Baon ni Marion

Si Marion ay isang masipag

na mag-aaral. Bakit kaya
bigla na lamang sumakit
ang kaniyang mga mata?

Isinulat at Iginuhit ni:

Roena Roselle F. Aquino
Filipino

Ang kuwentong ito ay inihanda
para sa mga mag-aaral ng
Ikatlong Baitang upang sila ay
matutong bumasa, mapalawak
ang kanilang talasalitaan at
higit sa lahat maipakita ang
tunay na pagmamahal sa
pagbasa.
Ang mga
magkakasingkahulugan na
mga salita:
mabango - mahalimuyak
masaya - maligaya
malaki - maluwang
mabango - masamyo
maliit - bansot
mabilis - matulin
masipag - masikap
mabait - mabuti
mayumi - mahinhin
payapa - tahimik
labis - sobra
   Baon ni Marion

Isinulat at Iginuhit ni
ROENA ROSELLE F. AQUINO

KAGAWARAN NG EDUKASYON
Sangay ng mga Paaralang Panlungsod
Lungsod Quezon
CID-LRMS

Filipino
Lungsod Quezon, Kalakhang Maynila, Republika ng Pilipinas
 Ang kuwento ay orihinal na isinulat at
iginuhit ni
ROENA ROSELLE F. AQUINO

Copyright © 2019, Isinulat at iginuhit ni

ROENA ROSELLE F. AQUINO, Sangay ng
mga Paaralang Panlungsod, Lungsod
Quezon

Makipag-ugnayan sa orihinal na sumulat at

gumuhit kung nais itong muling ipalimbag.
                   TALAAN NG NILALAMAN

Talasalitaan..............................................2
Tampok na Kuwento...............................3
Gabay sa Pagkatuto..............................19
Gawain 1..................................................20
Gawain 2..................................................21
Pamantayang Pangnilalaman..............23
Tungkol sa Sumulat at Gumuhit .............24

         Ang may-akda at gumuhit ng

kuwento ay si Bb. Roena Roselle F.
Aquino. Siya ay isang guro sa Ikaanim na
Baitang. Nagtuturo siya ng asignaturang
Science, Filipino, English, MAPEH at
Edukasyon sa Pagpapakatao sa
Paaralang Elementaryang Manuel Luis
Quezon. Siya ay kasalukuyang Teacher I.

24 1
          
                       TALASALITAAN
             Sabihin nang malakas ang mga
salita at alamin ang kahulugan.
Pamantayang Pangnilalaman:
Naipapamalas ang pag-unawa sa
kahalagahan ng sariling kakayahan,
pagkakaroon ng tiwala, pangangalaga
at pag-iingat sa sarili tungo sa kabutihan

                             ngumiti at kaayusan ng pamilya at pamayanan

                       magkompyuter
Code:
                            mapipilit
EsP3PKP - 1a-13
                             niyaya
                           pumipikit
                           mahapdi
                        nangangalay

2 23
Aral ng Kuwento        
Ang pag-iipon ng pera at ang paggamit           Ako ay si Marion, walong taong
nito nang tama ay magandang gulang pa lamang. Nag-aaral ako sa
pag-uugali. Huwag mahumaling sa isang paaralang elementarya ng
paglalaro ng kompyuter dahil ito ay Lungsod Quezon.
masama sa kalusugan. Bagkus, ilaan ang
oras sa pagtulong sa pamilya. Ito ay
nagpapamalas ng pagmamalasakit at
pagmamahal sa mga kasambahay.

22 3
 Gawain 2
Bilugan ang salitang nasa loob ng
panaklong na kasingkahulugan ng mga
sumusunod na salita.

1. Malaki
(Malawak         Maliit         Marami)

2. Marikit
(Mainit           Maganda         Mayabong)

3. Mataas
(Mainit             Bansot            Matarik)
          Araw ng Lunes ay binigyan ako ni
Nanay ng beinte pesos bago pumasok
sa paaralan. Ngumiti ako at
nagpasalamat sa natanggap kong
baon.

4 21
Gawain 1
Pagtambalin ang Hanay A sa Hanay B
na magkasingkahulugang salita.

      Hanay A                          Hanay B

1. saglit                              a. masakit
2. niyaya                           b. sandali
3. mahapdi                      c. inimbitahan

          Pagkatapos ng klase ay niyaya ako

ng mga kaklase ko.
          "Tara, Marion, magkompyuter
tayo," ang sabi nila.
          "Ayoko, uuwi na ako, tuturuan ko
ang kapatid ko sa Matematika," ang
sagot ko.

