాడెైతే లత్, శిరీష్ లు ఈ ఆటని ఆడుత్రండగా చకసరందో
అపుాడే తనను ఏ త్పుా చేయలేదని త్నకి అనిప్రంచ్చంది... ఎందుకంటే, త్న అకాూ,
ఇంకా త్న స్ార్ల్ ఎపాటికీ త్పుాచేయర్ు... అంతేకాక, ఈ ఆట త్పాని త్ను
భావించ్చంది త్పా ఇపాటివ్ర్కూ ఎవ్ర్ూ త్నకు చకచనయగా చెప్రాంది కూడన
లేదు. అయితే, త్న అకూ త్నకు ఈ ఆటని పరిచయం చేసరందని దీప్ని రు తిటిు మళ్ాే
త్నెలా ఈ ఆటని ఆడుత్రందనేది వాణీ బుర్రకి ఇంకా త్టు లేదు. వాణీ గదిలోకి
వ్స్క
ు నే, "అకాూ... ననుా కూడన మీ ఆటలో కలుపుకోండీ!" అంది లత్ వెైపు తిరిగి.
హ్ి... ఏ కలాసకపటం ఎర్ుగని మన వాణీకేం తెలుస్ు...! ఈ ఆటని
స్ాంపిదనయబధ్ధ ంగా జంటలు చనలా గోపయంగా ఆడతనర్నీ... అలాగే, అందర్ూ
కలిసరమలసర ఆడుకునేందుకు ఇదేమీ చ్చనాప్రలసల ఆట కాదనీ... ప్ి..! త్నకు
145

తెలిసరనంత్వ్ర్కు ఇది కూడన ఓ ఆట... కాకపో తే మిగతన వాటికంటే దీనిలో ఎకుూవ్

Page
 మజా వ్స్ుుంది, అంతే! లత్, ఏం చెపాాలో తెలీక అలా మౌనంగా ఉండిపో యింది...
ఎంత్సలపు ఎదుర్ుచకసరనన త్న అకూనుండి యిేఁ స్మాధననం రాకపో యిేస్రికి...
వాణీ త్నకి తోచ్చన విధంగా చేసరంది. చపుాన త్న టాప్ ని విప్రా నేలమీద పడేసర
నడుం మీద చేత్రలు వేస్ుకుని నించుంది. ఇందనక త్న అకేూ స్ార్ల్ ముందు
విపాగా లేనిది ఇక త్నెందుకు సరగగ ుపడుత్రంది! ప్ెైగా ఈ ఆట కూడ భలే
బాగుంటుంది మరి! ఇక వాణీ అయితే ఆ భంగిమలో(అదే... poseలో) అచింగా
శృంగార్ దేవ్త్ని త్లప్రంచ్చంది... శిరీష్ కళ్ళే ఆమ హిమగిర్ుల మధయనునా
లోయలో చ్చకుూకుపో యాయి. సరయాచ్చన్ పర్వత్ శరణ
ర ులోస ఉనా లోయలకంటే
ఎంతో పిమాదకర్మైన లోయ ఇది... ఎంత్టి మగాడెైనన అందులో పడి
చనవాలిుందే! వాణీ చేసరన పనిని గురిుంచ్చన మర్ుక్షణం లత్ త్న చెలిస ఎద స్ంపదలిా
త్న కౌగిలిలో దనచేసరంది; త్న ప్రియుని దృషరు స్ో కకుండన.! లత్ వాణీని అలాగే
గటిుగా పటుుకుని పకూ గదికి పటుుకుపో యింది... శిరీష్ ఏమీ చేయక ఆ
అకాూచెలెస లస నీ చకస్క
ు ఉననాడు... అదీ కాసలప్ల! ఎందుకంటే... లత్ ఆ ర్ూంలోకి
త్న చెలిసని తీస్ుకువెళ్ళేన వెంటనే త్లుపుని మూసలసరంది. "అకాూ ఇకూడికెందుకు
తీస్ుకకచనివ్? పద.. వెళ్ళే ఆడదనం," అంది వాణి. లత్ ఏమీ మాటాసడకుండన
నిలుింది... త్ల దించుకుని... వాణీకి త్న స్ార్ల్ తో ఈ ఆటని ఆడనలని బాగా
ఉబలాటంగా ఉంది, "పో నీ నేనెళ్ళే ఆడి వ్స్ాు.. నువ్ువండు," అంది వాణీ.
"ఇద్...దేమీ ఆట క్..కాదు వ్..వాణీ..!" అతికషు ంమీద నోర్ు విప్రాంది లత్. "ఆట
కాకపో వ్డం ఏంటకాూ..? ఎంత్ మజాగా ఉంటాది ఈ ఆట...!" "వాణీ... ఇది
ఎవ్రితోబడితే వాళ్ేతో ఆడే ఆట కాదు...!" అని భావవదేవగంతో చెప్రాంది లత్.
146

"కానీ... నువ్ూవ ఆడుత్రననావ్ుగా... స్ార్ల్ తో! నేనేం పడుకోలేదు, మొత్ు ం

చకస్ాను.." "నేను అత్నిా ప్లిమిస్ుుననాను, వాణీ!" ఆ మాట అంటునాపుాడు
Page
 లత్ స్వర్ంలో కాస్ు గర్వం ధవనించ్చంది. "నేను నీకననా ఎకుూవే ప్లిమిస్ుుననాను...
స్ార్ల్ ని... స్ార్ల్ కూడ ననుా ప్లిమిస్ుుననానని చెపాార్ుగా...! నీకు మళ్ాే డౌటెైతే...
పద, అడుగుదనం.." ప్లిమ అనేది జీవిత్ంలో పితీచోట మనకు విభినా పారాశాలుగా
కనిప్రస్ు ుందని.... అందులోనక వాత్ులయంతో కూడిన ప్లిమకి, యవ్వనంలో కలిగే
ప్లిమ భావ్నకీ చనలా తేడన ఉందని... పాపం మన వాణీకి తెలీదు... చెప్రానన
అర్ధంకాదు! "వాణీ... నేను అత్నిా.... ప్ెళ్ళే చేస్ుకుంటాను..." లత్ త్న ఆఖరి
అస్ాుానిా పియ్యగించ్చంది! వాణీ కాసలపు ఏదో ఆలోచ్చస్ుునాటుుగా గెడాంకింద చెయియ
ప్ెటు ుకుని త్లని ప్ెైకెతిు చకస్క
ు , "అయితే, నేనక స్ార్ల్ ని ప్ెళ్ళే చేస్ుకుంటాను,"
అంది. లత్ నవ్వకుండన ఉండలేకపో యింది. 'ప్రచీి...!!!' అనుకుంది మనస్ులో
"వాణీ.. నువ్ువ చనలా చ్చనాప్రలసవేఁ..." "నువెవంత్ ప్ెదదదననివి...? ననకననా
రెండేళ్ళేగా...!" లత్ దగగ ర్ వాణీ మాటలకి స్మాధననం లేకపో యింది. అయినన...
ఎపాటిలాగే వాణీని దబాయించడననికి పియతిాంచ్చంది. "ఎకుూవ్ వాగకు... నీకేం
తెలీదు... నోర్ూిస్ో ూ... అలా జర్గదు... జ్..జర్గదు!" కానీ, వాణీ కామోదేక
ి ంలో
త్న అకూకి ఎదుర్ుతిరిగింది. "అకాూ... ననుా ఆడకుండన నువ్ువ ఆపలేవ్ు... స్ార్ల్
తో కాకపో తే రేపు వెళ్ళే రాజేష్ తో ఆడతనను..." లత్కి త్ల తిరిగినటస యియంది...
దబుబమని మంచంమీద కూర్ుిండిపో యింది. 'వాణీకి ఎలా చెపాాలి.? ఎలా
ఆపాలి...?'
147
Page
 Episode 50
కాసలపటికి త్లెతిు వాణీని చకస్క
ు , "స్రే వాణీ... నువ్ువ ఆడు-" అని కాసలపాగి,
"కానీ, ననతో..." దననికి వాణీ కాస్ు మత్ు బడినన "కానీ, అకాూ... ఈ పూరిు ఆట
ఆడనలంటే మ-" లత్ వాణీకి ఆ మాటని పూరిు చేసల అవ్కాశం ఇవ్వలేదు...
చపుానలేచ్చ ర్కు ప్రపాసరలా వాణీ ఎర్రని ర్స్ాలూరే ప్ెదనలమీద దనడిచేసరంది... వాణీ
కూడన అనీా మరిిపో యి ఉతనుహ్ంగా త్న అకూకి స్హ్కరించ్చంది. లత్ కేవ్లం
వాణీని స్ంతోషపర్చడననికి పియతిాస్ోు ంది... అయితే, వాణీ మాత్ిం మాంఛి
జోర్ుమీదుంది... త్న జోర్ు చకసలు ఎవ్రికెైనన త్నేదో చనలాకాలంగా త్న అకూమీద
ఈ ర్కమైన వాంఛని ప్ెంచుకుని ఉందేమో అనే అనుమానం రాకపో దు.! లత్కి
కూడన కరమంగా వేడెకూస్ాగింది.... త్న చేత్రలిా వాణీ నడుముకు ఇర్ువెైపులా వేసర
బిగించ్చ పటుుకుంది. వాణీ కూడన ఏమీ వెనకిూ త్గగ క లత్ ప్ెదనలని చప్..చప్...
మంటూ చపారిస్ు క చేత్రలని ప్రర్ుదులమీద వేసర నొకూస్ాగింది. వాణీ అలా
నొకుూత్రంటే లత్కి తొడలమధయ తీయని నొప్రా మొదలెైంది... త్న కాళ్ేలో బలం
త్గిగనటు యియ లత్ వాణీమీద వాలిపో వ్డంతో ఇదద ర్ూ అలాగే మంచంమీద పడనార్ు..
లత్ వాణీని త్నమీదకు లాకుూంది. వాణీ రెండు చేత్రలతో లత్ బంగార్ు బంత్రలిా
పటుుకుని కస్ాబిస్ా నలిప్లసరంది... 'అ..హ్ా..హ్హ...' అని చ్చనాగా మూలు
గ త్ూ లత్
వాణీని త్నకు మరింత్ దగగ రికి నొకుూకుంది. త్మకంతో ఆమకి కళ్ళే
మూత్లుపడుత్రననాయి... ఆమ కళ్ేముందు శిరీష్ ముఖం కదలాడస్ాగింది...
లత్ వాణీ గుండిని ప్రర్ుదులిా త్న చేత్రలతో పప దివి పటుుకకని బలంగా ప్రసరకింది.
అలా ఆడుత్ూ ఆ ఆటకి స్ంబంధించ్చన జాఞనననిా వార్ంత్టవారే స్ంపాదించు
కోస్ాగార్ు. ఒకకూకూటిగా వారినుంచ్చ వారి దుస్ుులు వేర్యాయయి... ఇదద ర్ూ లేచ్చ
148

కూర్ుిని ఒకరినొకర్ు చకడస్ాగార్ు... ఇదద రి కళ్ళస సరగగ ు, స్ంకోచంతో కాక కోరికతో

Page
 నిండివ్ుననాయి. లత్ త్న ననలుకను వాణీ నోటస లకి జొప్రాస్క
ు చేత్రలతో వాణీ
చనుాలిా ప్రడికిట పటిు గటిుగా నలపస్ాగింది... 'స్...మ్ి...' అని మూలు
గ త్ూ వాణీ
కూడన లత్ బంత్రలిా హ్హర్ల్ా నొకినటుుగా నొకుూతోంది... లత్ మలస గా త్న చేతిని
కిందకి తీస్ుకెళ్ళే వాణీ పూ..ప్ెదనలమీద ఓమార్ు స్ుతనర్ంగా రాసరంది... వాణీకి
ఒకూస్ారిగా జివ్ువమంది! మొదట స్ార్ల్ 'కాలు' త్గిలినపుాడు... త్రావత్ దీప్రు
ననలికతో రాసరనపుాడు... కలిగిన అనుభూతి, మళీే ఇపుాడు... త్న అకూ చలస ని
వేళ్ళే అకూడ పడగానే ముచిటగా మూడో స్ారి వాణీకి ఒళ్ేంతన స్లపర్ం
మొదలెైంది. వెంటనే లత్ ప్ెదనలని వ్దిలి కిందకు జారి లత్ ఎడమ స్ు నననిా నోటస లకి
తీస్ుకకని పదునెైన దంతనలతో గటిుగా కకరికింది... 'ఆహ్.!' అని లత్ చ్చనాగా
వ్గర్ుస్క
ు వాణీ పూ... ప్ెదనలని నలిప్లయస్ాగింది... అకూడ చెమి త్గిలేస్రికి లత్
కిందకు దిగి వాణీ తొడల మధయకు చేరింది... ఎంతో చ్చనాగా, మృదువ్ుగా ఉండి
చనలా ముదుదగా కనిప్రంచ్చంది ఆ పిదేశం... రెండేళ్ే కిరత్ం త్నది కూడన ఇలాగే
ఉండేది... ఇపుాడు అకూడ కకంచెం ఎర్ుప్ెకిూంది... అలాగే వెంటుికలు కూడన
వ్చనియి... కాస్ు ముందుకి వ్ంగి వాణీ పూ..ప్ెదనలను ముదుదప్ెటు ుకుంది. త్న
పూకు మీద త్న అకూ పడటంతో వాణీ కూడన బదులు తీర్ుికోవ్డననికి లత్ పూకు
మీద ముదుదలవ్ర్ిం కురిప్రంచడం మొదలెటు ంి ది...ఇక ఇదద ర్ూ ఒకరి పూకుని
మరతకర్ు ప్ీలిి ప్రప్రాచేసలలావ్ుననార్ు... మధనర్ంగం కాస్ాు కదనర్ంగంగా
మారిపో యింది. ఆ గదిలో 'అ..ఆ...'లు అనీా 'అం.. అః'లుగా మారిపో యాయి...
ఇదద ర్ూ కలిసర అదివతీయమైన అర్వెై తొమిిదో (69) అంకెను అకూడ వేస్ార్ు...
ఒకర్ు ముగిసలు మరతకర్ు మొదలెటుడంతో మాటిమాటికీ ఆ మంచం ర్స్ాలతో
149

త్డిచ్చపో స్ాగింది... అలా ఓ అర్గంటపాటు వారి ఆట కకనస్ాగింది... ఇక శిరీష్

Page
 ఇందనక వాణీ చేసరన పనిని చేస్ాడు... త్లుపు స్ందులోసంచ్చ ఆ అకాూచెలెస లస
కామకీడ
ర ని వీక్షిస్ు క త్న స్మయం కోస్ం వేచ్చయుననాడు.!
150
Page
 Episode 51
వాణీకి ఇది ఎకుూవ్ మజానిచేి ఆటే కావ్చుి... అయితే, లత్కి మాత్ిం ఈ ఆట ఓ
కారిిచుి... అది దనవానలంలా త్నను కాలేిస్ోు ంది... ఇపుాడు దననిా
మాపాలంటే శిరీష్ కావాలి! అందుకే, ఇక ఏదెైతే అదయియందనుకుని మత్ర
ు గా,
"శిరీష్...!" ప్రలిింది. వాణీ కూడన తినాగా కూర్ుిని త్లుపు వ్ంక చకసరంది.
అయితే శిరీష్ ఏమీ తెలీనటుుగా ననటకమాడుత్ూ, "వాణీ పడుకుండిపో యిందన...?"
అని అడిగాడు. కానీ, లత్ ఇంక ఆగలేక మంచం మీద దొ ర్స ుత్ూ, "పరేసదు...
తొందర్గా రా...!" అని ప్రలిింది. శిరీష్ త్లుపు తెరిచ్చ లోపలికి వెళ్ాేడు.
అపుర్స్ల వ్లెయునా ఆ అకాూచెలెస లని చకడగానే భూత్లస్వర్గ ంలో
అడుగుప్ెటు ినటుుగా అనిప్రంచ్చంది త్నకి... ఇదద రికిదదర్ూ ఎందులోనక త్కుూవ్
కాదు... వాణీలో లేని అందనలు లత్లో దనగివ్ుననాయి... అలాగే, లత్లో కనబడని
హ్ొయిలు వాణీలో నిక్షిపుమై వ్ుననాయి... ఇందనక త్లుపు స్ందులోసంచ్చ చకసరనన
కూడన ఇలా ఒకేస్ారి వారి నగా స్ౌందరాయనిా కనేస్రికి శిరీష్ స్ాునువెైపో యాడు.
ఇక లత్, వాణీ అకూడే ఉందనా విషయానిా కూడన మర్చ్చ పరిగెత్ు రకు వెళ్ళే శిరీష్
ని అత్రకుూపో యింది. ఆమ బంత్రలు అత్నిా మత్ు గా తనకుత్రననాయి... 'స్..!'
వాణీ వాళ్ళేదద రినీ చనలా ఆస్కిుగా గమనిస్క
ు వ్ుంది... ఆ రెండో ఆటని
తెలుస్ుకోవాలని త్ను ఉత్రుకత్తో ఉంది...! మరి, ఆ త్రావత్ త్ను కూడన ఆడనలి
కదన...! శిరీష్ లత్ నడుంచుటూ
ు త్న చేతిని బిగించ్చ పటుుకుని త్లుపువెైపు
తిరిగాడు. వాణీ వెంటనే శిరీష్ చెయియ పటుుకుని, "స్ార్ల్... ననకా తీస్ుకెళ్ేండి...
నేనక ఆడతనను.." అని బితిమాలింది. శిరీష్ ఓస్ారి లత్ వెైపు చకస్ాడు...ఆమ
కళ్స లో కనయతనవనిా త్వర్గా కోలోావాలనే కాంక్ష త్పా ఇంకేమీ కనబడటేస దు...
151

శిరీష్ వెనకిూ వెళ్ళే వాణీని ఏదో చంటిబిడా ను ఎత్ర

ు కునాటుుగా త్న
Page
 చంకనెకిూంచుకుననాడు... అది చకడగానే లత్కు నవొవచ్చింది...
కళ్ళేమూస్ుకకని శిరీష్ ఛనతీమీద త్లవాలిి కిలకిలా నవేవసరంది. ఈలోగా శిరీష్
ఆ ఇదద రినీ తీస్ుకెళ్ళే త్న గదిలోని మంచంమీద దింపాడు... దింప్ీదింపగానే లత్
తనపంతో శిరీష్ అంగానిా ప్లంట్ మీదనుంచే త్డిమింది... శిరీష్ కూడన
చనలాసలపటినుంచ్చ ఈ ఘడియ కోస్ం ఎదుర్ుచకస్ుుననాడు... త్ను మాత్ిం ఎంత్ని
కంటలిల్ చేస్ుూంటాడు... మర్ుపువేగంతో త్న ప్లంటుని అండరేవర్ల్ తో స్హ్హ విప్రా
విసరరేసర మంచమకాూడు. అత్ని 8 అంగుళ్ాల ఆయుధం నిటార్ుగా నిలబడి ఆ
అకాూచెలెస లస పువ్ువలకు స్లాం చేసరంది. వాణీ కళ్ళే ప్ెదదవ్యాయయి... 'స్ార్ు స్ులిస
ఇంత్ ప్ెదదగా ఉందేంటి!' అని నోరెళ్ేబలటు ి అలా చకస్క
ు ఉండిపో యింది... ఇంకా
దననిా దేనికోస్ం వ్ుపయ్యగిస్ు ారో కూడన తెలీదు త్నకి...! లత్ వెంటనే శిరీష్
మగసరరిని త్న రెండు చేత్రలతో పటుుకుని ప్ెైకి కిందకీ ఆడించస్ాగింది. శిరీష్ లత్
ముఖానిా దగగ ర్కు లాకకూని ఆమ ప్ెదనలను కకర్ుకుత్ూ చీకుత్రననాడు... 'మ్ి..'
అని మూలు
గ లు ఆమ నోటినుండి వ్స్ుుననాయి... వాణీ కూడన మలస గా త్న చేతు ో
దననిా పటుుకుంది... 'హ్హ...' చనలా వేడిగావ్ుంది! కాసలపటికే అత్ని అంగం
ఉచిసరుతికి చేరింది... శిరీష్ లత్ ముఖానిా పటుుకుని దనని ముందుంచనడు... కానీ,
లత్ ఏం చెయాయలో తెలీక దననిమీద ఓస్ారి ముదుదప్ెటు ంి ది. "నోటస లకి తీస్ుకో...హ్...
దననిా.... ననకుత్ూ చపారించు.." "ఏంటీ...?" అని ఆశిర్యపో త్ూ శిరీష్ వెైపు
చకసరంది. "ప్ీస జ్... ఆశా... లతన...!" అని ఆమను వేడుకుననాడు. లత్ త్న
చెలికాడి కోరెూను మనిాంచ్చంది... ఆ అంగం మొతనునిా త్న నోటస లకి తీస్ుకోవ్డననికి
పియతిాంచ్చంది... కానీ, కుదిరితేగా...! అందుకే దననిా మొత్ు ం ననకడం
152

మొదలెటు ంి ది. ఆ దృశాయనిా చకస్ుుంటే వాణీకి నవొవచ్చింది... ననకడననికి,

చీకడననికీ అదేమైనన పులస ఐస్ా.! కానీ, లత్ త్నియత్వంతో త్న కళ్ేను
Page
 మూస్ుకుని శిరీష్ అంగానిా చీకడం మొదలెటుగానే... వాణీ కూడన ముందుకు
వ్ంగి, "నేనక చేస్ు ా...!" అంటూ శిరీష్ బాల్ు ని నోటస లకి తీస్ుకుంది. ఓవెైపు లత్...
మరోవెైపు వాణీ శిరీష్ అంగానిా పో టీపడి మరీ చీకడం మొదలెటు ార్ు. వాళ్ే
చీకుడుకి శిరీష్ అంగం ప్లలిపో త్రందన అనేటు ుగా త్యార్యింది... శిరీష్ ఓ చేతు ో
లత్ పువ్ువను గెలుకుత్ూ మరోచేతు ో వాణీ స్ు ననలను ప్రస్కస్ాగాడు... లత్ శిరీష్
అంగం మొనని నోటస లకి ప్ెటు ుకుని గటిుగా ఓస్ారి చీకింది.... అది త్న సెనిుటివ్ పార్ల్ు
కావ్డంతో శిరీష్ ఒకూస్ారిగా ఎగిరిపడనాడు...'హ్...హ్హ...' అంటూ ఓ వేలుని లత్
య్యనిలోకి కస్ుుమని తోస్ాడు. లత్ మలస గా అర్ుస్క
ు (ఆ... హ్హ...) త్న ర్స్ాలను
కారేిసర శిరీష్ అంగానిా గటిుగా ఒతిు పటుుకుంది. శిరీష్ వెంటనే లేచ్చ ఆమ తొడల
మధయకు చేరి ఆమ య్యని ర్స్ాలను జుర్ురకోస్ాగాడు. లత్ నోటస లంచ్చ శిరీష్ అంగం
బయటపడటం చకసర ఇదే అదనుగా భావించ్చ వాణీ శిరీష్ పులస ఐస్ుని త్న నోటస లకి
తీస్ుకకని చీకడననికి పియతిాంచ్చంది. ఇక లత్కి మలస గా కళ్ళే
మూత్లుపడస్ాగాయి... శిరీష్ జుత్ర
ు లోనికి త్న వేళ్ేను పో నిచ్చి త్న పువ్ువ
మీదకి అదుముకుంది. ఆమ ప్ెదనలు మునిపంటికింద నలిగిపో త్రననాయి...త్నకి
మళీే ఊట మొదలెైంది... శిరీష్ ఇదే స్ర్యిన స్మయమని త్లచ్చ వాణీ నోటస లంచ్చ
త్న ఆయుధననిా తీసర లత్ మీదకెకిూ ఆమ తొడలను వేర్ుచేసర కస్ుకుూన ఆమ
పూకులో తోస్ాడు.... "ఆ..హ్-" లత్ అర్ుపు త్న నోటిని దనటేలోగా శిరీష్ ఆమ
నోటిని త్న నోటితో బంధించనడు... ఆమ కళ్స వెంబడి నీళ్ళే రాస్ాగాయి.... నొప్రాని
త్టుుకోలేక మలికలు తిరిగిపో తోంది... వాణీ, త్న అకూ బాధని చకసర భయపడింది.
'అకూ నిజమే చెప్రాంది... నేనింకా చ్చనాప్రలసనేఁ...! అమోి! ఈ రెండో ఆటని నేను
153

ఆడకూడదు...' అని మనస్ులో అనుకుంటూ త్న అకూ పూకు వెైపు చకసరంది...

అకూడుాంచ్చ ర్కు ం కార్డం త్న కంటపడింది... "స్ార్ల్... వ్దలండి... అకూని
Page
 వ్దిలేయండి...! మాకీ ఆటటదుద... త్ను చచ్చిపో తోంది... ప్ీస జ్ స్ార్ల్... మమిలిా
వ్-ద-లే-యం-డీ...!" అని బిగగ ర్గా అరిచ్చంది... త్నకి భయంతో
గతంతెండిపో యింది. శిరీష్ వాణీని ఊరోూప్ెటుడననికి పియతిాంచనడు... కానీ, వాణీ
వ్ణికిపో త్ూ శిరీష్ నుండి దకర్ం జరిగి లత్ వెైపు చకసరంది... ఆమ ముఖం
ఇపుాడు కాస్ు పిశాంత్ంగా ఉంది... "అకాూ...!" అని మలస గా ప్రలిింది... లత్ త్న
కళ్ేను తెర్చ్చ చ్చర్ునవ్ువతో వాణీని చకసరంది... త్న అకూ నవ్ువని చకస్ాక
వాణీలో భయం కాస్ు త్గిగంది... మళీే వాళ్ేకి దగగ ర్గా జరిగి త్న అకూ చేతిని
పటుుకుంది... శిరీష్ ఓ చేతు ో లత్ స్ు నదవయానిా మరిధస్ు క మరో చేతితో మలస గా
వాణీ నడుమును నిమిరాడు... త్రావత్ లత్ త్న ప్రర్ుదులను కాస్ు ఎత్ు డననికి
పియతిాంచడంతో శిరీష్ మలస గా ముందుకు వెనకుూ ఊగడం మొదలెటు ాడు...
కాసలపటికే లత్ త్న భావ్పాిప్రు ని పప ందడంతో శిరీష్ త్న గేర్ల్ మారిి వేగంగా ఇంకా
బలంగా పో టు వేయస్ాగాడు.... పో టుపో టుకీ లత్ స్వర్గ ంలో తేలియాడుత్రనాది...
"ఆ...హ్..ఆ..హ్...అ-లా-గే...హ్....ఇం-కా..హ్.....వే-గం-గా... హ్హ.... హ్హ....
మ్ి..." అంటూ అత్ని భుజాలిా గటిుగా పటుుకుని ఎదురతత్ర
ు లివ్వస్ాగింది. త్న
అకూ ముఖంలో భాధ స్ాునే ఆనందం పికటిత్మయిేయస్రికి వాణీ కూడన నిశిింత్గా
శిరీష్ కి చేర్ువెై అత్ని ప్ెదనలను అందుకుని చపారించ్చంది. శిరీష్ ఒక వెైపు లత్ని
దెంగుత్ూ వాణీ పువ్ువమీదకి త్న చేతిని పో నిచ్చి ఆమ పూ.. ప్ెదనలని
నలుపుత్ూ త్న వేళ్ేతో ఆమ య్యని గోడలని కెలకస్ాగాడు... అలా కాసలపు
కుమాిక లత్ వాణీలు ఇదద ర్ూ కకంచెం అటుఇటుగా త్మ ర్స్ాలను కారేిస్ార్ు...
శిరీష్ కూడన త్న అంగానిా బయటకుతీసర లత్ పప టు మీద మొత్ు ం వీరాయనిా కారేిసర
154

ఆమ పకూన వాలిపో యాడు.... వాణీ కాసలపు అలా వాళ్ేను చకసర త్న స్ార్ల్ ని
కావ్లించుకుని అత్ని మీద పడుకుంది. లత్ కూడన శిరీష్ గుండెలమీద త్లప్ెటు ి
Page
 నిదిపో యింది... శిరీష్ ఇదద రినీ ఓస్ారి చకస్ాడు... అత్ని కళ్ేలో స్నాటి కనీాటి
పప ర్ కదలాడింది... అది స్ంతోషంతో వ్చ్చిందన... లేక పశాితనుపం వ్లస నన... అనేది
గురిుంచేలోగా అత్ను కూడన మలస గా నిదిలోకి జార్ుకుననాడు.
155
Page
 Episode 52
తెలసవార్ుజామున 4:30 ఆ స్మయంలో శిరీష్ కి మలుకువ్ వ్చ్చింది. త్నకు
ఇర్ువెైపులా శయనిస్ుునా అపుర్ూప స్ౌందర్యరాశులను ఓస్ారి చకస్ాడు. త్లిస
గర్భమునుండి బయటపడా మర్ుక్షణమే యౌవ్నవ్త్రలుగా మారి త్నవ్దద కు
వ్చనిరా అనాటుుగా వారిర్ువ్ుర్ూ నగాముగా ఉండి అత్నిా హ్త్ర
ు కుని
నిదుర్పో వ్ుచుననార్ు. వారి మోము చనలా నిశిింత్గా మరియు పిశాంత్ంగా
ఉంది. వారిలో ఒకర్ు గత్రాతిి త్న కనెాత్నననిా అత్నికకస్గి పరిపూర్ణమైన
యువ్తిగా మారితే... మరతకర్ు త్న కనెా పువ్ువను అత్నికి అరిాంచడననికి
సరధ్ధంగా ఉననార్ు... శిరీష్ వాణీ వెైపు తిరిగి ఆమ త్లప్ెై ఓ ముదుదప్ెటు ాడు... త్ను
నిదిలోనే అత్నికి మరింత్గా దగగ రికి జరిగి అత్ని భుజమీిద త్లప్ెటు ుకుని
పడుకుంది... శిరీష్ అలా కాసలపు వాణీని చకసర లత్ వెైపు త్న త్ల తిపాాడు...
ఆమ ముఖం త్నకి చనలా దగగ ర్గా ఉంది... ఆమ ఊప్రరి అత్నిా వెచిగా
తనకుతోంది. త్న ఎర్రని ప్ెదనలు విచుికుని అత్నిా ఆహ్హవనిస్ుునాటుుగా
ఉననాయి... శిరీష్ వెంటనే ఆమ కిందప్ెదవిని అందుకుని మలస గా చపారిస్ు క ఒక
చేతిని ఆమ నడుమీిదకు పో నిచ్చి త్న మీదకు లాకకూననాడు... ఆమ నగా
స్ు ననలు అత్ని ఛనతీని మత్ు గా తనకుత్రననాయి... శిరీష్ లత్ ముఖానిా
రెండుచేత్రలతో పటుుకుని ఆమ ప్ెదనలను గాఢంగా చుంబించనడు...అపుాడే లత్
నిదినుంచ్చ మేలకూని త్న కళ్ేను తెర్చ్చ శిరీష్ కళ్ేలోకి ఓస్ారి చకసర సరగగ ుపడి
మళీే కళ్ళేమూస్ుకుంది.... రాతిి జరిగిందంతన త్నకు జఞ ప్కి రు వ్చ్చింది... మలస గా
ఆమ బుగగ లు గులాబీ వ్ర్ణంలోకి మారాయి... సరగగ ుతో ముడుచుకుపో త్ూ శిరీష్ ని
గటిుగా కౌగిలించుకుంది. అపాటికే గటిుపడిన అత్ని అంగం లత్ అలా త్నని
156

చుటేుయగానే మరింత్గా పదునెకిూ ఆమ తొడలమధయ నిటార్ుగా నిలబడి వేడిగా

Page
 త్గిలింది... లత్ అపియత్ాంగా త్న కాళ్ేను ఎడం చేసర నడుమును ప్ెైకెతిుంది.
శిరీష్ ఆ సరగాల్ ని అర్ధంచేస్ుకుని త్న రెండుచేత్రలతో ఆమ ప్రర్ుదులను
ఒడిసరపటుుకుని త్న ఆయుధననిా ఆమ మదనదనవరానికి గురిప్ెటు ి కిందనుండి
మలస గా ఒక తోపు తోస్ాడు... 'అక్..!' మలిస గా మూలు
గ త్ూ లత్ అత్ని విశాలమైన
ఛనతీమీద వాలిపో యింది. శిరీష్ ఆమ మత్ు ని వెనుకభాగానిా ప్రస్ుకుత్ూ శరదధగా
పో టువేయస్ాగాడు... లత్ కూడన శిరీష్ ఛనతీమీద నుండి లేచ్చ ప్ెైనుంచ్చ ఊగడం
మొదలెటు ంి ది... శిరీష్ ఆయుధం తనకిడికి ఆమ య్యనిలోని నరాలు జి...వ్ువ...
మంటుననాయి.... మలస గా ఆమలో ర్స్ాలు ఊర్డం పాిర్ంభయియంది... త్న వొంటలస
మొదలెైన తీపుకి ఆమ నిలువెలస ా వ్ణికిపో త్ూ మళీే అత్ని ఛనతీమీద ఒరిగి అత్ని
నిపల్ ని నోటస లకి తీస్ుకుని చ్చనాగా కకరికింది... 'స్...ఆహ్...!' కాసలపటికి లత్ శిరీష్
భుజానిా గటిుగా పటుుకుని స్నాగా మూలు
గ త్ూ త్న భావ్పాిప్రు ని పప ందింది. శిరీష్
వెంటనే లత్ నడుమును గటిుగా పటుుకుని ప్ెైకెతి ఆమ పువ్ువలోంచ్చ త్న అంగానిా
బయటకి తీసర త్న ర్స్ానిా మంచంమీద కారేిస్ాడు... ఇదద ర్ూ భార్ంగా
ఊప్రరితీస్క
ు ఒకరినొకర్ు కఱుచుకుని అలానే పడుకుండిపో యార్ు.
★★★
కకంచెం సలపటికి లత్ శిరీష్ మీదనుంచ్చ లేచ్చ పకూ గదికి పో యి బటు లు వేస్ుకుని
వ్చ్చింది. చ్చర్ునవ్ువలు చ్చందిస్ు క త్ల దించుకుని సరగగ ుపడుత్ూ వెళ్ళే శిరీష్
ముందు నిలబడింది. "నినాటి మధుర్క్షణనలను నేను ఎపాటికీ మర్ువ్లేను,
స్..స్ా... శి...ర్ర...అండీ!" అత్నిా ఇపుాడు 'స్ార్ల్' అని ప్రలవాలో లేక 'శిరీష్' అని
ప్లర్ు ప్ెటు ి ప్రలవాలో అర్ధంకాక త్ను కాస్ు త్డబడింది. త్రావత్ వాణీ వ్ంక చకస్క
ు
157

దిగాలుగా, "కానీ, ఈ కోతి ఏం చేస్ు ుందో అని భయంగా ఉంది... ఇదంత్ త్వర్గా
వ్దిలే ర్కం కాదు... ప్ెదద మొండిఘటం... ఎవ్రికయినన చెప్లాసలు ... అమోి..!"
Page
 అంటూ గుండెలమీద చెయియవేస్ుకుంది. శిరీష్ చ్చనాగా నవివ లత్ చేతిని పటుుకుని
త్న దగగ ర్కు తీస్ుకుని ఆమ ప్ెదనలను ముదనదడుత్ూ, "భయపడకు... ఏం
జర్గదు!" అననాడు.
★★★
ఇక పప దుదనా స్ాానం చేసలటపుాడు లత్కి త్న శరీర్ంలో స్ాషు మైన మార్ుా
కనబడింది... గత్(తొలి)రాతిి అనుభవ్ంతో ఆమ త్నువ్ంతన ఆనందంతో
పులకరింత్లు మొదలయాయయి... ఆమ నవ్ువత్ూ త్రళ్ళేత్ూ స్కూల్ కి రెడీ
అవ్వస్ాగింది. త్న అకూలో వ్చ్చిన మార్ుాలను (శారీర్కంగా, మానసరకంగా) కని
వాణీకి లత్ మీద చ్చనాగా ఈర్ిూ మొదలయియంది. 'ఇక మీదట అకూని స్ార్ల్ తో
ఆడనీయకూడదు!' అని అనుకుంది మనస్ులో...
158
Page
 Episode 53
శిరీష్ ఎపాటాసగే లేబ్ లో(ఆ అలిరాల వెనుక) కూరతిని వ్ుననాడు. కానీ,
ఎపుాడక పిశాంత్ంగా ఉండే అత్ని ముఖంలో ఈరోజు కాస్ు అస్హ్నం
కనబడుతోంది... దననికి కార్ణం పప దుదనా అంజలితో జరిగిన స్ంభాషణ...
★★★
శిరీష్: Good morning, ma'am.
అంజలి: (కనీస్ం త్లెతిు శిరీష్ ని చకడకుండన) హ్హ... మారిాంగ్, మిస్ు ర్ల్ శిరీష్.
రేపటుాంచీ నుండీ పదిరోజులకి నేను లీవ్ తీస్ుకుననాను... ఈ టెన్ డేస్
మిమిలిా స్కూల్ కి ఇంచనర్ల్జ గా నియమిస్క
ు , దననికి స్ంబంధించ్చన ప్లపర్ల్ు
త్యార్ుచేసర ఉంచనను... మీర్ు ఈ రోజే వీటిని తీస్ుకెళ్ళే DEO గారి పరిిషన్
తీస్ుకోవాలి... నేను –
శిరీష్: (మధయలో కలిాంచుకుని) అంజలి... ఒకూస్ారి మళీే ఆలోచ్చంచు... ఇంత్
అందం, వ్యస్ు, మంచ్చ ఉదో యగం ఉంచుకకని ఓ రెండో ప్ెళ్ళేవాడిా చేస్ుకునవ్లసరన
ఖర్ి నీకేంటి? నువీవ ప్ెళ్ళేచేస్ుకుని ఏం స్ుఖపడతనవ్ు...? ఇపాటికెైనన
మించ్చపో యింది లేదు. వెంటనే ఈ ప్ెళ్ళేకి నో చెప్ెాయ్.
అంజలి: స్ారీ, శిరీష్.! ననకిషుమైన వాళ్ేకి ననుా ప్ెళ్ళేచేస్ో ూవ్డం ఇషు ంలేనపుాడు
నన జీవిత్ం ఏమైపో తే వాళ్ేకేంటి? ఇపాటికీ నన శారీరిక స్ుఖం గురించే
ఆలోచ్చస్ుుననార్ు త్పా నన -- (గతంత్ర స్వ్రించుకుని) -- ననకింకా చనలా
పనులుననాయ్... ననుా వ్దిలేయండి, ప్ీస జ్... మీకిదేం కకత్ు కాదు కదన..!"
శిరీష్: అంజలి.. కావాలంటే నన ఫెిండ్ు లో ఎవ్రినెైనన నినుా ప్ెళ్ళే చేస్ుకో-
అంజలి: షటప్! అంజలి కోపంతో ఊగిపో యింది. కానీ, ఆ అర్ుపుకి పూయన్ లోపలికి
159

తొంగి చకడటంతో అంజలి వెంటనే త్న కోపానిా దిగమింగుకుని పూయన్ కి ఏదో పని
Page
 పుర్మాయించ్చ వాడు వెళ్ాేడని నిశియించుకుననాక, శిరీష్ వెైపు తిరిగి, "నేనేమీ
అంగడిలో బొ మిని కాదు... వాడుకునాంత్కాలం వాడుకుని - (ఓస్ారి గాఢంగా
ఊప్రరితీస్ుకుని) - థనంకూయ ఫర్ల్ యువ్ర్ల్ ఎడెైవజ్... నన జీవితననిా ఉధ్ధ రించ్చంది
చనలు... ఇక వెళ్ళే మీ పని చకస్ో ూండి..." అని కటువ్ుగా చెప్రాంది శిరీష్ త్లుపు
దగగ రికి వెళ్ు ళండగా అంజలి వెనకనుంచ్చ, "శిరీష్... దయచేసర ఇంకెవ్వరినీ ఇంత్ క్షోభ
ప్ెటుకండి," అని చెప్రాంది.
★★★
'క్షో...భ!!! నేను త్నని క్షోభ ప్ెటు ానన...? త్ను కూడన ఎంజాయ్ చేసరందిగా...
ఇందులో త్ను క్షోభ పడిందేముంది? నేను ప్ెటు ంి దేముంది? నననెున్ు.!!!' శిరీష్
ఇలా ఆలోచ్చస్ుుండగా అపుాడే ఎవ్రో డో ర్ల్ దగగ ర్, "May I come in, Sir!" అని
అననార్ు. శిరీష్ అదే మూడ్ లో ఉండి, "కమిన్!" అని అరిచ్చనటుుగా అననాడు. ఆ
వ్చ్చిందెవ్రో కాదు, నేహ్హ... శిరీష్ అర్ుపుకి నేహ్హ కాస్ు భయపడింది. లోపలికి
వ్చ్చి, "స్..స్ార్ల్... ఏమ్..మైంది ?" అని త్డబడుత్ూ అడిగింది. శిరీష్ నేహ్హని
కాసలపు చకసర, "ఏం లేదు," అని మలస గా లేచ్చ వాష్ బరసరన్ దగగ ర్కు పో యి ఫలస్ వాష్
చేస్ుకుని నేహ్హని చకసర ఓస్ారి నవావడు. నేహ్హ కూడన నవ్ువత్ూ శిరీష్ దగగ రికి వెళ్ళే
త్న చునీాని అత్నికి అందిస్ు క, "త్రడుచుకోండి, స్ార్ల్!" అంది. శిరీష్ ఆ చునీాతో
త్న ముఖం త్రడుచుకుంటుండగా నేహ్హ కావాలని శిరీష్ వెైపు త్న వెనుక
భాగానిా పిదరిశంచస్ాగింది. శిరీష్ అది గమనించ్చ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ
ఇంత్కుముందులాగ ఆమ ప్రర్ుదులమీద త్న వేళ్సతో దర్ువ్ువేస్ు క మలస గా ఓస్ారి
వ్తనుడు... అంతే, నేహ్హకి స్ర్ురన ఒళ్ేంతన తిమిిరెకిూనటు యియంది... కాళ్ేలో
160

వ్ణుకు మొదలెైంది... టేబుల్ ని రెండు చేత్రలతో పటుుకుని త్న ప్రర్ుదులని

ఇంకాస్ు వెనకిూ వ్ంచ్చ నిలబడింది... శిరీష్ ఓమార్ు గటిుగా ఆమ ప్రర్ుదులను
Page
 చరిచనడు... నేహ్హ చ్చనాగా రాగం తీస్క
ు , "స్..స్ార్ల్... మీర్లా చేస్ు ుంటే న్..ననక్..కు
నొప్రాగా ఉంటలంది, స్..స్ార్ల్..!" అని చెప్రాంది. శిరీష్ ఆమ మీదనుంచ్చ చేత్రలు
తీసలసర, "అయితే, ఇంకేమీ చెయయనులేఁ...!" అంటూ నేహ్హను టీజ్ చేయస్ాగాడు.
నేహ్హ వెంటనే శిరీష్ వెైపు తిరిగి, "స్..స్ార్ల్ నేను... అలాగని అనలేదు!" అంది
కంగార్ుగా... శిరీష్ మలస గా ఆమ నడుమును పటుుకుని వేళ్ేతో పప టు దగగ ర్
నిముర్ుత్ూ, "మరి ఎలాగననావ్... నేహ్హ..?" అంటూ చ్చనాగా ఆమ ననభి దగగ ర్
గిలస ాడు. "ఆహ్... స్ార్ల్!" అంటూ త్మకంతో కళ్ళే మూస్ుకుంది... ఆమకి కింద
చ్చనాగా త్డి మొదలెైంది... "ఆ... ఏంటీ..?" అంటూ నెమిదిగా త్న చేతిని అలా
కిందకి... ఆమ తొడలమధయకు తీస్ుకువెళ్ళే ఒకూస్ారి ఆ పిదేశంలో నొకాూడు. నేహ్హ,
"స్ాుర్ల్...!" అని మూలు
గ త్ూ శిరీష్ మీద పడిపో యింది. స్రిగగ ా అపుాడే
బయటనుండి కూడన, "స్ార్ల్..!" అంటూ పూయన్ ప్రలుపు వినబడింది. నేహ్హ
ఉలికిూపడి శిరీష్ ని వ్దిలి టేబుల్ దగగ ర్కు పో యి నించుంది. శిరీష్ త్నని సెైలెంట్
గా ఉండమని చెప్రా బయటకి వెళ్ళే పూయన్ తో, "ఏంటీ?" అని అడిగాడు. "స్ార్ల్...
ప్రినిుపాల్* మేడం మీకు ఈ ప్లపర్ల్ు ఇమిననార్ు... ఇవాళ్ పనెాండునార్కి DEO
గారి అపాయింట్*మంట్ తీస్ుకుననార్ంట. మీకు చెపామని పంప్రంచనర్ు." శిరీష్
టెైం చకస్ాడు. పదకకండు అవ్ుతోంది... 'DEO office కి వెళ్ేడననికి కనీస్ం గంట
పడుతోంది... అంటే ఇపుాడే బయలేదరాలి!' అనుకుంటూ... "స్రే," అని ప్లపర్ల్ు
తీస్ుకుని లోపలికి వెళ్ళే నేహ్హతో, "రేపు స్కూల్ అయాయక ఇకూడికి రా..!" అని
చెప్రా ఆమను పంప్లసర త్ను కూడన వెళ్ళేపో యాడు.
161
Page
 Episode 54
శిరీష్ DEO officeలో పని ముగించుకకని తిరిగి ఊర్ు బయలుదేరాడు...అయితే,
ఇపుాడు అత్నితో బాటు మరతకర్ు కూడన ఉననార్ు... అత్ని ఫెిండ్.... అదే,
కాకిననడ ఫెిండ్ అని చెపాానే, అత్ననామాట... అత్ని అస్లు ప్లర్ు అజయ్. కానీ,
అందర్ూ అత్నిా "టఫ్" అని ప్రలుస్ాుర్ు. అలా ఎందుకు ప్రలుస్ాురో మీకు
ముందుముందు తెలుస్ుుంది. "గుర్ూ... మీ ఇంటలస ఎనిా దిననలు ఉండనక?"
అంటూ సరగరెట్ వెలిగించనడు Mr. Tough. ప్లర్ుకు త్గగ టు ే ఉంటుంది అత్ని కేర్కుర్ల్*
కూడన... 28 ఏళ్ే వ్యస్ు, జిమ్ బాడీ... శిరీష్ కననా హైటు...! "నీ ఇషు ం
వ్చ్చిననిా రోజులు ఉండు... మనిలేస కదన!" "అచని... అలాకాూనీ!" అంటూ
సరగిరెట్ పప గ ప్ీలిి గుపుామంటూ వ్దిలాడు. త్ను కాకిననడలో కెైూమ్* బాించ్
ఇన్ు*ప్ెకుర్ల్ గా పని చేస్ు ుననాడు. "నేను ఇకూడికకచ్చి ఇనిా రోజులెైంది... ఒకూస్ారి
కూడన రాలేదేం... టఫ్?" "గురో... నీకు తెలీంది గాదు...? వార్ం రోజులుగా
కంటిమీద కునుకు లేదనుకో—" "ఏఁ... ఏదెైనన కకత్ు ఖాతన తెరిచనవా...?" "హ్ ఁ...
స్రేస.. ఈ మధయ ననకు అంత్ తీరికెకూడుంది! పో ర్ల్ు దగగ ర్ స్ిగుల్ా గూడ్ు
వ్స్ుుననాయంటే అకూడే దిననం రాత్ గసీు ప్ెటు ాం. అయినన... నన ముచిటస కేం గానీ,
నీ sexy treasure hunt(ర్ంధనినేవషణ) ఎంత్వ్ర్కూ వ్చ్చింది గుర్ూ..? కకత్ు
ప్రటులేమైనన... దొ రికాయా...?" "నన హ్ంట్ గురించ్చ త్రావత్... ముందు నీకో
ఆంట్(aunt) ని పరిచయం చేస్ు ానుండు...!" అననాడు శిరీష్ త్న కార్ల్ విండ్ షీల్ా
లోంచ్చ చకస్క
ు ... "ఎకూడన... ఎవ్ర్ూ..?" అననాడు అజయ్ మర్ుస్ుునా కళ్ేతో...
శిరీష్ కి ఎలాగెైతే కనెా అందనలమీద కాస్ు మోజెకుూవవ... Mr. Tough గారికి
ముదుర్ు పూకులంటే అంత్ ఇషు ం.! ఆత్ింగా అటు ఇటు చకడస్ాగాడు. అపుాడే,
162

ఎదుర్ుగా ఎర్ర కోక కటుుకుని వ్యాయర్ంగా నడిచ్చపో త్రనా ఒకావిడని చకస్ాడు...

Page
 "అబబబాబ... ఏముంది గురో...! దీని త్లీస ... ఆ గుదక
ద పుడు చకడు... దెంగి దెంగి
వ్దిలిప్ెటు ాలి దననిా... నీ కేస్ా...?" అంటూ సరగరెట్ బయటకి విసరరేస్ాడు. "కేసలగానీ,
నువ్వనుకునేది కాదు..." అంటూ ఆమ వివ్రాలు చెపు ూ ఆమను స్మీప్రంచనడు.
త్రావత్ ఆమ పకూన కార్ల్ ఆప్ర, "ఏం... మీ-నన-క్షి దే-వి-గా-ర్ూ... ఎలా ఉననార్ు?
ఏంటీ... ఇకూడుననారేంటి?" అంటూ ఆమ ప్లర్ులోని ఒకోూ అక్షరానిా ఒతిు
పలుకుత్ూ అడిగాడు. హ్హ... అవ్ును... స్ాక్షాత్ూ
ు మన మీననక్షీ దేవిగారే...! మళీే
తిరిగి వ్చనిర్ు...(I mean Meenakshi Returns!!!) మీననక్షీ దేవి శిరీష్ ని ఎవ్రా
అనాటుు చకసర, "నువావ....!" అని, "ఇకూడ కాక ఇంకెకూడుంటాను... ఇదంతన నీ
దయిేగా...! ఏదో ఆరోజు లత్ని కాస్ు కసరరినందుకు ననుా ఆ వ్ూర్ునుండి
త్రిమేశావ్ు...! అందుకే, ఇపుాడు రోజూ 20 కిలోమీటర్ుస వ్చ్చి ఈ ఊరిలో పని
చెయాయలకుస్ుుంది. ఏఁ.. ఇపుాడు ఇకూడినుంచ్చ కూడన త్రిమేదద నమని
వ్చనివా..?" "అబరబ... అదేం లేదులేండీ... నేను ఇపుాడు మన ఊరికే
వెళ్ు ళననాను... మీకభయంత్ర్ం లేకపో తే మిమిలిా డనిప్ చేదద నమని.." అని శిరీష్
ఆఫర్ల్ చేయడంతో మీననక్షి దేవి కాసలపు ఆలోచ్చంచ్చ 'స్రే'నంటూ కారెకిూంది.
"వీడెవ్డక... మీ త్ముిడన?" అనడిగింది అజయ్ ని చకసర... "త్ముిడులాంటి
వాడేలేండి." అజయ్ మీననక్షి దేవిని కళ్ేతోనే అణువ్ణువ్ు త్డిమేస్ు ుననాడు.
అత్ని చకపులు త్నని బాణనలాస ఎకూడెకూడో గుచుికుంటుంటే మీననక్షీ దేవి త్న
పమిటని స్ర్ుదకుంటూ, "మీ 'త్ముిడులాంటి' వాడికి ప్ెళ్ేయియందన... లేదన నీలాగే
ఒంటికాయ శ ంఠిముకూలాగ ఉండిపో యాడన...?" "మాకు ప్ెళ్్ేందుకు మీననక్షి
దేవిగార్ు..!" అననాడు శిరీష్ కాస్ు sexy toneలో... "అదేంటబీబ అలా అంటావ్...
163

ఏ వ్యస్ులో జర్గాలిున ముచిట ఆ వ్యస్ులో జర్గాలి... ఎననాళ్ళేలా ప్ెళీే

ప్ెటాకులు లేకుండన ఉంటార్ు...???" అజయ్ చకపుల పిభావ్ంతో ఆమ
Page
 పాలబిందెలు జాకెటస ల ఇమడలేక బిర్ుసెకిూపో త్రననాయి. దనంతో మీననక్షీ దేవి
మళీే త్న ప్ెైటని స్ర్ుదత్రననాటుుగా చేస్ు క మలస గా త్న ప్ెైటలోకి చెయియ దకరిి
గటిుపడిన త్న మచ్చికలిా కసరగా నలుపుకుంటూ, "కావాంటే, నీకేదెైనన మంచ్చ
స్ంబంధం చకడనన...?" అంటూ అజయ్ ని చకస్క
ు అంది. ఫింట్ మిర్రర్ల్ లోంచ్చ
ఆమ చర్యలిా చకస్క
ు శిరీష్, అజయ్ వెైపు తిరిగి, "ఇంక రెడీ అయిపో , టఫ్...! నీ
బాణననిా స్ంధించే స్మయం ఆస్నామైంది!" అంటూ కార్ల్ ఆపాడు. అజయ్ గటిుగా
నవ్ువత్ూ శిరీష్ భుజానిా చరిచ్చ కార్ల్ దిగి వెనకిూ వెళ్ళే మీననక్షీ దేవి పకూన
కూర్ుిని, "నన మీద మీకెంత్ ప్లిమ... అంటీ!" అంటూ ఆమ తొడమీద చెయిేయస్ాడు.
శిరీష్ కార్ల్ అదనదలనీా మూసలసర A.C. ఆన్ చేస్ాడు. మీననక్షి త్న తొడమీద ఉనా
అత్ని చేతిని పటిుంచుకోలేదుగానీ, "ఓయ్... నీ కళ్ేకి నేను ఆంటీలా
కనిప్రస్ు ుననానన...? అస్లు ననుా, మా స్రిత్ని పకూపకూన ప్ెడితే అందర్ూ అకాూ
చెలెస లం అనుకుంటార్ు త్పా త్లీస కూత్రర్స ం అనుకోర్ు... ఆ...హ్హ...! ననుా ఆంటీ
అంటావా...!?" అంటూ కోపంగా అడిగింది. అజయ్ ఆమ తొడని మలస గా రాస్క
ు ,"
మిమిలిా మరెలా ప్రలవ్మంటార్ు... ఆంటీ..!" అననాడు. "ఏయ్... ననుా మళీే
ఆంటీ అంటావేంటీ..! ననుా చకసలు ఆ ప్రలస పూకులకే(అదే కనెాప్రలసలకే)
కనుాకుటిునటు వ్ుత్రంది తెలుస్ా...! అంతెందుకు, మా స్రిత్ కూడన
కుళ్ళేకుంటుంది నన అందనలిా చకసర," ఆని అజయ్ కళ్ేలోకి చకస్క
ు , "ఇంత్కీ నీ
ప్లరేంటి...? ననుా కావాలంటే నువ్ువ 'మీనన' అని ప్రలూ.... పరేసదు," అంటూ
నవివంది. అజయ్ త్న చేతిని ఆమ తొడలమధయకు చేర్ుస్క
ు , "నువ్ువ మీనన
అయితే నేను మనిధునిా(manmadని)...! చకస్ావా మీనన మన ప్లర్స ు ఎలా
164

కలిసరపో యాయ్య!" అంటూ నవావడు. శిరీష్ ముందునుంచ్చ, "మీనన

మనిధులేంటాి...! ర్తీ మనిధులంటార్ుగానీ...!" అనగానే, అజయ్, "గుర్ూ...
Page
 ర్స్పటుులో త్ర్ూం కూడదు," అంటూ మీననక్షి తొడల మధయభాగానిా గటిుగా ఓస్ారి
నొకాూడు. మీననక్షి ఓస్ారి ఎగిరిపడి అజయ్ చెయియ పటుుకుని "ఎహేయ్... మంచీ
సీాడుమీదుననావ్ గానీ, స్మయం స్ందర్భం ఉండకూర్లేదన...? కార్ల్ లో ఏంటీ
స్ర్స్ాలు...! ఎపుాడెైనన మా బంగళ్ాకి రా.... నేనేంటల చకప్రస్ు ా...!" అంది. ఆమ
నుండి ఇం(త్)డెైరెక్ు గా గీన్
ర సరగాల్ అందగానే అజయ్ ఇంక ఆగలేక, "నీ సరనిమా
త్రావత్ చకస్ాు గానీ, ముందు నీ టెయి
ి లర్ల్ చకడనీ... మీనన డనరిసంగ్!" అంటూ
చటుకుూన ఆమ రెండు దబబకాయలాసంటి చనుాలను త్న చేత్రలోస
పటిుిరనంత్వ్ర్కూ దొ ర్కబుచుికకని గటిుగా నొకాూడు.(అవ్ును మరి... ఒకకూకూటీ
40+ సెైజు అకూడన!) "అహ్..హ్హ..!" అజయ్ బలమైన చేత్రలు త్న భారీ ఎత్ర
ు లిా
మరిధస్ు ుంటే, మీననక్షికి పాిణం హ్హయిగా గాలోస తేలిపో త్రనాటుుగా ఉంది. అజయ్
నెమిదిగా త్న చేత్రలని ఆమ ప్ెైటలోకి తీస్ుకెళ్ళే జాకెట్ హ్ క్ు ఒకకూకూటిగా
తీయస్ాగాడు. కానీ, అత్ని వ్లస కావ్డంలేదు. మీననక్షి నవ్ువత్ూ త్న ప్ెైట
తొలగించ్చ మిగిలిన హ్ క్ు ని తీసలసరంది. త్రావత్ త్న చేత్రలిా వెనకిూ తీస్ుకెళ్ళే
స్ాుాప్ ని తొలగించ్చ బాిని కిందకి జర్పగానే ఏ అచనిదనన లేని ఆమ స్ు ననలు అత్నికి
దర్శనమిచనియి. వాటిమీద చ్చంత్ప్రకూలాగ ఉనా చనుామొనలు
నికూబొ డుచుకకని అజయ్ ని స్కటిగా చకస్ుుననాయి. అకూడ శిరీష్ కార్ల్ ని ఏదో
ప్ెళ్ళే ఊరేగింపుకు తీస్ుకెళ్ు ళనాటుుగా నడుపుత్రననాడు... కార్ల్ లో వాతనవ్ర్ణం
మరికాస్ు వేడెకూడంతో శిరీష్ A.C.ని కకంచెం ప్ెంచ్చ, Freshner కూడన ఆన్ చేస్ాడు.
అజయ్ మీననక్షి కుడి చనుాని త్న నోటస లకి తీస్ుకుని చీకుత్ూ మధయ మధయలో
ఆమ నిపాల్ు ని కకర్ుకుత్రననాడు... 'ఇస్...ఆహ్ ర్ల్..రేయ్.... అటాు
165

కకర్కుూరా....!" అంటూ మీననక్షీ దేవి వాడి ప్లంట్ మీద చేయిేయసరంది. అజయ్ ఆమ

రెండు చనుాలను త్న చేత్రలోు పటుుకకని ఏదో చపాతీప్రండిని ప్రసరకినటుుగా
Page
 ప్రస్కస్ాగాడు.... అత్ని బలమైన చేత్రలలో నలిగిపో త్రనా త్న ఎద స్ంపదని
చకస్క
ు మీననక్షీ వేడి నిటూ
ు ర్ుాలు వ్దులుత్ూ, "హ్మాి.... ఏం ప్రస్ుకుత్రననావ్
రా... నీ యబబ... ప్రస్ుకు..." అంటూ అజయ్ ప్లంట్ జిప్ తీసర, "ఇపుాడు నీ
టెయి
ి లర్ల్ నేఁ చకస్ాు...!" అంటూ అత్ని రాడ్ ని బయటకి తీసర త్న రెండు చేత్రలతో
ఒడిసర పటుుకుంది... "అబాబ... ఏం ఎర్ువ్ులేసర ప్ెంచనవ్ురా దీనీా,
ఇంత్రంది...గాడిద మొడా లాగ!" అని దననిా స్వ్ర్దస్క
ు , "ఎంతెైనన మీ పటాం
వాళ్ే మొడా లు ఒకూ వెంటుిక కూడన లేకుండన భలేగా నిగనిగలాడుత్రంటాయ్...
మా ఊరోసకూడన ఉంటాయి... వెధవ్ మొడా లు... వాటిమీదుండే వెంటుికలతో
స్వ్రాలు అలకసచుి...!" అంటూ నవివ అత్ని అంగానిా త్న నోటస లకి మొత్ు ంగా
కుకుూకుని పళ్ేతో కకరికినటుుగా పటుుకుంది. అజయ్ వెంటనే చ్చనాగా మంటపుటిు
త్న అంగానిా ఆమ నోటస లంచ్చ బయటకి తీసర, "ఏమే... లంజా.... నన మొడా ని
మొత్ు ం కకరికేసర నీతో పటుుకుపో దనమనన....!" అంటూ ఆమ లంగాలోకి చెయియప్ెటు ి
ఆమ పు..భాగానిా గిలస ాడు. మీననక్షి "అబాబ... కక-డ-కాూ..!" అంటూ గావ్ుకేక
ప్ెటు ి, "పూకునలా గిలస ుతనవేంటాి, దొ ంగలంజా కకడ—" అనేలోప్ల అజయ్ మీననక్షి
త్లని పటుుకుని త్న అంగానిా ఆమ నోటస లకి తోస్ాడు. అది గతంత్రదనకా
దిగబడిపో వ్డంతో మీననక్షి కనుగుడుస బయలుప్ెటు ి గింజుకోస్ాగింది కానీ,
అంత్కుమించ్చ ఏం చేయలేకపో యింది... "అరే... టఫ్.! చంప్లస్ు ావా ఏంటీ?? వ్దులు
ఆవిడని!" అననాడు శిరీష్ త్ల తిప్రా వెనకిూ చకస్క
ు ... "చసలు చనవ్నీ గుర్ూ...!
ఎవ్ర్ూ గుర్ుుపటు కుండన చేసర ఇకూడే పడేదద నం దీనిా—" అంటూ శిరీష్ ని చకస్క
ు
కనుా కకటాాడు అజయ్. శిరీష్ అవాకెైూ, "ఏంటీ...?" అని బరక్
ి కకటు గానే అజయ్
166

మీననక్షి నోటస లంచ్చ త్న అంగానిా బయటకు తీసర ఒకూస్ారిగా ఫెళ్ళేమంటూ

నవావడు. మీననక్షి అజయ్ మాటలకు భయపడుత్ూ వ్ణికిపో యింది. అజయ్
Page
 ఇంకా నవ్ువత్ూ, "స్ారీ మీనన.... ఏదో స్ర్దనకి అననానులే...!" అని మీననక్షితో
అని శిరీష్ వెైపు తిరిగి, "దీనిా దెంగడననికి మంచ్చ ప్లస స్ుంటే చకడు గుర్ూ... ఇకూడ
కషు ంగుంది గానీ...!" అననాడు. శిరీష్ త్న కార్ల్ ని స్ాుర్ల్ు చేస్ు క, "ఎలాగూ ఇపుాడు
స్కూల్ కి నేనే ఇంచనర్ల్జ కాబటీు... మన స్కూల్ కే వెళ్ద ాం..." అంటూ బండిని
ముందుకుపో నిచనిడు. స్కూల్ ముందు కార్ల్ ఆప్ర పూయన్ దగగ ర్ నుండి తనళ్ాలు
తీస్ుకుని అత్ను వెళ్ళేపో యాక అజయ్ ని మీననక్షిని ఆ "ప్లిమ(కామ)
పియ్యగశాల"కి తీస్ుకుపో యి వాళ్ేతో, "గంటలో వ్స్ాు... ఆ టెైం
స్రిపో త్రందిగా..!" అని ఆ గదికి బయటనుండి తనళ్ంప్ెటు ి వెళ్ళేపో యాడు.
167
Page
 Episode 55
మీననక్షి ఇందనకటి అనుభవ్ంతో అజయ్ నుండి దకర్ంగా పో యి అలిరాని
అనుకుని నిలబడింది. అజయ్, "నువావ దరినీ... నేనీ దరినీ... గుర్ువ్ుగార్ు
కలిపార్ు మన ఇదద రినీ...!" అని పాడుకుంటూ మీననక్షిని దగగ రికి చేరి ఆమను త్న
బిగి కౌగిలిలో బంధించనడు. అయితే అది కకంచెం అటు ఇటుగా ధృత్రాషు ా కౌగిలిని
పో లియుండటంతో మీననక్షికి ఊప్రరి ఆడక అత్నిా విడిప్రంచుకోలేక అత్ని
భుజానిా దొ ర్కబుచుికకని గటిుగా కోరికేసరంది... దనంతో అత్ని పటుు స్డలగానే
ఆమ అత్నిా తోసర, "ఈ మో-టు స్ర్-స్ం ఏంటి-రా... యిెర-ిర నన కకడ-కా! ఇంత్కు-
ముందె-పుాడక ఆడ-దననిా చక-డలే-దన ను-వ్ువ?" అని రతపుాత్ూ అరిచేసరంది
మీననక్షి. "చకస్ాను, డియర్ల్... కానీ, నీలా వాళ్్సవ్ర్ూ ననిాంత్గా
కసెకిూంచలేదే...!" అననాడు అజయ్. అత్నికి తెలుస్ు, ఒక ఆడదననిా ఎకూడ
పటాులో, ఎలా పడగతటాులో... అలాగే, ఇలాంటి పప గర్ుబో త్రలకు ఎలా ముకుతనడు
వేయాలో అనేది కూడన అత్నికి బాగా తెలుస్ు.! అజయ్ మాటలకి మీననక్షి కాస్ు
మత్ు బడింది. అజయ్ ఆమ దగగ రికి వెళ్ళే ఒకకూకూటిగా ఆమ వ్లువ్లు అనిాంటినీ
వొలిచేస్ాడు.ఆమ కూడన అత్ని ప్లంట్ జిప్ ఓప్ెన్ చేసర అత్ని మగసరరిని త్న
చేత్రలోసకి తీస్ుకుని ఆడించస్ాగింది. ఆమ వొంటలసని పిధనన ఆకర్ిణ అయిన ఆమ
40" సెైజు పాలిండుస గాలిపో స్ుకునా బలలూనస కు మళ్ళే నిగిడి ఉననాయి. కదళీ వ్ృక్ష
స్ు ంబాలాస ఉనా ఆమ బలమైన తొడలమధయ ఉనా దటు మైన అడవిలో దనగివ్ునా
ఆమ ఆడత్నం...ఇక, వెనుకవ్ునా భారీ గుమిడికాయని పో లిన ఆమ
ప్రర్ుదులు...(46" సెైజ్ మరి!) అత్నిా ప్రచెికిూస్ుుననాయి... 'ఆహ్హ...!' ఇంత్
భీభత్ుమైన స్ర్ుకుని చకస్ాక కూడన మామూలుగా ఉండటానికి అత్నేమీ శిరీష్
168

అంత్ నిగరహ్ం కలిగ నవాడు కాదు! వెంటనే ఆమ కుడికాలును ఎతిు పకూనే ఉనా
Page
 టేబుల్ మీదుంచ్చ ఆమ ప్రర్ుదులను చీలిినటుుగా ఆమ కాళ్ేను త్న రెండు
చేత్రలతో విడదీసర పటుుకుననాడు. అటుప్రమిట త్న మొకాళ్ే మీద కూరతిని
స్ాాంజిలాగ మత్ు గా ఉబిబవ్ునా ఆమ పూ... భాగానిా ఓమార్ు ముదనదడి త్న
ననలుకను ఆమ పూ..ప్ెదనల చుటూ
ు రాసర ఆమ య్యనిలోకి తోస్ాడు... మీననక్షికి
ఆ యాంగిలస ో ఉండటం చనలా కషు ంగా ఉంది... పో నీ కాళ్ేను కాస్ు కదుపుదమా
అనుకుంటే అజయ్ త్న కాళ్ేను గటిుగా ఒడిసరపటుుకుననాడు. 'ఇలాగే కాసలపుంటే
నన గుదద చీలిపో యిేలా వ్ుంది..!' అనుకుంటూ మీననక్షి, "రేయ్
ర .... వ్దలరా...
ననుా... నీ...యబాబ..రేఁ..! నన గుదద ... ఆహ్... ననుా స్రిగగ ా... ప్ెటు .ి ... నీ
ఇషు మొచ్చినటుు... చెయయరా...!" అంది. అజయ్ మీననక్షి మాటలిా
పటిుంచుకోకుండన త్న పని త్ను కానిచనిడు. ఆమని అలాగే పటుుకుని త్న
ననలుకను మరింత్గా లోపలికి తోసర ఆమ పూ.. గోడలను కెలకస్ాగాడు...
మరోవెైపు ఆమ ప్రర్ుదులమధయనునా పాయలోకి త్న వేలును నెటు ి ఆడించనడు.
దనంతో, ఆమ య్యనినుండి ర్స్ాల పివాహ్ం ఉధృత్మైంది... అదే స్మయంలో
తొడలమధయ నొప్రా కూడన తీవ్ిమైంది... "ఓరీా... రేయ్... ఎంత్సలపు ఇలా
ఉంచుతనవ్ురా... ననుా దించరా... కకడ్..డకా... ఆహ్..!" అంటూ కనీాళ్ేతో
వేడింది. అలాగే చనలసలపు ఉండిపో వ్డం వ్లస ఆమ శరీర్ం
మొదుదబారిపో యినటస యియంది... కకదిదసలపయాయక అజయ్ ఆమని అలాగే పటుుకుని
ఒకూస్ారిగా లేప్ర ఆ టేబుల్ మీద వెనకిూ తిప్రా పడుకోబలటు ాడు. ఈ poseలో
బో రిసంచ్చన రాగి బిందెలస ా ఉనా మీననక్షి ప్రర్ుదులను చకడగానే అజయ్ వాటిని
కసరగా ఓస్ారి గటిుగా ప్రసరకి ఆమ కాళ్ేను విడదీసర త్న వాటమైన రాడ్ ని
169

కస్ుకుూన ఆమ య్యనిలోకి తోస్ాడు. అపాటికే ఆమ పూకు చ్చత్ు డిచ్చత్ు డిగా

మారిపో వ్డంతో అత్ని అంగం స్మిగా ఆమలోకి దిగబడిపో యింది. మీననక్షి ఆ
Page
 టేబులిా గటిుగా పటుుకుని దననికానుకుని పడుకుంది. ఆమ వ్క్షోజాలు ఆ టేబిల్ ని
అత్రకుూపో యినవి. అజయ్ ఆమ నడుముని రెండుచేత్రలతో బిగించ్చ పటుుకుని
వెనకనించ్చ బలంగా పో టు వేయస్ాగాడు. "ఆహ్... మ్... ఆహ్... అదీద...
ఆ....అలాగె... ఎయ్...రా...నీ యబాబ...మ్ి...స్మిగా ఉంది... స్...హ్..హ్హ...!
ఏం దెంగుత్రననావ్ురా.... వెయ్... నీ ప్..ప్లరేంటాి...? చెపుా... రా... రేయ్...హ్హ..!"
అంటూ మూలిగ ంది. అజయ్ త్న పనిని చేస్ు ుననాడు త్పా ఆమ పిశాకి
బదులివ్వలేదు. అత్ని వేగానికి ఆమ భూగరహ్ం బదద లయిేయలావ్ుంది. అజయ్
ఆమను మళ్ళే ముందుకు తిప్రా ఆమ వ్క్షోజాలను కసరగా నలుపుత్ూ
కుమాిడు.... కాసలపటికి మీననక్షి గటిుగా అర్ుస్క
ు మళీే త్న ర్స్ాలని కారేియగానే
అజయ్ త్న ఆయుధననిా బయటకుతీసర ఆమ మీదకెకిూ త్న అంగానిా ఆమ
పాలిండస నడుమ ప్ెటు ి అమ వ్క్షోజాలను త్న వేడి కడీా కి అదుముత్ూ దెంగస్ాగాడు.
ఇపుాడు మీననక్షి పూకు ఖాళీగా ఉందిగానీ మలస గా మళీే ఆమలో ఊట
మొదలెైంది... అజయ్ కూడన ఆమ యదలను ఓ ఇర్వెై నిముషాలపాటుు దెంగి
ఆమ మడమీద త్న వీరాయనిా కారేిస్ాడు. "ఏంటీ... కారేిస్ావా... నన పూకులో
అగిగ రాజేసర మధయలో వ్దిలేసలు ఎలా...? కాసలపు నన పూకుని దెంగరా...!" "నీ పూకు
దనహ్ం తీర్డననికి నన మొడేా ం స్రిపో దిద... పో యి ఓ గునపానిా తెమింటావా...?"
"అమోి..! ననుా చంప్లదద నమనుకుంటుననావా...? కాసలపు నీ మొడా ని ప్ెటురా...?"
అని మీననక్షి పాిరిధంచగానే అజయ్ నవ్ువత్ూ త్న అంగానిా ఆమ నోటిలో ప్ెటు ి,
"దననిా సరధ్ధంచెయ్...!" అననాడు. మీననక్షి చనలా బుధ్ిధమంత్రరాలికి మళ్ళే అత్ని
అంగానిా చీకుత్ూ అత్ని వ్టు కాయలిా త్న చేత్రలతో పటుుకుని నెమిదిగా
170

వేళ్ేతో మరిధంచస్ాగింది. కకంచెం కకంచెంగా అత్ని అంగం గటిుపడుతోంది. "నీ..

యంకమి... ఏం చీకుత్రననావే... నీ చీకుడుకు ననది ఇపుాడే
Page
 కారిపో యిేలావ్ుంది... అహ్...!" అంటూ మీననక్షి మచ్చికలిా పటుుకుని గటిుగా లాగి
వ్దిలాడు. ఆమ 'స్..!' అంటూ మూలిగ అత్ని అంగానిా కాస్ు కకరికింది... "అలా
కకర్ుకుూతినేసలు నీ పూకులోకి ఏం ప్ెటు ాలేఁ...!" అంటూ త్న అంగానిా చపుాన
ఆమ నోటస లంచ్చ తీస్ాడు... త్న ఆయుధం మర్లా త్న పూర్వపు సరుతికి చేర్డంతో
అజయ్ మీననక్షిని మళీే టేబుల్ ఎకిూంచ్చ ఆమను బో రాస పడుకోబటిు ఆమ
య్యనిలోకి కాక స్రాస్రి ఆమ ప్రర్ుదులలోని బొ కూలోకి త్న గూటానిా దింపాడు.
"అబాబ.... చంప్ల...శావ్ురా.... నన గుదద లో ప్ెటు ా...హ్...వేంటిరా... లం- కకడకా....!"
అంటూ మీననక్షి ఆ బలస ని గటిుగా పటుుకుని చ్చనాగా పప లికేక ప్ెటు ింది. ఆమ ఆ
మంటని త్టుుకోలేక విలవిలాసడింది... అజయ్ మళ్ాే త్న అంగానిా బలంగా
లోపలికి తోసర ఆ పిదేశానిా కబాజ చేస్ాడు. మీననక్షి ఎటూ కదలేస క బలిస లా ఆ టేబులిా
అత్రకుూపో యింది. అజయ్ మలస గా త్న అంగానిా బయటకుతీసర మర్లా లోపలికి
తోస్ాడు... మీననక్షి అజయ్ ని పరిపరివిధనల అరిధంచ్చంది, ననననర్కాల తిటు
స
తిటిుంది... కానీ Mr. టఫ్ ఏమాత్ిం చలించక ఆమను అలాగే కుమిత్రననాడు.
మరోవెైపు త్న వేళ్ేతో ఆమ పూకుని కెలకస్ాగాడు. కకదిదసలపటికి మీననక్షి
నొప్రానుండి తేర్ుకుని అజయ్ పో టస ని ఆస్ావదించడం మొదలెటు ంి ది. "మ్...",
"హ్హ...", "స్.." అంటూ వేడి నిటూ
ు ర్ుాలు ఆమ నోటినుండి వెలువ్డుత్రననాయి...
ఓ పావ్ుగంట త్రావత్ అజయ్ ఆమ నుండి వేర్యాయడు. వెంటనే ఈ మనిధునిా
గటిుగా త్న గుండెలకి హ్త్ర
ు కోవాలనిప్రంచ్చంది మీననక్షికి... కానీ, అజయ్ ఆమ లేచ్చ
త్న వెైపు తిర్గాగనే ఆమ జుత్ర
ు పటుుకుని త్న అంగం దగగ రికి తీస్ుకెళ్ళే ఆమ
ముఖానిా త్న వెచిని వీర్యంతో అభిషలకించనడు. మీననక్షి అదంతన త్రడుచుకకని
171

లేచేస్రికి అజయ్ త్న ప్లంటలసకి త్న మగసరరిని నెటు స

ే ర జిప్ ప్ెటు స
ే ర జేబులోంచ్చ ఫో న్
తీసర శిరీష్ కి ఫో న్ చేస్ాడు. మీననక్షి త్న బటు లు వేస్ుూంటూ, "ననుా ఇవాళ్
Page
 పచిడి చేసర వ్దిలిప్ెటు ావ్ుగా...! ఇంత్కూ... నీ ప్లరేంటీ?" అనడిగింది. Mr. టఫ్
కకంటెగా నవ్ువత్ూ, "నన ప్లర్ు అజయ్.... ఆంటీగార్ు...!" అననాడు. 'ఇంత్ సలపు
ననుా దెంగిన చోట దెంగకుండన దెంగి... మళీే ఆంటీ.... అంట..! కక-డు-కు!' అని
మనస్ులో అనుకుంది మీననక్షి. స్డెన్ గా అజయ్ మీననక్షీ దేవిని దగగ ర్కు లాకకూని
ఆమ ప్ెదనలను ముదనదడి, "ఇదొ కూటి మాత్ిం బరలెన్ు ఎందుకని ప్ెటు ేస్ా.... ఆంటీ.!"
అననాడు. అపుాడే శిరీష్ త్లుపు తెర్వ్డంతో మీననక్షి వెళ్ళేపో త్ూ వెనకిూ తిరిగి,
"ఎపుాడెైనన కుదిరితే మా బంగళ్ాకి రా...!" అంటూ అజయ్ కి ఆహ్హవనం పలికి
వెళ్ళేపో యింది. అజయ్ 'స్రే'ననటుుగా త్లూప్ర నవ్ువకుంటూ శిరీష్ తో కలసర
కారెకాూడు.
172
Page
 Episode 56
శిరీష్ కార్ల్ స్ాుర్ల్ు చేస్ు క, "ఏం టఫ్... ఎలావ్ుంది మీనన....క్షి దేవిగా....రితో
ఎకుప్ీరియన్ు..!" "లంజకి బలుపు ప్ీక్ు లో ఉంది గుర్ూ...! అవ్ునక, త్న
కూత్రర్ు అని ఏదో ప్లర్ు చెప్రాంది భయాయ... ఏంటీ... స్ం-గీ-తన—నన" "అ..హ్...
స్రిత్—" "ఆ... స్రి-తను.... స్దర్ు కేండిడేట్ గురించ్చ నీకేమైనన తెలుస్ా...?"
"హ్ి... తెలుస్ు. త్ను మా స్కూలోసనే చదువ్ుతోంది; 9th std. త్నది కూడన
ఇంచుమించుగా వాళ్ే అమిలాంటి కేర్ుకురే!" టఫ్ నవ్ువకుంటూ, "ఫాయమిళీ
మొత్ు ం అదే పనిమీద వ్ునాటుునార్ు... చకడబో తే!" అంటూ సరగరెట్
వెలిగించబో యాడు. శిరీష్, "ఇపుాడొ దద ు. ఇంటికకచేిస్ాం..." అంటూ వారించనడు.
కార్ల్ ఆప్ర ఇంటలసకి పో యి నేర్ుగా మేడెకేూస్ారిదదర్ూ... కింద గదిలో కిటికీ పకూన
కూర్ుిని శిరీష్ కోస్ం ఎదుర్ుచకస్ుునా ఆ అకాూ చెలెస లిస దదర్ూ అత్నితో పాటు
వ్చ్చిన ఆ కకత్ు వ్యకిుని ఎవ్రా అని చకడస్ాగార్ు. లత్ నెమిదిగా లేచ్చ వాళ్ేకోస్ం
టీ త్యార్ుచేసర మేడమీదకు పటుుకెళ్ళేంది. వాణీ కూడన త్న అకూ వెంట వెళ్ళేంది.
త్న అకూ స్ార్ల్ తో ఒకూ క్షణం కూడన ఒంటరిగా గడపడం త్ను ఇపుాడు
స్హించలేదు. శిరీష్ కి అజయ్ కి టీ ఇచేిసర, "మీకు భోజననలు ప్ెైకి
తెచేియమంటారా...?" అని అడిగింది లత్. శిరీష్, "ఓ అర్గంట త్రావత్
తీస్ుకుర్ండి," అని చెపాగానే లత్ వాణీలు ఇదద ర్ూ కిందకెళ్ళేపో యార్ు. వాళ్ళే
వెళ్ళేనవెైప్ల కననార్ాకుండన చకస్ుుననాడు అజయ్. "ఏమైంది టఫ్.... అలా
ఉననావ్..?" అని శిరీష్ అడగాగనే టఫ్, "గుర్ూ.... నువ్ువ నిజంగా
అదృషు వ్ంత్రడివి. పిపంచంలోని అందనలనీా ఈ ఇంటలసనే ఉనాటుుననాయి....
ఇందనక నేను పటిుంచుకోలేదననావ్... కానీ, వీళ్ేని చకసలు అనిప్రస్ు ో ంది, నువేవ
173

ననుా అస్ులు పటిుంచుకోవ్డం లేదని. చెపుా గుర్ూ, రోజూ రాతిి పండగేనన...!"

Page
 అననాడు ఇంకా ఆ డో ర్ల్ వ్ంక చకస్క
ు ... "టఫ్... వాళ్ే గురించ్చ అలా మాటాసడకు."
"అదేంటి గురో....అలా అంటుననావ్! కకంపదీసర యిాళ్ేతో ర్కు స్ంబంధం సరనిమా
స్ాుర్ల్ు చెయయలేదు కదన...!" శిరీష్ నవ్ువత్ూ స్ర్దనగా అజయ్ వీపును చరిచనడు.
అజయ్ శిరీష్ కళ్స లోకి చకస్క
ు , "హ్ి... అర్దమైంది. ఎవ్ర్ూ... ప్ెదదదన? చ్చనాదన?"
"ప్ెదదమాియిే.. పాపం, త్ను ననుా ప్లిమిస్ోు ందట... హ్ి!" అంటూ నవావడు శిరీష్.
"మరి నువ్ువ..?" శిరీష్ ని స్కటిగా చకస్క
ు అడిగాడు అజయ్. "టఫ్.. టీ తనగు,
చలాసరిపో త్రంది," అంటూ శిరీష్ అత్నికి స్మాధననమివ్వక టీ అందించనడు.
అజయ్ శిరీష్ ని అలా కాసలపు చకసర టీ అందుకుని సరప్ చేస్ు క, "మరి, ఆ
చ్చనాదనని స్ంగతేంటీ... గుర్ూ?" అననాడు. "వ్దిలేయ్, టఫ్. త్ను ఇంకా చ్చనా
ప్రలేస ...!" "ఓహ్ో .... నువ్ువ అంటుననావ్ంటే నిజమే అయుయండచుి. కానీ, త్ను
ఇంకా ఎలా చ్చనా ప్రలస ఎలా అయియందన అని నన స్ందేహ్ం....!" ఒకూ నిమిషం
వాణీ ముఖం అత్ని కళ్ేముందు మదిలింది. "టఫ్...నువ్ువ కోడిగుడుాకు కూడన
వెంటుికలు ప్ీకే ర్కమని ననకు తెలుస్ుగానీ... రేపు ఒకూస్ారి త్నతో మాటాసడి
చకడు. ఆ త్రావత్ నీకే తెలుస్ుుంది.! త్న గురించ్చ వ్దిలేయ్... ఆశాలత్ ఎలా
ఉందో చెపుా." "ఈ ఆషాలత్ ఎవ్ర్ు భయ్యయ...! కకంపదీసర మన మీనన డనరిసంగ్ కి
నువ్ువ ప్ెటు ుకునా ముదుదప్లర్ు కాదుకదన...!" "ఊహ్ .... ప్ెదద ప్రలస...! ననుా
ప్లిమిస్ుుంది అని చెపాానే... త్ను..ఆశాలత్..! త్నని చకసలు నీకేం అనిప్రస్ు ో ంది...?"
అజయ్ చపుాన శిరీష్ కళ్ేలోకి ఏదో వెదుకుత్రనాటుుగా చకస్ాడు. శిరీష్ ఈ
ఆషాలత్ గురించ్చ అడుగుత్రంటే త్నకి ఆ 'శిరీష' జాఞపకం వ్చ్చింది... శి...రీ...షా...!
ఎవ్రికోస్మైతే త్న ప్లర్ును మార్ుికకని మహీధర్ల్ కాస్ాు శాశవత్ంగా శిరీష్ గా
174

మారిపో యాడో ..... ఆ శిరీష ఒకూస్ారిగా గురతుచేిస్రికి అజయ్ అలా గత్కాలపు

స్ిృత్రలోసకి జారిపో యాడు.
Page
 ★★★
స్రిగగ ా పదమూడేళ్ే కిత్
ర ం, అజయ్, 'మహీధర్ల్' ఇంకా వాళ్ే మరో కోసజ్ ఫెిండ్
స్ర్త్... ముగుగర్ూ కాలేజీలో చదువ్ుకునే టెైంలో అత్ని జీవిత్ంలోకి, ఆ కాలేజీలోకి
ఎంటరెైంది శిరీష. అలా ఎంటరెైన మర్ుక్షణమే మహీధర్ల్ మనస్ులో
సెటిలయిపో యింది త్ను... అపాటలస 'మహీధర్ల్' ఇపుాడునాటుుగా స్ౌముయడు
కాదు. చీటికిమాటికీ అందరితో త్గవ్ులు ప్ెటు ుకునేవాడు. అయినన IPS ఆఫీస్ర్ల్
కకడుకు అవ్వడంతో అత్నిా టచ్ చేయడననికి అందర్ూ త్టపటాయించేవార్ు. శిరీష
ఒక అలాుా మోడర్ల్ా గర్ల్స... మహీధర్ల్ శిరీషను తొలిచకపులోనే ప్లిమించనడు... ఆమ
కూడన అత్నిా ఇషు పడిండి...!!!! ఎందుకు ఇషు పడదక...? ఎంతెైనన IPS ఆఫీస్ర్ల్
పుత్ిర్త్ాం కదన...! కాలేజీలో అందర్ూ ఆమ అందననికి ముగుధలెై ఆమ ప్లిమకోస్ం
వెంపరాసడేవార్ు. వాళ్స లో రాజ్ అనేవాడు కూడన ఒకడు... శిరీష గురించ్చ మహీధర్ల్
కి, రాజ్ కి మధయ ఎకుూవ్గా గతడవ్లయిేయవి... ఓస్ారి ఇలాగే గతడవ్లో మహీధర్ల్
వాడినిా చనవ్చ్చత్కబాదేస్ాడు. ఈ విషయం మహీధర్ల్ వాళ్ే నననాకి తెలిసర ఒక
ఆడదనని కోస్ం త్న పర్ువ్ుని బజార్ుకీడొ ిదద ని మహీధర్ల్ కి స్ాుాంగ్ వారిాంగ్
ఇచనిర్ు. దననికి పితిగా మహీధర్ల్ త్న త్ండిక
ి ి త్ను శిరీషని ఎంత్గా
ప్లిమిస్ుుననాడో తెలియజెపాడననికి రికార్ుాలలో ఉనా త్న ప్లర్ును శిరీష్ గా
మారిాంచేశాడు. దనంతో వాళ్ే నననా కోపంతో త్నని ఇంటలసంచ్చ గెంటేస్ార్ు.
అయినన అదేం పటిుంచుకోకుండన మహీధర్ల్ అజయ్ ఇంటలస వ్ుండేవాడు.(అజయ్
మహీధర్ల్ కి జూనియర్ల్ అయినపాటికీ ఇదద ర్ూ చ్చనాపటిాంచీ ఫాయమిళీ ఫెిండ్ు
కావ్డంతో ఎపుాడక కలిసల తిరిగేవార్ు.) అలా కకననాళ్ళే గడిచనక ఫెైనలియర్ల్ లో
175

రాజ్ త్న బర్ు డేకి ఓ పారీు ఎరేంజ్ చేసర కాలేజ్ లో అందరినీ వాళ్ే ఫామ్ హ్ౌస్ కి
ఆహ్హవనించనడు. మహీధర్ల్ ఆ పారీుకి వెళ్ేడననికి ఇషు పడలేదు. అయితే,
Page
 ఆశిర్యకర్ంగా ఆ పారీుకి వెళ్ద ామని శిరీషల అత్నిా బలవ్ంత్ప్ెటు స్
ే రికి త్నకోస్ం
ఒపుాకుననాడు. కానీ, ఆ నిర్ణయం త్న జీవిత్ంలో ప్ెనుమార్ుాను తీస్ుకకస్ుుందని
కలలో కూడన అత్ను ఊహించుండడు.
176
Page
 Episode 57
రాజ్ కేక్ కట్ చేసర శిరీషకి మొదటిప్ీస్ తినిప్రంచనడు. శిరీష దననికి ఏమాత్ిం
అభయంత్ర్ం చెపాకపో గా త్ను కూడన రాజ్ ని గటిుగా కౌగిలించుకకని త్న
నోటిలోవ్ునా కేక్ ప్ీస్ ని అత్ని నోటికి అందించ్చంది. మలస గా ఇదద రి ప్ెదనలు
ప్ెనవేస్ుకుపో యాయి. ఇదంతన చకసర మహీధర్ల్ నిరాాంత్పో యాడు. షాకెైపో యి
వాళ్ేని అలా చకస్క
ు ఉండిపో యాడు. త్న శిరీష ఇలా చేయడం అత్నిా
అమిత్ంగా విశియపర్చ్చంది. ఆమ ముఖానిా చకసలు ఇదంతన ఆమకి ఇషు మయిేయ
చేస్ు ో ందని తెలుస్ోు ంది. ఆమ కళ్స లో కోరిక స్ాషు ంగా పికటిత్మవ్ుతోంది. నెమిదిగా
మహిధర్ల్ కళ్ళస రౌదింగా మారిపో యాయి. అపుాడే రాజ్ శిరీషని ఎత్ర
ు కుని
పకూనునా ర్ూమ్ వెైపు నడిచనడు. చుటూ
ు ఉనా వె*ఱఱి జనం చపాటు
స కకడుత్ూ
ఈలలు వేయస్ాగార్ు. దనంతో తేర్ుకునా మహిధర్ల్ శిరీషని చకస్క
ు ,
"రేయ్...రాజ్..!" అంటూ బిగగ ర్గా అరిచనడు. ఒకూస్ారిగా ఆ జనం కేరింత్లు
ఆగిపో యాయి. రాజ్ ఆగి మహీధర్ల్ వెైపు తిరిగి, "ఏంది బర స్ాలే... ఇవావళ్ దీనిా నీ
ముందే దెంగుతనను.. చకడు!" అంటూ ర్ూమో
స కి కదిలాడు. శిరీష కూడన
నవ్ువత్ూ మహీధర్ల్ కి 'టా.. టా' చెపు ూ చెయూయప్రంది. మహీధర్ల్ కోపంతో, "నన
కకడకాూ...!" అంటూ ర్ూమ్ దగగ రికి పర్ుగెతు నడు. కానీ, రాజ్ సలాహిత్రలు అత్నిా
చుటుుముటిు కదలకుండన గటిుగా పటుుకుననార్ు. అజయ్ స్హ్హయం చేయడననికి
ముందుకు కదిలేలోప్ల వాని త్లమీద ఎవ్రో బలంగా మోదడంతో అత్ను నేలని
అంటుకుపో యాడు. స్ర్త్ వెంటనే అకూడి నుండి బయటకి పారిపో యాడు. రాజ్
త్న సలాహిత్రలతో, "ఇకూడికి లాకుూ ర్ండి... కకడుకుని..!" అననాడు. వాళ్ళే
మహీధర్ల్ ని బలడక
ి మో
స కి పటుుకకచ్చి అత్ని చేత్రలు కాళ్ళే కలిప్ర తనళ్ేతో
177

కటేుస్ార్ు. అత్ను ఇక గింజుకోవ్డం త్పా ఇంకేమీ చెయయలేకపో యాడు. రాజ్ త్న

Page
 సలాహిత్రలని బయటకు వెళ్ేమని చెప్రా త్లుపు గడియప్ెటు ి మహీధర్ల్ తో, "ఇది
నన ఇలాఖా బర....! ఇపుాడు నీ లవ్ర్ల్ ని నేను దెంగడం త్నివితీరా చకస్ో ూ...!"
అంటూ మంచం మీద కూర్ుిని శిరీషని బటు లిపామని చెప్రా మూయజిక్ ఆన్
చేస్ాడు. శిరీష సరుప్
ా డనన్ు* చేస్ు క త్న వొంటిమీదునా ఒకోూ వ్స్ాుానిా తీసర
మహీధర్ల్ మీద విసరరేసర నగాంగా అత్ని ముందు నిలుింది. అస్హ్హయక సరుతిలో
కనీాళ్ేతో మహీధర్ల్ శిరీష వెైపు చకస్ాడు. ఆమ వెంటనే రాజ్ దగగ రికి వెళ్ళే అత్ని
ప్లంట్ జిప్ తీసర అత్ని అంగానిా చేతిలోకి తీస్ుకుని కాసలపు ఆడించ్చ త్న నోటస లకి
తీస్ుూంది. మహీధర్ల్ అది చకడలేక త్న కళ్ళే మూస్ుకుననాడు.... కానీ, అత్ని
చెవ్ులోస శిరీష నిటూ
ు ర్ుాలు, మూలు
గ లు, నవ్ువలు మారోిగుత్రననాయ్.! 'మ్...
అహ్... ష్... హ్హ.... అది... మ్ి...ప్ి... హ్హ...హ్హ.. ఆ....హ్.. ర్ల్....రాజ్...!' ఆమ
మూలు
గ లు త్నని శూలాలాస ఒళ్ేంతన గుచుిత్రనాటస నిప్రంచ్చంది. త్ను ఎంత్సలపు
ప్ెనుగులాడినన అ కటస నుండి అత్నికి విముకిు లభించలేదు. చ్చవ్రికి ఆ
మూలుగులు ఆగి నిశశబద ంగా ఉండటంతో అత్ను మలస గా కళ్ళే తెర్చ్చ చకస్ాడు.
శిరీష రాజ్ ని త్న గుండెలకు అదుముకుని, "ఐ లవ్ యూ... రాజ్!" అంది. ఇదే
మాటని... ఇదే టలన్ లో.. 'ఐ లవ్ యూ.... మహీ!' అని త్నతో లెకూలేననిా స్ార్ుస
చెప్రాంది త్ను. త్రావత్ రాజ్ త్న బటు లు వేస్ుకుని మహీధర్ల్ ముఖమీిద కాలితో
త్నేాసర బయటకి వెళ్ళేపో యాడు. అత్ని గుండెకి త్గిలిన దెబబతో పో లిసలు ఇదేమీ
అత్నిా అంత్గా బాధించలేదు. శిరీష మలస గా లేచ్చ త్న బటు లు వేస్ుూని మహీధర్ల్
వ్ంక ఓ నవ్ువ విసరరి బయటకి వెళ్ేబో త్రండగా, "నువ్ువ...ఎందుకిలా...
చేస్ావ్ు... శిరీష...!?" అంటూ పూడుకుపో యిన గతంత్రతో అడిగాడు మహీధర్ల్.
178

"మహీ... నువ్వంటే ననకిషుమే..! కానీ, డబబంటే ననకు పాిణం. ఇపుాడది నీ కననా

రాజ్ దగగ ర్ ఎకుూవ్ వ్ుంది... నినుా ఇషు పడింది మీ నననా ప్ెదద పో లీస్ాఫీస్ర్ల్ అని...
Page
 అయితే ఇపుాడు నీకే అత్నింటలస జాగాలేదు, ఇంకా నీతోనే ఉండనలా... చెపుా!
అందుకే రాజ్ కి షరఫ్ుయాయ...!" అనేసర అకూడినుంచ్చ వెళ్ళేపో యింది. రాజ్ అత్ని
సలాహిత్రలని ప్రలిచ్చ, "కటు
స విప్లాయండి కకడుకిూ.... కానీ, ఏదెైనన వేషాలేసలు
కుమిిపాడేయండీ స్ాలెగానిా!!!" అనేసర వెళ్ళేపో యాడు. వాళ్ళే వెళ్ళే అత్ని కటు
స
విపాార్ు. కానీ, మహీధర్ల్ అస్ులు కదలేస దు. త్నిపుాడు లెగిసర ఏం చెయాయలి!!!
అత్నెంత్కీ కదలకపో యిేస్రికి వాళ్ళే అత్నిా ఫాంహ్ౌస్ బయటకి మోస్ుకకచ్చి
విసరరేస్ార్ు. కానీ, పారిపో యిన స్ర్త్ మహీధర్ల్ వాళ్ే నననాగారికి విషయం
చెపాడంతో ఆయన అకూడికి ఫుల్ బలటాలియన్ తో వ్చ్చి త్న కకడుకు వాలకం
చకసర కోపో దిత్
ి ు రడెై దననికి కార్ణమైన వార్ందరినీ అరెస్ు ుచేస్ాడు.... శిరీషని
త్పా...!(విషయం తెలిసరనవెంటనే రాజ్ పరారీ అయాయడు.) మరాాడు కాలేజీలో
రాతిి జరిగిన స్ంగత్రలనీా తెలిసర మహీధర్ల్ ఫెిండ్ు అత్నిా జాలిగా చకడస్ాగార్ు.
కకంత్మందయితే ఏడనిర్ు కూడన... అత్ని ఫాదర్ల్ కూడన అనీా మరిిపో యి
అత్నిా మళీే ఇంటలసకి రానిచనిడు. ఎంతెైనన నననా కదన..! మహీధర్ల్ మాత్ిం ఇక
ఆ రోజునుండీ ఒకూ కనీాటిబొ టుు కూడన రాలిలేదు. అత్ను ఏడనవలిునంతన త్న
శిరీష ముందే ఏడేిశాడు.(మళీే అత్ని కళ్ళే ఎపుాడు త్డి అయాయయ్య మీకు
తెలుస్నుకుంటాను.) రెండోి జుల త్రావత్ ఆ ఊరి పప లిమేర్లోస రాజ్, శిరీషల శవాలు
దొ రికాయి. పో లీస్ుల కధనం ఏమిటంటే 'వాళ్ళేదద ర్ూ ప్లిమించుకుని వాళ్ే ప్లిమ
ఎకూడ విఫలమౌత్రందో ననా భయంతో ఆత్ిహ్త్య చేస్ుకుననార్ు.' అని. కానీ,
వాళ్ళేదద రినీ పటుుకెళ్ళే ర్హ్స్యంగా చంప్రంచ్చంది మహీధర్ల్ వాళ్ే ఫాదర్ల్ అని ఎవ్రికీ
తెలీదు. కాలం అనిాటినీ మానిావేస్ు ుందంటార్ు... అలాగే శిరీష్ కూడన
179

మారిపో యాడు. అత్ని ప్లర్ు మారింది... అత్ని కేర్కుర్ల్* మారింది... అపాటిాంచీ

Page
 అత్నికి ప్లిమంటే అస్హ్యం మొదలెైంది... ఇక అపాటినుంచీ అత్నికి
స్ంబంధించ్చనంత్ వ్ర్కూ ఆడవాళ్ళస కేవ్లం సెక్ు స్ాధననలు, అంతే!
★★★
శిరీష్ అజయ్ ని కదిప్ర, "ఏ లోకానికెళ్ళసపో యావ్ టఫ్..! టీ చకడు చలస గా
అయిపో యింది," అననాడు అత్ని చేత్రలోసంచ్చ టీ గాసస్ తీస్ుకుంటూ... అజయ్ త్న
కళ్ళే తెరిచ్చ శిరీష్ ని చకస్ాడు. అత్ని కళ్స లో నీళ్ళే నిండివ్ుననాయి. శిరీష్ కి
అర్ధమైంది అజయ్ మళీే గతననిా గుర్ుు చేస్ుకుననాడని... త్నకిదేం కకత్ు కాదు...
వాళ్్ేపుాడు కలుస్ుకుననా అజయ్ ఇలాగే గత్ంలోకి జారిపో యి కనీార్ు
ప్ెడుత్రంటాడు.
180
Page
 Episode 58
శిరీష్ అజయ్ భుజానిా త్డుత్ూ, "స్రే... వెళ్ళే ఫెిషప్ అవ్... అటు... బయటుంది
బాత్ూ
ి మ్...!" అననాడు. అజయ్ వెళ్ళే ఫెిషప్ అయియ వ్స్క
ు , "గుర్ూ... మీనన
డనరిసంగ్ త్న బంగళ్ాకి ర్మిని చెప్రాందిగా... ఎపుాడెలసమంటావ్?" అనడిగాడు...
వాతనవ్ర్ణననిా లెైట్ చేదద నమని. శిరీష్ చ్చనాగా నవివ, "తొందర్పడి నువ్వలాంటి
పనులేవీ చెయయకు... ననకు తెలిసరనంత్వ్ర్కు ఆ బంగళ్ా అంత్ సలఫ్ కాదు... ప్లస స్
ఎపుాడెైనన మనకి ఫలవ్ర్ల్ గా ఉండనలి...!" అంటూ నవావడు. అజయ్ కి కూడన
నవ్ువత్ూ త్లూప్ర శిరీష్ పకూన కూర్ుిని మళ్ాే ఏదో అడగబో త్రండగా లతన,
వాణీలు భోజనం పటుుకుని ర్ూమో
స కి వ్చనిర్ు. లత్ త్లదించుకుని వెళ్ళే ప్లస ట్
టేబుల్ మీద ప్ెటు ంి ది. వాణీ అయితే అజయ్ ని చకస్క
ు వెళ్ళే ప్లస ట్ ని టేబుల్ మీద
ప్ెటు ి త్న అకూ దగగ రికి పో యి ఆమ చెయియ పటుుకుని నిలుింది. లత్ ఇంకా త్న
త్ల దించుకునేవ్ుంది. అజయ్ నిలబడి లత్తో, "Excuse me... కాస్ు మీ
త్లెత్ు రతనరా... మీ ముఖానిా చకసర త్రిస్ు ాం!" అననాడు. త్న గుర్ువ్ుగారిని
ప్లిమించ్చన అమాియిని కాస్ు శరధ్ధగా చకడనలని. లత్ మలస గా త్లెతిుంది.. కానీ, త్న
కళ్ళే మాత్ిం నేలని అత్రకుూపో యాయి. ఇక వాణీ మాత్ిం అజయ్ ని ఏదో వింత్
జంత్రవ్ును చకస్ుునాటుుగా చకస్ోు ంది.! "హ్ి... ఓ విషయం చెపాండి. మీ
ఫలవ్రేట్ టీచర్ల్ ఎవ్ర్ూ..?" అని అడిగాడు అజయ్. లత్ మౌనం వ్హించ్చంది...
అయితే, వాణీ ఒకూ క్షణం కూడన ఆగకుండన, "శిరీష్ స్ార్ల్, స్ార్ల్!" అంది. అజయ్
నవ్ువత్ూ వాణీని చకసర, "స్ార్ల్... కాదు.! నన ప్లర్ు అజయ్. నీ ప్లర్ూ...?" అంటూ
షలక్-హ్హయండ్ ఇవ్వడననికి చేయిచనపాడు. వాణీ 'ఠాప్'మని శబద ం వ్చేిలా త్న రెండు
చేత్రలు జోడించ్చ, "నన ప్లర్ు వాణీ... ఇంకా నేను మీతో చేత్రలు కలపను.
181

బయటవాళ్ేతో అలా ఉండకూడదని మా అకూ చెప్రాంది...!" అంది. అంతే,

Page
 అజయ్, శిరీష్ లు పగలబడి నవ్వస్ాగార్ు.దనంతో వాణీ ముఖం చ్చనాదెైపో యింది.
త్ను చేసరన త్ప్లాంటల అర్ధంకాక త్న అకూవెైపు చకసరంది. లత్ కూడన
ముసరముసరగా నవ్వస్ాగింది. వాణీ ఉకోరషంతో, "నువేవ చెపాావ్ు కదన.. అకాూ!"
అంది. లత్ కాస్ు సరగగ ుపడి అకూడినుంచ్చ బయటకి వెళ్ళేపో యింది.... వాణీ కూడన
త్ను చేసరన త్ప్లాంటల తెలుస్ుకోవాలని త్న అకూ వెంట పర్ుగుతీసరంది.
కిందకకచనిక లత్ కూడన గటిుగా నవ్వడం మొదలెటు ంి ది. వాణీ,
"ఏమయియందకాూ...? చెపూా..!" అని అడిగింది. "ప్రచీి... వారి ముందు నిలబడి
అవ్నీా ఎవ్రెైనన చెపు ారా...? ప్ెైగా అత్ను స్ార్ల్ సలాహిత్రడు కూడన!" "ఓహ్ో ..
అలాగా! అయితే మేడమీదకుపో యి స్ారీ చెప్రా రానన..!" "ఏం అకూరేసదుగానీ... ఓ
విషయం చెపుా, స్ార్ల్ ఫెిండ్ ఎలా వ్ుననార్ు?" "బావ్ుననార్కాూ... స్ార్ల్ కంటే
అందంగా ఉననార్ు.." "అయితే ఓ పని చెయ్... నువ్వత్నిా ప్లిమించు... ననకు
స్ార్ల్ ని వ్దిలేయ్!" "అదేం కుదర్దు... కావాలంటే నువేవ అత్నిా ప్లిమించుకో...!
నేను మాత్ిం స్ార్ల్ నే ప్లిమిస్ాు... ఇంకా ప్ెళ్ళేకూడన చేస్ుూంటా!" అని కోపంగా
చకస్క
ు అంది. వాణీ త్న పటుుని ఏమాత్ిం విడవ్కపో వ్డంతో లత్ వాణీని మొటిు,
"నువ్ువ నిజంగా ప్రచీిదననివే!" అంటూ గసరరింది. అపుాడే త్న ప్రనీా బాబాయిలు
భోజననలు తినడననికి ర్మిని ప్రలవ్డంతో ఇదద ర్ూ అలాగే ఒకరతాకర్ు కోపంగా
చకస్ుూంటూ అననానిా మస్వి ఆ రాతిికి ప్ెైకెళ్ేకుండన కిందే పడుకుననార్ు.
182
Page
 Episode 59
లత్ మరాాడు పప దుద పప డవ్కముందే లేచ్చ గబగబా త్న పనులనీా పూరిుచేసర టీ
త్యార్ుచేసర ఒంటరిగా మేడమీదకు పటుుకెళ్ళేంది. అపాటికి వాణీ ఇంకా నిది
లేవ్లేదు మరి! ప్ెైకెళ్ళే చకడగా ర్ూమో
స శిరీష్ మాత్ిమే ఉననాడు. లత్ లోపలికి
అడుగుప్ెడుత్ూ, "మీ ఫెిండెకూడన...?" అని అడిగింది. "వాడికేదో అరెజంట్ కాల్ వ్సలు
ఇందనకే వెళ్ళేపో యాడు... ఏఁ... వాడితో ఏమైనన పనుందన...?" అంటూ శిరీష్ ఆమ
చేత్రలోసని టేని
ి అందుకకని టేబుల్ మీద ప్ెటు ి ఆమని దగగ రికి లాకుూననాడు. లత్
కూడన అత్ని కౌగిలిలో ఒదిగిపో యింది... ఇర్వెైననాలుగగ ంటలుగా త్న మనస్ు
అత్ని స్ార్శ కోస్ం ఎదుర్ుచకస్ోు ంది. శిరీష్ నెమిదిగా ఆమ కళ్ేలోకి చకస్క
ు
ఎర్రగా ఊరిస్ు ునా ప్ెదనలని లటుకుూన అందుకుని చ్చనాగా కకరికాడు. లత్,
"ఆహ్..!" అంటూ తీయగా మూలు
గ త్ూ అత్ని భుజానిా బిగించ్చ పటుుకుంది. శిరీష్
ఆమ ప్ెదనలలోని తేనెని ర్ుచ్చచకడస్ాగాడు. కాసలపటికి ఇదద ర్ూ వేర్యాయక,
"అవ్ునక... ఈస్ారి వాణీ రాలేదేఁ నీతో!" అననాడు. "అదింకా లేవ్లేదు... అయినన
మీకు ననకననా అదంటేనే ఎకుూవ్ ప్లిమ... అది కూడన అలాగే త్యాయర్యియంది...!
మీ ఇదద రి మధనయ నేను అడుాగా ఉననాను కదన...!" అంటూ ఉడుకుూంది లత్. శిరీష్
నవివ, "ఇంకా పడుకుందన... త్ను ఈ రోజు స్కూలుకి వెళ్ేదన ఏంటీ?" అననాడు.
"అదే కాదు... నేను కూడన వెళ్ేటేస దు." "ఏఁ...! ఈ రోజు స్కూల్ ఎలాగూ హ్హఫ్
డేనే... ప్ెైగా ఫాయనీు డెస్
ి కాంప్రటీషన్ కూడన అవ్ుతోంది కదన...?" "అవ్ును.
అందుకే...." అంటూ గతణిగింది. "అరే... స్కూల్ మొత్ు ం మీద ఉనా
అందగతెు లిదద ర్ూ పారిుసరప్లట్ చేయకపో తే మరి ఆ అవార్ుాను ఏ అననకారీకో
ఇవావలుుంటుంది...! వెళ్ేండి, వెళ్ళే తొందర్గా రెడీ అవ్వండీ..!" లత్ త్న త్ల
183

దించుకుని, "కానీ.... వేస్ుకోవ్డననికి మా దగగ ర్ మంచ్చ బటు లు ఏమీ..." నసరగింది.

Page
 శిరీష్ కాస్ు సీరియస్*గా మొహ్ం ప్ెటు ి, "అదనామాట స్ంగతి. ననకు ముందే
చెపుాండొ చుిగా...! నేనే ఏదో ఏరాాటు చేసలవాడినీ...! ఇపుాడేం చేస్ు ాం?"
అననాడు. లత్ మౌనంగా అత్ని ఛనతీమీద వాలిపో యింది. శిరీష్ ఆమ ముఖంమీద
పడా ముంగుర్ులను స్రిజేస్ు క, "స్రే... ఇపుాడు ఎలాగూ చేసలదేం లేదు కనుక
మనం ఓ పని చేదద నం! త్వర్గా నీ బటు లిపుా.." అననాడు. లత్ త్లెతిు శిరీష్ ని
ఇబబందిగా చకస్క
ు , "ఇపుాడన...!" అనాది. నిజానికి, ఆ పని చేయాలని త్నకూ
కోరికగా వ్ుంది. "ఆ... ఇపుాడే!" లత్ మలస గా లేచ్చ త్లుపు గడియప్ెటు ి వ్చ్చి
ఒకకూకూటిగా త్న బటు లు అనీా విప్రా నగాంగా అత్ని ముందు నిలుింది. అత్ని
చకపులు త్నని వెచిగా త్గులుత్రంటే సరగగ ుపడుత్ూ త్న ఆడత్నననిా కాళ్ేతో
గటిుగా నొకిూ పటుుకుంది. ఉదేక
ి ంతో ఆమ యద కెర్టంలా ఎగసరపడుతోంది. శిరీష్
త్న దగగ ర్కు పో యి త్న పాలమేని ఛనయని కళ్ేతో జుర్ురకుంటూ ఆమ భుజంమీద
చెయివేస్ాడు. అత్ని స్ార్శకి ఆమ గుండె వేగం రెటు ంి ప్ెైంది. మలస గా తీస్ుకెళ్ళే
మంచం మీద కూరోిబలటు ాడు. లత్ వెనకిూ వాలి మంచం మీద పడుకుంది. శిరీష్
కకంటెగా నవ్ువత్ూ ఆమను చకసర కనుా గీటాడు. లత్ సరగగ ుపడుత్ూ త్న కళ్ేను
మూస్ుూంది. కానీ, ఎంత్ సలపటికీ శిరీష్ ఏం చేయకపో వ్డంతో మలస గా త్న
కళ్ళేతెర్చ్చ చకసరంది. ఎదుర్ుగా శిరీష్...! త్న వ్ంకే చకస్ుుననాడు. అత్ని చేతిలో
ఏదో కవ్ర్ల్ వ్ుంది. "ఇదిగో... తీస్ుకో.!" అననాడు. లత్ లేచ్చ పిశాార్ుకంగా
ముఖంప్ెటు ి ఆ కవ్ర్ల్ ఓప్ెన్ చేసర చకసరంది. లోపల కకత్ు బటు లుననాయి. "మ్ి...
లేచ్చ ఆ బటు లు వేస్ో ూ...! నీకోస్ం ఆ వెైట్ టాప్... బూ
స జీన్ు... ఇంకా వాణీ కోస్ం
ఈ రెడ్ టాప్... బూ
స స్ూర్ల్ు...!" అంటూ మరో కవ్ర్ల్ అందించనడు. శిరీష్ త్మకోస్ం
184

ఇంత్గా కేర్ల్ తీస్ుకునాందుకు లత్ కళ్ేలో గిర్ురన నీళ్ళే తిరిగాయి. త్ను వెంటనే
లేచ్చ శిరీష్ ని గటిుగా హ్త్ర
ు కుని ఉదేవగంతో, "I Love You...!" అంది. శిరీష్ లత్
Page
 వీపును నిముర్ుత్ూ, "వెళ్ళే ఇదద ర్ూ రెడీ అవ్వండి!" అననాడు. త్ను ఆ బటు లని
వేస్ుూని అకూడే ఉనా నిలువ్ుటదద ంలో త్నని తనను మురిప్ెంగా చకస్ుకకని
కిందకెళ్ళే వాణీని లేప్ర బటు లిచ్చి త్నకి కూడన రెడీ అవ్వమని చెప్రాంది. ఇక
వాళ్ళేదద రినీ స్కూలోస చకసరనవార్ందర్ూ ముందు గుర్ుుపటు లేకపో యార్ు...
దివినుండి జారిపడా దేవ్కనయలవ్లే వారిర్ువ్ుర్ూ అగుప్రంచనర్ు(కాకపో తే కాస్ు
మోడర్ల్ా దేవ్కనయలాస అనామాట!). అందర్ూ త్మని గుచ్చినటుు చకస్ుుంటే ఆ
అకాూచెలెస లిస దదరికీ చనలా వింత్గా అనిప్రంచ్చంది. లత్కి ముందునుంచే మగాళ్ే ఫాయన్
ఫాలోయింగ్ వ్ుంది... కానీ, ఆరోజు ఆడవాళ్ళే కూడన త్నవ్ంక కననార్ాకుండన
చకడస్ాగార్ు. తెలసని టాపోస ఆమ యదపప ంగులు స్ాషు ంగా కనిప్రంచస్ాగాయి.
త్ననిపుాడు చకస్ాడంటే మూడుకాళ్ే ముస్లోడెైనన ఎగిరి 'గంగాం డనయన్ు'
చెయాయలిుందే! ఇక, కాంప్రటీషన్ మొదలవ్కముందే లత్ని చకసర మిగతన
పారిుసరప్ెంట్ు అందరికీ నిర్ుతనుహ్ం ఆవ్రించ్చంది. త్ను వేస్ుూనా టాప్ కాస్ు
చ్చనాగా ఉండటంతో త్న ననభి స్ౌందరాయనిా తిలకించ్చ మగాళ్ే ననలుకలు
లబలబలాడస్ాగాయి. అకూడ వాణీ కూడన లత్కి అందంలో ఏమాత్ిం
త్గగ కపో యినన లత్ యౌవ్న శరీర్ంలోని ఆకర్ిణ ఆమ అందననిా మరింత్గా
ఇనుమడింపజేసరంది. ఆమ వ్ంపులనీా ఆ దుస్ుులోస మరింత్గా
బహిర్గత్మవ్వడంతో ఇక అందర్ూ ఆమని చకసర, "Miss Perfect!" అంటూ
అర్వ్స్ాగార్ు. వాళ్ే అర్ుపులకి లత్ లోలోన పప ంగిపో యింది. శిరీష్ కూడన సలుజ్
ఎకిూ త్నని చకస్క
ు అలా వ్ుండిపో యాడు. అది గమనించ్చ ఆమ ముఖంప్ెై
చ్చర్ునవ్ువ మరిసరంది. కాసలపటికి కాంప్రటీషన్ మొదలయియంది... లత్ని చకస్ాక
185

చనలామంది సలుజీ ఎకూడననికి స్ాహ్సరంచలేకపో యార్ు. ధెైర్యం చేసర ఎకిూనవార్ూ

అభాస్ుపాలయాయర్ు. చ్చవ్రికి ఇదద రే మిగిలార్ు.... వాళ్్ేవ్రో పితేయకంగా
Page
 చెపానకూర్లేదనుకుంటాను! ఇక ఆ వ్చ్చిన ముఖయ ననయయనిరేణత్ లతనవాణీలలో
ఎవ్రిని ఎంప్రక చేయాలో అర్ధంకాక ఆ నిర్ణయానిా శిరీష్ కి అపాగించనడు.
ఊహించని ఈ పరిణనమానికి శిరీష్ అవాకూయాయడు.! ఇపుాడు ఎవ్రిా ఎంప్రక
చేయాలో అత్ను తేలుికోలేకపో యాడు. హ్ి...అస్లు త్ను వాళ్ేకోస్ం బటు లు
తేకపో యివ్ుంటే ఇపుాడు త్నకీ పరిసు తి
ర వ్చేిది కాదు కదన. మలస గా కురీిలోంచ్చ
లేచ్చ వాళ్ేని చకస్ాడు. ఇదద రి కళ్స లో త్మకి తనమే విజేత్లమనే గర్వం
కనబడుతోంది. ప్లర్ు చెప్లు వెంటనే పర్ుగెత్ు రకుంటూ సలుజీమీదకు రావ్డననికి ఇదద ర్ూ
సరదధంగా ఉననార్ు. జనం హ్ో ర్ుతో ఆ పిదేశం నిండిపో యింది. శిరీష్ త్న త్ల
దించుకుని మలస గా, "వాణీ.." అనేసర సలుజీ దిగిపో యాడు. ఆ క్షణం త్ను వాణీ
మనసెరిగి అలా చెపాాడు. వాణీ ఆనందంగా పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళే, "థనంకూయ
స్ార్ల్!" అంటూ శిరీష్ ని గటిుగా వాటేస్ుకుంది.... త్న అకూప్ెై విజయం
స్ాధించడంతో ఆమ కళ్ేలో ఆనంద తనర్కలు పికాశించస్ాగాయి. కానీ, శిరీష్
ఓర్కంట లత్ని గమనిస్ుుననాడు. త్ను మలస గా త్న కాసస్ ర్ూమ్ వెైపు వెళ్ు ళంది...
చెంపలను చేర్ుత్రనా కనీాళ్ేని త్రడుచుకుంటూ..!
186
Page
 Episode 60
లత్ బాగా హ్ర్ుయియందని శిరీష్ కి అర్ధమయింది. ఇపుాడు త్న ముందుకు
వెళ్ేడననికి కాస్ు స్ంశయించ్చ నేర్ుగా ఆఫీస్ ర్ూమ్ కి పో యాడు. అకూడ వాణీ చీఫ్
గెస్ు చేత్రలమీదుగా టలిఫీని అందుకుని స్ంతోషంతో లేడిప్రలసలా గెంత్రలు వేస్ు క
త్న అకూ కోస్ం అలాగే శిరీష్ కోస్ం చకసరంది. ఇదద ర్ూ కనబడకపో యిేస్రికి సలుజీ
దిగిపో యి వాళ్ేకోస్ం వెదకస్ాగింది. ఆఫీస్ ర్ూంలో శిరీష్ ని చకసర లోపలికెళ్ళే,
"స్ార్ల్... ఇదుగోండి టలిఫీ... తీస్ో ూండి!" అంటూ ఆ టలిఫీని శిరీష్ చేత్రలోస ప్ెటు స
ే రంది.
శిరీష్ దననిా మళీే వాణీకి ఇచేిస్క
ు , "లేదు, వాణీ... ఇది నీది!" అననాడు. "ననది
కాదు, స్ార్ల్... మనది!" అంటూ శిరీష్ మాటలను తిరిగి శిరీష్ కే అపాజెప్రాంది.
శిరీష్ చ్చనాగా నవివ వ్ూర్ుకుననాడు. "స్ార్ల్... అకేూది?" "త్ను... (త్న గతంత్ర
స్వ్రించుకకని) ననకు తెలీదు!" "స్ార్ల్... మీకోటి చెపానన..?" "హ్ి... చెపుా."
"మీర్ు ననేా ప్ెళ్ళేచేస్ో ూండి... అకూని చేస్ో ూవ్దుద..." అని వాణీ చెప్రా శిరీష్
ముఖంలోకి తొంగిచకసరంది. అపుాడే లాస్ు బలల్ స్ౌండ్ వినిప్రంచడంతో శిరీష్,
"నువివక ఇంటికెళ్ళే... వాణీ!" అని త్నకి టలిఫీ ఇచేిసర పంప్రంచేస్ాడు. వాణీ లత్
కోస్ం వెతికి త్ను ఎకూడన కనబడకపో యిేస్రికి ఒకూతే ఇంటికి వెళ్ళేపో యింది.
శిరీష్ చీఫ్ గెస్ు ని స్గౌర్వ్ంగా స్ాగనంప్ర త్నుకూడన ఇంటికి పయనమయాయడు.
ఇంటికెళ్ళేన వాణీ లత్ కోస్ం చకసలస్రికి త్ను లోపల ర్ూమో
స మంచం మీద
కూర్ుిని కనిప్రంచ్చంది. చకస్ుుంటే చనలా కోపంగా ఉనాటుుంది. ఇంకా త్న డెస్
ి
కూడన చేంజ్ చేస్ప ూని నెైటీలో ఉంది. "ఏంటకాూ... తొందర్గా వ్చేిస్ావ్? నీ కోస్ం
నేను స్కూలంతన వెతికాను. తెలుస్ా?" అంది వాణీ, ర్ూమో
స కి అడుగుప్ెడుత్ూ...
లత్ ఏమీ మాటాసడకుందన మూతిముడుచుకూూర్ుింది. "అకాూ.. చకడు నన
187

ప్ెజ్
ై !" అంటూ లత్కి చకప్రంచ్చంది. లత్కి అస్లే కోపంతో ర్గిలిపో తోంది, ఇక వాణీ
Page
 అలా ఆ టలిఫీని త్న కళ్ేముందు నిలపగానే విస్ుర్ుగా దననిా తోసలసరంది. దనంతో
టలిఫీ కిందపడిపో యింది. వాణీ షాకయియంది. కిందపడా టలిఫీని తీస్ుకోడననికి
వ్ంగినపుాడు త్నకి లత్ టాప్, జీన్ు... కనిప్రంచనయి. అవికూడన విసరరేసరనటుుగా
అకూడ పడివ్ుననాయి. "ఇవేంటి ఇలా పడేస్ావ్ు?" అంటూ ఆ డెస్
ి ుులని తీసరంది.
ఆ జీన్ు ని టెై చేయాలనిప్రంచ్చంది త్నకి... కానీ, త్రావత్ చకదనదంలే అనుకుని
వాటిని మడత్ప్ెటు ి అలిరాలో ప్ెటు స
ే రంది. లత్ ఒకుూదుటున లేచ్చ మళ్ాే ఆ
డెస్
ి ుులను నేలమీద విసరరికకటిుంది. "అకాూ...! ఏమైంది నీకు... ఎందుకలా
పడేస్ు ుననావ్ వాటిని? స్ార్ల్ ఎంత్ ప్లిమగా ఇచనిర్ు మనకి!" అంది వాణీ మళీే
వాటిని తీయడననికి వ్ంగుత్ూ... లత్ వెంటనే వాణీని పటిు లేప్ర గటిుగా
కౌగిలించుకుని వెకిూవెకిూ ఏడేిసరంది. ఇంత్సలపూ దనచుకునా దుఃఖమంతన
కనీాళ్ే ర్ూపంలో బయటకి ఉబికి వ్స్ుుననాయి. అపుాడే, శిరీష్ కార్ల్ స్ౌండ్
వినిప్రంచ్చంది. శిరీష్ ఇలుస చేర్ుకుని స్రాస్రి మేడమీదకెళ్ళేపో యాడు. "పదకాూ...
ప్ెైకెిెళ్ద ాం!" "ఊహ్ ఁ నువెవళ్ళే... నేను రాను!" అంటూ మంచమీిద
వాలిపో యింది లత్. త్న అకూని అలా చకస్ాక వాణీకి కూడన వెళ్ాేలనిప్రంచక ఆ
మంచం మీదే ఓ మూలన కూచుండిపో యింది.
★★★
ఇకపో తే, శిరీష్ త్నని ఆ రోజు స్కూల్ అయిపో యాక లాబ్ కి ర్మినడంతో నేహ్హ
లాబ్ దగగ రికి వెళ్ళే చకసరంది. కానీ, శిరీష్ ఆ విషయం మరిిపో యి ఇంటికి
వెళ్ళేపో వ్డంతో త్ను కూడన శిరీష్ వెనకే బయలేదరి అత్ని ఇంటిని చేర్ుకుంది. నేహ్హ
రావ్డం చకసర వాణీ త్న అకూకి చెపాడంతో లత్ లేచ్చ కళ్ళే త్రడుచుకుని
188

బయటకు వ్చ్చింది; వెనకే వాణీ... నేహ్హ వాళ్ేతో, "స్ార్ల్... ప్ెైనుననారా..?" అని

అడిగింది; శిరీష్ ప్ెైనేవ్ుననాడని త్నకూ తెలుస్ు. లత్ ఔననాటుుగా త్లూప్ర,
Page
 "ఏఁ..?" అనడిగింది. "ఏం లేదు... నినాటి ఎకురెైుజ్ లో స్మ్ు అర్ధంకాలేదు... స్ార్ల్
చేత్ చెప్రాంచుకుందనమనీ....?" అంటూ దీర్ంా తీసరంది; ఎకూడ లత్ త్నతో వ్స్ాునని
అంటుందో నని భయంవేసరంది నేహ్హకి. అయితే లత్, "స్రే... ననకకూంచెం అలస్టగా
వ్ుంది... నేనెళ్ళే పడుకుంటాను," అనేసర తిరిగి త్న ర్ూమో
స కి పో యింది, వాణీ
కూడన త్న అకూని తోకలా అనుస్రించ్చంది. నేహ్హ ఆనందంగా మేడెకిూ స్రాస్రి
లోపలికి పో కుండన ముందుగా కిటికీ దగగ ర్కు వెళ్ళే లోపలికి చకసరంది. శిరీష్
మంచం మీద పడుకుని వ్ుననాడు. అత్ని మూడ్ అంత్గా బాగునాటుుగా లేదు...
నేహ్హ త్టపటాయిస్క
ు లోపలికి అడుగుప్ెటు ి, "స్...స్ార్ల్...!" అంటూ ప్రలిచ్చంది. శిరీష్
లేచ్చ నేహ్హని ప్ెైనుండి కిందవ్ర్కూ ఓస్ారి చకస్ాడు. గులాబీ ర్ంగు ఫాిక్ లో చనలా
అందంగా కనిప్రంచ్చంది త్ను. అత్ని చకపులు ఆమ చనుదవయం వ్దద
చ్చకుూకుపో వ్డంతో అవి గర్వంతో ఇంకాస్ు ఉపప ాంగి నిండుగా కనిప్రంచస్ాగాయి.
శిరీష్ నేహ్హని ఫుల్ గా స్ాూన్ చేసర ఏంటనాటుుగా కళ్్ేగరేస్ాడు. "స్..స్ార్ల్... అది...
ఎకురెైుజ్... స్మ్ు—" శిరీష్ కి తెలుస్ు త్ను ఏ ఎకురెైుజ్ గురించ్చ
మాటాసడుత్రందో , కానీ "ఇవాళ్ ననకు మూడ్ లేదు, నేహ్హ... రేపు చకదనదం..!"
అననాడు. "కానీ, స్ార్ల్... నినా మీరే...—" "ఆ... అపుాడక నేనే... ఇపుాడక
నేనే...! రేపు రా..." అని మళ్ాే, "ఈరోజు... నువ్ువ బాగుననావ్, నేహ్హ..!"
అననాడు, త్న మూడ్ ని డెైవ్ర్ల్ు చెయయడననికి పియతిాస్క
ు ... "అయితే... స్ార్ల్...
నేఁ... వెళ్ేనన...?" "మ్... వెళ్ళే.... ఆ... ఏదీ... ఓస్ారిలా రా...!" నేహ్హ వెంటనే
త్ూనీగలా అత్ని ముందు వాలిపో యింది. శిరీష్ ఆమ ఫాిక్ కాలర్ల్ ని
స్రిజేస్ు ునాటుుగా చేసర మలస గా త్న కుడి స్ు నమీిద వేసర చ్చనాగా నొకాూడు.
189

"ఆహ్... మీర్లా... నొకుూత్రంటే..హ్... ననక్..కెకూడో నొపాగ్..గా వ్ుంటలంది..!"

అంటూ మూలిగ ంది. "ఇకూడ.. కూరోి...!" అంటూ శిరీష్ కాస్ు జరిగాడు. నేహ్హ
Page
 అత్నికి ఎదుర్ుగా కూర్ుింది. "హ్ి... ఇపుాడు చెపుా... ఎకూడ నొప్రాగా
ఉంటలంది!" నేహ్హ త్న చేత్రలతో త్న మడని త్డిమి అలా కిందకి దించ్చ త్న
ఎత్ర
ు లని పటిు ఓస్ారి నొకుూకుని ఇంకాస్ు కిందకి వెళ్ళే త్న నడుముని
రెండుచేత్రలతో బిగించ్చ పటిు మధయలోకి తీస్ుకకచ్చి అలా ననభి మీదుగా కిందకు
జారిి త్న తొడలమధయనునా తిికోణననిా అదుముకకని, "మ్...!" అంటూ మూలిగ ,
"చనలా చోటస స్..స్ార్ల్!" "ఎకూడ నొపో ా... స్రిగగ ా చెపుా..!" "నేఁ... చెపాలేను...
స్ార్ల్!" "పో నీ... నేను చెయిేయసర అడుగుతనను... అకూడ నొప్రాగా ఉందో లేదో .. నువ్ు
చెపు ావా...?" శిరీష్ మాటలకి నేహ్హ, "స్ార్ల్... మీకనీా తెలుస్ు... మొదలెటుండి...
స్..స్ార్ల్...!" అంటూ కువ్కువ్లాడింది. "ననకేం తెలుస్ు...?" "అది... అహ్... ఏం..
లే..హ్...దు.. స్ార్ల్... మీర్ు... చెయిేయయండి... నేఁ చెపు ాను...!" శిరీష్ ఏదో ప్ెదద
డనకుర్ల్ లాగ నేహ్హ దేహ్హనిా పరీక్షించడం మొదలెటు ాడు. ఆమ స్ు నమీిద చెయిేయసర
మచ్చికని రెండు వేళ్ేతో దొ ర్కబుచుికుననాడు. అత్ని స్ార్శకే అవి
గాలిపో స్ుకుని నిటార్ుగా నిలబడినవి... "ఏంటీ...! ఇకూడ నొప్రాగా ఉందన...?"
"హ్హ....స్ు...స్ు...స్ు....స్ార్ల్... మీర్ు చెయయగానే నొప్రాపో యి చ్..చనిలా
హ్..హ్హయిగా అనిప్రస్ు ో ంది... స్ార్ల్.... దీనిా కూడన అలాగే చెయయండి... స్ాుర్ల్...!"
అంటూ నేహ్హ రెండో స్ు నననిా చకప్రంచ్చంది. శిరీష్ ఓస్ారి త్లుపు వ్ంక చకసర త్న
రెండో చేతు ో నేహ్హ మరో స్ు నననిా చేత్రలోసకి తీస్ుకుని గటిుగా ప్రసరకాడు. నేహ్హ వేడి
నిటూ
ు ర్ుాలు వ్దులుత్ూ, "ఆ....హ్... స్ార్ల్... అలాగే... హ్హ... మ్ి... ఇంకా
గటిుగా... నొకూండి స్...హ్హ...ర్ల్...!" అని మూలిగ ంది. శిరీష్ నేహ్హ బంత్రలని చనలా
శరదధగా ప్రస్కస్ాగాడు... అత్ని ప్రస్ుకుడుకి నేహ్హ పరిసు తి
ర ఒడుాన పడా చేపప్రలస ా
190

త్యారెైంది. కరమంగా త్న ఆడత్నంలో చెమి చేరింది. "స్ార్ల్.. ఇకూడ కూడన...

చెయయండి... స్...స్ార్ల్..!" అంది నేహ్హ త్న తొడలమధయ చకప్రస్ు క... శిరీష్ వెంటనే
Page
 త్న చేత్రలు తీసలస్ు క, "ఇకూడదంతన కుదర్దు...! రేపు స్కూలోస చకదనదం..."
అంటూ మళ్ాస అభయంత్ర్ం వ్యకు ం చేస్ాడు. లత్ ఎకూడ ఇదంతన చకస్ుుందో ననా
భయం అత్నిది. అయితే, నేహ్హ ఈస్ారి పటుు వ్దలేస దు... త్నకి కిందన ప్ెైనన బాగా
స్లపర్ం మొదలవ్డంతో శిరీష్ చేతిని త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుని, "లేదు, స్ార్ల్...
నేనిక ఆగలేను. ప్ీస జ్... స్ార్ల్... ఏదో ఒకటి చేయండి!" అంటూ బతిమాలింది. శిరీష్
కాసలపు ఆలోచ్చంచ్చ, "ఇపుాడు ననతో నువ్ువ రాగలవా...? నన కారోస... నినుా ఓ
చోటికి తీసెూళ్ాును!" అననాడు. నేహ్హ శిరీష్ చేతిని త్న తొడలమధయ ప్ెటు ి అకూడ
అదుముకుంటూ, "తీసెూళ్ేండి... స్..స్ార్ల్... ఎకూడికెైనన... వ్స్ాును... తీసెూళ్ేండీ..
ననదననిా పగల గతటేుయండి!" అంది. "స్రే.. అయితే...! కాకిననడ రోడ్ వెైపునా
వేంకటేశవర్స్ావమి గుడి దగగ ర్కి వ్ుండు... నేనొస్ు ాను... ఇపుాడికూడనుంచ్చ
వెళ్ళే...!" అంటూ నేహ్హని పంప్రంచేస్ాడు. నేహ్హ వెంటనే పరిగెత్ు రకుంటూ
అకూడుాంచ్చ వెళ్ళేపో యింది.
★★★
శిరీష్ కకదిదసలపటి త్రావత్ త్న కారోస బయలేదరాడు... కరెకుుగా వేంకటేశవర్స్ావమి
గుడి దగగ రికి వ్స్ుుండగా ఎవ్రో ప్ెదద నయన "మాస్ు ర్ల్ గార్ూ....!" అని
చేత్రలూపుత్ూ అర్వ్డం సెైడ్ మిర్రర్ల్ లో చకసర కార్ల్ ఆపాడు. శిరీష్ కి అత్ను
ఎవ్రో తెలీకపో యినన అత్నికి శిరీష్ తెలుస్నుకుంటా... అత్ను దగగ ర్కు వ్చనిక
శిరీష్, "ఏం కావాలండీ?" అని అత్నిా అడిగాడు. "మాస్ు ర్ుగార్ు... మీర్ు కాకిననడ
పో త్రననారా...?" అని అడిగాడు. "ఆ... అవ్ును. ఏఁ...!" అననాడు శిరీష్. "ఏం
లేదు బాబు.... మాయమాియి కూడన కాకిననడకి పో వాలి. మా కోడలికి రేపు
191

సీమంత్ం వ్ుంది... ననకు కాస్ు పనుంది లేకపో తే నేనే తోడు వ్చేివాడిని...! మీర్ు
శరమ అనుకోకుండన త్నని కాస్ు కాకిననడలో దింపార్ంటే మీకు పుణయం వ్ుంటుంది,
Page
 బాబు." "చకడండి... త్నని తీస్ుకెళ్ేడననికి ననకేం అభయంత్ర్ం లేదు. కాకపో తే,
ననకు దనరోస కాస్ు పనుంది. వెళ్ేడననికి కకంచెం టెైం పటు చుి." "పరేసదయాయ.... ఎంత్
జాగెైనన పరేసదు. త్ను చేరితే చనలు... మీరెలాగూ త్నకు తోడుగా ఉంటార్ుగా...!
ఆగండి మా అమాియిని ప్రలుచుకకస్ాును," అంటూ వెనకిూ పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళే,
"అమాి... కవితన...! తొర్గా రామాి...! మీ మాస్ాుర్ుగార్ు నినుా కాకిననడ
తీసెూళ్ేడననికి ఒపుాకుననార్ు..." అంటూ గటిుగా కేకేస్ాడు. శిరీష్ త్లతిప్రా ఆ
వ్చేి శాలీు ని చకడస్ాగాడు. కవిత్... వ్యస్ు పదిహేడేళ్ళే వ్ుండచుి... త్ను
తొమిిదో త్ర్గతి చదువ్ుతోంది. త్న శరీర్ంలో చెపుాకునేంత్ ఎటాిక్షన్ు ఏమీ లేవ్ు
గానీ, త్న కళ్ేలో మాత్ిం ఏదో కెైపు దనగుంది. 'ఇపుాడేం చేయాలి? నేహ్హని
తీసెూళ్స డమా... లేక... మరో రోజు పాసన్ చెయయడమా...? ఇపుాడు వ్దుద అంటే నేహ్హ
ఒపుాకునేలా కనిప్రంచడంలేదు... ఇపాటికే చనలాస్ార్ుస వాయిదన వేసలస్ాను....
స్రే, చకదనదం, ఏం జర్ుగుత్రందో ...!' అనుకుని శిరీష్ కవిత్తో, "చకడు కవితన... ఆ
గుడి దగగ ర్ ఒక అమాియి ఉంది చకడు... త్నని హ్హసరాటలోస అడిిట్ చేయాలి...
దననికి కాస్ు స్మయం పడుత్రంది... అస్లు నినుా ఎకూడ దింపాలి.?" అని
అడగాగనే త్ను, "మీరెకూడ 'దింప్రనన'... ననకు OK, స్ార్ల్...!" అని నవ్ువత్ూ
'దింప్రనన' అనా పదననిా వ్తిు పలుకుత్ూ చెప్రాంది. త్న కళ్ేలోనే కాదు త్న
గతంత్రలో కూడన ఏదో తెలియని మత్ర
ు దనగుంది. శిరీష్ కి అర్ధమైంది త్ను ఏ
వ్ుదేదశయంతో ఆ పదననిా వాడిందో ..! చ్చనాగా నవ్ువత్ూ త్న కార్ల్ స్ాుర్ల్ు చేసర
మర్ునిముషంలో నేహ్హ ముందు ఆపాడు. నేహ్హ వెంటనే కారెకిూ, "తొందర్గా పదండి
స్ార్ల్... నేననగలేకుననాను... నన పూ... పగిలిపో వాలి!" అంది. త్ను కవిత్ని
192

చకడలేదు, కానీ కవిత్ నేహ్హని గుర్ుుపటేుసరంది. "అరే... నేహ్హ... నువావ...! అయితే

నువ్ువ కూడన—" నేహ్హ అదిరిపో యి వెనకిూ చకసర, "ఇదెకూడినుంచ్చ వ్చ్చింది స్ార్ల్!
Page
 అంటే త్నని కూడన మీర్ు—" శిరీష్ నేహ్హతో, "అదంతన త్రావత్గానీ..." అని కవిత్
వెైపు తిరిగి, "కవితన... నువేవంటి, నేహ్హతో... 'నువ్ువ కూడన..." అంటుననావ్...?
దేనిగురించ్చ?" "ఇంక దేని గురించ్చ, స్ార్ల్... మీది దించుకోడం గురించే..! నేనింకా
ఇదేదో అమాయకురాలనుకుననాను... ఇది కూడన—" అంటూ కవిత్ గటిుగా
నవేవసరంది. శిరీష్ 'ఉఫ్...'మని రిలీఫ్ గా గాలి వ్దులూ
ు త్న కార్ల్ ని స్ాుర్ల్ు చేస్ాడు.
ఎలాగూ కవిత్ వాళ్ే త్ండిితో లేటవ్ుత్రందని చెపాాడు కనుక... ఇంకేం పరేసదు.
నెమిదిగా త్న కార్ల్ ని మయిన్ రోడ్ మీంచ్చ పప దలోసకి పో నిచ్చి అకూడ బాగా
లోపలికి వ్ునా ఓ పురాత్న భవ్నం ముందు ఆపాడు. జనమంతన దననిా
ముదుదగా 'భూత్ బంగళ్ా' అని ప్రలుస్ుుంటార్ు... ఎంత్ ముదుదగా ప్రలుచుకుననా
భూతనలు దెయాయలు అంటే జననలకు ఎలాగూ భయం కనుక ఎవ్ర్ూ అకూడికి
రావ్డననికి స్ాహ్సరంచర్ు... సలఫ్! కార్ల్ దిగి శిరీష్ అజయ్ కి ఫో న్ చేస్ాడు.
"ఎకూడుననావ్ టఫ్?" "మస్ుు బిజీగా వ్ుననాను, గుర్ూ! బుర్ర
వేడెకిూపో తోందనుకో.... ఏంటీ ఫో న్ చేస్ావ్?" "ఏం లేదు... నీ వేడి కాస్ు
చలాసర్ుికుంటావేమోననీ....!" "ఆహ్హ... ఎకూడికి రావాలి?" "నినా చకస్ాం కదన...
ఓ పాడుబడా బంగళ్ా... అకూడికి.. త్వర్గా రా..! బాగా వేడిమీదుననార్ు వీళ్ళేదద ర్ూ
కూడన!" "ఇలా టెంప్ు చేసల ఎపుాడో కపుాడు నన జాబ్ ని ఊడగతటేులా ఉననావ్...
గుర్ూ! ఇదిగో ఇపుాడే బయలేదర్ుత్రననా...!" అని పో న్ కట్ చేసలస్ాడు టఫ్. శిరీష్
ఎవ్రోా ప్రలవ్డం విని నేహ్హ భయపడింది... ముందే ఆ ప్లస స్ ని చకసర త్నలో కాస్ు
కలవ్ర్ం మొదలెైంది. ఇక కవిత్కి ఏ భయం లేదు, త్ను అకూడికి వ్చ్చిన పని
మీదే త్న దృషు ంతన... శిరీష్ కార్ల్ మీద కూర్ుిని వాళ్ళేదరినీ చకస్క
ు , "మ్... మీ
193

బటు లిపాండి!" అననాడు.

Page
 Episode 61
నేహ్హ వ్ణికిపో త్ూ నిలుింది. కానీ, ఎపుాడెైతే కవిత్ త్న బటు లిా చకచకా
విప్లాయడం చకసరందో త్ను కూడన నెమిదిగా త్న బటు లిా విపాడం
మొదలెటు ంి ది. కకదిదసలపటికి ఇదద ర్ూ నగాంగా శిరీష్ ముందు నిలబడనార్ు... నిజానికి
ఇదద ర్ూ గతపా అందగతెు లేమీ కాదు. జస్ు ఏవ్రేజ్ ఫరగర్ల్ు... కవిత్తో పో లిసలు నేహ్హ
కాస్ు అందగతెు అని చెపావ్చుి. కవిత్ శరీర్ంలో పిధనన ఆకర్ిణ... బాగా బలిసరన
త్న ప్రర్ుదులు. ఇక నేహ్హ స్ు ననలు లత్ స్ు ననలంత్ ఆకర్ిణీమైనవి కాకపో యినన
త్నవాటికంటే కూసరంత్ ప్ెదదవి. అలాగే త్న ననభి భాగం కాస్ు పప ంగి లోత్రగా
కనిప్రస్ు ునాది. ఇలా శిరీష్ ఆ యిదద రి అందనలనీ బరరీజువేస్ు కవ్ుండగా కవిత్,
"స్ార్ల్...! మీర్ు కూడన మీ బటు లు విప్లాయండీ!" అని అంది త్న సెకీు టలన్ లో...
శిరీష్ చ్చనాగా నవివ నేహ్హ వెైపు చకస్ాడు. త్నలో ఇంకా కంగార్ు త్గిగనటు
స లేదు...
శిరీష్ నేహ్హని త్న దగగ రికి ర్మిని సెైగ చేస్ాడు. నేహ్హ నెమిదిగా అడుగులో
అడుగేస్ుకుంటూ అత్నిా స్మీప్రంచ్చంది. శిరీష్ కార్ల్ మీదనించ్చ దిగి నేహ్హ
నడుమును ఒడిసర పటుుకుని ప్ెైకెతిు బాయనెట్ మీద పడుకోబలటు ాడు. త్రావత్ ఆమ
తొడలమధయ చెయియప్ెటు ి పలుచని పూ...ప్ెదనలను మలస గా విడదీస్ాడు... అకూడ
ఎర్రదనననిా చకసలస్రికి శిరీష్ ననలుక ఇక ఆగలేక తెర్చ్చవ్ునా ఆమ ఆడత్నంలోకి
చతచుికుపో యింది. నేహ్హ పులకరించ్చపో త్ూ శిరీష్ జుత్ర
ు ను గటిుగా పటుుకుంది.
శిరీష్ త్న చేత్రలను ప్ెైకి పో నిచ్చి ఆమ వ్క్షోజాలను ఒతనుడు. నేహ్హ త్న స్ార్ల్
ననలుక దనడికి పర్వ్శించ్చపో త్ూ వెచిని సెగలని కకుూతోంది. కవిత్ అదంతన
చకస్క
ు ఆగలేక వెంటనే శిరీష్ దగగ రికి పో యి అత్ని ప్లంట్ విప్లాసర డనియర్ల్ లోంచ్చ
అత్ని వేడి ఆయుధననిా తీసర ఆత్ింగా త్న నోటినీటితో త్డిప్లసరంది. మరోవెైపు త్న
194

వేళ్ేతో త్న ఆడత్నననిా కెలుకోూస్ాగింది. ఈలోగా నేహ్హ త్న మొదటి భావ్పాిప్రు ని

Page
 పప ందడంతో శిరీష్ త్న త్లని ప్ెైకెతిు నేహ్హ ముఖంలోకి చకస్క
ు , "ఎలా వ్ుంది...
నేహ్హ...?" అని అడిగాడు. నేహ్హ దననికి స్మాధననంగా త్న చేత్రలలో ఉనా శిరీష్
త్లని మళీే త్న రెమిలకి అదుముకుంది. శిరీష్ అకూడునా త్డినంతన
ర '...మంటూ ప్ీలేిస్ుుంటే నేహ్హ వేగంగా శావస్ని విడుస్క
'స్ుర్ూ ు మ్..మత్ర
ు గా
మూలిగింది. ఎపుాడొ చనిడో ఏమో మన టఫ్... చటుకుూన కవిత్ని జబబ పటుుకకని
ఓ మూలకి ఈడుికుపో యాడు.! త్న తీరే అంత్... ఏదొ చ్చినన ఆపడం చనలా కషు ం!
కవిత్ అత్ని మర్ుపు వేగానికి కెవ్ువమంది... శిరీష్ అజయ్ ని చకసర, "ఓహ్...
వ్చనివా టఫ్!" అననాడు.... "యూ ప్ీస జ్ కేరీయాన్... గుర్ూ! దీని స్ంగతి నేఁ
చకస్ాు కదన!" అంటూ టఫ్ ఏమాత్ిం జాగు సలయక చపుాన కవిత్ని నేలమీద
పడేసర ఆమ కాళ్ేను వేర్ుచేసర ఆమ నిలువ్ు బదద లను పరీక్షగా చకస్ాడు. త్ను
అంత్సలపటుాంచీ కెలుకుూంటూ వ్ుననా అకూడ ఒకూ చుకూకూడన చేర్లేదు.
వెంటనే ఆమ తొడలను మరింత్ ఎడంచేసర త్న త్లని అకూడ ముంచనడు. కవిత్
ఆ కకత్ు వ్యకిుని త్న కళ్ేలోకి నింపుకునే పియత్ాం చేస్ు ో ంది. ఈలోగా అజయ్ ఆమ
పూ.. రెమిలను విడదీసర మధయలోని ఉబలబత్ర
ు గా వ్ునా బుడెప్ెను చ్చనాగా
కకర్ుకుత్ూ ననలుకను లోపలి గోడలకు తనకించనడు... "స్... ఆ..హ్... హ్...హ్హ...!"
అంటూ కవిత్ చ్చనాగా రాగం ఎత్ర
ు కుంది. అజయ్ ఆమని అలా ననకుత్ూనే త్న
ప్లంట్ ని విప్లాశాడు. అత్ని కెలుకుడుకి కవిత్కి మలస గా ఊట మొదలెైంది... ఆ
వాస్న త్న ముకుూపుటాలకి తనకగానే అజయ్ ఇక ఆగలేక వెంటనే ఆమ
మీదకెకిూ ఆమ కనెాపప ర్ని త్న గూటంతో చ్చంచేసర ఆమను పూరిుగా ఆకరమించనడు.
కవిత్ దికుూలు ప్రకూటిలేస లా ఓ గావ్ుకేక ప్ెటు ంి ది... అకూడ నేహ్హ ఆ అర్ుపుకి
195

భయపడి త్లెతిు వాళ్ేవ్ంక చకసరంది. అజయ్ కవిత్ ప్రర్ుదులిా పటుుకుని

బలంగా పో టువేస్ు ుననాడు. కవిత్ తెగ ఊగిపో త్ూవ్ుంది. అపుాడే శిరీష్ నేహ్హ లోకి
Page
 ఒక వేలును దించనడు. ఏదో మీటనొకిూతే నీళ్ళే వ్చ్చినటేు ఆమనుండి ర్స్ాలు
కార్ుత్రననాయి. ఆ పిదేశమంతన త్డిగా, చలస గా మారిపో యింది. ఇక శిరీష్ కవితన
లాలాజలంతో త్డిసరన త్న మగసరరిని ఓమార్ు చకస్ాడు. అది పివేశానికి సరదధంగా
ఉనాటుుగా నిటార్ుగా నిలబడి ఉంది. శిరీష్ నేహ్హని కిందకు దింప్ర నేలమీద
పడుకోబలటు ి మలస గా ఆమ చ్చత్ు డి నేలలోకి త్న గునపానిా దింపాడు. అత్నిది కాస్ు
లోపలికి వెళ్ళేందో లేదో నేహ్హ, "నొప్రా..!" అంటూ అర్వ్డం మొదలెటు ంి ది. అదే
స్మయంలో కవిత్ మరోమార్ు కెవ్ువమంది... అజయ్ త్నని వెనకిూ తిప్రా ఈస్ారి
త్న ప్రర్ుదులని ఆకరమించనడు. కవిత్లోని పితీ అణువ్ూ నొప్రాతో
విలవిలలాడిపో తోంది. ఆమ నోటివెంట వ్చేి మూలు
గ లు సెైత్ం అర్ుపులిా
త్లప్రస్ు ుననాయ్. అజయ్ ఆమ భారీ ముదద లను ప్రస్ుకుత్ూ కసరగా లోపలికి
తోస్ుుననాడు... ఇకూడ శిరీష్ నేహ్హ మీదకు వ్ంగి ఆమ మడవ్ంపులో ఓ ముదుదప్ెటు ి
మలస గా ప్ెైకెళ్ళే ఆమ చెవి కమిలిా నోటస లకి తీస్ుకుని కాసలపు చీకి నెమిదిగా ఆమ
నుదుర్ుమీదకి వ్చ్చి అకూడ ప్ెదనలు తనకించ్చ కకంచెం కిందకు దిగి ముకుూను
ముదనదడి మరికాస్ు కిందకి జారి ఆమ గులాబీర్ంగు అధరాలిా గెైకకని త్న ననలుకతో
ఆమ దంతనలప్ెై స్రిగమలు పలికించ్చ చ్చవ్రికి ఆమ ననలుకతో ప్ెనవేస్ాడు. నేహ్హ
"మ్ి...!" అంటూ మత్ర
ు గా మూలిగ శిరీష్ వీపుచుటూ
ు చేత్రలువేసర అత్నిా త్న
గుండెలకు అదుముకుంది. శిరీష్ నెమిదిగా మరికాస్ు లోపలికి తోస్ాడు. ఆమ
కనెాపప ర్ పూరిుగా చీలిపో యింది... "అక్..హ్హ..!" నేహ్హ చ్చనాగా ఎగశావస్ని
వ్దిలింది. శిరీష్ ఈస్ారి కాస్ు బలంగా ఓ తోపు తోయడంతో నేహ్హలోకి అత్ని దండం
మొత్ు ంగా దిగబడిపో యింది. కకదిదసలపు అలా ఉననాక శిరీష్ నెమిదిగా ఆమను
196

పో టువేయడం మొదలెటు ాడు. నేహ్హ కూడన చ్చనాగా ఊగుత్ూ అత్ని షర్ల్ు బటన్ు
ని ఒకకూకూటినీ తీసరవేయస్ాగింది. శిరీష్ వెంటనే త్న షర్ల్ు ని బనీనిా తీసలసర బాయనెట్
Page
 మీద పడేశాడు. నేహ్హ శిరీష్ విశాలమయిన ఛనతీని తిలకిస్ు క దననిమీదునా
వెంటుికలిా త్న వేళ్ేతో చుటు
స తిపాస్ాగింది. శిరీష్ ఆమ వ్క్షోజాలను ప్రస్ుకుత్ూ
నిపల్ు ని గటిుగా పటిు లాగాడు. త్ను కూడన అత్ని నిపల్ు చుటూ
ు స్ుననాలు
చుటిుంది. మలస గా ఇదద రిలో ఉదేక
ి ం ప్ెరిగి తనరాస్ాుయికి చేర్ుకుంది. శిరీష్ బండి
వేగం పుంజుకుని ఆమలోకి డిలి
ి స ంగ్ మొదలెటు ంి ది... నేహ్హ కూడన త్న ఇంజిననయిల్
ను కుమిరించ్చ శిరీష్ ప్రస్ున్ మరింత్ వేగముగా కదిలేలా చేసరంది. కాసలపటికి నేహ్హ
శిరీష్ భుజాలిా బిగించ్చ పటుుకకని గటిుగా మూలు
గ త్ూ త్న భావ్పాిప్రు ని చేర్ుకుంది....
శిరీష్ కూడన త్న దననిా బయటకు తీసర ఆమ పప టు మీద త్న వేడి ర్స్ాలిా
కారేిశాడు. మొతనునికి త్న దుర్ద తీరిపో వ్డంతో నేహ్హ త్ృప్రు గా మూలిగ నేలమీద
చేర్బడిపో యింది. అటు కవిత్ని అజయ్ పో టు
స వేస్ు ుంటే అత్ని వ్ృషణనలు ఆమ
చీలికకి త్గిలి త్ను అనిర్వచనీయమైన ఆనందననిా పప ందుత్ూ త్న ప్రర్ుదులకు
కలిగ న నొప్రాని మర్చ్చపో స్ాగింది. ఇటుపకూ శిరీష్ నేహ్హని ప్ెైకి లేప్ర కార్ల్ మీద బో రాస
పడుకోబలటు ాడు. ఇపుాడనమ ప్రర్ుదులు అత్నివెైపు పప డుచుకుని వ్ుననాయ్...
శిరీష్ ఒక వేలును నేహ్హ య్యనిలోకి తోసర దననినుండి కార్ుత్రనా ర్స్ాలిా ఆమ
ప్రర్ుదులకి పటిుస్ు క నెమిదిగా ఒక వేలును అందులోకి తోస్ాడు.... నేహ్హ నొప్రాతో
మలికలు తిరిగింది.. కానీ, అత్నిా ఆక్షేప్రంచలేదు... శిరీష్ రెండు చేత్రలతో నేహ్హ
ప్రర్ుదులను పటుుకుని కాస్ు ప్ెైకెతిు వెనకనుంచ్చ త్న బాణననిా ఆమ కననానికి గురి
చకడస్ాగాడు. నేహ్హ త్న వ్ూప్రరిని బిగప్ెటు ి టెనిన్ గా ఎదుర్ుచకస్క
ు వ్ుంది.
అయితే, శిరీష్ త్న ఆయుధననిా తినాగా ఆమ పువ్ువలోకి తోస్ాడు. ముందుగానే
అది జిగటగా ఉండటంతో అత్ని మగత్నం స్మిగా ఆమలోకి దకరిపో యింది.
197

శిరీష్ ఇలా త్నలో పివేశించడం నేహ్హకి ఓ కకత్ు అనుభూతిని కలిగ ంచ్చంది....

