‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‬

‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحات ‪ 525‬تا ‪532‬‬
‫ ‪DOI:‬‬

‫مطالعه میزان تغییرات مدول یانگ و مقاومت شکست در ساختارهای کامپوزیت پلیمری دوتایی بر‬
‫پایه‌ی پلی‌یورتان براساس بارگذاری تنش‪-‬کرنش جهت کاربرد در مهندسی بافت عروق خونی‬
‫‪UN‬‬

‫‪1‬‬
‫نفیسه جیرفتی‪ ،1‬داود محبی کلهری‪ *1‬افرا حاجی زاده‪ ،2‬عبدالرضا صمیمی‬
‫‪ 1‬گروه مهندسی شیمی‪ ،‬دانشکده مهندسی‪ ،‬دانشگاه سیستان و بلوچستان‪ ،‬زاهدان‪ ،‬ایران‪.‬‬
‫‪ 2‬گروه مهندسی پزشکی‪ ،‬دانشکده مهندسی‪ ،‬دانشگاه صنعتی امیرکبیر‪ ،‬تهران‪ ،‬ایران‪.‬‬
‫تاریخچه داوری‪:‬‬ ‫خالصه‪ :‬بیماری عروق کرونر قلب از مهم‌ترین بیماری‌های قلبی و عروقی است‪ .‬پیوند اتوگرافت درمان متداول این بیماری‬
‫‪CO‬‬

‫دریافت‪:‬‬ ‫است که در بعضی بیماران به‌دالیل مختلف قابل استفاده نیست‪ .‬از‌این رو داشتن جایگزین‌های مطلوب در این زمینه امری‬
‫بازنگری‪:‬‬ ‫ضروری است‪ .‬ساختارهای نانوالیافی به دلیل توانایی باال در شبیه‌سازی ماتریس برون‌سلولی و ایجاد تطابق بین خواص‬
‫پذیرش‪:‬‬ ‫مکانیکی در داربست‌های رگی مصنوعی با عروق طبیعی‪ ،‬به‌عنوان بسترهای بالقوه جهت کاربردهای مهندسی بافت عروق‬
‫ارائه آنالین‪:‬‬ ‫مطرح می‌شوند‪ .‬هدف اصلی پژوهش پیش‌رو ساخت و بهبود خواص مکانیکی داربست‌های رگی مصنوعی با ساختارهای‬
‫کامپوزیت دوتایی‪ ،‬با استفاده از نانوالیاف پلیمرهای پلی‌یورتان‪ ،‬پلی‌اتیلن‌ترفتاالت و پلی‌کاپروالکتون به روش الکتروریسی‬
‫‪RR‬‬

‫کلمات کليدي‪:‬‬ ‫آمیخته می‌باشد‪ .‬تمام ساختارها از نظر ریخت‌شناسی و خواص مکانیکی مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند‪ .‬محدوده‌ی تغییرات‬
‫ساختارهای کامپوزیت‬ ‫تنش و مدول یانگ در ساختارهای پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪ /‬پلی‌یورتان به‌ترتیب ‪2/66 ± 0/39‬‬
‫خواص مکانیکی‬ ‫تا ‪ 19/05 ± 3/20‬و ‪ 3/18 ± 0/09‬تا ‪ 23 ± 3/42‬مگاپاسکال است‪ .‬همچنین محدوده تغییرات میانگین قطر الیاف و‬
‫عروق خونی مصنوعی‬ ‫تخلخل در ساختارهای کامپوزیتی به ترتیب (‪ 343 ± 94‬تا ‪ 382 ± 83‬نانومتر) و (‪ 58/60 ± 3/12‬تا ‪81/0 ± 1/70‬‬
‫الکتروریسی‬ ‫درصد) گزارش شده است‪ .‬بررسی ساختار و خواص مکانیکی داربست‌های ساخته شده نشان می‌دهد ساختار کامپوزیتی‬
‫‪EC‬‬

‫مهندسی بافت‪.‬‬ ‫طراحی شده و بخصوص ساختار پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان می‌تواند دستاورد مناسبی جهت کاربردهای مهندسی بافت‬
‫عروق خونی باشد‪.‬‬

‫علت محققین در زمینه مهندسی پزشکی و مهندسی بافت از طریق‬ ‫‪  -1‬مقدمه‬

‫‪TE‬‬

‫ساخت داربست‌های رگی مصنوعی با استفاده از مواد پلیمری تأیید‬ ‫بیماری مربوط به عروق کرونر قلب از مهم‌ترین بیماری‌های قلبی‬
‫شده توسط سازمان غذا و دارو آمریکا‪ 1‬در‌صدد حل محدودیت‌های‬ ‫و عروقی است‪ .‬پیوند اتوگرافت درمان متداول این بیماری است که‬
‫موجود در زمینه جراحی عروق می‌باشند‪ .‬داربست‌های رگی مصنوعی‬ ‫در بسیاری از بیماران به‌دالیل مختلف قابل استفاده نیست‪ .‬از‌این رو‬
‫‪D‬‬

‫که در زمینه‌ی درمان بیماران مذکور‪ ،‬به‌صورت تجاری در دسترس‬ ‫داشتن جایگزین‌های مطلوب در این زمینه امری اجتناب‌ناپذیر است‪.‬‬
‫هستند در جایگزینی عروق با قطر بزرگ و مقاومت کم (قطر بیشتر‬ ‫مهندسی بافت در مقیاس نانو می‌تواند منجر به توسعه‌ی جایگزین‌های‬
‫از ‪ 6‬میلی‌متر)‪ ،‬به‌صورت رضایت‌بخشی عمل کرده‌اند و دارای‬
‫‪PR‬‬

‫زیست‌ سازگار گردد که می‌توانند عملکرد بافت آسیب دیده را تا‬

‫موفقیت‌های بالینی زیادی می‌باشند [‪ .]3‬اما برای کاربردهای بالینی‬ ‫حدامکان حفظ کرده و یا بهبود بخشد‪ .‬در این راستا با بی‌نتیجه‬
‫در زمینه‌ی بازسازی و احیاء شریان‌ها با قطر کوچک (قطر کمتر از ‪6‬‬ ‫ماندن یا عدم توانایی درمان‌های دارویی و استراتژی‌های متعارف‬
‫میلی‌متر) به دلیل ایجاد نیروهای سطحی‪ ،‬عدم شبیه‌سازی مطلوب‬ ‫در زمینه درمان بیماری‌های قلبی و عروقی (آنژیوپالستی و پیوند‬
‫‪OO‬‬

‫خواص مکانیکی عروق طبیعی و جذب پروتئین پالسمای خون توسط‬
‫گرافت و در نتیجه انسداد‪ ،‬با شکست مواجه شده و عملکرد بالینی‬
‫رضایت‌بخشی نداشتند [‪.]4‬‬
‫در این راستا با توجه به مطالب بیان شده مشخص می‌گردد که‬
‫بای‌پس) به‌نظر می‌رسد [‪ ]1‬می‌توان درمان این بیماران را از طریق‬
‫ایمپلنت داربست‌های رگی مصنوعی‪ ،‬به‌عنوان بهترین گزینه درمانی‪،‬‬
‫تحت پوشش قرار داد [‪ .]2‬از این رو با توجه به تعداد زیاد بیماران‬
‫‪F‬‬