20 5
                      

                   Gabay sa Pagkatuto

Sagutin  ang mga tanong:

1. Bakit binibigyan si Marion ng beinte
pesos ng kaniyang nanay?
2. Saan ginamit ni Marion ang mga
natira niyang pera?
3. Bakit sumakit ang mga mata ni
Marion?

          "Ayos lang 'yan! Sandali lang tayo,"

sagot ng mga kaklase ko.
          "Sige na nga, makukulit kayo e.
Kaso sampung piso na lang ang natira sa
baon ko," ang sagot ko.
          "Okey lang 'yan! Dadagdagan na
lang namin, " ang mabilis nilang sagot.

6 19
          Araw ng Sabado, napaisip ako na
          Araw ng Martes, binigyan na
kung sa sampu-sampung pisong natitira
naman ako ni Nanay ng beinte pesos
sa baon ko mula Lunes hanggang
bago pumasok sa paaralan. Ngumiti ako
Biyernes, makakaipon ako ng
at nagpasalamat sa natanggap kong
limampung piso linggo-linggo. Kung 'di
baon.
ako maglalaro ng kompyuter
pagkatapos ng klase ay makatutulong
pa ako sa mga gawaing-bahay.

18 7
          Pagkatapos ng klase ay muli nila
akong inimbitahan upang maglaro ng
kompyuter.
          "Tara, Marion, magkompyuter
tayo," wika ng aking mga kaklase.
          "Ayoko, uuwi na ako para
makatulong kay Nanay na maglinis ng
bahay," ang sagot ko.
          Pagkatapos ng klase ay niyaya na
naman ako ng mga kaklase ko.
          "Tara, Marion, magkompyuter
tayo," ang sabi nila.
          "Pasensya na! Uuwi na talaga ako,
nang maaga para 'di na sumakit ang
aking mga mata," ang sagot ko.

8 17
          Araw ng Biyernes, bago pumasok
sa paaralan ay muli akong napangiti at
nagpasalamat sa natanggap kong
baon na beinte pesos mula kay Nanay.
16
          "Ayos lang 'yan! Sandali lang tayo,"
sagot ng mga kaklase ko.
          "Sige na nga, mapipilit kayo e. Kaso
sampung piso na lang ang naiwan sa
baon ko," mabilis na sagot ko.
          "Okey lang 'yan! Dadagdagan na
lang namin, " sagot ng mga kaklase ko.
9
          Araw ng Miyerkoles, binigyan na
naman ako ni Nanay ng beinte pesos
bago ako pumasok sa paaralan. Ngumiti
ako at muling nagpasalamat sa
natanggap kong baon.
10
          Napaisip ako bago makasagot.
          "Hmmm... Pumapasok po ako sa
paaralan. Nagkokompyuter po ako
pagkatapos ng klase," sagot ko. 
          Pinangaralan at pinagpahinga na
lang ako ni Nanay pagkatapos kong
ikuwento ang lahat ng tunay na
pangyayari.
15
          "Nanay! Nanay! Ang mga mata ko
po ay nangangalay at mahapdi kapag
ipinipikit! Ano po ang gagawin ko?"
tanong ko kay Nanay.
          "Bakit? Ano nga ba ang ginawa
mo?" tanong ni Nanay.
14
          Pagkatapos ng klase ay niyaya na
naman ako ng mga kaklase ko.
          "Tara, Marion, magkompyuter
tayo," ang sabi nila.
          "Ayoko, uuwi na ako para
makatulong kay Tatay para mag-ayos
ng mga sira naming gamit sa bahay,"
ang sagot ko naman.
11
          "Ayos lang 'yan! Saglit lang tayo,"
sabi ng mga kaklase ko.
          "Sige na nga, mapipilit talaga
kayo. Kaso sampung piso na lang ang
natira sa baon ko," ang sabi ko.
          "Okey lang 'yan! Dadagdagan na
lang namin," ang mapilit nilang pagyaya
sa akin.
12
          Araw ng Huwebes, binigyan na
naman ako ni Nanay ng beinte pesos
bago pumasok ng paaralan. Hindi na
ako makangiti dahil masakit na ang
aking mga mata.
13