అతీత్మైన స్ుఖానిా పప ందుత్ూ 'స్ు...స్ు...స్ాుర్ల్.... మ్ి... చ్..చనలా...
Page
 బాగుంద్..ది...స్..స్ార్ల్' అని నేహ్హ తీయగా మూలిగ ంది. ఇక అజయ్ మళీే కవిత్ని
ముందుకు తిప్రా మర్లా ఆమ పువ్ువలోకి త్న దబబలానిా గుచనిడు. కవిత్కి
ముందక వెనకా కందిపో యి ర్కు ం కార్ుతోంది... అయినన టఫ్ అదేం లక్షయప్ెటుక
ఆమ బొ కూలమీద త్న దండయాత్ిని కకనస్ాగిస్ు ుననాడు. అటు కవిత్... ఇటు
నేహ్హ... శృంగార్స్ాగర్ంలో పూరిుగా మునిగితేలుత్రననార్ు. కకదిదసలపటికి ఇదద ర్ూ
చర్మాంకానికి చేర్ుకుని గటిుగా రతపుాత్ూ త్మ భావ్పాిప్రు ని కకంచెం అటుఇటుగా
చేర్ుకుననార్ు. నేహ్హ కననా కవిత్ ఎకుూవ్గా అలసరపో యినటుుగా కనిప్రంచ్చంది...
హ్ి... నిజమే కదన! భార్ంగా వ్ూప్రరితీస్క
ు నేలని కఱుచుకుపో యారిదదర్ూ...!
అజయ్ కవిత్ని జుటుుపటుుకుని లేప్ర త్న వీరాయనిా ఆమ గతంత్రలో పో శాడు...
ఆమ అదంతన తనిగి మళీే నేలమీద చతికిలపడిపో యింది. "అరే... గూ
స కోజు
తనగికూడన అలా పడిపో యావేఁ డనరిసంగ్!" అంటూ అజయ్ శిరీష్ వెైపు తిరిగి,
"గుర్ూ... ఇపుాడు నువ్ువ దీనితో... నేను దననితో... స్రేనన..!" అననాడు నేహ్హని
కసరగా చకస్క
ు ... శిరీష్ నేహ్హ వ్ంక చకస్ాడు. నేహ్హ భయం భయంగా అజయ్ ని
చకస్ోు ంది..! చకడబో తే త్నకి ఇషు ం లేనటుుంది... దనంతో శిరీష్, "ఇపుాడు కాదు
టఫ్... త్రావత్ చకదనదం... ఇపాటికే చనలా ఆలస్యమైపో యింది!" అననాడు. "కానీ..
గురో—" శిరీష్ మాటమార్ుస్క
ు , "అనాటూ
ు ... మరోమాట... తినని(కవిత్ని
చకప్రస్ు క) కాకిననడలో త్న వ్దినగారి ఇంటలస దిగబలటు ు... అవ్ునక... నువ్ువ
కాకిననడకే వెళ్ు ళననావ్ుగా... ఇపుాడు...!" అననాడు. "ముందు అడగాలిుంది
చ్చవ్ర్న అడిగావ్, గుర్ూ... అయినన, నువ్ువ చెపాాక నేను చెయయకుండన
ఉంటానన... చెపుా! అలాగే దింపుతన—" అపుాడే కవిత్ శిరీష్ తో, "స్ార్ల్... మీర్ు
198

ననకు ఇంకా 'దింపలేదు' మరి...!" అంది, త్న సెకీు టలన్ లో... అజయ్ గటిుగా
నవ్ువత్ూ... "దీనికి దకల బాగానే ఉంది గుర్ూ...!" అని శిరీష్ తో అని కవిత్వెైపు
Page
 ప్రర్ుదులను బలంగా చరిచ్చ, "నేను దింపుతనను... పదవే... లం.. నినుా...!"
అంటూ త్న ప్లంట్ వేస్ుూననాడు. అందర్ూ బటు లు వేస్ుూననాక అజయ్ నేహ్హ
దగగ రికి పో యి ఆమ ప్రర్ల
ర ని గటిుగా గిలిస, "నినుా మళీే త్పాకుండన చకస్ాునేఁ...!"
అనేసర కవిత్తో వెళ్ళేపో యాడు. శిరీష్ నేహ్హని తీస్ుకెళ్ళే మళీే ఆ గుడి దగగ ర్ దింప్లసర
ఇంటికి బయలేదరాడు.
★★★
అకూడ లత్ లోలోన కుమిలిపో తోంది... 'శిరీష్ తెలిసర తెలిసర ననుా ఓడించనడు..
త్నని! అస్లు త్నకేం త్కుూవ్..! పో నీ, చేసరందననికి కనీస్ం స్ంజాయిషీ అయినన
ఇవ్వకుండన త్న ముఖం చనటేశాడు. హ్ ఁ... నేను త్నని ఎంత్లా ప్లిమిస్ుుననానో
త్నకి తెలీదన..? లేక ననమీద అత్నికి ప్లిమ త్గిగపో యిందన...? ఒకవేళ్ వాణీ మీద
మోజు ప్ెంచుకుననారా..? పప దుదనా కూడన "వాణీ రాలేదేంటి నీతో?" అని అడిగార్ు.
హ్ి... అవ్ును... త్నని ప్లిమిస్క
ు ననతో ఆడుకుంటుననార్ు...' అనుకుంటూ త్ను
ఏడవస్ాగింది. ఈ అలోచనలతో లత్కి త్లనొప్రా మొదలెైంది. అపుాడే గేట్
చపుాడవ్డంతో త్లెతిు అటువెైపు చకసరంది. బురాఖలో ఒక అమాియి వ్చ్చింది.
త్నెవ్రో లత్కు బాగా తెలుస్ు.!!!
199
Page
 Episode 62
త్న ప్లర్ు ననసరిన్. లత్ త్రావత్ ఆ వ్ూరోసని కురారళ్ే చకపును త్నవెైపు
తిపుాకోగల అందం ఆమ స్ప ంత్ం.(వాణీ ఇంకా ఆ వ్ూరివాళ్ే దృషరులో
చ్చనాప్రలసనే!) స్హ్జంగానే ముసరస ం అమాియిలు చనలా అందంగా
ఉంటార్ు...(కాదంటారా..!) తిను అందుకు మినహ్హయింపు ఏమీ కాదు! ఏ ఏ
పదనరాధలు ఎకూడెకూడ ఎంత్ వ్ుండనలో అలా వ్ుననాయి త్నకి..! సరమస ా పండులా
మరిసరపో యిే మేని ఛనయ త్న స్ప ంత్ం. కాకపో తే ఆ అందనలిా ఎపుాడక నలస ని
మేఘంలాంటి భూరాఖతో కప్లాసరవ్ుంచుత్రంది. త్ను చదివేది తొమిిదో త్ర్గతే
అయినన త్ను లత్ కంటే ఒక స్ంవ్త్ుర్ం ప్ెదదది కావ్డంతో లత్ త్నని మరాయదగా
'అకాూ' అని స్ంబో ధిస్ు ుంది. ననసరిన్ మాత్ిం బయటకి నవ్ువత్ూ మాటాసడినన లత్
త్నకంటే అందగతెు అని లోలోన ఎపుాడక ఈర్ిూపడుత్ూవ్ుంటుంది. లత్ ననసరిన్
దగగ రికి వ్చ్చి, "అకాూ... ఎంటి ఇలా వ్చనివ్?" అని అడిగింది... వాణీ లత్ కూడన
బయటకి వ్చ్చింది. "ఆ...లతన.. స్ార్ల్ వ్ుననారా..అనీ?" "లేర్ు... ఏఁ... ఏంటీ
విషయం..?" "అ.... కుచ్ ఖాస్ నెై... ఊరేూ స్ార్ల్ ని చకదనదమనీ.." అంటూ
నీలిగింది. లత్కి ఒళ్ళే మండిపో యింది. 'అస్లే త్నకూ శిరీష్ కి మధయ వాణీ
మేకులా త్యాయర్యియందని బాధపడుత్రంటే ఇపుాడు ఈవిడగారతచ్చి స్ార్ల్ ని
ఊరేూ చకడటానికి వ్చనినంటలంది' అని మనస్ులో అనుకుని అదే కోపంలో
ననసరిన్ తో, "ఏఁ.. స్కూలోస చకస్క
ు వ్ునాది స్రిపో లేదన... ఇంటికకచ్చి కూడన
చకడటానికి స్ార్ల్ ఏమైనన—" అని అంటుండగా శిరీష్ అపుాడే వ్చనిడు. లత్
ఒకూస్ారిగా మాటాసడా ం ఆప్లసరంది. శిరీష్ వాళ్ే వెైపు కనీస్ం చకడకుండన
మేడెకూబో యాడు. కానీ, ననసరిన్, "స్ార్ల్...!" అని ప్రలవ్డంతో శిరీష్ ఆగి వెనకిూ
200

తిరిగ,ి "ఓహ్.. ననసరిన్...! నువేవంటి ఇలా...?" అననాడు. ఆ స్కూలోసని అందమైన

Page
 అమాియిల ప్లర్సనీా అత్ని మదడులో ఎపుాడో నిక్షిపుమైపో యాయి. "స్ార్ల్....
మీతో పర్ునల్ గా ఒక ముఖయమైన విషయం గురించ్చ మాటాసడుదనమనీ..." అంటూ
లత్ వెైపు చకసరంది. శిరీష్ కూడన ఓర్కంట లత్ని గమనిస్ుుననాడు... ముఖం
చకసలు త్నకింకా కోపం త్గగ లేదని అత్నికి అర్ధమైంది. ఆమ ముందు నిలవ్డం
అత్నికి ఎందుకో ఇబబందిగా అనిప్రంచ్చ, "స్రే... ప్ెైకి రా...!" అని ననసరిన్ తో అని
మటెస కేూస్ాడు. ననసరిన్ ఓస్ారి లతనవాణీలని చకసర వ్డివ్డిగా మేడెకేూసరంది.
త్నడిగినపుాడు ఊరేూ.. అని చెప్రా ఇపుాడు శిరీష్ తో పర్ునల్ గా మాటాసడనలిున
ఆ ముఖయమైన విషయం అననాదేంటీ..? అని లత్కి అనుమానమొచ్చింది. మలస గా
త్ను ఇంకా వాణీ మేడెకిూ కిటికీ దగగ ర్ జాగరత్ుగా నకిూ లోపల వారి మాటలను
వినస్ాగార్ు. శిరీష్ త్న మంచం మీద కూర్ుిని ననసరిన్ వెైపు చకసర, "చెపుా...
ఏదో ముఖయమైన విషయం అననావ్... ఏంటి?" అని అడిగాడు. "స్ార్ల్... నేను
చకస్..స్ాను... మిమిలిా... ఆ రోజున—" "ఏ రోజున..." అని అనుమానంగా
అడిగాడు శిరీష్. ననసరిన్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "అదే.... స్ార్ల్... ఆ రోజున..
మిమిలిా... లే..బ్..లో చక...స్ా..ను... స్ార్ల్, స్..రి...త్...తో..." ఆంటూ ఒకోూ
అక్షరానీా దీర్ంా తీస్క
ు పలికింది. శిరీష్ మంచం మీదనుంచ్చ టకుూన లేచ్చ
నిలబడనాడు. ననసరినే మళ్ాే, "దీప్రు కూడన వ్ుంది అపుాడు... ఇదద ర్ూ మీ ముందు
నగాంగా నిలబడివ్ుననార్ు... అపుాడు మీ మాటలు అనీా విననాను... ఆ త్రావత్
మీర్ూ వాళ్ళే ఏమేం చేస్ారో అంతన చకస్ాను స్ార్ల్...!" అని నవ్ువత్ూ చెప్రాంది.
త్న కాలికింద భూమి కదిలినటుుగా అనిప్రంచ్చంది శిరీష్ కి. బయట ఆ మాటలు
వింటునా లత్కి త్ల తిరిగినటు యింది... కానీ, అదంతన అబదధ మని త్న మనస్ు
201

చెపు ుండగా శిరీష్, "నువ్ువ చకసరంది అపుాడే అందరికీ చెపాకుండన ఇపుాడొ చ్చి
ననకు చెపు ుననావ్ంటే... నీకు నన నుండి ఏదో కావాలి... ఏంటది?" అని ననసరిన్ ని
Page
 అడిగాడు. అపుాడే గది బయటనుండి "అకాూ...!" అని వాణీ అర్ుపు వినిప్రంచ్చంది
శిరీష్ కి. వెంటనే బయటకకచ్చి చకస్ాడు. లత్ స్ాృహ్ త్ప్రా పడిపో యివ్ుంది. వాణీ
త్న పకూన కూర్ుిని, "అకాూ... అకాూ... లేఁ... అకాూ...." అంటూ ఏడుస్ోు ంది. లత్
కిటికీ దగగ రికకచ్చి ఇందనకటుాంచీ త్మ మాటలు వింటలందని శిరీష్ కి అర్ధమైంది.
ననసరిన్ కూడన కంగార్ుపడింది. అస్లుకెైతే త్ను శిరీష్ ని బాసకెైిల్ చేసర త్న పబబం
గడుపుకుందనమని వ్చ్చింది. కానీ, జరిగిన పరిణనమానికి భయపడి అకూడినుంచ్చ
వెళ్ళేపో యింది. శిరీష్ లత్ని ర్ూమో
స కి తీస్ుకుపో యి మంచం మీద పడుకోబలటు ాడు.
వాణీ వెకిూవెకిూ ఏడుస్క
ు శిరీష్ చెయియ పటుుకుని, "స్ార్ల్... మీర్ు అకూనే
ప్లిమించండి... అకూనే ప్ెళ్ళేచేస్ో ూండీ... ఇంకా.. ననతో కూడన ఆడొ దద ు... అకూతోనే
ఆడుకోండీ... ఇంకెవ్రితోనెైనన ఆడితే అకూ త్టుుకోలేదు... చచ్చిపో త్రంది... ప్ీస జ్
స్ార్ల్..!!" అంది. త్రావత్ త్న అకూ బుగగ లను పటుుకుని గటిుగా ఊప్రంది. త్న అకూ
లెగకపో వ్డంతో బాధతో శిరీష్ భుజమీిద త్లప్ెటు ి ఏడవస్ాగింది. శిరీష్ టేబుల్
మీదునా నీళ్ేను తీస్ుకుని లత్ ముఖమీిద చలాసడు... లత్ మలస గా కళ్ళే
తెర్చ్చంది. వాణీ శిరీష్ భుజమీిద వాలిిన త్న త్లని ఎతిు ఆనందంగా త్న అకూని
చకసరంది. లత్ కళ్ేలో నెమిదిగా నీళ్ళస చేరాయి. శిరీష్ లత్ దగగ రికి వెళ్ళే ఆమ
త్లని మలస గా నిమిరాడు. లత్ శిరీష్ ని చకసర బొ ంగుర్ు గతంత్రతో,
"నువ్ువ...ఎందుకిలా... చేస్ావ్ు... శిరీష్...!?" అని అడిగింది. ఆ పిశాకి
ఒకూస్ారిగా ఒళ్ేంతన జలదరించ్చనటస యియంది శిరీష్ కి... ఎందుకంటే, పదమూడేళ్ే
కిత్
ర ం శిరీషని, "నువ్ువ...ఎందుకిలా... చేస్ావ్ు... శిరీష...!?" అని త్ను కూడన
ఇలాగే అడిగాడు. చనలాకాలం త్రావత్ అత్ని పాషాణ హ్ృదయం దివించడం
202

మొదలెటు ంి ది. వెంటనే లత్ని త్న గుండెలకి హ్త్ర

ు కుననాడు. లత్కి అత్ని వెచిని
కౌగిలిలో స్ావంత్న లభించ్చంది. శిరీష్ కి అపుాడు అంజలి చెప్రాన 'క్షోభ' అంటే
Page
 ఏమిటల అర్ధమైంది... గత్ంలో శిరీష వ్లస త్నకి కలిగిన ఆ క్షోభర ఇపుాడు త్న వ్లస
లత్కి కలిగింది... ఇపుాడు శిరీష్ ఏం చేయాలో ఒక నిశియానికి వ్చనిడు.
అపుాడే త్న ఫో న్ రింగవ్వడంతో శిరీష్ లేచ్చ బయటకి వ్చ్చి చకశాడు. అజయ్
కాల్ చేస్ు ుననాడు... ఎత్ు గానే, "గురో... ఇకూడో కకత్ు ప్రటు దొ రికింది... త్వర్గా
వ్చేియ్...!" అననాడు. శిరీష్, "లేదు టఫ్... ననకు నన జీవిత్ గమయం దొ రికింది. నన
ఆశాలత్... త్ను త్పా ఇంకెవ్వర్ూ ననకకదుద...!" అనేసర ఫో న్ ప్ెటు శ
ే ాడు. కిటికీలోంచ్చ
వాణీ అత్ని మాటలని వినాది.
★★★
ఆ రోజు దీపావ్ళ్ళ... ఊర్ంతన దీపకాంత్రలతో వెలిగిపో త్రనాది... కానీ, ఆ
అకాూచెలెస లస ముఖాలు మాత్ిం కాంతివిహీనంగా వ్ుననాయి. ఇంత్ జరిగినన లత్
శిరీష్ ని క్షమించడననికి సరదధంగా వ్ుంది... కానీ, ఆ రోజునుండీ వారిదదరి మధనయ
మాటలు కర్ువ్యాయయి... శిరీష్ ఆమతో త్న మదిలో మాటని ఇంకా చెపాలేదు...
వాణీకి తెలిసరనన త్ను కూడన బయటపడలేదు. త్ను కూడన శిరీష్ చెపు ాడని
ఎదుర్ుచకస్ోు ంది... "ఏంటరార... పండగపూట కూడన అలా మొహ్హలు
వేలాడేస్ుకుననార్ూ...? వెళ్ళే త్యార్వ్వండీ!" అంటూ నిర్ిల వాళ్ేని గసరరింది.
ఇదద ర్ూ అస్ులు కదలేస దు. "చకడండీ... మీరిలాగే వ్ుననార్ంటే ప్ెైకెళ్ళే మీ
మాస్ాుర్ుగారితో మీకు పనిషెింటు ఇమిని చెప్లాస్ాును," అంది నిర్ిల
సీరియస్*గా మొహ్ం ప్ెటు .ి .. ధరాిరావ్ు నవ్ువత్ూ, "ఆ... ఇదిగో ఇపుాడే నేను
మేడమీదకి పో యి చెపు ానుండు, నిర్ిలా..." అని, "ఎలాగూ స్ర్ాంచుగారి
మనవ్రాలి స్ంబంధం విషయమై మాస్ాుర్ుగారితో మాటాసడనలి కూడన..." అననాడు.
203

లత్ వెంటనే లేచ్చ, "స్ంబంధం.. ఏంటీ... బాబాయ్..?" అని అడిగింది. "ఏం

లేదమాి... స్ర్ాంచుగారి మనుమరాలు స్రిత్ లేదక... త్నని మన
Page
 మాస్ాుర్ుగారికి ఇదనదమని అడిగార్మాి... అత్నికి ఇషు ం వ్ుందో లేదో అనీ ననుా
కనుకుూర్మిననార్ు... త్ను చ్చనా ప్రలేస అనుకో... అయినన, అదేమీ మామూలు
స్ంబంధం కాదుగా... జమీందనరీ కుటుంబం... ఊఁ అంటే చనలు అత్నిమీద
కనకవ్ర్ిం కురిప్రంచేస్ు ార్ు...!" అననాడు. లత్ గుండెలో కలుకుూమనాది...
"ఒకవేళ్... శిరీష్ స్రిత్ని ఇషు పడనారా..!' అని మనస్ులో స్ందేహ్ం మొదలయి,
"ఉండండి బాబాయ్... నేఁ ప్రలుచుకకస్ాును..." అంటూ మేడమీదకి
పర్ుగుతీసరంది... వెనకెనకే వాణీ! త్లుపుని దభరలుమని తెర్చ్చ లోపలికి వెళ్ళే,
శిరీష్ తో, "మీకు ఆ స్రిత్ంటే అంత్ ఇషు మునాపుాడు నన జీవిత్ంతో ఎందుకు
ఆడుకుననార్ు....? ఇపుాడు మీర్ు స్మాధననం చెపాక త్పాదు... ఇంకా
మౌనంగా ఉండటానికి పియతిాంచకండి...!" అని గదగ ద స్వర్ంతో అడిగింది. శిరీష్
ఏమైందనాటుుగా చకస్ాడు. "స్ర్ాంచుగార్ు మీకు స్రిత్ని ఇస్ాుర్ంటా...
చేస్ో ూండి.. త్ననే ప్ెళ్ళే చేస్ో ూండి... కనకవ్ర్ింలో త్డిప్లస్ు ార్ు మిమిలిా!" అంది
కళ్ేలో నీళ్ేతో... "స్ార్ల్... మిమిలిా నననాగార్ు ప్రలుచుకుర్మిననార్ు..."
అంది వాణీ మలస గా. శిరీష్ వాణీ ఇంకా లత్ చేత్రలని పటుుకుని కిందకి వెళ్ాేడు.
లత్ త్న చేతిని విడిప్రంచుకోడననికి పియతిాంచ్చంది, కానీ కుదర్లేదు. కిందకెళ్ాేక
ధరాిరావ్ుతో, "ఏంటండీ ప్రలిచనర్ంటా...!" అని అననాడు లతనవాణీల చేత్రలిా
వ్దిలేస్ు క... "ఆ.... బాబూ... స్ర్ాంచుగారి మనుమరాలు స్రిత్ని మీకు
ఇదనదమని—" శిరీష్ మధయలో కలిాంచుకుని, "ధరాిరావ్ుగార్ు... నేను ఆశాలత్ని
ప్ెళ్ళే చేస్ుకుందనమనుకుంటుననాను... అది మీకు ఇషు ముననా లేకపో యినన స్రే.
నేను త్ననే ప్ెళ్ళే చేస్ుూంటాను!" అననాడు. ధరాిరావ్ు ఆశిర్యంతో లత్ వెైపు
204

చకస్ాడు. ఆమ ముఖంలో మళీే కాంత్రలు విర్జిమాియి. అత్ను వెంటనే

ఆనందంతో శిరీష్ చేత్రలు పటుుకుని, "మీలాంటివార్ు దొ ర్కడం మా లత్ అదృషు ం
Page
 బాబు...!" అననాడు. లత్ సరగగ ుపడి లోపలికి త్రర్ురమంది... వాణీ త్న అకూని
వెంబడించ్చంది...; త్న అకూ ఆనందననిా త్న కళ్ేనిండుగా నింపుకోవాలనీ..!
★★★
ఎటు కేలకు శిరీష్ ర్ంధినేవషణకు తెర్పడింది... అత్ని జీవిత్ంలో మళీే ఆనందం
వెలిసవిరిసరంది... ఆరోజు వార్ంతన స్ంతోషంగా దీపావ్ళ్ళని జర్ుపుకుననార్ు. అలా
రెండు నెలలు గడిచనక (లత్ మేజర్ల్ అయాయక) ఓ శుభముహ్ రాున శిరీష్, లత్ల
వివాహ్ం ఘనంగా జరిగింది... త్ర్వాత్ శిరీష్ రాజమండిిలోని ఒక బాయ్ు స్కూల్
కి బదిలీ చేయించుకుని మూయచుయవ్ల్ టాినుఫర్ల్ కింద అకూడునా త్న ఫెిండుని
ఈ ఊరికి ర్ప్రాంచనడు. అత్ను శిరీష్ కంటే ర్సరకుడు అనుకోండీ...! ఇక శిరీష్ తో
పాటు లత్ కూడన రాజమండిక
ి ి బయలేదరింది... అకూడ త్న చదువ్ును
కకనస్ాగించడననికి అలాగే అత్నితో ఆటని కకనస్ాగించడననికీ...! వాణీ కూడన
వాళ్ేతో కలసర వెళ్ళేంది... ఆడుకోడననికి కాదండో య్...! చదువ్ుకోడననికి.
త్నిపుాడు దననిా ఆటాడడం అనర్నీ ప్లిమించడం అంటార్ని తెలుస్ుకుంది. ఇంకా
త్న అకూ ప్లిమకధని దగగ ర్నుండి చకస్ాక త్నకి అస్లు ప్లిమ మీద ఒకర్కమైన
గౌర్వ్ం ఏర్ాడింది... త్ను కూడన ఇపుాడు అలాంటి స్వచిమైన ప్లిమనే త్నకోస్ం
ఇవ్వమని ఆ భగవ్ంత్రనిా కోర్ుకుంటలంది. కకస్మర్ుప్లమిటంటే... మన మీననక్షీ
దేవిగారికి కూడన వ్నవాస్ దీక్ష ముగిసర తిరిగి త్న వ్ూరికే బదిలీ అయియంది.
అందుకే కాబో లు, శిరీష్ లేకపో యినన మన టఫ్ మాత్ిం అపుాడపుాడు
అమలాపురానికి వెళ్ేడం మానలేదు.
205
Page
 Episode 63
అంజలి, త్న ప్ెళ్ేయియన త్రావత్ మరికకనిా రోజులు త్న సెలవ్ును
పప డిగించుకుని..... చనలా రోజులకి త్న 42 ఏళ్ే ముస్లి మొగుడి(త్న
దృషరులో)తో, ఇంకా త్న కూత్రర్ు కానీ కూత్రర్ుతో కలిసర మళీే వ్ూరోస
అడుగుప్ెటు ింది. ఆ స్దర్ు కూత్రర్ు ప్లర్ు స్ుజాత్. వ్యస్ు పదెదనిమిదేళ్ళే. పదవ్
త్ర్గతి చదువ్ుతోంది. త్ను వ్ూరోసకి వ్చీిరావ్డంతోనే త్న అందచందనలతో
కుర్రకార్ు మదిని దో చేసరంది... లత్ శిరీష్ ని ప్ెళ్ళే చేస్ుకుని ఆ వ్ూరినుండి
వెళ్ళేపో వ్డననిా ఇంకా జీరిణంచుకోలేకపో త్రనా జననలకి స్ుజాత్ రాక కకత్ు
ఊప్రరిలూదింది... ఇక అపాటుాంచీ పప దుదననా స్ాయంత్ిం అనా తేడన లేకుండన
త్ను స్కూలుకెళ్ు ళనాపుాడక, తిరిగి వ్స్ుునాపుాడక ఆమ వెంట పడేవారి స్ంఖయ
ప్ెరిగిపో స్ాగింది. అలాగే, సెలవ్ు రోజులోస కూడన ఆమ దర్శనం కోస్ం ఆమ ఇంటి
ముందు కూయ కటేువార్ు... అయితే, స్ుజాత్ లత్ లాగ వాళ్ే మీద కోపంతో
విర్ుచుకుపడేది కాదు.. వాళ్ే కామంటస ని నవ్ువకుంటూ ఎంజాయ్ చేసలది. శరవత్
వ్ర్ణంలో ధగధగ మరిసల స్ౌందర్యం త్నది. ప్ెైగా సరటీ నుంచ్చ రావ్డం వ్లస త్ను
అకూడి సెు ల్
ల ు ని ఇకూడ పిదరిశంచడం మొదలుప్ెటు ంి ది. వొంటికి పూరిుగా
అంటుకుపో యిే దుస్ుులను ధరించ్చ మేకప్ వేస్ుకుని త్ను అలా తిపుాకుంటూ
వీధిలో నడుస్ుుంటే ఆడవాళ్ళే వింత్గా, మగాళ్ళే ఆబగా కళ్ేపాగించ్చ ఆమ
స్ో యగాలిా వీక్షించస్ాగార్ు. ఇకపో తే అంజలి శిరీష్ ని అస్ులు
మరిిపో లేకపో తోంది. త్న భర్ు తో ర్మిస్ుునాపుాడు కూడన శిరీష్ తో అత్నిా
పో లుికుని అస్లు ఆ ఆనందననిా పూరిుగా ఆస్ావదించలేకపో తోంది. ఇక శిరీష్
జాగాలో ఆ వ్ూరికి బదిలీ అయిన కకత్ు మాస్ాుర్ుని (అత్ను శిరీష్ సలాహిత్రడే) త్న
206

ఇంటిలోనే పకూ వాటాలో ఉండేలా ఏరాాటు

స చేసరంది. అత్ను శిరీష్ లాగ అత్ను
Page
 ఒంటరివాడు కాక(ఇపుాడు కాదులేండీ) ప్ెళ్్ళేన వాడు కావ్డమే అందుకు గల
కార్ణం.! అత్ని ప్లర్ు శంకర్ల్... 27 ఏళ్ే వ్యస్ు, మంచ్చ పప డవ్ు... ఆ పప డవ్ుకు
త్గగ శరీర్ స్ౌషఠ వ్ం అత్ని స్ప ంత్ం. అత్నికి ఆరెాళ్స కిత్
ర ం ప్ెళ్ేయింది... అత్ని భార్య
ప్లర్ు శ్లరదేవి.... త్న వ్యస్ు 22 ఏళ్ళే. శ్లదేవి అందంలో ఆ హీరోయిన్ శ్లరదేవికి
ఏమాత్ిం తీసరపో దు... కానీ, శంకర్ల్ కళ్ళే మాత్ిం ఎపుాడక పకూ చకపులు
చకస్క
ు వ్ుంటాయి... శిరీష్ కి జాఞనోదయమయాయక ప్ెళ్ేయింది... కానీ, శంకర్ల్ కి
ప్ెళ్ేయినన ఇంకా జాఞన దీపాలు వెలగలేదు. కాలేజీలో చదువ్ుకునేపాడే
వారానికకక చ్చలకతో తిరిగేవాడు. అదే అలవాటుగా మారి ఇపాటికీ అడపాదడపా
అలా చ్చలకలిా చేపడుత్ూనే వ్ుననాడు. ఇపుాడిలా గర్ల్స్ హైస్కూలోస వాలి
మొత్ు ంగా అనిా చ్చలకల స్ప త్ర
ు లనీ కకలస గతటేుయాలనుకుంటుననాడు. ఇక శంకర్ల్
వ్ుంటునా ఇలుసకీ అంజలి వ్ుంటునా ఇంటికీ ఒకే లివింగ్ ర్ూమ్ వ్ుండటం వ్లస
వాళ్ళే ర్ూమ్ త్లుపులు ఎపుాడక బిడనయించుకోవ్లసరవ్ుంటుంది... లేకపో తే...
హ్ి... అది త్రావత్ చకదనదం లేండి!!! అనాటూ
ు అంజలి ముస్లి మొగుడి ప్లర్ు
చెపాడం మరిచేపో యాను... ఆయన ప్లర్ు మగుగ మలిస గీరీశవర్రావ్ు అలియాస్
మిషు ర్ల్ M. M. గిరీశం!
207
Page
 Episode 64
అంజలి బలడ్ ర్ూమ్ లోకి అడుగుప్ెటు ింది. గిరీశం త్నని అమాంత్ం త్న కౌగిళ్ళే
బంధించ్చ, "ఏంటి డనరిసంగ్ అలా వ్ుననావ్..? చకస్ుుంటే నీకు నేనంటే ఆస్ులు
ఇషు మే లేనటు నిప్రస్ు ో ంది!" అననాడు అంజలి నిరీజవ్మైన ముఖానిా చకస్క
ు ...
"అదేం లేదు... అయినన, ఇషు ం లేకపో తే మిమిలిా ప్ెళ్్ేందుకు
చేస్ుకుంటాను...!" అంది అంజలి. శిరీష్ త్నని ఇలాగే కౌగిలించుకోవ్డం
గురతుచ్చింది త్నకి. "ఏమోమరి... మన శోభనం ననటినుండీ చకస్ుుననాను...
నువ్వస్లు స్ంతోషంగా కనబడటేస దు..!" త్న శారీరిక స్ామర్ధూం త్గిగపో వ్డం వ్లస
అంజలి త్న ప్ెై అస్ంత్ృప్రు తో వ్ుందేమో అనే స్ందేహ్ం గిరీశానిది. "మీరేంటేంటల
మాటాసడేస్ు ుననార్ు...? ననకస్లు ఏమీ అర్ధం కావ్డంలేదు!" అంటూ అంజలి గిరీశం
చతకాూ గుండీలని ఒకకూకూటిగా తీయడం మొదలుప్ెటు ంి ది. గిరీశం త్న చతకాూ
మొత్ు ం తీసలసర పకూన పడేశాడు. అంజలికి అత్ని బకూపలుచని ఛనతీని చకడగానే
శిరీష్ బలమైన ఛనతీ జఞ ప్రుకి వ్చ్చి చ్చనాగా నిటూ
ు ర్ుస్క
ు త్న భర్ు ని వాటేస్ుకుంది.
అకూడ శంకర్ల్ ఇంటి ప్ెర్టిదనవర్ం వెైపు వ్ునా బాత్ూ
ి ంకి వెళ్ాేడు...
విశరషమేమిటంటే, ఆ బాత్ూ
ి ం అంజలీ వాళ్ే బలడక
ి ంకి త్గిలివ్ుండటంతో లోపల
వాళ్ే మాటలు బాత్ూ
ి ంలో వ్ునా వాళ్ేకి కిసయర్ల్*గా వినిప్రస్ు ాయి! లోపల అంజలి
గిరీశానిా స్ంతోషపర్చడననికి త్నే అత్ని బటు లను పూరిుగా విప్లాసర వ్యస్ు వ్లస
వ్డలిపో యిన అత్ని అంగానిా త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుని కాసలపు ఆడించ్చ త్రావత్
నోటస లకి తీస్ుకుని చీకడం మొదలెటు ంి ది. "ఆ...హ్ాహ్ాహ్హ....స్... అంజలీ! నువ్ువ
అలా చీకుత్రంటే... ఇంకేమీ అకూర్లేదనిప్రస్ు ో ందే...! ఏం చీకుత్రననావేఁ...మ్ి..!"
అంజలి మనస్ులో శిరీష్ 8" అంగుళ్ాల ఆయుధం కదలాడింది... దననిా చీకడం
208

అలవాట అవ్వడం వ్లస నేగా త్ను ఇపుాడీ కితనబునందుకుంటలంది.! త్ను అత్ని

Page
 అంగానిా పూరిుగా నోటస లకి తీస్ుకుని చీకుతోంది... అదే, శిరీష్ అంగమైతే త్న
గతంత్రదనకా దిగబడేది. హ్ి... ఎంత్ చీకినన ఇది అంత్ అవేవది లేదుగా! కానీ, వాళ్ే
మాటలనీ, ఆ చీకుడు శబాదలనీ బాత్ూ
ి ంలో వ్ుండి వింటునా శంకర్ల్
వేడెకిూపో స్ాగాడు నెమిదిగా త్న అంగానిా ఆడించస్ాగాడు. అకూడ అంజలి త్న
చీకుడుని ఆప్ర త్న బటు లను విప్లాసర, "ఇంక ఆగలేను... ర్ండీ!" అంటూ గిరీశానిా
త్న మీదకు లాకుూంది. అంజలి త్నని అలా మీదకు లాకుూనేస్రికి గీరీశానికీ
ఎకూడలేని ఉతనుహ్ం ఆవ్రించ్చ త్న అంగానిా కసరకుూన అంజలి లోకి తోస్ాడు...
'అహ్...' అని అర్ుస్క
ు అంజలి త్న కళ్ళే మూస్ుకుంది.. శిరీష్ మర్లా త్న కళ్ే
ముందుకకచనిడు... ఆమ నోటివెంట నిటూ
ు ర్ుా సెగలు వెలువ్డస్ాగాయి... శిరీష్
ఆఖరిగా త్న ప్రర్ుదులను కుమిిన క్షణనలు ఆమ మదిలో మదిలాయి... గిరీశం
అంజలి పువ్ువను అనిా భంగిమలోస పో టువేస్ు ుననాడు... కాసలపు తిననాగా... ఆ
త్రావత్ డనగీలో... అలా అనామాట.! కానీ, శిరీష్ లాగ త్న ప్రర్ుదులలోని
పాయలో మాత్ిం త్న వేలుతో కుమిడం లేదు. అంజలి ఇక ఆగలేక త్నే త్న
ప్రర్ుదులను చకప్రస్ు క, "వెనకీూ చేయండీ!" అని త్న భర్ు ని అడిగింది. గిరీశం
అంజలిని వింత్గా చకస్క
ు , "ఏంటీ...? మలదనవర్ంగుండననన...! నీకేమైనన
మతిపో యిందన...? అకూడ చేయడమేంటీ??" అననాడు. అంజలి త్న ప్రర్ుదులిా
వ్ూపుత్ూ, "బాగుంటుందీ... చేయండీ!" అని బతిమాలినటుుగా అడిగింది. "ఛీ ఛీ
ఛీ... ఏంటీ బాగుండేదీ...? నేను చెయయనుగాక చెయయను!" అంటూ గిరీశం తేలిి
చెప్లాసర లేచ్చ త్న బటు లను వేస్ుకుని బయటకు వెళ్ళేపో యాడు. అంజలి త్న కోరిక
తీర్క మంచంమీద వాలిపో యి మౌనంగా ఏడవస్ాగింది. బాత్ూ
ి ంలో వ్ునా శంకర్ల్
209

అంతన వింటుననాడు.... అత్నికో విషయం అర్ధమైంది...! బయటకకచ్చి నెమిదిగా

త్న బలడక
ి మో
స కి నడిచనడు. శ్లరదేవి మంచమీిద బో రాస పడుకుని కాళ్ళేపుకుంటూ
Page
 ఏదో పుస్ు కం చదువ్ుకుంటలంది. దనంతో త్న ప్రర్ుదులు వ్ూగుత్ూ అత్నిా
ఊరిస్ు ుననాయ్... కానీ, ఆ ఒకూ పిదేశానిా మాత్ిం త్ను కనీస్ం ముటుుకోవ్డననికి
కూడన ఒపుాకోదని అత్నికి తెలుస్ు!
★★★
శంకర్ల్ త్లుపు గడియప్ెటు ిన శబాదనికి శ్లరదేవి తిరిగి, "ఏంటీ... ఇంత్సలపు ఏం
చేస్ార్ు... బాత్ూ
ి ంలో?" అని అడిగింది. "చేతికి కాస్ు పని చెపాానులేఁ!" అననాడు
శంకర్ల్ నవ్ువత్ూ మంచమకిూ.. "ఆహ్హఁ... మరి ననుా ఎందుకు ప్ెళ్ళే
చేస్ుకునాటలు...!" అంటూ పుస్ు కానిా పకూన ప్ెటు ేసర ఒళ్ళే విర్ుచుకుంటూ
అడిగింది. "ఇందుకు..." అంటూ ఆమమీద పడి ఆమ దొ ండపండులాటి
ప్ెదవ్ులను చ్చనాగా కకరికాడు. "ఆహ్... ఏంటిదీ మోటుగా..!" శ్లరదేవి ఆ ప్ెదననిా
పకూనే వ్ునా నిలువ్ుటదద ంలో చకస్ుకుంది. శంకర్ల్ ఈలోగా ఆమ నెైటీని
ఆమమీంచ్చ వొలిచేస్ాడు. లోపల త్నేమీ వేయకపో వ్డంతో దబబపండస లాంటి త్న
స్ు ననలూ మత్ు గా త్గులుత్ూ కింద షలవ్ చేయడం వ్లస త్డిగా, నిగనిగలాడుత్రనా
త్న పూ... ప్ెదనలూ అత్ని ఆవేశానిా రెటు ంి పుచేస్ాయి. మరీ అంత్ తెలసగా
లేకపో యినన ఆకర్ిణీయమైన దేహ్ం ఆమ స్ప ంత్ం. శంకర్ల్ త్న బటు లిా కూడన
విప్లాసర త్న వేడి కడీా ని ఆమ నోటస ల తోసలస్ాడు. శ్లరదేవి దననిా వెంటనే వ్ూసలసర,
"అబాబ... రోజూ దీనిా తీస్ుకకచ్చి నన నొటస ల ప్ెడతనర్ు... ఛ... చీకలేక ఛస్ుుననా...
వ్దద ండీ అంటే వినర్ూ... ఇదెవ్రెైనన నోటస ల ప్ెటు ుకుంటారా...!" అనేసర మళీే దననిా
అయిషు ంగానే త్న నోటస ల ప్ెటు ుకుని చీకడం మొదలెటు ంి ది. "డనరిసంగ్.... నువివలా
ఇది ప్ెటుదద క... అది దెంగదక
ద అంటూ రోజూ చటాులు చదివావ్నుకో ఏదో రోజు కాక
210

పుటిు ర్చిర్చి చేసలస్ు ానక... ఆ త్రావత్ ఏడిసలు నన పూచీ కాదు మరీ..." శ్లరదేవి
కోపంగా శంకర్ల్ అంగానిా చ్చనాగా కకరికింది. "ఆహ్... ఏంటే కోపమొచ్చిందన...!
Page
 దనని మీద నీ పితనపం చకప్రస్ు ుననావ్!" అంటూ శంకర్ల్ శ్లరదేవి తొడలమధయన త్న
నోటితో దనడి చేస్ాడు. త్న య్యనిలో శంకర్ల్ ననలుక చేసల తనండవానికి శ్లరదేవి
వ్ణికిపో త్ూ ఆనందంగా మూలగ స్ాగింది. "మ్...హ్హ...స్.....మాి... తొందర్గా
ప్ెటుం..డీ... నన వ్లస కావ్డం లేదక..." అని శ్లరదేవి ఉకిూరిబికిూరి అవ్ుత్ూ శంకర్ల్
ని పాిరిధంచ్చంది. శంకర్ల్ త్న మొర్ని ఆలకించ్చ ఏమాత్ిం ఆలస్యం చేయకుండన త్న
రాడ్ ని ఆమలోకి బలంగా తోసర ఆమ రతముిలమీద త్ల వాలాిడు... ఆమకు
ఒకూస్ారి కారిపో యిందంటే ఇక ఆ పూటకు త్ను అత్నికి మళీే స్హ్కరించదు...
త్ను అస్లు ఏం ఆడదో శంకర్ల్ కి అర్ధం కాదు... సెక్ు అంటే లోపల ప్ెటుడం,
ఆడించడం... బయటకి వ్దిలేయడం... ఈ మూడు ముకూలూ త్పా అస్లు
ఉపర్తి(ఫో ర్ల్ ప్లస ) అనేదననిా అస్ులు పటిుంచుకోదు... ప్ెైగా రోజుకి ఒకూస్ారే
అంటుంది... బుదుధనోాళ్్ేవ్రెైనన ఇలా సెక్ు కి షర్త్రలు ప్ెడతనరా...! ఎనిా స్ార్ుస
చెప్రానన వినదేఁ..! శంకర్ల్ కి మాత్ిం ఒకూ ఇనిాంగ్ు వ్ుండే వ్నేా మాయచుల కననా
రెండు ఇనిాంగుులు వ్ుండే టెస్ు మాయచులు ఇషు మాయిే...! అయిదునిముషాల
త్రావత్ రతపుాత్ూ శంకర్ల్ మీద పడిపో యి వెనువెంటనే గాఢ నిదిలోకి
జారిపో యింది శ్లరదేవి. శంకర్ల్ శ్లరదేవి వీపును నిముర్ుత్ూ ఇందనక అంజలి బలడక
ి మ్
లో వినా మాటలను గుర్ుుచేస్ుకుననాడు.
211
Page
 Episode 65
అకూడ స్ుజాత్ దేహ్ం ఒక తోడు కోస్ం పరిత్ప్రస్ు ో ంది. అయితే, ఇపాటివ్ర్కూ
అందర్ూ త్నని దకర్ం నుండి చకస్క
ు స్ప లుస కార్ుికుంటుననారే త్పా ధెైర్యం చేసర
అడుగు ముందుకు వేయలేకపో త్రననార్ు. అఫో ూర్ల్ు... స్ుజాత్ కూడన ఎవ్రినీ త్న
దగగ ర్కకచేింత్గా చనువివ్వడం లేదు... ఒకవేళ్ ఎవ్రెైనన అలా దగగ రికకచ్చి ధెైర్యంగా
త్నతో మాటాసడితే ముందు భయపడేది త్నే... దకర్ంగా ఉండి త్న వొంపులను
చకప్రస్ు క అందరినీ రెచిగతటు డం మాత్ిమే త్నకు ఇషు ం. అందుకే, పితీ రోజూ
తెలసవారి లేవ్గానే టాిక్ పాంట్ ఇంకా టెైట్ షర్ల్ు వేస్ుకుని ఇంటి డనబామీదకి పో యి
ఎకురెైుజ్ చేస్ు ునాటుుగా బిలా ప్ ఇస్క
ు రోడుామీద వ్చేిపో యిే వాళ్ేని త్న యౌవ్న
పప ంగులతో తెగ కవివస్క
ు ఉంటుంది. నిజానికి, త్ను సరనిమాలస లో చకప్రంచే లాంటి
ప్లిమ కధ ఒకటి త్నకూ వ్ుండనలని అనుకుంటలంది. మరి అది త్నకు
దొ ర్ుకుత్రందో లేదో , కాలమే నిర్ణయిస్ుుంది.! ఇపుాడెైతే త్ను లివింగ్ ర్ూమ్*లో
ఉనా ప్ెదద స్ో ఫాలో కూర్ుిని పడుకోవ్డననికి రెడీ అవ్ుతోంది. ఉనా రెండు
బలడక
ి మసలో రెండు జంటలూ వ్ుండటంతో త్ను లివింగ్ ర్ూమ్*లో పడుకోవ్లసర
వ్చ్చింది. అపుాడే త్న త్ండిి పడకగదిలోంచ్చ కోపంగా ముఖం ప్ెటు ుకుని బయటకు
వ్చ్చి స్రాస్రి వీధి త్లుపు తెర్ుచుకుని బయటకి వెళ్ళేపో వ్డం చకసర, 'ఈస్ారి
ఏమైందన?' అని స్ుజాత్ అనుమానంతో ఆ పడకగది త్లుపు దగగ రికి వెళ్ళే
తెర్వ్బో త్రండగా అంజలి లోపలినుండి గడియ ప్ెటు ంి ది. దనంతో స్ుజాత్ విస్ుగాగ
మళీే వెనకిూ వ్చ్చి వీధి త్లుపుకి గడియ వేసరంది. త్న త్ండిి ఇలా రాతిి బయటకి
వెళ్ాేడంటే మళీే తిరిగతచేిది పప దుదనేా... త్నకిదేం కకత్ు కాదు. అపుాడే శంకర్ల్
ప్ెర్టి నుండి వ్చ్చి అత్ని గదిలోకి వ్డివ్డిగా పో యి త్లుప్లస్ుకోవ్డం చకసరంది.
212

ఒకూ క్షణం ఆ త్లుపు దగగ రికి వెళ్ళే లోపల వారి మాటలను (శబాదలను)
Page
 విందనమనే ఆలోచనను బలవ్ంత్ంగా అణుచుకుని తిరిగతచ్చి మళీే స్ో ఫాలో
చతికిలపడింది త్ను. అస్లే త్న శరీర్ంలో కోరికలు చెలరేగుత్రననాయి. ఆ ప్ెైన
వీళ్ళే ఇలా త్లుపులు బిడనయించుకుని త్కధిమితోం ఆడేస్ు ుంటే త్నలో త్పన
అంత్కంత్కూ ప్ెరిగిపో త్రనాది. వెంటనే త్న బాయగ్ లో ఉనా ఓ ఆంగస బూ
స ఫరల్ి
సీడీని తీసర ప్లస యర్ల్ లో ప్ెటు ి టీవి మూయట్ లో ఉంచ్చ దుపాటి పూరిుగా కపుాకుని
కననార్ాకుండన టీవీ తెర్వ్ంక చకడస్ాగింది. నెమిదిగా త్న చేయి త్న డెస్
ి
లోపలికి దకరి ప్లంటీని దనటుకుని త్న మదనమందిర్ంలోకి చతచుికుపో యింది.
"మ్ి..." అంటూ మూలు
గ లు ఆమ నోటినుండి బయలాడుత్రననాయి. తెర్మీద
దృశయం వేగానికి అనుగుణంగా త్ను కూడన వేగం ప్ెంచ్చ త్న వేళ్ేని లోనకీ బయటకీ
ఆడించస్ాగింది. మరో చేతు ో త్న రతముిలను ప్రస్ుకుూంటూ కాసలపటికి త్న
ర్స్ాలను బుస్ుుమని కారేిసర అమిత్మైన ఆనందననిా పప ందుత్ూ వేడి
నిటూ
ు ర్ుాలిా వ్దిలి అలానే స్ో ఫాలో పడుకుండిపో యింది. ఈ మాత్ిం దులుపుడు
లేకపో తే త్నకు నిదిపటేుది లేదు మరి!
★★★
పప దుదనా పాటలు ప్ెటు ుకుందనమని శంకర్ల్ ప్లస యర్ల్ ఓప్ెన్ చేసర అందులో ఉనా ఆ
ఇంగిసష్ బూ
స ఫరల్ి సీడీని చకసర షాక్ అయాయడు. రాతేి ఇందులో 'కంచె' సరనిమా సీడీ
ప్ెటు ుకుని చకసర అలాగే పడుకోడననికి వెళ్ళేపో యాడు. అపాటికే అంజలి మేడం
కూడన ర్ూంలోకి వెళ్ళేపో యార్ు కూడన..! మరి ఈ సీడీ ఎవ్ర్ు ప్ెటు ార్ు??? అత్ని
మదడులోకి అంత్కుముందే మేడమీదకి వెళ్ళే త్న అభిమానులిా పలకరిస్ు ునా
స్ుజాత్ మదిలింది. చ్చనాగా నవ్ువకుని ఆ సీడీని అకూడే ఆఫ్ మోడ్ లో ప్ెటు స
ే ర
213

స్కూలుకు రెడీ అవ్వడననికి వెళ్ళేపో యాడు.

★★★
Page
 స్ుజాత్ స్కూల్ కి బయలుదేరిన స్మయానికి వెనక ఎవ్రో సెైకిల్ బలల్ మోగించ్చన
స్ౌండ్ వినిప్రంచ్చ తిరిగి చకసరంది. సెైకిల్ మీద కాస్ు స్ు యిల్ గా కూర్ుిననాడు
రాజేష్... అదే, స్ర్ాంచుగారి మనవ్డు. ఇపుాడెైతే, స్ుజాత్ వెంటపడే వాళ్ేకి
అత్నే యూనియన్ లీడర్ల్.! స్ుజాత్కి వాడి ప్లర్ు తెలీకపో యినన రోజూ త్న
వెంటపడడంతో ముఖం మాత్ిం బాగా గుర్ుుప్ెటు ుకుంది. "మీర్ు చనలా అందంగా
ఉననార్ు...!" అననాడు రాజేష్, సెైకిల్ దిగుత్ూ. స్ుజాత్ 'థనంక్ు!' చెప్రా స్కూల్
వెైపు నడవ్డం మొదలెటు ంి ది. రాజేష్ ఆమ వెనక వ్ూగుత్ూనా గోళ్ాలిా చకస్క
ు ...
వాటిని అనుకరిస్ు క త్న కళ్ేను లోలకంలా ఊపుత్ూ ఈల వేస్ాడు. స్ుజాత్
గబగబా అడుగులు వేస్ు క స్కూల్ లోకి వెళ్ళేపో యింది.
★★★
ఆ రోజు అంజలి స్ాుఫ్ ర్ూమో
స కి ఏదో పని మీద వ్చ్చింది. శంకర్ల్ ఆమను చకసర,
"వెనకిూ చెయయమంటారా, మేడం," అని అడిగాడు. అంజలికి వెంటనే గత్రాతిి త్ను
త్న భర్ు కి త్న ప్రర్ుదులని చకప్రస్ు క 'వెనకిూ చేయండి' అని అడిగింది గుర్ుుకు
వ్చ్చి, "ఏఁ-ఏంటీ...!" అని అరిచ్చనటుుగా అడిగింది. శంకర్ల్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "ఏం
లేదు, మేడం. మీర్ు ఇలా వ్సలు , కురీి మీకు అడుాగా ఉంటుందేమోనని 'వెనకిూ
చేయమంటారా' అని అడిగాను, అంతే!" అంటూ కురీిని కాస్ు జరిపాడు. "ఒహ్..
థనంక్ు!" అంటూ అంజలి త్న నుదుటికి పటిున చెమటని త్రడుచుకుంటూ
అకూడినుంచ్చ వెళ్ళేపో యింది.
★★★
మదనయహ్ాం శంకర్ల్ కాసస్ులోకి అడుగుప్ెటుగానే అమాియిలందర్ూ
గౌర్వ్స్కచ్చకంగా నిలబడనార్ు. శంకర్ల్ వాళ్ేందరినీ ఓమార్ు పరికించ్చ, "హ్ి...
214

నిలబలటు ంి ది చనలు, ఇక వాటిని దించండి!" అంటూ కూరోిమనాటుుగా

Page
 చెయూయపాడు. శంకర్ల్ వేటిని దించమననాడో అర్ధమయియ కకందర్ు, అర్ధమవ్వక
కకందర్ు త్మ ప్ెైన ఎత్ర
ు లను, కింద ముదద లను ఒకేస్ారి దించేసర
కూచుండిపో యార్ు. శంకర్ల్ ఒక భారీ చనుాలునా ఓ పర్ుననలిటీని ఒకదననిా
నిలోిమని చెప్రా, "చెపుా... నువ్ువ... ఎవ్రిని ఇషు పడుత్రననావ్?" ఆని
అడిగాడు. ఆ అమాియి శంకర్ల్ ని అయ్యమయంగా చకసర సరగగ ుతో త్న త్లని
దించుకుంది. "అరే... అంత్ సరగగ ు పడిపో త్రననావెందుకు...? నేనడిగింది ఈ స్కూలోస
నీకు ఏ టీచర్ల్ అంటే ఇషు మని! అదే... నీ ఫలవ్రేట్ టీచర్ల్..." కేవ్లం
నిలుినామాియిే కాక ఆ ర్ూమ్*లో ఉనా అమాియిలందర్ూ ఏక కంఠంతో,
"శిరీష్ స్ార్ల్, స్ార్ల్!" అంటూ అరిచనర్ు. శంకర్ల్ ఆశిర్యంతో త్న కళ్ేను ప్ెదదవి చేసర
త్న త్లను పంకిస్ు క, "ఆహ్హ... మా అనాగారిననామాట..! ఉండండి ఆయనికి
ఫో న్ చేస్ు ాను," అని త్న జేబులోంచ్చ ఫో న్ తీసర శిరీష్ నెంబర్ల్ కి డయిల్ చేసర సీాకర్ల్
ఆన్ చేసరచేసర శిరీష్ ఎత్ు గానే, "అననాయ్... నువేవం మాయ చేస్ావవ గానీ, ఇకూడ
అమాియిలందర్ూ నినుా అస్ులు మరిచ్చపో లేకపో త్రననార్ు...!" అననాడు.
అవ్త్ల నుండి శిరీష్ నవ్ువ అందరికీ వినపడింది. "ఏంటి స్ంగత్రలు అననాయ్...
ఎలా వ్ుననార్ు, మీ శ్లరమతిగార్ు లత్గార్ు ఎలా వ్ుననార్ు...?" 'లత్గార్ు' అని
శంకర్ల్ అంటుంటే అకూడునా అమాియిలందరికీ లత్ మీద కాస్ు ఈర్ిూ కలిగింది.
"అంతన బాగానే వ్ుననాం... పిస్ు ుతననికి ఆశాలత్ కాలేజీకి వెళ్ళేంది... లేకపో తే త్న
చేత్ కూడన మాటాసడించేవాడిని! ఇదిగో, నేను కూడన ఇపుాడు కాసస్ లో ఉననాను."
అని శిరీష్ చెపాగానే, శంకర్ల్, "మంచ్చది అననాయ్... నేను మళీే ఫో న్ చేస్ు ాను,"
అంటూ కాల్ కటేిసర టేబుల్ మీద ప్ెడుత్ూ, "స్ో , మర్దల్ు..." అంటూ కాసస్ ని
215

పలకరించనడు. ఆ ప్రలుపుకి అమాియిలందర్ూ షాకయాయర్ు..! "ఏంటలా

అయిపో యార్ు...! ఓ విషయం చెపాండి, లత్ మీకు అకూలాంటిదేగా...!" అందర్ూ
Page
 ఔననానటుుగా త్లూపార్ు. "మరి మీ శిరీష్ స్ార్ల్ ననకు అనాయయలాంటివార్ు...
అపుాడు నేను మీకేం అవ్ుతననక...!" అందర్ూ సెైలెంటయిపో యార్ు...
సరగగ ుపడుత్ూ శంకర్ల్ ని ఓర్గా చకడస్ాగార్ు... 'అలాగెైతే స్ార్ల్ మనకు 'బా-వ్-గా-
ర్ు' అవ్ుతనర్ుగా...!' అనుకుంటూ కకంత్మంది ముసరముసర నవ్ువలు
చ్చందిస్ు ుననార్ు. వాళ్ే ముఖాలనుండి స్మాధననననిా గరహించ్చ శంకర్ల్, "అంతే,
అందరికీ అర్ధమైందిగా మరి, మన మధయ రిలేషన్... నన మటుుకు నేను,
బంధుతనవలకి చనలా విలువిస్ాును. ఇంక బావా మర్దలస రిలేషన్ అయితే చనలా
చెయాయలి కూడన...! ఆ..హ్హ... అదే, మీ అవ్స్రాలు నేనక... ననది మీర్ూ...!
అందుకే, ఏదెైనన పనుంటే మీర్ు కకంచెం కూడన సరగగ ు పడకుండన అడిగార్ంటే...
మిగతనది నేఁ చకస్ుకుంటాగా... (అంటూ కనుా కకటిు) స్రేనన!" అననాడు.
అమాియిలందర్ూ సరగగ ుపడుత్ూ మలికలు తిరిగిపో స్ాగార్ు. "హ్ి... ఇక
పుస్ు కాలు తీయండి, ఈ రోజు మీకు పిత్రయత్ాతిు (reproduction) అంటే ఏంటల
నేరిాస్ాును...!" అంటూ పాఠం మొదలెటు ాడు. (ఆ పాఠానిా త్ర్ువాతి భాగంలో
చెపు ాను)
216
Page
Page
217
 Episode 66
కనెాప్రలసలకు పునర్ుత్ాతిు (reproduction) పాఠానిా చెపాడననికి వాచక
పుస్ు కంలోని male reproductive system (టూకీగా పుర్ుషాంగము) బొ మిను
బాసక్ బో ర్ల్ా మీద వేయడం మొదలెటు ాడు శంకర్ల్. కాకపో తే ఆ పుస్ు కంలో
వ్డిలిపో యిన అంగానికి బదులు పూరిుగా నిగిడిన అంగానిా వేయస్ాగాడు. అది
బాగా రావాలని త్న చ్చత్ి కౌశలానిా మొత్ు ంగా దననిమీద చకప్రంచస్ాగాడు.
ఒరిజినల్ గా పుస్ు కంలో ఉనాది

శంకర్ల్ వేసరనది

కానీ, అకూడ అమాియిలంతన శంకర్ల్ వేస్ు ునా బొ మిని చకడకుండన అత్ని

పాయంటు ముందు బాగంలో పప ంగివ్ునా పిదేశానిా కననార్ాకుండన చకడస్ాగార్ు...
218

శంకర్ల్ కూడన దననిా దనచేందుకు ఏ మాత్ిం పియత్ాం చేయకుండన పాఠం చెపాడం

మొదలెటు ాడు: "మీర్ు దీనిా(ఆ పుర్ుషాంగం బొ మిని చకప్రస్ు క)
Page
 ఇంత్కుముందెపుాడక చకసరవ్ుండర్ు... ఒకవేళ్ చకసరనన చ్చనా ప్రలసలది
చకస్ుంటార్ు... చనలా బులిస గా వ్ుంటుందిగా అది... కానీ, ప్ెదదయాయక ఇదిగో ఇలా
అవ్ుత్రంది. మరి లోపలికి దకస్ుకుపో వాలి కదన...!" అని చెప్రా ఆ అంగం(penis)
బొ మి మొన దగగ రే ఒక య్యని (vagina) బొ మి వేయడం మొదలెటు ాడు.
అమాియిలందర్ూ ఒకూస్ారిగా త్మ వ్ూప్రరిని భార్ంగా వ్దిలార్ు. శంకర్ల్ అదేమీ
పటిుంచుకోక త్న దృషు ంతన ఆ బొ మి మీదనే ప్ెటు ాడు. ప్ెదదగా ఉబిబనటుునా
రెమిలనీ, మధయలో చీలికనీ, అలాగే ప్ెైన ఆ బుడిప్ెనీ (clitoris)కూడన చనలా శరదధగా
(బో ర్ుామీదే) చెకూస్ాగాడు... Female Reproductive system(External)

అకూడ అమాియిలందరి చేత్రలూ మలస గా వారి వారి ఆడత్ననలను

చేరిపో యాయి... శంకర్ల్ ఆ బొ మిను కాసలపు తీక్షణంగా చకసర 'ఓకే' అనాటుుగా
త్లూప్ర కాసస్ వెైపు తిరిగి, "హ్ి... ఇదేంటల ననకననా మీకే బాగా తెలుస్ు
అనుకుంటాను... ఈ రెండింటి కలయిక దనవరా ప్రలసలు పుడతనర్ు... ఇదిగో, ఈ
చీలికలోంచ్చ, అనామాట! ఏంటీ... ఇంత్ చ్చనా చీలిక నుంచ్చ ప్రలసలు ఎలా
వ్స్ాుర్నుకుంటుననారా... అలాగే వ్స్ాుర్ు... అనుమానమేం ప్ెటు ుకోకండి...!
దీనిా(అంటూ బొ మివెైపు చకప్రంచకుండన త్న ప్లంట్ వెైపు చకప్రస్ు క)
మొదటిస్ారి ఇందులోకి దకరిినపుాడు మాటలోస వ్రిణంచలేనంత్గా నొప్రా
219

వ్స్ుుంది... తొలిస్ారి కలిసరనపుాడు కనెా పప ర్(hymen) చ్చరిగి ర్కు ం కూడన

రావ్చుి... కానీ, ఆ త్రావత్ వ్చేి ఆనందం ముందు పిపంచంలో ఇంకేమీ
Page
 అకూర్లేదనిప్రస్ు ుంది..." కరమంగా అందర్మాియిల ముఖాలూ ఎర్రబడస్ాగాయి...
ఛనన్ు దొ రికితే వాళ్ళేపుాడే ఆ ఆనందననిా పప ందనలనుకుంటుననార్ు. వారి చేత్రలు
తొడలమధయన ననటయమాడస్ాగాయి... వేడి నిటూ
ు ర్ుాలను విడుస్క
ు అర్మోడుా
కనుాలతో శంకర్ల్ వ్ంక కెైపుగా చకస్ుుననార్ు. శంకర్ల్ కకనస్ాగిస్ు క, "దీనిా లోపలికి
నెటుగానే ఇకూడ దీని గోడలు వాయకోచ్చంపబడి ఏదో చేతు ో గటిుగా పటుుకునాటుుగా దీని
చుటూ
ు నరాలు బిగుస్ుకుపో తనయి... ఇలా దీనిా లోనకీ బయటకీ చేస్ు ుంటే
దివాలు స్ివించడం మొదలెై త్మకంతో నోటివెంట మూలు
గ లు కూ..డన
వ్స్ాు....యి..." అంటూ దీర్ాం తీస్ాడు. ఆ గదిలో ఉనా నలభలై ననలుగు మంది
అమాియిలూ ఒకేస్ారి మూలగడం మొదలెటు ార్ు. ఓ ర్కంగా శంకర్ల్ పిపంచ
రికార్ుాని నెలకకలాాడని చెపప ాచుి.! అకూడ చనలామందికి తొలిస్ారిగా
కారిపో యింది కూడన... అపుాడే బలల్ మోరగడంతో శంకర్ల్ బో ర్ుామీదునా
డయాగారమ్ ని చెరిప్లస్ు క, "మిగతనది త్రావత్ చెపుాకుందనం...!" అననాడు. అకూడ
అమాియిలందర్ూ టాిన్ు లోంచ్చ బయటకి వ్చ్చి, "అపుాడే... అయిపో యిందన..!"
అనాటుుగా నిరాశగా శంకర్ల్ వెైపు చకడస్ాగార్ు. వాళ్ే కళ్ేలోని అస్ంత్ృప్రు ని
గమనించ్చ శంకర్ల్, "ఆ... కుదిరితే ఎపుాడెైనన ఈ చనపు ర్ల్ మీద పాికిుకల్ు టెై చేదద నం,
గార్ల్స్!" అనేసర రిజిస్ు ర్ల్ పటుుకుని బయటకు వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
స్కూల్ అయిపో యాక ఇంటికి బయలేదరే స్మయానికి స్ుజాత్కి ఎదుర్ుగా సెైకిల్
మీద కూర్ుిని త్ననే చకస్ుునా రాజేష్ కనపడనాడు. మిగతన అమాియిలతో కలిసర
త్ను కూడన బయటకి వ్చ్చి త్న ఇంటి వెైపు నడవ్స్ాగింది. స్రిగగ ా ఇంటిలోకి
220

వెళ్ు ళండగా రాజేష్ స్ర్ురన త్న సెైకిల్ ని ఆమ ముందు నిలిప్ర, "హ్హయ్..!"

అననాడు. స్ుజాత్ మౌనంగా నిలుింది. "నీతో ఫెిండ్ షరప్ చెయొయచని?" అని
Page
 రాజేష్ అడిగాడు. త్న ఫెిండ్ షరప్ కేవ్లం ఫక్ షరప్ కోస్మే! స్ుజాత్ ఏమీ
చెపాకుండన ఇంటిలోకి వెళ్ళేపో యింది. రాజేష్ రెండుమూడు స్ార్ుస బలల్ మోరగించ్చ
అటుాంచ్చ రెస్ాాన్ు లేకపో వ్డంతో మొహ్ం వేలాడేస్ుకుని అకూడినుంచ్చ
వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
స్ుజాత్ లోపలికి వెళ్ళే బాయగ్ స్ో ఫామీద పడేసర టీవీ ఆన్ చేసరంది. ప్లస యర్ల్ కూడన
ఆన్ అయియ ఆ బూ
స ఫరల్ి ప్లస అయియంది. త్ను వెంటనే కంగార్ుగా ప్లస యర్ల్ దగగ రికి
పో యి ఆదరాబాదరాగా cdని తీస్ుుండగా శంకర్ల్, ఆ వెనకే అంజలి లోపలికి
వ్చనిర్ు. "ఏంటీ... ఏదెైనన కకత్ు సరనిమా సీడీనన...? ప్ెటు ు చకదనదమయితే,"
అననాడు శంకర్ల్ నవ్ువత్ూ... త్నకు తెలుస్ుగా ఆ సీడీ ఏంటల! స్ుజాత్ కంగార్ుగా,
"ఊహ్ ... ఇద్...ది నన ఫెిండ్ వాళ్ే.... ప్..ప్లరెంట్ు మ్...మారేజి సీడీ!" అంది.
"ఓహ్ో ... ఎపుాడెైంది వాళ్ే... ప్ెళ్ళే?" అని శంకర్ల్ అడగాగనే స్ుజాత్ ఏమీ
అలోచ్చంచకుండన, "ఈ మధయనే, ఓ ఐదనరోరజుల కిత్
ర ం..." అనేసరంది. దననికి శంకర్ల్
గటిుగా నవేవశాడు. అపుాడే లోపలికి అడుగుప్ెటు ిన అంజలి, "ఏమైంది, ఎందుకు
నవ్ువత్రననార్ు?" అనడిగింది. శంకర్ల్ ఏం లేదనాటుుగా త్ల అడా ంగా వ్ూప్ర త్న
గదిలోకి వెళ్ళేపో యాడు. స్ుజాత్, 'నన ఫెిండ్ ప్లరెంట్ు ప్ెళ్ళే అయిదనరోరజుల కిత్
ర ం
ఎలా జర్ుగుత్రంది! ఏం మాటాసడనను నేను!" అనుకుంటూ త్న త్ల కకటుుకుని
స్ాానననికి వెళ్ళేపో యింది.
★★★
స్ుజాత్ స్ాానం ముగించుకుని బయటకి వ్చేిస్రికి శంకర్ల్ ఎదుర్ుగా కనపడనాడు.
స్ుజాత్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "ఏంటి స్ార్ల్... అలా చకస్ుుననార్ు?" అంది శంకర్ల్
221

త్ననే త్దేకంగా చకడటం గమనించ్చ. "మ్.... ఏం లేదు. నీ ఏజెంత్?" "పదెదంది!"

Page
 "స్రిగగ ానన... లేక ఒక నెల త్కుూవా...?" "ఊహ్ ... వ్న్ మంత్ ఎకుూవే...! ఏఁ?"
"అబరబ..! ఏం లేదు. జస్ు జనర్ల్ ననలెడజ ి ప్ెంచుకుందనమనీ..." అనేసర
వెళ్ేబో యాడు. స్ుజాత్ చనువ్ుగా శంకర్ల్ చెయియ పటుుకుని, "లేదు, స్ార్ల్.
చెపాండి... ఏంటి విషయం. ఎందుకు అడిగార్ు?" అని అడిగింది. శంకర్ల్ నెమిదిగా
త్న దగగ రికి వ్చ్చి మలస గా, "అదీ... నేను నీ ఫెిండు ప్లరెంట్ు మారేజి సీడీని
చకస్ాను... కానీ, అది వాళ్ే ఫస్ు నెైట్ వీడియ్యలా అనిప్రంచ్చంది!" స్ుజాత్కి
ఒకూస్ారిగా షాక్ కకటిునటు యి కకయియలా నిలబడిపో యింది. శంకర్ల్ చ్చనాగా
నవ్ువత్ూ స్ుజాత్ భుజానిా ఓమార్ు నొకిూ, "ఏమైనన... ఆ వీడియ్య చనలా
బాగుంది," అనేసర బాత్ూ
ి ంలోకి వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
రాతిి డినార్ల్ కోస్ం డెైనింగ్ టేబుల్ దగగ ర్ కూర్ుిననార్ు అందర్ూ... గిరీశంగార్ు
ఏదో పనుండి ధవ్ళ్ళయస్వర్ం వెళ్ాేర్ు. స్ుజాత్ అందరికీ భోజనం వ్డిాస్ు ో ంది. అంజలి:
శంకర్ల్ గార్ు, స్కూల్ లో ఎడుయకేషనల్ టూర్ల్ కింద స్క
ు డెంట్ు ని ఎకూడికెైనన ఓ
మూడు రోజులు తీస్ుకెళ్ాేలని నేను అనుకుంటుననాను. మీరేమంటార్ూ! శంకర్ల్:
బాగుందండీ... నిజంగా...! చనలా మంచ్చ ఆలోచనండీ మీది... అస్లు ఎలా
వ్చ్చిందండీ మీకు... మీర్ు నిజంగా— అంటూ యధనలాపంగా శ్లరదేవి వ్ంక
చకస్ాడు. త్ను 'ఇక చనలు, నోర్ు మూస్ుకో'మనాటుుగా స్ంజఞ చేసరంది. అంతే
అత్ని మాటలు ఆగిపో యాయి. అంజలి అది చకసర ముసరముసరగా నవివంది.
స్ుజాత్ కూడన తినడననికి కూర్ుింది. శ్లరదేవి: ఈ టూర్ల్ కి కేవ్లం స్క
ు డెంట్ు, టీచర్ల్ు
మాత్ిమే వెళ్ాేలా లేక ఫాయమిళీస్ కూడన రావ్చని..? అంజలి: స్క
ు డెంట్ు వాలస
222

ఫాయమిలీస్ కూడన రావ్డననికి కుదర్దుగానీ, కావాలంటే టీచర్ల్ు ఫాయమిలీ

రావ్చుి... అదేగా మీ స్ందేహ్ం! శ్లరదేవి అవ్ుననాటుుగా త్లూప్రంది. అకూడ
Page
 స్ుజాత్ పర్ధనయనంగా ఉండడం గమనించ్చ అంజలి, "ఏమైంది స్ుజీ... ఏంటి చనలా
నెర్వస్ గా కనిప్రస్ు ుననావ్ు?" అని అడిగింది. స్ుజాత్, "ఏం లేదకాూ...!(త్ను
అంజలిని ప్రనిా అని ప్రలవ్దు, అకాూ అనే ప్రలుస్ుుంది. వాళ్ే నననా త్నకి చెప్ీా
చెప్ీా విసరగిపో యాడు కానీ, త్ను మాత్ిం అలా ప్రలవ్డం మానలేదు) బాగానే
వ్ుననాను," అంటూ చ్చనాగా నవివంది. శంకర్ల్ టేబుల్ కిందనుంచ్చ త్న కాలితో
స్ుజాత్ కాలుని తొకిూ, "లేదు, లేదు... ఏదో వ్ుంది... చెపుా... మా దగగ ర్ నీకు
సీగగ ంె దుకు...!" అననాడు. స్ుజాత్ వెంటనే ముఖం మాడుికుని అకూడినుంచ్చ లేచ్చ
త్న కంచం పటుుకుని అంజలి బలడక
ి మో
స కి వెళ్ళేపో యింది.
223
Page
 Episode 67
భోజననలయాయక అందర్ూ కూర్ుిని టీవీ చకస్ుునా స్మయంలో శ్లరదేవి ఫో న్
రింగయింది. వాళ్ేమిగార్ు ఫో న్ చేస్ార్ు. "హ్లో! ఆఁ... అమాి... ఎలా
వ్ుననావ్ూ...? ఏంటీ... ననలుగెైదు రోజులకు నీ దగగ ర్కి రావాలా..? ఏఁ.. ఏమైంది?
అకూడంతన బాగానే ఉందిగా..? అకూడికి వ్సలు చెపు ానంటావేంటీ..—" అపుాడే శంకర్ల్
త్ను మాటాసడతననని సెైగ చేయడంతో శ్లరదేవి, "ఆఁ అమాి... ఆయన
మాటాసడతనర్ంట, ఇస్ుుననాను...!" అంటూ ఫో న్ శంకర్ల్ కి అందించ్చంది. "నమసలు
అత్ు యయగార్ు.." "ఆ... నమసలు బాబు..." "ఏంటీ విషయం..? ఏమైనన పాిబస మా..?"
"అదేమీ కాదు బాబు... కానీ ఒకూస్ారి త్నని ఇకూడికి పంప్రంచండి..." "స్రే...
అత్ు యయగార్ూ... రేప్ల పంప్రస్ు ాను." "రేపు కాదు బాబు. కుదిరితే ఈ రోజే
పంప్రంచండి." "ఏమైందస్లు...?" "అదంతన ఇపుాడు నేను చెపాలేను బాబు—"
"స్రే... ఇపుాడే త్నని పంప్రస్ు ాను," అని శ్లరదేవితో వెళ్ళే పియాణననికి
త్యార్వ్మనాటుుగా త్లూపాడు. అంజలి శ్లరదేవితో, "నువ్ువ ఏం కంగార్ు
పడకు... చేరాక విషయం ఏంటనాదీ మాకు ఫో న్ చేసర చెపుా, ఇకూడ శంకర్ల్ గారికి
ఏ లోటూ రాకుండన మేం చకస్ుకుంటాం," అంటూ భరోస్ా ఇచ్చింది. శ్లరదేవి త్న
బాయగ్ స్ర్ుదకుననాక శంకర్ల్ త్నని బస్ ఎకిూంచటానికి తీస్ుకెళ్ాేడు. బసెుకాూక
శ్లరదేవి, "అవ్ునక... ఈ టూర్ల్ ఎపుాడు వ్ుంటుంది?" అని శంకర్ల్ ని అడిగింది.
"ననకేం తెలుస్ు... నేను కూడన ఇపుాడే విననానుగా...!" "నేను తిరిగతచేివ్ర్కూ
ఆ టూర్ల్ ఆపండి... ననకూూడన రావాలనుంది," అంది శ్లరదేవి. "చకదనదం లేఁ!" అని
త్న భార్యని ఊరికి పంప్రంచ్చ గాలోస తేలిపో త్ూ ఆనందంగా ఇంటిదనరి పటాుడు
శంకర్ల్.
224

★★★
Page
 అంజలి, శంకర్ల్, స్ుజాత్... లివింగ్ ర్ూమ్*లో స్ో ఫాలో కూర్ుిని టీవీ
చకస్ుుననార్ు. హ్ి... వాళ్ే కళ్ళే టీవీ తెర్ని చకస్ుుననా ఎవ్వరికీ అకూడ
కనిప్రంచే దృశయం త్లకెకూడంలేదు. అంజలికి స్కూలోస శంకర్ల్ 'వెనకిూ
చెయయమంటారా..?' అనా మాట పదే పదే గుర్ుుకు వ్స్ోు ంది. అపుాడు శిరీష్ త్న
శరీర్ం గురించ్చ త్పా త్న మనస్ు గురించ్చ ఆలోచ్చంచలేదని అత్నిప్ెైన ఆకోరశించ్చ
మొండిగా ఈ ప్ెళ్ళే చేస్ుకుంది.. కానీ, ఇపుాడు త్నకు మానసరకంగా, శారీరికంగా
పిశాంత్త్ కర్ువెైంది. ఇలాంటి స్మయంలో శంకర్ల్ మాట త్నని శిరీష్ గుర్ుుకు
వ్చేిలా చేసరంది. పో నీ, ఇపుాడు త్న భర్ు ఉండుంటే పరిసు తి
ర భినాంగా
వ్ుండేదేమో... కానీ, అత్నన ఊరెళ్ాేడు. త్న శరీర్ం తోడు కోర్ుతోంది.
పకూననునా శంకర్ల్ మీదకి స్హ్జంగా త్న మనస్ు పో తోంది. 'త్నక ఇవాళ్
ఒంటరిగా ఉననాడుగా... త్ను కూడన ఇలాగే ఫీలవ్ువత్రననాడన...!' అనుకుంటూ
శంకర్ల్ వెైపు చకడస్ాగింది. అకూడ స్ుజాత్కి ఆ సీడీ విషయంలో కంగార్ుగా వ్ుంది.
శంకర్ల్ ఎకూడ దనని గురించ్చ అంజలికి చెప్లాస్ాుడో అని త్ను కలవ్ర్పడుతోంది...
త్ను కూడన మాటిమాటికీ శంకర్ల్ ని చకస్ోు ంది. ఇక శంకర్ల్ ఆలోచనలనిా త్న
పకూన కూర్ుినా ఆ ఇదద రి గురించే... నినా అంజలి కోరికని వినాపాటినుంచీ
శంకర్ల్ త్నకు శ్లరదేవి దనవరా దొ ర్కని ఆ స్ుఖానిా ఇలాగెైనన పప ందనలని
అనుకుంటుననాడు. 'త్నకు తెలిసరనంత్వ్ర్కు ఏ ఆడది త్నకు తననుగా త్న గు...
పగల దెం..మని కోర్ుకోదు. ఒకవేళ్ త్నకి కనీస్ం ఒకటెంి డుస్ార్ుస ఆ అనుభవ్ం
అయితే త్పా అందులో దొ రికే అనందం అర్ధంకాదు. పూ...ని దెంగినదననికంటే
కూడన ఎకుూవ్ మజా దీనిలో వ్స్ుుందనీ... కానీ, గిరీశంగారి మాటలను బటీు అత్ను
225

ఆ పని చేయడననికి అస్ులు ఇషు పడడం లేదు. అంటే, అంజలికి ఇంత్కుముందు

ఎవ్రితోనో త్న గు...ని చేయించుకుందన...? ఎవ్రెై వ్ుంటార్ూ? ఇపుాడు త్నకు
Page
 కూడన ఆ ఛనన్ు ఇస్ుుందన..?' అలా అనుకుంటూ మలస గా అంజలిని దొ ంగచకపులు
చకడస్ాగాడు. అలాగే, పకూనే వ్ునా లేత్ స్ప గస్ుల స్ుజాత్ని కూడన ఓమార్ు
చకస్ాడు. 'దీనిా వేసల ఛనన్ు కూడన దొ రికితే నన స్ామి ర్ంగా...! ఇక వ్దిలేది
లేదు...' అనుకుంటూ ఓర్కంట స్ుజాత్ జఘన స్ౌందరాయనిా త్న కళ్ేనిండన
నింపుకుంటుననాడు. అపుాడే అంజలి, "స్ుజాతన... ఇవాళ్ మీ నననా ఎలాగూ
లేర్ు కనుక నువ్ువ బలడక
ి మో
స ననతో పడుకక..!" అని అంది. కానీ, స్ుజత్కి త్న
పూ... త్డవ్కపో తే నిదిపటు దనయిే... అంజలి పకూన పడుకుంటే ఆ పని చేయడం
కషు ం. అందుకే, "పరేసదకాూ... నేను ఇకూడే పడుకుంటాను... ననకు ఇకూడే బాగా
నిదిపడుతోంది," అంది. అది విని అంజలికి లోలోన ఎందుకో స్ంతోషంగా
అనిప్రంచ్చంది. శంకర్ల్ వెైపు తిరిగి, "శంకర్ల్ గార్ూ... మీర్ు ఇందనక ఆ టూర్ల్ గురించ్చ
మీ అభిపాియం ఏమీ చెపాలేదు!" అని అంది. "ననదేం ఉంది మేడం... మీరెలా
త్లిసలు అలా చేయండి. నేను కావ్లిున స్హ్హయం చేస్ు ాను." "హ్ి... నేనక మీననక్షి
గార్ు అనుకునాదేమంటే... ఇపుాడు ఎండలు ఇంకా ఉననాయి కదన... అందుకని
ఏదెైనన హిల్ సలుషన్ కి వెళ్ద ామని...!" "అయితే, హ్హర్ులీ హిల్ు కి వెళ్ద ామా మేడం..!
నేనింత్కుముందు కూడన అకూడికి వెళ్ాేను. చనలా బాగుంటుంది." "హ్ి... మీర్ు
చెప్రాంది బాగానే ఉంది. కానీ అందుకు స్క
ు డెంట్ు త్లిస దండుిలు కూడన
ఒపుాకోవాలి.! స్రే... ముందుగా టీచర్ల్ు ని అడిగి చకస్ాును," అంది అంజలి.
అపుాడే డో ర్ల్ బలల్ రింగెైంది. బయటనుండి, "స్ుజాతన...!" అంటూ ఓ అమాియి
గతంత్ర వినబడింది. స్ుజాత్ 'ఎవ్రా...?' అని అనుకుంటూ త్లుపుతీసర, "ఓహ్...
నువావ ననసరిన్! ఏంటీ ఇపుాడు వ్చనివ్?" అని అడిగింది. ననసరిన్,
226

ఇంత్కుముందు చెపాానుగా, ఆ ఊరోస టాప్ అందగతెు లోస త్ను కూడన ఉందని!

ననసరిన్ లోపలికి అడుగుప్ెడుత్ూ శంకర్ల్, అంజలీలని అకూడ చకసర విష్ చేసరంది.
Page
 త్నిపుాడు స్ుజాత్ కాసస్*మేట్. "గుడ్ ఈవెనింగ్ మేడం... గుడ్ ఈవెనింగ్ స్ార్ల్!"
త్రావత్ ననసరిన్, స్ుజాత్లు అంజలీ బలడక
ి మో
స కి వెళ్ళేపో యార్ు. "హ్ి... చెపుా,
ఈ స్మయంలో వ్చనివ్ంటే ఏదో విషయం వ్ుంది... ఏంటీ?" అని నవ్ువత్ూ
అడిగింది స్ుజాత్. ననసరిన్ ఓస్ారి త్లుపు వ్ంక చకసర మలస గా, "నీకో విషయం
తెలుస్ా..? మన శంకర్ల్ స్ార్ల్ కననా ముందు ఓ స్ార్ల్ ఇకూడ పని చేసలవార్ు... అత్ని
ప్లర్ు శిరీష్. నెంబర్ల్ వ్న్ ఐటెమ్ రాజా అనుకో... కానీ, ఎందుకో త్రావత్ లత్ని ప్ెళ్ళే
చేస్ుకుని ఈ వ్ూరినుండి వెళ్ళేపో యాడు. నేను అపుాడే అత్నిా బుటు లో వేదద నం
అనుకుననాను కానీ, కుదరేసదు. ప్ి! అవ్ునక ఇంత్కీ ఈ స్ార్ల్ ఏ టెైపు?" అంటూ
త్లుపు వెైపు చకప్రస్ు క అడిగింది. స్ుజాత్ భుజాలెగరేస్ు క, "ఏమో... ననకు
తెలీదు. కానీ, ఇవాళ్ అత్నికి నేను దొ రికిపో యాను... అదే, బూ
స ఫరల్ి సీడీని నేను
ప్ెటు ుకుని చకడా ం అత్ను చకసరనటుుననాడు... కానీ, ఇంత్వ్ర్కూ అత్ను ఆ
విషయం అత్ను ఎవ్రికీ చెపాలేదు..." "అయితే, కచ్చిత్ంగా వీడు వ్టిు పపుాస్ుదద
అయుయంటాడు. అలా ఎవ్రెైనన దొ రికితే వెంటనే బాసకమైల్ చేస్ు ార్ుగానీ, ఇలా
వ్దిలేస్ు ారేంటీ! అవ్ునక... ఏ అబాబయికెైనన ఇచనివా నువ్ువ ఈ ఊరోస?" "ఏంటీ
ఇచేిదీ... ననకు దకర్ంగా ఉంచ్చ వాళ్ేని వెరెరకిూంచడం అంటేనే ఇషు ం, అంతే!
నువెవవ్రితోనననా చేస్ావా?" "లేదే... ఎవ్రితో పడితే వాళ్ేతో చేసర మన జుత్ర
ు
వాళ్ేకి అపాగించడం ననకు ఇషు ముండదు. అందుకే, ఇపాటివ్ర్కూ ఎవ్రి జోలికీ
పో లేదు. అయినన నేను ఇపుాడు ఇకూడికి వ్చ్చిన అస్లు విషయం వేరే వ్ుంది."
"అవ్ునన... ఏంటే అది?" "నేను ఒక అబాబయి నీకు చెపామనా విషయం
చెబుదనమని వ్చనిను." "ఎవ్రే... ఆ అబాబయి... ఏంటా విషయం?" "చకడక...
227

త్పుాగా అనుకోకు—" "అనుకోను కానీ, విషయం చెపావే త్లీస !" "అదీ... మా

భయాయ, స్ామిర్ల్.... త్ను నినుా చనలా ఇషు పడుత్రననాడక..." అని స్ాగదీస్ు క
Page
 చెప్రాంది. స్ుజాత్ ఒకూస్ారిగా నవేవస్క
ు , "ఓస్ ఇంతేనన...! అయినన ననుా
ఇషు పడని వార్ు ఎవ్ర్ుననారే ఈ ఊరోస అస్లు.... ఇవాళ్ కూడన ఒకడు ననతో
మాటలు కలపాలని పియతిాంచనడు." "ఎవ్డేఁ..?" "ఏమో... ననకేం తెలుస్ు.
చనలా పప డుగాగ ఉననాడు... వాడికి చ్చనాగా మేకపో త్రకి ఉనాటుుగా గెడాం కూడన
ఉంది." "తెలసగా ఉననాడన...?" "మ్..! ఉననాడు." "అయితే, వాడు రాజేష్
అయుయంటాడు... ఇంత్కుముందు నన వెంట పడే వాడు. నేను అస్ులు
పటిుంచుకోలేదు... వాడు మిననక్షీ మేడం బంధువ్ు... అంత్ మంచ్చవాడు కాదు...
వాడెపుాడు అమాియిలిా వ్లవేసల పనిలోనే ఉంటాడు. వాడితో జాగరత్ుగా ఉండు."
"స్రేస, అయినన నన మీద చెయిేయసలంత్ దముి ఎవ్రికుంది...!" "అంతేలే... ఇంత్కూ
మా భయాయ గురించ్చ ఏమంటావ్?" "అనేదేముందీ... రోజూ వ్చ్చి ఈ దేవీ దర్శనం
చేస్ో ూమను." "త్ను అలాటలడు కాదే... నినుా నిజంగా ప్లిమిస్ుుననాడు. ఒకూస్ారి
చకస్ావ్ంటే నీకే తెలుస్ుుంది." "అయితే... ఓ చకపు చకడనలిుందే!" "ఇపుాడు
వ్స్ాువా... చకదుదవ్ుగానీ!" "ఇపుాడన...? ననకూ రావాలనే వ్ుంది... కానీ, అకూ
వొపుాకోదేమో!" "ఏడునారేగా అయియంది... ఓ గంటలో వ్చేిస్ాునని చెప్రా
చకదనదం!" అంటూ లేచ్చ నిలబడింది ననసరిన్. ఇకూడ వీళ్ళే ముచిటస లో ఉండగా
అకూడ శంకర్ల్, అంజలిని త్న దనరికి తెచుికునే పియత్ాం మొదలెటు ాడు.
"మేడం... మీది.... లవ్ మేరేజా...?" అని మలస గా అడిగాడు ఆ పిశాకి అంజలికి
శంకర్ల్ త్న పాత్ గాయానిా మళీే రేపుత్రనాటుుగా అనిప్రంచ్చ ముభావ్ంగా,
"కాదు... అయినన, మీకెందుకలా అనిప్రంచ్చంది?" అని అడిగింది. "ఏం లేదండీ...
ఏదో ... అడగాలనిప్రంచ్చంది... అంటే, అత్నికి అంత్ ప్ెదద కూత్రర్ుంది కదన...
228

అందుకే, మీర్ు ఈ ప్ెళ్ళే త్పాక చేస్ుూననారేమోనని అనిప్రంచ్చంది... అంతే!" "నన

స్ంగతి వ్దిలేయండి... మీ స్ంస్ార్ం ఎలా స్ాగుత్రంది.? శ్లరదేవి చనలా అందగతెు ...
Page
 మీర్ు బాగా లకీూ!" అంది అంజలి. శంకర్ల్ కాస్ు ముఖానిా వేలాడేస్ుకుని,
"అవ్ుననుకోండీ... కానీ—" అంజలి అత్ని ముఖానిా చకసర, "ఏఁ... ఏమైంది?"
అని అడిగింది. "ఏమేసదు మేడం... భగవ్ంత్రడు అందరికీ అనిా దనవరాలు తెరిచే
అవ్కాశం ఇవ్వడుగా...! ననకేమో ఉనా అనిా దనవరాలూ తెర్వాలని ఉంటుంది...
త్నేమో ఒపుాకోదనయిే!" అంజలికి అత్ను ఏ దనవర్ం గురించ్చ మాటస డుత్రననాడో
అర్ధమవ్వడననికి ఎకుూవ్ స్మయం పటు లేదు. అపాటివ్ర్కూ తినాంగా కూర్ుినా
త్ను శంకర్ల్ వెైపు పూరిుగా తిరిగ,ి "మీర్ు ననుా మేడం అని ఎందుకు
ప్రలుస్ుుననార్ు...? ఇపుాడు మనం స్కూలోస లేము కదన... అంజలి అని ప్రలవ్ండి
చనలు!" అంటూ కాస్ు జీర్గా పలికింది. శంకర్ల్ కూడన అంజలి వెైపు తిరిగి, "ననుా
కూడన మీర్ు అని అనకూర్లేదు, శంకర్ల్ అనీ—" అంటూ ఒకరి కళ్ేలోకి ఒకర్ు
కోరికగా చకస్ుకుంటూ దగగ రికి జర్గబో త్రండగా స్ుజాత్, ననసరిన్ లు
బలడక
ి మో
స ంచ్చ బయటకు వ్చనిర్ు. అదృషు వ్శాత్ూ
ు వాళ్ేకి ఏ అనుమానం రాలేదు.
వెంటనే, అంజలి దకర్ం జరిగి త్న ముఖమీిద పడుత్రనా చెమటని
త్రడుచుకుంది. శంకర్ల్ రిమోట్ ని కింద పడేసర దననిా తీస్ుకకని ప్ెైకి చకసలస్రికి
అత్ని కళ్ేముందు ననసరిన్ కనిప్రంచ్చంది. త్నని చకస్క
ు శంకర్ల్ పకూనునా
అంజలీని మరిిపో యి, "ఈ ఊరి నీళ్ేలో ఏదో విశరషం ఉనాటుుంది!" అననాడు.
ననసరిన్ నెైట్ షర్ల్ు ఇంకా వెైట్ స్ూర్ల్ు వేస్ుకుని ఉంది. త్న పాల మేను... ప్ెైన
గుండనిని వ్క్షోజాలు, కింద తెలసని నునుప్ెైన స్ు ంభాలు... మొతనునికి అందం అంతన
కలబో సర మలిచ్చనటుుగా ఉంది! ననసరిన్ శంకర్ల్ అనాది విని, "ఏం స్ార్ల్?" అని
అడిగింది. శంకర్ల్ త్న తొడలని చకడా ం త్నక గమనించ్చంది. "ఇకూడ ఒకరిామించ్చ
229

ఒకర్ు ఉననార్ు... ఒకవేళ్ ననకు ప్ెళ్ళే కాకపో యి వ్ుంటే నేనక శిరీష్ అననాయ్
లాగ ఇకూడే ఎవ్రోా ఒకరిా ప్ెళ్ళే చేస్ుూనే వాడిా!" అననాడు త్న చకపులతో
Page
 ననసరిన్ అందనలని త్డిమేస్ు క... ననసరిన్ కిలకిలా నవివంది... కానీ, శిరీష్ ప్లర్ు
వినగానే అంజలి గుండెలస ో ఏదో బాధగా అనిప్రంచ్చ టాప్రక్ మారిి, "ననసరిన్...
మేము స్కూలోస మూడు రోజుల టూర్ల్ ఎరేంజ్ చేదద నమనుకుంటుననాం... హ్హర్ులీ
హిల్ు కి! మరి నువ్ువ వ్స్ాువా?" "నేను త్పాకుండన వ్స్ాును, మేడం... కానీ, ననకు
తెలిసరనంత్ వ్ర్కూ చనలామందికి వాళ్ే ఇంటటసవాళ్ళే పంపరేమో!" "అది నేను
రేపు కనుకుూంటాను..." అంటూ అంజలి లేచ్చ వెళ్ేబో త్రండగా ననసరిన్,
"స్ుజాత్ని ఓస్ారి మా ఇంటికి తిస్ుకెళ్ద ామని వ్చనిను, మేడం. మరి
తీస్ుకెళ్ేనన...? మళీస గంటలో వ్చేిస్ుుంది!" అని అడిగింది. "మీ ఇంటికా... ఏఁ...
మ్... స్రే... త్నని అడిగావా?" త్ను శంకర్ల్ ఒంటరిగా ఉంటామనా త్లంప్ల త్నలో
కోటి వీణలు మోరగేలా చేస్ు ుంది. "ఆ... అడిగిందకాూ... అయితే నే వెళ్ేనన..?" "మ్...
వెళ్ళే. కానీ, త్వర్గా వ్చేియ్." త్న మనస్ులో మాత్ిం దననికి భినాంగా
అనుకుంది. ననసరిన్, స్ుజాత్ బయటకి వెళ్ళేపో యార్ు... అంజలి, శంకర్ల్ లను
ఒంటరిగా వ్దిలి...!
★★★
వాళ్ళేదద ర్ూ వెళ్ళేపో యాక అంజలి త్లుపు గడియప్ెటిా వ్చ్చి మళీే స్ో ఫాలో శంకర్ల్
పకూన కూర్ుిండిపో యింది. ఇపుాడు ఎవ్ర్ూ త్మకి అడుాలేర్ు. ఇదద ర్ూ ఎవ్ర్ు
తొలి అడుగు వేస్ు ారా అని ఎదుర్ుచకస్ుుననార్ు. అస్లు ఇందనక స్ుజాత్, ననసరిన్
లు అడుారాకుండన ఉనాటెస తే
ల అపుాడే తొలి అడుగు పడి ఉండేది. ఇపుాడు మళీే
ఇదద ర్ూ మొదటికకచ్చినటుుగా ఉననార్ు... ముందుగా త్నే మొదలెడదనమని శంకర్ల్
నిశశబాదనిా ఛేదిస్ు క, "ఆ... అయితే... నేను మిమిలిా 'అంజలి' అని ప్రలిసలు మీర్ు
230

ఏమీ అనుకోర్ుగా...!" అననాడు. అంజలి ఒకూస్ారి గాఢంగా ఊప్రరి తీస్ుకుని

త్లెతిు శంకర్ల్ ని చకస్క
ు , "ఇందనక నేను చెప్రాంది కూడన అదేగా... అలాగే, ననుా
Page
 'మీర్ు' అనకండి... 'నువ్ువ' అని ప్రలవ్ండి," అని అంది. శంకర్ల్ ఆమ కళ్ేలోకి
చకస్క
ు , "నువ్ువ ఈ ప్ెళ్ళే చేస్ుకుని స్ుఖంగా ఉననావా... అంజలీ?" అని
అడిగాడు. అంజలి అత్ని వెైపు వ్ంగుత్ూ, "మీకు అలా అనిప్రస్ు ుందన... శంకర్ల్!"
అంది హ్సీూగా. శంకర్ల్ మలస గా త్న చేతిని ఆమ తొడమీదునా ఆమ చేతిమీద
వేస్ాడు. ఆమ త్న మరో చేతు ో ఆ చేతిని ఒడిసర పటుుకుని ఆరాధనగా శంకర్ల్
కళ్ేలోకి చకసరంది... ఇదద ర్ూ నెమిదిగా లేచ్చ బలడక
ి మో
స కి వెళ్ళేపో యార్ు...
★★★
అకూడ ననసరిన్ స్ుజాత్ని త్న ఇంటికి తీస్ుకెళ్ళేంది. స్ుజాత్ని కని స్ామిర్ల్ త్నను
తనను మర్చ్చపో యాడు. ఎపుాడెైతే త్నని చకస్ాడో ఆ క్షణం నించీ అత్ను
స్ుజాత్ని త్న మనస్ంతన నింప్లస్ుకుననాడు. కానీ, బయటపడటానికి
స్ంకోచ్చంచనడు. అందుకే, త్న చెలిస దనవరా రాయబార్ం పంపాడు. ఇక ననసరిన్ త్ను
ప్లిమించ్చన అమాియిని ఇలా త్మ ఇంటికి తీస్ుకురావ్డం అత్నికి చనలా
ఆనందంగా వ్ుంది. కానీ, త్న బాబా ఇంకా అమీి అకూడే ఉండటంతో వెంటనే త్న
గదిలోకి వెళ్ళేపో యాడు. ననసరిన్, స్ుజాత్ని త్న గదిలోకి తీస్ుకుపో యింది.
స్ుజాత్ కూడన ఇపుాడు స్ామిర్ల్ ని చకసరంది. చనలా అందంగా ఉననాడు. అస్లెైతే
ఆ అననాచెలెస లిస దదర్ూ ఒకేలా ఉననార్ు... త్న ముఖం చకసలు చనలా మంచ్చవాడిలానే
అనిప్రస్ు ుననాడు. చకడబో తే స్ుజాత్కి కూడన స్ామిర్ల్ మొదటి చకపులోనే తెగ
నచేిసరనటుుననాడు.
231
Page
 Episode 68
అంజలి, శంకర్ల్ లు బలడక
ి మ్ లోకి వెళ్ాేక ఏం జరిగిందో పితేయకంగా
చెప్లాదేముందీ....! బలడక
ి మో
స కి వెళ్ళేన త్రావత్ శంకర్ల్ అంజలి భుజానిా పటుుకుని
త్న వెైపు తిపుాకుననాడు. ఆమ కళ్ళే అత్నిా వీడటం లేదు. ఇంకా ఆమ
మనస్ు కాస్ు వెనకడుగేస్ు ో ంది... కానీ, త్నువ్ులో త్పన అంత్కంత్కూ
ప్ెరిగిపో తోంది... అది ఆ ఇదద రి కళ్ేలో స్ాషు ంగా కనిప్రస్ు ుంది. శంకర్ల్ ఆమ మడను
బొ టనవేలితో పాముత్ూ, "అంజలీ! నీలోని అణువ్ణువ్ునక పూరిుగా
స్ాృశించనలని వ్ుంది... పూ-రిు-గా..!" అననాడు... అత్ని మాటలకి చేత్లకీ
మైమరిచ్చపో త్ూ అంజలి తీయగా మూలిగ , "మ్... శంకర్ల్!" అంటూ అత్నిా
కావ్లించుకోవ్డననికి పియతిాంచ్చంది. కానీ, శంకర్ల్ ఆమ భుజాలని గటిుగా
పటుుకకని అలాగే దకర్ంగా ఉంచడంతో అంజలి ఆ విర్హ్హనిా తనళ్లేక
గింజుకోస్ాగింది... శంకర్ల్ త్నని అలాగే పటుుకుని ఒకూస్ారిగా బలడ్ ప్ెైకి తోస్ాడు.
'అహ్...!' అంటూ అంజలి మంచం మీద పడి చ్చనాగా ఎగశావస్ని వ్దులుత్ూ
శంకర్ల్ ని చ్చత్ింగా చకసరంది. శంకర్ల్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ ఆమ మీదకు దకకాడు.
ఆమ ఎత్ర
ు లు అత్నికి ఓ కుషన్ లాగ మత్ు గా గుచుికుననాయ్. అంజలి వెంటనే
శంకర్ల్ ని గటిుగా పటేుస్ుకుని అత్ని ఛనతీని ముదనదడింది. శంకర్ల్ అంజలి ప్ెైనించ్చ
పకూకు జరిగి ఆమ ప్ెైట కాస్ు పకూకి తొలగడం వ్లస జాకెట్ మీంచే బహిర్గత్ం
అయియన ఆమ బంగినపలిస మామిడిపళ్ేను ఆబగా చకడస్ాగాడు. ఆమలో పితి
అణువ్ు అత్ని స్ార్శ కోస్ం త్హ్త్హ్లాడుతోంది. కానీ, శంకర్ల్ త్నని అలా
తినేసలలా చకస్ుుంటే ఎందుకో సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చ వెనకిూ తిరిగి త్లగడలో త్న
ముఖానిా దనచుకుంది. అలా అంజలి తిర్గడంతో శంకర్ల్ కి ఆమ గుండిని
232

ప్రర్ుదులు అగుప్రంచనయి... ఆప్ెైన త్న ననజూకు నడుము దర్శనమివ్వడంతో

Page
 శంకర్ల్ మలస గా త్న చేతిని ఆమ నడుమీిద వేసర బలంగా ఒడిసరపటాుడు. నరాలోస
జివ్ువమనిప్రంచ్చంది అంజలికి. అత్ని పటుుని ఆస్ావదిస్ు క మత్ర
ు గా, "శశం-క-ర్ల్..."
అంటూ మూలిగ త్న ప్రర్ుదులను కకంచెం ప్ెైకి లేప్రంది. శంకర్ల్ కి అంజలి ఇన్-
డెైరెకుుగా త్న ప్రర్ుదుల పని పటు మని అలా వాటిని లేప్ర అడిగిందేమోననిప్రంచ్చంది.
నెమిదిగా త్న చేతిని ఆమ ప్రర్ుదులమీదకు తీస్ుకకచనిడు. అంజలి తనపంతో
మొత్ు ంగా కంప్రంచ్చపో తోంది. వాటిని ప్రసరకిపారేయమని అత్నిా మనస్ులోనే
వేడుకుంటలంది. శంకర్ల్ ఆమ ప్రర్ుదులను మలస గా నిమర్డం మొదలెటుగానే
అంజలి మనస్ులో మాట ప్ెలస ుబికింది. "ప్ీస జ్.. శం-కర్ల్...!" అనీ... శంకర్ల్ వెంటనే
త్న చేతిని తీసలసర, "స్ారీ అంజలి... నీకు ఇషు ం లేకపో తే, నేఁ చెయయనులేఁ!"
అననాడు. అంజలి వెంటనే లేచ్చ శంకర్ల్ చేతిని పటుుకుని త్న తొడలమధయకి
దో పుకుంటూ, "నీ ఇషు మచ్చినటు
స చెయ్, శంకర్ల్... ఆపప దుద... ననకు ప్రచెికేూలా
వ్ుంది... తొందర్గా ఏదో ఒకటి చేయ్... ప్ీస జ్!" అంది. అంజలి ఆ మాటను అలా
పూరిు చేసీ చేయగానే శంకర్ల్ ఆమ ప్ెదనలని త్న ప్ెదనలతో మూసలసర త్న చేతిని
మర్లా ఆమ ప్రర్ుదులమీద వేసర గటిుగా నొకుూత్ూ చీలిక ప్ెైన వేలితో రాస్ాడు.
'ఇస్...' అని వ్గర్ుస్క
ు అంజలి పర్వ్శంతో శంకర్ల్ ని గటిుగా వాటేస్ుకుంది. త్రావత్
శంకర్ల్ అంజలి చీర్ కుచ్చిళ్ేలోకి త్న చేతిని పో నిచ్చి ప్లంటీ మీదుగా ఆమ
పువ్ువను తనకాడు. ఆనక అత్ని చేయి ఆ ప్లంటీని దనటుకుని లోనికి పివేశించ్చ
ఆమ పూ... రేకులను చేర్ుకుంది. త్న ఆడత్నననిా శంకర్ల్ వేళ్ళే తనకగానే
అంజలికి ఆనందంతో ఒకూస్ారిగా పప ర్లు కమిినటు యింది. త్న కళ్ేను
మూస్ుకుని అలా మంచమీిద వెనకిూ వాలిపో యింది. శిరీష్ త్న కళ్ేముందు
233

కదలడంతో అతి కషు మీిద త్న కళ్ేను తెర్చ్చ అర్మోడుా కనులతో శంకర్ల్ ని
చకసరంది... త్న భర్ు గిరీశం అస్ులు ఇషు పడని పనిని ఈవేళ్ ఈ వ్యకిు దనవరా
Page
 కానించే అవ్కాశం త్నకి దొ రికింది! శంకర్ల్ అంజలి చీర్ కుచ్చిళ్ేను లాగేసర అలాగే
అడుాగా కనిప్రస్ు ునా ప్లంటీని కూడన కిందకి దించేస్ాడు. అంజలి త్న అర్టి
బో దెలస ాంటి ఆ తొడలను విడదీసర ర్స్ాలూర్ుత్రనా త్న మధు కలశానిా శంకర్ల్
ముందు విందుగా ఉంచ్చంది... శంకర్ల్ త్న నోటిని అకూడ ప్ెటు ి ఆ తేనెను
జుర్ురకోవాలని త్ను ఆశపడుతోంది. శంకర్ల్ అంజలి ఆశను వ్ముిచేయలేదు. ఆమ
విపాారిన ఆడత్నననిా చకసరన వెంటనే అత్ని పదునెైన ననలుకను ఆమలోకి
స్ర్ురన తోస్ాడు. అంజలి త్నువ్ంతన పులకరింత్ మొదలెైంది... 'మ్ి...' అంటూ
మూలు
గ త్ూ శంకర్ల్ త్లను పటుుకుని మరింత్ దగగ రికి నొకుూకోస్ాగింది... కుదుర్ుగా
ఉండలేక మలికలు తిరిగిపో త్ూ అమిత్మైన ఆనందననిా అనుభవించస్ాగింది.
శంకర్ల్ అంజలిని అలాగే పటుుకకని త్న ననలుకతో ఆమ య్యని గోడలను తనకుత్ూ
ర్స్ాస్ావదన చేస్ు ుననాడు. త్రావత్ శంకర్ల్ అంజలిని త్న మీదకి తెచుికుని 69
పప జిషన్ లోకి మారాడు. ఈ పప జిషన్ లో అంజలికి శంకర్ల్ దండం అత్ని
లుంగీలోంచ్చ ఒక గుడనర్ంలాగా కనపడింది. అంజలి శంకర్ల్ లుంగీని తీసలసర
అండరేవర్ల్ లో బంధీగా ఉనా అత్ని మగసరరిని బయటకి తెచ్చి త్న రెండు చేత్రలతో
బిగించ్చ పటుుకుని స్వ్ర్దీయస్ాగింది... త్రావత్ దననిా త్న నోటిలోకి తీస్ుకుని
చీకింది చకడండీ... ఆ చీకుడుకి శంకర్ల్ అంగం గాలిపో స్ుకుని ఆమ నోటస ల
తనండవ్మాడింది. త్న భార్య శ్లరదేవి అస్ులు ఎపుాడక ఇంత్ బాగా చేయలేదు...
అందుకే, అత్నికి ఇక ఆగడం కషు మై ఎకూడ కారేిస్ాుడో అనా భయంతో చపుాన
ఆమ నోటస లంచ్చ త్న అంగానిా తీసలసర అంజలి వెైపు చకస్ాడు... చేతిలోని ఐస్ కీమ్
ర
లాగేస్ుకుంటే బికూమొహ్ం ప్ెటు ే ప్రలస ాడిలా అగుప్రంచ్చంది ఆమ ముఖం. అయితే
234

శంకర్ల్ ఏమాత్ిం ఆలస్యం చేయకుండన (శిరీష్ లాగ) అంజలిని డనగీ పప జిషన్*లోకి

మారిి వెనకనుండి కస్ుుకుూమని ఆమ య్యనిలోకి త్న ఆయుధననిా దింప్లస్డు.
Page
 'అహ్...' అత్ని అంగం త్న పూ... గోడలను చీలుికుంటూ లోపలికి వెళ్ేగానే
అంజలి త్మకంతో మత్ర
ు గా మూలిగ ంది... శంకర్ల్ మలస గా పో టు వేయడం
ఆర్ంభించనడు... 'ఉహ్... ఉహ్...' అంటూ అంజలి మూలు
గ త్ూ త్న కర్ువ్ుతీరా
శంకర్ల్ చేత్ కుమిించుకోస్ాగింది... శంకర్ల్ ఓవెైపు పో టు వేస్ు కనే అంజలి బంగార్ు
బంత్రలిా జాకెట్ మీదే బలంగా పటుుకకని హ్హర్ల్ా నొకిూనటుుగా నొకేూస్క
ు ఆమ చెవి
దగగ ర్ మలిస గా, "వెనకిూ.. చేయమంటారా... మేడం?" అంటూ గతణిగాడు. అంజలికి
సరగగ ుతో బుగగ లు ఎర్ుప్ెకాూయి... మలస గా త్న నడుమును ప్ెైకెతిు త్న స్మితిని
అత్నికి తెలియజేసరంది. శంకర్ల్ వెంటనే ఆమ య్యనిలోంచ్చ ఊరిన త్న గునపానిా
తీసర ఆమ వెనక దనవర్ం చీలిక ముందు ప్ెటు ి గురి చకడస్ాగాడు. అంజలి ఈస్ారి
అస్ులు కదలకుండన ఎదుర్ు చకస్ోు ంది. శంకర్ల్ అంజలి నడుమును మరి కాస్ు
ఎతిు పటుుకుననాడు... దనంతో ఆమ ముఖం మొత్ు ంగా దిండులోకి
మునిగిపో యింది. నెమిదిగా త్న అంగానిా ఆమ పాయలోకి తోయడననికి
పియతిాంచనడు. కకంచెం తోయగానే అత్ని అంగం మొన లోపలికి వెళ్ళేంది...
అంజలికి మలస గా నొప్రా పాిర్ంభమైంది... అయినన ఆ నొప్రాని పంటిబిగువ్ున
ఓర్ుికుంటూ తినాగా ఉండటానికి పియతిాంచ్చంది. శంకర్ల్ కకంచెం కకంచెంగా త్న
అంగానిా లోపలికి తోస్క
ు అంజలి స్ు ననలను గటిుగా ప్రస్ుకుత్ూ ఆమ చెవ్ులను
ననకస్ాగాడు... అత్ని చర్యలు త్నని ఉదేక
ి పర్ుస్ుుంటే అంజలి త్న త్లని ఎడమ
పకూకు తిప్రా అత్ని ననలుకను త్న త్న నోటితో అందుకుంది. మలస గా ఇదద రి
ననలుకలూ ప్ెనవేస్ుకుపో యాయి. అదే స్మయంలో శంకర్ల్ అంజలి లోనికి త్న
అంగానిా పూరిుగా తోసలస్ాడు. కాసలపు అలా ఉననాక శంకర్ల్ ముందుకీ వెనకిూ
235

ఆడించడం మొదలెటు ాడు. అంజలికి ఆనందంతో కళ్ళే చమకులీనుత్రననాయ్...

కకదిదసలపటి త్రావత్ వేగంగా లోపలికీ బయటకీ చేస్ాడు. అంజలి మళీే త్నని తనను
Page
 కంటలిల్ చేస్ో ూలేక ఏదేదో గతణగడం స్ాుర్ల్ు చేసరంది... ఐతే, శంకర్ల్ అదేమీ లక్షయప్ెటుక
మరింత్ వేగంగా త్న అంగానిా ఆడించనడు. అంజలి త్న చేతిని అలా కిందకి
తీస్ుకెళ్ళే త్న పూ.. రెమిలను నలుపుకోస్ాగింది... శంకర్ల్ వేగానికి
మైమర్చ్చపో త్ూ త్న కళ్ేను మూస్ుకుని, "మ్... శిరీష్...!" అంటూ అరిచ్చంది...
అంజలి 'శిరీష్' ప్లర్ు పలకడం శంకర్ల్ బుర్రకి ఆలస్యంగా ఎకిూంది... 'త్నేమైనన
పప ర్బాటుగా విననాడన...' అని శంకర్ల్ అనుకుని మరో నిమిషంలో త్న వీరాయనిా
ఆమలో ప్రచకారీ చేసర ఆమ మీద పడిపో యాడు... అంజలి కూడన ర్మార్మీగా
అపుాడే త్న ర్స్ాలను కారేిసర గటిుగా ఊప్రరి తీస్క
ు , "ఐ లవ్ యూ శిరీష్..." అని
మూలు
గ త్ూ మంచననిా కర్ుచుకుపో యింది. త్నేం చెప్రాందో అంజలికి
అర్ధంకాకపో యినన, ఈస్ారి శంకర్ల్ కి మాత్ిం స్ాషు ంగా వినపడింది.
★★★
స్ుజాత్ ననసరిన్ గదిలోకి వెళ్ళే అకూడ మంచం మీద కూర్ుిని, "ఇందనక నేను
చకసరంది... మీ అనాయయనేనన?" అని అడిగింది. "హ్హ... చకసలస్ావా మా
భయాయని..?" "చకస్ానేస గానీ, మీ అనాయిేయంటీ ఒకూ మాట కూడన మాటాసడకుండన
అలా వెళ్ళేపో యాడు... కకంపదీసర మూగవాడన...?" ననసరిన్ దననికి నవ్ువత్ూ,
"అరే... త్ను మూగవాడేం కాదు, త్ను అమాియిలతో మాటాసడనానికి కాస్ు
జంకుతనడు... ఇక నీతో మాటాసడా ం త్నకి ఇంకా కషు మవ్ుత్రంది...!" "ననతో
మాటాసడటం కషు మా... ఎందుకు..?" "ఎందుకంటే త్ను మొదటిస్ారి ప్లిమించ్చంది
నినేా కనుక.!" "మరీ ఇంత్గా సరగగ ుపడితే... ఇక త్ను ననుా
ప్లిమించేదెపుాడక...!" "అరే... త్ను అందరితో అలా ఉంటాడేమోగానీ... నీతో
236

బాగానే ఉంటాడు చకడు...!" అంటూ ననసరిన్ త్న అనాను వెనకేస్ుకకచ్చి,

"ఉండు, ఇపుాడే పో యి భయాయని ప్రలుచుకకస్ాును," అనేసర ఆ గదిలోంచ్చ బయటకి
Page
 వ్చేిసరంది. త్న అనా గదిలోకి వెళ్ళే, "భయాయ... పదండి, ననతో.." అంది. "ఏఁ...
ఎందుకు...?" అననాడు స్ామిర్ల్ కురీిలోంచ్చ లేస్ు క... "ఆ... నీకు స్ననినం
చేదద నమనీ... పద, అకూడ చీఫ్ గెస్ు వెయిటింగ్!" అంది ననసరిన్ వెటకార్ంగా..
స్ామిర్ల్ కాస్ు త్టపటాయిస్ుుంటే ననసరిన్ అత్ని చేయి పటుుకుని లాగుత్ూ,
"ఇపుాడు కూడన నువ్ువ ఇలా స్ుజాత్ ముందుకెళ్ేడననికి భయపడుత్ూ
ఉననావ్ంటే ఇక మీదట నీకు నేనేమీ స్హ్హయం చెయయను...!" అంటూ
హచిరించ్చంది. దనంతో, స్ామిర్ల్ త్న చెలిసతో పాటు వెళ్ళే, "హ్లో!" అంటూ
స్ుజాత్ని గీట్
ర చేస్ాడు. స్ుజాత్ త్న చేతిని ముందుకు చనపుత్ూ, "హ్హయ్... నన
ప్లర్ు స్ుజాత్!" అంది. స్ామిర్ల్ వ్ణుకుత్రనా చేత్రలతో ఆమ చేతిని అందుకుని
'షలక్'-హ్హయండ్ ఇచనిడు. స్ుజాత్ని ఇంత్ దగగ ర్గా చకడటం, త్న చేతిని తనకడం
స్ామిర్ల్ ఇంకా నమిలేకపో త్రననాడు. ననసరిన్ స్ుజాత్ కోస్ం ఏదెైనన
తీస్ుకురావ్డననికి వ్ంటింటలసకి పో యింది... "మ్... మీ ప్లర్ు చెపానే లేదు...!"
అంది స్ుజాత్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ. స్ామిర్ల్ స్ుజాత్ తీయని పలుకులకి
మంత్ిముగుధడిలా అయిపో యి ఏమీ చెపాకుండన నోరెళ్ేబలటు ి ఆమను అలా
చకడస్ాగాడు. స్ుజాత్ ఇంకా నవ్ువత్ూ, "ఇలా సరగగ ు పడటమే కాకుండన, ఇంకా
మీర్ు ఏమి చేస్ు ుంటార్ు... స్ామిర్ల్ గార్ు?" అని అడిగింది. ఆమ మాటలని విననాక
వెంటనే తేర్ుకుని స్ామిర్ల్, "ఆ... నేను... చెనెైాలో హ్ో టల్ మేనేజ్*మంట్ అండ్
కేటరింగ్ లో డిగీర చేస్ు ుననాను." అననాడు. "అయితే... మరి నువ్ువ మరీ ఇంత్లా
సరగగ ుపడుత్రనాటుుగా ననటకమాడనకూర్లేదు... ననకు తెలిస్ునాంత్ వ్ర్కూ
అకూడ అమాియిలు అబాబయిలు అందర్ూ కలిసల చదువ్ుకుంటార్ుగా...! ఇక నీ
237

వేషాలు కటిుప్ెటు ి మామూలుగా ఉండు." అంది. స్ుజాత్ చెప్రాంది నిజమే అని

అత్నికి తెలుస్ు... కానీ బయటపడకుండన, "నేను ఎపుాడక ఇలాగే ఉంటానండీ!"
Page
 అననాడు. దననికి స్ుజాత్, "నన ప్లర్ు స్ుజాత్... అలాగే, ననుా ప్రలు... ఇంత్కూ
ననతో ఫెిండ్-షరప్ చేయడం నీకు ఇషు మేనన...?" అని అడిగింది. స్ామిర్ల్ స్ుజాత్
అంత్ చతర్వ్గా మాటాసడడం చకసర ఆశిర్యపడుత్ూ ఉండగా, "హ్ి... మీ కబుర్ుస
అయియపో తే ఈ షర్బత్ తీస్ో ూండి ఇదద ర్ూ...!" అంటు ననసరిన్ గదిలోకి వ్చ్చింది.
షర్బత్ తనిగడం పూర్ు యాయక స్ుజాత్ ననసరిన్ తో కలిసర త్న ఇంటికి
బయలుదేరింది. దనరోస ననసరిన్ స్ుజాత్ ప్ెై పిశాలవ్ర్ిం కురిప్రంచ్చంది. త్రావత్
ఇదద ర్ూ ఇలుస చేర్డంతో ననసరిన్ తిరిగి త్న ఇంటికి వెళ్ళేపో యింది. స్ుజాత్ కాలింగ్
బలల్ కకటిుంది. లోపల గదిలో అపుాడే మరో రౌండు ముగించ్చ అలసరపో యి అలాగే
పర్ుండిపో యిన శంకర్ల్, అంజలీ కంగార్ుగా లేచనర్ు. అంజలి త్వర్త్వర్గా త్న
బటు లను ఏర్ుకుని, "శంకర్ల్... తొందర్గా రెడీ అయియ వెళ్ళే త్లుపు తీయ్.!"
అంటూ గబగబా బాత్ూ
ి ంలోకి దకరిపో యింది. శంకర్ల్ రెండు నిముషాలోస రెడీ అయి
వెళ్ళే త్లుపు తీస్ాడు. ఎందుకో స్ుజాత్కి అనుమానపు మొగగ తొడిగింది... కానీ,
ఏమీ అనకుండన లోపలికి వ్చ్చి అంజలి బలడక
ి మో
స కి వెళ్ళేంది. లోపల త్నకి అంజలి
ప్లంటీ మంచం కోడు దగగ ర్ కనపడింది... వెంటనే పో యి దననిా తీసర చకసరంది...
అది చనలా త్డిగా ఉంది.! కాసలపటి త్రావత్ అంజలి స్ాానం ముగించుకుని
బలడక
ి మో
స కి వ్చ్చింది. స్ుజాత్ అంజలి ముఖంలోకి ఏదో వెత్రకుత్రనాటుుగా
తొంగిచకసరంది. అంజలి త్న ముఖం తిపుాకుని వెళ్ళే త్న నెైటి వేస్ుకుంది.
ఇందనక త్లుపు తీసరనపుాడు శంకర్ల్ ముఖంలో కనిప్రంచ్చన భయానిా, ఇపుాడు
అంజలి (భయంతో)త్న ముఖానిా తిపుాకోడననిా, ఆ త్డి ప్లంటీనీ, త్లుపు
తీయడననికి పటిున స్మయానిా అంత్టినీ బరరీజు వేస్ుకుననాక స్ుజాత్కి
238

అనుమానం బలపడింది. అయినన, ఒక ఆడదననిగా త్ను అంజలి చేసరంది త్పుాగా

అనుకోవ్డం లేదు... వ్యసెైపో యిన త్న త్ండిి మాంఛి వ్యస్ులో ఉనా త్న
Page
 రెండో భార్యని స్ుఖప్ెటుగలడని త్ను అనుకోవ్డం లేదు... అలాంటపుాడు ఇలా
చేయడం త్ప్లామీ కాదు. అందుకే, అంజలి చేసరందననికి త్ను బాధపడటం లేదు.
'కానీ, ఈ ర్హ్స్ాయనిా మనకు ఉపయ్యగపడేలా ఎలా మలచుకోవాలి?' అని త్ను
ఆలోచ్చంచస్ాగింది... అపుాడే త్నకి ననసరిన్ మాటలు గురతుచనియి, "...ఎవ్రెైనన
దొ రికితే వెంటనే బాసకమైల్ చేస్ు ార్ుగానీ, ఇలా వ్దిలేస్ు ారేంటీ!" 'బాసకమైల్...! నిజంగా
అది కుదిరితే, ఎపాటినుంచో నన మనస్ులోని కోరిక కూడన తీరినటేు! యస్...'
అనుకుని చ్చనాగా నవ్ువకుంది స్ుజాత్.
239
Page
 Episode 69
అంజలి రెడీ అయియ వ్చ్చి స్ుజాత్ పకూన కూరోిగానే, స్ుజాత్ అంజలీ
కామర్స్ాలతో త్డిచ్చపో యిన ఆ ప్లంటీని దిండు కిందనుంచ్చ తీసర ఆమకు
చకప్రంచ్చంది. అంజలి ఇందనకంతన దనని గురించే వెదికింది. స్ుజాత్ అలా
చకప్రంచగానే అంజలికి వెనుాలో స్నాగా వ్ణుకు మొదలెైంది. "స్ుజీ... ఏఁ...
ఏంటీ త్మా..షా..గా ఉందన... అదిటీయ్..!" అంటూ లాకోూబో యింది. స్ుజాత్
ఓస్ారి నవివ, "త్మాషా కాదకాూ... ఇది చనలా సీరియస్ మేటర్ల్!" అంటూ ప్లంటీని
అంజలికి అందనీకుండన ఉంచ్చ త్న ముఖానిా సీరియస్* గా ప్ెటు ంి ది. అంజలి
స్ుజాత్ కళ్ేలోకి చకడలేక త్ల దించుకుంది. త్నకి ఏం చెపాాలో వెంటనే
తోచలేదు... రెండు ఘడియల మౌనం త్రావత్ మలస గా త్లెతిు, "అదీ... నేను...
అస్లు... ర్ూమ్ లో... మరిిపో యి... ననకు.. తెలీదు... ఇది... ఎలా—" అని
త్డబడుత్ూ ఏదేదో చెపు ుండగా స్ుజాత్, "అకాూ... నేను శంకర్ల్ స్ార్ల్ నీ గది నుంచ్చ
రావ్డం చకస్ాను... ఇంక బుకాయించకు. జరిగిందేంటల నేను ఆమాత్ిం అర్ధం
చేస్ుకోలెననుకోకు," అంది. అంజలి భయంతో సరగగ ుతో త్న త్లని మళీే
దించుకుంది, స్ుజాత్ అంజలి భుజం మీద చెయిేయసర, "నువేవం కంగార్ు పడకు...
నేను ఎవ్రికీ చెపాను... నేను నువ్ువ చేసరంది త్పుా అని అనుకోవ్డం లేదకాూ...
నననా ఎపుాడక బయట పియాణనలోస బిజీగా ఉంటార్ు... నీ శరీర్ం అవ్స్రాలు
నీకుంటాయిగా...! స్ార్ల్ తో అవి తీర్ుికోవ్డం ఏమీ త్పుా కాదు...! నీ గురించ్చ
స్ార్ల్ గురించీ నేనెవ్రికీ చెపాను... అయినన స్ార్ల్ కి కూడన నన గురించ్చ ఓ సీకట్
ెర
తెలుస్ు... అది త్ను ఎవ్రికీ చెపాకూడదని నువేవ అత్నికి చెపుా... స్రేనన..!"
అని అంది. అంజలి హ్హయిగా ఓస్ారి ఊప్రరి వ్దిలి అంత్లోనే నొస్లు ముడేస్ు క
240

స్ుజాత్తో, "నీ సీకట

ెర ా... అదేంటీ?" అనడిగింది. "ఏం లేదులే అకాూ... నేను
Page
 చెప్రాంది స్ార్ల్ కి చెపుా చనలు!" అంది స్ుజాత్. అంజలి స్ుజాత్ చుబుకానిా
పటుుకుని బుజజ గిస్ు ునాటుుగా, "చెపప ాచుిగా... స్ుజీ... ననతో చెపావా... పస జ్!"
అంటూ బతిమాలింది. స్ుజాత్ సీకట్
ెర ఏంటల తెలుస్ుకోడం త్నకు కూడన
లాభించవ్చుి అనాది అంజలి ఆలోచన. స్ుజాత్ త్టపటాయిస్క
ు , "ఆ... అకాూ...
స్ార్ల్ నన దగగ ర్ ఓ బూ
స ఫరల్ి సీడీని చకస్ార్ు...!" "హ్ి... ఏమైనన అననారా?"
"ఊహ్ ... ఇంత్వ్ర్కు ఏం అనేస దు!" "స్రే... నేఁ శంకర్ల్ కి చెపు ాలేఁ! అయినన
నిజంగా నువెవంత్ మంచ్చ దననివి స్ుజి...!" అంటూ అంజలి స్ుజాత్ను
కౌగిలించుకోబో యింది. కానీ, స్ుజాత్ చేత్రలు అడుాప్ెటు ి, "ఆ...ఆ... ననుా మరీ
మోసలయడననికి పియతిాంచకకాూ...! నేను నీ సీకట్
ెర ని ఎవ్రికీ చెపాకుండన
ఉండనలంటే నువ్ువ ననకో పని చేసరప్ెటు ాలి!" అంది. అంజలి మళీే భయంతో,
"ఏఁ..ఏంటది?" అని అడిగింది. స్ుజాత్, "అబరబ... ప్ెదదగా ఏం లేదకాూ... ననకు
టీవీలో మాయచ్ చకసర చకసర విస్ుగతచేిసరంది.. అందుకే, డెైరెకుుగా సలుడియంలోనే
కూర్ుిని లెైవ్ మాయచ్ చకడనలనుకుంటుననాను... నీది స్ార్ల్ ది!" అంటూ కనుా
గీటింది. అంజలి గతంత్ర త్డనరిపో యినటస యింది... "ఏయ్... ఏం మాటాసడుత్రననావ్
నువ్ువ...? అది క్..కుదర్దు!" "కుదుర్ుత్రందకాూ... అదే కుదుర్ుత్రంది!
ముందుగా మీ ఇదద ర్ూ కూడబలుకుూని ఒక మంచ్చ జాగా చకస్ుకుని పని
కానివ్వండి... నేను మీ పకూనే ఓ కురీి వేస్ుకుని చకస్క
ు వ్ుంటాను!" అంజలికి
ఇది అస్ులు ఇషు ం లేదు.. కానీ, ఒపుాకోకుండన త్ప్రాంచుకోవ్డననికి వేరే
మార్గ మూ తోచలేదు. అందుకే, "స్రే స్ుజీ...! కానీ, నువ్ువ ఏ కిటికీలోంచో
చకడొ చుి కదన... జరిగేది... అలా మా ముందు కూర్ుింటే... ఏం బాగోదు—"
241

"లేదకాూ... అలా సీకట్

ెర గా కిటికీలోంచ్చ దొ ంగలా చకడనలిున ఖర్ి ననకేంటి! దరాజగా
కాలుమీద కాలేస్ుకుని మీ ముందే కూర్ుింటాను... హ్హ!" "అలా ఎలా
Page
 కుదుర్ుత్రందే...? శంకర్ల్ కూడన దననికి ఒపుాకోవాలిగా...! ఊహ్ ... అదేం
కుదర్దుగానీ, నువ్ువ గదిలోనే ఎకూడో ఒకచోట దనకకూని చకడు... కావాలంటే...
అయినన, నీ ముందు అలా చేయాలంటే సరగగ ుగా ఉంటుంది ననకు... అందుకే, వ్దుద...
ప్ీస జ్!" "హ్ి... ఇంక వాదన అనవ్స్ర్ం అకాూ... నేను దనకకూని చకడను... అలాగే,
స్ార్ల్ ని ఒప్రాంచే బాధయత్ కూడన నీదే... నన ముందు చెయాయలంటే మీకెంత్ సరగగ ుగా
ఉంటుందో మీర్ు చేస్ుకుంటునాపుాడు చకడనలంటే ననకూ అంతే సరగగ ుగా
ఉంటుంది... అయినన కూడన నేను అడుగుత్రంటే నీకేంటి చేయడననికి పాిబస ం...!"
చ్చవ్రికి అంజలి స్ుజాత్కి 'అలాగే!' అని మాటిచ్చి శంకర్ల్ తో మాటాసడటానికి లివింగ్
ర్ూమ్ కి వెళ్ళేంది.
★★★
లివింగ్ ర్ూమ్*లో శంకర్ల్ టీవీ చకస్ుుననాడు. కానీ, అత్ని మైండులో మాత్ిం
'కకంపదీసర స్ుజాత్కి దొ రికిపో యామా?' అనే పిశా తొలిచేస్ు ో ంది. అంజలి త్లుపు
తెర్వ్గానే శంకర్ల్ త్ల తిప్రా చకస్ాడు. ఆంజలిని చకసర చ్చనాగా నవావడు. అంజలి
కూడన నవివ త్లుపు మూసర వెళ్ళే అత్ని పకూన కూర్ుింది. స్ుజాత్ త్లుపు
దగగ ర్కు పో యి వాళ్ే మాటలు చనటుగా వినస్ాగింది. అంజలి నెమిదిగా శంకర్ల్ తో,
"స్ుజాత్కి తెలిసరపో యింది... అంతన.." అని చెప్రాంది. శంకర్ల్ కి షాక్
కకటిునటు యింది."ఏంటీ......? తెలిసరపో యిందన...! ఎఁ... ఎలా?" అంటూ కంగార్ుగా
అడిగాడు. "అదీ... నన ప్లంటీ... త్ను మంచం దగగ ర్ చకసరంది... కంగార్ులో నేను
దననిా అకూడ మరిిపో యాను..." "అయితే ఏంటీ... ఏదో ఒకటి చెపుాండనలిుంది...
నినా... స్ాానం చేసర... మరిిపో యాననో... అలా... చెపాాలిగానీ..." 'హ్ి... శంకర్ల్
242

ఎంత్ ఈజీగా చెప్లాశాడు! ఆ క్షణంలో త్నకు ఏమీ తోచలేదస్లు... కానీ, ఇపుాడు

త్నిక చేసలదేముంది?' "ననకు ఆ స్మయానికి ఏమీ తోచలేదు, శంకర్ల్... ఇపుాడు
Page
 నేను ఒప్లాస్ుకుననాను కూడన జరిగిందననిా..." శంకర్ల్ త్ల పటుుకకని, "దేవ్ుడన...!
ఎంత్ పని చేస్ావ్ు అంజలి...! ఈ విషయం గానీ మా ఆవిడకి తెలిసలు త్నక
చస్ుుందీ... ననకా చంప్లస్ు ుంది...!" "లేదు... స్ుజాత్ ఎవ్రికీ చెపానని ననతో
అంది..." శంకర్ల్ అంజలి వెైపు చకసర, "నిజంగా... త్ను ఎవ్రికీ చెపానందన...?"
అని వెలిగిపో త్రనా మొహ్ంతో అడిగాడు. "కానీ... అందుకు రెండు షర్త్రలు
ప్ెటు ంి ది...!" అంది అంజలి మలస గా... శంకర్ల్ ముఖం మళీే వాడిపో యింది.
"రెండు... ష-ర్-త్ర-లా...? ఏఁ-ఏంటవి...?" "మొదటిది... త్న సీడీ గురించ్చ. త్న
దగగ ర్ ఓ బూ
స ఫరల్ి సీడీని నువ్ువ చకస్ావ్టగా... దనని గురించ్చ ఎవ్రికీ చెపప ాదద ని
అంది." శంకర్ల్ కాస్ు రిలీఫ్ గా ఫీలయాయడు... ఆ సీడీ గురించయితే త్ను ఎపుాడో
మరిిపో యాడు... 'ఇలాంటి చ్చనా చ్చనా విషయాలను త్ను అందరికీ ఎలా
చెపు ాడని అనుకుంది స్ుజాత్!' అనుకుననాడు. కానీ అంజలితో, "హ్ి... స్రే...
త్ను మన ర్హ్స్ాయనిా బటు బయలు చేయనటస యిన నేను ఈ విషయానిా ఎవ్రికీ
చెపానులేఁ..! అది ఎవ్రికీ చెపాకుండన ఉండడం కషు మే అనుకో... స్రేస, ఇంత్కీ ఆ
రెండో షర్తేంటీ?" అని అడిగాడు. "రెండో ది ఇంకా చనలా కషు మైనది. త్ను... హ్హ...
చెపాాలంటేనే చనలా సరగగ ుగా వ్ుంది..." "తొందర్గా చెపుా... త్ర్వాత్ తీరిగగ ా
సరగగ ుపడుదువ్ుగానీ..." "అదీ... స్ుజాత్... స్ుజాత్... మనం త్న ముందే సెక్ు
చేయాలని.... అడిగింది..." శంకర్ల్ కి ఇది షర్త్రలా అనిప్రంచలేదు... స్ుజాత్ని
కూడన ముగుగలోకి దింపటానికి ఇదో చకూని అవ్కాశంగా అత్ను దీనిా భావించనడు.
అత్ని భావాలు ముఖంలో పికటిత్మవ్కుండన ముఖానిా వేలాడేస్ుకుని, "అదెలా
కుదుర్ుత్రంది... అంజలీ?" అననాడు. "అదే నేనక అనుకుంటుననాను... ప్ి..!
243

ఇంకోస్ారి త్నతో మాటాసడి చకస్ాును... ఇపుాడే ననకో అయిడియా వ్చ్చింది,"

అంది అంజలి. అంజలి ఎకూడ స్ుజాత్ని త్న కకత్ు (చెత్ు) అయిడియాతో
Page
 ఒప్రాంచేస్ు ుందో నని శంకర్ల్ కి భయం వేసరంది. "ఆహ్... వ్దుద... అంజలి...!
నువివంకేం చెప్రానన త్ను వినకపో వ్చుి... మళీే త్న మనస్ు మారిపో యి శ్లరదేవికి
గానీ లేదన మీ ఆయనకి గానీ చెప్లాసలు మన ఇదద రి పని అయిపో త్రంది... స్రే,
ఈస్ారికి త్ను చెప్రానటుుగా చేసలదద నం... కానీ, త్ను చెప్రానటు
స చేస్ాక మళీే మనని
త్ను ఇలా బాసకమైల్ చేయకూడదని త్నకు చెపుా," అననాడు. ఇలాటి బాసకమైల్
జీవితనంత్ం ఉననా అత్నికి ఓకే...! అకూడ చనటుగా వారి మాటలు వింటునా
స్ుజాత్ ఆనందంగా ఎగిరి గెంతేసరంది... మొతనునికి త్నకిపుాడు లెైవ్ మాయచ్ చకసల
అవ్కాశం దొ రికిందిగా మరి!
244
Page
 Episode 70
★ స్ుజాత్ని ఇంటలస దిగబలటు ాక ననసరిన్ త్న ఇలుస చేర్ుకుని స్ారాస్రి త్న అనా
గదిలోకి పో యి "భయాయ, ఏమైంది నీకు..? త్నని ఎంత్ కషు పడి తీస్ుకకచనిను
నేను... నువ్వస్లు త్నతో స్రిగగ ా మాటాసడనే లేదని చెప్రాంది!" అంటూ త్ను
స్ామిర్ల్ ని కోపాడింది. స్ామిర్ల్ కి కూడన స్ుజాత్తో తొలిపరిచయం ఇలా అవ్వడం
చనలా బాధగా ఉంది. కానీ, త్న చెలిస ముందు బయటపడకుండన, "ననేాం
చేయమంటావ్? త్ను అస్ులు మాటాసడనివ్వకుండన ననుా ఎందుకూ పనికిరాని
వాజమిలాగ జమకటిు నవ్ువకుంటూ వెళ్ళేపో యింది... నన స్ంగతి స్రే గానీ,
త్నకు నేను నచనినో లేదో కనుకుూననావా?" అని అడిగాడు. "భయాయ... త్నకి
నువ్వంటే మంచ్చ అభిపాియం ఏర్ాడినటేువ్ుంది... అంటే... త్న మాటలను బటీు
ననకు అలా అనిప్రంచ్చంది! నువ్ువ చెపుా... త్ను ఎలా వ్ుందో —" అని ననసరిన్
అడగాగనే త్న అమి త్నని ప్రలవ్డం వినిప్రంచ్చ, "హ్హ... అమీి.. ఆయిా!" అని లేచ్చ
వెళ్ళేపో త్ూ, "నేను స్ాానం చేసర వ్చేిస్ాును... త్రావత్ మాటాసడుకుందనం!" అనేసర
వెళ్ళేపో యింది.
★★★
స్ాానం ముగించుకు వ్చనిక ననసరిన్ మేను అత్ు ర్ు స్ువాస్నలతో
ముకుూపుటాలను అదర్గతడుత్రనాది... కమీజులోని త్న చను గుబబలను బాితో
బంధించకుండన అలానే వ్దిలేయడంతో అవి సలవచిగా అటు ఇటు
ఎగుర్ుచునావి... ననసరిన్ స్ామిర్ల్ దగగ రికి వ్చ్చి అత్ని ముందు కూర్ుిని, "హ్ి...
ఇపుాడు చెపుా భయాయ...! స్ుజాత్ ఎలా వ్ుంది....?" అని అడిగింది. స్ామిర్ల్ ఏదో
టాిన్ు లో ఉనాటుుగా మొహ్ం ప్ెటు ి, "త్నంత్ అందగతెు ని ఇంత్కుముందు
245

ఎపుాడక చకడలేదు బలహ్న్, కుదిత్ కా కమాల్ హ వవ... త్న గురించ్చ ఇంత్కంటే

Page
 నేనేం చెపాగలను...!" అననాడు. ననసరిన్ కాస్ు ఇబబందిగా మొహ్ం ప్ెటు ంి ది... ఒక
అమాియిగా త్న ముందే ఇంకో అమాియిని పప గిడితే త్నకి స్హించడం కషు ంగా
వ్ుంది. అస్లే త్నకి త్న అందమటే కాస్ు గర్వం ఎకుూవ్. లత్ ఈ ఊర్ుాండి
వెళ్ళేపో యాక ఈ వ్ూరి కురారళ్ళస అందర్ూ మొదట త్న వెంటే పడనార్ు. త్రావత్నే
ఈ స్ుజాత్ వ్చ్చి త్న మాయని చకప్రంచ్చంది. ననసరిన్ మూతి ముడుచుకుంటూ,
"హ్ి... త్నలో అంత్లా నచేి అందం ఏం కనబడిందో ...?" అంది. స్ామిర్ల్
నవ్ువత్ూ, "త్నలో అణువ్ణువ్ునన అందం దనగుంది ననసరిన్... త్నని గురించ్చన
ఏ విషయమైనన ననకు ఇషు మైనవే...!" అననాడు. ననసరిన్ కి స్హ్నం
స్నాగిలస ుతోంది... త్ను కూడన స్ుజాత్కి ఏమీ తీసరపో నని స్ామిర్ల్ కి
తెలియజెపాాలనుకుంది. 'ఇనేాళ్ళేగా ఇంటలస వ్ునా త్న అందం కనపడలేదుగానీ
కకత్ు గా వ్చ్చిన ఆ స్ుజాత్లో అనువ్ణువ్ూ అందంగా కనపడిందన... వీడికి!' అని
అనుకుంది. హ్ి... ఒకవేళ్ నిజంగా ననసరిన్ స్ుజాత్ కననా అందగతెు
అయినపాటికీ ఏ అననా త్న చెలెస లిని అలాంటి దృషరుతో చకడడు. ఆ విచక్షణని ఆ
క్షణం త్ను మర్చ్చపో యింది. అస్కయ ముందుపుటిు ఆడది త్ర్వాత్
పుటిుందంటార్ు... అలాంటి అస్కయతో కూడిన దేవషం ననసరిన్ లో ఇపుాడిపుాడే
పుర్ుడు పో స్ుకుంటలంది.... స్ుజాత్ మీద! ఇక ఓర్వలేక స్ామిర్ల్ తో, "త్ను
ననకననా అందగతెు నన, భయాయ..?" అని అడిగింది. స్ామిర్ల్ ఒకూస్ారి త్న చెలెస లి
వ్ంక చకస్ాడు. ననసరిన్ కాస్ు ఒంగి వ్ుండటంతో దబబకాయలాసంటి చనుాల ప్ెై
భాగం ఇంకా ఆ చీలికా అత్నికి లీలగా కనపడింది. ఒకూ క్షణం త్న చకపుని
తిపాకుండన అలా చకస్ాక త్నేం చేస్ు ుననాడో అర్ధమై వెంటనే త్న త్లను పకూకి
246

తిప్లాసర, "నినెాపుాడక ఆ వ్ుదేదశయంతో చకడలేదు, ననసరిన్!" అననాడు. "పో నీ

ఇపుాడు చకడు... ఒకూస్ారి చకసర త్నకూ ననకూ ఉనా తేడన ఏంటల చెపుా...
Page
 ఎవ్ర్ు ఎకుూవ్ అందంగా వ్ుననారో...?" అంటూ ఇంకాస్ు ముందుకిూ వ్ంగింది.
ఎంత్ చకడకూడదనుకుననా కళ్ేముందు కనిప్రస్ు ునా ఆ ర్స్ాలూరే
మామిడిపళ్ళే వ్ూగుత్ూ అగుప్రంచేస్రికి, "ననసరిన్.. నీకేమైనన ప్రచెికిూందన..?"
అననాడు. అకూడే వ్ుంటే ఇంకేం చకడనలిు వ్స్ుుందో నని వెంటనే లేచ్చ పకూన
టేబుల్ మీదునా పుస్ు కాలను వెదుకుత్రనాటుుగా ననటకమాడస్ాగాడు... కానీ,
త్న కళ్ేముందు మాత్ిం ఇందనక చకసరన బంత్రలు ననటయమాడనయి. అపుాడే
వాళ్ే అమి వ్చ్చి, "ఏంటి ననసరిన్... చదువ్ుకోకుండన భయాయ తో కబుర్ుస
చెపుాకుంటూ కాలక్షేపం చేస్ు ుననావ్...! పో యి చదువ్ుకో..." అంది. ననసరిన్
వెంటనే, "అమీి... నేను భయాయ దగగ ర్ ఒక పాిబస ం నేర్ుికుందనమని వ్చనిను...
ననకు కకంచెం ఆలస్యమవ్ుత్రందిలేఁ తెలుస్ుకోడననికి!" అని త్డుముకోకుండన
చెప్రాంది. ననసరిన్ అబదధ ం చెపు ో ందని త్న అమికి చెపద ామనుకుననాడు స్ామిర్ల్.
కానీ, త్నకి నోర్ు ప్ెగలేస దు... ఎందుకో మరి! "స్రే ననసరిన్... మీ బాబా
నిదిపో యార్ు.... నేను కూడన పో యి పడుకుంటాను... నీకు, స్ామిర్ల్ కి పాలు కలిప్ర
వ్ంటగదిలో ఉంచనను. చలాసరాక మరిిపో కుండన తీస్ుకోండి...!" అనేసర వాళ్ే
అమి వెళ్ళేపో యింది. ననసరిన్ వ్ంటగదిలోకి పో యి పాలు పటుుకు వ్స్క
ు త్న
కమీజుకి వ్ునా ఓ బటన్ ని విప్లాసరంది. గదిలోకి వ్చ్చి స్ామిర్ల్ కి పాల గాససరస్ు క
కాస్ు వ్ంగి త్న మేర్ూ పర్వతనలను అత్నికి కనపడేటు ుగా చనప్రంది. "మ్... చెపుా
భయాయ... స్ుజాత్ ననకననా అందగతెు నన....?" స్ామిర్ల్ ననసరిన్ యద లోయ వ్ంక
చకసర పాలని తనగలేక ముఖం మర్లా పకూకు తిప్లాస్ుకుని కోపంగా, "ననసరిన్...
నువావ టాప్రక్ ఇంక ఎతనువ్ంటే అమీిని ప్రలుస్ాును... వెళ్ళే చదువ్ుకో...!"
247

అననాడు. "భయాయ... నేను నన పుస్ు కాలను ఇకూడికే తెచుికుని నీ దగగ రే

చదుకోనన...?" అంది ననసరిన్ వెంటనే. స్ామిర్ల్ వ్దుద వ్దద నుకుననా అత్ని నోటి
Page
 వెంట, "స్రే...!" అనా మాట వ్చేిసరంది, "కానీ, చదువ్ుకో... అంతే, ఇంకేమీ
మాటాసడకూడదు!" అననాడు మళీే... ననసరిన్ వెంటనే త్న గదిలోకి పో యి
పుస్ు కాల బాయగుని తీస్ుకుని వ్స్క
ు త్న కమీజుకి వ్ునా మరో రెండు బటన్ లని
కూడన తీసలసరంది. త్న అమీి దగగ రికి వెళ్ళే త్ను స్ామిర్ల్ గదిలో
చదువ్ుకుంటుననానని, ఆలస్యమైతే అకూడే పడుకుంటానని కూడన చెప్రాంది.! ఆ
త్రావత్ ననసరిన్, స్ామిర్ల్ గదిలోకి వ్చ్చి అత్ని ఎదుర్ుగా నేల మీద కూర్ుిని త్న
పుస్ు కాలను తీసర శరదధగా చదువ్ుత్రనాటుుగా నటించస్ాగింది. అకూడ స్ామిర్ల్
చకడకూడదు అనుకుంటూనే మాటిమాటికీ ఓర్కంట ననసరిన్ వ్క్ష స్ంపదను
కననార్ాకుండన చకడస్ాగాడు. 'ఆహ్హ... ఏముననాయవి...! నేను ఇంత్కుముందు
ఎపుాడక వీటిని ఆస్ులు గమనించనే లేదు...' ఆ క్షణంలో స్ామిర్ల్
అంత్కుముందు తనను ఎంత్గానో పప గిడిన స్ుజాత్ని కూడన విస్ిరించనడు.
ననసరిన్ శిఖర్ దవయానిా తొంగి తొంగి చకడస్ాగాడు. అత్నికి వాటిని చేత్రలోసకి
తీస్ుకుని ప్రసరకేయాలని చేత్రలు దుర్ద ప్ెటుస్ాగాయి... 'కానీ... త్ను నన చెలిస...
ఛ... ఇది త్పుా... త్...త్పుా... కాదు... త్పుా... కాదు... ఊహ్ ... ఎదుర్ుగా
ఇలాంటి అందననిా ప్ెటు ుకుని... ఏమీ చెయయకపో డం.... త్పుా.... అవ్ును... అదే
త్పుా... కానీ... ఎలా.....?' అలా మలస గా అత్ని మనఃసరుతిలో మార్ుా వ్చ్చింది.
అకూడ ననసరిన్ కూడన స్ామిర్ల్ ని గురించ్చ అలాగే అలోచ్చస్ోు ంది, 'ఎలా.... స్ప ంత్
అనాయయతో... ఎలా...?' ఎందుకెైనన మంచ్చదని త్ను ఇంకాస్ు వ్ంగి త్న స్ు ననలను
మరింత్గా బహిర్గత్ం అయిేయలా చేసరంది. ఈ పప జిషన్ లో త్న చను గుబబలు
స్ాషు ంగా కనిప్రంచడంతో పాటుగా ఎర్రని ముచ్చికలు కూడన అత్నికి
248

దర్శనమిస్ాుయి... ఆమ పియత్ాం వ్ముి కాలేదు. స్ామిర్ల్ ఈస్ారి ననసరిన్ వెైపు

చకసరంత్రావత్ అత్నికి గుటకపడటం కూడన కషు మైంది. అత్ని కనుాలముందు
Page
 కేవ్లం ఆమ బంగినపళ్ే ర్ూపు మాత్ిమేకాక గులాబీ ర్ంగులో ఉనా ముచ్చికలు
కూడన లీలగా అగుప్రంచనయి. స్ామిర్ల్ మలస గా త్న గతంత్రని స్వ్రించుకుని,
"ఈరాతిికి ఇకూడే పడుకుంటావా నువ్ువ...?" అని అడిగాడు. అత్ని మాటలోని
తేడనని ఇటేు పసరగటేుసరంది ననసరిన్... విజయగర్వంతో త్న ప్ెదనలప్ెై చ్చనాగా నవ్ువ
విరిసరంది. ఎలాగయితేనేం, చ్చవ్రికి త్న అనాయయకి త్న మీద కోరిక ఏర్ాడేలా
చేసరంది ననసరిన్. "లేదు భయాయ... నన గదిలోనే పడుకుంటా...! ఇపుాడే
వెళ్ళేపో నన...?" అంటూ వ్యంగయంగా అంది. స్ామిర్ల్ వెంటనే త్డబడుత్ూ, "ఆ...
వ్దుద... ఆ..హ్హ.... అది ఏంటంటే... నువ్ువ... ఎంత్సలపు ఇకూడ
చదువ్ుకోవాలనుకుంటే... అంత్సలపు చదువ్ుకో... అంటే... నువ్ువంటే.... అదే...
నువ్ువ లేకపో తే ననకు కూడన ఒంటరిగా... అనిప్రంచ్చ... నిది... వ్చేియచుి....
మ్... నీకు గానీ, నిది వ్సలు ... నిర్భయంత్ర్ంగా... ఇకూడే... పడుకో... పరేసదు... ప్ెదద
మంచమే కదన... ఇంత్కుముందు కూడన చనలాస్ార్ుస పడుకుననాం కూడన..."
హ్ి... ననసరిన్ ని త్నతో పాటు పప డుకునేలా చేయడననికి ఇంత్ పాఠం చదివాడు
స్ామిర్ల్!! ఇంత్కుముందు ఎనిాస్ార్ుస పడుకుననా ఇపుాడు పడుకోమనడననికి
అర్ధం వేర్ు కదన...! ననసరిన్ ఏమైనన కాదంటుందన...! ప్ెైగా త్నకి కూడన ఇదే
కావాలి. అందుకే, "స్రే... భయాయ...!" అనేసర మళీే చదువ్ుకుంటునాటుుగా
నటించస్ాగింది. 'ననసరిన్ ఇకూడే చదువ్ుకోడననికి 'స్రే' అని చెప్రాందన... లేక
పడుకోడననికా...!' అని స్ామిర్ల్ మనస్ులో శంక మొదలెైంది. దననిా
తెలుస్ుకోడననికి మంచం మీదనుంచ్చ లేచ్చ అలిరా దగగ రికి వెళ్ళే, "నీకూూడన
దుపాటి తీయమంటావా...? అదే... నువివకూడే పడుకుంటానననావ్ు కదన..
249

అందుకే—" "ఆ... భయాయ... ననకూూడన దుపాటి తీయ్... నేనక ఇకూడే

పడుకుంటా కదన...!" అంది ననసరిన్ ఆనందంగా... త్న ముఖం చంది బింబంలా
Page
 వెలిగిపో తోంది. ఇదద రి కళ్ేలో కోరిక తనండవిస్ోు ంది... ఇదద ర్ూ వారి బంధననికునా
పవిత్ిత్ను విశిరించనర్ు... కానీ, ముందుకెళ్ేడననికి కూడన ఇదద రికి ధెైర్యం
చనలడంలేదు. చనలాసలపు ఆలోచ్చంచనక ఒకటే మార్గ ం కనిప్రంచ్చంది ననసరిన్ కి.
ఇందనక తనము వ్దిలేసరన టాప్రక్... ఎకూడినుంచ్చ ఆపారో అకూడి నుండే
కకనస్ాగించడం ఉత్ు మంగా తోచ్చంది త్నకి. త్లెతిు స్ామిర్ల్ వెైపు చకసరంది. స్ామిర్ల్
కళ్ళే త్న లోయని వ్దలటం లేదు. హ్ి... ఇపుాడు అడిగితే త్ను కూడన ఆ
విషయం గురించ్చ మాటాసడవ్చుి..! "భయాయ... ఓ విషయం అడిగితే ఏమీ
అనుకోవ్ుగా...!" స్ామిర్ల్ ననసరిన్ ముఖంవెైపు త్న దృషరుని మర్లిి, "హ్ి...
అడుగు... నేనేమీ అనుకోనులేఁ...!" అననాడు. ననసరిన్ కావాలనే ఇంకాస్ు వ్ంగి
త్న భారాలను త్న అనాకు చకప్రస్ు క, "ఎవ్ర్ు ఎకుూవ్ అందంగా ఉంటార్ు...
నేనన లేక స్ుజాతన?" అనడిగింది. ననసరిన్ నుంచ్చ ఇలాంటి పిశరా వ్స్ుుందని స్ామిర్ల్
వ్ూహించనడు... త్న చకపుని మళీే ననసరిన్ పర్ువ్పు పప ంగుల వెైపు మళ్ళేస్క
ు ,
"నేనెపుాడక నినుా ఆ దృషరుతో చకడలేదు, ననసరిన్!" అననాడు. స్ామిర్ల్ చకపుని
గమనించ్చ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "ఏ దృషరుతో... భయాయ...!" అని అడిగింది. ననసరిన్
అలా నవ్ువత్ూ ఊగేస్రికి ఆమ యద స్ప త్ర
ు లు కదులుత్ూ కనిప్రంచనయి. ఏదో
ఆకలిగతనా శునకం మాదిరి స్ామిర్ల్ నోటస ల లాలాజలం వ్ూరింది. "ఏ దృషరుతో...
అంటే... ఆ దృషరుతో... ఆ... అదే... ఒక ప్రియురాలిా చకసరనటుుగా... ఒక భార్యని
చకసరనటుుగా... అలా అనమాట...!" అననాడు. త్న మనస్ులో 'స్ృషరులోని పితీ
దననిలో అందం దనగివ్ుంది... దననిా చకసల మనస్ు వ్ుండనలి, అంతే!'
అనుకుననాడు. లేకపో తే, ఇననాళ్ళే త్న చెలిసలో ఇంత్ అందం దనగువ్ుందని త్ను
250

అస్ులు గమనించలేకపో యాడు. హ్ి... ఒకూస్ారి కామవాంఛ మొదలెైతే త్ర్త్మ

భరధనలు కూడన పూరిుగా మర్చ్చపో తనర్ు కదన! "ననసరిన్... నువ్ువ అడిగే అందననిా
Page
 ఎవ్రెైనన త్న ప్లిమించ్చన వారిలో చకడనలనుకుంటార్ు... కానీ, త్న స్ప ంత్ చెలెస లిలో
ఎవ్రెైనన చకడనలనుకుంటారా... చెపుా!" అననాడు. ననసరిన్ కి ఒళ్ళే
మండిపో యింది. 'ఇందనకటినుంచ్చ కళ్ేపాగించ్చ చకస్క
ు ఇపుాడు స్కకుులు
చెపు ుననాడు... స్రేస, చకదనదం ఎంత్సలపు ఆగుతనడో ' అనుకుని, "భయాయ... పో నీ,
ఒకూస్ారి ననుా నీ ప్లిమికురాలిగా ఊహించ్చ నేను ఎంత్ అందంగా వ్ుననానో
చెపుా...!" అంది. స్ామిర్ల్ కాసలపు ఆలోచ్చంచ్చ, "మ్... స్రే... ముందు వెళ్ళే త్లుపు
గడియప్ెటు ి రా...! ఆ త్రావత్ నేను నినుా అలా చకడనానికి పియతిాస్ాును," అని
అనగానే ననసరిన్ లేచ్చ గబగబా పో యి త్లుపు గడియప్ెటు స
ే ర తిరిగతచ్చి తినాగా
మంచమకేూసరంది. ఇక త్న స్ో యగాలిా చకప్రంచనలిున అవ్స్ర్మే లేదు... త్ను
ఆలెిడీ త్న మాయను స్ామిర్ల్ ప్ెైన చకప్రంచేసరంది. స్ామిర్ల్ కాసలపు ననసరిన్ ని
అలా ప్ెైనుంచ్చ కిందకి చకసర మలస గా, "చకడక.... న్..నేనిపుాడు నీకు ఏం చెప్లు
అది నువ్ువ చేయాలి... అ-అలాగెైతేనే... నేను చెపాగలను... మరి.... ఎవ్ర్ు
ఎకుూవ్ అందంగా ఉననారో... న్-నువ్ువ మాటిమాటికీ అడుగుత్రననావ్ు గనకనే
ఇదంతన... స్రేనన...?" అననాడు. "ఆ... స్రే!" అంది ననసరిన్. స్ామిర్ల్ ఏం చేస్ు ాడన
అని త్ను త్హ్త్హ్లాడుతోంది. "మ్... అయితే వెళ్ళే ఆ మూల నిలబడు... పో !"
అని స్ామిర్ల్ అనగానే ననసరిన్ పో యి అకూడ నిలబడి స్ామిర్ల్ వ్ంక చకడస్ాగింది.
"ఆ.. గుర్ుుందిగా... నేనేం చెప్రానన కాదనకూడదు.. అపుాడే మీలో అందగతెు ఎవ్రో
నేఁ చెపాగలను...!" ననసరిన్ 'స్రే' అనాటుుగా త్లూప్రంది. "మ్.... నీ రెండు
చేత్రలీా ప్ెైకెత్ు ర...!" ననసరిన్ అలానే ఎతిు ంది. అస్లే ముందు గుండీలను
తీసలయడంతో త్న యదల మధయ చీలిక ఇపుాడు పూరిుగా కనిప్రంచ్చంది స్ామిర్ల్ కి.
251

అలానే త్న కమీజు కాస్ు ప్ెైకి లేవ్డంతో పాలమీగడ వ్ంటి నడుము బొ డుా కూడన
కనపడస్ాగింది. ననసరిన్ కి సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చ బుగగ లు ఎర్ుప్ెకాూయి... అత్ని
Page
 చకపులకి ఆమ చనుా మొనలు నికూబొ డుచుకుననాయి. త్న వ్క్షోజాలు
ఎపుాడెపుాడు కమీజునించ్చ బయటపడదనమా అనాటుుగా పప ంగుత్రననాయ్...
స్ామిర్ల్ ఆమ ననభి స్ౌందరాయనిా చకస్క
ు త్నని తననే మర్చ్చపో యాడు...
కళ్ేపాగించ్చ అలా దననేా చకస్క
ు వ్ుండగా ననసరిన్, "భయాయ... చేత్రలు నొప్రా
ప్ెడుత్రననాయ్... దించేయనన...!" అని అడిగింది. త్న అనా వెైపు చకడలేక
సరగగ ుతో నేల చకపులు చకస్ోు ంది. స్ామిర్ల్ వెంటనే, "మ్... స్రే దించు.. దించేసర
వెనకిూ తిర్ుగు...!" అననాడు. ననసరిన్ వెంటనే చేత్రలు దించేసర వెనకిూ తిరిగింది.
ఇపుాడెైతే ఒకరి ముఖం ఒకర్ు చకస్ుూనే అవ్కాశం లేకపో వ్డంతో ఇదద రిలో సరగగ ు
బిడియం త్గగ స్ాగింది. స్ామిర్ల్ ననసరిన్ గోళ్ాలిా కళ్ేనిండుగా చకస్ుుననాడు...
స్ూర్ుులోంచే వాటి షలప్ చనలా బాగా కనిప్రస్ు కవ్ుంది... అచిం పుచికాయల
మాదిరి గుండింగా ఉననాయవి... స్ామిర్ల్ కకంచెం త్న గతంత్రని స్వ్రించుకుని,
"ననసరిన్... త్పుాగా అనుకోకు... నీకు వీలయితే... ఆ.... కమీజుని విప్లాయ్...!"
అననాడు. ఆ మాట అంటునాపుడు అత్ని గతంత్ర కాస్ు వ్ణికింది. ననసరిన్ కి
ఒకూస్ారిగా ఒళ్ేంతన జలదరించ్చనటస యింది... కమీజు లోపల త్నేమీ
వేయనేలేదు... "కానీ... లోపల నేను—" అని త్ను అండుండగానే స్ామిర్ల్,
"ముందే చెపాానుగా... నేనేం చెప్లు అది చేయాలి... కానీలు ఏమీ చెపప ాదద ని...
ఒకవేళ్ నీకు ఇషు ం లేకపో తే... స్రే... మానేదద నమేస..!" అననాడు. 'ఇకూడ ఇషు ం
లేనిదెవ్రికీ? త్నకు కూడన విప్లాయాలనే వ్ుంది... కానీ, ఒకూస్ారి విప్లాసలు త్న ప్ెై
భాగమంతన నగాంగా మారిపో త్రంది... త్న స్ప ంత్ అనా ముందు అలా నిలబడనలి
అనా త్లంప్ల త్న శరీర్ంలో కంపననలను స్ృషరుస్ు ో ంది. మలస గా త్న చేత్రలతో
252

కిందన కమీజు అంచులని పటుుకుని ప్ెైకి ఎతిు త్ల మీదనుంచ్చ తీసలసరంది. కింద
పడేయకుండన కమీజుని అలానే ఓ చేతు ో పటుుకకంది. స్ామిర్ల్ కి ఇపుాడు ననసరిన్
Page
 ననజూకు నడుము పాల మేను చకస్ుుంటే ప్రచెికిూనటు యింది... ఇపాటివ్ర్కూ
అత్ను ఏ ఆడదననీా ఇలా చకసరందే లేదు... కేవ్లం బూ
స ఫరల్ి్ లో చకడడం
త్పా...! ఆమ ముందు భాగం ఎలా వ్ుందో చకడనలనిప్రంచ్చంది అత్నికి... అకూడ
ననసరిన్ గుండె వేగంగా కకటుుకుంటలంది... కామీజు నండి బయటపడా త్న
పాలపప ంగులు మలస గా గటిుపడస్ాగాయి.... అస్లు స్ౌందర్యం అంటే ఏంటల
తెలుస్ుకోవ్డననికి ఇదంతన చెయాయలా...? అయినన ఆ స్ుజాత్ని స్ామిర్ల్ ఎపుాడు
ఇలా చకస్ాడు...? మరి స్ామిర్ల్ ఇదంతన ఎందుకు చేస్ు ుననాడనేది త్నకి బాగా
తెలుస్ు...! స్ామిర్ల్ పండుని ఒకేస్ారి తినేయకుండన కకరికి కకరికి
తిననలనుకుంటుననాడు... ఇలా ఎదుర్ు చకసలలా చేసర త్న ర్ుచ్చని పూరిుగా
ఆస్ావదించనలనుకుంటుననాడు. త్రావత్ స్ామిర్ల్ ఏం చేయమంటాడో తెలీదు...
కానీ, ఈ రాతిి వెలిసలస్రికి త్ను ఆఖరికి త్పాకుండన గోల్ కకటిుంచుకుంటుంది అని
మాత్ిం త్నకి తెలుస్ు... స్ామిర్ల్ ననసరిన్ ని కళ్ళే మూస్ుకుని ముందుకి
తిర్గమననాడు. ననసరిన్ ఎపుాడో త్న కళ్ేను మూసలస్ుంచ్చంది... ఇలా నగాంగా
త్న అనాముందు నిలబడటమే చనలా కషు ం... ఇక కళ్ళే కలపడం అనాది అంత్
స్ులువ్ు కాదు... కోరికతో నిండిన త్న త్నువ్ంతన వేడి సెగలు చెలరేగుచుండగా
ననసరిన్ మలస గా స్ామిర్ల్ వెైపు తిరిగింది... త్న పలుచనెైన పప టు నీ, మధయలోని
ననభిని ఆ ప్ెైన ర్స్ాలూరే ఘనమైన పళ్ేని వాటిమీద ఎర్రని దనిక్షపళ్ే వ్లె ఉండి
ఊరిస్ు ునా ముచ్చికలనీ చకడగానే స్ామిర్ల్ కళ్ళే కాంత్రలని విర్జిమాియి...
ఇంత్ గతపా అందననిా త్నిపాటివ్ర్కూ ఏ బూ
స ఫరలుిలోనన చకడలేదు... అత్ని
ప్లంటులోని అంగం ఇక త్న మాటని వినడం లేదు... దననికి గానీ మాటలు
253

వ్చ్చివ్ుంటే 'ఒరేయ్... నేనింకా నీ ప్లంట్ లోపల ఎందుకుననానురా...? నీ చెలెస లి

మదనమందిర్ంలో ఎందుకులేను...!' అని అడిగేది. అకూడ ననసరిన్ కి కూడన చనలా
Page
 కషు ంగా వ్ుంది... త్న శరీర్ం స్ామిర్ల్ చేతి స్ార్శ కోస్ం ఎదుర్ుచకస్ోు ంది... ఇదద ర్ూ
ఆరాటంతో త్ప్రంచ్చపో త్రననార్ు. కానీ, ముందుకి అడుగేయడననికీ అంతే
స్ందేహిస్ు ుననార్ు... ఇదద ర్ూ...! ఇంకా అననాచెలెస లస ం అనే చ్చనా గీత్ తనమిదద రినీ
ఆపుతోంది... ననసరిన్ మలస గా, "భయాయ... నేను ఎలా వ్ుననాను...
ఇపాటివ్ర్కూ...?" అని అడిగింది... త్ను అస్ులు ఏమాత్ిం వెనకడుగు
వేయడననికి ఇషు పడటం లేదు... స్ామిర్ల్ కి ఏం చెపాాలో అర్ధం కావ్డం లేదు....
మనస్ులో మాత్ిం 'ఇక కంటలిల్ చేస్ో ూడం నన వ్లస కాదు... రా... వ్చేియ్...' అని
ఇపాటికి ఓ పదిస్ార్ుస ప్రలిచుంటాడు. ననసరిన్ ఇక ఆగలేక, "భయాయ...! కిందంతన
త్డిచ్చపో యిేలావ్ుంది. విప్లాయనన...?" అని అడిగింది. మళీే త్ను చెపాకుండననే
ననసరిన్ త్నే విప్లాయనన అని అడిగేస్రికి స్ామిర్ల్ ఏం చెపాాలో తేలుికోలేక
ననసరిన్ ని అలా చకడస్ాగాడు. ఇక ననసరిన్ స్ామిర్ల్ స్మాధననం కోస్ం
వేచ్చచకడకుండన చకచకా త్న స్ూర్ల్ు ని ప్లంటీతో స్హ్హ కిందకి దించేసరంది. ననసరిన్
పూరిు నగా స్ౌందరాయనిా చకడగానే స్ామిర్ల్ కి దిమిదిరిగిపో యింది... హ్హఁ... త్న
ఇంత్ అందంగా ఉంటుందని ఇంత్కుమునుపుగానీ తెలుస్ుంటే... అస్లు త్ను
ననసరిన్ ని ఇపాటివ్ర్కూ చెలెస లుగా భావించేవాడు కాదు కదన...! ననసరిన్
తొడలమధయనునా గుబుర్ులో తేనెలూర్ుత్రనా ఆమ ఆడత్నననిా చకడగానే
స్ామిర్ల్ బుర్ర మొదుదబారిపో యింది... అకూడినుండి త్న కాళ్ేప్ెైకి కార్ుత్రనా ఆ
ర్స్ాలను చకస్క
ు , "ఏంటల... కార్ుత్రనాటుుగా వ్ుందే... ఏంటదీ...?" అననాడు
స్ామిర్ల్... అదేంటల త్నకు తెలీక కాదు, ననసరిన్ చెప్లు విందనమని... "ఆ... అది...
ద్-దీనిలోంచ్చ వ్స్ోు ంది...!" అంది ననసరిన్. 'దీనిలోంచ్చ' అందిగానీ, దేనిలోంచో
254

చకప్రంచలేదు త్ను. "ఏంటీ... దేనిలోంచ్చ...?" అని ఏమీ తెలీనివాడలేస అడిగాడు

స్ామిర్ల్. ననసరిన్ త్న చేతిని త్న ఛనతీమీద ప్ెటు ుకుని అకూడినుంచ్చ మలస గా త్న
Page
 ననభి వ్దద కు వ్చ్చి పప తిు కడుపుని ఒత్ర
ు కుని మలస గా ఆ గుబుర్ు పప ద మీదకి
తీస్ుకెళ్ళే త్న య్యని దనవర్ం దగగ ర్ వ్ుంచ్చ, "ఇకూడి నుంచ్చ!" అంది గాఢంగా
వ్ూప్రరి తీస్క
ు ... స్ామిర్ల్ త్న గతంత్రని ప్ెంచ్చ,"ఆహ్హ... దనని ప్లరేమిటల...?"
అననాడు. ననస్ిన్ కి సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చంది... వ్ణుకుత్రనా ప్ెదనలతో, "పూ..."
అని మలస గా అంది. "ఏంటల... వినపడి చనవ్లా... కాస్ు గటిుగా చెపుా మళీే..."
అననాడు స్ామిర్ల్ వేళ్ాకోళ్ంగా. ననసరిన్ త్న గతంత్రని స్వ్రించుకుని, "పూ..."
అంది కాస్ు స్వర్ం ప్ెంచ్చ. ఎందుకో చనలా సరగగ స
ే ర గోడవెైపు తిరిగిపో యింది.
ఇంకెవ్రెైనన అయితే చెప్రాంది చనలు అనుకుని ఏం చెయాయలో అది చేసలస్ు ార్ు...
కానీ, స్ామిర్ల్ మాత్ిం ఏమీ కదలకుండన ననసరిన్ గోళ్ాలని ఆస్కిుగా
చకడస్ాగాడు... త్న ప్రర్ుదులు కకదిదగ అటుఇటుగా త్న స్ు ననల సెైజులోనే
వ్ుననాయి... కింద ఆమ య్యని నుండి ఇంకా ర్స్ాలు కార్ుత్రననాయి... స్ామిర్ల్
మలస గా మంచం మీదనుండి లేచ్చ ననసరిన్ దగగ రికి వ్చ్చి ఆమ చెవిలో, "ఈ
విశవంలోనే నీలాంటి అందనలరాశి లేదు... ప్రియా..." అననాడు. త్న స్వంత్ చెలెస లు
కాస్ాు ఇపుాడు అత్ని దృషరులో ప్రియురాలిగా మారిపో యింది. ననసరిన్ మొతనునికీ
త్ను అనుకునాది స్ాధించ్చంది... ఇక త్ను మరతక నిముషం కూడన
ఉప్లక్షించలేకపో యింది... చపుాన త్న అనా... స్ారీ... ప్రియుడి వెైపు తిరిగి
అత్నిా గటిుగా కౌగిలించుకుంది. త్న గుబబలను అత్ని ఛనతీకి బలంగా ఆనిస్క
ు
అత్ని ముఖమీిద ముదుదల వ్ర్ిం కురిప్రంచ్చంది... స్ామిర్ల్ ననసరినిా ఏదో శోభనం
ప్ెళ్ళేకూత్రరిమాదిరి ఎత్ర
ు కుని మంచం దగగ రికి తీస్ుకెళ్ళే మంచం మీద
పడేశాడు... "మ్ి... తొందర్గా రా... నేననగలేకుననాను... ప్ెటు య్
ే ... వెంటనే..."
255

అంటూ ననసరిన్ గింజుకుంటూ స్ామిర్ల్ చెయియపటుుకుని త్న మీదకు లాకుూంది.

త్నలో కోరిక పడగవిప్రా బుస్కకటు స్ాగింది. స్ామిర్ల్ చేతిని పటుాకెళ్ళే త్న తొడల
Page
 మధయన వ్ుంచ్చ గటిుగా నొకుూకుంది... ఆమ ఆడత్నపు త్డిదనం త్న వేళ్ేకి
త్గలగానే స్ామిర్ల్ ఆమ ఉబిబన నిలువ్ుప్ెదనలని కసరగా నలిప్లస్ాడు.
"స్...మ్ి్.... స్...స్ామిర్ల్....!" అంది ననసరిన్ త్మకంతో... స్ామిర్ల్ మంచం మీద
పడుకుని ననసరిన్ ని త్న మీదకు ఎకిూంచుకుననాడు... స్ామిర్ల్ వేడి కడీా ప్లంటలసంచ్చ
లేచ్చ త్న నిలువ్ుబదద లకి త్గిలేస్రికి ననసరిన్ ఆగలేక గటిుగా ఒకూస్ారి
అదుముకుంది... అంతే, స్ామిర్ల్ మగత్నం ఓడిపో యి ప్లంటలసనే ప్రచ్చకారి
చేసలసరంది... ఎంతెైనన, అత్నికి మొదటిస్ారి కదన... అందుకే, అత్ను ఎకుూవ్
ఆతనినిా త్టుుకోలేకపో యాడు. ననసరిన్ ని త్న గుండెలకు హ్త్ర
ు కుని "ఐ లవ్
యూ ప్రియా" అని పదే పదే అననాడు... కింద అత్ని అంగం ఆఖరి బొ టుుని
వ్దిలేవ్ర్కూ అత్ను ఆమను అలానే కర్ుచుకుని ఉండిపో యాడు. స్ామిర్ల్ అంగం
మలస మలస గా మత్ు బడిపో వ్డంతో ననసరిన్ కి చ్చనాగా బాధగా అనిప్రంచ్చంది... త్న
ఆడత్నంలో మొదలెైన ఈ అగిాని స్ామిర్ల్ చలాసర్ికపో వ్డంతో ననసరిన్ అత్ని
ఛనతీని త్న కనీాళ్ేతో త్డిప్లసరంది... కానీ, స్ామిర్ల్ కి తెలుస్ు... ఏం చెయాయలో...!
త్ను వెంటనే మంచం మీదనించ్చ లేచ్చ త్న ప్లంటుని అండరేవర్ల్ ని తీసలసర ర్స్ంతో
మిలిత్మైన త్న మగసరరిని ననసరిన్ నోటస లకి తోసలస్ాడు. ననసరిన్ ఇక ఏమాత్ిం
ఆలస్యం చేయక స్ామిర్ల్ అంగానిా త్న ననలుకతో శుభింగా ననకేసర అత్ని ర్స్ాలను
జుర్ురకుంది... ఆనక అత్ని అంగానిా ఆమ చీకడం మొదలుప్ెటు ాక అది త్న
పూర్వపు సరుతికి రావ్డననికి అటేు స్మయం పటు లేదు... ననసరిన్ ఏదో లాలీపాప్
చపారించ్చనటుుగా అత్ని ఎర్రని గుండుని చీకుత్రంటే అత్నిలో మళీే ర్స్ పివాహ్ం
మొదలయిేయలా అనిప్రంచ్చంది. కానీ, ఈస్ారి అత్ను కంటలిల్ చేస్ుకుననాడు...
256

వెంటనే ఆమ నోటస లంచ్చ త్న ఆయుధననిా తీసలస్ాడు. ననసరిన్ వెంటనే, "మ్...