‫نیازمند پیوند‌های جایگزینی عروق‪ ،‬تقاضا جهت جایگزینی و پیوند‬

‫عروق به‌خصوص عروق با قطر کوچک بسیار زیاد است‪ .‬به همین‬
‫)‪1  Food and Drug Administration (FDA‬‬
‫* نویسنده عهده‌دار مکاتبات‪davoodmk@eng.usb.ac.ir :‬‬
‫حقوق مؤلفین به نویسندگان و حقوق ناشر به انتشارات دانشگاه امیرکبیر داده شده است‪ .‬این مقاله تحت لیسانس آفرینندگی مردمی (‪)Creative Commons License‬‬
‫در دسترس شما قرار گرفته است‪ .‬برای جزئیات این لیسانس‪ ،‬از آدرس ‪ https://www.creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/legalcode‬دیدن فرمائید‪.‬‬
‫‪525‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬
‫سطحی‪ ،‬استحکام و خواص مکانیکی مطلوب می‌گردد‪ .‬این خواص‬
‫منحصربفرد باعث می‌شود نانوالیاف گزینه‌ی مناسب برای بسیاری از‬
‫ی پزشکی‪ ،‬فیلتراسیون‬
‫کاربردهای مهم ازجمله مهندسی بافت‪ ،‬مهندس ‌‬
‫و نانوسنسورها باشد [‪.]8‬‬
‫کارل [‪ ]9‬در سال ‪ 1912‬نخستین کسی بود که استفاده از لوله‌های‬
‫فلزی و شیشه‌ای را تحت عنوان عروق مصنوعی در جراحی بای‌پس‬
‫‪UN‬‬
‫قلب در سگ توصیف کرد‪ .‬در اوایل سال ‪ 1950‬آرتور و همکاران [‪]10‬‬
‫نخستین گرافت مصنوعی را جهت جایگزینی شریان ارائه کردند‪ .‬آن‌ها‬
‫با مورد بررسی قرار دادن ‪ 18‬مورد جایگزینی توانستند نتایج رضایت‬
‫‪CO‬‬
‫بخشی را از نظر کیفیت عملکرد پروتز و تطبیق‌پذیری آن کسب کرده‬
‫و ناتوانی خود را در موفقیت کامل جایگذاری‪ ،‬عدم موفقیت‌شان در‬
‫جلوگیری از عفونت و خونریزی‪ ،‬بیان نمودند‪.‬‬
‫همان‌طور که در قبل نیز مطرح شد داربست‌های عروقی ایده‌آل‬
‫‪RR‬‬
‫جهت کاربردهای کلینیکی باید دارای خصوصیات منحصر بفردی‬
‫باشند تا موجب نزدیکی عملکرد مکانیکی آن‌ها به عروق طبیعی گردد‪.‬‬
‫در این راستا جنس پلیمری که در ساخت داربست‌ها مورد استفاده‬
‫‪EC‬‬
‫قرار می‌گیرد باید وابستگی معنادار و نزدیکی با خصوصیات عروق‬
‫طبیعی و الزامات مورد نیاز در ساخت داربست‌های رگی مصنوعی‬
‫داشته باشد‪.‬‬
‫یکی از پرکاربردترین پلیمرهای مصنوعی در مهندسی بافت عروق‬
‫‪TE‬‬
‫خونی‪ ،‬پلی‌کاپروالکتون‪ 2‬است که به‌عنوان پلی‌استر زیست‌سازگار و‬
‫تخریب‌پذیر با خواص مکانیکی مطلوب مطرح می‌گردد‪ .‬از مهم‌ترین‬
‫مزایای این پلیمر حالت نیمه‌کریستالی و نرخ تخریب‌پذیری نسبتاً‬
‫‪D‬‬
‫کند آن است که به‌واسطه‌ی هیدرولیز پیوندهای استری در شرایط‬
‫فیزیولوژیکی بدن به آرامی صورت می‌گیرد [‪ 11‬و ‪.]12‬‬
‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪ 3‬به‌عنوان یک پلی‌استر ترموپالستیک با نام‬
‫تجاری داکرون در راستای تولید عروق مصنوعی به رسمیت شناخته‬
‫شده است [‪ ]13‬و به‌واسطه‌ی خواصی مانند زیست‌سازگاری‪،‬‬
‫انعطاف‌پذیری‪ ،‬استحکام باال و مقاومت در برابر تخریب‌پذیری به‌عنوان‬
‫یک گزینه‌ی مناسب جهت کاربردهای مختلف مهندسی بافت عروق‬
‫خونی معرفی می‌گردد‪ .‬عروق مصنوعی داکرونی موجود در بازار به دو‬
‫روش بافته شده و گره‌ای تولید می‌شوند که عروق بافته شده دارای‬
‫تخلخل پایینی نسبت به نمونه‌ی گره‌ای می‌باشند [‪ 3‬و ‪ .]14‬خواص‬
‫)‪2  PolyCaproLactone (PCL‬‬
‫)‪3 PolyEthylene Terephthalate (PET‬‬
‫‪526‬‬
‫موضوع مربوط به طراحی داربست‌های رگی مصنوعی با قطر کوچک‬
‫هنوز هم به‌صورت یک چالش در تولید جایگزین‌های مناسب باقی‬
‫مانده است‪ .‬هم‌چنین توسعه طراحی و ساخت یک داربست رگی‬
‫مصنوعی با انعطاف‌پذیری و زیست‌سازگاری مطلوب که بتواند‬
‫به‌صورت پیش‌فرض خواص مکانیکی عروق طبیعی را شبیه‌سازی کند‬
‫از ضروریات است‪ .‬بهبود خواص مکانیکی بافت‌های عروقی مصنوعی‪،‬‬
‫ساختار و روش ساخت آن‌ها از جمله الزامات مورد نیاز برای تولید‬
‫گرافت عروقی ایده‌آل است‪ .‬بر این اساس بررسی و گزینش مواد مناسب‬
‫جهت داشتن کاربردهای کلینیکی قلبی و عروقی برای جایگزینی‌های‬
‫(ایمپلنت‌های) طوالنی مدت و شبیه‌سازی خواص مکانیکی عروق‬
‫طبیعی در داربست‌های رگی مصنوعی به‌عنوان معیارهای اصلی باید‬
‫مورد بررسی قرار گیرد [‪.]5‬‬
‫یکی از روش‌های مؤثر برای ساخت داربست‌های رگی مصنوعی‬
‫با ویژگی‌های منحصربفرد استفاده از تکنیک‌های نانوفناوری و‬
‫مهندسی‌بافت است‪ .‬با علم به این مطلب که ماتریس برون‌سلولی‬
‫طبیعی ‪ 1‬به فرم شبکه‌ای سه‌بعدی با ابعاد نانومقیاس است [‪،]6‬‬
‫نانوالیاف می‌توانند به‌عنوان ابزاری مناسب برای ساخت داربست‌های‬
‫رگی مصنوعی و تقلید زیستگاه بیولوژیکی آن‌ها به کار رود‪ .‬زیرا الیاف‬
‫در مقیاس نانو‪ ،‬ابعادی مشابه با رشته‌های ماتریس برون‌سلولی در‬
‫بافت‌های طبیعی بدن دارند‪ .‬بر این اساس سعی بر آن است که با‬
‫استفاده از داربست‌های رگی مصنوعی نانوالیافی با ساختار منفرد و‬
‫کامپوزیت بر مشکالت موجود در زمینه ساخت عروق با قطر کوچک‬
‫غلبه کرده و راهکاری جهت ارائه محصوالت با حداکثر شبیه‌سازی‬
‫خواص مکانیکی عروق طبیعی ارائه گردد‪.‬‬
‫فن‌آوری مهندسی نانو بر مبنای این واقعیت پایه‌گذاری شده است‬
‫‪PR‬‬
‫که خواص مکانیکی موادی که ساختار عملکردی‌آن‌ها حداقل در یک‬
‫بعد در مقیاس نانومتر است به طور چشمگیری دستخوش تغییرات‬
‫می‌گردد‪ .‬با پیشرفت فناوری و ظهور فناوری نانو (علم نانوتکنولوژی)‬
‫‪OO‬‬
‫تولید الیاف در مقیاس نانومتری (نانوالیاف) مورد توجه بسیاری از‬
‫پژوهشگران قرار گرفت ‌ه است [‪ .]7‬مواد در شکل نانوالیاف عالوه بر‬
‫داشتن مساحت جانبی استثنائی و باال‪ ،‬امکان قرار گرفتن سهم باالیی‬
‫از اتم‌ها را بر روی سطح لیف فراهم می‌کنند‪ .‬این مسأله منجر به‬
‫‪F‬‬
‫انرژی سطحی خیلی باال مربوط به اثر مقیاس نانو‪ ،‬واکنش‌پذیری‬
‫)‪1  ExtraCellular Matrix (ECM‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬
‫چسبندگی و رویش سلول‌ها را به‌خوبی پشتیبانی می‌کنند‪.‬‬
‫درپژوهشی دیگر محبی‌کلهری و همکاران [‪)2012( ]18‬‬
‫داربست‌های رگی پلی‌یورتانی را با دو ساختار متفاوت چین‌دار شعاعی‬
‫و چین‌دار محوری به روش الکتروریسی تهیه کرده و خواص آن‌ها را‬
‫با عروق طبیعی مورد مقایسه قرار دادند‪ .‬نتایج کار آن‌‌ها نشان داد‬
‫عروق با ساختار چین‌دار محوری خواص مکانیکی نزدیکتری به عروق‬
‫‪UN‬‬
‫طبیعی بدن دارند‪ .‬مختار [‪ )2013( ]19‬با بکارگیری روش بافندگی‬
‫‪4‬‬
‫اقدام به تولید ساختارهای کامپوزیت از پلیمرهای پلی‌کاپروالکتون‬
‫و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت نمود بطوری‌که داربست‌های الکتروریسی شده‌ی‬
‫‪CO‬‬
‫پلی‌کاپروالکتون را توسط الیه‌ای بافته شده از پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‬
‫مستحکم کرده و پس از بررسی و مقایسه خواص مکانیکی‪ ،‬دریافت‬
‫داربست‌های تولیدی به این روش شباهت گسترده‌ای به عروق طبیعی‬
‫داشته و می‌توانند دستاورد مناسبی جهت کاربردهای مهندسی بافت‬
‫‪RR‬‬
‫عروق باشند‪.‬‬
‫هم‌چنین وانگ و همکاران [‪ )2014( ]20‬اقدام به ساخت‬
‫داربست سه الیه‌ای از پلیمر تخریب‌ناپذیر پلی‌اتیلن‌ترفتاالت و پلیمر‬
‫‪EC‬‬
‫تخریب‌پذیر پلی‌کاپروالکتون نمودند‪ .‬جهت ساخت این داربست‪ ،‬الیه‌ی‬
‫اول و سوم را توسط روش خشک‌شدن انجمادی‪ 5‬پلی‌کاپروالکتون و‬
‫الیه‌ی میانی را از داربست بافته شده‌ی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت تولید کرده‬
‫و با این کار توانستند خواص مکانیکی داربست را تا حد زیادی بهبود‬
‫‪TE‬‬
‫بخشند‪ .‬ساخت داربست‌های رگی مصنوعی با استفاده از نانوالیاف‬
‫پلی‌کاپروالکتون و پلی‌دی‌اکسان‪ 6‬توسط پان و همکاران [‪]21‬‬
‫(‪ )2017‬انجام شد‪ .‬نتیجه پژوهش این گروه تحقیقاتی نشان داد که‬
‫‪D‬‬
‫استفاده از پلی‌دی‌اکسان به‌عنوان پلیمری با استحکام باال و زمان‬
‫تخریب کوتاه نسبت به پلی‌کاپروالکتون منجر به ایجاد خواص مطلوبی‬
‫در ساختارهای کامپوزیت عروقی پلی‌کاپروالکتون و پلی‌دی‌اکسان‬
‫می‌گردد‪.‬‬
‫در سال ‪ 2015‬جانسون و همکاران [‪ ]22‬طی انجام یک کار‬
‫تحقیقاتی گسترده از پلیمرهای پر کاربرد در مهندسی بافت‬
‫شامل پلی‌کاپروالکتون‪ ،‬پلی‌گالیکولیک‌اسید‪ ، 7‬پلی‌دی‌اکسان ‪،‬‬
‫پلی‌الکتیک‌کوکاپروالکتون‪ ،8‬پلی‌الکتیک‌گالیکولیک‌اسید‪ 9‬و پلی‪-‬ال‪-‬‬
‫‪4  Knitted‬‬
‫‪5  Freeze-drying‬‬
‫)‪6  PolyDioxanone (PDS‬‬
‫)‪7  PolyGlycolic Acid (PGA‬‬
‫)‪8  Poly Lactic-co-CaproLactone (PLCL‬‬
‫)‪9  Poly Lactic-co-Glycolic Acid (PLGA1090‬‬
‫‪527‬‬
‫مطلوب پلی‌اتیلن‌ترفتاالت سبب شده است تا این پلیمر به‌عنوان‬
‫گزینه‌ای پرکاربرد در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار بگیرد‪ .‬با‬
‫این حال کاربرد عمده‌ی این پلیمر در عروق مصنوعی‪ ،‬همان عروق‬
‫تجاری با نام داکرون می‌باشد که با استفاده از صنعت نساجی تولید‬
‫می‌گردد‪ .‬اما با توجه به پیشرفت علم الکتروریسی در چند دهه‌ی‬
‫اخیر‪ ،‬استفاده از نانو و میکروالیاف این پلیمر مورد توجه بسیاری از‬
‫پژوهشگران قرار گرفته است‪.‬‬
‫قطعات پلی‌یورتان‪ 1‬در واقع کوپلیمرهایی ترکیبی از سه مونومر‬
‫مختلف هستند‪ ،‬بخش سخت که از دی ایزوسیانات مشتق شده است‪،‬‬
‫زنجیره بسط دهنده و بخش نرم که معموال که از پلی ال می‌باشد‪.‬‬
‫اساسا بخش نرم عامل انعطاف‌پذیری است در حالی که بخش سخت‬
‫در استحکام نقش چشمگیری دارد‪ .‬انتخاب این پلیمر می‌تواند موادی‬
‫با خواص مکانیکی متفاوت تولید کند‪ .‬همین موضوع باعث شده است‬
‫پلی‌یورتان با خواص مکانیکی مطلوب و زیست‌سازگاری باال به ماده‌ای‬
‫جذاب برای کاربردهای مهندسی بافت عروق خونی تبدیل شود‪ .‬در‬
‫این راستا با در نظر گرفتن ساختار عروق طبیعی بدن و نقش االستین‬
‫و کالژن در ایجاد ارتجاعی بودن همراه با استحکام در این عروق؛‬
‫ساخت داربست‌های رگی مصنوعی به صورت ساختارهای کامپوزیت‬
‫دوتایی با استفاده از پلیمرهایی که استحکام و خاصیت کشسانی و‬
‫تخریب‌پذیری مطلوبی دارند می‌تواند انتخاب ایده‌آلی جهت داشتن‬
‫ساختارهای مناسب برای مهندسی بافت عروق خونی در نظر گرفته‬
‫شود [‪.]15‬‬
‫با توجه به این‌که یکی از پارامترهای مؤثر بر خواص مکانیکی‬
‫داربست‌های نانوالیافی‪ ،‬جهت‌گیری الیاف می‌باشد بر این اساس‬
‫گروهی از محققان در پژوهشی که در سال ‪ 2010‬صورت گرفت نشان‬
‫‪PR‬‬
‫دادند که هم‌راستا شدن و جهت‌گیری الیاف نه تنها در بهبود خواص‬
‫مکانیکی بلکه در بهبود چسبندگی سلول‌ها تأثیر بسزایی دارد [‪.]16‬‬
‫محبی‌کلهری و بیرو‪ ،)2010( ]17[ 2‬داربست‌های پلی اتیلن ترفتاالت‬
‫‪OO‬‬
‫را با استفاده از روش دمیدن مذاب‪ 3‬تولید کرده و خواص مکانیکی‪،‬‬
‫میزان چسبندگی و رویش سلول بر روی آن‌ها را مورد بررسی قرار‬
‫دادند‪ .‬نتایج حاصل از کار آن‌ها نشان داد که داربست‌های ساخته شده‬
‫به این روش‪ ،‬خواص مکانیکی نزدیکی به رگ‌های طبیعی داشته و‬
‫‪F‬‬
‫)‪1  PolyUrethane (PU‬‬
‫‪2  Bureau‬‬
‫‪3  Melt-Blowing‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬
‫از بررسی خواص مکانیکی داربست‌های رگی مصنوعی نشان می‌دهد‬
‫ساختارهای طراحی شده می‌توانند دستاوردهای مناسبی جهت‬
‫کاربردهای مهندسی بافت عروق خونی باشند‪ .‬از این رو با توجه به‬
‫خواص مکانیکی مطلوب پلیمرهای پلی‌کاپروالکتون‪ ،‬پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‬
‫و پلی‌یورتان به عنوان پلیمرهایی با خواص بهینه و تاًیید شده توسط‬
‫انیستیتو غذا و دارو آمریکا [‪ ]23-25‬جهت کاربردهای پزشکی‪ ،‬در‬
‫‪UN‬‬
‫پژوهش پیش‌رو ساخت داربست‌های رگی مصنوعی با ساختارهای‬
‫کامپوزیت دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬‬
‫پلی‌یورتان به روش الکتروریسی آمیخته مورد ارزیابی قرار گرفته است‪.‬‬
‫‪CO‬‬
‫‪ -2‬مواد و روش‌ها‬
‫‪ -1-2‬مواد‬
‫در پژوهش پیش‌رو از پلیمرهای پلی‌کاپروالکتون‪ ،‬پلی‌یورتان و‬
‫‪RR‬‬
‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت به‌منظورطراحی ساختارهای کامپوزیت دوتایی‬
‫پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان استفاده‬
‫‪3‬‬
‫شده است‪ .‬هم‌چنین ترکیب تری‌‌فلور‌و‌‌استیک‌‌اسید‪ 2‬و دی‌کلرومتان‬
‫‪EC‬‬
‫به‌عنوان حالل‌های پلی‌اتیلن‌‌ترفتاالت‪ ،‬ترکیب ان‪-‬دی‌متیل فورمامید‬
‫و تتراهیدرو‌فوران به‌عنوان حالل‌های پلی‌یورتان و ترکیب‌کلرو‌فرم‬
‫‪6‬‬ ‫‪5‬‬
‫و اتانول با خلوص ‪ 99/6%‬به‌عنوان حالل‌های پلی‌کاپروالکتون‬ ‫‪7‬‬
‫جهت طراحی ساختارهای منفرد و از حالل‪1،1،1،3،3،3‬‬
‫‪TE‬‬
‫هگزا‌فلورو‌‪‌2‬پروپانول جهت طراحی ساختارهای کامپوزیت دوتایی‬
‫‪8‬‬
‫به‌روش الکتروریسی آمیخته استفاده شده است‪ .‬خواص فیزیکی مواد‬
‫نا ‌م برده به ترتیب در جدول ‪ 1‬آورده شده است‪ .‬مواد خریداری شده‬
‫‪D‬‬
‫بدون هیچ‌گونه خالص سازی مورد استفاده قرار گرفتند‪.‬‬
‫‪ -2-2‬روش الکتروریسی‬
‫دستگاه الکتروریسی مورد استفاده در این پژوهش (مطابق شکل‬
‫‪ )1‬شامل اجزای زیر می‌باشد‪:‬‬
‫)‪2  TriFlouroacetic Acid (TFA‬‬
‫)‪3  DiChloroMethane (DCM‬‬
‫)‪4  N’N-Dimethylmethanamide (DMF‬‬
‫)‪5  TetraHydroFuran (THF‬‬
‫)‪6  Chloroform (ChCl3‬‬
‫‪7  Ethanol‬‬
‫)‪8  1,1,1,3,3,3-HexaFluoro-2-Propanol (HFIP‬‬
‫‪528‬‬
‫الکتیک اسید‪ 1‬جهت ساخت داربست‌های رگی مصنوعی با استفاده‬
‫از روش الکتروریسی بهره گرفتند‪ .‬آن‌ها خواص مکانیکی داربست‌های‬
‫ساخته شده را مورد بررسی قرار دادند‪ .‬نتایج حاصل از تحقیقات‬
‫آن‌ها نشان داد که تمام ساختارهای طراحی شده پتانسل‌های بالقوه‌ای‬
‫جهت کاربردهای مهندسی بافت عروق خونی و جایگزینی به‌عنوان‬
‫عروق کرونر‪ ،‬کاروتید و عروق با قطر کوچک دارند‪.‬‬
‫همانطور که بیان گردید پلیمرهای زیادی وجود دارند که جهت‬
‫کاربردهای پزشکی مورد تاًیید انیستیتو غذا و دارو آمریکا قرار گرفته‌اند‬
‫که تعدادی از این پلیمرها در ساخت عروق مصنوعی به‌صورت موفقیت‬
‫آمیزی مورد استفاده قرار گرفته و به‌صورت تجاری در دسترس هستند‪.‬‬
‫این عروق مصنوعی که عمدتاً از جنس داکرون و تفلون می‌باشند با‬
‫روش‌های نساجی (بافندگی) ساخته می‌شوند و در عروق با قطر بزرگ‬
‫به دلیل کم بودن مقاومت و تنش‌های ناشی از جریان خون‪ ،‬کاربرد‬
‫کلینیکی موفق و قابل توجهی را کسب کرده‌اند‪ .‬اما این عروق به دلیل‬
‫ساختار و روش ساختشان هیچ‌گاه نتوانسته‌اند در سایز کوچک کاربرد‬
‫کلینیکی موفقی داشته باشند‪ .‬این عدم موفقیت ناشی از عدم تطابق‬
‫خواص مکانیکی در حوزه‌ی ارتجاعیت و استحکام عروق مصنوعی با‬
‫‪4‬‬
‫عروق طبیعی است که منجر می‌شود ساخت عروق مصنوعی به‌صورت‬
‫بافته شده در سایز کوچک بعد از گذشت زمان کوتاهی منجر به‬
‫انسداد و گرفتگی گردد‪.‬‬
‫در این راستا جهت رفع این مشکل در مطالعه پیش‌رو سعی‬
‫شده است عروق مصنوعی با قطر کوچک به‌صورت داربست‌های‬
‫کامپوزیتی دوتایی متخلخل و با استفاده از پلیمر االستیک پلی‌یورتان‪،‬‬
‫پلیمر مستحکم پلی‌اتیلن‌ترفتاالت و پلیمر پلی‌کاپروالکتون با نرخ‬
‫تخریب‌پذیری مطلوب طراحی و ساخته شوند‪.‬‬
‫‪PR‬‬
‫هم‌چنین ساخت داربست‌های رگی با استفاده از روش الکتروریسی‬
‫سبب می‌گردد داربست‌های طراحی شده ساختاری متخلخل داشته‬
‫و تنظیم اندازه این تخلخل‌ها (حفرات) با تنظیم یا تغییر شرایط‬
‫‪OO‬‬
‫الکتروریسی باعث می‌شود ساختارهای به‌دست آمده شرایطی مناسب‬
‫برای النه‌گزینی و رشد و تکثیر سلول‌ها را ایجاد کند‪ .‬در نتیجه سلول‌ها‬
‫می‌توانند داخل داربست رگی مصنوعی ساخته شده نفوذکرده و با گذر‬
‫زمان تکثیر و نوزایی پیدا کنند و شرایط تبدیل رگ مصنوعی را به‬
‫‪F‬‬
‫بافت رگ طبیعی در شرایط فیزیولوژی بدن فراهم کنند‪ .‬نتایج حاصل‬
‫)‪1  Poly-L-Lactidc Acid (PLLA‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬

‫جدول ‪ .1‬مشخصات حاللهای مورد استفاده در پژوهش پیشرو‬

‫جدول ‪ -1‬مشخصات حالل‌های مورد استفاده در پژوهش پیش‌رو‬
‫‪Table 1. Characterization of the solvent used in the present study .‬‬
‫‪Table 1. Characterization of the solvent used in the present study .‬‬
‫شرکت‬ ‫ثابت دی‪ -‬نقطه جوش‬ ‫دانسیته در‬ ‫جرم مولکولی‬
‫فرمول شیمیایی‬ ‫حالل‬
‫خریداری شده‬ ‫)‪(ºC‬‬ ‫الکتریک‬ ‫‪02‬‬ ‫‪ºC‬‬ ‫)‪(g/ml‬‬ ‫)‪(g/mol‬‬
‫مرک آلمان‬ ‫‪20/0‬‬ ‫_‬ ‫‪12/94‬‬ ‫‪119/20‬‬ ‫‪CF3COOH‬‬ ‫تریفلورواستیکاسید‬
‫مرک آلمان‬ ‫‪94/6‬‬ ‫‪8/49‬‬ ‫‪1/99‬‬ ‫‪89/49‬‬ ‫‪CH2Cl2‬‬ ‫دیکلرومتان‬
‫مرک آلمان‬ ‫‪61/0‬‬ ‫‪9/81‬‬ ‫‪1/94‬‬ ‫‪114/98‬‬ ‫‪CHCl3‬‬ ‫کلروفرم‬
‫مرک آلمان‬ ‫‪28/09‬‬ ‫‪09/5‬‬ ‫‪2/284‬‬ ‫‪96/22‬‬ ‫‪C2H6O‬‬ ‫اتانول ‪44/6 %‬‬
‫‪UN‬‬

‫مرک آلمان‬ ‫‪159‬‬ ‫‪98/9‬‬ ‫‪2/449‬‬ ‫‪29/24‬‬ ‫‪HCON(CH3)2‬‬ ‫ان‪ -‬دیمتیل فورمامید‬
‫مرک آلمان‬ ‫‪66‬‬ ‫‪2/6‬‬ ‫‪2/884‬‬ ‫‪20/11‬‬ ‫‪-CH2(CH2)3O-‬‬ ‫تتراهیدروفوران‬
‫‪ 9،9،9،1،1،1‬هگزا فلورو ‪0‬‬
‫مرک آلمان‬ ‫‪58/0‬‬ ‫_‬ ‫‪1/564‬‬ ‫‪168/25‬‬ ‫‪C3H2F6O‬‬
‫پروپانول‬
‫‪CO‬‬

‫همزن با دور پایین قرار داده شد و در نهایت با استناد به پژوهش‌های‬ ‫ •پمپ ‪-2-2‬‬
‫سرنگی ‪ 1‬اتوماتیک (‪ pp-s14‬و ‪ )wz-50c6‬با دقت ‪0/1‬‬
‫صورت گرفته [‪ 26‬و ‪ ]27‬مطابق شرایط موجود در جدول ‪2‬‬ ‫میلی‌لیتر بر دقیقه‪.‬‬
‫ترفتاالت‪ .‬مورد پلیمر پلی‌یورتان با توجه به‬
‫‌چنین در‬ ‫اتیلن‬
‫پلیهم‬ ‫یورتان و‬
‫گردید‪.‬‬ ‫پلیکاپروالکتون‪ ،‬پلی‬
‫الکتروریسی‬ ‫الکتروریسی با‬ ‫شرایط اولیهی‬
‫‪)LD Didactic‬‬ ‫‪GmbH‬‬ ‫دول ‪.2‬‬ ‫ج‬
‫(‪521721‬‬ ‫ •منبع تغذیه‌ی ولتاژ باال‬
‫‪Table‬مندرج در جدول ‪ 2‬به‌عنوان شرایط اولیه‬
‫شرایط‬‫‪2. Electrospinning‬‬ ‫‌منظور‬
‫‪conditions‬مراجع [‪ 23‬و ‪]28‬‬ ‫‪PCL,‬ه‪of‬‬
‫پتانسیل ب‬ ‫اختالف‬
‫‪PU and‬‬ ‫توانایی ایجاد حداکثر ‪ 25/4‬کیلوولت‪PET.‬‬
‫‪RR‬‬

‫سوزنآن انتخاب گردید‪ .‬در این راستا بر‬

‫الکتروریسی‬
‫محلول و دبی سر‬
‫ساخت فاصله‬
‫برای ولتاژ‬ ‫ایجاد میدان الکتریکی مناسب‪.‬‬
‫غلظت‬ ‫حاللها‬ ‫پلیمر‬
‫(‪( G) )ml/hr( )cm( )kV‬‬
‫از این پلیمر درون ترکیبی از‬ ‫مناسب‬ ‫اساس غلظت مورد نظر مقدار‬ ‫ •جمع‌کننده‌ی میله‌ای دارای حرکت دورانی به‌منظور شکل‌دهی‬
‫شده حل و ‪ 12‬ساعت بر روی‬ ‫نسبت‌های‪18‬بیان‬
‫‪9‬‬ ‫با‬ ‫‪05‬‬
‫مربوطه‬ ‫حالل ‪18‬‬
‫‌های‬ ‫ضخامت(‪12)%v/v‬‬
‫‪CHCl‬‬
‫‪3/C‬به‬‫)‪2H6O (7:3‬‬
‫دستیابی‬ ‫داربست و حرکت رفت و ‪PCL‬‬
‫برگشتی به‌منظور‬
‫‪EC‬‬

‫‪18‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪02‬‬ ‫(‪15 )%w/w‬‬ ‫)‪DMF/THF (1:3‬‬ ‫‪PU‬‬

‫هم‌زن مغناطیسی با دور پایین قرار داده شد و در نهایت با شرایط‬ ‫یکسان و جلوگیری از تجمع الیاف‪.‬‬
‫‪18‬‬ ‫‪2/5‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪05‬‬ ‫(‪15 )%w/w‬‬ ‫)‪DCM/TFA (1:1‬‬ ‫‪PET‬‬
‫موجود در جدول الکتروریسی گردید‪ .‬با استناد به پژوهش صورت‬ ‫ •دماسنج و رطوبت‌سنج به‌منظور کنترل شرایط محیطی‪.‬‬
‫گرفته [‪ ]29‬شرایط اولیه‌ی الکتروریسی پلی‌کاپروالکتون مطابق جدول‬ ‫ •هود آزمایشگاهی به‌منظور تهویه‌ی هوای مطبوع‪.‬‬
‫‪TE‬‬

‫یورتاننظر برای محلول پلیمری‬

‫ترفتاالت‪/‬پلیمورد‬
‫اساس غلظت‬ ‫پلیاتیلن‬
‫گردید وو بر‬
‫کاپروالکتون‪/‬پلییورتان‬
‫جدول ‪ .3‬مشخصات ساختارهای کامپوزیت دوتایی پلی ‪ 2‬انتخاب‬
‫این پلیمر در ترکیب حالل‌های مورد‬ ‫معین از‬
‫‪Table‬‬ ‫‌کاپروالکتون‪ ،‬مقدار‬
‫‪3. Characterization‬‬ ‫ی‪of‬‬ ‫‌ترفتاالت‪،‬‬
‫‪ PCL/PU,‬پل‬
‫‪the‬‬ ‫‌اتیلن‬
‫‪PET/PU‬‬ ‫‪ structures‬پلی‬
‫‪hybrid‬‬ ‫‪ -3-2‬جزئیات تهیه‌ی محلول‌های‬
‫سرسرنگروی همزن مغناطیسی با دور پایین‬
‫فاصله ‪ 3‬ساعت‬
‫ولتاژو به مدت‬
‫نظر حل شد‬
‫دبی‬ ‫‌صورت‬
‫‌ها به غلظت‬
‫پلی‌یورتان و پلی‌کاپروالکتون و الکتروریسی آن‬
‫ترکیب‬
‫نمونه‬
‫منفرد‬
‫‪D‬‬

‫‪)cm‬تشکیل)‪( G‬‬
‫حباب) قرارگرفت و در‌نهایت با شرایط‬ ‫جلوگیری( از‬
‫‌منظور (‪)kV‬‬
‫‪)ml/hr‬‬
‫( (به‬ ‫(‪)%v/v‬‬ ‫درصد‬
‫‪02‬‬
‫الکتروریسی گردید‪.‬‬ ‫‪05‬‬
‫ارائه شده در‪02‬جدول ‪2‬‬
‫‪0‬‬ ‫مناسب از‪8%‬‬
‫این‬ ‫‪)05:25‬‬ ‫‌ترفتاالت (‬
‫مقدار‬ ‫‪PCL/PU‬‬‫به‌منظور ساخت محلول پلی‌اتیلن‬
‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)52:52‬‬ ‫‪PCL/PU‬‬
‫پلیمر در ترکیب حالل‌های مورد نظر حل و به مدت ‪ 24‬ساعت روی‬
‫‪PR‬‬

‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)25:05‬‬ ‫‪PCL/PU‬‬

‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)52:52‬‬ ‫‪PET/PU‬‬
‫شکل ‪ .1‬طرحواره‌ای از دستگاه الکتروریسی‬
‫‪02 Fig. 1.05‬‬ ‫‪02 design0 of electrospiining‬‬
‫‪Schematic‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫‪)52:52‬‬‫(‬
‫‪setup‬‬ ‫‪PET/PU‬‬ ‫• ‬
‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)52:52‬‬ ‫‪PET/PU‬‬
‫‪OO‬‬

‫‪1‬‬
‫‪F‬‬

‫‪‬‬
‫ ‪1‬ای از دستگاه الکتروریسی‬
‫طرحواره‬ ‫‪pump‬‬
‫شکل ‪.1‬‬
‫‪Syringe‬‬
‫‪Fig. 1. Schematic design of electrospiining setup‬‬ ‫‪‬‬

‫‪-3-2‬‬
‫‪529‬‬
‫‪.‬‬
 ‫پروپانول‬

‫‪-2-2‬‬
‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬

‫جدول ‪ .2‬شرایط اولیهی الکتروریسی پلیکاپروالکتون‪ ،‬پلییورتان و پلیاتیلنترفتاالت‪.‬‬

‫جدول ‪ -2‬شرایط اولیه‌ی الکتروریسی پلی‌کاپروالکتون‪ ،‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪.‬‬
‫‪Table 2. Electrospinning conditions of PCL, PU and PET.‬‬
‫‪Table‬‬ ‫‪2. Electrospinning conditions of PCL, PU and PET‬‬
‫دبی سرسوزن‬ ‫فاصله‬ ‫ولتاژ‬
‫غلظت‬ ‫حاللها‬ ‫پلیمر‬
‫(‪( G) )ml/hr‬‬ ‫(‪)cm‬‬ ‫(‪)kV‬‬
‫‪18‬‬ ‫‪9‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪18‬‬ ‫(‪12)%v/v‬‬ ‫)‪CHCl3/C2H6O (7:3‬‬ ‫‪PCL‬‬
‫‪18‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪02‬‬ ‫(‪15 )%w/w‬‬ ‫)‪DMF/THF (1:3‬‬ ‫‪PU‬‬
‫‪18‬‬ ‫‪ 05‬پیشرو‪2/5‬‬
‫در پژوهش‬
‫استفاده‪05‬‬
‫مورد ‪15‬‬ ‫‪DCM/TFA‬حالل(های‬
‫‪)%w/w‬‬ ‫جدول ‪ .1‬مشخصات‬
‫)‪(1:1‬‬ ‫‪PET‬‬
‫‪UN‬‬

‫‪Table 1. Characterization of the solvent used in the present study .‬‬

‫شرکت خواص مکانیکی‬
‫ساختار‪ ،‬ریخت شناسی و‬ ‫بررسی‬ ‫‪-3‬‬ ‫‪ -4-2‬جزئیات طراحی ساختارهای کامپوزیت دوتایی‬
‫ثابت دی‪ -‬نقطه جوش‬ ‫دانسیته در‬ ‫جرم مولکولی‬
‫شیمیایی‬
‫کامپوزیت دوتایی پلیکاپروالکتون‪/‬پلییورتان و پلیاتیلنترفتاالت‪/‬پلییورتان‬ ‫حالل جدول ‪ .3‬مشخصات فرمول‬
‫ساختارهای‬
‫کامپوزیت دوتایی‬
‫خریداری شده‬ ‫)‪(ºC‬‬ ‫ساختارهای منفرد و‬
‫الکتریک‬ ‫)‪02ºC (g/ml‬‬ ‫پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫)‪(g/mol‬‬
‫مرک آلمان‬ ‫‪Table‬‬ ‫_‬
‫‪20/0 3. Characterization‬‬
‫‪12/of‬‬
‫‪94the PCL/PU,‬‬
‫‪119/20PET/PUCF‬‬
‫‪hybrid‬‬
‫‪3COOH‬‬ ‫تریفلورواستیکاسید ‪structures‬‬
‫‪1‬‬
‫‪ -1-3‬تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی روبشی‬ ‫در این قسمت به استنادپژوهش انجام شده [‪ ،]30‬ساخت‬
‫‪CO‬‬

