ЦАРИ БЕЛА ТИШИНА

Кротко, долго, бавно врне-

недогледна целина.
Се што беше сиво, црно,
сега стана белина.

Куќите се бели коцки,

стегнати во мразови,
ветрот скита-еж со боцки,
преку реки, јазови.

Вревата што уште вчера

беше вишна вишина,
студот в шише ти ја втерал,
цари бела тишина...