దించేయ్... నన పూ..లో దించేయ్...!" అంది త్న తొడలను ఎడంగా చనప్ర...
Page
 ర్స్భరిత్మైన ఆమ య్యని దనవరానిా చకసర స్ామిర్ల్ త్న వేళ్ేతో ఆమ ప్ెదనలని
విడదీసర త్న బాణననిా ఎకుూప్ెటు ాడు. ననసరిన్ గటిుగటిుగా వ్ూప్రరి తీయస్ాగింది...
త్నకు తెలుస్ు మొదటి కలయికలో నొప్రా బాగా వేస్ు ుందని... అందుకే త్న
ప్ెదనలని బిగించ్చ ఎదుర్ుచకడస్ాగింది. స్ామిర్ల్ మలస గా త్న అంగానిా ఆమ
య్యనిలోకి తోస్ాడు... నొప్రాని త్టుుకోలేక ననసరిన్ కి కనుగుడుస బయటకి
వ్చేిస్ాుయిేమో అనిప్రంచ్చంది... కానీ, నోటినుండి శబద ం రాకుండన గటిుగా
మూస్ుకకనింది... 'ఫచక్'మంటూ అత్ని అంగం గుండు ఆమ కనెాపప ర్ను
చీలుికుని లోపలికి పో యింది... ననసరిన్ నొప్రాని భరించలేక విలవిలాసడింది...
'ఆప్లయ్'మనాటుుగా త్న త్లను అటు ఇటు ఊపస్ాగింది... కానీ, స్ామిర్ల్ త్న
డిలి
ి స ంగ్ ని ఆపకుండన కకనస్ాగించనడు... త్నకు తెలుస్ు, కాసలపటికి త్నే
స్ర్ుదకుంటుందని! ఒక చనుాని త్న నోటస లకి తీస్ుకుని మొనదేలిన ముచ్చికని
పంటిమధయ ప్ెటు ి రాస్క
ు చ్చనాగా కకరికాడు... 'యహ్... అలాస...' అనా చ్చనా
మూలుగు ననసరిన్ నోటినుండి బయటకకచ్చింది... ఒక చేతిని స్ామిర్ల్ జుత్ర
ు లోనికి
పో నిచ్చి త్న ఛనతీకి అదుముకుంది... స్ామిర్ల్ మలస గా ననసరిన్ ప్ెదనలను చేర్ుకుని
గాఢంగా చుంబించ్చ ఆమ ఎర్రని ప్ెదనలనుంచ్చ కారే మధువ్ును ఆబగా
జుర్ురకుననాడు... వారిదదరి ననలుకలూ ప్ెనవేస్ుకుపో యి ఎనెానోా ఊస్ులు
చెపుాకుననాయి... ననసరిన్ మలస గా త్న నడుముని ఎతిు స్ామిర్ల్ అంగానిా
త్నలోత్రలోసకి దింపుకోవ్డననికి పియతిాంచడంతో స్ామిర్ల్ ఒకూస్ారి గటిుగా
లోపలికి ఓమార్ు నెటు ాడు. దనంతో, అది మొతనునికి త్న గమాయనిా చేర్ుకుంది...
త్రావత్ స్ామిర్ల్ త్న అంగానిా లోపలికి బయటకి చేయడం మొదలెటు ాడు...
257

ననసరిన్ చ్చనాగా మూలు

గ త్ూ ఆనందంలో తేలియాడుత్రనాది... అలా స్ామిర్ల్ త్న
య్యనిలోంచ్చ త్న అంగానిా తీసర మళీే తొయయగానే ఆమ ఆనందం
Page
 దివగుణీకృత్మైంది... ఆమ ర్స్ాలు అత్ని పియాణననిా మరింత్గా స్ులభత్ర్ం
చేస్ాయి... 'షక్-షక్'మంటూ శబద ంతో అత్ననమను కుముిత్రంటే 'అహ్...
అహ్...'మని మూలు
గ త్ూ పితిస్ాందించస్ాగింది... ఇదద రి శరీరాలు చెమటతో
నిండిపో యింది... కానీ, అత్ు ర్ు స్ుగంధం ఇంకా ననసరిన్ ని వీడకపో గా స్ామిర్ల్
శరీరానిా కూడన తనకింది... ఇదద ర్ూ ఒకరతాకర్ు ముదుదలుప్ెటు ుకుంటుననార్ు...
ననకుూంటుననార్ు... అలాగే 'ఐ లవ్ యూ'లు చెపుాకుంటుననార్ు... చ్చవ్రాకరికి
ఒక ప్ెదద 'ఆ...హ్'తో ననసరిన్ త్న భారీ భావ్పాిప్రు ని పప ందింది. ఆమ ర్స్ాల
వెచిదనననికి మైమర్చ్చపో యి స్ామిర్ల్ కూడన త్న ర్స్ాలను వ్దలబో త్ూ వెంటనే
ఆమలోంచ్చ బయటకు తీసర ఆమ పలుచని పప టు మీద కారేిశాడు... ననసరిన్ స్ామిర్ల్
ని త్న ప్ెైకి లాకుూని అత్ని నుదుటిమీద ముదుదప్ెటు ి, "నువ్ువ నన స్ప ంత్ం... నేను
నినుా ఎవ్రికీ ఇవ్వను... నువివక నన వాడివి... నన ప్రియుడివి..." అంటూ అలాగే
నిదిలోకి జార్ుకుంది. స్ామిర్ల్ స్ౌందర్య రాశి అయిన త్న చెలిసని కననార్ాకుండన
చకడస్ాగాడు... కానీ, ఇపుాడు అత్ని కళ్ేముందు స్ుజాత్ కదలాడుతోంది...!
258
Page
 Episode 71
అకూడ శంకర్ల్ మనస్ు ఉర్కలేస్ు ుంది... 'స్ుజాత్లాంటి స్ుందరాంగి నుండి
ఇటువ్ంటి 'బాసకమైల్' కావాలని ఏ మగాడు కోర్ుకోడు! త్నంత్ట తననుగా వ్చ్చి
అంజలితో త్న రతమేన్ు ని లెైవ్ పో ి గారం లాగ చకడనలనుకుంటలంది... కేవ్లం చకసర
వ్ూర్ుకుంటుందన...? ఉండగలదన...? ఒకూస్ారి త్న మగసరరిని చకసరన ఏ ఆడదెైనన
దనని మందననికి పనిత్నననికీ ముగుధరాలవ్వలసరందే! ఇపాటివ్ర్కూ ఎంత్మందిని
చకడలేదు...! స్కజాత్ కూడన కచ్చిత్ంగా త్నకూ చేయమని అడుగుత్రంది' అని
అనుకుననాడు. అంజలి మాత్ిం ఈ విషయం గురించ్చ ఎకుూవ్గా
కలవ్ర్పడస్ాగింది... శంకర్ల్ కూడన అంజలి ముందు త్నకూ అలా చేయడం ఇషు ం
లేదనాటుుగా నటించస్ాగాడు. స్ుజాత్ ఆ రాతిికే ముహ్ ర్ు ం ఖరార్ు చేసరంది...
శంకర్ల్ ఆ ఘడియ కోస్ం ఆత్రిత్గా ఎదుర్ు చకస్ుుననాడు... అత్ని అంగం కూడన
ఎగిరెగిరి పడుత్రండటంతో మాటిమాటికీ దననిా స్ర్ుదకుంటుననాడు. స్ుజాత్కి
వారిదదరినీ అలా చకస్ాుననా ఊహ్కే మనస్ు ఆనందంతో ఉపప ాంగస్ాగింది...
మరికకదిద ఘడియలలో త్న కోరిక తీర్బో త్రంది... కుదిరితే వాళ్ళేదద రి చేతన
త్నకిషుమైన కకనిా భంగిమలిా వేయించనలని కూడన త్ను అనుకుంటలంది.
అపుాడే కాలింగ్ బలల్ రింగెైంది... స్ుజాత్ వెళ్ళే త్లుపుతీసర, "ననననా... మీరా...!"
అంది నిరాశగా. గిరీశం లోపలికి అడుగు ప్ెడుత్ూ, "ఏంటే... ననుా చకసర
ముఖానిా అలా వేలాడేస్ావ్ు... ఏఁ నేను త్వర్గా రావ్డం నీకు ఇషు ం లేదన...?"
అననాడు. అంజలికి మాత్ిం మొటు మొదటిస్ారి త్న భర్ు రాక స్ంతోషానిాచ్చింది.
"వ్చేిశారా...!" అంటూ నవ్ువత్ూ స్ావగత్ం పలికింది. హ్మియయ... లెైవ్ షో
నుండి త్ను త్ప్రాంచుకుంది... ఈరోజుకి! "ఏంటల విచ్చత్ిం..! ఒకరి ముఖం వాడిపో తే
259

మరతకరి ముఖం తెగ వెలిగిపో తోంది...! ననకేం అర్ధం కావ్డం లేదు. మరి
Page
 మాస్ాుర్ుగారి ముఖం ఎలా వ్ుందో ...?" అనుకుంటూ శంకర్ల్ ని చకస్ాడు. శంకర్ల్
వెంటనే త్న ముఖానికి చ్చర్ునవ్ువ పులుముకుని గిరీశానిా పలకరించనడు. గిరీశం
స్ో ఫాలో కూలబడి, "హ్మాి...! ఏదమాి స్ుజీ... నీ చేతు ో ఓ స్ాుాంగ్ కాఫీ తెచ్చి నన
మొహ్హన త్గలేయ్...! బాగా అలిసరపో యాననుకో!" అననాడు. నిజంగానే త్న
నననా ముఖం మీద త్గలెయాయలనిప్రంచ్చంది స్ుజాత్కి. 'నన పాసన్ అంతన పాడు
చేస్ాడు... హ్ ఁ...' అనుకుని విస్విస్ా నడుచుకుంటూ వ్ంటగదిలోకి
వెళ్ళేపో యింది. వెనకనే, అంజలి కూడన వెళ్ళేంది. "త్ప్రాంచుకుననానని అనుకోకు
అకాూ... నేనంత్ ఈజీగా వ్దిలే ర్కానిా కాదు...!" అంటూ మలస గా అంజలిని
హచిరించ్చంది స్ుజాత్.
★★★
శంకర్ల్ త్న గదిలోకి పో యి మంచం మీద నడుం వాలిి, 'ఛ... మంచ్చ ఛనన్ు మిస్
అయియందే...! ఇపుాడే రావాలా ఈ ముస్లి నన కకడుకు... పో నీలే ఈ పూటకి
అంజలి పప ందు దొ రికిందిగా...! అంజలి... అవ్ునక... త్ను 'శిరీష్' అని ఇందనక
అరిచ్చందే...! చకస్ుుంటే అననాయ్ కి త్నకి ఏదో కనెక్షన్ ఉనాటుుందే...? హ్ి...
ఓస్ారి అనాయయనే కనుకుూంటే పో లా...!' అనుకుంటూ ఫో న్ తీసర శిరీష్ నెంబర్ల్ కి
డయిల్ చేస్ాడు. ఆ స్మయంలో శిరీష్ స్ాానం చేస్ు ుండటంతో వాణీ ఆ ఫో న్ ని
ఎతిు మాటాసడింది. "హ్లో ఎవ్ర్ూ?" శంకర్ల్ ఆ మధుర్ స్వరానిా విని లత్ అనుకుని,
"ఆ లత్గార్ు... నమసలు !" అననాడు. వాణీ కిలకిలా నవ్ువత్ూ, "నేను లత్గార్ని
కాను... లత్గారి చెలెస లుగారిని! మీరెవ్ర్ండి?" అని అడిగింది. "ఓహ్ో ...
చెలెస లుగారా... మీర్ు...! మీ మాటలు వింటుంటే చెవిలో తేనె పో సరనటుుంది స్ుమీ!"
260

"అహ్హ... తొందర్గా త్రడుచుకోండి లేకపో తే చీమలు పటేుస్ు ాయి...!" అని వాణీ

అంటుండగా లత్ త్న దగగ రి నుంచ్చ ఫో న్ తీస్ుకుని, "ఎవ్ర్ు మాటాసడేది?" అంది.
Page
 శంకర్ల్ కి ఈ గతంత్ర ఇంకా మధుర్ంగా అనిప్రంచ్చంది. కానీ, త్ను శిరీష్ భార్య అని
గుర్ుుకు రావ్డంతో, "ఆ... నేను శంకర్ల్ ని మాటాసడుత్రననానండి. అమలాపుర్ం
నుంచ్చ... శిరీష్ అననాయ్ ఉననారా..?" అననాడు. లత్కి తెలుస్ు, శంకర్ల్ ఎవ్రో...
"నమసలు స్ార్ల్! స్ారీ... త్ను మా వాణీ... ప్ెదద కోతి... అందరితో ఇలాగే ఏదిబడితే
అది వాగేస్ు కవ్ుంటుంది. ఏమనుకోకండి...!" "పరేసదు లేండి. అనాయాయ..."
"ఆయన స్ాానం చేస్ు ుననార్ు... వ్చనిక మీకు ఫో న్ చేయమని చెపు ాను." "హ్ి...
స్రే!" అని పో న్ కటేిసర పకూన ప్ెటు శ
ే ాడు. 'హ్హ... శిరీష్ అననాయ్ నిజంగా
అదృషు వ్ంత్రడు...' అని అనుకుంటుండగా అత్ని ఫో న్ రింగెైంది. శిరీష్ ఫో న్
చేస్ు ుననాడు. "శంకర్ల్... ఎలా వ్ుననావ్?" "ఆ... నేఁ బాగుననా.... కానీ, మీ
మర్దలు మాత్ిం మామూలుది కాదననాయ్?" శిరీష్ గటిుగా నవివ పకూనే వ్ునా
వాణీ త్లని నిముర్ుత్ూ, "హ్ి... ఏంటీ వ్ూరోస స్ంగత్రలు?" అని అడిగాడు.
"అననాయ్... ఊరోస అందర్ూ బాగానే వ్ుననార్ు... ఇకూడ ఒకరిని మించ్చ
ఒకర్ుననార్ు... చకడనానికి రెండు కళ్ళే స్రిపో వ్టేస దనుకో... అదంతన స్రేగానీ,
నీతో..... ఓ విషయం గురించ్చ మాటాసడనలి!" అంటూ చ్చనాగా దీర్ంా తీస్క
ు గతణిగాడు.
శిరీష్ కి ఆ సరగాల్ అర్ధమై అకూడి నుండి లేచ్చ బయటకు వ్చ్చి, "హ్ి్... చెపుా,
ఏంటీ విషయం?" అననాడు. "ఆ... ఇకూడి అంజలి మేడంతో మీకేమైనన యవావర్ం
వ్ుండేదన...?" "మ్... అవ్ును... అస్లు కథంతన అకూడే మొదలెైంది. అవ్ునక...
ఈ మేటర్ల్ నీకెలా తెలిసరంది..." "ఎందుకో.... ననకే అనిాంచ్చంది అననాయ్! అంటే,
ఆ అంజలి మేడంని ఇపుాడు నేఁ త్గులుకుననానులేఁ... మాంఛి ర్స్పటుులో
ఉనాపుాడు మైకంలో త్ను మీ ప్లర్ుని కలవ్రించ్చంది!" శిరీష్ ఆశిర్యపో త్ూ,
261

"త్ను అలాంటిది కాదే..!" అననాడు. "కాలం అందరినీ మారేిస్ుుంది బిదర్ల్...!

నీలాంటి మగాడితో సీన్ నడిపాక ఆ ముస్లాడు ఏం స్రిపో తనడు త్నకి... అయినన
Page
 మాంఛి స్ర్ుకుంది లంజకి!" అని శంకర్ల్ అనగానే శిరీష్ కి చనలా బాధేసరంది. త్ను
కాదననాడనా కోపంతోనే అంజలి గిరీశానిా ప్ెళ్ళే చేస్ుూంది... త్న వ్లస నే అంజలి
బత్రకు ఇలా అయియందనా గిలీు ఫీలింగ్ అత్నిా ఎపుాడక వేధిస్ు కనే వ్ుంది...
ఇపుాడు శంకర్ల్ మాటలు వింటుంటే ఆ బాధ మరీ ఎకుూవెైంది. "వ్దుద శంకర్ల్...!"
అని కాస్ు స్వర్ం ప్ెంచ్చ, "ఇక ఆ మేటర్ల్ వ్దిలేయ్!" అననాడు. శంకర్ల్ శిరీష్ మూడ్
పసరగటిు, "స్ారీ అనాయయ... నువివంత్ సీరియస్ అవ్ుతనవ్నుకోలేదు..." అననాడు.
శిరీష్ మళీే ననర్ిలెై, "హ్ి... స్రేస! ఇంకేంటి విషయాలు?" "విషయాలంటే... ఆ...
స్కూలోస ఓ టూర్ల్ పాసన్ చేస్ు ుననార్ు. అంజలి ఇందనకే చెప్రాంది." "ఎపుాడక?"
"ననకూ తెలీదు... ఇంకా ఏమీ కననుర్ల్ి అవ్వలేఁ..! నువ్ూవ వ్స్ాువేంటి?"
"ఊహ్ ... ననకు ఇంటెస్
ి ు ు లేదు. నువ్ువ ఎంజాయ్ చెయ్!" "స్రే...అయితే, మళీే
ఎపుాడు మీ రాక...!" "మేం రావ్డననికి కనీస్ం నెల పటటుచుి... ఆశాలత్కి
ఇపుాడు ఎగాజమ్ు అవ్ుత్రననాయి... ఆ త్రావత్ వాణీకి కూడన టెస్ు్
మొదలవ్ుతనయి. అవి పూర్ు యిేయస్రికి ఎలాగూ పుషూరాల సెలవ్ులు
వ్ుననాయిగా...! ఓ ఇర్వెై రోజులిస్ుుననార్ు. అందుకే, వాళ్ేని వ్ూరోస దిగబలటు ి నేను
మళీే వెంటనే ఇకూడికి వ్చేిస్ాును. రాజమండిిలో ఉండటం కాదుగానీ, మాకు
కూడన పుషూరాల డకయటీ పడింది..!" "హ్ి... స్రే, అననాయ్.! ఇక వ్ుంటానేఁ!"
"ఆ... గుడ్ నెైట్!" ఫో న్ ని పకూన పడేసరన త్రావత్ శంకర్ల్ ఆలోచన వెంటనే స్ుజాత్
వెైపు పో యింది. 'ఛ... చేతిదనక వ్చ్చింది నోటికి అందలేదే' అనుకుననాడు.
'ఇంత్కూ త్ను ఏం చేస్ు ో ంది...? ననలాగే ఆలోచ్చస్ోు ందన...? ఓస్ారి చకసలు పో లా...!'
అనుకుంటూ లేచ్చ త్లుపు దగగ రికి వ్చ్చి కీ హ్ో ల్ నుండి చకస్ాడు. స్ుజాత్
262

స్ో ఫాలో నిదిపో త్ూ వ్ుండటంతో ఉస్కుర్ుమంటూ వెనుదిరిగి పో యి మంచం మీద

బో రాస పడనాడు.
Page
 ★★★
త్ర్ువాతి రోజున పాిర్ునన గీత్ం చదివాక అంజలి అందరికీ ఎడుయకేషనల్ టూర్ల్
గురించ్చ చెప్రాంది. మూడు రోజులు హ్హరీలీ హిల్ు టూర్ల్ అని చెప్రాంది. "టూర్ల్ కి
రావాలనుకునా వార్ు శంకర్ల్ స్ార్ల్ దగగ ర్ ప్లరస వ్
ి వండి." అని అంజలి చెపాగానే
అకూడునా అమాియిల మొహ్హలు వెలిగిపో యాయి. కానీ, మిగతన టీచర్ుస మాత్ిం
ఇషు ం లేనటుుగా మొహ్ం ప్ెటు ార్ు. ఆ రోజు స్ాయంతనినికి స్కూల్ మొత్ు ం మీద
ప్లరస చ్చ
ి ిన అమాియిల స్ంఖయ నలభలై ననలుగుకి చేరింది. 'ఆహ్హ...! ఇంత్మంది
అమాియిలని... హ్హరీలీ హిల్ు లో అంటే కంటలిల్ చేస్ో ూడం కకంచెం కషు మే!' అని
శంకర్ల్ అనుకుంటుండగా అపుాడే అంజలి వ్చ్చి, "ఈ టూర్ల్ ని కాయనిుల్
చెయాయలేమో, శంకర్ల్!" అంది. శంకర్ల్ త్న ఆశలనీా ఈ టూర్ల్ మీదే ప్ెటు ుకుననాడు.
"ఏఁ... ఏమైంది, మేడం?" అననాడు కంగార్ుగా... అంజలి టేబుల్ మీదునా లిస్ు ని
చకస్క
ు , "మీననక్షీ దేవిగార్ు త్పా మిగతన టీచర్స ందర్ూ రామని చెప్లాశార్ు.
అలాగెైతే, ఇంత్మందిని మనం మాత్ిమే కాచుకోడం చనలా కషు మైపో త్రంది కదన!"
అంది. "మేడం... ఇంత్కి రెండింత్లెైనన కాచుకునే స్తను ననకుంది. మీకింకా నన
గురించ్చ పూరిుగా తెలీదు," అననాడు శంకర్ల్ కకంటెగా నవ్ువత్ూ... అంజలికి శంకర్ల్
అనాది అర్ధమై ముసరముసరగా నవ్ువత్ూ, "అది కాదు కదన ఇపుాడు పాిబస ం!
ఆడవాళ్ేకి కకనిా ఇబబందులు ఉంటాయి. అవి చకడటానికి మేము ఇదద ర్ం
మాత్ిమే అంటే కషు మవ్ుత్రందనీ! అవ్ునక, శ్లరదేవిగార్ు ఎపుాడొ స్ు ార్ు..?" అని
అడిగింది. శ్లరదేవి ఉంటే త్న ఆటలు స్ాగవ్ని శంకర్ల్ కి తెలుస్ు, అందుకే "ఒకవేళ్
శ్లరదేవికి వ్చేి వ్ుదేదశం ఉననా త్నని తీస్ుకెళ్ళే వ్ుదేదశయం మాత్ిం ననకు లేదు.
263

అయినన... మీరే కంగార్ు పడనకూర్లేదు. అందర్ూ ఆడవాళ్ళేగా... ఒకరికి ఒకర్ు

స్హ్హయకంగా ఉంటార్ు," అని అననాడు. ఇంకా ఏదో చెపాబో త్రండగా మీననక్షి దేవి
Page
 అకూడికి వ్చ్చింది. అంతే, శంకర్ల్ మాటాసడటం ఆప్లశాడు. అంజలి వెంటనే, "ఆ...
మీననక్షి గార్ు... ర్ండి ర్ండి... మేము టూర్ల్ గురించ్చ మాటాసడుకుంటుననాం.
మేడంలందర్ూ రావ్డననికి ఇషు పడటం లేదు. ననకేం చేయాలో అస్ులు తోచడం
లేదు—" అని అంటుండగా మీననక్షి, "ఆ ముండలు రాకపో తే మనకేంటి... మనమే
వెళ్ద ాం. ఏఁ మనం చకస్ో ూలేమా ఈ మందని! నేను ననతోపాటు మా బావ్గారి
కకడుకు రాజేష్ ని కూడన తీస్ుకకస్ాును. వాడికి చేత్నెైన స్హ్హయం వాడక చేస్ు ాడు.
మా స్రిత్ కూడన చకస్ుకుంటుంది. ఇకపో తే, నేను ఇంకకకరిని కూడన
తెదద నమనకుంటుననాను," అంది. శంకర్ల్, అంజలి ఎవ్ర్ు అని అడిగేలోపల అజయ్
లోపలికి వ్చనిడు... అదే, మన టఫ్. అత్నెవ్రో ఆ గదిలో ఉనా వార్ందరికీ ముందే
తెలిస్ుండటంతో పితేయకంగా పరిచయాలు చేస్ుకోడం త్ప్రాంది. అజయ్ డెైరెకుుగా
పాయింటుకి వ్చేిస్క
ు , "మీనన...క్షి మేడం మీ టూర్ల్ గురించ్చ చెపాార్ు.. టూర్ల్ కి
కావ్లసరన బస్ుు, అకూడ ఎకామడేషన్ అనీా నేను చకస్ుకుంటాను... మీరేం
ఫరకర్ల్ కావ్దుద... అనాటుు నేనక మీతో రావ్చని...?" అని చ్చవ్రోస అడిగాడు. అంజలి
రిలీఫ్ గా మొహ్ం ప్ెటు ి, "థనంకూయ ఇనుప్ెకుర్ల్ గార్ు... అడగకుండననే ఇంత్
స్హ్హయం చేస్ు ునాందుకు. మీర్ు కూడన వ్సలు నిజంగా బాగుంటుంది... త్పాకుండన
ర్ండి!" అంది. అలా టూర్ల్ ఖరార్యింది... ఇక ఎపుాడు వెళ్ాేలి అని అంజలి
అడగాగనే శంకర్ల్, "ఎంత్ తొందర్గా వీలయితే అంత్ మంచ్చది," అననాడు. త్న భార్య
ఊర్ుాంచ్చ తిరిగి వ్చేిలోగా టూర్ల్ కి వెళ్ళేపో వాలనాది అత్ని ఆలోచన. దననికి
అందర్ూ స్మితించడంతో మరాాడే టూర్ల్ కి వెళ్ాేలని నిర్ణ యించ్చ స్కూలోస
ఎనౌన్ు చేసరంది అంజలి. అటు పకూన మీననక్షి అజయ్ ని పకూకి తీస్ుకెళ్ళే,
264

"ఇదిగో... టూరోస ఈ ప్రలస పూకుల వెంట పడమాకు... మొత్ు ం మూడురోజులూ

నువ్ువ ననతోనే గడపాలి. ఈ రాతిికే నన పూకుని పూరిుగా గతరిగించేస్ుకుని చేస్ుకుని
Page
 రెడీగా ఉంటాను!" అంది. "అలాగే కానీ, మీనన డనరిసంగ్! ఈ టూర్ల్ కి నీ కూత్రర్ు
స్రిత్ వ్స్ోు ందన...? ఇపాటివ్ర్కూ చకడలేదు దననిా!" అని టఫ్ అనగానే, మీననక్షి
కోపంగా, "నన కకడక... ఇపుాడే ఎవ్రికీ చకడకు అని చెప్... లు మళ్ాే నన కూత్రర్ు
గురించ్చ అడుగుతనవా.... ముడిా మూస్ుకుని రేపటికి రెడీగా ఉండు," అంది. అజయ్
ఒకూస్ారి గటిుగా నవేవసర అకూడి నుండి వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
మరాాడు స్ాయంతనినికి ప్లరస చ్చ
ి ిన అమాియిలందర్ు స్కూల్ ముందు
హ్హజర్యాయర్ు...! మొత్ు ంగా నలభలై ననలుగు మంది. అందులో మనకు తెలిసరన
కేండిడేటస ు... స్ుజాత్, ననసరిన్, స్రిత్, కవిత్ ఇంకా దీప్రు ఉననార్ు. అంజలి, మీననక్షి
దేవి, శంకర్ల్, అజయ్ ఇంకా రాజేష్ కూడన బయలుదేర్డననికి సరదధంగా ఉననార్ు.
ఇంత్మందిని తీస్ుకెళ్ేడననికి ఒక ప్ెదద బస్ుుని ఎరేంజ్ చేస్ాడు టఫ్. దననికి డెవ్
ై ర్ల్
ఇంకా హలార్ల్ గా ఇదద ర్ు నడి వ్యస్ుూలను ఎంచుకుననాడు. వాళ్ళే కూడన
మాంఛి దృడకాయులు! ఇక లిస్ు పికార్ం అందిరినీ టిక్ చేస్ుకుననాడు శంకర్ల్.
ఇందులో కకంత్మందిని మరిిపో కుండన రౌండప్ చేస్ాడు... త్న స్ప ంత్ పని కోస్ం.
అకూడ అమాియిలందరికీ ఈ టూర్ల్ చనలా ఎకెైుటింగా ఉంది. అందులోనక శంకర్ల్
పిత్రయత్ాతిు పాఠం వినావారెైతే ఈ టూర్ల్ దనవరా పాికిుకల్ ఎకుప్ీరియన్ు ని
పప ందనలని ఉత్రుకత్తో ఉననార్ు. స్ుజాత్ త్న కోరికని తీర్ుికోవ్డననికి ఈ టుర్ల్
ని ఉపయ్యగించుకోవాలనుకుంటలంది. బస్ లో రెండు రెండు సీటింగ్ తో ఎరేంజెింట్
ఉంది. అంజలి శంకర్ల్ ని త్నతో పాటుగా కూరోిబలటు ుకోవాలనుకుంది. కానీ, మీననక్షీ
దేవి త్నతో కూరోిడంతో ఏమీ చెయయలేకపో యింది. స్రిత్ లోపలికి వ్చ్చి మీననక్షి
265

వెనుక సీటస ల కూర్ుింది. శంకర్ల్ ఇంకా బసెుకూకుండన మిగతన వాళ్ేని ముందు

పంప్రస్ు ుననాడు. టఫ్ లోపలికి వ్చ్చి మీననక్షి పకూన ఖాళీ లేకపో వ్డంతో వెనకిూ
Page
 పో యి స్రిత్ పకూన కూర్ుిననాడు. అంజలి, మీననక్షిలకి అటుపకూ సీటసలో
స్ుజాత్, ననసరిన్ కూర్ుిననార్ు. శంకర్ల్ ఆ త్రావత్ వ్చ్చి స్ుజాత్ వెనక
కూర్ుిననాడు. తెన్ు కాసస్ అమాియి ఒకతిు వ్చ్చి శంకర్ల్ పకూన కూర్ుింది. త్న
ప్లర్ు లావ్ణయ.! ఇక దీప్రు, కవిత్ టఫ్ వెనుక సీటసలో కూర్ుిననార్ు. అలా మిగతన
సీటసలో అమాియిలందర్ూ కూర్ుిననాక రాజేష్ బస్ ఎకిూ స్ుజాత్ వెైపు
చకస్ాడు. అత్నకి వెనక కూరోిడననికి ప్లస స్ లేకపో వ్డంతో ముందు డెవ్
ై ర్ల్ దగగ రి
పప డవాటి బలస లాంటి సీట్ మీద కూర్ుిననాడు.. ఇక బస్ బయలుదేర్బో త్రండగా
ఒకమాియి పర్ుగెత్ు రకుంటూ వ్చ్చింది. "ఆపండి... ఆపండి... నేను కూడన
వ్స్ుుననాను!" అంది ఆ అమాియి. త్న ప్లర్ు అనకష, నెైన్ు కాసస్ స్క
ు డెంట్! శంకర్ల్
లేచ్చ వెళ్ళే త్న ప్లర్ుని కూడన లిస్ుులో చేర్ుికుననాడు. బస్ుు అపాటికే
నిండిపో వ్డంతో త్నని రాజేష్ పకూన కూరోిమని చెపాార్ు. రాజేష్ కళ్ళే
మిలమిలా మరిశాయి. త్న పకూన కూర్ుినా అనకష వెైపు తినేసలలా
చకడస్ాగాడు. ఇక పియాణం మొదలయింది... చలో హ్హరీలీ హిల్ు!
266
Page
 Episode 72
బస్ బయలుదేరింది. స్ుమార్ు పనెాండు గంటల పియాణం... అంటే, గమయం
చేరేస్రికి తెలస ారిపో త్రంది... బస్ స్ాుర్ల్ు చేసలముందు డెవ్
ై ర్ల్ అనకషని వ్ుదేదశించ్చ
కీసనర్ల్ తో, "రేయ్... పో రి మస్ుుగుందిరా... స్గం దనక నువ్ువ మిగతన స్గం దనరి
నేను కలిసర ప్రసరకిపారేదద నం దననిా...!" అననాడు.. దననికి కీసనర్ల్ చ్చనాగా స్కిలిస్క
ు
పో యి అనకష పకూన కూర్ుిననాడు. రాజేష్ కి ఇంకా ఆ కీసనర్ల్ కి మధయ శాండ్
విచ్ లో బలడ
ి స మధయ టటమేట ల ముకూలా ఇర్ుకుూపో యింది త్ను. అది ఏసీ బస్
కావ్డంతో కిటికీ అదనదలనుండే బయటి పరిస్రాలను చకడటం స్ాధయమవ్ుతోంది
అందరికీ... పచిని పంట పప లాల మధయ మటిు రోడుాలో బస్ుు పర్ుగెడుతోంది.
మయిన్ రోడుాలో అడుగిడగానే బండి నెమిదిగా వేగం పుంజుకుంది. పశిిమాన
స్కరీడు వారికి వీడో ూలు పలికి మలస గా కిందకి దిగిపో యాడు. ఇక బస్ుు లోపలెైతే,
ఏసీ చలస దనం కకంచెం కకంచెంగా పర్ుచుకుంటలంది... అకూడునా టీవీలో
'గోవిందుడు అందరివాడేలే!' సరనిమా వేస్ార్ు. అస్లు జీవిత్ంలో ఎపుాడక
సరనిమానే చకడని వాళ్ేలా అకూడ అమాియిలు అందర్ూ సరనిమాని చకడా ంలో
లీనమైపో యార్ు. సరనిమా స్ౌండ్ త్పా మరే శబద మూ లేదకూడ. కానీ, కకందర్ు
మాత్ిం సరనిమాని ఏమాత్ిం పటిుంచుకోకుండన త్మ త్మ ఆలోచనలోస
తనముననార్ు. అంజలి, శంకర్ల్ ఒడిలో ఒదిగిపో తే ఎంత్ బాగుండేదో అని
అనుకోస్ాగింది. అకూడ శంకర్ల్ త్న దృషరుని త్న ముందర్ కూర్ుినా స్ుజాత్
మీదనే ఉంచనడు... స్ుజాత్ని ఈ టూర్ల్ లో ఎలాగెైనన పప ందనలని మారాగలను
య్యచ్చస్ుుననాడు. కేవ్లం శంకరే కాదు, రాజేష్ కూడన త్న పకూన కూర్ుినా
అనకషని పటిుంచుకోకుండన వెనకిూ తిరిగి త్లుపు అదద ం గుండన స్ుజాత్నే ఆబగా
267

చకస్ుుననాడు. స్ుజాత్ మాత్ిం త్న కళ్ేను మూస్ుకుని అంజలి, శంకర్స ఆటని

Page
 వాళ్ే పకూనే కూర్ుిని వీక్షిస్ు ునాటుుగా ఊహించుకుంటలంది. త్న పకూనే
కూర్ుినా ననసరిన్ అయితే, కకత్ు గా త్న ప్రియుడిగా మారిన త్న అనా స్ామిర్ల్
కూడన ఈ టూర్ల్ కి వ్చుింటే ఎలా వ్ుండేదో అనుకుంటూ త్లతిప్రా ముందుకు
చకసరంది. త్లుపు దగగ ర్ కిటికీ అదద ం నుంచ్చ రాజేష్ త్మ వెైపు చకస్ుుండటం
గమనించ్చ స్ుజాత్ని త్టిు, "అవ్ునక, నీ వెంట పడనాడననావ్... వాడేనన?" అని
మలస గా అడిగింది. స్ుజాత్ త్న త్లంపుల నుండి బయలాడి ననసరిన్ చకపుని
అనుస్రిస్ు క రాజేష్ వ్ంక చకసరంది. స్ుజాత్ త్నవెైపు చకడటంతో రాజేష్
పళ్ళేకిలించనడు... "హ్ి.. వాడే! కానీ, వాడిమీద ననకు అస్ులు ఇంటెస్
ి ు ు లేదు...
నేను, మీ అనాయయతో ఫెిండ్ షరప్ చేదద నం అనుకుంటుననానులేఁ," అంది స్ుజాత్
మలస గా... అది వినగానే ననసరిన్ త్న మనస్ులో ఇలా అనుకుంది, 'ఇపుాడు
స్ామిర్ల్ నన వాడే... నేను త్నని నీకు చచ్చినన దకూనివ్వను..' అపుాడే వాళ్ే
పకూనుండి ప్ెదద కేక వినిప్రంచ్చంది... అది మరెవ్రిదో కాదు, స్ాక్షాత్ూ
ు మన మీననక్షీ
దేవిగారిదే.! ఒకూస్ారిగా అందరి త్లలూ ఠకుూన ఆమ వెైపు తిరిగాయ్... కానీ,
మీననక్షి త్ల మాత్ిం త్న వెనక కూర్ుినా అజయ్ వెైపు తిరిగింది. ఎందుకంటే,
టఫ్ అస్ులు ఆత్ిం ఆపుకోలేక త్న చేతిని ముందుకి పో నిచ్చి ఆమ బలిసరన
ప్రర్లి
ర ా గటిుగా గిలేస స్ాడు కనుక. మీననక్షి ఆనక అందర్ూ త్నవెైప్ల చకస్ుుండటంతో,
"ఏదో దికుూమాలిన పుర్ుగు.... గటిుగా కుటేుసరంది!" అనేసర చపుాన ముందుకి
తిరిగిపో యింది. దనంతో, అందర్ూ మళీే సరనిమా చకడటంలో మునిగిపో యార్ు.
అయితే... అజయ్ పకూనే కూర్ుినా స్రిత్ మాత్ిం అంత్కుముందు అత్ను త్న
చేతిని వెనకిూ తీస్ుకుంటుండగా చకడా ంతో ఆమ కళ్ళే అనుమానంతో
268

ముడిపడనాయి... త్ను అజయ్ మీద ఓ కనేాసర వ్ుంచ్చంది. ముందర్ కీసనర్ల్

అనకషని కెలకడం మొదలెటు ాడు. త్న మోచేతితో మలస గా అనకష చంక దగగ ర్
Page
 నొకాూడు. అనకష పకూకి తిరిగి కూర్ుింది. వాడు కూడన త్న పకూకి జరిగి మళీే
ఆమ చంకకి కుడి స్ు నననికి త్గిలేలా త్న మోచేతిని తిపాాడు. అనకషకి వాడు
కావాలని చేస్ు ుననాడని అర్ధమైంది. కానీ, ఎందుకో భయంగా అనిప్రంచ్చ వాడిా
వారించలేకపో యింది. దననిా ఆస్రాగా తీస్ుకుని వాడు త్న మోచేతిని నెమిదిగా
ఆమ కుడి స్ు నం మీదకి పో నిచ్చి నొకాూడు. అనకషకి ఒళ్స ంతన జివ్ువమంది.
వెంటనే, మరి కాస్ు స్ర్ుదకుని రాజేష్ దగగ రికి జరిగి కూర్ుింది. అటు పకూన రాజేష్
మాత్ిం త్న పకూన జర్ుగుత్రనాది గమనించక వెనకిూ తిరిగి అలస ంత్ దకరాన
వ్ునా స్ుజాత్ని తినేసలలా చకస్ుుననాడు... స్ుజాత్కి వాడి చకపు ఎందుకో
ఇబబందిగా అనిప్రంచ్చ అటుపకూ వెనకనునా కవిత్తో మాటాసడి త్న ప్లస స్ుని
మార్ుికుని అకూడికి పో యింది. వెళ్ళేన మర్ుక్షణమే త్న కళ్ళే మూస్ుకుని
నిదిలోకి జారిపో యింది. కవిత్ స్ుజాత్ ప్లస స్ లోకి వ్స్క
ు శంకర్ల్ పకూన కూర్ుినా
లావ్ణయతో, "భలే ఛనన్ు కకటాువేఁ... మ్ి... ఇంకేం, స్ార్ల్ తో ఇక పాికిుకల్ు
మొదలెటు య్
ే !" అని అనేసర వెళ్ళేపో యింది. లావ్ణయ ఆ మాటలకు సరగగ ుపడి, "ఛీ...
పో వే...!" అంటూ కవిత్ వీపుమీద చ్చనాగా ఒకటిచ్చి త్ల దించుకుంది. శంకర్ల్ కి
కవిత్ మాటలు లీలగా వినిప్రంచనయి. వాళ్ళే ఏ పాికిుకల్ు గురించ్చ
మాటాసడుకుంటుననారో అత్నికి తెలీంది కాదు... త్నేగా ఇంత్కుముందు కాసస్ులో
పునర్ుత్ాతిు పాఠం చెప్రానపుాడు 'కుదిరితే ఎపుాడెైనన పాికిుకల్ు టెై చేదద నం'
అననాడు... ఇపుాడు లావ్ణయ కవిత్ మాటలకి సరగగ ుపడే తీర్ును చకసలు త్నకు
కూడన ఇషు మునాటుుగానే అనిప్రస్ు ుంది. 'స్రే, ఇపుాడే టెై చేదద నం' అనుకుని శంకర్ల్
మలస గా త్న తొడమీదునా చేతిని లావ్ణయ తొడమీద వేశాడు. అందుకు త్నేమీ
269

అభయంత్ర్ం తెలుపకపో వ్డం అత్నిలో ధెైరాయనిా ప్ెంచ్చంది. బయట నీలి మబుబలు

కమేియడంతో ఆకాశంలో చందుిని జాడ కనపడటం లేదు. లోపల కూడన లెైటస ు
Page
 ఆప్లయడంతో సరనిమా వెలుత్రర్ు త్పా ఇంకేమీ రాక అంతన మస్గాగ వ్ుంది. అకూడ
కీసనర్ల్ అనకష స్ు ననలని త్న మోచేతు ో పూరిుగా కుమేిస్ుుననాడు. అనకష మళ్ాే
కాస్ు స్ర్ుదకుని కూర్ుింది. అయినన కూడన ఆ కీసనర్ల్ వ్దలక అనకష ముచ్చిక
చుటూ
ు మోచేతు ో నిమిరినటుుగా చేయడంతో అనకష బలంగా ఒక ఎగశావస్ని
వ్దిలింది. త్నకి తెలీకుండననే త్న చనుాలు బర్ువెకుూత్రననాయి. మొనలు గటిు
పడుత్రననాయి. వాడిని ఎలా ఆపాలో త్నకి అర్ధం కావ్డం లేదు. ఇటుపకూన
వ్ునా రాజేష్ కూడన చీకటిలో స్ుజాత్ని చకసలందుకు కుదర్కపో వ్డంతో త్న
పకూనునా అనకష వెైపు త్న దృషరుని మర్లాిడు. అనకష కీసనర్ల్ నుండి దకర్ం
జర్గాలని రాజేష్ కి మరీ దగగ ర్గా జరిగి కూరోిడంతో ఆమ శరీర్ం అత్నికి
అత్రకకూని వ్ునాటుుగా వ్ుంది. కాసలపు గమనించనక కీసనర్ల్ చేస్ు ునాదేంటల రాజేష్
కి అర్ధమై త్ను అనకష తొడమీద చెయిేయసర స్లావర్ల్ ప్ెైనుంచే ఆమ పువ్ువని
పామస్ాగాడు. ఇటు నుండి కూడన త్న శరీర్ం ప్ెై జర్ుగుతోనా రాప్రడికి అనకష
ఒళ్ళే జలదరించ్చంది. ఇకపో తే మన టఫ్ కార్య స్ాధకుడు... అనుకునా పని ఎంత్
స్వాలుతో కూడుకునాదెైనన దననిా ఆచరించడం అత్ని నెైజం. అత్ను మళీే త్న
చేతిని ముందుకి తీస్ుకెళ్ేడం మొదలెటు ాడు, అయితే... ఈస్ారి చనలా
నెమిదిగా... అనామాట. మీననక్షి దేవి తొడల మధయ ఎలాగెైనన దననిా సెటిల్
చెయాయలనాది అత్ని య్యచన... అయితే, అజయ్ చేస్ు ునా పనిని అకూడ స్రిత్,
శంకర్ల్ తో పాటుగా ఇంకా కకందర్ు గమనిస్ుుననార్ు. ఆ కకందర్ు ఎవ్రెవ్రో,
వాళ్ేస్ంగతి యిేంటల... మనం త్ర్వాత్ చకదనదం. స్రిత్ అజయ్ చేతి గమనననిా
గమనించడం శంకర్ల్ కంటపడింది... అజయ్ ఇంత్లా తొందర్పడటం అత్నికి
270

నవ్ువ తెప్రాంచ్చంది. స్రిత్కి అజయ్ చేయి ముందుకి పో యి ఏం చేస్ు ుందో మాత్ిం

కనపడకపో వ్డంతో త్ను మీననక్షి మొహ్ం వ్ంక చకసరంది... టీవీ వెలుగులో ఆమ
Page
 ముఖం నీడలా కనపడుతోంది. అయితే, ఆమ ముఖంలోని భావాలు
మార్కపో వ్డం స్రిత్ని అయ్యమయానికి గురిచేసరంది... 'ఒకవేళ్ ఈ వ్యకిు త్న
త్లిస ని ఏదెైనన చేస్ు కవ్ుంటే త్ను ఎందుకు అడుా చెపాకుండన వ్ుంటుంది?'
అనుకుంది స్రిత్. అపాడే బయట చ్చనాగా జలుసలు కుర్వ్డం మొదలెైంది.
అటుపకూ శంకర్ల్ లావ్ణయ తొడ మీదునా త్న చేతిని మలస గా స్ుడులు తిపుాత్ూ
కదపస్ాగాడు. అత్నలా చేస్ు ుంటే లావ్ణయకి ఒంటలస అగిగ రాజుకుంటలంది. ఒక
విధమైన ఎకెైుటెింట్ త్నలో మొదలయింది. ఇవ్త్ల వెైపు స్ుజాత్ పడుకుని
వ్ుననా త్న పకూనే కూర్ుినా దీప్రు మాత్ిం కీగ
ర ంట శంకర్ల్, లావ్ణయ లను
గమనిస్ోు ంది. అపుాడపుాడు లావ్ణయ పకూకి చకసర దీప్తో
రు కళ్ళే కలిప్ర
ముసరముసర నవ్ువలు చ్చందించస్ాగింది. శంకర్ల్ అయితే ఇపుాడు అవేమీ
పటిుంచుకునే సరుతిలో లేడు. నెమిదిగా త్న చేతిని ఆమ తొడల మధయకు చేరేి
పియత్ాంలో అత్నుననాడు. ఇక అజయ్ దక్షిణ హ్స్ు ం దనదనపుగా మీననక్షి మదన
దనవరానిా చేర్ుకునాటు
స గనే వ్ుంది... హ్హ... అదుగో మీననక్షి చ్చనాగా నిటూ
ు ర్ుాను
వ్దిలింది. మీననక్షి అత్ని చేతిని త్న ప్ెైట చెంగుతో టఫ్ చేతిని కవ్ర్ల్ చేసరంది.
అకూడ స్రిత్ త్న త్లిస నిటూ
ు ర్ుాని చకసరంది... దనంతో, ఆమ అనుమానం
బలపడింది. ఇంకెవ్రెైనన గమనిస్ుుననారా వాళ్ళే చేస్ు ునా పనిని గమనిస్ుుననారా
అని వెనకిూ తిరిగి చకసరంది. అందరి కళ్ళే టీవీ తెర్కి అత్రకుూపో వ్డంతో
'హ్మియయ' అనుకుని అజయ్ ని చకస్క
ు 'వీడెవ్డో అస్ాధయడులా వ్ుననాడు...
మా అమితోనే ఇలాంటి వేషాలు వేస్ు ుననాడు.!' అని అనుకుంది. బయట వ్ర్ిం
తీవ్ిత్ర్మవ్వడం వ్లస నో లేక లోన ఏసీ గాలి అధికమవ్వడం చేత్నో, కకంత్మంది
271

అమాియిలు ఆ చలిని తనళ్లేక వారివారి బాయగులోసంచ్చ దుపాటస ను, ర్గుగలను

తీస్ుకుని కపుాకుంటుననార్ు. అనకష కూడన త్న దుపాటిని తీస్ుకుని
Page
 కపుాకోవ్డంతో త్న ఇర్ుపకూల వ్ునా మగవార్ూ మరింత్ విచిలవిడిగా ఆమ
దుపాటిలోకి త్మ చేత్రలని దకరిి ఆమ స్ప త్ర
ు లని చేజికిూంచుకోస్ాగార్ు. రాజేష్
అనకష స్లావర్ల్ లోపలికి త్న చేతిని తోిసర స్రాస్రి ఆమ ప్లంటీలోనికి పో నిచ్చి ఆమ
తొడల మధయనునా గుబుర్ుగా వ్ునా పిదేశానికి తీస్ుకుపో త్రంటే ఇటు పకూన
కీసనర్ల్ ఆమ రతముిలను కమీజు మీదనించ్చ దొ ర్కబుచుికుననాడు. వాడి మోటు
చేత్రలు త్న స్ు ననలను బలంగా మరిధస్ు ుంటే అనకష నొప్రాకి త్టుుకోలేకపో యింది.
త్న చేత్రలతో వారిదదరినీ పితిఘటించడననికి పియతిాంచస్ాగింది. కానీ, వారి బలం
ముందు ఆమ బలం ఏమాత్ిం స్రిపో లేదు. అందుకే, ఇక వారిని ఆపలేక
నిస్ుహ్హయంగా త్న కళ్ేను మూస్ుకకని వారికి త్న శరీరానిా అపాగించేసరంది.
కానీ, త్న నిస్ుహ్హయత్ మాత్ిం ఉపుానీర్ుగా త్న కళ్ే వెంబడి కార్స్ాగింది.
గోళ్ళే త్న అర్చేతిని గాయం చేసలంత్ గటిుగా త్న ప్రడికిలిని మూసరవ్ుంచ్చంది.
అయితే, ఆ మృగాళ్ళే దననిా అస్ులు పటిుంచుకోవ్డం లేదు. రాజేష్ ఆమ మత్ు ని
పప తిు కడుపుని ఒతిు మలస గా కిందికెళ్ళే ఆమ కనెాపువ్ువ దగగ రికి తీస్ుకెళ్ళే ఆమ
మదనకీలని తనకగానే ఆమ చ్చనాగా నిటూ
ు ర్ుస్క
ు చ్చగుర్ుటాకులా
వ్ణికిపో స్ాగింది. ఇక ఆమ ప్ెై ఎత్ర
ు లని ఆ కీసనర్ల్ నిరాధక్షిణయంగా ప్రసరకిపారేస్ు ుననాడు.
అదంతన అదద ంలో చకస్ుునా డెవ్
ై ర్ుకి బస్ుు నడపడం కషు ంగా అనిప్రంచ్చంది. వాడి
అంగం కూడన ఆ బస్ుు గేర్ల్ రాడ్ లాగ మాంచ్చ దృఢంగా త్యారెై నికూబొ డుచుకుని
వ్ుంది. అస్లే ఓపకూ వ్ర్ింలో డెవి
ై ంగ్ కి తోడు త్న వెనుక వాళ్ళే చేస్ు ునాది
పకూనే వ్ునా అదద ంలో కనపడుతోంటే త్క్షణం సీురింగ్ ని వ్దిలేసర అనకష కనెా
పప ంగులని పప దివి పటుుకోవాలని తెగ కోరికగావ్ుంది వాడికి. లావ్ణయ వెనకాల
272

కూర్ుినా ఒక అమాియి సరనిమా చకస్క

ు యధనలాపంగా కిందకి చకసర అవాకెైూ
త్న పకూనునా అమాియితో, "ఏయ్... అటు చకడు, శంకర్ల్ స్ార్ల్ ఫెిండ్ ఏం
Page
 చేస్ు ుననాడో ...! అత్ని చేతిని ముందుకి తీస్ుకెళ్ళే మన మీననక్షీ మేడం చీర్లోకి
దో ప్లశాడు," అంటూ మలస గా గతణిగింది. దనంతో, ఆ పకూనునా అమాియి తొంగి
చకడా ం... అలానే, ఇటు పకూనునా అమాియిలు కూడన వారిలాగనే ముందుకి
చకసర జరిగే భాగోతననిా గమనించడంతో కాసలపటికి బస్ుులో ఉనా స్గమింది
అమాియిలు ఆ సరనిమాని మర్చ్చ దనని గురించే గుస్గుస్లాడుకోస్ాగార్ు. స్రిత్
ఓస్ారి వెనకిూ చకసర అకూడ అమాియిల చకపులని బటీు వాళ్ేకూ
జర్ుగుత్రనాది తెలిసరపో యిందని గరహించ్చ ఎలాగెైనన వీళ్ేని ఆపాలని
నిశియించుకుని వెంటనే టఫ్ ఒళ్ళే పడిపో యింది. దనంతో టఫ్ చపుాన త్న
చేతిని వెనకిూ తీసలస్ుకుని స్రిత్ని త్న ఒళ్ళేంచ్చ లేప్ర, "ఏం ప్రలస ా... నిదొి స్ు ుందన...
నన ఒళ్ళే పడుకుంటుననావ్?" అని అడిగాడు. స్రిత్ అజయ్ నోటి దగగ ర్ చెయియ
ప్ెటు ి, "ష్... మలస గా మాటాసడు. లేకపో తే, అమి వింటాది!" అంటూ ముందుకి
చకప్రస్ు క గతణిగింది. అజయ్ ముందుకి చకసర, "అమి..నన...? అంటే, నువ్ువ
అంజలి కూత్రర్ు... స్ు-జా-త్-వా...?" అని అడిగాడు. "ఊహ్ ... నన ప్లర్ు
స్రిత్... నేనక... మీననక్షి దేవి కూత్రరిని!" అని త్ను చెపాగానే అజయ్ త్న
మొహ్హనిా చేటంత్ చేస్ుకుని, 'వెత్కబో యిన తీగ కాలికి దొ రికిందే' అనుకుని,
"హ్ి... నిజమే! ఆ పో లికలు కనిప్రస్ు కనేవ్ుననాయ్... నీ గురించ్చ శిరీష్ భాయ్ చెప్లు
ఇనడమే గానీ ఇపాటివ్ర్కూ చకడలేఁ... మరి అత్ను చెప్రాందంతన నిజమేనన...?"
అంటూ స్రిత్ రతముిలమీద చకిూలిగి ప్ెటు న
ి టుుగా చేస్ాడు. స్రిత్ కకంటెగా చకస్క
ు
కవివంపుగా నవివంది. ఇంత్లో మీననక్షి త్న వెనుకన ఏం జర్ుగుతోందన అని తిరిగి
చకసలస్రికి టఫ్ కూడన ఆమ వెైపు తిరిగి, "మేడం... ఇంత్ చలిలో మిమిలిా ఇక
273

ఏ పుర్ుగులూ కుటు వ్ులేండి. మీరిక నిశిింత్గా పడుకోండి..!" అనేయడంతో ఆమ

మూతి తిపుాకుంటూ ముందుకి తిరిగిపో యింది. మరిపుాడు టఫ్ కి కకత్ు మాల్
Page
 దొ రికిందిగా.. ఇంక పాత్ స్ర్ుకునెందుకు పటిుంచుకుంటాడు? స్రిత్ అజయ్ చేతిని
పటుుకుని త్న బంత్రలకి గటిుగా ఆనించుకుంది. "అబో బ.. మంచ్చ కసర
మీదుననావేఁ!" అని టఫ్ అనగానే స్రిత్ కిలకిలా నవేవస్క
ు ఇంకా గటిుగా త్న
వ్క్షోజాలని నొకుూకుంది. ఇంత్లో, బస్ుు విజయవాడని స్మీప్రంచగానే డెవ్
ై ర్ల్
హ్టాత్ర
ు గా లెైటేసయడంతో అందర్ూ స్ర్ుదకుని కూర్ుిననార్ు. వ్ర్ిం కూడన
వెలిసరంది. త్ర్ువాత్ అత్ను బస్ుుని దగగ రస ోని ఒక హ్ో టల్ ముందు ఆపగానే
ఒకకూకూర్ుగా అందర్ూ భోజననలకని దిగార్ు... అందరికననా ముందు అనకష
గబగబా బస్ుు దిగిపో యింది.
274
Page
 Episode 73
వ్ర్ిం త్గిగపో వ్డంతో నీలాకాశం తనర్లతో చమకులీనుతోంది... చందుిడు కూడన
మేఘాల నడుమ త్చనిడుత్ూ మధయమధయలో కిందకి తొంగి చకస్ుుననాడు.
ననలుగగ ంటలకు ప్ెైగా బస్ుులోనే వ్ుండిపో వ్డంతో బయట వాతనవ్ర్ణం చనలా
ఆహ్హసదకర్ంగా అనిప్రంచ్చంది అందరికీ! ఎవ్రికి ఏది ఇషు మైతే అది తినమని
చెపాాడు శంకర్ల్. దనంతో, అందర్ూ వాళ్ేకి ఇషు మైన ఆహ్హరానిా తెప్రాంచుకుని
కబుర్ుస చెపుాకుంటూ తిననార్ు. భోంచేసరన త్రావత్ కకందర్ు వెంటనే బసెుకేూస్ార్ు.
కకంత్మంది ఇంకా బస్ుు బయలుదేర్కపో వ్డంతో బయటే నించతని ప్రచనిపాటి
మాటాసడుకోస్ాగార్ు. డెవ్
ై ర్ల్ ఇక ఎంత్మాత్ిమూ ఆగలేక కీసనర్ల్ ని డియివ్*
చెయయమని చెప్రా పో యి పకూన బలస మీద అనకష కోస్ం కాస్ుకూూర్ుిననాడు.
అయితే, అనకష త్న సలాహిత్రరాళ్ేతో మాటాసడుకుని లాస్ు సీటింగులోకి పో యి
వాళ్ేతో పాటు స్ర్ుదకుని కూరోిడంతో వాడు ఉస్కుర్ుమంటూ ఆ బలస మీదే
చతికిల పడనాడు. అది చకసర కీసనర్ల్ బిగగ ర్గా నవేవస్క
ు బస్ స్ాుర్ల్ు చేసర అందరినీ బస్
ఎకూమనాటుుగా హ్హర్న్ మోరగించనడు. అందర్ూ మలస గా బసెుకిూ త్మత్మ సీటసని
అలంకరించనక బస్ుు బయలుదేరింది. శంకర్ల్ లావ్ణయని కిటికీ పకూన సీటులో
కూరోిమని చెప్రా అత్ను త్న పకూన చేరి మలస గా చెవిలో, "చకడు మర్దల్... ఈ
టూర్ల్ ని నువ్ువ అస్ులు ఏమాత్ిం మొహ్మాటపడకుండన పూరిుగా ఎంజాయ్
చేసలయ్. నీకు ఈ మూడు రోజులోస ఆ స్వరాగనిా చకప్ెటు ే పూచీ ననది... మరి, నీకు....
చకడటం ఇషు మేనన..?" అని గతణిగాడు. శంకర్ల్ ప్ెదనలు లావ్ణయ చెవికి త్గిలగానే
ఒళ్ేంతన తిమిిరెకిూనటు యింది త్నకి. అలానే, అత్ని మాటలకి సరగగ ుల
మొగగ యింది త్ను. త్నకు కూడన ఆ స్వరాగనిా చకడనలని మనస్ులో ఎంతో
275

వాంఛగా వ్ుంది... కానీ, ఆ మాటని చెపాడననికి గతంత్ర ప్ెగలక త్న చేత్రలోసకి

Page
 అత్ని చేతిని తీస్ుకుని ఇందనకటి మళ్ళే త్న తొడమీద వేస్ుకుంది. మళ్ాే
ఎవ్ర్యినన చకస్ాురేమోననాటుుగా త్న చునీాతో అత్ని చేతిని కప్లాసరంది. శంకర్ల్
కి ఈమాత్ిం సరగాల్ చనలు... ఇక విజృంభించడననికి! అత్ను స్ునిాత్ంగా ఆమ
మత్ు ని తొడభాగానిా నొకాూడు. దనంతో నిలువ్ునన కెైప్ెకిూపో యింది త్నకి... ఇక
అజయ్ అయితే త్న సీటస లకి వ్చీిరాగానే త్న బాయగులోనుంచ్చ దలస్రి బాసంకెటిా
ఒకదననిా తీసర త్న చుటూ
ు కపుాకుంటూ "చలికి త్టుుకోలేవేమో... లోపలికి
రా...ప్రలస ా!" అంటూ స్రిత్ని ఆహ్హవనించనడు. త్ను గువ్వలా అత్ని గుండెలమీద
వాలిపో వ్డంతో టఫ్ ఆమ చుటూ
ు కూడన త్న బాసంకెట్ ని కప్లాసర ఏమాత్ిం ఆలస్యం
చేయక ఆమ ఎడమ చనుాను త్న ప్రడికిట బిగించనడు. "అహ్... మాంచ్చ
కాకమీదునాటుుననావ్ూ..?" అని స్రిత్ హ్సీూగా అడగాగనే అజయ్ స్రిత్ చెయియ
పటుాకుని త్న అంగం ప్ెైన వేస్ుకుని, "నువేవ చకస్ో ూ.. ఎంత్ కాక మీదుందో ...!"
అననాడు. స్రిత్ అత్ని ప్లంట్ జిప్ ఓప్ెన్ చేసర అత్ని అంగానిా త్న రెండు చేత్రలోసకి
తీస్ుకుంది... అది వేడి కడీా లాగ త్న చేత్రలోస కాలిపో తోంది. దననిా స్ాృశించగానే
మలస గా తొడలమధయ ఊట మొదలయింది స్రిత్కి... పప డుగాగ మందంగా వ్ునా ఆ
అంగానిా త్న చేత్రలతో ఆడిస్ు క, "అమోి! ఇది నన పూ... బదద లు కకటు డం
ఖాయం!" అంటూ స్ణిగింది టఫ్ తో... టఫ్ చ్చనాగా నవివ స్రిత్ స్లావర్ల్ బొ ందుని
లాగేసర త్న చేతిని లోపలికి దకరిి పప ంగివ్ునా పప తిు కడుపుని ఒకస్ారి నొకిూ వ్దిలి
ప్లంటీలోనికి పో నిచనిడు. మరికాసలపటికే బస్ుులో లెైటసని ఆప్లయడంతో స్రిత్ త్న
త్లని వ్ంచ్చ దుపాటిలోకి పూరిుగా దకరిపో యి అజయ్ అంగం మొనని
ముదుదప్ెటు ుకుంది. అజయ్ ఆమ త్లమీద ఒక చెయిేయసర నిముర్ుత్ూ మరో చేతు ో
276

పువ్ువని కెలకస్ాగాడు. స్రిత్ మలస గా అత్ని దననిా త్న నోటస లకి తీస్ుకుని చీకడం
మొదలెటు ంి ది. శంకర్ల్ కూడన అజయ్ పంధనలోనే పో యి త్న బాయగ్ లోనుండి
Page
 బాసంకెట్ ని తీస్ుకుని స్రాస్రి త్నతో పాటుగా లావ్ణయ చుటూ
ు కూడన కప్లాశాడు.
లావ్ణయ ఒకస్ారి చుటూ
ు చకసర శంకర్ల్ భుజానిా పటుుకుంది. శంకర్ల్ త్న చేతిని
మలస గా ఆమ కుడి యదమీదకి తీస్ుకెళ్ళే స్ౌమయంగా దననిా ఒడిసర పటాుడు.
లావ్ణయ ఆత్ని పటుుకి మైమర్చ్చపో త్ూ త్న కళ్ేను మూస్ుకుంది. శంకర్ల్ త్న
మరో చేతు ో లావ్ణయ రెండవ్ వెనా ముదద ని చేజికిూంచుకుని స్ుకుమార్ంగా
మరిధస్ు ుంటే త్మకంతో త్న మనస్ు తీయగా మూలుగుతోంది. ఇది త్నకు తొలి
అనుభవ్ం కావ్డంతో మామూలుగా వ్ుండటం త్నకు కిసషుమవ్ుతోంది. ఎవ్రెైనన
చకస్ాురేమోననా భయంతో త్న ముఖంలో భావాలు పికటిత్మవ్కుండన జాగరత్ు
పడటానికి త్ను ఆపస్ో పాలు పడుతోంది. శంకర్ల్ త్న కమీజులోనికి ఒక చేతిని
దకరిి నునాని పప టు నీ ననభినీ స్ాృశిస్క
ు నడుముని ఓమార్ు నొకూగానే లావ్ణయకి
ఒళ్ేంతన జివ్ువమని షాక్ కకటిానటు యింది. శబద ం బయటకి రాకుండన త్న ప్ెదనలని
గటిుగా బిగించ్చంది. ఆమ అవ్స్ు చకస్క
ు శంకర్ల్ చ్చనాగా నవివ లావ్ణయ వెైపు వాలి
ఆమ చెవిలో, "జస్ు రిలాక్ు!" అని గతణిగి బుగగ మీద ముదుదప్ెటు ాడు. త్ను ఒకస్ారి
ఎగశావస్ని విడిచ్చ శంకర్ల్ వెైపు చకసరంది. శంకర్ల్ ఆమ ఎర్రని ప్ెదనలని త్న
ప్ెదనలతో తనకించనడు. తొలిస్ారి అధర్ చుంబనననిా చవిచకసరన లావ్ణయ మనస్ు
పులకెతిుపో యింది. శంకర్ల్ దుపాటిలోన త్న చేతిని ప్ెైకి పాకించ్చ ఆమ మత్ు ని
పసరడి ముదద లని చేర్ుకుని బాి లోనికి త్న చేతిని అతి కషు మీిద దకరిి మధయన
అపాటికే గటిుపడిన ముచ్చికని రెండు చేత్రలతో రాప్రడి చేస్ు క, అదే స్మయంలో
మరో చేతిని మలస గా ఆమ తొడల మధయకు చేరిి స్లావర్ల్ ప్ెైనుంచే ఆమ కనెా
పువ్ువను ప్లిరేప్రంచస్ాగాడు. అపాటికి స్మయం పదినార్యింది... సరనిమాని
277

ఆప్లయడంతో కకందర్ు నిదిలోకి జోగుత్రననార్ు. మరికకందర్ు పూరిుగా

నిదిపో కుండన కునికిపాటు
స పడుత్రననార్ు... లావ్ణయ శంకర్ల్ చేతికి మరింత్ జాగా
Page
 ఇవ్వడననికి త్న కాళ్ేను ఎడం చేసరంది. అయితే, ఆ కదిప్ల పియత్ాంలో
ముందునా సీటుకి త్న మోకాలు త్గిలేస్రికి ముందర్ కూర్ుినా కవిత్ ఒకస్ారి
వెనకిూ చకసర లావ్ణయ, శంకర్ుస కూర్ుినా పదధ తిని బటీు వాళ్ళే చేస్ు ునాదేంటల
గరహించేసరంది. ఎవ్రికో ఒకరికి చెపుాకోవాలని మనస్ు తెగ లాగేయడంతో త్న
పకూనే దుపాటిలో వెచిగా కునుకు తీస్ుునా ననసరిన్ ని లేప్ర ఆ విషయానిా త్న
చెవిలో ఊదేసరంది. ననసరిన్ కూడన త్న కళ్ేను నలుపుకుంటూ వెనకిూ తిరిగిచకసర,
"మ్... నిజమేనే...!" అంటూ ముసరముసరగా నవివంది. త్నకు స్ామిర్ల్ మళీే
గురతుచనిడు. తొడల మధయ నొప్రాగా అనిప్రంచ్చ త్న ప్లంటీలోకి చెయిేయసర త్న
పువ్ువని నలుపుకోస్ాగింది. అపుాడే కవిత్, "అవ్ునక... అనకష ఇందనకంతన
ముందు కూర్ుిని ఇపుాడు వెనకిూ పో యి కూర్ుింది. తెలుస్ా..?" అంది. ననసరిన్
త్ల అడా ంగా వ్ూప్రంది. అనకష అలా వెనకిూ పో యి కూరోిడంలో ఏదో మత్లబు
వ్ుందనిప్రంచ్చంది కవిత్కి. అదే మాటని ననసరిన్ తో అంది. "ననసరిన్... ఒకవేళ్
మన అనకషని ఆ రాజేష్ గాడు ఏమైనన కెలికాడేమోనని ననకనిప్రస్ు ో ందేఁ..!" అని
కవిత్ త్న స్ందేహ్హనిా వ్యకు ం చేయడంతో ననస్ిన్ వెనకిూ తిరిగి అనకషని చకసర,
"వాడలాంటి వాడే... పో నీ, ఒకస్ారి పో యి త్ననే అడుగుదనమా...?" అని అనగానే,
"హ్ి... స్రే, పద," అంది కవిత్. ఇదద ర్ూ లేవ్గానే లావ్ణయ త్న ముఖానిా తినాగా
ప్ెటుడననికి పడుత్రనా పియాస్ని చకసర ఇదద ర్ూ మరోస్ారి నవ్ువకుంటూ బస్ుు
చ్చవ్రికంటా పో యి అనకష పకూన కూర్ుినా ఆర్ు, ఏడు త్ర్గత్రల ప్రలసలని
నలుగురినీ ముందునా త్మ సీటసలోకి పో యి స్ర్ుదకుని కూరోిమని ఆర్ార్ల్ చేసర
అనకషకి చెరోపకూన చేరార్ు. ఎంతెైనన సీనియర్ల్ు కదన... వాళ్ేను ఇటేు డనమినేట్
278

చేసలస్ార్ు. దనంతో, లాస్ు సీటస ల కేవ్లం ఆ ముగుగరాడవాళ్ళే తేలార్ు. అయితే, స్ుజాత్

పకూన కూర్ుినా దీప్రు... ననసరిన్, కవిత్ వెనకునా అమాియిలని ముందుకి
Page
 పంప్ర అకూడ వాళ్ళే ఏం చేస్ు ుననార్నే కుత్ూహ్లంతో త్న సీటుని ఆ వ్చ్చిన
ప్రలసలకి ఇచేిసర త్ను కూడన వెనకిూ వెళ్ళేంది. వెనక కవిత్ అనకష భుజమీిద
చెయిేయసర, "ఏమే అనక... ఇలా వెనకిూ వ్చ్చి ఇర్ుకుూని కూర్ుిననావ్... ముందర్
జాగా స్రిపో లేదేమిటి..? లేదన అకూడ నినుా ఎవ్రెైనన ఏమయినన చేస్ారా..?'
అంటూ అడిగింది. అనకష, "ఏం లేదు... ఊరేూ—" అంటుండగా ననసరిన్, "నిజం
చెపుా, అనక... ఆ రాజేష్ గాడు... ఏమయినన చేస్ాడన...?" అంటూ అనకష చేతిని
త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుని ప్లిమగా నిముర్ుత్ూ అడిగింది. వాళ్ళే అంత్
ఆపాయయంగా త్నని అడిగేస్రికి అనకష ఇక ఆపుకోలేక ననసరిన్ భుజమీిద త్ల
వాలిి ఏడేిసరంది... కవిత్ కంగార్ుపడుత్ూ, "ఏమైంది అనక...?" అంటూ ఆమ
త్లను నిముర్ుత్ూ అడిగింది. "ఆ... కీసనర్ల్.. అక్... రాజేష్... ననుా...—" ఆంటూ
వెకిూ వెకిూ ఏడవడం మొదలెటు ంి ది. అయితే, ఎవ్రెైనన చకస్ాురేమోననా భయంతో
ఏడవ్డం ఆప్లసరంది... కానీ, ఆ బలకూడం మాత్ిం ఆగలేదు. "మ్... చెపుా...
అనక...—" అంటూ ననసరిన్ మళ్ాే అడగడంతో జరిగింది మొత్ు ం అలానే
బలకుూత్ూ చెప్లాసరంది. అంతన విననాక, "పరేసదులే... అనక... బాధపడకూ..."
అంటూ కవిత్ ఓదనరిింది. అంత్లో, దీప్రు త్మ దగగ ర్కు రావ్డంతో కవిత్, "ఏంటే...
ఇకూడేం పని నీకు..?" అంటూ చ్చరాగాగ మొహ్ం ప్ెటు ుకుని కసరరినటుుగా అడిగింది.
"అదే... మీరికూడ ఏం మాటాసడుకుంటుననారా... అనీ...." అంటూ నసరగింది దీప్రు.
"అది నీలాంటి చ్చనాప్రలసలు తెలుస్ుకునేది కాదే...!" అని కవిత్ అనగానే దీప్రు
మొహ్ం చ్చనాబో యింది. అపుాడే, ననసరిన్ కవిత్తో, "త్ను నువ్వనుకునాటుుగా
ఇపుాడు చ్చనాప్రలేస ం కాదులేవేఁ.... త్నకి నీకననా ఎకుూవ్గానే ఆ అనుభవ్ం
279

వ్ుంది...!" అంది. ఆ మాటకి కవిత్ కనుబొ మిలు ముడిపడనాయి. ననసరిన్ వెైపు

చకస్క
ు , "ఏంటే నువ్వనేది?" అనడిగింది. ననసరిన్ చ్చనాగా నవివ దీప్ని రు త్న పకూన
Page
 కూచోబలటు ుకుంటూ, "అది... లాయబ్ లో జరిగిన కధ...కవితన.... చనలా సీకట్
ెర ....
అస్ులు చెపాకూడదు... అంతేనన దీపూ...!" అంది. దననికి దీప్రు ఆశిర్యపో త్ూ,
"అకాూ... అది.... నీకెలా... అ...—" అని అడిగింది. "ననకనీా అలా
తెలిసరపో తనయంతేఁ...!" అంది ననసరిన్ సీత్మి వాకిటస ల సరరిమళ్్ే చెటు ు సరనిమాలో
హీరోయిన్ అంజలి లాగ త్న చునీాని జడలా తిపుాత్ూ. దీప్రు చ్చనాగా ఆలోచ్చంచ్చ,
"ననతో ఎవ్రికీ చెపప ాదద ని చెప్రా స్-రి-త్-కూ నీకు మొత్ు ం చె-ప్లా-సరం-దన...?" అని
మలస గా అడిగింది. కవిత్కి వాళ్ే స్ంభాషణ అస్ులేమీ అర్ధంకాక అయ్యమయంగా
వారిదదరినీ చకడస్ాగింది. అనకష కూడన త్న దుఃఖానిా మర్చ్చపో యి వాళ్స
మాటలని ఆస్కిుగా వింటలంది. అయితే, ననసరిన్ వాళ్ేవెైపు చకడకుండన దీప్రుతో,
"ననకు తెలుస్ని ఆ స్రిత్కే తెలీదులేగానీ... నువ్ువ స్రిత్ అంటే గురతుచ్చిందీ..
చకస్ావా అదేం చేస్ు ుందో ... శంకర్ల్ స్ార్ల్ ఫెిండుతో దుపాటలస దకరిపో యి..—"
అనగానే దీప్రు దననికి బదులుగా, "ఆ... చకస్ా... శంకర్ల్ స్ార్ల్ కూడన త్కుూవేం
కాదు. లావ్ణయకూతో ఆట మొదలెటు శ
ే ాడు తెలుస్ా...! నేను మొదటుాంచీ వాళ్స ని
చకస్క
ు నే వ్ుననాను. ఇకపో తే, శంకర్ల్ స్ార్ల్ ఫెిండక ముందు మన...—"
అనబో త్రండగా మన కవిత్ అందుకుని, "ఆఁ... మాకు తెలుస్ులేఁ... ముందు
మీననక్షీ మేడం చీర్లో చెయిెయటాుడు... అయినన, వాడు శంకర్ల్ స్ార్ల్ ఫెిండేం కాదు...
శిరీష్ స్ార్ల్ ఫెిండు... ప్లర్ు అజయ్; పో లీస్. వాడే ననుా పూ—" అంటూ మళ్ాే
త్ను ఏం చెపు ుందో గురతుచ్చి ఆ మాటని మధయలో ఆప్లసరంది. కవిత్ ఆ స్దర్ు అజయ్
గురించ్చ పూరిుగా తెలిసరన విధంగా మాటాసడటం మిగతన ముగుగరినీ
విస్ియపర్చ్చంది. ఇంకా అలా స్గం చెప్రా ఆపడంతో ఇంకా ఏం జరిగిందో
280

తెలుస్ుకోవాలనే కుత్ూహ్లం కూడన కలిగింది వారికి. ననసరిన్ వెంటనే, "మ్...

చెపుా... కవితన... మధయలో ఆపావేఁ...?" అనడగాగనే కవిత్ వాళ్ే వ్ంక ఇబబందిగా
Page
 చకసర, "వ్దిలేయండే...!" అంది. ననసరిన్ వెనకిూ త్గగ లేదు... "ఊహ్ ...
చెపాాలిుందే...!" అంది. మిగతన ఇదద ర్ూ కూడన త్నకి వ్ంత్ పాడనర్ు. కవిత్
అనకష ముఖంలోకి చకసరంది. కాసలపటి కిత్
ర ం వ్ర్కూ కనీాళ్ేతో వ్ునా త్న
నయననలు ఇపుాడు త్న వెైపు ఆత్రిత్గా చకస్ుుననాయి. 'అనకష ఇందనక మాతో
త్నకు కలిగిన బాధని పంచుకుంది... త్మని నమిింది... ఇపుాడు నేను చెప్లాది
త్ను ఎవ్రికీ చెపాకపో వ్చుి... కానీ, ననసరిన్... దీపూ... ఎవ్రికెైనన చెప్లు...!' అని
కవిత్ అనుకుని వాళ్ేతో, "స్రే... చెపు ాను... కానీ, ఒక కండిషన్... ననసరిన్...
నువ్ువ దీపూ ఇందనక ఏ సీకట్
ెర గురించ్చ మాటాసడుకుంటుననారో మాకు చెపాాలి!"
అంది. దీప్రు వెంటనే, "ఊహ్ ... నేఁ చెపాను," అనేసరంది. కవిత్, "అయితే, నేనక
చెపాను!" అంటూ మొండిగా అంది. ననసరిన్ కి కవిత్ మేటర్ల్ తెలుస్ుకోవాలని తెగ
ఉబలాటంగా వ్ుంది. అందుకే, దీప్ని రు ఒప్రాంచడననికి పియతిాంచ్చంది. "దీపూ...
పో నీ చెప్లాయరాదక... త్నెలాగూ త్న సీకట్
ెర చెప్లాస్ాునంటలందిగా... ఒకవేళ్ త్ను
నీ సీకట్
ెర బయటప్ెడితే త్న సీకట్
ెర మనం బయటప్ెటు ే ఛనన్ు ఎలాగూ
వ్ుంటుందిగా... ఒప్లాస్ుకో...!" అంటూ తెగ బలవ్ంత్ప్ెటు ేస్రికి దీప్రు కూడన మలస గా,
"స్రే... చెపు ా...!" అంటూ త్లూప్రంది. ముందర్ లావ్ణయ పరిసు తి
ర మరీ ఘోర్ంగా
త్యార్యింది. శంకర్ల్ త్న స్లావర్ల్ లోనికి చేతిని తీస్ుకెళ్ళే త్న కనెా బంగారానిా
కెలుకుత్ూ అత్ని వేళ్ేని లోపలికి తొయయడననికి పియతిాస్క
ు వ్ుంటే త్నకి ఆ
ఆనందం త్టుుకోలేక కళ్ేలో గిర్ురన నీళ్ళే తిరిగాయి. 'స్... స్...' అంటూ చ్చనాగా
మూలగ స్ాగింది. ఇలాగే, కకనస్ాగితే, త్ను నియంత్ిణ కోలోాయి గటిుగా అరిచేసలలా
వ్ుంది. త్న వేళ్ళే ఆమ మత్ు ని త్డిదనపు పూ... గోడలని తనకుత్రంటే శంకర్ల్ కి
281

పర్మానందంగా వ్ుంది. తేనె ర్స్ాలతో త్డిచ్చవ్ునా లావ్ణయ పువ్ువని ఒకూస్ారి

చకడనలని అత్నికి అనిప్రంచ్చంది. మరో చేతు ో ఆ స్లావర్ల్ బొ ందుని లాగడననికి
Page
 యతిాంచేస్రికి లావ్ణయ కంగార్ుగా అత్ని చేతిని పటుుకుని, "వ్ద్..దు స్..స్ర్ల్...
ననకు... భయంగా వ్ుంది... ఎవ్రెైనన చకస్ాుర్ు..!" అంది. శంకర్ల్ వెంటనే, "ఏం
కంగార్ుపడకు... నేను జస్ు నీ పూ... చకడనలనుకుంటుననాను... అంతే... ఇంకేం
చేయను!" అననాడు. లావ్ణయ ఒకస్ారి చుటూ
ు చకసరంది. వెనకాల త్న
కాసస్*మేట్ు నీలవేణి, కమల పడుకుని వ్ుననార్ు... మిగిలిన వాళ్ళే కూడన మంచ్చ
నిదిలో వ్ుననార్ు. ఇక అటు పకూన టఫ్ కపుాకునా దుపాటిలో ఏదో ఊగుత్ూ
త్నకి కనిప్రంచ్చంది. అది మన స్రిత్ త్ల అనుకోండీ... త్నింకా అత్ని అంగానిా
చీకుతోంది. లావ్ణయ చకపు అజయ్ వెైపు చ్చకుూకుపో వ్డంతో శంకర్ల్ కూడన అటు
వెైపు చకస్ాడు. వాళ్ే చకపులు త్నని గుచుికుననాయ్య ఏమోగానీ అజయ్ త్ల
తిప్రా శంకర్ల్ ని చకసర కకంటెగా నవ్ువత్ూ, "నీ స్ామానస ని చకస్ుకో బోి ... నన పాిపరీు
మీద కనేాయకు...!" అంటూ లావ్ణయ అందమైన ముఖానిా చకసర, "ఒకవేళ్
ఏమైనన ఎకేుచంజ్ ఆఫర్ల్ ఉందన...?" అననాడు. కింద స్రిత్ ఆ మాటలు విని
కోపంతో అజయ్ అంగానిా చ్చనాగా కకరికింది. అజయ్ కకంచెం వ్ణుకుత్ూ స్రిత్
య్యని ప్ెదనలని నలిప్లస్ాడు. ఇది బస్ అయిపో యింది గానీ, లేకపో తే.... స్రిత్ని
కిందపడేసర ఆమ పువ్ువని కుమేియాలనిప్రంచ్చంది టఫ్ కి! ఒకూస్ారి బస్ుు హ్హరీలీ
హిల్ు చేర్నీ... 'గుంట గుల తీరేవ్ర్కూ గునపం పో టు పడేస్ు ాను' అనుకుననాడు.
త్న చేత్రలని స్రిత్ కమీజులోనికి తీస్ుకుపో యి ఆమ దబబకాయలను కస్ాబిస్ా
ప్రసరకేయస్ాగాడు. స్రిత్ కూడన వేగంగా అజయ్ అంగానిా చీకడంతో అత్ని
వ్ృషణనలలోని ర్స్ం ఉపప ాంగి ఆమ బంత్రలని గటిుగా ఒడిసరపటిు బుస్ుుమని స్రిత్
నోటస ల త్న వీరాయనిా చ్చమేిస్ాడు.
282
Page
 Episode 74
స్మయం రాతిి పదకకండు ముపాావ్యింది... బస్ుు అదద ంకి మండలంలో
అడుగుప్ెటు ింది... ఇకూడి నుంచ్చ లోపలే కాక బయటకూడన ఏసీ వేసరనటేు చలస గా
వ్ుంది. దనంతో, అందర్ూ త్మ బాసంకెట్ు లో ముడుచుకుని పడుకుననార్ు. శంకర్ల్
మళీే లావ్ణయని ఆమ పువ్ువ చకడనలని బతిమాలినటుుగా అడగటంతో ఆఖరికి
త్ను ఒపుాకుంది. వ్ణుకుత్రనా త్న చేత్రలతో త్న స్లావర్ల్ కునా బొ ందుని
విప్రా కకంచెం లేచ్చ త్న ప్లంటీతో స్హ్హ కిందకి విప్లాసరంది. త్రావత్ త్ను కాళ్ేని కాస్ు
ఎడం చేసర ఉంచ్చంది. వెంటనే శంకర్ల్ చెయియ ఆమ పూ... ప్ెదనలని చేరిపో యింది...
మత్ు గా తేమగా త్గులుత్రననా ఆ పిదేశానిా తనకుత్ూనే త్న త్లని దుపాటిలోకి
తీస్ుకుపో యి త్న జేబులోంచ్చ ఫో న్ తీసర ఫ్ాసష్ లెైట్ వెలుగులో ఆమ ఆడత్నననిా
చకస్ాడు. 'ఆహ్హ... ఏముందిరా బాబు! దీనిా చకస్ుుంటేనే నోటస ల నీర్ు
ఊరిపో తోంది...! లేలేత్ కకబబరి ముకూలాంటి ఈ పూ... ప్ెదనలని చకసలు అమాంత్ం
కకర్ుకుూ తినేయాలనిప్రస్ు ో ంది...!' అనుకుంటూ ఇక ఆగలేక త్న నోటిని దననికి
తనకించనడు. ఆమ కకబబరి నీళ్ళే అత్ని ప్ెదనలని తనకాయి. ఆమ ర్స్ాలని
జుర్ురకుంటూ త్న ననలుకని లోపలికి తోస్ాడు... లావ్ణయ ఒకూస్ారిగా
ఉలికిూపడింది. కానీ, అత్ని ననలుక లోపలికి జొర్బడక గోడకకూటిున బంతిలా మళీే
వెనకిూ వ్చేిసరంది. లావ్ణయ అత్ని చర్యలని త్టుుకోలేక ఎగిరెగిరి పడుతోంది.
నోటినుండి మూలు
గ లు రాకుండన ఉండటానికి త్ను పియతిాంచేస్రికి మళీే త్న
కళ్ే వెంట నీర్ు కార్డం మొదలెైంది. స్నాగా వ్ణుకుత్ూ దుపాటిలోకి త్న
చేత్రలిా తీస్ుకెళ్ళస శంకర్ల్ జుటుుని పటుుకకని త్న తొడల మధయలో మరింత్గా
నొకుూకుంది. లావ్ణయ ఎగిరినపుాడు శంకర్ల్ త్న చేతిని కిందకి తీస్ుకెళ్ళే ఆమ
283

ప్రర్ుదులని త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుననాడు. దనంతో, లావ్ణయ శంకర్ల్ చేత్రల మీద

Page
 కూర్ుినాటస యింది. కానీ, లావ్ణయ అది గమనించ్చనటుులేదు. అస్లు త్నిపుాడు
ఈ లోకంలో లేదు... ఇది ఇంత్ బాగుంటుందని త్ను కలలో కూడన ఊహించలేదు.
త్న కళ్ేని అర్మోడుాలుగా చేసర త్నియత్వంతో శంకర్ల్ చేత్లని ఆస్ావదిస్ు క
చ్చనాగా నిటూ
ు ర్ుాలను విడుస్ోు ంది. అటు వెైపు అజయ్ స్రిత్ పూ.. గోడలని త్న
వేళ్ేతో వేగంగా కెలుకుత్ూ కిసట లరిస్ ని నలిప్లయడంతో కాసలపటికి స్రిత్ కూడన త్న
ర్స్ాలని భళ్ళేమని కకేూసరంది.... అజయ్ ప్లర్ుకెైతే స్రిత్ పువ్ువని
కెలుకుత్రననాడు గానీ త్న చకపులు మాత్ిం శంకర్ల్ చేత్రలోస భదింగా వ్ునా
లావ్ణయ మీదే! ఏదయితేనేం... ఈ ఇర్ు జంటలూ వారి వారి పార్ునర్ల్ు తో
స్ంత్ృప్రు గానే వ్ుననార్ు! శంకర్ల్ త్న ననలుకతో లావ్ణయ పువ్ువ మీద దనడిని
కకనస్ాగించనడు... ఆమ పూ...ప్ెదనలని చ్చనాగా కకర్ుకుత్ూ కిసట లరిస్ ని
ప్లిరేప్రంచస్ాగాడు. లావ్ణయ మస్ాజ్ చేస్ు ునాటుుగా శంకర్ల్ వెంటుికలిా త్న వేళ్ేతో
తిపుాత్ూ అత్ను త్నని కకరికినపుాడలాస బలంగా అత్ని జుటుుని లాగేది.
కాసలపటికి శంకర్ల్ జుటుుని త్న రెండు ప్రడికిళ్ేలో బిగించ్చ పటుుకుని త్న సీటస లంచ్చ
చ్చనాగా లేస్ు క తెర్లుతెర్లుగా త్న భావ్పాిప్రు ని పప ంది గటిుగా నిటూ
ు ర్ుస్క
ు మర్లా
త్న సీటస ల చతికిలపడింది. శంకర్ల్ కూడన ఓమార్ు ఆమ ప్రర్ుదులను నొకిూ త్న
చేత్రలని అకూడినుంచ్చ తీసలస్ాడు. అలాగే, త్న నోటితో ఆమ య్యని ర్స్ాలని ఆబగా
జురేస
ర ర ఆ నిలువ్ు ప్ెదనలని త్నివితీరా ముదనదడి దుపాటినుండి బయటకి
వ్చేిస్ాడు. లావ్ణయ వెంటనే త్న ప్లంటీని, స్లావర్ల్ ని ప్ెైకి లాగేస్ుకుని ముడి
వేసలసరంది. అత్ని ముఖంలోకి చకడటానికి లావ్ణయకి కాస్ు సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చంది.
శంకర్ల్ లావ్ణయ వెైపుకి ఒరిగి ఈస్ారి ఆమ ప్ెై ప్ెదనలని అందుకుననాడు. అలాగే త్న
284

రెండు చేత్రలనీ ఆమ కమీజులోనికి దకరిి మళ్ాే ఆమ వ్క్షోజాలని బాి ప్ెైనుండే

ప్రస్కస్ాగాడు. కాసలపటికి లావ్ణయకి మళీే తొడల మధయ మలస గా తీట మొదలెైంది.
Page
 ★★★
"దీపూ కూడన వొపుాకుందిగా... మ్... ఇక నువ్ువ చెపావేఁ కవితన...!" అంది
ననసరిన్. "ఊహ్ .. ముందు దీప్ని రు చెపామను... ఆ త్రావత్ నేఁ చెపు ా...!" అంది
కవిత్. ననసరిన్ దీప్రు వ్ంక చకసలస్రికి, "వ్ూహ్ ... కవిత్కూ ముందు...!" అని
త్ను అనడంతో, "అబబబాబ... ఎవ్రో ఒకర్ు చెపాండే," అని ననసరిన్ విస్ుగాగ
అనడంతో కవిత్, "స్రేస... నేనే చెపు ాలేఁ...!" అంటూ చెపాడం మొదలెటు ంి ది. "మన
ఊరి చ్చవ్ర్ ఒక భూత్ బంగళ్ా ఉందికదన... అకూడే నేను వాడిని మొదటిస్ారి
కలిస్ాను." "భూత్ బంగాసనన...!" అంటూ భయపడింది దీప్.ీు "మ్... అకూడే.!
అపుాడు వాడు చనలా వేగంగా వ్చ్చి ననుా ఓ పకూకి ఈడుికుపో యి కిందపడేసర
ముందక వెనుకా చేసలస్ాడు—" "ఏంటీ.. నినుా రేప్ చేస్ాడన...?" అనడిగింది
అనకష వ్ణుకుత్ూ... "ఛ.ఛ.. రేప్ కాదే—" "అస్లు నువ్వకూడికెందుకెళ్ాేవే...?"
అని ననసరిన్ అడిగింది. "కావాలనే వెళ్ాేను... అస్లుకెైతే నేనక అదే
చేయించుకుందనమని మరతకరితో వెళ్ాేను... కానీ, అకూడ వీడు నన పూ.. బో ణీ
చేస్ాడు...!" ననసరిన్: నువ్ువ ఎవ్రితో వెళ్ాేవేఁ... చేయించుకోడననికి?... ముందు!
కవిత్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "అత్నెవ్రో చెప్లు మీర్ంతన షాక్ అయిపో తనర్ు తెలుస్ా...?
అత్నలాంటి వాడంటే మీర్ు అస్ులు నమిర్ు...!" అనగానే ననసరిన్ కి అది ఎవ్రో
కకంచెం అర్ధమైనటస నిప్రంచ్చంది. కానీ, త్ను ప్ెైకి ఏమీ చెపాకుండన కవిత్ స్మాధననం
కోస్ం చకడస్ాగింది. "ఎవ్రేఁ...???" అని అనకష అడిగింది ఆత్రిత్గా...
"ఎవ్ర్ంటే... మనందరికీ చన...లా... ఇ-షు -మై-న..... మన శి-రీ-ష్ స్ార్ల్!" అనేసర
కవిత్ వాళ్ళే ఎలా రియాకుు అవ్ుతనరా అనాటుుగా వాళ్ే మోహ్హల వ్ంక చకసరంది.
285

"మన శిరీష్
ర స్ారా...! నేనామిలేకపో త్రననానేఁ..!" అంటూ అనకష
నోరెళ్ేబలటు ంి ది. కానీ, మిగతన ఇదద ర్ు మాత్ిం మామూలుగానే వ్ుననార్ు. ఆ
Page
 ఇదద రిలో త్ను ఆశించ్చన స్ాందన లేకపో వ్డంతో కవిత్ని ఆశిర్యపర్చ్చంది. అపుాడే
ననసరిన్, "ఈ అజయ్ ఇంకా శిరీష్ స్ార్ల్ కలిసర నీతో చేస్ారా?" అని అడగటంతో
కవిత్, "లేదే... వాడొ కూడే చేస్ాడు... శిరీష్ స్ార్ు అపుాడక మన.... నేహ్హని
చేస్ు ుననార్ు...!" అంది. "ఏదీ... మన నేహ్హతోనన...?" అననార్ు ముగుగర్ూ
ఆశిర్యపో త్ూ... కవిత్, "హ్హ... మన నేహ్హనే!" అని, ననసరిన్, దీప్లతో,
ీు "అవ్ునేఁ...
ఇందనక శిరీష్ స్ార్ల్ ప్లర్ు చెప్రానపుాడు అనకష త్పా మీ మొహ్హలోస ఎలాంటి
రియాక్షన్ లేదేంటే? మీకు ముందే అత్ని గురించ్చ ఏమైనన తెలుస్ా...!" అనడిగింది.
ననసరిన్ దీప్ని రు కీగ
ర ంట గని చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "మన దీపూతో చేసరంది ఎవ్రో
కాదు... ఆ శిరీష్ స్ారే..!" అని చెప్రాంది. "నిజమా... దీపూ...?" అననాది కవిత్
కళ్్ేగరేస్ు క.. దీప్రు అవ్ుననాటుుగా త్లూప్ర, "కానీ, స్ార్ల్ ననతో పూరిు ఆట
ఆడలేదు... స్రిత్కూతోనే ఆడనర్ు...!" అనాది. ననసరిన్: నీతో త్రావత్ చేస్ు ాననడం
నేఁ విననానే...! మరి త్ర్వాత్ శిరీష్ స్ార్ల్ నీతో చెయయలేదన...? దీప్:రు లేదకాూ...
ఇపాటివ్ర్కూ రాజేష్ మాత్ిమే ననతో పూరిు ఆట ఆడనడు. "రాజేష్ తో చేస్ావా....
నువ్ువ?" అని వెంటనే అడిగింది అనకష. దీప్రు: ఆ.... ఇపాటికి ఓ ననలుగుస్ార్ుస
ఆడనడు... ననతో! మొదటిస్ారి వాడితో ఆడిన త్రావత్ నేను వాణీ వాళ్ే ఇంటికి
పో యి త్నకి కూడన ఆ ఆటని నేరిాస్ుుంటే శిరీష్ స్ార్ల్ చకస్ార్ు... అపుాడు
ననేామీ అనలేదుగానీ, మరాాడు ననుా లాబ్ కి ప్రలిచ్చ ననతో ఆ మొదటి ఆటని
ఆడనర్ు... కానీ, స్రిత్కూతో మాత్ిం పూరిు ఆటని ఆడనర్ు...! కవిత్: హ్ి... ఆ స్రిత్
గురించ్చ ఎవ్రికి తెలీదులేఁ... ఇంత్ స్ందు దొ రికితే చనలు స్ాంత్ం దో ప్లస్ుకోడననికే
చకస్ుుంది... ననసరిన్ ఔననాటుుగా త్లూప్రంది. అనకష: (మలస గా) దీపూ...
286

రాజేష్ ననలుగుస్ార్ుస చేస్ాడన.. నినకా! అంటే రాజేష్ నినుా బలవ్ంత్ప్ెటు ాడన

త్నతో చేయమని??? వాడు అలా చేస్ు ుంటే నీకు అస్లేమీ భయం వేయలేదన...?"
Page
 "మొదటిస్ారి ఆడినపుాడెైతే కకంచం భయమేసరందకాూ... కానీ, ఆ త్రావత్ మాత్ిం
భలేగా అనిప్రంచ్చంది... వాడు దీనిా (అంటూ త్న పువ్ువ వెైపు చకప్రస్ు క)
ననకుత్రంటే గాలోస అలా అలా తేలిపో యినటు
స ందనుకో... ఎపుాడక అడిగి మరీ
ననకించుకుంటాను.... అలాగే, వీటిని కూడన బాగా మస్ాజ్ చేస్ు ాడు, నోటితో చీకాడు
కూడన(అంటూ త్న యదని చకప్రంచ్చంది). వాడు అలా చేసలు ఎందుకో భలే తిమిరి
తిమిిరిగా అనిప్రస్ు క వ్ుంటుంది!" ఆ అలోచనకే దీప్రు త్నువ్ు ఒకూస్ారిగా
పులకరించ్చంది. దీప్రు మాంచ్చ త్నియత్వము నిండిన కళ్ేతో త్న శృంగార్
అనుభవానిా చెపు ుంటే అనకషకి కూడన ఏదో అలజడి చెలరేగినటుు అనిప్రంచ్చంది.
ఎవ్ర్ూ టచ్ చేయకుండననే త్న యద పప ంగస్ాగింది. ఇందనక ఆ కీసనర్ల్ త్న వాటిని
చనలా గటిుగా ప్రసరకేస్ాడు... చనలా నొప్రాగా అనిప్రంచ్చంది. బస్ాుపగానే త్ను గబగబా
వాష్ ర్ూమో
స కి పో యి త్న ఎత్ర
ు లని, కింద పువ్ువని చకస్ుకకంది కూడన... ప్ెైనంతన
ఎర్రగా కందిపో యి బటు త్గిలితే స్ుర్ుకుూమనేలా త్యారెైంది... రాజేష్ అయితే
ఇలా చేసలవాడు కాదన...? కిందయితే పూరిుగా త్డిచ్చపో యింది... రాజేష్ కింద
నలుపుత్ూ వ్ునాపుాడు ఎలా అనిప్రంచ్చందో గుర్ుు చేస్ుకుంది. త్నకూూడన
ఒళ్ేంతన ఒకూస్ారిగా తిమిిరెకిూనటు యి ఊగిపో యింది. ఈలోగా కవిత్, "ఆ అజయ్
గాడయితే ఆ రోజే ననుా అయిదుస్ార్ుస దెంగాడు.. మరి! ఒళ్ేంతన
హ్ నమైపో యింది అపుాడు... అలాగే, ఎంతో మజాగా కూడన అనిప్రంచ్చంది...!"
అంటూ త్నేమీ త్కుూవేమీ కాదని నిర్ూప్రంచనలనాటుుగా చెప్రాంది. ననసరిన్ త్న
ప్రియుడు/అనాయయ స్ామిర్ల్ తో అయిన అనుభవానిా గుర్ుుకు తెచుికుంటూ
అనకషతో ఇలా అంది, "మొదటిస్ారిగా చేసరనపుాడు కకంచెం నొప్రాగా వ్ుంటుంది,
287

అనక... అలాగే, కాస్ు ఎకెైుటింగ్ గా కూడన వ్ుంటుంది... 'వ్దక

ద .. వ్దక
ద '
అనిప్రస్ు ుంది... అదే టెైంలో 'కావాలి.. కావాలి' అనిప్రస్ు ుంది!" అనకషకి వాళ్ే
Page
 మాటలు వింటుంటే లోలోన ఏదో అయిపో తోంది... త్ను కూడన ఎకెైుటెింట్ ఫీల్
అవ్వస్ాగింది. ఇంత్లో కవిత్, "ననసరిన్... నీకదంతన ఎలా తెలుసల...? ఎవ్రితో
చేస్ావ్ు నువ్ువ?" అని అడిగేస్రికి ననసరిన్ కి తనను అననలోచ్చత్ంగా వాగేస్ానని
తెలిస్ప చ్చి బిత్ు ర్పో యి త్ల దించుకుంది. ఓ రెండు మూడు క్షణనల మౌనం త్రావత్,
"న్..నేనేదో జనర్ల్ గా చెపాానేఁ... న్...నేను ఎవ్రితోనక చెయయలేదు..!" అంటూ
స్ణిగింది. కానీ, కవిత్ ఆ స్మాధననం స్ంత్ృప్రు కర్ంగా అనిప్రంచకపో వ్డంతో,
"నువేవదో దనస్ుుననావేఁ... ఏదీ ఒకూస్ారి నీ పూ... చకప్రంచు!" అంది. ననసరిన్
అవాకెైూ, "ఏంటీ... అదెందుకు చకప్రంచనలి?" అడిగింది. "నేనక.. దీపూ మా
విషయాలను చెపాాం. మరి నువెవందుకు చెపాడననికి వెనుకాడుత్రననావవ ననకర్ధం
కావ్టేస దు. ఇపుాడు నువ్ువ నీ ఎకుప్ీరియన్ు మాతో చెపాాలి... లేదన నీ పూ...
మాకు చకప్రంచనలి! నీకు ఇంకా బో ణీ అయియందో లేదో నేఁ చకస్ాు... అంత్వ్ర్కూ
నినుా వ్దిలే పిస్కేు లేదు," అని కవిత్ చెప్లాస్రికి ననసరిన్ ఆలోచనలో పడింది.
త్న అనాతో జరిగిన ఎకుప్ీరియన్ు ని త్ను వాళ్స తో చచ్చినన చెపుాకోలేదు. ఇక
త్న పూ...ని వాళ్ేకి చకప్రంచడం అంటే కకంచెం భయంగా అనిప్రంచ్చంది ననసరిన్
కి... ఒకవేళ్ కవిత్ త్ను ఇంకా కనయ కాదని కనిప్ెటు స
ే ...!
లు నిజంగా కవిత్ కనెా పూ..
ఏదో , మామూలు పూ... ఎలా వ్ుంటుందో కనుకోూగలదన...? త్ను కనిప్ెటు ంి దంటే
మాత్ిం ఇక త్న పనెైపో యినటేు! ఆ ఆలోచనకే స్నాగా వ్ణుకు మొదలెైంది
ననసరిన్ కి... "నేను చకప్రంచనేఁ... ననకు చనలా సరగగ ుగా వ్ుంటుంది...!" అని
త్ప్రాంచుకోవాలని టెై చేసరంది. అయితే, కవిత్, త్న పటుుని అస్ులు విడువ్క ఇలా
అంది, "సరగగ ంె దుకే... ఇకూడందర్ం ఆడవాళ్ేమేగా..! చకప్రయ్...!" ఇక
288

త్ప్రాంచుకునే దనరిలేక త్న స్లావర్ల్ బొ ందుని విప్రా స్లావర్ల్ ని లూజ్ చేసరంది...

లోపల కీంర కలర్ల్ డిజెైన్ా ప్లంటీని చకడగానే కవిత్, "మ్... బాగుందే...! ఎకూడ
Page
 తీస్ుకుననావ్?" అనడిగింది... 'హ్ి... ఆడనళ్ళే...!' ననసరిన్ దననికి
బదులివ్వలేదు. త్న టెనిన్ లో తననుంది. మలస గా కురీిలోంచ్చ లేచ్చ త్న ప్లంటీని
కిందకి దించ్చంది. వెనెాల వెలుగులో ఆమ ఆడత్నం మరిసరపో త్ూ
దర్శనమిచ్చింది... త్న శరీర్ ఛనయకు త్గగ టు ే భలే తెలసగా, గులాబీ ర్ంగులో వ్ుంది
అది కూడన... దననిా చకడగానే కవితే గుటకేసలసరంది... మలస గా ఒక వేలిని తీస్ుకెళ్ళస
ఉబుబగా ఉనా ప్ెదనలదగగ ర్ నొకిూంది... అంతే, ననసరిన్ ఎగిరి పడింది. రెండోి జుల
కిత్
ర ం త్న స్ామిర్ల్ అంగం త్నను పూరిుగా ఛేదించ్చన పాింత్మది...! కవిత్
మరోమార్ు తోయగానే త్న వేలు మొత్ు ం స్ర్ురమని లోపలికి దకరిపో యింది.
అపుాడే— డెవ్
ై ర్ల్ స్డన్ బరక్
ి వేయడంతో తెలివేసర వ్ుననావాళ్ేంతన త్రళ్ళేపడనార్ు.
అజయ్ లేచ్చ త్న ప్లంట్ స్ర్ుదకకని ముందుకి వెళ్ళే, "ఏమయింది రా...!" అననాడు.
ఈలోగా కకనిా లెైటస ు వెలగడంతో అందర్ూ త్మని తనము స్ర్ుదకకననార్ు. "కస చ్ ప్లస ట్
విరిగిపో యినటుుంది స్ార్ూ...!" అంటూ నీలిగాడు కీసనర్ల్. "నన కకడకా.... దననిా
మార్ిమని చెప్రా స్ానన దిననలయింది కదరా... ఇపుాడిది విరిగిపో యింది.... ఏం
జేయాలిపుాడు...?" అంటూ డియివ్ర్ల్ కసరరాడు వాడిా. టఫ్ గాఢంగా ఒక
నిటూ
ు ర్ుాని వ్దిలి త్న వాచీని చకస్ుకకననాడు. టెైం పనెాండయింది... చుటూ
ు
చకసలు అడవిలా వ్ుంది. తెలస ారేదనక ఎవ్ర్ూ ఏమీ చెయయలేర్ు... ఇక రాత్ింతన
ఇకూడే వ్ుండనలి... వేరే పనులేమైనన వ్ుంటే అవి చేస్ుకోవ్చినుకోండీ...!
లోపలునావారికి జరిగింది చెప్రా టఫ్, శంకర్ల్ బస్ుు దిగార్ు. "హ్ి... ఇపుాడేం
చేదద నం!?!" అని అడిగాడు శంకర్ల్. "ఇపాటికెైతే, ఆ త్లీస కూత్రర్స ని కలిప్ర దెంగాలని
త్పా మరేమీ నన బుర్రలో లేదు," త్న జేబులోంచ్చ సరగరెట్ తీసర వెలిగించుకుంటూ
289

బదులిచనిడు టఫ్. శంకర్ల్ కి ఆఫర్ల్ చేస్ాడుగానీ అత్ను వ్దద ననాడు. అత్ని

మదడులో ఇపుాడు ముగుగర్ు మదిలార్ు... అంజలి... స్ుజాత్... లావ్ణయ! కానీ,
Page
 అకూడ పాికిుకల్ు కోస్ం బస్ుులో ఇంకా ఎదుర్ుచకస్ుునా కాంతనమణులు ఎందరో
అత్నికేం తెలుస్ు!?!
290
Page
 Episode 75
మలస గా బస్ుులోంచ్చ కకందర్ు అమాియిలు కిందకు దిగార్ు... బయట చలస గాలి
జోర్ుగా వీస్ోు ంది... వారివారి దుపాటస తో, చునీాలతో చెవ్ులని కపుాకుని బస్ుు
ముందర్ చ్చనా చ్చనా గుంపులుగా నిలుిని కబుర్ుస చెపుాకోస్ాగార్ు. శంకర్ల్,
అజయ్ కూడన బస్ుు నుండి కాస్ు దకర్ంగా వెళ్ళే మాటాసడుకోస్ాగార్ు. అంజలి,
మీననక్షీ మాత్ిం వారి సీటసను వీడలేదు. వెనుక సీటస ల అపాటి వ్ర్కూ కూర్ుినా
ననసరిన్ ఇంకా మిగతన ముగుగర్ూ కూడన ముందుకి వ్చ్చి బస్ుు ఆగిన విషయం
కూడన గమనించక గాఢంగా నిదిపో త్రనా స్ుజాత్ని లేపార్ు. "పదవేఁ... మనమూ
కిందకి వెళ్ద ాం... లోపలేం వ్ుంటాం!" అంది కవిత్. అకూడే వ్ునా స్రిత్, కమల,
లావ్ణయ, నీలవేణి కూడన వాళ్ేతో పాటుగా బస్ుు దిగార్ు. కిందకి దిగుత్రనా
అనకష కళ్ళే రాజేష్ కోస్ం వెదకస్ాగాయి... రోడుాకి అటుపకూన రాజేష్ ని
చకడగానే అనకష కళ్ళే నక్షతనిలాస మరిస్ాయి. అంత్వ్ర్కూ త్ను వినా శృంగార్
విశరషాలు త్న మనస్ుని శరీరానీా వ్ుదేక
ి పర్చస్ాగాయి. రాజేష్ గురించ్చ దీప్రు
చెపు ుంటే త్నకి కూడన ఆ ఆనందననిా చవిచకడనలని కోరిక పుర్ుడుపో స్ుకుంది.
అంత్కుముందు రాజేష్ త్నతో అలా చేసరనందుకే త్ను బాధపడిందనా
విషయానిా మరిచ్చ అనకష ఈస్ారి అదే పనిని అత్నితో చేయించుకోవాలని
మనస్ులో నిశియించుకుంది. అకూడ రాజేష్ బస్ుు దిగుత్రనా ఆ అమాియిల
గుంపుని చకస్ాడు. అలవాటుగా అత్ని చకపు స్ుజాత్ వెైప్ల పో యింది. త్రావత్
స్ుజాత్ వెనుక అనకష బస్ దిగడం చకస్ాడు. ఇందనక త్న ననజూకెైన పువ్ువని
త్డిమినపాటినుంచీ దననికి త్న గునపం పో టుని ర్ుచ్చ చకప్రంచనలని అత్ని
మగత్నం ఉవివళ్ళేర్ుతోంది. అపుాడే, అనకష రాజేష్ ని చకసర పలకరింపుగా
291

చ్చనాగా నవివంది. దనంతో రాజేష్ అనకష వెైపుకి త్న దృషరాని మర్లిి త్నుకూడ
Page
 చ్చర్ునవ్ువతో ఆమను పలకరించనడు. అటుపకూన స్ుజాత్ యధనలాపంగా రాజేష్
వ్ంక చకసరంది. అత్ను త్మ గుంపు వెైపు చకసర నవ్వడం గమనించ్చంది. 'ఎవ్రిా
చకసర నవ్ువత్రననాడబాబ?' అనుకుంటూ త్ల పకూకి తిప్రాంది. అకూడ అందర్ూ
కబుర్స లో మునిగిపో యార్ు గానీ అనకష మాత్ిం వాడి వెైపు చకసర సరగగ ుపడుత్ూ
నవ్వడం స్ుజాత్ కంటపడింది... వాళ్ళేదద రి మధయన ఇపుాడు మౌన స్ంభాషణ
జర్ుగుతోంది. రాజేష్ అనకషని బస్ుు వెనకిూ ర్మిని సెైగ చేస్ాడు. అనకష
ఒకస్ారి త్న చుటూ
ు వ్ునావారిని చకసరంది. స్ుజాత్ వెంటనే త్న త్ల
తిప్లాస్ుకుని మరోవ్ంక చకస్ుునాటుుగా నటించ్చంది. వాళ్స గుంపులో కకంత్మంది
మరో గుంపు దగగ రికి పో యార్ు. మిగతనవాళ్ళే అకూడే కబురాసడుకుంటుననార్ు.
ఎవ్ర్ూ త్మని గమనించడం లేదని నిశియానికి వ్చనిక అనకష రాజేష్ తో 'స్రే'
అనాటు
స గా త్న త్లని పంకించ్చంది. ఆమ యద వ్ుదేికముతో ఎగసరపడుతోంది.
రాజేష్ త్న వ్ంక చకస్క
ు మళ్ాస ఓస్ారి నవివ అకూడి నుంచ్చ వెళ్ళేపో యాడు.
అనకష కూడన నొదొి సనాటు
రు ు గా మొహ్ం ప్ెటు ి ఆవ్ులిస్క
ు , "ననకు నిదొి స్ు ుంది... నేను
బస్ుులోకి పో యి పడుకుంటాను.!" అని అకూడునావాళ్ేతో చెప్రా బస్ుు డో ర్ు
దగగ రికి వ్చ్చి ఒకస్ారి మళ్ాే చుటూ
ు పరికించ్చ బసెుకూకుండన అలానే మలస గా
అడుగులు వేస్ుకుంటూ బస్ుు వెనకిూ వెళ్ళేపో యింది. స్ుజాత్కి వాళ్ళేదద రిని
వెంబడించనలని కోరిక కలిగింది. వాళ్ళేదద ర్ూ ఏం చేయడననికి వెళ్ు ళననారో త్నకు
తెలుస్ు. ఎలాగూ అంజలి - శంకర్ల్ ల లెైవ్ మాయచ్ ని చకసల అవ్కాశం త్నకి
దొ ర్కలేదు. కనీస్ం వీళ్ే వెంటపో తేనెైనన త్న కోరిక తీర్ుికునే ఛనన్ు
వ్ుంటుందిగా...! అందుకే, "నేను ఇపుాడే వ్స్ాును..." అని అకూడునావాళ్స తో
292

చెప్రా త్ను కూడన వ్డివ్డిగా వారిని అనుస్రించ్చంది. బస్ుు వెనకిూ పో యిన

అనకషకి రాజేష్ ఆ పకూన పప దలోసకి వెళ్ు ళ కనిప్రంచనడు. అకూడ అంతన చీకటిగా
Page
 వ్ుండటంతో అనకష లోనికి పో వ్డననికి ముందు స్ందేహించ్చంది. కానీ, మనస్ులో
కోరిక త్నని పదపదమని ఉసరగతలుపుత్రంటే అడుగులో అడుగేస్ుకుంటూ ఆ
చీకటిలోకి పివేశించ్చంది. స్ుజాత్ కూడన జాగరత్ుగా అనకషని అనుస్రించ్చంది.
అయితే, లోపలికెళ్ళేన అనకషకి రాజేష్ ఎకూడ వ్ుననాడో తెలీలేదు...
'ఎకూడుననావ్ురా..?' అనుకుంటూ బికుూబికుూమంటూ లోపలికి నడవ్స్ాగింది.
కకంచెం దకర్ం అలాగే ముందుకి నడిచనక ఒక చోట వెనెాల వెలుగులో ఒక ఆకార్ం
కనిప్రంచ్చంది త్నకి! 'హ్హ... రాజేష్!' అనుకుంటూ దననిా స్మీప్రంచ్చంది. కానీ, అది
రాజేష్ కాదు, ఆ బస్ుు డియివ్ర్ు. అనకష అలా పప దలోసకి వెళ్ేడం చకసర త్నని
ఎలాగెైనన పప ందనలనే వ్ుదేదశంతో వాడు మరో దనరిలో అకూడికి గబగబా వ్చనిడు.
అనకష వాడి దగగ రికి రాగానే ఆమను లాఘవ్ంగా త్న కౌగిలిలో బిగించ్చ, "ప్రటు ా...
దొ రికావ్ుగా...!" అననాడు. అనకష ఒకూస్ారిగా బలంబరలెతిుపో యింది. నిలువెలస ా
వ్ణికిపో త్ూ, "ప్ీస జ్... న-నుా వ్దిలేయండి... ప్ీస జ్...!" అంటూ వాడిని
పాిధేయపడింది. కానీ, వాడు త్న పటుు విడువ్క, "నినుా జూసరనపాటుాండీ నన
దుండుకి కసెకిూపో తోండేస .. ఎలాస వ్దిలేస్ు ాననుకుంటవే ఛకోరీ!" అంటూ ఆమ రెండు
చనుాలను మొర్టుగా ప్రస్కడం మొదలెటు ాడు. "ఆహ్హ... ఏమునాయిే నీ
స్లుస...మత్ు గా మత్ు గా..." అంటుంటే అనకష కళ్ేలో నీళ్ేతో గింజుకుంటూ,
"ప్ీస జ్... ననొాదిలేయ్.. ప్ీస జ్... నేను అలాంటిదననిా కాదు... ప్ీస జ్... ననొాదిప్ెటు ు—
" అనగానే డియివ్ర్ు ఫెళ్ళేమని నవేవస్క
ు , "ఛస్.... పో రీ....యిందనక మా
పో ర్గాడు నినుా గిటసనే ప్రస్ుూత్రంటే స్మిగా ప్రసరూంచుకునావ్ గదే..... నేఁ
జూడనేదనుకుననావ్.... నీకది నచికుంటే నువ్ గటస చుపాయి వ్ుంటవా... నీ
293

నఖరాలు ననకాడ గాదు...!" అంటూ అనకషని త్న దగగ రికి లాకకూని ఆమ వెనక
ఎత్ర
ు లని బలంగా నొకుూత్ూ గటిుగా ఒకస్ారి గిలస ాడు. 'అమాి.....హ్..' అంటూ
Page
 అనకష చ్చనాగా కేకప్ెటు ింది. అత్ని మగసరరి భారీగా ఉబిబ త్న బొ డుా వ్ర్కూ
మందంగా తనకింది. అనకషకి ఒకూస్ారిగా వెనుాలో వ్ణుకుపుటిుంది. వాడిని త్న
బలం కకదీద తోసలయడననికి పియతిాంచ్చంది. కానీ, వాడి బలం ముందు త్న బలం
చ్చనాబో యింది. అపుాడే డియివ్ర్ల్, "హ్మాి...!" అని గావ్ుకేక ప్ెడుత్ూ
అనకషని వ్దిలేసర నేలమీద పడిపో యి త్న త్లని రెండు చేత్రలతో
పటుుకుననాడు. వెనకనుంచ్చ ఎవ్రో వాడి త్లమీద గటిుగా మోదనర్ు. కాసలపు
కళ్ేముందు పిపంచం గిర్ురన తిరిగినటస వ్డంతో అకూడే ఉనా చెటు ుని ఆనుకుని
కళ్ళే మూస్ుకుని కూచుననాడు. దెబబ మరీ గటిుగా త్గలకపో వ్డంతో వెంటనే
తేర్ుకుని లేచ్చ చుటూ
ు చకస్ాడు. అకూడ అనకష మాయమైంది, కకటిునవాడెవ్డో
తెలీదు... "ఎవ్డని... ననుాగతటిున దొ ంగలంజాకకడుకు... దొ ంగలా కకటు డం కాదు...
గుదద లస ో దముింటే నన ముందుకి ర్ండిబ
ి రఁ!" అని అర్ుస్క
ు కోపంగా వాళ్ేకోస్ం ఆ
అడవిలోకి అడా ంగా ఉరికాడు. ఎవ్ర్ూ వాడికి కనిప్రంచలేఁ... అలా కకంత్ దకర్ం
పో యాక చెటస ు పలిగా వ్ునా పిదేశంలో వెనెాలలో ఒక అమాియి ఆకార్ం వాడికి
అభిముఖంగా వెళ్ు ళ కనపడటంతో గబగబా అకూడికి పో యి, "నీ యమి...
దొ ర్కిననవే ఛకోరీ.... త్ప్రాంచుకు పారిపో దనమనుకుననావేఁ.... నినిాడిసలదిలేఁ!"
అంటూ ఆమ జుటుు పటుుకకని త్న వెైపుకి తిపుాకుననాడు. కానీ, అది అనకష
కాదు... అలాగని స్ుజాత్ అనుకునేర్ు... ఊహ్ ...! త్ను మన కవిత్. ఎలాగెైతే
అనకషకి తెలీకుండన స్ుజాత్ త్న వెనకే బయలేదరిందో కవిత్ కూడన అలానే రాజేష్
ని, అనకషనీ గమనించ్చ ఇలా వ్చ్చింది. అయితే, ఆ పిదేశంలో దటు ంగా చెటస ు వ్ుండి
చుటూ
ు తన చీకటి ఆవ్రించడంతో దనరి కానరాక వార్ందర్ూ త్లో దికుూకి
294

మారిపో యార్ు... ఇక డెవ్

ై ర్ల్ త్న జుత్ర
ు ని గటిుగా పటుుకకని లాగడంతో కవిత్ నొప్రాతో
అర్వ్బో యింది. కానీ, అంత్లో డియివ్ర్ల్ అపిమత్ర
ు డెై ఆమ నోర్ుని మరో చేతు ో
Page
 మూసలస్ాడు. కవిత్ వాడేం చేస్ు ాడో నని గజగజ వ్ణికిపో యింది. కవిత్ ముఖం
చకస్ాక త్ను ఇందనకటి పో రి కాదని వాడికి అర్ధమయింది. 'ఎవ్రెైతే ఏంది... పూకు
పగల దెంగనీకి!' అనుకుని కవిత్తో, "గముినుండు... చెయియ దీస్ుననా...!" అని
ఆమతో మలస గా అని త్న చేతిని ఆమ నోటిమీంచ్చ తీసర, "ఏయ్ ఛకోరీ...
ఎవ్ర్ుావ్ూవ... గీడేం జేస్ుననావ్?" అని అడిగాడు కవిత్ని. "వ్ూర్ల్-ర్-కే... న్..నన
ఫెిండ్ ఇలా వ్చ్చింది... ద్...దననికోస్మనీ... వ్...వ్చనిను...!" అంది త్ను
బలదిరిపో త్ూ... "ప్ీస జ్... ఏం చెయయకూ..!" అంది మళ్ాస. "ఏం జేయకూడదన.. అంటే
ఏం జేతు నననీ?" అంటూ ఆమ ముందరి బంత్రలని దొ ర్కబూచుికుని త్న మొర్టు
చేత్రలతో గటిుగా వ్తనుడు. "యిటాస ప్రస్కతనననన..లేస క గిటస గుంజతనననన...?"
అంటూ ఆమ స్ు ననలని పటిు లాగాడు. "ఆహ్... వ్దుద... వ్దులు... దననిా.."
అంటూ వాడిని ఆపడననికి పియతిాంచ్చంది కవిత్. కానీ, చనలాకాలం త్రావత్ త్న
వ్ంటిమీద ఒక మగాడి చేత్రలు పడటంతో త్నకి ఒళ్ేంతన జివ్ువమని షాక్
కకటిునటస యింది... అలాగే త్న బంత్రల మీద రాప్రడి అవ్ుత్ూవ్ుంటే చనలా హ్హయిగా
అనిప్రంచ్చంది. మలస గా ఆమ స్ు ననలు గాలిపో స్ుకునా బలలూనస కి మళ్ళే నిటార్ుగా
నిలబడనాయి... వాడు కవిత్ని దగగ రికి లాకుూని త్నని మొత్ు ంగా త్డమడం
మొదలెటు ాడు. "ఆహ్హ... ఏం ప్ెదదగుననాయిే నీ స్లుస... నీ గుదద కూడన భలే
మస్ుుగుందే... ఛకోరీ..." అంటూ ఆమ తొడల మధయకి త్న చేతిని తీస్ుకెళ్ు ళ, "నీ
పూకు కూడన..." అననాడు. కవిత్కి ఇదేమీ మొదటిస్ారి కాదుగా... త్ను
ఇంత్కుముందు కూడన ఒక అపరిచ్చత్రడితో సెక్ు చేసరంది... అయితే, ఒక లో కాసస్
వాడెైన ఈ డియివ్ర్ల్ తో అలా చేయాలంటే త్న మనస్ు ఒపుాకోవ్డం లేదు.
295

ఎందుకో కాస్ు భయంగా కూడన అనిప్రంచ్చంది. అందుకే, "వ్దుద... ప్ీస ...జ్...

న్..ననొాదులు...నేఁ... వెళ్ళేపో తన..ను..." అంటూ చ్చనాగా పాిధేయపడుత్ూ త్న
Page
 చేత్రలతో వాడిని వెనకిూ తోసలయడననికి పియతిాంచ్చంది. కానీ, కవిత్ పితిఘటన
కకంచెం కకంచెంగా క్షీణిస్ు క వ్చ్చింది. ఆ డియివ్ర్ల్ 'ఇంక దీనోు ఇలా కాదు' అనుకుని
ఒక చేతు ో కవిత్ గుబబలని మర్దనన చేస్ు కనే మరో చేతు ో త్న ప్లంట్ జిప్ తీసర త్న
భారీ ఆయుధననిా బయటకి తీస్ాడు. దననిా చకసర కవిత్ ఒకూస్ారిగా
ఉలికిూపడింది. చందుిని వెలుగులో నలస గా మరిసరపో త్రనా వాడి అంగం
పప డవ్ునక మందననిా కళ్ేతోనే కకలవ్స్ాగింది. అది అజయ్ అంగం అంతే
వ్ుననాది. కానీ దనని కంటే కాస్ు మందంగా వ్ుంది. డియివ్ర్ల్ కవిత్ చకపుని
గమనించ్చ, "ఏందే... నచ్చిందన... ప్ెటు ుకుంటవా...?" అంటూ ఆమ చేత్రలిా
పటుుకెళ్ళే త్న దననిమీద వేస్ుకుననాడు. కవిత్ దననిా త్న గుప్రాట బిగించ్చ
నొకిూంది. ఆమ చలస ని చేత్రలు త్న వేడి కడిా చుటూ
ు బిగుస్ుకునేస్రికి డియివ్ర్ల్
చ్చనాగా జర్ల్ూ ఇచనిడు. వాడి అంగానిా చకడంగానే త్నలో భయాలనీా
ఎగిరిపో యాయి... ఏదో టాిన్ు* లో వ్ునాటుుగా త్న మోకాళ్ేప్ెై కూర్ుిని వాడి
అంగం మీదునా తోలుని వెనకిూ నెటు ి గుండుని త్న ననలుకతో తనకింది. వాడి
శరీర్ం నుండి ఒక ర్కమైన దుర్గ ంధం వ్స్ుుననా దననిా ఏమీ లెకూజేయక వాడి
అంగానిా నోటస లకి తీస్ుకుని చీకడం మొదలుప్ెటు ింది... ఆ డియివ్ర్ల్ కి నరాలోస
కరెంటు పాసెైనటుుగా జివ్ువమంది. వాడు ఇపాటివ్ర్కూ ఎంతోమంది ఆడనళ్ేతో
సెక్ు చేస్ాడు... కానీ, ఎవ్ర్ూ త్న అంగానిా ఇలా నోటస ల ప్ెటు ుకోలేదు. వాడికి
తెలిసరందలాస వాడి గునపానిా ఆడనళ్స గుహ్లోకి పప డవ్డమే... కవిత్ త్న అంగానిా
అలా చనకోబార్ల్ ని ననకినటుుగా ననకుత్రంటే వాడు గాడిదలాగ ఓండి ప్ెటు ాడు. "హ్హా ...
పో రీ... ఏం జేత్ు రనవేఁ... నీయమి... సీకు... నువ్ గటాస సీకుత్రంటే నన పాిణం
296

మొత్ు ం దననోసంచ్చ గుంజేసరనటు

స నాదే... హ్..హ్..హ్.. అహ్... గిలిగా కూడన వ్ుందే!"
అంటూ వ్ణికిపో స్ాగాడు. కవిత్ వాడి ప్రర్ల
ర ని పటుుకుని వాడి అంగానిా వేగంగా
Page
 కుడవ్డం మొదలెటు ంి ది. వాడి అంగానిా మొత్ు ం త్న నోటిలోకి కుకుూకోడననికి
పియతిాంచ్చంది. అయితే, అది చనలా మందంగా వ్ుండటంతో అది స్ాధయపడలేదు.
ఆ డియివ్ర్ల్ త్న కళ్ేని మూస్ుకకని ఆ అపూర్వమైన చీకుడుకి ఫరదన అయిపో యి
ఆమ త్లని పటుుకుని అలాగే నిలబడిపో యాడు. ఆఖరి నిముషంలో త్న అంగానిా
ఆమ నోటస లంచ్చ తీయడం కూడన మర్చ్చపో యి వాడు అలానే వ్ుండిపో వ్డంతో ఆమ
నోటస లకి వాడి వెచిని వీర్యం పూరిుగా కారిపో యింది. ఒకూస్ారిగా కాళ్ేలో పటుు
లేనటుుగా అవ్డంతో పకూనేవ్ునా చెటు ు కకమిని పటుుకుని అలా నిలబడనాడు.
"హ్హ... ననుా చంప్లసరనవే ఛకోరీ... నీ పూకుని నన మొడా పో టునుండి
కాపాడిననవేస ...! చల్ ఇక బస్ కాడికి పో దం..." అంటూ త్న అంగానిా ప్లంటలసకి
నెటు స
ే ర జిప్ వేసలసర రోడుా వెైపు కదిలాడు. కవిత్ వాడి ర్స్ాలను మొత్ు ంగా మిరంగేసర
లేచ్చ వాడి చేతిని పటుుకుని ఆప్ర, "ఓయ్... అలా వెళ్ళేపో తనవేంటీ....! నీ తీట తీరితే
చనలా... ననది ఎవ్ర్ు తీర్ుస్ాుర్ు...?" అంటూ త్న స్లావర్ల్ కి వ్ునా బొ ందుని తీస్క
ు
అడిగింది. మర్ుక్షణంలో ఆ స్లావర్ల్ ఆమ కాళ్ే దగగ ర్ కుపాలా పడింది. త్న ప్లంటీ
కూడన వెంటనే కిందకి జారిపో యింది. త్ను తెచుికునా దుపాటిని అకూడే
నేలమీద పర్చ్చ దననిమీద పడుకుని కాళ్ేని ఎడంగా చేసర వాడిని
ఆహ్హవనిస్ుునాటుుగా వ్ుంచ్చంది. పదెధనిమిదేళ్ే ప్రటప్రటలాడే పర్ువ్ంతో చందుిని
కాంతి ఆమ త్డి చేరిన పూ... ప్ెదనలప్ెై పిస్రించుచుండగా డియివ్ర్ల్ అబుబర్ంగా
దనని వ్ంక చకడస్ాగాడు. మలస గా ఆమ కాళ్ే దగగ ర్ కూర్ుిని ఆ వ్ుబిబన నిలువ్ు
బదద లను చకస్క
ు , "దీనమాి... ఏముందే... నీ పూకు...!" అంటూ ఒక చేతిని దనని
మీద ప్ెటు ి ఆ పిదేశానిా ఒకస్ారి వ్తనుడు. 'అహ్...' అంటూ మత్ర
ు గా మూలిగ ంది
297

త్ను. అంత్ అందమైన పువ్ువని వాడింత్వ్ర్కూ చకసరందే లేదు... ఇపాటివ్ర్కూ

చనలామంది వేశయలతో చేస్ాడు... కానీ, వాళ్్ేవ్రివీ ఇంత్ బాగా లేవ్ు... ఆఖరికి త్న
Page
 మేనకోడలి పూకుని కూడన దెంగాడు... దీని ముందు అవ్నీా దిగదుడుప్ల అని
అనిప్రంచ్చంది వాడికి. మలస గా ప్లంటలసని వాడి ఆయుధం గటిుపడస్ాగింది. కవిత్ వాడి
ఒత్ర
ు డులకి మైమర్చ్చపో త్ూ ఇక ఎకుూవ్సలపు ఆగలేక లేచ్చ వాడి త్లని పటుుకుని
త్న తొడల మధయకి నొకుూకుంటూ, "మ్... ననకరా... నన పూకుని ననకు...!" అని
మూలుగుత్ూ గింజుకోస్ాగింది. వాడుకూడన ఎంతో బుదిధమంత్రడికి మళ్ళే దనని
పూ... ప్ెదనలని శరధ్ధగా ననకడం మొదలెటు ాడు. వాడి ననలుక ఆకురాయిలా త్న
త్న పువ్ువని రాప్రడి చేస్ు ుంటే త్నకు ఒళ్ళే పులకరించ్చపో తోంది... 'మ్.... అహ్..
అహ్.. అలాగే... న్..ననకరా... మాి...హ్హ...' అంటూ కెైపుగా మూలగ స్ాగింది. డెవ్
ై ర్ల్
గాడికి ప్లంటలసని అంగం బయటకకస్ాునంటూ తెగ గోలప్ెటు య
ే డంతో వాడు వెంటనే
త్న ప్లంటుని విప్లాసర కవిత్ మీదకి ఎకేూస్ాడు. పడగవిప్రాన పాముకు మళ్ళే వాడి
గూటం బుస్లు కకడుత్ూ కవిత్ పప తిు కడుపుకి వేడిగా త్గిలింది. త్ను వాడి దననిా
త్న చేతు ో పటుుకుని త్న పూ... ప్ెదనల మీద రాస్ుకుంది... వాడి అంగం మొన
అలా త్గులుత్రంటే చకిూలిగిలిగా అనిప్రంచ్చ పూ..లోత్రలోస ఎందుకో దుర్దగా
అనిప్రంచ్చంది త్నకి... కానీ, దననిా లోపలికి ప్ెటుదద ు అని వాడికి హచిరించ్చ త్న
తొడల మధయన త్న పువ్ువకు రాప్రడయిేయలా ప్ెటు ుకుంది. వాడు కూడన దనని
మాటకి కటుుబడినటుుగా అలానే చేయస్ాగాడు. వాడి అంగం త్న పూ... ప్ెదనలనీ
అలానే బుడిప్ెనీ రాపాడిస్ు ుంటే త్ను తీయగా మూలు
గ త్ూ వాడి త్లను పటుుకుని
త్న ప్ెదనలని వాడి ప్ెదనలకు అదుదకుంది... ఆ డెవ్
ై ర్ల్ కి ఇలాంటి పార్వ్శయపు
ముదుదల గురించ్చ తెలీదు... వాడి జీవిత్ంలో మొదటిస్ారి పూకుని దెంగడం త్పా
మిగతనవ్నీా చేయస్ాగాడు. కాసలపటికి కవిత్ వాడి మొహ్హనిా త్న ఛనతీకి
298

అదుముకుంటూ గటిుగా అర్ుస్క

ు త్న ర్స్ాలను తెర్లుగా కార్ుికుంది. గటిుగా
వ్ూప్రరి తీస్ుకుంటూ వాడి ప్ెదనలని మర్లా అందుకుని చపారించస్ాగింది. త్న
Page
 తొడల మధయ వాడి అంగం ఇంకా గటిుగా రాడుాలా వ్ుంది... త్ను వెంటనే వాడిని
త్న మీదనుంచ్చ లేమిని చెప్రా త్ను బో రాస పడుకుని త్న ప్రర్ుదుల వ్ంక
చకప్రస్ు క "వెనక చెయ్..!" మంటూ త్న కమీజుని, బాిలని విప్లాసర ఆ
దుపాటిమీద పడుకుంది... వాడింక ఏమాత్ిం ఆలస్యం చేయక త్న అంగానిా
స్రాస్రి త్న పూకులోకి స్ర్ురన దకరేిస్ాడు. అస్లే ర్స్ాలతో
నిండిపో యివ్ుండటంతో స్మిగా దిగిపో యింది. "రేయ్... నేఁ చెప్రాంది నన
పూకులో దకర్ిమని కాదురా...!" అని కవిత్ కంగార్ుగా చెపాగానే, "ననకు
దెలుునే పో రీ... నీ గుదధ లోకి దకర్ునీకి నన మొడా ని నీ ర్స్ాలతో త్యార్ు
జేస్ుననా...!" అంటూ ఓ అయిదు నిముషాలు అలానే త్న పూకుని కుమిి త్న
అంగానిా బయటకి తీసర కవిత్ భారీ ప్రర్ుదులని ఒడుపుగా పటుుకుని ఆ బొ కూలోకి
గురి చకసర దించడం షరర్ూ చేస్ాడు. కవిత్ ఊప్రరి బిగపటిు ఎదుర్ుచకడస్ాగింది.
కాసలపు మలస గా లోపలికి తోస్ాక ఒకేస్ారి కస్ుుమని లోపలికి దించేస్ాడు డియివ్ర్ల్.
కవిత్కి ఒకూస్ారిగా ఊప్రరాగినటస యింది... "ఆ...హ్... చంప్లశాడు... కకడుకు... !"
అని కాస్ు గటిుగా మూలిగ ంది... గతంత్రకార్ుికు పో యినటస యింది త్నకి... "మ్ి....
తీసలయ్... ద్..దననీా... తీ-సల-య్...!" అంటూ అత్నిా వేడింది. కానీ, వాడు త్న
దననిా అలాగే కాసలపు వ్ుంచ్చ మలస గా బయటకి తీసర మళీస అలానే వేగంగా లోపలికి
తోస్ాడు. "ఉమాి... హ్..హ్హ...మలస గా చెయయరా..." అంది గతణికినటుుగా... వాడు
మళ్ాే త్న అంగానిా బయటకు తీసర లోపలికి తోస్ాడు... అలా వాడు ఓ ననలుగెైదు
స్ార్ుస చేయగానే కవిత్ త్న నడుమును ఎతిు 'మ్..' అంటూ మత్ర
ు గా మూలిగ ంది.
ఇక డియివ్ర్ల్ త్న వేగానిా ప్ెంచ్చ కవిత్ని పో టువేయస్ాగాడు. త్ను నేలని అలానే
299

అంటుకుపో యి కింర ద నుండి ఊగస్ాగింది. ఓ పది నిముషాలు అలానే వేగంగా

కుమాిక డియివ్ర్ల్ మరోస్ారి ఓండిప్ెటు ి త్న వీరాయనిా ఆమ ప్రర్ుదులోసని బొ కూలో
Page
 కారేిశాడు... కాసలపటికి వాడి అంగం మత్ు బడి ఆ బొ కూలోంచ్చ
బయటకివ్చేిసరంది... డియివ్ర్ల్ కవిత్ని ముందుకి తిప్రా మిస్మిలాడే త్న భారీ
చనుాలని త్న చేత్రలతో ఒకస్ారి త్నివితీరా నొకాూడు. కవిత్ లేచ్చ త్నకింత్
మజానిచ్చిన వాడి అంగానిా త్న చేత్రలతో త్డిమి దననిా ముదుద ప్ెటు ుకుని
దననికి 'థనంక్ు' చెప్రా లేచ్చంది. వాడిదెైతే అపుాడు పడుకుని వ్ుంది. ఇదద ర్ూ త్మ
బటు లిా వేస్ుకుని అకూడి నుండి నిష్రమించనర్ు.
300
Page
 Episode 76
ఇక ఆ డియివ్ర్ల్ , "హ్మాి..." అని బిగగ ర్గా అర్ుస్క
ు త్నని ఒకూస్ారిగా వ్దిలేసర
త్న త్లని పటుుకకని నేలమీద పడిపో వ్డం చకసర అనకష ఒకూస్ారిగా
షాకయియంది. ఇంత్లో ఎవ్రో ముందుకి వ్చ్చి త్న చేతిని పటుుకుని, "రా...
అనకషా...!" అని గుస్గుస్గా అంటూ త్నని లాగార్ు. అదెవ్రో త్నకి అర్ధం
కాలేదు. త్నకి బుర్రంతన మొదుదబారిపో యినటుుగా అనిప్రంచ్చంది. చలి జవర్ం
వ్చ్చినటు
స గా ఒళ్ేంతన గజగజా వ్ణికిపో తోంది... అలానే కనీాళ్ళస ఒక పప ర్లాగ
మారి అంతన మస్కబారినటుుగా ఉంది. మళీే ఆ మనిషర త్న చేతిని లాగడంతో
త్ను కూడన ఏమీ ఆలోచ్చంచక త్న వెంట నడిచ్చంది. ఓ ననలుగెైదడుగులు
నడిచేస్రికి వెనక చపుాడయితే మళ్ళే వెనకిూ తిరిగి చకస్ార్ు అపుాడే, డియివ్ర్ల్
ఆకార్ం ప్ెైకి లేవ్డం అనకషకీ కనిప్రంచ్చంది. "అనక... ఈ పప దలోస దనకుూందనదం
పదన... లేకపో తే వాడు మనలిా చకసలస్ు ాడు..." అని ఆ మనిషర అనడంతో ఇదద ర్ూ
ఆ గుబుర్ు పప దలోసకి దకరి దనకుూననార్ు. ఆ వ్యకిు చనలా మలస గా మాటాసడటం వ్లస
గతంత్ర కాస్ు హ్సీూగా అనిప్రంచ్చ అది ఎవ్రో అర్ధంకాలేదు అనకషకి. త్న చేయి
ఇంకా ఆ మనిషర చేత్రలోసనే వ్ుంది. అపుాడే వాళ్ేకి డియివ్ర్ల్ అర్ుస్క
ు మాటాసడిన
మాటలు వినిప్రంచనయి. "ఎవ్డని... ననుా గతటిున దొ ంగలంజా కకడుకు... దొ ంగలా
కకటు డం కాదు... గుదద లస ో దముింటే నన ముందుకి ర్ండిబ
ి రఁ!" అంటూ వాడు గటిు
గటిుగా అడుగులేస్ుకుంటూ తనమునా వెైపుకే రావ్డం చకసర మరింత్ కంగార్ు
పడిపో యింది అనకష. త్న పకూనునా వ్యకిు చేయి త్న భుజం చుటూ
ు పడింది.
ఇదద ర్ూ చకస్ుుండగానే ఆ డియివ్ర్ల్ వాళ్ేని దనటిపో యాడు. అనకష పకూనునా
వ్యకిు అనకష చేతిని వ్దిలేసర మలస గా అనకష వీపుని నిముర్ుత్ూ, "హ్హ... ఇంకేం
301

పరేసదు, అనక.... వాడెళ్ళేపో యాడు..." అని అననాడు. అనకష వెంటనే త్న రెండు
Page
 చేత్రలతో త్న త్డి కళ్ేని త్రడుచుకుని త్లని ఒకస్ారి విదిలించ్చ త్న పకూనునా
వ్యకిుని చకసరంది; చీకటలస మనిషర కనపడలేదు గానీ, ఆకార్ం లీలగా కనపడింది;
"రాజేష్...!" అంది అనకష మలస గా... "ఏం పరేసదు, అనక..." అని రాజేష్ మళీే
అంటూ అనకష వెైపు తిరిగి ఆమ దగగ రికి జరిగి ఆమ చెంపలను త్న వేళ్ేతో
నిముర్ుత్ూ మలస గా ఆమ దగగ రికి ఆమ ప్ెదనలను చుంబించడననకి
పియతిాంచనడు. అపుాడే అనకష వాడిా పకూకి తోసలసర, "వ్దుద, రాజేష్... ననకు
ఇషు ం లేదు..." అంటూ లేచ్చ వెళ్ేబో యింది. రాజేష్ అనకష వ్ంక అయ్యమయంగా
చకస్క
ు ఆమ చేతిని పటుుకుని ఆప్ర, "హేయ్... ఏమైంది నీకు...? ఇషు ం లేకుండననే
వ్చనివా ఇకూడికి...!" అని అడిగాడు. "లేదు.. హ్... ననకు.. ఇపుాడు నచిడం
లేదు... చనల భయంగా వ్ుంది... నేనెళ్ళేపో తనను... ననొాదిలేయ్... ప్ీస జ్..!" అంది
త్న చేతిని విడిప్రంచుకోవ్డననికి పియతిాస్క
ు . అనకషకి ఇంత్కుముందు కలిగిన
కామోదేక
ి ము కాస్ాు ఆ డియివ్ర్ల్ రాకతో చలస బడిపో యి ఒళ్స ంతన భయం
ఆవ్రించ్చంది. రాజేష్ అనకష చేతిని వ్దిలేస్ు క, "స్రే, అనక.... నీ ఇషు ం! కానీ,
ఇపుాడే వెళ్ు ళ మనం మళీే వాడి కంటపడే అవ్కాశం వ్ుంది... కాసలపు ఇకూడే
వ్ుండి ఎవ్ర్ూ రావ్డం లేదని నిశియించుకుననాక అపుాడు పో దనం.!" అని
అననాడు. అనకషకి కూడన అది నిజమే అనిప్రంచ్చంది. వెనకిూ పో యి అకూడే
చనటుగునా బండమీద కూర్ుింది. రాజేష్ కూడన వెళ్ళస త్న పకూనే కూర్ుిననాడు.
కాసలపటికి చలస గాలి బలంగా వీస్ుుండటంతో రాజేష్ చతర్వ్గా అనకష కపుాకునా
దుపాటిని లాకకూని త్ను కూడన అందులో దకరిపో యాడు. అనకష కూడన
అందుకు ఏమీ అభయంత్ర్ం తెలుపక అలానే మౌనంగా కూర్ుిని వ్ుంది. కానీ, త్న
302

గుండె లయలో చ్చనాగా మార్ుా వ్చ్చింది. ఇపుాడు ఒకరతాకర్ు త్గులుకుని

కూరోివ్డంతో ఇదద రి శరీరాలోస స్హ్జంగానే వేడి ఉత్ానామయింది... రాజేష్
Page
 నెమిదిగా త్న చేతిని అనకష భుజం చుటూ
ు వేసర మలిస గా ఓస్ారి నిమిరాడు.
అనకష చపుాన త్ల తిప్రా వాడి వెైపు చకసరంది. రాజేష్ ముఖం నేలని
చకస్క
ు ంది. కానీ, అత్ని చెయియ అనకష భుజానిా నిముర్ుత్ూనే వ్ుంది. ఎందుకో,
అనకష వాడిా ఆప్ల పియత్ాం చెయయలేదు. మలస గా ఆమలోని కలవ్ర్ం త్గిగ దనని
స్ాునే కోరిక రాజుకోస్ాగింది. త్నకు తెలీకుండననే త్న వ్ూప్రరి వేగవ్ంత్మైంది... త్న
యద ఉప్ెానలా ఎగిసరపడుతోంది. రాజేష్ అనకషలో మార్ుాని గమనించ్చ మలస గా
ఆమ వెైపు చకస్ాడు. అనకష ఇంకా రాజేష్ వెైప్ల చకస్ోు ంది. ఆ చ్చమిచీకటలస వారి
కళ్స లోని భావాలు కనపడటేస దుగానీ, ఒక శరీర్ం భాష మరో శరీరానికి
అర్ధమవ్ుత్ూనే వ్ుంది. రాజేష్ ఈస్ారి మర్లా త్న ముఖానిా అనకష దగగ రికి
తీస్ుకకచ్చి ఆమ ప్ెదవ్ులని చేర్ువ్వ్ుత్రంటే, అనకష అదుర్ుత్రనా ప్ెదనలతో
అపియత్ాంగా, "వ్..వ్దుద.. ర్ల్..రాజ్—" అంటూ అనబో యింది... కానీ, రాజేష్ ఆ
మాటలు పూరిు కానివ్వలేదు. త్న నోటితో ఆమ నోటిని బంధించ్చ ఆమ
అధరామృతననిా ర్ుచ్చ చకడస్ాగాడు... అనకష కూడన త్న జీవిత్ంలో
మొటు మొదటి ముదుదకి మైమర్చ్చపో యి ఎటువ్ంటి పితిఘటన చేయక అత్ని
కౌగిలిలో వెచిగా ఒదిగిపో యింది. రాజేష్ అనకష వెనుాని నిముర్ుత్ూ ఒక
చేతితో నడుముని ఒడిసరపటిు చ్చనాగా అదిమాడు. అనకషకి జివ్ువమనిప్రంచ్చ
అత్నిా ఇంకా గటిుగా హ్త్ర
ు కుపో యింది. 'స్...అహ్...' చ్చనాగా మూలిగ ంది. రాజేష్
ఆబగా ఆమ ఎర్రని ప్ెదనలని చపారించస్ాగాడు. అనకష కూడ త్మకంతో అత్ని
ముదుదకి పితిస్ాందిస్ు క త్న వేళ్ేని అత్ని వ్ుంగరాల జుత్ర
ు లోనికి జొప్రాంచ్చంది...
మరికాసలపటికే ఇదద రి ననలుకలూ ఒకదననొాకటి ప్ెనవేస్ుకుపో యాయి. నెమిదిగా
303

అత్ని చేత్రలు అనకష చనుగుబబలను చేర్ుకుననాయి. రాజేష్ వాటిని కసరగా

ఓస్ారి నొకేూస్రికి అనకషకి స్ుర్ుకుూమని నొప్రా వ్చ్చి త్ను వెంటనే ఈ లోకంలోకి
Page
 వ్చ్చి రాజేష్ ముదుద నుండి విడువ్డి త్న యద మీదునా అత్ని చేత్రలని
తోసలస్ు క, "వ్-దుద... రా-జే-ష్... చన-ల నొ-ప్రా-గా వ్ుం-ది...వ్-దుద..." అంది
వ్ూప్రరిని వేగంగా తీస్ుకుంటూ. రాజేష్ వెంటనే త్నతో, "స్ారీ... నీకు అకూడ
నొప్రాగా వ్ుందన...? చకడు, అనక... నినుా బాధప్ెటుడం ననకూ ఇషు ం లేదు. నీకు
కూడన ఇషు ం కాబటేు చేస్ాను. నీకిషుం లేనిదీ, నీకు బాధ కలిగించేది ఏదీ నేను
చేయను... పాిమిస్... స్రేనన...! కానీ, ననకకకూ అవ్కాశం ఇచనివ్ంటే నీ నొప్రాని
నేను కచ్చిత్ంగా పో గతడతనను...!" అంటూ అనకష చేతిని త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుని
నిముర్ుత్ూ నమికంగా చెపాాడు. అనకష ఏం చెపాాలో తెలియలేదు. ఆ క్షణమే
కావాలనిప్రస్ు ో ంది, మర్ుక్షణం వ్దద నిప్రస్ు ో ంది. ఎటూ తేలుికోలేక అలా మౌనంగా
త్న త్లని దించుకుని వ్ుండిపో యింది. అనకష త్న చేతిని ఇంకా వెనకిూ
తీస్ుకోకపో వ్డంతో రాజేష్ ఆమ త్న మాటని మనిాంచ్చందని భావించ్చ
స్ంశయిస్క
ు నే తనము కపుాకునా దుపాటిని తీసర అకూడే నేల మీద పూరిుగా
పరిచనడు. అందుకు త్నేమీ అడుా చెపాకపో వ్డంతో కాస్ు ధెైర్యంగా ఆమ భుజాలను
త్డుముత్ూ అకూడ కమీజుకి మడ దగగ ర్ వ్ునా ముడిని పటుుకులాగాడు. అది
కాస్ు వ్దులుగా అవ్వడంతో నడుం దగగ ర్కి వ్చ్చి కమీజు అంచుని పటుుకుని మలస గా
ప్ెైకెత్ు రత్ూ ఆమ త్లమీద నుంచ్చ పూరిుగా తీసలస్ాడు. అనకష భార్ంగా ఓ
నిటూ
ు ర్ుాని వ్దిలింది. ఆ చీకటలస ప్ెదదగా ఏమీ కనపడదని తెలిసరనన రాజేష్ త్న
కమీజుని తీసలయగానే అనకష కాస్ు సరగగ ుపడి వెంటనే త్న చేత్రలతో
ముందుభాగానిా కపుాకోడననికి పియతిాంచ్చంది. రాజేష్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ
అనకష చేత్రలని పటుుకుని త్న భుజాలమీద ప్ెటు ుకుని ముందుకి వ్ంగి మర్లా
304

త్న ప్ెదనల మీద త్న ప్ెదవ్ులతో దస్ఖ త్ర చేస్ాడు. అనకష అత్ని మడ చుటూ
ు
త్న చేత్రలని బిగించేసరంది. రాజేష్ త్న ప్ెదనలతో అనకష మడమీద గిలిగింత్లు
Page
 ప్ెడు క అలానే బాి స్ాుాప్ ని తొలగించనడు. దనంతో ఆ అడా ంకి తొలగి ఆమ
పాలపప ంగులు సలవచిగా ఆ అడవిగాలిని ప్ీలుికుని నిటార్ుగా నిలబడనాయి.... ఆ
చలస ని గాలి ఏ అచనిదనన లేని త్న లేలేత్ వ్క్షోజాలను తనకుత్రంటే స్నాగా
వ్ణికింది అనకష. రాజేష్ ఆమ బాిని తీసర పకూన ప్ెటు ి మలస గా త్న నోటిని ఆమ
కుడి చనుా దగగ ర్కు తెచ్చి మలస గా గాలి వ్ూదనడు. అనకష 'ఊ..' అంటూ
వ్ణికిపో యింది. త్రావత్ మలస గా ముచ్చికని త్న నోటస లకి తీస్ుకుని చీకడం
మొదలెటు ాడు. అనకషకి ఒకర్కమైన తిమిిరి ఒళ్స ంతన పాకింది. త్న చేత్రలిా
రాజేష్ మడ చుటూ
ు వేసర, "మ్... రాజేష్..." అంటూ మత్ర
ు గా మూలిగ ంది. వాడలా
చీకుత్ూనే ఒక చేతిని ఆమ స్నాని నడుము దగగ ర్కు తెచ్చి స్ుతనర్ంగా ఓమార్ు
నొకాూడు. తినాగా కూర్ుిండిపో యింది త్ను. వాడి మరో చేయి ఆమ స్లావర్ల్
లోనికి చతచుికుపో యి ప్లంటీ మీదనించే ఆమ ఆడత్నననిా త్డమస్ాగింది.
అనకషకి ఒళ్ేంతన తీయని స్లపర్ం మొదలవ్ుతోంది. రాజేష్ అనకష చనుాని
స్ాంత్ం త్న నోటస లకి తీస్ుకుని చీకడం మొదలెటు ాడు. "మ్ి్... ననకేదో ..హ్
అయిపో తోంది... రా-జే-ష్..." అంటూ మూలిగింది త్ను. వాడి అంగం ప్లంటలస
మలస గా ఒళ్ళే విర్ుచుకుంటలంది. అనకష కుడి స్ు నననిా వ్దిలి దనని మీద
మరతకూస్ారి ఊదనడు. అకూడంతన జిలుసమని అనిప్రంచ్చంది త్నకి. నొప్రా కూడన
చనలావ్ర్కు పో యినటు యింది. రాజేష్ ఆనక ఆమ ఎడమ స్ు నననిా కూడన నోటస లకి
తీస్ుకకని అలానే చీకస్ాగాడు. అనకషకి కుదుర్ుగా వ్ుండటం కషు మయింది.
వాడు ఆమ కనెాపువ్ువప్ెై రాప్రడిని కకనస్ాగిస్ు క ఆమ మదనకీలని మలస గా
నలిపాడు. అంతే, ఆమ పువ్ువనుండి స్ాివాలు వెలువ్డి ప్లంటీ ప్ెైనుండి
305

ప్లిరేప్రస్ు ునా రాజేష్ వేళ్ేకి ఆ వెచనిని త్డి త్గిలింది. త్రావత్ వాడు త్న రెండు
చేత్రలతో అనకష నడుముని ఒడిసరపటిు ఆమను కింద పరిచ్చన దుపాటి మీద
Page
 జాగరత్ుగా పడుకోబలటు ాడు. అనకష ఇంకా త్న చేత్రలని రాజేష్ చకటుు వ్ుంచడంతో
వాడు కూడన పటుు త్ప్రా త్న మీద అలానే పడిపో యాడు. అనకషకి ఒళ్ేంతన
తనపం ప్ెరిగిపో వ్డంతో రాజేష్ ని త్న మీద గటిుగా నొకుూకుంది. అపుాడే, త్న
తొడల మధయ రాజేష్ ఆయుధం గటిుగా త్గిలింది. ఇందనకటినుంచ్చ త్న పువ్ువలో
స్లుపుగా వ్ుండటంతో అపియత్ాంగా త్న నడుముని ప్ెైకెతిు రాజేష్ అంగానిా
త్నకి మరింత్గా అదుముకుంది. సీు ై పుర్ుషరల స్ంభోగం గురించ్చ నేరిాంచడననికి
పితేయకంగా ఎవ్ర్ూ ప్లజీలు ప్లజీలు పుస్ు కాలు వాియనకూర్లేదనుకుంటా... అది
స్హ్జంగానే వాళ్ేకి స్ంపాిప్రు ంచే పికయ
ిర . అనకష చర్యని గమనించ్చన రాజేష్ త్న
చేత్రలని కిందకి తీస్ుకెళ్ళే అనకష స్లావర్ల్ బొ ందుని లాగి మలస గా దననిా
మొత్ు ంగా కిందకి దించేస్ాడు... త్న ప్లంటీతో స్హ్హ...! త్రావత్ రాజేష్ కూడన
అనకష బిగి కౌగిలి నుండి బయటపడి త్న ప్లంటుని పూరిుగా విప్లాస్ాడు. ఇపుాడు
వాడి ఆర్ంగుళ్ాల అంగం పదునెకిూ త్న తొడలని వెచిగా త్గులుత్రంటే ఆమకి
త్నువ్ంతన ఆరాటంతో పికంపనలు చెలరేగాయి. రాజేష్ త్న వేళ్ేతో ఆమ
పాలపప ంగులను నిముర్ుత్ూ వాటి నడుమనునా లోయలో ఒక వేడి ముదుదని
ప్ెటు ి అలానే మలస గా కిందకి దిగుత్ూ ఆమ శరీర్ం ప్ెై ముదుదల వ్ర్ిం
కురిప్రంచస్ాగాడు. ఆమ బొ డుాని చేరి దననికి ఓ ప్ీలుిడు ముదుదని ఇచ్చి కాసలపు
త్న ననలుకతో దననిా కెలికాడు. అనకషకి చకిూలిగిలిగా అనిప్రంచ్చ స్నాగా
మూలు
గ త్ూ గింజుకోస్ాగింది. త్రావత్ రాజేష్ కిందకి దిగుత్ూ ఆమ మత్ు ని
పప తిు కడుపుని గాఢంగా చుంబించ్చ చ్చవ్రికి ఆమ మదనమందిరానిా చేరాడు.
చుటూ
ు చలస ని గాలి వీస్ుుననా వారిదదరి శరీరాలు మాత్ిం వేడెకుూత్ూ వ్ుననాయి.
306

అత్ని వెచిని ఊప్రరి త్న ఆడత్నననికి త్గులుత్ూ వ్ుంటే అనకష ఆగలేక త్న
మొత్ు ని కాస్ు ఎతిు ంది. ఆ ఎత్ు డంలో రాజేష్ మేకపో త్రలాంటి గెడాం ఆమ పువ్ువకి
Page
 త్గిలి అకూడ ఏదో నెమలిప్రంఛంతో రాసరన అనుభూతి కలిగిందనమకు. వెంటనే కాస్ు
సరగగ ుగా కూడన అనిప్రంచ్చ త్న కళ్స ని మూస్ుకుంది. రాజేష్ ఆమ మత్ు ని ప్రర్ుదులని
ఒడిసర పటుుకుని త్న ప్ెదనలతో ఆమ పలుచని నిలువ్ుప్ెదనలని
ముదుదప్ెటు ుకుననాడు. అనకషకి ఒళ్ేంతన పులకరించ్చంది... త్మకంతో ఆమ ప్ెై
ప్ెదనలు అదుర్ుత్రనావి. రాజేష్ అలా త్న చెమిగిలిసన పూరెమిలని
ముదనదడుత్రంటే త్ను అలాసడిపో త్ూ, "స్...హ్హ...హ్మాి.... రాజేష్... మ్ి..." అని
మూలగ స్ాగింది. ఆమ పువ్ువలోంచ్చ ర్స్ాలు వ్ూరి ఆ పిదేశమంతన త్డిగా
అయిపో యింది... రాజేష్ ఆగకుండన త్న పూరెమిలని కెలుకుత్ూ త్న ననలుకని
ఆ చీలికలోకి నెటు ాడు. స్ర్ురన ఒళ్ేంతన కరెంటు పాస్యినటు నిప్రంచ్చంది అనకషకి.
త్ను త్మకంతో మూలు
గ త్ూ కింద పర్చ్చన దుపాటిని త్న గుప్రాట బిగించ్చంది...
త్న కళ్ళే మలస గా అర్మోడుాలయాయయి... ఊప్రరి ఆగిపో త్రనాటు
స గా
అనిప్రంచడంతో గటిు గటిుగా వ్ూప్రరి తీస్ుకోస్ాగింది. "రాజ్..జేష్... హ్...
న్...ననక్...కేదో లా..హ్ వ్ుందీ... స్... ఏదో ... అవ్ుతోంది.. ర్ల్..రా-జే-ష్..." అంటూ
స్నాగా మూలు
గ లు త్న నోటివెంట వ్స్ుుననాయి... రాజేష్ త్న ననలుకతో ఆమ
కామననడులని మీటుత్రంటే ఆమకి ర్స్పివాహ్ం మరింత్గా ప్ెరిగింది. కనుా
పప డుచుకుననా కానరాని ఆ కటిక చీకటలస త్న కనులముందు తనరాలోకం మొత్ు ం
దర్శనమిచ్చింది. త్న చనుాలు కూడన చనలా భార్ంగా అగుప్రంచనయి. దనంతో,
అనకష, "రాజేష్... ఏదో ఒకటి చెయ్... ప్ీస జ్...." అంటూ గింజుకోవ్డం
మొదలెటు ంి ది. రాజేష్ త్న రెండు చేత్రలతో అనకష నడుముని పటుుకుని గటిుగా
నొకాూడు. త్ను ఒకూస్ారిగా ఎగిరిపడింది. ఆ ఎగిరిపడటంలో రాజేష్ ననలుక ఆమ
307

పువ్ువలోనికి మరింత్గా చతచుికుపో యింది. అనకష రాజేష్ చేత్రలని పటుుకకని

త్న యదభారాలప్ెై వేస్ుకుంది. అవి ర్బబర్ు బలలూనస కు మళ్ళే పూరిుగా నిలబడి
Page
 ఆకాశం వెైపు చకస్ుుననాయి... రాజేష్ అనకషకి నొప్రా కలగకుండన వాటిని మలస గా
ప్రస్కస్ాగాడు. అయినన, అనకషకి ఎందుకో కాస్ు ఇబబందిగా అనిప్రంచ్చంది...
"మ్...ర్ల్..రాజేష్... గటిుగా... స్... ఇంకా... గటిుగా చెయుయ వాటిని.....నొపప ాచ్చినన
పరేసదు" అంటూ త్న చేత్రలని వాడి చేత్రలమీద వేసర నొకిూంది. త్నే
అనుమతినిచనిక ఇంక వాడికిక యిెదురేముంది. దనంతో, త్న పితనపమంతన
వాటిమీద చకప్ెటు ాడు... అత్ని ప్రస్ుకుడికి అనకషకి పాిణం గాలోస
తేలిపో త్రనాటు
స గా అనిప్రంచ్చంది... "హ్... హ్.." అంటూ నిటూ
ు ర్ుాలు
వ్దలస్ాగింది. కింద ఆమ కాలి వేళ్ళే త్గిలి త్న ఆయుధం ప్లలిపో యిేలాగ త్యారెై
నరాలోస నొప్రా లేవ్డంతో రాజేష్ వెంటనే అనకష మీదకెకేూస్ాడు. అత్ని అంగం
మర్లా త్న తొడలని తనకుత్ూ త్న పప తిు కడుపుని గుచుికునేస్రికి అనకష
చేత్రలు అపియత్ాంగా కిందకి వెళ్ళే అత్ని అంగం దగగ రికి చేరాయి గానీ, త్ను
దననిా తనకడననికి త్ను స్ంశయించ్చ అంగుళ్ం దకర్ంలో ఆగిపో యింది. రాజేష్ కి
ఆమ పరిసు తి
ర అర్ధమై వెంటనే త్న అంగానిా కాస్ు ప్ెైకి తెచ్చి ఆమ చేతికి
త్గిలించనడు. అది వేడిగా కాలిపో తోంది. అనకష త్టపటాయిస్ుుండగా రాజేష్,
"మ్... దననిా పటుుకో...!" అననాడు. అనకష దననిా త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుని
మలిస గా పామింది. రాజేష్, "మ్... అనక..." అని చ్చనాగా మూలు
గ త్ూ ఆమ
ప్ెదవ్ులను అందుకుననాడు. త్ను వాడి అంగానిా చ్చనాగా నొకూస్ాగింది... రాజేష్
అనకష ముఖానిా త్న రెండు చేత్రలతో పటుుకుని ప్ెదవ్ులని ముదనదడుత్ూ
హ్సీూ వాయిస్ లో ఇలా అడిగాడు. "ఆహ్... అనక... చెయయనన.... ననదననిా
ప్ెటునన...?" "మ్..." "కకంచెం నొప్రాగా వ్ుంటుంది మరి... పరేసదన..." "మ్..."
308

"అలాకాూదుగానీ, స్రిగగ ా చెపుా... ప్ెటునన..?" "ప్ి...మ్... ప్ెటు ు... రాజేష్... ఇంక

ననవ్లస కాదు..." అంటూ జీర్ నిండిన గతంత్రతో రాజేష్ అంగానిా గటిుగా నొకిూ
Page
 చెప్రాంది. త్న నొకుూడుకీ, మాటలకీ రాజేష్ వెరక
ెర ిూపో త్ూ అనకష ప్ెదవ్ులని
గాఢంగా చుంబించనడు... త్ను వాడి అంగానిా ఇంకా గటిుగా పటుుకకంది. రాజేష్
కింద త్న కాళ్ేతో ఆమ తొడలని బాగా ఎడం చేస్ాడు. అనకష ఒకర్కమైన
ఉదేక
ి ంతో త్న ఊప్రరి బిగప్ెటు ి ఎదుర్ుచకడస్ాగింది. రాజేష్ ఒక చేతు ో త్న స్ు ననలని
ఒత్ర
ు త్ూ మరో చేతు ో త్న అంగానిా ఆమ చేత్రలోసంచ్చ విడిప్రంచుకుని ఆమ తొడల
మధయకి తెచ్చి త్న వేళ్ేతో ఆమ య్యనిని త్డుముత్ూ గురి చకసర మలస గా లోనకు
తోస్ాడు. ఎంతెైనన కనెాపువ్ువ కదన... చనలా టెైట్ గా వ్ుండి లోనకి పో లేదు.
అనకషకి వాడి దనని మొన గుచుికోగానే ఒకూస్ారిగా నొప్రాగా అనిప్రంచ్చ
"ఆహ్..." అంటూ గటిుగా అరిచ్చంది. రాజేష్ వెంటనే అనకష ప్ెదనలని
మూసలయడంతో 'మ్..మ్...' అనా శబద ం మాత్ిమే త్న నోటిని దనటుకుని
రాస్ాగింది. రాజేష్ మళ్ాే ఇంకోస్ారి త్న అంగానిా కాస్ు బలంగా ముందుకి
తోస్ాడు. అంతే, ఆమ కనెాచెర్ తొలగిపో యింది. ఆ నొప్రాని త్టుుకోలేక అనకష
కనుగుడుస ప్ెదదవ్యాయయి. త్నలోకి ఒక పదునెైన కతిు దకస్ుకుపో త్రనాటుుగా
అనిప్రంచ్చంది. గటిుగటిుగా మూలు
గ లు త్న నోటినుండి వెలువ్డుత్రననాయి. త్ను
రాజేష్ భుజాలని బలంగా పటుుకకని త్నకేసర అదుముకుంది. ఆమ కళ్ే కకస్నుండి
నీర్ు స్నాని ధనర్గా కార్ుతోంది(లిటర్లీస త్నది అర్ణయరోదనయింది). రాజేష్ త్న
చేత్రలతో ఆమ స్ు ననలను నొకుూత్ూ త్నని శాంత్పరిచేందుకు పియతిాస్క
ు నే
కిందనుండి త్న అంగానిా ఆమలోనికి పూరిుగా నెటు స్
ే ాడు. అనకషకి ఒకూస్ారిగా
కళ్ళే తిరిగినటస యింది... త్న త్లని నేలకి పూరిుగా ఆనేిసర అలానే త్న కళ్ళే
తేలేసరంది. కానీ, త్న చేత్రలు ఇంకా అత్ని భుజాలని పటుుకునే వ్ుననాయి. రాజేష్
309

కూడన కాసలపు ఆగాడు. త్న ప్ెదనలను ఆమ ప్ెదనలనుండి తీసర మలస గా త్న కుడి
స్ు నననిా నోటస ల ప్ెటు ుకుని చీకడం మొదలెటు ాడు. ఒక చేతు ో అనకష భుజానిా
Page
 పటుుకుని మరో చేతు ో ఆమ రెండో స్ు నననిా ప్రస్కస్ాగాడు. రాజేష్ త్న
చనుామొనని మలస గా లాగినటుుగా కకర్కడంతో అనకష కాస్ు కదిలి చ్చనాగా, "రా-
జే-ష్... చేయ్....." అంటూ మూలిగింది. దనంతో, రాజేష్ త్న అంగానిా నెమిదిగా
బయటకితీసర మళీే కస్ుకుూన లోపలికి తోస్ాడు. 'అక్...ఆ..హ్.." అని మత్ర
ు గా
మూలు
గ త్ూ అనకష రాజేష్ ని కౌగిలించుకుంది. రాజేష్ మళ్ాస అలానే త్న
అంగానిా బయటకి తీయడం లోపల ప్ెటుడం చేస్ు ుంటే త్నకి పూ..గోడలోస ఏదో
జిలజిలగా అనిప్రంచ్చ వెంటనే మాయమవ్స్ాగింది. వాడి పితీ పో టుకి వాడి బాల్ు
త్న పూరెమిలని తనకుత్రంటే త్న ఆనందం దివగుణీకృత్మవ్ుతోంది... ఆమ
య్యని నుండి ర్స్ాలు కార్ుత్ూ అత్ని అంగానిా మాలిష్ చేస్ు ుంటే అత్ని వేగం
అంత్కంత్కూ ప్ెరిగిపో స్ాగింది. అనకష కూడన అత్నికి స్మానంగా
ఎదురతత్ర
ు లివ్వడంతో ఆమ చనుాలు బంత్రల వ్లే ప్ెైకి కిందకీ వ్ూగస్ాగాయి.
అలా ఓ పావ్ుగంటసలపు కుమాిక అనకష త్న చేత్రలని రాజేష్ మడ చుటూ
ు వేసర
గటిుగా మూలు
గ త్ూ త్న భావ్పాిప్రు ని చేర్ుకుంది. రాజేష్ కి ఇంకా అవ్వకపో వ్డంతో
త్ను మరికాసలపు అలానే కుమిి స్డెన్ గా త్న అంగానిా ఆమలోంచ్చ తీసలసర లేచ్చ
త్న వెచిని మనిధర్స్మును ఆమ పలుచని పప టు మీద కారేిసర ఆమ స్ు ననల
మధయలో పడుకుండిపో యాడు. ఓ పది-పదిహేను నిముషాలు సలదతీరాక ఇదద ర్ూ
నెమిదిగా లేచనర్ు. రాజేష్ త్న ప్లంటు వేస్ుకుననాడు. అనకష త్న దుపాటితో
త్న వ్ంటిని శుభింగా త్రడుచుకుని త్న బటు లిా వేస్ుకుంది. ఇదద ర్ూ కలిసర చేతిలో
చెయిేయస్ుకుని బస్ుు దగగ రికి నడిచనర్ు. అనకష మధయలో రాజేష్ వెైపు తిరిగి
ముఖానిా త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుని అత్ని ప్ెదనలని ముదనదడి, "ఐ లవ్ యూ...
310

రాజేష్!" అంది. రాజేష్ కూడన త్న ప్ెదనలని జుర్ురకుంటూ, "ఐ టూ లవ్ యూ...
అనక!" అని, 'బో ర్ుకకటేుదనక' అని లోపల అనుకుననాడు.
Page
Page
311
 Episode 77
ఇక బస్ుు ముందు చ్చనాచ్చనా గుంపులుగా నిలుినా అమాియిలోస కకంత్మంది
అమాియిలు హ్హరీలీ హిల్ు లో ఏమేమి విశరషాలు వ్ుంటాయ్య, అకూడి వెళ్ాేక
ఏమేమి చకస్ాుమో అని ఊహిస్ు క ఉతనుహ్ంగా కబుర్ుస చెపుాకోస్ాగార్ు..
మరికకంత్మంది అమాియిలు ఇందనక బస్ుులో నడిచ్చన భాగోతనల గురించ్చ
చరిించుకోస్ాగార్ు. ఇంచుమించుగా అకూడ అడవిలో అనకష ఆ డియివ్ర్ల్ కి
తనర్స్పడిన స్మయానికి ఇకూడ లావ్ణయ త్న సలాహిత్రరాళ్ేతో కబుర్ుస చెపు ూ
వ్ుంది. త్ను వాళ్స తో మాటాసడుతోందనా మాటేగానీ త్న మనస్ు మాత్ిం శంకర్ల్
చుటూ
ు తిర్ుగుతోంది. ఇందనక శంకర్ల్ త్న ర్స్ాలను జుర్ురకునాపాటినుంచీ త్నకు
ఆ పిదేశంలో ఏదో తీయని నొప్రా ఉత్ానామయియంది. ప్ెైగా ఆ త్రావత్ త్న
స్ు ననలను మళ్ాే ప్రస్కడంతో త్నలో అగిగ రాజుకుంది. అయితే, స్రిగగ ా అపుాడే
బస్ుు ఆగిపో వ్డంతో శంకర్ల్ త్న పరిసు తి
ర ని పటిుంచుకోకుండన వెళ్ళేపో యాడు. ఇలా
స్గం కెలికి వ్దిలితే ఆ బాధని త్టుుకోడం చనలా కషు ం. చ్చవ్రికి త్ను ఈ రాతిి శంకర్ల్
చేత్ ఎలాగెైనన ఆ పాికిుకల్ ని చేయించుకోవాలని ధృడ నిశియానికి వ్చ్చింది.
అందుకే త్న గుంపు నుండి బయటపడి శంకర్ల్, అజయ్ మాటాసడుకుంటునా చోటికి
నడుచుకుంటూ వెళ్ళేంది. వాళ్ళే త్న రాకని గమనించ్చ త్మ మాటలని ఆప్ర
ఆమనే ఆస్కిుగా చకడస్ాగార్ు. లావ్ణయ త్మ దగగ రికి రాగానే శంకర్ల్ ఏంటనాటుుగా
కళ్్ేగరేస్ాడు. "స్ార్ల్... మీతో ఒక ముఖయమైన విషయం మాటాసడనలి..." అని త్ల
దించుకుని అంది. శంకర్ల్ మర్లా త్న కళ్ేని ఎగరేస్ు క, "ఏం మాటాసడనలి?"
అననాడు. "స్ార్ల్... నేను... ఒ-ఒంటరిగా మాటాసడనలి.. మీతో!" అంది పకూనునా
అజయ్ వ్ంక ఇబబందిగా చకస్క
ు . ఇందనక బస్ లో శంకర్ల్ త్న తొడల మధయ త్న
312

ననలుకతో దనడి చేస్ు ునాపుాడు అజయ్ త్ననే చకస్ుుండడం త్ను గమనించ్చంది.