‫مرک آلمان‬ ‫‪94/6‬‬ ‫‪8/49‬‬ ‫‪1/99‬‬ ‫‪89/49‬‬ ‫‪CH Cl‬‬ ‫دیکلرومتان‬

‫فاصله سرسرنگ‬ ‫ولتاژ‬ ‫دبی‬ ‫محلول‌های پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪ ،‬پلی‌یورتان و پل‪2‬ی ‪ 2‬ترکیب‬
‫‌کاپروالکتون غلظت‬
‫بصورت‬
‫تصویربرداری میکروسکوپ‬
‫شده‪ ،‬توسطمرک آلمان‬
‫الیاف تولید ‪61/0‬‬
‫آنالیز ساختار‪9/81‬‬
‫‪1/94‬‬ ‫‪114‬‬ ‫‪/98‬‬ ‫‪CHCl3‬‬ ‫نمونه‬ ‫کلروفرم‬
‫)‪( G‬‬ ‫(‪)cm( )kV‬‬ ‫(‪)ml/hr‬‬ ‫(‪)%v/v‬‬ ‫درصد‬
‫مرک آلمان‬
‫سطح داخلی نمونه‌ها‬ ‫‪ 28‬این منظور‪،‬‬
‫‪/09‬به‬ ‫‪09/5‬‬
‫انجام گرفت‪.‬‬ ‫الکترونی‪ 2‬روبشی‬
‫‪/284‬‬ ‫انجام‬
‫‪96‬‬ ‫فلورو‪ 2C2‬پروپانول ‪/22‬‬
‫‪ 1،1،1،3،3،3‬هگزا ‪H6O‬‬ ‫حالل‪44‬‬ ‫‪8 % v/v‬با استفاده از‬
‫اتانول ‪/6 %‬‬
‫مرک آلمان‬ ‫‪02‬‬
‫‪159‬‬ ‫‪05‬‬
‫‪98/9 02 2/449 0‬‬ ‫‪8‬‬ ‫‪%‬‬
‫‪29/24‬‬ ‫)‬‫‪05:25‬‬ ‫(‬
‫) ‪HCON(CH‬‬ ‫‪PCL/PU‬‬ ‫ان‪ -‬دیمتیل فورمامید‬
‫مقدار ‪3‬معینی از پلیمرها داخل‬
‫‪2‬‬
‫گرفت‪ .‬جهت ساخت محلول پلیمری‪،‬‬
‫میکروسکوپ الکترونی روبشی‬
‫‪66‬دستگاه مرک آلمان‬
‫طال‪ ،‬توسط‪02‬‬
‫دهی‪052/‬‬
‫پوشش ‪6‬‬ ‫پس از‬
‫‪02 2/884‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪208/%‬‬
‫‪11‬‬ ‫‪)52‬‬‫(‪:52‬‬
‫‪-CH2(CH2)3O-‬‬‫‪PCL/PU‬‬ ‫تتراهیدروفوران‬
‫‪RR‬‬

‫مغناطیسی‬ ‫همزن‬ ‫بروی‬ ‫فلورو‪0 3‬ساعت‬

‫مدت‬ ‫حالل مورد نظر حل شده و به‬
‫‪ )MIRA II TESCAN‬با‬‫مرک آلمان‬
‫‪5802VEGA II TESCAN‬و مدل‬
‫‪/0‬‬
‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬
‫(مدل‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)25:05‬‬ ‫‪PCL/PU‬‬ ‫‪ 9،9،9،1،1،1‬هگزا‬
‫‪02‬‬ ‫_‪05‬‬ ‫‪02 1/564 0‬‬ ‫‪168/25‬‬
‫ترکیب‬
‫‪C3H2F6OPET/PU‬‬
‫دوتایی با ‪8%‬‬
‫‪)52:52‬‬ ‫(‬
‫‌صورت‬ ‫گرفت‪ .‬سپس محلول‌ها به‬ ‫با دمای ‪ ºC50‬قرار‬
‫پروپانول‬
‫شد و تصاویر مورد نظر به کمک نرم‌افزار‬
‫تصویربرداری ‪02‬‬
‫‪05‬‬ ‫‪15‬‬
‫شتاب ‪02 kV‬‬
‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)52:52‬‬ ‫‪PET/PU‬‬
‫درصدهای مختلف مخلوط شدند‪ .‬در نهایت توسط دستگاه الکتروریسی‬
‫‪02‬‬ ‫گردید‪.‬‬
‫آنالیز ‪05‬‬
‫‪02 Image0J‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)52:52‬‬ ‫‪PET/PU‬‬ ‫‪-2-2‬‬
‫و با استفاده از یک پمپ سرنگی الکتروریسی گردیدند‪ .‬الیاف تولید‬
‫‪ -2-3‬تخلخل‬
‫‪EC‬‬

‫شده به سمت جمع‌کننده‌ هدایت شدند‪ .‬در نهایت طراحی ‪ 3‬نوع‬

‫جدول ‪ .2‬شرایط اولیهی الکتروریسی پلیکاپروالکتون‪ ،‬پلییورتان و پلیاتیلنترفتاالت‪.‬‬
‫تخلخل یک داربست‪ ،‬نسبت حجم حفرات به حجم کل داربست‬
‫‪1‬‬
‫ساختار کامپوزیت دوتایی با ترکیب درصدهای (‪ )75:25( ،)25:75‬و‬
‫‪Table 2. Electrospinning conditions‬‬ ‫‪of PCL, PU and PET.‬‬
‫را نشان می‌دهد‪ .‬در پژوهش پیش‌رو با استفاده از مطالعات انجام‬
‫(‪ )50:50‬از پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫دبی سرسوزن‬ ‫فاصله‬ ‫ولتاژ‬
‫‪TE‬‬

‫‪ 24‬ساعت در غلظتشده و مروری بر کارهای گذشته [‪ ،]23‬از روش ثقل‌سنجی به‌منظور‬

‫حاللها‬
‫کامل حالل به مدت‬‫انجام گرفت‪ .‬نمونه‌ها جهت تبخیرپلیمر‬
‫(‪( G) )ml/hr( )cm( )kV‬‬
‫محاسبه‌ی تخلخل نمونه‌ها استفاده شده است‪ .‬جزییات روابط مورد‬ ‫زیر هود در شرایط استاندارد محیطی قرار گرفتند‪ .‬اطالعات تکمیلی‬
‫‪18‬‬ ‫‪9‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪18‬‬ ‫(‪12)%v/v‬‬ ‫)‪CHCl3/C2H6O (7:3‬‬ ‫‪PCL‬‬
‫‌گردد‪.‬معادله در متن مقاله مقاله فارسی و‬
‫همراهیشماره‬
‫ادامهبهبیان م‬
‫روشمثدرتایپ‬
‫استفاده از‬
‫استفادهبا در این‬
‫جدول د‪ :‬ارائه معادالت‬
‫‪18‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪02‬‬ ‫جدول‪15 )%w/w‬‬
‫‪02‬‬ ‫طراحی شده در‬
‫‪( DMF/THF‬‬ ‫داربست‌های )‪(1:3‬‬
‫در مورد طراحی و روش ساخت ‪PU‬‬
‫و‬ ‫معادله‬ ‫شماره‬
‫‪D‬‬

‫شده در‬
‫محاسبه‬
‫‪MathType‬‬ ‫تایپقابل‬ ‫داربست با‪18‬استفاده ازمعادله‬
‫رابطه (‪)1‬‬ ‫ظاهری ‪2/5‬‬ ‫‪05 15 )%w/w( DCM/TFA‬‬
‫دانسیته ‪05‬‬ ‫)‪ (1:1‬مورد‬ ‫‪PET‬‬ ‫‪ 3‬ارائه شده است‪.‬‬
‫محل قرارگیری‬
‫می‌باشد‪:‬‬
‫‪ms‬‬
‫‪A ‬‬ ‫(‪8)1‬‬
‫شماره ‪ 1‬صفحه‬ ‫‪1‬‬
‫‪PR‬‬

‫‪AsT s‬‬ ‫جدول ‪ .3‬مشخصات ساختارهای کامپوزیت دوتایی پلیکاپروالکتون‪/‬پلییورتان و پلیاتیلنترفتاالت‪/‬پلییورتان‬

‫‪‬‬ ‫‪A ‬‬ ‫جدول ‪ .3‬مشخصات ساختارهای کامپوزیت دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫‪‬‬
‫‪1 ‬‬ ‫‪ 100‬‬ ‫‪Table3.‬‬
‫‪Table‬‬ ‫‪3. Characterization‬‬
‫‪Characterization of‬‬ ‫‪of8the‬‬ ‫‪PCL/PU,‬‬
‫صفحه‬
‫‪the‬‬ ‫شماره ‪2‬‬
‫‪PCL/PU,‬‬ ‫‪PET/PU‬‬
‫‪PET/PU‬‬ ‫‪2hybrid‬‬
‫‪hybridstructures‬‬
‫‪structures‬‬
‫‪‬‬ ‫‪bulk ‬‬
‫سرسرنگ‬ ‫فاصله‬ ‫ولتاژ‬ ‫دبی‬ ‫غلظت‬ ‫ترکیب‬
‫‪3‬‬ ‫نمونه‬
‫)‪( G‬‬ ‫(‪)cm‬‬ ‫(‪)kV‬‬ ‫(‪)ml/hr‬‬ ‫(‪)%v/v‬‬ ‫درصد‬
‫‪OO‬‬

‫‪4‬‬
‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)05:25‬‬ ‫‪PCL/PU‬‬
‫‪5‬‬
‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫(‪)52:52‬‬ ‫‪PCL/PU‬‬
‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫( ‪6‬‬
‫‪)25:05‬‬ ‫‪PCL/PU‬‬
‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫( ‪7‬‬
‫‪)52:52‬‬ ‫‪PET/PU‬‬
‫‪F‬‬

‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫( ‪8‬‬

‫‪)52:52‬‬ ‫‪PET/PU‬‬
‫‪02‬‬ ‫‪05‬‬ ‫‪02‬‬ ‫‪0‬‬ ‫‪8%‬‬ ‫‪)52:52‬‬
‫( ‪9‬‬ ‫‪PET/PU‬‬

‫)‪1  Scanning Electron Microscopy (SEM‬‬ ‫‪11‬‬

‫‪1‬‬
‫‪530‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬

‫آن به ضخامت و یا تنش کششی استفاده می‌شود‪ .‬تنش کششی در دو‬ ‫که در آن ‪ As ms ρA‬و ‪ Ts‬به ترتیب معرف دانسیته‬
‫ش حاضر‬
‫راستای محوری و شعاعی قابل اندازه‌گیری می‌باشد‪ .‬در پژوه ‌‬ ‫ظاهری داربست بر حسب گرم بر میلی‌لیتر‪ ،‬جرم داربست‬
‫انگلیسی‌ها بر اساس دستگاه کشش مدل ‪Instron‬‬
‫مبسوط داربست‬
‫چکیده محوری‬
‫فارسی و تنش‬
‫مقالهی‌متر‬
‫مقاله سانت‬
‫حسب‬ ‫معادله دربرمتن‬
‫شمارهداربست‬
‫همراهسطح‬ ‫مثتایپ به‬
‫مساحت‬ ‫استفاده ازگرم‪،‬‬
‫ه معادالت بربا حسب‬
‫‪ ،5566‬ساخت ایاالت متحده امریکا و برای ‪ 5‬نمونه از هر داربست‪،‬‬ ‫عادله و مربع و ضخامت داربست بر حسب میکرومتر می‌باشد‪.‬‬
‫معادله تایپ شده در ‪MathType‬‬
‫اندازه‌گیری شد‪ .‬به همین منظور بر اساس استاندارد ارائه شده توسط‬ ‫میزان تخلخل داربست‌های منفرد با توجه به این‌که دانسیته‌ی توده‌ی‬ ‫ارگیری‬
‫‌آید [‪:]23‬‬ ‫آن‌ها مشخص می‌باشد با استفاده از رابطه‌ی (‪ )2‬به‪m s‬‬
‫ایاالت متحده آمریکا‪‌ 3‬هر کدام از داربست‌ها به‌صورت مستطیلی‬ ‫ی‪‬‬ ‫‌دست م‬
‫‪A ‬‬ ‫صفحه ‪8‬‬
‫‪UN‬‬

‫‪AsT s‬‬
‫شکل به طول ‪ 2‬سانتی‌متر و عرض ‪ 0/5‬سانتی‌متر برش داده شد‪ .‬در‬
‫‪‬‬ ‫‪A‬‬ ‫‪‬‬
‫نهایت نمونه‌ها تا نقطه‌ی گسیختگی تحت نیروی کششی ‪ 10‬نیوتن‬ ‫‪‬‬
‫‪1 ‬‬ ‫‪ 100‬‬ ‫صفحه ‪)2( 8‬‬
‫‪‬‬ ‫‪bulk‬‬ ‫‪‬‬
‫و با سرعت ‪ ۲‬میلی‌متر بر دقیقه قرار گرفتند و خواص کششی آن‌ها‬
‫‪CO‬‬

‫محاسبه گردید‪.‬‬ ‫که در آن ‪ ρbulk‬معرف دانسیته‌ی توده و مقدار آن در پلیمرهای‬

‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪ ،‬پلی‌یورتان و پلی‌کاپروالکتون به ترتیب ‪gr/‬‬
‫‪ -5-3‬کرنش تسلیم‬ ‫‪ 1/gr/cm3699 ،1/cm325‬و ‪ 1/gr/cm317‬می‌باشد‪ .‬دانسیته‌ی توده‬
‫یکی دیگر از پارامترهای مهم که در آزمون کشش مورد ارزیابی‬ ‫در ساختارهای کامپوزیت که به‌روش الکتروریسی آمیخته ساخته‬
‫‪RR‬‬

‫قرار می‌گیرد‪ ،‬میزان کرنش در ساختارهای طراحی شده است‪ .‬این‬
‫کمیت میزان تغییر طول نمونه نسبت به طول اولیه‌ی آن را بر حسب‬
‫درصد بیان می‌کند‪ .‬کرنش در نقطه‌ی تنش کشش نهایی در واقع‬
‫‪EC‬‬
‫شده‌اند‪ ،‬با در نظر گرفتن دانسیته توده‌ی هر پلیمر و ترکیب‌درصد آن‬
‫در ساختار کامپوزیتی‪ ،‬محاسبه می‌گردد‪.‬‬
‫‪1‬‬
‫‪ -3-3‬طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه‬

