Δημήτρης Συκιάς

ΦΟΥΓΚΑ
Απάντηση ΙΙ

2009

__________
3euk1L4
Οι σημειώσεις αυτές αναφέρονται στο Κεφάλαιο ΙΙΙ - Η Απάντηση του εγχειριδίου
Μελέτη της Φούγκας του A. Gedalge, μετάφραση Κ. Νάσος. Στο τμήμα Απάντηση Ι
των σημειώσεων παρατίθενται τα θέματα του κεφαλαίου χωρίς τις απαντήσεις τους,
με υποδείξεις και συμβουλές για την απόδοση της απαντήσεως. Στο τμήμα Απάντηση ΙΙ
παρατίθενται οι απαντήσεις των θεμάτων. Χρησιμοποιούνται τα κλειδιά σολ και φα
και το κλειδί σολ του τενόρου.
|Θ| είναι η συντομογραφία για το θέμα και |Α| για την απάντηση.
 ΦΟΥΓΚΑ
Απάντηση ΙΙ.1
Z
X Τονική |Α|. (§35-38)
• Εκκίνηση |Θ| με 1→T(1), κατάληξη σε 1→T(1). Πραγματική Απάντηση. (§35.1). Δες και §39, παρ.1.

#### 4 1
1.
1

& 2F ˙ ˙ ˙ ˙ F Δεν προσεγγίζεται η μελωδική βαθμίδα 5

→ πραγματική απάντηση
#### 4
V 2

• Εκκίνηση |Θ| με 5→D(1), οδήγηση της κεφαλής του θέματος σε 1→T(1). Τονική Απάντηση. (§35.2)
2α. 2β.
# c F5 1
# c f5 . œ œ œ 1

& F J œœ f

# # c
& c

• Εκκίνηση |Θ| με 3→T(3), οδήγηση της κεφαλής του θέματος σε 1→T(1). Πραγματική Απάντηση.
3α. 3β.
# # c Œ ‰ f3 œ œ œ 1
& cF
3 1

F J œ F

# # c
& c

• Εκκίνηση |Θ| με 3→T(3), κατάληξη σε 3→T(3). (§36.1)

4.
b œ œ œ œ œ
Vb c F F
3 1 3
˙ ˙ ˙

? bb c

• Εκκίνηση |Θ| με ή 5→D(1), οδήγηση της κεφαλής του θέματος σε 3→T(3). (§36.2)
5.
b F
œ œœ F
Vb c
5 3

? bb c
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-12

• Εκκίνηση |Θ| με 5→D(1), οδήγηση της κεφαλής του |Θ| σε 1→T(1). Κατάληξη σε 5→D(1). (§37.1)
6.

&c F j
5 1 5

F œ. œ œ œ œ œœœ œ F

Vc

• Εκκίνηση |Θ| με 5→D(1), κατάληξη |Θ| σε 7→D(3). (§38.2)

7.
b œ ˙. œ
& b b b 64 Œ œ bœ ˙
F œ œ œ œ ˙
5 7

œ. œ œ œ f

b
& b b b 64

X Πραγματική |Α|. (§39)

8.
# 3
V 4Œ œ. œ œ œ œ œ. œ ˙.
1 2 3 3 1

œ œ J J œ

?# 3
4

9.
# œ œ œ.
V 43 Œ œ. œ œ
3>
bœ ˙ .
1 2 3 3 1

œ #œ œ #œ J J œ

? # 43

• Η 5 σαν διαβατικός, ποίκιλμα, ή σε διαδοχή. Πραγματική Απάντηση. (§40)

Απλοποίηση |Θ| (χωρίς διαβατικούς):
10α. MOZART

œ f Œ œ Œ œ œ
& c ˙.
6 5 4 3

#œ nœ #œ nœ œ œ #œ

&c
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-13

Το |Θ| στην κανονική του μορφή:

10β.
œœ œ œ œ œ
MOZART

c œ œ œ œ œ ‰ œ œ ‰ œ œ œ
& . J #œ nœ œ #œ nœ œ œ œ #œ

&c

### C ˙.
11.

˙ f œ œ œ œ œ œœ
5

V ˙ œ

? ### C

12.
#
& c Ó Œ ‰ j
5 5

œ f œœ œ œ f œ œ
œ œ œ œ œ œ œ œœ œ
#
V c

13.
b
& b b b 64 œ œ œ œ œ œ ˙ œ f œ œ fœ œ œ œ
5 5 3
œ

b b 6
&b b 4

14.
3
7<

&b 2 Ó Œ
1 1 6 5 4 3 3

œ #œ œ œ bœ œ ˙ #œ nœ œ œ f #œ n˙ œ œ œ

3
Vb 2
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-14

X Εκκίνηση |Θ| με 5→D(1), επιστροφή σε Τ. Τονική |Α|. (§42, 43)

15.
b œ ˙. œ
& b b b 64 Œ œ bœ ˙
F œ œ œ f ˙
5 4 3 2 1 3

œ. œ œ œ f

b
& b b b 64

X Χαρακτηριστικές αλλοιώσεις που κρατούν το |Θ| στην D. (§44)

|Θ| απλοποιημένο:

16α.
# w.
,
& 42 Ó ˙ #F #F n˙ œ œ œ œ œ œ œ œ f
˙
5 4< 4< 5 4 3

w.

# 4
& 2

Το |Θ| στην κανονική του μορφή:

16β.
# Ó ˙ #˙ ˙ n˙ ˙ œ #œ w . n˙ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
& ˙

#
&

• 5-4<-5 →D(1-7-1). (§45)

17. ,
2 œ5 #4f< œ5 œ3 œN œ œ œ œ
&4

& 24

18.
b ,
& b 42 Ó
5 4< 5 1

˙ #f œ œ œ ˙

b
V b 42
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-15

• (§46)
19.
œ
V c œ #œ œ œ œ œœœ
5 4<

9 Ένα |Θ| ΠΟΤΕ δεν μπορεί να απαντηθεί με ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΙΝΗΣΗ

T(4 <... Προσοχή λοιπόν μην απαντήσετε ντο-ντο #.
?c

20.
b
&b b c Œ #œ nœ
5 6 1

f œ œ nœ
œ nœ bœ œ bœ f

b
Vb b c

• |Θ| που αρχίζει με 5 και οδηγείται χρωματικά σε 3. (§47)

21.

&c F
5 1
9 Τα |Θ| στα οποία δίνεται |Α| σύμφωνα με τις § 46,47 αλλοιώνονται μελωδικά.
#œ nœ F Ο Gedalge σημειώνει (§48, σ.30) ότι σε τέτοιου είδους |Θ| είναι καλλίτερο να δίνεται
|Α| πραγματική. Ο Prout προτείνει |Α| προς την πλέυρά της S. (§80, σ.45).
Ο κανόνας που δίνει ο Prout είναι:
"Εαν σε ένα |Θ| που στο πρώτο του μισό υπερέχει η D και ολοκληρώνεται στην Τ, η |Α|
Vc δίνεται προς την πλευρά της S".
! Προσέξτε την έκφραση "υπερέχει η D".

22.
3 j
5 1

& 2 f . œ #˙ n˙ F 9 Στα |Θ| 22 και 23 προσέχτε τα επαναλαμβανόμενα σολ.

V 23

23.
j
& 23 f . œ œ # œ ‰ œj œ n œ ‰ œj œ f
5 3

3
V2
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-16

• |Θ| που οδηγείται σε άλλη βαθμίδα πριν ακουστεί η 4<.

24.
4<

&C œ
5 6 4 1

f œ #f nœ œ bœ œ œ ˙

VC

X Διάφορες περιπτώσεις |Θ| που οι κεφαλές τους κινούνται από 5 σε 1. (§51)

˙
25.
# ˙ n˙ ˙ b˙
& 42 Ó ˙ ˙ œ œ œ

# 4
& 2

26.
#
& cw w Ó ˙ ˙ ˙
#w ˙

# c
V

### 3
27.

& 4Œ ‰ fJ f œ œ œ 9 Στα παρ. 27, 28, 29 η πρώτη 5 εκλαμβάνεται σαν D(1) η δεύτερη σαν Τ(5)
αποτέλεσμα το διάστημα 8ης του |Θ| μετασχηματίζεται σε 7η στην |A|.

