Professional Documents
Culture Documents
ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΧΟΝΔΡΟΜΑΤΙΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
U201N1593
ΕΙΣΑΓΩΓΗ................................................................................................................................................2
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ................................................................................................................................14
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.....................................................................................................................................16
1
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
2008). Το ζήτημα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών συνιστά έναν από τους πιο
σχολείου και παράλληλα βασική συνιστώσα για την ανανέωση και τον
πολύ συχνά πρέπει να αγωνιστούν μόνοι. Η ποικιλομορφία των μαθητών είναι ένα
μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα των αλλαγών στο σύγχρονο σχολείο που απαιτεί τη
συνεχή επαγγελματική ανάπτυξη όλων των εκπαιδευτικών, έμπειρων και μη. Έτσι
στην εξέλιξη και στον εκσυγχρονισμό του σχολείου του 21ου αιώνα.
2
ΝΕΟΔΙΟΡΙΣΤΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ – ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ,
ΑΝΑΓΚΕΣ, ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ
Η έναρξης μιας νέας καριέρας μπορεί για πολλούς επαγγελματίες να είναι μια
σταδιοδρομία, πολύ λίγα επαγγέλματα ασκούν τόση πίεση στους νεοδιόριστους όσο ο
πιο δύσκολο και πιο σημαντικό στάδιο για την εξέλιξή του. Οι νεοδιόριστοι
επικεντρώνουν τις ανησυχίες τους και ενδιαφέρονται για ζητήματα όπως οι γνώμες
των προϊσταμένων τους, οι στάσεις των συναδέλφων τους, ο βαθμός αποδοχής τους
από τους μαθητές και τους γονείς τους, οι φόβοι για μια ενδεχόμενη αποτυχία, και οι
Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, οι νεοδιόριστοι ανέφεραν ως
«μεθόδους διδασκαλίας της τάξης» και τα «κίνητρα για τη διδασκαλία» (Dropkin &
Taylor, 1963). Διανύοντας τον 21ο αιώνα οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί αρκετά συχνά
διαχείριση των μαθητών, υπερβολικές ευθύνες και πολλές φορές δεν αναγνωρίζεται η
την επαγγελματική τους ανάπτυξη τα πρώτα χρόνια της καριέρας τους (Hudson,
2012).
3
Όταν οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί διδάσκουν σε μια σχολική κοινότητα
όπου όλοι μοιράζεται τους κοινούς στόχους και συνεργάζονται αρμονικά, έχουν
περιβάλλον είναι πιο πιθανό να βιώσουν ένα λιγότερο θετικό κλίμα και ακόμη και να
εμπειρίες ενός νέου εκπαιδευτικού που αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει τον
εκπαιδευτικό να έχει απαισιόδοξη στάση απέναντι στους μαθητές του και έτσι
αρνητική επίδραση στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα όλου του σχολείου. Για αυτό το
λόγο η σχολική κουλτούρα αρκετά συχνά συνδέεται με την απομόνωση των νέων
νέο τους επάγγελμα, και ακόμη δύναται να οδηγηθούν στην απομόνωση στο πλαίσιο
του σχολείου ή να αλλάξουν και σταδιοδρομία κατά το πρώτο έτος της διδασκαλίας
συναισθηματική βελτίωση.
4
Σύμφωνα με τα στοιχεία του OECD (2005), σε ευρωπαϊκό επίπεδο το
καριέρας του ανέρχεται μέχρι και το 10% σε μερικές χώρες μέλη. τόσο η
(1999). Η πρώτη φάση την οποία βιώνουν είναι η φάση της πρόβλεψης, (anticipation
phase). Η φάση αυτή αφορά το διάστημα πριν την είσοδο τους στο επάγγελμα και στη
τις εμπειρίες που είχαν οι ίδιοι ως μαθητές. Αδημονούν να μπουν στην τάξη και να
αυτό αφορά τον πρώτο μήνα των εκπαιδευτικών στο σχολείο κατά τον οποίο
κατάλληλο χειρισμό και την ύπαρξη του απαραίτητου χρόνου από πλευράς
5
Περί το Νοέμβριο, οι νέοι εκπαιδευτικοί περνούν στη φάση της απογοήτευσης
γονείς των μαθητών τους, τους σχολικούς συμβούλους και τον διευθυντή για
ίδιος αρχίζει να νιώθει πίεση από πλευράς γονέων σχολικών συμβούλων και άλλων
απογοήτευση.