‫میزان تغییر طول داربست در زمان تحمل حداکثر نیروی وارد شده‬
‫را بیان می‌کند‪.‬‬ ‫طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه بر پایه‌ی میزان جذب‬
‫تابش اشعه‌ی مادون قرمز و بررسی جهش‌های ارتعاشی مولکول‌ها و‬
‫‪ -6-3‬مدول‌ یانگ‬ ‫یون‌های چند اتمی‪ ،‬جهت تعیین گروه‌های عاملی پلیمرهای موجود در‬
‫‪TE‬‬

‫منحنی تنش بر حسب کرنش در آزمون کشش در واقع مهم‌ترین‬ ‫ترکیبات پلیمری صورت می‌گیرد ‪ .‬این روش برای تعیین و شناسایی‬
‫نتیجه این آزمون می‌باشد‪ .‬شیب این نمودار در ناحیه‌ی خطی یا‬ ‫ترکیبات آلی و گروه‌های عاملی موجود در یک نمونه به‌کار می‌رود‪.‬‬
‫االستیک‪ ،‬مدول‌یانگ نامیده می‌شود‪ .‬مدول یانگ نشان دهنده‌ی‬ ‫در پژوهش پیش‌رو از دستگاه ‪ Perkin Elmer C-92264‬جهت‬
‫‪D‬‬

‫میزان استحکام در ساختارهای منفرد و کامپوزیت می‌باشد‪ .‬در‬ ‫انجام این آزمون استفاده شده است‪ .‬به همین منظور مقدار مشخصی‬
‫پژوهش پیش‌رو با ترسیم نمودار تنش بر حسب کرنش برای هر نمونه‬ ‫از داربست‌های تولید شده با پتاسیم‌برمید ترکیب و فشرده می‌گردد‬
‫‪PR‬‬

‫و تعیین میانگین شیب ناحیه‌ی خطی در هر نمودار‪ ،‬میانگین آن‌ها‬ ‫و سپس توسط یک نگه‌دارنده در دستگاه طیف‌سنج و در محدوده‌ی‬
‫به‌عنوان مدول یانگ ساختارها و میزان استحکام آن‌ گزارش گردیده‬ ‫‪ cm-1400‬تا ‪ cm-14000‬قرار داده می‌شود‪.‬‬
‫است‪.‬‬
‫‪ -4-3‬تنش کششی نهایی‬
‫‪2‬‬
‫‪OO‬‬

‫‪ -7-3‬آنالیز آماری‬ ‫یکی از مهم‌ترین خواص مورد بررسی جهت تعیین کارایی‬
‫به‌منظور بررسی معنی‌دار بودن یا نبودن اختالف خواص‬ ‫ساختارهای کامپوزیت پلیمری‪ ،‬حداکثر نیروی کششی است که‬
‫اندازه‌گیری شده در ساختارهای طراحی شده‪ ،‬آنالیز آماری صورت‬ ‫داربست می‌تواند در راستای محور تحمل کند‪ .‬با توجه به رابطه‌ی‬
‫‪F‬‬

‫گرفت (با در نظر گرفتن حداقل ‪ 5‬تکرار در هر آزمایش)‪ .‬برای این‬ ‫مستقیم بین نیرو و ضخامت داربست‪ ،‬معموال به جای نیرو از نسبت‬
‫‪3  Association for the Advancement of Medical Instrumen-‬‬ ‫)‪1  Fourier Transform InfraRed spectroscopy (FTIR‬‬
‫)‪tation (ANSI/AAMI/ISO 7198:1998/2001‬‬ ‫‪)Ultimate Tensile Stress (UTS  2‬‬

‫‪531‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬

‫تصاویر نشان‌دهنده‌ی الیاف با مقیاس نانو و عاری از هرگونه مهره‬
‫یا جوش‌خورگی می‌باشد‪ .‬تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی به‬
‫دست آمده و نتایج ارائه شده در جدول ‪ 4‬که بر‌اساس آنالیزهای‬
‫انجام گرفته از طریق نرم‌افزار ‪ Image J‬به‌دست آمده است‪ ،‬نشان‬
‫داد میانگین قطر الیاف در ساختارهای کامپوزیت پلی‌کاپروالکتون‪/‬‬
‫پلی‌یورتان با ‪ %50 ،%25‬و ‪ %75‬از پلیمر پلی‌کاپروالکتون (شکل‌های‬
‫‪UN‬‬
‫منظور به کمک نرم‌افزار ‪ ،IBM SPSS Statistics 19‬از آزمون‬
‫‪2‬‬
‫آماری آنوا یک طرفه‪ 1‬و از روش مقایسه چندگانه‌‌ی بونفرونی‬
‫استفاده شد‪ .‬الزم به ذکر است که در این عملیات سطح اطمینان‬
‫‪ 95%‬جهت بررسی معنی‌دار بودن تفاوت‌ها در نظر گرفته شد‪.‬‬
‫نتایج نیز به‌صورت میانگین ‪ ±‬انحراف استاندارد‪ 3‬گزارش شده است‪.‬‬

‫‪(2‬د) تا ‪(2‬و)) به‌‌ترتیب ‪ 382 ± 83‬نانومتر ‪ 363 ± 85،‬نانومتر و‬ ‫‪ -4‬نتایج و بحث‬

‫‪ 372 ± 122‬نانومتر می‌باشد که از میانگین قطر الیاف در ساختارهای‬ ‫‪ -1-4‬بررسی ساختار و ریخت شناسی ساختارهای نانوالیافی‬
‫منفرد پلی‌کاپروالکتون (‪ 433 ± 80‬نانومتر(و پلی‌یورتان (‪470 ± 95‬‬ ‫منفرد پلی‌کاپروالکتون‪،‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت و ساختارهای‬
‫‪CO‬‬

‫نانومتر) کمتر است‪ .‬در حقیقت می‌توان ادعا نمود ساخت محلول‌های‬ ‫کامپوزیت دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬‬
‫پلیمری از این دو پلیمر و الکتروریسی آن تحت شرایط مندرج در‬ ‫پلی‌یورتان‬
‫‪‬‬
‫طراحی ساختارهای کامپوزیت دوتایی با میانگین‬ ‫جدول ‪ 3‬منجر به‬
‫شکل ‪ .1‬طرحوارهای از دستگاه الکتروریسی‬ ‫‪‬‬
‫‪‌Fig.‬های منفرد می‌گردد ولی مقدار این‬
‫‪ Schematic‬با‪1.‬نمونه‬ ‫تخلخل ‪design of electrospiining setup‬‬
‫کمتر درمقایسه‬ ‫الیاف‬ ‫قطر‬ ‫‪‬‬ ‫‪ -1-1-4‬تعیین میانگین قطر الیاف و‬
‫‪RR‬‬

‫اختالف خیلی قابل توجه نمی‌باشد‪.‬‬ ‫میکروسکوپ الکترونی روبشی (با در نظر گرفتن دو تکرار‬
‫تصاویر‪-3-‬‬
‫‪2‬‬
‫هم‌چنین بر‌اساس نتایج ارائه شده در جدول ‪ ،4‬مقدار تخلخل‬ ‫تصادفی از یک نمونه) مربوط به ساختارهای منفرد و کامپوزیت‬
‫‪.‬‬
‫در داربست‌های منفرد پلی‌کاپروالکتون ‪89 /1 ± 0/69%‬و بیشتر از‬ ‫دوتایی مطابق شکل‌های ‪(2‬الف) تا ‪(2‬ط) تهیه گردیده است‪.‬‬
‫ال‬ ‫د‬
‫‪EC‬‬

‫‪PCL‬‬ ‫‪PU‬‬ ‫‪PET‬‬ ‫)‪PCL/PU (75:25‬‬

‫‪TE‬‬

‫ه‬ ‫و‬
‫ز‬
‫‪D‬‬

‫)‪PCL/PU (50:50‬‬ ‫)‪PCL/PU (25:75‬‬ ‫)‪PET/PU (75:25‬‬ ‫)‪PET/PU (50:50‬‬

‫‪PR‬‬

‫ط‬ ‫ی‬

‫)‪PET/PU (25:75‬‬
‫‪OO‬‬

‫شکل ‪ .2‬تصاویر تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی روبشی مربوط به ساختارهای منفرد و کامپوزیت پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫یورتان و‬
‫‌یورتان(‪ ،)50:50‬و)‬ ‫کاپروالکتون‪/‬پلی‬
‫‌کاپروالکتون‪/‬پلی‬ ‫کامپوزیت پلی‬
‫)‪ ،(75:25‬ه)پلی‬ ‫منفردیو‌یورتان‬ ‫ساختارهای‬
‫‌ترفتاالت‪ ،‬بهد) پلی‬
‫‌کاپروالکتون‪/‬پل‬ ‫روبشی مربوط‬
‫الکترونیپلی‌اتیلن‬ ‫میکروسکوپ‬
‫‌یورتان‪ ،‬ج)‬ ‫تصویربرداری‬
‫‌کاپروالکتون‪ ،‬ب) پلی‬ ‫تصاویر‬
‫الف) پلی‬ ‫به‌ترتیب شکل ‪.2‬‬
‫ساختارهای‪:‬‬
‫یورتاپلنی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان(‪ ،(75 :25‬ح) پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان(‪ ،)50 :50‬ط) پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان(‪ (25:75‬و ی)‬ ‫‌یورتان(‪ ،(25:75‬ز)‬
‫یترفتاالت‪/‬پلی‬ ‫‌کاپروالکتون‪/‬پل‬
‫اتیلن‬ ‫پلی‬ ‫پلی‬
‫نمایی از داربست‌های رگی مصنوعی ساخته شده‬
‫‪Fig.‬‬ ‫یورتان( ‪2.‬‬
‫‪،)75:75‬‬ ‫کاپروالکتون‪/‬پلی ‪SEM‬‬
‫پلی‪image of the‬‬ ‫‪neat‬‬
‫‪ ،(and‬ه)‬ ‫‪hybrid‬‬
‫‪57:57‬‬ ‫‪structures‬یورتان )‬ ‫پلی )‪A‬‬
‫کاپروالکتون‪/‬پلی‬ ‫‪PCL,‬‬ ‫)‪ ،B‬د)‬ ‫اتیلن‪PU,‬‬
‫ترفتاالت‬ ‫پلی )‪C‬‬
‫‪PET,‬‬‫)‪ D‬ج)‬ ‫‪PCL75/PU25,‬‬
‫یورتان‪،‬‬ ‫‪E) PCL50/PU50‬‬
‫کاپروالکتون‪ ،‬ب) پلی‬ ‫‪F) PCL25/PU75,‬‬
‫ساختارهای‪ :‬الف) پلی‬ ‫بهترتیب‬
‫‪F‬‬

‫‪G) PET75/PU25, H) PET50/PU50, I) PET25/PU75 and K) artificial blood vessels‬‬

‫و) پلیکاپروالکتون‪/‬پلییورتان(‪ ،(57:57‬ز) پلیاتیلنترفتاالت‪/‬پلییورتان(‪ ،(57 :57‬ح) پلیاتیلنترفتاالت‪/‬پلییورتان(‪ ،)75 :75‬ط)‬
‫‪1  One-way ANOVA‬‬
‫ ‪2‬مصنوعی ساخته شده‬ ‫پلیاتیلنترفتاالت‪/‬پلییورتان(‪ (57:57‬و ی) نمایی از داربستهای‬
‫‪Bonferroni‬رگی‬
‫‪3  Mean ± STD‬‬
‫‪Fig. 2. SEM image of the neat and hybrid structures A) PCL, B) PU, C) PET, D) PCL75/PU25, E) PCL50/PU50‬‬
‫‪F) PCL25/PU75, G) PET75/PU25, H) PET50/PU50, I) PET25/PU75 and K) artificial blood vessels‬‬
‫‪532‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬

‫ین قطر الیاف و تخلخل در ساختارهای منفرد و کامپوزیت پلیکاپروالکتون‪/‬پلییورتان و‬

‫‪ -2-1-4‬طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز‬ ‫جدول ‪ .4‬میانگین قطر الیاف و تخلخل در ساختارهای منفرد و کامپوزیت‬
‫ت‪/‬پلییورتان‬
‫پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫تبدیل فوریه مادون قرمز مربوط به‬ ‫نتایج آزمون طیف‌سنجی‬ ‫‪Table 4. The average fiber diameter and porosity of neat‬‬
‫‪Table 4. The average fiber diameter and porosity of neat structures and PCL/PU, PET/PU hybrid‬‬
‫‪structures and PCL/PU, PET/PU hybrid structures‬‬
‫ساختارهای منفرد و کامپوزیت دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان‬
‫تخلخل‬ ‫میانگین قطر الیاف‬ ‫نمونه‬
‫و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان در شکل ‪ 3‬ارائه گردیده است‪ .‬نتایج‬ ‫(‪)%‬‬ ‫(‪)nm‬‬
‫به‌دست آمده نشان می‌دهد که پیک‌های اصلی در تمام ساختارها‬ ‫‪84/1 ± 2/64‬‬ ‫‪999 ± 82‬‬ ‫‪PCL‬‬
‫(منفرد و مرکب) در محدوده‌های ‪ 1000-1800 cm‬و ‪-cm 2800‬‬
‫‪-1‬‬ ‫‪-1‬‬
‫‪69/2 ± 2/96‬‬ ‫‪922 ± 45‬‬ ‫‪PU‬‬
‫‪UN‬‬

‫‪ 3500‬قابل مشاهده هستند‪ .‬با توجه به شباهت ساختار مولکولی‬ ‫‪29/22 ± 1/92‬‬ ‫‪929 ± 99‬‬ ‫‪PET‬‬
‫دو پلیمر پلی‌کاپروالکتون و پلی‌یورتان‪ ،‬گروه‌های عاملی کربونیل‬ ‫‪81/2 ± 1/22‬‬ ‫‪920 ± 100‬‬ ‫(‪PCL/PU )25:05‬‬
‫‪28/8 ± 9/02‬‬ ‫‪969 ± 85‬‬ ‫(‪PCL/PU )52:52‬‬
‫کتونی ‪( C=O‬محدوده‌ی ‪( -CH2 ،)1725-1705 cm-1‬محدوده‌ی‬
‫‪29/9 ± 2/15‬‬ ‫‪980 ± 89‬‬ ‫(‪PCL/PU )05:25‬‬
‫‪CO‬‬

‫‪ -CH2 )3000-2850 cm-1‬متقارن در محدوده ‪ 2864 cm-1‬و‬

‫‪64/52 ± 0/92‬‬ ‫‪952 ± 84‬‬ ‫(‪PET/PU )25:05‬‬
‫‪-2‬نامتقارن در محدوده ‪ 2942 cm-1‬و ‪( C-O‬محدوده‌ی ‪cm-1‬‬ ‫‪CH‬‬

