ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ

Α) Το απαρέμφατο λέγεται έτσι γιατί δεν δηλώνει κάποιο

συγκεκριμένο πρόσωπο του λόγου και είναι άκλιτο.

 Το απαρέμφατο δέν παίρνει αύξηση .

 Το απαρέμφατο ενεστώτα του ρήματος εἰμί (είμαι) εἶναι
 Διατηρεί τον αναδιπλασιασμό του παρακειμένου.
π.χ λε- λυκέναι

Β) Το απαρέμφατο διακρίνεται σε:

Έναρθρο Έχει άρθρο και αντιστοιχεί με ουσιαστικό και
χρησιμοποιείτα ως υποκείμενο(σε απρόσωπα ρήματα ή απρόσωπες
εκφράσεις, αντικείμενο, κατηγορούμενο ή προσδιορισμό .

Άναρθρο Δέν έχει άρθρο, και χρησιμοποιείται ως αντικείμενο

σε προσωπικά ρήματα (Οὕτος λέγει Αθηναῑοι εἶναι σοφοί) ή
ως υποκείμενο σε απρόσωπα ρήματα και απρόσωπες εκφράσεις
(Δίκαιον ἐστίν ἡμᾶς βοηθεῑν τῇ πατρίδι ).

ΕΙΔΙΚΟ
- Μεταφράζεται με τις λέξεις ότι, πως
- Εξαρτάται απο ρήματα που σημαίνουν
Λέω, νομίζω, γνωρίζω, αντιλαμβάνομαι κλπ.
- Δέχεται άρνηση οὐ
ΤΕΛΙΚΟ
- Μεταφράζεται με τη λέξη να
- Εξαρτάται απο ρήματα που
Σημαίνουν μπορώ, προτρέπω,
απαγορεύω.
- Δέχεται άρνηση μή.