### 3
Επειδή στο πρώτο μισό του |Θ| υπερέχει η D, θεωρείστε και την

& 4
εναλλακτική |A| προς την πλευρά της S.

### c f ‰ f œ œ
28.

& f Jœ œ œ

### c
&
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-17

# # f. j
29.

& # c f nœ#œnœ#œ œ

# #
& # c

30.
# 6 œœ œ œ ≈ œ œ œœœ œ.
V 8 œœœœ

? # 68

b b œ
V b b b c œ nœ œ nœ œ
9 Παρατηρείστε το τριημητόνιο που σχηματίζεται στην |A|.
Θεωρείστε την εναλλακτική |A| προς την πλευρά της S.
b b
&b b b c

32.
4 j j j
& 2 Ó œ ‰ œ #œ ‰ œ œ ‰ œ œ œN˙ œ œ œ œ œ œ œ ˙ . #œ œ
5 6 5 4 3 2 5

9 Παρατηρείστε πάλι το τριημητόνιο που

σχηματίζεται στην |Α|.

V 42

33.
4<

&b c Ó Œ œ
5 4 3 2 1

#œ œ#œ nœ nœ œ œ œ œ
9 4<. Αν στην κεφαλή απαντήσουμε με ρε-ρε # θα
έχουμε αντίθετη κίνηση της |Α| ως προς το |Θ|!

Vb c
 Προσέξτε τις αλλοιώσεις στην |Α|.
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-18

34.

&c Ó ˙ ˙ ˙
˙ ˙ ˙ œ œ ˙

Vc

b ˙ œ
Vb c #œ ˙

? bb c

36.
# j œ
& # c Œ ‰ œ œ œ# œ œ œ œ

#
& # c

37.

& c œ œ œ# œ œ œ œ œ n œ œ
9 Προσοχή στο ποιες νότες θα εκλάβετε στην D.
Βάλτε τις κατάλληλες αλλοιώσεις για να προσδιοριστεί σωστά η τονικότητα

Vc
της |Α|.

38.
b nœ nœ œ œ
& b b 23 ˙ ˙

b
& b b 23
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-19

39.
#
& c˙ œœœœ ˙

#
V c

X Κεφαλή |Θ| που οδηγείται από 1 σε 5. (§52-60)

# 4 1,
40.
,
œ œ œ ˙ ˙ w
5

& 2F œ œ F. ˙ w ˙ ˙
1-5 → T(1) D(1)
3-5 → T(3) D(1)
# 4 1-7-5 → T(1) D(3-1)
V 2

X Προσαγωγέας στον ελάσσονα τρόπο. (§61)

• 1-7<-1 στον ελάσσονα τρόπο)
41. ,
œ
7<

&c w
1 5

#F
9 H 7< στον ελάσσονα τρόπο διατηρεί πάντα τον χαρακτήρα του προσαγωγέα
της κύριας τονικότητας. (πρβλ §38, σ.27)

&c
1-7<-5 → T(1-7<) D(1)

42.
b
& b b 42 Ó
7<

˙ w ˙ ˙ w ˙
˙ nF

b
V b b 42

X Τονική λειτουργία των διαφόρων βαθμίδων. Τονική |Α|. (§62-66)

• Πρίν την 5 ακούγεται η 1, ή 3. (§62, σ.40)
43.
b
V b b b 43 œ œ œ œ œ œ œ œ œ . f œ
1

1...1-5 → T(1...1) D(1)

1...3-5 → T(1...3) D(1)
? b b b 43 1...x-5 → T(1) D(...x-1), όπου x ∫ 1,3
b
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-20

44.
# 2 1 1
œ
5

& 4 œ. œ œ f

#
& 24

45.
# 2 œ
1

œ
5 3

& 4œ œœœ f

#
& 24

46.
# 3 1 œ
1

& 4 œ. œ œ œ œ œ œ f
9 Στα παρ. 46 & 48 ακούγεται η 7 της κλίμακας αλλά εκλαμβάνεται
μέσα στην D διότι δεν ακολουθεί η 5. (πρβλ §60, σ.38)
Συγκρίνετε:

# 3
1...7...1-5→T(1...7...1) D(1)
1...7...3-5→T(1...7...1) D(1)
& 4 3...7...3-5→T(1...7...1) D(1)
1-7-5→T(1) D(3-1)

47.
# c 1 œ 1

& œ œ f œ

#
& c

48.
# c‰ œ 1

& œœœ œf œ
9 Για άλλη μια φορά τονίζουμε ότι πρέπει να προσέχετε να βάζετε τις κατάλληλες
αλλοιώσεις ώστε το τμήμα της |Α| που αντιστοιχεί στην D να είναι σωστό τονικά,
# c (ντο # στο παρ. 48)
&
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-21

• Πρίν την 5 ακούγεται οποιαδήποτε άλλη εκτός των 1, ή 3.

49.

& 43 œ .
4

œ
œœœœœœ f 9 Η μη αλλοιωμένη 4 στο |Θ| θεωρείται προσαγωγέας της D
και δίνεται |Α| με 7 (§63, σ.41)

V 43
Δες επίσης και §69, σ.44 περί ερμηνείας της 4 ως υποτονικής
της φυσικής κλίμακας της D.

50.

bbb
7<

&c ˙
1 7 4 5 1 4 5

œœœœœœœœ œ ˙ œ nœ œ œ œ œ œ œ œ 9 Συγκρίνετε την |Α| του |Θ| 50

στο μείζονα και ελάσσονα τρόπο.

Vc bbb

9 Μελετείστε την §65, σ.42 και αντιπαραβάλλετε με §61, σ.39

,
J.S BACH

####
51.

f ‹f œ œ œ œ œ ‹f œ #œ œ œ œ f f
7<

# cŒ
1 5

&

####
V # c

• Σκεφτείτε από ποια νότα μετατρέπει το |Θ| στη D!

52.
#
MOZART
w #F w
4<

& cw w

#
& c

• Όμοια με το 52.
53. J.S BACH
4<

&c œ
œ œ œ œ œ œ œ œ #f

Vc
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-22

54.

& 43 œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ f œ
4

9 Δες §63, σ.41 περί μη αλλοιωμένης 4.

V 43

X Εναλλαγή T και D. Μετατροπίες σε ένα |Θ|. (§74)

œ
55.
b
&b b c ˙ œ œ f œ ‰ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ n˙ œ

b
&b b c

56. THOMAS
b 4
& b b 2 ˙ ˙ Œ œ œ œœ ˙. œ nœ œ ˙ œ
§35.1 §59 §74 §74 §46 & §47

œ w nœ bœ ˙ b˙ w ˙

b 4
Vb b 2

9 Το σιn στο πρώτο μέτρο είναι χαρακτηριστική αλλοίωση της i (ντο ελάσσων) και όχι της v (σολ ελάσσων)

57. MENDELSSOHN
b j
& b b 12 j
j œ j œ j œ œ œ œ j œ œj
7<

8 j j œ œj œ œ œ œ
œ œ œ œ œ n f œ œ œ nœ œ

b
V b b 12
8

58.
œ
HAENDEL
œ œ. œ œ #œ nœ œ œ œ
Vc Œ œ #œ œ œ

?c
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-23

œ œ œ œ
59.
n ˙4
KIRNBERGER

Vc ˙ œ œ œ œ #œ œ œ
1 4< 5

?c

, 5, , ,
GEDALGE

### 4 Œ
60.

‰ j ‰ j
1 6 4< 3

& 2 f f f œ œ œ œ# f œ œ œ f œ œ N œ f
œ œœœ œ w
### 4
V 2

, ,œ
bbb 6 ,
GEDALGE
61.

œ œ œ nF .
4<
b
5 1 5 3

& 4 f f nœ œ ˙ f œ œ œ œ f

b
V b b b 64

62. Anonymous

4w N˙ .
&b 2 nœ œ #œ ˙ Œ œ #œ œ ˙ N˙ œ

& b 42
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-24

X Πραγματική αντί Τονικής |A| για μουσικούς λόγους. (§75)

63.
# 2 1 4 5

& 4fœ œ œ œ œ f œ #œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ

# 2Τονική Απάντηση
& 4

# 2Πραγματική Απάντηση
& 4

64.
3
& b 4 F.
1 5 5

˙. œ. œ œ œ œ. œ œ œ F. ˙. ˙. F.