‫‪65/22 ± 1/52‬‬ ‫‪964 ± 41‬‬ ‫(‪PET/PU )52:52‬‬

‫‪ )1300-1000‬برای پلی‌کاپروالکتون و گروه‌های عاملی کربونیل‬ ‫‪58/62 ± 9/10‬‬ ‫‪999 ± 49‬‬ ‫(‪PET/PU )05:25‬‬
‫کتونی ‪( C=O‬محدوده‌ی ‪( O-H ،)1750-1730 cm-1‬محدوده‌ی‬
‫‪RR‬‬

‫مقدار تخلخل در داربست‌های منفرد پلی‌یورتان ‪63/0 ± 0/46 %‬‬

‫‪ )3400-3200 cm-1‬و ‪( C-O‬محدوده‌ی ‪)1300-1000 cm-1‬‬
‫است‪ .‬بر این اساس می‌توان گفت در ساختارهای کامپوزیت دوتایی‬
‫یورتانهرو کدام در پیک‌های خاصی قابل مشاهده هستند‪.‬‬ ‫‌یورتان‬ ‫مکانیکی (حداکثر تحمل نیرو‪ ،‬تنش‪ ،‬کرنش و مدولیانگ) در ساختارهای منفرد و کامپوزیت پلی برای پلی‬
‫کاپروالکتون‪/‬پلی‬
‫یورتانپلیمر پلی‌کاپروالکتون‬ ‫مقدار‬‫افزایش‪/‬پلی‬ ‫‌یورتان با‬
‫اتیلنترفتاالت‬ ‫پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی پلی‬
‫آزمون طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز مربوط به ساختارهای‬
‫میزان تخلخل افزایش و با افزایش مقدار پلیمر پلی‌یورتان تخلخل‬
‫‪EC‬‬

‫‌ترفتاالت و پلی‌یورتان و ساختارهای کامپوزیت‬ ‫‌اتیل‪5.‬ن‪Table‬‬

‫‪ properties (maximum load, stress, strain and Young’s Modulus) in neat stru‬منفرد پلی‬
‫‪Mechanical‬‬
‫‪PCL/PU and PET/PU hybrid structure‬‬ ‫کاهش می‌یابد‪.‬‬
‫دوتایی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان انجام و نتایج آن در شکل‬
‫هم‌چنین آنالیز تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی به‌دست‬
‫‪(3‬ب) ارائه شده است‪ .‬با توجه به ساختار مولکولی هر دو پلیمر‪،‬‬
‫کامپوزیت مدولیانگ‬
‫ساختارهاینهایی‬
‫کرنش‬ ‫نهاییدر‬
‫الیاف‬
‫آمده نشان می‌دهدنیرومیانگین قطرتنش‬
‫گروه‌های عاملی کربونیل کتونی (محدوده‌ی ‪،) 1725-1705 cm-1‬‬ ‫نمونه‬
‫‪TE‬‬

‫ساختارهای منفرد (‪)MPa‬‬

‫(‪)%‬‬ ‫به‬ ‫‌یورتان‪)MPa‬‬
‫نسبت‬ ‫(‬ ‫ی‬ ‫دوتایی پلی‌اتیلن )‪(N‬‬
‫‌ترفتاالت‪/‬پل‬
‫‪( C-H‬محدوده‌ی ‪ )3000-2850 cm-1‬و ‪( C-O‬محدوده‌ی ‪cm-1‬‬
‫‪9/82 ±2 /11‬‬‫اختصاص‬ ‫خود‪190‬‬‫کمتری را به‪± 12‬‬‫مقادیر‪0/2 ± 2‬‬
‫‌یورتان ‪/99‬‬‫‪±‬ی‪2/22‬‬‫‪ 16‬پل‬
‫‌ترفتاالت‪ /‬و‬
‫‪28‬‬ ‫‪PCL‬ی‌اتیلن‬
‫پل‬
‫‪ )1300-1000‬برای پلیمر پلی‌یورتان و گروه‌های عاملی استری‬
‫‪1/02 ± 2/94‬‬ ‫‪901 ± 21‬‬ ‫‪9/14 ± 2/59‬‬ ‫‪2/06 ± 2/46‬‬
‫‪PU‬داده‌ است که البته مقدار این اختالف قابل توجه نمی‌باشد‪ .‬ساختارهای‬
‫(محدوده‌ی ‪( C-H ،)1750-1730  cm-1‬محدوده‌ی ‪-2850 cm-1‬‬ ‫‪18/20 ± 1/8‬‬ ‫‪122 ± 8‬‬ ‫‪9/29 ± 2/95‬‬ ‫‪12/29 ± 2/25‬‬ ‫‪PET‬‬
‫‪D‬‬

‫‪74/00‬‬ ‫‪±‬‬ ‫‪1/37‬‬ ‫‪%‬‬ ‫باالتر‬ ‫تخلخل‬ ‫‪(2‬ج))‬ ‫(شکل‬ ‫منفرد پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‬
‫‪( O-H ،)3000‬محدوده‌ی ‪ )3500-3400 cm  ‬و ‪( C-N‬محدوده‌ی‬
‫‪-1‬‬
‫‪09/22 ± 9/90‬‬ ‫‪121 ± 19‬‬ ‫‪19/29 ± 9/92‬‬ ‫‪14/94 ± 9/81‬‬ ‫(‪PCL/PU)25:05‬‬
‫ساختار‬
‫‪-1 ± 2/59‬‬
‫‪6/29‬‬ ‫به‬ ‫نسبت‬
‫‪088 ± 10‬‬ ‫را‬ ‫نانومتر‬ ‫‪403‬‬
‫‪9 ± 2/66‬‬ ‫‪±‬‬ ‫‪44‬‬ ‫کمتری‬ ‫الیاف‬
‫‪0/29 ± 2/99‬‬ ‫قطر‬ ‫میانگین‬
‫‪PCL/PU‬‬ ‫(‪ )52:52‬و‬
‫‪ )1400-1300 cm‬نیز برای پلیمر پلی‌اتیلن‌ترفتاالت هر کدام در‬
‫‪PR‬‬

‫‪5/96 ± 1/68470 ±021‬‬ ‫الیاف‪95 ±‬‬

‫میانگین‪5/‬قطر ‪85‬‬
‫‪(2‬ب)) با‪48 ± 1/01‬‬ ‫(شکل‬
‫‪4/81‬‬ ‫‪PCL/PU‬پلی‌یورتان‬
‫‪± 1/60‬‬ ‫(‪ )05:25‬منفرد‬
‫ک‌های خاصی قابل مشاهده هستند‪ .‬هم‌چنین مطابق شکل ‪،3‬‬ ‫پی‬
‫‪14/92 ± 0/29‬‬‫‪988‬مطابق‬‫‌چنین‬‫م‪±‬‬‫ی‌دهند‪09.‬ه‪5/‬‬ ‫نشان م‬
‫‪0/66‬‬ ‫‪± 2/94‬‬‫‪63/00 ±2/11‬‬‫‪0/46‬‬ ‫‪PET/PU‬و تخلخل‬
‫‪± 1%/50‬‬ ‫(‪ )25:05‬نانومتر‬
‫پیک‌های مربوط به گروه‌های عاملی کربونیل‪ C-H ،‬و ‪ C-O‬به ترتیب‬
‫‪91/92 ± 9/91‬‬‫‪994‬ی‌یورتان‬ ‫‌اتیلن ‪± 85‬‬
‫‌ترفتاالت‪/‬پل‬ ‫ی‪14‬‬ ‫‪/25‬‬‫دوتایی‪ ±‬پل‬ ‫ساختار‪92/88 ±‬‬
‫کامپوزیت ‪9/02‬‬ ‫‪(2‬ز) ‪4/01‬‬ ‫‪PET/PU‬‬
‫(‪ )52:52‬شکل‬
‫در اعداد موجی ‪ 2924 cm-1 ،1725 cm-1‬و ‪ 1108 cm-1‬در‬
‫‪9/18 ± 2/24‬‬ ‫‪901± 51/95‬‬ ‫‪4/09 ± 2/61‬‬ ‫‪18/62 ± 9/28‬‬ ‫(‪PET/PU)05:25‬‬
‫(‪ )75:25‬کمترین میانگین قطر الیاف (‪ )357 ± 89 nm‬و باالترین‬
‫‪OO‬‬

‫پلیمر پلی‌یورتان و پیک‌های مربوط به گروه‌های عاملی استر‪C-H ،‬‬

‫تخلخل ( ‪ )69/50 ± 2/3%‬را به‌خود اختصاص داده است‪ .‬هم‌چنین‬
‫و ‪ C-O‬در نواحی ‪ 2925 cm-1 ،1723 cm-1‬و ‪1101 cm-1‬‬
‫پلیمر پلی‌اتیلن‌ترفتاالت (شکل ‪(2‬ط))‬ ‫‪0‬‬ ‫ساختار کامپوزیت با ‪ %25‬از‬
‫در پلیمر پلی‌اتیلن‌ترفتاالت مشاهده می‌شوندکه همگی به وضوح در‬
‫کمترین میانگین قطر الیاف (‪ )343 ± 94 nm‬کمترین مقدار تخلخل‬
‫شکل مربوطه قابل مشاهده می‌باشد‪ .‬گروه عاملی ‪ C-O-C‬در دوحالت‬
‫‪F‬‬

‫( ‪ )58/60 ± 5/12%‬را در بین ساختارهای کامپوزیت دارا می‌باشد‪.‬‬

‫متقارن و نامتقارن در نواحی ‪ 1293 cm-1‬و ‪ cm-11162‬قابل‬
‫مشاهده می‌باشد‪ .‬در شکل‌های ‪(3‬الف) و ‪(3‬ب) پیک‌های مربوط به‬

‫‪533‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬
‫‪UN‬‬
‫‪CO‬‬
‫‪RR‬‬

‫شکل ‪ .3‬نمودار طیف‌سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز‪ :‬الف) ساختارهای کامپوزیت پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و ب) ساختارهای کامپوزیت پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫‪EC‬‬

‫‪ Fig.‬کامپوزیت‬
‫ساختارهای‬ ‫یورتان و‬
‫‪3. FTIR‬‬ ‫کاپروالکتون‪/‬پلی‬
‫‪spectra‬‬ ‫کامپوزیت پلی‬
‫‪of A) PCL/PU‬‬ ‫ساختارهای‬
‫‪hybrid‬‬ ‫)‪B‬قرمز‪ :‬ال‬
‫‪structure,‬‬ ‫مادون‬ ‫تبدیل فوریه‬
‫‪PET/PU‬‬ ‫‪ structure‬سنجی‬
‫‪hybrid‬‬ ‫شکل ‪ .3‬نمودار طی‬
‫پلیاتیلنترفتاالت‪/‬پلییورتان‬
‫ساختارهای کامپوزیتی‬ ‫‌یانگ در‬
‫‪Fig. 3. FTIR‬‬ ‫مدول‬
‫‪spectra‬‬ ‫‪ PCL/PU‬و‬
‫)‪of A‬‬ ‫نیرو‪ ،‬تنش‬ ‫تحمل‬
‫‪hybrid‬‬ ‫‪B) PET/PU‬حداکثر‬
‫‪structure,‬‬ ‫‪hybrid‬ن‌ها‪،‬‬
‫مربوط به آ‬ ‫گروه‌های عاملی تمام ساختارها به همراه عدد موجی‬
‫‪structure‬‬

‫با ترکیب‌درصد ‪ %75‬و ‪ %25‬از پلیمر پلی‌کاپروالکتون نسبت به‬ ‫مشخص گردیده است‪.‬‬
‫‪TE‬‬

‫ساختارهای منفرد پلی‌کاپروالکتون و پلی‌یورتان روند افزایشی را نشان‬

‫می‌دهد‪ .‬در ساختار (‪ )50:50‬پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان میزان تحمل‬ ‫‪ -2-4‬بررسی خواص مکانیکی ساختارهای منفرد و کامپوزیت‬
‫نیرو نسبت به ساختارهای منفرد روند کاهشی و مدول یانگ وکرنش‬ ‫‪ -1-2-4‬محاسبه تنش کششی‪ ،‬کرنش و مدول‌یانگ در‬
‫ساختارهای منفرد و کامپوزیت پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان‬
‫‪D‬‬

‫نسبت به ساختارهای منفرد پلی‌کاپروالکتون روند افزایشی را به دنبال‬

‫داشته است‪ .‬مقدار کرنش در ساختارهای منفرد پلی‌کاپروالکتون و‬ ‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫پلی‌یورتان به‌ترتیب ‪142 ± 17 %‬و ‪ 321 ± 71 %‬و در ساختارهای‬ ‫نتایج به‌دست آمده از انجام آزمون کشش در ساختارهای منفرد و‬
‫‪PR‬‬

‫کامپوزیت پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان با ‪ %50 ،%25‬و ‪ %75‬از پلیمر‬ ‫کامپوزیت دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان در جدول ‪ 5‬و شکل‌های‬
‫پلی‌کاپروالکتون به ترتیب‪ 288 ± 12 % ،271 ± 85 %‬و ‪± 14 %‬‬ ‫‪(4‬الف) و ‪(4‬ج) ارائه گردیده است‪ .‬بر اساس نتایج ارائه شده در جدول‬
‫‪ ،101‬گزارش شده است‪.‬‬ ‫‪ ،5‬در ساختار کامپوزیت با ‪ %75‬از پلیمر پلی‌کاپروالکتون مقادیر‬
‫‪OO‬‬

‫آنالیز آماری انجام گرفته نشان می‌دهد که بین تنش نهایی‬
‫ساختار کامپوزیت دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان با ‪ %75‬از‬
‫پلیمر پلی‌کاپروالکتون با تمام ساختارها (منفرد و کامپوزیت) تفاوت‬
‫معناداری (‪ )P-value > 0/05‬وجود دارد‪ .‬هم‌چنین بین مدول‌یانگ‬
‫تحمل نیرو‪19/39 ± 4/ 81‬نیوتن‪ ،‬تنش ‪ /74 ± 4/47‬مگاپاسکال ‪ 14‬و‬
‫مدول‌یانگ ‪ 23 ± 3/42‬مگاپاسکال گزارش شده است‪ .‬در ساختارهای‬
‫کامپوزیتی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان‪ ،‬ساختار با ‪ %75‬از پلیمر‬
‫پلی‌کاپروالکتون بیشترین مدول‌یانگ ‪23 /00 ± 3/42‬مگاپاسکال‬
‫‪F‬‬

‫در تمام ساختارهای منفرد و کامپوزیت تفاوت معناداری (‪> 0/05‬‬ ‫و ساختار با ‪ %25‬از پلیمر پلی‌کاپروالکتون کمترین مقدار مدول‬
‫‪ )P-value‬دیده می‌شود‪ .‬در مورد پارامتر کرنش نیز تفاوت معناداری‬ ‫یانگ ‪ 5/46 ± 1/68‬مگاپاسکال را نشان می‌دهد‪ .‬هم‌چنین مقدار‬