Page
 అందుకే, త్ను మన టఫ్ ని చకసర సరగగ ుతో త్న త్ల దించుకుంది. ఆమ బుగగ లు
ఎర్ర బడనాయి. అఫో ూర్ల్ు... ఆ చీకటలస అది ప్ెదదగా ఎవ్రికి కనపడదు అనుకోండి.
శంకర్ల్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ అజయ్ తో, "ఒకూ నిముషం," అంటూ లావ్ణయతో పాటూ
అలా ముందుకి నడిచనడు. అజయ్ కకంటెగా నవ్ువత్ూ, "ఏం పరేస... టేక్ యువ్ర్ల్
ఓన్ టెైం..." అని శంకర్ల్ తో అని 'ఈలోగా నేను నన డనరిసంగ్ మీనన ఏం చేస్ు ుందో
చకస్ప స్ాు...' అని అనుకుంటూ బస్ుు వెైపు కదిలాడు. లావ్ణయ, శంకర్ల్ అలా రోడుా
పకూన వ్ునా మటిు దనరిలో నడవ్స్ాగార్ు. "హ్ి... చెపుా... ఎంటీ
మాటాసడనలననావ్...?" అంటూ లావ్ణయ భుజం చుటూ
ు చెయిేయసర ఓస్ారి నొకాూడు.
లావ్ణయ 'స్' అంటూ స్నాగా మూలిగ , "ఎ-ఎ-ఏం ల్-లేదు... స్..స్ార్ల్... అ-అదీ...—
" అంటూ త్డబడుత్ూ చెపాస్ాగింది. అయితే, ఇందనక లావ్ణయ వెనుక సీటస ల
కూర్ుినా కమల, నీలవేణి ఇంకా అటు పకూన కూర్ుినా దీప్ీు వాళ్ేని
ర్హ్స్యంగా వెంబడిస్ు ుననార్ు. లావ్ణయ పాికిుకల్ ఎకుప్ీరియన్ు పప ందటానికే శంకర్ల్
స్ార్ల్ తో వెళ్ు ళందని వాళ్ేకు తెలుస్ు. వాళ్ే వెనకే వెళ్ు ళ అది చకసల భాగయం
కలుగుత్రందని వాళ్ే ఆశ. శంకర్ల్ త్న చేతిని అలా కాస్ు కిందకి జరిప్ర ఆమ కుడి
స్ు నననిా నొకాూడు. లావ్ణయ గాఢంగా వ్ూప్రరి తీస్ుకుంది. త్న యద మళీే
బర్ువెకుూతోంది. శంకర్ల్ మలస గా ఆ పిదేశానిా నిముర్ుత్ూ, "ఇందనక అడగడం
మరిిపో యాను... నేను చేసరంది నీకు నచ్చిందన...?" అని అడగాగనే లావ్ణయ అత్ని
చర్యలకి పులకరించ్చపో త్ూ శంకర్ల్ ని గటిుగా వాటేస్ుకుని, "చెయయండి... స్ార్ల్...
పూరిుగా కావాలి... ననకు.... ఇపుాడే... ప్ీస జ్..." వ్ణుకుత్రనా ప్ెదనలతో వేడింది.
శంకర్ల్ కి త్ను బాగా వేడిమీదుందని అర్ధమయింది. ఆ సెగ త్నకి బాగా
313

త్గులుతోంది. త్నింక పో టు పడేవ్ర్కూ వ్దిలేలా లేదు...! శంకర్ల్ లావ్ణయ

చుబుకానిా పటుుకుని ప్ెైకెతిు ఆమ అదుర్ుత్రనా ప్ెదనలకు త్న ప్ెదనలని చ్చనాగా
Page
 తనకించ్చ త్నని శాంత్పరిచేందుకు పియతిాంచనడు. లావ్ణయ మలస గా, "ఐ లవ్ యూ
స్ార్ల్!" అంటూ గతణిగింది. త్నని తనను ఇక కంటలిల్ చేస్ుకోలేకపో తోంది. శంకర్ల్
ఓస్ారి వెనకిూ తిరిగి చకస్ాడు. వెంటనే, వెనక వ్స్ుునా అమాియిలు గబుకుూన
పకూనునా చెటస వెనుక దనకుూననార్ు. తనము ప్ెదద దకర్ం ఏమీ రాలేదనిప్రంచ్చంది
శంకర్ల్ కి. దనంతో, లావ్ణయ నడుమీిద చెయిేయసర త్నని అలా అడవిలోనికి
తీస్ుకుపో యాడు... వాళ్ే వెనకాలే ఆ ముగుగర్ూ...!
★★★
అటు శంకర్ల్ లావ్ణయతో వెళ్ేగానే అజయ్ మీనక్షి కోస్ం బస్ుు దగగ రికి వెళ్ాేడు.
స్రిత్ అత్ను బసెుకూడం చకసర వెనకే పో యి చనటుగా వారి మాటలని
వినస్ాగింది.అజయ్ బసెుకిూ లోపలికి వెళ్ాేడు. మీననక్షి, అంజలీలు ఏమాత్ిం
కదలకుండన అలానే వాళ్ే కురీిలకి అత్రకుూపో యినటుుగా కూర్ుిననార్ు.
మీననక్షి అజయ్ ని చకడగానే కాస్ు కదిలింది. కానీ, పకూన అంజలిని చకసర మళీే
మామూలుగా కూర్ుింది. అజయ్ కి కూడన వెంటనే ఏం మాటాసడనలో అర్ధం కాక
అలా నిలబడి వారి వ్ంక చకడస్ాగాడు. ఇంత్లో అంజలి, "శంకర్ల్ గార్ు
ఎకూడుననార్ు అజయ్ గార్ు...?" అని అడిగింది. త్ను కూడన ఇందనకటినుంచ్చ
శంకర్ల్ కౌగిలిలో వాలిపో వాలని ఎంత్గానో కోర్ుకుంటలంది. అజయ్ వెంటనే, "ఆ...
బయటే... అకూడెకూడో దకర్ంగా ఒకూడే వ్ునాటుుననాడు మేడం... ఏఁ...
వెళ్ు ారేంటీ....?" అననాడు. త్న మనస్ులో మాత్ిం 'వెళ్ేవ్మాి త్లీస !'
అనుకుననాడు. శంకర్ల్ ఒంటరిగా వ్ుననాడనా మాట విని అంజలి స్ంతోషంతో,
"అలాగా... స్రే, నేను వెళ్ళే చకసర వ్స్ాును. అత్నితో టూర్ల్ గురించ్చ ఒక
314

ముఖయమైన విషయం మాటాసడనలి!" అంటూ త్న సీటస లంచ్చ లేచ్చ గబగబా బస్ుు
దిగిపో యింది. "హ్ ఫ్..." అంటూ ఆ సీటస ల కూచుండిపో యాడు అజయ్.
Page
 "హ్మియయ... ఈ రాకాసర ప్ీడ వ్దిలింది... ఇందనకటినుంచ్చ ఇది ననుా
వ్దలదేఁ..." అంది మీననక్షి మటికలు విర్ుస్క
ు . అజయ్ వెంటనే మీననక్షి పాల
బిందెలని త్న చేత్రలతో పటుుకుని గటిుగా ప్రస్ుకుత్ూ, "మళీే త్ను వ్చేి
అవ్కాశం లేకపో లేదు మీనన డనరిసంగ్... అందుకే, నువ్ువ అలా బస్ుుకి
అటుపకూనునా చీకటి జాగా వ్ుందిగా.... అకూడికి వెళ్ాేవ్నుకో... నేను అనీా స్రి
చకస్ుకుని నినొాచ్చి కలుస్ాును," అననాడు. మీననక్షి 'స్రే'నంటూ త్లూప్ర
ముసరముసరగా నవ్ువత్ూ త్న సీటస లంచ్చ లేచ్చంది. అజయ్ కి ఆమ బలిసరన
ప్రర్ుదులు కనపడగానే ఆపుకోలేక గటిుగా చరిచనడు. త్ను వెనకిూ తిరిగి అజయ్
వెైపు కెైపుగా చకసర త్న ప్ెదవి కకర్ుకుూంటూ, "నువ్ువ కూడన త్వర్గా
వ్చేియ్...!" అనేసర కనెాప్రలసలాగ చెంగుచెంగున గెంత్రకుంటూ బస్ుు దిగి ఆ
చీకటి దనరిలోకి పో యింది. అజయ్ కూడన నవ్ువకుంటూ బస్ుు దిగబో త్రండగా
స్రిత్ లోపలికకచ్చి, "నువ్ువ నిజంగా దేవాంత్కుడిలా వ్ుననావ్... మా అమి
గురించ్చ ననకు తెలుస్ు... త్ను కూడన లంజని. కానీ, ననలాగ మరీ అంత్ తొందర్గా
ఎవ్రికీ పంగ చనప్ల ర్కం కూడన కాదు. అలాంటిది, ఈ మొదటి పరిచయంలోనే త్నని
నువెవలా నీవెైపుకి తిపుాకోగలిగావ్... ఇందనక, చెయియ ముందుకి ప్ెటు ి త్నని
నువ్ువ కెలుకుత్రనాపుాడే ననకు చనలా ఆశిర్యమేసరంది. మా అమి నినేామీ
అనకుండన అంత్ సెైలెంటుగా ఎలా వ్ుందో ఎంత్ ఆలోచ్చంచ్చనన నన బుర్రకి త్టు డం
లేదు... అందుకే, నీ వొళ్ళే పడుకుని—" అంటూ లకడలకడన వాగేయడం
మొదలెటు ంి ది. అజయ్ వెంటనే స్రిత్ ప్ెదనలని త్న ప్ెదనలతో మూసర ఆ మాటల
పివాహ్హనికి అడుాకటు వేస్ాడు. ఆనక త్నని ఇపుాడే ఖాళీ అయిన సీటస ల కూరోిబలటు ి
315

ఆమ ఎత్ర
ు లని మరిధస్ు క మలస గా ఇలా అననాడు. "మీ అమి కూడన లంజే...
నీకననా ప్ెదద లంజ. త్నకీ ననకు చనలాకాలం నుంచే ఎఫెైర్ల్ నడుస్ోు ంది..! మొదటి
Page
 పరిచయంలోనే దనని పూకు, గుదద రెండక పగల దెంగాను... అంతేగాదు, ఈ టూర్ల్
కి ననుా ర్మిని ప్రలిచ్చంది కూడన మీయమేి...!" "అవ్ునన...!" అంటూ
నోరెళ్ేబలటు ంి ది స్రిత్. "ఆ... అనాటుు ఈరాతిికి నీకోస్ం ఓ ఫీి షో వేస్ు ుననా...?"
"ననకోస్ం ఫీి షో నన... ఏంటదీ..?" "నీ ముందే నీ అమిని దెంగుతననే... నువ్ువ
సెైలెంటుగా మా వెనకే ఫాలో అయిపో ... అంతే!" అంటూ కనుా కకటాుడు. స్రిత్కి
కూడన ఈ ఆలోచన బాగుందనిప్రంచ్చ దననికి స్రే చెపాడంతో అజయ్ చ్చవ్రికి బస్ుు
దిగి మీననక్షి త్న కోస్ం ఎదుర్ుచకస్ుునా ప్లస స్ కి వెళ్ళేపో యాడు. అత్ని వెనకే
స్రిత్ కూడన వెళ్ళేందనుకోండి! అజయ్ ఆ చీకటలస కకంచెం దకర్ం వెళ్ేగానే మీననక్షి
టఫ్ చెయియ పటుుకకని, "ఏంటి... ఇంత్ జాగయిందేఁ...?" అంటూ అత్నిా
కౌగిలించుకకంది. ఆమ బిగుతెైన పాలిండుస అత్ని దృఢమైన ఛనతీని ర్బబర్ు
బంత్రలాస తనకాయి. ఆమలో కోరిక పడగవిప్రా బుస్కకటిుంది... అజయ్ ఆమ వెనక
ఎత్ర
ు లను గటిుగా ప్రస్ుకుత్ూ ఆమను అలానే అడవిలోనికి తీస్ుకుపో యాడు. వారి
యిెనకెనకే మన స్రిత్ కూడన అలా దనకకూని వెళ్ేస్ాగింది. ఆ... అనాటుు చెపాడం
మరిచ్చతిని.... వాళ్ళేపుాడు వెళ్ు ళనా దనరిలోనే ఇంత్కుముందు మన స్ుజాత్
కూడన పో యింది!!
★★★
స్రిగగ ా ఓ పది నిముషాలు అలాగే నడిచనక నీటి పివాహ్ం తనలూకు శబద ం శంకర్ల్,
లావ్ణయలకి వినపడింది. "ఇకూడేదో వాగునాటుుంది..." అంటూ శంకర్ల్ కాస్ు
ముందుకి నడిచనడు. లావ్ణయ శంకర్ల్ ఛనతీకి ఆనుకుని అత్నితో పాటు
నడవ్స్ాగింది. కకంచెం దకర్ం పో గానే వారికి నిజంగానే వెనెాల వెలుగులో
316

పర్వ్ళ్ళే తొకుూత్రనా ఒక వాగు కనిప్రంచ్చంది. ప్ెననా నదికి స్ంబంధించ్చన ఒక

పాయ అది. దనని ఒడుా దగగ ర్ స్నాని పప డవాటి చెటస ు వ్ుండి నేలంతన గడిా తో
Page
 నిండిపో యి మత్ు ని తివాచీ పరిచ్చనటుుగా అనిప్రంచ్చంది వాళ్ేకి. శంకర్ల్ లావ్ణయ ఆ
నది ఒడుాని చేర్ుత్రండగా వాళ్ేకి 'అమాి...' అని చ్చనా అర్ుపు వినపడింది.
వెంటనే ఇదద ర్ూ వెనకిూ తిరిగి చకస్ార్ు. అకూడ కమల కాళ్ళేకి ఒక అడవి ముళ్ళే
గుచుికోడంతో త్ను బాధతో చ్చనాగా అరిచ్చంది. శంకర్ల్ లావ్ణయని వ్దిలిప్ెటు ి వెనకిూ
పరిగెత్ు రకు వ్చ్చి, "కమలా... నీల...వేణీ... దీప్...
ీు మీర్ంతన ఇకూడేం
చేస్ు ుననార్ు???" ఆ ముగుగర్ూ ఇబబందిగా ఒకరి మొహ్హలు ఒకర్ు
చకస్ుూననార్ు... కమల నెమిదిగా, "అదీ... చకదనదమనీ..." అంటూ నసరగింది.
మీకు గుర్ుుందో లేదో ... ఆననడు థీయరీ కాసస్ లో ఓ భారీ చనుాలునా అమాియిని
లేప్ర 'నీకెవ్ర్ు ఇషు ం?' అని శంకర్ల్ అడిగాడేఁ... అది మరెవ్రో కాదు.... ఈ కమలే...!
బాి వేస్ుకునే అలవాటు లేకపో వ్డంతో ఆమ స్ు ననలు బాగా పప ంగి నిటార్ుగా
నిలబడి వ్ుననాయి. శంకర్ల్ త్నని 'ఏం చకదనదమని వ్చనిర్ూ..?' అని అడగలేదు.
వాళ్ళేం చకడనానికి వ్చనిరో త్నకు బాగా తెలుస్ు. అందుకే— "హ్ి... చకదనదమని
వ్చనిరా... లేక, ఏమయినన చేదద నమని వ్చనిరా...?" అని అడిగాడు. కమల
ముఖంలో చ్చనాగా మర్ుపు అత్నికి కనపడింది. నీలవేణి కూడన దించ్చన త్న
త్లని ఎతిు శంకర్ల్ త్డబడుత్ూ, "స్...స్ార్ల్...!" అంది. శంకర్ల్ కి వాళ్ళేదద రి ముఖాలోస
త్నకాూవ్లసరన స్మాధననం దొ రికింది. చ్చనాగా నవివ కమల, నీలవేణి భుజాలని
పటుుకుని నొకాూడు. వాళ్ళేం విడిప్రంచుకోడననికి పియతిాంచలేదు. ఎందుకు
విడిప్రంచుకుంటార్ూ....? ఆ పాికిుకల్ ని కనులారా వీక్షిదద నం అనుకునా వాళ్ేకి
తనము కూడన అందులో పాలకగనే భాగయం కలిగిందనయిె...! అపుాడే శంకర్ల్ దీప్ని
రు
వెైపు చకసర, "మరి ఈ పసరప్రలస...?" అననాడు. శంకర్ల్ కేం తెలుస్ు...? ఆ
317

పసరప్రలసకునాంత్ శృంగార్ అనుభవ్ం అకూడునా మిగతన ముగుగరికీ లేదనీ...!

"నేను కూడన ఆడతనను స్ార్ల్...!" అంది దీప్రు ఉతనుహ్ంగా. త్నకస్లే పో టుపడి
Page
 చనలాకాలం అయియంది. స్ుజాత్ ఈ వ్ూరోసకి వ్చనిక రాజేష్ త్న వెంటపడటంలో
మునిగిపో యి దీప్రు దగగ రికి వెళ్ేడమే మానేస్ాడు. శంకర్ల్ దీప్తో,
రు "ఇదేమీ చ్చనా
ప్రలసల ఆట కాదు, వెళ్ళే... పో ..." అననాడు. దీప్రు ముఖం చ్చనాదయిపో యింది.
త్ను నిరాశగా వెనుదిర్గబో యింది. అయితే, శంకర్ల్ త్నతో వెళ్ేమని అనడమైతే
అనేస్ాడుగానీ అత్ని మనస్ులో ఒక చ్చనా గుబులు మొదలయింది. 'ఒకవేళ్ దీప్రు
పో యి అకూడునా వాళ్ేకి ఇకూడి స్ంగతి చెప్లాసలు ...!' అలా అత్నికి అనిప్రంచగానే
వెంటనే దీప్రు చేతిని పటుుకుని ఆపాడు. "స్రే... ఇకూడే ఉండులేఁ...!" అననాడు
మళ్ాే. దీప్ీు స్ంతోషంగా త్లూప్రంది. అపాటికే లావ్ణయ వాళ్ే దగగ రికి వ్చ్చింది.
మిగతన ముగుగరినీ అకూడ చకసర త్ను కకంచెం కంగార్ు పడింది. "స్...స్ార్ల్....—"
అని త్ను శంకర్ల్ ని 'ఏం చేదద నమని' అడిగేలోపల అత్ను ఇలా అననాడు. "హ్ి...
ఒక పని చేదద నం... ముందు అలా కిందకి పదండి... ఈ రోజు మీ అందరితో ఒక కకత్ు
పాికిుకల్ చేస్ు ాను... నేను కూడన ఈ ర్కమైన పాికిుకల్ ని ఇంత్కు ముందెపుాడక
టెై చెయయలేదు...!"
318
Page
 Episode 78
అలా ఆ నలుగురితో పాటు శంకర్ల్ మళీే ఆ వాగు ఒడుానునా చెటస వ్దద కి వ్చనిడు.
"ఆ... కమలా... అడగడం మరిిపో యాను... ఇందనక ఏమైందీ...? అలా అరిచనవ్!"
"ఏఁ... కాలేదనుర్ల్... ఏదో ములుస గుచుికుంది.. అంతే! ఇపుాడు ఏం పరేసదు...!"
"హ్ి... స్రే... అయితే..." అకూడికి చేర్ుకోగానే నలుదికుూల నుండీ చలస గాలి
వారిని చుటేుసరంది. ఆ... అపుాడే శంకర్ల్ త్ను కపుాకునా బాసంకెట్ ని తీసర దననిా
నేలమీద పరిచ్చ అది ఎగిరిపో కుండన రాళ్ేను ప్ెడుత్ూ, "ఏదీ... మీ దుపాటు
స కూడన
నేల మీద ఇలాగే పరిచేయండి...!" అననాడు. కమల, నీలవేణి ఇంకా దీప్రు ఒకస్ారి
ఒకరి ముఖాలు ఒకర్ు చకస్ుకకని మలస గా త్మత్మ దుపాటస ను తీసర కింద
పరిచనర్ు. ఆ శ్లత్ల పవ్ననలకు వారి ననజూకు దేహ్హలు స్నాగా కంప్రంచస్ాగాయి.
త్మ చేత్రలతో త్మ యదలను గటిుగా చుటుుకకని అలా వ్ణుకుత్ూ నిలుిననార్ు.
శంకర్ల్ వారిని చకసర నవ్ువత్ూ, "హ్ి... ఇపుాడు మీ దుస్ుులను కూడన
విప్లాయండి," అననాడు. అపాటివ్ర్కూ చలికి వ్ణికిన వారి మేను శంకర్ల్ అనా ఆ
ఒకూమాటకి నరాలోస వెచిని దివ్మేదో పర్ుగిడినటుుగా మలస గా ఒళ్ేంతన
వేడెకూటం మొదలెటు ంి ది. తనము చేయబో యిే పాికిుకల్ ఏంటల గురతుచ్చి వాళ్ేలో
ఉదేక
ి ం ఉపప ాంగింది. లావ్ణయ త్పా మిగతన ముగుగర్ూ చకచకా త్మత్మ
దుస్ుులని విపాస్ాగార్ు. లావ్ణయ మాత్ిం కోపంగా శంకర్ల్ వెైపు చకసరంది...
'ముందు స్ార్ల్ దగగ రికి త్నే వ్చ్చింది. ర్ూల్ పికార్ం ముందు త్నకే చెయాయలి...
వీళ్ేందరితో కలిసర త్నకీ చేస్ు ానంటే ఎలా...?' అని మనస్ులో అనుకుని చేత్రలు
ముడుచుకకని అలానే నిలబడింది. అయితే, లావ్ణయ త్న మనస్ులో
ఏమనుకుంటుందో శంకర్ల్ ఒకూ చకపుతో చదివేసరనటుుననాడు. అత్ను అలాగే
319

నవ్ువత్ూ లావ్ణయను స్మీప్రంచ్చ ఆమను గటిుగా హ్త్ర

ు కుననాడు. అంతే, ఆమ
Page
 కోపమంతన మైనంలా కరిగిపో యి అత్ని వెచిని కౌగిలిలో ఒదిగిపో యింది. శంకర్ల్
ఆమ మత్ు ని కుచదవయానిా త్న ఛనతీకి అదుముత్ూ మలస గా చేత్రలని వెనకిూ
తీస్ుకెళ్ళే ఆమ ప్రర్ుదులని ఒకూస్ారి వ్తనుడు. లావ్ణయకి ఒకూస్ారిగా ఒళ్ేంతన
తిమిిరెకిూనటు యి కాళ్ే మధయన త్డి మొదలయింది. ఆమ కూడన త్న చేత్రలని
అత్ని చుటూ
ు వేసర గటిుగా హ్త్ర
ు కుంది. శంకర్ల్ కడు శరధ్ధగా ఆమ ప్రర్ుదులని
వ్త్ర
ు త్ూ మడవ్ంపులో చ్చనాగా ముదుదప్ెటు ాడు. త్ను అపాటికే మంచ్చ వేడి
మీదుంది. ఇక ఇపుాడు శంకర్ల్ చర్యలకి త్నలోని తనపం తనరాస్ాుయికి చేర్ుకుంది.
నోటినుండి వేడి ఆవిర్ుస వ్స్ుునాటుుగా ఊప్రరిని వ్దులుత్ూ కింర ద త్న
పప తిు కడుపుకి గటిుగా త్గులుత్రనా అత్ని దండననిా ప్లంట్ మీదనించే త్న చేతు ో
తనకింది. జివ్ువమని నరాలు ఉపప ాంగి ఆత్ని అంగం ప్లంటులో ఇమడలేక ఇబబంది
పడస్ాగింది. శంకర్ల్ లావ్ణయ చనుగుబబలప్ెైకి త్న ముఖానిా తెచ్చి ఆమ మేను
నుండి వ్చేి యవ్వన స్ౌర్భాలను ఆఘారణిస్ు క ఒకూ క్షణం త్నని తననే
మర్చ్చపో యాడు. ఆ క్షణం త్మ పకూనే ముగుగర్ు ఆడవాళ్ళే నగాంగా మారి
వెనెాల వెలుగుతో లాలపో స్ుకుంటూ త్న కోస్ం ఆత్ింగా ఎదుర్ుచకస్క
ు
ఉననార్నా స్ంగతి కూడన శంకర్ల్ మరిచ్చపో యాడు. అయితే, అకూడ కమలకి శంకర్ల్
త్మనలా మరిిపో వ్డం ఇషు ం లేనటుుంది. అందుకే, పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళే శంకర్ల్
ని వెనుక నుండి వాటేస్ుకుని త్న భారీ వ్క్ష స్ంపదని అత్ని వీపుకి బలంగా
ఆనించ్చంది. లావ్ణయ అపియత్ాంగా త్న చేత్రలని ప్ెైకి తెచ్చి కమల జంట
శిఖరాలనీ పటుుకుని ఒకస్ారి నొకిూంది. 'మ్...' అని స్నాగా మూలు
గ త్ూ కమల
త్న చేత్రలని కిందకి జేరిి శంకర్ల్ మొల దగగ ర్కు తెచ్చింది. అపుాడే శంకర్ల్ కాస్ు
320

వెనకిూ వ్ంగడంతో ముగుగర్ూ పటుుత్ప్రా ఒకరి మీద ఒకర్ు పడిపో యార్ు.

ముందుగా కమల... త్న మీద శంకర్ల్.... అత్ని మీద లావ్ణయ... ఇలా అనామాట!
Page
 మత్ు టి కుషన్ లాగ కింర ద గడిా వ్ుండటంతో కమలకేమీ దెబబ త్గలలేదుగానీ త్న
మీద ఇదద ర్ు పడటంతో వారి బర్ువ్ుని మోయడం కషు మై వారిని త్నమీదనించ్చ
నెటుస్ాగింది. ఆ దృశయం కామడీగా అనిప్రంచ్చంది కాబో లు, మిగతన ఇదద ర్మాియిలూ
కిలకిలా నవేవర్ు. అపుాడే శంకర్ల్ లావ్ణయని త్న కౌగిలినుండి వ్దలడంతో ఆమ
కూడన లేచ్చ త్న బటు లని విపుాకోస్ాగింది. శంకర్ల్ లేచ్చ కమల వెైపు తిరిగి ఆమ
ప్ెదనలని అందుకుని చీకననర్ంభించనడు. కమల త్న కళ్ేని మూస్ుకకని ఆ
ముదుదని ఆస్ావదిస్ు క త్న చేత్రలని కిందకి తీస్ుకెళ్ళే శంకర్ల్ ప్లంటుని విపాడననికి
పియతిాంచ్చంది. శంకర్ల్ కి కూడన త్ను మాత్ిమే బటు లు వేస్ుకకని వ్ుండటం
త్పాని అనిప్రంచ్చందేమో... చపుాన లేచ్చ త్న బటు లనీ విప్లాసర మళ్ాే కమల
మీదకి దకకాడు. ఆమ రతముిలు నికూబొ డుచుకుని మత్ు గా అత్నిా
గుచుికుననాయి. అత్ని మగసరరి బాగా నిగిడి ఆమ బొ డుాని గుచుికుంది. శంకర్ల్
ఆమ త్లని రెండు చేత్రలతో పటుుకుని అదుర్ుత్రనా ఆమ ప్ెదనలని మరోస్ారి
అందుకుననాడు. కాసలపు అలా వాటిని చపారించనక మలస గా కిందకి జారి
స్ు ననగారలని ఒకమార్ు చుంబించ్చ వాటి మధయనునా లోయలో త్న త్లని
ముంచనడు. కమల చేత్రలు మర్లా అత్నిా చుటేుస్ాయి. త్న వేళ్ేతో అత్ని
వీపుని నిమర్డం మొదలెటు ంి ది. ఇక అటుపికూన నీలవేణి అకూడ జరిగేదంతన
కననార్ాకుండన చకస్ోు ంది. త్న పకూనునా దీప్కి రు ఈ ఆట పూరిుగా వ్చుిగా...
త్నకు తెలుస్ు, ఇందులో మొదటి ఆటని ఎవ్ర్ు ఎవ్రితోనయినన ఆడవ్చుి...
అది ఆడటానికి మగాడే అవ్వనవ్స్ర్ం లేదు.... ఆడదననితో కూడన చేయొచుి!
అందుకే, చటుకుూన నీలవేణి వెనకిూపో యి బాయిలని త్న రెండు చేత్రలతో
321

ఒడుపుగా పటుుకుంది. పటుుకకంది. నీలవేణి ఒకూస్ారిగా ఉలికిూపడి దీప్రు వెైపు

తిరిగింది. "మ్... నేను నీకెలా చేస్ు ానో నువ్ువ అలాగే ననకూ చెయ్, నీలకాూ..."
Page
 అంటూ దీప్రు ఆమ స్ు ననలని నొకుూత్ూ చెప్రాంది. నీలవేణికి నరాలోస జివ్ువమని
అనిప్రంచ్చంది. 'స్... మ్..లాగే...' అని మూలు
గ త్ూ త్ను కూడన దీప్రు ఎత్ర
ు లని
పటుుకకని ప్రస్కడం మొదలెటు ంి ది. దీప్రు ముందుకి వ్ంగి విచుికుని బుస్లు
కకడుత్రనా నీలవేణి నోటిని త్న నోటితో మూసలసరంది. అకూడ శంకర్ల్ కి కమల రెండు
స్ు ననలనక అస్ులు వ్దలబుదిధ కావ్డంలేదు. బాగా ప్ెరిగి మత్ు గా, ముఖమల్ తో
చేసరన దిండులాస వ్ుననాయవి. వాటిని అలానే త్న అర్చేత్రలోసకి తీస్ుకుని బలంగా
మరిధస్ు క కాస్ు కిందకి దిగి ఆమ లోత్యిన ననభిని ముదనదడుత్ూ త్న స్కదిలాంటి
ననలుకను తినాగా అందులోనికి జొప్రాంచనడు. అలానే మరి కాస్ు కిందకి
వెళ్ు ళండగా కమల త్మకంతో వ్ూగిపో త్ూ శంకర్ల్ త్లని పటుుకకని మళ్ాే త్న
స్ు ననల మీదకు లాకుూంది. ఈలోగా లావ్ణయ కూడ త్న బటు లు పూరిుగా విప్లాసర
వారిదదరి మీద పడిపో యింది. ఈస్ారి కమలకి అస్ులు బర్ువ్ుగా
అనిప్రంచలేదెందుకనో మరి! ప్ెైగా త్న శరీర్మంతన గాలోస తేలిపో త్రనాటుు హ్హయిగా
అనిప్రంచ్చ మత్ర
ు గా మూలిగ ంది. శంకర్ల్ కడీా వేడిగా త్న పప తిు కడుపుని
త్గులుత్రంటే త్నకు కాళ్ే మధయన ఏదో అలజడి మొదలవ్స్ాగింది. తనపంతో
రేగిపో త్ూ అత్ని ముఖానిా మరింత్గా త్న గుండెలకు హ్త్ర
ు కుంది. అత్ని స్కది
ముకుూ, కోర్ మీస్ము త్న యద పప ంగులని తనకుత్రంటే ఆ గిలిగింత్లు
గుండెలకు చేరినటు యింది కమలకు. శంకర్ల్ కి కూడన ముందు వెనక రెండు రెండు
ఉనిా వ్ుండలాస వారి స్ు ననలు త్గులుత్రంటే స్వర్గ ంలో వ్ునాటు నిప్రంచ్చంది.
అయితే, ఇలా ఇదద ర్ు ననరీమణుల మధయలో శాండవిచ్ లాగ ఇర్ుకుూపో వ్డంతో
త్నకు కాస్ు ఊప్రరాడనటు యియ టకుూన కమల మీదనుంచ్చ లేచ్చపో యాడు. దనంతో,
322

లావ్ణయ పటుు త్ప్రా పకూకు త్ూలి పడింది. కానీ, కమల మాత్ిం అత్నిా బలిస లా
అత్రకుూపో యి అత్నితో పాటూ ప్ెైకి లేచ్చంది. శంకర్ల్ వేగంగా వ్ూప్రరి తీస్క
ు
Page
 కమలని విడిప్రంచుకోడననికి పియతిాంచనడు. అపాడే లావ్ణయ లేచ్చ కూర్ుింది.
త్న కళ్ేముందు శంకర్ల్ అంగం నిటార్ుగా నిలబడి కమల తిికోణననిా తనకుత్ూ
కనిప్రంచ్చంది. అత్ను ముందురాతేి దననిా శుభింగా వెంటుికలనీా తొలగించడంతో
గోధుమవ్ర్ణంలో నరాలు బిగుస్ుకకని చందుిని వెలుగు దననిమీద పిస్రించ్చ చనలా
అందంగా ఉందనిప్రంచ్చంది త్నకి. త్న జీవిత్ంలో మొటు మొదటిస్ారి ఒక మగాడి
అంగానిా లెైవ్ గా చకస్ోు ంది(ఇంత్కుముందో స్ారి త్ను ఒక బూ
స ఫరల్ి లో
చకసరందిలే!). మరింకేం ఆలస్యం చేయక అత్ని దుడుాని త్న రెండు చేత్రలలోకి
తీస్ుకకని బిగించ్చ పటుుకుంది. ఆమ అలా పటుుకోగానే అత్ని అంగం మరికాస్ు
ప్ెరిగింది. ఇక కమల శంకర్ల్ ని వ్దలకుండన అత్ని త్లని గటిుగా పటుుకుని
ముఖమీిద ముదుదల వ్ర్ిం కురిప్రంచస్ాగింది. మరి లావ్ణయ త్ను పూర్వం చకసరన
నీలి చ్చత్ి పిభావ్ం చేత్నో ఏమోగానీ అత్ని అంగానిా త్న రెండు చేత్రలతో ఆడిస్ు క
దనని చరాినిా వెనకిూలాగి మలస గా దనని మొనని ముదనదడింది. కాస్ు ఉపాగా
త్గిలింది. కకనిా వేలవవలుుల కరెంట్ నరాలోస పివ్హించ్చనటు యింది శంకర్ల్ కి.
ఇదంతన త్టుుకోవ్డం త్నకి చనలా కషు ంగా వ్ుంది. ఇటువ్ంటి అనుభవ్ం
త్నకెపుాడక ఎదుర్వ్వనేలేదు... సెక్ు లో త్నే ఎపుాడయినన డనమినేట్
చేసలవాడు. కానీ, ఇకూడ ఈ కనెాప్రలసల డనమినేషన్ లో త్ను పూరిుగా
మునిగిపో త్రననాడు. మలస గా లావ్ణయ శంకర్ల్ అంగానిా త్న ఎర్రని ప్ెదనలతో కప్లాసర
ననలుకతో గుండు దగగ ర్ స్ుననాలు చుటు స్ాగింది. ఝుమింది లాగినటు నిప్రంచ్చంది
శంకర్ల్ కి. కాళ్ళే కాస్ు వ్ణకడంతో కిందకి పడిపో కుండన ఆస్రాగా కమల
నడుముని గటిుగా పటుుకుననాడు. ఆమ కూడన శంకర్ల్ భుజాలని గటిుగా పటుుకుని
323

అత్ని ప్ెదనలని ఇంకా వ్దలకుండన కసరగా చపారిస్ు ో ంది. ఇంక నీలవేణి, దీప్లు
రు
అకూడ నేలమీద చేర్బడి 69 పప జిషన్*లోకి వ్చ్చి ఒకరి పువ్ువలిా మరతకర్ు
Page
 కెలుకుూంటూ కామర్స్ాలను జుర్ురకోస్ాగార్ు... కాసలపటికి నీలవేణి దీప్రు కెలుకుడికి
ధనయమైపో యి త్న కళ్ేని మూస్ుకకని అలానే నేలమీద వాలిపో యింది. దీప్రు
త్నకునా అనుభవానిా మొత్ు ంగా ఉపయ్యగించ్చ నీలవేణి నిలువ్ు ప్ెదనలని
చ్చనాగా కకర్ుకుత్ూ బొ డిప్ెను త్న ననలుకతో ప్లిరేప్రస్ు ుంటే నీలవేణి చ్చగుర్ుటాకులా
వ్ణికిపో స్ాగింది. కాసలపటికి శంకర్ల్ అతికషు మీిద కమల ఉడుంపటుుని
విడిప్రంచుకకని లావ్ణయ నోటస లంచ్చ త్న ఆయుధననిా బయటకి తీసలస్ాడు. అది ఐర్న్
రాడుాలాగ గటిుగా బలంగా త్యార్యింది. ఆనక అత్ను లావ్ణయను అలానే
నేలమీద పడుకోబలటు ి ఆమ కాళ్ేను విడదీస్ాడు. లావ్ణయ చనలాసలపటినుంచీ ఈ
క్షణం కోస్ం ఎదుర్ుచకస్ోు ంది. త్న కాళ్ేని పుస్ు కం తెరిచ్చనటుుగా మరికాస్ు ఎడంగా
చనప్ర తొలిపో టును పప డిప్రంచుకోడననికి అత్నిా ఆహ్హవనించ్చంది. ఇందనకటినుంచ్చ
శంకర్ల్ అంగానిా చీకుత్ూ త్న చేతి వేళ్ేతో ఆడత్నననిా గెలుకోూవ్డంతో
చెలమలోంచ్చ నీళ్ళే వ్ూరినటుుగా త్న పూ..లోత్రలోస ర్స్ాలు బాగా వ్ూరాయి.
శంకర్ల్ మలస గా లావ్ణయ తొడలమధయన చేరి త్న అంగం మొనని ఆమ
పూ..రేమిలకి తనకించనడు. ఆమ చ్చనాగా వ్ణికింది. శంకర్ల్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ
లావ్ణయ కళ్ేలోకి చకస్ాడు. త్నకి కాస్ు సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చ త్న కళ్ేని
మూస్ుకుంది. ఆమ ప్ెదనలప్ెై చ్చనాగా చ్చర్ునవ్ువ విరిసర బుగగ న స్ప టు పడింది.
శంకర్ల్ ఆమ ఆ స్ప టు ని ననలికతో రాసర ఓస్ారి ముదనదడనడు. కమల వారి కలయికని
చనలా శరదధగా చకడస్ాగింది. త్న చేయి మలస గా త్న పూ..రెమిలని చేర్ుకుని ఆమ
మదనకీలని ప్లిరేప్రంచస్ాగింది. ఆమ నోటినుండి వేడి నిటూ
ు ర్ుాలు రాస్ాగాయి.
శంకర్ల్ త్న రెండు చేత్రలతో లావ్ణయ చేత్రలనీ బలంగా పటుుకుననాడు. ఆనక
324

శంకర్ల్ లావ్ణయ పువ్ువ చుటూ

ు త్న నిగిడిన అంగంతో రాస్క
ు ఆమను టీజ్
చేయస్ాగాడు. ఆమ నిలువెలస ా వ్ణికిపో త్ూ శంకర్ల్ తో, "స్...స్....స్ార్ల్... ప్ీస జ్...
Page
 చ్..చేయండి...స్ాుర్ల్..." అంటూ వేడింది. దీప్రు, నీలవేణి కూడన వాళ్ే ఆటని ఆప్ర
వీరి వ్ంక చకస్ుుననార్ు. శంకర్ల్ లావ్ణయతో, "చకడక... ముందు కకంచెం నొప్రాగా
వ్ుంటుంది... కానీ, త్రావత్ భలే బాగుంటుంది... స్రేనన..!" అనగానే లావ్ణయ
'స్రే'ననాటుుగా త్న త్లని వ్ూప్రంది. శంకర్ల్ ఆమ ప్ెదనలని త్న ప్ెదనలతో
బంధించ్చ కిందనుంచ్చ గురిచకసర మలస గా ఒక తోపు తోస్ాడు. ఆమలోని ర్స్ాలు
బాగా వ్ూరినన అత్ని అంగం మాత్ిం కకంచెమే లోనికి పివేశించ్చంది. లావ్ణయ చేత్రలు
అత్ని భుజం చుటూ
ు బిగుస్ుకుననాయి. నొప్రాని తనళ్లేక త్న కళ్ేను గటిుగా
మూస్ుకకంది. శంకర్ల్ వెనువెంటనే మరో రెండు తోపులు తోిస్ాడు. అంతే, అత్ని
గూటం ఆమ కనెాపప ర్ని చీలుికుంటూ ఆమ పూ..లోత్రలోకి దిగబడిపో యింది.
అపాటికే ఆమ నోర్ు మూసరవ్ుండటంతో ఆమ నోటినుండి ప్ెదదగా అర్ుపులు
రాలేదు. 'మ్... ఉహ్...ఉహ్... ఊహ్...హ్ ...' అంటూ మూలు
గ లు మాత్ిం ఆమ
నోటినుండి రాస్ాగాయి. ఆమ య్యని చనలా టెైట్ గా వ్ుండి చనలా వెచిగా
అనిప్రంచ్చంది శంకర్ల్ కి. ఆమ ప్ెదనలనుండి విడువ్డి ఆమ ముఖంలోకి
తొంగిచకస్ాడు. లావ్ణయ త్న కళ్ేను ఇంకా మూస్ుకకనే ఉంది. ఉముి గతంత్రలోకి
దిగబడి కాస్ు పప లమారినటు యి చ్చనాగా కంప్రస్ు క ఒకటెిండుస్ార్ుస దగిగంది. త్రావత్
మలస గా కళ్ళే తెరిచ్చ రెపాలు ఆడిస్ు క శంకర్ల్ ని చకసరంది. ఆమ కళ్ేలో నీలాలు
చేరాయి. అదుర్ుత్రనా ప్ెదనలప్ెై చ్చనా చ్చర్ునవ్ువ విరిసరంది.. శంకర్ల్ వెంటనే త్న
త్లని పటుుకకని ఆమ కనుాలని ముదనదడనడు. త్రావత్ నెమిదిగా త్న అంగానిా
బయటకుతీసర మళ్ళే కస్ుకుూన ఆమలోకి తోిస్ాడు. 'అమ్...మాి..హ్...' అంటూ
స్నాగా మూలిగ ంది త్ను. శంకర్ల్ అలానే మళ్ాే చేయడంతో అత్ని అంగం ఆమ
325

పూ..రెమిలని, కిసట లరిస్ ను రాపాడిస్ు క స్ర్ురన లోనికి దకస్ుకుపో యింది. ఆమకు

కరమంగా నొప్రా త్గిగ చనలా ఆనందం రాస్ాగింది. శంకర్ల్ ఆమ చేత్రలని వ్దిలేసర
Page
 ఆమ స్ు ననలను పటుుకకననాడు. త్ను శంకర్ల్ ని వాటేస్ుకుని 'ఐ లవ్ యూ స్ార్ల్'
అంటూ మూలగస్ాగింది. లావ్ణయకి గృహ్(గుహ్)పివేశం అయిననక ఇంకా
చకసలదేముందనుకుననారో ఏమో అకూడ నీలవేణి దీప్ీు మళ్ాే త్మ ఆటని
కకనస్ాగించనర్ు. వారిదదర్ూ ననగుపాములాస ఒకరినొకర్ు ప్ెనవేస్ుకుపో యార్ు.
వాళ్ళే అలా ఒకరి మదనర్స్ాలతో మరతకర్ు ఫలషరయల్ చేస్ుకోడం చకసరన కమల
మరింత్గా కసెకిూపో యి లేచ్చ లావ్ణయ దగగ ర్కి పో యి త్న య్యనిని ఆమ మొహ్ం
దగగ ర్ ప్ెటు ి, "నువ్ూవ చీకవేఁ... నన పూ...ని" అంది. లావ్ణయ కూడన ఏమాత్ిం
అభయంత్ర్ం తెలుపకుండన కమల నడుముని పటుుకకని ఆమ నిలువ్ు బదద లని
ననకడం మొదలుప్ెటు ంి ది. ఈ యాంగిల్ లో కమల ప్రర్ల
ర ు ఊగుత్ూ శంకర్ల్ కంటికి
ఎదుర్ుగా కనిాంచేస్రికి అత్ని చేత్రలు వాటి మీద పడనాయి. కమల ప్రర్ుదులు
ఆమ రతముిలకు మళ్ళే అంత్ మత్ు గా వ్ుండక కూసరంత్ గటిుగా వ్ుననాయి. శంకర్ల్
లావ్ణయని ఓపకూ కుముిత్ూనే మరోపకూ కమల ప్రర్ుదులను బలంగా
ప్రస్కస్ాగాడు. అటు లావ్ణయ అత్ని పో టులకి మైమరిిపో త్ూ కమల
పూ...పప దలోనికి త్న ననలుకని జొనిప్ర మధయలోనునా కిసటారిస్ ను చ్చనాగా
కకర్ుకుతోంది. కమల త్మకంతో మూలు
గ త్ూ ఎగశావస్ని విడుస్ోు ంది... కాసలపటికి
లావ్ణయ ఊపరాగినటు యింది. కమల నడుముని స్ప టు పడిపో త్రందన అనాంత్
గటిుగా నొకుూత్ూ త్న భావ్పాిప్రు ని పప ందింది. కమల కూడన 'ఆ...హ్...' అంటూ
గటిుగా ఓస్ారి మూలిగ త్న ర్స్ాలతో లావ్ణయ ముఖానిా మొత్ు ంగా త్డిప్లసర లేచ్చ
ఆమ త్ల పకూనే పడుకుంది. ఆమ ఉచనవస్ నిశావస్లకి ఆమ యద ఉప్ెానలా
ఎగిసరపడుతోంది. శంకర్ల్ కంటికి అవి ఏపుగా కాసరన బంగినపలిస మామిడిపళ్ేలా
326

అగుప్రంచనయి. అత్ను వెంటనే లావ్ణయ ర్తి ర్స్ాలతో త్డిచ్చపో యిన త్న

తొండననిా బయటకు తీసర లావ్ణయ ప్ెదనలని ఓమార్ు గాఢంగా చుంబించ్చ కమల
Page
 చెంత్కు పో యాడు. లావ్ణయ లేవ్డననికి స్త్ర
ు వ్లేక భార్ంగా వ్ూప్రరి తీస్ుకుంటూ
అలానే నేలనంటుకుపో యి పడుకుంది. శంకర్ల్ కమల వ్దద కు పో యి సరంహ్ంలా
ఆమ మీదకు లంఘించనడు. కమల ముందుగానే త్న కాళ్ేని బాగా ఎడంగా చనప్ర
శంకర్ల్ మడచుటూ
ు చేత్రలువేసర త్నకేసర అదుదకుంటూ అత్ని గునపం పో టుకెై
ఎదుర్ుచకడస్ాగింది. కానీ, శంకర్ల్ మర్లా ఆమ వ్క్షోజాలను చేతు ో పటుుకకని
వాటిమీద నికిూవ్ునా రేగిపళ్ేనక త్న నోటితో స్ాృశించస్ాగాడు. కమల ఇక
ఆగలేక, "స్ాుర్ల్.... ననకూ... ప్ెటు య
ే ండి... స్...హ్...స్ార్ల్.... న్..నన.. వ్లస .. కావ్డం
లేదక..." అంటూ స్నాగా మూలిగ ంది. శంకర్ల్ వెంటనే కమల మీంచ్చ లేచ్చ ఆమను
బో రాస పడుకోబలటు ాడు. ననగుపాములా ఒంపులు తిరిగిన నడుము ఇంకా ఆమ
ప్రర్ుదులు చకస్ాక చేత్రలు దుర్దప్ెటు ి 'ఠాప్'మని ఒకస్ారి ఆమ వెనకెత్ు రలని
చరిచనడు. స్ుర్ుకుూమని నొప్రాలేచ్చ కమల చ్చనాగా అరిచ్చంది. శంకర్ల్ లావ్ణయ వెైపు
ఓస్ారి చకస్ాడు. త్ను అపాడే మలస గా లేచ్చ కూర్ుింది. శంకర్ల్ ఆమను చకసర
ఓస్ారి నవివ, "లావ్ణనయ... నువొవచ్చి కమల నోటిని మూసలయ్... త్నింక ఏమీ
స్ౌండు చేయకుండన..." అననాడు. లావ్ణయ వెళ్ళే కమల మఖంలోకి చకసర ఓస్ారి
నవివంది. కమలకి కాస్ు సరగగ ుగా అనిప్రంచ్చంది. కమల నోటిని త్న చేతు ో కాకుండన
త్న ప్ెదనలతో గటిుగా మూసలసరంది. శంకర్ల్ కమలని డనగీ సెు ల
ల స ోకి తెచ్చి త్న తొడలతో
ఆమ ప్రర్ుదులను ఒడుపుగా పటుుకకననాడు. త్న అంగానికింకా ఇందనకటి ఊపు
త్గగ కపో వ్డంతో త్న ర్ూళ్ేకర్రను వెనకనుంచ్చ ఆమ పువ్ువలోనికి ఒకేస్ారి
బలంగా తోిస్ాడు. అంతే, కమలకి ఒకూస్ారిగా కళ్ళే బయర్ుస కమిినటు యింది...
చ్చనా కేక ఆమ నోటిని దనటి బయటకు వ్చ్చి ఆ నిశి రాతిరిలో కలిసరపో యింది.
327

అకూడ నీలవేణి కమల అర్ుపుకు ఉలికిూపడి దీప్ని రు ఆగమని చెప్రా వాళ్ే వెైపు
చకడస్ాగింది. లావ్ణయ మళీే త్న ప్ెదనలను కమల ప్ెదనలకు గటిుగా అదుముకకని
Page
 వ్ుంచ్చంది. శంకర్ల్ కమల స్ు ననలను కిందనుంచ్చ పటుుకకని మైదన ముదద లను
ప్రసరకినటుుగా ప్రస్ుకుత్ూ త్న అంగానిా మలస గా బయటకు తీసర మర్లా స్ర్ురమని
ఆమలోకి దిగేస్ాడు... 'అహ్...' అంటూ చ్చనా నిటూ
ు ర్ుా ఆమ నోటినుండి
వెలువ్డింది. ఒళ్ేంతన జామ్ జామిని తీపులు మొదలయాయయి త్నకి. అత్ని
గూటం త్న కడుపుకి త్గులుత్రనాటుుగా అనిప్రంచ్చంది కమలకి. శంకర్ల్ అలా
ముందుకీ వెనకీూ చేస్ు క వ్ుంటే కకంచెంసలపటికి ఆమకు నొప్రా పూరిుగా ఎగిరిపో యి
ఒకర్కమైన స్ుఖం ఒంటికి చేర్ుత్ూవ్ుంది. కరమంగా ఆమలో ర్స్ాలు ఊర్డంతో
శంకర్ల్ త్న పో టుని వేగవ్ంత్ం చేస్ాడు. శంకర్ల్ వేగానికి కమల ఒళ్ేంతన
ప్రండిమర్లా ఊగుతోంది. లావ్ణయకి ఆ పప జిషన్ లో చనలాసలపు ఉండిపో వ్డంతో
మడనొప్రా ప్ెటు ి కమల నుండి వేర్యింది. దనంతో కమల మూలు
గ లు కాస్ాు
బహిర్గత్మయాయయి... "అహ్... ఎయ్... స్ార్ల్... ఎయయండి... అలాగే...
పప డండీ...మ్... హ్హ.. స్.... ఆ... ఇం..కా... సీాడుగా... ఉమ్... యస్... హ్హ..." ఓ
పది నిముషాల త్రావత్ కమల త్న రెండు చేత్రలతో కింద పరిచునా దుపాటిని
పటుుకుని లాగుత్ూ గటిుగా ఓస్ారి మూలిగ 'హ్ి...మాి...' అంటూ త్న ర్స్ాలను
కారేిసరంది. శంకర్ల్ కూడన ఇక ఆపుకోలేక చటుకుూన ఆమలోంచ్చ త్న దననిా తీసర
బాసంకెట్ మీద కారేిస్ాడు. త్నకు కూడన కకంచెం అలస్టగా అనిప్రంచడంతో అలాగే
దుపాటి మీద సలదదీర్ుత్ూ మిగతన ఇదద రినీ త్న దగగ ర్కు ర్మిని సెైగ చేస్ాడు.
ఇందనక శంకర్ల్ కమలని పో టు వేస్ు ునాపుాడు త్ను వేసరన కేక విని నీలవేణికి
వెనుాలో వ్ణుకుపుటిుంది. అందుకే, త్ను శంకర్ల్ ని స్మీప్రంచడననికి కకంచెం
స్ంశయించ్చంది. కానీ, దీప్రు ఎలాంటి భయం లేకుండన శంకర్ల్ దగగ రికి వెళ్ళే ఏమాత్ిం
328

మొహ్మాటపడకుండన అత్ని అంగానిా చేత్రలోసకి తీస్ుకుని ఆడిస్ు క త్న నోటస లకి

తీస్ుకుని కసరగా చీకస్ాగింది. ఇందనక లావ్ణయ చీకుడుకి దీనికీ చనలా తేడన
Page
 వ్ుందనిప్రంచ్చంది శంకర్ల్ కి. ఈ ప్రలసకి ఇంత్ బాగా చీకడం ఎలా వ్చ్చిందన... అనే
అనుమానం కలిగిందత్నికి. అంత్లోనే అత్ని ఆయుధం మళీే పివేశానికి
సరధ్ధమయిపో యింది. శంకర్ల్ వెంటనే లేచ్చ దీప్ని రు కింద పడుకోబలటు ి ఆమ మీదకెకిూ
త్న బిగిసరన రతముిలను పటుుకకని నొకాూడు. అవి మిగతన ఇదద రికీ వ్ునాటుు
మత్ు గా లేవ్ుగానీ ర్బబర్ు బంత్రలస గా భలేగా ఎదుర్ుతిర్ుగుత్రననాయి. ఇక దీప్కి
రు
ఇంత్సలపూ నీలవేణి నొకిూనన కూడన కలగని ఆనందం శంకర్ల్ అలా నొకూగానే
కలిగింది. 'మ్..' అంటూ కెైపుగా త్న ప్ెై ప్ెదవిని కకర్ుకుూంటూ త్న చేత్రలు కిందకి
తీస్ుకెళ్ళే అత్ని వేడి కడీా ని పటుుకుంది. శంకర్ల్ దీప్రు ప్ెదనలను ముదనదడుత్ూ,
"ఒకూస్ారి నొప్రాగా వ్ుంటుంది... కకంచెం ఓర్ుికో..." అనగానే దీప్రు, "పరేసదు స్ార్ల్...
తొర్గా ప్ెటు య
ే ండీ... నేనింక ఆగలేను..." అంది. శంకర్ల్ ఆమ నోటిని త్న నోటితో
గటిుగా మూసర త్న అంగానిా గురిచకసర మలస గా లోపలికి తోిస్ాడు. అయితే, అత్ని
అంగం చనలా ఈజీగా ఆమలోనికి దకస్ుకుపో యింది... దీప్రు త్న కళ్ేను ఒకూస్ారి
ప్ెదదవి చేసరందంతే... ఇంకేం రియాక్షనక లేదు. శంకర్ల్ మాత్ిం బాగా షాకయాయడు.
'అమిదీనమాి... దీనికిదేం ఫస్ుు టెైం కాదు... దీని నోర్ు మూయడం కూడన
దండగే..!" అనుకుని వెంటనే దనని నోటిని వ్దిలేసర దీప్రు మొహ్ం వ్ంక చకస్ాడు.
త్ను 'మ్...' అంటూ చ్చనాగా మూలిగ త్న కాళ్ేని శంకర్ల్ ప్రర్ుదుల చుటూ
ు వేసర
కిందనుండి ఒక తోపు తోసరంది. శంకర్ల్ మళ్ాే కుదుర్ుకకని త్న చేత్రలతో దీప్రు
స్ు ననలను పటుుకకని గటిుగా నలిప్లస్ు క ఆమను వేగంగా కుమిస్ాగాడు. దీప్రు కూడన
శంకర్ల్ కి ఎదురతత్ర
ు లివ్వడంతో ఇంత్కుముందు ఇదద రితో చేసరందననికననా ఎకుూవ్
మజా శంకర్ల్ కి లభించస్ాగింది. అర్గంట వ్యవ్ధిలో ముగుగరిని చేయడంతో అత్ని
329

అంగానికి ఆయిలింగ్ బాగా జరిగి దననికి పటిున త్రపుా మొత్ు ం వ్దిలినటు యింది.
చ్చవ్రికి దీప్రు దెబబకి శంకర్ల్ త్న ఓటమిని అంగీకరించక త్పాలేదు... ఇందనక
Page
 ఇదద రిని చేస్ాకగానీ ప్రచకారీ చెయయని త్న అంగం ఇపుాడు దీప్ని రు చేస్ు ుండగానే
ఇక ఆగలేక త్న వీర్యం లావాలా ఎగజిమేియడంతో అత్ను వెంటనే కంగార్ుగా
త్న అంగానిా బయటకి లాగేసర దీప్రు పప టు మీద ఆ వెచిని దివానిా కారేిస్ాడు.
అది కకంచెం త్రళ్ళే ఆమ ముఖానీా మడనీ త్డిప్లసరంది. త్రావత్ దీప్ని
రు
అంటుకుపో యి మలస గా ఆమ చెవిలో 'థనంక్ు' అని చెప్రా ఆమ ముఖానిా
త్రడుస్క
ు ఆమ ఎర్రని ప్ెదనలప్ెై త్న ప్ెదనలను ఆనిి గాఢంగా ఆమను
చుంబించనడు. దీప్రు కూడన శంకర్ల్ త్లని వ్దలకుండన పటుుకకని త్న య్యని
ర్స్ాలని దుపాటి మీద తెర్లు తెర్లుగా కారేిసరంది. శంకర్ల్ కాసలపటికి లేచ్చ
నీలవేణిని చకస్ాడు. ఆమ ఇంకా కంగార్ు పడుతోందని అత్నికి అర్ధమవ్వడంతో
ముందు ఆమ భయానిా తొలగించనలని అనుకుంటూ త్నే ఆమ దగగ ర్కు వెళ్ాేడు.
శంకర్ల్ మలస గా ఆమ భుజమీిద చెయిేయసర కాస్ు ముందుకి వ్ంగి ఆమ చెవ్ులని
ముదనదడుత్ూ 'రిలాక్ు' అంటూ ఆమ చెవిలో వ్ూదనడు. ఆమ త్న కళ్ేని
మూస్ుకకని త్న వెచిని శావస్ని వ్దిలింది. ఆమ చెవిని ననకుత్ూ మలస గా
బుగగ లను చేరి ఆమ కళ్ేను ముదనదడనడు. త్న చేత్రలతో ఆమ భుజాలప్ెై ప్ెిషర్ల్
ప్ెంచుత్ూ బొ టనవేళ్ేతో మడని రెండువెైపులా చ్చనాగా నిముర్స్ాగాడు. అలానే
మలస గా ఆమ ముకుూని ముదనదడి అలా కిందకకచ్చి త్న ప్ెదనలని ఆమ ప్ె దన ల
కు స్ుతనర్ంగా తనకించ్చ త్న ననలుకతో వాటిమీద రాశాడు. నీలవేణికి త్నువ్ంతన
పులకరించ్చనటస యి శంకర్ల్ చేత్రలని గటిుగా పటుుకకంది. ఇక త్ను దనరికకచ్చిందని
శంకర్ల్ కి అర్ధమైంది. త్న రెండు చేత్రలతో ఆమ ముఖానిా దగగ ర్కు తీస్ుకకని ఆమ
అధర్ స్ుధనర్స్ములను ఆబగా గోరలస్ాగాడు.... స్రిగగ ా అపుాడే అత్ని
330

ప్లంటులోనునా పో న్ మోరగింది. శంకర్ల్ ఉలికిూపడి వెంటనే నీలవేణి నుండి విడువ్డి

త్న ప్లంటు దగగ ర్కు పో యి ఫో న్ తీసర చకస్ాడు.
Page
Page
331
 Episode 79
అకూడ అజయ్ మీననక్షి ప్రర్ుదులని ప్రస్ుకుత్ూ అలా అడవిలోనికి
పటుుకుపో యాడని చెపాానుగా... వారి వెనుకనే స్రిత్ కూడన వెళ్ళేందనీ...! అలా
వార్ు తినాగా కకంత్ దకర్ం పో యాక గూడ ఆ పిదేశం అంతన దటు మైన చెటసతో
నిండిపో వ్డంతో చ్చమి చీకటిగా వ్ుండి దనరి కనిప్రంచడం కషు మైంది. కీచురాళ్ే
శబాదనిా మినహ్హయిసలు మొత్ు ంగా ఆ పిదేశమంతన చనలా నిశశబద ంగా వ్ుంది.
మామూలుగా అయితే, ఆ అడవిలో, అంత్ చీకటలస ఎవ్రికెైనన ఏ కూ
ర ర్ జంత్రవ్ులో
లేక విష ననగులో త్మప్ెై దనడిచేయవ్చుినని భయం వేస్ు ుంది. కానీ, వారిలో
చెలరేగుత్రనా కామ వాంఛ ముందు ఆ పాిణ భయం కూడన చ్చనాబో యింది.
అజయ్ బలమైన చేత్రలు త్న బలిసరన ప్రర్ుదులని చపాతీ ప్రండి ప్రసరకినటుుగా
ప్రస్ుకుత్రంటే మీననక్షి కసెకిూపో త్ూ, "రేయ్... మగాడన... నేనిక ఆగలేను...
ఇకూడే మొదలెటు ద
ే ద నం.. దన!" అంటూ వాడి మగసరరిని ఫలంట్ మీద నించ్చ గటిుగా
వ్తిు ంది. టఫ్ కి కూడన మీననక్షిని ఇలా దగగ ర్ ప్ెటు ుకకని ఇంత్సలపు ఆగడం కషు ంగానే
వ్ుంది. కానీ, త్న అస్లు పాసన్ వేరే ఉందిగా... త్మ షో వేసలు స్రిత్ చకడనలి. మరి
ఈ చీకటిలో చేసలు త్నకి ఏం కనపడి చస్ుుందీ...? ప్ెైగా ఇలాగే ఈ చీకటలస పో తే స్రిత్
దనరి త్ప్రా త్మ వెనక కాకుండన మరెటెైనన పో యిే పిమాదం కూడన వ్ుంది. అలా
అనుకోగానే టఫ్ కి వెంటనే ఏదో త్టిు త్న జేబులోంచ్చ ఫో న్ తీస్క
ు మీననక్షితో ఇలా
అననాడు. "మీనన డనరిసంగ్... ఈ చీకటలస నినుా దెం..తే మజా ఏముంటాదే? వెనెాల
వెలుగులో... నీ స్ళ్ే వ్ూపుని... గు.. బలుపునీ చకస్క
ు నినుా దెం..త్రంటే......
ఆ....హ్హ.....! అది కదే అస్లెైన మజా...!" అననాడు ఆమ వెనుకభాగానిా గటిుగా
చర్ుస్క
ు . అజయ్ మాటలకి, చర్ుపులకూ మీననక్షి మరింత్గా కెైప్ెకిూపో త్ూ,
332

"హ్ి... నిజమేరా మగాడన... నీ గాడిద మొ...ని చకస్క

ు నీతో దెం...చుకుంటే
Page
 ననకూ భలే మజాగా వ్ుంటాది..." అంది ప్లంట్ మీంచ్చ అత్ని అంగానిా
నలుపుత్ూ... అజయ్ త్న ఫో న్ లోని ఫ్ాసష్ లెైట్ ఆన్ చేసర మీననక్షి ప్ెైన పిస్రింప
జేశాడు. మీననక్షి ముందు ఆ వెలుగు త్న కళ్ేలోకి పడి ఇబబంది పడినన త్రావత్
కవివంపుగా నవ్ువత్ూ అజయ్ ని చకసర ప్ెదవి కకరికింది. అజయ్ వెంటనే ఆమ
ఘాటు మిరీి లాంటి ముదుర్ు ఎర్రంగు ప్ెదనలను అందుకుని చపారించ్చ
వ్దిలాడు. త్రావత్ వారిదదర్ూ త్మ దికుూను మారిి లెైటు వెలుగులో నెమిదిగా
మరోవెైపు నడవ్స్ాగార్ు. స్రిత్ కూడన ఆ ఫ్ాసష్ లెైట్ వెలుగును బటీు వాళ్ేని
అనుస్రిస్ు క వారి వెనకెనకే వెళ్ళేంది. అకూడి కకమిలకు త్న చీర్ కకంగు
చీర్ుకుపో డంతో మీననక్షి ఆ చెంగును త్న బొ డోస దో పుకుని అజయ్ వెంట వ్డివ్డిగా
నడిచ్చంది. ఓ పది నిముషాలు అలా నడిచేస్రికి వారికి వినీలాకాశం అగుప్రంచ్చంది.
మీననక్షి, "హ్మియాయ! మొతనునికీ కాస్ు వెలు ుర్ు వ్చ్చిందరీా జాగాలో.." అంటూ
త్లెతిు చుకూల నడుమ నడయాడుత్రనా చందుిడిా చకస్క
ు త్న ప్ెైటని
విపాస్ాగింది. ఆమ కకబబరి బొ ండనలాసంటి రతముిలు జాకెటు ునుండి ఉపప ాంగి
మధయనునా చీలిక కసెకిూంచేలా కనువిందు చేయస్ాగింది. అజయ్ త్ను
కపుాకునా బాసంకెట్ ని నేల మీద పడేసర మీననక్షి జబబ పటుుకకని త్నకేసర
లాకుూననాడు. మీననక్షి కూడన అజయ్ ని వాటేస్ుకుంటూ, "రారా.. నన రాజా...!
ఇపాటికే చనలా లేటెైపో యింది... ఇందనక ఆ ప్రినిుపాల్ ముండ అడుా లేకపో యుంటే
ఎపుాడో నీ దగగ రికకచ్చి నీ ఒళ్ళే వాలిపో యిేదననిా..." అంది. అజయ్ ఆమ
ముఖానిా త్న చేత్రలతో పటుుకకని త్న ఛనతీకి అదిమేసర ఓస్ారి త్మ చుటుుపకూల
పరికించ్చ చకశాడు. అత్ని కళ్ళే స్రిత్ని వెదుకుత్రననాయ్... 'త్ను వ్చ్చిందన...?
333

రాలేదన...?' అని. అకూడికి కకదిద దకర్ంలో ఓ చెటు ుకి ఆనుకుని ఒక ఆకార్ం

త్మవెైప్ల చకస్క
ు కనపడింది. 'హ్మియయ...! ఇది కూడ వ్చ్చింది' అనుకుననాడు
Page
 అజయ్. ఆ ఆకారానిా దనకోూమనాటుుగా సెైగ చేస్ాడు. స్రిత్ కూడన అలాగే ఒక
చెటు ు మాటున దనగి వాళ్ేని చకడస్ాగింది. అజయ్ త్న ముఖానిా అలా అత్ని
ఛనతీకి నొకిూపటిు ఉంచడంతో మీననక్షికి ఊప్రరాడక వాణిా నెటు య
ే డననికి టెై చేసరంది.
అజయ్ వెంటనే మీననక్షి పరిసు తి
ర ని గమనించ్చ ఆమను వ్దిలాడు. "నీ-తో స్-చేి
స్ా-వొ-చ్చి-ప-డిం-ది... ఎ-నిా-స్ా-ర్ుస చె-ప్రా-నన అం-త్ గ-టిు-గా నొ-కేూ-స్ాు-వేం-
టాి... దొ ం-గ నన-యా-లా... ఏ-దో రో-జు న-నుా ఇ-టాస-గే ఊ-ప్ర-రా-డ-కుం-డన
చే-సర స్ం-ప్ల-శర-లా ఉ-ననా-వ్ ను-వ్ూవ...!" త్న గుండెల మీద చెయిేయస్ుకుని
రతపుాత్ూ అనాది మీననక్షి. అజయ్, "స్ారీ మీనన... ఆత్ిం....ఆపులేకపో యాను,"
అంటూ వెళ్ళే ఆమని దగగ ర్కు తీస్ుకకని వీపుని నిమిరాడు. అలానే త్న చేతిని
కిందకి తీస్ుకెళ్ళే బో రిసంచ్చన రాగి బిందెలస ాంటి ఆమ ప్రర్ుదులను
వ్త్ు ననర్ంభించనడు. మీననక్షి కూడ త్న చేత్రలని వాడి చుటూ
ు ప్ెనవేసర వాడి
కండలు తీరిన దేహ్హనిా త్న చేత్రలతో త్డమస్ాగింది. "ఏం బాడీరా నీది...!
రాయిలాగ గటిుగా వ్ుంది. రోజూ కస్ర్త్ర
ు చేస్ు ావ్ు కాబో లు..." అంటూ వాడి
భుజానిా ముదనదడింది. "పితేయకంగా ఎకురెైుజులెందుకే... నీలాంటి కసర లం...నిా
రోజూ దెం...తే చనలు... వ్ంటికి స్రెైన షలపప చేిస్ుుంది...!" అజయ్ మీననక్షి
నడుముని ఒడిసరపటిు ఒకస్ారి గటిుగా నొకిూ బొ డోస దో పుకునా చీర్ కుచ్చిళ్ేను
లాగేస్ాడు. అదంతన కుపాలాగ ఆమ కాళ్ే దగగ ర్ పడింది. ఇపుాడు ఆమ
వ్ంటిమీద లంగా ఇంకా జాకెటు ు మాత్ిమే కనిప్రస్ు ుననాయి. జాకెటు ులో ఇమడలేక
బయటకు వ్చేియడననికి తొందర్పడుత్రనా త్న రతముిలను అజయ్ త్న
చేత్రలతో అందినమేర్ దొ ర్కబుచుికకని ప్రస్ుకుత్ూ వ్ుంటే మీననక్షికి పాిణం
334

హ్హయిగా గాలోస తేలిపో త్రనాటస యియంది. త్న చేత్రలు మలస గా అజయ్ ఆర్ుపలకల
దేహ్హనిా దనటుకుంటూ అత్ని ప్లంట్ జిప్ దగగ ర్కు పో యాయి. ఆమ అత్ని ప్లంటు
Page
 జిపుాని 'స్ర్ుర'మని దించ్చన శబద ం కూడన ఏదో రాం గోపాల్ వ్ర్ల్ి సరనిమా ఎఫెకుులాగ
స్రిత్కి స్ాషు ంగా వినిప్రంచ్చంది. మీననక్షి అత్ని పాంట్ ని కిందకి దించేసర అత్ని
అండరేవర్ల్ లోంచ త్ని త్ల బయటప్ెటు ి చకస్ుునా అత్ని వేడి ఆయుధననిా
బయటకు లాగి త్న గుప్రాటలస బిగించ్చంది. ఇక అజయ్ ప్రస్ుకుళ్ేకు జాకెట్ త్న
రతముిలకు ఒర్ుస్ుకుపో త్రంటే మీననక్షి, "రేయ్... ముందు నన జాకెటు ు
విప్లాయరా...!" అంటూ మూలిగ ంది. అజయ్ స్ాధనర్ణంగా ఇలా ఎకుూవ్సలపు
నొకూడనలు గటాి చేయడు. డెైరెకుుగా త్న దబబలానిా బలజజంలోకి దొ బరబయడమే
త్ను ఎపుాడక చేసలది. కానీ, స్రిత్ త్మని చకస్ుుంది కదన అని త్నకోస్ం
నెమిదిగా చేయడననికి పియతిాస్ుుననాడు. అయితే, కేవ్లం స్రిత్ మాత్ిమే
వాళ్ళే చేస్ు ునాది చకడటంలేదు... మరతకర్ు కూడన వాళ్ేవెైప్ల కననార్ాకుండన
చకస్ుుననార్ు... అదెవ్రో మీకూ తెలిసలవ్ుంటుంది. యస్... మన స్ుజాత్. రాజేష్-
అనకషల ఆటని చకదనదమని వారి వెనుక బయలేదరిన త్ను మధయలో చీకటి వ్లన
వెళ్ళే దనరి అగుప్రంచక వ్చ్చిన దనరిని గురిుంచలేక మరో దనరికి మారిపో యి ఏ
దికూూ తెలీక బికుూబికుూమంటూ తిర్గస్ాగింది. స్రిగగ ా అదే స్మయంలో అజయ్
త్న ఫ్ాసష్ లెైట్ వేయడంతో 'బిత్రకు జీవ్ుడన(రాలా) ..!' అనుకుంటూ త్ను కూడన
స్రిత్కు మళ్ళే ఆ లెైటుని అనుస్రిస్ు క వారి వెంట అలా వ్చేిసరంది.
అంతేకాదండో య్... ఇందనక అజయ్ చెటు ునననుకుని చకసరన ఆకార్ం కూడన ఈ
స్ుజాత్దే... అజయ్ త్లతిప్రా త్నవెైపు చకడటంతో త్ను ఛటుకుూన చెటు ు
చనటుకుపో యి నకిూంది త్ను. ఇక స్రిత్ స్ుజాత్కి కుడివెైపున ఒక పది అడుగుల
దకర్ంలో నిలబడింది. త్ను ఒక చేతు ో త్న పువ్ువని కెలుకుూంటూ మరో చేతు ో త్న
335

బంత్రలను నొకుూకుంటలంది. త్న త్లిస ర్ంకుని మొటు మొదటి స్ారి చకస్ోు ంది
త్ను. త్న పదకకండో యిేటనుంచీ రాత్ియితే త్న త్లిస దండుిలు త్లుపులు
Page
 బిడనయించుకుని ఏం చేస్ు ుననార్నే శంక త్నలో మొదలయియంది. బహ్ శా
అపుాడే కౌమార్ంలో అడుగుప్ెడుత్రనా స్రిత్కి త్న శరీర్ంలో వ్చేి మార్ుాలు
త్ను అపాటివ్ర్కూ కూడన పటిుంచుకోని విషయాలవెైపు త్నని ఉసరగతలిా
ఉండవ్చుి. అపుాడపుాడు వెళ్ళే ఆ త్లుపుకి చెవిని ఆనించ్చ లోపల వారి
మాటలను, శబాదలను వినేది. అలా చేసలటపుాడు త్నకు తెలీకుండననే త్న చేతు ో
త్న చ్చటిు చ్చటిు రతముిలను ప్రస్ుకుూనేది. అవి కూడన గటిు పడి నిటార్ుగా
నిలబడేవి. అయితే, త్ను అలా వింటూ త్న శరీర్ంతో ఆడుకోడననిా గమనించ్చన
త్న ప్ెదనననాగారి కకడుకు రాజేష్ ఓస్ారి త్నని అత్ని గదికి పటుుకుపో యి త్నకి
ఆ ఆటని నేరిాంచనడు. అనతికాలంలోనే రాజేష్ తో పాటు ఊరోసని చనలామంది
కురారళ్ేతో ఆ ఆటని ఆడేసరంది త్ను. అదే స్మయంలో త్న త్లిస కి త్న
ప్ెదనననాగారికి ఉనా ర్ంకుని గురించ్చ కూడన రాజేష్ దనవరా తెలుస్ుకుంది. కానీ,
ఇపాటివ్ర్కూ ఇలా లెైవ్ షో ని మాత్ిం త్ను ఎపుాడక చకసరందిలేదు. అజయ్
మీననక్షి జాకెటు ుని విప్రా బాిస్రీలో బంధింపబడివ్ునా ఆమ భారీ దబబకాయలిా
గటిుగా నొకుూత్ూ చీలికలోకి బొ టనవేళ్ేను దించ్చ గోళ్ేతో గుచనిడు. "మ్...
గుచెియ్ రా... అలా కాదు... నీ మొ...తో నన వొళ్ేంతన కుళ్ేబొ డిచేయ్...రా...
రాజా" అని వాడి అంగానిా స్వ్ర్దీస్ు క అంది. త్రావత్ త్న జాకెటు ు ని బాిని త్నే
తీసలసర పకూన పడేసరంది. ఏమాత్ిం పటుు స్డలకుండన బిర్ుసెకిూ నిటార్ుగా
పప డుచుకుని నిలబడి వ్ునా ఆమ ఇర్ుగుబబలను త్న చేత్రలతో ఒకస్ారి బలంగా
వ్తిు ఆమ కుడి చనుాను త్న నోటస లకి తీస్ుకుని చీకుత్ూ మధయమధయలో
ముచ్చికని కకర్కస్ాగాడు. ఒక చేతు ో ఆమ ఎడమచనుాని పటుుకుని హ్హర్న్
336

నొకిూనటుుగా నొకాూడు. అత్ని మరో చెయియ ఆమ వీపుని ఆస్రా కోస్ం

పటుుకునుంది. మీననక్షి అజయ్ మగత్నననిా ముందుకీ వెనకీూ చేస్ు క లంగా
Page
 ప్ెైనుంచే త్న తిికోణంకేసర గుచుికుంటలంది. అజయ్ త్న పంటితో ముచ్చికలిా లాగి
లాగి వ్దులుత్రంటే మీననక్షి ఒళ్ేంతన జిలుసమనిప్రంచ్చ నోటివెంట వేడి నిటూ
ు ర్ుాలు
రాస్ాగాయి. స్ుజాత్ చెటు ు కకమిలనడుమన దనగి కాస్ు వ్ంగుత్ూ టఫ్-మీననక్షిల
శృంగార్కేళ్ళని చకస్ోు ంది. త్న చెయియ ఎపుడో త్న తొడలమధయకు చేరిపో యింది.
త్న యద కూడన బర్ువెకుూతోంది. త్న పూరెమిలని నలుపుకుంటూ వెచిని
నిటూ
ు ర్ుాలను విడుస్క
ు వ్ుంది. అపుాడే, ఎవ్రో వెనకనుండి త్న కుడి స్ు నననిా
బలంగా పటుుకుననార్ు. ఒకూస్ారిగా గుండె ఝళ్ళేమంది స్ుజాత్కి. అర్వ్డననికి
తెర్ుచుకుంటలనా త్న నోటిని చనకచకయంగా మరో చేతు ో గటిుగా మూసలసర త్నని
అలానే పకూకు లాకుూపో యిందన శాలీు ...
337
Page
 Episode 80
కకంత్ దకర్ం లాకుూపో యాక, స్ుజాత్ నోటిమీద చేతిని అలానే వ్ుంచ్చ ఆమను త్న
వెైపుకి తిపుాకుననాడు వాడు. అపుాడు చకసరంది వాణిా... వాడు మరెవ్రో కాదు,
ఆ బస్ుు కీసనర్ల్.! ఉచిపో స్ుకుందుకు ఒక పకూకు పో యిన వాడు అటు వెైపుగా
అడవిలో ఒంటరిగా పో త్రనా ఒక అమాియిని(కవిత్ని) చకసర 'దొ రికిందని ప్రటు'
అనుకకని త్న మగత్నననిా నలుపుకుంటూ ఆమ వెంట వెళ్ాేడు. అయితే,
మధయలో కవిత్ మిస్ువ్డంతో కకదిదసలపు అటు ఇటు తిరిగి చకసర ఎవ్ర్ూ కనిాంచక
నిరాశగా వెనుదిరిగి పో త్రండగా స్ుజాత్ ఇలా వాడికి తనర్స్పడింది. త్ను అలా
చెటు ునననుకుని అకూడ జర్ుగుత్రనా లెైవ్ మాయచ్ ని చకస్క
ు త్న ఆడత్నననిా
గెలుకుూంటుంటే ఆ కీసనర్ల్ పుచిపండస వ్లే గుండింగా వ్ునా ఆమ ప్రర్ల
ర షలపుని,
తిర్ుగుడుచీల లాంటి ఊపుని చకస్క
ు త్టుుకోలేకపో యాడు. అందుకే త్నని
ఒడుపుగా పటుుకుని పకూకు లాకకూచేిస్ాడు. స్ుజాత్ నెమిదిగా షాక్ నుంచ్చ
తేర్ుకుని త్న నోటిని మూసర వ్ుంచ్చన వాడి చేతిని తీయడననికి
పియతిాంచస్ాగింది. దనంతో వాడు వెంటనే త్న జేబులోంచ్చ ఒక మడత్ కతిు ని తీసర
ఆమకు చకప్రస్ు క, "యిే...పో రీ... స్కూగా వ్ుండక... లేకుంటే యిా చనకుతో నీ
ప్ీగగ ోసర గీడనే పండబలడు న..." అని బలదిరించనడు. వాడి చేతిలోని కతిు కననా వాడి జీర్
గతంత్ర మరీ భయప్ెటు ంి ది స్ుజాత్ని. 'హ్ ...హ్ ... ఇదంతన నన త్ప్లా...!
ఉనాదననిా ఊర్కే ఉండక లెైవ్ మాయచు చకడనలి... లెైవ్ మాయచు చకడనలి... అని
ఎగుర్ుకుంటూ ఈ అడవిలోకి వ్చనిను. ఇపుాడు వీడి చేత్రలోస ఇర్ుకుూపో యి
చ్చవ్రికి నన పాిణనలమీదకే తెచుికుననానే' అనుకుంటూ బాధపడింది. స్ుజాత్
గింజుకోవ్డం ఆపడంతో వాడు, "హ్హ... అగగ దీ... పో రీ... చెయ్ తీస్ు ననా...
338

అర్సరననవ్ంటే కుత్ర
ు కోసలస్ు ా... స్మజయిందన..?" అని హచిరిస్ు క మలస గా త్న
Page
 చేతిని తీస్ాడు. స్ుజాత్ వాడి బలదిరింపులకి జడిసర కిమినలేదు. వాడు చ్చనాగా
స్కిలిస్క
ు , "దో ర్ జాంపండు లెకూ ఏం ఉననావే... పో రీ!" అంటూ స్ుజాత్మీద
ఎలుగుబంటిలా పడి ఆమను వాటేస్ుకోబో యాడు. స్ుజాత్ త్న చేత్రలిా త్న
యదకి అడుాగా ప్ెటు ుకుంది. కిందన వాడిది లేచ్చ త్న తొడలమధయన గటిుగా
త్గలడం త్నకి తెలుస్ుునాది. వాడలా మీదపడుత్రంటే త్నకు వ్ంటిమీద తేళ్ళే
జెర్ురలు పాకినటు నిప్రంచ్చంది. వాణిా నెటు య
ే డననికి పియతిాస్క
ు , "ప్ీస జ్...
న్...నీకు... దణణ ం ప్ెడు నను.... ననొాదిలేయ్...!" అంది. స్ుజాత్ భయంతో
వ్ణికిపో త్రంటే వాడింకా రెచ్చిపో స్ాగాడు. "రే... పో రీ... వ్దలీాకి కాదే నినుా
పటుుకకూచ్చిందీ... ననయాలిద... యిటాస జిత్ు ర్ బిత్ు ర్ యిేశాలేసరననవ్నుకో... ఆఖరిూ
నీ శవ్ం గూడ ఎవ్రీూ దొ ర్కుూండన గీడేా బొ ంద ప్ెడు న...!" అంటూ వాడు ఒక చేతిని
అలా వెనకిూ తీస్ుకుపో యి పుచికాయలాస గుండింగా వ్ునా ఆమ మత్ు ని
ప్రర్ుదులను ప్రస్కడం మొదలెటు ాడు. ఒళ్ళే జలదరించ్చనటస యింది స్ుజాత్కి.
వాడి వ్ంటలసంచ్చ వ్చేి దుర్గ ంధననిా భరించడం త్నకి చనలా కషు ంగా వ్ుంది. వాడిా
విడిప్రంచుకోడననికి టెై చేస్ు క, "ప్ీస జ్... నేనటువ్ంటిదననిా కాను... ప్ీస జ్ లీవ్ మీ..."
అంటూ వెకిూ వెకిూ ఏడవ ననర్ంభించ్చంది. కీసనర్ల్ త్నని వ్దిలేసర, "నీ యమి... గీ
లకలేస ందే..." అని కతిు కకనతో బుర్ర గోకుూంటూ విస్ుగాగ ముఖంప్ెటు ి, "స్రే...
పో రీ..నినుా అటేా విడిచేతు న... ఐతే... ముంగట నువవవ పనేజయాల. అపుాడే...
నినేాం జేయఁకుండ...ఇడిసలతు న..." అననాడు. తినాగా పో తే పనవ్వటేస దని గరహించ్చ
ర్ూటు మారాిడు వాడు. అంతేకాదు, అకూడ మీననక్షి, అజయ్ లను వాడక
చకశాడు. వీడేమీ త్నను ప్ెదద దకర్ం లాకుూరాలేదు. ఇపుాడు స్ుజాత్ ఇలాగే
339

గోల చేస్ు ావ్ుంటే అది వాళ్ేకి చేరి వాళ్ళే ఇకూడికి వ్చేి అవ్కాశం వ్ుంది. ఒకవేళ్
అలా జరిగితే మాత్ిం వాడు స్ుజాత్ని త్న కతిు వేటుకి బలి చేయడననికి కూడన
Page
 వెనుకాడా ం లేదు. "ఏ-ఏం చేయాలి...న్..నేను?" అని వెకుూత్ూ అడిగింది స్ుజాత్.
భయంతో త్నకి గతంత్రకమిినటు యింది. "ఏమేస... నన యదర్ నువ్ బర్బత్ు ల
నిలబడనల..." అననాడు. "ఆ... ఏ-ఏంటీ....?" అంది స్ుజాత్ వాడేమననాడో
అర్ధంకాక. "ఆ... గదే పో రీ... నీ గుడా లనీా యిడిసర నన యదర్ నిలబడకమని
చెపు ాన... స్మజెైందన..?" అననాడు. స్ుజాత్కి ఈస్ారి బాగా అర్ధమైంది. వాడు
త్నని నగాంగా వాడి ముందర్ నిలబడ మంటుననాడు. త్ను చచ్చినన ఆ పనిని
చేయదు. త్ను ఇపాటివ్ర్కూ సెకీుగా త్యాయరెై చనలామంది కురారళ్ే ముందు త్న
ఒంపు స్ప ంపులను చకప్రంచ్చంది. కానీ, త్నని తనను ఎపుాడక ఓ యువ్రాణిలా
ఊహించుకుంటలంది. ఏదో రోజున త్న కలల రాకుమార్ుడు త్న కోస్ం వ్స్ాుడనీ,
వాడికే త్న మనస్ుని, త్నువ్ునీ అరిాంచనలని త్ను ఆశిస్ోు ంది. "లేదు... నేనలా
చేయలేను...ప్ీస జ్..." అంది మలస గా. "ఎందుకు సెయలేవ్...? పో నీ, మొత్ు ం
ఇపానకూరేస... నీ స్ళ్ళే మాత్ిం చకప్రయ్... చనలు!" అననాడు ఆమ ఎత్ర
ు ల వ్ంక
ఆశగా చకస్క
ు . వాడు త్నతో అలా బితిమాలినటుుగా మాటాసడుత్ూ వ్ుంటే
స్ుజాత్కు మలస గా ఒంటలస దడ త్గగ స్ాగింది. త్నని వ్దిలేసలలాగ వాడిా ఎలాగెైనన
ఒప్రాంచ్చ ఈ గండం నుంచ్చ బలైటపడనలని అనుకుంది. కకంచెం మేకపో త్ర
గాంభీరాయనిా పిదరిశస్క
ు , "ఊహ్ ... ఇకూడ వ్దుద. బాగోదు... మనం హ్హరీలీ హిల్ు
చేరాక నీ కోరికని త్పాకుండన తీర్ుస్ాును... పాిమిస్!" అని చెప్రాంది. త్ను అంత్
నమికంగా చెప్లాస్రికి వాడు కూడన ఆమ మాటని నమిినటుుననాడు. అందుకే,
కతిు పటుుకునా త్న చేతిని కిందకి దించనడు. వాడికి కూడన ఆ పిదేశంలో
ఉండనలంటే కాస్ు భయంగా వ్ుంది. ఎందుకంటే, వాళ్ళేనా జాగా నుంచ్చ రోడుా
340

లీలగా కనిప్రస్ు ో ంది. ఎవ్రెైనన అకూడుాంచ్చ చకసల ఛననుుంది. కనుకనే, వాడు త్న
చేతిని దించ్చనన, ఇంకా కతిు ని మాత్ిం అలానే త్న ప్రడికిలిలో బిగించ్చ పటుుకకననాడు.
Page
 అయితే, కళ్ేముందు స్ుజాత్ కకండలు, లోయలు ఇంకా వ్ంపులు మతి
పో గతటేుస్ు ుంటే త్న గూటం గటిుపడి ప్లంటులో తెగ గోల ప్ెటు స్
ే ు ో ంది. "హ్హ... స్రే, పో రీ....
అటేా జేస్ు ాగానీ, ఇపుాడెైతే నువవవ పనేజయ్...!" అననాడు మరో చేతు ో వాడి
అంగానిా గటిుగా నలుపుకుంటూ. "ఏంటది..?" "చెపు ా... నువెైవతే గిటస ా నన ముంగల
గూరోి..." అననాడు ప్లంట్ మీంచే త్న అంగానిా నలుపుకుంటూ. "ఎందుకూ...?"
అనడిగింది స్ుజాత్. త్నేమీ అమాయకురాలు కాదుగా...! వాడెందుకు త్నని వాడి
ముందు కూరోిమంటుననాడో తెలీకపో వ్డననికి. ఇంగీసషర బూ
స ఫరల్ి్ లో లేడీస్
మగవాళ్ే కాళ్ే దగగ ర్ కూర్ుిని వాళ్ే అంగానిా ఎలా త్మ నోటస లకి తీస్ుకకని
చీకుతనరో త్ను చనలాస్ార్ుస చకసరంది... అవి చకసలపుాడు త్నకు కూడన అలా
చేయాలనిప్రంచేది... త్న కలల రాకుమార్ుడికి మాత్ిమే... ఇలా ఎవ్డికి బడితే
వాడికి కాదు. ఇకపో తే, స్ుజాత్ త్ను చెప్రాంది చెయయకుండన ఇలా ఎదుర్ు పిశాలు
వేస్ు ుంటే వాడికి చ్చరెత్
ర ు రకకచ్చింది. త్న చేతిలో వ్ునా కతిు ని మర్లా ఆమకు
చకప్రంచ్చ, "యిపుడెైతే నినుా దెం...నని సెప్రాననను గదే... మళ్ాే గిటస ా పతీ దననీూ
నువ్ువ 'ఏటీ' 'ఎనుదకూ' అంటూ ఎదవ్ నఖరాల్ జేస్ాావ్నుకో నేననా కతిు కి పని
జెపాాలుుంటాది!" అననాడు. వాడి మాటలకు స్ుజాత్కి మళీే వెనుాలో
వ్ణుకుపుటిుంది. ఇందనకటినుంచ్చ వాడి చేతిలో ఇంకా కత్ర
ు ందనా విషయమే త్ను
మరిిపో యింది. 'వాడెపుాడు ఏలా వ్ుంటాడో తెలీదు. ఇకమీదటెైనన కకంచెం
జాగరత్ుగా ఉండనలి' అనుకుంది. ఓస్ారి వాడి ముఖానిా చకసర మలస గా త్న
మోకాళ్ేప్ెై కూర్ుింది. వాడి ప్లంటు జిప్ దగగ ర్ ఉబుబగా కనబడింది. వాడు వెంటనే
ప్లంటు జిప్ ని తెర్చ్చ త్న భారీ ఇనుప కడీా ని బయటకు తీస్ాడు. నలస గా, పప డవ్ుగా
341

ర్ూళ్ే కర్రలా వ్ుందది. స్ుజాత్ దనని నుంచ్చ వ్చ్చిన దుర్గ ంధననిా త్టుుకోలేక
నొస్లు చ్చటిస స్క
ు దనని మందననిా చకసర ఒకూస్ారిగా అదిరిపడి వెనకిూ జర్ుగుత్ూ
Page
 లేచ్చ నించుంది. "కూరోువే... లం...! నన మొ...ని చకడు... పటుుకో..." అంటూ
త్నని కమాండ్ చేశాడు వాడు. స్ుజాత్ మళ్ాే కూరోిడననికి పియతిాస్క
ు మలస గా
త్న త్లని దించుకకని వాడి అంగం వెైపు చకసరంది. అది పూరిుగా నిగిడి బుస్లు
కకడుత్రనాది. స్ుజాత్ కళ్ళే ప్ెదదవ్యాయయి...!
★★★
అకూడ అజయ్ మీననక్షి రతముిలను మారిి మారిి చీకుత్ూ నలస దనిక్ష పళ్ేలా
ముందుకు పప డుచుకుచ్చిన ఆమ ముచ్చికలిా కకర్ుకుత్రననాడు. అత్నలా
కకర్ుకుత్రంటే మీననక్షికి దకల ప్ెరిగిపో యి, "స్...మ్... నీ యబబ.! ఏం
కకర్ుకుత్రననావ్ రా... ననకు ప్రచెికుూతోంది... హ్ ... నేననగలేను... తొర్గా నీ
గునపానిా ననలో దింప్లయ్ రా!" అంటూ అత్ని దండననిా గుప్రాట పటిు
స్వ్ర్దీయస్ాగింది. అది నిటార్ుగా నిగిడి ఆమలోనికి దిగడననికి రెడీ
అయిపో యింది. టఫ్ త్న చేత్రలను అలా కిందకి తీస్ుకుపో యి మీననక్షి
నడుమును రెండు చేత్రలతో బిగించ్చ పటుుకకని గటిుగా నొకాూడు. మీననక్షి
'ఉమ్..మాి..హ్...' అని మూలు
గ త్ూ త్న కూడన అత్ని మగత్నననిా అంతే గటిుగా
నొకిూంది. అజయ్ ఒకస్ారి జర్ల్ూ ఇచ్చి ఆమ లంగా బొ ందుని పటుుకుని లాగేశాడు.
లంగా కిందకి జారిపో యింది. అకూడే చెటు ు కకమిల స్ందులోంచ్చ తొంగి చకస్ుునా
స్రిత్కి కూడన తనపం ప్ెరిగిపో తోంది. త్ను కూడన త్న స్లావర్ల్ బొ ందును లూజ్
చేసర త్న చేతి వేళ్ేతో కిసట లరిస్ ను నలుపుకుంటూ పూరెమిలను వేగంగా
కెలుకోూస్ాగింది. అజయ్ రాడుాని, అత్ని బలమైన చేత్రలోస మైదన ప్రండిలా
నలిగిపో త్రనా త్న త్లిస రతముిలీా చకస్ుుంటే ఇందనక బస్ుులో అత్ను త్న
342

గుత్ర
ు లిా పటిున పటుు గుర్ుుకకచ్చి ఆమ శరీర్మంతన తీయని తీపులు
పాిర్ంభమయాయయి. ఈలోగా అజయ్ మీననక్షి ప్లంటీని కూడన తీసలయడంతో ఆమ
Page
 అత్ని ముందు పూరిు నగాంగా నిలబడి వ్ుంది. అజయ్ ఆమను నేలప్ెై
పడుకోమని చెప్రా త్న ప్లంటుని అండరేవర్ుతో స్హ్హ విప్లాసర పకూన పడేశాడు.
మీననక్షి అజయ్ గూటం పో టుకోస్ం త్న తొడలిా పుస్ు కంలా విడదీసరంది. ముందు
రాతేి శుభింగా గతరిగేయడంతో ఒకూ వెంటుిక కూడ లేకుండన ఆమ అడత్నం త్డి
చేరి త్ళ్త్ళ్ా మర్వ్స్ాగింది. అజయ్ వెంటనే ఆమ మీద పడిపో యి రెండు
చేత్రలతో ఆమ బలిసరన తొడలను పటుుకకని మరింత్గా విడదీసర త్న త్లను
ముంచ్చ ఆమ విరిసరన ఆడత్నననిా గటిుగా ముదనదడనడు. మీననక్షికి స్ర్ురన
కెైప్ెకిూపో యి నిటూ
ు ర్ుా వ్దిలింది. తేనెలూర్ుత్రనా ఆ నిలువ్ు బదద లిా మరోస్ారి
ముదనదడి త్న పంటితో ఆమ బొ డిప్ెను స్ుతనర్ంగా కకర్గాగనే దననిలోంచ్చ ఏదో కరెంట్
పాస్యియ మొత్ు ం త్న శరీర్మంతన పాకినటు యింది మీననక్షికి. త్న పూ..లోత్రలోస
తీయని స్లపర్ం మొదలెైంది. త్న చేత్రలిా అజయ్ త్లమీద వేసర త్న
పూరెమిలకు అదుదకుంది. అత్ను అపుాడే త్న ననలుకను స్ుర్ుకుూమని ఆమలో
పప డిచేడు. మీననక్షి త్నియత్వంతో పులకెతిుపో త్ూ త్న మొత్ు ని ప్ెైకెగరేసరంది.
అజయ్ త్న ననలుక దనడిని కకనస్ాగిస్ు ుంటే మీననక్షి త్మకంతో ఊగిపో తోంది.
"ఒరేయ్... నన వ్లస కావ్డం లేదురా... తొందర్గా నీ మొ...ని నన పూ..లో
ప్ెటు య
ే రా...!" అంటూ గటిుగా మూలిగ ంది. ఆ మాటకోస్మే ఎదుర్ుచకస్ుునాటుుగా
అజయ్ చటుకుూన ఆమ మీదకి యిెకేూసర త్న రెండు చేత్రలనక ఆమ పాల
కుండలప్ెై వ్ుంచ్చ హ్హర్ల్ా నొకిూనటుుగా నొకుూత్ూ కింర ద వాడి వేడి కడీా ని గురి చకసర
ఆమ విపాారిన ఆడత్నంలోకి తోయబో త్రండగా— ఎకూడుాంచో 'ఆ....హ్...
అమాి...!' అంటూ ఓ ఆడప్రలస పప లికేక వినబడింది. ఆ అర్ుపుకి ఇదద ర్ూ
343

ఒకూస్ారిగా ఉలికిూపడనార్ు. 'కకంపదీసర స్రిత్కేం కాలేదు గదన...?' అనా స్ందేహ్ం

వ్చ్చింది అజయ్ కి. అలా అనుకునా మర్ుక్షణమే త్ను లేవ్డననికి
Page
 పియతిాంచనడు. కానీ, మీననక్షి ఆ అర్ుపుకి జడుస్ుకకని అజయ్ భుజానిా గటిుగా
పటుుకోడంతో మళీే జారి ఆమ మీద పడనాడు. అంత్లోనే 'యా...హ్' అంటూ మరో
అర్ుపు వినిాంచ్చంది. అయితే ఈస్ారి వినిాంచ్చంది మగ గతంత్ర.! చనలా జీర్గా
వ్ుందన గతంత్ర.. అజయ్ మీననక్షిని విడిప్రంచుకకని లేచ్చ త్న ఫాంటు నందుకుంటూ
ఇందనక స్ుజాత్ని చకసరన వెైపు చకస్క
ు , "స్రితన...!" అంటూ కాస్ు గటిుగా
ప్రలిచనడు. మీననక్షి వెంటనే కంగార్ుగా లేచ్చ, "స్...స్రితననన...? స్రిత్ ఇకూడుందన?
నన స్రిత్ కేమయియంది?" అంటూ అజయ్ ని అడిగి త్ను కూడన చుటూ
ు
కలియజూసరంది. కానీ, అజయ్ త్న ప్లంటును వేస్ుకునే పనిలో వ్ుండి ఆమకు
బదులివ్వలేదు. అయితే, అత్ను చకస్ుునా పిదేశం నుంచ్చ కాక కకదిద దకర్ంలో
ఉనా మరో చెటు ు చనటునుండి స్రిత్ బయటకు రావ్డం చకసర అజయ్
షాకయాయడు. గబగబా త్న దగగ రికి పో యి, "నీకేం కాలేదుగా...?" అని, "నినాకూడ
చకస్ాను ఇందనక... ఇపుాడు ఇకూడుాంచ్చ వ్స్ుుననావేంటి?" అని అడిగాడు.
"ననకేం కాలేదు... అయినన, నేను ముందు నుంచీ ఇకూడే ఉననాను. అవ్ునక...
ఆ అర్ుపులు ఎకూడుాంచ్చ వ్చనియంటావ్?" అని స్రిత్ అంది. "బహ్ శా
అటుాంచే అయుయంటుంది... వాళ్్ేవ్రోగానీ, పిమాదంలో ఉనాటుుననార్ు," అంటూ
మీననక్షి వ్ంక చకస్ాడు. త్ను జాకెటు ు వేస్ుకుంటలంది. "నేను అకూడికి వెళ్ళే
చకస్ాును. మీ అమి రెడీ అయాయక ఆమతో కలిసర అదుగో... అటు వెైపు వ్చేియ్...
అకూడంతన వెలుత్రర్ుగానే ఉనాటుుంది. కానీ, జాగరత్ు ఇదద ర్ూ!" అనేసర ఇక
ఆగకుండన ఆ చెటస వెైపు పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
344

అజయ్ వెళ్ళేపో గానే స్రిత్ త్న త్లిస ని స్మీప్రంచ్చంది. ఆ అర్ుపులు వినా

దగగ ర్ుాంచీ మీననక్షికి ఒంటలస చ్చనా దడ మొదలయింది. దననికి తోడు స్రిత్ని
Page
 చకసరందగగ ర్ నుంచీ అది మరికాస్ు ప్ెరిగింది. వ్ణుకుత్రనా చేత్రలతో ఆ చీర్
కుచ్చిళ్ేను ఎనిాస్ార్ుస ప్ెడదనమననా త్న చేత్రలోస నుంచ్చ జారిపో స్ాగింది. త్న
త్లిస అవ్స్ు చకసర స్రిత్ చ్చనాగా నవ్ువకుంటూ, "ఇటియ్ అమాి... నేను చేస్ు ాను,"
అని ఆమ చేత్రలోసంచ్చ చీర్ని తీస్ుకకని కుచ్చిళ్ళే ప్ెడు క, "పాపం... మాంచ్చ
ర్స్పటుులో ఆగిపో యింది కదమాి...! హ్ి... పో తే పో యిందిలే గానీ, ననకు మాత్ిం
నీలాంటి గతపా దకల ల..కి కూత్రరిా అయినందుకు చనలా గర్వంగా
అనిప్రస్ు ో ందమాి!" అంటూ వెటకార్ంగా నవివంది. మీననక్షి కోపంగా, "ననతో ఎదవ్
యిెటకారా లెయయమాకా... నువ్ువ ఊరోస వేస్ు ునా దకల పూ.. వేషాలనీా ననకు
తెలిునన అవ్నీా ననలోనే దనచుకుననా... ఇపుాడు నువ్ువ గానీ ఈ విషయానిా
ఎవ్రికెైనన—" "అబరబ...! నేనెవెరికీ చెపు ానమాి(అందరికీ తెలిుందేగా!)... అయినన,
నేనేదో స్ర్దనగా—" మీననక్షి వెంటనే స్రిత్ చేత్రలోసంచ్చ చీర్ కుచ్చిళ్ేను తీస్ుకకని
త్న బొ డోస దో పుకుంటూ, "ఆ... మరి... స్ర్దనగా... నన గు..లో వేలెటుడననికి
వ్చనివా...? మీ ఇదద ర్ూ కలిు ఇలా ప్రచ్చి పూ... పాసనింగులు చేస్ుూనీ—"
అంటుంటే స్రిత్ ఆమను మధయలో ఆప్ర, "అమాి... ఇక చనలే... ఈ ముచిటస నీా
త్రావత్ తీరిగగ ా ప్ెటు ుకుందనం గానీ... ఇక పో దనం పద....మరీ ఆలస్యమైతే మనం
అత్నిా మిసెైుపో తనం!" అంది. మీననక్షి, "హ్హ... అవ్ునే...!" అనేసర త్న ప్ెైటని
వేస్ుకుంటూ 'ఇంత్కీ ఆ అరిచ్చన వాళ్్ేవ్రో...?' అనుకుంటూ "హ్ి... ఇక పద,"
అని త్న కూత్రరితో కలిసర అకూడుాంచ్చ నిష్రమించ్చంది.
345
Page
 Episode 81
అజయ్ ఆ చెటస దగగ ర్ునా పప దలోసకి పివేశిస్క
ు 'అస్లా అరిచ్చందెవ్ర్ు? యిే
పిమాదంలో చ్చకుూకుననార్ు వాళ్ళే.? ఒకవేళ్ బయటివాళ్ళే ఎవ్రెైనన
మనవాళ్ేను ఎటాక్ చేశారా..? ఛ... స్మయానికి ననదగగ ర్ రివాలవర్ల్ కూడన లేదు!'
అనుకుంటూ త్న ఫో న్ ఫ్ాసష్ లెైట్ ని ఆన్ చేశాడు. ఇంకా ఏమైనన శబాదలు
వినిాస్ాుయిేమోనని త్న చెవ్ులిా రికిూంచ్చ వింటూ వేగంగా ముందుకు
నడవ్స్ాగాడు. కకనిా క్షణనలు గడిచనక, ఎకూడుాంచో 'మ్...' అని మూలు
గ త్రనా
ఒక జీర్ గతంత్ర అత్నికి వినబడింది. ఆ శబాదనిా అనుస్రిస్ు క అటు వెైపు
అడుగులేస్ు ునా అత్నికి, "హ్లో...! ఎవ్ర్దీ? ప్ీస జ్.... హల్ా అజ్... వ్ుయ్ ఆర్ల్ ఇన్
గేట్
ర డేంజర్ల్!" అని బొ ంగుర్ుగా అంటూ వ్ునా ఒక అమాియి గతంత్ర వినబడింది.
★★★
అకూడ స్ుజాత్ ఆ కీసనర్ల్ బలదిరింపులకు జడిసర మర్లా త్న మోకాళ్ే ప్ెై
కూరతింటూ మలస గా వాడి అంగానిా చకసరంది. అది వాడి చేతిలోని కతిు కననా
పదునుగా, మందంగా ఉండి బాగా నరాలు తేలి బుస్లు కకడుత్రనాది. స్ుజాత్కి
కళ్ళే ఒకూస్ారిగా ప్ెదదవ్యాయయి. ఒళ్ేంతన జలదరించ్చనటస యి ఆమ నోటినుండి
అపియత్ాంగా 'ఆ......హ్!' అంటూ ఒక పప లికేక వెలువ్డింది. కీసనర్ల్ వెంటనే
స్ుజాత్ నోర్ుమూయించనలని వీరావేశంతో ఒక అడుగు ముందుకేసర కతిు తో ఆమ
మడప్ెై దనడి చేయడననికి పియతిాంచనడు. కానీ, స్ుజాత్ స్రిగగ ా ఆ స్మయానికే
పటుు త్ప్రా వెనకిూ ఒరిగిపో వ్డంతో ఆ కతిు ఆమ ఎడమ భుజానికి చీర్ుకుపో యి
త్ను, "అమాి..." అంటూ నొప్రాతో అరిచ్చంది. వాడు మళీే త్న కతిు ని ఆమ ప్ెై
మరోస్ారి పియ్యగించడననికి పియతిాంచేలోగా వాడి అరికాలి నరాలోసకి ఏదో
346

కస్ుకుూన గుచుికునాటు యి ఒకూస్ారిగా ఆ కాలు మొత్ు ం షాక్ కకటిునటు

స గా
Page
 జివ్ువమని లాగి నొప్రాలేచ్చంది వాడికి. 'అహ్...ఏందిద
ి ీ...?' అనుకుంటూ ఒకింత్
అనుమానంగానే కింర దకి జూసరన వాడికి గుండనగినంత్ పనయింది. దగగ ర్ దగగ ర్
ఆర్డుగుల పప డవ్ునా ఒక తనిచు పాము పడగ విప్రా వాడి కాళ్ే దగగ ర్
త్చనిడుతోంది. వాడి కుడి కాలి కింర ద దనని తోక నలిగిపో త్ూవ్ుంది. బహ్ శా
ఇందనక స్ుజాత్ ప్ెై దనడి చేయడననికి ముందుకెళ్ళేనపుాడు అనుకోకుండన దనని
తోకని తొకూడంతో అది పడగ విప్రా వాణిణ కాటేసరవ్ుంటుంది. ఐతే, స్ుజాత్ దీనిా
చకసల అలా అరిచ్చందని వాడికి అపుాడు అర్ధమైంది. వాడలా ఆలోచ్చస్క
ు వ్ుండగానే
ఆ పాము మరోస్ారి వాడి కాలుప్ెై కాటు వేయడంతో వాడు నొప్రాని త్టుుకోలేక
'యా....హ్' అని బిగగ ర్గా అర్ుస్క
ు త్న కాలును దనని తోకమీంచ్చ తీసలస్ాడు. దనని
కోస్మే వేచ్చవ్ునాటుుగా ఆ పాము వెంటనే అకూడుాంచ్చ చకాూపో యింది. వాడి
నరాలోస మళీే జివ్ువమనిప్రంచ్చంది. ఎందుకో... వాడి చేత్రలోస పటుు త్గిగనటుుగా
అయియ కతిు జారి నేల మీద పడిపో యింది. వాడు అలానే భయంతో కంప్రస్ు క స్ుజాత్
వెైపు చకసర, "ఏయ్.... ప్.ప్.ప్.పో ర్ల్..ర్ల్..రీ...." అని ఏదో చెపాబో త్రండగా వాడి
ననలుక ఒకూస్ారిగా ప్రడచగటుుకుపో యినటు యింది. దనంతో, ఆ మాటనికూడన
వాడు స్రిగగ ా పలకలేక అలానే నేలకకరిగి గింజుకోస్ాగాడు. ఆ పాము పో త్ూ పో త్ూ
త్న చేతి మీద నుంచ్చ జర్జరా పాకుూంటూ పో వ్డంతో స్ుజాత్కి భయంతో
ఒళ్ేంతన మొదుదబారిపో యి ఒకూ క్షణం త్ను శిలలా ఉండిపో యింది. అయితే, ఆ
కీసనర్ల్ త్న ముందర్ చ్చనాగా గతణగుత్ూ మలస గా కదులుత్రండటం కని త్ను
మలస గా షాక్ నుండి తేర్ుకుని వాడి దగగ ర్కు పో యి వాడిని వెలికిల తిిప్రా వాడి
ముఖంలోకి చకసరంది. వాడు కళ్ళే తేల వేసరనటుుననాడు. వాడి నోటినుండి తెలసగా
347

నుర్గలా రావ్డం త్నకి కనిాంచ్చంది... త్నకి ఏం చెయాయలో తెలీక కాళ్ళే చేత్రలూ

ఆడటం లేదు. అయితే, త్ను చకసరన సరనిమాలోస, చదివిన పుస్ు కాలలో ఇటువ్ంటి
Page
 స్ందరాభలలో విషం ప్ెైకెకూకుండన గటిుగా కటు డం, అలానే ఆ విషానిా నోటితో
లాగేసలయడం లాంటి సీనసను త్ను చనలా చకసరన పిభావ్ం చేత్న స్ుజాత్ వెంటనే
త్న చునీాని తీసర వాడి కాలికి కటు డననికి పియతిాంచ్చంది. త్ను ఆ పనిలో ఉండగా
తెర్చ్చవ్ునా జిపుానుంచ్చ తొంగి చకస్ుునా వాడి మత్ు బడిన అంగానిా త్ను
గమనించ్చంది. అయితే, త్ను దనని గురించ్చ ఎకుూవ్ ఆలోచ్చంచక త్న చేతు ో
చలస బడిపో యిన వాడి దననిా పటుుకుని లోపలికి నెటు స
ే ర ప్లంట్ జిప్ వేసలసరంది. ఇక
వాడి కాలునుంచ్చ ఆ విషానిా నోటితో లాగడం ఎలాగ అనాది త్నకి అర్ధం కాలేదు.
'ఏం చేయాలా...?' అని త్ను అనుకుంటుండగా, స్రిగగ ా అపుాడే.... ఏవ్రిదో గటిు
గటిుగా అడుగుల శబద ం త్నకి వినబడింది. త్నింక ఏమీ ఆలస్యం చేయక వెంటనే
లేచ్చ నిలబడి, "హ్లో...! ఎవ్ర్ది? ప్ీస జ్.... హల్ా అజ్... వ్ుయ్ ఆర్ల్ ఇన్ గేట్
ర
డేంజర్ల్!" అని చేత్రలిా వ్ూపుత్ూ గటిుగా అరిచ్చంది. త్న గతంత్ర బొ ంగుర్ుగా
అనిాంచడంతో స్వ్రించుకుని మళీే అర్వ్డననికి నోర్ు తెరిచ్చంది.
★★★
అజయ్ ఆ అర్ుపుని వినగానే చటుకుూన త్న కుడి పికూనునా చెటు ు దగగ రికి
పో యి అకూడునా పప దలోసకి దకరాడు. అకూడ ఒక అమాియి నిలకిని
చేత్రలూపుత్ూ అత్నికి కనబడింది. బస్ుులో త్న వెనకాల కూర్ుింది. ఆమ
పికూనే త్మ బస్ుు కీసనర్ల్ నేలమీద పడి వ్ుండటం కనిాంచ్చంది. చకస్ుుంటే అత్ను
అపస్ాిర్క సరుతిలో ఉనాటుుగా అనిప్రంచ్చందత్నికి. అజయ్ ని చకడగానే ఆ
అమాియి, "స్...స్ార్ల్... ప్ీస జ్ హల్ా... ఇత్నికి ప్...పాము కాటేసరంది..." అంటూ
అరిచ్చంది. అజయ్ వెంటనే అకూడికి పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళే కీసనర్ల్ పికూన
348

కూర్ుింటూ, "ఎకూడన..?" అనడిగాడు. స్ుజాత్ త్న చెయిెయతిు కాటు పడిన ఆ

పిదేశానిా చకప్రంచ్చంది. "ఇంత్ ప్...ప్ెదద ప్...పాము... నలస గా నన అర్చేయంత్
Page
 లావ్ుగా వ్ుంది... అత్నిా రెండుస్ార్ుస క్...కాటేసరంది అకూడ... ననకేం చేయాలో
తెలీలేదు... నన చ్..చునీాతో అత్ని కాలుని గటిుగా కటిు వ్ుంచనను... విషం
ప్ెకెళ్ేకుండన... త్రావత్.. ఏం... చేయాలో.... ఏమిటల.... ఇంకా ఆ పాము....."
అంటూ స్ుజాత్ ఆపకుండన ఆ పాము ఎలా వ్ుందో మొత్ు ం వివ్రిస్ు క చెపాస్ాగింది.
అజయ్ కాటు పడిన పిదేశంలో త్న లెైట్ ని ఫ్ాసష్ చేసర చకశాడు. దగగ ర్ దగగ ర్లో
పడిన రెండు కాటు
స అత్నికి కనిాంచనయ్. ఆ కీసనర్ల్ ఇంకా భయంలో ఏదో
గతణుగుత్రననాడు. ఊప్రర్ందక వాడి ఛనతీ ఎగిరెగిరిపడుతోంది. అజయ్ అత్ని ఛనతీ
ప్ెైన చెయిేయసర నిముర్ుత్ూ, "రిలేక్ు మేన్... కామ్ గా వ్ుండు... లేదంటే ఇంకా
పిమాదం... నీకేమీ కాదు... నేను చకస్ుూంటాను.. కాసలపు ఏం మాటాసడకు..."
అంటూ ఆ కీసనర్ల్ ని కూల్ చేయడననికి పియతిాంచనడు. ఆ మాటలు విని కీసనర్ల్
కాస్ు నెమిదించనడు. గతణగడం ఆప్లసర గముినుననాడు. అజయ్ మళీే వాడి
కాలును పరిశ్లలించనడు. అత్ని కాలుని స్ుజాత్ త్న చునీాతో కటు డం వ్లస న ఆ
కటిునంత్ వ్ర్కే విష పిభావ్ం వాయప్రంచ్చ చర్ిం ర్ంగు మారింది. "యు డిడ్ ఎ గుడ్
థింగ్...! కాలుని కటిు మంచ్చ పని చేశావ్... ఇపుాడు విషానిా స్ాధయమైనంత్ వ్ర్కూ
త్వర్గా బయటకు లాగేయాలి! త్రావత్ మనం వీడిా బస్ దగగ ర్కు కాయరీ
చేయొచుి! లకీూగా మనం రోడుాకి దగగ రస ోనే వ్ుననాం..." అననాడు ప్ెైకి లేస్ు క...
ఇందనక వీళ్ే వెైపు వ్స్ుునాపుాడు మయిన్ రోడుా అత్నికి చెటసమధయ నుంచ్చ
లీలగా కనబడింది. స్ుజాత్ దననికి, "అంటే... ఇపుాడు మీర్ు నోటితో ఆ విషానిా
లాగేస్ు ారా...?" అనడిగింది ఆస్కిుగా. అజయ్ చ్చనాగా నవివ త్ల అడా ంగా
వ్ూపుత్ూ, "నువ్ువ సరనిమాలెకుూవ్ చకస్ాువ్నుకుంటా... అదంత్ స్జెస్ుబుల్
349

కాదు. ముందు, ఇకూడ పదునెైన రాయిేదెైనన వ్ుంటే ఒక చ్చనా గాటు ప్ెటు ి ఆ

విషానిా బయటకు లాగేయవ్చుి..." అననాడు అటు ఇటు చకస్క
ు ... "గ్-గ్-గాటు
Page
 ప్ెడు నరా...? ఆ ప్-పాము రెండుస్ార్ుస కాటేసరందిగా... ఎకూడ గాటు ప్ెడు నర్ు..?"
అంటూ భయపడింది స్ుజాత్. "హ్హ... నిజమే.! రెండుస్ార్ుస కాటేసరంది. బట్, ఇట్ు
ఓకే... మొదటి కాటులో ఎకిూనంత్గా రెండో కాటులో ఎకూదు. ఇననాక్ు , ఒకూస్ారి
కాటేస్ాక పాముకి విషం త్యార్వ్వడననికి కకనిా రోజులు పడుత్రంది. ఇకపో తే,
స్రిగగ ా గాటు ప్ెటుకపో డం వ్లస ఆ విషం వేరే కణనల దనవరా గుండెకి త్వర్గా చేరే
అవ్కాశం వ్ుంటుంది. ఇట్ు ఏ బిట్ కాంప్రస కేటెడ్... బట్, ఐ హేవ్ డీల్ు దిస్ టెైప్ ఆఫ్
సరటుయవేషన్ు మనీ టెైమ్ు... ననకు తెలుస్ు ఎలా చేయాలో! ఐ-జస్ు -నీడ్-స్మ్-
షార్ల్ా-రాక్..." అంటూ వ్ంగి ఒక రాయిని తీస్ాడు. అపుాడే స్ుజాత్ ఏదో గురతుచ్చి
ఆ కీసనర్ల్ దగగ ర్కు పో యి వాడి నడుం దగగ ర్ చెయియ ప్ెటు ి అకూడ పడి వ్ునా
మడత్కతిు ని తీసర, "ఇదుగోండి స్ార్ల్.... కతిు ," అంటూ అజయ్ కి అందించ్చంది.
అత్ను, "ఎకెులెంట్...!" అంటూ ఆ రాయిని పడేసర ఆమ దగగ ర్ుాంచ్చ కతిు ని
తీస్ుకుంటూ, "దీనిా పటుుకుని ఆ కాలు దగగ ర్ లెైట్ ని ఫో కస్ చెయ్..." అని త్న
ఫో న్ ని ఆమకు ఇచనిడు. ఆనక ఆ కీసనర్ల్ దగగ ర్ కూర్ుిని వాడి కాలుని పటుుకుని
జాగరత్ుగా అకూడ ఒక గాటు ప్ెటు ాడు. అంతే, నలస టి ర్ంగులో విషం కలిసరన చ్చకూటి
ర్కు ం ఆ నరాలోసంచ్చ కార్డం పాిర్ంభించ్చంది. ఆ కీసనర్ల్ చ్చనాగా మూలాగడు.
"రిలేక్ు...రిలేక్ు... ఏం కాదు" అంటూ వాణిా ననర్ిల్ గా ఉంచడననికి
పియతిాస్క
ు అజయ్ త్న చేత్రలోు కాలు దగగ రి నరాలోస ఒతిు డిని ప్ెంచుత్ూ త్వర్గా
విషం బయటకు వ్చేిలా చేయస్ాగాడు. ఆ ర్కాునిా చకడగానే స్ుజాత్కి కళ్ళే
తిరిగినటు
స అవ్డంతో త్న కళ్ేను మూస్ుకుంది. కాసలపటికి బయటకు వ్చేి ర్కు ం
ర్ంగు మామూలు ర్ంగులో రాస్ాగింది. "యస్... గుడ్..." అంటూ అజయ్ చునీా
350

కకనతో ఆ గాటు ప్ెటు న

ి పిదశ
ే ానిా త్రడిచ్చ కీసనర్ల్ మొహ్ం వ్ంక చకశాడు. వాడు
త్న కళ్ేను కకదిదగ తెర్చ్చ అజయ్ ని చకస్ుుననాడు. వాడి ఒళ్ేంతన చెమటతో
Page
 త్డిచ్చపో యింది. "దన-హ్ం..గా.. వ్ుం-ది...." అని మూలు
గ త్ూ ననలుకని
చపారించనడు వాడు. "ఈజీ... ఈ పరిసు తి
ర లో నీళ్ళే తనిగకూడదు... కాస్ు
ఓర్ుికో..." అని, "ఓకే... ఇపుాడు మనం బస్ దగగ ర్కు వెళ్ద ాం," అని వాడి చేతిని
నిమిరి ప్ెైకి లేచనడు. స్ుజాత్ ఇంకా త్న కళ్ేను మూస్ుకకనే వ్ుంది. అజయ్,
"ఓయ్... ప్రలస ా..." అంటూ స్ుజాత్ భుజమీిద చెయిేయసర కదిపాడు. త్ను మలస గా
కళ్ళే తెర్చ్చ ర్కు సరకుమైన ఆ పిదేశానిా చకసర భయపడి త్ల యిెతిు అత్నితో,
"అయిపో యిందన స్ార్ల్...? ఏం పరేసదన ఇంక...?" అంది. అజయ్ ఆమ దగగ ర్ుాంచ్చ
ఫో న్ తీస్ప ూని ఒక నెంబర్ల్ కి డయల్ చేస్ు క, "హ్హ... ర్కు మైతే కిసయర్ల్ అయియంది...
కానీ... పూరిుగా-" అంటూ అపుాడే కాల్ కనెక్ు అవ్వడంతో, "ఆ... ఒన్ మినిట్..."
అని త్న ఫో న్ ని చెవి దగగ ర్ ప్ెటు ుకుని, "హ్లో... శంకర్ల్... ఎకూడుననావ్? బస్ుు
దగగ రా?" అనడిగాడు. "లేదు.. ఏఁవ్యింది?" అననాడు శంకర్ల్ అజయ్ మాటలో
తొందర్ను, కంగార్ునక గమనించ్చ. "ఏమేసదు... ఇకూడ మన బస్ కీసనర్ల్ కి పాము
కరిచ్చంది—" "పామా... నేనిపుాడే వ్స్ుుననాను... ఆ... బస్ుు దగగ ర్ అంజలీ,
మీననక్షి గార్ు వ్ుననార్ుగా... వాళ్ేకి ఫో న్ చేయ్... నేనక టెై చేస్ు ాను. ఇంత్కీ
నువెవకూడుననావ్...?" "చెప్లు తెలిసల ప్లస స్ కాదులే... త్వర్గా బస్ దగగ ర్కు
వ్చేియ్..." అనేసర ఫో న్ ప్ెటు శ
ే ాడు.
★★★
అజయ్ ఫో న్ ప్ెటు య
ే గానే శంకర్ల్ ఒకూ క్షణం అలాగే నిలబడిపో యాడు. పాము
కరిచ్చంది అనా వార్ు ని జీర్ణ ం చేస్ుకోవ్డననికి అత్ని మైండ్ కి కాస్ు స్మయం
పటిుంది. త్రావత్ త్న త్లని ఓస్ారి విదిలించ్చ కింర ద పడి వ్ునా త్న ప్లంటుని
351

తొడుకుూంటూ చుటూ
ు చకశాడు. లావ్ణయ, దీప్ీు ఇంకా కమల ఆ వాగు దగగ ర్కు
పో యి త్మ వ్ంటిని శుబిపర్ుచుకోస్ాగార్ు. ఇటు పికూన నీలవేణి త్ను త్నని
Page
 ఎకూడెైతే వ్దిలి ప్ెటు ాడో అకూడే బొ మిలా నిలబడి వ్ుంది. "వ్చ్చి బటు లేస్ుకోండీ...
ఫో న్ వ్చ్చింది, వెళ్ాేలి," అని గటిుగా వాళ్ేతో అని అంజలికి డయిల్ చేశాడు.
"హ్లో...!" "హ్హ... అంజలీ మేడం! నేను శంకర్ల్ ని మాటాసడుత్రననాను."
"తెలుస్ు... ఫో నోస నీ ప్లర్ు కనబడుత్రంది గానీ, ఎకూడుననావ్ నువ్ువ? నీ కోస్ం
వ్చ్చి చకశాను. నువ్ువ కనబడలేదు," అంది కూసరంత్ కోపంగా... "ఆ... నేను...
కకంచెం బో ర్ుకకడుత్రందనీ ఇలా అడవిలోకి వ్చనినులే—" "ననకు చెపుాంటే
నేనక—" "అదంతన త్రావత్గాని, అజయ్ ఫో న్ చేశాడు... మన కీసనర్ల్ కి పాము
కాటేసరందని—" "ఏ-ఏంటీ... పాా...మా...?" "ఆ... పామే... అకూడునా
అమాియిలకు ఆ విషయం చెప్రా వాళ్ేను ఎకూడికీ పో వ్దద ని చెపుా... నేను
కూడన వ్స్ుుననాను... జాగరత్ు!" "మ్.. స్రే... త్వర్గా రా... నువ్ూవ జాగరత్ు!"
అంటూ ఫో న్ కటేిసరంది అంజలి.
★★★
అజయ్ త్రావత్ ఆ కీసనర్ల్ ని స్ుజాత్ స్ాయంతో నుంచోబలటు ి అత్నిా త్న భుజమీిద
వేస్ుకుని ముందుకి నడిచనడు. ఆ కీసనర్ల్ కాస్ు ఎకుూవ్ బర్ువ్ుగా వ్ుండటంతో
అజయ్ కి నడక కషు మైంది. వెనకనే స్ుజాత్ రాస్ాగంది. కకంచెం దకర్ం వాళ్ళే
వెళ్ేగానే బస్ుు డెవ్
ై ర్ు వారికి ఎదురతచ్చి, "స్ార్ూ... ఏమైంది మా పో ర్గానిూ...?"
అంటూ త్ను కూడన స్ాయం పటాుడు. "పా-ము కా-టేసరంది... అవ్ునక,
నువివకూడేం చేస్ు ుననావ్?" అనడిగాడు అజయ్. "గా దుబబ మేడం(మీననక్షి) మా
కాడికకచ్చి యిాడేదో అయియందనీ ఎవ్రో అరిచనర్నీ సెప్రాంది... నువ్ స్కడనీకి
వ్చ్చిననవ్నీ కూడన సెప్రాంది. అందుకే వ్చ్చినన...!" అననాడు. 'హ్ి... ఐతే, మీనన
352

డనరిసంగ్ సలఫ్ గా బస్ దగగ రికి పో యిందనామాట' అనుకుంటూ అజయ్ ఇంకా ఆ

డెవ్
ై ర్ు కలిు ఆ కీసనర్ల్ ని మోస్ుకుంటూ రోడుా దగగ రికి తీస్ుకెళ్ాేర్ు. బస్ుు ముందు
Page
 ఇందనకటికననా ఎకుూవ్మంది అమాియిలు గుమిగూడి వ్ుననార్ు. అంజలి,
మీననక్షి కూడన కాస్ు ముందుకకచ్చి నిలబడి వ్ుననార్ు. అందరి మొహ్హలోస
ఒకర్కమైన కలవ్ర్ం తనండవిస్ోు ంది. అకూడ వాళ్ే పిశాలకు స్ుజాత్ బదులివ్వగా
వాళ్ళేదద ర్ూ కీసనర్ల్ ని జాగరత్ుగా బస్ుులోకి పటుుకుని పో యి డెవ్
ై ర్ల్ సీటుకి వెనకునా
బలస ప్ెైన ఆ గాయపడా కాలు కింర దకు వాలినటుు వ్ుండేలా పడుకో బలటు ార్ు. డెవ్
ై ర్ల్
డెక్ దగగ రి లెైట్ ఆన్ చేశాడు. అందర్ూ బసెుకిూ ఏదో వింత్లా తొంగి చకడా ంతో
అజయ్, "ప్ీస జ్... అందరినీ దకర్ంగా ఉండమని చెపాండి... అత్నికి గాలాడనలి,"
అని అంజలికి చెప్రా త్న సీటు దగగ ర్కు పో యాడు. అంజలి అకూడునా
అమాియిలందరినీ మళీే బయటకు పంప్లసరంది. ఈలోగా అజయ్ త్న బాయగ్
లోంచ్చ ఒక చ్చనా బాక్ు ని ఒకదననిా తీసర దననిా ఓప్ెన్ చేసర అందులోంచ్చ ఒక
కాటన్ అలానే రెండు లికివడ్ బాటిల్ు ఇంకా ఒక సరరెంజ్ ని తీస్ుకకని ఆ కీసనర్ల్
దగగ ర్కు వ్చనిడు. "ఏంటదీ, అజయ్ గార్ు?" అనడిగింది అంజలి. "యాంటీ -
వెనమ్ సెర్మ్... ఇందనక ఆ ప్రలస(అంటూ స్ుజాత్ వెైపు చకసర) చెప్రాన గుర్ుుల
పికార్ం ఆ పామేంటల కకంచెం అర్ధమైంది. అందుకే, ఇనీషరయల్ గా ఓ 10 వెైల్ు డో స్
ఇసలు ఇపాటికి కకంత్ ఉపయ్యగపడుత్రంది... కానీ, స్ాధయమైనంత్ త్వర్గా హ్హసరాటల్
కి తీస్ుకెళ్ు ళనే మేలు!108కి కాల్ చేదద నం... ఏంబులెన్ు పంపమని...!" అంటూ
అత్నికి ఇంజక్షన్ ఇచనిడు. "మీర్ు డనకురా...?" అనడిగింది స్ుజాత్. అజయ్
నవ్ువత్ూ, "ఊహ్ ... పో లీస్. కానీ, ఎమరెజనీు గీవ
ర ెన్ు సెల్ లో టెయి
ి నీగా వ్ర్ల్ూ
చేస్ు ుంటాను. అంటే, ఇలాంటి అత్యవ్స్ర్ పరిసు త్
ర రలోస ఏం చేయాలో అందరికీ
త్రీుదు నిస్ాుననామాట... మా వ్ర్ల్ూ లో భాగంగా చనలాస్ార్ుస ఫారెస్ు కాయంప్రంగ్ు
353

లో సలాక్ బలైట్ు కి టీట్

ి చేశాను... అలా... ఈ కిట్ ని ఎపుాడక ననతోనే ఉంచుకోడం
అలవాటెైపో యింది. అదే ఇపుాడు మళీే ఇలా ఉపయ్యగపడింది," అంటూ,
Page
 "అవ్ునక.. నీ భుజానికేదో అయియనటుుంది..? ర్కు ం కార్ుతోందీ..." అననాడు.
అంజలి కూడన కంగార్ుగా, "ఏదీ... చకప్రయ్," అంటూ ఆ గాయానిా చకసర,
"ఏమైంది స్ుజీ...?" అని అడిగింది. "ఏం లేదకాూ... అదీ—" అంటూ స్ుజాత్ ఆ
కీసనర్ల్ త్నని ఎలా ఈడుికుపో యింది వ్గెైరా విషయాలనీా పూస్గుచ్చినటుు
వాళ్ళేదద రికీ చెప్రాంది. అజయ్ అదంతన విననాక, "స్రే... ముందు బాగవ్నీ ఈ
కకడుక్- స్ారీ... వీడిా... ఆ త్రావత్ వీడీా, ఆ డియివ్ర్ల్ గాడీా ఏం చెయాయలో నేను
చకస్ుూంటాను..! అయినన, వాడు నినిాంత్ బాధ కలిగ ంచ్చనన వాడికి స్హ్హయం
చేయాలనుకుననావ్... గుడ్ ఆన్ యూ... బరబీ!" అననాడు. స్ుజాత్ చ్చనాగా
నవివంది. త్రావత్ అజయ్ స్ుజాత్ గాయానికి కూడన మందేస్ాడు. ఇకపో తే
అజయ్ మాటలకు జడిసరన ఆ బస్ుు డియివ్ర్ల్, "స్ార్ూ... గీ బదనిష్ గానితో ననకేం
స్ార్ూ... నేన్... వ్ూకే.... ఒ-ఒ-ఒకూస్ారి బస్ుు కదులుదేదమో జర్ టెై జేస్ు...
స్ార్ూ... ఒ-ఒకూస్ారి..." అంటూ కంగార్ుగా డెవి
ై ంగ్ సీట్ లోకి పో యి స్ాుర్ల్ు
చేయడననికి పియతిాంచనడు. ఆశిర్యకర్ంగా బస్ుు వెంటనే స్ాుర్ల్ు అయియంది.
"స్ార్ూ... బండి షరర్ూ అయింది... అందరీా ఎకూమనండి.. జలీద దవాఖాననకి
పో దనం," అంటూ హ్హర్న్ మోరగించనడు. హ్ి... బస్ుు బాగయిందంట! అస్లు
ముందు పాడయితేనేగా ఇపుాడు బాగవ్వడననికి...! మేటరేంటంటే,
ఇంత్కుముందు అనకషని త్ను కెలకడననికి కుదర్కపో వ్డంతో ఆ డియివ్రిూ
తికూరేగి కీసనర్ల్ చెవిలో మలస గా, "రేయ్... గా పో రినెటస ాగెైనన పటాయించనలాి... ఏదో
ఓటి చెప్రా బస్ుుని కాసలపాప్లయ్...!" అని ఊదేయడంతో ఆ కీసనర్ల్ గాడు స్కిలిస్క
ు
రిప్లర్యింది అని చెప్రా బస్ాుప్లశాడు. బస్ుు మళీే స్ాుర్ల్ు అవ్వడంతో అందర్ూ
354

గబగబా బసెుకాూర్ు. ఈలోగా శంకర్ల్ వాళ్ళే కూడన రావ్డంతో వెంటనే బస్ుు

బయలేదరింది. అయితే, ఈస్ారి జననలు కాస్ు స్ాుననలు మారార్ు. అంజలి, శంకర్ల్ ని
Page
 త్న పికూన కూరోిబలటు ుకుంటే, మీననక్షి స్రిత్ ప్లస స్ుని ఆకరమించ్చ అజయ్ ని త్న
పికూన కూచోమంది. స్రిత్ అజయ్ కి అటు పికూన సీటస ల కూరోిని త్న త్లిస వ్ంక
కోపంగా గుడుసరిమి చకడస్ాగింది. ఇకపో తే, రాజేష్ ని ఆ కీసనర్ల్ దగగ రే కనిప్ెటు ుకుని
కూరోిమని చెపాాడు అజయ్. స్ుజాత్ మళీే ననసరిన్ పికూన కూర్ుిని ఆ
పాముని గురించ్చ త్నకి చెపాననర్ంభించ్చంది. బస్ుు బయలేదరిన కాసలపటికి అంజలి
శంకర్ల్ భుజంప్ెై త్ల వాలిి అత్ని చేతిని త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుంది. శంకర్ల్ త్న
మరో చేతిని మలస గా ఆమ ప్ెైటలోకి పో నిచ్చి జాకెట్ ప్ెై నుంచ్చ ఆమ ఎత్ర
ు లను
ప్రస్కస్ాగాడు. అవి వ్ుదేక
ి ంతో మరికాస్ు ఉపప ాంగాయి. అంజలి చ్చనాగా ఒక వేడి
నిటూ
ు ర్ుపుని విడుస్క
ు త్న త్లని కాస్ు కదిప్ర శంకర్ల్ మడ ప్ెైన చుంబించ్చంది.
వాళ్ే వెనకాల అజయ్ మీననక్షి చీర్ కుచ్చిళ్ేలోకి త్న చేతిని పో నిచ్చి ఆమ
ఆడత్నననిా కసరగా నలిప్లస్ు ుంటే ఆమ త్మకంతో సీటులో ఊగిపో త్ూ అత్ని ప్లంటు
ప్ెైన చెయిేయసర అత్ని చకెూర్కేళీ అరిటిపండుని నొకూస్ాగింది. అజయ్ మరో చేతు ో
ఆమ పాల బిందెలిా మారిి మారిి ప్రస్కస్ాగాడు. మీననక్షి కి మళీే తెగ కుతి
రేగిపో యింది. కానీ, బస్ుులో అంత్కుమించ్చ చేసలదేమీలేదు కదన...! ఇక, వాళ్ే
పికూనే కూర్ుినా స్రిత్ అజయ్ త్న త్లిస తో వేషాలను చకస్క
ు త్న పువ్ువని
నలుపుకోస్ాగింది. అలా ఓ గంటసలపు పియాణించనక బస్ుు కడప టౌనుకు
చేర్ుకుంది. డెవ్
ై ర్ల్ ఒక హ్హసరాటల్ ముందు బస్ుుని ఆపాడు.
355
Page
 Episode 82
ఆ కీసనర్ల్ ని హ్హసరాటలోస చేరిాంచనక బస్ుు డెైవ్ర్ల్ ని ఒక మంచ్చ హ్ో టల్ కి
తీస్ుూపప మిని చెపాాడు అజయ్. హ్ో టల్ చేరాక వాడికి వెళ్ళేపప మిని చెప్రా మనీ
సెటిల్ చేసలశాడు. ఆనక, హ్ో టల్ లో అందరికీ ర్ూమ్ు ఎలాట్ అయాయక అందర్ూ
ఎవ్రి ర్ూములోస వార్ు ఆదమర్చ్చ నిదిపో యార్ు. మధనయహ్హానికి, అజయ్ అకూడి
త్న డిపార్ుుమంటు వాళ్ేను కలిసర వాళ్ేతో కకనిా విషయాలను గురించ్చ మాటాసడి
వ్చనిడు. తిరిగి హ్ో టల్ చేరాక అంజలితో, "మేడం.... నేనికూడి సరఐ తో మాటాసడి
వ్చనిను. వాడు నన కోసజ్ ఫెిండే... ఆ ఇదద రి గురించీ వాడికి చెపాాను. వాడు వాళ్ే
స్ంగతి చకస్ుూంటానననాడు. అలానే, మన బస్ుు కోస్ం మరో డెవ్
ై రిా ఎరేంజ్
చేశాను.... ఆ..హ్హ... ఈస్ారి మా డిపార్ల్ు*మంట్ డెైవ్ర్ల్ నే ప్ెటు ానులేండీ..."
అననాడు అంజలి ముఖంలో ఎకుప్ెిషన్ మార్డం గమనించ్చ. అంజలి వెంటనే, "ఆ...
కాదండీ. నిజంగా ఆ స్మయంలో మీర్ుగానీ లేకపో యుంటే... అస్లు..." అంటూ
త్ను ఓ నిటూ
ు ర్ుా వ్దిలి, "ననకా క్షణంలో అస్ులు కాళ్ళే చేత్రలూ ఆడలేదు.
మీర్ు కూడన మాతోపాటు టూర్ల్ కి రావ్డం నిజంగా మా అదృషు ం, అజయ్ గార్ూ!"
అంది అంజలి కృత్జఞ త్గా. "మీర్ు ననుా మరీ మోసలస్ు ుననార్ు. నేనంత్ ఏమీ
చెయయలేదు. అనాటూ
ు ... స్ాయంత్ిం మనం హ్హరీలీ హిల్ు కి బయలేదర్ుత్రననాం.
అందరికీ రెడీగా ఉండమని చెప్లాయండి. ఈలోగా ననకకూంచెం వేరే పనుంది...
చకస్ప ూనొచేిస్ాును...!" అనేసర ఆమ నుండి సెలవ్ు తీస్ుకకని బయటకి
వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
ఆ రోజు స్ాయంతనినికి అందరినీ ఎకిూంచుకకని బస్ుు హ్హరీలీ హిల్ు కి బయలేదరింది.
356

అకూణుాంచ్చ కేవ్లం మూడు గంటల మాత్ిమే పియాణం కావ్డంతో స్రిగగ ా రాతిి

Page
 ఎనిమిదినార్కలాస బస్ుు హ్హరీలీ హిల్ు చేర్ుకుంది. అజయ్ ముందుగానే అకూడి
మదనపలెస ఫారెస్ు రేంజర్ల్ తో ఫో నోస మాటాసడా ంతో అత్ను వాళ్ే కోస్ం అకూడ ఒక
గవ్ర్ామంట్ ఫారెస్ు గెస్ు హ్ౌస్ ని బుక్ చేస్ుంచనడు. అందులో చ్చననా ప్ెదద న కలిప్ర
మొత్ు ం పదిహేడు గదులుననాయి. ప్ెైగా ప్ెై ఫ్ోస ర్ల్ లో డెైనింగ్ హ్హల్ కూడన వ్ుంది.
చకడనానికి అది మోస్ాుర్ుగా ఒక బంగళ్ాని త్లప్రంచ్చంది. శంకర్ల్ దననిా చకసర
ఆశిర్యపో త్ూ, "ఇంత్ ప్ెదద గెస్ు హ్ౌస్ ఏంటి భయాయ...! దీని ఒకూ రోజు రెంట్ కే
బాగా వాచ్చపో యిేలావ్ుంది!" అని అనుమానంగా అజయ్ తో అననాడు. దననికి
స్మాధననంగా మేనేజర్ల్ చ్చనాగా నవివ ఇలా అననాడు. "స్ాధనర్ణంగా... ఈ గెస్ు
హ్ౌస్ కి ఒకరోజు రెంటు పదివేలు స్ార్ల్... ఇకూడ సలు చెయయడననికి ప్ెదద ప్ెదద
అఫీషరయల్ు, అలాగే బిగ్ షాట్ు వ్స్క
ు వ్ుంటార్ు! అది కూడన వేస్వి సెలవ్ులోస...
మిగతన టెైం అంతన ఇది ఖాళీగానే వ్ుంటుంది. అందుకే, ఈ టెైంలో రోజుకి ఆర్ువేలు
చతపుాన వ్స్కలు చేస్ు ాం. అపుాడపుాడు ఎవ్రెైనన మినిషు ర్స ు వ్చ్చినన ఇకూడే బస్
ఏరాాటు చేస్ు ుంటార్ు. ఐతే, ఫారెస్ు ఆఫీస్ర్ల్ గార్ు చెపాార్ు... అందుకే, సెాషల్
కనెుషన్ మీద మీర్ు ఒక వెయియ త్గిగంచుకకని రోజుకి ఐదువేలు కింర ద ఇసలు చనలు!"
గదికి ఐదుగుర్ు చతపుాన నలభలై ఐదుగుమంది అమాియిలను తొమిిది గదులోస
స్రేదశాక అంజలి, మీననక్షి ఒక ర్ూం ని, అజయ్, శంకర్ల్ మరో ర్ూం ని
పంచుకుననార్ు. రాజేష్ ఇంకా ఆ డెవ్
ై ర్ల్ ఒక ర్ూమ్ ఉండమని అజయ్ చెపాగా
రాజేష్ త్నకు సెపరేట్ ర్ూం కావాలని మీననక్షి దనవరా చెప్రాంచనడు. దనంతో, అజయ్
డెవ్
ై ర్ల్ కి వేరేగా మరో గదిలో బస్ ఏరాాటు చేశాడు. ఇక, ఆ రాతిికి భోజనం
ముగించగానే అందరికీ నిదనిదేవి మళీే ఆవ్హించేసరంది. దనంతో, అందర్ూ వారి
357

వారి ర్ూములకు పో యి హ్హయిగా ముస్ుగుత్నిా పడుకుండిపో యిేర్ు.

