Kwas siarkowy[edytuj]

Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Nie mylić z: kwasem siarkawym.

Kwas siarkowy

[pokaż]Nazewnictwo

Ogólne informacje

Wzór H2SO4
sumaryczny

Masa molowa 98,08 g/mol

Wygląd bezbarwna, oleista ciecz[2],

bardzo higroskopijna[1]

Identyfikacja

Numer CAS 7664-93-9

PubChem 1118

[pokaż]SMILES

[pokaż]InChI
 [pokaż]Właściwości

[pokaż]Budowa

[pokaż]Niebezpieczeństwa

Podobne związki

Podobne związki tlenowe kwasy siarki, kwas

selenowy

Pochodne wodorosiarczany (HSO−
4), siarczany (SO2−
4)

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą

stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Klasyfikacja medyczna

Legalność w prekursor narkotykowy

Polsce kategorii 3

Multimedia w Wikimedia Commons

Hasło w Wikisłowniku

Książki w Wikibooks

Kwas siarkowy (nazwa Stocka: kwas siarkowy(VI)), H

2SO
4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenowych kwasów siarki, jeden z
najmocniejszych kwasów – wszystkie układy o mocy większej od kwasu siarkowego
o stężeniu 100% nazywa się superkwasami. Bywa zwany krwią przemysłu
chemicznego, ze względu na to, że używa się go w wielu kluczowych
syntezach. Sole i estry kwasu siarkowego to wodorosiarczany (MI
HSO
4) i siarczany (MI

2SO
4).

Spis treści

 1Budowa
 2Właściwości
o 2.1Właściwości fizyczne
o 2.2Właściwości chemiczne
 3Otrzymywanie kwasu siarkowego
o 3.1Otrzymywanie dwutlenku siarki
 3.1.1Spalanie siarki
 3.1.2Prażenie siarczków
o 3.2Utlenianie dwutlenku siarki
o 3.3Absorpcja tritlenku siarki
 4Zastosowanie
 5Producenci
 6Regulacje prawne w Polsce
 7Uwagi
 8Przypisy
 9Bibliografia
 10Linki zewnętrzne

Budowa[edytuj | edytuj kod]
Długości wiązań pojedynczych S−OH wynoszą 1,574 Å, a podwójnych S=O –
1,422 Å, natomiast długości wiązań O−H to 0,97 Å[9].

Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]
Bezwodny kwas siarkowy jest gęstą, oleistą cieczą cięższą od wody. Jego
temperatura wrzenia wynosi ok. 337 °C. Temperatura topnienia, wynosząca
10,38 °C[2], znacząco obniża się w miarę rozcieńczania wodą i dla kwasu 65% wynosi
−64 °C. Ma silne właściwości higroskopijne, pochłania wodę z otoczenia, a nawet z
niektórych związków[13].
Kwas siarkowy miesza się z wodą. Procesowi towarzyszy wydzielanie dużych ilości
ciepła, dlatego przy rozcieńczaniu kwasu należy zawsze wlewać kwas do wody, a nie
odwrotnie. Z wodą tworzy azeotrop przy stężeniu 98,3% o gęstości 1,84 g/cm³ i
temperaturze wrzenia 338 °C.
Właściwości chemiczne[edytuj | edytuj kod]
Kwas siarkowy jest mocnym, silnie żrącym kwasem. Przy dodaniu minimalnych ilości
wody ulega prawie całkowitej dysocjacji:
H
2SO
4 + H
2O → H
3O+
 + HSO−
4

przy czym stała dysocjacji jest bardzo duża, czasami podawana jako ok. 10 3[a].
Powstałe jony wodorosiarczanowe ulegają częściowej dysocjacji:
HSO−
4 + H
2O ⇌ H
3O+
 + SO2−
4

której stała równowagi wynosi ok. 1,2×10−2.

Stężony kwas siarkowy jest kwasem silnie utleniającym, podobnie jak
stężony kwas azotowy. Podgrzany do ok. 100 °C reaguje z miedzią i srebrem,
z wydzielaniem dwutlenku siarki[14]:
2H
2SO
4 + Cu → CuSO
4 + SO
2↑ + 2H
2O

2H
2SO
4 + 2Ag → Ag
2SO
4 + SO
2↑ + 2H
2O

W wyniku absorpcji w bezwodnym kwasie siarkowym jego bezwodnika

kwasowego, tritlenku siarki, powstaje tzw. oleum, zawierające kwas
pirosiarkowy:
H
2SO
4 + SO
3 → H
2S
2O
7

Reaguje z solami słabszych i mniej lotnych kwasów (wypierając z

nich resztę kwasową) i tlenkami metali, a także roztwarza wiele
metali nieszlachetnych, jak cynk, nikiel, żelazo, a w roztworze
rozcieńczonym także glin, które wypierają z niego wodór,
przykładowo:
H
2SO
4 + Zn → ZnSO
4 + H
2↑