‫‪534‬‬
 ‫جدول ‪ .5‬خواص مکانیکی (حداکثر تحمل نیرو‪ ،‬تنش‪ ،‬کرنش و مدولیانگ) در ساختارهای منفرد و کامپوزیت پلیکاپروالکتون‪/‬پلییورتان و‬
‫سالن ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬ ‫پلی‪،4‬‬
‫یورتا‬ ‫شماره‬ ‫اتیلندوره ‪،50‬‬
‫ترفتاالت‪/‬‬ ‫امیرکبیر‪،‬‬
‫نشریه مهندسی مکانیک پلی‬

‫‪Table 5. Mechanical properties (maximum load, stress, strain and Young’s Modulus) in neat structure and‬‬
‫‪PCL/PU‬‬
‫‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬ ‫‪and‬‬‫‪PET/PU‬پلی‬
‫‌اتیلن‬ ‫‪hybrid‬ی‌یورتان و‬ ‫‪structure‬‬
‫‌کاپروالکتون‪/‬پل‬
‫جدول ‪ .5‬خواص مکانیکی (حداکثر تحمل نیرو‪ ،‬تنش‪ ،‬کرنش و مدول‌یانگ) در ساختارهای منفرد و کامپوزیت پلی‬
‫‪Table 5. Mechanical properties (maximum load, stress, strain and Young’s Modulus) in neat structure and PCL/PU and PET/‬‬
‫‪PU hybrid structure‬‬
‫مدولیانگ‬ ‫کرنش نهایی‬ ‫تنش نهایی‬ ‫نیرو‬
‫نمونه‬
‫(‪)MPa‬‬ ‫(‪)%‬‬ ‫(‪)MPa‬‬ ‫)‪(N‬‬
‫‪9/82 ±2 /11‬‬ ‫‪190 ± 12‬‬ ‫‪0/2 ± 2/99‬‬ ‫‪2/22 ± 16/28‬‬ ‫‪PCL‬‬
‫‪1/02 ± 2/94‬‬ ‫‪901 ± 21‬‬ ‫‪9/14 ± 2/59‬‬ ‫‪2/06 ± 2/46‬‬ ‫‪PU‬‬
‫‪18/20 ± 1/8‬‬ ‫‪122 ± 8‬‬ ‫‪9/29 ± 2/95‬‬ ‫‪12/29 ± 2/25‬‬ ‫‪PET‬‬
‫‪UN‬‬

‫‪09/22 ± 9/90‬‬ ‫‪121 ± 19‬‬ ‫‪19/29 ± 9/92‬‬ ‫‪14/94 ± 9/81‬‬ ‫(‪PCL/PU)25:05‬‬

‫‪6/29 ± 2/59‬‬ ‫‪088 ± 10‬‬ ‫‪9 ± 2/66‬‬ ‫‪0/29 ± 2/99‬‬ ‫(‪PCL/PU)52:52‬‬
‫‪5/96 ± 1/68‬‬ ‫‪021 ± 85‬‬ ‫‪5/48 ± 1/01‬‬ ‫‪4/81 ± 1/60‬‬ ‫(‪PCL/PU)05:25‬‬
‫‪14/92 ± 0/29‬‬ ‫‪988 ± 5/09‬‬ ‫‪0/66 ± 2/94‬‬ ‫‪2/11 ± 1/50‬‬ ‫(‪PET/PU)25:05‬‬
‫‪CO‬‬

‫‪91/92 ± 9/91‬‬ ‫‪994 ± 85‬‬ ‫‪14/25 ± 9/02‬‬ ‫‪92/88 ± 4/01‬‬ ‫(‪PET/PU)52:52‬‬

‫‪9/18 ± 2/24‬‬ ‫‪901± 51/95‬‬ ‫‪4/09 ± 2/61‬‬ ‫‪18/62 ± 9/28‬‬ ‫(‪PET/PU)05:25‬‬

‫(‪ )P-value > 0/05‬بین مقادیر مربوط به ساختارهای منفرد ‪ 0‬نسبت به ساختارهای منفرد پلی‌اتیلن‌ترفتاالت و پلی‌یورتان افزایش‬
‫‪RR‬‬

‫پیدا کرده است‪ .‬هم‌چنین ساختار با مقدار مساوی از هر دو پلیمر )‬ ‫پلی‌کاپروالکتون و پلی‌یورتان با ساختار کامپوزیت پلی‌کاپروالکتون‪/‬‬
‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان (‪ ))50:50‬باالترین میزان تحمل نیرو ‪21‬‬ ‫پلی‌یورتان (‪ )75:25‬مشاهده می‌گردد‪.‬‬
‫‪ 40/88 ± 9/‬نیوتن‪ ،‬باالترین مقدار تنش ‪19 /05 ± 3/20‬مگاپاسکال‬ ‫نتایج انجام تست کشش در مورد ساختارهای منفرد و کامپوزیت‬
‫‪EC‬‬

‫و باالترین مدول‌یانگ ‪ 41/4 ± 3/31‬مگاپاسکال را بین داربست‌های‬ ‫دوتایی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان که به‌صورت آمیخته الکتروریسی‬
‫منفرد و کامپوزیت به خود اختصاص داده است‪.‬‬ ‫گردیده‌اند نیز در جدول ‪ 4‬ارائه شده است‪ .‬هم‌چنین شکل‌های ‪(4‬ب)‬
‫باال بودن همزمان مقدار کرنش و مدول یانگ درساختارهای‬ ‫و ‪(4‬د) منحنی های تنش‪-‬کرنش و مدول‌یانگ در ساختارهای منفرد‬
‫‪TE‬‬

‫کامپوزیت پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان که شامل ‪ %75‬و ‪ %50‬از‬ ‫و کامپوزیت دوتایی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان را نشان می‌دهد‪.‬‬
‫پلیمر پلی‌اتیلن‌ترفتاالت است‪ ،‬نشان‌دهنده‌ی باال بودن انطعاف‌پذیری‬ ‫بر‌اساس نتایج ارائه شده در جدول ‪ 4‬در ساختارهای کامپوزیت‬
‫و استحکام باال در این ساختارها می‌باشد‪ .‬دلیل مورد بیان شده‬ ‫دوتایی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان با ‪ %50 ،%25‬و ‪ %75‬از پلیمر‬
‫‪D‬‬

‫اتصاالت درونی و انقباض ذاتی پلیمر پلی‌یورتان و خاصیت ذاتی آن‬ ‫پلی‌یورتان محدوده‌ی تغییرات حداکثر نیرو‪ ،‬تنش‪ ،‬کرنش و مدول‬
‫در مستحکم کردن الیاف پلیمرهای دیگر است‪ .‬هم‌چنین در داربست‬ ‫یانگ به ترتیب ‪ 7/11 ± 1/52‬تا ‪ 40/88 ± 9/21‬نیوتن‪± 0/39 ،‬‬
‫کامپوزیت با ترکیب‌درصد باالتر از پلیمر پلی‌اتیلن‌ترفتاالت میزان‬ ‫‪ 2/66‬تا ‪ 19/05 ± 3/20‬مگاپاسکال‪ 339 ± 85 ،‬تا ‪421± 51/35‬‬
‫‪PR‬‬

‫مدول‌یانگ ‪ 19/3 ± 2/04‬مگاپاسکال شباهت زیادی به این مقادیر‬ ‫درصد و ‪ 3/18 ± 0/09‬تا ‪ 41/40 ± 3/31‬مگاپاسکال به‌دست آمده‬
‫در ساختار منفرد پلی‌اتیلن‌ترفتاالت ‪ 18/02 ± 1/8‬مگاپاسکال دارد‪.‬‬ ‫است‪ .‬نتایج نشان می‌دهد مقدار تحمل نیرو و تنش در ساختارهای‬
‫نتایج نشان می دهد ساختارهای کامپوزیت در حالت آمیخته‬ ‫کامپوزیت پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان (‪ )25:75‬و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬‬
‫‪OO‬‬

‫می‌توانند خواصی از خود نشان دهند که قابل پیش‌بینی نباشد و‬
‫فاصله زیادی از خواص پلیمرهای تشکیل دهنده‌ی آن‌ها داشته باشد‪.‬‬
‫بر اساس آنالیز آماری انجام گرفته تفاوت معناداری (‪)P-value >0/05‬‬
‫بین مقدار تنش و کرنش در ساختار منفرد پلی‌اتیلن‌ترفتاالت با‬
‫پلی‌یورتان (‪ )50:50‬نسبت به ساختارهای منفرد پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‬
‫و پلی‌یورتان افزایش پیدا کرده است‪ .‬هم‌چنین مقدار مدول‌یانگ‬
‫در ساختارهای کامپوزیت پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان (‪ )75:25‬و‬
‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان (‪ )50:50‬نسبت به ساختارهای منفرد‬
‫‪F‬‬

‫ساختار منفرد پلی‌یورتان و تمام ساختارهای کامپوزیت دوتایی‬ ‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت و پلی‌یورتان روند افزایشی را به دنبال داشته است‪.‬‬
‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان مشاهده می‌شود‪ .‬هم‌چنین بررسی‬ ‫کرنش در تمام ساختارهای کامپوزیت پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬

‫‪535‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬
‫‪UN‬‬
‫‪CO‬‬
‫‪RR‬‬
‫‪EC‬‬
‫‪TE‬‬

‫شکل ‪ .4‬الف) منحنی تنش‪ -‬کرنش ساختار کامپوزیت پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان ‪ ،‬ب) منحنی تنش‪ -‬کرنش ساختار کامپوزیت پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‪ ،‬ج) مدول‌یانگ‬
‫ساختار کامپوزیت‬‫‌یورتان‪.‬‬‫‌ترفتاالت‪/‬پلی‬
‫کرنش‬ ‫ن تنش‪-‬‬ ‫کامپوزیت پلی‌اتیل‬
‫منحنی‬ ‫ساختار‬
‫یورتان ‪،‬‬ ‫پلید) مدول‌یانگ‬
‫کاپروالکتون‪/‬پلی‬ ‫‌یورتان و‬
‫‌کاپروالکتون‪/‬پلی‬
‫کامپوزیت‬ ‫کامپوزیت پلی‬
‫کرنش ساختار‬ ‫شکل ‪ .4‬ال ساختار‬
‫منحنی تنش‪-‬‬
‫‪Fig 4. Stress-strain curve of A) PCL/PU hybrid structure, B) PET/PU hybrid structure and Young’s Modulus of C) PCL/PU‬‬
‫یورتان و د مدولیانگ ساختار کامپوزیت‬ ‫‪hybrid‬‬‫کاپروالکتون‪/‬پلی‬
‫پلی)‪structure, D‬‬ ‫‪hybrid‬کامپوزیت‬
‫‪PET/PU‬‬ ‫‪structure‬ساختار‬
‫پلیاتیلنترفتاالت‪/‬پلییورتان‪ ،‬مدولیانگ‬
‫‪D‬‬

‫پلیاتیلنترفتاالت‪/‬پلییورتان‪.‬‬
‫منفرد و تقریبا نزدیک به آن‌ها به‌دست آمده است‪ .‬مقایسه ساختار‬ ‫مقادیر به‌دست امده برای مدول‌یانگ نشان می‌دهد که اختالف‬
‫‪Fig 4. Stress-strain curve of A) PCL/PU hybrid structure, B) PET/PU hybrid structure and Young’s Modulus of‬‬
‫‌کاپروالکتون‪/‬‬
‫دوتایی پلی‬
‫‪C) PCL/PU‬‬ ‫کامپوزیت‪hybrid‬‬ ‫‌های‬
‫‪structure,‬‬ ‫نمونه‬
‫)‪D‬‬ ‫‌شناسی در‬
‫‪PET/PU‬‬ ‫ریخت‬
‫‪hybrid‬‬ ‫و‬
‫‪structure‬‬ ‫معناداری (‪ )P-value >0/05‬بین مقدار مدول‌یانگ در ساختارهای‬
‫‪PR‬‬

‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان ساخته شده با روش‬ ‫پلی‌یورتان و‬ ‫منفرد پلی‌اتیلن‌ترفتاالت و پلی‌یورتان با ساختارهای کامپوزیت دوتایی‬
‫الکتروریسی آمیخته نشان می‌دهد‪ ،‬استفاده از این روش منجر به‬ ‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان با ترکیب‌درصد ‪ %25‬و ‪ %50‬از پلیمر‬
‫طراحی ساختارهای کامپوزیت با میانگین قطرالیاف بهینه در محدوده‬ ‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت وجود دارد‪.‬‬
‫‪OO‬‬

‫‪ 343 ± 94‬نانومتر تا ‪ 382 ± 83‬نانومتر می‌گردد و با توجه به‬

‫اینکه بافت‌های طبیعی ماتریس برون سلولی ساختاری سه بعدی و‬ ‫‪ -5‬نتیجه‌گیری‬
‫دربرگیرنده الیاف پروتئینی و پلی ساکاریدی با قطر ‪ 50-500‬نانومتر‬ ‫ساختارهای کامپوزیت تولید شده در این مطالعه با در نظر گرفتن‬
‫هستند مقادیر به دست آمده مورد قبول می‌باشند‪ .‬میزان تخلخل در‬ ‫ترکیب‌درصدهای بکار رفته منجر به تولید الیاف با مقیاس نانو و‬
‫‪F‬‬

‫این داربست‌ها مقدار قابل قبولی داشته و مقدار آن در ساختارهای‬ ‫عاری از هر گونه بید‪ ،‬مهره و جوش‌خوردگی گردید‪ .‬میانگین قطر‬
‫کامپوزیتی دوتایی تقریبا نزدیک به تخلخل پلیمری است که باالترین‬ ‫الیاف در این ساختارها کمتر از میانگین قطر الیاف در ساختارهای‬