3
Τονική Απάντηση

Vb 4

3
Πραγματική Απάντηση

Vb 4

X Μετατροπία στην D με χαρακτηριστική αλλοίωση.

Τονική |A|. |Θ| που τελειώνουν στην D. (§83-84)

9 Υποδεικνύεται ο χωρισμός των|Θ| σε μελωδικές φράσεις για να προσδιορισθεί με ακρίβεια η μετατροπία στην D.

65. GOUNOD

& b c ‰ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œj œ nf œ
J

Vb c ∑ ∑ ∑

66. SARTI
b ˙. œ #f nœ œ f
& b 42 F
4< 4<
Œ œ F
1 5

˙ ˙

b
& b 42
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-25

X Μετατροπία σε D. (§85-87)

67.
, , ,
& 42 F
1 3 5 5

˙ F. œ ˙ ˙ œ ˙ œœ F
• Προσοχή στα σημεία που γίνονται
μετατροπίες στα |Θ|.

V 42
• Χωρίστε τα |Θ| σε φράσεις.
• Ελέγξτε μουσικά τις |A|.

REICHA

### c F
68.
œ œ
5 1 1 5

& F œ#œ œ œ œ œ œ œ œ œ F

###
& c

EBERLIN
69.

&c Œ
1 5 5

œ œ œ œ #œ œ #œ f
F ˙ œ œ œ œ
F œ #œ

Vc

@ Πως ερμηνεύονται τα δύο "κυκλωμένα" σιn;

70.
Ÿ~~~~~
&b c ˙ œ nf œ nF œ œ œ
œ œ œ œ
œ

&b c

@ Βρείτε τον "σκελετό" (χωρίς ξένους φθόγγους) του |Θ| πρώτα. Προσοχή στις μετατροπίες του πρώτου μέτρου!

71. THOMAS
b œ ‰ œ # œ œ ‰ n œ œ œ ‰ œ œ œn œ œ œ b œ œ œ œ œ œn œ
&b c œ œœ

b
&b c
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-26

• Ένα σε |Θ| μείζονα τρόπο μετατρέπει στην D εφόσον τελειώνει με 7→D(3) (§85b)
GEDALGE

# #
72.

& # # # 12
8 Œ ‰ œ. œ œ œ œ. œ œ œ œ œ œ f
7

œ. œ. œ œ œ œ.

# #
& # # # 12
8

• Ένα |Θ| σε ελάσσονα τρόπο μετατρέπει στην D εφόσον τελειώνει με 7>→D(3) (§85b)
73.

& b 42 ∑
7>
Œ œ œ #˙ n˙ ˙ ˙ ˙ Ó ˙ ˙ #˙ ˙ n˙ œ œ œ œnF
œ ˙

4
Vb 2

GEDALGE
74.
b 3
&b b 2 Œ œ œ œ œ œ ˙ Ó œ œ œ œ œ bœ œ ˙ ˙ . œ œ
œ Œ nœ œ œ œ F
7

b 3
Vb b 2

GEDALGE
75.
# œ œ œ œ #œ œ#œ nœ œ #œ Œ n œ
& 43 ‰ œ œ œ # œ œ Œ œ œ œ#œ œ œ #œ œ œ œ n f
7>

#
& 43

X Χρωματικά |Θ|. (§92-98)

76α.

& 42 w w w w w 9 Διατονική μορφή του 76.2

4
V2
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-27

76β.

& 42 w #˙ n˙ ˙ b˙ ˙ b˙ w
9 Σε όλα τα χρωματικά |Θ| χρήσιμο είναι να γράφουμε πρώτα τον
"σκελετό" του |Θ| (με κατάργηση δηλαδή των χρωματικών αλλά
και ξένων φθόγγων).

V 42
Στο 76 θεωρείστε επίσης την δυνατότητα να απαντήσετε προς την
πλευρά της S.

77α.

& 42 w w w w w

V 42

77β.

& 42 ˙ # ˙ ˙ # ˙ w ˙ #˙ w

4
V2

78.
#
& 42 ˙ ˙ #œ nœ œ bœ ˙ b˙
Θέμα σε διατονική μορφή

#
V 42

79.
# 4
Θέμα σε διατονική μορφή

& 2 ˙. œ œ bœ œ w
œ

# 4
V 2
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-28

80. Θέμα σε διατονική μορφή

& 23 ˙ œ #œ œ #œ ˙ œ #œ ˙

V 23

81. Θέμα σε διατονική μορφή

& 23 ˙ ˙ #˙ ˙ œ #œ ˙

V 23

9 Τα |Θ| 82 & 83 επανέρχονται στην 5 με χρωματική κίνηση, αφού προηγουμένως έχει γίνει μετατροπία στην D. (§95, σ.60)

82.

& c œ. j œ. j
œ œ œ #œ nœ œ œ œ œ œ ˙ #œ ˙

Vc

83.
j
&c . j œ œ œ œ. œ #œ œ bœ nœ œ œ ˙ œ œ
œ œ œ

Vc

9 Τα |Θ| 84 & 85 εκκινούν με D-T, οδηγούνται χρωματικά στην D και καταλήγουν στην T(1, ή 3) (§95, σ.61)

84.
j
&c ˙
§37.1 §74 §36

˙ œ #œ œ #œ œ œ #œ œ . #œ nœ œ œ œ œ

Vc
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-29

85.

& b 23 Ó œ œ ˙ œ œ œ œ œ œ
§63 §36

œ #œ œ #œ ˙ ˙

& b 23

§96, σ.61. Για τα |Θ| 86, 87 συμβουλευτείτε ξανά §62, 63, 95.

86.

& b 23 Ó œ #œ œ #œ ˙ œ nœ ˙ œ œ œ œ œ œ ˙

3
&b 2

87.
4 œ nœ w ˙ ˙
& b 2 ˙. œ œ #œ œ #œ ˙ œ œ œ œ ˙

4
&b 2

• |Θ| των οποίων η κεφαλή οδηγείται χρωματικά από D σε T με κατιούσα κίνηση,

ή από T σε D με ανιούσα κίνηση.
Προτίμηση για πραγματική |Α|, αν αλλοιώνεται η φυσιογνωμία του |Θ|. (§97, σ.61,62)
88.
3 œ œ ˙ œ œ œ œ œ œ
&b 2 Ó œ #œ œ #œ ˙ ˙

3
Τονική Απάντηση

&b 2

3
Πραγματική Απάντηση

&b 2
ΦΟΥΓΚΑ | II.1-30

89.
4
& b 2 ˙. nœ b˙ œ œ ˙ œ œ ˙ œ œ ˙

4
Τονική Απάντηση

&b 2

4
Πραγματική Απάντηση

&b 2

X |Θ| που αρχίζουν με 7 (§100-101)

Στη σχολική φούγκα ένα |Θ| αρχίζει με 1, 3 και 5.
Τελειώνει με 1, 3, 5 και 7 στο μείζονα, ή 7> στον ελάσσονα.
Δεν αποκλείεται όμως ένα |Θ| να αρχίσει και με άλλη μελωδική βαθμίδα.

• 7→D(3). |Θ| που αρχίζει με την 7. Μείζων Τρόπος. (§100)

90.

& c ‰ f œ œ œ œœœ œ œ
7

Vc

• 7<→T(7<). |Θ| που αρχίζει με την 7 οξυμένη (7< προσαγωγέας). Ελάσσων Τρόπος. (§101)

# ## 4
91.

& # 2
7<
Ó Œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ ˙ ˙
#f œ œ w
# #
V # # 42

• 4<→D(7). |Θ| που αρχίζει με την 4 αλλοιωμένη. (§102)

92.

Œ ‰n f œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
4<

&b c Ó J

&b c
 Απάντηση ΙΙ.1 | II-31

X |Θ| που εκκινούν με 2, 4, 6. (§103)

• 2→T(2)
93.
b
& b 23 ‰ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
2

œ 9 |Θ| που αρχίζουν με 2, 4, 6 στη σχολική φούγκα είναι

εξαιρετικά σπάνια.
b
V b 23
Για το υπόλοιπο του |Θ| ισχύουν οι προαναφερθέντες κανόνες.

