Prudenciano, Marco H.

8- Felicity

Filipino 8

1. Talambuhay ni Francisco Balagtas Baltazar

Si Francisco Balagtas, ay isang kilalang Pilipinong makata at may-akda. Siya ay kinikilala bilang
"Prinsipe ng Manunulang Tagalog" at itinuturing na William Shakespeare ng Pilipinas para sa kanyang
kontribusyon at impluwensya sa panitikang Pilipino. Ang sikat na romantikong pag-iibigan ng ika-19 na
siglo, ang Florante at Laura, ay ang kanyang pinamainam na likha. 

Si Francisco Baltazar (na may palayaw na Kikong Balagtas o Kiko) ay isinilang noong Abril 2, 1788 kina
Juana dela Cruz at Juan Baltazar sa Barrio Panginay, Bigaa (na kilala ngayon bilang Balagtas sa kanyang
karangalan), sa lalawigan ng Bulacan. Siya ang bunso ng kanyang mga kapatid na sina Felipe, Concha, at
Nicholasa.

Nag-aral si Francisco sa isang parochial school sa Bigaa kung saan pinag-aralan niya ang mga panalangin
at katekismo, at kalaunan ay nagtrabaho bilang houseboy para sa pamilyang Trinidad sa Tondo, Manila
kung saan siya ay pinag-aral ng kanyang tiyahin sa Colegio de San Jose. Noong 1812, nagtapos siya sa
degree ng Crown Law, Spanish, Latin, Physics, Christian Doctrine, Humanities, and Philosophy. Ang
kanyang dalawang dating guro na si Dr. Mariano Pilapil at José de la Cruz na isang bantog na Tondo Poet
ang nagturo sa kanya kung paano magsulat ng mga tula.

Hinamon ni Jose de la Cruz si Balagtas upang mapabuti ang kanyang pagsusulat, at noong 1835 ay
natagpuan niya ang kanyang musa na si Maria Asuncion Rivera nang lumipat siya sa Pandacan. Nagsalita
siya tungkol sa kanya sa Florante sa Laura bilang 'Celia' at 'MAR'.

Si Balagtas ay pinabilanggo Mariano Capule, isang maimpluwensya at mayamang lalaking kalaban niya
sa pagmamahal kay Celia. Habang nasa kulungan ay isinulat ni Balagtas ang kanyang makasaysayang
piraso ng Florante at Laura na inspirasyon ang mga elemento ng kanyang kasalukuyang buhay.

Ang kanyang tula ay nakasulat sa Tagalog bagaman sa panahong iyon, ang Espanyol ay ang dominanteng
wika sa pagsulat sa Pilipinas. Pinalaya si Balagtas mula sa bilangguan noong 1838 at inilathala niya ang
Florante at Laura noong panahong iyon.

Naging katulong siya sa Katarungan ng Kapayapaan nang lumipat siya sa Balanga, Bataan noong 1840, at
pagkatapos ng labing anim na taon ay naging Major Lieutenant at punong tagasalin ng hukuman.

Dalawang taon matapos niyang makilala si Juana Tiambeng ng Orion, Bataan, sila ay nagpakasal noong
Hulyo 22, 1842. Nagkaroon sila ng labing-isang anak- limang lalaki at anim na babae. Gayunpaman, pito
lamang sa kanila ang nabuhay.

Noong 1849, inutos ni Gobernador-Heneral Narciso Claveria na ang bawat katutubong Pilipino ay
magkaroon ng apelyidong Espanyol. Pagkatapos nito ay naging kilala si Balagtas bilang Francisco
Baltazar. Si Balagtas ay nabilanggo sa ikalawang pagkakataon noong 1856 nang ipahayag ang reklamo ng
isang kasambahay na pinutol niya ang buhok nito. Siya ay napalaya noong 1860 at ipinagpatuloy ang
kanyang pagsusulat ng tula. 
Namatay si Balagtas noong Pebrero 20, 1862 sa edad na 74. Ang kanyang huling hangarin ay walang
sinuman sa kanyang mga anak ang sumunod sa kanyang mga yapak sa takot na sila ay dumaan sa
parehong mga paghihirap na kanyang dinanas. Sinabi pa niya na mainam pang maputol ang kanilang mga
kamay kaysa ang mga ito ay maging manunulat. 

Si Balagtas ay lubos na pinahahalagahan sa Pilipinas na ang Pilipinong termino para sa debate gamit ang
ekstemporanyong taludtod ay ipinangalan sa kanya: ang balagtasan. Ipinangalan din ang isang paaralang
elementarya sa kanyang karangalan, ang Francisco Balagtas Elementary School (FBES), na matatagpuan
sa kahabaan ng Alvarez Street sa Santa Cruz, Maynila.

2. Kaligirang pangkasaysayan ni Florante at Laura

Ayon sa kay Epifanio de los Santos (isang historian), nalimbag ang unang edisyon ng“Florante at Laura” noong 1838.
May 50 taong gulang na si Francisco Baltasar ng panahong iyon. Noong 1906, nalimbag naman ang “Kung Sino
ang Kumatha ng‘Florante’” ni dalubhasang sa Tagalog na si Hermenegildo Cruz, sa tulong ni Victor Baltasar, anak ni
Francisco Baltasar, at ng iba pang kasapi sa mag-anak ng huli.

3. Mga tauhan sa Florante at Laura

Florante- Siya ang isa sa pangunahing bida, siya ay anak ni Duke Briseo at Prinsesa Floresca at
ang kabiyak ni Laura.
Laura- Siya ang princesa ng Albanya at kabiyak ni Florante.  Siya ay anak din ni Haring Linceo.
Flerida- Siya naman ang kasintahan ni Aladin na inagaw ng kanyang ama na si Sultan Ali-Adab.
Aladin- Siya naman ang gererong moro na kasintahan ni Flerida at anak ni Sultan Ali-Adab
na karibal niya sa puso ni Flerida.
Konde Adolfo- Siya ang mortal na kaaway ni Florante, ang kontrabida sa buong kwento at anak
ni Konde Sileno.
Menandro- Siya ang kilalang pamangkin ni Antenor at matalik na kaibigan ni Florante.
Duke Briseo- Siya ang ama ni Florante na mabait at nagsisilbing tagapayo ni Haring Linceo.
Floresca- Siya naman ang ina ni Florante na nagmula sa Krotona.
Haring Linceo- Siya ang kinikilalang hari ng Albania at ama ni Laura na kasintahan ni Florante.
Sultan Ali-Adab- Siya naman ang kilalang malupit na ama ni Aladin at karibal ni
Aladin sa puso ni Flerida.
Heneral Miramolin- Siya ay nagmula sa Turkiya at kinikilalang pinuno ng mananakop
sa kaharian ng Albanya.
Heneral Osmalik- Siya naman ang kilalang heneral ng Persiana lumaban sa Krotona sa ilalim ng
utos ni Aladin.
Antenor- Siya naman ay isang guro sa Atenas na amain ni Menandro.
Menalipo- Siya ang pinsan ni Florante  na nagligtas sa buhay nito noong sanggol pa lamang siya.
Emir- Siya ay isang moro at hindi napagtagumpayan na paslangin si Laura.
Heneral Abu Bakr- Siya ang heneral na nagmula sa Persia at nagbantay kay Laura.

4.
5.