★★★
Page
 మరాాడు ఉదయం టఫ్ నిది లేచ్చ త్న వాచీని చకస్ప ూననాడు. టెైం
ఎనిమిదినార్యింది. పకూన చకసలు శంకర్ల్ త్న దుపాటిని పూరిుగా కప్లాస్ుకుని
స్నాగా గుర్క ప్ెడు క నిదిపో త్రననాడు. "బిదర్ూ... పడుకుంది చనలుగానీ, ఇక
లేఁ...!" అంటూ శంకర్ల్ ని త్టిు లేపాడు అజయ్. శంకర్ల్ గటిుగా ఆవ్ులిస్క
ు
నెమిదిగా త్న కళ్ేను తెరిచనడు. ఆనక మంచం మీద నుంచ్చ దిగి ఒళ్ళే
విర్ుచుకుంటూ పో యి పికూనునా కిటికీ కరెున్ ని తొలగించనడు. పప డుగాగ,
స్నాగావ్ునా నీలగిరి చెటస ు, వాటి నడుమన దకర్ంగా మంచు దుపాటిని
కపుాకునా కకండలు, అలాగే... స్నాగా మబుబలిా దనటుకుంటూ బయటకు
పప డుచుకువ్స్ుునా స్కర్ుయని కిర్ణనలు అత్నికి దర్శనమిచనియి. "ఇకూడ కెస మ
ల ేట్
చనలా ఆహ్హసదంగా వ్ుంటుంది, అజయ్! నేనింత్కుముందు వ్చ్చినపుాడు
మదనపలెస లో ఓ హ్ో టల్ లో సలు చేస్ాను. కానీ, ఇపుాడీ ఫారెస్ు గెస్ు హ్ౌస్ లోంచ్చ
చకస్ుుంటే వ్ూయ అదిరిపో తోంది." అజయ్ కూడన లేచ్చ త్న బాయగ్ లోంచ్చ సరగరెట్
ఇంకా లెైటర్ల్ తీస్క
ు , "హ్ి... నిజమే.! ఐతే, ఈ చలిలో వెచిగా మందుగానీ, మాంచ్చ
పప ందుగానీ ఉంటే ఇంకా అదిరిపో దిద!" అననాడు. శంకర్ల్ చ్చనాగా నవివ
వ్ూర్ుకుననాడు. అజయ్ సరగరెట్ ని వెలిగించ్చ ఒకస్ారి దముిలాగి శంకర్ల్ తో,
"బిదర్ూ... ఓ విషయం అడగనన...?" అననాడు. "మ్... ఏంటీ?" "నీకు అంజలి
మేడంకి మధయ ఏదో కెమిసీు ా నడుస్ుునాటుుంది..." శంకర్ల్ వెంటనే అజయ్ వెైపు
తిరిగ,ి "ఛఛ... అలాంటిదేమీ లేదు... మా మధయ—" అంటూ
బుకాయించబో యాడు. అజయ్ కకంచెం సీరియస్*గా మొహ్ం ప్ెటు ి,
"ననదగగ రెందుకు దనస్ాువ్ స్ామీ...! నినా బస్ుులో మీ ఇదద ర్ూ పకూపకూనే
358

కూర్ుిని ఏం చేస్ారో నేను చకళ్ళేదనుకుననావా...?" అననాడు. శంకర్ల్

బిత్ు ర్పో యి అజయ్ ని చకసర మలస గా త్న త్ల పంకిస్ు క, "ఔను... మా మధయన...
Page
 వ్ుంది..." అననాడు. అజయ్ కూడన త్న త్లాడిస్ు క, "మరేఁ..!" అని సరగరెట్ పప గని
గుపుామని వ్దులుత్ూ, "అయతే, రాతిికి పాసన్ చెయయనన...? నీకూ త్నకీ..."
అననాడు. "ఎలా—?" "ఏముందీ... నువెవళ్ళే అంజలిని రాతిికి ఈ
ర్ూంకకచేియమని ప్రలెియ్..." "మరి... మీననక్షి గార్ూ—?" అజయ్ వెంటనే,
"ఏఁ... నేనేమైనన చెకూ భజన చేయడననికి వ్చనినన...? అది ననది..." అనేసర మళ్ాే
పవ్న్ కళ్ాయణ్ సెు ల
ల స ో త్న మడని పాముకుంటూ "హ్హ... నన...ది.." అంటూ గటిుగా
దముి లాగాడు. శంకర్ల్ కి అది చకసర నవ్ువత్ూ అజయ్ భుజానిా ఓస్ారి
చరిచనడు.
★★★
ఇక అందర్ూ లేచ్చ రెడీ అయియ కాఫీలు, టిఫరనస ు కానిచేిస్రికి టెైం పదయియంది.
త్రావత్ బసెుకిూ అకూడి పిదేశాలను చకడనానికి బయలేదరార్ు. శంకర్ల్ గెైడ్ పాత్ిని
పో షరస్ు క అకూడునా విశరషాలను వాళ్ేకు చెపాననర్ంభించనడు.
అకూడునావాళ్ేలో చనలామందికి ఇలా బయటకు రావ్డం మొదటిస్ారి కావ్డంతో
వారి ఆనందం చెపానలవి కాకునాది. ఆ రోజు స్ాయంత్ిం కలాస వాళ్ేందర్ూ
అకూడి మూయజియంని, 'కళ్ాయణి' అనే 127 ఏళ్ే నీలగిరి(యూకలిపు స్) వ్ృక్షానిా,
ఇంకా ఆ హ్హరీలీ హిల్ు వ్ూయ పాయింట్ ని స్ందరిశంచనర్ు. అలానే, కాసలపు అకూడి
చెంచుల మారెూట్ కి వెళ్ళే కకనిా వ్స్ుువ్ులను కకనుకుూననార్ు. తిరిగి త్మ గెస్ు
హ్ౌస్ కి చేర్ుకుననాక శంకర్ల్ అంజలిని పకూకు ప్రలిచ్చ రాతిి పాసన్ గురించ్చ చెపాాడు.
అంజలి కకంచెం కంగార్ుగా, "అజయ్ గారే మనుకుంటార్ు? ప్ెైగా మీననక్షి గారికి
తెలిసలు ...? అమోి...! ననవ్లస కాదు..." అంటూ త్న స్ందేహ్హనిా వ్యకు ం చేసరంది.
359

శంకర్ల్ దననికి, "అజయ్ కు ఆలెిడీ మన విషయం తెలుు...." అని చెపాాడు. అంజలి

ఒకూస్ారిగా షాక్ అయియంది. "తెలాు... అత్నికి?" శంకర్ల్ వెంటనే, "ఆ... తెలుు...
Page
 త్నే ననకు ఈ పాసన్ చెప్రాంది. అలానే, మీననక్షి గారి గురించ్చ నువేవం
భయపడనకూర్లేదు. త్న స్ంగతి కూడన అజయ్ చకస్ుూంటానననాడు.
మనకులాగే, వాళ్ళేదద రి మధనయ మేటర్ల్ నడుస్ోు ంది. కనుక నువేవం కంగార్ు పడకు,"
అని శంకర్ల్ ఆమకు ధెైర్యం చెపాాడు. మరో పకూ అజయ్ స్రిత్ని కలిసర రాతిి పది
గంటలకు వాళ్ే అమి ర్ూం కి వ్చేియమని చెపాాడు.
360
Page
 Episode 83
ఎనిమిదినార్కే ప్రలసలందరికీ భోజననలు ప్ెటు ంి చేసర వాళ్ేని తొమిిదింటి కలాస వారి
వారి ర్ూములకు పో యి పడుకోమని మీననక్షి చేత్ ఆదేశాలిప్రాంచ్చంది అంజలి.
స్రిగగ ా తొమిిదినార్ ఆ స్మయానికి అజయ్ అంజలి వాళ్ే ర్ూమ్ త్లుపు
త్టాుడు. అంజలి పో యి డో ర్ల్ ఓప్ెన్ చెయయగానే ఆమతో, "మేడం... మిమిలిా...
ఆ...అదే... శంకర్ల్ గార్ు మీతో ఏదో ముఖయమైన విషయం మాటాసడనలట. ఒకూస్ారి
మా ర్ూంకి వెళ్ు ారా...?" అని అడుగుత్ూ మీననక్షిని కీగ
ర ంట చకడస్ాగాడు. అంజలి
అత్నిా చకసర చ్చనాగా సరగగ ు పడుత్ూ 'స్రే'ననాటుుగా త్లూప్ర ఆ ర్ూం నుండి
బయటకు వెళ్ళేపో యింది. ఆమ అలా బయటకు అడుగుప్ెటుగానే అజయ్ లోపలికి
పో యి త్లుపు మూసర గడియ ప్ెటు శ
ే ాడు. మీననక్షి కంగార్ుగా లేచ్చ, "ఓయ్... ఏం
చేస్ు ుననావ్...? మళీే అది వ్చేిస్ుుంది!" అజయ్ ఒకూ అంగలో మీననక్షి ముందు
నిలిి ఆమను త్న కౌగిలిలో బంధిస్ు క, "మీనన డనరిసంగ్.... ఆవిడేం రాదు... నువేవం
కంగార్ు పడకు. నేను ముందే అంతన సెట్ చేసలశాను. ఇక ఈ రెండు రాత్రిలూ నీతో
యిార్ంగం ఆడేయడమే..!" అని కనుా కకడుత్ూ అననాడు. "సెట్ చేశావా?
ఏమాిటాసడుత్రననావ్ నువ్ువ? ఆ శంకర్ల్ గాడితో అలా రాత్ింతన వ్ుండటానికి
దననికదెలా వొపుాకుంది..?" "ఏఁ... మనమేనేటి ఎంజాయ్ చేసలది... వాళ్ళే కూడన
చెయాయలిగా!" అంటూ మీననక్షి ప్రర్ుదులను గటిుగా గిలస ాడు. మీననక్షి వెంటనే, "ఓరీా
యబబరేఁ...! ఎపుాడక ఇలా గిలేస తనువేంటాి....?" అని అకూడ పాముకుంటూ ఇలా
అంది. "అంటే... అదీ ఆ శంకర్ల్ గాడితో కులుకుతోందనామాట.! ఛ... నినాంతన ఆ
ముండని చకసర ఊర్ూనే భయపడనానన...! ఆ లంజ కూడన ఇలాంటిదని ముందే
తెలిస్ుంటేనన... అపుాడే— ఆ...వ్... నీ యబాబ... అటాు గిలస కదద ని చెపాానన...!"
361

★★★
Page
 అకూడ అంజలి వ్డివ్డిగా నడుచుకుంటూ శంకర్ల్ గదిలోకి పో యి త్లుప్లస్ుకుంది.
శంకర్ల్ మంచం మీద విషర
ణ మూరిులాగ ఫో జిస్క
ు పడుకుని ఆమ వ్ంక చకశాడు.
అత్ని వ్ంటిమీద బనీను ఇంకా లుంగీ మాత్ిమే వ్ుంది. ఇక అంజలి అయితే త్ను
ధరించ్చన తెలసని నెైటీలో నిజంగా అపుర్స్ను త్లిప్రంచ్చంది. త్లుపు గడియ ప్ెటు స
ే ర
వెంటనే పర్ుగెత్ు రకుంటూ పో యి అత్ని మీద పడిపో యింది. త్న త్నువ్ు
చనలాసలపటి నుండి త్న కకత్ు చెలికాడి పప ందు కోస్ం పరిత్ప్రస్ు ో ంది. శంకర్ల్ కూడన
ఆమను హ్త్ర
ు కుంటూ ఆమ ముఖానిా త్న రెండు చేత్రలోు పప దవి పటుుకుని
ఉదేక
ి ంతో అదుర్ుత్రనా ఆమ ప్ెదనలని త్న ప్ెదనలతో కలిప్లశాడు. అంజలి
చేత్రలు మలస గా అత్ని జుత్ర
ు ని చేరాయి. శంకర్ల్ నెమిదిగా త్న ననలికను ఆమ
నోటస లకి తోస్ాడు. అంజలి త్న ననలుకను ముందుకి తెచ్చి అత్ని ననలుకతో
ప్ెనవేసరంది. ఒకరి నోటస లంచ్చ మరతకరి నోటస లకి లాలాజలం బదిలీ అవ్వస్ాగింది. 'మ్...
మ్...' అంటూ మూలు
గ లు ఆమనుంచ్చ రాస్ాగయ్. అధరామృతననిా చవిచకస్ుునా
ఆ ఇదద రి కళ్ేలో ఒక విధమైన కసర ర్గులుతోంది. శంకర్ల్ రాడ్ అత్ని లుంగీలో డింగ్
డనంగ్ ఆడటానికి సరధ్ధమైపో యినటుుగా నిటార్ుగా నిలుింది. కాసలపటికి ఊప్రరి
తీస్ుకోడననికి వేర్యాయక అంజలి, "ఎంత్-సల-ప-టుాం-చ్చ నీ ప్ర-లు-పు కో-స్ం
ఎదుర్ు-చక-స్ా-నో తెలు-స్ా...?" అంది అత్నిా మళీే చుటేుస్ు క. కామోదేక
ి ంతో
ముందుకు పప డుచుకకచ్చిన ఆమ ఎత్ర
ు లు త్నని మత్ు గా గుచుికుంటుంటే శంకర్ల్
మలస గా త్న చేత్రలిా ఆమ చుటుు బిగించ్చ త్న వేళ్ేతో ఆమ బహ్ మూలలోస
నొకాూడు. అంజలి పర్వ్శించ్చపో త్ూ త్న పటుుని మరింత్ బిగించ్చంది. శంకర్ల్ త్న
చేత్రలతో ఆమ వెనుాపాముని మీటుత్ూ కింర దకు పో యి గుండనిని పుచిపండస
362

వ్లే వ్ునా ఆమ ప్రర్ుదులని గటిుగా ఒడిసరపటాుడు. ఆమ ఆ పటుుకి

పర్వ్శించ్చపో త్ూ ఓ ఎగశావస్ని విడిచ్చంది. "అంజలి... లోపల అస్ులు ఏమీ
Page
 వేస్ో ూలేదన...?" అననాడు ఆమ ప్రర్ుదులిా ఒత్ర
ు త్ూ... అంజలి సరగగ ుపడుత్ూ
'ఔన'నాటుు త్లూప్ర ముసరముసరగా నవివంది. "ఆహ్హ... ఐతే, త్యార్ుగా
ఉననావ్నామాట!" అంటూ ఆమ నెైటీని తీసలయడననికి పియతిాంచనడు. కానీ,
అంజలి అత్నిా గటిుగా కావ్లించుకకని కూరతినుండటంతో అది స్ాధయపడలేదు.
కింర ద అత్ని గూటం లుంగీలోంచ్చ గుడనర్ంలా లేచ్చ తినాగా ఆమ తిికోణననిా
గుచిస్ాగింది. ఆమకు ఒళ్ేంతన చ్చవ్చ్చవ్లాడినటు యి పువ్ువలో తేనెలూర్డం
పాిర్ంభమైంది. మలస గా అత్ని లుంగీలోకి త్న చేతిని పో నిచ్చి అత్ని
మూలస్ు ంభానిా చేజికిూంచుకుంది. ఆమ చలస ని చేతి స్ార్శకే అది మరికాస్ు
'ఘనీ'భవించ్చంది. శంకర్ల్ చ్చనాగా జర్ల్ూ ఇచ్చి 'మ్..' అంటూ చ్చనాగా మూలాగడు.
ఆమ ఆ లుంగీ అడుాని త్ప్రాంచ్చ అత్ని ఆయుధననిా ముందుకీ వెనకీూ
వ్ూపస్ాగింది. పూర్వ చర్ిం వెనకుూ పో యి త్డిదనపు ర్స్ాలతో నునాగా
మర్ుస్ుునా ఎర్రని గుండు ఆమకు అగుప్రంచ్చంది. అంతే, ఆమ నోటస ల లాలాజల
పివాహ్ం ప్ెరిగింది. మలస గా త్న త్లని వ్ంచ్చ అత్ని అంగం మొనని త్న ననలుకతో
టచ్ చేసరంది. శంకర్ల్ చలిజవర్ం వ్చ్చినవాడలేస వ్ణుకుత్ూ ఆమ త్లను
పటుుకుననాడు. అంజలి ఓమార్ు అత్ని దననిా చుంబించ్చ మలస గా త్న నోటస లకి
తీస్ుకుని చీకననర్ంభించ్చంది. శంకర్ల్ సరలుూ దనరాలాస వ్ునా ఆమ నలస ని కుర్ులను
స్వ్ర్దీస్ు క ఆమను త్న అంగంకేసర నొకుూకోస్ాగాడు. దనంతో, అది ఆమ
గతంత్రలోకి దిగబడినటెస ంది
ల . నొప్రాతో అంజలికి ఒకూస్ారిగా కళ్ేలో స్నాగా నీళ్ళే
తిరిగాయ్. అదే స్మయంలో త్న మనస్ు త్ృప్రు గా మూలిగ ంది. మలస గా త్న కళ్ేను
మూస్ుకుంది. ఎపాటిలానే శిరీష్ ఆమ కళ్ేముందు పిత్యక్షమైయాయడు. ఆమకు
363

ఇది బాగా అలవాటెైపో యింది. నేననాది, ర్తికి ముందు నోటికి పని చెపాడం
గురించ్చ! అంజలి అలా త్న అంగం ప్ెైన తేలివ్ునా నరాలను మీటుత్ూ పళ్ేతో
Page
 చ్చనాగా కకర్ుకుత్ూ వ్ుంటే శంకర్ల్ వ్ృషణనలోస అలజడి చెలరేగింది. త్న ఒంటలసని
ర్కు మంతన అకూడికే చేరిపో యిందేమో అనిప్రంచ్చంది. 'మ్...అహ్...అం—జలీ...
హ్ి... హ్...స్...' అని మూలు
గ త్ూ ఓ చేతు ో ఆమ త్లను పటుుకుని మరో చేతిని
అలా కింర దకు జారిి ఆమ ఎడమ స్ు నననిా పటుుకుని ఒకస్ారి బలంగా నొకాూడు.
అంజలికి అకూడి కండరాలోస జివ్ువమనిప్రంచ్చంది. ఆమ త్న ననలికతో అత్ని
మగసరరిని అణువ్ణువ్ునన స్ాృశిస్క
ు చపారించస్ాగింది. అది ఇనుప కడీా లా
వాటంగా త్యారెై ర్స్ాలూర్ుత్ూ 'గుండు' స్కదిలా మొనదేలి వ్ుంది. హ్ఠాత్ర
ు గా,
శంకర్ల్... అంజలి భుజం పటుుకుని ఆమను ప్ెైకి లాగడననికి పియతిాంచనడు. కానీ,
అంజలి 'మళీే ఇలాంటి ఛనన్ు దొ ర్కదు' అనాటుుగా అత్ని అంగానిా గటిుగా
పటుుకుని చీకస్ాగింది. చ్చవ్రాకర్కు శంకర్ల్ ఆమను బలంగా ప్ెైకి లాగి ఆమ నోటి
చెర్నుండి త్న అంగానికి విముకిు కలిగ ంచ్చనన దననుాండి ర్స్ాలు లావాలా ప్ెైకి
ఎగజిమిి అంజలి ముఖానిా త్డిప్లస్ాయి! అంజలి కిలకిలా నవేవస్క
ు అత్ని
లుంగీని లాగేసర దనంతో త్న ముఖానిా త్రడుచుకుంది. ఆనక, త్లెతిు శంకర్ల్ వెైపు
కకంటెగా చకసరంది. శంకర్ల్ ఇంకా గటిుగా వ్ూప్రరి తీస్క
ు ఆమని తీక్షణంగా
చకడస్ాగాడు. ఆ చ్చలిప్ర చకపులు, మునిపంటి కింద నలుగుత్రనా అధరాలు, ఆ
నగుమోము, మరి అలానే కింర దికకసలు ఆమ ఉఛనవస్ నిశావస్లకు అనుగుణంగా
ఆడుత్రనా ఆమ కుచ దవయం, ఇంకా.... ఆత్ని చకపు మరికాస్ు కిరందకు
పో యిేలోగా అంజలి అత్ని ముఖమును త్న చేత్రలోు పటుుకుని త్న రతముిలకు
అదుముకుంది. ఆమ మేను నుండి వెలువ్డుత్రనా సలవద గంధపు గుభాలింపు
అత్ని ననసరకార్ంధిములను చేరింది. ఆ స్ౌర్భమును అత్ను గాఢంగా ఆఘారణిస్ు క
364

మదమకిూన చక్షువ్ులతో త్లను యిెతిు ఆమ ముఖార్విందమును

చకశాడు.(స్ారీ... ఎందుకో కాస్ు గారంధికం త్నుాకకచేిసరంది!) ఆమ కూడన
Page
 మతెు కిూన కళ్ేతో శంకర్ల్ ని చకసర మలస గా త్న ముఖానిా అత్నికి చేర్ువ్చేసర
అత్ని ప్ెదవ్ులను చుంబించ్చంది. శంకర్ల్ కూడన ఆమ ప్ెదనలను జుర్ురకుంటూ
మరోపికూ ఆమ నెైటీ హ్ క్ు ని విపాననర్ంభించనడు. ఒకకూకూ హ్ క్ తీస్ుుంటే ఆమ
ఊప్రరి మరింత్ వేగవ్ంత్ మవ్స్ాగింది. ఆఖరి హ్ క్ నీ తొలగించనక ఆమ
స్మోనాత్ శిఖరాల నడుమనునా బంగార్ులోయ బహిర్గత్మయియంది. శంకర్ల్
ఆమ ముదుద నుండి విడువ్డి నెైటీని అలాగే కిరందకి దించేశాడు. దనంతో, పూర్ణ
కుంభాల వ్లే వ్ుండి ఇంత్కుముందు కననా కడు ఠీవిగా నిలుినా ఆమ
రతముిలు, వాటి ప్ెైన మధయలో ముదుర్ు గోధుమర్ంగులో వ్ునా చ్చటిు వ్లయాలు.
అలాగే, చ్చంత్ప్రకూలా గటిుగా నికూబొ డుచుకుని గర్వంగా చకస్ుునా చనుా
మొనలు అత్నికి దర్శనమిచనియి. శంకర్ల్ గూటం మళీే వ్ూప్రరి పో స్ుకుని
మలస గా లేవ్స్ాగింది. అత్ను వెంటనే ఆత్ింగా ఆమ రతముిలను చేజికిూంచుకుని
హ్హర్న్ మోరగించ్చనటుుగా బలంగా నొకాూడు. అంజలి కెైపుగా 'శంకర్ల్...' అంటూ
తీయగా మూలిగింది. శంకర్ల్ ఆమనలాగే వెనకిూ పడుకోబలటు ి ఆమ నెైటీని
విజయవ్ంత్ంగా విప్లాసర పికూన పడేశాడు. మరికాసలపటికే అత్ని లుంగీ, బనీను
కూడన ఆ నెైటీని చేరిపో యాయి. మంచం ప్ెై ఇదద ర్ూ ఒకరినొకర్ు గటిుగా
కావ్లించుకుననార్ు. శంకర్ల్ ఆమను నఖశిఖ పర్యంత్ం ముదనదడుత్ూ మలస గా
ఆమ నడుమును చేరి ఆ వ్ంపులిా మలస గా త్న చేతి వేళ్ేతో స్ాృశించనడు. అత్ని
చర్యలకు త్టుుకోలేక వ్ూగిపో త్ూ వ్ుంటే ఆమ స్నాని నడుము మడత్ పడి
అత్నికి మరింత్ అందంగా కనిాంచ్చంది. శంకర్ల్ వెంటనే త్న ప్ెదనలను ఆ మడత్కు
తనకించనడు. ఒళ్ేంతన జలుసమంది అంజలికి. శంకర్ల్ అలానే ముదనదడత్రత్ూ ఆమ
365

బొ డుాను చేరి అకూడ గాఢంగా ఓ ప్ీలుిడు ముదిదచనిడు. ననలుగెైదు అంగుళ్ాల

కింర దన వ్ునా త్న బిలంతో అలజడి ఉధృత్మైంది. అంజలి త్న ప్ెదనలను
Page
 కకర్ుకుూంటూ అత్ని త్లని గటిుగా పటుుకుంది. ఆమ కళ్ేను ఒక విధమైన పప ర్
కమేిసరంది. "ర్ల్..రా... శంకర్ల్...." అంటూ అత్నిా త్న ప్ెైకి లాకుూంది. ఆమ
ప్రలుపు కోస్మే ఎదుర్ు చకస్ుునాటుుగా శంకర్ల్ ఆమ మీదకి అమాంత్ం
ఎగబాకేస్ాడు. ఆమ రతముిల ప్ెై త్న త్లను వాలిి ఒక చేతు ో ఆమ కుడి స్ు నననిా
పటుుకుని నొకుూత్ూ ముచ్చికను బొ టనవేలు, చకపుడు వేళ్ే మధయ పటుుకుని
తిిపాస్ాగాడు. మరో చనుాని త్న నోటస లకి తీస్ుకుని చీకుత్ూ ననలికతో ఆ చనుా
మొనను కెలకస్ాగాడు. అత్ని మరో చేయి నునాగా, మత్ు గా వ్ునా ఆమ పప తిు
కడుపుని త్డుముతోంది. అదే స్మయంలో అత్ని అంగం పూరిుగా
నికూబొ డుచుకుని త్న బొ డుాని తనకత్రంటే అంజలికి ఒళ్ేంతన సెగలు పుటేుసర వేడి
ఆవిర్ుస నోటి నుండి నిటూ
ు ర్ుాల ర్ూపంలో బయటపడుత్రననాయి. అంజలి వెంటనే
త్న కాళ్ేను పుస్ు కంలా తెరిచ్చ, "శంకర్ల్... మ్... నేనికాగలేను... దన... ప్ెటు య్
ే ..."
అంటూ అత్ని చెవిలో మూలు
గ త్ూ ఆత్ింగా అత్ని పో టు కోస్ం
ఎదుర్ుచకడస్ాగింది. శంకర్ల్ మలస గా ఆమ మీదనించ్చ లేచ్చ ఆమ పప తిు కడుపును,
ఆ కింర దన విపాారిన ఆమ ఆడత్నననిా చకస్క
ు త్న అంగం మొనని దననికి
తనకించనడు. ఆమ చ్చగుర్ుటాకులా వ్ణికింది. శంకర్ల్ ఆమను టీజ్
చేయాలనాటుుగా త్న అంగంతో ఆమ పూరెమిల చుటూ
ు పిదక్షిణలు చేయించడం
మొదలుప్ెటు ాడు. ఆమ తనపాగిాని భరించలేక, "మ్... శం-కర్ల్... ప్ీస జ్... లోపలికి
ప్ెటు య్
ే ... ప్ీస జ్..." అని వేడుత్ూ త్న మొత్ు ని ఎగరేసరంది. శంకర్ల్ ఓస్ారి వెకిలిగా
నవివ వెంటనే ఆమలోకి స్ర్ురన పూరిుగా దిగిపో యాడు. ఆమ 'ఆ...హ్..హ్..." అని
స్నాగా మూలు
గ త్ూ నిటూ
ు ర్ుాలు విడిచ్చంది. అపాటికే ఆమ య్యనిలో పూరిుగా
366

త్డిచేర్డంతో అదంతన ఈజీగానే లోపలికి పో యింది. శంకర్ల్ ఆమ నడుముని

పటుుకుని మలస గా త్న దననిా బయటకు తీస్ాడు... మర్లా వెంటనే 'స్ా...ప్'మని
Page
 ఆమలోకి దింప్లశాడు. 'అక్... హ్హ...ఆ...' అలా లోపలికీ బయటకీ చేయస్ాగాడు.
అత్ని అంగం త్నలోకి నిండుగా దిగుత్రంటే అంజలికి ఆ స్ుఖం ఒంటలస
అణువ్ణువ్ునన చేరింది. 'మ్... మ్....' అని త్నియత్వంతో మూలు
గ త్ూ అత్ని
వీపుప్ెై గోళ్ేతో ప్రచ్చి గీత్లు గీయస్ాగింది. కాసలపటికి శంకర్ల్ మలస గా త్న గేర్ల్
మారిి అంజలి పువ్ువని వేగంగా కుమిస్ాగాడు. అంజలి అత్ని ప్రర్ుదుల చుటూ
ు
కాళ్ేను బిగించ్చ పటుాకకని కింర ద నుంచ్చ ఎదురతత్ర
ు లిస్ోు ంది. "మ్.. శం-కర్ల్...
చ్..చెయ్... చెయ్... హ్..హ్హ..." అని మూలు
గ త్ూ చ్చవ్రికి విడత్లు విడత్లుగా
త్న ర్స్ాలిా కారేిస్క
ు అత్నిా గటిుగా పటుుకునుండిపో యింది. శంకర్ల్ ఆమ
జలాలతో అభిషలకింపబడిన త్న అంగానిా మరో ననలుగెైదు స్ార్ుస గుభీగుభీమని
ఆమలోకి పో టువేస్ాక త్న అంగానిా బయటకు తీసలసర ఆమ పప టు మీద వెచిగా
కారేిశాడు. ఆనక ఒకరతాకర్ు ప్ెనవేస్ుకుపో యి అలాగే ఆదమర్చ్చ నిదిపో యార్ు.
367
Page
 Episode 84
శంకర్ల్ కి మధయ రాతిిలో మలుకువ్ వ్చ్చింది. మలస గాలేచ్చ బాత్ూ
ి మ్ కి పో యి
లఘుశంకని తీర్ుికకని మర్లివ్చనిడు. చలికి ఒళ్ేంతన బిగుస్ుకుపో యినటు
స
అయిపో డంతో బదద కంగా ఒళ్ళే విర్ుచుకుంటూ నిదిమత్ర
ు లో జోగుత్ూ మంచం
వెైపు నడిచనడు. అకూడ అంజలి మంచంప్ెై బో రాస పడుకుని వ్ుండటం అత్నికి
కనిాంచ్చంది. ఆమ ముఖం అటు వెైపుకు తిరిగి వ్ుంది. చెదిరిన జుటుు చనలామేర్కు
ఆమ వీపుని కపుాత్రండగా ఆ త్రావత్ సెలయిేర్ులా వ్ంపు తిరిగి వ్ునా ఆమ
నడుము, ఇంకా గుమిడి పండస వ్లే నిండుగా వ్ునా ఆమ ప్రర్ుదులు త్న
కళ్ేముందు కకటటుచ్చినటు
స కనాడుతోంటే శంకర్ల్ కి చలిగిలి, నిదిమత్ర
ు రెండక
ఒకూస్ారిగా రివ్ువన ఎగిరిపో యాయి. అత్ని అంగం మలస గా ఊప్రరిపో స్ుకుంది.
శంకర్ల్ నెమిదిగా ఆమ పకూన చేరి మలిస గా త్న చేత్రలిా ఆమ మత్ు ని ముదద లప్ెై
వేశాడు. మంచు ముదద లస ా చనలా చలస గా ఉననాయవి. వాటిని బలంగా చర్చనలనే
కోరికను నిగరహించుకుంటూ చ్చనాగా వాటిని నిముర్ుత్ూ ఓస్ారి నొకాూడు. అంజలి
'మ్...' అంటూ మూలిగ నిదిలోనే వెలసకిలా తిరిగి పడుకుంది. ఇపుాడనమ ముందరి
అందమంతన అత్ని ముందు పిత్యక్షమైంది. శంకర్ల్ వెంటనే అంజలి ముఖంలోకి
తొంగిచకశాడు; త్ను లేచ్చందేమోనని! ఆఫో ూర్ల్ు... త్ను లేసలు ఏమనుకుంటుందో
అనే భయపడే పరిసు తి
ర అయితే అకూడ లేదనుకోండీ... అయినన, ఇలా
పడుకునాపుాడు కెలికితే ఆ మజాయిే వేర్ు! ఏమంటార్ూ...? ఆమ ముఖం చనలా
పిశాంత్ంగా వ్ుంది. ఆమ ముఖంప్ెై పడుత్రనా ముంగుర్ులను త్న వేళ్ేతో
పికూకు త్ప్రాంచ్చ ఆమ నిర్ిలమైన ముఖానిా చకశాడు. బాదనం గింజలాసంటి ఆమ
నేతనిలు, అర్మోడుాలెైవ్ుండటంతో ఆమ ఒకవేళ్ తెలివేసల వ్ుందేమో అనే భిమని
368

శంకర్ల్ కి కలుగజేస్ు ునాది. జీరో వాల్ు బల్బ వెలుత్రర్ులో ఎర్రగా త్ళ్ళకుూని

Page
 మర్ుస్ుునా ఆమ ముకుూ పుడకా, ఇంకా... కమలాపండు తొనలాస విచుికకని
వ్ునా ఆమ ప్ెదనలు అత్నిా 'రా...ర్మిని' ఆహ్హవనిస్ుునాటుుగా ఉనావి. కాసలపు
ఆమ ముఖానిా నిశిత్ంగా పరిశ్లలించనక ఆమ ఇంకా పడుకునే వ్ుందని
నిశియించుకకని శంకర్ల్ త్న ప్ెదనలను త్డుపుకుంటూ ఆమ ముఖానిా
స్మీప్రంచనడు. నెమిదిగా వ్ంగి త్న ప్ెదనలను ఆమ ప్ెదనలకు చ్చనాగా
తనకించనడు. అలా చేస్ు ునాపుాడు ఆమ వెచిని శావస్ త్న చెంపకి తనకుత్ూ
వ్ుంటే అత్ని శరీర్మంతన స్నాగా పికంపనలు మొదలయాయయి. అత్ని దండం
దుకూలా త్యారెైంది. ఇందనకంతన ఆమకు తెలిసర, ఆమ కళ్ేలోకి చకస్క
ు ప్ెటు న
ి
మూతి ముదుద కననా ఇలా ఆమకు తెలీకుండన ప్ెడు ునా ఈ దొ ంగ ముదుద అత్నిా
థిల్
ి కి గురిచేస్ు ో ంది. అలా ఆమకు ముదుదని ప్ెడుత్ూనే త్న చకపుని ఆమ
చుబుకం మీదుగా పో నిచ్చి ఆమ వ్క్షోజాలను వీక్షించనడు. దో ర్గా పండిన మారేడు
పళ్ేను పో లివ్ుననాయవి. నంది కకముిల నడుమన ఆ లయకార్ుణిా
చకసరనటుుగా శంకర్ల్ చపుాన లేచ్చ ఆమ జంట గోపురాల ముందర్ త్న గెడా ననిా
ఆనించ్చ వాటి మధయనుండి కాస్ు దకర్ంగా అణన కాస్ంత్ గుండింగా వ్ునా ఆమ
ననభిని, త్రావత్ పప ంగి వ్ునా ఆమ పప తిు కుడుపుని ఇంకా ఆమ తొడల మొదలు
దగగ ర్ రింగురింగులుగా తిరిగిన నలస ని పూపప దని కళ్ేపాగించ్చ చకడస్ాగాడు.
ఇంత్కుముందు త్ను కారిిన మనిథ ర్స్ం ఆమ పలుచని పప టు మీద ఎండిపో యి
ఒక పప ర్లాగ మర్ుస్క
ు కనబడుతోంది. అలా ఆమ రతముిల నడుమ చకస్ుునా
అత్నికి అకూడ ఏదో తేడనగా ఉనాటుు అనిాంచ్చంది. ఇంత్లో, అత్ని వ్ూప్రరి త్న
యదని చకిూలిగిలి ప్ెటుడంతో అంజలికి మలస గా మలుకువ్ వ్చ్చింది. నెమిదిగా
369

త్న కళ్ేను తెరిచ్చ చకసరంది. శంకర్ల్ ఛనతీ త్న ముందు కనపడింది. చ్చనాగా
వ్ులికిూపడి త్న చేత్రలతో శంకర్ల్ నడుమును పటుుకుంది. శంకర్ల్ కి ఒళ్ేంతన
Page
 ఒకూస్ారిగా జలదరించ్చంది. "స్... అంజలి... లేచనవా..?" అననాడు హ్సీూగా.
"మ్... ఏం చేస్ు ుననావ్... శంకర్ల్?" అంది అంజలి అంతే కెైపుగా. "నీ అందననిా
మొత్ు ంగా నన కళ్ేలోకి నింపుకుంటుననాను...అంజలీ!" అంటూ ఆమ
యదలోయలో ఓ ముదుద ప్ెటు ాడు. అంజలి స్నాగా ఓ వేడి నిటూ
ు ర్ుాని విడిచ్చంది.
ఆమ చేత్రలు అత్ని నడుం చుటూ
ు బిగుస్ుకుపో యాయి. శంకర్ల్ కూడన త్న
చేత్రలిా ఆమ నడుంప్ెై వేసర నిముర్ుత్ూ, "హ్ి... నీ నడుం ఎంత్ మృదువ్ుగా
వ్ుంది అంజలీ... ఇటేు నన చేత్రలోస పటేుస్ు ో ంది..." అంటూ త్న రెండు బొ టనవేళ్ేనక
ఆమ బొ డుా దగగ రా కలిప్లలా చేస్ు క నడుమును గటిుగా ఒడిసరపటాుడు. అంజలి ఓస్ారి
ఎగిరిపడింది. 'ఆ...హ్' అని వ్గర్ుస్క
ు వెచిని ఎగశావస్ని విడువ్స్ాగింది. త్న
మనిధ కుహ్ ర్ంలో మళ్ాే స్ుధలూర్డం పాిర్ంభమైంది. వెంటనే త్లను ప్ెైకెతిు
అత్ని ఛనతీని త్న ప్ెదనలకు అదుముకుంది. శంకర్ల్ ఇంకా ఆమ పాిపరీుస్ ని చెక్
చేస్ు ుననాడు. ఆమ బొ డుాలోకి ఒక వేలును దో ప్ర, "ఇంకా... నీ బొ డుా కూడన చనలా
లోత్రగా వ్ుంది, అంజలీ... నన వేలు చకడు ఎంత్ లోపలికి పో యిందో ...!"
అననాడు. అంజలి కిలకిలా నవివ చ్చలిప్రగా, "ఓహ్ో ... గతపా విషయమే కనిప్ెటు ార్ు
త్మర్ు!" అంటూ త్న పంటితో అత్ని ఛనతీప్ెై వ్ునా వెంటుికలిా పటుుకుని
స్ర్దనగా లాగింది. 'స్... హ్ఁ...' స్ుర్ుకుూమని నొప్రా లేవ్డంతో శంకర్ల్ ఆమ
ప్ెైనుంచ్చ లేచ్చ అలాగే కాస్ు ముందుకి పాికాడు. అంజలి వెంటనే చ్చనాగా
కెవ్ువమనాది. శంకర్ల్ పితీకార్చర్యగా ఆమ పువ్ువ దగగ ర్ునా వెంటుికలిా త్న
నోటితో లాగాడు మరి! అదే స్మయంలో అత్ని దండం త్న బుగగ ని గటిుగా
తనకడంతో అంజలి మత్ర
ు గా ఓస్ారి మూలిగ వెంటనే దననిా త్న చేత్రలోసకి
370

తీస్ుకుంది. అది బలంగా ర్ూళ్ే కర్రలా త్యార్యింది. ఆమ దననిా ఒడుపుగా

పటుుకకని మర్లా త్న బుగగ లకు తనకించుకకని దనని మఖమల్ లాంటి స్ార్శని
Page
 అనుభవిస్క
ు మలస గా త్న ప్ెదనలకు అదుదకుంది. అటు శంకర్ల్ కూడన ఆమ
తొడలను ఇర్ు చేత్రలతో విడదీసర పటుుకకని ఆ గుబుర్ులో దనకుూనా ఆమ
ఆడత్నననిా, ఇంకా ఆ బొ డిప్ెను త్న స్కది ననలికతో టికిల్ చేశాడు. 'మ్...'
అంజలికి ఒళ్ేంతన పులకరించ్చంది. అత్ని అంగం అపాటికే త్న నోటస ల
నననుత్రండటంతో ఆమ మూలుగు కూడన చనలా విచ్చత్ింగా వినిాంచ్చంది. వెంటనే
త్న వేళ్సతో అత్ని వ్టు లిా చ్చనాగా నొకిూంది. శంకర్ల్ త్రళ్ళేపడనాడు. శంకర్ల్ త్న
య్యనిప్ెై అత్ని నోటితో, ననలుకతో చేసల గారిడీని త్టుుకోవ్డం అంజలికి
కషు మైపో యింది. త్ను కూడన శంకర్ల్ అంగానీా, అత్ని వ్ృషణనలీా త్న ననలికతో
ప్లిరేప్రస్ు క త్నకే స్ాధయమైన రీతిలో వేగంగా చీకస్ాగింది. అంజలి మూలు
గ లు,
నిటూ
ు ర్ుాలు శంకర్ల్ ని మరింత్ ఉదేక
ి పర్చస్ాగాయి. అయితే, శంకర్ల్ ఈస్ారి త్నకు
త్వర్గా అవ్ుట్ అవ్కుండన జాగరత్ు పడుత్ూ త్న పితనపానాంతన ఆమ పువ్ువ ప్ెై
చకపస్ాగాడు. దనంతో, అంజలి ఇక ఆగలేక, "హ్హ..మ్....శం-క-ర్ల్...." అని
మూలు
గ త్ూ త్న కాళ్ేను వేలాడేసర ర్స్ాలను బుస్బుస్ా కారేిసరంది. శంకర్ల్
చపుాన ఆమమీంచ్చ లేచ్చపో యాడు. అంజలి గటిుగటిుగా త్న శావస్ని తీస్ుకుంటూ
త్నియత్వంతో కళ్ేను మూస్ుకకని 'మ్...' అని స్నాగా మూలు
గ త్ూ
వ్ుండిపో యింది. శంకర్ల్ ఈస్ారి త్న స్ాున్ు మార్ుికుని ఆమ ప్ెైకి మళీే
ఎగబాికాడు. స్రాస్రి త్న మిసెైుల్ ని గురి చకసర ఒకే ఒక దెబబతో ఆమ
భూగృహ్ంలోకి పంప్లశాడు. అది స్ర్ురన త్నలోకి దిగగానే అంజలి త్న కళ్ేను
ప్ెదదవి చేస్ు క, "హ్ి... అహ్...హ్హ..." అంటూ నిటూ
ు ర్ుాలు విడిచ్చంది. శంకర్ల్ ఆమ
బంత్రలను ఆస్రాగా పటుుకకని త్న ఆయుధననిా గబుకుూన బయటకు తీసర మళీే
371

అంతే వేగంగా లోపలకు తోిశాడు. అంజలి త్మకంతో మూలు

గ త్ూ అత్నికి
ఎదురతత్ర
ు లీయ ననర్ంభించ్చంది. శంకర్ల్ త్న గునపంతో వేగంగా పో టు
స వేస్ు ుంటే
Page
 ఆమకు స్వర్గ ంలో విహ్రిస్ు ునాటుుగా అనిాంచ్చంది. స్డన్ గా శంకర్ల్ త్న అంగానిా
బయటకు తీసలసర అంజలితో, "మేడం... బో రాస పడుకోండి... వెనకిూ చేస్ు ాను,"
అననాడు. అంజలి మలస గా తిరిగింది. స్గానికి కోసరన పుచికాయలకు మళ్ళే
గుండింగా వ్ునా ఆమ ప్రర్ుదులిా చకడగానే శంకర్ల్ మరిక ఆగలేక వాటిని
బలంగా చరిచనడు. "ఆవ్... స్...శంకర్ల్..." అంటూ అంజలి చ్చనాగా అరిచ్చంచ్చ.
శంకర్ల్ స్నాగా నవ్ువత్ూ, "నీ సీటు నిజంగా స్కపర్ల్... అంజలీ!" అంటూ త్న
అంగానిా ఆమ వెనుక బొ కూలోకి స్రిగగ ా గురి చకసర నెమిదిగా తోిశాడు. అంజలి
ముందు జాగరత్ుగా దిండులో త్న ముఖానిా దనచుకుంది. ఆమ నడుముని త్న
చేత్రలతో పటుుకకని త్న దననిా మరోస్ారి బలంగా లోపలికి నెటు ాడు. అది పూరిుగా
లోపలికి పో యింది. త్లగడలోంచ్చ అంజలి మూలు
గ లు అత్నికి చనలా మలిస గా
వినిాంచనయి. నెమిదిగా బయటకు తీసర మళీే కస్ుకుూన లోపలికి తోిశాడు.
'హ్ి...' అంటూ మూలుగు ఆమ నోటినుండి వెలువ్డింది. ఆమ కళ్ళే కోరికతో
ఎర్రబడనాయి. శంకర్ల్ అలా త్న అంగానిా మర్లా లోపలికీ బయటకు చేస్ు ుంటే
అంజలి మలస గా దిండులోంచ్చ బయటకు వ్చ్చి 'ఊ...హ్... ఊహ్...' అంటూ
మూలగస్ాగింది. ఆమ ఊగుత్రంటే ఆమ పాల పప ంగులు కూడన అనుగుణంగా
ఆడస్ాగాయి. అత్ను జాడించ్చ కకడుత్రనాపుాడు 'ఠప్ీ ఠప్ీ'మని అత్ని వ్టు లు
గటిుగా త్గులుత్రంటే ఆమకు చనలా త్ృప్రు గా అనిాంచ్చంది. అలా ఓ పావ్ుగంటసలపు
ఆమ బొ కూను గులిస ంచనక శంకర్ల్ ఆమ నడుముని గటిుగా నొకుూత్ూ త్న వెచిని
ర్స్ాలిా ఆమలో నింప్లసర 'హ్హ...' అని నిటూ
ు ర్ుస్క
ు అలానే ఆమప్ెైన పడిపో యాడు.
కాసలపటికి ఆమ మీంచ్చ లేచ్చ ఆమ పికూన వాలిపో యాడు. అంజలి మలస గా అత్ని
372

వెైపుకి తిరిగి త్న త్ల కింర ద చేతిని ప్ెటు ుకుని అత్నిా చకసరంది. శంకర్ల్ చ్చనాగా
నవ్ువత్ూ అంజలి వ్ంక చకస్ాడు. ఆమ కళ్ేలో ఒకలాంటి మర్ుపు అత్నికి
Page
 కనిాంచ్చంది. మలస గా అత్ని దృషరు ఆమ యదవెైపుకి పో యింది. అపుడే మళ్ాే
అత్నికి ఏదో గురతుచ్చి ఆమతో, "అంజలీ... నీ తనళ్ళ లేదేంటి?" అనడిగాడు. అంజలి
ఓస్ారి కింర దకు చకస్ుకకని చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "ఇందనక చెపాానుగా... నేను
లోపల ఏమీ వేస్ుకోలేదనీ..!" అంటూ ముందుకి వ్ంగి అత్ను మరింకేం
అడకుూండన త్న ప్ెదవ్ులతో అత్ని ప్ెదవ్ులను ముడి వేసరంది.
373
Page
 Episode 85
అకూడ అజయ్ మీననక్షి కకంగుని పటుుకుని కింర దకి లాగాడు. లోనెక్ జాకెట్
కావ్డంతో కోనసీమ కకబబరి బొ ండనలాస వ్ునా ఆమ రతముిలు జాకెట్ లో
ఇమడలేక బయటపడనానికి ఆరాటపడుత్రనాటు
స గా ఉననాయి. ఆమ కాస్ు
వ్ంగడంతో ఆ జంట శిఖరాల మధయనునా చీలిక కకటటుచ్చినటు
స కనాడుత్రంటే
అజయ్ చకపు కాసలపు అకూడనే చ్చకుూకుపో యింది. రాతేి కదన అని త్ను బాి
కూడన వేయకపో డంతో కుంకుడు గింజలాసంటి ఆమ ముచ్చికలు నికూబొ డుచుకుని
జాకెటస లంచ్చ పప డుచుకకచ్చి కనిప్రంచనయి. అజయ్ వెంటనే ఆమను మంచమీిదకు
తోసలసర ఆమ మీదకు లంఘించనడు. ఆనక ఆమ ముందెత్ు రలని త్న చేత్రలోసకి
తీస్ుకుని జాకెట్ ప్ెైనుంచే మైదన ప్రండిని ప్రసరకినటుుగా గటిుగా ప్రస్కడం
మొదలెటు ాడు. అత్ని ప్రస్ుకుడికి ఆమలో ఉదేక
ి ం ఉపప ాంగి 'మ్...' అంటూ గటిుగా
మూలిగ ంది. ఆమ చనుాలు మరింత్గా ఉబబడంతో ఆమ జాకెటు ుకునా మొదటి
రెండు హ్ కుూలు 'ఫట్'మని ఊడిపో యాయి. అజయ్ మిగతన హ్ క్ు ని కూడన
బలంగా లాగేసర తెంప్లయడంతో ఆమ స్ు ననలు గటిుగా అదిమిప్ెటు ి వ్దిలిన ర్బబర్ు
బంత్రలాస ఒకూస్ారిగా బయలాడనాయి. "దొ ంగ స్చ్చినోడు... హ్ కుూలనీా
తెంప్లశాడు..!" అంటూ చ్చనాగా గతణుకుూంటూ విస్ుర్ుగా జాకెటు ు విప్లాసరంది
మీననక్షి. అజయ్ వెంటనే ఆమ ఎడమ చనుాని త్న ప్రడికిట బిగించ్చ పటుుకుని
మరో చనుాని చంటిప్రలస ాడిలా ఆత్ింగా త్న నోటస లకి కుకుూకుననాడు. మీననక్షి
పూరిుగా వెనకిూ వాలిపో యి త్న కళ్ేను మూస్ుకుని స్ుఖానిా అనుభవిస్క
ు
కెైపుగా మూలగ స్ాగింది. అజయ్ ఆమ గుత్ర
ు లను మారిి మారిి చీకుత్ూ
ముచ్చికలిా వేళ్ేతో నలిప్లస్ు క కసరగా కకరికేస్ు ుననాడు. పనిలోపనిగా త్న చేతిని
374

అలాగే కింర దకి పటుుకుపో యి ఆమ చీర్ కుచ్చిళ్ేను లాగేసర లంగాలోకి

Page
 చెయిెయటేుస్ాడు. అకూడ గర్ుగాగ మత్ు గా ఉబిబ వ్ునా ఆమ ఆడత్నం అత్ని చేతికి
త్గిలింది. అజయ్ ఆమ రెమిల చుటూ
ు ర్ుదుదత్ూ మదనకీలని మలిప్ెటు
ననర్ంభించేస్రికి మీననక్షికి విపరీత్ంగా దకల ప్ెరిగిపో యి అజయ్ భుజానిా గటిుగా
పటుుకుని త్నకేసర బలంగా వ్త్ర
ు కుంది. 'ఎ..హ్...ఎ..య్... మ-గా-డన...హ్హ..' అని
నిటూ
ు ర్ుాలు విడుస్క
ు మూలిగ ంది. మలస గా ఆమ పువ్ువలో ర్స్ పివాహ్ం మొదలెై
అత్ని వేళ్ేను తనకింది. అజయ్ ఆమ బలిసరన నిలువ్ు బదద లను నలిప్లస్ు క
అలవాటుగా గిలస ాడు. ఆమ ఒకూస్ారిగా త్రళ్ళేపడుత్ూ, "స్...మ్... రేయ్... దొ ంగ
నన........" అంటూ త్న కలవాటెైన రీతిలో ఘాటుగా స్ోు తనినిా షరర్ూ చేసరంది.
అజయ్ వేళ్ళే ఆమ య్యనిలోకి చతచుికుపో త్రంతే ఆమకు పూ... అడుగు భాగాన
గుల రేగిపో తోంది. అజయ్ మలస గా కిరందకు పో యి ఆమ లంగా ముడిని లూజ్ చేసర
విప్లాశాడు. దనంతో ఆమ పూరిుగా నగాంగా త్యారెైంది. అజయ్ ఆనక ఆమ
కాళ్ేను బాగా విడదీసర మధయలో త్న త్లని ముంచేశాడు. అత్ని మీస్ం అకూడ
త్న బొ డిప్ెకు గుచ్చినటు వ్డంతో ఆమకు ప్రచెికిూపో తోంది. అజయ్ ననలుక ఆమ
పూ రెమిలోస కలియతిర్ుగుస్ాగింది. త్మకంతో గటిుగా మూలు
గ త్ూ అత్ని త్లను
పటుుకుని త్న పువ్ువకేసర నొకుూకుందనమ. త్న నోటితో ఆమ ఆడత్నననిా స్ాంత్ం
ఆర్గించేస్ు ుననాడు అజయ్... అలా ఇదద ర్ూ మాంచ్చ ర్స్పటుులో వ్ుండగా వాళ్ే
గది త్లుపు మీద 'టక్ టక్ టక్'మని ఎవ్రో కకటాుర్ు. మీననక్షి ఒకూస్ారిగా
ఉలికిూపడింది. "రేయ్...! ఎవ్రో వ్చనిర్ు. ఇపుాడేం చేయడం? నేను బాత్ూ
ి ంలోకి
పో యి దనకుూంటాన. నువ్ువ పో యి— క్..కాదు... నువ్ువ పో యి దనకోూ... నేనక—
" అంటూ ఏం చేయాలో అర్ధంకాక తికమక పడుత్ూ కింర ద పడునా త్న లంగాని
375

తీస్ుకోడననికి వ్ంగింది. అజయ్ ఆమ కంగార్ుని చకసర నవ్ువత్ూ, మరేం పరేసదు

మీనన..." అంటూ స్రాస్రి త్లుపుని తెరిచ్చ బయటకు చకసర, "హ్హ... వ్చ్చింది
Page
 ఎవ్రో కాదులే, మీనన డనరిసంగ్... నీ గారాల ముదుదల కూత్రర్ు..." అంటూ స్రిత్ను
లోపలికి ఆహ్హవనించనడు. స్రిత్ గబగబా లోపలికి వ్చేిసర త్లుపుని మూసలసర
గడియప్ెటు స
ే రంది. లోన త్న త్లిస అవ్తనరానిా చకసర పకపకా నవేవస్క
ు ,
"ఏంటమాి... అపుాడే మొదలెటు శ
ే ారా...? నేనొచేిదనకా ఆగతచుిగా...?" అంది.
మీననక్షి అజయ్ ని కకర్కకరా చకస్క
ు కోపంగా ఇలా అంది, "దీనిా ప్రలిింది
నువేవననరా... లం... కకడకా! ఏఁ... దీని ముందు ననుా దెం..తేగానీ నీకు
దెం..నటు నిప్రంచదన...?" దననికి అజయ్, "అంతేకాదు మీనన...! నీ ముందే నీ
కూత్రరిా కూడన నీ ముందే....అహ్..హ్.హ్..!" అని దీర్ంా తీస్క
ు నవేవడు.
మీననక్షికి త్న కూత్రర్ు ముందు త్ను ఇలా నగాంగా ఉండటం చనలా సరగగ ుగా
అనిప్రంచ్చంది. అపుాడు అడవిలో కూడన ఇలాగే త్న కూత్రర్ు త్నని చకసరందనా
విషయం ఆమకు ఆ స్మయంలో త్టు లేదు. త్న పాలిండస ను చేత్రలతో కపాడననికి
పియతిాంచ్చంది. అయినన త్న ప్రచ్చిగానీ, చేత్రలతో మూసలయడననికి అవేమైనన
మామూలు సెైజులా...! స్రిత్ త్న త్ల తిప్రా అజయ్ ని చకసరంది. అజయ్ ఇంకా
పూరిు బటు లలోనే ఉననాడు. స్రిత్ వ్చనిక అస్లు ఆటని మొదలెడుదనమని
అత్ను కూడన ఏమీ విపాలేదు. అత్ని అంగం అత్ని టాిక్ లోంచ్చ అడా ంగా
పప డుచుకుని కనిాస్ోు ంది. స్రిత్ అత్ని ప్లంటులోని ఉబుబనే చకస్ుుండటం
గమనించ్చ మీననక్షి, "ఒసలవ్... ఇపాటివ్ర్కూ ఊరోసని బుడంకాయ మొ...లే
దింపుకునుంటావ్... ఈడిది గాడిద మొ...! దిగిందంటే త్టుుకోలేక కుయ్యయ మొరోర
అంటావ్!" అంటూ స్రిత్ను భయప్ెటుడననికి పియతిాంచ్చంది. అయితే, స్రిత్ త్న
త్లిస కననా ననలుగాకులు ఎకుూవే చదివింది. "అమాి... అది గాడిదదెైనన...
376

గురారనిదెైనన... నువేవ దింపుకోగా లేనిది, నీ కూత్రరిా... నేను దింపుకోలేనన...?"

అని కనుా గీటుత్ూ త్గిన రీతిలో కౌంటరిచ్చింది. అజయ్ వాళ్ే మాటలకు
Page
 నవేవస్క
ు , "బాగుంది మీనన.... ఇదద ర్ూ స్వ్త్రలాస భలేగా గతడవ్పడుత్రననార్ు..."
అంటూ స్రిత్ దగగ ర్కు పో యి ఆమను గటిుగా కౌగిలించుకుననాడు. రెండు చేత్రలనీ
కింర దకి తీస్ుకుపో యి త్న ఘనమైన ప్రర్ుదులిా బలంగా ఒడిసరపటాుడు. మగాడి
స్ార్శ చనలాకాలానికి బాగా త్గలడం చేత్ స్రిత్కు త్నువ్ంతన పులకరించ్చంది.
అజయ్ త్న వెనక ఎత్ర
ు లని నొకుూత్రంటే ముందునా ప్ెై ఎత్ర
ు లు
బర్ువెకుూత్రననాయి. తొడలమధయ తియయని చెమి ఊర్ ననర్ంభించ్చంది. 'అహ్'
అంటూ చ్చనాగా నిటూ
ు ర్ుా విడిచ్చ అత్ని కుడి భుజానిా ముదనదడింది. ఆమ పాల
ముంత్లు త్రావత్ త్ను అత్ని త్లని పటుుకుని త్న ఎర్రని ప్ెదనలని గెైడ్ చేస్ు క
అత్ని ప్ెదనలతో వెచిగా జత్ కలిప్లసరంది. అజయ్ ఆమ కింద ప్ెదవిని చీకుత్ూనే
త్న ననలుకని ఆమ నోటస లకి తోిశాడు. అటువెైపు నుంచ్చ స్రిత్ కూడన త్న ననలికను
ముందుకి పంపడంతో అవి రెండక ఒకదననితో మరోటి ప్ెనవేస్ుకుపో యాయి.
అజయ్ చెయియ వెనకనుంచ్చ ఆమ తొడల మధయకు చేరి డెస్
ి ుు ప్ెైనుంచే ఆమ
ఆడత్నననిా కెలుకుత్రనాది. అదే స్మయంలో ముందునించ్చ అత్ని మగసరరి
ఆమ పప తిు కడుపునకు గటిుగా త్గులుత్రనాది. స్రిత్కి త్మకంతో కళ్ేలోకి ఒక
పప ర్లాంటిది కమేిసరంది. అయితే, త్నని నగాంగా వ్దిలేసర ఆ ఇదద ర్ూ అలా గాఢ
చుంబనంలో మునిగితేలుత్రండటం మీననక్షికి అస్ులు ర్ుచ్చంచలేదు. ఆమ
వెంటనే, "ఓయ్... ననిాలా ఎండగటేుసర నన కూత్రరితో స్ర్స్ాలేంటాి... ప్రచ్చిపూ...
నన కకడకా...! కుర్ర పూ.. దొ రికేస్రికి ననది ముస్లిదెైపో యిందన...?" అంటూ కోపంగా
అరిచేసరంది. అజయ్ వెంటనే స్రిత్ ముదుద నుండి నుండి విడువ్డి మీననక్షితో,
"నువేవం కంగార్ుపడకు మీనన... మీ ఇదద రికీ అస్ులు ఏలోటూ రానీయనులేఁ...!
377

ఇందనక నీతో వార్ిప్ చేశానుగా... అలాగే ఇపుాడు నీ కూత్రరితో

చేస్ు ుననానామాట!" అననాడు. త్రావత్, మలస గా స్రిత్ని తీస్ుకెళ్ళే మంచం మీద
Page
 అడా ంగా పడుకోబలటు ాడు. మీననక్షికి ఏదో అయిడియా త్టిు వెంటనే పో యి త్న
కూత్రరి పికూన బో రాస పడుకుంది. బో రిసంచ్చన ఇత్ు డి బిందెలస ా వ్ునా త్న
ప్రర్ుదులిా మరికాస్ు ఎతిు మరీ పడుకుంది. త్నకు తెలుు అజయ్ ఖచ్చిత్ంగా త్న
ప్రర్ుదులిా చర్ుస్ాుడని. అజయ్ ఎపుాడు చరిచ్చనన కస్ుర్ుకునేది కాస్ాు ఇపుాడు
కావాలని అత్నితో కకటిుంచుకోడననికే అలా పడుకుంది. అజయ్ కూడన ఆమ ఆశని
వ్ముికానీయలేదు. రెపాపాటులో గుమిడి కాయలాసంటి ఆమ ప్రర్ుదులను
టపాకాయ ప్లలిినటుుగా 'ఠాప్'మని శబద ం వ్చేిలా చరిచనడు. 'స్... మ్...' అంటూ
మత్ర
ు గా మూలిగ ంది మీననక్షి. త్న కూత్రరిమీద కాస్ు ప్ెైచేయిని స్ాధించ్చనందుకు
త్నకి చనలా గర్వంగా అనిప్రంచ్చంది. ముందుకి తిరిగి త్న తొడలను బాగా ఎడంగా
చనప్ర, "ఊ... ముందు నన దనంటలస దింప్లయ్... రాజా...!" అంది అజయ్ ని కెైపుగా
చకస్క
ు . స్రిత్ వెంటనే లేచ్చ త్న నెైట్ ప్లంట్ ని చకచకా విప్లాసర నేల మీద పడేసరంది.
"ఊహ్ ... నన దననిలోనే దింప్లయ్ ముందు..." అంది త్న కాళ్ేని పుస్ు కంలా
తెరిచ్చ త్న చేత్రలతో పూ రెమిలని విడదీసర చకప్రస్ు క. తనంబూలం నోటస ల వేస్ుకుని
కస్కస్ా నమిలితే ఎంత్ ఎర్రగా పండుత్రందో అలా వ్ుందకూడ. అజయ్ కి ఏం
చేయాలో పాలుపో లేదు. చకడనానికి ఇదద ర్ూ స్ర్ుకు నింప్రన భారీ లక్షీి బాంబులాస
మస్ుుగా వ్ుననార్ు. హ్ి... ఆ అలోచనకే అత్నికి చ్చనాగా నవొవచ్చింది. మలస గా
జేబులోంచ్చ సరగరెట్ తీసర వెలిగిస్ు క, "ఒహ్ోా ... ప్ెదద చ్చకేూ వ్చ్చి పడిందిగా..! ననకునా
ఒకూ మొ..నీ మీ ఇదద రి పూ...లోస ఒకేస్ారి ఎలాగూ ప్ెటులేనుగా..? స్ో , లేడీస్.. జస్ు
వెయిటె మొమంట్!" అననాడు. త్న కింద ప్ెదవిని కకర్ుకుత్ూ అజయ్ ని టెంప్ు
చేయడననికి పియతిాంచ్చంది. మీననక్షి త్న కూత్రరి వేషాలను చకసర మూతి
378

తిపుాకుంటూ త్నేమీ త్కుూవ్ కాదనాటుుగా త్ను కూడన త్న పాల బిందెలిా

నొకుూకుంటూ అత్ని వ్ంక కవివంపుగా నవివంది. ఇదద రినీ వాళ్ే చేషులనీ చకస్ుుంటే
Page
 అత్ని అంగానికి బీప్ీ ప్ెరిగిపో యి టింగుమని నిటార్ుగా నిలబడిపో యింది.
మరోస్ారి ఇదద రినీ తేరిపార్ చకస్ాక అత్ను ఒక నిర్ణయానికకచ్చి సరగర్ట్ ని
స్గంలోనే ఆరేాసర పకూన పడేస్ు క స్రిత్తో ఇలా అననాడు, "స్రే, బరబీ.... ఓ
పనేజస్ు ా.... ముందు ఈ ప్ెదదదనని స్ంగతి (అని మీననక్షిని చకప్రస్ు క) చకసర ఆ
త్రావత్ నీ చ్చనాదనని పని పడతనను.!" దననికి స్రిత్ కోపంగా, "మీ యిదద ర్ూ
ముందు దెం...చుకుంటుంటే.... ఇకూడ నేనేం చెయాయలి...?" అంటూ
సీమటపాకాయ్ లా చ్చటపటలాడింది. అజయ్ తనప్ీగా మంచమకిూ, "ఏముందీ...!
ఇపుాడు కూడన నువ్ువ అడవిలో ఎకూడో ఉండి మమిలిా 'చెటు ు చనటునుండి
చకస్ుుననాను' అనుకో... కాసలపు!" అనేసర మీననక్షి తొడలమధయకి వెళ్ళేపో యాడు.
379
Page
 Episode 86
దననిా చదివాక దీనిా చదవ్ండి... అజయ్ మీననక్షీ దేవి కాళ్ేని పటుుకుని బలిసరన
తొడభాగానిా త్న చేత్రలతో త్డుముత్ూ మధయనునా మందనరానిా త్న నోటితో
కరిచ్చనటుుగా పటుుకుననాడు. 'హ్హ...' అంటూ వెచిని నిటూ
ు ర్ుపులు ఆమ
నోటినుండి వెలువ్డస్ాగాయి. "హ్ి.. నన రాజా... కుమేియ్ రా...నన పూ...ని...
మొత్ు ంగా కుమేియ్...!" అని వ్ణికిపో త్ూ అంది మీననక్షి. అజయ్ కి మీననక్షి
లోనికి తనరాజువ్వలాగ దకస్ుకుపో వాలని వ్ుననా స్రిత్కి కాస్ు షో వేసరనటూ
ు
అలాగే ఇంకాస్ు వేడెకిూంచ్చనటూ
ు వ్ుంటుందని ముందు త్న నోటి చేదతో ఆమ
నకతిలోంచ్చ నీటిని తోడడం మొదలెటు ాడు. త్న త్లిస పువ్ువలో అజయ్ ననలుక
దిగడం అత్ని పంటితో ఆమ పూ.. ప్ెదనలను కకరికినపుాడు ఆమకు
జివ్ువమనిప్రంచ్చ ఒళ్ేంతన కంప్రంచడం చకస్క
ు వ్ుంటే స్రిత్ చెలమలో కూడన నీర్ు
వ్ూర్ ననర్ంభించ్చంది. బిర్ుసెకిూన త్న బంత్రలిా ఓ చేతు ో బలంగా వొత్ర
ు కుంటూనే
మరో చేతిని మలస గా తొడలమధయకు తీస్ుకుపో యి త్న కిస్ మిస్ పండులాంటి
బొ డిప్ెని రాపాడించుకకస్ాగింది. అలా చేస్ుూంటుంటే త్నకి శరీర్మంతన జామిని
చ్చనా చ్చనా సరసరందీల
ి ు తిర్ుగాడుత్రనాటు
స గా అనిాంచ్చంది. ఉదేక
ి ం
ఉపప ాంగుత్రంటే ఆగలేక అమాంత్ం అజయ్ మీదకు దకకేయాలనా కోరికను
బలవ్ంత్ంగా ఆపుకుంటూ కాంక్షగా వారి కీడ
ర ని వీక్షించస్ాగింది. అజయ్
కోర్ుకునాటేు స్రిత్ని బాగా వేడెకిూంచేశాడు. ఇపుడు ఆమ నోటినుండి వెచిని
వ్డగాడుాలు సెైత్ం వ్స్ుుననాయ్. ఇక అజయ్ త్న పువ్ువని అలా ననలుకతోనే
కుళ్ేబొ డిచేస్ు ుంటే మీననక్షికి త్నియత్వంతో కళ్ళే చెమిగిలస ుత్రననాయ్. అటు
అత్ని ప్లంటులో ఉనా అత్ని మగత్నం బాగా బలుప్ెకిూ బయటకు రావ్డననికి
380

గగోగలు ప్ెటు య
ే డంతో అజయ్ ఒకూస్ారిగా మీననక్షి మీదనుంచ్చ లేచ్చ త్న టాిక్ ప్లంట్
Page
 ని, టీ-షర్ుునీ విప్లాశాడు. ఆర్వెై టెన్-థౌజండ్ వాలాలిా విడదీసర వ్ర్స్గా
ప్లర్ుికుంటూ పో యినటుునా అత్ని దేహ్హనిా ఇంకా కింర ద గోధుమ వ్ర్ణంలో ఒకూ
వెంటుిక కూడన లేకుండన బాగా మందు కూరిన మతనబులా పప డవ్ుగా మందంగా
ఉనా అత్ని దండననిా చకడగానే స్రిత్ కళ్ళే నక్షతనిలాస మరిశాయి. ఆలెిడీ
బస్ుులో అత్ని దననిా చీకినన కూడన ఇపుాడు ఈ వెలుగులో దననిా చకస్ుుంటే
త్న నోటస ల మళీే నీళ్ళే రాస్ాగాయి. త్నింక క్షణం కూడన ఆగలేక చపుాన లేచ్చ
అత్ని వేడి కడీా ని త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుని ప్రడికిట బిగించ్చంది. అపుాడే మీననక్షి
'ఏమైందన..?' అనుకుంటూ మలిస గా త్న కళ్ేను తెరిచ్చ స్రిత్ అజయ్ అంగానిా
హ్స్ు గత్ం చేస్ో ూడం చకసర కోపంగా, "ఒసల... మధయలో అడుాపడనువేంటే...
లం...ముండ!" అంటూ కసరరింది. "పో మాి... ఇలాంటి మొ...ని కళ్ే
ముందెటా ుకుని ఆగడం నన వ్లస కాదు," అని అజయ్ అంగానిా విషర
ణ చకారనిా
ఆడించ్చనటుుగా తిపుాత్ూ అంది. మీననక్షి చపుాన మంచమిిద నుంచ్చ లేచ్చ మళ్ాే
గతడవ్ పడనానికి సరదధపడటంతో అజయ్ వెంటనే, "పో నీలే మీనన... నీ కుత్రరిా
కాసలపు ఆడుకోనీ... ఈలోగా నన పో టు కోస్ం నీ పూ..ని బాగా ఆయిలింగ్
చేసలస్ు ాను..." అనేసర మర్లా ఆమను వెనకిూ పడుకోబలటు ి ఆమ ప్ెైకెకేూస్ాడు. స్రిత్
కూడన అజయ్ రాడ్ ని అస్ులు వ్దలక అత్ని కాళ్ే మధయన త్లప్ెటు ి అలాగే
నేలమీద కూచుండిపో యింది. ఇంకా అత్ని ఎడమకాలుని పటుుకుని త్న బొ కూ
దగగ ర్ ప్ెటు ుకుని త్న తొడలతో నొకిూ పటుుకుంది. ఆ పిదేశం అపాటికే బాగా త్డిగా
అయిపో యి వ్ుంది. అజయ్ అకూడ మీననక్షి య్యని ప్ెదనలను ననకడననిా
కకనస్ాగించ్చ త్న చేత్రలని మలస గా ప్ెైకి తీస్ుకుపో యి బలలూనస లా పప ంగి వ్ునా
381

ఆమ చను గుబబలను పటుుకుననాడు. మీననక్షి, "న రా-జా..." అని తీయగా

మూలు
గ త్ూ త్న చేత్రలను అత్ని చేత్రలప్ెై వేసర త్న రతముిలను మరింత్ గటిుగా
Page
 నొకుూకోస్ాగింది. అజయ్ ననలిక పనితీర్ుకి ఆమ య్యని పులకరించ్చపో యింది.
లోపలంతన చెమి చేరిపో యి అత్ని ననలుకకి ఆ దివ్ం తనకుతోంది. అత్ని రాప్రడికి
పూ... గోడలు బాగా వాయకోచ్చంచ్చనటు యి అడుగు భాగాన పో టు కోస్ం త్హ్త్హ్
మొదలెైంది. ఇహ్నో ఇపుాడో త్నలోంచ్చ పివాహ్ం లావాలా బయటకు
త్నుాకకచేిసలలా వ్ుంది. అటు పికూ స్రిత్ అజయ్ దడుాని త్న నోటస ల ముంచ్చ
బయటకు తీసర బాగా జాడించ్చ మళీే త్న నోటస ల నననేసర వ్ుంచుతోంది. అత్ని
వెచిని దండం ఏమాత్ిం బిగి స్డలక మరింత్ పదునెకిూ ఆమ గతంత్రలో
గుచుితోంది. మరో వెైపు అత్ని కాలి బొ టనవేలు ఆమ పువ్ువలోకి
చతచుికుపో యి దనని స్కది గోర్ు లోపలి గోడలకు గుచుికోవ్డంతో ఆమ
ఆనందంతో మిళ్ళత్మైన బాధని పప ందుతోంది. అపుాడే, మీననక్షి గటిుగా,
"న్...ననాకెైపో తోంది..హ్... ర్ల్...రా..." అని మూలు
గ త్ూ త్న మొత్ు ని ఎగరేసర
ర్స్ాలిా చ్చచుిబుడీాలా ఎగజిమేిసరంది. అజయ్ త్న ముఖానికి అంటుకునా ఆమ
య్యని ర్స్ాలిా పకూనే వ్ునా త్న టీ-షర్ల్ు తో త్రడిచేసర త్రావత్ య్యనినుంచ్చ ఇంకా
కార్ుత్రనా మిగిలిన మధువ్ును స్ుర్ూ
ర మని పూరిుగా జురేస
ర ర స్రిత్తో, "చీకింది
చనలేస ప్రలస ా... ప్ెైన మీ అమికి డిలి
ి స ంగ్ మొదలెటు ాలి!" అంటూ త్న అంగానిా ఆమ
నోటస లంచ్చ బలవ్ంత్ంగా బయటకు లాగేశాడు. లాలీపాప్ ని చపారిస్ు ునాపుాడు
లాగేస్ుకుంటే చ్చనాప్రలసలు ఎలా బికూ మొహ్ం వేస్ు ారో అలాగే మొహ్హనిా ప్ెటు ంి ది
స్రిత్. దనంతో, "నన తీర్ుం మొత్ు ం నీకే ఇస్ాులేఁ... ప్రలస ా!" అంటూ ఆమకు ఓ
తనయిలం విసరరేసర అజయ్ మీననక్షి మీదకు పూరిుగా ఎకేూస్ాడు. త్న రాకెట్ ని
టారెగటింగ్ పప జిషన్ లో ప్ెటు స
ే ర మీననక్షి ముఖానిా త్న చేత్రలతో పప దివి
382

పటుుకుననాడు. త్ను కళ్ళే మూస్ుకకని గాఢంగా ఊప్రరి తీస్ుకుంటూ వ్ుంది.

ఆమ బూరెలాంటి బుగగ ని స్ర్దనగా కకరికాడు. మీననక్షి కనీస్ం కళ్ళే కూడన
Page
 తెర్వ్కుండన, "ఎపుాడు చకసరనన అటాు ననుా కకర్ుకుతనవ్... నేనేమైనన కకబబరి
కాయననుకుననావా...? కోతినన... కకడకా!" అంటూ మగత్గా మూలిగింది. అజయ్
దననికి స్కిలిస్క
ు , "కకబబరి కాయ కాదు మీనన, నోర్ూరించే ర్స్గులాస నువ్ువ...
అందుకే, నీ ర్స్ానిా ప్ీలేిసర నినుా అమాంత్ం కకర్ుకుూ తినేయాలనిప్రస్ు ుంది..."
అంటూ స్ర్ురన త్న దననిా ఆమలోకి లాంచ్ చేశాడు. అది కూడన చనలా ఈజీగా
మొత్ు ం లోపలికి దకస్ుకుపో యి విజయవ్ంత్ంగా ఆమ పూ... అడుగు భాగానిా
గుచుికుంది. 'హ్..మ్... హ్హ... కక-డకాూ..' అని మూలు
గ త్ూ మీననక్షి ఓస్ారి
ఎగిరిపడి గాఢంగా నిటూ
ు ర్ుస్క
ు అజయ్ చేత్రలిా గటిుగా పటుుకుంది. అజయ్ కూడన
మీననక్షి చేత్రలతో త్న చేత్రలని ప్ెనవేసర అత్ని ఆయుధంతో త్నని లాగి లాగి
కకటు స్ాగాడు. మీననక్షి ఆ స్ుఖానిా బాగా వ్ంటికి పటిుంచుకకని త్మకంగా
మూలు
గ త్ూ త్న పూ... గోడలను ఓ లోలకంలా త్డుత్రనా అత్ని జంభానిా
మరింత్గా త్నలో నింపుకోవాలనా తనపత్ియంతో కింర దనుంచ్చ ఎదురతత్ర
ు లీయ
ననర్ంభించ్చంది. అలా కాసలపు స్ాగాక మీననక్షిలో ఉదేక
ి ం ప్ెరిగి తీవ్ింగా కంప్రస్ు క,
"ఇంకా... అహ్... మ్... దెం... నీ యబాబ... మ్..." అంటూ అత్ని భుజానిా త్న
దంతనలతో గాయం చేసరంది. 'స్...' అజయ్ దననికి పితీకార్ చర్యగా త్న పో టులో
వేగానిా ప్ెంచ్చ ఆమలోకి గుభీగుభీమని గుదద స్ాగాడు. దనంతో, ఆమకు నక్షత్ి
మండలమంతన కనులముందు నిలిచ్చంది. అలా ఓ అర్ధ శత్క బాదుడు త్రావత్
మీననక్షి గటిుగా మూలు
గ త్ూ త్న ర్స్ాలను బుస్ుుమని కారేిసర ఇంత్కుముందు
కననా బలంగా భావ్పాిప్రు ని పప ందింది. అజయ్ వెంటనే ఆమలోంచ్చ త్న బాయట్ ని
తీసర ప్ెైకి లేచ్చ త్మ పికూనే పడుకుని త్మ ర్తిని ఆస్కిుగా గమనిస్క
ు త్న బంతి
383

పువ్ువని నలుపుకుంటునా స్రిత్ వెైపు తిరిగాడు. ఆమ కూడన చపుాన లేచ్చ

కూర్ుింది. అత్ని గునపం వ్ంక ఆకలిగా చకసరంది. అజయ్ వెంటనే స్రిత్ త్లని
Page
 పటుుకుని త్ను అంత్సలపూ ఉగగ పటిు వ్ుంచ్చన త్న మదన ర్స్ానిా ఆమ నోటస ల
నింప్లశాడు. స్రిత్ దననిా ఒకూ చుకూ కూడన వ్దలకుండన మిరంగేసర వ్ుడ్ వ్ర్ల్ా్ గెైూప్
వాటర్ల్ తనిగిన బరబీలా త్న ప్ెదనలను చపారిస్ు క పకపకా నవేవసరంది. అజయ్
ఓస్ారి మీననక్షిని చకశాడు. వెంటవెంటనే రెండుస్ార్ుస కారేియడం వ్లస నో
ఏమోగానీ ఆమ బాగా అలిసరపో యింది. ఆమ య్యని నుండి ర్స్ాలు ఇంకా
కార్ుత్ూ వ్ుండగా త్ను కాళ్ేను వేలాడేసర అలాగే నిదిలోకి జారిపో యింది. అజయ్
త్న దృషరుని స్రిత్ వెైపు మారాిడు. త్నింకా అత్ని అంగానిా ఆరాధనగా
చీకుతోంది. దనంతో, త్న మగత్నం మళీే నెమిదిగా లేచ్చ ఒళ్ళే విర్ుచుకుంటలంది.
అజయ్ త్నవెైపు తిర్గటంతో స్రిత్ కళ్ళే దీపాలు వెలిగించ్చనటుుగా మిలమిలా
మర్వ్స్ాగాయి. ఆమ ముఖంలో కూసరంత్ కకంటెత్నమూ తొణికిస్లాడింది.
చ్చలిప్రగా నవ్ువత్ూ అత్ని మగసరరిని ముదనదడుత్ూ నిమిపండస లా వ్ునా అత్ని
వ్ృషణనలని మస్ాజ్ చేయస్ాగింది. "ఏం ప్రలస ా... నన...హ్ మొ... నీకు బాగా...హ్
నచ్చినటుుందే...హ్...హ్హ... అస్ులు వ్దలడం లేదు," అననాడు ఆమ వ్క్షోజాలిా
ప్రస్ుకుత్ూ. "మ్... అవ్ుా... బాగుఁ..ది చన....లా.." అంది స్రిత్ అత్ని అంగానిా
నోటస ల వ్ుంచుకునే. ఆమ మాటాసడుత్రంటే ఆమ పళ్ళే త్న అంగమీిదునా
నరాలకు త్గిలి జివ్ువమనిప్రంచ్చంది అజయ్ కి. ఆమ స్ు ననగారలను పరీక్షిస్ు కనే త్న
చేతిని కిందకి జారిి తినాగా ఆమ బొ రియ దగగ ర్కు పో యాడు. దటు మైన అడవిలో
దనగివ్ునా ఆమ ఆడత్నననిా ఓస్ారి మృదువ్ుగా త్డిమాడు. అకూడ జిగట
జిగటగా త్గిలింది. "హ్ి... నీది ముందే బాగా త్డిచ్చపో యిందేఁ.... ఇంకేం, స్ాఫీగా
దింప్లయచుి..." అంటూ త్న అంగానిా చటుకుూన ఆమ నోటస లంచ్చ లాగేశాడు. అది
384

మరోస్ారి త్న పూర్వపు సరుతికి చేరింది. స్రిత్ వెంటనే అజయ్ దగగ రికి జరిగిపో యి
త్న కాళ్ేని అత్ని నడుంకి ఇర్ువెైపులా వేసర అత్ని గూటానికి ఎదుర్ుగా త్న
Page
 బొ కూని వ్ుంచ్చంది. అజయ్ ఇక ఏమాత్ిం ఆలస్యం చేయక జుయియమంటూ
జువ్వలా ఒకేస్ారి ఆమలోకి దిగబడిపో యాడు. స్రిత్ 'హ్..క్...హ్హ...' అని
మూలు
గ త్ూ అత్ని మడ చుటూ
ు త్న చేత్రలని ప్ెనవేసర గటిుగా కౌగిలించుకుంది.
"ప్రలస ా... నీ యమి పూ... కననా నీ పూ... చనలా వెడలుాగా వ్ుందే...!" అంటూ
అజయ్ ఆమ ప్రర్ుదులని బలంగా ఒడిసరపటిు లోనకు పో టువేయ ననర్ంభించనడు.
స్రిత్ త్న కళ్ేను మూస్ుకకని 'ఊ... ఊ..హ్... ఎయ్... ఎయ్... మ్... ర్ల్...ర్ల్....
హ్.. హ్ి... ఆ...ఆ...అ..మాి...మాి...మాి....' అంటూ స్నాగా ఏదో ఒకటి
మూలు
గ త్ూనే వ్ుంది. మధయమధయలో నికార్ుయిన పచ్చి బూత్రలు కూడన ఆమ
నోటినుండి దొ రస ప
ి ో యాయి. అజయ్ కాసలపటికి పప జిషన్ మారిి స్రిత్ని
మంచమీిద పండుకోబలటు ి ఆమ బలిషు మయిన తొడలను పటుుకుని వేగంగా
దొ బబస్ాగాడు. ఆమ ఒక కాలుని నిటార్ుగానే వ్ుంచ్చ మరో కాలిని అజయ్ నడుం
చుటూ
ు తన వేసరంది. అత్ని దుంగ త్నలో అడుగంటా దిగి త్న పువ్ువకు పటిున
త్రపుాని వ్దలగతడుత్రంటే స్రిత్కి మహ్దననందంగా అనిాంచ్చంది. త్న
మదనకీలకి అత్ని వేడి కడీా రాస్ుకుపో త్రంటే త్ను ఒడుాన పడా చేపలా ఎగిరెగిరి
పడుతోంది. అలా ఎగిరినపుాడలాస ఆమ బంగినపలిస గుత్ర
ు లు గూడ ప్ెైకి కింర దికి
వ్ూగుత్రనావి. అజయ్ త్న చేత్రలని ముందుకి చనప్ర వాటిని త్న చేతు ో పటుుకకని
త్న మోటు చేత్రలతో వాటంగా ప్రస్కడం మొదలెటు ాడు. ననరింజపండు లాంటి
ఆమ ముచ్చికలు బాగా మొనదేలివ్ుండటంతో వాటిని త్న బొ టనవేలు ఇంకా
చకపుడువేలు మధయన పటుుకకని తిిపుాత్ూ ఒకూస్ారిగా గటిుగా లాగి వ్దిలాడు.
'ఆ..హ్...' అంటూ ఒక నిటూ
ు ర్ుా ఆమ నోటినుండి బయటపడింది. ఆమ పలిని
385

పప టు భాగం స్నాగా వ్ణికింది. మధయలో ఏదో వెనాముదద ని వెలిగిసలు చ్చనా

బొ కూపడినటుుగా ఉండి త్రావత్ దననిప్ెై భూచకరం తిరిగినటు
స గా స్ుడులు
Page
 తిరిగివ్ునా ఆమ బొ డుాని చకడగానే అజయ్ త్న త్లని కాస్ు వ్ంచ్చ ఆ ఉపరిత్ల
పాింతననిా ప్ెదనలతో తనకించ్చ త్న ననలుకను తినాగా లోనికి తోిశాడు. స్రిత్
ఒకూస్ారిగా త్న త్లని కాస్ు ప్ెైకెతిు పూరిుగా కంప్రంచ్చపో త్ూ అజయ్ త్లను బలంగా
ఒడిసరపటిు గటిుగా మూలు
గ త్ూ త్న ర్స్ాలని బుస్ుుమని కారేిసరంది. త్రావత్
మళ్ాే దుబుబమని మళీే మంచం మీద పడిపో యి త్న కనుగుడుస తేలేసలసరంది.
ఐననకూడన అజయ్ ఎకుప్ెిస్ అస్ులు ఆగకుండన మరో యాభలై షాట్ు ని ఎగరేసర
కకటిు ఆనక త్న దననిా బయటకు తీసర అత్ని వెచిని వీరాయనిా ఆమ మీద
బుస్ుుమని కారేిశాడు. స్రిత్, "మ్..... బ్..బా-వ్ుందీ...మ్..." అంటూ గతణిగి
అజయ్ చేతిని అందుకుని త్నమీదకు లాకుూంది. అత్ని ముఖానిా ముదుదలతో
ముంచేసర మలస గా త్న చేతిని అత్ని మత్ు బడిన మగసరరి వెైపు పో నిచ్చింది.
386
Page
 Episode 87
మరాాడు ఉదయం అయిదింటికి శంకర్ల్ త్న ఫో న్ లో ముందే సెట్ చేస్ుూనా
అలార్ం మోరగింది. శంకర్ల్ బదధ కంగా లేచ్చ గటిుగా దనని ప్ీక నొకేూసర యధనలాపంగా
అంజలిని చకశాడు. ఆమ అత్ని సెైడుకే తిరిగి పడుకునుంది. ర్తీదేవిలా ఆమ
అలా నగాంగా పడుకుని వ్ుంటే ఆ ఒంపు స్ప ంపులిా, ఎత్ర
ు పలాసలీా చకడనానికి
అత్నికి రెండు కళ్ళే స్రిపో వ్డం లేదు. రాత్ింతన అనుభవించ్చనన ఇంకా అత్నికి
అస్ులు త్నివితీర్డంలేదు. మరతకూస్ారి ఆమను పూరిుగా ఆకరమించనలని అత్ని
మగత్నం ఉవివళ్ళేర్ుత్రనాది. కానీ, ఇపుాడు మొదలెడితే బాగా లేటయి
వెలుత్రరతచేియవ్చుి. మళీేత్రావత్ ఎవ్రెైనన అంజలి ఈ ర్ూం నుంచ్చ
వెళ్ళేటపుాడు చకసల పిమాదం కూడన వ్ుంది. అందుకే, త్న టెంప్లుషన్ ని
ఆపుకుంటూ 'ఈ రాతిికి మళీే త్నని కుముికోవ్చుిలేరా...!' అని త్న
త్ముిడిని స్ముదనయిస్క
ు అంజలిని త్టిు నిది లేపాడు. త్ను చ్చనాగా కదిలి
మలస గా త్న కళ్ేను తెరిచ్చంది. నెమిదిగా ఒళ్ళే విర్ుచుకుంటూ లేచ్చ రేగిపో యిన
కుర్ులను స్రిచేస్ు క కనురెపాలను టపటపలాడించ్చ శంకర్ల్ ని చకసరంది. ఆమకు
శరీర్మంతన పచ్చి పుండులా త్యార్యిపో యింది. ఒకూ రాతిిలో ఇనిాస్ార్ుస త్ను
ఇంత్కుముందెపుాడక చెయయలేదు. శంకర్ల్ త్నకు ముందక వెనుకా అనే
తేడనలేకుండన బొ ంగర్ంలా తిప్రా తిప్రా ఇర్గకుమేిశాడు. అపాటలస శిరీష్
అపాడుపుాడక వ్చ్చి ఒకటెిండుస్ార్ుస చేసర చకాూపో యిేవాడు. ఇక త్న భర్ు గిరీశం
మాటెైతే స్రేస్రి! ఒకూ శోభనం రోజున మాత్ిమే అత్ను త్న శకిునంతన
కూడదీస్ుకుని రెండు స్ార్ుస చేశాడు. అయితే, అత్నిది త్నకి కనీస్ం ఆనినటుు
కూడన అనిప్రయయలేదపుాడు..! నిది త్కుూవ్ కావ్డంవ్లస త్నకు కళ్ళే
387

వాలిపో యినటుుననాయ్. కింర ద నలస ని వ్లయాలు కూడన వ్చ్చిచేరాయి. శంకర్ల్

Page
 ప్రస్ుకుళ్ేకి త్న రతముిలు బాగా కందిపో యి ఎర్రబడిపో యాయి. నడుం దగగ ర్
అత్ని గోర్ు గాటు
స పడి మడత్ పడితే స్ుర్ుకూమని నొప్రాగా అనిప్రస్ు ో ంది.
అయితేనేం, 'ఇలాంటి స్ుఖం కోస్ం ఎనిా నొపుాలు వ్చ్చినన పరేసద'నిప్రచ్చందనమకు.
"అంజలీ... త్వర్గా రెడీ అవ్ు... మళీే ఎవ్రెైనన లేసలు ఇకూణుణంచ్చ వెళ్ేడం చనలా
కషు మైపో త్రంది," అంటూ త్న లుంగీని కటుుకుననాడు శంకర్ల్. అంజలి మంచం దిగి
త్న నెైటీని, ఇంకా పికూన కురీిమీద వ్ునా ఓ టవ్ల్ ని తీస్ుకుని బాత్ూ
ి ంలోకి
పో యింది. ఇంత్లో శంకర్ల్ అజయ్ కి కాల్ చేశాడు. అజయ్ కూడన అపాటికే
లేచుండటంతో "ఇపుాడే... ఓ ఐదు నిముషాలోస వ్చేిస్ాు బలదర్ూ..." అంటూ కాల్
కటేిశాడు. ఈలోపు అంజలి కూడన ఫెిషప్ అయి వ్చ్చింది. శంకర్ల్ ఆమ దగగ ర్కు
పో యి గటిుగా కౌగిలించుకకని త్న చెవిని ముదనదడుత్ూ, "మళీే ఈ రాతిికి వ్చేియ్,
అంజలీ...?" అంటూ గతణిగాడు. అంజలి కూడన అత్నిా గటిుగా ఓస్ారి త్న
గుండెలకు అదుముకుని 'స్రే'నంటూ బదులిచ్చి అత్ని ప్ెదనలను ముదనదడి
అకూణిాంచ్చ వెళ్ళేపో యింది. మరికాసలపటికి అజయ్ లోపలికకచ్చి శంకర్ల్ ని చకసర
స్నాగా ఈల వేస్ు క, "ఏం బలదర్ూ... రాత్ింతన... జాగార్మేనన...? కళ్ళే
బాఁ...గ్......గా ఎర్రబడనాయ్...!" అననాడు ఆవ్ులిస్క
ు . ఆవ్ులింత్ భలే
అంటువాయధి! శంకర్ల్ కి కూడన ఆవ్ులిస్క
ు , "హ్ి... పడుకునేస్రికి
మ్..మ్...మ్...మూడునార్యింది...హ్హ..." అని చెపాాడు. "మరి నీ స్ంగతేంటి?
రాతెంి తెైంది పడుకునేస్రికి?" అని అడిగాడు అజయ్ ని. "అస్లు పడుకుంటేనేగా...
రాతిి తెలసవార్ూ
స ఆ ఇదద రితో గూటీ బిలస ఆడేస్రికీ ననది—" "ఇదద రితో-నన—?"
"ఓహ్... నీకు తెలద ు కదక...! మన మీననక్షి మేడం కూత్రర్ు లెదక... స్రిత్ -
388

నినా రాతిరి దననీా ఆ ర్ూమ్ కి ర్మిని చెపాానేస ఁ...." ఆంటూ కనుా కకటిు, "ఇక
చకడనలీ.... ఇదద ర్ూ ననుా ముందు దెం...మంటే ననుా ముందు దెం...మని ఒ-
Page
 క-టే... పో -ర్ు........." అంటూ అజయ్ రాతిి కథంతన చెపుాకుంటూ పో యాడు.
శంకర్ల్ కి ఆ మాటలేవి ప్ెదదగా త్లకెకూలేదు. త్న ఆలోచనలోస తననుననాడు.
అత్నికి స్ుజాత్ గురతుచ్చింది. త్ను కూడన నినా స్ుజాత్ని ప్రలుిండనలిుంది. ఛ...
అస్ులు ఆ త్లంప్ల త్నకు రాలేదు. 'స్రే... ఈ రాతిికెైనన త్నని ప్రలవాలి. ఎలాగెైనన
త్న బొ కూలో నన జెండనను పాతేయాలి! ఊ... అదే చేయాలి...హ్హ' అని మనస్ులో
దృఢంగా నిశియించుకుననాడు.
★★★
మరో మూడు గంటల త్రావత్ అందర్ూ డెైనింగ్ హ్హలుకి పో యి సీమ సెాషల్
ఉపాహ్హర్ం ఉగాగని బజీజ ని మొదటిస్ారిగా ర్ుచ్చ చకస్ార్ు. ఆనక వేడి వేడి కాఫీని
గుటకేసర ఒకకూకూర్ుగా అందర్ూ మలిస గా బసెుకాూర్ు. ఆ రోజు వార్ందర్ూ
ముందుగా అకూడి కకండ దేవ్త్, ఏనుగు మలస మి గుడికి పో యి అమివారిని
దరిశంచుకుననార్ు. ఆ త్రావత్ అటుాంచ్చ స్రాస్రి కౌండినయ వెైల్ా లెైఫ్ శాంచుయరీకి
పో యార్ు. శంకర్ల్ త్న స్క
ు డెంట్ు తో గులకిహ్ర్ల్, రీటా, నీలగిరి, వెదుర్ు,
జిగుర్ుమొదుద వ్ంటి వివిధ ర్కాల వ్ృక్షాలను చకప్రంచ్చ వాటి శాసీు య
ై ననమానిా,
ఔషద గుణనలను వారికి చెపాస్ాగాడు. అలాగే అకూడి వ్నయ మృగాలను, పక్షులను
కూడన అందర్ూ స్ందరిశంచనర్ు. స్రీస్ృపాల(reptiles) బాసక్ కి వెళ్ేడననికి స్ుజాత్
మిగతన అందరిలాగ ఆస్కిు చకపక బయటే వ్ుండిపో యింది. ఆ త్రావత్ అందర్ూ
అకూడికి స్మీపంలో వ్ునా ఓ హ్ొటలోస భోజనం కానిచేిసర అకూడుాంచ్చ స్ుమార్ు
డెబబయి కిలోమీటర్స దకర్ంలో అనంత్పుర్ం జిలాస కదిరి మండలంలో వ్ునా
'తిమిమి మరిమ
ర ాను' అనే మహ్హ మరిర వ్ృక్షానిా చకడనానికి పో యార్ు. ఈ చెటు ు
389

వ్యస్ు దగగ ర్ దగగ ర్ ఆర్ువ్ందల యాభలై స్ంవ్త్ురాలని, అకూడి గూడెం దేవ్తెైన

తిమిమి అనే ఒక మహ్హ పతివ్ిత్ ప్లర్ుని ఆ చెటు ుకి ప్ెటుడం జరిగిందని, ఇంకా
Page
 1989లో 'పిపంచంలోనే ప్ెదదదయిన మరిర చెటు ు'గా ఈ చెటు ును గురిుంచ్చ
గినీాస్ువార్ు త్మ పుస్ు కాలోస చేరాిర్ని అకూడే వ్ునా బో ర్ుామీద రాసర వ్ునాది.
దకర్ం నుంచ్చ చకసలవారికి పచిని మేఘం ఒకడి నేలను స్మీప్రంచ్చందన
అనాటు
స గా వ్ుంటుందన మహ్హవ్ృక్షం. ఇక ఆ వ్ూడలు బాగా బలంగా ప్ెరిగి
మొదలునే ముంచేసలలా కనిాస్ాుయి. ఆ చెటు ుని చకసర కేవ్లం స్కూలు
అమాియిలే కాక అంజలి, మీననక్షి కూడన అబుబర్పడనార్ు. శంకర్ల్ వాళ్ేతో, "ఈ
చెటు ు కకమిలు ఇకూడ స్ుమార్ు ఎనిమిది ఎకరాలలో విస్ు రించ్చ వ్ుననాయి. దీనిా
ఆంగస ంలో banyan tree అంటార్ు. ఇది మన జాతీయ వ్ృక్షం. దీని శాసీు య
ై ననమం
Ficus benghalensis, ఈ వ్ూడలు ఎలా ప్ెరిగాయ్య చకడండి... జాగరత్ుగా వాటిని
పరీక్షించండి," అని అందరితో అంటూ నెమిదిగా స్ుజాత్ పికూకు పో యాడు.
అందర్ూ ఆ చెటు ు వ్ూడలిా చకసల పనిలో వ్ుండగా మలిస గా, "ఏంటీ... ఇందనక
రెపుయిల్ు బాసక్ కి రాలేదు. చకడబో తే మొనా ఎఫెకుుకి పాములిా చకడనలంటే
ఒళ్ేంతన దడదడలాడుత్రనాటుుందే!" అననాడు స్ుజాత్తో. స్ుజాత్
అందర్మాియిలతో వెళ్ు ళనాదలాస ఆగిపో యి శంకర్ల్ వెైపు చకసరంది. శంకర్ల్ ఆమ
దగగ ర్కు మరింత్గా జరిగి త్నకు మాత్ిమే వినిాంచేలా, "మరి నన పాముని చకసలు
ఏమైపో తనవవ...?" అని చ్చనాగా నవావడు. స్ుజాత్ అత్ని మాటని విని ఓస్ారి త్న
త్లను వ్ంచ్చ అత్ని ప్లంటులోని ఉబుబని చకసర కకంటెగా నవివ, "మీ పాముని చకసర
మా ప్రనేా భయపడలేదు, ఇంక నేనెందుకు భయపడతనను," అంటూ గతణిగింది.
ఆమ అనాది విని శంకర్ల్ కళ్ళే ప్ెదదవ్యాయయి. అత్ని ప్లంటలస స్నాగా పికంపనలు
మొదలెైయాయయ్. 'అమినీ... చకడబో తే దీనికీ ననది దింపుకోడననికి బాగా గులగా
390

వ్ునాటుుంది!' అనుకుని త్న ప్ెదనలు త్డుపుకుంటూ, "అయితే... నీకు...

చకడనలనుందన—?" అననాడు కోరెూగా ఆమ యదపప ంగులను చకస్క
ు . స్ుజాత్
Page
 చెటు ు ఊడని పటుుకుని దననిా పరిశ్లలిస్ుునాటుుగా చకస్క
ు , "మ్... ననకు
చకడనలనుందని ముందే చెపాాగా...! ఏఁ... అడగకపో యిేస్రికి ఇపుాడు ననకు
ఇంటెస్
ి ు ు త్గిగపో యిదనుకుననారా..? మ్... ఇంత్కీ ఎపుాడు పాసన్ చేస్ు ుననార్ు
మీరిదదర్ూ ననకు?" అనడిగింది. శంకర్ల్ కి త్ను బాసకెైిల్ గురించ్చ మాటాసడుత్రందని
అపుాడు త్టిుంది. 'ఓసరనీ బాసకెైిల్ ని హ్ౌరా మయిల్ ఎత్ర
ు కుపో నక... స్రే,
ముందు నువ్ువ రా.. ఆ త్రావత్ నీకు రిబబన్ కటిుంగే...!' అని మనస్ులో అనుకుని
ఆ రాతిికే త్న కోరికని తీర్ుస్ాునని మాటిచనిడు. దనంతో, ఆమ స్ంతోషంగా త్లూప్ర
అకూణుణంచ్చ పో యి త్కిూన అమాియిలని కలిసరంది. కాసలపటి త్రావత్ అందర్ూ
అకూడుాంచ్చ బయలుదేరార్ు. మరోస్ారి వ్ూయ పాయింట్ చకడనానికి అమాియిలు
కకందర్ు అడగడంతో హ్హరీలీ హిల్ు చేర్గానే బస్ుుని అటువెైపు తిపామననాడు
శంకర్ల్. ఆ వ్ూయ పాయింట్ నుంచ్చ ఆ కకండలిా, మధయలో ప్ెైనుంచ్చ స్నాగా
క్షీర్ధనర్లా జార్ుత్రనా సెలయిేర్ుని చకసర కేరింత్లు కకడుత్ూ అందర్ూ ఫప టలలు
దిగార్ు. ఆ త్రావత్ మలస గా చలి ప్ెర్గడంతో బసెుకిూ గెస్ు హ్ౌస్ కి
పయనమయాయర్ు. గెస్ు హ్ౌస్ కి చేర్గానే వారి కోస్ం ఈవెనింగ్ స్ాాక్ గా వేడి వేడి
గుంట పప ంగననలను త్యార్ు చేయించనడు అకూడి మేనేజర్ు. అందర్ూ
లకటు లేస్ుకుంటూ వాటిని కమిగా లాగించేసర ఎవ్రి గదులోసకి వార్ు పో యి కాసలపు
రిలాక్ు అయాయర్ు.
★★★
ముందు రోజులాగనే అమాియిలందరినీ భోజనం అయిపో యాక వారివారి
ర్ూమసలోకి పో వాలని హ్ కుం జారీ చేసలసరంది మీననక్షి. మరాాడే తిర్ుగు పియాణం
391

గావ్ున త్మత్మ స్ామానస ను మరిిపో కుండన ఈ రాతిికే స్ర్ుదకకమిని వాళ్ేకు

గటిుగా చెప్రాంది. అర్గంట త్రావత్ అంజలి, అజయ్ మర్లా త్మ గదులను
Page
 మారార్ు. అంజలి గదిలోకి పివేశించ్చ త్లుపు గడియ ప్ెటు ి మంచం దగగ ర్కు
రాబో త్ూ షాక్ కకటిానటుుగా ఆగిపో యింది. శంకర్ల్ అకూడ నినాటికి మళ్ళే మంచం
మీద విషర
ణ మూరిు ఫో జులో పడుకుననాడు. అయితే అత్ని పికూనే కురీి వేస్ుకుని
కూర్ుింది మన స్ుజాత్. అజయ్ అటు పో గానే స్ుజాత్ గదికి పో యి అంజలి
త్నని ప్రలుస్ుుందని చెప్రా ఆమను త్న గదికి తీస్ుకువ్చనిడు శంకర్ల్. "రా
అకాూ... అకూడే ఆగిపో యావేఁ... ఇకూడికి రా... కూరోి," అంది స్ుజాత్ కిలకిలా
నవ్ువత్ూ. అంజలి కకంచెం త్డబడుత్ూ, "స్ుజీ... న్..నువ్ువ... ఇక్..కూడ....
ఏం—" అనగానే స్ుజాత్, "ఏం లేదకాూ... మీర్ు చేస్ుకునేపుాడు నేను
చకసలందుకు అపుాడు మీరిదదర్ూ ఒపుాకుననార్ు. గుర్ుుందన...? అందుకే, నేను మీ
ఆటని చకడనానికి వ్చనిను. స్ార్ల్ చెపాార్ు ఇపుాడే, నేనొస్ు ునాటుు నీకు అస్ులు
తెలీదని. నేనికూడ ఉననానని నువేవం కంగార్ు పడకు, స్రేనన?" అంది. అంజలికి
ఏం చెయాయలో అర్ధంకాలేదు. ఏం అననలో కూడన తెలీడం లేదు. ఈ పరిణనమం ఇంత్
త్వర్గా వ్స్ుుందని త్ను అస్ులు ఊహించలేదు. మేనంతన అదుర్ుత్రండగా
నెమిదిగా అడుగులో అడుగేస్ుకుంటూ వారి దగగ ర్కు పో యి మంచం చ్చవ్ర్న
కూర్ుింది. శంకర్ల్ కూడన లేచ్చ కూర్ుిని అంజలి ముందర్ ఇబబంది
పడుత్రనాటుుగా మొహ్ం ప్ెటు ి, "త్పాలేదు అంజలి... మధనయహ్ాం త్ను మళ్ాే
అడిగింది. అందుకే, ఇదేదో త్వర్గా అయిపో తే మంచ్చది కదన అని త్నని
వ్చేియమని ప్రలిచనను. స్ారీ, నీకు ముందే చెపుాండనలిుంది," అననాడు. అత్నికి
ఇదంతన చనలా ఎకెైుటింగ్ గా వ్ుంది. అటు స్ాటిన్ నెైటీలో పప ంగివ్ునా స్ుజాత్
నకజివీడు ర్స్ాలనక మరియు ఇటు మర్ూన్ కలర్ల్ నెైటీలోంచ్చ మాంచ్చ సెైజులో
392

దర్శనమిస్ుునా బంగినపలిస మామిడిపళ్ేవ్ంటి అంజలి గుత్ర

ు లీా కని అత్ని
మగసరరి గటిుపడి లుంగీలో ఎగిరెగిరిపడుతోంది. "ఊ... మొదలెటుండి మరి!" అంది
Page
 స్ుజాత్ ఇదద రినీ చకస్క
ు . ఆమ కళ్ళే నక్షతనిలాస మరిసరపో త్రననాయి. ఎటు కేలకు
త్న కోరిక నెర్వేర్బో తోందనా స్ంతోషం ఆమ ముఖంలో కకటటుచ్చినటు
స
కనాడుతోంది. "ప్ీస జ్... స్ుజీ... వ్దక
ద ... నేను...హ్...చేయలేను," అంటూ
నస్ుగుత్ూ పాిధేయపడింది అంజలి. త్నకి నిజంగానే చనలా కషు ంగా వ్ుంది.
మంచం చ్చవ్ర్న ముడుచుకుని కూర్ుినుంది. స్ుజాత్ త్న ముఖానిా
సీరియస్*గా ప్ెటు ి చేత్రలు కటుుకకని, "లేదకాూ... నువ్ువ మాటిచనివ్... ఇందుకు
నువ్ువ కూడన ఒపుాకుననావ్... ఇపుాడుగానీ నువ్ువ చెయయకపో తే మీ ఇదద రి
స్ంగతీ నేను కచ్చిత్ంగా బయటప్ెటు స్
ే ు ాను... జాగరత్ు!" అని వేలు చకప్రస్ు క
బలదిరించ్చంది. శంకర్ల్ వెంటనే అందుకుంటూ, "పో నీలే అంజలి... త్న ముచిట
తీర్నీ... లేదంటే మన ఇదద రికీ పాిబస మే... అయినన, మగాడిా నేనే త్న ముందు
చేయడననికి సరదధపడినపుాడు, స్ాటి ఆడదనని ముందు చేయటానికి నువెవందుకు
ఇలా భయపడుత్రననావ్," అననాడు. అంజలి త్న త్ల దించుకుని కూర్ుింది.
త్నకు వేరే దనరేమీ కనపడటంలేదు. ఇక, త్న కూత్రరి ముందు త్ను నగాంగా
మార్క త్పాదు. స్ుజాత్ త్న కురీిని మరింత్ మందుకి జర్ుపుకుని త్న
కాళ్ేను మంచమీిద చనప్ర కూర్ుింది. అలా త్ను చనపగానే త్న నెైటీ మోకాళ్స
వ్ర్కు లేచ్చ ఆమ తెలసని పాలరాతి శిలాంలాటి కాళ్ళే శంకర్ల్ కి దర్శనమిచనియి.
'వ్హ్... ఏముననాయ్ రా బాబు...! వేకిుంగ్ లు గటాి చేస్ుూంటుంది కాబో లు...
చనలా నునాగా కనిాస్ుుననాయి. కకర్ుకుూ తినేయాలనిప్రస్ు ో ంది చకస్ుుంటే...!'
అనుకుంటూ ఆబగా వాటివెైపు చకశాడు. శంకర్ల్ చకపులు గమనించ్చ స్ుజాత్
చపుాన త్న కాళ్ేను కింర దకు దించేసర, "ఊ...మొదలెటుండి... ఏమి టాలస్యం..."
393

అంది మళీే. శంకర్ల్ వెంటనే త్న దృషరుని అంజలి మీదకు మర్లాిడు. అంజలి
ఇంకా త్న త్ల దించుకునే వ్ుంది. ఆమ చేత్రలు ఆమ వొడిలో ముడిపడి
Page
 వ్ుననాయి. శంకర్ల్ ఆమ దగగ ర్కు జరిగి భుజాలప్ెై చెయిేయసర ఓస్ారి నొకాూడు.
అంజలి ఒకూస్ారిగా త్రళ్ళేపడింది. వాళ్ేను చకస్ుునా స్ుజాత్కి ఊప్రరి
వేగవ్ంత్మైంది. కననార్ాకుండన వాళ్ేనే చకస్క
ు వ్ుంది. శంకర్ల్ అంజలి నెైటీని
పటుుకుని ప్ెైనుండి లాగేయడననికి పియతిాంచగానే అంజలి అత్ని చేత్రలు
పటుుకుని ఆప్ర,"ఊహ్ ...మ్...ముందు నువ్ువ నీవి విప్లాయ్..." అంది. శంకర్ల్
ఠకుూన త్న టీ-షర్ల్ు ని విప్లాసర పికూన పడేశాడు. త్నకేం భయమూ బలర్ుకూ
లేవ్ుకదన...! మళీే అత్ను అంజలిని స్మీప్రంచగానే ఆమ, "మొత్ు ం విపుా...
నీవి!" అంది. శంకర్ల్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ స్ుజాత్ వ్ంక ఓస్ారి చకసర, "స్రే...!"
అంటూ త్న లుంగీనీ లాగేసర నేలమీద పడేశాడు. అత్నిపుాడు కేవ్లం త్న
అండరేవర్ల్ లోనే వ్ుననాడు. స్ుజాత్ వ్ునాపుాడు త్న ఆయుధం కంటలిల్ త్ప్రా
నిలబడిపో కూడదని త్ను ఈవేళ్ అండరేవర్ల్ ని ధరించనడు. తెలసని అండరేవర్ల్ లో
ఏదో ప్ెదద అరిటిపండుని దనచ్చవ్ుంచ్చనటుుగా పప డుగాగ బాగా ఉబిబ వ్ుందది. స్ుజాత్
ఓ క్షణం పాటు అత్ని అండరేవర్ల్ వెైపు కననార్ాకుండన చకసర కాస్ు సరగగ ుపడి
ముఖానిా పికూకు తిపుాకుంది. ఎంత్ ఆరిందలా మాటాసడినన త్నక ఆడదేగా...
అలా ఓ మగాణిణ ఈ రేంజులో ఇంత్ దగగ ర్గా చకసలస్రికి త్నకి త్నువ్ులో నునుసరగగ ు
తొణికిస్లాడింది. స్ుజాత్ త్న శరీరానిా చకసర సరగగ ుపడడం గమనించ్చ శంకర్ల్
లోలోన పప ంగిపో యాడు. 'స్రిగగ ా మీటి ఇవావళ్ దీని ప్రడత్ని పగలగతటేుయాలి'
అనుకుననాడు. త్ల పికూకు తిప్రా అంజలితో, "ఇది స్రిపో త్రందన...?" అననాడు.
అంజలి త్ల అడా ంగా వ్ూప్ర, "అది కూడన...!" అంది అత్ని అండరేవర్ల్ ని చకప్రస్ు క.
అలాగెైనన కాసలపు టెైం ని స్ాగదీయాలని త్న య్యచన. అంతేకాదు, శంకర్ల్ ని పూరిు
394

నగాంగా చకడటానికి స్ుజాత్ సరగగ ుపడి ఆ గదినుండి వెళ్ళేపో త్రందేమోనని త్న

ప్రచ్చి ఆశ కూడన. అయితే శంకర్ల్ వెనకిూ చేర్బడి కాళ్ాేడిస్ు క, "హ్నాననా..
Page
 నువేవమో మొత్ు ం బటు లు వేస్ుకుని ననకు మాత్ిం మొత్ు ం విప్రాంచేస్ు ుననావే....
ఇదననయయం... నువేవమంటావ్ స్ుజాతన...?" అని ఓర్కంట స్ుజాత్ని చకస్క
ు
అననాడు. స్ుజాత్ శంకర్ల్ పిశాకు ఒకూస్ారిగా త్రళ్ళేంత్కు గుర్యింది.
ఎందుకంటే, త్న చకపు అత్ని తొడల మధయన వ్ునా చ్చత్ిం వ్దద
చ్చకుూకుపో యింది. శంకర్ల్ త్న ప్లర్ుని పలకగానే ఎందుకో త్నకు తెగ సరగగ ు
ముంచుకకచేిసర బుగగ లు ఎర్ుప్ెకాూయి. త్నకు ఇపుాడు ఈ లెైవ్ మాయచ్ ని చకడా ం
'మీలో ఎవ్ర్ు కోటీశవర్ుడు' కివజ్ కాంటెస్ు ులో పాలోగడం కననా కషు మనిప్రస్ు ో ంది. ఓ
క్షణం వెళ్ళేపో దనమా? అని త్నకి అనిప్రంచ్చంది. కానీ, ఈ షర్త్ర ప్ెటు ంి దే త్ను. త్నే
వెనకుూ త్గిగతే ఎలా...?' అనుకుని మలస గా త్లూప్ర, "హ్హ... అవ్ును..." అంటూ
గతణిగింది. అంతే! శంకర్ల్ వెంటనే లేచ్చ అంజలి మీద పడి ఆమ వ్దద ని వారిస్ు ుననా
వినకుండన ఆమ నెైటీని బలవ్ంత్ంగా విప్లాశాడు. ఇపుాడు త్ను కేవ్లం బాి,
ప్లంటీలలో ఉంది. "హ్ి.. ఇపుాడు కాస్ు ననయయంగా వ్ుంది," అననాడు అంజలిని
ఆకలిగా చకస్క
ు . త్ను సరగగ ుతో త్నని తనను కపుాకోడననికి కాళ్ళే మడిచ్చ ప్ెైకి లేప్ర
వ్ుంచడంతో త్న ప్లంటీ ప్ెై త్డిచ్చపో యిన ఒక చనర్ కనపడింది అత్నికి. అకూడ
అంజలి 'హ్మి! ఈరోజు ఇనార్ల్ు వేస్ుకుని రావ్డం మంచ్చదెైపో యింది'
అనుకుంది. నినా వేయకపో వ్డం వ్లస పప దుదనా త్ను గదికి పో యినపుాడు
మీననక్షి వ్ూగుత్రనా త్న ఎత్ర
ు లను గుచ్చినటుుగా చకసర ముసరముసర నవ్ువలు
చ్చందించడంతో ఓర్ుికోలేక త్ను ఇవాళ్ బాి ఇంకా ప్లంటీ వేస్ుకుని వ్చ్చింది.
శంకర్ల్ ముందు కననా స్ుజాత్ ముందు ఇలా వ్ునాందుకు అంజలికి ఎకుూవ్
సరగగ ుగా వ్ుంది. అదే, కేవ్లం శంకర్ల్ త్నక మాత్ిమే ఉనాటు యితే ఈపాటికి ఈ గుడా
395

ప్ీలికలు పకూకు తొలగిపో యి త్న పువ్ువలో అత్ని గూటం మునకలు వేస్ు క

వ్ుండేది. శంకర్ల్ త్న చేతిని ముందుకి జరిప్ర ఆమ ప్లంటీ మీద త్డిగా వ్ునా చోట
Page
 వేలితో మలస గా రాశాడు. అంజలి స్నాగా వ్ణుకుత్ూ అత్నికి అందకూడదనాటుు
మరికాస్ు వెనకిూ జరిగింది. శంకర్ల్ మళ్ాే ఆమ మీద పడి నడుమును పటుుకుని
త్న మీదకు లాకుూననాడు. మరో చేతు ో బాి హ్ క్ ని విప్లాస్ాడు. అంజలి
జారిపో త్రనా త్న బాిని చేతు ో పటుుకుని మరో చేతు ో శంకర్ల్ ని ఆపడననికి
పియతిాంచస్ాగింది. అయినన కూడన శంకర్ల్ త్న బలానిా ఉపయ్యగించ్చ ఆమ
యద ప్ెైనునా చేతిని లాగేశాడు. అంతే, ర్బబర్ు బంత్రలాస గుండింగా, పప ంకంగా
వ్ునా ఆమ స్ు ననలు స్ుజాత్ కళ్ేముందు నిలిచనయి. త్ను అందగతెు నని
ఎపుడక గర్వపడే స్ుజాత్కి కూడన ఒకూ క్షణం త్న ప్రనిా వ్క్షోజాలు చనలా
అందంగా వ్ుననా యనిప్రంచనయి. అంజలి త్న గుబబలను దనచడననికి వెంటనే
మంచం మీద బో రాస పడుకుండిపో యింది. శంకర్ల్ వెంటనే ఆమ ప్లంటీని పటుుకుని
కింర దకు లాగేశాడు. దనంతో, పుచిపండస వ్ంటి ఆమ వెనక ఎత్ర
ు లు స్ుజాత్కి భలే
వాటంగా కనిప్రంచనయి. 'త్న ప్రనిాలో ఇంత్ అందం దనగుందన...?' అనుకుంది. ఇక
శంకర్ల్ ఆ ప్లంటీని మొత్ు ంగా తీసలసర ఓస్ారి ఆ త్డిగా వ్ునా పిదేశానిా వాస్న ప్ీలిి
పకూన పడేశాడు. అంజలి త్న త్ల తిప్రా స్ుజాత్ వ్ంక చకసరంది. స్ుజాత్ త్న
వెైప్ల రెపా వేయకుండన చకడా ం గమనించ్చ ఒకూ ఉదుటున లేచ్చ స్ుజాత్ కుడి జబబ
పటుుకుని మంచం మీదకు లాగేస్ు క, "ఆట చకడనలంటే నువ్ూవ ననలాగే
త్యాయర్వావలి!" అంది. అంజలి మాటకి స్ుజాత్ ఒకూస్ారిగా గత్రకుూమంది. త్న
ప్రనిా ఇలా చేస్ు ుందని త్ను అస్ులు అనుకోలేదు. అకూడ శంకర్ల్ త్న కోరిక తీరే
మర్గ ం దొ రికిందని మనస్ులోనే ఎంతో స్ంబర్పడనాడు. స్ుజాత్ అలా మంచం మీద
ముందుకు పడా ంతో నెైటీలోంచ్చ ఆమ పాలపప ంగులు అత్నికి లీలగా
396

కనిాస్ుుననాయి. స్ుజాత్ వెంటనే లేచ్చ మంచం దిగబో యింది. అంజలి చటుకుూన

త్న చేతిని పటుుకకని శంకర్ల్ తో, "వ్చ్చి దీనిా పటుుకోండి... ఫీిగా మాయచు
Page
 చకస్ుుందంటా... దీని బటు లు కూడన తీసలసలు స్రి!" అంది. శంకర్ల్ ముందుకి వ్చ్చి
స్ుజాత్ని భళ్ళేకపు పటుు పటిు ఆమను లాకకూచ్చి మళ్ాే మంచం మీద
పడేశాడు. అత్ని కళ్ళే కోరికతో ఎర్రగా మారిపో యాయి. స్ుజాత్, "ప్ీస జ్ స్ార్ల్...
వ్దిలేయండీ," అని వేడుకుంటూ గింజికోస్ాగింది. శంకర్ల్ అదేమీ పటిుంచుకోక
అంజలితో, "ఇపుాడేం చేయాలి?" అననాడు. అంజలి కర్ూశంగా నవ్ువత్ూ, "దీని
బటు లు కూడన విపాడమే.... అంతే!" అంటూ స్ుజాత్ నెైటీని కింర ద నుంచ్చ పటుుకుని
నడుము వ్ర్కూ ప్ెైకి లేప్రంది. స్ుజాత్ కళ్ేలో నీళ్ళే తిరిగాయి, "వ్దుద అకాూ...
ప్ీస జ్... ననుా వ్దిలేయండీ... ప్ీస ...జ్...!" అంటూ మికిూలి పాిధేయపడింది.
అయినన వార్ు అస్ులు వినిాంచుకోలేదు. ఆమ పాలమేనుని చకడగానే శంకర్ల్
కళ్ళే మిలమిలా మరిశాయి. 'ఆహ్హ... స్ుజాత్ నిజంగానే స్'జాతి వ్జిం'రా బాబు'
అనుకుననాడు. 'అస్లు అందం విషయానికకసలు - త్న భార్య శ్లరదేవి కూడన అందంలో
ఏమీ త్కుూవ్ కాదు. అయినన, ఈమ అందననికి ముగుధడిా అవ్ుత్రననానే....!
కార్ణం ఏమిటి? పదెధనిమిదేళ్ే పర్ువానికీ ఇర్వెైరెండేళ్ే పర్ువానికీ ఉనా
తేడననన...? లేక, పప ర్ుగింటి పులస గూర్ ర్ుచెకూవ్వ్డం వ్లస నన....? ఏమో... రెండో దే
కావ్చుి!' అనుకుంటూ ఆమ కాళ్ేను కదలకుండన పటుుకునే మిషతో నెమిదిగా
త్న చేత్రలను తొడల వ్ర్కూ పాకించ్చ ప్లంటీ ప్ెైనుండి ఆమ కనెా బంగారానిా
తనకడననికి పియతిాంచనడు. తొలిస్ారిగా ఒక మగాడి చేయి త్న పుషాానిా
తనకుత్రంటే స్ుజాత్ త్టుుకోలేక స్నాగా మూలు
గ త్ూ వ్ణికిపో స్ాగింది. ఈలోగా
అంజలి స్ుజాత్ నెైటీని విజయవ్ంత్ంగా విప్లాసర కురీిలో పడేసరంది. శంకర్ల్ త్న
వేళ్ేతో స్ుజాత్ని కెలుకుత్ూ త్న బాిలో బంధీ అయిపో యిన ఆమ చను
397

గుబబలను ఆస్కిుగా వీక్షించనడు. అంజలి ఎపుాడు వాటిని ఆ బంధననలనుంచ్చ

విముకిు చేస్ు ుందన అని త్ను ఎదుర్ుచకస్ుుననాడు. స్ుజాత్ గుండె ఎంత్ వేగంగా
Page
 కకటుుకుంటుందంటే ఆ గుండె చపుాడును వినడననికి ఏ సెుత్స్ో ూపు స్ాయం
అకూర్లేదు. ఆమ కళ్ే చ్చవ్ర్స నుంచ్చ స్నాని ధనర్ కారింది. శంకర్ల్ ముందుకి కాస్ు
వ్ంగి ఆమ ప్లంటీ దగగ ర్ త్న ముఖానిా వ్ుంచనడు. ఆమ ప్లంటీ కకదిదగా త్డిచ్చపో యి
ఆ మదపు వాస్న అత్ని ముకుూపుటాలకు త్గులుతోంది. అత్ని వ్ూప్రరి త్న
తొడలకు త్గులుత్రంటే స్ుజాత్ నిలువెలస ా వ్ణికిపో యింది. మలస గా త్న త్లను
ప్ెైకెతిు శంకర్ల్ ని చకసరంది. త్న పావ్ుర్ం ప్ెై దనడి చేయడననికి కాచుకూూర్ుినా
గాండుి ప్రలిసలా అనిాంచనడు అత్డు. కదలడననికి కూడన వీలేస కుండన ఇదద ర్ూ త్న
చేత్రలనీ కాళ్ేనక గటిుగా పటుుకకని వ్ుననార్ు. శంకర్ల్ చేత్రలు మలస గా త్న ప్లంటీ
ప్ెైకి పాికటం త్నకు తెలుస్ోు ంది. అపుాడే — అంజలి స్ుజాత్ చేత్రలని వ్దిలేసర
భుజానిా త్టిు, "ఇక లే... స్ుజీ... లేచ్చ నీ బటు లేస్ో ూ.... ఇపాటికెైనన తెలిసరందన
ఒకరి ముందు బటు లు లేకుండన ఉండటం ఎంత్ కషు మో...! నీకీ విషయం
తెలియాలనే నేనిదంతన చేశాను. నీకు నేనంటే ఏమైనన గౌర్వ్ముంటే, నువ్ువ
ననుా 'అకాూ' అని ప్రలిచేది నిజంగా నీ మనస్ులోంచే అయితే వెంటనే
ఇకూడుాంచ్చ పో ...!" అంది. శంకర్ల్ నిరాాంత్పో యి అంజలినే చకస్ుుననాడు. అత్ని
చేత్రలు ఇంకా స్ుజాత్ ప్లంటీ దగగ ర్ నిలిచ్చ వ్ుననాయి. అంజలి శంకర్ల్ ని చకసర,
"త్నని వ్దిలేయ్ శంకర్ల్..." అంది. ఆమ టలన్ లో అధనరిటీని విని శంకర్ల్ వెంటనే
స్ుజాత్ను వ్దిలేశాడు. స్ుజాత్కి త్న లెైవ్ మాయచు భూత్ం పూరిుగా
వ్దిలిపో యింది. త్న త్ప్లాంటల తెలిువ్చ్చింది. నెమిదిగా లేచ్చ త్న నెైటీని
వేస్ుకుని త్లుపు దగగ ర్కు పో యి మళీే వెనకుూ తిరిగి పర్ుగెత్ు రకుంటూ వ్చ్చి
అంజలిని గటిుగా కౌగిలించుకుని, "ఐ లవ్ యూ అ..అమాి..." అంది.
398

మొటు మొదటిస్ారి త్ను అంజలిని 'అమాి' అని ప్రలిచ్చంది. నిజంగా... త్నకు ఆమ

స్వితి త్లిస లా కాకుండన స్ప ంత్ త్లిస లా కనపడింది. ఇదద రి కళ్ళే అనురాగంతో
Page
 చెమిగిలస ాయి. త్రావత్ అంజలి స్ుజాత్ త్లని ప్లిమగా నిమిరి నుదుర్ును
ముదనదడి, "మ్.. వెళ్ళే," అని త్నని పంప్రంచేసర త్లుప్లస్ుకుని శంకర్ల్ ని కకర్కకరా
చకసరంది.
★★★
స్రిగగ ా ఆ స్మయానికి అమలాపుర్ంలో శంకర్ల్ భార్య శ్లరదేవి ఇంటికి చేర్ుకుంది.
399
Page
 Episode 88
శ్లరదేవి అమలాపుర్ం బస్ాుండ్ చేర్గానే త్న భర్ు కు ఫో న్ చేసరంది. అత్ని ఫో న్
సరవచనిఫ్ చేయబడి వ్ుంది అని ఆమకు స్మాధననం వ్చ్చింది. 'ఛ...
రెండోి జులుాంచీ చకస్ుుననాను... ఎపుాడక సరవచనిఫ్ అనే వ్స్ుుంది.
ఏమైపో యారీయన? ఒకూ మాటా లేదు మంతీలేదు... ఏం మనిషో ...' అని
స్ణుకుూంటూ ఆటల ఎకిూ ఇంటికి బయలుదేరింది. శంకర్ల్ ఫో న్ సరవచనిఫ్ అని
వ్స్ోు ందంటే... అలానే వ్స్ుుంది మరి! టూర్ల్ కి పో యిేముందు రాతేి త్న పాత్ సరమ్
కార్ల్ా ని తీసలసర మరో కకత్ు సరమ్ కకనుకుూని ఫో న్ లో వేస్ుకుననాడుగా..! అదే
స్మయానికి ఇంటలస మన మగుగ మలిస గిరీశంగార్ు అలియాస్ గిరీశం, త్న
సలాహిత్రడితో కలిసర లివింగ్ ర్ూమ్ లో చ్చనా మందు సరటు ంి గ్ వేశాడు. అత్ను
కేవ్లం సలాహిత్రడే కాక బిజినెస్ లో పార్ునర్ల్ కూడన... ప్ెైగా మాంఛి స్ౌండ్ పారీు.
అపాటికే వారిదదర్ూ మొదలెటు ి చనలాసలపయిపో యింది. గిరీశం చ్చనాగా బలకుూత్ూ
ఇదద రి గాసస్ులోసకీ పదో ప్ెగ్ ను పో స్క
ు , "దురాగ! ఆ గణన...గాడు సెైట్ విషయంలో...
బాగా టెైట్ గా... వ్ుననాడని..... ప్లమంట్ విషయంలోనక చెప్రాన రేటుకు....
ఒపుాకోడం లే. నువ్ువ కకంచెం వాడితో మాటాసడితే.....—" "థకస్...లమీా కకడకా..!
ఎపుాడు చకడు ఏదో ఓ లకలిస చెపు ావ్.... మంచ్చగా మందు కకడనదమని
ప్రలిి...హిక్.... మళ్ాే ఈడ కూడ యిా సెైటస గోలేందని... నోర్ూియ్...
ష్...ష్...ష్...." అంటూ త్న చకపుడువేలును నిలువ్ుగా నోటిమీద ఉంచ్చ స్ంజఞ
చేస్ు క విస్ుర్ుగా గాసస్ుని అందుకుననాడు. గిరీశం బికూ మొహ్ం వేశాడు. వాడు
మళ్ళే త్లెతిు గిరీశానిా చకసర, "ఆముదం తనిగుత్రనాటాు మొగమేంటాి...
ప్రత్ుప్ెరిగలు పటేు ననయాల....!" అంటూ అకూడే గోడకి త్గిలించ్చ వ్ునా అంజలి
400

ఫప టలని చకసర, "అవ్ునని మలిస గా... నీ ప్ెళ్ేపుాడు చకస్ా మీయావిడీా...

Page
 కండపటిున కౌంజు ప్రటులా భలేగా వ్ుందపాడు. మళ్ాే ఇపాటిదనకా చకళ్ాే.. టూర్ల్
కి పో యిందననావ్ గా... హిక్... ఎపుాడొ స్ు ాదంటా...? ఓస్ారి బా...గా స్కడనాలాి..."
అననాడు బొ టనవేలుని చకపుడువేలుని కలిప్ర స్ుననా చుటిునటుుగా చేసర
అందులోంచ్చ అంజలి ఫప టలని చకస్క
ు . "ఒరేయ్
ర ...దురాగ...! అది నన ప్ెళ్స ాంరా...
నువేవంది దననిా బాగా చకషల...ది... నీ ప్ెళ్ాేనిా పో యి చకషో ూ బా...గా...! నన
ప్ెళ్ాేనిా... వ్దిలెయ్..." అనేసర గాసస్ులోని మందును ఒకూ గుటకేశాడు. "ఏం
రో... ప్ెళ్ాేనాంటే పౌర్ుషం పప డుచుకకచ్చిందన....? వాయిస్ తెగ లేస్ు ో ంది.... యిా
ఆడో ళ్ళే ననకు కకతను లేక నీ ప్ెళ్ాేం ఏమైనన ఇసెాస్ాస.. ఎగస్ాుా కటిుంగులిచ్చిననవ్ంటే
ఈ బాటిల్ ని కింర దనుంచ్చ తోసలస్ు ా... నన కకడకా..." అంటూ మందుని మరికాస్ు
గతంత్రలో పో స్ప ూని, "మ్... హ్హ... మలిస గా.. ఏ...దీ ఆ టీవీ కాస్ు ప్ెటు ు... ఏదెైనన
మాంఛి మస్ాలా ప్రకిర్ల్ వ్స్ుుందేమో... స్కదనదరి..." అననాడు దురాగదనస్.
దురాగదనస్... వ్యస్ు ముపాయి యిేడు స్ంవ్త్ురాలు... నలస గా, పప డుగాగ,
కండలు తిరిగిన దేహ్ం. నిమికాలయలిా నిలబలటు ంే త్ బుర్ర మీస్ాలు, గంభీర్ంగా
కనిాంచే అత్ని భారీ విగరహ్హనిా చకసలు ఎవ్రికెైనన ఒళ్ేంతన గగురాాటు
కలుగుత్రంది. మనిషరలానే మాట కూడన చనలా కర్ుగాగ వ్ుండి వింటేనే గుండె
ఝళ్ళే మంటుంది. మందు మత్ర
ు లో వ్ుననాడు గనుక గిరీశం ఆమాత్ిం ధెైర్యం
చేసర మాటాసడనడుగానీ, మామూలుగా అయితే, అత్ని ముందు నోరెత్ుడననికి
ఎపుాడక భయపడుత్ూనే వ్ుంటాడు. ఇలా మందుపో సర దురాగదనస్ చేత్ త్నకి
కావ్లిున పనిని చేయించుకోడం మన గిరీశానికి బాగా అలవాటు. ఇక దురాగదనస్
విషయానికకసలు , స్వత్హ్హగా సరుతిమంత్రఁడెైనపాటికీ కోటస ఆసరు కలిస్ప స్ుుందని ఒక
401

ధనికమారాజుతో బరర్ం కుదుర్ుికకని మర్ుగుజుజ అయిన వాడి కూత్రర్ుని ప్ెళ్ళే

చేస్ుకుననాడు. ప్ెళ్ేయితే చేస్ుూననాడు గానీ ఎనాడక ఆమను ఆదరించ్చ
Page
 యిెర్ుగడు. ఎపుాడక కడియంలో త్నకునా ఫామ్ హ్ౌస్ లోనే ఉంటాడు. పగలూ
రాతీి అనా తేడన లేకుండన రోజుకో ర్ంభను అకూడకు ర్ప్రాంచుకకని దనంతో మంచం
మీద పప ర్ుసత్ూ వ్ుంటాడు. అది చనలదనాటుు, త్న ఫామ్ హ్ౌస్ లో కనీస్ం ఒకూ
మగ పుర్ుగును కూడన ఉంచకుండన పనివాళ్ళేగా అందరీా ఆడనళ్ేనే ప్ెటు ుకుని,
ఎపుాడు త్నకు మోజెైతే అపుాడు వాళ్ేలో ఒకదననిా లాకుూపో యి మంచం మీద
పడేసర మలెస పువ్ువని నలిప్రనటుుగా వారిని నలిప్లస్ు ుంటాడు. బడనబాబు కనుక
ఎవ్ర్ూ అత్నికి ఎదుర్ు తిరిగే స్ాహ్స్ం చేయర్ు. గిరీశం గముిన పో యి టీవీని
ఆనేిసర ఓ సరనిమా ప్ెటు ాడు. ఇదద ర్ూ మందుని తనిగుత్ూ, స్ు ఫ్ లాగిస్ు క సెైలెంటుగా
సరనిమా చకడస్ాగార్ు. గిరీశం మరోస్ారి త్న పియతనానిా మొదలెడదనం అని త్న
గతంత్రను స్వ్రించుకుంటుండగా అపుాడే 'టింగ్... టాంగ్'మంటూ డో ర్ల్ బలల్
మోరగింది. గిరీశం త్డబడుత్ూ ప్ెైకి లేచనడు. "ఎవ్డని... యిా టెైంలో..." అననాడు
దురాగదనస్ నిర్స క్షయంగా. గిరీశం భుజాలు ఎగరేసర "ఏమో...!" అంటూ పో యి
త్లుపుతీసర, "ష్...రీ..దే...వి... గార్ూ.... మ్...మీరార...!" అననాడు.
★★★
ఇకపో తే రాజేష్ ముందురోజు స్ాయంత్ిం అనకషని బాగా ప్లిరేప్రంచ్చ ఆ రాతిికి
ఆమను త్న గదికి ర్ప్రాంచుకకని మరోస్ారి త్నని త్నివితీరా అనుభవించనడు. ఈ
రోజు కూడన త్నని ర్మిని చెపాాడు గనుక రాతిి త్న రాకకోస్ం గదిలో మంచం
మీద కూర్ుిని త్న మొ...నిా ప్రస్ుకుూంటూ ఆత్రిత్గా ఎదుర్ు చకడస్ాగాడు.
అయితే, అకూడ అనకష ర్ూమేిట్ు ముందురోజులా తొందర్గా పడుకోకుండన
కాసలపు త్మ బటు లిా స్ర్ుదకుంటూ ఆ త్రావత్ అంతనయక్షరీ ఆడుకుంటూ కాలక్షేపం
402

చేయడంతో త్నకి వెళ్ేటానికి కుదర్లేదు. దనంతో, ఏమీ చేయలేక త్న ర్ూమేిట్ు

ని మనస్ులో పచ్చి బూత్రలు తిటుుకుంటూ దుపాటి పూరిుగా కప్లాస్ుకుని
Page
 మౌనంగా రోదిస్ు క త్న తొడలమధయ చెయియ ప్ెటు ుకకని గటిుగా నొకుూకుంటూ అలా
కలత్ నిదిలోకి జారిపో యింది. త్ను ఎంత్కీ రాకపో వ్డంతో రాజేష్ విస్ుగాగ మంచం
దిగి త్న గదినుండి బయటకు వ్చనిడు. అత్ని ర్ూమ్ మేడ మీద వ్ుంది.
ఆడవాళ్ే గదులనీా కిరందన వ్ర్ుస్గా వ్ుననాయి. ప్ెైనుంచ్చ తొంగి చకసలు కింర ద ఆ
గదుల ముందునా నడవా కనిాస్ుుంది. రాజేష్ ముందుకకచ్చి తొంగి చకశాడు.
అనకష అయితే కనపడలేదుగానీ స్ుజాత్ మాత్ిం ఒంటరిగా బయట నడవాలో
వ్ుండటం అత్నికి కనిాంచ్చంది. త్ను అపుాడే శంకర్ల్ గదినుండి బయటకు వ్చ్చి
చేత్రలు కటుుకుని కాసలపు చలస గాలిని ఆస్ావదిస్ు క మలస గా త్న గది వెైపుకి
నడవ్స్ాగింది. 'అనకష రాకపో తే పో యింది. ఇవావళ్ స్ుజాత్ని ఏదో ఒక విధంగా
త్న గదికి పటుుకుపో వాలి..!' అనుకుంటూ జాగరత్ుగా మటు
స దిగాడు. ఈలోగా
స్ుజాత్ త్న గది దగగ ర్కు వెళ్ళే త్లుపు త్టిుంది. లోపలుాంచ్చ దీప్రు లేచ్చ వ్చ్చి
త్లుపు తీసరంది. స్ుజాత్ను చకసర, "అకాూ... అదేంటి... అపుాడే వ్చేిశావ్!
రాత్ికూడే స్ార్ల్..తో... అదే.... మేడంతో పడుకుంటావ్నుకుననానే!" అంది. ఇందనక
శంకర్ల్ స్ుజాత్ని తీస్ుకెళ్ేగానే, ఆ రాతిి త్ను అత్నితో ఎంచకాూ ఆడటానికి
వెళ్ు ళందేమో అని దీప్కి రు అనిప్రంచ్చంది. కానీ, స్ుజాత్ గోడకకూటిున బంతిలా ఇంత్
త్వర్గా తిరిగి రావ్డం చకసర త్నకి చనలా ఆశిర్యమేసరంది. "ఏం లేదు.... ఏదో
మాటాసడనలని అ..అమి ప్రలిింది, అంతే!" అంటూ దీప్ని రు తోస్ుకుని లోపలికి
వెళ్ళేపో యింది. దీప్రు ఏమైందో అర్ధం కాక కనుబొ మిలు ముడేస్ు క త్లుపుని
మూయబో యింది. అపుాడే రాజేష్ పర్ుగెత్ు రకుంటూ అటు వెైపు రావ్డం త్నకి
కనిాంచ్చంది. త్లుపుని స్గంలో ఆప్ర, 'వీడిట టచనిడేంటీ...?' అనుకుంటు ఓస్ారి త్ల
403

తిిప్రా లోపలకు చకసరంది. అకూడ అందర్ూ పకూ ఎకేూశార్ు. స్ుజాత్ బాత్ూ

ి ంకి
పో యింది. మలస గా త్లుపుని మళీే తెరిచ్చ బయటకు వ్చ్చింది. స్ుజాత్ కోస్ం
Page
 అటూ ఇటూ చకస్ుునా రాజేష్ గదిలోంచ్చ బయటకు వ్స్ోు నా దీప్ని రు చకసర స్ుజాత్
అనుకుని ఆమ దగగ ర్కు నడిచనడు. కానీ, దీప్రు కనపడేస్రికి ఆగిపో యాడు. దీప్రు
మీద వాడికి ఎపుాడో మోజు తీరిపో యింది. అందుకే, మళ్ాే త్న దగగ రికి పో లేదు
వాడు. అయితే, ఏదీ దొ ర్కనపుాడు దొ రికిందే భాగయమనాటుుగా 'గదిలో తననొకూడే
సరంగిల్ గా కకటుుకోడం కననా ఈ రాతిికి దీనిా పటుుకుపో డం మేల'నిప్రంచ్చ వెంటనే
త్న దగగ రికి పో యాడు. "దీపూ... ఆడుకుందనం రా...?" అనేసర నవ్ువ ముఖంతో
త్న చెయియ పటుుకకని లాగాడు. ననలు
గ స్ార్ుస త్నని దెం...క ఇంకా త్న దగగ ర్ వాడికి
మొహ్మాటమేముంది! చనలాకాలం త్రావత్ రాజేష్ మళీే త్న దగగ ర్కు వ్చ్చి అలా
అడగడంతో దీప్కీ రు చనలా ఆనందమేసరంది. మనస్ులో త్నకీ వెళ్ాేలనుననా 'అలా
ఎలా వెళ్ేడం..? మిగతన వాళ్ళే త్ను ఎకూడకు పో యిందో అని వెత్రకుూంటూ
వ్సలు ...?' అనా పిశా ఆమలో మదిలింది. అపుాడే త్నకి ఓ మర్ుపులాంటి
ఆలోచన వ్చ్చి వాడితో, "రాజేష్... ఇపుాడు నేను నీతో వ్చేిసలు మా ర్ూమ్ లో
అందరికీ నేనెకూడికి పో యానన అని అనుమానం వ్చేిస్ుుంది. ఓ పని చేస్ు ాను...
ర్ూమ్ లో మరో అకూ వ్ుంది, నీలకూ... త్నకి కూడన ఈ ఆట ఆడనలని చనలా
వ్ుంది. మరి, త్నని కూడన తీస్ుకురానన...? అలాగెైతే ఎవ్రికీ అనుమానం కూడన
రాదు," అంది. రాజేష్ మొహ్ం ప్ెటిలమాక్ు బలుబలా వెలిగిపో యింది. వ్న్ పస స్ వ్న్
ఆఫర్ల్ లాగ ఒకేస్ారి రెండు పూ..లు దొ ర్ుకుత్రంటే తననెందుకు కాదంటాడు...?
అందుకే, వాళ్ేను తొర్గా వ్చేియమని చెప్రా త్ను పో యి మటస దగగ ర్ వారికోస్ం
ఆత్ింగా ఎదుర్ుచకడస్ాగాడు. దీప్రు వెంటనే లోపలికి వెళ్ళే త్లుప్లసర మలస గా
నీలవేణి దగగ ర్కు పో యి లోగతంత్రకతో విషయానిా చెప్రాంది. వింటూంటే నీలవేణికి
404

గుండెలస ో చ్చనాగా గుబులనిప్రంచ్చంది. వెళ్ాేలని కోర్కగానక అనిాంచ్చంది. ఆరోజు

అడవిలో శంకర్ల్ త్నలో మంటను ర్గిలించ్చ మధయలో (మొదటలసనే అననలేమో!)
Page
 వ్దిలేసర వెళ్ళేపో యాడు. ఇక త్నలో రేగిన ఆ జావల చలాసరిపో కుండన గత్ రెండు
రాత్రిల నుంచీ దీప్ని రు స్ాయంతో హ్వాయనిా పప ంగిస్ు క దననిా మరింత్ జటిలంగా
మారేలా చేసరంది. ఎలాగెైనన ఆ స్ుఖానిా పప ందనలని ఆమ మనస్ు
ఉవివళ్ళేర్ుతోంది. దనంతో, దీప్రు చెప్రాందననికి వెంటనే ఒప్లాస్ుకుంది. త్రావత్
యిదద ర్ూ కూడబళ్ళకుూని అపుాడే బాత్ూ
ి ంలో నుంచ్చ వ్చ్చిన స్ుజాత్తో - పికూ
ర్ూంలోని త్మ సలాహిత్రరాలు కమల ఇపుాడే వ్చ్చి త్మని త్న గదికి
ప్రలిిందనీ, కనుక తనము అకూడకు వెళ్ు ళననామని చెప్రా స్ుజాత్కు
త్లుప్లస్ుకోమననార్ు. స్ుజాత్ కూడన నిది మత్ర
ు లోవ్ుండి ఏమీ పిశాలు
వేయకుండన వెంటనే 'స్రే'ననడంతో ఆ ఇదద ర్ూ త్మ దుపాటస ను కపుాకుని ర్ూం
నుండి బయటకకచ్చి వ్డివ్డిగా మటెస కాూర్ు.
405
Page
 Episode 89
"ఊరోస అందక
ి బాననారా... ష్..రీ దేవీగార్ూ..." అననాడు గిరీశం తినాగా
వ్ుండటానికి పియతిాస్క
ు . గుపుామని మందు వాస్న అత్ని నోటస లంచ్చ వ్స్ోు ంది.
ఆ దుర్గ ంధననిా భరించలేక శ్లరదేవి ముఖం చ్చటిస స్క
ు త్లను పికూకు తిపుాకుంది.
త్న చీర్ కకంగుతో ముఖానిా కపుాకుంటూ లోపలికి వ్చ్చి అకూడ దురాగదనస్ ని
చకసర వ్డివ్డిగా త్న గది వెైపు నడిచ్చంది. దురాగదనస్ కేవ్లం బనియను, బాకుర్ల్
లలో ఉననాడు. "షీి...దేవి... గార్ూ.... అంతన బాననార్ుగా...?" అననాడు గిరీశం
మళీే. అపాటికే శ్లరదేవి త్న గదిలోకి పో యి త్లుప్లస్ుకుంది. గిరీశం మరోస్ారి
భుజాలెగరేస్ు క వీధి త్లుపు గడియ ప్ెటు స
ే ర మళీే వ్చ్చి దురాగదనస్ పికూన
కూర్ుిననాడు. "ఎవ్రార అది...? నీ పనిదన...!" అననాడు శ్లరదేవి గది త్లుపు వ్ంకే
చకస్క
ు . 'ఖంగు'మనా వాని గతంత్ర అవ్త్ల గదిలో వ్ునా శ్లరదేవికీ స్ాషు ంగా
వినిప్రంచ్చంది. "ఛ...ఛ... ఆవిడని షూసలు నీకు పనిమనిషరలా కనిాషూ
ు ందటాి...? నీ
యబబ... ఆవిడ మా యింటలస అదెదకుంటునా మాషు ర్ల్ గారి బార్యరా..." అంటూ
గిరీశం జవాబిచనిడు. దురాగదనస్ కాస్ు ముందుకి వ్ంగి, "ఇచుిదనద...?" అననాడు
మలస గా. అంత్ మలస గా మాటాసడినన కూడన వాడి మాట శ్లరదేవి వ్ర్కూ చేరిపో యింది.
"రేయ్...ఆవిడలాటిది కాదురా... త్పుాడు మాటలు ఆడకు..." అననాడు
కంగార్ుగా అటు ఇటు చకస్క
ు . "అబబబబ్్... ఏం వేస్ాలేత్ు రననావ్ రా...
త్పప ాపుాల గురించ్చ నువ్ువ మాటాసడుత్రననావా రా...! ఇటాసంటి స్ర్ుకులిా మనం
ఎనిాస్ార్ుస పంచుకోలేదని...హ్..హ్..హ్.." అంటూ నవివ, "ఐనన... యిా ఆడనళ్ే
గుంచ్చ ననకు తెలద ా...? ప్ెైకి మాత్ిం ప్ల...దద పతివ్ితన మూర్ుులాస ఫో జు కకడనుర్ు... కానీ,
స్రిగగ ా చకసలు ... అందర్ూ బో కు లం...లే!" అనేసర బిగగ ర్గా నవావడు. లోపల చీర్
406

మార్ుికుంటునా శ్లరదేవికి వాడనే పితీ మాటకీ అస్హ్నం ప్ెరిగిపో తోంది. చ్చవ్రికి

Page
 కోపానిా అణుచుకోలేక బయటకు వ్చ్చి, "వాయట్ ఈజ్ దిస్ నననెున్ు! యూ
డింకర్ల్ా... యూ డో న్ు హేవ్ ఎనీ రెైట్ టు టాక్ అబౌట్ అదర్ల్ు లెైఫ్... స్ాుప్
ఇనక
ు ా డింగ్... జస్ు స్ాుప్ ఆల్ దిస్!" అంటూ గటిుగా అరిచేసరంది. అగిా గోళ్ాల వ్ంటి
నేతనిలతో తీక్షణంగా వారి వెైపు చకసర విస్ుర్ుగా మర్లా లోపలకు పో యి
'ఢనబ్'మనే స్ౌండ్ తో త్లుప్లస్ుకుంది. గిరీశం కాస్ు అనీజీగా కురీిలో అటు ఇటు
కదిలాడు. ఇక దురాగదనస్ కళ్ేయితే రౌదింతన మారిపో యాయి. గాసస్ులో
వ్ునాదంతన ఒకూస్ారే నోటస ల పో స్ుకుననాడు. గతంత్రలోకి అదంతన దిగుత్రంటే
దనివ్ణననిా తనిగుత్రనాటుుగా మంటగా అనిాంచ్చంది వాడికి. ఆ త్లుపు వ్ంకే
చకస్క
ు , "ఏంటాి... ఈ లంజ ఇంగలీస్ులో కూస్ోు ందీ.... హ్హ...!" అంటూ అరిచ్చ,
"దీనికి నన దెబబ ర్ుచ్చ చకప్రంచనలా..?" అంటూ లేవ్బో యాడు. గిరీశం దురాగదనస్
చేతిని పటుుకుని మళ్ాే కూచోబలడుత్ూ, "రే...య్... దురాగ... ఆవిడ స్ంగతి
వ్దిలెయ్ రా... నీ గురించ్చ తెలీకే అలా-" అంటూ మధయలోనే ఆప్ర, "ఇదుగో ఇంకో
ప్ెగ్ పటుు...?" అంటూ బాటిల్ అందుకుననాడు. దురాగదనస్ మళ్ాే గాసస్
అందుకుంటూ, "నన కకండి... ఏమనుకుంటుందని అది...
యిెరప
ిర ూ...ననుకుంటుందన...? ఇపాటివ్ర్కు ఎవ్ర్ూ యిా దురాగదనస్ గాడి కళ్ేలో
కళ్ళే ప్ెటు ి చకసరందే లేదు...! యింగిలీస్ులో వాగుత్రందే.. లం...! ఎంతోమంది
అంగేజి
ర పూ..ముండలేా పడేసర దెం...ను... ఇదో లెఖ్ఖ ా... ననకు..." లోపల శ్లరదేవి
మర్లా శంకర్ల్ ఫో న్ కి డయల్ చేసరంది. కానీ అది అవ్వలేదు. దురాగదనస్ మాటలు
వింటూంటే త్నకి కడుపులో వికార్ంగా అనిాంచ్చంది. గిరీశం టాప్రక్ ని కాస్ు
మార్ుదనదమని, "రేయ్ దురాగ... నీకు దణణ ం ప్ెడు ననని.... ఆమ మాటలిా మరిిపో ...
407

ఇదిగో ఏదో మంచ్చ సరనిమా వ్స్ుునాటుుంది... చకదనదం... వ్ుండు," అంటు రిమోట్

అందుకుని వాలూయంని బాగా ప్ెంచనడు. దనంతో, దురాగదనస్ కూడన టీవీ వెైపు త్న
Page
 దృషరుని మర్లిి మలస గా మందును సరప్ చేస్ు క టీపాయ్ మీద కాళ్ేను చనపుకుని
కూర్ుిననాడు.
★★★
రాజేష్ ఆ యిదద ర్ు ఆడవాళ్ేను మటస మీదనే రిసీవ్ చేస్ుకుని కామ్ గా త్న గదికి
పటుుకుపో యాడు. లోపలికి పో యి త్లుపు గడియ ప్ెటు ాక వాళ్ళేదద రి వెైపూ తిరిగి
చకశాడు. అత్ని కళ్ళే స్హ్జంగానే కకత్ు ప్రటు వెైపు పో యాయి... నీలవేణి...
వ్ంగపండు ర్ంగు నెైటీలో ఆమ వ్ంపు స్ప ంపులు ముగధమనోహ్ర్ంగా
కనిాస్ుుననాయి. ముందెత్ు రలు మరీ ప్ెదదగా లేకుండన దననిమికాయలాస
కనిాస్ుుననాయి. రాజేష్ త్నని స్ాూన్ చేసరనటుుగా అలా చకస్క
ు ంటే నిలవేణికి త్గని
సరగగ ుగా అనిాంచ్చంది. అంత్కుమునుపు శంకర్ల్ ముందు త్ను పూరిు నగాంగా
నిలబడినపుాడు కూడన ఇంత్ సరగగ ుగా అనిప్రయయలేదు. రాజేష్ నీలవేణిని వెంటనే
త్న కౌగిలస ో బంధించనలని ముందుకు అడుగేస్ాడు. ఇంత్లో దీప్రు వేగంగా వాడి
మీదకు దకకి వాణిణ గటిుగా కావ్లించుకుని మడ మీద మొహ్మీిదన ముదుదలు
కురిప్రంచ్చంది. రాజేష్ కి అదంతన కాస్ు చ్చరాగాగ అనిాంచ్చంది. కానీ, ఈ స్మయంలో
దీప్ని రు వారించడం అంత్ మంచ్చది కాదనిప్రంచ్చ అలాగే వ్ుండిపో యాడు. మలస గా
ఆమను త్న చేత్రలతో చుటేుసర మడవ్ంపులో కసరగా కకరికాడు. దీప్రు 'ఆహ్...'
అంటూ చ్చనాగా అరిచ్చ వాడిా మరింత్ గటిుగా హ్త్ర
ు కుంది. వాడు కీగ
ర ంట నీలవేణిని
చకస్క
ు మరో పికూ దీప్రు స్ు ననలను అతి కషు మీిద దొ ర్కబుచుికుననాడు. కింర ద
వాడి మగత్నం బాగా బలిసర పాయంటులోంచ్చ తినాంగా పప డుచుకువ్చ్చి త్న పప తిు
కడుపును గుచుికోడంతో దీప్రు 'మ్....' అంటూ మత్ర
ు గా మూలిగ ంది. వాళ్ేను
408

చకస్క
ు ంటే నీలవేణికి తొడలమధయ వెచిగా చెమి చేర్ుతోంది. ఊప్రరి
వేగవ్ంత్మైంది. నెమిదిగా ఆమ చేత్రలు ఆమ యదలను చేరాయి. త్ను
Page
 కసెకిూపో త్ూ వాటిని గటిుగా నలుపుత్రంటే అవి పూరీలస ా పప ంగిపో త్రననాయి.
రాజేష్ మలస గా త్న చేతిని దీప్రు స్ు నం మీద నుంచ్చ తీసర కాస్ు ముందుకి చనప్ర
నీలవేణి ఎడమ బాయిని కప్రా వ్ుంచ్చన ఆమ చేతిని పటుుకకననాడు. నీలవేణికి
ఒళ్ళే జలుసమంది. గుండె గూడ్ు రెైలులా పర్ుగెత్ు ననర్ంభించ్చంది. అర్మూసరన
కళ్ేతో రాజేష్ ని చకసరంది. ఆమ కళ్ేలో చ్చనా బలర్ుకు వాడికి అగుప్రంచ్చంది.
'చకస్ుుంటే ఈ అమాియికి ఇది మొదటిస్ారిలా వ్ుందే!' అనుకుంటూ త్నని త్ర్చ్చ
చకసర స్నాగా నవివ, "ఏం కంగార్ు పడకు..." అంటూ ఆమ చేతిని నొకాూడు.
ఆమకు అకూడంతన తిమిరెకిూపో యింది. మలస గా త్న చేత్రలను త్న వాటిమీంచ్చ
దించేసరంది. దీప్రు రాజేష్ మనస్ులోని స్ందేహ్హనిా వినాటుుగా, "మ్.. అనాటుు,
నీలకూ ఇంత్వ్ర్కూ రెండో ఆటను ఆడలేదు, రాజేష్.... ఫస్ుు ఆటని మాత్ిం ననతో
ఆడింది," అంది. ఆది వింటూనే రాజేష్ మొహ్ం స్ంతోషంతో విపాారింది.
'ఆహ్హ...కనెాపూ... ఏం లకుూరా బాబూ!' అనుకుననాడు. ఆకలి కళ్ేతో నీలవేణిని
చకస్క
ు దీప్ని రు విడిప్రంచుకకని ఆమను స్మీప్రంచనడు. "మరి నువ్ువ ఆ ఆట
ఆడటానికి సరదధమేనన?" అననాడు కకంటెగా నవ్ువత్ూ. నీలవేణి ఏం చెపాాలో అర్ధం
కానటుుగా మొహ్ం ప్ెటు ి కళ్ేను టపటపలాడిస్ు క గుటకలు వేసరంది. వాడు
చతర్వ్గా ఆమ ఇర్ు చెంపలనక పటుుకకని ముఖానిా దగగ ర్కు లాకకూని ఆమ దో ర్
ప్ెదవ్ులను చుంబించనడు. నీలవేణి ముందు కాస్ు త్డబడినన త్రావత్ త్ను కూడ
ముదుదకు పితిస్ాందిస్ు క కనురెపాలు వాలిి అత్ని భుజానిా ఆస్రాగా
పటుుకుంది. ఈ సరగాలు చనలనాటుుగా వాడు త్న చేత్రలని కింర దకి జరిప్ర ఆమ
పూర్ణ కుంభాల ప్ెై వ్ుంచ్చ బలంగా మరిధంచనడు. నీలవేణి స్నాగా మూలు
గ త్ూ
409

రాజేష్ మడను చుటేుసరంది. రాజేష్ త్నని అలానే పటుుకుని పకూ మీదకు

నడిప్రంచుకుపో యి ఆమను అడా ంగా పడుకోబలటు ాడు. ఆమ వెనకిూ చేర్బడి గటిుగా
Page
 ఓస్ారి శావస్ను ప్ీలిి వ్దిలింది. ఆమ హ్ృదయ స్ాందన ఆమకు తెలుస్ుునాది.
మలస గా కళ్ేను తెరిచ్చంది. రాజేష్ ఇంకా దీప్రు త్నకు కనిాంచనర్ు. ఒకూ క్షణం దీప్రు
ఆ గదిలోనే ఉనా విషయానిా మారిిపో యింది త్ను. రాజేష్ ఆమ దగగ ర్ నేలప్ెై
మోకాళ్ే మీద కూర్ుింటూ, "దీపూ... ఈ అమాియికి ఫస్ుు టయం అననావ్ గా...
ఆడేపుాడు త్ను నొప్రాకి త్టుుకోలేక అర్వ్చుి... కనుక, ముందే త్న నోటిని
కటేుయ్..." అననాడు. దీప్రు వెంటనే, "ఏమఖ్ఖ రస ద
ే ు... అకూ ఏం అర్వ్దు. అంత్గా
కావాలంటే ఆ టయానికి నేఁ త్న నోర్ు మూస్ాులే..." అంటూ త్ను కూడన
మంచమకిూ నీలవేణి పికూన కూర్ుింది. రాజేష్ 'స్రే'ననాటుుగా త్ల పంకించ్చ
నీలవేణి నెైటీని కింర ద నుంచ్చ పటుుకుని మలస గా నడుం వ్ర్కూ ప్ెైకెతు నడు. చనమన
ఛనయలో నునాగా మరిసరపో త్రనా ఆమ కాళ్ళే, బలంగా కండపటిున తొడలూ
ఇంకా తొడల మధయ ఎర్రని వార్ధిలా ప్లంటీ వాళ్ేకి దర్శనమిచనియి. వాడు ఆమ
కాళ్ేను మత్ు ంగా త్డుముత్ూ పాములా జర్జరా ప్ెైకి పాికాడు. నీలవేణిలో
ఉత్రుకత్ ఉర్కలు వేస్ు ో ంది. రాజేష్ ఆమ తొడల మధయకు చేరాక అకూడి
కండరాలను లాఘవ్ంగా పటుుకకని కింర దనుంచ్చ బాగా వ్త్ర
ు త్ూ ప్లంటీని
స్మీప్రంచనడు. మరో పికూ దీప్రు కూడన త్న నెైటీని విప్లాసరంది. ఆనక నీలవేణి నెైటీని
పూరిుగా ప్ెైనుండి లాగేసరంది. త్ను కూడన బాి వేయకపో డంతో ఆమ ఉనిా వ్ుండలు
వాటిప్ెై కాఫీ గింజలాసంటి చనుా మొనలు నికూబొ డుచుకకని బిహ్హిండంగా
అనిాంచనయి. ఈలోగా రాజేష్ నీలవేణి ప్లంటీని కింర దకు లాగేయడంతో ఆమ నగా
స్వర్ూపం వారి ముందు పూరిుగా నిలిచ్చంది. నలస గా, రింగులు రింగులు తిరిగిన
ఆమ పూపప ద, అందులో స్నాగా గీత్లా కనిాస్ుునా ఆమ ఆడత్నం వానికి
410

స్ాక్షాత్ూరించనయి. నీలవేణి కాస్ు సరగగ ు పడుత్ూ త్న కాళ్ేను ముడవ్డననకి

పియతిాంచ్చంది. కానీ, రాజేష్ త్న కాళ్ేను విడదీసర పటుుకోడంతో అది
Page
 స్ాధయపడలేదు. ప్ెైన దీప్రు నీలవేణి చనుగుబుబలను చేజికిూంచుకుని వాటితో
ఆడుకోవ్డం మొదలెటు ంి ది. నీలవేణి పితిచర్యగా దీప్రు స్ు ననలను పటుుకుని
నలిప్లయస్ాగింది. మలస గా ఇదద రి ప్ెదవ్ులూ ముడిపడిపో యి వారి నోటస లంచ్చ
రాగాలు శారవ్యంగా వినిాంచనయి. అకూడ నీలవేణి కుస్ుమానిా చకసర రాజేష్ కి
ననలిక లబలబలాడింది. ప్ెైగా ఆ ఇదద ర్ు ఆడవాళ్ళే నగాంగా త్న ముందు
త్మకలవాటెైన రీతిలో ప్ెనవేస్ుకుపో యి మంచం మీద పారాడుత్ూంటే వాళ్ే
టెనిాస్ బంత్రలూ, గోసబులూ అత్ని కంటికి ఇంపుగా కనపడి వాణిణ మరింత్
రెచిగతటు స్ాగాయి. లేచ్చ చకచకా త్న పాయంటుని, అండరేవర్ల్ ని విప్లాసర అవ్త్ల
పడేస్ాడు. ఆ ఇంత్రల మూలుగులకు వాడి అంగం ననదస్వర్ం విని పడగ విప్రా
బుస్లు కకటేు ననగుపాములా నిటార్ుగా లేచ్చ నిలబడింది. రాజేష్ మర్లా త్న
మోకాళ్ే ప్ెై కూర్ుిని నీలవేణి కాళ్ేను పటుుకుని విడదీసర ఆ పిదేశంలో
ముదనదడనడు. నీలవేణికి శరీర్మంతన షాక్ కకటిునటు యింది. పూ... లోత్రలోస
ఊర్ుత్రనా మధువ్ునుంచ్చ మతెు కిూంచే ఘాటెైన గుభాలింపు వాని
ముకుూపుటాలను తనకింది. త్న ననలికతో ఆమ పూరెమిలను త్డుముత్ూ
బొ డిప్ె చుటూ
ు రాశాడు. నీలవేణి దీప్రు భుజానిా గటిుగా పటుుకకని గాఢంగా ఆమ
ప్ెదవ్ులని చుంబిస్క
ు వెచిని నిటూ
ు ర్ుాలను విడువ్స్ాగింది. వాని వెచిని ఊప్రరి
తనకుత్రంటే పర్వ్శంతో ఆమ నయననలు మస్కబారాయి. రాజేష్ ఆమ వెచిని
పువ్ువని కప్రా వ్ుంచ్చన వెంటుికలిా త్న చేతి వేళ్ేతో స్రిజేస్ు క ఆమ నిలువ్ు
ప్ెదనలను త్న ప్ెదనలతో జత్చేసర ననలుకను వాటి మధయలోంచ్చ లోనకు
తోియడననికి పియతిాంచనడు. ఆమ కనెాపువ్ువ ఆ పియతనానిా తిర్స్ూరించ్చ
411

వాని ననలుకను వెనకుూ నెటు స

ే రంది. నీలవేణి త్మకంగా 'మ్' అని స్నాగా
మూలు
గ త్ూ దీప్రు ప్ెదవ్ులను కకరికింది. త్న కుడి చేయి ఇంకా దీప్రు చుటూ
ు నే
Page
 వ్ుననా ఎడమ చేయి మాత్ిం కింర దకు పో యి రాజేష్ త్ల మీద పడింది. వాడు ఏదో
తనటి ముంజెలో వేలు ప్ెటు ి పప డిచ్చనటుుగా మర్లా త్న ననలికను ఆమలోకి
జొప్రాంచనడు. దనంతో, ఆమ పూరెమిలు కాస్ు విచుికునాటు యి అత్ని ననలుక
కాస్ు లోనికి జొర్బడింది. నీలవేణి మలికలు తిర్ుగుత్ూ రాజేష్ జుత్ర
ు లోకి వేళ్ేను
జొనిప్ర త్న య్యనికేసర నొకుూకోస్ాగింది. దీప్రు ఇంత్కుముందు త్నకి ఇలా చేసరనన
ఇపుాడు రాజేష్ చేస్ు ుంటే భలే మత్ర
ు గా, గమిత్ర
ు గా, హ్హయిగా అనిప్రస్ు క వ్ుంది.
వాడు త్న స్కది ననలుకతో వేగంగా త్నని పప డుస్క
ు , ననకుత్ూ, పళ్ేతో బుడిప్ెను
కసరగా కకర్ుకుత్ూ స్ానప్ెటు న
ి టుుగా రాపాడిస్ు కవ్ుంటే నీలవేణికి త్టుుకోవ్డం
కషు మైంది. అలాగే రాజేష్ ఆమ నడుమును పటుుకకని స్ుతనర్ంగా త్డిమేస్ు క
మధయమధయలో కస్ుకుూన నొకుూత్రంటే నీలవేణి మాటిమాటికీ ఉలికి పడస్ాగింది.
ఆఖర్ా స్ముదిపు అల ఉవెవత్ర
ు న ఎగిసరనటుుగా త్న మొత్ు ను ప్ెైకెగేసర త్న
కాళ్ేను రాజేష్ మడ చుటూ
ు బిగించ్చనటుుగా వేసర గాటిుగా
'అ...మ్...మాి....హ్...హ్...హ్...' అంటూ భళ్ళేన త్న ర్స్ాలను వాని
మొహ్మీిద కారేిసరంది. త్నకి ఇంత్ భారీగా భావ్పాిప్రు ఇంత్కుమునుప్ెపుాడక
రాలేదు. ఒళ్ేంతన చెమట పటేుసర చలస చలస గా అనిాంచ్చంది. అలసరపో యిన భావ్నతో
గటిుగటిుగా ఊప్రరి తీస్ుకుంటూ త్న కళ్ేను మూస్ప ూని కాస్ు రిలాక్ు అవ్వడననికి
చకసరంది. దీప్రు కూడ నీలవేణిని విడిచ్చప్ెటు ి ఆమ పికూనుండి లేచ్చ త్నకు కూడన
అలానే చేస్ు ాడనే ఆశతో రాజేష్ ని చకసరంది. అయితే, రాజేష్ దృషరు ఇంకా నీలవేణి
ప్ెైనే వ్ుంది. ఆమ కాళ్ే కతెు ర్ నుండి విముకుుడెై త్న మొహ్హనికి అంటుకునా ఆ
మదన ర్స్ాలను మోచేతు ో త్రడుచుకకని జాగరత్ుగా మంచమకాూడు. ఆమ కాళ్ే
412

ముందర్ కూర్ుిని కాళ్ేను బాగా ఎడంగా చనప్ర ఆమ య్యని దనవరానికి త్న

పదునెైన దండననిా ఎకుూప్ెటు ి ముందుగా ఆమ పూ... ప్ెదనలకు స్ుతనర్ంగా
Page
 త్గిలించనడు. ఆ అంగం గుండు త్గలగానే ఆమకు వ్ళ్ళే పులకరించ్చనటు యింది.
చపుాన త్న కళ్ేను తెరిచ్చ త్లను కాస్ు ఎతిు కింర దకు చకసరంది. రాజేష్ త్న వెైప్ల
చకస్ుుండటంతో త్నకి సరగగ ు ముంచుకు వ్చ్చి మళ్ాే త్న కళ్ళే మూస్ుకకంది.
రాజేష్ మరోస్ారి త్న అంగానిా ఆమ పూరెమిలకు తనకిస్ు క వాటి చుటూ
ు తన
పిదక్షిణ చేయించనడు. నీలవేణి గాఢంగా వ్ూప్రరి ప్ీలుస్క
ు త్మకంతో మూలిగ త్న
కళ్ేను మరోస్ారి తెరిచ్చంది. రాజేష్ పిస్నాంగా నవివ, "నీలూ... ఇపుాడు నన
వాడిా నీ దననిలో ప్ెడు ుననానక.. మొదటిస్ారి కాబటీు ముందు కాస్ు నొప్రాగా
ఉంటాది.... కాచుకో మరి... అదే... కాసలపు ఓర్ుికో మరి... ఆ త్రావత్ అంతన
బాగుంటాది!" అని అననాడు. నీలవేణి త్లాడించ్చంది. ఆమ కళ్ేలో కలవ్ర్ం
పిస్ుుటంగా కనాడుతోంది. రాజేష్ ఆ త్రావత్ దీప్రుని చకసర నీలవేణి నోటిని
మూయమనాటుుగా సెైగ చేశాడు. దీప్రు వెంటనే త్న కుడి చేతు ో నీలవేణి నోటిని
గటిుగా మూసలసరంది. త్ను దీప్రు మరో చేతిని స్పో ర్ుుగా పటుుకుని కూసరంత్ భయంతో
బిగుస్ుకుపో యి రాజేష్ గునపపో ాటు కోస్ం ఎదుర్ుచకడస్ాగింది. రాజేష్ త్న
దడుాతో మరోస్ారి ఆమ లోయ చుటూ
ు పిదక్షిణం గావించ్చ కస్ుకుూన ముందుకు
తోిస్ాడు. ఆమకునా టెనిన్ వ్లస అకూడి కండరాలు కుచ్చంచుకుపో వ్డంతో కకంచెం
కూడన లోపలకు పో లేదు. 'ఛ... దీని భయానిా దొ ంగలు దెం...!' అనుకుంటూ
రాజేష్ త్న కుడి చేతిని కాస్ు ముందుకు చనప్ర ఆమ పలిని పప టు ను నిముర్ుత్ూ,
"ఇదుగో చకడక... నువివలా కంగార్ు పడుత్రంటే ఇదద రికీ కషు మైపో త్రంది. కకంచెం
కూడన పని అవ్వదు. ఇలా బిగిసరపో కుండన నువ్ువ కాస్ు రిలాకుుడుగా ఉండటానికి
టెై చెయ్... మ్..." అంటూ ఆమ మత్ు ని బలడ్
ి ప్ీస్ులాగునా ఆమ పప తిు కడుపును
413

చ్చనాగా గిలస ాడు. 'హ్..' అనా చ్చనా నిటూ

ు ర్ుా వాడి చెవిన పడింది. కకదిద సలపటికి
ఆమ శరీర్ం కరమముగా రిలాక్ు అవ్వడం గమనించ్చ రాజేష్ మళీే ఆమ కాళ్ే
Page
 మధయకు చేరి మరోస్ారి టెై చేశాడు. వాడి అంగం మొన మాత్ిమే లోపలకు
పో యింది. నీలవేణికి చ్చవ్ుకుూన నొప్రా లేచ్చంది. ఆమ కళ్ేలో నీర్ు ఉపప ాంగింది.
అకూడ రాజేష్ ఆమ తొడలను తిమిిరెకేూలా నొకిూపటిు ముచిటగా మూడో స్ారి
పియతిాంచనడు. మరికాస్ు లోనకు జొర్బడి ఆమ కనెాపప ర్ పూరిుగా చీలిపో యింది.
అయితే, ర్కు ం మాత్ిం ఒకూ చుకూ కూడన కార్లేదు. నీలవేణి మాత్ిం నొప్రాకి
విలవిలలాడుత్ూ దీప్రు చేతిని గాటు పడేంత్ గటిుగా పటుుకుంది. ఐనన కూడన దీప్రు
ఆమ నోటి మీంచ్చ చెయియ తీయక అలాగే బలంగా మూసర వ్ుంచ్చంది. 'మ్...మ్...'
అనా స్నాని మూలు
గ లు త్పా బయటకు ప్ెదదగా ఏమీ వినిాంచడం లేదు. రాజేష్
త్న తొండననిా బలంగా ఇంకోస్ారి ఆమలోకి తోియడంతో అది ఆమ పూ...గోడలను
చీలుికకంటు పూరిుగా దిగబడిపో యింది. నీలవేణికి పాిణం పో త్రనాటుుగా
అనిాంచ్చంది. త్డి చేరిన త్న కళ్ేను గటిుగా మూస్ుకకంది. రాజేష్ త్న అంగానిా
మలస గా బయటకు తీసర మర్లా ఆమలోకి తోిస్ాడు. నీలవేణి ఉలికిూపడింది. రాజేష్
మర్లా త్న అంగానిా లోపలకు బయట చేస్ాడు. వాడలా చేస్ు ునా పితీస్ారీ
నీలవేణి మళీే మళీే ఉలికిూపడుత్ూనేవ్ుంది. అంత్కుముందే ఆమ ర్స్ాలతో
ఆమ య్యని లోపలి భాగం జిగట జిగటగా మార్డంతో వాడి పో టు
స లయబదధ ంగా
పడుత్ూ కవ్వంతో మజిజ కను చ్చలికినటుుగా 'పచక్...పచక్'మని శబద ం కూడన
రాస్ాగింది. అలా మరికాసలపటికి నీలవేణి ముఖంలో బాధ త్గిగనటుుగా కనపడడంతో
దీప్రు ఆమ నోటిని మూసర వ్ుంచ్చన త్న చేతిని తీసలసరంది. 'హ్హ....చెయ్... మ్...
చ్..ఛెయ్...స్...' అనా మూలు
గ లు వెంటనే ఆమ నోటినుండి వ్చనియి. రాజేష్
ఆమ నడుమును ఒడుపుగా పటుుకకని ఆమను వేగంగా కుమి ననర్ంభించనడు.
414

వాడి రోకలి పో టస కు త్న పూవ్ువ మొత్ు ం పచిడయిపో యింది. పో టు పడిన

పితీస్ారీ వాడి అంగం త్న బుడిప్ెను రాస్ుకుపో త్రంటే త్న వ్ంటలస జిల్ జిల్ మని
Page
 నిషాగా అనిప్రస్ు ుంది. 'అహ్... ఎంత్ బావ్ుందో ... వెయ్... దర్ువెయ్...
దర్ువెయయర్ చ్చనోాడన...!' అని మనస్ులో పాడుకుంటూ త్న మొత్ు ను ఎగరేస్ు క
ఎదురతత్ర
ు లిచ్చింది. ఏమనిప్రంచ్చందో ఏమో వెంటనే ఫకుూన నవేవసరంది. దీప్రు
మగత్గా, "ఏమైందకాూ...?" అనడిగింది. త్ను అకూడ త్న పువ్ువను
గెలుకుూంటూ రాజేష్ త్రావత్ త్నకు వేసల పో టు కోస్ం సరదధమవ్ుతోంది. నీలవేణి
'ఏమీలేదనా'టుుగా త్న త్లను వ్ూప్ర చ్చనాగా నవేవసరంది. అలా పాట పాడుత్ూ
త్న మొత్ు ను ఎగరేయటం చ్చత్ింగా తోచ్చంది కాబో లు, త్నకు తెలీకుండననే తెగ
నవొవచేిసరంది. రాజేష్ త్నను అలా ఇర్వెై నిముషాలు అలా ననన్-స్ాుప్ గా
కుమిిన త్రావత్ నీలవేణికి మరోస్ారి ఊప్రరి వేగవ్ంత్మైంది. "హ్ ...హ్ ....మ్...
వ్-వెయ్... అ..యి...లవ్ యూ...ర్ల్...రాజ్..జేజ..ష్..." అని గటిుగా మూలు
గ త్ూ
నీలవేణి రెండో స్ారి త్న భావ్పాిప్రు ని పప ందింది. రాజేష్ కూడన వెంటనే త్న
ఆయుధననిా బయటకు తీసర కాస్ు ప్ెైకి లేచ్చ త్న వ్ృషణనలోస వ్ూరిన వెచిని
వీరాయనిా ఆమ రతముిల ప్ెై ప్రచకారీ చేసలస్ాడు. ఆనక ఆమ పప టు మీద త్లని
వాలిి బొ డుాలోకి చేరిన త్న తీరాధనిా ననలికతో తనికి ప్ెదవ్ులతో ఆ పిదేశానిా
కప్లాసర గాఢంగా ఓ ప్ీలుిడు ముదిదచనిడు. నీలవేణి త్న నడుమును ప్ెైకెగరేసర
వాడి త్లను రెండు చేత్రలతో పటుుకకని, "లవ్ యూ రారజేష్...!" అంది. దీప్రు వెంటనే
ఆమ పికూన పడుకుని, "రాజేష్.... మ్... ఇపుాడు ననతో ఆడు.... దన...!" అంటూ
త్న కాళ్ేను పుస్ు కంలా తెరిచ్చ వాణిణ ఆహ్హవనించ్చంది. రాజేష్ 'ఉస్కు'మంటూ
మలస గా లేచ్చ దీప్రు వెైపుకు పో యాడు.
415
Page
Page
416
 Episode 90
దురాగదనస్ మూడ్ మార్డం గమనించ్చన గిరీశం మలస గా వాడిా మాటలోస దింప్ర
బిజినెస్ విషయాలు చరిించస్ాగాడు. కాసలపటికి శ్లరదేవి విషయానిా పూరిుగా
మరిచ్చపో యార్ు ఆ ఇదద ర్ూ. దనంతో, లోనునా ఆమకు కూడన నిశిింత్గా
అనిాంచ్చంది. పియాణం వ్లన ఆమకు చెమట పటిు వ్ళ్ేంతన చ్చరాగాగ
అనిాంచటంతో స్ాానం చేయడననికి పూనుకుని త్న బటు లిా పటుుకకని ముందు
జాగరత్ుగా త్లుపును చ్చనాగా తెరిచ్చ బయటకు తొంగి చకసరంది. దురాగదనస్, గిరీశం
టీవీలో పూరిుగా మునిగిపో యార్ు. ఇంక దేనీా పటిుంచుకునే సరుతిలో వార్ు లేర్ు.
ఆమ మలస గా బయటకు వ్చ్చి త్లుపుని చపుాడు కాకుండన మూసర వ్డివ్డిగా
బాత్ూ
ి ంలోకి పో యి త్లుప్లస్ుకుంది. 'హ్మియయ...' అనుకుని బటు లు విప్రా
శుభింగా త్లారా స్ాానం చేయస్ాగింది. లివింగ్ ర్ూమ్ లో— 'ఈ యిేడనది వ్రాిలు
పడక పంటలు స్రిగగ ా పండలేదు దొ రా... అందుకే, ఈస్ారి సరస్ు ు మాఫీ చేయండి
దొ రా...!' 'చుప్ రే.. బాడో ూవ్...! నీ మొస్లి కనీాళ్ళే చకసర
కరిగిపో తనననుకుననావ్ బర... బదనిష్... సరస్ు ు కటు నపుాడు నువ్ువ బితికేం
జేయాలా!' వెంటనే త్రపాకీ గుండు ప్లలిన శబద ం... ..... "హ్...హ్...హ్... ఒరేయ్...
మలిస గా....! ఈ ప్రచిర్ల్ లో ఉనాటుుగా ఒకూ త్ూటాతో అనిా స్మస్యలు తేలేిసలు
భలే బావ్ుంటాది..కదని.! ఇంకనెవ్డక మనకు అడుా చెప్లా ధెైర్యం చేయడు...."
అంటూ బిగగ ర్గా నవేవడు దురాగదనస్. "రెైూట్...రెైూట్... గుర్ూ..." అంటూ వాడి మాటకు
వ్ంత్ పాడనడు గిరీశం. త్న పని కావాలంటే దురాగదనస్ ని ఖుషీగా వ్ుంచనలిగా మరి!
"హ్హ... మ్... ఇందనక ఆ గణనగాడు ఏదో సెైటు గురించ్చ చెపాాడననావ్... ఏంటదీ...?"
అనడిగాడు దురాగదనస్. దురాగదనస్ మొతనునికి లెైన్ లోకి రావ్డంతో గిరీశం లోలోనే
417

స్ంతోషపడుత్ూ ప్ెైకి మాత్ిం దీనంగా మొహ్ం ప్ెటు ి, "ఆ... వాడు ఆ షెైట్ ని

Page
 వ్దలడం లేదని దురాగ... ప్లమంట్ ఎకుూవ్ అడుగుత్రననా—" "నీ గుదద ... నువివలాస
మత్గాగ లావాదేవీలు చేసలు ఏ దొ ంగ నన కకడుకూ నీకు ఇజజ త్ ఇవ్వడు... నేను చేసల
సెటిల్ మంటు
స చకడు... ఒఖ్ఖ డు కూడన 'కా', 'కీ' అనడు—" అని దురాగదనస్
అంటూండగా శ్లరదేవి త్న స్ాానం ముగించుకుని ప్ెర్టి దనవర్ం గుండన లోపలికి
వ్చ్చింది. వాడనమను చకళ్ళేదు. ఇంకా సరనిమాని చకస్క
ు నే గిరీశంతో
మాటాసడుత్రననాడు. "—ఇదుగోరా మలీస ... నేనెలా సెటిల్ చేస్ు ానో చకడు యిా
మేటరిా—" అని అంటూ స్ో ఫా పికూన స్క
ు ల్ మీదునా త్న ఫో న్ కోస్ం తిరిగాడు.
శ్లరదేవి అపుాడే వ్ంటగదికి పో వ్డం అత్ని కంటపడింది. వాళ్ే వ్ంటగది బలడ్ ర్ూమ్
కి అటాచ్ అయి వ్ుండక పికూనే విడిగా వ్ుంటుంది. కీమ్
ర కలర్ల్ నెైటీలో ఆమ
పప ంగులు ఆకర్ిణీయంగా అగుప్రస్ు ుననాయి. "అబబబబబాబ.... ఏముందిరా... నీ
కేస్!" అంటూ శ్లరదేవిని చకడస్ాగాడు. గిరీశం వాడి గెడా ననిా పటుుకుని త్న వెైపుకు
తిిపుాకుని, "ఆవిడ షంగతి వ్దిలేయ్ రా... దురాగ..... ముందు మన పని
షూడని...!" అని బితిమాలాడు. అదే స్మయానికి టీవీలోంచ్చ 'నో....' అంటూ
కర్ణభరర్ులు పగిలిపో యిేలా గటిుగా ఒక అర్ుపు వినిాంచడంతో ఇదద ర్ూ అటేపు
చకశార్ు.(గిరీశం ఇందనక వాలూయంని ఫుల్ గా ప్ెంచేస్ాడుగా! అలాగే స్ౌండొ స్ు ుంది
మరి!) సరనిమాలో హీరో చెలెస లిా దొ ర్ కకడుకు బలాత్ూరిస్ు ుననాడు. ఆమ
పితిఘటిస్ు ుంది. కానీ, వాడి బలం ముందు ఆమ పో రాటం అంత్కంత్కూ
క్షీణించ్చపో తోంది. దికుూలు ప్రకూటిలేస లా అరిచ్చనన ఆమను కాపాడేందుకు ఎవ్ర్ూ
ఆదుకోడననికి రావ్టేస దు. దురాగదనస్ ఆ సీన్ ని కననార్ాకుండన చకస్క
ు మలిస గా,
"రేయ్
ర మలీస ...! ఎపుాడెైనన రేప్ చేస్ావారా... నువ్ువ?" అననాడు. గిరీశం
418

ఉలికిూపడనాడు. గుస్గుస్గా, "ర్ల్..రేప్

ర ....? ఏమాిటాసడుత్రననావ్ రార నువ్ూవ...?
ఇంటలస లేడీస్ ని ప్ెటు ుకకని—" అంటూ కిచెన్ వెైపు చకశాడు. ఒకవేళ్ వాడి మాటలు
Page
 ఆమను చేరాయిేమోనని వాడి భయం. "ఆ.... అందుకే..అం-దు-కేూ....! చెపుా
ఓస్ారి టెై చేస్ు ావేంటాి...?" అంటూ సెైకిల్ లోకి గాలి కకడుత్రనాపుాడు వ్చేిలాంటి
శబద ంతో 'కిస్ కిస్'మంటూ నవావడు. వాడికా పని కకతేు ంకాదు... ఎంతోమంది
ఆడనళ్ేను అలాగే లోబర్ుికుననాడు. అయితే, గిరీశానికి వాడి మాటలు వింటుంటే
గుండెలస ో గుబులనిప్రంచ్చంది. మలస గా దురాగదనస్ మొహ్ంలోకి చకశాడు. నిషా
నషాలానికెకిూ వాడి కళ్ళే స్గం వాలిపో యి ఎర్రగా అయిపో యాయి. గిరీశం
త్డబడుత్ూ లేచ్చ, "ష్....షాలాిలాి... నీకు బాగా ఎకుూవెైంది. పద నన ర్ూంకి
పో దనం. టీవీ ఆఫ్ చేషలదద నం," అననాడు. దురాగదనస్ కూడన గిరీశం చెయియ పటుుకకని
లేచ్చ, "ఒకూస్ాురార... మలిస గా... ఒకూస్ారి... ఆలోచ్చంచ్చ..." అననాడు. వాడికి
గతరంత్రకమిినటుుగా వ్ుంది. గిరీశం ఇంకా త్న అయిషు త్ వ్యకు ం చేయటంతో, "పో నీ
దననిా వొప్రాంచేసలు... చేస్ు ావా? కుదర్లేదనుకో....దనని మేటర్ల్ ఇంత్టితో
వ్దిలేస్ు ా.... అస్ులు బలవ్ంత్ం చెయయను. మాటిస్ు ుననా... మర్లాగెైతే.... నీకు
వవకేనన...?" అననాడు. గిరీశం ఆలోచనలో పడనాడు. మామూలు సరుతిలో
ఉనాటస యితే గిరీశం దననికి అస్ులు స్మితించేవాడు కాదేమో! కానీ, మందు
పిభావ్ం వ్లస అత్ని మైండు ఎకుూవ్గా ఆలోచ్చంచలేకపో తోంది. దనంతో బొ ంగర్ంలా
బుర్ర తిిపుాత్ూ, "వ్ూ...వొపుాకుం-టే...ష్...షరే..." అని గతణిగినటుుగా అని మళీే
స్ో ఫాలో చేర్బడి సరనిమాని చకడస్ాగాడు.
★★★
దురాగదనస్ త్న గాసస్ులో మళ్ాస ఓ ప్ెగ్ వేస్ుూని దననిా గటగటా తనిగేసర లేచ్చ
నుంచుని కిచెన్ వేపు నడిచనడు. శ్లరదేవి వ్ంట ప్రిపరేషన్ లో వ్ుండి వాడి రాకను
419

అస్ులు గమనించలేదు. వాడు ఆమ వెనకాలకు పో యి నిలబడనాడు. ఆమ

శిరోజాల నుంచ్చ వ్స్ుునా తీయని పరిమళ్ానిా ఆఘారణిస్ు క వ్ుండగా వాడి వెచిని
Page
 ఊప్రరి ఆమ మడను తనకింది. ఒళ్ేంతన జలదరించ్చ చపుాన వెనకుూ తిరిగి
చకసరంది. వాడు వెంటనే ఒక చేతు ో ఆమ నోటిని గటిుగా మూసర మరోచేతు ో ఆమ
నడుముని చుటేుశాడు. శ్లరదేవికి గుండె జలుసమంది. ఒకూ క్షణం అలా షాక్ కకటిునటుు
ఉండిపో యింది. వెంటనే తేర్ుకుని వాని పటుునుండి విడిప్రంచుకోడననికి
ప్ెనుగులాడింది. త్న చేతిలో వ్ునా పుడక గరిటెతో వాడి చేతిని కకటిుంది. వాడికి
ఆ వేడి గరిట దెబబ గటిుగా తనకడంతో చటుకగకున ఆమ నోటిప్ెై చేతిని తీసలశాడు.
"యూ... స్ౌూండిల్... లీవ్ మి.... వ్దులు ననుా....!" అంటూ శ్లరదేవి వాడిని
కకటు డననికి మళీే పియతిాంచ్చంది. "నీ యమాి...!" అంటూ వాడు వెంటనే ఆమ
చేత్రలోసంచ్చ ఆ గరిటెని లాగేస్ుకుని నేలమీద బలంగా విసరకకటాుడు. 'ఠంగ్'మనా ఆ
శబాదనికి గిరీశం త్ల తిిప్రా చకస్ాడు. వాళ్ళే కిచెన్ లో అటు పికూన వ్ుండటంతో
వాడికి ఎవ్ర్ూ కనపడలేదు. "దురాగ.... ఆవిడిా బలవ్ంత్ం చేయొదుదరా...
నిదననంగా ఆమను ఒప్రాంచు..." అనేసర మళ్ాే టీవీ వెైపు తిరిగాడు. దురాగదనస్
శ్లరదేవి నోటిని మళీే మూసలసర ఆమను కకండచ్చలువ్లా చుటేుస్ు క పికూనే వ్ునా
ఆమ బలడక
ి ంలోనికి గబగబా లాకుూపో యాడు. లోపలకు పో యాక ఆమను
విస్ుర్ుగా మంచం మీద పడేసర త్లుపు గడియ ప్ెటు ాడు. శ్లరదేవి లేచ్చ నిలబడి,
"య్...యూ బాస్ాుర్ల్ా ... డో న్ు యూ డేర్ల్ కమ్ నియర్ల్ మీ.. గెట్ అవ్ుట్... అదర్వెైజ్
ఐ విల్ షౌట్..." అని భయంతో వ్ణికిపో త్ూ అంది. దురాగదనస్ వికృత్ంగా
నవ్ువత్ూ, "ఏంటే ఇందనకటుాంచీ ఇంగిలీస్ులో తెగ కూస్ుుననావ్.... ఏంటీ...
వ్దలకపో తే అర్ుస్ాువా... అర్వేవ.... లంజ... నీ అర్ుపులకు ఎవ్డొ స్ు ాడో నేనక
చకస్ాును..." అంటూ అకూడే వ్ునా కురీిలో కూర్ుింటూ అననాడు. అపుాడే
420

ఎవ్రో ఆ గది త్లుపు కకటాుర్ు. శ్లరదేవి వెంటనే, "ప్ీస జ్... హల్ా మీ...! ఎవ్రెైనన
కాపాడండి...!" అంటూ త్లుపు దగగ ర్కు పర్ుగెతిుంది. అయినన, అకూడ ఆమను
Page
 కాపాడనానికి ఎవ్ర్ుననార్ని? బయటునా గిరీశం కూడన ఆ త్లుపును
రెండుమూడు స్ార్ుస త్టిు ఎంత్కూ తెర్ుచుకోకపో డంతో మర్లిపో యాడు. ఆమ
త్లుపును తెర్వ్డననికి పియతిాంచేలోగా దురాగదనస్ మధయలోనే ఆమ జుటుు
పటుుకకని ఆప్ర మర్లా ఆమను మంచమీిదకు బలంగా తోిస్ాడు. ఆ వెంటనే ఆమ
మీదకు దుమికి ఆమ కీసవేజీ మీద చెయిేయసర గటిుగా గిలస ాడు. నొప్రాగా అనిాంచ్చ,
"అమాి...!" అంటూ గటిుగా అరిచ్చంది శ్లరదేవి. వాడు అకూడి బటు ను పటుుకకని గటిుగా
కింర దకు లాగేశాడు. దనంతో ఆ డిస్ 'పర్ల్..ర్ల్..ర్ల్..'మంటూ చ్చనిగిపో యి ఆమ
పప దుగులు బహిర్గత్మయాయయి. ఆమ వెంటనే త్న చేత్రలతో వాటిని దనచే
పియత్ాం చేసరంది. కానీ, దురాగదనస్ ఆమ చేత్రలను లాఘవ్ంగా పటుుకకని
మంచననికి అదిమిప్ెటు ాడు. శ్లరదేవి గింజుకుంటలంది, అర్ుస్ోు ంది, కనీాళ్ేతో వాడిా
వేడుకుంది చ్చవ్రిక,ి కాళ్ేను ఊపుత్ూ వాడిా అడుాకోడననికీ పియతిాస్ోు ంది. కానీ,
ఆంబో త్రలాంటి ఆ మగాడి బలం ముందు ఈ మేక ప్రలస వ్ంటి ఆడదనని బలం ఏం
స్రిపో త్రంది. దురాగదనస్ వెంటనే ఆమ మోకాళ్ేను త్న కాళ్ేతో గటిుగా పటిు
వాటిమీద కూర్ుిండిపో యాడు. అంటే, స్రిగగ ా అమ య్యని దనవర్ం దగగ ర్
కూర్ుిననాడనామాట! అస్ులు కదలేస క నిస్ుహ్హయక సరుతిలో ఉనా ఆమ పరిసు తి
ర
చనలా దయనీయంగా త్యార్యింది. త్నకు దగగ ర్గా వ్ునా వాడి కుడి చేతి
మణికటుుని ర్కు మొచేిలా కకరికింది. వాడు, "ల..ముండ...!" అని బిగగ ర్గా అర్ుస్క
ు
మరో చేతు ో గటిుగా ఆమ చెంపను పగలగతటాుడు. అయినన ఆమ వ్దలకపో డంతో
ముందుకు వ్ంగి ర్కు ప్రపాసరలా ఆమ మడను గటిుగా కకరికాడు. ఆమ నొప్రాని
భరించలేక కనీాళ్ేతో కేకలు వేస్ు క వాడి చేతిని విడిచ్చప్ెటు స
ే రంది. దనంతో, వాడు
421