• 4→T(4)
94.
3 œ œ œ œ œ œ
&4 ‰
4

& 43
 ΦΟΥΓΚΑ
Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις)
Z
X Τονική |Α|. (§35-38)
• Εκκίνηση |Θ| με 1→T(1), κατάληξη σε 1→T(1). Πραγματική Απάντηση. (§35.1). Δες και §39, παρ.1.

#### 4 1
1.
1

& 2F ˙ ˙ ˙ ˙ F
Δεν προσεγγίζεται η μελωδική βαθμίδα 5
1 1
→ πραγματική απάντηση
#### 4 w
T
˙
Μι:

V 2 ˙ ˙ ˙ w

• Εκκίνηση |Θ| με 5→D(1), οδήγηση της κεφαλής του θέματος σε 1→T(1). Τονική Απάντηση. (§35.2)

# c F5 , 1 # c f5 ,. œ œ œ
2α. 2β.
1

& F J œœ f
1 1 1 6 1

# # c
Σολ: D T Σολ: D T

& c˙ ˙ œ . œJ œ œ œ œ œ

• Εκκίνηση |Θ| με 3→T(3), οδήγηση της κεφαλής του θέματος σε 1→T(1). Πραγματική Απάντηση.
3α. 3β.
# # c Œ ‰ f3 œ œ œ 1
& cF
3 1

F J œ F
3 1 3 1

# # c
Σολ: T Σολ: T

& c˙ Œ ‰ œj œ œ œ
˙ œ ˙

• Εκκίνηση |Θ| με 3→T(3), κατάληξη σε 3→T(3). (§36.1)

4.
b œ œ œ œ œ
Vb c F F
3 1 3
˙ ˙ ˙

œ œ œ œ œ
3 1 3
Σι b:

? bb c ˙ ˙
T

˙ ˙ ˙

• Εκκίνηση |Θ| με ή 5→D(1), οδήγηση της κεφαλής του θέματος σε 3→T(3). (§36.2)
5. ,
b F
œ œœ F
Vb c
5 3

1 7 3
Σι b:

? bb c ˙ œ
œ œ ˙
D T
ΦΟΥΓΚΑ | II-34

• Εκκίνηση |Θ| με 5→D(1), οδήγηση της κεφαλής του |Θ| σε 1→T(1). Κατάληξη σε 5→D(1). (§37.1)
6. , ,
&c F j
5 1 5

F œ. œ œ œ œ œœœ œ F
1 1 1
Ντο: D T D

Vc ˙ ˙ œ. œ
J œ œ œ œœœ œ ˙

• Εκκίνηση |Θ| με 5→D(1), κατάληξη |Θ| σε 7→D(3). (§38.2)

7. , ,
b œ ˙. œ
& b b b 64 Œ œ bœ ˙
F œ œ œ œ ˙
5 7

œ. œ œ œ f
1 4 1 6 5 4 3
Λα b: D T D
b
& b b b 64 ˙ œ œ œ œ ˙ œ ˙. Œ œ bœ ˙ œ
œ. œ œ œ œ

X Πραγματική |Α|. (§39)

8.
# 3
V 4Œ œ. œ œ œ œ œ. œ ˙.
1 2 3 3 1

œ œ J J œ
1 1

œ œ œ.
T

œ. œ œ
Σολ:

?# 3 Œ œ œ œ ˙. œ
4 J J

9.
# œ œ œ.
V 43 Œ œ. œ œ
3>
bœ ˙ .
1 2 3 3 1

œ #œ œ #œ J J œ
1 1

œ œ œ.
T

œ. œ œ
Σολ:

? # 43 Œ œ #œ œ #œ nœ ˙ . œ
J J

• Η 5 σαν διαβατικός, ποίκιλμα, ή σε διαδοχή. Πραγματική Απάντηση. (§40)

Απλοποίηση |Θ| (χωρίς διαβατικούς):
10α. MOZART

œ f Œ œ Œ œ œ
& c ˙.
6 5 4 3

#œ nœ #œ nœ œ œ #œ
1 3
λα: T

& c ˙. œ œ Œ œ Œ œ œ
#œ nœ #œ nœ œ œ #œ
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-35

Το |Θ| στην κανονική του μορφή:

10β.
œœ œœ œ œ
MOZART

c œ œ œ œ œ ‰ œ œ ‰ œ œ œ
& . J #œ nœ œ #œ nœ œ œ œ #œ
λα:

& c œ . # œj œ œ œ œ # œ œ ‰ n œ œ œ œ ‰ œ œ œ œ # œ
œœ œ œ
#œ nœ œ œ

### C ˙.
11.

˙ f œ œ œ œ œ œœ
5

V ˙ œ

˙.
1 1

œ œ œ œ œ œ œœœ
T

? ### C ˙ ˙
Λα:

12.
#
& c Ó Œ ‰ j
5 5

œ f œœ œ œ f œ œ
œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
3

#
1

‰ œj œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
Σολ: T

V c Ó Œ
œ

13.
b
& b b b 64 œ œ œ œ œ
œ œ ˙ œ f5 œ f œ œ œ œ
5 3

œ
1 3
Λα b: T
b b 6
&b b 4 œ œ œ œ œ œ œ ˙ œ œ
œ œ œ œ œ œ œ

14.
3
7<

&b 2 Ó Œ
1 1 6 5 4 3 3

œ #œ œ œ bœ œ ˙ #œ nœ œ œ f #œ n˙ œ œ œ
1 3

#œ nœ nœ œ œ #œ n˙
ρε: T

3 Œ œ #œ œ œ œ œ ˙ œ œ œ
Vb 2 Ó
ΦΟΥΓΚΑ | II-36

X Εκκίνηση |Θ| με 5→D(1), επιστροφή σε Τ. Τονική |Α|. (§42, 43)

15. , ,
b œ ˙. œ
& b b b 64 Œ œ bœ ˙
F œ œ œ f ˙
5 4 3 2 1 3

œ. œ œ œ f
1 4 1 6
Λα b: D T D
b
& b b b 64 ˙ œ œ œ œ ˙ œ ˙. Œ œ bœ ˙ œ œ. œ œ œ œ

X Χαρακτηριστικές αλλοιώσεις που κρατούν το |Θ| στην D. (§44)

|Θ| απλοποιημένο:
16α.
# w.
,
& 42 Ó ˙ #F #F n˙ œ œ œ œ œ œ œ œ f
˙
5 4< 4< 5 4 3

w.
1 7< 2 5 7< 1 4 3

# 4
Σολ: D T

& 2 Ó ˙ ˙ ˙ w. ˙ w. ˙ œ œ œ œ œ œ œ œ œ

Το |Θ| στην κανονική του μορφή:

16β.
# Ó ˙ #˙ ˙ n˙ ˙ œ #œ w . n˙ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
& ˙

#
Ó ˙ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
& ˙ ˙ n˙ ˙ ˙ œ #œ w . ˙

• 5-4<-5 →D(1-7-1). (§45)

17. ,
2 œ5 #4f< œ5 œ3 œN œ œ œ œ
&4
1 7< 1 3 1
Σολ: D T

& 24 œ œ œ œ œ œ œ œ œ

18.
b ,
& b 42 Ó
5 4< 5 1

˙ #f œ œ œ ˙
1 6

b
D T

V b 42 Ó ˙ #œ œ œ œ ˙
σολ:
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-37

• (§46)
19. , 4<
œ
V c œ #œ œ œ œ œ œ œ
5

9 Ένα |Θ| ΠΟΤΕ δεν μπορεί να απαντηθεί με ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΚΙΝΗΣΗ

Προσοχή λοιπόν μην απαντήσετε ντο-ντο #.
? c œ œ œ œ œ# œ œ# œ œ
1 4< 1
Ντο: D T

20. ,
b
&b b c Œ #œ nœ
5 6 1

f œ œ nœ
œ nœ bœ œ bœ f
1 6 1

#œ #œ œ nœ
D T
b œ
ντο:

Vb b c Œ œ œ nœ bœ nœ bœ œ

• |Θ| που αρχίζει με 5 και οδηγείται χρωματικά σε 3. (§47)

21. ,
&c F
5 1
9 Τα |Θ| στα οποία δίνεται |Α| σύμφωνα με τις § 46,47 αλλοιώνονται μελωδικά.
#œ nœ F Ο Gedalge σημειώνει (§48, σ.30) ότι σε τέτοιου είδους |Θ| είναι καλλίτερο να δίνεται
|Α| πραγματική. Ο Prout προτείνει |Α| προς την πλέυρά της S. (§80, σ.45).
1 4< 4 3 Ο κανόνας που δίνει ο Prout είναι:
Ντο: D T

Vc ˙ œ œ
"Εαν σε ένα |Θ| που στο πρώτο του μισό υπερέχει η D και ολοκληρώνεται στην Τ, η |Α|
˙ δίνεται προς την πλευρά της S".
! Προσέξτε την έκφραση "υπερέχει η D".