εργασίας τους και με αναθεωρημένες απόψεις για τον τρόπο διδασκαλία τους.
αυτοπεποίθηση και πίστη ότι μπορούν να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους για το
εκπαιδευτικοί στην τάξη δεν είναι καθολικά, και αναγνωρίζονται παγκοσμίως, λίγες
ενέργειες έχουν διεξαχθεί για τη διόρθωσή τους. Κατά την τελευταία δεκαετία, η
6
παράγοντα που καθορίζει εάν οι νεοδιόριστοι θα αντιμετωπίσουν προβλήματα και να
σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα, η οποία συνεχίζεται για δύο έως τρία χρόνια
και στη συνέχεια γίνονται μέρος του δια βίου προγράμματος της επαγγελματικής
ανάπτυξης των εκπαιδευτικού που στοχεύουν στη βελτίωση τους και την αύξηση της
αφιερωμένοι στην συνεχιζόμενη μάθηση και την ποιοτική διδασκαλία, η οποία έχει
καταλήγει στην αποδοχή του από την εκπαιδευτική κοινότητα. Μέσω του
νεοδιόριστοι έχουν τις ευκαιρίες για την ανάπτυξη των γνώσεων και των δεξιοτήτων
τους, όπως και των στάσεων που είναι απαραίτητες για την αποτελεσματική
δεν χρειάζεται να είναι τόσο τυπικές που να συνεπάγονται την επιβολή κυρώσεων,
7
μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη επαγγελματική τους ανάπτυξη και επιπλέον
καθοδήγηση στην μετάβασή τους από το αρχάριο στο επαγγελματικό επίπεδο και
θεωρείται το ‘κλειδί’ για την επιτυχία τους στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής
εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν οι ίδιοι τις ευθύνες να μάθουν από τους πιο έμπειρους
συναδέλφους τους, και κάτω από ιδανικές συνθήκες ο Διευθυντής της σχολικής
μονάδας τους παρέχει υποστήριξή και προσπαθεί να τους εντάξει στην σχολική
διαδικασία συντονισμού για ένα εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και βοηθά στην
συγκεκριμένο σχολείο. Η ηγεσία στο σχολείο καθώς και το κλίμα εμπιστοσύνης στο
σχολικό περιβάλλον είναι ενδεικτικά της ικανότητας και της προθυμίας του
απόψεις τους για το πώς αυτοί βιώνουν την υποστήριξη στο σχολείο τους. Αυτές οι
8
απόψεις με την σειρά τους μπορούν να βοηθήσουν στον σχεδιασμό στρατηγικών για
εσωτερικής εκπαιδευτικής πολιτικής στη σχολική μονάδα την οποία διευθύνει, έχει
καθήκοντά του, τις υποχρεώσεις του έναντι της σχολικής μονάδας, του διευθυντή,
των συναδέλφων, των μαθητών και των γονέων των μαθητών. Είναι επιθυμητό να
του φερθεί ευγενικά και φιλικά ώστε να νιώσει ότι είναι επιθυμητός και αγαπητός
που σχετίζονται με τον «έλεγχο» και την «επίβλεψη» του νέου εκπαιδευτικού και να
φροντίσει ώστε να γνωρίσει τους χώρους ευθύνης και το ανθρώπινο δυναμικό της
εκκρεμότητες στον ατομικό του φάκελο, να ενημερωθεί για τις ιδιαίτερες ανάγκες
του τις κλίσεις και ταλέντα που τυχόν έχει, να τον ενημερώσει για τυχόν μαθητές που
φοιτούν με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες καθώς και για τρόπους στήριξης που έχει
υιοθετήσει η σχολική μονάδα καθώς και για τα μελλοντικά του σχέδια. Τέλος, ο
9
τρόπους (επιμόρφωση, μέντορας, ηγετικοί ρόλοι, ομάδες συνεργασίας) τους οποίους
δραστηριότητες, που σκοπεύουν στο άμεσο και έμμεσο όφελος του ατόμου, της
ομάδας ή του σχολείου και οι οποίες συμβάλλουν, μέσω αυτών, στην ποιότητα της
εκπαίδευσης μέσα στην τάξη. Είναι η διαδικασία μέσω της οποίας αποκτούν και
που είναι απαραίτητες για το σωστό τρόπο επαγγελματικής σκέψης, το σχεδιασμό και
την πρακτική άσκηση με τα παιδιά τους νέους ανθρώπους και τους συναδέλφους σε
χαρακτηριστικά και συνθήκες κάθε συγκεκριμένης εποχής (Tan & Dimmock, 2014).