ఆమను కకర్కటం ఆప్లస్ాడు. గుండెలవిసర పో యిేలా అర్వ్టంతో ఆమకు వ్ంటలసని

స్త్ర
ు వ్ంతన జావ్కారిపో యి గుడుస తేలేసరంది. దురాగదనస్ విజయ గర్వంతో ఆమ
Page
 చేత్రలను వ్దిలేసర ఆమ నగా స్ు ననలను ఓస్ారి ప్రసరకి అలా కింర దకు పో యి య్యని
పిదేశానిా ప్లంటీ మీంచే ఓస్ారి త్డిమాడు. శ్లరదేవి శరీర్మంతన స్నాగా కంప్రంచ్చంది.
ఆమ మరోస్ారి త్న శకిునంతన కూడదీస్ుకుని ఆఖరి పియత్ాంగా ఒకుూదుటున
లేచ్చ వాడిా గటిుగా త్న చేత్రలతో వెనకిూ నెటు స
ే రంది. ఊహించని ఈ పరిణనమంతో
వాడు పటుుత్ప్రా మంచం మీంచ్చ వెనకుూ జారి కింర దకు పడిపో యాడు. శ్లరదేవి
వెంటనే లేచ్చ గబగబా త్లుపు వెైపు పర్ుగెతిుంది. అయితే, చ్చరిగిపో యిన ఆమ
నెైటీనే ఆమ కాళ్ేకు అడుా పడటంతో ఆమ త్టాలున ముందుకు త్ూలి నేలమీద
పడిపో యింది. ఆమ త్ల ఆ త్లుపునకు బలంగా త్గిలింది. ఈలోగా దురాగదనస్
తేర్ుకుని ప్ెైకి లేచనడు. త్ల నేలను కాస్ు బలంగా తనకడంతో వాడి కళ్ేముందు
కాసలపు చుకూలు తేలాయి. ఓస్ారి గటిుగా త్ల విదిలించ్చ, "దీనులీస ...!" అంటూ శ్లరదేవి
దగగ ర్కు పో యాడు. నేలమీద పడునా ఆమ నడుమును పటుుకకని మంచం మీద
గిరాటేశాడు. ఆమ నెైటీ అవ్శరషంలా ఆమను కప్రా వ్ుంది. వాడు భళ్ళేకంలా ఆమ
మీద పడిపో యి ఆ నెైటీని పూరిుగా చ్చంప్లసర ఆమ ప్లంటీని కింర దకు లాగేసర కాళ్ేను
విడదీసర పటుుకుననాడు. శ్లరదేవి కదలక మదలక అలా పడివ్ుంది. ఆమ కళ్ళే
కూడన అర్మూత్లు పడివ్ుననాయి. ఇందనక చకసరన సరనిమాలోని ఆ హీరో చెలెస లి
మాదిరి శ్లరదేవిలో కూడన పితిఘటన క్షీనించడంతో దురాగదనస్ కామోదేక
ి ంతో త్న
ఇనుప కడీా ని బయటకుతీసర ఆమ కాళ్ే మధయన ప్ెటు ి కస్ుకుూన ఆమలోకి
దింప్లస్ాడు. ఆమ రతముిలను చేజికిూంచుకుని చపాతీ ప్రండిని ప్రసరకినటుుగా
ప్రస్ుకుత్ూ ఆమ య్యనిని ఇర్గ కుమాిడు. అలా ఓ పావ్ుగంట సలపు త్నని
కసరతీరా కుమాిక త్న ర్స్ాలిా బుస్ుుమని ఆమలో కరకేూస్ాడు. ఆవేశం చలాసరాక
422

శ్లరదేవి ముఖానిా తీక్షణంగా చకశాడు. త్ను ఇంకా అలాగే ఉలుకూ పలుకూ

లేకుండన పడి వ్ుంది. ఎందుకో అనుమానం వ్చ్చి ఆమ ఛనతీప్ెై చెయిేయసర పరీక్షించ్చ
Page
 చకస్ాడు. అత్ని కళ్ళే ప్ెదదవ్యాయయి. చేయి స్నాగా వ్ణికింది. త్న అనుమానం
నిజమైంది. ఆమ గుండె..... కకటుుకోడం లేదు! ఏదో షాక్ కకటిునటుుగా త్న చేతిని
ఆమ గుండెల మీదనుంచ్చ తీసలసర భయంగా ఆమను చకస్క
ు మంచం దిగాడు. త్న
బటు లిా స్ర్ుదకుని వెంటనే బయటకకచేిస్ాడు. వాడికిపుాడేం చేయాలో అస్ులు
తోచలేదు. వాడు బయటకు రావ్డం చకసర గిరీశం స్ో ఫా ప్ెైనుంచ్చ లేచ్చ, "ఏమైంది
దురాగ... ఆమ ఒపుాకుందన... నేనక వెళ్ేనన..?" అననాడు ఆశగా. దురాగదనస్
స్ో ఫాలో కూర్ుిని గది లోపల ఏం జరిగిందో చెపాాడు. అది విననాక, గిరీశం త్న
కాళ్ేలో స్త్ర
ు వ్ లేనటుుగా మళ్ాే స్ో ఫాలో కుపాకూలిపో యి త్ల పటుుకు
కూర్ుిననాడు.
★★★
గంట త్రావత్ దురాగదనస్ కార్ు అకూడినుంచ్చ బయలుదేరింది. డికీూలో శ్లరదేవి
శవ్ంతో...!!!!
423
Page
 Episode 91
అకూడ అంజలి శంకర్ల్ ని కకర్కకరా చకస్క
ు కింర ద పడునా త్న నెైటీని, లోదుస్ుులీా
ఏర్ుకుంది. శంకర్ల్ కంగార్ుపడుత్ూ మంచమీిద నుంచ్చ మలస గా లేచనడు. అత్నికి
ఏం అనడననికీ తోచడంలేదు. చుర్కత్ర
ు లాసంటి ఆమ చకపులు గుచుికుంటూంటే
ఇబబందిగా కదులుత్ూ త్లదించుకు నుండిపో యాడు. ఇందనక స్ుజాత్ ముందర్
మాగతపాగా అంజలిప్ెై పడి ఆమ బటు లనీా వొలిచేసరనపుాడునా ధెైర్యం మొత్ు ం
ఇపుాడు ఒకూస్ారిగా జావ్గారిపో యింది. డనియర్ల్ లోంచ్చ బయటపడనలని
ఎగిరెగిరిపడిన అత్ని దండం కాస్ాు గాలి తీసలసరన బలలూన్ కు మళ్ళే
చపాబడిపో యింది. కింర ద పడునా త్న లుంగీని తీస్ుకకని మలస గా కటుుకుంటూ
అంజలి వెైపు చకశాడు. త్ను గబగబా త్న బటు లిా వేస్ుకోవ్డం చకసర, 'కకంపదీసర
త్ను కూడన ఇపుాడు బయటకు పో త్రందన ఏంటి?' అనుకుననాడు. అత్ని
మనస్ులో ఆమ వెళ్ేకూడదు అని ఒకవెైపు అనిాంచ్చనన మరోపికూ వెళ్ళేపో తేనే
మంచ్చదేమో అనిాస్ోు ంది శంకర్ల్ కి. అత్నన స్ందిగధంలో ఉండగా ఆమ మళ్ాే
మంచం దగగ ర్కి వ్చ్చింది. అంజలి బయటకు వెళ్ేకపో వ్డంతో కాస్ు రిలీఫ్ గా
ఫీలయాయడు. అయితే, ఆమ ముఖం ఇంకా అలాగే వ్ుండటంతో త్టపటాయిస్క
ు
కదలకుండన అలాగే నిలుిననాడు. అటు అంజలి కూడన మొదట త్న గదికి తిరిగి
వెళ్ళేపో వాలని అనుకుంది. అయితే, ఆ గదిలో వ్ునా మరో జంట వెంటనే జఞ ప్కి
రు
వ్చ్చి వెళ్ాేలనే ఆలోచనను విర్మించుకుంది. కానీ, శంకర్ల్ తో పకూ పంచుకోడం
ఆమకు కంపర్ంగా వ్ుంది. స్ుజాత్తో అత్ను పివ్రిుంచ్చన తీర్ు ఆమకు
అమిత్మైన ఆగరహ్హనిా కలిగించ్చంది. మనస్ులో అత్నిా చనచ్చ లెంపకాయ
కకటాులని ఇపాటికే చనలాస్ార్ుస అనుకుంది. కానీ, అత్నిా తనకడం కూడన ఇషు ంలేక
424

ఆ పియత్ాం చేయలేదు. మంచమకిూ శంకర్ల్ వెైపుకు కాకుండన మరోవెైపుకు తిరిగి

Page
 దుపాటి పూరిుగా కపుాకుని ముడుచుకు పడుకుంది. శంకర్ల్ కూడన మంచం మీద
మరో మూలన కూర్ుిననాడు. కాస్ు ముందుకు వ్ంగి గుటకలు మిరంగుత్ూ
మలస గా, "స్ారీ...మ్... అంజలి!" అననాడు. గతంత్ర పటేుసరనటుు
అయిపో యినటు వ్డంతో ఆ మాట త్డబడుత్ూ వ్చ్చింది. అంజలి కనీస్ం
పటిుంచుకోకుండన అలాగే పడుకునుండటంతో నిరాశగా ఆమకు త్గినంత్ డిసు న్
ె ు
మయింటెైన్ చేస్ు క మంచంమీద చేర్బడనాడు. ఇటు పికూ అంజలి మనస్ు కోపంతో
ర్గిలిపో తోంది. 'ఛ ఛ... వెధవ్ మగబుదిధ.! చ్చనా ప్రలస అని కూడన చకడకుండన
స్ుజాత్తో...అలా.. ఛ...! అత్ని గురించ్చ ఆలోచ్చసలు నే కంపర్ంగా వ్ుంది. ఇలాంటి
వాడిా ఇకమీదట ఇంటలస ఉంచుకోకూడదు. ఊరెళ్ేగానే వెంటనే ఇలుస ఖాళీ
చేసలయమని చెపాాలి!' అనుకుంటూ కాస్ు స్ర్ుదకుని పడుకుంది. ఆమలా కదలగానే
శంకర్ల్ కూడన కదిలాడు. అత్ని పరిసు తి
ర మరోలా వ్ుంది. ఎపుాడక పిశాంత్ంగా,
స్ౌమయంగా కనిాంచే అంజలి కళ్ళే నిపుాలు కురిప్రంచడంతో శంకర్ల్ లోని మగాడు
ఉలికిపడనాడు. పో నీ, అంజలి ఆ కోపంతో త్న మీద అరిచేసరనన వేరే విధంగా
వ్ుండేదేమో! కానీ, ఇలా ఏమీ అనకుండన అటు తిరిగి పడుకునేస్రికి ప్రనుా
తీసలసరన బాంబును పకూలో ప్ెటు ుకునాటుుగా వ్ుంది వాడికి. 'ఈ రాతెల
ి ా
గడుస్ుుందో ...' అనుకుంటూ ఆమనే చకస్క
ు పడుకుననాడు.
★★★
గంటలు గడుస్ుుననాయి.... అటు అంజలికి గానీ, ఇటు శంకర్ల్ కి గానీ అస్ులు నిది
పటు డం లేదు. అంజలి మనస్ు మలస గా సరుమిత్పడింది. కోపం చలాసర్ుత్రండగా
అంత్కుముందు జరిగిందంతన త్న మనస్ులోనే మరోస్ారి విశరసషరంచుకోవ్డం
425

పాిర్ంభించ్చంది.*స్ుజాత్ శంకర్ల్ ని బాసక్ మయిల్ చేసర ర్ూంలోకి రావ్డం... ఆ

ఇదద ర్ూ కలిసర త్న బటు లిా బలవ్ంత్ంగా విప్రాంచేయటం... అదనటున త్ను
Page
 స్ుజాత్ని మంచం మీదకు లాగేసర ఆమ నెైటీ విప్లాయడం... ఆ త్రావత్.... స్ుజాత్
ప్ెై.... శంకర్ల్ చకపులు... అత్ని చేత్రలు...... పా-ము-లా క-ద-ల-డం........ అలా
ఒకోూ అంశానీా విడదీస్ు క ఆలోచ్చంచస్ాగింది. కాకపో తే ఆ అలోచనలోస కాస్ు తేడన
వ్చ్చింది. ఎలాగంటే.... 'శంకర్ల్ అలా... స్ుజాత్తో.... చేయటం ననకు చనలా కోపం
తెప్రాంచ్చంది. కానీ, అత్నలా పివ్రిుంచడననికి కార్ణం....నేను కాదన...? నేనేదో
స్ుజాత్కు బుదిధ చెపాాలని, త్నను ఈ గది నుంచ్చ బయటకు పంపాలని త్న నెైటీని
విపాడం వ్లస నే కదన శంకర్ల్ కి అనవ్స్ర్ంగా స్ుజాత్ మీద కోరిక కలిగింది.
స్ుజాత్ని అలా అర్ధనగాంగా చకసర అత్ని మనస్ు కాస్ు చలించ్చ వ్ుండొ చుి. పాపం
అందులో అత్ని త్ప్లాం వ్ుంది? నేనే గనక అలా చేసరవ్ుండకపో యుంటే అత్ను
కూడన స్ుజాత్ని అస్ులు పటిుంచుకునేవాడు కాదు కదన...! ఆలోచ్చంచ్చ చకసలు
ఇందులో అత్ని త్ప్లామీ లేదనిప్రస్ు ుంది.... ప్ెైగా ఇందనక నేను వ్దిలేయమనగానే
స్ుజాత్ను వ్దిలేశాడు కూడన. అత్నికూూడన లోన స్ుజాత్ విషయంలో
త్పుాచేశాననే బాధ కలిగి వ్ుంటుంది. అవ్ును... అలా పివ్రిుంచ్చనందుకు అత్ను
చనలా చ్చంతిస్ుుననాడు. ఇందనక ననకు 'స్ారీ' చెపుానపుాడు అత్ని గతరంత్రలో ఆ
పశాితనుపభావ్న చనలా స్ాషు ంగా వినిాంచ్చంది.' హ్ి... బాధంట... పశాితనుప
భావ్నంట...! పాపం...త్నకేం తెలుస్ు...? శంకర్ల్ అస్లు స్ుజాత్ను ఏ వ్ుదేదశంతో
త్న గదికి తీస్ుకకచనిడో .! ఏదో త్నకి దొ రికిపో యాననా టెనిన్ లో ఎందుకెైనన
మంచ్చదని ముందుజాగరత్ుగా 'స్ారీ' చెపాాడే త్పా త్నేదో త్పుా చేశానని మాత్ిం
కాదు. అలాంటి గిలీు ఫీలింగ్ అత్నిలో ఏ కోశానన లేదు. స్ుజాత్ మిసెైుపో యిందనీ,
అంజలి కూడన త్నను యిక ముందు దగగ ర్కు రానివ్వకపో వ్చుిననే పిస్ు ుత్ం వాడి
426

బాధంతన... అలాగే, అంజలి కోపం దేనికి దనరి తీస్ుుందో అని త్ను

కలవ్ర్పడుత్రననాడు. ఇక అలా ఆలోచ్చస్క
ు ంటే అంజలి మనస్ు మలస గా
Page
 మార్ుతోంది. శంకర్ల్ ప్ెై కలిగిన వ్యతిరేకత్ క్షీణిస్ు క వ్చ్చింది. అదేంటల...
మనకిషుమైనవారిప్ెై ఎంత్ కోపమొచ్చినన అది ఎకుూవ్సలపు నిలువ్దు. మనస్ు
వారి త్పుాలకు త్గిన స్ంజాయిషీలు ఇచేిస్క
ు ంటుంది. అంత్కుముందు కోపంలో
ఏం తీరాిననలను తీస్ుకుననా కోపం త్గాగక అవ్నీా అర్చేతిలో మంచు ముకూలాస
ఇటేు కరిగిపో తనయి. అంజలి ఓస్ారి గాఢంగా ఊప్రరి తీస్ుకుని త్న కళ్ేను
ముస్ుకుంది. శంకర్ల్ వెచిని కౌగిలి, తీయని చుంబననలు, అత్ని మగసరరి పితనపం
ఆమ మసరు షూంలో మదిలాయి. ఒకూస్ారిగా ఆమ వ్ళ్ేంతన తిమిిరితిమిిరిగా
అనిాంచ్చ తియయగా తీపులు మొదలయాయయి. మలస గా గుండె వేగం పుంజుకుంది.
అదుర్ుత్రనా త్న కాళ్ేను రాస్ుకుంటూ మడిచ్చవ్ునా చేత్రలతో త్న చను
గుబబలను నొకుూకుంది. అవి మలస గా బర్ువెకుూత్రననాయి. ఊప్రరి
వేగవ్ంత్మైంది. తొడల మధయ వెచిగా తీట పాిర్ంభమవ్డంతో ఆగలేక మలస గా
శంకర్ల్ వెైపు తిరిగింది. అటు శంకర్ల్ ఇంకా ఆమనే చకస్క
ు పడుకుని వ్ుననాడు. ఏ
క్షణననెైానన అంజలి కోపంతో విర్ుచుకుపడుత్రందేమోనని అత్గాడి భయం.
అంజలి త్న వెైపుకు తిర్ుగుత్రండటం గమనించ్చ టెనిన్ తో త్న కళ్ేను
మూస్ుకకని నిదిపో త్రనాటుు నటించనడు. అంజలి ఏమీ చెయయకపో వ్డంతో 'ఏంటీ...
నిదిలోగానీ మామూలుగా ననవెైపు తిరిగిందన...?' అనుకుంటూ చ్చనాగా త్న
కళ్ేను తెర్చ్చ చకస్ాడు. అంజలి త్నవ్ంకే చకడా ం అత్నికి కనపడింది. ఆమ
ముఖం కోపం కనపడలేదు. అలాగని నవ్ువ కూడన లేదు. అయితే, ఆమ కళ్ళే...
ఇందనకటాస నిపుాలు కురిప్రంచటేస దు. ఆ కళ్ేలో భావ్ం మారింది. ఎర్ర జీరాలతో
నిండివ్ునా ఆ నేతనిలలో కోరెూ పిస్ుుటంగా కనపడింది. 'చకస్ుుంటే మేడంగార్ు
427

మూడో అంకెలోకి వ్చ్చినటుుననారే...." అనుకుంటూ పూరిుగా త్న కళ్ేను తెరిచ్చ

ఆమను చకస్క
ు చ్చనా వెరిర నవొవకూటి నవావడు. పితిగా అంజలి ప్ెదనలప్ెై
Page
 చ్చర్ునవ్ువ మరిసరంది. "హ్మియయ.... కోపం పో యిందన...?" అననాడు హ్సీూగా...
అంజలి నగు ముఖంతో, 'ఊఁ...!" అంటూ మలస గా అత్ని దగగ ర్కు జరిగి అత్ని
చేతిని పటుుకుని త్న ప్ెదనలకు తనకించుకుంది. శంకర్ల్ కి త్న గుండెలస ో ఉనా
ముడి విడిపో వ్టంతో హ్హయిగా ఫీలయియ ఆ చేతు ోనే ఆమ ముఖం మీద పడిన
ముంగుర్ులను ఆమ చెవి వెనుకాలకు జరిప్ర బొ టనవేలితో ఆమ బుగగ ను మలస గా
నిమిరాడు. ప్ెదనలు విచుికోగా త్న శావస్ని భార్ంగా వ్దులుత్ూ కెైపుగా అత్నిా
చకసరంది. ఆ చకపుకు శంకర్ల్ కి ర్కు ం స్లస్లా కాగుత్ూ ఒళ్ేంతన టెన్ k ర్న్
వేసరంది. లుంగీలోని అత్ని గూటం మర్లా ఊప్రరి పో స్ుకుని టింగుమని లేచ్చంది.
ఆమకు మరింత్ దగగ ర్కు జరిగి త్న ముఖానిా ఆమకు చేర్ువ్జేసర బతనుయి
తొనలాసంటి ఆమ ప్ెదవ్ులకి స్ుతనర్ంగా తనకించనడు. అత్ని వెచిని శావస్ త్నని
తనకగానే గటుు తెగిన గోదనవ్రిలా ఆమలో ఒకూస్ారిగా ఉదేక
ి ం ఉపప ాంగింది. వెంటనే
అత్ని త్లను బలంగా ఒడిసరపటిు అత్ని ప్ెదనలకు గటిుగా అదుముకుంది. శంకర్ల్
ఆమ వేగానికి త్రళ్ళేపడనాడు. ఆ వెంటనే తేర్ుకుని ర్స్భరిత్మైన ఆమ అధరాలను
గాఢంగా చుంబించనడు. అటు అంజలి మలస గా త్న ననలుకను అత్ని ప్ెదనలకు
తనకించ్చంది. ఆమ సరగాల్ ని అర్ధం చేస్ుకుని శంకర్ల్ వెంటనే త్న ననలుకను
ముందుకు తెచ్చి ఆమతో జత్చేస్ాడు. అలా మూతి ముదుదలో మునుగుత్ూనే
శంకర్ల్ త్న చేత్రలను మలస గా కింర దకు తీస్ుకువెళ్ళే ఆమ భుజాలనిర్ువెైపులా
పటుుకుని ఓస్ారి అకూడి కండరాలను మీటాడు. అంజలి త్న పటుుని మరింత్
బిగించ్చ అత్ని ప్ెదనలను చపారించస్ాగింది. ఇదద రి శావస్లూ పాము బుస్లాస
వినపడుత్రననాయి. వారి ననలుకలు ముడిపడిపో యి స్యాయట లాడుత్రననాయి.
428

అంజలి త్నను ఇలా గటిుగా ప్ెనవేస్ుకుపో వ్డం శంకర్ల్ కు ముందు బాగానే

అనిాంచ్చనన త్రావత్ ఆమ గాఢ చుంబనననిా ఆపడం త్న త్ర్ం కాలేదు.
Page
 ఊప్రరాడనటు వ్డంతో చ్చవ్ర్కు ఎలాగోలా ఆమ ఉడుం పటుును అతి కషు మీిద
వ్దిలించుకుని ఆమను వెనకుూ తోిసర బలంగా ఊప్రరి తీస్ుకుంటూ,
"అ..యయ..హ్...బా..హ్...బో య్! ఏంటీ ఆవేశం... దీనికననా ఇందనకటి కోపమే
నయమేమో!" అననాడు. అంజలి కూడన గాఢంగా శావస్ననడిస్ు క అత్ని మాటకి
కిలకిలా నవేవసరంది. వ్ళ్ేంతన కసర రేగిపో త్రంటే మళీే అత్నిా స్మీప్రంచ్చ త్న
చేతిని దటు మైన అడవిలా వ్ునా అత్ని ఛనతీమీద వ్ుంచ్చ ఆ వెంటుికలతో
ఆడుకోస్ాగింది. ఆమ చలస ని చేతి స్ార్శకు మైమరిచ్చపో త్ూ మలస గా త్న కళ్ేను
మూస్ుకకని వెనకుూ చేర్బడనాడు. నెమిదిగా ఆమ చేయి కింర దకు పాికింది.
అదెకూడకు పో తోందో త్నకు తెలుస్ు గనుక శంకర్ల్ ప్ెదదగా రియాక్ు అవ్వలేదు.
అంజలి చెయియ అలా అత్ని పప టు ని దనటుకుంటూ అడొా చ్చిన అత్ని లుంగీ ముడిని
గబుకుూన లాగేసర అటుాంచ్చ స్రాస్రి అండరేవర్ల్ లోకి దకరిపో యింది. త్న
గమాయనిా చేర్ుకుని పదునెకిూన అత్ని మగసరరి చుటూ
ు త్న వేళ్ేను బిగించ్చ
పటుుకుంది. 'ఊ...హ్.. అంజ..లీ...' అంటూ స్నాగా వ్ణికాడు శంకర్ల్. ఇంకా త్న
కళ్ేను మూస్ుకకనే ఆమ పనిని డిస్ుర్ల్బ చేయడం ఇషు ం లేదనాటుుగా కదలక
మదలక అలాగే పడుకుని వ్ుననాడు. అంజలి అత్ని దండననిా బయటకి తెచ్చి
త్న రెండు చేత్రలతో దననిా స్ాృశిస్క
ు ప్ెైకీ కింర దకీ కదపస్ాగింది. అలా చేస్ు కంటే
అత్ని అంగం గునపం మాదిరి త్యారెైంది. దనని ప్ెైనునా పూర్వ చరాినిా
వెనకుూ జరిప్ర బయలాడిన అత్ని ఎర్రని గుండుని త్న వేలితో చ్చనాగా టచ్
చేసరంది. "మ్... అంజలీ..." అని జీర్ గతంత్రతో మూలు
గ త్ూ ఆమను అందుకోడననికి
చేత్రలు చనపాడు. ఈలోగా అంజలి ముందుకు వ్ంగి అత్ని మగసరరికి త్న ప్ెదనలు
429

తనకించ్చ ముదనదడుత్ూ మలస గా నోటస లకి తీస్ుకుంది. చలస ని లాలాజలంతో ఆమ త్న

వేడి కడీా ని 'ప్ి...ప్ి...'మంటూ త్డుపుత్రంటే 'స్...స్...'మంటూ వెచిని
Page
 నిటూ
ు ర్ుాలు అత్ని నోటస లంచ్చ వ్స్ుుననాయి. శంకర్ల్ కిరందనుండి త్న గుటానిా
ఎగరేస్ు క ఆమ నోటిని కుమిస్ాగాడు. అది గతరంత్రదనక దిగబడి ఆమకు కాస్ు
కళ్ేలో చెమి చేరింది. త్న ననలుకని వేగంగా అత్ని అంగం చుటూ
ు తిపుాత్ూ
ముందుకూ వెనకూూ చేస్ు కంటే అత్ని వ్టు లస ోకి భారీగా దివ్ం చేరిపో యింది.
ఎందుకో, ఆ పివాహ్హనిా ఆపాలనిప్రంచక శంకర్ల్ పూరిుగా వ్ణికిపో త్ూ, "హ్.. మ్....
అంజలీ.... న్...నేఁ... కారేిత్ు ననా...." అంటూ అలాగే బుస్ుుమని కారేిశాడు.
అంజలి త్న నోటిని వెనకిూ తీదనదం అనుకునేలోగా ఆత్ని మదన ర్స్ం ఆమ నోటిని
పూరిుగా నింప్లసరంది. ఆ ర్స్ాలు బయటకు కూడన వ్చేిసర ఆమ మడ మీద నుంచ్చ
జారి నెైటీలోకి పో యి ఆమ రతముిల నడుమనుండి అలా కింర దకు పో యింది. శంకర్ల్
మలస గా మంచం మీంచ్చ లేచ్చ అంజలి జుత్ర
ు ను పటుుకకని ఆమను త్న వెైపుకు
తిిపుాకుని తీగపాకంలో ముంచ్చన గులాబ్ జామ్ లా ఉనా ఆమ ఎర్రని త్డి
ప్ెదనలను గటిుగా ముదనదడనడు. అపుాడే— శంకర్ల్ ఫో న్ మోరగింది... ఇదద ర్ూ
ఉలికిూపడనార్ు. "అలార్ం" అని గతణుకుూంటూ శంకర్ల్ ఫో న్ తీస్ప ూని ఆఫ్ చేశాడు.
"అపుాడే టెైం ఐదయిపో యిందన...?!?" అని ఆశిర్యంగా అడిగింది అంజలి. శంకర్ల్
ఔననటుుగా త్లూపుత్ూ, "మీ కోపం చలాసరేస్రికి తెలస ారిపో యింది మరి!" అని
కకంటెగా అననాడు. అంజలి చ్చర్ు కోపంతో, "అంతన నీ త్ప్లా—" అంటూ అత్ని చేతిని
గిలిసంది. ఇంకా ఏదో అనబో త్రండగా శంకర్ల్ ఆమ ప్ెదనలను పుచుికుమని
ముదనదడి, "త్పుా ననది కాబటీు నేనే దిదద ుకుంటాను," అంటూ ఆమను పటుుకుని
మంచం మీద పడేసర మీదకెకేూశాడు. "కానీ, టెైం అయియందిగా..." అని అంజలి
అంటుననా, "పరేసదు," అంటూ గతణిగి ఆమ నెైటీని నడుం వ్ర్కూ లేప్లసర ప్లంటీని
430

కింర దకు దించేశాడు. త్నకూూడన బాగా దకల రేగిపో యుండటంతో అంజలి కూడన
ఏదెైతే అదయియందని త్న కాళ్ేను ఎడంగా చనప్ర అత్నిా ఆహ్హవనించ్చంది. శంకర్ల్
Page
 వెంటనే ఆమ తొడల మధయ త్న త్లని ప్ెటు ి ఆమ పూరెమిలను విడదీసర త్న
పదునెైన ననలికను ఆమలోకి 'జుప్'మని దింప్లశాడు. 'అహ్...శంకర్ల్.ర్ల్..ర్ల్..' అంటూ
ఆమ త్నియత్వంతో కళ్ేను గిర్గిరా తిపుాత్ూ అత్ని త్లను పటుుకుని త్న
పువ్ువకేసర ర్ుదుదకుంది. శంకర్ల్ ఆమ గిలకాూయిని రాపాడిస్ు క నిలువ్ుప్ెదనలను
వేళ్ేతో త్డుముత్ూ, పూ...లోత్రలోస మునిగితేలుత్రంటే అంజలికి
మహ్దననందంగా అనిప్రస్ు ో ంది. అపుాడపుాడు వేళ్ేను లోనకు దో పుత్ూ తొడల
ప్ెై భాగంలో ముదుదలు కురిప్రంచడంతో అత్ని మీస్ం గుచుికకని ఆమ త్రళ్ళేంత్కు
గుర్యింది. ఆమ కామననడులను అత్ని ననలుక మృదువ్ుగా మీటుత్రంటే ఆమ
కళ్ళే చెమిగిలిస మత్ర
ు గా మూలిగ ంది. "అంజలీ... కోనసీమ కకబబరి ముకూలా నీ
పూ... ఎనిాస్ార్ుస చేసరనన మళీే మళీే చెయాయలనిప్రస్ు ో ందే..." అంటూ చ్చనాగా
కకరికాడు. అంజలి ఎగిరిపడి, "శంకర్ల్.ర్ల్.ర్ల్..." అంటూ త్మకంతో మూలిగ ంది. శంకర్ల్
మాటలకు త్నలో ఇంకా గుల ప్ెరిగిపో తోంది. శంకర్ల్ త్న చేత్రలను ఆమ నెైటీలోకి
తీస్ుకుపో యి అతికషా మీిద బాిని తొలగించ్చ ఆమ రతముిలను గటిుగా పటుుకకని
నొకాూడు. అంజలికి జివ్ువమంది. పదేపదే శంకర్ల్ ప్లర్ు ఆమ ననలుకప్ెై
తనండవించ్చంది. బరరి పళ్ేలా నికూబొ డుచుకునా చనుామొనలను శంకర్ల్ త్న
వేళ్ే మధయన పటుుకకని చకూగా మలిప్ెడుత్రంటే ఆమకూడన కీ ఇచ్చిన బొ మిలా
అటు ఇటూ ఊగిపో తోంది. అలాగే కింర ద ఆమ పూరెమిలను త్న ననలుక కకనతో
స్ుతనర్ంగా తనకించ్చ బొ డిప్ెను చుటూ
ు ఆడిస్ు క తిపాడంతో ఆమ త్న భావ్పాిప్రు కి
చేర్ువెైంది. అత్ని త్లను బలంగా ఒడిసరపటిు గటిుగా మూలు
గ త్ూ త్న ర్స్ాలను
తెర్లు తెర్లుగా అత్ని మొహ్మీిద కారేిసరంది. 'హ్...హ్హ.. ఆ....మ్...'అని
431

త్ృప్రు గా మూలు
గ త్ూ అలా వ్ుండిపో యింది. శంకర్ల్ లేచ్చ ఆమ మీదకు
ఎకూబో యాడు. ఇంత్లో శంకర్ల్ ఫో న్ రింగయింది. ఈస్ారి అజయ్ ఫో న్ చేస్ాడు.
Page
 శంకర్ల్ పకూకు తిరిగి కంగార్ుగా త్న ఫో న్ అందుకుంటూ, "ఇదుగో వ్చేిస్ుుననా...
ఒకూ నిమిషం..." అననాడు. అజయ్ నవ్ువత్ూ, "నువెవకూడికి వ్చేిస్ాువ్
బలదర్ూ... రావాలిుంది అంజలిగార్ు. ఆమను పంపు, చనలు.... నేను మీ గది
బయటే వ్ుననాను. స్ౌండులు వింటుంటే ఇంకా మీ ఆట పూర్ు యినటు
స గా
అనిప్రంచడంలేదు...?" అననాడు. "హ్హ... ఇపుాడే మొదలెైంది... వెయిట్ ఫర్ల్ ఫెైవ్
మోర్ల్ మినిట్ు..." అంటూ అంజలి వెైపు తిరిగి, "అజయ్... బయటే
వ్ుననాడంట..." అంటూ చ్చనాగా నవావడు. అది వినగానే అంజలి సరగగ ుపడుత్ూ
లేచ్చ చపుాన మంచం దిగింది. త్న ప్లంటీని ప్ెైకి లాకుూని చకచకా బాత్ూ
ి ంలోకి
పో యింది. లయబదధ మైన ఆమ ప్రర్ుదుల ఊపుని గమనిస్క
ు , "ఇంకో ఐదు
నిముషాలు, బిదర్ల్..." అంటూ ఫో న్ కటేిసర మంచం మీద విసరరేసర మధయలో
ఆప్లసరన పనిని పూరిు చేయడననికి ఆమ వెనకే బాత్ూ
ి మ్ కి పో యాడు శంకర్ల్.
432
Page
 Episode 92
శ్లరదేవి శవానిా కార్ు డికీూలో వేస్ుకుని ఊరి పప లిమేర్స వెైపు పో త్రననారా యిదద ర్ు.
గిరీశం డెవి
ై ంగ్ చేస్ు ుననాడు. ఇదద రికీ తనగింది మొత్ు ం దిగిపో యింది.. దురాగదనస్
బుర్రంతన చ్చకాగాగ వ్ుంది. త్న జీవిత్ంలో ఎంతోమందిని చంపుతనను అని బలదిరించ్చ
వాళ్ేతో అడా మైన పనులు చేయించుకుననాడు. కానీ, ఇంత్వ్ర్కూ ఎవ్రీా
చంప్రందిలేదు. ఇపుాడు అనుకోకుండన శ్లరదేవి త్న చేత్రలోస చనిపో వ్డం త్నకి
మింగుడుపడటం లేదు. ఏదో ఒకటి చేదద నం అనుకుని కారోస ఆమ శవానిా వేస్ుకు
బయలుదేరార్ు గానీ ఏం చేయాలో తోచడం లేదు ఇదద రికీ... "—చ్..చేసరంది
నువెైవతే నేను కూడన నీతో పాటూ ఇర్ుకుూపో యిేలా వ్ుననానని... కనీస్ం ఆమ
బతికే వ్ుండుంటే జస్ు ఓ రేప్ కేస్ తో పో యిేది, అదీ నీమీద... ఇపుాడీ మర్ార్ల్ తో
ఇదద రి మడ చుటూ
ు ఉచుి బిగుస్ుకునేలా వ్ుంది! అయినన... అలా ఎలా చంప్లశావ్
రా..?" అని గిరీశం అననాడు నుదుటి మీద చెమటను త్రడుచుకకంటూ. దురాగదనస్
కి అస్లే ప్రచిప్రచిగా వ్ుంది. గిరీశం అలా అడగాగనే కోపంతో తోకతొకిూన తనిచులా,
"ననకే మవ్స్ర్ంరా... దననిా స్ంపనీకి... కకండి... అస్లదెలా స్చ్చిందో కూడన
ననకర్ధం కావ్టంలేదు. ననుా తోసలసర పరిగెడు క నేలమీద పడిపో డం వ్ర్కూ
గుర్ుుకకస్ోు ంది. అపుాడే చచుింటాదీ లం... మత్ర
ు లో వ్ుండటంతో అది నేను
గమనించలేఁదు... అంతేగానీ.. దననిా నేనెందుకు స్ంపుతననురా... నేఁ
స్ంపలేఁ...!" అంటూ ప్రడికిలి బిగించ్చ ఆవేశంగా ఇదద రి మధయనన ఉనా ఖాళీ దగగ ర్
ఒకస్ారి గుదనదడు. దనంతో, గిరిశం కాస్ు త్గిగ, "స్రేఁ.. స్రేరా.. అంత్ ఆవేశం
వ్దుదరా...దురాగ... ఆమను నువ్ువ చంపలేదులే...! ఇంత్కీ, ఇపుాడు ఈ శవానిా
ఏంచేయాలి...? ఏమైనన ఆలోచ్చంచనవా...?" అననాడు. దురాగదనస్ ఓ రెండుమూడు
433

క్షణనలు మౌనంగా వ్ుండి, "ఒకూటే చేయాలి... బాగా దకర్ం తీస్ుకుపో యి ఎవ్ర్ూ

Page
 పో ని చోట ఈ శవానిా పడేయాలి!" అననాడు. గిరీశం వెంటనే కార్ల్ ఆప్ర, "ఆ...
దురాగ... పడేయడం అంటే... ననకో అయిడియా వ్చ్చిందిరా... ఇంకో అయిదు
కిలోమీటర్స లో ఒక రివ్ర్ల్ బిిిడజ ీ వ్స్ుుంది. ఈ శవానిా ఆ వ్ంతెన మీంచ్చ నీళ్ేలో
పడేశామనుకో ఇక ఎవ్రికీ తెలీదు... అందర్ూ ఏదో స్కసెైడ్ కేస్ు అనుకుంటార్ు.
ఏమంటావ్...?" "అబబబబబాబ... ఏం అయిడియారా మలిస గా...! అదిదరిపో యిే....!
అలాగే చేదద నం. ఆ బిిడజ క
ీ ి పో నీయ్!" అననాడు గిరీశం భుజానిా చర్ుస్క
ు . గిరీశం
బండిని ఆ వ్ంతెన మీదకు పో నిచ్చి స్రిగగ ా మధయలో ఆపాడు. ఎవ్ర్ూ లేర్ని
నిశియించుకుననాక దురాగదనస్ త్న పికూకు తిరిగి, "ఊ..మలిస గా... తొందర్గా
దననిా తీసర నీటిలో పడేసర వ్చేియ్..!" అననాడు. గిరీశం స్ాధనర్ణంగా దురాగదనస్
మాటకు ఎదుర్ు చెపాడు. కానీ, ఇపుాడు మాత్ిం అత్ని మాటకు విభరదిస్ు క,
"ఏంటీ...? మర్ార్స ూ, మానభంగాలూ నువ్ువ చేసర ఇపుాడు ఈ శవానిా ననుా
పడేయమంటుననావా... ఏదో స్లహ్హ అంటే ఇచనినుగానీ, మిగతనదంతన నువేవ
చేస్ో ూవాలి.... ననకు దీనితో ఏం స్ంబంధం లేదు. నేను చేయనుగాక చేయను!"
అంటూ చేత్రలు కటుుకు కూర్ుిననాడు. దురాగదనస్ ఆ మాటలకు అవాకెైూ వెంటనే
పగలబడి నవేవస్క
ు , "రేయ్ మలీస ...! చెయాయలిుందంతన నువేవ చేసర ఇపుాడు
స్ంబంధం ఏమీ లేదంటుననావా...? ననుా మందు కకటు డననికి నీ ఇంటికి
ప్రలిిందెవ్ర్ూ... నువ్ువ! ననుా బాగా తనగించ్చ ఈ రేప్ చేయమని ననుా
ఉసరగతలిాందెవ్ర్ూ... నువ్ువ! ననతో పాటూ వ్చ్చి దననిా కదలకుండన పటుుకకని రేప్
చేసర చ్చవ్ర్కి దన-నిా చం-ప్రం-దె-వ్-ర్ూ... ను-వ్ూవ!" అననాడు. గిరీశం ఉలికిూపడి
కంగార్ుగా, "ఒరేయ్ ఒరేయ్ ఒరేయ్...! ఏం వాగుత్రననావ్ురా...! నేనెకూడ
434

అవ్నీా చేశానని...?" అనగానే దురాగదనస్ వికృత్ంగా నవ్ువత్ూ, "ఒకూస్ారి నన

ప్లర్ుగానీ బయటకు పప కిూందన.... నువ్ువ ఇదంతన చేశావా లేదన అనాది ఎవ్ర్ూ
Page
 పటిుంచుకోర్ు... ఎందుకంటే, నేను అందరికీ నువేవ ఇదంతన చేశావ్ని చెపు ాను...!
ఇపుాడేమంటావ్...?" అంటూ కళ్్ేగరేశాడు. గిరీశం భయంతో గుటకేశాడు. ఇక
దురాగదనస్ చెప్రానటుు చేయక త్పాదనిప్రంచ్చ త్న మొహ్హనిా వేలాడేస్ుకుని
బలంగా నిటూ
ు ర్ుస్క
ు మలస గా కార్ల్ డో ర్ల్ తెరిచ్చ కింర దకు దిగాడు. వెనకుూ పో యి కార్ల్
డికీూ ఓప్ెన్ చేసర శ్లరదేవి బాడీని బయటకు లాగుత్ూ, "ఒరేరయ్ దురాగ... ఈవిడ బితికే
వ్ుందిరా... ఇటాిరా...!" అంటూ ఆనందనశిరాయలతో గటిుగా అరిచనడు.
"ఏం....టీ...?" అంటూ దురాగదనస్ చ్చనా పప లికేక ప్ెటు ి వెంటనే కార్ులోంచ్చ దిగి
గబగబా వ్చ్చి చకశాడు. "నిజంగానన..?" అననాడు గిరీశం మొహ్ంలో మొహ్ం
ప్ెటు ి చకస్క
ు . "ఇదుగోరా... ననడి కకటుుకుంటలంది. కావాలంటే చకడు.." దురాగదనస్
ఆమ చెయియని అందుకుని మణికటుును పరిశ్లలించనడు. 'నిజమే! ననడి
కకటుుకుంటలంది. అంటే... ఇది చనిపో లేదు. స్ాృహ్ కోలోాయిందనామాట.!'
అపుాడు గదిలో మదయం మత్ర
ు లో వ్ునా దురాగదనస్ కి చేయి కాస్ు తిమిిరెకూడంతో
ఆమ హ్ృదయ స్ాందన తెలీలేదు. గిరీశం కూడన వాడి మాటలు నమిి శ్లరదేవి
చనిపో యిందన లేదన అనాది చకళ్ళేదు. దురాగదనస్ కాసలపు అలాగే వ్ుండిపో యి,
"అయినన... ఇది ఇపుాడు చనవ్కపో తే నేంటి...? దీనిాలాగే వ్దిలేసలు నేను రిస్ుూలో
పడతనను. పద వెంటనే నీటలస పడేదద నం. ఊప్రరాడక అదే చచ్చిపో త్రంది!" అననాడు.
ఎనాడక లేంది గిరీశం బుర్ర ఆ క్షణం చుర్ుగాగ పనిచేసరంది. ప్ీకలమీదకు వ్సలు
పనిచేయకేం చేస్ు ుందీ...! త్న మనస్ులో ఇలా అనుకకననాడు, 'ఇపుాడు శ్లరదేవి
చచ్చిపో తే ననకు చనలా ప్ెదద శిక్షే పడవ్చుి. దురాగదనస్ కచ్చిత్ంగా పడేలా చేస్ు ాడు
కూడన...! ఇపుాడు ఈమను కాపాడితేనే ననకూ బత్కటానికి టికెటు ు దొ ర్ుకుత్రంది.
435

అంటే... ఈమ బతికే వ్ుండనలి...' అలా అనుకునా మర్ుక్షణం, "రేయ్... ఈమ

ఇదివ్ర్కే చచ్చిపో యివ్ుంటే ఇందనకటి పాసనింగ్ బావ్ుంటుందిగానీ... ఇపుాడు
Page
 చంప్రతే మాత్ిం ఇదద ర్మూ చ్చకుూలోస పడతనం. అందుకే, ఈవిడిా ఇపుాడే
చంపకూడదు. ఇపుాడే ననకో అయిడియా త్టిుంది... చెపానన...?" అని దురాగదనస్
తో అననాడు. "అబరబ లేదని... ఇంటికెళ్ళే రేపప ాదుదన లెటరేయ్. నీయబాబ...! ఏం
చెయాయలో అయిడియాలు రాక నేను యిెరక
ెర ిూపో త్ూంటే 'చెపానన?' అంటూ మళీే
అడుగుతనవేంటాి...! అదేంటల ముందు చెప్రా త్గలాడు..." అననాడు దురాగదనస్
అస్హ్నంగా. "ఏం లేదు.... కకనిా రోజులు ఈవిడని నీ ఫాం హ్ౌస్ లో ఉంచేయ్...
బయట పరిసు త్
ర రలను బటీు ఈమను చంపాలా వ్దనద అని ఆ త్రావత్ డిసెైడ్ చేదద క
గానీ... నేనెపాటికపుాడు ఏమైందీ నీకు ఫో న్ చేసర చెపు ూంటాను. తొందర్పడి
ఏదెైనన త్పుా చేస్ామంటే మాత్ిం ఇదద ర్ం కటకటాలు లెకూప్ెటు ాలి! అందుకే, కాస్ు
ఆలోచ్చంచు." ఎందుకో దురాగదనస్ కి గిరీశం చెప్రాంది స్మంజస్ంగా అనిాంచ్చంది.
త్నకూ మరేమీ చేయడననికి తోచటేస దు. ఈ రేప్... మర్ా ర్ల్... కేస్ు... గురించ్చ ఎంత్
ఆలోచ్చస్ుుంటే వాడి బుర్ర అంత్లా మొదుదబారిపో తోంది. దనంతో, వెంటనే ఆ పాసనుకు
ఒపుాకుని శ్లరదేవిని డికీూలోంచ్చ జాగరత్ుగా కార్ు వెనక సీటులోకి షరఫ్ు ుచేసర మళీే
ఇదద ర్ూ బండిలో కూర్ుిననార్ు. ఈస్ారి దురాగదనస్ డెైవింగ్ సీటస ల కూర్ుిననాడు.
గిరీశం వాడి పికూన కూర్ుింటూ, "ననుా మళీే యింటి దగగ ర్ దింప్లసర శ్లరదేవిగారిా
నీ ఫాం హ్ౌస్ కి తీస్ుకుపో ... ఇంటలస మళ్ాే అనీా స్రిగగ ా స్రేదయాలిగా.. ఎవ్రికీ యిే
అనుమానం రాకుండన..." అననాడు. శ్లరదేవి మిసెైుందని తెలిసరన పక్షంలో మొదట
అనుమానమొచేిది త్న మీదనే అని మన గిరీశానికి తెలుస్ు. అందుకే, వాళ్ేకు
ఏ ఆధనర్ం దొ ర్కుూండన ఉంచటానికి మారాగలను య్యచ్చస్ుుననాడు. దురాగదనస్
అత్నిా ఆశిర్యంగా చకస్క
ు , "నిజమేరా... ననకా విషయమే త్టు లేదు. ఇది
436

స్చ్చిందనుకుని ఇకూడకు మోస్ుకకచేిస్ాం గానీ ఆ కంగార్ులో అకూడ మనం

చేసరన గలీజు గురించ్చ మరిిపో యాం. నిజంగా... ఇయాయళ్ నీ బుర్ర భలేగా
Page
 పనిచేస్ు ో ందని!" అంటూ యూ-టర్ల్ా తీసర మళీే ఊర్ు వెైపు పో నిచనిడు. వాళ్ళే
వ్ూర్ు చేరేస్రికి స్మయం ఉదయం ననలుగు కావొస్క
ు ంది. ఆ స్మయానికే
స్ాధనర్ణంగా ఆ ఊర్ు మేలకూంటుంది గనక ఎవ్రెైనన త్నను చకసల పిమాదం
వ్ుంటుందని త్లచ్చ దురాగదనస్ ఊరి పప లిమేర్సలోనే గిరీశానిా దింపాడు. మళ్ాే
బయలేదర్ుత్ూ ఓస్ారి వెనకిూ తిరిగి వెనక సీటస ల ఉనా శ్లరదేవిని చకస్ాడు. ఆమ
ఇంకా అలాగే శవ్ంలా పడివ్ుంది. ఇంకోస్ారి ఆమ ననడిని పరీక్షించనడు. అది
కకటుుకుంటుండటంతో రిలాక్ు అయి ముందుకు తిరిగి బండిని వేగంగా త్న ఫాం
హ్ౌస్ కి పో నిచనిడు. ఇక గిరీశం ఇలుస చేర్గానే ముందుగా లివింగ్ ర్ూమ్ లో
టీపాయ్ మీదునా బాటిల్ు ని తీసలశాడు. త్రావత్ కాసత్ తో అకూడంతన శుభింగా
త్రడిచేసర కిచెన్ లోకి పో యాడు. అకూడ స్ు వ్ ని కటు కపో వ్డంతో పప యియ మీదునా
గినెాలో వ్ంటకం బొ గుగలా నలస గా అయిపో యింది. పప గలు కరకుూత్ూ మాడు వాస్న
కకడుత్రంటే గిరీశం ముఖం చ్చటిస ంచ్చ వెంటనే స్ు వ్ కటేుసర ఆ పాత్ిని తీస్ుకెళ్ళే ప్ెర్టలస
ఓ మూల పడేశాడు. ఆనక ర్ూం ఫెిషనర్ల్ ని తీస్ుకకచ్చి వ్ంటగదంతన కకటాుడు. ఆ
త్రావత్ శ్లరదేవి బలడక
ి మ్ కి పో యి మంచం మీదునా దుపాటినీ, దిండస నక స్రేదసర
చుటూ
ు ఓస్ారి పరికించ్చ చకశాడు. ఆ గది త్లుపు మీద ర్కు పు మర్కలు
కనిాంచనయి. అదెవ్రి ర్కు మో అత్నికి అర్ధంకాలేదు. అయినన... దననీా శురభింగా
త్రడిచేస్ాడు. మరోస్ారి లివింగ్ ర్ూమ్ ని, కిచెన్ ని, ఆ బలడక
ి మ్ ని చకసర అంతన
కరెకుుగా ఉందని నిశియించుకుననాక లివింగ్ ర్ూంకి వ్చ్చి స్ో ఫా మీద
చతికిలపడనాడు. త్నకి చనలా అలస్టగా అనిాంచ్చంది. కానీ, పడుకుందనమంటే నిది
పటు డం లేదు....
437

★★★
Page
 హ్హరీలీ హిల్ు లో.... ఉదయం ఎనిమిది గంటలు కకటేుస్రికి అందర్ూ త్మ త్మ
లగేజీలను బస్ుులో స్ర్ుదకకని తిర్ుగు పియాణననికి రెడీ అయిపో యార్ు. ఈ టూర్ల్
మరికకనిారోజులు వ్ుంటే బావ్ునుా అనిాంచ్చంది చనలామందికి. ఈస్ారి శంకర్ల్
సీటసలో అందరినీ స్రేద కార్యకరమాలు ప్ెటు ుకోకుండన స్రాస్రి పో యి అంజలి పికూన
కూర్ుిండిపో యాడు. మీననక్షి వాళ్ేను చకసర నవ్ువత్ూ వాళ్ే వెనక సీటస ల
కూరతిని అజయ్ ని త్న పికూన కూరోిబలటు ుకుంది. స్రిత్ త్న త్లిస వ్ంక గుర్ురగా
చకస్క
ు పో యి అజయ్ వెనకాల కూర్ుింది. మిగతన అందర్ూ త్మత్మ సీటసను
అలంకరించనక బస్ుు హ్హరీలీ హిల్ు కి వీడో ూలు పలికింది. పప ి దుదన గనుక
వెలుత్రర్ులో ఎవ్ర్ూ ఏ వేషాలూ వేయటానికి కుదరేసదు. అయినన... అజయ్
మామూలోడు కాదుగా. డేర్ల్ డెవిల్! బస్ుు హ్హరీలీ హిల్ు దనటగానే త్నకు
ఉకూపో స్ుునాటుుగా ఫో జు కకటిు త్న హ్ డీని తీసలసర త్న చేతిమీద కప్లాస్ుంచ్చ
మలస గా మీననక్షి చీర్ కుచ్చిళ్ే నడుమ త్న చేతిని దకరేిశాడు. అందరికీ అది
తెలిసరనన తెలీనటేస కామ్ గా బస్ుులో వేసరన సరనిమాని చకడస్ాగార్ు. మరో పికూ
అంజలి శంకర్ల్ చేతిని త్న చేత్రలోసకి తీస్ుకుని గటిుగా పటుుకుని ప్లిమగా
నిమర్స్ాగింది. ఇక రాజేష్ ఎపాటాసగే డెవ్
ై ర్ల్ వెనక బలస మీద కూర్ుిననాడు.
ఒంటరిగా ఐతే కాదు. అనకష వాడి పికూనే వాడిా అంటుకుపో యి కూర్ుింది.
మధనయహ్ాం బస్ుు విజయవాడకు చేరాక డెవ్
ై ర్ల్ అకూడిాంచ్చ దనరి తెలీదనడంతో
అజయ్ ముందుకు వ్చ్చి అనకషని త్న సీటస లకి పంప్ర రాజేష్ పికూన కూరతిని
దనరి చెపు ూ వ్చనిడు. మధయలో టీలకనీ, టిఫరనసకనీ బస్ుుని ఆప్రనన మరెలాంటి
ఆటంకం త్లెత్ుకపో వ్టంతో బస్ుు ఆ రాతిి తొమిిది గంటలకు అమలాపురానికి
438

చేర్ుకుంది. అందర్మాియిలనక జాగరత్ుగా పంప్లశాక అంజలి అజయ్ చేసరన

స్హ్కారానికి మనస్ారా కృత్జఞ త్లు తెలుపుకుంది. మీననక్షి రాజేష్ ని, స్రిత్నీ
Page
 పంప్లసర అజయ్ ని పకూకు తీస్ుకుపో యి, "హ్హ... మగాడన... ఈ రెండోి జులూ నన
పూ..., నన కూత్రర్ు పూ.... కలిప్ర తెగ రేగగ తటేుస్ావ్ు... ఇంకోరోజుకు ఈ టూర్ల్ ని
ఎంచకాూ పప డిగిదద నమనుకుంటే ఆ ప్రినిుపాల్ ముండ ఒపుాకోలేదు...! దననికేం
పో యిందీ... ఆ శంకర్ల్ గాడితో కావ్లిసలు ఇంటలస కూడన దెం...చుకుంటుంది... ననకలా
కుదుర్ుుందేంటి? నీమీద నిజంగా ననకు కనెైాందిరా మగడన... కకంచెం లేటుగా
పుటుుంటే నినేా ప్ెళ్ాేడేదననిా... పో నీ ఓ పని చేసలదన..! నన స్రిత్ని నువ్ువ ప్ెళ్ళే
చేస్ో ూ... అపుాడు అస్లు మొగుడుగా దననీా, ర్ంకు మొగుడుగా ననకా కలిప్ర
ఇర్గ దెం...చుి...!" అంది ఆశగా. అజయ్ ఆమ మాటలకు ఫెళ్ళేన నవేవస్క
ు ,
"చకడు మీనన డనరిసంగ్... పూకు వాటంగా వ్ుంది కదనని ప్ెళ్ళే చేస్ో ూలేంగా...
అయినన... ననకస్లు ప్ెళ్ళే చేస్ుకోవాలనే లేదు.... లెైఫ్.... ననకు ఇలాగే
బావ్ుంది.... మళీే ఈ ప్ెళీస..గిలీస... అంతన నననెున్ు.!" అంటూ వెళ్ళసపో త్రంటే, "నన
కూత్రర్ుని ప్ెళ్ళే చేస్ుూంటే దననివాటా కోటాససరు నీ స్ప ంత్మౌత్రందిరా... ఐనన కూడన
కాదంటావా...—?" అంది మీననక్షి. అజయ్ మధయలో ఆగి ఆమవెైపు తిరిగి,
"బరబీ....కోటాససరు తో కకండ మీది కోతినెైనన కకనగలవేమోగానీ... ఈ ఖాకీ చతకాూవాడిని
మాత్ిం చచ్చినన కకనలేవ్ు.... అబబబబబబబాబ... డెైలాగ్ అదుర్ుు కదన.." అని
ర్జనీ కాంత్ లా నవేవస్క
ు , "ఇక.... ఇంటి పో యి కిందన ప్ెైనన కాపడం ప్ెటు ుకో...
రేగిందంతన స్మిగా దిగిపో దిద... ఆం-టీ-గా-ర్ూ..." అనేసర శంకర్ల్ దగగ ర్కు
చకాూపో యాడు. "ఓకే బోి .... టూర్ల్ మొతనునికి చకూగా అయిపో యింది. ఇక
వ్ుంటానేఁ...!" అంటూ సెు ల్
ల గా స్లాం చేయగానే, అంజలి వెంటనే, "అదేంటి అజయ్
గార్ూ... ఇంటికి వ్చ్చి కాఫీ తనిగి వెళ్ేండి," అని అజయ్ పరేసదు, వ్దుద అంటుననా
439

వినకుండన ఇంటికి తీస్ుకెళ్ళేంది. లోపల గిరీశం అపుాడే నిదిలోకి

జార్ుకుంటుననాడు. కాలింగ్*బలల్ స్ౌండుకు మళీే లేచ్చ టీవీ చకస్ుునాటుుగా
Page
 గబగబా ఆనేిసర పో యి త్లుపు తీశాడు. "అంజలీ... శంకర్ల్ గార్ూ... వ్చేిశారా...!
ఏం స్ుజీ... టూర్ల్ బాగా జరిగిందన... ర్ండి ర్ండి అందర్ూ లోపలికి ర్ండి..."
అననాడు. శంకర్ల్ వెనకాలే వ్చ్చిన అజయ్ ని ఎవ్రా అనాటుుగా చకస్క
ు ,
"ఇత్నక..-?" అనడిగాడు. "ఈయన మన శంకర్ల్ గారి మిత్రిడు. ప్లర్ు అజయ్...
కాకిననడలో పో లీస్ ఇనెుెకుర్ల్ గా పని చేస్ు ుననార్ు." అంటూ అజయ్ ని పరిచయం
చేసరంది అంజలి. పో లీస్ అనా మాట వినగానే ప్ెైనుండి కింర దవ్ర్కూ డనిప్ు
లీకయిపో యాయి గిరీశానికి. నుదుర్ుకు పడుత్రనా చెమటను త్రడుచుకకంటూ
కంగార్ుగా, "ర్ండి... ర్ండి... లోపలికి ర్ండి..." అననాడు ఏమననలో తెలీక. అజయ్
లోపలకు వ్చ్చి అకూడ టీపాయ్ కింర ద పడివ్ునా సరగరెట్ పాయకెట్ ని తీసర, "ఏంటి
గిరీశంగార్ూ... మీరీ బాిండ్ తనగుతనరా...? ఇందులో నికోటిన్ చనలా ఎకుూవ్గా
వ్ుంటుంది... ఆరోగాయనికి అంత్ మంచ్చది కాదు," అననాడు. "ఆయన సరగరెటస ు
తనగరేఁ....-" అంది అంజలి. "తనగరా...? అయితే ప్ెళ్స ానికి తెలీకుండన దనచుకుని
తనగుత్ూంటార్ు కాబో లు..! అంతేనన గిరీశంగార్ూ" అని నవ్ువత్ూ అననాడు.
అజయ్. అంజలి గిరీశానిా గుర్ురగా చకసర కాఫీ ప్ెటుడననికి వ్ంటగదిలోకి పో యింది.
'ఈ పో లీస్ు ననకకడుకుని అడా ంగా నరికేయాలి!' అనిప్రంచ్చంది గిరీశానికి. కాస్ు
త్లనొప్రాగా వ్ుందని చెప్రా వెంటనే త్న బలడక
ి ంకి పో యి మంచం మీద
పడుకుండిపో యాడు. ఇంకా త్నకి చెమటలు పడుత్ూనే వ్ుననాయి.
'ఏమౌత్రందో .... దేవ్ుడన!' అనుకుననాడు గుండె దడదడలాడుత్రండగా...
440
Page
 Episode 93
అందర్ూ కాఫీలు తనిగాక అంజలీ, శంకర్ల్ లు అజయ్ ని ఆ రాతిికి అకూడే భోంచేసర
పడుకుని మరాాడు వెళ్ేమని అననార్ు. అయితే, అత్డు వారి కోరికను
స్ునిాత్ంగా తిర్స్ూరించ్చ వారికి వీడో ూలు చెప్రా అకూడిాంచ్చ వెళ్ళేపో యాడు.
గదిలోపల నిది నటిస్ు ునా గిరీశానికి అజయ్ వ్ుండకుండన వెళ్ళేపో వ్టంతో
గుండెలస ో కాస్ు రిలీఫ్ గా అనిాంచ్చంది. ఆ త్రావత్ అంజలి, స్ుజాత్ కలిసర కిచెన్ లో
వ్ంట కార్యకరమానిా చకచకా పూరిుచేశార్ు. స్ుజాత్ వెళ్ళే గిరీశానిా భోంచేయటానికి
నిది లేప్రంది. గిరీశం ఏదో గాఢనిదిలో ఉనాటుుగా గటిుగా ఆవ్ులిస్క
ు వ్చ్చి డెైనింగ్
టేబిల్ దగగ ర్కు వ్చ్చి కూర్ుిననాడు. శంకర్ల్ కూడన ఫెిషప్ అయి త్న బటు లు
మర్ుికుని వ్చనిడు. అందర్ూ కలిసర కబురాసడుకుంటూ టూర్ల్ విషయాలను
మాటాసడుకుంటూ భోంచేయస్ాగార్ు. గిరీశం ప్ెైకి మామూలుగా ఉననా అత్ని
గుండెలస ో మాత్ిం గాభరా అలానే వ్ుంది. వారి మాటలోస శ్లరదేవి పిస్ు ావ్న ఏమైనన
వ్స్ుుందేమోనని... కానీ, ఎవ్ర్ూ ఆమను గురించ్చ మాటాసడనేలేదు.
భోజననలయాయక అందర్ూ త్మత్మ బలడక
ి మ్ లకు పో యార్ు. స్ుజాత్ ఎపాటిలా
లివింగ్ ర్ూమ్ లో స్ో ఫా మీద పడుకుండిపో యింది. శంకర్ల్ కి బలడక
ి మ్ లోకి పో యి
మంచం మీద చేర్బడనాకా గాని త్న భార్య శ్లరదేవి గుర్ుుకురాలేదు. ఠకుూన లేచ్చ త్న
పర్ుులో వ్ుంచ్చన పాత్ సరమ్ కార్ుాను తీసర ఫో న్ లో వేస్ుకుననాడు. సరవచనిన్
చేయగానే 'బీప్ బీప్'మంటూ చనలా మసలజీలు, మిస్ుడ్ కాల్ నోటిఫరకేషన్ లు చనలా
వ్చనియి. త్ను అనుకునాటేు త్న భార్య నుంచ్చ ఏకంగా యాభలై ఏడు మిస్ుడ్
కాల్ు వ్ుననాయి. 'హ్ ఫ్.... త్న కాల్ు ఎత్ు నందుకు ఇపుాడు ననమీద తిటస
దండకం ఎత్ర
ు కుంటుందేమో!' అని నిటూ
ు రిి కాల్ చేయడననికి డయల్ బటన్
441

నొకుూత్ూ యధనలాపంగా వాచీ వెైపు చకశాడు. టెైం పదకకండునార్యింది.

Page
 'ఈపాటికి నిదిపో యి వ్ుంటుందిలేఁ... అనవ్స్ర్ంగా త్ననిపుాడు లేప్రతే ఆ
చ్చరాకులో ఇంకాస్ు ఎకుూవ్ తిటేుయవ్చుి'ననుకుంటూ ఆ పనిని మరాాటికి
వాయిదనవేశాడు. ఫో న్ ని టేబిల్ మీద ప్ెటు స
ే ర పికూకు తిరిగి శ్లరదేవి ఎపుాడక త్ల
ప్ెటు ుకుని పడుకునే దిండును దగగ ర్కు తీస్ుకుననాడు. శ్లరదేవిని ఊహించుకకంటూ
దననిా త్న గుండెలకు గటిుగా అదుముకకని దననిప్ెై ముదుదలు కురిప్రస్ు క అలాగే
నిదిపో యాడు. అటు అంజలి, గిరీశం త్మ బలడక
ి మ్ కు వెళ్ేగానే గిరీశం చకచకా
మంచమకిూ అంజలి వెైపు వీపు ప్ెటు ి పడుకుననాడు. మూడోి జుల గాయప్ వ్చ్చింది
గనుక గరీశం ఈ రాతిికి కచ్చిత్ంగా త్నతో వీర్ంగం ఆడేస్ు ాడని అంజలి
మానసరకంగా సరదధమైంది. కానీ, అత్నలా అటు తిరిగి పడుకోవ్డం త్నకి చనలా
ఆశిరాయనిా కలుగజేసరంది. అఫో ూర్ల్ు... గిరీశంతో సెక్ు చేయాలని త్నేమీ ఆశ
పడటంలేదనుకోండి... ఇంకా చెపాాలంటే పికూగదిలో ఒంటరిగా వ్ునా శంకర్ల్
దగగ ర్కు పో వాలని త్నకు మనస్ు లాగేస్ు ో ంది. అలా అనుకోగానే, పప ి దుదనా
బాత్ూ
ి మ్ లో శంకర్ల్ తో జరిగిన కివక్ ఫక్ త్నకు జాఞపకమొచ్చింది. మలస గా కళ్ేను
మూస్ుకకని అదంతన మరోస్ారి గుర్ుు చేస్ుకుంది.....
★★★
పప ి దుదన త్ను బాత్ూ
ి మో
స కి వెళ్ళే త్లుపును మూసర గడియ ప్ెడదనం
అనుకునేంత్లో దభీమంటూ ఒకూస్ారిగా త్లుపు తెర్ుచుకుంది. త్ను త్రళ్ళేపడి
వెనకుూ జరిగి నిలుింది. శంకర్ల్ నగాంగా లోపలికి అడుగుప్ెటు ాడు. అత్ని మగసరరి
గుండును విస్ర్డననికి సరదధంగా వ్ునా ఫరర్ంగిలా లేచ్చ తినాగా నిలబడి వ్ుంది.
దననాలా చకడగానే అంజలికి నోటస ల నీళ్ళే తేలాయి. తొడల మధయ మళీే తీయని
442

చ్చచుి మొదలెైంది. అత్నిచేత్ స్మిగా పో టు వేయించుకోవాలని ఆమలోని

అణువ్ణువ్ూ తెగ గోలప్ెటు ేస్ు ో ంది. కానీ, అజయ్ ని బయట వ్ుంచుకకని ఇంకా
Page
 ఆలస్యం చేయాలంటే ఏదో లా అనిాస్ోు ంది. అయితే, త్న మనస్ులో
ఏమనుకుంటుందో పసరగటిునటుుగా శంకర్ల్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "అంజలీ...
ఎవ్రతచ్చినన అస్లు పనిని పూరిు చేయకుండన నినుా యిపుడు వ్దిలేది లేదు,"
అంటూ వేగంగా ముందుకు వ్చ్చి ఆమను గటిుగా కావ్లించుకుని గోడకు బలంగా
అదిమిప్ెటు ాడు. 'అహ్' అంటూ ఎగశావస్ను వ్దిలి కళ్ేను ప్ెదదవి చేస్ు క శంకర్ల్
ముఖంలోకి ఒకింత్ ఆశిర్యంగా చకసరంది. అత్ని బలమైన ఛనతీ త్న యదను
మత్ు గా నొకుూకుపో త్ూంటే మలస గా ఆమకు భారాలు బర్ువెకూస్ాగాయి. శంకర్ల్
ముందుకు వ్ంగి తెర్చ్చవ్ునా ఆమ నోటిని త్న ప్ెదనలతో దనడి చేసర ఖెైదు చేస్ాడు.
మలస గా త్న చేత్రలను ఆమ నడుము చుటూ
ు వేసర మరింత్ దగగ ర్కు
లాకుూననాడు. కింర ద అత్ని రాడుా మొనదేలి త్న మదనమందిరానిా
గుచుిత్ూంటే అంజలి 'మ్...' అంటూ త్మకంతో మూలిగ ంది. వ్ూప్రరి వేగవ్ంత్మై
త్న కళ్ళే అర్మోడుాలెైపో గా త్న కోమలమైన చేత్రలను అత్ని మడ చుటూ
ు
ప్ెనవేసరంది. ఇహ్ లోకంతో త్నకు స్ంబంధం లేదని అనిాంచ్చంది త్నకి. ఏమైననస్రే
ఈ క్షణం త్ను కూడన ఆ ఆనందననిా పూరిుగా పప ందనలని నిశియించుకుంది.
శంకర్ల్ ఆమ నెైటీని పటుుకకని మలస గా నడుం వ్ర్కూ లేపాడు. మళీే కిరందకు
జారిపో కుండన ఆమ ప్రర్ుదులిా గోడకు ఆననిడు. ఆ వెంటనే త్న ప్లంటీ లెైన్ ని
పటుుకకని దననిా కూడన కింర దకు లాగేసర త్న కాళ్ేతో పూరిుగా కిరందకు దించేశాడు.
చలస ని గోడ అలా త్న వెనుక భాగానికి త్గిలి వ్ండటంతో అకూడంతన
మొదుదబారిపో యినటు యింది. త్నింకా అలాగే శంకర్ల్ ని గటిుగా అలుసకుపో యి
అత్ను చేస్ు ునాదననికలాస స్హ్కరిస్ు ో ంది. శంకర్ల్ ఆమ ప్ెదనలను వీడి పకూకు తిరిగి
443

ఆమ చెంపమీద త్న ప్ెదనలను రాస్క

ు అలా చెవి దగగ ర్కు వెళ్ళే అకూడ చ్చనాగా
ముదనదడనడు. ఆమకు నరాలోస జివ్ువమంది. "స్...శంకర్ల్..." అంటూ తీయగా
Page
 మూలిగ ంది. శంకర్ల్ వెంటనే కాస్ు వ్ంగి అంజలి కాలును బలంగా ఒడిసరపటిు ప్ెైకి
లేపుత్ూ అత్ని నడుం చుటూ
ు వేస్ుకోడననికి పియతిాంచనడు. అత్నేం చేస్ు ుననాడో
అర్ధమయియ అంజలి త్న కాలుని ఎతిు అత్ని నడుమును చుటేుసరంది. దనంతో అత్ని
గునపం కాస్ు కదిలి ఆమ పప తిు కడుపును గుచుికుంది. 'ఇస్...మ్...' అని అంజలి
వ్గర్ుస్క
ు అత్ని త్లను బలంగా ఒడిసరపటిు మడవ్ంపులో ముదుద ప్ెటు ంి ది. ఆమ
వెచిని వ్ూప్రరి మడవెనుక తనికుత్రంటే ఒళ్ేంతన జలుసమనిప్రంచ్చందత్నికి.
అత్ను త్న వేడి కడీా ని పటుుకకని ఆమ తొడలమధయకు తీస్ుకుపో యి ఆమ
ఆడత్నననికి చేర్ువ్చేశాడు. దనంతో అత్ని మగత్నం రాకెట్ లా స్ర్ురన ఆమలోకి
దకస్ుకుపో యింది. అంజలి 'హ్...మాి...' అని మూలు
గ త్ూ మునివేళ్ేప్ెై
నించుంది. శంకర్ల్ ఆమ నడుమును బలంగా పటుుకుని మర్లా త్న అంగానిా
ఆమలోకి తోిశాడు. అంజలి అత్ని భుజానిా పటుుకకని మళీే ప్ెైకి ఎగిరింది. అలా
శంకర్ల్ త్న గూటానిా కింర దకు దించుత్ూ మళీే ప్ెైకి దొ బుబత్రంటే అంజలికి
కళ్ేముందు చుకూలు తేలుత్రననాయి. మత్ర
ు గా
'ఉహ్...ఉహ్...మ్...ఊహ్...స్...' అని మూలు
గ త్ూ మధయమధయలో 'శంకర్ల్...'
ననమస్ిర్ణ చేస్ు క ఆమ కూడన ప్ెైకీ కింర దకీ ఊగడం మొదలెటు ంి ది. ఈ పప జిషన్
లో కకత్ు కావ్టం చేత్ ఆమకు ఒక కాలు మీద నించోడం నొప్రాగా అనిాంచ్చంది.
మరోకాలు తిమిిరెకిూపో యి కనీస్ం స్ార్శ కూడన తెలీటంలేదు. అత్ని పితీ పో టు
ఎకూడో లోపల గుచుికోవ్డం ఆమకు అనిర్వచనీయమైన అనుభూతి
కలిగిస్ు ునాది. 'త్పక్ త్పక్'మంటూ వ్స్ుునా శబద ం బాత్ూ
ి ం గోడలమధయ
పితిధవనిస్ోు ంది. అత్ని జత్లు త్న మొత్ు కు గుదుదకుంటుంటే త్నకి నొప్రాతో
444

మిళ్ళత్మైన ఆనందం గుండెకు చేర్ుత్ూ కళ్ేలో నీళ్ళే తిరిగాయి. ఓ

పదినిముషాలు అలాగే కుమిిన త్రావత్ అంజలి చర్మాంకానిా చేర్ుకుని
Page
 నిలువెలస ా కంప్రస్ు క, "మ్...మాి....హ్...శంకర్ల్.... లవ్.... యూ..." అని గటిుగా
మూలు
గ త్ూ త్న ర్స్ాలను తెర్లు తెర్లుగా కారేిసరంది. అత్ని అంగానిా
అభిషలకించేసర గాఢంగా అత్ని ప్ెదనలను చుంబించ్చంది...... <<<<>>>> "మ్....
హ్హ.... స్....శం-కర్ల్.... మ్.... లవ్
యూ..!హ్హ...హ్హ....హ్...మ్....లవ్...యు...లవ్...యు..." అదంతన గుర్ుు
చేస్ుకుంటూ అంజలి త్న పువ్ువను గెలుకుూంటూ గటిుగా మూలు
గ త్ూ భారీ
భావ్పాిప్రు ని పప ందింది. తెరిప్రచనిక త్ృప్రు గా మూలు
గ త్ూ గాఢంగా వ్ూప్రరి
తీస్ుకుంటూ మలస గా త్న కళ్ేను తెర్చ్చ చకసరంది. ఒకూస్ారిగా ఉలికిూపడి లేచ్చ
కూర్ుింది. త్ను బాత్ూ
ి ంలో శంకర్ల్ తో లేదు... బలడక
ి మ్ లో త్న భర్ు పికూన
పడుకునుంది అని ఆమకు మలస గా గుర్ుుకకచ్చింది. త్నియత్వంతో
అననలోచ్చత్ంగా శంకర్ల్ ప్లర్ును పలికేసరందని కూడన గుర్ుుకకచ్చింది. అదీ త్న భర్ు
గిరీశం పికూనుండగా.... భయంతో నిలువెలస ా వ్ణికిపో త్ూ త్ల తిిప్రా త్న భర్ు ను
చకసరంది. గిరీశం ఇందనకటాసగే అటు పికూకు తిరిగి పడుకుని వ్ుననాడు. అత్ను
నిదిపో త్రననాడన లేక ఇంకా తెలివేసర వ్ుననాడన అని అనుమానమొచ్చిందనమకు.
అయితే, గత్రాతిి నుంచీ నిది కర్ువ్వ్టంతో ఇపుాడు అత్ను గుర్ుర ప్ెడుత్ూ
గాఢంగా నిదిపో త్రననాడు. అంజలి మాటలుగానీ, మూలు
గ లు గానీ అదృషు వ్శాత్ూ
ు
అత్ని చెవికెకూలేదు. అంజలి భయంభయంగా గిరీశం మొహ్ంలోకి తొంగి చకసర
అత్ను నిదిపో త్రననాడని నిశియించుకకననాక రిలీఫ్ గా వ్ూప్రరి తీస్ుకుంది. త్ను
చేసరన తెలివి త్కుూవ్ పనికి త్నని తననే తిటుుకుంటూ లేచ్చ బాత్ూ
ి ంలోకి పో యి
ఫెిషప్ అయి మళీే వ్చ్చి త్ను కూడన నిదిలోకి జారిపో యింది.
445

★★★
Page
 దురాగదనస్ కార్ు ఆరోజు పప ి దుదనా ఏడు గంటలకు కడియంలోని వాడి ఫాం హ్ౌస్ కి
చేరింది. గేట్ దగగ ర్కు పో యి హ్హర్న్ మోరగించగానే గేట్ కీపర్ల్ వ్చ్చి గేట్ తెరిచనడు.
ఈ ఫామ్ హ్ౌస్ లో వాడొ కూడే మగాడు. దురాగదనస్ త్న కార్ును లోనకు
పో నిచనిడు. అలా వాడు పో త్ూంటే పనమాియిలందర్ూ బాగా వ్ంగి దణనణలు
ప్ెడు ుననార్ు. ర్వికలు వేస్ుకోకపో డంతో వారి ముందరి ఎత్ర
ు లు ప్ెైటలో దనగలేక
జంట మామిడిపళ్ే వ్లే స్గానికి ప్ెైగా బయటపడి అత్నికి కనువిందు
చేయస్ాగాయి. కార్ును గాయరేజీలో పార్ల్ూ చేసర వెనకుూ తిరిగి శ్లరదేవి వ్ంక చకస్ాడు.
త్ను మలస గా కదులుతోంది. కానీ, పూరిుగా లేవ్డననికి ఆమకు స్త్ర
ు వ్
చనలడంలేదు. వాడు కార్ు దిగి, "ఓయ్... కోయిలా...!" అంటూ ప్రలిచనడు. కాదు
అరిచనడు. 'వ్స్ుుననా స్ార్ూ...!" అంటూ ఇంటి లోపలినుంచ్చ ఒక పాతికేళ్ే
అమాియి పర్ుగెత్ు రకుంటూ బయటకు రాస్ాగింది. కోయిలంటే నిజంగా కోయిలే...!
నలస ని శరీర్ ఛనయతో ననరింజ ర్ంగు కోక చుటుుకకని వ్ుంది. త్న గతరంతెైతే ఆ కోయిల
కననా మధుర్ం. అకూడ పనిచేస్ు ునా అందరిలాగే త్నక ర్విక తొడుకోూలేదు.
దబబపళ్ే లా వ్ునా ఆమ వ్క్షోజాలు ఆమ పర్ుగుకు అనుగుణంగా
ఆడుత్రననాయి. నలస గా వ్ుననా ఎంతో కళ్ వ్ుందన మోములో. లేడి ప్రలసలా
విశాలమైన నేతనిలూ, స్కదిగా చెకిూనటు
స నా ముకుూ, దననికి అదనపు
అందననిాచేి చ్చనా ముకెూర్, ఇంకా కస్ుకుూన కకరికేయాలనిప్రంచే దొ ండ
ప్ెదవ్ులూ.... ఇంకా అపూర్వమైన శరీర్ స్ంపదలు ఆమ స్ప ంత్ం. ముఖయంగా కనీ
కనిప్రంచని ఆమ స్నాని తీగ నడుమును చకసలు లటుకుూన పటుుకకని పుస్ుకుూన
నొకేూయాలనిప్రస్ు ుంది. ఓస్ారి చకసలు మరోస్ారి త్ల దననంత్టదే తిరిగిపో త్రందనమ
446

వెైపు... ఇపుాడు మాత్ిం బలదుర్ు కళ్ేతో చేత్రలు ముడిపడి భయం భయంగా

త్ను దురాగదనస్ దగగ ర్కు పర్ుగు పర్ుగున వ్చ్చి నిలుిని వాడికి దండనలు ప్ెటు ంి ది.
Page
 వాడు కార్ు డో ర్ు తెరిచ్చ శ్లరదేవిని చకప్రస్ు క, "ఇదుగో... దీనిా తీస్ుకుపో యి అండర్ల్
గౌరండులో వ్ునా బలడక
ి ంలో ఉంచు. దననికేం కావాలో అనీా దగగ ర్ుండి చకస్ో ూ.
కానీ, ఎటిుపరిసు తి
ర లోనక ఇది ఆ గదినుండి మాత్ిం బయటకు పో కూడదు. జాగరత్ుగా
కనిప్ెటు ుకుని వ్ుండు! ఏమైనన తేడన జరిగిందో ...." అంటూ వేలు చకప్రంచ్చ
బలదిరిస్ు క ఆమకు ఆదేశాలిచనిడు.
★★★
పప ి దుదనా ఆరింటికి శంకర్ల్ కి మలుకువ్ వ్చ్చింది. అలవాటుగా పికూకు తిరిగి ఒక
చేతిని త్న శ్లరమతి ప్ెైన వేసరనటుుగా వేశాడు. కానీ, అకూడెవ్ర్ూ లేకపో వ్డంతో
అత్ని చెయియ దబుబన పర్ుపును తనకింది. చపుాన కళ్ేను తెర్చ్చ 'ఓహ్... శ్లరదేవి
లేదు కదన...!' అనుకుంటూ మలస గా లేచ్చ కూర్ుిననాడు. 'శ్లరదేవి వ్ుండుంటే
ఈపాటికి త్న కోస్ం బలడ్ కాఫీ చేసర తీస్ుకకచేిది. హ్ి... ఇపుాడు నేనే
చేస్ుకోవాలి...' అనుకుంటూ త్న భార్యకు కాల్ చేయడననికి ఫో న్ అందుకుని
త్లుపు తీసర బయటకు వ్చనిడు. బయట స్ుజాత్ స్ో ఫా మీద బో రాస పడుకుని
వ్ుంది. దుపాటి పకూకు తొలగిపో వ్డంతో టాిక్ మీంచ్చ ఆమ గుండిని ప్రర్ుదులు
అత్నికి చనలా ఆకర్ిణీయంగా కనిప్రంచనయి. వాటిని తనకాలని చేత్రలు
దుర్దప్ెటు య
ే టంతో నెమిదిగా ముందుకు అడుగేస్ు క స్ో ఫా దగగ ర్కు వెళ్ాేడు.
మలస గా త్న చేతిని చనప్ర స్ునిాత్మైన ఆమ ముదద లప్ెై వేసర స్నాగా నిమిరాడు.
అంతే, చ్చనాగా కెవ్ువమంటూ స్ుజాత్ ఠకుూన లేచ్చ కూర్ుింది. శంకర్ల్ వెైపు
స్కటిగా చకస్క
ు , "ఏంటి స్ార్ల్...? ఏం కావాలి?" అంది. శంకర్ల్ కాస్ు త్డబడి,
"అ..ద్..దే... ననకు... కా...స్ు ... కా..ఫీ కలిప్ెాడతనవేమోననీ...—" అననాడు.
447

దిగగ ున లేవ్డంతో స్ుజాత్కి త్లంతన పటేుసరనటు యింది. ఓస్ారి గటిుగా త్ల

విదిలించుకకని స్ో ఫా మీంచ్చ లేచ్చ బదధ కంగా కిచెన్ వేపు నడిచ్చంది. శంకర్ల్ 'హ్ ఫ్'
Page
 అంటూ వెళ్ళే స్ో ఫాలో కూర్ుిని టీవి ఆనేిశాడు. స్ుజాత్ కేకతో అంజలికి
మలుకువ్ వ్చ్చి త్ను కూడన లేచ్చ బయటకు వ్చ్చింది. శంకర్ల్ ని చకసర చ్చనాగా
నవివ, "ఏంటీ... స్ార్ల్ గార్ు తొర్గా లేచనరీవేళ్!" అంటూ అత్ని పికూన వ్చ్చి
కూర్ుింది. శంకర్ల్ కూడన ఓస్ారి నవివ, "నేనెపుాడక తొందర్గానే లేస్ు ాను మేడం
గార్ూ...!" అంటూ, "కానీ, ఎవ్ర్ూ లేపకుండన మీర్ు కూడన ఇంత్ తొందర్గా
లేచనరేమిటీ...?" అననాడు కనుా కకడుత్ూ. "నేనెందుకు లేస్ు ాను... ఆయనే....
అరెజంటుగా టూర్ు కెళ్ాేలని అయిదునార్కే లేప్లస్ార్ు...." అంటూ ఆవ్ులించ్చంది.
శంకర్ల్ కళ్ళే మరిశాయి. "అయితే... గిరీశంగార్ు లేర్నామాట...!" అననాడు
అంజలి చేతిని పటుుకుంటూ. అంజలి ముసరముసర నవ్ువలు చ్చందిస్ు క, "హ్ి...
ఔను... ఇందనకే వెళ్ళేపో యార్ు. ఏదో ముఖయమైన డీలననార్ు.... రెండుమూడు
రోజులు పడుత్రందననార్ు రావ్టానికి..." అంది అత్ని కళ్ేలోకి కవివంపుగా
చకస్క
ు ... ఈలోగా స్ుజాత్ కాఫీ తీస్ుకకచ్చి ఇచ్చింది. శంకర్ల్ దననిా అందుకుని
మలస గా తనిగుత్ూ ఆలోచ్చంచనడు. 'శ్లరదేవికి రేపు ఫో న్ చేయొచుిలే.... ఈరోజు
అంజలిని మరోస్ారి పటుుపటాులి' అనుకుంటూ శ్లరదేవికి ఫో న్ చేయాలనా
ఆలోచనను మరోస్ారి వాయిదన వేశాడు.
448
Page
 Episode 94
కోయిల త్న తోటి ఆడంగులను ప్రలిచ్చ వాళ్ే స్హ్హయంతో శ్లరదేవిని మలస గా
నడిప్రంచుకుంటూ బంగళ్ాలోకి తీస్ుకుపో యింది. శ్లరదేవికి త్ను ఎటు పో త్రందో
ఏంటల ఏమీ తెలీటం లేదు. ఒళ్ేంతన నీర్సరంచ్చపో వ్టంతో త్నకి త్లంతన బొ ంగర్ంలా
గిర్ురమని తిర్ుగుతోంది. చ్చవ్ర్కు ఆ అండర్ల్ గౌరండు గదికి తీస్ుకుపో యాక ఆమను
అకూడునా మంచమీిద పడుకోబలటు ార్ు. త్రావత్ కోయిల శ్లరదేవి దుస్ుులను మారిి
ఒక త్డి గుడా తో ఆమ ముఖానిా, మడను, చేత్రలనక ఇంకా కాళ్ేను శుభింగా
త్రడవ్స్ాగింది. త్ను అలా చేస్ు ుంటే శ్లరదేవికి కాస్ు ఉపశమనంగా అనిప్రంచ్చంది.
మిగతన పనమాియిలతో చెప్రా కాస్ు ఆహ్హర్ం ఇంకా ఫలర్స్ాలు తెప్రాంచ్చంది
కోయిల. అలా కకనిా గంటలు గడిచనక శ్లరదేవి మలస గా త్న కళ్ేను తెర్చ్చంది. అంతన
అస్ాషు ంగా కనిప్రంచడంతో త్న కళ్ేను ఓస్ారి మూసర మళీే తెరిచ్చ చకసరంది.
ఎదుర్ుగా కోయిల ఆమ కాళ్ేకు శరదధగా స్పర్యలు చేయటం త్నకి కనిప్రంచ్చంది.
ఒళ్ేంతన స్నాగా వ్ణుకుత్రండగా నెమిదిగా లేవ్టానికి పియతిాంచ్చంది. కానీ,
లేవ్లేక దబుబమని మళీే మంచం మీద పడిపో యింది. అది చకసర,
"అమిగోర్ూ...!" అంటూ కోయిల వెంటనే లేచ్చ శ్లరదేవిని చేరి, "ఏటమాి...
కూరోువాలాా....?" అంటూ మలస గా శ్లరదేవిని భుజం పటుుకకని జాగరత్ుగా ప్ెైకి లేప్రంది.
రెండు మూడు త్లగడలను ఆమ వెనకాల స్పో ర్ుు గా వ్ుంచ్చ కూరోిబలటు ంి ది.
త్రావత్ పకూనే పప డవాటి గాజు కూజాలో వ్ుంచ్చన దననిమిర్స్ానిా ఒక గాసస్ులోకి
పో సర శ్లరదేవి నోటి అందిస్ు క ఆమకు తనిగించబో యింది. అయితే, శ్లరదేవి అయిషు ంగా
త్న త్లను అడా ంగా వ్ూపుత్ూ ఆ గాసస్ును పికూకు తోసలసరంది. దనంతో, అది
నేలమీద పడి పగిలిపో యింది. స్రిగగ ా అపుాడే దురాగదనస్ గదిలో అడుగుప్ెటు ాడు.
449

గాసస్ు పగలడననిా చకస్క

ు , "కోయిలా... ఇకూడకురా!" అననాడు రౌదింగా. ఆ
Page
 మాట గదంతన భయంకర్ంగా పితిధవనించ్చంది. శ్లరదేవి వ్ులికిూపడి త్లుపు వెైపు
చకసరంది. కోయిల వ్ణికిపో త్ూ కాస్ు ముందుకు వ్చ్చి, "స్ార్ూ... అదీ....
అమిగోర్ుకి.... దననిమిర్స్ం.... ఇతనుంటే....—" అంటూ నీలిగింది. దురాగదనస్
ఒకుూదుటున ముందుకు వ్చ్చి కోయిల చెంప పగలగటాుడు. ఆ దెబబకి కోయిల
మంచమీిదకు త్ూలి శ్లరదేవి కాళ్ే దగగ ర్ పడింది. దురాగదనస్ వెంటనే ఒక కాలును
ఎతిు కోయిల లేవ్కుండన ఆమ మడమీద నొకిూప్ెటు ి శ్లరదేవి వెైపు చకశాడు. వాడిని,
వాడి కూ
ర ర్మైన చర్యలను చకస్ుుంటే త్నకి కంపర్ంగా వ్ుంది. కానీ, లేచేందుకు
ఓప్రకలేదు, మాటాసడేందుకు గతరంత్ర స్హ్కరించడం లేదు. అలా వాడిా కోపంగా
చకడా ం త్పా ఇంక ఏం చేయలేకపో యింది. "చకడక... ఇది నన స్ామారజయం....
ఇకూడ ఏదెైనన నేను చెప్రానటుు జర్గాలి... లేదంటే... ఇలా నన కాలి కింర ద నలిగి
చనవాలి...!" అననాడు. శ్లరదేవి వాడి కాళ్ే కింర ద గింజుకుంటునా కోయిల వెైపు
జాలిగా చకసరంది. దురాగదనస్ మలస గా త్న కాలుని కోయిల మీంచ్చ తీసలసర ఆమతో,
"వెళ్ళే ఇంకో గాసస్ులో జూస్ు పో సర తీస్ుకురా...!" అననాడు. కోయిల చపుాన లేచ్చ
గటిుగటిుగా ఊప్రరి తీస్ుకుని త్న మడను పాముకుంటూ వెళ్ళే మరో గాసస్ులో ఆ
జూయస్ ని పో సర వాడి దగగ ర్కు తీస్ుకకచ్చింది. దురాగదనస్ దననిా అందుకుని శ్లరదేవికి
చకప్రస్ు క, "ఇంకో ఐదు నిముషాలోస వ్స్ాు.... ఆలోగా ఈ గాసస్ులో వ్ునాదంతన
నువ్ువ ఖాళీ చేసలయాలి... లేదంటే, నీ బటు లూడదీసర నన పనివాళ్ేందరితో ననన్-
స్ాుప్ గా నినుా దెం...చ్చ నీ నవ్ర్ంధనిలనక వాళ్ే జూస్ులతో నింప్లస్ు ాను....!"
అంటూ ఆ గాసస్ును శ్లరదేవి ముందు ప్ెటు ి కోయిలను త్నతో పాటూ ర్మిని స్ంజఞ
చేసర బయటకు వెళ్ళేపో యాడు. దురాగదనస్ మాటలు విని శ్లరదేవికి భయంతో
450

వెనుాలో వ్ణుకుపుటిుంది. రాతిి రాక్షస్ంగా వాడు త్నని బలాత్ూరించటం,

ఇపుాడు ఇకూడి పరిసు త్
ర రలు చకస్క
ు ంటే ఆమకు దురాగదనస్ అనాంత్ పనీ
Page
 చేస్ు ాడనిప్రంచ్చంది. మలస గా ముందుకు వ్ంగి ఆ గాసస్ునందుకకని గటగటా రెండు
గుకూలు తనిగింది. కాస్ు పప లమార్డంతో గతరంత్రలో మంటగా అనిాంచ్చ తనిగటం ఆప్ర
గాసస్ును కింర ద ప్ెడుత్ూ ఓస్ారి త్న చుటూ
ు చకసరంది. ఆ గదిలో అనేక భంగిమలోస
ర్తి జర్ుపుత్ూ వ్ునా నగా చ్చతనిలు, ఇంకా బొ మిలు త్నకి కనిాంచనయి. వాటిని
చకసర కంగార్ు పడుత్ూ మళ్ాే త్న జూయస్ ని తీస్ుకుని పూరిుగా తనిగేసరంది.
ఇపుాడు కాస్ు ఓప్రక వ్చ్చినటుుంది త్న ఒంటలసకి.... త్నను తనను చకస్ుకకంటూ
త్న దుస్ుులు మార్డం గమనించ్చ 'ఎకూడుననాను నేను? అస్లు వీడు ననుా
ఇకూడికి ఎందుకు తీస్ుకకచనిడు...? ఇకూడి నుంచ్చ ఎలా బయటపడనలి?'
అనుకుంటూ ఆలోచ్చంచస్ాగింది. ఆరేడు నిముషాలు గడిచనక దురాగదనస్ కోయిలని
వెంటబలటు ుకకని మళ్ాే ఆ గదిలోకి పివేశించనడు. లోపలికి వ్చేిముందే కోయిలతో,
"దననితో నువ్ువ ఏమీ మాటాసడకూడదు... అదెకూడికీ పో కూడదు. దననికి ఈ చోటు
గురించ్చ అస్ులు తెలీకూడదు...! దనని దగగ ర్ నినేాం చేసరనన నువ్వస్లు
కిమినకూడదు....!" అంటూ కకత్ు గా మరికకనిా ఆదేశాలు జారీచేశాడు. లోపలి
కకచనిక శ్లరదేవి త్న జూయస్ ని పూరిుగా తనిగేయడం చకసర, "హ్ి.... గుడ్....
మొతనునికి నీకు ఇకూడి పదధ త్రలు అర్ధమయాయయని అనుకుంటుననాను... నేను
చెప్రానటుు వినకుండన ఏమైనన తోక జాడించనవవ..." అంటూ కోయిల వెైపు తిరిగి
ఆమ చీర్ కకంగుని పటుుకుని లాగాడు. అంతే, బతనుయి కాయలాసంటి ఆమ
రతముిలు నగాంగా శ్లరదేవికి దర్శనమిచనియి. దురాగదనస్ కోయిల చీర్ను మొత్ు ం
తొలగించ్చ ఆమను పికూనునా కౌచ్ ప్ెైకి తోిస్ాడు. పూరిు నగాంగా వ్ుననా కూడన
కోయిల ముఖంలో కకంచెం కూడన సరగగ ు కనపడలేదు. బొ మిలా అలా కౌచ్ లో
451

వెలసకిలా పడుకుని వ్ుంది. బాగా కండపటిు రాకెట్* ఉపరిత్లానిా త్లప్రంచేలా

ముందుకు పప డుచుకకచ్చిన రతముిలు, నవ్నీతననిా పో సరనటుు నునాగా, మత్ు గా
Page
 వ్ునా ఉదర్ భాగం, త్న ఆడత్నననిా దనచేసరన దటు మైన పూపప ద ఇంకా ఆ వెనక
కౌచ్ లో మత్ు గా అణిగిపో యిన ఆమ గుండనిని నిత్ంబాలు... ఇలా మొత్ు ంగా ఓ
చేయితిరిగిన శిలిా ఎంతో శరమపడి అదుభత్ంగా మలిచ్చన నలస రాతి పితిమలా
మరిసరపో త్రనా కోయిల మేను స్ౌందరాయనిా చకస్క
ు ంటే శ్లరదేవికి చనలా సరగగ ుగా
అనిప్రంచ్చ త్న త్లను కింర దకు దించుకుంది. అటు దురాగదనస్ త్న ప్లంటు జిపుాను
తెరిచ్చ త్న వేడి కడీా ని బయటకు తీసర శ్లరదేవి వెైపు తిరిగి ఆమకు చకప్రస్ు క ఊపాడు.
అపుాడే కాస్ు త్లెతిున ఆమ అస్హ్యంతో మళ్ాే త్న త్లను పికూకు తిపుాకుంది.
వాడు బిగగ ర్గా నవేవస్క
ు కోయిల ప్ెైకి లంఘించ్చ ఆమ కాళ్ేను వెడలుాగా చేస్ు క
స్ర్ురన ఆమలోకి దకస్ుకుపో యాడు. కోయిల చ్చనాగా కెవ్ువమంది. శ్లరదేవి
త్లతిిప్రా చకసరంది. దురాగదనస్ ఆమవెైప్ల చకస్క
ు కోయిల రతముిలను
చేజికిూంచుకకని బలంగా ప్రస్ుకుత్ూ కింర ద అత్ని గూటంతో ఆమను
కుమిస్ాగాడు. శ్లరదేవి ఆ దృశాయనిా చకడలేక ఠకుూన త్న కళ్ేను గటిుగా
మూస్ుకుంది. దురాగదనస్ ఓ వ్ూర్ కుకూలా ఎగుర్ుత్ూ త్న అంగానిా లోపలికంటా
దొ బుబత్ూంటే కోయిల ప్ెడుత్రనా కూనిరాగాలూ, నిటూ
ు ర్ుాలు వినలేక శ్లరదేవి త్న
చెవ్ులను గూడ గటిుగా మూస్ుకకంది. చనలాసలపటి త్రావత్ మలస గా త్న కళ్ేను
తెర్చ్చ వాళ్ే వ్ంక చకసరంది. దురాగదనస్ త్న పనిని పూరిు చేస్ుకుని త్న అంగానిా
మళ్ాే త్న పాయంట్ లోనకు తోసర జిప్ ప్ెటు స
ే ర వెనుతిరిగి చకడకుండన బయటకు
వెళ్ళేపో యాడు. అంత్సలపూ ఒక శవ్ంలా పడివ్ునా కోయిల మలస గా లేచ్చ కింర దకు
వ్ంగి త్న చీర్ను తీస్ుకకని తొడలమధయన ర్స్ాలను దననితో త్రడుచుకకని
నెమిదిగా చీర్ను చుటుుకోస్ాగింది. శ్లరదేవి మలస గా, "ఎ-ఎవ్ర్ు న్-నువ్ువ....? న్-
452

నేనెకూడుననాను...? ననేాం చేదద నమని ఇకూడకు తీస్ుకకచనిర్ు..?" అంటూ

కీచుగతరంత్రతో కోయిలను పిశిాంచ్చంది. కానీ, కోయిల ఏమీ స్మాధననం
Page
 చెపాకుండన శ్లరదేవి దగగ ర్కు వ్చ్చి టేబిల్ మీద వ్ుంచ్చన భోజనననిా ఆమ ముందు
టేల
ి ో వ్ుంచ్చ మౌనంగానే పగిలిన గాజు ముకూలను ఏరేసర అకూడంతన శుభింగా
త్రడిచేసర త్ను కూడన ఆ గది నుండి బయటకు వెళ్ళేపో యింది. లోపల శ్లరదేవి,
"ఆగు... ప్ీస జ్.... వెళ్ళేదుద.... చెపుా... ప్ీస జ్—" అని అంటుననా వినకుండన ఆ గది
త్లుపును మూసర బయట నుండి గడియ ప్ెటు స
ే రంది. ఇక దురాగదనస్ బయట లాన్
లోకి వ్చ్చి స్ాయంత్ిపు పచిని గాలిని ప్ీలుస్క
ు జేబులోంచ్చ నికోటిన్ ఫరల్ా సరగరెట్
ని తీసర వెలిగించ్చ ఆ పప గని ఓస్ారి గుండెల నిండన ప్ీలుికకని గుండిని పప ర్లాసగ
వ్దులుత్ూ ఏదో గుర్ుుకకచ్చినటుుగా ఫో న్ తీసర గిరీశానికి కాల్ చేశాడు. "ఏరా....
ఎకూడుననావ్...?" "ఇంకెకూడన... ఇంటలసనే.... అంతన స్రేదశాను. కాస్ు అలస్టగా
అలా వ్ుంటే చేర్బడనాను. అవ్ునక... శ్లరదేవిగార్ు బానే వ్ుననారా...?"
"నీయబాబ....! దననికేమైందిరా... శుబబర్ంగా వ్ుంది.... అది స్రేసగానీ... ఇపుాడేం
చేయాలో ఏమైనన ఆలోచ్చంచనవా..?" "అపుాడే ఎలా చెపాగలం... కాస్ు ఓప్రక
పటుు... పో నీ, నీకేమైనన ఐడియా వ్చ్చిందన...?" "ఊహ్ ... ననకూ ఏం చేయాలో
తోచడం లేదు... అందుకే ముందు జాగరత్ుగా దననికి నేనంటే బాగా భయం పుటేులా
చేస్ు ుననాను. ఒకవేళ్ దననిా వ్దిలేసరనన నన గురించ్చ ఎవ్రికీ చెపాకుండన
వ్ుంటుందని..." "అవ్ునన... ఏం చేస్ుననావ్? కకంపదీసర మళ్ాే ఆమని రేప్
చేస్ావా...?" దురాగదనస్ పప గను 'ఉఫ్ు'అని స్నాగా వ్ూదుత్ూ, "అహ్...హ్హ...
మళ్ాే చెయిస ేదు. అఫో ూర్ల్ు.... దననిా ర్ంజుగా అనుభవించనలని లాగేస్ు ా
వ్ుందిగానీ....మ్... అలాగేం చేయలేఁ.... నేనో ప్ెదద గూండనని అనుకునేలా దననికి
బిలా ప్ ఇచనిను. కావాలనే దనని ముందు నన పనిదననిా గుడా లూడదీసర దెం...ను.
453

అలాగే, నేను చెప్రానటుు వినకపో తే నన పనివాళ్ేతో దననిా దెం...స్ాునని వారిాంగ్

కూడన ఇచేిశాను.... లం...కి!" అంటూ గటిుగా నవివ, "నన ఫాం హ్ౌస్ లో పనిచేసలది
Page
 ఆడనళ్ళే అని తెలద ు దననికి...!" అంటూ మళీే కిచకిచన నవేవశాడు. గిరీశం కూడన
నవివ, "ఊ.... అది కాస్ు పనికకచేిదే... కానీ, అంత్కుమించ్చ ఏం చేయకురా..."
అననాడు మళీే. "ఆ.... దననిా యింకోస్ారి- హ్ి.... స్రే... దననేాం
చేయనులేగానీ.. అకూడ ఏమైందీ ననకు చెపు ూ వ్ుండు..." అని ఫో న్ ప్ెటు స
ే ర గటిుగా
ఇంకో దముి లాగి సరగరెట్ ని విసరరేశాడు.
★★★
స్ుజాత్ అంజలికి కూడన కాఫీ త్యార్ు చేసరచ్చి స్ాానం చేయటానికి బయట
ప్ెర్టలస వ్ునా బాత్ూ
ి ం కి వెళ్ళేంది. శంకర్ల్ త్న కాఫీని తనిగుత్ూ కళ్ేతో అంజలి
అందనలిా జుర్ురకుంటూననాడు. అత్ని చేయి మలస గా ఆమ చేతిని మీటుత్రంటే
అంజలికి నరాలోస జివ్ువమంటలంది. కెైప్ెకిూన కళ్ేతో శంకర్ల్ ని చకస్క
ు , "ఏంటండీ
శంకర్ల్ గార్ూ.... మీ శ్లరమతిగార్ు ఎపుాడొ స్ు ార్ంటా....?" అని నవ్ువత్ూ అడిగింది.
శంకర్ల్ కాఫీ కప్ ని టీపాయ్ మీద ప్ెడుత్ూ, "ఏఁ... మాయావ్డితో మీకేం పనో...?"
అననాడు ఎగతనళ్ళగా. అంజలి త్న కళ్ేను తిిపుాత్ూ త్లని అడా ంగా వ్ూప్ర త్న
కింర ద ప్ెదవిని పళ్ేమధయకు తీస్ుకుంది. శంకర్ల్ కకంటెగా నవ్ువత్ూ ఒకూస్ారిగా
ముందుకు వ్ంగి ఆమ చెంపలను పటుుకకని ఆమను దగగ ర్కి లాకకూని ఆమ
ప్ెదనలను అందుకోబో యాడు. "హేయ్...! కా-ఫీ...ఒలికి-పో త్రంది..." అంటూ
అంజలి త్న చేతిలోని కాఫీ కప్ ని పడకుండన పటుుకకని అత్నిా అడుాకోవ్డననికి
పియతిాంచ్చంది. "ఒ-లి-కిపో -నీ..." అని హ్సీూగా అంటూ ఆమ ప్ెదనలను
తనకాడు. అంజలి కూడన అత్ని అధర్ స్ార్శకు మత్ర
ు గా మూలిగ ంది. ఆమ కళ్ళే
అర్మోడుాలెైపో యాయి. అపుాడే, డో ర్ల్ బలల్ మోరగడంతో త్ను వ్ులికిూపడి శంకర్ల్
454

ని బలంగా వెనకిూ నెటు ంి ది. శంకర్ల్ కూడన త్రళ్ళేపడి, 'ఎవ్డని పానకంలో

పుడగాగడు....' అని విస్ుకుూంటూ లేచ్చ వెళ్ళే దభీమంటూ త్లుపు తీస్ాడు.
Page
 ఎదుర్ుగా అజయ్ కనిప్రంచడంతో, "బిదర్ల్... ఏంటీ ఇలా—?" అంటూ ఆశిర్యంగా
అననాడు. అజయ్ త్న చేతిలోని ప్లకేజీని చకప్రస్ు క, "అకూడ శ్లరదేవిగారి కోస్ం
శారీస్ కకననావ్ుగా బాస్క... ప్లస స్ లేదని నన బాయగ్ లో ప్ెటు ుకోమననావ్.... నినా
నీకివ్వడం మరిిపో యాగా.... అందుకే—" అంటూ లోపలికి అడుగుప్ెటు ాడు.
"అరే... దీనికోస్ం నువ్ువ రావాలా...! బస్ లో వేసర పంప్రసలు స్రిపో యిేదిగా....!"
అంటూ అత్ని దగగ ర్నుంచ్చ ప్లకెట్ ని తీస్ుకుననాడు. "అహ్—హ్హ... కేవ్లం
దననికోస్మే కాదనుకో... మరో పని కోస్ం ఈ వ్ూర్ు మీంచే వెళ్ాేలిు వ్చ్చింది.
ఎలాగూ వ్స్ుుననాను కదనని—" అంటూ అంజలిని చకసర, "నమస్ాూర్ం
అంజలిగార్ూ... " అంటూ చేత్రలు జోడించనడు. అంజలి లేచ్చ నిలబడి, "నమసలు
అ..అజయ్ గార్ూ...!" అంది. అయితే, ఆమ ముఖంలో ఒక ర్కమైన ఇబబందిని
అజయ్ గమనించనడు. ఇదద రినీ ఓస్ారి మారిిమారిి చకసరన మర్ుక్షణం అదేంటల
అర్ధమై శంకర్ల్ వెైపు తిరిగి, "ఓహ్.... మీరేదో ముఖయమైన పనిలో ఉంటే మధయలో
వ్చ్చి డిస్ుర్ల్బ చేసరనటుుననానేఁ...!" అననాడు. శంకర్ల్ చ్చనాగా త్లను
పాముకుంటూ ఒక కనుా మూస్ుకకని అవ్ుననాటుుగా త్లూపాడు. అందులోనే
'నువ్ువ వెళ్ు ళ మేము మళీే కంటినకయ చేస్ుకుంటాం' అనా భావ్ం కూడన
పిస్ుుటంగా కనిప్రంచటంతో అజయ్ కూడన చ్చనాగా త్లాడిస్ు క, "స్రే స్రే...
అయితే నేను బయలేదర్ుతనను మరి...!" అంటూ శంకర్ల్ వీపును చర్ుస్క
ు త్లుపు
దగగ ర్కు నడిచనడు. అంజలి వెంటనే ఒకడుగు ముందుకు వేసర, "అజయ్ గార్ూ...
ఇలా వ్చ్చి అలా వెళ్ళేపో త్రననార్ు.... ఒకూ కాఫీ తనిగి వెళ్ేండి...ప్ీస జ్...." అంటూ
అజయ్ ని ఆపమనాటుుగా శంకర్ల్ వ్ంక చకసరంది. శంకర్ల్ కి అది ఇషు ం
455

లేకపో యినన అంజలి కోస్ం, "బిదర్ూ... పో నీ.... ఒకూ కా-ఫీ... తనిగి వెళ్ళే...!"
అంటూ 'ఒకూ కాఫీ' అనా మాటను ఒతిు పలుకుత్ూ అజయ్ చెయియ పటుుకుని
Page
 ఆపాడు. అజయ్ ఓ రెండుమూడుస్ార్ుస వాళ్ేచేత్ బితిమాలించుకకని చ్చవ్ర్కు
వ్చ్చి స్ో ఫాలో కూర్ుిననాడు. అంజలి కాఫీ చేయటానికి వ్ంటగదిలోకి వెళ్ళేంది.
శంకర్ల్ కూడన వ్చ్చి అజయ్ పికూన కూర్ుిననాడు. అత్నికి ఏం మాటాసడనలో
తెలియటం లేదు. ఒక మూడ్ లోకి వెళ్ాేక వెంటనే మరో మూడ్ కి రావ్టం
కకంత్మందికి అంత్ ఈజీ కాదు. స్రిగగ ా ఓ రెండు క్షణనల స్ుదీర్మ
ా ైన నిశశబద ం
త్రావత్ అజయ్, "బిదర్ూ... నీ ఫో న్ అనుకుంటా... రింగవ్ుత్రనాటుుంది..."
అననాడు. శంకర్ల్ బుర్రలో ఏదో జోరీగ దకరి షరకార్ుస చేస్ు ునాటుుగా అనిప్రంచడంతో
అత్ను ఆ శబాదనిా వినలేదు. వెంటనే త్న జేబులను త్డుముత్ూ త్న ఫో న్ ని
తీసర చకస్ుకకని, "లేదే... ఆ స్ౌండు నన ఫో నోసంచ్చ కాదు..." అననాడు. "మరి ఆ
స్ౌండ్ ఎకూడినుంచ్చ వ్స్ోు ంది..?" అననాడు అజయ్. శంకర్ల్ మలస గా స్ో ఫాలోంచ్చ
లేచ్చ ఆ శబాదనిా అనుస్రిస్ు క వెళ్ాేడు. ఆ శబద ం త్న గదిలోంచే వ్స్ుుండటంతో వెళ్ళే
ఆ గది త్లుపు తెరిచనడు. ఫో న్ రింగింగ్ స్ౌండు ఇంకాస్ు ఎకుూవ్గా
వినిప్రంచ్చందత్నికి. ఒకూ క్షణం అకూడే నిలబడి, "ఇది శ్లరదేవి ఫో న్ రింగ్ టలన్....
ఇకూడి నుంచ్చ వ్స్ుుందేంటీ...?" అని అజయ్ తో అని లోపలికి వెళ్ళే మంచం కింర ద
పడివ్ునా ఫో న్ ని తీస్ుకుని చకశాడు. "Amma calling....' అని అందులో ప్లర్ు
చకసర, 'కంగార్ులో ఫో న్ తీస్ుకెళ్ేటం మరిిపో యింది కాబో లు...!' అనుకుంటూ
కాల్ ఎతిు చెవి దగగ ర్ ప్ెటు ుకుని, "హ్లో...-" అనేంత్లో ఆ ఫో న్ కటు యిపో యింది.
"హ్ ఫ్.... ఫో న్ కట్ అయిపో యింది..." అంటూ ఓస్ారి అజయ్ ని చకసర ఓస్ారి
ఫో న్ కాల్ లిస్ు లోకెళ్ళే చకశాడు. మొత్ు ం ముపాయి ననలుగు మిస్ుడ్ కాల్ు
వ్ుననాయి 'అమి' అనా ప్లర్ుతో.... అపియత్ాంగా ఆ నంబర్ల్ కి డయల్ చేశాడు.
456

"హ్లో... పాపా...—" అంటూ ఒక ప్ెదద నవిడ గతంత్ర వినిప్రంచ్చంది. "ఆ....

ఎవ్ర్ూ...?" అననాడు శంకర్ల్ త్న అత్ు గారి గతరంత్రను గుర్ుుపటు లేక... "హ్హ...
Page
 అలుసడుగార్ూ.... మీరా... మా పాప ఎలా వ్ుంది...?" శంకర్ల్ అయ్యమయంగా,
"అత్ు యాయ...! త్ను మ-మీదగగ ర్కే వ్చ్చిందిగా—" "ననదగగ ర్కా....?
త్నెపుాడొ చ్చిందీ...? నేను వార్ం రోజుల కిత్
ర మే తీర్ధయాత్ిలకు వెళ్ళే నినా
మధనయహ్ామే ఇంటికి తిరిగి వ్చనినే—" "ఏంటీ....? కానీ.... మూడోి జుల కిత్
ర మేగా
మీ దగగ ర్నుంచ్చ ఫో న్ వ్చ్చి త్ను మీ వ్ూరికి బయలుదేరింది...." అవ్త్ల నుంచ్చ
కంగార్ుగా, "అయ్యయ.... ఏం మాటాసడుత్రననావ్ు బాబూ....! త్నని నేనస్లు
ప్రలవ్నేలేదే...!" అది వినగానే శంకర్ల్ కి దిమిదిరిగిపో యింది. దబుబమని
మంచంమీద కూర్ుిండిపో యాడు.
457
Page
 Episode 95
అజయ్ వెంటనే కంగార్ుగా, "ఏమైంది బలదర్ూ....!" అననాడు. శంకర్ల్ దననికి
బదులివ్వలేదు. అత్ని చేతిలో వ్ునా ఫో న్ లోంచ్చ, "—...అలుసడుగార్ూ....
అలుసడుగార్ూ.... హ్లో....హ్లో...—" అని మాటలు వినిప్రస్ు ుననాయి. దననీా
అత్డు పటిుంచుకోలేదు. త్న ఆలోచనలోస తనను మునిగిపో యాడు...
'అంత్కుముందు చనలాస్ార్ుస శ్లరదేవి ఇలా అమి త్నని ప్రలుస్ోు ందని చెప్రా మూడు
ననలు
గ రోజులకు వెళ్ళే వ్చేిది. ఒకస్ారి ఫో న్ లో, "నువ్ువ మాటిమాటికి ఫో న్
చెయయకు.... నేనే వీలు చకస్ుకకని ఫో న్ చేస్ు ాను..!" అని త్ను అనడం కూడన
విననాడు. అడిగితే, "అమి.... ఫో న్ చేసరంది. ననకు ఫో న్ లో ఆఫర్ల్ వ్ుంది కదనని
త్నకు చేయవ్దద ని నేనే చేస్ు ానని త్నకి చెపాాను," అని చెప్రాంది. అపుాడు
త్నకేమీ అనిప్రంచలేదు... కానీ, ఇపుాడదంతన ఆలోచ్చస్ుుంటే త్నకి బుర్రంతన
ప్రచెికిూపో తోంది.' అజయ్ శంకర్ల్ భుజమీిద చెయిేయసర ఊపుత్ూ, "బలదర్ూ.... ఏం
జరిగింది...?" అననాడు మళీే. అంజలి కూడన అకూడే నిలబడి శంకర్ల్ వెైపు
ఆందో ళ్నగా చకస్ోు ంది. అయితే, త్లెతిు వాళ్ళేదద రి వెైపూ చకడనానికి కూడన శంకర్ల్
కి ఏదో లా వ్ుంది. 'శ్లరదేవి.... అహ్—' త్న మనస్ులో కూడన అలా అనుకోవ్టానికి
అత్నికి చనలా కషు ంగా వ్ుంది. మళ్ాే ఏదో గురతుచ్చి చేతిలో వ్ునా ఫో న్ వెైపు
చకశాడు. త్న అత్ు గారి కాల్ అపాటికే కటు యిపో యింది. రీసెంట్ హిస్ురీని ఓప్ెన్
చేసర మూడోి జుల కింర ద వ్చ్చిన కాల్ు అనీా చకశాడు. ఒక నెంబర్ు దగగ ర్ అత్డు
ఆగిపో యాడు. దనని టెైం చకసర మలస గా డయల్ బటన్ ప్ెిస్ చేసర చెవి దగగ ర్
ప్ెటు ుకుననాడు. 'మీర్ు పియతిాస్ుునా వినియ్యగదనర్ుడు సరవచనిఫ్
చేసరయుననార్ు... దయచేసర—' అని మసలజీ వ్స్క
ు ండటంతో విస్ుర్ుగా ఫో న్ ని చెవి
458

దగగ ర్ నుంచ్చ తీసలస్ాడు. అత్ని ముఖంలోని కలవ్ర్ం స్ాషు ంగా కనిాస్ుుంది. అంజలి
Page
 నెమిదిగా శంకర్ల్ దగగ ర్కు వెళ్ళే అత్ని భుజమీిద చెయిేయస్క
ు , "ఎ-ఏమైంది
శంకర్ల్...?" అంది. "నేను కూడన ఇందనకటినుంచ్చ అదే తెలుస్ుకోవాలని దొ బిబంచు
కుంటుననానికూడ....!" అంటూ త్న అస్హ్నననిా కాస్ు గటిుగా వ్యకు ం చేశాడు
అజయ్. అంజలి అజయ్ ని ఆశిర్యంగా చకసరంది. శంకర్ల్ ఓస్ారి త్లెతిు అజయ్ ని
చకశాడు. అత్ని కళ్ళే ఎర్రబడి వ్ుండటం అజయ్ కి కనపడింది. "స్ారీ.. అజయ్...
నేానేదో ఆలోచనలోస వ్ుండి—" అని శంకర్ల్ అంటుండగా అత్నిా మధయలోనే
ఆప్లస్ు క, "అదంతన త్రావత్.... ముందు ఏం జరిగిందో చెపుా..!" అననాడు అజయ్
అదే తీవ్ి స్వర్ంలో. "శ్లరదేవి... త్న త్లిస దగగ ర్కు వెళ్ు ళననానని ననతో అబదధ ం చెప్రా
ఎకూడికో వెళ్ళేపో యింది. ఆరోజున త్నకు వ్చ్చిన ఫో న్ నెంబర్ల్ ఇది... కచ్చిత్ంగా
త్ను ఇపుాడు ఈ నెంబర్ల్ గాడి దగగ రే వ్ుండుంటుంది. నేను ఈ నెంబర్ల్ కి ఇపుాడే
టెై చేశాను. కానీ, సరవచనిఫ్ అని వ్స్ోు ంది...!" అంటూ ఆ ఫో న్ ని త్న పికూనే
మంచమీిద పడేశాడు. అజయ్ శంకర్ల్ భుజానిా అదిమి పటుుకకని, "ఓహ్.... స్ారీ
బోి ...! విషయం తెలీక అనవ్స్ర్ంగా నీమీద ఆరిచేస్ాను. ఏది... ఆ ఫో న్ నెంబర్ల్...
నేను కనుకుూంటాను... ఎవ్రిదో ...!" అంటూ శంకర్ల్ పకూన వ్ునా ఫో న్ ని
తీస్ుకుననాడు. "ఇంత్కీ శ్లరదేవి ఎకూడికి వెళ్ళేంటుంది?" అంది అంజలి శంకర్ల్ తో.
"అదే ననకూ అర్ధం కావ్డంలేదు...!" అంటూ త్లపటుుకుననాడు శంకర్ల్. అపుాడే
శ్లరదేవి వాళ్ే అమి ఫో న్ చేసరంది శంకర్ల్ ఫో న్ కి. శంకర్ల్ ఫో న్ ఎత్ు గానే , "బాబూ....
నన పాపకి ఏమైంది...? ననకు చనలా కంగార్ుగా వ్ుంది... నన పాప—" అని
అంటుండగా శంకర్ల్ కోపంతో వ్ూగిపో త్ూ, "మీ 'పాప' మీ దగగ ర్కు వెళ్ు ళననానని
ననకు అబదద ం చెప్రా వెళ్ళే ఇపాటికి మూడోి జులెైంది. త్ను ననుా నమిించడననికి
459

మీర్ని చెప్రా వేరే ఎవ్రితోనో మాటాసడించ్చంది కూడన...! అలాంటి మీ పాపకి

ఏమయిందో నని మీకు కంగార్ుగా... బలంగగా వ్ుందన...? త్ను ఎకూడకు
Page
 పో యిందో ....? 'ఎవ్డి' దగగ ర్కు....పో యిందో ...? ఎందుకు పో యిందో ...? తిరిగతచేి
వ్ుదేదశయం వ్ుందో లేదో ...? అనీా పూరిుగా కనుకకూని మీకు మళీస ఫో న్ చేసర
చెపు ానేస ండీ...! మీ 'పాపని' కటుుకునా పాపానికి ననకది త్పాదుగా....!" అని
అర్ుస్క
ు విస్ుర్ుగా ఫో న్ ని కట్ చేశాడు. స్రిగగ ా ఆ స్మయంలోనే స్ుజాత్ ఆ
గదిలోకి అడుగుప్ెటు ి, "అమాి... స్ార్ల్.... ఈ డెస్
ి చకడండి.... బాత్ూ
ి ంలో నననబలటు ి
వ్ుంది," అంది. శంకర్ల్ ఆ డెిస్ుును చకడగానే గుర్ుుపటాుడు. అది శ్లరదేవి అకూణిణ ంచ్చ
పియాణమయియనపుాడు వేస్ుకునా డెస్
ి ుు. అంతేకాదు, శ్లరదేవి కోస్ం త్ను ఎంతో
ఇషు పడి కకనా డిస్ుు అది. ఆ రాతిి ఊర్ునుంచ్చ తిరిగతచనిక శ్లరదేవి ఆ డిస్ుుని
ఉత్కడననికని బాత్ూ
ి మ్ కి తీస్ుకుపో యి అకూడి బకెటస ల నననబలటు ి వ్ుంచ్చంది.
అయితే, త్ను మళ్ాే ఆ బాత్ూ
ి ంకి వెళ్ేలేదు(ఎందుకో మీకు
తెలుస్నుకుంటాను!). నినా రాతిి దననిా ఎవ్ర్ూ గమనించలేదుగానీ, ఇవావళ్
స్ుజాత్ స్ాానం చేస్ు కండగా మరో బకెట్ లో తేలుత్రనా ఈ బటు లిా చకసర కాస్ు
అనుమానం వ్చ్చి వాటిని తీస్ుకకచ్చి చకప్రంచ్చంది. 'ఈ డెస్
ి ఇకూడ వ్ుందంటే....
శ్లరదేవి తిరిగతచ్చిందన....? తిరిగతసలు ... మళ్ాే ఎకూడికి పో యింది...?' అనుకుంటూ
అజయ్ తో అదే మాట అననాడు. అదంతన వింటుంటే అజయ్ కి బుర్రంతన
వేడెకిూపో యింది. వెంటనే జేబులోంచ్చ గోల్ా ఫ్లస క్ సరగరెట్ పాయకెట్ ని తీసర ఒక సరగరెట్
ని నోటికందించ్చ లెైటర్ల్ తో వెలిగించనడు. మరో జేబులోంచ్చ త్న ఫో న్ ని తీసర త్న
సలుషన్ కి కాల్ చేస్ాడు. "హ్హ... పాణి.... ఓ నెంబర్ల్ చెపు ా, నోట్ చేస్ుకో... అదెవ్రిదో
తెలుస్ుకకని అడిస్ుు కనుకోూ... వెంటనే ననకు చెపుా...." అంటూ ఆ ఫో న్ నెంబర్ల్
ని ఇచనిడు. త్రావత్ ఫో న్ ని మళ్ాే జేబులో ప్ెటు స్
ే ు క శంకర్ల్ తో, "అది నిజంగా
460

శ్లరదేవిగారి డెస
ి లునన...?" అని అడిగాడు. "అవ్ును... అది శ్లరదేవిదే...!" "ఆమకునా
అనిా డెస్
ి ుులనక నువ్ువ ఇలాగే గుర్ుుపటు గలవా...?" అంటూ గుపుామని పప గను
Page
 వ్దులుత్ూ అడిగాడు. అంజలి ఆ పప గని భరించలేక త్న కళ్ళే చ్చటిస స్క
ు ముఖానిా
తిిపుాకుంది. "ఏఁ... ఎందుకు—?" అంటూ విస్ుగాగ అడిగాడు శంకర్ల్. "రేయ్...అలా
మొ...లా మొహ్ం ప్ెటుకుండన నేను అడిగిందననికి తినాగా స్మాధననం చెపుా...
తిరిగి ననుా కకషనింగ్ చెయయకు....!" అననాడు అజయ్ మళీే త్న గతంత్రను
ప్ెంచుత్ూ... త్నిపుాడు ఇనెవషరుగేటివ్ మూడ్ లోకి మారిపో యాడు. 'ఇనుప్ెకుర్ల్
టఫ్' ఈజ్ బాయక్ ఆన్ డకయటీ... అజయ్ అలా త్మ ముందు బూత్ర మాట
మాటాసడేస్రికి అంజలి, స్ుజాత్ లు అవాకూయి చ్చరాగాగ అత్ని వ్ంక చకశార్ు.
అయితే, 'మిషు ర్ల్ టఫ్' అదేమీ పటిుంచుకోకుండన శంకర్ల్ నే తీక్షణంగా చకడస్ాగాడు.
దనంతో, శంకర్ల్ కూడన కాస్ు త్డబడుత్ూ, "లేస దు... అనీా గుర్ుు పటు లేను. ఈ
డెస్
ి .... నన ఫెవ్రెట్... నిజానికి, దీనిా నేనే కకననాను.... త్-త్నకోస్ం... అందుకే—
" అంటుండగా "నీకెవ్రిమీదెైనన అనుమానం వ్ుందన...?" "ఆ ఫో న్ చేసరనవాళ్ే
మీద త్పా... ఇంక ఎవ్వరిప్ెైనన... లేదు...!" అజయ్ ఆలోచ్చస్క
ు నే మరో దముి
లాగి వ్దులుత్ూ చపుాన అంజలి వెైపు చకసర, "అనాటూ
ు ...గిరీశంగార్ు
కనపడలేదు... ఎకూడుననార్ు?" అని అడిగాడు స్డెన్ గా. "ఆయన... ఏదో డీల్
వ్ుందని.... ఇవావళ్ పప దుదనేా హైదనిబాద్ కు వెళ్ాేర్ు... రావ్టానికి కనీస్ం
రెండుమూడు రోజులు పడుత్రందనననార్ు..." ఓ క్షణం ఆగి ఇలా అడిగాడు. "అది
ఏం డీలో మీతో ఏమైనన చెపాారా....?" వెంటనే, శంకర్ల్ మంచం మీద నుంచ్చ లేచ్చ,
"అజయ్... నన ప్ెళ్ాేం ఎవ్డి దగగ ర్కో వెళ్ేడననికీ గిరీశంగారి డీల్ కి స్ంబంధం
ఏముందీ....?" అననాడు చ్చరాగాగ. "శంకర్ల్...! నీకు తెలీదు... పో లీస్ ఇనెవసరుగేషన్
అంటే ఇలానే వ్ుంటుంది. ఒక కేస్ును పరిషూరించడననికి అనేక కోణనలోస దరాయపుు
461

చేస్ు ుంటాం. అనిాటినీ పరిగణనలోకి తీస్ుకుంటాం. అందరినీ విచనరిస్ు ాం. అస్లు

మేటర్ల్ తేలేదనక పితి ఒకూరిప్ెై నన దృషరు వ్ుంటుంది. శ్లరదేవిగార్ు ఎమైయాయరో
Page
 తెలిసలదనకా ఇకూడ ఎవ్వరినీ వ్దిలేది లేదు. అందరినీ విచనరిస్ు ాను. అవ్స్ర్మైతే,
నినుా కూడన—" "న్-ననుా కూడననన.... నేనేం చేస్ానని—?" "బిదర్ూ.... ఒక
విషయం చెపుా. ఈ టూర్ల్ కి వెళ్ళే ముందు రాతిి నువ్ువ ఓ కకత్ు సరమ్
తీస్ుకుననావ్... అంత్ అర్జంటుగా నువ్ువ సరమ్ కార్ుాను మారాిలిున అవ్స్ర్ం
ఏమొచ్చింది? ఇకూడ చకడు...ఈ మూడోి జులోస శ్లరదేవిగారి పో నోస ంచ్చ స్ుమార్ు అర్వెై
కాల్ు.. నీ నెంబర్ల్ కు చేసరనటుుగా వ్ుంది...! త్ను వ్ూరెళ్ళేందని తెలిసర త్ను
అకూడకి చేరిందన లేదన... అని తెలుస్ుకోడననికి కూడన నువ్ువ త్నకు ఫో న్
చేయలేదు. ఒకూ కాల్ నీనుంచ్చ లేదికూడ. కనీస్ం, తీస్ుకునా ఆ కకత్ు నెంబర్ల్ తో
కూడన నువ్ువ శ్లరదేవిగారికి ఫో న్ కి చేయలేదు....? ఏఁ....?" శంకర్ల్ కి అజయ్
మాటలకు మొహ్ం ఎర్రబడింది. బదులివ్వటానికి అత్నికి ఠకుూన ఏమీ తోచలేదు.
త్ల దించుకుని నేలచకపులు చకశాడు. అజయ్ కకనస్ాగిస్ు క, "శంకర్ల్.... నువ్ువ
కూడన శ్లరదేవిగారిని కావాలనే ఎవాయిడ్ చేశావ్. అలా ఎందుకు చేశావవ నీకూ,
ననకూ తెలియంది కాదు," అంటూ ఓస్ారి అంజలి వ్ంక చకశాడు. అంజలి కాస్ు
ఇబబందిగా మొహ్ం ప్ెటు ంి ది. మళ్ాే త్నే మాటాసడుత్ూ, "స్రే.... ఇక గిరీశంగారి
గురించ్చ ఎందుకు అడుడుత్రననానంటే.... శ్లరదేవిగార్ు ఇకూడకు తిరిగతచ్చినటుు
మనకు ఈ డెస్
ి ుును బటీు తెలుస్ోు ంది. ఒకవేళ్ త్ను వ్చ్చినపుాడు గిరీశంగార్ు
ఇంటిలోనే వ్ుననారేమోనని నన స్ందేహ్ం. అంతేగానీ, ఆయనేదో చేశార్ని నేనడం
లేదు," అని అంజలితో, "మీరోస్ారి గిరీశంగారికి ఫో న్ చేసర ఈ విషయానిా గురించ్చ
ఏదో కాయజువ్ల్ గా మాటాసడుత్రనాటు
స అడగండి," అనేసర మర్లా శంకర్ల్ వెైపు తిరిగి,
"ఇకప్ెై మనం పప ి సీడ్ అవావలంటే, ముందు ఈ నెంబర్ల్ ఎవ్రిదో తెలియాలి. దననిా
462

బటేు మనం ఏదెైనన చేయగలం," అంటూ త్న వాచ్ ని చకస్ుకకంటూ, "నేనిపుాడు

వెళ్ు ళననాను. ఒక చ్చనా పనుంది. అది చకస్ుకకని మధనయహ్ాం కలాస మిమిలిా
Page
 కలవ్టానికి టెై చేస్ు ాను. ఉంటాను మరి," అని ఓస్ారి అందరివెైపు చకసర ఆ ర్ూం
లోంచ్చ చకచకా బయటకు నడిచనడు.
★★★
త్రావత్ అంజలి త్న గదిలోకి వెళ్ళే త్లుపు గడియప్ెటు ి అజయ్ చెప్రానటుుగా
గిరీశానికి ఫో న్ చేసరంది. "హ్లో... ఏఁవ్ండీ...!" "ఆ... అంజలీ...! ఏంటీ... ఫో న్
చేశావ్?" అననాడు గిరీశం. అత్నిపుాడు ధయవ్ళ్ళశవర్ంలోని దురాగదనస్ ఆఫీస్ గెస్ు
ర్ూంలో పడుకుని వ్ుననాడు. అంజలి ఎందుకు ఫో న్ చేసరందన అని అత్నికి
గుండెలస ో గుబులు మొదలెైంది. అంజలి మామూలుగా అడిగినటు
స ,
"ఎకూడుననార్ండీ...?" అని అడిగింది. ఆమ ఎంత్ వ్దద నుకుననా ఆమ గతరంత్ర
స్నాగా కంప్రంచ్చంది. గిరీశం అది గమనించకపో లేదు. "ఆ... పప దుదనా చెపాాగా...
డీల్ పనిమీద హైదనిబాద్* వెళ్ు ళననాను.... అని.... దనరిలో వ్ుననాను..." "ఏఁండీ...
మ్... శ్లరదేవి గానీ మీర్ు ఇకూడునాపుాడు ఇంటికి వ్చ్చిందన...? అదే... మేం టూర్ల్
వెళ్ాేకా—" శ్లరదేవి ప్లర్ు వినపడగానే గిరీశానికి వెనుాలో వ్ణుకుపుటిుంది. వెంటనే
నుదుర్ంతన చెమట పటేుసరంది. త్డబడుత్ూ, "ల్...లేదే.... ఆ....అయినన...
స్..శ్లరదేవిగార్ు పుటిుంటికి వ్-వెవళ్ాేర్ని నువేవ చెపాావ్ు-గా....!" అననాడు.
ఒకవేళ్ వింటలంది అజయ్ అయితేనన గిరీశానికి చీటీ చ్చరిగిపో యుండేది. కానీ,
అంజలి ఆత్ని మాటలోసని త్డబాటుప్ెై ప్ెదదగా శరదధ ప్ెటులేదు. "అదే మాకూ అర్ధం
కావ్టంలేదండీ.... శ్లరదేవి త్న అమిగారి ఇంటికి వెళ్ు ళననానని చెప్రా వెళ్ళేంది,
కానీ—ఇందనకనే ఆమ ఫో న్ ఇంకా ఆమ ఇకూణుణంచ్చ వెళ్ళేపుాడు వేస్ుకునా
డెస్
ి ుు దొ రికాయ్... ఇంకా—" అని అంజలి చెపు ూండగా గిరీశం ప్ెదదగా— "హ్హ..రి...
463

దేవ్ుడన....!" అని అంటూ త్న గుండెలమీద చెయిేయస్ుకుననాడు. "ఏమైందండీ.?

మీకేమైనన తెలుస్ా..?" అంది అంజలి కంగార్ుగా... "ఛ...ఛ.... ఛన...న్..ననకేం
Page
 తెలూు...నన... బొ ంద....!" అంటూ కప్రాపుచిడననికి అనాటుుగా అననాడు గిరీశం
వెంటనే. "మరి అంత్ గటిుగా అరిచనరెందుకు...?" అంది అంజలి కాస్ు అనుమానంగా.
"హ్... నువ్ువ చెప్రాంది ననకు— చనలా ఆ...ఆ..శి..రాయనికి గురిచేసరందిలే...!
అవ్ుతే, శ్లరదేవిగార్ు వాళ్ేమిగారింటి నుంచ్చ తిరిగతచ్చి... మళీే వెళ్ాేరా?"
అననాడు గిరీశం. అత్ని గుండె ఢమర్ుకం మాదిరి 'డమడమ'మని
కకటుుకుంటలంది. "లేదండీ.... శ్లరదేవి అస్లు త్న అమిగారింటికి వెళ్ేనే లేదంట..?"
అంటూ అస్లు విషయానిా వెలసడించ్చంది. "ఏంటీ...?" అననాడు గిరీశం వెంటనే...
అత్ని చెయియ ఇంకా ఛనతీకి గటిుగా అదిమిప్ెటు ి వ్ుంది. "శ్లరదేవిని వాళ్ేమిగార్ు
అస్ులు ప్రలవ్నే లేదంటా... ఇందనకనే శంకర్ల్ త్న అత్ు గారికి ఫో న్ చేసలు ఆ విషయం
తెలిసరంది. మరి త్ను మాకు అబదధ ం చెప్రా ఎకూడికి వెళ్ళేందో , ఏమిటల తెలీడం
లేదు. అలాగే, ఇంటికి తిరిగి వ్చ్చి మళీే ఎటు పో యిందో కూడ అర్ధంకావ్టం
లేదు...!" అంత్సలపూ ఏం విననలిు వ్స్ుుందన అని ఊప్రరి బిగపటిు వింటునా గిరీశం
అంజలి చెప్రాంది విని కాస్ు రిలీఫ్ గా ఫీలయాయడు. ఈ రెండోి జులలో మొదటిస్ారి
అత్ని మొహ్ంలో స్ంతోషం తొణికిస్లాడింది. ఓస్ారి గుండెలనిండన గాలిని
ప్ీలుికుననాడు. ఒతిు డంతన రివ్ువన ఎగిరిపో యినటు నిప్రంచ్చంది. ఆ త్రావత్
అంజలితో, "అవ్ునన....? త్ను నిజంగా అలాంటిది అనుకోలేదే...! నేను త్నిని—
అదే... త్ను మళ్ాే ఇంటికి రావ్టం చకళ్ళేదు...! ఐనన.... నేను పప ర్ుగూరిలోని
పని ముగించుకుని.... నినా స్ాయంత్ిమే ఇలుస చేరాను. త్ను
అంత్కుముందేమైనన వ్చ్చి మళ్ాే వెళ్ళేపో యిందేమో! ఆవిడగారి దగగ రా ఇంటి
మార్ుతనళ్ం వ్ుండి వ్ుంటుందిగా....!" అననాడు. "మ్.... స్రేనండీ... దీని గురించ్చ
464

కనుకుూందనమనే ఫో న్ చేశాను. ఇక వ్ుంటాను. హైదనిబాద్ చేరాక ఫో న్

చేయండి...!" "ఆ... అలాగే!" అంటూ ఫో న్ కటేిసర ఒకూస్ారి లేచ్చ ఎగిరి గెంతేశాడు
Page
 గిరీశం. 'హ్మి శ్లరదేవి.... నువేవదో ప్ెదద పతివ్ిత్వి అనుకుననాను.... నువ్ువ కూడన
లం...వే! మొగుడికి అబదద ం చెప్రా ఎవ్డితోనో కులకటానికి పో యావా. ఛ....
అనవ్స్ర్ంగా నీవ్లస ఇంత్సలపూ ఇంత్ టెనిను పడనానుకదే...' అని అనుకుంటూ
వెంటనే దురాగదనస్ కి ఫో న్ చేశాడు.
465
Page
 Episode 96
"హ్లో.... దురాగ...—" అకూడ దురాగదనస్ గిరీశం దగగ ర్కే బయలేదరాడు. "ఆ.... ఇంకో
అర్గంటలో అకూడుంటారార—" అనేసర ఫో న్ కట్ చేయబో త్ూండగా గిరీశం వెంటనే,
"అది కాదని దురాగ... ఆ శ్లరదేవి గురించ్చ ఓ కకత్ు మేటర్ల్ తెలిుంది. దననిది మనం
అనుకునాంత్ గతపా కేర్కురేమీ కాదురా..!" అనడం వాడి చెవిన పడింది.
'కీచు'మనే శబధ ంతో త్న కార్ుని ఆప్ర, "ఏంటాి అంటుననావ్..?" అని అడిగాడు.
"దురాగ... ఆ శ్లరదేవి, త్న త్లిస దగగ ర్కు వెళ్ు ళననానని దనని మొగుడికి అబదధ ం చెప్రా
ఎవ్డి దగగ ర్కో పో యి వ్చ్చిందటాి.... ఇపుాడే, అంజలి ఫో న్ చేసర చెప్రాంది. ఇంక
దననిా వ్దిలేసరనన ఏం ఫరావలేదు. అదే త్పుా చేసరందీ... వాళ్ాేయనకు మన
గురించ్చ ఇంకేం చెపుాదీద...?" అది విని దురాగదనస్ కూడన రిలాకుయాయడు.
"దననమాి పూ...ని దెం...! లం.. ఏం కటిుంగులిచ్చిందిరా ఆరోజు...!" అంటూ
ఫెళ్ళేమని నవివ, "అయితే... దననిా మరోస్ారి బాగా ఏస్ప ూని వ్దిలేయాలిరా...!"
అననాడు. గిరీశం కూడన నవేవస్క
ు , "ఏస్ో ూరా, దురాగ... నీ యిషు ం ఇంక... మళీే
దననిా రేప్ చేస్ో ూ.... కావాలంటే...!" అననాడు. దననికి దురాగదనస్ చ్చనాగా
స్కిలిస్క
ు , "అది లం...ని తెలిశాక మళ్ాే రేప్ లూ, ఎలుసండులూ ఏంటిరా...?
దననెాలా డీల్ చేయాలో అది నేను చకస్ుూంటానేస గానీ... నువ్ూవ ఫామ్ హ్ౌస్ కి
వ్చేియ్. ఇదద ర్ం కలిు దననిా ముందక యిెనకా దునేాదనదం!" అని అననాడు.
గిరీశానికీ ఓక్షణం వెళ్ాేలని మనస్ులో అనిప్రంచ్చనన దురాగదనస్ తో, "లేదని దురాగ...
ఈ టెనిన్ వ్దిలింది చనలు. గుండెల మీంచ్చ కుంపటి తీసరనటుుగా ఎంతో హ్హయిగా
వ్ుందిపుాడు. దననిా నువేవ ఎంజాయ్ చేస్ో ూ... నేను ఇంటికి బయలేదర్ుతనను!"
అనేసర వెంటనే ఫో న్ కటేిశాడు. దురాగదనస్ త్న బండిని మళీే ఫాం హ్ౌస్ వెైపు
466

తిిపాాడు.
Page
 ★★★
అజయ్ శంకర్ల్ దగగ ర్ నుంచ్చ బయలేదరి ఆ ఊరి పప లిమేర్సలో అడుగుప్ెటుగానే అత్ని
ఫో న్ రింగయింది. త్న జీప్ ని ఓ పికూన ఆప్ర, ఫో న్ ఎతనుడు. "హ్హ.... పాణి...
చెపుా... ఏమైనన తెలిుందన...?" "ఎస్ స్ార్ల్... ఆ ఫో న్ నెంబర్ల్ లంక శ్లరనివాస్ అనే
వ్యకిు ప్లర్ు మీద రిజిషు ర్ల్ అయి వ్ుంది స్ార్ల్.... అత్ను రాజమండిల
ి ో
మంగళ్వార్ప్లటలో ఓ ఎస్.టి.డి బూత్ నడుపుత్రననాడు..." "ఎస్.టి.డీ. యా...?
అంటే ఈ నెంబర్ల్—" "ఎస్ స్ార్ల్....! ఇత్ను లాయండ్ లెైన్ు నే కాకుండన సెల్ ఫో న్ ని
కూడన కస్ు మర్ల్ు* కి ఇస్ుుననాడు స్ార్ల్!" "ఓహ్ో ... అయితే, ఆ కాల్ విషయం
తెలీలేదన...—?" "ఆ విషయమై మన అపాారావ్ ని అత్ని దగగ ర్కు పంప్రంచనను
స్ార్ల్. త్నని ముందు అడిగినపుాడు గుర్ుులేదననాడంటగానీ ఆ త్రావత్ గటిుగా
అడిగితే చెపాాడట. ఆ రోజున త్ను ఏదో పనుండి త్వర్గా కకటుు కటేుదద నం అనుకుని
అనీా స్రేదశాక ఎవ్రో ఒకత్ను ఒక ఆడమనిషరని వెంటబలటు ుకకని బండి మీద
వ్చనిడని, దగగ ర్ుండి ఆమతో ఫో న్ మాటాసడించనడనీ చెపాాడు స్ార్ల్...!" "వాళ్్ేవ్రో
ఏంటల వాడికి తెలుస్ా...?" "తెలీదంట స్ార్ల్.... ఇంత్కుముందుగానీ, ఆ త్రావత్గానీ
త్ను వాళ్ేను చకళ్ళేదంట స్ార్ల్...!" "నీకేమనిప్రస్ు ో ంది..?" "ననకెైతే.... అత్ను
నిజమే చెపు ుననాడనిప్రస్ు ుంది స్ార్ల్...." "హ్ి... స్రే, పాణి... నేను నీకు.... త్రావత్
కాల్ చేస్ు ాను." "ఓకే స్ార్ల్!" అజయ్ ఫో న్ ని కటేిసర త్న పికూనునా సీట్ లో పడేసర
సరగరెట్ తీసర వెలిగించుకుంటూ 'ఆ నెంబర్ల్ ఎవ్రిదో తెలిసలు దనని దనవరా ఏదెైనన లీడ్
దొ ర్ుత్రందని అనుకుననా... కానీ, అలా ఏమీ జర్గలేదు. ఇపుాడేం చేయాలి...?'
అని య్యచ్చస్క
ు జీప్ ని మళ్ాే స్ాుర్ల్ు చేశాడు.
★★★
467
Page
 దురాగదనస్ ఫాంహ్ౌస్ చేర్ుకుని బంగళ్ాలోకి వెళ్ాేడు. కోయిలని ప్రలిచ్చ, "అదేం
చేస్ు ో ంది?" అని శ్లరదేవిని గురించ్చ అడిగాడు. "అమిగోర్ు వ్నాం తినేసర నిదద రోయింది
స్ార్ూ..." అని కోయిల చెప్రాంది. "స్రే... లేచనక వ్చ్చి చెపుా," అనేసర త్న గది
వెైపు పో త్రనావాడలాస మధయలో ఆగి కోయిలవెైపు తిరిగి, "పద... దనని గదికే
పో దనం," అంటూ కోయిలను వెంటబలటు ుకకని శ్లరదేవి గది వెైపు నడిచనడు. గదిలోకి
పివేశించ్చ మంచం మధయలో ఓ పికూకు తిరిగి పడుకునా శ్లరదేవిని చకస్క
ు పో యి
కౌచ్ మీద కూర్ుిని అకూడే టీపాయ్ కింర దునా విసీూ బాటిల్ ని తీసర కోయిల చేత్
ప్ెగ్ ఫరక్ు చేయించనడు. మలస గా దననిా సరప్ చేస్ు క శ్లరదేవిని చకడస్ాగాడు. త్రావత్
కోయిల చెయియ పటుుకకని త్న పికూన కూచోబలటు ుకుంటూ ఆమ అందనలను
మధయమధయలో నంజుకుంటుననాడు. గోళ్ేతో గాటుపడేలా ఆమ నడుమును
గిలస ుత్ూ, ఆమ ప్ెదనలను నిరాదక్షిణయంగా కకర్ుకుత్ూ, ప్ెైట చనటున దనగునా గునా
మామిడి పళ్ేను పటుుకుని ముచ్చికలిా కసరగా నలుపుత్రననాడు. కోయిల
నొప్రాతో 'ఇస్... ఇస్...' అని వ్గర్ుస్క
ు మలికలు తిర్గడం త్పా ఏం
చెయయలేకపో యింది. అలా ఆమ శరీర్ంతో ఆడుకుంటూ మరో ననలుగెైదు ప్ెగగ ులు
గుటకాయించనక వానికి మైకం స్ర్ురన త్లకెకిూంది. ఫలంటులోని వాడి అంగం బాగా
గటిు పడింది. కళ్ేలో ఎర్ర జీరాలు ఏర్ాడనాయి. నెమిదిగా వాడి దృషరు శ్లరదేవి వెైపు
పో యింది. ఆమ ఇంకా నిదిపో త్ూనే వ్ుంది. త్న చేతిలో వ్ునా గాసస్ును అలానే
పటుుకుని కౌచ్ లోంచ్చ మలస గా లేచ్చ ఆమ దగగ ర్కు నడిచనడు. మంచమీిద ఆమకు
అతి స్మీపంలో కూర్ుిని మందనర్ంలా విరిసరన ఆమ ముఖానిా
రెపావాలికుండన గమనించనడు. ఆరోజు వాడు చనచ్చ కకటిునపుాడు ఆమ బుగగ మీద
468

ఏర్ాడిన ముది కాస్ు త్గిగనన ఇంకా ఎర్రగా కంది వ్ునాది. కోయిల కటిున ఊదనర్ంగు
చీర్లో ఆమ స్ప బగులు బాగా కనిప్రస్ు ుననాయి. ఆరోజున శ్లరదేవి
Page
 చనిపో యిందనుకుని గదిలోంచ్చ త్నని కార్ు డికీూలోకి తెచేిటపుాడు అకూడే
వ్ునా ఆమ బాయగును కూడన వెంట తీస్ుకుని వ్చనిడు. 'ఈ చీర్ని ఆ బాయగ్ లోంచే
తీసర కటిు వ్ుంటాది కోయిల' అనుకుననాడు. పప టు దగగ ర్ చీర్ పికూకు పో వ్డంతో
మధయలో స్ుడులు తిరిగిన ఆమ లోతెైన బొ డుాను చకస్ుుంటే వాడికి కుకూలా
నోటస లంచ్చ నీళ్ళే కార్స్ాగాయి. వెంటనే కోయిలతో సరగరెట్ ని తెమిని సెైగ చేశాడు.
ఇంకా ఆ కౌచ్ లోనే వ్ునా త్ను గబగబా లేచ్చ టెైపాయ్ మీదునా సరగరెట్ ఇంకా
లెైటర్ల్ ని పటుుకకని వాడి దగగ ర్కు వ్చ్చి ఇచ్చింది. దురాగదనస్ సరగరెట్ వెలిగించుకుని
ఒక దముిలాగి వ్దులుత్ూ కోయిల చేతిని పటుుకకని మంచమీిదకు లాగాడు.
త్ను పడా ం పడా ం స్రాస్రి శ్లదేవి మీద అడా ంగా పడటంతో శ్లరదేవి చ్చనాగా కేక
ప్ెడుత్ూ ఒకుూదుటున లేచ్చ భయం భయంగా మంచం చ్చవ్ర్గా పో యి మోకాళ్ేప్ెై
కూర్ుిని వాళ్ేను చకసరంది. దురాగదనస్ కామ్ గా శ్లరదేవితో, "ఇదిగో... నీ వ్ంటి
మీదునా బటు లనీా విప్లాయవేఁ!" అననాడు. దననికామ బలదిరిపో త్ూ, "ప్ీస జ్...
ననొాదిలేయ్...! నీకిది ననయయం కాదు..." అంది గదగ ద స్వర్ంతో... దననికి
దురాగదనస్, "ఏంటే... ఏదో పతివ్ిత్లా ఫో జు కకడుుననావ్...! నీ మొగుడికి అబదద ం
చెప్రా ఎవ్డితోనో దెం...చుకోవ్టానికి పో యావ్ు.... నీకననా నెర్జాణలనే నేను డీల్
చేశానే... ననదగగ ర్ నీ యిేశాలు పనేజయవ్...!" అననాడు కర్ూశంగా. వాడి మాటలు
విని శ్లరదేవి ముఖం నెత్ు రర్ు చుకూ లేనటుుగా తెలసగా అయిపో యింది. వెంటనే త్న
కళ్ేముందు 'ఉదయ్' ముఖం మదిలింది. 'త్న ఉదయ్ ది...!' శ్లరదేవి ముఖంలో
ర్ంగులు మార్డం గమనించ్చ, "ఏంటే లం...! ఇపుాడు ఏమంటావ్....?" అంటూ
త్న చేతిని ముందుకు చనప్ర ఆమ ప్ెైటను లాగాడు. దనంతో జాకెట్ లోంచ్చ ఆమ
469

యదభారాలు నిండుగా వాని ముందర్ నిలిచనయి. ఆరోజు ఆమను కబళ్ళంచ్చన

రాక్షస్ుడు మళీే వాడిలో మేలకూననాడు. కానీ, శ్లరదేవి త్న ప్ెైటను తిరిగి
Page
 తీస్ుకోవ్డననికి పియత్ాం చేయక, "అ-అది న్-నీకెలా తెలిసరంది...?" అని వాడిా
అడిగింది. అయితే, దురాగదనస్ ఇంకేమీ చెప్లా మూడ్ లో లేడు. సరగరెట్ ని పికూకు
విసరరేసర ముందుకు పో యి ఆమ నడుమును బలంగా ఒడిసరపటిు గాసస్ులో
వ్ునాదంతన ఆమ గుండెలమీద పో శాడు. దనంతో జాకెట్ మొత్ు ంగా త్డిచ్చపో యి
ఆమ చనుాలు ఇంకా ముచ్చికలు వాడికి స్ాషు ంగా కనిాంచనయి. శ్లరదేవికి వెంటనే
తేర్ుకకని ఒక చేతు ో త్న స్ు ననలను కపుాకుంటూ మరో చేతు ో త్న నడుమును
పటుుకునా వాడి చేతిని విడిప్రంచుకోడననికి పియతిాంచ్చంది. దురాగదనస్ వెంటనే
కోయిలతో, "వ్చ్చి దీని చేత్రలిా గటిుగా వెనకిూ పటుుకో...!" అంటూ అరిచనడు.
కోయిల చపుాన శ్లరదేవి వెనకిూ పో యి గటిుగా ఆమ రెకూలిా వెనకిూ లాగి
పటుుకుంది. శిరదేవి కోయిల పటుునుండి విడిప్రంచుకోవాలని పియతిాంచ్చందిగానీ
అది స్ాధయపడలేదు. దురాగదనస్ కాసలపు శ్లరదేవి ప్ెనగాడనానిా చకసర త్న పాయంట్
జేబులోంచ్చ కరీిఫ్ ని ఇంకా కోసరోఫామ్ బాటిల్ ని తీసర కరీిఫ్ కి దననిా కాస్ు అదిద ,
"ఇపుాడు నువ్ువ ననముందు పతిత్ర
ు లా యాక్ు చేసరనన... నీతో ప్ెనుగులాడే
మూడ్ మాత్ిం ననకు లేదే...!" అంటూ శ్లరదేవి ముఖానికి ఆ కరీిఫ్ ని నొకిూప్ెటు ాడు.
దననిా ప్ీలిిన వెంటనే ఆమ సరనిమాలోస చకప్రంచ్చనటుుగా స్ాృహ్యితే
కోలోాలేదుగానీ ఆమకు మొదట కాస్ు కళ్ళే బయర్ుస కమిినటు యింది. అలాగే,
త్న శరీర్ం మలస మలస గా తేలికబడుత్రనాటుుగా అనిాంచ్చంది. దురాగదనస్ ఆ కరీిఫ్
ని తీసలసర శ్లరదేవి స్ు ననలిా ప్రస్ుకుత్ూ జాకెట్ హ్ క్ు ని విపాననర్ంభించనడు. శ్లరదేవికి
ఆ మత్ర
ు పిభావ్ం మలస గా ఎకుూత్ూ త్లదిముిగా అవ్ుతోంది. వాడు చేస్ు ునాది
తెలుస్ుుననా వాడిని ఆపలేకపో తోంది. మాట ముదద గా వ్స్క
ు ండగా,
470

"వ్ద్..దు...రా....నన్...నుా... వ్ది..లెయ్....రా.... ప్..లీ...జ్....!" అంటూ

పాిధేయపడస్ాగింది. ఆమ పితిఘటన క్షీణిస్ు ుండటంతో కోయిల ఆమ చేత్రలను
Page
 వ్దిలేసరంది. దురాగదనస్ ఆమ హ్ క్ు ని మొత్ు ంగా విప్లాసర బయటపడిన ఆమ
నగా స్ు ననలను ఒకచేతు ో ఒత్ర
ు త్ూ మరో చేతు ో బొ డుాని గిలిస ఆమ చీర్ కుచ్చిళ్ేను
లాగేశాడు. త్రావత్ త్న లంగా బొ ందును లాగడననికి యతిాస్ుుండగా శ్లరదేవి
ఒకూస్ారి ఆమ చేత్రలను ఎతిు అంత్కుముందు చేసరనటుుగానే దురాగదనస్ ని వెనకిూ
నెటుడననికి పియతిాంచ్చంది. అయితే, వాడు ఆమ చేత్రలను విరిచ్చనటుుగా
పటుుకకని ఆమను మంచమీిద బో రాస తిప్రా, "నీ గు... బలుపు ననకు బాగా
తెలుసల... ముందు దనని దకల తీర్ుస్ాును....!" అంటూ ఆమ లంగాను వెనక
నుంచ్చ ప్ెైకెతిు ఆమ గుండనిని ప్రర్ుదులను గటిుగా చరిచనడు. "ఆ..హ్!" అంటూ
ఆమ ప్ెటు న
ి కేక ఆ గది గోడలలో మార్ుమోరగింది. దురాగదనస్ త్న ప్లంటులోంచ్చ
ఆయుధననిా బయటకు తీసర ఆమ కాళ్ే మీదకెకిూ ఆమ ప్రర్ుదులను
స్మీప్రంచనడు. కోయిల వారి వ్దద నే కూర్ుిని ప్లిక్షక పాత్ి వ్హించ్చంది. శ్లరదేవి
పూరిుగా మంచమీిద అణిగిపో యింది. నిస్ుహ్హయక సరుతిలో ఆమ కంటి కకనలోసంచ్చ
స్నాగా నీటి బిందువ్ులు జారిపడుత్రననాయి. మస్కబార్ుత్రనా మసరు షూంలో
రెండే ర్ూపాలు కదలాడుత్రననాయి. ఒకటి... త్న ఉదయ్ ది... మరోటి శంకర్ల్ ది...
471
Page
 Episode 97
టెైం మధనయహ్ాం పనెాండవ్ుతోంది. శంకర్ల్ ఇంకా అలానే కృంగిపో యి త్న గదిలోనే
కూర్ుిని వ్ుననాడు. అంజలి మధనయహ్ాం కోస్ం వ్ంట ప్రిపరేషన్ు లో వ్ుంది.
స్ుజాత్ లివింగ్ ర్ూమ్ లో కూర్ుిని టీవీ చకస్ోు ంది. ఈరోజు స్కూలుకు
సెలవిస్ుునాటుుగా అంజలి నినా బస్ుు దిగగానే పికటించేయడంతో ఆ ముగుగర్ూ
ఇంటలసనే వ్ుననార్ు. వారి మూడ్ లో ప్ెదదగా మారేామీ లేదు. వ్ంట మధయలో
అంజలికి, 'శంకర్ల్ ఒంటరిగా గదిలో ఏం చేస్ు ుననాడో ..?' అనిాంచ్చ అత్ని కోస్ం కాస్ు
టీ త్యార్ు చేసర పటుుకెళ్ళేంది. అత్ను ఇంకా అలానే త్ల దించుకుని త్న
మొహ్హనిా వేలాడేస్ుకూూరోిడం చకసర అత్నిా స్మీప్రంచ్చ, "శంకర్ల్... కాస్ు ఈ టీ
అయినన తనిగు... పప ి దుదనా టిఫరన్ కూడన చేయలేదు నువ్ువ," అంటూ టీ కప్ ని
బలవ్ంత్ంగా అత్ని చేత్రలోస ప్ెటు ి, "అయినన నువివలా తినకుండన దిగాలుగా
కూరోివ్డం వ్లస లాభమేమైనన వ్ుందన, చెపుా! త్ను త్పాకుండన వ్స్ుుందిలే...—
" అని స్ముదనయిస్క
ు అంజలి అనగానే శంకర్ల్ ఆ కప్ ని నేలమీద విసరరికకటిు,
"వ్స్ుుందన...? రానీ.... దననిా అడా ంగా నరికి పారేస్ు ాను! ననతో అబదధ మాడి ఎవ్డి
దగగ ర్కో పో త్రందన...!" అననాడు కోపంతో ర్గిలిపో త్ూ... హ్ి... ఏంటల ఈ లోకం..?
ప్ెళ్ాేం ఎవ్డితోనో ర్ంకు స్ాగిస్ు ో ందని తెలిసర ఇంత్ ఫెైర్యిపో యిే ఆ మొగుడికి...
మాగానుబావ్ుడికి... తనను నడిప్ల వ్యవ్హ్హరాలు మాత్ిం త్పానిప్రంచవ్ు. ఈజీగా
ఆడనళ్ేప్ెై 'కులత్' అని ముదివేస్ు ాడు. అంతే ఈజీగా వ్దిలేస్ు ాడు కూడన... ఈ
స్మాజం కూడన అలాంటి మగాళ్ే త్ర్పున వ్కాలాు పుచుికుంటుంది... కప్
పగిలిన స్ౌండ్ వినపడి స్ుజాత్ ఓస్ారి ఆ బలడక
ి మ్ వెైపు తొంగి చకసర వెంటనే
మళీే త్న దృషరుని టీవీ వెైపు తిిప్రాంది. పప ి దుదనా త్ను టిఫరన్ తీస్ుకెళ్ళేనపుాడు
472

కూడన శంకర్ల్ ఇలాగే ప్లస ట్ ని నేలకు విసరరికకటాుడు. కోపం వ్చ్చినన అతికషు ంమీద
Page
 అణుచుకకని బయటకు వ్చేిసర అపాటుాంచీ కదలకుండన ఇలా టీవీ ముందు
సెటిలెైపో యింది త్ను. ఆకూడ అంజలి, శంకర్ల్ మూడ్ మార్ిడననికి పియతిాస్క
ు
అత్ని భుజమీిద చెయిేయసర అత్ని పికూన కూర్ుింది. ప్లిమగా అత్ని భుజానిా
ఒత్ర
ు త్ూ అత్నికి మరింత్ దగగ ర్గా జరిగి అత్ని త్లను పటుుకకని త్న గుండెలకు
అదుముకోవాలని చకసరంది. కానీ, శంకర్ల్ కి ఇవాళ్ మూడ్ పూరిుగా
చెదిరిపో యింది. దనంతో, త్న త్లను విదిలించుకకని, "కాసలపు ననుా ఒంటరిగా
వ్దిలెయ్, అంజలీ....!" అననాడు. అపుాడే, కాలింగ్ బలల్ మోరగింది. స్ుజాత్ విస్ుగాగ
స్ో ఫాలోంచ్చ లేచ్చ 'ఎవ్రా..?' అనుకుంటూ వెళ్ళే త్లుపు తీసరంది. అకూడ గిరీశానిా
చకసర, "న్....ననననా... అదేంటి... హైదనిబాద్ బయలుదేరార్ుగా పప ి దుదనేా...—"
గిరీశం స్ుజాత్ను ఆపమనాటుుగా సెైగ చేస్ు క, "ఆగాగు... గుమిం బయటే వ్ుంచ్చ
అనిా పిశాలూ అడిగేస్ు ావా... ఏంటి? ముందు ననుా లోపలికి రానీ..! త్రావత్
నీకంతన చెపు ాను..." అని చ్చనాగా నవ్ువత్ూ లోపలికి అడుగుప్ెటు ాడు. అంజలి
కూడన అపుాడే శంకర్ల్ గది నుండి బయటకు వ్చ్చింది. గిరీశానిా చకసర
ఆశిర్యపో త్ూ, "ఎ-ఏమండీ మ్...మీర్ు హైదనిబాద్—" అని త్ను అడగబో త్రండగా
స్ుజాత్ మధయలో కలిాంచుకుని, "ఆగాగు... ఇలా నిలబలటు ే అడిగేస్ు ావా... ఏంటి?
నిమిళ్ంగా కూరతిని ముందు నననాని కాస్ు కాఫీ నీళ్ళే తనిగనీ...! అంతేనన
నననాగార్ూ....?" అంది కాస్ు వెటకార్ంగా. గిరీశం స్ుజాత్ను చ్చనాగా మొటిు,
"ఎహేఁయ్...! నననా మీదనే జోకులా...? వెళ్ళే ననకోస్ం స్ాుాంగ్ కాఫర చెయ్. పో ....!"
అని కసరరాడు. దనంతో, స్ుజాత్ మొహ్ం మాడుికుని వ్ంటగదిలోకి పో యింది.
గిరీశం మాటలు వినా శంకర్ల్ బయటకు వ్చ్చి అత్నిా పలకరిదద నమనుకుని
473

మంచం మీంచ్చ లేవ్బో యి మళ్ాస ఎందుకో గిరీశం ముందుకు పో వ్డననికి సరగగ ుగా
అనిప్రంచడంతో లోపలే వ్ుండిపో యాడు. నిజానికి దననిా సరగగ ు అని కూడన
Page
 అనకూడదు. గిరీశమే లోపలికి వ్చ్చి త్నని ఓదనరేిలా కకనిా మాటలు
మాటాసడనలని అత్ను ఆశిస్ుుననాడు. టూకీగా, అత్ను స్ానుభూతిని
కోర్ుకుంటుననాడనామాట. గిరీశం స్ో ఫాలో కూరతిని ఒళ్ళే విర్ుచుకుంటూ,
"అబబబబ... ఈ పియాణం కాదుగానీ, బస్ుులో వ్ళ్ేంతన
హ్ నమైపో యిందనుకో...! హ్... ముందే చెప్రా త్గలాడలేదు మా ఫెిండుగాడు...
నినా రాతేి వాడు ముంబయి నుంచ్చ హైదనిబాదుకు పో యాడనీ... స్గం
పియాణంలో ఉండగా ఫో న్ చేసర అపుాడు చెపాాడు. 'నేను హైదనిబాద్ లోనే
వ్ుననాను, ఆ డీల్ విషయమై ననుా వెళ్ేమంటావా...?' అని. వాడకూడునాటుు
ముందే తెలుుంటే నేనస్లు అంత్ పప ి దుదనేా లేచ్చ వెళ్ాేలిు వ్చేిది కాదుగదన...
హ్ ఫ్... ఇహ్, వాడినే ఆ డీల్ సెటిల్ చేసలయమని చెప్రా నేను తిరిగతచేిశాను...!"
అననాడు బాగా అలిసరపో యినటుుగా కలరింగ్ ఇస్క
ు . గిరీశం చెపాడం పూరిు చేశాక
ఓ రెండు గఢియలకు అంజలి పర్ధనయనంగా 'ఊ'కకటిు ఊర్ుకుంది. ఈలోగా స్ుజాత్
కాఫీ కలిప్ర గిరీశానికి తెచ్చి ఇచ్చింది. అత్ని కళ్ళే శంకర్ల్ కోస్ం
వెదుకుత్రననాయ్... 'శంకర్ల్ త్న గదిలో వ్ుననాడన...?' అనుకుంటూ అంజలి వెైపు
చకసర, "శంకర్ల్ గార్ు.... ఉననారా...?" అని స్ో ఫాలోంచ్చ లేస్ు క అడిగాడు.
★★★
అర్గంటపాటు శ్లరదేవి గు...ని గులిస ంచనక దురాగదనస్ ఆమ లోపల కారేిసర ఆమ
మీదన అలాగే పడిపో యాడు. కాసలపటికి వాడి అంగం మత్ు బడి ఆమ బొ కూలోంచ్చ
బయటకకచేిసరంది. మత్ర
ు పిభావ్ంతో శ్లరదేవి శవ్ంలా పడుంది. ఆమ బొ కూలోంచ్చ
త్డిగా ర్కు ంతో కూడిన జిగటలాంటి దివ్ం బయటకు కార్స్ాగింది. వాడు ఒకపికూ
474

ఆమను కుముిత్ూనే త్టు

స తేలేలా ప్రర్ుదులను కకటు డంతో ఆమకు ఆ
పిదేశమంతన ఎర్రగా మారిపో యింది. ఓ పావ్ుగంట త్రావత్ మలస గా ఆమమీంచ్చ
Page
 లేచ్చ త్న పాయంటు వేస్ుకుని చ్చరాగాగ మొహ్ం ప్ెటు ి, "ఇదంతన కీసన్ చెయ్..!" అని
కోయిలతో అనేసర బయటకు వెళ్ళేపో యాడు. డనియింగ్ ర్ూమ్ లోకి పో యి త్న
రివాలివంగ్ చెయిర్ల్ లో కూర్ుిననాడు. జేబులోంచ్చ సరగరెట్ ని తీసర నోటస ల ప్ెటు ుకుని
లెైటర్ల్ తో వెలిగించుకుంటూ, "థక దీనదలిస...! మతిు చ్చి చేసలు శవ్ంతో స్ంస్ార్ం
చేసరనటుుగా వ్ుంది. ఛ!" అనుకుంటూ గటిుగా ఓ దముి లాగి వెనకుూ చేర్బడనాడు.
ఆ పప గని మలస గా ముకుూలోంచ్చ వ్దులుత్ూ, "అవ్ునక... మనకు తెలిసరన
మాయటర్ల్ గురించ్చ దననిా బలదిరించ్చ స్మిగా పని కానిచేిసర వ్ుండచుిగా.! ఈ
అయిడియా ననకు అపుాడెందుకు రాలేదక....?? తొలినుంచీ 'అది గోల
చెయయకుండన మతిు చ్చి పని కానిచేియాలి.... అయిపో యాక దననాలాగే
తీస్ుకుపో యి దనని వ్ూరోస పడేయాలి' అనుకుననా గానీ, ఇలా కూడన చేయొయచినే
ఆలోచనే ననకు రాలేదు... ఛ... ఈ మత్ర
ు మందు పాసన్ వ్లస కికుూ దొ బిబ మొత్ు ం
అప్ెుట్ అయిపో యింది. స్రే... మళ్ాే ఈ రాతిికి కరెకుుగా పాసన్ చేసర దననిా బాగా
అనుభవించనలి!" అనుకుంటూ మరో దముిలాగాడు.
★★★
అకూడ కోయిల దురాగదనస్ చెప్రానటుుగా శ్లరదేవి శరీరానిా శుభింగా త్రడిచ్చ ఆమ
బటు లను మారిింది. శ్లరదేవి ఇంకా అలాగే ఒళ్ళే తెలీకుండన నిదిపో తోంది. మధయలో
దురాగదనస్ ఓస్ారి వ్చ్చి శ్లరదేవి ఇంకా లేవ్కపో డంతో, "నేను బయటకు వెళ్ు ళననాను.
స్ాయంతనినికి వ్స్ాును. ఈలోగా అది లేసలు... దననికి ఏదయినన ప్ెటు ు," అని
కోయిలతో చెప్రా వెళ్ళేపో యాడు. అలా కకనిా గంటలు గడిచనక శ్లరదేవికి మలస గా
మత్ర
ు వీడి మలుకువ్ వ్చ్చింది. వెనుక భాగమంతన చనలా మంటగా అనిప్రంచ్చంది.
475

జరిగింది గుర్ుుచేస్ుకుంటూంటే త్నకి కనీాళ్ళే ఆగడంలేదు. మంచంమీద నుంచ్చ

లేవ్కుండన అలాగే పడుకుని కూనిరాగాలు తీస్క
ు ఏడవస్ాగింది. అపుాడే ఆమ
Page
 భుజమీిద ఒక చెయియ పడింది. ఉలికిూపడి త్ల తిిప్రా చకసరంది. కోయిల త్న
పికూనే కూర్ుిని కనిప్రంచ్చంది. ఆమ కళ్ేలో కూడన నీళ్ళే నిండి వ్ుననాయి. శ్లరదేవి
ప్ెైకి లేవ్డననికి పియతిాంచ్చంది కానీ, బాగా నొప్రా రావ్డంతో లేవ్లేకపో యింది.
ఆమ అవ్స్ు చకసర కోయిల, "కదలకం డమిగోర్ు.... అటేా పడుకోండి," అని
చెప్రాంది. ఇపాటివ్ర్కూ తనను ఇంకా త్న తోటిపనోళ్ళే త్పా దురాగదనస్ తెచ్చిన
ఏ ఆడదీ ఇలా ఏడవడం త్ను చకడలేదు. శ్లరదేవి వేదనని చకసర కోయిల మనస్ుు
చలించ్చపో యింది. అందుకే, దురాగదనస్ మాటాసడొ దదని హచిరించ్చనన ఆమతో
మాటాసడకుండన వ్ుండలేకపో యింది. పికూన టేబిల్ మీదనుంచ్చ ఓ ప్రంగాణీ పాత్ిని
తీస్ుకుని శ్లరదేవితో, "ఆడ నొప్లాతొుందన...అమిగోర్ు? కాత్ు యిెనా రాసలదన...?"
అంది. శ్లరదేవికీ కోయిల త్నతో మాటాసడడం కాస్ు ఊర్టని కలిగ ంచ్చంది. "ఊ..." అంది
మలస గా. కోయిల శ్లరదేవి బటు ని నడుం వ్ర్కూ ప్ెైకెతిు ఆమ ప్రర్ుదులప్ెైన చలస గా
వెనాని రాయడం మొదలెటు ంి ది. "ఏడుకండమిగోర్ూ... బరగి త్గిగపో దిద...!" అంటూ
త్ను వెనా రాస్క
ు వ్ుంటే శ్లరదేవికి కాస్ు స్ాంత్వన లభించ్చనటు యింది. కానీ,
గుండెలస ో బాధ మాత్ిం త్గగ కుండన అంత్కంత్కూ ప్ెరిగిపో త్రనాది. "నేను ఏడేిది
నొప్రాతో కాదు...." అని కోయిలతో అంది. త్న మనస్ులో— 'ననగురించ్చ....
అస్లు.... వీడికి ఎలా తెలిసరంది...?' అని పదేపదే అనుకోస్ాగింది. అలా
అనుకుంటుంటే మలస గా త్నలో ఆలోచన మొదలెైంది. 'గిరీశం.... గిరీశం వీడికి
సలాహిత్రడు. అత్ను చెపుాంటాడన....? అత్నికి ఈ విషయం ఎలా
తెలిస్ుంటుంది....? అంటే.... ఆ...ఆయనకు(శంకర్ల్) తెలిసరపో యిందన...?
అనుమానం లేదు. అయనకు ననగురించ్చ నిజం తెలిసరపో యింది. ఇపుాడేం
476

చేయాలి???' అనుకుంటూ వెకిూ వెకిూ ఏడవస్ాగింది. "వ్ూర్ుకోండమిగార్ు...