22.
3 j
5 1

& 2 f . œ #˙ n˙ F 9 Στα |Θ| 22 και 23 προσέξτε τα επαναλαμβανόμενα σολ.

1 4< 4 3
Ντο: D T

V 23 œ . œJ ˙ ˙ ˙

23.
j
& 23 f . œ œ # œ ‰ œj œ n œ ‰ œj œ f
5 3

1 4< 4 3
Ντο: D T

3
V 2 œ. œ œ œ ‰ œ œ œ ‰ œ œ œ
J J J
ΦΟΥΓΚΑ | II-38

• |Θ| που οδηγείται σε άλλη βαθμίδα πριν ακουστεί η 4<.

24.
4<

&C œ
5 6 4 1

f œ #f nœ œ bœ œ œ ˙
1 6 1
D T
œ œ #œ nœ
Ντο:

VC œ œ bœ œ œ ˙

X Διάφορες περιπτώσεις |Θ| που οι κεφαλές τους κινούνται από 5 σε 1. (§51)

˙
25.
# ˙ n˙ ˙ b˙
& 42 Ó ˙ ˙ œ œ œ
5 1

# 4
Σολ: D T

& 2 Ó ˙ #˙ n˙ ˙ b˙ œ œ œ
˙ ˙

26.
#
& cw w Ó ˙ ˙ ˙ #w ˙
1 1

# cw
μι: D T

V w Ó ˙ #˙ ˙ #w ˙

### 3
27. 8Κ
f
& 4Œ ‰ J fœ œ œ 9 Στα παρ. 27, 28, 29 η πρώτη 5 εκλαμβάνεται σαν D(1) η δεύτερη σαν Τ(5)
1 5 1 αποτέλεσμα το διάστημα 8ης του |Θ| μετασχηματίζεται σε 7η στην |A|.

### 3 j
Λα: D T Επειδή στο πρώτο μισό του |Θ| υπερέχει η D, θεωρείστε και την

& 4 Œ ‰ œ εναλλακτική |A| προς την πλευρά της S.

œ œ #œ œ
7μ

8Κ

### c f ‰ f œ œ
28.

& f Jœ œ œ
1 5 1

### c
Λα: D T

& œ ‰ œJ œ # œ œ œ
œ œ
7μ
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-39

# # f. j
29. ,8Κ
& # c f nœ #œ nœ #œ œ
,
1 5 1

# #
Λα: D T

& # c œ. j
œ nœ #œ œ #œ œ
7μ

# 6 œ,œ
30.
œ œ ≈ œ œ œœœ œ.
V 8 œœœœ
1 4 3

? # 68 œ œ œ œ œ œ œ œ ≈ œ œ œ œ œ œ .
Σολ: DT

, 2μ
b b œ
V b b b c œ nœ œ nœ œ
9 Παρατηρείστε το τριημητόνιο που σχηματίζεται στην |A|.
1 5< 1
Ρε b: D T Θεωρείστε την εναλλακτική |A| προς την πλευρά της S.
b b
& b b b c œ nœ œ#œ nœ œ
2Α

j, ‰ j ‰ j ,
MASSENET
32.
4
2μ 4< 5
Ó ‰
5 6 5 3 3 2 3

& 2 œ œ #œ œ œ œ œ œN˙ œ œ œ œ œ œ œ ˙ . #œ œ
9 Παρατηρείστε πάλι το τριημητόνιο που
1 5< 3 7< 1
D T D σχηματίζεται στην |Α|.
œ œ
Ντο:

V 42 Ó œ ‰ Jœ # œ ‰ Jœ ‰ J œ œ N ˙ œ œ œ œ œ œ œ ˙ . œ œ
2Α

5,
2μ
33.
4<

&b c Ó Œ œ
4 3 2 1

#œ œ#œ n œ n œ œ œ œ œ
9 4<. Αν στην κεφαλή απαντήσουμε με ρε-ρε # θα
1 4< 4 3 2 1
D T έχουμε αντίθετη κίνηση της |Α| ως προς το |Θ|!
œ œ#œ œ n œ nœ œ œ œ
ρε:

Vb c Ó Œ œ  Προσέξτε τις αλλοιώσεις στην |Α|.

1Κ
ΦΟΥΓΚΑ | II-40

34. ,
&c Ó
5 3 1 6 5 4 3

˙ ˙ ˙ ˙ ˙ œ œ ˙
˙
1 3 1 3
D T
˙
Ντο:

Vc Ó ˙ ˙ ˙ ˙ œ œ ˙
˙

5,
2μ

b ˙ œ
7<

Vb c
6 1

#œ ˙
1 6 7< 1

œ
D T

? bb c ˙
σολ:

#œ ˙
3μ

36. ,
## j œ
c Œ ‰ œ œ œ# œ œ œ œ
6 1 5

&
1 6 1

#
Ρε: D T

& # c Œ ‰ œj œ œ # œ œ œ # œ œ

37. ,
& c œ œ œ# œ œ œ œ œ n œ œ
5 6 5 4 3

9 Προσοχή στο ποιες νότες θα εκλάβετε στην D.

1 6 5 4 3 Βάλτε τις κατάλληλες αλλοιώσεις για να προσδιοριστεί σωστά η τονικότητα
#œ œ œ nœ œ
D T
œ
Ντο:

V c œ œ# œ œ
της |Α|.

38. ,
b nœ nœ œ œ
& b b 23 ˙ ˙
6< 7< 3 2 1

1 6< 7< 3 2 1
D T
b
ντο:

& b b 23 nœ #œ œ nœ ˙
˙
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-41

# c 5, 6
39.

˙
3

& ˙ œ œœœ
1 6 3

#
œ#œ œ œ ˙
Σολ: D T

V c˙

X Κεφαλή |Θ| που οδηγείται από 1 σε 5. (§52-60)

# 4 1,
40.
,
œ œ œ ˙ ˙ w
7 5 6

& 2F œ œ F. ˙ w ˙ ˙
1-5 → T(1) D(1)
1 3 2 1 6 1 3-5 → T(3) D(1)
# 4w ˙ w ˙ w
œ #œ œ ˙ ˙
T D T
#˙
Σολ:

œ œ ˙.
1-7-5 → T(1) D(3-1)
V 2

X Προσαγωγέας στον ελάσσονα τρόπο. (§61)

• 1-7<-1 στον ελάσσονα τρόπο)
41. ,
œ
7<

&c w
1 5

#F
9 H 7< στον ελάσσονα τρόπο διατηρεί πάντα τον χαρακτήρα του προσαγωγέα
1 7< 1 της κύριας τονικότητας. (πρβλ §38, σ.27)
λα: T D

&c œ
1-7<-5 → T(1-7<) D(1)
w #˙

,
,5
42.
b
& b b 42 Ó
1 7< 3 1

˙ w ˙ ˙ w ˙
˙ nF
1 7< 1 3 1

b
V b b 42 Ó ˙ # ˙ ˙ w n ˙ ˙ n w ˙
ντο: T D T

X Τονική λειτουργία των διαφόρων βαθμίδων. Τονική |Α|. (§62-66)

• Πρίν την 5 ακούγεται η 1, ή 3. (§62, σ.40)
43.
b
V b b b 43 œ œ œ œ œ œ œ œ œ . f œ
1 1 5

1...1-5 → T(1...1) D(1)

1 1 1 1...3-5 → T(1...3) D(1)
φα: T D

? b b b 43 œ n œ œ œ œ œ œ œ œ . œ œ
1...x-5 → T(1) D(...x-1), όπου x ∫ 1,3
b
ΦΟΥΓΚΑ | II-42