‫‪536‬‬
 ‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‪ ،‬دوره ‪ ،50‬شماره ‪ ،4‬سال ‪ ،1397‬صفحه ‪ 525‬تا ‪532‬‬
‫می‌دهد در صورتیکه انتظار می‌رود ساختارهای پلی‌کاپروالکتون‪/‬‬
‫پلی‌یورتان به دلیل ماهیت انعطاف پذیر پلیمر پلی‌کاپروالکتون نسبت‬
‫به پلیمر پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪،‬کرنش بیشتری را نشان دهند‪ .‬دلیل مورد‬
‫بیان شده ناشی از این است که در ترکیب پلیمرهای پلی‌کاپروالکتون‬
‫و پلی‌یورتان در ترکیب درصدهای خاصی از دو پلیمر اتصاالت ذاتی‬
‫مستحکمی شکل می‌گیرد که منجر به استحکام در ساختار می‌گردد‬
‫‪UN‬‬
‫و میزان انعطاف‌پذیری و خاصیت کشسانی پلیمر پلی‌یورتان را کاهش‬
‫می‌دهد‪ .‬در ساختارهای کامپوزیتی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫بصورت هم‌زمان مقادیر باالیی از مدول یانگ (استحکام) و کرنش‬
‫‪CO‬‬
‫(انعطاف‌پذیری) مشاهده می‌گردد که به دلیل توانایی الیاف پلیمر‬
‫پلی‌یورتان در ایجاد استحکام همراه با انعطاف‌پذیری در ساختار‬
‫می‌باشد‪ .‬به بیانی دیگر با توجه به اینکه پلیمر پلی‌یورتان از دو جزء‬
‫نرم و سخت تشکیل شده است وقتی در مجاورت پلیمر مستحکی‬
‫‪RR‬‬
‫مانند پلی‌اتیلن‌ترفتاالت قرار می‌گیرد قسمت نرم آن بواسطه‬
‫ماهیت نرم و انقباضات ذاتی خود منجر به مستحکم تر شدن الیاف‬
‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت می‌شود و مانع از گسیختگی زود هنگام الیاف در‬
‫‪EC‬‬
‫ساختار کامپوزیتی می‌گردد و در عین حال جزء سخت آن استحکام‬
‫مضاعف را در ساختار ایجاد می‌کند‪ .‬با توجه به نتایج به‌دست آمده‬
‫رفتار پلیمر پلی‌یورتان در ساختارهای کامپوزیت (که به ماهیت ذاتی‬
‫و حضور جز نرم و سخت در ساختار پلی‌یورتان برمی‌گردد) وابسته‬
‫‪TE‬‬
‫به رفتار پلیمری است که در ساختار کامپوزیت در مجاورت آن قرار‬
‫می‌گیرد‪ .‬به‌همین دلیل در ساختارکامپوزیت دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬‬
‫پلی‌یورتان با وجود حضور پلیمر پلی‌یورتان در ساختار‪ ،‬حالت مشابهی‬
‫‪D‬‬
‫با ساختارهای پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان مشاهده نمی‌شود‪ .‬این‬
‫تفاوت مربوط به تفاوت‌های ساختاری پلیمرهای پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‬
‫و پلی‌کاپروالکتون است که در ساختار در کنار پلی‌یورتان قرار گرفته‬
‫است‪ .‬نتایج نشان می‌دهد ساختارهای پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان‬
‫خواص مکانیکی مطلوب‌تری را نسبت به ساختارهای کامپوزیت‬
‫پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان نشان می‌دهند‪.‬‬
‫باالتری دارد ولی هنگامی که این دو پلیمر در ساختارهای کامپوزیتی‬
‫تشکر و قدردانی‬
‫از حوزه معاونت پژوهشی دانشگاه سیستان و بلوچستان برای‬
‫تامین هزینه این تحقیق سپاسگذاری می‌گردد‪.‬‬
‫به ساختارهای پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان مقادیر بیشتری را نشان‬
‫‪537‬‬
‫ترکیب‌درصد را در ساختار به خود اختصاص داده است‪ .‬از نظر میزان‬
‫تخلخل نیز نتایج نشان می‌دهد که ساختارهای کامپوزیت دوتایی‬
‫پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان تخلخل باالتری را نسبت به ساختارهای‬
‫دوتایی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان دارا می‌باشند که ناشی از حضور‬
‫پلی‌کاپروالکتون به عنوان ساختار با تخلخل باال در ساختارهای‬
‫پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان می‌باشد‪.‬‬
‫بررسی خواص مکانیکی ساختارهای کامپوزیت دوتایی ساخته‬
‫شده به روش الکتروریسی آمیخته نشان می‌دهد که میزان تنش‬
‫و مدول‌یانگ در ساختارهای کامپوزیت دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬‬
‫پلی‌یورتان نسبت به نمونه‌های منفرد پلی‌کاپروالکتون و پلی‌یورتان‬
‫روند افزایشی را به دنبال داشته است‪ .‬نتایج نشان می‌دهد ترکیب‌درصد‬
‫‪ 25‬و ‪ 75‬درصدی از پلیمر پلی‌کاپروالکتون در ساختارهای کامپوزیت‬
‫دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان منجر به افزایش میزان استحکام به‬
‫دلیل افزایش استحکام اتصاالت درونی در ساختار کامپوزیتی می‌شود‪.‬‬
‫این مورد در ساختار با ترکیب درصد ‪ %50‬از پلیمر پلی‌کاپروالکتون‬
‫مشاهده نمی‌شود زیرا در این ترکیب درصد اتصاالت درونی به دلیل‬
‫ایجاد جدایی فاز در ساختار‪ ،‬استحکام قابل مالحظه‌ای را به‌وجود‬
‫نمی‌آورد‪.‬‬
‫در ساختارهای کامپوزیتی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان با‬
‫ترکیب‌درصد ‪ 25‬و ‪ 50‬درصد از پلیمر پلی‌یورتان در ساختار‪ ،‬مدول‬
‫یانگ افزایش قابل توجهی پیدا می‌کند که دلیل این امر انقباضات‬
‫ذاتی الیاف پلی‌یورتان و توانایی آن در مستحکم کردن الیاف پلیمر‬
‫پلی‌اتیلن‌ترفتاالت به عنوان یک پلیمر با استحکام ذاتی می‌باشد‪ .‬میزان‬
‫استحکام در پلیمر پلی‌اتیلن‌ترفتاالت نسبت به پلیمر پلی‌کاپروالکتون‬
‫خیلی باالتر است و در ساختارهای کامپوزیت دوتایی نیز ساختارهای‬
‫‪PR‬‬
‫ترکیبی پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان نسبت به ساختارهای کامپوزیت‬
‫پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان استحکام باالتری را نشان می‌دهند و در‬
‫عین حال کرنش باالتری نیز دارند‪ .‬همانطور که نتایج نشان می‌دهد‬
‫‪OO‬‬
‫پلیمر پلی‌کاپروالکتون نسبت به پلی‌اتیلن‌ترفتاالت میزان کرنش‬
‫دوتایی در کنار پلیمر پلی‌یورتان قرار می‌گیرند (ساختارهای کامپوزیت‬
‫دوتایی پلی‌کاپروالکتون‪/‬پلی‌یورتان و پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان)‬
‫‪F‬‬
‫میزان کرنش در ساختارهای پلی‌اتیلن‌ترفتاالت‪/‬پلی‌یورتان نسبت‬
 532 ‫ تا‬525 ‫ صفحه‬،1397 ‫ سال‬،4 ‫ شماره‬،50 ‫ دوره‬،‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‬
[11] M.Y. Kariduraganavar, A.A. Kittur, R.R.
Kamble, Polymer synthesis and processing, in:
Natural and Synthetic Biomedical Polymers,
Elsevier, 2014, pp. 1-31.
[12] D. Pankajakshan, D.K. Agrawal, Scaffolds in
tissue engineering of blood vessels, Canadian
journal of physiology and pharmacology, 88(9)
(2010) 855-873.
UN
[13] H.w. Choi, J.K. Johnson, J. Nam, D.F.
Farson, J. Lannutti, Structuring electrospun
polycaprolactone nanofiber tissue scaffolds by
femtosecond laser ablation, Journal of Laser
CO
Applications, 19(4) (2007) 225-231.
[14] F. Hess, History of (MICRO) vascular surgery
and the development of small-caliber blood
vessel prostheses (with some notes on patency
RR
rates and re‐endothelialization), Microsurgery,
6(2) (1985) 59-69.
[15] N. Jirofti, D. Mohebbi-Kalhori, A. Samimi,
A. Hadjizadeh, G.H. Kazemzadeh, Small-
diameter vascular graft using co-electrospun
EC
composite PCL/PU nanofibers, Biomedical
Materials, 13(5) (2018) 055014.
[16] H. Wu, J. Fan, C.-C. Chu, J. Wu, Electrospinning
of small diameter 3-D nanofibrous tubular
TE
scaffolds with controllable nanofiber
orientations for vascular grafts, Journal of
Materials Science: Materials in Medicine,
21(12) (2010) 3207-3215.
D
[17] D. Mohebbi-Kalhori, and M. Bureau, Design,
Mechanical Optimization and Cell Seeding of
Novel Non-woven PET Scaffolds, in: Tissue
Engineering and Regenerative Medicine
International Society EU Meeting, Galway,
Ireland, 2010.
[18] D. Mohebbi-Kalhori. S. Akbari, M.
Khorram, and A. Samimi, Electrospinning
of Thermoplastic Polyurethane for Vascular
Scaffolds, in: ISPST, Amirkabir University of
Technology, Tehran, Iran, 2012.
[19] M.A.A. Mukhtar, Relationship between the
Structure and Mechanical Properties of PCL
Prototype Vascula Graft Reinforced with
538
‫منابع‬
[1] D.D. Swartz, S.T. Andreadis, Animal models for
vascular tissue-engineering, Current opinion in
biotechnology, 24(5) (2013) 916-925.
[2] S.E. Nissen, S.J. Nicholls, I. Sipahi, P. Libby,
J.S. Raichlen, C.M. Ballantyne, J. Davignon,
R. Erbel, J.C. Fruchart, J.-C. Tardif, Effect of
very high-intensity statin therapy on regression
of coronary atherosclerosis: the ASTEROID
trial, Jama, 295(13) (2006) 1556-1565.
[3] L. Xue, H.P. Greisler, Biomaterials in the
development and future of vascular grafts,
Journal of vascular surgery, 37(2) (2003) 472-
480.
[4] B.C. Isenberg, C. Williams, R.T. Tranquillo,
Small-diameter artificial arteries engineered in
vitro, Circulation research, 98(1) (2006) 25-35.
[5] R. Guidoin, R. Snyder, J. Awad, M. King,
Biostability of vascular prostheses, in:
Cardiovascular biomaterials, Springer, 1992,
pp. 143-172.
[6] A. Hasan, A. Memic, N. Annabi, M. Hossain,
A. Paul, M.R. Dokmeci, F. Dehghani, A.
Khademhosseini, Electrospun scaffolds for
tissue engineering of vascular grafts, Acta
biomaterialia, 10(1) (2014) 11-25.
[7] S. Ramakrishna, An introduction to
electrospinning and nanofibers, World
Scientific, 2005.
[8] J.-H. He, Y.-Q. Wan, L. Xu, Nano-effects,
quantum-like properties in electrospun
PR
nanofibers, Chaos, Solitons & Fractals, 33(1)
(2007) 26-37.
[9] J. Heyligers, C. Arts, H. Verhagen, P.G. De
Groot, F. Moll, Improving small-diameter
OO
vascular grafts: From the application of an
endothelial cell lining to the construction of
atissue-engineered blood vessel, Annals of
vascular surgery, 19(3) (2005) 448-456.
[10] A.B. Voorhees Jr, A.H.B. Alfred Jaretzki III,
F
The use of tubes constructed from vinyon “N”
cloth in bridging arterial defects: a preliminary
report, Annals of surgery, 135(3) (1952) 332.
 532 ‫ تا‬525 ‫ صفحه‬،1397 ‫ سال‬،4 ‫ شماره‬،50 ‫ دوره‬،‫نشریه مهندسی مکانیک امیرکبیر‬
thermal properties of electrospun fatty acids/
polyethylene terephthalate composite fibers
as novel form-stable phase change materials,
Solar Energy Materials and Solar Cells, 92(11)
(2008) 1382-1387.
[28] H. Karakaş, A. Sarac, T. Polat, E. Budak, S.
Bayram, N. Dağ, S. Jahangiri, Polyurethane
nanofibers obtained by electrospinning process,
UN
World Academy of Science, Engineering and
Technology, 7 (2013) 498-501.
[29] S. Chen, J. An, L. Weng, Y. Li, H. Xu, Y. Wang,
D. Ding, D. Kong, S. Wang, Construction
CO
and biofunctional evaluation of electrospun
vascular graft loaded with selenocystamine
for in situ catalytic generation of nitric oxide,
Materials Science and Engineering: C, 45
RR
(2014) 491-496.
[30] F. Ajalloueian, M.L. Lim, G. Lemon, J.C.
Haag, Y. Gustafsson, S. Sjöqvist, A. Beltrán-
Rodríguez, C. Del Gaudio, S. Baiguera, A.
Bianco, Biomechanical and biocompatibility
EC
characteristics of electrospun polymeric
tracheal scaffolds, Biomaterials, 35(20) (2014)
5307-5315.
TE
D
539
Knitted PET Fabric, Donghua University
College of Textiles 2013.
[20] F. Wang, A. Mohammed, C. Li, P. Ge,
L. Wang, M.W. King, Degradable/non-
degradable polymer composites for in-situ
tissue engineering small diameter vascular
prosthesis application, Bio-medical materials
and engineering, 24(6) (2014) 2127-2133.
[21] Y. Pan, X. Zhou, Y. Wei, Q. Zhang, T. Wang, M.
Zhu, W. Li, R. Huang, R. Liu, J. Chen, Small-
diameter hybrid vascular grafts composed of
polycaprolactone and polydioxanone fibers,
Scientific reports, 7(1) (2017) 3615.
[22] J. Johnson, D. Ohst, T. Groehl, S. Hetterscheidt,
M. Jones, Development of novel, bioresorbable,
small-diameter electrospun vascular grafts,
Journal of Tissue Science & Engineering, 6(2)
(2015) 1.
[23] M. Khodadoust, D. Mohebbi-Kalhori, N.
Jirofti, Fabrication and characterization of
electrospun Bi-hybrid PU/PET scaffolds for
small-diameter vascular grafts applications,
Cardiovascular engineering and technology,
9(1) (2018) 73-83.
[24] M. Mirbagheri, D. Mohebbi-Kalhori, N.
Jirofti, Evaluation of mechanical properties and
medical applications of polycaprolactone small
diameter artificial blood vessels, International
Journal of Basic Science in Medicine, 2(1)
(2017) 58-70.
[25] N. Jirofti, D. Mohebbi Kalhori, G.H.
Kazemzadeh, A. Samimi, Evaluation of
PR
biocompatibility and reaction of the immune
system of the rat in single and composite
electrospun nanofiber structures (PCL/PU) for
tissue engineering applications, Journal of Cell
OO
& Tissue, 8 (2017) 242-249.
[26] C. Chen, L. Wang, Y. Huang, A novel shape-
stabilized PCM: electrospun ultrafine fibers
based on lauric acid/polyethylene terephthalate
F
composite, Materials Letters, 62(20) (2008)
3515-3517.
[27] C. Chen, L. Wang, Y. Huang, Morphology and