όπως αυτή, που σχετίζεται με τη δραματική μεταμόρφωση των τύπων και της φύσης
των μαθησιακών αποτελεσμάτων που αναμένονται από τους μαθητές. Ο σκοπός του
μαθητών που κατά τον 21ο αιώνα πρέπει να γίνουν ενεργητικοί, αυτοκατευθυνόμενοι,
10
μαθητές να μπορούν να αποκτήσουν μέσω της εκπαίδευσης τα εφόδια για να είναι σε
μεταβολές στις διδακτικές πρακτικές των εκπαιδευτικών (Bautista, Tan et al., 2015).
πρωτοβουλιών, καθώς είναι υπεύθυνοι για την εφαρμογή αυτών των αλλαγών στην
εκπλήρωση αυτών των ρόλων απαιτεί ένα ευρύ φάσμα επαγγελματικών και
μαθητές ευκαιρίες για βαθιά και ουσιαστική μάθηση, ενισχύοντας έτσι την ολιστική
al., 2009).
και δέσμευση για την εκπαίδευση και την κοινωνική αλλαγή κ.λπ.) είναι επομένως
απαραίτητη για την εγγύηση της ακαδημαϊκή επιτυχία των μαθητών (Gersten,
11
ΜΕΣΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΝΕΟΔΙΟΡΙΣΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
στην καθοδήγηση και την υποδοχή των εκπαιδευτικών στο κυρίως σχολικό
περιβάλλον. Στο πλαίσιο αυτό, κρίνεται απαραίτητη η οργάνωση και διευκόλυνση της
αριθμό των μαθητών τάξεις αλλά και σε επίπεδα που να ανταποκρίνονται στις
ανάγκες και τα προσόντα τους. Απαραίτητη είναι επίσης η διασφάλιση ότι οι χώροι
συμβάλουν στην επιτυχή έναρξη της επαγγελματικής τους καριέρας και τους
επίσης, η ενημέρωση των νεοδιόριστων για το όραμα του σχολείου, την πολιτική του,
καθώς και τις στρατηγικές διδασκαλίας που ακολουθούνται. Επιπλέον είναι ιδιαίτερα
έργο του.
αισθάνονται μέλη της οικογένειας του σχολείου. Σύμφωνα με την De Paul (2000:15),
κοινωνικοποίηση και ανάπτυξη των νέων μελών του σχολείου τους. Οι καλές
12
επικοινωνιακές ικανότητες ενδυναμώνουν, τρέφουν και δημιουργούν την κατανόηση
παρέχεται μέσω των επισκέψεών των συναδέλφων τους στις τάξεις των ίδιων ώστε να
Επιπλέον είναι δυνατή η ανάπτυξη και διεξαγωγή προτύπων διδασκαλιών από τον
ίδιο τον διευθυντή του σχολείου προκειμένου οι νέοι εκπαιδευτικοί να είναι σε θέση
να αποκτήσουν εμπειρίες ως προς τις διδακτικές τους ικανότητες. Τέλος, ένας άλλος
δημιουργηθεί ένα αρχικό πλάνο διδασκαλίας στο νου τους (De Paul, 2000). Σε κάθε
συναδέλφους τους.