44. ,
# 2 1 1
œ
5

& 4 œ. œ œ f
1 1

#
Σολ: T D

& 24 œ . œ œ œ œ

45. ,
# 2 œ
1

œ
5 3

& 4œ œœœ f
1 3 1

#
Σολ: T D

& 24 œ œ œ œ œ œ œ

46. ,
# 3 1 œ
1

& 4 œ. œ œ œ œ œ œ f
9 Στα παρ. 46 & 48 ακούγεται η 7 της κλίμακας αλλά εκλαμβάνεται
μέσα στην D διότι δεν ακολουθεί η 5. (πρβλ §60, σ.38)
1 1
Συγκρίνετε:

# 3
Σολ: T D 1...7...1-5→T(1...7...1) D(1)
1...7...3-5→T(1...7...1) D(1)
& 4 œ.
#œ œ œ œ œ œ œ œ 3...7...3-5→T(1...7...1) D(1)
1-7-5→T(1) D(3-1)

47. ,
# c 1 œ 1 5

& œ œ f œ
1 1

#
Σολ: T D

& cœ œ œ œ
œ

48.
# c ‰ œ3 1 5 ,
& œœœ œf œ
9 Για άλλη μια φορά τονίζουμε ότι πρέπει να προσέχετε να βάζετε τις κατάλληλες
3 1
αλλοιώσεις ώστε το τμήμα της |Α| που αντιστοιχεί στην D να είναι σωστό τονικά,
# c
Σολ: T D
(ντο # στο παρ. 48)
& ‰ œ
#œ œ œ œ œ œ
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-43

• Πρίν την 5 ακούγεται οποιαδήποτε άλλη εκτός των 1, ή 3.

, 7
49.
3
1 4 5

& 4 œ. œ
œœœœœœ f 9 Η μη αλλοιωμένη 4 στο |Θ| θεωρείται προσαγωγέας της D
1 3 6 1 και δίνεται |Α| με 7 (§63, σ.41)
Ντο: T D

V 43 œ . œ œ œ œ œ œ œ œ
Δες επίσης και §69, σ.44 περί ερμηνείας της 4 ως υποτονικής
της φυσικής κλίμακας της D.

,7 ,7<
&c ˙ bbb c
1 4 5 1 4 5

œ œ œ œœœœœ œ ˙ œ nœ œ œ œ œ œ œ œ
9 Συγκρίνετε την |Α| του |Θ| 50
1 3 6 1 1 3< 4 5 7 1

bbb c ˙
T D D στο μείζονα και ελάσσονα τρόπο.

œ œ œ œœœœœ œ œ bœ œ œNœ œ nœ nœ œ
Ντο: ντο:

Vc ˙

9 Μελετείστε την §65, σ.42 και αντιπαραβάλλετε με §61, σ.39

,
J.S BACH

####
51. 5

f ‹f œ œ œ œ œ ‹f œ #œ œ œ œ f f
7<

# cŒ
1 5

&
1 3< 4 7< 1 3 4 5 1
σολ#:
#### œ #œ œ œ œ œ œ ‹œ œ nœ œ œ œ œ
T D

V # cŒ œ

• Από το σι του μ.2 μετατρέπει το |Θ| στη D!

,
52.
#
MOZART
w #F w
& cw w
3
1 6 4< 5

1 6 2 7< 5

#
Σολ: T D

& cw w w w w

• Όμοια με το 52.

,
J.S BACH
53.
4<

&c
1 7 1 5

œ
œ œ œ œ œ œ œ œ #f
1 3 4 7< 1
Ντο: T D

Vc œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
ΦΟΥΓΚΑ | II-44

2Μ
54.
3 ,
1 2 4 5

&4 œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ f œ
1 5 7 1
9 Δες §63, σ.41 περί μη αλλοιωμένης 4.
Ντο: T D Παρατηρείστε πως αλλάζει η μελωδική γραμμή του θέματος

V 43 œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
με την τονική |Α|.

1Κ

X Εναλλαγή T και D. Μετατροπίες σε ένα |Θ|. (§74)

, œ3
bb c , ,
55.

œ œ f œ ‰ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
4<
b œ
6 6 5 3 5

& ˙ œ n˙
1 6 2 1 6 5 1 6 7 1
Μι b: T D T D
b œ
&b b c œ œ ‰ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
˙ œ œ œ ˙ œ

§35.1 §59 §74 §74 §46 & §47 THOMAS

56.
b 4
& b b 2 ˙ ˙ Œ œ œ œœ ˙. œ nœ œ ˙ œ
5 4< 4< 3>

œ w
1 5 6 3 5 3 2 1

nœ bœ ˙ b˙ w ˙
1 1 6 2 4 3 1 7 1 2 5 1 4< 4 3 3> 2 1
Μι b:
bb 4 ˙ ˙ Œ œ œ œ œ ˙ . œ œ œ ˙ œ œ w
T D T D T

b œ œ ˙ b˙ w ˙
V 2

9 Το σιn στο πρώτο μέτρο είναι χαρακτηριστική αλλοίωση της i (ντο ελάσσων) και όχι της v (σολ ελάσσων)

57. MENDELSSOHN
b j
& b b 12 œ œ œj œ j œ œj
7<

j œ œj œ œ œ œ
5 1

8 j j œ jœ j
œ œ œ œ œ n f b œ œ œ nœ œ

j œ œ œ j œ n œj œ œ œ œ œ
1 1 1

b j œ œ
V b b 12
8 j œ œj n œ œj œ œ # œ œJ
ντο: D T

J n œ n œ J œ #œ
œ

HAENDEL
58.
œ œ 7<
œ. œ œ #œ nœ œ œ œ
Vc Œ œ
5 1 6 1 4 5 4 3

œ #œ œ
1 1 6 7< 1 4 3< 3 2 5 4 3

œ œ œ. œ œ #œ nœ #œ œ œ œ
λα: D T

?c Œ œ #œ œ
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-45

,7
2μ
, n ˙4
7μ

œ œ œ œ
59. KIRNBERGER

Vc ˙ œ œ œ œ #œ œ œ
1 4< 5

œ œ œ œ
1 3 7 1 4 3 2 1

˙
T D T

?c ˙ œœœœ œ
Ντο:

œ œ
8Κ
3μ

, 5, ,6 ,
GEDALGE

### 4 Œ
60.

‰ j ‰ j
1 6 5 4< 5 6 5 3

& 2 f f f œ œ œ œ# f œ œ œ f œ œ N œ f
œ œœœ œ w
1 1 6 2 1 7< 5 6 5 3

### 4 œ j
Λα: T D T D T

V 2Œ œ œ œ œœœ œ w œ œ œ œ œ œ œ œ œ ‰ Jœ œ ‰ œ œ

, ,A œ6
4Κ 2μ

bbb 6 ,
3μ GEDALGE
61.

œ œ œ nF .
4<
b
5 1 5 3

& 4 f f nœ œ ˙ f œ œ œ œ f
1 7< 1 6 5 1 7< 1 6 5 4 3 2 3

œ œ œ n˙ . œ Aœ œ œ Aœ nœ œ
D T D T
b
φα:

V b b b 64 œ œ n œ œ A ˙
5Κ 2μ 3μ

, 5,
2Μ 2Μ Anonymous
62.
4w N˙ .
4< 3<

&b 2 nœ Œ
1 7 6 5 5 2 4 4 3

œ #œ ˙ œ #œ œ ˙ N˙ œ
1 3 2 1 7< 1 5 6< 7< 1 4 3
ρε: T D T

& b 42 w ˙. œ œ #œ ˙
Œ
˙ ˙
œ nœ œ œ
3Μ 1Κ
ΦΟΥΓΚΑ | II-46

X Πραγματική αντί Τονικής |A| για μουσικούς λόγους. (§75)

# 2 1, ,
63.
4 5 2 4 2

& 4 f œ œ œ œ œ f œ #œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
1 5 1 2 4 1

# 2
μι: T D T
Τονική Απάντηση

& 4 œ œ œ œ#œ œ œ œ #œ œ œ
œ œ œ œ #œ #œ #œ #œ

# 2
Πραγματική Απάντηση

& 4 œ œ œ œ œ#œ œ œ œ #œ œ œ
œ #œ œ œ œ #œ #œ
 Παρατηρείστε ότι το 4 στην πλευρά της D στο |Θ| απαντιέται με 7 στην πλευρά της T στην |Α|.
Αυτό αλλάζει την φυσιογνωμία του |Θ| στην |Α| και είναι ένας λόγος να δοθεί πραγματική |Α|.
9 Όταν ένα |Θ| τελειώνει με 4-5→D(7>-1) καλό είναι να δίνεται |Α| πραγματική.
64.
3 ,
b
1 2 3 5 4 3 4 6 5 4 5 3 4 5

& 4 F. ˙. œ. œ œ œ œ. œ œ œ F. ˙. ˙. F.
1 5 5 1 7 6 7 2 1 7 1 6 7 1
ρε: T D

3
V b 4 ˙. nœ . œ#œ œ #œ . œ œ œ ˙ . n˙ . #˙ . ˙.
Τονική Απάντηση

˙.