ఏడుడం వ్లా యిేటి ననభం...?" అంటూ కోయిల శ్లరదేవిని
Page
 స్ముదనయించబో యింది. "మరేం చెయాయలి..? నేనిపుాడు ఇంటికి వెళ్ేలేను...
ఆయనకు నిజం తెలిసరపో యింది. అలాగని ఈ నర్కంలో వ్ుండలేను. ననకో స్ాయం
చేస్ు ావా...? ప్ీస జ్... ననెాలాగెైనన ఇకూణుణంచ్చ త్ప్రాంచవా...?" అంది. కోయిల
వెైరాగయపు నవొవకటి నవివ, "నననక ఈడ నుంచ్చ బలైటకు పో వాలనే స్ానన
కాలంనుంచీ అనుకుంత్రననానమాి.... నననేఁటి... ఈడుండే ఆడనళ్ేంతన అటాుగే
అనుకుంత్రననార్ు... కానీ, అది యిాలుకాదమాి...!" అంది నిరేవదంగా. శ్లరదేవి
అవాకెైూ కోయిల వెైపు చకసరంది. కోయిల కకనస్ాగిస్ు క, "మాది గిబబంగి కోన
అమిగోర్ు. ఈ స్ార్ు మా వ్ూరతచ్చి ననకా, నన ప్ెనిమిటినీ యింకా స్ానన మందికి
పనితనునని నమిబలికి ఈడకు తోలుకకచనిడు. ఈడకోచనిక, మా మగాళ్ేను పని
పదేశానిా స్కప్రతు ననని యాడికో తీస్ుూపో యాడు...." అని కనీాళ్ళే ప్ెటు ుకుంటూ,
"ఆ రోజు నుంచీ మేం మా మాగాళ్ేను మళ్ాే స్కళ్ాే.... స్ార్ు తినిగతచ్చి, 'మళ్ాే
మీ మొగుళ్ేను పాననలతో స్కడనలనుకుంటే ననను సెప్రానటుు
సలయాలా'ననార్మాి... లేకుంటే, మా మగాళ్ేను స్ంప్లతు ననననాడమాి....
ఈడెవ్ర్ూ మాకు తెనీదు... ఎవ్రిా నమాిలోా తెనీదు... మాబాధ ఎవ్నిూ
సెపుాకోవాలోా తెనీదు.... అయిదేళ్ేనుంచీ అందర్ం ఈడి కింర ద కుకూలాస
నలుగుత్ూనేవ్ుననాం..." అని త్ను ఏడుస్క
ు , "మేఁవ్ుకూనన బలైటకు పో నేక ఈడనే
వ్ుండనేక నర్కం స్కత్ు ననా మమిగోర్ూ," అంటూ వాపో యింది.
"అయిదేళ్ేనుంచీ ఇకూడే వ్ుననారా....?" అంటూ లేచ్చ కూర్ుింది శ్లరదేవి. త్నకు
నొప్రా కాస్ు త్గిగనన ఇంకా స్ుర్ుకుూమంటలంది. దననిా పటిుంచుకోకుండన, "ఇకూడ
వాడి పనివాళ్ేలో ఎంత్మంది మీవాళ్ళేననార్ు?" అంటూ కోయిల భుజమీిద
477

చెయిేయస్క
ు అడిగింది. కోయిల కాస్ు ఆగి, "మ్...మా ఆడో ళ్ళే పని చేసలదమిగోర్ు....
మొత్ు ం పనెాండుమందిమి వ్ుననామికూడ...!" అంది త్న కనీాళ్ేను
Page
 త్రడుచుకుంటూ. శ్లరదేవి భృకుటి ముడి పడింది. "మరి... వాడి మనుషరలు
ఎంత్మంది?" అని అడిగింది. "లోన ఎవ్లూ ఎపుడక కానలేర్మి... బలైట టకడు
మాత్ిం కావ్లుంటుననాడు...! ఇంకనెవ్ర్ూ మాకు అగుప్రంస్నేదు!" అంది. అది
విననాక శ్లరదేవి కాసలపు మౌనంగా వ్ుండి 'ఐదేళ్ేనుంచీ...ఇలా... హ్ి... వీళ్ళే
నిజంగా ఎంత్ అమాయకులు!' అని మనస్ులో అనుకుంటూ చపుాన త్లెతిు,
"మీర్ు ఇంత్మంది వ్ుండి కూడన ఇనేాళ్ేలో మీలో ఎవ్వరికీ వీడిని ఎదిరించనలని
ఒకూస్ారి కూడన అనిప్రంచలేదన...?" అని అడిగింది.
★★★
టెైం మధనయహ్ాం రెండు గంటలవ్ుతోంది. అజయ్ త్న పనిని ముగించుకకని మర్లా
అమలాపురానికి వ్చనిడు. ఆ నెంబర్ల్ గురించ్చ వివ్రాలను శంకర్ల్ కి ఫో న్ చేసర
చెబుదనమని ముందు అనుకకననా, పర్ునల్ గా కలిసర చెపాడం మంచ్చదనిప్రంచ్చ
వాయిదన వేశాడు. ఇంటికకచ్చి త్లుపు త్టాుడు. లోపల అందర్ూ అపుాడే భోజనం
ముగించ్చ లివింగ్ ర్ూమ్ లో కూర్ుిననార్ు. శంకర్ల్ మాత్ిం గిరీశం బలవ్ంత్ం మీద
ఏదో కాస్ు గతికి కాసలపు పడుకుంటానని వాళ్ేతో చెప్రా త్న గదిలోకి
వెళ్ళేపో యాడు. గిరీశం వెళ్ళే త్లుపు తెరిచనడు. అజయ్ ని అకూడ చకడగానే
అత్నికి ఒళ్ేంతన వ్ణుకు మొదలెైంది. 'వీడేంటిలా త్గలడనాడు?' అనుకుననాడు
మనస్ులో. అజయ్ కూడన గిరీశానిా చకసర ఆశిర్యపో యాడు. "గిరీశంగార్ూ...
మీర్ు ఇకూడ వ్ుననారేంటీ...? అంజలిగార్ు మీర్ు హైదరాబాద్ వెళ్ాేర్ని,
రావ్టానికి రెండు మూడోి జులు పడుత్రందని చెపాారే....?" అని అడుగుత్ూ
లోపలికి అడుగుప్ెటు ాడు. గిరీశం వెంటనే, "అదీ... న్-నే-ను....నన పని
478

అవ్వలేదు.... అందుకనీ...వెనకీూ.... తిరిగతచేిశాను!" అననాడు కాస్ు

త్డబడుత్ూ. మిగతనవాళ్ే ముందు ఎంత్ బడనయిగా మాటాసడినన అజయ్ ని
Page
 చకడగానే గిరీశానికి ధెైర్యం స్గానికి స్గం జారిపో యింది. "అదేమిటీ...! మీ
ఫెిండుకు అపాగించననని చెపాార్ుగా... ఆ డీల్ ని...?" అంది అంజలి అజయ్ ని
చకసర పలకరింపుగా స్ో ఫాలోంచ్చ లేచ్చ వాళ్ే దగగ ర్కు వ్స్క
ు . "హ్హ... అవ్ునక...
అదే... న్-నన ఫెిండుకు.... అదే.... నన ఫెిండు చకస్ుూంటునాపుాడు నన పని
ఉండదు కదన.... అ-అందుకే... న్-నన పని లేదననాను. ఇపుాడేంటీ.... అందరికీ
అనీా మొత్ు ం విడమరిి చెపాడననికి అదేమైనన భార్త్మా?" అననాడు అంజలితో
విస్ుగాగ మొహ్ం ప్ెటు .ి అంజలి నిరిసపుంగా, "లేదు లెండి...!" అని గిరీశంతో అనేసర
అజయ్ ని, "భోం చేశారా...?" అనడిగింది. అజయ్ 'ఔన'నాటుుగా త్లూప్ర, "శంకర్ల్
యిేడి...?" అనడిగాడు గిరీశానిా ఆస్కిుగా గమనిస్క
ు . "త్న గదిలోనే వ్ుననాడు.
ప్రలవ్మంటారా?" అంటూ స్మాధననం కోస్ం చకడకుండన శంకర్ల్ గది వెైపు
నడిచ్చందనమ. అజయ్ త్న జేబులోంచ్చ మలస గా సరగరెట్ ప్లకెట్ తీసర
వెలిగించుకుంటూ ఇపుాడు జరిగిందంతన నెమర్ువేస్ుకుననాడు. త్లుపు
తెరిచ్చనపుాడు గిరీశం ముఖంలో కనిప్రంచ్చన ఒకలాంటి బలదుర్ు, కలవ్ర్ం...
త్రావత్ అత్ని మాటలోసని త్డబాటు... ఇంకా అకార్ణంగా కోపానిా
పిదరిశంచడం.... గిరీశం గురించ్చ త్నకు ప్ెదదగా తెలీకపో యినన ఎందుకో అత్ని
పివ్ర్ు న అత్నిా అనుమానించేలా చేస్ు ో ంది. అలా ఆలోచ్చస్క
ు వెంటనే ఏదో గురతుచ్చి
గిరీశంతో, "ఇదిగోండి, తీస్ో ూండి!" అంటూ త్న చేత్రలోసని సరగరెట్ ప్లకెట్ ని అత్ని
ముందుంచనడు. గిరీశం వెంటనే, "నేను సరగరెటస ు తనగను," అననాడు చెయియ అడా ంగా
ప్ెడుత్ూ. "ఓహ్...స్ారీ!" అంటూ ఆ ప్లకెట్ ని తిరిగి జేబులో ప్ెటు ుకుని త్న సరగరెట్
ని వెలిగిస్ు క ఇలా అనుకుననాడు. 'గిరీశానికి సరగరెటస ు తనిగే అలవాటు లేదు. మరి,
479

గత్రాతిి త్ను చకసరన నికకటిన్ ఫరల్ా సరగరెట్ు...?' అలా య్యచ్చస్క

ు , "ఆ...
గిరీశంగార్ు, మీ ఫెిండ్ ప్లరేమననార్ు...?" అననాడు స్డెన్ గా. గిరీశం
Page
 అననలోచ్చత్ంగా, "దురాగదన-... అఁ.మ్.... ధరాిరావ్...ధరాిరావ్!" అని
త్డబడుత్ూ అననాడు. నెమినెమిదిగా అజయ్ కి గిరీశం ప్ెై అనుమానం
బలపడుత్ూ వ్ుంది. మరో జేబులోంచ్చ త్న పో న్ ని తీసర ఫలక్ కాల్ ని సెట్ చేశాడు.
అపుాడే శంకర్ల్ త్న గదిలోంచ్చ బయటకు వ్చ్చి, "అజయ్... ఏమైంది... ఆ నెంబర్ల్
గురించ్చ తెలిసరందన...?" అనడిగాడు డెైర్కుుగా. "హ్హ... అదే పనిలో వ్ుననాం.!"
అంటూ ఓర్కంట గిరీశానిా చకస్క
ు , "శ్లరదేవిగారికి ఏం కాదు. నువేవం కంగార్ు
పడకు... 'శ్లరదేవిగారి' గురించ్చ ఏమైనన తెలిసలు చెపామని నన స్బారిానేట్ కి చెపాాను,
'శ్లరదేవిగారికి' ఎవ్డెైనన ఏమైనన చేసలు వాడి తనట తీసలవ్ర్కూ వ్దిలేది లేదు," అంటూ
కావాలనే 'శ్లరదేవి' ప్లర్ుని మాటిమాటికీ పిస్ు ావించనడు. గిరీశం మొహ్ంలో టెనిన్ ని
అలాగే, అత్నికి ఒళ్ేంతన చెమటు
స పటేుయడం కూడన అత్ను గమనించనడు.
అత్నికి అనుమానం మరింత్ బలపడింది. అపుాడే త్న సెల్ లో ముందుగా సెట్
చేసరన కాల్ రింగయింది. "ఇదుగో... కాలకచ్చింది," అంటూ ఎతిు , "చెపుా పాణి...
ఏంటీ...? శ్లరదేవిగార్ు దొ రికారా...?" అననాడు. గిరీశానికి నెతిు మీద
ప్రడుగుపడినటు యింది. అంజలి, "హ్మియయ! దొ రికారా—" అనబో త్రండగా
అజయ్ ఆమను ఆపమనాటుుగా చెయిెయతిు ఫో న్ లో కకనస్ాగిస్ు క, "ఎకూడన...?
ఓహ్ో ...అలా జరిగిందన? ఇంకేం చెపాారావిడ..? ఊ.... అవ్ునన...—?" అంటూ
చపుాన గిరీశం వ్ంక చకశాడు. గిరీశం నిలువెలస ా వ్ణికిపో త్ూ కకయయలాగ
నించుండిపో యాడు. "ఇంకా...? మ్.... స్రే... ఓకే...! నేను చకస్ుకకంటాను,"
అంటూ అజయ్ ఫో న్ ని చెవి దగగ ర్ నుంచ్చ తీసర గిరీశం వ్ంక చకస్క
ు , "హ్ి...
గిరీశంగార్ూ... అయితే మొత్ు ం మీరే—" అనబో త్రండగా, గిరీశం భయపడుత్ూ
480

కంగార్ుగా, "న్-నేనేం చెయయలేదు. అ-అంతన వ్-వాడే చేస్ాడు... న్-నేనొదదనే

చెపాాను. వినలేదు దురాగదనస్... న్—" అని మరో మాటని పూరిుచేసలలోపు అత్ని
Page
 చెంప ఛెళ్ళేమనిప్రంచనడు టఫ్. ఆ దెబబకి విస్ుర్ుగా నేలమీద పడా గిరీశానిా
కాలర్ు పటుుకకని ప్ెైకి లేప్ర, "ఇపుాడు చెపుా.. ఏం చెపాాలనుకుంటుననావవ.!"
అననాడు అత్ని కళ్ేలోకి కళ్ళే ప్ెటు ి రౌదింగా చకస్క
ు ... గిరీశం గుటకలు
మిరంగుత్ూ జరిగిందంతన పూస్గుచ్చినటు
స అకూడునావారిందరికీ చెప్లాశాడు.
త్రావత్ అజయ్ గిరీశానిా అలాగే పటుుకుని త్న జీప్ లో పడేసర శంకర్ల్ తో కలిసర
ఫాం హ్ౌస్ కి బయలేదరాడు.
481
Page
 Episode 98
అజయ్ జీప్ కడియంలోని దురాగదనస్ ఫాం హ్ౌస్ వెైపు వేగంగా దకస్ుకుపో తోంది.
వెనక సీటస ల కూర్ుినా గిరీశానికి అత్డు కచ్చిత్ంగా ఫింటు గేటును
బదద లుకకటుుకుని లోపలికి పో తనడని అనిప్రంచ్చంది. అయితే, మర్ుపు వేగంతో
తీస్ుకకచ్చి జీప్ ని స్రిగగ ా గేటుకు అడుగు ముందు ఆపాడు అజయ్. గిరీశం, శంకర్ల్
లు ఒకూస్ారి ముందుకు త్రళ్ళేపడనార్ు. అజయ్ జీప్ దిగి, "హేఁ.... కౌన్ రేఁ
త్ూ....!" అని అర్ుస్క
ు గేటు పకూనే వ్ునా చ్చనా గదిలోంచ్చ కర్రని పటుుకుని
పర్ుగెత్ు రకుంటూ వ్స్ుునా మనిషరని కుడి కాలెతిు గుండెలమీద బలంగా త్ననాడు.
ఆ త్నుాడుకి వాడు వెనకుూ త్ూలాడు. అజయ్ వేగంగా వాడి వెైపు అడుగులేస్ు క,
"పో లీస్ ని... బర!" అని గరిజస్ు క పులి పంజా విసరరినటుుగా చేతు ో వాడి త్లని
పికూనునా గేటుకేసర బలంగా మోదనడు. అంతే, "హ్మాి...!" అంటూ పప లికేక
ప్ెడుత్ూ వాడు చేతిలోని కర్రను వ్దిలేసర త్ల పటుుకుని నిటు నిలువ్ునన నేలమీద
కూలబడిపో యాడు. ఈలోగా పికూ సీటస ల వ్ునా శంకర్ల్ కూడన జీప్ దిగాడు. గిరీశం
దిగుదనమా వ్దనద అనే స్ంశయంతో కురీికి అత్రకుూపో యాడు. అజయ్ ఆ గేట్
మేన్ ని చతకాూ పుచుికకని ప్ెైకి లేప్ర, "స్ాలా... గేట్ ఖోల్...!" అంటూ మళ్ాే
గరిజంచనడు. ముందు పడిన దెబబకే వాడికి గుండెకాయి గతంత్రలో కకచ్చింది. ఇక
అజయ్ 'పో లీస్' అని అంటూ పంజా విసరరేస్రికీ వాడికి కింర ద ఎకర్ం మేర్
త్డిచ్చపో యింది. గజగజా వ్ణికిపో త్ూ జేబులోంచ్చ గేట్ తనళ్ాలను తీసర గేట్ ని బారాస
తెరిచనడు. లోపల స్ుమార్ుగా డజనుమంది ఆడనళ్ళే వాళ్ేకి ఎదుర్ుగా నిలబడి
కనిాంచనర్ు. ఒకకూకూర్ూ వారి వారి పనిముటస ను ఆయుధనలాస గటిుగా పటుుకకని
482

నిలబడి వ్ుననార్ు. అందరి మొహ్హలలో ఒక ర్కమైన భయం పిస్ుుటంగా

Page
 కనిప్రస్ు ో ంది. వాళ్ేందరికీ మధయలో కాస్ు ముందుకి నిలబడి శ్లరదేవి వాళ్ేకి
కనిప్రంచ్చంది. 'శ్లరదేవి!'
★★★
ఇర్వెై అయిదు నిముషాల కిత్
ర ం.... డీల్ విషయమై ఓ బయర్ల్ ని కలిసల పనిమీద
బయటకి వెళ్ళేన దురాగదనస్ అర్గంట కిత్
ర మే త్న ఫాం హ్ౌస్ చేర్ుకుననాడు.
అంత్కుముందు, ఆ బయర్ల్ తోనే చ్చనా మందు సెటప్ వేస్ాడు దురాగదనస్. గటిుగా
ఓ అయిదు ప్ెగగ ులు లాగించనడో లేదో ఫాం హ్ౌస్ లో వ్ునా శ్లరదేవి జాఞపకమొచ్చింది
వాడికి. ఆమను త్క్షణం అనుభవించనలని వాడి మగత్నం తెగ రెచిగతటు డంతో
స్ాయంత్ిం వెళ్ద ామనుకునావాడు కాస్ాు వెంటనే అకూణుణంచ్చ బయలేదరాడు. ఒక
చేతు ో సీురింగ్ వీల్ ని కంటలిల్ చేస్ు క మరో చేతు ో విసీూ బాటిలిా పటుుకుని కకదిదకకదిదగా
గతంత్రలో పో స్ుకుంటూ కికుూను కూడన మయింటెయిన్ చేస్ు క డెవ్
ై చేయస్ాగాడు.
ఫాం హ్ౌస్ చేరాక కార్ల్ ని స్రిగగ ా పార్ల్ూ కూడ చేయకుండన స్రాస్రి శ్లరదేవి గది వెైపు
నడిచనడు. మందు పిభావ్ం చేత్ వాడికి అడుగులు కాస్ు త్డబడుత్రననాయి.
మూసరవ్ునా గది త్లుపులను తెరిచ్చ ఎదుర్ుగా మంచమీిద కూర్ుిని వ్ునా
ు , "ల్-లేచనవ్నామాట.... ఈస్ారి నినుా ఇలా—" అని అంటూ
శ్లరదేవిని చకస్క
లోపలికి అడుగుప్ెటు ాడు. అపుాడే త్లుపు వెనక నించ్చ వాడి త్లమీద బలంగా
దెబబ పడింది. 'హ్...మాి..!' అంటూ వాడు ఘీంకరించ్చ ముందుకు త్ూలిపో త్ూ
త్టుాకుని మళీే ప్ెైకి లేచనడు. వాడి చేతిలోని బాటిల్ చెయియజారి నేలమీద పడి
పగిలిపో యింది. రెండు చేత్రలతో త్న త్లని పటుుకకని వెనకిూ తిరిగాడు. ఆ దెబబ
పిభావ్ం వ్లస కను చ్చవ్ర్స లో నీర్ు చేరి చకపు కాస్ు మస్కబారింది... కనుల
483

ముందు ఎర్ుపు నలుపు మిశరమాలలో ఏవవ ర్ూపురేఖలు అస్ాషు ంగా

కనిాంచనయి. "క్..కో-యి-లా...?" అననాడు. 'ఇనేాళ్ళేగా కుకిూన ప్లనులా వ్ునా
Page
 అమాయకపు ముండకి ఉనాటుుండి త్న ప్ెైనే దనడిచేసలంత్ ధెైర్యం ఎకూడినుంచ్చ
వ్చ్చింది' అని దురాగదనస్ అమిత్మైన ఆశిరాయనికి లోనయాయడు. "నీయమి....
నినుా చంప్లస్ు ానే..!" అంటూ వెంటనే త్న చేత్రలను చనప్ర ఆమ చేత్రలను
పటుుకకననాడు. కోయిల వాడి పటుు నుంచ్చ త్ప్రాంచుకోడననికి కాలెతిు వాడి డొ కూలో
త్నిాంది. దురాగదనస్ నొప్రాతో "దొ ంగ లం.." అని అర్ుస్క
ు కోయిల త్లను గోడకేసర
కకటు డననికి యతిాంచనడు. ఈలోగా వెనక నుంచ్చ వాడి త్ల మీద బలంగా మరో
దెబబ పడింది. "హ్....ర్ల్..రార...." అంటూ మరోస్ారి ఘీంకరించనడు వాడు. ఈస్ారి
దెబబకకటిుంది శ్లరదేవి. దురాగదనస్ కోయిల ప్ెై దనడి చేయటంతో ఆమ పికూన టేబిల్
మీదునా గాజు ఫ్స వ్ర్ల్ వాజుని చేత్రలోసకి తీస్ుకకని గబగబా మంచం దిగి వాడి
త్లమీద గటిుగా మోదింది. ఆ దెబబతో వాడికి త్ల పగిలి ర్కు ం కార్ ననర్ంభించ్చంది.
కళ్ేముందు చీకటు
స అలుముకుంటుంటే చుటూ
ు లోకమంతన గిర్ురన తిరిగినటు యి
చపుాన మోకాళ్ే మీద కూచుండిపో యాడు వాడు. అపుాడే, "కోయిల... మ్...
ప్రలు వాళ్ేని," అనా శ్లరదేవి మాట వాడికి వినిప్రంచ్చంది. 'లం... ఇది నీ పనన...!'
అనుకుంటూ, "ఒసలుయ్... లం.... నిన్-ను...ఛ్....ఛంప్లశు ా.న్....." అననాడు జీర్
నిండిన గతరంత్రతో. కోయిల ప్రడికిలి బిగించ్చ వాడి మడమీద ఒక గుదుద గుదిదంది.
దెబబకు సెైలంటెైపో యాడు వాడు. ఆనక త్న ననలికతో ఒక విచ్చత్ిమైన శబాదనిా
చేసరంది కోయిల. వెంటనే ఇదద ర్ు ఆడనళ్ళే పర్ుగుపర్ుగున వ్చ్చి దురాగదనస్ ని
తనళ్ేతో కదలకుండన కటేుశార్ు. త్రావత్ వాణిణ ఈడుికుంటూ హ్హలోసకి తీస్ుకకచ్చి
చెకూ కురీిలో పడేశార్ు. "కోయిల... వాడి జేబులను చకడు..." అంది శ్లరదేవి.
కోయిల వాడి జేబులిా త్డమస్ాగింది. ఎడమ జేబులోంచ్చ ఐ ఫో న్ ని తీసర శ్లరదేవికి
484

ఇచ్చింది. అయితే దననికి లాక్ వ్ుండటంతో శ్లరదేవి విస్ుగాగ ఆ ఫో న్ ని వాడి

మొహ్మీిద విసరరికకటిుంది. 'ఛ... ఇపుడేం చెయాయలి?' అని అస్హ్నంగా అటు
Page
 ఇటు కదిలింది. అపుాడే, "అమిగోర్ు...!" అంటూ వాడి మరో జేబులోంచ్చ ఇంకో
ఫో న్ తీసరచ్చింది కోయిల. అది మామూలు ఫీచర్ల్ ఫో న్. శ్లరదేవి దననిా ఆత్ింగా
అందుకుని చకసరంది. అదృషు వ్శాత్ూ
ు దననికి లాక్ ప్ెటులేదు. "యస్..." అని
ఆనందంతో కేకప్ెటు ి వెంటనే వ్ంద నెంబర్ుకు డయల్ చేసరంది. అటుాంచ్చ,
"హ్లో..—" అనా చ్చనా మాట వినబడగానే, "హ్లో... పో లీసలుషనన...?" అని గటిుగా
అరిచేసరంది శ్లరదేవి. "హ్హ... ఔను...—" "ప్ీస జ్... మమిలిా ర్క్షించండి. ఇకూడ
మమిలిా వీడు బంధించనడు—" "హ్లో... ఎవ్ర్ు మీర్ు... ఎవ్ర్ు మిమిలిా
బంధించనర్ు. మీర్ు ఎకూడుననార్ు...?" "మేము ఎకూడుననామో మాకు తెలీదు
స్ార్ల్... మమిలని కాపాడండి ప్ీస జ్...." అంటూ బొ ంగుర్ుగా అరిచ్చంది. "అఁ... ఆ....
కంగార్ు పడకండమాి....—" అంటూ ఆ కాల్ ని టేస్
ి చెయయమనాటుుగా
పకూనునా వ్యకిుకి సెైగ చేశాడు. మాటాసడా ం కకనస్ాగిస్ు క, "మేము మిమిలిా
త్పాకుండన కాపాడుతనం... ఎవ్ర్ు మీర్ు...? మీ ప్లరేంటి? మిమిలిా
బంధించ్చనదెవ్రో మీకు తెలుస్ా...!?!" అనడిగాడు. "నన ప్లర్ు... శ్రర...—అక్-
కోయిల... క్-కో...యిల.. హ్... మేం వేరే వ్ూర్ువాళ్ేం స్ార్ల్-ర్ూ. వ్...వీడి ప్లర్ు...
దురాగ...దనస్... మమిలాందిరినీ బలవ్ంత్ంగా ఇకూడకికి తీస్ుకకచనిడు. ఇది ఏ
పిదేశమో మాకు తెలీదు. తొర్గా ర్ండి స్ార్ల్-ర్ూ..." అని వేడింది. ఎందుకో— త్న
ప్లర్ును కాకుండన కోయిల ప్లర్ును చెప్రాంది శ్లరదేవి. "ఓకే... ఓకే...—" అంటూ త్న
పికూనునా వ్యకిుని చకశాడు. అత్ను కాల్ టేస్
ి అవ్ుతోంది అనాటుుగా త్లూపాడు.
"ఓ....కే... మీర్ునా చోటుని కనిప్ెడుత్రననామమాి.... ఇపుాడే
బయలుదేర్ుతనం," అంటూ సీటస లంచ్చ లేచ్చ, మానిటర్ల్ వెైపు చకశాడు. అపుాడే
485

ు , "మీరేం కంగార్ుపడకండమాి.... ఇంకో

ఐడెంటిఫెై అయిన లకకేషన్ ని చకస్క
అర్గంటలో అకూడుంటాం—" అని అనగానే శ్లరదేవి, "తొర్గా ర్ండి, స్ార్ల్-ర్ూ...."
Page
 అనేసర కాల్ ని కట్ చేసర దురాగదనస్ దగగ ర్ పడేసరంది. త్రావత్ మిగతన ఆడనళ్ేతో
పో లీస్ులు వ్స్ుుననార్ని చెప్రా కోయిలతో, "పో లీస్ులు వ్చనిక ననకు నువ్ువ
చెప్రాందంతన వాళ్ేకీ చెపుా. మిగతనదంతన వాళ్ళే చకస్ుకుంటార్ు. పో లీస్ు వాళ్ళస
వ్చేిలోగా నేనికూడినుంచ్చ వెళ్ళేపో వాలి... వాళ్ేకు నన గురించ్చ ఏమీ చెపాకు—"
అని అంటుండగా, "యిెలిపో తనవా అమాి... యాడకి పో తనవ్...? మా కూడన మా
కోనకి రారాదన.. నన తోడ బుటిునదనననస నినుా స్కూంగా స్కస్ుకుంటాం..." అంది
కోయిల. ఆ మాటకి బాగా కదిలిపో యింది శ్లరదేవి. కోయిల చకప్రస్ు ునా ఆపాయయత్కి
ఆమ గుండె బర్ువెకిూంది. త్నకి కూడన కోయిల త్న స్ప ంత్మనిషరలా అనిప్రంచ్చంది.
ఓస్ారి గటిుగా ఆమను కావ్లించుకుంది. ఆమకు ఉదయ్ జాఞపకం వ్చనిడు.
చెమరిిన కళ్ేను త్రడుచుకుంటూ, "లేదు... ననవాళ్ళస... హ్.... నేను వ్-
వెళ్ళేపో వాలి..." అని మాత్ిం అనగలిగింది. కోయిలకి ఏం అర్ధమైందో తెలీదుగానీ,
మలస గా త్లూప్ర, "అలాగేనమిగోర్ు... కానీ, బలైట వవళ్ళ కావ్లుననాడు కంద... ఎటాు
ు , "గేట్ బయట వీడు
పో తనర్ు..?" అనడిగింది. శ్లరదేవి దురాగదనస్ వెైపు చకస్క
ఎంత్మందిని వ్ుంచనడో మనకు తెలీదు. కానీ, ఇదద ర్ు, ముగుగర్ు కంటే
ఎకుూవ్మంది వ్ుండకపో వ్చుినని ననకనిప్రస్ు ో ంది. మనం మొత్ు ం పదమూడు
మంది ఆడనళ్ేం వ్ుననాం. అందర్ం ఇలానే కలసరకటుుగా వెళ్ు ళ—" అంటూ పికూన
గోడకి ఆనించ్చ వ్ునా గతడా లిని తీసర చేతు ో పటుుకకని, "—వాళ్ళే మనలిా ఏం
చెయయలేర్ు," అంది. వెంటనే, మిగతన ఆడనళ్ళే కూడన బంగళ్ా చ్చవ్రికి పో యి
అకూడ పడివ్ునా గునపాలు, గడా పార్లు మొదలగు స్ామానస ను పటుుకుని గేటుని
బదద లు కకటు డననికి స్మాయత్ు మయాయర్ు. "అమిగోర్ు... ఒకేళ్ ఆడ స్ానన
486

యిెకుూవ్మందుంటే...?" అని వ్ణికిపో త్ూ అడిగింది మందలోని ఒకామ. శ్లరదేవి

ఆమను ఓస్ారి తేరిపార్ చకసరంది. కాయాకషు ం చేసరన ఒళ్ళే కావ్డం చేత్ కండలు
Page
 తిరిగి చనలా బలంగా కనిప్రస్ు కందనమ. ఆమ ముఖంలోని బలర్ుకుని, చేతిలోని
గునపానిా చకసర చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "ఏముందీ...! భూమిలోకి ఎంత్ బలంగా
దననిా పప డుస్ాువవ... వాళ్ే గుండెలస ోకి కూడన అలాగే పప డిచేయ్...!" అంటూ గేటు
దగగ రికి కదిలింది. ఆమ వెనుకనే సెైనయంలా కదిలార్ు మిగతన ఆడనళ్ేంతన. వాళ్ళే
స్రిగగ ా గేటుకు ఆర్డుగుల దకర్ంలో వ్ుండగా గేటు మీద దబుబమని ఏదో పడిన
శబద ం విని అందర్ూ ఆగిపో యార్ు. ఏవేవవ మాటలు అస్ాషు ంగా వినిాంచనయి. శ్లరదేవి
ఓస్ారి వెనకిూ తిరిగి అందరి వ్ంక చకసరంది. అందరి మొహ్హలలో భయం
కకటటుచ్చినటుుగా కనపడుతోంది. అంత్లో గేటు తెర్ుస్ుునా చపుాడయింది. గతడా లి
ప్రడి చుటూ
ు త్న చేయి బిగించ్చ చపుాన త్ల తిప్రా ముందుకు చకసరంది. ఎదుర్ుగా
ఓ పో లీస్ు జీపు... దనని పికూనే ముగుగర్ు మనుషరలు కనిప్రంచనర్ు. 'పో లీస్ులు
ఇంత్ త్వర్గా వ్చేిశారా...?' అనుకుంటూ అనుమానంగా వాళ్ేను చకసరంది.
అపుాడే, ముందునా ఇదద ర్ు వ్యకుుల వెనకే నడుస్క
ు వ్స్ుునా మూడో వ్యకిుమీద
త్న దృషరు నిలిచ్చపో యింది. 'శంకర్ల్!'
★★★
శ్లరదేవి కనిప్రంచగానే శంకర్ల్ కి మనస్ు ఒకింత్ తేలికపడింది. త్ను రేప్ కి
గుర్యిందిని తెలిసరనపాటినుంచీ త్క్షణం ఆమను చకడనలని శంకర్ల్ ఎంత్గానో
త్ప్రంచ్చపో యాడు. అంత్వ్ర్కూ ఆమ మీదునా కోపం కాస్ాు మాయమైపో యింది.
ఇపుాడు త్నని చకశాక, వ్డివ్డిగా ఆమను చేర్డననికి అడుగులేయస్ాగాడు.
అకూడ శ్లరదేవి కూడన శంకర్ల్ ని చకసర ఆనందంగా, "మ్-నన భర్ు ... కోయిల... త్ను—
నన భర్ు !" అని కోయిలకి శంకర్ల్ ని చకప్రంచ్చంది. గతడా లిని పికూకు విసరరేసర శంకర్ల్
దగగ రికి పర్ుగెతిుంది. అయితే, శంకర్ల్ కి అపాటివ్ర్కూ త్ను మరిిపో యిన పాత్
487

స్ంగతి మళ్ాే జాఞపకమొచ్చింది. అంతే, వెళ్ు ళనావాడలాస ఠకుూన ఆగిపో యాడు.

Page
 పాపం శంకర్ల్ ఎందుకు ఆగిపో యాడో తెలీని శ్లరదేవి అత్నిా స్మీప్రంచ్చ గటిుగా
అత్నిా హ్త్ర
ు కుంది. శంకర్ల్ మాత్ిం శిలలా నిలుచుండిపో యాడు. ఇక అజయ్ ఆ
గేట్ మన్ ని అలాగే ఈడుికుంటూ, "చల్ బర...! ఎకూడని నీ బాస్క... పద, చకప్రయ్
ఆ దొ ంగనన———ని?" అంటూ వాణిణ లోపలికి నెడుత్ూ అడిగాడు. అపుాడే,
"వాడిని వ్దిలెయ్, అజయ్! జరిగింది చనలు...! ఇంకేం వ్దుద..." అననాడు శంకర్ల్
ు , "ఏంటీ... వ్దిలెయాయలా...? ఏం
స్డెన్ గా. అజయ్ శంకర్ల్ ని ఆశిర్యంగా చకస్క
మాటాసడుత్రననావ్—రా?" అననాడు. శ్లరదేవి కూడన త్లెతిు త్న భర్ు మొహ్ంలోకి
చకసరంది. ఆమ కనుబొ మిలు ముడిపడనాయి. "భర్ు కి అబదధ ం చెప్రా ఎకూడికో
వెళ్ళేచ్చిన దననిా ఇంకెవ్డో రేప్ చేసరనన, కిడనాప్ చేసరనన ప్ెదదగా తేడన యిేం లేదు.
నీతి, నిజాయితీలు లేని అలాంటిదనని కోస్ం కేస్ు ప్ెటు ి నన పర్ువ్ును ఇంకా
దిగజార్ుికోవ్డం ననకిషుంలేదు!" అననాడు శంకర్ల్. అది వినగానే శ్లరదేవి మొహ్ం
మా ు , "అ-అది కాదు
స నమైపో యింది. అజయ్ శంకర్ల్ కి స్రిదచెపాడననికి పియతిాస్క
బలదర్ూ—" అంటుండగా, "I AM NOT GOING TO COMPLAIN IN
POLICE...!" అంటూ గటిుగా అరిచనడు శంకర్ల్. శ్లరదేవి వెంటనే శంకర్ల్ ని వ్దిలి అత్ని
వ్ంక బలదుర్ుగా చకసరంది. శంకర్ల్ వెనకిూ తిరిగి జీప్ దగగ ర్కు నడిచనడు. అజయ్ ఆ
వాచ్ మన్ గాడిని వ్దిలేసర శంకర్ల్ దగగ ర్కు వెళ్ళే అత్నిా త్న వెైపుకు
తిపుాకుననాడు. "Take it easy, man... అంత్ కోపమందుకు? నువ్ువ కూడన
అంజలితో రిలేషన్ మయింటెైన్ చేశావ్ుగా..." అననాడు. చ్చవ్రి మాటని శంకర్ల్ కి
మాత్ిమే వినపడేలా మలస గా చెపాాడు. అయితే, శంకర్ల్ లోని 'మగాడు' అది
వినడననికి ఇషు పడలేదు. హ్ి....ఎందుకు ఇషు పడతనడు.? వాడి దృషరులో 'తనను
488

చేసలు శృంగార్ం... అదే, ఆడది చేసలు అది వ్యభిచనర్ం!' శంకర్ల్ ఆవేశంలో వ్ుననాడని
అర్ధమైంది అజయ్ కి. "స్రే... ముందు ఇంటికి వెళ్దనం... అకూడికి వెళ్ాేక అనిా
Page
 విషయాలూ మాటాసడుకోవ్చుి... పద," అని శంకర్ల్ తో అని శ్లరదేవి వెైపు చకశాడు
అజయ్. ఆమ ఇంకా శంకర్ల్ వెైపు భయం భయంగా చకస్క
ు వ్ుంది. "జీప్ెకూండి
శ్లరదేవిగార్ు...!" అననాడు. ఆమ మలస గా అడుగులో అడుగేస్ుకుంటూ జీప్
ఎకిూంది. ఇక గిరీశంతో పనిలేదనిప్రంచ్చ అజయ్ అత్నిా అకూడే వ్దిలేసర మిగతన
ఇదద రితో అకూణిణ ంచ్చ బయలుదేరాడు. స్రిగగ ా వాళ్ళే బయలుదేరిన అయిదు
నిమిషాలకి మరో పో లీస్ జీప్ అకూడికి చేర్ుకుంది.
★★★
489
Page
 Episode 99
ఇలుస చేరాక, అజయ్ శ్లరదేవిని ఇంటలసకి వెళ్ేమని చెప్రా శంకర్ల్ ని మరోస్ారి కేస్ు
విషయమై ఒప్రాంచేందుకు పియతిాంచనడు. అయితే, శంకర్ల్ ఇంకా అలానే
మొండిగా వ్యవ్హ్రించడంతో ఇక లాభంలేదనుకుని అత్డు అకూడుాంచ్చ
నిష్రమించనడు. ఇక, శ్లరదేవి ఇంటలసకి అడుగుప్ెటుగానే అంజలి ఆమ దగగ ర్కు
వెళ్ళేంది. ఆరోజు పప ి దుదనా నుంచీ శ్లరదేవి గురించ్చ ఒకోూస్ారి ఒకోూలా త్న
అభిపాియం మార్ుత్ూ వ్చ్చింది. మొదట, శ్లరదేవి శంకర్ల్ ని(అదే... త్న కకత్ు
ప్రియుడిా) మోస్ం చేసర ఎవ్డి దగగ రికో వెళ్ళేందని తెలిసర ఆమను తీవ్ింగా
అస్హియంచుకకంది. ఆ త్రావత్ త్ను రేప్ కి గుర్యిందని తెలిశాక మలస గా ఆమ ప్ెైన
జాలి కలిగింది. అలాగే, శ్లరదేవిని కిడనాప్ చేయటంలో త్న భర్ు పాత్ి వ్ుండటం
జాఞపకమొచ్చి ఇపుడు ఆమ ముందు నిలవ్డననికి కాస్ు సరగగ ుగా కూడన
అనిప్రస్ు ో ంది. శ్లరదేవితో ఏం మాటాసడటానికీ తోచక ఆమ చేత్రలని పటుుకకని మలస గా
నిమిరింది. అపుాడే శంకర్ల్ లోపలికి వ్చనిడు. అంజలి అత్నిా చకసర చటుకుూన
శ్లరదేవి చేతిని వ్దిలేసరంది. అయితే, అత్డు లివింగ్ ర్ూమ్ లో ఆగకుండన స్రాస్రి
త్న బలడక
ి మ్ లోనికి వెళ్ళేపో యాడు. అంజలి శ్లరదేవి వెైపు ఓమార్ు ఇబబందిగా
చకసర ప్ెర్టలసకి వెళ్ళేపో యింది. బలడక
ి మ్ లోనికి వెళ్ాేలా వ్దనద అనే మీమాంస్లో
కాసలపు కకటుుమిటాుడనక శ్లరదేవి మలస గా అడుగు అడుగు ప్లర్ుికుంటూ త్ను కూడన
బలడక
ి ంలోనికి పివేశించ్చ శంకర్ల్ ని స్మీప్రంచ్చంది. శంకర్ల్ ముందు నిలవాలంటేనే
బలర్ుగాగ వ్ుందనమకు. అత్ను మంచంమీద త్ల దించుకుని కూర్ుిని వ్ుననాడు.
అత్ని కళ్ళే మూస్ుకకని వ్ుననాయి. శ్లరదేవి భయం భయంగా త్న చేతిని ఎతిు
అత్ని భుజమీిద వేస్ు క, "ఎ-ఏఁవ్ండి..!" అంది. శంకర్ల్ చపుాన త్లెతిు శ్లరదేవిని
490

చకస్ాడు. అత్ని కళ్ళే చ్చంత్నిపుాలాస ఎర్రగా వ్ుననాయి. శ్లరదేవికి వెనుాలో

Page
 వ్ణుకు పుటిుంది. షాక్ కకటిునటుు చేతిని వెనకుూ తీస్ుకుంది. శంకర్ల్ చ్చవాలున లేచ్చ
కోపంగా, "రాక్షసర...!" అంటూ ప్ెఢేళ్ళమని ఆమ చెంప చళ్ళేమనిప్రంచనడు. ఆ
దెబబకి శ్లరదేవి నేలకకరిగి చెంపమీద చెయియ ప్ెటు ుకుని నిలువెలస ా వ్ణికిపో త్ూ శంకర్ల్
వెైపు చకసరంది. ఆమ కళ్ేలో గిర్ురన నీళ్ళే తిరిగాయి. శంకర్ల్ ఆవేశంగా,
"రాక్షసర....! నన గురించ్చ ఏమనుకుంటుననావేఁ...? నువెవంత్మందితో
దెం..చుకుననా అంతన దులిప్లస్ుకుని మళీే నీతో కాపుర్ం
చేస్ు ాననుకుంటుననావా...? లం...! నువెవంతో మంచ్చదననివి, మంచ్చ కుటుంబంలో
నుంచ్చ వ్చనివ్నుకుని నినుా ప్ెళ్ాేడనను కదే! ఛ... మీ అమిని చకస్ప స్ాునని
చెపు ుంటే నిజమేనేమోనని ప్రచ్చి పూ...లా పితిస్ారీ వేలకు వేలు డబుబలిచ్చి
పంప్లవాడిా... నువ్ువ చేసరన దోి హ్హనికి నన స్ాునంలో ఇంకెవ్డెైనన వ్ుండుంటే
ఈపాటికి నినుా ముకూలు ముకూలుగా నరికేసలవాడు. నేను కాబటేు ఇంత్ జరిగినన
నినుా ఇంటలసకి రానిచనిను. మళ్ాే నువ్ువ నన ఛనయలకు గానీ వ్చనివవ... నేనేం
చేస్ు ానో ననకే తెలీదు! లం...!" అని ఆమతో అనేసర ఆ గదిలోంచ్చ, ఇంటలసంచ్చ బయటికి
వెళ్ళేపో యాడు. భర్ు తో కాక మరతకరితో స్ంబంధం ప్ెటు ుకునా ఆడదననిా 'లం...'
అని హీనంగా స్ంబో ధిస్ు ుంటార్ు కదన...! మరి, త్న భార్యతో కాకుండన మిగతన
ఆడనళ్ేతో కూడన ర్ంకు స్ాగించే మగాడిని ఇంకెంత్ హీనమైన పదంతో
ప్రలవాలి...??? శంకర్ల్ మాటలకు శ్లరదేవి స్ాుణువెైపో యింది. ఆమ కళ్ేలోంచ్చ
పివాహ్ం ఆగటం లేదు. మలస గా మంచం దగగ ర్కి జరిగి ఇందనక శంకర్ల్ కూర్ుినా
చోట త్న త్ల ప్ెటు ుకుని పడుకుంది. శంకర్ల్ అనా ఒకకూకూ మాట ఆమ గుండెలస ో
శూలాలాస గుచుికుని బాధించస్ాగింది. దనంతో... ఇక శంకర్ల్ కి అంతన
491

చెప్లాయాలని నిశియించుకుంది. ఆ త్రావత్ ఎలాంటి పరిణనమాలు ఎదురెైనన

Page
 త్ను మాత్ిం ఎటిుపరిసు తి
ర లోనక త్న ఉదయ్ ని వ్దలుకోకూడదని కూడన
నిర్ణయించుకుంది.
★★★
శంకర్ల్ బాగా చీకటి పడనాక ఇలుస చేరాడు. శ్లరదేవి అలా ఏడుస్క
ు నే మంచమీిద త్ల
ప్ెటు ుకుని నిదుర్పో యింది. అంజలి త్నని భోంచేయడననికి ప్రలిచ్చనన త్ను
కదలేస దు. ఇంకా పడుకోకుండన టీవీ చకస్ుునా స్ుజాత్ వెళ్ళే త్లుపు తెరిచ్చంది.
శంకర్ల్ త్ూలుత్ూ లోపలికి అడుగుప్ెటు ాడు. అత్ను బాగా తనిగి వ్ుననాడని అత్ని
నుండి వ్చేి దుర్గ ంధమే చెబుతోంది. స్ుజాత్ ముఖం చ్చటిస స్క
ు రెండడుగులు
వెనకిూ వేసరంది. స్ాధనర్ణంగా త్నకి తనిగివ్ునావాళ్ేంటే భయం లేకపో యినన(త్న
త్ండిి ఇలాగే మందుకకటిు ఇంటికకచ్చిన దనఖలాలు చనలానే వ్ుననాయి మరి!)
శ్లరదేవిప్ెై జరిగిన రేప్ వ్ుదంత్ంతో ఆమకు శంకర్ల్ ని చకసలు కాస్ు భయంగా
అనిప్రంచ్చంది. అయితే, శంకర్ల్ త్లెతిు ఆమను చకసర, "థనం.....కూయ..
స్ుజీ...హిక్ఁ...ను...వ్..వ్ు... చ్... చన... లా.... మంచ్చ.. హిక్ఁ....దన...న్..వి....
టా.... టా...." అని ఒకోూమాటనక స్ాగదీసర పలుకుత్ూ అలానే పడుత్ూ లేస్ు క
త్న గదిలోకి వెళ్ళేపో వ్టంతో త్ను 'హ్మియాయ!' అని రిలీఫ్ గా వ్ూప్రరి ప్ీలుికుని
త్లుపు గడియ ప్ెటు ి వెళ్ళే టివి కటేుసర త్న ప్రనిాతో కలిసర పడుకోవ్టానికి ఆమ
గదిలోకి వెళ్ళేపో యింది. శంకర్ల్ త్న గదిలోకి పివేశించ్చ అంతన చీకటిగా వ్ుండటంతో
లెైటు వేయడం కోస్ం కాసలపు గోడలిా త్డిమి సరవచుిలిా ఆన్ చేశాడు. గదంతన
వెలుత్రర్ు పర్ుచుకకని మంచంమీద త్ల ప్ెటు ి పడుకునా శ్లరదేవి అత్నికి
కనిప్రంచ్చంది. మలస గా ఆమకు చేర్ువెై చెమికిూ మస్కబారిన కళ్ేను
492

త్రడుచుకకంటూ ఆమ ముఖానిా పరిశ్లలనగా చకశాడు. ఆమ ముఖమీిద

కనీాటి మచిలు మర్ుస్క
ు అగుప్రంచనయి. త్న వేలి ముదిలు ఆమ చెంప మీద
Page
 ఎర్రగా ఓ అచుిలా కనపడస్ాగాయి. శంకర్ల్ ఆమ పికూనే కూర్ుిని త్న చేతు ో ఆమ
బుగగ ని మలిస గా నిమిరాడు. స్ుర్ుకుూమనిప్రంచ్చందేమో, నిదిలోనే శ్లరదేవి 'ఇస్'మని
శబద ం చేసరంది. ఆమ బాధపడటం చకసర శంకర్ల్ కి మళ్ాే కళ్ళే చెమిగిలస ాయి.
ముందుకు వ్ంగి ఆమ నుదుటిని ప్లిమగా ముదనదడి, "శ్ర-శ్లరదేవీ... నువ్ువ- హ్...
నినెాంతో ఇషు పడనాను కదే..హిక్ఁ... నువ్ువ త్పుా చేస్ావ్ంటే...నే-నే-నేను...
నమిలేకపో త్రననా... శ్లరదేవి...న-మి-లే-ను!" అంటూ త్ను కూడన మలస గా
నిదిలోకి జారిపో యాడు.
★★★
మరాాడు పప ి దుదనా ఏడునార్ ఆ స్మయానికి శంకర్ల్ కి మలుకువ్ వ్చ్చింది.
పికూన శ్లరదేవి కనపడలేదు. ఆమ గురించ్చ శంకర్ల్ కూడన ఆలోచ్చంచే సరుతిలో లేడు.
చనలాకాలం త్రావత్ మందు కకటు డం, అదీ లిమిట్ మించ్చ తీస్ుకోవ్డంతో హేంగోవ్ర్ల్
అయియ అత్నికి త్లకాయ్ పటేుసరంది. ప్ెళ్ళేకి ముందు కూడన ఏదో స్ర్దనగా
అపుాడపుాడు దో స్ు ులతో కలిసర కకంచెం మందు పుచుికునా అనుభవ్ముననా,
ప్ెళ్ేయాయక అది కూడన మానేస్ాడనయిే... అందుకే, త్లనొప్రాకి
త్టుుకోలేకపో త్రననాడు. 'అబాబ... ఏం నొప్రారా బాబూ...!' అనుకుంటూ రెండు
చేత్రలతో త్లను బలంగా వొత్ర
ు కుంటూ మలస గా లేచ్చ మంచం మీద
కూర్ుిననాడు. అత్నికి గతరంత్ర కూడన ప్రడచగటుుకుపో త్రనాది. కకంచెం కదిలినన
పప టు లో ఏదో కదిలినటు యి వికార్ంగా అనిప్రస్ు ుంది. అపుాడే— "ఇ-ఇదుగోండి...
ఇవి తీస్ుకోండి!" అంటూ మాట వినపడేస్రికి అలాగే త్లని పటుుకుని చకశాడు.
ఎదుర్ుగా శ్లరదేవి మజిజ గ గాసస్ుతో నిలబడింది. మరో చేతిలో ఎవవ మాత్ిలు వ్ునావి.
493

త్లనొప్రా బాధిస్ు ుననా ఆమను చకడగానే తోక తొికిూన తనిచులా మంచమీిద

నుంచ్చ లేచ్చ తిటు డం మొదలెటు ాడు శంకర్ల్. రాతిి మదయం మత్ర
ు లో ఆమ ప్ెై
Page
 ు వీడగానే మాయమైపో యింది. అయితే, ఆమను
చకప్రంచ్చన ప్లిమ అంతన మత్ర
తిటేుందుకు ఉపయ్యగించే ఒకోూమాట త్న త్లలో స్మిట పో టస ను త్లప్రంచడంతో
కాసలపటికి ఆప్లశాడు. అంత్సలపు మౌనం వ్హించ్చన శ్లరదేవి మలస గా అత్నితో ఇలా
అంది, "ముందు ఈ మాత్ిలు వేస్ుకోండి. ననుా తిటు డననికెైనన మీకు ఓప్రక
కావాలిగా...!" శంకర్ల్ ఒకస్ారి ఆమను గుడుసరిమి చకడటానికి పియతిాంచనడు.
పియతిాంచనడు అని ఎందుకననానంటే... అత్ను కళ్ళే పూరిుగా తెర్వ్డననికి
యతిాంచ్చన పితీస్ారీ త్ల నొప్రా తీవ్ిమవ్ుతోంది. మలస గా చేత్రలు చనచ్చ ఆమ
చేతినుంచ్చ మాత్ిలను, మజిజ గను అందుకుననాడు. ఈలోగా శ్లరదేవి నెమిదిగా
అత్ని పికూకు వెళ్ళే, "మీకు అబదద ం చెప్రా నేను చనలా త్పుా చేశాను. ననుా
క్షమించండి..." అంది. శంకర్ల్ ఆమ మాటలిా పటిుంచుకోలేదు. మందులు
వేస్ుకుని త్లదించుకుని సెైలెంటుగా మజిజ గ తనిగస్ాగాడు. ఆమ కకనస్ాగిస్ు క, "మీ
దేవషానిా నేను భరించలేకుననాను. అందుకే, ఇనిారోజులుగా ననలోనే దనచుకునా
ర్హ్స్ాయనిా ఇక మీతో చెప్లాయాలనుకుంటుననాను," అంది మలస గా. మందులు
వేస్ుకోవ్టం వ్లస నో, లేక మజిజ గ తనిగటం చేత్నో శంకర్ల్ కి త్ల నొప్రా నుంచ్చ కాస్ు
ఉపశమనం లభించ్చనటు
స ంది. చపుాన త్లెతిు శ్లరదేవిని చకశాడు. ఆమ ముఖంలో
భావ్ం ఇంకా అలా సరుర్ంగానే వ్ుంది. "ఇంకా ఏ ర్హ్స్యం చెపు ావ్? ననుా ఎంత్
అందంగా మోస్ం చేశావవ అంతన విడమరిచ్చ చెబుతనవా...?" అననాడు త్ను
ఆవేశంగా. "నన ఉదయ్ గురించ్చ చెపాాలి!" అందనమ నిశిలంగా. "ఉ-ఉ-ఉదయ్—
?" శంకర్ల్ అవాకూయాయడు. కనుబొ మిలు చ్చటిస స్క
ు , "అయితే, వాడి కోస్మే ననతో
అబదధ ం చెప్రా—" అని కోపంగా అనబో త్రండగా శ్లరదేవి, "మీర్ు.... ఉదయ్ ని
494

కలుస్ాురా...?" అనడిగింది. అంతే, శంకర్ల్ మాట మధయలోనే ఆగిపో యింది. ఆమనే

Page
 మళీే, "ఈరోజే మిమిలిా అకూడికి తీస్ుకెళ్ు ాను... అకూడే మీకంతన చెపు ాను,"
అంది దృడమైన స్వర్ంతో.
★★★
శంకర్ల్ అంజలితో ఆరోజు త్ను స్కూలుకు సెలవ్ు ప్ెడుత్రనాటుుగా చెప్రా శ్లరదేవితో
కలిసర రాజమండిి బయలుదేరాడు. ఎందుకో... ఆ స్దర్ు ఉదయ్ ని కలవ్డం శంకర్ల్
కి అస్ులు ఇషు ం లేదు. భార్య బో య్ ఫెిండును కలవ్టం ఏ మగడికి నచుిత్రంది
లెండి...! అయితే, శ్లరదేవి చెప్లా నిజం ఏంటల తెలుస్ుకోవాలని అత్ని మనస్ు
ఆరాటపడుతోంది. అలా త్ను ఆలోచనలోస మునిగివ్ుండగా బస్ుు రాజమండిి
చేర్ుకుంది. మరో పది నిముషాల త్ర్ువాత్ పపుాల వీధిలోని గంటమి గుడి
పికూన వ్ునా ఒక ఇంటి ముందు ఆటల దిగారా యిదద ర్ూ. శ్లరదేవి వెళ్ళే ఆ ఇంటి
త్లుపు త్టిుంది. స్ుమార్ుగా యాభలై యిేండుస వ్యస్ునా ఒకాడనవిడ త్లుపు
తెర్చ్చ, "అమాి శ్లరదేవీ... బావ్ుననావ్మాి...?" అంటూ ఆపాయయంగా
పలకరించ్చంది. శ్లరదేవి 'బావ్ుననా'ననాటుుగా త్లూప్ర లోపలికి నడిచ్చంది. శంకర్ల్
కూడన ఆమ వెనకాలే లోపలికి అడుగుప్ెడుత్ూండగా, "ర్ండి అలుసడుగార్ూ...!"
అంది ఆవిడ. శంకర్ల్ విస్ుుపో యి ఆవిడ వ్ంక చకస్క
ు హ్హలులోకి వ్చనిడు. శ్లరదేవి
అత్ని మనస్ులోని స్ందేహ్హనిా చదివినటుుగా, "ఈమ ప్లర్ు లక్షిమి.... మీతో
అపుాడపుాడు మా అమిలా మాటాసడింది త్నే!" అంటూ ఆవిడని పరిచయం
చేసరంది. లక్షిమి శంకర్ల్ కి నమస్ూరించ్చ, "కూరోిండి బాబూ..." అంది. శంకర్ల్
ఆమ వ్ంక గుర్ురగా చకస్క
ు వెళ్ళే కురీిలో కూర్ుిననాడు. ఆ త్రావత్ శ్లరదేవి
లక్షిమికి కళ్ేతోనే ఏదో సెైగ చేసరంది. లక్షిమి వెంటనే లోపలికెళ్ళేపో యింది.
495

శంకర్ల్ ఆమ వెళ్ేపో వ్టానిా చకస్క

ు యధనలాపంగా ఓస్ారి ఆమ వెళ్ు ళనా దనరి
వెైపు దృషరు నిలిపాడు. వ్ర్స్గా రెైలు ప్ెటు ల
ె స ాగ రెండు గదులు కనిాంచనయి. అలాగే
Page
 తనమునా హ్హల్ ని కూడన ఓస్ారి పరికించ్చ చకస్ాడు. ఎకూడికకూడ బూజులు
ప్లర్ుకుపో యి వ్ుననాయి. 'శ్లరదేవి త్నని ఇకూడికి ఎందుకు తీస్ుకకచ్చింది? ఆ
ఉదయ్ ఏడి...?" అనుకుంటూ త్న పికూనే నిలబడి వ్ునా శ్లరదేవి వ్ంక
పిశాార్ుకంగా చకశాడు. అపుాడే లోపలి గదిలోంచ్చ లక్షిమి ఓ అయిదనరేళ్ే
ు కుని తీస్ుకువ్చ్చింది. ఆ బాబు శ్లరదేవిని చకసర,
వ్యస్ునా బాబును ఎత్ర
"అమాి....! వ్చేిశావా...?" అని అర్ుస్క
ు లక్షమి మీదనుంచ్చ దిగిపో యి శ్లరదేవి
దగగ ర్కు పర్ుగెత్ు రకుంటూ వ్చనిడు. శ్లరదేవి కూడన ఆ బాబు దగగ ర్కు వ్డివ్డిగా
అడుగులు వేస్ు క పో యి, "ఉదయ్...! నన బంగార్ు కకండన...!" అంటూ వాణిణ
ఎత్ర
ు కుని ప్లిమగా బుగగ లిా ముదనదడింది. అది చకసర శంకర్ల్ కురీిలోంచ్చ దిగగ ున
లేచనడు. 'ఉదయ్...అంటే...ఈ చ్చనా బాబునన?' అత్నికి మైండు బాసంక్
అయిపో యింది. "మూడోి జుల బటీు నీనుంచ్చ ఫో న్ లేకపో వ్డంతో ఉదయ్ చనలానే
బలంగ ప్ెటు ుకుననాడు, దేవీ!. అనాంకూడన స్రిగగ ా తినకుండన 'అమితో
మాటాసడనలి...!' అంటూ ఒకటే గోల... ఇవాళ్ పప దుదనా కూడన నువ్ువ వ్స్ుునాటుు
ఫో న్ చేసర చెపాావ్ని చెప్నే
లు భోంచేశాడు. రాను రానక మరీ మొండిగా
త్యార్వ్ుత్రననాడనుకో, నీ పుత్ిర్త్ాం...!" అంటూ లక్షిమి శ్లరదేవి పికూకు
వ్చ్చింది. 'పుత్ి-ర్త్ాం....? ఈ ఉదయ్.. శ్లరదేవి కకడుకా? త్న భార్య.... ఒక బిడా కు
త్లిస ...?' అంటే నమిబుదిధ కావ్డం లేదు అత్నికి. కాళ్ే కింర ద భూమి కదిలినటు యి
కురీి చేతిని ఆస్రాగా పటుుకుననాడు.
496
Page
 Episode 100
అటు ఉదయ్ కూడన శ్లరదేవిని గటిుగా కౌగిలించుకుననాడు. ఆమ వెనకనునా శంకర్ల్
వెైపు వింత్గా చకసర, "అమాి... ఈ అంకుల్ ఎవ్ర్ు?" అని అడిగాడు. శ్లరదేవి త్ల
తిప్రా శంకర్ల్ వెైపు చకసరంది. శంకర్ల్ అకూడే వ్ుననాడనా స్ంగతిని ఒకూ క్షణం
త్ను మరిిపో యింది. త్ను అలా తిర్గాగనే ఆమ చెంప మీద కమిలిన ఎర్రని గుర్ుుని
చకసర ఉదయ్, "అమాి... ఏంటిది..?" అంటూ అకూడ చెయియ వేసర పామాడు. శ్లరదేవి
కాస్ు నొప్రాగా అనిప్రంచ్చ వాడి చేతిని పటుుకకని ఆప్ర, "కనాలూ... నువ్ువ లోపలికి
వెళ్ళే ఆడుకో... నేను కాసలపటలస వ్స్ాునేఁ..!" అని చెప్రా వాడిా కింర దకి దింప్రంది.
వాడు శంకర్ల్ ని ఆస్కిుగా చకస్ుుననాడు. శ్లరదేవి త్న బాయగ్ లోంచ్చ ఓ చనకెసట్ ని తీసర
వాడికి ఇచ్చి లక్షిమితో వాడిా లోపలికి తీస్ుకెళ్ేమని చెప్రాంది. శంకర్ల్ కి అంతన
గజిబిజిగా వ్ుంది. శ్లరదేవి త్న ప్రియుడిా కలవ్టానికి వ్స్ోు ందని అనుకుననాడు.
కానీ, త్ను ఇకూడ ఏకంగా ఓ ప్రలస ాడిా కనేసర ర్హ్స్యంగా ప్ెంచుతోంది.! 'ఆరేళ్ే
ప్రలస ాడు...!?! ఇంకా ఏం నిర్ూప్రంచనలని త్నని ఇకూడకి తీస్ుకకచ్చింది...?' ఉదయ్
లోపలికి వెళ్ళేపో గానే శ్లరదేవి శంకర్ల్ తో, "ఏఁవ్ండీ...! ఉదయ్... నన స్ప ంత్ బిడా
కాదు... నన అకూ కకడుకు," అంది శంకర్ల్ మనస్ులో పిశాకు జవాబుగా. "ఏంటీ—
? న్-నీకో అకూ కూడన వ్ుందన?" అననాడు శంకర్ల్ ఆశిర్యపో త్ూ. "ఊ.... ఇపుాడు
లేదు!" "ననకేం అర్ధం కావ్టంలేదు...! ప్ెళ్ళే స్ంబంధం కుదుర్ుికునేపుాడు మీ
అమి త్నకి నువొవకూతిు వే స్ంతననమని చెప్రాందిగా..! మళ్ాే ఈ అకూ
ఎకూడుాంచ్చ వ్చ్చిందీ?" అని అడిగాడు వెంటనే... "ఔనండీ... మా అమికి
నేనొకూదననేా స్ంతననం. అఁ—" "ఒసలయ్.... ప్రచెికిూంచేస్ు ుననావ్ కదే! మీ
497

అమికు నువ్ువ ఒకూదననివే అంటుననావ్... మళ్ాే నీకో అకూ వ్ుందని

అంటుననావ్....(అంటూ గటిుగా పళ్ళే బిగించ్చ) అస్లేంటిదంతన....? స్రిగగ ా
Page
 చెపావేఁ.." అననాడు శంకర్ల్. శ్లరదేవి ఓస్ారి గాఢంగా వ్ూప్రరి ప్ీలుికకని,
"చెపు ానండీ.... అంతన చెపు ాను.... ముందు మీర్ు కూరోిండి...!" అంది. శంకర్ల్
శ్లరదేవి వ్ంక అస్హ్నంగా చకస్క
ు మళ్ాే కురీిలో కూర్ుిననాడు. శ్లరదేవి అలాగే
నిలబడి చేత్రలు కటుుకుని చెపాడం పాిర్ంభించ్చంది. "మా అమి, మా నననాగారికి
రెండో భార్య.... మొదటి భార్య మా అకూకి జనినిస్క
ు చనిపో యింది. అకూయయ ప్లర్ు
స్ర్స్వతి. నననా అకూను ప్లిమగా చకస్ుకుంటుందని అమిను
ప్ెళ్ళేచేస్ుకుననాడు. కానీ, త్ను అకూ పటస స్వ్తి త్లిస ప్లమ
ి నే చకప్రంచ్చంది. ననకు
మాత్ిం చ్చనాపాటినుంచీ అకూంటే పాిణం. ఎపుాడక అకూతోనే ఆడుకునేదననిా.
త్ను కూడన ననుా అకూలా కాకుండన మరో అమిలా చకస్ుకునేది. ననప్ెై ఎంతో
ప్లిమని కురిప్రంచేది. అమి అకూకి పదో త్ర్గతితో చదువ్ును ఆప్రంచడననికి చకసలు
నేనే పటుుబటిు త్ను చదువ్ును కకనస్ాగించేలా చేశాను. త్ను స్వత్హ్హగా మరిట్
స్క
ు డెంటు కావ్టంచేత్ స్ాూలర్ల్*షరపుాలు కూడన త్నకి వ్చేివి. దనంతో, త్ను
మాకు దకర్ంగా పటాంలో కాలేజీ హ్హస్ు ల్ లో ఉండి చదువ్ుకునేది. అలా త్ను డిగీర
చదివేపుాడు త్న కాసస్ మేట్ ఒకత్నిా ప్లిమించ్చంది. అత్ను త్కుూవ్ కులానికి
చెందినవాడు. ప్ెైగా అననధ. వాళ్ే ప్లిమ స్ంగతి తెలుస్ుకునా అమి దననిా ఓ
అవ్కాశంగా వ్ుపయ్యగించుకుని నననన రాదనధంత్ం చేసర అకూని ఇంటలసంచ్చ
వెళ్ేగతటిుంది. అమి నోటికి జడిసర నననా కూడన ఏం చేయలేకపో యార్ు. అయితే,
ఆ అబాబయి చనలా మంచ్చవాడు. పటాంలో ఉదో యగం స్ంపాదించ్చ అకూను ప్ెళ్ళే
చేస్ుకుని అకూడే కాపుర్ం ప్ెటు ాడు. నేను అమికి తెలీకుండన అపుాడపుాడు వెళ్ళే
అకాూ బావ్లిా కలిసర వ్స్ుుండేదననిా. వాళ్ే స్ంస్ార్ం చకడ ముచిటగా వ్ుండేది.
498

అలా అంతన స్ంతోషంగా గడిచ్చపో త్రండగా ఆర్ు స్ంవ్త్ురాల కిత్

ర ం వారి జీవితనలోస
ప్ెను విషాదం చోటుచేస్ుకుంది. బావ్ రోడుా యాకిుడెంటులో చనిపో యార్ు. దనంతో,
Page
 అకూ చనలా కృంగిపో యింది. అపాటికే త్ను నిండు గరిభణి. అకూను
స్ముదనయించటానికి నేను ఎంతో పియతిాంచనను. కానీ, త్ను ఆ బాధనుంచ్చ
తేర్ుకోలేకపో యింది. ఆ పిభావ్ం త్న కానుా ప్ెై పడింది. చ్చవ్రికి ఉదయ్ కి
జనినిచ్చి వాడిా నన చేత్రలోస ప్ెడుత్ూ త్ను... కనుామూసరంది. 'శ్లరదేవీ.... నన
బాబుని అననధను కానివ్వకు... ఇకనుంచ్చ నువేవ వాడికి త్లిస వి కావాలి... వీడు
మా ప్లిమకు పితిర్ూపం...' అంటూ త్ను ననకు చెప్రాన చ్చవ్రి మాటలు నన చెవ్ులోస
ఇంకా మారోిగుత్ూనేవ్ుననాయి... అయితే, ఉదయ్ ని మా ఇంటికి తీస్ుకెళ్ద ాం
అనుకుంటే అమి స్సలమిరా ఒపుాకోలేదు. "ఈ దరిదనినిా ఎందుకే ఇంటికి
తీస్ుకకచనివ్... మనకు కూడన వీడివ్లస శని చుటుుకోవ్టానికా... పుటు కుండననే
ి , పుటిున వెంటనే త్లిస నీ మిరంగేశాడు వెధవ్... వీడు ఈ ఇంటలస వ్ుండటానికి
త్ండిని
వీలేస దు. తీస్ుకెళ్ళే అననధ శర్ణనలయంలో త్గలెయ్..!" అంటూ ననప్ెై తీవ్ింగా
అరిచేసరంది. త్ను చెప్రాంది చెయయకపో తే ఆత్ిహ్త్య చేస్ుకుంటానని ఎమోషనల్
గా బాసకెైిల్ చేయడంతో అమికు తెలీకుండన మా దకర్పు బంధువెైన ఈ లక్షిమి
స్ాయంతో ఉదయ్ ని ఇకూడ ర్హ్స్యంగా ఈ ఇంటలస వ్ుంచనను. పితీ నెలా వెళ్ళే
వాడిా చకసర వాళ్ేకు కావ్లసరనవి అనీా స్మకూరిి వ్స్క
ు ండేదననిా. మీతో ప్ెళ్ళే
కుదిరినపుాడు మిమిలిా కలిసర ఉదయ్ గురించ్చ మీకు చెపాాలని ఎంత్గానో
పియతిాంచనను. కానీ, మన ప్ెళ్ేయిేయంత్వ్ర్కూ మీతో పర్ునల్ గా
మాటాసడేందుకు మా అమి వీలు కలిాంచలేదు. పో నీ, మొదటిరాతిి మీతో చెపద ామని
అనుకుంటే — 'మూడేళ్ేవ్ర్కూ మనకు ప్రలసప్ీచక ఎవ్ర్ూ వ్దుద. నువ్ూవ, నేనక
హేప్ీగా ఎంజాయ్ చేదద నం' అననార్ు మీర్ు. ననకు మీ గురించ్చ ఏమీ తెలీదు. ఇక ఆ
499

స్మయంలో ఉదయ్ గురించ్చ చెప్లు మీర్ు కూడన మా అమిలాగనే స్ాందించ్చ వీడిా

ఓ పాపంగా భావిస్ాురేమోనని భయపడి అపాటికి నన పియతనానిా వాయిదన
Page
 వేశాను. మీ మూడ్ మంచ్చగా ఉనాపుాడు మలస గా చెపుదనమని వేచ్చవ్ుననాను...
కానీ, ఈ పరిసు త్
ర రలలో చెపాాలిు వ్స్ుుందని నేననుకోలేదు!" అంటూ చెపాడం ఆప్ర
ఓస్ారి శంకర్ల్ వెైపు చకసరంది. శంకర్ల్ త్ల దించుకుని వ్ుననాడు. ఆమ
కకనస్ాగిస్ు క, "మీతో ఇదంతన ముందుగా చెపాకపో వ్టం నిజంగా నన త్ప్లా...
దయచేసర ననుా క్షమించండి..." అంది. ఆమ కళ్ేలోంచ్చ నీర్ు చెంపలప్ెైకి చేరింది.
త్ల దించుకుని అత్ని ఎదుట మౌనంగా నిలుింది. శంకర్ల్ ఇంకా త్లదించుకునే
వ్ుననాడు. రెండు యుగాల(క్షణనల) మౌనం త్రావత్... "ఔను... నువ్ువ త్పుా
చేశావ్...!" అననాడు మలస గా. శ్లరదేవి చపుాన త్లెతిు శంకర్ల్ వెైపు చకసరంది. శంకర్ల్
కూడన మలస గా త్ల ఎతిు ఆమ వ్ంక చకసర చ్చనాగా నవ్ువత్ూ, "నిజంగా ఈ
విషయానిా దనచ్చ చనలా ప్ెదద త్ప్లా చేశావ్, శ్లరదేవి...! ఏఁ.... నేను మరీ అంత్టి
కఠిననత్రిడను అనుకుననావా....?" అననాడు. శ్లరదేవికి ఒకూస్ారిగా స్ంతోషం
ప్ెలస ుబికింది. అనిర్వచనీయమైన ఆనందంతో మనస్ు త్రలిస ంత్కు గుర్వ్ుత్రండగా
శంకర్ల్ పాదనల మీద పడబో యింది. శంకర్ల్ ఆమను మధయలోనే ఆప్ర కురీిలోంచ్చ
లేచ్చ ఆమను త్న గుండెలకు హ్త్ర
ు కుననాడు. శ్లరదేవి చెప్రాంది విననాక. అత్ని
హ్ృదయం బర్ువెకిూంది. మనస్ులో త్న భార్య యిెడల మికిూలి గౌర్వ్ం
ఏర్ాడింది. ఆమ గురించ్చ త్పుాగా అనుకునాందుకు త్నప్ెై త్నకే ఎంతో అస్హ్యం
వేసరంది. 'నిజానికి త్పుా నీది కాదు శ్లరదేవి.... అగిా స్ాక్షిగా ప్ెండనసడిన నీకు దోి హ్ం
చేస్ు క, వెైవాహిక బంధననికి వ్ునా పవిత్ిత్ను మంటగలుపుత్ూ పర్సీు ల
ై తో అకరమ
స్ంబంధనలు స్ాగించ్చ 'నేను' త్పుా చేశాను... కాదు పాపం చేశాను...' అని
మనస్ులో అనుకుననాడు. శంకర్ల్ ఆమ ముఖానిా చేత్రలోసకి తీస్ుకుని
500

కనీాళ్ేను త్రడిచనడు. ఆమ అత్ని కౌగిలిలో వెచిగా కరిగిపో యింది. అపుాడే

శంకర్ల్ కి ఏదో గుర్ుుకకచ్చింది. జేబులోంచ్చ ఫో న్ తీసర అజయ్ కి కాల్ చేశాడు. "హ్లో
Page
 అజయ్... కేస్ు ప్ెటుడననికి నేను ఒపుాకుంటుననాను. నువ్ువ చెప్రాంది నిజం.
శ్లరదేవి విషయంలో నేను చనలా త్పుాగా అనుకుననాను. త్నే పాపమూ
యిెర్ుగదు... త్నకి ఎలాగెైనన ననయయం జర్గాలి... త్పుా చేసరనవాళ్ేకి శిక్ష
పడనలి..." "బలదర్ూ... చనలా మంచ్చ నిర్ణయం తీస్ుకుననావ్... ననకు చనలా
స్ంతోషంగా వ్ుంది. మొతనునికీ నువ్ువ రియలెైజ్ అయాయవ్... ఇక మిగతన
విషయాలు ననకు వ్దిలేయ్...! ఇవాళ్ స్ాయంత్ిమే వ్చ్చి శ్లరదేవిగారి దగగ ర్
సెుట్*మంట్ తీస్ుకుంటాను. స్రేనన.... ఆనన కకడుకిూ స్రెైన శిక్ష పడేవ్ర్కూ
వ్దిలేది లేదు..." అంటూ ఫో న్ ప్ెటు శ
ే ాడు. నిజానికి శంకర్ల్ కేస్ు ప్ెటుడననికి
ఒపుాకోక ముందే ఆ దురాగదనస్ గురించ్చ ఎంకవయిరీలు మొదలెటు ాడు అజయ్.
అపుాడే అజయ్ కి దురాగదనస్ త్లపగిలి హ్హసరాటలోస వ్ుననాడని తెలిసరంది.
విషయం ఏంటా అని ఆరా తీసలు వాడి పనివాళ్ళే వాడిప్ెై దనడి చేయటం, పో లీస్ులకు
కబుర్ు ప్ెటుడం త్దిత్ర్ విషయాలనీా బయటపడనాయి. అయితే, వాడి మీద
ఎఫ్.ఐ.ఆర్ల్ ఫెైలయిందన..? అనే మేటర్ల్ తెలుస్ుకునేందుకు ఆ డివిజన్ పో లీస్
సలుషన్ కి ఫో న్ చేసలు, ఆ స్దర్ు ఎసెైు, "ఆ పనివాళ్ళే కేస్ును విర్మించుకుననార్ు
స్ార్ల్...!" అని చనవ్ుకబుర్ు చలస గా చెపాాడు. కార్ణం ఏంటని అడిగితే వెకిలిగా
నవ్ువత్ూ, "మీకు తెలీందేముంది స్ార్ల్... ప్ెదద ో ళ్ే గతడవ్లు..! ఆ పనివాళ్ే
మొగుళ్ేని విడిచ్చప్ెటుడననికి దురాగదనస్ గార్ు ఒపుాకుననార్ు. దనంతో, వాళ్ళే
కేస్ును విర్మించుకుననార్ు... ప్ెైగా ఒకకూకూరికీ రెండు లక్షలు చతపుాన పరిహ్హర్ం
కూడన ఇచేిందుకు ఒపుాకుననారాయన... అందుకే—" అని ఇంకా ఏదో
చెపు ుండగా అజయ్, " వాడి దగగ ర్ మీర్ు చెరో రెండు లకారాలు పుచుికుని కేస్ు
501

ే ాడు. 'ఇపుాడేం
కోసజ్ చేసలశార్ు... అంతేగా!" అంటూ విస్ుర్ుగా ఫో న్ ప్ెటు శ
చెయయడం?' అని అనుకుంటునా త్ర్ుణంలో శంకర్ల్ ఫో న్ తో అజయ్ లో మళ్ాే
Page
 ఉతనుహ్ం ఉర్కలెతిుంది. "రేయ్ దురాగదనస్... ఇక నువ్ువ మటాష్ రా...!"
అనుకుంటూ బలస ను గటిుగా చర్ుస్క
ు నవావడు.
★★★
అజయ్ తో మాటాసడనక శంకర్ల్ శ్లరదేవితో కలిసర లోపలి గదికి వెళ్ళే అకూడ లక్షిమితో
ఆడుకుంటునా ఉదయ్ ని త్న దగగ ర్కు ర్మిని ప్రలిచనడు. "ఏంటి అంకుల్...?"
అంటూ ఉదయ్ గెంత్రకుంటూ వాళ్ేని స్మీప్రంచగానే శంకర్ల్ వాణిణ ఎత్ర
ు కుని,
"అంకుల్ కాదు... 'ననననా' అని ప్రలువ్ు ననుా," అననాడు వాడి బుగగ ను
ముదనదడుత్ూ. "ననననా...?" అంటూ ఆశిర్యంగా శ్లరదేవి వ్ంక చకశాడు ఉదయ్.
శ్లరదేవి మునివేళ్ేతో వాడి జుటుును దువివనటుుగా చేస్ు క, "ఔను... కననా!" అంది
విపాారిన వ్దనంతో. శంకర్ల్ ఆమ చుటూ
ు ఓ చేతిని వేసర ఆమను దగగ ర్కు
తీస్ుకుననాడు. శ్లరదేవి శంకర్ల్ భుజంప్ెై త్లవాలిి, "థనంక్ు!" అంది మలస గా. శంకర్ల్,
"ఐ లవ్ యూ... డియర్ల్!" అననాడు ఆమ చెవిని ముదనదడుత్ూ. "అమాి....
ననననా...!" అంటూ ఉదయ్ కేరింత్లు కకటాుడు. "పదండి... ఇక మన ఇంటికి
వెళ్దనం!" అననాడు శంకర్ల్ నవ్ువత్ూ.
★★★
ఆరోజు స్ాయంత్ిం అజయ్ అమలాపుర్ం వెళ్ళే శ్లరదేవి దగగ ర్ సలుటుమంట్
తీస్ుకుననాడు. త్రావత్ సలుషనులో ఎఫ్.ఐ.ఆర్ల్ ఫెైల్ చేయించ్చ అటుాంచ్చ అటే
ా ు కోర్ుులో సెక్షన్ 64 కింద కేస్ును దనఖలు చేశాడు. కేస్ును
జూయడిషరయల్ మేజిసలుట
పరిశ్లలించ్చన జడిజగార్ు — 363, 366, 373 మరియు 506 సెక్షనస కింర ద దురాగదనస్
ప్ెైన అలాగే గిరీశం ప్ెైనన కేస్ులు నమోదు చేసర నలభలై ఎనిమిది గంటలోసగా వారిని
అరెస్ు ు చేసర కోర్ుాలో హ్హజర్ుపర్చనలని వారెంటుని జారీ చేశార్ు. మధయలో ఎటువ్ంటి
502

లుకలుకలు జర్గకుండన అజయ్ ముందే పకాూగా అంతన పాసన్ చేసర ననన్-

Page
 బలయిలెబుల్ వారెంటు జారీ చేయించడంతో వార్ు త్ప్రాంచుకునేందుకు వీలు
లేకపో యింది. ఆ కేస్ు అపాగించబడిన ఆఫీస్ర్ల్ ఏ.ఎస్.ఐ కమల్ కిష
ర ణ వారిదదరినీ
అరెస్ు ు చేసర రెండోి జులోనే కోర్ుులో పివేశప్ెటు ాడు. త్దుపరి విచనర్ణ జరిగేముందు
వాళ్ేని పధనాలుగు రోజులకు రిమాండుకు త్ర్లించనలని జడిజ ఆదేశాలు జారీ
చేశాడు. గిరీశానిా జెైలస ో ప్ెటు ార్ని తెలిసర అంజలి ఏదో కకంచెం బాధపడింది. త్ను
ముందునుంచ్చ గిరీశం విషయంలో అంత్ సీరియస్*గా లేదుగా. ఇక స్ుజాత్
అయితే చనలానే బాధ పడింది. ఎంత్ నేర్ం చేసరనన అత్ను 'త్న త్ండి'ి కదన... ప్ెైగా
చేసరందంతన ఆ దురాగదనస్ అయితే త్న త్ండిి ప్ెై కూడన కేస్ు ఎందుకు ప్ెటు ార్ని
శ్లరదేవి, శంకర్ల్ ల మీద కోపంతో అరిచేసరంది కూడన. అయితే, నేర్ం చేసరనవాడికే
కాదు, స్హ్కరించ్చనవాడికి కూడన శిక్ష పడుత్రందని త్నకు తెలీంది కాదు. త్నే
మలస గా స్ర్ుదకుంటుంది అని వాళ్ళే ఆమను ఏమీ అనలేదు. రిమాండు గడువ్ు
గడిచనక జడిజగార్ు కేస్ుకు స్ంబంధించ్చన కీలకమైన స్ాక్షాయలను విని
పూరావపరాలను క్షుణణ ంగా పరిశ్లలించనక దురాగదనస్ కి తొమిిదేళ్ే కఠిన
కారాగార్వాస్ానిా, అత్నికి పరోక్షంగా స్హ్కరించ్చనందుకు గానక గిరీశానికి
రెండేళ్ే జెైలు శిక్షను విధిస్ు ునాటుుగా తీర్ుానిచనిర్ు. కేస్ు పకూదనరి పటు కుండన
తీర్ుా త్వర్గా వెలువ్డేందుకు త్గిన జాగరత్ులు తీస్ుకునాందుకుగానక ఇనుప్ెకుర్ల్
అజయ్ ని పితేయకంగా అభినందించనడు జడిజ. శంకర్ల్ కూడన అజయ్ కి కృత్జఞ త్లు
తెలిపాడు. త్న త్ండిక
ి ి రెండేళ్ళే జెైలు శిక్ష పడటం స్ుజాత్ మనస్ుని
కలచ్చవేసరంది. త్నకి శంకర్ల్, శ్లరదేవిలప్ెై కోపం త్గిగందిగానీ, పూరిుగా మానిపో లేదు.
త్నకీ తెలుస్ు, త్న కోపం అర్ధర్హిత్ం అని... కానీ, దననిా మాపడననికి త్ను
503

మాత్ిం ఏ పియత్ామూ చేయడం లేదు. వాళ్ేతో ఎపుాడక ముభావ్ంగానే

వ్ుంటుంది. ఇక ఈ మొత్ు ం వ్యవ్హ్హర్ం వ్లన బాగా నషు పో యింది మాత్ిం అంజలి
Page
 అని చెపుాకోవ్చుి. త్ను అకరమ స్ంబంధనలు ప్ెటు ుకోవ్డం వ్లస నే శ్లరదేవికి అలా
జరిగిందని శంకర్ల్ మనస్ులో బలంగా నమాిడు. అందుకే, ఇకమీదట అలాంటి
పనులకు దకర్ంగా వ్ుండనలని నిశియించుకుననాడు. శ్లరదేవి కూడన అత్నిప్ెై
ఇంత్కుముందు కననా ఎకుూవ్గా ప్లిమను కురిప్రంచడంతో వారికి పితీరాతిి వ్స్ంత్
రాతేి అయియంది. దనంతో, కటుుకునావాడు లేక ఉంచుకునావాడు రాక పాపం
అంజలి బిత్రకు రెంటికీ చెడా రేవ్డిలా అయిపో యింది.

'గర్ల్స్ హస్
ై కూల్....' రెండో భాగెం స్మాప్త ెం
504
Page
 Episode 101
ప్లిమ... అణువ్ంత్ మాట. అదుభత్మైన శకిు. పులకింపజేసల త్లపు. తేలికపరిచే
కకత్ు చేత్న. వినోదపూరిత్మైన వింత్ భిమ. పిధమానుభూతి. ననగరిక పరిమితిని
జయించ్చ మనతో జీవిస్ుునా ఓ పురాత్నమైన స్ాందన. ఇది ఒకరినొకరికి
బానిస్ను చేస్ు ుంది. ('స్ంఘర్ిణ' అనే సరనిమాలో డెైలాగ్ ఇది) ~~~ కాలగమనంలో
దగగ ర్ దగగ ర్ ఆర్ునెలలు గడిచ్చపో యాయి... ఈ ఆరెాళ్ేలో ప్ెదదగా చెపుాకోదగగ
స్ంఘటనలెైతే ఏమీ జర్గలేదు. అంజలి ఎపాటిలాగే స్కూలోసని బాధయత్లతో బిజీ
అయిపో యింది. పగలంతన ఏదో అలా గడిచ్చపో యినన రాతిిళ్ళే పకూమీదకెకూగానే
ఒంటరిత్నం త్నని వెకిూరించేది. మొదటలస తొడలమధయ తీటని త్టుుకోలేక, ఒళ్ేంతన
చ్చమచ్చమలాడుత్రంటే స్రిగగ ా నిది పటు క తీవ్ింగా అవ్స్ు పడేది. అలాగని త్న
కోరికని తీర్ుికోవ్డననికి కనపడా పితీ మగాడికీ కోకెతంత్
ేు దిగజార్ుడు మనస్ు త్వం
కూడన త్నది కాదనయిే...! దనంతో, మలస గా స్వయంత్ృప్రు కి అలవాటుపడి అలా
త్నని తనను స్ంత్ృప్రు పర్చుకోవ్డం పాిర్ంభించ్చంది. అటు శంకర్ల్ కి అంజలి
పడుత్రనా కషు ం తెలుస్ుుననా త్న భార్యకు ఎటిుపరిసు త్
ర రలోస అననయయం
చేయకూడదనా ఉదేదశంతో మళ్ాే ఆమ దరి చేర్లేదు. ఉదయ్ ని ఆ వ్ూరోసనే ఓ
ప్ెమ
ై రీ స్కూలోస చేరిాంచనడు. వారి స్ంస్ార్ం ఏ చీకూ చ్చంత్ లేకుండన స్ంతోషంగా
స్ాగిపో త్ూ వ్ునాది. ఇక స్ుజాత్ విషయానికకసలు , త్న త్ండిి జెైలుపాలు కావ్డం
వ్లన కలిగిన బాధనుంచ్చ త్ను మలస గా తేర్ుకునాది. ఊరోస ఎవ్రికీ గిరీశం గురించ్చ
గానీ, ఈ కేస్ు గురించ్చ గానీ తెలియకుండన ఇంటలస అందర్ూ జాగరత్ులు
తీస్ుకోవ్డంతో అనవ్స్ర్ పంచనయితీలు, పరామర్శలు గటాి త్పాాయి. ఎవ్రెైనన
గిరీశం గురించ్చ అడిగితే అఫీస్ు పనిమీద ఫారిన్ వెళ్ాేడని చెపాడం అలవాటు
505

చేస్ుకుననార్ు ఆ ఇంటలసవాళ్ళే. స్ుజాత్, ననసరిన్ ఇంటికి త్ర్చుగా వెళ్ేడం,

Page
 త్నతో ఎకుూవ్ స్మయం గడపడం మొదలుప్ెటు ంి ది. దనంతో, వాళ్ళేదద రి మధయనన
సలాహ్ం ఇంకా బలపడింది. పిస్ు ుత్ం పదో త్ర్గతి పరీక్షలు దగగ ర్ పడటంతో
వాళ్ళేదద రి కానునేుష
ా న్ మొత్ు ం చదువ్ు మీదే ఉంది. స్రిగగ ా ఆ స్మయంలోనే
ననసరిన్ అనా స్ామిర్ల్ వ్ూరోస అడుగుప్ెటు ాడు. ఆననడు ననసరిన్ స్కూల్ టూర్ల్ కి
బయలేదరిన రెండోి జులకే త్నకు కాలేజీ సెలవ్ులు అయిపో వ్డంతో చెనెైాకి
వెళ్ళేపో యిన స్ామిర్ల్ మళ్ాే ఇదుగో ఇపుాడే అమలాపుర్ం రావ్టం. వ్స్క
ు నే
అలవాటుగా స్ుజాత్ ఇంటి ముందు ఓస్ారి ఆగాడు. అమను చకడనలని అత్ని
కళ్ళే ఆత్ింగా వెదకస్ాగాయి. అయితే, ఇపుాడన కళ్ళే ప్లిమతో కాక పూరిుగా
కోరికతో నిండి వ్ుననాయి. ననసరిన్ తో ఆననడు జరిప్రన స్ంభోగం త్రావత్ు రావత్
అత్ని మనస్ు త్వంలో చనలానే మార్ుాను తీస్ుకకచ్చింది. ఓస్ారి ఆ ర్ుచ్చని
యిెరిగాక త్నని తనను నిగరహించుకోలేకపో యాడు స్ామిర్ల్. ఇక చెనెైా వెళ్ాేక,
త్ను అపాటివ్ర్కూ పటిుంచుకోని త్న కాసస్ులోని అమాియిలు అత్ని కళ్ేకు
ఇంపుగా కనిాంచనర్ు. వాళ్ేని దునేాయాలని అత్ని మగసరరి త్హ్త్హ్లాడేది.
స్వత్హ్హగా స్ామిర్ల్ కూడన అందగాడు కావ్డంతో ఆ కాసస్ులోని చనలామంది
అమాియిలకి ఎపాటినుంచో అత్డి మీద గురి వ్ుంది. కకందరెైతే, అపాటలస అత్నితో
పరిచయం ప్ెంచుకోవాలని యతిాంచ్చ విఫలమయాయర్ు కూడన... ఇపుాడు స్ామిర్ల్
త్నకుతననుగా వెళ్ళే త్మని చ్చర్ునవ్ువతో పలకరిస్ు క వ్ుంటే ఆ అమాియిలు
ఆనందంతో ఉబిబ త్బిబబబయాయర్ు. తీయగా మాటలు కలిప్ర ఒకకూకూర్ుగా
చనలామందిని త్న వ్శం చేస్ుకుననాడు స్ామిర్ల్. అలా... గడిచ్చన ఆరెాళ్ే కాలంలో
దనదనపుగా త్న కాసస్ులోని స్గంప్ెైగా అమాియిలనక కవ్ర్ల్ చేశాడు త్ను. ఎగాజమ్
506

ప్రిపరేషన్ు కోస్ం కాలేజీలో సెలవ్ులు పికటించడంతో ఇపాడు మళ్ాే వ్ూరికి

Page
 వ్చనిడు. తిరిగి చెనెైాకి వెళ్ళేపో యిేలోగా ఎలాగెైనన స్ుజాత్ని త్నివితీరా
అనుభవించనలనాదే అత్ని వ్ుదేదశయం... లక్షయం.
★★★
కాకిననడ టౌనోస— "ఏమైనన లీడ్ తెలిసరందన?" పో లీస్ సలుషన్ లోకి అడుగు ప్ెడుత్ూనే
ఏదో ఫెైల్ తో ఎదుర్ు వ్స్ుునా త్న స్బారిానేట్ పాణీని అడిగాడు అజయ్. మేజిసలుట
ా ు
గంగాధర్రావ్ుగారి మనుమరాలు కిడనాప్ కేస్ును డీల్ చేస్ు ుననార్ు వాళ్ళే.
ముందురోజు స్ాయంత్ిం స్కూలు వ్దిలేపుాడు ఎవ్రో కకంత్మంది బొ లెరోలో వ్చ్చి
ఆ పాపని ఎత్ర
ు కెళ్ళేనటుుగా పిత్యక్ష స్ాక్షయల కథనం. "మీర్ు చెప్రానటుుగానే, నినా
రాతిి నుంచీ వాళ్ే ఫాయమిళీ కాల్ు అనిాంటిప్ెైనన నిఘా ఏరాాటు చేశాం స్ార్ల్.
ఇవాళ్ పప ి దుదనేా అయిదునార్ ఆ పాింత్ంలో కిడనాపర్ల్ు నుంచ్చ కాల్ వ్చ్చింది.
వాళ్ే డిమాండ్ు అయితే ఇంకా ఏమీ చెపాలేదు స్ార్ల్... పో లీస్ులకు చెప్లు పాపని
చ్చత్ిహింస్లు ప్ెటు ి మరీ చంప్లస్ు ామని మాత్ిం హచిరించనర్ు. మళ్ాే ఎపుాడు
ఫో న్ చేసలది కూడన వార్ు చెపాలేదు," అంటూ పాణి బదులిచనిడు.
"దొ ంగననయాళ్ళే!" అంటూ వాచీలో టెైం చకశాడు అజయ్. మధనయహ్ాం
పనెాండు కావొస్ుుంది. నినా స్ాయంత్ిం నుంచీ కేస్ గురించ్చ స్ంబంధించ్చన
అందరినీ ఎంకవయిరీ చేయించనడు అజయ్. గంగాధర్ంగారితో కూడన విడిగా
మాటాసడనడు. పర్ునల్ గా అత్నికి శత్ృవ్ులు ఎవ్ర్ూ లేర్ని తెలుస్ుకుననాడు.
ఒకవేళ్ అత్నికి తెలియకుండన వ్ృతిు పర్ంగా ఎవ్రెైనన శత్ృవ్ులు ఏర్ాడనారా అనే
కోణంలో ఇపుాడు దరాయపుు చేస్ు ుననాడు. పప దుదనేా ఆ పనిమీద కోర్ుుకి వెళ్ళే కకనిా
వివ్రాలను సలకరించనడు. "మ్... వాళ్ే లకకేషన్ టేస్
ి అయియందన?" అనడిగాడు.
507

"సరగాల్ు ఎగాజట్ ప్లస స్ ని టేిస్ చేసలలోగా కాల్ కట్ చేసలశార్ు స్ార్ల్. ఐతే, వాళ్ళేనా
లకకేషన్ రాజమండిి అవ్ుట్ స్ూర్ల్ు్ లో ఉనాటుుగా మాత్ిం డిటెక్ు అయియంది.
Page
 వెంటనే, అకూడి మన టీంని ఎలర్ల్ు చేస్ాం స్ార్ల్.!" అజయ్ త్న టేబిల్ దగగ ర్కు వెళ్ళే
అకూడునా ఆర్ార్ల్ షీట్ు మీద స్ంత్కం చేస్ు క ఇలా అననాడు. "గుడ్. మరి... ఆ
నెంబర్ల్ డిటెయిల్ు*—" "కనుకుూననాం స్ార్ల్," అంటూ త్న చేతిలో వ్ునా ఫెైల్
లోంచ్చ ఓ ప్లపర్ల్ ని తీసర అజయ్ కి అందించనడు పాణి. దనని మీద 'G SOWMYA'
అని ఓ అమాియి ప్లర్ు, ఫో న్ నెంబర్ు, కింర ద అడిస్ుు వ్ుననాయి. ఆ డిటెయిల్ు
పికూనే బాసక్ అండ్ వెైట్ లో ఆమ ఫప టల కూడన వ్ుంది. పాణి కకనస్ాగిస్ు క , "ఈ
అడిస్ుు కూడన రాజమండిద
ి ే కావ్డంతో పర్ునల్ గా వెళ్ళే ఎంకవయిరీ
చేయిదనదమని మన 202.... స్పు గిరిని సరవిలియన్ లా అకూడికి పంపాను స్ార్ల్...!
కానీ, ఆ అమాియి చెప్రాన వివ్రాలు అంత్ కనివనిుంగ్ గా అనిప్రంచడం లేదని
వాడు అననాడు." "ఏం చెప్రాందీ?" ప్లపర్ల్ లోని అమాియి ఫప టలని చకస్క
ు
అడిగాడు. "ఎవ్రో నినా త్ను కాలేజీ నుంచ్చ ఇంటికెళ్ు ళనాపుాడు త్న దగగ ర్నుంచ్చ
ఫో న్ లాకెూళ్ళేపో యార్నీ... మళ్ాే ఇవావళ్ పప దుదనా త్న ఇంటికి వ్చ్చి ఫో న్
దొ రికిందని ఇచ్చి వెళ్ాేర్నీ... ఆ ఫో న్ ఇచ్చిన వాళ్ే వివ్రాలు త్నకు తెలీవ్నీ—"
అది విని అజయ్ భృకుటి ముడి పడింది. త్లెతిు పాణీ వ్ంక చకశాడు. అత్ను
త్లూపుత్ూ, "ననకూ కాస్ు అనుమానమొచ్చి ఫర్దర్ల్ ఎంకవయిరీ కోస్ం ఆమను
ఇకూడకు తీస్ుకుర్మిననాను స్ార్ల్! కానీ, ఆ అమాియి అందుకు ఒపుాకోలేదట
స్ార్ల్. 'మీకు నేను జరిగింది అంతన చెప్లాశాను. ఇంక నేనెకిూడికీ రాన'నీ తెగేసర
చెప్రాందంట మనవాడితో..." అననాడు. "వెంటనే అరెస్ు ు చేసర లాకుూరావ్లిుంది
దననిా!" అంటూ కోపంగా బలస ను చరిచనడు అజయ్.. ఒక మామూలు ఆడది
పో లీస్ులు చెప్రానటు
స గా చెయయకుండన ఎదుర్ు మాటాసడటం ఎందుకో అత్నికి
508

ఆగరహ్హనిా కలిగించ్చంది. ఇకపో తే, పాణి అజయ్ కోపానిా చకసర ఆశిర్యపో లేదు.
అత్నికి ఇది అలవాటే... అజయ్ ఇంత్కననా సరలీస విషయాలకే మనుషరలిా
Page
 ర్కాులకచేిలా చ్చత్కబాదిన స్ంఘటనలు కోకకలస లు. బహ్ శా ఆ అమాియి పో లిస్
సలుషన్ కి రావ్డననికి భయపడి అలా మాటాసడి వ్ుంటుందని అత్ని అభిపాియం.
పో లీస్ులు అంటేనే భయపడిపో తనర్ు కదన ఈ జననలు! అయితే, ఇపుాడు అజయ్
వ్ునా మూడ్ లో ఆ మాట అంటే అత్ను దననిా ఇంకెలా తీస్ుకుంటాడో అనిప్రంచ్చ,
"మ్... మన... లేడీ పో లీస్ులను వేరే కేస్ పనిమీద బయటకి వెళ్ాేర్ు స్ార్ల్. వాళ్ళే
తిరిగి వ్చనిక వెళ్ేమని వాళ్ేకు చెపు ాను..." అననాడు. అజయ్ వెంటనే
కురీిలోంచ్చ లేచ్చ, "అకూరేసదు... నేనే వెళ్ు ాను. దననికి పో లీస్ులంటే ఏదో
ఆషామాషీగా వ్ునాటుుంది... దనని పప గర్ుని పూరిుగా తొికిూపడేయాలి....!" అంటూ
టేబుల్ మీద ప్లస స్ చేసరన ప్లపర్ల్ ని తీస్ుకకని మడిచ్చ జేబులో ప్ెటు ుకుంటూ
వ్డివ్డిగా త్న ఛనంబర్ల్ లోంచ్చ బయటకి వ్చనిడు. పాణి కూడన అత్నిా
అనుస్రిస్ు క, "స్ార్ల్... ఇంత్ చ్చనాదననికి మీరెందుకు—" అనబో త్రండగా అజయ్
అత్ని మాటని మధయలోనే త్రంచేస్ు క, "విషయం చ్చనాదెైనన ప్ెదదదెైనన... నన ఈగోని
టచ్ చేసలు నేను అస్ులూర్ుకోను..! తెలుస్ుగా...?" అననాడు. ముందునుంచీ
అజయ్ తీరే అంత్ కదన... ఒకటి చెయాయలి అనుకుననాడంటే ఇంక ఎవ్వరి మాటనీ
లెకూచేయడు. వెరీ టఫ్..! "నువివకూడే వ్ుండి ఏమైనన అప్లాట్ు వ్ుంటే ననకు ఫో న్
చేసర చెపుా...!" అని పాణీతో అనేసర జీప్ ఎకిూ ఇంజిన్ స్ాుర్ల్ు చేశాడు.
509
Page
 Episode 102
అలా ఎంత్సలపు ఎదుర్ుచకసరనన స్ుజాత్ దర్శన భాగయం కలుగకపో వ్డంతో
నిరాశగా త్న ఇంటి దనరి పటాుడు స్ామిర్ల్. ఇలుస చేర్ుకుననాక త్లుపు తెరిచే
వ్ుండటంతో, "అమీి...!" అని ప్రలుస్క
ు లోపలికి అడుగుప్ెటు ాడు. వ్ంటగదిలోంచ్చ
వాళ్ే అమి బయటకు వ్చ్చి త్న కకడుకుని చకసర నవ్ువ మొహ్ంతో
పలకరించ్చంది. "స్ామిర్ల్ బరటా.... వ్చేిశావా...! కూరోి, పానీ తెస్ు ాను...!" అంటూ
అత్ని త్లనిమిరి తిరిగి వ్ంటింటిలోనికి వెళ్ళేపో యింది. స్ామిర్ల్ త్న బాయగ్ ని
దివాణనకాట్ మీద పడేసర గదులనీా కలియదిరిగాడు. ఇంటలస మరెవ్వర్ూ
కనపడలేదు. 'బాబా వ్ర్ల్ూ నుంచ్చ ఇంకా వ్చ్చివ్ుండర్ులేఁ... మరి ఈ ననసరిన్
ఎకూడికి పో యింది? త్న స్కూల్ కూడ అయిపో యిందిగా?' అనుకుంటూ అపుాడే
మంచ్చనీళ్ళే పటుుకకచ్చిన త్న త్లిస తో, "ననసరిన్ ఏది అమీి?" అనడిగాడు. "ఏదో
నోటుు కోస్ం త్న సలాహిత్రరాలి ఇంటికి వెళ్ళేంది. త్నకీ పరీక్షలు దగగ ర్
పడుత్రననాయి కదన.... తెగ కంగార్ు పడిపో తోంది, బిచనరి... ప్ి... షరక్ర హే...
స్రిగగ ా స్మయానికి వ్చనివ్ు. ఆ పరీక్షలకు నువ్ువ కాస్ు దననిా సరదధం చెయ్!"
"అది నువ్ువ చెపాాలా అమీి... నువేవం ఫరకర్ల్ కావ్దుద. అంతన నేను
చకస్ుకుంటానుగా!" అంటూ ఆమకు భరోస్ా ఇచనిడు స్ామిర్ల్. త్రావత్ త్న
గదిలోకి వెళ్ళత్ూ, 'ఒకవేళ్ ననసరిన్... స్ుజాత్ దగగ రికే వెళ్ళేవ్ుంటుందన?'
అనుకుననాడు మనస్ులో.
★★★
జీప్ రాజమండిి హైవే ఎకాూక అజయ్ ఫో న్ రింగ్ అయియంది. పాణి ఫో న్ చేశాడు
అనుకుననాడు. కానీ, ఆ ఫో న్ శిరీష్ దగగ రి నుంచ్చ. "హ్హ... గుర్ూ...!" "ఏం టఫ్,
510

బిజీనన?" "హ్ి... బిజీయా అంటే...! ఓ కేస్ పనిమీద రాజమండిక

ి ే వ్స్ుుననాను
Page
 ఇపుాడు." "ఆహ్హ... అయితే, ఇంటికి రా మరి!" "చకస్ాును గుర్ూ... కుదిరితే—
అవ్ునక, ఏంటి ఫో న్ చేశావ్?" "హ్ి... ఏం లేదు. నీకు మన లకీూగాడు
గుర్ుుననాడుగా?" "లకీూ-యా?" "అదేరా... మన కాలేజ్ మేట్...
లక్షీివ్ర్పిస్ాదు— మరిిపో యావా?" "ఓ-హ్.. లకీూగాడన... గుర్ుుననాడు...
గుర్ుుననాడు... ఏవెైంది వాడికి? కకంపదీసర పో యాడన?" శిరీష్ చ్చనాగా నవ్ువత్ూ,
"పో -లేదని...ఇకూడ తేలాడు. నినానే కలిశాడు. ఇకూడ ర్ూలింగ్ పారీులో కార్యకర్ు గా
పని చేస్ు ుననాడంట!" "కార్యకర్ు గానన? అదేంటీ... వాడు ఏదో రియల్ ఎసలుటు వ్ర్ల్ూ్
చేసలవాడుగా," అంటూ స్ందేహ్ం వ్యకు ం చేశాడు అజయ్. "హ్ి... నిజానికి నేనక
వాడితో ఇంకా డీప్ గా ఏమీ మాటాసడలేదు టఫ్. కలిశాక వాడు ముందు ననగురించీ,
నీ గురించ్చ అడిగాడు. చెపాాను. వాడి గురించ్చ ఇంకా వివ్రాలు తెలుస్ుకునేలోగా
ఏదో అరెజంట్ కాల్ వ్చ్చిందని స్డెన్ గా వెళ్ళేపో యాడు. వెళ్ు ళ వెళ్ు ళ వాడి విజిటింగ్
కార్ల్ా ఇచ్చి, నన ఫో న్ నెంబర్ల్ తీస్ుకుననాడు," అని చెప్రా, మళ్ాే త్నే కకనస్ాగిస్ు క,
"ఇందనకనే ఫో న్ చేశాడు. వెైజాగ్ వెళ్ాేడంట ఏదో పారీు మీటింగ్ వ్ుంటే... 'రేపు
తిరిగతస్ాును. త్రావత్ మన ముగుగర్ం పారీులో కలుదనదం' అననాడు. ఏమంటావ్—?"
"గుర్ూ... ననకీ పప లిటికల్ పారీులస ో కలిసరపో యిే వ్ుదేదశం అయితే అస్ులు లేదు..."
అననాడు అజయ్ వెంటనే. శిరీష్ గటిుగా నవేవస్క
ు , "టఫ్.... నేను చెప్రాంది ఆ
పారీులో కలవ్డం గురించ్చ కాదు. మన గెట్ టుగెదర్ల్ పారీు గురించ్చ!" అననాడు.
"ఓహ్ొహ్ో ... ఆ పారీునన...! నేనింకా—" "హ్ి.... స్రేస... నీ కేస్ు పని అదీ
పూర్ు యాయక. వీలయితే ఓస్ారి ఇంటికి రా.... మరిిపో కు!" "అరే... నినుా
మరిిపో తననన గుర్ూ... త్పాకుండన వ్స్ాును. వ్ుంటా మరి..." "హ్ి... అలాగే..."
511

అజయ్ ఫో న్ ప్ెటు స
ే ర బండిని ముందుకు పో నిచనిడు. ఫో న్ ప్ెటు య
ే గానే అజయ్
ఫో కస్ మళీే అత్ను వెళ్ు ళనా పని మీదకు షరఫ్ుయిపో యింది. సరటీలోకి
Page
 ఎంటర్వ్వగానే జేబులో వ్ునా ప్లపర్ల్ ని తీసర అందులో వ్ునా అడిస్ుు వెైపు జీప్
ని ఉరికించనడు. పది నిముషాల త్రావత్ ఒక ఇంటి ముందు బండిని ఆపాడు. ఆ
ఇంటికి ముందర్ చ్చనా కిరాణన షాప్ అటాచ్ అయి వ్ుంది. ఆ షాప్ లో ఒక ప్ెదద నవిడ
కూరతిని వ్ుంది. పో లీస్ జీప్ త్మ దగగ ర్ ఆగడంతో ఓస్ారి అటుగా చకసరందనమ.
అపుాడే, ఇంటి లోపలినుంచ్చ ఒకమాియి బయటకు వ్చ్చింది. స్ౌమయ... వ్యస్ు
స్ుమార్ుగా 22-23 స్ంవ్త్ురాలు వ్ుండొ చుి. పసరమి ఛనయతో ధగధగ
మరిసరపో తోంది. చకడగానే ఆకటుుకునే ర్ూపం ఆమది. అయితే, అజయ్ ఇపుాడు
అదంతన గమనించే మూడ్ లో లేడు. ఆమను చకడగానే స్ర్ురనా జీప్ లోంచ్చ దిగి
వేగంగా ఆమ దగగ ర్కు వెళ్ళే చనచ్చ చెంపమీద లాగిప్ెటు ి కకటాుడు. ఆ
హ్టాత్ారిణనమానికి త్ను అవాకూయి కాస్ు పకూకి ఒరిగిపో యి మళ్ాే తినాగా
నించుంది. చెయియ చెంప కంటుకుపో గా అజయ్ ని కోపంగా చకస్క
ు , "ఎ-ఎవ్ర్ు
మీర్ు...—?" అంటూ అత్ని వెనకునా పో లీస్ జీప్ ని చకసర, "న్-నేను చ్-
చెపాాలిుందంతన ఇందనకే మీ పో లీస్ుకు చెప్లాశానుగా! మళీే ఏంటీ దౌర్జనయం—?"
అనబో త్రండగా అజయ్, "ష్... నోర్ూిసలయ్...! పో లీస్ులంటే ననటకాలుగా వ్ుందే
నీకు? లేకపో తే యిెరన
ిర నయాళ్ేం అనుకుననావా? ఏది బడితే అది వాగేసలు
నమేియడననికి!" అని గదిదస్ు క అననాడు. అంత్లో పకూనే కకటుులో వ్ునా
ప్ెదద నవిడ వాళ్ే దగగ ర్కు వ్చ్చి, "ఎవ్ర్ు బాబూ మీర్ు...? ఏంటిదంతన...?" అని
కంగార్ుపడుత్ూ అడిగింది. "మీరెవ్ర్ు...?" అననాడు అజయ్ నిర్స క్షయంగా. "త్న
త్లిస ని బాబూ!" స్ౌమయ పికూకు వ్చ్చి ఆమ భుజం చుటూ
ు చెయియ వేస్ు క అంది.
ఈలోగా కానిసలుబల్ స్పు గిరి అకూడికి వ్చ్చి 'స్ార్ల్..!' అంటూ అజయ్ కి సెలూయట్
512

చేసర, "ఈ చుటుు పికూల అందరినీ ఎంకవయిరీ చేశాను స్ార్ల్... అంతన వీళ్ే గురించ్చ
మంచ్చగానే చెపాార్ు..." అననాడు. "ప్ెైకి కనిప్రంచనంత్ మాతనిన ఏమీ
Page
 లేదనుకోవ్డననికి లేదు. స్రెైన టీట్
ి *మంటు పడితే నిజం దననంత్టదే గటగట
కార్ుత్రంది!" అంటూ స్ౌమయ వెైపు కకర్కకరా చకసర, "జీప్ెకూండి ఇదద ర్ూ..!"
అననాడు. వెంటనే వాళ్ేమి, "మాకేం తెలీదు బాబూ.. మమిలిా
వ్దిలేయండి...!" అంటూ కనీాళ్ేతో చేత్రలు జోడిస్ు క వేడుకుంది. అయితే,
అజయ్ ఏమాత్ిం కనికరించకపో వ్డంతో చ్చవ్రికి ఆ యిదద ర్ూ జీప్ెకూక త్పాలేదు.
అజయ్ ఆ కానిసలుబుల్ తో, "నువ్ువ ఇకూడే వ్ుండు.... మ్...పాణీకి ఫో న్ చేసర ఈ
నెంబర్ల్ రీసెంట్ కాల్ డిటెయిల్ు* అనీా కనుకుూని నన ఫో న్ కి వాటాుప్
చెయయమను..!" అననాడు. ఆ కానిసలుబుల్ 'స్రేన'నాటుగా త్లూప్ర అత్నికి
మరోస్ారి సెలూయట్ చేశాడు. ఆ త్రావత్ అజయ్ జీప్ స్ాుర్ల్ు చేసర అకూణుణంచ్చ
బయలుదేరాడు. పావ్ుగంట త్రావత్ బండిని ఓ యింటి ముందు ఆపాడు. అది
శిరీష్ ఇలుస.
513
Page
 Episode 103
ముందెైతే వాళ్ళేదద రినీ కాకిననడకే తీస్ుకుపో దనమనుకుననాడు అజయ్. ఐతే,
'వీళ్ేని విచనరించడననికి మళ్ాే కాకిననడ వ్ర్కూ తీస్ుకుపో వాలా?' అని మార్గ ం
మధయలో అత్నికి అనిప్రంచ్చంది. అపుాడే, శిరీష్ ఇలుస అత్నికి జాఞపకం వ్చ్చింది. ఈ
స్మయంలో ఆ ఇలుస ఎలాగూ ఖాళీగా వ్ుంటుంది. శిరీష్, వాణీ త్మత్మ స్కూళ్ే
నుంచ్చ రావ్టానికీ, ఆశాలత్ త్న కాలేజీ నుంచ్చ రావ్టానికి ఇంకా చనలా
స్మయముంది. కనుక, మరింక ఎకుూవ్ ఆలోచ్చంచకుండన త్న బండిని అకూడికే
పో నిచనిడు. జీప్ దిగి ఇంటి గేట్ తీస్క
ు వాళ్ళేదద రినీ కూడన దిగమని సెైగ చేశాడు
అజయ్. అత్ను ఊహించ్చనటుుగా ఇంటికి తనళ్ం వేసర వ్ుంది. అయితే, వాళ్ళే తనళ్ం
చెవిని ఎకూడ ప్ెడతనరో అజయ్ కి బాగా తెలుస్ు. ఇంటి ముందునా బంతిపూల
కుండీలలో మూడవ్దననిా ప్ెైకెతిు దనని కింర దునా తనళ్ం చెవిని తీసర త్లుపు
తీశాడు. లోపలికి పివేశించ్చ ఇదద రినీ అకూడునా స్ో ఫాలో కూరోిమననాడు. వాళ్ళే
ఒకరినొకర్ు విశియంగా చకస్ుకుంటూ అత్రకుూపో యినటుుగా పికూపికూన
కూర్ుిననార్ు. త్మను ఈ ఇంటికి ఎందుకు తీస్ుకకచనిడో వాళ్ేకి అర్ధం కాలేదు.
స్ౌమయకి భయంతో కాళ్ళే తీవ్ింగా కంప్రస్ు ుననాయి. అజయ్ మళ్ాే జీప్ దగగ ర్కి
వెళ్ళే త్న సీట్ కింర ద ప్ెటు న
ి లాఠీని తీస్ుకకని లోపలకి వ్చనిడు. వీధి త్లుపుని
మూసర, "ఓయ్... నన దగగ రికి రా...!" అననాడు స్ౌమయని చకసర. లాఠీని చకసర
ఇదద ర్ూ భయపడనార్ు. స్ౌమయ వ్ణుకుత్ూ మలస గా స్ో ఫాలోంచ్చ లేచ్చంది.
త్నతోపాటుగా త్న త్లిస కూడన లేచ్చ నిలుింది. అజయ్ వారి వ్ంక అస్హ్నంగా
చకస్క
ు , "ఇదేమైనన ఫెవికాల్ యాడనా.... ఇదద ర్ూ అత్రకుూపో యినటుుగా
నిలుిననర్ు. నువొవకూదననివే రా...!" అననాడు స్ౌమయతో... త్ను ఓస్ారి త్న
514

అమివెైపు చకసర గుటకలు మిరంగుత్ూ అజయ్ వెైపు తిరిగి మలస గా ఒకోూ అడుగు
Page
 వేస్ు క అత్ని దగగ రికి వ్చ్చింది. అజయ్ బలడక
ి మ్ లోకి నడుస్క
ు త్నతో, "లోపలికి
రా.." అననాడు. త్ను అత్నిా అనుస్రించ్చంది. బయట వాళ్ే అమి
'ఏమవ్ుత్రందో 'నని బికుూబికుూమంటూ మలస గా స్ో ఫాలో కూర్ుింది. స్ౌమయ
అకూడ అలిరాకి ఆనుకుని నిలుింది. అజయ్ త్న చేతిలోని లాఠీని నేలమీద
'టకటక'లాడించుకుంటూ ఆమ దగగ ర్కు వ్చ్చి ఓస్ారి ఆమను ప్ెైనుండి కింర దకు
తేరిపార్ చకశాడు. ముందునా జుటుు కాస్ు ముఖం మీద పడుత్ూ త్న కళ్ేను
కప్లాస్ుునాది. త్న నుదుర్ంతన చెమటపటిు మర్ుస్ోు ంది. బుగగ లు ఎర్రబడి
వ్ుననాయి. ప్ెదనలు స్నాగా కంప్రస్ు ుననాయి. మొత్ు ంగా, త్ను చకడటానికి
అమాయకంగా అలాగే పదధ తి గల మనిషరలా కనపడుతోంది. అయినన... ఇలా ప్ెైకి
పదధ తిగా కనిప్రస్ు కనే లం... వేషాలు వేసలవాళ్ేను త్న స్రీవస్ులో ఎంతోమందిని
చకశాడు. లాఠీని ప్ెైకెతిు ఆమ కళ్ేకు అడుాపడుత్రనా జుత్ర
ు ని పకూకు నెడుత్ూ,
"వీటిని స్రిగగ ా స్ర్ుదకో... లేదంటే కతిు రించ్చ పారేస్ు ాను," అననాడు. స్ౌమయ వెంటనే
త్న కుర్ులను పకూకి స్ర్ుదకుంది. అజయ్ త్న జేబులోంచ్చ సరగరెట్ తీసర లెైటర్ల్ తో
వెలిగించ్చ గటిుగా ఓ దముిలాగి వ్దులుత్ూ ఆమను చకశాడు. త్ను ఆ పప గని
భరించలేక ముఖం చ్చటిస స్క
ు త్లని పికూకు తిపుాకుంది. అజయ్ వెంటనే, "హేఁ...
అటు ఇటు కాదు. ననుా చకడు!" అంటూ గదిదంచనడు. ఆమ అదిరిపడి చపుాన
త్లెతిు బలదుర్ు కళ్ేతో అత్నిా చకసరంది. అజయ్ ఆమ కళ్ేలోకి స్కటిగా చకస్క
ు ,
"చకడు... జరిగింది జరిగినటుుగా చెప్లు నీకే మంచ్చది... లేదంటే, మామూలుగా
వ్ుండదు. తోలు వొలిచేస్ు ాను. జాగరత్ు!" అననాడు లాఠీని ఆమ కళ్ేముందు
తిపుాత్ూ. స్ౌమయ గుటకలు మిరంగుత్ూ 'స్రే'ననాటుుగా త్లూప్ర అంత్కుముందు
515

ఆ కానిసలుబుల్ కి చెప్రాన మేటర్ల్* అంతన మళ్ాే అజయ్ కీ చెప్రాంది. ఆమ

చెపు ునాపుాడు అజయ్ ఆమను ఆపాదమస్ు కం నిశిత్ంగా గమనించస్ాగాడు.
Page
 స్ాధనర్ణంగా నేర్స్ుులు త్మ మాటలతో మోస్ం చేసలందుకు పియత్ాం చేసరనన,
ఒకోూస్ారి వారి హ్హవ్భావాలు వారిని పటిుంచేస్ు కంటాయి. అయితే, ఇకూడ ఆమ
మాటలో గానీ, ముఖ కవ్ళ్ళకలోస గానీ ఎలాంటి తేడన అత్నికి కనపడలేదు. అలాగే,
శరీర్ కదలికలు కూడన అంత్గా అనుమానించేలా లేవ్ు. ఆమ చెపాడం
ముగించగానే, అజయ్ త్లాడిస్ు క త్న లాఠీని మలస గా ఆమ మోకాళ్ేప్ెై ప్ెటు ి
నెమిదిగా తొడల వ్ర్కూ జరిపాడు. ఆమకు ఒకూస్ారిగా గతంత్ర
త్డనరిపో యినటు యింది. కాళ్ళే స్నాగా కంప్రంచనయి. వెనుాలోంచ్చ వ్ణుకు పుటిు
మడ వెనకనించ్చ నడినెతిు వ్ర్కూ స్ర్ురన పాకింది. అయినన... త్న చకపుని మాత్ిం
పికూకి త్ప్రాంచక అత్నిా కననార్ాకుండన చకడస్ాగింది. అజయ్ ఆమ
తొడలమధయ మలస గా లాఠీని ఆడిస్ు క, "ఎవ్డిదెైనన పడనాదన...?" అననాడు. స్ౌమయ
గుటకలు వేస్ు క, "ఎ-ఏంటి స్ార్ల్...?" అంది. అలాగే చకస్ుుండటంతో ఆమ కళ్ేలో
నీళ్ళే తిర్ుగుత్రననాయి. అజయ్ పళ్ళే బిగిస్ు క కోపంగా, "మరీ అంత్
నటించకు... ఇంక ఏ సెైజుదీ పనికి రాకుండన ననది పర్ినెంటుగా పడేస్ు ాను.
అర్ధమైందన...?" అననాడు. స్ౌమయకి అత్ను ఏమననాడో స్రిగగ ా అర్ధం కాలేదుగానీ,
బయట స్ో ఫాలో కూర్ుినా త్న త్లిస కి మాత్ిం అంతన అర్ధమవ్ుతోంది. పో లీస్ుల
మాటతీర్ు గురించ్చ ఆమకు కకంత్ అవ్గాహ్న వ్ుంది. "ఫో న్ పో తే ఎవ్రెైనన సరమ్ ని
బాసక్ చేస్ు ార్ు. మరి నీకు ఆ పని చెయాయలని కూడన అనిప్రంచలేదన....?" "న్-నినా
ఫో న్ పో యాక భయంతో న్-ననకు ఏం చెయాయలో అస్ులు తోచలేదు స్ార్ల్—"
"ఓకే... ఆల్ రెైట్! తో...చ...లే...దు. పో నీ పప దుదనా ఫో న్ దొ రికిందని తీస్ుకకచ్చి
ఇచ్చిన వాడు, ఎవ్డో నీకు తెలుస్ా...?" "త్-తెలీదు స్ార్ల్..." అడా ంగా
516

త్లూప్రందనమ. "మరి వాడెవ్డనాదీ నీకు తెలుస్ుకోవాలనిప్రంచలేదన...? నీ ఫో న్

వాడికెలా దొ రికింది అనీ—" "అ-అడుగుదనం అనుకుననాను స్ార్ల్... కానీ, అత్ను
Page
 ననకు ఫో న్ ని ఇచేిసర నేను అత్నిా వివ్రాలు అడిగేలోప్ల త్న బలైక్ ని ఎకేూసర
ప్రలుస్ుుననా ఆగకుండన వెళ్ళేపో యాడు." "ఆ బలైక్ నెంబర్ు చకశావా...?"
"చకడలేదు స్ార్ల్...!" "పో నీ, వాడిని చకసలు గుర్ుుపటు గలవా...?" "హలెిట్
ప్ెటు ుకుననాడు స్ార్ల్..." అజయ్ అస్హ్నంగా సరగరెట్ ని నేలమీద విసరరికకటాుడు.
లాఠీని ఆమ తొడలకు రాస్క
ు మలస గా కింర దకి దించ్చ కాళ్ే స్ందులోని ఖాళీ
జాగాలోకి తోిశాడు. స్ౌమయ ఒకూస్ారి ఉలికిూపడింది. ఆమ కాళ్ళే అపియత్ాంగా
కాస్ు దగగ ర్కు జరిగాయి. అజయ్ మళీే త్న లాఠీని వెనకిూ తీస్ుకుంటూ
మనస్ులో ఇలా అనుకుననాడు. 'ఇది ఈ కిడనాప్ లో ఇననవల్వ అయియందన లేదన
అనేది తేలడం లేదు... ఇది చెప్లా విషయాలు కూడ అంత్ కనివనిుంగ్ గా
అనిప్రంచడం లేదు. అయితే, ఇది చెప్రాంది అబదధ ం అనుకోవ్డననికీ లేదు. బహ్ శా,
నిజంగానే అమాయకురాలేమో! త్మని పకూదో వ్ పటిుంచడననికి అపుాడపుాడు
నేర్స్ుులు ఇలా అమాయకులను పావ్ులుగా వాడుకుంటూ వ్ుంటార్ు. ఇకూడన
అదే జరిగి వ్ుంటుందన...? ఏమో! స్రే... మరో విధంగా పియతిాంచ్చ చకదనదం...
ఎకూడో ఓ చోట దొ ర్కూపో దు!' లాఠీని ప్ెైకెతిు ఆమ ముఖం దగగ ర్ వ్ూపుత్ూ, "మ్...
ఏం చదువ్ుత్రననావ్ నువ్ువ..?" అనడిగాడు. "అఁ... ఎమేి—
ఎమేి....ఎకననమిక్ు... స్ార్ల్!" "ఎకూడన...?" "కందుకూరి ర్ల్..రాజయలక్షిి మహిళ్ా
డిగీర క-కాలేజ్...!" స్ౌమయ స్మాధనననలెైతే చెపు ో ందిగానీ ఆమ కళ్ళే మాత్ిం
మాటిమాటికి అజయ్ చేతిలో ఆడుత్రనా లాఠీమీదకి పో త్రననాయి. "అయితే...
వాడెవ్డో నీకు తెలీదంటావ్..." అననాడు స్డన్ గా. అజయ్ ఏమననాడో అర్ధంకాక
అత్ని మొహ్ంలోకి చకస్క
ు నే, "ఎ-ఎవ్ర్ు స్ార్ల్...?", అందనమ. అజయ్ కోపంగా,
517

"నీ యమాి... ఎకుూవ్ వేశాలెయయకు... మొత్ు ం దిగేస్ు ా!" అననాడు. అత్ను ఎవ్రి
గురించ్చ అడిగాడనాదీ స్ౌమయకి మలస గా వెలిగింది. "లేదు స్ార్ల్... నేను అత్నెవ్రో
Page
 ననకు తెలీదు," అంది వెంటనే. ఎందుకో... స్ౌమయ గురించ్చ ఓ స్ాషు మైన
అభిపాియానికి రాలేకపో త్రననాడు అజయ్. ఆమ కళ్ేను చకసలు త్ను
చెబుత్రనాదంతన నిజమే అనిప్రస్ు ునాది. కానీ, అలా అనుకోడననికి ఎందుకో అత్ని
మనస్ు మాత్ిం అంగీకరించడం లేదు. ఆమ వ్ంక చ్చరాగాగ చకస్క
ు రెండు చేత్రలతో
లాఠీని గటిుగా పటుుకుని త్న మడ వెనకాల ప్ెటు ుకుంటూ, "హ్ ఫ్... మీ ఇంటలస
ఎవ్రెవ్ర్ు వ్ుంటార్ు?" అని అడిగాడు. స్ౌమయ స్నాగా వ్ణుకుత్ూ, "అ-
అమాి...ఇంకా.... న్-నేను!" అనాది. అజయ్ వెంటనే ఆమ మొహ్ం దగగ ర్
మొహ్ం ప్ెటు ి కళ్ేలోకి చకస్క
ు , "మరి నీ బాబుగాడేం సలత్ు రంటాడేటి.? సరలకలతో
కులుకుత్ూ వ్ుంటాడన?" అననాడు ఎగతనళ్ళగా. అంతే, ఆమ కళ్ేలో అంత్వ్ర్కూ
తిర్ుగుత్రనా నీళ్ే స్ాునంలో ఒకూస్ారిగా నిపుాలు చెలరేగినటు యి ఒకూస్ారిగా
ఆమ ముఖం ఉగరంగా మారిపో యింది. అది చకసర అజయ్ కి ఒళ్ేంతన
గగురాాటుకు గుర్యింది. త్డబడుత్ూ అపియత్ాంగా ఒక అడుగు వెనకేూశాడు.
ఇనేాళ్ేలో అత్నికి ఎనాడక ఇలా అనిప్రంచలేదు. 'ఆ ఒకూ చకపుకి నన గుండె
ఇంత్ వేగంగా కకటుుకుంటలందేమిటీ...?' అనుకుంటూ గుండెలప్ెై
చెయిేయస్ుకుననాడు. బలంగా గాలిప్ీలుికుంటూ కళ్ేను మూస్ుకకని త్నేమననాడో
మర్లా ఓస్ారి గుర్ుుచేస్ుకుననాడు. ఆమ చేత్ ఎలాగెైనన నిజం చెప్రాంచనలనే
పియత్ాంలో తననెంత్ అమానుషంగా పివ్రిుంచనడో అజయ్ కి తెలిస్ప చ్చింది. 'ఛ...
ఒకరి త్ండిి గురించ్చ అంత్ నీచంగా ఎలా వాగేశాను...?' అనుకుంటూ ఓస్ారి
పికూనునా గోడని చరిచనడు. త్రావత్ స్ౌమయతో, "స్ారీ... నేను కావాలని అలా
అనలేదు. ఏదో —" అంటుంగా ఆమ మధయలో కలిాంచుకుని, "పరేసదు స్ార్ల్... ననకూ
518

మా అమాికూ ఇది అలవాటెైపో యింది. నననా చనిపో యినపాటినుంచీ

ఎవ్డుబడితే వాడు షాప్ కకచ్చి అమితో ఇలాగే అస్భయంగా ఏదో ఒకటి
Page
 వాగుత్రండేవార్ు. ఇర్ుగుపప ర్ుగు వాళ్ే ఎతిు పప డుపు మాటలు... రోడస మీద
ఆకతనయిల వెకిూరింపులూ... రోజూ మాకు దినచర్యలో భాగమైపో యాయి.
మగతోడు లేని మాలాంటి బిత్రకులకు ఇదంతన మామూలే స్ార్ల్....
మామూలే...!" అని ఉదేవగంగా అనేసర వెకిూ వెకిూ ఏడేిసరంది. అజయ్ చేతిలోంచ్చ
లాఠీ జారిపో యి కిరందపడిపో యింది. కింర దకి వ్ంగి దననిా తీస్ుకుని ప్ెైకి లేచ్చ
ఆమతో, "స్రే... ఇక పద... బయటకి— వెళ్ద ాం!" అననాడు. స్ౌమయ త్న కనీాళ్ేను
త్రడుచుకుంటూ అజయ్ వెంట ఆ గదిలోంచ్చ బయటకు వ్చ్చింది. వాళ్ేమి
స్ో ఫాలోంచ్చ లేచ్చ నిలబడింది. ఆమ కళ్ేలో కూడన నీళ్ళే స్ుడులు
తిర్ుగుత్రననాయి. స్ౌమయ త్న త్లిస దగగ రికి పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళే ఆమ గుండెలప్ెై
త్లప్ెటు ుకుని మళీే గటిుగా ఏడవ్టం మొదలుప్ెటు ంి ది. అజయ్ నెమిదిగా వాళ్ే
దగగ ర్కు వ్చ్చి, "ఆఁ...చకడండమాి... నన భాషా... నన మాటలు మిమిలిా బాధ
ప్ెటు ి వ్ుంటే... క్షమించండి," అంటూ చేత్రలు జోడించనడు. "కానీ, ఇలా మేం
చేయాలి! నిజం చెప్రాంచడననికి చేసల పియత్ామే ఇదంతన... మామూలుగా అడిగితే
నేర్స్ుులు ఎవ్ర్ూ నిజం చెపార్ు... అందుకే— అంతేగానీ, మా మనస్ులో మరేమీ
వ్ుండదమాి..." అజయ్ చెప్రాంది విని ఆ ప్ెదద నవిడ, "అయితే... మేము
వెళ్ళేపో వ్చని బాబూ?" అని మాత్ిం అడిగింది. దననికి అజయ్ బదులిచేిలోగా—
అపుాడే ఆ యింటి వీధి త్లుపు తెర్ుచుకకంది. వాణీ నవ్ువత్ూ లోనికి
పివేశించ్చంది.
519
Page
 Episode 104
వాణీ లోపలికి అడుగుప్ెడుత్ూనే అజయ్ తో, "అనాయాయ... వ్చ్చి
ఎంత్సలపయింది...? బయట జీప్ ని చకడఁగానే నువొవచనివ్ని
తెలిసరపో యిందిలేఁ—" అంటూ అత్ని పికూనే వ్ునా ఇదద రాడనళ్ేనీ చకసర
మాటాసడా ం ఆప్లసరంది. స్ౌమయ కనీాళ్ేతో ఉండటం త్ను గమనించ్చంది. "ఓయ్...
వాగుడుకాయ్... ఎనిాస్ార్ుస చెపాాను నీకు... ననుా 'అనాయయ' అని ప్రలవొదద ని...
ఆఁ... ఇంకోస్ారి ప్రలిచనవ్ంటేనన... ననలుక కోసలస్ు ాను!" అని వేలు చకప్రస్ు క
కోపంగా అననాడు అజయ్. వాణీ త్న స్కూల్ బాయగ్ ని కింర ద పడేసర అజయ్ ని
చకసర వెకిూరిస్ు ునాటుుగా ననలుకని బయటకు చనప్ర, "అలాగా అనాయాయ... అలాగే
అనాయాయ... ఇంకేంటి అనాయాయ....!" అంది నవ్ువత్ూ. "ఏయ్...నినకా.!"
అంటూ అజయ్ వాణీని పటుుకోవ్డననికి ఉరికాడు. వాణీ కూడన కిలకిలా నవ్ువత్ూ,
"పటుుకో చకదనదం...!" అని అత్నికి దొ ర్కుూండన పర్ుగెతిుంది. అదంతన చకస్ుునా
స్ౌమయకి అపియత్ాంగా నవొవచ్చింది. నవ్ువని బలవ్ంత్ంగా ఆపుకోడననికి
పియతిాస్క
ు కనీాళ్ేను త్రడుచుకుని వాళ్ేని చకడస్ాగింది. వాణీ అజయ్ నించ్చ
త్ప్రాంచుకోడననికి హ్హల్ చుటూ
ు తిర్ుగుత్ూ స్ౌమయ దగగ ర్కు వ్చ్చి స్డెన్ గా
పర్ుగెత్ుడం ఆప్లసర, "అవ్ునక... అడగటం మరిిపో యాను. వీళ్ళే ఎవ్ర్ు
అనాయాయ?" అంటూ అజయ్ ని అడిగింది. అజయ్ కూడన ఆగిపో యాడు. ఏం
చెపాాలో ఠకుూన తోచక, "వాళ్ళే... అ..మ్....వాళ్ళే...నన—" అంటూ వ్ుండగా,
"మీ చుటాులా....?" అంది వాణీ. చ్చనాగా నవివ, "హ్హ.... అలాగే అనుకో...!" అంటూ
త్లూపాడు అజయ్. అపుాడే, "మేమిక వెళ్ళేపో మా బాబూ...?" అంటూ అజయ్ ని
మర్లా అడిగింది ఆ ప్ెదద నవిడ. వాణీ వెంటనే అవిడ వ్ంక చకస్క
ు , "అరే... అలా
520

ఎలా వెళ్ళేపో తనర్ు.? రాక రాక వ్చనిర్ు. కూరోిండి, కాఫీ చేసరస్ు ాను. తనగుత్ూ
Page
 అందర్ం చకూగా కబుర్ుస చెపుాకుందనం..." అనేసర స్ౌమయ చేతిని పటుుకుని, "మీర్ు
ననతో ర్ండి!" అంటూ గుంజింది. స్ౌమయకి వాణీని చకసలు చనలా ముచిటేసరంది. త్న
తేనె పలుకులు వింటుంటే మనస్ుకు ఎంతో హ్హయిగా అనిప్రస్ు ో ంది. దనంతో, త్న
త్లిస ని కూరోిమని చెప్రా వాణీతో కలిసర త్నక వ్ంటగది వెైపు నడిచ్చంది. అపుాడే
శిరీష్ శ్లరమతి ఆశాలత్ కూడన ఇలుస చేరింది. అజయ్ ఆమ దగగ ర్కెళ్ళే, "గుర్ుపతిాకి
పిణనమాలు," అంటూ బాగా వొంగి ఆమకు నమస్ూరించనడు. లత్ ఒకడుగు వెనకిూ
వేసర, "అజయ్ గార్ూ... మీకెనిాస్ార్ుస చెపాాను. ఇలా చెయయవ్దద నీ... నేను
మీకననా చనలా చ్చనాదననిా!" అంది నవ్ువత్ూ. "అయితే ఏంటి? నువ్ువ మా
గుర్ువ్ుగారికి అరాధంగివి. అంటే... అత్నిలో స్గభాగం అనామాట. మరి అత్నికి
నేను ఎంత్ గౌర్వ్ం ఇస్ాునో నీకూ అంతే ఇవావలి కదన...!" అననాడు నవ్ువత్ూ.
నవ్ువలాటగా అననా, శిరీష్ జీవిత్ంలో మళ్ాే స్ంతోషానిా నింప్రన ఆశాలత్ అంటే
అజయ్ కి నిజంగానే ఎంతో అభిమానం. "చనలు చనలు... మీతో మాటాసడా ం చనలా
కషు ం. అవ్ునక... వాణీ వ్చ్చిందన—?" అంటూ అకూడ స్ౌమయ వాళ్ే అమిను
చకసర ఆగిపో యింది. "ఆవిడ— మా... దకర్పు బంధువ్ు... అనామాట!" అంటూ
వెంటనే లత్ దగగ ర్కకచ్చి ఆవిడని పరిచయం చేశాడు అజయ్. లత్ ఆ ప్ెదద నవిడకి
నమస్ూరించ్చంది. ఈలోగా వాణీ కాఫీని త్యార్ు చేసర కపుాలలో పో సర టేల
ి ో
పటుుకుని స్ౌమయతో పాటూ వ్ంటగదిలోంచ్చ బయటకు వ్చ్చింది. లత్కి స్ౌమయని
పరిచయం చేసర అందరికీ కాఫీలు ఇస్క
ు అజయ్ దగగ ర్కి వ్చ్చి, "అనాయాయ...
స్ౌమయగార్ు అచిం లత్కూ లాగే చనలా అందంగా వ్ుననార్ు కదన...!" కాఫీ
అందిస్ు క అనాది. అజయ్ చపుాన త్లెతిు స్ౌమయ వెైపు చకస్ాడు. అపుాడే ఆమ
521

ఎందుకో మళ్ాే వ్ంటగదిలోకి వెళ్ళేంది. అజయ్ తిరిగి త్న కాఫీ ప్ెై దృషరు
మర్లిగానే వాణీ గబుకుూన అజయ్ చెవిలో, "ఏంటీ... నేను చెప్రాంది నిజమే
Page
 కదన!" అంటూ గతణిగింది. అజయ్ వాణీ ముఖంలోకి చకసర 'ఏంటి?' అనాటుు
కళ్్ేగరేశాడు. వాణీ ముసరముసరగా నవ్ువత్ూ వ్ంటగదివెైపు చకప్రంచ్చ కనుా
కకటిుంది. ఇక అందర్ూ కాఫీలు ముగించనక ఆ ప్ెదద నవిడ మళీే అజయ్ ని 'తనము
వెళ్ేవ్చని' అని అడగడంతో, "పదండి. నేను మిమిలిా దిగబలడతనను," అంటూ
అత్ను కూడన కురీిలోంచ్చ లేచనడు.
522
Page
 Episode 105
లత్, వాణీలకు వీడో ూలు పలికి ముగుగర్ూ అకూడినుంచ్చ బయలుదేరార్ు. జీప్ ని
నడుపుత్ూ మాటిమాటికీ సెైడ్ మిర్రర్ల్ లోంచ్చ స్ౌమయను చకడస్ాగాడు అజయ్.
ఆమ త్న త్లను దించుకుని కూర్ుిని వ్ుంది. మధయలో ఓస్ారి ఆమ ముఖం
త్నవెైపు తిర్గాగనే ఎందుకో అజయ్ కి మళ్ాే గుండె వేగం హచ్చింది. అయితే, ఆమ
క్షణకాలం అజయ్ ని చకసర మళ్ాే త్న త్ల దించుకునాది. అజయ్ వాళ్ేని
తినాగా ఇంటికి తీస్ుకువెళ్ేకుండన కాస్ు చుటూ
ు తిప్రా తీస్ుకెళ్ేడంతో అర్గంట
త్రావత్ వాళ్ళే ఇలుస చేరార్ు. జీప్ ఆగగానే అమాి కూత్రరిసదదర్ూ చకచకా
దిగిపో యి వెనుదిరిగి చకడకుండన వ్డివ్డిగా త్మ ఇంటి వెైపు నడిచనర్ు.
"ఓ...అమిగార్ూ...! భదింగా మిమిలిా ఇంటికి తీస్ుకకచనిను. కనీస్ం ఇంటలసకి
ర్మిని కూడన అనటేస దు..." అంటూ వెనకనుంచ్చ కేకేశాడు అజయ్. ఎందుకో....
వాళ్ేతో మరికాస్ు స్మయం గడపాలని అనిప్రస్ు ో ంది అత్నికి. ఆ ప్ెదద నవిడ ఆగి
అజయ్ వెైపు తిర్ుగుత్ూ, "అ-హ్..అబరబ... అదేం లేదు బాబు. మాలాంటివాళ్ే
యిళ్ేలోకి మీరేం వ్స్ాుర్ులే అనీ...!" త్న కూత్రరికి త్లుపు తీయమని ఇంటి
తనళ్ం చెవ్ులు ఇస్క
ు , "ర్ండి బాబూ...!" అని అజయ్ ని ఆహ్హవనించ్చంది. స్ౌమయ
ఓస్ారి వీధి వెైపు చకసరంది. చుటుుపికూల ఇళ్ేలోసంచ్చ జననల చకపులు
మాటిమాటికీ త్మ యింటివెైపు తిర్ుగుత్రననాయి. ఇవాళ్ పప దుదనుాంచీ
పో లీస్ుల రాకపో కలతో త్మ ప్లర్స ు ఇర్ుగుపప ర్ుగు వాళ్ే నోళ్ేలో బాగా నననిపో యి
వ్ుంటాయని ఆమకు తెలుస్ు. ఇపుాడు ఈ పో లీస్ు త్మ ఇంటలసకి కూడన రావ్డం
త్నకి అస్ులు నచిటంలేదు. అజయ్ త్న జీప్ ని రోడుాకి ఓ పికూన పార్ల్ూ చేశాడు.
అకూడే టీ షాప్ లో వ్ునా కానిసలుబుల్ పర్ుగెత్ు రకుంటూ అత్ని దగగ ర్కు వ్చ్చి
523

సెలూయట్ చేశాడు. అజయ్ జీప్ కీస్ వాడికిచ్చి బయటే వ్ుండమని చెప్రా అత్ను
Page
 ఇంటలసకి పివేశించనడు. ముందు గదిలోకి అడుగుప్ెడుత్ూనే చుటూ
ు పరికించ్చ
చకశాడు. ఈ యిలుస వారి పిశాంత్ జీవ్నననిా పితిబింబిస్ోు ంది. ఎకూడి స్ామానుస
అకూడ చకూగా స్రిద వ్ుననాయి. గదిలో ఓ మూలన టేబిల్ వ్ుంది. పికూనే ననలుగు
కురీిలు గోడకు ఆనిి వ్ుననాయి. టేబిల్ మీద కకనిా పుస్ు కాలు ఒకదననిమీద
ఒకటి ప్లరిి వ్ుననాయి. బహ్ శా అవి స్ౌమయ కాలేజీ పుస్ు కాలు కావ్చుి! మరో
మూల దేవ్ుని పటాలు వ్ర్ుస్గా గోడకి త్గిలించ్చ వ్ుననాయి. ఆ పికూనే మరతక
గది కనిప్రస్ు ో ంది. చకడనానికి వ్ంటగదిలా వ్ుంది. స్ౌమయ వాళ్ే అమి ఒక కురీిని
తీస్ుకకచ్చి అజయ్ ముందు ప్ెటు ి, "కూరోిండి బాబు... టీ చేసర తీస్ుకకస్ాును!"
అంటూ వ్ంటగదిలోకి వెళ్ేబో యింది. స్ౌమయ ఆవిడని మధయలో ఆప్ర త్ను
వ్ంటగదిలోకి వెళ్ళేంది. ఆవిడ మళీే అజయ్ దగగ ర్కు వ్చ్చి నిలుింది. అజయ్
కురీిలో కూర్ుింటూ ఆమతో, "మీర్ూ కూరోిండమాి...!" అననాడు. "పరావలేదు
బాబూ...!" అందనమ. అజయ్ అందుకు ఒపుాకోక వెంటనే కురీిలోంచ్చ లేచ్చ
ఆవిడకి ఇచ్చి త్నకోస్ం మరో కురీిని తెచుికోవ్టానికి వెళ్ాేడు. కురీిని తెస్ు క
అకూడ గోడకి త్గిలించ్చ వ్ునా ఒక ఫప టలని చకశాడు. స్ుమార్ుగా ఒక పాతికేళ్ే
వ్యస్ునా కురారడి ఫప టల అది. దననికి దండ వేసరవ్ుంది. "ఆయన నన భర్ు , బాబు.
మిలటరీలో పనిచేసలవార్ు. ఆయన చనిపో యి పదహ్హరేళ్ేవ్ుతోంది!" అజయ్ ఆ
ఫప టల వ్ంక చకడా ం గమనించ్చ చెప్రాందనవిడ. అజయ్ చపుాన ఆమను చకస్ాడు.
పదహ్హరేళ్ళే!!! పదహ్హరేళ్ళేగా మగతోడు అండ లేకపో యినన ఎంతో గుండె ధెైర్యంతో
స్మాజపు స్వాళ్ేను ఎదురతూంటూ స్మర్ువ్ంత్ంగా ఇంటిని నడిప్రంచ్చన ఆ
ప్ెదద నవిడకి మనస్ులోనే సెలూయట్ చేశాడు. మలిస గా త్లాడిస్ు క కురీిని తెచుికుని
524

ఆవిడ దగగ ర్ వేస్ుకుని కూర్ుిననాడు. అత్ని చకపు వ్ంటగది వెైపు పో యింది.

స్ౌమయ అటు తిరిగి టీ ప్ెడుతోంది. జీవిత్ంలో మొదటిస్ారి ఒక ఆడది వెనకిూ తిరిగి
Page
 వ్ునాపుాడు ఆమ వెనక అందనలిా కాకుండన ఆమ ముఖంలోని భావాలిా
చకడనలనిప్రంచ్చంది అజయ్ కి. అపుాడే అత్నికి మలస గా వాణీ మాటలు జాఞపకం
వ్చనియి. 'అనాయాయ... స్ౌమయగార్ు అచిం లత్కూ లాగే చనలా అందంగా
వ్ుననార్ు కదన...!' "ఔను! నిజమే...!" అననాడు ఇంకా స్ౌమయ వ్ంక చకస్క
ు .
"ఏంటి బాబూ?" అంది స్ౌమయ వాళ్ే అమి, అత్నేమననాడో అర్ధంకాక. అజయ్
ఏమీ లేదనాటుుగా త్లూపాడు. స్ౌమయ ఒక పళ్్ేంలో టీ పటుుకకచ్చి ఇదద రికీ
ఇచ్చింది. "అయ్యయ నన మతి మండన! ఉండు బాబు. ఇపుాడే వ్స్ాును," అంటూ ఆ
ప్ెదద నవిడ చపుాన త్న కురీిలోంచ్చ లేచ్చ వీధి గుమిం గుండన బయటకు
వెళ్ళేపో యింది. అజయ్ తో ఒంటరిగా గదిలో వ్ుండటం స్ౌమయకి ఏదో లా వ్ుంది.
త్న మసరు షూంలో అంత్కుముందు జరిగిన స్ంఘటనలనీా కదలాడుత్రననాయి.
అజయ్ లాఠీతో త్న కాళ్ేను త్డమటం, కళ్ేముందు తిపాడం, త్నతో కౄర్ంగా
పివ్రిుంచడం— అదంతన కలలోస కూడన వెంటాడేలా వ్ుంది. గుండెలస ోంచ్చ
త్నుాకకస్ుునా కోపానిా అణుచుకునే పియత్ాంలో చేతిలో వ్ునా పళ్ాేనిా గటిుగా
పటుుకుని నేలను చకస్క
ు నిలుింది. అజయ్ ఓస్ారి త్లెతిు స్ౌమయ వ్ంక చకసర,
"స్ౌమయగార్ూ...—!" అననాడు. ఆ మాట జీర్గా రావ్డంతో ఓస్ారి చ్చనాగా దగిగ,
"ననుా క్షమించండి," అననాడు. ఆమ మాటాసడితే విననలని అజయ్
ఎదుర్ుచకస్ుుననాడు. అయితే, ఆమ ఇంకా అలాగే మౌనంగా నిలబడి వ్ుంది.
ఇంత్లో స్ౌమయ వాళ్ే అమి మళ్ాే లోపలికి వ్చ్చింది. ఆవిడ చేతిలో ఓ బిసెూట్
పాయకెట్, ఓ మికిర్ల్ పాయకెట్ వ్ుననాయి. చకచకా వ్ంటగదిలోకి పో యి వాటిని ఓ
ప్లస టులో స్రిద తీస్ుకకచ్చి అజయ్ ముందు ప్ెడుత్ూ, "అయ్యయ! టీ
525

చలాసరిపో యినటుుందే," అంది. అజయ్ పరేసదనాటుుగా చెయూయప్ర స్ౌమయ వెైపు

తిరిగ,ి "స్ౌమయగార్ూ... దయచేసర నన త్పుాని క్షమించండి... మీర్లా మౌనంగా
Page
 వ్ుంటే ఏదో లా వ్ుంది ననకు. చెపాాను కదన... నేనలా చెయయక త్పాలేదు. ఒక
పసరపాప పాిణనలు కాపాడనలనీ, నన డకయటీలో భాగమే త్పా మరేమీ కాదు. ప్ీస జ్...
మా పరిసు తి
ర ని అర్ధం చేస్ుకోండి," అంటూ మరోమార్ు ఆమకు క్షమాపణ చెపాాడు.
స్ౌమయ చపుాన త్లెతిుంది. ఆమ కళ్ళే అగిాగోళ్ాలాస ఎర్రగా వ్ుననాయి.
అంత్వ్ర్కూ త్నలో అదిమిప్ెటు ుకునా కోపం కాస్ాు లావాలా బయటకు
ఎగజిమిింది. చేతిలోవ్ునా పళ్ాేనిా బలంగా నేలకేసర విసరరి కకటిు, "ఏం అర్ధం
చేస్ుకోమంటార్ు స్ార్ల్? హ్హ... మాకూ ఓ జీవిత్ం వ్ుంటుందనీ, పర్ువ్ుగా బితికే
హ్కుూ వ్ుంటుందనీ... మీర్ు అర్ధం చేస్ుకుననారా...? వీధిలో నలుగుర్ూ
చకస్ుుండగా ననుా కకటిునపుాడు, లాఠీని ఎకూడబడితే అకూడ త్గిలించ్చనపుాడు
నేను మీకు మనిషరలా కనిప్రంచలేదన..? అదే... నన స్ాునంలో ధనవ్ంత్రల
బిడా లుంటే, వాళ్ేకీ మీర్ు ఇలాగే చేసలవారా...? మాలాంటి ప్లదవాళ్ేంటే మీకు
చులకనభావ్ం. ఏం చేసరనన నోర్ు మదపమని. అంతేగా! మేము ప్లదవాళ్ేం
కావ్చుిగాని, పర్ువ్ు త్కుూవ్ వాళ్ేం కాము స్ార్ల్!" అంటూ గదగ ద హ్ృదయంతో
తీవ్ింగా ఆకోరశించ్చంది. అజయ్ జరిగినదనని గురించ్చ పశాితనుపపడుత్రననాడని
స్ౌమయకు తెలుస్ు. అత్ను రెండుస్ార్ుస క్షమాపణ చెప్రానపుాడే ఆమ అది
గరహించ్చంది. అదే, అత్ను అంత్కుముందు త్నతో దుర్ుస్ుగా పివ్రిుంచ్చన పో లీస్ు
అయుయంటే త్ను ఇపుాడు ఇనిా మాటలు అంటుననా అలా మౌనంగా ఉండేవాడు
కాదు. స్ౌమయ వాళ్ే అమి కురీిలోంచ్చ లేచ్చ త్న కూత్రరి దగగ ర్కి వెళ్ళే ఆమను
గటిుగా హ్త్ర
ు కుంది. బలైటకి పికటించకపో యినన ఆవిడ కూడన మనస్ులో ఇలాగే
అనుకుంటలంది. కళ్ేలో నీర్ు పప ంగుత్రండగా ప్లిమగా స్ౌమయ త్లని నిమిరింది.
526

అజయ్ నిశరిషరుడెై స్ౌమయవ్ంక చకడస్ాగాడు. ఆమ అనా ఒకకూకూ మాటా అత్ని

గుండెలస ోకి స్కటిగా చతచుికుపో యింది. స్ౌమయ ఇంకా అజయ్ ని అలా చకస్క
ు నే,
Page
 "మీకు మీ డకయటీ ముఖయం. మా బత్రకులు ఏమైపో తే మీకేంటి, స్ార్ల్! మేం చచ్చినన
మీకేం నషు ం లేదు. దయచేసర మా యింటి నుంచ్చ వెళ్ళేపో ండి... గెటౌట్ ఆఫ్ మై
హ్ౌస్!" అంది కర్ూశంగా. అజయ్ నెమిదిగా కురీిలోంచ్చ లేచనడు. మాటాసడటానికీ
అత్నికి ఏమీ పదనలు దొ ర్కలేదు. చేత్రలు జోడిస్ు క వాళ్ళేదద రికీ దణణ ం ప్ెటు ి
బయటకు నడిచనడు. స్ౌమయ లోపలే వ్ుండిపో గా వాళ్ే అమి అత్ని వెనకే
బయటకు వ్చ్చింది. అజయ్ ఆవిడని చకసర, "వెళ్ళేస్ాునండీ...!" అనేసర మళ్ాే
ఓస్ారి నమస్ూరించ్చ జీప్ెకాూడు.
527
Page
 Episode 106
స్ౌమయ వాళ్ే ఇంటినుంచ్చ బయలుదేరిన అజయ్ తిరిగి శిరీష్ ఇంటికి
చేర్ుకుననాడు. కానిసలుబుల్ ని కాకిననడకి వెళ్ళేపప మిని చెప్రా వాడి దగగ ర్నుంచ్చ
జీప్ కీస్ తీస్ప ూని ఇంటలసకి అడుగుప్ెటు ాడు. శిరీష్ అపాటికే స్కూల్ నుంచ్చ
వ్చేిస్ాడు. ఫెిషప్ అయియ హ్హలోస కూరతిని టీవీలో చననల్ు తిర్గేస్ు ుననాడు. అజయ్
రావ్డననిా గమనించ్చ, "హ్హ... టఫ్! రా రా...!" అంటూ లేచ్చ నిలబడనాడు. అజయ్
శిరీష్ ని చకసర ఓస్ారి త్లూప్ర అత్నిా స్మీప్రంచనడు. శిరీష్ కనుబొ మిలు
ముడిపడనాయి. ఎపుాడక జోష్ గా పలకరించే అజయ్ ఇలా సెైలెంట్ గా వ్ుండటం
అత్నిా విశియపరిచ్చంది. ఇదద ర్ూ కూర్ుిననాక భుజమీిద చెయిేయసర, "ఏమైంది?
అలా వ్ుననావేఁ?" అనడిగాడు. "ఏమైంది...? బానేఁ వ్ుననానే," అననాడు అజయ్
చ్చనాగా నవివ మామూలు టలన్ లో. శిరీష్ త్ల అడా ంగా వ్ూపుత్ూ, "అజయ్... నీ
గురించ్చ నీకననా బాగా తెలిసరనవాడిని నేను. నీ మొహ్ం చకసలు నే అర్ధమవ్ుతోంది,
ఏదో అయిందని...!" అననాడు కనెుర్ల్ా గా. అజయ్ త్ల దించుకుని
కూర్ుిననాడు. మదడులో ఏవేవవ అస్ాషు మైన ఆలోచనలు ఒకదనని వెంట ఒకటి
కదిలిపో త్రననాయి. ఒకూటీ అర్ధం కావ్టం లేదు. అవ్ును. ఏమైంది త్నకి?
"అజయ్!" అంటూ శిరీష్ అత్ని భుజమీిద చెయిేయసర కదిపాడు. అజయ్ మలస గా
త్లెతిు శిరీష్ మొహ్ంలోకి చకశాడు. అపుాడే లత్ హ్హలోసకి రావ్డం గమనించ్చ
ఆమతో, "మేడంగార్ూ... టీ చేసర పంప్రంచండి మా యిదద రికీ... మేం మేడ
మీదుంటాం!" అని శిరీష్ లేచ్చ నిలుిననాడు. లత్ని 'మేడంగార్ూ...' అని,
'బంగార్ం...' అని ముదుదగా ప్రలుస్క
ు ంటాడు శిరీష్. అజయ్ కూడన స్ో ఫాలోంచ్చ
లేచనడు. లత్ అజయ్ ని చకసర పలకరింపుగా నవివ వ్ంటగది వెైపు నడిచ్చంది.
528

త్రావత్ వాళ్ళేదద ర్ూ మేడెకాూర్ు. ఇంటిముందే కాక డనబామీద కూడన శిరీష్

Page
 ర్కర్కాల పూల మొకూలను కడియం నుంచ్చ తెచ్చి ప్ెంచుత్రననాడు. వాటి
పరిమళ్ాలు వాళ్ేని చలస గా తనకుత్రననాయి. డనబామీద రెయిలింగ్ కి అలుసకుని
వ్ునా తీగమలెస లు గాలికి అటు ఇటు ఊగుత్ూ ఆహ్హసదననిా కలుగజేస్ు ుననాయి.
నలస ని నింగికి తిలకం దిదద న
ి టుుగా నెలవ్ంక పికాశిస్ుునాది. ప్రటుగోడ మీద కూరతిని
కాలుమీద కాలేస్ుకుంటూ, "హ్ి... మీ చుటాులని ఎవ్రో ఇదద ర్ు ఆడవాళ్ేను
తీస్ుకకచనివ్ని ఇందనక వాణీ చెప్రాంది. ఎవ్ర్ు వాళ్ళే?" అడిగాడు శిరీష్. అజయ్
మలస గా త్న జేబులోంచ్చ సరగరెట్ తీసర వెలిగించ్చ గటిుగా గుండెల నిండుగా ఒక దముి
ప్ీలిి వ్దిలాడు. త్లపుల నీడ మలస గా కరిగిపో యినటుుగా అనిప్రంచ్చందత్నికి.
శిరీష్ పికూనే త్నక కూరతిని, "గుర్ూ... వాళ్ళే ననకేమీ కార్ు. వాళ్ేని ఓ కేస్ు
గురించ్చ విచనరించనలిు వ్చ్చింది. అందుకు ఈ ఇలుస బాగా అనువ్ుగా వ్ుంటుందని
అపాటికి ననకనినిప్రంచ్చ వాళ్ేని ఇకూడికి తీస్ుకువ్చనిను..." అంటూ జరిగింది
మొత్ు ం చెపాడం మొదలెటు ాడు. శిరీష్ అంతన శరదధగా వింటుననాడు. అత్నికి కకంచెం
ఆశిర్యమేసరంది. ఒకస్ారి బరిలోకి దిగితే ఎదుటివాడు ఎవ్వడయినన,
ఎలాంటివాడయినన వెర్వ్క మొండిగా దకస్ుకుపో యిే మనస్ు త్వం గలవాడు
అజయ్. అందుకే అత్నిా 'టఫ్' అని ప్రలుస్ాుర్ంతన. అలాంటి వాడిని ఒక అమాియి
చ్చనా చకపుతో చ్చత్ర
ు చేయడం వినడననికి చనలా విడక
ా ర్ంగా వ్ుంది. రెండు
సరగరెటస ు... చెరో టీ అయిపో యాయి. అర్గంట ప్ెైన స్మయమూ గడిచ్చపో యింది.
అజయ్ ఇంకా చెపు ూనే వ్ుననాడు.... నిజానికి, చెప్రాందే మళ్ాే చెపు ుననాడు.
".....అవ్ును... నేను... నన డకయటీ చేస్ాను... నిజంగా... నన త్ప్లామీ లేదు. లేదు
కదన...! కానీ, ఇదే మాటని అపుాడు త్ను... స్ౌమయ... అనాపుాడు మాత్ిం—
529

ఎందుకు గుర్ూ... ఇకూడంతన(అంటూ త్న ఛనతీకి ఎడమవెైపు చకప్రస్ు క) గటిుగా

నొకేూసరనటు యింది? స్ౌమయ... ననుా చకసరన పితీస్ారీ... గుండెకాయ్... ఏదో
Page
 రేస్ులో పరిగెతిునటుు... వేగంగా కకటుుకునేది... ఏమీ అర్ధం కావ్టం లేదు. స్ౌమయ—
" శిరీష్ స్నాగా నవ్ువత్ూ, "ననకు మాత్ిం షాకింగ్ గా అనిప్రంచ్చంది అజయ్...
ఒకరి ప్లర్ుని నువ్ువ ఇనిాస్ార్ుస స్ిరించడం చకస్ుుంటే... నిజంగా చనలా
ఆశిర్యంగా వ్ుంది. అయినన... ఒకందుకు ఆనందంగా కూడన వ్ుంది!" అననాడు.
"అఁ—ఆనందంగా వ్ుందన? ఎందుకు?" విస్ుుపో యాడు అజయ్. శిరీష్
భుజాలర్గరేస్ు క, "హ్ి... ఎందుకు అంటే... ఏమో! అందుకు కార్ణం 'ఇదీ' అని
ఇదిమిదద ంగా చెపాలేనుగానీ, ఒకటి మాత్ిం చెపాగలను— మొదట ఇది కేవ్లం
నీకు కలిగిన అపరాధ భావ్న అనే అనుకుననాను. అయితే, ఇపుాడు మాత్ిం
'అంత్కుమించ్చ' ఏదో వ్ునాటుుగా తోస్ోు ంది..." "ఆ 'అంత్కుమించ్చ' అంటే ఏంటల
కకంచెం కాసరిటీగా చెపుా గుర్ూ... బుర్ర ప్రచెికిూపో తోందికూడ?" అననాడు అజయ్
అస్హ్నంగా. శిరీష్ అజయ్ ని చకసర, "నీ జీవితననిా పరిపూర్ణం చేసల శకిు ఆ
అమాియికి వ్ుందని ఎందుకో... ననకనిప్రస్ు ో ంది అజయ్...!" అననాడు. అజయ్
నొస్లు చ్చటిస స్క
ు , "గుర్ూ... ఏం మాటాసడుత్రననావ్...? ఆమ నన జీవితననిా—
పరిపూర్ణం—చెయయడం—?" అంటూండగా 'ఠంగ్'మని త్లని ఎవ్రో బలంగా
మోదినటుుగా శిరీష్ మాటలలోని ఆంత్ర్యం అత్నికి బో ధపడింది. ఠకుూన నిలబడి,
"అంటే— నేను త్నని లవ్ చేస్ు ుననాను అనుకుంటుననావా? ఐ థింక్ యువార్ల్
మిసలుకెన్. అయాం టఫ్!! ననకీ ప్లిమలూ గటాి...అస్ులు పడవ్. తెలుస్ుగా...!"
అననాడు. శిరీష్ కూడన లేచ్చ, "మ్... తెలుస్ు తెలుస్ు... నేనక చకస్ుుననానుగా!
ఆ ప్లర్ుకి కూడన చర్మగీత్ం పాడే స్మయం ఆస్నామైనటుుగా అనిప్రస్ు ో ంది..."
అని నవ్ువత్ూ అననాడు. అజయ్ విస్ుగాగ మొహ్ం ప్ెటు ి, "గుర్ూ—" అంటూ ఏదో
530

అనబో యాడు. శిరీష్ అత్ని భుజమీిద చెయిేయసర త్న మాటలను కకనస్ాగించనడు.