13
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η εκπαίδευση είναι ένας από τους πιο απαιτητικούς και συνάμα βαρύνουσας
σημασίας επαγγελματικός κλάδος που στοχεύει στη δημιουργία σωστών πολιτών που
θα είναι εφοδιασμένοι με μια πληθώρα αρχών, αξιών και αντιλήψεων που θα τους
αρκούνται στην διάπλαση εκπαιδευτικών μόνο μέσα από την παροχή της βασικής
πρώτα βήματα της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας προβάλει την ανάγκη τους να
αναζητήσουν μόνοι τους καθοδήγηση από τα υπόλοιπα μέλη της σχολικής κοινότητας
συμβάλει προς την επίτευξη αυτού του στόχου καθώς ένα εκπαιδευτικό σύστημα δεν
μπορεί να είναι υψηλότερης ποιότητας από την ποιότητα των εκπαιδευτικών του. Στο
σημείο αυτό, προτάσσεται και η ανάγκη για την επένδυση στην συνεχή μάθηση των
τη βελτίωση τόσο της ικανότητας των εκπαιδευτικών όσο και της ακαδημαϊκής
14
Η επίμονη ανάγκη στο χώρο της εκπαίδευσης να διασφαλιστεί η
από την κατάρτιση του εκπαιδευτικού προσωπικού που ξεκινούν την εκπαιδευτική
γνώσεις και δεξιότητες για τα διάφορα θέματα. Σήμερα, υπάρχει ανάγκη μετάβασης
ερευνητικών ευρημάτων στις διδακτικές πρακτικές των εκπαιδευτικών μέσα από την
επαγγελματική τους ανάπτυξη είναι απαραίτητο συστατικό για την υποστήριξη της
15
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Assadi, N., Murad, T. & Khalil, M. (2019). Training Teachers’ Perspectives of the
Effectiveness of the “Academy-Class” Training Model on Trainees’ Professional
Development. Theory and Practice in Language Studies, 9 (2), 137-145.
Bautista, A., Tan, L. S., Ponnusamy, L. D., & Yau, X. (2015). Curriculum integration
in Arts Education: Connecting multiple Art forms through the notion of ‘space’.
Journal of Curriculum Studies. 48(5), 610-629.
Darling-Hammond, L., Chung Wei, R., Andree, A., Richardson, N., & Orphanos, S.
(2009). Professional learning in the learning profession: A status report on teacher
development in the United States and abroad. Standford University, CA: National
Staff Development Council.
Dede, C, Jass Ketelhut, D., Whitehouse, P., Breit, L. & McCloskey, E.M. (2009). A
Research Agenda for Online Teacher Professional Development. Journal of Teacher
Education. 60(1), 8-19.
De Paul, A. (2000). Survival guide for new Teachers: How new teachers can work
effectively with veteran teachers, principals, and teacher educators. US: Department
of Education: Office of Educational Research and Improvement.
16
Gaikhorst, L., M. L. L. Volman, I. Korstjens, & J. J. Beishuizen. (2014). Induction of
Beginning Teachers in Urban Environments: An Exploration of the Support Structure
and Culture for Beginning Teachers at Primary Schools Needed to Improve Retention
of Primary School Teachers. Teaching and Teacher Education, 42, 23–33.
Gersten, R., Dimino, J., Jayanthi, M., Kim, J. S., & Santoro, L. E. (2010). Teacher
study group: Impact of the professional development model on reading instruction
and student outcomes in first grade classrooms. American Educational Research
Journal, 47, 694–739.
Gonzales, F. & Sosa, A. S. (1993). How do we keep teachers in our classrooms? The
TNT Response. Springfield: ERIC Digest.
Hill, H. C., Beisiegel, M., & Jacob, R. (2013). Professional development research:
Consensus, crossroads, and challenges. Educational Researcher, 42(9), 476–487.
Hudson, P. (2012). How Can Schools Support Beginning Teachers? A Call for
Timely Induction and Mentoring for Effective Teaching. Australian Journal of
Teacher Education, 37(7).
Kaur, B. (2012). Equity and social justice in teaching and teacher education. Teaching
& Teacher Education, 28, 485-492.
17
Μανωλάκος, Π. (2010). Η εισαγωγική επιμόρφωση και οι νεοδιόριστοι
εκπαιδευτικοί. Eπιστημονικό Bήμα, 12.
Tan, C. Y., & Dimmock, C. (2014). How a ‘top-performing’ Asian school system
formulates and implements policy: the case of Singapore. Educational Management
Administration & Leadership, 42(5), 743-763.
18