3 n˙ . œ. œ œ œ œ. œ œ œ ˙. ˙. ˙. ˙.
Πραγματική Απάντηση

V b 4 ˙.

X Μετατροπία στην D με χαρακτηριστική αλλοίωση.

Τονική |A|. |Θ| που τελειώνουν στην D. (§77-84)

9 Τα |Θ| χωρίζονται σε μελωδικές φράσεις για να προσδιορισθεί με ακρίβεια η μετατροπία στην D.

GOUNOD

,
65.

nf œ
4<

& b c ‰ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œj œ
1 5 5 5

J
1 1 1 7 1

œ œ œ œ œ œœ œ œ œ œœ j œ œ
T D
œ
Φα:

V b c ‰ œ œ J

66. 5 SARTI
b ˙. œ #f nœ œ f
& b 42 F
1 5 4< 4<

˙ ˙ Œ œ F
1 1 1
T D
b
σολ:

& b 42 ˙ n˙ ˙ Œ œ ˙. œ #œ #œ œ œ ˙
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-47

X Μετατροπία σε D. (§85-87)

67.
, , ,
& 42 F
1 3 5 4 3 6 5 1 7 6 5

˙ F. œ ˙ ˙ œ ˙ œœ F
• Προσοχή στα σημεία που γίνονται
1 3 1 4 3 6 5 4 3 2 1
μετατροπίες στα |Θ|.

V 42 ˙
˙ œ ˙ œœ ˙
T D T D • Χωρίστε τα |Θ| σε φράσεις.
˙. œ ˙
Ντο:

˙ • Ελέγξτε μουσικά τις |A|.

# # # c F , œ6 œ5 ,
REICHA
68.
5 1 5 1 5

& F œ #œ œ œ œ œ œ œ œ œ F
1 6 5 1 5 1 1

###
D T D

& c˙ œ œ
˙ œ # œ œ # œ œ# œ œ œ œ œ ˙

, F,
EBERLIN

,
69.

&c Œ
1 5 6 1 1 2 5

œ œ œ œ #œ œ #œ f
˙ œ œ œ œ
F œ #œ
1 1 6 1 1 5 1
T D T D
˙ œ œ œ œ
λα:

Vc ˙ ˙ Œ œ
#œ #œ œ œ œ #œ œ #œ œ

9 Το σιn στο μ.2 είναι διαβατικός, το σιn στο μ.3 είναι χαρακτηριστική αλλοίωση που μετατρέπει στην D.
70. 5
, 6 3 4 44 <
< 5 2 3 , 5
Ÿ~~~~~
4< 5

&b c ˙ œ nf œ nF œ œ œ
œ œ œ œ
œ
1 6 3 4 5 2 3 1 7 1
Φα: D T D

&b c ˙ œ œ œ #œ œ œ œ œ ˙ œœ œ

,5 , ,
THOMAS
71.
b œ ‰ œ #œ œ ‰ nœ œ œ ‰ œ œ œ nœ œ
4< 7>
œ b œ œ œ œ œ œn œ
3 4 1 3

&b c œ œœ
3 1 7< 4 1 6 3
T D T D
b
σολ:

& b c œ nœ œ œ ‰ œ # œ œ ‰ œ n œ œ ‰ œ œ# œ œ
œ œ n œn œ œ œ œ
œœ
ΦΟΥΓΚΑ | II-48

• Ένα σε |Θ| μείζονα τρόπο μετατρέπει στην D εφόσον τελειώνει με 7→D(3) (§85b)

, , ,7 GEDALGE

# #
72.

& # # # 12
8 Œ ‰ œ. œ œ œ œ. œ œ œ œ œ œ f
1 5 6 7 1 7

œ. œ. œ œ œ œ.
1 1 6 7 1 3 3

# #
Σι: T D T D

& # # # 12
8 Œ ‰ œ. œ. œ œ œ#œ . œ œ œ œ. œ œ nœ œ œ œ œ
œ.

• Ένα |Θ| σε ελάσσονα τρόπο μετατρέπει στην D εφόσον τελειώνει με 7>→D(3) (§85b)
73.
, ,4 ,
& b 42 ∑
7>
Œ œ œ #˙ n˙ ˙ ˙ Ó ˙
1 5 1 3 5

˙ ˙ #˙ ˙ n˙ œ œ œ œnF
œ ˙
1 1 4 1 6 1 3

˙ ˙ ˙ Ó ˙
T D T D
4 Œ œ œ œ #˙ n˙ ˙ #˙ ˙ n˙
ρε:

Vb 2 ∑ n˙ œœœœ
˙

, ,
GEDALGE
74.
b 3
&b b 2 Œ œ œ œ œ œ ˙ Ó œ œ œ œ œ bœ œ ˙ ˙ .
4<
œ œ Œ
5 6 4 5 5 1 7

˙ œ nœ œ œ œ F
1 6 4 5 5 1 7 3
Μι b:
b 3 œ œ œ œ œ ˙ Ó œ œ œ œ œ bœ œ ˙ ˙ . œ œ œ Œ nœ œ œ
D T D
˙
Vb b 2 Œ œ ˙

# 3 ‰ ,œ ,œ œ # œ œ œ Œ œ œ œ # œ œ # œ n œ œ # œ 5, 1
GEDALGE
75. 1 5 6

œ n
Œ nœ œ #œ œ œ #œ œ œ œ f
6 4< 5 7>

& 4 œ
1 1 6 6 5 4 7< 1 3

#
μι: T D T D

& 43 ‰ œ œ œ# œ # œ œ Œ œ œ œ # œ œ# œ n œ œ # œ Œ n œ œ œ œ œ œ #œ œ œ œ œ
œ

X Χρωματικά |Θ|. (§92-98)

,
76α.

& 42 w w
5 4 3 2 1

w w w 9 Διατονική μορφή του 76α.

1 4 3 2 1
Ντο: D T

4
V2 w w w w w
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-49

,
2μ
76β.

& 42 w
5 4< 4 3 3> 2 2> 1

#˙ n˙ ˙ b˙ ˙ b˙ w
9 Σε όλα τα χρωματικά |Θ| χρήσιμο είναι να γράφουμε πρώτα τον
"σκελετό" του |Θ| (με κατάργηση δηλαδή των χρωματικών αλλά
1 4< 4 3 3> 2 2> 1 και ξένων φθόγγων).
Ντο: D T

V 42 w ˙ ˙ ˙ b˙ ˙ b˙
Στο 76 θεωρείστε επίσης την δυνατότητα να απαντήσετε προς την
w πλευρά της S.

1Κ

77α.
,
& 42 w
1 2 3 4 5

w w w w
1 5 6 7 1
Ντο: T D

V 42 w w w w w

,1<
2μ
77β.