"నువ్ువ కఠినమైన వాడివి. అందులో స్ందేహ్ం ఏమీ లేదు. యు ఆర్ల్ స్ో స్ాుాంగ్
Page
 అండ్ స్ో టఫ్! అందుకే, ఎవ్ర్ూ నినుా టచ్ చేయటానికి కూడన స్ాహ్సరంచర్ు.
అయితే ఆ కఠినమైన పప ర్ వెనక అతి స్ునిాత్మైన, స్వచిమైన హ్ృదయం ఒకటి
వ్ుందని... ఎవ్రికీ... ఎవ్రి వ్ర్కో ఎందుకు? పాపం... నీకే తెలీదు," అని అజయ్
కళ్ేలోకి చకస్క
ు , "ఈరోజు ఆ అమాియి... స్ౌమయ — అదే నీకు తెలియజేసరంది.
నీ లోపలునా ఆ మనిషరని వెలికితీసర నీకు తెలీని నినుా నీకు పరిచయం చేసరంది.
అందుకే...(అంటూ అజయ్ ఛనతీని త్డుత్ూ) నీకు ఆ పిదేశం అంతన చనలా
అలస కలోసలంగా మారింది—" అజయ్ వింత్గా శిరీష్ వెైపు చకసర త్లని అడా ంగా
వ్ూపుత్ూ— "చనలు గుర్ూ... ఏదో అడిగావ్ కదనని జరిగిందంతన చెపాాను.
అంత్దననికి ఇంత్ ఫరలాస్ఫీయా? ననలోంచ్చ మరో మనిషరని వెలికితీయటం ఏమిటి
గుర్ూ... కావరీలోంచ్చ బొ గుగ తీసరనటూ
ు ...! నువ్ువ కనీస్ం ఆ అమాియిని
చకడనయినన లేదు. త్న గురించ్చ ఏమీ తెలీదు. మళ్ాే నన జీవితననిా పరిపూర్ణం
చేస్ు ుందని అనేస్ు ుననావ్...!" అననాడు. శిరీష్ నిర్ిలంగా నవివ, "చకస్ానుగా
అజయ్... త్న స్వభావానిా నీ మాటలోస, త్న ప్లర్ు పలుకుత్రనాపుాడు నీ కళ్ేలోస
కదలాడిన భావాలలో ఆమ ననకు పిస్ుుటంగా కనపడింది!" అననాడు. "ఎనఫ్...
టాప్రక్ మరీ ఓవ్ర్ల్ గా పో తోంది. నువ్ువ ఇపాటివ్ర్కూ చెప్రాన మొత్ు ం మేటర్ల్ లో
ననది గిలీు ఫీలింగ్ అని అననావే అది ఒకూటే నిజం. 'అంత్కుమించ్చ' అంటూ నువ్ువ
చెప్రానవ్నీా వేసు .ల .. ఇక ఈ విషయం గురించ్చ డిస్ూషన్ ని ఆప్లదద నం గుర్ూ..."
అంటూ జేబులోంచ్చ మరో సరగరెట్ తీసర వెలిగించబో యాడు. శిరీష్ ఇంకా ఏదో
చెప్లాబో యిేంత్లో అజయ్ కి కాల్ వ్చ్చింది. పాణీ ఫో న్ చేస్ు ుననాడు. అజయ్ కాల్
ఎతిు చెవి దగగ ర్ ప్ెటు ుకుని, "హ్హ... చెపుా స్ౌమయ! ఏఁ—" అంటూ వెంటనే
531

ననలికూర్ుచుకుననాడు. "స్—స్ార్ల్?" అవాకూయాయడు పాణీ. అజయ్ షాక్

కకటిునవాడిలా అలా నిలబడిపో యాడు. మనస్ులో చకడకూడదు...
Page
 చకడదకూడదు అనుకుంటూ కీగ
ర ంట శిరీష్ ని చకశాడు. కోలేగట్ యాడ్ లో స్చ్చన్
లా పళ్స నీా బయటప్ెటు ి నవ్ువత్రననాడు శిరీష్. అత్ని మొహ్ం లక్ష కేండిల్ు
వెలిగించ్చనటుుగా వెలిగిపో తోంది. అజయ్ త్న వ్ంక చకడా ంతో కళ్్ేగరేసర చ్చలిప్రగా
నవావడు. ఇంత్లో— "స్ార్ల్...?" అంటూ పాణీ ప్రలుపు వినిాంచడంతో అజయ్ కాస్ు
త్డబడుత్ూ, "హ్హ... పా-పాణీ.. పాణి... చెపుా! ఏంటి విషయం?" అని అడిగాడు.
పాపని కిడనాప్ చేసరనవాళ్ళే మళ్ాే ఫో న్ చేసర కకనిా డిమాండ్ు వినిప్రంచనర్ని
పాణీ అజయ్ కి చెపాాడు. అజయ్ ఓ పికూ పాణీ చెబుత్రనాది వింటుననా మరో
పికూ అత్ని మనస్ులో చ్చనా డిబరట్ నడుస్ోు ంది. 'ఆమ ప్లర్ు త్న నోటి వెంట
ఎలా....ఎందుకు... వ్చ్చింది.? కకంపదీసర గుర్ూ చెప్రానటు
స త్ను నిజంగా ఆమను
ప్లి-మ—? ఛ...ఛ... అదేమయి వ్ుండదు. ఇంత్సలపూ తనము ఈ టాప్రకేూ
మాటాసడుకునాందున అలా వ్చేిస్ుంటాది. అంతే! మరింకేం కాదు... కావ్టానికి
వీలేస దంతే!!' అని త్నని తనను స్మాధననపర్ుికుననాడు. మార్ధనన్ లో
పాలకగనాటుుగా త్న గుండె వేగంగా కకటుుకోవ్డం అత్ను గమనించకపో లేదు.
బలంగా ఒకటెంి డుస్ార్ుస ఊప్రరి తీస్ుకుని వ్దిలాడు. ఆనక, పాణీ చెప్రాంది విని
త్దుపరి ఏమేం చెయాయలనా స్కచనలని వివ్రించనడు అజయ్. అలాగే తనను
పప ి దుదనా కోర్ుులో సలకరించ్చన వివ్రాలను ఒకస్ారి పునఃపరిశ్లలించమని చెపాాడు.
అజయ్ ఫో న్ లో మాటాసడుత్రనాంత్ సలపూ శిరీష్ ఎక్ు-రే స్ాూన్ చేసరనటుుగా
పరీక్షగా అజయ్ నే చకడస్ాగాడు. ఎందుకో... ఆ చకపు అజయ్ ని బాగా ఇబబంది
ప్ెటు య
ే టంతో అత్డు మరో వెైపుకి తిరిగాడు. ఓ పది నిముషాలు గడిచనక కాల్ ని
కట్ చేసర ఫో న్ ని తిరిగి జేబులో ప్ెటు ుకుంటూండగా— "హ్ి... స్ౌమాయ—?? ప్లర్ు
532

స్ౌమయంగా వ్ుననా ఆమ పిభావ్ం మాత్ిం నీప్ెై చనలా తీవ్ింగా వ్ునాటుు

కనపడుతోంది అజయ్!" అననాడు శిరీష్ కకంటెగా. అజయ్ ఠకుూన శిరీష్ వెైపు
Page
 తిరిగాడు. శిరీష్ చ్చదివలాస్ంగా ప్రటుగోడ మీద కూరతిని చ్చర్ునవ్ువలు
చ్చందిస్ు ుననాడు. అజయ్ కాస్ు త్డబడుత్ూ, "అ-అదేం లేదు గుర్ూ... ఏదో పప ర్-
బాటుగా అలా వ్చేిసరందంతే...!" అననాడు మలిస గా. అపుాడే, గటిు గటిుగా అడుగుల
చపుాడు వినిప్రంచడంతో త్ల తిిప్రా మటస వ్ంక చకస్ారిదదర్ూ. వాణీ వ్చ్చింది.
"అకూ మిమిలిా భోజనననికి ర్మిందిహ్ో !" అని చనటింపు వేసర ఎంత్ వేగంగా
వ్చ్చిందో అంతే వేగంగా కింర దకి వెళ్ళేపో యింది. శిరీష్ లేచ్చ నిలకిని, "హ్హ... పదరా
వెళ్ద ాం!" అని అకూడునా టీ గాసస్ులను పటుుకుని మటస వెైపు నడిచనడు. అజయ్
మౌనంగా అత్నిా అనుస్రించనడు.
★★★
ననసరిన్ ఇంటిలోపలికి అడుగుప్ెడు క హ్హలోస త్న అనా... కాదు కాదు ప్రియుడు
స్ామిర్ల్ ని చకసర వెరిర ఆనందంతో దగగ రికి వెళ్ళే గటిుగా కౌగిలించుకుంది. అత్నిా
అత్నిా చకసరన స్ంతోషంలో ఆమకు కళ్ళే చెమిగిలస ాయి. స్ామిర్ల్ ని ఇంకా అలా
పటుుకునే కకంటెగా అత్ని మొహ్ంలోకి తొంగిచకసరంది. ఆరెాళ్ళేగా ఆమలో
దనగివ్ునా కోరిక ఆ కళ్ేలో పిస్ుుటంగా కనిప్రస్ు ో ంది స్ామిర్ల్ కి. చపుాన త్న
మొహ్హనిా పికూకు తిపుాకుననాడు. ఆననడు త్న చెలిసతో అనుకోకుండన అలా
త్పుా జరిగిపో యిందనీ, మర్లా అలా చెయయకూడదు అని అత్ను భావిస్ుుననాడు.
ఆమ కౌగిలిని విడిప్రంచుకుని, "ఎగాజమ్ు కి ఎలా ప్రిప్లర్ల్ అవ్ుత్రననావ్?" అని
చ్చరాగాగ మొహ్ం ప్ెటు ుకుని అడిగాడు. ననసరిన్ అత్ని పివ్ర్ు న చకసర విస్ుుపో యి,
"మ్... బ్-బానే ప్రిప్లర్ల్ ఔత్రననా...!" అంది త్త్ు ర్పడుత్ూ. అపుాడే త్న గదిలోంచ్చ
బయటికి వ్చ్చిన వాళ్ే అమి ననసరిన్ ని చకసర, "హ్ి... ననసరిన్, వ్చనివా...!
533

ఇంత్ ఆలస్యమైపో యిందేఁ...?" అని అడిగింది. "అఁ... ప్-ప్రినిుపాల్ గార్ు హ్-హ్హల్

టికెటస ు ఈవేళ్ వ్చ్-చేిస్ాుయి అని చెపాడంతో ఇంత్సలపూ ఎదుర్ు చకస్ాను
Page
 అమీి... కానీ, చ్చవ్రికి రేపు పప దుదనా ఇస్ాును అని ఆవిడ అనేస్రికి ఇంక
తిరిగతచేిశాను," అని త్డబడుత్ూ అంది ననసరిన్. "హ్ి... ఠీకే... భయాయ వ్చనిడు
కదనని వ్ూరికే ఊస్ులేస్ుకోకుండన నీకేమైనన డౌటు
స ంటే త్న దగగ ర్ చెప్రాంచుకో!"
అంది. ననసరిన్ నవ్ువమొహ్ంతో త్లాడించ్చంది, స్ామిర్ల్ ని ఓర్కంట చకస్క
ు .
534
Page
 Episode - 107
లత్, వాణీలు వేడి వేడి భోజనననిా అజయ్, శిరీష్ లకి వ్డిాంచ్చ త్రావత్ తనమూ
వారితో కలిసర తినటానికి కూర్ుిననార్ు. శిరీష్ మళ్ాే స్ౌమయ టాప్రక్
ఎత్ర
ు తనడేమోనని అజయ్ అనుకుననా(ఆశించ్చనన!!!), శిరీష్ అస్ులు ఆ పిస్ు ావ్నే
తేలేదు. లతన, వాణీలతో ఎగాజమ్ు విషయాలు మాటాసడస్ాగాడు. ఇక వాణీ-
ఎపాటాసగే అజయ్ ని 'అనాయాయ!' అంటూ ఆటపటిుంచడం మొదలెటు ంి ది. ఐతే,
అజయ్ ఆమని అంత్గా పటిుంచుకోలేదీస్ారి. భోజననలయాయక అజయ్ వారికి
వీడో ూలు పలికి కాకిననడ బయలుదేరాడు. అత్నిా స్ాగనంపటానికి శిరీష్ జీప్ దనక
వ్చనిడు. అజయ్ ఇంజిన్ స్ాుర్ల్ు చేసర, "ఓ.కే. గుర్ూ..." అననాడు నవ్ువత్ూ. శిరీష్
స్రేననాటుుగా త్లూప్ర షలక్ హ్హయండ్ ఇస్క
ు , "ప్ెిషర్ల్ ఇస్ుుననానని అనుకోకు
అజయ్... ఆ అమాియి గురించ్చ — నేను చెప్రాందంతన — ఒకూస్ారి పిశాంత్ంగా
ఆలోచ్చంచు... మరిిపో కు!" అననాడు గంభీర్మైన వ్దనంతో. అజయ్ వెంటనే
నెర్వస్ గా అయియపో యి త్ల దించుకుననాడు. శిరీష్ అది గమనించ్చ, "అజయ్...
నేనెపుాడక నీ మంచ్చనే కోర్ుకుంటనని...!" అననాడు మళ్ాే. అజయ్ చపుాన
శిరీష్ మొహ్ంలోకి చకసర, "అఁ... గుర్ూ! ననకు తెలీదన...!? ఈ పిపంచంలో ననకు
అత్యంత్ ఆపుుడు ఎవ్రెైనన వ్ుననార్ంటే అది నువేవగా!" అననాడు ఒకింత్
ఉదేవగంగా. శిరీష్ స్నాగా నవివ అజయ్ భుజానిా త్టాుడు. కకదిదసలపు ఇదద ర్ూ అలా
మౌనంగా వ్ుననాక అజయ్ మలిస గా త్లూపుత్ూ మరోమార్ు శిరీష్ తో కర్చనలనం
చేసర అకూడిాంచ్చ వెళ్ళేపో యాడు.
★★★
స్మయం రాతిి తొమిిదినార్ అయియంది. లత్, వాణీలు హ్హలోస కూర్ుిని
535

చదువ్ుకుంటుననార్ు. శిరీష్ కూడన అకూడే వాళ్ేకి ఎదుర్ుగా కూర్ుిని మోడల్

Page
 టెస్ు ఆనుర్ల్ షీట్ు దిదద ుత్రననాడు. కకంచెం స్మయం గడిచనక— శిరీష్ ప్లపర్స ను
దిదదడం ఆప్ర మటికలు విర్ుస్క
ు యధనలాపంగా అకాూ చెలెస లస వెైపు త్ల తిిపాాడు.
వాణీ కురీిలో ముందుకీ, వెనకీూ ఊగుత్ూ కళ్ళేమూస్ుకకని త్న అకూ త్నకు
చదవ్మని ఇచ్చిన కకనిా టాప్రక్ు ని కూనిరాగంలా చదువ్ుతోంది. ఆ పికూనే లత్
త్ల దించుకుని శరదధగా ఏదో గారఫ్ ని గీస్ు ో ంది. శిరీష్ ఆమ వ్ంక త్దేకంగా చకస్ాడు.
ప్ెళ్ేయాయక లత్లో చనలానే మార్ుా వ్చ్చింది. శారీరికంగా మరియు
మానసరకంగా... అంత్కుముందు ఎపుాడక గంభీర్ంగా వ్ుండే ఆమ మనస్ు తనవనికి
శిరీష్ స్ాంగత్య ఫలితనన కాస్ు ంత్ పిశాంత్ చ్చత్ు ం మరియు చ్చలిప్రత్నం కూడన
అలవ్డి ఆమను స్రికకత్ు లత్గా తీరిిదిదద నయి. పడగగ దిలో శృంగార్దేవ్త్లా మారి
త్న మగడి హ్ృదయ సరంహ్హస్నననిా అలంకరించ్చ అత్ని ప్లిమారాధనలోని
మాధురాయనిా పరిపూర్ణంగా పప ందుతోంది. అత్ని చేతివాటానికీ, మగసరరి మహ్త్ర
ు కి
ఆమ పర్ువాలు పదునెకిూ మరింత్ ఆకర్ిణీయత్ను స్ంత్రించుకుననాయి. అత్ని
పప ందులో అవ్ధులు లేని అమర్స్ౌఖాయలను అనుభవిస్క
ు ఆనంద స్ాగర్ంలో
మునిగితేలుతోందనమ. అయితే, గారడుయయిేషన్ లో అడుగుప్ెటు వ్
ే ర్కు గర్భం
దనలికూడదని మాత్ిం ఆమ గటిుగా తీరాినించుకుంది. శిరీష్ కూడన ఆమ
నిర్ణయానిా స్ావగతించనడు. వ్స్ంత్కాలపు వ్నదేవ్త్లా స్ౌర్భాలు వెదజలేస లత్ని
ఎంత్సలపు చకసరనన మరికాసలపు చకడనలనిప్రస్ు ో ంది శిరీష్ కి. త్న కళ్ేకు అడా ం
పడుత్రనా కుర్ులను నిర్స క్షయంగా 'ఉఫ్' మంటూ పకూకి నెటు ుత్ూ ఎరారని దొ ండ
ప్ెదవ్ుల నడుమ ప్ెనిుల్ ని మునిపంటితో పటిు మలస గా ఆడిస్ు క ఇంకాస్ు వ్ంగి
త్న గారఫ్ ని సెాసరమన్ గారఫ్ తో స్రి చకస్ుకుంటలందనమ. అంతే — పంచదనర్
536

కలశలు ఒకదననికకటి రాస్ుకుంటూ నిండుగా, కంటికి ఇంపుగా అత్నికి

దర్శనమిచనియి. మర్ూన్ కలర్ల్ నెైటీలో వ్ూగుత్ూ వ్ూరిస్ు ునా వాటి పప గర్ుని
Page
 చకస్ుుంటే... ఆహ్హ! చటుకుూన పో యి లటుకుూన నోటస లకి తీస్ుకకని గుటుకుూన
ర్స్ానిా గుటకాయించనలనే త్పన మదిలో చెలరేగుతోంది. అత్ని మగసరరి —
ననగస్వరానికి ఆడే ననగరాజుకు మళ్ళే ఆమ చ్చర్ు కదలికలకు అనుగుణంగా మలిస గా
లుంగీలో లేచ్చ ఆడుత్రండటంతో ఇక ప్లపర్ల్ కరెక్షన్ చేయటం కషు మని త్లచ్చ
నెమిదిగా కురీిలోంచ్చ లేచ్చ నిలుిననాడు. శిరీష్ లేవ్టం గమనించ్చన లత్ త్లెతిు
అత్ని వ్ంక చకసరంది. టీపాయ్ మీద ప్ెటు న
ి ప్లపర్స ను తీస్ుకుని శిరీష్ బలడక
ి మ్
లోనికి వెళ్ేడం చకసర మళీే త్న గారఫ్ వెైపుకి త్లతిిప్రాంది. అపుాడే గదిలోంచ్చ,
"ఆ.... మ్... మేడంగార్ూ! అకూడ టీపాయ్ మీద నన ప్ెన్ ని మరిిపో యాను. కాస్ు
తీస్ుకువ్స్ాురా..?" అంటూ కేక వినపడింది వెంటనే. "ఆ... వ్స్ుుననానండీ!" అంటూ
చపుాన లేచ్చ టీపాయ్ మీదునా ప్ెన్ ని అందుకుంది లత్. వాణీ కూడన శిరీష్
మాటలకు కళ్ళే తెరిచ్చ త్న అకూని చకసరంది. లత్ బలడ్ ర్ూమ్ వెైపు వెళ్ు ళనాదలాస
ఆగి వాణీవేపు చకసర, "ఆపావేఁ? చదువ్ుకో... నేను వెళ్ళే ఇచేిసర వ్స్ాును!" అంది.
వాణీ కళ్ళే చ్చలిప్రగా చకశాయి త్న అకూని. 'నువ్ువ ఏమిచ్చి వ్స్ాువవ మాకు
తెలుులే!!!' అనా భావ్ం వాటిలో స్ాషు ంగా గోచరిస్ు ో ంది. త్నుాకకస్ుునా నవ్ువని
ఆపుకోవ్డననికనాటుు ప్ెదనలను గటిుగా బిగిస్ు క త్లూప్రంది. అది చకసర లత్ త్న
నొస్లు చ్చటిస ంచ్చ మలిస గా గది వెైపు నడిచ్చంది. ఆమ లోనికి అడుగుప్ెటు ిన మర్ుక్షణం
శిరీష్ త్లుపులు మూసర ఆమను త్న దగగ ర్కు లాకుూని బిగి కౌగిలిలో
బంధించనడు. అత్ని బలమైన ఛనతీకి త్న చనుకటుు మత్ు గా వ్త్ర
ు కుపో త్రంటే
లత్కి అకూడి కండరాలోస ఒకూస్ారిగా జివ్ువమంది. ఒకూక్షణం మైకం కమిినటు
స
అవ్డంతో కనురెపాలను అర్మూసరంది. ప్ెన్ ని తీస్ుకుర్మిని త్నను
537

ప్రలిచ్చనపుాడే శిరీష్ ఇలా చేయవ్చుినని ఆమ ముందే త్లచ్చంది. నిజానికి ఆమ

మనస్ు కూడన అత్ని పప ందుకోస్ం ఎంత్గానో పరిత్ప్రస్ు ో ంది. శిరీష్ ఆమ చెవి
Page
 త్మిను ప్లిమగా ముదనదడుత్ూ, "బంగార్ం...!" అని హ్సీూగా ప్రలిచనడు. ఆ
ప్రలుపుకే లత్ శరీర్ంలో స్నాగా కంపననలు మొదలయాయయి. అదరే అధరాల
ర్ంగుని అర్ువ్డిగి ఆమ బుగగ లు కూడన ఎర్ుప్ెకాూయి. ఇంత్లా త్నప్ెై ప్లిమను
కురిప్రస్ు ునా మగడిని దకర్ం ప్ెటుడం ఇషు ం లేకపో యినన అత్ణిా వెనకిూ
నెటు స్
ే ు క— "అబాబ... వ్దలండీ... నేను చదువ్ుకోవాలి!" అంది, శిరీష్ ని త్న
మోచేత్రలతో పప డుస్క
ు . "హ్ ఁ... బంగార్ం...! గత్ వార్ం రోజులునుంచీ ఆ మాట
చెప్రా ననుా దకర్ం ప్ెడు ుననావ్...!!" అననాడు నిషూ
ు ర్ంగా. పరీక్షలు దగగ ర్
పడుత్రననాయి కదనని త్న మనస్ును పూరిుగా చదువ్ుమీదనే లగాము
చేయటానికి గత్ కకదిద రోజులుగా లత్ వాణీతో కలిసర పడుకుంటలంది. ఇదే శిరీష్ కి
ప్ెదద శిక్షగా మారిపో యింది. "కాసలపు బంగార్ం... ఆ త్రావత్ వెళ్ళే చదువ్ుకో పో నీ!"
అననాడు ఆమను బితిమాలుత్ూ. చనకెసట్ కావాలని చంటిప్రలస ాడు మారాం
చేసరనటు
స శిరీష్ బుంగమూతి ప్ెటుడం చకసర లత్కి నవొవచ్చింది. అత్నిా ముదుద
ప్ెటు ుకోవాలనా కాంక్షని కషు ంమీద త్మాయించుకుని, "లేదండీ... త్ర్ువాత్ ననకు
నిది ముంచుకకచేిస్ోు ందీ...!" అంటూ దీర్ంా తీసరంది. "ఐనన వాణీ కూడన
పడుకోలేదు. త్ననీ చదివించనలిు— అహ్- మ్—!" అని ఇంకా ఏదో చెపాబో యిన
ఆమ పియతనానిా అత్ను మధయలోనే ఆప్రవేశాడు. ఆమ చేత్రలను త్న చేత్రలతో
గటిుగా పటుుకుని ఆమను గోడకు అదిమిప్ెటు ి రెపాపాటులో ఆమ అధరాలని త్న
వాటితో మూసలస్ాడు. కింర ద డనియర్ల్ లోంచ్చ టింగుమంటూ లేచ్చవ్ునా అత్ని
ఘంటం త్న పప తిు కడుపు కింర ద గుచుికుంది. అంతే! లత్కి— వాణీ గానీ...త్న
చదువ్ు గానీ.... మరింక గుర్ుుకురాలేదు. అత్ని మంత్ిదండ స్ార్శకి అంత్వ్ర్కూ
538

జాగరత్ుగా త్ను ప్లర్ుికునా నిగరహ్ం అంతన మంచులా కరిగిపో యి, ఆమలో

ప్లిమోదేక
ి ం త్ర్ంగంలా ఉవెవత్ర
ు న ఎగసరపడింది. దనంతో, ఆమ కూడన మలస గా అత్ని
Page
 వీపు చుటూ
ు చేత్రలు వేసరంది. వారి ప్ెదనల నడుమ ననలుకలు ప్ెనవేస్ుకుపో యి
స్యాయటలాడుత్రననాయి. శిరీష్ చేత్రలు ఆమ చేత్రలని వ్దిలి మలస గా ఆమ
పూబంత్రలను చేరి మృదువ్ుగా వాటిని స్ాృశిస్ుుంటే లత్ పర్వ్శించ్చపో త్ూ
స్నాగా మూలగస్ాగింది. ఆమ ఊప్రరి కరమకరమంగా వేడెకిూ బుస్లు కకడుతోంది.
త్న చేత్రలను అత్ని మడ చుటూ
ు దండలా వేసర అత్నిా గటిుగా హ్త్ర
ు కుంది.
అత్ని మగసరరి వెచిని తనకిడి ఆమ పూగృహ్ంలో పికంపనలు స్ృషరుస్ు ో ంది. మలస గా
ఆమ కళ్ళే అర్మోడుాలయాయయి. వారి ప్ెదనలింకా అత్రకుూనే వ్ుననాయి. ఇక
లోకంతో వారికి పనిలేదు! అపుాడే— 'అస్ులేం గుర్ుుకురాదు నన కనుాలముందు
నువ్ువ ఉండగా... అస్ులేం తోచదు ననకు ఓ నిమిషంపాటు నినుా చకడక....'
అంటూ బలైటనుంచ్చ ప్ెదద గతంత్రతో పాట వినిప్రంచ్చంది వాళ్ేకి. త్రళ్ళేపడింది లత్.
ఆ పాటని ఆలప్రస్ు ునాది మరెవ్రో కాదు... మన వాణీనే! లత్ని శిరీష్ ఎందుకు
ప్రలిచనడో ... గది లోపల జర్ుగుత్రననాదో ఆమకి తెలియంది కాదుగా!! అందుకే...
స్ర్దనగా వాళ్ేని ఆటపటిుస్ు క ఇలా పాటెత్ు రకుంది. "ఒ-కూ నిము-షం ననుా వ్ద-
లండి... ఆ కో-తి పని-పటిు మళీే వ్చేి-స్ాును!" అంది లత్ ఊగిపో త్ూ. హ్హయిగా
స్వర్గ ంలో విహ్రిస్ు ునా త్మని వాణీ త్న పాటతో దబుబన నేలమీద పడేసరనటుుగా
ఫీలయియంది లత్. శిరీష్ మాత్ిం ఆమను వ్దలకుండన, "ఊహ్ ... నినుా వ్దిలే
ఛననేు లేదు బంగార్ం! నినాటాసగే మళీే త్ప్రాంచుకు పారిపో తనవ్...!" అంటూ
ఆమను గటిుగా చుటేుస్ాడు. బలైట వాణీ మరో పాటేస్ుకుంది... 'ఎనెానోా జనిల
బంధం నీదీ ననదీ... ఎనాటికీ మాయని మమతన నీదీ నన...దీద... ఒకూ క్షణం నిను
విడిచీ నేనుండలేను. ఒ-కూ క్ష-ణం ఈ వి-ర్-హ్ం.... నేఁ... తన...ళ్ లే....ను!'
539

కావాలనే చ్చవ్రోస ఒకోూ అక్షరానీా బాగా లాగి లాగి వ్దులుతోంది వాణీ. ఆమ

గతంత్రలో ఆ పాట భలే గమిత్ర
ు గా వినిాస్ోు ంది కూడన... లోపల లత్ కోపంతో
Page
 ఉడికుడికి పో తోంది. "ఒ-కూ-స్ా-రి... ననుా... వ్-ద-లం-డీ..." అని మర్లా శిరీష్
ని తెగ బతిమాలుతోంది. శిరీష్ ఆమను ఎకూడికీ పో నివ్వకుండన గటిుగా పటుుకుని
ఆమ దృషరుని మళ్ళేంచేందుకు తీవ్ింగా కృషర చేస్ు ుననాడు. లత్ తీగ నడుముని
ఒడుపుగా పటుుకుని గటిుగా నొకాూడు. 'ఆ-హ్...' అరికాలి నుంచీ నడినెతిు వ్ర్కూ
నరాలోస జిలుసమనిప్రంచడంతో లత్ ఒకూ క్షణం నిటార్ుగా అయియ మునివేళ్ేప్ెై
నిలబడుత్ూ తియయగా మూలిగ శిరీష్ భుజమీిద వాలిపో యింది. పతిు కాయలాస
తెలసగా వ్ునా ఆమ కళ్ళే మత్ర
ు గా వాలిపో యాయి. కిరంద రెమిలోస చెమి వ్ూర్
ననర్ంభించ్చంది. ఇదద ర్ూ మలిస గా మంచం దగగ ర్కు నడిచనర్ు. వాణీ ముచిటగా
మూడో పాటని అందుకుంది... 'జర్ జరా.... పాకే విషంలా.... జర్ జరా... ప్ెైప్ెైకి
రారా... జర్ జరా... నీకే వ్శంకానన.... జర్ జరా... త్ూగే నిషాలా.... జర్ జరా...
నను దకకనీరా... జర్ జరా... నీ పౌర్ుషంప్ెైనన....' లత్ వ్డగాడుాలాస
శావస్ననడిస్ు క త్న కుడి చేతిని మలస గా కింర దకి తీస్ుకెళ్ళే లుంగీమీంచే నిగిడిన
అత్ని లంబానిా పటుుకుని ఓమార్ు గటిుగా నొకిూంది. శిరీష్ కాస్ు
బిగుస్ుకుపో యాడు. 'ఉమ్... బం-గా-ర్ం...' అంటూ మూలిగ ఆమ మడ వ్ంపులో
త్ల ముంచనడు. అత్ని శావస్ ఆమను వెచిగా తనకుత్ూ గిలిగింత్లు ప్ెడుతోంది.
లత్ అత్ని ఆయువ్ుపటుుని అలాగే పటుుకుని ముందుకు వెనకూూ వ్ూపుత్ూ
త్లభాగానిా మరో మూడు స్ార్ుస గటిుగా నొకిూంది. శిరీష్ ఇంకాస్ు టెైట్
అయియపో యాడు. అత్ని చేత్రలు మలస గా ఆమ నడుమును వీడి మలస గా ఆమ
భుజాల వెైపు పాికుత్ూ మధయలో ఆమ ఘన శిఖరాలమీద సలదతీరాయి... లత్
గబుకుూన అత్నిా మంచం మీదకు తోసలసర కిలకిల నవ్ువత్ూ త్లుపు దగగ రికి
540

పర్ుగెతిుంది. శిరీష్ అవాకూయి ఆమని అలా చకస్ుుండిపో యాడు. లత్ త్లుపుని

తెర్వ్బో త్ూ వెనకిూ తిరిగి శిరీష్ ని కెైపుగా చకస్క
ు , "రెండు నిముషాలోస
Page
 తిరిగతచేిస్ాునండీ... పాిమిస్!!" అని గోముగా అనేసర హ్హలోసకి పివేశించ్చంది.
గదిలోంచ్చ బయటకు వ్చ్చిన లత్ని చకసర ముసరముసరగా నవ్ువత్ూ వాణీ,
"ఏమకాూ... బావ్గారికి బాగా 'ఇచేిసర' వ్చనివా మరి?" అని కకంటెగా అడిగింది.
"ఏంటేఁ చదువ్ుకోకుండన ఆ ప్రచ్చి పాటలూ... నువ్ూవను? నువేవమైనన ప్ెదద ప్ర.
స్ుశ్లలా అనుకుంటుననావా..?" అనడిగింది లత్ కోపంగా. వాణీ కిచకిచ నవేవస్క
ు ,
"ఏం లేదకాూ... గదిలో ఆడుత్రనా సరనిమాకి జస్ు బాయగౌరండ్ స్ాంగ్ు
అదుదత్రననానంతే...!" అంది కవివంపుగా. లత్ వాణీని గుడుసరిమి చకస్క
ు ,
"ఒసలఁవ్... వెధవేవషాలు వేస్ావ్ంటే పళ్ళే రాలగతగటేుస్ు ాను. నోర్ూిస్ుకుని నేను
చెప్రాన టాప్రక్ు ని మొత్ు ం పూరిుచెయ్. నే..హ్ఁ..ను మళీే వొచ్చి పిశాలు
అడుగుతనను. అంత్వ్ర్కూ నువ్ువ నిదిపో కూడదు!" అంటూ ఆర్ార్ల్ వేసర బలడక
ి మ్
లోకి వెళ్ేబో యింది. వెనక నించ్చ వాణీ, "ఏంటకాూ...! నువ్ువ... మళ్ాే వ్స్ాువా...?
నేను నినుా చచ్చినన నమిను. నువ్ువ రావ్ు.. నీకోస్ం రాత్ింతన వేచ్చ చకడా ం
ననవ్లస కాదు. కావాలంటే ఇంకో గంటసలపు చదువ్ుతనను... అంతే! అంత్కుమించ్చ
మేలకూని వ్ుండమంటే ననకు కుదర్దు!" అంది. లత్ బలడక
ి మ్ లోకి వెళ్ళే
తొందర్లో వ్ుంది. ఇక ఎకుూవ్సలపు ఆగడం ఆమకూ కషు మే! అస్హ్నంగా వాణీని
చకసర, "స్రేలేవేఁ...! గం-టసలప్ల చదువ్ుకో... ఆత్రావత్నే వెళ్ళే పడుకోవాలి... కానీ,
స్ౌండు మాత్ిం చెయయకు — సెైలెంటుగా వ్ుండు!" అనేసర వెంటనే బలడక
ి మ్ లోకి
దకరిపో యింది. ఆ చ్చవ్రి మాట ఆర్ార్ల్ లా కాకుండన అభయర్ధనలా అనిప్రంచడంతో
ముసరముసరగా నవ్ువకుంది వాణీ. త్న అకూని ఇలా ఆటపటిుంచటం త్నకెంత్
ఇషు మో! శిరీష్ వాణీ చ్చలిప్ర చేషులను ఎపుాడక స్ర్దనగానే తీస్ుకుంటాడు. ఆలాగే,
541

ప్ెైకి కస్ుర్ుకుంటుననా లత్ కూడన వాణీ చర్యలని లోలోన ఎంజాయ్

చేస్ు కనేవ్ుంటుంది. ఆమకు తెలుస్ు — వాణీ మనస్ులో ఎటువ్ంటి కలిషం
Page
 ఎర్ుగదని... మాటలోస, చేత్లోస ఇపాటికీ కాస్ు పసరత్నపు చ్చలిప్రత్నం కానవ్స్ుుననా
— వాణీ ఇంత్కుముందులా అంత్ అమాయకురాలు మాత్ిం కాదండో య్! లత్ —
ఒక త్లిస లా, మంటార్ల్ లా డుయయల్ రోల్ ప్లస చేస్ు క వాణీని ఎంతో అపుర్ూపంగా
చకస్ుకుంటూ అడుగడుగునన ఆమను చకూగా గెైడ్ చేస్ు ో ంది. నిజానికి,
అకాూచెలెస ళ్ళేదద ర్ూ సలాహిత్రరాళ్ేకు మళ్ళస మస్లుకుంటూ వ్ుంటార్ు. త్న అకూ
కౌనిులింగ్ మరియు కేర్ల్ టేకింగ్ పుణయమాని మన వాణీ పదహ్హరేళ్ే పాియంలోనే
— కేవ్లం భౌతికంగానే కాక మానసరకంగా కూడ ఎంతో పరిపకవత్ను స్ాధించ్చంది.
దో ర్ జాంపండులా మిస్మిస్లాడే పర్ువాలతో నవ్ువత్ూ త్రళ్ళేత్ూ తిర్ుగాడే
వాణీని ఆకటుుకోవ్టానికి ఆ కాలనీలో కురారళ్ళే ఎంత్లా త్ంటాలుపడుత్రననా
ఆమ వాళ్ేని ఎనాడక పటిుంచుకునా పాపాన పో లేదు. ఆ టెైము వ్సలు త్న అకూకి
జరిగినటుుగా త్న జీవిత్ంలో కూడన ఒక మంచ్చ రాకుమార్ుడు త్పాక పివేశిస్ాుడని
వాణీ బలంగా విశావసరస్ు ో ంది. హ్ి... మునుిందు ఏమవ్ుత్రందో , చకడనలి
మరి...!?!
542
Page
 Episode - 108
ఇక, గదిలోకి తిరిగతచ్చిన లత్ — డికీు స్ాూట్ అండరేవర్ల్ యాడ్ లో మోడల్ లా
వొంటిమీద కేవ్లం డనియర్ల్ తో మంచననికి ఓ పికూన ఆనుకుని నిలబడి వ్ునా
శిరీష్ ని చకసర కళ్్ేగరేస్ు క చ్చత్ింగా నవివ డెస
ి రుంగ్ టేబిల్ దగగ రికి పో యి త్న
చేతికునా గాజులిా, హయిర్ల్ కిసప్ ని తీసలసర అకూడి డెస్ూ మీద ప్ెడుత్ూ,
"మ్...హ్ి... దొ ర్గార్ు బాగా తొందర్మీదునాటుుననారేఁ...! ఒకవేళ్ నేను
రాకపో యి వ్ుంటే ఏం చేసలవారో త్మర్ు...?" అంటూ కవివంపుగా నవివంది.
కార్ుమబుబలాసంటి ఆమ కుర్ులు ముడినుంచ్చ విడువ్డి జలపాత్ంలా సలవచిగా
ఆమ నడుము వ్ర్కూ జారి మొత్ు ం వీపంతన పర్ుచుకుననాయి. శిరీష్ మంచం
మీద కూర్ుిని కాలు మీద కాలేస్ుకుంటూ, "మేడంగారినీవేళ్ వ్దిలేవాడినయితే
కాదు. 'బలవ్ంత్ంగా'నెైనన ఎత్ర
ు కకచేిసలవాడిా!" అంటూ కనుాగీటాడు. లత్
పకపక నవ్ువత్ూ త్న నెైటీని భుజాలమీంచ్చ జారేిసరంది. బలడ్ లెైటస వెలుగులో ఆమ
శరీర్ ఛనయ ధగధగలాడుతోంది. ఆమ వొంటిమీద కేవ్లం పాయంటీ మాత్ిమే మిగిలి
వ్ుంది. అండరేవర్ల్ లోని అత్ని ఆయుధం ఇంకాస్ు గటిుపడింది. లత్
పర్ుగెత్ు రకుంటూ వెళ్ళే దబుబమని శిరీష్ మీద పడిపో యింది. అత్ననమను
ఒడుపుగా త్న చేత్రలోస కాచుకుని గటిుగా హ్త్ర
ు కుననాడు. ఆమ అత్ని వెైపుకి త్న
త్లని తిప్రా కెైపుగా కళ్ేలోకి చకస్క
ు పుచుికుూమంటూ అత్ని ప్ెదవ్ులని
ముదుదప్ెటు ుకుంది. మగువ్ తనను మోజుపడి ముదిదసలు వ్చేి మజాయిే వేర్పాా!
శిరీష్ మరింత్ బలంగా ఆమను త్న బాహ్ వ్ులోస బంధించనడు. అత్ని వొంటలసంచ్చ
స్ర్ురమంటూ కరెంటు త్నలోకి పాస్యియనటుు అనిప్రంచ్చంది లత్కి. అత్నాలాగే
వాటేస్ుకుని త్నియత్వంతో పరిషవంగపు(కౌగిలింత్) మాధురాయనిా
543

అనుభవించస్ాగింది. 'పిపంచంలో ఇంత్కననా పదిలమైన చోటు మరోటి లేదు' అని

Page
 అనుకుంది మనస్ులో. ఏ అచనిదనన లేని ఆమ చనుగుబబలు మొనదేలి అత్నిా
మత్ు గా గుచుికుంటుననాయి. పసరడి స్కతనిల అచుిలు ఇర్ువ్ురి దేహ్హలప్ెై
ముదిపడేంత్గా హ్త్ర
ు కుపో యార్ు వార్ు. కింర ద అత్ని అర్టికాయ త్న
ఆడత్నననిా ప్లంటీ మీంచ్చ త్గులుతోంటే ఆమలోంచ్చ వెచిగా స్ాివాలు
ఊర్ుత్రననాయి. కాసలపలాగే వ్ుననాక ఇదద ర్ూ ముదుద నుండి విడువ్డి మలస గా
మంచం మీద వెనకిూ వాలిపో యార్ు. లత్ మలస గా అత్ని గుండెలమీద త్ల
ప్ెటు ుకుని అత్ని ఛనతీమీదునా వెంటుికలలో త్న వేిళ్ేను ఆడిస్ు క, "ఏఁమండీ!"
అని ప్రలిింది తియయగా. నులివెచిగా ఆమ శావస్ తనకుతోంటే నిలువ్ునన
పులకరించ్చపో యాడు శిరీష్. పటుుకుచుిలా మత్ు గా వ్ునా ఆమ శిరోజాలను ఓ
చేతు ో స్వ్రిస్ు క, "ఏంటి మేఁడమ్...?" అననాడు. అత్ని మరో చెయియ ఆమ
వెనుాపామును మీటుతోంది. "హ్ి... మామూలుగా కననా... బలవ్ంత్
ప్ెటు న
ి పుాడే... మ్... మీర్ు ననకు మరీ నచుితనర్ు...!" అనేసర చటుకుూన అత్ని
ఛనతీని ముదనదడిందనమ. "ఓహ్ోా ...!! ఐతే—రేపటిాంచీ... మే'డం'గారికి 'రేప్
ర 'లు
కావాలనామాట...!" అంటూ ఆమ నడుము మడత్లో చ్చనాగా గిలస ాడు శిరీష్.
"ఆఁవ్..!" అంటూ కేక ప్ెటు ి, కిలకిల నవ్ువత్ూ శిరీష్ మీంచ్చ లేచ్చ పకూకు
తొలగబో యిందనమ. శిరీష్ మర్ుపువేగంతో కదిలాడు. లత్ని అలాగే పటుుకుని
బో రాస తిరిగి ఆమను వెలసకిలస ా పడుకోబలటు ి చపుాన ఆమప్ెైకి ఎగబాికాడు. లత్ త్న
శావస్ని గటిుగా తీస్ుకుని విడుస్క
ు కళ్ేను ప్ెదదవి చేసర శిరీష్ మొహ్ంలోకి
చకసరంది. అత్ని కళ్ళే నక్షతనిలాస మిలమిల మర్ుస్ుుననాయి. వాటిలోంచ్చ
పిస్రిస్ు ునా వెచిదనననికి ఆమలోంచ్చ ఆవిర్ుస పుడుత్రననాయి. ఆత్ని చుర్ుకు
544

చకపులకి ఒకూస్ారి కనుాలు చెదిరినటు యి ఆమకు గుండె వేగం హచ్చింది.

ముసరముసరగా నవ్ువత్ూ త్న కనుబొ మలను ఎగరేసర, "ఏఁ-ఎంటి మాస్ాుర్ూ...
Page
 అలా తినేసలలా చకస్ుుననార్ు?" అని అడిగింది. శిరీష్ కకంటెగా చకస్క
ు , "మ్...
తిందనమనే చకస్ుుననాను మేడం. వార్ం రోజుల పస్ుు త్రావత్ దొ రికిన పస్ందెైన
విందు మరి! ఒకోూ ఐటెంనీ చకస్ుుంటే(అని లకటు లేస్ు క) నోటస ల లాలాజలం
వ్ూరిపో తోంది... ఐతే, దేనిా ముందు ర్ుచ్చ చకడనలా అని చ్చనా తికమకగా
వ్ుంది...!" అననాడు. "హ్ి... త్మరి తికమక తీరేస్రికి తెలస ారిపో త్రందేమో!" అని
గతణుకుూంటూ కవివంపు కళ్ేతో అత్నిా చకసర భార్ంగా ఒక నిటూ
ు ర్ుాని విడిచ్చంది
లత్. ఆమ గతణుగుడు స్ాషు ంగా వినపడకపో యినన, ఏదో చ్చలిప్రగా అనుకునాదని
ఇటేు గరహించేస్ాడు శిరీష్. కళ్ేతోనే 'ఏంట'నాటుుగా సెైగ చేశాడు. ఎందుకో...
ఒకూస్ారిగా సరగగ ు ఆవ్హించ్చ ఆమ కనురెపాలు చపుాన కింర దికి వాలిపో యాయి.
'సీు ల
ై కు సరగగ ే సరంగార్ం' అని ఎందుకంటారో ఆమను చకసలు తెలుస్ుుంది. ఒకూ
క్షణంలో ఆమ ముఖం మందనర్మయియంది. రెపాలు వాలిపో యాయి. చెంపలు
కెంపులాస మరిసరపో త్రననాయి. ఎర్రని ప్ెదవ్ులు స్నాగా కంప్రస్ు ుననాయి.'
మనోహ్ర్మైన ఆ మోమును చకడగానే శిరీష్ కి ఎకూడ నించ్చ పాిర్ంభించనలో
ఠకుూన త్టిునటుుంది. వెంటనే ముందుకు వ్ంగి ముడిపడా ఆమ కనుబొ మల
మధయన త్న ప్ెదవ్ులని తనకించనడు. నుదుట వెచిని తిలకం దిదద న
ి టుు అనిాంచ్చ
లత్ 'మ్...'మని స్నాగా మూలు
గ త్ూ త్న చుబుకానిా కాస్ు ప్ెైకెతిుంది — అదిరే
త్న అధరాలనక చుంబించమనాటుుగా! ఐతే, విచుికునా గులాబీ రేకులాసంటి
ఆమ ప్ెదనలను గాక అర్విరిసరన కలువ్ రేకులాస వ్ునా ఆమ నయననలను త్న
ముదుదతో కటాక్షించనడు శిరీష్. 'హ్ ఁ...!' త్మని పటిుంచుకోనందుకో ఏమో, ఆమ
ప్ెదనలు అలిగి చటుకుూన ముడుచుకుపో యాయి. ఆ బుంగమూతే మహ్హ
545

ముదుదగా అనిాంచ్చంది కాబో లు మన శిరీష్ కి— వ్ర్ుస్కరమానిా వ్దిలివేసర నేర్ుగా

ఆ ప్ెదనలను చేరిపో యాడు. లత్ కూడన స్ంతోషంగా అత్నికి త్న
Page
 ప్ెదిమలందించ్చంది. ఇర్ువ్ుర్ు గాఢ చుంబనంలో మునిగిపో యి మధుర్ స్ుధలను
ఒకరికకకర్ు అందించుకుంటూ ర్స్ాస్ావదన కావిస్ుుననార్ు. (మొకుూబడిగా పని
కానిచేి జంటలకు — ఈ పికయ
ిర ఎపుాడక అతిశయమే స్ుమా!) త్న స్ప గస్ులిా
అత్నికి పానుపుగా చేసర అత్ని కింర ద స్మిగా నలిగిపో త్ూవ్ుంటే లత్కి నరాలోస
జివ్ువమంటూ తిమిిరెకిూపో తోంది. శిరీష్ మలస గా ఆమ ముదుదనుండి విడువ్డి
నెమిదిగా కింర దకి పాికుత్ూ మడవ్ంపులో ఓ ముదుద ప్ెటు ాడు. అత్ని మీస్కటుు
గుచుికుని గిలిగింత్గా అనిాంచ్చందనమకు. 'హ్ి...' చ్చనాగా మూలిగ అత్ని
భుజానిా పటుుకుంది. శిరీష్ మరికాస్ు కింర దకి జారి ఆమ ఉఛనవస్ నిశావస్లకు
లయబదధ ంగా ఆడుత్రనా యద శిఖరాలను, వాటిప్ెై వేర్ుశనగ పలుకులను
తినాగా నిలబలటు న
ి టుుగా గటిుపడి నికూబొ డుచుకుని వ్ునా ఆమ చనుామొనలను
గమనిస్క
ు చటుకుూన త్లను వ్ంచ్చ ఎడమ ముచ్చికని త్న ప్ెదనలతో
అందుకుననాడు. మరోపికూ కుడి దననిా త్న బొ టనవేలు, చకపుడువేళ్ే మధయ
పటుుకుని పుటకించ్చనటుు మలితిిపాాడు. 'స్....స్....స్...హ్..హ్..హ్...హ్హ...' అని
నిటూ
ు ర్ుాలు విడుస్క
ు లత్ మలికలు తిర్ుగుతోంది. త్ంత్రిలు మీటినటుు ఆమ
కామననడులోస 'ఝుం'మంటూ ననదనలు మోరగి ఆమ మదన మండలంలో ఉషణ పు
ఊటలు ఎగిసరపడుత్రననాయి. ఆమలో అంత్కంత్కూ తనపం ప్ెరిగిపో తోంది. అత్ని
భుజానిా గటిుగా పటుుకకని, "ఏఁ-మహ్ఁ-డీ... హ్..." అంటూ నిటూ
ు ర్ుాలు
వ్దులుతోంది. శిరీష్ కి లత్ పరిసు తి
ర అర్ధమయియంది. త్నకూూడన డనియర్ల్ లో
త్ముిడు త్క్షణం గుర్రమకాూలని గోలప్ెటు స్
ే ు ుననాడు. అలాగని తొందర్పడటం
శిరీష్ నెైజం కానేకాదుగా... ఏదెైనన (స్)కరమపదధ తిలో జరిగితేనే సరస్లెైన మజా
546

వ్స్ుుందనేది అత్ని సరదధ నంత్ం. అందుకే, తనప్ీగా ఆమ కులుకులిా నంజుకుంటూ

స్ో యగాలిా ఆర్గిస్ు ుననాడు. అలా మలస గా కింర దకి జార్ుత్ూ ఆమ గుత్ర
ు లని
Page
 కుదుళ్ేతో స్హ్హ చేజికిూంచుకుని బలంగా ఒత్ు స్ాగాడు. అత్ని ప్రస్ుకుళ్ేకి
శరీర్మంతన అలా గాలోస తేలిపో త్రనాటుుగా అనిప్రంచ్చందనమకు. ఈలోగా శిరీష్
ఆమ పప టు భాగానిా చేర్ుకుని మధయలో పావ్ళ్ాకాస్ంత్ పరిమాణంలో వ్ునా బొ డుా
బిళ్ేని గాఢంగా చుంబించనడు. పాలమీగడలాంటి ఆ నునాటి మైదననమంతన
స్నాగా కంప్రంచ్చంది. ననభీ ర్ంధింలో శిరీష్ త్న ననలికని ఆడిస్ు ో ంటే దననికి కకనిా
అంగుళ్ాల కింర దునా బిలంలో నెమలీకని ప్ెటు ి తిిప్రానటుుగా అనిాంచ్చందనమకి.
త్మకపు మైకంతో భార్ంగా నిటూ
ు ర్ుాలు విడుస్క
ు అత్ని త్లని త్న చేత్రలతో
పటుుకుని బలంగా కింర దకి నెటు ంి ది. అత్ననమ పప తిు కడుపుని దనటి ఆమ కాళ్ే
మొదలు వ్దద కు చేరాడు. అపియత్ాంగా ఆమ కాళ్ళే కాస్ు ఎడమయాయయి.
పాయంటీ ప్ెైనుంచే ఉబిబన త్డి రెమిలు, వాటి మధయనునా స్నాటి చనర్ అత్నికి
లీలగా దర్శనమిస్ుుననాయి. 'ఉఫ్...'మంటూ ఓమార్ు మలస గా ఆ పిదేశంలో గాలిని
వ్ూదనడు. 'ఇస్....' ఒడుాన పడిన చేప ప్రలసలా త్రళ్ళేపడుత్ూ త్న మొత్ు ని
ప్ెైకెగరేసరంది లత్. దనంతో, ఆ త్డిదనపు పరిమళ్ం అత్ని ముకుూపుటాలని
గాఢంగా తనకింది. మొగలిపువ్ువలా మతెు కిూస్ోు నా ఆ పూ...గుభాళ్ళంపుకి అత్ని
నవ్ననడులు ఉతేు జిత్మయాయయి. త్న మగసరరి డనియర్ల్ లో ఊప్రరాడక
ఉకిూరిబికిూరి అవ్ుత్రండటంతో చపుాన దననికి విముకిు కావించనడు. త్రావత్ లత్
కాళ్ేను మరింత్ ఎడం చేసర మధయలో తొంగి చకశాడు. త్డిచ్చన బటు లో దనగివ్ునా
ఆ చ్చటిు గారెని చకస్క
ు ంటే స్ర్దనగా కాకెంగిలి చెయాయలనిప్రంచ్చంది కాబో లు, వెంటనే
ఆ మత్ు ని (కల)కండని మునిపంటితో కకరికేస్ాడు. ఆత్ని దంత్ఘాత్ంతో
'స్...అఁ...' లత్కి చ్చనాగా షాక్ కకటిునటుు అవ్వటంతో కెవ్ువమంటూ ఎగిరి పడింది.
547

ఎనిామార్ుస చేసరనన తొలి కలయిక మాదిరే నిత్యనకత్నంగా అనిప్రస్ు కంటుంది

లత్కి... ఊహ్ ఁ— అలా అనిప్రంచేలా చేస్ు ాడు శిరీష్. అందుకే, అత్ని పప ందులో
Page
 పితి అనుభూతి ఆమకు పిధమానుభూతే! మలస గా త్న కాళ్ేని దగగ రికి
చేర్ుికుంటూ ప్రడికిళ్ేతో అత్ని జుత్ర
ు ని బిగించ్చ పటుుకుంది. చపుాన ఆమ
పాయంటీని కింర దకి దించేశాడత్ను. ఎపాటికపుాడు వెంటుికలు తొలగిస్ు క నీట్ గా
ఉంచుకోవ్టంతో తొలకరి జలుసలకి చ్చనాగా మొలకలు వ్చ్చినటుుగా వ్ుందన చోటు.
బనుాలా మత్ు గా, పప ంగివ్ునా ఆ తిికోణననికి త్న మొహ్హనిా అదుముకుని త్లను
అటూ ఇటూ ఆడించనడు శిరీష్. చకిూలిగింత్లా అవ్టంతో, 'మ్...మ్... ష్....'
అంటూ స్నాగా మూలిగ ందనమ. ఆమ చేతివేిళ్ళే అత్ని త్లవెంటుికలతో
ఆడుకుంటుననాయి. మలస గా ఆమ లోతొడలిా విడదీసర పటుుకుని ఎంత్ త్వివనన
త్ర్గని ఆమ బంగార్ు గనిని త్దేకంగా చకశాడు. తెలిమంచు కరిగి నీటి
బిందువ్ులతో త్ళ్ళకుమంటునా కలువ్పువ్ువ రేకులాస అగుప్రస్ు ో నా ఆమ
ఆడత్నననిా చకస్క
ు నే త్న ననలుకని బయటకు చనప్ర ఆ నిలువ్ు ప్ెదనలని
స్నాగా రాస్క
ు మలెస మొగగ లాంటి మదనకీలకు తనకించనడు. ఉదేక
ి పూరిత్మైన
ఆనందంతో చ్చగుర్ుటాకులా వ్ణికిపో త్ూ 'మ్...'మిని స్నాగా దీర్ంా తీసరందనమ.
శిరీష్ త్న ప్ెదనలతో ఆ బుడిప్ెను పటిు చపారించస్ాగాడు. 'స్...స్...అఁహ్.....'
అనిర్వచనీయమైన అనుభూతిని ఆస్ావదిస్ు క త్నియత్వంతో కళ్ళే
మూస్ుకుంది. శిరీష్ త్న ననలుకతో వేగంగా ఆమ పువ్ువను కెలుకుత్ూనే మధయ
మధయలో ఆమ లోతొడలిా 'ప్ి...ప్ి...'మని ముదనదడుత్రననాడు. లత్కి స్వర్గ ంలో
విహ్రిస్ు ునాది. వేగంగా నిటూ
ు ర్ుాలు విడుస్క
ు అత్ని త్లని త్నకేసర గటిుగా
అదుముకోస్ాగింది. శిరీష్ ఆమ య్యనిదనవర్ంలో త్న రాప్రడిని కకనస్ాగిస్ు కనే త్న
చేత్రలని ఆమ తొడలమీంచ్చ అలా కింర దకి పో నిచ్చి ఆమ ప్రర్ుదుల వ్దద కు
548

చేరాిడు. ఆ మత్ు ని ముదద లను ఒత్ర

ు త్ూ వేళ్
ి ేతో మధయలోని దనవర్ం వ్దద
స్ుతనర్ంగా పామస్ాగాడు. నికూబొ డుచుకునా ముచ్చికలోస స్ుర్ుకుూమని
Page
 గుచ్చినటుు అవ్వటంతో లత్ వెంటనే త్న చేత్రలను అకూడికి చేరిి వేళ్
ి ేతో కసరగా
నలుపుకోవ్టం మొదలుప్ెటు ంి ది. ఆమకు స్లపర్ం ప్ెరిగిపో యి త్టుుకోవ్టం
కషు ంగా వ్ుంది. 'అక్... ఉమ్...' గటిుగా మూలు
గ త్ూ త్న మొత్ు ని ఎగరేస్ు కవ్ుంది.
ఆమ స్ుఖపాిప్రు ని స్మీప్రస్ు ో ందని గరహించ్చన శిరీష్ చటుకుూన ఆమమీంచ్చ
లేచ్చపో యి పుస్ు కంలా విడదీస్ునా ఆమ కాళ్ే మధయన కూర్ుిని పదునెైన త్న
మగసరరిని జాగరత్ుగా ఆమ య్యని దనవర్ం వ్దద వ్ుంచ్చ ఆమ మదనకీలని తనకిస్ు క
నిలువ్ు ప్ెదనలప్ెై స్ౌమయంగా రాశాడు. లత్, "మ్... హ్..మ్..!" అని మూలు
గ త్ూ
గింజుకోస్ాగింది. శిరీష్ స్నాగా నవ్ువత్ూ మళీే అలాగే చేయస్ాగాడు. "హ్ ఁ...
చెయయండీ... హ్... నన వ్లస కావ్ఁహ్... లేదు!" అందనమ కీచుగా. ఆమ అభయర్ధనని
మనిాంచ్చ ఆమ మొహ్ంలోకి స్కటిగా చకస్క
ు ఒకూ తోపుతో బలంగా ఆమలోనికి
త్న దుంగను దకరేిస్ాడు శిరీష్. అత్ని వేడి కడీా త్నలో నిండుగా దిగటంతో లత్కి
స్మిగా అనిాంచ్చంది. త్న కళ్ేను మూస్ుకుని 'స్...హ్మ్...ప్...మ్ి...హ్హ...'
అని నిటూ
ు ర్ుాలు విడుస్క
ు బర్ువెకిూన త్న రతముిలను బలంగా నొకుూకోస్ాగింది.
శిరీష్ ఆమ నడుమును ఇర్ువెైపులా ఒడిసరపటిు మలస గా పో టు వేయ
ననర్ంభించనడు. అత్ని అంగం ఆమ కిసటారిస్ ని ముదనదడుత్ూ లోనన బలైటా
ఆటాడుత్రంటే లత్కి జనననడులు జివ్ువమంటుననాయి. ఆమ చేత్రలు
కుదుర్ుంటలేదు. ప్ెైకీ కింర దకీ త్చనిడుత్ూ కాసలపు త్న త్ల కిరందునా దిండుని
ప్రసరకేస్ు క, త్న నడుముని పటుుకుని వ్ునా అత్ని చేత్రలిా స్ాృశిస్ుుననాయి.
ననలుక నిమిళ్ంగా వ్ుండక మలస గా ఏదో గతణుకుూంటూంది. అస్ాషు ంగా వ్స్ుునా
మూలు
గ లు, దీరాాలు అత్ని మధనంతో దివగుణీకృత్ం ఔత్రననాయి. "-
549

హ్..హ్హ......మ్... శి...రీర...ష్.ష్...ష్.!! మ్..ఇఁకా... మ్... చ్..చేియ్...స్... ఇంక్-

కా... క్..కావా..హ్..లి..స్. అఁక్...హ్హఁ...!" మామూలుగా మనదగగ ర్— ప్ెళ్ాేం
Page
 మగడిని ప్లర్ుతో స్ంబో ధించేది... ఆమ మాంఛి 'మూడ్' లో వ్ునాపుాడో .. లేక
స్దర్ు మొగుడికి ఆమ చేతిలో 'మూడి'నపుాడో ...! మరి ఇకూడి స్ందర్భం
ఏంటనేది పితేయకంగా చెపానకూర్లేదనుకుంటా! శిరీష్ ఆమ మాటని మనిాంచ్చ
వెంటనే త్న గేర్ల్ మారాిడు. ఆమ నడుముని మరింత్ బిగించ్చ పటుుకుని త్న
డిలి
ి స ంగ్ ని వేగవ్ంత్ం చేస్ాడు. అత్ని ఊపులోసని వేగానికి లత్ శరీర్ం తీవ్ింగా
కంప్రస్ు ో ంది. ముఖయంగా ఆమ బంగార్ు బంత్రలు బౌన్ు అవ్ుత్ూ ప్ెైకి కింర దకి
అవ్ుత్రంటే చకడా ం నిజంగా నయనననందమే...! శిరీష్ కయితే— వేడి వేడి
అనాంలో... కకత్ు ఆవ్కాయ వ్ూటని వేస్ుకుని, కమిగా నేతిని జోడించ్చ ముదద
కలిప్ర తింటుంటే... ఆ..హ్హఁ! అలాంటి అనుభూతి కలుగుతోనాది. కనుల ముందు
ననటయమాడుత్రనా ఆమ పసరడి పర్ువాలను మనస్ారా వీక్షిస్ు క ఛటుకుూన ఆమ
కుడి కాలిని పటిు ప్ెైకెతిు త్న భుజమీిద వేస్ుకుననాడు. 'హ్...మ్' లత్ చ్చనాగా
వ్గర్ుస్క
ు ఆ పప జిషన్ కి అనువ్ుగా కాస్ు త్న నడుముని స్ర్ుదకుని ఒకమార్ు
బలంగా ఎగశావస్ని తీస్ుకుంది. ఈ భంగిమలో అత్ని జత్ల దర్ువ్ుకి ఆమ మొత్ు
అదిరిపో తోంది. "ఇస్...హ్హఁ...అఁమ్..మి...అఁ...హ్ స్...ఆఁ..." అని రతపుాత్ూ
చ్చర్ు నొప్రాతో మిళ్ళత్మైన గమితెు న
త స్ుఖానిా ఆమ పప ందుతోంది. ఆమ కాలి
పటీుకునా మువ్వల స్వ్వడి అత్ని చెవి దగగ ర్ స్ందడి చేస్ు ుంటే అత్ని చెర్ుకుగడ
చ్చలుకుడుకి ఆమలో చకూటి చ్చకూటి చకెూర్ పాకం ఉదభవిస్ోు ంది!! ఆమ నెమిదిగా
కాస్ు పికూకు ఒరిగి పటుు కోస్ం అత్ని కుడి చేతిని అందుకకని ప్ెైనుండి వ్ూగ
ననర్ంభించ్చంది. ఆమ నోటినుండి వెలువ్డుత్రనా సీత్ూృతనలను వింటునా శిరీష్,
ఆమ మర్లా భావ్పాిప్రు కి చేర్ువెైందని గరహించనడు. వెంటనే ఆమను రిలాక్ు
550

చేస్ు ునాటుుగా పప తిు కడుపు మీద చేతిని వేసర మలస గా త్డుముత్ూ బొ డిప్ెను నొకిూ
ప్ెటు ాడు. త్నలోని ఏదో తీగని పటుుకుని గుంజినటు యింది లత్కి. వెంటనే, "అ-హ్-
Page
 హ్-హ్హ...." అని గాఢంగా వ్గర్ుిత్ూ త్న వెచిని ర్తిర్స్ాలతో అత్ని లింగానిా
అభిషలకించ్చంది. శిరీష్ కాస్ు నెమిదించనడు. అంత్వ్ర్కూ త్న భుజమీిద
ప్ెటు ుకునా ఆమ కాలుని కిరందకు దించేసర త్న నడుం పికూన ప్ెటు ుకుననాడు. లత్
స్నాగా నిటూ
ు ర్ుాలు వ్దులుత్ూ కళ్ళే మూస్ుకుని మంచమీిద పూరిుగా
వాలిపో యింది. సలవదభరిత్మైన ఆమ శరీర్ం చకడనానికి చలివిడి ముదద లా అనిాంచ్చ
చవ్ులు పుటిుస్ు ో ంది. శిరీష్ నెమిదిగా ఆమ మీదకు వ్ంగి ఆమ ఎడమ
చనుామొనను త్న పంటితో పటిు చ్చనాగా కకరికాడు. 'ఇస్..స్...మ్..' అత్ని ఎడమ
చేయి ఆమ కుడి రతముి పప గర్ుని పరీక్షిస్ు ుంటే అత్ని మరో చేయి
తనమర్త్ూడులాసంటి ఆమ చేతివేళ్
ి ేతో జత్కటిుంది. లయబదధ ంగా అత్ని అవ్యవ్ం
కింర ద త్న కామకేందనిలను గిలిగింత్లు ప్ెడుత్రంటే ఆమలో మళ్ాే మదనతనపం
మొగగ లేసరంది. నెమిదిగా త్న కాళ్ేను అత్ని నడుము చుటూ
ు కతెు ర్లా
బిగించ్చంది. దనంతో శిరీష్ మళ్ాే త్న జోర్ునందుకోవ్టానికి అటేు స్మయం
పటు లేదు. మరోపకూ ఆమ రతముిల మీంచ్చ ప్ెైకి పాికుత్ూ ఆమ మడ మీద,
చుబుకానిా, ప్ెదిమలిా, చెంపలని, ననసరకని, కనురెపాలప్ెై, నుదుటిని, చెవ్ులని...
ఒకకూకూటిగా అనిాంటినీ చుంబిస్క
ు చ్చవ్ర్న మళ్ాే ఆమ తేనె ప్ెదవ్ులను
అందుకుననాడు. కింర ద అత్ని రోకలి దంచుడుకి ఆమ ఆడత్నంలోంచ్చ 'త్పక్...
త్పక్' మంటూ వ్స్ుునా శబద ం ఆ గదిలో డిటియస్ రేంజులో మారోిగుతోంది.
కరమంగా లత్కి కళ్ళే బర్ువెకుూత్రననాయి... శరీర్ం గాలోస తేలిపో త్ూనాది.
త్మకపు త్ర్ఁగలు త్నని మృదువ్ుగా మీటుత్రంటే ఆమ మది ఆహ్హసదంగా
మూలిగ ంది. అత్నో పిశాంత్ స్ముదిం... ఆమలోని జీవ్నది అత్నిలో ఐకయం
551

అయిపో యిేందుకు పర్వ్ళ్ళే తొకుూత్ూ పివ్హిస్ు ో ంది. ఉదేక

ి ంలో శావస్
ఎగదనాటంతో ఉకిూరిబికిూరిగా అయియ వెంటనే అత్ని వీపు చుటూ
ు త్న ఎడమ
Page
 చేతిని వేసర గోళ్ేతో గటిుగా పటుుకుని "మ్..మ్...మాి...హ్...హ్...హ్హ...ఆ..."
అంటూ చపుాన త్న కాళ్ే కతెు ర్ని స్డలించ్చ కింర దకు వేలాడేసరంది. తెర్లు తెర్లుగా
ఆమలోంచ్చ ఉబికి వ్స్ుునా ర్తి ర్స్ాలోస అత్ని మగసరరి మరోస్ారి త్డిసర
ముదద యింది. మర్ుక్షణమే శిరీష్ కూడన అంత్దనకా త్న వ్ృషణనలోస స్ాుక్ వ్ుంచ్చన
మనిధ ర్స్ానిా ఆమలో వెచిగా నింప్లస్ాడు. 'మ్...హ్-హ్హ....' మొతనునికీ, వార్ం
రోజుల పస్ుు త్రావత్ అత్నికి మృషాఠనా భోజనం చేసరన అనుభూతి, ఆనందం
కలిగింది. తనంబూలం సలవించ్చనటుుగా చ్చవ్రోస ఆమ ఎర్రని చెరీర పండస వ్ంటి అధరాలను
చపారిస్ు క చ్చనాగా కకరికాడు. అటు లత్ మనస్క త్ృప్రు గా మూలిగ ంది. అలసరన
దేహ్ం మంచననిా అత్రకుూపో యింది. స్ో లిన కనుాలు మరి లేవ్మంటుననాయి.
కాసలపలాగే వ్ునా శిరీష్, మలస గా లత్ మీంచ్చ దిగి ఆమ పకూన పడుకుననాడు.
పరీక్షగా ఆమను చకస్క
ు బుగగ ను స్ుతనర్ంగా త్టిు, "ఏమండో య్ మేడంగార్ు...!
ఇందనకేదో 'చదువ్ుకోవాలి' అననార్ు. వెళ్ురా మరి?" అంటూ ఆమ చెవిలో
గతణిగాడు. లత్ త్న కళ్ేను తెర్ువ్క— "అబ్..బాబ...! న-నుా ప-డు-కో-ని-వ్వఁ-
డీ... నిద్-దోి స్ు ుందీ...!" అని ముదద గా అనేసర పకూకి తిరిగి పడుకుంది. శిరీష్
స్నాగా నవివ ప్లిమగా ఆమ త్ల నిమిరి ఆమ చెవి దగగ ర్, "లవ్ యు బంగార్ం"
అంటూ ఒక ముదుద ప్ెటు ాడు. అటుాంచ్చ లత్, "మీ టూ" అంటూ చ్చనాగా గతణిగింది.
శిరీష్ స్ంతోషంగా ఆమను గటిుగా వాటేస్ుకుని త్ను కూడన నిదుర్పో యాడు.
★★★
ఇక... బయట హ్హలోస వ్ునా వాణీకి ఆ గంటసలపూ కుదుర్ుగా కూరోివ్టం కూడన
కషు మైపో యింది. గదిలోంచ్చ వినవ్స్ుునా నవ్ువలు, చ్చర్ుకేకలు, మూలుగులు
552

లీలగా త్న చెవిలో పడుత్రంటే వాణీకి త్నువ్ంతన కుత్కుత్లాడింది. చటుకుూన

త్ను చదువ్ుత్రనా పుస్ు కానిా మూసలసర టీపాయ్ మీద విసరరేసరంది. కురీిలోంచ్చ
Page
 లేచ్చ వ్డివ్డిగా త్న గదిలోకి వెళ్ళే త్లుపు గడియ వేసర మంచంమీద బో రాస తిరిగి
పడుకుంది. త్న నెైట్ ఫాయంట్ బొ ందుని లూజ్ చేసరంది. మర్ుక్షణంలో ఆమ చెయియ
పాయంటీలోకి వెళ్ళేపో యింది. త్న ఆడత్నననిా గటిుగా ర్ుదుదకుంటూ స్ు ననగారలలోస
మొదలెైన స్లపరానిా త్గిగంచడననికనాటుు మరో చేతు ో బలంగా నొకుూకోస్ాగింది.
త్మకంతో వొళ్ేంతన వేడెకుూత్రండగా తొడలమధయ త్న వేిళ్ేను వేగంగా
ఆడించ్చంది. యవ్వనపు ఉదేక
ి ం లోలోన స్ుననమీలా ఎగసరపడుతోంది. అది
తీరానిా తనకటానికి ఎంతో స్మయం పటేుటు ులేదని ఆమ వొంటలసంచ్చ వ్స్ుునా
స్ంకేతనలు చెపు ుననాయి. మరికకదిదసలపటికే నిలువెలస ా వ్ూగిపో త్ూ ఒకూస్ారిగా త్న
వెనుక భాగానిా ప్ెైకెతిు 'హ్హ...' అని ప్ెదద నిటూ
ు ర్ుాతో కెస లమేక్ు కి చేర్ుకుని దబుబన
మంచమీిద పడిపో యి గటిుగా ఎగశావస్లిడుస్క
ు ఆలాగునే నిదుర్పో యింది.
553
Page
 Episode - 109
★ అమలాపుర్ం- రాతిి పదినార్యింది. తనను స్ామిర్ల్ గదికి వెళ్ళే
చదువ్ుకుంటానని ముందే త్న త్లిస కి చెప్రాన ననసరిన్— ఒకచేతు ో త్న పుస్ు కాల
బాయగుని, మరోచేతు ో పాల గాసస్ును పటుుకుని స్ామిర్ల్ గదిలోకి పివేశించ్చంది. త్లుపు
గడియ ప్ెటు ి పుస్ు కాల స్ంచ్చని నేలమీద పడేసర నవ్ువత్ూ పాల గాసస్ును స్ామిర్ల్
కి అందించ్చంది. స్ామిర్ల్ ఓస్ారి ననసరిన్ ని తేరిపార్ చకసర గాసస్ు తీస్ుకుననాడు.
మర్ూన్ కలర్ల్ సీస వ్ లెస్ నెైటీలో ఆమ మేని మర్ుపు అత్ని దృషరుని
మర్లనీయటంలేదు. ననసరిన్ కావాలనే త్న నెైటీకునా ముందరి హ్ క్ు ని
ప్ెటు ుకోకుండన వ్దిలేయడంతో మిస్మిస్లాడే యాప్రలీస్ పండుస బయటకు
తొంగిచకస్ుుననాయి. స్ామిర్ల్ చకపులు కూడన ఆ పిదేశానిా దనటి పో వ్టం లేదు.
గాసస్ులోని పాలను తనిగుత్ూ కళ్ేతో ఆమ పాల పప ంగులిా జుర్ురకుంటుననాడు.
గుబబల నడుమనునా అగాధననిా చకస్ుుంటే అత్నికి గుటక పడటం
కషు మవ్ుతోంది. అత్ని కషు ం చకసర ననసరిన్ చ్చలిప్రగా నవ్ువత్ూ అత్నికి మరింత్
దగగ రికి జరిగి మంచంమీద కూర్ుింది. స్ామిర్ల్ తనగేసరన గాసస్ును వ్ంగి మంచం
కింర ద ప్ెటు ి ప్ెైకి లేచ్చన మర్ుక్షణం ననసరిన్ అత్నిా కౌగిలించుకుని కామోదేక
ి ముతో
బిర్ుసెకిూన త్న బంత్రలని అత్ని ఛనతీకి గటిుగా అదుముకోవ్టానికి
పియతిాంచ్చంది. స్ామిర్ల్ వెంటనే ఆమను వెనకిూ నెటు ి, "ఇది త్పుా ననసరిన్!"
అననాడు కోపంగా. ఆమ మంచం మీద ఓ పికూకు త్ూలి ఓమార్ు స్ామిర్ల్ ని
ఆశిర్యంగా చకసర వెంటనే ఫకుూన నవేవసరంది. "త్పాా... ఏంటి త్పుా స్ామిర్ల్?
మనం ఇంత్కుముందు చేసరందేగా!" అంది. స్ామిర్ల్ ఆమను గుర్ురగా చకస్క
ు ,
"దేఖ ో ననసరిన్... ఆరోజున ఏదో పప ర్పాటుగా జరిగిపో యింది. మళ్ాే అలా
554

చేయాలనుకోవ్డం మాత్ిం చనలా త్పుా. హ్రామ్ హే యిేఁ! మనం అననా

Page
 చెలెస లస ం... అది మరిిపో కు!" అననాడు. ననసరిన్ కూడన అత్నిా ఓస్ారి కోపంగా
చకసర త్లని అడా ంగా ఆడిస్ు క— "ననకదంతన తెలీదు. ననలో ఈ కోరెూను
ర్గిలించ్చంది నువేవ... నువ్ువ పకూన వ్ుంటే అనుక్షణం నీ కౌగిలిలో
ఇమిడిపో వాలనే వ్ుంటుంది ననకు. నన జిందగీలో నినుా త్పా మరో ఆదీిని
ఊహించుకోలేను. నినకా ఎవ్వరితోనక కలవ్నివ్వను," అని మొండిగా అనేసర
మంచం దిగి త్న నెైటీని మొత్ు ంగా కింర దకి జారేిసరంది. అంతే! ధవ్ళ్ వ్ర్ణంలో ధగధగ
మరిసరపో యిే స్ప గస్ుకతెు నగాంగా స్ామిర్ల్ కనుల ముందు నిలిచ్చంది. ఒక కాలును
మంచమీిద వేసర వ్యాయర్ంగా ముందుకు వ్ంగి త్న రతముిలను చేత్రలతో
ప్రస్ుకుూంటూ, "ఒకూస్ారి నీ ప్రియురాలి అందనలని త్నివితీరా చకడు ప్రియా...!"
అని కెైపుగా. ఆమ త్నువ్ులో అణువ్ణువ్ూ తనపంతో త్రళ్ళేపడుతోంది. మత్ర
ు
నిండిన ఆమ నయననలు త్నని మంత్ిమేసర లాగుత్రనా భావ్న కలిగ ంది స్ామిర్ల్
కి. ప్ెైజామలో అంత్కుమునుప్ల మొదలెైన చలనం అత్నిా ఉకిూరి బికిూరి చేస్ు ో ంది.
త్నని తనను కంటలిల్ చేస్ుకోవ్టానికి తీవ్ింగా పియతిాస్క
ు చపుాన మంచం మీద
నుంచ్చ లేచ్చ ననసరిన్ ని పికూకు తోసలసర గది త్లుపులు తెరిచ్చ బయటకు
వెళ్ళేపో యాడు. ననసరిన్ కళ్ేలో నీళ్ళే స్ుడులు తిరిగాయి. మంచం మీద బో రాస
పడి ఏడవ ననర్ంభించ్చంది. స్ామిర్ల్ — బయటకెైతే వ్చనిడుగానీ అత్ని త్లపులు
మాత్ిం ఆ గది త్లుపులు దనటమంటుననాయ్. ఎంత్ వ్దద నుకుంటుననా
మాటిమాటికీ ననసరిన్ నగా స్ౌందర్యం, ఆ స్మోిహిత్ వ్క్ష శిఖరాలు, వాటిప్ెై
ముదుర్ు గోధుమర్ంగులో వ్ునా వ్లయాలు ఇంకా నునాగా మర్ుస్ుునా
ఊర్ువ్ులు కళ్ే ముందు ననటయమాడుత్రననాయి. మరోస్ారి అదే 'త్పుా'ని
555

చేసలయయమని ప్ెైజామాలోని అవ్యవ్ం ఘోషరస్ు క అత్ని నరాలను

మలిప్ెడుతోంటే... మలస గా అత్నిలో విచక్షణ మర్ుపుకకస్ుునాది. ఉగగ బటుుకునా
Page
 నిగరహ్ం కాస్ాు చలస గా పలిబడి.. చ్చ-వ్-రి-కి త్నలోని 'బలహీనత్కి' త్లకగిగ మర్లా
గదివెైపు న-డి-చన-డు. త్లుపు చపుాడవ్డంతో చటుకుూన లేచ్చ త్లతిప్రా
చకసరంది ననసరిన్. లోపలకి పివేశించ్చన స్ామిర్ల్ ని చకసర ఆమ మొహ్ంలో
స్ంతోషం త్ళ్ళకుూమనాది. త్లుపు గడియ ప్ెటు ి ఆమ వెైపు తిరిగాడు.
కామవాంఛ అత్ని మేధని(తెలివిని) కార్ుమబుబలా కమేియటంతో ననసరిన్
అత్నికిపుాడు ర్తీదేవిలా అగుప్రస్ు ో ంది. మర్ుపులా ఆమను స్మీప్రంచ్చ సరంహ్ంలా
ఆమ మీదకు లంఘించనడు స్ామిర్ల్. ఒళ్ేంతన ఉదేక
ి పు జావలలు ఎగిసరపడుత్రంటే
ఆమను త్న వెైపుకు తిపుాకుని రెండు చేత్రలోు ఆత్ింగా ఆమ స్ు ననలిా పటుుకుని
బలంగా ప్రసరకాడు. ఆమ చ్చనాగా 'ఆహ్...'మంటూ త్న కళ్ేను ఓ క్షణం మూసర
మళీే తెరిచ్చంది. ఒళ్ేంతన తియయగా తీపులు మొదలవ్ుత్రండగా అత్ని ముఖానిా
రెండు చేత్రలతో పటుుకుని ముందుకు లాగి త్న ప్ెదవ్ులను అత్ని ప్ెదవ్ులకి
గటిుగా అదుముకుంది. ఇర్ువ్ురి ననలుకలూ చుర్కత్ర
ు లాస ముందుకు దకస్ుకకచ్చి
ఒకదననితో మరోటి కసరగా కలబడస్ాగాయి. అత్ని చేత్రలు ఆమ శరీరానిా స్ాంత్ం
త్డిమేస్ు కననాయి. కకదిదసలపటి త్రావత్ వ్ూప్రరితిత్ర
ు లలో గాలి ననడించటానికి
ఇదద ర్ూ ముదుదనుండి విడివ్డి ఎర్ుప్ెకిూన కళ్ేతో ఒకరినొకర్ు కోరికగా
చకస్ుకోస్ాగార్ు. స్ామిర్ల్ ఒకుూదుటున త్న టీ షర్ల్ు ని విప్లాసర పికూన పారేశాడు.
దటు మైన వెంటుికలతో విశాలంగా వ్ునా ఆ ఛనతీని, కండపుషరు కలిగ న జబబలను,
కింర ద తినాగా పలకలా వ్ునా అత్ని పప టు భాగానిా మచుికోలుగా చకస్క
ు మలిస గా
త్న కళ్ేను మరికాస్ు కింర దకు దించ్చ అత్ని ప్ెైజామాలోని ఉబుబమీద దృషరుని
నిలిప్రందనమ. దననిా తనకాలని చేత్రలు దుర్దప్ెడుత్రండటంతో ముందుకు వ్ంగి
556

అత్ని ప్ెైజామాకునా బొ ందును లూజ్ చేసర ఓ చేతిని లోపలికి దకరిింది. డనియర్ల్

ప్ెైనుంచే దనని గటిుదనననిా అనుభూతి చెందుత్ూ చ్చనాగా నొకిూంది. స్ామిర్ల్
Page
 'హ్ి'మంటూ ఓమార్ు గుటక మిరంగాడు. అత్ని అంగం మరింత్ బలుప్ెకిూంది.
స్ామిర్ల్ ఆగలేక చపుాన లేచ్చ త్న ప్ెైజామాని కింర దకు దించేశాడు. ననసరిన్ కూడ
త్న వ్ంత్ర స్ాయంగా అత్ని డనియర్ల్ ని కింర దకి లాగేసరంది. అత్ని ఫరర్ంగి గుండస
స్ంచ్చతో స్హ్హ బయలాడి ఫెైరింగ్ కి సెై అనాటుు గర్వంగా ఆమ ముందు త్లెత్ు రకు
నిలబడింది. లేత్ గోధుమర్ంగులో స్ునీు చేయబడిన అత్ని ఉకుూ కడీా ని... లేత్
గులాబీర్ంగు టలప్ీలా వ్ునా దనని ముందు భాగానీా... చకడగానే ననసరిన్ కళ్ళే
నక్షతనిలాస మరిశాయి. 'హ్ి... ఎంత్కాలమైందో !' వెంటనే దననిా చేత్రలోసకి
తీస్ుకుని గటిుగా నొకుూత్ూ ముందుకు వెనకూూ ఆడించస్ాగింది. ఆమ చలస ని
చేత్రల స్ార్శకు అత్ని శరీర్ం స్నాగా జలదరించ్చంది. ఒంటలసని ర్కు మంతన
అకూడకే వ్చ్చి చేరిందన అనాటుుగా పుటు గతడుగులాంటి ఆ మొదలు ముదుర్ు
గులాబిర్ంగులోకి మారిపో యింది. దననిా చకస్ుుంటే ననసరిన్ కి నోటస ల నీళ్ళే
తేలాయి. మలస గా ముందుకు వ్ంగి దననిా ముదనదడింది. అత్ని అంగం ఇంకాస్ు
గటిుబడి ధవజ స్ు ంభంలా నిటార్ుగా నిలబడింది. స్ామిర్ల్ స్నాగా వ్ణుకుత్ూ ఆమ
భుజాలను బలంగా పటుుకుననాడు. ననసరిన్ అత్ని అంగానిా త్న నోటస లకి
తీస్ుకోడననికి ప్ెదనలను స్ుననాలా చేసర ముందుకు కదిలింది. అయితే... స్ామిర్ల్
ఠకుూన ఆమను ప్ెైకి లేప్ర మంచంమీద వెనకిూ తోిసర వెంటనే ఆమ మీదకు
ఎగబాికాడు. 'అహ్...!' ననసరిన్ అత్ని చర్యకి ఒకూస్ారి అదిరిపడి, 'మరీ ఇంత్
ఆత్ిమేంటీ...?!' అనాటుుగా అత్ని మొహ్ంలోకి చకసరంది. అత్ని బుగగ లు
గులాబీర్ంగులోకి మారి స్నాగా అదుర్ుత్రనావి. ఇంకా... ఎర్రజీరాలెకిూన ఆ
కళ్ేలో... కాంక్ష మాటున ఏదో తెలీని ఉగరం దనగివ్ునాటుు ఆమకు అనిాంచ్చంది.
557

చపుాన ఆమ కనుబొ మలు ముడిపడనాయి. 'ఇది నన భిమా...? లేక—?' అనే

ఆలోచనలో ఆమ వ్ుండగా, స్ామిర్ల్ చకచకా ఆమ కాళ్ేను విడదీసర ఒక చేతు ో త్న
Page
 తొండననిా పటుుకుని ఆమ తొడల మధయకి తీస్ుకెళ్ాేడు. అత్ని వెచిని స్ార్శ త్న
ఆడత్నననిా తనకగానే ననసరిన్ ఉలికిూపడి మళ్ాే త్న త్లపులనుంచ్చ
బయటకకచ్చింది. ఈలోగా స్ామిర్ల్ అంగం మిసెైుల్ లా ఆమ పూ... ఉపరిత్లానిా
దనటుకుని 'జామ్'మని స్గందనకా లోనకు పివేశించ్చంది. 'స్...హ్... హ్ ఁమ్...
మ్... ఇస్.... అఁ...హ్..హ్...మ్...మాి... ఆ-హ్...' నొప్రాతో ప్ెదనలను బిగిస్ు క
గటిుగా మూలిగింది. ఒకూక్షణం నక్షత్ిమండలం మొత్ు ం ఆమ ముందర్ నిలిచ్చంది.
చనలాకాలం త్రావత్ అంగపివేశం జర్గటమో... లేక, త్నలో స్ాివాలు ఇంకా పూరిుగా
విడుదల కాకుండన దకరేియటం వ్లస నో... సీస్ాకి బిర్డనను గటిుగా బిగించ్చనటుు
అత్ని దడుా టెైటుగా వ్ుండి మంటప్ెటు ంి దనమకు. త్న కాళ్ేను బాగా వెడలుాగా
చేస్ు క — "స్ా..హ్...మిర్ల్...! నొప్రా-గా వ్ుంది. మలస గా హ్... చెయ్...!" అంటూ
అత్ని భుజాలను పటుుకుంది. స్ామిర్ల్ అది విననటుుగా బలంగా మరో తోపు
తోశాడు. అంతే! ఆమలోకి పూరిుగా దిగిపో యాడు. "హ్ఁ..మ్...మాి...హ్...!"
అంటూ ప్రలిసకూనలా మూలు
గ త్ూ ననసరిన్ నీళ్ళే నిండిన కళ్ేతో నొప్రాకి తనళ్లేక
అత్ని భుజానిా త్న పదునెైన గోళ్ేతో గుచ్చినటుు పటుుకుంది. అటు స్ామిర్ల్ త్న
అంగానిా ఆమలోంచ్చ జామిని బయటకి తీసర మళ్ాే లోపలికి ప్ెటుబో త్రండగా,
"స్ామిర్ల్..ఆఁహ్..గు ఒకూ-స్ారి ఆ-గు...!" అంటూ కీచుగతంత్రతో అత్ని చెవిలో
అరిచ్చనటు
స అంది ననసరిన్. స్ామిర్ల్ చపుాన ఆగిపో యాడు. త్ల తిిప్రా ఆమ
మొహ్ంలోకి తీక్షణంగా చకశాడు. అంత్కుముందు అత్ని కళ్ేలో అగుప్రంచ్చన
భావ్ం చటుకుూన మాయమయినటుుగా ఆమ గమనించ్చంది. అత్ని చకపు
మలస గా ఆమ మడ కింర దకు పాకింది. హిమనగాలని త్లప్రస్ు ునా ఆ వ్క్షోజాలను
558

చకస్క
ు వెంటనే అకూడికి చేరి ఒకదనని త్రావత్ మరోదననిా ముదుదప్ెటు ుకుననాడు.
అత్ని నకనకగు మీస్ాలు గుచుికుంటూ, వెచిని శావస్ త్న స్ు ననగారలను
Page
 తనకుత్రంటే ఒళ్ేంతన పులకరింత్ మొదలెై 'ఆహ్...మ్...'మని నిటూ
ు ర్ుాలు
విడుస్క
ు చపుాన ఆమ చేత్రలతో అత్ని మడను చుటేుసరంది. స్ామిర్ల్
మరికాసలపలాగే ఆమ మత్ు ని బంత్రలప్ెై ముదుదలు కురిప్రస్ు క ఆమ కుడి చనుా
మొనని చ్చనాగా కకరికాడు. 'ఇస్...'మని వ్గర్ుస్క
ు ననసరిన్ త్మకంతో స్ామిర్ల్
త్లని పటుుకకని ప్ెైకి గుంజి అత్ని ప్ెదవ్ులతో త్న ప్ెదవ్ులని కలిప్లసరంది. స్ామిర్ల్
ఓపికూ ఆమ ప్ెదనలతో ఆడుకుంటూ ఒడుపుగా ఆమ నడుముని త్న చేత్రలోసకి
తీస్ుకుని ఓమార్ు మృదువ్ుగా మీటాడు. ననసరిన్ కి ఒకూస్ారి అకూడి కండరాలు
జివ్ువమననాయి. పువ్ువలో దివాలు వ్ూరి అకూడంతన చ్చత్ు డి చ్చత్ు డిగా
మారిపో యింది. ననసరిన్ త్న కటి భాగానిా ప్ెైకెతిు అత్నిా ఆహ్హవనిస్ుునాటు
స గా
కాళ్ేని బాగా ఎడం చేసరంది. అది గమనించ్చన స్ామిర్ల్ త్న హ్లానిా(ననగలిని)
స్రిగగ ా గురిచకసర మర్లా ఆమ పప లంలో దింప్లశాడు. 'స్... మాి' అంటూ ననసరిన్
ఒకూస్ారి ఎగిరిపడింది. ఇంత్కుముందులా ప్ెదద నొప్లామీ అనిప్రంచలేదనమకు.
అత్నిా చుటూ
ు త్న చేత్రలని బిగించ్చ నికూబొ డుచుకునా ముచ్చికలిా బలంగా
అత్నికి అదుముకుంటూ త్నియత్వంలో కళ్ేను స్గం మూస్ుకకంది. స్ామిర్ల్
త్న దననిా ఆమలోంచ్చ తీసర మళ్ాే స్ర్ుర మంటూ ముందుకు తోిస్ాడు. స్మిగా
అనిాంచ్చ తియయగా మూలిగ ంది ననసరిన్. ఆమ వొంటలసంచ్చ వ్స్ుునా అత్ు ర్ు స్ుగంధం
ఉతేరరర్కంగా మారి అత్ని పనిత్నంప్ెై పిభావ్ం చకప్రస్ు ో ంది. కరమంగా అత్ని
ఊపులలో వేగం ప్ెరిగింది. ననసరిన్ కూడన కింర ద నుంచ్చ ఎదురతత్ర
ు లియయస్ాగింది.
"మ్... ఇంకా... సీాడ్ గా...చ్... ఎ-య్... అహ్... హ్హ... స్ా-మిర్ల్... హ్ి... నిండు-
గా వ్ుంది నీది... మ్... అది... అలా-గే కకటుు...హ్ి... ఇస్...బ్..బాబ అఁ... ఐ లవ్
559

యూ... లవ్ యూ..." ఆమ అంటునా పితీ మాటకీ అత్ని పో టులో తీవ్ిత్

అధికమవ్ుత్రనాది. ఇర్ుననగులాస ప్ెైకి లేచ్చ మళీస మంచం మీద పడుత్ూ
Page
 ఒకరికకకర్ు ప్ెనవేస్ుకుపో యి దొ ర్స ుత్ూ స్యాయటలాడుత్రంటే వారి తనకిడికి ఆ
మంచం 'కిర్ుర కర్ుర'మంటలంది. "హ్ ఁ..మ్... అఁహ్... స్ా-మిర్ల్..ర్ల్....
ననక్..అయిపో -తోం-దీ... వ్చేి-స్ోు ందీ... హ్...హ్...అ-హ్... హ్హ...." అని
మూలు
గ త్ూ ననసరిన్ గటిుగా త్న భావ్పాిప్రు ని చేర్ుకుంది. స్ామిర్ల్ కూడన త్నకి
అవ్ుటవ్ుత్రండటంతో చపుాన త్న దననిా బయటకు తీసర ఆమ మీంచ్చ పికూకు
తొలగి మంచం మీద త్న ఆవేశానాంతన కకేూశాడు. ననసరిన్ మలస గా స్ామిర్ల్ దగగ రికి
జరిగి "లవ్ యూ స్ామిర్ల్" అంది. స్ామిర్ల్ ఆమ వెైపు తిరిగి త్ను కూడన 'ఐ లవ్
యు' చెపాబో త్ూ (బహ్ శా... మబుబ వీడిందేమో) ఠకుూన మంచం మీంచ్చ లేచ్చ
అలిరాలోంచ్చ లుంగీని తీసర కటుుకుని వ్డివ్డిగా పికూనే వ్ునా బాత్ూ
ి మో
స కి
వెళ్ళేపో యాడు. ననసరిన్ త్న చేతిని ఇందనక స్ామిర్ల్ మంచం మీద కారిిన చోట
ప్ెటు ి త్న వేళ్
ి ేకి అంటిన జిగుర్ులాంటి త్డిని ఒకస్ారి వాస్న చకసర మలస గా త్న
నోటస ల ప్ెటు ుకుంది.
560
Page
 Episode - 110
కాకిననడ— "హ్ ఁ-ఫ్!! ఏమయియందని నీకు?" అంటూ అస్హ్నంగా త్న గదిలో
మంచం మీద త్ల పటుుకుని కూర్ుిననాడు అజయ్. శిరీష్ తో మాటాసడి వ్చనిక
దేని మీదన స్రిగగ ా మనస్ుని లగాం చెయయలేకపో త్రననాడు. సలుషన్ కి వెళ్ళేనన
ఎందుకో ఏకాగరత్ కుదర్క వెంటనే ఇంటిముఖం పటాుడు. శిరీష్ త్నతో
అనామాటలు ఒక ఫ్ాసష్ లా పదేపదే గుర్ుుకకస్ుుంటే ప్రచెికిూపో తోంది అత్నికి.
'ఎపుాడక కాసరిటీ ఇచేి గుర్ూ ఈస్ారి మాత్ిం కనకుూజ్ చేసర పారేస్ాడు!'
అనుకుననాడు మనస్ులో. అపుాడే — శిరీష్ చ్చవ్ర్లో చెప్రాన మాటలు
మరతకస్ారి గుర్ుుకకచనియి... . . "—అజయ్... ఆ అమాియి గురించ్చ — నేను
చెప్రాందంతన — ఓస్ారి పిశాంత్ంగా ఆలోచ్చంచు.... మ-రిి-పో -కు..." . . అజయ్
చపుాన లేచ్చ నిలుిననాడు— "గురో! మరిిపో కుండన ఆలోచ్చంచడం స్ంగతి
అటుంచ్చతే... ముందు ఆమను మరిిపో వ్డమే గగనమైపో తోంది ననకు. కళ్ళే
మూసరనన తెరిచ్చనన.... ఆమ మొహ్ం... కోపంగా.... ఆమ చకసరన చకపులు....
ఆడిన మాటలు... అస్ులు వ్దలటేస దు ననుా... హ్ ఁ!... ఏమిటిది ?!" ఆ 'యిది'
ఏమిటి అనాదనని గురించ్చ అత్ని మనస్ు పదే పదే స్ంకేతనలు పంపుత్రననా...
దననిా నమిటానికి ఆ మనిషర ఇషు పడటం లేదనయిేఁ... ఇంకేం అర్ధం అవ్ుత్రంది
మరి! మతికీ... మదికీ మధయ జర్ుగుత్రనా స్ంఘర్ిణలో నలిగిపో త్రననాడు!
విస్ుర్ుగా టేబిల్ మీద వ్ునా సరగరెట్ పాయకెట్ ని తీస్ుకుని అందులో మిగిలి వ్ునా
చ్చవ్రి సరగరెట్ ని తీసర వెలిగించ్చ గటిుగా ఒక దముిలాగాడు. 'ఊహ్ ఁ...! లాభం
లేదు.' గబగబా మరో ననలుగెైదుస్ార్ుస ప్ీలాిడు. 'ప్ి...! అబరబ!!!!' చ్చరాగాగ మిగిలిన
సరగరెట్ అవ్శరషానిా యాష్ టేల
ి ో కసరగా నొకేూశాడు. 'అయిపో యింది... ఆఖర్ుది
561

కూడన!' కానీ... యిేఁ పియ్యజనం కనపడలేదు. ఎపుడక మనస్ుకు

Page
 ఉపశమనననిాచేి సరగరెట్ కూడన ఎందుకనో ఈమార్ు విఫలమయియంది. మళ్ాే
మంచమీిద దబుబమని కూర్ుిననాడు. హేంగోవ్ర్ల్ కననా ఘోర్ంగా వ్ుందీ
పరిసు తి
ర . పికూనే ఫలను గాలికి రెపరెపలాడుత్ూనా ఓ ప్లపర్ల్ ప్ెై అత్ని దృషరు పడింది.
అపాటికి ఓ వ్ందస్ార్ుస చకస్ుంటాడు దననిా. అందులో వ్ునా పితి అక్షర్ం అత్ని
మనోఫలకంలో ముదిపడిపో యింది. మలస గా ఆ ప్లపర్ుని చేతిలోకి తీస్ుకుని
మధయలోనునా బొ మిని చకస్క
ు పికూనునా ప్లర్ుప్ెై వేళ్
ి ేతో త్డిమాడు. అదే
క్షణంలో అపియత్ాంగా అత్ని ప్ెదనలు ఆ ప్లర్ుని పలికాయి. "స్ౌ-మయ!"
అమాయకంగా కనిాస్ుునా ఆమ ముఖానిా చకస్ాడు. లేడి ప్రలసలా వ్ునా బలదుర్ు
చకపులు... మర్ుక్షణంలో ఆడ పులిలా మారి త్నని ఉరిమి చకస్ుునా భావ్న
కలిగింది అత్నికి. '—ప్లర్ు స్ౌమయంగా వ్ుననా త్న పిభావ్ం మాత్ిం చనలా తీవ్ింగా
వ్ునాటు
స ంది కదన అజయ్!' అని శిరీష్ అనా మాటలు గుర్ుుకకచనియి. మళ్ాే
అత్ని గుండె వేగంగా కకటుుకోననర్ంభించ్చంది. మలస గా గుండెమీద చెయిేయస్ుకుని —
"ఏం ప్రలసరా బాబు!" అనుకుననాడు. (మొల కింర ద గుల ప్ెంచే గుంటలే త్పా
ఈమలా నిదిపటు నివ్వకుండన గుండెలస ో దడ పుటిుంచ్చన యువ్తి
అంత్కుమునుప్ెపుాడక తనర్స్పడలేదు మరి!) ఆ తీక్షణమైన చకపులనుంచ్చ
త్ప్రాంచుకోడననికి అనాటుు కళ్ేను గటిుగా మూస్ుకుని ఒకూస్ారి అపియత్ాంగా
'గుర్ు' ననమస్ిర్ణ చేశాడు. ఏకలవ్ుయడి త్పస్ుుకి దోి ణుడు చెవిలో విదయలు
వ్ూదినటుు ఒకూస్ారిగా, "ఊహ్ !! ఇలా కాదు, ముందు పిశాంత్ంగా నినుా
నువ్ువ శోధించు... అపుాడు నీకు మారాగనిా దొ ర్ుకుత్రంది!" అని శిరీష్ గతరంత్ర
స్ాషు ంగా త్న చెవిలో ఉపదేశించ్చనటు
స అనిాంచ్చంది అత్నికి. చటుకుూన త్న కళ్ేని
562

తెరిచనడు. త్ను కాలిిన సరగరెట్ పప గంతన బయటకు పో యిేదనరి లేక ఒక మబుబలా

త్న కళ్ేముందు కనాడుత్రంటే చకటాునికి చ్చరాకుగా అనిాంచ్చ చపుాన లేచ్చ
Page
 బయట గారెాన్ లోకి వ్చనిడు. అకూడునా చెకూ బలస మీద కూర్ుిని త్న కళ్ేను
మూస్ుకుని ఆలోచ్చంచస్ాగాడు. "మ్...ననుా... నేను శోధించనలా... అఁ...
పిశాంత్ంగా? హ్... ఎలా—?" పచిని చెటసనుంచ్చ వీస్ుునా చలస ని పవ్ననలు అత్ని
మదడుని కాస్ు చుర్ుకుపరిచనయిేమో... వెంటనే, "యస్... ఓస్ారి అలా చేసర
చకస్ాును" అని అంటూ నెమిదిగా పదనిస్న ముదిలోకి మారి గాఢంగా ఓస్ారి
ఊప్రరి తీస్ుకుననాడు. చలస గా లోపలికి వెళ్ు ళనా గాలి త్న గుండెని చకిూలిగిలి
ప్ెటు న
ి టుు అనిాంచ్చందత్నికి. మలస గా శావస్ని బయటకి వ్దిలాడు. అలా త్న
శావస్మీద ధనయస్ను కేందీక
ి రించ్చ దీర్ంా గా ఊప్రరి తీస్ుకుంటూ బయటకు
వ్దలస్ాగాడు. అలా కకంత్సలపు చేయగా మదడు పప ర్లోస ముస్ుర్ుకునా
ఆలోచనలు మలస గా స్దుదమణిగి యద గమనం కూడ కాస్ు తేలికపడింది.
అపుాడే... ఎకూడో దకర్ం నించ్చ కిలకిలమని నవ్ువ వినపడింది. అత్ని భృకుటి
ముడిపడింది. 'ఎవ్ర్ది?' అనుకుననాడు. 'అనాయాయ...!' అంటూ ఓ చ్చలిప్ర నవ్ువ
వినిాంచ్చంది. 'వాణీ...!?' అని అనుకుననాడు మనస్ులోనే. గుపుాన తెలసని
వెలుత్రర్ు పిస్రించ్చ అందులోంచ్చ వాణీ ర్ూపం అత్ని ముందుకకచ్చింది.
'అనాయాయ...!' అని నవ్ువత్ూ అత్ని ముందర్ గెంత్రతోందనమ. ఏదో తెలీని
ఉకోరషం లోన పప ంగుకకచ్చింది అజయ్ కి. "ఏఁయ్!" అంటూ వెంటనే ఆమను
అందుకునేందుకు కదిలాడు. 'దన... ననుా పటుుకో... అనాయాయ!' అంటూ వాణీ
నవ్ువత్ూ పర్ుగెడుతోంది. అత్ను ఆమను చేర్ువ్వ్ుత్ూ— "వాణీ! ఆగు..."
అంటూ అరిచనడు. అంత్లో... మరోక సీు ై స్మోిహిత్ దర్హ్హస్ం ఓ ప్రలస తెమిర్లా
అత్నిా తనకింది. తొలకరి జలుసలా ఎంతో ఆనందననిా, ఆహ్హసదననిా కలుగజేస్ు ో నా
563

ఆ నవ్ువ ఎవ్రిదో తెలుస్ుకోవాలని మది త్హ్త్హ్లాడుత్ూండగా చపుాన త్ల

తిిప్రా అటువెైపు చకశాడు. 'స్ౌమయ!' ఆమ ముఖం అంత్కుముందులా కోపంతో
Page
 ఎర్రబడి లేదు! వికసరంచ్చన గులాబీలా ముగధమనోహ్ర్ంగా వ్ుంది. ఆమ చకపులు
త్న గుండెలస ో బాకులు దింప్లలా చుర్చుర్లాడటంలేదు... చ్చర్ుత్డితో మిళ్ళత్మై
చమకులీనుత్రననాయి. స్నాగా వ్ణుకుతోనా ప్ెదవ్ులు ఆమ నవ్ువత్ూ
వ్ుండటం చేత్ చ్చవ్ర్ా వ్ంపు తిరిగి వ్ుననాయి. మొకూజొనా గింజలాసంటి చకాూని
పలువ్ర్స్ మర్ుస్క
ు అగుప్రస్ు ునాది. ఆమ నవ్ువతోంటే కుడి బుగగ ప్ెై పడా స్ప టు
మహ్...ఆ... స్ప గస్ుగా వ్ుంది.! ఆ నగుమోమును చకస్ుుంటే అత్నికి యదలో
స్ంతోషం స్ుధలా పప ంగుతోంది. అలా జీవితనంత్ం ఆమను చకస్క
ు
వ్ుండిపో వాలనిప్రస్ు ో ంది. కాదు... ఆ నవ్ువ మీదనే త్న జీవిత్ం మొత్ు ం
ఆధనర్పడినటు
స అనిాస్ోు ంది. 'ఏంటిద?ి ? ఎపుాడక లేని విధంగా నన గుండెంతన
(మనస్ంతన) దకదిప్రంజలా గాలోస తేలిపో త్రనాటుు చ్..చనలా...హ్-హ్హయిగా
వ్ుంది. గుర్ూ చెప్రానటు
స ఇదేనన..... ప్-పరి-పూర్ణత్ంటే...!!! అంటే... స్ౌమయని...
నేను—' బీప్... బీప్... బీప్... 'బీప్'మంటూ త్న సెల్ ఫో న్ నుంచ్చ వ్స్ుునా అలార్ం
మోత్ అత్ని త్లపులకి బరక్
ి వేసరంది... తనతనూలికంగా. ఆఖర్ుగా... మనస్ులో ఒక
నిర్ణయానికి వ్చ్చి నెమిదిగా త్న కళ్ళే తెరిచ్చ అలార్ంని ఆఫ్ చేసర మలస గా ఆ బలస
మీంచ్చ లేచనడు అజయ్.
564
Page
 Episode - 111
ఆ త్రావత్ రోజున స్ుజాత్ ననసరిన్ ఇంటికి వ్చ్చింది. స్ుజాత్ రావ్టం చకసరన
ననసరిన్ గాభరాగా ఆమకు ఎదుర్ువ్చ్చి గుమిం దగగ రే— "స్ుజీజ ...! నువేవంటీ...
ఇలా వ్చనివ్?" అని అడిగింది, కంగార్ుగా స్ామిర్ల్ గదివెైపు చకస్క
ు . స్ుజాత్
ఎకూడ 'త్న స్ామిర్ల్' కంటపడుత్రందో నని ఆమ భయం. అత్ను వ్చనిడనా
స్ంగతి కూడ కావాలనే స్ుజాత్కి చెపాలేదనమ. "మనిదద రికీ సలమ్ ఎగాజమ్ సెంటర్ల్
ఇచనిరేఁ!" అని ఉతనుహ్ంగా అంటూ స్ుజాత్ త్న చేతిలో వ్ునా పుస్ు కానిా తెరిచ్చ
అందులోంచ్చ రెండు హ్హల్ టికెటస ు తీసర చకప్రంచ్చంది. "అమి ఇందనకే ననకు
ఇచ్చింది. నీది కూడన త్న దగగ ర్నుంచ్చ తీస్ుకుననాను. నినుా త్రావత్ ఆఫీస్
ర్ూమ్ కి వ్చ్చి రిజిస్ు ర్ు లో స్ంత్కం చెయయమని చెప్రాంది... రికార్ుా కోస్మని!"
అపుాడే— అటుగా వ్చ్చిన ననసరిన్ వాళ్ే అమి, "అలా ఆ అమాియిని బయటే
నిలబలటు ి మాటాసడత్రననావేఁ? లోపలికి ర్మిను!" అని అనటంతో ననసరిన్
అయిషు ంగా పకూకి తొలగి, "రా...!" అంటూ స్ుజాత్కి దనరిచ్చింది. స్ుజాత్ హ్హలోసకి
వ్చ్చి కురీిలో కూర్ుింటుండగా స్ామిర్ల్ త్న గదిలోంచ్చ బయటకకచనిడు.
స్ుజాత్ని చకడగానే స్హ్జంగానే విశాలమైన అత్ని నేతనిలు మరింత్
విశాలమయాయయి. రెపావాలికుండన ఆమను ఆపాదమస్ు కం పరీక్షగా
చకడస్ాగాడు. ఇంత్కుముందు కననా స్ుజాత్ కకదిదగా చ్చకిూనటు
స అత్నికి
అనిాంచ్చంది. కళ్ే కింర ద నలస టి వ్లయాలు కూడ ఏర్ాడనాయి(బహ్ శా పరీక్షలు
కోస్మని నిదిమాని తెగ చదివేస్ు ుందేమో!). అయినన... 'చకూనమి చ్చకిూనన
అందమే' అని అనాటుు ఆమలో ఆకర్ిణ ఇస్ుమంత్ కూడన త్గగ లేదు. అటు స్ుజాత్
565

కూడన అత్నిా చకసర ననసరిన్ తో, "హేయ్! మీ అనాయయ ఎపుాడు వ్చనిడు?"

అని అడిగింది. "ని-నా వ్చనిడులేఁ!" అని ముభావ్ంగా బదులిచ్చి, "నన హ్హల్
Page
 టికెట్ ఇవ్ువ!" అందనమ. స్ుజాత్ త్న పుస్ు కంలోంచ్చ హ్హల్ టికెట్ ని తీసర ఆమకు
ఇచ్చింది. స్ామిర్ల్ వాళ్ే దగగ ర్కి వ్చ్చి నవ్ువత్ూ స్ుజాత్ని పలకరించనడు. ఆమ
కూడన చ్చర్ునవ్ువతో అత్నిా విష్ చేసరంది. ఆమ కళ్ళే కూడ అత్నిా స్ాూన్
చేస్ు ుననాయి. "ఎగాజమ్ు కి బాగా ప్రిప్లర్ల్ అయాయవా?" అననాడు స్ామిర్ల్ ఆమ
ఎదుర్ు కురీిలో కూరతింటూ. "అఁ... అ-మ్—!" అని అంటూ నిలువ్ుగా
త్లూప్రందనమ. 'అంత్కుముందులా త్నతో ఒకూ మాట మాటాసడటానికి
బిగుస్ుకుపో యిన స్ామిర్ల్ ఇత్నేనన?' ఇపుాడిలా ఆమ కళ్ేలో కళ్ళేప్ెటు ి స్కటిగా
చకస్క
ు , చకూగా మాటాసడుత్రంటే త్డబడటం ఈస్ారి స్ుజాత్ వ్ంత్యింది. ప్ెైగా
కళ్ళే చెదిరేలాటి దుస్ుులు ధరించ్చ స్ాిర్ుుగా... ఊఁహ్ ... సెకీుగా త్న ముందు
నిలబడి వ్ుంటే చకస్క
ు కుదుర్ుగా వ్ుండటం ఆమకు కషు మైందేమో, కురీిలోనే
ఒకస్ారి అటుఇటు కదిలింది. అటుపికూ ననసరిన్ వాళ్ళేదద రినీ చుర్చుర్ చకస్క
ు
గటిుగా ఓమార్ు త్న గతంత్రని స్వ్రించుకుంది. స్ామిర్ల్ వెంటనే స్ర్ుదకుని ఆమ
వెైపుకి తిరిగి, "అఁ... స్-సెంటర్ల్... ఎగాజమ్ సెంటర్ల్ ఎకూడ ఇచనిర్ు?!" అని
అడిగాడు. ననసరిన్ స్మాధననం చెప్లాలోగా స్ుజాత్, "బండనర్ులంక జెడ్ ప్ర
హైస్కూల్... ఇదద రికీ అకూడే," అని చెప్రాంది. "ఓహ్ో ... అంత్ దకర్ం ఇచనిరా
మీకు!?" అంది ననసరిన్ వాళ్ే అమీి వాళ్ే మాటలు విని. ఆమ వ్ంటగదిలో
వ్ుంది. "అదంత్ ప్ెదద దకర్మేం కాదు అమీి... బలైక్ మీద వెళ్ు ళ జస్ు ఇర్వెై-ఇర్వెై
ఐదు నిమిషాలోస వెళ్ళేపో వ్చుి," అననాడు స్ామిర్ల్ స్ుజాత్ని ఓర్గా చకస్క
ు .
ననసరిన్ అత్ని చకపుని గమనిస్క
ు — "ఐతే, మనిదద ర్ం బలైక్ మీద వెళ్ద ాం భయాయ...
స్ుజీ, నువ్ువ— శంకర్ల్ స్ార్ల్ ని అడిగి అత్ని బండి మీద వ్చేియ్!" శంకర్ల్ తో
566

కళ్ళే కలపటం కూడన స్ుజాత్కి ఇషు ం లేదు. అత్ని మీద, శ్లరదేవి మీద త్నకునా
కోపం ఇంకా పూరిుగా చలాసర్లేదు. ఇంక అత్నేాం అడుగుత్రంది.!? "ఊహ్ ... న్-
Page
 ననకు... మ్-నేను వేరే ఎలాగో వ్స్ాునేస ఁ—" అని ఆమ అంటుండగా స్ామిర్ల్,
"ఒకూరిువే... ఏం వెళ్ు ావ్? కావాలంటే నువ్ూవ మాతో రా... బలైక్ మీద," అననాడు
వెంటనే. ననసరిన్ స్ామిర్ల్ ని గుడుసరిమి చకసరంది. స్ామిర్ల్ మాత్ిం స్ుజాత్నే
చకస్ుుననాడు. స్ుజాత్ త్న త్ల దించుకుని అలోచ్చస్క
ు మలిస గా, "రావొచినుకో!
కానీ... బలైక్ ప్ెైన ముగుగర్ు అంటే... పరేసదన-?" అని అడిగింది. ననసరిన్ 'అదేమీ
కుదర్దులేవేఁ' అని అందనమని నోర్ు తెరిచేలోగా స్ామిర్ల్, "ఏం పరేసదు. తిిబుల్ు
ననకు అలవాటే... నేను జాగరత్ుగానే తీస్ుకెళ్ు ాను...! అమీిని, ననసరిన్ ని
ఎకిూంచుకుని ఎనోాస్ార్ుస తీస్ుకెళ్ాేను కూడన. కదన అమీి!" అననాడు. "హ్హ...
ఔను బరటా!" అంది వాళ్ే అమి వ్ంటింటలసంచే. స్ామిర్ల్ అమీిని కూడన ఇననవల్వ
చెయయటంతో ననసరిన్ ఏమీ అనలేక మౌనంగా వ్ుండిపో యింది. స్ుజాత్ త్లెతిు
స్ామిర్ల్ మొహ్ంలోకి చకసర— "ఐతే... నేనక ఎంచకాూ మీతో కలిసర బండి మీద
వ్చేిస్ాును!" అంది స్ంతోషంగా. స్ామిర్ల్ కూడ 'ఓకే' అనాటుుగా త్లూపుత్ూ
నవావడు. ననసరిన్ మొహ్ం మాత్ిం కందగడా లా ఎర్రగా మారిపో యింది.
★★★
రాజమండిి — మర్ుననడు ఉదయం ఇంటి ముందునా పూల మొకూలకి నీళ్ళే
ప్ెడుత్రననాడు శిరీష్. అపుాడే, ఏదో బండి ఇంటి ముందు ఆగిన శబద ం వినిప్రంచ్చ
త్లతిిప్రా గేట్ వెైపు చకశాడు. అజయ్ త్న జీప్ దిగి గేట్ తీస్ుకుని లోపలికి వ్స్క
ు
కనిాంచనడు. శిరీష్ ముఖంప్ెై చ్చర్ునవ్ువ విరిసరంది. "హ్ి... అజయ్! రా రా... నేను
అనుకునాదననికననా ముందే వ్చనివేఁ!" అననాడు. "ఏంటీ... నేనొస్ు ానని ముందే
అనుకుననావా, గుర్ూ!?" ఆశిర్యపో యాడు అజయ్. శిరీష్ అవ్ుననాటు
స త్లూప్ర,
567

"నీకు నినానే చెపాాను కదన.... నీ గురించ్చ నీకననా ననకే బాగా తెలుస్ునని!"

అంటూ నర్ిగర్భంగా నవావడు. "అయితే... నేనికూడికి ఎందుకకచనినో చెపుా
Page
 గుర్ూ?" జేబులో చేత్రలు ప్ెటు ుకుని కళ్్ేగరేస్ు క అడిగాడు. శిరీష్ వ్ంగి త్న చేతిలో
వ్ునా వాటర్ల్ జగ్ ని పకూనునా గటుుమీద ప్ెటు ి ప్ెైకి లేస్ు క, "హ్ి...ముందు—
ఎందుకకచనివవ చెపానన లేక ఎకూడకెళ్ళే ఇకూడికి వ్చనివవ చెపానన...!?" కళ్ేలోకి
స్కటిగా చకస్క
ు అననాడు. అజయ్ ముఖంలో భావ్ం ఒకూస్ారిగా మారిపో యింది.
చ్చనాగా గుటకలేస్ు క శిరీష్ తో కళ్ేని కలపలేనటుు చపుాన త్న త్లని కింర దకి
దించేశాడు. 'గుర్ూకి ఎలా తెలిసరపో యింది?' అనుకుననాడు మనస్ులో. నిజానికి
డెైరెకుుగా శిరీష్ ఇంటికనే బయలుదేరిన అత్డు... దనరి కాకపో యినన స్ౌమయ
ఇంటివెైపు నుంచ్చ త్న బండిని నడిప్రంచ్చ మర్లా ఏదో గుర్ుుకకచ్చి... ఇకూడికి
వ్చేిస్ాడు. శిరీష్ నిర్ిలంగా నవ్ువత్ూ అజయ్ ని స్మీప్రంచ్చ, "చకశావా...
నేనేమీ చెపాకుండన నువేవ స్మాధననం ఇచేిశావ్!!!" అననాడు. అజయ్
మౌనంగా త్న చేత్రలు కటుుకుని వ్ుననాడు. ఒక పో లిస్ గా ఎందరో ఘరాణన
దొ ంగలను పటుుకునా అత్డు మొదటిస్ారి శిరీష్ ముందర్ ఒక పటుుబడా దొ ంగలా
నిలబడనాడు. శిరీష్ అత్ని భుజమీిద చెయిేయసర, "లోపలికి పద...
మాటాసడుకుందనం!" అననాడు. అజయ్ ని చకసరన వాణీ గబగబా పర్ుగెత్ు రకుంటూ
వాళ్ే ముందుకకచ్చి, "అనాయాయ! ఏంటి ఇంత్ పప దుదనేా వ్చనివ్?" అని అడిగింది.
"వాణీ... ముందు వాణిణ లోపలికి రానీయ్...!" అననాడు శిరీష్ త్న నవ్ువను
మయింటెయిన్ చేస్ు క. అజయ్ గుర్ురగా వాణీని చకస్క
ు , "గుర్ూ... నీ మర్దలితో
చెపుా. ఇంకోస్ారి ననుా 'అనాయాయ' అని ప్రలవొదద నీ!" అని శిరీష్ తో అననాడు.
ఇదద ర్ూ లోపలికకచ్చి హ్హలోస కూర్ుిననార్ు. శిరీష్ కూడన త్న మొహ్హనిా
సీరియస్*గా ప్ెటు ి వాణీతో, "ఔను. నిజమే... అజయ్ ని నువ్ువ 'అనాయయ' అని
568

ప్రలవొదుద...!" అంటూ చ్చనాగా కనుాకకటిు, "కావాలంటే... అం-కు-ల్, అని

ప్రలుచుకో!" అననాడు. అజయ్ బికూ మొహ్ం వేసర, "గుర్ూ... నువ్ువ కూడన
Page
 మొదలెటు ావా!" అననాడు శిరీష్ తో. "అంకులా!" అంటూ వాణీ గలగల నవివ,
"లేదు లేదు... నేను అనాయాయ అనే ప్రలుస్ాును!" అంటూ అజయ్ పికూన
కూర్ుింది. అపుాడే లత్ ఆ గదిలోకి పివేశించ్చంది. త్లారా స్ాానం చేసర కాలేజీ
యునిఫార్ం ధరించ్చ త్న త్డి జుత్ర
ు ను టవ్ల్ తో శుబింగా త్రడుచుకుంటూ,
"అరే... అజయ్ గార్ూ! మీరెపుాడు వ్చనిర్ు?" అని అడిగింది. "ఇపుాడే..." అని
బదులిచనిడు అజయ్. "స్రే... టీ తీస్ప ూస్ాునుండండీ!" అంటూ వ్డివ్డిగా కిచెన్
వెైపు కదిలిందనమ. వాణీ అజయ్ గడా ం పటుుకుని త్నవెైపు తిపుాకుని, "ఇపుాడు
చెపానాయాయ... ఇంత్ ప్ెందలాడే వ్చనివేంటి?" అని అడిగింది మళీే. లత్ ఆ
మాటలు విని 'అనీా దీనికే కావాలి!' అని స్ణుకుూంటూ టీ చేయ ననర్ంభించ్చంది.
అటు అజయ్ ఒకస్ారి వాణీని, శిరీష్ ని మారిి మారిి చకశాడు. శిరీష్ మొహ్ం
ఎపాటిలాగే పిశాంత్ంగా వ్ుంది. అయితే... వాణీ కళ్ళే మాత్ిం చ్చలిప్రగా
కదులుత్రననాయి. మళ్ాే గుండెలస ో ఏదో తియయని తిమిిరి మొదలయినటుు
అనిాంచ్చంది అజయ్ కి. ఇక ముస్ుగులో గుదుదడు అనవ్స్ర్మనిప్రంచ్చంది. వాణీని
చకస్క
ు , "నీ వ్-వ్దినని చకదనదమని వ్చనిను!" అననాడు.
569
Page
 Episode - 112
"హ్హఁ...హ్...హ్...హ్హ!!" శిరీష్ గటిుగా నవ్ువత్ూ అజయ్ జబబని చరిచనడు. వాణీ —
ముడిపడా కనుబొ మలతో, "ఏఁ...హ్...ఎవ్ర్ూ—?" అంటూ వెంటనే త్లకకటుుకుని,
"ఓహ్... నినా వ్చనిరే వాళ్ాస... ఆంటీ... స్ౌ-మయ—" అంటూ అజయ్ మొహ్హనిా
చకసర ఠకుూన ఆగిపో యింది. ఆమ కళ్ళే ప్ెదదవ్యాయయి. ప్ెదవ్ులప్ెై చ్చనాగా
మొదలెైన నవ్ువ పిభాత్ వెలుగులా ముఖమంతన పర్ుచుకుంది. "హ్-అనాయాయ!
నువ్ువ... సరగగ ు-పడుత్రననావా?! అయయబాబో య్!!" అంటూ కురీిలోనే ఓస్ారి
ఎగిరిందనమ. ఆనందనశిరాయలతో ఆమ కళ్ళే నక్షతనిలాస త్ళ్ళకుూమంటుననాయ్.
అజయ్ కి మొహ్మంతన చ్చర్చ్చర్లాడుత్రనా భావ్న కలిగింది. మడచ్చవ్ర్స నుంచ్చ
వేడి ఆవిర్ుస వ్స్ుునాటుు అనిాంచటంతో మలస గా త్న కాలర్ల్ ని స్ర్ుదకుననాడు. లత్
టేల
ి ో టీ పటుుకకని వాళ్ే దగగ ర్కు వ్చ్చి, "కంగారట్ు అజయ్ గార్ూ...!" అంటూ టీ
కపుాని అత్నికి అందించ్చంది. అజయ్ ఆమను చకసర కాస్ు ఇబబందిగా నవ్ువత్ూ
టీ తీస్ుకుననాడు. అపుాడే— బయట నించ్చ సెైకిల్ బలల్ శబద ం రెండుస్ార్ుస
వినిప్రంచ్చంది. "అఁ... స్ుమా...వ్చేిసరంది!" అంటూ వాణీ చపుాన లేచ్చ
నిలబడింది. స్ుమ... త్న కాసస్ుమేటు. రెండు వీధుల అవ్త్లే ఆమ ఇలుస వ్ుంది.
రోజూ ఇదద ర్ు కలిసల స్కూలుకి వెళ్ు ార్ు. త్న బాయగ్ ని తెచుికుని, "వెళ్ళేస్ాునకాూ!"
అంది లత్లో. "హ్ి... స్రే! ఔను, వ్ంటగదిలో టిఫరన్ బాక్ు వ్ుంచనను.
ప్ెటు ుకుననావా?" అంటూ గోడ గడియార్ం వ్ంక చకసరంది లత్. ఎనిమిదినార్
కావ్స్ోు ంది. ఆమకి కూడ కాలేజీకి టెైం ఔతోంది. "ఆ... ప్ెటు ుకుననా," అని అనేసర
అజయ్ తో, "నీతో వ్-ది-న గురించ్చ ఇంకా చనలా మాటాసడనలని వ్ుంది అనాయాయ...
ప్ి... కానీ ఎగాజమ్ు— హ్ ఁ... వెళ్ాేలి!!" అంటూ ప్ెదవి విరిచ్చంది వాణీ. బయట
570

నించ్చ మరోస్ారి సెైకిల్ బలల్ స్ౌండ్ వినిాంచ్చంది. వెంటనే, "ఓయ్... వాణీ!" అనే
Page
 ప్రలుపు కూడన. "హ్హ... వ్స్ుుననానేఁ!" అని త్న సలాహిత్రరాలికి బదులిస్క
ు త్న
బాయగ్ ని భుజానికేస్ుకుని అందరికీ 'బలై' చెప్రా బయటకెళ్ళేపో యింది. లత్
గుమిందనక పో యి ఆమను స్ాగనంప్ర తిరిగి లోపలికి వ్చ్చింది. "ఏంటీ... మీరింకా
త్యార్వ్వలేదు! ఇవావళ్ స్కూల్ కి వెళ్ేరా?" అంది శిరీష్ తో. శిరీష్ అజయ్ ని
ఓస్ారి చకసర ఆమతో, "మ్... ఊహ్ ఁ... నన—కకూంచెం వేరే పనుంది. అవ్ును...
నీకూ కాలేజీకి టెైం అయియందనుకుంటా!" అని అననాడు. లత్ ఔననటుు
త్లూపుత్ూ, "మ్... టిఫరన్ ని హ్హట్ ప్లక్ లో ప్ెటు ి టేబిల్ మీద ప్ెటు న
ే ు. ఇపుాడు
తీస్ుకుర్మింటారా? త్రావత్ తింటారా?" అని అడిగింది. "త్రావత్ తింటాంలేఁ..."
అని శిరీష్ అనటంతో ఆమ కూడ త్యారెై త్న బాక్ు ని తీస్ుకకని బాయగ్ లో
స్ర్ుదకకంటూ, "మాటలోస పడిపో యి టిఫరన్ చేయటం మరిిపో కండి... ఇదద ర్ూ!" అని
వాళ్ేతో అనేసర కాలేజీకి బయలుదేరింది. ఆమ గేట్ దనక వెళ్ళేవ్ర్కూ చకసర శిరీష్
త్న త్ల తిిప్రా, "హ్ి... అజయ్! ఇంకేంటి విషయాలు?" అననాడు కాయజువ్ల్ గా.
★★★
అటు స్ామిర్ల్, స్ుజాత్కి చేర్ువ్యిేయందుకు మారాగలను అనేవషరస్ు క వ్ుంటే...
ననసరిన్ — త్న చదువ్ుమీద కననా స్ుజాత్ని త్న అనాకు దకర్ంగా
వ్ుంచటానికే ఎకుూవ్ శరదధ ప్ెటుస్ాగింది. స్ుజాత్ మళ్ాే త్న ఇంటికి రాకుండన
వ్ుండటానికి, కలిసర చదువ్ుకునే మిషతో త్నే ఆమ ఇంటికి వెళ్ళేది. దనంతో, స్ామిర్ల్
కి స్ుజాత్ని కలుస్ుకునే అవ్కాశమే లేకపో యింది. ఎటు కేలకు పదవ్ త్ర్గతి
పరీక్షలు మొదలయాయయి. ననసరిన్ ఇంటి నుంచే ఎగాజమ్ కి వెళ్ళే దనరి కావ్టంతో
స్ుజాత్ త్న హ్హల్ టికెట్, పాయడ్ పటుుకకని మొదటి రోజున ఎనిమిదింటికలాస ననసరిన్
571

ఇంటికి వ్చ్చింది. ననసరిన్ వాళ్ే అమి ఇదద రినీ 'అలాస అంతన మంచ్చగా జరిగేలా
చకస్ాుడు' అంటూ దీవించ్చ, "టెనిన్ ఏమీ ప్ెటు ుకోకుండన బాగా రాయండి," అంది.
Page
 స్ామిర్ల్ బలైక్ ని స్ాుర్ల్ు చేసర స్ుజాత్ వ్ంక చకసర ఎకూమని సెైగ చేశాడు. కానీ, ననసరిన్
గబుకుూన ముందుకెళ్ళే ఒక కాలు అటు మరో కాలు ఇటు వేస్ుకుని ఎగిరినటుుగా
బలైక్ ని ఎకిూంది. స్ామిర్ల్ ఒకస్ారి వెనకిూ తిరిగి ఆమను గుర్ురగా చకసర ముందుకు
తిరిగాడు. త్రావత్ స్ుజాత్ కూడన ననస్ిన్ వెనుకనే బలైక్ ని ఎకిూ కూర్ుింది.
ననస్ిన్ స్ర్ుదకుంటుననాటుుగా మరికాస్ు ముందుకు జరిగి త్న ఎత్ర
ు లను స్ామిర్ల్
కి తనకించ్చంది. స్ామిర్ల్ త్న అమీికి బాయ్ చెప్రా బలైక్ ని పో నిచనిడు. ఇదద రాడనళ్ళే
చుడీదనర్ల్ు ధరించనర్ు. గాలికి వాళ్ే చునీాలు జండనలాస రెపరెపలాడుత్రననాయి.
స్ుజాత్ మొహ్ం త్నకు కనిప్రంచేలా సెైడ్ మిర్రర్ల్ ని కాస్ు స్రిచేస్ాడు స్ామిర్ల్. ఆమ
చనలా టెనిన్ గా వ్ునాటుు కనపడిందత్నికి. 'బహ్ శా ఎగాజమ్ు గురించ్చ
కలవ్ర్పడుతోందేమో!' అనుకుంటూ, "పదో త్ర్గతి... పబిస క్ ఎగాజమ్ు... అని ఫరకర్ల్
కావ్దుద. పాస్యిేయలా రాయండి... బస్! తెన్ు త్రావత్నే అస్లీ బాత్ షరర్ూ
ఔత్రంది. ఈ తెన్ు స్రిుఫరకేట్ కేవ్లం డేట్ ఆఫ్ బర్ల్ు కోస్ం రిఫరెన్ు గా
పనికకస్ుుందంతే!" అననాడు. వెంటనే, స్ుజాత్ ముఖంప్ెై చ్చర్ునవ్ువ మర్వ్టం
అత్ని కంటపడింది. 'యస్...' అనుకుంటూ త్ను కూడ నవ్ువత్ూ బలైక్ ని
ముందుకి ఉరికించనడు. ముందర్ ఒక ప్ెదద గుంత్ దగగ ర్ చ్చనాగా స్డన్ బరక్
ి
కకటు డంతో వెనక యిదద ర్ూ కాస్ు ముందుకు జారార్ు. స్ుజాత్ మళ్ాే వెనకిూ
స్ర్ుదకుని కూర్ుింది. ఇక ననసరిన్ — అంత్కుముందే త్న కాళ్ేని అత్నికి
ఇర్ుపకూలా పటుుకునాటుుగా జరిప్ర కూరోివ్టంతో ఈ జర్ల్ూ కి అత్ని వెనుక భాగం
త్గిలి ఆమకు తొడల మధయ గిలి మొదలెైంది. అలాగే, త్న మత్ు ని బంత్రలిా అత్ని
వీపుకు గటిుగా అదుముత్ూ వ్ుంటే ఆమకు నరాలు జివ్ువమంటుననాయి.
572

ఆమలోంచ్చ పుడుత్రనా సెగ అత్నిా వెచిగా తనకుతోంది. ననసరిన్ అత్ని

భుజమీిద ప్ెటు న
ి త్న కుడి చేతిని కింర దకి దించుత్ూ అత్ని నడుముని స్ాృశించ్చ
Page
 అలాగే మలస గా అత్ని కుడి తొడ మీదకు తెచ్చి వేళ్
ి ేతో ఆ పిదేశానిా రాప్రడి
చేయస్ాగింది. ఆమ చేత్లకి అత్నికి తొడల మధయ చ్చనాగా అలజడి మొదలెైంది.
నెమిదిగా అత్ని ఆయువ్ుపటుు మీదకు ఆమ చెయియ పాికుత్రంటే... అత్ని
చేత్రలు స్నాగా వ్ణుకుత్రననాయి. బలైక్ నడపటం కషు మవ్ుతోంది. ననసరిన్
మలస గా అత్ని జిప్ ని పటుుకకని కకదిదగా ఓప్ెన్ చేయటానికి పియతిాంచ్చంది. ఆమ
ఏం చేస్ు ుందో అర్ధమైన స్ామిర్ల్ ఆమను వారిదద నమని అనుకుంటుండగా...
అపుాడే— ఎదుర్ుగా సీాడ్ బరక
ి ర్ల్ వ్ుండటానిా ఆలస్యంగా గమనించ్చ స్డన్ బరక్
ి
వేశాడు. దనంతో, ముగుగర్ూ ఒకూస్ారిగా ముందుకు త్ూలార్ు. ఆ కుదుపు
కార్ణంగా ననసరిన్ చెయియ అత్ని జిప్ ని పూరిుగా కింర దకి లాగేసరంది. ఆమ మరో
చేయి అత్నిా గటిుగా చుటేుసరంది. ఇక స్ుజాత్ కూడన ఒర్గిపో వ్టంతో ఆమ చెయియ
ననసరిన్ భుజమీిద నించ్చ ముందుకి జారి ఆస్రాగా స్ామిర్ల్ నడుముని గటిుగా
పటుుకుంది. ననస్ిన్ కకండచ్చలువ్లా త్నని పూరిుగా చుటేుసరనన... స్ుజాత్ చేతి చ్చర్ు
స్ార్శకే పులకించ్చపో యాడు స్ామిర్ల్. అత్ని అంగం గుపుాన బలుప్ెకిూ డనియర్ల్
లో నుంచ్చ త్ల బయటకు ప్ెటు ంి ది. అపాటికే అత్ని ప్లంట్ లోకి చేతిని దకరేిసరన
ననసరిన్ ఆ ఎర్రని గుండుని త్న బొ టనవేలు చకపుడువేళ్ే నడుమ
దొ ర్కబుచుికుంది. అటు స్ుజాత్ కూడ స్ామిర్ల్ గురించ్చ ఆలోచ్చంచస్ాగింది.
మొదటిస్ారి చకసరనపుాడే అత్ని అందననికి ఆమ కకంత్ ఆకరిిత్రరాలయియంది.
ప్ెైగా అత్ను త్నను ప్లిమిస్ుుననాడనీ త్నకు ముందే తెలుస్ు! ఇపుాడు అత్నిా
పటుుకుని వ్ుండటంతో ఆమకు ఊప్రరి కరమంగా వేడెకిూ, గుండె గమనం వేగం
పుంజుకుంది. మలస గా త్న వేళ్
ి ేను అత్ని నడుము దగగ ర్ ఆడిస్ు క కళ్ేను
573

అర్మూసరంది. అపుాడే స్ామిర్ల్ ఒక గుంత్ని త్ప్రాంచటానికి త్న బలైక్ ని వేగంగా

టర్ల్ా చేయటంతో ఆమ చెయియ కకంచెం పటుుత్ప్రా ననసరిన్ చేతికి త్గిలింది. ననసరిన్
Page
 వెంటనే ఉలికిూపడి అత్ని చకెూర్'కేళ్ళ'ని వ్దిలేసర త్న చేతిని వెనకిూ తీస్ుకుంది.
'హ్మియయ!' అనుకుననాడు స్ామిర్ల్. ఇందకటిాంచీ ననసరిన్ త్న ప్లంటలస
చెయియప్ెటు ి త్నని స్ాంత్ం కెలికేస్ు ుంటే బలైక్ నడపటం అత్నికి చనలా
కషు మవ్స్ాగింది. కనుకనే, అర్గంటలో చేరాలిున గమాయనికి దనదనపు గంట పటిుంది.
పరీక్ష మొదలవ్వటానికి ఇంకా పది-పదిహేను నిముషాలు వ్ుందనగా ఎగాజమ్
సెంటర్ల్ కి చేర్ుకుననార్ు ముగుగర్ూ. స్ుజాత్ ఇంకా స్ామిర్ల్ గురించ్చన ఆలోచనలోస
వ్ుండటంతో బండి ఆగిన స్ంగతి కూడన ఆమ గమనించలేదు. "ఓయ్! స్ుజీ...
సెంటర్ల్ వ్చ్చింది. దిగు!" అనా ననసరిన్ ప్రలుపుతో(అర్ుపుతో) ఈ లోకంలోకి
వ్చ్చి చపుాన బలైక్ దిగింది. ననసరిన్ కూడ బలైక్ దిగి త్న రిస్ు ు వాచీలో టెైం చకసర,
"ఓయమోి!! ఇంకా టెన్ మినిట్ు మాత్ిమే వ్ుందేఁ... ఎగాజమ్ స్ాుర్ల్ు అవ్వడననికి!
పద పద...!" అంటూ స్ుజాత్ చేతిని పటుుకకని కనీస్ం వెనకిూ తిరిగి స్ామిర్ల్ ని
చకడకుండన గబగబా స్కూలోసకి నడవ్స్ాగింది. స్ుజాత్ మాత్ిం ఒకూస్ారి వెనకిూ
తిరిగి స్ామిర్ల్ ని చకసరంది. అత్డు బలైక్ దిగి నవ్ువత్ూ 'ఆల్ ద బలస్ు' అనాటుుగా
ఆమకు స్ంజఞ చేస్ాడు. బదులుగా ఆమ చ్చర్ునవ్ువతో త్లూప్రంది.
574
Page
 Episode 113
అపుాడే స్ుజాత్ ఒకటి చకసరంది; స్ామిర్ల్ ప్లంట్ జిప్ తెరిచ్చ వ్ుండటం!!! అత్డి
నీలం ర్ంగు డనియర్ల్ కకదిదగా బయటకు వ్చ్చి ఆమకు కనపడుతోంది.
కననార్ాకుండన అటేపు చకస్క
ు వెనకుూ నడవ్స్ాగిందనమ. స్ామిర్ల్ ఆమ
ముఖంలో మార్ుాని గమనించ్చ ఆమ చకపుని అనుస్రిస్ు క ఒకూస్ారి కింర దకి
చకస్ుకుననాడు. ఠకుూన వెనకిూ తిరిగి త్న జిప్ ని ప్ెైకి లాగుకుని 'ఛ... ఇది
మళ్ాే వేస్ుకోడం మరిిపో యానేఁ! స్ుజాత్ ఏమనుకుందో ఏమో?' అనుకుంటూ
ముందుకి తిరిగాడు. స్ుజాత్, ననసరిన్ లు కనపడలేదు! ఇదద ర్ూ స్కూల్ లోనికి
వెళ్ళేపో యార్ు.
★★★
అజయ్ కి ఏం చెపాాలో అర్ధంకాలేదు. 'ఏదో చనలాకాలం త్రావత్ కలిసరనటు
స 'ఏంటి
విశరషాలు' అంటాడేంటి గుర్ూ!' అని అనుకుననాడు. శిరీష్ వెంటనే అజయ్
భుజానిా త్టిు, "హ్ి... పద టిఫరన్ చేదద నం," అంటూ ఠకుూన లేచ్చ నిలుిననాడు.
అజయ్ శిరీష్ ని అయ్యమయంగా చకసర త్ను కూడ లేచనడు. ఇదద ర్ూ డెైనింగ్
టేబిల్ దగగ ర్కు వెళ్ాేర్ు. శిరీష్ అజయ్ కి టిఫరన్ ని వ్డిాస్క
ు , "హ్ి... నినా ఏమీ
లేదని ననతో వాదించ్చ... ఇవాళ్ వాణీతో ఒకూస్ారిగా 'వ్దిన' అనేశావేఁ! ఒకూ రాతిిలో
ఇంత్ మార్ుాకి గల కార్ణమేంటల నేను తెలుస్ుకోవ్చని?" అననాడు. "నీకనీా
తెలిసరపో తనయననావ్ కదన గుర్ూ!" కాస్ు దెపుాడు ధో ర్ణిలో అననాడు అజయ్.
శిరీష్ త్న కనుబొ మిని ఎగరేసర స్నాగా నవ్ువత్ూ, "నీ మాటలోస
తెలుస్ుకోవాలనుంది!" అననాడు. అజయ్ ఒకస్ారి శిరీష్ ని త్దేకంగా చకశాడు.
అత్ను ఎగతనళ్ళగా ఏమీ అనటంలేదని అ(క)నిాంచటంతో రాతిి త్నకు
575

ఏమనిప్రంచ్చందో మొత్ు ం వివ్రించ్చ చెపాాడు. శిరీష్ ఆస్కిుగా అత్ను చెప్లాదంతన

Page
 వింటుననాడు. స్ౌమయ నగుమోముని కని త్న మనస్ు స్ాందించ్చన తీర్ుని గురించ్చ
అజయ్ చెపు ునాపుాడు శిరీష్ మలస గా, "స్ుపు -చేత్న సరుతిలో వ్ునాపుాడు అలా
జర్ుగుత్రంది" అననాడు. "హ్...ఏంటి?" వెంటనే అడిగాడు అజయ్. "స్ుపు చేత్న
సరుతి... ఐ మీన్... స్బ్-కాని స్ సలుట్! మన జాఞపకశకిుకి స్ంబంధించ్చ మదడు
పనితీర్ుని రెండు ర్కాలుగా చకస్ాుం అజయ్. అందులో ఒకటి కాని స్ మమరీ
అయితే మరోటి స్బ్-కాని స్ మమరీ. స్ాధనర్ణంగా... మనం పితిరోజూ చేసల
పనులూ... అంటే ముఖయమని త్లిచేవ్నీా కాని స్*మైండ్ లో ముది పడిపో తనయి.
ఉదనహ్ర్ణకు బటు లేస్ుకోవ్టం, బండి నడపటం వ్ంటివ్నామాట. అవికాక మిగతన
స్ంగత్రల గురించీ మనం ప్ెదదగా పటిుంచుకోం కాబటీు అవ్నీా మలస గా
మర్ుగునపడిపో తనయి. అలాగే కరమంగా వాటిని మర్చ్చపో వ్టం అనేది జర్ుగుత్ూ
వ్ుంటుంది. అయితే... మన విశారంతి తీస్ుకుంటునాపుాడు... అంటే, మనం
నిదిపో త్రనాపుాడు, లేదన ధయనసరుతిలో వ్ునాపుాడు... అవి మర్లా జాఞపకం వ్చేి
అవ్కాశం వ్ుంది. అలా అవి గుర్ుుకు రావ్టానికి కార్ణం — స్బ్-కాని స్*మైండ్.
అది అవిశారంత్ంగా పనిచేస్ు క మనకు తెలీకుండననే మన చుటూ
ు వ్ునా
పరిస్రాలనీ, వినా విషయాలనీ శరదధగా గమనిస్ుుంది. ఇక నీ విషయానికి వ్సలు ...
నినా నీకు ఎదుర్యిన పరిణనమాలు కకదిధసలపు నినుా కుదుర్ుండనీయలేదు.
ఒకూస్ారిగా పుటెుడు త్లపులు తెరిప్రనివ్వకుండన చుటుుముటు డంతో స్ందిగధత్ నీలో
నెలకకంది. అయితే, య్యగా పికయ
ిర దనవరా మర్లా నీ మనస్ుు తేలికపడటంతో
అంత్కుమునుపు నీ కనులముందు జరిగిన దృశయం మరింత్ విశదమై నీకు
కనిప్రంచ్చంది, అంతే!!" అజయ్ నోర్ు తెర్ుచుకుని శిరీష్ ని చకస్క
ు , "హ్ ఫ్!!!
576

గుర్ూ... నువ్ువ సెైన్ు టీచర్ువా... సెైకియాటిస్

ి ు ువా? మరీ ఇంత్ థియరీయా...?!
లేకపో తే ఇవావళ్ స్కూల్ కి వెళ్ేడం మానేసరనందుకు ననకు సెాషల్ గా కాసస్
Page
 తీస్ుకుంటుననావా?" అననాడు. శిరీష్ అందుకు నవేవస్క
ు — "అదేం లేదుగానీ, ఆ
అమాియికి నీ మనస్ులో మాట చెపాావా మరి?" అని అడిగాడు స్డెన్ గా.
స్మాధననం అత్నికి ముందే తెలుస్ు!! అజయ్ ఏమీ మాటాసడలేదు. "లేదు
కదక...!" అననాడు శరీష్ మళ్ాే. మౌనంగా త్లూపాడు అజయ్. "ఏఁ?" గతంత్రకి
ఏదో ప్ెదద గడా అడుాపడినటుు అనిప్రంచ్చంది అజయ్ కి. చ్చనాగా గుటకవేశాడు. గుండె
వేగంగా కకటుుకోస్ాగింది. శిరీష్ అత్ని భుజమీిద చెయిేయసర, త్లిస బిడా ని లాలనగా
అడిగినటుు, "ఏంటాి... చెపుా!" అననాడు. మలస గా త్న గతంత్రని స్వ్రించుకకని,
"అఁ...మ్..హ్...ఆమ ముందుకి వెళ్ాేలంటే... ఎందుకో... బ్-భయయంగా...హ్...
వ్ుంది గుర్ూ...! ధెైర్యం చనలటేస దు," చెపాాడు అతికషు ంమీద. "హ్ి... టఫ్ కి
భయం. వినటానికి చనలా వింత్గా వ్ుందే...!" అననాడు శిరీష్. అజయ్ ఇబబందిగా
కదిలాడు. "అయితే... ఇది మరీ అంత్ అస్హ్జమైనదేమీ కాదులేఁ!" అననాడు
శిరీష్ వెంటనే. అదేమిటని అడుగుదనం అనుకుననా మళ్ాే శిరీష్ ఏ పాఠానిా
ఎత్ర
ు కుంటాడో అనిప్రంచ్చ ఆ పియతనానిా మానివేశాడు అజయ్. "హ్ి... కాస్ు
ధెైర్యం తెచుికకని ఆమకు నీ ప్లిమని చెప్లాయరా...!" లేదనాటుు త్లూపుత్ూ,
"పప దుదనా అలా అనుకునే వెళ్ాేను. కానీ— ఆమను చకసలు కోపంతో
కణకణలాడుత్రనా ఆమ ముఖమే గుర్ుుకకస్ోు ంది." "అలాగని ఎంత్కాలం ఆమకు
దకర్ంగా వ్ుంటావ్..." "ఏమో—!" "ఇంత్ కనకుూజన్ లో వ్ుననావేంటాి! హ్ ఫ్...
ఐతే ఏం చేదద నమిపుాడక?" "గుర్ూ... పో నీ, నువెవళ్ళే చెప్లాయకూడదక?
నువ్వయితే బాగా వివ్రించ్చ చెపు ావ్ కదన?" శిరీష్ ఆలోచ్చస్ుునాటుుగా మొహ్ం ప్ెటు ి,
"చెపప ాచుి... కానీ ఆమకు పప ర్పాటున నేను చెప్రాంది నచేిసర ననుా ప్లిమించేస!లు
577

అస్లుకే మోస్ం వ్స్ుుందేమో! నేనస్లే ప్ెళ్ేయినవాణిఞ—" "గుర్ూ...!" శిరీష్

గటిుగా నవివ— "అనిాటికీ మధయవ్రిుత్వం కూడదు అజయ్. ముఖయంగా ప్లిమ
Page
 విషయంలో. నీ మనస్ులోని మాట నీదనవరానే ఆమ మనస్ును చేరాలి. అపుాడే
ఆమకు నీ ప్లిమలోని నిజాయితీ తెలుస్ుుంది. అనాటూ
ు ... ఆ అమాియి గురించ్చ
డిటెయిల్ు* ఏమైనన నీకు తెలుస్ా?" "హ్హ... తెలుస్ు గుర్ూ! త్ను చదువ్ుత్రనా
కాలేజీ డిటెయిల్ు* ననదగగ ర్ వ్ుననాయి. అలాగే త్న ఫో న్ నెంబర్ల్ కూడ." "మ్...
గుడ్. త్న ఫో న్ నెంబర్ల్ వ్ుందిగా. అయితే, ఫో న్ చేసర మాటాసడు. పరిచయం
చేస్ో ూ..." అజయ్ వెంటనే త్న ఫో న్ తీసర డయల్ చేస్ాడు. ఒక రెండు రింగుల
త్రావత్ అటుాంచ్చ, "హ్లో...ఎవ్ర్ూ—?" అంటూ శారవ్యమైన గతంత్ర వినపడింది.
ఠకుూన కాల్ కట్ చేసలస్ాడు అజయ్. అత్ని నుదుర్ంతన చెమట పటేుసరంది.
"ఏమైంది? కాల్ కనెక్ు అవ్వలేదన?" అంటూ కళ్్ేగరేస్ాడు శిరీష్. అడా ంగా
త్లూపుత్ూ, "అయియంది... కానీ, ననవ్లస కాదు గుర్ూ...!" అననాడు అజయ్.
"ఆమ గతంత్ర వింటే... నినా త్ను ననతో అనా మాటలు గుర్ుుకకస్ుుననాయి.
ఒళ్ేంతన గ-గగురాాటు కలుగుతోంది!" శిరీష్ అస్హ్నంగా, "హ్ి... డెైరెకుుగా
మాటాసడమంటే కళ్ేలో చకడలేను అంటావ్. పో నీ, ఫో న్ దనవరా పప ి సీడ్ అవ్వమంటే
గతంత్ర వింటే గుండె దడ అంటావ్... ఇలాగెైతే నీ ప్లిమర్థం ఎలా కదులుత్రందిరా!"
అంటూ మలస గా త్న గెడా ననిా పాముకుంటూ, "మ్... ఇక ఒకూ మార్గ మే తోస్ుుంది.
లెటర్ల్ వాియి... ఆ అమాియికి!" "లెటరా..?!" "హ్హ... లెటరే... లవ్ లెటర్ల్!! ఉమ్...
ఈ వాటాుప్, ఫలస్ బుక్ యుగంలో ప్లిమలేఖ వాియమని చెపాడననికి ననకే కాస్ు
విచ్చత్ింగా అనిప్రస్ు ో ంది. కానీ, ఇపుాడు అదే నీకు స్రియిెైన మార్గ ం!" అజయ్
మలస గా ఆలోచ్చంచనడు. అత్నికీ ఈ పదధ తి కకంచెం అనువ్ుగా వ్ునాటుు
అనిప్రంచ్చంది. కానీ— "గుర్ూ... నేను రాయగలనంటావా...? అంటే, ఇననాళ్ళే
578

చనర్ల్జ షీటస ు, ఎఫ్. ఐ. ఆర్ల్ లు రాసరన చేతు ో ఇపుాడు లవ్ లెటర్ల్* రాయటమంటే...
అఁ... అస్లు లవ్ లెటర్ల్ రాసలంత్ భాష ననలో వ్ుందంటావా?" "ఏమో!
Page
 మొదలుప్ెటు .ి .. ఊహ్ ... మనస్ుప్ెటు ి చకడు. అస్లు నువేవమి వాియగలవవ నీకే
తెలుస్ుుంది!" అంటూ చపుాన లేచ్చ పకూనే వ్ున్ షెల్ు లోంచ్చ ఓ దస్ు వెైట్ ప్లపర్స
కటు ని తీశాడు.
★★★
ఆరోజు మధనయహ్ాం రాజయలక్షీి కాలేజీలో లాస్ు అవ్ర్ల్ కాసస్ మొదలవ్ుత్రండగా
అటెండర్ల్ పాపారావ్ు వ్చ్చి ఎమ్. ఏ ఎకననమిక్ు స్క
ు డెంట్ అయిన స్ౌమయకి ఓ
లెటర్ల్ ని ఇచనిడు. ఆ లెటర్ల్ ఎనవలప్ ప్ెై 'ప్లిమతో... నీ అజయ్' అని వాిసర
వ్ుండటం చకసర ఆమ కళ్ళే ప్ెదదవ్యాయయి.
579
Page
 Episode 114
స్ామిర్ల్ తిరిగి ఇంటికి వెళ్ేకుండన ఎగాజమ్ సెంటర్ల్ దగగ రే కాలక్షేపం చేసలశాడు. త్న
జిప్ తెరిచ్చ వ్ుండటానిా చకసరన స్ుజాత్ ఆమ మనస్ులో ఏమనుకుంటలందో అని
కాసలపు, అస్లందుకు కార్ణమైన ననసరిన్ ని బాగా తిటుుకుంటూ మరికాసలపు
గడిప్రన అత్డు చ్చవ్ర్గా స్ుజాత్ని ఎలాగెైనన వ్శపర్ుచుకకనే మారాగలను
య్యచ్చస్ుుండగా— "స్ామిర్ల్... వ్చేిశావా?" అనా ప్రలుపు వినబడి త్ల తిిప్రా
చకశాడు. ననసరిన్, స్ుజాత్ అత్ని దగగ ర్కు వ్స్క
ు కనపడనార్ు. బండి దిగి, "ఎగాజమ్
ఎలా రాశార్ు?" అని అడిగాడు వాళ్ేని. అత్ని కళ్ళే స్ుజాత్ మొహ్హనిా నిశిత్ంగా
గమనిస్ుుననాయి. "మ్... స్కపర్ల్ గా రాశాను," అంది ననసరిన్. స్ుజాత్ కూడ,
"ప్లపర్ల్ చనలా ఈజీగా వ్ుంది," అని చెప్రాంది. అపుాడే, ఆమ చకపు ఒకూక్షణం త్న
కింర దకి పాికి మళీే ప్ెైకి రావ్టం అత్ను గమనించనడు. త్నక కావాలనే ఒకస్ారి
కింర దకి చకస్ుకుని ఆమ వ్ంక చకశాడు. చపుాన త్న చకపుని పికూకి
తిప్లాస్ుకుంది స్ుజాత్. అమ ప్ెదనలప్ెై చ్చర్ునవ్ువ త్ళ్ళకుూన మరిసరంది వెంటనే.
అపుాడే... ననసరిన్, "వెళ్ద ామా!" అని అనటంతో బలైక్ ఎకిూ స్ాుర్ల్ు చేశాడు స్ామిర్ల్.
మళ్ాే ననసరిన్ గబుకుూన త్న వెనకాల కూరోివ్టంతో నిరాశగా నిటూ
ు రిి బండిని
ముందుకు పో నిచనిడు.
★★★
అజయ్ ప్లర్ుని చకడగానే అత్ని ర్ూపం కళ్ే ముందు మదిలి ఒళ్ేంతన
జలదరించ్చంది స్ౌమయకు. నినాటి చేదు జాఞపకం ఆమ మదిలో ఇంకా పచ్చిగానే
వ్ుంది. దననోా ప్ీడకలగా భావించ్చ మరిిపో దనం అని పప ి దుదనేా తీరాినించుకుంది.
కానీ ఈ లెటర్ల్ పాత్ గాయానిా మళీే రేపుత్రనాటు
స అనిాంచటంతో వెంటనే దననిా
580

వ్ుండచుటిు దకర్ంగా విసరరేయాలని భావించ్చంది. అంత్లోనే... 'అత్నేం

Page
 చెపాాలనుకుంటుననాడో తెలుస్ుకోవాలని లేదన?' అని త్న మనస్ు త్నను
అడిగినటు
స అనిాంచ్చందనమకు. ఒకూస్ారి ఆ లెటర్ల్ వెైపు చకసరంది. గిసటురింగ్ ఇంక్
వాడటంతో కవ్ర్ల్ మీద 'అజయ్' ప్లర్ు ఫ్ాసష్ అవ్ుత్ూ కనిాంచ్చంది. మరోమార్ు
అత్ని ర్ూపం కళ్స ముందు కదిలింది. నినా కోపంతో అత్ని మీద అరిచేసరనపుాడు
అత్ను తిరిగి ఒకూ మాట కూడ అనకుండన మౌనంగా వెళ్ళేపో వ్టం చకసర నిజానికి
ఆమ కకంత్ ఆశిర్యపడింది. జరిగిన త్పుాకు పశాితనుపంతో అత్ను మరాయదగా
'స్ారీ' చెప్లు తొందర్పడి అత్నిప్ెై ఎకుూవ్గా అరిచేస్ానన అని త్రావత్ అనుకుంది
కూడన. 'మరి ఇపుాడీ లెటర్ల్ ని చదవ్కుండన చ్చంచేయాలనుకోవ్టం కూడన
తొందర్పాటు చరేయ అవ్ుత్రంది కదన!' అని త్న మనస్ులో అనిాంచటంతో మలస గా
ఎనవలప్ కవ్ర్ల్ ని ఓప్ెన్ చేసర లెటర్ల్ ని బయటకు తీయబో యింది. అపుాడే, కాసస్
చెపాటానికి వ్చ్చిన లెకిర్ర్ల్ — "స్ౌమయ... బయటేం చేస్ు ుననావ్?" అని అనటంతో
త్రళ్ళేపడి స్డెన్ గా ఏమీ తోచక చేతిలోని లెటర్ల్ తో కంగార్ుగా కాసస్ లోకి నడిచ్చంది.
లోపల త్న కాసస్*మేట్ు ని చకడగానే ఆ లెటర్ల్ ని చపుాన త్న చునీాలో దనచేసర
త్న సీటస ల కూర్ుిననాక ఎవ్ర్ూ చకడకుండన జాగరత్ుగా ఆ లెటర్ల్ ని త్న
ముందర్ునా పుస్ు కంలో ప్ెటు స
ే రంది. కాసస్ జర్ుగుత్రనాంత్సలపూ ఆమ దృషు ంతన
ఆ పుస్ు కం మీదనే! ఆలోచనలనీా అందులోని లెటర్ల్ గురించే! కాసస్ పూర్ు యినన...
త్న సలాహిత్రరాళ్ళే కూడన వ్ుంటూ ఏవేవవ కబుర్ుస చెపుాత్రండటంతో ఆ లెటర్ల్
ని చదవ్టానికి ఏకాంత్ంగా స్మయమే దొ ర్కలేదనమకు. దనంతో, ఇంటికి వెళ్ళే
చదవ్టం మేలని త్లచ్చ కాలేజీ నుంచ్చ బయలుదేరింది.
★★★
581

వ్డివ్డిగా అడుగులేస్ు క ఇంటలసకి అడుగుప్ెటు ింది స్ౌమయ. ఆమ మొహ్ం నెర్వస్ గా

వ్ుండటం చకసర వాళ్ేమి షాప్ లోంచ్చ లేచ్చ ఆమ వెనకాలే వ్స్క
ు —
Page
 "ఏంటమాి... అలా వ్ుననావేఁ! ఏమైంది?" అని అడిగింది కాస్ు కంగార్ుగా. ఆ లెటర్ల్
విషయం చెప్రా త్న త్లిస ని అనవ్స్ర్ంగా ఆమను ఆందో ళ్నకు గురి చెయయటం
ఇషు ంలేక, "ఏం లేదమాి...! జస్ు కకంచెం త్లనొప్రాగా వ్ుంది. అంతే!" అంది. త్న
బాయగ్ ని స్ు డీ టేబిల్ మీద ప్ెటు స
ే ర ప్ెదనలప్ెై చ్చనాగా నవ్ువను పులుముకకని
వాళ్స మి వెైపు తిరిగింది. ఆమ త్న కూత్రర్ు దగగ ర్కు వ్చ్చి ప్లిమగా త్లని
నిముర్ుత్ూ, "అనవ్స్ర్మైన విషయాలను గురించ్చ ఎకుూవ్గా ఆలోచ్చంచకు,
త్లనొప్రా త్గిగపో త్రంది," అంది. నినా జరిగినదనని గురించ్చ త్న త్లిస
పిస్ు ావిస్ుునాదని అనిప్రంచ్చంది స్ౌమయకి. మౌనంగా త్లాడించ్చంది. "వెళ్ళే కాళ్ళే
చేత్రలు కడుకకూని రా... ఈలోగా నీకోస్ం వేడి వేడి కాఫీ చేసర తీస్ుకకస్ాు!" అని
వ్ంటగది వెైపు నడిచ్చందనవిడ.
★★★
త్న త్లిస ఇచ్చిన కాఫీని సరప్ చేస్ు క స్ు డీ టేబిల్ దగగ ర్కు వెళ్ళే యధనలాపంగా బాయగ్
ఓప్ెన్ చేసర లెటర్ల్ ప్ెటు న
ి పుస్ు కానిా బయటకు తీసరంది. ఎందుకో చెయియ స్నాగా
వ్ణకస్ాగింది. ఒకస్ారి వెనకిూ తిరిగి త్న త్లిస ఎకూడుందన అని చకసరంది. ఆవిడ
మళ్ాే షాప్ దగగ రికి వెళ్ళేపో వ్టంతో లెటర్ల్ ని పుస్ు కంలోంచ్చ తీసరంది. గుండె
చపుాడు చెవ్ులను చేర్ుత్రండగా లెటర్ల్ ని తెరిచ్చ చదవ్ ననర్ంభించ్చంది. స్ౌమయ...
నేనెపుాడక అనుకోలేదు — ఇలాంటి ఒకరోజు నన జీవిత్ంలోనక వ్స్ుుందని... నన
మనస్ు కూడన ఈ విధంగా స్ాందిస్ు ుందని.! నినాటివ్ర్కు నేనిలా లేను. లెైఫ్ ఎటు
తీస్ుకుపో తే అటు మొండిగా దకస్ుకుపో యాను. నన వ్ృతిు ని త్పా వ్యకిుగత్
జీవితననిా నేనెనాడక సీరియస్ గా తీస్ుకోలేదు. ఎవ్రినీ ప్లిమించలేదు. ఎవ్రి
582

ప్లిమ కోస్మూ త్ప్రంచలేదు. ఇపాటివ్ర్కూ నన జీవిత్ంలో అనీా రాతిికి మొదలెై

పప దుదనా ముగిసరపో యిన వ్యవ్హ్హరాలే! ఒకవేళ్ నననుంచ్చ ఇత్ర్ులు పప ందిందంటూ
Page
 ఏమైనన వ్ుందన అంటే అది కేవ్లం బాధనే! అయితే, మొదటిస్ారిగా — నేనక ఆ
బాధను అనుభవించనను, నీ వ్లస ! నిజానికి... బాధ కూడన స్ంతోషానికి
కార్కమవ్ుత్రందని నీ వ్లస నే ననకు తెలిసరంది. అందుకు నీకు థనంక్ు చెపాాలి!
నినుా కలిశాక నన మనస్ు తీర్ులో ఎంతో మార్ుా. నీ పరిచయం — ఇనేాళ్ళేగా
నన మనస్ుని కప్లాసరన ముస్ుగుని తొలగించ్చ ననుా ననకు తేటతెలసం చేసరంది.
నినుా విడిచ్చ వ్చ్చినపాటినుంచీ ననలో ఏదో తెలీని వెలితి! పదేపదే నువ్ువ... నీ
మాటలు గుర్ుుకకచ్చి పశాితనుపానిా మించ్చన భావ్మేదో గుండెను మలిప్ెడుత్రంటే
త్టుుకోలేక ఉకిూరిబికిూరి అయాయను. అలాంటి స్మయంలో నీ చ్చర్ునవ్ువ
లిపు కాలం నన జాఞపకంలో మదిలి నన మనస్ుకు కకత్ు వ్ూప్రరిలూదింది. ఆ క్షణం
ననకు అర్ధమైంది. నన పాిణమే నీ చ్చర్ునవ్ువలో దనగుందని! ఒకూస్ారిగా అంపశయయ
మీంచ్చ అమి ఒడిలోకి మారినటుు ఆ క్షణం వ్ర్కూ నన గుండెలస ో పర్ుచుకకనా
అలజడంతన ఆవిరెై అవ్యకు మైన ఆనందపు అలికిడితో మనస్ంతన నిండిపో యింది.
వెంటనే నినుా కలవాలని, ననలో కలిగిన భావాలను నీతో పంచుకోవాలని నన మది
ఎంతో త్హ్త్హ్లాడింది. కానీ, నీ ముందుకు రావాలంటే ననలో బలర్ుకు... భయం!
అందుకే, నన మనస్ుులోని మాటలను నీకు వ్యకు పర్చనలని ఈ వ్ుత్ు రానిా
వాిస్ుుననాను. నువ్ువ ననకు కావాలి స్ౌమాయ! నీ మనస్ుతో చెలిమి కావాలి
జీవితనంత్ం నీ తోడు కావాలి! నీకు తెలియకుండననే నన హ్ృదయంలో చ్చర్ుదీపానిా
వెలిగించ్చ ననలో మార్ుాకి ననంది పలికావ్ు. నీ తోడు లేకపో తే మర్లా అంధకార్ంలో
మగిగపో యి అస్లు నన ఉనికినే కోలోాతననేమోనని బలంగగా వ్ుంది. మరి... నీ చేతిని
ననకందిస్ు ావా? నన జీవితననికి స్రికకత్ు నిర్వచనమవ్ుతనవా? 'నన స్ౌమయ'
583

అవ్ుతనవా? ఇది నన ఫో న్ నెంబర్ల్... ౬౫౭౮౬౯౦౦౮ నీ కాల్ కోస్ం ఎదుర్ుచకస్క

ు
వ్ుంటాను. ప్లిమతో... నీ అజయ్ లెటర్ల్ చదవ్టం పూరిు చేసరన స్ౌమయ చపుాన త్న
Page
 కళ్ేను మూస్ుకుంది. ఎందుకో మనస్ంతన బర్ువెకిూనటు
స అనిప్రంచ్చంది. మలస గా
కళ్ేను తెరిచ్చ ఆ లెటర్ల్ ని చకసరంది. ఆ లెటర్ల్ మీద ఒక నీటి బిందువ్ు పడివ్ుంది;
'స్ౌమయ' అనా ప్లర్ు మీద. ఒకూస్ారి త్న చెంపలను త్డిమి చకస్ుకుంది. ఆమ
కళ్ేలోంచ్చ ఉబికి వ్స్ుునా ఉపుానీర్ు చేతికి వెచిగా త్గిలింది. అపుాడే మరో నీటి
బిందువ్ు ఆమ చెంప నుంచ్చ జారిపడి లెటర్ల్ లోని 'అజయ్'ని తనకింది.
584
Page