& 42 ˙ # ˙ ˙ # ˙ w
1 2 2< 3 4 4< 5

˙ #˙ w
 Παρατηρείστε τα 3 σολ στην |Α|.
Ανάμεσα στο D(1) = σολ και στο T(5) = σολ της |Α| δεν μπορεί να
1 4< 5 5< 6 7 7< 1 παρεμβληθεί άλλος φθόγγος που να αντιστοιχεί στη μελωδική βαθμίδα
T D 4< του |Θ|.
4
Ντο:

V 2 ˙ ˙ ˙ #˙ w b˙ n˙ w Σε καμιά περίπτωση μην απαντήσετε στο ντο # με φα# (αντίθετη κίνηση

της |Α| ως προς το |Θ|!
1Κ

,
8Κ Θέμα σε διατονική μορφή
78.
#
& 42 ˙ ˙ #œ nœ œ bœ ˙ b˙ ˙ ˙
4< 3> 2>
˙
5 5 4 3 2 1 5 5 4 3 2 1

w ˙ w w
1 5 4< 4 3 3> 2 2> 1 1 5 4 3 2 1

# ˙ #œ nœ œ nœ ˙ b˙ ˙ ˙ ˙
D T D T
w
Σολ:

V 42 ˙ w ˙
w
9Μ

# 4 ,
Θέμα σε διατονική μορφή
79.

œ œ bœ œ œ ˙
5 4 3 2 5 1 5 4 3 2 5 1

& 2 ˙. œ w ˙. œ œ w
1 4 3 2 5 1

# 4 œ œ nœ œ œ ˙
D T D T
œ œ
Σολ:

V 2 ˙. œ w w
˙.
ΦΟΥΓΚΑ | II-50

8Κ

,
80.
3
Θέμα σε διατονική μορφή

˙ ˙
1 1 4< 2 2< 3 4 4< 5

&2 œ #œ œ #œ ˙ œ #œ ˙ ˙ ˙ ˙ ˙ ˙
1 4 4< 5 5< 6 7 7< 1

˙ ˙
Ντο: T D

V 23 œ #œ œ #œ ˙ bœ nœ ˙ ˙ ˙ ˙ ˙ ˙
9Μ

7μ

,
81.
3
Θέμα σε διατονική μορφή

˙ ˙
1 2 2< 3 4 4< 5

&2 ˙ #˙ ˙ œ #œ ˙ w ˙ ˙ ˙
1 5 5< 6 7 7< 1

˙ ˙
Ντο: T D

V 23 ˙ #˙ ˙ bœ nœ ˙ w ˙ ˙ ˙
8Κ

9 Τα |Θ| 82 & 83 επανέρχονται στο 5 με χρωματική κίνηση, αφού προηγουμένως έχει γίνει μετατροπία στην D. (§95, σ.60)

82.
, ,
j
4< 4<

& c œ. j
1 2 3 1 5 4 3 2 5 3 1 5 5

œ œ œ œ. #œ nœ œ œ œ œ œ ˙ #œ ˙
1 2 3 1 1 4< 4 3 2 5 3 1 1 7< 1

j
Ντο: T D T D

V c œ. œ œ œ œ. œ œ œ œ œ œ œ ˙ œ ˙
J

83.
, ,
j
1 7 1 1 7 6 5 5< 6 7> 7 1 5 1 7 1

&c . j œ œ œ œ. œ #œ œ bœ nœ œ œ ˙ œ œ
œ œ œ
1 3 4 4 3 2 1 5 5< 6 7> 7 1 5 1 7 1

j œ œ œ œ œ. œ #œ œ œ #œ œ œ ˙ #œ œ
Ντο: T D T

V c œ. œ J

9 Τα |Θ| 84 & 85 εκκινούν με D-T, οδηγούνται χρωματικά στην D και καταλήγουν στην T(1, ή 3) (§95, σ.61)

84. §37.1 §74 §36

j
&c ˙
4<

œ #œ œ . #œ nœ œ œ œ œ
5 3 1 3 3 4 5 4 3 2 5 3

˙ œ #œ œ #œ œ
1 3 1 4< 5 5< 6 7 7< 1 4< 4 3 2 4 3
Ντο: D T D T

Vc ˙ ˙ œ œ œ #œ œ bœ nœ œ . œ œœ œœ œ
J
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-51

 Συγκρίνετε προσεκτικά τις |Α| των |Θ| 85,86 και 87.

, ,
§63 §36
85.

& b 23 Ó œ œ ˙ œ œ œ œ œ œ
1 1< 3 5 6 3

œ #œ œ #œ ˙ ˙
1 4< 6 1 6 3
Φα: T D T

& b 23 Ó ˙ œ œ ˙ œ œ œ œ œ œ ˙
œ œ œ #œ

§96, σ.61. Για τα |Θ| 86, 87 συμβουλευτείτε ξανά §62, 63, 95.

86.
, ,
& b 23 Ó œ nœ ˙ œ œ œ œ œ œ
1 1 5 6 3

œ #œ œ #œ ˙ ˙
1 1 1 6 3
Φα: T D T

3
&b 2 Ó ˙ nœ nœ ˙ œ œ œ œ œ œ ˙
œ #œ œ #œ

87.
4 œ nœ w ˙ ˙
& b 2 ˙. œ œ œ œ ˙
1 7 5 6 3

œ œ #œ œ #œ ˙
1 3 1 6 3
Φα: T D T

4
&b 2 . bœ nœ w ˙ ˙ œ œ œ œ ˙
˙ œ œ nœ œ #œ ˙

• |Θ| των οποίων η κεφαλή οδηγείται χρωματικά από D σε T με κατιούσα κίνηση,

ή από T σε D με ανιούσα κίνηση.
Προτίμηση για πραγματική |Α|, αν αλλοιώνεται η φυσιογνωμία του |Θ|. (§97, σ.61,62)
88.
3 œ œ ˙ œ œ œ œ œ œ
1< 2<

&b 2 Ó
1 2 3 4 2 5 6 2 3 4 5 3

œ #œ œ #œ ˙ ˙
1 4< 5 5< 6 7 5 1 6 2 3 4 5 3
Φα: T D T

3
&b 2 Ó œ œ œ œ œ œ
Τονική Απάντηση

œ œ œ #œ ˙ œ œ ˙ ˙

3
&b 2 Ó
Πραγματική Απάντηση

˙ œ œ ˙ œ œ œ œ œ œ ˙
œ #œ œ #œ
ΦΟΥΓΚΑ | II-52

89.
4
& b 2 ˙. œ œ ˙
4< 4
nœ b˙ œ œ ˙
5 3 2 1 4 3 2 5 4 3

œ œ ˙
1 4< 4 3 2 1 4 3 2 5 4 3
Φα: D T

4
& b 2 ˙.
Τονική Απάντηση

œ ˙ œ œ ˙ œ œ ˙ œ œ ˙

4
& b 2 ˙ . #œ n˙
Πραγματική Απάντηση

œ œ ˙ œ œ ˙ œ œ ˙

X |Θ| που αρχίζουν με 7 (§100-101)

Στη σχολική φούγκα ένα |Θ| αρχίζει με 1, 3 και 5.
Τελειώνει με 1, 3, 5 και 7 στο μείζονα, ή 7> στον ελάσσονα.
Δεν αποκλείεται όμως ένα |Θ| να αρχίσει και με άλλη μελωδική βαθμίδα.

• 7→D(3). |Θ| που αρχίζει με την 7. Μείζων Τρόπος. (§100)

90.

& c ‰ f œ œ œ œœœ œ œ
7 1

3 1 1

œ œ œ œ œœœ œ
Ντο: D T

Vc ‰ œ

• 7<→T(7<). |Θ| που αρχίζει με την 7 οξυμένη (7< προσαγωγέας). Ελάσσων Τρόπος. (§101)

# ## 4
91.

& # 2 ∑
7< 1
Œ
2 6 1

#f œ œ w œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ ˙ ˙
7< 1

# #
5 6 1

V # # 42 ∑ œ œ#œ#œ œ œ œ œ œ œ#œ œ #˙ ˙
ντο: T D T

Œ ‹œ œ#œ w

• 4<→D(7). |Θ| που αρχίζει με την 4 αλλοιωμένη. (§102)

92.

Œ ‰nf œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
4< 5

&b c Ó
6 1 3

J
7 1 6 1 3
Φα: D T

&b c Ó Œ ‰ œj œ œ œ œ œ œ
œ œ œ œ
 Απάντηση ΙΙ.2 (Λύσεις) | II-53

X |Θ| που αρχίζουν με 2, 4, 6. (§103)

• 2→T(2)
93.
b
& b 23 ‰ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ
2 1 5 3 1

œ 9 |Θ| που αρχίζουν με 2, 4, 6 στη σχολική φούγκα είναι

2 1 1 3 1
Σι b:
b 3 ‰ œ œnœ œ œ œ œ œ œ œ
T D T εξαιρετικά σπάνια.

b
Για το υπόλοιπο του |Θ| ισχύουν οι προαναφερθέντες κανόνες.
V 2 œœ

• 4→T(4)
94.
3 œ œ œ œ œ œ
&4 ‰
4

4
Ντο: T

V 43 ‰ œ œ œ œ # œ œ